Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 104

Ποιοι θέλουν την Ελλάδαεκτός ευρώ

Πώς παρουσιάζει το Spiegel την βοήθεια στην Ελλάδα

Εκλογές 6ης Μαΐου

Τα αποτελέσματα των εκλογών και οι Οικολόγοι Πράσινοι

Έκθεση του ΟΟΣΑ

για τις περιβαλλοντικές προοπτικές έως το 2050: οι συνέπειες της αδράνειας

_σ. 7

_σ. 3

insideinformation

Μηνιαία οικοΛογική Εφημερίδα | Μάιος 2012 | Φύλλο 104 | Τιμή φύλλου 0,01 €

οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη

Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε,μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε.(από το τρελοβάπορο του Ελύτη)

Η Ελλάδα, όπως αποδεικνύεται, ήταν όλα αυτά τα χρόνια μια ακυβέρνητη πολιτεία που τελικά της επιβλήθηκαν σκληρά έξω-

θεν δεσμά. Σε αυτή την κατάσταση την οδήγησε έως το πρόσφατο παρελθόν η εναλλάξ αυτοδυ-ναμία των δύο κομμάτων του ηγεμονικού δικομ-ματισμού και σήμερα η δικομματική συνεργασία του χρεοκοπημένου πολιτικού προσωπικού τους.

Γι’ αυτό και τώρα, που η γύμνια του επίπλα-στου οράματος, των στόχων και των προσανατο-λισμών τους αποκαλύπτεται, ο ελληνικός λαός αποδεσμεύεται από αυτούς. Εκείνοι που απομέ-νουν πλάι τους δεν είναι άλλοι από τους μεγά-λους ωφελημένους και τους μικρούς εξαρτημέ-νους πελάτες τους.

_σ. 8-9 _σ. 10

Με λογική και ευθύνη

ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ… ΚΛΕΦΤΕΣ; Όταν «πολιτική με ήθος» σημαίνει έρωτα για το Μαύρο Χρήμα

Στις 22 Απριλίου, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας παρουσίαζε στο Ζάππειο το νέο οικονομικό του πρόγραμμα.

Του Γιάννη Παρασκευόπουλου Υποψήφιος Επικρατείας, συν-επικεφαλής της εκστρατείας των Οικολόγων Πράσινων, μαζί με την Ιωάννα Κοντούλη

Ανάμεσα στις προτάσεις του, παρουσίασε ένα «έκτακτο μέτρο για έκτακτες συνθήκες», όπως το χαρακτήρισε ο ίδιος: σε όσους έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό, να δοθεί δυνατότητα να τις φέρουν πίσω στην Ελλάδα χωρίς να τους τεθούν ερωτήματα για την προέλευση και τη νομιμότητα των κεφαλαίων.

_σ. 3

Γ ια τους Οικολόγους Πράσινους η αναδιαπραγμάτευση του Μνημονί-ου σε συνεργασία με αλληλέγγυες πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη, αποτελεί το πρώτο επείγον βήμα

για διέξοδο της χώρας από την κρίση. Την επανα-διαπραγμάτευση δεν τη βλέπουμε μόνο ως σειρά επιμέρους βελτιώσεων, αλλά και ως αγώνα για την αποδόμησή του.

Αντίθετα, απορρίπτουμε κινήσεις που θα έθεταν σε κίνδυνο την παραμονή στην ευρωζώνη, θα οδη-γούσαν σε αναγκαστική δημοσιονομική προσαρμογή και αναδιανομή πλούτου ακόμη πιο βίαιη και από αυτή του Μνημονίου.

Η επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου απαιτεί όμως και ένα εναλλακτικό σχέδιο από την πλευρά της Ελλάδας, για τα βασικά προβλήματα της οικο-νομίας της. Πρώτο βήμα λοιπόν είναι μια βασική συμφωνία σε ευρωπαϊκό επίπεδο που θα δίνει στην ελληνική πλευρά τρίμηνο περιθώριο για να εκπονή-σει, με την ευρύτερη δυνατή πολιτική σύγκλιση και σε συνεργασία με το Ευρωκοινοβούλιο, ένα τέτοιο εναλλακτικό σχέδιο πολιτικής. Το σχέδιο αυτό θα πρέπει να καλύπτει όχι μόνο την εξυγίανση των δη-μόσιων οικονομικών, αλλά και το ισοζύγιο πληρω-μών και τον προσανατολισμό της πραγματικής οικο-νομίας, τη δημιουργία και στήριξη θέσεων εργασίας, τις απαραίτητες θεσμικές αλλαγές, την οικοδόμηση αποδοτικής δημόσιας διοίκησης και αξιοπρεπούς κοινωνικού κράτους.

10 ΣΗΜΕΙΑ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑΣ ΕΠΑΝΑΔΙΑ-ΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ,ΓΙΑ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΜΕ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΙΕΞΟΔΟΥ

Στην Ελλάδα του 2012, συνυ-πάρχουν η πραγματικότητα της πλήρους αποτυχίας του Μνημονί-ου με την ανάγκη να προωθηθεί ένα επείγον εναλλακτικό πλαίσιο αλλαγών σε κατευθύνσεις διαφά-νειας, κοινωνικής συνοχής, βιώ-σιμων δημόσιων οικονομικών και βιώσιμου αναπροσανατολισμού της ελληνικής οικονομίας.

Της Ιωάννας Κοντούλη,επικεφαλής της εκλογικής εκστρατείας των Οικολόγων πράσινων

Nico

las

Kom

inis

©Ni

cola

s Ko

min

is ©

Από την εκδήλωση με θέμα την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, στο μικρό αμφιθέατρο του 9,84

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΜΑΪΟΣ 201202 εκλογές2012

10 ΣΗΜΕΙΑ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑΣ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ (Συνέχεια από το πρωτοσέλιδο)

Οι Οικολόγοι Πράσινοι επιμένουμε στην ανάγκη για πολιτικές που να αντιμετωπίζουν, ταυτόχρονα και ως ενιαίο σύνολο, την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική διάσταση της κρίσης.

Γ ια όλα αυτά, οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε ήδη κατα-θέσει συγκεκριμέ-

νες αναλυτικές προτάσεις.

Στο διάστημα της διαμόρ-φωσης του εναλλακτικού σχεδί-ου, θα πρέπει να παγώσουν όλα όσα δημιουργούν μη αντιστρε-πτές καταστάσεις: τα μέτρα του Ιουνίου, οι παρεμβάσεις στους μισθούς, τα τετελεσμένα σε βάρος του περιβάλλοντος.

Βασικά σημεία της επαναδι-απραγμάτευσης θα πρέπει επί-σης να εστιάζουν σε ρεαλιστι-κούς δημοσιονομικούς στόχους, εφικτούς χωρίς πλήγματα στην κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα, και σε ευρωπαϊκή στήριξη προς την Ελλάδα για να αντιμετωπίσει χρόνιες πληγές της όπως το μαύρο χρήμα και οι υπερεξοπλισμοί. Κρισιμότερο όμως από όλα είναι η στήριξη της πραγματικής οικονομίας: όχι με νέο πάρτυ ευρωπαϊκών πό-ρων που θα ανατροφοδοτήσουν τα προηγούμενα αδιέξοδα, αλλά με στοχευμένες και φιλόδοξες χρηματοδοτήσεις εστιασμένες σε βιώσιμο αναπροσανατολισμό και Πράσινη Στροφή για την οικονομία, την κοινωνία και το περιβάλλον.

Τα «10 σημεία»

Αναλυτικότερα, στο πλαίσιο της επιδίωξης μιας συνολικής ευρωπαϊκής λύσης για την κρίση στην ευρωζώνη, οι Οι-κολόγοι Πράσινοι προτείνουμε ως επείγοντα σημεία επαναδια-πραγμάτευσης:

- Πάγωμα μέτρων-κατά-θεση εναλλακτικού σχεδίου εξυγίανσης. Τρίμηνο περιθώριο προς τη νέα κυβέρνηση για εναλλακτικό σχέδιο δημο-σιονομικής εξυγίανσης με δίκαιη κατανομή των βαρών και χρονοδιαγράμματα που θα επιτρέψουν την επίτευξη των στόχων χωρίς πλήγματα στην κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Θα πρέπει να το συνοδεύει σχέδιο για αντιμε-τώπιση του προβλήματος στο ισοζύγιο πληρωμών, καθώς και για θεσμική κατοχύρωση πλή-ρους διαφάνειας στη λειτουρ-γία της ευρύτερης δημόσιας διοίκησης. Στο διάστημα αυτό να παγώσουν τόσο τα μέτρα που έχουν αποφασιστεί για τον Ιούνιο όσο και τα μέτρα που στρέφονται κατά της περιβαλ-λοντικής βιωσιμότητας (όπως εκποιήσεις συλλογικών αγαθών και περιβαλλοντικά σημαντικών εκτάσεων).

- Μισθοί-θέσεις εργασίας. Πάγωμα των ρυθμίσεων που παρεμβαίνουν νομοθετικά σε

μισθούς που έχουν οριστεί από συλλογικές συμβάσεις. Η ελ-ληνική κυβέρνηση να αναλάβει να καταθέσει εντός δυο μηνών σχέδιο για εναλλακτικούς τρόπους στήριξης των θέσεων εργασίας και/ή κλείσιμο της ψα-λίδας των μισθών. Παράλληλη προστασία και των συντάξεων.

- Ρεαλιστικοί δημοσιονο-μικοί στόχοι, που να μην απο-τελούν Οδικό Χάρτη εξόδου από την ευρωζώνη. Παράταση του χρόνου επίτευξης των δημοσιο-νομικών στόχων κατά 2 χρόνια (μέχρι το 2016, αντί του 2014), με προσθήκη ρήτρας ύφεσης/ανάπτυξης. Τα υποχρεωτικά πρωτογενή πλεονάσματα + 4,5% που επιβάλλει η Δανειακή Σύμβαση να αναθεωρηθούν με ανώτατο όριο τον αντίστοιχο μέσο όρο κάθε χρονιάς στην ευρωζώνη. Οι πρωτογενείς δη-μόσιες δαπάνες να έχουν οροφή τον εκάστοτε μέσο όρο της ευρωζώνης και όχι το 35% που επιβάλλει η Δανειακή Σύμβαση.

- Πακέτο τόνωσης και βιώσιμου αναπροσανατολι-σμού της πραγματικής οικο-νομίας ως αντιστάθμισμα στην ύφεση που έχει προκαλέσει το Μνημόνιο. Πρόσθετη ενίσχυση από αδιάθετους ευρωπαϊκούς πόρους, “ομόλογα έργου” και εγγυήσεις, αξιοποίηση του νέου εργαλείου διάχυσης κινδύνου (Risk Sharing Instrument), πρόγραμμα χρηματοδοτήσεων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, αποτελεσματική αξιοποίηση των αδιάθετων ακόμα πόρων ύψους 15 δισε-κατομμυρίων από το ΕΣΠΑ, των πόρων που αντιστοιχούν στην Ελλάδα από το Αγροτικό Ταμείο, καθώς και από άλλα ευρωπαϊκά προγράμματα. Οι πόροι αυτοί πρέπει να διατεθούν στοχευ-μένα για την Πράσινη Στροφή (Green New Deal) που θα οδηγεί σε βιώσιμη οικονομία, κοινωνική συνοχή, δημιουργία και στήριξη θέσεων εργασίας, προστασία του περιβάλλοντος.

- Ανάκληση του όρου για απόλυτη προτεραιότητα των δανειστών στα ελληνικά δη-μόσια έσοδα με κατάργηση του σχετικού Ειδικού Λογαριασμού, ώστε οι ανάγκες οικοδόμησης αποδοτικής δημόσιας διοίκησης και αξιοπρεπούς κοινωνικού κράτους να έχουν ίση τουλάχι-στον προτεραιότητα. Παράλ-ληλη αναστολή πληρωμών προς τους δανειστές για έναν τουλάχιστον χρόνο, με στόχο να στραφούν οι οικονομικοί πόροι προς την πραγματική οικονομία αυτό το διάστημα και να αντι-μετωπιστεί η βαθιά ύφεση και η εκρηκτική ανεργία.

- Αλλαγές στο PSI και την

ανακεφαλαιοποίηση. Κάλυψη των απωλειών των ευρωπα-ϊκών και ελληνικών ασφαλι-στικών ταμείων. Επέκταση του PSI ώστε να συμπεριληφθεί τουλάχιστον η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και οι άλλες κεντρικές τράπεζες (μέχρι την τιμή κτήσης των ομολόγων). Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να συνοδεύεται από δημόσιο (όχι όμως κυβερνη-τικό) έλεγχο των διοικήσεων τους σε όλη τη μεταβατική περίοδο. Στην περίπτωση που θεσπιστούν πανευρωπαϊκές ρυθμίσεις ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών μέσω του EFSF, να ισχύσουν αυτές και για την Ελλάδα, με αντίστοιχη απο-δέσμευση και επιστροφή των κεφαλαίων που έχει δανειστεί η χώρα για το σκοπό αυτό.

- Γκρίζες περιουσίες στο εξωτερικό: Ενεργή συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην προσπάθεια να δοθούν αναλυτικά στοιχεία από τις ελβετικές κι άλλες τράπεζες για τις καταθέσεις Ελλήνων ώστε να ελεγχθούν γκρίζες περιουσίες από διαφθορά και φοροδιαφυγή αλλά και παρά-νομη εξαγωγή καταθέσεων που δεν έχουν καταβάλει τους αντίστοιχους φόρους. Να δο-θούν επίσης πλήρη στοιχεία για το μαύρο χρήμα που διακινή-θηκε από ευρωπαϊκές εταιρίες στην περίπτωση της Ελλάδας. Παράλληλα όμως χρειάζονται ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες που να διαλύσουν κάθε αβεβαιότη-τα για την τελική παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, ώστε να επιστρέψουν το ταχύτερο δυνατόν και οι καταθέσεις που έφυγαν από ανησυχία για

κίνδυνο υποτίμησης.

- Ευρωπαϊκές εγγυήσεις συνόρων-πάγωμα εξοπλι-σμών Διασφάλιση των ελληνι-κών συνόρων με ευρωπαϊκές εγγυήσεις, ώστε να παγώσουν για 3 χρόνια όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα. Για τη συνέχεια, οι αμυντικές δαπάνες της χώρας σε καμιά περίπτωση να μην ξεπερνούν τον μέσο όρο των δαπανών των Ευρωπαϊκών χωρών του ΝΑΤΟ, περιλαμβα-νομένης και της Τουρκίας. Αν η πολιτική αυτή εφαρμοζόταν την περίοδο 1974-2010, η Ελλάδα θα είχε εξοικονομήσει 108.1 δις.

- Συμβατότητα με τις ευρωπαϊκές πολιτικές. Επα-νεξέταση όλων των όρων του Μνημονίου, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και διαδικασία που θα εμπλέκει και το Ευρω-παϊκό Κοινοβούλιο, ώστε να προσαρμοστούν στις κατοχυ-ρωμένες ευρωπαϊκές πολιτικές που αφορούν την κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότη-τα: ενδεικτικά αναφέρουμε τις πολιτικές για θέματα απασχό-λησης, φτώχειας, κοινωνικού διαλόγου, κατώτατου μισθού, κοινωνικής συνοχής, βιώσι-μων – δίκαιων και αειφορικών συντάξεων, αειφορίας και βιωσιμότητας, περιβαλλοντι-κής και κλιματικής πολιτικής, μεταναστευτικής πολιτικής, επανένταξης κοινωνικά ευάλω-των ομάδων.

- Επανεκτίμηση βιω-σιμότητας για το δημόσιο χρέος, ώστε να διαμορφωθεί σε επίπεδα που να μπορούν όντως να εξυπηρετούνται χωρίς

εκπτώσεις στην κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμό-τητα. Δημιουργία ανεξάρτη-της ευρωπαϊκής Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου για να υπάρξουν αναλυτικά στοιχεία για το πώς διαμορφώθηκε διαχρονικά το δημόσιο χρέος και να καθοριστεί το ύψος τυχόν απεχθούς χρέους. Ειδικά για την τελευταία περίοδο, να διερευνηθούν ιδιαίτερα οι εξοπλιστικές παραγγελίες λίγο πριν τη δημιουργία του Μηχα-νισμού Στήριξης, καθώς και τα υψηλά επιτόκια των πρώτων δανείων του Μηχανισμού.

Η πρωτοβουλία αυτή και η προώθησή της στα θεσμικά όργανα της Ε.Ε., σε συνεργασία με όλους τους Ευρωπαίους Πράσινους, αποτελεί για μας αρχή και όχι τέλος του δρόμου:

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο συνεχίζουμε να επιδιώκουμε αντικατάσταση του Μηχανισμού Στήριξης με ευρωομόλογα και/ή απευθείας δανεισμό των χωρών μελών από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η ευρωζώνη έχει χτιστεί σε σαθρά θεμέλια και χρειάζεται ριζικές αλλαγές. Μια κοινή ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική οφείλει να στηρίζεται σε δημο-κρατική νομιμοποίηση και να κινείται σε πλαίσιο κοινωνικής δικαιοσύνης.

Στην Ελλάδα, η αντίθεση στο Μνημόνιο χρειάζεται να συ-νοδευθεί από ριζικές αλλαγές σε θέματα διαφάνειας και λο-γοδοσίας, εξυγίανσης των δη-μόσιων οικονομικών με δίκαιη κατανομή βαρών, αναδιοργά-νωσης της δημόσιας διοίκησης,

αναπροσανατολισμού της οικονομίας με Πράσινη Στροφή, διεύρυνσης της δημοκρατίας. Αν θέλουμε να τερματίσουμε οριστικά την ομηρεία της χώρας στους δανειστές, χρειαζόμαστε βιώσιμες εναλλακτικές απα-ντήσεις όχι μόνο για τα δημόσια οικονομικά, αλλά και για την πραγματική οικονομία και το ισοζύγιο πληρωμών.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι επιμένουμε στην ανάγκη για πολιτικές που να αντιμετω-πίζουν, ταυτόχρονα και ως ενιαίο σύνολο, την οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική διάσταση της κρίσης.

Ανοίγοντας τα χαρτιά μας, και για την αναδιαπραγμάτευση, καλούμε τις άλλες πολιτικές δυνάμεις να ανοίξουν κι αυτές τα δικά τους χαρτιά, ώστε κάθε πολίτης να ξέρει τι ακριβώς στηρίζει με την ψήφο του.

Στο πλαίσιο αυτό αναλαμ-βάνουμε και πρωτοβουλία διαλόγου, προς όλα τα κόμ-ματα που μιλούν για επανα-διαπραγμάτευση. Στο πλαίσιο αυτό ετοιμάζουμε το αμέσως επόμενο διάστημα δημόσια εκδήλωση-στρογγυλό τραπέζι με εκπροσώπους των κομμά-των για να καταθέσουμε όλοι δημόσια τις προτάσεις μας και να φανούν τα σημεία συγκλίσε-ων και αποκλίσεων για πιθανές μετεκλογικές προγραμματικές πλειοψηφίες σε εναλλακτική κατεύθυνση.

Αθήνα, 23 Μαΐου 2012Η Εκτελεστική Γραμματεία των Οικολόγων

Nico

las

Kom

inis

©

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΜΑΪΟΣ 2012 03εκλογές2012

(Συνέχεια από το πρωτοσέλιδο)Με λογική και ευθύνη

Ό μως, στη ζωή αυτού του τόπου άρχισε τον τελευ-ταίο καιρό, η αντίστροφη μέτρηση. Μεγάλες πολιτι-κές μετακινήσεις χαράζο-

νται στον ορίζοντα, καθώς η εκμετάλλευση των ανθρώπινων αδυναμιών έφτασε στα όριά της, η ροπή προς το ατομικό μικροσυμφέρον υποχωρεί και οι πολίτες, οι ενεργοί και αξιοπρεπείς, αντι-λαμβάνονται ότι οφείλουν να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους.

Είναι σαφές, είναι πολύ καθαρό, ότι οι ΟΙ-ΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ βρισκόμαστε σε αντίθετες όχθες με τα κόμματα του κυβερνητικού δικομμα-τισμού και δεν έχουν κανένα δικαίωμα, κανένα λόγο, όσο πιεστικά ή εκβιαστικά κι’ αν διατυπω-θεί αυτός, να συνεργαστούν με αυτά.

Παράλληλα, κάνουμε σαφές εξίσου και κα-θαρό ότι δεν αδιαφορούμε για την διακυβέρνη-ση του τόπου, την συνδέουμε όμως άρρηκτα με την ελεύθερη βούληση και καθαρή εντολή των πολιτών. Οι πολίτες είναι αυτοί που πρέπει τώρα να σκεφτούν καθαρά και να αποφασίσουν ποιους εμπιστεύονται και για ποιους λόγους τους εμπι-στεύονται.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι, βλέπουμε όμως, πάνω στα προεκλογικά σενάρια των ημερών, κά-ποιους να αδημονούν να συγκροτήσουν κυβερ-νήσεις μεγάλων, πρώην μεγάλων, μικρομέγαλων και μικρών κομμάτων, λησμονώντας την ουσία της αναλογικής έκφρασης των πολιτών, αγνοώ-ντας το πολιτικό νόημα των διάφανων και έντι-μων προγραμματικών συγκλίσεων. Η αδημονία αυτή, πέρα από το αν αποδίδεται σε προβλέψεις, μπορεί να αναβιώσει παλιές απολιτικές νοοτρο-πίες, που μέχρι σήμερα ήταν χαρακτηριστικό των παλιών κομμάτων εξουσίας.

Εμείς λέμε απερίφραστα ότι αυτές οι πρακτι-κές βρίσκονται πολύ μακριά από την φιλοσοφία την φυσιογνωμία και τις αρχές μας, δεν θα πα-ρασυρθούμε προεκλογικά, ευκαιριακά, σε τέτοιο διάλογο.

Η δημοκρατία σήμερα απαιτεί διαφανείς κρυ-στάλλινες απόψεις και αναζητήσεις συγκλίσεων όχι μόνο με βάση το δίπολο μνημόνιο – αντιμνη-μόνιο. Εκτός από το ηχηρό «όχι», απαιτούνται και συγκεκριμένες προτάσεις που δεν θα ανακυκλώ-νουν τις ίδιες πολιτικές. Αλλωστε υπάρχουν πο-λιτικοί σχηματισμοί που υιοθετούν αντιμνημονια-

κό λόγο αλλά οι πολιτικές τους βρίσκονται στον αντίποδα της δικιάς μας βιώσιμης πρότασης.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι είμαστε ένα κόμμα μη αρχηγικό αμεσοδημοκρατικό που φρόντισε να συντάξει πρόγραμμα και να έχει άμεσα υλοποιή-σιμες προτάσεις για την επόμενη μέρα.

Με βάση αυτό το πρόγραμμα πορευόμαστε και θα πορευτούμε, δεν θα στραφούμε κατά που φυσάει ο άνεμος και δεν θα ξεκινήσουμε, τώρα στο παρά-πέντε, να συνδιαλλασσόμαστε πίσω από κλειστές πόρτες.

Δημόσιος ανοιχτός διάλογος και προγραμ-ματικές συγκλίσεις που δεν έγιναν όταν έπρεπε, πολλούς μήνες τώρα, δεν μπορούν να γίνουν τις επόμενες 3-4 μέρες, εδραζόμενες σε δημοσκοπι-κές εκτιμήσεις αντί για προγραμματικές επεξερ-γασίες και συγκλίσεις.

Εμείς οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν προφητεύ-ουμε ποια σενάρια θα επαληθευτούν και ποια όχι. Περιμένουμε την ψήφο των πολιτών και δεν μας διακατέχει κανένα σύνδρομο νομής εξουσίας ή μικροεξουσίας, ιδίως όταν η εξουσία αυτή μπο-ρεί να αλλοιώσει την φυσιογνωμία μας, να μας

εμπλέξει σε δαιδάλους διαπραγματεύσεων και συναλλαγών χωρίς αρχές και τελικά να μας αλ-λοτριώσει. Κυριακή κοντή γιορτή, λοιπόν, για να αναλύσουμε και κατανοήσουμε, πρώτα απ’ όλα, το νόημα της ψήφου του ελληνικού λαού.

Τότε και μόνο τότε, σεβόμενοι αυτούς που ψήφισαν το πολύ διακριτό, σε μορφή και περιε-χόμενο, πρόγραμμά μας θα αποφασίσουμε.

Τότε και μόνο τότε, χωρίς αγωνία αλλά και χωρίς αλαζονεία, με λογική και ευθύνη, θα επι-λέξουμε την θέση μας είτε στα έδρανα μιας άξιας και ελπιδοφόρας συμπολίτευσης, δίπλα σε δυ-νάμεις που εμπιστευόμαστε, είτε στα έδρανα της αντιπολίτευσης, υποστηρίζοντας με σθένος το πρόγραμμά μας.

Αν λοιπόν βράδυ Κυριακής οι πολίτες μας δείξουν τον δρόμο του διαλόγου εμείς θα είμαστε παρόντες. Ας αφήσουμε όμως για τότε τους ευοί-ωνους αυτούς σχεδιασμούς και ας ανασκουμπω-θούμε, ως την ώρα της αποφασιστικής ψήφου, για να απομακρύνουμε από την εξουσία τους αυ-τούς που ανάξια όλα αυτά τα χρόνια κυβέρνησαν τούτη την χώρα.Δημοσιεύτηκε στο tvxs.gr

Π ρακτικά, προσφερόταν να ξε-πλύνει το σύνολο του μαύρου χρήματος που ανήκει σε Έλ-ληνες πολίτες, με δύο μόνο όρους:

Πρώτον να τον ψηφίσουν την 6η Μαΐου αρκετοί ώστε να είναι τουλάχιστον κυβερνητικός εταίρος και μετά τις εκλογές.

Δεύτερον να φιλοτιμηθούν οι ενδιαφερόμενοι να κάνουν χρήση του μέτρου έστω και πρόσκαιρα, καθώς κανείς δεν θα τους εμπόδιζε να ξαναβγάλουν αμέσως μετά τα χρήματά τους στο εξωτερικό.

Για να καταλάβουμε τι σημαίνει κάτι τέτοιο, ωφε-λούμενος θα μπορούσε να ήταν και ο κ. Τσοχατζό-πουλος αν αντί για το ακίνητο της Διονυσίου Αρεο-παγίτου είχε προτιμήσει τοποθετήσεις στο εξωτερικό, και αν η γερμανική δικαιοσύνη δεν είχε ασχοληθεί η ίδια με την υπόθεση της Ferrostaal, δίνοντας στοιχεία και στην ελληνική.

Ενδιαφέρον είναι ότι ο κ. Βενιζέλος, επίδοξος εταίρος του κ. Σαμαρά και στη νέα κυβέρνηση, απέ-φυγε επιμελώς να σχολιάσει την πρόταση, δείγμα ότι τουλάχιστον δεν τη θεωρεί ανέντιμη.

Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι κίνητρο για ένα τόσο «έκτακτο» μέτρο, είναι το ενδιαφέρον για τη ρευστότητα της οικονομίας και των ελληνικών τραπεζών, που πρόσφατα ανακεφαλαιοποιήθηκαν με δεκάδες δις ευρώ και μεγάλες θυσίες των πολιτών. Αρκεί όμως λίγη απλή λογική, για να δει κανείς ότι αυτό δε στέκει:

Για το χρήμα από νόμιμες φορολογημένες δρα-στηριότητες, η απουσία ελέγχων και ερωτήσεων δεν αποτελεί κίνητρο επιστροφής, καθώς οι κάτοχοί του έτσι κι αλλιώς δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν.

Για το μαύρο και γκρίζο χρήμα που «βγήκε» στο εξωτερικό, ο φόβος της υποτίμησης μέσω επιστρο-φής στη δραχμή είναι ισχυρότερος από το φόβο των ελέγχων: οι καταθέσεις σε ελληνικές τράπεζες καλύ-πτονταν μέχρι πρόσφατα από τραπεζικό απόρρητο,

οι μεταφορές κεφαλαίων στο εξωτερικό γίνονταν σχεδόν αυτόματα γνωστές σε κάθε ενδιαφερόμενο ελεγκτικό μηχανισμό.

Πρακτικά, οι ελληνικές καταθέσεις στο εξωτερι-κό θα επιστρέψουν στη χώρα μόνο όταν αποκλειστεί οριστικά ο κίνδυνος εξόδου από το ευρώ, ή όταν επι-βεβαιωθεί σε όλη του την έκταση (οπότε θα επιστρέ-ψουν για να αγοράσουν κοψοχρονιά τα πάντα). Μέχρι τότε, όμως, το ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή συντηρείται από τις ίδιες τις βασικές επιλογές των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων:

Για τα επόμενα 20 χρόνια, η Δανειακή Σύμβαση προβλέπει υποχρεωτικά πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα της τάξης του +4,5% ετησίως, στόχος που δεν τον έχει επιτύχει μέχρι τώρα καμιά άλλη χώρα της ευρωζώνης. Η δέσμευση αυτή σε ανέφι-κτους δημοσιονομικούς στόχους δεν αποτελεί λοι-πόν απαραίτητη οδυνηρή θυσία για την παραμονή μας στο ευρώ, αλλά Οδικό Χάρτη εξόδου μας όποτε οι υπόλοιποι εταίροι κρίνουν ότι κάτι τέτοιο δε θα συ-μπαρέσυρε και τους ίδιους.

Οι ελληνικές καταθέσεις θα μείνουν λοιπόν πι-θανότατα στο εξωτερικό, εκτός από μεμονωμένες περιπτώσεις που θα επιχειρήσουν κανονικό «ξέπλυ-μα» και πιθανότατα θα επιστρέψουν αμέσως μετά εκτός Ελλάδος.

Είναι όμως ρεαλιστικό να υπάρξουν αποτελε-σματικοί έλεγχοι και κυρώσεις για το μαύρο χρήμα που έχει μεταφερθεί στο εξωτερικό; Οι Οικολόγοι Πράσινοι απαντάμε καταφατικά και καταθέτουμε τρεις συγκεκριμένες προτάσεις:

Διασταυρώσεις των ιχνών από κινητά ή ακίνητα περιουσιακά στοιχεία, με τις αντίστοιχες φορολογικές δηλώσεις εισοδήματος, κάτι που ζητάμε επίμονα ήδη από την πρώτη στιγμή της κρίσης www.goo.gl/PtTYp . Ποσά ή περιουσιακά στοιχεία που δε δικαιολογούνται από τα δηλωμένα εισοδήματα, αντιμετωπίζονται ως έσοδα από παράνομες πράξεις με ό,τι αυτό συνεπά-γεται για τις περιουσίες και τα εισοδήματα των ίδιων

ατόμων στην Ελλάδα, αλλά και για πιθανή δικαστική συνδρομή και στο εξωτερικό.

Συνολική φορολογία περιουσιών στα επίπεδα της Γαλλίας, με αφορολόγητο ποσό τα δηλωμένα εισοδήματα της τελευταίας 10ετίας www.goo.gl/zmw0J. Πρακτικά, ένα ζευγάρι με μεσαία εισοδήμα-τα θα είχε πλήρως αφορολόγητη μια περιουσία μι-σού εκατομμυρίου ευρώ, ενώ οι περιουσίες των φο-ροφυγάδων και των διεφθαρμένων θα «υπέφεραν» πραγματικά, ανεξάρτητα από το αν οι τελευταίοι θα έφεραν πίσω τις καταθέσεις τους.

Ρητή νομοθετική πρόβλεψη ότι ως φορολογήσι-μη περιουσία συνυπολογίζονται και τα κεφάλαια που έχουν μεταφερθεί ως καταθέσεις στο εξωτερικό: από τη φορολογία αυτή θα εκπίπτουν φυσικά οι αντίστοι-χοι φόροι που έχουν πληρωθεί στην άλλη χώρα.

Η διαφάνεια δεν είναι κάτι που μπορεί να περι-μένει, και το κρίσιμο ερώτημα είναι απλό και σαφές: Σε ποιόν ανήκουν το μαύρο χρήμα και οι γκρίζες πε-ριουσίες;

Ο κ. Σαμαράς ως «πολιτική με.. ήθος» και, εμ-μέσως, ο κ. Βενιζέλος απαντούν ότι τα κλοπιμαία συνεχίζουν να ανήκουν σε όσους λεηλάτησαν τη χώρα και ότι οι ίδιοι κάνουν ό,τι μπορούν για να μην αλλάξει τίποτα στο θέμα αυτό.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι επιμένουμε ότι οι «γκρί-ζες περιουσίες» οφείλουν να επιστραφούν στη χώρα που λεηλατήθηκε, και ότι υπάρχουν αποτελεσματι-κές πολιτικές μηδενικής ανοχής στη διαφθορά και τη φοροδιαφυγή.

Ίσως, τελικά, η ψήφος της Κυριακής να μην είναι μόνο για το Μνημόνιο….

ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ… ΚΛΕΦΤΕΣ;

Ο κ. Σαμαράς ως «πολιτική με.. ήθος» και, εμμέσως, ο κ. Βενιζέλος απαντούν ότι τα κλοπιμαία συνεχίζουν να ανήκουν σε όσους λεηλάτησαν τη χώρα και ότι οι ίδιοι κάνουν ό,τι μπορούν για να μην αλλάξει τίποτα στο θέμα αυτό.

Nico

las

Kom

inis

©

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΜΑΪΟΣ 2012

Στις 27.3.2012 ο Ντάνυ Κον Μπεντίτ και η Ρεμπέκα Χάρμς, συμπρόεδροι των Πράσινων του ευρωκοινοβουλίου, ήρθαν στην Αθήνα για να συμβάλλουν στον προεκλογικό αγώνα των Οικολόγων Πράσινων. Για την καλύτερη προετοιμασία τους είπαμε προφορικά και με υπομνήματα το πού θα θέλαμε να εστιάσει. Η όλη παρουσία τους ήταν επιβοηθητική και χωρίς τις περιττές εξάρσεις που είχε η συνέντευξη του Ντάνυ στις 23.5. Ενόψει της νέας του επίσκεψης, δημοσιοποιώ τι είχα καταθέσει:

Μπορεί να υπάρξει ευρωπαϊκή διέξοδος από την κρίση με σεβασμό στη δημοκρατία;

Ο Βρετανός ιστορικός Mark Mazower θέτει μια πολύ ενδιαφέρουσα προβληματική σε πρόσφατο άρθρο του στους Financial Times: ίσως για πρώτη φορά τους τελευταίους 2 αιώνες τίθεται τόσο έντονα υπό αμφισβήτηση το μέχρι τώρα δεδομένο πως η εθνική κυριαρχία και η διεθνής συνεργασία είναι συμπληρωματικές έννοιες.

Η επίσκεψή σου Ντάνυ εκτι-μούμε πως έχει το χαρα-κτήρα συμπαράστασης -προσωπικά αλλά και όλων των Πράσινων ευρωβου-λευτών- προς τους Έλληνες

πολίτες, που δυόμισι χρόνια τώρα υφίστανται μια άνευ προηγουμένου λιτότητα, η οποία έχει ως συ-νέπεια τη μείωση των εισοδημάτων τους, την αύξη-ση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, την πτώση της ποιότητας της ζωής και τη σοβαρή επιβάρυνση του περιβάλλοντος.

Εκτιμούμε πως η αναγκαία δημοσιονομική προσαρμογή δεν πρέπει να γίνεται μόνο από την πλευρά των δαπανών, όπως στο Μνημόνιο 1 και 2, αλλά ισορροπημένα και κυρίως προς την πλευρά της αύξησης των φορολογικών εσόδων. Είναι τελεί-ως απαράδεκτο και παράλογο να ζητείται η μείωση των πρωτογενών δαπανών κατά -13% του ΑΕΠ της χώρας από το 2009 έως το 2015 και τα έσοδα την ίδια περίοδο να προβλέπεται να αυξηθούν μόλις +2%!! Η μείωση αυτή θέτει σε κίνδυνο ζωτικά κοι-νωνικά αγαθά όπως η υγεία και η παιδεία και θα εξαθλιώσει τους συνταξιούχους.

Όμως οι κυβερνήσεις της ΕΕ -και κυρίως της Γερμανίας και της Γαλλίας- σε συνεργασία με τις ελληνικές κυβερνήσεις, επέβαλλαν ένα πρόγραμ-μα που αφήνει στο απυρόβλητο πάγια συμφέροντα, όπως η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα και η λειτουργία φορολογικών παραδείσων ακόμα και στην Ευρώ-πη, είτε φορολογικά προνόμια όπως της εκκλησίας και των εφοπλιστών. Συμφέροντα εξυπηρετούν και οι υπέρογκες εξοπλιστικές μας δαπάνες, που ενδι-αφέρουν τις στρατιωτικές βιομηχανίες των δύο χω-ρών και τόσο αγαπητός έγινες στους Έλληνες όταν το έθεσες με έμφαση. Όμως, αντί για την απαραίτη-τη αύξηση των φορολογικών εσόδων, που είναι και ο πυρήνας του δημοσιονομικού προβλήματος στην

Ελλάδα, καθώς οι δαπάνες είναι περίπου στο μ.ό. των δαπανών των χωρών της ΕΕ-27, επέλεξαν τη δραματική μείωση των πρωτογενών δαπανών, με σοβαρές επιπτώσεις στην κοινωνική πολιτική και το περιβάλλον.

Η συνακόλουθη -τεράστια για καιρό ειρήνης- ύφεση της οικονομίας έχει φέρει την Ελλάδα σε ένα αυτοτροφοδοτούμενο καθοδικό σπιράλ, του οποίου οι συνέπειες είναι οι αστοχίες στην επίτευξη των στόχων των προγραμμάτων προσαρμογής και ένας φαύλος κύκλος νέων μέτρων, που οδηγούν σε νέα λιτότητα και νέα ύφεση. Οι Έλληνες όμως δεν αντέχουν άλλο!

Η Ελλάδα και όλη η Ευρώπη, δεν έχει ανάγκη από νέα μέτρα λιτότητας και ύφεσης για να αντιμε-τωπίσει τα δημοσιονομικά προβλήματα, αλλά μέτρα τόνωσης της οικονομίας της, σε πράσινη κατεύθυν-ση. Χρειαζόμαστε βαθιές μεταρρυθμίσεις αλλά και ένα μεγάλο πανευρωπαϊκό Green New Deal, ώστε να βοηθηθούν και οι χώρες του Νότου και φυσικά η Ελλάδα στο να ξεφύγουν με ένα θετικό τρόπο από το σημερινό οικονομικό αδιέξοδο και να βοηθη-θούν να πετύχουν τον απαραίτητο μετασχηματισμό της οικονομίας τους, με μείωση της ανεργίας και στόχο την επίτευξη μιας βιώσιμης ευημερίας.

Σημαντικό είναι και το πολιτικό ζήτημα της αύ-ξησης του αντι-ευρωπαϊκού πνεύματος (επιστροφή στη δραχμή, κυρίως Καμμένος, Καζάκης, παραδο-σιακά το ΚΚΕ και εν μέρει ο ΣΥΡΙΖΑ) των λαϊκιστών και των φασιστών, που μετά τη μεταπολίτευση του 1974 δεν είχαν θέση στο ελληνικό πολιτικό σύστη-μα. Είναι πρωτοφανής για την πρόσφατη ευρωπαϊ-κή πολιτική ιστορία η συμμετοχή στην κυβέρνηση ενός ακροδεξιού κόμματος όπως το ΛΑΟΣ. Αυτά είναι επιτεύγματα των Μνημονίων! Οι ευθύνες και του ΠαΣοΚ είναι τεράστιες, αφού η ηγεσία του νο-μιμοποίησε έτσι την ακροδεξιά και τώρα ακόμη και οπαδοί του αναζητούν τη γνήσια έκφραση του φα-σισμού. Η ναζιστική Χρυσή Αυγή κερδίζει και νέους ανθρώπους, που φλερτάρουν με την ιδέα να δουν το ναζιστικό και παρακρατικό υπόκοσμο στη Βουλή.

Οι Έλληνες αξίζουν σίγουρα μια άλλη προοπτική.

Μιχάλης Τρεμόπουλος,Ευρωβουλευτής Οικολόγων Πράσινων 2009-2012

04

Τι περιΜεναΜε από Τόν νΤανυ

Τ α τελευταία δύο χρόνια οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν έχουν απλά φανεί ανήμποροι να αντιμετωπίσουν με ολοκλη-ρωμένο και βιώσιμο τρόπο την ευρωπαϊκή δημοσιονομι-

κή κρίση: με σειρά αποφάσεων και παρεμβάσεών τους μοιάζει να θεωρούν τη δημοκρατία περιττή πολυτέλεια, ενώ έχουν συμβάλει στην επικίνδυνη επιδείνωση του κλίματος αβεβαιότητας με ανεύθυ-νες δηλώσεις τους περί εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Γενικότερα, είναι ίσως πρωτόγνωρη η έλλειψη σεβασμού που έχουν επιδείξει απέναντι στην ίδια την έννοια του «κράτους», στη δημοκρα-τική νομιμοποίηση πριν τη λήψη αποφάσεων.

Η παραπάνω εκτίμηση καθόλου δεν προσπα-θεί να υποβαθμίσει το ότι η διέξοδος από την κρίση εξαρτάται από εμάς τους ίδιους ούτε το ότι η Ελ-λάδα χρειάζεται επειγόντως βαθιές μεταρρυθμίσεις που χρωστά πρώτα από όλα στον εαυτό της. Όμως δεν μπορούμε επικαλούμενοι την κρίση να απαξιώ-νουμε σε μια στιγμή τη δημοκρατία ή τις αρχές στις οποίες θεμελιώθηκε η ευρωπαϊκή ενοποίηση. Άλ-λωστε, ακόμα και σωστά μέτρα θα ήταν υπονομευ-μένα από την αρχή αν δεν συνοδεύονται από δημο-κρατική νομιμοποίηση και κοινωνική αποδοχή.

Ας αναζητήσουμε λοιπόν μια ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή απάντηση στην κρίση που θα στηρίζεται στη στρατηγική επιλογή της πολιτικής και οικονομι-κής ενοποίησης της Ευρώπης και θα σέβεται ταυ-τόχρονα τις αρχές της δημοκρατίας και της αλλη-λεγγύης.

Από μια Πράσινη οπτική, βασικά συστατικά μιας τέτοιας απάντησης πρέπει να είναι:

Η εκχώρηση δυνατότητας στον Ευρωπαϊκό Μη-χανισμό Σταθερότητας να λειτουργεί ως τράπεζα

και να αποτελεί το «δανειοδότη τελευταίου κατα-φυγίου» για τις κυβερνήσεις, περίπου όπως ισχύει σήμερα για τις τράπεζες με την Ευρωπαϊκή Κεντρι-κή Τράπεζα.

Η επιβολή αυστηρών ρυθμίσεων στο ευρω-παϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα, όπως άλλωστε ισχύει σήμερα για τις κυβερνήσεις, ξεκινώντας από μια φιλόδοξη Βασιλεία –ΙΙΙ και προχωρώντας στην απαγόρευση «τοξικών προϊόντων» και στο διαχω-ρισμό δραστηριοτήτων λιανικής και επενδυτικής τραπεζικής.

Επιτάχυνση της δημοσιονομικής ενοποίησης, με τερματισμό του φορολογικού ανταγωνισμού μεταξύ κρατών για τις επιχειρήσεις τους, με τη συντονισμένη δράση ενάντια στη φοροδιαφυγή και τους φορολογικούς παραδείσους, με εργαλεία επιμερισμού του βάρους του χρέους όπως τα ευ-ρωομόλογα.

Κυρίως, χρειαζόμαστε μια πραγματική, νέα «αναπτυξιακή» στρατηγική, ικανή να ανταποκριθεί στις σύγχρονες περιβαλλοντικές και κοινωνικές προκλήσεις. Με στόχο τη βιώσιμη ευημερία, το «κα-λύτερα» και όχι το «περισσότερα». Με προστασία των συλλογικών αγαθών, μεγιστοποίηση της απο-δοτικότητας των πόρων, πράσινη καινοτομία, κοι-νωνική επιχειρηματικότητα, έμφαση στην ποιότητα ζωής ως δικαίωμα για όλους.

Μια τέτοια ολοκληρωμένη στροφή χρειάζεται βέβαια και θεσμικές αλλαγές για περισσότερη δη-μοκρατική νομιμοποίηση: Μια Κομισιόν σε ρόλο Ευ-ρωπαϊκής Κυβέρνησης που θα λογοδοτεί πλήρως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Τάσος Κρομμύδαςσυν-εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων

Η Ευρώπη έχει τα εργαλεία για να βγει από την κρίση. Αυτό που λείπει είναι το όραμα και η πολιτική βούληση για την επίτευξή του. Το Ευρωκοινοβούλιο, με νέες πλειοψηφίες με καταλύτη τους Πράσινους, έχει καταθέσει προτάσεις σε αρκετά φιλόδοξη κατεύθυνση.

Η Κομισιόν και οι εθνικές κυβερνήσεις οφείλουν άμεσα, λόγω της έντασης της κοινωνικής κρίσης, να κινηθούν σε μια τέτοια κατεύθυνση και να μην προσθέτουν και μια θεσμική διάσταση σε μια ήδη πολυδιάστατη κρίση.

εκλογές2012

DEMOCRACY

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΜΑΪΟΣ 2012 05

Τ α κόμματα έδειξαν ότι δεν κατανόησαν το διπλό μήνυμα των εκλογών της 6ης Μαίου. Με την ψήφο τους οι πολίτες καταδίκασαν τα δυο κόμματα και τις πολιτικές που οδή-

γησαν τη χώρα στη χρεοκοπία αλλά ζήτησαν να διαμορφωθεί και μια νέα κυβερνητική πρόταση και μια νέα πολιτική που δίνει λύσεις στα προβλή-ματα.

Ενώ η χώρα βρίσκεται σε βαθιά κρίση και απειλείται με πλήρη κατάρρευση, οδεύουμε ξανά σε εκλογές χωρίς μάλιστα τα κόμματα να έχουν συζητήσει και συμφωνήσει σε άμεσα μέτρα στήρι-ξης κι ανακούφισης όλων όσοι σήμερα βρίσκονται σε απελπιστική κατάσταση.

Η πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα για την αντιμετώπιση των δημοσιονομικών προβλημάτων έχει αποτύχει και οδηγεί σε βαθιά ύφεση, σε διά-λυση της κοινωνικής συνοχής, σε κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας και σε έκρηξη της ανεργί-ας. Μια τέτοια κοινωνικά άδικη κι αναποτελεσματι-κή πολιτική δεν μπορεί να έχει την υποστήριξη της κοινωνίας, όπως επιβεβαιώθηκε κι από τα εκλογικά αποτελέσματα. Είναι μια πολιτική ανοησίας, όπως τόνισε ο Ντάνυ Κον Μπεντίτ στην κοινή μας συνέ-ντευξη για την διεξοδο της Ελλάδας από την κρίση. Σπασμωδικές κινήσεις ή μπλόφες μπορεί να οδη-γήσουν τη χώρα στην κατάρρευση και στην έξοδο από την ευρωζώνη, οδηγώντας την σε μεγαλύτερη ύφεση και κοινωνική διάλυση. Αυτή είναι μια πολι-τική τρέλας, όπως τόνισε ο Ντάνυ Κον Μπεντίτ στην συνέντευξη που σχολιάστηκε πολύ.

Υπάρχει, όμως, μια τρίτη στρατηγική, αυτή της λογικής, μια πράσινη λύση, που επιλέγει την προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων και την εφαρμογή ενός συγκροτημένου εναλλακτικού σχεδίου διεξόδου της χώρας από την κρίση με κοι-

νωνικά δίκαιο και ισορροπημένο τρόπο, με ευρω-παϊκές συμμαχίες, με αναζωογόνηση και πράσινη στροφή της οικονομίας, με δημιουργία εκατοντά-δων χιλιάδων θέσεων εργασίας σε τομείς κοινω-νικής αλληλεγγύης, διαχείρισης φυσικών πόρων και περιβάλλοντος, πράσινης καινοτομίας και κοι-νωνικά υπεύθυνης επιχειρηματικότητας, κοινωνι-κών – συνεταιριστικών επιχειρήσεων.

Σε μια εποχή που ένας στους δύο νέους είναι άνεργος, οι κοινωνικές υποδομές καταρρέουν, η πραγματική οικονομία διαλύεται, χρειάζονται ευρύτερες συναινέσεις για άμεσες λύσεις. Κανο-νικά θα έπρεπε την επομένη των εκλογών της 6ης Μάη να υπάρχει συμφωνία σε ένα αριθμό πρωτοβουλιών και μέτρων για την αναζωογόνη-ση της οικονομίας, την προώθηση πολιτικών και μέτρων απασχόλησης, ιδιαίτερα των νέων, και τη στήριξη μορφών κοινωνικής αλληλεγγύης για όσους πολίτες είναι στα όρια της επιβίωσης. Και αυτό ανεξάρτητα από την προοπτική κυβερνητικής συνεργασίας. Η ευθύνη του πολιτικού συστήματος είναι μεγάλη, γιατί βάζει το μικροκομματικό συμ-φέρον πάνω από την επιβίωση της κοινωνίας και των πολιτών.

Η πολιτική συζήτηση γίνεται με όρους απόλυ-του καλού κι απόλυτου κακού, χωρίς τα κόμματα να συζητάνε σε προγραμματική βάση για το αν και πώς θα μπορούσε να σχηματιστεί η όποια κυβέρ-νηση συνεργασίας. Αλλά ελάχιστη συζήτηση έγι-νε και για το ποιες αλλαγές πρέπει και μπορούν να γίνουν στους όρους του Μνημονίου, ώστε να προσαρμοστούν στις ευρωπαϊκές αξίες και πολι-τικές για να διασωθεί η χώρα, όχι να διαλυθεί. Η όποια αλλαγή των όρων του μνημονίου είναι σα-φές, όμως, ότι απαιτεί και ευρύτερες συμμαχίες με κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η αλληλεγγύη προς την Ελλάδα θα δυ-ναμώσει μόνο αν η ελληνική κοινωνία διαμορ-φώσει και δεσμευτεί να εφαρμόσει ένα πειστικό,

συνεκτικό, αποτελεσματικό εναλλακτικό σχέδιο διεξόδου από την κρίση, που πετυχαίνει εξυγίανση των δημοσιονομικών μέσα από άλλες κοινωνικά δίκαιες, ισορροπημένες πολιτικές.

Οι Πράσινοι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ερ-γαζόμαστε για τις αναγκαίες αλλαγές στους όρους του Μνημονίου, για άμεσες λύσεις που θα αφο-ρούν στην επιβίωση όσων βρίσκονται σήμερα σε οριακή κατάσταση όσο και για την διαμόρφωση, μέσα από διάλογο, μιας πρότασης για την αναζωο-γόνηση και πράσινη μεταρρύθμιση της οικονομίας, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Αυτές τις αλλαγές πα-ρουσιάσαμε στην συνέντευξη τύπου στο Ευρω-παϊκό Κοινοβούλιο στις 23 Μαίου, ο Ντάνυ Κον Μπεντίτ κι εγώ.

Η ελληνική κοινωνία οφείλει, πρώτα στον εαυτό της και τα παιδιά

της, να αναλάβει πρωτοβουλία για να αντιμετωπίσει τα υπαρκτά προβλήματα και τις παθογένειές της, σε δημοσιονομικό, οικονομικό, κοινωνικό, διοικητικό και πολιτικό επίπεδο αλλά και να συμμετάσχει στις αναγκαίες πολιτικές μεταρρυθμίσεις στην Ευρωζώνη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση γενικότερα.

Η Ελλάδα δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνη της, πολύ περισσότερο κόντρα σε όλους, ούτε μπορεί να αναπολεί τον παλιό της εαυτό. Χρειά-ζεται να αλλάξει σελίδα, όμως με σχέδιο, συνερ-γασίες, διάλογο, αξιοποίηση εμπειριών και καλών πρακτικών, με κινητοποίηση των πιο ζωντανών κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων.

ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

Αθήνα: Πλ. Ελευθερίας 14, 105 53, τ. 210 33 06 301, f. 210 38 34 390Θεσ/νίκη: Πλάτωνος 1 & Εγνατία - 54631, τ. 2310 26 97 80, f. 2310 42 11 96www.ecogreens.gr | [email protected]

“ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ”ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΙδιοκτησία: ΟΙΚΟ-ΛΟΓΟΣ, Αστική μη κερδοσκοπική εταιρείαΚολοκοτρώνη 31, 105 62, Αθήνα, τ. 210 32 13 442, f. 210 32 41 825

Διαχειριστική Επιτροπή ΟΙΚΟ-ΛΟΓΟΥΌλγα Κήκου, ΠρόεδροςΤηλέμαχος Σπασίδης, ΕκδότηςΓιάννης Χαραλαμπάκης, ΤαμίαςΓιώργος Πασχαλίδης, ΜέλοςΑντώνης Πετρόπουλος, Γραμματέας

Συντακτική Επιτροπή ΕφημερίδαςΑντώνης Ξενικός (Διευθυντής) Κώστας Γεωργιάδης (Σύμβουλος Έκδοσης - Υπεύθυνος Σύνταξης)Νατάσσα Τσιρώνη (Συντονισμός Ύλης)Κώστας Λουκέρης (από το ΠΣ)Γιώργος Μπλιώνης (από το ΠΣ)Τηλέμαχος Σπασίδης (από ΟΙΚΟ-ΛΟΓΟ)Γιάννης Χαραλαμπάκης (από ΟΙΚΟ-ΛΟΓΟ)Τάσος Κρομμύδας (από την ΕΓ)Γιώργος Δημητρίου (από την ΕΓ)Μιχάλης Μιχελής (μέλος)

ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ: Sereal DesignersΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: UDF ΕΠΕ

ΟΥΤΕ ΑΝΟΗΣΙΕΣ, ΟΥΤΕ ΤΡΕΛΑ. ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣΟυσιαστικός πολιτικός διάλογος για να επιβιώσει η χώρα

Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων

του Χρήστου Μάτη*

Ν ομίζω όμως ότι το βα-σικό που μας λείπει δεν είναι οι... συνεργασίες αλλά οι συγκλίσεις. Και συνεργασίες χωρίς συ-γκλίσεις είναι συνεργα-

σίες στο κενό.

Υπάρχουν όμως συγκλίσεις μεταξύ των κομ-μάτων;

Η πρόταση πχ του ΣΥΡΙΖΑ προς το ΚΚΕ, τη ΔΗΜΑΡ και τους Οικολόγους Πράσινους δεν

ήταν μια πρόταση που στηριζόταν στην ύπαρξη συγκλίσεων αλλά στη φαντασίωση της κυβερνη-τικής αριστερής απάντησης.

Ουσιαστικά πρόκειται για μία πρόταση η οποία αναπαράγει το μεταπολιτευτικό μοντέλο των κομμάτων, συνασπισμών με μοναδικό στόχο τη διαχείριση και τη νομή της εξουσίας, όσο δι-αφορετικές απόψεις και αν είχαν στο εσωτερικό τους. Για αυτό στο ΠΑΣΟΚ συνυπήρχαν ο Σημίτης και ο Παναγιωτακόπουλος και στη ΝΔ ο Γιακου-μάτος και ο Χατζηδάκης.

Το θέμα των συνεργασιών επανήλθε με άγριο τρόπο στην πολιτική ζωή της χώρας μετά τις εκλογές. Και μάλιστα με την ανάγκη για μια άμεση και λειτουργική απάντηση. Οι πολίτες απαιτούν από τα κόμματα να συνεργαστούν μεταξύ τους είτε προεκλογικά, είτε μετεκλογικά.

Ένα επικίνδυνο σωσίβιο

Θέλουμε ένα νέο τέτοιο συνασπισμό μέσα στον οποίο να συνυπάρχουν και η παραμονή στο ευρώ και η πρόταση για τη δραχμή; Προφανώς όχι, διότι αυτές οι εσωτερικές αντιφάσεις στην άσκηση της εξουσίας μας οδήγησαν σε αδιέξο-δα. Τα οποία δεν μπορούν να συνεχιστούν με το πρόσχημα της ανάγκης για συνεργασίες. Δεν μπορούν να υπάρχουν συνεργασίες χωρίς αρχές και με στόχο τη νομή της εξουσίας.

Σε κάθε περίπτωση, οι αρχές, οι αξίες και οι προτάσεις πρέπει να έχουν την ευκαιρία να κρί-νονται από αυτούς στους οποίους απευθύνονται. Αν οι ψηφοφόροι κρίνουν ότι μία πρόταση δεν έχει λόγο ύπαρξης, ας έχουν την ευκαιρία να την απορρίψουν.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος μία τέτοια πρό-ταση να αναζητεί το σωσίβιο της διατήρησής της στην πολιτική ζωή μέσα σε προεκλογικά σχήμα-τα συνεργασίας, στα οποία θα διασωθούν απλώς προσωπικά αυτοί που την εκφράζουν. Πόσο χρή-σιμη είναι σε μία κοινωνία, που αναζητά την αλή-θεια που, και με δική της ευθύνη, δεν είχε την ευκαιρία να ακούσει; Καθόλου!

Όποιος θέλει συνεργασίες να μιλήσει καθα-ρά, και να μας βεβαιώσει ότι δεν αποτελεί προ-σωπικό σωσίβιο. Αλλιώς είναι απλώς επικίνδυνο διότι είναι ανεύθυνο.

*Ο Χρήστος Μάτης είναι δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης, επικεφαλής της παράταξης ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ – Οικολογία στην Πράξη.

εκλογές2012

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΜΑΪΟΣ 201206 έργα & σία

Μ ια από τις βασικές παρεμ-βάσεις των εφαρμοστικών νόμων στο πλαίσιο των Μνη-μονίων Ι και ΙΙ αφορούσε την

αγορά εργασίας, και ειδικότερα τη μείωση των κατώτατων μισθών στο σύνολο των εργαζόμενων και ακόμα περισσότερο για τους νέους. Το βασι-κό επιχείρημα των εισηγητών της συγκεκριμένης πολιτικής είναι ότι μια τέτοια μείωση θα επιτρέψει στις επιχειρήσεις και στο σύνολο της οικονομίας να ανακτήσει χαμένο έδαφος στο πεδίο της αντα-γωνιστικότητας (κόστους) και να ενισχύσει έτσι τις εξαγωγές. Προς τούτο έγινε αναφορά και στα σχετικά χαμηλότερα επίπεδα κατώτατων μισθών γειτονικών χωρών μας, όπως η Βουλγαρία και η Τουρκία.

Από την άλλη πλευρά, συνδικαλιστικοί φο-ρείς και πολιτικές δυνάμεις αντέδρασαν έντονα μιλώντας για πλήρη διάλυση της προστασίας των εργαζόμενων, φτωχοποίησή τους και εν δυνάμει «κινεζοποίηση» μεγάλου μέρους του εγχώριου εργατικού δυναμικού. Ποια είναι όμως η πραγ-ματικότητα; Το θέμα αφορά μόνο οικονομικές παραμέτρους ή αφορά μόνο κοινωνικές παραμέ-τρους; Σε ποιο βαθμό το εργαλείο των κατώτατων

μισθών μπορεί να εξυπηρετήσει οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους; Ποιό είναι το βέλτιστο επίπεδο κατώτατων μισθών;

Με δεδομένη την έκθεση της χώρας μας στον ευρωπαϊκό και παγκόσμιο οικονομικό ανταγωνι-σμό αλλά και την τρέχουσα βαθιά ύφεση και εκρη-κτική ανεργία, η πολιτική του κατώτατου μισθού δεν μπορεί παρά να λάβει υπόψη της τόσο τις οικονομικές όσο και τις κοινωνικές παραμέτρους.

Οι οικονομικές παράμετροι αναφέρονται στην ανάγκη ευελιξίας στην αγορά εργασίας προκειμέ-νου να προσαρμόζονται γρηγορότερα οι επιχειρή-σεις στον διεθνή ανταγωνισμό, στη διευκόλυνση των νέων και πιο ευάλωτων στρωμάτων των ερ-γαζόμενων (ανειδίκευτοι) κατά τη μετάβασή τους στην αγορά εργασίας, καθώς και στην επίπτωση σήμανσης προς το σύνολο της οικονομίας για προ-σαρμογή των μισθών σε νέα επίπεδα προς διατή-ρηση της ανταγωνιστικότητας κόστους.

Η σημασία και επίπτωση του κατώτατου μι-σθού είναι πιο μεγάλη και σημαντική εκεί όπου ένα μεγαλύτερο ποσοστό των εργαζόμενων αμεί-βεται με κατώτατο μισθό, η μαύρη εργασία (άτυπη

οικονομία) είναι σχετικά περιορισμένη και η ελα-στικότητα ζήτησης για ανειδίκευτη ή χαμηλής ειδί-κευσης εργασία είναι περιορισμένη. Στην ελληνική περίπτωση, δομικοί παράγοντες, όπως η εκτετα-μένη μαύρη εργασία, το σχετικά περιορισμένο (μέ-χρι πρόσφατα) εργατικό δυναμικό που αμείβεται με τον κατώτατο μισθό και η υψηλή ελαστικότη-τα ζήτησης για ανειδίκευτη εργασία συνηγορούν υπέρ της μετριοπαθούς προσέγγισης του επιπέδου του κατώτατου μισθού και της ανάγκης ευελιξίας/ συνεχών προσαρμογών.

Ωστόσο, οι κοινωνικές παράμετροι της εν λόγω πολιτικής είναι εξίσου σημαντικές και κα-θοριστικές για την τελική επιλογή. Στη χώρα μας, ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι υπάγονται στην κατηγορία των «φτωχών εργαζόμενων», δηλαδή όσων δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ει-σόδημα πάνω από το όριο της φτώχειας παρότι ερ-γάζονται. Επίσης, στη χώρα μας δεν υφίσταται ένα ολοκληρωμένο καθολικό πρόγραμμα στήριξης του εισοδήματος των νοικοκυριών προκειμένου να αποφύγουν την ακραία φτώχεια («ελάχιστο εγ-γυημένο εισόδημα»). Περαιτέρω, μια σειρά άλλων κοινωνικών παροχών και μεταβιβάσεων εξαρτά-ται από το επίπεδο του κατώτατου μισθού (πχ.

βασική σύνταξη, προνοιακά επιδόματα, επίδομα ανεργίας) με αποτέλεσμα η όποια μεταρρύθμιση της πολιτικής κατώτατων μισθών να δημιουργεί πολλαπλούς χαμένους με όρους εισοδηματικής ευημερίας και να κάνει εξαιρετικά δύσκολη την κοινωνική και πολιτική αποδοχή των ρυθμίσεων.

Η κοινωνία μας οφείλει να λάβει υπόψη τις οικονομικές και κοινωνικές παραμέτρους που υπεισέρχονται στην πολιτική κατώτατων μισθών, να σταθμίσει τις επιλογές και τις επιπτώσεις, και να διαμορφώσει μια πολιτική τέτοια που θα επιτρέ-πει την καλύτερη προσαρμογή των επιχειρήσεων στον διεθνή ανταγωνισμό χωρίς όμως να υποβαθ-μίζονται οι όροι εξασφάλισης ενός αξιοπρεπούς επιπέδου ευημερίας των εργαζόμενων.

Προτεινόμενη τεκμηρίωση:Herr H., Kazandziska M. (2011), “Principles of Minimum Wage Policy”, ILO Working Paper 11/ March 2011Ghellab Y. (1998), “Minimum wages and youth unemployment”, ILO Employment and Training Papers 26Rutkowski J. (2003), “The minimum wage: Curse or Cure?”, World Bank

Την περασμένη βδομάδα βρέθηκα στην Αθήνα και χρησιμοποίησα τις δημόσιες συγκοινωνίες για μια σύντομη μετακίνηση στο κέντρο. Βρήκα θέση για να κάτσω στο τέλος του τραμ. Η σύνθεση των επιβατών ήταν η γνωστή των τελευταίων χρόνων στην Αθήνα. Περισσότεροι από τους μισούς ήταν ξένοι και βρέθηκα να αναρωτιέμαι πώς αντέ-χουν αυτοί οι άνθρωποι την κρίση και για πόσο καιρό ακόμα θα παλεύουν για την επιβίωσή τους στην Ελλάδα του 2012. Σε κάποια στιγμή άρχισε ο έλεγχος των εισιτηρί-ων από 3 υπαλλήλους, κάτι που τουλάχιστον σε εμένα συμβαίνει πολύ σπάνια στην Αθήνα.

Ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε;

Α φού ξεπέρασα το άγ-χος για να βρω το ει-σιτήριο που είχα βάλει σε κάποια τσέπη (και φυσικά εκείνη τη κρί-σιμη στιγμή δεν ήθελε να εμφανιστεί), άρχισα

να αγχώνομαι για όλους αυτούς τους επιβάτες μετανάστες καθώς περίμενα ότι λογικά κάποιοι δεν θα είχαν ακυρώσει το εισιτήριό τους. Ο έλεγ-χος συνεχιζόταν χωρίς προβλήματα και όλοι είχαν ακυρώσει κανονικά τα εισιτήριά τους μέχρι που ακούστηκαν φωνές από την αρχή του τραμ. Ένας κύριος γύρω στα 55, καλοβαλμένος με το κοστού-μι του, διαμαρτυρόταν στους υπαλλήλους που του έκαναν έλεγχο, ωρυόμενος για τα χάλια των δημό-σιων συγκοινωνιών, που έχουν και «την απαίτηση από αυτόν να πληρώνει εισιτήριο». Το βασικό το επιχείρημα ήταν ότι πριν 2 ημέρες που ήθελε να

χρησιμοποιήσει τις δημόσιες συγκοινωνίες αυτοί απεργούσαν και δεν μπόρεσε να κάνει τη δουλειά του. Οι υπάλληλοι τον κάλεσαν να βγουν όλοι μαζί έξω από το τραμ και αυτός τους απειλούσε να κα-τέβουν κάτω να λογαριαστούν...

Η Ελλάδα του 2012 δεν έφτασε ένα βήμα από τη χρεοκοπία μόνο εξαιτίας της παγκόσμιας κρίσης της τελευταίας τριετίας. Η ελληνική κρίση αποτελεί τη φυσική κατάληξη μιας σαθρής κοινωνίας, της λογικής της καπατσοσύνης, του βολέματος, του τσάμπα μάγκα, του «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε». Του Έλληνα που δεν έμαθε να σέβεται το κράτος, καθώς βέβαια δεν τον σέβεται και αυτό. Του Έλλη-να που δεν μπορεί να σέβεται τίποτα δημόσιο και κοινό και έτσι δικαιολογούνται τα αμέτρητα πετα-μένα σκουπίδια στους δρόμους μας. Του Έλληνα του «μέσου» και του κολλητού κομματάρχη της περιοχής, που θα του εξασφαλίσει μια «δουλίτσα»

με το δημόσιο και στις εκλογές δεν θα τον ξεχάσει. Του Έλληνα της φοροδιαφυγής και της μαύρης οι-κονομίας. Του Έλληνα που παρκάρει το 4x4 στην πλατεία, που αδιαφορεί για τις επόμενες γενιές, που δεν τον αφορά τίποτε συλλογικό μπροστά στο ατομικό του συμφέρον, που δεν τον αφορά τίποτε που δεν αγοράζεται. Του Έλληνα που ακόμα και εάν είχε καλές προθέσεις, απογοητευμένος από τη γραφειοκρατία μαθαίνει και αυτός ότι χωρίς να λα-δώσει δεν μπορεί να κάνει τίποτα σ’ αυτή τη χώρα.

Υπάρχει λύση; Είναι προφανές ότι πέρα από κόκκινες ή πράσινες, αριστερές ή δεξιές αντιλή-ψεις, απαιτείται ένα νέο συμβόλαιο ανάκτησης εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και πολίτη. Η επό-μενη κυβέρνηση επιτέλους πρέπει να προχωρήσει ένα βήμα εμπρός. Κάτι τέτοιο είναι εφικτό και θα μπορέσει να αποτελέσει την βάση της ανόρθωσης της κοινωνίας για να στηρίξει τη μεγάλη προσπά-

θεια για το πέρασμα από την οικονομική κρίση. Για-τί η κρίση είναι βαθιά ηθική, κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική και εάν δεν ισορροπήσουν όλες οι παράμετροί της, θα καταλήξουμε και πάλι στα ίδια λάθη του παρελθόντος και ακολουθώντας το μαρτύριο του Σισύφου θα κληθούμε και πάλι να προσπαθήσουμε να κουβαλήσουμε την πέτρα στην κορυφή του βουνού. Και πολύ φοβάμαι ότι θα είναι πολύ αργά για να ξαναπροσπαθήσουμε...

Μιχάλης ΜπάκαςΟ Μιχάλης Μπάκας είναι περιβαλλοντολόγος με μεταπτυχιακές σπουδές στην περιβαλλοντική πολι-τική και διαχείριση, γραμματέας της Περιφερειακής Οργάνωσης βορείου Αιγαίου των «Οικολόγων Πρά-σινων»

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο Eμπρος της Μυτιλήνης στις 30/5/2012.

ΚαΤώΤαΤόι Μισθόι: Οικονομικές και κοινωνικές παράμετροι μιας συζήτησης που δεν έγινε

Δημήτρης ΜπουρίκοςΣυνεργάτης των Ο.Π. (Θεματική Ομάδα Οικονομίας)

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΜΑΪΟΣ 2012 07πρίσμα

Άρθρο του Spiegel, αναδει-κνύει το πώς εννοούν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα την «σωτηρία» της Ελλάδας.

Πριν το μνημόνιο, οι Πράσινοι εισηγήθηκαν στο ευρωκοινοβούλιο την έκθεση Sven Giegold, για έξοδο από την κρίση. Ενώ υπερψηφί-στηκε καθολικά, αγνοήθηκε από κυβέρνηση και τρόικα και συρθήκαμε στο μνημόνιο. Υποστήκαμε «αφαίμαξη», την μεσαιωνική «θεραπεία» που έριχνε τον πυρετό, αλλά οδηγούσε στην εξάντληση και στον θάνατο.

Σήμερα αποδεικνύεται ότι οι αρχιτέκτονες του μνημονίου, έχτιζαν στεγανά που έπνιγαν πιθανότατα την Ελλάδα, για να μην βουλιάξει ολόκληρη η Ευρώπη. Κερδήθηκε χρόνος για να θωρακιστούν οι πιστωτές, ενώ χανόταν πολύτιμος χρόνος εξυγίανσης.

Το Spiegel περιγράφει την επόμενη μέρα, όπως την φα-ντάζονται ορισμένα οικονομικά συμφέροντα. Από τα ψεύδη και

τις στρεβλώσεις του άρθρου, ας σταχυολογήσουμε χαρακτηρι-στικά σημεία παραπληροφόρη-σης των Ευρωπαίων πολιτών:

«Δύο χρόνια μετά την προ-σφυγή της Ελλάδας για βοήθεια στις Βρυξέλλες, το βαλκανικό έθνος άντλησε 240 δις €»

Οι αναγνώστες παραπληρο-φορούνται, ότι οι βαλκάνιοι-έλ-ληνες συντηρούμαστε με λεφτά ευρωπαίων φορολογουμένων. Κάθε Έλληνας «εισέπραξε» 33.600 €, δηλαδή η πενταμε-λής μου οικογένεια 168.000€!!

Το πρωτογενές έλλειμμα της Ελλάδας ήταν 24 δις το 2009 και 11 δις το 2010. Άρα η βοήθεια για να πληρωθούν μισθοί, συντάξεις, νοσοκομεία μαζί με εξοργιστικούς εξοπλι-σμούς, που πληρώθηκαν κατ’ ευθείαν σε Γαλλία και Γερμανία, δεν ξεπέρασε τα 34δις. Τι έγι-ναν λοιπόν τα 240δις; Έφτασαν στην Ελλάδα ή ήταν εγγυητικές επιστολές; Τι τόκους εισέπρα-ξαν οι γερμανικές τράπεζες; Ο συντάκτης λασπολογεί, αποσιωπώντας την ληστρική

αντιμετώπιση, που εκτίναξε το χρέος αντί να το μειώσει!

«Η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ έτοιμη για νομισματική ένωση και εξακολουθεί να μην είναι»

Ο συντάκτης αναπαράγει παραφιλολογία καφενείου, αποσιωπώντας ότι δεν υφίστα-ται χώρα με ισόρροπη ανάπτυξη και όμοια προβλήματα όλων των περιφερειών! Έχει ίδιους ρυθμούς ανάπτυξης η Ανατο-λική Γερμανία με την Δυτική; Τι ποσοστό του Γερμανικού ΑΕΠ εισρέει στην Ανατολική Γερμα-νία από την Δυτική; Πληροί η Ανατολική Γερμανία ως διακρι-τή οικονομία τις προϋποθέσεις του συμφώνου σταθερότητας;

Ο ομοσπονδιακός προϋπο-λογισμός των ΗΠΑ ξεπερνά το 19% του ΑΕΠ, με τις ομοσπον-διακές δημόσιες δαπάνες να βρίσκονται στο 30% του ΑΕΠ. Ο προϋπολογισμός της ευρωζώ-νης είναι …1,27%.

Στην Ε.Ε. εκρέουν εκα-τοντάδες δις € από χώρες όπως η Ελλάδα προς χώρες

όπως η Γερμανία και ελάχιστα επιστρέφουν ως παραγωγικές επενδύσεις. Πριν τη κρίση, μόνο από Ελλάδα προς Γερμανία έφευγαν 4-5 δις € ετησίως.

Η Ευρωζώνη είναι μοναδι-κό παράδειγμα χώρου με κοινό νόμισμα χωρίς κοινή οικονομι-κή στρατηγική.

Παντού υπάρχουν οικονο-μικές ανισότητες. Φαντάζεστε όμως τον Ομπάμα να απειλεί την Καλιφόρνια με …έξοδο από το δολάριο, όπως ο χρυσο-πληρωμένος υπαλληλάκος Μπαρόζο απείλησε την Ελλάδα; Ήταν ειλικρινής αποκαλώντας την Ευρώπη «οργάνωση», όχι δηλαδή δημοκρατική οντότητα αλλά οικονομικό συνεταιρισμό! Δεν συνειδητοποιεί ότι χωρίς εκδημοκρατισμό της Ε.Ε. και πραγματική οικονομική διακυ-βέρνηση, το ευρώ δεν έχει κα-μία προοπτική και η «κραταιά» Γερμανία θα συνθλιβεί από δυνάμεις όπως η Κίνα, η Ινδία και οι ΗΠΑ.

«Μέχρι το περασμένο καλοκαίρι το ελληνικό δημόσιο

ΠΟΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΚΤΟΣ ΕΥΡΩ Πώς παρουσιάζει το Spiegel την βοήθεια στην Ελλάδα

δεν γνώριζε τους υπαλλήλους του»

Κυβερνητικό μύθευμα! Οι υπηρεσίες έχουν αναλυτικές μισθοδοσίες υπαλλήλων και οι διευθυντές οφείλουν να βεβαιώνουν την παρουσία τους. Η επικοινωνιακή φούσκα της απογραφής έστησε σκηνικό διάλυσης, που δικαιολογούσε την προσφυγή στο ΔΝΤ.

«Η ιδιωτικοποίηση των εταιριών που κατέχει το δημόσιο, που θα έφερνε 50 δις, έχει αποφέρει μέχρι στιγμής 1,6 δις»

Εταιριών σαν το …Ελληνι-κό! Εταιριών σαν τον ΟΠΑΠ, με ετήσια κέρδη 900 εκατομμυρί-ων. Με p/e 20 (λόγω κρίσης), αξίζει 18 δις. Λόγω της κατάρ-ρευσης του χρηματιστηρίου κιν-δυνεύει να πουληθεί λιγότερο από 5 δις! Ο αγοραστής επιτυγ-χάνει απόδοση 20%, αγοράζο-ντας ταυτόχρονα management και τεχνογνωσία!!! Ακόμα και οπαδοί του μνημονίου, όπως ο ευρωβουλευτής κ. Σκυλακά-κης, ομολογούν ότι η ασφυκτι-κή πίεση του μεσοπρόθεσμου οδηγεί σε τιμές εξευτελιστικά χαμηλές!

«….αποτυχία να ανοίξουν στον ανταγωνισμό επαγγέλ-ματα όπως οι αρχιτέκτονες, οι δικηγόροι και οι ναυτιλι-ακοί πράκτορες. Υπάρχουν περίπου 140, κανείς δεν ξέρει τον πραγματικό αριθμό, λεγόμενα κλειστά επαγγέλ-ματα. Τα μέλη αυτών των επαγγελμάτων απέκτησαν τις άδειες για τις επωφε-λείς υπηρεσίες τους από το καθεστώς της χούντας, και τις κληρονομούν από γενεά σε γενεά ή τις πωλούν με υψηλό τίμημα. 100.000 ή και 150.000€ δεν είναι σπάνιο τίμημα για μία άδεια ταξί στην Αθήνα»

Δικηγόροι, αρχιτέκτονες, φαρμακοποιοί πήραν άδειες επειδή ήταν …χουντικοί και τις κληρονομούν στα παιδιά τους!!! Αυτά πληροφορούνται από το Spiegel οι Γερμανοί συμπολί-τες μας για να εδραιωθεί το συμπέρασμα:

Να ξεκινήσουν συνομιλίες για έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ!!!

ΠΟΙΟΣ ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΕΡΓΑ-ΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ;

Αναθεματίζουμε τους Ευρωπαίους, αλλά ο εχθρός είναι εντός.

Ούτε η πιο νοσηρή φαντα-σία δεν γεννά τόσες ανακρίβει-ες, αν οι Έλληνες αξιωματούχοι, που υποτίθεται διαπραγματεύ-ονται για λογαριασμό μας, δεν τις διέδιδαν, πρωτοστατώντας στην διεθνή δυσφήμιση της Ελλάδας.

Δεν ισχυρίζομαι ότι η προ μνημονίου Ελλάδα ήταν υγιής. Το αντίθετο! Το πράσινο κίνημα προειδοποιούσε ότι, με ερημω-μένα τα δύο τρίτα της χώρας, η στηριγμένη σε καταπατήσεις και διαπλοκές, πελατοκεντρι-κή κοινωνία έχει ημερομηνία λήξεως.

Αλλά οι Ευρωπαίοι συμπο-λίτες μας δεν πληροφορούνται για το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα που χρεοκόπησε την Ελλάδα, αλλά ότι είμαστε κοινωνία τεμπέληδων και μπαταχτσήδων!

Οι Έλληνες αξιωματούχοι διέδιδαν ψεύδη για δύο λόγους:

1. Να αποποιηθούν τις μακρόχρονες πολιτικές τους ευθύνες: Ο ΓΑΠ καλλιεργούσε εικόνα πολιτικού που συγκρού-εται με κατεστημένες παθογέ-νειες, και όχι πολιτικού που τις αναπαράγει.

2. Να μην πληρώσουν το τίμημα καταπατητές ή φοροκλέφτες, αλλά ολόκληρη η κοινωνία. Να μην γίνουν αξιολογήσεις των «δικών μας παιδιών», που μισθοδοτούνται χωρίς να προσφέρουν τίποτα, αλλά οριζόντιες περικοπές έμπειρων υπαλλήλων 2-3 χρό-νια πριν συνταξιοδοτηθούν.

Αυτοί διέσυραν την χώρα ως τόπο χωρίς επενδυτικό εν-διαφέρον και προοπτικές. Αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει, ενέχονται σε έσχατη προδοσία!

Οι δε ευρωπαίοι αξιωματούχοι,

που οι ανόητες συνταγές τους απειλούν την ευρωζώνη, ας κατανοήσουν ότι δεν υπάρχει ρήτρα εξόδου χώρας από το ευρώ, αλλά ευτυχώς υπάρχουν ρήτρες απόλυσής τους, γιατί είναι πολύ πιο επικίνδυνοι από τον πιο άχρηστο Έλληνα δημόσιο υπάλληλο.

Γιάννης Τσιρώνης

Ελληνογερμανικές εμπορικές συναλλαγές 2006-2010

Αξία σε δις € 2006 2007 2008 2009 2010 Μεταβολή %2010/09

Ελληνικές εξαγωγές 1,88 1,98 1,82 1,69 1,77 4,53%Γερμανικές εξαγωγές 6,37 7,11 7,24 5,96 5,02 -15,75%Έλλειμμα 4,49 5,13 5,42 4,27 3,25 -23,8% Όγκος εμπορίου 8,25 9,09 9,06 7,65 6,79 -11,26%

Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ, Επεξεργασία: Γραφείο Ο.Ε.Υ. Βερολίνου

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΜΑΪΟΣ 2012 εκλογές08

Το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου 2012 και οι όικολόγοι πράσινοι

ΑποτελεσμΑτΑ εκλογών6ης μΑΗ 2012

Π ερίπου 3,2 εκατομμύρια ψη-φοφόροι δεν ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ (13,2%) και τη Νέα Δημοκρατία (18,9%). Το πο-σοστό του δικομματισμού εί-

ναι το χαμηλότερο που γνωρίσαμε μεταπολεμικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε δεύτερο κόμμα (16,8%), πέρα από κάθε πρόβλεψη. Το ΚΚΕ αύξησε λίγο τα ποσοστά του (8,5%), ενώ σημαντική δύναμη κα-τέγραψε η ΔΗΜΑΡ (6,1%). Παράλληλα, συγκροτή-θηκε Δεξιός αντιμνημονιακός πόλος με την ισχυρή παρουσία των Ανεξάρτητων Ελλήνων (10,6%) και μια αντισυστημική παραφυάδα του, με τα υψηλά ποσοστά της Χρυσής Αυγής (6,7%). Πέρα από την παραδοσιακή διαιρετική τομή Αριστερά – Δεξιά, εμφανίζεται πλέον και η διαιρετική τομή Μνημόνιο – Αντιμνημόνιο. Τομή που διαπερνά και τη Δεξιά και την Αριστερά. Πάνω σε αυτούς τους δυο άξο-νες ορίζεται πλέον το μεγαλύτερο μέρος του πο-λιτικού ανταγωνισμού. Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι περίπου 20% του εκλογικού σώματος ψήφισε κόμματα εκτός Βουλής. Ο ΛΑΟΣ (2,9%), τρία Φιλελεύθερα κόμματα - ΔΗΣΥ (2,6%), Δημι-ουργία Ξανά (2,1%), Δράση, (1,8%) - με διαφο-ρετικά χαρακτηριστικά μεταξύ τους, και πολλοί

μικρότεροι σχηματισμοί.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι κατέγραψαν μικρή αύξηση των ποσοστών τους, που όμως δεν ήταν ικανή να πιάσει το εκλογικό όριο του 3%. Από τα στοιχεία του exit poll προκύπτει μια χαμηλή συσπείρωση (ένας στους τέσσερις ψηφοφόρους του 2009) και μεγάλη εισροή νέων ψηφοφόρων (πάνω από επτά στους δέκα), σε μεγάλο βαθμό από το ΠΑΣΟΚ αλλά και από τον χώρο της αδιευ-κρίνιστης ψήφου. Παράλληλα φαίνεται να μετατο-πίζεται και η αστικότητα της ψήφου από τα μεγάλα αστικά πολεοδομικά κέντρα Αθήνας και Θεσσα-λονίκης στα ημιαστικά και αγροτικά της χώρας. Δεν θα πρέπει να υποτιμούμε και το γεγονός ότι και μέσα στα Αστικά, σε επίπεδο Δήμων, έχουμε διαφοροποιήσεις κυρίως σε παραδοσιακούς με-σοαστικούς Δήμους της Αθήνας, όπου οι ΟΠ είχαν παραδοσιακά υψηλότερα ποσοστά. Έτσι προκύπτει το συμπέρασμα, μέσα από την πολυπλοκότητα των μετακινήσεων, ότι από τους ΟΠ αποχωρεί ένα αστικό κομμάτι (και με την ταξικότητα αλλά και με τον προσδιορισμό του τόπου κατοικίας) κατά πάσα πιθανότητα προς Φιλελεύθερους σχηματισμούς που κατέγραψαν μεγάλα ποσοστά στην Αθήνα και

εισέρχεται ένα σημαντικό κομμάτι ψηφοφόρων ΠΑΣΟΚ 2009, με κεντρογενή χαρακτηριστικά, γυ-ναίκες και νοικοκυρές, που πλήττεται άμεσα από την κρίση.

Όλα τα παραπάνω συνηγορούν ότι το κομμα-τικό μας σύστημα έχει μπει σε μια νέα φάση με-τασχηματισμού. Τα αποτελέσματα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που βιώνει τα τελευταία χρόνια η χώρα, καταγράφηκαν και στις εκλογές. Ο δικομματισμός όπως τον γνωρίσαμε δεν υπάρ-χει πλέον. Όπως δεν υπάρχει και η σχέση Κέντρου – Αριστεράς μετά την εκλογική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτό το νέο πολιτικό περιβάλλον, το μεγάλο στοίχημα για τους Οικολόγους Πράσινους θα είναι η συσπείρωση των δυνάμεων που επέλεξαν το κόμμα στις πρόσφατες εκλογές και η διεύρυνση της επιρροής τους σε νέα ακροατήρια. Ο διπολισμός που συγκροτείται ανά-μεσα στη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ (Δεξιά – Αριστερά / Μνημόνιο – Αντιμνημόνιο) δημιουργεί ασφυκτικές πιέσεις αλλά και ευκαιρίες για την συ-γκρότηση ενός δυναμικού, πράσινου, οικολογικού χώρου, πέρα και έξω από τα μανιχαϊστικά διλήμ-ματα των καιρών.

Του Ηλία Τσαουσάκη, πολιτικού επιστήμονα

Το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου 2012 μπορεί να χαρακτηριστεί ιστορικό. Ο μεταπολιτευτικός δικομματισμός δεν ισχύει πλέον όπως τον γνωρίσαμε.

Το προφίλ των ψηφοφόρων των όπ μέσα σε λίγες γραμμές

▶ Έξι στους δέκα ψηφοφόρους των ΟΠ είναι Γυναίκες.

▶ Ένας στους τρεις ψηφοφόρους των ΟΠ ανήκει στην ηλικιακή κατηγορία των 35-44.

▶ Ένας στους δύο ψηφοφόρους των ΟΠ είναι απόφοιτος Μέσης εκπαίδευσης.

▶ Ένας στους τρεις ψηφοφόρους των ΟΠ είναι Μισθωτός του Ιδιωτικού τομέα.

▶ Πάνω από ένας στους τρεις ψηφοφόρους των ΟΠ επιλέγει να ψηφίσει το κόμμα του την τελευταία ημέρα.

▶ Ένας στους δύο ψηφοφόρους των ΟΠ δεν τοποθετείται στην κλίμακα πολιτικής αυτοτοποθέτησης.

▶ Έξι στους δέκα ψηφοφόροι των ΟΠ ψήφισαν για να αποδοκιμάσουν / να τιμωρήσουν την πολιτική των άλλων (αρνητική ψήφος) και ένας στους τρεις για να ενισχύσουν επιβραβεύσουν την πολιτική του κόμματος (θετική ψήφος).

▶ Πάνω από έξι στους δέκα ψηφοφόρους των Οικολόγων Πράσινων δηλώνουν ότι η γνώμη τους για το μνημόνιο ήταν καθοριστική στην τελική επιλογή του κόμματος.

▶ Μόλις ένας στους τέσσερις ψηφοφόρους των Οικολόγων Πράσινων τους είχε ψηφίσει ξανά το 2009.

▶ Σχεδόν τέσσερις στους δέκα των σημερινών ψηφοφόρων ΟΠ προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ.

Αυτό είναι αποτέλεσμα πολλών παρα-γόντων:

Εδώ υπάρχει ισχυρότατο οικολογικό κί-νημα αυτόνομο από την αριστερά ήδη από τη δεκαετία του ’80 (Κουρουπητός – ανα-κύκλωση κλπ).

Τα μέλη μας προέρχονται από αυτό το κίνημα και συμμετέχουν σε δεκάδες τοπι-κές πρωτοβουλίες κι επιτροπές πολιτών (για την προστασία της παραλίας των Αγίων Αποστόλων, για το στρατόπεδο Μαρκοπού-λου, για την προστασία του Ελαφονησίου, ενάντια στη λιμνοδεξαμενή στον Ομαλό, για την προστασία των χώρων πρασίνου και το ποδήλατο στην πόλη, για τη βιολογική γε-ωργία, το δίκαιο και αλληλέγγυο εμπόριο, στο φιλοζωικό κίνημα, σε δίκτυα ανταλλα-γών και σε συνδικαλιστικούς χώρους, στο κίνημα των αγανακτισμένων και αντιρατσι-στικές πρωτοβουλίες κ.ο.κ.)

Είχαμε διακριτή παρουσία από πριν τις εκλογές με κείμενά μας σε πολλά τοπικά ζητήματα (π.χ. φωτοβολταϊκά στα σχολεία, Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Βά-μου) και με ημερίδες με την παρουσία του ευρωβουλευτή και στελεχών από τις θε-ματικές ομάδες (οικονομίας, υγείας κλπ). Φροντίσαμε να έχουμε εγκαίρως τυπωμένο φυλλάδιο όχι μόνο με τα βιογραφικά των υποψηφίων αλλά και με συγκεκριμένες θέ-σεις σε τοπικά ζητήματα (ενεργειακό, νερό, περιοχές NATURA, τουρισμός, υγεία, τοπικά περιβαλλοντικά θέματα), ενώ σε επίπεδο Κρήτης από το Φεβρουάριο κωδικοποιήσα-με τις προτάσεις μας για την κρίση σε κείμε-νο 12 σημείων.

Οργανώσαμε τρεις συνεντεύξεις Τύπου στην προεκλογική περίοδο, για παρουσίαση των τοπικών υποψηφίων, με τον επικεφα-λής του ψηφοδελτίου επικρατείας και με τον ευρωβουλευτή, ενώ αντιπροσωπείες μας συναντήθηκαν με δημάρχους και αντι-δημάρχους των τριών μεγαλύτερων Δήμων του νομού..

Φώτης Ποντικάκης

στα Χανιά το υψηλότερο ποσοστό των όικολόγων πράσινων πανελλαδικά (4,9%)

Ψήφοι Ποσοστό Διαφορά Ψήφοι Ποσοστό Μαΐου2012 %2012 %με2009 2009 %2009

ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ 185.366 2,93 +0,40 173589 2,53Α’ ΑΘΗΝΩΝ 8.974 3,08 -1,01 12461 4,09Α’ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 4.119 3,35 -0,20 4623 3,55Α’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 11.320 3,25 -0,20 12610 3,45Β’ ΑΘΗΝΩΝ 35.381 3,45 -0,87 43951 4,32Β’ ΠΕΙΡΑΙΩΣ 6.332 3,50 +0,13 6272 3,37Β’ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 5.370 2,61 +0,23 5124 2,38ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 3.107 2,12 +0,85 2198 1,27ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 1.597 2,54 +0,83 1196 1,71ΑΡΚΑΔΙΑΣ 1.474 2,19 +0,59 1236 1,60ΑΡΤΗΣ 864 1,64 +0,58 651 1,06ΑΤΤΙΚΗΣ 9.944 3,02 -0,36 10865 3,38ΑΧΑΪΑΣ 6.514 3,46 +1,06 4883 2,40ΒΟΙΩΤΙΑΣ 1.917 2,52 +0,62 1599 1,90ΓΡΕΒΕΝΩΝ 536 2,07 +0,97 348 1,10ΔΡΑΜΑΣ 1.682 2,50 +0,77 1349 1,73ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 4.647 4,41 +2,51 2230 1,90ΕΒΡΟΥ 2.203 2,31 +0,77 1700 1,54ΕΥΒΟΙΑΣ 3.721 2,72 +0,48 3371 2,24

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΜΑΪΟΣ 2012εκλογές 09

ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ 292 1,79 +0,53 260 1,26ΖΑΚΥΝΘΟΥ 576 2,45 +0,54 498 1,91ΗΛΕΙΑΣ 2.740 2,66 +1,37 1582 1,29ΗΜΑΘΙΑΣ 2.001 2,12 +0,75 1439 1,37ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 7.561 4,25 +1,93 4554 2,32ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 738 2,30 +0,76 578 1,54ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ 2.625 2,49 +0,58 2267 1,91ΚΑΒΑΛΑΣ 2.403 2,72 +0,69 2032 2,03ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ 1.854 2,13 +1,04 1128 1,09ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 454 1,34 +0,17 445 1,17ΚΕΡΚΥΡΑΣ 2.180 3,49 +1,26 1574 2,23ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 610 2,47 +0,33 592 2,14ΚΙΛΚΙΣ 1.435 2,20 +0,95 963 1,25ΚΟΖΑΝΗΣ 2.817 2,72 +1,08 1932 1,64ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 2.762 2,93 +0,67 2278 2,26ΚΥΚΛΑΔΩΝ 2.293 3,12 +0,11 2401 3,01ΛΑΚΩΝΙΑΣ 1.119 1,93 +0,50 946 1,43ΛΑΡΙΣΗΣ 5.225 3,02 +0,90 4030 2,12ΛΑΣΙΘΙΟΥ 1.782 3,91 +1,66 1184 2,25

ΛΕΣΒΟΥ 2.068 3,33 +1,17 1545 2,16ΛΕΥΚΑΔΟΣ 383 2,36 +1,05 239 1,31ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 3.199 2,71 +0,11 3347 2,60ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 2.339 2,11 +0,49 2028 1,62ΞΑΝΘΗΣ 1.212 1,83 +0,38 1099 1,45ΠΕΛΛΗΣ 2.081 2,14 +1,04 1218 1,10ΠΙΕΡΙΑΣ 1.688 1,98 +0,65 1263 1,33ΠΡΕΒΕΖΗΣ 854 2,10 +0,77 623 1,33ΡΕΘΥΜΝΗΣ 1.721 3,52 +1,32 1172 2,20ΡΟΔΟΠΗΣ 993 1,44 +0,65 630 0,79ΣΑΜΟΥ 666 2,49 +0,20 678 2,29ΣΕΡΡΩΝ 3.368 2,51 +1,04 2333 1,47ΤΡΙΚΑΛΩΝ 1.986 2,09 +0,88 1345 1,21ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ 2.721 2,58 +0,86 2053 1,72ΦΛΩΡΙΝΗΣ 853 2,37 +0,82 633 1,55ΦΩΚΙΔΟΣ 599 2,16 +0,30 592 1,86ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 1.534 2,17 +0,26 1507 1,91ΧΑΝΙΩΝ 4.438 4,89 +1,74 3127 3,15ΧΙΟΥ 1.494 4,64 +2,45 807 2,19



Τα Δωδεκάνησα ήταν μια από τις περιοχές όπου οι ΟΠ είχαν μια αξιοσημείωτη παρουσία στις εκλογές της 6ης Μαΐου. Το κόμμα κα-τάφερε να σημειώσει μεγάλη άνοδο στο ποσοστό του που από 1,9% στις εκλογές του 2099 έφτασε το 4,41%. Κατέγραψε δηλαδή τη μεγαλύτερη άνοδο πανελληνίως (2,5%) και μάλιστα στο νησί της Σύμης είχαμε το μεγαλύτερο ποσοστό σε Δήμο πανελληνίως, 7,55%.

Η παρουσία του Οικολογικού Ανέμου στο Περιφερειακό Συμ-βούλιο Ν. Αιγαίου, η επαναδραστηριοποίηση της Πολιτικής Κίνησης Δωδεκανήσου και οι συνεχείς παρεμβάσεις στις κοινωνίες των νη-σιών ήταν παράγοντες που βοήθησαν στην εξέλιξη αυτή. Ένας άλ-λος παράγοντας ήταν οι άνθρωποι που αποτέλεσαν το ψηφοδέλτιο, ένα ψηφοδέλτιο πλήρες με επτά υποψηφίους που έχουν μια συνεχή παρουσία στις κοινωνικές δράσεις και μια αρκετά μεγάλη αναγνω-ρισιμότητα.

Στις δύσκολες στιγμές που περνάει η χώρα μας είναι πολύ ση-μαντικό οι περιφέρειες να δώσουν δυναμικό παρόν σε όλες τις πτυ-χές της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής της χώρας. Η αποκέντρωση και η περιφερειακή ανάπτυξη που είναι σημαίες για το πράσινο κίνημα πρέπει να υλοποιηθούν και να ενισχυθούν στην πράξη.

Ελπίζουμε το αποτέλεσμα αυτό να είναι απλά η αρχή μιας μόνι-μα ψηλής παρουσίας των ΟΠ στα Δωδεκάνησα, για να μπορέσουμε να αποτελέσουμε ένα πολιτικό παράγοντα που θα επηρεάζει τις εξε-λίξεις τοπικά και θα συμβάλλει αποτελεσματικά στην επίλυση προ-βλημάτων στο νησιωτικό χώρο. Μια δύναμη, με άλλα λόγια, που θα φέρει την πράσινη οπτική στα νησιά του Αιγαίου.

Δημήτρης Γρηγοριάδης

όι όικολόγοι πράσινοι στα Δωδεκάνησα

Η εκλογ ική α ν α μ έ -τρηση της 6ης Μαΐου φ α ί ν ε τ α ι

να σήμανε την αρχή του τέλους του δικομματισμού στην Ελλά-δα. Επίσης φανέρωσε με τον πιο κατάφωρο τρόπο ότι η κρί-ση -για την οποία ευθύνονται οι πολιτικές του παρελθόντος και οι εκφραστές αυτών- έχει πολλά πρόσωπα, και ότι η οικο-νομική της έκφανση είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Η περιβαλλοντική της διάσταση είναι γνωστό παγκόσμιο φαινό-μενο.

Ο κίνδυνος, για μια ακόμη φορά, να λύνουμε τα προβλή-ματα του σήμερα μπαλώνοντας τα προβλήματα του χθες, αδιαφορώντας για το αύριο, παραμονεύει. Επιτέλους, χρειαζόμαστε πολιτικές που θα αγγίζουν την κοινωνία τώρα ενώ θα είναι συμβατές με τον ορίζοντα των εγγονιών μας. Οι Οικολόγοι Πράσινοι δεν

κρατάμε ούτε πιστεύουμε σε μαγικά ραβδιά. Επιδιώκουμε την μεταστροφή σε μια πιο αλληλέγγυα κοινωνία πολιτών εφαρμόζοντας πολιτικές, όχι ΓΙΑ το περιβάλλον, αλλά ΜΕ το περιβάλλον στο επίκεντρο. Τα δάνεια και η ανάπτυξη όμως δεν θα μας οδηγήσουν μακριά αν δεν συνδυαστούν με την σταδιακή αλλαγή του μοντέλου διαβίωσής μας. Τις πολιτικές μας τις στηρίζουμε ως κόμμα με μια οριζόντια οργάνωση χωρίς αρχηγούς και μόνιμους εκπροσώπους.

Δεν μπορούμε να κρύ-ψουμε τη δυσαρέσκειά μας για την μη είσοδο μας στη βουλή. Όμως δεν μπορούμε, ως τοπική κίνηση Χίου, να παραγνωρί-ζουμε την επιτυχία σε τοπικό επίπεδο. Μια επιτυχία για την οποία ευχαριστούμε όσους μας εμπιστεύτηκαν σε Οινούσσες, Ψαρά και Χίο. Το ποσοστό του κόμματος τοπικά υπερδιπλασι-άστηκε, από το 2,20 στο 4,70, το δεύτερο μεγαλύτερο ποσο-

στό στην Ελλάδα. Η θεαματική αυτή αύξηση του ποσοστού μας μπορεί να ερμηνευτεί φυσικά σε ένα μικρό βαθμό ως διαμαρτυρία και καταψήφιση των «άλλων» πολιτικών, αλλά είναι κυρίως αποτέλεσμα της προσήλωσης των Οικολόγων Πράσινων στις αρχές τους και το πρόγραμμά τους, χωρίς ευκαιριακές παρεκκλίσεις για λόγους αποφυγής πολιτικού κόστους ή πολιτικής εκμε-τάλλευσης της επικαιρότητας. Προσπαθήσαμε με τα λίγα, συνειδητά ενεργά στα τοπικά θέματα, άτομα που διαθέτουμε ως ΠΚ, να βρεθούμε δίπλα στα προβλήματα άλλοτε καταγγέλ-λοντας και άλλοτε υποστηρι-κτικά, και αυτό αναγνωρίστηκε σε ένα βαθμό από τους πολί-τες. Προφανώς ένα ποσοστό των ψηφοφόρων μας είναι συνειδητοί και σταθεροί Οικο-λόγοι Πράσινοι επηρεασμένοι από την επιτυχημένη πορεία του Συλλόγου Οικολογίας και Περιβάλλοντος στη Χίο, και την ενεργή πολύ καλή παρουσία

μας στην Περιφέρεια με τον εκλεγμένο εκπρόσωπό μας.

Παρόλα αυτά, ίσως η έμπρακτη εφαρμογή από την πλευρά μας των στοιχείων του εναλλακτικού μοντέλου διαβίωσης που προτείνουμε, σε συνδυασμό με το χαμηλό προφίλ που μας διακρίνει, να μας απέτρεψε από την προσπά-θεια προβολής. Τα σφάλματα ουσίας που αναγνωρίζουμε θα τα διορθώσουμε. Ζητάμε τη συμμετοχή των πολιτών σε δράσεις και στη συνδιαμόρφω-ση θέσεων, με κριτική και με επιπλέον στήριξη στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση έτσι ώστε οι θέσεις και οι προτάσεις των Οικολόγων Πράσινων να έχουν φωνή και ψήφο στη Βουλή της νέας εποχής.

όιΚόΛόΓόι πρασινόιΤόπιΚΗ πόΛιΤιΚΗ ΚινΗσΗ Χιόυ


Ο χρόνος τελειώνει για να αναληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα με στόχο την κά-λυψη των αναγκών άλλων δύο δισεκατομ-μυρίων ανθρώπων και μιας παγκόσμιας οικονομίας, που εκτιμάται ότι σχεδόν θα τετραπλασιαστεί έως το 2050 υποστηρίζει ο ΟΟΣΑ.

Ε στιάζοντας σε τέσσερις επείγοντες τομείς – την κλιματική αλλαγή, τη βι-οποικιλότητα, το νερό και τις συνέπειες της μόλυνσης στην υγεία – αυτή η έκθε-ση του ΟΟΣΑ κρούει τον

κώδωνα για την επιτακτική ανάγκη να αναληφθεί δράση σε παγκόσμιο επίπεδο, προκειμένου να απο-φευχθούν σημαντικά κόστη εξαιτίας της αδράνειας, τόσο από οικονομική σκοπιά, όσο και σε σχέση με τους ανθρώπους.

Πώς θα μπορούσε να φαίνεται το περιβάλ-λον το 2050;

Αυτή η έκθεση του ΟΟΣΑ για τις περιβαλλοντι-κές προοπτικές παρουσιάζει ένα βασικό σενάριο για το «μέλλον του περιβάλλοντος», το οποίο βα-

σίζεται σε έναν συνδυασμό της απουσίας νέων πο-λιτικών φιλικών προς το περιβάλλον και των συνε-χιζόμενων κοινωνικοοικονομικών τάσεων. Μεταξύ των βασικών προκλήσεων που θα αντιμετωπίσει το περιβάλλον έως το 2050, η αύξηση του πλη-θυσμού της γης από 7 σε πλέον των 9 δισεκατομ-μυρίων ανθρώπους, σε συνδυασμό με μια σχετική μεγέθυνση της παγκόσμιας οικονομίας, μια αξιοση-μείωτη γήρανση του πληθυσμού και την προοπτική ότι σχεδόν 70% του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει σε αστικές περιοχές έως το 2050, θα οδηγήσουν σε αυξανόμενη ζήτηση φυσικών πόρων και ενέρ-γειας (+80% έως το 2050, περιλαμβανομένου πο-σοστού 85% ενέργειας παραγόμενης από ορυκτά καύσιμα). Επομένως, οι διεθνείς δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί τόσο στον τομέα της μείωσης της μόλυνσης όσο και της ενεργειακής αποδοτικότητας δεν θα επαρκούν για να αντισταθμίσουν τις πιέσεις που ασκούν στο περιβάλλον η αύξηση του πληθυ-σμού και η άνοδος του βιοτικού επιπέδου.

Τι θα συμβεί αν δεν δράσουμε τώρα;

Χωρίς περισσότερο φιλόδοξες πολιτικές, ο ΟΟΣΑ προβλέπει ότι, παγκοσμίως, οι εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερ-μοκηπίου θα αυξηθούν κατά 50% έως το 2050, πρωτίστως εξαιτίας της κατά 70% αύξησης των

εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Κατά συνέπεια, οι διεθνείς δεσμεύσεις δεν θα επαρκούν προκειμέ-νου να αποτραπεί η υπέρβαση του ορίου που έχει τεθεί, δηλαδή η άνω των 2°C αύξηση της παγκό-σμιας μέσης θερμοκρασίας, παρά μόνο αν πραγμα-τοποιηθούν πολύ ταχείες και δαπανηρές μειώσεις εκπομπών μετά το 2020. Η χερσαία βιοποικιλό-τητα προβλέπεται να μειωθεί περαιτέρω κατά 10% έως το 2050. Επιπλέον, η παγκόσμια ζήτηση νερού προβλέπεται να αυξηθεί σε ποσοστό της τάξης του 55% μεταξύ 2012 και 2050 λόγω της αυξανόμενης ζήτησης από πλευράς μεταποιητικού τομέα (+400%), θερμικής παραγωγής ενέργειας (+140%) και οικιακής χρήσης (+130%). Συνεπώς, άνω των 240 εκατομμυρίων άτομα αναμένεται ότι δεν θα έχουν πρόσβαση σε βελτιωμένους υδάτι-νους πόρους (μολονότι όχι απαραίτητα ασφαλές πόσιμο νερό) έως το 2050. Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, η ατμοσφαιρική ρύπανση αναμένεται να αποτελέσει η κορυφαία περιβαλλοντική αιτία πρώ-ιμης θνησιμότητας, ιδίως στην Κίνα και την Ινδία.

Είναι πλέον επιτακτική ανάγκη να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα

Ο ΟΟΣΑ αναφέρει ρητώς ότι « τα φυσικά συ-στήματα έχουν ανώτατα όρια πέρα από τα οποία οι επιζήμιες αλλαγές καθίστανται αναντίστρεπτες

(λόγου χάρη, απώλεια ειδών, αλλαγή κλίματος, εξάντληση των υπόγειων υδάτων, υποβάθμιση του εδάφους). Είναι άραγε πολύ αργά πλέον για να γί-νει κάτι; Βεβαίως και όχι, υποστηρίζει ο ΟΟΣΑ! Είναι πλέον καιρός να αναληφθούν μερικές φιλόδοξες πολιτικές, όπως είναι:

μια παγκόσμια τιμή άνθρακα θα μπορούσε να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σχεδόν κατά 70% το 2050 σε σύγκριση με το βα-σικό σενάριο. Παρόλο που θα επιβράδυνε την οι-κονομική μεγέθυνση κατά μέσο όρο ετησίως 0,2%, αυτό δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με το δυνητικό κόστος της αδράνειας όσον αφορά την κλιματική αλλαγή, που ορισμένοι εκτιμούν ότι θα μπορούσε να αγγίξει ακόμα και το 14% της μέσης παγκόσμιας κατανάλωσης κατά κεφαλή·

τερματισμό της στήριξης της παραγωγής και χρήσης ορυκτών καυσίμων, η οποία κυμαινόταν μεταξύ 45-75 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια στις χώρες του ΟΟΣΑ, δίνοντας μια κατά μέγα μέρος υποεκτιμημένη τιμή για τους φυσικούς πόρους και τη μόλυνση·

επενδύσεις για ασφαλή ύδατα και υγιεινή στις αναπτυσσόμενες χώρες μπορεί να έχουν απόδοση έως και 7 προς 1 από τη σκοπιά οφέλους-κόστους.

περιβάλλον10

Έκθεση του όόσα για τις περιβαλλοντικές προοπτικές έως το 2050: οι συνέπειες της αδράνειας

Οι Πράσινοι καλούν την ΕΕ να αναλάβει ηγετι-κό ρόλο για να εξασφαλίσει μια νομικά δεσμευτι-κή συμφωνία στη Σύνοδο Ρίο +20 με έμφαση:

• Στη Πράσινη Οικονομία, που νοείται ως το σύνολο της λειτουργίας της οικονομίας εντός των ορίων της αειφορίας όσον αφορά τη βιοποικιλότη-τα και τα πλανητικά όρια, τη διατήρηση των υπη-ρεσιών των οικοσυστημάτων, τη προστασία του κλίματος και την ορθολογική χρήση των φυσικών πόρων.

• Στη προστασία της βιοποικιλότητας, των φυσικών πόρων και του φυσικού κεφαλαίου, που διασφαλίζεται μέσω της πλήρους εφαρμογής των στόχων της Ναγκόγια, εξασφάλιση της χρη-ματοδότησης για τις αναπτυσσόμενες χώρες και απόσυρση όλων των περιβαλλοντικά επιζήμιων επιδοτήσεων.

• Στο φόρο επί των χρηματοοικονομικών συ-ναλλαγών που θα θεσπιστεί σε διεθνές επίπεδο, με τα έσοδα του να χρησιμοποιούνται για τη στή-ριξη της βιοποικιλότητας και την προστασία του κλίματος στις αναπτυσσόμενες χώρες.

• Στο νερό, το θαλάσσιο περιβάλλον και τους ωκεανούς που πρέπει να εξεταστούν κατά προτεραιότητα, με άμεση δέσμευση των διεθνών νομικών μέσων για τον έλεγχο της ρύπανσης των θαλασσών και των ωκεανών, τη βιώσιμη διαχείριση και την αξιολόγηση των ανθρώπινων

δραστηριοτήτων, την εισαγωγή των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών στα διεθνή ύδατα και τη δημιουργία ενός υψηλού επιπέδου μηχανισμού συντονισμού για τους Ωκεανούς, που θα επιτρέπει μια οριζόντια αντιμετώπιση των χερσαίων πηγών ρύπανσης, καθώς και της εκμετάλλευσης των ορυκτών πόρων και των υδρογονανθράκων σε περιοχές πέραν της εθνικής δικαιοδοσίας.

Οι αναπτυγμένες χώρες πρέπει να δεσμευτούν για απόλυτες μειώσεις στο οικολογικό τους απο-τύπωμα και τη χρήση των πόρων τους και όλες οι χώρες πρέπει να εφαρμόσουν σχέδια για την αειφόρο ανάπτυξη και στρατηγικές για τη πράσινη οικονομία.

Οι Πράσινοι επιμένουν στην αρχή της προφύλα-ξης, την αρχή της μη υποβάθμισης στο πλαίσιο της προστασίας του περιβάλλοντος, την ανάγκη για την απόρριψη της κατοχύρωσης με πατέντες των μορφών ζωής και άλλων ψεύτικων λύσεων, όπως οι Γενετικά Τροποποιημένοι Οργανισμοί και η γεω-μηχανική. Οι Πράσινοι υπενθυμίζουν ότι η προστασία της γνώσης, της καινοτομίας και των παραδοσιακών πρακτικών των αυτοχθόνων και τοπικών κοινοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της γενετικής κληρονομιάς των τοπικά προσαρμοσμέ-νων καλλιεργειών και φυλών ζώων, είναι μια βα-σική αρχή της αρχικής συμφωνίας του Ρίο.

Μιχάλης Θεοδωρόπουλος, συνεργάτης βουλευτή στο

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

πρασινεσ πρόΤεραιόΤΗΤεσ Για ΤΗ συνόΔό ριό +20Με τον πλανήτη να έχει εισέλθει σε μια εποχή που διακρίνεται από την άκρατη ανθρώπινη παρέμβαση στα οικοσυστήματα της Γης, η Σύ-νοδος Κορυφής Ρίο +20 πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως μια μοναδική ευκαιρία για να αλλάξει η υπάρχουσα κατάσταση και να επιτευχθούν απτές δράσεις και μετρήσιμοι στόχοι για την πορεία προς την αειφόρο ανάπτυξη.

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΜΑΪΟΣ 201212 επι κοινωνίας

Τ α δύο αυτά κόμματα, οι δημοσκόποι τους και τα φίλα προσκεί-

μενα ΜΜΕ εξεπλάγησαν! Θεω-ρούσαν τον ελληνικό λαό καλά δεμένο. Είχαν τόσο αναισθη-τοποιηθεί που δεν ένοιωσαν το κύμα οργής που υψωνόταν μέρα τη μέρα. Πίστευαν ότι έλεγχαν την κατάσταση. Καθυ-στέρησαν λοιπόν τις καταθέ-σεις φορολογικών δηλώσεων και προκήρυξαν εκλογές, σίγουροι ότι θα τις κερδίσουν (στην ανάγκη μαζί). Σκόπευαν, με νωπή εντολή, να συνεχίσουν το έργο τους: νέα μέτρα, νέοι φόροι, νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, περισσότερες απολύσεις, ξεπούλημα της χώ-ρας, κακοδιαχείριση, λαμογιές, υπόθαλψη της φοροδιαφυγής, της εισφοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου, ατιμωρησία. Σκόπευαν να συνεχίσουν την εξυπηρέτηση των συμφερό-ντων κάποιων ημετέρων, και των ξένων φίλων τους. Δεν τους ενδιέφεραν οι παράπλευ-ρες απώλειες: ύφεση, ανεργία, χρεοκοπίες, αυτοκτονίες. ‘Τα νούμερα δεν βγαίνουν, οπότε…’

Ξέχασαν όμως ότι τα νούμερα έχουν ένα όριο: τον άνθρωπο και τις αντοχές του, την αξιοπρέπειά του, την επιβί-ωσή του.

Η πραγματικότητα τους

διέψευσε. Οι ψηφοφόροι πήραν την ψήφο τους και πήγαν να παίξουν σε άλλη αυλή. Προδο-μένοι και θυμωμένοι ψηφο-φόροι που, όταν δεν απείχαν, ψήφισαν στην καλύτερη περί-πτωση «όχι μνημόνιο» -χωρίς να ξέρουν πώς θα γίνει αυτό-, στη χειρότερη Χρυσή Αυγή για να εκδικηθούν το σύστημα.

Και τώρα; Τι γίνεται τώρα;

Απλό. Ο κεντροδεξιός πόλος συσπειρώνεται. Τα ΜΜΕ κάνουν πλύση εγκεφάλου ακροατών, αναγνωστών και τη-λεθεατών: ‘έξω από το μαντρί (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), τα πρόβατα τα τρώει ο λύκος’.

Από την αρχή της κρίσης, τα ΜΜΕ μας τρομοκρατούν καθημερινά με καταστροφικά σενάρια. Πριν από κάθε υπο-γραφή μνημονίου ή καταβολή δόσης, η ίδια ιστορία: κάτσετε καλά γιατί οι Ευρωπαίοι δεν θα μας δώσουν τη δόση και το κράτος δεν θα έχει χρήματα για τις πληρωμές του (θυμίζουμε ότι η 6η δόση μας δόθηκε τέλος Νοεμβρίου αντί Αυγούστου, αλλά το κράτος δεν αντιμετώ-πισε πρόβλημα στις πληρωμές του!). Αντίστοιχα, κάθε φορά που αντιδρούμε σε κάποιο μέτρο, κινδυνεύουμε να μας πετάξουν έξω από το Ευρώ.

Δεν είναι τόσο χαζοί οι πολίτες για να πιστέψουν, μετά

από τόσες επαναλήψεις, αυτό το σενάριο “χρεοκοπίας ή εξό-δου από το Ευρώ”. Οι πολιτικοί μας θα έπρεπε να διαβάσουν το παραμύθι “Ο ψεύτης βοσκός”. Οι εξουθενωμένοι από τα μέτρα και την απαξίωση πολίτες έφτασαν στο σημείο που ‘ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται’.

Τελευταία, καθημερινά, οι δημοσιογράφοι μας τρομοκρα-τούν ή αναφέρονται σε δηλώ-σεις ή άρθρα ευρωπαίων που μας απειλούν, μας εκβιάζουν ή μας νουθετούν.

Αποκορύφωμα η Καθη-μερινή της 27ης Μαΐου, όπου στις ΓΝΩΜΕΣ (σελ. 22-23) όλα σχεδόν τα άρθρα «έγκριτων» αρθρογράφων καταστροφολο-γούν ασύστολα:

Ο Α.Παπαχελάς που δεν αρέσκεται «να κινδυνολο-γεί ούτε ξέρει κάτι», βλέπει πιθανή μια «εθνική περιπέτεια» (εισβολή ή πόλεμο) που θα έρθει λόγω «της κυβερνητικής αστάθειας στο εσωτερικό».

Ο Ν.Κωνσταντάρας δηλώνει ότι «διαλύσαμε μια κυβέρνηση που λειτουργού-σε», ότι «διανύουμε μια από τις πιο επικίνδυνες φάσεις της Ιστορίας μας», και θεωρεί την πιθανότητα εξουσίας της Αριστεράς ως «εκδίκηση, εξιλέωση και τελευταία πράξη

του Εμφυλίου»!! (μιλάμε για παραλήρημα).

Παρόμοια αναφορά στον Εμφύλιο κάνει ο Κ.Ιορδανίδης. Μιλά για «εκδικητική μανία των πληβείων», ταυτίζοντας το ΣΥΡΙΖΑ με μια «ασύμμετρη απειλή, μια μετενσάρκωση του ΕΑΜ της Κατοχής, που ενσπείρει τον τρόμο» !!! (άλλο παραλήρημα).

Ο Π.Μανδραβέλης περι-γράφει με μελανά χρώματα την κατάσταση στην Ισλανδία, ανασκευάζοντας τα όσα θετικά (λοιδορώντας τα ως «αριστε-ρολυρικά») έχουν γραφτεί για την επιτυχή (χωρίς μνημόνιο) αντιμετώπιση της κρίσης της.

Ο Λ.Τσούκαλης αναγνω-ρίζει ότι η Ευρώπη περνά κρίση, αλλά «τον απελπίζει η έλλειψη φρέσκων ιδεών και προτάσεων για την αναγέννηση της χώρας» που -φοβάται- θα οδηγήσει την Ευρώπη στο «να εγκαταλείψει το Ελληνικό φυλάκιο για να σωθεί η ίδια».

Τέλος, ο Στ.Καλύβας βρίσκει ομοιότητες μεταξύ της (καταστροφικής) πορείας της Σερβίας και της Ελλάδας, στο γεγονός ότι επικράτησε εκεί «μια ιδεολογία εθνικισμού και λαϊκισμού», αφήνοντας να εννοηθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εμφο-ρείται από μια τέτοια ιδεολογία (εμένα πάντως αυτή η ιδεολο-

γία μου θυμίζει περισσότερο Σαμαρά παρά Τσίπρα). Όλα αυτά σε δύο σελίδες!

Επειδή διαβάζω και τον ευρωπαϊκό τύπο, έχω να παρα-τηρήσω ότι εκεί το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μαΐου λειτουργεί ως καμπανάκι για την Ευρώπη, η οποία, με την πολιτική της Μέρκελ, οδηγείται σε διάλυση. Το πρόβλημά τους δεν είναι δηλαδή το κακό σπυ-ρί (η Ελλάδα) που θα μολύνει το υγιές ευρωπαϊκό σώμα, αλλά η αρρώστια του ευρωπαϊ-κού σώματος που εκδηλώνεται (όπως όλες οι αρρώστιες) πρώτα στο αδύναμο σημείο του, την Ελλάδα. Για το λόγο αυτό φοβούνται την έξοδό μας από το Ευρώ.

Αυτή η παραπληροφόρηση δεν είναι τυχαία. Τα ελληνικά ΜΜΕ δεν ενδιαφέρονται για την αναζήτηση λύσης στην κρίση. Επιδιώκουν απλά να εξασφαλίσουν την επανεκλο-γή των αφεντικών τους και, παράλληλα, την θέση και τους παχυλούς μισθούς τους.

Ας εξηγήσουν λοιπόν γιατί, ενώ δήθεν αναζητούν προτάσεις για έξοδο της χώρας από την κρίση και κατηγορούν το ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν τις έχει, δεν ασχολήθηκαν ποτέ με τις προτάσεις που έχουν θέσει σε συζήτηση οι Οικολόγοι Πράσι-νοι; Αντίθετα τις αποσιωπούν.

Από την πρωτοβουλία δε των Ευρωπαίων Πράσινων, που έκαναν συγκεκριμένες προτά-σεις για την έξοδο της χώρας από την κρίση, κράτησαν μόνο την επίθεση του Κον Μπεντίτ στο ΣΥΡΙΖΑ.

Ανησυχούν λοιπόν τα ΜΜΕ. Ανησυχούν, όχι για εμάς ούτε για τη χώρα, αλλά για την διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης, αυτής που μας οδήγησε εδώ.

Ας ανησυχούν λοιπόν γιατί εμείς θα κάνουμε τα πάντα για να βγούμε από αυτό το αδιέξοδο στο οποίο μας βύθισαν. Η Ελλάδα, στις 17 Ιουνίου, πρέπει να τους αφήσει πίσω της, και να δημιουργήσει μια κοινωνία και μια οικονομία δίκαιες, αλληλέγγυες, παραγω-γικές και βιώσιμες.

Νατάσσα Τσιρώνη

ΥΓ. Κανείς, ούτε εγώ φυσικά, δεν μπορεί να βεβαιώσει ότι δεν οδηγούμαστε σε αδιέξοδο. Όμως η καταστροφολογία λειτουρ-γεί σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Όσο καταστροφολο-γούν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και ΜΜΕ, τόσο οι αγορές επιτίθενται, τόσο ο κόσμος αποσύρει τα λεφτά του, τόσο οι επενδύσεις παγώνουν. Η συστηματική καταστροφολογία αν δεν είναι μωρία είναι έγκλημα σήμερα. Ζητείται λοιπόν άμεσα θετική στάση, προτάσεις, όραμα και ελπίδα. Ακούει κανείς;

Στις 6 Μαΐου, οι έλληνες ψηφοφόροι, για πρώτη φορά μετά από χρόνια, δεν έδωσαν αυτοδυναμία στη ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ.

Η ΤρόΜόΚραΤια Τών

Συνοπτικά λοιπόν η ελπίδα για το αύριο των Οικολόγων Πράσινων θα μπορούσε επιγραμματικά να χαρακτη-ριστεί σαν.....ο 12λογος της Αθήνας...

1. Δραστικός περιορισμός της χρήσης του Ι.Χ. με παράλληλο πολλαπλασι-ασμό των μέσων μαζικής συγκοινωνίας και εκτεταμένο δίκτυο πεζόδρομων - ποδη-λατόδρομων σε όλο το Δήμο της Αθήνας.

2. Μεταναστευτική πολιτική ειλικρινής και ανθρώπινη με πλήρη καταγραφή των αλλοδαπών της τελευταίας 20ετιας και αντιμετώπιση τους ανά κατηγορία ποινικο-ποιώντας την εκμετάλλευση τους με την μαύρη αγορά εργασίας και την ενοικίαση κατοικιών.

3. Αποκέντρωση δημόσιων υπηρεσιών και κίνητρα επι-στροφής των κατοίκων προς την ελληνική επαρχία.

4. Περιορισμός των αδειών λειτουργίας καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος με αυστηρούς ελέγχους τήρησης των νόμων από άλλον φορέα εξαιρουμένης της αστυνομίας.

5. Προστασία των κοινόχρη-στων χώρων από το αδη-φάγο κατεστημένο του real estate - land development και αναθεώρηση του νόμου περί εκδόσεως αδειών δόμησης.

6. Κοινωνική πρόνοια για τους άστεγους και τους ναρκομανείς με παροχή στέγης - φαγητού - φαρ-μάκων.

7. Αστικά δημοτικά κέντρα εκπαίδευσης για ιδιαίτερους πληθυσμούς (αμεα, αλλοδα-ποί, άνθρωποι που δεν έχουν τη δυνατότητα εκπαίδευσης). Περισσότεροι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί και κέντρα περιβαλλοντικής εκπαίδευ-σης.

8. Φιλοζωική πολιτική αντι-μετώπισης των αδέσποτων σκύλων.

9. Ανάδειξη και αναβάθμιση των μουσείων και των αρχαι-ολογικών χώρων.

10. Δημιουργία ελεύθερων βιολογικών αγορών διάθεσης αγροτικών προϊόντων κατευ-θείαν από τους παραγωγούς για την πάταξη της αισχρο-κέρδειας.

11. Ανακύκλωση των απορ-ριμμάτων με διαλογή στη πηγή, με κέντρα κομποστο-ποίησης και τοποθέτησης 5 χωριστών κάδων οργανικών-πλαστικών-γυαλιού-αλουμί-νιου-επαναχρησιμοποιούμε-νων αντικειμένων.

12. Ζωντάνεμα και ενερ-γοποίηση των πολιτών στα συμβούλια των εκλογικών διαμερισμάτων του Δήμου της Αθήνας για τη λειτουργία μιας καλύτερης δημοκρατίας.

Η καθημερινότητα στην Αθήνα…Το μεγάλο διακύβευμα των εκλογών πριν το γνωστό ψευδοδίλημμα.... μνημόνιο ή δραχμή ... Θα ‘πρεπε να ναι η καθημερινότητα μας στην Αθήνα και η αδιαπραγμάτευτη αξία της ζωής μας που την έχουμε ξεχάσει....

Ιάκωβος ΑλαβάνοςΥποψήφιος με τους ΟΠ

στην Α’ Αθήνας

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΜΑΪΟΣ 2012 13νέα από το ευρωκοινοβούλιο

Ο ευρωβου-λευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυ-

σόγελος, παρεμβαίνοντας ως σκιώδης εισηγητής εκ μέρους της ομάδας των Πράσινων στο ευρωκοινοβούλιο, προτείνει πιο φιλόδοξους στόχους για την περιφερειακή ανάπτυξη και την μείωση των ανισοτή-των μεταξύ των περιφερειών αλλά και στο εσωτερικό των περιφερειών, προωθώντας κυ-ρίως την πράσινη καινοτομία. Προτείνει επίσης, αύξηση των ποσοστών χρηματοδοτήσεων που αφορούν τις κλιματικές αλλαγές και τη προστασία του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, τόσο για τις αναπτυγμένες και τις υπό μετάβαση περιφέρειες όσο και

για τις λιγότερο αναπτυγμένες. Μια τέτοια πολιτική μπορεί να δημιουργήσει εκατομμύρια θέσεις εργασίας, όπως παρα-δέχεται μια πρόσφατη έκθεση της Κομισιόν που αναγνωρίζει ότι οι επενδύσεις στην πράσινη οικονομία μπορεί να δημιουρ-γήσουν 20.000.000 νέες θέσεις εργασίας μέχρι το 2020.

Η πρόταση Κανονισμού θεσπίζει ειδικές διατάξεις για τα Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφε-ρειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), το οποίο έχει ως στόχο την προώθηση της περιφερειακής ανάπτυξης και τη μείωση των ανισοτήτων ανάμεσα στις διαφορετικές περιφέρειες της Ένωσης. Για κάθε θεματικό στόχο, η πρόταση καθορίζει μία κατάσταση επενδυτικών προ-τεραιοτήτων για τη χρήση του ταμείου και, πιο συγκεκριμένα,

εισάγει την ακόλουθη θεματική συγκέντρωση:

στις πιο ανεπτυγ-μένες περιφέρειες, ή σε περιφέρειες μετάβασης, των οποίων το ΑΕΠ είναι ίσο ή ανώτερο του 75% του μέσου ευρωπαϊκού όρου, το 80% τουλάχιστον των πόρων προο-ρίζεται για την ενεργειακή από-δοση, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την έρευνα και την καινοτομία και τη στήριξη των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων (ΜΜΕ), όπου τουλάχιστον το 20% εξ αυτών προορίζεται για την ενεργειακή απόδοση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας·

στις λιγότερο ανε-πτυγμένες περιφέρειες, των οποίων το ΑΕΠ είναι

κατώτερο του 75% του μέσου ευρωπαϊκού όρου, τα 50% τουλάχιστον των πόρων προο-ρίζεται για την ενεργειακή από-δοση, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την έρευνα και την καινοτομία και τη στήριξη των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων (ΜΜΕ), όπου τουλάχιστον το 6% εξ αυτών προορίζεται για την ενεργειακή απόδοση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία στην ποικιλία αναπτυ-ξιακών προγραμμάτων.

«Πρέπει να δυναμώσουμε την πρόταση

της Επιτροπής και την έκθεση σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις σε επίπεδο

οικοσυστημάτων και βιοποικιλότητας, για να ενισχύσουμε το φυσικό κεφάλαιο και τις παραγωγικές υπηρεσίες των οικοσυστημάτων, αλλά και για να προσαρμοστούμε πιο αποτελεσματικά στις κλιματικές αλλαγές και να τις αντιμετωπίσουμε προληπτικά, δημιουργώντας παράλληλα νέες θέσεις εργασίας»,

δήλωσε ο Νίκος Χρυσόγελος. «Σε ό,τι αφορά τους στόχους για τις κλιματικές αλλαγές θεωρούμε ότι πρέπει να εξασφαλίσουμε πιο φιλόδοξες

δεσμεύσεις για εξοικονόμηση ενέργειας και ανανεώσιμες πηγές μέχρι το 2020. Γι αυτό προτείνουμε 25%, αντί το 20%, χρηματοδότηση των κλιματικών στόχων για τις πιο ανεπτυγμένες και τις μεταβα-τικές περιφέρειες, αλλά και 15%, αντί για 6%, στις λιγότε-ρο ανεπτυγμένες περιφέρειες. Έμφαση πρέπει να δοθεί στο πρασίνισμα των μεταφορών και ειδικά της ναυτιλίας. Όμως οι πόροι αυτοί πρέπει να χρησιμοποιηθούν και για την στήριξη του πολιτισμού που μπορεί να αποτελέσει στοιχείο περιφερειακής ανάπτυξης κα-θώς και για την ενίσχυση κοι-νωνικών και συνεταιριστικών επιχειρήσεων που μπορούν να συμβάλλουν στην ανάκαμψη των τοπικών οικονομιών».

Ο Ντάνυ Κον Μπεντίτ πα-ρουσιάζοντας την κεντρική φιλοσοφία

των προτάσεων των Πράσινων, δήλωσε: «Είναι γεγονός ότι η λιτότητα στην Ελλάδα έχει προχωρήσει πέρα από το όριο αντοχής μεγάλου μέρους του ελληνικού πληθυσμού. Η ελ-ληνική κοινωνία βρίσκεται υπό καθεστώς σοκ. Αυτό πρέπει να σταματήσει άμεσα. Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα πρέπει να υπάρξει πραγματική συζήτηση ανάμεσα στην Ελλά-δα και την Ευρώπη στη βάση ενός εναλλακτικού σχεδίου. Το δίλημμα για την Ελλάδα δεν είναι “ναι στο μνημόνιο” ή “όχι στο μνημόνιο” ώστε να αντιμε-τωπιστεί με ένα δημοψήφισμα υπέρ ή κατά του μνημονίου. Αφορά πολύ περισσότερο τη δημοκρατία. Η Ελλάδα έχει αναλάβει δεσμεύσεις απένα-ντι στην Ευρώπη αλλά και η Ευρώπη απέναντι στην Ελλάδα. Επομένως είναι αδύνατον να προκύψει λύση μέσα από μονομερείς ενέργειες. Μόνο από κοινού θα αντιμετωπιστεί η κρίση».

Ο Νίκος Χρυσόγελος, με-ταξύ άλλων δήλωσε: «Η θέση της Ελλάδας είναι στην Ευρω-ζώνη. Για να επιτευχθεί πράγ-ματι αυτό χρειάζεται την ευ-ρωπαϊκή αλληλεγγύη, ώστε να ξεπεράσει τη βαθύτερη κρίση στην πιο πρόσφατη ιστορία της, χρόνο για να πετύχει τη δημο-σιονομική εξυγίανση, αλλά και κινητοποίηση της ελληνικής κοινωνίας για να προωθηθούν οι αναγκαίες κοινωνικές, οι-κονομικές και πολιτικές με-ταρρυθμίσεις με δίκαιο τρόπο. Η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει. Χρειάζεται, όμως, και μια Πρά-σινη Κοινωνική Συμφωνία, ένα Green New Deal, για να αναζω-ογονηθεί η οικονομία της, να στραφεί προς πράσινη κατεύ-θυνση και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, ιδιαίτερα για νέους.

Οι Πράσινοι στο Ευρω-κοινοβούλιο έχουν εκφράσει έμπρακτα την αλληλεγγύη τους προς τις χώρες που βι-ώνουν την κρίση αλλά και τη δέσμευσή τους να αγωνιστούν για τη μεταρρύθμιση της ευ-ρωζώνης. Έχουμε συζητήσει και διαμορφώσει συγκεκριμέ-

νες προτάσεις για ορισμένες αλλαγές στις πολιτικές που προωθούνται από την Τρόικα και τους όρους του Μνημο-νίου που οδηγεί στο Δεύτερο Πρόγραμμα Οικονομικής Προ-σαρμογής, συγκροτώντας μια τρίτη, διαφορετική πολιτική άποψη σε σχέση με όσες πολι-τικές δυνάμεις απλώς αρνιού-νται τις αναγκαίες αλλαγές ή με όσες ρισκάρουν την παρα-μονή της χώρας στην Ευρω-ζώνη. Οι προτάσεις μας έχουν ρεαλισμό αλλά και όραμα. Θα βοηθήσουν την Ελλάδα να πε-τύχει τις αναγκαίες μεταρρυθ-μίσεις που θα βοηθήσουν τους πολίτες να ζουν καλύτερα και τις νέες γενιές να έχουν ένα βιώσιμο μέλλον αλλά και την Ευρώπη να αποκτήσει συνοχή, βιωσιμότητα και σταθερότητα. Η ελληνική κοινωνία πρέπει να περάσει από την οργή σε μια νέα εποχή συνειδητών, δίκαιων και ισορροπημένων αλλαγών. Χρειαζόμαστε νέες πολιτικές αλλά και νέες αξίες.

Αναλυτικά:http://www.chrysogelos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=1039:dcb-hrysogelos&Itemid=75&lang=en

ΠΡΟΤΑΣΗ των Πράσινων στο Ευρωκοινοβούλιο για αλλαγές στους όρους του Μνημονίου και τη στήριξη της ΕλλάδαςΟ ι συγκεκριμένες προτάσεις των Πρά-σινων στο Ευρωκοινοβούλιο για διέ-ξοδο της Ελλάδας από την κρίση πα-ρουσιάστηκαν την Τετάρτη 23/5, στο Στρασβούργο, σε συνέντευξη τύπου στα διεθνή κι ελληνικά ΜΜΕ, από τους Ντά-νυ Κον Μπεντίτ, συν-πρόεδρο των Πρά-σινων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Νίκο Χρυσόγελο, ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων. Οι Πράσινοι θα αναλάβουν τις επόμενες μέρες μια σειρά πρωτοβουλιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο για να προχωρήσουν οι προτάσεις τους για μια κοινωνικά δίκαιη και ισορροπη-μένη λύση στην ελληνική κρίση.

Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης: Μεγαλύτερη στήριξη στη προστασία του κλίματος και του περιβάλλοντος

Συζητήθηκε την Δευτέρα 7 Μαΐου στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων και στην Επιτροπή Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωκοινοβουλίου η πρόταση Κανονισμού για τη θέσπιση ειδικών διατάξεων σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης.


“Η σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση προέκυψε από τα ερείπια δυο παγκοσμίων πολέμων κι αποτελεί σήμερα παράδειγμα συγκρότησης ενός ειρηνικού κόσμου, χάρη στο θάρρος και το όραμα που επέδειξαν οι ιδρυτές της. Σήμερα, όμως, απαιτείται ανάλογο θάρρος και όραμα για να ξανακερδίσει η Ευρώπη το μυαλό και τις καρδιές των πολιτών” τόνισε ο Νίκος Χρυσόγελος, ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων, μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο με την ευκαιρία της Ημέρας της Ευρώπης (9 Μαϊου).

“Το Ευρώ πρέπει να μετα-τραπεί σε σύμβολο ενότητας και συνοχής, όχι σε εργαλείο διαχωρισμού των λαών και των κοινωνικών ομάδων. Η αντιμετώπιση των δημοσιονο-μικών προβλημάτων πρέπει να στηριχθεί σε κοινωνικά δίκαια μέτρα. Η Ευρώπη χρειάζεται να επενδύσει πόρους στην απα-σχόληση, την καινοτομία, το Πράσινο Κοινωνικό Συμβόλαιο, όχι μόνο για τη διάσωση των τραπεζών ή την επιστροφή των χρεών.

Οι πολιτικές που ακολου-θούνται για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης έχουν

αποτύχει γιατί οδηγούν στη φτώχεια, σε μεγάλη ανεργία, ύφεση και καταστροφή της πραγματικής οικονομίας. Οι Ελληνικές εκλογές έδειξαν ότι για να μην ενισχύονται κόμματα που είναι εχθροί της Ευρώπης, πρέπει να επιμείνου-με στην υπεράσπιση του Ευρω-παϊκού κοινωνικού μοντέλου και των ευρωπαϊκών αξιών ΚΑΙ στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση.

Στην περίπτωση της ελληνικής κρίσης βλέπουμε να προωθούνται λύσεις που είναι σε αντίφαση με τις ευρωπαϊκές πολιτικές για την απασχόληση,

τη βιωσιμότητα, τις συντάξεις, τη φτώχεια, την υγεία, την ισό-τητα, την κοινωνική συνοχή, τη δημοκρατία, τις βιώσιμες συγκοινωνίες.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα έπρεπε να δεχθούν την επιμή-κυνση του χρόνου επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων σε πιο ρεαλιστικά επίπεδα, να υποστηρίξουν την πραγματική οικονομία και την απασχόλη-ση με ισχυρά χρηματοδοτικά εργαλεία (ομόλογα έργου, δέσμευση μέρους των πόρων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερό-

τητας και επαναπρογραμματι-σμό αδιάθετων πόρων από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό) και να υπερασπιστούν το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο κάνοντάς το πιο αποτελεσματι-κό αντί να το διαλύουν.

Η επιτυχία των στόχων αυ-τών θα είναι προς το συμφέρον όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και των υπόλοιπων Ευρωπαϊκών χωρών, ενώ το οικονομικό κόστος θα είναι πολύ μικρότε-ρο σε σχέση με τα σημαντικά ποσά που δαπανώνται σήμερα για διάσωση χωρίς όμως ορατό αποτέλεσμα.

world wilde14

Η Ευρώπη πρέπει να ξανακερδίσει τις καρδιές

Δ υστυχώς όμως υπάρχει και μια άλλη – για τους περισσότερους άγνωστη - πραγματικότητα για τον τρόπο κυβέρνησης της ΕΕ. Αναφέρομαι στο γεγονός ότι στην πόλη των Βρυξελλών εργάζονται πολύ πε-

ρισσότεροι εκπρόσωποι των πολυεθνικών εταιρειών και τραπεζών απ’ ό,τι είναι οι εκπρόσωποι του ευρωκοινοβουλίου. Γιατί συμβαί-νει αυτό, και τι επιπτώσεις έχει για μας τους πολίτες της ΕΕ;

Η δομή του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου προβλέπει τον διάλογο με τους ‘ενδιαφερόμενους παράγοντες’ στον κάθε τομέα. Δηλαδή, αν πρόκειται να γίνει κάποια μεταρρύθμιση σε έναν συγκεκριμένο τομέα, π.χ. στη γεωργία, οι ομάδες τις οποίες αφορά η νέα διαταγή άμεσα καλούνται να εκφράζουν τις απόψεις τους και να συμπράτ-τουν στη διαμόρφωση αυτής της μεταρρύθμισης.

Δυστυχώς όμως αυτή η δημοκρατική προσπάθεια έχει καταλή-ξει να είναι ακριβώς το αντίθετο. Γιατί στην πραγματικότητα, μόνο μεγάλες εταιρείες όπως είναι οι πολυεθνικές, οι φαρμακευτικές, οι πετρελαϊκές κτλ. και βέβαια οι τράπεζες είναι εγγεγραμμένοι στους καταλόγους των ‘ενδιαφερόμενων παραγόντων’ και καλούνται για διαβούλευση σε κάθε πρόταση νόμου ή μεταρρύθμιση.

Ας πάρουμε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα: Η εταιρεία Nestlé θέλει να λανσάρει μια νέα χρωστική ουσία για τα προϊόντα της. Τότε κάνει η ίδια η εταιρεία την έρευνα και στέλνει την αναφορά στην EFSA (Συμβουλευτικό Σώμα της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων). Η EFSA με τη σειρά της προσλαμβάνει ειδικούς να εκτιμήσουν την μελέτη, χωρίς να λαμβάνει υπόψιν ανεξάρτητες έρευνες που έχουν γίνει για τη συγκεκριμένη ουσία. Συνέβη επανειλημμένα να απορρίπτει ανεξάρτητες έρευνες επειδή διεξάχθηκαν σε εργαστήρια που δεν είχαν το σήμα με το οποίο συνεργάζεται συνήθως η EFSA.

Από τους 20 επιστήμονες της EFSA, υπεύθυνους για την ασφάλεια των χρωστικών και αρωμάτων στις τροφές, οι 11 έχουν άμεση σχέση με την βιομηχανία τροφίμων, δηλαδή εργάστηκαν στο παρελθόν ή εργάζονται ακόμα για μια μεγάλη εταιρεία τροφίμων. Για παράδειγμα ο Milan Kovac, μέλος και διευθύνων στο συμ-βούλιο της EFSA, ήταν παράλληλα και διευθυντής της εταιρείας ‘International Life Sciences Institute’, η οποία χρηματοδοτείται από

μεγάλες εταιρείες όπως οι Coca Cola, McDonald’s και Monsanto. Παραιτήθηκε από διευθυντής μόνο μετά από έντονη κριτική.

Μια άλλη πρακτική που επηρεάζει αρνητικά τη σωστή λει-τουργία της ΕΕ είναι το φαινόμενο της ‘περιστρεφόμενης πόρτας’. Αυτός είναι ο επίσημος όρος για την μετάβαση ενός στελέχους στον ιδιωτικό από τον δημόσιο τομέα και αντίστροφα. Έτσι, ο κύριος Kovac που αναφέρθηκε πιο πάνω, ίσως μετά την θητεία του γίνει και πάλι διευθυντής της ‘International Life Sciences Institute’ ή κάποιας άλλης παρόμοιας εταιρείας και στην συνέχεια εργαστεί ξανά σε κάποια υπηρεσία της ΕΕ.

Όπως βλέπουμε, αυτές οι πρακτικές κάθε άλλο παρά δημο-κρατικές και διαφανείς είναι, και δυστυχώς αφορούν όλους τους τομείς της ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Το Transnational Institute, δίκτυο πολιτικών σπουδών που δημοσιεύει αναλύσεις για επί-μαχα παγκόσμια ζητήματα, υποστηρίζει ότι η κρίση που πλήττει την Ευρώπη είναι το αποτέλεσμα των πράξεων των διαφόρων ευρωπαϊκών θεσμών και κρατών μελών, παρά η συνέπεια λάθους χειρισμών των κυβερνήσεων.

Το ‘Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Πολυεθνικών’, το ερευνητικό παρατηρητήριο που στόχο έχει να εκθέσει και να αμφισβητήσει την προνομιακή πρόσβαση που απολαμβάνουν και την επιρροή που ασκούν συγκεκριμένες εταιρείες στη χάραξη της ευρωπαϊκής πολιτικής, καλεί στις 5/6 Μαΐου στο συνέδριο που διοργανώνει στις Βρυξέλλες για την προοδευτική αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Γενικά μεγαλώνει η πίεση προς την ΕΕ για την αποχώρηση των Πολυεθνικών από την Κομισιόν με στόχο να εκπροσωπούνται τα συμφέροντα των πολιτών και όχι τα μεγάλα οικονομικά συμφέ-ροντα. Χρειάζεται όμως αγώνας για να πετύχουμε αυτό το στόχο. Πρέπει να πάρουμε θέση ο καθένας μεμονωμένα, αλλά και το κόμμα των ΟΠ πρέπει να έχει ως στόχο να πιέζει στο ευρωκοινο-βούλιο για ριζικές αλλαγές στην δομή λειτουργίας της ευρωπαϊκής κυβέρνησης.

Έβελιν Κυραννού

Η γενική εικόνα που έχει η κοινή γνώμη για τις αποφάσεις των Βρυξελλών, είναι ότι με δημοκρατικές διαδικασίες οι ευρωβουλευτές ψηφίζουν αποφάσεις και προτάσεις νό-μων που έχουν στόχο να εξασφαλίζουν την ευημερία και την ασφάλεια των πολιτών που μένουν στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

πόιόσ Κυβερναει ΤΗν ευρώπαϊΚΗ ενώσΗ;

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΜΑΪΟΣ 2012τόποι άνθρωποι 15

Α ρχές Μαρτίου ξεκίνησε στο κέντρο της Αθήνας, στην Αγ. Ασωμάτων 21, η δημιουργία ενός συλλογικού λαχανό-

κηπου. Έγινε σε ένα οικόπεδο δημόσιας περιουσίας του Υπουργείου Πολιτισμού που ελέγχεται από την αρχαιολογία. Ήταν αναξιοποίητο και εγκαταλελειμμένο, ανοιχτό και βρώμικο για πολλά χρόνια. Η δράση αυτή δεν έχει σκοπό την κατα-πάτηση αλλά την ανάδειξη, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, της δημόσιας γης, σε μία περίοδο που το κράτος δεν έχει χρήματα να την αξιοποιήσει, αλλά είναι και μία δράση ελπίδας για μια πολύπαθη περιοχή. Ελπίδα ότι υπάρχουν και διαφορετικές λύσεις, ότι μπορούμε να συνεργαστούμε, ότι αλλάζουν οι νοοτροπίες. Ελπίδα για ανέργους, για με-

τανάστες, άστεγους, παιδιά, για τον κόσμο της γειτονιάς, για επίδοξους κηπουρούς και ονειροπόλους. Ελπίδα πως ό,τι και να συμβαίνει στα χρηματιστήρια και στις τράπεζες, μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες μας και στην πόλη. Τις ανάγκες για αυτοδιαχείριση της τροφής για αλλη-λεγγύη και συλλογικότητα.

Αυτή η ελπίδα θετικής αλλαγής που αγκαλιάστηκε από όλον τον κόσμο της περιοχής, ακόμα και από πολλούς αρχαι-ολόγους, ποδοπατήθηκε με τον πιο προ-κλητικό τρόπο με την εγκατάσταση, απρο-ειδοποίητα, συρματοπλεγμάτων. Σε μία νύχτα, φτιάχτηκε ο φράχτης και ο κήπος απέκτησε όψη στρατοπέδου.

Καλούμε τις αρχές να αναθεωρήσουν τη στάση τους μπροστά σε μία τόσο θετική,

μη καταστροφική δράση. Καλούμε όσους ευαισθητοποιήθηκαν να μας υποστηρί-ξουν. Καλούμε όλο τον κόσμο να συνει-δητοποιήσει ότι οι καιροί έχουν αλλάξει ήδη, και πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπίες. Καλούμε σε συνεργασία και όχι σε φόβο και καχυποψία.

Η δημόσια περιουσία ανήκει σε όλους μας και γι’ αυτό την περιποιούμαστε, την σεβόμαστε και την αναδεικνύουμε, ειδικά τώρα που υπάρχει ανάγκη.

“Αν μείνουνε τα πράγματα όπως είναι, είσαστε χαμένοι. Φίλος σας είναι η αλλα-γή, η αντίφαση σύμμαχός σας. Από το τί-ποτα πρέπει κάτι να κάνετε, μα οι δυνατοί πρέπει να γίνουν τίποτε. Αυτό που έχετε απαρνηθείτε το, και πάρτε αυτό που σας αρνιούνται.” Bertolt Brecht.

“συμμετοχικός αστικός λαχανόκηπος”www.psyrri.blogspot.com

ενα ΚΗπό ειπαΜε να ΦΤιαΞόυΜε… Και εΓινε σΤραΤόπεΔό!?

Τό πιό όΜόρΦό ΔενΤρό σΤό συνΤαΓΜαΗ πλατεία του Συντάγματος στην ΑθήναΤο πιο ψηλό και λυγερό κυπαρίσσι που θα μπορούσε να υπάρξει…Το δέντρο με τα χέρια απλωμένα και το αρχέγονο βλέμμα να κοιτάζειτον απέραντο ουρανό…Το ωραιότερο δέντρο της δημιουργίας…Εκεί διάλεξε να πεθάνει…Εκεί αφαίρεσε τη ζωή του για να ξεπλύνει τις πληγές μας…Εκεί μια γυναίκα τραγουδούσε παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια…Εκεί τον δολοφόνησαν…Κάποια μέρα θα νικήσουμε… κάποια μέρα θα νικήσει… κάποια μέρα θα σβηστεί αυτός ο λεκές της ατίμωσης… και ο λαός θα νικήσει…

Χάιμε Σβαρτ, ΧιλιανόςΑθήνα, Απρίλης 2012

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΟ Σπύρος Σγούρος, Γενικός

Διευθυντής της ΔΗΩ, ένας από τους θεμελιωτές της Βιολογικής Γεωργίας στην Ελλάδα και μέλος των Οικολόγων Πρασίνων, έφυγε εντελώς ξαφνικά από τη ζωή ενώ κοιμόταν.

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα, το 1962. Ήταν γεωπόνος, Πτυχιούχος Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθη-νών, Τμήμα Γεωργικής Οικονομίας. Από το 1994 μέχρι και σήμερα ήταν Γεν. Διευθυντής του Οργανισμού ΔΗΩ – Οργανισμός Ελέγχου και Πι-στοποίησης Βιολογικών. Συμμετείχε στις οικολογικές οργανώσεις από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, στην Οικολογική Πρωτοβουλία, την Εναλλακτική Κίνηση Οικολόγων, την Οικολογική Ομάδα Φοιτητών Γεωπονικής, ήταν διευθυντής της Οικολογικής Εφημερίδας, στους Οικολόγους- Εναλλακτικούς και

στέλεχος των Οικολόγων Πράσι-νων.

Κοινωνικές δραστηριότητες:

Αντιπρόεδρος του Δ.Σ του Μεσογειακού τμήματος IFOAM (Πα-γκόσμια Ομοσπονδία Οργανώσεων Οικολογικής Γεωργίας) 1999-2005. Συμμετείχε σε κοινωνικές πρωτο-βουλίες ενάντια στα μεταλλαγμένα, την Κοινωνικά Υποστηριζόμενη Γεωργία, τη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία.

Μέλος του Δ.Σ Hellas Cert (Ελληνική Ένωση Διαπιστευμένων Φορέων Επιθεώρησης Πιστοποίη-σης) από το 2008 μέχρι σήμερα.

Συμμετείχε στο Γεωτεχνικό Επιμελητήριο (ΓΕΩΤΕΕ) στην Ενω-τική Προοδευτική και Οικολογική Συσπείρωση.

Συμμετείχε στο ανεξάρτητο αυτοδιοικητικό σχήμα «Νίκη για την Αγία Παρασκευή».

Στους Οικολόγους Πράσινους ήταν συντονιστής της Θεματικής Ομάδας για τη Γεωργία και τα Τρό-φιμα, και μέλος της Περιφερειακής Γραμματείας Αττικής.

Εκείνο όμως που χαρακτήρισε ιδιαίτερα τη δράση του ήταν η σχέ-ση του με τη βιολογική γεωργία. Ο Σγούρος αναδείχθηκε σε κορυφαίο ειδικό στον τομέα της προτυποποίη-σης και «ταυτοποίησης» των βιολο-γικών προϊόντων, όμως ταυτόχρονα διατήρησε μια εξαιρετική ευρύτητα προβληματικής, εκφέροντας από-ψεις για την ολότητα και την υφή ενός νέου παραγωγικού τοπίου, μέσα σε συνθήκες εκτόπισης των λιπασμάτων, των φυτοφαρμάκων και των λοιπών όρων της συμβατι-κής γεωργίας.

Την Δευτέρα 21/5, έγινε η κηδεία του Σπύρου Σγούρου στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Τον θανόντα αποχαιρέτησαν:

Ο Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής Γιώργος Δημαράς για λογα-ριασμό του κόμματος των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ.

Ο πρόεδρος της ΔΗΩ Χαρίσσης Αργυρόπουλος.

Ο Γιάννης Σταθόπουλος για την παράταξη ΝΙΚΗ και η Κατερίνα Γιαγή για την πολιτική κίνηση Οικολόγων Πράσινων Αγίας Παρασκευής-Χολαρ-

γού-Παπάγου. Σε ένα απόσπασμα του τελευταίου

αποχαιρετισμού, ο Γιώργος Δημαράς είπε για τον Σπύρο Σγούρο:

«Πώς να φανταστώ την Θεματι-κή Ομάδα Γεωργίας να μην έχει τον εμψυχωτή- δάσκαλο;

Ποιος θα μαθαίνει τους αγρότες καλλιεργητές να καλλιεργούν χωρίς να καταστρέφουν την γη; Πως η γη πρέπει να βγάζει καρπούς και για τις επόμενες γενιές, για τα παιδιά μας και τα παιδιά των εγγονιών μας που θα γεννηθούν στο μέλλον; Πως η γη

και τα ποτάμια και οι λίμνες δεν είναι για μια γενιά και για μια χρήση. Ούτε πρέπει να αφήνονται στο έλεος της κερδοσκοπίας, της άγνοιας και της ανευθυνότητας.

Σπύρο έσπειρες σπόρους, έχεις μαθητές που και αυτοί γίνονται δάσκαλοι, δεν θα πάει χαμένη η προσπάθειά σου.

Αυτά που δίδαξες με τον λόγο και το παράδειγμά σου σιγά και σταθερά κερδίζουν τις καρδιές και τα μυαλά των ανθρώπων. Γιατί η οικολογία είναι πρώτα αγάπη και μετά λογική».

εΦυΓε αναπανΤεΧα από ΤΗ ζώΗ ό σπυρόσ σΓόυρόσ

Σοκαρισμένο το οικολογικό κίνημα εντός και εκτός ελληνικών συνόρων

ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΜΑΪΟΣ 201216 περισκόπιο

Τα 9μερα / Μάιος 2012 του ΚΩστα ΛΟΥκέρη

Κ αι να που έχουμε ξανά εκλογές, στις 17 Ιουνίου! Τα κοινοβου-

λευτικά κόμματα, αφού έδω-σαν μια εβδομαδιαία κακόγου-στη παράσταση, συμφώνησαν ότι διαφωνούν και ξεκινούν ένα νέο γύρο αντιπαράθεσης και (ψευδο)διλημμάτων. Ειδικά τα διλήμματα φαίνεται πως

θα ‘’φορεθούν’’ πολύ σ’αυτή τη νέα προεκλογική περίοδο, ενώ επικρατεί έντονα η τάση αναβίωσης του αποτυχημένου και καταδικασμένου στην πράξη δικομματισμού, με νέους σχηματισμούς αυτή τη φορά. Οι Νέοι Πράσινοι αντιστεκό-μαστε σ’αυτή τη νοοτροπία του ‘’άσπρο-μαύρο’’. Έχοντας δηλώσει πως η Οικολογία δεν μετριέται ούτε σε οικονομικούς

δείκτες ούτε σε εξαμηνιαία παραγωγή χάλυβα, στηρίζου-με με όλες μας τις δυνάμεις την αυτόνομη κάθοδο των Οικολόγων-Πράσινων, για να επιτευχθεί η εκπροσώπηση της πολιτικής Οικολογίας στη νέα Βουλή. Στηρίζουμε μια ολο-κληρωμένη πολιτική πρόταση, βαθιά ευρωπαϊκή και βαθιά αλληλέγγυα. Παράλληλα, όμως, δεν επαναπαυόμαστε,

αλλά με τη συνεχή μας δράση προσπαθούμε να αλλάξουμε κι εμείς μαζί με τον κόσμο που θέλουμε να αλλάξει, να πείσουμε τη νεολαία ν’αλλάξει τρόπο ζωής. Οι Νέοι Πράσινοι την περίοδο αυτή συμμετείχαμε και σκοπεύουμε να συμμετά-σχουμε ενεργά: στο Αντιαπα-γορευτικό Φεστιβάλ και στο Φεστιβάλ Υπερηφάνειας της lgtb κοινότητας στην Αθήνα,

στη Διεθνή Γυμνή Ποδηλατο-δρομία και στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη, ενώ στηρίζουμε έμπρακτα σε όλη την Ελλάδα δίκτυα αλλη-λέγγυας οικονομίας, κοινωνικά ιατρεία και παντοπωλεία, κοι-νοτικές καλλιέργειες, καθώς και το κίνημα για την ελεύθερη κατασκήνωση. Ακόμα, παίρ-νουμε ξεκάθαρες αποστάσεις από τις πρόσφατες δηλώσεις

του Ντανιέλ Κον Μπετίτ, καθώς πιστεύουμε βαθιά στην οικοδό-μηση ισχυρών σχέσεων με τις προοδευτικές δυνάμεις. Οι Νέοι Πράσινοι δηλώνουμε ξανά το παρόν, είμαστε εδώ και σ’αυτή τη μάχη και θα συνεχίσουμε τη δράση μας ακόμα πιο δυναμικά και μετά τη 17η Ιουνίου...

ΝΕΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ

ΝΕΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ

1Όταν η επιτυχία απέχει από την επιτυχία 0,07% ή περί τις 4.000 ψήφους, κανείς μας δεν έχει το δικαίωμα να εφησυχάσει, να μεμψιμοιρήσει, να απέχει, να απογοητευτεί. Η ερχόμενη εκλογική μάχη θα είναι ακόμα σκληρότερη και με διχαστικό χαρακτήρα. Τα διλήμματα - πραγματικά ή φανταστικά - δια-δέχονται το ένα το άλλο, σε μια ακόμα απόπειρα δημιουργίας πόλων έλξης που θα συγκε-ντρώσουν μεγάλους αριθμούς ψηφοφόρων. Μήπως το ‘χουμε ξαναδεί το έργο;

2Από το «ραντεβού με την ιστορία» της 18ης Οκτωβρίου

1981 στο «blind date με την υστερία» της 17ης Ιουνίου 2012. «Πίσω από τις λέξεις, κρύβετ’ ο Αλέξης... και με πιάνει μια μελαγχολία...»

3Και εγένετο νέος Ανδρέας. Ήδη ετοιμάζεται σειρά εκδόσεων όπως «Η Δημοκρατία στο Από-σταγμα», «Παντέρμος Καπιταλι-σμός» και «Το Συμβόλαιο με τις συνιστώσες, τους πελάτες, τους δανειστές και το λαό». Όλες από τις εκδόσεις Λιβανιστήρι.

4Με κίνδυνο να ακουστώ σαν την Αλέκα που έψεξε τους

ψηφοφόρους, ζητώντας τους να «διορθώσουν» την ψήφο τους δεν μπορώ παρά να πω με παράπονο: Σκεφτείτε λιγου-λάκι πιο καθαρά, ρε παιδιά, λιγουλάκι...

5Περίοδος μετεγγραφών ή προεκλογική; Θυμηθείτε το άσμα του Λουκιανού Κηλαηδόνη και σιγοψιθυρίστε: «Τα φτιαξ’ ο Αντώνης με τη Ντόρα, Τζήμερος και Μάνος είν’ ομού, δεν υπάρχουν πλέον συνιστώσες και ο Θέμις τράβηξε γι’ αλλού,όλα είν’ εντάξειβούλιαγμα με τάξηκάπου την έχουμε πατήσει κι οι δυό...»

6Από τη νέα «περιεχομενική» γραμματική του Μανόλη Γαρυ-φαλλίδη:Η κυβίστηση, της κωλοτούμπας, την ντρίπλα, ω μνημόνιοΟι παραπλανήσεις, των επιδιώ-ξεων, τις προχειρότητες, ω ευρά

7Δεν κατανοώ γιατί η αφαίρεση του σφυροδρέπανου της ΚΟΕ του ΣΥΡΙΖΑ από φωτογραφία μέσω του φωτογραφικού ατελιέ της εφημερίδας Αυγή προκάλε-σε θυμηδία. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα... και τα έξω. Έξω λοιπόν το μαοϊκό σφυροδρέπανο της χιλιοτραγουδισμένης ΚΟΕ. Και μέσα οι επαγγελματίες σοσια-λιστές του πάλαι ποτέ κραταιού

ΠΑΣΟΚ. Χα!

8Ο σταυρός προτίμησης επιφύ-λαξε εκπλήξεις. Ανάλογα με τον/την αναγνώστη/-στρια η έκ-πληξη ήταν θετική ή αρνητική. Κι όσο κι αν λέμε και ξαναλέ-με για αλφάβητο, γυναίκες, «επώνυμους» ας φροντίζουμε να μη λέμε και ξελέμε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, γιατί μας βλέπουν και μας ακούν. Δεν μπορεί να θέλουμε να εμπλου-τίζουμε τα ψηφοδέλτιά μας με γνωστές προσωπικότητες, αλλά ενδόμυχα να ελπίζουμε να πατώσουν. Δεν γίνεται να κοπτόμαστε για την ποσόστωση, να την αξιοποιούμε κατά το δοκούν στα εσωκομματικά μας

κι ύστερα να παραπονιόμαστε που οι ψηφοφόροι μας, στην πλειοψηφία τους γυναίκες, σταυρώνουν γυναίκες.

9Το προεκλογικό της περα-σμένης φοράς «ψηφίστε μικρά κόμματα» θέλει προ-σοχή! Κυκλοφορεί κόμμα μικρό, με το όνομα ΠΑΣΟΚ, με σεμνούς υποψηφίους νέας κοπής και αμφίβολο μέλλον. Παρακαλούνται οι ψηφοφόροι να έχουν το νου τους: Όταν λέμε μικρό δεν εννοούμε ούτε μικρο-μέγαλο, ούτε σε συσκευα-σία μικρού. Ο θυμόσοφος λαός μας άλλωστε λέει «μικρό στο μάτι...»

Ο ι συνθήκες εξόρυξης καταγρά-φονται ως απάνθρωπες,

πράγμα που γνωρίζει πολύ καλά η κυρία Λαγκάρντ, μια και, ως υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας αλλά και παλιό-τερα ως υπουργός Εμπορίου, ήταν αποδέκτρια ενός πορί-σματος που περιγράφει με τον

πιο καυστικό τρόπο (σχετικά με τις αγορές ουρανίου, από τον Νίγηρα) το τι ακριβώς γίνεται εκεί κάτω στη Σαχάρα. Το μέγεθος των οικολογικών κι ανθρωπιστικών εγκλημάτων είναι απερίγραπτο.

Τα ελάχιστα υπόγεια νερά της περιοχής των εξορύξεων έχουν μολυνθεί ολοκληρω-τικά, το έδαφος έχει γεμίσει

με σκόνη ουρανίου (από τις επιφανειακές εκσκαφές, χωρίς μέτρα προστασίας), ενώ επίσης ανάλογη τύχη έχουν υποστεί οι εργαζόμενοι και οι 80.000 κάτοικοι των καταυλισμών που έχουν δημιουργηθεί χάρη των εξορύξεων.

Από το 1968 έχουν εξαχθεί από τις ουρανιούχες περιοχές του Νίγηρα πάνω από 100.000

τόνοι, κι έχουν αποφέρει κέρ-δη στην γαλλική βιομηχανία «Areva» (που εμπορεύεται την πρώτη ύλη των κοιτασμάτων) 14 δισεκατομύρια ευρώ κέρδη ετησίως, ενώ αναλογικά η κυ-βέρνηση του εν λόγω κράτους παίρνει ψίχουλα (428 εκατ. ευρώ το χρόνο).

Η εταιρία «Αreva» ξοδεύει μόλις 6 εκατομ. το χρόνο (0,05% από τα ετήσια έσοδά της) για υγειονομική και κοινωνική φροντίδα στους ντόπιους, κυρίως για τη περί-θαλψη των θυμάτων του AIDS αλλά και για τον υποσιτισμό των παιδιών (1 στα 6 πεθαίνει

τις πρώτες μέρες της ζωής του).

Ας σημειωθεί ότι ανά και-ρούς έχουν γίνει επανειλημμέ-νες πορείες των ντόπιων, για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής, για τις παράξενες ασθέ-νειες που τους μαστίζουν (κι έχουν ως αιτία τις επιπτώσεις από τις εξορύξεις της επικίν-δυνης πρώτης ύλης), χωρίς όμως να έχουν επιφέρει θετικά αποτελέσματα στη βελτίωση των συνθηκών της ζωής τους. Το μόνο που έχει γίνει, είναι η δημιουργία μιας ΜΚΟ για τα παιδιά του Νίγηρα, όπου συμμετέχει η Κρ. Λαγκάρντ ως

πρέσβειρα καλής θελήσεως!

Αυτά λοιπόν και πολλά ακόμη, σε ένα σοβαρό πράσινο κίνημα, πρέπει να είναι γνω-στά, πολύ περισσότερο στους πράσινους Ευρωβουλευτές, που θα μπορούσαν να βάλουν την κυρία Κριστίν Λαγκάρντ στη θέση της, μια που ο «κολλητός της» (Alexandre de Juniac), ως επικεφαλής του επιτελείου της (2009-2011), ήταν μέσα στο κόλπο των δραστηριοτήτων της «Areva» και στην αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου.

Μιχάλης Μιχελής

Τα παιδιά του ΝίγηραΓια ποια παιδιά μιλάει η κα Λαγκάρντ και τα συμπονεί περισσότερο από του Έλληνες; Μα για τα παιδιά του Νίγηρα, της χώρας που τα φυσικά κοιτάσματα παραγωγής ουρανίου της τα χρησιμοποιούν τα πυρηνικά εργοστάσια της Γαλλίας και κατατάσσουν τη Νιγηρία σε τρίτη χώρα στον κόσμο της εν λόγω πρώτης ύλης.

Εφημερίδα "Πράσινη Πολιτική" | Φύλλο 104

Documents