Turnieje warcabowe

ZOOM NA SZKOŁĘ

Europa jest tutaj

Smaczne lekcje

ZOOM NA SZKOŁĘ

ISSN 2450-2472

SZKOŁA PODSTAWOWA

MAGAZYN DLA NAUCZYCIELI KWARTALNIK NR 01 (09)/2018

Najciekawsza literatura dla Twojej biblioteki

Tylko teraz rabat na beletrystykę dla dzieci i młodzieży - 40 %Nasze bestsellery:

Jonathan AuxierRomek PawlakMarcin Pałasz

- 40 - 40 - 40 J o n a t h a n A u x i e rJ o n a t h a n A u x i e rJ o n a t h a n A u x i e rJ o n a t h a n A u x i e rJ o n a t h a n A u x i e rJ o n a t h a n A u x i e r

tel. 41 366 55 55 e-mail: kontakt@mac.pl

Redaktor naczelny

Szanowni Czytelnicy,

Spis treści

skierowane do Państwa zaproszenie do współ-tworzenia kwartalnika i nadsyłania własnych tematów spotkało się z dużym zainteresowa-niem. Otrzymaliśmy wie-le wiadomości, zgłoszeń i propozycji tematów oraz artykułów, pisanych przez praktyków. Bardzo dziękujemy! Nie sposób oczywiście wykorzy-stać w jednym wydaniu wszystkich Państwa inspiracji. Będziemy do nich wracać. Zapra-szamy do współpracy.

W niniejszym wydaniu publikujemy artykuły o zaletach metody pro-jektowej, podpowiadamy pomysły na lekcje z lek-turą i warcabami, a także zaglądamy do polskiej szkoły w Irlandii i poka-zujemy przykłady udanej

europejskiej współpracy między szkołami.

Zbliżający się wiosenno--letni czas zachęca do czerpania z bogactwa natury – zarówno pod kątem przyrządzania zdrowych i smacznych potraw dla i przez dzieci, jak i spędzania aktyw-nie czasu na powietrzu. Z kolei wakacje to czas remontu placówek – podpowiadamy, na co zwrócić uwagę i jak najlepiej wykorzy-stać ten okres.

W imieniu redakcji zachęcam do lektury, również w wydaniu on-line na mac.pl

REDAKTOR NACZELNYJarosław Rybus

Z-CA REDAKTORA NACZELNEGOMaciej Barański

SEKRETARZ REDAKCJI Mateusz Zapała

WYDAWCAGrupa MAC S.A., ul. Wincentego Witosa 76, 25-561 Kielce

LISTY, BEZPŁATNA PRENUMERATA, REKLAMARedakcja „Z klasą. Magazyn dla nauczycieli”ul. Wincentego Witosa 76, 25-561 Kielce, tel. 41 366 51 90www.mac.pl, e-mail: zklasa@mac.pl

Archiwalne wydania on-line: www.mac.pl/zklasa

ZESPÓŁ REDAKCYJNYMaciej Barański, Magdalena Bartoszyńska, Katarzyna Domańska, Iwona Keane, Małgorzata Makowska, Daria Malicka, Kinga Mzyk, Katarzyna Nuszkiewicz-Stopczyńska, Wioletta Rafałowicz, Jarosław Rybus, Szymon Waliczek, Mateusz Zapała.

REDAKCJA, SKŁAD, KOREKTAGrupa MAC S.A.

Zastrzegamy sobie prawo skracania i adiustacji tekstów oraz zmiany tytułów. Materiałów niezamówionych nie zwracamy. Przedruki z magazynu dozwolone są wyłącznie za uprzednią pisemną zgodą wydawcy. Redakcja nie odpowiada za treść reklam i ogłoszeń.

W publikacji wykorzystano zdjęcia z biblioteki Shutterstock.com oraz Fotolia.plna stronach 11, 13, 18, 19, 26, 27, 30, 31 – zdjęcia z archiwum Grupy MAC S.A. na stronach 5, 7, 12, 14, 21, 23, 32-34 – zdjęcia z archiwum prywatnego.

ZDJĘCIE NA OKŁADCE: Fotolia.pl

ZDROWIE – DZIECI NIE JEDZĄ ŚMIECI

PORADY – E-NIEZBĘDNIK

OŚWIATA – KOMPETENCJE NAUCZYCIELI

ZOOM NA SZKOŁĘ – NA METODZIE PROJEKTOWEJ ZYSKUJĄ WSZYSCY...

ZOOM NA SZKOŁĘ – EUROPA JEST TUTAJ 

ZOOM NA SZKOŁĘ – JA CZYTAM, A TY?

ZOOM NA SZKOŁĘ – SZTUKA WYGRYWANIA, SZTUKA PRZEGRYWANIA

ZOOM NA SZKOŁĘ – KABOOM! Z DUCHAMI

AKTUALNOŚCI EDUKACYJNE

CYFROWA EDUKACJA – LATARNICY NASZYCH CZASÓW

DYDAKTYKA – ZDROWE OPARCIE W EDUKACJI

REKREACJA – A TERAZ MAJ, ZIELONY MAJ, UŚWIĘCA OGRODY

NOWOŚCI WYDAWNICZE

ROZMOWA Z... – DR KINGĄ WNUK

4

6

8

11

1313

15

18

20

23

24

26

28

2430

32

Najciekawsza literatura dla Twojej biblioteki

Tylko teraz rabat na beletrystykę dla dzieci i młodzieży - 40 %Nasze bestsellery:

Jonathan AuxierRomek PawlakMarcin Pałasz

- 40 - 40 - 40 J o n a t h a n A u x i e rJ o n a t h a n A u x i e rJ o n a t h a n A u x i e rJ o n a t h a n A u x i e rJ o n a t h a n A u x i e rJ o n a t h a n A u x i e r

tel. 41 366 55 55 e-mail: kontakt@mac.pl

Jednak rola osób dorosłych nie sprowadza się w tym wypad-ku tylko do przygotowywa-nia zdrowych posiłków, lecz w ogromnej mierze polega ona na wyrabianiu w dziecku odpowiednich nawyków żywie-niowych i przekonywaniu go – również poprzez dawanie przykładu – że zdrowe żywienie to mądry i naturalny wybór. Wio-sna i lato – z uwagi na możli-wość zakupu świeżych owoców i warzyw – to pory roku sprzyja-jące lekcjom poruszają-cym tematykę zdrowe-go odżywiania.

Świadomość roli zdrowego odżywiania w ostatnich latach zdecydowanie wzrasta wśród dzieci, młodzieży i dorosłych. Wyniki badań HBSC za 2015 rok, monitorujących styl życia pol-skich nastolatków zostały ogło-szone podczas II Konferencji Naukowo-Szkoleniowej Instytu-tu Matki i Dziecka poświęconej problematyce otyłości. Wynika z nich, że odsetek młodzieży z nadmiarem masy ciała zmniej-szył się w porównaniu z wyni-

kami sprzed 4 lat. Opubli-kowany raport Zdrowie

i zachowania

zdrowotne młodzieży szkolnej w Polsce na tle wybranych uwa-runkowań socjodemograficznych pokazuje także wiele innych danych dotyczących zacho-wań zdrowotnych nastolatków w Polsce. Jak pokazują wyniki badań, aktualnie obserwuje się zahamowanie, a nawet odwra-canie trendu narastania otyłości wśród młodzieży w Polsce. Według badań HBSC nadwaga i otyłość występowały w 2015 roku u 14,8% ankietowa-nych uczniów, natomiast w roku 2010 – aż u 17% młodych osób – tak wyniki badań komen-tuje prof. Anna Oblacińska, z Zakładu Zdrowia Dzieci i Mło-dzieży IMiD. Również odsetek młodzieży (w wieku od 11 do 15 r.ż.), która nie spełniała międzynarodowych zaleceń poziomu aktywności fizycznej zmniejszył się w porównaniu z wynikami sprzed 4 lat. Co piąty nastolatek spożywa owoce częściej niż raz dziennie, co szó-sty zaś warzywa. Jednak produkty szkodliwe dla zdrowia są wciąż zbyt popularne – prawie 1/3 nastolatków jada słodycze

4 Zdrowie

Tekst: Daria Malicka

Właściwe odżywianie leży u podstaw zdrowia, dobrego samopoczucia i prawidłowego rozwoju dzieci. Jeżeli dostarczamy rosnącemu organizmowi w zbilansowanej diecie odpowiednich składników odżywczych, zapewniamy mu to, co niezbędne, i inwestujemy w całą jego przyszłość.

Dzieci nie jedzą śmieci

codziennie, natomiast prawie 1/4 pije słodkie gazowane napoje. Jak widać ciągle jest do wyko-nania dużo pracy w tym zakre-sie i wpojenie odpowiednich wzorców i nawyków ciągle jest ważnym zadaniem każdej placówki edukacyjnej. Pamiętaj-my bowiem, że nieprawidłowe

Joanna Zajęcka, psychodietetyk

z Kreatorni Dobrych Nawyków

Wycieczki do miejsc związanych ze zdrowym żywieniem, takich jak: gospodarstwo sadownicze lub ogrodnicze, pasieka, przetwórnia wa-rzyw i owoców, spółdzielnia mleczarska.

„Szkolny mistrz zdrowego żywienia” – przeprowadzenie konkursu kulinarnego wzorowanego na programie „Master Chef Junior” na najsmaczniejszą, najbardziej zwariowaną czy najbardziej kolorową sałatkę lub kanapkę.

Spotkania z osobami wykonującymi zawody związane ze zdrowym żywieniem: sadownikiem, mleczarzem, pszczelarzem itp.

Olimpiada wiedzy o zdrowym żywieniu w formule ciekawej dla dziec-ka, np. „Jeden z dziesięciu”, „Milionerzy”, „Postaw na milion”.

Praca z piramidą zdrowego żywienia poprzedzona prośbą o zbieranie przez tydzień etykiet jedzonych produktów.

Uprawianie szkolnego ogródka lub miniogródka na parapecie (rzeżucha, zioła).

Wspólne przygotowywanie na lekcji sałatek owocowych lub warzyw-nych, kolorowych kanapek, past, koktajli itp.

INSPIRACJE

żywienie to nie tylko otyłość czy nadwaga, lecz także szereg innych problemów zdrowot-nych, a niejednokrotnie także psychicznych. Do najczęstszych kłopotów należą: niedożywie-nie, próchnica zębów, słabsze kości, awitaminoza, depresja czy problemy z samoakceptacją.

Kolorowy zawrót głowy

W czasach łatwego dostępu do słodyczy, przekąsek, dań typu fast food czy koloro-wych, słodkich napojów gazo-wanych wyrobienie w dziecku zdrowych nawyków żywie-niowych to niełatwe zadanie, które powinno być podzielone między rodziców, środowisko rodzinne a placówkę wycho-wawczą czy edukacyjną. Bez dobrego przykładu płynącego z każdej strony i odpowiednich wzorców do naśladowania bę-dzie bardzo trudno przekonać malucha, żeby sięgnął po jabłko zamiast po słodkiego batonika czy też aby gasił pragnienie wodą z cytryną, a nie sztucznie barwionym, kolorowym i przez to dużo „atrakcyjniejszym” dla niego napojem.

Rola szkoły, nauczycieli i wychowawców

Kadra pedagogiczna szkół może i powinna pracować nad wyrobieniem w podopiecznych zdrowych nawyków żywienio-wych, korzystając z dostępnych narzędzi i możliwości. Ważnym celem jest przemycanie in-formacji o tym, jak ważne jest zdrowe jedzenie przy każdej możliwej okazji.

Posiłek to bardzo istotny element wychowawczy, który przekazuje treści wpływające pozytywnie lub negatywnie na nastawienie dzieci do jedzenia i własnego ciała. Nawyki żywieniowe dzieci kształtują się na różnych etapach rozwoju – umiejętna ekspozycja nowych smaków, nawet u kilkumiesięcznego dziecka procentuje w przyszłości otwartością na wiele nowych pokarmów. Wczesne formowanie właściwych nawyków żywieniowych oraz kształtowanie pozytywnego stosunku do jedzenia pomaga dzieciom przyjąć odpowiedni model odżywiania i co ważne – czerpać z niego przyjemność, np. nawyk picia wody, nawyk jedzenia warzyw. Największą rolę do odegrania mają tu rodzice, wychowawcy czy opiekunowie, którzy powinni wprowadzać jednomyślną edukację żywieniową, opartą na zdrowym modelu odżywiania.

5Z KLASĄ

Multimedialność – słowo, które już na dobre zadomowiło się w rzeczywistości polskiej szkoły. Coraz większe znaczenie, poza obsługą komputera, zyskuje umiejętność tworzenia własnych materiałów. Najlepiej szybko, łatwo i… darmowo.

Od wielu lat mojej pracy na-uczyciela towarzyszą bezpłatne narzędzia Google. Mam świa-domość, że nie wykorzystuję w pełni ich całego potencjału i możliwości, ale mimo to uła-twiły mi one codzienną pracę.

Edytor tekstu

Najbardziej popularnym edyto-rem tekstu jest Word z pakietu biurowego Office. Mamy do dyspozycji również darmo-wą alternatywę – OpenOffice. Coraz bardziej docenianym rozwiązaniem jest propozycja Google Docs. Edytor dostępny poprzez stro-nę www lub aplikację mobilną umożliwia tworzenie i edycję tekstu. Dostępność kilku ro-dzajów czcionek, nawet stylów, pomagających porządkować dłuższe wypowiedzi pisemne sprawia, że zamiana popularnych dotychczas edytorów jest niemal niezauważalna. Osobiście dość długo czekałem na wprowadze-nie kolumn, ale i to w końcu uzu-pełniono. Po latach usprawniono także dodawanie tabel.

Arkusz kalkulacyjny

Arkusze są w mojej opinii naj-bardziej niedocenionym narzę-dziem. Wynika to z trudności

działania w tabelkach. Jednak przy odrobinie samozaparcia można odkryć ich praktyczne możliwości. W swojej szkole prowadzimy zbiórkę surowców wtórnych. Każdy uczeń z klasy przynosi na kartce potwierdzenie od rodziców, ile kilogramów i cze-go przyniósł. Wszystko to na koniec semestru należy podsu-mować i przeliczyć na punkty. Najprościej – kartka, długopis i na piechotę wszystko doda-jemy, mnożymy oraz dzielimy. Całą operację usprawniłem dzięki formularzom Google’a, które zbierają dane i prezen-tują w arkuszu kalkulacyjnym. Następnie tworzę tabelę przestawną – większość rzeczy dosłownie dzieje się samo – i ilości, w tym przeliczone już na odpowiednie punkty, mam gotowe. Wystarczy tylko wpisać do e-dziennika.Podobnie sprawa ma się z zestawieniami. Z pewnością każdy nauczyciel chociaż raz musiał przeprowadzić ewa-luację wewnętrzną w swojej szkole. Ankieta? Tu ponownie przychodzi z pomocą formularz i arkusz, w dodatku automa-tycznie prezentujący wyniki. A raporty wewnętrzne po ze-wnętrznych sprawdzianach lub egzaminach? Sytuacja identyczna,

chociaż w grę wchodzi już tylko użycie samego arkusza.I na koniec jeszcze jedno zastosowanie – tworzenie punktacji do sprawdzianów. Ja stosuję stałe ramy procen-towe na poszczególne stopnie. Ilość punktów do zdobycia w danym sprawdzianie jest jednak różna. Dlatego stworzy-łem w arkuszach tabelkę, która szybko i sprawnie poka-zuje mi „widełki”.

Prezentacje

Jeśli potrzebujesz prostej prezentacji, to narzędzia Google’a mają coś do zaofero-wania. Obecnie nawet więcej niż jeszcze kilka lat temu, a to z pewnością nie koniec ich możliwości. Wszystkie narzę-dzia są na bieżąco rozwijane.Prezentacje Google’a oferują praktycznie to samo, co do-skonale nam znany program PowerPoint z pakietu Office firmy Microsoft. Moim zdaniem są nawet bardziej intuicyjne w obsłudze. Dostępne są go-towe motywy, animacje, różne układy slajdów. Jeśli materiały do opracowywanej prezentacji były gromadzone na wirtual-nym dysku Google’a, to w pro-sty i łatwy sposób możemy je umieścić na slajdzie.

6 Porady

Tekst: Szymon Waliczek

E-niezbędnik

Skoro się nie różnią…

Można dojść do stwierdzenia, że skoro narzędzia nie różnią się zasadniczo od siebie, to niepo-trzebnie zawracać sobie głowę nauką nowych programów, apli-kacji. Owszem można i tak! Ale…Po pierwsze – jeśli tylko je-stem podłączony do internetu, zawsze mam dostęp do wszyst-kich moich dokumentów po-przez wirtualny dysk. Co więcej, po zainstalowaniu odpowied-niej wtyczki do przeglądarki Chrome, mogę pracować rów-nież w trybie offline. I kolejny, dla mnie zasadniczy plus – mam dostęp do dysku również za pomocą smartfo-na. Już nie raz zdarzyło mi się prowadzić lekcję, stojąc między ławkami, w ręku trzymając telefon i pisząc na nim kolejne przykłady, które jednocześnie pojawiały się na ścianie. „Magia!” – krzyknął wtedy piątoklasista.Po drugie – narzędzia Go-ogle’a umożliwiają współpracę. Jeden dokument w czasie rze-czywistym może być edytowany przez wiele osób. Jak dla mnie, w dużo prostszy sposób niż inne, podobne rozwiązania. Obecnie moi szóstoklasiści realizują mały projekt. Za pomocą narzędzi robią prezentacje powtórkowe. Na bieżąco jestem w stanie śledzić postępy, czasami zwrócić uwagę (opcja komentowania).W tym punkcie należy jeszcze wymienić brak problemu z za-pisywaniem pliku - nie muszę się martwić, czy dokument zo-stanie podmieniony, czy mam przy sobie pendrive. Niewspomnę już o zgodności roz-szerzeń – jeśli szkoła dyspo-nuje np. pakietem OpenOffice, a ja w domu pracuję na Wordzie,

nie zawsze dokument zostanie odczytany. A jeśli już, istnieje uzasadniona obawa, że może się… „rozsypać”.I po trzecie – i tutaj krótko – wszystko jest za darmo.

Jeszcze kilka pomysłów

BlogStaram się prowadzić bloga przedmiotowego dla swoich uczniów. Nic wielkiego (i nie piszę tego przez fałszywą skromność). Wiem, że mógłby wyglądać lepiej… Ale to tro-chę inny temat. Całość bloga oparłem także o propozycję Google’a, a mianowicie o plat-formę blogger. Oferuje ona darmowe miejsce na serwerze, łatwy w obsłudze panel.Skąd wziął się w ogóle taki pomysł? Z prostej przyczyny! Z męskiego lenistwa! A na po-ważnie – żal mi było materia-łów, które na kredowej tablicy wypracowałem na lekcji z jedną klasą. Przecież to można jesz-cze wykorzystać. Początkowo robiłem zdjęcia tego, co zapisa-liśmy. Teraz prowadzę zajęcia od razu w dokumencie teksto-wym, który (o ile nie zapomnę!) ląduje po lekcji na blogu. Korzyści? Uczniowie mogą sprawdzić sobie w domu, czy mają wszystko uzupełnione (ćwiczenia, zeszyty, notatki, informacje), mogą uzupełnić, powtórzyć materiał. Jest to także dobre rozwiązanie

Szymon WaliczekNauczyciel języka polskiego w Szkole Podstawowej nr 3 im. J. Słowackiego w Czechowicach-Dziedzicach; tata Stasia; prowadzi bloga e-polonista.pl; wielki smakosz kawy i fan literatury fantasy, baśni oraz mitów, czyli tego, co magiczne, nieprawdopodobne i tajemnicze.

dla nieobecnych, gdyż są na bieżąco. Przynajmniej mogą być. Tu także oszczędzam czas, gdyż nie muszę treści przepisywać z jednego miejsca do drugiego.KalendarzO kochane daty oraz terminy! Któż Was wszystkie zapamięta? Lecz nie robię już tęgiej miny,gdyż sprawa jest ogarnięta.Największy problem mam z zapamiętaniem dyżurów – po której lekcji, na jakim piętrze itd.? Z pomocą przy-szedł kalendarz w telefonie. Za jednym razem wprowadzi-łem godziny dyżurów oraz miejsca, gdzie je mam. Opcja „powtarzaj wydarzenie” jest nie do zastąpienia!

Aby było łatwiej…

Organizacja własnego warsz-tatu pracy jest, moim zdaniem, jedną z tych umiejętności mięk-kich, jakich uczniowie powinni się nauczyć w szkole. Od niej zależy, albo będzie zależeć, bardzo dużo w przyszłym życiu. Narzędzia Google’a są właśnie tymi, które w sposób prosty, szybki oraz skuteczny pozwoliły mi na zapanowanie (przynaj-mniej w jakimś stopniu) nad własnym chaosem polonistycz-nym. Być może w przyszłości ktoś wymyśli coś lepszego. Na teraz, dla mnie to najlepsze roz-wiązanie, które pokazuję także uczniom. Korzystam z niego również w życiu prywatnym.

7Z KLASĄ

Oświata8

Ciągłe zmiany w systemie edukacji, reformy, coraz szerszy dostęp do technologii informacyjnych wymagają stałego dokształcania i poszerzania kompetencji zawodowych nauczyciela. Nabycie odpowiednich kompetencji pozwala we właściwy sposób poprowadzić proces kształcenia, dlatego wciąż aktualne jest pytanie, jakie kompetencje powinien posiadać współczesny nauczyciel.

Kompetencje współczesnego nauczyciela

Tekst: Kinga Mzyk

1 W. Furmanek, Kompetencje – próba określenia pojęcia, „Edukacja Ogólnotechniczna” 7/1997, s. 14.

Rozważania o kompetencjach nauczycielskich warto rozpo-cząć od zdefiniowania słowa kompetencja. Słowo to pocho-dzi od łacińskiego „competen-tia”, co oznacza posiadanie wiedzy i doświadczenia

umożliwiających wydawanie sądów, wypowiadanie rzetel-nego zdania na jakiś temat. W literaturze przedmiotu dotyczącej określenia definicji kompetencji badacze najczę-ściej zwracają uwagę na to,

że kompetencje to: efekt cią-głego samorozwoju, połącze-nie wiedzy z danego zakresu, umiejętności, postaw oraz cech osobowości.1 Kompetencje nauczycielskie należy rozpa-trywać jako zakres uprawnień

9Z KLASĄ

2 W. Strykowski, J. Strykowska, J. Pieluchowski, Kompetencje nauczyciela szkoły współczesnej, Poznań 2003, s. 22–31.

potrzebnych do wykonywania zawodu, kwalifikacje, określone umiejętności, a także postawy. Z pedagogicznego i psycho-logicznego punktu widzenia wiążą się one z cechami oso-bowości, stylami poznawczymi, samoświadomością i samooce-ną, jak również z procesami psychicznymi i postawami.Za najbardziej trafnie skla-syfikowane kompetencje nauczycielskie przyjmuje się klasyfikację W. Strykowskiego, który wyodrębnił następujące kompetencje nauczycielskie: kompetencje merytoryczne, psychologiczno-pedagogiczne, diagnostyczne, planistycznei projektowe, dydaktyczno-me-todyczne, komunikacyjne, me-dialne i techniczne, kontrolnei ewaluacyjne, oceny progra-mów i podręczników szkolnych, kompetencje autoedukacyjne (autokreacyjne).2Podstawowymi kompetencjami, jakie powinien posiadać nauczy-ciel, są kompetencje meryto-ryczne, związane z treściami nauczania danego przedmiotu. Są one nabywane w trakcie stu-

diów, jak również poprzez dalsze samokształcenie nauczyciela. Odnoszą się do bloków przed-miotowych oraz określonych ścieżek edukacyjnych. Kompe-tencje merytoryczne wymagają wiedzy znacznie wykraczającej poza podręczniki szkolne.Równie ważne są kompetencje psychologiczno-pedagogicz-ne. Nauczyciel musi posiadać ogólną wiedzę psychologiczną i pedagogiczną, która pozwoli mu na odpowiednie działania: diagnostyczne, terapeutyczne, dydaktyczne i wychowawcze. Istotne jest posiadanie wiedzy z zakresu psychologii rozwojo-wej i wychowawczej.Nieodłącznym elementem edukacji jest diagnoza psy-chologiczno-pedagogiczna. W jej kontekście wyróżnia się kompetencje diagnostyczne nauczyciela. Diagnozę psycho-logiczno-pedagogiczną stosuje się praktycznie wobec wszyst-kich dzieci – zarówno wobec uczniów, którzy przejawiają szczególne potrzeby edukacyj-ne, jak również wobec dzieci najzdolniejszych. Obszar prowa-

dzenia diagnozy psychologicz-no-pedagogicznej jest bardzo szeroki – uwzględnia zarówno diagnozę i terapię ucznia dys-lektycznego, ucznia z proble-mami emocjonalnymi, ucznia z ADHD, ucznia będącego ofiarą przemocy domowej czy rówie-śniczej, jak również diagnozę mającą na celu rozwijanie inte-ligencji emocjonalnej uczniów, asertywności czy empatii. Kolejną grupą kompetencji są kompetencje planistyczno-pro-jektowe. Działalność dydaktycz-na i wychowawcza nauczyciela powinna być celowa, dobrze zorganizowana, zaplanowana i zaprojektowana. Kompeten-cje planistyczne i projektowe odnoszą się zatem do opraco-wywania planów, programów i projektów podejmowanych działań dydaktycznychi wychowawczych. Z tymi kompetencjami ściśle wiążą się także kompetencje dotyczące oceniania podręczników i pro-gramów szkolnych. Równie ważne są kompetencje dydaktyczno-metodyczne. Są niezbędne do prowadzenia

Oświata

Kinga MzykMagister filologii polskiej, specjalności nauczycielskiej z edukacją kulturową (Uniwersytet Opolski), absolwentka studiów podyplomowych terapii pedagogicznej z oligofrenopedagogiką, pedagog i nauczyciel wspierający. Edukatorka wizualna, specjalizuje się w informacyjnej grafice edukacyjnej. Interesuje się dydaktyką medialną, wykorzystaniem nowoczesnych technologii w nauczaniu oraz e-learningiem w edukacji. Autorka bloga Uczę medialnie, https://kingamzyk.pl/ucze-medialnie/

zajęć lekcyjnych. Znajomość zasad, technik, metod, różnych środków i materiałów dydak-tycznych jest niezbędna do realizacji procesu kształ-cenia. Materiały dydaktyczne wspomagające nauczaniei dobór odpowiednich metod pozwalają na realizację celów zajęć, materiału naucza-nia, dostosowując je do właści-wości i możliwości edukacyj-nych uczniów. Nauczyciel powinien również posiadać kompetencje ko-munikacyjne. Są one istotne w porozumiewaniu się z ucznia-mi, a także rodzicami, innymi nauczycielami i pracownikami szkoły. W komunikacji z ucznia-mi oprócz komunikatu słownego istotne są również mimika, pozy-cja ciała, gestykulacja, ton głosu, wzrok i dystans przestrzenny.Żyjemy w społeczeństwie in-formatycznym, dlatego współ-czesny nauczyciel powinien posiadać również kompeten-cje informatyczno-medialne. Odnoszą się one do organizacji pracy dydaktyczno-wychowaw-czej w aspekcie sprawnego wykorzystywania przez nauczy-ciela najnowszych technologii. Współczesny nauczyciel ma

niezwykle trudne zadanie, bowiem nie tylko sam musi się odnaleźć w społeczeństwie in-formacyjnym i w zmieniającym się technologicznie świecie, ale przede wszystkim powinien wpływać na rozwój informacyj-ny młodego pokolenia. Istotne w zawodzie nauczyciela staje się więc to, aby wypracować pewne kreatywne wzorce funk-cjonowania w rzeczywistości, która dopiero powstaje. Dobrze zorganizowany proces nauczania zakłada również ewaluację, a więc badanie i ocenę przyswojonych treści i umiejętności uczniów. Ewa-luacja pozwala nauczycielowi określić dalsze kroki i zre-dukować ewentualne niepo-wodzenia i braki edukacyjne. Kompetencje w zakresie oceny i ewaluacji wykraczają znacznie poza sam proces kształcenia, odnoszą się również do mie-

rzenia jakości pracy szkoły, organizacji przebiegu i efektów kształcenia i wychowania, jak również zarządzania szkołą. Dla rozwoju nauczyciela nie-mniej istotne od podstawowe-go przygotowania zawodowego jest samokształcenie i posze-rzanie swoich kompetencji zawodowych we własnym zakresie. Toteż ostatnią grupę stanowią kompetencje auto-kreacyjne, a więc doskonalenie swojego warsztatu pracy. Szczególną uwagę warto zwró-cić na kompetencje informa-tyczne i medialne oraz autokre-acyjne, bowiem są one ważne ze względu na reformy edukacji i rozwój nowych technologii. Z mojego punktu widzenia są one niezbędne do pełnienia roli nauczyciela we współczesnej szkole, dlatego szczególnie tym kompetencjom powinniśmy poświęcić więcej uwagi.

Na metodzie projektowej zyskują... wszyscy!

Tekst: Katarzyna Domańska

Dziś mamy do czynienia z no-wym uczniem i nowym świa-tem edukacji. Tradycyjna kreda, tablica i dobry nauczyciel mogą okazać się niewystarczające dla efektywności procesu edukacji. Współczesny uczeń wymaga zupełnie nowego podejścia w nauczaniu, dzięki któremu będzie mógł przetworzyć infor-mację w wiedzę.Do najskuteczniejszych spo-sobów pozyskiwania wiedzy i umiejętności należą te, w których uczeń jest aktywny, wedle zasady „powiesz – zapo-mnę, pokażesz – zapamiętam, doświadczę – zrozumiem.” Spośród różnych metod akty-wizujących, dużym zaintere-sowaniem cieszą się projekty. Pomysł tej innowacyjnej metody nauczania pochodzi z Wielkiej Brytanii. Uczniowie zostali włączeni do projektu na etapie planowania, realizacji

Nauczyciel, który lubi uczyć, szuka nowoczesnych i inspirujących metod nauczania. Nauka to przede wszystkim przyjemność odkrywania świata. Łamiąc schematy edukacyjne, stawiając na twórczość uczniów, dajemy im niepowtarzalną okazję do rozwoju. Nie ma nic piękniejszego jak uczeń swobodnie wyrażający siebie!

i wdrożenia. Dzieci mogły dys-kutować i wprowadzać zmiany. Pomysł wspólnej pracy okazał się strzałem w dziesiątkę dla nauczycieli, bo mogli obser-wować podopiecznych, ocenić ich zaangażowanie i współ-pracę, i im pomagać. Był także niezwykle owocny dla samych uczniów. Nie tylko pozwolił im zgłębić dany temat, ale spoił więzy między nimi.Praca metodą projektu spo-tkała się z uznaniem polskich nauczycieli, jednak brak czasu, wynikający z przymusu reali-zacji podstawy programowej, spowodował, że znacznie czę-ściej sięgają do metody wykła-dowej i ćwiczeniowej.Szkoła „Sapere Aude”, w której mam zaszczyt pracować, jest zawsze otwarta na różne inno-wacje. Dzięki temu lubię reali-zować projekty z uczniami. Jako nauczyciel języka polskiego

i angielskiego zachęcam do pracy w grupie. Uczniowie przystępujący do projektu powinni czuć się bezpiecz-nie, dlatego zawsze wskazuję ścieżkę, zapoznaję ich z różny-mi źródłami wiedzy, zaopatruję w materiały. Przyglądam się im uważnie. Najważniejsze, by pracowali samodzielnie, nawet jeśli popełniają błędy. Początki zawsze są trudne, bo trzeba ustalić plan projektu i rozdzie-lić zadania. To stwarza sytu-ację do podejmowania decyzji i ponoszenia za nie odpowie-dzialności. Dzieci, próbując się wykazać, angażują się w pracę i mają niesamowite pomysły.Pierwszym wspólnym projek-tem z młodzieżą było nagranie trailera do filmu przy użyciu telefonu komórkowego. Byli za-chwyceni. Podzielili się na trzy grupy i postanowili działać! Sami wybrali lidera i wymyślili

11Z KLASĄ

kwestie. Niektórzy podeszli do tematu bardzo ambitnie i przeprowadzili dialogi w języ-ku angielskim. Projekt zakoń-czył się wielkim sukcesem, spowodował, że dzieci częściej pytały o taką możliwość akty-wizacji. Miesiąc później ucznio-wie aktywnie uczestniczyli w kolejnym wspólnym projek-cie, dotyczącym poszerzenia słownictwa z języka angielskie-go. Poproszono ich o przynie-sienie niecodziennych ubrań. I tak – jedni przywdziali strój Zeusa, co pozwoliło rozszerzyć leksykę o wieniec laurowy, szatę i piorun; inni byli ryce-rzami i mogli stanąć w szran-ki z władcą Olimpu. Uczeń, zafascynowany militariami, przyniósł prawdziwy strój żołnierza elitarnych jednostek GROM-u. Wieść o projekcie szybko rozeszła się po szkole, co spowodowało, że dołączyli do niego ochotnicy z innych klas. Widząc uśmiechy na twa-rzach wszystkich zgromadzo-nych, zdałam sobie sprawę, jak istotna jest ta metoda naucza-nia! Postanowiłam wdrożyć ją także na lekcjach języka

polskiego w klasach czwartych. Z powodzeniem realizujemy całoroczny projekt ortograficz-ny. Młodzież codziennie o 11.25 pędzi przez korytarz, aby do-stać „Maraton Ortograficzny”. Szybkie i bezbłędne rozwiąza-nie daje szansę podpowiedzi na dyktandzie. To bardzo motywu-je! Równolegle z przedsięwzię-ciem ortograficznym prowadzę projekt „Z lekturą za pan brat”. Dzięki wspaniałemu „Mikołaj-kowi” powstały niezapomniane komiksy z jego przygodami. Z tej okazji zorganizowano wystawę dla całej Auderskiej społeczności . Przy omawianiu utworu „Kajko i Kokosz” dzieci stworzyły pocztówki z pozdro-wieniami z Łysej Góry. Do dziś zdobią szkolną wystawę i cie-szą oczy odwiedzających mury naszej szkoły. To nie koniec...

Przy ostatniej książce dzieci mogły przenieść się w magicz-ny świat pana Kleksa i razem z nim gotowały potrawy z kolo-rowych szkiełek. Przymierzam się do kolejnej edukacyjnej akcji „Poezja-Finezja ”. Szukamy inspiracji i startujemy wiosną. Nie mogę się już doczekać!Czy potrzeba więcej dowodów, żeby ukazać pracę metodą pro-jektu jako wyjątkową? Można w niecodzienny sposób połączyć realizację podstawy programo-wej z nowoczesną realizacją i mieć naprawdę piorunujący efekt! Nie wspomnę o zadowo-leniu uczniów i ich rodziców. Drodzy nauczyciele, działajcie, nie ograniczajcie się do książek i ćwiczeń! Sprawcie też sobie trochę rozrywki i wyjdźcie ze starych, szkolnych ram.Trzymam kciuki!

Katarzyna DomańskaNauczyciel z 10-letnim stażem. Aktualnie pracuje w Niepublicznej Szkole Podstawowej i Gimnazjum „Sapere Aude” w Rajszewie. Uczy języka polskiego i angielskiego w klasach IV-VII oraz w II klasie gimnazjum.Ukończyła także pedagogikę wczesnoszkolną. Stosuje nowoczesne metody nauczania.

Z KLASĄ 13

Europa jest tutaj

Tekst: Magdalena Bartoszyńska, Katarzyna Nuszkiewicz-Stopczyńska

W wyniku współpracy dwóch nauczycielek, pani Magdaleny Bartoszyńskiej oraz pani Kata-rzyny Nuszkiewicz-Stopczyń-skiej, w Szkole Podstawowej nr 28 im. prof. Henryka Arc-towskiego w Toruniu zrodził się pomysł na stworzenie uczniom możliwości nawiązania kontak-tów z rówieśnikami z zagranicy. Nauczycielki zgłosiły szkołę do międzynarodowego projektu o tematyce sportowo-zdrowot-nej platformy eTwinning Wor-kout, Nutrition, Health, Well-ness. Do projektu przystąpili uczniowie klasy 2. W projekcie uczestniczyły szkoły podstawo-we z Grecji, Wielkiej Brytanii, Serbii, Turcji i Polski.Celem projektu było ukazanie wartości i korzyści płynących z prowadzenia zdrowego trybu życia, roli sportu i aktywno-ści fizycznej w życiu każdego człowieka oraz aktywnych form spędzania wolnego czasu. W ramach współpracy ucznio-wie realizowali zadania, dzięki którym rozwijali umiejętności językowe, artystyczne i infor-matyczne, a także poznawali elementy kultury, historii i oby-czajów partnerskich krajów.

Zdolność komunikowania się jest jedną z najbardziej istotnych kompetencji każdego człowieka, dlatego odgrywa ona fundamentalne znaczenie w edukacji dzieci. Nauczycielki ze szkoły podstawowej w Toruniu odważnie wkroczyły ze swoim podopiecznymi w europejską współpracę szkół.

– Pierwszym naszym zadaniem było przygotowanie przez wszyst-kich partnerów projektu prezen-tacji swojej szkoły, kraju, uczniów, nauczyciela. W ramach współpra-cy europejskiej uczniowie każdej ze szkół stworzyli logo projektu. Kolejnym działaniem było przy-gotowanie prezentacji na temat obchodów świąt Bożego Naro-dzenia w swoim kraju. Następnie stworzyliśmy zespoły, w ramach których uczniowie przeprowadzili wymianę kartek z życzeniami świątecznymi – mówi Katarzyna Nuszkiewicz-Stopczyńska, na-uczycielka języka angielskiego ze Szkoły Podstawowej nr 28 im. prof. Henryka Arctowskiego w Toruniu.Nauczyciele indywidualnie przygotowywali gry i zabawy online dla uczniów z zastoso-waniem aplikacji LearningApps, a następnie publikowali je na Twinspace projektu. Partnerzy projektu wspólnie pracowali nad stworzeniem słownicz-ka obrazkowego z hasłami w językach szkół partnerskich i pracami uczniów obrazujący-mi kolejne hasła w słownicz-ku. Do realizacji tego zadania posłużył program Storyjumper.

Uczestnicy projektu wspól-nie pracowali nad e-bookiem Our favourite sports (Nasze ulubione sporty). Uczniowie współpracowali z kolegami z innych krajów, przygotowując kartki i życzenia świąteczne, wymieniając się nimi z wybra-nymi szkołami. Każda ze szkół biorących udział w projekcie prezentowała innym szkołom ćwiczenie gimnastyczne, które następnie wykonywane było przez uczniów z projektu.W ramach wspólnych działań było zorganizowanie działań związanych ze zdrowym od-żywianiem – toruńska szkoła zaproponowała i przeprowadzi-ła Dzień Marchewki z udzia-łem pielęgniarki szkolnej oraz rodziców uczniów.Drugim wydarzeniem było Śniadanie z kodami QR z wyko-rzystaniem tabletu. Uczniowie w nietypowy sposób poznali angielskie nazwy produktów, z których można przyrządzić zdrowe śniadanie. Najpierw, wykonując zadania na tablicy interaktywnej, uczniowie po-dzielili produkty na zdrowe i na te, które niekorzystnie wpły-wają na zdrowie. Uczniowie

podzieleni na zespoły losowali kody QR, w których zakodowane były nazwy produktów potrzeb-nych do przygotowania zdrowe-go śniadania i z użyciem tabletu dzieci odkodowały angielskie nazwy produktów spożywczych. Dodatkowo uczniowie opisywali swoje drugie śniadanie w szkole i projektowali do niego pudełka na żywność. W międzynarodowych gru-pach uczniowie zaprojektowali wspólny plakat promujący zdro-wy styl życia. Odrębną aktyw-nością przeprowadzoną przez uczniów były zajęcia warsz-tatowe dla dzieci z oddziału przedszkolnego przeprowadzo-ne przez uczniów klasy 2. Ich celem było upowszechnianie projektu w szkole oraz dziele-nie się wiedzą. Podczas działań projektowych uczniowie uczyli się języka angielskiego oraz kształtowali umiejętności wyni-kające z obowiązującej pod-stawy programowej klas I–III szkoły podstawowej. W czasie trwania projektu nauczyciele wraz ze swoimi uczniami wy-pracowali wiele wspólnie przy-gotowywanych materiałów na poziomie międzynarodowym. Dzielili się swoimi pomysłami, wymieniali swoje prace i zwy-

czaje z dziećmi z innych krajów europejskich, aby uzyskać po-czucie bycia częścią większego świata o nazwie Europa.O unikatowości współpracy świadczy przede wszystkim położenie nacisku na kształce-nie umiejętności kluczowych uczniów, a zwłaszcza komuni-kowania się w języku ojczystym i w języku angielskim z rówie-śnikami z innego kraju, a także fakt, że większość działań wykonywanych była w zespo-łach międzynarodowych, zatem uczniowie kształcili umiejęt-ność współpracy w grupie, także niejednolitej narodowo oraz uczyli się porozumiewać ze sobą w oparciu o zasady tolerancji wobec napotkanych różnic kulturowych.Udział w projekcie sprawił, że uczniowie bardziej angażowali się w proces uczenia się dzięki atrakcyjnym formom prowadze-nia zajęć lekcyjnych i poza-lekcyjnych, uczyli się pracy na platformie online, poznali wiele nowych dla nich narzędzi TIK.

– Był to jeden z pierwszych pro-jektów eTwinning realizowanych w naszej placówce oświatowej. Upowszechnił on ideę eTwinning w szkole. Dzięki temu projekto-wi nauczyciele podnieśli swoje umiejętności z zakresu ICT oraz doskonali kompetencje językowe z zakresu języka angielskiego – podsumowuje Magdalena Bartoszyńska i dodaje, że wypracowano wiele pomo-cy dydaktycznych, które mogą być wykorzystane przez innych nauczycieli w procesie dydak-tycznym, w nauczaniu języka angielskiego, edukacji europej-skiej czy kulturoznawstwa oraz edukacji wczesnoszkolnej. – Rezultaty naszych działań zostały upowszechnione w naszej szkole, dzięki temu zmotywowa-liśmy innych nauczycieli do włą-czenia się w projekty eTwinning. Szkoła poprzez udział w projek-cie zyskała europejski wymiar nauczania oraz zwiększyła swoją atrakcyjność dla społeczności lokalnej – mówi.O osiągnięciu przez placów-kę wysokiego, europejskiego standardu w zakresie realizacji projektu międzynarodowego świadczą zdobyte nagrody za projekt: Krajowa Odznaka Jako-ści i Europejska Odznaka Jakości. Nagrody są wyrazem uznania dla uczniów oraz ich nauczycieli, którzy realizując projekt, podej-mowali szczególnie oryginalne i nowatorskie działania w dzie-dzinie europejskiej współpracy szkół przy wykorzystaniu nowo-czesnych technologii.

Magdalena Bartoszyńska, edukacja wczesnoszkolna, Szkoła Podstawowa nr 28 im. prof. Henryka Arctowskiego w Toruniu.

Katarzyna Nuszkiewicz-Stopczyńska, język angielski, Szkoła Podstawowa nr 28 im. prof. Henryka Arctowskiego w Toruniu.

14 Zoom na szkołę

Ja czytam, a Ty?

Tekst: Wioletta Rafałowicz

Czytanie ubogaca, uwrażliwia, czyni życie ciekawym, uczy wrażliwości, pomaga spełniać marzenia, odkrywać własny potencjał i wyznaczać cele życiowe. W jaki sposób zainteresować najmłodszych czytaniem?

Praca z lekturą to wielkie wyzwanie dla nauczyciela, gdyż czytanie lektur nie na-leży do ulubionych czynności uczniów. Jak zaplanować pracę, aby obcowanie z książką stało się przygodą i na trwałe zapisało się w pamięci?Moim zdaniem popularyzowa-nie czytania książek wśród dzie-ci i młodzieży warto połączyć z posługiwaniem się technolo-giami informacyjno-komunika-cyjnymi i realizacją projektów edukacyjnych. Zadania dotyczą-ce lektur szkolnych mogą mieć różną formę. Ponieważ uczniowie wiele czasu spędzają przed komputerem, stwarzam okazję do wykonania zadań przy pomocy różnych darmo-wych aplikacji. Nie rozstają się także ze swoimi smartfonami – dlaczego z tego nie sko-rzystać? Prezentuję wybrane i sprawdzone pomysły.

Pomysł 1.

Dzień Głośnego Czytania roz-począł cykl lekcji poświęconej lekturze. Zadanie zaangażowało uczniów i uporządkowało infor-macje. Pracowaliśmy metodą projektu. Zespoły zadaniowe powstały tydzień wcześniej i zwracały się do mnie tylko

wówczas, kiedy potrzebowały rady, dodatkowego wyjaśnienia, potwierdzenia, że dobrze myślą. Moi uczniowie samodzielnie dokonali wyboru fragmentów. Oczywiście w taki sposób, aby każdą rolę uwzględnić. Indy-widualnie i w parach ćwiczyli głośne czytanie, zwracając uwagę na znaki przestankowe i modulując głosem. Przydziału do ról dokonałam samodziel-nie. Głos – to był wielki atut wielu czy-tających. Wspaniale wczuwali się w swoją rolę i myślę o tym, aby w przyszłości, przy in-nej lekturze, tę umie-jętność wykorzystać i stworzyć słuchowisko. Następnie dokonali wyboru rekwizytu, jakiegoś elementu stroju, który byłby ich znakiem rozpoznaw-czym oraz zaplano-wali, w jaki sposób w sali lekcyjnej zabio-rą nas w podróż po świecie Małego Księcia. Wędrówkę zakończy-liśmy na Ziemi. Inna grupa słuchała, oglądała i robiła notatki. Oczywi-ście reagowała na to,

co się działo, zwłaszcza mimiką twarzy, niekiedy wybuchając śmiechem. Ich zadaniem było zredagowanie sprawozdania, recenzji z tego, co zadziało się w naszej sali lekcyjnej. Głośne czytanie trwało około 30 minut. Sala została przez uczniów przygotowana już w czasie przerwy, więc zorganizowaliśmy konferencję prasową. Występu-

jący odpowiadali na spon-tanicznie zadawane

pytania, dotyczące ich przygotowania w domu i czyta-nia podczas lekcji. Pytania były rewe-

lacyjne, bo skłaniały do zastanowienia się

nad wkładem swojej pracy, możliwościami zmiany/poprawy. Pomagały

obiektywnie ocenić współpracę. Potem uczniowie zaangażowa-ni w czytanie zadawali pytania obserwującym

i słuchającym. Ci z kolei pytali o zaob-

serwowane reakcje. Dowiedzieli się więc, jakie budzili emocje i czy udało im się ukryć swoje zdenerwowanie. Takie podsumowanie lekcji

można sobie wymarzyć.

Z KLASĄ 15

Pomysł 2.

Nie ustaję w poszukiwaniu czegoś nowego na moje zajęcia. Dzięki pomysłom łatwiej zaan-gażować uczniów, zmotywować do czytania książek, przełamać ich opór. Tym razem przygoto-wałam dla uczniów labirynty. Wykorzystałam do tego aplika-cję https://www.festisite.com/text-layout/maze/W labiryntach ukryłam senten-cje z Małego Księcia. Warto pod-kreślić, że labirynty rozwijają proces analizy, pamięć wzroko-wą, a także uczą rozwiązywa-nia problemów. Wpływają na rozwój wyobraźni. Wymagają koncentracji, skupienia, wodze-nia okiem, wyciągania wnio-sków. Czasami jeden z cytatów może sprawić, że uczeń zmieni sposób patrzenia na siebie i innych. Przewróci jego życie do góry nogami. Zmotywuje go działania, wyznaczania celów. Pocieszy, umocni, wesprze w trudnych momentach. Będzie drogowskazem na przy-szłość. Warto więc poświęcić im więcej uwagi. Podczas omawiania lektury nie chciałam, aby cytaty zostały jedynie przeczytane i potem... zapomniane.

Pomysł 3.

Na kolejnych zajęciach zapro-ponowałam uczniom zwizuali-zowanie sentencji wyszukanych w lekturze własnymi foto-grafiami. Większość uczniów posiada aparat w telefonie komórkowym. Do zamieszcze-nia tekstu na zdjęciu wyko-rzystujemy darmową aplikację http://www.pizap.com/ Dzięki temu uczniowie zapamiętują

najważniejsze cytaty i źródła, z których pochodzą. Rozumieją ich znaczenie metaforyczne, czego dowodem jest wizualiza-cja fotograficzna. Są kreatywni i pomysłowi. Z całą pewnością mogę stwierdzić, że fotogra-fia wspiera przekaz sentencji. Prace uczniowskie zachęcają do sięgnięcia po literaturę. Są źródłem motywacji do czytania. Dlatego często wybierają po-lecane książki na upominki dla bliskich. Zapisują przytoczone sentencje na kartkach z życze-niami. Rozpoczynam rozmowę wstępną z uczniami o wybranej wartości, wyświetlając senten-cję zamieszczoną na fotografii. Dzięki niej łatwiej uczniów za-angażować do kolejnych etapów lekcji, zachęcić do swobodnych wypowiedzi. Ponadto ćwiczę wyjaśnianie ukrytego sensu cy-tatu, jak również redaguję tema-ty pisemnych prac uczniowskich z wykorzystaniem sentencji.

Pomysł 4.

Przy omawianiu lektury Mały Książę podejmowaliśmy wiele aktywności. Jedną z nich było zredagowanie kolejnego etapu podróży bohatera. Mały Ksią-żę kontynuował podróż, a my byliśmy autorami dalszego ciągu lektury Mały Książę. Po-zostawiłam uczniom swobodę w procesie twórczym. Ilustracje zostały wykonane przez auto-rów w zeszycie przedmiotowym. W niektórych pracach można dostrzec sentencje, drogowska-zy życiowe, np. „Po paru latach przyzwyczajasz się do samot-ności, ale nadal czujesz wielką pustkę w sercu”, „Ludzie są bar-dzo interesowni”, „Teraz mogę pokazać innym, jaka ważna jest

dziecięca radość”. Wydaliśmy książeczkę elektroniczną, w któ-rej zgromadziliśmy nasze prace.

Pomysł 5.

Duże wrażenie na moich uczniach robią awatary. Mogą mieć one bardzo szerokie zasto-sowanie w procesie nauczania. Dzięki ich projektowaniu ucznio-wie stają się bardziej kreatywni, ciekawi nowych informacji oraz zmotywowani do wykorzysty-wania innych form uczenia się. Uczą się, bawiąc. Do tworzenia awatarów korzystam z aplikacji http://www.voki.com Uczniowie stają się bardziej kreatywni, ciekawi nowych informacji oraz zmotywowani do wykorzysty-wania innych form uczenia się. Podczas omawiania utworu Mały Książę zaproponowałam uczniom wcielenie się w boha-terów książki. Uczniowie samo-dzielnie decydowali o wyborze postaci. Wypowiedź bohatera w pierwszej osobie jest okazją do utrwalenia wiedzy o narracji pierwszoosobowej. Pamiętajmy, że takie zadanie nie zastąpi redagowania charakterystyki, ale uatrakcyjni zajęcia z ucznia-mi. Aby każdy z uczniów mógł obejrzeć, wysłuchać wypo-wiedzi awatara utworzonego przez każdego z rówieśników, zamieszczamy je na padlecie – internetowej tablicy.

Pomysł 6.

Do promowania czytelnictwa polecam chmury wyrazowe. Moi uczniowie projektowali świąteczne chmury wyrazowe, zawierające imiona, nazwiska, pseudonimy bohaterów wybranej przez siebie książki.

16 Zoom na szkołę

Było to jedno z zadań czytelni-czych zaplanowanych na czas adwentu. Uczniowie wykony-wali je w domu, korzystając z darmowych aplikacji http://www.tagxedo.com/ https://tagul.com/ http://www.wordle.net/ Generatory do tworzenia chmur wyrazowych są przyjazne, pro-ste i łatwe w użyciu, a przede wszystkim są bezpłatne. Swo-boda w wyborze książki sprawi-ła, że było to najchętniej wyko-nywane zadanie. Prace uczniów są atrakcyjne, piękne i zabawne. Chmury wyrazowe to graficz-nie uporządkowany zbiór słów. Niosą wiele informacji, wyzwa-lają kreatywność, pobudzają wyobraźnię, inspirują oraz uczą krytycznego myślenia. Uatrak-cyjniają lekcje i zadania domo-we, a nudne do tej pory zadania zaczynają sprawiać frajdę. Mogą być też punktem wyjścia do omawiania lektury na lekcji lub powtórzenia.

Pomysł 7.

Poszukując pomysłów na uatrakcyjnienie zajęć, po-stanowiłam posłużyć się grą z dzieciństwa. Kto nie próbował ułożyć obrazka z puzzli? Chyba każdy... A kto lubił to zajęcie?

Skorzystałam z programu umoż-liwiającego układanie puzzli http://puzzlefactory.pl/p Zalety: szybko i sprawnie, bez logowania, bez haseł, wstawia-my zdjęcie z własnych zasobów, wybieramy rozmiar puzzli i dzia-łamy. Możemy układać wielo-krotnie, rywalizować z innymi, gdyż program odmierza czas układania. Puzzle pomagają po-łączyć naukę z rozrywką. Mogą stanowić punkt wyjścia do nowego tematu, stanowić prze-rywnik pomiędzy wprowadza-nymi treściami, być zadaniem domowym z ukrytym polece-niem itp. Puzzle można układać indywidualnie, ale i w grupach, podczas rywalizacji zespołowej. Promocja czytelnictwa może mieć formę puzzli, które ucznio-wie przygotują samodzielnie.

Pomysł 8.

Zadania domowe mogą mieć różną formę, a najlepiej moim zdaniem, jeśli są zaskakujące i stanowią wyzwanie dla ucznia. Tym razem zaproponowałam opracowanie własnej krzyżówki sprawdzającej wiedzę z lektury. Korzystaliśmy z http://www.swiatnauczyciela.pl/narzedzia/generator-krzyzowek/ Dzięki tworzeniu autorskich

krzyżówek uczniowie rozwijają zdolności poznawcze (myślenie, spostrzegawczość, wyobraźnia), wyzwalają własną aktywność, wdrażają się do samodzielnej pracy. W procesie nauczania ważną rolę pełni nauczyciel, który posiada bogaty repertuar różnorodnych metod, technik nauczania i środków naucza-nia. Posługując się metodami wspierania edukacyjnego, stawia pytania uczniom, lecz nie tylko w celu kierowania ich aktywnością. Powinien stwarzać także takie sytuacje edukacyjne, w których sami uczniowie będą zadawali pytania, adresując je do siebie, do koleżanek i kole-gów, do nauczyciela, a także będą poszukiwali odpowiedzi w rozmaitych źródłach infor-macji. Wykorzystanie TIK służy osiągnięciu celów edukacyjnych, wykorzystaniu komputera do zdobywania i poszerzania swojej wiedzy. Ponadto z pewnością wpływa na rozwój zainteresowań gimnazjalistów. Pomaga zdobyć umiejętności z różnych dziedzin.

Wioletta RafałowiczNauczycielka języka polskiego, na co dzień pracuje w Szkole Podstawowej nr 2 im. A. Fiedlera w Dębnie.

Sztuka wygrywania, sztuka przegrywania

Od dwunastu lat organizuję w szkole Noworoczne Turnieje Warcabowe dla uczniów klas 1–3. Pomysł narodził się w zimowe, pochmurne popołudnie wiele lat temu, jako propozycja na przegonienie wszechogarniającej nudy… A podobno nuda jest najlepszym wyzwalaczem dobrych pomysłów!

Tekst: Małgorzata Makowska

Pierwszy tydzień turnieju to szlifowanie formy i utrwala-nie znajomości reguł. W drugim tygodniu rozgrywamy turnieje klasowe, trzeci tydzień to finały, do których zapra-szani są laureaci I i II miejsc w klasach. Udział w turnieju jest dobrowolny. Równolegle z turniejem realizowany jest projekt SPORT4PEACE i wyła-niani są kandydaci do nagrody fair play. Mecze turniejowe trwają 5 minut. Partię wygrywa osoba, która zachowała więcej

pionków (pionek – 1 punkt, damka – 2 punkty). Rozpoczę-cie meczu poprzedzone jest losowaniem koloru pionków. Biały kolor rozpoczyna grę. Rozciągnięcie turnieju na trzy tygodnie było celowe. Zale-żało nam na tym, żeby dzieci rozegrały jak największą liczbę meczy i żeby wspólna zabawa, a także emocje z nią związane, trwały jak najdłużej. W or-ganizacji turnieju znalazłam wsparcie u innych nauczycieli, w tym wychowawczyń klas 1–3

i nauczycielek zajęć komputero-wych. Z przekonaniem i zaanga-żowaniem zachęcałyśmy dzieci, aby przynosiły swoje warcaby i brały udział w turnieju, nie tyl-ko dla wygranej, ale także dla przyjemności, jaką daje sama gra. W szkole graliśmy na zwy-kłych pudełkowych warcabach, a po południu umawialiśmy się na rozgrywki komputerowe. Gra wciągała i angażowała nie tylko dzieci, ale także całe rodziny. Z każdą rozgrywką wiązały się konkretne przeżycia i emocje.

18 Zoom na szkołę

Małgorzata MakowskaAutorka jest nauczycielką edukacji wczesnoszkolnej i etyki w Społecznej Szkole Podstawowej nr 10 w Warszawie.

Organizując turniej warcabo-wy, wszyscy mieliśmy nadzieję na dobrą zabawę, ale rzeczy-wistość przerosła nasze wy-obrażenia... Może zbyt mało uwzględniliśmy pewną – typo-wą dla warcabów – prawidło-wość, że ta gra daje 50 procent szans na wygraną i 50 procent szans na przegraną. Czyli grupa cieszących się wygraną jest liczebnie taka sama, jak grupa przeżywająca gorycz porażki. A jeśli to już kolejny przegrany mecz z rzędu, to… katastro-fa gotowa. Małemu dziecku bardzo trudno zapanować nad negatywnymi emocjami, nad zwątpieniem we własne siły… Zaobserwowaliśmy, że grupa wygrywających nie zawsze przyjmuje swoje zwycięstwo w należyty sposób. Natomiast przegrani nie potrafili przegry-wać. Otworzyło się przed nami szerokie pole do działań wy-chowawczych, i tylko jednego nam brakowało – skutecznego narzędzia. Może te warcaby to nie był najlepszy pomysł? Żal było jednak rezygnować. Nadal szukaliśmy sposobu, jak pomóc skutecznie dzieciom radzić sobie z sukcesem i porażką.W kolejnym szóstym roku organizacji rozgrywek dotarła do nas informacja o Kostce Sportowej i projekcie SPORT-4PEACE, którego autorem jest austriacki pedagog zabawy Alois Hochensberger. Projekt ten jest oparty na rzucaniu sześciościenną kostką z hasła-mi na każdym boku:1. Daj z siebie wszystko, ciesz

się grą!2. Bądź uczciwy względem

siebie i innych!3. Nawet jeśli jest trudno, nigdy

się nie poddawaj!

4. Każdy jest ważny – szanuj wszystkich!

5. Ciesz się z sukcesów innych jak ze swoich!

6. Tylko razem możemy osią-gnąć wielkie cele!

Wylosowane hasło towarzyszy dzieciom podczas wykonywania określonych zadań, zwłaszcza tych o charakterze rywalizacji. Wychowawczynie omówiły te hasła ze swoimi klasami. Kiedy mieliśmy już pewność, że dzieci je rozumieją, włą-czyliśmy Kostkę Sportową do turnieju warcabowego i do-daliśmy równoległą punktację za grę fair play. Od tamtej pory przed każdym meczem rzucamy kostką i losujemy jedno z haseł. Po zakończonych meczach pytaliśmy uczniów, czy hasła z kostki pomagały im podczas turnieju. Otrzymaliśmy piękne odpowiedzi dzieci – świadec-twa ich małych wielkich zwy-cięstw nad samymi sobą:

Kiedy nikt nie widział, chciałam przestawić pionek koleżanki, ale przypomniałam sobie hasło „Bądź uczciwy względem siebie i innych” i nie zrobiłam tego.

Mój kolega zbił mi wszystkie pionki i było mi smutno, bo przegrałam, ale cieszyłam się, że on wygrał, bo był lepszy ode mnie.

Dobrze się bawiłem podczas turnieju warcabowego, chociaż nie wygrałem żadnego meczu.

Za rok też będę grał w turnieju, bo to była dobra zabawa. Przykro jest, jak się przegrywa, ale najważniejsza jest gra i zabawa z innymi.

Było mi przykro, płakałam i nie chciałam dalej grać, ale wypadło hasło na kostce „Nawet jeśli jest trudno, nigdy się nie poddaj”, i grałam do końca.

W naszym turnieju zwycięzcy dostają puchary za zajęcie I, II i III miejsca. Jednak równie ważne są nagrody za postawę fair play – równorzędne statuetki dla osób, które wykazały się wyjątkową szlachetnością i postawą wartą naśladowania. Jestem przekonana, że Tur-niej Warcabowy w połączeniu z projektem SPORT4PEACE jest nie tylko dobrym sposo-bem na szkolną nudę, ale daje również możliwość doskona-lenia umiejętności nie tylko związanych z samą grą, ale także z problemem rywali-zacji, porównywania się z innymi, godnego przyjmo-wania wygranej i przegranej, doceniania przeciwnika, bez względu na sytuację. Turniej wpływa również po-zytywnie na nasze postawy moralne. Podsumowując – uczy żyć w zgodzie i harmo-nii z innymi, szanując i doce-niając siebie nawzajem. Są to wartości, o które warto zabiegać, a tradycja Turniejów Warcabowych w naszej szkole jest dobrym przykładem, że można to zrobić w bardzo prosty i przyjemny sposób: do-brze się bawić a jednocześnie uczyć i wychowywać.

Z KLASĄ 19

Kaboom! Z duchamiKultowa powieść dla młodzieży Adama Bahdaja z lat 60. może być doskonałą okazją do wspólnej klasowej zabawy. Omawianie lektury Wakacje z duchami w klasie 6 polskiej szkoły w Dublinie przybrało taką atrakcyjną formę, angażującą szóstoklasistów.

Tekst: Iwona Keane

Uczniowie spodziewali się testu z wiedzy o lekturze, tymczasem zaskoczyłam ich ciekawą pro-pozycją zabawy, dzięki której do omawiania lektury dołą-czyła nutka rywalizacji. Klasę podzieliłam na cztery drużyny. Były to: Nieboom!, Król Iki, Chicken Curry i Gucci Gang

(grupy same nadawały sobie nazwy). Pierwszym zadaniem grup było napisanie na paskach papieru

około 10 pytań do-tyczących lektu-

ry Wakacje z duchami. W tym samym czasie przygoto-

wywałam paski z na-

pisem Kaboom! Gdy pytania były gotowe,

wymieszaliśmy je, wspólnie do-dając do nich paski z Kaboom!Zasady zabawy są proste: każda drużyna losuje kolejno pytanie i za poprawną odpo-wiedź dostaje punkt. Za brak odpowiedzi lub złą odpowiedź otrzymuje 0 punktów, a druży-

na, która wylosuje Kaboom!, traci wszystkie zdobyte

do tej pory punkty.Aż tu nagle Kaboom!...

… i grupa Nieboom! traci wszystkie punkty, ale gramy dalej.

Pojawiły się także pytania bonusowe – dla wszystkich grup.

Iwona KeaneNauczycielka języka polskiego, Polska Akademia Wiedzy w Dublinie, Irlandia.

Punkt dostawała grupa, która pierwsza podała po-prawną odpowiedź. Wtedy to wszystkie grupy gorączkowo szukały odpowiedzi w lektu-rze, np. na pytanie bonusowe: „Jak miała na nazwisko Jola?” (odpowiedz: Radońska). Innym pytaniem, za które można było zdobyć dodatkowy punkt, było pytanie-zgadywanka: „Którą rocznicę urodzin autora Adama Bahdaja obchodzimy w tym roku?” (odpowiedź: setną, ponieważ pisarz urodził się 2 stycznia 1918 roku).Zabawę Kaboom! wygrała grupa Król Iki, za co dziewczęta z tej grupy dostały oceny bardzo dobre. Reszta uczestni-ków dostała plusy. Ostatnie minuty lekcji wyko-rzystaliśmy na zaprojekto-wanie komiksu dotyczącego lektury Wakacje z duchami. Uczniowie mogli nawiązać do wydarzenia z powieści lub stworzyć nowe przygody. Oto niektóre prace uczniów:

Kaboom!

20 Zoom na szkołę

Z KLASĄ 21

Zainspiruj się!Czasopismo na lekcji? Okazuje się, że może być bardzo przydatne.

Tu znajdziesz więcej inspiracji:

@magazynKUMPELwww.KUMPEL.com.pl

f

Wyrabianie nawyku czytania u dzieci dobrze zacząć od krótkich tekstów – np. tych w czasopismach. Wybierajmy dostosowane do wieku treści i przyjazne dziecku formy. Czytaniu powinny towarzyszyć zabawa, humor i kolorowe rysunki.

Komiksy mogą stać się punktem wyjścia do rozmowy o różnych zachowaniach, uczuciach czy relacjach w szkole i domu. Na ich podstawie można też uczyć poprawnego posługiwania się językiem polskim, wyjaśniając powiedzenia używane przez bohaterów.

Pomysły idealne do wykorzystania na lekcjach.

Dobrze, gdy edukacja kojarzy się dzieciom z rozrywką. „Graficzne notatki” pomagają zapamiętać ważne zagadnienia. Plansze można wyciąć i umieścić na klasowej tablicy.

Jak pracować z czasopismem?Pobierz scenariusz lekcji:

http://kumpel.com.pl/2018/scenariusz/

Aktualności edukacyjneELEKTRONICZNE LEGITYMACJE DO KONSULTACJI

Możliwość wydawania uczniom elektronicznych legitymacji szkolnych to za-łożenie projektu rozporządzenia w sprawie świadectw, dyplomów pań-stwowych i innych druków szkolnych.Ministerstwo Edukacji Narodowej przekazało do konsultacji społecznych i uzgodnień międzyresortowych projekt rozporządzenia w tej sprawie. Nowe rozwiązania wychodzą naprzeciw ocze-kiwaniom zarówno uczniów, jak i ich ro-dziców, którzy wielokrotnie wnioskowali o wprowadzenie legitymacji w postaci elektronicznej. Elektroniczne legity-macje będą mogły być używane przez uczniów już od 1 września 2018 roku.

POLSCY CZWARTOKLASIŚCI W ŚWIATOWEJ CZOŁÓWCE

W badaniu biegłości w czytaniu PIRLS 2016 polscy czwartokla-siści zajęli 6. miejsce wśród uczniów z 50 krajów całego świata. Wyniki badania opublikowano pod koniec grudnia 2017 r.Polscy uczniowie radzą sobie równie dobrze z tekstami literac-kimi, jak i użytkowymi. Lepiej radzą sobie z interpretowaniem i ocenianiem tekstu niż z wyszukiwaniem informacji i bezpo-średnim wnioskowaniem. Średni wynik polskich dzieci wynosi 565 punktów i jest istotnie wyższy od średniej międzynarodo-wej (500). Można więc powiedzieć, że Polska wraz z sześcioma innymi krajami ustąpiła tylko Rosji i Singapurowi. PIRLS (Mię-dzynarodowe badanie postępów w czy-taniu, Progress in International Reading Literacy Study) to badanie osiągnięć uczniów dziesięcioletnich w czytaniu tekstów literackich i użytkowych. Badanie jest organizowane przez Międzynarodowe Towarzy-stwo Oceniania Osiągnięć Szkolnych (IEA) i odbywa się co pięć lat od 2001 r.

POLKA NOMINOWANA DO „NAUCZYCIELSKIEGO NOBLA”

W tym roku w gronie dziesięciu fina-listów Global Teacher Prize znalazła się Barbara Anna Zielonka – Polka, która wyemigrowała do Norwegii w wieku 25 lat i w tej chwili uczy języka angielskiego w szkole średniej w Nannestad.

Nagroda zwana „Nauczycielskim Noblem” to milion do-larów. Nominowana w tym roku Barbara Anna Zielonka jest nauczycielką znaną z wykorzystywania technik cyfrowych w procesie nauki. Jej projekt Genius Hour skłania dzieci do pracy nad własnymi tematami poprzez zbieranie danych w internecie, kontakt z eks-pertami poprzez Facebook i Twitter, dzielenie się rezul-tatami z międzynarodową społecznością. Jej uczniowie biegle tworzą i edytują materiały video oraz podcasty, znakomicie opracowują pozyskane treści, potrafią także współpracować ze sobą w czasie pracy nad projektami.

KSZTAŁCENIA UCZNIÓW Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIAMI – NIK PUBLIKUJE RAPORT

W ostatnich latach wzrosła w Polsce dostępność kształcenia uczniów z niepełnosprawno-ściami razem z ich rówieśnikami w szkołach i przedszkolach naj-bliższych ich miejscu zamiesz-kania, wynika z opublikowanego w lutym 2018 r. raportu Najwyż-szej Izby Kontroli. Wyniki kontroli NIK wskazują również jednak, że aż w połowie ogólnodostępnych placówek oświatowych, kształcących uczniów z niepełnosprawnościa-mi, nie zapewniono odpowied-nich warunków, by udzielane wsparcie zaspokajało potrzeby tych uczniów i realizowało przy-sługujące uprawnienia.

23Z KLASĄ

Cyfrowa edukacja24

– Tato! Pani dała mi pasek, mam na nim pocztę i mogę czytać listy od Leny! – z wypiekami na twarzy oznajmiła mi pewnego dnia moja 9-letnia córka po powrocie ze szkoły. Na pasku papieru wydrukowany był adres e-mail i hasło. Zalogowałem się z córką w domu na konto i odczytaliśmy wspólnie jej pierwszy e-mail. Napisała tego wieczora również do mnie. I do mamy.

Tekst: Jarosław Rybus

W ten sposób rozpoczęła się jej przygoda z komunikacją w sieci – w obrębie klasy, włączając w to również na-uczycielkę z zajęć kompute-rowych. Kolejną wiadomością była kartka z napisem: scratch.mit.edu, połączona z radosnym okrzykiem, że „musimy to w domu zain-stalować!”. Poznałem wtedy pierwsze skrypty programo-wania napisane przez córkę, dzięki którym… lisek mógł się poruszać po labiryncie.Te przykłady aktywności na-uczycielki pokazały, jak można angażować uczniów do współ-pracy i mądrze wykorzystywać nabyte już przez nich kompe-tencje w obsłudze komputerów i smartfonów. Właśnie z myślą o takich aktywnych nauczy-cielach, ich zapale i odwadze, Grupa MAC przygotowała program „Aktywni”. Zapisy wystartowały!

Technika na wyciągnięcie ręki

Kluczową rolę w rozwoju edu-kacji odgrywają nauczyciele. To dzięki nim nowoczesne technologie na dobre wkro-czyły do polskich przedszkoli i szkół. Pomocny okazał się także rozpoczęty w ubiegłym roku program rządowy skiero-wany do szkół „Aktywna tablica”. W 2017 roku do ponad 5 tysięcy szkół trafiło przeszło 75 mln zł. Placówki spełniające kryteria mogą otrzymać nawet 14 tysięcy dofinansowania na zakup tablicy interaktywnej, monitora

czy rzutnika. Kolejne szkoły mogą się zgłaszać po finanso-wanie w ramach trwającego drugiego etapu programu – więcej na stronie mac.pl/aktywnatablica.Ważnym fundamentem rozwoju nowoczesnej oświaty w Pol-sce jest również powstająca Ogólnopolska Sieć Edukacyj-na (OSE), w wyniku działania której do szkół doprowadzany jest szerokopasmowy Internet. Dzięki temu nauczyciel otrzy-ma niezbędną infrastrukturę do prowadzenia atrakcyjnych interaktywnych zajęć. Teraz czas na działanie…

Projekt daje: możliwość testowania nowości technologicznych dostęp do materiałów szkoleniowych i certyfikaty platformę wymiany doświadczeń z innymi nauczycielami.

Latarnicynaszych czasów

DLACZEGO WARTO PRZYSTĄPIĆ DO PROGRAMU „AKTYWNI”?

Z KLASĄ 25

Bądźmy aktywni!

Specjalnie dla nauczycieli przedszkolnych i szkolnych czołowy polski wydawca edu-kacyjny, Grupa MAC, rozpoczął ogólnopolski program „Aktyw-ni”, adresowany do nauczy-cieli odważnie wkraczających w świat nowoczesnej edukacji i wykorzystujących na co dzień narzędzia TIK.– Zapraszamy do naszego programu wszystkich, którzy aktywnie korzystają z nowych technologii w edukacji, na każ-dym jej etapie. Wierzymy, że uda nam się stworzyć wartościowe i przyjazne forum do wymiany doświadczeń. Zapraszamy! – mówi Magdalena Nowak z Grupy MAC, która pod mar-ką MAC Technologie wdraża nowoczesne projekty eduka-cyjne wykorzystujące nowinki techniczne.Wydawnictwo MAC było pierw-szym wyłącznym dystrybuto-rem robota Photon w polskiej edukacji i oferuje wyposażenie pracowni komputerowych.

Sprzęt to nie wszystko

Co sprawić, aby tablica interak-tywna była naprawdę aktywna, a uczniowie angażowali się w zajęcia? Różnorodność treści edukacyjnych w sieci może przyprawić o zawrót głowy. Kluczem jest dotarcie do tych odpowiednich i pozwalających na realizację podstawy pro-gramowej. Warto zaufać też materiałom tworzonym przez nauczycieli praktyków, którzy chętnie dzielą się swoimi sce-nariuszami i doświadczeniem. – W programie „Aktywni” za-chęcamy do dzielenia się swoimi

materiałami – mówi Maria Zdziech z wydawnictwa MAC, pracująca na co dzień z nauczy-cielami. – Doceniając to zaan-gażowanie, będziemy zapraszać członków społeczności „Aktywni” do testowania wyjątkowych urządzeń, zanim trafią one do powszechnego użycia. Dzięki temu „Aktywni” będą na czasie z nowinkami technologicznymi w edukacji. Udział w programie wiąże się także z otrzymywaniem

specjalnych certyfikatów dotyczących nauczania z wyko-rzystaniem narzędzi TIK. Aby ten plan dzielenia się materiałami udało się zre-alizować, autorzy programu „Aktywni” udostępnią nauczy-cielom platformę do wymiany doświadczeń i scenariuszy zajęć – zarówno z zakresu przedszkola, jak i szkoły pod-stawowej. Udział w programie jest bezpłatny.

Dołącz do@KTYWNYCHnauczycieli i dyrektorów!

AKTYWNI to społeczność dyrektorów szkół i przedszkoli, nauczycieli i pedagogów, którzy odważnie podążają za nowoczesną edukacją.

Dołącz do nas, aby:

• mieć dostęp do najnowszych technologii dla swojej placówki,

• brać udział w testach pomocy technologicznych (zanim inni je zobaczą),

• otrzymywać zaproszenia na spotkania i wydarzenia ważne dla nowoczesnej edukacji.

++ +

+

+

www.mac.pl/aktywni

Zgłoś się:

Program AKTYWNI adresowany jest do dyrektorów, nauczycieli i pedagogów. Udział w programie jest bezpłatny.

26 Dydaktyka

Zdrowe oparcie w edukacji

Zbliżające się wakacje to okazja do wykonania koniecznych prac remontowych i wymiany wyposażenia w placówkach. Prace warto zaplanować nie tylko z uwagi na wymogi formalne, ale przede wszystkim w trosce o zdrowie dzieci spędzających większość czasu w przedszkolu lub szkole.

Opracowanie: Jarosław Rybus

Wymogi nie tylko formalne

Rozporządzenie MEN z 2002 roku nakłada na dyrektorów placó-wek oświatowych obowiązek zapewnienia dzieciom i mło-dzieży bezpiecznych, higie-nicznych warunków pobytu

w szkołach oraz innych pla-cówkach edukacyjnych, a także obowiązek zakupu przez szkoły (czy inne placówki nauczania i wychowania) sprzętu oraz me-bli mających aktualne certyfika-ty zgodności z Polską Normą.Wymogiem tym objęte są meble przedszkolne i szkolne, sprzęt i urządzenia sportowe, a także urządzenia stanowiące wyposażenie placów zabaw. Warto mieć na uwadze, że działalność szkoły kontroluje głównie kuratorium oraz organ prowadzący, ale nie tylko. Róż-ne organy analizują działalność szkoły pod innym kątem, jed-nakże są pewne podstawowe

sprawy, które zawsze zwracają uwagę kontrolerów. Ocenie podlegają między innymi: dostosowanie mebli do wzro-stu uczniów, posiadanie przez placówkę procedur, instrukcji i regulaminów wewnętrznych określających zasady dostoso-wywania mebli edukacyjnych (krzeseł i stołów) do wzrostu wychowanków, sposób doku-mentowania w szkole doboru mebli edukacyjnych. Za błę-dy wykryte podczas kontroli dyrekcji placówki grożą kary pieniężne. A to tylko część negatywnych skutków.Wymogi prawne, kontrole i kary z pewnością skłaniają do dbania

PODSTAWY PRAWNE: § 2. Dyrektor zapewnia bezpieczne i higieniczne warunki pobytu w szkole lub placówce, a także bezpieczne

i higieniczne warunki uczestnictwa w zajęciach organizowanych przez szkołę lub placówkę poza obiek-tami należącymi do tych jednostek.

§ 9.2. Sprzęty, z których korzystają osoby pozostające pod opieką szkoły lub placówki, dostosowuje się do wy-magań ergonomii.

3. Szkoły i placówki nabywają wyposażenie posiadające odpowiednie atesty lub certyfikaty. § 24.1. Stanowiska pracy dostosowuje się do warunków antropometrycznych uczniów. 2. Jeżeli ze stanowisk pracy korzystają osoby niepełnosprawne, dostosowuje się je do potrzeb wynikających

z ich niepełnosprawności.Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach z dnia 31 grudnia 2002 r.

o dobrej jakości wyposażenie, ale na pierwszym miejscu po-winna być troska o prawidłowy rozwój dzieci, które większość dnia spędzają poza domem – w przedszkolu i szkole. To, na jakich krzesłach i przy ja-kich ławkach siedzą ma kolosal-ne znaczenie dla ich postawy. W zakresie odpowiedzialności kierownictwa placówki znajduje się zapewnienie między innymi bezpiecznych mebli.

Najczęstsze błędy w doborze mebli

Błędy najczęściej popełniane przez dyrektorów szkół i przed-szkoli dotyczą braku specjalne-go oznakowania na meblach, a także używania w placówkach mebli nieodpowiednich pod względem wielkości – zbyt wy-sokich lub zbyt niskich. Rażą-cym błędem jest także sytuacja, w której uczniowie siedzą na niewygodnych, niezdrowych, często nieestetycznych krze-słach i przy źle zaprojektowa-nych ławkach. Tymczasem skut-ki nieprawidłowego siedzenia

dzieci są bardzo poważne: napięcie szyi, karku i łopatek, ból i wady kręgosłupa, choro-by narządu wzroku, migrena, zaburzenia koncentracji.– Dzięki szerokiej ofercie aran-żacja przestrzeni w szkołach i przedszkolach ograniczona jest tylko wyobraźnią kierownictwa placówki i budżetem – mówi Monika Flaczyńska, dostar-czająca wyposażenie i pomo-ce dydaktyczne pod marką MAC Dydaktyka. – Pomagamy placówkom nie tylko w dobrze odpowiedniego, zgodnego z nor-mami wyposażenia, ale także do-radzamy, w jaki sposób pozyskać dofinansowanie na ich zakup.

Jak sfinansować wyposażenie placówki?

Dyrektorzy szkół i przedszkoli mogą starać się o dodatkowe

Certyfikaty producentów powinny być zgodne z Polskimi Normami: PN-EN 1729-1:2016 Meble – Krzesła i stoły dla instytucji edukacyjnych – Część 1: Wymiary funkcjonalne.

PN-EN 1729- 2:2016 Meble – Krzesła i stoły dla instytucji edukacyjnych – Część 2: Wymagania bezpieczeństwa i metody badań.

dofinansowanie w samorzą-dach, które co roku otrzymują ze skarbu państwa fundusze dla szkół i placówek oświato-wych. W ub.r. MEN przeznaczyło na ten cel 0,4 procent rezerwy części oświatowej subwencji ogólnej na 2017 rok. Wśród źró-deł finansowania warto wska-zać także RPO, projekty MEN i budżety obywatelskie. – Zapraszamy do współpracy, pomagamy przy wypełnianiu dokumentacji niezbędnej do pozy-skania środków i przy procedurze zakupu – mówi Monika Flaczyń-ska z Grupy MAC S.A. – Odpo-wiednio zaaranżowana przestrzeń w placówce to taka, która pozwa-la poruszać się bez napotykania barier i przeszkód, ułatwia skupie-nie i jest odpowiednio podzielona na strefy, ułatwia funkcjonowanie, jest ergonomiczna, schludna, przejrzysta i uporządkowana.

Przedszkole Niepubliczne AQQ w Kielcach zostało kompleksowo wyposażone przez Grupę MAC m.in. w pomoce dydaktyczne i meble.

28

A teraz maj, zielony maj, uświęca ogrody…

Tekst: Daria Malicka

...i cały ja zanurzony w Jordanie pogody – śpiewa zespół Stare Dobre Małżeństwo. Nie da się ukryć, że na ten najbardziej zielony i radosny miesiąc w roku czekaliśmy wszyscy z utęsknieniem.

Da się to zauważyć nie tylko na ulicach i podwórkach, lecz także na szkolnych boiskach i placach. Kiedy bowiem wpiszemy w dowolną wyszu-kiwarkę internetową „szkolny festyn wiosenny” – znale-zionych rekordów nie sposób będzie policzyć. Można odnieść wrażenie, że w każdej szkole wiosna przychodzi wraz z fes-tynem czy piknikiem nie tylko dla dzieci, lecz także dla ich całych rodzin. Okazji ku temu w wiosennych miesiącach bez liku. Po pierwsze: Dzień Mamy; po drugie: Dzień Dziecka i po trzecie: Dzień Rodziny (15 maja) – są coraz chętniej świętowane w polskich szkołach.Pomysłów na zorganizowa-nie wiosennych plenerowych spotkań integracyjnych jest bardzo wiele. Wśród nich dominują festyny bądź pikniki. Jednak coraz częściej mają one charakter imprezy tematycznej, z przewodnim motywem. I tak odbywają się festyny na spor-towo, pikniki w stylu rycerskim, spotkania pod hasłem „Rycerze i damy dworu”, podczas których dzieci i rodzice przychodzą przebrani w tematyczne stroje,

a także popularne ekopikiniki, podczas których dzieci zdoby-wają wiedzę na temat zdrowe-go stylu życia i mają okazję do wzięcia udziału w warszta-tach tworzenia zabawek z ma-teriałów ekologicznych czy gier i zabaw w stylu eko. Kreatyw-ność kadry pedagogicznej szkół i rodziców, którzy współtworzą takie wydarzenia – zdaje się nie mieć końca. – W szkole podstawowej, do której uczęszcza moja córka, co roku na przełomie maja i czerwca organizowany jest na terenie szkoły festyn rodzinny – opo-wiada pani Dominika Nowa-kowska, mama Olivii (11 lat) z Krakowa, podkreślając, że organizacją tego wydarzenia zajmują się głównie nauczycie-le, ale włączają do pomocy za-równo uczniów jak i rodziców. Festyn rodzinny, w jej ocenie, to dobra okazja do przedstawie-nia szerokiemu gronu rodziców i uczniów osiągnięć ostatniego roku szkolnego – zarówno jeśli chodzi o wszelkiego rodzaju konkursy i olimpiady tematyczne z przedmiotów szkolnych, w których brali udział uczniowie naszej szkoły,

jak i osiągnięcia pozaszkolne, w których nasze dzieci świetnie się realizują.Pani Dominika podkreśla także praktyczny aspekt organizacji festynu szkolnego W trakcie festynu można wziąć udział w sportowej olimpiadzie rodzinnej, zagrać w loterii fantowej, z której dochód przeznaczany jest na zakup ar-tykułów do świetlicy szkolnej. Co roku również rozgrywany jest konkurs na najlepsze ciasto festynu. Najbardziej utalento-wane mamy naszych uczniów przygotowują na tę okazję swoje najlepsze – i najbardziej chwalone przez rodzinę – wy-pieki, by zmierzyć się w tym konkursie. Zwycięzcę wyłania jury. Jest również wręczana nagroda publiczności – autorce tego wypieku, który najszybciej został zjedzony.Podczas festynu w szkole Olivii co roku największym zaintere-sowaniem cieszy się konkurs talentów – prezentują się tan-cerze i wokaliści z naszej szkoły. Kącik dla zwierzolubów, gdzie uczniowie prezentują kolegom swoich pupili, pod czujnym okiem rodziców, skupia z kolei

Rekreacja

29Z KLASĄ

najwięcej ciekawskich i miło-śników szeroko pojętej fauny. Dzieci przyprowadzają do szko-ły psy, koty, chomiki, jaszczurki, węże, były nawet rybki.Bardzo ważnym filarem wio-sennych imprez szkolnych jest zaangażowanie rodziców we współtworzenie wydarzenia oraz ich czynny udział w spo-tkaniu. Głównym celem festy-nów szkolnych, oprócz rzecz jasna dobrej zabawy i promocji szkoły, jest bowiem integracja rodzin, środowiska szkolnego i niejednokrotnie większej spo-łeczności lokalnej. Kwestię związaną z możliwo-ścią podreperowania szkolnego budżetu porusza także pani Anna Zagata, nauczycielka ze Szkoły Podstawowej w Pleśnej Majówki. – W naszej szkole są wydarzeniem cyklicznym, orga-nizowanym zwykle pod koniec miesiąca przez Radę Rodziców przy współpracy i wsparciu Rady Pedagogicznej i innych pracow-ników szkoły. Przedsięwzięcie to cieszy się dużym powodzeniem, uczestniczy w nim spora część

lokalnej społeczności – w każdej prawie rodzinie jest przynajmniej jedno dziecko uczęszczające do szkoły podstawowej. Festyn majowy przyciąga „widownię” z kilku powodów: rodzina chce towarzyszyć w tym dniu swojemu dziecku, wesprzeć budżet szkoły, a także wy-korzystać okazję do spotkań w gronie znajomych. Wydarzenie jest starannie planowane już od początku roku kalendarzowego. Rodzice są odpowiedzialni za pozyska-nie sponsorów, przygotowanie bloczków, którymi płaci się za przekąski i napoje oraz za przeprowadzenie finałowego losowania nagród. Rada Rodzi-ców zapewnia atrakcje w po-staci tematycznych pokazów (iluzjonistycznych, strażackich itp.), mobilnych placów zabaw, animatorów. Przygotowywany jest bufet, czyli napoje, lody, ciasta, dania na wynos.– Nasza rola, rola nauczycieli, jest oczywiście także niemała – doda-je Anna Zagata. – Wraz z ucznia-mi dbamy o oprawę artystyczną

spotkania. Wychowawcy przygoto-wują z uczniami występy klasowe, podczas których dzieci mają moż-liwość zaprezentowania swoich umiejętności aktorskich, wokal-nych, tanecznych, zręcznościowych czy plastycznych. Jest to doskonała okazja do pokazania środowisku lokalnemu dorobku szkoły, kierun-ku pracy z uczniami i sukcesów naszych podopiecznych. Jak więc widać, festyn czy majówka, odbywające się na terenie szkoły, mogą być też dobrą okazją do wsparcia finan-sowego placówki. Popularne są loterie fantowe czy giełda domowych ciast i łakoci. Coraz częściej na szkolnych piknikach można także wziąć udział w au-kcji prac plastycznych dzieci. Korzyści płynące ze wspólnego spędzenia czasu na świeżym powietrzu wymieniać można bardzo długo – od integracji, poprzez poczucie wspólnoty, dobrą zabawę, kreatywność, aż po nawiązanie nowych zna-jomości. Nie pozostaje zatem chyba nic innego, niż zorgani-zować majówkę!

Książki dla chłopcówi dziewczynek

Stephane Barroux, Gdzie jest słoń? DWUKROPEK 2018

Stephane Barroux, Rozgwiazdo, gdzie jesteś? DWUKROPEK 2018

Książka Gdzie jest słoń? łączy piękne ilustracje z ważnym przekazem. To, co się zaczyna jak zwyczajna zabawa w chowanego, szybko okazuje się czymś znacznie istotniejszym. Książka pokazuje konsekwencje niszczenia naturalnego środowi-ska zwierząt, a także przyczyny tego zjawiska, wycinanie lasów, ogromną ilość śmieci i inne działania niekorzystnie wpływające na przyrodę.

Książka Rozgwiazdo, gdzie jesteś? to opowieść, która zwraca małemu czytelniko-wi uwagę na zanieczyszczenie mórz i oceanów. Ta wzruszająca, pełna prostoty, urocza opowieść zwraca naszą uwagę na problemy współczesnego świata.Czytelnik zapyta: Gdzie jest rozgwiazda? Gdzie są meduzy? Gdzie jesteś, błazen-ku? Czy znajdzie? Na koniec tej historii wieloryb zdenerwowany tym zaśmie-conym oceanem/morzem, wyrzuci zwierzęta na ląd i z szerokim uśmiechem powróci w głębiny. Tylko czy w naturze jest możliwe takie rozwiązanie?

Anna Mikita, Bajki w zielonych spodenkach MAC EDUKACJA 2018

Katherine Woodfine, Pozytywka. Tajemnice domu handlowego Sinclair, DWUKROPEK 2018

Czy wiewiórki sadzą las? Dlaczego żaby moczarowe na wiosnę są niebieskie? Czy czerwonolicy żółw może zaprzyjaźnić się z żółwiem błotnym?Odpowiedzi na te i inne pytania czytelnicy znajdą w pełnych humoru i ciepła Bajkach w zielonych spodenkach. Opowiadania zachęcają nas do spojrzenia z zachwytem i szacunkiem na całą naturę: zwie-rzęta, rośliny, wodę i słońce, do odkrycia, jak ciekawy i fascynujący jest świat, w którym żyjemy.

Opowieść o zbrodni, niebezpieczeństwie i prawdziwej przyjaźni. „Pozytywka” jest pierwszą częścią z nowej kryminalnej serii retro „Tajemnice domu handlowego Sinclairs”. W Wielkiej Brytanii publikacja od razu stała się bestsellerem. Była najlepiej sprzedającą się książką debiutanta! W przygotowaniu kolejne części.

Nowości wydawnicze30

Susan Maupin Schmid, 100 sukienek. Jeśli duch istnieje DWUKROPEK 2018

Dwukropek i WOŚP wspólnie dla dzieci

„Podróżowniki” nagrodzone

Kontynuacja przygód Buźki z pierwszej części 100 sukienek. Jeśli magia działa. Wewnątrz zaczarowanego zamku znajduje się tajemnicza szafa z setką ma-gicznych sukien, których nikt nie nosi. Okazuje się, że każda sukienka ma moc, która dowolną osobę może zmienić w kogoś innego. Niestety, od jakiegoś czasu w zamku mają miejsce niepokojące wydarzenia: ktoś niszczy ubrania, giną przedmioty służących, a nawet cenna biżuteria księżniczki Mariposy. Czy sprawcą całego zamieszania może być tajemnicza zjawa? Słodka Buźka oraz jej przyjaciel Roger postanawiają działać. Czy mimo grożącego im niebez-pieczeństwa dadzą radę rozwiązać zagadkę?

Wydawnictwo Dwukropek przekazało na 26. Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy unikatowe wydanie książki Wielcy Odkrywcy. Dochód z tegorocznego finału WOŚP zostanie przekazany na wyrównywanie szans w leczeniu noworodków. Na tegorocznej aukcji moż-na było wylicytować niepowtarzalny egzemplarz tej przepięknie ilustrowanej książki, który opatrzony został autografami znanych osób: profesora Aleksandra Wolszczana, polskiego radioastronoma, współodkrywcy pierwszych planet pozasłonecznych, Piotra Chmielińskie-go – współodkrywcy źródeł Amazonki, a także autora publikacji – Marcina Jamkowskiego.

Seria „Podróżowniki”, wydawnictwa MAC Edukacja, zajęła I miejsce w kategorii „Wydawnictwa dla dzieci” na 26. Ogólnopolskim Prze-glądzie Książki Krajoznawczej i Turystycznej. To już druga tak waż-na nagroda dla „Podróżowników”. Jurorzy, uzasadniając przyznanie nagrody, podkreślali, że to „bardzo potrzebne publikacje o dużej wartości edukacyjnej i wychowawczej, uwzględniające specyfikę wieku i zainteresowań odbiorcy. Doskonale pomogą rodzicom w ukształtowaniu zainteresowań turystycznych dzieci. Z pewnością spodobają się młodym odbiorcom”. Przypominamy, że w 2015 roku „Podróżowniki” otrzymały prestiżową Nagrodę Magellana przyzna-waną przez „Magazyn Literacki KSIĄŻKI” – to najważniejsza nagro-da w kategorii przewodników turystycznych.

Jo Simmons, Zamieniłem brata przez internet DWUKROPEK 2018

Katherine Woodfine, Pozytywka. Tajemnice domu handlowego Sinclair, DWUKROPEK 2018

Któż z nas nie miał czasem dość brata lub siostry? Jonny marzy o tym, by swojego brata Teda zamienić na jakiegoś innego chłopca. Okazuje się, że znalezienie idealnego brata nie jest takie proste, ponieważ każdy ko-lejny „zamiennik” podsyłany przez www.zamianarodzenstwa.pl, jest dziw-niejszy od poprzedniego. Z czasem wady Teda bledną, co więcej, Jonny zaczyna za nim tęsknić. Tylko czy uda się go odzyskać? Próba odzyskania Teda przypomina prawdziwe kino akcji dla dzieci 7+.

31Z KLASĄ

32

Jak to jest być prekursorem i wizjonerem w branży edukacji opowiada dr Kinga Wnuk - założyciel i dyrektor Niepublicznego Przedszkola Smyk, Niepublicznej Szkoły Podstawowej, Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Konarskiego w Ostrowcu Świętokrzyskim.

Wielka edukacja w małym mieście

Rozmawiała: Emilia Bartosiewicz

Jakie były początki Pani działalności?

Kiedy zaczęłam budować swoją firmę miałam 25 lat i dwuletnią córeczkę, która była inspiracją do działania. Nie myślałam więc zupełnie o celach biznesowych, miałam za to przesłanie i misję do zrealizowania. Od początku

wiedziałam, że przedszkole to pierwszy odcinek długiej drogi, a jednocześnie odważnej idei, że zrobię kolejny krok. Postawiony cel i przekonanie o ogromnej wartości ciągłości i spójności edukacyjnej, mo-tywowało mnie do dalszego działania. I tak powstał pierwszy w województwie świętokrzyskim kompleks

Rozmowa z… dr Kingą Wnuk

edukacyjny, który kształci od przedszkola do liceum.

Budowanie zespołu to łatwe czy trudne zadanie?

Niewątpliwie wymagające, bo to ciągły proces. Dobry i mądry lider ma świadomość, że to zespół tworzy organiza-cję. Sam nie jest w stanie osią-gnąć wielkich rzeczy. Jestem szefem, wytyczam kierunek, koordynuję, wymagam, kreuję, ale bez zgranego, zaangażowa-nego zespołu nie osiągnęłabym wiele. Sukces to gra zespo-łowa. Dlatego przy rekrutacji każdego nowego pracownika zwracam uwagę nie tylko na jego kompetencje, ale również osobowość, to czy wpisze się w kulturę organizacji, którą wspólnie tworzymy. Tutaj każdy element musi do siebie pasować. Na szczęście mam przywilej pracować ze świet-nymi fachowcami i mądrymi, wartościowymi ludźmi. Bez nich nie byłoby przedszkola Smyk i szkół Konarskiego.

Patronem szkół jest Stanisław Konarski, czuje się Pani reformatorką?

Konarski, który był innowato-rem i reformatorem szkolnic-twa w XVIII wieku, stworzył podwaliny nowoczesnej eduka-cji. Moja pasja, entuzjazm i wiara w możliwość tworzenia nowatorskiego wymiaru na-uczania jest nie mniejsza niż u naszego patrona przed laty. Jako że miałam możliwość tworzyć swoje placówki od podstaw, nie czuję się reforma-torem, nie miałam potrzeby nim być, ale rolę prekursora odczu-łam aż nadto. Z jednej strony to powód do dumy i satysfakcji, z drugiej ogrom trudności i wyzwań, przecierania szla-ków, długiej samotnej drogi i zmęczenia koniecznością nieustannego zabiegania o przestrzeń dla oświaty niepu-blicznej w Ostrowcu. Do tego dochodzą inne obciążenia. Nasi uczniowie osiągają histo-ryczne wyniki, jakich nikt inny w naszym powiecie nie osiągnął.

Bycie od lat w wojewódzkiej czołówce to ogromny powód do dumy, ale i presja, która cza-sem ciąży. Często spotykam się z określe-niem, że jestem innowatorem i wizjonerem. Moje przedszkole i szkoły były zawsze o krok przed systemem. Na tej drodze nie można się zatrzymać, ani popaść w samozachwyt, bo ten kto stoi w miejscu final-nie się cofa. Dlatego tworzę placówki otwarte na każde działanie służące społeczności, takie, które z radością zmie-niają się i rozwijają, wdrażają innowacje i autorskie projekty, kreują nowe rozwiązania, inspirują innych.

Co wyróżnia Pani placówki?

Prawdziwą wartością jest dla mnie atmosfera i miejsce jakie udało nam się stworzyć. Jedno i drugie istotnie wpływa na jakość pracy, nauki i wychowa-nia. Tworzymy społeczność, w której wszyscy się znają i nikt nie pozostaje anonimowy.

Dbamy o pozytywne emocje, serdeczne relacje, wzajem-ny szacunek i współpracę uczniów, rodziców, nauczycieli. Miejsce, w którym uczeń ma prawo do wyrażania własnych opinii, definiowania marzeń i zainteresowań, a nauczyciel jest autorytetem, ale również partnerem i przyjacielem.Dużą uwagę przykładamy również do optymalnej organi-zacji przestrzeni, w której nasi uczniowie i przedszkolaki spę-dzają tak dużo czasu, tworze-nia stref nie tylko do nauki czy zabawy, ale również wszech-stronnego rozwoju, twórczego spędzania czasu i odpoczynku między zajęciami. Projektując wnętrza myślimy o wszystkich funkcjach, które mają speł-nić. Najważniejszy jest jednak udział i zaangażowanie samych uczniów. Dlatego pytamy, konsultujemy, jesteśmy otwarci na ich pomysły i inicjatywy. Wspólnie tworzymy miejsce bezpieczne, przyjazne i nowo-czesne, takie o które wszyscy dbamy i w którym chce się być.

34 Rozmowa z… dr Kingą Wnuk

dr Kinga WnukDoktor nauk humanistycznych, prekursorka oświaty niepublicznej w Ostrowcu Świętokrzyskim, innowatorka, entuzjastka edukacji i optymalnie zaprojektowanych, nietuzinkowych przestrzeni szkolnych, prywatnie mama trójki dzieci oraz pasjonatka musicali.

Patrząc na Pani dotychczasowe dokonania, z czego jest Pani najbardziej dumna?

Jestem dumna, że zrealizowałam swoje marzenie i w mieście, które 15 lat temu nie było przychylne niepublicznej edukacji, udało się stworzyć dwujęzyczne przedszkole i szkoły, które pod względem edukacyjnym plasują się w naj-wyższej staninie, wśród kilku procent szkół z najlepszymi wynikami w Polsce. Cieszę się, że wiele z naszych działań jest przykładem dobrych praktyk, rozwiązań i pomysłów, które powielają inne placówki, że to co robimy, zyskało uzna-nie nie tylko w Ostrowcu i na-szym województwie, że nasza społeczność ciągle się rozrasta, a my cały czas się doskonalimy i niezmiennie od lat jesteśmy entuzjastami edukacji.Bardzo ważne jest również to, że jestem spełniona nie tylko

zawodowo, ale także rodzin-nie – będąc szczęśliwą żoną i mamą trójki dzieci, które są moją największą dumą i ra-dością. Nie osiągnęłabym tak wiele bez wsparcia najbliż-szych. Rodzina jest dla mnie najważniejsza, a dom to miej-sce magiczne i wyjątkowe.

Dzisiaj w pogoni za chęcią życia w wielkich miastach, Pani kreuje nowy nurt – rozwijania miasta, w którym się Pani urodziła, spędziła dzieciństwo i nadal chce tworzyć?

Kocham Ostrowiec Święto-krzyski, to moje miasto, moje miejsce na ziemi. Uważam, że to wspaniała przestrzeń

do życia i założenia rodziny. Duże miasta męczą, pochła-niają czas, którego nie da się odzyskać. Cenię sobie to, że do pracy idę pieszo, że moje dzieci mogą rano pospać dłu-żej, że znamy się z sąsiadami, że nie jesteśmy anonimową masą, w której każdy biegnie w inną stronę, że mamy wokół tak dużo zieleni…Patrząc z zawodowego punktu widzenia, Ostrowiec w obszarze edukacji był niemal niewidoczny. Nasze sukcesy edukacyjne, innowacyjność, wypracowana marka, róż-norodność podejmowanych inicjatyw oraz nietuzinkowy obiekt szkolny, sprawiły że zaistniał, że odwiedzają nas liczni goście z kraju i zagranicy, którzy są pod wrażeniem tego co udało się zbudować, a każde duże osiągnięcie Konarskiego, każda taka wizyta to również promocja miasta. Wizytówką jest także nasza młodzież, która na różnorodnych wyda-rzeniach jest rozpoznawalna i kojarzona z dobrą marką i Ostrowcem. Chciałabym, żeby było słychać o naszym mieście jak najwięcej, bo za-sługuje na to, co najlepsze, a przede wszystkim na wizjone-rów i pasjonatów, którzy zdecy-dują się tu zostać lub wrócić po latach i będą go rozwijać.

Niniejszy wywiad ukazał się na łamachportalu ladybusiness.pl

Materiał publikujemy za zgodą wydawcy w ramach podpisanego porozumienia.

Marka MAC Technologie należy do Grupy MAC S.A.,czołowego wydawcy edukacyjnego w Polsce.

Wybierz ekonomiczne, wysokiej jakości zestawy zawierające:

Więcej informacji:

www.mac.pl/aktywnatablica

Grupa MAC S.A.ul. Witosa 76, 25-561 Kielce

e-mail: kontakt@mac.pl

Projektory

Głośniki

Tablice, monitory

Skorzystaj z rządowego programu „Aktywna Tablica”fi nansującego zakup nowoczesnych technologii dla edukacji.

II e

dycj

a!14 000 zł dofi nansowania

Dziękujemy za zaufanie! W poprzedniej edycji programu dostarczyliśmy do szkół tysiące tablic i monitorów interaktywnych.

Nie przegap! W 2018 roku planowane jest przekazanie dla szkół 70 mln zł.

Marka MAC Technologie należy do Grupy MAC S.A.,czołowego wydawcy edukacyjnego w Polsce.

Wybierz ekonomiczne, wysokiej jakości zestawy zawierające:

Więcej informacji:

www.mac.pl/aktywnatablica

Grupa MAC S.A.ul. Witosa 76, 25-561 Kielce

e-mail: kontakt@mac.pl

Projektory

Głośniki

Tablice, monitory

Skorzystaj z rządowego programu „Aktywna Tablica”fi nansującego zakup nowoczesnych technologii dla edukacji.

II e

dycj

a!14 000 zł dofi nansowania

Dziękujemy za zaufanie! W poprzedniej edycji programu dostarczyliśmy do szkół tysiące tablic i monitorów interaktywnych.

Nie przegap! W 2018 roku planowane jest przekazanie dla szkół 70 mln zł.

Geografia

Geografia

Geografia

Geografia