ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΟΣΥΝΗ;

• Ιερoσύνη είναι το μυστήριο στο οποίο με την επίκληση του Αγίου Πνεύματος και την επίθεση των χεριών του Επισκόπου στον χειροτονούμενο κατεβαίνει η θεία Χάρη, τον σφραγίζει ανεξάλειπτα και τον εγκαθιστά σε έναν από τους τρείς ιερατικούς βαθμούς, κάνοντας τον άξιο λειτουργό της Εκκλησίας. Η ιεροσύνη τελικά είναι το χάρισμα που δίνει ο Κύριος μέσω της ζωοποιητικής του θυσίας και ανάστασης σε όλα τα μέλη της εκκλησίας, ενώ ως καρπός του σώματος προκύπτουν μέλη τα οποία μέσω ειδικού πλέον χαρίσματος οδηγούνται στη λεγόμενη ειδική ιεροσύνη.

ΙΔΡΥΣΗ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ

• Το μυστήριο της Ιεροσύνης ιδρύθηκε από τον Κύριο και ετελείτο από τους Αποστόλους, οι οποίοι με τη χειροτονία και την προσευχή εγκαθιστούσαν στις Εκκλησίες, Επισκόπους και Πρεσβύτερους και Διακόνους. Μετέδιδαν σ' αυτούς την τριπλή ιερατική εξουσία να κηρύττουν το θείο λόγο να τελούν τα μυστήρια και να ποιμαίνουν την Εκκλησία

ΑΙΣΘΗΤΑ ΣΗΜΕΙΑ

Τα αισθητά σημεία του μυστηρίου είναι δύο: η επίθεση των χεριών του Επισκόπου και η εξής ευχή: «Η θεία Χάρις, η πάντοτε τα ασθενή θεραπεύουσα και τα ελλείποντα αναπληρούσα, προχειρίζεται τον ... εις ... Ευξώμεθα ουν υπέρ αυτού, ίνα έλθει επ' αυτόν η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος».

Είδη Ιεροσύνης

• Η Ιεροσύνη μπορεί να διακριθεί σε «ειδική» και «γενική».

• Ειδική: Είναι το μυστήριο το οποίο καθιστά ικανό ένα μέλος της εκκλησίας να επιτελεί τις "αναγκαίες λειτουργίες με τις οποίες πραγματοποιείται και καρποφορεί μεταξύ των ανθρώπων το σωτηριώδες έργο του Ιησού Χριστού.Με την ειδική ιεροσύνη παρέχονται στην Εκκλησία οι ιερείς, οι ποιμένες και οι διδάσκαλοι της, το ιερατείο γενικά που διοικεί και κατευθύνει το πλήρωμα της Εκκλησίας. Είναι δε η ιεροσύνη το θεοσύστατο μυστήριο, κατά το όποιο οι επιθυμούντες να προσέλθουν στις τάξεις του ιερού κλήρου προβιβάζονται δια της χειροτονίας από επισκόπους σε έναν από τους τρεις ιερατικούς βαθμούς, διάκονο, πρεσβύτερο και επίσκοπο. Γενική: είναι το μυστήριο της θυσίας και της ανάστασης της φθαρτής φύσης των λογικών πλασμάτων και ολόκληρης της κτίσης"’.Η Γενική Ιεροσύνη παρέχεται στους λαϊκούς με το μυστήριο του Βαπτίσματος και του Χρίσματος. Σκοπός της χαρισματικής εξουσίας αυτής είναι η ενοποίηση των μελών με το Θεό, η οποία συγκροτείται σε ένα διακλαδιζόμενο σώμα, το οποίο περιέχει την ειδική ιεροσύνη, που αποτελεί ειδική κλίση και χάρισμα.

Βαθμοί Ιεροσύνης

ΤΡΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΒΑΘΜΟΙ ΙΕΡΟΣΥΝΗΣ:

Διάκονος: βοηθός του πρεσβυτέρου

Πρεσβύτερος: πνευματικός πατέρας των πιστών τους οποίους οδηγεί με το κήρυγμα

Επίσκοπος: μιμητής του "αληθινού Ποιμένος", του Χριστού, πρόθυμος πάντα να θυσιαστεί για το ποίμνιό του

-Ο Διάκονος μετέχει λίγο στην Ιεροσύνη του Χριστού, γι αυτό ᾽και δεν μπορεί να τελέσει τα Ιερά Μυστήρια. -Ο Ιερέας μετέχει περισσότερο -και ο Επίσκοπος μετέχει σε όλη την Ιεροσύνη του Χριστού. Στην ουσία όμως δεν διαφέρει πολύ ο Επίσκοπος, ο Δεσπότης δηλαδή, από τον Ιερέα. Όπως λέγει ο ιερός Χρυσόστομος, κατά την χειροτονία μόνο υπερτερεί ο Επίσκοπος του Ιερέα. Αλλά και για να κάνει την χειροτονία ο Επίσκοπος, δεν τολμά να την κάνει, αν δεν πάρει την βεβαίωση και την άδεια πρώτα από τον Ιερέα, τον πνευματικό του χειροτονουμένου.

Η συνύπαρξη εξουσίας και διακονίας

• Η Ιεροσύνη δεν είναι αξίωμα και εξουσία με την κοσμική σημασία, αλλά με την πνευματική. Σκοπός της είναι η διακονία του λαού.

•  Όπου χάνεται αυτή η συνείδηση, εμφανίζεται στη ζωή του ιερέα ο επαγγελματισμός.

•  Ο κληρικός όμως είναι πνευματικός πατέρας και οι πιστοί πνευματικά του τέκνα. Γι' αυτό ο μεγαλύτερος τίτλος και τιμή του κληρικού είναι η προσφώνηση «πάτερ» ή «παππούλη», που του απευθύνει ο λαός μας. 

• Το έργο του ιδιαίτερα σήμερα, πρέπει να είναι φωτιστικό και οδηγητικό. Να οδηγεί, δηλαδή, τον κόσμο στην αλήθεια και χάρη του Χριστού, μεταδίδοντας το μήνυμα της σωτηρίας του ανθρώπου και της ανθρώπινης κοινωνίας.

•  Όσο πιο πατερικός και παραδοσιακός είναι ο κληρικός, τόσο περισσότερο σύγχρονος είναι.

Στην Εκκλησία υπάρχει συνευθύνη κληρικών και λαϊκών. Γι' αυτό είναι ανάγκη να αναλαμβάνουν και οι λαϊκοί την ευθύνη τους στη ζωή της Ενορίας.

Γιατί απαγορεύεται η χειροτονία στις γυναίκες;

     Η χειροτονία των γυναικών απαγορεύεται απολύτως στην Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία και στη Ρωμαιοκαθολική. Στους Προτεστάντες δεν τίθεται ζήτημα, μια και αυτοί δεν έχουν ιεροσύνη και ιερείς. Το θέμα έχει ειδική σημασία μόνο για τους Αγγλικανούς, οι όποιοι, αν και δέχονται το μυστήριο της ιεροσύνης, προβαίνουν -όχι βέβαια χωρίς αντίδραση στους κόλπους τους- σε χειροτονία γυναικών. Από ορθόδοξη πλευρά το ολίσθημα τους αυτό θεωρείται τόσο μεγάλο, ώστε απειλείται η διακοπή του θεολογικού διαλόγου, που διεξάγει σήμερα η Εκκλησία μας μαζί τους. Η μη χειροτονία των γυναικών είναι μάλλον ζήτημα εκκλησιαστικής και λειτουργικής ευταξίας. Είναι αρχαιοπαράδοτος θεσμός στην Εκκλησία. Κανείς ποτέ δε διανοήθηκε να τον αμφισβητήσει και να θέσει θέμα συμμετοχής των γυναικών στη διακονία του ιερού θυσιαστηρίου.

Η τέλεση του μυστηρίου (Χειροτονία)

• Η λέξη χειροτονία σημαίνει "ανάταση των χειρών". Με το θεσμό λοιπόν της χειροτονίας, δηλαδή της επίθεσης των χειρών επί της κεφαλής του λαϊκού που θα εισέλθει στον κλήρο, καθώς και τις απαραίτητες ευχές του επισκόπου τελείται η εξωτερική πλευρά του μυστήριου. Ήδη παρατηρείται στην Καινή Διαθήκη η τάξη αυτή. Η χειροτονία των ανωτέρων βαθμών του κλήρου λαμβάνει πάντα χώρα κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, ενώ μία μόνο χειροτονία εκάστου βαθμού επιτρέπεται, ανά λειτουργία. Διάκονος και πρεσβύτερος χειροτονούνται υπό του επισκόπου, ενώ ο επίσκοπος από τουλάχιστον δύο. Επειδή όμως είναι συνοδικό σχήμα, σήμερα συνήθως χειροτονείται με απόφαση ολόκληρης της συνόδου. Κατά την αρχαία τάξη της εκκλησίας απαιτείται και η συμφωνία του λαού. Ο λαός συγκατανεύει στην χειροτονία κραυγάζοντας «Άξιος!». Στην Ελλαδική εκκλησία κατά τον 20ο αιώνα υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες ο λαός εξέφρασε την αντίθεσή του προς χειροτονία, χωρίς όμως τελικά κάποια ματαίωση της χειροτονίας. Στη θεωρία όμως αν κάτι τέτοιο συμβεί θα πρέπει τότε να σταματήσει η χειροτονία.

Μέλη Ομάδας:

Λιανίδου Αντωνία Τσαρτσή Ελένη Κυριαζοπούλου Ευπραξία Γιαννοπούλου Ιφιγένεια Κύρτσιου Μαρία 1 ο ΓΕΛ

ΒΕΡΟΙΑΣ 2014-2015