wiedza i pasja nr 1, 2017 - centrum.pceippp.pl · jak co roku wielu nauczycieli u schyłku stażu...

Wiedza i Pasja nr 1, 2017

1. Inspiracje edukacyjne

1. Dokumentacja nauczyciela mianowanego ubiegającego się o awans nauczyciela dyplomowanego

2. Dekonstrukcja to kreacja… czyli jak zmusić ucznia szkoły ponadgimnazjalnej do czytania?

3. Indywidualne planowanie rozwoju zawodowego

4. Konspekt lekcji języka polskiego w klasie I gimnazjum

5. Pierwsza pomoc… na grypę nauczyciela

6. Scenariusz obchodów dnia języka obcego (niemiecki)

7. W jaki sposób można „Ocalić od zapomnienia”? Inspiracje dla jubileuszowych scenariuszy

8. Zawód czy pasja?

2. Z życia szkół

1. Działania przygotowujące do wdrożena od roku szkolnego 2017/2018 nowej podstawy programowej

2. Europejskie Dni Dziedzictwa narzędziem kształtowania tożsamości oraz poczucia przynależnoścido „Małej Ojczyzny”

3. Już po raz dwunas� spotkaliśmy się w Krzczonowie

4. Jubileusz 100- lecia szkolnictwa na terenie Palikij, Sporniaka i Stasinaoraz 50- lecia Szkoły Podstawowej w Palikijach

5. Otwórz się na świat w „Koperniku” - Tydzień po Tygodniu

6. I Powiatowy Konkurs Matema�czny dla Gimnazjalistów

edukacyjne czasopismo internetowe

ZESPÓŁ REDAKCYJNY

Renata Luszawa, Wioletta Błaziak, Jolanta Kasprzak

AUTORZY

Joanna Dębińska-Bartoszcze, Wioletta Błaziak, Anna Czernicka – Szpakowska, Anna Dudek, Jadwiga Gustaw,Ewa Kołtunik, Agnieszka Kośkiewicz, Magdalena Kwiatkowska, Olga Krzywicka, Anna Ma�sek, Joanna Mazur, Jolanta Zabielska

ZDJĘCIA

Archiwum autorów

UDOSTĘPNIENIE MATERIAŁÓW

Udostępnianie materiałów zamieszczonych w czasopiśmie – wyłącznie ze wskazaniem źródła.

WYDAWCA

Powiatowe Centrum Edukacji i Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej w Lublinie

ul. M. Karłowicza 4

20-027 Lublin

tel. 81 532 50 57/58 781 99 43 91

[email protected]

Opracowanie graficzne i skład: gra�orma.com

Redakcja językowa i korekta:

Wioletta Błaziak

Drodzy Czytelnicy

W pierwszej edycji internetowego czasopisma edukacyjnego „Wiedza i Pasja” wydawa-

nego przez Powiatowe Centrum Edukacji i Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej w Lubli-

nie chcielibyśmy podzielić się doświadczeniami oraz materiałami do�czącymi wielu, mamy

nadzieję ciekawych i przydatnych tematów, między innymi, awansu zawodowego nauczy-

cieli, inspiracjami do organizacji uroczystości jubileuszowych w szkołach, propagowania

czytelnictwa wśród uczniów, obchodów dni języka obcego, konkursu matema�cznego dla

uczniów gimnazjum, interesującej lekcji języka polskiego.

Autorami ar�kułów są nauczyciele, doradcy metodyczni, dyrektorzy szkół oraz inne

osoby związane z edukacją, które chciałyby podzielić się swoimi doświadczeniami w celu

inspirowania czytelników do wymiany intelektualnej i nowatorstwa pedagogicznego.

Życzymy interesującej lektury.

1. Inspiracje edukacyjne

Jak co roku wielu nauczycieli u schyłku stażu na stopień nauczyciela dyplomowanego staje przed problemem

dokumentacji. Wszystkie wymogi są opisane w ROZPORZĄDZENIU MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 1 marca

2013 r. w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli, ale część kandydatów do awansu

nurtują wątpliwości czy to co opiszą będzie akceptowalne – chcieliby taką już pozy� wnie ocenioną teczkę zobaczyć

– nie zawsze jest to możliwe… Mam nadzieję, że ta garść wskazówek wskaże kierunek prac.

Pierwszy element „teczki” to Wniosek o podjęcie postępowania kwalifi kacyjnego na stopień nauczyciela dyplo-

mowanego oraz Karta informacyjna - ich wzór należy pobrać ze strony LUBELSKIEGO KO (zakładka SZKOŁA I ORGAN

PROWADZĄCY – menu rozwijane AWANS ZAWODOWY NAUCZYCIELA DYPLOMOWANEGO). Jeśli kandydat ma życze-

nie, by na jego egzaminie obecny był przedstawiciel organizacji związkowej musi do kar� informacyjnej dołączyć

stosowne pismo ze związków.

Kolejny element to tzw. Część A - formalna – na podstawie której opiekujący się kandydatem wizytator podej-

mie decyzję o uzupełnieniu dokumentacji lub odrzuceniu wniosku ze względów formalnych. Zamieszczamy tam po-

świadczone kopie dokumentów potwierdzających posiadane kwalifi kacje zawodowe, aktu nadania stopnia awansu

zawodowego nauczyciela mianowanego wraz z jego uzasadnieniem (często znajduje się ono na odrębnej stronie

aktu i kandydaci o nim zapominają), zaświadczenie dyrektora szkoły (jeśli w okresie stażu pracowaliśmy w różnych

placówkach to należy zadbać o zaświadczenie z każdej z nich).

Dowodem na spełnienie wymagań koniecznych do uzyskania stopnia awansu oraz podstawą do rozmowy z komi-

sją jest Część B – Opis i analiza realizacji wymagań umożliwiających uzyskanie awansu zawodowego na stopień

nauczyciela dyplomowanego. Każde z opisanych wymagań powinno się znajdować w odrębnym skoroszycie – uła-

twia to pracę komisji i czyni naszą dokumentację przejrzystą. Dobrą prak� ką jest włożenie do skoroszytu strony

� tułowej z wydrukowaną treścią wymagania, które jest w nim opisane.

I tak pierwszy skoroszyt to: Opis i analiza zadań z umiejętności uzyskiwania pozy� wnych efektów w pracy dydak-

� cznej, wychowawczej lub opiekuńczej na skutek wdrożenia działań mających na celu doskonalenie pracy własnej

i podniesienia jakości pracy szkoły(§ 8 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia). Warto na kolejnej stronie wypisać zadania wyko-

nywane podczas stażu, które chcemy opisać np.:

1. Wdrożyłam uczniów do pracy metodą LdL

2. Brałam udział w pracach Komisji do spraw badania wyników nauczania

I � m podobne działania – warto, by w � m wymaganiu opisać trzy przykłady takich działań. Opis powinien być

zwięzły, a jednocześnie zawierać wszystkie informacje istotne dla osoby, która nie uczestniczyła w działaniu (warto

tekst dać do przeczytania osobie nie związanej ze szkoły i zapytać czy wszystko rozumie). Nauczyciel dyplomowany

musi być świadomy efektów swoich działań, dlatego też po każdym opisie należy je wskazać. Warto podzielić je we-

dług grup docelowych np.

Dla szkoły:

- rozpoznawanie indywidualnych potrzeb ucznia

Opracowała: Anna Czernicka-SzpakowskaDoradca metodyczny w zakresie historii i wos,nauczycielka w Zespole Szkół w Krasieninie

1.1 Dokumentacja nauczyciela mianowanego ubiegającego się o awans nauczyciela dyplomowanego

4

Dla ucznia: (� ch winno byś najwięcej)

- wzmocnienie poczucia własnej wartości

Dla mnie: (czyli kandydata do awansu)

- możliwość monitorowania efektów i modyfi kacji procesu kształcenia

Drugi skoroszyt to Opis i analiza zadań z umiejętności wykorzys� wania w pracy technologii informacyjnej i ko-

munikacyjnej (§ 8 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia). Tu także należy opisać trzy przykłady działań wraz z ich efektami np.:

1. Wykorzys� wałam zasoby, aplikacje on-line, serwisy internetowe i urządzenia mobilne posiadane przez uczniów

2. Wykorzys� wałam technologię komputerową do doskonalenia zawodowego oraz rozwijania warsztatu pracy

Trzeci skoroszyt to: Opis i analiza zadań z umiejętności dzielenia się wiedzą i doświadczeniem z innymi nauczy-

cielami, w � m przez prowadzenie otwar� ch zajęć, w szczególności dla nauczycieli stażystów i nauczycieli kontrakto-

wych, prowadzenie zajęć dla nauczycieli w ramach wewnątrzszkolnego doskonalenia zawodowego lub innych zajęć

(§ 8 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia). Powinien on zawierać również opisy trzech zadań.

1. Prowadziłam zajęcia otwarte dla zespołu nauczycieli przedmiotów humanis� cznych nt. realizacji projektów

edukacyjnych

2. Przeprowadziłam szkolenie rady pedagogicznej z zakresu Wykorzystania metody negocjacji w rozwiązywaniu

konfl iktów

W � m punkcie należy również wskazać efek� dla grupy nauczycieli z którymi podzieliliśmy się widzą i doświadcze-

niem np.:

- poszerzenie wiedzy z zakresu wykorzystania Europejskiego Portfolio Językowego

- poszerzenie zasobu narzędzi służących budowaniu mo� wacji do uczenia się

Punkt czwar rozporządzenia to sześć podpunktów literowych, z który należy opisać trzy. Jeśli wybierzemy pod-

punkt a czyli Opis i analiza umiejętności opracowania i wdrożenia programu działań edukacyjnych, wychowawczych,

opiekuńczych lub innych związanych odpowiednio z oświatą, pomocą społeczną lub postępowaniem w sprawach

nieletnich (§ 8 ust. 2 pkt 4 a rozporządzenia) – opisujemy wdrożenie jednego programu działań edukacyjnych – przy

czym nie musi to być autorski program nauczania przedmiotu, może to być program koła, zajęć projektowych, rozwi-

jających czy program zajęć wspomagających ucznia. W opisie � m istotne jest wskazanie koncepcji programu, jego

celów, treści programowych, warunków realizacji, metod monitorowania postępów oraz ewaluacji programu. Ważne

tu będą efek� dla szkoły, uczniów, nauczyciela – kandydata, a przy realizacji może pojawić się kolejna grupa na którą

wpływają działania np. rodzice, a uzyskane przez nich efek� to- zwiększenie współpracy z nauczycielem i szkołą.

Podpunkt b związany jest z podjęciem współpracy z ins� tucjami systemu oświa� i jest Opisem i analizą działań

w zakresie wykonywania zadań doradcy metodycznego, egzaminatora okręgowej komisji egzaminacyjnej, eksperta

komisji kwalifi kacyjnej lub egzaminacyjnej dla nauczycieli ubiegających się o awans zawodowy, rzeczoznawcy do

spraw programów nauczania, programów wychowania przedszkolnego, podręczników lub środków dydak� cznych

(§ 8 ust. 2 pkt 4 b rozporządzenia). Z jego opisem wiąże się konieczność przedstawienia kopii dokumentów potwier-

dzających pełnienie określonej funkcji np. w przypadku pełnienia funkcji egzaminatora koniczna jest kopia DECYZJI

o wpisie do ewidencji egzaminatorów oraz co najmniej jedno ZAŚWIADCZENIE o powołaniu do zespołu egzaminato-

rów i uczestniczeniu w ocenianiu prac egzaminacyjnych. Do spełnienia wymagania wystarczy jedna z wymienionych

funkcji.

A N N A C Z E R N I C K A - S Z PA K O W S K A

5

D O K U M E N TA C J A N A U C Z Y C I E L A M I A N O W A N E G O U B I E G A J Ą C E G O S I ĘO A W A N S N A U C Z Y C I E L A D Y P L O M O W A N E G O

Podpunkt c to Opis i analiza zadań z umiejętności poszerzenia zakresu działań szkoły, w szczególności do� czących

zadań dydak� cznych, wychowawczych lub opiekuńczych (§ 8 ust. 2 pkt 4 c rozporządzenia). W � m podpunkcie opisu-

jemy wszelkie działania, które wykraczają poza działalność edukacyjną. Opisać tu należy trzy zrealizowane działania np.:

1. Przygotowałam, koordynowałam i prowadziłam projekt współpracy międzynarodowej

2. Współuczestniczyłam w działaniach podejmowanych w ramach organizacji akcji charyta� wnej POMÓŻ DZIE-

CIOM PRZETRWAĆ ZIMĘ

Podpunkt d to uzyskanie umiejętności posługiwania się językiem obcym na poziomie zaawansowanym, a w przy-

padku nauczycieli języków obcych – uzyskanie umiejętności posługiwania się drugim językiem obcym na poziomie

zaawansowanym – aby udokumentować spełnienie tego wymagania należy do opisu przedstawić poświadczoną kopię

dyplomu (świadectwa) potwierdzającego zaawansowaną znajomość języka obcego w rozumieniu przepisów w spra-

wie szczegółowych kwalifi kacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można za-

trudnić nauczycieli niemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli.

Podpunkt e to wykonywanie zadań na rzecz oświa� , pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich

we współpracy z innymi osobami, ins� tucjami samorządowymi lub innymi podmiotami np. praca w Gminnej Komisji

rozwiązywania problemów alkoholowych czy pełnienie funkcji społecznego kuratora. Jeśli chodzi o realizację pod-

punktu f uzyskanie innych znaczących osiągnięć w pracy zawodowej – musi być ono wielkiej wagi np. potwierdzone

przez uzyskanie odznaczenia resortowego.

Ostatnie konieczne wymaganie realizujemy w skoroszycie Opis i analiza zadań z umiejętności rozpoznawania

i rozwiązywania problemów edukacyjnych, wychowawczych i innych, z uwzględnieniem specyfi ki � pu i rodzaju szko-

ły w której nauczyciel jest zatrudniony (§ 8 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia) to opis tzw. przypadku może to być np.:

1. Rozpoznanie i zaspokojenie potrzeb ucznia zdolnego z Zespołem Aspergera

2. Zapobieganie niepowodzeniom szkolnym ucznia z trudnościami w uczeniu się

Dla udokumentowania spełnienia wymagania należy opisać dwa przypadki z działalności dydak� cznej i wycho-

wawczej. Opis przypadku winien zawierać: iden� fi kację problemu, genezę i dynamikę zjawiska, znaczenie problemu,

prognozy (nega� wną i pozy� wną), propozycję rozwiązania oraz oczywiście opis efektów – w � m punkcie proponuję

zachować charakter opisowy, gdyż podpunk� mogą być niezrozumiałe dla czytelnika.

Na koniec jeszcze jedna ważna wskazówka: W dokumentacji przekazywanej komisji opisujemy nasze działania od

momentu uzyskania stopnia awansu nauczyciela mianowanego – a więc także w okresie przerwy pomiędzy staża-

mi – aż do złożenia dokumentacji. Od ukończenia stażu mamy na to 3 lata – więc jeśli z jakichś powodów zwlekamy

z rozpoczęciem postępowania kwalifi kacyjnego możemy opisać także nasze działania po zakończeniu okresu stażu.

Czas jednak biegnie szybko, a pamięć jest ulotna warto więc złożyć dokumen� niezwłocznie.

Oczywiście teczka to nie wszystko! Ważny jest także moment rozmowy z komisją i warto kilka dni przed nią przy-

pomnieć sobie zawartość naszych teczek, bo � lko zawarte w nich zadania będą podstawą do rozmowy. Ale to już

temat na inne opracowanie.

6

Wszyscy poloniści wiedzą, jak trudno zachęcić dziś młodzież do czytania. Do szkół ponadgimnazjalnych przycho-

dzą uczniowie z bagażem edukacyjnych doświadczeń i na ogół po prostu nie czytają. A bez chęci do czytania nie

może odbyć się większa część lekcji języka polskiego. O skali problemu napisano już wiele i nie to będzie tematem

mojej wypowiedzi. Chcę mówić o � m, co robić, żeby przełamywać to zjawisko, a odwołam się do swoich codziennych

doświadczeń.

Klasa 1 at w mojej szkole: trzydziestu jeden chłopców i jedna dziewczyna. Proporcje straszne, zwłaszcza, że dziew-

czyna grzeczna, sumienna, chociaż nieak� wna. Chłopcy – � powy żywioł – część hałaśliwa, dominująca, większość

nega� wnie nastawiona do nauki, nauki polskiego, bo droga do wiedzy z tego przedmiotu wiedzie właśnie przez czy-

tanie. Różne � py osobowości, różne s� le uczenia – to wynika z diagnozy. I dylemat polonis� : jak doprowadzić ich

do celu? Różne próby od września – wiele nieudanych. Większość metod już na nich przepracowano na poprzednich

etapach kształcenia. Poszukiwanie nowych. Próba:

Jako kontekst do legend hagiografi cznych omawiam wiersz Kazimiery Iłłakowiczówny „Opowieść małżonki świę-

tego Aleksego”. Sprawdzam wtedy, co uczniowie zapamiętali z � ch średniowiecznych opowieści, zadaję ru� nowe

pytania, wprowadzam nowe terminy. W � m roku postawiłam młodzież w innej roli. Poprosiłam ich o przeczytanie

tekstu i wykreślenie z każdego wersu słów, które im się nie podobają, nie akceptują ich i pozostawienie � ch, które

nie zburzą sensu całego poe� ckiego przekazu. Takie ćwiczenie wykonywali po raz pierwszy, więc zagrał efekt zasko-

czenia. Oczywiście na początku wiele pytań, bo prosta instrukcja już dziś uczniowi nie wystarcza. Próbuję ich tego

oduczyć, ale to nie takie proste, więc powtarzam z uporem tak, żeby wszyscy zrozumieli. A oni wciąż swoje: „Ale

jak to? Kreślić?”. „Tak, śmiało, ale sens musi być taki sam” – odpowiadam cierpliwie. Ukry� cel zadania oczywis� :

muszą przeczytać i zrozumieć tekst. Na początku muszą też usłyszeć, że są postawieni w roli recenzentów, kry� ków

i że od nich będzie zależał ostateczny kształt utworu. To im się podoba, bo mogą zemścić się na przydługim wierszu,

mogą wyrzucać słowa, a nie poszukiwać ich. Następnie uczniowie odczy� wali swoje wersje. Wniosek: większość

wykreślała te same słowa, większość tekstów zachowała sens utworu. A potem jeszcze analiza i pytania do twórców:

dlaczego właśnie takie słowa eliminowaliście?, a wreszcie: co wam przeszkadza w poezji? Odpowiedzi różne, ale nie

o to tu chodzi, chodzi o to, że właśnie rozmawiamy o literaturze!

Cel główny został zrealizowany: pracowali wszyscy, wiedzieli, o czym jest wiersz Iłłakowiczówny i utrwalili historię

o św. Aleksym. Teraz � lko trzeba utrzymać w nich ten twórczy niepokój, a to już zadanie i wyzwanie dla mnie.

Opracowała: Anna Ma sekNauczycielka języka polskiego w Zespole Szkół im. Mikołaja Kopernika w Bełżycach

1.2 Dekonstrukcja to kreacja…czyli jak zmusić ucznia szkoły ponadgimnazjalnej do czytania?

7

Rozwój gospodarczy i zmieniająca się sytuacja społeczna niesie za sobą nowe wymagania rynku pracy. Do� czy to

zarówno osób planujących wkroczenie na ścieżkę kariery zawodowej, jak i � ch, którzy są wieloletnimi pracownikami

czy samozatrudnieni we wszelkich formach działalności gospodarczej. Nauczyciele i pracownicy obszaru edukacji do-

datkowo na bieżąco zobowiązani są do śledzenia i wdrażania zmian systemu oświa� oraz uwzględnienia potrzeb roz-

wojowych uczniów. Każdy człowiek musi liczyć się z � m, że w ciągu swojego życia będzie kilka razy zmieniał zawód.

Ponadto musi posiadać kompetencje kluczowe wymagane na rynku pracy, a w szczególności samodzielnie wskazać

swój potencjał osobis� i zawodowy oraz przekonać siebie i innych o jego wyjątkowej wartości. Stąd coraz częściej

w doradztwie metodyczno-zawodowym zwraca się uwagę na szkolenia przygotowujące przyszłe kadry gospodarki

narodowej.

W najnowszej literaturze zauważa się odejście od do� chczasowej koncepcji dopasowywania zainteresowań,

umiejętności i postaw pracowników do istniejących wymagań zawodowych. Nie ma możliwości zapewnienia trafne-

go wyboru zawodu, pracy i sukcesu w niej poprzez zbadanie zainteresowań, umiejętności i postaw kandydata przed

podjęciem pracy lub badając cechy pracowników osiągających sukces w danym zawodzie.

Obecnie występuje konieczność podmiotowego spojrzenia na pracownika, a więc na podejmowanie przez niego

samodzielnych decyzji wspar� ch ewentualnie profesjonalną wiedzą, które pozwalają pracownikowi na suwerenne

decydowanie o własnym rozwoju i tworzenie indywidualnego obszaru swoich kompetencji zarówno osobis� ch jak

i zawodowych.

Aktualny paradygmat brzmi: „rozwój człowieka następuje w ciągu całego życia, a odzwierciedleniem tego rozwoju

jest jego kariera życiowa i zawodowa, którą można rozpatrywać zarówno z indywidualnego, jak i ins� tucjonalnego

punktu widzenia” (H. Januszek, J. Sikora, Socjologia pracy, Poznań 1998).

Indywidualne planowanie rozwoju zawodowego

„Indywidualne planowanie rozwoju zawodowego jest procesem, podczas którego konkretna osoba wy� cza sobie

cel zawodowy, jego etapy i sposoby osiągnięcia” (defi nicja: Januszek, Sikora, Socjologia pracy..)

Rozwój zawodowy można zaplanować � lko indywidualnie, ponieważ � lko dana osoba wie, czego oczekuje

od życia i pracy. Można bardzo szczegółowo planować cele, np. ustalenie terminu oczekiwania na awans, określenie

konkretnych prac, jakie dana osoba chce wykonywać w czasie wspinania się po szczeblach pracowniczej drabiny.

Niebezpieczeństwo takiego planowania tkwi w możliwości rozczarowania, jeżeli awans się opóźnia i może sprawić,

że traci się niezaplanowaną możliwość podjęcia innej być może fascynującej pracy. Istotne jest więc osiągnięcie

równowagi pomiędzy ogólną znajomością swoich zamiarów i pragnień oraz sposobami ich zaspokojenia a sz� w-

nym nastawieniem na konkretny cel i przyjęciem nieelas� cznego programu jego realizacji. Narzędziami pomocnymi

w osiągnięciu wspomnianej równowagi są samoocena i poradnictwo zawodowe.

Najlepiej zaplanować własny rozwój zawodowy jako proces, na który składają się kolejne eta� etapów planowa-

nia (minimum pięć), podczas którego człowiek wy� cza sobie profesjonalne cele i zadania, które pragnie wykonać

oraz wyznacza ścieżkę kariery.

Opracowała: Anna DudekDoradca metodyczny w zakresie przedmiotów zawodowych

1.3 Indywidualne planowanie rozwoju zawodowego

8

Planowanie najlepiej rozpocząć od analizy i oceny własnych zasobów i kompetencji, np. ocena własnych:

• umiejętności, zdolności;

• mo� wacji;

• zainteresowań;

• wiedzy;

• preferencji;

• doświadczeń;

• temperamentu;

• wartości;

• osiągnięć.

Istotne jest właściwe ocenienie swych silnych i słabych stron. Do właściwego ocenienia wymienionych elemen-

tów można wykorzystać tes� badające predyspozycje zawodowe oraz osobowość zawodową.

Równie istotne jest zbadanie kierunku rozwoju zawodowego ze względu na:

• dostępne informacje,

• wymagane umiejętności,

• cele do osiągnięcia,

• alterna� wy.

Jak stworzyć Indywidualny Plan Rozwoju Zawodowego?

Tworzenie Indywidualnego Planu Rozwoju Zawodowego to wieloetapowy i skomplikowany proces. Jednak odpo-

wiednie jego przygotowanie i przeprowadzenie może okazać się cenną inwes� cją, która może zapewnić oczekiwany

i spójny rozwój pracownika zgodny z jego potrzebami i jego zakładu pracy. Dlatego też Indywidualny Plan Rozwoju

Zawodowego powinien określać jasno i precyzyjnie cele, zadania, sposób i termin ich realizacji. Zaleca się, aby proces

ustalania IPRZ powiązać z potrzebami zakładu pracy i z procesem oceny okresowej, co pozwoli uniknąć nieoczeki-

wanych trudnych sytuacji, a także być mniej praco- i czasochłonne dla pracowników. Wewnętrzne ustalenia w � m

zakresie powinny również jasno wskazywać oraz szczegółowo opisywać kolejne działania do wykonania, w � m ter-

miny ich realizacji. Stopień szczegółowości i sformalizowania zasad lub procedur każdy z zakładów pracy powinien

dostosować do własnej specyfi ki i organizacji pracy. Mogą być one przygotowane w formie np.:

- wewnętrznych przepisów (np. zarządzenie, regulamin),

- dobrych prak� k, zaleceń, rekomendacji, wy� cznych.

Indywidualny Plan Rozwoju Zawodowego najlepiej planować na okres nie krótszy niż dwa lata i konsekwentnie go

realizować oraz monitorować. Nie powinien być zbyt sz� wny, aby zmieniające się uwarunkowania np. zewnętrzne,

pozwalały na wprowadzenie modyfi kacji i dalsze kon� nuowanie zamierzonych planów.

A N N A D U D E K

9

I N D Y W I D U A L N E P L A N O W A N I E R O Z W O J U Z A W O D O W E G O

Indywidualny Plan Rozwoju

1. Ocena wymogów i pracy

Dokonanie oceny wymogów dla określonego rodzaju pracy ukazuje potrzeby związane z pracą na danym stanowisku,

obejmujące rozwój odpowiednich kompetencji i umiejętności.

2. Ustalenie celów

Ocena wymogów i pracy ułatwia zrozumienie konieczności pewnych wymogów rozwojowych.

W oparciu o nie można wraz z pracownikiem ustalić cele oraz dodatkowe kierunki rozwoju, np. co

należy poprawić w dziedzinie zadań do wykonania, środowiska pracy, kwalifi kacji czy pracy

zespołowej? Należy także wziąć pod uwagę rozróżnienie na cele krótko- i długoterminowe oraz cele

ilościowe i jakościowe. Przełożony oraz pracownik powinni poczynić ustalenia odnośnie celów

koniecznych i możliwych do realizacji, które następnie zostaną spisane.

3. Modyfi kacja opisu wymogów i działań

Część ta obejmuje szczegółowe porównanie pomiędzy wykonywanymi a wymaganymi zadaniami,

kompetencjami i umiejętnościami. Należy określić, które z potrzeb związanych z rozwojem

kompetencji pracowniczych należy spełnić w wyznaczonym okresie czasu. Jasne określenie celów

pomoże pracownikom podjąć działania w celu ich osiągnięcia.

4. Ustalenie czynności rozwojowych i edukacyjnych

Po ustaleniu i spisaniu celów, należy przyjrzeć się działaniom rozwojowym i zastanowić się, jak

można by je ulepszyć. Jakie działania dodatkowe może przedsięwziąć sam pracownik i w jaki sposób

może mu w � m pomóc przełożony? Jakie szkolenie będzie dla pracownika najbardziej pomocne

podczas dążenia do wyznaczonych celów? Ustalenia powinny obejmować okres czasu na wypełnienie

zadania oraz zakres obowiązków do spełnienia.

10

A N N A D U D E K

11

W celu opracowania dalszego procesu rozwoju, konieczne jest podsumowanie dokonanych postępów. Stworzenie

klarownej wizji strategicznego rozwoju organizacji lub jej wybranego działu ułatwia lepsza iden� fi kacje wymaganych

kwalifi kacji oraz potrzeb rozwojowych. Podczas ustalania kwalifi kacji niezbędnych do pracy w danym dziale oraz wy-

mogów rozwojowych, należy rozważyć następujące kwestie: Jak powinna wyglądać praca działu i danego pracownika

w chwili obecnej i w przyszłości? W jaki sposób pracownicy, dzięki posiadanym kompetencjom, mogą przyczyniać się

do sukcesu swojego działu i całej organizacji?

Indywidualny Plan Rozwoju pośrednio pokazuje, w jaki sposób możemy zaangażować pracownika w rozwój fi rmy

oraz wspierać go w rozwoju swoich zalet i umiejętności. Precyzyjny plan ułatwia ponadto komunikowanie wyznaczo-

nych celów w jasny i pros� sposób oraz wprowadzenie ich w życie. Zalecane formy ak� wności powinny być zgodne

z opisem stanowiska oraz poczynionymi ustaleniami odnośnie celów, które należy osiągnąć w przyszłości.

Wybrane defi nicje

Kompetencja

Podstawowa wiedza lub umiejętność, ogólna lub specjalis� czna w określonej dziedzinie i postawy. Oznacza umie-

jętność generalizacji lub przenoszenia zdoby� ch umiejętności i wiedzy oraz stosowania ich w nowych sytuacjach.

(UCAS, 2009; COTO, 2008)

Kompetencja osobista

Wiedza, umiejętność lub osąd danej osoby, który pozwala jej wykonać określone zadanie w sposób e� czny, kompe-

tentny i bezpieczny. (COTO, 2008)

Kompetencja metodyczna

Kompetencja, która odnosi się do gromadzenia, analizowania i porządkowania informacji. (Knight & Nestor, 2000)

Kompetencja społeczna

Kompetencja, która odnosi sie do współpracy z innymi ludźmi lub pracy zespołowej, jak również do przekazywania

pomysłów i informacji (Knight & Nestor, 2000)

Kompetencja zawodowa

Jest jednoznaczna z byciem na bieżąco z nowościami pojawiającymi się w określonej dziedzinie oraz dogłębna i/lub

szeroka wiedzy na określony temat. (UCAS, 2009)

Kompetencja międzykulturowa

Szerokie spektrum wiedzy i umiejętności, potrzebnych jednostce, aby wchodzić w interakcje z osobami z innych

krajów czy kultur, o innym zapleczu językowym lub społecznym. (INCA Project, 2009)

Ciągła edukacja, kształcenie ustawiczne

Kształcenie pomaturalne, obejmujące edukację wyższą i zawodową, kształcenie osób dorosłych oraz różne rodzaje

szkoleń. (Knight & Nestor, 2000)

I N D Y W I D U A L N E P L A N O W A N I E R O Z W O J U Z A W O D O W E G O

12

BIBLIOGRAFIA

1. Józef Penc, Leksykon biznesu (AWP Placet) Agencja Wydawniczo-Poligrafi czna „Placet”,

Warszawa 1997, wyd. I

2. R.S. Schuler, Managing Human Resources, 4th edition, New York Uniwersi� ,

West Publishing Company 1992

3. R.W. Gri» n, Podstawy zarządzania organizacjami, PWN, Warszawa 1996

4. R.L. Krannich, Re-Careering in Turbulent Times: Skills nad Strategies for Success in Todays Job Market,

Impact Publications 1983

5. J. Porębska, Jak planować indywidualne kariery pracowników, Personel 1996, nr 1

6. H. Januszek, J. Sikora, Socjologia pracy

7. A. Webber, Zasady zarządzania organizacjami, Warszawa 1996

8. M.J. Driver, Career Concepts: A New Approache to Research, w: R. Katz (ed),

Career Issues in Human Resource Management, Prentice Hall, Englewood Cli½ s, New York 1982

9. B. Wojtasik, Podstawy poradnictwa kariery. Poradnik dla nauczycieli, KOWEZiU Warszawa 2011

10. Doradca zawodowy, ISSN 1897-7278, nr 2(15)2011

11. Materiały szkoleniowe programu „Uczenie się przez całe życie”

Temat: Miłość w czasach zagłady...

Cele ogólne: Uczeń potrafi dokonać analizy i interpretacji współczesnych tekstów poe� ckich i użytkowych oraz

wskazać ich kontekst historyczny. Poznaje bohaterów narodu, patriotów.

Cele szczegółowe:

Uczeń

• odnajduje sens czytanego tekstu,

• wskazuje odpowiednie fragmen� tekstu i je interpretuje,

• samodzielnie czyta tekst i odpowiada na pytania do tekstu,

• rozpoznaje i nazywa środki s� lis� czne w poezji i w prozie,

• pisze charakterys� kę postaci na podstawie tekstów

Metoda: praca z tekstem, pogadanka

Forma: grupowa, zbiorowa

Środki dydak czne: nagranie mp3 piosenki „Noc”, odtwarzacz mp3, teks� : ar� kuł zawierający wspomnienia

o Józefi e Franczaku, tekst piosenki „Noc”, wywiad z twórcami pły� „Panny Wyklęte”

Opracowała: Olga KrzywickaNauczycielka języka polskiegow Zespole Szkół w Wilczopolu

1.4 Konspekt lekcji języka polskiego w klasie I gimnazjum

13

Części lekcji Czynności uczniów Czynności nauczyciela Środki dydak� czne Formy nauczania

WstępnaSłuchają uważnie utworu

muzycznego.

Sprawdzenie lis� obecnoś-ci, podzielenie uczniów na

grupy (po cztery osoby) zaprezentowanie nagrania piosenki „Noc”, rozdanie

tekstów i kart pracy.

Nagranie mp3 piosenki, teks� : ar� kuł zawierający

wspomnienia o Józefi e Franczaku, tekst piosenki

„Noc”, kar� pracy.

zbiorowa, grupowa

GłównaCzyta i analizuje teks� ,

wykonuje zadania z kar� pracy.

Kontroluje przebieg wypełni-ania kart, podaje dodatkowe

informacje historyczne i obyczajowe.

Ar� kuł zawierający wspom-nienia o Józefi e Franczaku, tekst piosenki „Noc”, kar�

pracy

grupowa

KońcowaPodsumowuje lekcje, zadaje

pytanie: Dlaczego warto poznawać takie teks� ?

Odpowiada na pytanie nauczyciela, mówi czego

się nauczył i czego jeszcze chciałby się dowiedzieć.

indywidualna (uczniowie, którzy się zgłoszą lub zostaną wyznaczeni do odpowiedzi)

Praca domowa

Na podstawie fragmentu wywiadu z twórcami pły�

„Panny Wyklęte” napisz jaki jest sens w pisaniu piosenek

o historii. Przygotuj też „Przykazania Współczesnego

Patrio� ”.

Podkreśla polecenie na karcie pracy.

Fragment wywiadu z twór-cami pły� ‘Panny Wyklęte”

zbiorowa

„Panny Wyklęte” to projekt autorstwa Dariusza Malejonka i zespołu Maleo Reggae Rockers. Do współpracy

muzycy zaprosili wokalistki polskiej sceny muzycznej reprezentujące różnorodność s� lową. Płyta inspirowana jest

losem kobiet wyklę� ch i opowiada o ich tragicznych powojennych doświadczeniach głosem współczesnych ar� stek

młodego pokolenia. Nieofi cjalną patronką pły� jest postać Danu Siedzikówny „Inki”. O płycie mówią Maleo, Ania

Brachaczek (BiFF), Marcelina, Dore i Fala z „Paresłów” oraz Gonix

Adam Zawadzki: „Panny Wyklęte” dla mnie to…

Maleo: …muzyka, która wywołuje u ludzi totalne wzruszenie na koncertach. To wielkie szczęście i nagroda dla

muzyka i nic piękniejszego nie może się nam przydarzyć ze strony publiczności.

Ania Brachaczek (BIFF): … ważny projekt, którym chcemy przybliżyć ludziom sylwetki i historie żołnierzy wyklę-

� ch. To piosenki o miłości, samotności, poświęceniu.

Marcelina: Odpowiedzialna rola. Przez nasze teks� chcemy zarazić młodych historią, szacunkiem i pomóc wyrobić

własne zdanie na te trudne tema� .

Pierwszy raz uczestniczyłaś w takim projekcie. Jak zmieniło się twoje postrzeganie historii?

Marcelina: Bardzo się zmieniło. Nie lubiłam historii przez to, że była podawana w sposób pozbawiony emocji. Za-

wsze kojarzyła mi się z datami, które trzeba zapamiętać na ocenę. Poza � m poprzestawałam na � m, co w programie

nauczania. Nie miałam już chęci zagłębiać się dalej, choć miałam zawsze ogromny szacunek dla przeszłości. Uważałam

też, że to jest zadanie innych, a nie moje, by ta historia żyła dalej i była przekazywana kolejnym pokoleniom. Nagle

to ja zostałam zaproszona do projektu, który ma tę historię odkrywać, przekazywać dalej i wzbudzać zainteresowa-

nie. To ogromne wyzwanie i nauka. Bardzo mnie to rozwinęło i nauczyło pokory i dojrzałości. Piękna nauka i zadanie.

Przez moje piosenki i teks� zarażam innych w sposób bardziej emocjonalny i przystępny. W końcu skupiamy się na

konkretnych osobach i ich dokonaniach, i na � m, co dziś mamy, a za co oni gotowi byli zginąć. To jest bardzo ważne,

a mało kto w ten sposób o � m myśli.

Jak powinien wyglądać patrio zm w XXI wieku?

Ania Brachaczek (BiFF): Powinniśmy pamiętać, że jesteśmy mieszkańcami plane� Ziemia. I powinniśmy ją chro-

nić. Żadne inne granice nie powinny nas dzielić i ograniczać. Powinniśmy pamiętać o przeszłości i czcić naszych boha-

terów, dzięki którym żyjemy dzisiaj w wolnym kraju. Ale nowoczesny patrio� zm widzę jako twór nieco futurys� czny,

gdzie nieważne są kody pocztowe, kolor skóry czy wyznanie, lecz tolerancja, pomoc innym, op� mizm i radość.

Gonix: Powinien być naturalny, radosny i pokojowy. Nie powinien być ostentacyjny i używany do gier poli� cz-

nych. Patrio� zm kojarzy mi się z czymś czys� m, szlachetnym, czymś co łączy naród i nie służy żadnej grupie interesu.

Wydaje mi się, że sztuka jest świetnym medium dla patrio� zmu XXI wieku.

Fala: Młodemu pokoleniu brakuje wiedzy. Ja czerpałam ją od dziadków i rodziców, ale pokolenie powstańców nie-

długo odejdzie, a wraz z nimi historia podana z pierwszej ręki. Mam nadzieję, że projek� , takie jak „Panny” zachęcą

dzieciaki i młodych ludzi do grzebania w Internecie i szukania prawdy. Ja kocham Polskę, mogę tak powiedzieć. A jak

się to wyraża? Tym, że cieszę się, gdy wracam z wakacji. A widok z Wału Miedzeszyńskiego na centrum – jest dla mnie

wart milion dolarów. Ale to � lko sen� men� i nie na � m polega patrio� zm. Moim zdaniem, ten, kto kocha Polskę,

powinien: płacić podatki, nie dawać łapówek, wspierać polski przemysł i chodzić na wybory. Amen!

O L G A K R Z Y W I C K A

14

K O N S P E K T L E K C J I J Ę Z Y K A P O L S K I E G O W K L A S I E I G I M N A Z J U M

Dore: Do wypowiedzi Fali, z którą zgadzam się w 100%, dorzucę jeszcze, że każdy Polak powinien być patriotą na

miarę swoich możliwości. Jeżeli nie możesz wpływać bezpośrednio na losy swojego kraju, to maluj murale lub pisz

piosenki, ale zrób cokolwiek dla swojego kraju.

Maleo: Myślę, że patrio� zm nowoczesny czy nie nowoczesny pozostanie zawsze patrio� zmem. Kiedy kocham

swój kraj, kiedy kocham Polskę, ten patrio� zm nie może stać się szowinizmem. Nie mogę mówić, że jestem lepszy od

innych i że będę kogoś prześladował. Takie hasła, jak Bóg, Honor, Ojczyzna powinny być drogowskazem dla młodych

ludzi. Chodzi przede wszystkim o codzienną walkę o Polskę. Jej uosobieniem mogą być nasze obowiązki. Warto być

dobrym mężem czy żoną, dobrą córką, synem, pracownikiem. Powinniśmy być uczciwi, ale jednocześnie solidarni

i uczciwi wobec innych. Kiedy zaś widzimy zło, to trzeba zdobyć się na odwagę i zareagować.

Marcelina: Patrio� zm zawsze kojarzył mi się z wzniosłymi dokonaniami czy z działalnością poli� czną. Dlatego

nie potrafi łam się ustosunkować do tego w kontekście swojego własnego patrio� zmu. Natomiast teraz myślę sobie

o � m dużo. Wydaje mi się, że współczesny patrio� zm powinien być dbaniem o takie codzienne, a ważne rzeczy.

O mowę ojczystą, o dom, o rodzinę, tradycje. O to, by nasze podwórko było czyste, a dzieci dobrze wychowane w od-

powiednich wartościach. Jak każdy zajmie się � m na swoim poletku, to cala Polska taka właśnie będzie. Zadbana,

pełna ciekawych ludzi, rozwijająca się i przyjazna.

Józef Franczak (1918-63) pochodził z Lubelszczyzny. Przed wojną ukończył szkołę podofi cerską żandarmerii

w Grudziądzu. W 1939r. walczył na Kresach Wschodnich. Aresztowany przez Sowietów, uciekł z niewoli i trafi ł

do par zantki AK. Po wkroczeniu do Polski Armii Czerwonej został wcielony do 2. Armii Wojska Polskiego. Jego

jednostka stacjonowała w Kąkolewnicy, gdzie sąd polowy skazywał na śmierć żołnierzy służących w AK. W obawie

przed takim wyrokiem zdezerterował w 1945r. Od tej pory działał w podziemiu niepodległościowym. W 1947 r. do-

wodził patrolem w oddziale WiN kpt. Zdzisława Brońskiego „Uskoka”. Od 1953 r. ukrywał się samotnie. Nie ujawnił

się w czasie amnestii w 1956 r. Został zastrzelony w 1963r. podczas obławy urządzonej przez funkcjonariuszy ZOMO

i SB w Kozicach Górnych, niedaleko miejscowości Piaski w Lubelskiem.

MIŁOŚĆ W CZASACH ZAGŁADY...

Dziś Danuta Mazur cierpi na chorobę nóg. Całymi dniami siedzi na ganku murowanego domu w Wygna-

nowicach. 59 lat temu, gdzieś w połowie 1946 r. koleżanka poprosiła jej ojca o przenocowanie chłopaka z lasu.

- Pierwszy raz go wtedy zobaczyłam- wspomina osiemdziesięcioletnia dziś kobieta. - Przystojny, fi gurę miał, głos

łagodny. No... w moim guście był. Taki z brzuszkiem - dodaje. I już po jej pooranej zmarszczkami twarzy płyną łzy.

Najczęściej spo� kali się w polu. W tajemnicy przed jej ojcem, choć należał do siatki „opiekunów” Franczaka. Danuta brała

w chustę coś do jedzenia i znikała na kilkadziesiąt minut. Najłatwiej było się ukrywać w lecie. Zboże wysokie, wszystko

dookoła bujne, młodość podpowiadała, jak się chować. Na początku to � lko urywkowe spotkania. Danuta oddawała

meldunki i przekazywała informacje o sytuacji w powiecie. Z czasem jednak służbowe spotkania zmieniły się w randki.

- Przynosił mi książki, różne romanse - mówi. - Kiedyś nawet pokazał w atlasie Kanał Sueski, twierdząc, że wojna

światowa zacznie się tam i ona nas wyzwoli. Ja w to wszystko wierzyłam, bo on tak mówił, że wszystkich potrafi ł

przekonać. Franczak nie chce narażać narzeczonej. Niekiedy zostawi w nocy jakiś upominek na parapecie jej okna,

innym razem ona sama czuje, że ją obserwuje schowany w lesie. Czasem Danuta dowie się, że „Laluś” strzelał się

z milicją w Lublinie, innym razem, że z „ubejcami” w Lubartowie. Udaje, że ją to nic nie obchodzi. Wojna się przecież

skończyła, a wszyscy dookoła chcą wreszcie normalnie żyć. Ale koniec lat czterdzies� ch to okres terroru. Na Lubel-

szczyźnie strzelaniny to rzeczy codzienne. UB i wojsko w poszukiwaniu par� zantów aresztuje � siące osób, podpala

chałupy, straszy i bije.

15

O L G A K R Z Y W I C K A

16

W 1958 r. Danuta Mazur urodziła syna. Nie mogła się przyznać, kim jest jego ojciec. Rodzina znalazła kandydata na

„tatę” i trzymała się fałszywej wersji. Ale funkcjonariusze i agenci UB wiedzieli swoje. Trzylatkowi milicjanci przywo-

zili czekoladki i pytali o pewnego miłego pana z charakterys� czną grzywką. Mały go nie znał, bo „Laluś” obserwował

syna � lko z daleka i całował, � lko gdy ten spał. Tylko raz wziął go w ramiona, gdy brzdąc miał zaledwie miesiąc.

- Brali mnie na cmentarz i grozili, że zamordują, jeśli Józka nie wydam - mówi Danuta Mazur i opowiada, jak wyglądało

śledztwo.

- W nocy śnił mi się nasz syn tak Danuta Mazur wspomina dzień śmierci „Lalusia”. Gdy to mówi, nie potrafi ukryć

łez. - Śniło mi się, że mój syn Marek topił się, a Józka nie było. Zawsze mogłam liczyć na jego pomoc, a wtedy, w � m

śnie - nie pomógł mi.

21 października 1963 - 35 funkcjonariuszy ZOMO i SB czekało � lko na umówiony sygnał od „Michała”. Ten dokładnie

informował, co robił „Laluś”. A on był w Majdanie Kozic Górnych, w obejściu swych przyjaciół i współpracowników

Jana i Wacława Beciów.

To był front. Strzelanina jak na wojnie, kule świstały w powietrzu. Wojsko zatrzymywało ludzi wracających z pola

i kładło na ziemię. Jego grana� nie wybuchły, pistolet się zacinał - dodaje Anna Kasprzak - Byliśmy przerażeni, on nie.

Na stole w mieszkaniu siostry „Lalusia” leży protokół sekcji zwłok brata. Na schema� cznym rysunku za-

znaczone ślady po kulach. Franczak dostał serią w klatkę piersiową, w brzuch i nogę. Nie mógł przeżyć.

Czesława Kasprzak: - Gdyby � lko dobiegł do lasu, to może...

Danuta Mazur: - Zdradziła go najbliższa rodzina.

Anna Kasprzak: - Nie miał szans. Marek Franczak dopiero w 1992 r. dostał od sądu zgodę na noszenie nazwiska ojca.

Grób „Lalusia” znajduje się na cmentarzu w Piaskach. Ostatni par� zant leży w mogile bez głowy. Ta została odrąbana

w prosektorium zaraz po sekcji zwłok i nigdy nie została zwrócona rodzinie. - Gdzie jest mój Józef? - pyta szeptem

pani Danuta.

ps. Czaszka Józefa Franczaka przez wiele lat była w zbiorach Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Została

odnaleziona w grudniu 2014 roku, uroczys pogrzeb odprawiono w marcu 2015 roku.

Wykorzystano materiały: Zespół wPoli ce.pl, Michał Wójcik, współpraca Sławomir Poleszak (IPN Lublin)

K O N S P E K T L E K C J I J Ę Z Y K A P O L S K I E G O W K L A S I E I G I M N A Z J U M

17

NOC

Nocą, nikt zmęczonych butów już nie ściga,a śpiące oko zdrajcy mnie nie wypatruje,chroniony lasem, łanem zboża, Twą modlitwą,idę dziś Bóg mi Ciebie podaruje.

Choć to nie kościół, a ja nie w ślubnej bieli,klęczymy w deszczu, ziemia ciepło pachnie błotem.Przysięgę: Póki śmierć nas nie rozłączy!Przyjmujesz Panie błogosławiąc nas błyskawic złotem.

Stanę na każde Twoje zawołanie Polsko,po Bogu pierwsza, poza Nim przed Tobą nikt.Płaczesz, gdy zło wyklina Twoje wierne wojsko.Upomnisz się, jak matka o synów swych.

Znać Cię nie może, w noc go przyniosę, gdy śpi,pod palcami jego włosy zawsze będziesz czuć.Najciszej jak można na czołach znaczysz nam Krzyż,sercem zawsze z nami, ale my na zawsze sami…

Dopada kula, ziemia pachnie naszym ślubem,trawa jak włosy dziecka, mocno w nią dłoń wtuliłem.I dałeś Boże siłę, by ostatnia myśl prosiła:Spraw, bym wybaczył moim wrogom każdą winę!

Stanę na każde Twoje zawołanie Polsko,po Bogu pierwsza, poza Nim przed Tobą nikt.Płaczesz, gdy zło wyklina Twoje wierne wojsko.Upomnisz się, jak matka o synów swych.

Swoich żołnierzy wywołujesz dzisiaj Polsko!Stoją w szeregu, na ich czapkach Orzeł lśni.Lalek, Rój, Uskok, Inka i całe Niezłomne WojskoPo Bogu pierwsza, poza Nim przed Tobą nikt.

Rok powstania: 2013Wykonanie oryginalne: Ania Brachaczek, Darek Malejonek, słowa: Barbara KonarskaPły� : Panny WyklęteCiekawostki: Płyta „Panny Wyklęte” to 16 utworów, które wykonują

młode polskie wokalistki z zespołem Maleo Reagge Rockers. Pomysłodawcą projektu realizowanego przez lubelską Fun-dację Niepodległości w ramach Roku Żołnierzy Wyklę� ch jest Dariusz Malejonek.

Karta pracy

1. Ile osób mówi w tekście pt. „Noc”

…...........................................................................................................

2. Co jest głównym tematem piosenki?

…...............................................................................................................................................................................................

...................................................................................................................................................................................................

3. Jaka historia opisana jest w tekście?

…...............................................................................................................................................................................................

...................................................................................................................................................................................................

4. Jakie wartości wyznaje podmiot liryczny (mężczyzna)

…...............................................................................................................................................................................................

...................................................................................................................................................................................................

5. Nazwij środki s�lis�czne:

zmęczonych butów ..................................................................................................................................................................

śpiące oko ................................................................................................................................................................................

ciepło pachnie błotem ............................................................................................................................................................

...................................................................................................................................................................................................

błogosławiąc nas błyskawic złotem ........................................................................................................................................

stanę na każde twoje zawołanie Polsko/płaczesz/upomnisz się

…...............................................................................................................................................................................................

trawa jak włosy dziecka ..........................................................................................................................................................

6. Przeczytaj dokładnie wspomnienia o Józefie Franczaku.

Zaznacz, które fragmen� piosenki odpowiadają przedstawionym w tekście wydarzeniom.

7. Czy we wspomnieniach napisanych prozą zauważasz jakieś środki s�lis�czne?

…...............................................................................................................................................................................................

...................................................................................................................................................................................................

8. Co świadczy o wzajemnej miłości głównych bohaterów obu tekstów?

…...............................................................................................................................................................................................

...................................................................................................................................................................................................

9. Jaki obraz Józefa Franczaka „Laluś” wyłania się z �ch dwóch tekstów?

Zwróć szczególną uwagę na podkreślone fragmen� (krótka charakterys�ka)

…...............................................................................................................................................................................................

...................................................................................................................................................................................................

...................................................................................................................................................................................................

...................................................................................................................................................................................................

...................................................................................................................................................................................................

...................................................................................................................................................................................................

...................................................................................................................................................................................................

..................................................................….............................................................................................................................

Praca domowa

Na podstawie fragmentu wywiadu z twórcami pły� „Panny Wyklęte” napisz jaki jest sens w pisaniu piosenek

o historii. Przygotuj też „Przykazania Współczesnego Patrio�”

18

W okresie przeziębień i grypy dyrekcja często zaskakuje nas koniecznością wzięcia nagłego zastępstwa za kole-

żankę czy kolegę. Uczniowie nie są świadomi zmiany zajęć i nie są do nich przygotowani – nawet jeśli w � m dniu

planowo mają język obcy… Dziwić się trudno, wszak i my nauczyciele w czasach szkolnych, stosowaliśmy różne uniki.

Często też zastępstwo odbywa się w innej sali, niż ta w której mamy własne metodyczne zaplecze.

Skutecznym lekarstwem jest przygotowanie pewnego mobilnego zasobnika na nagłe sytuacje – najlepiej, by nie

był on zbyt ciężki… Warunek ten spełniają gry i animacje językowe, są one atrakcyjne dla uczniów, ze względu na

element rywalizacji. Wspierają również w sposób nieuświadomiony proces uczenia się.

Nie zawsze trzeba wymyślać coś całkiem „od początku”. Można skorzystać z już wcześniej wygenerowanych roz-

wiązań. Jednym z nich jest gra planszowa „Z EURUPKIEM PRZEZ EUROPĘ”, z którą w doskonały sposób można propa-

gować wiedzę kulturoznawczą1. Jest to zestaw gotowych kart z pytaniami, ale też z miejscem na wymyślone przez

nas pytania oraz plansza z elementami z czterech najpopularniejszych w Polsce języków (angielski, niemiecki, fran-

cuski, rosyjski). Grę można pobrać ze strony ORE, nakleić na kawałek tektury i wielokrotnie wykorzys� wać. Dzieci

i młodzież bardzo lubią się bawić – choć czasem początkowo się krygują – dlatego warto przypomnieć sobie proste

piosenki czy rymowanki z elementami ruchowymi jak np. Head and shoulders song lub też z wykorzystaniem kredy

i tablicy pisać ciągi „ostatnia litera” lub w tzw. „szubienicę”.

Bardzo prostą grą przy wykorzystaniu „karteczek samoprzylepnych” jest TABOO, swego rodzaju grupowe kalambu-

ry, podczas której możemy ak� wizować określony zasób słów wykraczających poza podstawowy zasób. U góry strony

zapisujemy hasło do odgadnięcia, a pod kreską pięć słów, których nie można używać w opisie np. hasło: RODZINA

taboo: MAMA, TATA, DZIECI, BABCIA, DZIADEK.

Bardzo ciekawą alterna� wą jest gra LICZĘ NA CIEBIE, którą można zastosować w dowolnej grupie wiekowej, a jej

celem jest utrwalenie liczebników, a w szczególności czytanie dat w języku obcym. Aby przeprowadzić grę należy

podzielić klasę na dwie drużyny po 10 osób i każdej przydzielić jedną cyfrę od 0 do 9 i już można zaczynać rozgrywkę!

Nauczyciel podaje liczbę czterocyfrową (cyfry nie mogą się powtarzać), zadaniem drużyny jest wybranie spośród

siebie odpowiednich cyfr i ustawienie ich w odpowiedniej kolejności, grupa, która zrobi to szybciej i poda prawidło-

wą wymowę wygrywa rozgrywkę (podczas gry możemy zwiększyć liczbę rozgrywek). Grę tę można zmodyfi kować

z wykorzystaniem 10 liter alfabetu (muszą w � m zbiorze znaleźć się trzy samogłoski). Podczas rozgrywek uczniowie

układają wyrazy - zwycięża grupa, która ułoży jak największą liczbę wyrazów.

Ciekawym i ak� wizującym pomysłem jest tzw. bomba, którą można nabyć w sklepie, albo przygotować

samemu. Gra się w nią siedząc w kole. Polega ona na losowaniu karteczek z sylabami oraz podaniu wyrazu, który za-

wiera tę sylabę, ale jest od niej dłuższy. Nie można powtarzać uży� ch wcześniej wyrazów. Każda osoba, która otrzyma

bombę musi się jej jak najszybciej pozbyć czyli przekazać do sąsiada po lewej stronie, ale można to zrobić dopiero

po podaniu prawidłowego wyrazu. Bomba w nieoczekiwanym momencie „wybucha”, a osoba, która ją wtedy trzyma,

odpada z gry. Wybuch następuje z końcem utworu muzycznego, który odmierza czas gry.

Opracowała: Anna Czernicka-SzpakowskaDoradca metodyczny w zakresie historii i wos, nauczycielka w Zespole Szkół w Krasieninie

1.5 Pierwsza pomoc… na grypę nauczyciela

19

1) https://www.ore.edu.pl/jezyki-obce-etap-i/aktualnoci-74209/3898-z-europkiem-przez-europ

Głuchy telefon to zabawa, która może być stosowana przy dowolnym poziomie i dowolnej liczbie uczestników.

Wybrana osoba wymyśla słowo lub zdanie, które szepce do ucha kolejnej osobie. Kolejna osoba w ten sam sposób

przekazuje następnej dokładnie to, co zrozumiała. I tak aż do ostatniego uczestnika, który głośno wymawia to, co

usłyszał. Zdanie może się różnić od oryginału, co wzbudzi wesołość.

Prosto, na prawo, na lewo – to kolejne proste zadanie sprawiające młodzieży wiele radości. Klasę dzielimy na kilka

grup, z których każda wybiera osobę, której zakrywa szalem oczy. Osoba ta jest prowadzona na narysowane kredą

na podłodze pole START od którego wiedzie tor z ostrymi zakrętami (narysowany kredą na podłodze), a następnie

używając sformułowań kierunkowych prowadzi go do celu. Zawodnik nie może wykroczyć poza tor. Wygrywa grupa,

której zawodnik najszybciej dotrze do końca drogi.

To � lko kilka małych inspirujących przykładów, znacznie więcej funkcjonuje w nauczycielskiej prak� ce. Ucznio-

wie bardzo je sobie cenią, choć pozornie cieszą się z leniuchowania, jednak w ich pamięci pozostają te właśnie nie-

� powe zastępstwa.


20

Opracowała: Wioletta BłaziakDyrektor PCEiPPP w Lubliniewieloletni nauczyciel języka niemieckiego

1.6 Scenariusz obchodów dnia języka obcego (niemiecki)

21

26 września obchodzony jest Europejski Dzień Języków (EDJ), który ustanowiła Rada Europy

w 2001 roku. W ramach obchodów do 800 milionów Europejczyków z 47 państw, które w Radzie Europy reprezen-

towane są przez swoich przedstawicieli, kierowany jest apel o podejmowanie nauki większej liczby języków i to

niezależnie od wieku uczących się oraz formy kształcenia – szkolnej czy pozaszkolnej. Rada Europy w przekonaniu,

że różnorodność językowa stanowi narzędzie, dzięki któremu możliwe jest osiągnięcie większego wzajemnego zro-

zumienia pomiędzy poszczególnymi kulturami, oraz że różnorodność językowa stanowi kluczowy czynnik bogatego

dziedzictwa kulturowego naszego kon� nentu, podejmuje starania mające na celu promowanie wielojęzyczności na

terenie całej Europy. To wydarzenie może stać się inspiracją do obchodów Dnia Języka Obcego w szkole. Ja do udziału

w przygotowaniu tego dnia zaprosiłam uczniów klas VI z różnych szkół. Uczniowie poszczególnych szkół przygotowali

część ar� s� czną wprowadzającą w dobry i luźny nastrój. Moi uczniowie przygotowali i pokazali swoją prezentację

multimedialną na temat: „Moje zainteresowania - Mein Hobby”. Dzięki samodzielnej pracy nad prezentacją młodzież

zrozumiała, że nauka może być łatwa i przyjemna. Oprócz tego niezmierną sa� sfakcję u uczniów wzbudził w � m

przedsięwzięciu fakt, a szczególnie wśród � ch słabszych językowo jak również o niższym statusie w klasie, że mogli

na forum zaprezentować swoją często obszerną wiedzę do� czącą innych sfer niż wiedza w zakresie nauczanych

przedmiotów w szkole, fak� czne zdolności i umiejętności, które nie są oceniane w szkole oraz swoje marzenia do� -

czące kariery zawodowej w przyszłości.

Gorąco polecam taką formę pracy z dziećmi i młodzieżą.

Tak wyglądał scenariusz prezentacji

MATEUSZNa tle slajdu pierwszego

Hallo alle Schüler. Ich bin Mateusz und helfe meinen Kollegen und Kolleginnen sich zu vorstellen. Wir benutzen die PowerPoint Präsentation. Zuerst wollen wir drei Jungen kennen lernen. Kommt bitte hier. SLAJDY DO PREZENTACJI MATEUSZA, KAROLA I MAĆKA

MATEUSZ

KAROL

MACIEK

MATEUSZ

KAROL

MATEUSZ, KAROL, MACIEK

MATEUSZ

Ich bin Mateusz. Ich besuche die Grundschule in Nadrybie. Ich gehe in die sechste Klasse. Mein Bruder ist noch klein. Er ist erst drei Jahre alt. Er ist ruhig und spielt Lego gern.

Ich heiße Karol. Wir sind achtzehn Schüler und Schülerinnen in der Klasse. Ich habe einen Bruder und drei Schwester. Mein Hobby ist Computerspielen. Computer spiele ich auch gern. Zu Hause mache ich auch Grafi k gern.

Ich interessiere mich auch für Computer. Ich spiele o� MINECRAFT. W tę grę można grać w różnych językach.My gramy w języku niemieckim przez co poznajemy nowe słowa.

Warum spielen wir? Weil das Spiel ständig verbessert wird. Wir können mit mehreren Spielern spielen. Es gibt verschiedene Spielmodi.

(teraz następuje dalsze odczy wanie informacji z prezentacjiDas ist Stiv. Das ist Hölle czyli piekło. To są słowa, których się nauczyliśmy)

Danke für ihre Aufmerksamkeit. (Po m pożegnaniu ukłon)

MATEUSZ Jetzt ist die Zeit für unsere vier Kolleginnen.

WERONIKA EMILIA ADRIANNA OLA

Servus Mateusz!Hallo!Hi!Wie geht es dir?

MATEUSZ Danke, gut (pokaz slajdów ze zdjęciami dziewczyn)

SLAJDY DO PREZENTACJI OLI, WERONIKI, EMILI I ADY

OLA

WERONIKA

EMILA

ADA

OLA

Mein Name ist Ola. Ich bin sehr lustig und schlank. Das sind meine beste Kolleginnen in der Schule.Ich singe und tanze sehr gern. Und du Weronika?

Ich singe auch gern. Ich mag Ola aber auch Emila und Ada. Meine Lieblingssängerin ist Ewelina Lisowska

Meine Lieblingssängerin ist ……………. Heute singen wir ein Lied von Drafi Deutscher„Marmor, Stein, Eisen bricht“

Ich bin Ada, seit einem Jahr lerne ich Gitarre spielen. Ola, Weronika und Emila singen und ich spiele die Melodie.

Zapraszamy do wspólnego śpiewania refrenu, który jest już wyświetlony na dużym ekranie.

MATEUSZ Fußball interessiert alle Jungen, Norbert, Kuba und Andrzej kommt hier. (pokaz slajdów ze zdjęciami chłopaków)

SLAJDY DO PREZENTACJI NORBERTA, KUBY I ANDRZEJA

NORBERT

KUBA

ANDRZEJ

Ich bin Norbert, ich spiele Fußball gern. Und du Kuba?

Ich bin ein Fan von der brasilianische Fußballnationalmannscha� CBF

Ich heiße Andrzej und mag auch Fußball.

MATEUSZ (pokazuje prezentacje chłopców, a oni opowiadają)

KUBA Das ist die brasilianische Fußballmanscha� . Ihre Fraben sind: gelb und weiß oder blau. Ja mam ich klubowe barwy na sobie. Piłkarze Brazylii do tej pory grali z Polską dwanaście razy – dziewięć razy wygrali, dwa razy w meczu padł wynik remisowy, a raz schodzili z boiska pokonani, strzelone przez nich bramki to 37:19 dla Brazylii.(odczytujesz kilka danych ze slajdu – w 1974 w Monachium na Mistrzostwach Światapokonaliśmy Brazylię dzięki bramce Grzegorza Lato. Zremisowaliśmy z nimi w 1980 i 1993. Mein Lieblingsfußballspieler ist Neymar J.R er spielt dort.

NORBERT Ich interessiere mich auch für Fußball. Meine Lieblingssportler sind: 1. Robert Lewandowski aus Polen. Er spielt in Deutschland, (Bayern-Monachium)2. Lionel Messi aus Argentine. Er spielt in Spanien, (Barcelona)3. Cristiano Ronaldo aus Portugal. Er spielt in Spanien (Real Madryt)

ANDRZEJ

NORBERT

Fußballspieler kennen viel Triks. (Wszyscy żonglują piłką)Danke, tschüs.

MATEUSZ (uruchamia dyskretnie samochód na baterie trochę jeździ nim po podłodze zatrzymuje i woła) Was ist das?

SLAJDY DO PREZENTACJI DAMIANA, ADAMA I SZYMONA

DAMIAN Das ist mein Hobby. Ich bin Damian. Ich will Lastwagenfahrer sein.Das sind Fotos von LKWs. To są samochody ciężarowe przeznaczone do przewozu towarów, ciągnięcia naczepy, przyczep lub do przewozu ludzi. Całkowita masa dopuszczalna takiego pojazdu wynosi powyżej 3,5 ton. Spala on średnio od 20 litrów do 50 litrów paliwa. Osiąga prędkość do 90 km/h.Samochód ciężarowy może prowadzić osoba posiadająca prawo jazdy kategorii C. W przypadku kierowania zespołem pojazdów z przyczepą wymagane jest również posiadanie prawa jazdy kategorii E.

Na slajdach są przedstawione różne marki ́ ch ciężarówek. (teraz czytasz nazwy marek ze slajdów)

ADAM Buggy das sind auch Autos. Ich bin Adam und ich interessiere mich für sie.Ich will euch ein paar Informationen sagen.

Buggy jest to ́ p lekkiego samochodu rekreacyjnego. Wyposażony jest w duże koła z grubymi oponami, wytrzymałe zawieszenie, otwarte nadwozie oraz odsłonię ́ silnik umieszczony najczęściej z ́ łu.

Samochody ́ pu Buggy dzielą się na dwa rodzaje.• Pierwszym z nich są pojazdy budowane na bazie modelu Volkswagen Garbus - głównie ze względu na silnik

umieszczony z ́ łu, niewielkie rozmiary, dostępność części zamiennych oraz łatwość montażu i wymiany części. W krajach anglosaskich Garbus jest nazywany „Beetle” lub Bug, skąd właśnie wzięła się nazwa pojazdu.

• Drugi ́ p samochodu to pojazdy, których nadwozie jest budowane całkowicie od nowa (przez spawanie rur). Samochód taki jest budowany od podstaw, jednak zajmuje to więcej czasu i wymaga większych kosztów. Rozmiary takich buggy mogą być różne. Samochody Buggy zostały zaprojektowane i na początku służyły do jazdy po wydmach na plażach i pus ́ niach. Miały zapewnić jak największą wygodę podczas jazdy. Obecnie buggy są używane w różnych dyscyplinach sportu - np. w pus ́ nnych wyścigach lub wyścigach po torze we wnętrzu budynku. Niektóre modele są zbudowane specjalnie do jazdy po zwykłej drodze.

• Na slajdach są przedstawione różne marki BUGGY.

(teraz czytasz nazwy marek ze slajdów)

W I O L E T TA B Ł A Z I A K

22

S C E N A R I U S Z O B C H O D Ó W D N I A J Ę Z Y K A O B C E G O ( N I E M I E C K I )

SZYMON Mein Hobby ist auch Motorisierung. Ich mag gute und schnelle Autos. Hier sind die Fotos. Na slajdach są przedstawione różne marki samochodów, którenajbardziej mi imponują ponieważ: (wstawić opisy w miejsce kropek)Ferrari - ………………………………………………………………………………………………………………………………..............Ford mustang shelby gt 500 - …………………………………………………………………………………………………………...Lamborghini aventador, murcielago - …………………………………………………………………………………...……………Porsche 911 turbo - ……………………………………………………………………………………………………………….....……..Pagatti - ………………………………………………………………………………………………………………………………..........…Chevrolet corwetta - ……………………………………………………………………………………………………….......…………..Bugatti - …………………………………………………………………………………………………………………………………………

MATEUSZ Jetzt kommen zwei Mädchen, die gern tanzen. (pokazuje slajdy ze zdjęciami dziewczyn)SLAJDY DO PREZENTACJI IWONY I PAULINY

IWONA

PAULINA

IWONA

Mein Name ist Iwona. Ich wohne in Nadrybie. Ich bin Schülerin in der Grundschule und ich habe einen Bruder. Er ist fünf Jahre alt. Mein Bruder ist noch klein. Er besucht den Kindergarten. Wir spielen zusammen Lego. In der Freizeit tanze ich gern. Paulina Wofür interessierst du dich?

Iwona ist meine beste Kollegin . Ich interessiere mich so wie sie für Tanz. Ich mag auch Kunst und Sachkunde. Ich höre gern HIP-HOP aber Tanzen macht mir viel Spaß. Iwona tanzen wir?

Mateusz kannst du die Musik einschalten?

MATEUSZ Ja, ich halte die Daumen für euch.

IWONA

(Iwona i Paulina tańczą)

Wir sind müde aber glücklich. Bis bald!

MATEUSZ Przemek du bist dran!

SLAJDY DO PREZENTACJI PRZEMKA

PRZEMEK Ich bin Przemek. Ich mache Baumodelle des Bauernhofes. Das fi nde ich toll.

Das ist ……………………………….. (wymienia nazwy rzeczy, które znajdują się w gospodarstwie na makiecie)

MATEUSZ Am Schluss ein paar Ratschläge für uns Schüler!!!Agata und Patrycja bauen einen Dialog. (pokaz slajdów ze zdjęciami dziewczyn)

SLAJDY DO PREZENTACJI AGATY I PATRYCJI

AGATA

PATRYCJA

AGATA

PATRYCJA

AGATA

PATRYCJA

AGATA

MATEUSZ

PATRYCJA

AGATA PATRYCJA

Hallo, ich heiße Agata. Ich habe Schule gern aber in der Schule muss man viel lernen.

Hallo Agata, ich bin Patrycja. Ich habe hier Zettelchen. (pokazuje karteczki ze sztuczkami i kruczkami) Sprechen wir polnisch?

Ja, natürlich. Co to takiego?

To karteczki, na których znajdują się sztuczki i kruczki, czyli jak szybko, przyjemnie i skutecznie nauczyć się języka obcego. Rozdam te karteczki naszym kolegom i koleżankom z innych szkół a oni odczytają ́ ch kilka dobrych rad dla nas wszystkich. Skupcie się. (rozdaje karteczki)Patrycja aby odnieść sukces, musisz wiedzieć, że: nikt nie jest „an ́ talenciem” językowym. Istnieją jedynie osoby o szczególnych uzdolnieniach w ́ m kierunku. Często jednak „ci zdolni” , po prostu wiedzą, jak się uczyć i dużo pracują;

„uczyć się” oznacza, że to TY musisz wziąć się do pracy. Twój nauczyciel może odprawiać czary i stawać na głowie, ale nie nauczy Cię bez Twojej pomocy. Od Ciebie wszystko zależy. Sukces będzie Twoją zasługą, a za porażkę możesz winić ́ lko siebie;

Nie ma jednej, idealnej dla wszystkich metody. Każdy z nas jest inny i ma swoje ulubione sposoby pracy.OHNE FLEIß KEIN PREIS

Bez pracy nie ma kołaczy (przedstawia slajd z przysłowiem)

A teraz wy odczytacie kilka ważnych reguł, które usprawnią NASZĄ naukę. Poproszę numer 1, później nr 2 itd.

Danke, tschüs! Auf Wiedersehen!

NA KONIEC PREZENTACJI JEST NAGRANY FILM Z POŻEGNANIEM I POZDROWIENIAMI OD CAŁEJ KLASY

23

Nie da się ukryć, że każda większa uroczystość, jakiś jubileusz, ważniejsza celebra, wpędza nas nauczycieli i dyrek-

cję w zakłopotanie i stres. Choćby trochę, ale na pewno mamy z � m kłopot. Jak uczcić nasze święto, by nie popaść

w nudę, ru� nę, ale też zbytni patos i pompa� czność? Czym się inspirować, by nie powielać po wielokroć pomysłów,

w które obfi tuje internet? Czy państwo też macie takie wrażenie, że w sieci umieszczane są najsłabsze pomysły?

Te najlepsze z reguły pozostają w archiwach szkoły.

Cóż więc robić? Nie ma rady, należy usiąść w zespole (w zespole siła!) i zarządzić zwyczajną burzę mózgów. Z wielu

propozycji, pomysłów, choćby luźno rzucanych uwag, na pewno zrodzi się coś ważnego i cennego. A najważniejsze –

NASZEGO! WŁASNEGO! ORYGINALNEGO!

Tak też było w naszej szkole, gdy postanowiliśmy uczcić 50 – lecie nauki w tzw. nowym budynku, � powej � siąclatce.

Na pytanie, co jest naszym bogactwem, udzieliliśmy sobie jednoznacznej odpowiedzi – NASZA HISTORIA, NASI AB-

SOLWENCI, NASZA KADRA, zarówno obecna jak i emerytowani nauczyciele.

Na � ch trzech fi larach postanowiliśmy oprzeć scenariusz obchodów.

Nie chodziło bowiem � lko o formę, o świętowanie, promocję czy rozgłos.

Chodziło o coś znacznie więcej, o to, na czym opiera się szkoła, czyli walor wychowawczy i edukacyjny obchodów.

Powstał pomysł, aby stworzyć fi lmotekę wspomnień osób, do których � lko uda się dotrzeć, a związanych oczywiście

ze szkołą. Przez kilka miesięcy przeprowadzaliśmy wywiady z emerytowanymi nauczycielami oraz byłymi ucznia-

mi, nierzadko ludźmi bardzo już dojrzałymi. W ten sposób stworzyliśmy nasze szkolne archiwum, a akcja zbierania

i utrwalania wspomnień wcale się nie zakończyła. Jest kon� nuowana, bo musimy utrwalić jeszcze wiele ciekawych

relacji.

Fragmen� fi lmów z wywiadami stały się częścią składową widowiska „Ocalić od zapomnienia”, które zostało zapla-

nowane jako program wielotworzywowy, mozaikowy, zawierający � powe elemen� jak wiersze i piosenki (ze specjal-

nie napisanymi tekstami), pokazy taneczne, ale także fragmen� historycznej kroniki, wspomniane już fi lmy, pokazy

fotografi i oraz prezentacje multimedialne współgrające z występami ar� s� cznymi, budujące wyjątkowy nastrój,

oddziałujące kolorem. Prezentacje multimedialne były wyświetlane podczas występów tanecznych i pokazywały

piękne kwia� w kolorze kostiumów tańczących dzieci. Ten zabieg bardzo wzbogacił doznania este� czne odbiorców,

podobne barwy wirowały na scenie i na ekranie, tworząc biało – żół� albo niebieski krąg, nieustannie zmieniający

kształt jak w kalejdoskopie.

W jednym tańcu dziewczynki wystąpiły dodatkowo z biało – żół� mi szarfami, przytwierdzonymi do białych kół.

Pokaz fotografi i ukazujących przeszłość oraz dzień dzisiejszy szkoły był emitowane prawie przez cały czas występów

(z przerwami na fi lmy i prezentacje). Ekran został od razu zaplanowany jako ważny element scenografi i.

Opracowała: Jolanta Zabielskanauczycielka języka polskiegow SP im. J. Lelewela w Jakubowicach Konińskichwicedyrektor szkoły

1.7 W jaki sposób można „Ocalić od zapomnienia”?Inspiracje dla jubileuszowych scenariuszy

24

W programie wystąpili absolwenci – kilka zdolnych wokalistek oraz tancerz, który wraz ze swoją taneczną part-

nerką dał niezapomniany pokaz. Była też dwupokoleniowa recytacja, w wykonaniu ojca – absolwenta i jego synka.

Ten nieco przydługi wstęp był konieczny, by dobrze zrozumieć poszczególne elemen� scenariusza.

J O L A N TA Z A B I E L S K A

25

OCALIĆ OD ZAPOMNIENIASCENARIUSZ NA 50 – LECIE SZKOŁY

NA EKRANIE POKAZ SZKOLNYCH ZDJĘĆ

CHÓR (rodzaj szkolnego hymnu)

Ref.: My, lelewelacy, dziewczyny, chłopacy,

Co dzień biegniemy tu,

bo wzywa duch, tak, wiedzy duch.

I. Szkoła to – miejsce nauki.

Szkoła to – przyjaźni raj.

Szkoła to – sukcesów słodycz.

Czasami też – porażek gaj.

Ref.: My, lelewelacy, dziewczyny, chłopacy...

II. W szkole jest miejsce na radość,

W szkole na zabawę czas.

Ale też na poważną pracę,

Harówkę ciężką w każdej z klas.

Ref.: My, lelewelacy…

Chór przerywa, na scenę wchodzą konferansjerzy: Małgosia, Asia i Sebastian.

MAŁGOSIA

Dzień dobry. Witamy państwa bardzo serdecznie.

SEBASTIAN

Dzień dobry. Jesteśmy zaszczyceni obecnością tak znamieni� ch gości.

Cieszymy się, że Państwo są z nami.

ASIA

Chcemy dziś państwu opowiedzieć o pięćdziesięciu latach istnienia budynku, w którym na co dzień uczymy się, pracujemy, bawimy i cieszymy.

MAŁGOSIA

W którym powoli dorastamy, poznajemy życie i świat.

W którym budujemy swoją przyszłość.

SEBASTIAN

Jednak rozumiemy doskonale, że nie byłoby naszej przyszłości, gdyby nie było przeszłości, czasem chłodnej i głodnej i na pewno nie tak kolorowej i beztroskiej jak nasza.

ASIA

Nasi rodzice, a zwłaszcza dziadkowie nie mieli szczęścia żyć w tak komfortowych warunkach jak my. Niekiedy w zimnie, bez powszechnych dziś udogodnień, zdobywali wiedzę i z determinacją dążyli do realizacji swoich dążeń i marzeń.

MAŁGOSIA

Jesteśmy wdzięczni, że przekazali nam wartości. Dzięki nim wiemy, co jest dobre, a co złe i rozumiemy, jak ważna jest w życiu wiedza. Starali się i nieustannie starają przekazać nam zamiłowanie do kształcenia.

W J A K I S P O S Ó B M O Ż N A „ O C A L I Ć O D Z A P O M N I E N I A ” ?I N S P I R A C J E D L A J U B I L E U S Z O W Y C H S C E N A R I U S Z Y

26

SEBASTIAN

Pragniemy ocalić od zapomnienia ich dokonania, trud i poświęcenie. Gdyby nie ich wysiłek i wytrwałość, być może nie byłoby szkoły, która jest dla nas prawdziwym drugim domem.

MAŁGOSIA

Miejscem czasami stresów i niepowodzeń, ale przede wszystkim miejscem,

gdzie możemy rozwijać swoją krea� wność i wyobraźnię, poznawać swoje mocne strony, budować poczucie własnej wartości, zdobywać przyjaciół.

SEBASTIAN

Zapraszamy Państwa na program “Ocalić od zapomnienia”, w którym weźmie udział kilku pokoleń. Wystąpią przed Państwem nasi koledzy, młodsi i starsi, reprezentanci wszystkich klas, przedstawiciele rodziców, nauczycieli, a także nasi absolwenci, którzy swoją przyszłość budują już w innych placówkach.

ASIA

Usłyszycie państwo opowieści o � m, jak funkcjonowała szkoła w początkach swego istnienia.

Opowiedzą o � m nauczyciele, świadkowie tam� ch dni oraz byli uczniowie, którzy do dziś pamiętają radość z otwarcia nowego budynku.

SEBASTIAN

Zaprezentujemy Państwu fragmen� nagrań zebrane w ramach projektu „Ocalić od zapomnienia”.

MAŁGOSIA

Co to za projekt? Otóż pod opieką naszych nauczycieli pragniemy stworzyć fi lmotekę wspomnień, utrwalić od zapomnienia świadectwa ludzi związanych z naszą jakubowicką placówką.

SEBASTIAN

Planujemy cyklicznie prowadzić wywiady ze świadkami, którzy dobrze pamiętają funkcjonowanie szkoły nie � lko w � m nowym budynku, ale także w starej, zimnej i ciasnej chacie przy obecnym Starym Trakcie.

ASIA

To dla nas pasjonujące usłyszeć o emocjach, uczuciach i wrażeniach naszych rówieśników sprzed pięćdziesięciu lat.

MAŁGOSIA

W dzisiejszym programie przedstawimy państwu fragmen� auten� cznej kroniki, zapisane anonimową, ale skrupulatną ręką kogoś, kto ocalił od zapomnienia fak� sprzed kilku dekad.

SEBASTIAN

Już usłyszeliście państwo zespół muzyczny, który rozpoczął dzisiejszy program.

Zobaczą państwo taneczne popisy naszych najmłodszych kolegów z oddziału przedszkolnego, uczennic z klas trzecich, czwartej i pią� ch.

Nie zabraknie talentów wokalnych i recytatorskich.

ASIA

Programowi towarzyszyć będzie pokaz zdjęć oraz specjalnie przygotowanych prezentacji.

A wszystko po to, by...

MAŁGOSIA, SEBASTIAN, ASIA

OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA! Zapraszamy!


27

Chór kon� nuuje

III. Różne przedmio� co dzień mamy.

Piszemy. Liczyć trzeba też.

Czytać i śpiewać, i malować.

To nie jest łatwe. Bracie, wierz.

Czasami dosyć mamy tego.

I o wakacje woła głos.

Ale, gdy minie trochę czasu.

o wrócić chcemy tutaj wprost.


IV. A gdy już przyjdzie ciebie żegnać,

to spadnie łza, nie ws� dźmy się.

Wiedz, zawsze w pamięci zostaniesz.

Szkoło najmilsza, kochamy cię.


NA EKRANIE CAŁY CZAS POKAZ SZKOLNYCH ZDJĘĆ

Na scenę wchodzi dorosły mężczyzna z synkiem za rękę

TATA

Szkoło, miłości moja! � jesteś jak zdrowie.

Ile cię trzeba cenić, ten � lko się dowie,

Kto cię skończył. Dziś piękność twą w całej ozdobie

Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

Wiodę więc swoje dziecię i tu zapisuję.

Niech się tutaj uczy, niech się też wychowuje.

Niech przemierza korytarze jak ja w przeszłości.

Niech zdobywa tu wiedzę, zaznaje radości.

Czy uwierzysz syneczku, że gmach naszej szkoły,

pół wieku gości uczniów? Czas jej na cokoły,

czas na spiże, pomniki i na dziękczynienie.

Od naszej niepamięci trwałe ocalenie.

Ojciec z synem przysiadają na czas piosenki. Wchodzi solistka – absolwentka.

SOLISTKA (na melodię piosenki M. Grechu� )

Ile razem dróg przeby� ch? Ile ścieżek przedeptanych? Ile deszczów, ile śniegów wiszących nad latarniami?

Ile testów, ile zadań, ciężkich godzin w książkach wielu? I znów upór, żeby powstać i znów iść i dojść do celu. Ile w trudzie nieustannym wspólnych starań, wspólnych dążeń? Ile kartek zapisanych?


28

Lekcji? Dzwonków? Ocen? Książek? Jesteś w myślach, jesteś w sercu, obraz twój się nic nie zmienia, więc chciałabym twoją pamięć ocalić od zapomnienia.

Wokół szkoły liść szeleści.

Melancholia mnie ogarnia,

gdy o tobie dziś wspominam,

myśli biegną aż gdzie gwiazda Wenus

A � ś lot i górność chmur blask wody i kamienia. Chcę cię szkoło ukochana ocalić od zapomnienia.

Synek zeskakuje z kolan ojca.

SYNEK

Pięćdziesiąt lat, tatusiu, to bardzo długi czas.

Wcale nie było wtedy jeszcze na świecie nas.

Czy ktoś nam to opowie, skąd szkoła się wzięła?

To sprawa krasnoludków? Czy to są ich dzieła?

Wchodzą dwie recytatorki – Olga i Ola

SYNEK

A może czarodziejka różdżką poruszyła?

I nagle spod boiska szkoła wyskoczyła?

Czytałem w wielu baśniach, tam właśnie tak bywa.

Uwielbiam takie sprawy na nowo odkrywać.

OLGA

To nie sprawa krasnali, nasz młody kolego.

Lecz praca naszych przodków. Nic w � m baśniowego.

Wysiłek i trudy, budowa i zmaganie.

Tak powstała szkoła, zaczęło nauczanie.

Ojciec z synem schodzą ze sceny. Olga kon� nuuje.

Nie było ani łatwo, ani prosto kochani,

mnożyły się trudności, problem z fi nansami.

Nie było nawet działki odpowiedniej szkole.

To doprawdy cud, że skończyły się niedole.

OLA

Że nasi rówieśnicy sprzed przeszło półwiecza,

doczekali się wreszcie lepszego zaplecza.

Przestali marznąć i wiatry już nie hulały,

powstała nowa szkoła, problemy ustały.

Nastała radość wielka, wręcz nieopisana,

gdy przecięto wstęgę. Wreszcie szkoła oddana

w służbę Jakubowicom i tutejszej dziatwie.

Kolejnym pokoleniom było znacznie łatwiej.


29

Wchodzą dwie absolwentki – wokalistki

DUET (na melodię piosenki z “Klanu”)

Jak pory roku Vivaldiego zmienia się szkoła nieustannie. Ciągle przybywa coś, powstaje.

Co roku jest w niej lepiej, fajniej.

Życie szkolne szybko pędzi.

Ani chwili nie przystaje.

Ledwie zabrzmi pierwszy dzwonek,

już ze szkołą się rozstajesz.

Życie szkolne szybko pędzi.

Ani chwili nie przystaje.

Ledwie zabrzmi pierwszy dzwonek,

a już się rozstajesz.

W naszej placówce tak jak w życiu,

czasem na szczycie, czasem nisko.

Jak w “Porach roku” Vivaldiego Piękne owoce lub ściernisko.

Szkoło, szkoło, wielkie dzięki,

za naukę i wspomnienia.

Teraz nie jest już tak prosto.

Coraz więcej do zrobienia.

Szkoło, szkoło, wielkie dzięki,

za naukę i wspomnienia.

Teraz nie jest już tak prosto.

Więcej do zrobienia.

NA EKRANIE POKAZ STARYCH

CZARNO – BIAŁYCH FOTOGRAFII

NAUCZYCIEL

Na pożółkłych kartach kroniki, które ktoś skrupulatnie rok po roku zapisywał, możemy przeczytać o drama� cznych i wyjątkowo długich latach oczekiwania na nowy budynek szkolny. Jakubowickie społeczeństwo musiało blisko trzydzieści lat czekać na swoją szkołę.

Proszę posłuchać, oto w wielkim skrócie jej dzieje.

Nauczyciel odczytuje wybrane fragmen� kroniki.

Najmłodsze dzieci tańczą poloneza.

NA EKRANIE PREZENTACJA MULTIMEDIALNA

“NIEBIESKIE PŁATKI KWIATOWE”


30

Wchodzą konferansjerzy.

MAŁGOSIA

Najmłodsi ar� ści zatańczyli dla państwa uroczystego poloneza,

by podkreślić doniosłość wydarzeń sprzed lat.

SEBASTIAN

Wysłuchaliśmy historii z pożółkłych kart starej kroniki.

Jednak nikt tak dobrze nie opowie nam

o emocjach i wrażeniach sprzed lat

jak ich naoczni świadkowie.

Na taśmie fi lmowej utrwaliliśmy ich ciekawe opowieści.

ASIA

Opowieści, których słuchaliśmy z wypiekami na twarzach, często z niedowierzaniem, ale za każdym razem z ogromną ciekawością.

Jesteśmy przekonani, że dla Państwa będą one równie pasjonujące.

MAŁGOSIA

Przed państwem fragmen� kilku pierwszych fi lmów z powstającej fi lmoteki za� tułowanej „Ocalić od zapomnienia”.

SEBASTIAN

W przerwach pomiędzy opowieściami zobaczą państwo taneczną niespodziankę,

którą przygotował nasz absolwent wraz ze swoją taneczną partnerką.

NA EKRANIE FRAGMENT FILMU – WYWIADU

Z EMERYTOWANĄ NAUCZYCIELKĄ

Absolwent – tancerz wykonuje ze swoją taneczną partnerką elegancki walc angielski.


Z BYŁYM UCZNIEM, KTÓRY W NOWEJ SZKOLE

ROZPOCZĄŁ NAUKĘ, GDY BYŁ W V KLASIE

Absolwent – tancerz wykonuje ze swoją taneczną partnerką żywiołową czaczę.


Z EMERYTOWANĄ NAUCZCYIELKĄ

Wchodzi chór oraz dwie absolwentki.

Rozpoczynają absolwentki, stopniowo dołączają kolejne głosy, w fi nale – ostatniej zwrotce i refrenie – śpiewają wszyscy mocnym głosem (na melodię “Jest takie miejsce”)



31

Jest podstawówka przy Szkolnej street,

do której przyznać się nie jest ws� d.

O której z dumą głosimy wszem.

Szkoło najdroższa, kocham cię.

Tutaj naukę zaczęłam, bo

lat sześć skończyłam. Pamiętam to.

Tu pierwszą przyjaźń zdobyłam, więc,

szkoło najdroższa, kocham cię.

Kto tutaj zechce pracować, to

szóstki zbierze i piątek moc.

Wysłucha pochwał, ucieszy się.


Mądrości uczą, empatii też,

więc co jest dobre, człowieku wiesz.

Co cię rozwija, wzbogaca cię.


Jest podstawówka przy Szkolnej street,

do której przyznać się nie jest ws� d.

O której z dumą głosimy wszem.


Wchodzi troje uczniów – recytatorów: Ola, Weronika, Mikołaj.

OLA

Śród wielu klas przez lata, wśród s� czniów i czerwców,

Poniedziałków i wtorków, niemądrych i mędrców

Tkwi gmach mej szkoły, solidny, wymurowany;

Jaśnieją się z daleka odnowione ściany,

Tym piękniej, że odbite od ciemnej zieleni

Świerków, co go bronią od wiatrów jesieni.

WERONIKA

Gmach mej szkoły nieduży, lecz zewsząd chędogi,

I parking ma równiutki, wcale nieubogi.

Boisko okrojone, lecz starczy. Z murawą.

I kącik dla maluchów, co żyją zabawą.

Szpaler tuj dookoła, wyprężonych dumnie.

I jałowce w równiutkiej, zielonej kolumnie.

MIKOŁAJ

Dzieło naszych rodziców, co je zasadzili.

I cień będzie w przyszłości, i widoczek miły.

Płot zielony dokoła. Kwiatów kilka grządek

Widać, że tu nauka mieszka i porządek.

Brama zawsze otwarta przechodniom ogłasza,

Że gościnna i wszystkich do nauki zaprasza.


32

Wbiega zespół “Żonkile”, tańczy z szarfami do melodii „Alleluja”.

NA EKRANIE PREZENTACJA MULTIMEDIALNA

“BIEL I ŻÓŁĆ KWIATÓW”

Po tańcu wchodzi konferansjerka.


MAŁGOSIA

Zobaczyliśmy przed chwilą taniec radości symbolizujący entuzjazm społeczności Jakubowic po oddaniu do użytku nowej szkoły.

Wchodzi dwoje uczniów – recytatorów: Oskar i Gabrysia.


OSKAR

Wiele pokoleń tutaj wkładało swe siły,

aby po wielu latach plany się spełniły.

Byśmy w spokoju mogli uczyć się o świecie.

Rozwijać swe zdolności. To jest ważne przecież.

Uczymy się historii, wiemy o przeszłości,

więc przodkom dziękujemy. Wyrazy wdzięczności

kierujemy do wszystkich, którzy pomagali.

Codziennie powolutku cegły dokładali.

GABRYSIA

Nie � lko te dosłowne, także przysłowiowe.

Wytrwale zabiegali o szkoły budowę.

Szkoła w końcu stanęła. Dziś nam drugim domem.

Pamięć, pamięć winniśmy. To dla nas wiadome.

Pamięć wdzięczną, gorącą, piękne dziękowanie.

Za niezłomność i trudne w dążeniu wytrwanie.

Za przykład ak� wności, wzór obywatela.

WDZIĘCZNI ZAWSZE BĘDZIEMY, bo w sercu niedziela.

ŚPIEW CHÓRALNY


33

Na scenę wchodzi chór złożony z uczennic, absolwentek oraz nauczycieli.

Wszyscy razem śpiewają pieśń Marka Grechu� “Pamięć wierszy”.

PamięćPłynie wciąż z prądem nowych dniLecz czasu zamiećNierzadko gubi piękne snyMłodości czys� kwiat

Radości pełen światGdy ja

SzukamDo drzwi pamięci mojej ciągle stukamOtwieram drżącą dłonią jeSzukając dobrych słówZ poezji pięknych snówBo wiem...

Wracają konferansjerzy.

SEBASTIAN

Dziękujemy koleżankom i kolegom, przedstawicielom wszystkich klas, którzy wystąpili w dzisiejszym programie. Włożyli wiele wysiłku w występy wokalne, taneczne, recytatorskie, aby dostarczyć państwu wielu pozy� wnych emocji i przeżyć.

ASIA

Dziękujemy absolwentom, którzy pośród wielu ważnych zadań i zajęć znaleźli czas, by przygotować się i wystąpić w swojej starej szkole. Miło nam było gościć znowu...

MAŁGOSIA

Dziękujemy emerytowanym nauczycielom i byłym uczniom, którzy udzielili nam wywiadów i podzielili się swoimi interesującymi wspomnieniami. Słowa wdzięczności kierujemy do....

SEBASTIAN

Dziękujmy wszystkim nauczycielom, zaangażowanym w przygotowanie dzisiejszej uroczystości. Każdy miał w niej swój udział. Szczególne słowa podziękowania kierujemy do...

MAŁGOSIA

Dziękujemy rodzicom, których wkład jest wprost nieoceniony i nie sposób wymienić wszystkich pomocnych dłoni. Stąd � lko kilka imiennych wskazań...

SEBASTIAN

Dziękujemy sponsorom, których udało się pozyskać...

MAŁGOSIA

Program poprowadzili dla państwa...

MAŁGOSIA, ASIA, SEBASTIAN

DZIĘKUJEMY!

Wszyscy się kłaniają

Steve Jobs, Walt Disney, Robert Lewandowski, Bill Gates – co ich łączy? Każdy z nich musiał kiedyś podjąć decy-

zję: Kim zostać? Czym zająć się w życiu? Podążać za swoimi marzeniami czy postawić na sukces fi nansowy? A może

pierwsze wcale nie wyklucza drugiego?

Dla większości ludzi praca zawodowa jest podstawowym sposobem na życie we współczesnym świecie. Stanowi

źródło utrzymania, a jej utrata bądź brak zmienia system wartości człowieka. Daje możliwość realizacji celów, zaspo-

kajania różnorodnych potrzeb. Dzięki niej człowiek kształtuje samego siebie, myślenie o sobie samym, ale też relacje

międzyludzkie, przynależność do grupy, najchętniej takiej, w której panuje życzliwa atmosfera i wzajemny szacunek.

Rola pracy w życiu człowieka jest więc ogromna. Ale czy praca może być czymś więcej?

Pracując z młodymi ludźmi widzę, że często spontanicznie zadają sobie oni pytanie: „Czym będę zajmować się

w przyszłości?” - i szukają na nie odpowiedzi. Czasem młodzież nie jest w stanie jednoznacznie stwierdzić, „w czym

dobrze się czuje”, jak chciałaby zaplanować swoją przyszłość i w jakim kierunku skierować swoje pierwsze kroki. O ile

jednak taka decyzja mniej lub bardziej trafnie zostaje podjęta, o � le problem często tkwi w � m, że młodym ludziom

trudno ocenić, jaką wartość przedstawia dla nich praca. A przecież odnalezienie wielu walorów, jakie może zapewnić

ak� wność zawodowa, jest doskonałym sposobem na poszukiwanie swojego miejsca w życiu zawodowym i osiągnię-

cia czegoś, co kryje się dla nas pod pojęciem sukces.

Jeżeli więc praca ma stanowić dla młodych ludzi (zresztą jak i dla każdego z nas) coś więcej niż sposób na uzy-

skanie dochodu zapewniającego codzienne funkcjonowanie, to należy pomyśleć, na czym należy bazować podczas

określania preferencji i predyspozycji zawodowych młodego człowieka. Zapewne jako jedne z pierwszych pojawią się

zainteresowania. Nie jest tajemnicą, że powiązanie zainteresowań człowieka z pracą może stanowić klucz do sukcesu.

Podczas zajęć w ramach doradztwa grupowego bądź podczas kontaktów indywidualnych zadaję młodzieży py-

tanie o ich zainteresowania. Część z nich ma gotowe odpowiedzi, poparte licznymi przykładami ze swojego życia,

i opowiada o nich z wypiekami na twarzy. Są też osoby, którym trudno wskazać, skonkre� zować i nazwać swoje za-

interesowania. A przecież są one obecne w życiu każdego człowieka, w jego codziennych zachowaniach i sytuacjach,

w których jest zmuszony dokonywać jakiegoś wyboru. Każdy z nas wybiera takie książki lub fi lmy, których tema� ka

go ciekawi, każdy też wybiera i preferuje określony sposób spędzania wolnego czasu. Więc to zainteresowania mają

wpływ na wyznaczanie celów i podejmowanie decyzji. Dlatego tak ważne w pracy z młodzieżą jest podejmowanie

działań, dzięki którym będzie ona mogła jasno i zdecydowanie zdefi niować swoje zainteresowania. Wtedy możliwość

podjęcia w przyszłości „pracy swojego życia” przestanie być jedynie niespełnionym marzeniem.

Czym jest więc pasja i czemu ona służy? Jak ją w sobie odkryć? Czy wszyscy mają jakąś pasję? Czy można mieć

� lko jedną pasję? Czy każdy zawód można wykonywać z pasją? I w zasadzie: dlaczego to takie ważne w życiu?

Aby znaleźć odpowiedzi na te pytania, należałoby prześledzić cały rynek pracy. Jednak każdy z nas spo� ka na swej

drodze osoby, przy których odnosi się wrażenie, że w ich życiu zawodowym zaszła jakaś pomyłka i nieporozumienie

oraz takie, o których mówi się: „właściwy człowiek na właściwym miejscu”. Mówimy o kimś, że jest lekarzem lub

nauczycielem z powołania.

Opracowała: Agnieszka KośkiewiczPsycholog, doradca zawodowy w PoradniPsychologiczno-Pedagogicznej w Bychawie

1.8 Zawód czy pasja?

34

Szukając odpowiedzi na wyżej postawione pytania warto podkreślić, że pasja jest jedną z sił napędzających ak-

� wność człowieka, pozwala mu wyrazić samego siebie i dać poczucie spełnienia. Pasja nie powstaje samoistnie –

często trzeba jej poszukać. Tutaj możliwości młody człowiek ma wiele: może rozmawiać z ciekawymi ludźmi, chodzić

na dodatkowe zajęcia w szkole i poza szkołą, przeglądać ścieżki zawodowe znanych osób, czytać książki, ar� kuły,

oglądać fi lmy. Człowiek żyjący z pasją zwykle ma wy� czony jasny i klarowny cel oraz dokładnie wyznaczony kierunek

działania. Wie dokąd zmierza i jak ma tam dotrzeć. Nie poświęca uwagi sprawom, które nie prowadzą do celu, mo� -

wację zaś czerpie ze swojego wnętrza.

Warto akcentować w pracy z młodymi ludźmi, że wyrażenie siebie w taki sposób jest możliwe również w życiu

zawodowym - poprzez pełne wykorzystanie wszystkich swoich zdolności i talentów. Wykorzystanie pasji w przyszłej

pracy pozwoli im na ujawnienie zasobów i potencjałów oraz na czerpanie pełnej sa� sfakcji z angażowania w ciekawe

ak� wności. Zawody takie jak księgowa, handlowiec, informa� k czy policjant mogą pozostawać w kręgu zaintereso-

wań wielu osób, które zdecydują się na ich wybór i będą wykonywać je z pasją. Jeśli ktoś lubi gotować, to być może

w � m kierunku powinien zmierzać swoją ścieżką zawodową. Należy też pamiętać, że wybór zawodu jest początkiem

drogi, „bramą” do konstruowania dalszej kariery. Rynek pracy i świat pracy tak szybko teraz się zmienia.

Faktem jest, że już teraz przygotowujemy dzieci i młodzież do zawodów, których jeszcze nie ma, które jeszcze

nie powstały i z pewnością uczymy ich takich umiejętności i sprawności, które pomogą im sprawnie funkcjonować

w szybko zmieniającym się świecie.

Niezależnie od wszechotaczającej nas zmiany połączenie pracy z pasją jest możliwe! Warto myśleć pozy� wnie

i takie myślenie przekazywać uczniom wraz z przeświadczeniem, że każdy zawód znajdzie swojego pasjonata. Albo

jeszcze w ten sposób: każda praca może być pasjonująca, jak również każda pasja może być wykorzystana w pracy.

W naszej pracy - pracy nauczyciela, wychowawcy, doradcy, psychologa, pedagoga - pasja rodzi profesjonalizm

i jest gwarancją jakości. Zmieniająca się rzeczywistość, specyfi czne wymagania na rynku pracy, brak stałości i świado-

mość konieczności uczenia się przez całe życie narzuca nam przyjęcie odpowiedniej perspek� wy rozumienia swojej

roli i możliwych oddziaływań w pracy z dziećmi i młodzieżą.

Jak więc być nauczycielem, pedagogiem, doradcą, psychologiem XXI wieku? Odpowiedź jest bardzo trudna,

a może właśnie prosta: „aby zapalać innych, samemu trzeba płonąć”.

Bibliografi a/netografi a:

Habda P., Madejski J., Zawód z pasją, Wydawnictwo Park Sp. z o. o., Bielsko-Biała 2004r.

Pasterski M., Jak odnaleźć swoją pasję?, źródło dostępu: http://michalpasterski.pl/

A G N I E S Z K A K O Ś K I E W I C Z

35

2. Z życia szkół

Ośrodek Rozwoju Edukacji w Warszawie w ramach przygotowań do wdrożenia nowej podstawy programowej

w dniu 27 lutego 2017r. zorganizował konferencję i opracował materiały dla dyrektorów publicznych placówek dosko-

nalenia nauczycieli. Opracowany został również harmonogram konferencji informacyjno-szkoleniowych dla konsul-

tantów oraz doradców metodycznych poszczególnych przedmiotów, którzy powinni w jak najkrótszym czasie, jeszcze

przed rozpoczęciem roku szkolnego 2017/2018, dotrzeć z informacją na temat zmian programowych do nauczycieli

poszczególnych przedmiotów. Konferencje w ORE rozpoczęły się 2 marca 2017r. i trwały do 7 kwietnia 2017r.

By usprawnić koordynowanie działań związanych z reformą edukacji, w ministerstwie powstał Zespół do spraw

wdrażania reformy. Jego zadaniem jest wspieranie nauczycieli, rodziców i samorządy w okresie zaplanowanej reorga-

nizacji polskiego systemu edukacji. Koordynatorem Zespołu został Maciej Kopeć Podsekretarz Stanu w Ministerstwie

Edukacji Narodowej. Na stronie www.reformaedukacji.men.gov.pl sukcesywnie zamieszcza się materiały pomocnicze

wspomagające dyrektorów, nauczycieli, rodziców i uczniów w kolejnych etapach wdrażania reformy.

3 lutego 2017 roku w Lubelskim Urzędzie Wojewódzkim odbyła się konferencja prasowa Lubelskiego Kuratora

Oświa� . Tematem spotkania było wspomaganie nauczycieli w procesie wdrażania programowania do edukacji for-

malnej oraz wprowadzenie nowej podstawy programowej. Lubelskim koordynatorem ds. wdrażania podstaw progra-

mowych z ramienia Kuratorium Oświa� w Lublinie została p. Anna Koper - starszy wizytator.

Powiatowe Centrum Edukacji i Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej w Lublinie we współpracy z Lubelskim Sa-

morządowym Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Lublinie oraz Powiatowym Centrum Doskonalenia Zawodowego

Nauczycieli w Puławach a także we współpracy z Kuratorium Oświa� w Lublinie opracowało plan i harmonogram

KONFERENCJI INFORMACYJNO-SZKOLENIOWYCH dla nauczycieli przedszkoli, szkół podstawowych, gimnazjów, szkół

branżowych I stopnia i policealnych w zakresie wdrażania nowej podstawy programowej kształcenia ogólnego oraz

podstawy programowej kształcenia zawodowego w technikach, zasadniczych szkołach zawodowych, szkołach bran-

żowych I stopnia i szkołach policealnych z Powiatu Lubelskiego.

Dnia 3 kwietnia 2017r. w sali Konferencyjnej Starostwa Powiatowego w Lublinie odbyła się pierwsza konferencja

dla nauczycieli języków obcych Powiatu Lubelskiego. Pozostałe konferencje dla nauczycieli z Powiatu Lubelskiego od-

były się w terminach od 24 kwietnia 2017r. do 15 czerwca 2017r. Łącznie zrealizowano 14 konferencji dla nauczycieli,

w których przeszkolono 746 nauczycieli.

Zapisy nauczycieli na konferencję odbywały się za pośrednictwem panelu logowania na stronie internetowej

LSCDN w Lublinie.

Celem spotkań było jak najlepsze przygotowanie kadry nauczycielskiej do realizacji nowej podstawy programowej

i wsparcie w procesie tworzenia właściwych warunków do pełnego rozwoju dzieci i młodzież w polskich szkołach.

Opracowała: Joanna Dębińska-Bartoszcze Specjalista ds. szkoleń w PCEiPPPPw Lublinie

2.1 Działania przygotowujące do wdrożenaod roku szkolnego 2017/2018 nowej podstawy programowej

37

Na każdej konferencji starano się w pierwszej części przekazać informacje na temat zmian w ustroju szkolnym

jakie będą obowiązywać od 1 września 2017r. Drugą część stanowiły informacje o fi lozofi i zmian w podstawie progra-

mowej poszczególnych przedmiotów. Natomiast część trzecia to przedstawienie form wsparcia we wdrażaniu nowej

podstawy programowej oferowanej wszystkim nauczycielom przez placówki wspomagające pracę szkół, przedszkoli

i innych placówek oświatowych.

W maju w Centrum Szkoleniowym Ośrodka Rozwoju Edukacji odbyły się trzy szkolenia nt. „Program wychowawczo-

-profi lak� czny szkoły i placówki” dla pracowników placówek doskonalenia nauczycieli wskazanych przez kuratorów

oświa� . Pracownicy placówek doskonalenia podczas szkoleń poszerzyli swoje kompetencje m.in. o następujące za-

gadnienia:

• Diagnoza potrzeb rozwojowych i zagrożeń. Czynniki chroniące i czynniki ryzyka. Tworzenie narzędzi diagnozy

pracy szkoły w obszarach wychowania i profi lak� ki oraz ich zastosowanie w badaniach diagnos� cznych

nauczycieli, uczniów i ich rodziców.

• Opracowywanie programu wychowawczo-profi lak� cznego szkoły i placówki oraz jego modyfi kacja na pod-

stawie oceny skuteczności do� chczasowych działań.

• Treści i formy działań wychowawczo-profi lak� cznych szkoły i placówki oraz ewaluacja osiągnięcia celów

i procesu ich realizacji.

• Skuteczne działania wychowawczo-profi lak� czne – rekomendowane programy profi lak� czne.

Następnie przeszkoleni pracownicy przeprowadzili spotkania informacyjno-szkoleniowe do� czące programu pro-

fi lak� czno-wychowawczego dla dyrektorów, nauczycieli oraz przedstawicieli rad rodziców.

Pytania i odpowiedzi w sprawie wdrażania reformy można zadawać pracownikom ORE i MEN na adresy e-mail:

[email protected], [email protected], [email protected]

J O A N N A D Ę B I Ń S K A

38

D Z I A Ł A N I A P R Z Y G O T O W U J Ą C E D O W D R O Ż E N A O D R O K U S Z K O L N E G O 2 0 1 7 / 2 0 1 8N O W E J P O D S TA W Y P R O G R A M O W E J

Powiatowe Centrum Edukacji i Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej w Lublinie w ramach formy wsparcia na-

uczycieli oferuje: konsultacje metodyczne, warszta� metodyczne, szkolenia grona pedagogicznego w miejscu pracy,

konferencje, kursy doskonalące, zaprasza nauczycieli i dyrektorów do wymiany doświadczeń w ramach sieci współ-

pracy i samokształcenia, wymiany doświadczeń poprzez publikacje w czasopiśmie „Wiedza i Pasja” wydawanym przez

PCEiPPP w Lublinie w wersji online. Zapraszamy na naszą stronę [email protected] do zakładek: AKTUALNO-

ŚCI ODN lub OŚRODEK DOSKONALENIA NAUCZYCIELI lub SIECI.

39

Europejskie Dni Dziedzictwa to największy w Europie projekt społeczny i edukacyjny. Ich idea narodziła w 1985

roku w Hiszpanii podczas II Konferencji Rady Europy. Ich geneza to zorganizowane we Francji w 1984 roku Dni Otwar-

� ch Zabytków, podczas których bezpłatnie udostępniono zwiedzającym obiek� muzealne. Rada Europy ustanowiła

ostatecznie Europejskie Dni Dziedzictwa w 1991 roku.

Głównym celem EDD jest promowanie regionalnego dziedzictwa kulturowego oraz przypominanie o wspólnych ko-

rzeniach kultury europejskiej. Imprezy kierowane są do szerokiej grupy odbiorców a idea zyskuje nowych zwolenników.

W Zespole Szkół w Krasieninie od 2007 roku organizowane są obchody EDD przypadają one zawsze w drugi piątek

września i poprzedzone są trwającą kilka miesięcy pracą projektową młodzieży. Sam fi nał EDD jednoczy we współpra-

cy społeczność lokalną. Celem, który przyświeca naszym spotkaniom, jest zwrócenie uwagi społecznej na konieczność

chronienia i przybliżania współczesnym Polakom dziedzictwa kulturowego i materialnego, które często bezpowrotnie

ginie na naszych oczach. Pragniemy też, by młodzi Polacy stali się strażnikami pamięci narodowej oraz często już

zapominanych lokalnych tradycji i obyczajów.

Tegoroczne ogólnopolskie hasło EDD brzmiało „Gdzie duch spo ́ ka się z przestrzenią – świą ́ nie, arcydzieła, pomni-

ki”. Inspirowało ono do poszukiwania form kultury łączących źródła materialne i niematerialne. W okresie pracy pro-

jektowej uczestnicy EDD Krasienin 2016 postanowili ustalić, czy duch spo� ka się z przestrzenią również w naszym

Krasieninie i jego okolicach, czy nasze zabytki są nośnikami istotnych społecznie wartości duchowych związanych

z wiarą, sztuką lub historią, czy poznanie � ch wartości może stać się katalizatorem rozwoju społecznego? Wynikiem

tej pracy było ukucie � tułu krasienińskiego wydarzenia „Na krawędzi Wyżyny Lubelskiej” – które uczniowie znaleźli

w jednym ze źródeł pisanych do� czących miejscowości.

Kolejnym etapem pracy było zebranie materiałów do prezentacji oraz opracowanie ich w zespołach projektowych.

Gimnazjaliści interesujący się historią przedstawili zebranej publiczności fak� potwierdzające, że duch spo� kał się

i nadal spo� ka z przestrzenią na krawędzi Wyżyny Lubelskiej, czyli w naszej Małej Ojczyźnie, która zwie się Krasie-

nin. Dowodem były liczne zdjęcia i opracowania. Uczniowie ZS w Krasieninie wzięli także udział w popularyzujących

wiedzę konkursach: fotografi cznym pt. Arcydzieła sztuki sakralnej – kościoły, kaplice i kapliczki mojej Małej Ojczyzny

oraz plas� cznym: Kościół w parafi alny w rysunku i malarstwie. Wykonane prace prezentowane są w szkolnej galerii.

Elementem powszechnego uczestnictwa w tzw. „kulturze wysokiej” był wykład kierownika ARCHEE w Lublinie –

Pana Rafała Niedźwiadka, który przeniósł nas w czasie i przestrzeni do początków państwa polskiego. Zaprezentował

on nam jeden z 60 pomników historii Polski przybliżając dzieje i założenia historycznego zespołu architektoniczno-

-urbanis� cznego Lublina.

W drugiej części obchodów Dni Dziedzictwa wysłuchaliśmy w kościele parafi alnym koncertu organowego w wy-

konaniu znanego wirtuoza - Roberta Grudnia. Ar� sta muzyk ukazał nam możliwości instrumentu, jakim są organy

piszczałkowe. Zaprezentował m.in. utwór napisany przez Jana z Lublina, utwór Ave Maria oraz fragment oratorium

własnego autorstwa skomponowanego z okazji jubileuszu chrztu Polski Bóg Ciebie ochrzcił, Bóg dał Ci siłę. Podczas

koncertu Robert Grudzień wspomniał Jana Pawła II oraz Inkę - sanitariuszkę 5. Wileńskiej Brygady Armii Krajowej,

Opracowała: Ewa KołtunikNauczycielka w Zespole Szkół w Krasieninie

2.2 Europejskie Dni Dziedzictwa narzędziem kształtowania tożsa-mości oraz poczucia przynależności do „Małej Ojczyzny”

40

która 28 sierpnia 1946 r. nie mając jeszcze skończonych 17 lat została zamordowana przez komunis� cznych

oprawców. Im także zadedykował fragmen� swoich utworów. Nasze spotkanie tradycyjnie zakończyła biesiada re-

gionalna.

Przy organizacji lokalnych obchodów EDD nasza szkoła współpracowała z Muzeum Wsi Lubelskiej, Wojewódzkim

Urzędem Ochrony Zabytków w Lublinie, Firmą Archee z Lublina, Nasutowskim Przedsiębiorstwem Społecznym - Dom

Nasutów, Gminną Biblioteką Publiczną w Niemcach, Parafi ą Rzymskokatolicką pw. św. Ignacego Loyoli i św. Piotra

i Pawła w Niemcach, Parafi ą Rzymskokatolicką pw. Narodzenia NMP i św. Sebastiana, Stowarzyszeniem Społeczna

Inicja� wa Krasienina i Okolic im. Ireny Kosmowskiej. Naszym partnerem jest również Oddział Terenowy Narodowego

Ins� tutu Dziedzictwa w Lublinie. Tegoroczna edycja EDD – Krasienin 2016 została nagrodzona ponownie przez Naro-

dowy Ins� tut Dziedzictwa w Warszawie – ins� tucję odpowiedzialną za EDD w Polsce.

E W A K O ŁT U N I K

41

W naszych szkołach od 2001 roku działają dwie jednostki ZHP- 5 Gromada Zuchowa „Leśne Chochliki” i 37 Dru-

żyna „Ogniki”. 17 zuchów i 39 harcerek i harcerzy z Zespołu Szkolno - Przedszkolnego i Gimnazjum im. M. Siemiona

podejmuje różne zadania mające na celu rozwój ich osobowości. „Misją ZHP jest wychowywanie młodego człowieka,

czyli wspieranie go we wszechstronnym rozwoju i kształtowaniu charakteru przez stawianie wyzwań.”

Harcerze doskonalą się w czasie zbiórek, biwaków, ale i też poprzez ak� wne uczestnictwo w życiu środowiska

lokalnego. Kształtują swoje postawy patrio� czne i obywatelskie w czasie gminnych obchodów świąt narodowych.

Włączają się do organizacji akcji charyta� wnych i fes� nów. Od lat dzielą się z mieszkańcami naszej gminy Betlejem-

skim Światłem Pokoju, niosąc je do naszych parafi i, szkół, urzędów i domów.

Przed la� harcerze wraz ze swoją ówczesną drużynową phm. Jolantą Mysłowską zainicjowali organizację prze-

glądu, aby ocalić od zapomnienia piękny staropolski zwyczaj jakim są jasełka, które śmieszą i wzruszają oraz przy-

pominają, że trwa okres bożonarodzeniowy. To właśnie na scenie młodzi aktorzy przypominają o � m co jest ważne:

o dobroci, miłości i pokoju.

Opracowała: phm. Jadwiga GustawDrużynowa 37 DH „ Ogniki”Gimnazjum im. M. Siemiona

2.3 Już po raz dwunas� spotkaliśmy się w Krzczonowie

42

Otwarcie XII przeglądu przez Wójta Gminy Krzczonów, panią Katarzynę Brydę

Wspólne śpiewanie pastorałki

Zawsze były to nie lada przedsięwzięcia organizacyjne, ponieważ od początku przegląd cieszył się dużym zainte-

resowaniem zarówno ze strony zespołów, jak i publiczności.

I w � m roku nie mogło być inaczej. 31 s� cznia 2017 r. w Regionalnym Ośrodku Kultury i Sportu odbył się XII Po-

wiatowy Przegląd Jasełek, w którym wzięło udział 350 uczestników z 14 zespołów reprezentujących różne grupy wie-

kowe. Zespoły przedstawiły ciekawe formy teatralne, a aktorzy bardzo dobrze prezentowali się na scenie. Wszystkich

urzekły swoją grą przedszkolaki, wzruszyły występy uczniów ośrodków szkolno – wychowawczych, bawiły śpiewające

pierwszaki i zadziwiały swoimi przedstawieniami inne grupy.

Harcerze wraz z pracownikami ROKiS czuwali nad organizacją i przebiegiem przeglądu. Opiekowali się grupami

z poszczególnych szkół, pomagali w czasie przygotowań do występów i przy organizacji posiłku w stołówce szkolnej.

Przegląd nie miał charakteru konkursu, niemniej wszystkie zespoły i ar� stów obdarowano pamiątkowymi sta-

tuetkami. Jury oceniało wyłącznie indywidualne kreacje aktorskie w poszczególnych przedstawieniach. Wyróżnieni

ar� ści zostali nagrodzeni nagrodami rzeczowymi i dyplomami.


43

Młodzi ar� ści z Krasienina

Śpiewające pierwszaki

20 maja 2017r. społeczność Szkoły Podstawowej w Palikijach świętowała obchody 100- lecia szkolnictwa na tere-

nie Palikij, Sporniaka i Stasina oraz 50- lecia istnienia jej budynku. Była to niepowtarzalna okazja do tego, by wspólnie

z mieszkańcami � chże miejscowości spotkać się i przypomnieć sobie najważniejsze wydarzenia z minionych 100 lat.

Szkoła Podstawowa w Palikijach została powołana dnia 1 s� cznia 1916r. przez Kreiskommando Lublin jako

„trzechklasowa mięszana publiczna szkoła ludowa w Palikijach”. Mieściła się wówczas w budynku, który obecnie

zajmuje miejscowa biblioteka. Zajęcia odbywały się też w izbach wynajmowanych od gospodarzy z Palikij i Sporniaka.

W wyniku starań władz lokalnych, a przede wszystkim rodziców, w s� czniu 1967 został oddany nowy budynek szkol-

ny, w którym do dnia dzisiejszego uczą się dzieci z Palikij, Sporniaka i Stasina.

Uroczystość jubileuszowa rozpoczęła się mszą świętą w kościele parafi alnym pw. NMP w Palikijach, którą cele-

browali: proboszcz ks. Władysław Poździk oraz absolwenci szkoły: ks. kan. Mariusz Nakonieczny i ks. Krzysztof Bo-

żym. Po mszy nastąpił uroczys� przemarsz korowodu uczestników do szkoły, prowadzony przez poczet sztandarowy

i Orkiestrę Dętą OSP z Wojciechowa. Odnowiony sztandar szkoły został symbolicznie przekazany obecnym uczniom

naszej szkoły przez absolwentów z roku 1967. Ceremonia przekazania sztandaru miała miejsce przed głównym wej-

ściem do szkoły, w � m samym miejscu, gdzie przed 50 la� został on przekazany przez rodziców ówczesnym uczniom

klasy VIII, w pierwszym roku reformy oświa� , gdy szkoła 7-klasowa stała się szkołą 8-klasową. Z perspek� wy obecnie

dokonującej się reformy systemu edukacji ma to dodatkowy, symboliczny wymiar.

Podczas części ofi cjalnej w części ar� s� cznej prezentującej zarys historii naszej szkoły w perspek� wie minio-

nych 100 lat wzięli udział zarówno uczniowie, jak i absolwenci m. in. zespół wokalny „Magnifi cat” prowadzony przez

absolwenta szkoły - Piotra Bożyma, działający przy parafi i w Palikijach i fi nalistka „Diamentów Lublina” w 2014

i 2015r. - Anna Basak, która śpiewała w duecie z koleżanką - Karoliną Nowaczewską. Widzowie byli oczarowani wy-

stępem, a kultowa piosenka Maryli Rodowicz „Ale to już było”, zamykająca prezentację, w niejednym oku wywołała

łezkę wzruszenia.

Opracowała: Magdalena Kwiatkowskanauczycielka i absolwentka Szkoły Podstawowej w PalikijachFotografi e: Mariusz Kimak - „Fotolider”

2.4 Jubileusz 100- lecia szkolnictwa na terenie Palikij, Sporniaka i Stasina oraz 50- lecia Szkoły Podstawowej w Palikijach

44

W budynku szkoły można było obejrzeć wystawy zdjęć ukazujących ważne wydarzenia związane ze szkolnictwem

na naszym terenie i charakteryzujące kierunki działań oświatowych w różnych okresach istnienia szkoły. Uczestnicy

mogli przenieść się w czasie podczas zwiedzania ekspozycji , na której zaprezentowano dawne sprzę� domowe

i szkolne. Można było nawet usiąść w „oślej ławce”. Ponadto pokazano wystawę dyplomów i pucharów świadczących

o sukcesach naszych uczniów i absolwentów szkoły, zwłaszcza sportowych, ale również ar� s� cznych: muzycznych,

recytatorskich i teatralnych.

W przygotowania jubileuszu zaangażowana była cała społeczność szkolna. Uczniowie przygotowali prace lite-

racko- plas� czne biorące udział w konkursie „Szkoła dawniej i dziś”. Celem konkursu było budzenie zainteresowa-

nia przeszłością naszej małej ojczyzny, poszukiwanie i popularyzowanie informacji do� czących przeszłości naszej

placówki, wyszukiwanie podobieństw i różnic pomiędzy współczesną szkołą a szkołą rodziców i dziadków naszych

uczniów, skłanianie do refl eksji inspirowanych zebranymi materiałami.

W związku z jubileuszem powstała również monografi a naszej szkoły „Wiekowa, a ciągle młoda”. W publikacji tej,

zredagowanej przez dyrektor szkoły- Urszulę Rogowską - Misztal i Danutę Suchecką - nauczycielkę edukacji wcze-

snoszkolnej, znajdziemy szczegółową historię 100 lat szkolnictwa na naszym terenie ubarwioną ciekawymi fotogra-

fi ami, wspomnieniami pracowników szkoły, wywiadami z byłymi nauczycielami oraz absolwentami szkoły.

Przygotowania do jubileuszu to wyjątkowa okazja do integracji społeczności wiejskiej. Zaangażowani w nie byli

nie � lko pracownicy szkoły, rodzice i uczniowie, ale także absolwenci szkoły i lokalne organizacje: OSP w Palikijach

i Stasinie, Stowarzyszenie „Sporniaczanki”, Koło Gospodyń Wiejskich w Stasinie. Wsparcia udzieliły też lokalne wła-

dze i ins� tucje - UG w Wojciechowie i GOK w Wojciechowie.


45

J U B I L E U S Z 1 0 0 - L E C I A S Z K O L N I C T W A N A T E R E N I E PA L I K I J ,S P O R N I A K A I S TA S I N A O R A Z 5 0 - L E C I A S Z K O ŁY P O D S TA W O W E J W PA L I K I J A C H

Jubileusz uświetniła również obecność przedstawicieli władz: Lubelskiego Wicekuratora Oświa� - Ryszarda Gol-

ca, Wicestaros� Lubelskiego- Roberta Wójcika, reprezentanta Wojewody Lubelskiego- Marka Wojciechowskiego,

reprezentanta Marszałka Województwa Lubelskiego- Artura Dobrowolskiego, zastępcy wójta Gminy Wojciechów-

Mariusza Majchera, radnych gminy Wojciechów i powiatu lubelskiego, harcerzy Harcerstwa Rzeczypospolitej z harc-

mistrzem Andrzejem Morozem na czele, Dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury, dyrektorów sąsiednich szkół gminy

Wojciechów, byłych nauczycieli SP w Palikijach oraz absolwentów szkoły.

Uroczystości jubileuszowe zakończył wspólny piknik na boisku szkolnym, w czasie którego uczestnicy mogli de-

gustować smaczne potrawy regionalne przygotowane przez Restaurację „U Hanysa” z Miłocina oraz lokalne koła

i stowarzyszenia. Plac wokół szkoły na całe popołudnie zamienił się w park rozrywki dla dzieci, którymi opiekowali

się animatorzy zabawy.

20 maja 2017r. pozostanie we wspomnieniach wielu z nas jako niezapomniany dzień powrotu do przeszłości, spo-

tkań z kolegami ze szkolnej ławki, rozmów przy kawie ze swoimi nauczycielami. Dziękujemy wszystkim, którzy tego

dnia zechcieli być razem z nami.

46

W dzisiejszych czasach trudno nie docenić wagi nauki języków obcych. Globalna wioska, którą stał się świat

w dobie szybkiego przekazywania informacji czy łatwego przemieszczania się, wymaga od człowieka umiejętności

rozumienia innych komunikatów, niż � lko te nadawane w języku ojczys� m. Dzieci i dorośli poszukują kontaktów

w szerszym środowisku, czerpią wiadomości pochodzące z różnorakich źródeł, nic więc dziwnego, że szkoła musi

wyjść naprzeciw oczekiwaniom swoich podopiecznych. W Zespole Szkół im. Mikołaja Kopernika w Bełżycach nauczy-

ciele dokładają wszelkich starań aby uczniowie mogli stać się pełnowartościowymi obywatelami wielkiego świata:

poznać jego języki i kultury. Dzień Języków Europejskich, dobrze znane Hieronimki na Uniwersytecie Marii Curie

Skłodowskiej, czy coroczne zajęcia kulturowe prowadzone przez wolontariuszy z AIESEC to jeszcze nie wszystko.

Najnowszym hitem w szkole są � godnie tema� cznie powiązane z kulturą krajów określonych obszarów językowych.

Wszystko zaczęło się rok temu. 17 marca Irlandczycy obchodzą Dzień Świętego Patryka – patrona Irlandii. To tzw.

bank holiday, czyli dzień wolny od pracy, w którym każdy Irlandczyk z dumą prezentuje swój patrio� zm. Okazało się,

że jest to wspaniała okazja do zaprezentowania uczniom kultury tego kraju. Powstał pomysł zorganizowania Tygo-

dnia Irlandzkiego pod hasłem „Be Irish for a week!”. W każdy dzień � godnia odbywało się spotkanie prezentujące

poszczególne aspek� kultury irlandzkiej: był wykład poświęcony historii Irlandii, jej literaturze, geografi i, zajęcia do-

� czące obchodów St Patrick’s Day i prezentacja postaci świętego Patryka. Zajęciom towarzyszyły konkursy w szkole

i na szkolnym profi lu internetowym oraz akcja malowania twarzy. Uczniowie z wielkim entuzjazmem zaangażowali

się w organizację � godniowej imprezy. Wykłady poszerzyły ich wiadomości oraz dały możliwość zdobycia bardzo

dobrych ocen za udział w konkursach sprawdzających.

Kolejne atrakcje przygotowano na przełomie listopada i grudnia 2016 roku oraz pod koniec lutego 2017 roku.

Przy okazji Dnia Świętego Andrzeja odbył się Tydzień Szkocki. Podobna formuła umożliwiła uczniom poznanie historii,

literatury, geografi i i kultury szkockiej. Wśród zaplanowanych zajęć znalazła się prezentacja „Faceci w kiltach – ile

o Szkocji dowiecie się z kina?”, podczas której przeanalizowane zostały produkcje takie jak „Braveheart”, „Rob Roy”

czy disneyowska „Merida Waleczna”. Inne punk� programu to wykład pt. „Powieść awanturnicza Waltera Scotta i …

inne ciekawostki literatury szkockiej”, jak również wirtualna wizyta w Edynburgu. Młodzież wzięła udział w konkur-

sach tema� cznych, a także włączyła się w akcję „Szkocka kratka –super gratka”, dzięki czemu w szkole zaroiło się od

kracias� ch koszul.

Opracowała: Anna Ma sekNauczycielka w Zespole Szkółim. M. Kopernika w Bełżycach

2.5 Otwórz się na świat w „Koperniku” - Tydzień po Tygodniu

47

Tydzień irlandzki – uczennice z symbolem Irlandii na twarzach Tydzień irlandzki – uczniowie z symbolami Irlandii

Jako trzeci miał miejsce Tydzień Niemiecki, podczas którego można było posłuchać wykładów poświęconych hi-

storii, sztuce, literaturze, muzyce, fi lmowi, geografi i i kulturze niemieckiej. „Co ma pączek do Berlina?”, „Historia

Muru Berlińskiego” „Typisch deutsch!?- obalamy stereo� py” czy „Reformacja Marcina Lutra” to niektóre � tuły,

które pojawiły się w � m czasie. Przy okazji spotkań prezentowano okolicznościowe gazetki i częstowano � powo

niemieckimi słodkościami. Nie zabrakło też niemieckiej muzyki klasycznej oraz niemieckiej wersji takich odmian jak

pop, rap i muzyka ludowa. Uczniowie chętnie przychodzili na wykłady, z nadzieją na interesujące wiadomości, prze-

kazywane w ciekawy sposób. I nie zawiedli się.

A jakie są plany na przyszłość? W następnym roku szkolnym chcemy zorganizować cykl spotkań poświęcony Au-

strii oraz Walii lub Anglii. Wiele przed nami, ale głowy są pełne pomysłów i chętnych do pracy wielu. Wierzymy, że

nasze działania przyczyniają się do szerszego rozwoju naszych uczniów, wzbudzają ich ak� wność i zainteresowania

oraz zwiększają wrażliwość międzykulturową.

A N N A M AT Y S E K

48

Tydzień niemiecki –prowadząca wykład nauczycielka języka polskiegow kolorach fl agi niemiecki

Tydzień szkocki – dziewczęta z klasy 1bt ubrane w kraciaste koszule

9 maja 2017 roku w sali konferencyjnej Starostwa Powiatowego w Lublinie odbył się I Powiatowy Konkurs Mate-

ma� czny. Celem konkursu było: rozwijanie zainteresowań matema� cznych wśród młodzieży; popularyzowanie ma-

tema� ki wśród uczniów; rozwijanie umiejętności szukania nie� powych, pomysłowych i krótkich rozwiązań zadań;

kształtowanie kompetencji kluczowych; umożliwienie uczniom uzdolnionym matema� cznie sprawdzenia swoich

wiadomości i możliwości; stworzenie właściwej atmosfery, życzliwej rywalizacji oraz dostarczenie uczniom sa� sfak-

cji, szansy i radości z sukcesu.

Organizatorem konkursu było Powiatowe Centrum Edukacji i Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej w Lubli-

nie. Zadania konkursowe oparte były na treściach podstawy programowej z matema� ki dla III etapu edukacyjnego.

Rozwiązania zadań konkursowych wymagały od uczniów odkrywania prawidłowości, przeprowadzania uogólnień,

uzasadniania hipotez oraz zastosowania matema� cznych defi nicji, pojęć i reguł do rozwiązywania problemów teo-

re� cznych i prak� cznych. Drużyny rozwiązywały zadania zamknięte, otwarte, zagadki logiczne. Uczniowie nie mogli

korzystać z kalkulatorów. Konkurs matema� czny składał się z dwóch części. W pierwszej części wszystkie drużyny

rozwiązywały zadania i wpisywały odpowiedź w kartę odpowiedzi. W drugiej części drużyny rozwiązywały zadania na

czas, punktowane były najszybsze i prawidłowe odpowiedzi.

W rywalizacji udział wzięło 27 uczniów - 9 drużyn z następujących szkół:

1. Publiczne Gimnazjum nr 1 w Bystrzycy Starej

2. Zespół Szkół im. Ziemi Lubelskiej w Niemcach – Gimnazjum nr 1 w Niemcach

3. Gimazjum im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Wilczopolu - Kolonii

4. Gimnazjum Publiczne w Pszczelej Woli

5. Gimnazjum nr 2 w Zespole Szkół im. Ks. A. Kwiatkowskiego w Bychawie

6. Zespół Szkół w Wojciechowie

7. Zespół Szkół w Kalinówce

8. Zespół Szkół w Krasieninie

9. Gimnazjum im. Mikołaja Siemiona w Krzczonowie

Komisja konkursowa złożona z nauczycieli ze szkół zgłoszonych do konkursu, przedstawicieli PCEiPPP w Lublinie

oraz przedstawicieli UMCS, sprawdziła zadania i wyłoniła zwycięską drużynę - Publiczne Gimnazjum nr 1 w Bystrzycy

Starej.

W wyniku dogrywki – polegającej na rozwiązywaniu dodatkowych zadań na czas, wyłoniono dwie drużyny:

– Zespół Szkół im. Ziemi Lubelskiej w Niemcach – Gimnazjum nr 1 w Niemcach – II miejsce

– Zespół Szkół w Krasieninie – III miejsce.

Opracowała: Joanna Mazurdoradca metodyczny w zakresie matema ́ ki w PCEiPPP w Lublinie, nauczyciel matema ́ ki w Gimnazjum im. Mikołaja Siemiona w Krzczonowie

2.6 I Powiatowy Konkurs Matema� czny dla Gimnazjalistów

49

Po rozgrywkach konkursowych p. dr. Piotr Kowalski z UMCS w Lublinie wygłosił wykład nt. „Matemagia”.

Organizatorzy zapewnili atrakcyjne nagrody i poczęstunek dla uczestników.

Konkurs odbył się pod honorowym patronatem:

• Staros� Lubelskiego p. Pawła Pikuli

• Europosła p. Krzysztofa Hetmana

• Prezesa Polskiego Towarzystwa Matema� cznego – Oddział w Lublinie p. dr hab. Witolda Mozgawy prof. nadzw.

Gratujemy wszystkim uczestnikom i zapraszamy za rok.

Dziękujemy Panu Staroście Pawłowi Pikuli, Europosłowi Krzysztofowi Hetmanowi i p. dr hab. Witoldowi Mozgawie

Prezesowi Polskiego Towarzystwa Matema� cznego w Lublinie oraz wszystkim nauczycielom za wsparcie i pomoc

w organizacji konkursu.

J O A N N A M A Z U R

50

wiedza i pasja nr 1, 2017 - centrum.pceippp.pl · jak co roku wielu nauczycieli u schyłku stażu...

Documents