1

พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติ

ราชการทางปกครอง พ.ศ.2539

(แก้ไขเพิ่มเติมถึง ฉบับที่ 3 พ.ศ.2562)

ด ำรงคช์ัย ไชยมงคล นิติกร ช ำนำญกำรพิเศษ นักกฎหมำยท้องถิ่น

2

พ.ร.บ.วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง พ.ศ. 2539

1. มุ่งคุ้มครองประโยชน์และเพิ่มประสิทธิภาพในการบริหารงานของรัฐ

2. มุ่งคุ้มครองสิทธิเสรีภาพของประชาชน

3

แนวคิดการออกกฎหมาย 1. การด าเนินงานของภาครัฐ “โปร่งใส”

2. ระบบความรับผิดชอบที่สามารถตรวจสอบได้ โดยเน้นให้ประชาชนเข้ามามีสว่นร่วม

3. ควบคุมการตรวจสอบการกระท าของฝ่ายปกครองโดยองค์กรศาล

4

กฎหมายเฉพาะก าหนดขั้นตอนและระยะเวลาอุทธรณ์โต้แย้งไว้แตกต่างจากพ.ร.บ.นี ้

มาตรการบังคับทางปกครองตามกฎหมายเฉพาะ

5

ข้อยกเว้นการใช้บังคับ พ.ร.บ.ฉบับนี ้

6

พระราชบัญญัตินี้มิให้ใช้บังคับแก่

มาตรา 4

1. รัฐสภาและคณะรัฐมนตรี

2. องค์กรที่ใช้อ านาจตามรัฐธรรมนูญโดยเฉพาะ

7

3. การพิจารณาของนายกรัฐมนตรีหรือ รัฐมนตรีในงานทางนโยบายโดยตรง

4 . ก า รพิ จ า รณาพิพ ากษาคดี ของศ าลและ การด าเนินงานของเจ้าหน้าที่ในกระบวนการพิจารณาคดี การบังคับคดี การวางทรัพย์

5. การพิจารณาวินิจฉัยเรื่องร้องทุกข์และการสั่งการตามกฎหมายว่าด้วยกรรมการกฤษฎีกา

8

6 . ก า ร ด า เ นิ น ง า น เ กี่ ย ว กั บ น โ ย บ า ย ต่างประเทศ

7 . การด า เนินงาน เกี่ ยวกับราชการทหาร หรือเจ้าหน้าที่ ซึ่งปฏิบัติหน้าที่ทางยุทธการร่วมกับทหารในการป้องกันประเทศ และรักษาความมั่นคงของราชอาณาจักรจากภัยคุกคาม ทั้งภายนอกและภายในประเทศ

9

8. การด าเนินการตามกระบวนการยุติธรรมทางอาญา

9 การด าเนินการขององค์กรทางศาสนา

10

การเตรียมการ และการด าเนินการของเจ้าหน้าที่เพื่อจัดให้มีค าสั่งทางปกครองหรือกฎ และรวมถึงการด าเนินการใดๆ ในทางปกครอง ตาม พ.ร.บ.นี้

มาตรา 5

วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง

11

การเตรียมการและการด าเนินการของเจ้าหน้าท่ีเพ่ือจัดให้มีค าส่ังทางปกครอง

การพิจารณาทางปกครอง

12

บุคคล คณะบุคคลหรือนิติบุคคล ซึ่ง ใช้อ านาจหรือได้รับมอบให้ใช้อ านาจทางปกครองของรัฐ ในการด าเนินการอย่างหนึ่งอย่างใดตามกฎหมายไม่ว่าจะเป็นการจัดตั้งขึ้นในระบบราชการรัฐวิสาหกิจหรือกิจการอื่นของรัฐหรือไม่ก็ตาม

เจ้าหน้าที่

13

เจ้าหน้าที่มี 3 ประเภท ดงันี ้

1. เป็นบุคคลคนเดียว ผู้ด ารงต าแหน่งต่างๆ เช่น นายกรัฐมนตรี ผู้ว่าราชการจังหวัด นายอ าเภอ ผู้บริหารท้องถิ่น

2. เป็นคณะบุคคล คณะกรรมการข้าราชการพลเรือน สภาองค์กรปกครองท้องถิ่น สภาเทศบาล ก.กลาง และ ก. จังหวัด

14

3. เป็นนิติบุคคล ซึ่งจะต้องใช้สิทธิหรือหน้าที่ โดยผ่านทางบุคคลธรรมดา ซึ่งอาจจะเป็นบุคคลคนเดียวหรือคณะบุคคลก็ได้ เช่น ผู้อ านวยการคณะกรรมการบริหารของรัฐวิสาหกิจต่างๆ

15

1 . ก า ร ใ ช้ อ า น า จต ามกฎหมายขอ ง เ จ้ า หน้ า ที่ ที่ มี ผ ล เป็นการสร้ างนิติสัมพันธ์ขึ้นระหว่ างบุคคลในอันที่ จะก่อเปลี่ยนแปลง โอน สงวน ระงับ หรือมีผลกระทบต่อสถานภาพของสิทธิหรือหน้าที่ของบุคคล ไม่ว่าเป็นการถาวรหรือชั่วคราว เช่น การสั่งการ การอนุญาต การอนุมัติ การวินิจฉัยอุทธรณ์ การรับรอง และการจดทะเบียน แต่ไม่หมายความรวมถึงการออกกฎ

ค าสั่งทางปกครอง

2. การอื่นที่ก าหนดในกฎกระทรวง

16

พระราชกฤษฎีกา กฎกระทรวง ประกาศกระทรวง ข้อบัญญัติท้องถิ่น ระเบียบข้อบังคับ หรือบทบัญญัติอื่นที่มีผลบังคับเป็นการทั่วไป โดยไม่มุ่งหมายให้ใช้บังคับแก่กรณีใดหรือบุคคลใดเป็นการเฉพาะ

กฎ

17

ค าสั่งทางปกครอง มีสาระส าคัญ 5 ประการ

1. เป็นการกระท าโดย “เจ้าหน้าที่”

2. เป็นการใช้อ านาจรัฐ หมายถึง การใช้อ านาจตามกฎหมาย ซึ่งมิใช่เป็นการใช้อ านาจทางนิติบัญญัติ(ตรากฎหมาย) หรือการใช้อ านาจในทางตุลาการ(ตัดสินคดี)

18

3. เป็นการก าหนดสภาพทางกฎหมาย คือ การมุ่งประสงค์ให้เกิดผลทางกฎหมายอันเป็นนิติสัมพันธ์ระหว่างบุคคลอย่างหนึ่งอย่างใดขึ้น เช่นออกค าสั่งให้ชดใช้ค่าสินไหมทดแทนความรับผิดทางละเมิด หรือออกค าสั่งให้พ้นจากต าแหน่ง เป็นต้น

19

4. “ค าสั่งทางปกครอง” ก่อให้เกิดผลเฉพาะกรณี

5. “ค าสั่งทางปกครอง” มีผลภายนอกโดยตรง

20

ค าสั่งทางปกครอง ตามกฎกระทรวง ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2543)

1. การสั่งรับหรือไม่รับค าเสนอขาย รับจ้าง แลกเปลี่ยน ให้เช่า ซื้อ เช่า หรือให้สิทธิประโยชน์

2. การอนุมัติสั่งซื้อ จ้าง แลกเปลี่ยน เช่า ขาย ให้เช่า หรือให้สิทธิประโยชน์

21

3. การสั่งยกเลิกกระบวนการพจิารณาค าเสนอ หรือการด าเนินการอื่นใด ในลักษณะเดียวกัน

5. การใหห้รือไม่ให้ทุนการศึกษา

4. การสั่งให้เป็นผู้ทิ้งงาน

22

องค์ประกอบของกฎและค าสั่งทางปกครอง กฎ ค ำสั่งทำงปกครอง

1.เป็นผลจำกกำรใช้อ ำนำจตำม พรบ. ของฝ่ำยปกครอง

2. เป็นกำรใช้อ ำนำจฝ่ำยเดียว (ไม่ต้องได้รับควำม

ยินยอม)

3. กำรใช้อ ำนำจดังกล่ำวก่อให้เกิดนิติสัมพันธ์ระหว่ำง

ฝ่ำยปกครองกับเอกชน

4. มีผลไปสู่ภำยนอกฝ่ำยปกครอง

5. มีผลบังคับเป็นกำรทั่วไป *มีผลต่อกรณีเฉพำะหรือบุคคลใด

เป็นกำรเฉพำะ

23

การออกค าสั่งทางปกครอง ของเจ้าหน้าที ่

24

ค าสั่งทางปกครองจะต้องท า โดยเจ้าหน้าที่ซึ่งมี อ านาจ หน้าที่ ในเรื่องนั้น

มาตรา 12

25

1. เจ้าหน้าที่จะต้องเป็นผู้มีอ านาจทางเนื้อหา ซึ่งหมายถึง เจ้าหน้าที่จะต้องมีอ านาจที่จะกระท า “เรื่องนั้นๆ ได้”

2. เจ้าหน้าที่จะต้องเป็นผู้มีอ านาจทางพื้นที่ หมายถึง เจ้าหน้าที่ต้องเป็นผู้มีอ านาจท าเรื่องหนึ่งเรื่องใดภายในเขตพื้นที่ท่ีกฎหมายก าหนด

26

3. เจ้าหน้าที่ต้องเป็นผู้มีอ านาจทางด้านเวลา หมายถึง ขณะท าการนั้นเจ้าหน้าที่จะต้องมีอ านาจ มิใช่พ้นจากต าแหน่งไปแล้ว หรือยังไม่เข้ารับต าแหน่ง

4. เจ้าหน้าที่ที่มีอ านาจ จะต้องเป็นเจ้าหน้าที่ ที่ได้รับการแต่งตั้งโดยชอบ

27

เจ้าหน้าที่ที่มีอ านาจ

1. ตัวเจ้าหน้าที่ที่กฎหมายก าหนดไว้โดยตรงให้เป็นผู้มีอ านาจ

2. ตัวเจ้าหน้าที่ที่ได้รับมอบอ านาจ การมอบอ านาจจะต้องเป็นกรณีกฎหมายก าหนดให้มีการมอบอ านาจได้เท่านั้น และการมอบอ านาจจะต้องท าตามเงื่อนไขที่ก าหนดไว้โดยเคร่งครัด การมอบอ านาจจึงจะมีผลสมบูรณ์

28

เจ้าหน้าที่ดังต่อไปนี้จะท าการพิจารณาทางปกครองไม่ได ้

มาตรา 13

1. เป็นคู่กรณีเอง

2. เป็นคู่หมั้นหรือคู่สมรสของคู่กรณี

29

3. เป็นญาติของคู่กรณี คือ เป็นบุพการีหรือผู้สืบสันดานไม่ว่าชั้นใดๆ หรือ เป็นพี่น้องหรือลูกพี่ลูกน้องนับได้เพียงภายในสามชั้นหรือเป็นญาติเกี่ยวพัน ทางแต่งงานนับได้เพียงสองชั้น

30

4. เป็นหรือเคยเป็นผู้แทนโดยชอบธรรมหรือผู้พิทักษ์หรือผู้แทนหรือตัวแทนของคู่กรณี

5. เป็นเจ้าหนี้หรือลูกหนี้ หรือเป็นนายจ้างของคู่กรณี

6. กรณีอื่นตามที่ก าหนดในกฎกระทรวง

31

มาตรา 16 ในกรณีมี เหตุอื่นใดนอกจากที่บัญญัติไวในมาตรา 13 เกี่ยวกับ เจาหนาที่หรือกรรมการในคณะกรรมการที่มีอ านาจพิจารณาทางปกครองซึ่งมีสภาพรายแรงอัน อาจท าใหการ พิจารณาทางปกครอง ไมเปน กลาง เจาหนาที่ หรือกรรมการผูนั้นจะท าการพิจารณา ทางปกครองในเรื่องนั้นไมได

32

หลักในการพิจารณาทางปกครอง

มาตรา 28 ในการพิจารณาทางปกครอง เจ าหน าที่ อาจตรวจสอบขอเท็จจริงได ตามความเหมาะสมในเรื่องนั้นๆ โดยไมตองผูกพันอยกูับ ค าขอ หรือ พยานหลักฐาน ของคกูรณ ี

มาตรา 31 คูกรณีมีสิทธิขอตรวจดูเอกสารที่จ าเปนตองรูเพื่อการโตแยงหรือ ชี้แจงหรือปองกันสิทธิของตนได แตถายังไมไดท าค าสั่งทางปกครองในเรื่องนั้น คูกรณีไมมีสิทธิขอ ตรวจดูเอกสารอันเปนตนรางค าวินิจฉัย

33

หลักในการพิจารณาทางปกครอง

มาตรา 29 เจาหนาที่ตองพิจารณาพยานหลักฐานที่ตนเห็นวาจ าเปนแกการ พิสูจน ขอเท็จจริง ในการนีใ้หรวมถึงการด าเนินการดังตอไปนี้ (1) แสวงหาพยานหลักฐานทุกอยางทีเ่ก่ียวของ (2) รับฟงพยานหลักฐาน ค าชี้แจง หรือความเห็นของคูกรณีหรือของพยาน บุคคลหรือพยานผูเชี่ยวชาญที่คูกรณีกลาวอาง เวนแตเจาหนาที่เห็นวาเปนการกลาวอางที่ไมจ าเป็นฟุมเฟอยหรือเพื่อประวิงเวลา (3) ข้อขอเท็จจริงหรือความเห็นจากคูกรณีพยานบุคคล หรือพยานผูเชี่ยวชาญ (4) ข้อใหผูครอบครองเอกสารสงเอกสารทีเ่กี่ยวของ (5) ออกไปตรวจสถานที่ คูกรณีตองใหความรวมมือกับเจาหนาที่ในการพิสูจนขอเท็จจริง และมีหนาที่แจง พยานหลักฐานที่ตนทราบแกเจาหนาที ่

34

สิทธิของคู่กรณี

35

1. สิทธิได้รับแจ้งผลกระทบต่อสิทธิ (มาตรา 30)

ค าสั่งทางปกครองอาจกระทบถึงสิทธิของคู่กรณี

เจ้าหน้าที่ต้องให้คู่กรณีมีโอกาสได้รับทราบ ข้อเท็จจริงอย่างเพียงพอและมีโอกาสโต้แย้งแสดง พยานหลักฐาน

เจ้าหน้าที่ไม่ต้องให้โอกาสถ้าจะก่อให้เกิดผลเสียหายอย่างร้ายแรงต่อประโยชน์สาธารณะ

36

กรณีไม่ต้องแจ้งผลกระทบต่อสิทธิ เว้นแต่เจ้าหน้าที่เห็นสมควรเป็นอย่างอื่น (มาตรา 30 วรรคสอง)

1. เมื่อมีความจ าเป็นรีบด่วนหากปล่อยให้เนิ่นช้าไปจะก่อให้เกิดความเสียหายอย่างร้ายแรงแก่ผู้หนึ่งผู้ใดหรือจะกระทบต่อประโยชน์สาธารณะ

2. เมื่อจะมีผลท าให้ระยะเวลาที่กฎหมายหรือกฎก าหนดไว้ในการท าค าสั่งทางปกครองต้องล่าช้าออกไป

37

3. เมื่อเป็นข้อเท็จจริงที่คู่กรณีนั้นเองได้ให้ไว้ในค าขอ ค าให้การ หรือค าแถลง

4. เมื่อโดยสภาพเห็นได้ชัดในตัวว่าการให้โอกาสดังกล่าวไม่อาจกระท าได้

5. เมื่อเป็นมาตรการบังคับทางปกครอง

6. กรณีอื่นตามที่ก าหนดในกฎกระทรวง

38

กฎกระทรวงฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2540) ค าสั่งทางปกครองที่ไม่ต้องแจ้งให้คู่กรณีทราบในการท าค าสั่งทางปกครอง ตามมาตรา 30 วรรคสอง (6)

1. การบรรจุ การแต่งตั้ง การเลื่อนขั้นเงินเดือน การสั่งพักงานหรือสั่งให้ออกจากงานไว้ก่อน หรือการให้พ้นจากต าแหน่ง

39

2. การแจ้งผลการสอบหรือวัดผลความรู้ หรือความสามารถของบุคคล 3. การไม่ออกหนังสือเดินทางส าหรับการเดินทางไปต่างประเทศ 4. การไม่ตรวจลงตราหนังสือเดินทางคนต่างด้าว

5. การไม่ออกใบอนุญาตหรอืการไม่ต่ออายุใบอนุญาตท างานของคนต่างด้าว

6. การสั่งให้เนรเทศ

40

ค าสั่งทางปกครองอาจกระทบสิทธิคู่กรณี แต่เจ้าหน้าที่ไม่ได้ให้คู่กรณีได้ทราบข้อเท็จจริงและโต้แย้งแสดงพยานหลักฐาน (มาตรา 41)

1. ถ้าเจ้าหน้าที่ให้โอกาสในภายหลัง

2. เจ้าหน้าที่ประสงคใ์ห้ผลเป็นไปตามค าสั่งเดิม ให้บันทึกข้อเท็จจริงและความประสงค์ของตนแนบไว้กับค าสั่งเดิม

41

3. มีหนังสือแจ้งผลตามข้อ 2 ให้คู่กรณีทราบ

4. การให้โอกาสตามข้อ 1 ตอ้งท าก่อนสิ้นสุดกระบวนการพิจารณาอุทธรณ์หรือการฟ้องคดีปกครอง

42

ลักษณะค าสั่งทางปกครอง

มาตรา 37 คําสั่งทางปกครองที่ทําเปนหนังสือและการยืนยันคําสั่งทางปกครอง เปนหนังสือตองจัดใหมีเหตุผลไวดวย และเหตุผลนั้น อยางนอยตองประกอบดวย (1) ขอเท็จจริงอันเปนสาระสําคัญ (2) ขอกฎหมายที่อางอิง (3) ขอพิจารณาและขอสนับสนุนในการใชดุลพินิจ

43

ประกาศส านักนายกรัฐมนตรี เรื่อง ค าสั่ง ทางปกครองที่ต้องระบุเหตุผลไว้ในค าสั่ง

1. ค าสัง่ทางปกครองที่เป็นการปฏิเสธการตั้งสิทธิของ คู่กรณี เช่น การไม่รับค าขอ ไม่อนุญาต ไม่อนุมัติ ไม่รับรอง ไม่รับอุทธรณ์ หรือไม่รับจดทะเบียน

2. ค าสัง่ทางปกครองที่เป็นการเพิกถอนสิทธิ เช่น การเพิกถอนใบอนุญาต เพิกถอนการอนุมัติ เพิกถอน การรับรอง หรือเพิกถอนการรับจดทะเบยีน

44

3. ค าสั่งทางปกครองที่เป็นการวินิจฉัยอุทธรณ์

4. ค าสั่งยกเลิกการสอบราคา การประกวดราคา หรือการประมูลราคาที่มผีู้ได้รับคัดเลือกจาก คณะกรรมการที่มีอ านาจหน้าที่ในการ พิจารณาผลการด าเนินการดังกล่าวแล้ว

45

ไม่ได้ก าหนดระยะเวลาแลว้เสร็จ มาตรา 39/1 การออกค าสั่งทางปกครองเป็นหนังสือในเรื่องใด หากมิได้มีกฎหมายหรือ กฎก าหนดระยะเวลาในการออกค าสั่งทางปกครองในเรื่องนั้นไว้เป็นประการอื่น ให้เจ้าหน้าที่ออกค าสั่ง ทางปกครองนั้นให้แล้วเสร็จภายใน 30วัน นับแต่วันที่เจ้าหน้าที่ได้รับค าขอและเอกสารถูกต้องครบถ้วน ให้เป็นหน้าที่ของผู้บังคับบัญชาชั้นเหนือขึ้นไปของเจ้าหน้าที่ ที่จะก ากับดูแลให้เจ้าหน้าที่ ด าเนินการให้เป็นไปตามวรรคหนึ่ง

46

ค าส่ังเป็นหนังสือที่ไม่ได้ระบุเหตุผลไว้ (มาตรา 41)

1. ถ้าเจ้าหน้าที่ได้จัดให้มีเหตุผลในภายหลัง 2. เจ้าหน้าที่ประสงค์ให้ผลเปน็ไปตามค าสั่งเดิมให้บันทึก ข้อเท็จจริงและความประสงค์ของตนแนบไว้กับ ค าสั่งเดิม 3. มีหนังสือแจ้งผลตามข้อ 2 ให้คู่กรณีทราบ 4. การจัดให้มีเหตุผลในภายหลงัตามข้อ 1 ต้องท าก่อน สิ้นสุดกระบวนการพิจารณาอุทธรณ์หรือการฟ้องคดีปกครอง

47

เจ้าหน้าที่ไม่ได้แจ้งหลักเกณฑก์ารอุทธรณ์หรือโต้แย้ง (มาตรา 40 วรรคสอง)

2. ถ้าไม่มีการแจ้งใหม่และระยะเวลาส าหรับ การอุทธรณ์หรือโต้แย้งมีระยะเวลาน้อยกว่าหนึ่งปีให้ขยายเป็นหนึ่งปีนับแต่วันที่ได้รับค าสั่งทางปกครอง

1. ให้ระยะเวลาส าหรับการอุทธรณ์หรือโต้แย้ง เร่ิมนับใหม่ต้ังแต่ได้รับแจ้ง

48

ตัวอย่างการแจ้งสิทธิอุทธรณ์หรือโต้แย้ง ค าสั่งทางปกครอง

ถ้ า ห ากท่ า นประสงค์ จ ะ อุ ท ธ รณ์ ห รื อ โ ต้ แ ย้ ง ค าสั่งนี้ ให้ยื่นอุทธรณ์หรือโต้แย้งค าสั่งดังกล่าวต่อ (เจ้าหน้าที่ผู้ออกค าสั่ง) ภายใน 15 วัน นับแต่ได้รับทราบค าสั่งน้ี

(ถ้ามีหลักเกณฑ์การอุทธรณ์ตามกฎหมายเฉพาะก าหนดไว้อย่างไร ก็ให้ระบุไปตามนั้น)

49

รูปแบบของค าสั่งทางปกครอง (มาตรา 34)

ค าสั่งด้วยวาจา ค าสั่งเป็นหนังสือ ค าสั่งโดยการ สื่อความหมาย ในรูปแบบอื่น

50

1. ค าสั่งด้วยวาจา (มาตรา 35)

ค าสั่งด้วยวาจา

ภายใน 7 วัน นับแต่มีค าส่ัง

มีเหตุผล อันสมควร

ผู้รับค าสั่ง ร้องขอให ้ยืนยันค าสั่ง เป็นหนังสอื

ผู้ออกค าสั่งต้องยืนยัน ค าสั่งเป็นหนังสือ

+

51

2. ค ำสั่งเป็นหนังสือ (มำตรำ 36)

1. วัน เดือน ปี ที่ท ำค ำสั่ง

2. ชื่อและต าแหน่งของเจ้าหนา้ที่ผู้ท าค าสั่ง

3. ลายมือชื่อของเจ้าหน้าท่ีผู้ท าค าสั่ง

52

3. ค าสั่งโดยวิธีอื่น

สัญญาณจราจร สัญญาณไฟกระพริบของชาวเรือ

53

ผลของค าสั่งทางปกครอง

1. การเกิดผลของค าส่ังทางปกครอง (มาตรา 42)

มีผลใช้ยันบุคคลตั้งแต่ขณะที่ผู้นั้นได้รับแจ้งเป็นต้นไป

54

กำรแจ้งค ำสั่งทำงปกครอง

(มำตรำ 69 – มำตรำ 73)

1. การแจ้งด้วยวาจา

2. การแจ้งเป็นหนังสือ ส่งให้แก่ผู้รับ ส่งไปยังภูมิล าเนาของผู้รับแจง้ ส่งไปยังที่อยู่ซึ่งผู้รับแจ้งให้ไว ้ ส่งทางไปรษณียต์อบรบั ส่งทางโทรสาร

55

กำรแจ้งเป็นหนังสือโดยวิธีให้บคุคลน ำไปส่ง

ผู้รับไม่ยอมรับ + ไม่พบตัวผู้รับ

ส่งให้บุคคลที่บรรลุนิติภาวะทีอ่ยู่หรือท างานที่นั่น

ผู้นั้นไม่รับ

วางหนังสือหรือปิดหนังสือต่อหน้าพยาน

56

2. การสิ้นผลของค าสั่งทางปกครอง (มาตรา 42)

ค ำสั่งทำงปกครองย่อมมีผลตรำบเท่ำที่ยังไมม่กีำรเพิกถอน

หรือสิ้นผลลงโดยเงื่อนเวลำหรือเหตุอื่น

สิ้นผลตำม

ก ำหนดเวลำ

เพิกถอนในกระบวนกำร

อุทธรณ ์

เพิกถอนโดยเจ้ำหน้ำที่หรือ

ผู้บังคบับัญชำ

เพิกถอนโดยการขอให้พิจารณาใหม่

เพิกถอนโดย ศาลปกครอง

57

การแก้ไขค าสั่งทางปกครอง (มาตรา 43)

ค าสั่งทางปกครองที่ผิดพลาดหรือผิดหลงเล็กน้อย

เจ้าหน้าท่ีแก้ไขเพิ่มเตมิได้

เจ้าหน้าที่แจ้งผู้เกี่ยวข้องทราบ

58

การอุทธรณ์ค าสั่งทางปกครอง (มาตรา 44 – มาตรา 48)

59

ผู้มีสิทธิอุทธรณ ์

ผู้ที่จะรับอุทธรณ์

ก าหนดเวลาอุทธรณ์ค าสั่งทางปกครอง มาตรา 44

คู่กรณี

เจ้าหน้าที่ผู้ออกค าสั่งที่ระบุชื่อและต าแหน่งในค าสั่ง

ภายใน 15 วัน นับแต่วันที่ได้รับแจ้งค าสั่ง

60

รูปแบบของค าอุทธรณ์ (มาตรา 44)

1. อุทธรณ์ต้องท าเป็นหนังสือ

2. ค าอุทธรณ์ต้องมีข้อโต้แย้งว่า ไม่เห็นด้วยกับค าสั่งทางปกครองนั้นอย่างชัดเจน

3. ค าอุทธรณ์ต้องมีข้อเท็จจริงหรือข้อกฎหมายที่อ้างอิงประกอบด้วย

4.การอุทธรณ์ไม่เป็นเหตุให้ทุเลาการบังคบัตามค าสั่งทางปกครอง เว้นแต่จะมีการสั่งให้ทุเลาการบังคบัตามมาตรา ๖๓/๒ วรรคหนึ่ง ฉ๓

61

การพิจารณาอุทธรณ์ของผู้ท าค าสั่งทางปกครอง (มาตรา 45)

พิจารณาภายใน 30 วัน นับแต่วันที่ไดร้ับอุทธรณ ์

เห็นด้วยกับค าอุทธรณ์ทั้งหมดหรือบางส่วน

เปลี่ยนแปลงค าสั่งทางปกครอง

แจ้งผู้อุทธรณ์ทราบ

ไม่เห็นด้วยกับค าอุทธรณ์ทั้งหมดหรือบางส่วน

รายงานความเห็นพร้อมเหตุผลไปยังผู้มีอ านาจพิจารณาอุทธรณ์

แจ้งผู้อุทธรณ์ทราบ

62

ก าหนดเวลาการพิจารณาอุทธรณ์ของมีอ านาจพิจารณาค าอุทธรณ์ (มาตรา 45)

ภายใน 30 วัน นับแต่ได้รับรายงานจากผู้ท าค าสั่งทางปกครอง

มีเหตุจ าเป็นพิจารณาไม่เสร็จ ขยายได้ 30 วัน

แจ้งการขยายเวลาให้ผู้อุทธรณ์ทราบ

63

การบังคับทางปกครอง (มาตรา 55 – มาตรา 63)

ยกเลิก ตาม พรบ.วิธีปฏิบัติราชการทางปกครอง

(ฉบับที ่๓ พ.ศ.๒๕๖๒) มีผลบังคับ ๒๘ พ.ค. ๖๒

64

ด ารงคช์ัย ไชยมงคล

นิติกรช านาญการพิเศษ

องค์การบริหารส่วนต าบลบ้านกลาง

โทร 089-6315525