ОПТИЧКИ ВЛАКНАОПТИЧКИ ВЛАКНА

ПоимПоим

Оптичкото влакно е тенка транспарентна нишка, обично направена од стаклено влакно или пластика.

Оптичките влакна  се употребуваат за пренос на големи количества податоци (до 1 терабит во секунда). Сигналот може да се пренесува на огромни далечини без при тоа да има потреба од засилување. .

Оптичките влакна имаат огромна отпорност во однос на електромагнетни пречки (како на пример: радио сигнали, електромотори или близина на далноводи).

ИсторијаИсторија

Во 1966 година Чарлс Као проценува дека за да бидат корисни за пренос на информации на долги релации, стаклените влакна треба да имаат пропусен опсег од 20 dB на километар. Првото оптичко влакно е направено во 1970 година од истражувачите Маурер, Кек, Шулце и Зимар. Тие произведуваат влакно со опсег од 17 dB на километар како легират силициум стакло со титаниум. Опсегот на сегашните влакна е 0,3 - 0,5 dB на километри. Првиот трансатлантически оптички кабел, наменет за телефонска врска, влегол во употреба во 1988 година

Пренос на светлина низ оптичко Пренос на светлина низ оптичко влакновлакно

Оптичкото влакно се прави од стакло, кое пак од друга страна е направено од ефтин материјал. Меѓутоа една друга битна карактеристика на стаклото е неговата транспарентност. Оптичките влакна го имаат токму тој висок квалитет на транспарентност. Заслабувањето, пак на светлосниот сигнал, зависи од брановата должина на светлосниот зрак, како и од некои физички својства на стаклениот медиум.За пренос на светлосни сигнали низ оптичките влакна, најчесто се користи инфрацрвеното браново подрачје, затоа што тоа има поголеми бранови должини од обичната светлина што ние ја гледаме.

Сигналите пратени низ Сигналите пратени низ оптичкото оптичкото влакно имаат имаат тенденција да се шират во тенденција да се шират во нивната должина. Овој ефект е нивната должина. Овој ефект е наречен хроматска дисперзија. наречен хроматска дисперзија. За да се сочува да сигналите не За да се сочува да сигналите не се преклопуваат едни со други, се преклопуваат едни со други, би требало тие од другата би требало тие од другата страна малку да се раздалечат страна малку да се раздалечат меѓусебно, што пак доведува до меѓусебно, што пак доведува до намален пренос. Во намален пренос. Во лабораториски услови, од друга лабораториски услови, од друга страна е докажано дека би страна е докажано дека би можеле да се пренесат на можеле да се пренесат на илјадници километри без да ја илјадници километри без да ја промени самата формата. промени самата формата. Моментално се работи да овие Моментално се работи да овие истражувања се применат во истражувања се применат во пракса.пракса.

Оптички каблиОптички кабли

По структура на кабелот, оптичките кабли наликуваат како коаксијални, со заштитната метална обвивка. Притоа, во центарот се наоѓа оптичкото влакно, кое кај мултимод-ни кабли има дебелина како човечко влакно(околу 50 микрони). Во единечен мод, имаат дебелина од 8-10 микрони. Јадрото е обвиткано со друг вид на стакло кое има помал индекс на прекршување, за да ја задржи рефлектираната светлина внатре во јадрото. На крај постои пластична обвивка, која го чува јадрото и неговата обвивка од надворешните влијанија. Оптичките кабли често се групираат во групи и се ставаат во еден поголем кабел. Овие кабли без проблем можат да се стават било во водена, било во земјена средина и да функционираат како што треба.

Мрежи од оптички каблиМрежи од оптички кабли

Оптичките кабли би можеле да се користат како во локалните мрежи, така и во широко распространетите мрежи. Но притоа еден од значајните проблеми до кои се доаѓа е самото приклучување на компјутерите на оваа мрежа. Заради ова се зема “ring” начин на поврзувањето на компјутерите. Притоа се прибегнува кон користење на два типа на интерфејси и тоа: пасивен интерфејс и активен. Кај пасивен интерфејс, доколку се случи да се поквари некоја LED диода, само компјутерот кај кој е покварена е исклучен од мрежата, додека останатите остануваат поврзани меѓусебно.

При активниот интерфејс, постои таканаречен активен повторувач (active repeater), кај секој од компјутерите. Овој уред не само што ги засилува сигналите, туку и секој компјутер го “снабдува” со потребната конекција. Меѓутоа, доколку се случи да се поквари еден ваков дел, целата мрежа повеќе не е функционална. Предноста кај овој вид на пренос е што при поминување кај секој компјутер, сигналот се засилува и можат да се остварат навидум големи далечини.

Оптички кабли за комуникација Оптички кабли за комуникација

ПредностиПредности1. Големиот пропусен опсег, а со

тоа и искористеност во мрежи. 2. Светлосниот сигнал слабо

заслабува со должината на оптичкиот кабел.

3. Надворешната средина воопшто не влијае на оптичките влакна.

4. Малата тежина е истотака предност на оптичките кабли.

5. Податокот дека за 1 км, кабелот достигнува тежина од 50кг, во споредба со 8000килограми бакарна жица за 1 километар.

НедостатоциНедостатоци1. Повисока цена на метар. 2. Потреба за скапи ласерни

предаватели и приемници. 3. Потреба од скапо двапати

претворање на електрични сигнали во оптички и обратно, бидејќи сите крајни уреди работат со електрични сигнали. 

Други начини на употреба Други начини на употреба

Влакната можат да се користат во медицината и други области каде е потребна светлина и нема директна видливост – во хирургијата, во авионски мотори. 

Оптичките влакна може да се користат како сензори за притисок и температура.

Во некои високи згради, оптичките влакна се користат за да се фокусираат на сончева светлина од покривот до другите делови на објектот.

Оптичните влакна може да се користат и за декорација, вклучително и за табели, за вештачки Божиќни дрвја, за осветлување итн.

Од оптичко влакно до секојдневна Од оптичко влакно до секојдневна употреба !!!употреба !!!

Изработил Изработил

Борис ГорѓиевскиБорис Горѓиевски

||||||7