28 X 2018 nr 191/2018

XXX NIEDZIELA ZWYKŁA Rok B, II

„Synu Dawida, ulituj się nade mną”

Ewangelia:

Gdy Jezus razem z uczniami i sporym tłumem

wychodził z Jerycha, niewidomy żebrak

Bartymeusz, syn Tymeusza, siedział przy

drodze. Ten słysząc, że to jest Jezus z

Nazaretu, zaczął wołać: "Jezusie, Synu

Dawida, ulituj się nade mną". Wielu nastawało

na niego, żeby umilkł. Lecz on jeszcze

głośniej wołał: "Synu Dawida, ulituj się nade mną". Jezus przystanął i rzekł:

"Zawołajcie go". I przywołali niewidomego, mówiąc mu: "Bądź dobrej myśli,

wstań, woła cię". On zrzucił z siebie płaszcz, zerwał się i przyszedł do Jezusa. A

Jezus przemówił do niego: "Co chcesz, abym ci uczynił?" Powiedział Mu

niewidomy: "Rabbuni, żebym przejrzał". Jezus mu rzekł: "Idź, twoja wiara cię

uzdrowiła». Natychmiast przejrzał i szedł za Nim drogą".

Mk 10, 46-52

Modlitwa miłosierdzia

Modląc się modlitwą Ojcze nasz, prosimy Boga o odpuszczenie nam naszych win.

W codziennym pacierzu przyłączamy się do wołania niewidomego żebraka

Bartymeusza: „Synu Dawida, Jezusie, zmiłuj się nade mną” (Mk 10, 47). Stajemy

ramię w ramię z synem marnotrawnym i wyznajemy: „Ojcze, zgrzeszyłem” (Łk 15,

21). Jeśli wypowiadamy te wielkie słowa uczciwie, jeśli płyną one z głębi naszego

serca i uznajemy, że potrzebujemy Bożego usprawiedliwienia, wówczas możemy

mieć nadzieję, że rozpoznamy przechodzącego obok nas Jezusa. Pokora jest

miejscem spotkania ze Zbawicielem, który przychodzi, by nas uzdrowić i

przywrócić wzrok.

Jezu Chryste, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną. Spraw, żebym nigdy nie

przestał zwracać się do Ciebie w każdej mojej życiowej potrzebie. Tylko Ty jesteś

w stanie sprawić, abym przejrzał i dostrzegł swoją niewystarczalność. Udziel mi

odwagi, abym powstał z moich grzechów i słabości.

(Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2018”, O. Jarosław Krawiec OP, Edycja Świętego Pawła)

Cytat tygodnia:

„Świętość nie jest luksusem dla nielicznych, ale obowiązkiem dla mnie i dla ciebie”

św. Matka Teresa z Kalkuty

„ŚWIĘTYMI BĄDŻCIE, BO JA JESTEM ŚWIĘTY,

PAN BÓG WASZ” Kpł 19,2

Choć trwamy jeszcze z różańcem w dłoniach w ostatnie październikowe dni, które

są szczególnie poświęcone tej wyjątkowej modlitwie – jednak już za parę chwil

rozpoczniemy nowy miesiąc – listopad, a wraz z nim będziemy przeżywać

Uroczystość Wszystkich Świętych

oraz Dzień Zaduszny. Tradycyjnie

czas ten utożsamiamy z dniami

zadumy i refleksji o tych spośród

nas, którzy przekroczyli już progi

wieczności oraz o kruchości i

nikłości ludzkiego życia. Nie ma w

takim podejściu, oczywiście nic

złego – przecież właśnie o tych

prawdach mówi nam dzień

Zaduszny – jednak zapominamy

lub całkowicie nie zauważamy jednej niezwykle ważnej prawdy – mianowicie

charakteru i treści samej Uroczystości Wszystkich Świętych. Czym więc dla nas

katolików jest to święto oraz kim są owi Wszyscy Święci? Jeśli mówimy lub

myślimy o świętych na pierwszą myśl przychodzą nam zastępy ludzi, których

Kościół ogłosił błogosławionymi lub świętymi – Ci których powszechnie znamy z

religijnych obrazów lub chętnie przyzywamy ich imion podczas modlitwy. I jest to

wszystko prawda, nie możemy jednak zapomnieć, iż święty to nie tylko ten, kto

został wyniesiony oficjalnie do chwały ołtarzy, ale każdy chrześcijanin, który

przeżył swe życie w przyjaźni z Bogiem i czy to po czyścowym oczyszczeniu, czy

też bezpośrednio po swej śmierci, osiągnął chwałę nieba. Jak często słyszymy

rozmaite opinie typu: „a kto tam może zostać świętym?; a święty to taki, co nic w

życiu nie robił tylko się modlił!; czy też: świętym to może zostać tylko jakiś

papież, ksiądz czy zakonnik!”. Nic bardziej mylnego!!! Powołanie do świętości jest

uniwersalne oraz powszechne i dotyczy każdego ochrzczonego! Wspomnijmy raz

jeszcze słowa Księgi Kapłańskiej, które są tytułem naszego rozważania: „Świętymi

bądźcie, bo Ja jestem święty, Pan Bóg wasz”. Stwórca daje nam więc, jakże

czytelne zadanie – wszyscy bez wyjątku, musimy dążyć do świętości – ponieważ

ona nie jest jak wielu dziś błędnie twierdzi tylko dla wybranych, ale z woli naszego

Pana dla nas wszystkich bez wyjątku. To bunt szatana przeciw Bogu, zachwiał tę

odwieczną wolę i przez wszystkie wieki, zły zbiera żniwo, które nazywamy

potępieniem. Jak ochoczo słuchamy jego podszeptów i drwimy z naszych braci i

sióstr, którzy starają się w swoim życiu pełnić wolę Boga, wypełniając swoje

obowiązki. Jak ochoczo wyśmiewamy nawet naszych najbliższych, którzy, którzy

nie opuszczają modlitwy czy

częstych Mszy Świętych: z taką

radością drwimy z nich wtedy np.

„a ten to tylko do kościoła goni i

się modli”, zapominając, że nas

także powołał Pan do świętego

życia! Dlaczego, skoro wierzymy

i uznajemy prawdę o niebie, które

czeka zbawionych po śmierci –

nie umiemy zobaczyć wśród tych

świętych, także naszych bliskich

zmarłych, a kiedyś daj Boże i nas

samych. Uroczystość Wszystkich

Świętych, nie jest więc dniem

żałoby, smutku i żalu, za tymi którzy odeszli już z tej ziemi, ale dniem radości z

tryumfu i chwały tych których Pan wprowadził do swego Królestwa! Chcąc sobie

prosto uzmysłowić, tę prawdę zadajmy sobie pytanie: Czy król który wygra wojnę

ze swoim największym przeciwnikiem, może być w ów dzień zasmucony?

Oczywiście, że nie! Będzie to z pewnością odtąd dzień wielkiego święta w jego

królestwie! Tak samo więc, dzień w którym wspominamy wszystkich, którzy

doszli do chwały nieba – a więc pokonali wzorem i mocą swego Zbawcy - śmierć,

piekło i szatana – naturalnie musi być dniem radości i wesela. To widzenie dnia

Wszystkich Świętych, jako dnia smutku i żałoby, bierze się w dużej mierze z

naszego niezrozumienia czym i dla kogo jest świętość oraz co ona naprawdę

oznacza. Prośmy więc, Pana w tym szczególnym dniu przez wstawiennictwo tych,

którzy nas poprzedzili w ziemskim pielgrzymowaniu i osiągnęli już zbawienie,

byśmy i my mogli być zaliczeni kiedyś do ich grona. Nie lękajmy się świętości –

nie wyobrażajmy jej sobie jako czegoś ponad nasze siły. Ufajmy z całego serca

Bogu i starajmy się iść przez życie Jego drogami, a On sam będzie nas umacniał i

prowadził po tej drodze ku świętości czyli Niemu samemu! Miejmy na tej drodze

nieustannie w pamięci słowa dziś już także świętego papieża Jana XXIII, który

mówił: „świętym można zostać z pastorałem w ręku, ale równie dobrze z miotłą”.

Powołanie do świętości jest uniwersalne i możemy je osiągnąć w każdym

życiowym położeniu w jakim umieścił nas tu na ziemi Pan Bóg!

opracowanie: Patryk Zwardoo

Dzieo Zaduszny - 2 listopada

Kościół katolicki wspomina tego dnia wszystkich wiernych zmarłych. Dzieo Zaduszny to czas szczególnej modlitwy do Boga, by zmarli mieli udział w Chrystusowym zwycięstwie nad śmiercią. Dotyczy to zwłaszcza tych, którzy po śmierci potrzebują oczyszczenia w miłości, czyli czyśdca, który jest "przedsionkiem nieba".

Dogmat o istnieniu czyśćca Kościół

ogłosił na Soborze w Lyonie w 1274 r. a potwierdził i wyjaśnił na Soborze

Trydenckim (1545-1563) w osobnym dekrecie. Opiera się na przesłankach

zawartych w Piśmie św. oraz na sięgającej II wieku tradycji kościelnej. Duży wkład

w rozwój nauki o czyśćcu wniósł św. Augustyn. Poprzez dogmat, Kościół

stwierdza jedynie dwie prawdy o czyśćcu: 1. Czyściec istnieje. 2. Duszom w

czyśćcu możemy pomóc poprzeć modlitwę w ich intencji. Ci zmarli, którzy po

śmierci doświadczają czyśćca są już bezpieczni, bo znaleźli się w Bożych rękach.

Mogą być pewni zbawienia, na którego pełnię muszą się jeszcze przygotować.

Wszystkie dusze czyśćcowe są przeznaczone przez Boga do nieba, stąd też sam

czyściec określany jest często jako "przedsionkiem nieba". Jest wyrazem Bożego

miłosierdzia, które oczyszcza tych, którzy za życia na ziemi nie wydoskonalili się

Na cmentarzu płomyki złote

i groby w chryzantemach.

Ludzie przyszli tu z myślą

o tych,

których już nie ma.

Wspominają drogie imiona,

zasłaniają lampki przed

wiatrem,

dla tych bliskich wieoce zielone

i bukiety jesienne pełne

kwiatów.

Bechler H.

w pełni w miłości do Boga, bliźniego i samego siebie. Stan czyśćca nie należy

pojmować jedynie jako kary lecz jako przygotowanie do pełnego zjednoczenia z

Bogiem w niebie. Aby zmarli mieli udział w Chrystusowym zwycięstwie nad

śmiercią, oczyszczenie winno być całkowite. Przez czyściec przechodzą dusze,

które zeszły z tego świata w grzechach powszednich i nie odbyły jeszcze na ziemi

całej doczesnej kary za grzechy. Istotą kary doświadczanej po śmierci wydaje się

tymczasowa rozłąka z Bogiem i oczekiwanie na spotkanie z Nim. Dusza ludzka,

poznając po śmierci Boga jako pełnię miłości, pragnie zjednoczenia z Nim, a

równocześnie sama rozpoznaje, że jeszcze nie jest tego godna i szuka możliwości

oczyszczenia. Bóg w swoim miłosierdziu

odpowiada na to pragnienie poprzez działanie,

które nazywamy czyśćcem. W związku z

okresem modlitw za zmarłych można

uzyskać odpusty dla nich. Należy nawiedzić

pobożnie cmentarz w dniach 1-8 listopada i

modlić się za dusze zmarłych, przy

zachowaniu stałych warunków odpustu:

stanu łaski uświęcającej, przyjętej w danym

dniu Komunii św., wolności od przywiązania

do grzechu (nawet lekkiego) i modlitwy w

intencjach Ojca Świętego (np. "Ojcze nasz" i

"Zdrowaś Mario"). W samym dniu 2

listopada - przy zachowaniu tych samych

warunków - również można uzyskać odpust

za zmarłych związany z nawiedzeniem

kościoła lub publicznej kaplicy i

odmówieniem w nich modlitwy "Ojcze nasz" i "Wierzę w Boga". Pamięć o

zmarłych była czczona już w czasach pogańskich. W Rzymie obchodzono

pogańskie rytuały w lutym każdego roku. Chrześcijanie przejęli tę cześć obrzędów,

która nie była sprzeczna z wiarą. Wspominano najbliższą rodzinę. Powszechne

wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych spotykamy dopiero w VII wieku.

Narodziny Dnia Zadusznego przypadają na 998 r., kiedy to w klasztorach

podległych opactwu Cluny (dzisiejsza Francja) zaczęto obchodzić 2

listopada wspomnienie zmarłych. Poprzez kluniackie klasztory zwyczaj

rozpowszechnił się na północ od Alp. Dotarła także do Rzymu, ale dopiero około

XII wieku. Z kolei w XV wieku wśród hiszpańskich dominikanów rozpowszechnił

się zwyczaj odprawiania w tym dniu trzech Mszy św. przez każdego

z kapłanów. Zwyczaj ten stał się następnie z inicjatywy kolejnych

papieży przepisem prawa kanonicznego i obowiązuje w każdej diecezji, a poprzez

nie w każdej parafii świata do dzisiaj. W obliczu Bożego Miłosierdzia, któremu

zawierzamy zmarłych, nie tyle istotne wydaje się ilościowe nastawienie na

wielokrotne sprawowanie tego dnia Eucharystii, ale głęboka wiara wypływająca z

przeżywania paschalnej tajemnicy Chrystusa. Zreformowana liturgia mszalna

odeszła od średniowiecznych form "przepełnionych lękiem - jak pisze teolog

liturgii Michael Kunzler - i beznadziejną ciemnością liturgii zmarłych, nastawionej

treściowo głównie na straszliwy sąd i grzeszność człowieka". Obecnie, 2 listopada,

Kościół w modlitwie z ufnością zwraca się do Boga, by zmarli mieli udział w

Chrystusowym zwycięstwie nad śmiercią.

Wojciech Wrona, na podstawie, „Liturgika”- B. Nadolski, niedziela.pl, liturgia.wiara.pl

NOWE TABLO SŁUŻBY LITURGICZNEJ

INTENCJE MSZALNE 29.10 – 04.11.2018r. Poniedziałek 29.10 6.30 1) + Teresa Buchta z mężem Józefem 2) + Stanisław Kucharczyk z Marią i Adamem 17.00 + Bogumiła Mędrzak z rodzicami i teściami Wtorek 30.10 6.30 1) + Kazimierz Szewczyk 2) + Janusz Kubica 17.00 + zmarłe siostry Wanda i Katarzyna Jakubiec Środa 31.10 6.30 1) + Władysław Górny 2) + Maria Świerczek 17.00 + Felicja z ojcem Antonim Czwartek 01.11 – uroczystość Wszystkich Świętych 7.00 1) o zdrowie i bł. Boże dla Ewy w 50 rocz. urodzin 2) + Stanisław Rusin z rodzicami i teściami 9.00 1) + Dorota Kufel w 3 rocz. śm. 2) + Stanisław Januła 10.00 – za zmarłych spoczywających na cmentarzu komunalnym 11.00 1) za parafian 2) zmarłych spoczywających na cmentarzu parafialnym po procesji na cmentarzu + Małgorzata Stasica z mężem Stanisławem i rodzicami Piątek 02.11 – Dzień Zaduszny 7.00 1) + zmarli członkowie OPNSPJ 2) + zmarli członkowie KR 9.00 1) + za wszystkich wiernych zmarłych 2) + Edward Frydel w 18 rocz. śm. 3) za wszystkich wiernych zmarłych 17.00 1) intencje pogrzebowe 2) za zmarłych spoczywających na cmentarzu komunalnym Sobota 03.11 6.30 1) + za zmarłych z rodzin ofiarodawców OPNSPJ 2) + Jadwiga Świerczek 17.00 1) o zdrowie i bł. Boże dla Joanny Świerczek w 80 rocz. urodzin 2) dziękczynna w 60 rocz. urodzin Wiesława z prośbą o zdrowie i bł. Boże oraz opiekę MB. Pocieszenia Niedziela 04.11 7.001)dziękczynna w 70 rocz. urodzin dla Stanisławy z prośbą o zdrowie i bł. Boże 2) + za zmarłych kapłanów, którzy stąd pochodzili i tu pracowali 3) + Stanisławę Czernek w 3 rocz. śm. z mężem Józefem i dziadkami z obu stron 9.00 1) + Władysław Górny w 3 rocz. śm. z żoną Bronisławą 2) + Henryk Gołąbek 3) + Marianna Dobija 11.00 1) + Andrzej Ferfecki 2) + Stanisław Jakubiec w 17 rocz. śm. z żoną Czesławą i dziećmi 3) + Alfred Staszek w 16 rocz. śm. + Stefania Świerczek 16.00 + Jan Tyc w 35 rocz. śm. z żoną Emilią

1. Liturgiczne obchody tygodnia: a) w czwartek, 1 listopada - uroczystośd Wszystkich Świętych – w naszej parafii msze św. jak w każdą niedzielę. Dodatkowo msza św. na cmentarzu komunalnym w int. zmarłych tam spoczywających o godz. 10.00. Po mszy św. procesja z modlitwą za zmarłych. Popołudniu procesja na cmentarz parafialny o godz. 14.00 i modlitwa za zmarłych na nim spoczywających wraz z kazaniem. Bezpośrednio po procesji msza św. w kościele. Przed Uroczystością Wszystkich Świętych zachęcamy do uporządkowania grobów naszych przodków. Postarajmy się, aby wszystkie odpady szklane wrzucad do kontenera. Zadbajmy o kwiaty i znicze – symbol naszej pamięci o tych, którzy odeszli już z naszych rodzin. Wierzymy, że dobry Bóg wprowadzi naszych zmarłych do królestwa światłości i pokoju, a nasza modlitwa będzie dla nich wsparciem i pomocą. b) w piątek, 2 listopada - wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych – msze św. w tym dniu o godz. 7.00, 9.00 i 17.00 2. Odpust zupełny za dusze w czyśdcu cierpiące można uzyskad: od uroczystości Wszystkich Świętych i w Dzieo Zaduszny przez pobożne nawiedzenie kościoła, odmówienie Ojcze nasz i Wierzę, modlitwy w intencji Ojca Świętego, przyjęcia łaski sakramentalnej spowiedzi i Komunii świętej, zachowanie wolności od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu; w dniach od 1 - 8 listopada nawiedzając pobożnie cmentarz, modląc się, chodby tylko w myśli za zmarłych, spełniając przy tym zwykłe warunki odpustu. 3. W tym tygodniu przypadają: pierwszy czwartek, pierwszy piątek i pierwsza sobota miesiąca. Spowiedź w I piątek – jest to jednocześnie Dzieo Zaduszny rano od godz. 6.30 i popołudniu od godz. 16.00. W tym dniu odwiedzimy chorych od godz. 10.00. Modlimy się w intencji pasterzy Kościoła oraz prosimy Boga o nowe powołania do służby w Kościele oraz czcimy Najświętsze Serce Pana Jezusa i Niepokalane Serce Najświętszej Maryi Panny. 4. W przyszłą niedzielę, 4 listopada, składka przeznaczona jest na potrzeby diecezji. W tym dniu odbędzie się w Oświęcimiu-Brzezince tradycyjne nabożeostwo Drogi Krzyżowej w intencji ofiar obozów koncentracyjnych i gułagów. Początek o godzinie 14:00 przy Bramie Śmierci. Strona internetowa: www. parafiarybarzowice.pl, e-mail: rybarzowice254@gmail.com

REDAKCJA: ks. proboszcz Władysław Urbańczyk, ks. Rafał, Patryk Zwardoń, Wojciech Wrona, Patryk Bartosik, Źródła: Kalendarz Liturgiczny, niedziela.pl,gość.pl,brewiarz.pl