A M I N Y

Aminy – pochodne amoniaku, w których jeden (aminy 1o), dwa (aminy 2o) lub trzy (aminy 3o) atomy wodoru zostały zastąpione resztami organicznymi (alifatycznymi bądź aromatycznymi).

Przykłady aminAminy pierwszorzędowe (1o)

CH3CH2 NH2

etyloamina

(CH3)2CH NH2

izopropyloamina

(CH3)3C NH2

tert-butyloamina

NH2NH2 CH2NH2

cykloheksyloamina

NH2

anilina benzyloamina

-naftyloamina

H

Aminy drugorzędowe (2o)

(CH3CH2)2 NH

dietyloamina

(CH3)2CH NH

N-fenylo-N-izopropyloamina

NH CH2NH

N-metyloanilina N-benzylo-N-metyloamina

CH3CH3

Aminy trzeciorzędowe (3o)

(CH3CH2)3 N

trietyloamina

N

CH2NN

N,N-dimetyloanilina

N-benzylo-N-metylo-N-propyloamina N,N-dietylo-N--naftyloamina

CH3

(CH3)2

CH2CH2CH3

(CH2CH3)2

Inne związki organiczne zawierające azot

☼ Iminy

☼ Nitryle

R CH NH R CH NAr

R C N C N

benzenokarbonitryl (benzonitryl, cyjanek fenylu)

☼ Amidy i imidy

☼ Związki nitrowe

R CO

NH2

R CO

NHR'

R CO

NR'2

NH

O

Oftalimid

C

NH

O

butyrolaktamamid cykliczny

NO2R NO2

nitroalkannitrobenzen

☼ Związki nitrozowe

☼ Pochodne hydroksyloaminy

☼ Pochodne hydrazyny

R CO

NH

NHOH

R CH OHNOH

fenylohydroksyloamina

NH(H3C)2 N NH2NH2

fenylohydrazyna1,1-dimetylohydrazyna

nitrozobenzen

N ON O

Hnitrozocykloheksan

☼ Azozwiązki i sole diazoniowe

☼ Aromatyczne związki heterocykliczne

NH

N

NH

N N

N

N N

N NH

N

pirol imidazol pirydyna chinolina

pirymidyna puryna

N

akrydyna

azobenzen (difenylodiazen)

N N N N X

sól benzenodiazoniowa

Nazewnictwo amin1. do słowa amina dodaje się w przedrostku nazwę reszty alkilowej

lub arylowej przyłączonej do atomu azotu, np. propyloamina, benzyloamina, metyloamina;

2. słowo amina poprzedza się nazwą macierzystego węglowodoru połączonego literką o, np. metanoamina, benzenoamina, etanoamina;

NH2

CH3 NH2

metanoaminabenzenoamina

CH3CH2 NH2

etanoamina

CH3CH2CH2 NH2

propyloamina

CH2NH2

benzyloamina

CH3 NH2

metyloamina

3. przedrostek amina dodaje się do rdzenia nazwy

węglowodoru macierzystego, np. aminoetan,

aminobenzen, aminobutan;

4. nazwę reszty alkilowej lub arylowej połączonej z atomem azotu dodaje się do rdzenia azan, np. metyloazan, fenyloazan, etyloazan;

NH2

CH3 NH2

aminometan

CH3CH2CH2CH2 NH2

aminobenzen aminobutan

NH2

CH3 NH2

metyloazan

CH3CH2 NH2

fenyloazanetyloazan

5. dla amin 2o i 3o podajemy alfabetycznie wszystkie łańcuchy węglowodorowe połączone z atomem azotu stawiając przed jej nazwą dużą literkę N- co oznacza, że reszta alkilowa lub arylowa związana jest bezpośrednio

z atomem azotu grupy aminowej, np. N,N-dietylobutylo-amina, N-metylo-N-(2-pentylo)amina.

CH3CH2CH2CH2 N CH3

CH3

N,N-dimetylobutyloamina

CH3CHCH2CH2CH3

N-metylo-N-(2-pentylo)amina

NH CH3

Właściwości fizykochemiczne

■ Aminy są słabymi zasadami. W roztworach wodnych pozostają w równowadze z jonem amoniowym. Aminy są związkami polarnymi, w wodzie rozpuszczają się podobnie jak alkohole, co wynika, ze zdolności tworzenia wiązań wodorowych. Rozpuszczalność amin w wodzie maleje wraz ze wzrostem liczby atomów węgla w cząsteczce.

N H O

H

H

N H

O

H

H

Niskocząsteczkowe aminy mieszają się z wodą w całym zakresie stężeń, charakteryzują się one nieprzyjemnym, rybim zapachem. Większość amin to ciecze, jedynie metyloamina, dimetyloamina, trimetyloamina i etyloamina są w temp. pokojowej gazami.

Metyloamina CH3NH2 – trujący, bezbarwny, łatwopalny

gaz o nieprzyjemnym zapachu. Przechowuje się ją skroploną w ampułkach, albo

w postaci chlorowodorku metyloaminy CH3NH3+Cl-. Handlowo dostępna jest jako

40% roztwór wodny. Znalazła ona zastosowanie przy produkcji barwników,

pestycydów, surfaktantów, w preparatyce farmaceutycznej, a skroplona jako

rozpuszczalnik.

Dimetyloamina (CH3)2NH – bezbarwny gaz o zapachu

gnijących ryb. Jest produktem rozkładu białek w wyniku gnicia. Stosowana jest

jako adsorbent gazów kwaśnych, czynnik flotacyjny, stabilizator benzyny i rozpuszczalnik, w przemyśle włókienniczym oraz do produkcji mydeł, środków depilacyjnych i czyszczących.

Etyloamina CH3CH2NH2 – bezbarwna, łatwopalna, lotna amina

o zapachu amoniaku. Wykorzystywana jest do produkcji leków, pestycydów, inhibitorów korozji, rafinacji ropy naftowej oraz w syntezie organicznej.

■ Hybrydyzacja atomu azotu sp3 i geometria cząsteczki piramidalna o kątach między wiązaniami wynoszącymi w ~109o. Atom azotu związany jest z trzema podstawnikami za pośrednictwem wiązań s.

■ Cząsteczki amin zawierające trzy różne podstawniki związane z atomem azotu są chiralne. Nie można jednak ich rozdzielić na enancjomery, ponieważ w temperaturze pokojowej szybko zachodzi inwersja konfiguracji (przekształcenie jednego enancjomeru w drugi). W inwersji bierze udział płaski produkt przejściowy, powstający w wyniku zmiany hybrydyzacji atomu azotu z sp3 na sp2, wolna para elektronowa atomu azotu zajmuje orbital p.

Nsp3

W przypadku 4o soli amoniowych nie dochodzi doinwersji konfiguracji więc ich formy enancjomeryczne

można wyodrębnić.

N

R

R'

"R

sp3

N

R

R'"R

sp2

N

R

R'

R"

sp3

Enancjomery

Stan przejściowy, płaski

Zasadowość aminAminy wykazują właściwości zasadowe (mają zdolność do reakcji z kwasami) ze względu na obecność wolnej pary elektronowej na atomie azotu.

1. Reakcje amin z kwasami mineralnymi i kwasami Lewisa

(CH3CH2)3 N

trietyloamina

NH2

anilina

+ H2SO4 (CH3CH2)3 NH HSO4

wodorosiarczan trietyloamoniowy

+ HCl

NH3 Cl

chlorek fenyloamoniowychlorowodorek aniliny(nierozpuszczalna w wodzie)

(rozpuszczalny w wodzie)

+ BF3 (CH3CH2)3 N

kompleks

BF3

kwas Lewisa

(CH3CH2)3 N

trietyloamina

2. Stała równowagi reakcji amin z wodą (Kb) i pKb jako miara ich zasadowości

R N + H2OKb

amina

+ HOH

HR N

kation amoniowy

H

H

H

Kb =[R-NH3] [ OH]

[R-NH2]

pKb = - log Kb miara zasadowości amin

3. Stała równowagi reakcji kationu amoniowego z wodą (Ka)

i pKa jako miara jego kwasowości

Im wyższa wartość pKa kationu amoniowego (im słabszy kwas), tym mocniejsza amina (zasada z nim sprzężona).

+ H2OKa

+R N

kation amoniowy

H

H

H

Ka =[R-NH2] [H3O ]

[R-NH3 ]

pKa = - log Ka miara kwasowości kationu

amoniowego

R N

amina

H

HH3O

pKa + pKb = 14 pKb = 14 - pKa

4.Porównanie zasadowości amin w zależności od ich rzędowości, w roztworach wodnych

5. Porównanie zasadowości amin alifatycznych i aromatycznych

pKb 13 9.4 8.7 3.4

H3C N

metyloamina

H

H

wzrost zasadowości

NH2

anilina

NH2

toluidyna

CH3

NH2

p-nitroanilina

NO2

* Aminy alifatyczne są mocniejszymi zasadami od amin

aromatycznych tej samej rzędowości.Grupy alkilowe wywołujące +I stabilizują jon amoniowy i zwiększają zasadowość amin. Solwatacja jonu amoniowego przez cząsteczki wody, również działa na ten jon stabilizująco i wpływa na wzrost zasadowości amin. Zazwyczaj, aminy 1o i 2o są mocniejszymi zasadami niż aminy 3o. Aminy aromatyczne są słabszymi zasadami niż alifatyczne, ponieważ wolna para elektronowa atomu azotu oddziałuje z elektronami p pierścienia aromatycznego, co zmniejsza jej dostępność dla tworzenia wiązania z protonem.

Na zasadowość amin aromatycznych mają wpływ podstawniki znajdujące się w pierścieniu

aromatycznym.

* Podstawniki elektronodonorowe (np. –NH2, -OR, -CH3 (alkil)) w pozycjach orto i para względem grupy aminowej zwiększają gęstość elektronową w pierścieniu, co sprzyja stabilizacji jonu amoniowego i zwiększa zasadowość amin aromatycznych.

* Podstawniki elektronoakceptorowe (np. –CHO, -COR, -NO2, -SO3R, -CF3) w pozycjach orto i para względem grupy aminowej zmniejszają zasadowość amin aromatycznych.

Nukleofilowość amin

Aminy wykazują właściwości nukleofilowe ze względu na obecność wolnej pary elektronowej na atomie azotu, tj. reagują z halogenkami alkilowymi oraz ulegają acylowaniu w reakcji substytucji nukleofilowej (SN).

Alkilowanie amin

X = Cl; Br; I

+NH R' X H N

R'

+ X

anilina

90 oC+

chlorek benzylu

NH2 CH2Cl NHCH2

NaHCO3

N-benzyloanilina

R NH2R X

R NH

R

+ HB+X-

B

R XB

R N

R

+ HB+X-

R

R X

R N

R

R

R X

czwartorzędowa sól amoniowa

Arylowanie amin

Acylowanie amin

F

NO2

O2N + NH N

NO2

O2NB

Y = Cl; Br; OCH3; OCOR'

+NHB

R CO

YR C

O

N

amid

CH3CH2CH2 NH2

propyloamina

+ CH3CH2 CO

Cl

chlorek propionylu

CH3CH2 CO

NHCH2CH2CH3

N-propylopropanoamid

- HCl

Metody otrzymywania amin

1. Alkilowanie amoniaku i amin – nie można otrzymać czystej aminy bez zanieczyszczeń aminami o wyższej rzędowości.

2. Otrzymywanie amin 1o

Synteza Gabriela

CH3CH CHCH2Cl

1-chlorobut-2-en

1. N-ftalimidek potasu, DMF

2. NH2NH2, EtOHCH3CH CHCH2NH2

1-aminobut-2-en(- ftalazyna)

N

O

O

HKOH

ftalimid

N

O

O

KR

N-ftalimidek potasu

X

-KXN

O

O

R

N-alkiloftalimid

NH2NH2EtOH

hydrazyna

NH

O

O

R

NHNH2

NH

O

O

NH

ftalazyna

+R NH2

amina 1o

hydroliza

OH

O

O

OH

kwas ftalowy

+R NH2

amina 1o

Przegrupowanie Hofmanna i Curtiusa

CR Cl

O

chlorek kwasowy

NaN3

(-NaCl)CR N

O

N N(-N2)

R N C O

H2O

R NH2 + CO2

amina 1o

izocyjanian

azydek

CR NH2

O

amid

Br2

4NaOH, H2OR NH2 + 2NaBr + Na2CO3 + 2H2O

amina 1o

Redukcyjne aminowanie aldehydów i ketonów (reakcja z amoniakiem) – otrzymuje się aminy o jeden rząd wyższe w porównaniu do aminy użytej w reakcji

CR R'

O

aldehyd lub keton

(-H2O)

CH

amina 1o

+ NH3 CR R'

OH

hemaminal

NH2

CR R'

NH

imina

[H]

R R'

NH2

[H] : H2 / Ni; LiAlH4;

NaBH3CN

(cyjanotrihydroboran

sodu)

O + NH3

H2 / NiNH

H

NH2

cykloheksanon imina cykloheksyloamina

Redukcja nitrozwiązków

1. Fe, HCl

2. OH

NO2

nitrobenzen

NH2

anilina

NO2Ar[H]

NH2Ar

[H] - Sn/HCl, NaOH; H2/kat. wobec tlenków Cu2O, Cr2O3 lub BaO

Na2S

H2O

NO2

1,3-dinitrobenzen

NH2

NO2 NO2

3-nitroanilina

Obecnie najlepsza przemysłowa metoda otrzymywania aniliny –

technologia bezodpadowa:

NH3 (amonoliza)OH

fenol

NH2

anilina

425 oC, 20 MPa, kat.+ H2O

Redukcja nitryli

Redukcja azydków

R NH2

amina 1o

R C N1. LiAlH4

2. H2O

C N

cyklopropylometyloamina

1. LiAlH4

2. H2OCH2NH2

nitryl

cyjanek cyklopropylu

R N N N R NH2

amina 1oazydek alkilu

R BrNaN3 1. LiAlH4

2. H2O

Redukcja amidów

CR NH2

O

amid

1. LiAlH4

2. H2OR CH2NH2

amina 1o

Otrzymywanie amin 1o zawierających grupę -NH2

przy 3o atomie węgla, np. t-butyloaminy, którą trudno otrzymać na innej drodze (reakcja Rittera):

C CH3

CH3

H3C

OH

C

O

H3C CH3

H2SO4H2SO4

C CH3

CH3

H3C

O

HH

C

CH3

H3C CH3

- H2O

t-butanolizobuten

karbokationt-butylowy

CH3CH2 C NC

CH3

H3C CH3

C N

CH3

H3C

CH3

C CH2CH3

C N

CH3

H3C

CH3

C CH2CH3H2O

C N

CH3

H3C

CH3

C CH2CH3

O

H H

- H

C N

CH3

H3C

CH3

C CH2CH3

O

H

C N

CH3

H3C

CH3

C CH2CH3

OH

1. H / H2O

C NH2

CH3

H3C

CH3

CH3CH2C

O

O+

karbokationt-butylowy

+

propionitryl

amid

t-butyloamina

2. OH

anion propionianowy

3. Otrzymywanie amin 2o

Redukcja amidów monopodstawionych

1. LiAlH4

2. H2OCH3C NHC(CH3)3

O

N-tert-butyloacetamid

CH2H3C NHC(CH3)3

N-tert-butylo-N-etyloamina

Redukcyjne aminowanie aldehydów i ketonów(reakcja z aminą 1o)

H2 / Ni

heptanal

+CH3(CH2)5 C

O

H H2N NCH3(CH2)5 CH

imina

NHCH3(CH2)5 CH2

N-heptyloanilina

anilina

4. Otrzymywanie amin 3o

Redukcja amidów dipodstawionych

Redukcyjne aminowanie aldehydów i ketonów(reakcja z aminą 2o)

1. LiAlH4

2. H2O

N,N-dimetylocykloheksylo-karboksyamid

C N(CH3)2

O

N,N-dimetylo(cykloheksylometylo)-amina

CH2 N(CH3)2

H2 / Ni

pentanal

+CH3(CH2)3 C

O

H CH3(CH2)3

HC

N-pentylopiperydyna

NH

piperydyna

N

CH3(CH2)3 CH2 N

+ HO

jon iminowy

PytanieWychodząc z propan-1-olu otrzymać propyloaminę wykorzystując cztery

różne metody syntezy.

Odpowiedź

CH3CH2CH2OHPBr3

lub HBrCH3CH2CH2Br

CH3CH2CH2Br + N K

O

O

N

O

O

CH2CH2CH3

CH3CH2CH2NH2+

NH2NH2

NH

NH

O

O

propan-1-ol bromek propylu

propyloamina

bromek propylu

SN2

1. LiAlH4

2. H2OCH3CH2CH2Br

NaN3CH3CH2CH2N3 CH3CH2CH2NH2

CH3CH2CH2OHPCC

CH2Cl2CH3CH2C

O

H

NH3

H2 / NiCH3CH2CH2NH2

CH3CH2CH2OHKMnO4

CH3CH2C

O

OH

1. SOCl2

2. NH3

CH3CH2C

O

NH2

1. LiAlH4

2. H2O

CH3CH2CH2NH2

bromek propylu azydek propylu propyloamina

propan-1-olpropanal

propyloamina

propan-1-olkwas propanowy propanoamid

propyloamina

Wpływ grupy aminowej na reaktywność pierścienia aromatycznego w reakcji substytucji elektrofilowej (SE)

Grupa aminowa –NH2 jest grupą elektronodonorową (+M), która silnie aktywuje pierścień aromatyczny na SE kierując

podstawniki w pozycje orto i para.

NH2 NH2 NH2 NH2

Bromowanie aniliny

NH2

Br2

H2O

NH2

anilina

2,4,6-tribromoanilina

BrBr

Br

NH2

Br2

-HBr

NH2

4-etyloanilina 2-bromo-4-etylo-anilina

Br

CH2CH3CH2CH3

Ac2O

Py

NHAc

CH2CH3

N-acetylo-4-etyloanilina

NHAc

Br

CH2CH3

NaOH

H2O

N-acetylo-2-bromo-4-etyloanilina

Nitrowanie aniliny – aniliny nie poddaje się bezpośredniemu nitrowaniu, ponieważ kwas azotowy ma właściwości utleniające, a pierścień aromatyczny wzbogacony w elektrony jest bardzo podatny na utlenianie.

NH2

HNO3

H2SO4

NHAc

anilina NO2

Ac2O

Py

NHAc

acetanilid

NHAc

NO2

o-nitroacetanilid

+

p-nitroacetanilid

H2O, OH-

NH2

NO2

NH2

NO2

o-nitroanilina

+

p-nitroanilina

Sulfonowanie aniliny

NH2

H2SO4

NH3 O3SOH

anilina

- H2O

NHSO3H

180 oC

NH2

kwas sulfanilowykwas

4-aminobenzenosulfonowy

wodorosiarczananiliniowy

SO3H

NH3

jon obojnaczy

SO3H

NH3

SO3

NH2

SO3

H OH

Alkilowanie i acylowanie Friedla-Craftsa – jest możliwe po uprzednim zacylowaniu grupy aminowej, ponieważ grupa aminowa tworzy kompleks z kwasem Lewisa biorącym udział w reakcji. Po przeprowadzeniu reakcji substytucji amid można zhydrolizować z powrotem do aminy. N-Acylowane aminy to słabe zasady oraz złe odczynniki nukleofilowe. Grupa acyloaminowa osłabia własności elektronodonorowe grupy aminowej, pierścień fenylowy w anilidach jest mniej podatny na SE niż w anilinie.

NH2COCl

AlCl3

anilina

Ac2O

Py

NHAc

N-acetyloanilina

NaOH

H2O

NHAc

C O

NH2

C O

4-aminobenzofenon

Utlenianie amin – aminy są bardzo podatne na działanie utleniaczy. Przebieg reakcji zależy od budowy aminy, rodzaju utleniacza oraz od warunków reakcji.

R NH2 R NHOH R N O R NO2

amina hydroksyloamina związek nitrozo

związek nitrowy

[O] [O] [O]

NH2K2Cr2O7, H+

anilina p-chinon

OO

Utlenianie 1o i 2o amin alifatycznych prowadzi z reguły do mieszaniny różnych produktów.

R CH2NH2

1o amina

KMnO4 R CH NH R CHOH2O

H2 O

2 , RCO3 H

R CH2NHOH + +R CH2N O R CH2NO2

Eliminacja Hofmanna – otrzymywanie alkenów mniej rozgałęzionych w wyniku eliminacji 4o wodorotlenków amoniowych.

Reguła Hofmanna – czwartorzędowe kationy amoniowe ulegają eliminacji z utworzeniem mniej rozgałęzionego alkenu.

NH2

CH3I

nadmiar N(CH3)3 I

Ag2O

H2O

N(CH3)3 OHH

+N(CH3)3 - H2O

butyloaminajodek trimetylobutyloamoniowy

wodorotlenek trimetylobutyloamoniowy

but-1-entrimetyloamina

- AgI

CH3I

nadmiar

Ag2O

H2O

+N(CH3)3

- H2O

sec-butyloamina

but-1-en (95%)

trimetyloamina

NH2 N(CH3)3 I

jodek sec-butylo-trimetyloamoniowy

N(CH3)3 OH

wodorotlenek sec-butylo-trimetyloamoniowy

HH

but-2-en (5%)

+

+ AgI

Testy analityczne

1. test rozpuszczalności – aminy nierozpuszczalne w wodzie rozpuszczają się w rozcieńczonych roztworach mocnych kwasów tworząc sole rozpuszczalne w H2O;

2. test izonitrylowy – aminy 1o można wykryć na podstawie przykrego zapachu powstającego izonitrylu;

+ CHCl3 + 3KOHR NH2

amina 1o

+ 3KCl + 3H2O

izonitrylAr NH2

Ar N C

R N Club

3. test Hinsberga – reakcja z benzenosulfochlorkiem wobec roztworu NaOH:

S Cl

O

O

+ R NH2

BS NH-R

O

Oamina 1o

sulfonamid

rozpuszczalny w alkaliach

S Cl

O

O

+R

NHB

S N

O

O

amina 2o sulfonamid

nierozpuszczalny w alkaliach

R

R

R

S Cl

O

O

+R

NB

amina 3o

R

R nie reaguje

Reakcje amin z kwasem azotawym (azotowym(III), HNO2)

Kwas azotawy (HNO2) jest bardzo nietrwały, rozkłada się w temp. pokojowej, dlatego generuje się go in situ w środowisku reakcji

z azotanu(III) sodu (NaNO2) i odpowiedniego kwasu: HCl, H2SO4, HCOOH, AcOH.

Aminy alifatyczne■ Aminy 1o alifatyczne z kwasem azotawym tworzą

nietrwałe sole diazoniowe, które szybko ulegają przemianie w alkeny, alkohole oraz inne produkty podstawienia:

t-butyloamina

+

C

NH2

NaNO2

HCl

CH3

CH3H3C

izobuten

C

CH3

CH2H3C +

t-butanol

C

OH

CH3

CH3H3C

chlorek t-butylu

C

Cl

CH3

CH3H3C

■ Aminy 2o alifatyczne z kwasem azotawym dają N-nitrozoaminy:

■ Aminy 3o alifatyczne nie reagują z kwasem azotawym.

NaNO2

dietyloamina

(CH3CH2)2 NHHCl

N-nitrozodietyloamina

(CH3CH2)2 N N O

Aminy aromatyczne

■ Aminy 1o aromatyczne dają z kwasem azotawym sole diazoniowe:

NaNO2

anilina

HClNH2

chlorek benzenodiazoniowy

N N Cl

■ Aminy 2o aromatyczne z kwasem azotawym dają N-nitrozoaminy:

NaNO2

N-etyloanilina

HClN

H

CH2CH3

N-nitrozo-N-etyloanilina

NN

CH2CH3

O

■ Aminy 3o aromatyczne reagują z kwasem azotawym ulegając reakcji substytucji elektrofilowej (SE) w pierścieniu aromatycznym dając p-nitrozopochodne:

NaNO2

N,N-dietyloanilina

HClN

CH2CH3

CH2CH3

p-nitrozo-N,N-dietyloanilina

NCH2CH3

CH2CH3

NO

(NO )

SE

Przykładowe pytania1. Następujące związki uszereguje według malejącej zasadowości:

a. anilina, benzyloamina, o-nitroanilina, benzamid

b. metyloamina, anilina, N-metyloanilina, amoniak

c. 2,4-dichloroanilina, 2,4-dinitroanilina, 2,4-dimetyloanilina,

4-chloro-2-nitroanilina

2. Podaj wzory i nazwy produktów następujących reakcji:

anilina + acetaldehydH2, Ni

a.

anilina + jodek metylu (nadmiar)

NaNO2, H2SO4

b.

anilina + bezwodnik octowyc.

N,N-dietyloanilinad.H2O

3. Jak rozróżnić na drodze chemicznej:a. etyloaminę od trimetyloaminyb. cykloheksyloaminę od anilinyc. N-metyloanilinę od p-toluidyny

4. Wykorzystując reakcję aminolizy redukcyjnej otrzymać:a. dibenzyloaminęb. N-benzylopiperydynęc. N,N-dimetylobenzyloaminę

5. Mając do dyspozycji butyroamid podaj kolejne etapy otrzymywania propyloaminy.

6. Następujące związki lub/i aniony uszereguje według malejącej zasadowości:

a. H3C-, H2N

-, HO-, F-

b. H2O, NH3, H2N-, HO-

c. H2N-, HO-, CN-, NO3

-

7. Podaj kolejne etapy następujących transformacji:

8. Podaj produkty (wzór + nazwa) reakcji acetanilidu z każdym z następujących reagentów: a. LiAlH4

b. HNO3 / H2SO4

c. Br2 / AcOHd. chlorek acetylu / AlCl3e. 6M HCl, Δf. NaOH aq., Δ

butan-1-ola.

cykloheksanolb.

alkohol izopropylowyc.

d.

pentyloamina

N-metylocykloheksyloamina

1-amino-2-metylopropan-2-ol

alkohol izopropylowy 1-aminopropan-2-ol

9. Podaj struktury związków A-C w następującej transformacji:

10. Jakie produkty otrzymasz w następujących reakcjach:

(S)-oktan-2-ol + H3C SO2Clpirydyna

A

NaN3

MeOH / H2O

B1. LiAlH4

2. HOC

b.

a. +(CH3)2C CHCCH3

O

NH3

O + HN

Dziękuję za uwagę