wstĘpna koncepcja...gmach teatru polskiego im. arnolda szyfmana w warszawie zlokalizowany jest w...

WSTĘPNA KONCEPCJA Dla zamierzenia inwestycyjnego pn.:

,,REMONT I CZĘŚCIOWA PRZEBUDOWA WNĘTRZ, WRAZ Z ROZBUDOWĄ,

PRZEBUDOWA WEWNĘTRZNYCH INSTALACJI ELEKTRYCZNYCH I SANITARNYCH

ORAZ CZĘŚCIOWYM DOCIEPLENIEM ZABYTKOWEGO BUDYNKU – TEATRU

POLSKIEGO IM. ARNOLDA SZYFMANA W WARSZAWIE NA DZ. NR. EW. 10/2,

OBRĘB 5-04-05.”

w ramach zadania inwestycyjnego pn.:

,,Przebudowa sieci infrastruktury obiektu Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie – etap I dokumentacja.”

Fotografia źródło: http://mapy.geoportal.gov.pl/imap/ dn. 24.05.2017r.

ZAMAWIAJĄCY: TEATR POLSKI IM. ARNOLDA SZYFMANA W WARSZAWIE

UL. K. KARASIA 2, 00-327 WARSZAWA

JEDNOSTKA PROJEKTOWA: PRO ARCHIVISION Sp. z o. o.,

Kraków ul. Kazimierza Wielkiego 58/4

Kierownik zespołu:

mgr inż. arch. Joanna Baranek – Stach

Zespół projektowy:

mgr inż. arch. Angelika Bałazy

mgr inż. arch. Konrad Zmysło

mgr inż. arch. Michał Kalbarczyk

Konsultacje w zakresie konstrukcji - dr inż. Stanisław Karczmarczyk

Konsultacje w zakresie sanitarnym - mgr inż. Piotr Pleń

Konsultacje w zakresie elektryki - mgr inż. Paweł Woszczek

Konsultacje w zakresie p.poż. - dr hab. Inż. prof. nadzw. Bogdan Kosowski

KRAKÓW CZERWIEC 2017 r.

TEATR POLSKI IM. ARNOLDA SZYFMANA W WARSZAWIE UL. K. KARASIA 2, 00-327 WARSZAWA

2

SPIS TREŚCI 2 CZĘŚĆ OPISOWA 4

1. INFORMACJE OGÓLNE 4

1.1. Przedmiot opracowania 4

1.2. Zakres opracowania 4

1.3. Podstawa opracowania 4

2. OPIS STANU ISTNIEJĄCEGO 7

2.1. Lokalizacja obiektu 7

2.2. Dane podstawowe 8

2.3. Wyjściowe uwarunkowania 8

2.4. Opis obiektu istniejącego 18

2.5. Istniejący sposób użytkowania obiektu 27

2.6. Stan istniejący infrastruktury 38

3. OPIS STANU PROJEKTOWANEGO 43

3.1. Zagospodarowanie terenu 43

3.2. Parametry podstawowe (powierzchnia zabudowy, powierzchnia

użytkowa, kubatura oraz dopuszczalna tolerancja w tym zakresie) 43

3.3 Główne założenia koncepcji 44

4. OPIS WYMAGAŃ ZAMAWIAJĄCEGO W STOSUNKU DO PRZEDMIOTU

ZAMÓWIENIA 48

4.1 Wytyczne i zalecenia w zakresie zagospodarowania terenu 48

4.2 Wytyczne i zalecenia w zakresie architektury 48

4.3 Wytyczne i zalecenia w zakresie konstrukcji 51

4.4. Wytyczne i zalecenia w zakresie instalacji elektrycznych i

słaboprądowych 52

4.5. Wytyczne i zalecenia w zakresie instalacji sanitarnych

(wentylacja i klimatyzacja, instalacje Wod.- Kan., instalacje grzewcze) 62

4.6. Wytyczne i zalecenia w zakresie ochrony przeciwpożarowej 68

5. ZAKRES INGERENCJI W STRUKTURĘ ZABYTKOWĄ 83

6. ANALIZA I OKREŚLENIE POTRZEB WYKONANIA ROBÓT BUDOWLANYCH 84

6.1 Zakres planowanych robót w obiekcie zabytkowym Teatru Polskiego,

w tym możliwości organizacyjno – technicznych przeprowadzenia

robót budowlanych. 84

6.2 Szacunkowe zestawienie całkowitych kosztów. 86


3

6.3 Wnioski merytoryczne umożliwiające Zamawiającemu podjęcie

dalszych decyzji dot. przedmiotowej inwestycji w obiekcie zabytkowym. 86

6.4 Zakres uzgodnień i decyzji administracyjnych niezbędnych do

uzyskania przez Zamawiającego w celu dalszego właściwego prowadzenia

procesu inwestycyjnego dla przyjętych rozwiązań koncepcyjnych. 87

6.5 Propozycja rozwiązań uwzględniających potrzeby i możliwości

Zamawiającego w tym: realne, efektywne ekonomicznie, funkcjonalne,

możliwe do etapowania oraz pozwalające na dokonanie uzgodnień

konserwatorskich w zakresie robót budowlanych w obiekcie nieruchomym

wpisanym do rejestru zabytków. 88

7. PODSUMOWANIE 88

ZAŁĄCZNIKI:

1. Ekspertyza Techniczna z Zakresu Ochrony Przeciwpożarowej

2. Protokół nr 15/05/2017ID Okresowej rocznej kontroli stanu technicznego elementów

obiektu budowlanego Teatr Polski – Duża Scena

3. Mapa zasadnicza

4. Mapa ewidencyjna (źródło: Miejski System Informacji Przestrzennej w Warszawie)

5. Rysunkowe schematy zakresu termoizolowanych ścian

6. Rysunkowe schematy instalacji elektrycznych

7. Obliczenia współczynnika przenikania ciepła dla ścian zewnętrznych.

8. Zbiorcze zestawienie kosztów


4

1. INFORMACJE OGÓLNE

1.1 Przedmiot opracowania

Przedmiotem opracowania jest wstępna koncepcja remontu i częściowej przebudowy

wnętrz wraz z rozbudową, przebudową wewnętrznych instalacji: centralnego ogrzewania,

ciepłej wody użytkowej, wodno-kanalizacyjnych, wentylacji mechanicznej, chłodzenia oraz

instalacji teletechnicznych i elektrycznych wraz z wymianą części oświetlenia, częściową

wymianą stolarki okiennej i drzwiowej oraz ociepleniem części obiektu zabytkowego Teatru

Polskiego im. Arnolda Szyfmana przy ul. K. Karasia 2 w Warszawie.

Teatr zlokalizowany jest w Śródmieściu, pomiędzy ulicami Karasia i Sewerynów na

działce o nr ew. 10/2 w obrębie 5-04-05 i składa się z dwóch obiektów: części zabytkowej –

Duża Scena oraz z części współczesnej – Scena Kameralna. Przedmiotowy obiekt

zabytkowy objęty niniejszym opracowaniem wpisany jest do rejestru zabytków decyzją z dn.

01.07.1965r pod nr A-680.

1.2 Zakres opracowania

Wstępna koncepcja ma stanowić wytyczne i zalecenia do dalszych działań

projektowych. Określa ona przede wszystkim wymagane docelowe właściwości w zakresie

infrastruktury technicznej i poprawy parametrów termicznych obiektu.

Zakres wstępnej koncepcji obejmować będzie prace związane ze zmniejszeniem

strat energii cieplnej oraz modernizacją infrastruktury technicznej zabytkowej części

budynku dla poprawienia parametrów techniczno - energetycznych Teatru Polskiego w

Warszawie. Działania podejmowane w tym celu będą skupiały się na poprawie termoizolacji

budynku oraz wprowadzeniu nowych technologii dla efektywnego zarządzania

wykorzystaniem energii, a co za tym idzie zmniejszeniem strat ciepła.

1.3 Podstawa opracowania

Podstawą opracowania są:

-Umowa zawarta w dniu 26.04.2017 r.

-Wytyczne Zamawiającego

-Wizje lokalne

-Obowiązujące przepisy prawa budowlanego

-Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie

-Kwerenda istniejącej w zasobach Teatru Polskiego i dokumentacji archiwalnej, z której

dokonano następujący wyciąg:


5

L.P. NAZWA OPRACOWANIA DATA

1.

Przedsiębiorstwo Projektowo – Usługowe Budoprojekt

„Audyt energetyczny Budynku Teatru Polskiego – Scena

Kameralna ul. Karasia 2”

2017

2.

Przedsiębiorstwo Projektowo – Usługowe Budoprojekt

„Audyt energetyczny Budynku Teatru Polskiego – Duża

Scena ul. Karasia 2”

2017

3. Przedsiębiorstwo Projektowo – Usługowe Budoprojekt

„Audyt energetyczny obiektu – Duża Scena” 2017

4. Przedsiębiorstwo Projektowo – Usługowe Budoprojekt

„Audyt energetyczny obiektu – Scena Kameralna” 2017

5. Termo – Pomiar Włodzimierz Adamczewski „Badania

Termowizyjne Budynków Teatru Polskiego” 2017

6.

PPU Budoprojekt SP ZOO „Ekspertyza Techniczna nr

1/TP/2017 Dotycząca modernizacji instalacji wentylacji i

klimatyzacji w budynku Teatru Polskiego im. Arnolda

Szyfmana ( budynek A Duża Scena i budynek B Scena

Kameralna) zlokalizowanego przy ul. K. Karasia 2 w

Warszawie”

2017

7.

PPU Budoprojekt SP ZOO „Ekspertyza Techniczna nr

2/TP/2017 Dotycząca modernizacji instalacji wentylacji i

klimatyzacji w budynku Teatru Polskiego im. Arnolda

Szyfmana ( budynek A Duża Scena i budynek B Scena

Kameralna) zlokalizowanego przy ul. K. Karasia 2 w

Warszawie”

2017

8. Precyzja „Inwentaryzacja Instalacji Teletechnicznych” 2016

9. Precyzja „Inwentaryzacja Instalacji Elektrycznych” 2016

10. Precyzja „Inwentaryzacja Architektoniczno – Budowlana” 2016

11. Precyzja „Inwentaryzacja Instalacji Sanitarnych” 2016

12. Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego dla Teatru Polskiego, 2012

Ul. Karasia 2, Warszawa


6

13 Ekspertyza Techniczna z zakresu Ochrony Przeciwpożarowej 2011

Teatr Polski ul. Karasia 2, Warszawa

14 Protokół nr 15/05/2017/ID Okresowej Rocznej Kontroli Stanu 2017

Technicznego Elementów Obiektu Budowlanego, Teatr Polski –

Duża Scena

15 „Modernizacja z elementami przebudowy zabytkowego 2010-2015

budynku Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w

Warszawie”

I. AMP Sp. z o.o., Renova Sp. z o.o. „ Przebudowa zabytkowego budynku Teatru

Polskiego w Warszawie”.

II. Mikor Inżyniering Sp. z o.o., Mikor – Automatyka Mikołajczyk Radosław,

Tuchler Polska Sp. z o.o., Przedsiębiorstwo Specjalistyczne TEATR – Marek

Gumiński „Modernizacja górnej mechanizacji sceny wraz z wyposażeniem w

obiekcie Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie”.

III. AMP Sp. z o.o., A-PROJEKT Sp. z o.o., „Modernizacja stropu piwnicy pod

widownią Sali Teatralnej w obiekcie zabytkowym Teatru Polskiego im.

Arnolda Szyfmana w Warszawie”.

IV. ESS Audio Sp. z o.o. „Modernizacja systemu nagłośnienia Sali

Teatralnej wraz z wyposażeniem w obiekcie Teatru

Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie”.

V. Przedsiębiorstwo Instalacyjno – Budowlane EUROINSTAL – BUD Wojciech

Onopiak „ Modernizacja instalacji centralnego ogrzewania w obiekcie

zabytkowym Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie”,

prowadzona na podstawie projektu: „ Wykonanie robót budowlanych

polegających na modernizacji węzła cieplnego w budynku Teatru Polskiego w

Warszawie „

VI. BSD Instal Sp. z o.o., „ Modernizacja instalacji alarmu pożaru SAP w

Teatrze Polskim im. Arnolda Szyfmana w Warszawie „

VII. Korporacja Gospodarcza F-I Sp. z o.o. „ Modernizację instalacji tryskaczowo

– zraszaczowej w zakresie zestawu pomp tryskaczowo – zraszaczowych i

hydrantowych w Teatrze Polskim im. Arnolda Szyfmana w Warszawie”


7

2. OPIS STANU ISTNIEJĄCEGO

2.1 Lokalizacja obiektu

Gmach Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie zlokalizowany jest w

Warszawie przy ul. K. Karasia 2 na działce o nr ew. 10/2 w obrębie 5-04-05. Przedmiotowy

obiekt wpisany jest do rejestru zabytków decyzją z dn. 01.07.1965 r. pod nr A-680.

Budynek Teatru Polskiego posiada nieregularny rzut, wynikający z połączenia

dwóch brył: istniejącej – zabytkowej z Dużą Sceną oraz „nowej” (wybudowanej w 2004 –

2009 r.) ze Sceną Kameralną. Obie części stanowią architektonicznie jedną całość i są

funkcjonalnie połączone. Bryła budynku zabytkowego, objętego opracowaniem

reprezentuje modernistyczny klasycyzm z charakterystycznym nawiązaniem do późnego

klasycyzmu powstałego we Francji. Budynek zlokalizowany w dzielnicy Warszawy -

Śródmieście od strony północnej sąsiaduje z pasażem handlowym przy ul. A. Szyfmana -

działka nr. ew. 10/1, od strony zachodniej z działką drogową o nr. ew. 8 (ul. K. Karasia), od

południa z zabudowaną działka o nr. ew. 11, natomiast od wschodu sąsiaduje z działką

drogową o nr. ew. 12/3 ( ul. Sewerynów).

Główne wejście do Teatru Polskiego (część zabytkowa) dla widzów znajduje się od

strony zachodniej – ul. Kazimierza Karasia. Do budynku można dostać się również

bezpośrednio z parkingu od strony południowej, a także od strony północnej – ul. pasaż A.

Szyfmana. Do „nowej” części Teatru dostajemy się poprzez wejście główne od strony

wschodniej – ul. Sewerynów.

Fotografia źródło : http://mapy.geoportal.gov.pl/imap/ z dnia 24.05.2017


8

2.2 Dane podstawowe *według inwentaryzacji architektoniczno - budowlanej wykonanej przez firmę

PRECYZJA na zlecenie Teatru Polskiego, data opracowania: 10.2016 r.

Powierzchnia działki: działka nr 10/2 – 3806 m²

Liczba kondygnacji (część zabytkowa – Duża Scena): 5 (+2 kondygnacje podziemne)

Liczba kondygnacji (część współczesna – Scena Kameralna): 7 (+2 kondygnacje podziemne)

Kubatura budynku (część zabytkowa – objęta zakresem przedmiotowej wstępnej

koncepcji): ok. 45.344,89 m3

Kubatura budynku (część współczesna – Scena Kameralna): ok. 18.391,30m3

Suma kubatury (część zabytkowa – Duża Scena + część współczesna – Scena Kameralna):

ok. 63.736,19 m3

Powierzchnia zabudowy (część zabytkowa – objęta zakresem przedmiotowej

wstępnej koncepcji): 2.521,69 m2

Powierzchnia zabudowy (część współczesna – Scena Kameralna): 698,66 m2

Suma powierzchni zabudowy: 3220,35m²

Powierzchnia użytkowa (część zabytkowa – objęta zakresem przedmiotowej wstępnej

koncepcji): 7698,83 m2

Powierzchnia użytkowa (część współczesna – Scena Kameralna): 5667,22 m2

Powierzchnia pomocnicza (część zabytkowa – objęta zakresem przedmiotowej

wstępnej koncepcji): 327,17 m2

Powierzchnia pomocnicza (część współczesna – Scena Kameralna): 8,88 m2

2.3 Wyjściowe uwarunkowania

Uwarunkowania urbanistyczne

Charakterystycznym elementem tego obszaru jest występowanie wyraźnych cech

zabudowy miejskiej, historycznej o uformowanych granicach przestrzeni publicznych i

ukształtowanych układach urbanistycznych oraz licznych parków i zespołów

ogólnodostępnej zieleni urządzonej. Od strony ul. Sewerynów obiekt usytułowany w

układzie zabudowy pierzejowej, od strony ul. Karasia budynek znajduje się częściowo w

zabudowie pierzejowej. Przedmiotowy obiekt wpisany jest do rejestru zabytków decyzją z

dn. 01.07.1965r pod nr A-680. Dla terenu inwestycji obecnie nie obowiązuje Miejscowy Plan

Zagospodarowania Przestrzennego. Dokumentem kreującym politykę przestrzenną,

niebędącym aktem prawnym jest Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania

Przestrzennego Miasta Stołecznego Warszawy.

Warunki i wymagania dotyczące ochrony i kształtowania ładu przestrzennego

W związku z tym, że na terenie inwestycji nie obowiązuje MPZP dla

przedmiotowego budynku należałoby uzyskać decyzję lokalizacji inwestycji celu


9

publicznego. Jednak ze względu na planowany zakres dotyczący przedmiotowej inwestycji

zgodnie z art.50 ust. 2 pkt. 1 Ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o planowaniu i

zagospodarowaniu przestrzennym nie wymagają wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji

inwestycji celu publicznego roboty budowlane „polegające na remoncie, montażu lub

przebudowie, jeżeli nie powodują zmiany sposobu zagospodarowania terenu użytkowania

obiektu budowlanego oraz nie zmieniają jego formy architektonicznej, a także nie są

zaliczone do przedsięwzięć wymagających przeprowadzeni postępowania w sprawie oceny

oddziaływania na środowisko, w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska”.

Obsługa komunikacyjna

Dojazd do obiektu:

Lokalizacja obiektu umożliwia dojazd kołowy do obiektu od ulicy Kazimierza Karasia

i Sewerynów. Ulica Kazimierza Karasia jest ulicą dwukierunkową natomiast ul. Sewerynów

jest ulicą jednokierunkową. Inwestycja zlokalizowana jest w odległości ok. 190 m od

najbliższego przystanku autobusowego oraz 260 m od najbliższego przystanku metra.

Drogi pożarowe:

Dojazd do obiektu zapewniony jest od ulicy Kazimierza Karasia. Odległości drogi

pożarowej od obiektu są zachowane jednak droga pożarowa jest nie zgodna z warunkami

technicznymi gdyż nie przebiega wzdłuż dłuższego boku zabytkowego budynku. Na etapie

Projektu Budowlanego należy złożyć do Komendy Wojewódzkiej PSP w Warszawie wniosek

o uzgodnienie rozwiązań zamiennych pozwalających uznać ul. K. Karasia, jako drogę

pożarową.

Dostawa do obiektu:

Dostawy są możliwe bezpośrednio z parkingu od strony południowej oraz od strony

pasażu A. Szyfmana.

Parkingi:

Teatr Polski posiada na własnej działce 9 miejsc postojowych od strony południowej

i 18 miejsc postojowych na parkingu podziemnym w części „nowej” Teatru Polskiego. Biorąc

pod uwagę zapotrzebowanie funkcjonalne dotyczące miejsc parkingowych w stosunku do

ilości użytkowników budynku stwierdza się, że lokalizacja zabytkowego obiektu

uniemożliwia całkowite zapewnienie zapotrzebowania miejsc postojowych na terenie

użytkowanej przez Teatr Polski działki.

Przy ulicy K. Karasia naprzeciw przedmiotowego obiektu znajduje się parking płatny

należący do Zarządu Terenów Publicznych w Warszawie oraz wzdłuż ulicy K. Karasia i ul.

Kopernika zlokalizowane są miejsca postojowe ogólnodostępne. Przedmiotowy obszar

znajduje się w granicach strefy płatnego parkowania.


10

Uzbrojenie terenu:

Na działce znajdują się następujące elementy uzbrojenia terenu:

- przyłącze wodociągowa

- przyłącze kanalizacji sanitarnej i deszczowej

- przyłącze energii elektrycznej

- przyłącze teletechniczne

- przyłącze gazowe

Uwarunkowania konserwatorskie:

Ze względu na zabytkowy charakter obiektu (wpis do rejestru zabytków decyzją z

dn. 01.07.1965 r. pod nr A-680), należy przed przystąpieniem do opracowania dokumentacji

projektu budowlanego uzyskać wytyczne konserwatorskie Stołecznego Konserwatora

Zabytków określające sposób oraz zakres możliwych zmian projektowych ingerujących w

strukturę zabytkowej części budynku. Na podstawie wytycznych należy wykonać

dokumentację projektu budowlanego i uzyskać pozwolenie konserwatorskie dla

przedmiotowej inwestycji.

Ze względów konserwatorskich należy dążyć do zachowania wszelkich

wartościowych, historycznych architektonicznych elementów budynku, świadczących o jego

oryginalnej formie. Wszelkie prace powinny być prowadzone z poszanowaniem istniejących

wartości, przy jak najmniejszej ingerencji w substancję zabytkową. Działania zmierzające

do polepszenia warunków użytkowania są możliwe, o ile dokonywane zmiany nie wpływają

na uszczuplenie wartości zabytkowych obiektu. Bezwzględnego utrzymania wymaga bryła

budynku, kompozycja i wystrój jej elewacji. Ochronie podlega zasadniczy układ

przestrzenny wnętrz oraz ich wystrój i wyposażenie.

Uwarunkowania historyczne

Teatr Polski w Warszawie wybudowano w roku 1912 dzięki polskiemu reżyserowi i

dramaturgowi Arnoldowi Szyfmanowi. Teatr został otwarty 29 stycznia 1913 roku. Prace

przygotowawcze i organizacyjne trwały jedynie dwa lata, zaś sam gmach postawiono

i wyposażono w niecały rok, przy jednocześnie prowadzonych próbach do inauguracyjnej

premiery. Przedmiotowy obiekt był pierwszym nowoczesnym Teatrem, który powstał

w Polsce w XX wieku, zaprojektowany przez Czesława Przybylskiego w stylu wczesno -

modernistycznego klasycyzmu z elementami późnego klasycyzmu reprezentowanego we

Francji.

Wnętrze Teatru posiada „pałacowy” charakter, jasną kolorystyką. Cechuje się prze-

stronnością, zwielokrotnioną wizualnie za pomocą luster w pomieszczeniach foyer. W styli-

styce wnętrz występują nawiązania do baroku i antyku. Układ funkcjonalny został zaprojek-

towany w sposób nowoczesny, odbiegający od historycznych rozwiązań: otwarta szatnia,

przestronny parter, z korytarzem obiegającym łukiem widownię oraz białe marmurowe

schody prowadzące do Foyer. Wnętrze Teatru posiada kolorystykę modernistyczną: biel,


11

écru z dyskretnymi złoceniami, połączone z empirowym wystrojem i umeblowaniem, dopeł-

nione malarstwem Edwarda Trojanowskiego.

Widownia miała charakter XIX-wieczny, ale nowoczesna żelbetowa konstrukcja plafonu na

dwóch podporach kolumn przechodzących na balkonach w pilastry, była realizacją

najnowszych wówczas konstrukcji.

Teatr posiadał także bogate wyposażenia techniczne - scena o powierzchni 400 m2

(20,55 m szerokości 19,80 m głębokości i 18,50 m wysokości) posiadała pierwszą w Polsce

i jedną z nielicznych na całym świecie, najnowocześniejszą scenę obrotową o średnicy 17

m, zachowaną do dziś, zaprojektowaną przez Rudolfa Dworskiego. Nowością był półokrągły

horyzont, dający nowe efekty malarskie, oraz nowoczesne, najnowszego typu oświetlenie

elektryczne. Nad oknem scenicznym wykonano fryz figuralny z motywami antycznymi.

Teatr działał nieprzerwanie do 1939 roku. Po zajęciu Warszawy przez Niemców

zorganizowano w budynku Theater der Stadt Warschau. Teatr został przez Niemców

częściowo przebudowany. Między innymi usunięto część miejsc z widowni i wykonano lożę

rządową z salonikiem. W 1945 roku został pierwszą upaństwowioną sceną w kraju. Teatr

odremontowano pod kierunkiem Konstantego Jakomowicza i ponownie otwarto 17 stycznia

1946 roku. Duży wkład w odnowienie Teatru miała również architekt Anna Banaszewska,

dzięki której udało się zachować istniejący charakter Teatru Polskiego. Po wojnie

rozbudowano również zaplecze techniczne – między innymi wykonano loże dla

oświetleniowców i akustyków. W 1982 zmieniono modernistyczną kolorystykę wnętrza,

zastępując popielate obicia oraz kurtynę tradycyjnym czerwonym rypsem, co spowodowało,

że zatracił się charakter przestrzeni.

W latach 1988 – 1991 wykonana została nadbudowa magazynu dekoracji oraz

pomieszczeń pracowni stolarskiej, modelatorskiej i montowni dekoracji. W latach 2004 -

2009 w części północno - wschodniej Teatru stanął budynek Sceny Kameralnej z wejściem

od strony ul. Sewerynów oraz została zmodernizowana Duża Scena.

Fotografia archiwalna: Archiwum Teatru Polskiego, Plan z rzutem architektonicznym Dużej Sceny Teatru Polskiego, wykonany przez

C. Przybylskiego - architekta i budowniczego Teatru Polskiego w Warszawie, 1911 r.


12

Fotografia archiwalna:: Projekt Teatru wg Czesława Przybylskiego 1912 Źródło : http://www.teatr-polski.art.pl/pl/teatr/historia_teatru/

Fotografia archiwalna: Teatr Polski 1913 rok

Źródło : http://www.teatr-polski.art.pl/pl/teatr/historia_teatru


13

Fotografia: Archiwum Teatru Polskiego, Zdjęcia historyczne 1911 -1945 r.

Źródło : http://www.teatr-polski.art.pl/pl/teatr/galerie_zdjec_teatru/

Fotografia: Archiwum Teatru Polskiego, Zdjęcia historyczne 1911 -1945 r.



14

Źródło: Fotografia archiwalna: repr. Czasopismo „Architekt" 1913, nr 3–4


15

Fotografia: Archiwum Teatru Polskiego, Zdjęcia historyczne 1911 -1945 r. Źródło : http://www.Teatr-polski.art.pl/pl/teatr/galerie_zdjec_teatru

Fotografia archiwalna: Teatr Polski 1946 rok

Źródło : http://www.teatr-polski.art.pl/pl/teatr/historia_teatru/


16

Fotografia : Archiwum Teatru Polskiego, Zdjęcia historyczne 1963r. Źródło : http://www.teatr-polski.art.pl/pl/teatr/galerie_zdjec_teatru/

Fotografia: Archiwum Teatru Polskiego, Zdjęcia historyczne 1963r. Źródło : http://www.teatr-polski.art.pl/pl/teatr/galerie_zdjec_teatru/


17

Fotografia: Archiwum Teatru Polskiego, Zdjęcia historyczne 1963r.


Fotografia: Archiwum Teatru Polskiego, Zdjęcia historyczne 1963r. Źródło : http://www.teatr-polski.art.pl/pl/teatr/galerie_zdjec_teatru/

Rzeźba terenu

Działka, na której znajduje się przedmiotowy budynek posiada płaską pod

względem wysokościowym morfologię terenu.


18

2.4 Opis obiektu istniejącego

Teatr Polski zlokalizowany jest w Śródmieściu Warszawy, pomiędzy ulicami Karasia

i Sewerynów na działce nr ew. 10/2 w obrębie 5-04-05. Gmach Teatru Polskiego im. Arnolda

Szyfmana w Warszawie charakteryzuje się nieregularnym rzutem i zróżnicowanymi

wysokościami budynku, wynikającym z połączenia dwóch brył: zabytkowej z Dużą Sceną

oraz „nowej” ze Sceną Kameralną. Wysokość „nowej” części budynku wynosi 27,54 m,

natomiast wysokość zabytkowej części, objętej opracowaniem wynosi maksymalnie 25 m.

Zgodnie z § 210 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie

warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie z

późniejszymi zmianami w/w części budynku Teatru Polskiego stanowiące odrębne strefy

pożarowe wydzielone ścianą oddzielenia przeciwpożarowego w pionie – od fundamentu do

przekrycia dachu traktuje się, jako odrębne budynki. W związku z powyższym budynek

zalicza się do dwóch kategorii budynków wysokich (część „nowa”) oraz średniowysokich

(część zabytkowa).

Obiekt w części objętej przedmiotowym zakresem opracowania (część zabytkowa)

posiada siedem kondygnacji, jest podpiwniczony (dwie kondygnacje podziemne) z

poddaszem użytkowym oraz przykryty dachem wielospadowym i płaskim. Konstrukcja

budynku mieszana: żelbetowo – monolityczna z elementami z cegły ceramicznej pełnej.

Stropy nad wszystkimi kondygnacjami: żelbetowo – monolityczne. Nad widownią znajduje

się płyta żelbetowa pokryta ksylolitem (skałodrzew - tworzywo otrzymywane z mieszaniny

tlenku magnezu, chlorku magnezu, trocin, piasku i pigmentów), wzmocniona układem belek

żelbetowych. Budynek w przedmiotowej zabytkowej części posiada osiem klatek

schodowych w konstrukcji żelbetowej i stalowej, które pozwalają na odpowiednie

skomunikowanie ze sobą wszystkich kondygnacji budynku. Klatki schodowe, żelbetowe,

dwubiegowe ze spocznikiem oznaczone na rysunkach inwentaryzacji K1, K2, K3, K4. Klatki

schodowe z schodami kręconymi stalowymi w pomieszczeniach 109 i 117 są obudowane

ścianami z cegły ceramicznej pełnej. Klatki schodowe żelbetowe, dwubiegowe ze

spocznikiem, przy wejściu głównym, prowadzące z dolnego Foyer na II piętro są otwarte i

mają funkcję reprezentacyjną.

Przedmiotowa część obiektu Teatru Polskiego (część zabytkowa) od zachodu

posiada nad sceną wielospadowy dach przekryty blachą miedzianą na pełnym deskowaniu

o konstrukcji stalowej oraz dach wielospadowy o konstrukcji żelbetowej nad widownią. Od

wschodu posiada stropodach żelbetowy, przekryty papą asfaltową i papą termozgrzewalną.

Obróbki blacharskie wykonane są z blachy miedzianej oraz z blachy ocynkowanej. Dach

nad w/w zabytkową częścią obiektu nie posiada odpowiedniej termoizolacji.

Elewacje charakteryzują się ładem, symetrią, harmonią i pokryte są tynkiem

mineralnym cementowo - wapiennym utrzymanym w kolorystyce écru. Elewacja frontowa

(zachodnia) siedmioosiowa o dwóch półokrągłych ryzalitach bocznych zwieńczonych

galeryjką. Na parterze w części środkowej elewacji posiada pięcioro drzwi zakończonych

półkoliście od góry, na pierwszym piętrze okna wychodzą na balkon. Nad nimi znajduje się

pięć rzeźbionych medalionów z bohaterami dramatów polskich, m.in.: Lilla Weneda, Irydion,

Bolesław Śmiały autorstwa Z. Otto. Półokrągłe ryzality boczne posiadają dodatkowo drzwi

zwieńczone półkoliście od góry, prowadzące do klatek schodowych oraz znajdujące się nad

nimi prostokątne oraz owalne okna zdobione płaskorzeźbami.


19

Rys. Elewacja frontowa. Inwentaryzacja architektoniczno-budowlana – Pracownia Projektowa PRECYZJA ul. Rembielińska 20/125 03-352 Warszawa

Fotografia : Detale elewacji z płaskorzeźbami przedstawiającymi wybitne postaci z polskich dramatów. Źródło:

http://www.warszawa1939.pl


20

Fotografia: Detale elewacji z płaskorzeźbami przedstawiającymi wybitne postaci z polskich dramatów. Źródło:


Fotografia : Detale elewacji z płaskorzeźbami przedstawiającymi wybitne postaci z polskich dramatów. Źródło:


Elewacje boczne (południowa i północna) ośmio i piętnastoosiowa posiadają

charakterystyczny podział wynikający z bryły budynku. Po obu stronach elewacji znajdują

się dwa prostokątne ryzality, w których zlokalizowane są wejścia do zabytkowej części

budynku. Na elewacjach występują charakterystyczny rzędy harmonijnie zlokalizowanych

okien, które na pierwszym piętrze, w części przesuniętej w głąb elewacji (wnęka)

wychodzącą na balkon (okna balkonowe). Szczególnym elementem obu elewacji są

http://www.warszawa1939.pl/


21

płaskorzeźby w formie liter przedstawiające datę wybudowania budynku Teatru Polskiego

mieszącą się na ryzalitach ponad gzymsem na wysokości III piętra.

Rys. Elewacja południowa

Inwentaryzacja architektoniczno-budowlana – Pracownia Projektowa PRECYZJA

ul. Rembielińska 20/125 03-352 Warszawa

Rys. Elewacja północna Inwentaryzacja architektoniczno-budowlana – Pracownia Projektowa PRECYZJA



22

Fotografia : Elewacja boczna z datą wybudowania gmachu. Źródło : http://www.warszawa1939.pl

Pierwotna stolarka okienna Teatru Polskiego – drewniana. Budynek posiada okna

skrzynkowe, pojedynczo szklone, wieloskrzydłowe, rozwierne oraz uchylne, posiadające

podziały na wielopolowe kwatery przy pomocy słupków, ślemion i szczeblin. Okna posiadają

profilowane elementy drewniane m.in.: ramy i szprosy. Wszystkie okna zawieszone są na

zawiasach czopowych oraz posiadają zdobione klamki zlokalizowane na słupku ruchomym.

Drzwi zewnętrzne i wewnętrzne obiektu – drewniane i stalowe. Stolarka zewnętrzna

pojedynczo szklona, jedno i dwuskrzydłowa posiadająca podziały na kwatery oraz

profilowane ramy i szprosy. Drzwi elewacji frontowej dodatkowo posiadają półkoliste

zakończenie, natomiast drzwi zlokalizowane w ryzalitach są dwuskrzydłowe, pełne i

posiadają szklone naświetla górne z profilowanymi szprosami, zakończone półkoliście.

Pod wpływem upływu lat oraz działania warunków atmosferycznych, stolarka wykazuje

ślady zniszczenia. Ościeżnice i kwatery uległy częściowym odkształceniom, mechanizmy

zamykające są zużyte, oprócz tego widoczne są również znaczne ubytki w uszczelnieniach.

Stolarka z powyższych powodów utraciła właściwości izolacyjne oraz estetyczne, należy,

więc na etapie Projektu Budowlanego (po uzyskaniu wytycznych konserwatorskich

dopuszczających wymianę stolarki oraz określających jej parametry) zaprojektować


23

częściową wymianę stolarki okiennej i drzwiowej metodą rzemieślniczą – odtworzeniową.

Obecnie stolarka posiada kolor biały jednak przed ewentualną wymianą należy

przeprowadzić badania stratygrafii tak, aby nowa stolarka posiadała kolor stolarki

zabytkowej.

Wnętrze Teatru łączy w sobie elementy baroku z antykiem, o czym świadczy

zdobiona rzeźbami widownia. Cała sala utrzymana jest w ciepłych, złotawych barwach. Sala

wykończona jest stiukami i marmurowymi zdobieniami. Nad oknem scenicznym widnieje

fryz figuralny z motywami antycznymi. Balustradę lóż zdobi stylizowany ornament

z elementami roślinnymi. Foyer wraz z klatkami schodowymi posiada elementy z białego

marmuru. Ściany Foyer zdobione są w lustra, w złoconych ramach o dyskretnie złoconych

stiukowych ozdobach i ornamentach. Wnętrza posiadają również charakterystyczne dla

tego okresu kuluary, salon czy salonik prezydencki. Ze względu na zabytkowy charakter

wnętrz przeprowadzane prace związane z remontem, przebudową, budową

wewnętrznych instalacji należy wykonać w jak najmniejszym stopniu naruszającym

wygląd, funkcję czy obecnie istniejące materiały.

Fotografia: Elewacja południowa

Źródło: http: //www.teatr-polski.art.pl/pl/teatr/galerie_zdjec_teatru


24

Fotografia: Elewacja zachodnia

Źródło: http: //www.teatr-polski.art.pl/pl/teatr/galerie_zdjec_teatru

Fotografia : Elewacja północna

Źródło : http://www.teatr-polski.art.pl/pl/teatr/galerie_zdjec_teatru


25

Fotografia: Chris Tribble, Foyer Dużej Sceny Źródło : http://www.teatr-polski.art.pl/pl/teatr/galerie_zdjec_teatru/

Fotografia: Michał Pasich, Foyer Dużej Sceny Źródło : http://www.teatr-polski.art.pl/pl/teatr/galerie_zdjec_teatru/


26

Fotografia: Michał Pasich, Duża Scena Źródło : http://www.teatr-polski.art.pl/pl/teatr/galerie_zdjec_teatru/



27


2.5. Istniejący sposób użytkowania obiektu

W przedmiotowej części zabytkowego obiektu w trzonie głównym znajduje się hall

teatru, w którym zlokalizowana jest kasa, bezpośrednio łącząca się z szerokim korytarzem

obiegającym łukiem widownię, wzdłuż, którego mieszczą się szatnie dla widzów.

Dwie klatki schodowe usytuowane w dolnym Foyer łączą się z pomieszczeniami I, II piętra.

Na IV piętro prowadzą klatki schodowe od strony południowej i północnej dostępne

wyłącznie dla pracowników obiektu. Pozostałe klatki usytuowane w półokrągłych ryzalitach

(dostępne dla widzów) prowadzą z poziomu parteru do piwnic oraz na I - IV piętro.

W dwukondygnacyjnej części podziemnej znajduje się węzeł cieplny, pomieszczenia

techniczne, pomieszczenia gospodarcze, magazyny, podscenie, fosa orkiestry oraz

kawiarnia, kuchnia i sanitariaty.

Od strony północnej na poszczególnych kondygnacjach znajdują się garderoby i inne

pomieszczenia dla aktorów, pomieszczenia dyrekcji i administracja teatru i pracownie. W

części południowej znajdują się duże pomieszczenia warsztatów i pracowni, takich jak:

malarnia, stolarnia, montownia dekoracji, modelatornia i magazyny. Część południowa jest

dłuższa i dochodzi do ulicy Sewerynów, tam też zlokalizowana jest nowa cześć magazynu

dekoracji, montownia, modelatornia i szyb windowy. W części środkowej, zachodniej na

wyższych kondygnacjach znajdują się pomieszczenia takie jak: salon, salonik prezydencki,

kuluary.


28

W związku z zakresem planowanej inwestycji objętej przedmiotowym opraco-

waniem nie wprowadza się zmian w układzie funkcjonalnym budynku. Rozmieszcze-

nie stref funkcjonalnych oraz przeznaczenie użytkowe pomieszczeń zlokalizowanych

na poszczególnych kondygnacjach zostaje jak dotychczas - bez zmian.

Zestawienie pomieszczeń Teatru Polskiego w części zabytkowej objętej

przedmiotowym opracowaniem: *według inwentaryzacji architektoniczno - budowlanej wykonanej

przez firmę PRECYZJA na zlecenie Teatru Polskiego, data opracowania: 10.2016 r.

Piwnica (częściowe podpiwniczenie o pow. 199,89 m2)

Na poziomie -2 znajdują się pomieszczenia tj.: klimatyzatornia, węzeł CO, pomieszczenia

techniczne.

Piwnica (pow. 1911,60 m2 + pow. pom. 116,33 m2 )

Na poziomie -1 znajdują się pomieszczenia tj.: bufet, kuchnia, podscenie, fosa orkiestry,

pomieszczenia techniczne, pomieszczenia gospodarcze, pracownie, rekwizytornie,

magazyny, stacja Trafo, sanitariaty i pom. socjalne, Café teatr.

Parter (pow. 2103,40 m2 + pow. pom. 12,61 m2 )

Na poziomie 0 znajdują się pomieszczenia tj.: garderoby, szatnie, scena, widownia,

pomieszczenia techniczne, magazyny, sanitariaty, kasa, hall kasowy, pomieszczenia

akustyczne, rekwizytornia, magazyny dekoracji.

Piętro I (pow. 317,86 m2)

Na poziomie +1 znajdują się pomieszczenia tj.: garderoby, widownia, loże i kuluary, dyrekcja

artystyczna, gabinet lekarski, pomieszczenia techniczne, magazyny, pomieszczenia

oświetleniowców, salonik, salonik prezydencki, sanitariaty.

Piętro II (pow. 478,09 m2)

Na poziomie +2 znajdują się pomieszczenia tj.: dyrekcja teatru, sekretariat, kadry, biblioteka,

pomieszczenia biurowe, pomieszczenia techniczne, magazyny, sanitariaty.

Piętro III(pow. 1442,71 m2 + pow. pom. 2,23 m2 )

Na poziomie +3 znajdują się pomieszczenia tj.: balkon widowni, kuluary, pudło rezonansowe,

pokój głównego inżyniera, pracownie i warsztaty, magazyny, pomieszczenia biurowe,

sanitariaty.

Piętro IV(pow. 1245,28 m2 + pow. pom. 196 m2 )

Na poziomie +4 znajdują się pomieszczenia tj.: modelatornia, pomieszczenie techniczne

żyrandola, maszynownia windy, strych, pomieszczenia techniczne, magazyny, sanitariaty.


29

Rys. Rzut piwnicy (poziom -2)




30

Rys. Rzut piwnicy (poziom -1)




31

Rys. Rzut parteru (poziom 0)




32

Rys. Rzut piętro I (Poziom +1)




33

Rys. Rzut piętro II (Poziom +2)




34

Rys. Rzut piętro III (Poziom +3)




35

Rys. Rzut piętro IV (Poziom +4)




36

Rys. Rzut piętro V (Poziom +5)



Rys. Rzut piętro VI (Poziom +6)




37

Rys. Rzut połaci dachowej




38

2.6 Stan istniejący infrastruktury

Zaopatrzenie w energię elektryczną:

Przedmiotowy budynek zasilany jest z sieci zawodowej energetyki RWE z dwóch

niezależnych przyłączy nn. Zasilanie nr 1 ze stacji nr ST-6135, zasilanie nr 2 ze stacji nr ST-

8693. Zasilanie nr 1 i 2 zasilają różne sekcje rozdzielnicy głównej, które są skonfigurowane:

- Zasilanie (przyłącze) nr 1 - sekcja 1 - szafa nr 1,2 i od 4 do 8

- Zasilanie (przyłącze) nr 2 - sekcja 2 - szafa nr 3

Zasilanie nr 2 jest przewidziane dla zasilania agregatu klimatyzacji, wentylacji oraz gniazd

siłowych. Sekcja rozdzielnicy RG zasilana z przyłącza nr 2 jest sterowana wyłącznikiem

p.poż. z istniejącej centralki systemu sygnalizacji pożaru.

Przyłącze nr 1 jest dodatkowo rezerwowane spalinowym agregatem prądotwórczym o mocy

znamionowej 275kVA. Agregat zlokalizowany jest w oddzielnym pomieszczeniu

technicznym przyległym do pomieszczenia rozdzielni nn.

W szafie nr 5 zainstalowane są zabezpieczenia wyłącznie dla zasilania urządzeń

ochrony p.poż., tj.: centralki oddymiania, klapy upustowe, centralna bateria oświetlenia

awaryjnego, szafki sterowania kurtynami p.poż., centrala DSO. Szafa nr 5 zasilana jest z

przed wyłącznika PWP i zasilanie jej jest rezerwowane poprzez agregat prądotwórczy.

Przełączanie zasilania sieć-agregat zrealizowane jest na układzie SZR zabudowanym w

szafie nr 5.

Rozdzielnice elektryczne

Istniejące rozdzielnice elektryczne przeznaczone do zasilania urządzeń

technicznych oraz pomieszczeń biurowych są zainstalowane w obudowach zarówno

podtynkowych, natynkowych, natynkowych w obudowach skrzynkowych żeliwnych, szafach

postawionych na cokołach. Wyposażenie rozdzielnic stanowią rozłączniki bezpiecznikowe,

bezpieczniki topikowe, wyłączniki nadprądowe modułowe. Część zmodernizowanych

rozdzielnic piętrowych wyposażona jest dodatkowo w zabezpieczenia różnicowoprądowe.

Stopień szczelności obudów dostosowany jest do miejsca zainstalowania rozdzielnicy.

Przewody zasilające i trasy kablowe

Przewody zasilające w budynku prowadzone przewodami jedno- i wielożyłowymi w

izolacjach polwinitowych oraz dla zasilania urządzeń ochrony p.poż. w izolacja o odporności

ogniowej min. 90 min (EI90, PH90). Przewody prowadzone są pod tynkiem, w istniejących

szachtach, natynkowo w rurkach instalacyjnych oraz na korytkach kablowych. Przejścia

przez przegrody p.poż. są zabezpieczone masą o odporności ogniowej nie mniejszej niż

przegroda.


39

Instalacja oświetlenia podstawowego

Budynek wyposażony jest w instalację oświetlenia podstawowego bytowego

zrealizowaną za pomocą świetlówkowych opraw oraz lokalnie oprawami żarowymi (część

pomieszczeń technicznych i korytarzy na poziomie piwnic). Instalacja oświetlenia w

pomieszczeniach, które zasilane są ze zmodernizowanych rozdzielnic zasilana jest

przewodami trójżyłowymi (L+N+PE) w układzie sieciowym TNC-S. W pomieszczeniach

nieremontowanych instalacja oświetlenia pracuje w systemie dwuprzewodowym TN-C.

Instalacja oświetlenia awaryjnego ewakuacyjnego

Przedmiotowy budynek wyposażony jest w instalację oświetlenia awaryjnego

ewakuacyjnego, w tym także kierunkowego. Instalacja zasilana jest z szafy centralnej baterii

(CB) zainstalowanej w pomieszczeniu rozdzielni nn. Zasilanie opraw prowadzone jest

przewodami o odporności ogniowej EI90.

Instalacja gniazd wtyczkowych

Budynek wyposażony jest w instalację gniazd wtyczkowych ogólnego

przeznaczenia, gniazd technologicznych oraz w niektórych częściach pomieszczeń

biurowych w gniazda dedykowane dla zasilania stacji komputerowych. Podobnie jak

instalacja oświetlenia, instalacja gniazd wtyczkowych w pomieszczeniach, które zasilane są

ze zmodernizowanych rozdzielnic zasilana jest przewodami trójżyłowymi - (L+N+PE)

gniazda 1-faz oraz pięcioprzewodowymi (3L+N+PE) gniazda 3-faz. w układzie sieciowym

TNC-S. W pomieszczeniach nieremontowanych instalacja oświetlenia pracuje w systemie

dwuprzewodowym lub czteroprzewodowym TN-C ze wspólnym przewodem PEN.

Instalacje słaboprądowe:

Instalacja sygnalizacji pożaru

Teatr jest wyposażony w system sygnalizacji pożarowej oparty na czujkach dymu

i temperatury, czujkach liniowych (widownia), przyciskach ROP oraz centralce pożarowej.

Centralka zlokalizowana jest w pomieszczeniu portierni na parterze budynku. Systemy w

obu częściach teatru współpracują ze sobą i spełniają wymagania PN. Sygnały z systemu

sygnalizacji pożarowej są monitorowane - przekazywane do stacji monitorowania, a

następnie do straży pożarnej.

Instalacja alarmu ewakuacyjnego DSO

Budynek posiada instalację DSO – dźwiękowy system ostrzegawczy. System DSO

został zainstalowany we wszystkich pomieszczeniach, a przede wszystkim na widowni, ku-

luarach, korytarzach: parter i piwnica I, II i III piętra, a także na scenie i pod sceną, klubie

aktora i bufecie.


40

Pulpit DSO LBB4430/00 z mikrofonem znajduje się w pomieszczeniu portierni na parterze.

Instalacja bezpieczeństwa, ewakuacyjne, kierunkowe

Budynek posiada instalacje bezpieczeństwa, ewakuacyjne, kierunkowe.

Instalacja telefoniczna

Budynek posiada instalację telefoniczną.

Instalacja internetowa

Budynek posiada instalację internetową.

Instalacja odgromowa

Budynek posiada instalację odgromową.

Instalacja elektroakustyczna

Budynek posiada instalację elektroakustyczną.

Instalacje sanitarne:

Węzeł cieplny

Źródłem ciepła dla budynku jest istniejący węzeł cieplny, zlokalizowany w

wydzielony pomieszczeniu na poziomie piwnicy. Węzeł zasilany jest z miejskiej sieci

ciepłowniczej wodą grzewczą, gestorem sieci jest operator sieci ciepłowniczych Veolia w

Warszawie.

Inwentaryzowany węzeł, działa na potrzeby:

- instalacji wewnętrznej ciepła technologicznego

- instalacji wewnętrznej centralnego ogrzewania

- instalacji ciepłej wody użytkowej

Jest to węzeł wymiennikowy, trzyfunkcyjny, szeregowo-równoległy bez zasobnikowy ze

stabilizatorem i dostarcza ciepło dla całego budynku. Dla instalacji centralnego ogrzewania

i ciepła technologiczne wykonano oddzielne rozdzielacze i zestawy pompowe. Rozdzielacze

umieszczono przy ścianach pomieszczenia na podporach stalowych. Wszystkie trzy

instalacje: c.t, c.o. i c.w.u. posiadają swoje zestawy pompowe, które działają niezależnie.

Dla potrzeb C.W.U. węzeł wyposażony jest w 2 wymienniki JAD5/36 oraz pompy

cyrkulacyjne i stabilizator.

Instalacja ogrzewania:

Ogrzewanie obiektu realizowane jest w oparciu o grzejniki:

- żeberkowe o wysokości, w większości wyposażone w zawory odcinające na zasilaniu

- płytowe o wysokości 90 cm bez wkładki zaworowej

- aluminiowe o wysokości 90cm ( występują w toaletach na kondygnacjach naziemnych)

- grzejniki ożebrowane ( w korytarzach na kondygnacjach naziemnych)


41

Rury stalowe prowadzone są w bruzdach ściennych, oraz po ścianach.

Instalacja wodociągowa

Budynek jest zasilany w wodę z wodociągu miejskiego DN250 w ulicy Oboźnej dwoma

przyłączami o średnicach dn200. Przyłącza wraz z opomiarowaniem zużycia wody

zlokalizowane są w dwóch komorach wodomierzowych zlokalizowanych na rogu ulic

Karasia i Oboźnej. Przyłącza zasilają instalacje: bytową, zraszaczową, tryskaczową i

hydrantową. Zasilenie instalacji bytowej wykonano rurą stalową DN80.

Instalacja wodna jest prowadzona rurociągami stalowymi w bruzdach ściennych oraz

widocznie po ścianach. Niektóre odcinki instalacji zostały przerabiane i wykonane są z

tworzywa.

Instalacja kanalizacji sanitarnej

Ścieki odprowadzane są z budynku w systemie grawitacyjnym, przewodem kanalizacyjnym

o średnicy 0,15m. Wody opadowe z dachu odprowadzone są pionami rurami spustowymi

prowadzonymi po ścianach zewnętrznych budynku. Ścieki bytowe z odbiorników

sanitarnych sprowadzane są pionami na poziom piwnic, a następnie pod posadzkę piwnic i

tam łączą się w jeden system. Instalacja kanalizacyjna odprowadzająca ścieki z kuchni

bufetu nie jest wyposażona w separator tłuszczu. Do kanalizacji odprowadzane są także

skropliny z central wentylacyjnych zlokalizowanych w wentylatorni.

Instalacje przeciwpożarowe

Budynek Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie wyposażony

jest w następujące instalacje ppoż.:

• Instalacja tryskaczowa

• Instalacja zraszaczową

• Instalacja hydrantowa

W magazynach oraz pomieszczeniach zaplecza technicznego Teatru istnieją dwie sekcje

instalacji tryskaczowej oraz instalacji hydrantowej.

Sekcja pierwsza chroni magazyn dekoracji wysokich na parterze, sekcja druga chroni

magazyny kostiumów zlokalizowane nad widownią oraz garderobami.

Dla ochrony sceny przewidziano instalacje zraszaczową zlokalizowana nad sceną. Dla

ochrony stalowej kurtyny, opuszczanej pomiędzy sceną a widownia przewidziano także

instalacje zraszaczową kurtyny stalowej od strony widowni.

Dla ochrony dwóch par stalowych drzwi pomiędzy scena a kieszenią boczną przewidziano

także instalacje zraszaczową drzwi stalowych od strony sceny.

Pompownia pożarowa została zlokalizowana w piwnicy obok pomieszczenia węzła

cieplnego. Wyposażenie pompowni stanowi zespół pomp, rurociągi oraz zbiornik

przeciwpożarowy uzupełniający o pojemności 20m3. Woda do instalacji przeciwpożarowych


42

doprowadzona jest dwoma przewodami DN200 do rozdzielacza DN250. Z rozdzielacza

zasilane są pompy tryskaczowe i hydrantowe.

Instalacja tryskaczowa jest instalacją mokrą, wypełnioną jest wodą pod stałym ciśnieniem.

Stałe ciśnienie wody w instalacji utrzymuje w systemie automatycznym pompa

uzupełniająca typu Jockey.

Przewody zasilające i rozprowadzające dla instalacji przeciwpożarowych wykonane zostały

z rur stalowych czarnych ze szwem.

Wentylacja mechaniczna i klimatyzacja

W budynku występują pomieszczenia wentylowane grawitacyjnie oraz mechanicznie.

Pomieszczenia wentylowane grawitacyjnie:

Wentylacja grawitacyjna pomieszczeń oparta jest na pionach murowanych zakończonych

ponad dachem. Większość z pionów jest zagruzowana.

Pomieszczenia wentylowane mechanicznie:

Instalacja wentylacji mechanicznej i klimatyzacji ( Scena + Widownia)

Instalacja klimatyzacji pracuje w oparciu o dwie centrale klimatyzacyjne prod. SWEGON.

Centrale zlokalizowane są w podziemiu Teatru od strony ul. Sewerynów w pomieszczeniu

klimatyzatorni. Czynnikiem grzejnym jest woda o parametrach 95/70C doprowadzana do

nagrzewnic z węzła cieplnego. Czynnikiem chłodniczym jest woda o parametrach 6/12C,

doprowadzana z agregatu chłodniczego prod. TRANE zlokalizowanego na dachu nowo

powstałego budynku.

Przygotowane powietrze rozprowadzane jest istniejącymi kanałami murowanymi. Takie

rozwiązanie nie zapewnia prawidłowej pracy instalacji. Kanały murowane nie są izolowane

cieplnie w związku z tym powstają straty chłodu i ciepła. Kanały wykonane z blachy nie

posiadają izolacji.

Instalacja wentylacji mechanicznej – Magazyny na III i IV piętrze.

W pomieszczeniu wentylatorni znajdują się systemy wentylacyjne nawiewno - wywiewne

obsługujące pomieszczenia na trzecim i czwartym piętrze.

System N1/W1 – Obsługuję pomieszczenie stolarni

System N2/W2 – Obsługuję pomieszczenie montowni

System N3/W3,W3a – Obsługuje pomieszczenia modelatorni i tapicerni.

System N4/W4, W4a, W4a1, W4b, W4c – Pomieszczenia Malarni. Systemy W4a, W4a1,

W4b i W4c wpięte są do wentylatorów dachowych.

Wymienione systemy nie spełniają obowiązujących norm i przepisów wymagań

technicznych. Oparte są na wentylatorach promieniowych nawiewnych wyposażonych w

nagrzewnice wodne. Systemy wywiewne oparte na wentylatorach promieniowych

wyciągowych.


43

Chłodzenie

Na potrzeby chłodzenia widowni i sceny zamontowano na dachu nowego budynku Teatru

Polskiego (Scena Kameralna) agregat wody lodowej TRANE oraz w klimatyzatorni centrale

klimatyzacyjne SWEGON.

3. OPIS STANU PROJEKTOWANEGO

3.1 Zagospodarowanie terenu

Zabudowa:

Istniejące zagospodarowanie terenu charakteryzuje się zwartą zabudową

śródmiejską o wysokim wskaźniku intensywności zabudowy oraz z niskim wskaźnikiem

powierzchni biologicznie czynnej. Zakres opracowania nie obejmuje przekształceń w

zakresie zagospodarowania terenu, wstępna koncepcja zakłada utrzymanie stanu

istniejącego.

Dostępność:

Dostępność obiektu dla użytkowników starej części Teatru Polskiego będzie

odbywać się poprzez wejścia z poziomu parteru od strony ul. K. Karasia, natomiast wejście

dla pracowników będzie odbywać się bezpośrednio od strony południowej poprzez plac

parkingowy – bez zmian nie dotyczy zakresu przedmiotowej inwestycji.

3.2 Parametry podstawowe

Zbiorcze zestawienie przyjętych parametrów powierzchni i kubatur:

Parametr Uwagi

Powierzchnia zabudowy: Bez zmian zakres opracowania nie obejmuje

przekształceń w zakresie powierzchni

zabudowy. (Pow. zabudowy: 2.521,69 m2)

Powierzchnia użytkowa: Powierzchnia użytkowa ulegnie zmianie, ze

względu na prace polegające na ociepleniu

ścian zewnętrznych od wewnątrz:

Wariant I (przy zakresie powierzchni

ocieplenia ścian zg. z Audytem

energetycznym Budynku Teatru Polskiego

– Duża Scena ul. Karasia 2): pow. użytkowa

7672,11 m2


44

Wariant II (przy zwiększonym zakresie

powierzchni ocieplenia ścian): pow.

użytkowa 7622,93 m2

Kubatura części nadziemnej netto: Bez zmian zakres opracowania nie obejmuje

przekształceń w zakresie kubatury części

nadziemnej netto.

Kubatura części podziemnej netto: Bez zmian zakres opracowania nie obejmuje

przekształceń w zakresie kubatury części

podziemnej netto.

3.3 Główne założenia koncepcji:

Wstępna koncepcja przewiduje prace związane ze zmniejszeniem strat energii

cieplnej oraz modernizacją infrastruktury technicznej zabytkowego budynku dla poprawienia

parametrów technicznych Teatru Polskiego przede wszystkim w zakresie remontu i

częściowej przebudowy wnętrz wraz z rozbudową, przebudową, budową wewnętrznych

instalacji: centralnego ogrzewania, ciepłej i zimnej wody użytkowej, wodno-kanalizacyjnych,

wentylacji mechanicznej, chłodzenia oraz instalacji teletechnicznych i elektrycznych wraz z

wymianą części oświetlenia, wymianą częściową stolarki i dociepleniem budynku.

Podejmowane działania będą skupiały się na poprawie termoizolacji budynku Teatru

Polskiego oraz wprowadzeniu nowych technologii dla efektywnego zarządzania

wykorzystaniem energii.

Planuje się:

- Wymianę części oświetlenia bytowego na oświetlenie LED w celu zmniejszenia zużycia

energii elektrycznej. Przy doborze oświetlenia LED należy uwzględnić strumień światła dla

poszczególnych źródeł, aby nie był mniejszy niż obecnie zamontowany. (zg. z pkt 4

wymagania i wytyczne w zakresie instalacji elektrycznych i słaboprądowych)

- Wymianę częściową stolarki okiennej i drzwiowej ze względu na bardzo złe parametry

izolacyjne.

Przedmiotowe opracowanie zakłada wymianę okien skrzynkowych metodą odtworzeniową

na nowe okna, nawiązujące do historycznej formy.

Planowane właściwości okien:

- okna skrzynkowe

- współczynnik przenikania ciepła λ=0,78-0,9 W/mK

- grubość profilu ramy głównej: 44mm-88mm,

- materiał sosna mikroczepowa

- zestaw dwuszybowy (szkło jednokomorowe zespolone) rama wewnętrzna, zestaw

jednoszybowy rama zewnętrzna (ze względów estetycznych od zewnątrz odtworzenie

historycznego pojedynczego szklenia wraz z historycznymi parametrami ramy zewnętrznej)

- w nowych oknach należy zastosować system ciepłej ramki


45

- parapety, obramienia, zawiasy, klamki, szprosy, ślemię, ramy odtworzone na podstawie

istniejących metodą odtworzeniową

*Uwaga – ww. właściwości są jedynie proponowaną sugestią okna - na etapie Projektu

Budowlanego okna, należy zaprojektować zg. z wytycznymi Stołecznego Konserwatora

Zabytków.

Ze względu na planowaną wymianę część okien będzie musiała posiadać odpowiednią

odporność pożarową zg. z operatem pożarowym sporządzonym na etapie Projektu

Budowlanego. Kolor stolarki okiennej powinien być zgodny z odkrywkami stratygraficznymi

tak, aby nowe okna posiadały kolor okien zabytkowych.

Przedmiotowe opracowanie zakłada wymianę drzwi zewnętrznych metodą odtworzeniową

na nowe drzwi, nawiązujące do historycznej formy. Kolor stolarki drzwiowej powinien być

zgodny z odkrywkami stratygraficznymi tak, aby nowe DRZWI posiadały kolor drzwi

zabytkowych.

- Termoizolację części budynku:

a) Ściany zewnętrzne

Planuje się częściowe ocieplenie obiektu od wewnątrz systemowymi płytami

klimatycznymi, mineralne, na bazie krzemianu wapna, przystosowanymi do zastosowania

od wewnątrz dla budynków zabytkowych. Właściwości płyt powinny spełniać wymagania:

- izolacyjność płyty λ=0,067-0,032 W/mK

- klasa budowlana A1 = produkt niepalny

- 100% składników nieorganicznych

- dyfuzja pary wodnej μ = min.3

- odczyn pH 12 do 13

* UWAGA: przy zastosowaniu systemowych płyt klimatycznych ocieplenie wykonać zg. z

wybranym systemem przy zastosowaniu pozostałych materiałów rozumianych, jako komplet

elementów i dodatków niezbędnych do właściwego montażu oraz ich poprawnego

funkcjonowania zgodnie z zaleceniami producentów

W w/w. Audycie założono ocieplenie ścian od wewnątrz przy pomocy płyty

zbudowanej z warstwy termoizolacji PUR i płyty g-k. Ze względów technicznych oraz

zdrowotnych jest to działanie nieuzasadnione i szkodliwe dla zabytkowego budynku oraz

dla zdrowia użytkowników. Ze względu na niewłaściwe parametry: dyfuzji pary wodnej pianki

PUR, który wynosi μ = ok. 50-200 oraz odczyn pH płyty g-k wynoszący ok. 7, zastosowanie

tych materiałów powodowałoby zawilgocenie istniejących ścian, a w konsekwencji utratę

właściwości izolacyjnych termoizolowanych przegród oraz rozwój grzybów i pleśni.

Wymagany współczynnik przenikania ciepła przez przegrody zg. z Rozporządzenie Ministra

Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich

usytuowanie z dnia 12 kwietnia 2002 r. (Dz.U. Nr 75, poz. 690) zawarty w załącznik nr 2 pkt.

1 - izolacyjność cieplna przegród dla ścian zewnętrznych wynosi:


46

Ze względu na to, iż przedmiotowy budynek to obiekt zabytkowy nie jest możliwe ze

względów konserwatorskich i technicznych spełnienie ww. wymagań. Zgodnie z ustawą z

dnia 29 sierpnia 2014 roku o charakterystyce energetycznej budynków obiekty wpisane do

rejestru zabytków nie podlegają obowiązkowi sporządzenia charakterystyki energetycznej

w związku, z czym nie stawia się wymagań w stosunku do współczynnika przenikania ciepła

dla przegród budowlanych przedmiotowego obiektu zabytkowego.

Zakłada się grubość klimatycznej płyty wapienno-silikatowej 8 cm, o współczynniku

przenikania ciepła λ=0,042, jako najbardziej korzystne rozwiązanie ze względów

techniczno-ekonomicznych. Parametry obliczeniowe (Zg. z załącznikiem VII)

przegród po ociepleniu ścian zabytkowej części budynku ww. płytami:

a) Ocieplenie istniejącej ściany o grubości 42cm od wewnątrz płytą wapienno silikatowa

U = 0,382 W/m2*K

b) Ocieplenie istniejącej ściany o grubości 48cm od wewnątrz płytą wapienno silikatowa

U = 0,371 W/m2*K

c) Ocieplenie istniejącej ściany o grubości 63cm od wewnątrz płytą wapienno silikatowa

U = 0,346 W/m2*K

d) Ocieplenie istniejącej ściany o grubości 75cm od wewnątrz płytą wapienno silikatowa

U = 0,328 W/m2*K

e) Ocieplenie istniejącej ściany o grubości 96cm od wewnątrz płytą wapienno silikatowa

U = 0,301 W/m2*K

Parametry obliczeniowe (zg. z załącznikiem 7) przegród po ociepleniu ścian

zabytkowej części budynku ww. płytami nie uwzględnionych w ww. Audycie

energetycznym Budynku Teatru Polskiego – Duża Scena ul. Karasia 2:

f) Ocieplenie istniejącej ściany o grubości 57 cm od wewnątrz płytą wapienno silikatowa

U = 0,36 W/m2*K

g) Ocieplenie istniejącej ściany o grubości 66 cm od wewnątrz płytą wapienno silikatowa


47

U = 0,341 W/m2*K

h) Ocieplenie istniejącej ściany o grubości 84 cm od wewnątrz płytą wapienno silikatowa

U = 0,32 W/m2*K

i) Ocieplenie istniejącej ściany o grubości 105cm od wewnątrz płytą wapienno silikatowa

U = 0,291 W/m2*K

j) Ocieplenie istniejącej ściany o grubości 115 cm od wewnątrz płytą wapienno silikatowa

U = 0,28 W/m2*K

k) Ocieplenie istniejącej ściany o grubości 137cm od wewnątrz płytą wapienno silikatowa

U = 0,26 W/m2*K

Wariant I (przy zakresie powierzchni ocieplenia ścian zg. z Audytem energetycznym

Budynku Teatru Polskiego – Duża Scena ul. Karasia 2): pow. płyt klimatycznych na ścianach

i stropach wynosi 1634,50 m2

Wariant II (przy zwiększonym zakresie powierzchni ocieplenia ścian): powierzchnia

płyt klimatycznych na ścianach i stropach wynosi 4447,39 m2

Rysunek: Zasada działania płyty klimatycznej

Źródło: http://www.ecovario.pl/produkty/plyty_klimatyczne_xtra.html


48

b) Dach nad sceną i widownią

Ze względów na istniejący układ warstw dachu nad widownią oraz sceną proponuje

się zmianę technologii ocieplenia zaproponowaną w audycie przy pomocy płyt z wełny

mineralnej. Istniejąca struktura przegrody dachu: pokrycie z blachy miedzianej na pełnym

deskowaniu konstrukcji żelbetowej oraz stalowej stwarza konieczność wykonania

termoizolacji od wewnątrz. Przy zastosowaniu metody ocieplenia za pomocą płyt z wełny,

konieczne byłoby wykonanie izolacji paroprzepuszczalnej od zewnętrznej strony oraz

paraizolacji od spodu. Dodatkowo ze względu na właściwości higroskopijne materiałów

między warstwą nośną, a warstwą termoizolacji (wełna mineralna) należałoby wykonać

przestrzeń wentylacyjną. Wykonanie przestrzeni wentylacyjnej wiąże się z zastosowaniem

dodatkowej podkonstrukcji oraz wykonaniem otworów wentylacyjnych w istniejących

warstwach dachu (częściowa przebudowa pokrycia oraz otwory w płycie żelbetowej). W

związku z powyższym proponuje się zastosowanie termoizolacji natryskowej: celulozą w

postaci rozdrobnionych włókien celulozowych posiadająca odpowiednie właściwości

odporności pożarowej, odporna na działanie grzybów i pleśni, a także umożliwia dyfuzję

pary wodnej.

- Częściowa przebudowa wnętrz (w tym min.: sanitariaty oraz przekształcenia wynikające z

robót instalacyjnych)

Nie przewiduje się zmian w obecnym układzie funkcjonalno – użytkowym

pomieszczeń części zabytkowej Teatru Polskiego.

4. OPIS WYMAGAŃ ZAMAWIAJĄCEGO W STOSUNKU DO PRZEDMIOTU

ZAMÓWIENIA

4.1 WYTYCZNE I ZALECENIA W ZAKRESIE ZAGOSPODAROWANIA TERENU

Zakres opracowania nie obejmuje przekształceń w zakresie zagospodarowania

terenu, koncepcja zakłada utrzymanie stanu istniejącego.

4.2 WYTYCZNE I ZALECENIA W ZAKRESIE ARCHITEKTURY

W związku z zakresem planowanej inwestycji przedmiotowe opracowanie nie

przewiduje zmian w ogólnym układzie funkcjonalnym budynku. Planowane przekształcenia

w strukturze budynku związane będą jedynie z przebudową pomieszczeń higieniczno

sanitarnych oraz robotami instalacyjnymi i wynikowymi robotami konstrukcyjnymi -

zabezpieczającymi ewentualne nowe przebicia instalacyjne przez elementy konstrukcyjne.

Związane z w/w robotami wymagania w zakresie architektonicznym są następujące:

- Wykonanie zabezpieczenie projektowanych przebić w istniejących ścianach murowanych

poprzez wykonanie ramek z kształtowników stalowych lub poprzez zastosowanie klejonych

taśm z włókna węglowego (Zg. z wymaganiami i wytycznymi konstrukcyjnymi opisanymi w

pkt. 4.3)


49

- Uzupełnienie tynków wewnętrznych, bruzd, malowanie pomieszczeń po wykonanym re-

moncie i przebudowie wewnętrznych instalacji,

- Nie dopuszczalne wykonywanie bruzd, przebić oraz wszelkich otworów w istniejących

materiałach (m.in. płytach kamiennych, marmurowych, lastrico), których powierzchni nie

można uzupełnić zachowując jednorodność estetyczno-wizualną dla całości powierzchni.

- Przy wykonywaniu częściowego remontu lub przebudowy wnętrz koniecznie należy

zabezpieczyć pozostałe elementy niepodlegające ingerencji przy wykonywaniu robót

budowlanych. Istotnym warunkiem jest odpowiednie zabezpieczenie podłóg, stałego

wyposażenia wnętrz (w tym lampy, żyrandole, meble), a także elementów zabytkowych w

pomieszczeniach: Dużej Sali, foyer, salonu, saloniku prezydenckiego.

W związku z projektowanymi robotami instalacjami sanitarnymi oraz elektrycznymi

(wyburzenia, przebicia, bruzdy) projektuje się uzupełnienie ubytków tynków, zatarcie tynków

istniejących oraz roboty malarskie. Zakres pomieszczeń, w których występuje konieczność

w/w robót szczegółowo zostanie określony na etapie Projektu Budowlanego. Szczególną

uwagę należy zwrócić przy uzupełnianiu innych rodzajów powierzchni m.in.: tynków

sztukatorskich, gdzie należy dobrać zaprawę i skład mieszanki w sposób indywidualny tak,

aby uzupełnienia nie odbiegały od oryginału. Jeżeli po ich wykonaniu okaże się, iż

uzupełnienia tynków odbiegają estetycznie i wizualnie od istniejących, należy wykonać

ujednolicenie całościowe powierzchni.

- Należy wykonać częściową wymianę stolarki okiennej i drzwiowej

Ze względu na zły stan techniczny. Kolor stolarki powinien być zgodny z odkrywkami

stratygraficznymi tak, aby nowe okna posiadały kolor okien zabytkowych. Przedmiotowe

opracowanie zakłada częściową wymianę stolarki metodą odtworzeniową, aby nawiązywały

do historycznej formy. Ogólne wymagania dotyczące odtwarzanej stolarki:

okna wykonać zaprojektować zg. z wytycznymi Stołecznego Konserwatora Zabytków

typ stolarki (okna skrzynkowe) oraz rodzaj i sposób otwierania zaprojektować zg. z

istniejącym (skrzydła rozwierne, i uchylne),

podziały, proporcje i ilość kwater wykonać zg. z istniejącymi oknami,

elementy metaloplastyki (okucia, klamki, zawiasy) odtworzyć zg. z istniejącymi

elementami elementami metalowymi w oknach historycznych.

wszystkie elementy profilowań, detali, obramowań i parapetów historycznych okien

należy odtworzyć w oknach wymienianych

przed wykonaniem oknien należy przedstawić na etapie realizacji do akceptacji

Stołecznego Konserwatora Zabytków okno wzorcowe, na podstawie, którego będzie

można wykonać pozostałe okna

po uzgodnieniu z Stołecznego Konserwatora Zabytków wykonać renowację i

pozostawić w formie „świadka pamięci” najlepiej zachowane okno wraz z wszystkimi

zabytkowymi mechanizmami i okuciami.


50

- Należy wykonać częściowe ocieplenie obiektu od wewnątrz

Ocieplenie należy wykonać systemowymi płytami klimatycznymi, mineralnymi, na bazie

krzemianu wapna, przystosowanymi do zastosowania od wewnątrz dla budynków

zabytkowych ( Załącznik 5).

Wymagania dotyczące termoizolacji od wewnątrz:

Przy wykonywaniu ocieplenia należy eliminować mostki cieplne, wykonując

ocieplenie ściany zewnętrznej wraz z ścianami wewnętrznymi dochodzącymi do

ocieplanej ściany zewnętrznej oraz sufity ocieplanych pomieszczeń,

Należy zastosować płyty o grubości 8cm i współczynniku przenikania ciepła płyty

λ=0,067-0,032 W/mK

Klasa budowlana A1 = produkt niepalny

- 100% składników nieorganicznych

- dyfuzja pary wodnej μ = min.3

- odczyn pH 12 do 13

Po wykonaniu ocieplenia ścian za pomocą płyt klimatycznych należy odtworzyć

istniejące sztukaterie ścienne m.in. gzymsy, gzymsy przysufitowe, fasety, gzymsy z

ornamentami, gzymsy gładkie.

Należy wykonać ocieplenie dachu nad sceną i widownią.

- Ocieplenie należy wykonać za pomocą termoizolacji natryskowej celulozą w postaci

rozdrobnionych włókien celulozowych posiadająca odpowiednie właściwości odporności

pożarowej, odporności na działanie grzybów i pleśni, a także umożliwia dyfuzję pary wodnej.

Proponuje się zastosowanie termoizolacji natryskowej celulozą w postaci rozdrobnionych

włókien celulozowych posiadająca odpowiednie właściwości odporności pożarowej,

odporna na działanie grzybów i pleśni, a także umożliwia dyfuzję pary wodnej.

Charakterystyka produktu: współczynnik przewodzenia ciepła λ - 0,039 W/(m*K), pojem-

ność cieplna C -1920 J/(kg*K), współczynnik oporu dyfuzyjnego µ - 2, klasyfikacja ogniowa

- B - s1 d0, gęstość objętościowa 28-33 kg/m3

Na etapie Projektu Budowlanego należy dobrać odpowiednią grubość warstw termoizolacji

w celu eliminacji mostków cieplnych oraz eliminację powstawanie tzw. punktu rosy,

Przed przystąpieniem do wykonywaniu natrysku należy: przygotować i oczyścić podłoże,

- Sprawdzić powierzchnie dachu,

- Po wykonaniu termoizolacji natryskowej należy wykonać: wykończenie powierzchni z płyt

g-k, gładź szpachlowa, powłoka malarska,

* uwaga wszystkie szczegóły należy uzgodnić na etapie Projektu Budowlanego z

Inwestorem.


51

Przebudowa pomieszczeń higieniczno - sanitarnych wraz z wymianą armatury sanitarnej w

związku z całkowitą wymianą instalacji wod-kan.

- Dostosowanie pomieszczeń higieniczno-sanitarnych do obowiązujących Warunków Technicznych. Przystosowanie jednej z istniejących toalet dla osób niepełnosprawnych. Sanitariaty muszą mieć odpowiednią wentylację, przedsionki, kabiny min. 1x1,10m oraz drzwi o odpowiedniej szerokości otwierane na zewnątrz.

Przebudowa pomieszczeń w związku z wymianą instalacji c.o. i odbiornikami ( grzejniki).

-Uzupełnić ubytki tynków i zatarcie tynków istniejących w związku z koniecznością wykucia

istniejących rur instalacji c.o. oraz nowymi trasami instalacji c.o.

- Malowanie pomieszczeń, w których planowane będą roboty związane z wymianą instalacji

c.o.,

- Szczegółowe właściwości nowych grzejników należy dobrać na etapie PB zg. z wytycznymi

konserwatorskimi, tak, aby odpowiadały stylistycznie i kolorystycznie do zabytkowego

wnętrza.

-Przy wymianie grzejników należy wykonać ekrany zagrzejnikowe, co pozwoli na

zmniejszenie strat ciepła przez przenikanie ciepła przez fragment przegrody zewnętrznej, w

obrysie, której znajduje się grzejnik. Szczegółowe właściwości ekranów należy określić na

etapie Projektu Budowlanego.

4.3 WYTYCZNE I ZALECENIA W ZAKRESIE KONSTRUKCJI

Zgodnie z założeniami ujętymi we wstępnej koncepcji remontu i częściowej przebu-

dowy wnętrz budynku Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie na etapie

opracowania dokumentacji projektowej i realizacji prac modernizacyjnych należy

uwzględnić wykonanie następującego programu badań i zabezpieczeń o charakterze kon-

strukcyjno-budowlanym:

a) Na etapie opracowania ekspertyzy konstrukcyjnej budynku należy ustalić parametry wy-

trzymałościowe konstrukcji żelbetowych i murowych w celu stworzenia podstaw do weryfi-

kacji obliczeniowej elementów układu nośnego budynku i określenia formalnego poziomu

bezpieczeństwa konstrukcji nośnej. Zgodnie z zasadami ujętymi w opracowanej koncepcji

należy stosować nieniszczące metody do oceny wytrzymałości betonu i identyfikacji zbroje-

nia. W przypadku konstrukcji murowych dopuszcza się makroskopowe metody badań ich

struktury tj. zaprawy i elementów murowych.

b) W przypadku stwierdzenia niedoborów nośności stropów bądź żelbetowych konstrukcji

nadproży i wymianów zaleca się stosowanie materiałów kompozytowych do ich wzmocnie-

nia na etapie prac modernizacyjnych. Najlepsze efekty wzmocnień można uzyskać przy

zastosowaniu wyrobów z włókna węglowego w postaci siatek, mat i taśm.


52

c) Wyroby z włókna węglowego mogą być również stosowane do zabezpieczenia krawę-

dziowego otworów i przebić niezbędnych dla projektowanych instalacji sanitarnych oraz

wentylacji i klimatyzacji.

d) Uwzględniając praktyczne doświadczenia związane z modernizacją budynków użytecz-

ności publicznej należy się liczyć z koniecznością realizacji pionowych kanałów w ścianach

murowanych dla rozmieszczenia przewodów instalacji wentylacji mechanicznej i klimatyza-

cji. W zależności od wyników analizy obliczeniowej uwzgledniającej redukcję przekroju mu-

rowanych ścian nośnych należy przewidzieć możliwość wbudowania stalowych gorsetów

do wnętrza wyburzanych kanałów. Stalowe gorsety winny być tak dobrane i zamontowane,

aby gwarantowały przeniesienie obciążeń o wartości, co najmniej równoważnej nośności

wyburzonego przekroju ściany.

e) Podobną zasadę zabezpieczenia ażurowymi gorsetami stalowymi należy stosować w

przypadku wyburzenia kanałów o przebiegu ukośnym lub poziomym.

f) W opisowej części wstępnej koncepcji modernizacji budynku Teatru Polskiego ujęto infor-

mację o obecności pokrycia fragmentów dachu i obróbek blacharskich blachą miedzianą i

ocynkowaną blachą stalową. Z uwagi na różnice napięcia elektrolitycznego tych metali na-

leży zapewnić odpowiednie przekładki izolacyjne na stykach tych metali. Równocześnie na-

leży zabezpieczyć elementy powierzchniowe przed spływem wód opadowych z powierzchni

krytych miedzią na powierzchnię z blachy ocynkowanej.

4.4 WYTYCZNE I ZALECENIA W ZAKRESIE INSTALACJI ELEKTRYCZNYCH I

SŁABOPRĄDOWYCH

W związku z planowanym remontem i modernizacją przedmiotowego obiektu

ulegną zmianie charakterystyczne parametry wielkościowe instalacji elektrycznych i

teletechnicznych. Wszystkie prace dotyczące zmian i budowy instalacji powinny być zgodne

z obowiązującymi przepisami i normami. Zastosowane materiały będą dopuszczone do

stosowania na terenie kraju oraz będą oznakowane znakiem budowlanym i znakiem CE.

Wszystkie prace budowlane będą przedstawione do akceptacji przez konserwatora

zabytków ze względu na zabytkowy charakter obiektu (wpis do rejestru zabytków). Celem

wstępnej koncepcji dla instalacji elektrycznych i teletechnicznych jest przedstawienie

wymagań, co do tych instalacji podlegających przebudowie i dobudowie:

- zamontowanie brakującego centralnego UPS - do zasilania urządzeń i instalacji zasilania

gwarantowanego oraz do podtrzymania zasilania dla ustawień SZR w istniejącej

rozdzielnicy głównej RGnN

- montaż rozdzielnicy głównej zasilania bezprzerwowego" RGUPS:, z której zasilane będą

rozdzielnice piętrowe tej instalacji

- montaż instalacji zasilania gniazd elektrycznych zasilania bezprzerwowego( z centralnego

zasilacza UPS) oraz gniazd ogólnych na stanowiskach komputerowych w pomieszczeniach

teatru gdzie będzie montowana nowa instalacja okablowania strukturalnego

- zamontowanie nowego okablowania strukturalnego obsługującego instalację IT i

telefoniczną wraz z budową nowych szaf okablowania z główną szafą dystrybucyjną i


53

pośrednimi punktami dostępowymi.

Część budynku ma instalację elektryczną i teletechniczną po przebudowie.

Istniejącą Instalację teletechniczną należy włączyć do nowej projektowanej instalacji.

4.4.1.Instalacje elektryczne

Zasilanie budynku i instalacji zasilania bezprzerwowego

W budynku nie jest przewidywane zwiększenie zamawianej mocy elektrycznej.

W obecnej sytuacji przedmiotowy budynek zasilany jest z dwóch przyłączy z sieci zakładu

energetycznego RWE Dystrybucja S.A., które pracują na dwie oddzielne sekcje rozdzielnicy

RG.

Zasilanie podstawowe (nr 2) zasila wentylację i klimatyzację oraz odbiorniki siłowe. Sekcja

ta w czasie akcji pożarowej zostanie wyłączona z pod napięcia sygnałem z centralki

pożarowej systemu SSP (stan istniejący). Należy dodatkowo przewidzieć wyłączenie tej

sekcji zasilania przez wyłączenie z przycisku przeciwpożarowego wyłącznika prądu PWP.

Przyłącze rezerwowe (nr 1) dodatkowo rezerwowane jest agregatem prądotwórczym

275kVA, który pracuje w czasie awarii zasilania i zasila urządzenia pracujące w czasie akcji

pożarowej. Przełączanie zasilania sieć - agregat za pomocą automatu SZR.

Zasilanie zasilacza bezprzerwowego UPS przewidzieć z nowego odpływu - dobudowanego

do istniejącej rozdzielnicy RG - rozłącznika bezpiecznikowego. Rozłącznik bezpiecznikowy

zamontowany będzie w sekcji rezerwowanej przez agregat prądotwórczy. Wielkość wkładek

bezpiecznikowych dobrana do potrzeb mocy instalacji zasilania bezprzerwowego na

podstawie danych urządzeń instalacji okablowania strukturalnego, wentylacji szaf tej

instalacji oraz ilości stanowisk komputerowych ze współczynnikiem jednoczesności oraz

przyszłej ewentualnej rozbudowy instalacji.

Rozdzielnica główna "RGUPS" i piętrowe

W rozdzielnicy głównej "RGUPS" przewidzieć:

- zasilanie UPS

- zasilanie UPS - bypass wewnętrzny

- bypass zewnętrzny

Rozdzielnica RGUPS będzie zastosowana, jako dwusekcyjna. W sekcji pierwszej

zainstalowane będą aparaty:

- na zasilaniu (z sekcji rezerwowej RGnN) rozłącznik kompaktowy

- wyłącznik kompaktowy (lub rozłącznik bezpiecznikowy) do zasilania UPS

- wyłącznik kompaktowy (lub rozłącznik bezpiecznikowy) do zasilania UPS -bypass

wewnętrzny

- wyłącznik kompaktowy (lub rozłącznik bezpiecznikowy) do zasilania sekcji drugiej

rozdzielnicy RGnN

- ochronnik przepięciowy klasy 2 (dawniej C)

Sekcja ta będzie punktem rozdzielału przewód PEN na PE i N. Rozdział przewodu PEN

połączyć z uziemieniem obiektu. Rezystancja uziemienia mniej niż 10 omów.


54

W sekcji drugiej RGUPS zamontować:

- rozłączniki kompaktowe z przełącznikiem 1-0-2 (UPS-odłączenie-SIEĆ) między wyjściem

UPS-a a bypassem zewnętrznym.

- rozłączniki bezpiecznikowe (1 lub 3 fazowe) do zasilania rozdzielnic piętrowych zasilania

gwarantowanego

- ochronniki przepięciowe klasy 2 (dawniej C)

Sekcja druga rozdzielnicy pracować będzie w systemie TN-S. Przewód PE rozdzielnicy

przyłączyć do połączeń wyrównawczych głównych

Rozdzielnice główne i piętrowe zaprojektować wg normy PN-EN 61439-1:2011.

Rozdzielnice piętrowe do zastosowania zasilania gwarantowanego oraz do zasilania

ogólnego będą w wykonaniu podtynkowe lub natynkowe. Tablice zostaną wykonane w

standardzie szaf II klasy izolacji zamykanych na systemowy klucz masterkey. Drzwi pełne.

Tablice o izolacji dostosowanych do charakteru pomieszczeń. Kolor rozdzielnic oraz typ

klucza masterkey w porozumieniu z obsługą techniczną budynku. Rozdzielnice elektryczne,

jako modernizowane i istniejące (już zmodernizowane) będą wyposażone w wyłączniki

różnicowoprądowe, ochronę przepięciową klasy 2 (dawniej C), wyłączniki instalacyjne.

Należy przewidzieć osobne zabezpieczenia dla obwodów komputerowych typu "DATA" z

wyłącznikiem różnicowo-prądowym krótkozwłocznym.

Wyłączniki, rozłączniki, styczniki oraz pozostałe aparaty stosować w miarę możliwości, jako

modułowe do 6kA.

Rozdzielnice piętrowe istniejące do zasilania podstawowego będą dostosowane do układu

zasilania TNC-S. Należy zapewnić w tych rozdzielnicach uziemienie rozdziału przewodu

PEN na PE i N przez przyłączenie do uziemienia obiektu.

W części budynku są już zamontowane nowe rozdzielnice elektryczne w systemie TN-S. W

tym zakresie nie wykonujemy remontu instalacji elektrycznych i tylko włączamy ją do

instalacji centralnego zasilacza UPS.

Centralny UPS

Centralny UPS wraz z zespołem baterii będzie gwarantował zasilanie

bezprzerwowe przez około 15-20 minut.

Podstawowe dane centralnego UPS:

- topologia podwójnej konwersji (on-line)

- moc UPS dobrać ww. zapotrzebowań; przewidzieć zapas 20%

- czas podtrzymania przy pełnym obciążeniu 15-20 minut

- baterie akumulatorów zamontowane w szafach obok UPS

- styki do zdalnego wyłączenia (podczas akcji pożarowej budynku)

- możliwość zdalnego monitorowania zasilacza przez instalację okablowania strukturalnego

wraz z oprogramowaniem na komputer klasy PC.

- znamionowe napięcie wyjściowe 400V (regulowane, co 1 V)

- tolerancja napięcia wyjściowego statyczna ± 1%; dynamiczna (0-200%; 200-0%) ± 1%

- współczynnik THD napięcia wyjściowego: obciążenie liniowe < 0.5 %; obciążenie

nieliniowe < 1 %

- znamionowa częstotliwość wyjściowa 50 Hz


55

- tolerancja częstotliwości wyjściowej zsynchronizowana z częstotliwością wejściową ± 1%

bez synchronizacji

- współczynnik szczytu napięcia wyjściowego 3.5:1

Centralny zasilacz UPS wraz z bateriami zamontować w osobnym zamkniętym

pomieszczeniu - wydzielonym z pomieszczenia rozdzielni głównej budynku. Pomieszczenie

będzie klimatyzowane. Klimatyzacja zasilana z sekcji rezerwowej rozdzielnicy głównej

RGnN.

Przewody i kable

Linie zasilające wykonać w układzie TNC-S z 5-cio żyłowymi kablami YKXS (główne

zasilanie oraz WLZ- ty do rozdzielnic piętrowych) i przewodami YDY od rozdzielnic

piętrowych do gniazd elektrycznych w pomieszczeniach na stanowiska komputerowe.

Należy ułożyć kable wg normy IEC 60364-5-523. Wytrzymałość izolacji dla kabli i

przewodów YDY - 750V, dla kabli YKY - 1kV.

Trasy kablowe

Należy nawiązać się do istniejących tras koryt kablowych. Należy sprawdzić czy

nowe WLZ-ty - wymienione na 3 i 5 żyłowe zmieszczą się w korytkach istniejących. Jeżeli

nie to należy dobudować nowe w wykonaniu koryt perforowanych, ocynkowanych, gr. blachy

1mm. Koryta kablowe należy zabudować z zostawieniem miejsc z rewizjami w miejscach

niedostępnych.

Przejścia przewodów przez elementy oddzieleń ppoż. oraz przewodów o średnicy pow. 40

mm przez ściany i stropy o oddzieleniu pożarowym przewidzieć przepusty lub uszczelnienia

ppoż. o klasie odporności ogniowej wymaganej dla tych oddzieleń ppoż. Rozstaw mocowań

koryt dobrać w projekcie dostosować do obciążenia i wypełnienia koryt kablowych.

Wszystkie elementy koryt kablowych będą atestowane.

Przewiduje się, że trasy kablowe będą oddzielne dla instalacji elektrycznej oraz dla

pozostałych instalacji słaboprądowych. Możliwe jest zastosowanie zamienne - przegroda

metalowa w korytkach dla oddzielenia instalacji. Minimalny odstęp między instalacjami

elektrycznymi i słaboprądowymi to 5cm.

Prowadzenie przewodów poza korytami

Należy zapewnić wszystkie niezbędne podejścia do zasilanych gniazd

elektrycznych oraz szaf okablowania strukturalnego. Należy również zapewnić wszelkie

konieczne przebicia przez ściany oraz stropy wraz niezbędnym ich uszczelnieniem.

Wszystkie podejścia od głównych tras koryt kablowych do poszczególnych odbiorników

projektuje się wykonać:

- w rurkach elektroinstalacyjnych sztywnych i giętkich w bruzdach pod tynkiem z

zachowaniem min 5mm tynku nad instalacją

- kanałach PCV w pomieszczeniach biurowych,

Do stanowisk roboczych przy biurkach projektuje się dwukomorowe (z przegrodą) kanały


56

kablowe PCV koloru białego, mocowane na wysokości 0,3m, przystosowane do montażu

gniazd wtykowych w pokrywie kanału.

Instalacja siły i gniazd wtyczkowych

Na każde stanowisko robocze (biurowe) należy przewidzieć:

- 2 gniazda zwykłe (kolor biały)

- 2 gniazda typu "DATA" (typu "angielskiego" -kolor biały)

- 2 gniazda typu RJ45, kat. 6A

Ilości gniazd w pomieszczeniach technicznych, remontowanych dostosować do charakteru

pomieszczeń. Na 1 obwód elektryczny nie może być więcej gniazdek ogólnych niż 10 szt.

Obwód gniazd ogólnych i gniazd typu "DATA" zabezpieczać wyłącznikami o ch-ce B i

prądzie 16A. Moc odbiorników na obwodzie nie większa niż 2kW dla obwodów ogólnych i

1kW dla gniazd typu "DATA".

Drukarki na stanowiskach komputerowych będą zasilane z gniazd ogólnych.

Dokładne rozmieszczenie gniazd na etapie projektowym.

Instalacja uziemienia i połączeń wyrównawczych

W budynku jest wykonana instalacje uziemienia i połączeń wyrównawczych. Należy

się do niej nawiązać i zaprojektować do rozdzielnic projektowanych i remontowanych

przyłączenie szyny PE

Oprócz tego należy przyłączyć;

– UPS - wg dtr urządzenia

– metalowy stelaż baterii podtrzymujących zasilanie UPS

– stalowe korytka i drabinki kablowe instalacji elektrycznej i teletechnicznej

Instalacja ochrony od porażeń

Jako system dodatkowej ochrony przed porażeniem wykonać szybkie wyłączanie

napięcia zasilania w układzie sieciowym TNC-S. Rozłączenie przewodu "PEN" na "PE" i "N"

będzie w rozdzielnicy głównej RGnN i RGUPS oraz modernizowanych rozdzielnicach

piętrowych zasilania podstawowego. W obwodach gniazd wtyczkowych zastosować

wyłączniki różnicowo-prądowe o prądzie różnicowym 30mA. Dla tablic zasilających

komputery, urządzeń aktywnych, punktów dostępowych instalacji okablowania

strukturalnego należy stosować wyłączniki różnicowo-prądowe o charakterystyce A, czułe

na prądy odkształcone, krótko-zwłoczne. Należy zastosować także do szaf dystrybucji

połączenia wyrównawcze.

Zagadnienia ochrony przeciwpożarowej

Dla zapewnienia spełnienia wymogów ochrony przeciwpożarowej obiektu zapewnić

przejścia kabli i przewodów na granicach stref pożarowych winny być wykonane poprzez

przegrody ogniowe w sposób zapewniający odporność ogniową wymaganą dla danej

przegrody. Przegrody ogniowe z certyfikatem budowlanym. Wszystkie urządzenia w

budynku niesłużące akcji pożarowej po włączenie przycisku pożarowego będą wyłączone.


57

Należy przewidzieć zamontowanie przy wejściach głównych do budynku obok przycisków

wyłącznika przeciwpożarowego budynku PWP wyłącznika PWP UPS, który będzie

wyłączany zdalnie podczas akcji pożarowej. Przyciska zasilić kablami pożarowymi typu

NKGs na uchwytach spełniających wraz z kablem zasilającym trasę podtrzymująca

zasilanie E90. Montaż wyłączenia pożarowego UPS uzgodnić z rzeczoznawcą ds

pożarowych.

4.4.2 Instalacje teletechniczne okablowania strukturalnego

Z uwagi na stan techniczny istniejących instalacji teletechnicznych (komputerowych

i telefonicznych) instalacja okablowania strukturalnego powinna być wykonana w od nowa

oprócz zmodernizowanej części budynku, gdzie jest zamontowana nowa instalacja, którą

należy włączyć do projektowanej.

Instalację należy wykonać wg obowiązujących norm. W obecnym czasie jest to: PN-EN

50173-1: 2011 Technika informatyczna -- Systemy okablowania strukturalnego -- Część 1:

Wymagania ogólne.

Zgodnie z inwentaryzacją budynku przeprowadzoną w 2016r oraz wizją lokalną w

obiekcie należy zaprojektować i wykonać: nową instalację sieci strukturalnej obsługującej

sieć informatyczną oraz telekomunikacyjną opartą na szkielecie wykonanym kablami

światłowodowymi i miedzianymi pomiędzy GPD, a lokalnymi punktami dystrybucyjnymi

rozmieszczenie lokalnych punktów dystrybucyjnych zabudowanych w typowych

szafkach rackowych i wyposażonych w konfigurowalne urządzenia aktywne -

switche o pojemnościach zapewniających dodatkową rezerwą przyłączeniową,

zapewnienie gwarantowanego bezprzerwowego zasilania urządzeń sieci

teleinformatycznej i telekomunikacyjnej poprzez podtrzymanie zasilania przez

centralny UPS na czas przełączeń źródeł zasilania w rozdzielni elektrycznej

oraz gwarantujących poprawną pracę urządzeń także w przypadku

krótkotrwałych zaników napięcia zasilającego,

zainstalowanie w pomieszczeniach zestawów gniazd logicznych 2x RJ45

dowolnie konfigurowalnych za pomocą połączeń krosowych w GPD (wybór

pomiędzy gniazdem sieci komputerowej lub telefonicznej) wraz z wykonaniem

połączeń przewodami typu skrętka kat. min. 6A,

wykonanie połączenia tranzytowego pomiędzy GPD w starym i nowym budynku

teatru - połączenie światłowodowe,

wymianę istniejących wyeksploatowanych przewodów telekomunikacyjnych w

izolacji papierowej i powłoce ołowianej.

Przyjęto następujące założenia ogólne:

o Okablowanie strukturalne na bazie urządzeń jednego producenta,

o Okablowanie poziome zostanie wykonane na bazie skrętki S/FTP FRNC KAT6A

DRUT 23AWG.

o Uwzględnić w szafach rezerwę na urządzenia aktywne, UPS


58

o Uwzględnić w głównej szafie ( GPD) miejsce dla urządzeń systemu CCTV (rezerwa

4U),

o Uwzględnić okablowanie szkieletowe pomiędzy szafami za pomocą okablowania

światłowodowego,

o Na każde stanowisko robocze zakłada się 2xRJ45 kat.6A,

Na każdym piętrze powinny znaleźć się piętrowe punkty dystrybucyjne (poziome)

zawierające switch oraz patchpanele dla gniaz podwójnych i patchpanel tranzytu do GPD

dla linii telefonicznych.

Wszystkie komponenty powinny charakteryzować się pełną zgodnością ze specyfikacją dla

kategorii 6 A (zgodnie z normą PN-EN 50173-1: 2011, oraz ISO 11801 2nd edition: 2002

Amd 2 2010).

Zgodność parametrów modułów gniazd z obowiązującymi normami minimum kategorii 6A

musi odpowiadać wymaganiom normy międzynarodowej, tj. ISO/IEC 11801:2011 oraz

europejskiej tj. EN 50173-1 i być na etapie oferty potwierdzona poprzez przedstawienie

certyfikatów wydanych przez akredytowane niezależne laboratoria (np. GHMT, Delta)

potwierdzające zgodność systemu/komponentu z wymaganiami normy międzynarodowej, tj.

ISO/IEC 11801:2011. W przypadku dokumentów wystawionych przez inne niż wskazane

akredytowane laboratoria certyfikujące, wymagane jest posiadanie przez tą instytucję

akredytację typu AC (lub równoważnej) jednostki nadrzędnej w danym kraju (np. w Polsce

jednostka nadrzędna to Polskie Centrum Akredytacji.

Główne podsystemy zawarte w normie PN-EN 50173 2nd Edition: 2007 dla systemu

okablowania są wymienione poniżej:

Okablowanie poziome;

Okablowanie pionowe - budynkowe;

Roboczy obszar okablowania

Punkty dystrybucyjne (Kampusowy - CD, Budynkowy - BD i Piętrowy - FD);

Administracja

Poniższy rysunek obrazuje idee uniwersalnego okablowania strukturalnego:

Minimalne wartości parametrów dla kabla kategorii 6A wg normy ISO/IEC 11801:

F Tłumiennoś

ć

RL NEXT PS-

NEXT

ACR PS-ACR ELFEXT PS-

ELFEXT (MHz) (dB/100m) (dB) (dB)

10.0

5 .6 84

81 79

76 27

20.0

7 .9 82

79 73

70

62.5

14.3 76

73 63

60

100.0 1

8.2 72

69 59

56

(dB) (dB/100m

)

(dB/100m

)

(dB/100m

)

(dB/100m

) 4.0 3.6 27 90 87 86 83 85 82

10.0 5.6 27 90 87 84 81 79 76

20.0 7.9 27 90 87 82 79 73 70 62.5 14.3 27 90 87 76 73 63 60

100.0

2

18.2 27 90 87 72 69 59 56

250.0

29.7 25 86 83 56 53 51 48 300.0

32.8 23 86 83 54 50 49 46 600.0 48.1 20 84 83 36 33 42 39

695.0 52.5 19 80 77 27 24 41 38


59

Budowa głównego punktu dystrybucyjnego budynku GPD

W pomieszczeniu serwerowni zostaną zabudowana szafa serwerowa (dobór

wielkości szafy na etapie projektu), np. 45U

Zostaną w niej zamontowane:

o panel wentylacyjny dachowy (4 wentylatory),

o patch panele na potrzeby okablowania poziomego,

o patch panel na potrzeby okablowania pionowego,

o miejsce na rejestrator sieciowy CCTV,

o przełącznik sieciowy dla instalacji bezpieczeństwa,

o UPS do podtrzymania chwilowego urządzeń,

o listwa zarządzalna 19"

o organizery kabli 1U,

o półki stałe 2U.

Główny punkt dystrybucyjny oraz szafy pośrednie muszą być połączone z zaciskiem

wyrównawczym przewodem YLYżo16mm2 i podłączony do uziemienia bednarką Fe/Zn

20x3.

Sekwencja i polaryzacja

Poniższy rysunek przedstawia przyporządkowanie par do styków gniazda 1xRJ45

C

B

B

B

F

F

F

F

T

T

T

C

TO TO

Okablowanie poziome

Okablowanie pionow

e

Okablowanie kampusowe

Kable

2000m

90m

opcjonalne


60

1 2 3 4 5 6 7 8

1

3

2 4

568B

Nr pinu

gniazda

RJ45

Nr żyły

kabla

4UTP

Kolor żyły

5 1 biało-niebieski

4 2 niebieski-biały

1 3 biało-pomarańczowy

2 4 pomarańczowo-biały

3 5 biało-zielony

6 6 zielono-biały

7 7 biało-brązowy

8 8 brązowo-biały

Oplot kabla oraz metalizowaną folię stanowiącą ekran poszczególnych par należy w sposób

przewidziany przez producenta podłączyć do ekranu gniazda RJ45 oraz do uziemienia po

stronie punktu dystrybucyjnego.

Piętrowy punkt dystrybucyjny

Piętrowe, lokalne punkty dystrybucyjne będą zaprojektowane dla obecnych i

przyszłych potrzeb obiektu. Każdy należy wyposażyć zgodnie z potrzebami, ale zawierające

przede wszystkim switch oraz patchpanele dla gniazd podwójnych i patchpanel tranzytu do

GPD dla linii telefonicznych.

Zakłada się, że każdy punkt będzie w wykonaniu szafy rack 19"

Okablowanie pionowe

Połączenia pomiędzy GPD a punktami dystrybucyjnymi na piętrach należy wykonać

światłowodem 10GB, skrętką 2 x Cat 6E UTP oraz kablem wieloparowym telefonicznym

YTKSY o ilości par odpowiadającej połowie liczby gniazd na danym piętrze.

Okablowanie poziome

Do PPD I GPD i należy doprowadzić kable S/FTP z poszczególnych punktów w

ilości wynikającej z potrzeb. Rozmieszczenie poszczególnych punktów będzie wykonane

w projekcie.

Lokalizacje są przykładowe należy je zweryfikować przed instalacją.

Wymagania instalacyjne dla przebiegów poziomych – zalecane długości linii

W okablowaniu poziomym maksymalna długość przebiegu kabla wynosi 90 m, pomiędzy

gniazdem i punktem dystrybucyjnym.


61

D = A + B + C

B C

A

Rys. Przedstawienie segmentów kabli.

Maksymalna długość

A nie więcej niż 6 m

A + C łącznie 10 m

B 90 m

D 100 m

Opis przebiegów kablowych

W czasie instalacji należy przestrzegać promieni gięcia kabli: dla kabla jest to

minimum 40 mm podczas normalnej pracy, nie wolno dopuścić do powstania pętli podczas

układania kabla oraz do powstania uszkodzeń izolacji (spowoduje to obniżenie kategorii toru

transmisji,

Przy wszystkich czynnościach związanych z układaniem kabli logicznych na leży zwracać

szczególną uwagę, aby nie przekroczyć maksymalnych dopuszczalnych sił naciągu.

Okablowanie ułożyć w głównych trasach kablowych w postaci koryt metalowych (wydane w

projekcie elektrycznym) lub rurek elektroinstalacyjnych. Kable teleinformatyczne będą

oddalone od kabli elektrycznych min 5cm oraz oprócz tego, jeżeli będą układane na tym

korycie będzie stosowana przegroda metalowa W rurkach oraz korytach należy przewidzieć

100 % zapasu pojemności. Podejścia do punktów od głównych tras należy wykonać za

pomocą rurek PCV lub typu peszel pod tynkiem.

Dla punktów gdzie trzeba doprowadzić 3 kable należy stosować rurki o przekroju minimum

fi 25, dla 2 lub 1 rurki o przekroju minimum fi 20.PCV.

Struktura sieci

Sieć zostanie zbudowana w topologii gwiazdy. Wszystkie kable muszą być

jednoznacznie oznaczone na panelach oraz odpowiednie oznaczenia muszą być

umieszczone w sposób trwały na obu końcach kabla i na trasie.

Urządzenia aktywne

W projekcie wykonawczym należy przewidzieć sprzęt aktywny.

Zasilanie urządzeń

Zasilanie do szaf GPD i PPD przewidzieć z rozdzielnic piętrowych zasilania

bezprzerwowego.


62

Zasilanie awaryjne UPS

W pomieszczeniu centralnego zasilacza UPS uwzględnić należy połączenie

Ethernet do zdalnego zarządzania centralnym zasilaczem UPS.

Pomiary okablowania

Po wykonaniu należy pomierzyć 100% połączeń miedzianych zgodnie z

odpowiednimi normami dla danej klasy okablowania. Do tego celu należy wykorzystać

mierniki o odpowiednim poziomie dokładności pomiarów. Pomiary dla okablowania

poziomego kategorii 6A należy wykonać wg normy EN 50173 lub ISO11801 zgodnie z klasą

EA dla Permanent Link PL2.

Certyfikacja sieci

Po wykonaniu instalacji wykonawca jest zobowiązany do przeprowadzenia

certyfikacji instalacji zgodnie z wymaganiami producenta.

Rysunkowe schematy instalacji elektrycznych ( Załącznik Nr 6)

4.5. WYTYCZNE I ZALECENIA W ZAKRESIE INSTALACJI SANITARNYCH (Wentylacja

i Klimatyzacja, wod.- kan., Instalacje Grzewcze)

4.5.1 Instalacje wentylacji i klimatyzacji

Ze względu na zabytkowy charakter obiektu nie przewiduje się drastycznych zmian

sposobu wentylacji, ponieważ wymagałby on wykonania wielu prac budowlano-

instalacyjnych naruszających jego zabytkowe elementy architektoniczne.

Na podstawie wyżej opisanej inwentaryzacji oraz ekspertyz a także wizji lokalnej stwierdza

się konieczność następujących prac:

Pomieszczenia wentylowane grawitacyjnie:

W pomieszczeniach posiadających wentylację naturalną (grawitacyjną) będzie

konieczne na etapie Projektu Budowlanego zbadanie drożności istniejących kominów

murowanych. W przypadku braku drożności pionów należy je odgruzować i uszczelnić

poprzez wykonanie wypełnienia wewnętrznego np. poprzez rozprężenie wkładu

aluminiowego lub wkładu kompozytowego. Jeśli nie będzie technicznie możliwe

odgruzowanie istniejącego komina lub dla danego pomieszczenia nie jest przydzielony

komin to będzie konieczne wykonanie nowych pionów wentylacyjnych np. z rur stalowych

ocynkowanych. Rury te będą prowadzone pionowo i zakończone wyrzutnią wentylacyjną

ponad dachem. Piony prowadzone przez kondygnacje powyżej obsługiwanego

pomieszczenia będą wymagały obudowy np. płytami kartonowo gipsowymi. Należy

zapewnić napływ powietrza zewnętrznego do pomieszczeń poprzez montaż ciśnieniowych

nawietrzaków szczelinowych umieszczonych w ramie okien lub napływ kompensacyjny

przez drzwi (tuleje, kratki lub podcięcie).


63

Pomieszczenia wentylowane mechanicznie:

Scena i widownia jest wentylowana przez dwie centrale wentylacyjne firmy Swegon.

Centrale oraz kanały wentylacyjne w obrębie wentylatorowni są w dobrym stanie

technicznym i nie wymagają wymiany. W celu poprawienia komfortu cieplnego dla widowni

projektuje się zamianę sposobu dystrybucji powietrza wentylacyjnego. Kanały podłączone

do części nawiewnej i wywiewnej w centralach zostaną zamienione. Po zamianie kanały,

które aktualnie są kanałami wywiewnymi zostaną nawiewnymi, a kanały aktualnie nawiewne

staną się wywiewnymi. Zmiana ta zapewni dostarczenie powietrza nawiewanego (świeżego)

bezpośrednio do strefy przebywania ludzi (widowni). Ze względu na brak izolacji kanałów

posadzkowych przewiduje się ich uszczelnienie oraz izolację. Jako alternatywne

rozwiązanie (w przypadku braku możliwości technicznych lub braku zgody konserwatora

zabytków) proponuje się montaż dodatkowej chłodnicy i nagrzewnicy wtórnej umieszczonej

na wlocie kanału nawiewnego do pomieszczenia (komory rozprężnej) pod widownią.

Powietrze nawiewane z central będzie schładzane lub ogrzewane wstępnie w centrali

wentylacyjnej, a ostateczne wyregulowanie zadanej temperatury nawiewu będzie

następowało w komorze rozprężnej (należy ją skorygować ze względu na nawiew

bezpośrednio do strefy przebywania ludzi). Zasilanie nagrzewnicy wtórnej przewiduje się z

instalacji ciepła technologicznego, a zasilanie chłodnicy wtórnej z nowego agregatu wody

lodowej umieszczonego na dachu nowej części teatru. Nowy agregat będzie pracował z

wykorzystaniem czynnika chłodzącego w formie wodnego roztworu glikolu, co umożliwi jego

pracę także w okresach zimnych. Takie rozwiązanie zapewni możliwość chłodzenia Sali

także w okresie zimnym, co aktualnie stanowi duży problem (istniejąca instalacja chłodu

pracuje na wodzie i na okres zimny jest opróżniana). W związku z zamianą kanałów

nawiewnych i wywiewnych oraz dołożeniem wymienników wtórnych nastąpi zmiana

parametrów pracy istniejących central wentylacyjnych (zmiana oporów instalacji). W

związku z tym niezbędna będzie przebudowa central wentylacyjnych np. wymiana

wentylatorów, rozbudowa automatyki sterującej itp. Aktualnie występujące kratki podłogowe

na widowni nie spełniają wymagań prawidłowej dystrybucji powietrza nawiewanego, dlatego

przewiduje się ich wymianę na nawiewniki podłogowe działające np. impulsowo. Dobór ilości

oraz rodzaju nawiewników należy wykonać w porozumieniu z konserwatorem zabytków na

etapie projektu budowlanego. Aktualnie w pomieszczeniu pod widownią przebiegają

nieczynne instalacje rurowe. Należy usunąć z tego pomieszczenia nieczynne instalacje oraz

niepotrzebne elementy wyposażenia, a następnie zadbać o szczelność pomieszczenia

przez uzupełnienie spękań, wymianę drzwi itp. Pomieszczenie to powinno zostać także

zaizolowane np. przez naklejenie na ściany płyt z wełny mineralnej z jednostronnym

welonem. Szczegółowy zakres koniecznych prac należy określić na etapie projektu

budowlanego.

Izolacja kanałów podposadzkowych (konieczna do wykonania w przypadku nie instalowania

wymienników wtórnych w komorze rozprężnej):

Izolację kanałów wentylacyjnych podposadzkowych należy wykonać od wewnątrz

np. naklejenie wełny mineralnej z jednostronnym welonem lub pianek z syntetycznego

kauczuku. Izolacja powinna zostać wykonana w sposób zapewniający szczelność


64

powstałego kanału. Wykonanie izolacji w miejscach niedostępnych dla poruszania się

człowieka będzie wymagało rozbiórki podłogi oraz ściągnięcia lub rozkucia pokrywy kanału

wentylacyjnego. Ewentualne rozbiórki oraz rozkucia należy prowadzić w uzgodnieniu z

konserwatorem zabytków oraz konstruktorem na podstawie projektu technicznego. Na

etapie projektu budowlanego należy wykonać pełną inwentaryzację istniejących kanałów

posadzkowych poprzez zastosowanie np. georadaru. W przypadku montażu nagrzewnicy i

chłodnicy wtórnej w pomieszczeniu pod widownią (komorze rozprężnej) przewiduje się

prowadzenie w kanałach posadzkowych powietrza wstępnie ogrzanego, schłodzonego i w

takim przypadku nie jest wymagane wykonywanie izolacji. Konieczne jest natomiast ich

czyszczenie i uszczelnienie przez uzupełnienie pęknięć metodami typowo budowlanymi.

Izolacja kanałów murowanych nawiewnych i wywiewnych:

Ze względów na małą wielkość pionowych murowanych kanałów wentylacyjnych

nawiewnych i wywiewnych nie jest możliwe wykonanie ich izolacji w grubości zgodnej z

aktualnymi przepisami. W związku z powyższym przewiduje się wykonanie izolacji pionów

murowanych w sposób bezinwazyjny, czyli rozprężenie wewnątrz kanałów folii aluminiowej

lub folii kompozytowej. Takie działanie zapewni szczelność kanałów, a także zwiększy opór

przejmowania ciepła CO przyczyni się do ograniczenia ilości traconego ciepła i chłodu z

przepływającego powietrza wentylacyjnego. Wykonanie izolacji kanałów murowanych

będzie wymagało wykonania niezbędnych rozkuć ścian w celu wpuszczenia rękawa

rozprężanego. Miejsca koniecznych rozkuć należy wykonać po uzgodnieniu z

Konserwatorem Zabytków oraz konstruktorem na podstawie Projektu Budowlanego.

Dodatkowo na etapie Projektu Budowlanego należy wykonać pełną inwentaryzację

istniejących kanałów murowanych poprzez zastosowanie np. georadaru.

Izolacja kanałów blaszanych:

Na istniejących kanałach blaszanych należy wykonać izolację cieplną spełniającą

aktualne wymagania. Przewiduje się zastosowanie izolacji z wełny mineralnej na folii

aluminiowej lub izolacji z pianki z syntetycznego kauczuku.

Instalacje wentylacyjne obsługujące pomieszczenia na 3 i 4 piętrze oparte są na

prostych systemach nawiewno-wywiewnych bez odzysku ciepła. Takie systemy nie

spełniają aktualnych przepisów związanych z energooszczędnością. W związku z

powyższym przewiduje się wymianę istniejących wentylatorów promieniowych wraz z

nagrzewnicami i filtrami na centrale wentylacyjne. Przewiduje się montaż central

wentylacyjnych spełniających następujące funkcje: filtrowanie, odzysk ciepła, ogrzewanie

powietrza. W celu zamontowania i podłączenia nowych central niezbędna będzie

przebudowa kanałów wentylacyjnych w obrębie wentylatorowni (pomieszczenie -0.48), a

także montaż odpowiednich konstrukcji wsporczych lub fundamentów. Przewiduje się

wykorzystanie istniejących kanałów czerpnych, wyrzutowych, nawiewnych oraz

wywiewnych wraz z elementami zakańczającymi tj. kratki, dysze, czerpnie, wyrzutnie. W

przypadku złego stanu technicznego ww. elementów w chwili realizacji zadania może

powstać konieczność ich wymiany.


65

W pomieszczeniach sanitarnych przewiduje się wykonanie wentylacji wyciągowej

mechanicznej. Dla pomieszczeń posiadających drożne lub możliwe do udrożnienia kanały

murowane zakończone ponad dachem należy zamontować wentylatory osiowe

(łazienkowe). Dla pozostałych pomieszczeń należy wykonać nową instalację wyciągową

wyposażoną w wentylatory wyciągowe. Przewiduje się montaż wentylatorów ściennych

indywidualnych dla danego pomieszczenia lub systemowych umożliwiających pracę kilku

wentylatorów na jednym pionie wentylacyjnym. Dopuszcza się także wykonanie zbiorczego

systemu wyciągowego zakończonego wentylatorem dachowym. Wykonanie nowej instalacji

wyciągowej będzie wymagało przebić przez przegrody oraz zabudowy pionów i poziomów

wentylacyjnych np. płytami kartonowo gipsowymi, a także montażu wyrzutni i/lub

wentylatorów na dachu budynku.

Dla pomieszczeń loży przewiduje się zamontowanie nowych ozdobnych kratek

wentylacyjnych np. mosiężnych (uzgodnionych z Konserwatorem Zabytków), ponieważ na

aktualnie zamontowanym materiale zbiera się kurz i nie spełniają one wymagań

estetycznych dla tego typu pomieszczeń.

4.5.2 Instalacje wod.- kan.

Ze względu na zły stan techniczny oraz nie spełnianie aktualnych norm przewiduje

się wymianę całej instalacji wodnej w budynku. Całość instalacji wodnej wraz z armaturą i

odbiornikami należy zdemontować i zutylizować. Instalacja wody zimnej i ppoż. będzie

zasilona z istniejących przyłączy (węzłów wodomierzowych). Instalacja ciepłej wody

użytkowej oraz jej cyrkulacja będzie zasilona z istniejącej wymiennikowni. Przewiduje się

rozprowadzenia instalacji wodnej widocznie pod stropem piwnicy oraz w bruzdach

ściennych i/lub zabudowach G-K w obrębie kondygnacji nadziemnych. Przewiduje się

wykorzystanie istniejących tras prowadzenia rurociągów. Instalacja wody użytkowej będzie

wykonana z rur wielowarstwowych typu PERT-AL.-PERT. Całość instalacji wody ciepłej i

cyrkulacji zostanie zaizolowana cieplnie zgodnie z aktualnymi przepisami.

Ze względu na zły stan techniczny przewiduje się wymianę całej instalacji

kanalizacyjnej. Całość instalacji kanalizacyjnej wraz z armaturą oraz odbiornikami należy

zdemontować i zutylizować. Należy zaprojektować i wykonać nową instalację kanalizacyjną

rozprowadzoną pod posadzkowo z rur PVC-U oraz niskoszumową instalację prowadzoną

pionami w zabudowach karton-gipsowych i/lub bruzdach ściennych. Przewiduje się

wykorzystanie istniejących tras prowadzenia rurociągów. Nowa instalacja będzie

odprowadzała ścieki z urządzeń (przyborów) do istniejących przykanalików sanitarnych. Na

etapie projektu budowlanego należy przewidzieć konieczność montażu separatora tłuszczu

dla ścieków odprowadzonych z bufetu kuchni.

Przewiduje się montaż stacji uzdatniania wody dla celów napełniania oraz

uzupełniania instalacji grzewczych i chłodniczych. Stacje uzdatniania będą umieszczone w

pomieszczeniu wymiennikowni ciepła oraz klimatyzatorni. Stacje będą zasilone z instalacji

zimnej wody użytkowej i po jej uzdatnieniu będą umożliwiały automatyczne uzupełnianie

zładu instalacji grzewczych i chłodzących (pracujących na wodzie). Wielkość oraz

wyposażenie stacji należy określić na etapie projektu budowlanego.


66

Pompownia pożarowa:

Pompowania pożarowa jest aktualnie po modernizacji i nie przewiduje się jej

przebudowy. Ostateczną decyzję o braku konieczności przebudowy należy podjąć po

wykonaniu obliczeniach instalacji pożarowej opartej na wytycznych wykonanego operatu

ppoż. (etap Projektu Budowlanego). Ewentualne dodatkowe instalacje sanitarne do celów

p.poż., należy zaprojektować na etapie Projektu Budowlanego zgodnie z operatem p.poż.

4.5.3 Instalacje grzewcze

Ze względu na zły stan techniczny oraz nie spełnianie aktualnych norm przewiduje

się wymianę instalacji ogrzewania w budynku. Całość instalacji grzewczej wraz z armaturą

oraz odbiornikami należy zdemontować i zutylizować. Dobry stan techniczny

niewymagający wymiany posiada tylko instalacja ciepła technologicznego od węzła

cieplnego do nagrzewnic central obsługujących scenę i widownię. Instalacja ogrzewania i

ciepła technologicznego będzie zasilona z istniejącego węzła cieplnego. Instalacja

ogrzewania będzie prowadzona w rurach wielowarstwowych typu PERT-AL.-PERT pod

posadzką oraz podtynkowo (dopuszcza się także prowadzenie w zabudowach karton-gips).

Instalacja ciepła technologicznego będzie wykonana z rur stalowych spawanych lub

zaciskanych izolowanych piankami poliuretanowymi z płaszczem PCV o grubości zgodnej

z aktualnymi przepisami. Przewiduje się wykorzystanie istniejących tras prowadzenia

rurociągów. Instalacja ogrzewania w miejscach gdzie będzie prowadzona widocznie będzie

izolowana piankami poliuretanowymi z płaszczem PCV, a w miejscach niewidocznych

(podtynkowo, w zabudowach G-K) będzie izolowana piankami polietylenowymi. Grubość

izolacji będzie dostosowana do aktualnych przepisów. Instalacja ogrzewania będzie

doprowadzała ciepło do stalowych grzejników płytowych. W pomieszczeniach o

podwyższonej wilgotności tj. sanitariaty, garaż itp. należy zastosować grzejniki w wykonaniu

ze stali ocynkowanej lub aluminiowe. Grzejniki będą podłączone do instalacji od dołu ze

ściany i wyposażone w głowice termostatyczne. W miejscach ogólnodostępnych należy

zastosować głowice w wykonaniu wandalo-odpornym a tam gdzie nie ma możliwości

zapewnienia odpowiedniego przepływu powietrza otaczającego przez głowicę należy

zastosować głowice z czujnikiem wyniesionym.

W pomieszczeniach posiadających charakter zabytkowy (zgodnie z tabelami w

punkcie 3 niniejszego opracowania) zostaną zastosowane grzejniki retro lub artystyczne

uprzednio uzgodnione z konserwatorem zabytków.

W pomieszczeniach o bardzo wysokim zapotrzebowaniu ciepła w stosunku do

posiadanego miejsca na lokalizację grzejników np. 016 Hall Kasowy lub 017 Foyer dolny

przewiduje się montaż pionowych Fancoile wentylatorowych. Fancoile zostaną zaizolowane

czarną pianką z syntetycznego kauczuku i schowane za istniejącymi ozdobnymi obudowami

istniejących grzejników. Rozwiązanie takie pozwoli ogrzać pomieszczenia bez konieczności

montażu dodatkowych grzejników w nowych miejscach.

Ze względu na dużą wysokość sceny głównej, jej ogrzanie przewiduje się wykonać za

pomocą promienników wodnych. Promienniki zostaną umieszczone w tylnej części sceny w

sposób niewidoczny dla widzów. Przewiduje się doprowadzenie ciepła technologicznego z


67

węzła do nowej nagrzewnicy wtórnej w pomieszczeniu pod widownią. W tym miejscu należy

także wykonać węzeł pompowo-mieszający dla nagrzewnicy.

Węzeł cieplny:

Węzeł cieplny zapewniający ciepła dla instalacji ogrzewania, ciepła

technologicznego oraz ciepłej wody użytkowej jest aktualnie po modernizacji i jego stan

techniczny jest dobry. Nie przewiduje się konieczności jego przebudowy. Pracami

niezbędnymi są: wymiana skorodowanych odcinków instalacji oraz uzupełnienie izolacji

cieplnej. Ostateczną decyzję o braku konieczności przebudowy należy podjąć po

obliczeniach zapotrzebowania ciepła na cele ogrzewania i ciepła technologicznego (etap

projektu budowlanego).

Instalacja oraz źródło chłodu:

Agregat chłodniczy wraz z instalacją chłodu dla central wentylacyjnych

obsługujących scenę i widownię jest w dobrym stanie technicznym i nie przewiduje się ich

wymiany lub remontu.

W związku z planowaną zmianą sposobu dystrybucji powietrza wentylacyjnego (w

celu poprawienia komfortu cieplnego dla widowni) może wystąpić konieczność instalacji

dodatkowego agregatu wody lodowej. Agregat proponuje się zlokalizować na dachu „nowej”

części teatru (obok istniejącego agregatu) i będzie zapewniał chłód do zasilenia nowej

chłodnicy wtórnej umieszczonej w pomieszczeniu pod widownią. Zastosowanie wodnego

roztworu glikolu umożliwi pracę agregatu całoroczną (także w okresach zimnych), czyli

widownia będzie mogła być chłodzona także w zimie. Połączenie pomiędzy nowym

agregatem, a chłodnicą wtórną zostanie wykonane rurami stalowymi izolowanymi

zimnochronnymi matami z kauczuku syntetycznego. Ostateczną decyzję dotyczącą

konieczności montażu dodatkowego agregatu, należy podjąć na etapie projektu

budowlanego po przyjęciu ostatecznej technologii wykonania zmiany dystrybucji powietrza

wentylacyjnego, uwzględniającej wytyczne i zalecenia konserwatorskie.

Uwagi końcowe:

Budynek Teatru Polskiego, jako obiekt objęty ochroną konserwatorską,

wymaga każdorazowo uzgodnień zakresu prowadzonych prac projektowych oraz

wykonawczych, z Stołecznym Konserwatorem Zabytków.

Sposób prowadzenia prac związanych z układaniem nowych instalacji winny być

każdorazowo uzgadniane ze Służbami Stołecznego Konserwatora Zabytków w

Warszawie, i należy to traktować, jako zasadę w sposobie prowadzenia uzgodnień

prac projektowych oraz wykonawczych na tym obiekcie.


68

4.6 WYTYCZNE I ZALECENIA W ZAKRESIE OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ

Uwaga: wymagania i wytyczne w zakresie ochrony pożarowej zostały wykonane na

podstawie Ekspertyzy Technicznej Bezpieczeństwa Pożarowego Budynku z września

2011r., Instrukcji Bezpieczeństwa Pożarowego z września 2012r. oraz Inwentaryzacji

architektoniczno – budowlanej z 2016r. wykonanej przez Pracownię Projektową Precyzja

oraz wizji lokalnych. Na etapie Projektu Budowlanego należy dokonać ponownej

szczegółowej analizy stanu bezpieczeństwa pożarowego uwzględniając wszystkie

uwarunkowania i zmiany względem określonych wstępnych wytycznych i zaleceń

przedmiotowego opracowania.

Budynek Teatru Polskiego w Warszawie usytuowany jest na działce położonej mię-

dzy ul. Karasia i ul Sewerynów. Po rozbudowie składa się z dwóch funkcjonalnie połączo-

nych ze sobą części:

− istniejącej – zabytkowej – z „ Dużą Sceną”, do której wejście prowadzi od strony ul. Ka-

rasia;

− „nowej” – współczesnej – ze „ Sceną Kameralną”, do której wejście prowadzi od strony

ul. Sewerynów.

Obie części tworzą jedną bryłę, zróżnicowaną pod względem wysokościowym. Zg. z §210

(Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków

technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie z póź. zm.) w/w części

budynku Teatru Polskiego stanowiące odrębne strefy pożarowe wydzielone ścianą

oddzielenia przeciwpożarowego w pionie – od fundamentu do przekrycia dachu traktuje się,

jako odrębne budynki. W związku z powyższym budynek zalicza się do kategorii budynków

wysokich (część „nowa”) oraz średniowysokich (część zabytkowa).

Przedmiotowe opracowanie dotyczy wyłącznie wymagań dla zabytkowej części Teatru

Polskiego w Warszawie - jako odrębnej strefy pożarowej, objętej opracowaniem. Dla

przedmiotowego budynku została wykonana Ekspertyza Techniczna Bezpieczeństwa

Pożarowego z września 2011r. W w/w ekspertyzie nie została uwzględniona

nieprawidłowość dot. drogi pożarowej. Zg. z dział II pkt.3 Ekspertyzy technicznej stanu

bezpieczeństwa pożarowego „kwestia drogi pożarowej będzie przedmiotem odrębnego

wystąpienia”. Na etapie Projektu Budowlanego należy sporządzić dodatkową Ekspertyzę

Techniczną Stanu Bezpieczeństwa Pożarowego uzgadniającą z Komendą Wojewódzką

Państwowej Straży Pożarnej w Warszawie rozwiązanie zamienne pozwalające uznać ul.

Karasia, jako drogę pożarową.

4.6.1 Parametry charakterystyczne budynku (część zabytkowa)

Powierzchnia działki: działka nr 10/2 – 3806 m²

Liczba kondygnacji (część zabytkowa – Duża Scena): 5 (+2 kondygnacje podziemne)

Kubatura budynku(część zabytkowa – Duża Scena): ok. 45.344,89 m3

Powierzchnia zabudowy(część zabytkowa – Duża Scena): 2.521,69 m2


69

Suma powierzchni zabudowy: 3220,35m²

Powierzchnia użytkowa(część zabytkowa – Duża Scena): 7698,83 m2

Powierzchnia pomocnicza(część zabytkowa – Duża Scena): 327,17 m2

Wysokość budynku nad Dużą Sceną 25 ( w pozostałej części 19 m)

(odrębna strefa pożarowa)

Liczba kondygnacji (część zabytkowa –

Duża Scena)

5 + 2 kondygnacje podziemne

Kwalifikacja wysokościowa „SW”

Wymagana klasa odporności pożarowej „B”

Ze względu na wysokość budynek należy zaliczyć, jako średniowysoki „SW” o wysokości

do 25m.

4.6.2 Warunki usytuowania – lokalizacja

Teatr zlokalizowany jest w Śródmieściu, pomiędzy ulicami Karasia i Sewerynów na

działce o nr ew. 10/2 w obrębie 5-04-05. Od strony zachodniej graniczy z działką drogową

nr 8 (ulica K. Karasia) bezpośrednio od strony południowej przylega do zabudowy

usytuowanej na działce nr 11, w której zlokalizowane są liczne usługi. Od strony wschodniej

z działką drogową nr 12/3. Od strony północnej z działką nr 10/1, na której znajduje się

pasaż handlowy i zabudowa wielorodzinna.

Przybliżone odległości od granicy działek (na podstawie mapy zasadniczej z 18 maja

2016 roku):

Teatr Polski w Warszawie:

- Od strony północnej odległość od dz. o nr. ew. 10/1 wynosi ok. 5m. Obiekt częściowo

zlokalizowany jest w granicy działki.

- Od strony zachodniej odległość od dz. drogowej o nr. ew. 8 wynosi ok. 2,5 m. Obiekt

częściowo zlokalizowany jest w granicy działki.

- Od strony południowej odległość od dz. o nr. ew. 11 wynosi ok. 7m. Obiekt częściowo

zlokalizowany jest w granicy działki.

- Od strony wschodniej obiekt zlokalizowany jest w granicy działki. dz. drogowej o nr. ew.

12/3.

Przybliżone odległości od budynków zlokalizowanych na sąsiednich działkach (na

podstawie mapy zasadniczej z 18 maja 2016 roku):

Teatr Polski w Warszawie:

- Od strony północnej odległość od budynku zlokalizowanego na dz. nr. ew. 10/1 wynosi ok.

10m. Obiekt częściowo zlokalizowany jest w granicy działki i przylega do nowego budynku

zlokalizowanego na działce nr. 10/1.


70

- Od strony zachodniej odległość od budynku zlokalizowanego na dz. o nr. ew. 5 wynosi ok.

14 m.

- Od strony południowej odległość od budynku zlokalizowanego na dz. nr. ew. 11 wynosi ok.

16m. Obiekt częściowo zlokalizowany jest w granicy działki i przylega do budynku

zlokalizowanego na działce nr. 11.

- Od strony wschodniej odległość od budynku zlokalizowanego na dz. o nr. ew. 16 wynosi

ok. 15 m.

4.6.3 Instalacje wewnętrzne

− elektryczna,

− odgromowa,

− elektroakustyczna,

− telefoniczna,

− sieć strukturalna – komputerowa,

− wody zimnej,

− wody ciepłej,

− centralnego ogrzewania z węzła CO,

− kanalizacja sanitarna,

− kanalizacja deszczowa,

− wodociągowa przeciwpożarowa z hydrantami wewnętrznymi 52,

− tryskaczowa (ochrona wybranych pomieszczeń),

− wentylacja grawitacyjna,

− klimatyzacja obsługująca wydzielone części budynku,

− wentylacja mechaniczna,

− system sygnalizacji pożarowej,

− DSO - dźwiękowy system ostrzegawczy,

− oddymiająca - klapy dymowe nad sceną, w klatce technicznej K9 oraz w klatkach K7 i K8

− oddymiająca - urządzenia do oddymiania mechanicznego w klatce K3 i K4 wraz z oknami

do napowietrzania,

− stałe urządzenie gaśnicze zraszaczowe,

− światła bezpieczeństwa, ewakuacyjne i kierunkowe,

4.6.4 Parametry pożarowe występujących substancji palnych

Palne wyposażenie pomieszczeń; meble, wykładziny, dywany, zasłony itp. o temperaturze

zapalenia 260 ÷ 310°C.

Konstrukcja elementów budowlanych:

a) Ściany: niepalne (cegła)

b) Stropy: niepalne (żelbet)

c) Dach: niepalny, pokryty blachą

d) Konstrukcja stropodachu: niepalne ( żelbet)

e) Konstrukcja dachu nad sceną: niepalna ( stal zabezpieczona p.poż.)

f) Konstrukcja dachu w pozostałej części: niepalna (żelbet)


71

Zgodnie z Ekspertyzą Techniczną Bezpieczeństwa Pożarowego Budynku z września 2011r.

wszystkie elementy konstrukcyjne spełniają podstawowe wymagania w zakresie klasy

odporności ogniowej.

Przy używaniu lub przechowywaniu materiałów niebezpiecznych należy:

-wszystkie czynności związane z wytwarzaniem, przetwarzaniem, obróbką, transportem lub

składowanie materiałów niebezpiecznych wykonywać zgodnie z warunkami ochrony

przeciwpożarowej określonymi w instrukcji bezpieczeństwa pożarowego lub według

wskazań ich producenta

- utrzymywać ilość materiałów niebezpiecznych znajdujących się na stanowisku pracy w

niewielkich ilościach (nie większą niż dobowe zapotrzebowanie lub dobowa produkcja),

jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej

- przechowywać zapas materiałów niebezpiecznych w oddzielnym magazynie

przystosowanym do tego celu

-przechowywać materiały niebezpieczne w sposób uniemożliwiający powstanie pożaru lub

wybuchu w następstwie procesu składowania lub wskutek wzajemnego oddziaływania

- przechowywać ciecze o temperaturze zapłonu poniżej 550C wyłącznie w pojemnikach,

urządzeniach i instalacjach przystosowanych do tego celu, wykonanych z materiałów, co

najmniej trudno zapalnych, odprowadzających ładunki elektryczności statycznej,

wyposażonych w szczelne zamknięcia i zabezpieczonych prze stłuczeniem.

W jednej strefie pożarowej zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi jest dopuszczalne

przechowywanie do 10 dm³ cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 210C oraz 50 dm³ cieczy

o temperaturze zapłonu 21 –550C°.

Materiały niebezpieczne pożarowo nie powinny być przechowywane w pomieszczeniach

piwnicznych, na poddaszach i strychach, w obrębie klatek schodowych i korytarzy oraz

innych pomieszczeniach ogólnie dostępnych (jak również na loggiach, balkonach).

Przy stosowaniu w pomieszczeniach cieczy o temperaturze zapłonu poniżej 210C należy

zapewnić skuteczną wentylację.

W Teatrze Polskim zabronione jest stosowanie do wykończenia wnętrz materiałów łatwo

zapalnych, których produkty rozkładu termicznego są bardzo toksyczne oraz intensywnie

dymiące. Okładziny sufitów oraz sufity podwieszone powinny być wykonane z materiałów

niepalnych lub niezapalnych, niekapiących i nieodpadających pod wpływem ognia.

W pomieszczeniach przeznaczonych do jednoczesnego przebywania ponad 200 osób

dorosłych lub 100 dzieci, w których miejsca do siedzenia są ustawione w rzędach powinny

być spełnione następujące wymagania:

1.Wszystkie przegrody, stałe elementy wyposażenia i wystroju wnętrz oraz wykładziny

podłogowe wykonane z materiałów, co najmniej trudno zapalnych.

2.Fotele i inne siedzenia powinny być wykonane z materiałów trudno zapalnych

odpowiadających wymaganiom Polskiej Normy dotyczącej oceny zapalności mebli


72

tapicerowanych a także niewydzielające produktów rozkładu i spalania, określonych, jako

bardzo toksyczne.

3. Szerokość przejść pomiędzy rzędami siedzeń nie może być mniejsza niż 0,45 m, przy

czym odległość tę należy ustalać biorąc pod uwagę odstęp pomiędzy stałymi elementami

siedzeń.

4. Liczba siedzeń w rzędzie nie może być większa, niż 16 pomiędzy przejściami oraz 8 w

rzędzie przyściennym, przy czym dopuszcza się zwiększenie liczby miejsc w rzędach

odpowiednio do 40 i 20 pod warunkiem zwiększenia odstępu między rzędami siedzeń o1

cm na każde dodatkowe siedzenie odpowiednio powyżej 16 lub 8.

5. Szerokość przejść komunikacyjnych nie może być mniejsza niż 1,2 m przy liczbie osób

do 150, a przy większej ich liczbie szerokość tę należy zwiększyć proporcjonalnie o 0,6 m

na każde 100 osób.

6. Rzędy siedzeń lub ławek powinny być trwale umocowane do podłogi albo siedzenia

sztywno łączone ze sobą w rzędy oraz międzyrzędami.

Sale teatralne powinny posiadać oświetlenie awaryjne (bezpieczeństwa i ewakuacyjne).

Oświetlenie to powinno się znajdować również na drodze ewakuacyjnej z tej sali.

Oświetlenie ewakuacyjne powinno działać, co najmniej 1godzinę od zaniku oświetlenia

podstawowego.

W pomieszczeniach, które jest użytkowane przy zgaszonym oświetleniu podstawowym,

należy stosować oświetlenie przeszkodowe, zasilane napięciem bezpiecznym, służące

uwidocznieniu przeszkód wynikających z układu budynku, drogi komunikacyjnej lub

sposobu jego użytkowania, a także podświetlane znaki wskazujące kierunek ewakuacji.

Instalacje i urządzenia techniczne będące wyposażeniem obiektów powinny pod względem

bezpieczeństwa pożarowego odpowiadać warunkom technicznym określonym w Polskich

Normach oraz przepisach szczegółowych.

Eksploatacja instalacji i urządzeń, których stan techniczny może przyczynić się do

powstania pożaru, wybuchu lub rozprzestrzenienia pożaru jest zabroniona.

4.6.5 Istniejący wystrój wnętrz

Zg. z Instrukcją Bezpieczeństwa Pożarowego z września 2012 r:

- fotele widowni: trudno zapalne, umiarkowanie toksyczne, szerokości przejść i odległości

pomiędzy rzędami zg. z wymaganymi przepisami

4.6.6 Kategoria zagrożenia ludzi przewidywana liczba osób na każdej kondygnacji i w

poszczególnych pomieszczeniach

Poszczególne kondygnacje zostały zakwalifikowane do:

- Piwnice: pomieszczenia PM (produkcyjno – magazynowe) o gęstości obciążenia

ogniowego do 1000 MJ/m2

- Parter: kategoria zagrożenia ludzi ZLI oraz pomieszczenia PM o gęstości obciążenia


- I piętro: kategoria zagrożenia ludzi ZLI oraz pomieszczenia PM o gęstości obciążenia



73

- II piętro: kategoria zagrożenia ludzi ZLIII oraz pomieszczenia PM o gęstości obciążenia


- III piętro: kategoria zagrożenia ludzi ZLI i ZL III oraz pomieszczenia PM o gęstości

obciążenia ogniowego do 2000 MJ/m2

- IV piętro: pomieszczenia PM o gęstości obciążenia ogniowego do 2000 MJ/m2

Ilość osób:

Zarząd – 3

Pracownicy techniczni – 77

- energetyk – 1

- główny inżynier - 1

- asystent scenografa – 2

- elektroakustyk – 3

- elektryk, konserwator – 1

- fryzjerka, charakteryzatorka – 5

- garderobiana – 6

- krawiec – 4 (damski) + 6 (męski)

- malarz – 2

- modelator – 3

- montażysta dekoracji – 15

- oświetleniowiec – 8

- praczka – 2

- rekwizytor – 4

- stolarz – 4

- szewc - 3

- ślusarz – 3

- tapicer – 4

Pracownicy artystyczni – 35

- aktor – 31

- inspicjent, asystent reżysera – 3

- sufler – 1

Pracownicy administracyjni – 47

Pracownicy gospodarczy – 10

- konserwator ds. remontowych – 1

- pracownik gospodarczy – 2

- zaopatrzeniowiec, kierowca – 2

- sprzątaczka - 5

RAZEM (ILOŚĆ PRACOWNIKÓW) 172

Liczba miejsc na widowni Dużej Sceny: 758


74

- parter: 474

- loże I piętro: 71

- balkon III piętro: 213

Liczba miejsc Cafe Teatr: 60

RAZEM (ILOŚĆ MIEJSC): 818

4.6.7 Klasa odporności pożarowej budynku

Budynek powinien spełniać wymagania klasy „B” odporności pożarowej.

4.6.8 Klasy odporności ogniowej i stopień rozprzestrzeniania ognia elementów

budowlanych

- główna konstrukcja nośna: R 120,

- stropy między kondygnacyjne: REI 60,

- ściany podziału wewnętrznego: EI 30

- konstrukcja dachu; R 30,

- przekrycie dachu; E 30.

Wszystkie elementy sklasyfikowane powinny być, jako nierozprzestrzeniające ognia

(NRO).

Zgodnie z Ekspertyzą Techniczną Bezpieczeństwa Pożarowego Budynku z września 2011r.

wszystkie elementy konstrukcyjne spełniają podstawowe wymagania w zakresie klasy

odporności ogniowej z wyjątkiem:

- zachowania odległości (minimum 4m) między ścianą zewnętrzną, stanowiącą obudowę

klatki schodowej K4 (od strony południowej), a inną ścianą zewnętrzna tj. magazyn dekoracji

i okna pracowni. Zg. z przepisami zawartymi w Warunkach Technicznych dotyczących

klas oporności ogniowej i stopnia rozprzestrzenia ognia, co najmniej jedna ze ścian

powinna posiadać klasę odporności REI 60.

W klasie „B” odporności pożarowej elementy oddzielenia przeciwpożarowego

stanowią:

- ściany i stropy REI 120

- drzwi (bramy) w ścianie będącej obudową drogi ewakuacyjnej EI60

- drzwi w ścianie niebędącej obudową drogi ewakuacyjnej E60

4.6.9 Podział budynku na strefy pożarowe i oddzielenia przeciwpożarowe

Dopuszczalna powierzchnia dla przedmiotowej strefy pożarowej zabytkowej części budynku

wynosi: 5000 m2

Powierzchnia użytkowa zabytkowej części budynku wynosi: 7698,83 m2


75

Zgodnie z Ekspertyzą Techniczną Bezpieczeństwa Pożarowego z września 2011r.

budynek podzielono na strefy pożarowe zgodnie z częścią rysunkową w celu

oddzielenia części biurowo - administracyjnej od sceny i widowni oraz części

zakwalifikowanych, jako produkcyjno – magazynowe (PM) od części

zakwalifikowanych do kategorii zagrożenia ludzi (ZLI i ZLIII).

4.6.10 Warunki ewakuacyjne

Liczba osób przebywająca w tym samym czasie w obiekcie: 818

Zabytkowy budynek Teatru Polskiego z Dużą Sceną posiada: * oznaczenia klatek schodowych zg. z

Inwentaryzacja architektoniczno-budowlana – Pracownia Projektowa PRECYZJA ul. Rembielińska 20/125 03-352 Warszawa

W zabytkowej części teatru znajduje się osiem klatek schodowych łączących poszczególne

kondygnacje:

-Klatki K1 i K2 łączą poziom piwnicy z III piętrem

-Dwie klatki reprezentacyjne prowadzące z foyer na II piętro

-Klatki K3 i K4 łączące poziom piwnicy z IV piętrem

-Klatki stalowe w pomieszczeniach 109 i 117 łączące I piętro z II piętrem.

Klatki schodowe oznaczone na rysunkach inwentaryzacji K1, K2, K3, K4 oraz klatki

schodowe z schodami kręconymi stalowymi w pomieszczeniach 109 i 117 są obudowane

ścianami z cegły ceramicznej pełnej, natomiast klatki schodowe prowadzące z dolnego foyer

na II piętro są otwarte i mają funkcję reprezentacyjną.

Istniejące parametry klatek schodowych:

Klatki K1 i K2: szerokość biegu 185cm

Klatki K3: szerokość biegu 110-115 cm, szerokość spocznika 103-114 cm

Klatki K4: szerokość biegu 100-116 cm, szerokość spocznika 101/125 cm

Klatki reprezentacyjne foyer: szerokość biegu 193 cm

Szerokości biegów klatek schodowych K3 i K4 nie spełniają przepisów określonych

w Warunkach Technicznych.

Zg. z art. 256 Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie

warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie

dopuszczalne długości dojść ewakuacyjnych w strefach pożarowych wynoszą:

a) przejścia ewakuacyjne

Maksymalna długość przejścia ewakuacyjnego nie powinna przekraczać 40,0 m.

b) dojścia ewakuacyjne

Maksymalna długość dojścia ewakuacyjnego nie powinna przekraczać:

- 40,0 m przy tzw. dwóch dojściach


76

- 10,0 m przy jednym dojściu

c) korytarze ewakuacyjne

Obudowa korytarzy ewakuacyjnych o klasie, co najmniej EI 30 odporności ogniowej.

e) wyjścia ewakuacyjne

Szerokość przejścia ewakuacyjnego w pomieszczeniu przeznaczonym na pobyt ludzi, z

zastrzeżeniem § 261, należy obliczać proporcjonalnie do liczby osób, do których ewakuacji

ono służy, przyjmując, co najmniej 0,6 m na 100 osób, lecz nie mniej niż 0,9 m, a w

przypadku przejścia służącego do ewakuacji do 3 osób - nie mniej niż 0,8 m.

Minimalna szerokość w świetle:

- drzwi do pomieszczeń przeznaczonych dla 3 osób 80 cm

- drzwi do pozostałych pomieszczeń 90 cm

- drzwi dwuskrzydłowych 150 cm, ze skrzydłem zasadniczym o szerokości

co najmniej 90 cm

- drzwi zewnętrznych 140 cm ze skrzydłem zasadniczym o szerokości, co najmniej 90 cm

Zg. z art. 238 Pomieszczenie powinno mieć, co najmniej dwa wyjścia ewakuacyjne oddalone

od siebie, o co najmniej 5 m w przypadkach, gdy: znajduje się w strefie pożarowej ZL, a jego

powierzchnia przekracza 300 m2.

Istniejące parametry:

- wejście główne dla publiczności (5-drzwiowe) od ul. Karasia (strona zachodnia) drzwi dwu-

skrzydłowe 2 x 85 cm każde,

- dwa wejścia od ul. Karasia klatkami K3 i K4, na widownię na balkonie III piętra z drzwiami

dwuskrzydłowymi 2 x 85 cm każde,

- trzy wejścia od strony południowej (w tym do magazynu dekoracji)

- dwa wejścia od strony północnej (w tym do części biurowej przez portiernię).

Szerokość otworów drzwiowych jest nie zgodna z Rozporządzeniem Ministra

Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim

powinny odpowiadać budynki.

Zg. z Instrukcją Bezpieczeństwa pożarowego długość przejść ewakuacyjnych w pomiesz-

czeniach – nie przekracza długości dopuszczalnych. Szerokości dróg ewakuacyjnych są

zgodne z wymaganiami przepisów techniczno-budowlanych. Szerokość oraz ilość wyjść

ewakuacyjnych z budynku zapewnia ewakuację osób mogących przebywać w teatrze. Po-

ziome drogi ewakuacyjne obudowane są ścianami posiadającymi wymaganą odporność

ogniową.

f) oświetlenie awaryjne ewakuacyjne

W analizowanym budynku na widowni, na drogach ewakuacyjnych z widowni, a także na

drogach ewakuacyjnych oświetlanych wyłączenie światłem sztucznym należy stosować

oświetlenie bezpieczeństwa, ewakuacyjne i kierunkowe o czasie działania 120 minut przy

zasilaniu z awaryjnego źródła prądu.


77

Teatr wyposażony jest w oświetlenie ewakuacyjne, kierunkowe i bezpieczeństwa zasilane

z akumulatorowni na napięcie 60 V. Oprawy są umieszczone na widowni, na drogach

ewakuacyjnych z widowni, a także na drogach ewakuacyjnych oświetlanych wyłącznie

światłem sztucznym. Czas działania opraw po zaniku napięcia wynosi nie mniej niż 60

minut.

4.6.11 Dla analizowanego budynku wymagane są następujące urządzenia i instala-

cje tzw. czynnej ochrony przeciwpożarowej

Ze względu na wysokość i przeznaczenie budynku, powierzchnię sceny i kieszeni przy

scenie, ilość miejsc na widowni, w teatrze wymagane są następujące urządzenia i instalacje

tzw. czynnej ochrony przeciwpożarowej:

- kurtyna przeciwpożarowa – oddzielająca a scenę od widowni,

- kurtyna przeciwpożarowa – oddzielająca scenę od kieszeni scenicznej,

- urządzenia do usuwania dymów i gazów pożarowych z przestrzeni sceny i klatek scho-

dowych,

- urządzenia (zamknięcia) przeciw paniczne – w drzwiach ewakuacyjnych z pomieszczeń

przeznaczonych na jednoczesny pobyt ponad 300 osób i na drodze z tego pomieszczenia

do wyjścia na zewnątrz lub do innej strefy pożarowej,

- dźwiękowy system ostrzegawczy,

- oświetlenie awaryjne – na widowni oraz na drogach ewakuacyjnych z widowni i drogach

ewakuacyjnych oświetlanych wyłącznie światłem sztucznym

- system sygnalizacji pożarowej

- instalacja wodociągowa przeciwpożarowa z hydrantami 25 z wężem półsztywnym

4.6.12 Istniejące instalacje i urządzenia ochrony przeciwpożarowej w budynku teatru

polskiego w warszawie

- dźwiękowy system ostrzegawczy (DSO):

W teatrach o liczbie miejsc powyżej 600 jest wymagany dźwiękowy system ostrzegawczy,

umożliwiający rozgłaszanie sygnałów ostrzegawczych i komunikatów głosowych dla po-

trzeb bezpieczeństwa osób przebywających w budynku, nadawanych automatycznie

po otrzymaniu sygnału z systemu sygnalizacji pożarowej, a także przez operatora.

System DSO został zainstalowany na widowni, kuluarach, korytarzach: parter i piwnica I,

II i III p, a także na scenie i pod sceną, klubie aktora i bufecie. Pulpit sterujący z tzw.

„mikrofonem strażaka” znajduje się w pomieszczeniu portierni na parterze.

- system sygnalizacji pożarowej:

W teatrach, w których znajduje się widownia o liczbie miejsc powyżej 300 wymagany jest

system sygnalizacji pożarowej. Zalecana jest ochrona całkowita. Centralka powinna być

zlokalizowana w miejscu całodobowego nadzoru. System powinien być podłączony do

monitoringu pożarowego PSP.


78

Teatr Polski wyposażony jest w system sygnalizacji pożarowej oparty na czujkach dymu

i temperatury, czujkach liniowych (widownia), przyciskach ROP oraz centralce pożarowej.

Centralka zlokalizowana jest w pomieszczeniu portierni na parterze budynku. Systemy w

obu częściach teatru współpracują ze sobą i spełniają wymagania PN. Sygnały z systemu

sygnalizacji pożarowej są monitorowane - przekazywane do stacji monitorowania, a na-

stępnie do straży pożarnej.

- kurtyna przeciwpożarowa oddzielająca scenę od widowni:

kurtyna wykonana jest z blachy stalowej o nieznanej klasie odporności ogniowej, urucha-

miana ręcznie (napęd elektryczny) - przyciski uruchamiające zlokalizowane są przy sce-

nie; kurtyna jest zabezpieczona instalacją zraszaczową.

-kurtyna przeciwpożarowa pomiędzy sceną, a zasceniem: (oddzielenie sceny od zascenia

kurtyną elastyczną o odporności ogniowej E 120 EW 90).

-wentylacja pożarowa:

Zgodnie z PN–B-028774: 2001 „Ochrona przeciwpożarowa budynków. Instalacje grawi-

tacyjne do odprowadzania dymu i ciepła. Zasady projektowania.” - scena powinna być

wyposażona w samoczynne urządzenia oddymiające. Czynna wymagana powierzchnia

klap dymowych dla sceny powinna wynosić ok. 10 m2.

- oddymianie Dużej Sceny:

Powierzchnia Dużej Sceny to ok. 420 m2, posiada 6 klap dymowych o powierzchni czynnej

oddymiania ok. 14,4 m2 (3,42% powierzchni sceny). Uruchomienie klap następuje auto-

matycznie. Każda z klap składa się z podstawy oraz dwóch skrzydeł otwieranych na boki.

Pokrywy otwierane są cylindrami pneumatycznymi zasilanymi sprężonym powietrzem.

Doprowadzenie sprężonego powietrza odbywa się rurkami miedzianymi ze sprężarki zlo-

kalizowanej poza pudłem sceny. Widownia nie posiada urządzeń oddymiających - oddy-

mianie widowni jak wyżej klapami przy otwartej kurtynie stalowej sceny.

- oddymianie klatek schodowych: Po modernizacji, wykonano oddymianie klatek schodo-

wych poprzez oddymianie grawitacyjne oraz wentylację mechaniczna oddymiająca.

- instalacja wodociągowa przeciwpożarowa

W Teatrze Polskim powinny być stosowane następujące rodzaje punktów poboru wody

do celów przeciwpożarowych:

-hydranty wewnętrzne z wężem półsztywnym, zwany dalej „hydrantem 25”;

-hydrant wewnętrzny z wężem płasko składanym, zwany dalej „hydrantem 52”; Hydranty

wewnętrzne powinny spełniać wymagania Polskich Norm dotyczących tych urządzeń, bę-

dących odpowiednikami norm europejskich (EN). Zasilanie hydrantów wewnętrznych po-

winno być zapewnione, przez co najmniej 1 godzinę.

W części zabytkowej części znajdują się odpowiednie hydranty zlokalizowane w obrębie

korytarzy przy klatkach schodowych, pod sceną, sceny oraz pomieszczeń technicznych i


79

magazynowych. Piony hydrantowe zasilane są bezpośrednio z sieci miejskiej.

- Instalacje gaśnicze wodne:

Budynek posiada instalacje gaśniczą na scenie (zraszacze) i instalacja tryska-

czowa. Instalacja zraszaczową zabezpiecza scenę, drzwi z kieszeni (magazynu dekoracji)

na scenę oraz kurtynę stalową oddzielająca widownię od sceny. Uruchamiana jest zdalnie

przyciskami ręcznymi, zlokalizowanymi na parterze w klatkach schodowych K7 i K8. Wci-

śnięcie określonego przycisku uruchamia odpowiedni zawór wzbudzający zlokalizowany

w pompowni. Ponadto istnieje możliwość ręcznego uruchomienia każdego zaworu wzbu-

dzającego w pompowni na poziomie -1.

- Instalacja tryskaczowa:

W części pomieszczeń magazynowych i zaplecza technicznego teatru znajduje się

instalacja tryskaczowa. Dwie sekcje tryskaczowe wodne (dwa zawory kontrolnoalarmowe).

Pompownia pożarowa zasilająca w/w instalacje znajduje się w piwnicy. Pomieszczenie

pompowni zostało wydzielone, jako odrębna strefa pożarowa. Zestawy pomp (pompy

główne dla poszczególnych sekcji tryskaczowych oraz pompy rezerwowe), cztery

zbiorniki hydroforowe oraz sprężarka powietrza zasilane są w energię elektryczną z

dwóch niezależnych obwodów elektrycznych, z automatycznym przełączaniem zasilania,

w przypadku zaniku napięcia w jednym z obwodów.

Dla utrzymania ciśnienia w instalacji tryskaczowej i hydrantowej, wykonano

zbiorniki hydroforowe współpracujące z pompami uzupełniającymi i sprężarką. W

przypadku instalacji hydrantowej pompa główna jest równocześnie pompą uzupełniającą.

Zbiorniki hydroforowe, poza stabilizacją ciśnienia w sieci, zapewniają prawidłową pracę

instalacji gaśniczych, w przypadku pożaru do czasu osiągnięcia przez pompy pełnej

wydajności (po ok. 30 sekundach). Zapotrzebowanie na wodę dla instalacji tryskaczowej

wynosi 240m2/h, natomiast budynek posiada zapotrzebowanie 144 m2/h. W związku z

brakiem możliwości technicznych uzyskania odpowiedniego zapotrzebowania na wodę

dla instalacji tryskaczowej proponuje się zamianę 30% instalacji tryskaczowej

niskociśnieniowy system mgły wodnej – proponowane rozwiązanie należy na etapie

projektu budowalnego uzgodnić z Komendantem Wojewódzkim PSP.

4.6.13 Wyposażenie w gaśnice

Budynek należy wyposażyć w gaśnice przenośne spełniające wymagania Polskich Norm

przeznaczone do gaszenia grup pożarów ABC. Jedna jednostka masy środka gaśniczego

2 kg (lub 3 dm3) zawartego w gaśnicach powinna przypadać, na każde 100 m2 po-

wierzchni projektowanego budynku.

Gaśnice powinny być rozmieszczone przy wejściach do budynku, w miejscach łatwo do-

stępnych i nienarażonych na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie źródeł ciepła

(piece, grzejniki). Przy rozmieszczaniu gaśnic należy zachować następujące warunki:


80

• odległość z każdego miejsca w obiekcie, w którym może przebywać człowiek, do

najbliższej gaśnicy nie powinna być większa niż 30 m;

• do gaśnic powinien być zapewniony dostęp o szerokości, co najmniej 1 m.

Budynek Teatru Polskiego wyposażony jest w gaśnice proszkowe i śniegowe. Obiekt

wyposażony jest, niewymaganą przepisami – instalacje gaśniczo gazową. Do gaszenia

przewidziano łącznie 28 butli - 80 litrów/300 bar, podzielone na dwie sekcje.

4.6.14 Drogi pożarowe

Swobodny dojazd do budynku zapewniają droga o utwardzonej i odpowiednio

wytrzymałej nawierzchni – ul. K. Karasia. W chwili obecnej droga spełnia wymagania

przepisów w zakresie szerokości i odległości od budynku, jednocześnie nie spełnia

wymagań aktualnie obowiązujących przepisów w zakresie przebiegu. W w/w ekspertyzie

nie została uwzględniona nieprawidłowość dot. drogi pożarowej. Na etapie Projektu

Budowlanego należy sporządzić dodatkową ekspertyzę techniczną stanu bezpieczeństwa

pożarowego uzgadniającą z Komendą Wojewódzką Państwowej Straży Pożarnej w

Warszawie rozwiązanie zamienne pozwalające uznać ul. Karasia, jako drogę pożarową.

4.6.15 Zaopatrzenie w wodę do celów przeciwpożarowych

Przeciw pożarowe zaopatrzenie wodne do zewnętrznego gaszenia pożaru

zapewniają hydranty zewnętrzne rozmieszczone wokół obiektu na ul. Karasia, Oboźnej i

Sewerynów. Odległość hydrantów od budynku nie przekracza 75m.

4.6.16 Wykaz niezgodności w zabezpieczeniu przeciwpożarowym niemożliwych do

usunięcia zgodnie z ekspertyzą techniczną bezpieczeństwa pożarowego z września

2011 r.

- Zapewnienie właściwej (zgodnej z przepisami) szerokości biegów i spoczników klatek

schodowych,

- Zamknięcie drzwiami otwartych klatek schodowych,

- Zamknięcia drzwiami klatek schodowych na poziomie III piętra,

- Zapewniania pełnego oddzielenia sceny od widowni i podscenia elementami oddzieleń

przeciwpożarowych o wymaganej klasie odporności ogniowej,

- Zapewniania pełnego oddzielenia sceny od kieszeni scenicznej elementami oddzieleń

przeciwpożarowych o wymaganej klasie odporności ogniowej,

- Ograniczenia możliwości ewakuacji przez hol kasowy tylko do jednej klatki schodowej,

- Zapewnienia wymaganej przepisami długości dojścia ewakuacyjnego przy jednym

kierunku dojścia,

- Przymocowanie krzeseł w lożach na widowni I piętra do podłogi lub połączenie krzeseł ze

sobą,

- Wymiany istniejących drzwi: widownia parter – ogółem 12 wyjść z drzwiami 2 x 0,7 m

każde, otwierającymi się na zewnątrz, widownia loże na I piętrze (łącznie 12) – drzwi


81

wyjściowe o szerokości ok. 63-65 cm, widownia balkon na III piętrze – 4 wyjścia z drzwiami

2 x 0,7 m każde na drzwi o szerokości, co najmniej 90 cm,

- Wyposażenia drzwi z widowni oraz drzwi prowadzących po wyjściu z widowni do wyjścia

na zewnątrz w zamknięcia przeciwpaniczne,

- Wymiany historycznych, stylizowanych opraw oświetleniowych pełniących również funkcję

awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego na oprawy posiadające świadectwa dopuszczenia,

- Wydzielenia tymczasowego pomieszczenia na dekorację używane w równych częściach

spektaklu bramą przeciwpożarową o klasie odporności ogniowej EI 120,

- Likwidacja magazynu rekwizytów ze strychu nad widownią,

-Wymiany kurtyny stalowej ( chronionej instalacją gaśniczą zraszaczową) oddzielającej

scenę od widowni na kurtynę o klasie odporności ogniowej EI 30,

- Wymianę drzwi stalowych ( chronionych instalacją gaśniczą zraszaczową) oddzielających

scenę od kieszeni scenicznej na drzwi o klasie odporności EI60.

Uzasadnienie:

(...) Dostosowanie budynku w szerokim zakresie do wymagań aktualnie obowiązujących

przepisów wiązałoby się z naruszeniem jego konstrukcji, stworzeniem wielu barier

utrudniających komunikacje widzów, a przede wszystkim naruszyłoby zabytkowy charakter

budynku. (…).

4.6.17 Przyjęte rozwiązania zastępcze i inne zapewniające zabezpieczenie

przeciwpożarowe budynku zgodnie z ekspertyzą techniczną bezpieczeństwa

pożarowego z września 2011 r.

- Wyposażenie magazynu rekwizytów nad widownią w stałe urządzenia gaśnicze na gaz

gaśniczy (FM 200 lub inny o podobnych właściwościach),

-Zamknięcie ww. magazynu drzwiami o klasie odporności ogniowej EI60,

- Wydzielenie pomieszczenia zlokalizowanego w przestrzeni ww. magazynu, w którym

znajduje się podłączenie żyrandola widowni, elementami oddzieleń przeciwpożarowych –

ściany REI 120 drzwi lub inne otwory EI60,

- Przystosowanie okien znajdujących się na poziomie I piętra, w klatkach schodowych do

oddymiania poprzez zainstalowanie siłowników i podłączenie ww. urządzeń do systemu

sygnalizacji pożarowej,

-Drzwi do pomieszczeń, w tym drzwi na widownię, w obrębie klatek schodowych (na

poziomie I piętra) wyposażyć w uszczelki zapewniające dymoszczelność,

-Stalowe elementy konstrukcyjne podłogi sceny zabezpieczyć farbą ogniochronną w celu

uzyskania klasy odporności ogniowej R60,

-Stałą kontrolę i nadzór ze strony służb technicznych teatru nad prawidłowym

funkcjonowaniem zabytkowych opraw oświetlenia z funkcją oświetlenia awaryjnego, w tym,

co miesięczną kontrolę działania po zaniku napięcia w sieci, potwierdzoną wpisem w

stosownej dokumentacji.


82

Ponadto należy:

-Podzielić budynek na strefy pożarowe zgodnie z częścią rysunkową w celu oddzielenia

części biurowo – administracyjnej od sceny i widowni oraz części zakwalifikowanych, jako

produkcyjno magazynowe (PM) od części zakwalifikowanej do kategorii zagrożenia ludzi

(ZLI i ZLIII),

-Wyposażyć cały budynek teatru w dźwiękowy system ostrzegawczy,

-Zapewnić automatyczne (samoczynne otwarcie klap dymowych nad sceną). Klapy dymowe

powinny być uruchamiane za pomocą systemu wykrywania dymu,

-Oddzielić piwnicę o charakterze techniczno – gospodarczym od podscenia ścianami o

klasie odporności ogniowej REI 120 i drzwiami o klasie odporności ogniowej EI60,

-Magazyn kostiumów na IV piętrze, magazyny kostiumów i rekwizytów w piwnicy,

pompownię pożarową (piwnica), akumulatornię, rozdzielnie napięcia, wydzielić ścianami o

klasie odporności ogniowej EI 120 i drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności

ogniowej EI 60,

-Wentylatornię wydzielić ścianami o klasie odporności ogniowej, co najmniej EI60 i zamknąć

drzwiami o klasie odporności ogniowej, co najmniej EI30,

-Na granicach stref pożarowych zastosować:

o Ściany o klasie odporności ogniowej REI120.

o Drzwi przeciwpożarowe o klasie odporności ogniowej EI60 z samozamykaczami.

o Przepusty ogniochronne o klasie odporności wymaganej dla elementu budowlanego,

w którym znajduje się przepust.

o Klapy przeciwpożarowe o klasie odporności ogniowej równej odporności ogniowej

oddzielenia,

- Pomieszczenia techniczne takie jak rozdzielnie napięcia, akumulatornia itp. zlokalizowane

w piwnicy wydzielić elementami oddzieleń przeciwpożarowych- ściany, strop REI 120, drzwi

EI60,

- Zapewnić pełną obudowę klatek schodowych ścianami o klasie odporności ogniowej REI

60 za wyjątkiem otwartych klatek schodowych foyer i klatek schodowych wychodzących na

III p,

- Wyposażyć klatki schodowe w samoczynne urządzenia oddymiające (klapy dymowe, okna

przystosowane do oddymiania) lub urządzenia zabezpieczające przed zadymieniem,

- Okna na całej wysokości budynku i drzwi na parterze w klatce schodowej K3 i

K4( oznaczenie zg. z inwentaryzacją) wymienić na okna i drzwi o klasie odporności ogniowej

EI60,

- Zapewnić wymaganą odporność ogniową EI 30 ścian wydzielających pomieszczenie

portierni na parterze przy wejściu z klatki schodowej (ściana wykonana jest z drewna i jest

częściowo przeszklona),

- Usunąć boazerię i okładzinę z materiałów drewnopochodnych znajdującą się na ścianach

i suficie bufetu,

- Zlikwidować stanowiska pracy (stały pobyt ludzi) z pomieszczeń, z których jedyną drogę

ewakuacyjną stanowią kręcone schody stalowe,

- Usunąć szafy i inne zabudowy z drewna znajdujące się na korytarzach i innych częściach

budynku,

-Usunąć meble znajdujące się na korytarzach i spocznikach klatek schodowych,


83

-Usunąć dekoracje składowane na korytarzach części warsztatowo – technicznej,

-Usunąć folię znajdującą się na suficie malarni,

-Wymienić hydranty 52 z wężem płasko składanym na hydranty 25 z wężem półsztywnym.

W czasie wymiany uwzględnić konieczność zapewnienia pełnego zasięgu powierzchni na

piętrach, na których są zainstalowane. Zasięg hydrantu 33m. Hydranty 52 pozostawić w

częściach PM – magazynach i pracowniach: stolarni, malarni itp.,

- Przewody wentylacyjne tzw. tranzytowe/ przechodzące przez strefy pożarowe, których nie

obsługują obudować okładzinami o klasie odporności ogniowej odpowiadającej klasie

oddzielenia np. EI 120 lub EI 60 lub wyposażyć w klapy odcinające o klasie odporności

ogniowej oddzielenia p.poż.,

-Przejścia instalacyjne przez granice stref pożarowych (ściany, stropy oddzieleń

przeciwpożarowych) należy wyposażyć w przepusty ognioodporne o klasie odporności

ogniowej elementu oddzielenia przeciwpożarowego, przez który przechodzą,

-Przepusty instalacyjne o średnicy powyżej 0,04 m w ścianach i stropach pomieszczenia

jednoprzestrzennego, dla których jest wymagana klasa odporności ogniowej, co najmniej EI

60 lub REI 60, powinny mieć klasę odporności ogniowej (EI) tych elementów,

-Przejścia instalacji przez zewnętrzne ściany budynku znajdujące się poniżej poziomu

terenu wyposażyć w przepusty gazoszczelne,

-Pomieszczenie pompowni pożarowej wyposażyć w oświetlenie awaryjne,

-Oznakować drogę dojścia do pompowni pożarowej pożarniczymi znakami informacyjnymi.

-Wymienić oprawy świateł ewakuacyjnych i kierunkowych na oprawy zgodnie z PN - wymiary,

treść znaku informacyjnego,

-W magazynie kostiumów zapewnić (zwiększyć) szerokość przejścia pomiędzy regałami

magazynowymi do 0,9m,

-Wymienić w ww. magazynie górne części regałów magazynowych na półki ażurowe

zapewniające przepływ wody z tryskaczy,

-Sukcesywnie wymieniać regały drewniane na regały wykonane z materiałów nie palnych.

-Wprowadzić zakaz składowania wszelkich materiałów palnych na strychu, pod widownią i

pod sceną.

-Usunąć ścianę wydzielającą pomieszczenie biurowo – socjalne w stolarni od warsztatu

wypełnioną tworzywem sztucznym – pleksi. Wypełnienia ścian powinny być nie palne.

WYŻEJ WYMIENIONY ZAKRES ROZWIĄZAŃ ZASTĘPCZYCH W PKT. 4.6.17 ZG. Z

OŚWIADCZENIEM INWESTORA ZOSTAŁ WYKONANY W ZWIĄZKU, Z CZYM

NIEZGODNOŚCI NIEMOŻLIWE DO USUNIĘCIA ZOSTAŁY ZALEGALIZOWANE ZG. Z

OBOWIĄZUJĄCYMI PRZEPISAMI PRAWA.

5. ZAKRES INGERENCJI W STRUKTURĘ ZABYTKOWĄ

Wszystkie prace związane z remontem, częściową przebudową wnętrz w wyniku

rozbudowy, przebudowy wewnętrznych instalacji należy przeprowadzić tak, aby nie

naruszyć zabytkowego charakteru wnętrza. Nie można w żaden sposób niszczyć, bądź

usuwać zabytkowego wyposażenia, czy wystroju wnętrz. Prace wykonywane w

zabytkowych pomieszczeniach i zakres ich ingerencji powinny być uzgodnione ze

Stołecznym Konserwatorem Zabytków. Przy wykonywaniu częściowego remontu lub


84

przebudowy wnętrz koniecznie należy zabezpieczyć pozostałe elementy niepodlegające

ingerencji przy wykonywaniu robót budowlanych.

Zakres pomieszczeń, w których występuje konieczność w/w robót szczegółowo zostanie

określony na etapie Projektu Budowlanego.

W związku z określonym w przedmiotowej wstępnej koncepcji zamierzeniem inwestycyjnym

nastąpi ingerencja w zabytkową strukturę obiektu w zakresie:

- przebicia w istniejących posadzkach,

- przebicia w istniejących stropach,

- przebicia w istniejących ścianach,

- ocieplenie ścian od wewnątrz (w przypadku pomieszczeń zabytkowych należy zachować

elementy dekoracyjne m.in. gzymsy, glify, sztukaterie, bądź je odtworzyć),

- wyburzenie ścian działowych w pomieszczeniach sanitarnych,

- wymiana grzejników,

- wymiana urządzeń sanitarnych na nowe,

- przebicia, bruzdy wynikające z budowy nowej sieci strukturalnej,

- demontaż istniejących instalacji przeznaczonych do rozbiórki,

- przebicia bruzdy wynikające z planowanych robót budowlanych instalacji sanitarnych i

elektrycznych. Nowe instalacje będą prowadzone po starych trasach, jednak ze względu na

obowiązujące przepisy może nastąpić konieczność zwiększenia ilości przewodów

instalacyjnych w stosunku do obecnie występujących,

- nowe wykończenie przebudowywanych pomieszczeń (uzupełnienie tynków, powłoki

malarskie, oblicowania – płytki ceramiczne).

6. ANALIZA I OKREŚLENIE POTRZEB WYKONANIA ROBÓT BUDOWLANYCH

6.1 Zakres planowanych robót w obiekcie zabytkowym Teatru Polskiego, w tym

możliwości organizacyjno – technicznych przeprowadzenia robót budowlanych

Zakres planowanych robót w obiekcie zabytkowym:

-roboty budowlane w zakresie przygotowania terenu pod budowę,

-roboty budowalne w zakresie częściowej przebudowy wnętrz budynku wpisanego do

rejestru zabytków,

-roboty budowalne w zakresie częściowej wymiany stolarki okiennej i drzwiowej,

-roboty budowalne w zakresie ocieplenia ścian zabytkowego budynku od wewnątrz,

-roboty budowalne w zakresie częściowej termoizolacji dachu budynku zabytkowego od

wewnątrz,

-roboty budowalne w zakresie wykończenia wnętrz obiektu wpisanego do rejestru zabytków.

Zakres robót wykończeniowych będzie wynikał przede wszystkim z planowanych

przekształceń w zakresie instalacyjnym m.in. całkowitą wymianą instalacji wod.-kan., c.o.,

budową nowej instalacji wentylacji mechanicznej dla pomieszczeń zlokalizowanych na 3 i 4

piętrze, budową sieci strukturalnej,

-roboty budowalne w zakresie wzmocnień i zabezpieczeń planowanych przebić

instalacyjnych w elementach konstrukcyjnych oraz nowych podkonstrukcji pod urządzenia


85

instalacyjne w zabytkowym budynku,

-roboty budowalne w zakresie instalacji sanitarnych,

-roboty budowlane w zakresie instalacji elektrycznych i słaboprądowych.

Warunki organizacyjno-techniczne dla robót objętych przedmiotowym opracowaniem

-Informacje o placu budowy:

Plac budowy należy lokalizować na terenie przedmiotowej działki lub na działkach, dla

których Inwestor posiada prawo do dysponowania gruntem na cele budowlane.

Szczegółowy zakres powierzchni, lokalizacji oraz poszczególnych elementów placu budowy

należy ustalić między Wykonawcą, a Inwestorem na etapie realizacji planowanej inwestycji.

Kwestie związane z wyposażeniem placu budowy jak np. kontenery budowlane, punkt

poboru wody, en. elektrycznej, magazynowanie odpadów, muszą zostać odpowiednio

zorganizowane przez Wykonawcę zg. z wymaganiami Specyfikacji Technicznej Wykonania

i Odbioru Robót Budowlanych oraz z wymaganiami Inwestora po określeniu ostatecznego,

szczegółowego zakresu robót budowlanych na podstawie dokumentacji Projektu

Wykonawczego.

-Roboty towarzyszące:

Wykonawca zobowiązany jest do wykonania wszystkich robót towarzyszących

wynikających z ostatecznego zakresu planowanej inwestycji określonej na etapie

dokumentacji Projektu Wykonawczego.

-Informacja o wykonawcy robót:

Wykonawca zobowiązany jest do wykonywania robót zg. z Specyfikacją Techniczną

Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych. Przewidywane odcinki (fragmenty) robót oraz

możliwość ich etapowania należy określić po ustaleniu ostatecznego zakresu prac.

Szczególne wymagania podczas wykonywania robót muszą uwzględniać: bieżącą

współprace z użytkownikiem w zakresie koordynacji robót budowlanych z ich działalnością

merytoryczną (działalność instytucji Teatru Polskiego). Szczególne utrudnienia w realizacji

prac takie jak np. ewentualne wymagania Inwestora dotyczące jego działalności

uniemożliwiające wykonywanie uciążliwych robót budowlanych, lub roboty w obiekcie

czynnym – zachowanie ciszy, należy określić po ustaleniu harmonogramu robót na kolejnym

etapie dokumentacji projektowej po ustaleniu ostatecznego zakresu robót budowlanych.

Wszystkie sprzęty, urządzenia, materiały i pozostałe elementy niezbędne do realizacji prac

dostarcza Wykonawca na własny koszt.

Technologia wykonywania robót – stosowana w tego rodzaju pracach przy obiektach

zabytkowych, szczegółowo określona zg. z Specyfikacją Techniczną Wykonania i Odbioru

Robót Budowlanych na podstawie dokumentacji Projektu Wykonawczego. Wykonawca jest

zobowiązany za wykonanie robót zgonie z dokumentacją projektową: Projektu

Budowlanego, Projektu Wykonawczego, Specyfikacji Technicznych oraz zasadami wiedzy i

sztuki budowlanej. Wszystkie roboty muszą zostać zaakceptowane przez Inspektora

Nadzoru podczas realizacji przedmiotowego zadania inwestycyjnego. W toku

prowadzonych prac należy prowadzić kontrole, jakości zg. z wymaganymi określonymi w

Specyfikacji Technicznej Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych.

Obmiar robót, odbiór robót oraz pozostałe warunki techniczne zostaną szczegółowo


86

określone na etapie Projektu Wykonawczego zg. z Specyfikacją Techniczną Wykonania i

Odbioru Robót Budowlanych.

6.2 Szacunkowe zestawienie całkowitych kosztów

Dla przedmiotowej wstępnej koncepcji na podstawie przyjętych wskaźników ekono-

micznych sporządzono szacunkowe zestawienie kosztów (Załącznik Nr 8).

6.3 Wnioski merytoryczne umożliwiające Zamawiającemu podjęcie dalszych decyzji

dot. przedmiotowej inwestycji w obiekcie zabytkowym

Na podstawie przedmiotowej wstępnej koncepcji w oparciu o istniejące materiały

dotyczące zabytkowej części budynku Teatru Polskiego, stwierdza się:

- konieczność częściowej wymiany stolarki okiennej i drzwiowej. Ostateczny zakres należy

określić na kolejnym etapie prac projektowych zg. z wytycznymi i zaleceniami

konserwatorskimi, inwentaryzacją okien zabytkowych oraz ekspertyzą techniczną stanu

stolarki okiennej i drzwiowej,

- konieczność przebudowy sanitariatów w związku z zakresem planowanych prac. Układ

przestrzenny sanitariatów, parametry wielkościowe (wymiary kabin ustępowych,

przedsionków), ilość urządzeń (miski ustępowe, umywalki, pisuary), należy określić na

kolejnym etapie prac projektowych zg. z obowiązującymi przepisami.

- konieczność korekty audytu energetycznego w związku z proponowaną zmianą technologii

termoizolacji,

- w związku z tym, iż ul. Karasia nie spełnia obowiązujących przepisów w zakresie drogi

pożarowej, występuje konieczność wykonania ekspertyzy stanu bezpieczeństwa

pożarowego uzgodnioną z Wojewódzkim Komendantem Państwowej Straży Pożarnej,

- konieczność całkowitej wymiany instalacji wod.-kan., oraz c.o. (zg. z pkt 4)

- przebudowa istniejących kanałów wentylacji mechanicznej (zg. z pkt 4)

- konieczność wykonania badań drożności kanałów wentylacji grawitacyjnej oraz określenia

możliwości zapewniania wentylacji wszystkim pomieszczeniom przeznaczonym do

wentylacji grawitacyjnej,

- konieczność budowy nowej wentylacji mechanicznej dla pomieszczeń na 3 i 4 piętrze (zg.

z pkt 4)

- konieczność budowy nowej sieci strukturalnej (zg. z pkt.4)

- montaż brakującego UPS (zg. z pkt.4)

- wymiana oświetlenia bytowego (zg. z pkt.4)

- konieczność wykonania inwentaryzacji kanałów murowanych oraz posadzkowych

wentylacji mechanicznej przy użyciu np. georadaru,

- Na kolejnym etapie prac projektowych, należy wykonać ekspertyzę techniczną stanu

bezpieczeństwa konstrukcji istniejącego budynku. Należy w w/w ekspertyzie określić m.in.:

możliwość wykonania zabezpieczeń i wzmocnień w związku z planowanymi przebiciami i

wyburzeniami w zabytkowej strukturze budynku,

- Na kolejnym etapie prac projektowych, należy wykonać odpowiednie badania w celu

określenia stanu technicznego powierzchni pokrycia dachowego (podczas wizji lokalnej


87

zauważono zacieki korozyjne).

Założenia przedmiotowej wstępnej koncepcji opierają się na materiałach otrzymanych przez

Zamawiającego (kwerenda materiałów str. 5-6) oraz wizji lokalnych na przedmiotowym

obiekcie. Stwierdza się konieczność poszerzenia prac projektowych. Po uzyskaniu

wytycznych i zaleceń konserwatorskich, należy wykonać niezbędne dodatkowe

opracowania projektowe uwzględniające kwestie programowe, funkcjonalno-przestrzenne

(wykonać pełną część rysunkową) obejmując zakresem również część nową budynku

Teatru Polskiego, określając realną, efektywną i ekonomiczną możliwość realizacji

planowanej inwestycji.

6.4 Zakres uzgodnień i decyzji administracyjnych niezbędnych do uzyskania przez

Zamawiającego w celu dalszego właściwego prowadzenia procesu inwestycyjnego

dla przyjętych rozwiązań koncepcyjnych

W celu dalszego właściwego prowadzenia procesu inwestycyjnego koniecznym jest m.in.:

1) Uzgodnienie przedmiotowej wstępnej opisowej koncepcji w celu wydania wytycznych i

zaleceń konserwatorskich przez Stołecznego Konserwatora Zabytków,

2) Wykonanie ostatecznej, pełnej koncepcji (część opisowa + częścią rysunkową) wraz z

programem funkcjonalno-użytkowym obejmującej również nową część budynku Teatru

Polskiego,

3) Wykonanie mapy sytuacyjno-wysokościowej do celów projektowych,

4) Wystąpienie z wnioskiem do Ministra Infrastruktury i Budownictwa w sprawie odstępstwa

od Warunków Technicznych,

5) Uzyskanie odstępstwa od Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego,

6) Sporządzenie dodatkowej ekspertyzy technicznej stanu bezpieczeństwa pożarowego -

uzgodnionej z Komendantem Wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej w Warszawie -

rozwiązanie zamienne pozwalające uznać ul. Karasia, jako drogę pożarową,

7) Wykonanie ekspertyzy w zakresie konstrukcji i stanu technicznego budynku, a także

uwzględniającej planowane przekształcenia opisane w niniejszej koncepcji,

8) Wykonanie inwentaryzacji wentylacyjnych kanałów murowanych i posadzkowych przy

użyciu georadaru,

9) Złożenie wniosku wraz z odpowiednimi załącznikami o ustalenie warunków decyzji

lokalizacji inwestycji celu publicznego dla przedmiotowej inwestycji.

10) Sporządzenie pełno - branżowej dokumentacji projektowej projektu budowlanego zg. z


88

Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia

2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego,

11) Uzgodnienie projektu budowlanego ze Stołecznym Konserwatorem Zabytków,

12) Wykonany projekt budowlany zg. z przepisami należy uzgodnić z rzeczoznawcą do

spraw p.poż. oraz higieniczno-sanitarnych,

13) Złożenie wniosku o pozwolenie na budowę wraz z wymaganymi załącznikami,

uzgodnieniami, decyzjami oraz uzyskanie ostatecznej decyzji pozwolenie na budowę,

14) Wykonanie pełno - branżowej dokumentacji projektowo-kosztorysowej - projektu

wykonawczego (specyfikacja techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych,

przedmiary robót, kosztorysy inwestorskie) wraz z projektem aranżacji wnętrz.

6.5 Propozycja rozwiązań uwzględniających potrzeby i możliwości Zamawiającego w

tym: realne, efektywne ekonomicznie, funkcjonalne, możliwe do etapowania oraz

pozwalające na dokonanie uzgodnień konserwatorskich w zakresie robót

budowlanych w obiekcie nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków

W pkt. 4 „OPIS WYMAGAŃ ZAMAWIAJĄCEGO W STOSUNKU DO PRZEDMIOTU

ZAMÓWIENIA” określono propozycję rozwiązań uwzgledniających potrzeby i możliwości

Zamawiającego w tym: realne, efektywne ekonomicznie, funkcjonalne, możliwe do

etapowania oraz pozwalające na dokonanie uzgodnień konserwatorskich w zakresie robót

budowlanych w obiekcie nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków. Wyżej

wymienionych rozwiązań nie można traktować, jako ostatecznych stanowią one jedynie

wytyczne do dalszych działań projektowych (w części zabytkowej budynku Teatru

Polskiego). Ostateczny i szczegółowy zakres rozwiązań należy wykonać po

przeprowadzeniu szerokiej, kompleksowej analizy przedmiotowego budynku Teatru

Polskiego, w tym pełnej analizy rysunkowej, uwzględniając zależności funkcjonalno-

użytkowe zabytkowej i nowej części budynku (obje części są połączone funkcjonalnie).

Proponuje się po uzyskaniu wytycznych i zaleceń konserwatorskich wykonanie pełnej

koncepcji (część opisowa + część rysunkowa) wraz z programem funkcjonalno-użytkowym

określając ostateczny zakres planowanej inwestycji.

7. PODSUMOWANIE

Przedmiotowa wstępna koncepcja stanowi wytyczne i zalecenia do dalszych działań

projektowych związanych z planowaną modernizacją zabytkowego budynku Teatru

Polskiego w zakresie: remontu i częściowej przebudowy wnętrz wraz z rozbudową,

przebudową, wewnętrznych instalacji: centralnego ogrzewania, ciepłej wody użytkowej,

wodno – kanalizacyjnych, wentylacji mechanicznej, chłodzenia oraz instalacji

teletechnicznych i elektrycznych wraz z wymianą części oświetlenia, częściową wymianą

stolarki okiennej i drzwiowej, ocieplenia części budynku.

Ponieważ obiekt jest wpisany do rejestru zabytków zakres prac planowanych w


89

obiekcie jest ograniczony. Dotyczy to głównie prac naruszających wygląd, funkcję czy

zmieniających obecnie zastosowane materiały. W związku z tym planuje się ocieplenie

ścian zewnętrznych od wewnątrz (zachowując wszystkie detale, zdobienia, gzymsy, fasety,

profilowania itp.) w pomieszczeniach zg. z załącznikiem 5. Przedmiotowe opracowanie

zakłada również częściową wymianę stolarki okiennej i drzwiowej metodą odtworzeniową

tak, aby nawiązywała do historycznej formy.

Niniejsze opracowanie określa wymagane ogólne wytyczne i zalecenia

architektoniczno - konstrukcyjne oraz wytyczne i zalecenia w zakresie infrastruktury

technicznej. Projektowane wielkości powierzchniowe, zostały określone na podstawie

inwentaryzacji z 2016 roku sporządzonej przez Pracownie projektową PRECYZJA ul.

Rembielińska 20/125 03-352 Warszawa. Nie należy ich traktować, jako ostatecznych i

docelowych powierzchni użytkowych, które mogą zostać określone dopiero na kolejnych

etapach projektowych po przyjęciu szczegółowych rozwiązań architektonicznych.

Planowane przekształcenia zawarte w niniejszej koncepcji nie naruszają

istniejących walorów architektonicznych budynku. Nadrzędnym kryterium przedmiotowej

inwestycji jest zachowanie historycznego charakteru struktury obiektu. Szczegółowe

rozwiązania planowanych przekształceń, muszą zostać oparte na współczesnych

technologiach budowlanych zgodnie z zasadami konserwatorskimi. Realizacja założeń

koncepcji ma na celu polepszenie parametrów użytkowych oraz techniczno-energetycznych

obiektu, które pozwolą na ochronę wartości zabytkowych, zachowania autentycznej

substancji, formy, funkcji i położenia zabytku.

wstĘpna koncepcja...gmach teatru polskiego im. arnolda szyfmana w warszawie zlokalizowany jest w...

Documents