eckarts notes
TRANSCRIPT
Basiselementen van de celfilosofie:
De grote zelfstandigheid van en binnen de cellen, oftewel het loslaten van de bemoeizucht.
Het hebben van een alom aanwezige sterke bedrijfscultuur
met eigen standaards.
Een cel is alleen een cel als hij zelf op de markt zijn eigen opdracht
binnenhaalt en zijn eigen organisatorische broek ophoudt, al zijn eigen zaken regelt en leeft naar
de vaste standaards in de organisatie.
Als een cel boven de 65 man groeit, moet hij beginnen te splitsen. Bij een omvang van 65 medewerkers
moet de cel klaar zijn voor die splitsing. Na de splitsing zijn er dan
twee cellen van ieder circa dertig man.
De meeste bazen vinden dat zij hun kennis niet moeten delen met ‘het personeel’. Als je nou juist wél je
informatie deelt met je medewerkers en ze deelgenoot
maakt van je zorgen, je overwegingen of je hoop. Dan pas
voelen ze echte betrokkenheid.
Een mens is altijd graag bereid om mee te denken en te werken als je
maar in vertrouwen wordt genomen.
Het werkelijk thuis zijn in het bedrijf is voor een directeur van
een cel vele malen belangrijker dan alle soorten van
managementcursussen of academische titels.
Als je veel mensen ‘onder’ je wilt hebben moet je succesvol zijn bij je
klanten en zorgen dat het bedrijf dat je ‘onder’ je hebt dus groeit.
Niet ‘belangrijker’ worden door te klimmen, maar door het stukje
waar je verantwoordelijkheid voor bent te laten groeien door tevreden
klanten en medewerkers.
Alleen door fouten te maken leer je echt. Gewoon een keer lekker je fikkers branden, dan weet je het voor altijd. Je kunt medewerkers volledig lam leggen door ze te beschermen tegen fouten. Ze moeten zelf ervaring opdoen.
De lekkerste taak die ik altijd voor mijzelf weggris, is het bouwen en bewaken van het bedrijfsimago, het ‘merk’ en de PR, een heerlijk klusje. Natuurlijk kun je de cellen niet hun eigen gang laten gaan in de manier waarop ze vorm geven
aan het merk. Dan verlies je de herkenbaarheid.
We stonden in de Top 3van leukste bedrijven omdat we onze mensen
vertrouwden, hun verantwoordelijkheid gaven, naar
hen luisterden, hen aandeelhouder maakten. Kortom: omdat we
oprecht van ze hielden.
Expliciet gegeven vertrouwen wordt zeer zelden beschaamd en is een veel fijnere omgeving om in te werken. En de prijs die je betaalt in
termen van arbeidsvreugde door niet voortdurend op zijn lip te
zitten is vele malen hoger dan wat je verdient met je bemoeizucht.
Voor mij houdt het woord ‘team’ in dat iedereen zijn medespelers kent, weet wat de ander kan en niet kan en bereid is te allen tijde een stuk
van andermans taak zonder gezeur over te nemen.
Mensen zijn gemotiveerd naar je toegekomen. Alleen als je kans ziet
om ze een heldere missie of doelstelling te geven en een heel
voelbare erkenning - echt applaus - als ze het gehaald hebben, alleen dán krijgt iedereen het gevoel van
erkenning.
Cultiveer je sfeer, je gewoontes en gebruiken, hoe sterker de eigen cultuur, des te groter het gevoel
om er bij te willen horen.