PROJECT : Παραμύθια - Μύθοι - Θρύλοι

ΟΜΑΔΑ : GREEN ARROWS

Ανδρουτσοπούλου Δώρα

Αντρέου Γιάννης

Βυθούλκα Όλγα

Γιαννή Δήμητρα

Δημόπουλος Χρήστος

Ορισμοί – Διαφορές

Tο παραμύθι είναι μια σύντομη ή λαϊκή ιστορία που ενσωματώνει το ήθος, το οποίο μπορεί να εκφραστεί ρητά στο τέλος του ως αξιωματική αρχή.

Ο μύθος είναι η ιερή ή θρησκευτική αφήγηση της οποίας το

περιεχόμενο σχετίζεται με την προέλευση ή τη δημιουργία φυσικών, υπερφυσικών ή πολιτιστικών φαινομένων.

Ο θρύλος, (λατ. Legenda) είναι μια αφήγηση από ανθρώπινες

ενέργειες που συχνά έχουν παραποιηθεί από τη λαϊκή φαντασία· η λέξη αρχικά σήμαινε τον θόρυβο πολλών φωνών, ομιλιών και στη συνέχεια το γεγονός για το οποίο μιλούν όλοι.

Πηγή: Βικιπαίδεια

Μύθος Θρύλος Παραμύθι

● Μικρός σε έκταση ● Παροδικός ● Διαρκεί περισσότερο

● Απλή γλωσσική διατύπωση, μεγάλες περιγραφές και πλοκές

● Λαϊκή με τοπικά ιδιώματα.

● Εκφράζεται μέσω όλων αυτών των σχημάτων

● Ενδιαφέρεται περισσότερο να διδάξει

● Προσπαθούσαν να προβάλλουν κάτι το μεγαλειώδες και το θαυμαστό

● Αποσκοπεί στο να ευχαριστήσει

Πηγή: http://www.enneamouses.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=74:2010-10-13-11-17-28&catid=41:2010-10-13-10-21-23&Itemid=68

ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ - CINDERELLA

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η Σταχτοπούτα ήταν ένα πολύ όμορφο και φτωχό κορίτσι με καλή καρδιά, η οποία ζούσε μαζί με την μητριά της και τις δύο κόρες της μητριάς. Την είχαν σαν υπηρέτρια και την έβαζαν να κοιμάται κοντά στις στάχτες του τζακιού, όπου από εκεί πήρε το όνομα της. Μια μέρα λοιπόν ήρθε γράμμα από τον βασιλιά, που έλεγε ότι όλες οι κοπέλες ήταν καλεσμένες στο χορό που θα διοργάνωνε. Η Σταχτοπούτα δεν μπορούσε να πάει αλλά με την βοήθεια της νονάς της (νεράιδα) πήγε στο χορό, υπό έναν όρο, να γυρίσει πριν τα μεσάνυχτα. Καθώς έφευγε ξέχασε όμως το γοβάκι της.. Την επόμενη μέρα ξεκίνησε η αναζήτηση της κοπέλας που της ανήκει το γοβάκι. Η μητριά έκρυψε τη Σταχτοπούτα για να μην την δει ο πρίγκιπας. Τότε η Σταχτοπούτα άρχισε να τραγουδάει, την άκουσε ο πρίγκιπας, κατέβηκε και δοκίμασε το γοβάκι και τότε ο πρίγκιπας την παντρεύτηκε!

ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Κοινωνική τάξη: Ευγενική και εύπορη οικογένεια (γλυκιά, όμορφη, εργατική, ευγενική, σεμνή, συνετή και συνεπής κόρη).

Εθνικότητα: Διαφορετική κάθε φορά αναλόγως την χώρα προέλευσης του παραμυθιού.

Ήρωες: Καλός βασιλιάς, κακή μητριά, νεράιδα, μια ηρωίδα και ο πρίγκιπας. Κατάληξη παραμυθιού: Ευτυχισμένο τέλος, μη ρεαλιστικό. Χώρος παραμυθιού: Μαγείας, ελεύθερος από τα όρια του χρόνου, μάγισσες-

νεράιδες. Μαγικά: Κολοκύθα → άμαξα Ποντίκια → άλογα Κουρέλια → φόρεμα και κρυστάλλινα γοβάκια Χρήσιμο ζώο ή πουλί με μαγικές δυνάμεις: Τα πουλιά την βοηθούν να κάνει

τις δουλειές του σπιτιού και να παντρευτεί τον πρίγκιπα. Ταύτιση ήρωα με τον αναγνώστη Ρομαντική και συγκινησιακή γοητεία

ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ Στάχτες τζακιού: Στάχτες νεκρών άρα ταπείνωση και θλίψη, εξίσου και το

όνομα της.

Τζάκι: Τόπος γυναικείας κυριαρχίας, πηγή ζεστασιάς, φαγητού, ηρεμίας.

Κακιά μητριά και κόρες: Δυσκολίες ζωής, σκληρή πραγματικότητα και δοκιμασίες ψυχής με τα σκληρά καθήκοντα που της αναθέτουν.

Ποντίκια: Φιλικές σχέσεις με υποχθόνιες δυνάμεις τζακιού.

Κολοκύθα: Κλεψύδρα πάνω-κάτω κόσμου.

Κουρέλια: Σύμβολο αποχωρισμού σωματικού (πραγματική θέση στη ζωή)

Όριο χρόνου: Υπερφυσικό άρα και επικίνδυνο.

Γυαλί: Μέσο μεταφοράς για τον άλλο κόσμο, επικίνδυνο.

Ήρωες παραμυθιού

Η Σταχτοπούτα

Ο πατέρας

Η μητέρα της

Η μητριά της

Οι αδερφές της (οι κόρες της μητριάς)

Ο βασιλιάς της χώρας

Ο πρίγκιπας

Η νονά (η καλή νεράιδα)

Τα ποντικάκια και τα πουλιά

Ο αυλικός του παλατιού

Βιβλιογραφία

Όλες οι εικόνες: http://www.disney.gr/princess/princesses/cinderella.jsp Περίληψη: http://10gym-patras.ach.sch.gr/ergasies-mathiton/paramythia-

koinonia.htm

Χαρακτηριστικά: http://benl.primedu.uoa.gr/ptde/database-ptde/paramy8i.pdf Συμβολισμοί: J. C. Cooper, Ο θαυμαστός κόσμος των παραμυθιών, εκδ. Θυμάρι

ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟΥ ΤΕΜΠΕΛΗ Ο μαστρο-Παυλάκης είναι πολύ τεμπέλης

και δεν αγαπάει τη δουλειά. Προτιμάει να περνά όλη την ημέρα στο καπηλειό και να δέχεται κεράσματα, αφού λεφτά δεν έχει!

Που να τα βρει αφού δεν δουλεύει. Τα νοίκια τα χρωστά, η οικογένεια του δεν έχει φαί να φάει και η γυναίκα του τον

έδιωξε από το σπίτι. Ο ήρωας μας αυτά τα Χριστούγεννα θα καταλάβει ότι δεν είναι

πάντα εύκολη και ευχάριστη η ζωή για τους τεμπέληδες... Το Χριστουγεννιάτικο

διήγημα του μεγάλου συγγραφέα μας διασκευάστηκε και εικονογραφήθηκε με

εμπνευσμένο τρόπο για παιδιά από 8 χρόνων.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Γεννήθηκε στη Σκιάθο το 1851, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες λογοτέχνες, γνωστός και ως «ο άγιος των ελληνικών γραμμάτων». Έγραψε κυρίως διηγήματα, τα οποία κατέχουν περίοπτη θέση στη νεοελληνική λογοτεχνία.

Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στο νησί του, εσωτερικός στην Ι. Μονή του Ευαγγελισμού. Φοίτησε στο Γυμνάσιο (με πολλές διακοπές, λόγω οικονομικών δυσκολιών) στη Χαλκίδα και στον Πειραιά και το τελείωσε στο Βαρβάκειο της Αθήνας. Πάντα φτωχός, άρχισε από μαθητής να κερδίζει το ψωμί του με παραδόσεις και προγυμνάσεις μαθητών. Το 1872 επισκέφτηκε το Άγιο Όρος όπου παρέμεινε οκτώ μήνες ως δόκιμος μοναχός.

Η ζωή του Παπαδιαμάντη μέρα με τη μέρα γινόταν δυσκολότερη. Η φτώχεια, το ποτό και η ασυλλόγιστη απλοχεριά του έγιναν αιτία να φτάσει σε απελπιστική κατάσταση, ενώ παράλληλα χειροτέρευε και η υγεία του.

Στα τέλη του Μαρτίου του 1908 έφυγε για το νησί του, με σκοπό να μην ξαναγυρίσει στην πόλη «της δουλοπαροικίας και των πλουτοκρατών», όπως ο ίδιος έγραψε. Στο νησί του εξακολούθησε να κάνει τις μεταφράσεις που του έστελνε ο Γιάννης Βλαχογιάννης, για να έχει κάποιον πόρο ζωής, μα ύστερα από λίγο τα χέρια του πρήστηκαν και του ήταν δύσκολο να γράφει. Το ημερήσιο πρόγραμμά του περιλάμβανε πολύ πρωινό ξύπνημα, μια βόλτα

στην ακρογιαλιά κι ύστερα εκκλησία.

Ο Παπαδιαμάντης πέθανε τον Ιανουάριο του 1911, ύστερα από επιδείνωση της υγείας του. Η κηδεία του τελέστηκε μέσα στο πένθος όλων των απλών ανθρώπων του νησιού. Με την είδηση του θανάτου του, το πένθος έγινε πανελλήνιο. Μαζεύοντας τα ιστορικά του νησιού και τα παλιά χρονικά συνέθεσε τα τελευταία του διηγήματα πιο ώριμα και πιο ολοκληρωμένα.

Βιβλιογραφία

Περίληψη: http://www.picturebooks.gr/el/details_en.asp?id=103

Α. Παπαδιαμάντης: http://www.wikipedia.gr/

Βρικόλακες Όλοι μας έχουμε δει ταινίες, έχουμε διαβάσει ιστορίες και έχουμε ακούσει πολλά

για τα βαμπίρ - τους βρικόλακες, τους απέθαντους με τους κυνόδοντες που τρέφονται με αίμα και έχουν εξαιρετικές δυνάμεις, αλλά φοβούνται το φως και την εκκλησία...

Όλα ξεκίνησαν μετά το 1790, όποτε και εμπνευσμένα από κάποιες τοπικές δεισιδαιμονίες των βόρειων Βαλκανίων αρχίζουν οι διηγήσεις για τους βρικόλακες…

Οι βασικές επιρροές έρχονται από δύο κυρίως άτομα τα οποία έζησαν το μεσαίωνα:

α) Ο πρώτος και πιο γνωστός είναι ο πρίγκιπας της Μολδοβλαχίας που γεννήθηκε το 1431 στην Τρανσυλβανία, Vlad Tepes (=παλουκωτής), Ο Δράκουλας (=ο γιος του Δρακουλ). Λέγεται πως βασάνιζε και σκότωνε ληστές και εχθρούς της Μολδοβλαχίας - εκείνη την εποχή οι Οθωμανοί ήταν οι επίδοξοι κατακτητές - όμως όλα αυτά ήταν προπαγάνδα εκ των εχθρών του!

β) Δεύτερο πρόσωπο ήταν η κόμισσα Elizabeth Bathory de Esced που γεννήθηκε το 1575 στη Σλοβακία.

Μικροπαντρεμένη από τα 15 της στα 29 χρόνια με έξι παιδιά, αργότερα χήρεψε κληρονομώντας από τον άντρα της μία τεράστια περιουσία! Τότε ήταν που άρχισαν κάποιοι παράξενοι φόνοι μικρών κοριτσιών στην περιοχή της...

Μετά από ανακρίσεις αποκαλύφθηκε ότι η κόμισσα με τις υπηρέτριες της βασάνιζαν και σκότωναν τις έφηβες! Ο μύθος λέει πως τις βασάνιζε και τις εξευτέλιζε (αληθινά γεγονότα), έως και τις κρεμούσε και έκανε μπάνιο στο αίμα τους για να αποκτήσει αιώνια νεότητα (φήμη που γεννήθηκε το 1720)…Αφού αποδείχτηκε η ενοχή της το 1611, οι δικαστές την καταδίκασαν σε ισόβιο εγκλεισμό στον πύργο του κάστρου της όπου πέθανε μες στη μοναξιά 3 χρόνια αργότερα…

Όπως είδαμε, κανένας από τους δύο χαρακτήρες δεν είχε τίποτε το "βαμπιρικό" πέρα από τις δολοφονίες! Όμως με τη φαντασία του εκάστοτε συγγραφέα γεννήθηκε το πιο αμφιλεγόμενο και διάσημο "τέρας" της λογοτεχνίας και του κινηματογράφου!

Όσον αφορά τα βαμπίρ της Ανατολικής Ευρώπης, τρέφονται με το αίμα των ζωντανών. Μένουν στους τάφους τους κατά την διάρκεια της μέρας και βγαίνουν απ' αυτούς μόλις νυχτώσει, εξαιτίας της αδυναμίας τους στο ηλιακό φως. Γενικά έχουν θεωρηθεί μια εικονική οντότητα και παρουσιάζονται συχνά κυρίως σε έργα φαντασίας, με κυνόδοντες μεγαλύτερους του κανονικού, που χρησιμοποιούν για να τρυπούν το σώμα των θυμάτων τους. Επίσης παρουσιάζονται με καινούριες δυνατότητες, όπως τον ψυχαναγκασμό των θυμάτων, την ισχυροποίηση των συναισθημάτων και τις νέες ικανότητες στην μεταφορά και την μυϊκή δύναμη. Μια νεότερη λαογραφική πεποίθηση υποστηρίζει ότι διάφοροι άνθρωποι σε προ-βιομηχανικές κοινωνίες στηρίζονταν στην άγνοια της διαδικασίας του σώματος της αποσύνθεσης μετά το θάνατο. Ενώ άλλοι δημιουργώντας την εικόνα του βαμπίρ προσπαθούσαν να εξηγήσουν τα μυστήρια του θανάτου.

Βαμπιρικές δοξασίες στην Ελλάδα

Όπως και οι σλαβικές χώρες, έτσι και στη χώρα μας κυκλοφορούν πολλές δοξασίες και

δεισιδαιμονίες σχετικά με τους "απέθαντους". Όμως η ελληνική παράδοση δεν παρουσιάζει τους βρικόλακες όπως τους ξέρουμε μέσα από τις ταινίες, αφού τα χαρακτηριστικά που τους αποδίδει ταιριάζουν περισσότερο σε αυτά των ζόμπι. Σύμφωνα με την ελληνική λαογραφική παράδοση, βρικόλακας είναι αυτός ο οποίος ξαναζωντανεύει και έχει συνήθως κακές προθέσεις. Η ίδια η λέξη "βρικόλακας" προέρχεται από τις λέξεις "βούρκος" και "λάκος". Αυτό που παρουσιάζει ενδιαφέρον στις ελληνικές δοξασίες είναι ότι σε κάθε περιοχή της Ελλάδας έχουν διαφορετική άποψη για τη μορφή τους.

Τρέφονται με αίμα, αλλά και γάλα ή αλεύρι. Μαγαρίζουν (λερώνουν) το σπίτι συγγενικών τους προσώπων και σκοτώνουν πρώτα τους συγγενείς τους. Δεν τους επηρεάζει ο ήλιος, αλλά φοβούνται τα Θεία και, κατά κάποιες ελληνικές παραδόσεις, η μόνη ημέρα που γυρίζουν στον τάφο τους είναι το Σάββατο ή η Κυριακή. Δεν μπορούν να διασχίσουν νερό, ειδικά θαλασσινό.

Βιβλιογραφία Προέλευση βαμπίρ: http://coolweb.gr/vampire-

vrykolakes-dracula-aima/ -

http://www.otherside.gr/2009/11/yparxoun-i-oxi-

vrikolakes/

Βαμπίρ Ανατολικής Ευρώπης: Βικιπαίδεια και Εικόνες

Google

Βαμπιρικές δοξασίες στην Ελλάδα: Βικιπαίδεια -

http://www.otherside.gr/2009/11/yparxoun-i-oxi-

vrikolakes/

Επίσης ασχοληθήκαμε και με Νορβηγικά παραμύθια.. Επιλέξαμε το « ο Χανς ο

Πυρσευτής » ή αλλιώς «ο Πυρσο-Χάνς» που είχε περίεργη και αστεία υπόθεση.

Πηγή: Δεκαεννιά Νορβηγικά Παραμύθια, Διασκευή: ΠΑΠΑΚΟΥ - ΛΑΓΟΥ A. (βιβλίο)

● Επιπλέον, με βάση την φωτοτυπία της καθηγήτριας, αναρωτηθήκαμε γιατί οι κακές είναι ωραίες και

εντυπωσιάζουν στον κινηματογράφο.

Πηγή: http://www.clickatlife.gr/cinema/story/10212/oi-kakes-einai-oraies-paramuthia-xoligount

2ο

ΤΕΤΡΑΜΗΝΟ

Σε αντίθεση με την Ιουδαϊκή παράδοση της αναμονής του Μεσσία,

που θα οδηγήσει τον εκλεκτό λαό του στην κυριαρχία. Ο

εκλεκτός δεν είναι ο απεσταλμένος του Θεού, αλλά είναι ο

Ήρωας που δεν πεθαίνει, παρά το πεπρωμένο που του

επεφύλαξε τη μοίρα του αιώνιου ύπνου.

Είναι η πίστη στην παράδοση πως ο Ήρωας αγγίζει την αθανασία,

που αρνείται να τον παραχωρήσει στον θάνατο, που δεν δέχεται

πως ο Άριστος απλά ταξιδεύει προς τον Άδη. Για την ευρωπαϊκή

παράδοση, ο Ήρωας που πέρασε το στάδιο του απλού

ανθρώπου είναι κοιμώμενος, σε αναμονή για να πολεμήσει

ξανά, για να προσθέσει κι άλλα ανδραγαθήματα σε όσα ήδη έχει

κάνει.

Στην Κέλτικη παράδοση της Ιρλανδίας και της Σκωτίας σημαντικό ρόλο έχουν οι

Φιάννα, ομάδες νεκρών ανδρών, κυρίως προερχόμενων από την αριστοκρατία,

που γυρνούσαν στο νησί, φιλοξενούμενοι από αριστοκράτες και χωρικούς και

επέβαλλαν την τάξη.

Στην Ιβηρική χερσόνησο, στο βασίλειο που είχαν

δημιουργήσει οι Βησιγότθοι όταν την κατέκτησαν, η

άνοδος του Ισλάμ δεν φαινόταν γεγονός που θα

μπορούσε να προκαλέσει ανησυχίες. Το Τολέδο, η

πρωτεύουσα του, ήταν η πρώτη μεγάλη πόλη της

Ισπανίας που αλώθηκε από τους Μουσουλμάνους

(711μΧ). Για τον Ρόντερικ, τον βασιλιά που επέλεξε

να πολεμήσει τους εισβολείς και όχι να ξεκινήσει

έναν εμφύλιο, ο θρύλος τον θέλει να επιβίωσε.

Κατόρθωσε να ξεφύγει από το πεδίο της μάχης

μετά από θεϊκή παρέμβαση, και να βρίσκεται

κάπου τώρα, έτοιμος να ξυπνήσει και να

καθοδηγήσει ξανά τον λαό του σε μια μάχη με

θετική έκβαση.

Ένας ακόμη είναι ο αυτοκράτορας Φρειδερίκος Μπαρμπαρόσα της

Άγιας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Έθνους. Στην

πορεία του προς του Άγιους Τόπους, κατά την διάσχιση ενός

ποταμού, πνίγηκε (10 Ιουνίου 1190). Ο απλός λαός δεν πίστεψε

ποτέ πως πέθανε τόσο άδοξα, ο θρύλος μιλάει για μια σπηλιά

στους πρόποδες του όρους Κυφχάουζερ στη Θουριγγία. Εκεί,

κάθεται στο θρόνο του, με ιππότες γύρω του. Κοιμάται αλλά

μερικές φορές ανοίγει τα μάτια του και στέλνει ένα αγόρι έξω

από την σπηλιά να δει αν τα κοράκια πετούν ακόμη γύρω από

το βουνό.

Στην αγγλοσαξονική βρίσκουμε τα αντίστοιχα του γνωστού σε

όλους βασιλιά Αρθούρου, ο οποίος δεν πέθανε στην τελική

μάχη, αλλά η Κυρά της Λίμνης τον μετέφερε στο Άβαλον. Εκεί

κοιμάται και περιμένει να επιστρέψει στην Αγγλία στην ώρα της

μεγάλης ανάγκης.

Μαρμαρωμένοι Βασιλιάδες:

http://www.ideapolis.info/2013/09/blog-post_27.html

Εικόνες: Βικιπαίδεια και Google.

Βιβλιογραφία

BEST PART ~ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ~

*Αρκεί να μην διέκοπτε και η καθαρίστρια..

Δημιουργήσαμε και μοιράσαμε ένα ερωτηματολόγιο

σχετικό με το project μας, εδώ βρίσκονται τα

αποτελέσματα των γυναικών.

Ηλικία

43%

21%

36%

Από 12 μέχρι 17

18-25

25+

Μόρφωση

7%

50%14%

29%

Γυμνάσιο

Λύκειο

ΑΕΙ

ΤΕΙ

Σου αρέσουν τα παραμύθια;

93%

7%

Ναι

Όχι

Πότε ήταν η τελευταία φορά που διάβασες;

29%

50%

21%

Πριν λίγο καιρό

Πολλά χρόνια

Δεν θυμάμαι

Ποιό παραμύθι θυμάσαι ακόμα;

34%

22%11%

33%Σταχτοπούτα

Κοκκινοσκουφίτσα

Χανς και Γκρέτελ

Πεντάμορφη και τα Τέρας

Ποιό παραμύθι θυμάσαι ακόμα; (συνέχεια)

20%

40%

20%

20%

Το κορίτσι με τα σπίρτα

Τα τρία γουρουνάκια

Πινόκιο

Πίτερ Παν

Ποιό θα διάβαζες στα παιδιά ή στα εγγόνια

σου;

43%

0%21%

36%

Σταχτοπούτα

Ωραία Κοιμωμένη

Πινόκιο

Χάνσελ και Γκρέτελ

Ποιό είναι το αγαπημένο σου παραμύθι:

40%

20%

30%

10%

Κοκκινοσκουφίτσα

Χιονάτη

Σταχτοπούτα

Άλλο

Με ποιό μέσο διάβαζες ή σου διάβαζαν παραμύθια

όταν ήσουν μικρός/ή;

14%

7%

79%

0%

0%

Δίπλα στο τζάκι

Βιντεοκασέτα

DVD

Βιβλίο

Η/Υ

Ποιος σου διάβαζε παραμύθια;

59%29%

0%12%

Γονείς

Παππούδες

Θείοι

Άλλος

7%

36%

7%7%

43%

Ωραία Κοιμωμένη

Κοκκινοσκουφίτσα

Χιονάτη

Χάνσελ και Γκρέτελ

Κανένα

Σε ποιό παραμύθι θα άλλαζες το τέλος;

Ποιό μύθο/θρύλο έμαθες πρώτα στο

σχολείο;

86%

7% 7% 0%

Ηρακλής

Θησέας

Ίκαρος και Δαίδαλος

Άλλο

Ποιός μύθος/θρύλος σε φόβιζε όταν

ήσουν μικρός;

36%

57%

7% 0%

Μπαμπούλας

Τέρας

Καλικάντζαροι

Άλλο

Γνωρίζεις τι είναι ο αστικός

μύθος/θρύλος;

43%

57%

Όχι

Ναι

Έχεις διηγηθεί ποτέ;

64%

36%

Όχι

Ναι

Ποιός μύθος/θρύλος σε ενθουσιάζει

περισσότερο;

14%

29%

14%

43% Νεράιδες

Βρικόλακες

Μάγισσες

Άλλο

Σου αρέσει το περιεχόμενο τους, αν και είναι

τρομακτικό τις περισσότερες φορές;

15%

62%

23%

Όχι

Ναι

Λίγο

Αν είχες κάποια φανταστική ιστορία, θα

την έκανες παραμύθι/μύθο/θρύλο;

14%

57%

29%

Όχι

Ναι

Ίσως

Παρουσιάσαμε και ένα θεατρικό, το οποίο

παρακολούθησε ο κ. Χλωμούδης και η

καλεσμένη μας κα. Καρκάνη.

Συσχέτιση του ύπνου με το παραμύθι της

Ωραίας Κοιμωμένης Ο ύπνος σχετίζεται με το παραμύθι της Ωραίας Κοιμωμένης. Ο ύπνος μπορεί

να προκληθεί από ένα μαγικό δαχτυλίδι ή ραβδάκι, ή με το χτένισμα των

μαλλιών, αλλά σε πολλές ιστορίες προκαλείται από ένα τρύπημα. Στο

παραμύθι όμως της Ωραίας Κοιμωμένης ο ύπνος προκαλείται από το

τρύπημα της σαΐτας του γνεσίματος. Η Κοιμωμένη Πριγκίπισσα θεωρείται σαν

το υποσυνείδητο, αλλά σε πνευματικό συμβολίζει επίσης και την κοιμισμένη

ψυχή. Ακόμα ο μακρύς ύπνος συμβολίζει την περίσκεψη για την ανακάλυψη

της εσωτερικής ταυτότητας, πριν από την αναγέννηση, το ξύπνημα και τον

διαφωτισμό. Τέλος η νεαρή πριγκίπισσα είναι η ψυχή που συμβολίζεται τις

περισσότερες φορές με θηλυκό γένος που, αφού περνά με τον ύπνο σε ένα

φαινομενικό θάνατο, ξαναγεννιέται σ’ ένα ανώτερο επίπεδο.

(πηγή: Ύπνος και το Γνέσιμο)