υπάρχει λύση;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ΑΡΗΣ

Ποια χαρακτηριστικά έχει η σημερινή κρίση;ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι σημαντικό στην πολιτική να διερευνούμε σε βάθος τις

αιτίες μιας κατάστασης για να προκαθορίζουμε τον τρόπο και ταμέσα αντιμετώπισής της. Η κρίση που μαστίζει τη χώρα μας δεναποτελεί μια παροδική διακοπή της προηγούμενης ανάπτυξης αλλάσυνέπειά της. Το σημαντικότερο ζήτημα που ανέδειξε η σημερινήοικονομική κρίση είναι το έλλειμμα δημοκρατικής πολιτικής καιοράματος που αγγίζει τα όρια της θεσμικής κρίσης και κρίσης ηθι-κής και αξιοπιστίας της πολιτικής.

Ποιος έχει την ευθύνη για την καθοδική πορεία που οδήγησε στην κρίση;ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μερίδιο ευθύνης φέρουμε όλοι. Κόμματα, πολιτικοί, πνευ-

ματική ηγεσία, αλλά και πολίτες αφού είτε ανεχθήκαμε, είτε δεναντιδράσαμε αποτελεσματικά στην άκοπη πλειοδοσία των απαιτή-σεων, του εύκολου κέρδους, της ήσσονος προσπάθειας, της πλα-σματικής ευδαιμονίας και του άκριτου λαϊκισμού, που θέλει να ολι-σθαίνουμε σε λύσεις που ακούγονται ευχάριστα αλλά που οδηγούνσε αδιέξοδα. Ανεχθήκαμε το ραγδαία εξαπλούμενο κενό αξιοπιστίαςτης δημόσιας ζωής, που προκλήθηκε από την αναντιστοιχία λόγωνκαι έργων, τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, τη διαφθορά, τη σκανδα-λολογία, τις στείρες μικροκομματικές αντιπαραθέσεις, τις παλαιο-κομματικές νοοτροπίες, τις αναχρονιστικές πολιτικές, και το εμπόριοελπίδας.

Φταίμε όλοι το ίδιο;ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σαφώς και όχι. Το μικρότερο μερίδιο ευθύνης φέρουν οι πο-

λίτες. Σε ό,τι αφορά τους πολιτικούς οφείλουμε με ψυχραιμία καινηφαλιότητα να κάνουμε τον καταλογισμό για τον καθένα ξεχωριστά.Κύρια ευθύνη για την εξέλιξη που ζούμε όλοι μας φέρουν οι κυ-βερνήσεις του ΠΑΣΟΚ διαχρονικά. Η μέγιστη όμως ευθύνη για τηντραγική σημερινή κατάσταση ανήκει στην κυβέρνηση του ΓιώργουΠαπανδρέου, που με τα λάθη, τις παραλήψεις, την προχειρότητα,που αντιμετώπισαν την κατάσταση, έχασαν σημαντικό χρόνο καιέδωσαν χώρο στους κερδοσκόπους, υποχρέωσαν την οικονομίαμας σε φαύλο κύκλο και ουσιαστικά φτάσαμε στα πρόθυρα της χρε-

οκοπίας. Με τον πολιτικό λόγο και τις πράξεις του «λεφτά υπάρ-χουν», εγκλώβισαν τη χώρα σε επικίνδυνη ακροβασία μεταξύ τουδιλήμματος οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία, επιστροφή σταμετεμφυλιακά χρόνια της δραχμής και του πληθωριστικού εθνικούνομίσματος, οικονομικής και πολιτικής απομόνωσης ή της δραστι-κής, οριζόντιας, απότομης, σε μορφή χιονοστιβάδας, μείωσης τουβιοτικού επιπέδου των Ελλήνων. Για αυτό και το δίλημμα των εκλο-γών της 6ης Μαΐου είναι ξεκάθαρο: «Ευρώπη και Ευρώ ή απομό-νωση και εθνικό νόμισμα;». Η απάντηση από τον ελληνικό λαό στιςεκλογές αποτελεί τη θεμέλιο λίθο της προοπτικής της ανάπτυξης.

Τι άλλο έφταιξε και φτάσαμε έως εδώ;ΑΠΑΝΤΗΣΗ:• Η δομική παρέλκυση της ελληνικής οικονομίας, με κυρίαρχο χαρα-

κτηριστικό το αντιπαραγωγικό και υπερδιογκωμένο κράτος.• Η δαιδαλώδης γραφειοκρατία και ο ελλιπής εκσυγχρονισμός της δη-

μόσιας διοίκησης.• Τα ανεξέλεγκτα δημοσιονομικά ελλείμματα.• Οι συνεχείς αποκλίσεις από οικονομικούς στόχους των ψηφισμένων

προϋπολογισμών και η διαχρονική ασυνέπεια τήρησης των οικονομι-κών προγραμμάτων.

• Ο υπερδανεισμός για εφήμερες δράσεις και όχι για μακρόπνοες ανα-πτυξιακές στρατηγικές

• Οι μεγάλες καθυστερήσεις και η υπερτιμολόγηση στα μεγάλα αναπτυ-ξιακά έργα.

• Η αναβλητικότητα για τις αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις καιπρωτοβουλίες ολοκληρωμένου εξυγιαντικού εγχειρήματος, των υπερ-χρεωμένων κρατικών οργανισμών και επιχειρήσεων.

• Η διεθνής κρίση και η αδυναμία άμεσης ανάληψης πρωτοβουλιών απότις ευρωπαϊκές ηγεσίες.

• Η έλλειψη σχεδιασμού αξιοποίησης και εκμετάλλευσης της δημόσιαςπεριουσίας.

• Η απώλεια του κύρους και της αξιοπιστίας της χώρας μας στο πλαίσιοτης Ευρωπαϊκής Ένωσης, η διεθνής απομόνωση και η μετατροπή τηςχώρας μας από Ευρωπαϊκή χώρα των Βαλκανίων σε Βαλκανική χώρατης Ευρώπης.

• Η διατάραξη της κοινωνικής συνοχής, του αισθήματος κοινωνικό-οι-κονομικής ασφάλειας των πολιτών και η αποτυχία διαμόρφωσης εθνι-κής συλλογικής συνείδησης.

Τελικά πού έχουμε φτάσει σήμερα;ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο απολογισμός της καθοδικής αυτής πορείας μπορεί να συ-

μπυκνωθεί στα εξής:Στην οικονομία: Η Ελλάδα βρίσκεται στη χειρότερη θέση μεταπολεμικά. Η

πρωτοφανής ύφεση οδήγησε σε υστέρηση εσόδων, σε πτώση τηςκατανάλωσης, σε πρωτοφανή ύφεση σε σημαντικούς για την οικο-νομία της χώρας τομείς (όπως η οικοδομή που από 14,5% του ΑΕΠσυρρικνώθηκε στο 4,5% και παρέσυρε 52 διαφορετικά επαγγέλματασε αφανισμό). Το μόνο που άντεξε ήταν ο δείκτης των δαπανών καιαυτός για προφανείς λόγους πολιτικού κόστους και συντεχνιακώνσυμφερόντων του ΠΑΣΟΚ και των συνδικάτων που ανήκουν σε αυτό.Ακόμη και οι αποκρατικοποιήσεις, που υποτίθεται θα γέμιζαν τα τα-μεία αντί για την αφαίμαξη μισθωτών, επαγγελματιών και συνταξιού-χων, παρέμειναν σε μηδενικό σημείο. Η εξυγίανση της ΔΕΗ, οι απο-κρατικοποιήσεις του ΟΣΕ, της ΔΕΠΑ, του ΟΠΑΠ, του ΟΔΙΕ και άλλωνκρατικών οργανισμών, η αξιοποίηση του Ελληνικού και τόσων άλλωνολυμπιακών έργων και ακινήτων, εξαγγέλθηκαν πολλές φορές αλλάδεν ξεκίνησαν ποτέ. Η τελευταία αποκρατικοποίηση ήταν της Ολυμπια-κής, επί κυβερνήσεως της ΝΔ, που απάλλαξε το κράτος από 1 εκατ.ευρώ ζημίες την ημέρα. Συνεπώς, οι ιδεοληψίες οδήγησαν σε εμμονήκαι σε a priori καταδικασμένη δοσολογία οικονομικής πολιτικής, πουμας έφερε πιο κοντά στην καταστροφή.

Στην κοινωνία: Αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού. Σχεδόν όλες οι επαγ-γελματικές κατηγορίες αντιμετωπίστηκαν με δογματισμό, ως ύπο-πτες συναλλαγής, διαφθοράς, φοροδιαφυγής, “κηφήνες” που ζουν ειςβάρος των άλλων. Στράφηκε η μια κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη,υποδαυλίστηκαν εντάσεις, δαιμονοποιήθηκε η επιχειρηματική δρα-στηριότητα και η ιδιωτική πρωτοβουλία και τελικά επικράτησαν ψυχο-λογία και συναισθήματα που υπονομεύουν την ανάπτυξη, όπως η ανα-σφάλεια, η αβεβαιότητα, ο φόβος για τη ζωή μας στο κέντρο της πόλης,για το βιος μας, για τη δουλειά μας, για την παιδεία και το μέλλον τωνπαιδιών μας.

Στην πολιτική: Απαξίωση των κομμάτων, των πολιτικών και συνεπώς τουκοινοβουλευτισμού. Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, οι πολίτες είναι ορ-γισμένοι, θυμωμένοι αλλά και φοβισμένοι αμφισβητώντας τους πά-ντες και τα πάντα.

Υπάρχει λύση;ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σε περιόδους ιστορικών κρίσεων, οφείλουμε να αναζητή-

σουμε τη δημιουργία νέας πραγματικότητας, νέων ιστορικών προ-ϋποθέσεων και δεδομένων για την απαρχή νέα πορείας, νέου ιστο-ρικού πολιτικού κύκλου, νέου μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης καικοινωνικής μετεξέλιξης, που βασίζεται στο ρεαλισμό και όχι στο λαϊ-κισμό, στην αξιοκρατία και όχι στη διαφθορά, στην αξιολόγηση καιόχι στη διαπλοκή, στην ασφάλεια και όχι στο φόβο, στη σταθερότητακαι όχι στη διακινδύνευση, στη μεθοδικότητα και όχι στην αβεβαιό-τητα, στη συλλογική προσπάθεια, σε δίκαιους κανόνες, στην καλήνομοθέτηση, στην κοινωνική συνεννόηση, σε ξεκάθαρες και κοστο-λογημένες προτεινόμενες λύσεις.

Ποια είναι η συγκεκριμένη πρόταση;ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είναι όλα αυτά που επιτάσσουν, ως εθνική αναγκαιότητα,

την ανάληψη ολοκληρωμένης πολιτικής πρωτοβουλίας για την ανα-τροπή της κατάστασης, το μακρόπνοο και ριζοσπαστικό μετασχη-ματισμό του δημόσιου βίου της χώρας.

• Πρώτα από όλα πρέπει να προσαρμόσουμε, να εκσυγχρονίσουμε ριζικάή και να καταργήσουμε θεσμούς του κράτους, τις παλαιές κοινωνικέςκαι οικονομικές δομές και να εισάγουμε νέες βασικές τομές και αξίες.Οι αποκρατικοποιήσεις, ο εξορθολογισμός, το νοικοκύρεμα του κρά-τους και της δημόσιας διοίκησης, δεν μπορεί να αποτελούν σήμερα ζη-τήματα ταμπού της πολιτικής ζωής.

• Να αντιμετωπίσουμε τον κλονισμό της πίστης και του σεβασμού τωνπολιτών, για την ίδια την έννοια και το περιεχόμενο του κράτους.

• Να ξεπεράσουμε πρακτικές και εμμονές του παρελθόντος και να εισά-γουμε στην πολιτική ζωή του τόπου μας, ως θεμελιώδεις αξίες την ει-λικρίνεια, το ρεαλισμό, την πειθώ, την αξιοπιστία, την ενημέρωση, τησυναίνεση, τη συνεννόηση, τον υπεύθυνο πολιτικό λόγο, τον οραματι-σμό, το μόχθο, την τόλμη, την πίστη στις δυνάμεις μας.

• Να αποτάξουμε πολιτικοί και πολίτες το λαϊκισμό, το χάϊδεμα αυτιών,τα ψέματα, τις ανύπαρκτες παροχές.

• Να βάλουμε οριστικό τέλος στον απίστευτο κυνισμό και αμοραλισμό,ότι όλα, ακόμη και τα πιο σοβαρά λάθη και ψέματα, ξεχνιούνται και δι-καιολογούνται, αρκεί να επιτευχθεί ο στόχος, ιδιαίτερα όταν εκφραστέςτου είναι πολιτικά πρόσωπα και στελέχη της κυβέρνησης.

• Να αντικαταστήσουμε την προχειρότητα προετοιμασίας του μέλλοντος,που οδηγεί στην αβεβαιότητα και τον πεσιμισμό με τη μεθοδικότητα, τησταθερότητα, την ασφάλεια, την αισιοδοξία.

• Να κατοχυρώσουμε για τους πολίτες και την παραμικρή προοπτική γιαοποιαδήποτε ευκαιρία ανάδειξης και εξέλιξης τους, στη βάση συγκε-κριμένων κανόνων ανταγωνισμού και αξιολόγησης.

• Να αποδώσουμε προστιθέμενη αξία στο σεβασμό των θεσμών. Η πα-ντελής πλέον αδυναμία του κράτους και της διοίκησης, να διασφαλί-σουν για τους πολίτες, στοιχειωδώς, ένα ελάχιστο επίπεδο εσωτερικήςασφάλειας και δημόσιας τάξης, παιδείας, δικαιοσύνης, εργασίας, κοι-νωνικής πολιτικής, κοινωνικών και προνοιακών παροχών, εντείνουντη σύγχυση, ότι δηλαδή οι θεσμοί στο σύνολό τους είναι αποκλειστικάυπηρετικής εξουσίας. Οι πολίτες απαξιώνουν την πολιτική, με τον κίν-δυνο να επικρατήσουν λαϊκίστικες φωνές και ακραίες αντιλήψεις.

• Να απομυθοποιήσουμε τον υπερκαταναλωτικό τρόπο ζωής, που στηρί-χθηκε όλα αυτά τα χρόνια στον υπέρμετρο δανεισμό, στο βόλεμα, στηναναξιοκρατία, στις πελατειακές σχέσεις, στις κομματικές και συνδικαλι-στικές εξαρτήσεις και στις εμμονές των μικροκομματικών ιδεοληψιών.

• Να θέσουμε κανόνες απαράβατους και δίκαιους, καταργώντας μια γιαπάντα την πρακτική της αναδρομικής ισχύος, δυσμενών φορολογικώνμέτρων, έκτακτων επιχορηγήσεων, αυξήσεων τελών και φόρων, ει-σπρακτικών ρυθμίσεων, αυξήσεων δανειακών επιτοκίων σε συμβά-σεις που προϋπήρχαν.

• Να μετασχηματίσουμε το ίδιο το οικονομικό και πολιτικό σύστημα, πουδεν μπορεί να προχωρήσει με πολιτικές και πρακτικές λογιστικού καιεισπρακτικού χαρακτήρα. Επιβάλλονται δομικές αλλαγές στον παρα-γωγικό και αναπτυξιακό μηχανισμό. Η ψήφιση νέου σύγχρονου καιευέλικτου αναπτυξιακού νόμου αποτελεί το νέο θεμέλιο. Επομένως, ηανάπτυξη δεν εξαρτάται από τη διαχείριση αυτού του μηχανισμού, αλλάαπό το σύνολο των ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων.

• Να ενεργοποιήσουμε αμέσως μετά τις εκλογές τις προβλεπόμενες δια-δικασίες για την αναθεώρηση και ψήφιση νέου Συντάγματος όπου θαπροβλέπεται:

- Η απευθείας εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τους πολίτες.- Η θέσπιση μόνιμου Υφυπουργού Οικονομικών-Κρατικών Εσόδων.- Η θέσπιση μόνιμου Υφυπουργού Παιδείας.- Η θεσμοθέτηση ενισχυμένου υπουργείου Αποκρατικοποιήσεων και

Αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας.- Η κατάργηση των αιφνιδιαστικών τροπολογιών που εισάγονται προς

ψήφιση στη Βουλή και που αναφέρονται σε θέματα άσχετα με το υπόσυζήτηση νομοσχέδιο και η κατάργηση της αναδρομικής ισχύος επι-βαρυντικών μέτρων, νόμων και αποφάσεων της διοίκησης.

- Η επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης. Ειδικά για τη διοικητικήδικαιοσύνη, που αφορά σε αναπτυξιακές πρωτοβουλίες και έργα, ώστεοι επενδυτές να μην απογοητεύονται από τις χρονοβόρες νομικές και δι-καστικές διαδικασίες.

- Η θέσπιση Ενιαίας Πανελλήνιας Λίστας στον ΑΣΕΠ για το διορισμό στοΔημόσιο.

- Η θέσπιση Θητείας για τους Περιφερειάρχες.- Η επέκταση του θεσμού του δημοψηφίσματος, για τη διενέργεια τοπι-

κών και γενικών δημοψηφισμάτων.- Η ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου.- Η συνταγματική κατοχύρωση για τον έλεγχο των οικονομικών των κομ-

μάτων.- Η νομιμοποίηση και δημοσιοποίηση όλων των χρηματοδοτήσεων προς

τα κόμματα και τους πολιτικούς.- Η θεσμοθέτηση νέων Ανεξάρτητων Αρχών, για τον έλεγχο των δαπα-

νών και των χρηματοδοτήσεων των κομμάτων και των πολιτικών.- Η αναμόρφωση, αυστηροποίηση και προσαρμογή στη σύγχρονη πραγ-

ματικότητα του νόμου περί ευθύνης υπουργών.- Η θεσμική κατοχύρωση της πλήρους μηχανοργάνωσης όλων των υπη-

ρεσιών (δικαστικών, διοικητικών, αυτοδιοίκησης κ.τ.λ.) και της αυστη-ρής τήρησης μηχανιστικής σειράς προτεραιότητας, στη διεκπεραίωσηόλων των υποθέσεων των πολιτών με τις δημόσιες υπηρεσίες, ώστε ναεξαλειφθεί η διαφθορά και η αδικία.

- Η συνταγματική κατοχύρωση για τη μη ανάμειξη της κυβέρνησης στηνανάδειξη της ηγεσίας της Δικαιοσύνης και των διευθυντικών δημοσίωνθέσεων.

- Η ψήφιση κανονισμού πολιτικής δεοντολογίας, που θα ενισχύει την εντι-μότητα, την καλοπιστία, και τη συνέπεια στη συμπεριφορά του πολιτικούπροσωπικού.

- Η αλλαγή του πλαισίου στελέχωσης των βουλευτικών γραφείων στοπλαίσιο των γραφείων των ευρωβουλευτών.

- Η νομική κατοχύρωση της εσωκομματικής δημοκρατίας και των εσω-κομματικών διαδικασιών.

Αρκούν μόνο αυτά;ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αποτελούν μια καλή αρχή, αλλά δεν αρκούν. Πρέπει να προ-

χωρήσουμε παραπέρα.• Για την εμπέδωση αισθήματος ασφάλειας των πολιτών και αντιμετώ-

πισης του φόβου θυματοποίησης, που ισοδυναμεί με απώλεια της ατο-μικής ελευθερίας των πολιτών, οφείλουμε να ενδοσκοπήσουμε στα βα-θύτερα αίτια της εγκληματικότητας, ιδίως της μικροεγκληματικότηταςκαι να αντιμετωπιστεί στη ρίζα του το ζήτημα της λαθρομετανάστευσης.Τα κλειστά κέντρα φιλοξενίας είναι μια αρχή, αλλά χρειάζονται επίσηςμέτρα αστυνόμευσης και μέτρα, που θα επιταχύνουν τις διοικητικές δια-δικασίες για τη χορήγηση ή όχι ασύλου. Επιβάλλονται νέες διακρατικέςσυμφωνίες επαναπροώθησης από τις χώρες εισόδου των λαθρομετα-ναστών, αλλά και η άμεση ολοκλήρωση του φράκτη στον Έβρο.

• Για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς το κράτος και γιανα ξανακάνουμε την Αστυνομία μας πραγματικό πρωταγωνιστή και όχιευνουχισμένο κομπάρσο στο κυνήγι του εγκλήματος, απαιτείται έναςνέος, σύγχρονος και πρακτικός νόμος οπλοφορίας και οπλοχρησίαςτων αστυνομικών.

• Πριν από όλα όμως, απαιτείται η εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης ανα-πτυξιακής πολιτικής και η εκπόνηση ενός στρατηγικού αναπτυξιακούσχεδίου, με βάση τη γεωοικονομική, τη γεωστρατηγική θέση της χώ-ρας και το γεωπολιτικό της ρόλο.

Για ποιο στρατηγικό σχέδιο και νέο μοντέλο ανάπτυξης μιλάμε;ΑΠΑΝΤΗΣΗ:• Για την άμεση επανεκκίνηση της οικονομίας απαιτείται ο εθνικός ανα-

προσανατολισμός της ελληνικής οικονομίας σε παραγωγική κατεύ-θυνση.

• Στην σύγχρονη εποχή της παγκοσμιοποίησης, η αναβάθμιση της χώραςμας στην κλίμακα του διεθνούς καταμερισμού εργασίας, έρευνας, τε-χνολογίας και παραγωγής αποτελεί μια δύσκολη αλλά απολύτως ανα-γκαία πορεία προς το μέλλον.

• Μείωση ανεργίας. Για την ανάκαμψη της οικονομίας και την επίτευξηυψηλότερων ρυθμών ανάπτυξης, πρέπει να μειωθεί τόσο η κυκλικήόσο και η μονιμότερη ανεργία. Δεν μπορούν να δημιουργηθούν νέεςθέσεις απασχόλησης χωρίς επενδύσεις και ανάπτυξη.

• Η μείωση μισθών και συντάξεων δεν είναι λύση. Επενδύσεις και ανά-πτυξη δεν συμβαδίζουν με την πολιτική της φοροεισπρακτικής βαρβα-ρότητας από μέρους του κράτους σε βάρος ιδιωτών και επιχειρήσεων,ούτε με τα οριζόντια μέτρα αφαίμαξης μισθών και συντάξεων, όπωςεπιβλήθηκαν με πρωτοφανή αγριότητα τα τελευταία δυόμισι χρόνια.

• Απλοποίηση της επιχειρηματικότητας. Νέος επενδυτικός νόμος. Η ανά-πτυξη δεν μπορεί να επιτευχθεί με ατέρμονες χρονοβόρες γραφειοκρα-τικές διαδικασίες, με την πολυνομία, τη συνθετότητα, την πολυπλοκό-τητα και την αντιφατικότητα των θεσμών και των νόμων. Η ανάπτυξηπρέπει να βασιστεί σε ένα σύγχρονο, απλουστευμένο και ευέλικτο επεν-δυτικό νόμο, που θα απλοποιεί την επιχειρηματικότητα και θα εφαρμο-στεί από έτοιμο, ικανό και καταρτισμένο έμψυχο υλικό, που πιστεύειστο ελεύθερο, υγιές επιχειρηματικό περιβάλλον με σταθερούς και δί-καιους κανόνες άμιλλας και επιχειρηματικού ανταγωνισμού.

Υπάρχει πρόταση για το μετεκλογικό στοίχημα της ανάπτυξης;ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Η πρόταση μου είναι σαφής, ρεαλιστική και εφικτή. Να το

ξεκαθαρίσω. Οι μειώσεις μισθών δεν είναι λύση. Απαιτείται:• Η αποκατάσταση της ψυχολογίας της αγοράς. Οι επενδύσεις δεν μπο-

ρεί ποτέ να έρθουν, ούτε να στεριώσουν στο σημερινό μίζερο και ανα-σφαλές οικονομικό και επιχειρηματικό περιβάλλον. Η βελτίωση τηςπαραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας, η προσέλκυση νέωνεπενδύσεων και η τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας δεν μπο-

ρεί να προκύψουν παρά μόνο μέσα από κλίμα ασφάλειας, ελευθερίας,πολιτικής σταθερότητας, ομαλότητας και καλής ψυχολογίας. Αυτό τοκλίμα θα εμπεδωθεί με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών γιατις επιχειρήσεις, με τη φορολογική μεταρρύθμιση μέσω απλής και σα-φούς κωδικοποίησης, με πρόσθετες περικοπές κρατικών δαπανών σεπαθητικούς οργανισμούς και αντιπαραγωγικές επιχειρήσεις, με εκμε-τάλλευση και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, με αποκρατικοποι-ήσεις με αναπτυξιακό χαρακτήρα, με άμεση προώθηση της απορρο-φητικότητας και εκταμίευσης των κονδυλίων του ΕΣΠΑ. Δυστυχώς,σήμερα η Ελλάδα από την 5η θέση στην Ε.Ε. σε απορροφητικότητα το2009 έχει κατρακυλήσει στην 24η.

• Η ενίσχυση των δημοσίων επενδύσεων, μέσα από τον επενδυτικό νόμοπου θα δίνει έμφαση σε φορολογικά κίνητρα, σε καινοτόμες ιδέες καιπρωτοβουλίες.

Βασικοί πυλώνες ανάπτυξης πρέπει να αποτελέσουν:

• Η στρατηγική θέση της χώρας. Τα δίκτυα οδικών και σιδηροδρομικώνμεταφορών, που αξιοποιούν τη στρατηγική θέση της χώρας, ενώ απο-τελούν κοινό τόπο συμφερόντων με πολλές ευρωπαϊκές και άλλες τρί-τες χώρες.

• Τα δίκτυα μεταφοράς ενέργειας. Τα διηπειρωτικά και υποθαλάσσια δί-κτυα μεταφοράς ενέργειας, των οποίων η χώρα μας αποτελεί φυσικόκόμβο και πέρασμα και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, στην κατεύ-θυνση της βιώσιμης αειφόρου ανάπτυξης, που θα διαπερνά όλες τιςαναπτυξιακές πρωτοβουλίες.

• Οι εξαγωγές, η μείωση των εισαγωγών και η ανάπτυξη μορφών μετα-ποιητικής εξαγωγικής βιομηχανίας σε τομείς προτεραιότητας, που πα-ραδοσιακά προσφέρουν προστιθέμενη αξία στην οικονομία μας, όπωςαγροτικής, κτηνοτροφικής, διατροφικής, υγείας, μεταποίησης ορυκτούπλούτου, ναυπηγοεπισκευαστικής, πολεμικής βιομηχανίας.

• Ο τουρισμός. Η αξιοποίηση όλων των μορφών τουρισμού για μια συ-νολική ποιοτική αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος μας.

• Η ενέργεια, ο ορυκτός πλούτος. Η αξιοποίηση του ενεργειακού καιμεταλλευτικού ορυκτού πλούτου, η αναγνώριση του εθνικού φυσικούπλούτου και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ως μέσου ανάπτυξης

και προσφοράς εργασίας, σε συμβατότητα με την προστασία του φυσι-κού περιβάλλοντος.

• Η νέα διοικητική δομή. Η αξιοποίηση της νέας περιφερειακής και δι-οικητικής δομής της χώρας, για τη μείωση των περιφερειακών ανι-σοτήτων, την αστυφιλία και την ενίσχυση της αποκέντρωσης, για τηνουσιαστική προώθηση της περιφερειακής ανάπτυξης και ενσωμάτω-σης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

• Η μεθοδευμένη επένδυση στην παιδεία, την κατάρτιση, την έρευνα καιτις νέες τεχνολογίες που πρέπει να αποτελούν τις βασικές συνιστώσεςτου νέου αειφόρου οικονομικού μοντέλου, που θα στηρίζεται στη γνώσηκαι θα είναι προσανατολισμένο στην αποκατάσταση κλίματος ασφάλειαςκαι εμπιστοσύνης στους θεσμούς και το κράτος.

«Ο δρόμος για να εγκαινιάσουμε μια νέα σελίδα πολιτικής, για ναέρθουν οι ξένες επενδύσεις και η υγιής ανάπτυξη είναι ανοιχτός.Εδώ που βρισκόμαστε δεν υπάρχουν πλέον άλλα περιθώρια γιαλόγια και αναβλητικότητα. Αυτό που χρειάζεται η χώρα, αμέσωςμετά τις εκλογές, είναι γενναίες και τολμηρές πολιτικές αποφάσειςκαι πράξεις. Ας μην επιτρέψουμε να πάει χαμένη αυτή η ευκαιρία»

Άρης Σπηλιωτόπουλος

Facebook.com/aris.spiliotopoulos

Twitter.com/aris_spiliotop

Youtube.com/arisspiliotopoulos

www.e-aris.gr, E-mail: arissp@e-aris.gr, Tηλ.: 210 72 9 7408-9

Ζούμε σε περίοδο που κυριαρχούν τα συναισθήματα.Ο καθένας καταλαβαίνει, ότι έχει αλλάξει ο τρόπος ζωήςτου, έχει συρρικνωθεί το εισόδημα του, το βιοτικό τουεπίπεδο, αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα στηνκαθημερινότητά του.

Για να ξαναρχίσει η ζωή των ανθρώπων να κυλά μεθετικό πρόσημο, ξέρω τι πρέπει να κάνω και ξέρωμε ποιον τρόπο να το κάνω. Μιλάω με βάση όσα έκανα.Μιλάω με αριθμούς και απτά αποτελέσματα πουεπέφερα στις δύο θητείες μου ως υπουργός τουρισμούκαι παιδείας. Ο πολιτικός λόγος μου πηγάζει απότο συγκρίσιμο απολογισμό και όχι από θεωρίες καιυποσχέσεις. Μαζί, με τη δική σας βοήθεια καισυμπαράσταση καταφέραμε πολλά. Όμως από το 2010μετράμε μόνο απώλειες.

Δεν πρέπει να χαραμίσουμε, όσα με μεγάλες προσπά-θειες πετύχαμε τις τελευταίες δεκαετίες.

Πιστεύω, ότι ο μόνος δρόμος για την Ελλάδα είναιο δρόμος της Ευρώπης που χάραξε ο ΚωνσταντίνοςΚαραμανλής.

Πιστεύω στις δυνάμεις αυτού του τόπου.Πιστεύω ότι μαζί μπορούμε να αλλάξουμετην Ελλάδα, μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε.