BidangMakna

Bidangmaknaataupunsemantik, sebenarnyamenjadisebahagiandaripadailmu linguistic

keranabahasatidakakansempurnajikatidakadaunsurmakna. Bahasamenurut R.H. Robbins (1952)

adalahmenegaskanbahawakajianmaknamerupakansalahsatubahagian yang

pentingdalamlinguistik am. Selainituadalagitokoh-tokoh yang mengemukakanpendapat yang

lain. Firth (1994) pula menegaskanbahawamaknamenjadiintidalamsesuatukajianbahasa.

Berdasarkanpernyataanbagiketiga-tigatokohdiatas, maknamerupakanperkara yang sangatpenting,

sekiranyakitamembacasesuatuayatataupunmenulisayattetapikitatidakmengetahuimaknanya,

makatidaksempurnalah. Seharusnyakitaperlumengetahuimaknaapasahaja yang kitabaca, kitatulis.

Dalambidanglinguistik ,semantik pula ialahbidang yang mengkajimaknaatauertidalambahasa

(NikSafiah Karim, 2001). Semantikataukajianmaknaadalahsatubidang yang sangatluas,

dimanaianyamencakupikebanyakandaripadastrukturdanfungsibahasasertajugamasalahdalamkajia

npsikologi, falsafahdanantropologi.

TerdapatbeberapajenismaknadalambahasaMelayuantaranyaialahmaknaafektif, maknaleksikal,

maknakonseptual, maknakonotatif, maknakolokatif, maknatematikdanbanyaklagi.