mijn praktijk  35 

Medicus Practicus is huisarts in een middelgrote stad

De ideale leeftijd om te sterven

Wanneer ben je oud genoeg om de dood te verwelko-men? Deze vraag houdt me bezig sinds onze coassi-stente na de lijkschouw verzuchtte dat patiënte wel

erg jong was overleden; ze was 64 jaar. Ouderdom en jeugd zijn relatief ten opzichte van jezelf. Mensen lijken oud als ze ouder zijn dan jezelf en mensen lijken jong als ze jonger zijn dan jou. In de ogen van mijn jonge coassistente, zal ik, haar opleider, ook wel oud lijken. Als bijna veertiger vind ik mezelf niet oud. Wij artsen hebben een totaal beroepsgedeformeerd beeld van leeftijd, door-dat we iedere dag omgaan met mensen op hoge leeftijd en onze eigen jaren daardoor jong lijken. De dood komt wel dichtbij als de overleden patiënt bij dezelfde leeftijdsgroep hoort als jij.Maar wanneer is iemand niet meer te jong om te sterven? Biolo-gisch gesproken als hij ouder is geworden en de kinderen onaf-hankelijk zijn? Vanuit sociaal oogpunt als niemand meer van hem afhankelijk is en vanuit maatschappelijk oogpunt als hij niet meer bijdraagt aan economische productiviteit? Dat laatste is cynisch, want ieder individu, hoe oud of gebrekkig en afhankelijk ook, is als individuele geest nog steeds waardevol en onmisbaar. Dat vind ik echt, al zie ik wel in dat dit een romantisch beeld is...Een meer dan 90 jaar oude patiënte klaagt bij elke visite dat ze iedereen die ze lief had in de loop van haar leven heeft wegge-bracht en dat ze zelf hoopt niet lang meer te hoeven wachten. Anderen van die leeftijd zeggen dat ze een mooi lang leven had-den, maar dat het veel pijn deed om iedereen te verliezen. Ik heb genoeg patiënten van 70 of 80 jaar, bij wie ik ondanks hun ziekte en beperkingen, niet over de niet-reanimerenverklaring mag pra-ten, omdat ze nog lang niet klaar zijn met hun leven. Is de dood voor gezonde mensen dan altijd onwelkom en altijd te vroeg? Het is maar goed dat we niet zelf mogen of moeten bepa-len wanneer we dood gaan. Ik ben ergens wel blij dat we ziek worden en zo gedwongen afscheid moeten nemen en de tijd krij-gen gedag te zeggen voor onze laatste reis. Het allermooiste is hoe wij als artsen met onze ervaring en kunde, de mensen in die onvermijdelijke situatie kunnen begeleiden en helpen om hun afscheid comfortabel en zelfs mooi te maken!

Welk risico is er bij het toetreden  tot een maatschap?

Momenteel ben ik werkzaam als waarnemend huisarts en ben ik van plan om toe te treden tot de maatschap. Waar moet ik rekening mee houden en welke risico’s loop ik nu als ik toetreed?

Arjan Wijnands en Els Hogenbirk, Sector Specialist Medici & Vrije Beroepers bij ABN AMRO Bank:

De eerste vraag is: waarom wilt u samenwerken? Wat is het doel van de samenwerking?

1. Persoonlijk: ondernemer willen zijn, ontwikkeling door uit-wisseling, elkaar stimuleren, minder kwetsbaar.

2. Kosten delen van de praktijkruimte; praktijkondersteuners (GGZ; anticiperen op ontwikkeling eerste of anderhalflijns-zorg.

3. Meer bieden: door vanuit verschillende specialisaties samen te werken en taken te verdelen.

Daarnaast is het goed om na te denken over de risico’sa. Wat zijn precies de (financiële) risico’s en aansprakelijkhe-

den die je wilt delen? b. Welke risico’s worden mogelijk groter? Is er een manier om

dit tegen te gaan?c. Wat zijn de voor- en nadelen van de samenwerking, op

korte en op langere termijn?

Wil de arts voor langere tijd en/of regelmatig samenwerken, dan is het zinvol om direct de vorm van de samenwerking (bijv. maatschap; situatie bepalend) vast te leggen en de onderlinge afspraken zoals taakverdeling, bevoegdheden; toetreding en uittreding (pensioen, arbeidsongeschiktheid en overlijden). Inschrijving bij de Kamer van Koophandel is voor al deze duurzame samenwerkingsvormen verplicht. De gang naar de notaris is niet verplicht, maar wel aan te raden.Samenwerking heeft een belangrijk effect op de (financiële) aansprakelijkheid ten opzichte van derden (opdrachtgevers, leveranciers) en van elkaar. De arts is niet meer als enige aansprakelijk. Dat heeft voordelen (risico delen) en nadelen (risico van anderen overnemen). Het is dus belangrijk om voor de samenwerking een rechtsvorm te kiezen, waarin dit goed geregeld is.