Açı Dergisi

1 Ağustos

1962Aylık Sanat dergisi Sahip ve Sorumlusu: Cahit Zarifoğlu Yıl: 1 Sayı: 1 Yıllık Abonesi: 6 TL Haberleşme: Şeref Basımevi Maraş

50 Kuruş

Zarifce

Cahit Zarifoğlu’nun Açı Dergisi

Cahit Zarifoğlu’na “şair-i maderzat” ifadesi rasgele söylenmemiştir. Sanatçı kişiliği mayasında vardır. Elini attığı her işi başarmış, her işe kendi orjinalliğini katmasını bilmiştir. Şiirleri, günlükleri, hikâyeleri kendi alanlarında nerdeyse çığır açmıştır. Maceraperest özelliğiyle, eşsiz üslubunu bir araya getirdiği “Yaşamak” kitabı edebiyatımızın en orijinal günlük kitaplarından biridir. Girişken özelliği edebiyat tarihimize “Mavera” gibi önemli bir dergiyi kazandırmıştır. Ölümünden sonra ortaya çıkan el yazıları, çizimleri, yarım kalmış şiirleri bile çokça ilgi görmüştür.

Zarifoğlu’nun kısa ama bereketli ömründe yaptığı işlerden biri de Açı Dergisi’ni çıkarmak olmuştur. Bu küçük deneyim belki de ona Mavera dergisinin altyapısını hazırlamıştır. Kimbilir. Açı, tek sayılık olmasına rağmen Cahit Zarifoğlu ile ilgili birçok biyografide bu dergiden bahsedilmesi ilginçtir.

Bu dergi; 1 Ağustos 1962 tarihli. Kahramanmaraş’ta Şeref Basımevi tarafından basılmış. Sahibi ve sorumlusu olarak Cahit Zarifoğlu ismini görüyoruz künyede. Yıllık abone bedeli 6 TL. Her sayının bedeli ise 50 Kuruş.

Logosunda “sanat dergisi” ifadesi var.

“Zorlama Kapısı” minik bir manifesto olarak kabul edilebilir. Zarifoğlu üslûbunun neredeyse hiç değişmediğinin ispatı gibidir.

Dergide ilginç bir şey var. O da Zarifoğlu’nun “Berdücesi—1962” şiirinde yaptığı ufak tefek düzeltmeler. Öncelikle başlık sadece “Berdücesi”. “1962” tarihi sonradan atılmış. Hatırlayabildiğim kadarıyla başlığın hikâyesi de şudur: Zarifoğlu bahsi geçen şiiri yazar ama ne başlık koyacağına bir türlü karar veremez. Erdem Bayazıt’la bir araya geldiği yüksek bir dağ köyünde onun fikrine müracaat eder. Erdem Bayazıt da “Berdücesi” olsun der. Berdücesi denilen yer, bir araya geldikleri yerin adıdır.

Diğer değişiklikler ise şöyle: şiirin 7.mısrasındaki “sayın” ifadesi atılmıştır. 10.satırdaki “namütenahi” ifadesi de “sonsuz” olarak değiştirilmiştir. Şiirin sadece birinci kısmı yayınlanmıştır. Demek ki diğer kısımlarını derginin sonraki sayılarına saklamış.

Cahit Zarifoğlu girişken ama hep arka planda durmasını seven bir sanatçı olmuştur bana göre. Öyle olmasa şiirini derginin 2.sayfasına atar mıydı?

Arka sayfada ise iki kitap reklamı var.

Dergideki diğer isimler: Rasim Özdenören, Şeref Turhan, Mustafa Atatanır, A.Erdem Bayazıt.

Ömrüne bereket..

Cahid Efgan Akgül