y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα...

77
1 Άραγε αριστερά γυρίζει η γη ; «…Μ’ αυτούς τους νεφοπρίγκηπες κι ο Ποιητής πώς μοιάζει! Που τ’ αναγέλια δέχεται , τις μπόρες και γελά Σαν ξένος μέσ’ στον κόσμο αυτόν που γύρω του καγχάζει Σκοντάφτει απ’ τα γιγάντια του φτερά σαν περπατά!» Ch. Baudelaire , « L’ albatross »

Upload: others

Post on 23-Jul-2020

4 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

Page 1: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

1

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquohellipΜrsquo αυτούς τους νεφοπρίγκηπες κι ο Ποιητής πώς μοιάζειΠου τrsquo αναγέλια δέχεται τις μπόρες και γελάΣαν ξένος μέσrsquo στον κόσμο αυτόν που γύρω του καγχάζειΣκοντάφτει απrsquo τα γιγάντια του φτερά σαν περπατάraquo Ch Baudelaire laquo Lrsquo albatross raquo

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έτσι απλά ως χαριτωμένο αστείο ως παιχνίδι παιδικού ερασιτεχνισμού ωςένα πείραμα ότι το σχολείο μπορεί να είναι laquoκαι έτσιraquo αρχίσαμε να γράφουμεστίχους ιστορίες να ζωγραφίζουμε και να τραγουδάμε Αυτοσχεδιάσαμε Στην αρχή έμοιαζε κάπως κωμικό επιπόλαιο Στη συνέχεια όμως έγινε μέροςτης καθημερινότητάς μας Συζητούσαμε στα διαλείμματα στους δρόμους στασπίτια μας για ποίηση για ζωγραφική για δημιουργία Το ξέρουμε πως μιλώντας για ποίηση για μουσική ή για τέχνη γενικά μιλάμεγια κάτι πολύ σοβαρό και απέχουμε πολύ από τα laquoεδάφηraquo τους Όμως ήρθανανάμεσα στις κουβέντες μας στις λέξεις στις μικροασχολίες μας Κρύφτηκαν κάτωαπό τις διδακτέες και εξεταστέες ύλες Ανάμεσα στις καθημερινές μας ασκήσειςστις σελίδες των τετραδίων μας Οι έννοιες αυτές μας έγιναν πιο οικείες Τιςαγαπήσαμε περισσότερο Κι όταν κάποια δημιουργία εισβάλλει στην τάξη γιαερμηνεία ή σχολιασμό τα αντικλείδια της μοιάζουν ευκολότερα Πέρα όμως απrsquo τις ερασιτεχνικές μας δημιουργίες που παρεμπιπτόντως κάποιεςβραβεύτηκαν και μας έδωσαν φτερά νιώσαμε τον χώρο του σχολείου πιο φιλόξενοκαι ενδιαφέροντα Ξέρουμε ότι και αύριο θα μιλήσουμε για λέξεις για στίχους γιαχρώμα για ρυθμό και τραγούδι Αγαπήσαμε σιγά-σιγά όλα τα μαθήματα ΤαΜαθηματικά τη Φυσική τα Θρησκευτικά τη Φιλοσοφία Ανακαλύψαμε σε αυτάυλικό για σκέψη και έκφραση Αυτό το όμορφα αστείο παιχνίδι μας οδήγησε στη διαπίστωση πως σχολείο δενείναι μόνο οι εισαγωγικές εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο στην εξοικείωση με τηνκαλλιτεχνική οπτική των πραγμάτων και στο βιβλίο που έχετε στα χέρια σας

Ευχαριστούμε ιδιαίτερα το Δήμο Πατρέων και συγκεκριμένα τον ΑντιδήμαρχοΠαιδείας Διαφάνειας και Ηλεκτρονικής Διαβούλευσης κ Ανδα Φίλια για τηνοικονομική αρωγή που μας προσέφερε αλλά και όλους όσους άμεσα ή έμμεσα μαςβοήθησαν στις προσπάθειές μας Οι μαθητές

Συντόνισαν την προσπάθεια των μαθητών και επιμελήθηκαν τις δημιουργίες τους οι φιλόλογοι καθηγητές του σχολείου

Ειρήνη Μπόμπολη - Γιώργος Κότσανης

3

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τσάκωνα Αντωνία Φερτάκης ΔιαμαντήςΤάτση Σπυριδούλα Σπυροπούλου ΕλένηΣτρατόγιαννη Χρηστίνα Μπακάλης ΝικόλαοςΤσουκαλάς Νικόλαος Γκίνος ΜιχαήλΜυλωνά Κατερίνα Γεωργοπούλου Κατερίνα

Όλα τα συνοδευτικά των κειμένων ζωγραφικά έργα είναιδημιουργίες των μαθητών του 3ου ΓΕΛ Συγκεκριμένα το

laquo χρωστήρα raquo αξιοποίησαν οι παρακάτω μαθητές

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Μέχρι να ανατείλει ο ήλιος

Σκέψεις πολλέςσκέψεις βουβέςΜέχρι πότε Και η άνοιξη αργεί να έρθειστον αιμόφυρτο κόσμοΟ ήλιος κρύφτηκεπίσω απrsquo τους καπνούς και τα όπλαΚαι το όνειρο σταματά να υπάρχειΚαι το παιδί σταματά να ονειρεύεται

Θλίψη και πόνοςΑλλά ξεχάσαμε το νέοΟι νέοι θυμούνταιhellipΚαι οι μεγάλοι ριγούν

Βροχή οι πέτρες στο δολοφόνοΒροχή οι πέτρες στην εξουσίαΒροχή οι πέτρες στον αθώοΑλλά ξεχάσαμε το νέο hellip

Με αίμα γράφεται η ελπίδαΤο όνειρο φαντάζει αστέριΟ ήλιος φαντάζει αδικίαΤο μίσος φαντάζει ανάγκηhellip

Το παιδί έφυγε πριν τον πατέραΤο όνειρο φεύγει μαζί με το παιδίΚαι η αγάπη γονατίζειΜέχρι να έρθει και πάλι η αυγή hellip

1ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2009

5

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑΘήραμα ή Θηρευτής

Ήταν ωραία η πόλη χτες το βράδυμέσα στο πέπλο της νύχταςΈνα κρεμασμένο φεγγάρι στον ουρανόΤριγύρω του λαμπάκια που τρεμόπαιζανΚαι παντού η μαγεία

ΗσυχίαΕίμαι μόνη και η απορία παραμένειΣτέκεται και σε κοιτάΠαραμονεύει στην γωνίαhellipΘήραμα ή θηρευτής με ρωτά

Μα σα θα γίνω θήραμαμια ζωή δίκαια θα έχωΘα με πατάνε θα με κυνηγάνεΚαι θα με τρώνε οι δυνατοί

Μα να δεχτώ να σκοτώσωΣτο χάος της κοινωνίας να επιβιώσωΝα κυνηγώ και θηρευτής να γίνω

1ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μοιραία συνάντηση

Έφυγες

Έφυγα

Κι ο άνεμος κόπασε κάπως

Μειώθηκαν οι χτύποι της καρδιάς

Ήρθες

Ήρθα

Μοιραία συνάντηση

Κακό μου κάνει να σε βλέπωhellip

Στο λοξοδρομημένο ρυάκι το ξεραμένο

Πάλι κυλά δηλητήριο hellip

2ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

7

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Αναστοχασμός

Ένα απέραντο γιατίστοιχειώνει του μυαλού τα βάθηΣκοτάδι μοναξιά κι απόγνωσηστην κάθε μου κίνησηΚαι το δωμάτιο άδειο δίχωςένα παράθυρο Δίχως μία ακτίνα φωτόςνrsquo ανοίγει καινούριες ελπίδεςΝα πνέει καινούριες ιδέες

Μόνο μία μία μόνο σκυθρωπή σκιάΦαίνεται μέσα στο αχανές δωμάτιοΣκυφτή θολή θλιμμένηΤου μαύρου αγνώστου

Τι να περιμένει κανείςΟι ελπίδες για το μέλλον καίγονταιΠαρόν και παρελθόν υποτάσσονταιστην αιώνια σιωπή

Από εδώ και πέρα περπατάς μόνοςΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλόξενη χώραΑγκομαχάς να επιβιώσειςμέσα στη χαώδη κατάστασηκαι στον κυκεώνα των αντιλήψεωνπου σε ακυρώνουνΜη γνωρίζοντας τι θα σου ξημερώσει

Απλά πορεύεσαι

3ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Ελιές στον άνεμο

laquoΔέντρο θα στέκομαι όμοια να κοιτάζω τη θάλασσα ή τον ουρανό γαλάζιοraquo

ΚΚαρυωτάκηςΦύλλα ελιάς τον άνεμο πλημμυρίζουνΈναν άνεμο κλέφτη της άγιας εχθρότηταςΣύντροφός του η θάλασσα της αναταραχήςΦύλλα ιερής ελιάς αιώνια μας λούζουν

Ομίχλη στον σκοτεινό λόφο με τις ελιέςΟμίχλη ολόγυρα παντού μέσα κι έξωΚι αυτές οι ελιές μπροστά μου κυνηγημένεςΑπό τον μανιακό τυχοδιώκτη αγέρα

Συμπαραστέκονται σε μέρες θλίψηςΣιγοψιθυρίζουν χαμένα μυστικάΝα ξεχαστείς σε προστάζουν απρόσωπαΚαι γίνεσαι φίλος τους όταν η φιλίαμες στη μαύρη βάρκα του Χάρου ταξιδεύει

Ω συ θείο δώρο της ΘεάςΤην καρδιά κέρδισες της ΑθήναςΈχασε το γλυκό άγγιγμα του νερούΜα της ελιάς η πικρή σοφία έμεινε

Θαλασσοταραχή τον άνεμο ταράζειΚι αυτός απρόσμενα τις ελιές πειράζειΤον κόσμο όλο ξεσηκώνει φουντώνονταςΧορός η συμπαράσταση σrsquo αρχαίες μελωδίες

Πέφτουν τ άγια φύλλα νωχελικό χάδιΜα προπαντός βασιλικά μας στεφανώνουνΚαι από κάτω τους ηδέως μας πνίγουν

Τιμητικός έπαινος στο Δελφικόδιαγωνισμό ποίησης 2010

9

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Βίβλος

Πτώσις

Ενθύμηση του χρόνουΤόση που κανείς δε θυμάται

Σαν την πνοή ενός παιδιούΣαν το χαμόγελο στο δρόμοΣαν τη στάλα της βροχήςΣαν το μικρό αστέρι του ουρανού

Έλευσις

Και το παιδί φυσάει δυνατάΚαι το χαμόγελο είναι έρωταςΚαι η βροχή σημαίνει ξαστεριάΚαι τrsquo αστέρι είναι θάνατος

Ενθύμηση του κόσμουΔυνατή που κανείς δε θυμάται

Γένεσις

Και σε μια λάμψη μαγικήΣτου ήλιου την ανατολήΈνα παιδίΑνόητα ρωτάει

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τιμητικός έπαινος σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ

Έρωτας

Έρωτας Θεός

Βέλος που τη λογική χτυπάει

Φωνές γέλια και ευωδιές σκορπίζει

Ο Έρωτας ο δίκοπος ο μαγικός και ο άπιαστος

Έρωτας Θεός

Στην άκρη του γιαλού ένα κορίτσι στέκει

Το μαύρο της το δάκρυ πυκνό πέφτει στο κύμα

Χάθηκε η μορφή της μαζί με αυτόν που αγαπάει

Αγάπη

Άνοιξη που πλημμυρίζει την καρδιά μουΜέρα βροχερή μα στην ψυχή μου λιακάδαΠέφτουν τα φύλλα χάνονται στους πέντε ανέμουςΚαι το αεράκι που φυσά μες στην ψυχή μου ανθίζει

Βότσαλα ροδοπέταλα είναι όλα μες το νου μουΚι ένα αστέρι ολόλαμπρο βγαίνει στο μέτωπό μουΚαι τι είναι αυτό που με πετά στα σύννεφα της φαντασίας

Είναι ο ξανθός μου άγγελος που παίζει και γελάειhellipΔος μου το χέρι σου και πάμε στο φεγγάρι

11

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Δέντρο που καίγομαι

Δέντρο είμαι μέσα στη φωτιά

Και καίγομαι

Το νερό μέσα μου εξατμίζεται

Ανύπαρκτη ύπαρξή μου θα πολεμάς

Και σε κάθε σπιθαμή του ήλιου οι ηλιαχτίδες

Θα περνούν μέσα από τι φυλλωσιές ξανά

Η ζωή θα ξαναγεννιέται πάλι και ρυάκια

Θα χαϊδεύουν τις νέες ρίζες μου στο νέο ακρογιάλι

Το πνεύμα μου αδειάζει μες στο μανιασμένο αέρα

Παρασύρεται μακριά σε τόπους μακρινούς

Ελπίζω στη δική σου προσμονή

Ήδη ακούω τη φωνή σου

Άπλωσε τα φτερά και χαμογέλα μου

Νοσταλγικά σε περιμένω

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μορφή

Άστρα από το φως σας παντοτινό φωτίζομαι

Μια αχτίδα σεληνόφως απόψε εδώ δανείζομαι

Το σώμα μου να λούσει στον πυρήνα μου να φτάσει

Σπιθαμή προς σπιθαμή τα μυστικά μου νrsquo αντιγράψει

Φως μυστήριο λαμπρό φεύγει από μένα για δρόμο μακρύ

Σε σένα να rsquoρθει μορφή αγνή ξάστερη που κάτι καρτερεί

Ως θείο σκήπτρο βασιλιά την ύπαρξή μου να δεχτείς

Και κάποτε μετά από χρόνια πολλά ελπίζω να με θυμηθείς

Και σε βράδια ωραία δροσερή στον ύπνο μου να ξαναρθείς

13

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Αιωνιότης

Χάλασε ο ουρανόςΚι η γης εχάθηΨάχνοντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Στέρεψαν οι θάλασσεςΚι ο ήλιος πάγωσεΘρηνώντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Ας σε είχα μια στιγμήΚι ας πέθαινα μετάΜόνο μια αιωνιότητα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Οι βέβηλοι

Σήμερα έδυσε ο ήλιος πιο νωρίςΧάθηκε και ο χρυσός ο δρόμοςΤον είχαν διαλύσει οι βέβηλοι

Περιπλανήθηκα στα σοκάκια της ιστορίαςΣτου παρελθόντος την άγνωστη ομορφιάΕκεί που ένα φύλλο αναδύεταιστην σιωπηλή άβυσσο του χρόνου

Της γαλήνης η πληγή δεν ησυχάζειΚαι των ηρώων η φωνή δεν αντηχεί Και μείς αφήσαμε το πάθος να δαμάζειτο πνεύμα την καρδιά τη λογική

Μας ζάλισαν οι στίχοιΠαράκρουση μουσικής παραφωνίας

Φωνάζουν αυτοίhellip Μα ποιος ακούειΑκούμεhellip Και ποιος νοιάζεται

Δεν είμαστε εμείς της ιστορίας οι ένοχοιΔεν είμαστε οι βέβηλοιΚαθησυχάζουμε

Γυρίζω πίσω Ο ήλιος έχει δύσειΦεύγει χάνεται γρήγοραΩς ρίψασπις πολεμιστήςτης αέναης μάχης

Κι όμως το φως μας έπνιξεΠαιχνίδι του χρόνου έπεταιΠαιχνίδι της ψυχής μαςhellip

15

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥΤο μαύρο τριαντάφυλλο

Αυτό είναι το τέλος όλων των ελπίδωνΓια να χάσει η πίστηΝα σταματήσει η αθωότηταΝα γίνεις κάτι σαν εμένα Αυτή η ημερομηνία των ελπίδωνΓια να έχω ότι αποζητούσαΑυτή η ζωή ασυγχώρητηΘrsquo αρχίσει και θα τελειώσει γεμάτη ελπίδες

Ξυπνήσαμε αυτό το πρωίΓια να δούμε ένα μαύρο τριαντάφυλλο να γεννιέταιΆγγελοι πέφτουν πρώτοιμα ακόμα βρίσκομαι εδώ μόνηενώ εκείνοι ζωγραφίζουν δίπλα απrsquo το βασίλειό μου

Στους ουρανούς η μάσκα μου θα τραγουδάει πένθιμαΛιοντάρι δίχως πρόσωπο θα φαντάζει η μελωδίαΒασίλισσας ουρλιαχτό που έχασε το θρόνο τηςΕυχή θανάτου χωρίς αντίτιμο

Τέλος των ελπίδωνΤέλος της αγάπης τέλος του χρόνουΤο τέλος αρχίζει με την αθωότηταΤο θάνατο μιας ψυχήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Όνειρα

Τα όνειρα μοιάζουν με στάχτηΑπό σβησμένα αποτσίγαραhellipΣβήνονται ξεχνιούνται με τα χρόνιαΚαι πάλι οι στάχτες ξαναγεννιούνταιhellip

Τα όνειρα μοιάζουν με θησαυρούςΠάντα θα ψάχνονται και θrsquo αρμενίζουνως τα πέρατα της οικουμένηςγια να κατακτηθούν

Τα όνειρα είναι ο τρελός χορός των νεράιδωνΜε τα μαλλιά ξέπλεκαΉ χορός των παιδιών την άνοιξη του Χειμώνα

Τα όνειρα θαρρεί κανείς δεν μπορούν να πιαστούνΠώς τα σβησμένα αποτσίγαραΤα πήρε ο άνεμος στο βίαιο πέρασμά του

Όμως τα όνειρα βαθιά αιώνια και ζωντανάμένουν Σκεπάζουν το σύμπαν και τrsquo αστέριαΤα βοηθούν να πραγματοποιηθούν

Μα για μια στιγμήΜήπως τα όνειρα είμαστε οι ίδιοι εμείςΑπλοί και θνητοί άνθρωποι εμείςΖωντανεύουμε τα όνειραhellip

17

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκιά ή μούσα

Μπήκε και αυτή η εποχή και με βρήκε μόνηΒαρέθηκα να κυνηγώ το άπιαστοΑν είναι να rsquoρθει θα rsquoρθει

Μια ευχή κρατώ και τρέχω μόνη μου στον ουρανόΜια μέρα θα φύγω από εκείΚι ελπίζω να μη χαθεί η ευχή

Άραγε υπάρχει αυτός που με εμπνέει να γράψωΉ είναι μια σκιά που αν φυσήξει θα τη χάσω

Δεν ξέρω αν θα έρθεις δεν ξέρω αν υπάρχειςΜόνο στα όνειρά μου ζωγραφιές μου φτιάχνεις

Σε φαντάζομαι κάτι όμορφο διαφορετικό μοναδικόΜα αν είσαι αέρας και χαθείς στο πέρας τότεΘα πρέπει να μάθω να ξυπνώ με τrsquo όνειρο σβηστόhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 2: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έτσι απλά ως χαριτωμένο αστείο ως παιχνίδι παιδικού ερασιτεχνισμού ωςένα πείραμα ότι το σχολείο μπορεί να είναι laquoκαι έτσιraquo αρχίσαμε να γράφουμεστίχους ιστορίες να ζωγραφίζουμε και να τραγουδάμε Αυτοσχεδιάσαμε Στην αρχή έμοιαζε κάπως κωμικό επιπόλαιο Στη συνέχεια όμως έγινε μέροςτης καθημερινότητάς μας Συζητούσαμε στα διαλείμματα στους δρόμους στασπίτια μας για ποίηση για ζωγραφική για δημιουργία Το ξέρουμε πως μιλώντας για ποίηση για μουσική ή για τέχνη γενικά μιλάμεγια κάτι πολύ σοβαρό και απέχουμε πολύ από τα laquoεδάφηraquo τους Όμως ήρθανανάμεσα στις κουβέντες μας στις λέξεις στις μικροασχολίες μας Κρύφτηκαν κάτωαπό τις διδακτέες και εξεταστέες ύλες Ανάμεσα στις καθημερινές μας ασκήσειςστις σελίδες των τετραδίων μας Οι έννοιες αυτές μας έγιναν πιο οικείες Τιςαγαπήσαμε περισσότερο Κι όταν κάποια δημιουργία εισβάλλει στην τάξη γιαερμηνεία ή σχολιασμό τα αντικλείδια της μοιάζουν ευκολότερα Πέρα όμως απrsquo τις ερασιτεχνικές μας δημιουργίες που παρεμπιπτόντως κάποιεςβραβεύτηκαν και μας έδωσαν φτερά νιώσαμε τον χώρο του σχολείου πιο φιλόξενοκαι ενδιαφέροντα Ξέρουμε ότι και αύριο θα μιλήσουμε για λέξεις για στίχους γιαχρώμα για ρυθμό και τραγούδι Αγαπήσαμε σιγά-σιγά όλα τα μαθήματα ΤαΜαθηματικά τη Φυσική τα Θρησκευτικά τη Φιλοσοφία Ανακαλύψαμε σε αυτάυλικό για σκέψη και έκφραση Αυτό το όμορφα αστείο παιχνίδι μας οδήγησε στη διαπίστωση πως σχολείο δενείναι μόνο οι εισαγωγικές εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο στην εξοικείωση με τηνκαλλιτεχνική οπτική των πραγμάτων και στο βιβλίο που έχετε στα χέρια σας

Ευχαριστούμε ιδιαίτερα το Δήμο Πατρέων και συγκεκριμένα τον ΑντιδήμαρχοΠαιδείας Διαφάνειας και Ηλεκτρονικής Διαβούλευσης κ Ανδα Φίλια για τηνοικονομική αρωγή που μας προσέφερε αλλά και όλους όσους άμεσα ή έμμεσα μαςβοήθησαν στις προσπάθειές μας Οι μαθητές

Συντόνισαν την προσπάθεια των μαθητών και επιμελήθηκαν τις δημιουργίες τους οι φιλόλογοι καθηγητές του σχολείου

Ειρήνη Μπόμπολη - Γιώργος Κότσανης

3

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τσάκωνα Αντωνία Φερτάκης ΔιαμαντήςΤάτση Σπυριδούλα Σπυροπούλου ΕλένηΣτρατόγιαννη Χρηστίνα Μπακάλης ΝικόλαοςΤσουκαλάς Νικόλαος Γκίνος ΜιχαήλΜυλωνά Κατερίνα Γεωργοπούλου Κατερίνα

Όλα τα συνοδευτικά των κειμένων ζωγραφικά έργα είναιδημιουργίες των μαθητών του 3ου ΓΕΛ Συγκεκριμένα το

laquo χρωστήρα raquo αξιοποίησαν οι παρακάτω μαθητές

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Μέχρι να ανατείλει ο ήλιος

Σκέψεις πολλέςσκέψεις βουβέςΜέχρι πότε Και η άνοιξη αργεί να έρθειστον αιμόφυρτο κόσμοΟ ήλιος κρύφτηκεπίσω απrsquo τους καπνούς και τα όπλαΚαι το όνειρο σταματά να υπάρχειΚαι το παιδί σταματά να ονειρεύεται

Θλίψη και πόνοςΑλλά ξεχάσαμε το νέοΟι νέοι θυμούνταιhellipΚαι οι μεγάλοι ριγούν

Βροχή οι πέτρες στο δολοφόνοΒροχή οι πέτρες στην εξουσίαΒροχή οι πέτρες στον αθώοΑλλά ξεχάσαμε το νέο hellip

Με αίμα γράφεται η ελπίδαΤο όνειρο φαντάζει αστέριΟ ήλιος φαντάζει αδικίαΤο μίσος φαντάζει ανάγκηhellip

Το παιδί έφυγε πριν τον πατέραΤο όνειρο φεύγει μαζί με το παιδίΚαι η αγάπη γονατίζειΜέχρι να έρθει και πάλι η αυγή hellip

1ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2009

5

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑΘήραμα ή Θηρευτής

Ήταν ωραία η πόλη χτες το βράδυμέσα στο πέπλο της νύχταςΈνα κρεμασμένο φεγγάρι στον ουρανόΤριγύρω του λαμπάκια που τρεμόπαιζανΚαι παντού η μαγεία

ΗσυχίαΕίμαι μόνη και η απορία παραμένειΣτέκεται και σε κοιτάΠαραμονεύει στην γωνίαhellipΘήραμα ή θηρευτής με ρωτά

Μα σα θα γίνω θήραμαμια ζωή δίκαια θα έχωΘα με πατάνε θα με κυνηγάνεΚαι θα με τρώνε οι δυνατοί

Μα να δεχτώ να σκοτώσωΣτο χάος της κοινωνίας να επιβιώσωΝα κυνηγώ και θηρευτής να γίνω

1ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μοιραία συνάντηση

Έφυγες

Έφυγα

Κι ο άνεμος κόπασε κάπως

Μειώθηκαν οι χτύποι της καρδιάς

Ήρθες

Ήρθα

Μοιραία συνάντηση

Κακό μου κάνει να σε βλέπωhellip

Στο λοξοδρομημένο ρυάκι το ξεραμένο

Πάλι κυλά δηλητήριο hellip

2ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

7

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Αναστοχασμός

Ένα απέραντο γιατίστοιχειώνει του μυαλού τα βάθηΣκοτάδι μοναξιά κι απόγνωσηστην κάθε μου κίνησηΚαι το δωμάτιο άδειο δίχωςένα παράθυρο Δίχως μία ακτίνα φωτόςνrsquo ανοίγει καινούριες ελπίδεςΝα πνέει καινούριες ιδέες

Μόνο μία μία μόνο σκυθρωπή σκιάΦαίνεται μέσα στο αχανές δωμάτιοΣκυφτή θολή θλιμμένηΤου μαύρου αγνώστου

Τι να περιμένει κανείςΟι ελπίδες για το μέλλον καίγονταιΠαρόν και παρελθόν υποτάσσονταιστην αιώνια σιωπή

Από εδώ και πέρα περπατάς μόνοςΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλόξενη χώραΑγκομαχάς να επιβιώσειςμέσα στη χαώδη κατάστασηκαι στον κυκεώνα των αντιλήψεωνπου σε ακυρώνουνΜη γνωρίζοντας τι θα σου ξημερώσει

Απλά πορεύεσαι

3ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Ελιές στον άνεμο

laquoΔέντρο θα στέκομαι όμοια να κοιτάζω τη θάλασσα ή τον ουρανό γαλάζιοraquo

ΚΚαρυωτάκηςΦύλλα ελιάς τον άνεμο πλημμυρίζουνΈναν άνεμο κλέφτη της άγιας εχθρότηταςΣύντροφός του η θάλασσα της αναταραχήςΦύλλα ιερής ελιάς αιώνια μας λούζουν

Ομίχλη στον σκοτεινό λόφο με τις ελιέςΟμίχλη ολόγυρα παντού μέσα κι έξωΚι αυτές οι ελιές μπροστά μου κυνηγημένεςΑπό τον μανιακό τυχοδιώκτη αγέρα

Συμπαραστέκονται σε μέρες θλίψηςΣιγοψιθυρίζουν χαμένα μυστικάΝα ξεχαστείς σε προστάζουν απρόσωπαΚαι γίνεσαι φίλος τους όταν η φιλίαμες στη μαύρη βάρκα του Χάρου ταξιδεύει

Ω συ θείο δώρο της ΘεάςΤην καρδιά κέρδισες της ΑθήναςΈχασε το γλυκό άγγιγμα του νερούΜα της ελιάς η πικρή σοφία έμεινε

Θαλασσοταραχή τον άνεμο ταράζειΚι αυτός απρόσμενα τις ελιές πειράζειΤον κόσμο όλο ξεσηκώνει φουντώνονταςΧορός η συμπαράσταση σrsquo αρχαίες μελωδίες

Πέφτουν τ άγια φύλλα νωχελικό χάδιΜα προπαντός βασιλικά μας στεφανώνουνΚαι από κάτω τους ηδέως μας πνίγουν

Τιμητικός έπαινος στο Δελφικόδιαγωνισμό ποίησης 2010

9

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Βίβλος

Πτώσις

Ενθύμηση του χρόνουΤόση που κανείς δε θυμάται

Σαν την πνοή ενός παιδιούΣαν το χαμόγελο στο δρόμοΣαν τη στάλα της βροχήςΣαν το μικρό αστέρι του ουρανού

Έλευσις

Και το παιδί φυσάει δυνατάΚαι το χαμόγελο είναι έρωταςΚαι η βροχή σημαίνει ξαστεριάΚαι τrsquo αστέρι είναι θάνατος

Ενθύμηση του κόσμουΔυνατή που κανείς δε θυμάται

Γένεσις

Και σε μια λάμψη μαγικήΣτου ήλιου την ανατολήΈνα παιδίΑνόητα ρωτάει

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τιμητικός έπαινος σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ

Έρωτας

Έρωτας Θεός

Βέλος που τη λογική χτυπάει

Φωνές γέλια και ευωδιές σκορπίζει

Ο Έρωτας ο δίκοπος ο μαγικός και ο άπιαστος

Έρωτας Θεός

Στην άκρη του γιαλού ένα κορίτσι στέκει

Το μαύρο της το δάκρυ πυκνό πέφτει στο κύμα

Χάθηκε η μορφή της μαζί με αυτόν που αγαπάει

Αγάπη

Άνοιξη που πλημμυρίζει την καρδιά μουΜέρα βροχερή μα στην ψυχή μου λιακάδαΠέφτουν τα φύλλα χάνονται στους πέντε ανέμουςΚαι το αεράκι που φυσά μες στην ψυχή μου ανθίζει

Βότσαλα ροδοπέταλα είναι όλα μες το νου μουΚι ένα αστέρι ολόλαμπρο βγαίνει στο μέτωπό μουΚαι τι είναι αυτό που με πετά στα σύννεφα της φαντασίας

Είναι ο ξανθός μου άγγελος που παίζει και γελάειhellipΔος μου το χέρι σου και πάμε στο φεγγάρι

11

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Δέντρο που καίγομαι

Δέντρο είμαι μέσα στη φωτιά

Και καίγομαι

Το νερό μέσα μου εξατμίζεται

Ανύπαρκτη ύπαρξή μου θα πολεμάς

Και σε κάθε σπιθαμή του ήλιου οι ηλιαχτίδες

Θα περνούν μέσα από τι φυλλωσιές ξανά

Η ζωή θα ξαναγεννιέται πάλι και ρυάκια

Θα χαϊδεύουν τις νέες ρίζες μου στο νέο ακρογιάλι

Το πνεύμα μου αδειάζει μες στο μανιασμένο αέρα

Παρασύρεται μακριά σε τόπους μακρινούς

Ελπίζω στη δική σου προσμονή

Ήδη ακούω τη φωνή σου

Άπλωσε τα φτερά και χαμογέλα μου

Νοσταλγικά σε περιμένω

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μορφή

Άστρα από το φως σας παντοτινό φωτίζομαι

Μια αχτίδα σεληνόφως απόψε εδώ δανείζομαι

Το σώμα μου να λούσει στον πυρήνα μου να φτάσει

Σπιθαμή προς σπιθαμή τα μυστικά μου νrsquo αντιγράψει

Φως μυστήριο λαμπρό φεύγει από μένα για δρόμο μακρύ

Σε σένα να rsquoρθει μορφή αγνή ξάστερη που κάτι καρτερεί

Ως θείο σκήπτρο βασιλιά την ύπαρξή μου να δεχτείς

Και κάποτε μετά από χρόνια πολλά ελπίζω να με θυμηθείς

Και σε βράδια ωραία δροσερή στον ύπνο μου να ξαναρθείς

13

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Αιωνιότης

Χάλασε ο ουρανόςΚι η γης εχάθηΨάχνοντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Στέρεψαν οι θάλασσεςΚι ο ήλιος πάγωσεΘρηνώντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Ας σε είχα μια στιγμήΚι ας πέθαινα μετάΜόνο μια αιωνιότητα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Οι βέβηλοι

Σήμερα έδυσε ο ήλιος πιο νωρίςΧάθηκε και ο χρυσός ο δρόμοςΤον είχαν διαλύσει οι βέβηλοι

Περιπλανήθηκα στα σοκάκια της ιστορίαςΣτου παρελθόντος την άγνωστη ομορφιάΕκεί που ένα φύλλο αναδύεταιστην σιωπηλή άβυσσο του χρόνου

Της γαλήνης η πληγή δεν ησυχάζειΚαι των ηρώων η φωνή δεν αντηχεί Και μείς αφήσαμε το πάθος να δαμάζειτο πνεύμα την καρδιά τη λογική

Μας ζάλισαν οι στίχοιΠαράκρουση μουσικής παραφωνίας

Φωνάζουν αυτοίhellip Μα ποιος ακούειΑκούμεhellip Και ποιος νοιάζεται

Δεν είμαστε εμείς της ιστορίας οι ένοχοιΔεν είμαστε οι βέβηλοιΚαθησυχάζουμε

Γυρίζω πίσω Ο ήλιος έχει δύσειΦεύγει χάνεται γρήγοραΩς ρίψασπις πολεμιστήςτης αέναης μάχης

Κι όμως το φως μας έπνιξεΠαιχνίδι του χρόνου έπεταιΠαιχνίδι της ψυχής μαςhellip

15

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥΤο μαύρο τριαντάφυλλο

Αυτό είναι το τέλος όλων των ελπίδωνΓια να χάσει η πίστηΝα σταματήσει η αθωότηταΝα γίνεις κάτι σαν εμένα Αυτή η ημερομηνία των ελπίδωνΓια να έχω ότι αποζητούσαΑυτή η ζωή ασυγχώρητηΘrsquo αρχίσει και θα τελειώσει γεμάτη ελπίδες

Ξυπνήσαμε αυτό το πρωίΓια να δούμε ένα μαύρο τριαντάφυλλο να γεννιέταιΆγγελοι πέφτουν πρώτοιμα ακόμα βρίσκομαι εδώ μόνηενώ εκείνοι ζωγραφίζουν δίπλα απrsquo το βασίλειό μου

Στους ουρανούς η μάσκα μου θα τραγουδάει πένθιμαΛιοντάρι δίχως πρόσωπο θα φαντάζει η μελωδίαΒασίλισσας ουρλιαχτό που έχασε το θρόνο τηςΕυχή θανάτου χωρίς αντίτιμο

Τέλος των ελπίδωνΤέλος της αγάπης τέλος του χρόνουΤο τέλος αρχίζει με την αθωότηταΤο θάνατο μιας ψυχήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Όνειρα

Τα όνειρα μοιάζουν με στάχτηΑπό σβησμένα αποτσίγαραhellipΣβήνονται ξεχνιούνται με τα χρόνιαΚαι πάλι οι στάχτες ξαναγεννιούνταιhellip

Τα όνειρα μοιάζουν με θησαυρούςΠάντα θα ψάχνονται και θrsquo αρμενίζουνως τα πέρατα της οικουμένηςγια να κατακτηθούν

Τα όνειρα είναι ο τρελός χορός των νεράιδωνΜε τα μαλλιά ξέπλεκαΉ χορός των παιδιών την άνοιξη του Χειμώνα

Τα όνειρα θαρρεί κανείς δεν μπορούν να πιαστούνΠώς τα σβησμένα αποτσίγαραΤα πήρε ο άνεμος στο βίαιο πέρασμά του

Όμως τα όνειρα βαθιά αιώνια και ζωντανάμένουν Σκεπάζουν το σύμπαν και τrsquo αστέριαΤα βοηθούν να πραγματοποιηθούν

Μα για μια στιγμήΜήπως τα όνειρα είμαστε οι ίδιοι εμείςΑπλοί και θνητοί άνθρωποι εμείςΖωντανεύουμε τα όνειραhellip

17

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκιά ή μούσα

Μπήκε και αυτή η εποχή και με βρήκε μόνηΒαρέθηκα να κυνηγώ το άπιαστοΑν είναι να rsquoρθει θα rsquoρθει

Μια ευχή κρατώ και τρέχω μόνη μου στον ουρανόΜια μέρα θα φύγω από εκείΚι ελπίζω να μη χαθεί η ευχή

Άραγε υπάρχει αυτός που με εμπνέει να γράψωΉ είναι μια σκιά που αν φυσήξει θα τη χάσω

Δεν ξέρω αν θα έρθεις δεν ξέρω αν υπάρχειςΜόνο στα όνειρά μου ζωγραφιές μου φτιάχνεις

Σε φαντάζομαι κάτι όμορφο διαφορετικό μοναδικόΜα αν είσαι αέρας και χαθείς στο πέρας τότεΘα πρέπει να μάθω να ξυπνώ με τrsquo όνειρο σβηστόhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 3: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

3

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τσάκωνα Αντωνία Φερτάκης ΔιαμαντήςΤάτση Σπυριδούλα Σπυροπούλου ΕλένηΣτρατόγιαννη Χρηστίνα Μπακάλης ΝικόλαοςΤσουκαλάς Νικόλαος Γκίνος ΜιχαήλΜυλωνά Κατερίνα Γεωργοπούλου Κατερίνα

Όλα τα συνοδευτικά των κειμένων ζωγραφικά έργα είναιδημιουργίες των μαθητών του 3ου ΓΕΛ Συγκεκριμένα το

laquo χρωστήρα raquo αξιοποίησαν οι παρακάτω μαθητές

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Μέχρι να ανατείλει ο ήλιος

Σκέψεις πολλέςσκέψεις βουβέςΜέχρι πότε Και η άνοιξη αργεί να έρθειστον αιμόφυρτο κόσμοΟ ήλιος κρύφτηκεπίσω απrsquo τους καπνούς και τα όπλαΚαι το όνειρο σταματά να υπάρχειΚαι το παιδί σταματά να ονειρεύεται

Θλίψη και πόνοςΑλλά ξεχάσαμε το νέοΟι νέοι θυμούνταιhellipΚαι οι μεγάλοι ριγούν

Βροχή οι πέτρες στο δολοφόνοΒροχή οι πέτρες στην εξουσίαΒροχή οι πέτρες στον αθώοΑλλά ξεχάσαμε το νέο hellip

Με αίμα γράφεται η ελπίδαΤο όνειρο φαντάζει αστέριΟ ήλιος φαντάζει αδικίαΤο μίσος φαντάζει ανάγκηhellip

Το παιδί έφυγε πριν τον πατέραΤο όνειρο φεύγει μαζί με το παιδίΚαι η αγάπη γονατίζειΜέχρι να έρθει και πάλι η αυγή hellip

1ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2009

5

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑΘήραμα ή Θηρευτής

Ήταν ωραία η πόλη χτες το βράδυμέσα στο πέπλο της νύχταςΈνα κρεμασμένο φεγγάρι στον ουρανόΤριγύρω του λαμπάκια που τρεμόπαιζανΚαι παντού η μαγεία

ΗσυχίαΕίμαι μόνη και η απορία παραμένειΣτέκεται και σε κοιτάΠαραμονεύει στην γωνίαhellipΘήραμα ή θηρευτής με ρωτά

Μα σα θα γίνω θήραμαμια ζωή δίκαια θα έχωΘα με πατάνε θα με κυνηγάνεΚαι θα με τρώνε οι δυνατοί

Μα να δεχτώ να σκοτώσωΣτο χάος της κοινωνίας να επιβιώσωΝα κυνηγώ και θηρευτής να γίνω

1ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μοιραία συνάντηση

Έφυγες

Έφυγα

Κι ο άνεμος κόπασε κάπως

Μειώθηκαν οι χτύποι της καρδιάς

Ήρθες

Ήρθα

Μοιραία συνάντηση

Κακό μου κάνει να σε βλέπωhellip

Στο λοξοδρομημένο ρυάκι το ξεραμένο

Πάλι κυλά δηλητήριο hellip

2ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

7

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Αναστοχασμός

Ένα απέραντο γιατίστοιχειώνει του μυαλού τα βάθηΣκοτάδι μοναξιά κι απόγνωσηστην κάθε μου κίνησηΚαι το δωμάτιο άδειο δίχωςένα παράθυρο Δίχως μία ακτίνα φωτόςνrsquo ανοίγει καινούριες ελπίδεςΝα πνέει καινούριες ιδέες

Μόνο μία μία μόνο σκυθρωπή σκιάΦαίνεται μέσα στο αχανές δωμάτιοΣκυφτή θολή θλιμμένηΤου μαύρου αγνώστου

Τι να περιμένει κανείςΟι ελπίδες για το μέλλον καίγονταιΠαρόν και παρελθόν υποτάσσονταιστην αιώνια σιωπή

Από εδώ και πέρα περπατάς μόνοςΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλόξενη χώραΑγκομαχάς να επιβιώσειςμέσα στη χαώδη κατάστασηκαι στον κυκεώνα των αντιλήψεωνπου σε ακυρώνουνΜη γνωρίζοντας τι θα σου ξημερώσει

Απλά πορεύεσαι

3ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Ελιές στον άνεμο

laquoΔέντρο θα στέκομαι όμοια να κοιτάζω τη θάλασσα ή τον ουρανό γαλάζιοraquo

ΚΚαρυωτάκηςΦύλλα ελιάς τον άνεμο πλημμυρίζουνΈναν άνεμο κλέφτη της άγιας εχθρότηταςΣύντροφός του η θάλασσα της αναταραχήςΦύλλα ιερής ελιάς αιώνια μας λούζουν

Ομίχλη στον σκοτεινό λόφο με τις ελιέςΟμίχλη ολόγυρα παντού μέσα κι έξωΚι αυτές οι ελιές μπροστά μου κυνηγημένεςΑπό τον μανιακό τυχοδιώκτη αγέρα

Συμπαραστέκονται σε μέρες θλίψηςΣιγοψιθυρίζουν χαμένα μυστικάΝα ξεχαστείς σε προστάζουν απρόσωπαΚαι γίνεσαι φίλος τους όταν η φιλίαμες στη μαύρη βάρκα του Χάρου ταξιδεύει

Ω συ θείο δώρο της ΘεάςΤην καρδιά κέρδισες της ΑθήναςΈχασε το γλυκό άγγιγμα του νερούΜα της ελιάς η πικρή σοφία έμεινε

Θαλασσοταραχή τον άνεμο ταράζειΚι αυτός απρόσμενα τις ελιές πειράζειΤον κόσμο όλο ξεσηκώνει φουντώνονταςΧορός η συμπαράσταση σrsquo αρχαίες μελωδίες

Πέφτουν τ άγια φύλλα νωχελικό χάδιΜα προπαντός βασιλικά μας στεφανώνουνΚαι από κάτω τους ηδέως μας πνίγουν

Τιμητικός έπαινος στο Δελφικόδιαγωνισμό ποίησης 2010

9

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Βίβλος

Πτώσις

Ενθύμηση του χρόνουΤόση που κανείς δε θυμάται

Σαν την πνοή ενός παιδιούΣαν το χαμόγελο στο δρόμοΣαν τη στάλα της βροχήςΣαν το μικρό αστέρι του ουρανού

Έλευσις

Και το παιδί φυσάει δυνατάΚαι το χαμόγελο είναι έρωταςΚαι η βροχή σημαίνει ξαστεριάΚαι τrsquo αστέρι είναι θάνατος

Ενθύμηση του κόσμουΔυνατή που κανείς δε θυμάται

Γένεσις

Και σε μια λάμψη μαγικήΣτου ήλιου την ανατολήΈνα παιδίΑνόητα ρωτάει

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τιμητικός έπαινος σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ

Έρωτας

Έρωτας Θεός

Βέλος που τη λογική χτυπάει

Φωνές γέλια και ευωδιές σκορπίζει

Ο Έρωτας ο δίκοπος ο μαγικός και ο άπιαστος

Έρωτας Θεός

Στην άκρη του γιαλού ένα κορίτσι στέκει

Το μαύρο της το δάκρυ πυκνό πέφτει στο κύμα

Χάθηκε η μορφή της μαζί με αυτόν που αγαπάει

Αγάπη

Άνοιξη που πλημμυρίζει την καρδιά μουΜέρα βροχερή μα στην ψυχή μου λιακάδαΠέφτουν τα φύλλα χάνονται στους πέντε ανέμουςΚαι το αεράκι που φυσά μες στην ψυχή μου ανθίζει

Βότσαλα ροδοπέταλα είναι όλα μες το νου μουΚι ένα αστέρι ολόλαμπρο βγαίνει στο μέτωπό μουΚαι τι είναι αυτό που με πετά στα σύννεφα της φαντασίας

Είναι ο ξανθός μου άγγελος που παίζει και γελάειhellipΔος μου το χέρι σου και πάμε στο φεγγάρι

11

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Δέντρο που καίγομαι

Δέντρο είμαι μέσα στη φωτιά

Και καίγομαι

Το νερό μέσα μου εξατμίζεται

Ανύπαρκτη ύπαρξή μου θα πολεμάς

Και σε κάθε σπιθαμή του ήλιου οι ηλιαχτίδες

Θα περνούν μέσα από τι φυλλωσιές ξανά

Η ζωή θα ξαναγεννιέται πάλι και ρυάκια

Θα χαϊδεύουν τις νέες ρίζες μου στο νέο ακρογιάλι

Το πνεύμα μου αδειάζει μες στο μανιασμένο αέρα

Παρασύρεται μακριά σε τόπους μακρινούς

Ελπίζω στη δική σου προσμονή

Ήδη ακούω τη φωνή σου

Άπλωσε τα φτερά και χαμογέλα μου

Νοσταλγικά σε περιμένω

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μορφή

Άστρα από το φως σας παντοτινό φωτίζομαι

Μια αχτίδα σεληνόφως απόψε εδώ δανείζομαι

Το σώμα μου να λούσει στον πυρήνα μου να φτάσει

Σπιθαμή προς σπιθαμή τα μυστικά μου νrsquo αντιγράψει

Φως μυστήριο λαμπρό φεύγει από μένα για δρόμο μακρύ

Σε σένα να rsquoρθει μορφή αγνή ξάστερη που κάτι καρτερεί

Ως θείο σκήπτρο βασιλιά την ύπαρξή μου να δεχτείς

Και κάποτε μετά από χρόνια πολλά ελπίζω να με θυμηθείς

Και σε βράδια ωραία δροσερή στον ύπνο μου να ξαναρθείς

13

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Αιωνιότης

Χάλασε ο ουρανόςΚι η γης εχάθηΨάχνοντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Στέρεψαν οι θάλασσεςΚι ο ήλιος πάγωσεΘρηνώντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Ας σε είχα μια στιγμήΚι ας πέθαινα μετάΜόνο μια αιωνιότητα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Οι βέβηλοι

Σήμερα έδυσε ο ήλιος πιο νωρίςΧάθηκε και ο χρυσός ο δρόμοςΤον είχαν διαλύσει οι βέβηλοι

Περιπλανήθηκα στα σοκάκια της ιστορίαςΣτου παρελθόντος την άγνωστη ομορφιάΕκεί που ένα φύλλο αναδύεταιστην σιωπηλή άβυσσο του χρόνου

Της γαλήνης η πληγή δεν ησυχάζειΚαι των ηρώων η φωνή δεν αντηχεί Και μείς αφήσαμε το πάθος να δαμάζειτο πνεύμα την καρδιά τη λογική

Μας ζάλισαν οι στίχοιΠαράκρουση μουσικής παραφωνίας

Φωνάζουν αυτοίhellip Μα ποιος ακούειΑκούμεhellip Και ποιος νοιάζεται

Δεν είμαστε εμείς της ιστορίας οι ένοχοιΔεν είμαστε οι βέβηλοιΚαθησυχάζουμε

Γυρίζω πίσω Ο ήλιος έχει δύσειΦεύγει χάνεται γρήγοραΩς ρίψασπις πολεμιστήςτης αέναης μάχης

Κι όμως το φως μας έπνιξεΠαιχνίδι του χρόνου έπεταιΠαιχνίδι της ψυχής μαςhellip

15

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥΤο μαύρο τριαντάφυλλο

Αυτό είναι το τέλος όλων των ελπίδωνΓια να χάσει η πίστηΝα σταματήσει η αθωότηταΝα γίνεις κάτι σαν εμένα Αυτή η ημερομηνία των ελπίδωνΓια να έχω ότι αποζητούσαΑυτή η ζωή ασυγχώρητηΘrsquo αρχίσει και θα τελειώσει γεμάτη ελπίδες

Ξυπνήσαμε αυτό το πρωίΓια να δούμε ένα μαύρο τριαντάφυλλο να γεννιέταιΆγγελοι πέφτουν πρώτοιμα ακόμα βρίσκομαι εδώ μόνηενώ εκείνοι ζωγραφίζουν δίπλα απrsquo το βασίλειό μου

Στους ουρανούς η μάσκα μου θα τραγουδάει πένθιμαΛιοντάρι δίχως πρόσωπο θα φαντάζει η μελωδίαΒασίλισσας ουρλιαχτό που έχασε το θρόνο τηςΕυχή θανάτου χωρίς αντίτιμο

Τέλος των ελπίδωνΤέλος της αγάπης τέλος του χρόνουΤο τέλος αρχίζει με την αθωότηταΤο θάνατο μιας ψυχήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Όνειρα

Τα όνειρα μοιάζουν με στάχτηΑπό σβησμένα αποτσίγαραhellipΣβήνονται ξεχνιούνται με τα χρόνιαΚαι πάλι οι στάχτες ξαναγεννιούνταιhellip

Τα όνειρα μοιάζουν με θησαυρούςΠάντα θα ψάχνονται και θrsquo αρμενίζουνως τα πέρατα της οικουμένηςγια να κατακτηθούν

Τα όνειρα είναι ο τρελός χορός των νεράιδωνΜε τα μαλλιά ξέπλεκαΉ χορός των παιδιών την άνοιξη του Χειμώνα

Τα όνειρα θαρρεί κανείς δεν μπορούν να πιαστούνΠώς τα σβησμένα αποτσίγαραΤα πήρε ο άνεμος στο βίαιο πέρασμά του

Όμως τα όνειρα βαθιά αιώνια και ζωντανάμένουν Σκεπάζουν το σύμπαν και τrsquo αστέριαΤα βοηθούν να πραγματοποιηθούν

Μα για μια στιγμήΜήπως τα όνειρα είμαστε οι ίδιοι εμείςΑπλοί και θνητοί άνθρωποι εμείςΖωντανεύουμε τα όνειραhellip

17

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκιά ή μούσα

Μπήκε και αυτή η εποχή και με βρήκε μόνηΒαρέθηκα να κυνηγώ το άπιαστοΑν είναι να rsquoρθει θα rsquoρθει

Μια ευχή κρατώ και τρέχω μόνη μου στον ουρανόΜια μέρα θα φύγω από εκείΚι ελπίζω να μη χαθεί η ευχή

Άραγε υπάρχει αυτός που με εμπνέει να γράψωΉ είναι μια σκιά που αν φυσήξει θα τη χάσω

Δεν ξέρω αν θα έρθεις δεν ξέρω αν υπάρχειςΜόνο στα όνειρά μου ζωγραφιές μου φτιάχνεις

Σε φαντάζομαι κάτι όμορφο διαφορετικό μοναδικόΜα αν είσαι αέρας και χαθείς στο πέρας τότεΘα πρέπει να μάθω να ξυπνώ με τrsquo όνειρο σβηστόhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 4: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Μέχρι να ανατείλει ο ήλιος

Σκέψεις πολλέςσκέψεις βουβέςΜέχρι πότε Και η άνοιξη αργεί να έρθειστον αιμόφυρτο κόσμοΟ ήλιος κρύφτηκεπίσω απrsquo τους καπνούς και τα όπλαΚαι το όνειρο σταματά να υπάρχειΚαι το παιδί σταματά να ονειρεύεται

Θλίψη και πόνοςΑλλά ξεχάσαμε το νέοΟι νέοι θυμούνταιhellipΚαι οι μεγάλοι ριγούν

Βροχή οι πέτρες στο δολοφόνοΒροχή οι πέτρες στην εξουσίαΒροχή οι πέτρες στον αθώοΑλλά ξεχάσαμε το νέο hellip

Με αίμα γράφεται η ελπίδαΤο όνειρο φαντάζει αστέριΟ ήλιος φαντάζει αδικίαΤο μίσος φαντάζει ανάγκηhellip

Το παιδί έφυγε πριν τον πατέραΤο όνειρο φεύγει μαζί με το παιδίΚαι η αγάπη γονατίζειΜέχρι να έρθει και πάλι η αυγή hellip

1ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2009

5

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑΘήραμα ή Θηρευτής

Ήταν ωραία η πόλη χτες το βράδυμέσα στο πέπλο της νύχταςΈνα κρεμασμένο φεγγάρι στον ουρανόΤριγύρω του λαμπάκια που τρεμόπαιζανΚαι παντού η μαγεία

ΗσυχίαΕίμαι μόνη και η απορία παραμένειΣτέκεται και σε κοιτάΠαραμονεύει στην γωνίαhellipΘήραμα ή θηρευτής με ρωτά

Μα σα θα γίνω θήραμαμια ζωή δίκαια θα έχωΘα με πατάνε θα με κυνηγάνεΚαι θα με τρώνε οι δυνατοί

Μα να δεχτώ να σκοτώσωΣτο χάος της κοινωνίας να επιβιώσωΝα κυνηγώ και θηρευτής να γίνω

1ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μοιραία συνάντηση

Έφυγες

Έφυγα

Κι ο άνεμος κόπασε κάπως

Μειώθηκαν οι χτύποι της καρδιάς

Ήρθες

Ήρθα

Μοιραία συνάντηση

Κακό μου κάνει να σε βλέπωhellip

Στο λοξοδρομημένο ρυάκι το ξεραμένο

Πάλι κυλά δηλητήριο hellip

2ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

7

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Αναστοχασμός

Ένα απέραντο γιατίστοιχειώνει του μυαλού τα βάθηΣκοτάδι μοναξιά κι απόγνωσηστην κάθε μου κίνησηΚαι το δωμάτιο άδειο δίχωςένα παράθυρο Δίχως μία ακτίνα φωτόςνrsquo ανοίγει καινούριες ελπίδεςΝα πνέει καινούριες ιδέες

Μόνο μία μία μόνο σκυθρωπή σκιάΦαίνεται μέσα στο αχανές δωμάτιοΣκυφτή θολή θλιμμένηΤου μαύρου αγνώστου

Τι να περιμένει κανείςΟι ελπίδες για το μέλλον καίγονταιΠαρόν και παρελθόν υποτάσσονταιστην αιώνια σιωπή

Από εδώ και πέρα περπατάς μόνοςΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλόξενη χώραΑγκομαχάς να επιβιώσειςμέσα στη χαώδη κατάστασηκαι στον κυκεώνα των αντιλήψεωνπου σε ακυρώνουνΜη γνωρίζοντας τι θα σου ξημερώσει

Απλά πορεύεσαι

3ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Ελιές στον άνεμο

laquoΔέντρο θα στέκομαι όμοια να κοιτάζω τη θάλασσα ή τον ουρανό γαλάζιοraquo

ΚΚαρυωτάκηςΦύλλα ελιάς τον άνεμο πλημμυρίζουνΈναν άνεμο κλέφτη της άγιας εχθρότηταςΣύντροφός του η θάλασσα της αναταραχήςΦύλλα ιερής ελιάς αιώνια μας λούζουν

Ομίχλη στον σκοτεινό λόφο με τις ελιέςΟμίχλη ολόγυρα παντού μέσα κι έξωΚι αυτές οι ελιές μπροστά μου κυνηγημένεςΑπό τον μανιακό τυχοδιώκτη αγέρα

Συμπαραστέκονται σε μέρες θλίψηςΣιγοψιθυρίζουν χαμένα μυστικάΝα ξεχαστείς σε προστάζουν απρόσωπαΚαι γίνεσαι φίλος τους όταν η φιλίαμες στη μαύρη βάρκα του Χάρου ταξιδεύει

Ω συ θείο δώρο της ΘεάςΤην καρδιά κέρδισες της ΑθήναςΈχασε το γλυκό άγγιγμα του νερούΜα της ελιάς η πικρή σοφία έμεινε

Θαλασσοταραχή τον άνεμο ταράζειΚι αυτός απρόσμενα τις ελιές πειράζειΤον κόσμο όλο ξεσηκώνει φουντώνονταςΧορός η συμπαράσταση σrsquo αρχαίες μελωδίες

Πέφτουν τ άγια φύλλα νωχελικό χάδιΜα προπαντός βασιλικά μας στεφανώνουνΚαι από κάτω τους ηδέως μας πνίγουν

Τιμητικός έπαινος στο Δελφικόδιαγωνισμό ποίησης 2010

9

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Βίβλος

Πτώσις

Ενθύμηση του χρόνουΤόση που κανείς δε θυμάται

Σαν την πνοή ενός παιδιούΣαν το χαμόγελο στο δρόμοΣαν τη στάλα της βροχήςΣαν το μικρό αστέρι του ουρανού

Έλευσις

Και το παιδί φυσάει δυνατάΚαι το χαμόγελο είναι έρωταςΚαι η βροχή σημαίνει ξαστεριάΚαι τrsquo αστέρι είναι θάνατος

Ενθύμηση του κόσμουΔυνατή που κανείς δε θυμάται

Γένεσις

Και σε μια λάμψη μαγικήΣτου ήλιου την ανατολήΈνα παιδίΑνόητα ρωτάει

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τιμητικός έπαινος σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ

Έρωτας

Έρωτας Θεός

Βέλος που τη λογική χτυπάει

Φωνές γέλια και ευωδιές σκορπίζει

Ο Έρωτας ο δίκοπος ο μαγικός και ο άπιαστος

Έρωτας Θεός

Στην άκρη του γιαλού ένα κορίτσι στέκει

Το μαύρο της το δάκρυ πυκνό πέφτει στο κύμα

Χάθηκε η μορφή της μαζί με αυτόν που αγαπάει

Αγάπη

Άνοιξη που πλημμυρίζει την καρδιά μουΜέρα βροχερή μα στην ψυχή μου λιακάδαΠέφτουν τα φύλλα χάνονται στους πέντε ανέμουςΚαι το αεράκι που φυσά μες στην ψυχή μου ανθίζει

Βότσαλα ροδοπέταλα είναι όλα μες το νου μουΚι ένα αστέρι ολόλαμπρο βγαίνει στο μέτωπό μουΚαι τι είναι αυτό που με πετά στα σύννεφα της φαντασίας

Είναι ο ξανθός μου άγγελος που παίζει και γελάειhellipΔος μου το χέρι σου και πάμε στο φεγγάρι

11

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Δέντρο που καίγομαι

Δέντρο είμαι μέσα στη φωτιά

Και καίγομαι

Το νερό μέσα μου εξατμίζεται

Ανύπαρκτη ύπαρξή μου θα πολεμάς

Και σε κάθε σπιθαμή του ήλιου οι ηλιαχτίδες

Θα περνούν μέσα από τι φυλλωσιές ξανά

Η ζωή θα ξαναγεννιέται πάλι και ρυάκια

Θα χαϊδεύουν τις νέες ρίζες μου στο νέο ακρογιάλι

Το πνεύμα μου αδειάζει μες στο μανιασμένο αέρα

Παρασύρεται μακριά σε τόπους μακρινούς

Ελπίζω στη δική σου προσμονή

Ήδη ακούω τη φωνή σου

Άπλωσε τα φτερά και χαμογέλα μου

Νοσταλγικά σε περιμένω

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μορφή

Άστρα από το φως σας παντοτινό φωτίζομαι

Μια αχτίδα σεληνόφως απόψε εδώ δανείζομαι

Το σώμα μου να λούσει στον πυρήνα μου να φτάσει

Σπιθαμή προς σπιθαμή τα μυστικά μου νrsquo αντιγράψει

Φως μυστήριο λαμπρό φεύγει από μένα για δρόμο μακρύ

Σε σένα να rsquoρθει μορφή αγνή ξάστερη που κάτι καρτερεί

Ως θείο σκήπτρο βασιλιά την ύπαρξή μου να δεχτείς

Και κάποτε μετά από χρόνια πολλά ελπίζω να με θυμηθείς

Και σε βράδια ωραία δροσερή στον ύπνο μου να ξαναρθείς

13

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Αιωνιότης

Χάλασε ο ουρανόςΚι η γης εχάθηΨάχνοντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Στέρεψαν οι θάλασσεςΚι ο ήλιος πάγωσεΘρηνώντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Ας σε είχα μια στιγμήΚι ας πέθαινα μετάΜόνο μια αιωνιότητα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Οι βέβηλοι

Σήμερα έδυσε ο ήλιος πιο νωρίςΧάθηκε και ο χρυσός ο δρόμοςΤον είχαν διαλύσει οι βέβηλοι

Περιπλανήθηκα στα σοκάκια της ιστορίαςΣτου παρελθόντος την άγνωστη ομορφιάΕκεί που ένα φύλλο αναδύεταιστην σιωπηλή άβυσσο του χρόνου

Της γαλήνης η πληγή δεν ησυχάζειΚαι των ηρώων η φωνή δεν αντηχεί Και μείς αφήσαμε το πάθος να δαμάζειτο πνεύμα την καρδιά τη λογική

Μας ζάλισαν οι στίχοιΠαράκρουση μουσικής παραφωνίας

Φωνάζουν αυτοίhellip Μα ποιος ακούειΑκούμεhellip Και ποιος νοιάζεται

Δεν είμαστε εμείς της ιστορίας οι ένοχοιΔεν είμαστε οι βέβηλοιΚαθησυχάζουμε

Γυρίζω πίσω Ο ήλιος έχει δύσειΦεύγει χάνεται γρήγοραΩς ρίψασπις πολεμιστήςτης αέναης μάχης

Κι όμως το φως μας έπνιξεΠαιχνίδι του χρόνου έπεταιΠαιχνίδι της ψυχής μαςhellip

15

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥΤο μαύρο τριαντάφυλλο

Αυτό είναι το τέλος όλων των ελπίδωνΓια να χάσει η πίστηΝα σταματήσει η αθωότηταΝα γίνεις κάτι σαν εμένα Αυτή η ημερομηνία των ελπίδωνΓια να έχω ότι αποζητούσαΑυτή η ζωή ασυγχώρητηΘrsquo αρχίσει και θα τελειώσει γεμάτη ελπίδες

Ξυπνήσαμε αυτό το πρωίΓια να δούμε ένα μαύρο τριαντάφυλλο να γεννιέταιΆγγελοι πέφτουν πρώτοιμα ακόμα βρίσκομαι εδώ μόνηενώ εκείνοι ζωγραφίζουν δίπλα απrsquo το βασίλειό μου

Στους ουρανούς η μάσκα μου θα τραγουδάει πένθιμαΛιοντάρι δίχως πρόσωπο θα φαντάζει η μελωδίαΒασίλισσας ουρλιαχτό που έχασε το θρόνο τηςΕυχή θανάτου χωρίς αντίτιμο

Τέλος των ελπίδωνΤέλος της αγάπης τέλος του χρόνουΤο τέλος αρχίζει με την αθωότηταΤο θάνατο μιας ψυχήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Όνειρα

Τα όνειρα μοιάζουν με στάχτηΑπό σβησμένα αποτσίγαραhellipΣβήνονται ξεχνιούνται με τα χρόνιαΚαι πάλι οι στάχτες ξαναγεννιούνταιhellip

Τα όνειρα μοιάζουν με θησαυρούςΠάντα θα ψάχνονται και θrsquo αρμενίζουνως τα πέρατα της οικουμένηςγια να κατακτηθούν

Τα όνειρα είναι ο τρελός χορός των νεράιδωνΜε τα μαλλιά ξέπλεκαΉ χορός των παιδιών την άνοιξη του Χειμώνα

Τα όνειρα θαρρεί κανείς δεν μπορούν να πιαστούνΠώς τα σβησμένα αποτσίγαραΤα πήρε ο άνεμος στο βίαιο πέρασμά του

Όμως τα όνειρα βαθιά αιώνια και ζωντανάμένουν Σκεπάζουν το σύμπαν και τrsquo αστέριαΤα βοηθούν να πραγματοποιηθούν

Μα για μια στιγμήΜήπως τα όνειρα είμαστε οι ίδιοι εμείςΑπλοί και θνητοί άνθρωποι εμείςΖωντανεύουμε τα όνειραhellip

17

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκιά ή μούσα

Μπήκε και αυτή η εποχή και με βρήκε μόνηΒαρέθηκα να κυνηγώ το άπιαστοΑν είναι να rsquoρθει θα rsquoρθει

Μια ευχή κρατώ και τρέχω μόνη μου στον ουρανόΜια μέρα θα φύγω από εκείΚι ελπίζω να μη χαθεί η ευχή

Άραγε υπάρχει αυτός που με εμπνέει να γράψωΉ είναι μια σκιά που αν φυσήξει θα τη χάσω

Δεν ξέρω αν θα έρθεις δεν ξέρω αν υπάρχειςΜόνο στα όνειρά μου ζωγραφιές μου φτιάχνεις

Σε φαντάζομαι κάτι όμορφο διαφορετικό μοναδικόΜα αν είσαι αέρας και χαθείς στο πέρας τότεΘα πρέπει να μάθω να ξυπνώ με τrsquo όνειρο σβηστόhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 5: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

5

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑΘήραμα ή Θηρευτής

Ήταν ωραία η πόλη χτες το βράδυμέσα στο πέπλο της νύχταςΈνα κρεμασμένο φεγγάρι στον ουρανόΤριγύρω του λαμπάκια που τρεμόπαιζανΚαι παντού η μαγεία

ΗσυχίαΕίμαι μόνη και η απορία παραμένειΣτέκεται και σε κοιτάΠαραμονεύει στην γωνίαhellipΘήραμα ή θηρευτής με ρωτά

Μα σα θα γίνω θήραμαμια ζωή δίκαια θα έχωΘα με πατάνε θα με κυνηγάνεΚαι θα με τρώνε οι δυνατοί

Μα να δεχτώ να σκοτώσωΣτο χάος της κοινωνίας να επιβιώσωΝα κυνηγώ και θηρευτής να γίνω

1ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μοιραία συνάντηση

Έφυγες

Έφυγα

Κι ο άνεμος κόπασε κάπως

Μειώθηκαν οι χτύποι της καρδιάς

Ήρθες

Ήρθα

Μοιραία συνάντηση

Κακό μου κάνει να σε βλέπωhellip

Στο λοξοδρομημένο ρυάκι το ξεραμένο

Πάλι κυλά δηλητήριο hellip

2ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

7

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Αναστοχασμός

Ένα απέραντο γιατίστοιχειώνει του μυαλού τα βάθηΣκοτάδι μοναξιά κι απόγνωσηστην κάθε μου κίνησηΚαι το δωμάτιο άδειο δίχωςένα παράθυρο Δίχως μία ακτίνα φωτόςνrsquo ανοίγει καινούριες ελπίδεςΝα πνέει καινούριες ιδέες

Μόνο μία μία μόνο σκυθρωπή σκιάΦαίνεται μέσα στο αχανές δωμάτιοΣκυφτή θολή θλιμμένηΤου μαύρου αγνώστου

Τι να περιμένει κανείςΟι ελπίδες για το μέλλον καίγονταιΠαρόν και παρελθόν υποτάσσονταιστην αιώνια σιωπή

Από εδώ και πέρα περπατάς μόνοςΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλόξενη χώραΑγκομαχάς να επιβιώσειςμέσα στη χαώδη κατάστασηκαι στον κυκεώνα των αντιλήψεωνπου σε ακυρώνουνΜη γνωρίζοντας τι θα σου ξημερώσει

Απλά πορεύεσαι

3ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Ελιές στον άνεμο

laquoΔέντρο θα στέκομαι όμοια να κοιτάζω τη θάλασσα ή τον ουρανό γαλάζιοraquo

ΚΚαρυωτάκηςΦύλλα ελιάς τον άνεμο πλημμυρίζουνΈναν άνεμο κλέφτη της άγιας εχθρότηταςΣύντροφός του η θάλασσα της αναταραχήςΦύλλα ιερής ελιάς αιώνια μας λούζουν

Ομίχλη στον σκοτεινό λόφο με τις ελιέςΟμίχλη ολόγυρα παντού μέσα κι έξωΚι αυτές οι ελιές μπροστά μου κυνηγημένεςΑπό τον μανιακό τυχοδιώκτη αγέρα

Συμπαραστέκονται σε μέρες θλίψηςΣιγοψιθυρίζουν χαμένα μυστικάΝα ξεχαστείς σε προστάζουν απρόσωπαΚαι γίνεσαι φίλος τους όταν η φιλίαμες στη μαύρη βάρκα του Χάρου ταξιδεύει

Ω συ θείο δώρο της ΘεάςΤην καρδιά κέρδισες της ΑθήναςΈχασε το γλυκό άγγιγμα του νερούΜα της ελιάς η πικρή σοφία έμεινε

Θαλασσοταραχή τον άνεμο ταράζειΚι αυτός απρόσμενα τις ελιές πειράζειΤον κόσμο όλο ξεσηκώνει φουντώνονταςΧορός η συμπαράσταση σrsquo αρχαίες μελωδίες

Πέφτουν τ άγια φύλλα νωχελικό χάδιΜα προπαντός βασιλικά μας στεφανώνουνΚαι από κάτω τους ηδέως μας πνίγουν

Τιμητικός έπαινος στο Δελφικόδιαγωνισμό ποίησης 2010

9

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Βίβλος

Πτώσις

Ενθύμηση του χρόνουΤόση που κανείς δε θυμάται

Σαν την πνοή ενός παιδιούΣαν το χαμόγελο στο δρόμοΣαν τη στάλα της βροχήςΣαν το μικρό αστέρι του ουρανού

Έλευσις

Και το παιδί φυσάει δυνατάΚαι το χαμόγελο είναι έρωταςΚαι η βροχή σημαίνει ξαστεριάΚαι τrsquo αστέρι είναι θάνατος

Ενθύμηση του κόσμουΔυνατή που κανείς δε θυμάται

Γένεσις

Και σε μια λάμψη μαγικήΣτου ήλιου την ανατολήΈνα παιδίΑνόητα ρωτάει

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τιμητικός έπαινος σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ

Έρωτας

Έρωτας Θεός

Βέλος που τη λογική χτυπάει

Φωνές γέλια και ευωδιές σκορπίζει

Ο Έρωτας ο δίκοπος ο μαγικός και ο άπιαστος

Έρωτας Θεός

Στην άκρη του γιαλού ένα κορίτσι στέκει

Το μαύρο της το δάκρυ πυκνό πέφτει στο κύμα

Χάθηκε η μορφή της μαζί με αυτόν που αγαπάει

Αγάπη

Άνοιξη που πλημμυρίζει την καρδιά μουΜέρα βροχερή μα στην ψυχή μου λιακάδαΠέφτουν τα φύλλα χάνονται στους πέντε ανέμουςΚαι το αεράκι που φυσά μες στην ψυχή μου ανθίζει

Βότσαλα ροδοπέταλα είναι όλα μες το νου μουΚι ένα αστέρι ολόλαμπρο βγαίνει στο μέτωπό μουΚαι τι είναι αυτό που με πετά στα σύννεφα της φαντασίας

Είναι ο ξανθός μου άγγελος που παίζει και γελάειhellipΔος μου το χέρι σου και πάμε στο φεγγάρι

11

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Δέντρο που καίγομαι

Δέντρο είμαι μέσα στη φωτιά

Και καίγομαι

Το νερό μέσα μου εξατμίζεται

Ανύπαρκτη ύπαρξή μου θα πολεμάς

Και σε κάθε σπιθαμή του ήλιου οι ηλιαχτίδες

Θα περνούν μέσα από τι φυλλωσιές ξανά

Η ζωή θα ξαναγεννιέται πάλι και ρυάκια

Θα χαϊδεύουν τις νέες ρίζες μου στο νέο ακρογιάλι

Το πνεύμα μου αδειάζει μες στο μανιασμένο αέρα

Παρασύρεται μακριά σε τόπους μακρινούς

Ελπίζω στη δική σου προσμονή

Ήδη ακούω τη φωνή σου

Άπλωσε τα φτερά και χαμογέλα μου

Νοσταλγικά σε περιμένω

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μορφή

Άστρα από το φως σας παντοτινό φωτίζομαι

Μια αχτίδα σεληνόφως απόψε εδώ δανείζομαι

Το σώμα μου να λούσει στον πυρήνα μου να φτάσει

Σπιθαμή προς σπιθαμή τα μυστικά μου νrsquo αντιγράψει

Φως μυστήριο λαμπρό φεύγει από μένα για δρόμο μακρύ

Σε σένα να rsquoρθει μορφή αγνή ξάστερη που κάτι καρτερεί

Ως θείο σκήπτρο βασιλιά την ύπαρξή μου να δεχτείς

Και κάποτε μετά από χρόνια πολλά ελπίζω να με θυμηθείς

Και σε βράδια ωραία δροσερή στον ύπνο μου να ξαναρθείς

13

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Αιωνιότης

Χάλασε ο ουρανόςΚι η γης εχάθηΨάχνοντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Στέρεψαν οι θάλασσεςΚι ο ήλιος πάγωσεΘρηνώντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Ας σε είχα μια στιγμήΚι ας πέθαινα μετάΜόνο μια αιωνιότητα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Οι βέβηλοι

Σήμερα έδυσε ο ήλιος πιο νωρίςΧάθηκε και ο χρυσός ο δρόμοςΤον είχαν διαλύσει οι βέβηλοι

Περιπλανήθηκα στα σοκάκια της ιστορίαςΣτου παρελθόντος την άγνωστη ομορφιάΕκεί που ένα φύλλο αναδύεταιστην σιωπηλή άβυσσο του χρόνου

Της γαλήνης η πληγή δεν ησυχάζειΚαι των ηρώων η φωνή δεν αντηχεί Και μείς αφήσαμε το πάθος να δαμάζειτο πνεύμα την καρδιά τη λογική

Μας ζάλισαν οι στίχοιΠαράκρουση μουσικής παραφωνίας

Φωνάζουν αυτοίhellip Μα ποιος ακούειΑκούμεhellip Και ποιος νοιάζεται

Δεν είμαστε εμείς της ιστορίας οι ένοχοιΔεν είμαστε οι βέβηλοιΚαθησυχάζουμε

Γυρίζω πίσω Ο ήλιος έχει δύσειΦεύγει χάνεται γρήγοραΩς ρίψασπις πολεμιστήςτης αέναης μάχης

Κι όμως το φως μας έπνιξεΠαιχνίδι του χρόνου έπεταιΠαιχνίδι της ψυχής μαςhellip

15

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥΤο μαύρο τριαντάφυλλο

Αυτό είναι το τέλος όλων των ελπίδωνΓια να χάσει η πίστηΝα σταματήσει η αθωότηταΝα γίνεις κάτι σαν εμένα Αυτή η ημερομηνία των ελπίδωνΓια να έχω ότι αποζητούσαΑυτή η ζωή ασυγχώρητηΘrsquo αρχίσει και θα τελειώσει γεμάτη ελπίδες

Ξυπνήσαμε αυτό το πρωίΓια να δούμε ένα μαύρο τριαντάφυλλο να γεννιέταιΆγγελοι πέφτουν πρώτοιμα ακόμα βρίσκομαι εδώ μόνηενώ εκείνοι ζωγραφίζουν δίπλα απrsquo το βασίλειό μου

Στους ουρανούς η μάσκα μου θα τραγουδάει πένθιμαΛιοντάρι δίχως πρόσωπο θα φαντάζει η μελωδίαΒασίλισσας ουρλιαχτό που έχασε το θρόνο τηςΕυχή θανάτου χωρίς αντίτιμο

Τέλος των ελπίδωνΤέλος της αγάπης τέλος του χρόνουΤο τέλος αρχίζει με την αθωότηταΤο θάνατο μιας ψυχήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Όνειρα

Τα όνειρα μοιάζουν με στάχτηΑπό σβησμένα αποτσίγαραhellipΣβήνονται ξεχνιούνται με τα χρόνιαΚαι πάλι οι στάχτες ξαναγεννιούνταιhellip

Τα όνειρα μοιάζουν με θησαυρούςΠάντα θα ψάχνονται και θrsquo αρμενίζουνως τα πέρατα της οικουμένηςγια να κατακτηθούν

Τα όνειρα είναι ο τρελός χορός των νεράιδωνΜε τα μαλλιά ξέπλεκαΉ χορός των παιδιών την άνοιξη του Χειμώνα

Τα όνειρα θαρρεί κανείς δεν μπορούν να πιαστούνΠώς τα σβησμένα αποτσίγαραΤα πήρε ο άνεμος στο βίαιο πέρασμά του

Όμως τα όνειρα βαθιά αιώνια και ζωντανάμένουν Σκεπάζουν το σύμπαν και τrsquo αστέριαΤα βοηθούν να πραγματοποιηθούν

Μα για μια στιγμήΜήπως τα όνειρα είμαστε οι ίδιοι εμείςΑπλοί και θνητοί άνθρωποι εμείςΖωντανεύουμε τα όνειραhellip

17

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκιά ή μούσα

Μπήκε και αυτή η εποχή και με βρήκε μόνηΒαρέθηκα να κυνηγώ το άπιαστοΑν είναι να rsquoρθει θα rsquoρθει

Μια ευχή κρατώ και τρέχω μόνη μου στον ουρανόΜια μέρα θα φύγω από εκείΚι ελπίζω να μη χαθεί η ευχή

Άραγε υπάρχει αυτός που με εμπνέει να γράψωΉ είναι μια σκιά που αν φυσήξει θα τη χάσω

Δεν ξέρω αν θα έρθεις δεν ξέρω αν υπάρχειςΜόνο στα όνειρά μου ζωγραφιές μου φτιάχνεις

Σε φαντάζομαι κάτι όμορφο διαφορετικό μοναδικόΜα αν είσαι αέρας και χαθείς στο πέρας τότεΘα πρέπει να μάθω να ξυπνώ με τrsquo όνειρο σβηστόhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 6: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μοιραία συνάντηση

Έφυγες

Έφυγα

Κι ο άνεμος κόπασε κάπως

Μειώθηκαν οι χτύποι της καρδιάς

Ήρθες

Ήρθα

Μοιραία συνάντηση

Κακό μου κάνει να σε βλέπωhellip

Στο λοξοδρομημένο ρυάκι το ξεραμένο

Πάλι κυλά δηλητήριο hellip

2ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

7

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Αναστοχασμός

Ένα απέραντο γιατίστοιχειώνει του μυαλού τα βάθηΣκοτάδι μοναξιά κι απόγνωσηστην κάθε μου κίνησηΚαι το δωμάτιο άδειο δίχωςένα παράθυρο Δίχως μία ακτίνα φωτόςνrsquo ανοίγει καινούριες ελπίδεςΝα πνέει καινούριες ιδέες

Μόνο μία μία μόνο σκυθρωπή σκιάΦαίνεται μέσα στο αχανές δωμάτιοΣκυφτή θολή θλιμμένηΤου μαύρου αγνώστου

Τι να περιμένει κανείςΟι ελπίδες για το μέλλον καίγονταιΠαρόν και παρελθόν υποτάσσονταιστην αιώνια σιωπή

Από εδώ και πέρα περπατάς μόνοςΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλόξενη χώραΑγκομαχάς να επιβιώσειςμέσα στη χαώδη κατάστασηκαι στον κυκεώνα των αντιλήψεωνπου σε ακυρώνουνΜη γνωρίζοντας τι θα σου ξημερώσει

Απλά πορεύεσαι

3ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Ελιές στον άνεμο

laquoΔέντρο θα στέκομαι όμοια να κοιτάζω τη θάλασσα ή τον ουρανό γαλάζιοraquo

ΚΚαρυωτάκηςΦύλλα ελιάς τον άνεμο πλημμυρίζουνΈναν άνεμο κλέφτη της άγιας εχθρότηταςΣύντροφός του η θάλασσα της αναταραχήςΦύλλα ιερής ελιάς αιώνια μας λούζουν

Ομίχλη στον σκοτεινό λόφο με τις ελιέςΟμίχλη ολόγυρα παντού μέσα κι έξωΚι αυτές οι ελιές μπροστά μου κυνηγημένεςΑπό τον μανιακό τυχοδιώκτη αγέρα

Συμπαραστέκονται σε μέρες θλίψηςΣιγοψιθυρίζουν χαμένα μυστικάΝα ξεχαστείς σε προστάζουν απρόσωπαΚαι γίνεσαι φίλος τους όταν η φιλίαμες στη μαύρη βάρκα του Χάρου ταξιδεύει

Ω συ θείο δώρο της ΘεάςΤην καρδιά κέρδισες της ΑθήναςΈχασε το γλυκό άγγιγμα του νερούΜα της ελιάς η πικρή σοφία έμεινε

Θαλασσοταραχή τον άνεμο ταράζειΚι αυτός απρόσμενα τις ελιές πειράζειΤον κόσμο όλο ξεσηκώνει φουντώνονταςΧορός η συμπαράσταση σrsquo αρχαίες μελωδίες

Πέφτουν τ άγια φύλλα νωχελικό χάδιΜα προπαντός βασιλικά μας στεφανώνουνΚαι από κάτω τους ηδέως μας πνίγουν

Τιμητικός έπαινος στο Δελφικόδιαγωνισμό ποίησης 2010

9

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Βίβλος

Πτώσις

Ενθύμηση του χρόνουΤόση που κανείς δε θυμάται

Σαν την πνοή ενός παιδιούΣαν το χαμόγελο στο δρόμοΣαν τη στάλα της βροχήςΣαν το μικρό αστέρι του ουρανού

Έλευσις

Και το παιδί φυσάει δυνατάΚαι το χαμόγελο είναι έρωταςΚαι η βροχή σημαίνει ξαστεριάΚαι τrsquo αστέρι είναι θάνατος

Ενθύμηση του κόσμουΔυνατή που κανείς δε θυμάται

Γένεσις

Και σε μια λάμψη μαγικήΣτου ήλιου την ανατολήΈνα παιδίΑνόητα ρωτάει

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τιμητικός έπαινος σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ

Έρωτας

Έρωτας Θεός

Βέλος που τη λογική χτυπάει

Φωνές γέλια και ευωδιές σκορπίζει

Ο Έρωτας ο δίκοπος ο μαγικός και ο άπιαστος

Έρωτας Θεός

Στην άκρη του γιαλού ένα κορίτσι στέκει

Το μαύρο της το δάκρυ πυκνό πέφτει στο κύμα

Χάθηκε η μορφή της μαζί με αυτόν που αγαπάει

Αγάπη

Άνοιξη που πλημμυρίζει την καρδιά μουΜέρα βροχερή μα στην ψυχή μου λιακάδαΠέφτουν τα φύλλα χάνονται στους πέντε ανέμουςΚαι το αεράκι που φυσά μες στην ψυχή μου ανθίζει

Βότσαλα ροδοπέταλα είναι όλα μες το νου μουΚι ένα αστέρι ολόλαμπρο βγαίνει στο μέτωπό μουΚαι τι είναι αυτό που με πετά στα σύννεφα της φαντασίας

Είναι ο ξανθός μου άγγελος που παίζει και γελάειhellipΔος μου το χέρι σου και πάμε στο φεγγάρι

11

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Δέντρο που καίγομαι

Δέντρο είμαι μέσα στη φωτιά

Και καίγομαι

Το νερό μέσα μου εξατμίζεται

Ανύπαρκτη ύπαρξή μου θα πολεμάς

Και σε κάθε σπιθαμή του ήλιου οι ηλιαχτίδες

Θα περνούν μέσα από τι φυλλωσιές ξανά

Η ζωή θα ξαναγεννιέται πάλι και ρυάκια

Θα χαϊδεύουν τις νέες ρίζες μου στο νέο ακρογιάλι

Το πνεύμα μου αδειάζει μες στο μανιασμένο αέρα

Παρασύρεται μακριά σε τόπους μακρινούς

Ελπίζω στη δική σου προσμονή

Ήδη ακούω τη φωνή σου

Άπλωσε τα φτερά και χαμογέλα μου

Νοσταλγικά σε περιμένω

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μορφή

Άστρα από το φως σας παντοτινό φωτίζομαι

Μια αχτίδα σεληνόφως απόψε εδώ δανείζομαι

Το σώμα μου να λούσει στον πυρήνα μου να φτάσει

Σπιθαμή προς σπιθαμή τα μυστικά μου νrsquo αντιγράψει

Φως μυστήριο λαμπρό φεύγει από μένα για δρόμο μακρύ

Σε σένα να rsquoρθει μορφή αγνή ξάστερη που κάτι καρτερεί

Ως θείο σκήπτρο βασιλιά την ύπαρξή μου να δεχτείς

Και κάποτε μετά από χρόνια πολλά ελπίζω να με θυμηθείς

Και σε βράδια ωραία δροσερή στον ύπνο μου να ξαναρθείς

13

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Αιωνιότης

Χάλασε ο ουρανόςΚι η γης εχάθηΨάχνοντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Στέρεψαν οι θάλασσεςΚι ο ήλιος πάγωσεΘρηνώντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Ας σε είχα μια στιγμήΚι ας πέθαινα μετάΜόνο μια αιωνιότητα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Οι βέβηλοι

Σήμερα έδυσε ο ήλιος πιο νωρίςΧάθηκε και ο χρυσός ο δρόμοςΤον είχαν διαλύσει οι βέβηλοι

Περιπλανήθηκα στα σοκάκια της ιστορίαςΣτου παρελθόντος την άγνωστη ομορφιάΕκεί που ένα φύλλο αναδύεταιστην σιωπηλή άβυσσο του χρόνου

Της γαλήνης η πληγή δεν ησυχάζειΚαι των ηρώων η φωνή δεν αντηχεί Και μείς αφήσαμε το πάθος να δαμάζειτο πνεύμα την καρδιά τη λογική

Μας ζάλισαν οι στίχοιΠαράκρουση μουσικής παραφωνίας

Φωνάζουν αυτοίhellip Μα ποιος ακούειΑκούμεhellip Και ποιος νοιάζεται

Δεν είμαστε εμείς της ιστορίας οι ένοχοιΔεν είμαστε οι βέβηλοιΚαθησυχάζουμε

Γυρίζω πίσω Ο ήλιος έχει δύσειΦεύγει χάνεται γρήγοραΩς ρίψασπις πολεμιστήςτης αέναης μάχης

Κι όμως το φως μας έπνιξεΠαιχνίδι του χρόνου έπεταιΠαιχνίδι της ψυχής μαςhellip

15

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥΤο μαύρο τριαντάφυλλο

Αυτό είναι το τέλος όλων των ελπίδωνΓια να χάσει η πίστηΝα σταματήσει η αθωότηταΝα γίνεις κάτι σαν εμένα Αυτή η ημερομηνία των ελπίδωνΓια να έχω ότι αποζητούσαΑυτή η ζωή ασυγχώρητηΘrsquo αρχίσει και θα τελειώσει γεμάτη ελπίδες

Ξυπνήσαμε αυτό το πρωίΓια να δούμε ένα μαύρο τριαντάφυλλο να γεννιέταιΆγγελοι πέφτουν πρώτοιμα ακόμα βρίσκομαι εδώ μόνηενώ εκείνοι ζωγραφίζουν δίπλα απrsquo το βασίλειό μου

Στους ουρανούς η μάσκα μου θα τραγουδάει πένθιμαΛιοντάρι δίχως πρόσωπο θα φαντάζει η μελωδίαΒασίλισσας ουρλιαχτό που έχασε το θρόνο τηςΕυχή θανάτου χωρίς αντίτιμο

Τέλος των ελπίδωνΤέλος της αγάπης τέλος του χρόνουΤο τέλος αρχίζει με την αθωότηταΤο θάνατο μιας ψυχήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Όνειρα

Τα όνειρα μοιάζουν με στάχτηΑπό σβησμένα αποτσίγαραhellipΣβήνονται ξεχνιούνται με τα χρόνιαΚαι πάλι οι στάχτες ξαναγεννιούνταιhellip

Τα όνειρα μοιάζουν με θησαυρούςΠάντα θα ψάχνονται και θrsquo αρμενίζουνως τα πέρατα της οικουμένηςγια να κατακτηθούν

Τα όνειρα είναι ο τρελός χορός των νεράιδωνΜε τα μαλλιά ξέπλεκαΉ χορός των παιδιών την άνοιξη του Χειμώνα

Τα όνειρα θαρρεί κανείς δεν μπορούν να πιαστούνΠώς τα σβησμένα αποτσίγαραΤα πήρε ο άνεμος στο βίαιο πέρασμά του

Όμως τα όνειρα βαθιά αιώνια και ζωντανάμένουν Σκεπάζουν το σύμπαν και τrsquo αστέριαΤα βοηθούν να πραγματοποιηθούν

Μα για μια στιγμήΜήπως τα όνειρα είμαστε οι ίδιοι εμείςΑπλοί και θνητοί άνθρωποι εμείςΖωντανεύουμε τα όνειραhellip

17

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκιά ή μούσα

Μπήκε και αυτή η εποχή και με βρήκε μόνηΒαρέθηκα να κυνηγώ το άπιαστοΑν είναι να rsquoρθει θα rsquoρθει

Μια ευχή κρατώ και τρέχω μόνη μου στον ουρανόΜια μέρα θα φύγω από εκείΚι ελπίζω να μη χαθεί η ευχή

Άραγε υπάρχει αυτός που με εμπνέει να γράψωΉ είναι μια σκιά που αν φυσήξει θα τη χάσω

Δεν ξέρω αν θα έρθεις δεν ξέρω αν υπάρχειςΜόνο στα όνειρά μου ζωγραφιές μου φτιάχνεις

Σε φαντάζομαι κάτι όμορφο διαφορετικό μοναδικόΜα αν είσαι αέρας και χαθείς στο πέρας τότεΘα πρέπει να μάθω να ξυπνώ με τrsquo όνειρο σβηστόhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 7: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

7

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Αναστοχασμός

Ένα απέραντο γιατίστοιχειώνει του μυαλού τα βάθηΣκοτάδι μοναξιά κι απόγνωσηστην κάθε μου κίνησηΚαι το δωμάτιο άδειο δίχωςένα παράθυρο Δίχως μία ακτίνα φωτόςνrsquo ανοίγει καινούριες ελπίδεςΝα πνέει καινούριες ιδέες

Μόνο μία μία μόνο σκυθρωπή σκιάΦαίνεται μέσα στο αχανές δωμάτιοΣκυφτή θολή θλιμμένηΤου μαύρου αγνώστου

Τι να περιμένει κανείςΟι ελπίδες για το μέλλον καίγονταιΠαρόν και παρελθόν υποτάσσονταιστην αιώνια σιωπή

Από εδώ και πέρα περπατάς μόνοςΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλόξενη χώραΑγκομαχάς να επιβιώσειςμέσα στη χαώδη κατάστασηκαι στον κυκεώνα των αντιλήψεωνπου σε ακυρώνουνΜη γνωρίζοντας τι θα σου ξημερώσει

Απλά πορεύεσαι

3ο βραβείο σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Ελιές στον άνεμο

laquoΔέντρο θα στέκομαι όμοια να κοιτάζω τη θάλασσα ή τον ουρανό γαλάζιοraquo

ΚΚαρυωτάκηςΦύλλα ελιάς τον άνεμο πλημμυρίζουνΈναν άνεμο κλέφτη της άγιας εχθρότηταςΣύντροφός του η θάλασσα της αναταραχήςΦύλλα ιερής ελιάς αιώνια μας λούζουν

Ομίχλη στον σκοτεινό λόφο με τις ελιέςΟμίχλη ολόγυρα παντού μέσα κι έξωΚι αυτές οι ελιές μπροστά μου κυνηγημένεςΑπό τον μανιακό τυχοδιώκτη αγέρα

Συμπαραστέκονται σε μέρες θλίψηςΣιγοψιθυρίζουν χαμένα μυστικάΝα ξεχαστείς σε προστάζουν απρόσωπαΚαι γίνεσαι φίλος τους όταν η φιλίαμες στη μαύρη βάρκα του Χάρου ταξιδεύει

Ω συ θείο δώρο της ΘεάςΤην καρδιά κέρδισες της ΑθήναςΈχασε το γλυκό άγγιγμα του νερούΜα της ελιάς η πικρή σοφία έμεινε

Θαλασσοταραχή τον άνεμο ταράζειΚι αυτός απρόσμενα τις ελιές πειράζειΤον κόσμο όλο ξεσηκώνει φουντώνονταςΧορός η συμπαράσταση σrsquo αρχαίες μελωδίες

Πέφτουν τ άγια φύλλα νωχελικό χάδιΜα προπαντός βασιλικά μας στεφανώνουνΚαι από κάτω τους ηδέως μας πνίγουν

Τιμητικός έπαινος στο Δελφικόδιαγωνισμό ποίησης 2010

9

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Βίβλος

Πτώσις

Ενθύμηση του χρόνουΤόση που κανείς δε θυμάται

Σαν την πνοή ενός παιδιούΣαν το χαμόγελο στο δρόμοΣαν τη στάλα της βροχήςΣαν το μικρό αστέρι του ουρανού

Έλευσις

Και το παιδί φυσάει δυνατάΚαι το χαμόγελο είναι έρωταςΚαι η βροχή σημαίνει ξαστεριάΚαι τrsquo αστέρι είναι θάνατος

Ενθύμηση του κόσμουΔυνατή που κανείς δε θυμάται

Γένεσις

Και σε μια λάμψη μαγικήΣτου ήλιου την ανατολήΈνα παιδίΑνόητα ρωτάει

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τιμητικός έπαινος σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ

Έρωτας

Έρωτας Θεός

Βέλος που τη λογική χτυπάει

Φωνές γέλια και ευωδιές σκορπίζει

Ο Έρωτας ο δίκοπος ο μαγικός και ο άπιαστος

Έρωτας Θεός

Στην άκρη του γιαλού ένα κορίτσι στέκει

Το μαύρο της το δάκρυ πυκνό πέφτει στο κύμα

Χάθηκε η μορφή της μαζί με αυτόν που αγαπάει

Αγάπη

Άνοιξη που πλημμυρίζει την καρδιά μουΜέρα βροχερή μα στην ψυχή μου λιακάδαΠέφτουν τα φύλλα χάνονται στους πέντε ανέμουςΚαι το αεράκι που φυσά μες στην ψυχή μου ανθίζει

Βότσαλα ροδοπέταλα είναι όλα μες το νου μουΚι ένα αστέρι ολόλαμπρο βγαίνει στο μέτωπό μουΚαι τι είναι αυτό που με πετά στα σύννεφα της φαντασίας

Είναι ο ξανθός μου άγγελος που παίζει και γελάειhellipΔος μου το χέρι σου και πάμε στο φεγγάρι

11

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Δέντρο που καίγομαι

Δέντρο είμαι μέσα στη φωτιά

Και καίγομαι

Το νερό μέσα μου εξατμίζεται

Ανύπαρκτη ύπαρξή μου θα πολεμάς

Και σε κάθε σπιθαμή του ήλιου οι ηλιαχτίδες

Θα περνούν μέσα από τι φυλλωσιές ξανά

Η ζωή θα ξαναγεννιέται πάλι και ρυάκια

Θα χαϊδεύουν τις νέες ρίζες μου στο νέο ακρογιάλι

Το πνεύμα μου αδειάζει μες στο μανιασμένο αέρα

Παρασύρεται μακριά σε τόπους μακρινούς

Ελπίζω στη δική σου προσμονή

Ήδη ακούω τη φωνή σου

Άπλωσε τα φτερά και χαμογέλα μου

Νοσταλγικά σε περιμένω

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μορφή

Άστρα από το φως σας παντοτινό φωτίζομαι

Μια αχτίδα σεληνόφως απόψε εδώ δανείζομαι

Το σώμα μου να λούσει στον πυρήνα μου να φτάσει

Σπιθαμή προς σπιθαμή τα μυστικά μου νrsquo αντιγράψει

Φως μυστήριο λαμπρό φεύγει από μένα για δρόμο μακρύ

Σε σένα να rsquoρθει μορφή αγνή ξάστερη που κάτι καρτερεί

Ως θείο σκήπτρο βασιλιά την ύπαρξή μου να δεχτείς

Και κάποτε μετά από χρόνια πολλά ελπίζω να με θυμηθείς

Και σε βράδια ωραία δροσερή στον ύπνο μου να ξαναρθείς

13

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Αιωνιότης

Χάλασε ο ουρανόςΚι η γης εχάθηΨάχνοντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Στέρεψαν οι θάλασσεςΚι ο ήλιος πάγωσεΘρηνώντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Ας σε είχα μια στιγμήΚι ας πέθαινα μετάΜόνο μια αιωνιότητα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Οι βέβηλοι

Σήμερα έδυσε ο ήλιος πιο νωρίςΧάθηκε και ο χρυσός ο δρόμοςΤον είχαν διαλύσει οι βέβηλοι

Περιπλανήθηκα στα σοκάκια της ιστορίαςΣτου παρελθόντος την άγνωστη ομορφιάΕκεί που ένα φύλλο αναδύεταιστην σιωπηλή άβυσσο του χρόνου

Της γαλήνης η πληγή δεν ησυχάζειΚαι των ηρώων η φωνή δεν αντηχεί Και μείς αφήσαμε το πάθος να δαμάζειτο πνεύμα την καρδιά τη λογική

Μας ζάλισαν οι στίχοιΠαράκρουση μουσικής παραφωνίας

Φωνάζουν αυτοίhellip Μα ποιος ακούειΑκούμεhellip Και ποιος νοιάζεται

Δεν είμαστε εμείς της ιστορίας οι ένοχοιΔεν είμαστε οι βέβηλοιΚαθησυχάζουμε

Γυρίζω πίσω Ο ήλιος έχει δύσειΦεύγει χάνεται γρήγοραΩς ρίψασπις πολεμιστήςτης αέναης μάχης

Κι όμως το φως μας έπνιξεΠαιχνίδι του χρόνου έπεταιΠαιχνίδι της ψυχής μαςhellip

15

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥΤο μαύρο τριαντάφυλλο

Αυτό είναι το τέλος όλων των ελπίδωνΓια να χάσει η πίστηΝα σταματήσει η αθωότηταΝα γίνεις κάτι σαν εμένα Αυτή η ημερομηνία των ελπίδωνΓια να έχω ότι αποζητούσαΑυτή η ζωή ασυγχώρητηΘrsquo αρχίσει και θα τελειώσει γεμάτη ελπίδες

Ξυπνήσαμε αυτό το πρωίΓια να δούμε ένα μαύρο τριαντάφυλλο να γεννιέταιΆγγελοι πέφτουν πρώτοιμα ακόμα βρίσκομαι εδώ μόνηενώ εκείνοι ζωγραφίζουν δίπλα απrsquo το βασίλειό μου

Στους ουρανούς η μάσκα μου θα τραγουδάει πένθιμαΛιοντάρι δίχως πρόσωπο θα φαντάζει η μελωδίαΒασίλισσας ουρλιαχτό που έχασε το θρόνο τηςΕυχή θανάτου χωρίς αντίτιμο

Τέλος των ελπίδωνΤέλος της αγάπης τέλος του χρόνουΤο τέλος αρχίζει με την αθωότηταΤο θάνατο μιας ψυχήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Όνειρα

Τα όνειρα μοιάζουν με στάχτηΑπό σβησμένα αποτσίγαραhellipΣβήνονται ξεχνιούνται με τα χρόνιαΚαι πάλι οι στάχτες ξαναγεννιούνταιhellip

Τα όνειρα μοιάζουν με θησαυρούςΠάντα θα ψάχνονται και θrsquo αρμενίζουνως τα πέρατα της οικουμένηςγια να κατακτηθούν

Τα όνειρα είναι ο τρελός χορός των νεράιδωνΜε τα μαλλιά ξέπλεκαΉ χορός των παιδιών την άνοιξη του Χειμώνα

Τα όνειρα θαρρεί κανείς δεν μπορούν να πιαστούνΠώς τα σβησμένα αποτσίγαραΤα πήρε ο άνεμος στο βίαιο πέρασμά του

Όμως τα όνειρα βαθιά αιώνια και ζωντανάμένουν Σκεπάζουν το σύμπαν και τrsquo αστέριαΤα βοηθούν να πραγματοποιηθούν

Μα για μια στιγμήΜήπως τα όνειρα είμαστε οι ίδιοι εμείςΑπλοί και θνητοί άνθρωποι εμείςΖωντανεύουμε τα όνειραhellip

17

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκιά ή μούσα

Μπήκε και αυτή η εποχή και με βρήκε μόνηΒαρέθηκα να κυνηγώ το άπιαστοΑν είναι να rsquoρθει θα rsquoρθει

Μια ευχή κρατώ και τρέχω μόνη μου στον ουρανόΜια μέρα θα φύγω από εκείΚι ελπίζω να μη χαθεί η ευχή

Άραγε υπάρχει αυτός που με εμπνέει να γράψωΉ είναι μια σκιά που αν φυσήξει θα τη χάσω

Δεν ξέρω αν θα έρθεις δεν ξέρω αν υπάρχειςΜόνο στα όνειρά μου ζωγραφιές μου φτιάχνεις

Σε φαντάζομαι κάτι όμορφο διαφορετικό μοναδικόΜα αν είσαι αέρας και χαθείς στο πέρας τότεΘα πρέπει να μάθω να ξυπνώ με τrsquo όνειρο σβηστόhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 8: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Ελιές στον άνεμο

laquoΔέντρο θα στέκομαι όμοια να κοιτάζω τη θάλασσα ή τον ουρανό γαλάζιοraquo

ΚΚαρυωτάκηςΦύλλα ελιάς τον άνεμο πλημμυρίζουνΈναν άνεμο κλέφτη της άγιας εχθρότηταςΣύντροφός του η θάλασσα της αναταραχήςΦύλλα ιερής ελιάς αιώνια μας λούζουν

Ομίχλη στον σκοτεινό λόφο με τις ελιέςΟμίχλη ολόγυρα παντού μέσα κι έξωΚι αυτές οι ελιές μπροστά μου κυνηγημένεςΑπό τον μανιακό τυχοδιώκτη αγέρα

Συμπαραστέκονται σε μέρες θλίψηςΣιγοψιθυρίζουν χαμένα μυστικάΝα ξεχαστείς σε προστάζουν απρόσωπαΚαι γίνεσαι φίλος τους όταν η φιλίαμες στη μαύρη βάρκα του Χάρου ταξιδεύει

Ω συ θείο δώρο της ΘεάςΤην καρδιά κέρδισες της ΑθήναςΈχασε το γλυκό άγγιγμα του νερούΜα της ελιάς η πικρή σοφία έμεινε

Θαλασσοταραχή τον άνεμο ταράζειΚι αυτός απρόσμενα τις ελιές πειράζειΤον κόσμο όλο ξεσηκώνει φουντώνονταςΧορός η συμπαράσταση σrsquo αρχαίες μελωδίες

Πέφτουν τ άγια φύλλα νωχελικό χάδιΜα προπαντός βασιλικά μας στεφανώνουνΚαι από κάτω τους ηδέως μας πνίγουν

Τιμητικός έπαινος στο Δελφικόδιαγωνισμό ποίησης 2010

9

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Βίβλος

Πτώσις

Ενθύμηση του χρόνουΤόση που κανείς δε θυμάται

Σαν την πνοή ενός παιδιούΣαν το χαμόγελο στο δρόμοΣαν τη στάλα της βροχήςΣαν το μικρό αστέρι του ουρανού

Έλευσις

Και το παιδί φυσάει δυνατάΚαι το χαμόγελο είναι έρωταςΚαι η βροχή σημαίνει ξαστεριάΚαι τrsquo αστέρι είναι θάνατος

Ενθύμηση του κόσμουΔυνατή που κανείς δε θυμάται

Γένεσις

Και σε μια λάμψη μαγικήΣτου ήλιου την ανατολήΈνα παιδίΑνόητα ρωτάει

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τιμητικός έπαινος σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ

Έρωτας

Έρωτας Θεός

Βέλος που τη λογική χτυπάει

Φωνές γέλια και ευωδιές σκορπίζει

Ο Έρωτας ο δίκοπος ο μαγικός και ο άπιαστος

Έρωτας Θεός

Στην άκρη του γιαλού ένα κορίτσι στέκει

Το μαύρο της το δάκρυ πυκνό πέφτει στο κύμα

Χάθηκε η μορφή της μαζί με αυτόν που αγαπάει

Αγάπη

Άνοιξη που πλημμυρίζει την καρδιά μουΜέρα βροχερή μα στην ψυχή μου λιακάδαΠέφτουν τα φύλλα χάνονται στους πέντε ανέμουςΚαι το αεράκι που φυσά μες στην ψυχή μου ανθίζει

Βότσαλα ροδοπέταλα είναι όλα μες το νου μουΚι ένα αστέρι ολόλαμπρο βγαίνει στο μέτωπό μουΚαι τι είναι αυτό που με πετά στα σύννεφα της φαντασίας

Είναι ο ξανθός μου άγγελος που παίζει και γελάειhellipΔος μου το χέρι σου και πάμε στο φεγγάρι

11

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Δέντρο που καίγομαι

Δέντρο είμαι μέσα στη φωτιά

Και καίγομαι

Το νερό μέσα μου εξατμίζεται

Ανύπαρκτη ύπαρξή μου θα πολεμάς

Και σε κάθε σπιθαμή του ήλιου οι ηλιαχτίδες

Θα περνούν μέσα από τι φυλλωσιές ξανά

Η ζωή θα ξαναγεννιέται πάλι και ρυάκια

Θα χαϊδεύουν τις νέες ρίζες μου στο νέο ακρογιάλι

Το πνεύμα μου αδειάζει μες στο μανιασμένο αέρα

Παρασύρεται μακριά σε τόπους μακρινούς

Ελπίζω στη δική σου προσμονή

Ήδη ακούω τη φωνή σου

Άπλωσε τα φτερά και χαμογέλα μου

Νοσταλγικά σε περιμένω

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μορφή

Άστρα από το φως σας παντοτινό φωτίζομαι

Μια αχτίδα σεληνόφως απόψε εδώ δανείζομαι

Το σώμα μου να λούσει στον πυρήνα μου να φτάσει

Σπιθαμή προς σπιθαμή τα μυστικά μου νrsquo αντιγράψει

Φως μυστήριο λαμπρό φεύγει από μένα για δρόμο μακρύ

Σε σένα να rsquoρθει μορφή αγνή ξάστερη που κάτι καρτερεί

Ως θείο σκήπτρο βασιλιά την ύπαρξή μου να δεχτείς

Και κάποτε μετά από χρόνια πολλά ελπίζω να με θυμηθείς

Και σε βράδια ωραία δροσερή στον ύπνο μου να ξαναρθείς

13

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Αιωνιότης

Χάλασε ο ουρανόςΚι η γης εχάθηΨάχνοντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Στέρεψαν οι θάλασσεςΚι ο ήλιος πάγωσεΘρηνώντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Ας σε είχα μια στιγμήΚι ας πέθαινα μετάΜόνο μια αιωνιότητα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Οι βέβηλοι

Σήμερα έδυσε ο ήλιος πιο νωρίςΧάθηκε και ο χρυσός ο δρόμοςΤον είχαν διαλύσει οι βέβηλοι

Περιπλανήθηκα στα σοκάκια της ιστορίαςΣτου παρελθόντος την άγνωστη ομορφιάΕκεί που ένα φύλλο αναδύεταιστην σιωπηλή άβυσσο του χρόνου

Της γαλήνης η πληγή δεν ησυχάζειΚαι των ηρώων η φωνή δεν αντηχεί Και μείς αφήσαμε το πάθος να δαμάζειτο πνεύμα την καρδιά τη λογική

Μας ζάλισαν οι στίχοιΠαράκρουση μουσικής παραφωνίας

Φωνάζουν αυτοίhellip Μα ποιος ακούειΑκούμεhellip Και ποιος νοιάζεται

Δεν είμαστε εμείς της ιστορίας οι ένοχοιΔεν είμαστε οι βέβηλοιΚαθησυχάζουμε

Γυρίζω πίσω Ο ήλιος έχει δύσειΦεύγει χάνεται γρήγοραΩς ρίψασπις πολεμιστήςτης αέναης μάχης

Κι όμως το φως μας έπνιξεΠαιχνίδι του χρόνου έπεταιΠαιχνίδι της ψυχής μαςhellip

15

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥΤο μαύρο τριαντάφυλλο

Αυτό είναι το τέλος όλων των ελπίδωνΓια να χάσει η πίστηΝα σταματήσει η αθωότηταΝα γίνεις κάτι σαν εμένα Αυτή η ημερομηνία των ελπίδωνΓια να έχω ότι αποζητούσαΑυτή η ζωή ασυγχώρητηΘrsquo αρχίσει και θα τελειώσει γεμάτη ελπίδες

Ξυπνήσαμε αυτό το πρωίΓια να δούμε ένα μαύρο τριαντάφυλλο να γεννιέταιΆγγελοι πέφτουν πρώτοιμα ακόμα βρίσκομαι εδώ μόνηενώ εκείνοι ζωγραφίζουν δίπλα απrsquo το βασίλειό μου

Στους ουρανούς η μάσκα μου θα τραγουδάει πένθιμαΛιοντάρι δίχως πρόσωπο θα φαντάζει η μελωδίαΒασίλισσας ουρλιαχτό που έχασε το θρόνο τηςΕυχή θανάτου χωρίς αντίτιμο

Τέλος των ελπίδωνΤέλος της αγάπης τέλος του χρόνουΤο τέλος αρχίζει με την αθωότηταΤο θάνατο μιας ψυχήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Όνειρα

Τα όνειρα μοιάζουν με στάχτηΑπό σβησμένα αποτσίγαραhellipΣβήνονται ξεχνιούνται με τα χρόνιαΚαι πάλι οι στάχτες ξαναγεννιούνταιhellip

Τα όνειρα μοιάζουν με θησαυρούςΠάντα θα ψάχνονται και θrsquo αρμενίζουνως τα πέρατα της οικουμένηςγια να κατακτηθούν

Τα όνειρα είναι ο τρελός χορός των νεράιδωνΜε τα μαλλιά ξέπλεκαΉ χορός των παιδιών την άνοιξη του Χειμώνα

Τα όνειρα θαρρεί κανείς δεν μπορούν να πιαστούνΠώς τα σβησμένα αποτσίγαραΤα πήρε ο άνεμος στο βίαιο πέρασμά του

Όμως τα όνειρα βαθιά αιώνια και ζωντανάμένουν Σκεπάζουν το σύμπαν και τrsquo αστέριαΤα βοηθούν να πραγματοποιηθούν

Μα για μια στιγμήΜήπως τα όνειρα είμαστε οι ίδιοι εμείςΑπλοί και θνητοί άνθρωποι εμείςΖωντανεύουμε τα όνειραhellip

17

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκιά ή μούσα

Μπήκε και αυτή η εποχή και με βρήκε μόνηΒαρέθηκα να κυνηγώ το άπιαστοΑν είναι να rsquoρθει θα rsquoρθει

Μια ευχή κρατώ και τρέχω μόνη μου στον ουρανόΜια μέρα θα φύγω από εκείΚι ελπίζω να μη χαθεί η ευχή

Άραγε υπάρχει αυτός που με εμπνέει να γράψωΉ είναι μια σκιά που αν φυσήξει θα τη χάσω

Δεν ξέρω αν θα έρθεις δεν ξέρω αν υπάρχειςΜόνο στα όνειρά μου ζωγραφιές μου φτιάχνεις

Σε φαντάζομαι κάτι όμορφο διαφορετικό μοναδικόΜα αν είσαι αέρας και χαθείς στο πέρας τότεΘα πρέπει να μάθω να ξυπνώ με τrsquo όνειρο σβηστόhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 9: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

9

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Βίβλος

Πτώσις

Ενθύμηση του χρόνουΤόση που κανείς δε θυμάται

Σαν την πνοή ενός παιδιούΣαν το χαμόγελο στο δρόμοΣαν τη στάλα της βροχήςΣαν το μικρό αστέρι του ουρανού

Έλευσις

Και το παιδί φυσάει δυνατάΚαι το χαμόγελο είναι έρωταςΚαι η βροχή σημαίνει ξαστεριάΚαι τrsquo αστέρι είναι θάνατος

Ενθύμηση του κόσμουΔυνατή που κανείς δε θυμάται

Γένεσις

Και σε μια λάμψη μαγικήΣτου ήλιου την ανατολήΈνα παιδίΑνόητα ρωτάει

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τιμητικός έπαινος σε ποιητικόδιαγωνισμό της ΕταιρείαςΛογοτεχνών ΝοτιοδυτικήςΕλλάδας Μάρτιος 2010

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ

Έρωτας

Έρωτας Θεός

Βέλος που τη λογική χτυπάει

Φωνές γέλια και ευωδιές σκορπίζει

Ο Έρωτας ο δίκοπος ο μαγικός και ο άπιαστος

Έρωτας Θεός

Στην άκρη του γιαλού ένα κορίτσι στέκει

Το μαύρο της το δάκρυ πυκνό πέφτει στο κύμα

Χάθηκε η μορφή της μαζί με αυτόν που αγαπάει

Αγάπη

Άνοιξη που πλημμυρίζει την καρδιά μουΜέρα βροχερή μα στην ψυχή μου λιακάδαΠέφτουν τα φύλλα χάνονται στους πέντε ανέμουςΚαι το αεράκι που φυσά μες στην ψυχή μου ανθίζει

Βότσαλα ροδοπέταλα είναι όλα μες το νου μουΚι ένα αστέρι ολόλαμπρο βγαίνει στο μέτωπό μουΚαι τι είναι αυτό που με πετά στα σύννεφα της φαντασίας

Είναι ο ξανθός μου άγγελος που παίζει και γελάειhellipΔος μου το χέρι σου και πάμε στο φεγγάρι

11

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Δέντρο που καίγομαι

Δέντρο είμαι μέσα στη φωτιά

Και καίγομαι

Το νερό μέσα μου εξατμίζεται

Ανύπαρκτη ύπαρξή μου θα πολεμάς

Και σε κάθε σπιθαμή του ήλιου οι ηλιαχτίδες

Θα περνούν μέσα από τι φυλλωσιές ξανά

Η ζωή θα ξαναγεννιέται πάλι και ρυάκια

Θα χαϊδεύουν τις νέες ρίζες μου στο νέο ακρογιάλι

Το πνεύμα μου αδειάζει μες στο μανιασμένο αέρα

Παρασύρεται μακριά σε τόπους μακρινούς

Ελπίζω στη δική σου προσμονή

Ήδη ακούω τη φωνή σου

Άπλωσε τα φτερά και χαμογέλα μου

Νοσταλγικά σε περιμένω

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μορφή

Άστρα από το φως σας παντοτινό φωτίζομαι

Μια αχτίδα σεληνόφως απόψε εδώ δανείζομαι

Το σώμα μου να λούσει στον πυρήνα μου να φτάσει

Σπιθαμή προς σπιθαμή τα μυστικά μου νrsquo αντιγράψει

Φως μυστήριο λαμπρό φεύγει από μένα για δρόμο μακρύ

Σε σένα να rsquoρθει μορφή αγνή ξάστερη που κάτι καρτερεί

Ως θείο σκήπτρο βασιλιά την ύπαρξή μου να δεχτείς

Και κάποτε μετά από χρόνια πολλά ελπίζω να με θυμηθείς

Και σε βράδια ωραία δροσερή στον ύπνο μου να ξαναρθείς

13

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Αιωνιότης

Χάλασε ο ουρανόςΚι η γης εχάθηΨάχνοντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Στέρεψαν οι θάλασσεςΚι ο ήλιος πάγωσεΘρηνώντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Ας σε είχα μια στιγμήΚι ας πέθαινα μετάΜόνο μια αιωνιότητα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Οι βέβηλοι

Σήμερα έδυσε ο ήλιος πιο νωρίςΧάθηκε και ο χρυσός ο δρόμοςΤον είχαν διαλύσει οι βέβηλοι

Περιπλανήθηκα στα σοκάκια της ιστορίαςΣτου παρελθόντος την άγνωστη ομορφιάΕκεί που ένα φύλλο αναδύεταιστην σιωπηλή άβυσσο του χρόνου

Της γαλήνης η πληγή δεν ησυχάζειΚαι των ηρώων η φωνή δεν αντηχεί Και μείς αφήσαμε το πάθος να δαμάζειτο πνεύμα την καρδιά τη λογική

Μας ζάλισαν οι στίχοιΠαράκρουση μουσικής παραφωνίας

Φωνάζουν αυτοίhellip Μα ποιος ακούειΑκούμεhellip Και ποιος νοιάζεται

Δεν είμαστε εμείς της ιστορίας οι ένοχοιΔεν είμαστε οι βέβηλοιΚαθησυχάζουμε

Γυρίζω πίσω Ο ήλιος έχει δύσειΦεύγει χάνεται γρήγοραΩς ρίψασπις πολεμιστήςτης αέναης μάχης

Κι όμως το φως μας έπνιξεΠαιχνίδι του χρόνου έπεταιΠαιχνίδι της ψυχής μαςhellip

15

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥΤο μαύρο τριαντάφυλλο

Αυτό είναι το τέλος όλων των ελπίδωνΓια να χάσει η πίστηΝα σταματήσει η αθωότηταΝα γίνεις κάτι σαν εμένα Αυτή η ημερομηνία των ελπίδωνΓια να έχω ότι αποζητούσαΑυτή η ζωή ασυγχώρητηΘrsquo αρχίσει και θα τελειώσει γεμάτη ελπίδες

Ξυπνήσαμε αυτό το πρωίΓια να δούμε ένα μαύρο τριαντάφυλλο να γεννιέταιΆγγελοι πέφτουν πρώτοιμα ακόμα βρίσκομαι εδώ μόνηενώ εκείνοι ζωγραφίζουν δίπλα απrsquo το βασίλειό μου

Στους ουρανούς η μάσκα μου θα τραγουδάει πένθιμαΛιοντάρι δίχως πρόσωπο θα φαντάζει η μελωδίαΒασίλισσας ουρλιαχτό που έχασε το θρόνο τηςΕυχή θανάτου χωρίς αντίτιμο

Τέλος των ελπίδωνΤέλος της αγάπης τέλος του χρόνουΤο τέλος αρχίζει με την αθωότηταΤο θάνατο μιας ψυχήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Όνειρα

Τα όνειρα μοιάζουν με στάχτηΑπό σβησμένα αποτσίγαραhellipΣβήνονται ξεχνιούνται με τα χρόνιαΚαι πάλι οι στάχτες ξαναγεννιούνταιhellip

Τα όνειρα μοιάζουν με θησαυρούςΠάντα θα ψάχνονται και θrsquo αρμενίζουνως τα πέρατα της οικουμένηςγια να κατακτηθούν

Τα όνειρα είναι ο τρελός χορός των νεράιδωνΜε τα μαλλιά ξέπλεκαΉ χορός των παιδιών την άνοιξη του Χειμώνα

Τα όνειρα θαρρεί κανείς δεν μπορούν να πιαστούνΠώς τα σβησμένα αποτσίγαραΤα πήρε ο άνεμος στο βίαιο πέρασμά του

Όμως τα όνειρα βαθιά αιώνια και ζωντανάμένουν Σκεπάζουν το σύμπαν και τrsquo αστέριαΤα βοηθούν να πραγματοποιηθούν

Μα για μια στιγμήΜήπως τα όνειρα είμαστε οι ίδιοι εμείςΑπλοί και θνητοί άνθρωποι εμείςΖωντανεύουμε τα όνειραhellip

17

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκιά ή μούσα

Μπήκε και αυτή η εποχή και με βρήκε μόνηΒαρέθηκα να κυνηγώ το άπιαστοΑν είναι να rsquoρθει θα rsquoρθει

Μια ευχή κρατώ και τρέχω μόνη μου στον ουρανόΜια μέρα θα φύγω από εκείΚι ελπίζω να μη χαθεί η ευχή

Άραγε υπάρχει αυτός που με εμπνέει να γράψωΉ είναι μια σκιά που αν φυσήξει θα τη χάσω

Δεν ξέρω αν θα έρθεις δεν ξέρω αν υπάρχειςΜόνο στα όνειρά μου ζωγραφιές μου φτιάχνεις

Σε φαντάζομαι κάτι όμορφο διαφορετικό μοναδικόΜα αν είσαι αέρας και χαθείς στο πέρας τότεΘα πρέπει να μάθω να ξυπνώ με τrsquo όνειρο σβηστόhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 10: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΠΑΠΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΑ

Έρωτας

Έρωτας Θεός

Βέλος που τη λογική χτυπάει

Φωνές γέλια και ευωδιές σκορπίζει

Ο Έρωτας ο δίκοπος ο μαγικός και ο άπιαστος

Έρωτας Θεός

Στην άκρη του γιαλού ένα κορίτσι στέκει

Το μαύρο της το δάκρυ πυκνό πέφτει στο κύμα

Χάθηκε η μορφή της μαζί με αυτόν που αγαπάει

Αγάπη

Άνοιξη που πλημμυρίζει την καρδιά μουΜέρα βροχερή μα στην ψυχή μου λιακάδαΠέφτουν τα φύλλα χάνονται στους πέντε ανέμουςΚαι το αεράκι που φυσά μες στην ψυχή μου ανθίζει

Βότσαλα ροδοπέταλα είναι όλα μες το νου μουΚι ένα αστέρι ολόλαμπρο βγαίνει στο μέτωπό μουΚαι τι είναι αυτό που με πετά στα σύννεφα της φαντασίας

Είναι ο ξανθός μου άγγελος που παίζει και γελάειhellipΔος μου το χέρι σου και πάμε στο φεγγάρι

11

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Δέντρο που καίγομαι

Δέντρο είμαι μέσα στη φωτιά

Και καίγομαι

Το νερό μέσα μου εξατμίζεται

Ανύπαρκτη ύπαρξή μου θα πολεμάς

Και σε κάθε σπιθαμή του ήλιου οι ηλιαχτίδες

Θα περνούν μέσα από τι φυλλωσιές ξανά

Η ζωή θα ξαναγεννιέται πάλι και ρυάκια

Θα χαϊδεύουν τις νέες ρίζες μου στο νέο ακρογιάλι

Το πνεύμα μου αδειάζει μες στο μανιασμένο αέρα

Παρασύρεται μακριά σε τόπους μακρινούς

Ελπίζω στη δική σου προσμονή

Ήδη ακούω τη φωνή σου

Άπλωσε τα φτερά και χαμογέλα μου

Νοσταλγικά σε περιμένω

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μορφή

Άστρα από το φως σας παντοτινό φωτίζομαι

Μια αχτίδα σεληνόφως απόψε εδώ δανείζομαι

Το σώμα μου να λούσει στον πυρήνα μου να φτάσει

Σπιθαμή προς σπιθαμή τα μυστικά μου νrsquo αντιγράψει

Φως μυστήριο λαμπρό φεύγει από μένα για δρόμο μακρύ

Σε σένα να rsquoρθει μορφή αγνή ξάστερη που κάτι καρτερεί

Ως θείο σκήπτρο βασιλιά την ύπαρξή μου να δεχτείς

Και κάποτε μετά από χρόνια πολλά ελπίζω να με θυμηθείς

Και σε βράδια ωραία δροσερή στον ύπνο μου να ξαναρθείς

13

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Αιωνιότης

Χάλασε ο ουρανόςΚι η γης εχάθηΨάχνοντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Στέρεψαν οι θάλασσεςΚι ο ήλιος πάγωσεΘρηνώντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Ας σε είχα μια στιγμήΚι ας πέθαινα μετάΜόνο μια αιωνιότητα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Οι βέβηλοι

Σήμερα έδυσε ο ήλιος πιο νωρίςΧάθηκε και ο χρυσός ο δρόμοςΤον είχαν διαλύσει οι βέβηλοι

Περιπλανήθηκα στα σοκάκια της ιστορίαςΣτου παρελθόντος την άγνωστη ομορφιάΕκεί που ένα φύλλο αναδύεταιστην σιωπηλή άβυσσο του χρόνου

Της γαλήνης η πληγή δεν ησυχάζειΚαι των ηρώων η φωνή δεν αντηχεί Και μείς αφήσαμε το πάθος να δαμάζειτο πνεύμα την καρδιά τη λογική

Μας ζάλισαν οι στίχοιΠαράκρουση μουσικής παραφωνίας

Φωνάζουν αυτοίhellip Μα ποιος ακούειΑκούμεhellip Και ποιος νοιάζεται

Δεν είμαστε εμείς της ιστορίας οι ένοχοιΔεν είμαστε οι βέβηλοιΚαθησυχάζουμε

Γυρίζω πίσω Ο ήλιος έχει δύσειΦεύγει χάνεται γρήγοραΩς ρίψασπις πολεμιστήςτης αέναης μάχης

Κι όμως το φως μας έπνιξεΠαιχνίδι του χρόνου έπεταιΠαιχνίδι της ψυχής μαςhellip

15

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥΤο μαύρο τριαντάφυλλο

Αυτό είναι το τέλος όλων των ελπίδωνΓια να χάσει η πίστηΝα σταματήσει η αθωότηταΝα γίνεις κάτι σαν εμένα Αυτή η ημερομηνία των ελπίδωνΓια να έχω ότι αποζητούσαΑυτή η ζωή ασυγχώρητηΘrsquo αρχίσει και θα τελειώσει γεμάτη ελπίδες

Ξυπνήσαμε αυτό το πρωίΓια να δούμε ένα μαύρο τριαντάφυλλο να γεννιέταιΆγγελοι πέφτουν πρώτοιμα ακόμα βρίσκομαι εδώ μόνηενώ εκείνοι ζωγραφίζουν δίπλα απrsquo το βασίλειό μου

Στους ουρανούς η μάσκα μου θα τραγουδάει πένθιμαΛιοντάρι δίχως πρόσωπο θα φαντάζει η μελωδίαΒασίλισσας ουρλιαχτό που έχασε το θρόνο τηςΕυχή θανάτου χωρίς αντίτιμο

Τέλος των ελπίδωνΤέλος της αγάπης τέλος του χρόνουΤο τέλος αρχίζει με την αθωότηταΤο θάνατο μιας ψυχήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Όνειρα

Τα όνειρα μοιάζουν με στάχτηΑπό σβησμένα αποτσίγαραhellipΣβήνονται ξεχνιούνται με τα χρόνιαΚαι πάλι οι στάχτες ξαναγεννιούνταιhellip

Τα όνειρα μοιάζουν με θησαυρούςΠάντα θα ψάχνονται και θrsquo αρμενίζουνως τα πέρατα της οικουμένηςγια να κατακτηθούν

Τα όνειρα είναι ο τρελός χορός των νεράιδωνΜε τα μαλλιά ξέπλεκαΉ χορός των παιδιών την άνοιξη του Χειμώνα

Τα όνειρα θαρρεί κανείς δεν μπορούν να πιαστούνΠώς τα σβησμένα αποτσίγαραΤα πήρε ο άνεμος στο βίαιο πέρασμά του

Όμως τα όνειρα βαθιά αιώνια και ζωντανάμένουν Σκεπάζουν το σύμπαν και τrsquo αστέριαΤα βοηθούν να πραγματοποιηθούν

Μα για μια στιγμήΜήπως τα όνειρα είμαστε οι ίδιοι εμείςΑπλοί και θνητοί άνθρωποι εμείςΖωντανεύουμε τα όνειραhellip

17

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκιά ή μούσα

Μπήκε και αυτή η εποχή και με βρήκε μόνηΒαρέθηκα να κυνηγώ το άπιαστοΑν είναι να rsquoρθει θα rsquoρθει

Μια ευχή κρατώ και τρέχω μόνη μου στον ουρανόΜια μέρα θα φύγω από εκείΚι ελπίζω να μη χαθεί η ευχή

Άραγε υπάρχει αυτός που με εμπνέει να γράψωΉ είναι μια σκιά που αν φυσήξει θα τη χάσω

Δεν ξέρω αν θα έρθεις δεν ξέρω αν υπάρχειςΜόνο στα όνειρά μου ζωγραφιές μου φτιάχνεις

Σε φαντάζομαι κάτι όμορφο διαφορετικό μοναδικόΜα αν είσαι αέρας και χαθείς στο πέρας τότεΘα πρέπει να μάθω να ξυπνώ με τrsquo όνειρο σβηστόhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 11: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

11

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Δέντρο που καίγομαι

Δέντρο είμαι μέσα στη φωτιά

Και καίγομαι

Το νερό μέσα μου εξατμίζεται

Ανύπαρκτη ύπαρξή μου θα πολεμάς

Και σε κάθε σπιθαμή του ήλιου οι ηλιαχτίδες

Θα περνούν μέσα από τι φυλλωσιές ξανά

Η ζωή θα ξαναγεννιέται πάλι και ρυάκια

Θα χαϊδεύουν τις νέες ρίζες μου στο νέο ακρογιάλι

Το πνεύμα μου αδειάζει μες στο μανιασμένο αέρα

Παρασύρεται μακριά σε τόπους μακρινούς

Ελπίζω στη δική σου προσμονή

Ήδη ακούω τη φωνή σου

Άπλωσε τα φτερά και χαμογέλα μου

Νοσταλγικά σε περιμένω

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μορφή

Άστρα από το φως σας παντοτινό φωτίζομαι

Μια αχτίδα σεληνόφως απόψε εδώ δανείζομαι

Το σώμα μου να λούσει στον πυρήνα μου να φτάσει

Σπιθαμή προς σπιθαμή τα μυστικά μου νrsquo αντιγράψει

Φως μυστήριο λαμπρό φεύγει από μένα για δρόμο μακρύ

Σε σένα να rsquoρθει μορφή αγνή ξάστερη που κάτι καρτερεί

Ως θείο σκήπτρο βασιλιά την ύπαρξή μου να δεχτείς

Και κάποτε μετά από χρόνια πολλά ελπίζω να με θυμηθείς

Και σε βράδια ωραία δροσερή στον ύπνο μου να ξαναρθείς

13

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Αιωνιότης

Χάλασε ο ουρανόςΚι η γης εχάθηΨάχνοντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Στέρεψαν οι θάλασσεςΚι ο ήλιος πάγωσεΘρηνώντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Ας σε είχα μια στιγμήΚι ας πέθαινα μετάΜόνο μια αιωνιότητα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Οι βέβηλοι

Σήμερα έδυσε ο ήλιος πιο νωρίςΧάθηκε και ο χρυσός ο δρόμοςΤον είχαν διαλύσει οι βέβηλοι

Περιπλανήθηκα στα σοκάκια της ιστορίαςΣτου παρελθόντος την άγνωστη ομορφιάΕκεί που ένα φύλλο αναδύεταιστην σιωπηλή άβυσσο του χρόνου

Της γαλήνης η πληγή δεν ησυχάζειΚαι των ηρώων η φωνή δεν αντηχεί Και μείς αφήσαμε το πάθος να δαμάζειτο πνεύμα την καρδιά τη λογική

Μας ζάλισαν οι στίχοιΠαράκρουση μουσικής παραφωνίας

Φωνάζουν αυτοίhellip Μα ποιος ακούειΑκούμεhellip Και ποιος νοιάζεται

Δεν είμαστε εμείς της ιστορίας οι ένοχοιΔεν είμαστε οι βέβηλοιΚαθησυχάζουμε

Γυρίζω πίσω Ο ήλιος έχει δύσειΦεύγει χάνεται γρήγοραΩς ρίψασπις πολεμιστήςτης αέναης μάχης

Κι όμως το φως μας έπνιξεΠαιχνίδι του χρόνου έπεταιΠαιχνίδι της ψυχής μαςhellip

15

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥΤο μαύρο τριαντάφυλλο

Αυτό είναι το τέλος όλων των ελπίδωνΓια να χάσει η πίστηΝα σταματήσει η αθωότηταΝα γίνεις κάτι σαν εμένα Αυτή η ημερομηνία των ελπίδωνΓια να έχω ότι αποζητούσαΑυτή η ζωή ασυγχώρητηΘrsquo αρχίσει και θα τελειώσει γεμάτη ελπίδες

Ξυπνήσαμε αυτό το πρωίΓια να δούμε ένα μαύρο τριαντάφυλλο να γεννιέταιΆγγελοι πέφτουν πρώτοιμα ακόμα βρίσκομαι εδώ μόνηενώ εκείνοι ζωγραφίζουν δίπλα απrsquo το βασίλειό μου

Στους ουρανούς η μάσκα μου θα τραγουδάει πένθιμαΛιοντάρι δίχως πρόσωπο θα φαντάζει η μελωδίαΒασίλισσας ουρλιαχτό που έχασε το θρόνο τηςΕυχή θανάτου χωρίς αντίτιμο

Τέλος των ελπίδωνΤέλος της αγάπης τέλος του χρόνουΤο τέλος αρχίζει με την αθωότηταΤο θάνατο μιας ψυχήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Όνειρα

Τα όνειρα μοιάζουν με στάχτηΑπό σβησμένα αποτσίγαραhellipΣβήνονται ξεχνιούνται με τα χρόνιαΚαι πάλι οι στάχτες ξαναγεννιούνταιhellip

Τα όνειρα μοιάζουν με θησαυρούςΠάντα θα ψάχνονται και θrsquo αρμενίζουνως τα πέρατα της οικουμένηςγια να κατακτηθούν

Τα όνειρα είναι ο τρελός χορός των νεράιδωνΜε τα μαλλιά ξέπλεκαΉ χορός των παιδιών την άνοιξη του Χειμώνα

Τα όνειρα θαρρεί κανείς δεν μπορούν να πιαστούνΠώς τα σβησμένα αποτσίγαραΤα πήρε ο άνεμος στο βίαιο πέρασμά του

Όμως τα όνειρα βαθιά αιώνια και ζωντανάμένουν Σκεπάζουν το σύμπαν και τrsquo αστέριαΤα βοηθούν να πραγματοποιηθούν

Μα για μια στιγμήΜήπως τα όνειρα είμαστε οι ίδιοι εμείςΑπλοί και θνητοί άνθρωποι εμείςΖωντανεύουμε τα όνειραhellip

17

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκιά ή μούσα

Μπήκε και αυτή η εποχή και με βρήκε μόνηΒαρέθηκα να κυνηγώ το άπιαστοΑν είναι να rsquoρθει θα rsquoρθει

Μια ευχή κρατώ και τρέχω μόνη μου στον ουρανόΜια μέρα θα φύγω από εκείΚι ελπίζω να μη χαθεί η ευχή

Άραγε υπάρχει αυτός που με εμπνέει να γράψωΉ είναι μια σκιά που αν φυσήξει θα τη χάσω

Δεν ξέρω αν θα έρθεις δεν ξέρω αν υπάρχειςΜόνο στα όνειρά μου ζωγραφιές μου φτιάχνεις

Σε φαντάζομαι κάτι όμορφο διαφορετικό μοναδικόΜα αν είσαι αέρας και χαθείς στο πέρας τότεΘα πρέπει να μάθω να ξυπνώ με τrsquo όνειρο σβηστόhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 12: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Μορφή

Άστρα από το φως σας παντοτινό φωτίζομαι

Μια αχτίδα σεληνόφως απόψε εδώ δανείζομαι

Το σώμα μου να λούσει στον πυρήνα μου να φτάσει

Σπιθαμή προς σπιθαμή τα μυστικά μου νrsquo αντιγράψει

Φως μυστήριο λαμπρό φεύγει από μένα για δρόμο μακρύ

Σε σένα να rsquoρθει μορφή αγνή ξάστερη που κάτι καρτερεί

Ως θείο σκήπτρο βασιλιά την ύπαρξή μου να δεχτείς

Και κάποτε μετά από χρόνια πολλά ελπίζω να με θυμηθείς

Και σε βράδια ωραία δροσερή στον ύπνο μου να ξαναρθείς

13

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Αιωνιότης

Χάλασε ο ουρανόςΚι η γης εχάθηΨάχνοντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Στέρεψαν οι θάλασσεςΚι ο ήλιος πάγωσεΘρηνώντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Ας σε είχα μια στιγμήΚι ας πέθαινα μετάΜόνο μια αιωνιότητα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Οι βέβηλοι

Σήμερα έδυσε ο ήλιος πιο νωρίςΧάθηκε και ο χρυσός ο δρόμοςΤον είχαν διαλύσει οι βέβηλοι

Περιπλανήθηκα στα σοκάκια της ιστορίαςΣτου παρελθόντος την άγνωστη ομορφιάΕκεί που ένα φύλλο αναδύεταιστην σιωπηλή άβυσσο του χρόνου

Της γαλήνης η πληγή δεν ησυχάζειΚαι των ηρώων η φωνή δεν αντηχεί Και μείς αφήσαμε το πάθος να δαμάζειτο πνεύμα την καρδιά τη λογική

Μας ζάλισαν οι στίχοιΠαράκρουση μουσικής παραφωνίας

Φωνάζουν αυτοίhellip Μα ποιος ακούειΑκούμεhellip Και ποιος νοιάζεται

Δεν είμαστε εμείς της ιστορίας οι ένοχοιΔεν είμαστε οι βέβηλοιΚαθησυχάζουμε

Γυρίζω πίσω Ο ήλιος έχει δύσειΦεύγει χάνεται γρήγοραΩς ρίψασπις πολεμιστήςτης αέναης μάχης

Κι όμως το φως μας έπνιξεΠαιχνίδι του χρόνου έπεταιΠαιχνίδι της ψυχής μαςhellip

15

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥΤο μαύρο τριαντάφυλλο

Αυτό είναι το τέλος όλων των ελπίδωνΓια να χάσει η πίστηΝα σταματήσει η αθωότηταΝα γίνεις κάτι σαν εμένα Αυτή η ημερομηνία των ελπίδωνΓια να έχω ότι αποζητούσαΑυτή η ζωή ασυγχώρητηΘrsquo αρχίσει και θα τελειώσει γεμάτη ελπίδες

Ξυπνήσαμε αυτό το πρωίΓια να δούμε ένα μαύρο τριαντάφυλλο να γεννιέταιΆγγελοι πέφτουν πρώτοιμα ακόμα βρίσκομαι εδώ μόνηενώ εκείνοι ζωγραφίζουν δίπλα απrsquo το βασίλειό μου

Στους ουρανούς η μάσκα μου θα τραγουδάει πένθιμαΛιοντάρι δίχως πρόσωπο θα φαντάζει η μελωδίαΒασίλισσας ουρλιαχτό που έχασε το θρόνο τηςΕυχή θανάτου χωρίς αντίτιμο

Τέλος των ελπίδωνΤέλος της αγάπης τέλος του χρόνουΤο τέλος αρχίζει με την αθωότηταΤο θάνατο μιας ψυχήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Όνειρα

Τα όνειρα μοιάζουν με στάχτηΑπό σβησμένα αποτσίγαραhellipΣβήνονται ξεχνιούνται με τα χρόνιαΚαι πάλι οι στάχτες ξαναγεννιούνταιhellip

Τα όνειρα μοιάζουν με θησαυρούςΠάντα θα ψάχνονται και θrsquo αρμενίζουνως τα πέρατα της οικουμένηςγια να κατακτηθούν

Τα όνειρα είναι ο τρελός χορός των νεράιδωνΜε τα μαλλιά ξέπλεκαΉ χορός των παιδιών την άνοιξη του Χειμώνα

Τα όνειρα θαρρεί κανείς δεν μπορούν να πιαστούνΠώς τα σβησμένα αποτσίγαραΤα πήρε ο άνεμος στο βίαιο πέρασμά του

Όμως τα όνειρα βαθιά αιώνια και ζωντανάμένουν Σκεπάζουν το σύμπαν και τrsquo αστέριαΤα βοηθούν να πραγματοποιηθούν

Μα για μια στιγμήΜήπως τα όνειρα είμαστε οι ίδιοι εμείςΑπλοί και θνητοί άνθρωποι εμείςΖωντανεύουμε τα όνειραhellip

17

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκιά ή μούσα

Μπήκε και αυτή η εποχή και με βρήκε μόνηΒαρέθηκα να κυνηγώ το άπιαστοΑν είναι να rsquoρθει θα rsquoρθει

Μια ευχή κρατώ και τρέχω μόνη μου στον ουρανόΜια μέρα θα φύγω από εκείΚι ελπίζω να μη χαθεί η ευχή

Άραγε υπάρχει αυτός που με εμπνέει να γράψωΉ είναι μια σκιά που αν φυσήξει θα τη χάσω

Δεν ξέρω αν θα έρθεις δεν ξέρω αν υπάρχειςΜόνο στα όνειρά μου ζωγραφιές μου φτιάχνεις

Σε φαντάζομαι κάτι όμορφο διαφορετικό μοναδικόΜα αν είσαι αέρας και χαθείς στο πέρας τότεΘα πρέπει να μάθω να ξυπνώ με τrsquo όνειρο σβηστόhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 13: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

13

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Αιωνιότης

Χάλασε ο ουρανόςΚι η γης εχάθηΨάχνοντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Στέρεψαν οι θάλασσεςΚι ο ήλιος πάγωσεΘρηνώντας

Σκόρπισες μέσα μουMια αιωνιότητα

Ας σε είχα μια στιγμήΚι ας πέθαινα μετάΜόνο μια αιωνιότητα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Οι βέβηλοι

Σήμερα έδυσε ο ήλιος πιο νωρίςΧάθηκε και ο χρυσός ο δρόμοςΤον είχαν διαλύσει οι βέβηλοι

Περιπλανήθηκα στα σοκάκια της ιστορίαςΣτου παρελθόντος την άγνωστη ομορφιάΕκεί που ένα φύλλο αναδύεταιστην σιωπηλή άβυσσο του χρόνου

Της γαλήνης η πληγή δεν ησυχάζειΚαι των ηρώων η φωνή δεν αντηχεί Και μείς αφήσαμε το πάθος να δαμάζειτο πνεύμα την καρδιά τη λογική

Μας ζάλισαν οι στίχοιΠαράκρουση μουσικής παραφωνίας

Φωνάζουν αυτοίhellip Μα ποιος ακούειΑκούμεhellip Και ποιος νοιάζεται

Δεν είμαστε εμείς της ιστορίας οι ένοχοιΔεν είμαστε οι βέβηλοιΚαθησυχάζουμε

Γυρίζω πίσω Ο ήλιος έχει δύσειΦεύγει χάνεται γρήγοραΩς ρίψασπις πολεμιστήςτης αέναης μάχης

Κι όμως το φως μας έπνιξεΠαιχνίδι του χρόνου έπεταιΠαιχνίδι της ψυχής μαςhellip

15

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥΤο μαύρο τριαντάφυλλο

Αυτό είναι το τέλος όλων των ελπίδωνΓια να χάσει η πίστηΝα σταματήσει η αθωότηταΝα γίνεις κάτι σαν εμένα Αυτή η ημερομηνία των ελπίδωνΓια να έχω ότι αποζητούσαΑυτή η ζωή ασυγχώρητηΘrsquo αρχίσει και θα τελειώσει γεμάτη ελπίδες

Ξυπνήσαμε αυτό το πρωίΓια να δούμε ένα μαύρο τριαντάφυλλο να γεννιέταιΆγγελοι πέφτουν πρώτοιμα ακόμα βρίσκομαι εδώ μόνηενώ εκείνοι ζωγραφίζουν δίπλα απrsquo το βασίλειό μου

Στους ουρανούς η μάσκα μου θα τραγουδάει πένθιμαΛιοντάρι δίχως πρόσωπο θα φαντάζει η μελωδίαΒασίλισσας ουρλιαχτό που έχασε το θρόνο τηςΕυχή θανάτου χωρίς αντίτιμο

Τέλος των ελπίδωνΤέλος της αγάπης τέλος του χρόνουΤο τέλος αρχίζει με την αθωότηταΤο θάνατο μιας ψυχήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Όνειρα

Τα όνειρα μοιάζουν με στάχτηΑπό σβησμένα αποτσίγαραhellipΣβήνονται ξεχνιούνται με τα χρόνιαΚαι πάλι οι στάχτες ξαναγεννιούνταιhellip

Τα όνειρα μοιάζουν με θησαυρούςΠάντα θα ψάχνονται και θrsquo αρμενίζουνως τα πέρατα της οικουμένηςγια να κατακτηθούν

Τα όνειρα είναι ο τρελός χορός των νεράιδωνΜε τα μαλλιά ξέπλεκαΉ χορός των παιδιών την άνοιξη του Χειμώνα

Τα όνειρα θαρρεί κανείς δεν μπορούν να πιαστούνΠώς τα σβησμένα αποτσίγαραΤα πήρε ο άνεμος στο βίαιο πέρασμά του

Όμως τα όνειρα βαθιά αιώνια και ζωντανάμένουν Σκεπάζουν το σύμπαν και τrsquo αστέριαΤα βοηθούν να πραγματοποιηθούν

Μα για μια στιγμήΜήπως τα όνειρα είμαστε οι ίδιοι εμείςΑπλοί και θνητοί άνθρωποι εμείςΖωντανεύουμε τα όνειραhellip

17

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκιά ή μούσα

Μπήκε και αυτή η εποχή και με βρήκε μόνηΒαρέθηκα να κυνηγώ το άπιαστοΑν είναι να rsquoρθει θα rsquoρθει

Μια ευχή κρατώ και τρέχω μόνη μου στον ουρανόΜια μέρα θα φύγω από εκείΚι ελπίζω να μη χαθεί η ευχή

Άραγε υπάρχει αυτός που με εμπνέει να γράψωΉ είναι μια σκιά που αν φυσήξει θα τη χάσω

Δεν ξέρω αν θα έρθεις δεν ξέρω αν υπάρχειςΜόνο στα όνειρά μου ζωγραφιές μου φτιάχνεις

Σε φαντάζομαι κάτι όμορφο διαφορετικό μοναδικόΜα αν είσαι αέρας και χαθείς στο πέρας τότεΘα πρέπει να μάθω να ξυπνώ με τrsquo όνειρο σβηστόhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 14: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Οι βέβηλοι

Σήμερα έδυσε ο ήλιος πιο νωρίςΧάθηκε και ο χρυσός ο δρόμοςΤον είχαν διαλύσει οι βέβηλοι

Περιπλανήθηκα στα σοκάκια της ιστορίαςΣτου παρελθόντος την άγνωστη ομορφιάΕκεί που ένα φύλλο αναδύεταιστην σιωπηλή άβυσσο του χρόνου

Της γαλήνης η πληγή δεν ησυχάζειΚαι των ηρώων η φωνή δεν αντηχεί Και μείς αφήσαμε το πάθος να δαμάζειτο πνεύμα την καρδιά τη λογική

Μας ζάλισαν οι στίχοιΠαράκρουση μουσικής παραφωνίας

Φωνάζουν αυτοίhellip Μα ποιος ακούειΑκούμεhellip Και ποιος νοιάζεται

Δεν είμαστε εμείς της ιστορίας οι ένοχοιΔεν είμαστε οι βέβηλοιΚαθησυχάζουμε

Γυρίζω πίσω Ο ήλιος έχει δύσειΦεύγει χάνεται γρήγοραΩς ρίψασπις πολεμιστήςτης αέναης μάχης

Κι όμως το φως μας έπνιξεΠαιχνίδι του χρόνου έπεταιΠαιχνίδι της ψυχής μαςhellip

15

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥΤο μαύρο τριαντάφυλλο

Αυτό είναι το τέλος όλων των ελπίδωνΓια να χάσει η πίστηΝα σταματήσει η αθωότηταΝα γίνεις κάτι σαν εμένα Αυτή η ημερομηνία των ελπίδωνΓια να έχω ότι αποζητούσαΑυτή η ζωή ασυγχώρητηΘrsquo αρχίσει και θα τελειώσει γεμάτη ελπίδες

Ξυπνήσαμε αυτό το πρωίΓια να δούμε ένα μαύρο τριαντάφυλλο να γεννιέταιΆγγελοι πέφτουν πρώτοιμα ακόμα βρίσκομαι εδώ μόνηενώ εκείνοι ζωγραφίζουν δίπλα απrsquo το βασίλειό μου

Στους ουρανούς η μάσκα μου θα τραγουδάει πένθιμαΛιοντάρι δίχως πρόσωπο θα φαντάζει η μελωδίαΒασίλισσας ουρλιαχτό που έχασε το θρόνο τηςΕυχή θανάτου χωρίς αντίτιμο

Τέλος των ελπίδωνΤέλος της αγάπης τέλος του χρόνουΤο τέλος αρχίζει με την αθωότηταΤο θάνατο μιας ψυχήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Όνειρα

Τα όνειρα μοιάζουν με στάχτηΑπό σβησμένα αποτσίγαραhellipΣβήνονται ξεχνιούνται με τα χρόνιαΚαι πάλι οι στάχτες ξαναγεννιούνταιhellip

Τα όνειρα μοιάζουν με θησαυρούςΠάντα θα ψάχνονται και θrsquo αρμενίζουνως τα πέρατα της οικουμένηςγια να κατακτηθούν

Τα όνειρα είναι ο τρελός χορός των νεράιδωνΜε τα μαλλιά ξέπλεκαΉ χορός των παιδιών την άνοιξη του Χειμώνα

Τα όνειρα θαρρεί κανείς δεν μπορούν να πιαστούνΠώς τα σβησμένα αποτσίγαραΤα πήρε ο άνεμος στο βίαιο πέρασμά του

Όμως τα όνειρα βαθιά αιώνια και ζωντανάμένουν Σκεπάζουν το σύμπαν και τrsquo αστέριαΤα βοηθούν να πραγματοποιηθούν

Μα για μια στιγμήΜήπως τα όνειρα είμαστε οι ίδιοι εμείςΑπλοί και θνητοί άνθρωποι εμείςΖωντανεύουμε τα όνειραhellip

17

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκιά ή μούσα

Μπήκε και αυτή η εποχή και με βρήκε μόνηΒαρέθηκα να κυνηγώ το άπιαστοΑν είναι να rsquoρθει θα rsquoρθει

Μια ευχή κρατώ και τρέχω μόνη μου στον ουρανόΜια μέρα θα φύγω από εκείΚι ελπίζω να μη χαθεί η ευχή

Άραγε υπάρχει αυτός που με εμπνέει να γράψωΉ είναι μια σκιά που αν φυσήξει θα τη χάσω

Δεν ξέρω αν θα έρθεις δεν ξέρω αν υπάρχειςΜόνο στα όνειρά μου ζωγραφιές μου φτιάχνεις

Σε φαντάζομαι κάτι όμορφο διαφορετικό μοναδικόΜα αν είσαι αέρας και χαθείς στο πέρας τότεΘα πρέπει να μάθω να ξυπνώ με τrsquo όνειρο σβηστόhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 15: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

15

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥΤο μαύρο τριαντάφυλλο

Αυτό είναι το τέλος όλων των ελπίδωνΓια να χάσει η πίστηΝα σταματήσει η αθωότηταΝα γίνεις κάτι σαν εμένα Αυτή η ημερομηνία των ελπίδωνΓια να έχω ότι αποζητούσαΑυτή η ζωή ασυγχώρητηΘrsquo αρχίσει και θα τελειώσει γεμάτη ελπίδες

Ξυπνήσαμε αυτό το πρωίΓια να δούμε ένα μαύρο τριαντάφυλλο να γεννιέταιΆγγελοι πέφτουν πρώτοιμα ακόμα βρίσκομαι εδώ μόνηενώ εκείνοι ζωγραφίζουν δίπλα απrsquo το βασίλειό μου

Στους ουρανούς η μάσκα μου θα τραγουδάει πένθιμαΛιοντάρι δίχως πρόσωπο θα φαντάζει η μελωδίαΒασίλισσας ουρλιαχτό που έχασε το θρόνο τηςΕυχή θανάτου χωρίς αντίτιμο

Τέλος των ελπίδωνΤέλος της αγάπης τέλος του χρόνουΤο τέλος αρχίζει με την αθωότηταΤο θάνατο μιας ψυχήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Όνειρα

Τα όνειρα μοιάζουν με στάχτηΑπό σβησμένα αποτσίγαραhellipΣβήνονται ξεχνιούνται με τα χρόνιαΚαι πάλι οι στάχτες ξαναγεννιούνταιhellip

Τα όνειρα μοιάζουν με θησαυρούςΠάντα θα ψάχνονται και θrsquo αρμενίζουνως τα πέρατα της οικουμένηςγια να κατακτηθούν

Τα όνειρα είναι ο τρελός χορός των νεράιδωνΜε τα μαλλιά ξέπλεκαΉ χορός των παιδιών την άνοιξη του Χειμώνα

Τα όνειρα θαρρεί κανείς δεν μπορούν να πιαστούνΠώς τα σβησμένα αποτσίγαραΤα πήρε ο άνεμος στο βίαιο πέρασμά του

Όμως τα όνειρα βαθιά αιώνια και ζωντανάμένουν Σκεπάζουν το σύμπαν και τrsquo αστέριαΤα βοηθούν να πραγματοποιηθούν

Μα για μια στιγμήΜήπως τα όνειρα είμαστε οι ίδιοι εμείςΑπλοί και θνητοί άνθρωποι εμείςΖωντανεύουμε τα όνειραhellip

17

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκιά ή μούσα

Μπήκε και αυτή η εποχή και με βρήκε μόνηΒαρέθηκα να κυνηγώ το άπιαστοΑν είναι να rsquoρθει θα rsquoρθει

Μια ευχή κρατώ και τρέχω μόνη μου στον ουρανόΜια μέρα θα φύγω από εκείΚι ελπίζω να μη χαθεί η ευχή

Άραγε υπάρχει αυτός που με εμπνέει να γράψωΉ είναι μια σκιά που αν φυσήξει θα τη χάσω

Δεν ξέρω αν θα έρθεις δεν ξέρω αν υπάρχειςΜόνο στα όνειρά μου ζωγραφιές μου φτιάχνεις

Σε φαντάζομαι κάτι όμορφο διαφορετικό μοναδικόΜα αν είσαι αέρας και χαθείς στο πέρας τότεΘα πρέπει να μάθω να ξυπνώ με τrsquo όνειρο σβηστόhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 16: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ

Όνειρα

Τα όνειρα μοιάζουν με στάχτηΑπό σβησμένα αποτσίγαραhellipΣβήνονται ξεχνιούνται με τα χρόνιαΚαι πάλι οι στάχτες ξαναγεννιούνταιhellip

Τα όνειρα μοιάζουν με θησαυρούςΠάντα θα ψάχνονται και θrsquo αρμενίζουνως τα πέρατα της οικουμένηςγια να κατακτηθούν

Τα όνειρα είναι ο τρελός χορός των νεράιδωνΜε τα μαλλιά ξέπλεκαΉ χορός των παιδιών την άνοιξη του Χειμώνα

Τα όνειρα θαρρεί κανείς δεν μπορούν να πιαστούνΠώς τα σβησμένα αποτσίγαραΤα πήρε ο άνεμος στο βίαιο πέρασμά του

Όμως τα όνειρα βαθιά αιώνια και ζωντανάμένουν Σκεπάζουν το σύμπαν και τrsquo αστέριαΤα βοηθούν να πραγματοποιηθούν

Μα για μια στιγμήΜήπως τα όνειρα είμαστε οι ίδιοι εμείςΑπλοί και θνητοί άνθρωποι εμείςΖωντανεύουμε τα όνειραhellip

17

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκιά ή μούσα

Μπήκε και αυτή η εποχή και με βρήκε μόνηΒαρέθηκα να κυνηγώ το άπιαστοΑν είναι να rsquoρθει θα rsquoρθει

Μια ευχή κρατώ και τρέχω μόνη μου στον ουρανόΜια μέρα θα φύγω από εκείΚι ελπίζω να μη χαθεί η ευχή

Άραγε υπάρχει αυτός που με εμπνέει να γράψωΉ είναι μια σκιά που αν φυσήξει θα τη χάσω

Δεν ξέρω αν θα έρθεις δεν ξέρω αν υπάρχειςΜόνο στα όνειρά μου ζωγραφιές μου φτιάχνεις

Σε φαντάζομαι κάτι όμορφο διαφορετικό μοναδικόΜα αν είσαι αέρας και χαθείς στο πέρας τότεΘα πρέπει να μάθω να ξυπνώ με τrsquo όνειρο σβηστόhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 17: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

17

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ

Σκιά ή μούσα

Μπήκε και αυτή η εποχή και με βρήκε μόνηΒαρέθηκα να κυνηγώ το άπιαστοΑν είναι να rsquoρθει θα rsquoρθει

Μια ευχή κρατώ και τρέχω μόνη μου στον ουρανόΜια μέρα θα φύγω από εκείΚι ελπίζω να μη χαθεί η ευχή

Άραγε υπάρχει αυτός που με εμπνέει να γράψωΉ είναι μια σκιά που αν φυσήξει θα τη χάσω

Δεν ξέρω αν θα έρθεις δεν ξέρω αν υπάρχειςΜόνο στα όνειρά μου ζωγραφιές μου φτιάχνεις

Σε φαντάζομαι κάτι όμορφο διαφορετικό μοναδικόΜα αν είσαι αέρας και χαθείς στο πέρας τότεΘα πρέπει να μάθω να ξυπνώ με τrsquo όνειρο σβηστόhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 18: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΚΟΥΡΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ - ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

Βροχή

Αχ η βροχή πως με μελαγχολείΤα συναισθήματά μου έχουν εκραγείΝιώθω θλίψη μέσα μουΠου με ταλαιπωρείhellipΣτο σπίτι μένω κι αναμένωΜια ηλιαχτίδα να φανείΑχ η βροχή πως με μελαγχολείhellip

Στέκω στο τζάκι και κοιτώΈνα σύννεφο λευκόΧαρά κατέχει την ψυχή μουΚαι ρίγος νιώθω στο κορμί μουhellipΦταίει η βροχή ή το χαλάζιΠου ξάφνου η καρδιά μου αγαλλιάζει

Στο τζάκι σαν καθίσειςΣου έρχονται χιλιάδες αναμνήσειςΚαι το παράθυρο στεγνόΤο βλέπω και χαμογελώΚαι τελικά η βροχή δε μελαγχολείΑφού σταμάτησε κι αυτήhellip

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 19: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

19

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Η πίστη

Περνάνε οι μέρες σα λεπτά

Τα χρόνια λες και είναι ώρες

Χάνονται τόσοι άνθρωποι

Θεέ μου

από κοντά μας φεύγουν

κι εμείς πονάμε και παρηγοριά δε βρίσκουμε

Μας δίδαξες νrsquo αγαπάμε

Και στη ζωή αυτή να ευτυχούμε

Αλλά οργή μίσος και πόνος

Τον κόσμο κυριεύει

Ο χρόνος με το ποδάρι του όλα τα σβήνει

Και τα διώχνει μακριά μας

Σε σένα μόνο

Θεέ μου

Πίστη μες στην καρδιά μας μένει

Και μας ξυπνά ελπίδες του όμορφου κόσμου

Που προσμένουμε μια μέραhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 20: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΛΤΙΚΟΒ ΝΑΤΑΛΙΑ

Τα παιδιά των Φαναριών

Κάθε μέρα από δίπλα μου περνάς

Σε κοιτώ στα μάτια φεύγεις γρήγορα

Και φοβισμένα

Δε ζητάω τίποτα δυο λέξεις μόνο

Σε βλέπω σε αισθάνομαι

Νιώθω το δικό σου πόνοhellip

Στον κόσμο αυτό που ζούμε όλοι θα κριθούμε

Και εσύ που πολεμάς κλεφτά στις διαβάσεις

Δεν είσαι μόνος

Στέκομαι εκεί και σε κοιτώ αγάπη σου ζητάω

Στον ίδιο δρόμο και σκοπό

Δίπλα στο φανάριhellip

Πάντα σκυφτός και στο σκοπό βαλμένος

Προσφέρεις ακριβό αγαθό

Το βλέμμα σου

Παντού τριγύρω το χαρίζεις το βλέμμα σου το ακριβό

Ελπίδα και χαρά σκορπίζειςhellip

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 21: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

21

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Το αστέρι μου

Στο σούρουπο αντικρίζω το βλέμμα σουΗ χρυσοβαμμένη γύρη των άστρωνλάμπειΚαι το φιλί του φεγγαριούκοιμάται γαλήνια επάνω σου

Ζεις τα βράδια στα βελούδινα όνειρά μουΠου έχουν πάρει το χρώμα του γλυκού δειλινούΚι η αγάπη έχει πια το χρώμαΤων γαλάζιων ματιών σου

Είσαι ένα αστέριΠου δεν μπορώ να πιάσωΕίσαι το λαμπρότερο αστέριΤης νύχτας που φωτίζει τα όνειρά μουΝόημα κι ελπίδα δίνειςστη ζωή μου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 22: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Ένα μικρό ρέκβιεμ

Έντονες ευχέςΤα δάκρυα παγώνουνΕύθραυστοι κεραυνοίΤα όνειρα χτυπάνεΜαύρο πέπλοΣκεπάζει κάθε ελπίδα

Πού είναι τώραοι χαμένες βραχονησίδεςτου φεγγαριού

Μίσος και πόνοςΣυνοδεύουν την καρδιά μουΜαρμάρωσαν τα δένδρα και η ζωήΈσχατα νούφαραΦεύγουν απrsquo τα πάθη

Τρεμάμενα νεράΠαγίδα στήνουν στη γαλήνηΠεθαίνει η αμμουδιάΗ φύση όλη φθίνει

Το τέλος έφτασετο όνειρο σκορπάΚι εγώ κοιτάω αμέτοχοςΤα ουράνια να κλαίνε

Πόνος κι ευχή διεγείρειΤην αγέρωχη σιωπήΚαι η αχτίδα του φωτόςΑπαλά χάνεται στο παρελθόνΤων γαλανών φυτών της καρδιάς σου

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 23: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

23

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Μια φλόγα και δυο ρίμες

Η ζωή αδιέξοδο

γεμάτη δάκρυ και πόνο

Σκονισμένα όνειρα

ταξιδεύουν νύκτωρ

στο χρόνο

Μονοπάτια του κόσμου

φτιαγμένα με κρίνο

ξεχασμένοι άγγελοι

μεθούν με οίνο

Αχός στα σύννεφα

οι ριπές του πελάγους

κύματα στη σιγή

του αγέλαστου πάθους

Το μόνο που σε κρατά

ζωντανό στο σκοτάδι του χάους

μια φλόγα και δυο ρίμες

με νότες και ρέμβη

αθέατου βάθους

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 24: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΦΕΡΤΑΚΗΣ

Άγρια Νύχτα

Απάφλαυστο νερό στην ήσυχη

ψυχή σου

Κλαδιά του θεριστή τα μάτια

της φωνής σου

Παγερό το στίγμα επάνω

στη φωτιά μου

Άψυχο το άγγιγμα

στο κορμί μου επάνω

Θύμα του άγνωστου ωκεανού

η μοναχή ψυχή μου

περπατάει σιωπηλά τ αγέρι

στην ακτή μου

Ψάχνω στα τυφλά

τη ματωμένη αγάπη

μα πνίγηκε με πόνο

στα δικά σου πάθηhellip

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 25: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

25

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Έλα και σώσε με

Βλέπω τον πόλεμο στα μάτια τουςΚαι οι καρδιές τους είναι γεμάτες ψέματαΑισθάνομαι το θάνατο Έρχεται από παντούΑλλά κανείς δεν προσπαθεί να σώσειαυτά τα αόμματα πρόσωπαhellip

Αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος πόνοΚανείς δε χαμογελά στο σκοπό της ζωήςΟι άνθρωποι μετατρέπονται σε τέραταΜα αυτό είναι το λιγότερο

Η κόλαση είναι εδώ σε αυτό τον κόσμοΜην προσπαθείς να πεις ούτε μια λέξηΜην προσπαθείς να αναστηθείς φοβάμαιΜπορείς να υπάρχεις κι έτσι

Αν πάλι αποφάσισες να βοηθήσειςΚάνε αυτή τη στιγμή ένα βήμαΆσε την ψυχή σου να αισθανθεί ελεύθερηΚαι σταμάτα απλά να με κοιτάζεις

Ο κόσμος είναι γεμάτος αόμματα πρόσωπαΚαι εσύ μη μένεις απλά να με κοιτάζεις

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 26: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Μνήμη

Θυμάμαι τη βροχή να πέφτειΝα γίνεται θάλασσα μπροστά μαςΘυμάμαι εμένα ασφαλήμέσα στο βλέμμα σουΗ αγκαλιά σου γλυκιά φυλακή μουΤο φιλί σου ζέσταινετην παγωμένη μου καρδιά

Θυμάμαι τις σταγόνες να μας αγγίζουνκαι να μας διαπερνούνΚάποια στάθηκε στο μάγουλό σουΚύλησε αργά και απαλάΘέλησα να πιστέψω πως ήτανεδάκρυ δικό σου

Η βροχή έπαψεκαι σε πήρε μαζί τηςΈμεινα τυλιγμένη τη μαύρηανυπαρξία σου ΠαγωμένηΠαγιδευμένη για άλλη μια φοράστη δική μου κόλαση

Θυμάμαι

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 27: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

27

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΑΤΣΗ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

Είσαι μόνο ένα όνειρο

Τα πράγματα που με σκοτώνουνΕίναι μέσα μουΤα δάκρυά μου δε βοηθούνΔεν μπορώ να κάνω βήμαΕίμαι ακόμα εδώ και υποφέρωΈνας πόνος που σκοτώνει τα αισθήματά μουΗ πληγή μου είναι ανοιχτή

Το μόνο πράγμα που χρειάζομαι είσαι εσύΑλλά είσαι μόνο ένα όνειροΤο μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναινα βλέπω τα δάκρυά μου σε ρυάκι

Είσαι μόνο ένα όνειροΣτη ζωή που επιμένει στην ασχήμια τηςΔεν μπορώ να ακούσω το ρυάκιΓιατί τα δάκρυά μου στέγνωσανΔεν μπορώ να σταματήσω τον πόνο μου

Η απόσταση μεταξύ μας σκοτώνει όλες τις ελπίδες μουΚαμιά ευχή δεν μπορεί να βοηθήσειΔεν μπορώ να κάνω το όνειρο αλήθειαγιατί η πραγματικότητα με αρνείταιhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 28: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΝΤΩΝΙΑ ΤΣΑΚΩΝΑ

Θάλασσα εσύ

Θάλασσα εσύ μας ομορφαίνεις

Με τα γαλάζια σου νερά μας ταξιδεύεις

Ο ουρανός κι η γη είναι κοντά σου

Δυο φυλαχτά στην άγρια αγκαλιά σου

Τραγούδι φωτεινό γλυκό και τρυφερό

Σrsquo εσένα θα ψάλλω

Για να αποθεώσω τη σπιρτόζικη ομορφιά σου

Και μετά στις μαγικές αποψινές σου νότες

Θα ταξιδέψω πάνω στο κύμα

Θάλασσα εσύ μου ψιθυρίζεις ήχους φωτεινούς

Κυματίζεις στον άνεμο

Θα μπορούσα να βρεθώ για μια στιγμή κοντά σου

Να χαράξω στην αυγή το αιθέριο όνομά σου

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 29: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

29

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΤΣΑΜΑΝΤΑΝΗ ΜΑΡΙΝΑ

Η πλάνη του έρωτα

Δεν ήξερα ποιος ήσουναΣε γνώρισα στην τύχηΜα στην πορεία φάνηκεΝα έχω αποτύχει

Έτυχε και σε αγάπησαΧωρίς να σε γνωρίζωΈδειξες το ενδιαφέρον σουΚι άρχιζα να ελπίζω

Πέρασε όμορφα ο καιρόςΓεμάτος από αγάπηΚι ήρθε στο προσκήνιομια φοβερή απάτη

Λένε ότι ο έρωταςκρύβει στενοχώριακαι να το επαλήθευσαεμείς οι δύο χώρια

Αλήθεια δεν εγνώριζαΠως είναι να χωρίζειςΑπrsquo ότι όμως κατάλαβαΠαύεις να ελπίζεις

Πώς να ζητήσω απrsquo την καρδιάΝα μη σε αγαπάειΑφού rsquoναι σα να της ζητώΝα πάψει να χτυπάει hellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 30: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

Θύμηση καλοκαιρινή

Τrsquo αγέρι φύσαγε στου χωριού τrsquoαλώνιΤα στάχυα δίπλα σείωνταν ωριμασμέναΚαι μεις τρέχαμε μες στο στημόνιΤου χρυσού σιταριού αγάπη ωιμένα

Με κυνηγούσες κι ήτανε βραδάκιΘυμάμαι όμορφο καλοκαιρινόΠεράσαν οι μνήμες ωσάν νεράκιΚαι μίσεψες σε τόπο μακρυνό

Μικράκι είσαι άγουρη γυναίκαΓια αγάπης σκιρτήματαΝα τρέξεις χρόνια δέκαΝα rsquoβρεις κείνα τα βήματα

Θέλω πάλι στο χέρσο χωράφιΝα παίξωμε κυνηγητόΣυ να rsquoσαι ξανθό ελάφιΚι εγώ να σου φιλώ το λαιμό

Ω αγάπη αγνή καρδιάς παιδικήςΆγουρε έρωτα εκείνου του βραδιούΤάχα στου χρόνου το διάβα θα ζειςΉ έσβησες με τον θέρο του σιταριού

Σε θυμάμαι σαν φωτιάς αναλαμπήΚαι καρτερικά θα προσμένωΚείνο το βράδυ να ξαναρθείΜαζί του και εσύ σαν αστραπή

Για τούτο στέλνω ψηλά μια προσευχήΚαι τον Θεό θερμά παρακαλώΗ ψυχή σου ψυχή μου να γενείΚαι να γλυτώσω απrsquo τον καημό

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 31: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

31

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

laquoΕυφραίμηδεςraquo

Πεζά ποιήματα ρίμες και στιχάκιαΓια δεσποτάδες και παπάδες γράφονταιΓελούν μrsquo αυτούς λαός γέροντες παιδάκιαΜrsquo αυτοί γελάνε laquoτα παίρνουνεraquo και κάθονται

Κι όταν κουραστούν κάποτε στην ξάπλαΚάνουνε ευχέλαια υπέρ υγείας τάχαΚολλάνε κανα ένσημο Χριστούγεννα και ΠάσχαΚι όταν χορτάσουνε γυρίζουνε στην ξάπλα

Όλος ο κόσμος και ο ντουνιάςΚάθε τεμπέλης και φαγάςΣυνταγή παλιάς φουρνιάςΓίνεται χωροφύλακας ή και παπάς

Τη σήμερον όμως φαιδρά ημέραΟι παπάδες γινήκανε ΕυφραίμηδεςΣου παίρνουν τα εσώρουχα άμα τω καλημέραΤους τρέμει όλος ο λαός βλάμηδες και μπέηδες

Κάνουν μπίζνες άλματα κι επιχειρήσειςΑπό πεθαμένους τρώνε και από ζωντανούςΚαι ίσως κάνουν αύριο και ψυχών εγχειρήσειςΈχοντας στα πετραχήλια τους ψαλίδια και λαγούς

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 32: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΡΗΓΑ

Η μοναξιά μιας ψυχής

(Με αφορμή τον laquoΦίλιπποraquo του Τ Σινόπουλου hellip)

Ο Φίλιππος δε θα ξανάρθειΗ ερημιά με τρομάζειΠαντού ακούγονται πυροβολισμοίΔεν ξέρω ο φόβος μου πως θα αντιμετωπιστείhellip

Η νύχτα μας προκαλεί τρόμοΚι εγώ πώς να περπατώ το δρόμοΞέρω ότι ο Φίλιππος δεν είναι μαζί μουΚι οι δύσκολες ώρες του πολέμουΒασανίζουν την ψυχή μου

Η νύχτα είναι βαριάΤα μάτια μου θολάΤα σκουπίζω για να ξεχαστώμα η θλίψη μου τυραννά το μυαλό

Ο κόσμος που με προσπερνάΝιώθω πως δεν με κοιτάΓιατί την μοναξιάΠοιος δεν την έχει ζήσει πια

Ελπίζω να αλλάξει ο καιρόςΝα ζω κι εγώ την ηλιαχτίδαΠου τόσο μέσα μου αναζητώΜε απεγνωσμένη ελπίδα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 33: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

33

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Άδικη μοίρα

(Με αφορμή τον laquoΚατάδικοraquo του Θεοτόκη)

Κατάδικος στο όνειρο

Για μια χαμένη αγάπη

Τη μοίρα του ακολούθησε

Χωρίς να χύσει δάκρυ

Έτσι η ζωή του το rsquoγραψε

Κι αυτός υποταγμένος

Πίσω απrsquo τα σίδερα κοιτά

Τον ουρανό χαμένος

Κι αν η ζωή είναι άδικη

Και δέχτηκε μια ήττα

Του φτάνει όσο έζησε

Κοντά στη Μαργαρίτα

Αυτήν που δε τη μάδησε

Δεν ήπιε τους χυμούς της

Μα μόνο αφουγκράστηκε

Τους αναστεναγμούς τηςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 34: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΕΡΑΚΗ

Στη σκιά του Σαίξπηρ

Κάποτε άκουσα να λένεΠως συνέβη στη ΒερόναΗ άνοιξη ήρθε νωρίςΚι έδιωξε το χειμώνα

Λίγο να ζήσει έπρεπεΜια αγάπη και νrsquo ανθίσειΚαι να νικήσει θέλησεΤα πάθη και τα μίση

Μέσα στα χρυσά παλάτιαΠου βασίλευε η ζήλειαΣτόματα δε μιλήσανεΣφραγίσανε τα χείλια

Πως ο Οθέλλος σκότωσεΤην έρμη ΔεισδαιμόναΚι η άνοιξη δεν έφτασεΈμεινε στο χειμώνα

Το θέατρο έκαναν ζωήΚαι τη ζωή σανίδιΤον έρωτα να ζήσουνεΠροτού η ζωή τους φύγει

Όνειρα θερινής νυκτόςΝα υφάνουν σrsquo ένα αστέριΚαι πριν από την άνοιξηΝα νιώσουν καλοκαίριhellip

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 35: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

35

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΑΓΚΑΦΑ

Γκρίζο

Το στόμα σιωπάΑπό πόνο και στεναγμόΜες στης ζωής τον άγριοΚαι κρύο αλαλαγμό

Τα μάτια κλείνουνΝα μη δουνΤη γκρίζα όψη της ζωήςΚαι φοβηθούν

Τα χέρια τρέμουνΚαι μισούνΆλλα χέριαπου την ασχήμια υπηρετούν

Η καρδιά χτυπάχωρίς να νιώθει νrsquo αγαπάγιατί ο σαρκοφάγος κόσμοςτης κλέβει τη χαρά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 36: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΑΓΓΕΛΙΚΗ hellip

Διλήμματα

Δύσκολη αυτή η ηλικίαΠοιος μού rsquoλεγε ότι θα μπέρδευατη Χημεία με τη ΓεωμετρίαΣκληρό το διάβασμα και οι αποφάσειςαν θες να περάσειςΑπό πολλούς θα κριθείς αν δε θα μείνειςτο πτώμα της εποχήςΌλοι θα rsquoναι εκείΚαρυωτάκης και Σεφέρηςπεριμένοντας τι βαθμούς θα φέρειςΜη σταματάς μην το βάζεις κάτωΓιατί τίποτα δε σού rsquoρχεται στο πιάτοΈχε πίστη στον εαυτό σουΑν θες το καλό σουΚαι μην ακούς τι σου λένεΟι αποτυχημένοι δεν κλαίνε

Κάθε άλλο προσπαθούνεΓιατί στην κοινωνία θα βγούνεΚοινωνία ο σκληρότερος κριτήςΓια αυτό πρόσεξεΠώς θα της φερθείς

Κάνε αυτό που θέλειςΚι άσε τι έλεγε ο ΑριστοτέληςΒάλε κάτι στο μυαλό σουΚαι θα πετύχει το όνειρό σουΜην ακούς τι λένε οι άλλοιΠου στο παίζουνε μεγάλοιΚάτσε κάτω συγκεντρώσουΚαι κοίτα τον εαυτό σου

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 37: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

37

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΝΙΚΟΛΙΝΑ ΜΥΛΩΝΑ

Ανυπέρβλητη αγάπη

Κράτα με μη φοβάσαιΘα rsquoμαι εκεί μου είχε πει

Μόνο που είναι αλλούΈνα παράδοξο τέλος

Γιατί Γιατί να συμβείΠοιος καθορίζει τη μοίραΣε μιαν laquoανυπέρβλητη αγάπηraquo

Φταίω Δεν το γνωρίζωΑλλά ίσως δεν έπρεπε να γίνει Οι παράτολμες πράξεις τουΗ ταχύτηταhellip Η απόλυτη ευτυχία

Θανατηφόρο ατύχημα λένε Απερισκεψία ΓιατίΜόνο laquoμια ασπίδα προστασίαςraquoΥπερβολική ταχύτητα Μου στερούν το οξυγόνοΦοβάμαι του είχα πειΑγκάλιασέ μεhellipΠες μου με αγαπάς

Απεριόριστα Είσαι τα πάντα για μέναΘυσιάστηκε Γιατί όμως Μrsquo αγαπούσεΦαίνεται και το ξέρω

Αλλά δε ζω χωρίς αυτόν Ας ήμουν εγώhellipΔε ζω πιαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 38: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΘΕΟΔΩΡΗΣ ΤΑΥΛΑΣ

Είσαι τα πάντα για μένα

Είσαι τα πάντα για μέναΘα σε πάρω για τα ξέναΕίσαι η αγάπη της ζωής μουΗ τυραννία της ψυχής μου

Είσαι όμορφη και φοβάμαιΚαι κάθε βράδυ που κοιμάμαιΒλέπω εφιάλτες στα όνειρά μουΝα φεύγεις με άλλον μακριά μου

Θέλω να σε βρωΝα σε αγκαλιάσω να σου πωΜακριά σου δεν αντέχω πια να ζω Θέλω μάτια μου να rsquoρθωΚαι μαζί σου νrsquo αφεθώ

Είμαι ο φύλακας άγγελός σουΌλες τις ώρες στο πλευρό σουΕίσαι αρρώστια εσύ για μέναΣπας τα κομμάτια μου ένα- ένα hellip

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 39: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

39

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Πεπρωμένο

Μια συνάντηση μια ματιά μια λέξη

Τι και αν δε θες να σ ακολουθεί

Έχει η μοίρα για τους δυο μας επιλέξει

Και εμείς δυο πιόνια που τα παίζει η ζωή

Η μοναξιά σκληρή και με παρέα

Η μοναξιά σκληρή και μοναχός

Μια συνάντηση που λέμε εμείς τυχαία

Μα η μοναξιά θαρρώ ο οδηγός

Αυτά τα μάτια που βαθιά έχουν κοιτάξει

Και η φωνή που κρύβει τη χαρά

Η σκέψη προσπαθεί να βάλει τάξη

Μα η καρδιά μοιράζει τα χαρτιά

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 40: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΒΙΚΥ ΣΓΟΥΡΑ

Μοναξιά

Και ενώ φτερά στα πόδια μου φορώΕσύ τα βήματά σου σέρνεις σε ανήφοροΕγώ στα μάτια σε κοιτώ και προχωράωΚαι η καρδιά μου οδηγεί μόνο σε σέναΕσύ δειλιάζεις συνεχώς και σε ρωτάωΑν αλήθεια μrsquo αγαπάς γιατί δεν έρχεσαι σrsquo εμέναΜια συνάντηση μια ματιά μια λέξηΤα πιο όμορφα όνειρά σουχάθηκαν μέσα σ ένα απόγευμαΤότε που χάθηκετο χαμόγελο απrsquo τα χείλη μουΚλείνω τα μάτια μου και βλέπωΟ έρωτας υπάρχει και μέσα στη βροχήΚλείσε τα μάτια σου και σκέψουένα δωμάτιο που μυρίζει το άρωμά σουκαι μια εικόνα της σκιάς από παλιάΣ ένα δωμάτιο έχεις θάψει τα όνειρά σουφοβάσαι πάλι να δοθείς παντοτινάΣτη ζωή σου έχεις ορίσεινα πορευτείς χωρίς σκοπό στα σκοτεινάΚοίτα ψηλά νιώσε χαρά και μη φοβάσαιΚοίτα τον ήλιο πως υψώνεται ξανάΚοίτα το φως και να θυμάσαιείσαι εδώ και κάπου γύρω είναι η χαρά

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 41: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

41

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

laquoΟπτασίαraquo

Σα μέρα καλοκαιρινή

Μέσα στο καταχείμωνο

Ήρθες

Σαν οπτασία απατηλή

Κι έσπειρες σπόρους χαράς

Μες στης καρδιάς τα βάθη

Αγκάθια θα rsquoλεγα εγώ

Γιατί τώρα δυστυχώς

Άρχισα να σrsquo αγαπώ

Ότι για σένα κι αν θα πω

Στο νου μου έχω ένα

Πως είσαι ένας άγγελος

Απρόσμενα ωραίος

Που έχω αρχίσει νrsquo αγαπώ

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 42: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣεληνόφωςΣτης νύχτας το ασημένιο φωςΡίχνει η Σελήνη τα δίχτυα τηςΠλέκοντας πέπλο αστραφτερόΜα εγώ εσένα σκέφτομαιhellip

Το φεγγάρι μπαίνοντας στο χορότων αστεριών ρίχνει χρυσόσκονηΣτα μάτια σου hellipΚαι ως όνειρο μαγευτικόΈρχεσαι στην καρδιά μουhellip

Και μες στο πανδαιμόνιο ενώ ο χορόςαρχίζει μια μουσική αναβλύζει στο στήθος μουΚαι μες το χάος πλανιέταιΗ αέρινη φωνή σουhellip

Αχ πιο όμορφο θέαμα δεν έχω αντικρύσειΤο σεληνόφως να λούζει την ψυχή σουΤη λάμψη των ματιών σου και το πιο λαμπρόαστέρι βλέπει και ζηλεύει

Και καθώς η μελωδία ρίχνει φως στην ψυχήκαι τα χιλιάδες άστρα τραγουδούν για σένα μαζί ένα διαμαντένιο δάκρυ κυλά αργά-αργά στο πρόσωπό μου

Ο χρυσός ουρανός είναι μακριάhellipKι άλλο τόσο μακριάείναι η καρδιά σουhellip

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 43: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

43

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Ειρήνη

Ψηλή μακρομαλλούσα λευκοντυμένητρέχει η ειρήνη μακριάξυπόλητη και διωκόμενηαπό τη μανία της απληστίας και του πλούτου

Τα χρυσά βέλη της δε φωλιάζουν πλέον στις καρδιέςΤο γλυκό χαμόγελό της χάθηκε από τις μνήμες των αγγέλωνΤο άγγιγμά της καπνός που χάνεται στην άβυσσο

Τώρα πια τη θυμίζει μόνο η λάμψη στο βλέμμα των παιδιώνεξασθενούσαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 44: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΡΗΓΟΠΟYΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΝΝΑ

Σιωπές ονείρου

Όσο το φεγγάρι φωτιά μου δίνειΚι απrsquo τα λουλούδια ανασαίνω ζωήΗ καρδιά μου θα πάλλεται μέσα μουΣαν ατίθασο αγρίμιΜέσα μου θα ζει η ευτυχίαΣε κάθε κύτταρό μουΤα καλοκαίρια των αναμνήσεωνΘα ζουν σα σκιές σε ξεχασμένους τοίχουςΚαι τα όνειρά μου θα πλανώνται στον αέραΣαν τα αγρίμια που αναζητούν την ελευθερία τουςΒουνό η καρδιά μου ακουμπά τα σύννεφαΘάλασσα τα μάτια σουξεχύνονται στα όνειρά μου και γίνονται εφιάλτεςΠέσανε τα φύλλα στο έδαφοςΜα στο βουνό μου ακόμα άνοιξη

Ένα μονοπάτι εδώ και χρόνια ακολουθώΨάχνω να βρω το γυρισμό στη ζωή μου το φως πάλι να δωΜέσα σε μια εικόνα εγκλωβίστηκαΜrsquo ένα ψέμα πείστηκαΠερίμενα να δω μιαν αυγήΈνα δάκρυ ένα σ αγαπώ πολύΛόγια που ποτέ δεν ειπώθηκανΜε τα δάκρυά μου τώρα ανακατώθηκανΜια νύχτα σαν κι αυτήΨάχνει η καρδιά ανάσα για νrsquo αναστηθεί

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 45: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

45

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μια εικόνα θολή μαύρηΛέξεις που δεν έφτασαν στον προορισμό τουςΤις παρέσυρε ο αέρας στο πέρασμά τουΠνίγηκαν στη δίνη των ποταμώνΈνας κήπος χωρίς λουλούδιαΔύο όνειρα ξεχασμένα στην άκρη του παραθύρουΑκροβατούνΈνα laquoποτέraquo που με βασάνιζεΜία ανάσα που πληγώνεται απrsquo την απουσία σουΈνας χείμαρρος τα παρέσυρεκαι τα σκόρπισε σε κάθε γωνιά της ψυχής μου

Στην καρδιά μουΑκόμα μένει παγωμένος ο αέρας του καλοκαιριούΖει ακόμα εκείνο το τραγούδιΠου χάθηκε στη διαδρομήΤα λόγια σου ηχούνΚαι ας μην ειπώθηκαν ποτέΜια τελευταία βραδιά αγάπηςΤο ταξίδι μας έφτασε στο τέλοςΗ βάρκα μας βούλιαξεΤο αστέρι μας χάθηκεΚαι το παρόν μοιάζει παρελθόνΗ πιο τρυφερή ανάμνησηΕνός ταξιδιού που επί χρόνιατον προορισμό του αναζητούσε

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 46: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΡΑΤΟΓΙΑΝΝΗ ΧΡΗΣΤΙΝΑ

Αγάπη και πληγή

Αν η ζωή δεν είναι αυτή που είναι

Αν όταν δείχνεις πως γελάς πονάς

Κι όταν κάνεις πως πονάς γελάς

Τότε πώς μπορούμε να ξέρουμε

Πως δε θα πληγωθούμε

Έρχεται όμως η στιγμή που οι μάσκες πέφτουν

Όταν ο πόνος και η πληγή δεν έχουν όριαhellip

Όταν η αγάπη και η πληγή έχουν το ίδιο χρώμα

Όταν η πληγή γίνεται δύναμη και η αγάπη εμπειρία

Δύσκολα ανασταίνεσαι εύκολα ξεχνάς

Εύκολα ερωτεύεσαι δύσκολα αγαπάς

Κι όμως η πληγή όσο κι αν απογοητεύεσαι

Θέλει αγάπη και ανάστασηhellip

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 47: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

47

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Εξομολόγηση

Όταν μεγαλώσειςΜού rsquoπανε θα ερωτευτείςΤον έρωτα θα νιώσειςΑγάπη θε να γευτείς

Κι ήρθε η στιγμήΕγώ νrsquo αγαπήσωΉρθε η στιγμήΤον έρωτα να ζήσω

Τη μέρα που τη γνώρισαΠοτέ δε θα ξεχάσωΤα όμορφα τα μάτια τηςδε θα rsquoθελα να χάσω

Κάθε χαμόγελό τηςΦωτίζει την ψυχή μουΕίναι το οξυγόνο μουΕίναι η πνοή μου

Μαζί της θα περάσουμεΧειμώνες καλοκαίριαΚάθε στιγμή να σε κρατώΣφιχτά στα δυο μου χέρια

Γύρω από σέναο κόσμος μου γυρνάειμακριά μου όταν είσαιη ψυχούλα μου πονάειhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 48: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ndash ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ ΦΩΤΗΣΑιώνιο σκάνδαλο

Ήτανε μια φορά κι έναν καιρόΈνα παιδί τόσο μικρόΤριγύρναγε στους δρόμουςΣτους άδειους διαδρόμουςΓύρευε στοργήΜα κανείς δεν ήταν πια εκεί

Κι έτσι λοιπόν σεργιάνιζε τυφλάΣε σκοτεινά σοκάκιαΣε δρόμους δίχως φωςΑπάντηση καμιάΠόνος χωρίς αιτίαΤον διώχνανε σα να rsquoτανε τρελός

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώΤι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquo

Δύσκολο να βρεις πια γιατρειάΤα τριάντα σου αργύρια είναι βαριάΤρέμει το κορμί σουΧάνεται η ψυχή σουΑχόρταγος μπελάς χωρίς σκοπό

Τώρα πια δεν ξέρω τι να πωΑν κι εσύ βαδίζεις στο κενόΟ ήλιος δεν σηκώνειΑυτήν την άσπρη σκόνηκαι χάθηκε η ζωή σου laquo εν λευκώraquo

Ψάχνω για να βρωΕκείνον τον φτωχόΠου γύρευε τσιγάρα και νερόΝα τον ρωτήσω εγώ τι θέλει να του πωΤι θέλει εγώ να κάνωΜας είπε laquo θέλω να σωθώ raquohellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότους δηmicroιουργούς του

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 49: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

49

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΚΟΡΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΣκαλοπάτιΜια βραδιά χωρίς ποτόΜrsquo ένα καραβάκιΡίχτηκα μες στο κενόΣτου μυαλού την άκρη

Έχασα τον εαυτό μουΣτης καρδιάς το χάρτηΚι έκατσα να ξαποστάσωΣrsquo ένα σκαλοπάτι

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου μου σβήνεις το βλέμμαΔυο χαμένες ματιέςΣrsquo ένα ήρεμο ψέμα

Σαν ξημέρωμα φταιςΠου με ξύπνησες τώραΓιατί πια έχω βρειΤην καινούρια μου χώρα

Όταν ήρθε η αυγήΕίχα πιει τον ΆδηΣαν να είχα μαγευτείΣένα παραγάδι

Τώρα πια η λογική μουΈχει αγαπήσειΌσα με τα μάτια σουΕίχες ξεστολίσειhellip

Το ποίηmicroα έχει microελοποιηθεί απότο δηmicroιουργό του

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 50: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑΑπόφαση

Είναι αργά και ο ήλιος έχει πέσει από ώραΣτέκεσαι εκεί μόνος μες τη μέση του πουθενάΤο μόνο που υπάρχει να φωτίζει το δρόμο σουΕίναι τα αστέρια και το ολόγιομο φεγγάριΠου κρέμονται απrsquo τον ουρανό ψηλά

Αποφασίζεις να προχωρήσειςΤο μόνο που ακούγεται μες τη νύχταΕίναι τα βήματά σου που αντηχούν στο πεζοδρόμιοΟύτε ένας σκύλος να γαβγίζει μακριάΟύτε το θρόισμα των δέντρωνΜοναχά τα βήματά σουΤριγύρω δεν υπάρχει ψυχήΟύτε άνθρωπος ούτε ζώοΈχουν παραδοθεί στην ηρεμία της νύχταςΤίποτα τριγύρω δεν σου αποσπά την προσοχή

Και το μυαλό δε σκέπτεταιΈχει υποκύψει στη γαλήνη της βραδιάςΠαρrsquo όλο που το υπόλοιπο σώμα σθεναρά αντιστέκεταιΟ προορισμός άγνωστος δεν έχει σημασίαΑυτό που έχει σημασία είναι η διαδρομήΚαι αυτή η ηρεμία Αχ αυτή η ηρεμίαhellipΔυσεύρετη στις μέρες μαςΞάφνου σταματάςΕύχεσαι να είχε σταματήσει και ο χρόνος μαζί σουΠερνά απrsquo το μυαλό σου μια περίεργη σκέψηlaquoΤι θα γίνει όταν φτάσειςraquo

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 51: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

51

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Συνεχίζεις το δρόμο σου με αισθητά αργότερο ρυθμόΣχεδόν δεν κινείσαι ξέρεις τι σε περιμένει όταν φτάσειςΗ επιστροφή στην πραγματικότηταΕκεί όλα γίνονται γρήγοραΤόσο γρήγορα που δεν σου αφήνουν το περιθώριο να σκεφτείςΛίγα βήματα ακόμα και φτάνεις

Σταματάς Επιτέλους έχεις το χρόνο να σκεφτείςΝα πάρεις μιαν απόφαση δικιά σου ολοδικιά σουΘα προχωρήσεις ή όχι Λιγοστά βήματα απομένουνΣε κουράζουν περισσότερο απrsquo όλα τrsquo άλλα μαζίΝαι Τελικά προχώρησεςΒρίσκεσαι έξω από την πόρταΤώρα πια δεν υπάρχει επιστροφήΤώρα παίρνεις μια βαθιά ανάσαΚαι μπαίνεις στον αγώνα της ζωήςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 52: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Τέσσερις αλήθειες

Κάθε ψυχή είναι Θεός

που εξυψώνει κάθε θνητό

τον φτάνει στον έβδομο ουρανόχωρίς να ξέρει γιατί και πως

Κάθε αγάπη είναι φωςπου φωτίζει τις καρδιέςκαι σε θέλω διαρκώςακόμα κι αν νιώθω ότι με καις

Κάθε σώμα είναι στέγηπου προστατεύει από καταστροφέςΑκόμα κι αν η γη μαζί μου παίζειθέλω να ξέρω ότι με θες

Κάθε βλέμμα είναι λάμψηπου αντικρίζει την αλήθειακαι ξέρει πως θα πάψειόταν θα ζει σε παραμύθια

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 53: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

53

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

Το ταξίδι

Όλα αλλάζουνμα εσύ μένεις εκείΘέλω να σε φτάσωμα πάντα παίρνω λάθος τρένοΟ προορισμός έναςη διαδρομή η ίδιαμα πάντα κατεβαίνω σε διαφορετικό σταθμό

Γιατί όμως ΓιατίΠοιο το λάθος ποιο το σωστόΈχω χαθεί σrsquo αυτή την τροπική έρημοΕίναι δυνατό Κι όμως συμβαίνει

Η ανάσα σου μrsquo αγγίζει τόσο ζεστάμα ποτέ δε σε βρίσκωΕίσαι όνειρο παραίσθηση ή μαγείαΣκέφτομαι πως αν γελάσωτην κατάσταση δε θα αλλάξωΚαι αν κλάψω τίποτα δε θα φτιάξω

Το πιο περίεργο είναι πως είσαι πάντα και παντούκαι αμέσως πουθενάλες και δεν υπάρχειςΚι όμως είσαι πραγματικόςέχεις σώμα και ψυχήαγάπη στην καρδιάΤα μελωδικά σου λόγια το βεβαιώνουν

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 54: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΜΙΣΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Μπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης

Πολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασαΟι παγωμένες σκέψεις ζέσταιναν το αίμαΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα και έχασακερδίζοντας αυτό που είναι ψέμα

Ρουλέτα η ζωή Όμως γυρίζει ασταμάτηταΔεν παραπονιέμαι Ο ίδιος με αδίκησαΚυνήγησα ερωτήματα αναπάντηταΗ άγνοια ευτυχία Καμάρι που δυστύχησαhellip

Χωρίς να έχω ζήσει έχω ήδη μεγαλώσειΟι σκέψεις μου οι ευθύνες μου φτιάχνουν χαρμολύπηΣτόχος μου είναι ο προορισμός που μέσα μου έχω νιώσειΌμως στους δρόμους της χαράς πληρώνεις διόδια στη λύπη

Μπερδεύτηκα Έφτασα σrsquo αδιέξοδο Βρήκα κενόΚοιτάζω κάτω Σαν αιωρούμαι δε φοβάμαιΩραίος ο γκρεμός από ψηλά κι ας μη μπορώΘα αφεθώ στο λείο αεράκι να θυμάμαι

Θυμάμαι παιδική χαρά πλατειά γειτονιάΣτο πέρασμα του χρόνου έχω αναμνήσειςΗ ζεστή λύπη φλερτάρει με την κρύα χαράΑναμειγνύεται η θερμοκρασία που θrsquo αγαπήσεις

Παράνοια η λογική Εντέλει πάω πίσω

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 55: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

55

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Καλύτερος ο πόνος απ το θάνατο στις σκέψειςΝύχτα συγνώμη που δεν πέφτω λέω να σε ζήσωΚάθε αστέρι σου κρυμμένο μυστικό πίσω από τις λέξεις

Σα μrsquo έφτασαν τα γερατειά θυμάμαι ακόμαΨυχή και σώμα Τι περίεργα σα ζει η άβυσσοςΔεν πάω στον παράδεισο για να χαρεί το πτώμαΗ κόλαση γίνεται γλυκός παράδεισος

Τι κρίμα Τελειώνει το όνειροΠάλι ρουτίναΟ χαμένος θα τα πάρει όλα Έπαιξα κι έχασαΜπερδεμένες σκέψεις χαρμολύπης Δεν κουνάω βήμαΠολλά προσπέρασα Όμως ποτέ μου δεν τα ξέχασα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 56: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Έπαινος σε πανελλήνιολογοτεχνικό διαγωνισμό το 2010

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 57: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

57

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ

laquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα Είχαν περάσει χρόνια από τότε αλλά η Ελπίδαδεν μπορούσε να μην συνεχίσει αυτή την παράδοση Η θάλασσα ήταν το μόνομέρος που την ηρεμούσε που την έκανε να νιώθει μια γαλήνη αλλιώτικη απότις άλλες εξωτική και ονειρική Εκείνο το απόγευμα περπατούσε χαμένη στις σκέψεις της κατά μήκος τηςακτής κοιτώντας αποσβολωμένη την μαγεία της μελαγχολίας που απέπνεε τοαιθέριο τοπίο Ο άνεμος χτυπούσε το πρόσωπό της δίνοντας στα μαλλιά τηςπαράξενα σχήματα βγαλμένα από πίνακα τρελού ζωγράφου Όλη η εικόναέμοιαζε με όνειρο και η Ελπίδα παρατηρούσε τον εαυτό της σαν άγνωστοςθεατής απόμακρος και αποξενωμένος Είχε χαθεί ολοκληρωτικά στην άβυσσοτης μοναξιάς της

Χιλιάδες συναισθήματα κατέκλυζαν την ψυχή της Κυριαρχούσαν όμως ηαπογοήτευση η λύπη ο θυμός Είχε απογοητευτεί από τον κόσμο τουςανθρώπους τον ίδιο της τον εαυτό Ποιός ο λόγος να ζεις σε έναν κάλπικοκόσμο σε έναν κόσμο που η καλοσύνη και οι αρετές είναι νεκρές που τομίσος ο πόνος και η αδιαφορία έχουν πάρει τη θέση της αγάπης της ειρήνηςκαι της ομόνοιας Ποιος ο λόγος να ζεις σε έναν κόσμο χωρίς ελπίδα Ξαφνικά ένας παράξενος παφλασμός την έκανε να ξυπνήσει απότομα απότον λήθαργο τον σκέψεών της Ένα παιδί καθόταν λίγα μέτρα μακριά της καιπετούσε πετρούλες στη θάλασσα Το αγόρι ήταν περίπου 8 χρονών Φορούσεπαλιά πολυφορεμένα ρούχα και καφέ δερμάτινα ξεβαμμένα μποτάκια Ταανακατεμένα μαλλιά του ήταν πιο μαύρα από την πίσσα και τα μάτια του ήταν καστανά- δεν είχε ξαναδεί πιο ζεστά μάτια- Το παιδί καθισμένο στα χαλίκιαξεδιάλεγε πετρούλες και στη συνέχεια τις πετούσε απαλά στο κύμα Στοπρόσωπό του δεν διαγραφόταν κανένα συναίσθημα Έκανε αυτή την κίνησητόσο μηχανικά που έμοιαζε με μία καλοκουρδισμένη μηχανή φτιαγμένη μόνο

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 58: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

για αυτόν τον σκοπό Η Ελπίδα κόλλησε το βλέμμα της στο αγόρι ενώεπεξεργαζόταν την εικόνα στο μυαλό της η οποία για κάποιο ανεξήγητο λόγοτης φαινόταν τόσο ξένη και σουρεαλιστική Το αγόρι απέπνεε μία υπέροχηομορφιά τόσο μαγευτική που δεν μπορούσε να ξεκολλήσει το βλέμμα της απόπάνω του Όμως έκλεισε τα μάτια της και έκανε μεταβολή να φύγει ότανάκουσε μία ψιλή και αέρινη φωνούλα να την φωνάζει- Θα ήθελες να μου κάνεις παρέα Οι λέξεις αντήχησαν σαν μουσική στο μυαλό της Αυτό το παιδί δεν έμοιαζεμε κανένα άλλο Ήταν σαν να είχε βγει από παραμύθι σαν έναν μικρόπανέμορφο άγγελο που είχε πέσει από τον ουρανό πράγμα που έκανε τηνΕλπίδα να αισθάνεται μικρή δίπλα του Περπατώντας με μικρά βήματα πήγε και έκατσε κοντά του Λεπτό δενξεκόλλησε το βλέμμα της από τα γαλήνια ματάκια του Κράτησε όμως μίααπόσταση μεταξύ τους γιατί φοβόταν ότι η παρουσία της θα μπορούσε νακαταστρέψει την εύθραυστη και εξωπραγματική ομορφιά του- Πώς σε λένε το ρώτησε- Άγγελο απάντησε εκείνος με την ίδια αέρινη φωνούλα Εσένα- Ελπίδα απάντησε η κοπέλα αναλογιζόμενη πού μπορούσε να βγάλειμία συζήτηση με ένα οκτάχρονο κι ας ήταν το συγκεκριμένο τόσοδιαφορετικό από τα άλλα- Γιατί είσαι στενοχωρημένη ρώτησε γεμάτος απορία ο Άγγελοςανοίγοντας διάπλατα τα μάτια τουΗ Ελπίδα τα έχασε Πώς μπορούσε ένα τόσο μικρό άγνωστο παιδί να ξέρει ότιήταν θλιμμένη και μάλιστα να βρίσκει το θάρρος να τη ρωτάει κιόλας Σιωπήαπλώθηκε ανάμεσα τους και το μόνο που μπορούσε να ακούει κάποιος ήταν οήχος των κυμάτων και μερικοί γλάροι που πετούσαν κοντά Οι λέξεις έβγαινανμε δυσκολία από το στόμα της- Βλέπεις Άγγελε απάντησε διστακτικά ο κόσμος δεν είναι όπωςφαίνεται Εσύ είσαι μικρός ακόμα και δεν καταλαβαίνεις αλλά δεν είναι όλαρόδινα Είμαι στενοχωρημένη επειδή εγώ το ανακάλυψα αργά και δυστυχώςδεν μπορώ να κάνω τίποτα για αυτό- Τι εννοείς δεν είναι όπως φαίνεται ρώτησε ο Άγγελος γεμάτος απορίακαι ενδιαφέρονΗ Ελπίδα σκέφτηκε λίγο και απάντησε

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 59: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

59

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

- Σου έχει τύχει ποτέ να περνάς δίπλα από έναν άπορο ζητιάνο Τον έχειςπαρατηρήσει ποτέ Σε κοιτάει με κάτι μεγάλα θλιμμένα μάτια και εσύστενοχωριέσαι γιατί δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί όσο εσύ Και μετάπαρατήρησε τους περαστικούς Άλλοι αδιαφορούν και δεν τον βλέπουν κανάλλοι τον κοιτούν απαξιωτικά και τον προσπερνούν ενώ άλλοι εκφράζουνειρωνικά σχόλια Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον βοηθούν και σκέφτονται τιμπορούν να κάνουν για να λυθεί το πρόβλημα Αυτό είναι ένα απλόπαράδειγμα για το πώς λειτουργεί η κοινωνία μας Γι αυτό είμαιστενοχωρημένηΗ Ελπίδα σταμάτησε ώστε να παρατηρήσει τις αντιδράσεις του παιδιού οοποίος την κοιτούσε τελείως παθητικά σαν να μην είχε καταλάβει τίποτε Τηςήταν αδύνατο να αποκωδικοποιήσει τα συναισθήματά του γι αυτό καισυνέχισε να μιλάει ώστε να τον κάνει να καταλάβει- Μετά μαθαίνουμε καθημερινά για νέους πολέμους και νέα θύματα Γιανεκρούς και βασανισμένα παιδάκια Και είναι και η οικολογική καταστροφήοι πυρκαγιές οι πλημμύρες και ακόμη περισσότερα θύματα εμφανίζονται Δεναντέχω να ζω σε έναν τέτοιο κόσμο σε έναν κόσμο αδιάφορο και εγωιστικόπου κανένας δεν νοιάζεται και ενδιαφέρεται για τους άλλους Δεν μπορώ ναζω στην αποξένωση και τη μοναξιά Μα το χειρότερο είναι το ότι ξέρω ότιτίποτα δεν μπορεί να αλλάξειΗ Ελπίδα σταμάτησε ξανά ώστε να ξαναπαρατηρήσει το αγόρι το οποίο όμωςσυνέχιζε να την κοιτάζει με απάθεια Το βλέμμα του ήταν ακόμη γαλήνιο ενώένα χαμόγελο διαγραφόταν αυτή τη φορά στα χείλη του Η Ελπίδα εμφανώςεκνευρισμένη προσπάθησε να συνεχίσει να μιλάει εξιστορώντας τα δεινά τουκόσμου όταν η φωνή του Άγγελου την διέκοψε απότομα- Έχασες την ελπίδα σου για ζωή ξεφώνισε το αγόρι τόσο φυσικά καιαπλοϊκά σαν να ήταν μεγάλος ψυχολόγος που μόλις έβγαλε διάγνωσηΤο στατικό γαλήνιο βλέμμα του έκανε την κοπέλα να σαστίσει και να ανοίξειδιάπλατα το στόμα της όχι για να πει κάτι αλλά για να εκφράσει την έκπληξήτης Ο Άγγελος συνέχισε γελώντας- Πώς γίνεται όμως η Ελπίδα να ζει χωρίς ελπίδα Εγώ βλέπω παντούελπίδα Όπου σταθώ κι όπου βρεθώ βλέπω κάτι που με κάνει να ελπίζωΒλέπω παιδιά Πολλά παιδιά που χαμογελούν και τα μάτια τους λάμπουνΑυτό είναι ελπίδα Βλέπω μητέρες που αγαπούν τα παιδιά τους και τρέχουνστην αγκαλιά τους Κι αυτό είναι ελπίδα Βλέπω ανθρώπους να ονειρεύονται

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 60: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

και να προσπαθούν για το καλύτερο Βλέπω ανθρώπους να κάνουν καλέςπράξεις και χαμόγελα στα χείλη πολλών βασανισμένων Κι αν δεν σουφτάνουν αυτά άκου και αυτό Ένα μικρό λουλούδι που βγαίνει σε ένακατακαμένο δάσος είναι ελπίδα Ένα λαμπρό αστέρι σε έναν μαύρο ουρανόείναι ελπίδα Ένα άγγιγμα μία αγκαλιά ένα φιλί είναι ελπίδα Το ότι είσαιεσύ εδώ και σκέφτεσαι τι να κάνεις για να αλλάξουν τα πράγματα είναιελπίδα Γι αυτό και εγώ δεν στενοχωριέμαι ποτέ γιατί ξέρω πως πάντακάποιος κάπου θα ελπίζει και θα προσπαθεί και δε θα το βάζει κάτω Και εσύανήκεις σ αυτά τα άτομα ΣωστάΗ Ελπίδα τόση ώρα άκουγε το αγόρι και δεν πίστευε στα αυτιά της Πρώτονγιατί δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο από ένα παιδί και δεύτερονγιατί είχε δίκιο Μια ζεστασιά πλημμύρησε τότε την ψυχή της και ένιωσετόσο ανάλαφρα και ήρεμα σαν να βρισκόταν σε όνειρο ένα όνειρο από αυτάπου δεν θες με τίποτα να ξυπνήσεις Ένιωσε θεραπευμένη καιαναζωογονημένη ενώ το σημαντικότερο από όλα ήταν ότι είχε αρχίσει πάλινα ελπίζειΚοίταξε για λίγο τα μάτια του Άγγελου ενώ ένα χαμόγελο είχε χαραχτεί σταχείλη της Έπειτα κοίταξε τη θάλασσα και αφουγκράστηκε για λίγο το κύμα και τους ήχους των γλάρων Ήταν πραγματικά ευτυχισμένη Τότε γύρισε προςτο αγόρι για να του απαντήσει ότι ναι ανήκει και αυτή στους αισιόδοξουςανθρώπους αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί τόσο γρήγορα και απρόσμεναόπως ακριβώς είχε εμφανιστεί Η Ελπίδα χωρίς ίχνος έκπληξης αυτή τη φοράξαναέστρεψε το βλέμμα της προς την θάλασσα και έκλεισε τα μάτια τηςlaquoΤο χειμώνα η θάλασσα γίνεται απόκοσμη και ζοφερή κρύβει μυστικάraquoέλεγε η γιαγιά της κάθε φορά που έκαναν μαζί τον καθημερινό απογευματινότους περίπατο δίπλα στο κύμα laquoΝαι κρύβει μυστικάraquo σκέφτηκε και σηκώθηκε αργά αργά ώστε να συνεχίσει τη βόλτα της Αυτή τη φορά με τελείωςδιαφορετικά συναισθήματαhellip

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 61: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

61

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 62: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Ελένη Σωτηροπούλου-Σπυριδούλα ΤάτσηΑντωνία Τσάκωνα -Νίκος ΤσουκαλάςΑναστασία Φερτάκη -Διαμαντής Φερτάκης

Φωνές

Δεκέμβρης Νύχτα σκοτεινή Ούτε φεγγάρι ούτε αστέρια Μόνο τααναμμένα καντήλια πάνω στο λόφο θρηνούν σιωπηλά εκείνους πουέφυγαν με παράπονο και απορία για το ανεξήγητο ldquoγιατίrdquoΑνάμεσά τους μια σκιά αργοδιαβαίνει Κοντοστέκεται σηκώνει τοκεφάλι ψηλά πνίγεται στο σκοτάδι Μα κάτι ακούειΑπrsquo τα βάθη της αβύσσου απrsquo τα έγκατα της γης έρχονται οιφωνές Σπαρακτικές φωνές Γονατίζει και βάνει το αυτί στο χώμα

Ποιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Σαν κύμα έπνιγε τα σπίτια Κάτω από της νύχτας τα μαύρα δίχτυαΠαιδί Αγκαλιά γυρεύω πάνω στο υγρό χώμα

Έμεινα μονάχο σε ψυχρή κοιλάδα Έχασα τη μάνα και δεν τη βρίσκω Την ψάχνω μες στης νύχτας τους ψιθύρουςΜάνα Ακούω το παιδί μου να με καλεί Μήπως και το είδατε Το ακούω σπαράζει θερμοπαρακαλεί Μας χωρίζει η φωτιά και η κόκκινη βροχήΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Φωνές πνιχτές φωνές πύρινες γλώσσες Δε θέλω να θυμάμαι πόσες Ήμουν κι εγώ εκεί στην πύρινη βροχή

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 63: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

63

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Στρατιώτης Νιώθω το βάρος της στολής Χρόνια περάσαν κι ακόμα νrsquo ανασάνω Έκαψα σκότωσα έσπειρα θάνατο σωρό Φίδια δηλητήριο στο πνεύμα μου οι τύψειςΜάνα Χαλασμός παντού Και το κόκκινο τέρας Το παιδί δεν πρόλαβε αγάπη να γνωρίσει Είπαν πως εδώ θα rsquoρχόταν γράμματα να μάθει Μα φλόγες το τυλίξανε και ουρλιαχτά πελάγηΕτοιμοθάνατος νέος Κάθε σφαίρα με φέρνει πιο κοντά στην άβυσσο Άρα κρατάει πολύ αυτή η αιωνιότητα Το δάκρυ της μάνας στη μνήμη κρυμμένο Αιώνια πληγή στην καρδιά μου το κλάμαΠοιητής Ήμουν και εγώ εκεί Όταν έπεφτε η φωτιά βροχή Φλεγόταν η ψυχή μου και το σώμα Η μάνα το παιδί ο νέος στο χώμαΔασκάλα Μα τι λέω υπάρχουν λέξεις Μα τι ακούω που είναι του παιδιού το γέλιο Μα τι βλέπω Πως μπορώ να βλέπω τα σώματα κεριά Το παιχνίδι που ξέχασε πώς να του το δώσωΓερμανός στρατιώτης Έβλεπα σώματα νεκρά χώματα χορτασμένα Εγώ η μηχανή θανάτου Έβλεπα νέους όμοιους με μένα με φόβο μες τα μάτια αισθήματα σπασμένα Εγώ η μηχανή θανά τουΠαιδί Βλέπω τον ήλιο στο λόφο τον γκρίζο Κάθε δάκρυ και λεμονανθός Πόσο να αντέξει μια καρδιά την παγερή σιγή Βλέπω τον ήλιο το λόφο αντικρίζωΠοιητής Ήμουν κι εγώ εκεί Είδα και άκουσα τη μεγάλη σφαγή Θυμάμαι τη θλίψη τη μεγάλη πληγή Μα τα μάτια μου στρέφω στη νέα ζωή

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 64: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Αντωνία ΤσάκωναΟιμωγή

Ο ήλιος δεν εφάνη στο σημείο εκείνοτου καλαβρυτινού ουρανούΕρημιά θάνατος και φρίκηΜαρμαρόκλειστες ψυχές εκείόπου η γηςκαταπίνει λείψαναΠαιδιά με κλάματα βογκούνΖητούν βοήθεια

Μια μάνα σε απόγνωση θρηνείσιμά τουςΧτυπάει βαριά τα στήθια και σωριάζεταιστρέφοντας τα μάτια της στο λόφοH χαριστική βολή κονιορτοποιείκρανίο αθώου παιδιού

Οι σφαίρες στοχεύουν σώματαμέσα σε κραυγές και ρίγη φόβουΈσπευσε ο θάνατος κι εσκόρπισεαμαυρότατον πέπλον

Πού λόγια πού λέξειςΒοριάς βαρύς ξιπασμένα μίσηφονικοί ξεψυχισμοίΠίκρα δάκρυ πόνος άδικου χαμούΕμαύρισε ο ίσκιος των παιδιώνΚαι μελανόπτερα σύννεφα αγκάλιασαν την πλάση

Πεπρωμένο με σιδερένιο πρόσωποΜετράει μήνες μετράει χρόνιαθα μετράει αιώνεςΠεπρωμένο μαντήλι αιματοβαμμένοΣημαία στο λόφο με τους σταυρούς Πού λόγια πού λέξεις

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 65: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

65

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Νίκος ΤσουκαλάςΚαλαβρυτινή μνήμη

Αγιάτρευτη πληγή του πολέμου η θύμησηΤου μυαλού η μαχαιριά στίγμα και εκδίκησηΘυμό και μίσος αστείρευτο στο στήθος χαραγμένοΣε δάκρυα που στέγνωσαν πνιγμένο και χαμένο

Κύμα και φόβος πάνω στη γη ο άνεμος που απλώνεταιΣαλεύουν τα φύλλα στα κλαδιά κακό νέο υψώνεταιΑπόκοσμες φονικές αρβύλες τον τόπο μας πατούνεάνθη ευωδιαστά ξεραίνονται περιστέρια μακριά πετούνε

Στον τόπο αυτόν τον ένδοξο φωτιές λυσσομανούνεΚραυγές του φόβου του χαμού εδώ λες κατοικούνεΠρόσωπα των πεντάχρονων πρόσωπα γυναικείακλεισμένα μέσα στο σχολειό εγίνονται θηρία

Το πρόσωπο το παιδικό με δάκρυα γεμάτοκοκκινισμένα μάγουλα το βλέμμα του φευγάτοΣτους άντρες τους βαριόμοιρους σημάδι για κουράγιοβλέμματα διασταυρώθηκαν στο τελευταίο τρισάγιο

Όπλα ψηλά πετάχτηκαν καρδιές ακυρωθήκανστις φλέβες το αίμα πάγωσε χιόνι σε μαύρο φόντοΑπομεινάρι παρηγοριάς το τρίξιμο μόνο της φωτιάςΒουβάθηκε θαρρείς η κτίση απrsquo τον πόνοhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 66: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τα βόλια αμολήθηκαν λιοντάρια πεινασμένατους άντρες τους γενναίους ρημάξαν έναν-έναΣαν μοιραίο ντόμινο τα πτώματα επέσανκάθε ελπίδα χάθηκε ψυχές που επονέσανhellip

Θαρρώ πως κάποιοι σκόρπισαν τις στάχτες στον αέρατις στάχτες που απόμειναν σε σώματα κλεισμέναΜυαλό και μνήμη αιώνια της προδοσίας πληγήαθάνατο κειμήλιο η άγρια σφαγή

Πυρακτωμένη χαρακιά σε ατσάλινο πετράδιαιμορραγείhellip

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 67: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

67

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Διαμαντής Φερτάκης

Όλεθρος στο όροςΔάκρυα ηχήσανστα πέρατα του ουρανούφωνές ξυπνήσαν τις σκιέςτου αμίλητου νερού

Κορμιά πεσμένα άψυχαποτίζουν τα αυλάκια της γηςΗ πεταλούδα ολόλευκη πετάειστα ερεβώδη μονοπάτια της ζωής

Τα Καλάβρυτα κάηκαν μες τη μοναξιάΤα δέντρα φούντωσαν την αμίλητη σιωπήπάνω από νερά θλιμμένα

Ώρες ατέλειωτες μες στο φονικό βοήθεια καμιάΤα σκάγια βρόντηξαν στα μάτια του ουρανούη ζωή χάθηκε δίπλα στο δάσος του χιονιά

Άγγιγμα θανάτου οχληρό στη γη των Καλαβρύτωνκαι πίσω ο κόκκινος βούρκος

Ομίχλη τύλιξε το άψυχο βουνόκαι φλόγες μαύρισαν τους κρίνους του χωριού

Μα η ελπίδα ακούστηκε μέσα από τη φλόγα του θανάτου

Η μητέρα θέριεψε πάνω από τους νεκρούς και κατάρα έδωσε στην αθάνατη ζωήνα πάψουν τα σιδηρά στοιχήματα

Η νύχτα έριξε το μαύρα της φτεράο πόνος χάθηκε στην ιστορία τrsquo ανέμου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 68: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Παναγιώτης Ρηγόπουλος

Καλαβρυτινό άσμα

Οι γραμμές κατηφορίζουν με λάφυρα πόνουΦεύγουν οι άλλοι γρήγοραΤις ψυχές τους μη δουν σε δρεπάνι θανάτου

Ο ουρανός λάμπει το πρόσταγμα δίνεταιΟ ήλιος κρύφτηκεΤων χιλιάδων ο θάνατος με ριπές ανταμείφτηκε

Πως ξεπηδάει η φωτιά Μέσα από τη στάλα της βροχήςΤο αίμα ασύμμετρο βιαίως συναντάτου Θεού το δάκρυ

Τα χέρια στο χώμα γλιστρούνΚι ο ήλιος πέφτει στη θάλασσαΤα αστέρια τους δείκτες αμήχανα κοιτούνκαι την πορεία στο θάνατο

Τα βαγονέτα γεμάτα φύγαν μακριάΑύριο η προσευχή η ύστατηπροτού τα βράδια υποκλιθούν γοεράστον ένδοξο θάνατο

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 69: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

69

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Ρήγα

Η μάνα των Καλαβρύτων

Φοβισμένο το παιδί στην αγκαλιάμε το πρόσωπο θλιμμένο το κοιτάΑπομένει άδεια η καρδιάκαι ολομόναχα δυο μάτια υγρά

Η μάνα με κοιτά στα μάτιαο πόνος βαραίνει την καρδιάΜε το χέρι της δείχνει εκεί Άραγε το παιδί μου ζει

Η φωτιά τα σίδερα και τα ουρλιαχτάσημαδεύουν την κορφή των ΚαλαβρύτωνΓέρνει η μάνα και τη θύμηση ζητάκι απrsquo το χρόνο θέλει το παιδί της πίσω

Στον ηρωικό τον τόπο τον τόσο θρυλικόχίλιες ζωές μες τους αγώνεςΤου ανθρώπου η μνήμη πάγωσε απrsquo το φονικόκαι οι μάνες σκιές μες στους αιώνεςhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 70: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Μαρία Μαγεράκη

Καλαβρυτινό τρισάγιο

Βουβό το δάκρυ θλίψη παντούΜες την ψυχή μου πίκρα και πόνοςΜια μαύρη μπότα λιώνει το νουΌλοι παρέα κι εγώ είμαι μόνος

Λουλούδι στα τρία κομμένο στη μέσηΜε μαύρα σεντόνια στρωμένο χωριόΚι όπου το βλέμμα μου πάει και πέσειΜε κόκκινο βάφει τα μάτια θαρρώ

Μου λείπουνε όλοι νεκροί ζωντανοίΠώς γίνεται έτσι να φύγει η ζωήΤι έφταιξε τάχα που πήγαν οι νιοισκοτώθηκαν όλοι στης φωτιάς τη γραμμή

Μας κλέψαν τα νιάτα μας δώσαν ορφάνιαΜας πήραν τον ήλιο το φως της ζωήςΤο μόνο που μένει πικρή περηφάνιαΓιrsquo αυτή την πατρίδα αξίζει να ζεις

Κοιτάζω γύρω άδεια μάτιαΌλα κομμάτια και ρημαδιόΈσβησαν όλα σε λίγες ώρεςΜάνες και κόρες άδειο χωριό

Καντήλι στη νύχτα η μνήμη θα καίειΚι αυτούς που χαθήκαν τους βλέπω μπροστάΠαρέλαση κάνουν και πάλι είναι νέοιΜιλάνε για όνειρα και για ιδανικά

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 71: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

71

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Τάτση Σπυριδούλα

131243

Θάνατος παντού τριγύρωΈφερνε την πόλη γύρω- γύρωΦλόγες Την έζωνε η φωτιάΚι ανάμεσά τους μικρά παιδιά

Εικόνα που αν έβλεπες με τα δυο σου μάτιαΗ καρδιά σου θα σφαζόταν χίλια κομμάτιαΤα Καλάβρυτα μέσα στις φλόγες τυλιγμέναΚάηκαν ολοσχερώς τα καημένα

Η νύχτα όλα τα ντύνει μαύραΌχι όμως την πόλη μες στην κόκκινη λαύραΑπό τον εφιάλτη κανείς τους δεν ξύπνησεΚαι η ιστορία παρά λίγο ξεψύχησε

Παντού τριγύρω ερείπιαΔεν άκουγες πια τα φοβισμένα καρδιοχτύπιαΟλούθε γύρω καταγής ολούθε πτώματαΣτοιβαγμένα σωρό πάνω στα χώματα

Άνδρες σύζυγοι αδέλφια παιδιάΧώματα γεμάτα γαίμα ιεράΜε αίμα γράφεται η ιστορίαΚαι ακριβοπληρωμένη στους αιώνες η ανδρείαhellip

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 72: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Λέλα Σπυροπούλου

Μαρτυρικός περίπατος

Τα μάτια μου είδαν νεκρόΈναν άμαχο πληθυσμόΚι οι στρατιώτες που ήρθαν και φύγανΑπλά μάζεψαν τον εξοπλισμό

Κάθε σφαίρα σε ένα σώμαΑπλά γρήγορα και βασανιστικάΈνα ρίγος με διαπερνά ακόμαΧωρίς να φταίει το κρύο αναγκαστικά

Άψογα εκτέλεσαν μια διαταγήΑπλά να σκοτώσουν ανθρώπουςΚι έτσι τύλιξαν την Καλαβρυτινή γηΣε εικόνες απόλυτου σκότους

Θυμάμαι δακρύζωΣκέφτομαι ελπίζωΟι νεκροί που πέσανε χωρίς να φταίωΤης ιστορίας παράδειγμα θα είναι λέω

Ο πόλεμος γέρνει προς τον ισχυρόΜα ο ήλιος λάμπει για τον αδύναμοΤο ποτάμι κυλάει στον προορισμόΜα η νίκη γελάει στο απίθανο

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 73: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

73

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

Γεωργιάννα ΡηγοπούλουΜονάχα ο άνεμοςΜαύρη Δευτέρα ξημέρωνε13ης ΔεκεμβρίουΑτμόσφαιρα πόνου Κανείς δεν το κατάλαβεΚανείς δεν είδε τα ματωμένα χώματατο ρυτιδιασμένο πρόσωπο της μάναςτα μάτια της μαύρατα μαλλιά της τα κάτασπραΚανείςhellipΜες στο σχολείο φρίκης ανάγνωσμαΤο τέλος σιμώνει Γυναικόπαιδα και άντρες χωριστήκανΤο μεσημέρι ήρθεμαζί και ο θάνατος

Μια φωτοβολίδα έδωσε το σύνθημαΤα πολυβόλα κροταλίζουν με μανίαΗ τελευταία πνοήhellipΗ τελευταία ανάμνηση hellipΗ τελευταία ελπίδα hellip

Νεκροί ένας πάνω στον άλλομια στοίβα από ζωή έγινε χώμαΚόκκινο χώμα Λιπάνθηκε η γη από παιδιά και άνδρεςΑπό όνειρα κι ελπίδεςhellipΟι φωνές σώπασανhellipΠοτάμι αίμα λούζει τη γη και τη βάφει κόκκινηΤα όνειρα των παιδιών βάφτηκαν κόκκιναΤώρα πια δεν έμεινε τίποτα παρά ο άνεμος που φυσάει πάνω στους σταυρούς του λόφου

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 74: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 75: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

75

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo χ α ί ρ ο μ α ιraquo

ΤΣΑΤΣΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

Ερωτεύομαι σημαίνει χάνομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ονειρεύομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει ελπίζω

Ερωτεύομαι σημαίνει σε χρειάζομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει σε θέλω

Ερωτεύομαι σημαίνει χαίρομαι

Ερωτεύομαι σημαίνει πονάω

Ερωτεύομαι σημαίνει ζω μόνο για σένα

Ερωτεύομαι σημαίνει ξυπνάω και κοιμάμαι με τη σκέψη σου

Ερωτεύομαι σημαίνει σε σκέφτομαι κάθε λεπτό

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 76: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquoε υ θ ύ ν ηraquo

ΤΣΑΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

Αγάπη είναι hellip μια δύναμη της καρδιάς που θέλει να φέρει πιο κοντά τουςανθρώπουςΑγάπη σημαίνει hellip να δίνεις και να μην περιμένεις είναι φροντίδα είναισεβασμός είναι ευθύνηΑγάπη είναι hellip η δύναμη που σε βοηθάει να ξεπεράσεις κάθε εμπόδιοώστε να είσαι μαζί με αυτόν που αγαπάς

laquoτ α λ α ι π ω ρ ί αraquoΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΙΤΑΤΟΣ

Έρωτας είναι ο πόθος και η αναζήτηση των σκοτεινών ονείρων μας στονπαράδεισο των αισθήσεων Εκεί όλα αυτά τα αλύτρωτα αισθήματαανήκουν σε ένα μόνο άγγελοΈρωτας είναι μια μεγάλη ταλαιπωρία αλλά ταυτόχρονα και μιαανεπανάληπτη εμπειρίαΈρωτας είναι το να χάνεις την αίσθηση του χώρου του χρόνουολόκληρου του κόσμου και να ζεις μέσα από την πηγή του πόθουΕρωτεύομαι σημαίνει πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι για να ζήσω τηναπόλυτη απόλαυσηΈρωτας είναι η διέγερση των συναισθημάτωνΈρωτας είναι το να πουλάς την ψυχή σε ένα άτομο για να πάρεις μετάένα χάδι

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip

Page 77: y ± ¡ £ © ³ ´ ¥ ± µ3lyk-patras.ach.sch.gr/old/boboli/poetry.pdfΣαν ξένος μέσα σε μια αφιλξενη χρα . Αγκομαχάς να ειβισεις μέσα

77

Άραγε αριστερά γυρίζει η γη

laquo να μη με απασχολεί το μετάraquo

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΦΕΡΤΑΚΗ

Ερωτεύομαι σημαίνει hellipη επιθυμία να αγκαλιάσω όλον τον κόσμοΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να βρίσκομαι συνέχεια κοντά του και νααντικρίζω τη μορφή τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να θέλω να ακούω μόνο τη φωνή του Ερωτεύομαι σημαίνει hellip να ανακαλύπτω άγνωστα στοιχεία τηςπροσωπικότητάς μου και συναισθήματα πρωτόγνωρα που αναδύονται κάθεφορά που τον κοιτώΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να πεθαίνω από χαρά επειδή ανασαίνει πλάι μου καιδε ζητώ τίποτα παραπάνωΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να μη με απασχολεί το laquoμετάraquo αλλά μόνο οι στιγμέςπου περνάω τώρα μαζί τουΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να βυθίζομαι στην ονειροπόλησηΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να ψάχνω λόγια να πω πόσο τον αγαπώ και να είναιλίγο και αυτόΕρωτεύομαι σημαίνει hellip να νιώθω πως η ζωή μου ξαφνικά πήρε χρώμα καιφως

laquoρ ι σ κ ά ρ ωraquoΤΑΜΠΟΥΡΑΤΖΗ ΕΛΒΙΡΑΕρωτεύομαι σημαίνειhellipΡισκάρωΖω πιστεύω νιώθω κλαίω γελάω πεθαίνωΚάνω τρέλεςΠετάω στα σύννεφαΥπάρχωΔίνω χωρίς να ζητώΝιώθω πως είναι δίπλα μου και ας είναι μακριά μουΚάνω υπομονήΑδιαφορώ για τα πάντα και ζω για ένα του βλέμμαΝιώθω την καρδιά μου έτοιμηνα ξεριζωθεί από μέσα μουΜόνο και μόνο για να μου χαρίσει μια αγκαλιά hellip