1.Struktura atmosphere-bitna odlika atmosphere je njena slojevitist I velika pokretljivost vazdusnih cestica u njoj.Donju granicu atmosphere cini povrsina kopna na zemlji ,a gornja granica atmosphere lezi na visina od pet kilometara.Vazduh je najgusci pri zemlji 1290 grama.U atmosferi se izdvajaju cetiri sloja troposfera strtosfera jonosfera I egzosfera.Troposfera najnizi I najbolje prouceni sloj atmosphere njena debljina je oko 10 do 12 km u njoj se nalazi ¾ vazduha I skoro sva kolicina vodene pare.Stratosfera je drugi dio atmosphere koji se prostire iznad troposphere oko 80 km.U stratosferi postoje horizontalna I verikalna strujanja vazduha vazduh u strato sferi je veoma razrjedjen.

2. Pojam direktnog i amotsferskog zračenja-pod zracenjem se podrazumjeva prenosenje energije u vidu talasa. Ono se od zračnog izvora prenosi pravolinijski u svim pravcima. Zračenje koje neposredno od sunca dopier do zemljine površine naziva se direktno sunčevo zračenje. Sunčevi zraci prodiru kroz atmosferu u vidu toplotnog I svjetlosnog zračenja tzv. Atmosferskog zračenja. Atmosfersko zračenje je dugotalasno I vrši se u svim pravcima, jedan njegov dio dopier do zemljine površine, a drugi odlazi u međuplanetarni proctor. Razika između ukupnog zračenja koje zemlja i atmosfera primaju i ukupnog zračenja koje one daju predstavlja bilans zračenja.

3. Procesi zagrijavanja i hlađenja površine zemlje. Veličina upadnog ugla zavisi od više faktora: geografske širine I dužine, visine sunca, nagiba I ekspozicije padina. Količina toplote koja je potrebna da se zagreje gram nekog tijela za 1 stepen naziva se specifična toplota. Zagrijavanje I hlađenje kopna je veoma različito. Kopno se brzo zagrijeva I brzo hladi, nasuprot tome voda se sporo zagrijeva, ali se sporo I hladi. Dakle danju I leti površinski sloj zemljišta je zagrijaniji od povržinskih slojeva vode, dok je noću I zimi obrnuto.

4. Mjerenje temperature vazduha i pojam srednje i apsolutne temperature. Za mjerenje temperature vazduha koristise termometar. Oni se postavljaju u zaklon na visini od 2 metra os zemljine površine. Sem njih koriste se I ekstremni termometri koji pokazuju najvišu I najnižu temperature u toku 24 časa. Za neprekidno registrovanje promjene temperature vazduha služi termograf. Za mjerenje temperature vazduha u slobodnoj atmosferi koriste se sateliti sa automatskim instrumentima. Srednja dnevna temperatura se dobija kada se saberu vrijednosti temperature u 7 i 14 časova sa dvostrukom vrijednošću u 21 čas i ukupan zbir se podijeli sa 4. Najviše I najniže temperature koje su se javile u nekom mjestu u toku čitavog niza osmatranja nazivaju se apsolutnim minimalnim I maksimalnim temperaturama.

5. Dnevni i godišnji hod temperature vazduha. U dnevnom tok temperature vazduha izdvaja se jedan maksimum u 14 časova I jedan minimum (pred izlazak sunca). Ovakva razlika temperature naziva se dnevni hod temperature. Godišnji tok temperature vazduha na zemlji se izdvaja u četiri tipa, ekvatorijalni tip, tropski tip, tip umjerenog pojasa I polarni tip.

6. Vertikalni i horizontalni raspored temperature. Vazduh je pri zemljinoj površini najtopliji, a sa porastom visine temperature opada. Opadanje temperature za svakih 100 metara naziva se termički gradijent. Njegova prosječna vrijednost iznosi 0,6 stepeni celzijusa. Zagrijavajući se pri zemljinoj površini vazduh postaje lakši I takav se diže u vis obrazujući konvektivne struje a na njegovo mjesto se spušta gušći I hladniji vazduh. Ovakvo žirenje I hlađenje vazduha naziva se adijabacko hlađenje. Temperature vazduha sa visinom raste takva pojava naziva se temperaturna inverzija.

7. Proces isparavanja se sastoji u odvajanju pojedinih molekula vode od vodenih površina, prema tome isparavanje je prelazak vode iz tečnog u gasovito stanje. Na isparavanje utiče nekoliko faktora: temperature, vjetar I vlažnost vazduha. Isparavanje se mjeri evaporimetrom. Vazduh kadqa prima vodenu paru on postaje zasićen, ako se zasićen vazduh hladi on postaje prezasićen. Prelaženje vode iz gasovitog u tečno stanje naziva se kondenzacija. Direktno prelaženje vode iz gasovitog u čvrsto stanje nazive se sublimacija. Temperature pri kojoj nezasićen vazduh postaje zasićen naziva se temperatura rosne tačke.

8. Vlažnost vazduha. Najvažniji pokazatelji vlažnosti vatduha je apsolutna I relativna vlažnost. Apsolutna vlažnost predstavlja količinu vodene pare izražene u gramima u vazduhu. Ona stoji u pravom odnosu s temperaturom vazduha, ukoliko su temperature vazduha više I apsolutna vlažnost je veća.Relativna vlaznost je kada je vazduh zasicen 100 posto vodenom parom relativna vlaznost stoji u obrnutom odnosu sa temperaturom vazduha.Za mjerenje vlaznosti vazduha upotrebljavaju se psihrometar higrometar I higrograf.

9. Magla. Maglu cine sitne kapljice kondenzovane vodene pare koje lebde u prizemnom sloju vazduha I smanjuju vidljivost na manje od jednog kilometra.Magle se dijele na radiacione I advektivne magle.Radiacione magle obrazuju se usljed nocnog hladjenja zemljine povrsine I prizemnog sloja vazduha.Najcesce se javljaju u jesen.Advektivne magle nastaju pri kretanju toplih vazdusnih masa preko hladnijih povrsina.Ove magle su iznad kopna najcesce zimi a iznad mora ljeti.Nastaju pri znatnoj brzini vjetra a debljina im iznosi I po nekoliko stotina metara.

10. Oblaci.Oblaci nastaju kondenzacijom I sublimacijom vodene pare u slobodnoj atmosferi.Dabi doslo do formiranja oblaka vazduh mora da ima dovoljnu kolicinu vodene pare da mu temperature opada I da se u njemu nalaze kondenzaciona jezgra koja su neophodna za pocetak obrazovanja vodenih kapljica.Svi oblaci se medju sobom razlikuju po izgledu visini sastavu itd testoga oblake djelimo na perjasti,perjasto-gomilasti,perjasto-slojeviti,visoko-gomilasti,visoko-slojeviti,slojevito-gomilasti,slojeviti,gomilastiigomilasto-kisni.

11. Oblačnost.Pokrivenost nebeskog svoda oblacima naziva se oblacnost oblacnost se odredjuje slobodnim okom.Kada oblaci potpuno prekriju nebo oblacnost se oznacava brojem 10,a pri sasvim vedrom vremenu sa brojem 0.S obzirom na velicinu oblacnosti dani mogu biti vedri,oblacni i tmurni. Dnevni hod oblačnosti je dosta složen I zavisi kako od godišnjeg doba tako I od vrste oblaka.

12. Niske i visoke padavine. Rosa je najraspostranjeni vid niskih padavina, nastaje pri tihim, vedrim noćima u ljetnoj polovini godine. Ona u sušnim predjelima obezbeđuje jedan dio neophodne vode. Najčešće se javlja u ravnicama blizu Rijeka. Slan se javlja u vidu ledenih kristala veoma različitog oblika. Nastaje u vedrim I tihim zimskim noćima. Inje čine bijeli rastresiti kristali leda slični snijegu koji se hvataju na granama drveća. Kiša je najčešći I najvažniji oblik visokih padavina čine vodene kapljice. Kiša se izlučuje samo iz oblaka debljih od 700 metara. Pluviograf je instrument za mjerenje količine padavina.

13. Geografski raspored padavina. Raspored padavina na zemljinoj površini zavisi od više faktora: oblačnost I geografska širina to znači da na količinu padavina ne utiču toliko stepen oblačnosti koliko bogastvo oblaka vodom. Raspored padavina na zemljinoj površini prikazuju se pomoću izohijetnih karata. Izohijete su linije koje spajaju mjesta sa istom mjesečnom sumom padavina.

14. Pluvimetrijski režim i njegovi tipovi. Pluviometrijski režim se naziva raspodjela godišnje sume padavina. Kišni režim od velikog je značaja za biljni svijet odnosno poljoprivredu. Isto tako nije svedno da li će ukupna godišnja količina padavina biti manje-više ravnomjerno raspodjeljena na sve mjesece ili će biti oštro izražene kišne I sušne sezone. Izdvajanje tipova kišnih režima izvršeno je na osnovu pojavljivanja mjesečnih maksimuma I minimum padavina. Na zemlji se izdvaja 8 osnovnih tipova kišnog režima: ekvatorijalni, tropski, monsunski, pustinjski, mediteranski, kontinentalni I polarni. U našoj zemlji zastupljena su uglavnom 2 tipa kišnih režima: mediteranski u primoriju I kontinentalni u sjevernim predjelima. Međutim, oba ova režima nisu u potpunosti čista tj. Ne odlikuju se samo jednim maksimumom I minimumom padavina, već imaju po dva maksimuma (u proljeće I jesen) I dva minimuma (zimi I ljeti) pa predstavljaju prelaz između pravog kontinentalnog I mediteranskog režima.