zagrożenia psychospołeczne w miejscu pracy - mobbing , dyskryminacja, stres
DESCRIPTION
Zagrożenia psychospołeczne w miejscu pracy - mobbing , dyskryminacja, stres. dr Mateusz Warchał OSPIP, 24 czerwca 2014 r. Mobbing i dyskryminacja w środowisku pracy. Społeczne warunki pracy. - PowerPoint PPT PresentationTRANSCRIPT
Zagrożenia psychospołeczne w miejscu pracy- mobbing, dyskryminacja, stres
dr Mateusz WarchałOSPIP, 24 czerwca 2014 r.
Mobbing i dyskryminacja w środowisku pracy.
„społeczne warunki pracy to czynniki z jakimi człowiek styka się w środowisku pracy, mogą one wywierać pozytywny, neutralny bądź negatywny wpływ na pracownika”
3
Społeczne warunki pracy
stosunki międzyludzkie w organizacji (formalne i nieformalne), które obejmują relacje pomiędzy:
przełożony - grupa przełożony - pracownik grupa - grupa grupa - pracownik pracownik – pracownik
4
Rodzaje społecznych warunków pracy
Konflikt a mobbing
Istnieją wyodrębnione strony o określonych dążeniach. Istnieje współzależność między stronami (żadna strona
nie może osiągnąć swoich celów bez zgody lub udziału drugiej strony).
Strony nie pomagają sobie w osiągnięciu celów – stanowią dla siebie przeszkodę.
Strony są świadome istnienia konfliktu.
O konlikcie mówimy gdy:
Proces, w którym jedna ze stron podejmuje świadome wysiłki zmierzające do udaremnienia dążeń drugiej strony
poprzez blokowanie osiągnięcia przez nią celów lub blokowanie działań w jej interesie.
M.Deutsh
Sposoby rozstrzygania konfliktu mobbingowego
Walka - rozwiązania z użyciem przewagi siłowej, przemoc.
Negocjacje i mediacje – poszukiwanie rozwiązań
satysfakcjonujących wszystkie strony konfliktu.
Arbitraż – narzucenie rozwiązania sporu przez bezstronnego
eksperta.
Rozstrzygnięcie sądowe – zdanie się na decyzję Sądu w
oparciu o przebieg procesu sądowego.
WPA
James Coleman
Dynamika niekontrolowanego konfliktu
dużamała
niska
wysoka
Niepowodzenie spowodowanestagnacją
OptymalnyPoziom
konfliktu
Niepowodzenie wywołanechaosem
Aktywność w konflikcie
nie współpracuje, wzajemne interakcje nieistotne
skoncentrowany na sobie, asertywny
mała koncentracjana sobie,
niskoasertywny
współpracuje, wzajemne interakcje bardzo ważne
10
Od 1 stycznia 2004 r. obowiązują przepisy dot.
mobbingu (art. 943 k.p.) w zakresie:
- definicji pojęcia;
- obowiązku przeciwdziałania mobbingowi;
- roszczeń przysługujących ofiarom mobbingu.
MOBBING
11
Mobbing oznacza działania lub zachowania
dotyczące pracownika lub skierowane
przeciwko pracownikowi, polegające na
uporczywym i długotrwałym nękaniu lub
zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego
zaniżoną ocenę przydatności zawodowej,
powodujące lub mające na celu poniżenie lub
ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub
wyeliminowanie z zespołu współpracowników.
MOBBING
12
- ofiarą mobbingu w Polsce może być tylko
pracownik
- osoba stosująca mobbing zwana jest mobberem
Mobberem może być:
1. pracodawca (właściciel zakładu, osoba
zarządzająca zakładem w imieniu pracodawcy);
2. przełożony;
3. podwładny;
4. współpracownicy.
MOBBING
13
W zależności od osoby mobbera wyróżnia się:
- mobbing wertykalny,
- mobbing horyzontalny.
Działania bądź zachowania mobbera:- mogą mieć charakter czynny (poniżanie) –
mobbing bezpośredni,- mogą mieć charakter bierny (tolerowanie
poniżania pracownika przez pozostałych współpracowników) – mobbing pośredni.
MOBBING
14
Działania bądź zachowania mobbera: - zachowania te mogą być oczywiście bezprawne
(obrzucanie obelgami, poniżanie, rozsiewanie plotek)
- zachowania te mogą być pozornie zgodne z prawem (odmowa udzielania urlopu, obarczanie dodatkowymi obowiązkami, praca w nadgodzinach)
MOBBING
15
- należy pamiętać, że mobbingiem nie jest zwykłe wydawanie poleceń przez pracodawcę (wyr. SN I PK 103/05)
- sam stres wywołany odpowiedzialną pracą nie stanowi o tym, iż pracownik jest mobbingowany
- pracodawca w zakresie uprawnień kierowniczych powinien powstrzymać się od zachowań naruszających godność pracownika
MOBBING
16
Problem określenia uporczywości i długotrwałości
stosowania mobbingu (ocena uporczywości i długotrwałości
oddziaływania na pracownika ma charakter zindywidualizowany
i musi być odnoszona do każdego, konkretnego przypadku).
Nie jest możliwe sztywne określenie minimalnego okresu
niezbędnego do zaistnienia mobbingu. Do oceny długotrwałości
istotna jest chwila wystąpienia wskazanych w przepisach
skutków nękania lub zastraszania pracownika oraz
uporczywość i stopień nasilenia tego rodzaju działań. (Wyrok
SN z dnia 20.03.2007 r.)
MOBBING
17
Dowody:
Pracownik dochodzący roszczeń z tytułu mobbingu jest
obciążony ciężarem dowodu.
Strony są obowiązane wskazywać dowody dla
stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne
(art. 232 k.p.c.).
Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według
własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego
rozważenia zebranego materiału (art. 233 k.p.c.).
MOBBING
18
Pracodawca jest obowiązany przeciwdziałać
mobbingowi.
- brak w kodeksie pracy dookreślenia tego obowiązku;- realizacja może się odbywać np. poprzez wdrożenie
strategii antymobbingowej, wyznaczenia „męża zaufania”;
- katalog „dobrych praktyk”. Pracodawca stosownie do 943 k.p. prawo, a niekiedy
obowiązek podjęcia działań:
1. zakazanie określonego zachowania (w trybie polecenia),
2. pociągnięcie do odpowiedzialności porządkowej
MOBBING
19
3. wypowiedzenie lub rozwiązanie bez wypowiedzenia stosunku pracy
Art. 100. § 1. Pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.
§ 2. Pracownik jest obowiązany w szczególności: (...) 6) przestrzegać w zakładzie pracy zasad współżycia
społecznego (...)
MOBBING
20
Wybrane aspekty prawne odszkodowań:
Art. 943 § 3 k.p. Pracownik, u którego mobbing wywołał rozstrój
zdrowia, może dochodzić od pracodawcy odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.
Art. 943 § 4 k.p. Ponadto, może domagać się odszkodowania, jeżeli
wskutek mobbingu rozwiązał umowę o pracę.
MOBBING
21
Rozstrój zdrowia musi być wykazany przez
pracownika. (Nie jest w tym przypadku
wystarczające wykazanie wyłącznie następstw
w sferze psychicznej poszkodowanego, takich
jak uczucie smutku, przygnębienia, żalu i
innych negatywnych emocji (wyr. S.A. w
Krakowie z 29.11.2000 r., I ACa 882/00, TPP
2002/4/107))
MOBBING
22
Wysokość zadośćuczynienia nie jest
limitowana
Musi posiadać przymiot „odpowiedniości”,
co oznacza, że…
MOBBING
23
…ma mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość. Jednocześnie wysokość ta nie może być nadmierna w stosunku do doznanej krzywdy, ale musi być "odpowiednia" w tym znaczeniu, że powinna być - przy uwzględnieniu krzywdy poszkodowanego – utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa.
(wyr. SN z 28.09.2001 r., III CKN 427/00, LEX nr 52766)
MOBBING
24
Krzywdę w orzecznictwie ujmuje się jako cierpienie fizyczne, a więc ból i inne dolegliwości oraz cierpienia psychiczne, czyli negatywne uczucia doznawane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała czy rozstroju zdrowia w postaci np. wyłączenia z normalnego życia. Celem zadośćuczynienia jest przede wszystkim złagodzenie tych cierpień. Winno ono mieć charakter całościowy i obejmować wszystkie cierpienia fizyczne i psychiczne, zarówno już doznane, jak i te, które zapewne wystąpią w przyszłości (a więc prognozy na przyszłość).
MOBBING
25
Przy ocenie wysokości zadośćuczynienia za krzywdę należy uwzględnić przede wszystkim nasilenie cierpień, długotrwałość choroby, rozmiar kalectwa, trwałość następstw zdarzenia oraz konsekwencje uszczerbku na zdrowiu w życiu osobistym i społecznym.
(wyr. SN z 10.06.1999 r., II UKN 681/98, OSNP 2000/16/626).
MOBBING
26
Art. 943 § 4 k.p.Pracownik, który wskutek mobbingu rozwiązał umowę o pracę, ma prawo dochodzić od pracodawcy odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów.
Oświadczenie pracownika o rozwiązaniu umowy o pracę powinno nastąpić na piśmie z podaniem przyczyny, o której mowa w § 2, uzasadniającej rozwiązanie umowy.
MOBBING
27
Odszkodowanie posiada charakter kompensacyjny i ma na celu naprawienie szkody, jaką pracownik poniósł wskutek mobbingu. Wysokość odszkodowania przysługującego na podstawie art. 943 § 4 k.p. wyznaczona jest zatem na przykład poprzez uszczerbek powstały wskutek rozwiązania przez pracownika stosunku pracy (mierzony przede wszystkim wartością utraconego przez niego wynagrodzenia).
MOBBING
28
Sposoby rozwiązania umowy:
- wypowiedzenie;
- rozwiązanie w trybie art. 55 § 11 k.p.
Rozwiązanie umowy musi być dokonane przez
pracownika.
MOBBING
29
Odpowiedzialność karnoprawna
W razie mobbingu istnieje możliwość postawienia zarzutu z art. 218 kk :
§ 1. Kto, wykonując czynności w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, złośliwie lub uporczywie narusza prawa pracownika wynikające ze stosunku pracy lub ubezpieczenia społecznego,
- podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
MOBBING
Cechy mobbingu
Prześladowanie ma charakter permanentny
Nękanie trwa przez obiektywnie długi czas
Działanie ma charakter celowy (choć nie zawsze)
Zależność (nie tylko służbowa, ale także prywatna)
Perfidia i wyrachowanie Osamotnienie i izolacja
ofiary
30
Zachowania mobbingowe
Heinz Leymann - pięć kategorii mobbingowycvh, które odnoszą się do funkcjonowania osobistego i
zawodowego ofiary:- działania utrudniające proces komunikowania się
- działania wpływające negatywnie na relacje społeczne- działania naruszające wizerunek ofiary
- działania uderzające w pozycję zawodową ofiary- działania uderzające w zdrowie ofiary
(Leymann, 1996, 2001)
Działania utrudniające proces komunikowania się
Ograniczanie lub utrudnianie ofierze możliwości wypowiadania się
Ciągłe przerywanie wypowiedzi
Reagowanie na wypowiedzi ofiary krzykiem i wyzwiskami
Ciągłe krytykowanie wykonywanej pracy i życia osobistego
Nękanie przez telefon Stosowanie gróźb ustnych i
pisemnych Prezentowanie poniżających i
obraźliwych gestów Stosowanie aluzji i krytyki Brak wypowiedzi wprost
32
Działania wpływające negatywnie na relacje społeczne
Unikanie przez przełożonego kontaktu z ofiarą, rozmów z nią
Ograniczanie możliwości wypowiadania się ofiary
Fizyczne i społeczne izolowanie ofiary
Ostentacyjne ignorowanie i lekceważenie
33
Wymuszanie wykonywania zadań naruszających godność osobistą
Kwestionowanie podejmowanych przez ofiarę decyzji Nie przydzielanie żadnych zadań do realizacji Przydzielanie zadań bezsensownych, zbędnych Przydzielanie zadań poniżej kwalifikacji i kompetencji Przydzielanie zadań zbyt trudnych, przerastających
kompetencje i możliwości Ciągłe przydzielanie nowych zadań do wykonania (z
nierealnym terminem realizacji lub ilością pracy do wykonania)
Ostentacyjne odbieranie zadań przekazanych do realizowania
Wydawanie absurdalnych i sprzecznych poleceń
34
Działania uderzające w pozycję zawodową ofiary
Działania uderzające w zdrowie ofiary
Zlecanie prac szkodliwych dla zdrowia, niedostosowanych do możliwości
Groźby użycia siły fizycznej Stosowanie przemocy
fizycznej o nieznacznym nasileniu
Znęcanie się fizyczne Działania o podłożu
seksualnym, wykorzystywanie seksualne
Przyczynianie się do powstawania strat materialnych powodowanych przez ofiarę
Wyrządzanie szkód psychicznych w miejscu pracy
35
Obmawianie Rozsiewanie plotek Ośmieszanie Sugerowanie zaburzeń psychicznych Parodiowanie
36
Działania uderzające w wizerunek ofiary
Lęk przełożonego przed utratą autorytetu i władzy w firmie Obawa, że pracownicy „wygryzą” przełożonego ze
stanowiska Lęk przed utratą reputacji Sadyzm (czerpanie satysfakcji ze zdenerwowania) Rewanż lub zemsta na pracownikach
37
Przyczyny ataku na pracowników (podwładnych)
Obawa przed niechcianym (nowym) przełożonym Psucie opinii przełożonemu by zająć jego
stanowisko Atakowanie innego stylu bycia
38
Przyczyny ataku na przełożonych
Jednostka potrafi naturalnie opierać się zachowaniom mobbingowym
Posiada i wykorzystuje efektywne techniki radzenia sobie w trudnych sytuacjach
W niedługim czasie jest całkowicie zdolna do podjęcia pracy zawodowej w nowej lub w tej samej pracyKonsekwencje są tymczasowe i nie pozostawiają trwałych śladów w psychice(za: D.Merecz, Instytut Medycyny Pracy, Łódź)
39
Mobbing - I stopień
Jednostka nie jest w stanie oprzeć się przemocy
Nie znajduje sposobów walki o własną godność Cierpi na długotrwałe psychiczne i/lub fizyczne
dolegliwości Doświadcza trudności w podjęciu aktywności
zawodowejKonsekwencje są poważne i pozostawiają trwały ślad w psychice
(za: D.Merecz, Instytut Medycyny Pracy, Łódź)
40
Mobbing – II stopień
Jednostka jest całkowicie niezdolna do podjęcia aktywności zawodowej
Jej relacje społeczne są poważnie zaburzone zarówno w środowisku zawodowym, jak i prywatnym
Cierpi na długotrwałe psychiczne i/lub fizyczne dolegliwościKonsekwencje są bardzo poważne i powrót do efektywnego funkcjonowania społeczno-zawodowego jest możliwy po specjalistycznej interwencji psychologiczno-psychiatrycznej
(za: D.Merecz, Instytut Medycyny Pracy, Łódź)
41
Mobbing – III stopień
Jednorazowy akt agresji Uzasadniona krytyka Konflikt Warunki pracy Poczucie dyskomfortu w pracy Stres Dyskryminacja Wymagania menedżerskie Molestowanie seksualne Groźba zwolnienia
42
Mobbingiem nie są:
Specyfika zatrudnienia Sztywny i zhierarchizowany sposób
zarządzania Zła organizacja (brak określonego zakresu
obowiązków, nieprecyzyjne opisanie stanowisk pracy, niestabilna struktura organizacyjna, zła koordynacja zadań, nieczytelne procedury przepływu informacji i podejmowania decyzji)
Autokratyczny i liberalny styl zarządzania Koncentracja władzy o charakterze
nieformalnym Konformizm zespołowy Relacje interpersonalne
43
Czynniki organizacyjne
przesadna dyscyplina, nacisk na wzrost produktywności kosztem wydatków
na zasoby ludzkie, brak koncepcji na rozwiązywanie konfliktów, monotonia, zbyt mocno zhierarchizowana struktura, ciągłe przekształcenia organizacyjne, niewykwalifikowana kadra kierownicza.
Badania wykazały, że mobbing częściej występuje w źle zarządzanych zespołach pracowniczych, które cechuje:
1. Zapisuj wszystkie szykany, notuj miejsce i czas oraz okoliczności im towarzyszące,
2. rozmawiaj na ten temat z jak największą liczbą osób, 3. nie czuj się odpowiedzialny za zachowanie sprawcy, 4. szukaj pomocy poza pracą, 5. nie spotykaj się z mobberem sam na sam, 6. rozmawiaj o możliwości rozwiązania problemu w obecności jeszcze
kogoś, 7. przechowuj zapisy wszystkich incydentów, nawet jeśli nie ma na to
świadków, 8. musisz cały czas pamiętać, że tyrani utrzymują swój proceder tylko
dlatego, że ich ofiary milczą 9. musisz cały czas pamiętać, że tyrani działają w ukryciu (za
zamkniętymi drzwiami), 10. proś o pomoc innych, 11. jeśli zauważysz pierwsze oznaki szykanowania, od razu rozmawiaj
o tym z innymi ( z rodziną, z wyższymi szefami, z kolegami, ze związkami zawodowymi),
12. szukaj możliwości mediacji, 13. zacznij się uczyć jak odpowiadać na słowne zaczepki, 14. znajdź chociaż jedną osobę (najlepiej z autorytetem) w miejscu
pracy, która będzie po twojej stronieoprac. K.Kmiecik-Baran, J.Rybicki
45
14 rad dla świadka/ofiary mobbingu
■ – jeśli sytuacja Ciebie nie dotyczy,▲ – gdy zdarza się, że bywasz w opisanej
sytuacji, lecz dzieje się to stosunkowo rzadko,
● – gdy opisana sytuacja zdarza się często.
Okresowe badania i analizy nastrojów społecznych w firmie
sytuacja ■ ▲ ●Jestem obiektem złośliwych uwag, docinków, niestosownych żartów ze strony przełożonego.
Jestem obiektem złośliwych uwag, docinków, niestosownych żartów ze strony współpracownika(ków)
Otrzymuję od zwierzchnika niezrozumiałe, sprzeczne lub bezsensowne polecenia,
Jestem publicznie – w obecności kolegów, klientów lub podwładnych – krytykowany, poniżany lub ośmieszany.
Jestem obciążany pracą w o wiele większym stopniu niż inni pracownicy
nie powierza mi się praktycznie żadnych istotnych zadań.
Naruszano moją prywatność – przeszukiwano biurko, szafkę na
ubrania, czytano osobiste dokumenty lub notatki itp. koledzy z inspiracji przełożonego izolują się ode mnie, unikają kontaktów, rozmów, odzywają się tylko wtedy, gdy sytuacja ich do
tego zmusi. Ostrzegano cię przed składaniem skarg na kolegów lub przełożonych, grożąc, że wtedy twoja sytuacja w pracy jeszcze się
pogorszy.
Kwestionariusz MDM (Merecz, Mościcka Drabek, 2007) 32 pozycje diagnostyczne i 24 pozycje dodatkowe
opisujące zachowania wobec respondenta ze strony przełożonych i współpracowników
15-20 minut Respondent wybiera spośród sześciu możliwości dla
częstości zachowań i czterech dla czasu trwania zachowań:Częstość zachowań: nigdy, rzadziej niż na pół roku, raz na pół roku, raz na trzy miesiące, raz w miesiącu, przynajmniej raz w tygodniuCzas trwania: do 3 miesięcy, od 3 do 6 miesięcy, od 6 do 12 miesięcy, dłużej niż rok
48
Narzędzia do badania mobbingu
Działania prewencyjne i interwencyjne mogą być
realizowane m.in. poprzez:
wyznaczenie tzw. „męża zaufania”,
prowadzenie przejrzystej polityki personalnej,
wprowadzenie Wewnętrznej Procedury
Antymobbingowej.
MOBBING
odwołanie do kodeksowej definicji mobbingu wystąpienie przez pracownika z pisemną skargą skarga powinna zawierać przedstawienie stanu faktycznego, dowody
na poparcie przytoczonych okoliczności i wskazanie sprawcy bądź sprawców zachowań mobbingowych
pracodawca powinien każdorazowo w ciągu kilku dni roboczych od dnia złożenia skargi, powołać doraźną Komisję Antymobbingową, która ma za zadanie wyjaśnić, czy skarga jest zasadna
komisja antymobbingowa może być organem stałym w skład Komisji wchodzą: przedstawiciel pracodawcy, przedstawiciel
Pracowników i osoba wskazana wspólnie przez pracodawcę i pracowników.
po wysłuchaniu wyjaśnień poszkodowanego pracownika i domniemanego sprawcy (sprawców) oraz przeprowadzeniu postępowania dowodowego, Komisja podejmuje decyzję zwykłą większością głosów, co do zasadności rozpatrywanej skargi.
Postanowienia Wewnętrznej Procedury Antymobbingowej
z posiedzenia Komisji sporządzany jest protokół, który podpisują wszyscy członkowie Komisji i strony postępowania
protokół przekazany pracodawcy zawiera rekomendację co do dalszego postępowania
postępowanie przed Komisją musi mieć charakter poufny w razie uznania skargi za zasadną, wobec sprawcy lub sprawców
mobbingu pracodawca może zastosować karę porządkową upomnienia, nagany lub wypowiedzieć warunki pracy
w miarę możliwości pracodawca powninien przenieść poszkodowanego pracownika, na jego wniosek lub za jego zgodą, na inne stanowisko pracy.
pracodawca wraz z przedstawicielami pracowników raz w roku rozpatruje i ocenia, czy postanowienia Wewnętrznej Polityki Antymobbingowej są właściwie wykonywane. Z dokonanej oceny Pracodawca sporządza sprawozdanie.
Postanowienia Wewnętrznej Procedury Antymobbingowej
katalog źródeł prawa pracy określa art. 9 K.p. postanowienia zawarte np.: w zarządzeniach pracodawcy, które
wprowadzają rozwiązania antymobbingowe np.: Wewnętrzna Procedura Antymobbingowa (WPA) na terenie zakładu pracy nie mogą być traktowane jednolicie
jeśli kreowanie WPA odbywa się w ramach źródeł prawa pracy, tzn. powstaje (przykładowo) na podstawie regulaminu pracy, układu zbiorowego pracy lub innych aktów będących źródłami prawa pracy w rozumieniu cytowanego przepisu, to pracodawca nie stosując się do postanowień WPA narusza prawo.
jeśli zaś WPA jest wprowadzane w drodze zarządzenia (postanowienia – nazwa znaczenia nie ma), do wydania którego brak jest wyraźnego upoważnienia ustawowego, to jej naruszenie nie może być utożsamiane z naruszeniem przepisów prawa pracy.
WPA - regulacje prawne
Zachowanie wysokiej staranności przy przeciwdziałaniu mobbingowi w miejscu pracy może uchronić pracodawcę, przynajmniej przed częścią zarzutów. Należy pamiętać, że dla sądu, o tym, czy rzeczywiście doszło do mobbingu na terenie zakładu pracy, będą decydowały za każdym razem faktyczne okoliczności składające się na dany przypadek. Na okoliczności te składają się również działania prewencyjne, które przygotował pracodawca, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo występowania patologicznych zachowań i zjawisk w środowisku pracy.
WPA a postępowanie przed sądem
PRAWNE ASPEKTY PRZEMOCY PSYCHICZNEJ W MIEJSCU PRACY
Z uzasadnienia wyrok Sądu Najwyższego z 3 sierpnia 2011 r. (I PK 35/11 OSNP 2012/19-20/238)
Obowiązek przeciwdziałania mobbingowi polega na starannym działaniu. Pracodawca powinien (…) przeciwdziałać mobbingowi w szczególności przez szkolenie pracowników, informowanie o niebezpieczeństwie i konsekwencjach mobbingu, czy przez stosowanie procedur, które umożliwią wykrycie i zakończenie tego zjawiska. Jeśli (…) wykaże on, że podjął realne działania mające na celu przeciwdziałanie mobbingowi i oceniając je z obiektywnego punktu widzenia da się potwierdzić ich potencjalną skuteczność, pracodawca może uwolnić się od odpowiedzialności.
PRAWNE ASPEKTY PRZEMOCY PSYCHICZNEJ W MIEJSCU PRACY
Z uzasadnienia wyrok Sądu Najwyższego z 3 sierpnia 2011 r. (I PK 35/11 OSNP 2012/19-20/238)
Jeśli (…) mimo rzeczywistego wprowadzenia (…) środków zaradczych doszło do mobbowania, to albo sam mobbowany nie korzystał z możliwości przeciwdziałania zjawisku, uruchamiając procedury antymobbingowe, albo mobberzy naruszali swoje obowiązki pracownicze, świadomie działając wbrew przyjętym regułom, albo zbiegły się (…) oba te elementy. Za tego rodzaju działania pracodawca nie może ponosić odpowiedzialności (…). (…) gdy pracodawca wykaże się dostateczną ilością działań z zakresu prewencji antymobbingowej, to do odpowiedzialności za to zjawisko (jako w istocie naruszenie dóbr osobistych) pociągnięty być może jedynie jego sprawca.
PRAWNE ASPEKTY PRZEMOCY PSYCHICZNEJ W MIEJSCU PRACY
WNIOSKI:
- w najnowszym orzecznictwie SN wyrażono pogląd, że pracodawca odpowiada za staranne działanie, pracodawca powinien wykazać, że szkoda w postaci krzywdy spowodowanej mobbingiem powstała wskutek okoliczności od niego niezależnych,- wprowadzenie prewencji i procedur antymobbingowych, które obiektywnie rzecz biorąc, mogą być potencjalnie skuteczne, uwolnić może pracodawcę od odpowiedzialności.
wewnętrzna procedura antymobbingowa ma charakter interwencyjny oraz prewencyjny
potwierdzona jest wysoka skuteczność zastosowania WPA
większe umocowanie WPA w zakładzie pracy zwiększa skuteczność jej zastosowania
UWAGA: 1. komisja antymobbingowa nie orzeka o zaistnieniu
mobbingu2. pracodawca nie orzeka o zaistnieniu mobbingu3.jedynie Sąd Pracy jest uprawniony do orzekania o
mobbingu
Podsumowanie
MOBBING I DYSKRYMINACJA – zalecenia dla organizacji związkowych, przedstawicieli pracowników, społecznych inspektorów pracy
a/ Działania profilaktyczne Działania informacyjne- Spotkania informacyjne z kadrą kierowniczą- Spotkanie informacyjne z przedstawicielami związków zawodowych (radą pracowniczą)
b/ Postępowanie w sytuacji ujawnienia pojedynczego przypadku - Procedura zgłaszania przypadku/ rozmowy z pokrzywdzonym (możliwość zgłoszenia przypadku mobbingu z pominięciem drogi służbowej)
c/ Postępowanie w przypadku ujawnienia grupy przypadków w określonym dziale instytucji.(Procedura powołania zespołu dla analizy sytuacji i koordynacji dalszych działań)
d/ Postępowanie wyjaśniające i pojednawcze na terenie zakładu pracy
Postępowanie w sytuacji mobbingu
e/ Postępowanie z ofiarą mobbingu(Ocena sytuacji psychologicznej , sposób prowadzenia rozmowy , mediacja)
f/ Postępowanie arbitrażowe(Postępowanie przed Sądem Arbitrażowym, uprawnienia stron, koszty postępowania, korzyści związane postępowaniem arbitrażowym)
g/ Postępowanie sądowe(Procedura, materiał dowodowy, koszty bezpośrednie i pośrednie postępowania)
h/ Postępowanie odszkodowawcze
Postępowanie w sytuacji mobbingu
Stres związany z pracą
Stres w pracy
Stres w pracy = zagrożenie psychospołeczne(Międzynarodowa Organizacja Pracy, 1986)
To każdy rodzaj sytuacji zawodowej, która oddziałuje na pracownika na drodze mechanizmów psychofizjologicznych, powodując zakłócenia w jego funkcjonowaniu zawodowym oraz zaburzenia w stanie zdrowia
Stres w pracy powstaje, gdy pracownicy odczuwają dyskomfort psychiczny dotyczący warunków i wymagań pracy w sytuacji, gdy warunki i wymagania te przekraczają ich możliwości radzenia sobie z nimi w danym momencie
Czy wiesz że?
Praca – obok sytuacji zdrowotnej oraz sytuacji rodzinnej- wskazywana jest jako najczęstsza przyczyna stresu.
(za A.Wons, 2008)
Nie tyle rodzaj sytuacji, ile jej subiektywna
interpretacja powoduje stan stresu
Interpretacja sytuacji zależy od m.in.:
predyspozycji osobowościowych pracownika,
aktualnego samopoczucia psychofizycznego,
dotychczasowych doświadczeń pracownika,
aktualnej sytuacji życiowej pracownika.
Interpretacja sytuacji stresującej
Stresory
stresory to wydarzenia lub okoliczności, które wywołują u jednostki poczucie, że fizyczne lub psychiczne wymagania przerastają jej możliwości radzenia sobie w danej sytuacji (mogą mieć charakter endogenny!)
ich najważniejszą cechą jest „kontrolowalność” czyli to, w jakim stopniu ich wystąpienie, przebieg i następstwa zależą od celowego działania osób zaangażowanychzob:http://www.osh.govt.nz/hazards/stress/managestress.pdf
Rodzaje stresorów
niekontrolowane np.: nagła choroba, wypadek losowy
kontrolowane np.: choroby, którym można skutecznie zapobiegać
Aktywność i radzenie sobie ze stresem zależy w dużej mierze od „kontrolowalności” stresorów
Charakterystyka stresora w wymiarze czasowym:
- wydarzenie stresowe jednorazowe, zajmujące określony
odcinek czasowy, np. nieprzyjemne spotkanie z szefem;
- wydarzenie periodyczne lub cykliczne, powtarzające się z
pewną regularnością, np. obowiązkowe narady z
kierownictwem;
- stresory chroniczne, działające permanentnie, np.: mobbing
- sekwencje, ciąg wydarzeń stresowych, w których stresor
inicjujący pociąga za sobą następne, np. utrata pracy-
problemy finansowe itd.
por. J. Strelau, 2000
Czy każdy stres jest szkodliwy???
Rodzaje stresu:
1. Stres konstruktywny – eustres (mobilizuje do działania)
2. Stres destruktywny – dystres (powstaje w momencie działania stresora)
Relacja: eustres - dystres
Skutki zbyt wysokiego poziomu stresu
ogólne fizyczne napięcie ciała, niestrawność, suchość w ustach, wzmożone pocenie się, dreszcze, uczucie słabości,
zaburzenia koordynacji, zwolniony refleks, lęk i zamęt w głowie, niemożność skoncentrowania się i normalnego
myślenia
Optymalny poziom stresu Odprężenie fizyczne i jednoczesny przypływ
energii, Świadomość dobrej formy i właściwego
funkcjonowania, Wyostrzona uwaga, wiara w siebie, Szybki refleks, Zainteresowanie, zaangażowanie, łatwość
realizacji zadań,
Skutki zbyt niskiego poziomu stresu Poczucie znudzenia i bezużyteczności, Brak zainteresowania i zaangażowania,
odpływ energii, Depresja, Przekonanie, że wszystko jest bez sensu, Urastanie prostych prac do ogromnych
zadań,
Krzywa wydajności REFA (Komisja Badań nad
Pracą) – planowanie zadań w pracy
Indywidualne objawy stresu w pracy
Objawy psychologiczne stresu
Odczuwasz niepokój, lęk, czasem złość, gniew lub strach
Jesteś pobudzony, nadruchliwy, niecierpliwy Odczuwasz przymus działania Koncentrujesz uwagę na zadaniach, nie
dostrzegając innych osób w Twoim otoczeniu Miewasz trudności z podjęciem decyzji, nie
kończysz przydzielonych Ci zadań Przerzucasz się do innych zadań przed
ukończeniem już istniejących.
Objawy psychologiczne stresu c.d.
Tracisz poczucie humoru (bez obiektywnej przyczyny)
Nie możesz porozumieć się z innymi osobami Drażnią Cię inni ludzie Masz problemy z poradzeniem sobie z
najmniejszymi problemami Po pracy nie masz na nic ochoty Budzisz się rano niewyspany, jesteś ciągle
zmęczony
Skutki zdrowotne stresu
Natychmiastowe: wyczerpanie fizyczne i psychiczne oraz dolegliwości somatyczne
Odległe: nadciśnienie tętnicze, udar mózgu, choroba wieńcowa, zawał
mięśnia sercowego bóle mięśni karku, barków, okolicy krzyżowo - lędźwiowej
kręgosłupa owrzodzenie układu pokarmowego, zespół nadwrażliwego jelita depresja, nerwica choroby infekcyjne zwiększone ryzyko choroby nowotworowej inne.
Zarządzanie stresem - prewencja stresu na poziomie organizacyjnym – rola pracodawcy
Podstawy prawne- Dyrektywa ramowa 89/391/EWG- Dyrektywy ramowe 90/270/EWG i
92/85/EWG (m.in. monitorowanie obciążenia psychicznego)
- Kodeks pracy – art. 226 – informowanie o ryzyku zawodowym
- Kodeks pracy – art. 94 (3) – przeciwdziałanie mobbingowi
- Porozumienie ramowe dotyczące stresu związanego z pracą z 2004 roku.
Dyrektywa Rady Europy 89/391
Pracodawca zobowiązany jest do zapewniania zatrudnionym bezpiecznego środowiska pracy, takiego, które jest wolne od wszelkiego rodzaju czynników szkodliwych. Zgodnie z tymi założeniami pracodawcy, w porozumieniu z pracownikami bądź ich przedstawicielami powinni:
- Dążyć do zapobiegania zagrożeniom psychospołecznym w miejscu pracy
- Ograniczać ryzyko ich występowania- Zapobiegać skutkom
Ocena ryzyka zawodowego – czynniki psychospołeczne
Ryzyko stresu na stanowisku pracy to prawdopodobieństwo wystąpienia u pracownika niekorzystnych skutków zdrowotnych (psychofizycznych), powstałych w wyniku dysproporcji między jego potrzebami i możliwościami, a stawianymi wymaganiami oraz warunkami środowiska pracy.
Sposoby analizy ryzyka
obserwacja stanowisk pracy z uwzględnieniem oceny psychospołecznego wymiaru zagrożeńW toku obserwacji dokonywanej przez zespół pracowników odnotowuje się przy pomoc skal/list kontrolnych ilość i rodzaj czynników stresogennych, na które pracownik jest narażony
obserwacja czynników stresogennych o charakterze zewnętrznym W toku analizy stwierdza się narażenie pracownika na kontakty z osobami spoza firmy (klienci, dostawcy) oraz na kontakty z innymi pracownikami
wywiady z pracownikami w postaci ankiet samoopisowych (tzw. subiektywna ocena cech pracy) oraz eksperckich (tzw. obiektywna ocena cech pracy) – w przypadku ankiety samoopisowej pracownik dokonuje samodzielnej oceny psychospołecznych warunków pracy na stanowisku; w przypadku ankiety eksperckiej lista zagrożeń na danym stanowisku pracy jest oparta na obserwacji dokonanej przez osoby pracujące na innych stanowiskach pracy niż oceniane.
analiza dokumentacji – przede wszystkim dotyczącej wypadków przy pracy oraz chorób zawodowych
Metody oceny ryzyka
Do najczęściej stosowanych narzędzi monitorowania oraz oceny czynników stresogennych w organizacjach należą:
listy kontrolne (składające się z pytań zamkniętych wymagających odpowiedzi TAK lub NIE),
kwestionariusze ankietowe, opracowane i stosowane przez ośrodki naukowe, np. OSI, JCQ, OSQ; kwestionariusz NIOSH
analizy danych, np.: produktywności, uciążliwości środowiska, chorób i wypadków, absencji, fluktuacji i wielu innych.
Kwestionariusz do oceny cech pracy KDOCP (IMP, Łódź)
Zarządzanie stresem - algorytm
PODJĘCIE DZIAŁANIA
ZEBRANIE INFORMACJI
PRACOWNICY PRZEDSIĘBIORSTWO
DOKONANIE POMIARU
DOKONANIE POMIARU
OCENA SKUTKÓW
Rodzaje pomiaru stresu zawodowego:
Kwestionariusze objawowe Kwestionariusze badające obecność
czynników stresowych w pracy (kwestionariusz do obiektywnej oceny cech pracy/kwestionariusz do subiektywnej oceny cech pracy)
Pomiary parametrów fizjologicznych
Prewencja stresu obejmuje:
Dobre praktyki – budowanie programów prewencji stresu
Szkolenia dla doświadczających stresu Zapewnienie dodatkowej profilaktycznej
opieki zdrowotnej Treningi antystresowe
Cele programów antystresowych w miejscu pracy:
Eliminacja/ograniczenie źródeł stresu zawodowego
Uczenie umiejętności radzenia sobie ze stresorami, które stanowią treść pracy
Ograniczenie negatywnych konsekwencji oddziaływania stresorów na zdrowie
Narażenie na stres
pracownicy nowoprzyjęciosoby z małym doświadczeniem zawodowym i
niskimi kompetencjamipracownicy przeciążeni obowiązkamiosoby pracujące na stanowiskach poniżej
swoich możliwości i aspiracjiperfekcjoniściosoby wrażliwepracownicy starsi……prezesi i kadra zarządzająca
90
Ocena stresogenności cech pracy w zakładach- wyniki
Ustalony poziom stresogenności stanowisk pracy poddanych ocenie
niski40%
wysoki20%
średni40%
60 % ocenionych stanowisk wymaga wprowadzenia działań profilaktycznych
źródło: dane PIP
300 zakładów
1.068 stanowisk
Co przeszkadza pracownikom w zakładach pracy?
15,9%
13,14%
11,9%
11%
10,7%
10,2%
8,47%
8,4%
7,52%
2,6%Rywalizacja
Odpowiedzialność
Uciążliwości
Zagrożenia
Konflikty
Nieprzyjemne warunki pracy
Niepewność wynikająca z organizacji pracy
Wysiłek fizyczny (w tym kontakty z innymi ludźmi)
Pośpiech
Psychiczne obciążenie zwiazane ze złożonościąpracy
Procentźródło: dane
PIP
Prawne sposoby wprowadzana zmian w zakresie prewencji stresu
-zmiany w regulaminie pracy i wynagradzania-zmiany w układzie zbiorowym pracy-zarządzenia-polecenie służbowe-obwieszczenia-regulaminy wewnętrzne-powołanie „męża zaufania”-uwzględnienie stresu w ocenie ryzyka zawodowego
Dziękuję za uwagę