wydział transportu politechniki Śląskiej studia pierwszego ... · diagnostyka pojazdów...

Wydział Transportu Politechniki Śląskiej

Studia pierwszego stopnia pierwszego stopnia – kierunek transport

Karty przedmiotów

Kod Przedmiot Moduł Semestr

MK_1 automatyka wspólne 5

MK_2 automatyka wspólne 6

MK_3 badania operacyjne wspólne 3

MK_4 ekonomia wspólne 4

MK_5 ekonomika transportu wspólne 6

MK_6 elektronika wspólne 3

MK_7 elektronika wspólne 4

MK_8 elektrotechnika wspólne 2

MK_9 elektrotechnika wspólne 3

MK_10 ergonomia i bezpieczeństwo pracy wspólne 4

MK_11 fizyka wspólne 2

MK_12 fizyka wspólne 3

MK_13 grafika inżynierska wspólne 1

MK_14 grafika inżynierska wspólne 2

MK_15 informatyka wspólne 3

MK_16 informatyka wspólne 4

MK_17 infrastruktura transportu wspólne 1

MK_18 International logistics wspólne 5

MK_19 inżynieria materiałowa wspólne 2

MK_20 język angielski wspólne 1




MK_24 logistyka wspólne 5

MK_25 matematyka wspólne 1

MK_26 matematyka wspólne 2

MK_27 mechanika techniczna wspólne 2

MK_28 metrologia wielkości geometrycznych wspólne 3

MK_29 niepewność pomiaru i rachunek błędów wspólne 3

MK_30 ochrona środowiska w transporcie wspólne 1

MK_31 organizacja i zarządzanie w transporcie wspólne 4

MK_32 podstawy eksploatacji technicznej wspólne 4

MK_33 podstawy inżynierii ruchu wspólne 3

MK_34 podstawy konstrukcji maszyn wspólne 4

MK_35 podstawy konstrukcji maszyn wspólne 5

MK_36 podstawy ochrony własności intelektualnej wspólne 1

MK_37 podstawy układów przeniesienia napędu w środkach transportu wspólne 5

MK_38 podstawy układów przeniesienia napędu w środkach transportu wspólne 6

MK_39 podstawy wibroakustyki wspólne 4

MK_40 Project management in transport wspólne 6

MK_41 silniki spalinowe wspólne 5

MK_42 systemy i procesy transportowe wspólne 1


MK_43 środki transportu wspólne 6

MK_44 techniki wytwarzania wspólne 5

MK_45 technologie informacyjne wspólne 1

MK_46 termodynamika wspólne 4

MK_47 wychowanie fizyczne wspólne 1

MK_48 wychowanie fizyczne wspólne 2

MK_49 wytrzymałość materiałów wspólne 3

MK_50 zarządzanie jakością wspólne 6

MK_51 zarządzanie ryzykiem w eksploatacji systemów technicznych wspólne 4

MK_52 badania pojazdów samochodowych ES 7

MK_53 budowa pojazdów samochodowych ES 5

MK_54 eksploatacja pojazdów samochodowych ES 6

MK_55 elektrotechnika i elektronika pojazdów samochodowych ES 5

MK_56 elektrotechnika i elektronika pojazdów samochodowych ES 6

MK_57 metody napraw i regeneracji ES 7

MK_58 naprawa pojazdów samochodowych ES 7

MK_59 praktyka zawodowa ES 6

MK_60 projekt inżynierski ES 6

MK_61 projekt inżynierski ES 7

MK_62 seminarium dyplomowe ES 7

MK_63 silniki pojazdów samochodowych ES 6

MK_64 teoria ruchu ES 5

MK_65 tworzywa konstrukcyjne w budowie pojazdów ES 5

MK_66 elementy prawa transportowego TZTS 7

MK_67 infrastruktura transportu drogowego TZTS 7

MK_68 organizacja i zarządzanie w transporcie samochodowym TZTS 5

MK_69 praktyka zawodowa TZTS 6

MK_70 prawo finansowe i rachunkowość TZTS 6

MK_71 projekt inżynierski TZTS 6

MK_72 projekt inżynierski TZTS 7

MK_73 seminarium dyplomowe TZTS 7

MK_74 środki transportu samochodowego TZTS 5

MK_75 technologia przewozów drogowych TZTS 6

MK_76 użytkowanie i obsługa samochodów TZTS 7

MK_77 maszyny przeładunkowe TP 7

MK_78 napędy maszyn transportowych TP 6

MK_79 praktyka zawodowa TP 6

MK_80 projekt inżynierski TP 6

MK_81 projekt inżynierski TP 7

MK_82 seminarium dyplomowe TP 7

MK_83 systemy i urządzenia transportu przemysłowego TP 7

MK_84 urządzenia transportu ciągłego TP 7

MK_85 komputerowe wspomaganie projektowania TP+LT 5

MK_86 komputerowe wspomaganie projektowania TP+LT 6

MK_87 logistyka transportu wewnętrznego TP+LT 5

MK_88 mechatronika TP+LT 6


MK_89 metody statystyczne TP+LT 5

MK_90 technologia magazynowania TP+LT 6

MK_91 logistyka globalna LT 7

MK_92 logistyka obszarów miejskich LT 6

MK_93 praktyka zawodowa LT 6

MK_94 projekt inżynierski LT 6

MK_95 projekt inżynierski LT 7

MK_96 seminarium dyplomowe LT 7

MK_97 transport intermodalny LT 7

MK_98 zarządzanie logistyczne w produkcji LT 7

MK_99 diagnostyka pojazdów szynowych PSz 6

MK_100 dynamika i drgania pojazdów szynowych PSz 7

MK_101 ekologia w transporcie szynowym PSz 6

MK_102 logistyka transportu kolejowego PSz 7

MK_103 metody komputerowe w projektowaniu pojazdów szynowych PSz 6

MK_104 napędy i sterowanie pojazdów szynowych PSz 7

MK_105 praktyka zawodowa PSz 6

MK_106 projekt inżynierski PSz 6

MK_107 projekt inżynierski PSz 7

MK_108 seminarium dyplomowe PSz 7

MK_109 sterowanie ruchem kolejowym PSz 5

MK_110 transport kolejowy PSz 5

MK_111 transport miejski i regionalny PSz 7

MK_112 transport tramwajowy PSz 5

MK_113 człowiek – możliwości i ograniczenia NP 5

MK_114 łączność/frazeologia lotnicza NP 7

MK_115 meteorologia I NP 5

MK_116 nawigacja NP 5

MK_117 naziemne przygotowanie do lotów NP 6

MK_118 ogólna budowa statków powietrznych I NP 6

MK_119 osiągi i planowanie lotu I NP 6

MK_120 praktyka zawodowa NP 6

MK_121 prawo lotnicze i procedury ATC I NP 5

MK_122 procedury operacyjne I NP 6

MK_123 projekt inżynierski NP 6

MK_124 projekt inżynierski NP 7

MK_125 seminarium dyplomowe NP 7

MK_126 współdziałanie w załodze NP 7

MK_127 zasady lotu I NP 7

MK_128 aerodynamika, struktury i systemy samolotów tłokowych ML 5

MK_129 aerodynamika, struktury i systemy samolotów turbinowych I ML 6

MK_130 aerodynamika, struktury i systemy śmigłowca I ML 6

MK_131 człowiek – możliwości i ograniczenia ML 5

MK_132 podstawy aerodynamiki ML 5

MK_133 praktyka w organizacji PART 145 ML 6

MK_134 prawo lotnicze i procedury ML 7


MK_135 projekt inżynierski ML 6

MK_136 projekt inżynierski ML 7

MK_137 seminarium dyplomowe ML 7

MK_138 standardowa obsługa samolotów ML 7

MK_139 budowa oprogramowania systemów informatycznych w transporcie IR 6

MK_140 elementy projektowania dróg transportowych IR 6

MK_141 optymalizacja sieci transportowych IR 7

MK_142 praktyka zawodowa IR 6

MK_143 projekt inżynierski IR 6

MK_144 projekt inżynierski IR 7

MK_145 projektowanie systemów transportowych IR 7

MK_146 seminarium dyplomowe IR 7

MK_147 statystyka procesów transportowych IR 7

MK_148 systemy sterowania ruchem drogowym IR 5

MK_149 systemy sterowania ruchem drogowym IR 6

MK_150 systemy telemetryczne transportu IR 5

MK_151 bezpieczeństwo w transporcie kolejowym IRK 6

MK_152 certyfikacja w transporcie kolejowym IRK 5

MK_153 diagnostyka w transporcie kolejowym IRK 6

MK_154 infrastruktura transportu kolejowego IRK 5

MK_155 inżynieria ruchu kolejowego IRK 7

MK_156 pojazdy szynowe IRK 7

MK_157 praktyka zawodowa IRK 6

MK_158 projekt inżynierski IRK 6

MK_159 projekt inżynierski IRK 7

MK_160 seminarium dyplomowe IRK 7

MK_161 sterowanie ruchem kolejowym IRK 6

MK_162 trakcja elektryczna IRK 7

MK_163 transport kolejowy IRK 5

MK_164 utrzymanie pojazdów szynowych IRK 7

Moduły specjalnościowe:

ES – eksploatacja pojazdów samochodowych TZTS – technika i zarządzanie w transporcie samochodowym TP – transport przemysłowy LT – logistyka transportu PSz – eksploatacja pojazdów szynowych NP – nawigacja powietrzna

ML – mechanika i eksploatacja lotnicza

IR – inżynieria ruchu IRK – infrastruktura i transport kolejowy

(pieczęć wydziału) KARTA PRZEDMIOTU

1. Nazwa przedmiotu: AUTOMATYKA 2. Kod przedmiotu: MK_1

3. Karta przedmiotu ważna od roku akademickiego: 2017/2018

4. Forma kształcenia: studia stacjonarne

5. Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia

6. Kierunek studiów: transport (RT)

7. Profil studiów: ogólnoakademicki

8. Specjalność:

9. Semestr: 5

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Transportu Kolejowego

11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Szymon Surma

12. Przynależność do grupy przedmiotów: przedmioty wspólne

13. Status przedmiotu: obowiązkowy

14. Język prowadzenia zajęć: polski

15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, elektronika

16. Cel przedmiotu: Zapoznanie studentów z celowością automatyzacji oraz zapoznanie z podstawowymi

pojęciami stosowanymi w automatyce, podstawowymi zadaniami projektowymi oraz odniesienie pozyskanej

wiedzy do rzeczywistych układów

17. Efekty kształcenia:

Nr Opis efektu kształcenia Metoda

sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna podstawowe elementy automatyki oraz ich opis

matematyczny

kolokwium

(pisemne)

wykład K1A_W01 (+)

K1A_U01(+)

2 rozróżnia rodzaje układów automatyki i potrafi wybrać elementy

konieczne do ich realizacji

kolokwium

(pisemne)

wykład K1A_W07(+)

K1A_W16 (+)

3 zna właściwości układów automatyki i kryteria doboru kolokwium

(pisemne)

wykład K1A_W07 (+)

K1A_U06(+)

4 potrafi tworzyć schematy funkcjonalne układów z

wykorzystaniem różnych typów elementów

kolokwium

(pisemne)

wykład K1A_W16 (+)

K1A_U07 (+)

5 potrafi zaprojektować podstawowe układy automatyki kolokwium

(pisemne)

wykład

K1A_W07(+)

K1A_U27 (+)

6 potrafi bronić i uzasadniać wybrany sposób rozwiązania zadania kolokwium

(pisemne)

wykład

K1A_U06(++)

K1A_U11(+)

18. Formy zajęć dydaktycznych i ich wymiar (liczba godzin)

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium

30

Treści kształcenia: Wykład: podstawowe pojęcia automatyki, opis matematyczny, elementy i układy automatyki, własności elementów

automatyki oraz właściwości układów regulacji, optymalizacja układów, schematy blokowe, analiza układów,

dynamika układów, układy czasowe, zastosowanie elementów automatyki w procesach sterowania.

19. Egzamin: nie

20. Literatura podstawowa: 1. J. Mikulski: „Podstawy automatyki - liniowe układy regulacji” WŚP, Gliwice 2001.

2. H. Kamionka-Mikuła, H. Małysiak, B. Pochopień „Synteza i analiza układów cyfrowych” Wyd. J. Skalmierski,

Gliwice 2006

3. J. Kalisz: „Podstawy elektroniki cyfrowej”, WKŁ, Warszawa 2002

21. Literatura uzupełniająca:

1. J. Mazurek, H. Vogt, W. Żydanowicz: „Podstawy automatyki”, OWPW, Warszawa 2002

2. J. Mikulski, K.Zych, D.Bogacki: „Laboratorium podstaw automatyki” WŚP, Gliwice 1999

3. J. Skorwider: „Cyfrowe układy automatyki”, Skrypty uczelniane nr 1134, Gliwice 1983

22. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia

Lp. Forma zajęć Liczba godzin

kontaktowych / pracy studenta

1 Wykład 30/35

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/35

23. Suma wszystkich godzin: 65

24. Liczba punktów ECTS: 2

25. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego: 2

26. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze praktycznym (laboratoria, projekty): 0

27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: AUTOMATYKA 2. Kod przedmiotu: MK_2






8. Specjalność:

9. Semestr: 6






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, elektronika, informatyka

16. Cel przedmiotu: zapoznanie studentów z projektowaniem układów automatyki i zastosowaniem w

automatyzacji transportu.



sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi stworzyć opis matematyczny zadania i zrealizować

schemat funkcjonalny

kolokwium+

sprawozdanie

laboratorium K1A_W01 (+)

K1A_W16 (+)

K1A_U01 (+)

2 potrafi przekształcać zapis funkcjonalne w celu ich

optymalizacji

kolokwium+

sprawozdanie


K1A_U01(+)

3 projektuje funkcjonalne układy z wykorzystaniem

podstawowych elementów automatyki

kolokwium+

sprawozdanie

laboratorium K1A_U07(+)

K1A_U11 (+)

4 potrafi określić i zbadać właściwości układów automatyki sprawozdanie laboratorium K1A_W11 (+)

K1A_U12 (++)

5 przeprowadza analizę działania zrealizowanego układu

automatyki

sprawozdanie laboratorium K1A_W11 (+)

K1A_U11 (+)

K1A_U12(+)

6 potrafi współpracować w zespole przy tworzeniu rozwiązania

zadania

sprawozdanie laboratorium K1A_U07 (+)

K1A_K03 (+)



30

Treści kształcenia: Laboratorium: realizacja zależności przy użyciu elementów automatyki, schematy blokowe, badanie właściwości

układów automatyki, synteza zależności układów i zasady konstrukcji, modelowanie układów czasowych,

zastosowanie elementów automatyki w procesach sterowania

19. Egzamin: nie

20. Literatura podstawowa:

4. J. Mikulski: „Podstawy automatyki - liniowe układy regulacji” WŚP, Gliwice 2001.

5. H. Kamionka-Mikuła, H. Małysiak, B. Pochopień „Synteza i analiza układów cyfrowych” Wyd. J. Skalmierski,

Gliwice 2006

6. J. Siwiński, H. Małysiak: „Zbiór zadań z układów przełączających”, Gliwice 2003


1. J. Mikulski, K.Zych, D.Bogacki: „Laboratorium podstaw automatyki” WŚP, Gliwice 1999

2. J. Skorwider: „Cyfrowe układy automatyki”, Skrypty uczelniane PŚ nr 1134, Gliwice 1983

3. J. Skorwider [et al.].: „Laboratorium podstaw automatyki i telemechaniki” Skrypty uczelniane PŚ Nr 1496,

Gliwice 1989




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium 30/13

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/13





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: BADANIA OPERACYJNE 2. Kod przedmiotu: MK_3




6. Kierunek studiów: transport (RT):


8. Specjalność:

9. Semestr: 3

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Systemów Transportowych i Inżynierii Ruchu

11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Aleksander Król, dr inż. Teresa Pamuła




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, technologie informacyjne, umiejętność

obsługi pakietów oprogramowania użytkowego

16. Cel przedmiotu: stosowania aparatu matematycznego do opisu realnych problemów w zarządzaniu i

modelowych procesów transportowych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozumie modele matematyczne stojące za wybranymi

problemami w zarządzaniu

kolokwium wykład K1A_W07(++)

K1A_W13(+)

K1A_W14(+)

2 zna kluczowe parametry stosowanych modeli matematycznych kolokwium wykład K1A_W07(++)

K1A_W13(+)

K1A_W14(+)

3 wykonuje podstawowe obliczenia pozwalające na praktyczne

zastosowanie poznanych modeli matematycznych

kolokwium wykład +

laboratorium

K1A_W13(+)

K1A_W14(+)

K1A_U22(++)

4 potrafi dobrać metodę optymalizacyjną do sytuacji zarządczej kolokwium wykład K1A_U16(++)

K1A_U22(++)

5 zna narzędzia informatyczne wspomagające modelowanie

procesów w zarządzaniu

sprawdzian z

laboratorium

laboratorium K1A_W11(+)

K1A_U16(++)

6 potrafi pracować indywidualnie i w zespole sprawdzian z

laboratorium


K1A_K03(+)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: programowanie liniowe, zagadnienia transportowe, zagadnienia przydziału, wstęp do teorii gier,

zagadnienia masowej obsługi, rankingi wielokryterialne, planowanie przedsięwzięć i programowanie sieciowe,

podstawowe zagadnienia teorii grafów, przepływy w sieciach, wstęp do zagadnień nieliniowych

Laboratorium: 1. Optymalny wybór asortymentu produkcji, 2. Zamknięte i otwarte zagadnienie transportowe, 3. Gry

dwuosobowe o sumie zero, 4. Badanie zjawisk w kolejkach (M/M/1 oraz M/M/n), 5. Budowa rankingu

wielokryterialnego, 6. Metoda CPM, 7. Algorytm znajdowania najkrótszej ścieżki

19. Egzamin: nie


- Pamuła T., Król A. Badania operacyjne w przykładach z rozwiązaniami w EXCELU, Gliwice 2013;

- Jędrzejczak Z., Kukuła K., Skrzypek J., Badania operacyjne w przykładach i zadaniach, PWN, Warszawa 2007;

- Trzaskalik T., Wprowadzenie do badań operacyjnych z komputerem, PWE, Warszawa, 2008


- instrukcje do zajęć laboratoryjnych

- materiały do wykładów




1 Wykład 30/12

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne 0/0

Suma godzin 45/67





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: EKONOMIA 2. Kod przedmiotu: MK_4






8. Specjalność:

9. Semestr: 4


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Stanisław Krawiec




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, zna podstawy wiedzy o społeczeństwie

16. Cel przedmiotu: elementarne zrozumienie procesów społeczno-gospodarczych zachodzących w Polsce, Unii

Europejskiej i świecie.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 charakteryzuje kategorie systemu społeczno-

gospodarczego i procesu gospodarowania

kolokwium

pisemne

wykład

K1A_W04(++)

K1A_W12(++)

K1A_W23(++)

2 potrafi wskazać cechy gospodarki rynkowej kolokwium

pisemne

wykład

K1A_W04(++)

K1A_W12(++)

K1A_W23(++)

3 definiuje problematykę polityki pieniężnej kolokwium

pisemne

wykład

K1A_W04(++)

K1A_W12(++)

K1A_W23(++)

4 rozróżnia pojęcie makro i mikroekonomii kolokwium

pisemne

wykład

K1A_W04(++)

K1A_W12(++)

K1A_W23(++)

5 potrafi wytłumaczyć tło ekonomiczno-społeczne bezrobocia kolokwium

pisemne

wykład

K1A_W04(++)

K1A_W12(++)

K1A_W23(++)

6 .potrafi dokonać analizy perspektyw rozwoju transportu w

kontekście integracji europejskiej

i globalizacji

kolokwium

pisemne

wykład

K1A_U13 (++)

7 ma świadomość ważności i zrozumienie ekonomicznych

aspektów i skutków działalności inżynierskiej i związanej z

tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje.

kolokwium

pisemne

wykład

K1A_K02 (++)



30

Treści kształcenia: Wykład: systemy społeczno-gospodarcze, proces gospodarowania, czynniki wytwórcze, charakterystyka

gospodarki rynkowej, podmioty w gospodarce rynkowej i ich funkcjonowanie, podstawowe kategorie gospodarki

rynkowej, rynki oraz ich segmentacja i specyfika, społeczno-ekonomiczne funkcje współczesnego państwa, polityka

gospodarcza, system pieniężno-kredytowy, polityka pieniężna – jej instrumenty i instytucje, fluktuacja gospodarcza,

cykliczny rozwój gospodarki i jej kryzysy, koniunktura i dekoniunktura, bezrobocie – rodzaje i sposoby

przeciwdziałania, ujęcie makro i mikroekonomiczne, modelowe ujęcie zagadnień ekonomicznych, transformacja

gospodarcza w Polsce, międzynarodowa współpraca gospodarcza, procesy globalizacji w gospodarce, integracja

europejska, międzynarodowy ład ekonomiczny.

19. Egzamin: nie


1. Milewski R. (red.): Elementarne zagadnienia ekonomii, wyd. II. PWN, Warszawa 2005 r.

2. Krawiec S.: Kształtowanie struktury ekonomicznej współczesnego systemu transportowego. Wyd. Pol. Śl.,

Gliwice 2008 r.

21. Literatura uzupełniająca: 1. Materiały pomocnicze do przedmiotu




1 Wykład 30/40

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/40





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: EKONOMIKA TRANSPORTU 2. Kod przedmiotu: MK_5






8. Specjalność:

9. Semestr: 6






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: ekonomia, zna podstawy wiedzy dotyczącej systemów

i procesów transportowych

16. Cel przedmiotu: zrozumienie roli transportu w ramach gospodarki rynkowej oraz istoty funkcjonowania

przedsiębiorstwa transportowego w sektorze TSL



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 wyjaśnia ogólne zasady funkcjonowanie transportu w

warunkach gospodarki rynkowej

kolokwium

pisemne

wykład K1A_W04(++)

K1A_W12(++)

K1A_W23(++)

2 charakteryzuje potrzeby transportowe i ich źródła oraz

popyt na usługi transportowe

kolokwium

pisemne

wykład

K1A_W04(++)

K1A_W12(++)

K1A_W23(++)

3 potrafi opisać cechy rynku usług w sektorze TSL kolokwium

pisemne

wykład

K1A_W04(++)

K1A_W12(++)

K1A_W23(++)

4 definiuje funkcje przedsiębiorstwa w sektorze transportu kolokwium

pisemne,

wykonanie

projektu

wykład

K1A_W26(++)

K1A_W04(++)

K1A_W12(++)

K1A_W23(++)

5 potrafi wyjaśnić podstawy rachunku ekonomicznego w

transporcie

kolokwium

pisemne,

wykonanie

projektu

wykład

projekt

K1A_W26(++)

K1A_W04(++)

K1A_W12(++)

K1A_U05(++)

K1A_U13 (++)

6 przeprowadza obliczenia podstawowych elementów

analizy ekonomicznej przedsiębiorstwa transportowego

wykonanie

projektu

wykład

projekt

K1A_W26(++)

K1A_W04(++)

K1A_W12(++)

K1A_U05(++)

K1A_U13(++)

7 potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej

podejmowanych działań inżynierskich

wykonanie

projektu

wykład

projekt

K1A_W26(++)

K1A_W04(++)

K1A_W12(++)

K1A_U05(++)

K1A_U13(++)

8 ma świadomość ważności i zrozumienie ekonomicznych

aspektów i skutków działalności inżynierskiej i związanej z

tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje.

wykonanie

projektu

projekt K1A_K02 (++)



30 15

Treści kształcenia:

Wykład: transport i jego otoczenie gospodarcze, lokalizacja osadnictwa i produkcji, transport jako dział gospodarki,

funkcje transportu, funkcjonowanie transportu w warunkach gospodarki rynkowej, metody identyfikacji potoków

ładunków i pasażerów, rynek usług w sektorze TSL, potrzeby transportowe i ich źródła, popyt na usługi

transportowe i jego charakterystyka, podaż usług transportowych – przedsiębiorstwa transportowe, spedycyjne i

logistyczne, funkcje przedsiębiorstwa w sektorze transportu, charakterystyka wybranych rynków transportowych –

ceny, taryfy, metody ich tworzenia, ekonomiczna specyfika transportu pasażerskiego – regionalnego i miejskiego,

koszty stałe i zmienne w transporcie – struktura, efektywność, wydajność i inne parametry produkcji transportowej,

specyfika organizacyjna i ekonomiczna produkcji transportowej w układzie wielogałęziowym, rachunek

ekonomiczny w transporcie, polityka transportowa – cele, podmioty, instrumenty, polityka transportowa Polski i

Unii Europejskiej.

Projekt: analityczna ocena funkcjonowania przedsiębiorstwa transportowego z wykorzystaniem elementów analizy

ekonomicznej i prognozowania gospodarczego

19. Egzamin: nie


1. Miecznikowski S. (red.): Gospodarowanie w transporcie kolejowym Unii Europejskiej. Wyd. U.G.,Gdańsk

2007 r.

2. Perenc J.: Marketing. Sposób myślenia i działania Wyd. Uniw. Szczec., Szczecin 2006 r.

3. Załoga E., Kwarciński T.: Strategie rynkowe w transporcie. Wyd. Uniw. Szczec., Szczecin 2006 r.

4. Krawiec S.: Kształtowanie struktury ekonomicznej współczesnego systemu transportowego. Wyd. Pol. Śl.,

Gliwice 2008 r.

21. Literatura uzupełniająca: 1. Krawiec S.: Prognozowanie gospodarcze z wykorzystaniem modeli adaptacyjnych. Wyd. WSEiA, Bytom 2006.




1 Wykład 30/23

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/25

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/48





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ELEKTRONIKA 2. Kod przedmiotu: MK_6






8. Specjalność:

9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Zbigniew Czapla, dr hab. inż. Wiesław Pamuła prof. PŚ




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Elektrotechnika, znajomość zagadnień obwodów

prądu elektrycznego.

16. Cel przedmiotu: nabycie wiedzy i umiejętności obejmujących znajomość zasady działania i budowy elementów

półprzewodnikowych, układów scalonych oraz analizę działania podstawowych analogowych i cyfrowych układów

elektronicznych, w tym oraz mikrokomputerów jednoukładowych.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozróżnia elementy i układy elektroniczne. kolokwium

pisemne

wykład K1A_W11(++)

2 opisuje właściwości elementów i układów elektronicznych. kolokwium

pisemne

wykład K1A_W11(++)

3 wyjaśnia działanie elementów i układów elektronicznych. kolokwium

pisemne

wykład

K1A_W11(++)

K1A_U06(+)

4 potrafi interpretować parametry elementów i układów

elektronicznych.

kolokwium

pisemne

wykład K1A_W11(++)

K1A_U06(+)

5 potrafi stosować elementy i układy elektroniczne kolokwium

pisemne

wykład K1A_U27(+)



30

Treści kształcenia: Podstawowe pojęcia i określenia. Podstawowe układy sterowania. Budowa, właściwości, charakterystyki

i parametry podstawowych elementów elektronicznych. Układy elektroniczne pomiarowe i napędowe. Elementy

techniki mikroprocesorowej. Architektura mikrokomputerów jednoukładowych. Układy pracy podstawowych

elementów elektronicznych.

19. Egzamin: nie


1. Horowitz H., Hill W.: Sztuka elektroniki. WKŁ, Warszawa 2009.

2. Skorupski A.: Podstawy techniki cyfrowej. WKŁ, Warszawa 2004.

3. Czapla Z., Skorwider J., Pamuła W.: Laboratorium elektroniki i cyfrowych systemów sterowania. Skrypt 2362,

Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2004.


1. Tietze U., Schenk C.: Układy półprzewodnikowe. WNT, Warszawa 2009.

2. Krzyżanowski R.: Układy mikroprocesorowe. Wydawnictwo Mikom, Warszawa 2004.

3. Gałka P., Gałka P.: Podstawy programowania mikrokontrolera 8051. Wydawnictwo Mikom, Warszawa 2000.




1 Wykład 30/49

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/49





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ELEKTRONIKA 2. Kod przedmiotu: MK_7






8. Specjalność:

9. Semestr: 4


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Zbigniew Czapla, dr hab. inż. Wiesław Pamuła prof. PŚ




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: elektrotechnika, znajomość zagadnień obwodów

prądu elektrycznego.

16. Cel przedmiotu: nabycie wiedzy i umiejętności obejmujących znajomość zasady działania i budowy elementów

półprzewodnikowych, układów scalonych oraz analizę działania podstawowych analogowych i cyfrowych układów

elektronicznych, w tym mikrokomputerów jednoukładowych.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 opisuje właściwości elementów i układów elektronicznych sprawozdania

z ćwiczeń lab.

laboratorium K1A_W11(++)

2 potrafi wytłumaczyć działanie elementów

i układów elektronicznych

sprawozdania

z ćwiczeń lab.


K1A_U06(+)

3 przeprowadza pomiary parametrów elementów i układów

elektronicznych

sprawozdania

z ćwiczeń lab.


K1A_W19(++)

K1A_U12(++)

4 sporządza dokumentację, formułuje wnioski. sprawozdania

z ćwiczeń lab.


K1A_U08(++)

K1A_U20(+)

5 potrafi pracować indywidualnie i w zespole sprawozdania

z ćwiczeń lab.

laboratorium K1A_U07(++)

K1A_K03(+)



30

Treści kształcenia: Podstawowe pojęcia i określenia. Podstawowe układy sterowania. Budowa, właściwości, charakterystyki

i parametry podstawowych elementów elektronicznych. Układy elektroniczne pomiarowe i napędowe. Elementy

techniki mikroprocesorowej. Architektura mikrokomputerów jednoukładowych. Układy pracy podstawowych

elementów elektronicznych.

19. Egzamin: nie


1. Horowitz H., Hill W.: Sztuka elektroniki. WKŁ, Warszawa 2009.

2. Skorupski A.: Podstawy techniki cyfrowej. WKŁ, Warszawa 2004.

3. Czapla Z., Skorwider J., Pamuła W.: Laboratorium elektroniki i cyfrowych systemów sterowania. Skrypt 2362,

Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2004.


1. Tietze U., Schenk C.: Układy półprzewodnikowe. WNT, Warszawa 2009.

2. Krzyżanowski R.: Układy mikroprocesorowe. Wydawnictwo Mikom, Warszawa 2004.

3. Gałka P., Gałka P.: Podstawy programowania mikrokontrolera 8051. Wydawnictwo Mikom, Warszawa 2000.




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/58





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ELEKTROTECHNIKA 2. Kod przedmiotu: MK_8






8. Specjalność:

9. Semestr: 2

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Budowy Pojazdów Samochodowych

11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Zbigniew H. Żurek prof. PŚ




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, elektryczność, magnetyzm, matematyka,

umiejętność obsługi komputera w stopniu podstawowym

16. Cel przedmiotu: Umiejętność analizy pracy obwodów elektrotechnicznych. Znajomość działania

podstawowych obwodów prądu stałego, prądu przemiennego, obwodów impulsowych oraz maszyn elektrycznych

stosowanych w środkach transportu samochodowego i transportu szynowego



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1 zna podstawowe prawa dotyczące obwodów elektrycznych i

magnetycznych, identyfikuje i stosuje

w zadaniach teoretycznych, rozpoznaje możliwość rozwiązań

praktycznych w przemyśle,

egzamin

wykład

K1A_W20(+)

K1A_U02(+)

2 oblicza obwody prądu (także aplikacje przemysłowe) egzamin

wykład

K1A_W20(+)

K1A_U02(+)

3 wyznacza analitycznie obwody nieliniowe elektryczne

i magnetyczne (rozróżnia zastosowania laboratoryjne

i przemysłowe)

egzamin

wykład

K1A_U12(+)

K1A_U14(+)

4 zna metody rozwiązywania obwodów oczkowych egzamin

wykład

+ ćwiczenia

K1A_U11(++)

K1A_U14(+)

5 potrafi wyznaczać moce, pracę prądu elektrycznego egzamin wykład

+ ćwiczenia

K1A_K03(+)

K1A_K04(+)

K1A_U07(+)



30 30

Treści kształcenia: Wykład: Podstawowe pojęcia, określenia i prawa z zakresu: obwodów prądu stałego, prądu przemiennego, zasilania

impulsowego, budowy i pracy maszyn elektrycznych oraz projektowania napędu. Podstawowe pojęcia określenia i

prawa z zakresu obwodów magnetycznych z uwzględnieniem magnetycznego pole rozproszenia. Metody

rozwiązywania obwodów prądu stałego na przykładach stosowanych w transporcie samochodowym (obwody

prądnic i zasilania akumulatorów) jak szynowym (w zakresie obwodów układu napędu jak i zasilania). Wyznaczanie

wartości oraz przebiegów prądów i napięć w układach RLC szeregowych i równoległych podczas zasilania

napięciem przemiennym sinusoidalnym jak i przebiegami impulsowymi (układy zapłonowe, prostownicze

samochodów jak i układy impulsowe obwodów lokomotyw). Pomiar mocy i kompensacja mocy biernej.

Symulacyjne multimedialne – wspomaganie wyznaczania parametrów podstawowych obwodów magnetycznych.

Badania magnetycznego pola rozproszenia i jego zasięgu oraz badanie możliwości jego tłumienia. Maszyny

elektryczne i charakterystyki dynamiczne oraz zastosowania. Projektowanie i analiza podstawowych parametrów

silnika liniowego stosowanego do celów transportowych.

Ćwiczenia: Prawo Ohma (prąd stały i zmienny). Obwody nieliniowe prądu ( stałego i zmiennego) Obwody

elektryczne (prądu stałego i zmiennego) i metody obliczeń, obwody magnetyczne (prądu stałego i zmiennego)

liniowe i nieliniowe (metody obliczeń), podstawowe obliczenie dla podzespołów magnetycznych;

19. Egzamin: tak


1. S. Bolkowski, Teoria obwodów elektrycznych, WNT, Warszawa 2001

21. Literatura uzupełniająca: 1. Miedziński, Elektrotechnika podstawy i instalacje elektrotechniczne, PWN Warszawa 2000

2. H. Rawa, Elektryczność i magnetyzm w technice, PWN Warszawa 2001

3. S. Idzi, Pomiary elektryczne. Obwody prądu stałego, PWN Warszawa 1999

4. G. Łomnicka – Przybyłowska, Pomiary elektryczne. Obwody prądu zmiennego, PWN Warszawa 2000




1 Wykład 30/13

2 Ćwiczenia 30/40

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/53

23. Suma wszystkich godzin:113




27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ELEKTROTECHNIKA 2. Kod przedmiotu: MK_9






8. Specjalność:

9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Zbigniew H. Żurek prof. PŚ




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, elektryczność, magnetyzm, matematyka,

umiejętność obsługi komputera w stopniu podstawowym

16. Cel Umiejętność analizy pracy obwodów elektrotechnicznych. Znajomość analitycznego opisu działania podstawowych

obwodów prądu stałego, prądu przemiennego, obwodów impulsowych oraz maszyn elektrycznych stosowanych w

środkach transportu samochodowego i transportu szynowego



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1 potrafi na podstawie schematu zbudować układ pomiarowy sprawozdanie laboratorium K1A_U03(+)

K1A_U15(+)

2 potrafi obsługiwać urządzenia pomiarowe sprawozdanie laboratorium K1A_W19(+)

K1A_U12(+)

3 pracując w grupie potrafi wykonać proste pomiary elektryczne sprawozdanie laboratorium K1A_U06(+)

K1A_K04(+)

4 potrafi dokonać pomiarów z uwzględnieniem zasad BHP sprawozdanie laboratorium K1A_U25(+)

5 potrafi opracować i ocenić otrzymane wyniki pomiarów sprawozdanie laboratorium K1A_K03(+)



15

Treści kształcenia: Laboratorium: Podstawowe pojęcia do ugruntowania podczas zajęć laboratoryjnych, określenia i prawa z zakresu:

obwodów prądu stałego, prądu przemiennego, zasilania impulsowego, budowy i pracy maszyn elektrycznych oraz

projektowania napędu. Podstawowe pojęcia określenia i prawa z zakresu obwodów magnetycznych z

uwzględnieniem magnetycznego pole rozproszenia. Metody rozwiązywania obwodów prądu stałego na przykładach

stosowanych w transporcie samochodowym (obwody prądnic i zasilania akumulatorów) jak szynowym (w zakresie

obwodów układu napędu jak i zasilania). Wyznaczanie wartości oraz przebiegów prądów i napięć w układach RLC

szeregowych i równoległych podczas zasilania napięciem przemiennym sinusoidalnym jak i przebiegami

impulsowymi (układy zapłonowe, prostownicze samochodów jak i układy impulsowe obwodów lokomotyw).

Pomiar mocy i kompensacja mocy biernej.

19. Egzamin: nie


1. S. Bolkowski, Teoria obwodów elektrycznych, WNT, Warszawa 2001

21. Literatura uzupełniająca: 1. Miedziński, Elektrotechnika podstawy i instalacje elektrotechniczne, PWN Warszawa 2000

2. H. Rawa, Elektryczność i magnetyzm w technice, PWN Warszawa 2001

3. S. Idzi, Pomiary elektryczne. Obwody prądu stałego, PWN Warszawa 1999

4. G. Łomnicka – Przybyłowska, Pomiary elektryczne. Obwody prądu zmiennego, PWN Warszawa 2000




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/50





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ERGONOMIA I BEZPIECZEŃSTWO PRACY 2. Kod przedmiotu: MK_10






8. Specjalność:

9. Semestr: 4


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Rafał Burdzik, prof. nzw. w Pol. Śl.




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: informacje dotyczące ergonomii

16. Cel przedmiotu: Słuchacz powinien: poznać podstawowe pojęcia i definicje ergonomii i ochrony pracy,

czynników antropometrycznych i biomechanicznych, certyfikacji wyrobów, maszyn i urządzeń na spełnienie

wymagań bezpieczeństwa, prawnej ochrony pracy, zagrożeń czynnikami niebezpiecznymi i szkodliwymi w

środowisku pracy, zarządzaniem bezpieczeństwem i higieną pracy, oceną ryzyka zawodowego w zarządzaniu

bezpieczeństwem i higieną pracy



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna zagadnienia związane z ergonomią wykonanie

projektu wykład K1A_W04 (+)

K1A_W23 (+)

2 zna wymagania dotyczące prawnej ochrony pracy wykonanie

projektu wykład K1A_W04 (+)

K1A_W23 (++)

3 potrafi przeprowadzić badania psychotechniczne operatorów

transportu

wykonanie

projektu

projekt K1A_W19 (+)

K1A_U04 (+)

K1A_K03 (+)

4 interpretuje badania psychotechniczne operatorów transportu wykonanie

projektu

projekt K1A_U08 (++)

5 potrafi zbudować dokumentacje systemu zarządzania

bezpieczeństwem i higieną pracy

wykonanie

projektu

wykład K1A_W25 (+)

K1A_U25 (++)

K1A_U26 (+)

6 potrafi dobrać metodę i przeprowadzić ocenę ryzyka

zawodowego

wykonanie

projektu

wykład K1A_U04 (+)

K1A_U25 (+)

K1A_U26 (+)



15 15


Wykład: definicja, przedmiot i zakres ergonomii; ergonomia jako wiedza interdyscyplinarna. Sfery oddziaływania

ergonomii. Czynniki wpływające na bezpieczeństwo i komfort pracy operatorów transportu, w tym hałas i drgania.

Układ: człowiek – obiekt techniczny jako przedmiot badań i aplikacji ergonomii. Ergonomia a technika „przyjazna

człowiekowi”; humanizacja techniki. Proces pracy – pojęcia podstawowe, geneza idei ochrony pracy. Konwencje,

normy i uregulowania międzynarodowe w zakresie bezpieczeństwa, w tym bezpieczeństwa pracy. System ochrony

pracy w Polsce. Certyfikacja wyrobów, maszyn i urządzeń na spełnienie wymagań bezpieczeństwa. Wypadki przy

pracy – występowanie i skutki. Choroby zawodowe – występowanie i skutki.

Projekt: badania koordynacji wzrokowo- ruchowej oraz precyzji ruchów, diagnostyka różnicowania przestrzennego

(stereoskopii) a także ostrości widzenia, określenie dolnego progu wrażliwości wzrokowej oraz czasu adaptacji

receptora wzrokowego po naświetleniu, badania czasu i rodzaju reakcji, pomiar koncentracji oraz podzielność

uwagi, diagnoza zaburzeń zmysłu równowagi.

19. Egzamin: nie


1. Ergonomia z elementami bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w pracy. Wprowadzenie, N. Horst, Wydawnictwo:

Politechnika Poznańska, 2011

2. Instrukcje do projektu ergonomia i bezpieczeństwo pracy

3. Kodeks Pracy


1. Ergonomia z elementami bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w pracy. Zasady i wymagania związane z

materialnym środowiskiem pracy, N. Horst, Wydawnictwo: Politechnika Poznańska, 2011

2. Ergonomia z elementami bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w pracy. Zasady i wymagania związane z odbiorem i

przetwarzaniem bodźców, N. Horst, Wydawnictwo: Politechnika Poznańska, 2011

3. Identyfication of sources, propagation and structure of vibrations affecting men in means of transport based on the

example of automotive vehicles. Burdzik R., JVE Book Series on Vibroengineering ; vol. 1 2351-5260




1 Wykład 15/10

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/35

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/45





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: FIZYKA 2. Kod przedmiotu: MK_11






8. Specjalność:

9. Semestr: 2

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Instytut Fizyki-Centrum Naukowo Dydaktyczne

11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Andrzej Grabowski




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka. wiedza z fizyki i matematyki w zakresie

programów szkół średnich.

16. Cel przedmiotu: Rozszerzenie, pogłębienie oraz usystematyzowanie wiedzy z fizyki jak i poznanie fizycznej

natury podstawowych zjawisk występujących w przyrodzie wraz z ich wykorzystaniem we współczesnej technice

w zakresie przydatnym dla absolwentów wydz. Transportu. Wyrobienie umiejętności matematycznego opisu

prostych problemów fizycznych i technicznych oraz zastosowanie obliczeń numerycznych (w szczególności

programu „Mathematica”) do ich rozwiązywania .



sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 ma ogólną wiedzę w zakresie pojęć i praw fizyki

klasycznej, relatywistycznej i kwantowej oraz

podstawową wiedzę z zakresu oddziaływań

podstawowych.

egzamin pisemny i

ustny

wykład

ćwiczenia

K1A_W01(+)

K1A_W02(+++)

2 ma uporządkowaną wiedzę z zakresu mechaniki punktu

materialnego, układu cząstek, ruchu drgającego oraz

falowego, termodynamiki, elektromagnetyzmu, optyki,

podstaw fizyki kwantowej, fizyki ciała stałego, fizyki

jądrowej.

egzamin pisemny i

ustny

wykład

ćwiczenia

K1A_W03(+++)

3 Posiada umiejętność analizy i poszukiwania rozwiązań

rachunkowych prostych zagadnień technicznych

związanych z poznanymi prawami fizyki.

pytania/ kartkówki/

kolokwium/

ćwiczenia K1A_U01(+)

K1A_U02(+++)

4 Potrafi pracować indywidualnie i w zespole sprawozdanie ćwiczenia K1A_K03(+)



30 30


Wykład: Elementy mechaniki klasycznej punktu materialnego i układu cząstek. Prawa zachowania energii, pędu i

momentu pędu. Mechanika relatywistyczna, postulaty Einsteina, transformacja Lorentza, pęd i energia

relatywistyczna. Ruch drgający i falowy. Zasada ekwipartycji energii. Rozkład Maxwella-Boltzmanna. Zasady

termodynamiki. Entropia. Zjawiska transportu - przewodnictwo cieplne, dyfuzja, lepkość. Pole elektrostatyczne.

Pole magnetyczne. Równania Maxwella dla pola elektromagnetycznego. Fala elektromagnetyczna na granicy dwóch

ośrodków. Optyka geometryczna. Interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światła. Prawa opisujące promieniowanie

cieplne. Korpuskularna natura światła. Zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne. Zjawisko Comptona. Hipoteza de

Broglie'a. Zasada nieoznaczoności Heisenberga. Równanie Schrödingera. Funkcje falowe elektronu w pułapce. Opis

atomu wodoru w oparciu o równanie Schrödingera. Zasada działania lasera i własności światła laserowego.

Struktura pasmowa a własności elektryczne ciał stałych. Jądro atomowe - modele budowy. Rozpady

promieniotwórcze. Oddziaływania podstawowe i cząstki pośredniczące.

Ćwiczenia: W ramach ćwiczeń rachunkowych rozwiązywane są zadania ilustrujące treści omawiane w trakcie

wykładów.

19. Egzamin: tak


Holliday D., Resnick R., Walker J., Podstawy fizyki,t.1-5, Warszawa 2003 r., PWN.

Walker J., Zbiór Zadań - Podstawy fizyki, Warszawa 2003 r., PWN.

Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, pr. zbiorowa pod red. M. Nowaka, wyd. III, skrypty uczelniane nr 2053, Gliwice

1997.

Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, P. Duka, A. Starczewska, E. Wilk, wyd. Pracownia Komputerowa J.

Skalmierskiego, Gliwice-Katowice 2008.

21. Literatura uzupełniająca: Sawieljew I., Kurs fizyki, t.1-3, Warszawa PWN.

Wróblewski A.K., Zakrzewski J.A., Wstęp do fizyki, t.1-2. Warszawa PWN.

Feynman R., Wykłady z Fizyki, t. 1-5 , Warszawa PWN.

Szydłowski H. Pracownia fizyczna, Warszawa 1989 r. PWN.




1 Wykład 30/43

2 Ćwiczenia 30/72

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/115





27. Uwagi: Ćwiczenia laboratoryjne realizowane są w następnym semestrze


1. Nazwa przedmiotu: FIZYKA 2. Kod przedmiotu: MK_12






8. Specjalność:

9. Semestr: 3

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Instytut Fizyki-Centrum Naukowo Dydaktyczne

11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Andrzej Grabowski




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne matematyka. wiedza z fizyki i matematyki w zakresie

programów szkół średnich oraz wykładów odbywających się w poprzednich semestrach.

16. Cel przedmiotu: wyrobienie umiejętności samodzielnego przeprowadzania badań różnych zjawisk i wielkości

fizycznych. Poznanie podstaw obróbki matematycznej wyników pomiarów wraz z ich techniczną interpretacją w

zakresie dostosowanym do tematyki wykonywanych ćwiczeń



sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 ma podstawową wiedzę na temat zasad przeprowadzania i

opracowania wyników pomiarów

wielkości fizycznych , rodzajów niepewności pomiarowych,

sposobów ich wyznaczania i wyrażania.

odpowiedzi ustne

na zajęciach

laboratorium

K1A_W06(++)

K1A_W19(+)

2 potrafi analizować i rozwiązywać proste problemy fizyczne w

oparciu o poznane prawa i metody fizyk i: rozumie podstawowe

prawa fizyczne i potrafi wytłumaczyć na ich podstawie przebieg

zjawisk fizycznych i ich zastosowań w różnych dziedzinach

wiedzy i techniki

odpowiedzi ustne

na zajęciach

laboratorium

K1A_U01(+)

K1A_U01(+)

3 potrafi przeprowadzać proste pomiary fizyczne oraz opracować i

przedstawiać w czytelny sposób ich wyniki a w szczególności:

a) zestawić prosty układ pomiarowy z wykorzystaniem

standardowych urządzeń pomiarowych , zgodnie z podanym

schematem i specyfikacją,

odpowiedzi ustne

na zajęciach,

kolokwium z

wyznaczania

niepewności

pomiarowych

laboratorium

K1A_U03(+++)

K1A_U12(+)

b)wyznaczyć wyniki i niepewności pomiarów bezpośrednich i

pośrednich oraz zapisać je w odpowiedniej formie,

c)dokonać oceny wiarygodności uzyskanych wyników

pomiarowych oraz ich interpretacji na podstawie posiadanej

wiedzy z fizyki.

wykonanie ćwiczeń

przewidzianych w

danym semestrze,

sprawozdanie

z ćwiczenia

laboratoryjnego

laboratorium K1A_U03(+++)

K1A_U12(+)

4 potrafi pracować w zespole i jest odpowiedzialnym za rzetelne

wykonanie pomiarów

wykonywanie

pomiarów i

sprawozdanie z

laboratorium

laboratorium K1A_K03(++)

5 potrafi korzystać ze źródeł z odpowiednim cytowaniem sprawozdanie z

laboratorium




30

Treści kształcenia: Laboratorium: Badanie drgań tłumionych za pomocą galwanometru zwierciadlanego i wyznaczanie parametrów

charakterystycznych galwanometru. Analiza drgań harmonicznych struny. Badanie materiałów za pomocą

defektoskopu ultradźwiękowego. Pomiar współczynnika lepkości powietrza. Wyznaczanie średniej drogi swobodnej

i średnicy cząsteczek gazu oraz liczby Reynoldsa dla przepływu powietrza przez kapilarę. Wyznaczanie

współczynnika przewodnictwa cieplnego ciał stałych. Badanie zależności temperaturowej przewodnictwa

elektrycznego metali i półprzewodników. Badanie atomowych widm emisyjnych gazów metali. Badanie zjawisk

galwanomagnetycznych w ciałach stałych. Badanie zależności temperaturowej natężenia promieniowania

podczerwonego emitowanego przez ciała o różnym stanie powierzchni. Wyznaczanie szerokości szczelin, stałych

siatek dyfrakcyjnych i długości fali sprężystej w szkle w badaniach dyfrakcji światła laserowego. Wyznaczanie

stałej Plancka w badaniach zjawiska fotoelektrycznego zewnętrznego. Wyznaczanie maksymalnej energii i zasięgu

promieniowania β w ciałach stałych. Pomiar dawki promieniowania jądrowego na wybranych stanowiskach pracy.

19. Egzamin: nie


Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, praca zbiorowa pod redakcją M.Nowaka, Wyd. III Skrypty Uczelniane 2053,

Gliwice1997;. Szydłowski H. Pracownia fizyczna, Wyd. PWN Warszawa 1997

21. Literatura uzupełniająca: Grzymkowski R., Kapusta A., i inni : Mathematica. Wyd. Pol. Śl Gliwice

2010. Szydłowski H: Teoria pomiarów, PWN, Warszawa 1974.




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/80





27. Uwagi: Przedmiot jest kontynuacją zajęć z fizyki odbywających się w semestrze drugim. Ćwiczenia

laboratoryjne są uzupełnieniem treści programowych wykładu i odbywają się w laboratoriach Zakładu Fizyki Ciała

Stałego.


1. Nazwa przedmiotu: GRAFIKA INŻYNIERSKA 2. Kod przedmiotu: MK_13






8. Specjalność:

9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Piotr Czech prof. PŚ, dr hab. inż. Piotr Folęga doc. PŚ, dr inż. Zdzisław

Niedziela, dr hab. inż. Grzegorz Wojnar prof. PŚ




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: brak

16. Cel przedmiotu: poznanie i stosowanie zasad tworzenia rysunków technicznych maszynowych oraz

wykorzystanie znormalizowanych elementów tych rysunków.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 charakteryzuje (definiuje) oraz poprawnie wykorzystuje

znormalizowane lub powszechnie używane elementy rysunku

technicznego maszynowego.

kolokwium

zaliczeniowe z

wykładu

wykład K1A_W18(++)

K1A_W20(++)

K1A_U20(+)

2 dobiera do zadania projektowego i poprawnie stosuje sposób

przedstawiania przedmiotów na rysunku technicznym

maszynowym.

zadanie

projektowe +

kolokwium z

projektu

projekt K1A_W18(++)

K1A_U08(+)

K1A_U17(+)

K1A_U20(+)

K1A_U21(+)

3 dobiera sposób wymiarowania do przedstawionego zadania

projektowego i poprawnie go stosuje.

zadanie

projektowe

projekt

K1A_W18(++)

K1A_U08(+)

K1A_U17(+)

K1A_U20(+)

K1A_U21(+)

4 korzysta i stosuje normy związane ze znormalizowanymi

elementami maszyn.

zadanie

projektowe

projekt K1A_U06(+)

K1A_U08(+)

K1A_U17(+)

K1A_U20(++)

K1A_U21(+)

5 potrafi poprawnie zastosować zasady rysunku technicznego i

znormalizowane oznaczenia tworząc elementy graficznej

dokumentacji technicznej.

Zadanie

projektowe +

kolokwium z

projektu

projekt K1A_W18(+++)

K1A_U06(+)

K1A_U08(++)

K1A_U17(+)

K1A_U20(+)

K1A_U21(+)



15 30

Treści kształcenia: Wykład: Znormalizowane elementy rysunku technicznego maszynowego, zasady archiwizowania rysunków,

metody rzutowania, zasady tworzenia widoków i przekrojów elementów maszyn, zasady wymiarowania,

tolerowanie wymiarów i pasowania, tolerowanie kształtu i położenia, oznaczanie chropowatości i obróbki cieplno-

chemicznej powierzchni, zasady rysowania połączeń rozłącznych i nierozłącznych, zasady rysowania

podstawowych elementów maszyn, zasady wykonywania rysunków wykonawczych i złożeniowych elementów

maszyn.

Projekt: Rzutowanie różnymi metodami i wybór minimalnej liczby rzutów. Rzuty aksonometryczne. Wymiarowanie

przedmiotów płaskich, symetrycznych, obrotowych. Rysowanie przekroju, półwidoku-półprzekroju. Poprawne

przedstawianie elementów połączeń gwintowych i spawanych w jednej lub kilku wybranych formach. Tworzenie

rysunku wykonawczego powszechnie wykorzystywanego w technice elementu jakim jest np. wał maszynowy.

19. Egzamin: nie


1. Folęga P., Wojnar G., Czech P.: Zasady zapisu konstrukcji maszyn. Wyd. PŚl. 2012.

21. Literatura uzupełniająca: 1. Folęga P., Czech P., Wojnar G.: Wybrane zagadnienia teoretyczne z grafiki inżynierskiej. Wyd. PŚl. 2010.

2. Wojnar G., Folęga P., Czech P.: Graficzny zapis konstrukcji maszyn - zagadnienia praktyczne. Wyd. PŚl. 2010.

3. Czech P., Wojnar G., Folęga P.: Podstawy komputerowego wspomagania projektowania z wykorzystaniem

środowiska AutoCAD. Wyd. PŚl. 2010.

4. Markusik S., Garncarz G.: Pomoce projektowe w budowie maszyn. Wyd. PŚl. 2004.

5. Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy. WNT.




1 Wykład 15/20

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/70

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/90





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: GRAFIKA INŻYNIERSKA 2. Kod przedmiotu: MK_14






8. Specjalność:

9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Piotr Czech prof. PŚ, dr hab. inż. Piotr Folęga doc.PŚ, dr inż. Zdzisław

Niedziela, dr hab. inż. Grzegorz Wojnar prof. PŚ




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: wiadomości podstawowe z przedmiotu grafika

inżynierska z semestru 1.

16. Cel przedmiotu: tworzenie rysunków technicznych maszynowych, wykorzystanie znormalizowanych

elementów rysunku maszynowego, również z wykorzystaniem wspomagania komputerowego CAD.



sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku studiów

1 rozróżnia elementy rysunku technicznego maszynowego

również znormalizowane

zadanie projektowe projekt K1A_W18(+++)

K1A_W20(++)

K1A_U20(+)

2 dobiera i stosuje sposób wymiarowania do zadania

projektowego wykorzystując CAD


K1A_U08(++)

K1A_U17(+)

K1A_U20(+)

K1A_U21(+)

3 dobiera i stosuje sposób przedstawiania przedmiotów na

rysunku technicznym maszynowym do zadania

projektowego wykorzystując CAD


K1A_U08(++)

K1A_U17(+)

K1A_U20(+)

K1A_U21(+)

4 posługuje się komputerowym wspomaganiem CAD w

rysowaniu części maszyn

zadanie projektowe projekt K1A_U08(+)

K1A_U14(+++)

K1A_U17(+)

5 potrafi zastosować zasady rysunku technicznego tworząc

elementy dokumentacji technicznej wykorzystując CAD

zadanie projektowe projekt K1A_U08(++)

K1A_U14(+++)

K1A_U17(+)

K1A_U20(+)

K1A_U21(+)



30

Treści kształcenia: Tworzenie elementów dokumentacji technicznej również z zastosowaniem programu komputerowego typu CAD.

19. Egzamin: nie


1. Czech P., Wojnar G., Folęga P.: Podstawy komputerowego wspomagania projektowania z wykorzystaniem

środowiska AutoCAD. Wyd. PŚl. 2010.

2. Wojnar G., Czech P., Folęga P.: Komputerowy zapis konstrukcji w przestrzeni trójwymiarowej z

wykorzystaniem programu AutoCAD. Wyd. PŚl. 2012.

21. Literatura uzupełniająca: 1. Folęga P., Wojnar G., Czech P.: Zasady zapisu konstrukcji maszyn. Wyd. PŚl. 2011.

2. Folęga P., Czech P., Wojnar G.: Wybrane zagadnienia teoretyczne z grafiki inżynierskiej. Wyd. PŚl. 2010.

3. Wojnar G., Folęga P., Czech P.: Graficzny zapis konstrukcji maszyn - zagadnienia praktyczne. Wyd. PŚl. 2010.

4. Markusik S., Garncarz G.: Pomoce projektowe w budowie maszyn. Wyd. PŚl. 2004.

5. Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy. WNT.




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/60

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/60





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: INFORMATYKA 2. Kod przedmiotu: MK_15






8. Specjalność:

9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Teresa Pamuła, dr inż. Marcin Staniek




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: technologie informacyjne

16. Cel przedmiotu: nauka podstaw tworzenia algorytmów oraz ich implementacji w językach wysokiego

poziomu.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zaproponować algorytm rozwiązania zadania

inżynierskiego

egzamin

pisemny

wykład

K1A_W11(++)

K1A_U26(+)

2 potrafi ocenić i wybrać właściwe rozwiązanie zadania

inżynierskiego

egzamin

pisemny

wykład

K1A_W11 (++)

K1A_U17 (+)

3 wykonuje implementację prostego algorytmu w języku

wyższego rzędu

sprawdzian

praktyczny

laboratorium

K1A_U11(+)

K1A_U26 (+)

4 rozpoznaje współczesne języki programowania i rodzaje

systemów informatycznych

sprawdzian

praktyczny

laboratorium

K1A_U26(+)

5 potrafi stosować techniki komputerowe

w procesach inżynierskich

sprawdzian

praktyczny

laboratorium

K1A_U11(+)

K1A_U12(+)

6 rozumie potrzebę samokształcenia sprawdzian

praktyczny

laboratorium

K1A_K01(+)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: Języki programowania. Algorytmy i struktury danych. Schematy blokowe. Aplikacje konsolowe i

okienkowe w Delphi. Aplikacje konsolowe w języku C++. Porównanie współczesnych języków programowania.

Laboratoriuim: Środowisko zintegrowane Delphi (IDE). Moduły standardowe i niestandardowe. Programy

sterowane zdarzeniami. Operacje na tablicach. Algorytmy numeryczne. Procedury i funkcje. Przetwarzanie plików

dyskowych. Wykorzystywane oprogramowanie: Delphi 7, Delphi 2007, Microsoft Visual Studio.

19. Egzamin: tak


1. Pamuła T., Krawiec S.: Programowanie strukturalne i obiektowe w Delphi. Wyd. Pol. Śl., Gliwice 2005, ISBN

83-7335-244-9.

2. HELP do oprogramowania.


1. Pamuła T.: Aplikacje w DELPHI. Przykłady. Wydanie III. Wyd. Helion, Gliwice 2010.

2. Wróblewski P.: Algorytmy, struktury danych i techniki programowania. Wydanie IV, Wyd. Helion, Gliwice 2009

3. Horton I.: Visual C++ 2005. Od podstaw. Wyd. Helion, Gliwice 2007.




1 Wykład 30/18

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/58




26. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze praktycznym: 2

27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: INFORMATYKA 2. Kod przedmiotu: MK_16






8. Specjalność:

9. Semestr: 4


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Teresa Pamuła, dr inż. Marcin Staniek




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: technologie informacyjne

16. Cel przedmiotu: nauka podstaw tworzenia algorytmów oraz ich implementacji w językach wysokiego

poziomu.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zaproponować algorytm rozwiązania zadania w

języku C/C++

sprawdzian

praktyczny


K1A_U26(+)

2 potrafi ocenić i wybrać właściwe rozwiązanie zadania w

języku C/C++

sprawdzian

praktyczny

laboratorium.

K1A_U01 (+)

K1A_U12(+)

3 wykonuje implementację prostego algorytmu w języku

C/C++

program

zaliczeniowy

laboratorium K1A_U11 (+)

K1A_U26 (+)

4 rozpoznaje współczesne języki programowania, takie jak

C/C++, Delphi

program

zaliczeniowy


5 potrafi zaprojektować interfejs użytkownika prostej aplikacji program

zaliczeniowy

laboratorium K1A_K01(+)



15

Treści kształcenia: L: Środowisko zintegrowane Visual Studio 2010. Moduły standardowe i niestandardowe. Programy sterowane

zdarzeniami. Operacje na tablicach. Algorytmy numeryczne. Procedury i funkcje. Przetwarzanie plików

dyskowych.

Wykorzystywane oprogramowanie: Delphi 7, Microsoft Visual Studio.

19. Egzamin: nie


1. Pamuła T., Krawiec S.: Programowanie strukturalne i obiektowe w Delphi. Wyd. Pol. Śl., Gliwice 2005, ISBN

83-7335-244-9;

2. HELP do oprogramowania.


1. Marszałek Z. Woźniak M. Podstawy programowania w języku C/C++, Wyd. Pol. Śl., Gliwice 2012;

2. Wróblewski P.: Algorytmy, struktury danych i techniki programowania. Wydanie IV, Wyd. Helion, Gliwice

2009

3. Horton I.: Visual C++ 2005. Od podstaw. Wyd. Helion, Gliwice 2007.




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/36




26. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze praktycznym: 2

27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: INFRASTRUKTURA TRANSPORTU 2. Kod przedmiotu: MK_17






8. Specjalność:

9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Grzegorz Karoń




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka na poziomie szkoły średniej, zna

podstawy wiedzy o społeczeństwie

16. Cel przedmiotu: poznanie funkcji, formy oraz podstawowych parametrów technicznych elementów

infrastruktury transportowej, nabycie umiejętności analizy i użytkowania urządzeń infrastruktury transportowej.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 klasyfikuje i charakteryzuje wybrane sieci transportowe TEN-T,

potrafi wskazać ich elementy i wzajemne powiązania

kolokwium

pisemne

wykład K1A_W17 (++),

K1A_W21 (++),

K1A_U06 (+),

2 objaśnia i porównuje właściwości funkcjonalne i eksploatacyjne

wybranych dróg transportowych

kolokwium

pisemne


K1A_W21 (++),

K1A_U06 (++)

3 potrafi wymienić i scharakteryzować parametry techniczne i

układ konstrukcyjny dróg samochodowych

kolokwium

pisemne


K1A_W21 (++),

4 klasyfikuje i charakteryzuje wybrane sieci transportowe w

Polsce

kolokwium

pisemne


K1A_W21 (++),

K1A_U06 (++),

5 wymienia i opisuje parametry techniczne elementów

składowych układów torowych

kolokwium

pisemne


K1A_W21 (++),

K1A_U06 (++),

6 potrafi przygotować i wykonać badania ruchu drogowego i

kolejowego na potrzeby analiz i podejmowania decyzji w

planowaniu i projektowaniu infrastruktury transportu

sprawozdanie

laboratorium K1A_U06 (++),

K1A_K03 (++),

7 przeprowadza analizę wyników pomiarów, ocenia

przeprowadzone eksperymenty, opracowuje raporty z ćwiczeń

sprawozdanie


8 potrafi pracować indywidualnie i w zespole sprawozdanie laboratorium K1A_U07(++)

K1A_K03 (++),



30 15

Treści kształcenia: Wykład: sieci transportowe w Polsce i województwie śląskim - stan istniejący i programy rozwoju, ogólna

charakterystyka i klasyfikacja infrastruktury transportowej, właściwości funkcjonalne i eksploatacyjne dróg

transportowych, drogi lądowe, wodne i powietrzne, rurociągi, obciążenia eksploatacyjne, podstawowe parametry

techniczne i układ konstrukcyjny dróg lądowych, wodnych i rurociągów, węzły transportowe – terminale transportu

lądowego, wodnego i powietrznego, infrastruktura transportu miejskiego, infrastruktura złożonych systemów

transportowych, metody kształtowania infrastruktury, kierunki rozwoju infrastruktury – tendencje światowe

Laboratorium: badanie ruchu jako podstawa analiz i podejmowania decyzji w planowaniu i projektowaniu

infrastruktury transportu, badanie ruchu na potrzeby: kształtowania, projektowania i modernizacji sieci linii

kolejowych, obliczenia właściwej liczby torów stacyjnych, projektowania punktów ładunkowych i urządzeń obsługi

podróżnych, ocena przeprowadzonych eksperymentów, raporty.

19. Egzamin: nie


1. Towpik K., Gołaszewski A., Kukulski J.: Infrastruktura transportu samochodowego. Oficyna Wyd. Politechniki

Warszawskiej, Warszawa 2006.

2. Towpik K.: Infrastruktura transportu kolejowego. Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2004.

3. Basiewicz T., Gołaszewski A., Rudziński L.: Infrastruktura transportu. Oficyna Wyd. Politechniki



1. Gaca S., Suchorzewski W., Tracz M.: Inżynieria ruchu drogowego. WKŁ, Warszawa 2008

2. Woch J.: Podstawy inżynierii ruchu kolejowego. WKŁ, Warszawa 1977.




1 Wykład 30/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/76





27. Uwagi:

(faculty stamp) COURSE DESCRIPTION

1. Course title: INTERNATIONAL LOGISTICS 2. Course code MK_18

3. Validity of course description: 2017/2018

4. Level of studies: 1st cycle / 2nd cycle of higher education

5. Mode of studies: intramural studies / extramural studies

6. Field of study: Transport (FACULTY SYMBOL) RT

7. Profile of studies: general academic

8. Programme:

9. Semester: 5

10. Faculty teaching the course: Department of Logistics and Aviation Technology

11. Course instructor: dr inż. Maria Cieśla

12. Course classification:

13. Course status: elective

14. Language of instruction: English

15. Pre-requisite qualifications: Mathematics, Operational Research

16. Course objectives: The aim of the course is to familiarize students with the major issues of international

logistics in terms of Polish foreign trade. Preparing students to work within enterprises of international trade by

identifying the basic phenomena and processes related to the movement of goods. To familiarize students with

English terminology of the topics discussed.

17. Description of learning outcomes:

Nr Learning outcomes description Method of

assessment

Teaching

methods

Learning outcomes

reference code

1. understands differentiates between international logistics

systems

written test lecture

K1A_W13(++)

K1A_U06 (++)

2. can analyze the costs of the logistics solutions

written test lecture

K1A_W12(++)

K1A_U05(++)

3. can evaluate and select the appropriate technical and

organizational solution of logistics problem

project

assessment

project K1A_U17(++)

4. can design own logistics solutions to the problem project

assessment

project K1A_U16(++)

5. able to work individually on a project project

assessment

project K1A_U07(++)

K1A_K06(+)

18. Teaching modes and hours

Lecturre Ćlasses Laboratory Project Seminar

30

Syllabus description:

Semester 5 :

Lecture: Logistics – etymology, history and definition. Logistics system. International supply chain. Supply Chain

Management (SCM). International logistics strategies. Bull-whip effect in international supply chains. Outsourcing

as a supply chain strategy. Logistics service providers. International logistics characteristics. International

transportation and forwarding. International warehousing. Logistics customer service. Reverse logistics.

19. Examination: no

20. Primary sources:

Donald F. Wood: International Logistics, Springer, USA 1995

Douglas Long: International Logistics: Global Supply Chain Management, Springer, USA 2003

C. Donald J. Waters: Global logistics:new directions in supply chain management, Kogan Page Publishers,

2007

21. Secondary sources:

C. Donald J. Waters: Logistics:An Introduction to Supply Chain Management, Palgrave Macmillan, 2003

C. Donald J. Waters, Donald Waters: Global logistics and distribution planning: strategies for management,

Kogan Page, 1999

John Mangan, Chandra Lalwani, Tim Butcher: Global Logistics and Supply Chain Management, John Wiley

& Sons, 2008

22. Total workload required to achieve learning outcomes

# Teaching mode : Contact hours / Student workload hours

1 Lecture 30/15

2 Classes /

3 Laboratory /

4 Project /

5 BA/ MA Seminar /

6 Other /

Total number of hours 30/15

23. Total hours:105

24. Number of ECTS credits: 1

25. Number of ECTS credits allocated for contact hours: 1

26. Number of ECTS credits allocated for in-practice hours (laboratory classes, projects): 0

27. Comments:


1. Nazwa przedmiotu: INŻYNIERIA MATERIAŁOWA 2. Kod przedmiotu: MK_19






8. Specjalność:

9. Semestr: 2

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Eksploatacji Pojazdów Samochodowych

11. Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. Andrzej Posmyk, prof. dr hab. inż. Tomasz Węgrzyn




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, chemia

16. Cel przedmiotu: poznanie zależności pomiędzy budową materiałów a ich właściwościami, poznanie metod

badania materiałów, poznanie metod obróbki cieplno-chemicznej



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 umie określić zależności pomiędzy budową materiałów a ich

właściwościami

kolokwium wykład

laboratorium

K1A_W09 (+++)

K1A_U08(+)

K1A_U15

K1A_U21

2 zna metody badania materiałów: pomiar twardości, badanie

wytrzymałości doraźnej i zmęczeniowej, badanie twardości

kolokwium wykład

laboratorium

K1A_W09 (+++)

K1A_W19 (+)

K1A_U15(+)

3 zna podstawy obróbki cieplno-chemicznej, umie dobrać rodzaj i

parametry hartowania w zależności od składu chemicznego stali

kolokwium wykład

laboratorium

K1A_W09 (+++)

K1A_U08 (+)

K1A_U11(+)

4 umie dobrać rodzaj i parametry odpuszczania i wyżarzania w

zależności od składu chemicznego stali

kolokwium wykład

laboratorium

K1A_W09 (+++)

K1A_U08(+)

K1A_U11(+)

5 umie dobrać warunki utwardzania dyspersyjnego dla zadanego

składu chemicznego stopu metali kolorowych

kolokwium wykład

laboratorium

K1A_W09 (+++)

K1A_U08(+)

K1A_U11(+)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: Wiadomości podstawowe: tworzywa metaliczne i niemetaliczne (polimery, szkło, ceramika), kompozyty,

materiały do budowy dróg (betony, kruszywa, masy bitumiczne), krystalizacja, struktury krystaliczne, wiązania;

Wpływ budowy na właściwości materiałów: zależność wytrzymałości i twardości od budowy;

Stopy żelazo-węgiel: stale, staliwa i żeliwa;

Obróbka cieplna i cieplno-chemiczna: przemiana martenzytyczna, bainityczna, austenit-perlit;

Badanie procesu krystalizacji, badanie twardości tworzyw konstrukcyjnych różnymi metodami, metalograficzne

badania makroskopowe i mikroskopowe stali węglowych i stopowych, żeliw węglowych i stopowych, stopów

metali nieżelaznych, materiałów kompozytowych, wyznaczanie udziałów objętościowych faz stopu oraz obliczanie

wielkości ziarn różnymi metodami, wpływ obróbki cieplnej na właściwości stali oraz żeliw, identyfikacja tworzyw

sztucznych

Laboratorium:

1. Metalograficzne badania makroskopowe stali węglowych.

2. Metalograficzne badania mikroskopowe stali stopowych.

3. Metalograficzne badania mikroskopowe żeliw węglowych i stopowych .

4. Metalografia ilościowa – wyznaczaniem udziałów objętościowych faz stopu za pomocą metody węzłowej oraz

obliczanie wielkości ziarn metodami Jeffriesa i Sałtykowa.

Badanie twardości tworzyw konstrukcyjnych.

19. Egzamin: nie


1. Woźnica H.: Podstawy materiałoznawstwa. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 1998.

2. Blicharski M.: Wstęp do inżynierii materiałowej. WNT, Warszawa 2003

21. Literatura uzupełniająca: 1. Śleziona J.: Podstawy technologii kompozytów. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 1998.

2. Blicharski M.: Inżynieria materiałowa Stal. WNT, Warszawa 2004

3. Prowans S: Struktura Stopów. PWN, Warszawa 2000.

4. Przybyłowicz K., Przybyłowicz J.: Materiałoznawstwo w pytaniach i odpowiedziach. WNT, Warszawa 2006



kontaktowych / pracy studenta 1 Wykład 30/30

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/57





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: JĘZYK ANGIELSKI 2. Kod przedmiotu: MK_20

RJM1/RT-T-PO-SI/01-A/B2t


4. Forma kształcenia: studia pierwszego stopnia

5. Poziom kształcenia: studia stacjonarne



8. Specjalność: -

9. Semestr: 1. semestr studiów (1. semestr kształcenia językowego)

10. Jednostka prowadząca przedmiot: RJM1

11. Prowadzący przedmiot: mgr Mariusz Starak



14. Język prowadzenia zajęć: angielski

15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Znajomość języka angielskiego na poziomie B1

16. Cel przedmiotu: 1. Podniesienie poziomu znajomości języka angielskiego.

2. Poszerzenie posiadanej przez studenta znajomości języka obcego ogólnego o umiejętność posługiwania się

słownictwem specjalistycznym charakterystycznym dla danej dziedziny, zgodnej z kierunkiem studiów.

3. Przygotowanie do korzystania z obcojęzycznych źródeł w zakresie studiowanego kierunku

4. Przygotowanie do posługiwania się językiem obcym w środowisku zawodowym


Nr Opis efektu kształcenia Metoda sprawdzenia

efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla kierunku

studiów

1. Posiada odpowiednią do poziomu zaawansowania

językowego B2 wiedzę z zakresu gramatyki

i struktur leksykalnych pozwalającą na rozumienie

i tworzenie różnego rodzaju wypowiedzi ustnych

i pisemnych na tematy ogólne i specjalistyczne

z niewielką ilością błędów nie utrudniających przekazania

sensu wypowiedzi; rozróżnia i nazywa większość struktur

gramatycznych, właściwie dobiera je do charakteru i

kontekstu wypowiedzi pisemnych

i ustnych; stosuje słownictwo odpowiednie do tematu

wypowiedzi pisemnej i ustnej; tłumaczy podstawowe

terminy techniczne na język polski lub angielski, objaśnia

ich znaczenie, identyfikuje z różnymi dziedzinami techniki.

pisemne testy

kontrolne i/lub ustne

odpowiedzi

sprawdzające

znajomość gramatyki

i słownictwa

ćwiczenia K1A_W04

K1A_W05

2. Odpowiednio do poziomu zaawansowania językowego B2

rozumie, analizuje i interpretuje większość treści

przekazywanych ustnie i pisemnie z zakresu tematyki

ogólnej oraz technicznej pochodzących ze źródeł

zaadoptowanych do celów dydaktycznych oraz niezbyt

skomplikowanych materiałów autentycznych o tematyce

związanej z obranym kierunkiem studiów; wyszukuje

wskazane informacje w tekście, łączy fakty

w zasłyszanej wypowiedzi; rozumie znaczenie głównych

wątków przekazu ustnego i pisemnego.

pisemne testy

kontrolne

sprawdzające

umiejętność słuchania

i czytania ze

zrozumieniem

ćwiczenia K1A_U06

K1A_U10

K1A_U11

K1A_U20


tworzy poprawne krótkie wypowiedzi pisemne gł.

o charakterze praktycznym i formalnym, sporządza np. CV

lub sprawozdanie, redaguje maila i/lub list formalny; stosuje

właściwy dla danej formy styl, wyrażenia

i format.

krótkie wypowiedzi

pisemne sprawdzane

w ramach testów

kontrolnych, pracy

domowej lub

indywidualnej na

zajęciach

ćwiczenia K1A_U08

K1A_U10

K1A_U11


tworzy i organizuje wypowiedzi oparte o informacje

pozyskane z materiałów źródłowych innych niż literatura

podstawowa, formułuje wypowiedzi w sposób przejrzysty i

komunikatywny; wyjaśnia pojęcia techniczne, objaśnia

działanie podstawowych urządzeń lub mechanizmów,

ocenia wady i zalety rozwiązań technicznych,

uporządkowuje informacje i argumenty; streszcza

przeczytane artykuły o tematyce technicznej gł. związanej z

obranym kierunkiem studiów.

wypowiedzi ustne np.

streszczenia artykułów,

opis elementów

technicznych,

prezentacje formalne

o tematyce związanej

z obranym kierunkiem

studiów

ćwiczenia K1A_U09

K1A_U10

K1A_U11

5. Rozumie potrzebę rozwijania umiejętności językowych

przez całe życie; ma świadomość różnic interpersonalnych i

interkulturowych i z tą świadomością współdziała w grupie

przyjmując w niej różne role; odpowiednio do poziomu

zaawansowania językowego B2 porozumiewa się zarówno

w kontekście ogólnym jak i technicznym na tyle płynnie i

spontanicznie, że może prowadzić rozmowę z innymi

użytkownikami języka angielskiego, również rodzimymi;

formułuje i przekazuje swoje opinie w sposób

komunikatywny, rozumie wypowiedzi rozmówcy, wyciąga

z nich wnioski, wyraża sprzeciw lub zgodę, argumentuje,

sugeruje rozwiązania, pyta o zdanie i broni swojego oraz

podejmuje decyzje; charakteryzuje i analizuje proste dane

przedstawione nieskomplikowanej w formie graficznej.

ocena aktywności

i zaangażowania na

zajęciach w oparciu

o interakcje

z prowadzącym

zajęcia, pracę w parach

lub grupach oraz

przygotowanie do

zajęć

ćwiczenia K1A_K01

K1A_K02

K1A_K03

K1A_K07

K1A_U10



30

Treści kształcenia: Ćwiczenia: tematyka/słownictwo, funkcje komunikacyjne i struktury gramatyczne zgodne z „Europejskim

Systemem Opisu Kształcenia Językowego” na poziomie biegłości językowej B2 w oparciu o język specjalistyczny –

techniczny oraz zgodne z właściwym dla poziomu i podręcznika rozkładem materiału

(http://www.polsl.pl/Jednostki/RJM1-SJO )

19. Egzamin: NIE

20. Literatura podstawowa (jeden z podręczników do wyboru):

‘Technology 2’ Eric H. Glendinning & Alison Pohl; Oxford University Press

‘Technical English 3’ David Bonamy; Longman-Pearson Education

21. Literatura uzupełniająca: Platforma Zdalnej Edukacji / “Technical English” D. Bonamy; Pearson-Longman / “Professional English In Use.

Engineering” M.Ibbotson; Cambridge University Press / “Technical English. Vocabulary & Grammar” N.Brieger,

A.Pohl; Summertown Publishing / “Selected Aspects of Technical English” A.Gazda, M.Ittner, I.Rocznik; Wyd.

Pol.Śl. / “Technical English Vocabulary Guide” B.Badowska-Janecka, I.Rocznik; Wyd.Pol.Śl. / “Vocabulary and

Practice in Technical English” I.Seta-Dąbrowska, B.Stefanowicz; Wyd.Pol.Śl. / “Living English Structure”

W.Stannard Allen; Longman / “A Practical English Grammar” A.J.Thomson, A.V.Martinet; Oxford English / “First

Certificate Language Practice”, M.Vince; Macmillan / “3rd

Edition Market Leader Intermediate”, David Cotton,

David Falvey, Simon Kent, Pearson Longman / “Language Leader Upper Intermediate”, David Cotton, David

Falvey.Simon Kent, Pearson Longman

22. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia Lp. Forma zajęć Liczba godzin kontaktowych / pracy studenta

1. Wykład /

2. Ćwiczenia 30/30

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/30



25. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach z bezpośrednim udziałem

nauczyciela akademickiego: 1

26. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze

praktycznym (laboratoria, projekty): 0

27. Uwagi: Rozkłady materiału - http://www.polsl.pl/Jednostki/RJM1-SJO

http://www.polsl.pl/Jednostki/RJM1-SJO










8. Specjalność: -







15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Znajomość języka angielskiego na poziomie B1;

osiągnięcie przedmiotowych efektów kształcenia zakładanych na 1. semestr kształcenia językowego na

pierwszym stopniu studiów








efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Posiada odpowiednią do poziomu zaawansowania językowego

B2 wiedzę z zakresu gramatyki i struktur leksykalnych

pozwalającą na rozumienie i tworzenie różnego rodzaju

wypowiedzi ustnych i pisemnych na tematy ogólne

i specjalistyczne z niewielką ilością błędów nie utrudniających

przekazania sensu wypowiedzi; rozróżnia

i nazywa większość struktur gramatycznych, właściwie dobiera

je do charakteru i kontekstu wypowiedzi pisemnych

i ustnych; stosuje słownictwo odpowiednie do tematu

wypowiedzi pisemnej i ustnej; tłumaczy podstawowe terminy

techniczne na język polski lub angielski, objaśnia ich znaczenie,

identyfikuje z różnymi dziedzinami techniki.

pisemne testy


odpowiedzi

sprawdzające


i słownictwa

ćwiczenia K1A_W04

K1A_W05



przekazywanych ustnie i pisemnie z zakresu tematyki ogólnej

oraz technicznej pochodzących ze źródeł zaadoptowanych do

celów dydaktycznych oraz niezbyt skomplikowanych

materiałów autentycznych o tematyce związanej z obranym

kierunkiem studiów; wyszukuje wskazane informacje w tekście,

łączy fakty w zasłyszanej wypowiedzi; rozumie znaczenie

głównych wątków przekazu ustnego i pisemnego.

pisemne testy

kontrolne

sprawdzające

umiejętność

słuchania

i czytania ze

zrozumieniem

ćwiczenia K1A_U06

K1A_U10

K1A_U11

K1A_U20



o charakterze praktycznym i formalnym, sporządza np. CV lub

sprawozdanie, redaguje maila i/lub list formalny; stosuje

właściwy dla danej formy styl, wyrażenia i format.

krótkie wypowiedzi

pisemne sprawdzane

w ramach testów

kontrolnych, pracy

domowej lub

indywidualnej na

zajęciach

ćwiczenia K1A_U08

K1A_U10

K1A_U11


tworzy i organizuje wypowiedzi oparte o informacje pozyskane

z materiałów źródłowych innych niż literatura podstawowa,

formułuje wypowiedzi w sposób przejrzysty

i komunikatywny; wyjaśnia pojęcia techniczne, objaśnia

działanie podstawowych urządzeń lub mechanizmów, ocenia

wady i zalety rozwiązań technicznych, uporządkowuje

informacje i argumenty; streszcza przeczytane artykuły

o tematyce technicznej gł. związanej z obranym kierunkiem

studiów.

wypowiedzi ustne

np. streszczenia

artykułów, opis

elementów

technicznych,



z obranym

kierunkiem studiów

ćwiczenia K1A_U09

K1A_U10

K1A_U11

5. Rozumie potrzebę rozwijania umiejętności językowych przez

całe życie; ma świadomość różnic interpersonalnych

i interkulturowych i z tą świadomością współdziała w grupie



w kontekście ogólnym jak i technicznym na tyle płynnie

i spontanicznie, że może prowadzić rozmowę z innymi


formułuje i przekazuje swoje opinie w sposób komunikatywny,

rozumie wypowiedzi rozmówcy, wyciąga





ocena aktywności

i zaangażowania na


o interakcje

z prowadzącym

zajęcia, pracę w

parach lub grupach

oraz przygotowanie

do zajęć

ćwiczenia K1A_K01

K1A_K02

K1A_K03

K1A_K07

K1A_U10



30





19. Egzamin: NIE



‘Technical English 3’ David Bonamy / Longman-Pearson Education






W.Stannard Allen; Longman / “A Parctical English Grammar” A.J.Thomson, A.V.Martinet; Oxford English / “First


Edition Market Leader Intermediate “, David Cotton,

David Falvey, Simon Kent, Pearson Longman / “Language Leader Upper Intermediate “, David Cotton, David

Falvey, Simon Kent, Pearson Longman.


1. Wykład /

2. Ćwiczenia 30/30

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/30


















8. Specjalność: -

















efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do


studiów




wypowiedzi ustnych i pisemnych na tematy ogólne i

specjalistyczne z niewielką ilością błędów nie utrudniających

przekazania sensu wypowiedzi; rozróżnia i nazywa większość

struktur gramatycznych, właściwie dobiera je do charakteru i

kontekstu wypowiedzi pisemnych i ustnych; stosuje

słownictwo odpowiednie do tematu wypowiedzi pisemnej i

ustnej; tłumaczy podstawowe terminy techniczne na język

polski lub angielski, objaśnia ich znaczenie, identyfikuje z

różnymi dziedzinami techniki.

pisemne testy


odpowiedzi

sprawdzające


i słownictwa

ćwiczenia K1A_W04

K1A_W05







kierunkiem studiów; wyszukuje wskazane informacje w

tekście, łączy fakty w zasłyszanej wypowiedzi; rozumie

znaczenie głównych wątków przekazu ustnego i pisemnego.

pisemne testy

kontrolne

sprawdzające

umiejętność

słuchania

i czytania ze

zrozumieniem

ćwiczenia K1A_U06

K1A_U10

K1A_U11

K1A_U20



o charakterze praktycznym i formalnym, sporządza np. CV

lub sprawozdanie, redaguje maila i/lub list formalny; stosuje


krótkie wypowiedzi

pisemne sprawdzane

w ramach testów

kontrolnych, pracy

domowej lub

indywidualnej na

zajęciach

ćwiczenia K1A_U08

K1A_U10

K1A_U11


tworzy i organizuje wypowiedzi oparte o informacje

pozyskane z materiałów źródłowych innych niż literatura

podstawowa, formułuje wypowiedzi w sposób przejrzysty




informacje i argumenty; streszcza przeczytane artykuły o

tematyce technicznej gł. związanej z obranym kierunkiem

studiów.

wypowiedzi ustne

np. streszczenia

artykułów, opis

elementów

technicznych,



z obranym

kierunkiem studiów

ćwiczenia K1A_U09

K1A_U10

K1A_U11


całe życie; ma świadomość różnic interpersonalnych i

interkulturowych i z tą świadomością współdziała

w grupie przyjmując w niej różne role; odpowiednio do

poziomu zaawansowania językowego B2 porozumiewa się

zarówno w kontekście ogólnym jak i technicznym na tyle

płynnie i spontanicznie, że może prowadzić rozmowę

z innymi użytkownikami języka angielskiego, również

rodzimymi; formułuje i przekazuje swoje opinie w sposób

komunikatywny, rozumie wypowiedzi rozmówcy, wyciąga z

nich wnioski, wyraża sprzeciw lub zgodę, argumentuje,




ocena aktywności

i zaangażowania na


o interakcje

z prowadzącym

zajęcia, pracę w

parach lub grupach

oraz przygotowanie

do zajęć

ćwiczenia K1A_K01

K1A_K02

K1A_K03

K1A_K07

K1A_U10



30





19. Egzamin: NIE












David Falvey, Simon Kent, Pearson Longman / “ Language Leader Upper Intermediate”, David Cotton, David

Falvey, Simon Kent, Pearson Longman.


1. Wykład /

2. Ćwiczenia 30/30

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/30


















8. Specjalność: -
















Nr Opis efektu kształcenia

Metoda

sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do


studiów




wypowiedzi ustnych i pisemnych na tematy ogólne i

specjalistyczne z niewielką ilością błędów nie utrudniających

przekazania sensu wypowiedzi; rozróżnia i nazywa większość

struktur gramatycznych, właściwie dobiera je do charakteru i

kontekstu wypowiedzi pisemnych i ustnych; stosuje słownictwo

odpowiednie do tematu wypowiedzi pisemnej i ustnej; tłumaczy

podstawowe terminy techniczne na język polski lub angielski,

objaśnia ich znaczenie, identyfikuje z różnymi dziedzinami

techniki.

pisemne testy

kontrolne i/lub

ustne odpowiedzi

sprawdzające

znajomość

gramatyki

i słownictwa /

egzamin pisemny

ćwiczenia K1A_W04

K1A_W05







kierunkiem studiów; wyszukuje wskazane informacje w tekście,

łączy fakty w zasłyszanej wypowiedzi; rozumie znaczenie

głównych wątków przekazu ustnego i pisemnego.

pisemne testy

kontrolne

sprawdzające

umiejętność

słuchania

i czytania ze

zrozumieniem /

egzamin pisemny

ćwiczenia K1A_U06

K1A_U10

K1A_U11

K1A_U20



o charakterze praktycznym i formalnym, sporządza np. CV lub

sprawozdanie, redaguje maila i/lub list formalny; stosuje


krótkie

wypowiedzi

pisemne

sprawdzane

w ramach testów

kontrolnych, pracy

domowej lub

indywidualnej na

zajęciach /

egzamin pisemny

ćwiczenia K1A_U08

K1A_U10

K1A_U11


tworzy i organizuje wypowiedzi oparte o informacje pozyskane

z materiałów źródłowych innych niż literatura podstawowa,

formułuje wypowiedzi w sposób przejrzysty




informacje i argumenty; streszcza przeczytane artykuły

o tematyce technicznej gł. związanej z obranym kierunkiem

studiów.

wypowiedzi ustne

np. streszczenia

artykułów, opis

elementów

technicznych,

prezentacje

formalne

o tematyce

związanej

z obranym

kierunkiem

studiów / egzamin

ustny

ćwiczenia K1A_U09

K1A_U10

K1A_U11


całe życie; ma świadomość różnic interpersonalnych

i interkulturowych i z tą świadomością współdziała w grupie



w kontekście ogólnym jak i technicznym na tyle płynnie

i spontanicznie, że może prowadzić rozmowę z innymi


formułuje i przekazuje swoje opinie w sposób komunikatywny,

rozumie wypowiedzi rozmówcy, wyciąga





ocena aktywności

i zaangażowania na

zajęciach

w oparciu

o interakcje

z prowadzącym

zajęcia, pracę

w parach lub

grupach oraz

przygotowanie do

zajęć / egzamin

ustny

ćwiczenia K1A_K01

K1A_K02

K1A_K03

K1A_K07

K1A_U10



30





19. Egzamin: TAK












David Falvey , Simon Kent, Pearson Longman / “ Language Leader Upper Intermediate”, David Cotton, David

Falvey, Simon Kent, Pearson Longman


1. Wykład /

2. Ćwiczenia 30/30

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/30







1. Nazwa przedmiotu: LOGISTYKA 2. Kod przedmiotu: MK_24




6. Kierunek studiów: Transport (RT)


8. Specjalność:

9. Semestr: 5

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Logistyki i Technologii Lotniczych

11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Maria Cieśla




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: badania operacyjne, umiejętność obsługi programów

komputerowych

16. Cel przedmiotu: Poznanie podstawowych zagadnień i problemów związanych z aktywnością w dziedzinie

logistyki



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozróżnia systemy logistyczne

pisemne

kolokwium

projekt K1A_W13(++)

K1A_U06 (++)

2 potrafi przeanalizować koszty danego rozwiązania

logistycznego

pisemne

kolokwium

projekt K1A_W12(++)

K1A_U05(++)

3 potrafi ocenić i wybrać właściwe rozwiązanie techniczno-

organizacyjne problemu

wykonanie

projektu

projekt K1A_U17(++)

4 potrafi zaprojektować własne rozwiązania logistyczne problemu wykonanie

projektu

projekt K1A_U16(++)

5 potrafi pracować indywidualnie nad projektem wykonanie

projektu

projekt K1A_U07(++)

K1A_K06(+)



15


Projekt: Ogólna analiza systemów logistycznych. Ustalenie zapotrzebowania na powierzchnię magazynową. Ocena

kosztów transportu w systemach logistycznych. Kształtowanie decyzji o wyborze lokalizacji magazynów. Ogólna

analiza poziomu zapasów w firmie. Optymalizacja trasy przejazdu.

19. Egzamin: nie

20. Literatura podstawowa: 1. Mindur M.: Logistyka; Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji, Warszawa – Radom 2012;

2. Kisperska - Moroń D.: Podstawy podejmowania decyzji logistycznych w przedsiębiorstwie; Akademia

Ekonomiczna (skrypt), 1998.


1. Kowalska K.: Logistyka zaopatrzenia; Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Katowice 2005;

2. Załoga E.: Trendy w transporcie lądowym Unii Europejskiej; Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu

Szczecińskiego, Szczecin 2013;

3. Jacyna M.: Wybrane zagadnienia modelowania systemów transportowych; Oficyna Wydawnicza Politechniki





1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/30

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/30





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: MATEMATYKA 2. Kod przedmiotu: MK_25






8. Specjalność:

9. Semestr: 1

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Wydział Matematyki Stosowanej

11. Prowadzący przedmiot: dr inż E.Mateja-Losa, dr J.Pochciał




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: brak wymagań wstępnych

16. Cel przedmiotu: Celem kształcenia jest opanowanie materiału z zakresu podstaw rachunku różniczkowego i

algebry niezbędnego dla wypracowania umiejętności opisu procesów i zjawisk w języku analizy matematycznej i

algebry, oraz wykorzystanie aparatu tych dziedzin matematyki do rozwiązywania różnorodnych problemów

technicznych w szczególności związanych z zagadnieniami występującymi w transporcie.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna postać algebraiczną i trygonometryczną liczby zespolonej;

wykonuje podstawowe działania algebraiczne na liczbach

zespolonych

sprawdzian pisemny,

egzamin

wykład,

ćwiczenia

K1A_W01(+),

K1A_U01(+)

2 rozumie pojęcie funkcji; zna podstawowe funkcje

elementarne, rozwiązuje proste równania i nierówności

sprawdzian pisemny,

egzamin

wykład,

ćwiczenia

K1A_W01(+),

K1A_U01(+)

3 potrafi, w prostych przypadkach, wyznaczać granice ciągów i

funkcji oraz badać zbieżność szeregów

sprawdzian pisemny,

egzamin

wykład,

ćwiczenia

K1A_W01(+),

K1A_U01(+)

4 rozumie pojęcia funkcji ciągłej i różniczkowalnej, oblicza

pochodne funkcji złożonych

sprawdzian pisemny,

egzamin

wykład,

ćwiczenia

K1A_W01(+),

K1A_U01(+)

5 potrafi wykorzystać pochodną do badania własności funkcji sprawdzian pisemny,

egzamin

wykład,

ćwiczenia

K1A_W01(+),

K1A_U01(+)



45 45

Treści kształcenia: Wykład: Elementy logiki; liczby zespolone; pojęcie funkcji, funkcje elementarne; ciągi i szeregi liczbowe; granica i

ciągłość funkcji; pochodna funkcji, pochodne wyższych rzędów, reguły różniczkowania, klasyczne twierdzenia

rachunku różniczkowego, najważniejsze zastosowania pochodnej;

Ćwiczenia: Tematyka ćwiczeń ściśle odpowiada treści prowadzonych wykładów; ćwiczenia wzbogacają i

uzupełniają wykład, przede wszystkim w kierunku metod obliczeniowych oraz różnego rodzaju interpretacji.

19. Egzamin: tak

21.Literatura podstawowa:

R.Grzymkowski, Matematyka dla studentów wyższych uczelni technicznych, WPKJS, Gliwice 2002.

W.Żakowski, W.Kołodziej, Analiza matematyczna, czI i II, Wydawnictwo Naukowo Techniczne, Warszawa 2003.

R.Grzymkowski, Matematyka zadania i odpowiedzi, WPKJS, Gliwice 2002.

W.Krysicki, L.Włodarski , Analiza matematyczna w zadaniach, PWN, Warszawa 1986

22,Literatura uzupełniająca:

W.Rudin, Podstawy analizy matematycznej, PWN, Warszawa 1982

G.M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy I całkowy, tom I,II i III. PWN, Warszawa 2001

G.N.Berman, Zbiór zadań z analizy matematycznej, WPKJS, Gliwice 2002.

W.Stankiewicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni techn., PWN,Warszawa 1983.




1 Wykład 45/50

2 Ćwiczenia 45/80

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 90/130





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: MATEMATYKA 2. Kod przedmiotu: MK_26






8. Specjalność:

9. Semestr: 2

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Wydział Matematyki Stosowanej

11. Prowadzący przedmiot: dr inż E. Mateja-Losa, dr J. Pochciał




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka sem. I

16. Cel przedmiotu: Celem kształcenia jest poszerzenie wiedzy i umiejętności nabytych na pierwszym semestrze

o elementy geometrii analitycznej, elementy rachunku całkowego, rachunku różniczkowego funkcji wielu

zmiennych oraz rachunku całkowego funkcji wielu zmiennych. Nabyte kwalifikacje pozwalają studentowi na

swobodniejsze wykorzystanie aparatu matematycznego do formułowania i rozwiązywania zaawansowanych

problemów technicznych, w szczególności związanych z zagadnieniami występującymi w transporcie.

17. Efekty kształcenia: student, który zaliczył przedmiot:


efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi korzystać z pojęcia macierzy, w szczególności dla

rozwiązywania układów równań liniowych

sprawdzian pisemny,

egzamin

wykład,

ćwiczenia

K1A_W01(+)

K1A_U01(+)

2 zna podstawy geometrii analitycznej; rozumie znaczenie

iloczynu skalarnego i wektorowego

sprawdzian pisemny,

egzamin

wykład,

ćwiczenia

K1A_W01(+),

K1A_U01(+)

3 potrafi obliczać proste całki nieoznaczone przez

podstawienie i przez części

sprawdzian pisemny,

egzamin

wykład,

ćwiczenia

K1A_W01(+),

K1A_U01(+)

4 rozumie pojęcie całki oznaczonej; potrafi wskazać jej

zastosowania geometryczne

sprawdzian pisemny,

egzamin

wykład,

ćwiczenia

K1A_W01(+),

K1A_U01(+)

5 zna i potrafi wykorzystać podstawowe pojęcia rachunku

różniczkowego funkcji wielu zmiennych, potrafi wyznaczać

ekstrema lokalne funkcji wielu zmiennych

sprawdzian pisemny,

egzamin

wykład,

ćwiczenia

K1A_W01(+),

K1A_U01(+)



30 30

Treści kształcenia: Wykład: Wyznaczniki, macierze, układy równań liniowych; elementy geometrii analitycznej, iloczyn skalarny i

wektorowy, prosta i płaszczyzna w przestrzeni; całka pojedyncza nieoznaczona i oznaczona, podstawowe metody

obliczania , główne twierdzenia rachunku całkowego, przykłady zastosowań całki oznaczonej; rachunek

różniczkowy funkcji wielu zmiennych, ekstrema funkcji wielu zmiennych; podstawy równań różniczkowych

zwyczajnych

Ćwiczenia: Tematyka ćwiczeń ściśle odpowiada treści prowadzonych wykładów; ćwiczenia wzbogacają i

uzupełniają wykład, przede wszystkim w kierunku metod obliczeniowych oraz różnego rodzaju interpretacji.

19. Egzamin: tak

21.Literatura podstawowa:

R.Grzymkowski, Matematyka dla studentów wyższych uczelni technicznych, WPKJS, Gliwice 2002.

W.Żakowski, W.Kołodziej, Analiza matematyczna, czI i II, Wydawnictwo Naukowo Techniczne, Warszawa 2003.

W.Rudnicki, Wykłady z analizy matematycznej, PWN, Warszawa 2001

R.Grzymkowski, Matematyka zadania i odpowiedzi, WPKJS, Gliwice 2002.

W.Krysicki, L.Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, PWN, Warszawa 1986

22.Literatura uzupełniająca:

W.Rudin, Podstawy analizy matematycznej, PWN, Warszawa 1982

G.M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy I całkowy, tom I,II i III. PWN, Warszawa 2001

G.N.Berman, Zbiór zadań z analizy matematycznej, WPKJS, Gliwice 2002.

W.Stankiewicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni techn., PWN,Warszawa 1983.




1 Wykład 30/30

2 Ćwiczenia 30/60

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/ 90





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: MECHANIKA TECHNICZNA 2. Kod przedmiotu: MK_27






8. Specjalność:

9. Semestr: 2


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Bogna Mrówczyńska




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka

16. Cel przedmiotu: umiejętność rozwiązywania problemów technicznych w oparciu o prawa mechaniki.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 ma uporządkowaną wiedzę z zakresu: mechaniki punktu

materialnego

egzamin

pisemny

wykład

K1A_W03(+++)

K1A_U02(++)

2 ma elementarną wiedzę w zakresie praw mechaniki i ich

stosowania

egzamin

pisemny

wykład

K1A_W09(++)

3 potrafi wykorzystać poznane prawa i metody mechaniki do

rozwiązywania typowych zadań ze statyki

egzamin

pisemny,

kolokwium

wykład,

ćwiczenia

K1A_U02(++)

4 ma uporządkowaną wiedzę z zakresu mechaniki bryły sztywnej egzamin

pisemny

wykład K1A_W03(++)

5 potrafi analizować i rozwiązywać proste zagadnienia kinematyki

w oparciu o poznane prawa i metody kinematyki

egzamin

pisemny,

kolokwium

wykład,

ćwiczenia

K1A_U02(++)



30 30

Treści kształcenia: Wykład: Mechanika ciał stałych i płynów w ujęciu klasycznym – aksjomaty. Statyka – układ płaski i przestrzenny.

Tarcie. Kinematyka punktu i ciała sztywnego. Ruch płaski, obrotowy i kulisty bryły. Dynamika punktu i ciała

sztywnego. Równania Newtona. Prawa zachowania.

Ćwiczenia: Umiejętność modelowania układów mechanicznych, wyznaczania reakcji i sił wewnętrznych.

Wyznaczanie prędkości i przyspieszeń w ruchu punktu i bryły sztywnej. Klasyfikowanie dynamicznych równań

ruchu i dobór metod rozwiązywania. Wyznaczanie środków ciężkości i momentów bezwładności.

19. Egzamin: tak


1. Misiak J.: Mechanika ogólna. Tom I i II, WNT, Warszawa, 1998, wydania regularnie wznawiane.

2. Misiak J.: Zadania z mechaniki ogólnej. Tom I, II i III, WNT, Warszawa, 1999.

21. Literatura uzupełniająca: 1. Gryboś R.: Podstawy mechaniki płynów. Tom I i II, PWN, Warszawa, 1998.

2. Leyko J.: Mechanika ogólna. Tom I i II, PWN, Warszawa, 2006.

3. Mrówczyńska B.: Materiały do wykładów przygotowane pod Power Pointem, a udostępnione poprzez platformę

edukacyjną.




1 Wykład 30/24

2 Ćwiczenia 30/48

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/72





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: METROLOGIA WIELKOSCI

GEOMETRYCZNYCH

2. Kod przedmiotu: MK_28






8. Specjalność:

9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Rafał Burdzik prof. PŚ, dr hab. inż. Łukasz Konieczny, dr inż. Jan Warczek




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, fizyka, mechanika techniczna

16. Cel przedmiotu: opanowanie wiedzy teoretycznej z metrologii długości i kąta. Praktyczne wykorzystanie

wiedzy teoretycznej w trakcie zajęć laboratoryjnych.



sprawdzenia

efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozpoznaje przyrządy pomiarowe stosowane w metrologii

wielkości geometrycznych

kolokwium

pisemne

wykład K1A_W19(+++)

K1A_W06(+)

K1A_U03(+)

K1A_U15(++)

2 rozróżnia metody pomiarowe stosowane w metrologii długości

i kąta

kolokwium

pisemne

wykład

K1A_W19(+++)

K1A_U11(+)

K1A_U03(++)

K1A_U15(++)

3 stosuje metody pomiarowe wg przyjętego kryterium sprawozdania laboratorium K1A_W19(+++)

K1A_U15(+++)

K1A_U03(++)

4 wyznacza niepewność pomiaru sprawozdania laboratorium K1A_W06(++)

K1A_W19(++)

K1A_U20(+)

K1A_K03(+)

5 potrafi pracować indywidualnie i w zespole sprawozdania laboratorium K1A_U07(+++)

K1A_U08(++)

K1A_U20(+)

K1A_K03(+++)

K1A_K04(++)



15 15

Treści kształcenia: Wykład: Przyrządy pomiarowe oraz ich klasyfikacja według przeznaczenia, zasad działania i cech metrologicznych.

Metody pomiaru wielkości geometrycznych. Rachunek błędów pomiarów oraz analiza ich genezy. Metody

statystycznej analizy wyników pomiarów. Współrzędnościowa technika pomiarowa.

Laboratorium: Pomiary wymiarów zewnętrznych, wewnętrznych, mieszanych i pośrednich na przykładzie części

maszyn wykorzystywanych w transporcie. Pomiary odchyłek kształtu i położenia. Rachunek błędów pomiarów.

Weryfikacja stanu technicznego przyrządów pomiarowych.

19. Egzamin: nie


Jakubiec W., Malinowski J.: Metrologia wielkości geometrycznych. WNT, Warszawa 2007

Praca zbiorowa (red.) Z. Humiennego: Specyfikacje geometrii wyrobów (GPS). WNT, Warszawa 2004


Praca zbiorowa: Współczesna metrologia. Zagadnienia wybrane. WNT, Warszawa 2007




1 Wykład 15/10

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/50





27. Uwagi:

(pieczęć jednostki organizacyjnej) KARTA PRZEDMIOTU

1) Nazwa przedmiotu: NIEPEWNOŚĆ POMIARU I RACHUNEK

BŁĘDÓW

2) Kod przedmiotu: MK_29






8. Specjalność:

9. Semestr: 3






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: wybrane zagadnienia z matematyki , wybrane

zagadnienia z fizyki

16. Cel przedmiotu: Celem przedmiotu jest prawidłowe rozumienie rachunku błędów pomiarowych oraz

opanowanie umiejętności wyznaczania niepewność pomiarową.

17. Efekty kształcenia:1

Nr Opis efektu kształcenia Metoda sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku

studiów

1. Zna i identyfikuje przyczyny błędów pomiarów kolokwium ćwiczenia K1A_W07(+)

2. Zna metody wyznaczania niepewności pomiarów kolokwium ćwiczenia K1A_W06(++)

3. Stosuje prawidłowy zapis wyniku pomiaru kolokwium ćwiczenia K1A_U12(+)

4. Ma umiejętność interpretacji wyników pomiarów

uzyskanych różnymi metodami

kolokwium ćwiczenia K1A_W06(+)



30

Treści kształcenia: Ćwiczenia: Podstawy rachunku błędów i opracowanie wyników pomiaru, liczbowe miary błędu, kryteria klasyfikacji

błędów pomiaru, błędy systematyczne, przypadkowe i nadmierne, modele matematyczny i fizyczne, analiza błędów

przypadkowych. Wyznaczenie niepewności uzyskanego wyniku pomiaru metodami A oraz B w pośrednich i

bezpośrednich metodach pomiarowych. Przenoszenie błędów i niepewności przy pomiarach pośrednich.

19. Egzamin: nie


1. John.R. Taylor: Wstęp do analizy błędu pomiarowego, PWN, Warszawa 1999

2. Jerzy Arendarski: Niepewność pomiarów, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 2006

3. Coleman, H. W. and Steele, W. G.: Experimentation and Uncertainty Analysis for

Engineers, 2nd Edition, Wiley Interscience Publication, John Wiley & Sons, Inc., 1999.


1. Tumanski S.: Technika pomiarowa. WNT, Warszawa 2007.

2. GUM 1995 with minor corrections. Evaluation of measurement data — Guide to the expression of uncertainty in

measurement First edition September 2008 © JCGM 2008

3. H. Szydłowski, Niepewności w pomiarach – międzynarodowe standardy w praktyce, Wydawnictwo Naukowe

UAM, Poznań, 2001.

4. Dokument EA-04/16. Wytyczne EA dotyczące wyrażania niepewności w badaniach ilościowych. 2003




1. Wykłady /

2. Ćwiczenia 30/15

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/15


24. Liczba punktów ECTS:

1


nauczyciela akademickiego:

1

26. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze praktycznym

(laboratoria, projekty, ćwiczenia):

1

27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: OCHRONA ŚRODOWISKA

W TRANSPORCIE







8. Specjalność:

9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Tomasz Figlus prof. PŚ, dr inż. Mirosław Witaszek




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, matematyka, chemia

16. Cel przedmiotu: zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami z ochrony środowiska w transporcie



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów


1 opisuje problemy ekologii w transporcie zaliczenie


K1A_W22(+)

K1A_U17(+)

2 potrafi wyjaśnić cykl życia środków transportu zaliczenie wykład K1A_W21(+++)

K1A_W22(+++)

K1A_U17(++)

3 definiuje i objaśnia powstawanie podstawowych

toksycznych składników spalin i ich wpływ na

człowieka

zaliczenie wykład K1A_W21(++)

K1A_W22(+++)

K1A_U17(++)

4 zna metody pomiaru emisji związków toksycznych

w spalinach pojazdu

zaliczenie wykład K1A_W21(++)

K1A_W22(+++)

K1A_U15(+)

K1A_U17(++)

5 definiuje i opisuje powstawanie hałasu w transporcie

oraz jego pomiary

zaliczenie wykład K1A_W21(+++)

K1A_W22(++)

K1A_U15(+)

K1A_U17(++)

6 ma świadomość wpływu transportu na środowisko

naturalne

zaliczenie wykład K1A_K02(+++)

K1A_K07(++)



30

Treści kształcenia: Podstawowe wiadomości dotyczące ekologii, w tym ekologii w transporcie, cykl życia pojazdu z uwzględnieniem

zagospodarowania produktów odpadowych powstających w wyniku eksploatacji i likwidacji pojazdów, wpływ

paliw i materiałów eksploatacyjnych na ekologię w transporcie, specyfika zanieczyszczenia środowiska przez

pojazdy poszczególnych grup środków transportu, rodzaje analizatorów i stosowane techniki pomiarów emisji

składników spalin, testy badawcze pojazdów samochodowych, normy emisji składników spalin aktywne i pasywne

metody zmniejszenia toksyczności gazów wylotowych z silnika, zagadnienia związane z hałasem w transporcie,

minimalizacja hałasu silnika, pojazdu, potoków pojazdów.

19. Egzamin: nie


1. Merkisz J.: Ekologiczne problemy silników spalinowych. Tom I i II. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej,

Poznań 1999

2. Chłopek Z.: Ochrona środowiska naturalnego. WKŁ Warszawa 2002


1. Materiały prezentacyjne firm motoryzacyjnych

2. Materiały zamieszczone na stronie internetowej Ministerstwa Środowiska




1 Wykład 30/48

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/48





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE

W TRANSPORCIE







8. Specjalność:

9. Semestr: 4


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Aleksander Król




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: technologie informacyjne, badania operacyjne,

umiejętność obsługi pakietów oprogramowania użytkowego

16. Cel przedmiotu: poznanie podstawowych pojęć z zakresu organizacji i zarządzania, ogólna charakterystyka

form prowadzenia działalności gospodarczej, podstawy rachunkowości oraz marketingu przy uwzględnieniu

specyfiki transportu



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna podstawowe zagadnienia z zakresu organizacji i zarządzania kolokwium wykład K1A_W25(++)

2 zna formy prowadzenia działalności gospodarczej kolokwium wykład K1A_W26(++)

3 rozumie złożoność organizacji i znaczenie jej otoczenia kolokwium +

zaliczenie

laboratorium

wykład +

laboratorium

K1A_U04(+)

K1A_U24(++)

K1A_K02(++)

4 rozumie podstawy rachunkowości w zakresie koniecznym do

sprawnego zarządzania


5 zna narzędzia informatyczne wspomagające proces zarządzania zaliczenie

laboratorium


6 potrafi pracować indywidualnie i w zespole zaliczenie

laboratorium


K1A_K03(+)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: podstawowe modele organizacji, menedżerowie, zasady skutecznej komunikacji, ewolucja teorii

zarządzania, projektowanie struktury organizacji, rodzaje struktur organizacyjnych, strategia organizacji,

zarządzanie projektem, spółki prawa cywilnego i handlowego, biznesplan i analiza SWOT, podstawy

rachunkowości (konto, zespoły kont, bilans, analiza zysków i strat, cash flow, analiza wskaźnikowa), marketing,

controlling, transport – zadania i formy organizacyjne

Laboratorium: 1. Zagadnienie plecakowe i problem złodzieja, 2. Wykres Gantta w MS EXCEL, 3. Planowanie

przedsięwzięć - GanttProject, 4. Planowanie przedsięwzięć - OpenProject, 5. Podejmowanie decyzji w otoczeniu

rozmytym, 6. Podejmowanie decyzji przy różnych stanach natury (otoczenia), 7. Systemy decyzyjne - GeNIe

19. Egzamin: nie


1. R. W. Griffin, Podstawy zarządzania organizacjami Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 2010

2. D. Burchart - Korol, P. Musiał, Podstawy zarządzania dla inżynierów, Gliwice 2006,


1. instrukcje do zajęć laboratoryjnych

2. materiały do wykładów




1 Wykład 30/12

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /0

Suma godzin 45/41



25. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach z bezpośrednim udziałem nauczyciela akademickiego:2

26. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze praktycznym (laboratoria, projekty):1

27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PODSTAWY EKSPLOATACJI TECHNICZNEJ 2. Kod przedmiotu: MK_32






8. Specjalność:

9. Semestr: 4


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Jan Filipczyk




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, informatyka, fizyka, wytrzymałość

materiałów; znajomość podstaw wytrzymałości materiałów, podstaw teorii systemów, podstawowych zagadnień z

budowy maszyn, podstawowych zagadnień z matematyki

16. Cel przedmiotu: zdobycie umiejętności planowania i nadzorowania zadań obsługowych dla zapewnienia

niezawodnej eksploatacji maszyn i urządzeń transportowych



sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 ma podstawową wiedzę z zakresu systemów eksploatacji

maszyn i urządzeń transportowych

egzamin

pisemny,

wykonanie projektu

wykład

projekt

K1A_W04 (+)

K1A_W15(++)

K1A_U20(+)

2 ma podstawową wiedzę na temat cyklu życia środków

transportu oraz obiektów i systemów technicznych

egzamin

pisemny

wykład

projekt

K1A_W22(+++)

K1A_U26(+)

3 potrafi dobrać system obsługiwania urządzeń przy

uwzględnieniu warunków technicznych

i ekonomicznych

wykonanie projektu

wykład

projekt

K1A_W23(+)

K1A_U05(+)

K1A_U10(+)

K1A_U24(+)

4 potrafi określić wpływ eksploatacji maszyn i urządzeń

na otoczenie

egzamin,

wykonanie projektu

wykład

projekt

K1A_W15(+)

K1A_W21(+)

K1A_U06(+)

K1A_K02(+)

5 potrafi zaprojektować prosty systemu eksploatacji

urządzenia technicznego

wykonanie projektu projekt K1A_U08(+)

K1A_U13(++)

K1A_U05(+)

K1A_U06(+)

6 potrafi zaprojektować prosty system diagnozowania

stanu technicznego urządzenia technicznego

wykonanie projektu projekt K1A_U08(+)

K1A_U15(+)

K1A_U17(+)

7 potrafi pracować indywidualnie i w zespole wykonanie projektu projekt K1A_U07(+)

K1A_K03(+)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: prakseologiczne i ekonomiczne aspekty eksploatacji urządzeń technicznych (transportowych), pojęcie

starzenia, klasyfikacja stanów technicznych pojazdów, stany graniczne, kryteria oceny przydatności do użytkowania;

obsługiwanie urządzeń technicznych; rodzaje obsługiwania; metody wyznaczania resursów międzyobsługowych;

elementy projektowania systemów obsługiwania; dobór parametrów użytkowania urządzeń z uwzględnieniem

obciążeń trwałych i chwilowych; diagnostyka techniczna; metody zapewnienia gotowości technicznej, zagadnienia

trwałości maszyn i urządzeń transportowych; zastosowanie modelowania i badań symulacyjnych w eksploatacji.

Projekt: projekt systemu eksploatacji środków transportu w przedsiębiorstwie transportowym; projekt systemu

diagnozowania urządzenia technicznego.

19. Egzamin: tak


1. J. Filipczyk: Materiały dydaktyczne – Podstawy eksploatacji technicznej. Katowice 2011.

2. Z. Smalko: Podstawy eksploatacji technicznej pojazdów. Oficyna wydawnicza Politechniki Warszawskiej,

Warszawa 1998.

3. B. Żółtowski: S. Niziński: Modelowanie procesów eksploatacji maszyn. Akademia Techniczno – Rolnicza w

Bydgoszczy, Wojskowy Instytut Techniki Pancernej i Samochodowej, Bydgoszcz – Sulejówek 2002.

21. Literatura uzupełniająca: 1. S. Niziński: Eksploatacja obiektów technicznych. Biblioteka problemów eksploatacji. ITE Wojskowy Instytut

Techniki Pancernej i Samochodowej, Bydgoszcz – Sulejówek 2002.

2. Gronowicz J.: Ochrona środowiska w transporcie lądowym. Wydawnictwo i Zakład Poligrafii Instytutu

Technologii Eksploatacji, Radom 2003

3. Migdalski J. (redakcja): Inżynieria niezawodności. Poradnik. Zetom, Warszawa




1 Wykład 30/17

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/30

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/47





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PODSTAWY INŻYNIERII RUCHU 2. Kod przedmiotu: MK_33






8. Specjalność:

9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Elżbieta Macioszek, dr inż. Grzegorz Karoń, mgr inż. Ireneusz Celiński




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: systemy i procesy transportowe; infrastruktura

transportu, matematyka, informatyka, znajomość arkusza kalkulacyjnego.

16. Cel przedmiotu: wprowadzenie studentów w problematykę zagadnień związanych z inżynierią ruchu,

praktyczne wykorzystanie w toku dalszego kształcenia elementarnych zasad inżynierii ruchu w analizie i

projektowaniu elementów sieci transportowych, zapoznanie studentów z obowiązującą w kraju metodologią

szacowania zdolności przepustowych różnych elementów sieci transportowych (tj. skrzyżowań bez sygnalizacji

świetlnej, rond, skrzyżowań z sygnalizacją świetlną), znajomość analitycznych modeli potoków ruchu.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 wymienia i definiuje główne nurty inżynierii ruchu (drogowego,

kolejowego, morskiego i lotniczego)

egzamin

(cz. ustna)


K1A_U06 (+),

K1A_K02 (++)

2 rozróżnia, objaśnia i porównuje wszystkie rodzaje prędkości

pojazdów

egzamin

(cz. pisemna)

wykład

K1A_W14 (++),

K1A_U06 (+)

3 potrafi wymienić i scharakteryzować klasyczne modele ruchu

drogowego

egzamin

(cz. pisemna)

wykład

K1A_W14 (++)

4 oblicza przepustowość skrzyżowania bez sygnalizacji świetlnej sprawozdanie

laboratorium K1A_U26(++),

K1A_K04 (+),

K1A_U06 (+),

K1A_U08 (++)

5 oblicza przepustowość ronda egzamin

(cz. ustna)


K1A_K04 (+),

K1A_U06 (+),

K1A_U08 (++)

6 oblicza przepustowość skrzyżowania z sygnalizacją świetlną sprawozdanie


K1A_K04 (+),

K1A_U06 (+),

K1A_U08 (++)

7 potrafi scharakteryzować porty morskie i porty lotnicze pod

kątem zadań i celów inżynierii ruchu

egzamin

(cz. ustna)

wykład K1A_W14 (++)

8 tłumaczy główne idee w zakresie bezpieczeństwa ruchu

drogowego oraz potrafi rozróżnić i nazywać poszczególne

środki uspokojenia ruchu drogowego

egzamin

(cz. ustna)


K1A_U06 (+),

K1A_K02 (++)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: wprowadzenie w zakres problematyki inżynierii ruchu, ruch regulowany i samoregulujący się na

przykładzie ruchu kolejowego i samochodowego - specyfika różnych procesów transportowych. Podstawowe

charakterystyki potoków ruchu, klasyfikacja jednostek ruchu. Analityczne modele ruchu: model jazdy za liderem,

modele ciągłe, makroskopowe i inne, badanie efektywności wykorzystania dróg transportowych – modele

deterministyczne i stochastyczne, skrzyżowania drogowe, metody HCM, TRRL – jako wzorcowe rozwiązania w

zakresie inżynierii ruchu, modele symulacyjne ruchu – generowanie wybranych zmiennych losowych. Sterowanie

potokami ruchu: podstawowe zasady organizacji ruchu, podstawy sygnalizacji świetlnej. Prawo o ruchu drogowym

w Unii Europejskiej i w Polsce. Podstawowe zagadnienia bezpieczeństwa ruchu drogowego, program GAMBIT,

wprowadzenie do inżynierii ruchu kolejowego, lotniczego oraz morskiego, udział człowieka w sterowaniu ruchem,

omówienie współczesnych problemów inżynierii ruchu. Wprowadzenie w teorię przepustowości. Metodyka

obliczania przepustowości rond.

Laboratorium: obliczanie przepustowości skrzyżowań bez sygnalizacji świetlnej. Obliczanie przepustowości rond,

obliczanie przepustowości skrzyżowań z sygnalizacją świetlną.

19. Egzamin: tak


1. Gaca S., Suchorzewski W., Tracz M.: Inżynieria Ruchu Drogowego. Teoria i praktyka. WKiŁ, Warszawa 2008.

2. Woch J.: Podstawy inżynierii ruchu kolejowego. WKŁ, Warszawa 1977.

3. Malarski M.: Inżynieria ruchu lotniczego. Oficyna Wydawnicza. Politechniki Warszawskiej. Warszawa 2006.

4. Basiewicz T., Gołaszewski A., Rudziński L.: Infrastruktura transportu. Oficyna wydawnicza Politechniki

Warszawskiej, Warszawa 2007 – rozdział 10.

5. Szczuraszek T.: Bezpieczeństwo ruchu miejskiego. WKiŁ, Warszawa 2008,

6. Macioszek E. Modele przepustowości wlotów skrzyżowań typu rondo w warunkach wzorcowych, Open Access

Library, Volume 3 (21) 2013, s. 1-260.


1. Traffic Flow Theory. TBR. FHWA - publikacja elektroniczna – ogólnodostępna.

2. Gucma S.: Inżynieria ruchu morskiego. Okrętownictwo i Żegluga. Gdańsk 2001.

3. Krystek R.: Zintegrowany System Bezpieczeństwa Transportu. Tom I. Diagnoza bezpieczeństwa transportu w

Polsce. WKiŁ, Warszawa 2009.

4. Krystek R.: Zintegrowany system bezpieczeństwa transportu Tom 2 Uwarunkowania rozwoju integracji

systemów bezpieczeństwa transportu. WKiŁ, Warszawa 2010.

5. Krystek R.: Zintegrowany system bezpieczeństwa transportu Tom 3 Koncepcja Zintegrowanego Systemu

Bezpieczeństwa Transportu w Polsce. WKiŁ, Warszawa 2010.




1 Wykład 30/26

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/51





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN 2. Kod przedmiotu: MK_34






8. Specjalność:

9. Semestr: 4


11. Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Bogusław Łazarz, dr hab. inż. Grzegorz Wojnar prof. PŚ, dr inż.

Grzegorz Peruń




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: grafika inżynierska, inżynieria materiałowa,

mechanika techniczna, wytrzymałość materiałów. Umiejętność czytania rysunków technicznych maszynowych,

doboru materiałów, przeprowadzanie analizy stanu naprężenia oraz wykonywanie analiz wytrzymałościowych.

16. Cel przedmiotu: Umiejętność konstruowania oraz wykonywania obliczeń wytrzymałościowych wybranych

elementów maszyn transportowych. Dobór elementów znormalizowanych w budowie maszyn. Zapoznanie się z

metodologią projektowania i konstruowania maszyn, konstruowaniem podstawowych elementów i zespołów

maszyn.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi scharakteryzować proces i zasady konstruowania,

normalizacji oraz unifikacji

Egzamin

pisemny

Wykład K1A_W18(+++)

K1A_W24(+++)

K1A_U06(+)

K1A_K04(+)

2 potrafi wskazać prawidłowo materiał konstrukcyjny na

konstruowany element oraz opisać zjawisko karbu i jego wpływ

na wytrzymałość zmęczeniową elementów maszyn

Egzamin

pisemny

Wykład K1A_W09(++)

K1A_W15(++)

K1A_U06(+)

3 potrafi wybrać i zastosować metody konstruowania

podstawowych elementów maszyn z uwzględnieniem między

innymi kryteriów konstrukcyjnych

Egzamin

pisemny

Wykład K1A_W18(+)

K1A_U18(++)

K1A_U19(++)

4 potrafi rozróżnić, sklasyfikować i opisać podstawowe

znormalizowane elementy maszyn

Egzamin

pisemny

Wykład K1A_W18(+)

K1A_U20(++)

5 potrafi rozróżnić, sklasyfikować i opisać podstawowe elementy

maszyn

Egzamin

pisemny

Wykład K1A_W18(++)

K1A_U06(++)



45

Treści kształcenia: Wprowadzenie do teorii konstruowania maszyn, zasady konstrukcji, kryteria konstrukcji, normalizacja i unifikacja

oraz ochrona patentowa, wytrzymałość zmęczeniowa elementów maszyn, wpływ karbu na wytrzymałość

zmęczeniową elementów maszyn, rozwiązania konstrukcyjne połączeń śrubowych, obliczenia obciążeń śrub –

wytrzymałość rdzenia i złącza śruba nakrętka, rozwiązania konstrukcyjne połączeń spawanych – sprawdzenie

wytrzymałości połączeń spawanych, klasyfikacja łożysk tocznych, nośność łożyska, dobór typu i wielkości łożyska,

kryteria doboru cech geometrycznych łożysk ślizgowych, sprawdzenie warunków tarcia płynnego, rozgrzewania i

wytrzymałości czopa, dobór cech geometrycznych łożysk ślizgowych w warunkach tarcia półpłynnego, rozwiązania

konstrukcyjne i obliczenia podstawowych cech geometrycznych wałów i osi, zarys teoretyczny oraz kształtowanie

zarysu rzeczywistego wału, rozwiązania konstrukcyjne połączeń kształtowych – wytrzymałość złącza oraz dobór

cech geometrycznych.

19. Egzamin: tak


1. Dietrich M.: Podstawy konstrukcji maszyn, tom 1,2,3. WNT, Warszawa 2006.

2. Podstawy konstrukcji maszyn. Praca zbiorowa pod red. Z. Osińskiego. PWN, Warszawa 1999.


1. Chomczyk W.: Podstawy konstrukcji maszyn. Elementy, podzespoły i zespoły maszyn i urządzeń, WNT,

Warszawa 2007.

2. Kurmaz L. W.: Projektowanie węzłów i części maszyn, Wydawnictwo Pol. Świętokrzyskiej, Kielce 2006.

3. Normy PN, EN i inne oraz karty katalogowe.




1 Wykład 45/55

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/55





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN 2. Kod przedmiotu: MK_35






8. Specjalność:

9. Semestr: 5


11. Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Bogusław Łazarz, dr inż. Zdzisław Niedziela, dr hab. inż. Piotr

Folęga doc. PŚ





mechanika techniczna, wytrzymałość materiałów, podstawy konstrukcji maszyn – sem. IV. Umiejętność stosowania

technik komputerowych, czytania rysunków technicznych maszynowych, doboru materiałów, przeprowadzania

analizy stanu naprężenia oraz wykonywania analiz wytrzymałościowych.

16. Cel przedmiotu: Umiejętność konstruowania i wykonywania obliczeń wytrzymałościowych wybranych

elementów maszyn transportowych. Dobór elementów znormalizowanych w budowie maszyn. Zapoznanie się z

metodologią projektowania i konstruowania maszyn, konstruowaniem podstawowych elementów i zespołów

maszyn.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zastosować odpowiedni materiał konstrukcyjny na

konstruowany element oraz przeprowadzić analizę wpływ karbu

na wytrzymałość zmęczeniową elementów maszyn

Zadanie

projektowe

Projekt K1A_W09(++)

K1A_U20(++)

2 potrafi zaprojektować podstawowe elementy maszyn z

uwzględnieniem kryteriów konstrukcyjnych

Zadanie

projektowe

Projekt K1A_U07(+)

K1A_U08(+++)

K1A_U18(+++)

K1A_K04(+)

3 potrafi dobrać podstawowe znormalizowane elementy maszyn Zadanie

projektowe

Projekt K1A_U20(+++)

K1A_U21(+++)

4 potrafi wykorzystać narzędzia komputerowego wspomagania

projektowania do konstruowania podstawowych elementów

maszyn

Zadanie

projektowe

Projekt K1A_W18(+)

K1A_U14(++)

5 potrafi ocenić poprawność otrzymanych wyników obliczeń

konstrukcyjnych, wyprowadzić wnioski oraz przeprowadzić ich

analizę

Zadanie

projektowe

Projekt K1A_U06(++)



30

Treści kształcenia: Projekt konstrukcji spawanej: analiza obciążeń, dobór materiałów oraz obliczenia podstawowych wymiarów

konstrukcji spawanej, obliczenia sprawdzające połączeń spawanych. Projekt wału maszynowego: dobór materiału,

wyznaczenie zarysu teoretycznego wału metodą analityczno-wykreślną, kształtowanie zarysu rzeczywistego wału -

dobór łożysk, połączeń kształtowych, zabezpieczeń i elementów ustalających, obliczenia zmęczeniowe w przekroju

niebezpiecznym. Projekt mechanizmu śrubowego: dobór materiału, analiza obciążeń, obliczenia wytrzymałości

śruby, sprawdzenie śruby na wyboczenie, samohamowność i sprawność gwintu.

19. Egzamin: nie


1. Dietrich M.: Podstawy konstrukcji maszyn, tom 1,2,3. WNT, Warszawa 2006.

2. Podstawy konstrukcji maszyn. Praca zbiorowa pod red. Z. Osińskiego. PWN, Warszawa 1999.


1. Chomczyk W.: Podstawy konstrukcji maszyn. Elementy, podzespoły i zespoły maszyn i urządzeń, WNT,

Warszawa 2007.

2. Kurmaz L. W.: Projektowanie węzłów i części maszyn, Wydawnictwo Pol. Świętokrzyskiej, Kielce 2006.

3. Normy PN, EN i inne oraz karty katalogowe.




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/65

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/65





27. Uwagi:


1) Nazwa przedmiotu: PODSTAWY OCHRONY WŁASNOŚCI

INTELEKTUALNEJ


3) Karta przedmiotu ważna od roku akademickiego: 2017/2018

4) Forma kształcenia: studia stacjonarne

5) Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia

6) Kierunek studiów: Transport (RT)

7) Profil studiów: ogólnoakademicki

8) Specjalność:

9) Semestr: 1

10) Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Budowy Pojazdów Samochodowych

11) Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Dorota Burchart-Korol, prof. Pol. Śl.

12) Przynależność do grupy przedmiotów: przedmioty wspólne

13) Status przedmiotu: obowiązkowy

14) Język prowadzenia zajęć: polski

15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawowa wiedza humanistyczna

16) Cel przedmiotu: Zaznajomienie studentów z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi ochrony własności

intelektualnej oraz z zasadami prawa własności intelektualnej w kategoriach: ochrony własności przemysłowej oraz

prawa autorskiego. Ochrona własności przemysłowej w zakresie: wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów

przemysłowych, znaków towarowych i innych.

17) Efekty kształcenia:2


kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. ma ogólną wiedzę w zakresie ochrony własności

intelektualnej

zaliczenie pisemne wykład K1A_W04(+)

K1A_W24(+++)

2. zna podstawowe zagadnienia z zakresu ochrony własności

przemysłowej

zaliczenie pisemne wykład K1A_W24(+++)

3. potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia dotyczące ochrony

własności intelektualnej i przemysłowej

zaliczenie pisemne wykład K1A_W24(++)

4. potrafi interpretować podstawowe akty prawne związane z

ochroną własności intelektualnej

zaliczenie pisemne wykład K1A_W24(++)

K1A_U06(+)

5. ma świadomość znaczenia aspektów prawnych w działalności

inżynierskiej i rozumie potrzebę uczenia się

zaliczenie pisemne wykład K1A_W04(+)

K1A_W24(+++)

K1A_U13(+)

18) Formy zajęć dydaktycznych i ich wymiar (liczba godzin)


30


Wykład: pojęcie własności intelektualnej i jej rodzaje oraz zasady. Europejski i międzynarodowy kontekst prawa

własności intelektualnej. Prawo autorskie: przedmiot prawa autorskiego, podmiot prawa autorskiego, autorskie prawa

majątkowe, autorskie prawa osobiste, majątkowe, nauka i dydaktyka a prawo autorskie, dozwolony użytek utworów,

ochrona praw autorskich. Prawo własności przemysłowej: ochrona wynalazków i wzorów użytkowych, pojęcie

wynalazku i wzoru użytkowego, zdolność patentowa wynalazku, prawo do patentu, procedura patentowa, krajowe i

europejskie prawo do patentu, wygaśnięcie patentu, odpowiedzialność z tytułu naruszenia patentu, ochrona znaków

towarowych, funkcje znaku towarowego, pojęcie znaku towarowego, przeszkody udzielenia prawa ochronnego na znak

towarowy, treść prawa ochronnego, naruszenie prawa ochronnego, wygaśnięcie prawa ochronnego, ochrona wzorów

2 należy wskazać ok. 5 – 8 efektów kształcenia

przemysłowych, pojęcie wzoru przemysłowego, ochrona topografii układów scalonych, ochrona oznaczeń

geograficznych, ochrona w prawie wspólnotowym, ochrona w prawie własności przemysłowej.

19) Egzamin: nie

20) Literatura podstawowa:

P. Stec (red.), Ochrona własności intelektualnej. Zarys wykładu. Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz – Opole –

Gliwice 2011

Golat R., Prawo autorskie i prawa pokrewne, C.H. Beck, Warszawa 2006

M. Poźniak – Niedzielska, J. Szczotka, M. Mozgawa, Prawo autorskie i prawa pokrewne. Zarys wykładu, Branta,

Bydgoszcz 2006

T. Szymanek, Prawo własności przemysłowej. Podręcznik akademicki, Wydawnictwo Europejska Wyższa Szkoła

Prawa i Administracji, Warszawa 2008 Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. - Tekst jedn. Dz.U. z 2016r. poz. 666, zm. z

2016 r. poz. 1333, z 2017r. poz. 60

21) Literatura uzupełniająca:

Michalak (red.) Prawo własności przemysłowej. Komentarz, Krótkie Komentarze Becka, 2016

Broszury i Zeszyty Urzędu Patentowego Rzeczpospolitej Polskiej

Aktualne ustawy i rozporządzenia dotyczące prawa własności przemysłowej, zgłoszeń patentowych oraz prawa

autorskiego i praw pokrewnych

22) Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia



1. Wykłady 30/30

2. Ćwiczenia /

3. Laboratorium /

4. Projekt /

5. Seminarium /

6. Inne /

Suma godzin: 30/30





26. Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze praktycznym

(laboratoria, projekty, ćwiczenia): 0

27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PODSTAWY UKŁADÓW PRZENIESIENIA

NAPĘDU W ŚRODKACH TRANSPORTU







8. Specjalność:

9. Semestr: 5


11. Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Bogusław Łazarz





mechanika techniczna, wytrzymałość materiałów, podstawy konstrukcji maszyn. Umiejętność doboru materiałów,

wykonania analiz wytrzymałościowych elementów maszyn transportowych.

16. Cel przedmiotu: Znajomość stosowanych rozwiązań konstrukcyjnych układów przeniesienia napędu z

przekładniami mechanicznymi. Umiejętność konstruowania przekładni zębatych.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zdefiniować i opisać układy przeniesienia napędu

stosowane w środkach transportu

egzamin pisemny wykład K1A_W15(++)

K1A_U06(+)

2 potrafi sklasyfikować oraz opisać i porównać przekładnie

mechaniczne stosowane w układach przeniesienia napędu

środków transportu

egzamin pisemny wykład K1A_W15(+++)

3 potrafi zastosować oraz porównać metody obliczeń stosowane w

konstruowaniu elementów układów przeniesienia napędu


K1A_U18(++)

4 potrafi ocenić wpływ podstawowych wielkości geometrycznych

i wytrzymałościowych elementów układów przeniesienia

napędu na ich wytrzymałość


K1A_U06(++)

5 potrafi wybrać i zastosować podstawowe elementy

znormalizowane układów przeniesienia napędu środków

transportu

egzamin pisemny wykład K1A_W18(+)

K1A_U20(++)



30

Treści kształcenia: Wprowadzenie do projektowania maszyn, pojęcie maszyny, podział maszyn według przeznaczenia, przemiany

energetyczne w maszynach, klasyfikacja branżowa maszyn, klasyfikacja przekładni mechanicznych i ich

rozwiązania konstrukcyjne, klasyfikacja przekładni zębatych – dobór podstawowych cech geometrycznych kół

zębatych, geometria zazębienia ewolwentowego – koła o zębach prostych i skośnych, wskaźniki przyporu i warunki

poprawności geometrycznej zazębienia, nominalne i całkowite obciążenie koła zębatego, wpływ przeciążeń

zewnętrznych i wewnętrznych na całkowite obciążenie kół, wytrzymałość zębów kół na złamanie i na naciski w

metodzie L. Müllera oraz ISO, schematy kinematyczne przekładni wielostopniowych – dobór przełożeń

cząstkowych, dobór podstawowych cech geometrycznych kół walcowych, rozwiązania konstrukcyjne układów

przeniesienia napędu z przekładniami mechanicznymi, kształtowanie elementów przekładni zębatej, klasyfikacja,

kinematyka, sprawność i obciążenia elementów przekładni obiegowych, rozwiązania konstrukcyjne prostych i

złożonych przekładni obiegowych stosowanych w układach przeniesienia napędu.

19. Egzamin: tak


1. Müller L.: Przekładnie zębate - projektowanie. WNT, Warszawa 1996.


1. Zając M.: Układy przeniesienia napędu samochodów ciężarowych i autobusów, WKiŁ, Warszawa 2003.

2. Jaśkiewicz Z.: Projektowanie układów napędowych pojazdów samochodowych. WKiŁ, Warszawa1982.




1 Wykład 30/35

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/35





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PODSTAWY UKŁADÓW PRZENIESIENIA

NAPĘDU W ŚRODKACH TRANSPORTU







8. Specjalność:

9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Bogusław Łazarz, dr inż. Zdzisław Niedziela,

dr hab. inż. Piotr Folęga doc. Pol. Śl.





mechanika techniczna, wytrzymałość materiałów, podstawy konstrukcji maszyn, podstawy układy przeniesienia

napędu w środkach transportu – sem. V. Umiejętność stosowania technik komputerowych, doboru materiałów,

wykonania analiz wytrzymałościowych elementów maszyn transportowych.

16. Cel przedmiotu: Znajomość stosowanych rozwiązań konstrukcyjnych układów przeniesienia napędu z

przekładniami mechanicznymi. Umiejętność konstruowania przekładni zębatych z wykorzystaniem komputerowego

wspomagania.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zaprojektować elementy układów przeniesienia napędu wykonanie

projektu

przekładni

zębatej

projekt K1A_W18(+)

K1A_U07(+)

K1A_U08(++)

K1A_U18(+++)

K1A_U19(++)

2 potrafi dobrać podstawowe znormalizowane elementy układów

przeniesienia napędu

wykonanie

projektu

przekładni

zębatej

projekt K1A_U20(++)

K1A_U21(++)

3 potrafi wykorzystać narzędzia komputerowego wspomagania

projektowania do konstruowania elementów układów

przeniesienia napędu

wykonanie

projektu

przekładni

zębatej

projekt K1A_U14(+++)

4 potrafi ocenić poprawność otrzymanych wyników obliczeń

konstrukcyjnych, wyprowadzić wnioski oraz przeprowadzić ich

analizę

wykonanie

projektu

przekładni

zębatej

projekt K1A_W15(+)

K1A_U06(++)

5 potrafi przeprowadzić analizę wpływu podstawowych wielkości

geometrycznych i wytrzymałościowych elementów układów

przeniesienia napędu na ich wytrzymałość

wykonanie

projektu

przekładni

zębatej

projekt K1A_U08(++)

K1A_U18(++)

K1A_U06(+)



30

Treści kształcenia: Projekt przekładni zębatej o osiach stałych z kołami walcowymi. Wspomagane komputerowo obliczenia

geometryczne i wytrzymałościowe kół zębatych. Rozkład przełożenia całkowitego na stopnie z uwzględnieniem

kryteriów konstrukcyjnych, dobór podstawowych parametrów geometrycznych kół zębatych, obliczenia

geometryczne oraz sprawdzające poprawność geometryczną zazębień, obliczenia wytrzymałościowe kół zębatych

metodą L. Müllera.

19. Egzamin: nie


1. Müller L.: Przekładnie zębate - projektowanie. WNT, Warszawa 1996.


1. Zając M.: Układy przeniesienia napędu samochodów ciężarowych i autobusów, WKiŁ, Warszawa 2003.

2. Jaśkiewicz Z.: Projektowanie układów napędowych pojazdów samochodowych. WKiŁ, Warszawa1982.




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/15

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/15





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PODSTAWY WIBROAKUSTYKI 2. Kod przedmiotu: MK_39






8. Specjalność:

9. Semestr: 4






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, fizyka, mechanika techniczna, metrologia

wielkości geometrycznych

16. Cel przedmiotu: opanowanie wiedzy teoretycznej z pomiarów wielkości nieelektrycznych na drodze

elektrycznej (wibroakustyka techniczna). Praktyczne wykorzystanie wiedzy teoretycznej w trakcie zajęć

laboratoryjnych.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozróżnia rodzaje przetworników pomiarowych praca pisemna wykład K1A_W19(+++)

K1A_W06(++)

K1A_U03(++)

K1A_U06(+)

K1A_U15(++)

K1A_U11(+)

K1A_U20(++)

2 wykonuje pomiary wybranych wielkości fizycznych sprawozdania

laboratorium K1A_W19(+++)

K1A_W06(+++)

K1A_U03(+++)

K1A_U15(++)

3 dobiera odpowiednio metody pomiaru i przetwarzania

sygnałów do celu prowadzonej analizy

praca pisemna,

sprawozdania

wykład

laboratorium

K1A_W19(+++)

K1A_U03(+++)

K1A_U15(+++)

4 Stosuje metody przetwarzania sygnałów sprawozdania


K1A_W19(++)

K1A_U03(++)

K1A_U20(++)

5 Wzorcuje tor pomiarowy sprawozdania laboratorium K1A_W19(+++)

K1A_U03(++)

6 Potrafi pracować indywidualnie i w zespole sprawozdania laboratorium K1A_W24(+)

K1A_U07(+++)

K1A_U08(++)

K1A_K03(+++)

7 Rozpoznaje zagrożenia wynikające z oddziaływania hałasu

i drgań na systemy antropotechniczne

praca pisemna wykład

K1A_K02(+++)

K1A_K05(+++)

K1A_K07(++)



15 30

Treści kształcenia: Wykład: Wprowadzenie w podstawowe zagadnienia z wibroakustyki – wielkości mierzalne. Przetworniki

pomiarowe. Matematyczne podstawy przetwarzania sygnałów. Analiza sygnałów w dziedzinach amplitudy, czasu i

częstotliwości. Skale bezwzględne i względne. Działania na skalach względnych. Krzywe korekcyjne A, B, C, D.

Ocena szkodliwości hałasu i drgań przy ekspozycji ciągłej i przerywanej. Środowisko akustyczne. Pomiary hałasu

komunikacyjnego. Metody minimalizacji hałasu i drgań.

Laboratorium: Pomiary hałasu komunikacyjnego i pojazdów na postoju. Wyznaczanie mocy akustycznej. Pomiary

drgań i analiza zarejestrowanych sygnałów. Praktyczne zastosowanie systemu monitoringu na przykładzie maszyny

roboczej. Podstawy przetwarzania sygnałów pomiarowych. Cechowanie przetworników wybranych wielkości

fizycznych (przyspieszeń, przemieszczeń). Ocena własności toru pomiarowego.

19. Egzamin: tak


Tomasz P. Zieliński Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Od teorii do zastosowań. WKIŁ, Warszawa 2007

Cempel C.: Wibroakustyka stosowana. PWN, Warszawa 1989

Engel Z.: Ochrona środowiska przed drganiami i hałasem. PWN, Warszawa 2001


Piotrowski J.: Podstawy miernictwa. Skrypt nr 2067, Politechnika Śląska w Gliwicach 1997




1 Wykład 15/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/55





27. Uwagi:


1. Course title: PROJECT MANAGEMENT IN TRANSPORT 2. Course code: MK_40

3. Validity of course description: 2017/2018

4. Level of studies: 1st cycle / 2nd cycle of higher education

5. Mode of studies: intramural studies / extramural studies

6. Field of study: Transport (FACULTY SYMBOL) RT

7. Profile of studies: general academic

8. Programme:

9. Semester: 5

10. Faculty teaching the course: Faculty of Transport / Department of Automotive Vehicle Construction

11. Course instructor: Associate Professor Rafał Burdzik, DSc PhD Eng

12. Course classification: common

13. Course status: compulsory

14. Language of instruction: English

15. Pre-requisite qualifications: Fundamental of management, Economy, Fundamental of transport

16. Course objectives: Theoretical knowledge of methodology of project management. The practical application of

theoretical knowledge and skills learned in the course.

17. Description of learning outcomes:

Nr Learning outcomes description Method of

assessment

Teaching

methods

Learning outcomes

reference code

1 Current and new solutions in transport project assesment lecture / case

study

K1A_W04(++)

K1A_W21(+)

K1A_K02(+)

2 Possibilities of initial economic analysis undertaken activities in

the scope of the project

project assesment lecture / case

study

K1A_W25(++)

K1A_U05(+)

K1A_K06(+)

3 A selection of proper transport needs for the human and

environment


study

K1A_W102(++)

K1A_U04(+)

4 Proper selection and interpretation of information from different

sources


study

K1A_U06(+)

5 Collect a project team due to skills and PDCA for the project

development, teamwork


study

K1A_U11(++)

K1A_K03(+++)

6 Evaluation of project scope and WBS in terms of social and

ecology issues and using of databases and Gantt Chart to

conduct the project


study

K1A_W10(++)

K1A_U24(++)

K1A_K02(+)

7 Consideration of environmental impact of transport project assesment lecture / case

study

K1A_W04(++)

K1A_W21(+)

K1A_K02(+)

18. Teaching modes and hours

Lecture Classes Laboratory Project Seminar

30

Syllabus description: Lecture: Fundamental of Project Management. Differences between project and process. Initiation of the project.

Aims and scope of the project – SMART methods. WBS – work breakdown structure. Scope and time management in

project. Integration and cost management. Risk and opportunity management. Communication management. Gantt

methods. PRINCE2 and PMbok methods.

19. Examination: no

20. Primary sources: James P. Lewis: Fundamentals of Project Management. ANACOM Div American Mgmt Assn, 2007

Tom Kendrick: The Project Management Tool Kit. Amacom, 2014, SBN: 9780814433454

21. Secondary sources: Karbownik A.: “Rola i miejsce zarządzania projektami w przedsiębiorstwie”, Wydawnictwo: Lubelskie Centrum

Marketingu sp. z o.o. Praca zbior. pod red. W. Sitko, Lublin 2004

22. Total workload required to achieve learning outcomes

Lp. Teaching mode : Contact hours / Student workload hours

1 Lecture 30/15

2 Classes /

3 Laboratory /

4 Project /

5 BA/ MA Seminar /

6 Other /

Total number of hours 30/15

23. Total hours: 45

24. Number of ECTS credits: 1

25. Number of ECTS credits allocated for contact hours: 1

26. Number of ECTS credits allocated for in-practice hours (laboratory classes, projects): 0

27. Comments:


1. Nazwa przedmiotu: SILNIKI SPALINOWE 2. Kod przedmiotu: MK_41






8. Specjalność:

9. Semestr: 5


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Paweł Fabiś, dr hab. inż. Tomasz Figlus prof. PŚ




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: termodynamika, fizyka, inżynieria materiałowa,

mechanika techniczna

16. Cel przedmiotu: zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami z teorii, działania i budowy silników

spalinowych.



sprawdzenia

efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów


1 rozpoznaje rodzaje silników spalinowych zaliczenie

(cz. pisemna)

wykład ( K1A_W15(++)

2 definiuje i objaśnia podstawowe parametry i wskaźniki

silników spalinowych

zaliczenie

(cz. pisemna)

wykład K1A_W15(++)

K1A_U15(+)

K1A_U17(++)

3 rozróżnia, opisuje i tłumaczy charakterystyki silników

spalinowych

zaliczenie

(cz. pisemna)

wykład K1A_W15(++)

K1A_U15(+)

K1A_U17(++)

4 charakteryzuje i potrafi wytłumaczyć proces wymiany

ładunku i proces spalania w silniku

zaliczenie

(cz. pisemna)

wykład K1A_W15(++)

K1A_U15(+)

K1A_U17(++)

5 zna podstawową budowę silników zaliczenie

(cz. pisemna)

wykład K1A_W15(++)

K1A_U15(+)

K1A_U17(++)

6 zna i rozróżnia podstawowe układy silnika zaliczenie

(cz. pisemna)

wykład K1A_W15(++)

K1A_U15(+)

K1A_U17(++)

7 ma świadomość silników spalinowych zaliczenie

(cz. pisemna)

wykład K1A_K02(+++)

K1A_K07(++)



30

Treści kształcenia: Podstawowe wiadomości z teorii silników spalinowych, charakterystyki podstawowych parametrów i wskaźników.

Charakterystyki silników, proces wymiany ładunku, doładowanie silników ZI i ZS, proces spalania, komory silników

ZI, ZS, ZI GDI, budowa zespołu kadłuba, budowa układu tłokowo-korbowego, dynamika układu tłokowo-korbowego,

budowa układu rozrządu, układy chłodzenia i olejenia silnika, niekonwencjonalne rozwiązania silników spalinowych

19. Egzamin: nie


1. Luft S.: Podstawy budowy silników, WKŁ Warszawa 2003

2. Ubysz A.: Współczesne silniki spalinowe, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2003

3. Bernhardt M.: Silniki samochodowe, PWN Warszawa 1994

4. Ferguson C.R., Kirkaptrick A.T.: Internal Combustion Engines

5. Mysłowski J.: Doładowanie silników, WKŁ


1. Materiały prezentacyjne firm motoryzacyjnych




1 Wykład 30/20

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/20





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: SYSTEMY I PROCESY TRANSPORTOWE 2. Kod przedmiotu: MK_42






8. Specjalność:

9. Semestr: 1






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka na poziomie szkoły średniej

16. Cel przedmiotu: poznanie teoretycznych i praktycznych aspektów funkcjonowania systemów transportowych,

nabycie umiejętności w zakresie zbierania i analizy danych w systemach i procesach transportowych na potrzeby

modelowania i projektowania systemów transportowych.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozróżnia i klasyfikuje systemy transportowe, potrafi wskazać

ich elementy, własności i wzajemne zależności oraz podać

reguły, jakim podlega systemowy opis transportu.

kolokwium

wykład K1A_U13(++)

K1A_U17(++)

K1A_U24(+)

K1A_K02(++)

2 definiuje, klasyfikuje i porządkuje transport oraz potrzeby

przewozowe, jako system techniczno-ludzki w systemie

społeczno-gospodarczym.

kolokwium wykład

K1A_W10(++)

K1A_W21(++)

K1A_U04(+)

K1A_U13(++)

K1A_U17(++)

K1A_U24(+)

K1A_K02(++)

K1A_K07(+)

3 wymienia i opisuje metody identyfikacji i prognozowania

potrzeb przewozowych oraz ruchu w systemach transportowych.

kolokwium wykład

K1A_W07(+)

K1A_U13(+)

K1A_U17(++)

K1A_U24(+)

K1A_U26(+)

K1A_K02(++)

K1A_K07(++)

4 wyjaśnia podstawy organizacji i technologii przewozu osób i

ładunków oraz zasady organizacji i sterowania ruchem w sieci

transportowej.

kolokwium wykład

K1A_W10(++)

K1A_W21(++)

K1A_U13(+)

5 identyfikuje oraz potrafi zebrać podstawowe dane dotyczące

opisu systemów i procesów transportowych na potrzeby

modelowania matematycznego.

kolokwium laboratorium K1A_U06(++)

K1A_U07(++)

K1A_U08(++)

K1A_U17(++)

6 przeprowadza podstawową analizę zbioru danych opisujących

procesy transportowe na potrzeby modelowania

matematycznego.

kolokwium laboratorium K1A_W14(++)

K1A_U07(++)

K1A_U08(++)

K1A_U09(++)

K1A_U16(+)

K1A_U17(++)

K1A_U22(++)

K1A_U26(++)

7 opisuje procesy transportowe w podstawowym ujęciu

deterministycznym i probabilistycznym.

kolokwium laboratorium K1A_U07(++)

K1A_U09(++)

K1A_U16(+)

K1A_U22(++)

8 potrafi pracować indywidualnie i w zespole laboratoria laboratorium K1A_U07(++)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: opis systemowy transportu – elementy, relacje, własności i reguły systemowe, klasyfikacja systemów

transportowych i ich charakterystyka transport w systemie społeczno-gospodarczym oraz struktura potrzeb

przewozowych, charakterystyka metod identyfikacji i prognozowania potrzeb przewozowych oraz ruchu w

systemach transportowych, rodzaje procesów transportowych, organizacja i technologia przewozu osób i ładunków.

Laboratorium: liczbowe charakterystyki zbioru danych opisujących systemy i procesy transportowe, organizacja

zbierania i opracowania danych w wybranych gałęziach transportu, podstawowe analizy danych na potrzeby

modelowania matematycznego systemów i procesów transportowych, testowanie hipotez statystycznych

dotyczących procesów transportowych.

19. Egzamin: nie


1. Rydzkowski W., Wojewódzka-Król K. (red.): Transport. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009r.

2. Janecki R., Pawlicki J. (red.): Laboratorium statystyki systemów i procesów transportowych. Wyd.Politechniki

Śląskiej, Gliwice 1997r.


1. Jacyna M.: Wybrane zagadnienia modelowania systemów transportowych. OWPW. Warszawa 2009r.

2. Jacyna M.: Modelowanie i ocena systemów transportowych. OWPW. Warszawa 2009r.

3. Zalewski P., Siedlecki P., Drewnowski T.: Technologia transportu kolejowego. WKiŁ, Warszawa 2004

4. Adamski A.: Inteligentne systemy transportowe. UWND AGH, Kraków 2003

5. Leszczyński J.: Modelowanie systemów i procesów transportowych. OWPW, Warszawa 1999

6. Woch J.: Statystyka procesów transportowych. Wyd. Politechniki Śląskiej. Gliwice 2001




1 Wykład 30/20

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/85





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ŚRODKI TRANSPORTU 2. Kod przedmiotu: MK_43






8. Specjalność:

9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. Aleksander Sładkowski




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: grafika inżynierska, wytrzymałość materiałów,

mechanika techniczna, podstawy konstrukcji maszyn. umiejętność projektowania prostych elementów maszyn.

16. Cel przedmiotu: poznać pojęcia z zakresu transportu ładunków: cykl transportowy, udźwig, nośność,

wydajność; poznać klasyfikację środków transportu; poznać zasady doboru środków transportu do zadań

transportowych; nabyć umiejętność szkicowania schematów kinematycznych mechanizmów napędowych i poznać

zasady doboru mocy do napędu tych mechanizmów dla różnych środków transportu bliskiego



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 wyjaśnia elementarną wiedzę w zakresie praw mechaniki z

wykorzystaniem ich w transporcie.

egzamin pisemny wykład

(dyskusja)

K1A_W09 (+)

K1A_U02(+)

2 objaśnia kryteria doboru środków transportu do różnych zadań

transportowych.

egzamin pisemny wykład

(przykłady)

K1A_W10(++)

K1A_U17(+)

3 nazywa i rozróżnia elementy maszyn transportowych egzamin pisemny wykład (pokaz) K1A_W15(+)

K1A_K02(++)

4 oblicza wydajności różnych środków transportu projekt

kolokwium

projekt +

konsultacje

K1A_U22(+)

K1A_K01(++)

5 dobiera elementy środków transportu do urządzenia

transportowego

projekt

kolokwium

projekt +

konsultacje

K1A_U20(++)

K1A_K05(+)

6 projektuje wstępnie urządzenie transportu ciągłego projekt projekt +

konsultacje

K1A_U23(++)

K1A_K02(++)



30 15


Wykład: Ogólna charakterystyka i klasyfikacja środków transportu – właściwości funkcjonalne: środki transportu

dalekiego i bliskiego, bierne i czynne środki transportu, cykl transportowy. Rodzaje, budowa i działanie środków

transportu wewnętrznego: wózki jezdniowe, suwnice, żurawie, przenośniki. Cykl pracy realizowany przez

mechanizm podnoszenia, jazdy, wodzenia i obrotu. Przeładunek poziomy i pionowy. Podstawowe mechanizmy,

układ przeniesienia napędu: silnik elektryczny asynchroniczny i prądu stałego, zespół: sprzęgło-hamulec-zwalniak,

reduktor, koło jezdne lub bęben linowy, napęd hydrostatyczny. Podstawowe parametry techniczno-eksploatacyjne

środków transportu: prędkość podnoszenia, prędkość jazdy, wydajność, ładowność, udźwig, moc. Standaryzacja i

unifikacja w budowie środków transportu, ujednolicenie cech konstrukcyjnych, ograniczenie liczby rozwiązań

poszczególnych typów maszyn.

Projekt: Obliczanie wydajności środków transportu o ruchu ciągłym i przerywanym. Dobór elementów maszyn

transportowych takich jak: taśmy, krążników, lin, bębnów linowych, kół jezdnych. Obliczanie mocy napędów

mechanizmów maszyn transportowych i dobór sprzęgieł, hamulców, reduktorów i silników.

19. Egzamin: tak


1. Fijałkowski J.; Transport wewnętrzny w systemach logistycznych. Oficyna Wyd. Pol. Warszawskiej 2000

2. Gładysiewicz L.; Przenośniki taśmowe teoria i obliczanie. Oficyna Wyd. Politechniki Wrocławskiej 2003.

3. Kozłowski D., Dębski L.; Wózki jezdniowe podnośnikowe, wybrane zagadnienia. Wydawnictwo KaBe 2006.

4. Markusik S.; Infrastruktura logistyczna w transporcie. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej. Gliwice 2009.

5. Piątkiewicz A., Sobolski R.; Dźwignice. WNT Warszawa 1978.


1. Gęsiarz Z., Marzec J.; Zarys mechanizacji robót ładunkowych w transporcie. WKŁ Warszawa 1981.

2. Goździecki M., Świątkiewicz H.; Przenośniki. WNT Warszawa 1975.

3. Sitko A.; Kontenerowy system transportu. WKŁ Warszawa 1974




1 Wykład 30 /12

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/33

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/45





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TECHNIKI WYTWARZANIA 2. Kod przedmiotu: MK_44






8. Specjalność:

9. Semestr: 5

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Budowy pojazdów Samochodowych

11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Jan Łukowski prof. PŚ




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: inżynieria materiałowa; grafika inżynierska;

mechanika techniczna, wytrzymałość materiałów

16. Cel przedmiotu: znajomość podstaw technik wytwarzania i urządzeń technologicznych, stosowanych w

budowie pojazdów



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozróżnia podstawowe technik wytwarzania części maszyn kolokwium

(pisemne)

wykład

K1A_W09 (++)

K1A_U17 (+)

2

identyfikuje/rozpoznaje nowoczesne technologie wytwarzania i

ma świadomość przyszłościowej aktualizacji wiedzy w zakresie

nowoczesnych technologii

kolokwium

(pisemne)

wykład

K1A_W08 (++)

K1A_U11 (+)

K1A_K01 (+)

3 identyfikuje/rozpoznaje podstawowe maszyny, urządzenia

produkcyjne i parametry obróbki

referat /

sprawozdanie /

test

laboratorium

K1A_W08 (++)

K1A_U08 (++)

K1A_U20 (++)

4 prezentuje, porównuje i klasyfikuje podstawowe procesy

technologiczne

referat /

sprawozdanie /

test

laboratorium K1A_U09 (++)

K1A_U06 (++)

5 koordynuje i rozwiązuje proste problemy inżynierskie w pracach

zespołowych

referat /

sprawozdanie laboratorium

K1A_U07 (+)

K1A_K03 (+)



30 30

Treści kształcenia: Wykład: Podział technologii wytwarzania, Obróbka plastyczna podział procesów i podstawowe wyroby, Obróbka

cieplna podstawowe operacje i ich zastosowanie, Kierunki rozwoju technologii wytwarzania, Proces technologiczny

i podstawy jego wyboru, Elementy składowe procesu technologicznego, Wyrób i jego elementy, Analiza

technologiczności konstrukcji, Wymagania technologiczne w konstrukcji, Obróbka plastyczna i jej podział, Sposoby

kształtowania plastycznego, Umocnienie i rekrystalizacja, Proces walcowania i podstawowe zespoły walcarki

(narysować schemat), Układy walców w walcarkach i ich zastosowanie, Podział procesów kucia , Podstawowe

operacje kucia swobodnego, Kucie matrycowe – podstawowe odmiany procesu, Wady i zalety kucia matrycowego,

Podstawowe wady i zalety metalurgii proszków, Wyroby spiekane – podział i zastosowanie, Procesy odlewania

podział i zastosowanie, Materiały stosowane w odlewnictwie, Obróbka skrawaniem podział i zastosowanie,

Wiercenie podział i zastosowanie, Frezowanie podział i zastosowanie, Szlifowanie podział i zastosowanie, Procesy

spawania i łączenia podział i zastosowanie.

Laboratorium: Obróbka skrawaniem, Obr. cieplna i cieplno chemiczna, Obr. plastyczna na gorąco, Obr. plastyczna

na zimno, Odlewnictwo, Metody łączenia I (spawanie), Metody łączenia II (zgrzewanie, lutowanie, klejenie),

Nowoczesne technologie cięcia w przemyśle, Zabezpieczenia antykorozyjne i powłoki lakiernicze

19. Egzamin: nie

20. Literatura podstawowa: 1. Dobrzański L.A.: „Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe. Podstawy nauki o materiałach i

metaloznawstwo”. WNT, Warszawa 2006

2. S. Okoniewski, „Technologia maszyn”, WSiP, Warszawa 1999

3. M. Feld „Projektowanie procesów technologicznych typowych części maszyn”, WNT, Warszawa 2003

21. Literatura uzupełniająca: Materiały informacyjne producentów maszyn.




1 Wykład 30/22

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/72





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TECHNOLOGIE INFORMACYJNE 2. Kod przedmiotu: MK_45






8. Specjalność:

9. Semestr: 1


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Wiesław Pamuła




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawowe wiadomości o komputerze i sieciach

komputerowych.

16. Cel przedmiotu: przedstawienie podstawowych pojęć i narzędzi związanych z ze zbieraniem, przetwarzaniem,

przesyłaniem, przechowywaniem, zabezpieczaniem i prezentowaniem informacji.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozróżnia i rozumie podstawowe pojęcia związane z

technologiami informacyjnymi

sprawdzian

pisemny

wykład K1A_W11 (+++)

K1A_K02(+)

2 zna własności sprzętu komputerowego i jego zasobów

wymagane dla różnych zadań przetwarzania informacji

sprawdzian

pisemny


K1A_K02(++)

3 rozumie potrzebę poszanowania praw autorskich sprawdzian

pisemny


K1A_K04(++)

4 zna cechy narzędzi i metod uzyskania informacji z Internetu sprawdzian

pisemny


K1A_K02(++)

5 zna własności narzędzi dla edycji tekstu, analizy danych i

przygotowania prezentacji

sprawdzian

pisemny


K1A_K04(++)

K1A_K07(+)



30

Treści kształcenia: Prezentacja pojęć związanych z technologiami informacyjnymi, przegląd środków i narzędzi do zbierania,

przetwarzania, przesyłania, przechowywania, zabezpieczania i prezentowania informacji, prawa autorskie, narzędzia

“open source”, sieci komputerowe, WWW i Internet, edytor tekstu, arkusz kalkulacyjny, programy do

przygotowania prezentacji.

19. Egzamin: nie


1.K. Wojtuszkiewicz: Urządzenia techniki komputerowej, cz.1,2. PWN 2011

2.W. Stallings: Organizacja i architektura systemu komputerowego, PWN 2004

3.M. Sokół, P. Rajca: Internet. Ćwiczenia praktyczne, Helion Gliwice 2010

A.Tomaszewska-Adamarek: ABC Word 2010 PL, Helion Gliwice 2011

4.J. Walkenbach: Excell 2010 PL. Biblia, Helion Gliwice 2011

5.P. Lenar: Profesjonalna prezentacja multimedialna. Jak uniknąć 27 najczęściej popełnianych błędów, e-book

Gliwice, Helion 2012


Materiały e-nauczania udostępniane na Platformie Zdalnej Edukacji

M. Sokół, P. Rajca: Internet. Ćwiczenia Praktyczne, wyd. IV, Helion 2010




http://helion.pl/autorzy/sokm.htm

http://helion.pl/autorzy/rajp.htm

1 Wykład 30/36

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/36





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TERMODYNAMIKA 2. Kod przedmiotu: MK_46






8. Specjalność:

9. Semestr: 4


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Piotr Gustof




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, matematyka, chemia

16. Cel przedmiotu: przygotowanie do analizowania przemian energetycznych w maszynach (silniki spalinowe)



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia i prawa z dziedziny

termodynamiki maszyn ze szczególnym uwzględnieniem

silników spalinowych

kolokwium

wykład K1A_W03 (+)

K1A_W08 (+)

2 Potrafi wyrazić własnymi słowami i zilustrować proste

przemiany termodynamiczne

kolokwium ćwiczenia K1A_U02 (++)

K1A_U08 (+)

3 Potrafi dokonać analizy i interpretacji uzyskanych wyników

prostych równań termodynamicznych

kolokwium ćwiczenia K1A_U02 (++)

K1A_U08 (+)

K1A_U12 (+)

4 Potrafi rozróżnić obiegi porównawcze w różnego typu silnikach

spalinowych

kolokwium wykład

ćwiczenia

K1A_U02 (+)

5 Potrafi oszacować zapotrzebowanie energii dla silnika

samochodowego

kolokwium wykład

K1A_U02 (+)

6 Potrafi dokonać analizy przebiegu spalania w silniku

samochodowym

kolokwium wykład

K1A_U02 (+)



30 15


Wykład: Podstawowe definicje w termodynamice, zasada zachowania ilości substancji, zasada zachowania energii,

termiczne równanie stanu gazów (gaz doskonały, gaz półdoskonały, gaz rzeczywisty), energia wewnętrzna, entalpia i

entropia, przemiany termodynamiczne - izochora, izobara, izoterma i adiabata, obiegi porównawcze w silnikach

spalinowych (Carnotta, Otte'a, Diesla), druga zasada termodynamiki - prawo wzrostu entropii, podstawy spalania paliw,

warunki równowagi gazów spalinowych, podstawy przepływu ciepła - przewodzenie, konwekcja, promieniowanie, analiza

przebiegu spalania w silniku spalinowym, dwustrefowy model procesu spalania w silniku spalinowym.

Ćwiczenia: Przeliczanie jednostek, zastosowanie zasady zachowania ilości substancji oraz energii, wykorzystanie

termicznego równania stanu gazów doskonałych i półdoskonałych, wyznaczanie składu roztworów gazowych,

zastosowanie I i II zasady termodynamiki, przemiany termodynamiczne w odniesieniu do silników spalinowych

(Carnotta, Otte’a, Diesla), wyznaczanie wielkości określających sposoby przepływu ciepła.

19. Egzamin: nie


1. Styrylska T.: Termodynamika: podręcznik dla studentów wyższych szkół technicznych. Politechnika Krakowska

im. Tadeusza Kościuszki. Kraków: Wydaw. Politechniki Krakowskiej, 2004

2. Szargut J.: Termodynamika techniczna. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991


1. Szargut J., Guzik A., Górniak H.: Programowany zbiór zadań z termodynamiki technicznej. Warszawa:

Państwowe Wydaw. Naukowe, 1986

2. oprac.: Gil S., Gradoń B., Palugniok H.; pod red. Jerzego Tomeczka: Termodynamika: ćwiczenia laboratoryjne.

Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, 2006




1 Wykład 30/63

2 Ćwiczenia 15/15

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/78





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: WYCHOWANIE FIZYCZNE 2. Kod przedmiotu: MK_47






8. Specjalność:

9. Semestr: 1

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Ośrodek Sportu

11. Prowadzący przedmiot: doc. dr Krzysztof Czapla oraz nauczyciele Ośrodka Sportu




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: aktywność ruchowa sprawność fizyczna, dyscyplina

sportu, zdrowie

16. Cel przedmiotu: troska o zdrowie i rozumienie aktywności ruchowej; dbałość o sprawność fizyczną; poznanie

znaczenia sportów zespołowych i sportów indywidualnych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozróżnia pojęcia określające sprawność fizyczną sprawdzian ustny ćwiczenia T1A_K01 (+)

2 potrafi zaprezentować podstawowe przepisy gry w wybranej

przez siebie dyscyplinie sportu

cz. pisemna,

sprawdzian

ćwiczenia T1A_K03 (+)

T1A_K01 (+)

3 posiada umiejętności techniczne w wybranej dyscyplinie

sportowej

cz. pisemna,

sprawdzian




30

Treści kształcenia: 1. Gry sportowe i sporty indywidualne jako środki wspierające rozwój psychofizyczny człowieka

2. Poznanie elementów techniki (sporty indywidualne, taktyki i techniki – sporty zespołowe

19. Egzamin: nie


Ogólnodostępne wydawnictwa z zakresu kultury fizycznej

21. Literatura uzupełniająca: Przepisy gry wybranej dyscypliny sportowej




1 Wykład 30/0

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/0





27. Uwagi: Studenci czasowo zwolnieni przez lekarza uczestniczą w zajęciach teoretycznych lub teoretycznych i

częściowo praktycznych w zależności od przyczyny zwolnienia.


1. Nazwa przedmiotu: WYCHOWANIE FIZYCZNE 2. Kod przedmiotu: MK_48






8. Specjalność:

9. Semestr: 2

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Ośrodek Sportu

11. Prowadzący przedmiot: doc. dr Krzysztof Czapla oraz nauczyciele Ośrodka Sportu




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: aktywność ruchowa sprawność fizyczna, dyscyplina

sportu, zdrowie

16. Cel przedmiotu: troska o zdrowie i rozumienie aktywności ruchowej; dbałość o sprawność fizyczną; poznanie

znaczenia sportów zespołowych i sportów indywidualnych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi komunikować się z jednostką lub grupą społeczną za

pomocą terminologii używanej z wybranej dyscypliny

sportowej.

sprawdzian ustny ćwiczenia T1A_K03 (+)

T1A_K04 (+)

2

potrafi wybrać sport całego życia i umie aktywnie wypoczywać.

cz. pisemna,

sprawdzian


T1A_K01 (+)

3 posiada umiejętności techniczne w wybranej dyscyplinie

sportowej

cz. pisemna,

sprawdzian




30

Treści kształcenia: 1. Gry sportowe i sporty indywidualne jako środki wspierające rozwój psychofizyczny człowieka

2. Poznanie elementów techniki (sporty indywidualne, taktyki i techniki – sporty zespołowe

19. Egzamin:nie


Ogólnodostępne wydawnictwa z zakresu kultury fizycznej

21. Literatura uzupełniająca: Przepisy gry wybranej dyscypliny sportowej




1 Wykład 30/0

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/0





27. Uwagi: Studenci czasowo zwolnieni przez lekarza uczestniczą w zajęciach teoretycznych lub teoretycznych i

częściowo praktycznych w zależności od przyczyny zwolnienia.


1. Nazwa przedmiotu: WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW 2. Kod przedmiotu: MK_49






8. Specjalność:

9. Semestr: 3


11. Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. Aleksander Sładkowski, dr hab. inż. Jerzy Margielewicz, dr inż. Bogna

Mrówczyńska, dr hab. inż. Tomasz Matyja




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka – w zakresie rachunku wektorowego i

analizy matematycznej; mechanika – w zakresie statyki

16. Cel przedmiotu: umiejętność wykonywania analiz wytrzymałościowych elementów maszyn



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna i rozumie podstawowe pojęcia WM egzamin

pisemny

wykład K1A_W08(++)

K1A_W09(++)

2 zna podstawowe modele i metody obliczeniowe WM egzamin

pisemny

wykład K1A_W08(++)

3 ma elementarną wiedzę na temat MES egzamin

pisemny

wykład K1A_W08(++)

K1A_W20(+)

4 potrafi wykonywać analizy wytrzymałościowe w zakresie

przypadków elementarnych

kolokwium,

egzamin

pisemny

ćwiczenia K1A_U18(++)

5 widzi związek WM z budową maszyn i potrafi zaprojektować

proste elementy maszyn

kolokwium,

egzamin

pisemny

ćwiczenia K1A_U18(++)

K1A_U26(+)

6 potrafi korzystać z literatury i rozumie potrzebę dalszego

uczenia się.

kolokwium ćwiczenia K1A_U06(+)

K1A_K01(+)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: Przemieszczenia, odkształcenia, naprężenia. Kryteria i badania wytrzymałościowe. Rozciąganie zginanie,

skręcanie, ścinanie, wyboczenie. Podstawowe równania teorii sprężystości. Wytężenie materiału, hipotezy

wytężeniowe. Wykresy rozciągania i ściskania. Właściwości materiałów. Prawo Hooke’a. Podstawy teorii

plastyczności i teorii pełzania. Zmęczenie materiałów. Naprężenia dopuszczalne. Rozciąganie, ściskanie.

Rozwiązania zadań z układami statycznie wyznaczalnymi i niewyznaczalnymi. Momenty bezwładności.

Przemieszczenie i obrót układu osi. Główne momenty bezwładności. Obliczenia momentów bezwładności różnych

figur płaskich. Wykresy sił tnących i momentów zginających dla prostych i krzywych prętów. Równanie osi ugiętej.

Przemieszczenia pręta prostego przy zginaniu ukośnym. Eksperymentalne metody badań przemieszczeń,

odkształceń i naprężeń. Podstawy teorii uderzenia, analizy naprężeń kontaktowych, stateczności konstrukcji.

Podstawy MES.

Ćwiczenia: Wyznaczenie momentów bezwładności przekroju pręta, wykresy sił wewnętrznych. Elementarne

przypadki wytrzymałości pręta.

19. Egzamin: tak


1. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów. Tom I i II, WNT, Warszawa, 2007.

2. Bąk R., Burczyński T.: Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego. WNT, W-wa, 2001.

21. Literatura uzupełniająca: 1. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T.: Zadania z wytrzymałości materiałów. WNT, Warszawa, 2005.

2. Rajfert T., Rżysko J.: Zbiór zadań ze statyki i wytrzymałości materiałów. PWN, Warszawa, 1979.




1 Wykład 30/33

2 Ćwiczenia 15/42

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/75





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ZARZĄDZANIE JAKOŚCIĄ 2. Kod przedmiotu: MK_50






8. Specjalność:

9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Robert Wieszała




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: organizacja i zarządzanie w transporcie, znajomość

podstawowych pojęć związanych z zarządzaniem organizacjami

16. Cel przedmiotu: umiejętność identyfikacji oraz sterowania procesami zarządzania jakością zachodzącymi w

przedsiębiorstwach transportowych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z dziedziny zarządzania

jakością

kolokwium


2 nazywa, rozróżnia i tworzy podstawowe dokumenty systemu

zarządzania jakością zgodnie z normą ISO 9001

kolokwium

wykład +

projekt

K1A_W25 (+++)

K1A_U20 (+)

3 potrafi zidentyfikować i zilustrować podstawowe procesy w

przedsiębiorstwie transportowym

projekt projekt K1A_W25 (+++)

K1A_U24 (+)

4 Potrafi scharakteryzować i zastosować podstawowe narzędzia

jakości

kolokwium wykład +

projekt

K1A_W25 (+++)

K1A_U26(+)

5 dokonuje analizy funkcjonowania systemu zarządzania jakością

i proponuje usprawnienia zgodnie z zasadą ciągłego

doskonalenia

kolokwium wykład +

projekt

K1A_W25 (+++)

K1A_K01 (++)

6 Potrafi udokumentować wyniki audytu wewnętrznego zgodnie z

normą ISO 19011

wykonanie

projektu

projekt K1A_W25 (+++)

K1A_K04 (+)

K1A_U07 (+)

7 Klasyfikuje i kalkuluje koszty jakości w przedsiębiorstwie

transportowym

wykonanie

projektu

wykład +

projekt

K1A_W25 (+++)

K1A_K06 (+)



15 15


Wykład: Elementy składowe i czynniki wpływające na funkcjonowanie systemu zarządzania jakością w

przedsiębiorstwach, terminologia stosowana w systemach zarządzania jakością, cykl doskonalenia jakości Deminga,

piramida jakości, podstawy zarządzania procesem, organizacja procesów w przedsiębiorstwie, dokumentacja

systemu zarządzania jakością i jej znaczenie w przedsiębiorstwach transportowych, procedury w systemie

zarządzania jakością ISO 9000, odpowiedzialność i zaangażowanie kierownictwa, doskonalenie procesów

zarządzania, narzędzia i techniki doskonalenia jakości, kontrola jakości i techniki kontroli, elementy statystycznego

sterowania procesem, parametry statystyczne procesu, audyty obowiązujące w systemie zarządzania jakością w

przedsiębiorstwach spedycyjnych, koszty jakości i ich struktura w przedsiębiorstwach, klasyfikacja krajowych i

europejskich norm prawnych związanych z systemami jakości, systemy zarządzania jakością w przemyśle

samochodowym,

Projekt: Opracowanie dwóch dowolnie wybranych procedur i jednej instrukcji systemu zarządzania jakością.

Sporządzenie mapy procesów w wybranym przedsiębiorstwie transportowym. Analiza mapy procesów z

wykorzystaniem wybranych narzędzi jakości i zaproponowanie zmian zgodnie z zasadą ciągłego doskonalenia.

Opracowanie rocznego planu audytu oraz przeprowadzenie audytu wewnętrznego dowolnie wybranego elementu

systemu jakości przedsiębiorstwa. Ocena rentowności wprowadzenia systemu zarządzania jakością na przykładzie

wybranego przedsiębiorstwa.

19. Egzamin: nie


1. Gajdzik B., Wieszała R.: Wybrane zagadnienia jakości w przedsiębiorstwach produkcyjnych i usługach

transportowych. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2011

2. Wolniak R., Skotnicka B.: Metody i narzędzia zarządzania jakością : teoria i praktyka. Wydawnictwo Politechniki

Śląskiej, Gliwice 2011


1. Hamrol A.: Zarządzanie jakością z przykładami. Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 2007

2. Polskie Normy: PN-N ISO 9000; PN-N ISO 9001; PN-N ISO 9004; PN-N ISO 19011




1 Wykład 15/28

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/15

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/43





27. Uwagi:


1) Nazwa przedmiotu: ZARZĄDZANIE RYZYKIEM

W EKSPLOATACJI SYSTEMÓW TECHNICZNYCH


3) Karta przedmiotu ważna od roku akademickiego: 2017/2018

4) Forma kształcenia: studia pierwszego stopnia

5) Poziom kształcenia: studia stacjonarne

6) Kierunek studiów: transport (RT)

7) Profil studiów: ogólnoakademicki

8) Specjalność:

9) Semestr: 4

10) Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Eksploatacji Pojazdów Samochodowych

11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Jan Filipczyk

12) Przynależność do grupy przedmiotów: przedmioty ogólne

13) Status przedmiotu: obowiązkowy

14) Język prowadzenia zajęć: polski

15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy eksploatacji technicznej

16) Cel przedmiotu: Umiejętność identyfikacji i oceny ryzyka w eksploatacji systemów technicznych.

17) Efekty kształcenia:


kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1. Potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z dziedziny

zarządzania ryzykiem w eksploatacji systemów technicznych

kolokwium ćwiczenia K1A_W04(++)

2. Zna i rozumie podstawowe normy statystyczne oraz zasady

ich wykorzystywania w procesie analizy i oceny ryzyka

systemów technicznych

Sprawozdanie z ćwiczeń ćwiczenia K1A_W06(+)

3. Posiada umiejętność analizowania przyczyn, przebiegu oraz

skutków decyzji w procesie zarządzania ryzykiem systemów

technicznych

Sprawozdanie z ćwiczeń ćwiczenia K1A_U07(++)

K1A_K06(+)

4. Potrafi dokonywać krytycznej analizy, interpretacji i oceny

zjawisk i procesów zarządzania ryzykiem w eksploatacji

systemów technicznych w różnej skali

Sprawozdanie z ćwiczeń ćwiczenia K1A_U05(+)

K1A_U21(+)

5. Potrafi dokonać klasyfikacji ryzyk, wyróżnić metody

zabezpieczenia na wpadek ich realizacji a także określić ich

odpowiedzialność i efektywność

Sprawozdanie z ćwiczeń ćwiczenia K1A_W12(+)

K1A_K07(++)

18) Formy zajęć dydaktycznych i ich wymiar (liczba godzin)


30

Treści kształcenia: Ćwiczenia: Wewnętrzne i zewnętrzne źródła ryzyka w eksploatacji systemów technicznych, ryzyko a niepewność,

ryzyko subiektywne i obiektywne, przyczyna lub źródło straty, identyfikacja i ocena ryzyka poszczególnych

elementów systemów technicznych, analiza i ocena ryzyka na przykładzie eksploatacji pojazdów samochodowych,

analiza FEMA, decyzje finansowe jako źródło ryzyka w eksploatacji systemów technicznych, decyzje inwestycyjne

jako źródło ryzyka w eksploatacji systemów technicznych, analiza i ocena ryzyka na rynku ubezpieczeń

komunikacyjnych, nowe obszary ryzyka w eksploatacji systemów technicznych.

19) Egzamin: NIE

20) Literatura podstawowa:

1. Krzysztof Jajuga – Zarządzanie ryzykiem. Wydawnictwo Naukowe PWN. 2009

2. Tadeusz Kaczmarek – Zrządzanie ryzykiem. Wydawnictwo Difin. 2010.

3. Grażyna Wieteska – Zarządzanie ryzykiem w łańcuchu dostaw na rynku B2B. Wydawnictwo Difin. 2011.

21) Literatura uzupełniająca:

1. Michał Hebda. Eksploatacja samochodów. Radom. 2005.

22) Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia



1. Wykłady

2. Ćwiczenia 30/10

3. Laboratorium

4. Projekt

5. Seminarium

6. Inne

Suma godzin: 30/10





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: BADANIA POJAZDÓW

SAMOCHODOWYCH







8. specjalność: eksploatacja pojazdów samochodowych

9. Semestr: 7



12. Przynależność do grupy przedmiotów: przedmioty specjalnościowe

13. Status przedmiotu: wybieralny


15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy eksploatacji technicznej

16. Cel przedmiotu: znajomość rodzajów i metod badania poszczególnych układów samochodowego



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi wyjaśnić rodzaje oraz czynności wchodzące w skład

badania technicznego pojazdu

egzamin

cz. pisemna

wykład

K1A_W15 (++)

K1A_W19 (++)

2 potrafi zrealizować badanie wybranych układów pojazdu

samochodowego

egzamin

cz. pisemna

wykład

laboratorium

K1A_U15 (++)

K1A_U03 (+)

3 potrafi zastosować odpowiednie środki, metody i narzędzia w

celu prawidłowego przeprowadzenia badania

egzamin

cz. pisemna

wykład

laboratorium

K1A_W15 (++)

K1A_U03 (+)


inżynierskiego

zaliczenie

cz. pisemna

laboratorium +

konsultacje

K1A_U26 (++)

5 potrafi pracować indywidualnie i w zespole aktywność

podczas

laboratorium


K1A_U07 (++)



15 30


Wykład: Badania pojazdu samochodowego. Stacje kontroli pojazdów. Ścieżki diagnostyczne. Badania

stanowiskowe amortyzatorów. Stanowiskowe badania hydraulicznego układu hamulcowego. Pomiar oświetlenia

zewnętrznego pojazdu. Pomiar składu spalin za pomocą analizatora i dymomierza.

Laboratorium: Badania techniczne pojazdów. Badanie amortyzatorów. Ocena skuteczności działania układu

hamulcowego. Analiza i pomiar składu spalin w silnikach ZI. Analiza i pomiar zadymienia spalin w silnikach ZS.

Badanie oświetlenia zewnętrznego pojazdu.

19. Egzamin: tak


1. Gustof P. Badania techniczne z diagnostyką pojazdów samochodowych, Gliwice 2013

2. Sitek K.: Diagnostyka samochodowa, Wydawnictwo Auto, Warszawa 1999

3. Poradniki serwisowe - kompendia praktycznej wiedzy warsztatowej, Wydawnictwo Instalator Polski


1. Bocheński C.: „Badania kontrolne samochodów”, WKŁ, Warszawa 2000

2. Informatory techniczne Bosch-edycja polska, WKŁ 2004




1 Wykład 15/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/115





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: BUDOWA POJAZDÓW

SAMOCHODOWYCH







8. Specjalność: eksploatacja pojazdów samochodowych

9. Semestr: 5


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Grzegorz Kubica




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, mechanika techniczna, materiałoznawstwo,

podstawy konstrukcji maszyn

16. Cel przedmiotu: poznanie budowy i przeznaczenia oraz parametrów techniczno-eksploatacyjnych pojazdów

samochodowych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 wiedza o dynamice ruchu i budowie pojazdu samochodowego

oraz zasadach funkcjonowania jego mechanizmów

egzamin

wykonanie

projektu

wykład

laboratorium

K1A_W08(++)

K1A_U13(++)

2 wiedza o metodach i zasadach prowadzenia obliczeń

konstrukcyjnych z wykorzystaniem technik komputerowych

wykonanie

projektu

kolokwium

wykład

K1A_W06(++)

K1A_W18(++)

K1A_U10(++)

3 potrafi przeprowadzić analizę i dokonać oceny prawidłowości

doboru mechanizmów pojazdu samochodowego

egzamin

projekt

wykład

K1A_W07(++)

K1A_W08(++)

K1A_U10(++)

4 właściwa kwalifikacja pojazdów, z określeniem ich

zasadniczych cech eksploatacyjnych i przydatności w realizacji

określonych zadań przewozowych

egzamin

kolokwium

wykład

K1A_W08(++)

K1A_U15(++)

5 rozpoznawanie elementów, mechanizmów i układów pojazdów

samochodowych

egzamin

kolokwium

wykład

laboratorium

K1A_W08(++)

K1A_U15(++)

6 opracowanie prostych metod pomiarowych niezbędnych dla

weryfikacji prawidłowości funkcjonowania mechanizmów lub

zespołów pojazdu samochodowego.

egzamin

kolokwium

wykład

laboratorium

K1A_W06(++)

K1A_U13(++)



30 30


Wykład: Charakterystyka i klasyfikacja samochodowych środków transportowych. Podstawowe zagadnienia z teorii

ruchu pojazdu samochodowego, dotyczące ruchu prosto- i krzywoliniowego. Źródła napędu, rodzaje układów

napędowych. Budowa i działanie podstawowych mechanizmów, układów i zespołów pojazdów samochodowych.

Napędy alternatywne. Tendencje w rozwoju konstrukcji pojazdów samochodowych.

Laboratorium: Obejmuje pomiary i prezentacje na stanowiskach wyposażonych w mosty napędowe, skrzynki

biegów, zawieszenia mechaniczne i hydropneumatyczne, układy kierownicze ze wspomaganiem, układy hamulców

pneumatycznych i hydraulicznych, sprzęgła cierne i hydrodynamiczne. W ramach laboratorium są realizowane

projekty obejmujące obliczenia i dobór sprzęgła ciernego i hydrokinetycznego oraz opracowanie charakterystyki

pracy stopniowej skrzynki biegów. Dobór przegubów i półosi napędowych.

19. Egzamin: tak


1. Jaśkiewicz Zb. Układy napędowe, skrzynki biegów, mosty napędowe. WNT 2000

2. Mitsche M. Dynamika samochodu. Tom 1, 2 i 3. WNT 2002

3. Prochowski J. Mechanika ruchu. WNT 2008

4. Sikorski H. Układy kierownicze.WKŁ 2000

5. Reimpel J. Podwozia samochodów. WNT 2009

6. Wrzesiński M. Hamowanie pojazdów samochodowych. WNT 2010.


Instrukcje laboratoryjne przygotowane w Katedrze Budowy Pojazdów Samochodowych




1 Wykład 30/35

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/105





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: EKSPLOATACJA POJAZDÓW

SAMOCHODOWYCH








9. Semestr: 6






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy eksploatacji technicznej

16. Cel przedmiotu: umiejętność dokonywania prawidłowego użytkowania, obsługiwania i oceny stanu

technicznego pojazdu samochodowego



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi opisać i wyjaśnić zasady użytkowania, przeglądów i

bieżącej obsługi technicznej pojazdu samochodowego

egzamin

cz. pisemna

wykład

K1A_W15 (++)

K1A_W22 (+)

2 potrafi dokonać właściwą ocenę stanu technicznego pojazdu

samochodowego

zaliczenie

kolokwium

laboratorium

K1A_U16 (++)

K1A_U26 (+)

3 potrafi dokonać pod kątem eksploatacji identyfikacji i

weryfikacji elementów, podzespołów oraz całych systemów

wchodzących w skład pojazdu samochodowego

egzamin

cz. pisemna

wykład

laboratorium

K1A_W15 (++)

K1A_U17 (++)

4 potrafi zastosować odpowiednie środki, metody i narzędzia

służące zagwarantowaniu prawidłowej eksploatacji pojazdu

samochodowego

egzamin

cz. pisemna

wykład

laboratorium

K1A_W15 (++)

K1A_U26 (++)


inżynierskiego

egzamin

cz. pisemna

laboratorium K1A_U17 (++)

6 potrafi pracować indywidualnie i w zespole aktywność

podczas

laboratorium


K1A_U07 (++)



30 15


Wykład: Przeglądy i bieżąca obsługa techniczna pojazdu. Identyfikacja pojazdów. Klasyfikacja ogumienia.

Eksploatacja pojazdów w niskich temperaturach. Bezpieczeństwo bierne i czynne. Wybrane zagadnienia z

eksploatacji wtryskowych układów zasilania, układu jezdnego, zawieszenia, przeniesienia napędu, zapłonowego,

hamulcowego oraz oświetlenia zewnętrznego samochodu. Instalacja gazowa LPG w pojeździe. Klimatyzacja w

samochodzie.

Laboratorium: Obsługa i przeglądy techniczne pojazdów. Identyfikacja pojazdów. System poduszek powietrznych -

SRS. Systemy kontroli trakcji –ABS, ASR, ESP. Klasyfikacja ogumienia. Klimatyzacja w pojeździe. Eksploatacja

instalacji gazowej LPG zamontowanej w pojeździe.

19. Egzamin: tak


1. Gustof P.: Badania techniczne z diagnostyką pojazdów samochodowych, Gliwice 2013;

2. Sitek K.: Diagnostyka samochodowa, Wydawnictwo Auto, Warszawa 1999;

3. Hebda M.: Eksploatacja samochodów, Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji, 2005;

4. Poradniki serwisowe - kompendia praktycznej wiedzy warsztatowej, Wydawnictwo Instalator Polski.


1. Bocheński C.: „Badania kontrolne samochodów”, WKŁ, Warszawa 2000

2. Informatory techniczne Bosch - edycja polska, WKŁ 2004




1 Wykład 30/12

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/39





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ELEKTROTECHNIKA I ELEKTRONIKA

POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH








9. Semestr: 5


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Grzegorz Peruń, dr inż. Paweł Fabiś




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, elektrotechnika, elektronika,

informatyka, zna podstawy budowy pojazdów samochodowych, zna metody pomiarów wielkości elektrycznych

16. Cel przedmiotu: Celem przedmiotu jest przedstawienie studentom podstawowych urządzeń

elektrotechnicznego wyposażenia pojazdów samochodowych. Określenie budowy i zasady działania elementów

czujnikowych i wykonawczych układów elektronicznego sterowania. W trakcie zajęć studenci zapoznają się

z algorytmami sterującymi oraz uzyskaniem funkcjonalności układów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo czynne

i bierne.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozpoznaje urządzenia elektrotechnicznego i elektronicznego

wyposażenia pojazdów samochodowych

egzamin

(cz. pisemna)

wykład

K1A_U17(++)

2 zna budowę najważniejszych urządzeń elektrotechnicznych i

elektronicznych

egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_W11(++)

K1A_W16(++)

K1A_U17(++)

3 zna zasadę działania najważniejszych urządzeń

elektrotechnicznych i elektronicznych

egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_W08(++)

K1A_W11(++)

K1A_W16(++)

K1A_U02(++)

4 potrafi diagnozować typowe usterki w urządzeniach

elektrotechnicznego i elektronicznego wyposażenia pojazdów

samochodowych

egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_W06(+)

K1A_W19(++)

K1A_U03(+)

K1A_U07(++)

K1A_U15(++)



30

Treści kształcenia: Urządzenia i metody pomiarów elektrycznych, akumulatory samochodowe, maszyny elektryczne pojazdu, układ

rozruchu, urządzenia zapłonowe, oświetlenie pojazdu, czujniki i przetworniki stosowane w układach wtrysku

paliwa, budowa i zasada działania układów ABS oraz SRS, diagnostyka urządzeń elektronicznego sterowania

19. Egzamin: tak


1. Herner, H.J. Riehl: Elektrotechnika i elektronika w pojazdach samochodowych. WKŁ, Warszawa 2011.

2. J. Merkisz, St. Mazurek: Pokładowe systemy diagnostyczne pojazdów samochodowych. WKŁ, Warszawa 2006.

3. U. Rokosch: Układy oczyszczania spalin i pokładowe systemy diagnostyczne samochodów OBD. WKŁ,

Warszawa 2007.

4. J. Sokolik: Elektrotechnika samochodowa. WSiP, Warszawa 1995.


1. Materiały prezentacyjne firm motoryzacyjnych.




1 Wykład 30/28

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/28





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ELEKTROTECHNIKA ELEKTRONIKA

POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH








9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Grzegorz Peruń, dr inż. Paweł Fabiś




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: elektrotechnika i elektronika samochodowa (wykład),

matematyka, elektrotechnika, elektronika, informatyka; zna podstawy budowy pojazdów samochodowych, zna

metody pomiarów wielkości elektrycznych

16. Cel przedmiotu: Celem przedmiotu jest przedstawienie studentom podstawowych urządzeń

elektrotechnicznego wyposażenia pojazdów samochodowych. Określenie budowy i zasady działania elementów

czujnikowych i wykonawczych układów elektronicznego sterowania. W trakcie zajęć studenci zapoznają się

z algorytmami sterującymi oraz uzyskaniem funkcjonalności układów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo czynne

i bierne.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozpoznaje urządzenia elektrotechnicznego i elektronicznego

wyposażenia pojazdów samochodowych

kolokwium

zaliczeniowe


2 zna budowę najważniejszych urządzeń elektrotechnicznych i

elektronicznych

kolokwium

zaliczeniowe


K1A_W16(++)

K1A_U17(++)

3 zna zasadę działania najważniejszych urządzeń

elektrotechnicznych i elektronicznych

kolokwium

zaliczeniowe


K1A_W11(++)

K1A_W16(++)

K1A_U02(++)

4 potrafi posługiwać się narzędziami diagnostycznymi i

wykonywać pomiary

kolokwium

zaliczeniowe


K1A_W19(++)

K1A_U03(+)

K1A_U15(++)

5 potrafi diagnozować typowe usterki w urządzeniach

elektrotechnicznego i elektronicznego wyposażenia pojazdów

samochodowych

kolokwium

zaliczeniowe


K1A_W19(++)

K1A_U03(+)

K1A_U07(++)

K1A_U15(++)

6 rozumie istotę diagnostyki urządzeń elektrotechnicznych i

elektronicznych

kolokwium

zaliczeniowe




30

Treści kształcenia: Urządzenia i metody pomiarów elektrycznych, akumulatory samochodowe, maszyny elektryczne pojazdu, układ

rozruchu, urządzenia zapłonowe, oświetlenie pojazdu, czujniki i przetworniki stosowane w układach wtrysku

paliwa, budowa i zasada działania układów ABS oraz SRS, diagnostyka urządzeń elektronicznego sterowania

19. Egzamin: nie


1. A. Herner, H.J. Riehl: Elektrotechnika i elektronika w pojazdach samochodowych. WKŁ, Warszawa 2011.

2. J. Merkisz, St. Mazurek: Pokładowe systemy diagnostyczne pojazdów samochodowych. WKŁ, Warszawa 2006.

3. U. Rokosch: Układy oczyszczania spalin i pokładowe systemy diagnostyczne samochodów OBD. WKŁ,

Warszawa 2007.

4. J. Sokolik: Elektrotechnika samochodowa. WSiP, Warszawa 1995.


1. Instrukcje do laboratoriów.

2. Materiały prezentacyjne firm motoryzacyjnych.




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/40





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: METODY NAPRAW I REGENERACJI 2. Kod przedmiotu: MK_57







9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Mirosław Witaszek




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: inżynieria materiałowa, podstawy eksploatacji

technicznej, znajomość rodzajów struktur oraz właściwości różnych materiałów wykorzystywanych do wytwarzania

części współczesnych środków transportu

16. Cel przedmiotu: znajomość metod stosowanych w trakcie napraw i regeneracji elementów współczesnych

środków transportu, umiejętność doboru i posługiwania się wybranymi metodami i urządzeniami do regeneracji oraz

umiejętność oceny efektów napraw



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozróżnia metody trakcie napraw i regeneracji elementów

współczesnych środków transportu

kolokwium

wykład

K1A_W08(++)

K1A_U26(++)

2 ocenia aspekty ekonomiczne i techniczne regeneracji kolokwium

wykład

K1A_W08(++)

K1A_W23(+)

K1A_U13(++)

K1A_U17(++)

3 dobiera metodę regeneracji kolokwium

wykład

K1A_W08(++)

K1A_W15(+)

K1A_U15(++)

K1A_U26(++)

K1A_K04(++)

4 przeprowadza regenerację elementów wybranymi metodami i

urządzeniami

karty kontrolne +

sprawozdanie


K1A_U26(++)

5 ocenia efekty przeprowadzonych napraw karty kontrolne +

sprawozdanie

laboratorium

K1A_U03(++)

K1A_U15(++)

K1A_U17(++)

6 potrafi pracować indywidualnie i w zespole karty kontrolne laboratorium K1A_U07(++)

K1A_K03(++)



15 30

Treści kształcenia: Wykład: Klasyfikacja metod regeneracji, techniczne i ekonomiczne możliwości regeneracji, spawalnicze metody

regeneracji, regeneracja metodami klejenia, regeneracja za pomocą lutowania ze szczególnym uwzględnieniem

elementów elektronicznych, regeneracja metodami obróbki skrawaniem oraz przez wymianę fragmentu elementu,

spawanie tworzyw sztucznych.

Laboratorium: Lutowanie i rozlutowywanie elementów elektronicznych do montażu przewlekanego oraz

powierzchniowego. Weryfikacja połączeń lutowanych. Weryfikacja wybranych samochodowych elementów

nienaprawialnych. Zastosowanie klejów jedno- i dwuskładnikowych w regeneracji. Regeneracja elementów z

tworzyw sztucznych za pomocą spawania.

19. Egzamin: nie


1. Węgrzyn T.: Naprawy konstrukcji nośnej pojazdów samochodowych różnotlenowymi metodami spawalniczymi.

Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2011

2. Felba J.: Montaż w elektronice. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2010

3. Adamiec P. Dziubiński J.: Regeneracja i wytwarzanie warstw wierzchnich elementów maszyn transportowych.

Politechnika Śląska Skrypt nr 2171, Gliwice 1999.

21. Literatura uzupełniająca: 1. Witaszek K., Witaszek M.: zestaw autorskich instrukcji laboratoryjnych.

2. Klimpel A.: Spawanie i zgrzewanie tworzyw termoplastycznych. Wyd. Politechniki Śląskiej Gliwice 2000.

3. Bukat K., Hackiewicz H.: Lutowanie bezołowiowe. Wydawnictwo BTC, Warszawa 2007.




1 Wykład 15/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/33





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: NAPRAWA POJAZDÓW

SAMOCHODOWYCH








9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Zbigniew Stanik




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: budowa pojazdów samochodowych, znajomość

zagadnień z zakresu budowy i eksploatacji pojazdów

16. Cel przedmiotu: zdobycie umiejętności w zakresie stosowania odpowiednich technik naprawczych

samochodów, projektowanie systemów napraw pojazdów, umiejętność wyboru technologii naprawczej



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z dziedziny napraw

pojazdów samochodowych

egzamin

wykład K1A_W15 (+)

2 potrafi zweryfikować podstawowe uszkodzenia występujące w

pojeździe samochodowym

egzamin

wykład +

dyskusja +

laboratorium

K1A_U08 (+)

3 potrafi zidentyfikować i zilustrować podstawowe błędy

powstające podczas napraw pojazdów samochodowych

aktywność

podczas

laboratorium


4 potrafi scharakteryzować i zastosować podstawowe technologie

napraw pojazdów samochodowych

egzamin wykład +

laboratorium

K1A_U07 (+)

5 dokonuje analizy i weryfikacji metod napraw elementów


egzamin wykład +

dyskusja +

laboratorium

K1A_U12(+)

6 klasyfikuje i kalkuluje koszty naprawy pojazdów

samochodowych

egzamin wykład +

dyskusja +

laboratorium

K1A_U05 (++)



30 15


Wykład: Organizacja i zarządzanie naprawami pojazdów samochodowych. Techniki napraw. Weryfikacja i naprawa

zespołów i elementów pojazdów samochodowych. Technologia naprawy silnika. Technologia naprawy

mechanizmów przeniesienia napędu. Technologia naprawy układów hamulcowych i mechanizmów wspomagania.

Technologia naprawy ogumienia. Technologia napraw powypadkowych. Lakierowanie renowacyjne i

zabezpieczenia antykorozyjne.

Laboratorium: diagnostyka oraz naprawy układów zasilania nowoczesnych silników z zapłonem samoczynnym,

wpływ współczesnych rozwiązań konstrukcyjnych na technologie naprawy pojazdów samochodowych, wpływ

niewłaściwej obsługi ogumienia na bezpieczeństwo oraz komfort jazdy

19. Egzamin: tak


1. Adamiec P., Dziubiński J., Filipczyk J.: Technologia napraw pojazdów samochodowych. Wydawnictwo

Politechniki Śląskiej, Gliwice 2002

2. Uzdowski M., Abramek K.F., Garczyński K.: Eksploatacja techniczna i naprawa. Pojazdy samochodowe.

WKiŁ, Warszawa 2003

3. Wicher J.: Bezpieczeństwo samochodu i ruchu drogowego. Pojazdy samochodowe. WKiŁ, Warszawa 2004


1. Hebda M.: Eksploatacja pojazdów. Wydawnictwo ITEE, Radom 2005




1 Wykład 30/45

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/120





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PRAKTYKA ZAWODOWA 2. Kod przedmiotu: MK_59







9. Semestr: 6

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Wydział Transportu





15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: przedmioty według programu studiów

16. Cel przedmiotu:

Pogłębienie wiedzy studenta w zakresie funkcjonowania struktur wewnętrznych i zewnętrznych instytucji

działających w branży zgodnej ze specjalnością kierunku studiów realizowanych przez studenta.

Poznanie wewnętrzną organizacji zakładu pracy i mechanizmów kształtujące wzajemne relacje pomiędzy

poszczególnymi działami firmy.

Poznawanie sposobu funkcjonowania i oddziaływania podmiotu gospodarczego na jego rynkowe otoczenie w danej

branży gospodarczej.

Zdobywanie niezbędnych kompetencji społecznych w zawodzie w obszarze transportu.

Zdobywanie umiejętności praktycznych w zakresie realizowania konkretnych zadań i pracy w zespole.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia

ekonomicznych i innych pozatechnicznych uwarunkowań

działalności inżynierskiej oraz zna podstawowe zasady

bezpieczeństwa i higieny pracy w działalności inżynierskiej

sprawozdanie konsultacje K1A_W23 (++)

K1A_K07 (+)

2 ma podstawową wiedzę dotyczącą zarządzania, w tym

zarządzania jakością, i prowadzenia działalności gospodarczej

sprawozdanie praktyka w

zakładzie

K1A_W25 (++)

K1A_U22 (+)

3 zna ogólne zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej

przedsiębiorczości, wykorzystującej wiedzę z zakresu dziedzin

nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla kierunku

transport


zakładzie

K1A_W26 (++)

K1A_U26 (+)

4 potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań

obejmujących projektowanie obiektów, systemów i procesów

transportowych - dostrzegać ich aspekty pozatechniczne, w tym

środowiskowe, ekonomiczne i prawne


zakładzie

K1A_U24 (++)

K1A_W04 (+)

5 ma świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych

aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej

wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za

podejmowane decyzje


zakładzie

K1A_K02 (++)

K1A_W05 (+)

6 potrafi współdziałać pracować w grupie przyjmując różne role sprawozdanie praktyka w

zakładzie

K1A_K03 (++)

K1A_U07 (+)


W. Ćw. L. P. Sem. Praktyka 160


19. Egzamin: nie


1. Regulamin praktyk studenckich Zał. do zarządzenia nr 48/08/09 Rektora Politechniki Śląskiej

2. PRT1 Procedura Praktyki studenckie

http://www.polsl.pl/Wydzialy/RT/Strony/SZJK.aspx#Praktyki_studenckie


1. Regulamin studiów na Politechnice Śląskiej




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /160

Suma godzin /160





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PROJEKT INŻYNIERSKI 2. Kod przedmiotu: MK_60







9. Semestr: 6

10. Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Eksploatacji Pojazdów Samochodowych, Katedra Budowy

Pojazdów Samochodowych

11. Prowadzący przedmiot:





16. Cel przedmiotu: Wykorzystanie wiedzy zdobytej podczas studiów z różnych dziedzin nauki do rozwiązania

zadań wynikających z zadanego problemu inżynierskiego



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 posiada niezbędną wiedzę do wykonania zadań w ramach

projektowej

wykonanie

projektu

projekt K1A_W03 (+)

K1A_W06 (+)

K1A_W08 (+)

K1A_W10 (+)

2 potrafi dokonać przeglądu piśmiennictwa dotyczącego tematu

projektu

wykonanie

projektu


K1A_U20 (++)

3 zna i stosuje zasady zapisu bibliograficznego wykonanie

projektu

projekt K1A_W21 (+)

K1A_U06 (+++)

K1A_U20(+)

4 rozumie procesy pisania projektu wykonanie

projektu

projekt K1A_U07 (+)

K1A_U12 (+)

K1A_U24(+)

5 potrafi samodzielnie wykonać badania niezbędne do realizacji

projektu

wykonanie

projektu

projekt K1A_U08 (+)

K1A_U12 (++)

K1A_U26(+)



15

Treści kształcenia: Projekt inżynierski jest samodzielnym opracowaniem wykonanym przez studenta. Opracowanie to jest aplikacją

wiedzy uzyskanej przez studenta w ciągu całego okresu studiów do rozwiązywania różnych zadań z zakresu

transportu. Tematy prac są dobierane indywidualnie dla każdego studenta.

19. Egzamin: nie


1. Literatura wynikająca z zakresu projektu inżynierskiego






1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/90

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/90





27. Uwagi:









9. Semestr: 7












sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów


projektu inżynierskiego

wykonanie

projektu

projekt K1A_W03 (+)

K1A_W06 (+)

K1A_W08 (+)

K1A_W10 (+)

2 potrafi dokonać wyboru metodyki rozwiązania postawionego

przed nim problemu inżynierskiego

wykonanie

projektu


K1A_U08 (+)

K1A_U26 (+)

K1A_K02 (+)

K1A_K05 (++)

3 umie dobrać właściwą literaturę do realizacji zadań

projektowych oraz zna zasady stosowania odsyłaczy do

literatury

wykonanie

projektu

projekt K1A_W02 (+)

K1A_W03 (+)

K1A_U06 (++)

K1A_U20 (++)

4 potrafi zaproponować harmonogram realizacji zadania

projektowego oraz wykonywać kolejne etapy zgodnie z planem

wykonanie

projektu


K1A_U12 (+)

5 potrafi sformułować wnioski na podstawie samodzielnie

zrealizowanego zadania

wykonanie

projektu

projekt K1A_U08 (+)

K1A_U09 (+)

K1A_U12 (+)



30




19. Egzamin: nie


Literatura wynikająca z zakresu projektu inżynierskiego






1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/270

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/270


24. Liczba punktów ECTS:10



27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM DYPLOMOWE 2. Kod przedmiotu: MK_62







9. Semestr: 7


Pojazdów Samochodowych,

11. Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Bogusław Łazarz, prof. dr hab. inż. Tomasz Węgrzyn




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: przedmioty według planu studiów

16. Cel przedmiotu: Zakłada się, że w trakcie zajęć słuchacz zapozna się z zasadami planowania, prowadzenia i

opracowania wyników badań, a także uzyska przygotowanie do poprawnego pod względem merytorycznym,

formalnym i redakcyjnym opracowania treści projektu inżynierskiego. Głównym celem zajęć jest przygotowanie

studentów do egzaminu inżynierskiego.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z dziedziny

eksploatacji pojazdów samochodowych

dyskusja

prezentacja

seminarium K1A_W08 (+)

K1A_W10 (+)

K1A_W22 (+)

2 potrafi wyrazić własnymi słowami, zilustrować i dokonać

analizy prostych problemów inżynierskich

dyskusja seminarium K1A_U01 (++)

K1A_K02 (+)

3 potrafi zdefiniować założenia projektowe, dokonać opracowania

materiałów źródłowych i zna zasady stosowania odsyłaczy do

literatury

prezentacja seminarium K1A_W24 (+)

K1A_U06 (++)

4 potrafi oszacować koszty ekonomiczne, ekologiczne i społeczne

związane z eksploatacją pojazdów samochodowych

dyskusja

prezentacja

seminarium

K1A_U13(++)

K1A_U18 (+)

K1A_K02 (++)

5 potrafi dokonać aktualizacji posiadanej wiedzy z zakresu

eksploatacji pojazdów samochodowych

dyskusja

prezentacja

seminarium K1A_U11 (++)

K1A_K01 (++)

6 potrafi dokonać rejestracji, publikacji i analizy własnych

wyników badań

dyskusja

prezentacja

seminarium

K1A_U07 (+)

K1A_U15 (+)



30


Ogólna charakterystyka projektów inżynierskich, Struktura treści i podział rozdziałów w zależności od rodzaju

projektu. Dobór literatury. Opracowanie materiałów źródłowych, zasady stosowania odsyłaczy do literatury,

bibliografia. Ustalenie tematu, celu i zakresu, założeń projektowych projektu inżynierskiego oraz harmonogramu

jego realizacji. Zasady pisania projektu, słownictwo techniczne, podział treści na część główną i załączniki. Dobór

metody badań stanowiskowych, modelowych, pomiarowych, optymalizacyjnych: opracowanie programu badań.

Opracowanie zagadnień do egzaminu inżynierskiego. Kryteria oceny projektu inżynierskiego. Konsultacje

merytoryczne i formalne.

19. Egzamin: nie


1. Literatura z zakresu przedmiotów kierunkowych i specjalnościowych.


1. Polański Z.: Metodyka badań doświadczalnych. Wyd. Polit. Krakowskiej, Kraków 1995




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium 30/105

6 Inne /

Suma godzin 30/105





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: SILNIKI POJAZDÓW SAMOCHODOWYCH 2. Kod przedmiotu: MK_63







9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Paweł Fabiś, dr hab. inż. Tomasz Figlus prof. PŚ




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: silniki spalinowe, termodynamika, fizyka, inżynieria

materiałowa, mechanika techniczna

16. Cel przedmiotu: zapoznanie studentów z problemami obejmującymi rozszerzone zagadnienia z teorii, działania

i budowy silników spalinowych pojazdów samochodowych



sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 definiuje i objaśnia parametry i wskaźniki charakteryzujące

silniki spalinowe

egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_W15(++)

K1A_U15(+)

K1A_U17(++)

2 potrafi opisać zasadę działania systemów wymiany ładunku egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_W15(++)

K1A_U15(+)

K1A_U17(++)

3 rozróżnia, opisuje i tłumaczy szczegółową budowę silników

spalinowych

egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_W15(++)

K1A_U15(+)

K1A_U17(++)

4 przeprowadza proste obliczenia parametrów silnika sprawozdanie laboratorium K1A_U11(+)

K1A_U15(+)

K1A_U17(++)

K1A_U25(++)

5 potrafi wykonać podstawowe pomiary wielkości

charakterystycznych silnika

sprawozdanie laboratorium K1A_U11(+)

K1A_U15(+)

K1A_U17(++)

K1A_U25(++)

6 potrafi pracować indywidualnie i w zespole sprawozdanie laboratorium K1A_K01(++)

K1A_K03(++)

7 ma świadomość budowy i działania silników spalinowych


sprawozdanie laboratorium K1A_K02(+++)

K1A_K07(++)



30 30

Treści kształcenia: Rozszerzenie zagadnień poznanych na wykładzie z przedmiotu silniki spalinowe w zakresie: teorii silników

spalinowych, budowy silników spalinowych ZI i ZS charakterystyk podstawowych parametrów i wskaźników,

charakterystyk silników, procesów wymiany ładunku, doładowaniem silników ZI i ZS, procesem spalania, komór

spalania silników ZI, ZS, ZI GDI, budowy zespołu kadłuba, budowy układu tłokowo-korbowego, dynamiki układu

tłokowo-korbowego, budowy układu rozrządu, układów chłodzenia i olejenia silnika, niekonwencjonalnych

rozwiązań silników spalinowych, budowa i działanie układów wtryskowe silników ZI i ZS, stołów probierczych, ,

Badania wtryskiwaczy silników ZI, Selekcja grupy korbowej silników spalinowych, Dynamika rozrządu silnika ZI i

ZS.

19. Egzamin: tak


Luft S.: Podstawy budowy silników, WKŁ Warszawa 2003

Ubysz A.: Współczesne silniki spalinowe, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2003

Bernhardt M.: Silniki samochodowe, PWN Warszawa 1994

Ferguson C.R., Kirkaptrick A.T.: Internal Combustion Engines

Mysłowski J.: Doładowanie silników, WKŁ


Materiały prezentacyjne firm motoryzacyjnych




1 Wykład 30/27

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/66





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TEORIA RUCHU 2. Kod przedmiotu: MK_64







9. Semestr: 5






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, mechanika techniczna,

16. Cel przedmiotu: poznanie podstawowych metod obliczeniowych w budowie i dynamice ruch pojazdu

samochodowego



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 wiedza o dynamice ruchu pojazdu samochodowego oraz

wpływu jego parametrów konstrukcyjnych na własności

dynamiczne

egzamin

projekt

wykład

K1A_W08(++)

K1A_U13(++)

2 wiedza o metodach prowadzenia obliczeń dynamicznych

pojazdu samochodowego z wykorzystaniem technik

komputerowych

projekt

kolokwium

wykład

K1A_W06(++)

K1A_W18(++)

K1A_U10(++)


doboru źródła napędu i elementów układu napędowego

egzamin

projekt

wykład

K1A_W07(++)

K1A_W08(++)

K1A_U10(++)

4 właściwa kwalifikacja źródeł napędu wraz z umiejętnością

wykorzystanie ich charakterystyk

egzamin

kolokwium

wykład

K1A_W08(++)

K1A_U15(++)

5 wiedza o stratach energii w pojazdach samochodowych i metody

ich ograniczania

egzamin

kolokwium

wykład

K1A_W08(++)

K1A_U15(++)

6 Opracowanie prostych metod pomiarowych niezbędnych dla



egzamin

kolokwium

wykład

K1A_W06(++)

K1A_U13(++)



30


Wykład: Charakterystyka i klasyfikacja źródeł napędu pojazdów samochodowych. Siły działające na pojazd

samochodowy w ruchu prosto- i krzywoliniowego. Bilans sił, momentów i mocy pojazdu samochodowego –

charakterystyki trakcyjne, dynamiczne i mocy. Hamowanie pojazdu. Zapotrzebowanie energii przez pojazd, zużycie

paliwa Tendencje w rozwoju konstrukcji pojazdów samochodowych wpływające na poprawę osiągów pojazdu.

W ramach przedmiotu jest realizowany projekt obejmujący obliczenia trakcyjne pojazdu, sprawdzenie doboru

przełożeń w układzie napędowym, charakterystyka dynamiczna pojazdu.

19. Egzamin: tak




3. Prochowski L. Mechanika ruchu. WNT 2008


5. Reimpel J. Podwozia samochodów. WNT 2009







1 Wykład 30/45

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/45





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TWORZYWA KONSTRUYKCYJNE

W BUDOWIE POJAZDÓW

2. Kod przedmiotu: : MK_65







9. Semestr: 5


11. Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. Andrzej Posmyk




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: inżynieria materiałowa

16. Cel przedmiotu: poznanie zasad doboru tworzyw konstrukcyjnych do wytwarzania współczesnych środków

transportu, dobór tworzyw na wybrane podzespoły pojazdów



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 umie określić warunki pracy poszczególnych podzespołów

pojazdów

kolokwium wykład

laboratorium

K1A_W09(+++)

2 umie określić właściwości użytkowe tworzyw polimerowych,

metalowych, ceramicznych i kompozytowych przeznaczonych

do wytwarzania zadanych podzespołów

kolokwium wykład

laboratorium

K1A_W09(+++)

K1A_U05(+)

3 umie dobrać tworzywa do wytwarzania tłoków silników

spalinowych

kolokwium wykład

laboratorium

K1A_W09(+++)

4 umie dobrać tworzywa do wytwarzania elementów nadwozia

pojazdów

kolokwium wykład

laboratorium

K1A_W09(+++)

5 umie dobrać tworzywa do wytwarzania elementów układów

chłodzenia i paliwowych pojazdów

kolokwium wykład

laboratorium

K1A_W09(+++)

K1A_U05(+)



15 15

Treści kształcenia: Wykład: Ogólna charakterystyka tworzyw konstrukcyjnych stosowanych w budowie pojazdów; zasady doboru

tworzyw na elementy pojazdów w zależności od warunków pracy, żeliwo ADI i podzespoły pojazdów wykonywane

z ADI; Stopy metali lekkich w budowie pojazdów: stopy glinu (odlewnicze, do przeróbki plastycznej, SAP);

magnezu i litu; tytanu i berylu; stopy miedzi (brązy i mosiądze); materiały łożyskowe; materiały ceramiczne i szkła

(ceramiki tlenkowe, węglikowe, sialonowe i kowalencyjne); tworzywa sztuczne (termoplasty, duroplasty,

elastomery); metalowe materiały kompozytowe (na osnowie Al, Mg, Ti, Cu - w tym na tłoki, tuleje cylindrowe,

tarcze hamulcowe); polimerowe i ceramiczne materiały kompozytowe

Laboratorium:

1. Identyfikacja tworzyw sztucznych;

2. Struktury i właściwości materiałów kompozytowych na osnowie metali lekkich;

3. Struktury i właściwości żeliw hartowanych izotermicznie;

4. Struktury i właściwości materiałów łożyskowych;

5. Struktury i właściwości stopów aluminium na tłoki silników spalinowych.

19. Egzamin: nie


1. Adamiec P., Dziubiński J.: Wybrane zagadnienia materiałów konstrukcyjnych i technologii wytwarzania

pojazdów. Wydawnictwo Polit. Śląskiej, Gliwice 1998

2. Kozaczewski W.: Konstrukcja grupy tłokowo-cylindrowej silników spalinowych. WKŁ, Warszawa 2004

3. Tokarski M.: Metaloznawstwo metali nieżelaznych w zarysie. Wyd. Śląsk, Katowice 1985

21. Literatura uzupełniająca: 1. Binczyk F.: Konstrukcyjne stopy odlewnicze. Wyd. Polit. Śląskiej, Gliwice 2003

2. Poniewierski Z.: Krystalizacja, struktura i właściwości siluminów. WNT Warszawa 1989

3. Sobczak J.: Metalowa materiały kompozytowe, Wyd. I. O., Kraków 2002




1 Wykład 15/30

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /konsultacje/udział w zaliczeniach

Suma godzin 30/72





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ELEMENTY PRAWA TRANSPORTOWEGO 2. Kod przedmiotu: MK_66






8. Specjalność: technika i zarządzanie w transporcie samochodowym

9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Zdzisław Niedziela




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: prawo i certyfikacja w transporcie, infrastruktura

transportu, środki transportu.

16. Cel przedmiotu: Poznanie przepisów dotyczących wykonywania działalności gospodarczej w zakresie

transportu drogowego krajowego i międzynarodowego, zasad szkolenia kierowców, kontroli czasu pracy w

transporcie drogowym, organizowania przewozów drogowych i kombinowanych, organizowania przewozów

drogowych specjalnych oraz przepisów prawa przewozowego w poszczególnych gałęziach transportu.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 ma wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych i prawnych

uwarunkowań działalności inżynierskiej w transporcie

drogowym

egzamin

wykład K1A_W04(++)

K1A_K04(+)

2 zna ogólne zasady funkcjonowania transportu w zgodzie

z przepisami prawa transportowego

egzamin

wykład K1A_W10(++)

K1A_U20(++)

3 ma poszerzoną wiedzę w zakresie reguł i przepisów dotyczących

osób zatrudnionych w transporcie

egzamin,

wykonanie

projektu

wykład K1A_W10(++)

K1A_U24(++)

4 potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł wykonanie

projektu

wykład

projekt

K1A_U06(+)

5 potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i zrealizować

proces samokształcenia

wykonanie

projektu

wykład

projekt

K1A_U11(++)

6 zna i potrafi przygotować dokumentację przewozową i

podstawową dokumentację celną oraz potrafi prawidłowo

zaplanować przewóz, z uwzględnieniem przewozów specjalnych

i obowiązujących konwencji międzynarodowych oraz aspektów

pozatechnicznych, w tym środowiskowych, ekonomicznych i

prawnych

wykonanie

projektu,

prezentacja

wykład

projekt

K1A_W18(++)

K1A_U13(++)

K1A_U07(++)

K1A_U09(++)

K1A_K04(+)

7 zna procedury i metodologię rozliczania czasy osób

zatrudnionych w transporcie drogowym oraz zasady kontroli

obowiązujących w tym zakresie przepisów

wykonanie

projektu,

prezentacja

projekt K1A_U14(++)

K1A_U05(++)

K1A_U09(++)

K1A_K04(+)

8 zna rodzaje środków transportu służących do przewozu

ładunków specjalnych oraz zasady ich dopuszczania i kontroli

egzamin,

prezentacja

wykład K1A_W15(+)

K1A_U06(+)

K1A_U09(+)



30 30

19. Treści kształcenia

Wykład: przepisy branżowe transportu drogowego krajowego i międzynarodowego, podstawowe zasady

funkcjonowania transportu kolejowego, śródlądowego, morskiego i lotniczego, przepisy prawa przewozowego,

konwencje o przewozach specjalnych, przewozy nienormatywne, transportowe procedury celne, przepisy dotyczące

podejmowania i wykonywania transportu krajowego i międzynarodowego, kontrola przewozów i środków

transportu, reguły handlowe.

Projekt: dokumentacja przewozowa w transporcie drogowym, przepisy o czasie pracy kierowcy i osób

zatrudnionych w transporcie, tachografy i programy do analizy zapisów, wyznaczenie tras i planowanie przewozów

drogowych zwykłych i specjalnych, wymagania techniczne, wyposażenie i kontrola stanu technicznego środków

transportu krajowego i międzynarodowego, prowadzenie dokumentacji celnej przewozowej.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: Starowicz W. – Krajowy transport drogowy, 2011, Starowicz W. – Międzynarodowy transport drogowy, 2011,

Paluch S. – Czas pracy kierowcy, 2011, Zwierzycki W.-Samochodowy transport krajowy i międzynarodowy

TII,II,IV, wyd. Systherm, 2011, Fijałkowski T. – Transport drogowy, wyd. Fotoskład, 2011, Neider J. – Transport

międzynarodowy, wyd. PWE, 2011, Rydzkowski W. – Transport, wyd. PWN, 2006, Górski W – Komentarz do

przepisów o umowie przewozu i spedycji, 2009

21. Literatura uzupełniająca: dzienniki ustaw, dzienniki urzędowe UE




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/90

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/105





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: INFRASTRUKTURA TRANSPORTU

DROGOWEGO








9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Tomasz Węgrzyn




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Podstawy eksploatacji technicznej, środki transportu

samochodowego, znajomość zagadnień z zakresu eksploatacji obiektów technicznych

16. Cel przedmiotu: zdobycie wiedzy w zakresie infrastruktury transportu samochodowego oraz systemów

eksploatacji jej składników



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów


infrastruktury transportu drogowego

egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_W10 (+)

K1A_U14 (+)

2 potrafi zidentyfikować i zilustrować podstawowe czynniki

kształtującą pracę przewozową

wykonanie

projektu

projekt K1A_U16 (+)

K1A_U19 (++)

3 Potrafi dokonać oceny oddziaływania elementów infrastruktury

na środowisko

egzamin,

wykonanie

projektu

wykład +

projekt

K1A_W21 (+)

K1A_U24 (++)

K1A_U14 (+)

4 dokonuje analizy funkcjonowania sieci drogowej wykonanie

projektu

wykład +

projekt

K1A_U19 (++)

K1A_U25 (+)

5 Potrafi dokonać klasyfikacji obiektów związanych ze spedycją

towarów

egzamin,

wykonanie

projektu

wykład +

projekt

K1A_U17 (+)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: Pojęcie elementów składowych infrastruktury transportu samochodowego. Czynniki kształtujące prace

przewozową. Sieci drogowe i rodzaje dróg samochodowych. Dworce i obiekty związane ze spedycją towarów.

Infrastruktura przedsiębiorstwa transportowego. Systemy eksploatacji obiektów infrastruktury przedsiębiorstwa

transportowego. Systemy eksploatacji dróg. Oddziaływanie elementów infrastruktury transportu na środowisko.

Ważniejsze materiały budowlane w infrastrukturze drogowej.

Projekt: Projekt w formie pisemnej uwzględniający systemy eksploatacji obiektów infrastruktury przedsiębiorstwa

transportowego.

19. Egzamin: tak


1. Fijałkowski T.: Transport drogowy. Nowe polskie i unijne przepisy wraz z komentarzem. Fotoskład 2007

2. Rydzkowski W., Wojewódzka-Król K.: Transport. PWN 2005.

3. Perenc J., Godlewski J.: Międzynarodowe przewozy towarowe. Polskie Wydawnictwo Transportowe.

4. Towpik K., i inni: Infrastruktura transportu samochodowego. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,

2006.





1 Wykład 30/60

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/30

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/90





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE

W TRANSPORCIE SAMOCHODOWYM








9. Semestr: 5


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Robert Wieszała




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: organizacja i zarządzanie w transporcie, ekonomia,

znajomość podstawowych zasad i koncepcji zarządzania przedsiębiorstwami

16. Cel przedmiotu: przekazanie wiedzy i zasad, dotyczących uruchomienia własnej działalności oraz

funkcjonowania przedsiębiorstwa transportu samochodowego (warsztat samochodowy, firma spedycyjna, stacja

kontroli pojazdów itp.).



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z dziedziny organizacji

i zarządzania ze szczególnym uwzględnieniem zarządzania

usługami

egzamin

wykład K1A_W25 (+)

2 nazywa, rozróżnia i tworzy podstawowe dokumenty niezbędne

do uruchomienia własnej działalności gospodarczej w obszarze

transportu samochodowego

wykonanie

projektu

wykład +

projekt

K1A_W25 (+)

K1A_U06 (+)

K1A_U21 (++)

3 potrafi wyciągnąć wnioski i dokonać wyboru odpowiedniej

oferty usług bankowych i telekomunikacyjnych

wykonanie

projektu


K1A_U13 (+)

4 zna i potrafi zastosować podstawowe zasady motywacyjne w

tym czynniki pozafinansowe

egzamin

wykład +

projekt

K1A_U01(+)

K1A_K03 (+)

5 potrafi osądzić końcowe efekty własnego przedsięwzięcia egzamin

wykład +

projekt

K1A_U12 (+)

K1A_U13 (++)

6 potrafi zaproponować teoretyczne rozwiązania dotyczące

rozwoju własnej działalności gospodarczej

wykonanie

projektu


K1A_K01 (+)



30 30


Wykład: Istota i proces zarządzania przedsiębiorstwem transportu samochodowego, cechy zarządzania ze

szczególnym uwzględnieniem specyfiki usług, współczesne nurty w zarządzaniu usługami transportowymi,

planowanie w organizacjach transportowych: rodzaje celów i ich funkcje, rodzaje planów w organizacji, procesy

decyzyjne w przedsiębiorstwach transportowych, rodzaje decyzji według różnych kryteriów, racjonalny model

podejmowania decyzji, zalety i wady grupowego podejmowania decyzji, odpowiedzialność decyzyjna w pracy

(kierowca, mechanik), sposoby kierowania zespołem ludzkim z uwzględnieniem specyfiki usług, motywowanie

pracowników, pojęcie, cel i rodzaje motywacji, istota i zakres kontrolowania, etapy procesu kontroli, rodzaje

kontroli, formy kontroli operacji, zróżnicowanie kontroli organizacyjnej, kontrola strategiczna, cechy skutecznych

systemów kontroli, zasady kontrolowania na przykładzie pracy kierowców, rodzaje i przyczyny konfliktów, metody

stymulowania konfliktu, sposoby ograniczania konfliktu, metody rozwiązywania konfliktów: dominacja i tłumienie,

kompromis, integrujące rozwiązywanie problemów.

Projekt: Przygotowanie dokumentacji do otwarcia działalności gospodarczej z zakresu transportu samochodowego.

Dokumentacja powinna zawierać wnioski do urzędu miasta, wniosek o dofinansowanie z urzędu pracy, biznes plan,

analizę wyposażenia przedsiębiorstwa, analizę rynku usług bankowych i telefonicznych, formularze zgłoszenia

działalności do urzędu skarbowego

19. Egzamin: tak


1. Marszałek S.: Ekonomika, organizacja i zarządzanie w transporcie. Wydawnictwo Śląskiej Wyższej Szkoły

Zarządzania w Katowicach. Katowice 2001

2. Kwartalnik naukowy: Organizacja i Zarządzanie. Politechnika Śląska. Wydział Organizacji i Zarządzania, red.

nacz. Andrzej Buchacz


1. Piotrkowski K.: Organizacja i zarządzanie. ALMAMER Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Warszawa 2006

2. Gajdzik B., Kuczyńska-Chałada M., Sosnowski R.: Organizacja i zarządzanie w przemyśle. Wydawnictwo

Politechniki Śląskiej, Gliwice 2011




1 Wykład 30/67

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/65

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/132





27. Uwagi:









9. Semestr: 6







16. Cel przedmiotu:











sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów






K1A_K07 (+)




zakładzie

K1A_W25 (++)

K1A_U22 (+)




transport


zakładzie

K1A_W26 (++)

K1A_U26 (+)






zakładzie

K1A_U24 (++)

K1A_W04 (+)




podejmowane decyzje


zakładzie

K1A_K02 (++)

K1A_W05 (+)


zakładzie

K1A_K03 (++)

K1A_U07 (+)




19. Egzamin: nie


Regulamin praktyk studenckich Zał. do zarządzenia nr 48/08/09 Rektora Politechniki Śląskiej

PRT1 Procedura Praktyki studenckie http://www.polsl.pl/Wydzialy/RT/Strony/SZJK.aspx#Praktyki_studenckie


Regulamin studiów na Politechnice Śląskiej




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /160

Suma godzin /160





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PRAWO FINANSOWE I RACHUNKOWOŚĆ 2. Kod przedmiotu: MK_70







9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Piotr Czech prof. PŚ





16. Cel przedmiotu: Zapoznanie z zagadnieniami ogólnymi związanymi z prawem finansowym i rachunkowością

w transporcie samochodowym. Wykształcenie umiejętności rozumienia podstawowych regulacji prawnych w

zakresie prawa finansowego i rachunkowości w transporcie samochodowym. Wykształcenie umiejętności

stosowania racjonalnego podejmowania decyzji w stosunku do rynku, klientów, konkurencji, kosztów własnych i

zysków w przedsiębiorstwie transportu samochodowego.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 definiuje i charakteryzuje akty prawne związane z

prowadzeniem działalności w transporcie drogowym

egzamin wykład) K1A_W04(++)

K1A_W23(+)

K1A_W25(+)

K1A_W26(+)

2 kontroluje sferę finansową w działalności przedsiębiorstwa

transportu drogowego

egzamin wykład K1A_W04(++)

K1A_W23(+)

K1A_W25(+)

K1A_W26(+)

K1A_U24(+)

3 ocenia efektywność przewozów wykonanie

projektu +

egzamin

projekt K1A_U04(+)

K1A_U13(+)

K1A_U22(+)

K1A_U24(+)

4 szacuje koszty, przychody, zyski, straty, dochody

przedsiębiorstwa w transporcie drogowym

wykonanie

projektu +

egzamin

projekt K1A_U04(+)

K1A_U21(+)

K1A_U22(++)

K1A_U24(++)

5 opracowuje i proponuje harmonogram pracy kierowców

realizujących przewóz drogowy

wykonanie

projektu +

egzamin

projekt K1A_U04(+)

K1A_U07(++)

K1A_U22(++)

K1A_U24(++)

K1A_U25(++)

K1A_K06(+)

6 wybiera korzystniejszy wariant realizacji przewozu drogowego wykonanie

projektu +

egzamin

projekt K1A_U04(+)

K1A_U07(+)

K1A_U13(+)

K1A_U22(+)

K1A_U24(+)

K1A_K06(+)



30 45

Treści kształcenia: Zagadnienia wprowadzające do przedmiotu związane z systemem prawnym obowiązującym w Polsce.

Charakterystyka systemu podatkowego. Klasyfikacja podatków. Opłaty w transporcie samochodowym. Działalność

banków. Finansowanie działalności w transporcie samochodowym. Rachunkowość i sprawozdawczość finansowa.

Rozliczanie czasu pracy kierowców. Analiza wykorzystania taboru samochodowego. Zadania problemowe związane

z opracowaniem i obliczaniem płac, składek, kosztów inwestycyjnych.

Zadania problemowe i projekty dotyczące krajowego i międzynarodowego przewozu osób i rzeczy, wymagane w

trakcie państwowego egzaminu na certyfikaty kompetencji zawodowych przewoźników drogowych. Ustalanie

rozkładu jazdy. Określanie mierników pracy przewozowej na danej linii. Określanie efektywności przewozów.

Określanie kosztów, przychodów, zysków, strat, dochodu przedsiębiorstwa. Określanie płacy netto i brutto

kierowców. Określanie podatków związanych z zatrudnieniem kierowców. Opracowywanie harmonogramu pracy

kierowców realizujących przewóz. Określanie korzystniejszego wariantu realizacji przewozu w zależności od

liczebności załogi. Określanie ceny usługi dla zadanego poziomu zysku.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: Ustawy, rozporządzenia, umowy międzynarodowe

21. Literatura uzupełniająca: brak




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 45/62

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 75/85





27. Uwagi:









9. Semestr: 6












sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów


projektowej

projekt

inżynierski

konsultacje K1A_W03 (+)

K1A_W06 (+)

K1A_W08 (+)

K1A_W10 (+)


projektu

projekt

inżynierski

konsultacje K1A_U06 (++)

K1A_U20 (++)

3 zna i stosuje zasady zapisu bibliograficznego projekt

inżynierski


K1A_U06 (+++)

K1A_U20(+)

4 rozumie procesy pisania projektu projekt

inżynierski

konsultacje K1A_U07 (+)

K1A_U12 (+)

K1A_U24(+)


projektu

projekt

inżynierski


K1A_U12 (++)

K1A_U26(+)



15




19. Egzamin: nie








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/90

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/90





27. Uwagi:









9. Semestr: 7












sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów



projekt

inżynierski


K1A_W06 (+)

K1A_W08 (+)

K1A_W10 (+)



projekt

inżynierski


K1A_U08 (+)

K1A_U26 (+)

K1A_K02 (+)

K1A_K05 (++)



literatury

projekt

inżynierski


K1A_W03 (+)

K1A_U06 (++)

K1A_U20 (++)



projekt

inżynierski


K1A_U12 (+)



projekt

inżynierski


K1A_U09 (+)

K1A_U12 (+)



30




19. Egzamin: nie








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/270

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/270





27. Uwagi:








8. Specjalność: Technika i zarządzanie w transporcie samochodowym

9. Semestr: 7


Pojazdów Samochodowych,

11. Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Bogusław Łazarz, prof. dr hab. inż. Tomasz Węgrzyn





16. Cel przedmiotu: zakłada się, że w trakcie zajęć słuchacz zapozna się z zasadami planowania, prowadzenia i






sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z dziedziny techniki i

zarządzania w transporcie samochodowym

dyskusja

prezentacja


K1A_W12 (+)

K1A_W23 (+)




K1A_K02 (+)

3 potrafi dokonać opracowania materiałów źródłowych i zna

zasady stosowania odsyłaczy do literatury


K1A_U06 (++)


związane z eksploatacją pojazdów samochodowych

dyskusja

prezentacja

seminarium

K1A_U13(++)

K1A_U18 (+)

K1A_K02 (++)


techniki i zarządzania w transporcie samochodowym

dyskusja

prezentacja


K1A_K01 (++)


wyników badań

dyskusja

prezentacja

seminarium

K1A_U07 (+)

K1A_U15 (+)



30




bibliografia. Ustalenie tematu, celu i zakresu projektu inżynierskiego oraz harmonogramu jego realizacji. Zasady

pisania projektu, słownictwo techniczne, podział treści na część główną i załączniki. Dobór metody badań

stanowiskowych, modelowych, pomiarowych, optymalizacyjnych: opracowanie programu badań. Opracowanie

zagadnień do egzaminu inżynierskiego. Kryteria oceny projektu inżynierskiego. Konsultacje merytoryczne i

formalne.

19. Egzamin: nie


Literatura z zakresu przedmiotów kierunkowych i specjalnościowych.





1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium 30/105

6 Inne /

Suma godzin 30/105





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ŚRODKI TRANSPORTU

SAMOCHODOWEGO








9. Semestr: 5






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, mechanika techniczna, materiałoznawstwo,

podstawy konstrukcji maszyn

16. Cel przedmiotu: poznanie budowy i przeznaczenia oraz parametrów techniczno-eksploatacyjnych

samochodowych środków transportu



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 wiedza o dynamice ruchu i budowie pojazdu samochodowego

oraz zasadach funkcjonowania jego mechanizmów

egzamin,

wykonanie

projektu

wykład

laboratorium

K1A_W08(++)

K1A_U13(++)

2 wiedza o metodach i zasadach prowadzenia obliczeń z

wykorzystaniem technik komputerowych

wykonanie

projektu,

kolokwium

wykład

K1A_W06(++)

K1A_W18(++)

K1A_U10(++)


doboru mechanizmów pojazdu samochodowego

egzamin,

wykonanie

projektu

wykład

K1A_W07(++)

K1A_W08(++)

K1A_U10(++)

4 kwalifikowanie pojazdów, z określeniem ich zasadniczych cech

eksploatacyjnych i przydatności w realizacji określonych zadań

przewozowych

egzamin,

kolokwium

wykład

K1A_W08(++)

K1A_U15(++)

5 rozpoznawanie elementów, mechanizmów i układów pojazdów

samochodowych

egzamin,

kolokwium

wykład

laboratorium

K1A_W08(++)

K1A_U15(++)

6 opracowanie prostych metod pomiarowych niezbędnych dla



egzamin,

kolokwium

wykład

laboratorium

K1A_W06(++)

K1A_U13(++)



30 45


Wykład: Charakterystyka i klasyfikacja samochodowych środków transportowych. Podstawowe zagadnienia z teorii

ruchu pojazdu samochodowego, dotyczące ruchu prosto- i krzywoliniowego. Źródła napędu, rodzaje układów

napędowych. Budowa i działanie podstawowych mechanizmów, układów i zespołów pojazdów samochodowych.

Napędy alternatywne.

Laboratorium: Obejmuje pomiary i prezentacje na stanowiskach wyposażonych w mosty napędowe, skrzynki

biegów, zawieszenia mechaniczne i hydropneumatyczne, układy kierownicze ze wspomaganiem, układy hamulców

pneumatycznych i hydraulicznych, sprzęgła cierne i hydrodynamiczne. W ramach laboratorium jest realizowany

projekt obejmujący wyznaczenie charakterystyki dynamicznej wybranego przez studenta pojazdu samochodowego.

19. Egzamin: tak




3. Prochowski J. Mechanika ruchu. WNT 2008


5. Reimpel R. Podwozia samochodów. WNT 2009







1 Wykład 30/45

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 75/110





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TECHNOLOGIA PRZEWOZÓW

DROGOWYCH








9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Jan Filipczyk




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy eksploatacji technicznej, środki transportu

samochodowego; znajomość podstaw projektowania systemów eksploatacji urządzeń

16. Cel przedmiotu: zdobycie wiedzy i umiejętności w zakresie stosowania odpowiednich technik transportu osób

i towarów w przewozie drogowym, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa międzynarodowego i krajowego



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 posiada wiedzę z zakresu klasyfikacji środków transportu

drogowego i rodzaju ładunków

kolokwium

zaliczeniowe

projekt

wykład

(przykłady)

projekt +

konsultacje

K1A_W10(+)

K1A_W15(++)

2 posiada podstawową wiedzę z zakresu zasad wykorzystywania

samochodów w transporcie osób i ładunków

kolokwium

zaliczeniowe

projekt

wykład

(przykłady)

projekt +

konsultacje

K1A_W15(++)

K1A_W21(+)

3 potrafi zastosować zasady prowadzenia przewozu osób i

ładunków

projekt projekt +

konsultacje

K1A_U06(+)

K1A_U08(+)

K1A_U20(+)

4 potrafi opracować założenia projektowe organizacji przewozów projekt projekt +

konsultacje

K1A_U19(++)

K1A_U21(+)

5 potrafi zastosować wiedzę z zakresu wymagań technicznych i

prawnych w zakresie przewozu osób i ładunków

kolokwium

zaliczeniowe

projekt

wykład

(przykłady)

projekt +

konsultacje

K1A_U20(+)

K1A_U22(+)

K1A_K01(+)

K1A_K06(+)

6 potrafi pracować indywidualnie i w zespole projekt projekt +

konsultacje

K1A_U07(+)

K1A_K03(+)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: charakterystyka transportu drogowego, środki transportu, rodzaje przewozów; standardy techniczne

pojazdów przeznaczonych do transportu osób; standardy techniczne pojazdów przeznaczonych to transportu

towarów; transport samochodowy zunifikowany i specjalistyczny; przewóz osób; przewóz ładunków, dobór

środków transportu, systemy zabezpieczeń ładunków; transport materiałów niebezpiecznych, przewóz odpadów;

transport towarów szybko psujących się i żywności; transport zwierząt; przewóz ładunków ponadgabarytowych;

podstawowe umowy przewozu drogowego; zasady podejmowania i wykonywania krajowego transportu drogowego,

zasady wykonywania przewozów na potrzeby własne; zasady podejmowania i wykonywania międzynarodowego

transportu drogowego; systemy nadzoru i kontroli w transporcie drogowym; bezpieczeństwo przewozu osób i

ładunków.

Projekt: projekt organizacji przewozu ładunków, projekt organizacji przewozu osób

19. Egzamin: nie


1. Walczak R.: Międzynarodowy przewóz drogowy. Wydawnictwo C.H. BECK, Warszawa 2006

2. Pusty T.: Przewóz towarów niebezpiecznych. WKiŁ, Warszawa 2007.

3. Filipczyk J.: Technologia przewozów drogowych. Materiały dydaktyczne.

4. Prochowski L., Żuchowski A.: Technika transportu ładunków. WKiŁ, Warszawa 2009.

21. Literatura uzupełniająca: 1. Starowicz W. i inni: Krajowy transport drogowy. Materiały przygotowujące do uzyskania certyfikatu kompetencji

zawodowych. PiT, Kraków 2006.




1 Wykład 30/20

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/50

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/70





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: UŻYTKOWANIE I OBSŁUGA

SAMOCHODÓW








9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Mirosław Witaszek




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy eksploatacji technicznej, środki transportu

samochodowego, znajomość budowy samochodów, znajomość zasad eksploatacji urządzeń

16. Cel przedmiotu: zdobycie wiedzy i umiejętności w zakresie stosowania odpowiednich technik i systemów

użytkowania i obsługiwania samochodów z uwzględnieniem zastosowania odpowiednich materiałów

eksploatacyjnych oraz zasad bezpieczeństwa użytkowania w ruchu drogowym



kształcenia

Forma prowadzenia

zajęć

Odniesienie

do efektów

dla kierunku

studiów

1 zna zasady eksploatacji pojazdów

samochodowych

egzamin

(cz. pisemna)

wykład

K1A_W15(++

)

K1A_W21(+)

K1A_U05(+)

2 zna zasady oceny stanu technicznego

samochodów w zakresie bezpieczeństwa

użytkowania i ochrony środowiska

egzamin

(cz. pisemna)

wykład

K1A_W17(+)

K1A_W22(++

)

K1A_U25(+)

3 zna ogólne zasady stosowania materiałów

eksploatacyjnych

egzamin

(cz. pisemna)

wykład

K1A_W21(+)

K1A_W22(+)

4 potrafi przeprowadzić proste czynności

weryfikacji i diagnostyki oraz naprawy

elementów i podzespołów samochodów

sprawozdanie. z laboratorium laboratorium K1A_U03(+)

K1A_U17(++)

K1A_U20(+)

K1A_U25(++)

5 potrafi opisać proces weryfikacji i naprawy

elementów samochodów

sprawozdanie. z laboratorium laboratorium K1A_U09(++)

K1A_U10(++)

K1A_U11(+)

K1A_K01(+)

6 potrafi pracować indywidualnie i w zespole sprawozdanie. z laboratorium laboratorium K1A_U07(+)

K1A_K03(+)

K1A_K04(+)



30 30

Treści kształcenia: Wykład: systemy użytkowania samochodów; systemy obsług technicznych samochodów; aspekty zużycia

eksploatacyjnego elementów samochodów; zasady dopuszczenia samochodu do ruchu po drogach publicznych;

systemy bezpieczeństwa czynnego i biernego w samochodach; ocena stanu technicznego samochodu w zakresie

ochrony środowiska; ocena stanu technicznego samochodu w zakresie bezpieczeństwa eksploatacji w ruchu

drogowym; naprawy podzespołów i elementów pojazdów; naprawy powypadkowe; gospodarka paliwami

silnikowymi i środkami smarnymi; eksploatacja ogumienia samochodów; wpływ użytkowania i obsługiwania

samochodów na środowisko; identyfikacja pojazdów

Laboratorium: projektowanie systemu użytkowania w przedsiębiorstwie transportowym; projektowanie systemu

obsługiwania; ocena stanu technicznego układu hamulcowego; ocena stanu technicznego układu jezdnego i

zawieszenia; ocena stanu technicznego oświetlenia pojazdu i systemów sygnalizacji; ocena stanu technicznego

silnika; ocena stanu technicznego układu przeniesienia napędu; ocena stanu technicznego ogumienia, spawanie

tworzyw sztucznych, klejenie, lutowanie.

19. Egzamin: tak


1. Filipczyk J., Krupa M.: Użytkowanie i obsługa samochodów. Materiały dydaktyczne. Katowice 2012

2. Hebda M.: Eksploatacja samochodów. Instytut technologii eksploatacji, 2007

3. Podniało A.: Paliwa, oleje i smary w ekologicznej eksploatacji. WNT, 2002

4. Wicher J.: Bezpieczeństwo samochodu i ruchu drogowego. Pojazdy samochodowe. WKiŁ, Warszawa 2004.

21. Literatura uzupełniająca: 1. Starkowski D., Bieńczak K., Zwierzycki W.: Samochodowy transport krajowy i międzynarodowy. Kompendium

wiedzy praktycznej. Systherm D.Gazińska S.J., Poznań 2006




2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/115





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: MASZYNY PRZEŁADUNKOWE 2. Kod przedmiotu: MK_77






8. Specjalność: transport przemysłowy

9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Damian Gąska




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: środki transportu, PKM, infrastruktura transportu,

grafika inżynierska

16. Cel przedmiotu: zdobycie wiedzy z zakresu zastosowania, budowy i podstawowych parametrów typowych

maszyn przeładunkowych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 ma uporządkowaną wiedze w zakresie charakterystyki i

parametrów techniczno ruchowych maszyn przeładunkowych egzamin wykład

K1A_W09(+)

K1A_W13(++)

2 ma wiedzę dotyczącą aktualnego stanu i trendów rozwojowych

w zakresie obliczeń wytrzymałościowych i konstrukcji dźwignic egzamin wykład

K1A_W19(+)

K1A_W20(++)

3 potrafi dobrać elementy składowe mechanizmów roboczych

maszyn przeładunkowych

wykonanie

projektu projekt

K1A_W22(+)

K1A_U26(++)

4 potrafi zaprojektować podstawowe elementy konstrukcji ustroju

nośnego dźwignic egzamin wykład

K1A_U14(++)

K1A_U18(+++)

5 potrafi samodzielnie opracować dokumentację techniczną

elementów maszyn dźwignic

wykonanie

projektu projekt

K1A_U18(++)

K1A_U26(+++)

6 potrafi korzystać z norm, katalogów i dokumentacji technicznej wykonanie

projektu projekt

K1A_W21(+)

K1A_U20(+++)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: Podział, charakterystyka i parametry techniczno – ruchowe maszyn przeładunkowych. Cykl

przeładunkowy i jego struktura. Suwnice ogólnego i specjalnego przeznaczenia: ustroje nośne, mechanizmy

robocze, układy suwnic w halach i na estakadach. Zespoły suwnic, suwnice pomostowe i bramowe jedno- i

dwudźwigarowe. Żurawie przeładunkowe przejezdne, stacjonarne i pływające. Podstawy obliczeń konstrukcyjnych

dźwignic. Dobór napędów mechanizmów podnoszenia, jazdy dźwignic. Konstrukcja i użytkowanie wciągników,

wciągarek. Budowa, mechanizmy robocze, parametry, mechanizmy teleskopowania, zastosowanie i schematy

konstrukcyjne pozostałych maszyn przeładunkowych. Układnice magazynowe. Samojezdne wozy przeładunkowe:

podsiębierne, czołowe, widłowe, teleskopowe. Wyciągi pionowe i pochyłe – dźwigi i skipy. Specjalne maszyny

przeładunkowe: jezdniowe suwnice bramowe z kołami kierowanymi, reachstackery. Samojezdne teleskopowe wozy

do kontenerów lub zintegrowanych jednostek ładunkowych). Uniwersalne organy chwytne maszyn

przeładunkowych

Projekt: Projekt dźwigara skrzynkowego suwnicy pomostowej. Projekt napędów (podnoszenia, jazdy).

19. Egzamin: tak


1. Chimlak M.: Budowa suwnic i ciągników oraz ich obsługa; 2009;

2. Markusik S. Infrastruktura logistyczna. Środki transportu. Wydawnictwo Pol. Śl. Gliwice 2010;

3. Pylno C.: Środki transportu bliskiego; Katowice 2011.


1. Skrzynecki W.: Obsługa żurawi wieżowych. Wyd. KABE, 2001

2. Piątkiewicz A., Sobolski R.: Dźwignice. t. I i II; Wydawnictwo Naukowo Techniczne. Warszawa 1978




1 Wykład 30/12

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/95

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/107






1. Nazwa przedmiotu: NAPĘDY MASZYN TRANSPORTOWYCH 2. Kod przedmiotu: MK_78







9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Tadeusz Opasiak




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: środki transportu – I, elektrotechnika.

16. Cel przedmiotu: poznać budowę i zasadę działania elementów i zespołów napędowych maszyn

transportowych: silniki elektryczne, styczniki, wyłączniki krańcowe, rozruszniki, sprzęgła elektromagnetyczne i

hydrokinetyczne, przemienniki częstotliwości; poznać metody rozruchu, sterowania prędkości obrotowej i

hamowania silników asynchronicznych i prądu stałego; poznać zasady doboru napędów do maszyn transportowych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 ma wiedzę w zakresie podstaw sterowania i automatyki w

transporcie

kolokwium wykład K1A_W16 (+)

K1A_U02(+)

2 zna kryteria doboru zespołów napędowych do maszyn

transportowych.


K1A_U18(+)

3 potrafi dokonać identyfikacji elementów napędowych maszyn

transportowych

kolokwium wykład K1A_U17(+)

K1A_K02(++)

4 korzysta z norm, katalogów, dokumentacji technicznej zaliczenie

projektu

projekt K1A_U20(++)

K1A_K01(++)

5 potrafi opracować dokumentację dotyczącą realizacji prostego

zadania inżynierskiego

projekt zaliczenie projekt K1A_U08(++)

K1A_K05(+)

6 potrafi wybrać właściwe rozwiązanie zadania inżynierskiego projekt zaliczenie projekt K1A_U24(++)

K1A_K02(+)



30 15


Wykład: Budowa i zasada działania elementów napędów maszyn transportowych: styczniki, wyłączniki krańcowe,

czujniki biegu taśmy, przekaźniki czasowe i termiczne, wyłącznik różnicowo prądowy, przełącznik gwiazda /

trójkąt. Silniki prądu stałego: budowa, zasada działania, sterowanie prędkości obrotowej, hamowanie. Silniki

asynchroniczne prądu zmiennego: silnik klatkowy, silnik pierścieniowy – budowa, zasada działania, sterowanie

prędkości obrotowej, hamowanie. Przemiennik częstotliwości i jego rola w nowoczesnych napędach maszyn

transportowych. Sprzęgła mechaniczne, hamulce.

Projekt: Dobór napędu do przenośnika taśmowego.

19. Egzamin: tak


1. Gogolewski Z., Kurczewski Z.; Napęd elektryczny. WNT Warszawa 1990.

2. Kurek K.; Laboratorium elektrotechniki i maszyn elektrycznych. Wyd. Politechniki Śląskiej Gliwice 2006.

3. Piątkiewicz A., Urbanowicz H.; Dźwigi elektryczne. WNT Warszawa 1980.

4. Roszczyk S.; Teoria maszyn elektrycznych. WNT Warszawa 1979.

5. Urbanowicz H.; Napęd elektryczny dźwignic. WNT warszawa 1980.


1. Goździecki M., Świątkiewicz H.; Przenośniki. WNT Warszawa 1075.

2. Latek W.; Badanie maszyn elektrycznych w przemyśle. WNT Warszawa 1985.





1 Wykład 30/18

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/54

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/72





27. Uwagi:









9. Semestr: 6







16. Cel przedmiotu:











sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów






K1A_K07 (+)




zakładzie

K1A_W25 (++)

K1A_U22 (+)




transport


zakładzie

K1A_W26 (++)

K1A_U26 (+)






zakładzie

K1A_U24 (++)

K1A_W04 (+)




podejmowane decyzje


zakładzie

K1A_K02 (++)

K1A_W05 (+)


zakładzie

K1A_K03 (++)

K1A_U07 (+)




19. Egzamin: nie









1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /160

Suma godzin /160





27. Uwagi:









9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: pracownicy dydaktyczni katedry




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Wszystkie przedmioty w cyklu kształcenia





sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 osiada niezbędną wiedzę z zakresu transportu przemysłowego

do wykonania zadań w ramach projektu inżynierskiego

opracowania

cząstkowe

projektu

inżynierskiego

projekt

K1A_W04 (+)

K1A_W07 (+)

K1A_W08 (+)

K1A_W10 (+)

K1A_W17(+)

K1A_W23(++)


projektowych

opracowania

cząstkowe

projektu

projekt

K1A_U06 (++)

K1A_U20 (++)



opracowania

cząstkowe

projektu

projekt

K1A_U08 (+)

K1A_U26 (++)

K1A_K02 (++)

K1A_K05 (++)



opracowania

cząstkowe

projektu

projekt

K1A_U07 (++)

K1A_U12 (+)


zrealizowanego zadania cząstkowego

opracowania

cząstkowe

projektu

projekt

K1A_U08 (+)

K1A_U09 (+)

K1A_U12 (+)



15


wiedzy uzyskanej przez studenta w ciągu całego okresu studiów do rozwiązywania różnych problemów z zakresu

inżynierii ruchu. Tematy prac są dobierane indywidualnie dla każdego studenta.

19. Egzamin: nie


Literatura z zakresu przedmiotów kierunkowych i specjalnościowych oraz odpowiednie unormowania techniczne

i uregulowania prawne






1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/90

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/90





27. Uwagi:









9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: nauczyciele akademiccy katedry




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: wszystkie przedmioty w cyklu kształcenia





sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów


projektowej

wykonanie

projektu

projekt K1A_W03 (+)

K1A_W06 (+)

K1A_W08 (+)

K1A_W10 (+)


projektu

wykonanie

projektu


K1A_U20 (++)


projektu

projekt K1A_W21 (+)

K1A_U06 (+++)

K1A_U20(+)


projektu

projekt K1A_U07 (+)

K1A_U12 (+)

K1A_U24(+)


projektu

wykonanie

projektu

projekt K1A_U08 (+)

K1A_U12 (++)

K1A_U26(+)



30


wiedzy uzyskanej przez studenta w ciągu całego okresu studiów do rozwiązywania różnych z zakresu transportu.

Tematy prac są dobierane indywidualnie dla każdego studenta.

19. Egzamin: nie








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/270

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/270





27. Uwagi:









9. Semestr: 7













sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z dziedziny transportu

przemysłowego


K1A_W10 (+)

K1A_W22 (+)



prezentacja seminarium K1A_U01 (++)

K1A_K02 (+)



literatury


K1A_U06 (++)


związane z funkcjonowaniem systemów transportu

przemysłowego

prezentacja seminarium K1A_U13(++)

K1A_U18 (+)

K1A_K02 (++)


transportu przemysłowego


K1A_K01 (++)


wyników badań

prezentacja seminarium K1A_U07 (+)

K1A_U15 (+)



30


Opracowanie zagadnień do egzaminu inżynierskiego. Konsultacje merytoryczne i formalne.

19. Egzamin: nie




Polański Z.: Metodyka badań doświadczalnych. Wyd. Polit. Krakowskiej, Kraków 1995




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium 30/105

6 Inne /

Suma godzin 30/105





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: SYSTEMY I URZĄDZENIA TRANSPORTU

PRZEMYSŁOWEGO








9. Semestr: 7






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: grafika inżynierska, podstawy konstrukcji maszyn.

umiejętność projektowania prostych elementów maszyn.

16. Cel przedmiotu: poznać pojęcia z zakresu klasyfikacji maszyn i systemów transportu przemysłowego; nabyć

umiejętność wstępnego doboru systemów transportowych do realizacji zadań w gospodarce przemysłowej; nabyć

umiejętność rysowania schematów kinematycznych maszyn i urządzeń transportowych.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 wyjaśnia elementarną wiedzę w zakresie funkcjonowania

nowoczesnego transportu

egzamin pisemny wykład K1A_W10 (+)

K1A_U16(++)

2 objaśnia kryteria projektowania systemów transportowych. egzamin pisemny wykład K1A_W14(++)

K1A_U19(+)

3 nazywa i rozróżnia zespoły napędowe maszyn transportowych egzamin pisemny wykład K1A_W14(+)

K1A_K02(++)

4 wybiera odpowiedni system transportowy do realizacji

większego zadania transportowego

egzamin pisemny wykład K1A_U22(+)

K1A_K01(++)

5 dobiera maszyny do realizacji wybranego systemu

transportowego

sprawozdanie ćwiczenia K1A_U20(++)

K1A_K05(+)

6 projektuje wstępnie ekologiczne systemy transportu ciągłego sprawozdanie ćwiczenia K1A_U26(++)

K1A_K03(+)



30 15


Wykład: Systemy transportu w KWK: maszyny i system transportu oddziałowego, głównego (poziomego) i

pionowego urobku. Mała mechanizacja w kopalni i systemy transportu: maszyn, urządzeń i sprzętu. Maszyny i

systemy bezpiecznego transportu załogi. Struktura kopalni odkrywkowej kruszyw i węgla brunatnego. Maszyny i

systemy transportu nadkładu na zwałowisko zewnętrzne lub wewnętrzne. Systemy transportu złoża na poziomach

wydobywczych i na składowisko buforowe. Maszyny i systemy transportu w hutach: system transportu rudy, koksu

i składników stopowych do wielkiego pieca walcowni. Systemy transportu ciągłego i przerywanego na linii

montażowej w fabryce samochodów.

Ćwiczenia: Budowa maszyn i urządzeń wchodzących w skład nowych systemów transportowych w zakładach

przemysłowych. Wstępne projektowanie ekologicznych systemów transportu. Rysowanie schematów

kinematycznych maszyn transportowych.

19. Egzamin: tak


1. Antoniak J.; Urządzenia i systemy transportu podziemnego w kopalniach. Wydawnictwo Śląsk 1990.

2. Bahke E.; Systemy transportowe dziś i jutro. WKŁ Warszawa 1977.

3. Brach I.; Koparki jednonaczyniowe uniwersalne. WNT Warszawa 1970.

4. Marcinkowski J.; Systemy transportowe i środki transportu. Wyd. Politechnika Wrocławska 1988.

5. Rurański S.; Zarys mechanizacji i automatyzacji w hutnictwie żelaza. Wydawnictwo Śląsk Katowice 1987.


1. Gładysiewicz L.; Przenośniki taśmowe teoria i obliczanie. Oficyna Wyd. Politechniki Wrocławskiej 2003.





1 Wykład 30/15

2 Ćwiczenia 15/75

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/90





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: URZĄDZENIA TRANSPORTU CIĄGŁEGO 2. Kod przedmiotu: MK_84







9. Semestr: 7






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, mechanika techniczna, środki transportu,

wytrzymałość materiałów, grafika inżynierska.

16. Cel przedmiotu: zapoznanie z budową i eksploatacją maszyn i urządzeń transportu ciągłego, przeprowadzenie

obliczeń podstawowych zespołów stosowanych w układach napędowych maszyn transportu ciągłego



sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozróżnia metody obliczeniowe podstawowych zespołów i

elementów maszyn i urządzeń transportu ciągłego

kolokwium,

wykonanie

projektu

wykład,

projekt

K1A_W09(++)

K1A_W20(++)

K1A_U20(++)

2 ma uporządkowaną wiedzę w zakresie funkcjonowania

nowoczesnego transportu maszynami transportu ciągłego

kolokwium

wykład

K1A_W10(++)

K1A_K02(++)

K1A_K07(++)

3 stosuje podstawowe metody i techniki CAD w projektowaniu

obiektów technicznych w transporcie ciągłym

wykonanie

projektu

projekt K1A_W20(++)

4 potrafi opracować podstawową dokumentację techniczną

dotyczącą realizacji zadania inżynierskiego

wykonanie

projektu

wykład,

projekt

K1A_U08(++)

5 potrafi dokonać identyfikacji i weryfikacji prostych elementów

maszyn transportu ciągłego

wykonanie

projektu

projekt K1A_U17(++)

K1A_U25(++)

6 potrafi przeprowadzić analizę prostych procesów transportowe

materiałów sypkich

wykonanie

projektu

projekt K1A_U22(++)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: Charakterystyka i klasyfikacja maszyn i urządzeń transportu ciągłego. Dobór urządzeń transportu ciągłego.

Normalizacja i unifikacja w maszynach i urządzeniach transportu ciągłego. Maszyny i urządzenia transportu ciągłego:

taśmowe, kubełkowe, członowe, łańcuchowe, śrubowe, przenośniki z medium pośredniczącym (pneumatyczne,

hydrauliczne) - budowa i eksploatacja, obliczanie podstawowych parametrów, oparów ruchu. Struktury systemów

transportu materiałów sypkich i drobnoziarnistych. Charakterystyka oraz parametry materiałów sypkich i

drobnoziarnistych. Systemy transportu i składowania materiałów drobnoziarnistych. Obliczanie wydajności i

zdolności przeładunkowych systemów transportu ciągłego.

Projekt: Projekt przenośnika taśmowego (obliczenia wydajności, obliczenia oporów ruchu, dobór elementów

napędowych do obliczonej jednostki napędowej, wykonanie rysunku zestawieniowego).

19. Egzamin: nie


1. Gładysiewicz L.: „Przenośniki taśmowe, teoria i obliczenia”, Oficyna Wyd. Pol. Wrocławskiej, Wrocław, 2003.

2. Żur T., Hardygóra M.: Przenośniki taśmowe w górnictwie. Wyd. Śląsk. Katowice 1996.

3. Szpytko J.: Wybrane maszyny i urządzenia transportu cyklicznego, Uczelniane Wyd. Naukowo-Dydaktyczne,

Kraków, 2008.

21. Literatura uzupełniająca: 1. Goździecki M.: Przenośniki cięgnowe do transportu pionowego materiałów sypkich. PWN, Warszawa, 1990.

2. Czubak A.: Przenośniki wibracyjne. Wyd. "Śląsk", Katowice 1964.

3. Goździecki M., Świątkiewicz H.: Przenośniki. PWN, Warszawa, 1979.

4. Polański A.: Mechanizacja wewnętrznego transportu, PWN, Warszawa, 1978.




1 Wykład 30/30

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/80

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/110





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE

PROJEKTOWANIA







8. Specjalność: transport przemysłowy, logistyka transportu

9. Semestr: 5


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Piotr Nowakowski




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: grafika inżynierska

16. Cel przedmiotu: podstawy projektowania i konstruowania z wykorzystaniem CAD



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozpoznaje cechy konstrukcyjne elementów i części maszyn kolokwium

wykład

K1A_W15(+)

2 identyfikuje cechy projektowania w nowoczesnych aplikacjach

komputerowych CAD

kolokwium

wykład,

laboratorium

K1A_W11(++)

K1A_W18(++)

K1A_U20(++)

3 rozpoznaje zapis konstrukcyjny elementów i zespołów

stosowanych w maszynach i infrastrukturze

kolokwium


K1A_U19(++)

4 potrafi przygotować dokumentację prostych części maszyn kolokwium


5 potrafi przygotować dokumentację prostych zespołów maszyn kolokwium laboratorium K1A_U20(+)

K1A_U23(+++)

6 potrafi przygotować wizualizację montażu lub demontażu

maszyn lub urządzeń

kolokwium


K1A_U19(++)

7

potrafi pracować indywidualnie i w zespole kolokwium laboratorium K1A_U07(++)

K1A_K04(+)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: Podstawowe pojęcia związane z budową i zastosowaniem systemów CAD; Zasady tworzenia modeli

bryłowych; Wykorzystanie automatycznego wymiarowania – wiązań 2D i 3D do modelowania w układzie 3D;

Tworzenie wirtualnych modeli parametrycznych części i zespołów. Tworzenie dokumentacji płaskiej na bazie

modeli 3D; Przygotowanie prezentacji montażowych; Transfer modeli bryłowych do aplikacji wspomagających

projektowanie wytwarzania części na podstawie modeli utworzonych w systemach CAD; Projektowanie

współbieżne i zarządzanie dokumentacją projektową. Zintegrowane systemy projektowe CAD/CAM/CAE.

Laboratorium: Przygotowanie prostych modeli 3D części. Wykonanie dokumentacji technicznej. Przygotowanie

prostych modeli zespołów 3D i wykonanie rysunków zestawieniowych 2D. Przygotowanie prezentacji

montażowych i demontażowych zespołów. Generowanie zestawienia komponentów BOM.

19. Egzamin: nie

20. Literatura podstawowa: Wybrane techniki komputerowe w projektowaniu i wytwarzaniu P.Nowakowski, skr nr 2401 wyd. Pol.Śl. Gliwice

2006

21. Literatura uzupełniająca: Inventor - podstawy projektowania. Praktyczne rozwiązania Bogdan Noga Wyd. Helion Gliwice 2011.

Komputerowe wspomaganie projektowania procesów technologicznych Wyd. PWN Warszawa, 2005




1 Wykład 30/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/60





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: KOMPUTEROWE WSPOMAGANIE

PROJEKTOWANIA







8. Specjalność: transport przemysłowy, logistyka transportu

9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Piotr Nowakowski





16. Cel przedmiotu: podstawy projektowania i wykonywania obliczeń z wykorzystaniem CAD/CAE



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 identyfikuje cechy projektowania w nowoczesnych aplikacjach

komputerowych CAD/CAE

kolokwium


K1A_W18(++)

2 potrafi wykonać obliczenia z wykorzystaniem systemów CAD/

CAE

kolokwium


3 potrafi wykonać obliczenia w dokumentacji technicznej kolokwium laboratorium K1A_U14(++)

K1A_U23(+)

4 potrafi ocenić poprawność wykonywanych obliczeń

inżynierskich

kolokwium

laboratorium K1A_U18(+++)

K1A_U19(+)

5

potrafi pracować indywidualnie i w zespole kolokwium


K1A_K04(+)



15

Treści kształcenia: Podstawowe pojęcia związane z budową i zastosowaniem systemów komputerowo wspomaganego projektowania

od strony obliczeń inżynierskich. Budowa systemów CAE. Możliwości zastosowania systemu MathCAD w

obliczeniach inżynierskich. Wprowadzenie do obsługi programu, zastosowanie funkcji do rozwiązywania równań i

układów równań; operacje ma macierzach; tworzenie wykresów 2D i 3D; obliczenia pochodnych i całek;

zastosowanie systemu MathCAD w obliczeniach inżynierskich;

19. Egzamin: nie

20. Literatura podstawowa: Wybrane techniki komputerowe w projektowaniu i wytwarzaniu P.Nowakowski, skr nr 2401 wyd. Pol.Śl. Gliwice

2006

21. Literatura uzupełniająca: Mathcad 14 proffesional; wyd Exit Warszawa 2005. Mechanika ogólna – rozwiązywanie zadań z Mathcadem WNT,

Warszawa 2006.




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/15





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: LOGISTYKA TRANSPORTU

WEWNĘTRZNEGO







8. Specjalność: logistyka transportu, transport przemysłowy

9. Semestr: 5


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Grażyna Hat-Garncarz




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka, infrastruktura transportu

16. Cel przedmiotu: zapoznanie się z problemami transportu wewnętrznego, poznanie zasad obliczania i

projektowania układów transportu wewnętrznego oraz jego związków z procesami produkcyjnymi



sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1. identyfikuje podstawowe zależności między procesami w

przedsiębiorstwie

egzamin

wykład

K1A_W10(++)

K1A_U06(+)

2. rozróżnia elementy infrastruktury transportu wewnętrznego egzamin

wykład

K1A_W15 (++)

K1A_W17(++)

3 rozróżnia narzędzia analizy przepływu materiałów oraz

metody oceny układów transportu wewnętrznego

egzamin

wykład

K1A_W14(++),

K1A_W22(+)

K1A_U19(++)

K1A_U16(++)

4. potrafi zaprojektować system transportu wewnętrznego w

małym przedsiębiorstwie z wykorzystaniem narzędzi analizy

wykonanie

projektu

projekt K1A_W22(++)

K1A_U18(+)

5. weryfikuje opracowane projekty, wykorzystując kryteria

użytkowe

wykonanie

projektu

projekt K1A_U18(++)

K1A_U20(+)

6. potrafi określić parametry i dane służące do zaprojektowania

układów transportu wew.

wykonanie

projektu

projekt K1A_U16(+)

K1A_K04(+)

7. pracuje samodzielnie i w zespole, jest kreatywny wykonanie

projektu

projekt

K1A_K03(+)

K1A_K07(+)



30 30

Treści kształcenia: Wykład: Transport wewnętrzny jako składnik logistyki przemysłowej. Zakres transportu wewnętrznego. Związki z

technologią produkcji. Logistyczna obsługa przepływu materiałów w transporcie wewnętrznym. Środki techniczne

do realizacji procesu przepływu materiałów. Normowanie czasu w transporcie wewnętrznym. Układy transportu

wewnętrznego, typy i wydajność – zasady obliczeń i parametry. Wymiarowanie procesów i układów transportu

wewnętrznego, pracochłonność, przykłady. Obliczanie kosztów i nakładów w transporcie wewnętrznym.

Organizacja i zarządzanie przepływem materiałów. Projektowanie logistycznych procesów transportu bliskiego.

Podstawowe pojęcia, metody i strategie projektowania. Logistyka przedsiębiorstwa, zagadnienia podstawowe.

Przykłady tworzenia i funkcjonowania systemów transportu bliskiego.

Projekt: Zaprojektować system transportu wewnętrznego dla wybranego przedsiębiorstwa. Obliczyć wydajność

maszyn i pracochłonność procesów.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: 1. Z. Korzeń – Logistyczne systemy transportu bliskiego i magazynowania. Tom I i II, LiM 1999;

2. J. Fijałkowski – Transport wewnętrzny w systemach logistycznych Oficyna Wyd. Pol.Warszawskiej W-wa 2000;

3. Czasopismo Logistyka.

21. Literatura uzupełniająca: 1. Michlowicz - Podstawy logistyki przemysłowej W-wa 2007;

2. Markusik S. – Infrastruktura logistyczna w transporcie t. I Wyd. Pol. SL. Gliwice 2009;

3. Katalogi producentów wózków,




1 Wykład 30/35

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/70

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/105





27. Uwagi: wycieczka fakultatywna do zakładu pracy.


1. Nazwa przedmiotu: MECHATRONIKA 2. Kod przedmiotu: MK_88






8. Specjalność: transport przemysłowy; logistyka transportu

9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Jerzy Margielewicz




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: mechanika techniczna, wytrzymałość materiałów,

dynamika maszyn, elektrotechnika

16. Cel przedmiotu: umiejętność rozwiązywania układów o różnej naturze technicznej



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi wyprowadzić równania ruchu układu mechatronicznego elaborat wykład K1A_W02(+)

K1A_U02(++)

2 potrafi wyznaczyć charakterystyki układu mechatronicznego elaborat wykład K1A_W19(+)

K1A_W03(++)

3 potrafi zarejestrować i przedstawić reprezentację czasową

sygnału w dziedzinie częstotliwości

elaborat wykład K1A_W02(+)

K1A_U03(++)

4 potrafi wyznaczyć częstości rezonansowe układu

mechatronicznego


K1A_W03(++)

5 potrafi samodzielnie przeprowadzić symulację komputerową

układu mechatronicznego


K1A_U01(++)

K1A_U26(+++)

6 potrafi opisać statystycznie przebieg czasowy sygnału

pomiarowego


K1A_W03(++)



30

Treści kształcenia: Podstawowe pojęcia mechatroniki. Przetworniki energii. Energia kinetyczna, potencjalna i dyssypacji układów

mechanicznych i hydraulicznych. Energia magnetyczna, elektryczna układów elektrotechnicznych. Podstawy teorii

grafów: biegunowych, wiązań. Grafy biegunowe zorientowane i obciążone. Podatności dwójników: mechanicznych,

hydraulicznych, elektrycznych. Przyczynowość grafów wiązań. Macierze incydencji grafów: biegunowych i wiązań.

Podstawy liczb strukturalnych: pochodna i przeciwpochodna liczby strukturalnej, funkcja wyznacznikowa i

jednoczesności. Przekształcenie Laplace’a. Numeryczne całkowanie równań ruchu: Eulera, Rungego-Kutty.

Podstawowe charakterystyki dynamiczne: podatność, ruchliwość i inertancja dynamiczna. Identyfikacja biegunów i

zer charakterystyk dynamicznych w dziedzinie częstotliwości i na płaszczyźnie zespolonej, układów

mechatronicznych. Pojęcie wrażliwości, wrażliwość parametryczna. Podstawowe pojęcia robotyki. Planowanie

trajektorii ruchu robota we współrzędnych kartezjańskich i konfiguracyjnych. Przykłady badań modelowych

układów mechatronicznych. Przetwarzanie numeryczne wyników obliczeń numerycznych. Podstawowe pojęcia

teorii sygnałów. Analiza sygnałów w dziedzinie czasu i częstotliwości. Przekształcenie i Fouriera. Dyskretna i

szybka transformata Fouriera. Transformaty: STFT i Wignera.

19. Egzamin: nie


1. Heimann B., Gerth W., Popp K.: Mechatronika, komponenty, metody, przykłady, PWN, Warszawa, 2001.

2. Arczewski K., i inni: Drgania układów fizycznych, Oficyna Wyd. Pol. War. 2008.

3. Wojnarowski J., i inni: Modelowanie drgań układów mechanicznych metodą grafów i liczb strukturalnych,

Skrypt Pol. Śl. Nr 1266, Gliwice, 1986.


1. Kaczorek T., i inni: Podstawy teorii sterowania, WNT, Warszawa, 2005.




1 Wykład 30/13

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/13





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: METODY STATYSTYCZNE 2. Kod przedmiotu: MK_89







9. Semestr: 5


11. Prowadzący przedmiot: dr. inż. Bogna Mrówczyńska





16. Cel przedmiotu: poznanie wybranych metod wspomagających podejmowanie decyzji.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych

uwarunkowań działalności inżynierskiej

dyskusja wykład,

laboratorium

K1A_W04(+)

2 ma podstawową wiedzę na temat zasad opracowywania

wyników pomiarów fizycznych, rodzajów niepewności

pomiarowych, sposobów ich wyznaczania i wyrażania

kolokwium wykład,

laboratorium

K1A_W06(+++)

3 ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę w

zakresie metod i analiz statystycznych do opisu procesów

transportowych

kolokwium wykład,

laboratorium

K1A_W07(++)

4 potrafi przeprowadzać proste pomiary fizyczne oraz opracować i

przedstawić w czytelny sposób ich wyniki, w szczególności:

wyznaczyć niepewności pomiarów bezpośrednich i pośrednich,

dokonać oceny wiarygodności uzyskanych wyników pomiarów

sprawozdanie

z laboratorium

wykład,

laboratorium

K1A_U03(++)


ekonomicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej

dyskusja wykład,

laboratorium

K1A_W23(+)

6 potrafi interpretować zjawiska społeczne w zakresie dziedzin

nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla kierunku transport

sprawozdanie

z laboratorium

wykład,

laboratorium

K1A_U04(+)

7 potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych

działań inżynierskich

sprawozdanie

z laboratorium

wykład,

laboratorium

K1A_U05(+)

8 potrafi planować eksperymenty z wykorzystaniem metod

symulacyjnych oraz interpretować uzyskane wyniki i

formułować wnioski

sprawozdanie

z laboratorium

wykład,

laboratorium

K1A_U12(+)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: Prezentacja rozkładu cechy, miary opisowe rozkładu, rozkłady zmiennej losowej, estymacja

podstawowych parametrów rozkładu, weryfikacja hipotez statystycznych, regresja liniowa, analiza szeregów

czasowych, bayesowska elementarna teoria decyzji, optymalizacja, przykłady optymalizacji wielokryterialnej,

wybrane metody sztucznej inteligencji (algorytmy ewolucyjne, systemy mrówkowe, systemy immunologiczne) i ich

zastosowanie w transporcie.

Laboratorium: Umiejętność wyznaczania podstawowych parametrów charakteryzujących rozkład cechy.

Oszacowanie średniej. Formułowanie hipotez. Zastosowania metod sztucznej inteligencji.

19. Egzamin: nie


1. J. Jóźwiak, J. Podgórski, Statystyka od podstaw. PWE, Warszawa 2006

2. Z. Michalewicz, Algorytmy genetyczne + struktury danych = programy ewolucyjne., Wydawnictwo Naukowo -

Techniczne, Warszawa 1999

3. S. T. Wierzchoń, Sztuczne systemy immunologiczne, Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT, Warszawa 2001

21. Literatura uzupełniająca: 1. J.R.Benjamin, C.A.Cornell, Rachunek prawdopodobieństwa, statystyka matematyczna i teoria decyzji dla

inżynierów. WNT 1977

2. Mrówczyńska B.: Materiały do wykładów przygotowane pod PP, a udostępnione poprzez platformę edukacyjną.

3.L.Mlodinow, Matematyka niepewności. Jak przypadki wpływają na nasz los., Prószyński i S-ka, 2011




1 Wykład 30/25

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/55





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TECHNOLOGIA MAGAZYNOWANIA 2. Kod przedmiotu: MK_90







9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Tomasz Matyja




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: informatyka – znajomość narzędzi Office; grafika

inżynierska – potrafi sporządzić dokumentację z wykorzystaniem CAD; logistyka – podstawy.

16. Cel przedmiotu: poznanie procesów technologicznych związanych z gospodarką magazynową, metod

składowania i kształtowania zapasów, infrastruktury technicznej wykorzystywanej w magazynowaniu, metod oceny

efektywności technicznej i ekonomicznej magazynów; umiejętność tworzenia projektów koncepcyjnych

funkcjonowania i wyposażenia magazynu



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna i stosuje prawidłowo terminologię z zakresu technologii

magazynowania

kolokwium

wykład

K1A_W13(++)

2 ma uporządkowaną wiedzę na temat metod składowania

zapasów, zarządzania zapasami, urządzeń wspomagających

procesy magazynowe

kolokwium

wykład

K1A_W13(++)

3 potrafi opracować projekt koncepcyjny magazynu i stosowną

dokumentację

wykonanie

projektu

projekt

K1A_U08(++)

K1A_U19(++)

K1A_U05(+)

4 wyszukuje i wykorzystuje informacje z dokumentacji

technicznej i literatury

wykonanie

projektu

projekt K1A_U06(++)

5 wykazuje kreatywność w trakcie realizacji prac projektowych wykonanie

projektu

projekt K1A_K06(+)

6 potrafi pracować indywidualnie i w zespole wykonanie

projektu

projekt K1A_U07(++)

K1A_K03(+)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: Podstawowe pojęcia magazynowania. Gospodarka magazynowa w przedsiębiorstwie i systemach

dystrybucji. Charakterystyka zapasów magazynowych. Materiały niebezpieczne i niebezpieczne środki chemiczne.

Organizacja procesu magazynowego (odbiór, przyjęcie dostawy, składowanie, przechowywanie, kompletacja,

wydawanie). Podstawowe systemy prac magazynowych (ręczny, zmechanizowany, zautomatyzowany). Podział i

zagospodarowanie przestrzeni magazynowej. Metody składowania zapasów. Analiza ABC/XYZ. Typizacja budowli

magazynowych. Infrastruktura techniczna magazynu (urządzenia do składowania, przemieszczania i kompletacji

zapasów). Ewidencja obrotu magazynowego, dokumentacja, kody kreskowe. Metody zarządzania poziomem

zapasów. Metody i mierniki oceny gospodarki magazynowej. Zabezpieczenie przeciwpożarowe magazynów.

Projekt: Projekt magazynu (w zakresie technologii magazynowania: własności technologiczne zapasów, jednostki

przechowalnicze, wielkość i rozmieszczenie zapasu, dobór infrastruktury technicznej, projekt zagospodarowania

przestrzeni magazynowej, ocena wykorzystania powierzchni, poziomu zapasów, bezpieczeństwa

przeciwpożarowego) w wybranej branży, dla wybranej grupy towarów, przy ustalonym obrocie rocznym

19. Egzamin: nie


1. Z.Dudziński, M.Kizyn: Vademecum gospodarki magazynowej. ODiDK, Gdańsk, 2002.

2. Z.Dudziński, M.Kizyn: Poradnik magazyniera. PWE, Warszawa, 2000.

3. S.Krzyżaniak: Podstawy zarządzania zapasami w przykładach. Wyd. ILiM, Poznań, 2002


1. Z.Korzeń: Logistyka systemów transportu bliskiego i magazynowania. t. I i II. Wyd. ILiM, Poznań, 1998 i 1999.

2. J.Fijałkowski: Technologie magazynowania. Oficyna Wyd. Pol. Warszawskiej, Warszawa, 1995.

3. Praca zb.: zarzadzanie gospodarką magazynową. PWE, Warszawa, 1997.

4. Z. Dudziński: Jak sporządzić instrukcję magazynową. ODiDK, Gdańsk, 2000.

5. Z.Dudziński: Regulamin pracy magazynu. ODiDK, Gdańsk, 2003.

6. Pismo o systemach składowania i magazynowania: Nowoczesny magazyn. (www.nm.pl).




1 Wykład 30/10

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/35

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/45





27. Uwagi:

http://www.nm.pl/


1. Nazwa przedmiotu: LOGISTYKA GLOBALNA 2. Kod przedmiotu: MK_91






8. Specjalność: logistyka transportu

9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Grażyna Hat-Garncarz




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka, infrastruktura transportu

16. Cel przedmiotu: poznanie instrumentów wykorzystywanych w międzynarodowych operacjach logistycznych,

umiejętność konfigurowania międzynarodowych łańcuchów dostaw



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1. definiuje i wyjaśnia podstawowe pojęcia dotyczące podmiotów i

organizacji operacji międzynarodowych

egzamin

wykład

(dyskusja)

K1A_W12(++)

K1A_U06(+)

2. charakteryzuje zjawiska i czynności zachodzące w biznesie

globalnym

egzamin

wykład

(przykłady)

K1A_W13(+++)

K1A_U04(+)

3. zna różne sposoby przemieszczania produktów logistycznych z

wykorzystaniem infrastruktury transportowej

egzamin

wykład

(przykłady)

K1A_W14(++),

K1A_W17(++)

K1A_U22(++)

4. projektuje i organizuje przemieszczanie produktów w systemach

logistycznych

projekt projekt +

konsultacje

K1A_W14(+)

K1A_U09(+)

5. weryfikuje i ocenia przedstawione sposoby organizacji

przepływu ładunków

projekt projekt +

konsultacje

K1A_U08(++)

K1A_U16(++)

6. prezentuje opracowane zagadnienia projekt

(prezentacja)

projekt K1A_U16(++)

7. pracuje samodzielnie i w zespole, jest kreatywny projekt

(prezentacja)

projekt

K1A_K03(+)

K1A_K04(+)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: Istota globalizacji procesów w logistyce międzynarodowej. Przedmiot i zakres międzynarodowych operacji

logistycznych, metody zarządzania logistyką międzynarodową. Istota eurologistyki, przesłanki funkcjonowania oraz

formy organizacyjne. Międzynarodowa infrastruktura logistyki, transport multimodalny, zadania centrów

logistycznych. Aspekty organizacyjne zarządzania międzynarodowym łańcuchem dostaw, marketing logistyczny,

Istota logistyki w usługach.

Projekt: Projektowanie globalnych łańcuchów logistycznych, Konfiguracja sieci logistycznej. Dobór opakowań

transportowych. Wybór przewoźnika i drogi transportu.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: 1. E. Gołembska, M. Szymczak – Logistyka międzynarodowa – PWE Warszawa 2004;

2. E. Płaczek – Logistyka międzynarodowa – AE Katowice 2006;

3. L. Mindur – Europa – Azja. Gospodarka, transport – IliM Poznań 2007;

4. E. Gołembska – Logistyka w gospodarce światowej – C.H.Beck, Warszawa 2009;

21. Literatura uzupełniająca: 1. Z. Korzeń, Logistyka w transporcie towarów, OW Pol. Wrocławskiej 1998;

2. E. Gołembska, Kompendium wiedzy o logistyce, PWN Warszawa 1999;




1 Wykład 30/25

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/65

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/90





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: LOGISTYKA OBSZARÓW MIEJSKICH 2. Kod przedmiotu: MK_92




6. Kierunek studiów: transport (RT))



9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Damian Gąska




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka, systemy i procesy transportowe, środki

transportu

16. Cel przedmiotu: nabycie umiejętności rozwiązywania problemów transportu w obszarach miejskich



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi pozyskiwać i wykorzystywać informacje dostępne w

Internecie i literaturze przedmiotu

wykonanie

projektu projekt

K1A_U06(++)

K1A_U21(++)

2 posiada wiedzę w zakresie zastosowania ITS w logistyce

miejskiej egzamin wykład K1A_W11(+++)

3 posiada wiedzę w zakresie wstępnej oceny ekonomicznej

zastosowania środków transportu miejskiego egzamin wykład

K1A_W12(++)

K1A_W13(+)

K1A_U05(++)

4 potrafi definiować mierniki jakości usług w transporcie

miejskim. egzamin wykład

K1A_W14(++)

K1A_U16(++)

5 potrafi określić „optymalną” trasę przejazdu pod względem

wybranego kryterium z wykorzystaniem grafu liniowego egzamin wykład

K1A_W01(++)

K1A_U11(++)

6 potrafi przeprowadzić i przedstawić badanie jakości usług w

transporcie miejskim

wykonanie

projektu projekt K1A_U09(++)



30 15

Treści kształcenia: Wykład:Pojęcie logistyki miejskiej, aglomeracji miejskiej. Rola i zadania logistyki w zarządzaniu przepływem osób

w miastach. Założenia zintegrowanego systemu przepływu osób w miastach. Rola i zadania logistyki w zarządzaniu

przepływami ładunków. Systemy dostaw ładunku w miastach. Infrastruktura transportu miejskiego i jej zadania w

przepływie osób i ładunków. Modele organizacji ruchu w miastach. Zagadnienia planowania transportu, modele

transportu oraz jego elementy składowe Wprowadzenie do teorii grafów. Wprowadzenie do teorii liczb

strukturalnych, działania na liczbach strukturalnych. Jakość usług w transporcie miejskim.

Projekt: Badanie jakości usług w transporcie miejskim. Pomiar satysfakcji – badanie ankietowe

19. Egzamin: tak


1. Szołtysek J.: Podstawy logistyki miejskiej; Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Katowice 2007;.

2. Tundys B.: Logistyka miejska – koncepcje, systemy, rozwiązania; Warszawa 2008;

3. Szymczak M.: Logistyka miejska; Poznań 2008;

4. Wyszomirski: Transport miejski, Ekonomika i organizacja; Gdańsk 2008


1. Wesołowski J.: Miasto w ruchu; Łódź 2008;

2. Kronenberg J. Bergier T.: Wyzwania zrównoważonego rozwoju w Polsce, Kraków 2010;

3. Starowicz W.: Koncepcja rozwoju transportu publicznego w miastach, Kraków 2010




1 Wykład 30/13

Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/45

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/58













9. Semestr: 6







16. Cel przedmiotu:











sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów






K1A_K07 (+)




zakładzie

K1A_W25 (++)

K1A_U22 (+)




transport


zakładzie

K1A_W26 (++)

K1A_U26 (+)






zakładzie

K1A_U24 (++)

K1A_W04 (+)




podejmowane decyzje


zakładzie

K1A_K02 (++)

K1A_W05 (+)


zakładzie

K1A_K03 (++)

K1A_U07 (+)




19. Egzamin: nie









1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /160

Suma godzin 160





27. Uwagi:









9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: pracownicy dydaktyczni katedry





16. Cel przedmiotu: wykorzystanie wiedzy zdobytej podczas studiów z różnych dziedzin nauki do rozwiązania




sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 posiada niezbędną wiedzę z zakresu transportu przemysłowego

do wykonania zadań w ramach projektu inżynierskiego

opracowania

cząstkowe

projektu

inżynierskiego

projekt

K1A_W04 (+)

K1A_W07 (+)

K1A_W08 (+)

K1A_W10 (+)

K1A_W17(+)

K1A_W23(++)


projektowych

opracowania

cząstkowe

projektu

projekt

K1A_U06 (++)

K1A_U20 (++)



opracowania

cząstkowe

projektu

projekt

K1A_U08 (+)

K1A_U26 (++)

K1A_K02 (++)

K1A_K05 (++)



opracowania

cząstkowe

projektu

projekt

K1A_U07 (++)

K1A_U12 (+)



opracowania

cząstkowe

projektu i

projekt

K1A_U08 (+)

K1A_U09 (+)

K1A_U12 (+)



15



inżynierii ruchu. Tematy prac są dobierane indywidualnie dla każdego studenta.

19. Egzamin: nie


Literatura z zakresu przedmiotów kierunkowych i specjalnościowych oraz odpowiednie unormowania techniczne i

uregulowania prawne






1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/90

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/90





27. Uwagi:









9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: nauczyciele akademiccy katedry









sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów


projektowej

wykonanie

projektu

projekt K1A_W03 (+)

K1A_W06 (+)

K1A_W08 (+)

K1A_W10 (+)


projektu

wykonanie

projektu


K1A_U20 (++)


projektu

projekt K1A_W21 (+)

K1A_U06 (+++)

K1A_U20(+)


projektu

projekt K1A_U07 (+)

K1A_U12 (+)

K1A_U24(+)


projektu

wykonanie

projektu

projekt K1A_U08 (+)

K1A_U12 (++)

K1A_U26(+)



30




19. Egzamin: nie








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/270

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/270





27. Uwagi:









9. Semestr: 7













sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z dziedziny logistyki

transportu


K1A_W10 (+)

K1A_W22 (+)




K1A_K02 (+)



literatury


K1A_U06 (++)


związane z funkcjonowaniem systemów logistycznych

prezentacja seminarium K1A_U13(++)

K1A_U18 (+)

K1A_K02 (++)


logistyki


K1A_K01 (++)


wyników badań

prezentacja seminarium

K1A_U07 (+)

K1A_U15 (+)



30



19. Egzamin: nie








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium 30/105

6 Inne /

Suma godzin 30/105





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TRANSPORT INTERMODALNY 2. Kod przedmiotu: MK_97







9. Semestr: 7






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka globalna, środki transportu, technologia

magazynowania

16. Cel przedmiotu: nabycie wiedzy o nowoczesnych technologiach transportowych opartych na zintegrowanych

łańcuchach dostaw; nabycie wiedzy o funkcjonowaniu europejskiego systemu transportowego; nabycie wiedzy o

kierunkach rozwoju transportu intermodalnego. nabycie wiedzy z zakresu znaczenia transportu intermodalnego w

aspekcie zrównoważonego rozwoju oraz globalizacji gospodarczej.



sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozróżnia jednostki ładunkowe stosowane w przewozach

intermodalnych,

kolokwium,

sprawozdanie

z ćwiczeń

wykład

ćwiczenia

K1A_W09(++)

K1A_W20(++)

K1A_U20(++)


nowoczesnego transportu intermodalnego

kolokwium

wykład

K1A_W10(++)

K1A_K02(++)

K1A_K07(++)

3 potrafi opracować podstawową dokumentację do przewozów

intermodalnych

sprawozdanie

z ćwiczeń

wykład

ćwiczenia

K1A_U08(++)

4 potrafi dokonać identyfikacji urządzeń przeładunkowych

stosowanych w przewozach intermodalnych

kolokwium

wykład

K1A_U17(++)

K1A_U25(++)

5 potrafi przeprowadzić analizę oraz zaplanować przewóz

intermodalny do wybranych rejonów świata

sprawozdanie

z ćwiczeń

wykład

ćwiczenia

K1A_U22(++)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: Podstawowe definicje z zakresu transportu inter- i multimodalnego. Organizacja przewozów intermodalnych

w transporcie morskim i lądowym. Aspekty handlowo-prawne przewozów intermodalnych (regulacje, warunki

dostaw). Dokumentacja w przewozach intermodalnych. Operator logistyczny jako trzeci uczestnik łańcucha

logistycznego. Europejska sieć logistyczna (intermodalne centra logistyczne). Charakterystyka przewozów

intermodalnych. Charakterystyka zintegrowanych jednostek ładunkowych (kontenery, nadwozia wymienne, naczepy

samochodowe). Opakowania w transporcie intermodalnym. Charakterystyki techniczno-eksploatacyjne środków

transportu intermodalnego. Rozwiązania technologiczne transportu intermodalnego. Automatyzacja procesów

przeładunkowych i zarządzania miejscami na terminalach kontenerowych.

Ćwiczenia: dokumentacja transportowa i handlowa, rodzaje opakowań transportowych, możliwości formowania i

zabezpieczania ładunków.

19. Egzamin: nie


1. Neider J., Marciniak-Neider D.: Transport intermodalny. PWE, Warszawa, 1997.

2. Semenov I, Filina L., Kotowska I.: Zintegrowane łańcucWarszawa 2008hy transportowe, Wydawnictwo DIFIN,

Warszawa 2008.

3. Markusik S.: Infrastruktura transportu t. II, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2010.

21. Literatura uzupełniająca: 1. Krasucki Z., Neider J.: Konteneryzacja w transporcie międzynarodowym. PWN, Warszawa, 1996.

2. Rydzkowski W., Wojewódzka-Król K.: Współczesne problemy polityki transportowej. PWE, Warszawa, 1997.




1 Wykład 30/30

2 Ćwiczenia 15/60

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/90





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ZARZĄDZANIE LOGISTYCZNE

W PRODUKCJI






7. Profil studiów: ogólnoakademicki praktyczny


9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Maria Cieśla




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka globalna, środki transportu, technologia

magazynowania

16. Cel przedmiotu: umiejętność formułowania i rozwiązywania problemów związanych z przepływem towarów w

przedsiębiorstwach produkcyjnych.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów


nowoczesnego przedsiębiorstwa produkcyjnego

egzamin

pisemny

wykład

ćwiczenia

K1A_W13(++)

K1A_W25(++)

K1A_K07(++)

2 rozróżnia elementy składowe i otoczenie systemu

produkcyjnego

egzamin

pisemny

wykład

ćwiczenia

konsultacje

K1A_W10(++)

K1A_U13(++)

K1A_K05(++)

3 potrafi przeprowadzić analizę potrzeb materiałowych

i harmonogramowania dostaw w produkcji

kolokwium

zaliczeniowe

ćwiczenia

konsultacje

K1A_K02(++)

K1A_U22(++)

4 potrafi dokonać identyfikacji najnowszych metod i technik

stosowanych do optymalizacji przepływu materiałów w

przedsiębiorstwie produkcyjnym

egzamin

pisemny

wykład

ćwiczenia

konsultacje

K1A_W20(++)

K1A_U25(++)

5 potrafi zaplanować racjonalny podział materiałów

w przedsiębiorstwie produkcyjnym

kolokwium

zaliczeniowe

wykład

ćwiczenia

konsultacje

K1A_W25(++)

K1A_U05 (++)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: Wprowadzenie do przedmiotu. Istota zarządzania logistycznego i jego szczególne znaczenie w

przedsiębiorstwach produkcyjnych. System produkcyjny i jego otoczenie. Cele działania i produktywność systemu

produkcyjnego. Cykl produkcyjny. Systemy sterowania produkcją. Proces produkcyjny i jego klasyfikacja.

Struktura procesu produkcyjnego. Typy i formy odmiany produkcji. Organizacja produkcji. Nowoczesne koncepcje

zarządzania produkcją (Kazein, KANBAN, JiT, Lean Production, SMED, 5S itd.

Ćwiczenia: Organizacja procesów produkcyjnych.

19. Egzamin: tak


1. Pająk E., „Zarządzanie produkcją. Produkt, technologia, organizacja”, Warszawa, PWN, 2006

2. Durlik I., „Inżynieria zarządzania : strategia i projektowanie systemów produkcyjnych” Cz.1, Warszawa :

Agencja Wydaw."Placet", 1995.


1. Lyon K.: Zakupy zaopatrzeniowe; PWE Warszawa 2004

2. Gołembska E. (red.): Kompendium wiedzy o logistyce; PWN Warszawa 2007

3. Czubała A.: Dystrybucja produktów; PWE Warszawa 2001

4. Cole J., Bardi E., Langley C.J.: Zarządzanie logistyczne; PWE 2002




1 Wykład 30/35

2 Ćwiczenia 15/70

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/105





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: DIAGNOSTYKA POJAZDÓW

SZYNOWYCH







8. Specjalność: eksploatacja pojazdów szynowych

9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Adam Mańka




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, transport kolejowy, zna podstawy

metrologii i eksploatacji technicznej

16. Cel przedmiotu: zapoznanie studentów z najnowszymi metodami diagnostyki technicznej oraz jej

zastosowaniem w eksploatacji elementów i pojazdów szynowych



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozróżnia i poprawnie interpretuje pojęcia i definicje związane z

diagnostyką w transporcie szynowym

egzamin

pisemny

wykład

K1A_W08 (+)

K1A_W10 (+)

2 zna metody i techniki wykorzystywane w diagnostyce

technicznej

egzamin

pisemny


K1A_W21 (+)

3 potrafi poprawnie wykorzystać urządzenia pomiarowe do zadań

diagnostyki w transporcie szynowym oraz poprawnie

zinterpretować uzyskane wyniki


K1A_U15 (++)

4 potrafi wykonać pomiary wielkości fizycznych

wykorzystywanych w diagnostyce

sprawozdanie laboratorium K1A_U07 (+)

K1A_K02 (+)

5 potrafi przeanalizować i zinterpretować wyniki uzyskane

podczas pomiarów


K1A_U12 (++)

K1A_U06 (+)



30 30

Treści kształcenia: Wykład: rozróżnia i poprawnie interpretuje pojęcia Ti definicje związane z diagnostyką techniczną w tym

diagnostyką w transporcie szynowym, takie jak diagnostyka techniczna, diagnostyka maszyn, wibrodiagnostyka,

diagnostyka w oparciu o pomiar temperatury, ocena stanu technicznego maszyn i urządzeń – krzywa życia maszyny,

związek wykresu Wölera z diagnostyką pojazdów szynowych.

Laboratorium: potrafi wykonać pomiary podstawowych wielkości fizycznych wykorzystywanych w diagnostyce

maszyn, w szczególności w diagnostyce pojazdów szynowych.

19. Egzamin: tak


1. B. Żółtowski: Podstawy diagnostyki maszyn. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uczelniane Akademii Techniczno –

Rolniczej w Bydgoszczy, 1996.

2. B. Żółtowski, Z. Ćwik: Leksykon diagnostyki technicznej. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uczelniane Akademii

Techniczno – Rolniczej w Bydgoszczy, 1996.

3. B. Szumielewicz, B. Słomski, W. Styburski: Pomiary elektroniczne w technice. Warszawa: WNT, 1982.

4. P. Lesiak: Laboratorium aparatury pomiarowo – diagnostycznej - Aparatura w transporcie kolejowym. Radom:

Wydawnictwo Politechniki Radomskiej, 2002.

21. Literatura uzupełniająca: 1. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 kwietnia 2004 roku w sprawie świadectw dopuszczenia do

eksploatacji typu budowli i urządzeń przeznaczonych do prowadzenia ruchu kolejowego oraz typu pojazdu

kolejowego (Dz. U. Nr 103 poz. 1090 z późn. zm.)

2. Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 roku o zmianie ustawy o transporcie kolejowym (Dz. U. 2011, Nr 205, poz.

1209).

3. Ustawa z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 16, poz. 94, z późn. zrn)

4. Normy PN, EN, normy branżowe i instrukcje przewoźników kolejowych,, Karty UIC, opracowania ORE zgodnie

z analizowanymi elementami pojazdów szynowych




1 Wykład 30/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/60





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: DYNAMIKA I DRGANIA POJAZDÓW

SZYNOWYCH








9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Krzysztof Bizoń




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, mechanika techniczna, matematyka, transport

kolejowy, transport tramwajowy,: podstawy dynamiki punktu i bryły sztywnej, rachunek różniczkowy i całkowy,

redukcja sił i momentów, podstawy konstrukcji pojazdu szynowego

16. Cel przedmiotu: Przedstawienie sposobów wyznaczania postaci dynamicznych równań ruchu i rozwiązywania

ich, wyznaczanie parametrów służących do opisu dynamiki pojazdu szynowego, zapoznanie z obsługą programów

służących do modelowania dynamiki pojazdów szynowych.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna metody wyznaczania i rozwiązywania dynamicznych

równań ruchu

egzamin wykład

K1A_W01 (+)

K1A_W03 (++)

K1A_U02 (+)

2 ocenia dynamikę pojazdu szynowego w oparciu o parametry

służące do jej opisu

egzamin wykład K1A_W08 (++)

K1A_K05 (+)

3 zna sposoby redukcji złożonego układu mechanicznego do

modelu uproszczonego

kolokwium ćwiczenia K1A_W03 (+)

K1A_U02 (++)

4 umie zamodelować prosty układ dynamiczny w programie

komputerowym

sprawozdanie ćwiczenia K1A_W11 (+)

K1A_W20 (++)

K1A_U26 (+)

5 interpretuje otrzymane w wyniku symulacji komputerowej

wyniki

sprawozdanie ćwiczenia K1A_U12 (+)

6 potrafi pracować w kilkuosobowym zespole sprawozdanie ćwiczenia K1A_U07(++)

K1A_K03(+)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: podstawowe pojęcia związane z dynamiką pojazdu szynowego; zasady redukcji złożonych układów

dynamicznych; metody wyznaczania i rozwiązywania równań dynamiki pojazdu szynowego; charakterystyki

elementów konstrukcji pojazdu szynowego mających wpływ na jego dynamikę; określenie parametrów służących

do analizy dynamiki pojazdów szynowych.

Ćwiczenia: redukcja mas, sztywności i tłumienia układów drgających; wyznaczanie postaci równań ruchu oraz

określenie wielkości częstotliwości i postaci drgań własnych układów o kilku stopniach swobody (zastępczy model

wagonu kolejowego); zapoznanie z oprogramowaniem wykorzystywanym do analizy dynamiki pojazdów

szynowych.

19. Egzamin: tak


1. Leyko J.: Mechanika ogólna. Tom 2. Państwowe Wydawnictwa Naukowe, Warszawa 2008

2. Kisilowski J.: Dynamika układu mechanicznego pojazd szynowy – tor. Państwowe Wydawnictwa Naukowe,

Warszawa 1991

3. Szcześniak W.: Dynamika teoretyczna w zadaniach dla dociekliwych. Oficyna Wydawnicza Politechniki

Warszawskiej, Warszawa 2010


1. Domański E., Świtalski M.: Elektryczne pojazdy trakcyjne. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa

1984

2. Piszczek K., Walczak J.: Drgania w budowie maszyn. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1972

3. Gąsowski W: Wagony kolejowe. Konstrukcja i badania. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa

1988




1 Wykład 30/25

2 Ćwiczenia 15/80

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/105





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: EKOLOGIA W TRANSPORCIE

SZYNOWYM








9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Janusz Ćwiek, prof. nzw. w Pol. Śl.




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, mechanika techniczna, matematyka, transport

kolejowy, transport tramwajowy,: drgania, hałas, ogólna budowa pojazdów szynowych

16. Cel przedmiotu: zapoznanie studenta z wpływem różnych środków transportu na stan środowiska, rozwojem

ochrony środowiska, sposobami postępowania z materiałami używanymi w produkcji elementów

wykorzystywanych w transporcie szynowym po ich użyciu



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 ma podstawową wiedzę dotyczącą zagrożeń dla środowiska

wynikających z eksploatacji pojazdów szynowych

egzamin wykład K1A_W02 (+)

K1A_W04 (+)

K1A_W21 (+)

K1A_U02 (+)

2 potrafi scharakteryzować podstawowe grupy zagrożeń

ekologicznych w transporcie szynowym

egzamin wykład K1A_W10 (+)

K1A_W15 (+)

K1A_W22 (++)

K1A_K02 (++)

3 ma świadomość wpływu materiałów stosowanych w transporcie

szynowym na środowisko

egzamin wykład K1A_W09 (++)

K1A_W21 (++)

K1A_U24 (+)

4 umie wybrać odpowiedni sposób zabezpieczenia przed

szkodliwymi działaniami związanymi z eksploatacją pojazdów

szynowych

egzamin wykład K1A_U02 (+)

K1A_U05 (++)

K1A_U13 (+)

K1A_U16 (++)

5 ma umiejętność korzystania z dostępnej literatury egzamin wykład K1A_W05 (+)

K1A_U07 (+)

K1A_U11 (+)

K1A_U20 (++)



15

Treści kształcenia: Wykład: wprowadzenie do zagadnień ekologii wraz z omówieniem podstawowych aktów prawnych dotyczących

omawianej tematyki, przedstawienie podstawowych zagrożeń środowiska wynikających z obecnego rozwoju

transportu, wpływ materiałów wykorzystywanych do produkcji taboru szynowego i infrastruktury z nim związanej

na środowisko, a także omówienie sposobu ich utylizacji , przedstawienie zagadnień związanych z powstawaniem

drgań, hałasu i zanieczyszczeń w związku z rozwojem transportu oraz przedstawienie prewencji i metod ich

redukcji, metody wyceny strat spowodowanych przez transport szynowy, najnowsze rozwiązania techniczne

zmierzające do poprawy jakości usług i ochrony środowiska

19. Egzamin: tak


1.Wiatr i., Marczak H., Sawa J.: Ekoinżynieria. Podstawy działań naprawczych w środowisku, Wydawnictwo

naukowe Gabriel Borowski, Lublin 2003

2.Gronowicz J.: Gospodarka energetyczna w transporcie lądowym. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, 2006

3.Gronowicz J.: Ochrona środowiska w transporcie lądowym. Wyd. 2 uzup., Radom Wydawnictwo Instytutu

Technologii Eksploatacji, 2004


1.Dz.U. 2007 r. Nr 75, poz. 493 USTAWA z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich

naprawie.

2.Dz.U. 2008 nr 25 poz. 150 USTAWA z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska.

3.Dz.U. 2007 nr 192 poz. 1392 ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA z dnia 2 października 2007 r. w

sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów poziomów w środowisku substancji lub energii przez

zarządzającego drogą, linią kolejową, linią tramwajową, lotniskiem, portem.

4.RID – regulamin dla międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych, TSI Noise …




1 Wykład 15/40

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/40





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: LOGISTYKA TRANSPORTU

KOLEJOWEGO








9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Andrzej Hełka




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: logistyka, umiejętność obsługi programów

komputerowych

16. Cel przedmiotu: poznanie roli jaką powinna pełnić kolej w logistycznych łańcuchach dostaw



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozróżnia i identyfikuje systemy wykorzystujące transport

kolejowy


K1A_U06 (++)

2 ma wiedzę w zakresie kolejowych systemów transportowych i

logistycznych, zna zasady realizacji kolejowych przewozów

kolokwium wykład

K1A_W14(++)

K1A_U09(++)

3 ma wiedzę o wymaganiach dokumentacyjnych, organizacyjnych

i technicznych związanych z przewozami koleją

kolokwium

wykład K1A_U22(++)

4 potrafi zaprojektować rozwiązanie logistyczne przewozu

towarów koleją

wykonanie

projektu

projekt K1A_U16(++)

5 potrafi pracować indywidualnie i w zespole wykonanie

projektu

projekt K1A_U07(++)

K1A_K06(+)



15 15


Wykład: Podstawowe terminy, definicje i pojęcia związek z logistyka transportu kolejowego. Infrastruktura

związana z przewozami kolejowymi. Organizacja przewozów oraz dokumenty i przepisy w transporcie kolejowym.

Magiczny trójkąt logistyki kolejowej jako podstawa logistycznego planowania i kierowania ruchem kolejowym.

Rozwiązania i zasady działania struktur transportu kombinowanego. Systemy komunikacji i monitorowania w

transporcie szynowym. Przewozy towarów niebezpiecznych i przesyłek nadzwyczajnych.

Projekt: Zaprojektowanie dla wybranej firmy systemu dystrybucji opartego na transporcie kolejowym.

Uwzględnienie wszystkich wymogów (prawnych, organizacyjnych i technicznych) związanych z realizacją

przewozu ładunków koleją.

19. Egzamin: nie

20. Literatura podstawowa: 1. Grajnert J.: Miejsce transportu kolejowego w łańcuchach i sieciach logistycznych, Oficyna Wydydawnicza

Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2002;

2. Neider J., Marciniak-Neider D.: Transport multimodalny w Europie, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego,

Gdańsk 2005.





1 Wykład 15/15

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/30

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/45





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: METODY KOMPUTEROWE

W PROJEKTOWANIU POJAZDÓW SZYNOWYCH








9. Semestr: 6






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: mechanika techniczna, wytrzymałość materiałów,

grafika inżynierska, umiejętność obsługi komputera w stopniu podstawowym

16. Cel przedmiotu: nabycie umiejętności praktycznego wykorzystania programów komputerowych bazujących na

metodzie elementów skończonych do prowadzenia analiz wytrzymałościowy



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów dla

kierunku studiów

1 identyfikuje modele belkowe, powłokowe, bryłowe i

złożone w odniesieniu do obiektów rzeczywistych

wykonanie

projektu,

sprawozdanie

wykład

projekt

K1A_W20(++)

K1A_U23(++)

2 identyfikuje zewnętrzne i wzajemne oddziaływania

mechaniczne elementów maszyn, urządzeń i ustrojów

nośnych

wykonanie

projektu,

sprawozdanie

wykład

projekt

K1A_W20(+)

K1A_U23(+)

3 sporządza modele geometryczne i dyskretne obiektów

rzeczywistych z wykorzystaniem programów

komputerowych bazujących na metodzie elementów

skończonych

wykonanie

projektu,

sprawozdanie

wykład

projekt

K1A_W20(+)

K1A_U23(+)

4 sporządza modele warunków brzegowych modeli

dyskretnych obiektów rzeczywistych

egzamin

wykład

projekt

K1A_U14(++)

K1A_U18(++)

5 przeprowadza obliczenia prostych elementów maszyn,

urządzeń i ustrojów nośnych z wykorzystaniem

programów komputerowych bazujących na metodzie

elementów skończonych

egzamin

wykład

projekt

K1A_U12(++)

K1A_U14(+)

6 interpretuje wyniki obliczeń prowadzonych z

wykorzystaniem programów bazujących na metodzie

elementów skończonych

wykonanie

projektu,

sprawozdanie

wykład

projekt

K1A_U12(+)

K1A_U18(+)

7 prezentuje sposób rozwiązania zadania inżynierskiego wykonanie

projektu,

prezentacja

projekt

K1A_U09(++)



15 30

Treści kształcenia: Wykład: podstawy teoretyczne metody elementów skończonych, wprowadzenie do programu Ansys, podstawowe

funkcje programu Ansys, tworzenie plików wsadowych parametrycznych, model geometryczny, model dyskretny,

warunki brzegowe, stałe rzeczywiste, własności materiałowe, elementy skończone belkowe, powłokowe, bryłowe,

węzły elementów skończonych i ich stopnie swobody, rodzaje obciążeń elementów skończonych, obciążenia

mechaniczne, obciążenia termiczne, rodzaje wyników obliczeń numerycznych, import modeli geometrycznych z

programów CAD

Projekt: projekt wytrzymałościowy elementu belkowego, projekt wytrzymałościowy elementu kratowego, projekt

wytrzymałościowy elementu powłokowego, projekt wytrzymałościowy elementu bryłowego, projekt

wytrzymałościowy elementu złożonego (belkowego, powłokowego, bryłowego), projekt wytrzymałościowy

elementu pojazdu szynowego, projekt wytrzymałościowy elementu infrastruktury kolejowej

19. Egzamin: tak


1. Zagrajek T., Krzesinski G., Marek P.: Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji. Oficyna

Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006,

2. Elektroniczna wersja instrukcji do programu Ansys


1. materiały dostępne w Internecie




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/35

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/47





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: NAPĘDY I STEROWANIE POJAZDÓW

SZYNOWYCH








9. Semestr: 7



12. Przynależność do grupy przedmiotów: przedmioty specjalnościowe inne



15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: transport kolejowy, matematyka, mechanika

techniczna, znajomość budowy taboru kolejowego

16. Cel przedmiotu: zapoznanie studentów z budową i zastosowaniem różnego rodzaju napędów stosowanych w

pojazdach szynowych; umiejętność wyznaczania oporów ruchu pojazdu oraz niezbędnego czasu dla przejazdu

wybranego składu wagonów wraz z lokomotywą po założonym odcinku toru



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna zagadnienia związane z ruchem pojazdów szynowych egzamin


K1A_U06 (++)

2 zna układy napędu pojazdów szynowych egzamin

wykład K1A_W10 (+)

K1A_W15 (+)

3 zna analityczne metody wyznaczania parametrów ruchu pojazdu

szynowego

egzamin

wykład K1A_U22 (+)

K1A_U16 (+)

4 potrafi przeprowadzić obliczenia parametrów trakcyjnych

pojazdów szynowych

sprawozdanie projekt K1A_U12 (++)

5 potrafi wyznaczać opory ruchu pojazdów szynowych sprawozdanie projekt K1A_U02 (+)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: Podstawowe pojęcia związane z oporami ruchu pojazdu szynowego; oporami dodatkowymi związane z

przejazdem po łuku toru, wzniesieniu o znanym pochyleniu, przez tunel: poślizgi kół, określenie współczynników

przyczepności kół: określenie wartości sił rozruchowej i hamującej: wyznaczenie maksymalnej siły trakcyjnej

lokomotywy

Projekt: Wyznaczenie postaci równań ruchu oraz ich rozwiązanie; określenie czasu przejazdu po założonym odcinku

toru; określenie energii zużytej na pokonanie założonego odcinka toru.

19. Egzamin: tak


1. H. Gębczyński, Systemy trakcji szynowych. Skrypt Politechniki Śląskiej nr 1517, Wydawnictwo Politechniki

Śląskiej, Gliwice 2002

2. W. Wyrzykowski Ruch Kolejowy WKŁ Warszawa 1986

3. E. Domański, M. Świtalski, Elektryczne pojazdy trakcyjne. WKŁ, Warszawa 1984.

4. Instrukcje do projektów


1. A. Krzemieniecki, Tabor kolejowy. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1983




1 Wykład 30/15

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/53

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/68





27. Uwagi:









9. Semestr: 6







16. Cel przedmiotu:











sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów






K1A_K07 (+)




zakładzie

K1A_W25 (++)

K1A_U22 (+)




transport


zakładzie

K1A_W26 (++)

K1A_U26 (+)






zakładzie

K1A_U24 (++)

K1A_W04 (+)




podejmowane decyzje


zakładzie

K1A_K02 (++)

K1A_W05 (+)


zakładzie

K1A_K03 (++)

K1A_U07 (+)




19. Egzamin: nie









1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /160

Suma godzin /160





27. Uwagi:









9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: pracownicy Katedry Transportu Kolejowego









sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 posiada niezbędną wiedzę do zrozumienia problemu

postawionego w ramach projektu inżynierskiego

wykonanie

cząstkowe

projektu

projekt K1A_W02 (+)

K1A_W03 (+)

K1A_W06 (+)

K1A_W10 (+)

K1A_W15(+)

K1A_W21(+)

2 potrafi opracować i ocenić przyjętą przez siebie metodykę do

rozwiązania postawionego przed nim problemu inżynierskiego

wykonanie

cząstkowe

projektu


K1A_U08 (+)

K1A_U26 (+)

K1A_K02 (+)

K1A_K05 (++)

3 umie znaleźć literaturę niezbędną do realizacji zadania

projektowego

wykonanie

cząstkowe

projektu

projekt K1A_W05(+)

K1A_W10 (+)

K1A_U06 (++)

K1A_U20 (++)

4 potrafi stworzyć plan realizacji projektu wraz z bilansem czasu,

który jest niezbędny do wykonania zaplanowanych etapów

pracy

wykonanie

cząstkowe

projektu

projekt K1A_U07 (+)

K1A_U12 (+)

K1A_K03(+)

K1A_K04(+)

5 potrafi ocenić dostępne pozycje literaturowe pod względem ich

przydatności dla realizowanego zadania inżynierskiego

wykonanie

cząstkowe

projektu

projekt K1A_U06 (+)

K1A_U10 (+)

K1A_U20 (+)



15




19. Egzamin: nie








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/90

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/90





27. Uwagi:









9. Semestr: 7











sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów



wykonanie

projektu

projekt K1A_W03 (+)

K1A_W06 (+)

K1A_W08 (+)

K1A_W10 (+)



wykonanie

projektu


K1A_U08 (+)

K1A_U26 (+)

K1A_K02 (+)

K1A_K05 (++)



literatury

wykonanie

projektu

projekt K1A_W02 (+)

K1A_W03 (+)

K1A_U06 (++)

K1A_U20 (++)



wykonanie

projektu


K1A_U12 (+)



wykonanie

projektu

projekt K1A_U08 (+)

K1A_U09 (+)

K1A_U12 (+)



30




19. Egzamin: nie








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/270

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/270





27. Uwagi:









9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż Janusz Ćwiek, prof. nzw. w PŚ











sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów


eksploatacji pojazdów

dyskusja

prezentacja


K1A_W10 (+)

K1A_W22 (+)




K1A_K02 (+)



literatury


K1A_U06 (++)


związane z eksploatacją pojazdów szynowych

dyskusja

prezentacja

seminarium

K1A_U13(++)

K1A_U18 (+)

K1A_K02 (++)


eksploatacji pojazdów szynowych

dyskusja

prezentacja


K1A_K01 (++)


wyników badań

dyskusja

prezentacja

seminarium K1A_U07 (+)

K1A_U15 (+)



30



19. Egzamin: nie








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium 30/105

6 Inne /

Suma godzin 30/105





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: STEROWANIE RUCHEM KOLEJOWYM 2. Kod przedmiotu: MK_109







9. Semestr: 5


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Jakub Młyńczak




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: transport kolejowy, podstawy inżynierii ruchu,

16. Cel przedmiotu: zapoznanie się studentów z problematyką sterowania ruchem kolejowym



sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna urządzenia sterowania ruchem kolejowym egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_W10 (+)

K1A_W17(++)

2 zna zasady prowadzenia ruchu na stacji i szlaku kolejowym egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_U20 (++)

K1A_U27(+)

3 potrafi ocenić i wybrać odpowiednie rozwiązanie systemu

sterowania ruchem

egzamin

(cz. pisemna)

wykład,

laboratorium

K1A_U27(+)

K1A_K02(+)

4 zna zasadę i sposób działania urządzeń sterowania ruchem

kolejowym

egzamin

(cz. pisemna)

wykład,

laboratorium

K1A_K02(+)

K1A_U27(+)

5 zna sposoby zapewniania bezpieczeństwa systemów

sterowania ruchem

egzamin

(cz. pisemna)

wykład,

laboratorium

K1A_K02(+)

K1A_U20(+)



30 30

Treści kształcenia: Wykład: Zasady prowadzenia ruchu na stacji i szlaku kolejowym, przebiegi sprzeczne i niesprzeczne, zagadnienia

sygnalizacji kolejowej. Ręczne, mechaniczne i elektromechaniczne systemy sterowania ruchem kolejowym.

Przekaźnikowe, hybrydowe i komputerowe systemy sterowania ruchem kolejowym. Liniowe systemy sterowania

ruchem kolejowym, systemy ssp, ERTMS, ETCS i GSM-R. Skrzyżowania jednopoziomowe z drogami kołowymi

Laboratorium: Systemy oddziaływania tor-pojazd, systemy ATP. Układy kontroli niezajętości, napędy

zwrotnicowe, przekaźniki kolejowe, powrotna sieć trakcyjna, sygnalizatory świetlne.

19. Egzamin: tak


1. Dąbrowa-Bajon M.: Podstawy sterowania ruchem kolejowym. WPW, 2002;

2. Dyduch J., Kornaszewski M.: Systemy sterowania ruchem kolejowym, Wydawnictwo Politechniki Radomskiej,

2007;


1. Dz.U. nr 172, poz. 1444 Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 18 lipca 2005 w sprawie ogólnych

warunków prowadzania ruchu kolejowego i sygnalizacji




1 Wykład 30/30

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/110





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TRANSPORT KOLEJOWY 2. Kod przedmiotu: MK_110







9. Semestr: 5







16. Cel przedmiotu: zapoznanie z podstawową terminologią kolejową, aktualnym poziomem rozwoju kolei w

Polsce, Europie i na świecie oraz problemami związanymi z rozwojem i funkcjonowaniem transportu kolejowego



sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 wymienia i identyfikuje podstawową terminologię kolejową egzamin

wykład K1A_W10(+)

K1A_W21(+)

K1A_U10(+)

2 rozpoznaje, rozróżnia oraz definiuje elementy i części pojazdów

kolejowych, a także infrastruktury kolejowej

egzamin

wykład K1A_W10(+)

K1A_W15(+)

K1A_W17(+)


nowoczesnego transportu kolejowego

egzamin

wykład K1A_W10(+)

K1A_W12(+)

K1A_W22(+)

4 potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł;

potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich

interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i

uzasadniać opinie

wykonanie

projektu


K1A_U20(+)

5 posiada umiejętność oceny jakości kolejowych usług

transportowych oraz sposoby jej zwiększania z uwzględnieniem

pojawiających się problemów

wykonanie

projektu

projekt K1A_K06(+)

6 potrafi dobrać odpowiednie środki do realizacji transportu

kolejowego

wykonanie

projektu

projekt K1A_U16(++)

7 potrafi pracować indywidualnie wykonanie

projektu


8 potrafi indywidualnie przygotować i przedstawić projekt

poświęcony wynikom przeprowadzonych przez siebie badań

wykonanie

projektu

projekt K1A_U08(++)

K1A_U09(+++)



30 30

Treści kształcenia: Wykład: zarys kolejowego procesu przewozowego, drogi kolejowe i ich elementy składowe oraz zasady ich

utrzymania i naprawy, urządzenia sterowania ruchem kolejowym, wagony kolejowe towarowe i osobowe, pojazdy

trakcyjne spalinowe, elektryczne i parowe, a także kolejowe pojazdy pomocnicze, zasady prowadzenia ruchu

pociągów na szlakach i stacjach, technologię pracy manewrowej, technologię kombinowanych procesów

transportowych z udziałem transportu kolejowego.

Projekt: Wstępne założenia projektu modernizacji stacji kolejowej z uwzględnieniem: ; parametrów techniczno-

eksploatacyjnych; aktualnej roli i specjalizacji; aktualnie eksploatowanych pojazdów kolejowych i nowoczesnych

rozwiązań technicznych.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: 1. Cywiński B.: Encyklopedia kolejnictwa. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1966,

2. Załoga E.: Trendy w transporcie lądowym Unii Europejskiej, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytety

Szczecińskiego,Szczecin 2013

3. Basiewicz T., Gołaszewski A., Rudziński L.: Infrastruktura transportu. Oficyna Wydawnicza Politechniki



1. Instrukcja o prowadzeniu ruchu pociągów Ir-1 (R-1) obowiązuje od 1 listopada 2015 r. PLK S.A.

2. Instrukcja sygnalizacji Ie-1 (E-1), PLK S.A.

3. Wytyczne techniczne budowy urządzeń sterowania ruchem kolejowym Ie-4, PLK S.A.




1 Wykład 30/15

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/75

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/90





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TRANSPORT MIEJSKI I REGIONALNY 2. Kod przedmiotu: MK_111







9. Semestr: 7






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: transport kolejowy, transport tramwajowy

16. Cel przedmiotu: zapoznanie z aktualnym poziomem rozwoju oraz problemami związanymi z rozwojem i

funkcjonowaniem miejskiego i regionalnego transportu kolejowego, autobusowego, tramwajowego, trolejbusowego

oraz metra. Ukazanie oraz omówienie funkcjonowania zintegrowanego systemu transportowego w miastach i

regionach uwzględniając problematykę techniki, ekonomi, organizacji, bezpieczeństwa i ekologii



sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 wymienia i identyfikuje podstawową terminologię związaną z

metrem, tramwajami, autobusami, trolejbusami oraz miejskim i

regionalnym transportem kolejowym

kolokwium wykład K1A_W10(+)

K1A_W21(+)

K1A_U10(+)

2 rozpoznaje, rozróżnia oraz definiuje elementy i części związane

z metrem, tramwajami, autobusami, trolejbusami oraz miejskim

i regionalnym transportem kolejowym, a także z ich

infrastrukturą


K1A_W15(+)

K1A_W17(+)


nowoczesnego transportu miejskiego i regionalnego

kolokwium

wykład K1A_W10(+)

K1A_W12(+)

K1A_W22(+)




uzasadniać opinie

wykonanie

projektu


K1A_U20(+)

5 posiada umiejętność oceny jakości usług transportowych oraz

sposoby jej zwiększania z uwzględnieniem pojawiających się

problemów

wykonanie

projektu

projekt K1A_K06(+)


miejskiego i regionalnego

wykonanie

projektu

projekt K1A_U16(++)

7 potrafi pracować w grupie wykonanie

projektu

projekt K1A_U07(++)

8 potrafi w grupie przygotować i przedstawić projekt poświęcony

wynikom prowadzonych badań

wykonanie

projektu

projekt K1A_K03(+++)

K1A_U07(+)

K1A_U08(++)

K1A_U09(+++)



15 15

Treści kształcenia: Wykład: Aktualny poziom rozwoju transportu miejskiego i regionalnego w Polsce i na Świecie

uwzględniający problematykę techniki, ekonomii, bezpieczeństwa i ekologii, zintegrowany system transportu

miejskiego, organizacja ruchu tramwajowego, budowa i eksploatacja taboru tramwajowego, budowa i

funkcjonowanie metra, budowa i eksploatacja taboru metra, tabor oraz infrastruktura trolejbusowa, funkcjonowanie

szybkiej kolei miejskiej oraz aglomeracyjnej, budowa taboru szybkiej kolei miejskiej,

Projekt: Opracowanie wstępnych założeń w celu wykonania projektu zintegrowanego systemu transportu publicznego

na przykładzie górnośląskiego związku metropolitalnego, którego podstawowym podsystemem składowym będzie

transport szynowy tj. np.: szybka kolej miejska, szybki tramwaj miejski, system szybkich przewozów

aglomeracyjnych, gdzie cechami głównymi tego systemu powinna być maksymalna integracja różnych systemów

transportowych funkcjonujących na terenie Górnośląskiego Związku Metropolitalnego; zatrzymanie wzrostu stopnia

wykorzystania transportu indywidualnego do przemieszczeń oraz zwiększenie korzystania z transportu zbiorowego;

podwyższenie średniej prędkości komunikacyjnej.

19. Egzamin: nie

20. Literatura podstawowa: 1.Podoski J.: Transport w miastach. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1977;

2.Wesołowski J.: Miasto w ruchu. Dobre praktyki w organizowaniu transportu miejskiego. Instytut Spraw

Obywatelskich, Łódź 2008;


1.Transport Miejski i Regionalny - czasopismo;

2.Przegląd Komunikacyjny – czasopismo;

2.Lubka A., Stiasny M.: Atlas tramwajów. Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, Poznań 2004;

3.Wyszomirski O. (red.): Transport miejski. Ekonomika i organizacja. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego,

Gdańsk 2008;

4.Rudnicki A.: Jakość komunikacji miejskiej. Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji, Kraków 1999;

5.Sambor A.: Priorytety w ruchu dla pojazdów komunikacji miejskiej. Izba Gospodarcza Komunikacji Miejskiej,

Warszawa 1999.




1 Wykład 15/17

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/30

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/47





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TRANSPORT TRAMWAJOWY 2. Kod przedmiotu: MK_112







9. Semestr: 5


11. Prowadzący przedmiot : dr inż. Adam Mańka

12. Przynależność do grupy przedmiotów: przedmioty specjalnościowe inne



15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy konstrukcji maszyn, elektrotechnika

16. Cel przedmiotu: zapoznanie z podstawową terminologią transportu tramwajowego, aktualnym poziomem

rozwoju tramwajów w Polsce, Europie i na świecie oraz problemami związanymi z rozwojem i funkcjonowaniem

transportu tramwajowego



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna zagadnienia związane z transportem tramwajowym kolokwium

zaliczeniowe

wykład K1A_W10 (+)

K1A_W21 (+)

K1A_U10 (+)

2 zna budowę taboru tramwajowego kolokwium

zaliczeniowe

wykład K1A_W10 (+)

K1A_W15 (+)

K1A_W17 (+)

3 zna zasady budowy i projektowania infrastruktury linii

tramwajowej

kolokwium

zaliczeniowe

wykład

K1A_U07 (+)

K1A_U20( +)

4 potrafi wykonać obliczenia wytrzymałościowe wybranych

elementów tramwaju

sprawozdanie projekt K1A_U23 (++)

5 interpretuje otrzymane wyniki obliczeń sprawozdanie projekt K1A_U12 (++)

K1A_U06 (+)



15 15

Treści kształcenia: Wykład: Aktualny poziom rozwoju transportu tramwajowego w Polsce i na świecie uwzględniający problematykę

techniki, ekonomii, bezpieczeństwa i ekologii, organizacja ruchu tramwajowego, budowa i eksploatacja taboru

tramwajowego.

Projekt: Budowa modelów elementów tramwaju. obliczenia numeryczne wybranych części taboru tramwajowego.

Interpretacja wyników obliczeń.

19. Egzamin: nie


1. Podoski J.: Transport w miastach. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1977;

2. Lubka A., Stiasny M.: Atlas tramwajów. Poznański Klub Modelarzy Kolejowych, Poznań 2004;


1. Dokumentacja techniczno-tuchowa tramwaju serii 105

2. Polskie Normy




1 Wykład 15/10

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/33

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/43





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: CZŁOWIEK – MOŻLIWOŚCI

I OGRANICZENIA







8. Specjalność: nawigacja powietrzna

9. Semestr: 5


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Andrzej Fellner




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, ergonomia i bezpieczeństwo pracy, znajomość

podstawowych praw fizyki

16. Cel przedmiotu: umiejętność opisu funkcjonowania wybranych układów fizjologicznych człowieka w

odniesieniu do lotnictwa, rozumienie zjawisk: przeciążenia, przyspieszenia, złudzenia, rozumienie podstawowych

reakcji człowieka na stres oraz reakcji związanych z pamięcią i uczeniem się udzielania medycznej pomocy

przedlekarskiej – zwłaszcza w stanach zagrożenia życia



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 opisuje i potrafi wytłumaczyć zjawiska przeciążenia i

przyśpieszenia

egzamin

(część pisemna)

wykład

K1A_W02 (+)

K1A_U02 (+)

2 wyjaśnia wpływ obniżonego ciśnienia, rozpoznaje

hipoksję, dyzbaryzm. Charakteryzuje zjawisko

dekompresji

egzamin

(część pisemna),

egzamin (część ustna)

wykład

K1A_W02 (+)

K1A_W08 (++)

K1A_U02 (+)

3 potrafi opisać pierwszą pomoc przed medyczną,

rozpoznaje rodzaje urazów ciała ludzkiego,

egzamin

(część pisemna),


wykład

K1A_W23 (++)

K1A_U25 (++)

4 posługuje się podstawową wiedzą dotyczącą fizjologii

człowieka

egzamin

(część pisemna),


wykład

K1A_U06 (++)

5 ma świadomość efektów ubocznych wpływu

pospolitych dolegliwości i leków na latanie

egzamin

(część pisemna),


wykład

K1A_U25 (++)

K1A_K05 (+++)

6 ma świadomość odpowiedzialności za podejmowane

decyzje ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji

funkcjonowania w stresie i niepełnej informacji

egzamin

(część pisemna),


wykład

K1A_K02 (+++)



30

Treści kształcenia: Podstawowe pojęcia, układ krwionośny, rola serca. Układ oddechowy – funkcja zewnętrzna i wewnętrzna.Wpływ

obniżonego ciścienia, hipoksja. Dekompresja, choroba dekompresyjna. Przeciążenia, przyśpieszenia – rodzaje

przyśpieszeń. Widzenie, fizjologia widzenia, złudzenia – rodzaje złudzeń. Słuch, budowa ludzkiego ucha. Choroba

lokomocyjna. Latanie i zdrowie. Wpływ pospolitych dolegliwości i lekarstw na latanie. Ryzyko zatrucia. Pierwsza

pomoc przedmedyczna. Psychologia lotnicza. Procesy poznawcze. Centralny kanał decyzyjny. Komunikacja

interpersonalna. Stres – możliwości eliminacji.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: 1. Polski Przegląd Medycyny Lotniczej nr 3 tom 14, lipiec-wrzesień 2008 r

2. Traczyk W.: Fizjologia człowieka w zarysie, wyd., PZWL, 2009

3. Michajlik A., Ramotowski W.: Anatomia i fizjologia człowieka, wyd., PZWL, 2009.

4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 października w sprawie badań lotniczo-lekarskich (Dz.

U. z dnia 4 listopada 2003 r.)

5. Ogińska-BulikN., Juczyński Z.: Osobowość stres a zdrowie, Difin Sp. z o.o, Warszawa 2008


1. Maruszewski, T.: Psychologia poznania. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2001,

2. Strelau, J. (red.).: Psychologia. Podręcznik akademicki. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne,

2000.

3. R.J.Gerlig, P.G.Zimbardo: Psychologia i życie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006

4. Terelak J. F.: Psychologia stresu, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz 2001




1 Wykład 30/10

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/10





27. Uwagi:

http://www.bookmaster.pl/szukaj.xhtml?dzial=1&search=Traczyk+W%B3adys%B3aw+Z.&t=6

http://www.bookmaster.pl/szukaj.xhtml?dzial=1&search=Michajlik+Aleksander&t=6

http://www.bookmaster.pl/szukaj.xhtml?dzial=1&search=Ramotowski++Witold&t=6


1. Nazwa przedmiotu: ŁĄCZNOŚĆ/FRAZEOLOGIA

LOTNICZA








9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: mgr inż. Eugeniusz Piechoczek



14. Język prowadzenia zajęć: polski i angielski

15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: znajomość języka angielskiego na poziomie

średniozaawansowanym.

16. Cel przedmiotu: w wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien: znać i potrafić zastosować

ogólne zasady prowadzenia korespondencji radiowej.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów


1 Potrafi praktycznie zastosować zasady prowadzenia

korespondencji lotniczej w przestrzeni międzynarodowej

egzamin pisemny i

ustny, kolokwia,

dyskusje

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K1A_W04 (++)

K1A_U27 (++)

K1A_K03 (+)

2 Potrafi prowadzić standardową korespondencję lotniczą

w języku polskim i angielskim

egzamin pisemny i

ustny, kolokwia,

dyskusje

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K1A_W05 (++)

K1A_U20 (++)

K1A_K05 (+)

3 Potrafi określić zasadnicze elementy samolotu, lotniska,

zjawiska pogodowe oraz elementy infrastruktury

r/nawigacyjnej w języku angielskim

egzamin pisemny i

ustny, kolokwia,

dyskusje

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K1A_W05 (+)

K1A_W17 (+)

K1A_U20 (+)

4 Potrafi stosować zasadnicze frazeologiczne procedury

alarmowe i awaryjne w języku angielskim

egzamin pisemny i

ustny, kolokwia,

dyskusje

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K1A_W15 (++)

K1A_U26 (++)

K1A_K05 (++)

5 Potrafi pracować w zespole i samodzielnie egzamin pisemny i

ustny, kolokwia,

dyskusje

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K1A_W25 (++)

K1A_U16 (++)

K1A_K03 (++)



15 15


Wykłady: General operating procedures - Ogólne zasady prowadzenia korespondencji radiowej. Lotniczy alfabet

fonetyczny i zasady jego stosowania. Standardowe słowa i zwroty frazeologiczne. Pre- flight to line – up

phraseology. Kołowanie i sytuacje szczególne w czasie operacji lotniskowych . Słownictwo ogólne – port lotniczy,

wyposażenie lotniskowe Take off to top of climb. Start. Odloty IFRi VFR. Wznoszenie. Słownictwo ogólne –

samoloty. Aerodrome traffic circuit. Krąg nadlotniskowy. Przejście na drugi krąg. Area control. Cruise to descent.

Zgłaszanie pozycji. Wejście, przecinanie, opuszczanie dróg lotniczych. dróg lotniczych. Oczekiwaniem na trasie i

zniżanie. Słownictwo ogólne – elementy meteorologii. General radar phraseology. Radarowa identyfikacja i

wektorowanie. Approach control. Approach to parking. Informacja ATIS. Podejście, przyloty IFR i VFR, podejście

końcowei lądowanie. Słownictwo – wyposażenie lotnisk Przejście na drugi krąg. Niskie przejście nad pasem.

Lądowanie i czynności po wylądowaniu. Słownictwo – załoga statku powietrznego. Distress and urgency

information procedures and communication failure procedures. Sytuacja niebezpieczna i nagląca, awaryjne zniżanie,

utrata łączności radiowej. Laboratoria: Praktyczne zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych systemów

samolotów tłokowych i urządzeń wchodzących w skład. Wykonywanie prostych prac obsługowych i

diagnostycznych w laboratorium obsługowym statków powietrznych.

Laboratoria: Ćwiczenia doskonaląco-utrwalające z mówienia, słuchania, pisania i czytania w odniesieniu do

poszczególnych tematów wykładów.

19. Egzamin: tak


1. F.A. Robertson „AIRSPEAK – radiotelephony communication for pilots”, Prentice hall 1987.

2. Procedury Służb Ruchu Lotniczego „Zarządzanie ruchem lotniczym” (Doc. 4444), Wydanie 15

3. Podręcznik radiotelefonicznej frazeologii lotniczej. MT i GW, Warszawa 1990.

4. „Manual of radiotelephony” – Doc 9432 AN/925, 4 Wydanie – 2007.


1. „The aviation dictionary for pilots and aviation maintenance technicians”, Jeppesen 2003.

2. Sergiusz CZERNI, „Słownik lotniczo-kosmonautyczny Polsko-Angielsko – Rosyjski”, WKŁ, Warszawa 1984.




1 Wykład 15/45

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/120





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: METEOROLOGIA I 2. Kod przedmiotu: MK_115







9. Semestr: 5


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Aleksander Król




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: znajomość podstawowych wiadomości z zakresu

fizyki (mechanika płynów i gazów, termodynamika, optyka i elektryczność atmosfery), geografii fizycznej, chemii

nieorganicznej i matematyki na poziomie szkoły średniej, znajomość podstaw informatyki.

16. Cel przedmiotu: w wyniku opanowania treści programowych wykładów przedmiotu student potrafi

scharakteryzować czasowo-przestrzenny rozkład elementów meteorologicznych i zjawisk pogody w atmosferze;

student potrafi również przeprowadzić wtórną analizę materiału synoptycznego; analizować prognozy pogody

zawarte w komunikatach meteorologicznych.



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna podstawowe pojęcia meteorologicznych i zjawiska

pogodowe w atmosferze


K1A_U02(++)

2 umie rozpoznać zjawiska pogodowe mające wpływ na lot

samolotu


K1A_U02(++)

3 umie opisać warunki meteorologiczne lotów w typowych

sytuacjach synoptycznych

egzamin


K1A_U02(++)

4 zna podstawowe zasady organizacji meteorologicznej

osłony lotnictwa

egzamin


K1A_U04(++)

5 umie przeprowadzić wtórną analizę materiału

synoptycznego

sprawdzian z

laboratorium


K1A_U08(+++)

6 umie interpretować informacje zawarte w komunikatach

meteorologicznych, sygnifikantach oraz depeszach TAF i

METAR

sprawdzian z

laboratorium


K1A_U08(+++)



30 15


Wykład: skład i budowa atmosfery, cele i zadania klimatologii, historia klimatu na Ziemi, obieg wody i ciepła w

atmosferze. Diagram aerologiczny. Warunki równowagi w atmosferze. Międzynarodowa klasyfikacja chmur,

rodzaje, gatunki i odmiany chmur. Powstawanie mgieł i ich dobowy oraz roczny przebieg, układy baryczne, efekt

przyspieszonego przepływu powietrza spowodowanego topografią terenu. Geneza turbulencji, strefy turbulencji w

atmosferze, zjawisko uskoku wiatru, struktury burzowe, linie szkwałowe, czas trwania, ogniwa burzowe,

elektryzowanie atmosfery, ładunki statyczne. Definicja i klasyfikacja mas powietrza. Definicja i klasyfikacja

frontów atmosferycznych: ciepłych, chłodnych I i II rodzaju oraz frontów okluzji. Służba meteorologiczna, stacje

synoptyczne i lotniskowe. Wprowadzenie do dyrektyw ICAO. Depesze TAF i METAR.

Laboratorium: zwiedzanie stacji meteorologiczno-hydrologicznej, zwiedzanie stacji monitoringu atmosfery,

analiza map pogody przyziemnych warunków atmosferycznych i górnych warstw atmosfery.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: 1. Domicz J., Szutowski L.: Podręcznik pilota samolotowego, wyd. 2, TECHNIKA, Poznań, 1998;

2. Jafernik H., Wilczek Z., Ziarko J.: Meteorologiczna osłona działań lotnictwa. Dom Wydawniczy BELLONA,

Warszawa 2000;

3. Praca zbiorowa: Meteorologia dla pilota. DWOPK, Warszawa, 1988;

4. Szewczak P.: Meteorologia dla pilota samolotowego. Seria szkoleniowa AVIA - TEST Poznań, 2007;

21. Literatura uzupełniająca: 1. Ostrowski M., „Meteorologia dla lotnictwa sportowego”, Aeroklub Polski, wydawnictwo: Przegląd lotniczy,

Warszawa 1999;

2. Schmidt M., „Meteorologia dla potrzeb szybownictwa”, WKiŁ, Warszawa, 1982;

3. Sorbjan Zb., „Meteorologia dla każdego”, Prószyński i S-ka, Warszawa 2001;

4. Woś A., „Meteorologia dla geografów, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997.




1 Wykład 30/10

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/45





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: NAWIGACJA 2. Kod przedmiotu: MK_116







9. Semestr: 5






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, matematyka, informatyka, elektronika

16. Cel przedmiotu: przekazanie studentom wiedzy z zakresu podstaw nawigacji lotniczej oraz nawigowania

statkami powietrznymi, ćwiczenia mają na celu opanowanie i doskonalenie umiejętności prowadzenia inżynieryjno

nawigacyjnych obliczeń parametrów lotu, pracy na mapach lotniczych, prowadzenia nawigacji podczas lotu,

interpretacji wskazań przyrządów pilotażowo-nawigacyjnych oraz ich kalibracji



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna pojęcia i definicje związane z podstawami nawigacji

lotniczej oraz nawigowania statkami powietrznymi.

egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_W04(++)

K1A_K02(++)

2 opanował umiejętności prowadzenia inżynieryjno

nawigacyjnych obliczeń parametrów lotu

egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_W04(++)

K1A_K02(++)

3 umie opracować dokumenty wynikające z pracy na

mapach lotniczych

egzamin

(cz. pisemna)

wykład

laboratorium

K1A_W04(+++)

4 umie interpretować wskazania przyrządów pilotażowo-

nawigacyjnych oraz ich kalibracji

egzamin

(cz. pisemna)

wykład

laboratorium

K1A_W04(+++)

K1A_U04(++)

5 zna zasady prowadzenia nawigacji podczas lotu egzamin

(cz. pisemna)


K1A_U04(++)



45 45


Wykład: ogólna charakterystyka nawigacji lotniczej, jednostki miar stosowane w nawigacji, podstawowe

wiadomości o Ziemi, kształt i pola fizyczne Ziemi, linie na powierzchni Ziemi, pomiar czasu i zmiana czasu,

położenie i kierunek ruchu, magnetyzm ziemski, magnetyzm samolotu, wykres poprawek. odwzorowania

kartograficzne na mapach, mapy lotnicze i ich charakterystyka, pomiary nawigacyjne na mapach lotniczych,

podstawy nawigacji zaliczeniowej, nawigacyjny trójkąt prędkości, prędkości statku powietrznego, obliczanie

elementów nawigacyjnego trójkąta prędkości różnymi metodami, obliczanie wysokości lotu, określanie pozycji

statku powietrznego metodą zaliczeniową zasady prowadzenia nawigacji (obserwacji) wzrokowej, obliczanie i

wprowadzanie poprawek do kursu, manewry nawigacyjne w poziomie (zakręt statku powietrznego), właściwości

nawigowania statkami powietrznymi w różnych warunkach sytuacji nawigacyjnej, dziennik pokładowy, zasady

prowadzenia dziennika pokładowego, nawigatorskie zasady bezpieczeństwa lotu.

Laboratorium: przeliczanie jednostek miar stosowanych w nawigacji, wysokości lot i prędkości,. obliczenie

wysokości bezpiecznej, poprawek na zbieżność południków, wykreślanie trasy lotu na mapach, obliczanie

elementów nawigacyjnego trójkąta prędkości metodami: graficzną, pamięciową i na kalkulatorze mechanicznym

(elektronicznym). obliczanie poprawek do kursu na podstawie liniowego bocznego odchylenia, obliczanie zużycia

paliwa, obliczanie zasięgu i czasu przybycia (ETA), poprawki do ETA, kompleksowe obliczanie trasy lotu,

wypełnianie dziennika pokładowego.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: Jeppensen, General Navigation, Jeppensen 2007;

Fellner A., Suwaki lotnicze w zadaniach nawigacyjnych, Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2013

Fellner A., Fellner J. Akronimy lotnicze, IT-COM Warszawa 2009

Ortyl A., „Systemy nawigacji lotniczej”, WAT, Warszawa 1994;

21. Literatura uzupełniająca: Sobczyński E., Pietruszka J., Mapy lotnicze (Przewodnik), MON, Warszawa 2004;

Szutowski L., „Poradnik pilota samolotowego”, Poznań 2003;

Szutowski L., „Album szkolenia lotniczego”, AVIA - TEST, Poznań 2008;

Wyrozumski W., „Podręcznik nawigacji lotniczej”, WKŁ, Warszawa 1984.

Oxford aviation tom 1-7.




2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 90/80





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: NAZIEMNE PRZYGOTOWANIE DO LOTÓW 2. Kod przedmiotu: MK_117







9. Semestr: 6






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne:

16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programu student powinien opanować umiejętności niezbędne do

praktycznego wykonywania zadań w przestrzeni powietrznej.



sprawdzenia

efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów


1 poznać tryb i zakres szkolenia lotniczego zgodny z Instrukcją

szkolenia FTO ROYAL

egzamin

(cz. ustna)


K1A_K06(+)

2 opanować podstawową wiedzę z zakresu prawa lotniczego i

procedur operacyjnych i umieć ją zastosować w praktyce

egzamin

(cz. ustna)


K1A_W15(++)

K1A_U06(+)

3 poznać ogólną budowę samolotu ,umieć przygotować samolot

do eksploatacji

egzamin

(cz. ustna)


K1A_U06(+)

K1A_K06(+)

K1A_U26(++)

4 wykazać swoje umiejętności zakresie prowadzenia łączności

radiowej

egzamin

(cz. ustna) (cz.

pisemna)


K1A_U21(+)

K1A_K06(+)

K1A_U06(+)

5 poznać osiągi samolotu i zasady wykonywania lotu, umieć

planować lot i opracować niezbędne dokumenty do wykonania

lotu

egzamin

(cz. ustna)


K1A_U26(++)

K1A_W08(+)

K1A_K06(+)

6 umieć w praktyce zastosować wiedzę z zakresu nawigacji i

meteorologii

egzamin

(cz. ustna)

laboratorium K1A_K06(+)

K1A_W10(+)

K1A_U06(+)

K1A_U26(++)



60


Laboratorium: Student pod kierunkiem opiekuna naukowo-dydaktycznego ma samodzielnie sformułować i rozwiązać

zagadnienie dotyczące problemu praktycznego wykonania zadań w przestrzeni powietrznej. Przeliczać jednostki miar

stosowanych w lotnictwie (Przeliczanie wysokości lotu, obliczenie wysokości bezpiecznej, parametrów lotu,

wyważenia samolotu). Wykreślanie trasy lotu na mapach, opracowanie planu lotu. Przeliczanie prędkości. Obliczanie

poprawek do kursu na podstawie liniowego bocznego odchylenia. Obliczanie zużycia paliwa. Obliczanie zasięgu i

czasu przybycia (ETA). Poprawki do ETA. Obliczanie elementów zakrętu. Kompleksowe obliczanie trasy lotu.

Wypełnianie dziennika pokładowego i innych dokumentów, prowadzenie łączności radiowej. Praktyczne

wykonywanie lotów na symulatorach.

19. Egzamin: nie

20. Literatura podstawowa: 1. Ćwiklak J., Grzegorzewski M., Jafernik H., „Podstawy wykonywania lotów IFR”, WSOSP, Dęblin 2008;

2. Januszewski J., „Systemy radionawigacyjne i satelitarne”, WSM, Gdynia 1993;

3. Narkiewicz J., „Podstawy układów nawigacyjnych”, WKŁ, Warszawa 1999;

4. Ortyl A., „Systemy nawigacji lotniczej”, WAT, Warszawa 1994;

5. Polak Z., Rypulak A., „Awionika i przyrządy pokładowe”, WSOSP, Dęblin 2002;

21. Literatura uzupełniająca: 1. Sobczyński E., Pietruszka J., Mapy lotnicze (Przewodnik), MON, Warszawa 2004;

2. Szutowski L., „Podręcznik pilota samolotowego”, Poznań 1994;

3. Szutowski L., „Poradnik pilota samolotowego”, Poznań 2003;

4. Szutowski L., „Album szkolenia lotniczego”, AVIA - TEST, Poznań 2008;

5. Wyrozumski W., „Podręcznik nawigacji lotniczej”, WKŁ, Warszawa 1984.

6. Oxford aviation tom 1-7.

7. PL 4444 Zarządzanie ruchem lotniczym (Załącznik do Dziennika Urzędowego ULC Nr 1, poz. 1 z dnia 16

lutego 2006 r.);

8. ICAO DOC 8168 - Operacje statków powietrznych (Załącznik do Dziennika Urzędowego ULC Nr 1, poz. 1 z

dnia 16 lutego 2006 r.).



kontaktowych / pracy studenta 1 Wykład /

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/15





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: OGÓLNA BUDOWA STATKÓW

POWIETRZNYCH I








9. Semestr: 6






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z zakresu mechaniki i budowy

maszyn, materiałoznawstwa, elektrotechniki i automatyki.

16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu student powinien znać strukturę

budowy statków powietrznych, silników i zasadniczych systemów pokładowych.



kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi opisać zasadę pracy podstawowych systemów

samolotów tłokowych

egzamin ustny i

praktyczny, kolokwia,

wykłady,

laboratoria

K1A_W15 (++)

K1A_U16 (++)

2 potrafi opisać zasadę pracy wybranych urządzeń

wchodzących w skład systemu

egzamin ustny i


dyskusja, prace pisemne

wykłady,

laboratoria

K1A_W18 (++ )

K1A_U15 (++)

3 rozpoznanie wybranych urządzeń i części systemów


egzamin ustny i



wykłady,

laboratoria

K1A_W15 (+)

K1A_U15 (+)

K1A_K04 (+)

4 potrafi uzasadnić zastosowanie określonej struktury

samolotu w zależności od jego przeznaczenia

egzamin ustny i



wykłady,

laboratoria

K1A_W25 (++ )

K1A_U06 (++)

K1A_K04 (++)

5 potrafi pracować indywidualnie i w zespole egzamin ustny i



wykłady,

laboratoria

K1A_W20 (++)

K1A_U25 (++)

K1A_K03 (+++)



30 30


Wykłady: Struktura statku powietrznego – definicje, budowa kadluba i skrzydła - zasadnicze elementy w zaleznosci od

rodzaju. Mechanizacja skrzydla – zasadnicze urzadzenia mechanizacji skrzydła. Aspekty aerodynamiki statku

powietrznego. Typy i budowa podwozia. Silniki – budowa i zasada działania silika tłokowego, turbinowego i

odrzutowego. Systemy statku powietrznego – system sterowania – manualny, półautomatyczny i automatyczny –

budowa, zasada działania. Instalacja huydrauliczna, powietrzna, elektryczna, paliwowa – zasadnicze elementy i ich

przeznaczenie, zasada działania. Awionika statku powietrznego – przyżady pokładowe – zasadnicze przyżady

ciśnieniowe, żyroskopowe, i bezwładnosciowe – budowa i zasada dzialania. Dajniki ciśnienia powietrza, płaszczyzny

żyroskopowe, centrala aerometryczna.

Laboratoria: Praktyczne zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych systemów samolotów turbinowych i

urządzeń wchodzących w skład. Wykonywanie prostych prac obsługowych i diagnostycznych w laboratorium

obsługowym statków powietrznych.

19. Egzamin: tak


1. “Airframes and systems”, Jeppsen, Germany 2007

2. „Powerplant” – Jeppsen, Germany 2007

3. “ Instrumentation” – Jeppsen, Germany 2007


1. W. Chebda, M. Malski, „Płatowce”, WK i Ł, Warszawa 1981.




1 Wykład 30/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/30





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: OSIĄGI I PLANOWANIE LOTU I 2. Kod przedmiotu: MK_119







9. Semestr: 6






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z zakresu nawigacji ogólnej

i radionawigacji, prawa lotniczego, aerodynamiki i zasad lotu

16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu student powinien znać podstawowe

pojęcia i definicje związane osiągami, planowaniem lotu statku powietrznego oraz praktycznie wykonać czynności

związane z planowaniem lotu VFR .



kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi wykonać zasadnicze obliczenia związane z

masą i wyważeniem samolotu

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwia, laboratoria

wykłady

laboratoria

K1A_W08 (++)

K1A_U20 (++)

K1A_K05 (+)

2 potrafi określić osiągi samolotu w określonej

konfiguracji

egzamin ustny

i praktyczny, kolokwia,

laboratoria

wykłady

laboratoria

K1A_W03 (++)

K1A_U22 (++)

K1A_K05 (+)

3 potrafi wykonać czynności związane z

zaplanowaniem lotu VFR

egzamin ustny


laboratoria

wykłady

laboratoria

K1A_W14 (++)

K1A_U26 (++)

K1A_K04 (+)

4 potrafi rozwiązywać zadania związane z

zaplanowaniem paliwa, nalotu i jego kontrolą w

czasie lotu

egzamin ustny


laboratoria

wykłady

laboratoria

K1A_W22 (++)

K1A_U22 (++)

K1A_K04 (++)

5 zna zasady i potrafi praktycznie wypełnić plan lotu

(flight plan)

egzamin ustny


laboratoria

wykłady

laboratoria

K1A_W10 (++)

K1A_U21 (++)

K1A_K03 (++)



30 15


Wykłady: MASA I WYWAŻENIE: Ograniczenia masy i wyważenia. Użycie instrukcji eksploatacji samolotu dla

wyznaczenia granicznych położeń środka ciężkości dla konfiguracji do startu, lądowania i przelotu. Czynniki

wyznaczające maksymalną dopuszczalną masę. Czynniki określające graniczne położenia środka ciężkości. OSIĄGI

SAMOLOTÓW JEDNOSILNIKOWYCH: Definicje użytych terminów i prędkości. Osiągi przy starcie i lądowaniu.

Wpływ masy samolotu, wiatru, wysokości gęstościowej, nachylenia pasa i zanieczyszczenia na drodze startowej.

Użycie danych z instrukcji użytkowania w locie. Osiągi podczas wznoszenia i przelotu. Wpływ wysokości

gęstościowej i masy samolotu. Długotrwałość lotu i wpływ różnych zalecanych zakresów mocy silnika..

Korzystanie z danych użytkowych samolotu. Określanie osiągów w warunkach normalnych. Uwzględnienie

wpływu wysokości ciśnieniowej, temperatury, wiatru, masy samolotu, nachylenia i warunków na drodze startowej.

Elementy składowe osiągów. Użycie tabel i wykresów osiągów. PLANOWANIE LOTU NAWIGACYJNEGO

VFR: Plan nawigacyjny. Wybór tras, prędkości, wysokości względnych (bezwzględnych) i lotniska zapasowego.

Pomiar - linie drogi i odległości. Obliczenia kursu, czasów przelotów z odcinków trasy, prędkości rzeczywistej

(TAS) i prędkości wiatrów. Łączność radiowa i pomoce nawigacyjne (rodzaj, częstotliwość, zasięg i dentyfikacja).

Częstotliwości i znaki wywoławcze odpowiednich służb kontroli ruchu lotniczego i informacji lotniczej takich jak

stacje meteorologiczne. Wypełnianie części przedlotowej dziennika nawigacyjnego. PLANOWANIE PALIWA:

Obliczanie planowanego zużycia paliwa na każdy odcinek oraz całkowitej ilości paliwa na lot. Wypełnianie arkusza

paliwa w części przedlotowej dziennika nawigacyjnego Obliczanie paliwa podczas lotu. Obliczanie współczynnika

bieżącego zużycia paliwa. Poprawki do przewidywanej rezerwy paliwa. PLAN LOTU ICAO ATC:Rodzaje planów

lotu. Przygotowywanie planu lotu. Informacje do planu lotu uzyskane z: nawigacyjnego planu lotu, obliczeń

paliwowych, podstawowych danych o samolocie – z instrukcji użytkowania, danych dotyczących załadunku i

wyważenia. Wypełnianie planu lotu. Procedury składania planu lotu. Służba odpowiedzialna za przyjęcie planu lotu.

Zamknięcie planu lotu.

Laboratoria: Praktyczne wykonywanie obliczeń związanych z załadunkiem, masą i wyważeniem samolotu, masa

paliwa, osiągów samolotów. Parktyczne planowanie lotu VFR. Praktyczne wypełnienie planu lotu.

19. Egzamin: tak


1. “Flight planning – JAA ATPL Training” – Jeppsen, Germany 2007.

2. Procedury Służb Ruchu Lotniczego „Zarządzanie ruchem lotniczym” (Doc. 4444), Wydanie 15, Warszawa 2007.


1. CAP 697 – Flight planning manual – Secondary edition – July 2006.




2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/30





27. Uwagi:









9. Semestr: 6







16. Cel przedmiotu:











sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów






K1A_K07 (+)




zakładzie

K1A_W25 (++)

K1A_U22 (+)




transport


zakładzie

K1A_W26 (++)

K1A_U26 (+)






zakładzie

K1A_U24 (++)

K1A_W04 (+)




podejmowane decyzje


zakładzie

K1A_K02 (++)

K1A_W05 (+)


zakładzie

K1A_K03 (++)

K1A_U07 (+)




19. Egzamin: nie









1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /160

Suma godzin /160





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PRAWO LOTNICZE I PROCEDURY ATC I 2. Kod przedmiotu: MK_121







9. Semestr: 5


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Jarosław Kozuba, prof. w Pol. Śl.





16. Cel przedmiotu: poznanie międzynarodowego i krajowego prawa lotniczego wraz z obowiązującymi

załącznikami, nabycie umiejętności praktycznego zastosowania dokumentów normatywnych w celu zapewnienia

bezpiecznego funkcjonowania lotnictwa



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna podstawowe pojęcia i definicje związane

z międzynarodowym prawem lotniczym

egzamin

(cz. ustna)

wykład K1A_W04(++)

K1A_K02(++)

2 zna podstawowe pojęcia i definicje związane z

krajowym prawem lotniczym

egzamin

(cz. ustna)

wykład K1A_W04(++)

K1A_K02(++)

3 zna podstawowe dokumenty wynikające ze stosowania

prawa lotniczego

egzamin

(cz. ustna) (cz.

pisemna)

wykonanie projektu

wykład

laboratorium

K1A_W04(+++)

4 umie w praktyce zastosować dokumenty normatywne

w celu bezpiecznego wykonywania lotów statku

powietrznego

egzamin

(cz. ustna) (cz.

pisemna)

wykonanie projektu

wykład

laboratorium

K1A_W04(+++)

K1A_U04(++)

5 zna struktury organizacyjne międzynarodowych

i krajowych organizacji lotniczych

egzamin

(cz. ustna)


K1A_U04(++)



30 30


Wykład: Organizacja Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO), inne porozumienia międzynarodowe - pięć

swobód żeglugi powietrznej, Konwencja Tokijska, Haska, Montrealska, organizacje europejskie – nazwy, struktura

organizacyjna, zadania i związane z nimi dokumenty, Europejska Konferencja Lotnictwa Cywilnego (European

Civil Aviation Conference - ECAC), w tym Wspólne Władze Lotnicze (Joint Aviation Authorities - JAA),

Eurocontrol, Komisja Europejska (European Commission – EC, Konwencja Warszawska, władza i uprawnienia

pilota-dowódcy (PIC) związane z odpowiedzialnością za zapewnienie bezpieczeństwa, odpowiedzialność

przewoźnika (użytkownika statku powietrznego) i pilotów w odniesieniu do osób i dóbr na ziemi z tytułu szkód i

obrażeń spowodowanych użytkowaniem statku powietrznego, praktyki handlowe i związane z tym zasady (leasing):

dzierżawa bez załogi (dry lease), dzierżawa z załogą (wet lease), ANEKS 8 - Zdatność statku powietrznego do lotu,

ANEKS 7 - Przynależność państwowa statku powietrznego i znaki rejestracyjne, ANEKS 1 - Licencjonowanie

personelu lotniczego, służby ruchu lotniczego (Załącznik 11 ICAO,Doc 4444 ), Służba Informacji Lotniczej

(Załącznik 15 ICAO),lotniska (Załącznik14ICAO,Tom 1i2),ułatwienia dla międzynarodowego transportu lotniczego

(Załącznik9ICAO),poszukiwanie i ratownictwo(Załącznik 12 ICAO), bezpieczeństwo-zabezpieczenie

międzynarodowego lotnictwa cywilnego przed aktami bezprawnego działania (Załącznik17ICAO), badania

wypadków statków powietrznych (Załącznik 13 ICAO), krajowe prawo lotnicze .

Laboratorium: funkcjonowanie służby ruchu lotniczego, Służba Informacji Lotniczej, infrastruktura

lotniskowa(systemy świetlne, oznakowanie poziome i pionowe lotnisk), ułatwienia dla międzynarodowego

transportu lotniczego), bezpieczeństwo-zabezpieczenie międzynarodowego lotnictwa cywilnego przed aktami

bezprawnego działania, badania wypadków statków powietrznych, krajowe prawo lotnicze.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: 1. Załącznik 1,9 ,11, 12, 13, 14, 15 ,17 ICAO;

2. Jafernik H., Ćwiklak J.: Wykonywanie lotów. IFR Dęblin 2010.

3. Ustawa prawo lotnicze z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze (Dz. U. z 2006 r.);

21. Literatura uzupełniająca: 1. Szutowski D., „Podręcznik pilota samolotowego”, Poznań 1994

2. PL 4444 Zarządzanie ruchem lotniczym (Załącznik do Dziennika Urzędowego ULC Nr 1, poz. 1 z dnia 16

lutego 2006 r.);

3. ICAO DOC 8168 - Operacje statków powietrznych (Załącznik do Dziennika Urzędowego ULC Nr 1, poz. 1 z

dnia 16 lutego 2006 r.).




2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/55





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PROCEDURY OPERACYJNE I 2. Kod przedmiotu: MK_122







9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Jarosław Kozuba, prof. PŚ




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: nawigacja

16. Cel przedmiotu: poznanie i umiejętność stosowania standardów i procedur operacyjnych oraz podstaw

teoretycznych związanych z procedurami operacyjnymi statków powietrznych.



sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna podstawowe wymagania dotyczące wyposażenia

nawigacyjnego i łączności.

egzamin

(cz. ustna)

wykład K1A_W13(+)

K1A_K04(++)

2 zna podstawowe procedury dotyczące: procedur awaryjnych.

egzamin

(cz. ustna)

wykład K1A_W13(++)

K1A_K05(++)

3 zna ograniczenia czasu lotu i czasu pracy oraz wymagany

czas odpoczynku.

egzamin

(cz. ustna)

(cz. pisemna)

wykonanie projektu

wykład

laboratorium

K1A_W13(++)

K1A_U08(++)

4 umie praktycznie posługiwać się dokumentami związanymi z

obsługą techniczną statków powietrznych

egzamin

(cz. ustna)

(cz. pisemna)

wykonanie projektu

wykład

laboratorium

K1A_W14(+)

K1A_U22(++)

5 zna procedury standardów operacyjnych dla lotów w każdych

warunkach meteorologicznych (All Weather Operations –

AWO) i operacji przy ograniczonej widzialności (Low

visibility operations), minimalnych wymagań operacyjnych

dla lotów VFR.

egzamin

(cz. ustna)


K1A_U22(++)



15 30


Wykład: zasady ogólne (zalecenia OPS, wymagania dotyczące: certyfikacji przewoźnika lotniczego i nadzoru,

procedur operacyjnych, standardów operacyjnych dla lotów w każdych warunkach meteorologicznych (All Weather

Operations – AWO) i operacji przy ograniczonej widzialności (Low visibility operations), minimalnych wymagań

operacyjnych dla lotów VFR, wymagania bezpieczeństwa dotyczące przyrządów i wyposażenia, wymagania

dotyczące wyposażenia nawigacyjnego i łączności, obsługa techniczna statków powietrznych, załoga statku

powietrznego, ograniczenia czasu lotu i czasu pracy oraz wymagany czas odpoczynku, personel pokładowy,

specjalne procedury operacyjne oraz zagrożenia, procedury awaryjne.

Laboratorium: bezpieczeństwo dotyczące przyrządów i wyposażenia, wymagania dotyczące wyposażenia

nawigacyjnego i łączności. obsługa techniczna statków powietrznych. Załoga statku powietrznego, zasady ogólne

zgodnie z Aneksem 6 i wymaganiami OPS. specjalne procedury operacyjne oraz zagrożenia. i procedury awaryjne.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: ICAO Aneks 6, Części I, II i II – samoloty.

ICAO Aneks 6, Część III (JAR-OPS, część 3 – śmigłowce.

21. Literatura uzupełniająca: : Operacje statków powietrznych (PL-8186) Dziennik Urzędowy ULC. Załącznik do nr 1, poz. 1 z dnia 16 lutego

2006. Warszawa.

Prawo lotnicze. Ustawa z dnia 3 lipca 2002 r. Dziennik Ustaw Nr 100, 2006 r. poz.696.



kontakt wych / pracy studenta

1 Wykład 15/10

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/30





27. Uwagi:









9. Semestr: 6






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: zaliczenie seminarium dyplomowego





sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 posiada niezbędną wiedzę z zakresu nawigacji powietrznej do

wykonania zadań w ramach projektu inżynierskiego

wykonanie

cząskowe

projektu

projekt K1A_U24(++)

2 opanował umiejętności niezbędne do opracowania projektu

inżynierskiego

wykonanie

cząskowe

projektu


K1A_U24(++)

K1A_K06(++)

3 potrafi sformułować i rozwiązywać zagadnienia teoretyczne lub

koncepcyjne

wykonanie

cząskowe

projektu


K1A_U24(++)

K1A_K06(++)


projektu

wykonanie

cząskowe

projektu

projekt K1A_U08 (+)

K1A_U12 (++)

K1A_U26(+)

5 potrafi wykazać swoje umiejętności pisarskie i metodologiczne

w przedstawionym do oceny projekcie.

wykonanie

cząskowe

projektu


K1A_U26(+++)



15


Projekt: projekt inżynierski jest samodzielnym opracowaniem wykonanym przez studenta, opracowanie to jest

aplikacją wiedzy uzyskanej przez studenta w ciągu całego okresu studiów do rozwiązywania różnych problemów z

zakresu inżynierii ruchu, tematy prac są dobierane indywidualnie dla każdego studenta.

19. Egzamin: nie

20. Literatura podstawowa: 1. Antczak St., Cieślarczyk M., „Jak napisać pracę dyplomową?”,: Wyd. Akademii Podlaskiej, Siedlce 2004

2. Pozostała literatura dobrana przez studenta stosownie do tematu projektu.


1. Literatura z zakresu przedmiotów kierunkowych i specjalnościowych oraz odpowiednie unormowania

techniczne i uregulowania prawne




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/90

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/90





27. Uwagi:









9. Semestr: 7






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: zaliczenie seminarium dyplomowego


zadań wynikających z zadanego problemu inżynierskiego, kontynuacja realizacji projektu



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi interpretować zjawiska społeczne w zakresie

problematyki realizowanego projektu

wykonanie

projektu

projekt K1A_U22(+)

K1A_U24(+)

2 ma umiejętność samokształcenia podczas studiów, badań i

analiz stanowiących niezbędny element realizowanego projektu

wykonanie

projektu


K1A_U26(+++)

3 potrafi sformułować i rozwiązywać zagadnienia teoretyczne lub

koncepcyjne z zakresu nawigacji powietrznej

wykonanie

projektu


K1A_U24(++)

K1A_K06(++)

4 opanował umiejętności niezbędne do opracowania projektu

inżynierskiego

wykonanie

projektu

projekt K1A_W11(++)

K1A_U24(++)

K1A_K06(++)

5 wykazuje umiejętności pisarskie i metodologiczne

w przedstawionym do oceny projekcie.

wykonanie

projektu


K1A_U26(+++)



30


Projekt inżynierski jest samodzielnym opracowaniem wykonanym przez studenta, opracowanie to jest aplikacją


inżynierii ruchu, tematy prac są dobierane indywidualnie dla każdego studenta.

19. Egzamin: nie

20. Literatura podstawowa: Antczak St., Cieślarczyk M., „Jak napisać pracę dyplomową?”,: Wydawnictwo Akademii Podlaskiej, Siedlce

2004

Pozostała literatura zostanie dobrana przez studenta stosownie do tematu projektu inżynierskiego.

21. Literatura uzupełniająca: Literatura wynikająca z zakresu projektu inżynierskiego




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/270

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/270





27. Uwagi:









9. Semestr: 7













sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z dziedziny nawigacji

powietrznej

dyskusja

prezentacja


K1A_W10 (+)

K1A_W22 (+)




K1A_K02 (+)



literatury

wykonanie

projektu


K1A_U06 (++)


związane z nawigacją.

dyskusja

prezentacja

seminarium

K1A_U13(++)

K1A_U18 (+)

K1A_K02 (++)


nawigacji powietrznej.

dyskusja

prezentacja


K1A_K01 (++)


wyników badań

dyskusja

prezentacja

seminarium

K1A_U07 (+)

K1A_U15 (+)



30



19. Egzamin: nie








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium 30/105

6 Inne /

Suma godzin 30/105





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: WSPÓŁDZIAŁANIE W ZAŁODZE 2. Kod przedmiotu: MK_126







9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Jarosław Kozuba, prof. PŚ




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: nawigacja

16. Cel przedmiotu: przygotowanie studenta do pracy w załodze wieloosobowej na pokładzie statku powietrznego



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna zasady bezpiecznego zachowania na pokładzie egzamin

(cz. ustna)

wykład K1A_W10(++)

K1A_K02(++)

2 opanował i doskonali umiejętności wykorzystanie wyposażenia

ratowniczego samolotu

egzamin

(cz. ustna)

wykład K1A_W10(++)

K1A_W23(++)

K1A_K06(++)

3 zna zagrożenia zewnętrzne ze strony innych statków

powietrznych, warunków pogodowych, stanu nawierzchni

lotnisk

egzamin

(cz. ustna)


K1A_K06(++)

4 zna zasady wykonania operacji lądowań przymusowych egzamin

(cz. ustna)

wykład

K1A_U09(++)

K1A_U04(++)

5 zna zasady prowadzenia szkoleń doskonalących załogi egzamin

(cz. ustna)

wykład K1A_W10(++)

K1A_W23(++)

K1A_U11(++)



30


Zasady bezpiecznego zachowania na pokładzie, wykorzystanie wyposażenia bezpieczeństwa, wyposażenia

ratowniczego samolotu oraz osobistego załogi i pasażerów - zasady jego użycia, zagrożenia bezpieczeństwa ze

strony samolotu i jego ładunku, zagrożenia zewnętrzne ze strony innych statków powietrznych, warunków

pogodowych, stanu nawierzchni lotniska, operacje lądowań przymusowych.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: 1. Adams K., Galanes G.J., „Komunikacja w grupach”, Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 2008;

2. Album szkolenia lotniczego. Avia- Test ,Poznań 2008.

3. Szutowski L.: Poradnik pilota samolotowego .Poznań 2003.

21. Literatura uzupełniająca: 1. Adams K., Galanes G.J., „Komunikacja w grupach”, Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 2008;

2. Ashcrof F., „Życie w warunkach ekstremalnych”, MUZA SA., Warszawa 2002;

3. Gellert M., Nowak C., „Zespół. Jak z nim pracować? Jak go budować? Jak go szkolić?”, GWP, Gdańsk 2008;

4. Human Factors Digest No. 1, Fundamental Human Factors Concepts”, ICAO Circular, 1989, s. 1-25;

5. Human Factors Digest No. 7, Human Factors, Management and Organization”, ICAO Circular, 1993, s. 1-22;




1 Wykład 30/43

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/43





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ZASADY LOTU I 2. Kod przedmiotu: MK_127







9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. inst. pil. Witold Filus




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: Podstawowe wiadomości z zakresu nawigacji ogólnej

meteorologii, kinetyki i aerodynamiki.

16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu student powinien znać podstawowe

pojęcia i definicje związane z zasadami lotu w szczególności z fazą startu, lądowania i przelotu. Powinien również

poznać szczególne przypadki w locie takie jak przeciągnięcie, korkociąg i inne sytuacje niebezpieczne oraz metody

ich zapobiegania. Student powinien poznać również praktyczne zastosowanie obliczeń aerodynamicznych do zasad

prawidłowo wykonanego lotu.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 Potrafi wykonać zasadnicze obliczenia związane z siłami i

momentami działającymi na statek powietrzny

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwia,

laboratoria

wykłady

laboratoria

K1A_W08 (++)

K1A_U20 (++)

K1A_K05 (+)

2 Potrafi określić moc potrzebną do wykonania lotu w

poszczególnych jego fazach z uwzględnieniem strat związanych

z oporem w rozbiciu na jego wszystkie składowe

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwia,

laboratoria

wykłady

laboratoria

K1A_W03 (++)

K1A_U22 (++)

K1A_K05 (+)

3 Potrafi wykonać analizę wszystkich możliwych sytuacji

krytycznych związanych z nieprawidłowym pilotażem bądź

usterkami elementów sterowania statkiem powietrznym

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwia,

laboratoria

wykłady

laboratoria

K1A_W14 (++)

K1A_U26 (++)

K1A_K04 (+)

4 Potrafi rozwiązywać zadania związane z obliczeniem

doskonałości i strat spowodowanych wystąpieniem

dodatkowych oporów wynikających z nieoptymalnego opływu

masy powietrza na elementach kadłuba samolotu

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwia,

laboratoria

wykłady

laboratoria

K1A_W22 (++)

K1A_U22 (++)

K1A_K04 (++)

5 Zna zagadnienia związane ze stabilnością statyczną i

dynamiczną samolotu i praktycznego wyliczenia momentów

związanych z różną konfiguracją lotu

egzamin ustny

i praktyczny,

kolokwia,

laboratoria

wykłady

laboratoria

K1A_W10 (++)

K1A_U21 (++)

K1A_K03 (++)



30 15


Wykłady: Podstawowe zagadnienia dotyczące opływu ciała; wpływ kształtu na ciała na charakter opływu. Opływ

laminarny i turbulenty. Powstawanie siły aerodynamicznej na profilu. Wpływ prędkości i kąta natarcia na wartości

siły aerodynamicznej. Współczynniki siły nośnej i oporu: Definicje użytych terminów.Wpływ na osiągi przy starcie

i lądowaniu. Wpływ profilu skrzydła na charakterystyki współczynników siły nośnej i oporu. Wpływ czynników

zewnętrznych na charakterystyki ww. współczynników.. Użycie tabel i wykresów osiągów. Optymalizacja toru lotu

w aspekcie ekonomicznym i warunków bezpieczeństwa: Optymalny tor lotu po starcie, utrzymanie optymalnego

poziomu przelotowego oraz ścieżki schodzenia do lądowania. Kompromisowe rozwiązania związane z

utrzymywaniem optymalnych parametrów lotu. Sytuacje krytyczne: Wpływ prędkości i kąta natarcia na

przeciągnięcie. Metody zapobiegania przeciągnięciu. Konstrukcyjne rozwiązania łagodzące skutki doprowadzenia

samolotu do granicy przeciągnięcia. Sposoby wyjścia z sytuacji krytycznych.

Laboratoria: Praktyczne wykonywanie obliczeń związanych z powstawaniem siły aerodynamicznej. Oliczenia

wartości siły nośnej w zależności od wysokości ciśnieniowej. Obliczanie przeciążeń w różnych fazach lotu.

19. Egzamin: tak


1. “Flight rules – JAA ATPL Training” – Jeppsen, Germany 2007.

2. Stick and rudder – Wolfgang Langewiesche 1944


1. Flight crew training manual – Boeing - 2011




2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/120





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: AERODYNAMIKA, STRUKTURY I SYSTEMY

SAMOLOTÓW TŁOKOWYCH







8. Specjalność: mechanika i eksploatacja lotnicza

9. Semestr: 5


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Jan Pila prof. PŚ




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z zakresu podstawy konstrukcji

maszyn, aerodynamiki, elektroniki, elektrotechniki, automatyki.

16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu student powinien znać strukturę budowy

statków powietrznych, zasadniczych systemów pokładowych i urządzeń.



kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi opisać zasadę pracy poszczególnych systemów


egzamin ustny i

praktyczny, kolokwia

wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K1A_W15 (++)

K1A_U16 (++)

2 potrafi opisać zasadę pracy i rolę poszczególnych urządzeń

wchodzących w skład systemu

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K1A_W18 (++ )

K1A_U15 (++)

3 rozpoznanie urządzeń i części systemów samolotów

tłokowych

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K1A_W15 (+)

K1A_U15 (+)

K1A_K04 (+)


samolotu tłokowego i typu systemu w danego rodzaju

statku powietrznego

egzamin ustny i



wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K1A_W25 (++ )

K1A_U06 (++)

K1A_K04 (++)




wykłady,

(kolokwia),

laboratoria

K1A_W20 (++)

K1A_U25 (++)

K1A_K03 (+++)



45 30


Wykłady: Budowa statków powietrznych – kadłub, skrzydło, urządzenia mechanizacji skrzydła, podwozie. Podstawy

aerodynamiki: atmosfera wzorcowa, opływ skrzydła – laminarny i turbulenty, biegunowa samolotu. Instalacje

pokładowe: wyposazenie socjalno-bytowe kabin samolotów, wyposazenie ratownicze i awaryjne, zasady identyfikacji

przekrojów konstrukcyjnych i strefowych, zasady działania smigieł, prędkość krytyczna i liczba Macha, Metalizacja

struktury statku powietrznego. Układy sterowania samolotem: manualny, półautomatyczny autoamtyczny – zasadnicze

elementy i zasada działania, w z tym z punktu widzenia zasad automatyki. Sterowanie poprzeczne, podłuzne,

kierunkowe. Systemy pokładowe: paliwowy, haydrauliczny, powietrzny (energetyczny), paliwowy statku powietrznego

– budowa, zasadnicze elementy, zasada działania. Pokładowe układy elektroenergetyczne: Podstawowe pojecia i

definicje. Pierwotne źródła energii prądu stałego i zmiennego, lotnicze akumulatory pokładowe, zasilanie lotniskowe i

awaryjne statku powietrznego, wtórne źródła energii elektrycznej, budowa sieci elektrycznje statku powietrznego,

urzadzenia zabezpieczajace sieci pokładowej. Oświetlenie statku powietrznego. Pokładowe systemy pomiarowe:

Podstawowe pojecia i definicje. Odbiorniki cisnienia powietrza, instalacje cisnienia statycznego i całkowitego,

urządzenia ciśnieniowe, centrale barometryczne. Przyżady żyroskopowe. Pokładowe rejestratory parametrów lotu.

Układy pomiaru katów natarcia i ostrzegania przed przeciągnięciem. Systemy obsługowe statków powietrznych –

podstawowe wiadomości.

Laboratoria: Praktyczne zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych systemów samolotów tłokowych i



19. Egzamin: tak


1. “Airframes and systems”, Jeppsen, Germany 2007

2. „Powerplant” – Jeppsen, Germany 2007

3. “ Instrumentation” – Jeppsen, Germany 2007


1. W. Chebda, M. Malski, „Płatowce”, WKiŁ, Warszawa 1981.




1 Wykład 45/20

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 75/115





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: AERODYNAMIKA, STRUKTURY I SYSTEMY

SAMOLOTÓW TURBINOWYCH I








9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Jan Pila prof. PŚ




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawowe wiadomości z zakresu podstawy

konstrukcji maszyn, aerodynamiki, elektroniki, elektrotechniki, automatyki.

16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu student powinien znać strukturę

budowy samolotów turbinowych, zasadniczych systemów pokładowych i urządzeń oraz wykonywania podstawowe

czynności obsługowe.



kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi opisać zasadę pracy poszczególnych

systemów samolotów turbinowych

egzamin ustny


wykłady,

laboratoria

K1A_W15 (++)

K1A_U16 (++)

2 potrafi opisać zasadę pracy i rolę poszczególnych

urządzeń wchodzących w skład systemu

egzamin ustny



wykłady,

laboratoria

K1A_W18 (++ )

K1A_U15 (++)

3 rozpoznanie urządzeń i części systemów samolotów

turbinowych

egzamin ustny



wykłady,

laboratoria

K1A_W15 (+)

K1A_U15 (+)

K1A_K04 (+)


samolotu turbinowego i typu systemu w danego

rodzaju statku powietrznego

egzamin ustny



wykłady,

laboratoria

K1A_W25 (++ )

K1A_U06 (++)

K1A_K04 (++)

5 potrafi pracować indywidualnie i w zespole egzamin ustny i praktyczny,

kolokwia, dyskusja, prace

pisemne

wykłady,

laboratoria

K1A_W20 (++)

K1A_U25 (++)

K1A_K03 (+++)



60 30


Wykłady: Budowa statków powietrznych – kadłub, skrzydło, urządzenia mechanizacji skrzydła, podwozie. Podstawy

aerodynamiki: atmosfera wzorcowa, opływ skrzydła – laminarny i turbulenty, biegunowa samolotu, loty z prędkością

około- i naddźwiękową. Instalacje pokładowe: wyposazenie socjalno-bytowe kabin samolotów, wyposazenie

ratownicze i awaryjne, zasady identyfikacji przekrojów konstrukcyjnych i strefowych, zasady działania smigieł,

prędkość krytyczna i liczba Macha, Metalizacja struktury statku powietrznego. Układy sterowania samolotem:

manualny, półautomatyczny autoamtyczny – zasadnicze elementy i zasada działania, w z tym z punktu widzenia

zasad automatyki. Sterowanie poprzeczne, podłuzne, kierunkowe. Systemy pokładowe: paliwowy, haydrauliczny,

powietrzny (energetyczny), paliwowy statku powietrznego – budowa, zasadnicze elementy, zasada działania.

Pokładowe układy elektroenergetyczne: Podstawowe pojecia i definicje. Pierwotne źródła energii prądu stałego i

zmiennego, lotnicze akumulatory pokładowe, zasilanie lotniskowe i awaryjne statku powietrznego, wtórne źródła

energii elektrycznej, budowa sieci elektrycznje statku powietrznego, urzadzenia zabezpieczajace sieci pokładowej.

Oświetlenie statku powietrznego. Pokładowe systemy pomiarowe: Podstawowe pojecia i definicje. Odbiorniki

cisnienia powietrza, instalacje cisnienia statycznego i całkowitego, urządzenia ciśnieniowe, centrale barometryczne.

Przyżady żyroskopowe. Pokładowe rejestratory parametrów lotu. Układy pomiaru katów natarcia i ostrzegania przed

przeciągnięciem. Systemy obsługowe statków powietrznych – podstawowe wiadomości.

Laboratoria: Praktyczne zapoznanie z budową i zasadą działania zasadniczych systemów samolotów turbinowych i



19. Egzamin: tak


1. Seria Jeppesen, A&P Technician, Airframe textbook, Jeppesen, Sanderson , Englewood 2002

2. Seria Jeppesen Aircraft systems for pilots, Englewood, Colorado, Jeppesen Sanderson Inc, 1996

3. Polak Z., Rypulak A. Awionika, przyrządy i systemy pokładowe, WSOSP Dęblin, 2002

4. Wasson J.W., Avionic systems, operation & maintanase, Jeppesen, 2002


1. Seria Jeppesen A&P Technician General textbook Jeppesen Sanderson , Englewood 2004

2. Seria Jeppesen JAA ATPL Training Airframe textbook, Jeppesen Sanderson , Englewood 2007

3. Seria Jeppesen, D.F. Garrett, Aircraft systems and components, Jeppesen, Sanderson , Englewood 1991




2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 90/75





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: AERODYNAMIKA, STRUKTURY

I SYSTEMY ŚMIGŁOWCA I








9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Robert Konieczka





konstrukcji maszyn, aerodynamiki, elektroniki, elektrotechniki, automatyki.

16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu student powinien znać podstawy

aerodynamiki śmigłowców, zasady sterowania, działanie układów sterowania i przenoszenia mocy, obciążenia i

strukturę śmigłowców, budowę i działanie systemów i instalacji



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi opisać zasadę pracy poszczególnych systemów

śmigłowców

egzamin ustny i


wykłady,

laboratoria

K1A_W15 (++)

K1A_U16 (++)

2 znać budowę i główne zasady użytkowania wyposażenia

elektrycznego, pilotażowo nawigacyjnego, radiowego i

przyrządów pokładowych śmigłowców

egzamin ustny i


dyskusja, prace

pisemne

wykłady,

laboratoria

K1A_W18 (++ )

K1A_U15 (++)

3 potrafi rozpoznać i opisać zasadę pracy zasadniczych

urządzeń systemów śmigłowcowych

egzamin ustny i


dyskusja, prace

pisemne

wykłady,

laboratoria

K1A_W15 (+)

K1A_U15 (+)

K1A_K04 (+)

4 potrafić interpretować charakterystyki układów

śmigłowców oraz ogólne wymagania dotyczące

konstrukcji śmigłowców

egzamin ustny i


dyskusja, prace

pisemne

wykłady,

laboratoria

K1A_W25 (++ )

K1A_U06 (++)

K1A_K04 (++)



dyskusja, prace

pisemne

wykłady,

laboratoria

K1A_W20 (++)

K1A_U25 (++)

K1A_K03 (+++)



60 30


Wykład: Historia śmigłowców. Teoria lotu śmigłowców – aerodynamika wirującego płata. Terminologia. Efekt

precesji giroskopowej. Moment obrotowy wirnika. Asymetria siły nośnej. Przeciągnięcie na końcówkach łopat.

Efekt Coriolisa i jego korygowanie. Autorotacja. Wpływ bliskości ziemi. Sterowanie śmigłowcem. Sterowanie

okresowe. Sterowanie skokiem ogólnym. Tarcza sterowania okresowego. Sterowanie odchyleniem. Równoważenie

momentu oporowego – wirniki ogonowe, korekcja strumieniowa. Głowice wirników głównych – konstrukcja i

działanie. Łopaty wirników głównych i ogonowych - konstrukcja i mocowanie. Drgania łopat. Tłumiki drgań łopat:

przeznaczenie i rozwiązania konstrukcyjne. Sterowanie wyważaniem śmigłowca – stałe i przestawne stateczniki

poziome. Wpływ ziemi na sterowanie i stateczność. Działanie układów sterowania śmigłowcem - mechaniczne,

hydrauliczne i bezprzewodowe. Symulacja obciążeń układu sterowania. Wyważanie i regulacje. Wyważanie

statyczne i dynamiczne łopat wirników. Wirniki śmigłowców. Regulacja mocy i momentu obrotowego. Konstrukcja

wirników głównych i śmigieł ogonowych. Wyważanie statyczne i dynamiczne wirników. Typy drgań łopat i metody

ich ograniczania. Torowanie wirników nośnych i ogonowych. Wibracje łopat, typy wibracji i metody ich redukcji.

Rezonans drgań – wpływ bliskości ziemi. Układy przekładniowe śmigłowców. Reduktory – wirnika głównego i

ogonowego. Sprzęgła wirników. Mechanizmy wolnego biegu. Hamulce wirników. Wały napędowe wirników

ogonowych, połączenia elastyczne, ułożyskowanie, tłumiki wibracji, mocowanie ułożyskowania. Wymagania

wytrzymałościowe i zasady konstrukcji płatowców. Wymagania wytrzymałościowe konstrukcji płatowców.

Klasyfikacja elementów konstrukcyjnych: podstawowe, drugorzędne, trzeciorzędne. Wyjaśnienie pojęć: bezpieczne

uszkodzenia konstrukcji, bezpieczny okres użytkowania konstrukcji, dopuszczalne uszkodzenia konstrukcji.

Umowny podział konstrukcji na strefy i warstwice. Naprężenia rozciągające, ściskające zginające, skręcające i

ścinające. Naprężenia wypadkowe. Naprężenia zmęczeniowe. Drenaże i wentylacja elementów konstrukcji.

Konstrukcja elementów płatowca umożliwiająca montowanie podzespołów instalacji. Zabezpieczenia przed

uszkodzeniami konstrukcji w wyniku wyładowań atmosferycznych. Instalacje klimatyzacji - ATA 21.

Pneumatyczne źródła zasilania; źródła zasilania sprężonym powietrzem: silniki, urządzenia naziemne. Sposoby

regulacji ciśnienia i temperatury odbieranego powietrza. Regulacja temperatury powietrza; rozwiązania

konstrukcyjne układów regulacji ciśnienia i temperatury. Działanie wymienników ciepła, turbochłodnic, skraplaczy,

regulatorów ciśnienia i przepływu, mieszaczy i innych podzespołów stosowanych w tych układach regulacji.

Dystrybucja powietrza o wymaganych parametrach - linie wentylacji i ogrzewania wnętrza. Zabezpieczenia i

informacje o uszkodzeniach; układy zabezpieczania przed uszkodzeniami. Informacje o niewłaściwych parametrach:

przegrzanie, nadmierne ciśnienie, rozhermetyzowanie kabiny i inne. Wyposażenie wnętrza i wyposażenie awaryjne

– ATA 25. Wyposażenia awaryjne. Wymagania przepisów w zakresie wyposażenia awaryjnego śmigłowców.

Siedzenia załogi i pasażerskie oraz ich pasy bezpieczeństwa. Urządzenia do awaryjnego opuszczania śmigłowca.

Urządzenia do podnoszenia. Wyposażenie wnętrza. Układy kabiny pasażerskiej. Rodzaje wyposażenia, jego

rozmieszczenie i mocowanie. Komory bagażowe, ich rozmieszczenie. Mocowanie ładunku w komorach

bagażowych. Instalacje przeciwpożarowe i przeciwdymowe — ATA 26. Rejony statku powietrznego najbardziej

zagrożone pożarem. Konstrukcyjne i instalacyjne metody zabezpieczania przed rozprzestrzenianiem się ognia:

ściany ogniowe, stosowanie specjalnych materiałów do wyposażenia wnętrza, ograniczanie dopływu powietrza, i

inne . Metody wykrywania dymu i ognia. Ostrzeganie o pożarze. Instalacje gaszenia pożaru. Testowanie instalacji

przeciwpożarowych. Instrumenty/systemy elektroniki lotniczej. Systemy instrumentowe. Wysokościomierz,

wskaźnik prędkości lotu, pionowy prędkościomierz. Urządzenia żyroskopowe: sztuczny horyzont, wskaźnik

położenia, wskaźnik kierunku, wskaźnik sytuacji w poziomie, zakrętomierz i wskaźnik poślizgu, koordynator

obrotów. Kompasy: bezpośredni odczyt, odczyt zdalny. System wskazywania wibracji — HUMS. Inne wskaźniki

samolotu. Systemy elektroniki lotniczej. Podstawy systemu i działanie. Auto lot. Komunikacja - ATA 23. Systemy

nawigacji - ATA 34. Moc elektryczna - ATA 24. Montaż i działanie baterii. Wytwarzanie prądu stałego,

wytwarzanie prądu zmiennego. Wytwarzanie mocy w nagłym wypadku. Regulacja napięcia, ochrona obwodu.

Rozdział mocy. Przemienniki, transformatory, prostowniki. Energia zewnętrzna/naziemna.

Laboratorium: Zapoznanie się ze zjawiskami aerodynamicznymi. Praktyczne zapoznanie się z budową struktury i

działaniem poszczególnych systemów i instalacji śmigłowca. Nabyć umiejętność wykonywania różnych prac

obsługowych i działań diagnostycznych.

19. Egzamin: tak


1. Witkowski R., „Budowa i pilotaż śmigłowców”, WKiŁ. Warszawa, 1986.

2. Witkowski R., „Wprowadzenie do wiedzy o śmigłowcach” Biblioteka Naukowa Instytutu Lotnictwa. Warszawa,

1998.

3. Praca zbiorowa, „Pionowzloty - Ilustrowany leksykon lotniczy”, WKiŁ, Warszawa, 1992.

4. Praca zbiorowa, „Wstęp do konstrukcji śmigłowców” WKiŁ. Warszawa, 1995.


1. Łucjanek W., Sibilski K., „Wstęp do dynamiki lotu śmigłowca” ITWL. Warszawa, 2007.

2. Padfield G., „Dynamika lotu śmigłowców”, WKiŁ. Warszawa, 1998.




2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 90/40





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: CZŁOWIEK – MOŻLIWOŚCI

I OGRANICZENIA








9. Semestr: 5






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: fizyka, ergonomia i bezpieczeństwo pracy, znajomość

podstawowych praw fizyki

16. Cel przedmiotu: umiejętność opisu funkcjonowania wybranych układów fizjologicznych człowieka w

odniesieniu do lotnictwa, rozumienie zjawisk: przeciążenia, przyspieszenia, złudzenia, rozumienie podstawowych

reakcji człowieka na stres oraz reakcji związanych z pamięcią i uczeniem się udzielania medycznej pomocy

przedlekarskiej – zwłaszcza w stanach zagrożenia życia



efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 opisuje i potrafi wytłumaczyć zjawiska przeciążenia i

przyśpieszenia

egzamin

(część pisemna)

wykład

K1A_W02 (+)

K1A_U02 (+)

2 wyjaśnia wpływ obniżonego ciśnienia, rozpoznaje

hipoksję, dyzbaryzm. Charakteryzuje zjawisko

dekompresji

egzamin

(część pisemna),


wykład K1A_W02 (+)

K1A_W08 (++)

K1A_U02 (+)

3 potrafi opisać pierwszą pomoc przed medyczną,

rozpoznaje rodzaje urazów ciała ludzkiego,

egzamin

(część pisemna),



K1A_U25 (++)

4 posługuje się podstawową wiedzą dotyczącą fizjologii

człowieka

egzamin

(część pisemna),



5 ma świadomość efektów ubocznych wpływu

pospolitych dolegliwości i leków na latanie

egzamin

(część pisemna),



K1A_K05 (+++)

6 ma świadomość odpowiedzialności za podejmowane

decyzje ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji

funkcjonowania w stresie i niepełnej informacji

egzamin

(część pisemna),


wykład K1A_K02 (+++)



30

Treści kształcenia: Podstawowe pojęcia, układ krwionośny, rola serca. Układ oddechowy – funkcja zewnętrzna i wewnętrzna.Wpływ

obniżonego ciścienia, hipoksja. Dekompresja, choroba dekompresyjna. Przeciążenia, przyśpieszenia – rodzaje

przyśpieszeń. Widzenie, fizjologia widzenia, złudzenia – rodzaje złudzeń. Słuch, budowa ludzkiego ucha. Choroba

lokomocyjna. Latanie i zdrowie. Wpływ pospolitych dolegliwości i lekarstw na latanie. Ryzyko zatrucia. Pierwsza

pomoc przedmedyczna. Psychologia lotnicza. Procesy poznawcze. Centralny kanał decyzyjny. Komunikacja

interpersonalna. Stres – możliwości eliminacji.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: 1. Polski Przegląd Medycyny Lotniczej nr 3 tom 14, lipiec-wrzesień 2008 r

2. Traczyk W.: Fizjologia człowieka w zarysie, wyd., PZWL, 2009

3. Michajlik A., Ramotowski W.: Anatomia i fizjologia człowieka, wyd., PZWL, 2009.

4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 października w sprawie badań lotniczo-lekarskich (Dz.

U. z dnia 4 listopada 2003 r.)

5. Ogińska-BulikN., Juczyński Z.: Osobowość stres a zdrowie, Difin Sp. z o.o, Warszawa 2008


1. Maruszewski, T.: Psychologia poznania. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2001,

2. Strelau, J. (red.).: Psychologia. Podręcznik akademicki. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne,

2000.

3. R.J.Gerlig, P.G.Zimbardo: Psychologia i życie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006

4. Terelak J. F.: Psychologia stresu, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz 2001




1 Wykład 30/45

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/45





27. Uwagi:

http://www.bookmaster.pl/szukaj.xhtml?dzial=1&search=Traczyk+W%B3adys%B3aw+Z.&t=6

http://www.bookmaster.pl/szukaj.xhtml?dzial=1&search=Michajlik+Aleksander&t=6

http://www.bookmaster.pl/szukaj.xhtml?dzial=1&search=Ramotowski++Witold&t=6


1. Nazwa przedmiotu: PODSTAWY AERODYNAMIKI 2. Kod przedmiotu: MK_132







9. Semestr: 5


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Tomasz Matyja




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: mechanika – w zakresie dynamiki; matematyka –

analiza matematyczna; termodynamika – podstawy.

16. Cel przedmiotu: zrozumienie zjawisk zachodzących podczas opływu powietrza wokół profilu lotniczego,

przygotowanie teoretyczne do studiowania specjalistycznych przedmiotów mechaniki lotniczej



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna i rozumie podstawowe pojęcia aerodynamiki egzamin

pisemny

wykład K1A_W08(++)

K1A_W09(++)

2 ma uporządkowaną wiedzę na temat mechanizmów

powstawania sił aerodynamicznych

egzamin

pisemny

wykład K1A_W08(++)

K1A_W09(++)

3 ma podstawową wiedzę na temat mechaniki lotu egzamin

pisemny

wykład K1A_W08(++)

K1A_W09(++)

4 potrafi wykonać proste obliczenia parametrów przepływów

jednowymiarowych

ocena

sprawozdań


5 wykorzystuje techniki komputerowe do obliczeń z zakresu

aerodynamiki

ocena

sprawozdań


6 potrafi pracować w zespole ocena

sprawozdań




30 15

Treści kształcenia: Wykład: Podstawowe pojęcia aerodynamiki. Klasyfikacja przepływów. Wybrane zagadnienia fizyki atmosfery.

Międzynarodowy Standard Atmosfery (ISA). Podstawowe równania aerodynamiki. Równanie Bernoulliego.

Przepływ powietrza wokół ciał stałych. Przepływy potencjalne. Mechanizm powstawania siły aerodynamicznej. Siły

działające na profil lotniczy i skrzydło. Dynamika gazu lepkiej. Warstwa przyścienne. Przepływ turbulentny.

Podobieństwo przepływów. Nielepkie ściśliwe przepływy gazu. Równanie Bernoulliego dla gazów. Fale

uderzeniowe. Podstawowe informacje na temat CFD. Elementy mechaniki lotu.

Laboratorium (komputerowe): Wykorzystanie technik komputerowych i oprogramowania wspomagającego

obliczenia matematyczne do przeprowadzania obliczeń i tworzenie wykresów ilustrujących treści wykładowe.

Kalkulator lotniczy (ISA). Elementarne przepływy potencjalne. Superpozycja przepływów potencjalnych. Wir jako

źródło siły nośnej. Wyznaczanie siły nośnej. Przepływy gazu ściśliwego i fale uderzeniowe. CFD.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: 1. Bukowski J., Kijowski P.: Kurs mechaniki płynów, PWN Warszawa 1980r.

2. Gryboś R.: Podstawy mechaniki płynów, t.1,2, PWN W-a 1998r.


1. Abłamowicz A.;Nowakowski W.: Podstawy aerodynamiki i mechaniki lotu. WKIŁ Warszawa 1980.

2. Anderson J.D.: Fundamentals of Aerodynamics (3ed.), McGraw-Hill, 2001.




1 Wykład 30/30

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /5

Suma godzin 45/91





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PRAKTYKA W ORGANIZACJI PART - 145 2. Kod przedmiotu: MK_133







9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Jarosław Kozuba, prof. nzw. w Pol. Śl.





16. Cel przedmiotu:











sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów






K1A_K07 (+)




zakładzie

K1A_W25 (++)

K1A_U22 (+)




transport


zakładzie

K1A_W26 (++)

K1A_U26 (+)






zakładzie

K1A_U24 (++)

K1A_W04 (+)




podejmowane decyzje


zakładzie

K1A_K02 (++)

K1A_W05 (+)


zakładzie

K1A_K03 (++)

K1A_U07 (+)




19. Egzamin: nie









1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /160

Suma godzin /160





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PRAWO LOTNICZE I PROCEDURY 2. Kod przedmiotu: MK_134







9. Semestr: 7







16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych słuchacz powinien znać akty prawne normujące

działalność lotnicza na terenie Unii Europejskiej; potrafić odnaleźć przepisy określające zasady szkolenia, obsługi i

zarządzania ciągłą zdatnością do lotu; potrafić interpretować określone przepisy EASA i polskiego prawa

lotniczego.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi pozyskiwać informacje z z krajowych i

międzynarodowych przepisów prawa lotniczego w procesie

zarządzania i obsługi statków powietrznych

egzamin ,

kolokwia,

dyskusje,

prezentacje,

prace pisemne

wykład,

ćwiczenia

K1A_W05 (++)

K1A_U06 (+++)

K1A_K01 (++)

2 potrafi prawidłowo interpretować zapisy przepisów prawnych

krajowego i międzynarodowego prawa lotniczego

egzamin,

kolokwia,

dyskusje,

prezentacje,

prace pisemne

wykład,

ćwiczenia

K1A_W04 (++)

K1A_U10 (++)

K1A_K02 (++)

3 potrafi prawidłowo określić priorytety wynikające z przepisów

prawa lotniczego oraz tych określonych w zalecanych

procedurach operacyjnych

egzamin,

kolokwia,

dyskusje,

prezentacje,

prace pisemne

ćwiczenia K1A_W25 (+)

K1A_U22 (++)

K1A_K04 (++)

4 potrafi przeprowadzić analizę zgodności procesów

realizowanych w ramach obsługi statków powietrznych z

obowiązującymi przepisami krajowego i międzynarodowego

prawa lotniczego

egzamin,

kolokwium,

dyskusje,

prezentacje,

prace pisemne

ćwiczenia K1A_W22 (++)

K1A_U24 (++)

K1A_K05 (++)

5 potrafi pracować indywidualnie i w zespole egzamin,

kolokwia,

dyskusje,

prezentacje,

prace pisemne

wykład,

ćwiczenia

K1A_W25 (++)

K1A_U07 (++)

K1A_K03 (++)



60 30

Treści kształcenia: Wykłady: Konwencja chicagowska – omówienie załączników 1-16. Ramy regulacyjne - Rola Międzynarodowej

Organizacji Lotnictwa Cywilnego, EASA i państw członkowskich. Związki pomiędzy częściami: 145, 66, 147 i M.

Relacje z innymi władzami lotniczymi. Part 66 - personel certyfikujący - obsługa techniczna. Part 145 - uznane

organizacje obsługi technicznej. JAR-OPS - transport lotniczy komercyjny - certyfikaty podmiotów gospodarczych

prowadzących działalność w sektorze lotniczym, obowiązki podmiotów gospodarczych, obowiązujące dokumenty,

znakowanie statków powietrznych. Certyfikacja statków powietrznych - zasady certyfikacji: takie jak EACS

23/25/27/29, certyfikat typu, załączniki do certyfikatu typu; Part -21 - uznawania organizacji wzorniczych /

produkcyjnych, certyfikat zdatności do lotu, świadectwo rejestracji, certyfikat hałasu, rozkład wagi, licencja na

radiostację i zatwierdzenie. Part – M – szczegółowe omówienie; odpowiednie krajowe i międzynarodowe

wymagania; programy obsługi technicznej oraz kontrola i badanie obsługi technicznej; nieprzerwana zdatność do

lotu.

Ćwiczenia: Praktyczne wypełnianie dokumentacji związanej z licencjonowaniem personelu technicznego i

certyfikacją lotniczych organizacji lotniczych. Rozwiązywanie ćwiczeń problemowych związanych ze szkoleniem i

licencjonowaniem personelu technicznego, certyfikacją technicznych ośrodków lotniczych i wyrobów lotniczych

oraz przygotowania i realizacji operacji lotniczych w obszarach związanych z techniką lotniczą przy zastosowaniu

obowiązujących przepisów lotniczych prawa krajowego i międzynarodowego.

19. Egzamin: tak


1. Ustawa z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze. (Dz. U. z dnia 16 sierpnia 2002 r.)

2. Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 2042 z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie nieprzerwanej zdatności do lotu

statków powietrznych oraz wyrobów lotniczych, części i wyposażenia, a także w sprawie zezwoleń udzielanych

instytucjom i personelowi zaangażowanemu w takie zadania

3. Rozporządzenia Komisji (WE) 1056/2008 z 27 października 2008 zmieniającym Rozporządzenie Komisji (WE)

2042/2003

4. AMC i GM do Part 145;

5. AMC i GM do Part 147;

6. AMC i GM do Part M;


1. Konwencja o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, podpisana w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. - Konwencja

chicagowska (Dz. U z 1959 r. Nr 35, poz. 212, z późn. zm);

2. Dzienniki Urzędowe Urzędu Lotnictwa Cywilnego.




1 Wykład 60/60

2 Ćwiczenia 30/100

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 90/160





27. Uwagi:






6. Kierunek studiów: transport (rt)



9. Semestr: 6






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: przedmioty według programu studiów.





sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów


projektowej

wykonanie

projektu

projekt K1A_W03 (+)

K1A_W06 (+)

K1A_W08 (+)

K1A_W10 (+)


projektu

wykonanie

projektu


K1A_U20 (++)


projektu

projekt K1A_W21 (+)

K1A_U06 (+++)

K1A_U20(+)


projektu

projekt K1A_U07 (+)

K1A_U12 (+)

K1A_U24(+)


projektu

wykonanie

projektu

projekt K1A_U08 (+)

K1A_U12 (++)

K1A_U26(+)



15




19. Egzamin: nie








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/90

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/90





27. Uwagi:









9. Semestr: 7











sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów



wykonanie

projektu

projekt K1A_W03 (+)

K1A_W06 (+)

K1A_W08 (+)

K1A_W10 (+)



wykonanie

projektu


K1A_U08 (+)

K1A_U26 (+)

K1A_K02 (+)

K1A_K05 (++)



literatury

wykonanie

projektu

projekt K1A_W02 (+)

K1A_W03 (+)

K1A_U06 (++)

K1A_U20 (++)



wykonanie

projektu


K1A_U12 (+)



wykonanie

projektu

projekt K1A_U08 (+)

K1A_U09 (+)

K1A_U12 (+)



30




19. Egzamin: nie





22. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia Lp. Forma zajęć Liczba godzin


1 Wykład /

2 Ćwiczenia 30/105

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/105





27. Uwagi:









9. Semestr: 7













sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia z dziedziny techniki i

eksploatacji lotniczej

dyskusja

prezentacja


K1A_W10 (+)

K1A_W22 (+)




K1A_K02 (+)



literatury


K1A_U06 (++)


związane z eksploatacją lotniczą

dyskusja

prezentacja

seminarium K1A_U13(++)

K1A_U18 (+)

K1A_K02 (++)


eksploatacji lotniczej

dyskusja

prezentacja


K1A_K01 (++)


wyników badań

dyskusja

prezentacja

seminarium K1A_U07 (+)

K1A_U15 (+)



30




bibliografia. Ustalenie tematu, celu i zakresu projektu inżynierskiego oraz harmonogramu jego realizacji. Zasady

pisania projektu, słownictwo techniczne, podział treści na część główną i załączniki. Dobór metody badań

stanowiskowych, modelowych, pomiarowych, optymalizacyjnych: opracowanie programu badań. Opracowanie

zagadnień do egzaminu inżynierskiego. Kryteria oceny projektu inżynierskiego. Konsultacje merytoryczne i

formalne.

19. Egzamin: nie








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium 30/105

6 Inne /

Suma godzin 30/105





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: STANDARDOWA OBSŁUGA SAMOLOTÓW 2. Kod przedmiotu: MK_138







9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Robert Konieczka





konstrukcji maszyn, aerodynamiki, struktury i systemów samolotów (śmigłowców).

16. Cel przedmiotu: W wyniku opanowania treści programowych przedmiotu student powinien znać zasady

bezpieczeństwa podczas obsługi statków powietrznych, sposoby magazynowania agregatów i podzespołów. Umieć

praktycznie dokonywać ważenia i wyrównoważenia statku powietrznego, przeprowadzać holowanie i kołowanie

statkiem powietrznym. Potrafić dokonywać oceny przydatności do eksploatacji sprężyn i układów linkowych.



kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów


1 potrafić zaplanować obsługi techniczne statku

powietrznego

egzamin ustny i


wykłady,

laboratoria

K1A_W22 (++)

K1A_W25 (++)

K1A_U20 (++)

K1A_K04 (++)

2 stosować procedury obowiązujące przy obsłudze

statków powietrznych

egzamin ustny i



wykłady,

(laboratoria

K1A_W15 (++)

K1A_U21 (++)

K1A_K05 (+)

3 umieć posługiwać się zasadniczymi narzędziami

obsługowymi i urządzeniami diagnostycznymi

stosowanymi przy obsługach statków powietrznych

egzamin ustny i



wykłady,

laboratoria

K1A_W15 (+)

K1A_U15 (++)

K1A_K04 (+)

4 umieć posługiwać się zasadniczymi dokumentami

związanymi z obsługą statków powietrznych

egzamin ustny i



wykłady,

laboratoria

K1A_W22 (+)

K1A_U06 (++)

K1A_U20 (++)

K1A_K05 (++)

5 stosować zasady BHP obowiązujące w środowisku

obsługi statków powietrznych

egzamin ustny i



wykłady,

laboratoria

K1A_W25 (++)

K1A_U25 (+++)

K1A_K02 (++)



15 45


Wykład: Podstawy eksploatacji. Pojęcia podstawowe. Systemy lotnicze. Podatność eksploatacyjne. System

eksploatacji i jego właściwości. Gotowość. Niezawodność systemu eksploatacji. Diagnostyczność systemów

eksploatacji. System bezpieczeństwa lotów. Eksploatacyjne urządzenia lotniskowe. Środki bezpieczeństwa - statek

powietrzny i warsztat. Aspekty bezpieczeństwa pracy wraz ze środkami bezpieczeństwa przy pracy z energią

elektryczną, gazami, w szczególności tlenem, olejami i chemikaliami. Także instrukcje podejmowania czynności

zaradczych w przypadku ognia lub innego wypadku z jednym lub więcej wspomnianymi czynnikami ryzyka wraz z

wiedzą na temat środków gaśniczych. Rysunki techniczne maszynowe, wykresy i normy. Specyfikacja 100

amerykańskiego stowarzyszenia transportu lotniczego (ata). Lotnicze i inne stosowane normy wraz Z ISO, AN, MS,

NAS i MIL. Wykresy instalacji elektrycznej i schematy ideowe. Sprężyny. Badanie i testowanie sprężyn. Linki

sterownicze. Rodzaje linek. Wyposażenie końcowe, nakrętki napinające i przyrządy kompensacyjnych. Rolki i

części składowe systemów kablowych. Linki Bowdena. Elastyczne układy sterowania statkiem powietrznym. Waga i

równowaga statku powietrznego. Obliczanie środka ciężkości / ograniczeń: używanie odnośnych dokumentów.

Przygotowanie statku powietrznego do ważenia. Ważenie statku powietrznego. procedury obsługi technicznej.

Obsługa i przechowywanie statku powietrznego. Kołowanie i holowanie statku powietrznego oraz powiązane środki

bezpieczeństwa. Podnoszenie, klinowanie, zabezpieczanie statku powietrznego i powiązane środki bezpieczeństwa.

Metody przechowywania statku powietrznego. Procedury napełniania / opróżniania zbiorników z paliwa. Procedury

odladzania i zapobiegające oblodzeni. Zaopatrzenie elektryczne, hydrauliczne i pneumatyczne przy uziemieniu.

Procedury magazynowe. Procedury certyfikacji/ dopuszczania. Połączenie z działaniem statku powietrznego.

Kontrola części składowych o ograniczonej trwałości. Zdarzenia nadzwyczajne. Badanie po uderzeniu pioruna oraz

penetracja HIRF. Badanie po zdarzeniach nadzwyczajnych takich jak trudne lądowanie oraz lot przez turbulencje.

Procedury obsługi technicznej.

Laboratorium: Praktyczne umiejętności związane z określeniem maksymalnej masy statku powietrznego oraz jego

wyważeniem. Wybór metody magazynowania oraz dopuszczania do użytku oraz prowadzenie związanej z tym

dokumentacji. Weryfikacja sprężyn oraz linek sterowniczych.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: 1. Lewitowicz J.: Podstawy eksploatacji statków powietrznych. Statek powietrzny i elementy teorii. Tom 1.

Wydawnictwo Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych, Warszawa, 2001.

2. Lewitowicz J., Kustroń K.: Podstawy eksploatacji statków powietrznych. Własności i właściwości

eksploatacyjne statku powietrznego. Tom 2. Wydawnictwo Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych,

Warszawa 2003.

3. Lewitowicz J.: Podstawy eksploatacji statków powietrznych. Systemy eksploatacji statków powietrznych. Tom

Wydawnictwo Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych, Warszawa 2006.

4. Zasady bezpieczeństwa podczas obsługi sprzętu lotniczego. Poradnik. Lot. 2364/84. Poznań. 1983.

5. Lindstedt P.: Praktyczna diagnostyka maszyn i jej teoretyczne podstawy. Wyd. Naukowe ASKON,

Warszawa, 2002.

6. Olearczuk E., Sikorski M., Tomaszek H.: Eksploatacja samolotów (elementy teorii). MON. Warszawa, 1978.

7. Podstawy Konstrukcji Maszyn pod redakcją Zbigniewa Osińskiego. Wyd. Naukowe PWN SA. Warszawa, 2010.

8. Sikorski M., Jaźwiński J,: Metody badań i modele eksploatacji techniki lotniczej. Problemy badań i eksploatacji

techniki lotniczej. Część 2. ITWL, Warszawa 1993.


1. Borgoń J., Jażwinski J.: Niezawodność eksploatacyjna i bezpieczeństwo lotów. WKiŁ, Warszawa 1989.

2. Borgoń J., Jażwinski J., Sikorski M.,Ważyńska–Fiok K.: Niezawodność statków powietrznych. ITWL,

Warszawa 1992.

3. Sikorski M., Tomaszek H.: Efektywność eksploatacji systemów lotniczych. Problemy badań i eksploatacji

techniki lotniczej. Cz. 1. ITWL, Warszawa 1993.

4. Dokumentacja techniczna i obsługowa statków powietrznych.




2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/135





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: BUDOWA OPROGRAMOWANIA

SYSTEMÓW INFORMATYCZNYCH W TRANSPORCIE







8. Specjalność: inżynieria ruchu

9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Marcin Staniek




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: technologie informacyjne, informatyka, umiejętność

obsługi programów użytkowych, znajomość podstawowych zasad programowania

16. Cel przedmiotu: przekazanie wiedzy dotyczącej metod analizy wymagań, modelowania i projektowania

systemów informatycznych transportu z wykorzystaniem narzędzi CASE.



efektu kształcenia

Forma prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi definiować wymagania dla systemów

informatycznych transportu

egzamin (cz. ustna) wykład, laboratoria K1A_W11 (++)

K1A_W14 (+)

K1A_U22 (++)

2 potrafi opracować model procesów

biznesowych

egzamin (cz. pisemna)

sprawozdanie

wykład, laboratoria K1A_W11 (++)

K1A_W10 (+)

K1A_U16 (++)

3 potrafi opracować konceptualny model danych egzamin(cz. pisemna)

sprawozdanie


K1A_U26 (++)

4 potrafi opracować fizyczny model danych egzamin (cz. pisemna)

sprawozdanie


K1A_U08 (+)

K1A_U26 (++)

5 potrafi zaprojektować bazę danych przy

użyciu narzędzia CASE

egzamin (cz. pisemna)

sprawozdanie

laboratoria K1A_U21 (+)

K1A_U26 (++)

K1A_K04 (+)

6 rozróżnia fazy cyklu życia oprogramowania egzamin (cz. ustna) wykład K1A_W22 (++)

K1A_U06 (+)



30 30

Treści kształcenia: Wykład: Podstawowe pojęcia związane z systemami informatycznymi w transporcie. System informacyjny i system

informatyczny. Metody inżynierii oprogramowania. Modele cyklu życia systemu informatycznego. Analiza

wymagań w projekcie informatycznym. Architektura systemów informatycznych w transporcie. Modelowanie

obiektowe, UML. Modelowanie konceptualne i fizyczne danych. Bazy danych. Przykłady systemów DBMS: Sybase

SQL Anywhere, Microsoft SQL Server. Projektowanie baz danych z wykorzystaniem narzędzi CASE.

Laboratorium: Zapoznanie z narzędziem CASE - Sybase PowerDesigner. Analiza wymagań dla wybranego systemu

informatycznego stosowanego w transporcie. Opracowanie modelu wymagań. Opracowanie modelu biznesowego.

Opracowanie modelu obiektowego. Opracowanie modelu konceptualnego i fizycznego danych. Implementacja,

instalacja i testowanie bazy danych.

19. Egzamin: tak


1. B. Płaczek: Techniki projektowania baz danych w środowisku PowerDesigner. Wyd. Politechniki Śląskiej,

Gliwice 2010.

2. K. Sacha: Inżynieria oprogramowania. PWN, Warszawa 2010.

3. A. Pelikant: Bazy danych. Pierwsze starcie. Helion, Gliwice 2009.


1. Materiały dydaktyczne umieszczone na platformie zdalnej edukacji Politechniki Śląskiej

2. Dokumentacja programu Sybase PowerDesigner




1 Wykład 30/15

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/34





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: ELEMENTY PROJEKTOWANIA DRÓG

TRANSPORTOWYCH








9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Jerzy Pawlicki




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: infrastruktura transportu, zna podstawy wiedzy o

inżynierii ruchu

16. Cel przedmiotu: uzyskanie podstaw projektowania elementów dróg kołowych i ulic oraz układów torowych w

planie, w profilu podłużnym i w przekroju poprzecznym z wykorzystaniem klasycznych metod wymiarowania.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma prowadzenia zajęć Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi wskazać podstawowe zasady projektowania

elementów drogi w planie i profilu podłużnym

egzamin

pisemny

wykład + projekt K1A_W14 (++),

K1A_W17 (++),

K1A_W18 (++),

K1A_W21 (+),

K1A_U06 (+),

2 porównuje przekroje poprzeczne dróg wszystkich klas

technicznych

egzamin

pisemny


K1A_W17 (++),

K1A_U06 (+),

3 potrafi scharakteryzować i ocenić konstrukcję

nawierzchni drogowych i placów parkingowych

egzamin

pisemny


K1A_W17 (++)

4 wyjaśnia i stosuje ogólne zasady projektowania linii

kolejowych i konstrukcji nawierzchni kolejowych

egzamin

pisemny


K1A_W17 (++),

K1A_U08 (++),

5 potrafi zinterpretować właściwości i funkcje różnych

typów układów torowych oraz ich części składowych

egzamin

pisemny


K1A_W17 (++),

K1A_U08(++),

K1A_U06 (+),

6 potrafi zaprojektować dla określonych warunków

technicznych odcinek drogi w planie, profilu

podłużnym i przekrój poprzeczny oraz dobrać

właściwy typ nawierzchni drogowej

sprawozdanie

z projektu

projekt K1A_W18 (++),

K1A_K04 (+),

K1A_U06 (+),

K1A_U08 (++)

7 projektuje, dla przyjętych założeń, schematy

funkcjonalne układów torowych z najważniejszymi

elementami składowymi

sprawozdanie

z projektu

projekt K1A_W14(++)

K1A_W18 (++),

K1A_U06 (+),

K1A_U21(++),

K1A_U26(++),

8 potrafi odpowiednio określić priorytety służące do

realizacji określonego zadania projektowego

sprawozdanie

z projektu

projekt K1A_W14 (++),

K1A_U07(++)

K1A_K02 (++)



30 30


Wykład: ustalenia ogólne, pojęcia, nazewnictwo, droga w planie, krzywa przejściowa, rampa drogowa, przekrój

poprzeczny drogi, kształtowanie przekrojów poprzecznych ulic, profil podłużny drogi, odwodnienie dróg,

odwodnienie powierzchniowe ulic i placów, urządzenia dla ruchu pieszego i rowerowego, uspokojenie ruchu,

nawierzchnia drogowa, szczegóły drogowe, ogólne zasady projektowania linii kolejowej, elementy drogi kolejowej

w planie, kształt linii kolejowej w planie, przechyłka toru i krzywa przejściowa, optymalizacja układów

geometrycznych torów, niweleta linii kolejowej, połączenia torów, rozjazdy, drogi zwrotnicowe, przekroje

poprzeczne toru, skrajnia budowli, elementy nawierzchni torowych - podkłady, podsypka, szyny, złącza i złączki,

podtorze, nasypy i przekopy, odwodnienie linii kolejowej, warunki geologiczno-inżynierskie podłoża gruntowego

oraz wzmocnienie podłoża

Projekt: zasady projektowania trasy drogowej w planie, projektowanie niwelety dróg i ulic, projekt przekroju

poprzecznego drogi oraz jej nawierzchni, projekt układu torowego stacji i węzła kolejowego, obliczenia właściwej

liczby torów stacyjnych i ich wzajemne usytuowanie, ocena funkcjonalna projektu

19. Egzamin: tak


Towpik K., Gołaszewski A., Kukulski J.: Infrastruktura transportu samochodowego. Oficyna Wyd. Politechniki


Towpik K.: Infrastruktura transportu kolejowego. Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2004.


Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. Dz. U. z 1999 r, Nr 43, poz.

430. oraz Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowanie. Dz. U. z 1998 Nr

151, poz. 987.




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/35

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/53





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: OPTYMALIZACJA SIECI

TRANSPORTOWYCH








9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Grzegorz Sierpiński




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: infrastruktura transportu, systemy i procesy

transportowe, podstawy inżynierii ruchu, umiejętność obsługi informatycznych programów inżynierskich

16. Cel przedmiotu: umiejętność wyznaczania optymalnych rozwiązań dla zagadnień związanych z transportem,

umiejętność wykorzystania algorytmów optymalizacyjnych w praktyce



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 definiuje sposoby hierarchizacji sieci drogowo-ulicznej oraz

opisuje kształtowanie prędkości w miastach.

egzamin

(cz. pisemna)

wykład

K1A_W17(+)

K1A_U10(++)

K1A_K07(++)

2 rozróżnia elementy poprawy bezpieczeństwa w ruchu

drogowym oraz rozpoznaje szersze spojrzenie na infrastrukturę

transportową z punktu widzenia bezpieczeństwa i potrafi

zaproponować konkretne rozwiązania poprawiające

bezpieczeństwo, szczególnie w odniesieniu do transportu

drogowego.

egzamin

(cz. pisemna)

projekt

wykład, projekt

K1A_U06(++)

K1A_U09(+++)

K1A_U10(+++)

K1A_U16(+++)

3 ma świadomość niebezpieczeństw związanych z błędami w

konstrukcji infrastruktury transportu oraz związanych z błędami

człowieka oraz potrafi skrytykować istniejące rozwiązanie w

zakresie sieci transportowych oraz wskazać rozwiązanie

właściwe.

egzamin

(cz. ustna)

projekt

kolokwium

wykład, projekt

K1A_U04(+)

K1A_U06(++)

K1A_U10(+++)

K1A_U16(+++)

K1A_K03(+)

K1A_K07(+)

4 ma świadomość znaczenia informatyki i nowoczesnych

technologii w realizacji zadań związanych z transportem.

egzamin

(cz. ustna)

projekt

wykład, projekt

K1A_W11(+++)

K1A_W14(+)

K1A_W20(+)

K1A_U14(++)

5 identyfikuje zależności między współczesnym rozwojem sieci

transportowych a otoczeniem (środowiskiem).

egzamin

(cz. ustna)

wykład K1A_W04(++)

K1A_W10(++)

K1A_W21(+++)

K1A_U04(+)

K1A_U10(+++)

K1A_K02(+++)

K1A_K07(++)

6 potrafi dokonać szybką ocenę i wskazać krytyczne miejsca w

planie zarządzania projektem oraz ma świadomość znaczenia

zapasów czasowych podczas realizacji projektu.

wykonanie

projektu

projekt K1A_W14(++)

K1A_U07(+++)

K1A_U08(++)

K1A_U22(+++)

7 jest świadomy stosowania algorytmów optymalizacji w

procesach zarządzania potokami ruchu oraz zmian w podejściu

do problemu w kolejnych latach.

wykonanie

projektu

projekt K1A_W07(+)

K1A_U11(++)

K1A_U26(+++)

K1A_K01(+)

8 zna algorytmy optymalizacyjne umożliwiające dokonanie

optymalnego przydziału taboru do zadań oraz optymalnego

rozpływu towaru między nadawcami a odbiorcami.

wykonanie

projektu

projekt K1A_W07(++)

K1A_U26(+++)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: optymalizacja ruchu pod kątem sieciowym, środków transportu oraz kosztów, hierarchizacja sieci

drogowo-ulicznej, zarządzanie dostępnością dróg i ulic, nowoczesne technologie służące poprawie bezpieczeństwa

ruchu, programy poprawy bezpieczeństwa, bezpieczeństwo drogowe w Europie – w trzech aspektach – droga,

pojazd, człowiek, zasady tworzenia optymalnej sieci drogowej, koncepcja zintegrowanego systemu bezpieczeństwa

transportu, ujednolicenie terminologii związanej z zarządzaniem bezpieczeństwem w transporcie, ocena stanu

obecnego i przesłanki do stosowania zintegrowanych planów zarządzania prędkością w miastach..

Projekt: optymalizacja sieci, dokonywanie optymalnego przydziału pojazdów trakcyjnych na podstawie zadanego

wykresu ruchu pociągów - kryterium minimalnej liczby pojazdów trakcyjnych (algorytm Munkresa), użycie

programów komputerowych wspomagających pracę dyspozytora sieci trakcyjnej oraz budowę rozkładów jazdy,

problemy wielokryterialne – algorytm Elektre, diagram Haasego, poszukiwanie błędnych rozwiązań elementów

punktowych lub liniowych sieci transportowych metropolii Silesia w postaci studium przypadku wraz z sugestiami

poprawy.

19. Egzamin: tak


1.Wesołowski J.: Miasto w ruchu. Dobre praktyki w organizowaniu transportu miejskiego. Instytut Spraw

Obywatelskich, Łódź 2008.

2.Szczuraszek T (red.): Bezpieczeństwo ruchu miejskiego. WKiŁ, Warszawa 2005.

3.Krystek R. (red.): Zintegrowany system bezpieczeństwa transportu. Tom I. Diagnoza bezpieczeństwa transportu w

Polsce. WKiŁ, Gdańsk 2009.

4.Krystek R. (red.): Zintegrowany system bezpieczeństwa transportu. Tom II. Uwarunkowania rozwoju integracji

systemów bezpieczeństwa transportu. WKiŁ, Gdańsk 2009.

5.Krystek R. (red.): Zintegrowany system bezpieczeństwa transportu. Tom III. Koncepcja zintegrowanego systemu

bezpieczeństwa transportu w Polsce. WKiŁ, Gdańsk 2010.

6.Tundys B.: Logistyka miejska. Koncepcje. Systemy. Rozwiązania. Difin, Warszawa 2008.

7.Gaca S., Suchorzewski W., Tracz M.: Inżynieria ruchu drogowego. Teoria i praktyka. WKiŁ Warszawa 2008.

8.Bohatkiewicz J. (red.): Zasady uspokajania ruchu na drogach za pomocą fizycznych środków technicznych.

Kraków 2008.


1.Gutenbaum J.: Modelowanie matematyczne systemów. PAN Instytut Badań systemowych. Akademicka Oficyna

Wydawnicza EXIT, Warszawa 2003.

2.Szołtysek J.: Podstawy logistyki miejskiej. Wyd. Akademii Ekonomicznej w Katowicach, Katowice 2007.

3.Szymczak M.: Logistyka miejska. Wyd. Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 2008.




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/70

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/108





27. Uwagi:









9. Semestr: 6







16. Cel przedmiotu: pogłębienie wiedzy studenta dotyczącej funkcjonowania struktur wewnętrznych i

zewnętrznych instytucji prowadzących działalność w zakresie inżynierii ruchu i transportu zbiorowego - drogowego

(zarządy dróg i ulic, jednostki organizacyjne urzędów gmin, biura projektowe), kolejowego (zakłady PKP PLK

S.A.), publicznego transportu zbiorowego (KZK GOP, inni przewoźnicy, zajezdnie autobusowe i tramwajowe)

zgodnie z zainteresowaniami studenta



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia problematyki

ekonomii, ekonomiki transportu i innych pozatechnicznych

uwarunkowań działalności inżynierskiej oraz zna podstawowe

zasady bezpieczeństwa i higieny pracy w działalności inżyniera

transportu, spedycji i logistyki

sprawozdanie

z praktyki


K1A_U04 (+)

K1A_U11 (+)

K1A_U13 (++)

K1A_U25 (++)

2 ma wiedzę dotyczącą zarządzania ruchem drogowym,

transportem zbiorowym i ruchem kolejowym, w tym


przedsiębiorstwa branży TSL

sprawozdanie

z praktyki

praktyka w

zakładzie

K1A_U06 (+)

K1A_U08 (+)

K1A_U12 (++)

K1A_U22 (++)

K1A_U27 (++)

3 wykorzystuje wiedzę z zakresu inżynierii ruchu, systemów

transportowych i realizacji dróg transportowych do zrozumienia

zasad tworzenia i rozwoju form indywidualnej

przedsiębiorczości w transporcie,

sprawozdanie

z praktyki

praktyka w

zakładzie

K1A_U05 (+)

K1A_U06 (+)

K1A_U11 (+)

K1A_U13 (+)

K1A_K04 (+)

K1A_K06 (+)

4 dokonuje analizy i oceny systemów transportowych oraz

proponuje ich udoskonalenie

sprawozdanie

z praktyki

praktyka w

zakładzie

K1A_U16 (+)

K1A_U21 (+)

K1A_U22 (+)

K1A_K04 (+)

K1A_K06 (+)

5 potrafi stosować metody i narzędzia w sterowaniu ruchem

drogowym

sprawozdanie

z praktyki

praktyka w

zakładzie

K1A_U13 (++)

K1A_U16 (+)

K1A_U22 (+)

K1A_U27 (++)

K1A_K06 (+)

6 potrafi współdziałać pracować w grupie przyjmując różne role sprawozdanie

z praktyki

praktyka w

zakładzie

K1A_U07 (+)

K1A_K03 (++)




Poznanie mechanizmów kształtujących wzajemne relacje pomiędzy poszczególnymi działami firmy, poznanie

sposobu funkcjonowania instytucji zajmujących się zarządzaniem i sterowaniem ruchem drogowym, transportem

zbiorowym i budownictwem dróg transportowych, zdobywanie umiejętności praktycznych w zakresie realizowania

konkretnych zadań.

19. Egzamin: nie






22. Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia Lp. Forma zajęć Liczba godzin


2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /160

Suma godzin /160





27. Uwagi:









9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: pracownicy Katedry Systemów Transportowych i Inżynierii Ruchu




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: wszystkie przedmioty w cyklu kształcenia, zna

podstawy problematyki z zakresu inżynierii ruchu





efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 posiada niezbędną wiedzę z zakresu inżynierii ruchu do

wykonania zadań w ramach projektu inżynierskiego

opracowania

cząstkowe projektu

inżynierskiego

projekt

K1A_W04 (+)

K1A_W07 (+)

K1A_W08 (+)

K1A_W10 (+)

K1A_W17(+)

K1A_W18(++)

K1A_W23(++)


projektowych

opracowania

cząstkowe projektu

inżynierskiego


K1A_U20 (++)

3 potrafi dokonać wyboru metodyki rozwiązania

postawionego przed nim problemu inżynierskiego

opracowania

cząstkowe projektu

inżynierskiego

projekt

K1A_U08 (+)

K1A_U26 (++)

K1A_K02 (++)

K1A_K05 (++)


projektowego oraz wykonywać kolejne etapy zgodnie z

planem

opracowania

cząstkowe projektu

inżynierskiego

projekt

K1A_U07 (++)

K1A_U12 (+)



opracowania

cząstkowe projektu

inżynierskiego

projekt

K1A_U08 (+)

K1A_U09 (+)

K1A_U12 (+)



15

Treści kształcenia: projekt inżynierski jest samodzielnym opracowaniem wykonanym przez studenta, opracowanie to jest aplikacją



19. Egzamin: nie



uregulowania prawne






1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/90

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/90





27. Uwagi:









9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: pracownicy Katedry Systemów Transportowych i Inżynierii Ruchu




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: wszystkie przedmioty w cyklu kształcenia, zna

podstawy problematyki z zakresu inżynierii ruchu


zadań wynikających z zadanego problemu inżynierskiego, kontynuacja realizacji projektu



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi interpretować zjawiska społeczne w zakresie

problematyki realizowanego projektu

wykonanie

projektu

projekt K1A_U04(++)

K1A_U06(++)

K1A_U13(++)

2 ma umiejętność samokształcenia podczas studiów, badań i

analiz stanowiących niezbędny element realizowanego projektu

wykonanie

projektu


K1A_U20 (++)

3 potrafi wykorzystywać narzędzia informatyczne do symulacji i

projektowania obiektów i urządzeń infrastruktury transportu

wykonanie

projektu


K1A_U26 (++)

K1A_K02 (++)

K1A_K05 (++)

4 potrafi ocenić i udoskonalić istniejące elementy systemy

transportowego w zakresie realizowanego projektu

inżynierskiego

wykonanie

projektu


K1A_U12 (+)

K1A_U16 (+++)


zrealizowanego projektu

wykonanie

projektu

projekt K1A_U08 (+)

K1A_U09 (+)

K1A_U12 (+)



30


projekt inżynierski jest samodzielnym opracowaniem wykonanym przez studenta, opracowanie to jest aplikacją



19. Egzamin: nie



uregulowania prawne






1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/270

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/270





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: PROJEKTOWANIE SYSTEMÓW

TRANSPORTOWYCH








9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Jerzy Pawlicki




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: infrastruktura transportu, elementy projektowania

dróg transportowych, zna podstawy wiedzy o projektowaniu dróg transportu lądowego

16. Cel przedmiotu: poznanie cyklu rozwoju projektu inwestycyjnego, dokumentacji projektowych, umiejętność

projektowania układów torowych, skrzyżowań i węzłów drogowych oraz urządzeń obsługi podróżnych, ocena

efektywności ekonomicznej projektu



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 potrafi wskazać prawne uwarunkowania projektu

inwestycyjnego, ogólne wymagania i zasady projektowania

systemów transportowych oraz stadia dokumentacji

projektowej inwestycji transportowych

egzamin

pisemny

wykład

+ projekt

K1A_W10 (++),

K1A_W14(++),

K1A_W17 (++),

K1A_W18 (++),

K1A_U06 (+),

2 identyfikuje podstawowe warunki techniczne

kształtowania stacji przerabiania pociągów, stacji

ładunkowych - układów i urządzeń, stacji osobowych i

postojowych,

egzamin

pisemny

wykład

+ projekt

K1A_W14 (++),

K1A_W20 (++),

K1A_U06 (+)

3 identyfikuje podstawowe warunki techniczne

kształtowania skrzyżowań i węzłów drogowych

egzamin

pisemny

wykład

+ projekt

K1A_W14 (++)

K1A_W20 (++),

4 wyjaśnia i stosuje ogólne zasady projektowania urządzeń

infrastruktury komunikacji zbiorowej, do parkowania i dla

ruchu pieszego

egzamin

pisemny

wykład

+ projekt

K1A_W14 (++)

K1A_W20 (++),

K1A_U06 (+),

K1A_U08 (++)

K1A_U26(++),

5 potrafi wyjaśnić algorytm metody analizy ekonomicznej

projektu

egzamin

pisemny

wykład

+ projekt

K1A_W23 (++),

K1A_U05 (++),

K1A_U06 (+),

K1A_U08 (++)

K1A_U26(++),

6 potrafi zaprojektować przebudowę, dla określonych

warunków technicznych, podstawowych układów grup

torowych do przerabiania pociągów, torów ładunkowych i

postojowych

sprawozdanie

z projektu

projekt K1A_U06 (+),

K1A_U08 (++)

K1A_U21(++),

K1A_U24(++),

7 projektuje, dla przyjętych założeń, schemat funkcjonalny

węzła drogowego oraz organizację ruchu w obszarze węzła

sprawozdanie

z projektu


K1A_U21(++),

K1A_K02 (++)

8 potrafi odpowiednio określić priorytety służące do

realizacji projektu obiektu budowlanego transportu

sprawozdanie

z projektu

projekt K1A_K04 (++)



30 30


Wykład: prawne uwarunkowania projektu inwestycyjnego, ogólne wymagania i zasady projektowania systemów

transportowych, stadia dokumentacji projektowej inwestycji transportowych - koncepcje projektowe, decyzja o

zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, decyzja o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej, projekt budowlany,

projekty branżowe, opinie, decyzja o pozwoleniu na budowę, sprawdzenie i uzgodnienie projektów oraz nadzór

autorski projektanta, prawa i obowiązki inwestora i projektanta infrastruktury transportowej, optymalizacja układów

geometrycznych linii kolejowych, optymalizacja układów geometrycznych dróg kołowych, modele obliczeniowe

konstrukcji nawierzchni torowych, modele obliczeniowe konstrukcji jezdni drogowych, kształtowanie stacji

przerabiania pociągów, stacje ładunkowe - układy i urządzenia, stacje osobowe i postojowe, węzły kolejowe,

tendencje rozwojowe i rozmieszczenie, urządzenia komunikacji zbiorowej, do parkowania i dla ruchu pieszego,

węzły drogowe grupy A, B i C, techniki projektowania węzłów drogowych, kształtowanie geometryczne węzłów

drogowych, metody analizy projektu.

Projekt: ogólne zasady projektowania stacji przerabiania pociągów, stacji ładunkowych i postojowych, schemat

funkcjonalny węzła drogowego oraz projekt organizacji ruchu w obszarze węzła drogowego.

19. Egzamin: tak


Krystek R., Węzły drogowe i autostradowe, Warszawa, WKK 2008;

Towpik K., Gołaszewski A., Kukulski J.: Infrastruktura transportu samochodowego. Oficyna Wyd. Politechniki


Towpik K.: Infrastruktura transportu kolejowego. Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2004.


Warunki techniczne Dz. U. z 1999 r, Nr 43, poz. 430.

Warunki techniczne Dz. U. z 1998 Nr 151, poz. 987.

Wytyczne projektowania skrzyżowań drogowych, cz.1, skrzyżowania zwykłe i skanalizowane. Generalna Dyrekcja

Dróg Publicznych:, Warszawa 2001




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/65

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/99





27. Uwagi:









9. Semestr: 7






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: wybrane przedmioty kierunkowe i specjalnościowe,

ma wiedzę z zakresu inżynierii ruchu

16. Cel przedmiotu: przygotowanie studenta do egzaminu dyplomowego oraz uzyskanie przygotowania do

poprawnego pod względem merytorycznym, formalnym i redakcyjnym opracowania treści projektu inżynierskiego.



sprawdzenia

efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 wykonuje pomiary, interpretuje, dokumentuje i prezentuje

dane opisujące procesy transportowe w ujęciu

deterministycznym i probabilistycznym na potrzeby

modelowania matematycznego.

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium K1A_U08(+)

K1A_U09(++)

K1A_U12(+)

K1A_U17(++)

K1A_U22(++)

K1A_U26(++)

2 potrafi zastosować metody identyfikacji i prognozowania

potrzeb przewozowych oraz ruchu w systemach

transportowych.

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne


K1A_U17(++)

K1A_U24(+)

K1A_U26(+)

3 wykorzystuje metody obliczania przepustowości skrzyżowań

bez sygnalizacji świetlnej i z sygnalizacją świetlną,

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium K1A_U06 (+),

K1A_U08 (++)

K1A_U09(++)

K1A_U12(++)

K1A_U26(+)

4 analizuje, ocenia warunki ruchu i projektuje organizację

ruchu wraz systemem sterowania ruchem drogowym na

skrzyżowaniach

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium K1A_U06 (+),

K1A_U08 (++)

K1A_U09(++)

K1A_U12(++)

K1A_U26(+)

5 przeprowadza obliczenia podstawowych elementów analizy

ekonomicznej przedsiębiorstwa transportowego, potrafi

dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych

działań inżynierskich

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne


K1A_U09(++)

K1A_U13(++)

6 potrafi rozwiązywać proste zadania projektowe z zakresu

obiektów budowlanych infrastruktury drogowej i kolejowej

oraz węzłów i systemów transportowych

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne


K1A_U14(++)

K1A_U16(++)

K1A_U19(+)+

K1A_U21(++)

K1A_U26(++)

7 prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z

wykonywaniem zawodu inżyniera transportu, spedytora i

logistyka

kolokwium

pisemne

seminarium K1A_K05(++)

8 ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni

technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i

przekazywania społeczeństwu - m.in. poprzez środki

masowego przekazu - informacji i opinii dotyczących

osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżyniera

transportu

kolokwium

pisemne

seminarium K1A_K07(++)



30

Treści kształcenia: Planowanie badań, metoda opracowania i prezentowania wyników badań, systemowy opis transportu i procesów

transportowych, sieć transportowa jako struktura systemu transportowego, komplementarność i substytucja systemu

transportowego w gospodarce kraju oraz w systemie transportowym, metody badań i analiz funkcjonowania

systemów i procesów transportowych, makroskopowe i mikroskopowe modele ruchu drogowego, schemat

postępowania przy obliczaniu przepustowości skrzyżowań, podaż, popyt i cena równowagi rynkowej, czynnik

produkcji w procesie gospodarowania, postulaty transportowe oraz metody ich pomiarów, modele prognozowania

zjawisk ilościowych, elementy projektowania dróg transportowych, wybrane zagadnienia statystyki procesów

transportowych oraz optymalizacji sieci transportowych.

19. Egzamin: nie


Aktualna literatura z zakresu przedmiotów kierunkowych i specjalnościowych.

21. Literatura uzupełniająca: Prezentacje multimedialne, materiały pomocnicze, materiały branżowe pozyskane za pośrednictwem internetu.

Prace dyplomowe zrealizowane w katedrze.




2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium 30/105

6 Inne /

Suma godzin 30/105





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: STATYSTYKA PROCESÓW

TRANSPORTOWYCH








9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Renata Żochowska




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: informatyka, systemy i procesy transportowe; zna

podstawy matematyki; wykorzystuje arkusz kalkulacyjny w stopniu podstawowym; rozpoznaje procesy transportowe.

16. Cel przedmiotu: wykorzystuje metody statystyczne do oceny i charakterystyki procesów transportowych



sprawdzenia

efektu kształcenia

Forma prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 definiuje i klasyfikuje miary statystyczne wykorzystywane

do opisu procesów transportowych egzamin

(cz. ustna) wykład

K1A_W07(++)

K1A_U01(+)

K1A_U26(+)

2 porządkuje dane budując empiryczny rozkład cechy

ilościowej

sprawozdanie

kolokwium laboratorium

K1A_W06(++)

K1A_W11(++)

K1A_U03(++)

K1A_U07(+)

K1A_U08(+)

K1A_U26(+)

3 prezentuje dane empiryczne w sposób graficzny

sprawozdanie

kolokwium laboratorium

K1A_W06(++)

K1A_W11(+)

K1A_U03(+)

K1A_U08(+)

4 ocenia strukturę danych o procesach transportowych

wykorzystując odpowiednie miary statystyczne sprawozdanie,

egzamin

(cz. pisemna)

wykład

laboratorium

K1A_W07(+)

K1A_U03(++)

K1A_U06(+)

K1A_U08(+)

K1A_U12(++)

K1A_U16(++)

5 identyfikuje i charakteryzuje teoretyczne rozkłady

prawdopodobieństwa zmiennych losowych stosowane w

opisie procesów transportowych

egzamin

(cz. ustna,

cz. pisemna)

wykład

K1A_W07(+)

K1A_U01(+)

K1A_U26(++)

6 wyjaśnia pojęcia z zakresu teorii prawdopodobieństwa i

statystyki matematycznej

egzamin

(cz. ustna) wykład

K1A_W07(++)

K1A_U01(+)

7 wybiera odpowiednie teoretyczne rozkłady

prawdopodobieństwa do opisu procesów transportowych sprawozdanie,

egzamin

(cz. pisemna)

wykład

laboratorium

K1A_W07(++)

K1A_U03(+)

K1A_U06(++)

K1A_U22(+)

8 weryfikuje hipotezy statystyczne dotyczące procesów

transportowych sprawozdanie

egzamin

(cz. pisemna)

wykład

laboratorium

K1A_W14(++)

K1A_U03(++)

K1A_U07(+)

K1A_U17(++)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: definiuje podstawowe pojęcia związane ze statystyką; wskazuje przykłady zastosowania analizy

statystycznej w procesach transportowych; definiuje i klasyfikuje podstawowe miary tendencji centralnej, dyspersji,

asymetrii i koncentracji wykorzystywanych do opisu struktury zbiorowości danych; prezentuje dane statystyczne w

sposób graficzny; definiuje pojęcia z zakresu teorii prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej; charakteryzuje

rozkłady teoretyczne prawdopodobieństwa zmiennych losowych wykorzystywane w opisie procesów transportowych;

weryfikuje hipotezy statystyczne.

Laboratorium: przeprowadza pełną analizę statystyczną struktury zbiorowości; buduje empiryczny rozkład dla cechy

ilościowej; interpretuje wyniki analizy statystycznej; wyznacza podstawowe miary tendencji centralnej, zmienności i

skośności; potrafi zastosować schemat Bernoulliego do opisu procesów transportowych; wykorzystuje graficzne

metody weryfikacji hipotez statystycznych.

19. Egzamin: tak


S. M. Kot, J. Jakubowski, A. Sokołowski: „Statystyka”. Wydawnictwo Difin S.A., Warszawa 2011.

M. Piłatowska: „Repetytorium ze statystyki”. Wydawnictwo PWN, Warszawa 2010.


J. Woch: „Statystyka procesów transportowych”. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Gliwice 2001.

A. Zeliaś, B. Pawełek, S. Wanat: „Metody statystyczne. Zadania i sprawdziany”. Polskie Wydawnictwo

Ekonomiczne, Warszawa 2002.

A.D. Aczel: „Statystyka w zarządzaniu. Pełny wykład”. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000.

Instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych.

Własne materiały dydaktyczne udostępnione przez prowadzącego.




2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/66





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: SYSTEMY STEROWANIA RUCHEM

DROGOWYM








9. Semestr: 5






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy inżynierii ruchu, umiejętność

obsługi informatycznych programów inżynierskich.

16. Cel przedmiotu: umiejętność projektowania sygnalizacji świetlnej na skrzyżowaniach izolowanych.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozpoznaje rodzaje sygnalizacji świetlnych kolokwium wykład K1A_W14(++)

K1A_W16(++)

2 ocenia konieczność stosowania sygnalizacji świetlnej kolokwium wykład K1A_U06(++)

K1A_U08(+)

3 potrafi uwzględnić kryteria stawiane programom sygnalizacji

świetlnej

kolokwium,

wykonanie

projektu

projekt K1A_W16(++)

K1A_U16(++)

4 tworzy programy sygnalizacji świetlnej kolokwium,

wykonanie

projektu

projekt K1A_U16(++)

K1A_U27(++)

5 oblicza miary efektywności ruchu na skrzyżowaniu wykonanie

projektu

projekt K1A_W14(++)

K1A_U27(++)

6 pracuje w zespole wykonanie

projektu

projekt K1A_U07(+)

K1A_K03(+)



30 30

Treści kształcenia: Wykład: Sygnalizacje stałoczasowe, wzbudzane, akomodowane i acykliczne. Programy sygnalizacji świetlnej.

Wymagania stawiane programom. Detekcja ruchu. Projektowanie sygnalizacji z wykorzystaniem oprogramowania

wspomagającego pracę inżyniera ruchu. Sterowanie grupowe. Sterowanie fazowe. Wskaźniki jakości programów

sygnalizacji świetlnej.

Projekt: Definiowanie algorytmów sterowania sygnalizacją świetlną. Praca w programie komputerowym Crossig.

Edycja grup sygnalizacyjnych. Definiowanie grup kolizyjnych. Wyznaczanie analityczne oraz graficzne czasów

międzyzielonych. Wyznaczanie faz ruchu. Budowa programu sygnalizacji świetlnej. Tabela przełączeń programów

sygnalizacji w zależności warunków ruchu. Analiza przepustowości (ocena jakości programów sygnalizacji).

19. Egzamin: nie

20. Literatura podstawowa: 1. S. Gaca, W. Suchorzewski, M. Tracz: Inżynieria ruchu drogowego. Teoria i praktyka. WKŁ 2009,

2. Szczegółowe warunki techniczne dla sygnałów drogowych i warunki ich umieszczania w drogach. Ministerstwo

transportu 2008,

3. M. Tracz , R. Allsop : Skrzyżowania z sygnalizacją świetlną,

21. Literatura uzupełniająca: 1. Materiały dydaktyczne do przedmiotu systemy sterowania ruchem drogowym 2011,

2. Crossig. Oprogramowanie dla inżynierów ruchu dla projektowania sygnalizacji świetlnej. PTV AEG 2007,

3. Vissim. Podręcznik użytkownika. PTV AEG 2007,




1 Wykład 30/50

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/85

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/135





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: SYSTEMY STEROWANIA RUCHEM

DROGOWYM








9. Semestr: 6






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy Inżynierii Ruchu, umiejętność


16. Cel przedmiotu: umiejętność projektowania sygnalizacji świetlnej na skrzyżowaniach w systemach

skoordynowanych liniowo.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 wyjaśnia założenia systemów sterowania ruchem drogowym egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_W14(++)

K1A_W16(++)

2 rozróżnia elementy i metody detekcji ruchu egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_W10(+)

K1A_U26(+)

3 opracowuje projekt systemu sterowania ruchem drogowym wykonanie

projektu

projekt K1A_U08(++)

K1A_U16(++)

4 potrafi zastosować właściwy algorytm sterowania wykonanie

projektu

projekt K1A_W14(++)

K1A_U27(++)

5 analizuje mierniki przepustowości skrzyżowań z sygnalizacją

świetlną

wykonanie

projektu

projekt K1A_U16(++)

K1A_U27(++)


projektu

projekt K1A_U07(+)

K1A_K03(+)



15 15

Treści kształcenia: Wykład: Koordynacja sygnalizacji świetlnej w ciągu ulicznym. Maksymalizacja szerokości wiązki sygnału

zielonego. Metody optymalizacji koordynacji sygnalizacji świetlnej. Minimalizacja strat czasu uczestników ruchu

drogowego. Algorytmy sterowania ruchem. Realizacja priorytetów w ruchu dla środków transportu zbiorowego.

Projekt: Symulacyjny model ruchu drogowego. Modelowanie transportu indywidualnego i ruchu pieszych. Budowa

algorytmów sterowania. Symulowanie ruch pojazdów na zadanej sieci drogowej. Modelowanie tras przejazdu i

warunków ruchu. Definiowanie systemu detekcji ruchu. Analiza ocen warunków ruchu. Weryfikacja algorytmów

sterowania.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: 1. S. Gaca, W. Suchorzewski, M. Tracz: Inżynieria ruchu drogowego. Teoria i praktyka. WKŁ 2009,

2. Szczegółowe warunki techniczne dla sygnałów drogowych i warunki ich umieszczania w drogach.

Ministerstwo transportu 2008,

3. M. Leśko, Guzik J.: SRD - sterowniki i systemy sterowania i nadzoru ruchu, Wyd. Pol. Śl.

21. Literatura uzupełniająca: 1. Materiały dydaktyczne do przedmiotu systemy sterowania ruchem drogowym 2011,

2. Crossig. Oprogramowanie dla inżynierów ruchu dla projektowania sygnalizacji świetlnej. PTV AEG 2007,

3. Vissim. Podręcznik użytkownika. PTV AEG 2007,




1 Wykład 15/10

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/35

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/45





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: SYSTEMY TELEMETRYCZNE

TRANSPORTU








9. Semestr: 5






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: technologie informacyjne, elektronika; umiejętność


16. Cel przedmiotu: umiejętność zastosowania systemów telemetrycznych transportu.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozróżnia systemy telemetryczne transportu egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_W10(++)

K1A_W14(+)

2 rozpoznaje metody pomiarowe w systemach telemetrycznych egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_W19(++)

3 potrafi zastosować rozwiązania telemetryczne w transporcie egzamin,

wykonanie

projektu

wykład +

projekt

K1A_W11(++)

K1A_U23(++)

4 analizuje i klasyfikuje dane z systemów telemetrycznych

transportu

wykonanie

projektu

projekt K1A_U17(++)

K1A_U21(++)

5 wykorzystuje i interpretuje dane z systemów GIS wykonanie

projektu

projekt K1A_U21(++)

K1A_U26(+)


projektu

projekt K1A_U07(+)

K1A_K03(+)



30 30

Treści kształcenia: Wykład: Zastosowanie telemetrii, Podział systemów telemetrycznych, teledetekcja, Metody pomiarowe: wizyjne,

stereoskopowe, skanowanie laserowe, techniki radarowe, ultradźwiękowe, obrazowanie satelitarne, metody

fotogrametrii, tachimetria elektroniczna, Rozwiązania telemetrii w transporcie (wideorejestratory, dalmierze, stacje

pogodowe, diagnostyka stanu nawierzchni, czujniki i stacje pomiaru parametrów ruchu, systemy ważenia pojazdów,

fotoradary), Zasada działania sieci GSM, Lokalizacja obiektów, Transmisja komutowana, pakietowa, Specyfikacja

systemu UTMS, Systemy GPS, Zasada działania, Dokładność pomiaru, Zastosowania, Systemy zarządzania flotą i

lokalizacji pojazdów, System Informacji Geodezyjnej GIS, Zastosowanie GIS, Numeryczne modele terenu.

Projekt: Pomiary z wykorzystaniem technik wizyjnych, stereoskopowych, Diagnostyka stanu nawierzchni drogowej,

Pomiary ruchu drogowego z wykorzystaniem systemu SNS. Lokalizacja pojazdów, identyfikacja trajektorii ruchu

pojazdów, analiza i optymalizacja trasy przejazdu, ograniczenia przejazdu pojazdów w sieci, nawigacja. Projekt

systemu GIS.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: 1. Błędzka J.: Elementy geodezji, teledetekcji i kartografii w inżynierii środowiska i budownictwie, Wydawnictwa

Uczelniane Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego, 2009,

2. Gotlib D., Iwaniak A., Olszewski A: GIS : obszary zastosowań , Warszawa : Wydaw. Naukowe PWN, 2007.

3. Bogusz J.: Moduły GSM w systemach mikroprocesorowych, Warszawa: "BTC", 2007,

21. Literatura uzupełniająca: 1. Butowtt J., Kaczyński R.: Fotogrametria, Warszawa : Wojskowa Akademia Techniczna, 2010.

2. Tomlinson R: Rozważania o GIS: Planowanie Systemów Informacji Geograficznej, Warszawa : Esri Polska 2008.

3. Kwoczyńska B.: Skrypt do ćwiczeń z fotogrametrii cyfrowej, Kraków: Wydaw. Akademii Rolniczej, 2007




1 Wykład 30/45

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/90

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/135





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: BEZPIECZEŃSTWO W TRANSPORCIE

KOLEJOWYM







8. Specjalność: infrastruktura i ruch kolejowy

9. Semestr: 6






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: infrastruktura transportu kolejowego, transport

kolejowy

16. Cel przedmiotu:

Zapoznanie studentów z podstawowymi wymaganiami stawianymi systemom bezpieczeństwa i jakości w

transporcie szynowym. Przedstawienie wymagań systemów bezpieczeństwa SMS, MMS i IRIS oraz realizacja

praktyczna i dobre praktyki analizy ryzyka metodą FMEA. Przedstawienie wymagań procedury AZZ i

najważniejszych aspektów jej realizacji.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna podstawowe wymagania bezpieczeństwa stawiane

podmiotom kolejowym w ramach systemu SMS i MMS

zaliczenie

(cz. pisemna)

wykład K1A_W01 (+)

K1A_U01(+)

2 potrafi wskazać wymagania procedur standardu IRIS w zakresie

zapewnienia bezpieczeństwa systemu kolejowego

zaliczenie

(cz. pisemna)

wykład K1A_W07(+)

K1A_W16 (+)

3 potrafi przeprowadzić analizę AZZ i wskazać na podstawowe

wymagania poprawnej realizacji tej analizy

zaliczenie

(cz. pisemna)

wykład K1A_W07 (+)

K1A_U06(+)

4 potrafi samodzielnie przeprowadzić analizę ryzyka w branży

kolejowej z zastosowaniem metody FMEA

zaliczenie

(cz. pisemna)

wykład K1A_W16 (+)

K1A_U07 (+)

5 potrafi samodzielnie zidentyfikować wymagania bezpieczeństwa

stawiane wyrobom kolejowym na podstawie dostępnych aktów

prawnych, norm i przepisów kolejowych

zaliczenie

(cz. pisemna)

wykład K1A_W07(+)

K1A_U27 (+)



15


podstawowe pojęcia automatyki, opis matematyczny, elementy i układy automatyki, własności elementów

automatyki oraz właściwości układów regulacji, optymalizacja układów, schematy blokowe, analiza układów,

dynamika układów, układy czasowe, zastosowanie elementów automatyki w procesach sterowania.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: 1. Rozporządzenie Ministra Transportu z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie systemu zarządzania bezpieczeństwem

w transporcie kolejowym - Dz.U. 2007 nr 60 poz. 407;

2. Rozporządzenie Komisji (UE) nr 445/2011 z dnia 10 maja 2011 r. w sprawie systemu certyfikacji podmiotów

odpowiedzialnych za utrzymanie w zakresie obejmującym wagony towarowe oraz zmieniające rozporządzenie

(WE) nr 653/2007

3. UNIFE: „IRIS – International Railway Industry Standard” rew. 02, UNIFE 2009.

4. Sitarz M., Chruzik K., Mańka A., Wachnik R.: Zintegrowany system bezpieczeństwa transportu szynowego -

teoria i praktyka.


1. Mańka I, Mańka A.: IRIS standard as an element of the safety in railway transport, Transactions on transport

systems telematics and safety. Eds: Jan Piecha, Tomasz Węgrzyn. Gliwice : Wydaw. Politechniki Śląskiej,

2009, s. 134-138, bibliogr. 3 poz. (Monograph ; [Politechnika Śląska] nr 239)

2. Sitarz M., Mańka A., Mańka I.: RAMS jako podstawa zapewnienia bezpieczeństwa i jakości wyrobów w

transporcie kolejowym, Pojazdy Szynowe 2010. XIX Międzynarodowa konferencja naukowa, Targanice

k/Andrychowa, 15-17 września 2010. T. 2. Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział

Mechaniczny. Instytut Pojazdów Szynowych. Kraków : Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki,

2010, s. 167-174,

3. Sitarz M., Chruzik K., Mańka A., Wachnik R.: Zintegrowany system zarządzania bezpieczeństwem w

transporcie kolejowym. Cz. 9: Ocena ryzyka operacyjnego w aspekcie ryzyka technicznego, -TTS Tech.

Transp. Szyn. 2010 R. 16 nr 1/2, s. 43-49, bibliogr. 5 poz.




1 Wykład 15/35

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/35





26. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: CERTYFIKACJA W TRANSPORCIE

KOLEJOWYM








9. Semestr: 5






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: podstawy inżynierii ruchu; systemy i procesy

transportowe

16. Cel przedmiotu: zapoznanie studentów z wymaganiami prawnymi oraz sposobami realizacji procesu

certyfikacji elementów, pojazdów oraz infrastruktury kolejowej z uwzględnieniem wymagań zawartych w Ustawie o

transporcie kolejowym, technicznych specyfikacjach interoperacyjności kolei oraz normach i przepisach

związanych.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna i prawidłowo interpretuje wymagania prawne i normatywne

dotyczące certyfikacji taboru kolejowego i jego elementów dla

prędkości konwencjonalnych oraz kolei dużych prędkości


K1A_U01(+)


dotyczące certyfikacji infrastruktury kolejowej


K1A_W16 (+)


dotyczące certyfikacji elementów sterowania ruchem

kolejowym


K1A_U06(+)

4 potrafi dobrać procedurę i metody badań dla certyfikacji

elementów i pojazdów szynowych

kolokwium ćwiczenia K1A_W16 (+)

K1A_U07 (+)

5 potrafi dobrać procedurę i metody badań dla certyfikacji

elementów infrastruktury kolejowej i systemów sterowania

ruchem kolejowym oraz ocenić poprawność przedmiotowej

dokumentacji

kolokwium ćwiczenia K1A_W07(+)

K1A_U27 (+)



15 15

Treści kształcenia: Wykład: wymagania prawne oraz sposoby realizacji procesu certyfikacji elementów i pojazdów szynowych oraz

infrastruktury kolejowej ze szczególnym uwzględnieniem certyfikacji i nadzoru urządzeń sterowania ruchem

kolejowym w odniesieniu do Ustawy o Transporcie Kolejowym, Technicznych Specyfikacji Interoperacyjności

kolei konwencjonalnej i dużych prędkości oraz normach i przepisów związanych.

Ćwiczenia: umiejętność oceny poprawności przebiegu i dokumentacji procesu certyfikacji elementów pojazdów

szynowych oraz infrastruktury kolejowej, umiejętność identyfikacji wymagań oraz doboru i opracowania programu

badań oraz procedury certyfikacji wybranych elementów pojazdów szynowych i infrastruktury kolejowej.

19. Egzamin: nie

20. Literatura podstawowa: 1. Ustawa z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, Dz.U. 2003 nr 86 poz. 789, tekst ujednolicony Dz.U.

2015 poz. 1297;

2. Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002r o systemie oceny zgodności;

3. Dz.U. 2015 poz. 360 , Obwieszczenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 23 stycznia 2015 r. w sprawie

ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie ogólnych warunków

prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji.

4. Rozporządzenie Komisji (WE) 62/2006 z dnia 23 grudnia 2005 r. dotyczące technicznej specyfikacji dla

interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu aplikacji telematycznych dla przewozów towarowych

transeuropejskiego systemu kolei konwencjonalnych


1. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/57/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie

interoperacyjności systemu kolei we Wspólnocie (przekształcenie) (Tekst mający znaczenie dla EOG)




1 Wykład 15/20

2 Ćwiczenia 15/60

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/80





26. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: DIAGNOSTYKA W TRANSPORCIE

KOLEJOWYM








9. Semestr: 6






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: transport kolejowy, infrastruktura transportu

kolejowego

16. Cel przedmiotu: zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi oraz rozwiązaniami praktycznymi w

zakresie diagnostyki technicznej i jej wykorzystania w ocenie stanu technicznego pojazdów szynowych i

infrastruktury kolejowej. Przedstawienie najnowszych metod i technik oraz aparatury diagnostycznej

wykorzystywanej w transporcie szynowym.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna i prawidłowo interpretuje pojęcia i definicje związane z

diagnostyką w transporcie szynowym


K1A_U01(+)

2 zna podstawowe wielkości i parametry techniczne, które

powinny być monitorowane w transporcie szynowym


K1A_W16 (+)

3 zna metody diagnostyki technicznej i sposoby ich wykorzystania

w transporcie szynowym


K1A_U06(+)

4 potrafi dobrać metody i środki pomiaru dla diagnostyki

pojazdów i elementów oraz infrastruktury kolejowej

kolokwium projekt K1A_W16 (+)

K1A_U07 (+)

5 potrafi przeprowadzić i zinterpretować wyniki badania

diagnostycznego w oparciu o podstawowe wielkości fizyczne

kolokwium projekt K1A_W07(+)

K1A_U27 (+)



15 30

Treści kształcenia: Wykład: rozróżnia i poprawnie interpretuje pojęcia i definicje związane z diagnostyką techniczną w tym

diagnostyką w transporcie szynowym, zna podstawy wibrodiagnostyki, diagnostyki w oparciu o pomiar

temperatury, ocena stanu technicznego maszyn i urządzeń – krzywa życia maszyny, krzywa Lorenza, związek

wykresu Wölera z diagnostyką pojazdów szynowych., podstawowe parametry techniczne charakteryzujące stan

taboru i infrastruktury kolejowej oraz metody ich pomiaru i interpretacji wyników.

Projekt: potrafi wykonać pomiary podstawowych wielkości fizycznych wykorzystywanych w diagnostyce maszyn,

w szczególności w diagnostyce pojazdów szynowych oraz przeprowadzić interpretację otrzymanych wyników,

potrafi dobrać metodę pomiaru i kryterium oceny przydatności eksploatacyjnej wybranego elementu pojazdu

szynowego lub infrastruktury kolejowej z wykorzystaniem narzędzi diagnostycznych.

19. Egzamin: tak


Marciniak Józef: Diagnostyka techniczna kolejowych pojazdów szynowych, Wydawnictwo Komunikacji i

Łączności, 1982;

Chudzikiewicz Andrzej: Elementy diagnostyki pojazdów szynowych, Politechnika Warszawska, Biblioteka

Problemów Eksploatacji, Radom 2002;

Bogdan Żółtowski, Leon Francisko: Badania Pojazdów Szynowych – Transport, Wydawnictwo Uczelniane

Uniwersytetu Techniczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy.


B. Żółtowski: Podstawy diagnostyki maszyn. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uczelniane Akademii Techniczno –

Rolniczej w Bydgoszczy, 1996.

B. Żółtowski, Z. Ćwik: Leksykon diagnostyki technicznej. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uczelniane Akademii

Techniczno – Rolniczej w Bydgoszczy, 1996.

B. Szumielewicz, B. Słomski, W. Styburski: Pomiary elektroniczne w technice. Warszawa: WNT, 1982.

P. Lesiak: Laboratorium aparatury pomiarowo – diagnostycznej - Aparatura w transporcie kolejowym. Radom:

Wydawnictwo Politechniki Radomskiej, 2002.




1 Wykład 15/5

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/35

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/40





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: INFRASTRUKTURA TRANSPORTU

KOLEJOWEGO








9. Semestr: 5






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, systemy i procesy transportowe

16. Cel przedmiotu: Poznanie teoretycznych i praktycznych aspektów infrastruktury transportu kolejowego.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozróżnia i klasyfikuje linie i tory kolejowe oraz elementy

drogi kolejowej.

kolokwium

wykład/

laboratorium

K1A_W14 (++)

K1A_W15 (++)

2 zna metody projektowania linii kolejowych. kolokwium/

sprawozdania

wykład/

laboratorium

K1A_W07 (++)

K1A_W14 (++)

K1A_W15 (++)

K1A_U08 (++)

K1A_U12 (++)

K1A_U16 (++)

K1A_U26 (++)

3 potrafi scharakteryzować elementy sieci kolejowej kolokwium wykład/

laboratorium

K1A_W07 (++)

K1A_W14 (++)

K1A_W15 (++)

4 potrafi pracować indywidualnie i w zespole sprawozdania laboratorium K1A_U06 (+)

K1A_U08 (++)

K1A_U12 (++)

K1A_K01 (++)



30 30


Wykład: Sieć kolejowa i jej elementy. Klasyfikacja linii i torów kolejowych. Infrastruktura drogi kolejowej.

Budowa i utrzymanie drogi kolejowej. Kolejowe budowle inżynieryjne. Droga kolejowa w planie i w profilu –

elementy projektowania drogi kolejowej. Stacje i węzły kolejowe – elementy projektowania kolejowych punktów

eksploatacyjnych. Infrastruktura kolejowa w transporcie intermodalnym.

Laboratorium: Kształtowanie schematów funkcjonalnych stacji, ścieżka krytyczna, rozjazd krytyczny, elementy

projektowania dróg kolejowych i kolejowych punktów eksploatacyjnych.

19. Egzamin: tak


1. Towpik K., Infrastruktura transportu kolejowego. OWPW. Warszawa 2005

2. Basiewicz T., Rudziński L., Jacyna M., Linie kolejowe. OWPW. Warszawa 2002

3. Sancewicz S., Nawierzchnia kolejowa. PKP PLK S.A., Warszawa 2010.

4. Massel A., Projektowanie linii i stacji kolejowych. PKP PLK S.A., Warszawa 2010.

5. Bogdaniuk B., Towpik K., Budowa, modernizacja i naprawy dróg kolejowych PKP PLK S.A., Warszawa 2010


1. Bałuch H., Bałuch M., Układy geometryczne i ich deformacje. PKP PLK S.A., Warszawa 2010.

2. Marszałek J., Chmielewski R., Wolniewicz A., Mosty kolejowe. PKP PLK S.A., Warszawa 2010.

3. Żurkowski A., Pawlik M., Ruchu i przewozy kolejowe. Sterowanie ruchem. PKP PLK S.A., Warszawa 2010.

4. Rojek A., Tabor i trakcja kolejowa. PKP PLK S.A., Warszawa 2010.

5. Skrzyński E., Podtorze kolejowe. PKP PLK S.A., Warszawa 2010.

6. Zalewski P., Siedlecki P., Drewnowski A.: Technologia transportu kolejowego, WKiŁ, Warszawa 2004.

7. Woch J., Narzędzia analizy efektywności i optymalizacji sieci kolejowej. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice

2001.

8. Wyrzykowski W., Ruch kolejowy, tom 1 i 2, WKŁ Warszawa 1977




1 Wykład 30/20

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/80





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: INŻYNIERIA RUCHU KOLEJOWEGO 2. Kod przedmiotu: MK_155







9. Semestr: 7






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: matematyka, systemy i procesy transportowe

16. Cel przedmiotu: Poznanie teoretycznych i praktycznych aspektów inżynierii ruchu kolejowego.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do efektów


1 rozróżnia i klasyfikuje sposoby prowadzenia ruchu

pociągów z uwzględnieniem sygnalizacji kolejowej.

kolokwium

wykład/

projekt

K1A_W14 (++)

K1A_W15 (++)

2 rozróżnia i klasyfikuje wykresy ruchu pociągów. potrafi

opracować wykres ruchu pociągów z uwzględnieniem

rodzajów pociągów.

kolokwium/

sprawozdania

wykład/

projekt

K1A_W07 (++)

K1A_W14 (++)

K1A_W15 (++)

K1A_U08 (++)

K1A_U12 (++)

K1A_U16 (++)

K1A_U26 (++)

3 zna metody oceny zdolności przepustowej elementów

sieci kolejowej.

kolokwium/

sprawozdania

wykład/

projekt

K1A_W07 (++)

K1A_W14 (++)

K1A_W15 (++)

K1A_U08 (++)

K1A_U12 (++)

K1A_U16 (++)

K1A_U26 (++)

4 potrafi scharakteryzować podsystemy przewozowe w

transporcie kolejowym

kolokwium wykład/

projekt

K1A_W07 (++)

K1A_W14 (++)

K1A_W15 (++)

5 potrafi pracować indywidualnie i w zespole sprawozdania projekt K1A_U06 (+)

K1A_U08 (++)

K1A_U12 (++)

K1A_K01 (++)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: Zasady prowadzenia ruchu pociągów i sygnalizacja. Siły działające na pociąg, ruchu pociągu w planie i w

profilu, równanie ruchu. Wykresy ruchu i biegu pociągów. Podsystemy przewozowe, praca manewrowa i

rozrządowa, obsługa przewozów. Zdolność przepustowa elementów sieci kolejowej – metody deterministyczne i

probabilistyczne. Wymiarowanie węzłów torowych. Płynność ruchu kolejowego.

Projekt: Analizy przepustowości elementów sieci kolejowej i płynności ruchu kolejowego. Wykres ruchu pociągów.

Dopuszczalna masa składu pociągu.

19. Egzamin: tak


1. Zalewski P., Siedlecki P., Drewnowski A.: Technologia transportu kolejowego, WKiŁ, Warszawa 2004.

2. Woch J., Narzędzia analizy efektywności i optymalizacji sieci kolejowej. Wyd. Politechniki Śląskiej, Gliwice

2001.

3. Towpik K., Infrastruktura transportu kolejowego. OWPW. Warszawa 2005

4. Basiewicz T., Rudziński L., Jacyna M., Linie kolejowe. OWPW. Warszawa 2002

5. Wyrzykowski W., Ruch kolejowy, tom 1 i 2, WKŁ Warszawa 1977

6. Ir-1 (R-1) Instrukcja o prowadzeniu ruchu pociągów, PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., Warszawa 2007


1. Bałuch H., Bałuch M., Układy geometryczne i ich deformacje. PKP PLK S.A., Warszawa 2010.

2. Sancewicz S., Nawierzchnia kolejowa. PKP PLK S.A., Warszawa 2010.

3. Massel A., Projektowanie linii i stacji kolejowych. PKP PLK S.A., Warszawa 2010.

4. Marszałek J., Chmielewski R., Wolniewicz A., Mosty kolejowe. PKP PLK S.A., Warszawa 2010.

5. Żurkowski A., Pawlik M., Ruchu i przewozy kolejowe. Sterowanie ruchem. PKP PLK S.A., Warszawa 2010.

6. Rojek A., Tabor i trakcja kolejowa. PKP PLK S.A., Warszawa 2010.

7. Skrzyński E., Podtorze kolejowe. PKP PLK S.A., Warszawa 2010.

8. Bogdaniuk B., Towpik K., Budowa, modernizacja i naprawy dróg kolejowych PKP PLK S.A., Warszawa 2010.




1 Wykład 30/20

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/25

5 Seminarium /

6 Inne /30

Suma godzin 45/75





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: POJAZDY SZYNOWE 2. Kod przedmiotu: MK_156







9. Semestr: 7






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: transport kolejowy

16. Cel przedmiotu: Zapoznanie studentów z klasyfikacją i budową podstawowych elementów oraz pojazdów

szynowych, W ramach przedmiotu zostaną również przedstawione zasady eksploatacji i utrzymania taboru

kolejowego w tym wymagania Ustawy o transporcie kolejowym w zakresie obsługi i utrzymania taboru kolejowego

w tym przeglądy P1-P5.



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 Zna i rozróżnia podstawowe typy pojazdów szynowych, potrafi

odczytać informacje zawarte w nazwie typu pojazdu szynowego.

zaliczenie wykład K1A_W01 (+)

K1A_U01(+)

2 Potrafi omówić zastosowane w taborze kolejowym rozwiązania

konstrukcyjne w zakresie układu napędowego i układu

usprężynowania.

zaliczenie wykład K1A_W07(+)

K1A_W16 (+)

3 Zna najnowsze rozwiązania techniczne w zakresie pojazdów

szynowych i tendencje ich rozwoju w Europie.

zaliczenie wykład K1A_W07 (+)

K1A_U06(+)

4 Potrafi samodzielnie opisać sposób działania podstawowych

elementów pojazdu szynowego i wskazać je bezpośrednio na

taborze w warunkach ruchowych.

zaliczenie ćwiczenia K1A_W16 (+)

K1A_U07 (+)

5 Zna podstawowe zasady eksploatacji i utrzymania pojazdów

szynowych i potrafi wskazać źródła tych wymagań.

zaliczenie ćwiczenia K1A_W07(+)

K1A_U27 (+)



30 15

Treści kształcenia: Wykład: klasyfikacja taboru kolejowego, budowa i typowe rozwiązania konstrukcyjne pojazdów szynowych

eksploatowanych w Polsce i Europie, zasady eksploatacji i prowadzenia pojazdu szynowego, podstawowe

obowiązki maszynisty i drużyny trakcyjnej, zasady obsługi utrzymania taboru kolejowego i związanie z tym

wymagania prawne (P1-P5).

Ćwiczenia: identyfikacja pojazdów szynowych, sposób odkodowywania oznaczeń starego i nowego typu pojazdu

kolejowego, analiza i odczyt parametrów ruchowych lokomotywy na podstawie zapisu na taśmie prędkościomierza

typu Hasler, odczyt z prędkościomierzy elektronicznych i zawarte w nim parametry.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: Rojek A.: Tabor i trakcja kolejowa, PKP Polskie Linie Kolejowe, Warszawa 2010;

Kowalski E.: Pojazdy trakcyjne. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1987.


Krzemieniecki A. Tabor kolejowy, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1983;

Bronisław Gajda: Technika ruchu kolejowego cz. I: Prowadzenie ruchu pociągów. Warszawa: Wydawnictwa

Komunikacji i Łączności, 1985. ISBN 83-206-0290-4.




1 Wykład 30/30

2 Ćwiczenia 15/70

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 45/100





27. Uwagi:









9. Semestr: 6


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Janusz Ćwiek, prof. nzw. w Pol. Śl.





16. Cel przedmiotu:











sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów






K1A_K07 (+)




zakładzie

K1A_W25 (++)

K1A_U22 (+)




transport


zakładzie

K1A_W26 (++)

K1A_U26 (+)






zakładzie

K1A_U24 (++)

K1A_W04 (+)




podejmowane decyzje


zakładzie

K1A_K02 (++)

K1A_W05 (+)


zakładzie

K1A_K03 (++)

K1A_U07 (+)




19. Egzamin: nie


1. Regulamin praktyk studenckich Zał. do zarządzenia nr 48/08/09 Rektora Politechniki Śląskiej

2. PRT1 Procedura Praktyki studenckie http://www.polsl.pl/Wydzialy/RT/Strony/SZJK.aspx#Praktyki_studenckie


1. Regulamin studiów na Politechnice Śląskiej




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /160

Suma godzin /160





27. Uwagi:









9. Semestr: 6











sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów


projektowej

wykonanie

cząstkowe

projektu

projekt K1A_W03 (+)

K1A_W06 (+)

K1A_W08 (+)

K1A_W10 (+)


projektu

wykonanie

cząstkowe

projektu


K1A_U20 (++)


cząstkowe

projektu

projekt K1A_W21 (+)

K1A_U06 (+++)

K1A_U20(+)


cząstkowe

projektu

projekt K1A_U07 (+)

K1A_U12 (+)

K1A_U24(+)


projektu

wykonanie

cząstkowe

projektu

projekt K1A_U08 (+)

K1A_U12 (++)

K1A_U26(+)



15




19. Egzamin: nie








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/90

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 15/90





27. Uwagi:









9. Semestr: 7











sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów



wykonanie

projektu

projekt K1A_W03 (+)

K1A_W06 (+)

K1A_W08 (+)

K1A_W10 (+)



wykonanie

projektu


K1A_U08 (+)

K1A_U26 (+)

K1A_K02 (+)

K1A_K05 (++)



literatury

wykonanie

projektu

projekt K1A_W02 (+)

K1A_W03 (+)

K1A_U06 (++)

K1A_U20 (++)



wykonanie

projektu


K1A_U12 (+)



wykonanie

projektu

projekt K1A_U08 (+)

K1A_U09 (+)

K1A_U12 (+)



30




19. Egzamin: nie








1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/270

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/270





27. Uwagi:









9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr hab. inż. Janusz Ćwiek, prof. PŚ




15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: wybrane przedmioty kierunkowe i specjalnościowe,

ma wiedzę z zakresu inżynierii ruchu

16. Cel przedmiotu: przygotowanie studenta do egzaminu dyplomowego oraz uzyskanie przygotowania do

poprawnego pod względem merytorycznym, formalnym i redakcyjnym opracowania treści projektu inżynierskiego.



sprawdzenia

efektu kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów


eksploatacji pojazdów

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium

K1A_W08 (+)

K1A_W10 (+)

K1A_W22 (+)



kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium

K1A_U01 (++)

K1A_K02 (+)

3 potrafi zdefiniować założenia projektowe, dokonać

opracowania materiałów źródłowych i zna zasady

stosowania odsyłaczy do literatury

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium

K1A_W24 (+)

K1A_U06 (++)

4 potrafi rozwiązywać proste zadania projektowe z zakresu

obiektów budowlanych infrastruktury kolejowej

kolokwium

pisemne,

prezentacje

multimedialne

seminarium

K1A_U09(++)

K1A_U14(++)

K1A_U16(++)

K1A_U19(++)

K1A_U21(++)

K1A_U26(++)

5 prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z

wykonywaniem zawodu inżyniera transportu

kolokwium

pisemne

seminarium

K1A_K05(++)

6 ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni

technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i

przekazywania społeczeństwu - m.in. poprzez środki

masowego przekazu - informacji i opinii dotyczących

osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżyniera

transportu

kolokwium

pisemne

seminarium

K1A_K07(++)



30

Treści kształcenia: Planowanie badań, metoda opracowania i prezentowania wyników badań, systemowy opis transportu, podaż, popyt i

cena równowagi rynkowej, czynnik produkcji w procesie gospodarowania, postulaty transportowe oraz metody ich

pomiarów, modele prognozowania zjawisk ilościowych, elementy projektowania dróg transportowych.

19. Egzamin: nie


Aktualna literatura z zakresu przedmiotów kierunkowych i specjalnościowych.

21. Literatura uzupełniająca: 1. Prezentacje multimedialne, materiały pomocnicze, materiały branżowe pozyskane za pośrednictwem internetu.

2. Prace dyplomowe zrealizowane w Katedrze.




1 Wykład /

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt /

5 Seminarium 30/105

6 Inne /

Suma godzin 30/105





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: STEROWANIE RUCHEM KOLEJOWYM 2. Kod przedmiotu: MK_161







9. Semestr: 6






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: transport kolejowy, podstawy inżynierii ruchu,

16. Cel przedmiotu: Zapoznanie się studentów z problematyką sterowania ruchem kolejowym



sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 zna urządzenia sterowania ruchem kolejowym egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_W10(+)

K1A_W17(++)

2 zna zasady prowadzenia ruchu na stacji i szlaku kolejowym egzamin

(cz. pisemna)


K1A_U27(+)

3 potrafi ocenić i wybrać odpowiednie rozwiązanie systemu

sterowania ruchem

egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_U27(+)

K1A_K02(+)

4 zna zasadę i sposób działania urządzeń sterowania ruchem

kolejowym

egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_K02(+)

K1A_U27(+)

5 zna sposoby zapewniania bezpieczeństwa systemów

sterowania ruchem

egzamin

(cz. pisemna)

wykład K1A_K02(+)

K1A_U20(+)



30 30

Treści kształcenia: Wykład: Zasady prowadzenia ruchu na stacji i szlaku kolejowym, przebiegi sprzeczne i niesprzeczne, zagadnienia

sygnalizacji kolejowej. Ręczne, mechaniczne i elektromechaniczne systemy sterowania ruchem kolejowym.

Przekaźnikowe, hybrydowe i komputerowe systemy sterowania ruchem kolejowym. Liniowe systemy sterowania

ruchem kolejowym, systemy ssp, ERTMS, ETCS i GSM-R. Skrzyżowania jednopoziomowe z drogami kołowymi

Laboratorium: Systemy oddziaływania tor-pojazd, systemy ATP. Układy kontroli niezajętości, napędy

zwrotnicowe, przekaźniki kolejowe, powrotna sieć trakcyjna, sygnalizatory świetlne.

19. Egzamin: tak


1. Dąbrowa-Bajon M.: Podstawy sterowania ruchem kolejowym. WPW, 2002;

2. Dyduch J., Kornaszewski M.: Systemy sterowania ruchem kolejowym, Wydawnictwo Politechniki Radomskiej,

2007;


1. Dz.U. nr 172, poz. 1444 Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 18 lipca 2005 w sprawie ogólnych

warunków prowadzania ruchu kolejowego i sygnalizacji




1 Wykład 30/12

2 Ćwiczenia /


4 Projekt /

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/72





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TRAKCJA ELEKTRYCZNA 2. Kod przedmiotu: MK_162







9. Semestr: 7


11. Prowadzący przedmiot: dr inż. Jerzy Wojciechowski





Studia wyższe, znajomość zagadnień kolejowych w Polsce i na świecie

16. Cel przedmiotu:

Przedmiot ma za zadanie zapoznanie uczestników studiów z zagadnieniami systemów trakcji elektrycznej, ze

szczególnym uwzględnieniem krajowego systemu kolejowego DC



sprawdzenia

efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do efektów


1 posiada umiejętność widzenia problemów systemu

transportu kolejowego przez pryzmat całego systemu

transportowego.

kolokwium wykład

K1A_W19 (++)

K1A_W04 (++)

2 posiada umiejętność myślenia analitycznego i

podejmowania efektywnych decyzji w przypadku

rozwiązywania problemów ruchowych.

kolokwium wykład

K1A_U16 (++)

K1A_U27 (++)

3 zna zasady funkcjonowania urządzeń i aparatów

automatyki podstacji trakcyjnych. kolokwium wykład

K1A_W10 (+)

K1A_W07 (++)

4 potrafi identyfikować negatywne oddziaływania trakcji na

otoczenie techniczne i środowiskowe. kolokwium wykład

K1A_W21 (++)

K1A_U24 (+)

5 potrafi tworzyć aplikacje programowa do analizy stopnia

oddziaływania podstacji trakcyjnej na parametry energii

elektrycznej systemu energetyki zawodowej. kolokwium wykład

K1A_W11(++)

K1A_W22 (++)

K1A_U12 (+)

K1A_K02 (+)



15 15

Treści kształcenia: Treść wykładu obejmuje problematykę sieci trakcyjnej jezdnej górnej i dolnej oraz konstrukcji wsporczych.

Omówione są struktury i podziały sieci łańcuchowych oraz sekcjonowanie sieci trakcyjnych, wpływ warunków

klimatycznych na sieć jezdną, współpraca pantografu z siecią. Sieć powrotna analizowana jest z uwagi na

ciągłość obwodu elektrycznego prądów trakcyjnych.

W ramach wykładu omówione są zagadnienia prądów błądzących, ich oddziaływania, ograniczenia i eliminacji.

Problem odróżniania zwarć od prądów rozruchu pojazdów. Przedstawione jest oddziaływanie trakcji na system

elektroenergetyki zawodowej, tj. spadki napięcia, wahania napięcia, składowe harmoniczne, współczynnik mocy,

współczynniki THD i TDD (ocena odkształceń za pomocą oprogramowania komputerowego). Zastosowanie

filtrów pasywnych i aktywnych. Powstawanie i oddziaływanie zakłóceń na systemy automatyki i sterowania-

zakłócenia elektromagnetyczne (wyższe pasma częstotliwości).

19. Egzamin: nie


1. A. Szeląg: Zagadnienia analizy i projektowania systemu trakcji elektrycznej prądu stałego z zastosowaniem

techniki modelowania i symulacji. WPW, Warszawa, 2002 r.


1. Polska Norma PN-75/E-06073. Przekształtniki półprzewodnikowe z komutacją zewnętrzną.




1 Wykład 15/15

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/35

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/50





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: TRANSPORT KOLEJOWY 2. Kod przedmiotu: MK_163







9. Semestr: 5







16. Cel przedmiotu: zapoznanie z podstawową terminologią kolejową, aktualnym poziomem rozwoju kolei w

Polsce, Europie i na świecie oraz problemami związanymi z rozwojem i funkcjonowaniem transportu kolejowego

17. Efekty kształcenia: Nr Opis efektu kształcenia Metoda

sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 wymienia i identyfikuje podstawową terminologię kolejową egzamin

wykład K1A_W10(+)

K1A_W21(+)

K1A_U10(+)

2 rozpoznaje, rozróżnia oraz definiuje elementy i części pojazdów

kolejowych, a także infrastruktury kolejowej

egzamin

wykład K1A_W10(+)

K1A_W15(+)

K1A_W17(+)


nowoczesnego transportu kolejowego

egzamin

wykład K1A_W10(+)

K1A_W12(+)

K1A_W22(+)




uzasadniać opinie

wykonanie

projektu


K1A_U20(+)


transportowych oraz sposoby jej zwiększania z uwzględnieniem

pojawiających się problemów

wykonanie

projektu

projekt K1A_K06(+)


kolejowego

wykonanie

projektu

projekt K1A_U16(++)

7 potrafi pracować indywidualnie wykonanie

projektu


8 potrafi indywidualnie przygotować i przedstawić projekt

poświęcony wynikom przeprowadzonych przez siebie badań

wykonanie

projektu

projekt K1A_U08(++)

K1A_U09(+++)



30 30

Treści kształcenia: Wykład: zarys kolejowego procesu przewozowego, drogi kolejowe i ich elementy składowe oraz zasady ich

utrzymania i naprawy, urządzenia sterowania ruchem kolejowym, wagony kolejowe towarowe i osobowe, pojazdy

trakcyjne spalinowe, elektryczne i parowe, a także kolejowe pojazdy pomocnicze, zasady prowadzenia ruchu

pociągów na szlakach i stacjach, technologię pracy manewrowej, technologię kombinowanych procesów

transportowych z udziałem transportu kolejowego.

Projekt: Wstępne założenia projektu modernizacji stacji kolejowej z uwzględnieniem: ; parametrów techniczno-

eksploatacyjnych; aktualnej roli i specjalizacji; aktualnie eksploatowanych pojazdów kolejowych i nowoczesnych

rozwiązań technicznych.

19. Egzamin: tak

20. Literatura podstawowa: 1. Cywiński B.: Encyklopedia kolejnictwa. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1966,

2. Załoga E.: Trendy w transporcie lądowym Unii Europejskiej, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytety

Szczecińskiego,Szczecin 2013

3. Basiewicz T., Gołaszewski A., Rudziński L.: Infrastruktura transportu. Oficyna Wydawnicza Politechniki



1. Instrukcja o prowadzeniu ruchu pociągów Ir-1 (R-1) obowiązuje od 1 listopada 2015 r. PLK S.A.

2. Instrukcja sygnalizacji Ie-1 (E-1), PLK S.A.

3. Wytyczne techniczne budowy urządzeń sterowania ruchem kolejowym Ie-4, PLK S.A.




1 Wykład 30/20

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 30/60

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 60/80





27. Uwagi:


1. Nazwa przedmiotu: UTRZYMANIE POJAZDÓW SZYNOWYCH 2. Kod przedmiotu: MK_164







9. Semestr: 7






15. Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne: transport kolejowy, certyfikacja w transporcie

kolejowym, diagnostyka w transporcie kolejowym

16. Cel przedmiotu: zapoznanie z ogólnymi zasadami utrzymania i naprawy wagonów i pojazdów trakcyjnych



sprawdzenia efektu

kształcenia

Forma

prowadzenia

zajęć

Odniesienie do

efektów

dla kierunku

studiów

1 rozpoznaje, rozróżnia oraz definiuje podstawowe uszkodzenia

pojazdów szynowych i ich elementów

kolokwium

sprawozdania

wykład

projekt

K1A_W10(++)

K1A_W09(+)

K1A_W11(+)

K1A_W08(+)

K1A_U15(+)

2 posiada wiedzę z zakresu ogólnych zasad utrzymania pojazdów

szynowych

kolokwium

sprawozdania

wykład K1A_W08(+)

K1A_W10(+)

K1A_U16(++)


transportowych oraz zna sposoby rozwiązywania problemów

sprawozdania projekt K1A_K04(+)

K1A_U06(+)

K1A_U11(+)

4 potrafi dobrać odpowiednie środki do realizacji czynności

związanych z utrzymaniem poj.szyn.

sprawozdania projekt K1A_U15(++)

5 potrafi pracować indywidualnie i w grupie sprawozdania projekt K1A_U05(+)



15 15

Treści kształcenia: Wykład: ogólne zasady eksploatacji, utrzymania i naprawy pojazdów trakcyjnych, ogólne cechy nowoczesnych

pojazdów trakcyjnych, zasady gospodarki trakcyjnej, dokumentacja systemu utrzymania

Projekt: rozpoznawanie, rozróżnianie oraz definiowanie podstawowych uszkodzeń pojazdów szynowych i ich

elementów, praktyczne zasady utrzymania pojazdów szynowych, dokumentacja DSU

19. Egzamin: nie

20. Literatura podstawowa: Romaniszyn, Z., Wolfram, T.: Nowoczesny tabor szynowy. Wydawnictwo specjalne IPSz, Kraków 1997;

Gruszczyński, J.: Eksploatacja pojazdów szynowych. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1975.


1. Kowalski E.: Pojazdy trakcyjne. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1984,

2. Cywiński B.: Encyklopedia kolejnictwa. Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1966.




1 Wykład 15/15

2 Ćwiczenia /

3 Laboratorium /

4 Projekt 15/35

5 Seminarium /

6 Inne /

Suma godzin 30/50





27. Uwagi:

wydział transportu politechniki Śląskiej studia pierwszego ... · diagnostyka pojazdów...

Documents