1.0 பரம்பரைரக் கண்ட பவே�ந்தர்

புரட்சி�க்க�� பரத�தசின் 29 ஏப்ரல் 1891 ஆம் ஆண்டு புதுரை�யி�ல் பெபரும்

�ணி கரயி�ருந்த கனகசிரைப முதலியிர், இலக்குமி அம்மிள் ஆக�வேயிருக்கு

புதல்�ரகத் வேதன்றி�னர். க��ஞர ன் இயிற்பெபயிர் கனகசுப்புரத்த�னம்

‘ ’ என்றிலும் பரத�தசின் என்றி பெபயிவேர நி�ரைலத்து��ட்டது. இ�ர் 1920 ஆம்

ஆண்டில் பழநி� அம்ரைமியிர் என்ப�ரைர மிணிந்துக் பெகண்டர். பரத�தசின் தம் எழுச்சி�

மி க்க எழுத்தல் புரட்சி�க்கவிஞர் என்றும் பா வேவிந்தர் என்றும் பர�லக

அரைழக்கப்பட்டர். இ�ர் சி�று�யித�வேலவேயி ப�பெரஞ்சு பெமிழ ப் பள்ளி யி�ல் கல்��க்

கற்றிர். ஆயி�னும் தமி ழ்ப் பள்ளி யி�வேலவேயி பயி�ன்றி கலவேமி அத�கமிகவே�

இருந்தது. தமிது பத�னறிம் �யித�லிவேயி கல்வே� கல்லூர யி�ல் தமி ழ்ப் புலரைமித்

வேதர்வு கருத�ப் புகுந்தர். தமி ழ் பெமிழ ப் பற்றும் முயிற்சி�யில் தமி ழறி�வும்

நி�ரைறிந்த�ரதலின் இரண்டண்டில் கல்லூர யி�வேலவேயி முதல�தகத்

வேதர்வுற்றிர். பத�பெனட்டு �யித�வேலவேயி அ�ர ன் சி�றிப்புணிர்ந்த அரசி�யிலர் அ�ரைர

அரசி�னர் கல்லூர த் தமி ழசி�ர யிரனர். இரைசியுணிர்வும் நில்பெலண்ணிமும்

அ�ருரைடயி உள்ளித்த�ல் க��ரைதயுரு��ல் கட்சி� அளி க்கத் தரைலப்பட்டன. சி�று

�யித�வேலவேயி சி�றுசி�று படல்கரைளி அழககச் சுரை�யுடன் எழுத�த் தமிது

வேதழர்கட்குப் படிக் கட்டு�ர். வேமிலும், பரத�தசின் அ�ர்கள் நிரைகச்சுரை�

உணிர்வு நி�ரம்ப�யி�ர். க��ஞருரைடயி பரைடப்பன "ப�சி�ரந்ரைதயிர்" என்றி நிடக

நூலுக்கு 1970 இல் சிக�த்யி அகடமி யி�ன் ��ருது க�ரைடத்தது. இ�ருரைடயி

பரைடப்புகள் தமி ழ்நிடு அரசி�னரல் 1990 இல் பெபது உரைடரைமியிக்கப்பட்டன.

இ�ர் குயி�ல் என்னும் க��ரைத �டி��ல் ஒரு த�ங்களி தழ் நிடத்த� �ந்தர்.

1

பரத�தசின ன் தமி ழ் உணிர்வு

தமி ழகத்த�ன் பெபரும் இழப்பக க��ஞர் 21 ஏப்ரல் 1964 இல் இயிற்ரைக மிரணிம்

எய்த�னர்.

2.0 முன்னுரைர

இருபதம் நூற்றிண்டு இரைணியிற்றி இருபெபரும் தமி ழ்க் க��ஞர்கள்

பட்டுக்பெகரு புல�ன் என்று வேபற்றிப் பெபற்றி பரத�யிரும் க��ரைத �னத்த�ன்

நீடுதுயி�ல் நீக்கப் படி �ந்த முழு நி�ல�கத் த�கழ்ந்த புதுரைமிக் க��ஞர், புரட்சி�க்

க��ஞர் பரத�தசினும் ஆ�ர். மிக்கள் சிமுதயி மிரபு எனச் சி�ந்த�த்து

நிரைடமுரைறியி�ல் பழக்கத்த�ல் ரை�த்த�ருந்த வே�ண்டத்தகத பல

பழக்க�ழக்கங்கரைளி, மூட நிம்ப�க்ரைககரைளிச் சிடி மிக்கள் மினத�ல் நீங்க இடம்

பெபற்றி�ர். வே�ண்டத் தகுந்த புதுரைமிகரைளித் தம் க��ரைதகளி ல் புகுத்த�யி�ர்;

தமி ழ், தமி ழர், தமி ழ்நிடு ஏற்றிம் பெபறி வே�ண்டும் என்பதற்ககப் படுபட்ட�ர்.

பெசில்லுக்குச் பெசில் சுரை� ஊட்டியி�ர்; பெபருளுக்குப் பெபருள் ஒளி

கூட்டியி�ர�ர். இ�ர் தம் க��ரைதகளி ல் வீரச் சுரை�யும் உணிர்ச்சி�ரையித்

தூண்டும் உந்துதல்களும் உண்டு. இந்த�த் த�ணி ப்பு, �டநிட்டு ஆத�க்கம், புரணி

இத�கசி கப்ப�யி மிரபுகரைளி எத�ர்த்துத் தமி ழ் உணிர்ச்சி� ஊட்டும் பல படல்கரைளி

எழுத�னர். தமி ழகத்த�ல் தமி ழ்த் வேதசி�யி உணிர்ச்சி� முரைளி��டக் கரணிமிகப்

பவே�ந்தர் படல்கள் அரைமிந்தன.

பெதடர்ந்து, பரத�தசின் தமி ழுக்கு ஒரு வேகபெடன்றில் வேதள் தட்டி

க��ரைதகளில் முரபெசிலித்த�ர்; தன த்தமி ழ் இயிக்கத்ரைதயும் தமி ழ ரைசி

இயிக்கத்ரைதயும் �ளிர்த்த�ர்; வேபற்றி�ப் பரட்டியி�ர�ர். ‘எங்கள் �ழ்வும்

எங்கள் �ளிமும் மிங்கத தமி பெழன்று சிங்வேக ’முழங்கு என்று முழக்கமி ட்ட�ர்.

‘தமி ழுக்குத் பெதண்டு பெசிய்வே�ன் ’சி�த�ல்ரைல என்றி பெபய்யி �க்ரைக

உத�ர்த்த�ர். பண்டியின் பர சு, குடும்ப ��ளிக்கு, புரட்சி�க்க��, எத�ர்பரத முத்தம்,

தமி ழச்சி�யி�ன் கத்த� வேபன்றி பல க��யிங்கரைளிப் படியி�ர் புரட்சி�க்

க��ஞர�ர். பரத�தசின், பகுத்தறி�வு அடிப்பரைடயி�ல் ஒரு புத�யி சிமுதயித்ரைத

நிமிக்கக நி�ர்மிணி க்கத் தன் க��ரைதரையிப் பயின்படுத்த�யுள்ளிர்.

“புத�யிவேதர் உலகம் பெசிய்வே�ம்-பெகட்ட

வேபர டும் உலகத்ரைத வே�பெரடு ”சிய்ப்வேபம்

2

என்று படியுள்ளிர். அப்புத�யி உலகத்ரைத உரு�க்கப் பரத�தசின் தம்

க��ரைதகளி ல் புரட்சி�க் வேகட்பட்ரைடத் துரைணியிகக் பெகண்டுள்ளிர்.

அக்வேகட்பட்ரைட நி�ரைறிவே�ற்றித் தம்ரைமி இயிக்கும் தமி ரைழப் பண்பட்டின்

குறி�யீடக மிட்டும் எண்ணிமில், அதுவே� புத�யி யுகத்த�ன் நி�ச்சியிமின ��டியிலுக்கு

மூலசிக்த� என்றும் உணிர்த்த� இருக்க�ன்றிர்.

3.0 பரத�தசின ன் தமி ழ் உணிர்வு

ஒவ்பெ�ரு மின தனுக்கும் இருக்க வே�ண்டியி பற்றுகளுள் தரைலயியிப் பற்று

தய்பெமிழ ப் பற்றிகும். கந்த�யிடிகள் தய்பெமிழ ப் பற்றி�ன்ரைமி தற்பெகரைலக்கு

ஒப்பனது; அயில்பெமிழ க் கல்��, அறி�வு ஊற்ரைறித் தூர்த்து ஆண்ரைமிரையி

அழ த்து��டும் என்று எச்சிர த்துள்ளினர். இம்பெமிழ ப் பற்றி�ன் கரணிமிகவே�

தமி ழ்பெமிழ க்கு ஊறுவேநிரும் வேபபெதல்லம் பரத�தசின் வேபன்றி�ர்கள் அதரைன

எத�ர்த்து �ந்தனர். புரட்சி�க் க��ஞர் பரத�தசின் தமி வேழ உயி�ர் மூச்சிகக்

பெகண்டு �ழ்ந்த�ர் என்பது அ�ரது எழுத்துகள் அரைனத்த�லும் துடிப்பக இடம்

பெபறு�ரைதக் கணிலம். தமி ழ், தமி ழர், தமி ழ்நிடு எனும் முப்பர மிணிங்களி ல்

பரத�தசின் க��ரைதகள் முத்தமி ரைழ முழுரைமியிக �லம் �ந்த�ருக்க�ன்றின.

உலகக் க��ஞர்களி வேலவேயி ஒரு பெமிழ ரையி உயி�ருக்குச் சிமிமிக நி�ரைனத்துப்

படியி�ர் பரத�தசின் ஒரு�ரகத்தன் இருக்க முடியும். அந்த அளி��ற்குத் தமி ழ்

பெமிழ ரையி வேநிசி�த்தர். உடல் மிண்ணுக்கு, உயி�ர் தமி ழுக்கு என்று �ழ்ந்தர்

பவே�ந்தர்.

“எங்கள் �ழ்வும் எங்கள் �ளிமும்

மிங்கத தமி பெழன்று சிங்வேக ”முழங்கு

எனும் முழக்கம் தமி ழக வேமிரைடகளி லும் தமி ழ் உணிர்வு பெகண்ட ஏடுகளி லும்

தமி ழர்களி ரைடவேயியும் எப்பெபழுதும் ஒலித்துக் பெகண்டிருக்கும் ஓர்

எழுச்சி�க்குரல்; தமி ழ் உணிர்ச்சி�யி�ன் பெ�ளி ப்படகும். இந்த உணிர்ச்சி�யி�ன்

ப�றிப்ப�டம் பவே�ந்தர் பரத�தசின ன் உள்ளிமிகும். பரத�தசின ன் இந்த

உள்ளி உணிர்ச்சி�ரையி அ�ரது படல்களி ல் பெபரும் அளி��ல் பர்க்கலம். தமி ழ்

மீது பெகண்டப்பற்றில், அரைதத் தன் உயி�ர னும் வேமிலக வேநிசி�த்தரைமியில்,

தமி ரைழ என் உயி�வேர என்று அரைழத்து மிக�ழ்ந்தர். பரத�தசின் தமி ழ்

பெமிழ ரையித் வேதன், பல், கண், உயி�ர் என்று கருத�ப் படியுள்ளிர். பெமிழ ரையி

3

இவ்�று �ருணி த்துப் படும் மிரபும் புத�யிது. இம்மிரபுக்கு முன்வேனடியிய்த்

த�கழ்ந்த�ர் பரத�தசிவேன ஆ�ர். அதன் இன ரைமியி�ன் சி�றிப்ப�ரைனயும் பல

படல்கள் மூலம் எடுத்துக்கட்டுக�ன்றிர். இன , பரத�தசின ன் தமி ழ்

உணிர்வு க��ரைதகளி ல் எவ்�று அரைமிந்துள்ளிரைத ���ரமிகக் கண்வேபம்.

4.0 தமி ழ ன் இன ரைமி

பரத�தசின் தமி ழ ன் இன ரைமிரையி எ�ரும் �ர்ணி க்க முடியித அளி��ற்கு தம்

க��ரைதயி�ல் �டித்துள்ளிர்.

“ கன யி�ரைட வேயிறி�யி சுரைளியும் - முற்றில்

கரைழயி�ரைட ஏறி�யி சிறும்

பன மில வேரறி�யி வேதனும் - கய்ச்சுப்

பக�ரைட ஏறி�யி சுரை�யும்

நின பசு பெபழ யும் பலும் பெதன்ரைன

நில்க�யி குளி ர ளி நீரும்

இன யின என்வேபன் என னும் - தமி ரைழ

என்னுயி� பெரன்வேபன் கண்டீர்!”

கன ச்சுரைளி, மிலர ன் வேதன், பசு��ன் பல் இரை�பெயில்லம் இன யின என னும்

தமி ரைழ உயி�பெரன்வேபன் என்றிர். இரை�பெயில்லம் நி��ற்குச் சுரை� தரும்

ஆனல் உள்ளித்த�ற்கும் உயி�ருக்கும் சுரை� தரும் இன ரைமி தமி ழுக்கு மிட்டும்

உண்டு என்க�றிர். வேசிறும் கறி�யி�ன் �ரைகயும், கட்டித் தயி�ரும், மி ளிக�ன் சிறும்

உடரைலத்தவேன �ளிர்க்கும். ஆனல், உயி�ரைரயும் உணிர்ரை�யும் �ளிர்ப்பது

தமி வேழ என்வேறி குறி�ப்ப�டுக�ன்றிர். “ ” தமி ழன ன் உயி�ர் தமி வேழயிகும் என்பது

பவே�ந்தர ன் உறுத�யின எண்ணிமும் கருத்துமிகும். தமி ழ ன் சுரை�ரையிக் கூறும்

பவே�ந்தர் அதன் இயில்பன சுரை�ரையி நிமும் உணிரும் �ண்ணிம் உள்ளி�று

கூறி�யுள்ளிர்.

இயிற்ரைகயி�ல் அரைமிந்துள்ளி பல பெபருள்கரைளி நிம் நுகரும் வேபது

அரை� நிமிக்கு இன்பம் தருக�ன்றின. அ�ற்ரைறி மினத்த�ல் நி�ரைனத்த உடவேன,

4

இன்ப உணிர்வு ஏற்படும். அரைதப்வேபல் தமி ரைழப் பற்றி� நி�ரைனத்த உடவேனவேயி

இன்ப உணிர்வு �ரும். தமி ழ் இன்பம் தரு�தல், அது அமுதம் வேபன்றிது

என்று குறி�ப்ப�டுக�றிர். அமுதத்ரைத உண்ணும் வேபது க�ரைடக்கும் மிக�ழ்ச்சி�

அல்லது இன்பம் தமி ரைழப் படிக்கும் வேபது க�ரைடக்கும். எனவே�,

“ இனி�மை�த் த��ழ்மொ� ழி� எ�து - எ�க்கு 

இன்பாம் தரும்பாடி வி ய்த்த நல் அமுது!”

என்று இனி�மை�யின் எல்மை( எனிக் கருதப்பாடும் அமுதத்மைதவேயி த��ழ்

இன்பாத்த+ற்கு இமை-யி கக்கூறுக+றா ர் பா ரத+த சின்.

5.0 த��வேழி அறா�வு

தமி ழ ல் இன ரைமியும், சுரை�யும், உணிர்வும், அறி�வு �ளிர்ச்சி�ரையி

ஏற்படுத்து�தற்ககவே� அரைமிந்துள்ளின. தமி ழ் அமுதமிகவும் உயி�ருக்கு

இரைணியிகவும், குளி ர்ச்சி�ரையித்தரும் நி�ல�கவும், தமி ழ் சிமுதயித்ரைத

�ளிர்க்கும் நீரகவும் அரைமிந்துள்ளிது. தமி ழர்களி ன் �ழ்வுக்கும்

உர ரைமிக்கும் உர யி பயி�ரக அரைமிந்து. தமி ழ் இளிரைமிக்குப் பலகவும்

புல�ருக்கு வே�லகவும், உயிர்வுக்கு �னமிகவும், வேசிர்��ரைனப் வேபக்கும்

வேதனகவும் அரைமிந்துள்ளிது. பல நி�ரைலகளி ல் சி�றிப்புற்று ��ளிங்கும் தமி ழ்

அறி�வுக்குத் துரைணியிகவும் உறுத�யிகவும் அரைமிந்துச் சி�றிப்புச் பெசிய்க�றிது

என்பதரைன அறி�யிலம்.

“ தமி ழ் எங்கள் இளிரைமிக்குப் பல் - இன்பத்

தமி ழ் நில்ல புகழ் மி க்க புல�ர்க்கு வே�ல்

தமி ழ் எங்கள் உயிர்வுக்கு �ன் - இன்பத்

தமி ழ் எங்கள் அசித�க்குச் சுடர் தந்த வேதன்

தமி ழ் எங்கள் அறி�வுக்குத் வேதள்!”

தமி ழனது மிக்களி ன் மினத்த�ல் என்றும் அறி�ரை� �ளிர்ப்பதற்குத்

துரைணியிய் இருக்கும். புகழ் மி க்க புல�ர்களுக்கு க��ரைதகரைளி

பெசில்வேல��யிமிக �டிக்க என்றும் க�சிமிக ��ளிங்கு�தும் தமி வேழயிகும்.

5

வேமிலும், தமி ரைழப் பல நி�ரைலகளி ல் பெபருரைமிப்படுத்த�ப் வேபசி�னலும்

அ�ற்றுக்கு அடிப்பரைடயிக அரைமி�து அறி�வுதன். அறி�வும் தமி ழும்

ஒன்வேறிடு ஒன்று கலந்துள்ளிரைத, “ ” அறி�பெ�ன்று பெசில்லட தமி ரைழ என்றி

�ர களி ன் மூலம் உணிரலம்.

6.0 தமி வேழ உயி�ர்

தமி ழர் �ழ்��ன் தன ப் பெபருரைமிக்கு அரைமிந்த சின்றிய் தமி ழ்

��ளிங்குக�ன்றிது. தமி ழவேனடு தமி ழ் ப�றிக்கும், தமி வேழடு தமி ழ் மிகன்

வேதன்றி�டு�ன்; தமி ழும் வேசியும் இரைமிப்வேபதும் ப�ர ந்தலும்

�ழ்�த�ல்ரைல என்றிர் பரத�தசின். அ�ர் தமிது தமி ழ்ப் பற்ரைறி

க��ரைதகளி ன் �ழ அறி�யி முடிக�றிது. தமி ரைழத் தன் உயி�ர னும் வேமிலக

மித�த்தர், வேபற்றி�னர். எனவே�,

“பெசிந்தமி வேழ! உயி�வேர! நிறுந்வேதவேன!

பெசியிலிரைன மூச்சி�ரைன உனக்களி த்வேதவேன

ரைநிந்தபெயின ல் ரைநிந்துவேபகுபெமின்�ழ்வு

நின்ன ரைல உனக்பெகன ல் எனக்குந் தவேன!”

என்று பரைறிச்சிற்றுக�றிர். தமி ரைழ பெசிந்தமி வேழ என்று உயிர்�கவும்

உயி�றுக்கு நிறுந்வேதனகவும் கருத�னர். இன யி வேதன்வேபன்றி

தமி ழ்பெமிழ க்குத் தன் �ழ்ரை�வேயி, �ழ்க்ரைகயி�ன் பெசியில்படுகள்

முழு�ரைதயுவேமி அர்ப்பணி த்தர். எனவே� தன், ‘பெசியிலிரைன மூச்சி�ரைன

உனக்களி த்வேதன்’ என்று கூறுக�றிர்.

வேமிலும், தமி ழர்தம் உணிர்வுக்குத் வேதனக, அறி�வுக்குப் பலமிக

�ழ்ரை� �ழ நிடத்தும் உயி�ர்ப் பெபருளிகத் தமி ரைழக் கருத�க் களி ப்புற்றி

பெபருரைமிரையிப் பவே�ந்தர் பல இடங்களி ல் கட்டுக�றிர்.

6

“ தமி ரைழ என்னுயி�பெரன்வேபன் கண்டீர்!

உயி�ரைர உணிர்ரை� �ளிர்ப்பது தமி வேழ!

தமி ழ் எங்கள் உயி�ருக்கு வேநிர்!

தமி ழ் எங்கள் உயி�பெரன்பதவேல பெ�ல்லும்!

தரமுண்டு தமி ழருக்கு இப்பு�� வேமிவேல!”

என நூற்றுக்கு வேமில் பல இடங்களி ல் தமி ரைழ உயி�ரக, உயி�ர யிக்கும்

உணிர்�க உ�ரைகவேயிடு உரைரக்க�றிர். தமி ரைழ உயிர்த்த�னல் தமி ழர்

உயிர்�ர்; தமி ரைழ தழ்த்த�னல் தமி ழர் தழ்�ர் என்றிர் பவே�ந்தர்.

இதரைனவேயி பவே�ந்தர் தமி ழ்க் பெகள்ரைகயிகக் ரைகயிண்டர். தமி ழன்

தமி ரைழ உயி�ர் மூச்சிக கற்றுணிர்ந்து, உய்கும் வேபதுதன் தமி ழ் மிந்தனக

முழுரைமிப் பெபறுக�றின். உயி�ர் எவ்�று மித�ப்பற்றிவேத, அது வேபல் தமி ழும்

��ரைல மித�ப்பற்றிதகும். எனவே�, தமி ரைழ உயி�ருக்கு வேமிலக வேபற்றி

வே�ண்டும் என்க�றிர் பரத�தசின்.

7.0 தமி வேழ அமுதம்

�னுலக�ல் �ழும் வேத�ர்கள் உண்ணும் உணி ரை� அமி ழ்தம் என்றுக்

கூறு�ர். அத்தரைகயி சி�றிப்புரைடயி தமி ரைழ அமுதம் என்க�றிர் பரத�தசின்.

தமி ழ் இன்பத் தமி ழ், எங்கள் உயி�ருக்கு வேநிர் எனத் தமி ரைழ உயி�பெரனக்

கருத�ப் வேபற்றி�யி�ர். சிமூகம் சி�றிப்புற்று �ளிர்�தற்குத் தமி ழ்பெமிழ நீரகப்

பயின்படும் என்றும் தமி ழ் நிறுமிணிம் உரைடயிது என்றும் கூறுக�ன்றிர்.

இப்படல் உ�ரைமிச் சி�றிப்பு மி க்கதகும். தமி ழுக்கு அமுரைதயும்,

நி�லரை�யும், நிறுமிணித்ரைதயும் மிதுரை�யும் உ�மி க்க�ன்றிர். தமி ழ ன்

சுரை�ரையித் வேதன ன் சுரை�வேயிடு ஒப்ப�டுக�றிர். தமி ரைழ ஓர் அழக�யி

பூக்கடு என்றும் தன்ரைன அத�ல் �ட்டமி டும் ஒரு தும்ப�யிகவும்

உரு�க�த்துக் கூறுக�ன்றிர்.

“ த��ழுக்கும் அமுமொதன்று வேபார்! - அந்தத் த��ழ்

இன்பாத் த��ழ் எங்கள் உயிருக்கு வேநர்

7

த��ழுக்கு ந+(மொவின்று வேபார்! - இன்பாத்

த��ழ் எங்கள் சிமூகத்த+ன் விமை6வுக்கு நீர்!

த��ழுக்கு �-மொ�ன்று வேபார்! - இன்பாத்

த��ழ் எங்கள் வி ழ்வுக்கு ந+ரு��த்தஊர்!

த��ழுக்கு �துமொவின்று வேபார்! - இன்பாத்

”த��ழ் எங்கள் உர�மை�ச் மொசிம்பாயிருக்கு வேவிர்

8.0 த��வேழி மொத ண்டு

மொத ன்மை� மொத ல்க ப் புகழும் இனி�மை�யும் வி ய்ந்த நந்த��ழ்

மொ� ழி�க்குத் மொத ண்டு மொசிய்விவேத தமை(யி யி வேசிமைவி என்க+றா ர்

பா வேவிந்தர். த��ழ் வி ழி, வி6ரத் த6ர து மொத ண்டா ற்றா

இமை6ஞர்கமை6யும் த��ழிர்கமை6யும் அமைழிக்க+ன்றா ர். துமைறாமொத றும்

த��ழுக்குத் மொத ண்டா ற்றா�ச் மொசிழி�க்கச் மொசிய்யி வேவிண்டுமொ�னி

அமைழிக்க+றா ர்.

“ த��ழுண்டு த��ழ்�க்களுண்டு - இன்பாத்

த��ழுக்கு ந ளும் மொசிய்வேவி ம் நல்( மொத ண்டு

த��ழுக்கு நீமொசிய்யும் மொத ண்டு - ந+ன்

பாமைகமீது பா ய்ச்சி�யி குண்டு!”

த��ழ்த் மொத ண்டினி ல் சி�மைறாயிமைறாயில் தள்6ப்பாட்டா லும், உண்மை�த்

மொத ண்டானுக்கு அச்சி�மைறாவேயி அவினி�ன் �- அமைறாயி க இருக்கு� ம்

என்க+றா ர் பா ரத+த சின்.

“ சி�றா�தும் அஞ்வேசில் மொத ண்டு மொசிய்வி ய் - கடுஞ்

சி�மைறாயிமைறா த+ரு�-விமைறா யுனிக்கு

8

த��ழுக்கு மொத ண்டு மொசிய்வேவி ன் சி வித+ல்மை(

த��ழ்த் மொத ண்டார் பா ரத+த ன் மொசித்ததுண்வேடா ?”

என்றா ர் பா வேவிந்தர். த��ழ் மொத ண்டா ற்றா�யி பா ரத+த ன்

மொசித்ததுண்வேடா என்றா ஆதங்கத்மைத கவிமைதக6�ன் மூ(ம்

மொவி6�க்மொக -ர்விமைத அறா�யி முடிக+றாது. எனிவேவி, ஒவ்மொவி ரு

த��ழினும் த��ழுக்கு மொத ண்டா ற்றா வேவிண்டும் என்பாது பா வேவிந்தர�ன்

உயிர�யி எண்-� கும்.

9.0 த��வேழி பாயிற்றுமொ� ழி�

பாயிற்று மொ� ழி�யி கக் கல்விச் சி மை(க6�ல் த��ழ் மொ� ழி� இருக்க

வேவிண்டும் என்றா உ-ர்வு விடுதமை(க்கு முன்னிவே� இருந்தது.

கல்வியின் பாயின் ஒருவினுமைடாயி கருத்துகமை6 முழுவிதும்

மொவி6�ப்பாடுத்துவித கும். த ய்மொ� ழி�யில்த ன் அறா�வுத் த+றானும்

உள்ளு-ர்வும் வேசிர்ந்து மொவி6�ப்பாடா முடியும். த ய்மொ� ழி� விழி�க்கல்வி

என்பாது உ-ர்ச்சி� ��க்க ஓவியித்மைதக் கண்டு சுமைவிப்பாதற்கு

ஒப்பா கும். த ய்மொ� ழி� விழி�க்கல்விமொயி ன்வேறா சி�ந்தமைனிமையித்

தூண்டும், வி6ர்க்கும் த ய்மொ� ழி�யில்( த பாறாமொ� ழி�கள்

மொசிய்த+கமை6 �ட்டுவே� மொதர�ந்துக் மொக ள்6 உதவும். எனிவேவி,

“ கட்டா யித் த��ழ்க்கல்விக் கழிகம் யி ண்டும்

”கவினுறாவேவி த��ழ்ந ட்டில் ந+றுவி வேவிண்டும்

என்றா ர் பா வேவிந்தர். அந்தத் த��ழ்க் கல்வியின் பாயின்க6 கப்

பா வேவிந்தர் கூறுவிது,

9

“ இன்பாத் த��ழ்க்கல்வி யி விரும் கற்றாவிர்

என்றுமைரக்கும் ந+மை( எய்த+விட்டா ல்

துன்பாங்கள் நீங்கும், சுகம்விரும், மொநஞ்சி�னி�ல்

தூய்மை� யுண்டா க+டும் வீரம் விரும்!”

என்று கூறுக+றா ர். எனிவேவி, த ய்மொ� ழி�க் கல்வியி க+யி த��ழ்க்கல்வி

த��ழிர்களுக்குஇன்றா�யிமை�யி தது.

10.0 த��வேழி ஆட்சி�மொ� ழி�

த��ழ் ஆட்சி� அமை�யி வேவிண்டும், த��ழ் ஆட்சி�மொ� ழி�யி க வேவிண்டும்

என்று 1956 ஆம் ஆண்டிற்கு முன்பாருந்து இன்றுவிமைர மொத டார்ந்து

கவிஞர்கள் குரல் மொக டுத்து விந்துள்6னிர். த��ழ் ஆட்சி�மையி ந+றுவி

வேவிண்டும் என்பாத+லும், த��ழ்மொ� ழி� ஆட்சி� மொ� ழி�யி க வி6ங்க

வேவிண்டும் என்பாத+லும் முமைனிப்பா க இருந்தவிர் பா ரத+த சின்.

“ ஆனி என்த��ழ் ஆட்சி�மையி ந+றுவி

அல்(ல் விர�னும் ஏற்வேபான்

ஊனுடால் வேகட்பானும் மொசிந்த��ழ் ந ட்டுக்

”குவிப்புடான் ந ன் வேசிர்ப்வேபான்

என்க+றா ர் பா வேவிந்தர். த��ழி ல்ஆட்சி� மொசிய்யி முடியு� ? த��ழுக்கு

அத்தமைகயி தகுத+ உண்டா என்று வேகட்பாவிர்களுக்கு,

“ தனி�த்த+யிங்கும் தன்மை� த��ழி�னுக்கு உண்டு

10

”த��வேழி ஞ (த்த+ல் த ய்மொ� ழி� பாண்டு

என்றுகூறுக+றா ர் பா வேவிந்தர். த ய்மொ� ழி�யி னி த��ழ் ஆட்சி�

மொபாறுவிதற்குத் தமைடாயி க உள்6விமைரயும் பா வேவிந்தர் சி டா �ல்

விட்டாத+ல்மை(.

“ த��ழிவேனி த��ழிர்க்குச் மொசிய்த வேனி மொக டுமை�

தயிங்குவித+ல்மை( ந ம், தடுப்பாது கடாமை�

உ��ழ்ந்த+ட்வேடா ம் எச்சி�மை( த+ருந்தட்டும் அடிமை�

”உதவி க் கமைரக்மொகன்னிஅமை�ச்சிமொரன்றா உடாமை�

என்று மொவி6�ப்பாமைடாயி கவேவி சி டுக+றா ர் பா வேவிந்தர். எனிவேவி, த��ழ்

மொ� ழி�வேயி ந ட்டின் ஆட்சி�மொ� ழி�யி க வி6ங்கம் வேவிண்டும் என்றா

உ-ர்மைவி தனிது எழுத்வேத வியிங்க6�ன் மூ(ம் மொதள்6த் மொத6�வி க

அறா�யி முடிக+றாது.

11.0 த��வேழி இனிம்

ஒரு ந ட்டினிம் மொ� ழி�மையிக் மொக ண்டும் இனித்மைதக்

மொக ண்டுத ன் அமைடாயி 6ம் க -முடியும். மொ� ழி�தன்

மொசில்வி க்மைகக் குறா�ப்பாட்டா ஒரு சிமூகத்த+ல் எவ்வி6வு ஆழி� க

மைவித்துக் மொக ள்க+றாது என்பாதற்குத் த��ழ்மொ� ழி�வேயி சி�றாந்த

எடுத்துக்க ட்டா கும். ஒரு மொ� ழி�வேயி ஓர் இனித்மைத ந ட்டிற்கு

அமைடாயி 6ம் க ட்டும் குறா�யீடா க அமை�க+றாது. மொ� ழி�க்கு ஏற்பாடும்

நன்மை� தீமை� இனித்த+ற்கு ஏற்பாடும் விமை6வி கக் கருதப்பாடும்.

இனித்மைதச் மொசிய்தது மொ� ழி�த ன்; இனித்த+ன் �னித்மைதச் மொசிய்தது

மொ� ழி�த ன் என்று குறா�ப்பாடுக+றா ர். ‘ உனிக்கு விந்த ந(ம் எ�க்கு

விந்தத கும்; ’ உனிக்கு விந்த மொவிற்றா� எ�க்கு விந்தத கும் என்று

மொ� ழி�யும் இனிமும் இமை-ந்த ந+மை( குறா�ப்பாடாப்பாடுக+றாது.

த��ழ்மொ� ழி� நன்றா க வி6ர்ந்த ல்த ன் த��ழின் நன்றா க உர�மை�

11

மொபாற்று வி ழிமுடியும் என்றா கருத்த+மைனி,

“ த��ழ்மொ� ழி� நன்வேறா தமைழிக்க வேவிண்டும்

த��ழ் அ��ழ்து சி ற்றா�யி முமைறாப்பாடி

”த��ழின் உர�மை�மொயி டு வி ழிவேவிண்டும்

என்றா விர�கள் மொத6�வி கக் க ட்டுக+ன்றானி. மொ� ழி�வேயி இனித்மைத வி ழி

மைவிப்பாத ல், மொ� ழி� த ழிவேவி , அழி�யிவேவி த��ழி�னித்த ர் ஒருவேபா தும்

சிம்�த+க்க� ட்டானிர். மொ� ழி�க்க கத் தம் உயிமைரவேயி விடுவிர். இனிம்

வி ழ்விதும் சி விதும் த��ழ்மொ� ழி� வி ழ்விதற்வேக ஆகும்.

“ த��ழ்த்த ய் வி டாத் த ன்வி ழ்வி மொதன்பாது

த��ழினி ல் சிற்றும் மொபா றுக்கஒவ் வி தது

த��மைழித் த��ழின் �றாந்த மொதப்வேபா து

”சி விதும் வி ழ்விதும் த��ழுக்வேக என்வேறா து

என்றா விமைகயில் த��ழ்மொ� ழி�வேயி டு த��ழி�னிம் மொபா ருந்த+ இருப்பாது

பா வேவிந்தர் கவிமைதக6�ன் விழி� க ட்டாப்பாடுக+றாது. இனித்மைதக் க க்கத்

த��ழ்மொ� ழி�மையிக் க ப்பாது இன்றா�யிமை�யி தத கும். மொ� ழி�க்கு

ஏற்பாடும் தீங்குக6�லிருந்து மொ� ழி�மையிக் க த்தல் கடாமை�யி கக்

மொக ள்ளுதல் வேவிண்டும். இல்மை(மொயினி�ல் மொ� ழி�க்கும் இனித்த+ற்கும்

அழி�வு ஏற்பாடும்.

“ த��ழ் அழி�ந் த+ட்டா ல் த��ழிர் அழி�வி ர்

நம்த��ழ் க ப்பாது நம்கடான் அன்வேறா ?”

என்றா அடிக6 ல் அக்கருத்த+மைனி உ-ர( ம்.

12.0 பாறாமொ� ழி�க் க(ப்மைபா ந+ர கர�த்தல்

12

‘த��ழிகத்த+ல் விடாமொ� ழி�க் க(ப்மைபா எத+ர்துத் தனி�த்த��ழ்

’ இயிக்கம் வேத ன்றா� மொவிற்றா�ப் மொபாறும் தருவி யில், ஆட்சி�யில்

அ�ர்ந்வேத ர் அரசி�யில் க ர-� கத் தனி�த்த��ழ்க் மொக ள்மைகமையி,

முமைனிப்பா க முன்மொனிடுத்துச் மொசில்(வில்மை(. த+ர விடா இயிக்கங்கள்

த��ழ்ப் பா-�மையித் தமை(யி யி பா-�யி கக் மொக ண்டா வேபா த+லும், த��ழ்

உ-ர்வு உ-ர்வு ஊட்டா முடிந்த அ6வுக்கு, அவ்வு-ர்வு

மொசியில்விடிவிம் மொபாறா விழி�விமைக மொசிய்யி த க ர-த்த ல் ந 6மைடாவில்

மொ� ழி�யு-ர்வு �ங்க+ �மைறாயித் மொத டாங்க+யிது எனி( ம். விடாமொ� ழி�க்

க(ப்மைபா எத+ர்த்தும், ஆங்க+(க் க(ப்மைபா எத+ர்த்தும் பா ரத+த சின்

அவ்விப்வேபா து குரல் மொக டுத்த ர். த��ழி�ன் தனி�த்தன்மை�

க ப்பா ற்றாப்பாடா வேவிண்டும், பாறாமொ� ழி�க் க(ப்மைபாத் தவிர்க்க

வேவிண்டும் என்பாத+ல் ��குந்த அக்கமைறாக் மொக ண்டா ர். த��ழுக்கு ஊறு

வேநரும்வேபா மொதல்( ம் மொக த+த்மொதழுந்த ர். பா வேவிந்தர், விடாமொ� ழி�

த��ழி�ல் க(ப்பாது என்பாது த��மைழி அழி�ப்பாதற்க கவேவி என்று

பா டுக+றா ர்.

“ த��மைழி விடாமொ� ழி� த வும் வேந க்கம்

த��மைழி அழி�ப்பாதும், த ன்வே�ம் பாடுவிதும்

விடாமொ� ழி� அதனி�ன் விழி�மொ� ழி� எதுவும்

த��ழ்வே�ல் சிந்தனிம் தடாவிவேவி விர�னும்

ஒழி�த்து �றுவேவிமை( உன்ணுதல் வேவிண்டும்!”

என்று த��மைழி அழி�க்க எம்மொ� ழி� விர�னும் அமைத ஒழி�த்துவிட்டுத ன்

�றுவேவிமை( என்க+றா ர் பா வேவிந்தர். வே�லும்,

“ த��ழினும் த��ழும் த-லும்சூடும்

அ��ழ்தவே� ஆயினும் அயில்மொ� ழி� அயில்மொ� ழி�

அயில்மொ� ழி� த��மைழி அண்டும் விழுக்க டு

த��ழ்மொ� ழி� த ழும்; ”த��ழின் த ழ்வி ன்

என்று எம்மொ� ழி�யி யினும் அயில்மொ� ழி�வேயி என்றா உ-ர்மைவி ஊட்டி,

த��ழ் அழி�யு� னி ல் த��ழின் அழி�வி ன் என்று கூறுக+றா ர். எனிவேவி,

பா ரத+த சின் பாறாமொ� ழி� க(ப்புகமை6 எவ்வி று தனிது கவிமைதயின்

13

விழி� சி டியுள்6 ர் என்பாமைத அறா�யி முடிக+றாது. பாறா மொ� ழி�க6�ன்

ஆத+க்கத்த+லிருந்து த��ழ் மொ� ழி�மையிக் க க்க வேவிண்டுமொ�ன்பாமைத,

“ சிலுமைக வேபா னி ல் வேபா கட்டும்- என்

அலுவில் வேபா னி ல் வேபா கட்டும்

தமை(முமைறா ஒரு வேக டி கண்டா என்

”த��ழ் விடுதமை(ஆகட்டும்

என்று பா டித் த��ழ் மொ� ழி�மையிக் க த்தல் த��ழிர் கடாமை� என்பாமைதக்

கூறா�யுள்6 ர்.

13.0 முடிவுரைர

இளிரைமியி�ல் பக்த�க் க��ஞரக மிலர்ந்து, வேதசி�யிக் க��ஞரக �ளிர்ந்து,

சுயிமிர யிரைத இயிக்கத்த�ன் புரட்சி�க் க��ஞரக முத�ர்ந்து, மின த வேநியிக்

க��ஞரக நி�ரைறிவு பெபற்றி�ர் பவே�ந்தர�ர். தமி ழ் �ளிர்ச்சி�, பெபண்

��டுதரைல, சிமுதயிச் சீர்த�ருத்தம், மிடரைமி ஒழ ப்பு, பெபருளிதரச்

சிமித்து�ம் ஆக�யி குறி�க்வேகள்களுக்குத் தம் எழுத்துகளில், ஓயிமில் குரல்

பெகடுத்தர். 1929 ஆம் ஆண்டிவேலவேயி கருத்தரைட பற்றி�யி சி�ந்தரைனகரைளிக்

க��ரைதயி�ல் �டித்தர். தமி ழல் பரத�தசினும், பரத�தசினல் தமி ழும்

பெபருரைமி பெபற்றின என்பது நிடறி�ந்த உண்ரைமியிகும்.

பரத�தசின் எரைதப் படினலும் அத�ல் தமி ரைழப்படமில் இருக்க

முடியிது. தமி ழல்தன் தமி ழ் நிடும், தமி ழ னமும் �ழமுடியும் என்றி

14

அரைசிக்க முடியித நிம்ப�க்ரைக பெகண்ட�ர். அதனல்தன்

‘ ’குறி�ஞ்சி�த்த�ட்டில் ,

“தமி ழ், தமி ழ னம் தமி ழ லக்க�யிம் இ�ற்றி�ல்

”ஒன்றுவேபம் என ல் மிற்றிவும் ஒழ யும்

என்பத�ல் தமி ழ் இல்ரைலபெயின ல் இனவேமி, இலக்க�யிவேமி இல்லமில்

வேபய்��டும் என்பரைத உணிரரை�த்துள்ளிர். எனவே�, தமி ரைழயும்

பண்பட்ரைடயும் இனத்ரைதயும் வேபற்றி�ப் பரத�தசின் கண்ட தமி ழ் உலரைக

உரு�க்கும் சி�ற்ப�களிகத் தமி ழர்கள் இருத்தல் வே�ண்டும் என்பது

எத�ர்பர்ப்பகும். தமி ழ்த்தய் ஈன்றி தன ப்பெபரும் பெசில்�ர் பவே�ந்தர்

பரத�தசின ன் தமி ழுக்கு ஆற்றி�யி பெதண்டு அளிப்பர யிது.

15