M a r s o 2 0 2 1 2120 K a i b i g a n

ANG “Mas masaya ito kaysa sa mga laro ko!” sabi ni Rylee.“Hindi ba ang sarap ng nasa labas?” tanong ni Inay.

“At alam mo ba ang pinakamainam dito? Talagang napakabuti nito para sa iyong utak.”

Itinagilid ni Rylee ang kanyang ulo. “Pero akala ko po kailangan mong mag- aral para mas lumakas ang iyong utak.”

“Isang paraan iyan. Pero may iba pang bagay na makakatulong sa pag- unlad nito. Tulad ng pagsipa ng bola ng soccer kasama ang ating pamilya. O pakikipag- usap sa mga kaibigan. O pagpapalipas ng oras sa labas ng bahay, tulad ngayon. Kailangan nating lumago at umunlad sa lahat ng paraan, tulad ni Jesus.”

Mabilis na lumipas ang oras habang nililibot nina Rylee, Inay, at Harper ang parke. Nang makauwi na sila, puno ng kayamanan mula sa kanilang paglalakad ang mga bulsa ni Rylee. Inilapag niya ang mga ito sa sahig para bilangin. Pito, walo, siyam . . .

Ngumiti siya. Natutuwa siya na maraming masasa-yang paraan para palusugin at alagaan ang kanyang katawan. ●

MG

A P

AG

LA

LA

RA

WA

N N

I TA

MM

Y L

YO

N

pang bahagi ng iyong katawan. Maraming iba pang bagay ang kailangan ng iyong katawan.”

Huminto si Rylee. “Ibig ninyong sabihin, tulad ng masarap na pagkain?”

Tumango si Inay. “Oo! Ngunit simula lang iyan. Bakit hindi tayo maglakad sa labas? Siguro maaari ka pang makakita ng ilang tunay na langgam.”

“Sige po!” Isinuot ni Rylee ang kanyang sapatos. Naghihintay sa kanya si Inay at ang mas batang kapatid ni Rylee na si Harper sa pintuan.

“Handa ka na ba para sa isang pakikipagsapalaran?” tanong ni Inay.

“Opo!”Naglakad sila papunta sa malapit na parke. Mataas

ang sikat ng araw, at sumasayaw ang mga dahon ng mga puno sa hangin. “Aba, tingnan po ninyo!” Itinuro ni Rylee ang isang linya ng mga langgam na nagmamar-tsa sa bangketa. “Tama po kayo, Inay.”

“Ilan ang nakikita mo?” tanong ni Inay.Sinubukang magbilang ni Rylee, pero napakarami.

Tumakbo siya palayo at dinampot niya ang isang batik- batik na bato. “Parang salagubang ito. Tingnan ninyo ang lahat ng batik!”

Ibinulsa niya ang bato. “Kunwari mga siyentipiko tayo,” sabi niya kay Harper. “Maipapakita natin sa bawat isa ang mga natuklasan natin!”

Magkasama sila ni Harper na nakakita ng isa pang nakakatuwang bato, isang pine cone, at isang acorn. Nakakita rin sila ng mga paru- paro.

Ang isang maliit na parada ng elektronikong langgam ang tumatakbo sa buong screen ng tablet ni Rylee.

Ngumiti si Rylee at kaagad na sinimulang bilangin ang mga ito nang mabilis. Pito, walo, siyam . . . Ito ay isa sa kanyang mga paboritong larong matematika!

“Akala ko kinukulayan mo na ang iyong aklat ng insekto,” sabi ni Inay habang pumapasok ito sa silid.

Tumingala si Rylee. “Oh. Opo, tumingala na ako kani-na. Pero nainip ako, kaya nagsimula akong maglaro.”

“Naglalaro ka ba ng tablet sa buong panahong ito?” nakangiting tanong ni Inay.

Tiningnan ni Rylee ang orasan. Mas tanghali na pala kaysa sa inaakala niya! “Um, sa tingin ko po. Pero tinutu-lungan naman ako nitong matuto ng math.”

“Ang pag- aaral ng math ay makabubuti sa iyong utak,” sabi ni Inay. “Pero ang napakaraming oras sa screen ay hindi mabuti para sa utak mo. O para sa iba

Ni David DicksonMga Magasin ng Simbahan(Batay sa tunay na buhay)

“Kaharap mo ba

ang tablet sa buong

panahong ito?

Diyan Lamang sa LabasPAKIKIPAGSAPALARAN

“Mas masaya ito

kaysa sa mga laro

ko!” sabi ni Rylee.