ZONDAG VAN HEMELVAART 1

ZONDAG VAN HEMELVAART

De Hemelvaart, William Blake, 1803-05

Henry E. Huntington Library and Art Gallery, San Marino, California,

Guido Biebaut 12 / 04 / 2012 Alle rechten voorbehouden

ZONDAG VAN HEMELVAART 2

ZONDAG VAN HEMELVAART

Psalm 110:1-7 / Handelingen 1:1-11 Herziene Statenvertaling Tegenover de gebeurtenissen van Pasen wordt er in de evangeliën weinig gezegd over de Hemelvaart van de Heer. Matthéüs zwijgt erover in alle talen. In Marcus vinden we er één vers over dat volgens sommigen zelfs niet tot de canonische Bijbel behoort. Johannes verhaalt slechts dat Jezus tot Maria Magdalena zegt dat Hij nog niet opgevaren is naar de hemel. Het is dus alleen Lukas die hierover meer vertelde, 3 verzen in zijn evangelie en 5 verzen in zijn boek over de Handelingen der apostelen. Is de Hemelvaart dan niet iets belangrijks? Of het vanwege deze reden is dat er zo weinig over geschreven is betwijfel ik sterk. Want wanneer we de redenering van de evangelieschrijvers volgen zien we dat de Hemelvaart rechtstreeks afhankelijk is van Pasen. Het is eigenlijk de opstanding die voor hen centraal staat en de Hemelvaart is daar maar een deel van. Hemelvaart, is in werkelijk het beeld van niets méér dan de uiterlijke vorm van de verheerlijking van Christus. Er wordt aan de discipelen en aan ons getoond door dit gebeuren dat de Heer sinds zijn verrijzenis niet meer dezelfde is. Zijn opstanding was niet bedoeld om vanaf dat moment met de discipelen te blijven op aarde. Pasen is echter het teken van Gods goedkeuring over het offer van Zijn Zoon. Christus heeft dé dood en dé zonde overwonnen en zal regeren met Zijn Vader in heerlijkheid. Déze overwinning toont Hemelvaart ons dan ook. En toch. Ondanks het feit dat de discipelen er zo weinig over schrijven, staan in de enkele verzen van Lukas wonderbaarlijke dingen. De gebeurtenis speelt zich af op de Olijfberg enkele kilometers van de stad Jeruzalem. Wat er gaat gebeuren geschied na een gewone maaltijd. Precies alsof er niets aan de hand was. Dan zegt Christus dat ze in Jeruzalem moeten blijven en wachten tot ze de belofte hebben ontvangen die Hij al tevoren beloofd had. De Heilige Geest, die hun in alles zal leiden, zal over hen komen. De doop van Johannes was O.K. maar niet voldoende. Slechts nadat men door de Geest gedoopt is gebeuren er wonderen en tekenen. Dan komt de vraag van de discipelen: "Heere, zult U in deze tijd voor Israël het Koninkrijk weer herstellen?” – Hand.1:6 Een rare vraag voor mensen die drie jaar in de leerschool geweest zijn bij Christus. Het is precies alsof ze een gans gedeelte van dat onderricht vergeten waren. Had de Christus niet gezegd dat Hij zou heengaan tot de Vader om hen dààr een plaats te bereiden? De Heer had ook nooit beloofd dat Hij tijdens hun leven Israël zou herstellen? Wel over wedergeboorte had Hij gesproken! Van een hemels koninkrijk! Van liefde voor vijanden! Ook voor de gehate Romeinen. De discipelen staan hier dus in een zeer slecht daglicht. Na jaren van dagelijkse omgang met de

ZONDAG VAN HEMELVAART 3

Messias hadden ze nog steeds dat overdreven nationalistische gevoelen. Een vorm van egoïsme in strijd met Gods bedoelingen in verband met de wereld. De leerlingen verwarren de aardse dingen met de hemelse dingen. Maar ook voor ons is dit een goede regel: laten we onze verwachtingen niet wisselen met Gods bedoelingen, met de wereld en onszelf individueel. Het eeuwige raadsbesluit van God zou wel eens mijlenver van onze fantasie kunnen staan. Het antwoord van Christus zal dan ook als een koude douche over hen gekomen zijn. Want Hij zegt: "Het komt u niet toe de tijden of gelegenheden te weten die de Vader in Zijn eigen macht gesteld heeft." - Hand.1:7 Met andere woorden: er komt wel eens een tijd van machtsovername maar jullie hoeven daaraan niet mee te helpen, jullie hoeven er zelfs niet aan te denken. De Vader zelf zal alles ter bestemder tijd regelen. Een overdreven nieuwsgierigheid is uit den boze en zou kunnen leiden tot een verkeerd handelen. Denk maar aan Adam en Eva die ook voor zichzelf zelfbeschikkingsrecht wilden bezitten. Niet alleen in hun vermetele nieuwsgierigheid zijn de discipelen mis. Een ander facet is dit, dat de vraag ook inhoud dat zij zomaar onmiddellijk willen genieten van Gods koninkrijk zonder er iets voor te doen. Een soort van menselijke zelfzucht dan. Ze willen zo vlug mogelijk van alles genieten zonder hun handen vuil te maken! Nu zeg ik deze dingen niet afkeurend over diegenen die tenslotte de fundamenten van de kerk zijn. Alleen is het een aanwijzing voor ons om in verband met nationalistische gezindheid een mate van verhoudingen te zien. Natuurlijk houden we van ons land en dat was ook het geval bij de vraag van de discipelen. Werken moeten we toch allemaal: voor ons gezin, de gemeenschap én voor Gods gemeente. Wat belangrijk is voor de discipelen, is te wachten op de kracht van omhoog, de kracht van Gods Heilige Geest. Slechts dan zullen ze in staat zijn te doen wat hun is opgedragen: getuigen te zijn van de opgestane Christus die naar de Vader gaat. De wereld zal moeten horen wat een wonderbaarlijke dingen er in Jezus Christus vervuld zijn. Dat zullen ze doen door de Geest die hen zal aansporen en vervullen. Wanneer dit gebeurd zullen ze ontwaken uit hun menselijke hebzucht en nationalisme. Dan zullen ze samen met hun Heer regeren in Koninklijke macht. Lezen we eens Lukas 24:50-53. “Hij leidde hen naar buiten tot bij Bethanië. En Hij hief Zijn handen op en zegende hen En het geschiedde, terwijl Hij hen zegende, dat Hij Zich van hen verwijderde. En Hij werd opgenomen in de hemel En zij aanbaden Hem en keerden terug naar Jeruzalem met grote blijdschap. En zij waren voortdurend in de tempel, terwijl ze God loofden en dankten. Amen.” Dat leven met de Heer wordt ook hier prachtig aangegeven wanneer Lukas in zijn evangelie verhaald dat Jezus zijn handen uitstrekt over zijn discipelen. Met zijn heengaan is het niet afgelopen met de bescherming van hun Heiland. Het is nù nog maar dat de volle rijkdom van

ZONDAG VAN HEMELVAART 4

Gods genade over hen zal komen. Ze hebben afgedaan met de Christus naar het vlees. Nu dat de doorboorde Middelaarshanden over hen uitgestrekt zijn zal noch de wereld noch de Satan hen kunnen deren. Christus heeft de overwinning over alle boze machten behaald en Zijn volk deelt in die overwinning. Er is niets, maar dan ook niets dat ons kan scheiden van de liefde die God voor ons heeft. En toch staan de discipelen er beteuterd bij wanneer hun Heer door een wolk aan hen onttrokken is. Het is immers nog geen Pinksteren. Dan verschijnen er twee mannen in witte klederen. Engelen van God gezonden met de boodschap van de wederkomst van de Heer. Hij is heengegaan op een bepaalde manier en zo ook zal Hij wederkeren. Tot Zijn komst zal de kerk hier beneden dan ook de strijd kennen van dit bestaan. Maar dit mag ons er niet van weerhouden om te volharden in geloof, in hoop en in liefde.

Daarom kunnen wij ook vrijmoedig zingen: Eens als de bazuinen klinken uit de hoogte, links en rechts Gezang duizend stemmen ons omringen 300:1 ja, en amen wordt gezegd rest er niets meer dan te zingen Heer dan is Uw pleit beslecht.

We hebben daarom ook de stellige zekerheid dat de beloften van God in dit verband in vervulling zullen gaan. Het is dan ook met opgeheven hoofden dat wij ons christelijk leven dienen te leiden. Echter niet ook zonder te vergeten wat op aarde geschied. Geen uitslovers of uitsloverij van de ene soort of van de andere soort maar mensen die leven voor een toekomst. Een toekomst van de Heer en een toekomst mét de Heer. Het Hemelvaartsgebeuren moet ons dan ook tot een zekere vrolijkheid stemmen. Wij weten immers dat de belofte van Christus Zijn geest te zenden in overvloed vervuld is. Het is dank zij die apostelen dat wij hier zitten. Hun getuigenis van de opstanding en Hemelvaart des Heren leeft nog voort in ons. Daarom dienen ook wij van deze heilsgeschiedenis getuigen te zijn. Hemelvaart en de taak van de kerk liggen dus nauw samen. Wie tot Zijn gemeente wil behoren, moet dan ook zorgen voor de uitbreiding en opbouw ervan. In zwakheid wellicht maar toch steeds met de overtuiging dat God alles zal keren ten goede door Zijn Zoon. Hij die ééns maar niet voor altijd de hemel is ingegaan en thans regeert. Ja, dit is een preek en geen Bijbelstudie maar we moeten toch eens kijken naar de Brief aan de Hebreeën om een totaalbeeld te krijgen van wat de Hemelvaart in theologische betekenissen voor de eerste christenen betekend heeft.

ZONDAG VAN HEMELVAART 5

Dat is de dag waarop van Jezus duidelijk is geworden dat: “Hij, Die de afstraling van Gods heerlijkheid is en de afdruk van Zijn zelfstandigheid, Die alle dingen draagt door Zijn krachtig woord, heeft, nadat Hij de reiniging van onze zonden door Zichzelf tot stand had gebracht, Zich gezet aan de rechterhand van de Majesteit in de hoogste hemelen. 4 Hij is zoveel meer geworden dan de engelen als de Naam die Hij als erfdeel ontvangen heeft, voortreffelijker is dan die van hen.” - Hebreeën 1:3,4

Dat is de dag waarop de Vader tot Hem zei: “maar tegen de Zoon zegt Hij: Uw troon, o God, bestaat in alle eeuwigheid. De scepter van Uw koninkrijk is een scepter van het recht.” - Hebreeën 1:8

Dat is de dag waarop Hij werd gezalfd: “U hebt gerechtigheid lief en haat ongerechtigheid. Daarom heeft Uw God U gezalfd, o God, met vreugdeolie, boven Uw metgezellen.” - Hebreeën 1:9

Dat is de dag waarop de Vader tegen Hem zei: “Zet U aan Mijn rechterhand, totdat Ik uw vijanden gemaakt heb tot een voetbank voor Uw voeten.” - Hebreeën 1:13

Dat is de dag waarop Hij werd gekroond: “maar wij zien Jezus met heerlijkheid en eer gekroond, Die voor korte tijd minder dan de engelen geworden was.” - Hebreeën 2:9

Dat is de dag waarop Jezus groter heerlijkheid dan Mozes gekeurd werd: “Want Christus is zoveel meer heerlijkheid waard geacht dan Mozes, evenals hij die het huis gebouwd heeft, meer eer ontvangt dan het huis zelf.” - Hebreeën 3:3

Dat is de dag waarop Hij als grote hogepriester de hemelen is ingegaan: “Nu wij dan een grote Hogepriester hebben, Die de hemelen is doorgegaan, namelijk Jezus, de Zoon van God, laten wij aan deze belijdenis vasthouden.” - Hebreeën 4:14

Dat is de dag waarop duidelijk is dat Hij voor allen de kans op zaligheid heeft verworven: “En toen Hij volmaakt was geworden, is Hij voor allen die Hem gehoorzamen, een oorzaak van eeuwige zaligheid geworden.” - Hebreeën 5:9

Dat is de dag waarop Hij boven de hemelen verheven werd: “Want zo'n Hogepriester hadden wij nodig: heilig, onschuldig, onbesmet, afgescheiden van de zondaars en boven de hemelen verheven.” - Hebreeën 7:26

Dat is de dag waarop Hij als Zoon als volmaakte is voorgesteld aan de wereld: “Want de wet stelt mensen, die met zwakheid behept zijn, aan als hogepriester. Maar het woord van de eed die na de wetgezworen is, stelt de Zoon aan, Die tot in eeuwigheid volmaakt is.” - Hebreeën 7:28

ZONDAG VAN HEMELVAART 6

Dat is de dag waarop Hij als hogepriester gezeten is ter rechterzijde van de troon der majesteit in de hemelen: “De hoofdzaak nu van de dingen waarover wij spreken, is dit: Zo'n Hogepriester hebben wij, Eén Die Zich heeft gezet aan de rechterhand van de troon van de Majesteit in de hemelen.” - Hebreeën 8:1

Dat is de dag waarop Hij een verhevener dienst heeft verkregen dan aardse priesters: “Nu heeft Hij echter een zoveel voortreffelijker bediening ontvangen, zoals Hij ook van een beter verbond Middelaar is:een verbond dat in betere beloften is vastgelegd.” - Hebreeën 8:6

Einde van een reeks citaten. Jezus, is dus opgevaren naar de hemelen en zit al als Heerser aan de rechterhand van de Vader. Hij heerst vanaf dan in het midden van Zijn vijanden zoals de beroemde Psalm 110 ons weet te voorspellen. Daarin zal Hij voortschrijden tot de laatste vijand aan Hem zal onderworpen zijn. We denken wel eens in de kerk hoe onmachtig en klein we zijn tegenover al die grote ophefmakende gebeurtenissen in de wereld. We denken wel eens als kerk: komt er wel een eind aan al die geestelijke duisternis die over de aarde hangt? Maar waarom twijfelen we aan de almacht van onze Heer? Hoe donker het ook mag schijnen Zijn licht straalt overal. Hijzelf zet zijn leerlingen uit als lichten in deze wereld. Zo zeker als Zijn opstanding en Hemelvaart voorzegd en vervuld zijn, even zeker zal ook Zijn wederkomen vervuld worden. En daarbij een wederoprichting van alle dingen. Zo overweldigend dat soms de woorden ervoor ontbreken. Alle dingen zullen ééns nieuw gemaakt worden. Daar is géén wereldse of geestelijke vijand tegen opgewassen. Hij die het Begin en het Einde is, de Alpha en de Omega zal dit stellig waar maken. En wij, Zijn kinderen, koningskinderen zullen met Hem overwinnen en heersen. De Hemelvaart van Jezus was dus noodzakelijk en dit zijn de drie belangrijkste redenen. 1° Om voor ons een plek te bereiden in de hemel: Johannes 14:2: “In het huis van Mijn Vader zijn veel woningen; als dat niet zo was, zou Ik het u gezegd hebben. Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken.” 2 ° Om de Heilige Geest te kunnen zenden: Johannes 16:7: “Maar Ik zeg u de waarheid: Het is nuttig voor u dat Ik wegga, want als Ik niet wegga, zal de Trooster niet naar u toe komen; maar als Ik heenga, zal Ik Hem naar u toe zenden.” 3 ° OM ONS ALS ZIJN GEMEENTE OP TE NEMEN IN ZIJN KONINKRIJK: Epheziërs 2:6: “en heeft ons met Hem opgewekt en met Hem in de hemelse gewesten gezet in Christus Jezus, 7 opdat Hij in de komende eeuwen de allesovertreffende rijkdom van Zijn genade zou bewijzen, door de goedertierenheid over ons in Christus Jezus.” Laat deze woorden in uw oren nu vandaag al vervuld zijn. Weest blij en verheugd. Amen.