fen bİlİmlerİ enstİtÜsÜ yÜksek lİsans tezİlibrary.cu.edu.tr/tezler/5881.pdfte ŞekkÜr bu...

T.C

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ

FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

YÜKSEK LİSANS TEZİ

Arzu ERASLAN

BAĞLUM-KAZAN (KB ANKARA) YÖRESİNİN EOSEN STRATİGRAFİSİ ve BENTİK FORAMİNİFERLERİ

JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİ ANA BİLİM DALI

2006 EYLÜL ADANA

I

ÖZ

YÜKSEK LİSANS TEZİ

BAĞLUM-KAZAN (KB ANKARA) YÖRESİNİN EOSEN STRATİGRAFİSİ ve BENTİK FORAMİNİFERLERİ

Arzu ERASLAN

ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ

JEOLOJİ MÜHENDİSLİĞİ ANA BİLİM DALI

Danışman : Prof. Dr. Niyazi AVŞAR

Yıl : 2006, Sayfa: 62

Jüri : Prof. Dr. Niyazi AVŞAR

Prof. Dr. Atike NAZİK

Yrd. Doç. Dr. Güldemin DARBAŞ Çalışma alanı Ankara’nın kuzeybatısında Kazan ve Bağlum arasında yer almaktadır. Bölgedeki stratigrafik istif Mesozoik yaşlı ofiyolitlerle başlayıp daha sonra Senozoyik yaşlı karbonatlı kayaçlarla devam etmektedir. Bu çalışma; kumtaşı, marn, killi kireçtaşı ve kireçtaşı ardalanmasından oluşan Orhaniye formasyonu içerisinde gerçekleştirilmiştir. Yapılan araştırmada, 3 stratigrafik kesit ölçülerek, bu kesitlere ait fosilli ve ayrışmış tabakalardan 51 örnek alınmıştır. Bu örneklerden 204 adet ince kesit yapılmıştır. Bu ince kesitlerin mikroskopik incelemesi sonucunda sistematik olarak Orta-Geç Lütesiyen’i karakterize eden 8 cins ve 14 tür tayin edilmiştir. Bu türlerden; Alveolina elliptica elliptica, A. elliptica nuttalli, A. cf. callosa, A. cf. tenuis, Asterigerina rotula , Orbitolites complanatus, Fabiania cassis, Gyroidinella magna, Sphaerogypsina globula, Assilina exponens, Nummulites aturicus, N. beaumonti, N. millecaput, N. praeaturicus Orta-Geç Lütesiyen tabakaları içerisinde yer almaktadır. Ayrıca tayin edilen bu bentik foraminiferlere dayanılarak Orta Lütesiyen içinde SB-14 (Orta Lütesiyen -1), SB-15 (Orta Lütesiyen -2) ve Geç Lütesiyen’de ise SB-16 biyozonu ayırtlanmıştır. İnceleme alanındaki bentik foraminifer içerikleri ile litolojik özelliklerin değerlendirilmesi sonucu resifal ortamda çökeldiği gözlenmiştir.

Anahtar Kelimeler: Bentik foraminifer, biyostratigrafi, biyozon, Kazan-Bağlum,

Lütesiyen.

II

ABSTRACT MSc THESIS

EOCENE STRATIGRAPHY and BENTHIC FORAMINIFERA OF BAĞLUM-KAZAN (NW ANKARA) REGION

Arzu ERASLAN

DEPARTMENT OF GEOLOGICAL ENGINEERING

INSTITUTE OF NATURAL AND APPLIED SCIENCES UNIVERSITY OF ÇUKUROVA

Supervisor : Prof.Dr Niyazi AVŞAR

Year : 2006, Pages

Jury : Prof.Dr Niyazi AVŞAR

: Prof.Dr. Atike NAZİK

: Yrd. Doç. Dr. Güldemin DARBAŞ The study area is situated in the northwestern part of Ankara, between the

Bağlum and Kazan. The oldest unit of study area and its near vicinity is the Mesozoic ophiolites and it is overlaid by Senozoic carbonates. The study has been carried out in the Orhaniye formation which consists of sandstone, marl, intercalating limestone and clayey limestone.

During the field work, 3 stratigraphic sections have been mesured where 51 fossiliferous and weathered rock samples have also collected. 204 thin sections have been prepared. As a result of the examination of thin sections under the microscope, 8 genera and 14 species are identified to characterize Middle and Upper Lutetian systematically. Alveolina elliptica elliptica, A. elliptica nuttalli, A. cf. callosa, A. cf. tenuis, Asterigerina rotula , Orbitolites complanatus, Fabiania cassis, Gyroidinella magna, Sphaerogypsina globula, Assilina exponens, Nummulites aturicus, N. beaumonti, N. millecaput and N. praeaturicus are placed within the Middle and Upper Lutetian layers. Based on the identified benthic foraminifera, the biozones, SB 14 and SB 15 of Middle Lutetian and SB 16 of Upper Lutetian, are determined. Due to assesment of lithological characteristics and benthic foraminiferal content, it is concluded that the study area is formed under a reefal environment.

Key Words: Benthic foreminifera, biostratigraphy, biozone, Kazan-Bağlum,

Lutetian.

III

TEŞEKKÜR

Bu tezin hazırlanmasında bana her türlü yardım ve kolaylığı gösteren

Danışman Hocam Sayın Prof. Dr. Niyazi AVŞAR’a teşekkür ederim.

Ayrıca Ç.Ü. Müh.-Mim. Fakültesi Jeoloji Mühendisliği Bölüm Başkanımız

Sayın Prof. Dr. Fikret İŞLER’ e yardımlarından dolayı teşekkür ederim.

Ayrıca bu çalışmanın hazırlanması esnasında çalışma alanı ile ilgili gerek

arazide gerekse eksik verileri sağlamamda yardımcı olan Sayın Hocam Dr. Mehmet

DURU’ya teşekkür ederim. Her zaman yanımda olan Sayın Hocam Neşat KONAK’a

teşekkür ederim.

Ayrıca bu tezin hazırlanmasında bana olan yardımlarından dolayı Sayın Hocam

Feyza DİNÇER’e teşekkür ederim.

Ayrıca hayatımın her aşamasında üzüntülerimde sevinçlerimde her zaman yanımda

olan, maddi ve manevi desteklerini hiçbir zaman esirgemeyen, bu günlere gelmemde

büyük katkıları olan sevgili anneciğim ve babacığıma ve canım kardeşim İhsan

SELİM’e sonsuz teşekkürler.

IV

I

İÇİNDEKİLER SAYFA

ÖZ ........................................................................................................................... I

ABSTRACT............................................................................................................ II

TEŞEKKÜR............................................................................................................ III

İÇİNDEKİLER ....................................................................................................... IV

LEVHA.LİSTESİ.................................................................................................... VI

ŞEKİLLER.DİZİNİ................................................................................................. VII

ÇİZELGELER DİZİNİ ........................................................................................... VIII

1. GİRİŞ .................................................................................................................. 1

2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR................................................................................... 2

2.1 İnceleme Alanı İle İlgili Çalışmalar ............................................................. 2

2.2 Tersiyer Bentik Foraminifer Sistematiği İle İlgiliÇalışmalar ...................... 4

3. MATERYAL VE METOD................................................................................. 6

3.1 Materyal ....................................................................................................... 6

3.2 Metod............................................................................................................ 6

3.2.1 Literatür Taraması .............................................................................. 6

3.2.2 Arazi Çalışmaları ................................................................................ 6

3.2.3 Laboratuvar Çalışmaları ..................................................................... 7

3.2.3.1 Yıkama Örnekleri .................................................................. 7

3.2.3.2 Sert Kaya İnce Kesit Alımları................................................ 7

3.2.3.3 İri Bentik Foraminifer İnce Kesit Alımları ............................ 7

3.2.4 Büro Çalışmaları ................................................................................. 8

4. BULGULAR VE TARTIŞMA ........................................................................... 9

4.1 Kazan ve Yakın Civarının Genel Jeolojisi ................................................... 9

4.1.1 İnceleme Alanı Litostratigrafisi.......................................................... 11

4.1.1.1 Dikmendede Tepe formasyonu (Kd) ..................................... 11

4.1.1.2 Uzunçarşıdere formasyonu (Tu) ............................................ 13

4.1.1.3 Orhaniye formasyonu (To) .................................................... 14

4.1.1.4 Parmaklık Tepe formasyonu (Tp).......................................... 15

4.1.1.5 Memlik formasyonu (Tm)...................................................... 16

V

4.1.1.6 Yamaç Molozu....................................................................... 16

4.1.1.7. Alüvyon ................................................................................ 16

4.2 Paleontolojik Bulgular.................................................................................. 16

4.2.1 Bentik Foraminifer Dağılımı .............................................................. 17

4.3 Ölçülü Stratigrafik Kesitler .......................................................................... 17

4.3.1 Güvenç Köyü Kesiti ........................................................................... 17

4.3.2 Dağyaka Köyü Kesiti.......................................................................... 19

4.3.3 Orhaniye Köyü Kesiti ......................................................................... 19

4.4 Biyostratigrafi............................................................................................... 25

4.4.1 Bentik Foraminifer Biyostratigrafisi .................................................. 25

4.1.1.1 Sığ Bentik (SBZ) Foraminifer Biyozonları ........................... 25

4.5 Ortamsal Yorum........................................................................................... 28

4.6 Sistematik Tanımlamalar.............................................................................. 29

4.6.1 Bentik Foraminifer Sistematiği .......................................................... 29

5. SONUÇLAR ....................................................................................................... 41

KAYNAKALAR..................................................................................................... 42

ÖZGEÇMİŞ ............................................................................................................ 48

CİNS VE TÜR İNDEKSİ ....................................................................................... 49

EK-1 ........................................................................................................................ 56

VI

LEVHA LİSTESİ SAYFA

Levha 1.................................................................................................................... 50

Levha 2.................................................................................................................... 52

Levha 3.................................................................................................................... 54

VII

ŞEKİLLER DİZİNİ SAYFA

Şekil 1.1 İnceleme alanı yer bulduru haritası.......................................................... 1

Şekil 4.1 Orhaniye ve yakın civarının genelleştirilmiş stratigrafik kesiti (Gökten ve ark.1897 den basitleştirilerek alınmıştır) ................................................ 10

Şekil 4.2 Orhaniye formasyonunun genel görünümü ............................................. 11

Şekil 4.3 Orhaniye ve yakın civarının jeoloji haritası............................................. 12

Şekil 4.4 Orhaniye Köyünün genel görünümü........................................................ 13

Şekil 4.5 Orhaniye formasyonu kireçtaşlarından genel görünüm........................... 15

Şekil 4.6 Güvenç Köyü kesitinden kireçtaşı görünümü.......................................... 19

Şekil 4.7 Güvenç Köyü stratigrafi kesiti ................................................................. 22

Şekil 4.8 Dağyaka Köyü stratigrafi kesiti ............................................................... 23

Şekil 4.9 Orhaniye Köyü stratigrafi kesiti .............................................................. 24

Şekil 4.10 İnceleme alanındaki iri bentik foraminiferlerin stratigrafik dağılımı .... 25

VIII

ÇİZELGELER DİZİNİ SAYFA

Çizelge 4.1. Bentik foraminiferlerin stratigrafik kesitlere göre dağılımı.............. 18

Çizelge 4.2 inceleme alanında tayin edilen Lütesiyen bentik foraminiferlerin Türkiye’deki diğer bölgelerle karşılaştırılması ............................................. 22

Çizelge 4.3 Paleosen-Eosen zaman skalası ve Sığ Bentik Foraminifer Biyozonları (SBZ) arasındaki korelasyon (Berggren ve diğ., 1995) ................................26

Çizelge 4.4. İnceleme alanında ayırtlanan Sığ Bentik Foraminifer Biyozonları (SBZ)....................................................................................................................... 27

1. GİRİŞ ARZU ERASLAN

1

1. GİRİŞ

Bu araştırma, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü’ne bağlı olarak Jeoloji Mühendisliği Anabilim Dalı’nda Yüksek Lisans Tezi olarak hazırlanmıştır. Çalışma, Ç.Ü. BAP kapsamında MMF 2003. YL-38 nolu proje kapsamında tamamlanmıştır. Çalışma Ankara ilinin Kazan-Bağlum arasında yer alan Orhaniye formasyonunda gerçeklerştirilmiştir. Çalışmanın amacı; Ankara Kazan-Bağlum arasındaki yörenin Eosen (Lütesiyen) istifinin bentik foraminifer topluluğunu incelemektir. Yörede bulunan birimlerin litolojik özellikleri, birbirleriyle olan ilişkileri, Eosen yaşlı çökellerin bentik foraminifer içeriği, ortamları ve yaşları jeolojik tarihçesinin ortaya konmasında önem taşımaktadır. Bu amaçlar doğrultusunda hazırlanan tez, 7 bölümden oluşmaktadır.

2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR ARZU ERASLAN

2

2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR

Daha önce yapılan çalışmalar incelendiğinde, yapılan bu çalışma ile ilgili farklı araştırmacılar tarafından yapılmış birçok çalışmaolduğu görülür. Bu bölüm inceleme alanı ile ilgili çalışmalar ve Tersiyer bentik foraminifer sistematiği ile ilgili çalışmalar olmak üzere iki farklı başlık altında değerlendirilmiştir. 2.1. İnceleme Alanı ile İlgili Çalışmalar

Gökten ve ark. (1988), Ankara kuzeybatısında (Bağlum–Kazan arası) Geç Kretase-Pliyosen serilerinin stratigrafisi ve tektoniği ile ilgili yapılan araştırmada; Üst Kampaniyen-Mestrihtiyen aralığını temsil eden kumtaşı, fliş, Paleosen yaşlı akarsu-göl kökenli klastikler ve kireçtaşları, Lütesiyen yaşlı sığ deniz kireçtaşları, Üst Eosen-Orta Miyosen aralığında oluşmuş akarsu ve gölsel kökenli tortullar, Pliyosen yaşlı karasal tortul ve volkanitlerden meydana geldiğini ve ayrıca Üst Kretase ile Paleosen arasında açısız bir uyumsuzluk olduğunu belirtmişlerdir. Yazarlar çalışılan bölgeyi stratigrafik ve litolojik özelliklerine göre şu formasyonlara ayırmışlardır; Dikmendede tepe formasyonu (Kd); Birim formasyon mertebesinde ilk kez tanımlanmıştır. Başlıca türbiditik kumtaşı ve onlarla ardalı hemipelajik şeyl ve ince silttaşlarından meydana gelmiştir. Uzunçarşıdere formasyonu (Tu); Birim Kızılçay grubuna gerek yaş gerekse litoloji özellikleri yönünden benzemektedir. Kalınlığı 150-500 m arasında değişmektedir. Birimde andezitik lav, kırmızı renkli polijenik konglomera ve kumtaşları, beyaz renkli silisleşmeler ve gölsel kireçtaşları yer alır. Orhaniye formasyonu (To); Birim gevşek kumtaşlarıyla başlar, üste doğru silisli olup daha sonra kumtaşına geçer. Parmaklıktepe formasyonu (Tp); Formasyon karasal, alacalı, klastik karakterleriyle ayırtlanır. Gri renkli kireçtaşları içerir. Memlik formasyonu (Tm); Gölsel bir birimdir. Fosil içermeyen birim üstte az kumlu kireçtaşı içerir. Ünalan ve ark. (1976), Haymana-Polatlı (GB Ankara) Üst Kretase-Alt Tersiyer stratigrafisi ve paleocoğrafik evrimi ile ilgili yaptıkları araştırmada bölgede Üst Kretase- Alt Tersiyer yaşlı çökeller olduğunu saptamışlardır. Maestrihtiyen’den üste doğru şu formasyonlar ayırtlanmıştır; Haymana Formasyonu; flişlidir. Beyobası Formasyonu; mercanlı kumtaşı ve çakıltaşından oluşur. Çaldağ Formasyonu; algli kireçtaşlarından oluşur. Kırkkavak Formasyonu; algli kireçtaşı ve siyah marnlardan oluşur. Ilgınlık Formasyonu, Eskipolatlı Formasyonu; kumtaşı kireçtaşı bantlı marnlardan oluşmuştur. Çayraz Formasyonu; bol Nummulites’li, kumlu kireçtaşlarından oluşur. Beldede Formasyonu; çakıltaşı, marn, kireçtaşı ile özdeştir. Yamak Formasyonu. Akyürek ve ark. (1984), Ankara-Elmadağ-Kalecik dolayının temel jeoloji


3

özellikleri ile ilgili yaptıkları çalışmada bölgede Alt Triyas’tan Kuvaterner’e kadar yaşlardaki kaya birimlerinin yüzeylediğini saptamışlardır. Bölgede şu formasyonlar ayırtlanmıştır; Elmadağ Formasyonu; yeşilşist fasiyesinde metamorfizmaya uğramıştır. Emir Formasyonu; yeşilşist fasiyesinde metamorfizma geçirmiş tortul ve volkanik yapılıdır. Ortaköy Formasyonu; içinde yastık lav yapısı korunmuş volkanitler, radyolaritler ve kireçtaşları mevcuttur. Keçikaya Formasyonu; kumlu kireçtaşı ve kireçtaşından oluşmuştur. Hasanoğlan Formasyonu; Ankara Grubu üzerine taban çakıltaşı ile uyumsuz olarak gelir. Akbayır Formasyonu; Malm-Dogger yaşlı killi kireçtaşından oluşur. Hisarköy Formasyonu; kumtaşı, volkarenit, çakıltaşı ve volkanitlerden oluşur. Karadağ Formasyonu; filiş karakterindedir. Ilıcapınar Formasyonu; Maestrihtiyen yaşlıdır. Samanlık Formasyonu; ortaç türbiditlerinden oluşur. Dizilitaşlar Formasyonu; içinde eş yaşlı resiflerden koparak gelen büyük kireçtaşı olistolitleri vardır. Mahmutlar Formasyonu; şelf, delta, kumsal, kıyı ovası ve alüvyon yelpazesi ortamlarında çökelmiştir, kumtaşı, şeyl ve marndan oluşmuştur. Miskincedere Formasyonu; çakıltaşı, çamurtaşı, kumtaşı, marn ve jipslerden oluşmuştur. Karapınar Formasyonu; çakıltaşı, çamurtaşı ve tüflerden oluşur. Kavaklı Formasyonu; ırmak ve göl çökellidir. Mamak Formasyonu; aglomera ve tüften oluşmuştur. Sirel, (1975), Polatlı (GB Ankara) güneyinin stratigrafisi ile ilgili yaptığı çalışmada bölgede Üst Jura, Paleosen, Eosen ve Neojen yaşlı kaya birimlerini saptamıştır. Çalışılan bölge şu formasyonlardan oluşmuştur. Çaldağ Formastonu; kireçtaşından oluşmuş olup, Protopenoroplis striata, Lapyrinthina sp. ve Clypeina jurassica fosilleri bulunmuştur. Kartal Formasyonu; kırmızı renkli çakıltaşı, kumtaşı, kireçtaşı ve ince linyit seviyelerinden oluşmuştur. Rotalia trochiformis, Dictichoplax biserialis fofilleri mevcuttur. Kırkkavak Formasyonu; kumtaşı, kireçtaşı ve marnlardan oluşmuş olup, Alveolina primaeva, Discocyclina seunesi fosilleri mevcuttur. Eskipolatlı Formasyonu; çakıltaşı, kumlu kireçtaşı, killi kireçtaşı, kumtaşı ve marndan oluşmuştur. Fosil olarak Nummulites planulatus saptanmıştır. Okan, (1982), Elmadağ formasyonunun (Ankara) yaşı ve alt bölümleri ile ilgili yaptığı çalışmada; Elmadağ formasyonunu tek tip bir litoloji birliği göstermesine karşın, sedimantolojik özelliklerine göre üç üyeye ayırtlamıştır. Bunlar; Arabıntaş üyesi, Çakıllıdere üyesi ve Devecioğlu üyesidir. Norman, (1972), Ankara yahşihan bölgesinde Üst Kretase-Alt Tersiyer istifinin stratigrafisi ile ilgili yapmış olduğu çalışmada Üst Kretase- Alt Tersiyer’de çalışılan bölgenin batısında türbit akıntılar, olistostromların bulunduğu, doğusunda ise bazik denizaltı lav ve regresyonun görüldüğünü, kırmızı rudit, arenit, lütit, beyaz


4

kalker ve jipslerden oluştuğunu belirlemiştir. Gökçen, (1976), Ankara – Haymana güneyinin sedimantolojik incelenmesi: stratigrafik birimler ve tektonik adlı çalışmasında, araştırma sahasının Üst Paleozoyik ile Senozoyik sonraları arasında uzanan bir tortul istife sahip olduğunu saptamış olup, bölgeyi sekiz litostratigrafik birime ayırlamıştır. Bunlar; Temirözü Formasyonu; epimetamorfik kumtaşlı, Türbetepe Formasyonu; algli resifal kireçtaşlı, Germük Formasyonu; konglomeratik yapılı, Karlıkdağı Formasyonu; biyoklastik türbiditik, Sarıdere Formasyonu; konglomeratik ve iri taneli proksimal türbiditli, Bahçecik Formasyonu; marnlı, Yamak Formasyonu; türbidit ve olistostromlardan oluşmuştur, Soğulca Formasyonu; kaba tanelidir. 2.2.Tersiyer Bentik Foraminifer Sistematiği ile İlgili Çalışmalar

Türkiye’de ve Dünya’da Tersiyer bentik foraminiferleri ile ilgili olarak birçok çalışma bulunmaktadır. Bunlardan bazıları Avşar (1989, 1991 a-b, 1992 a-b, 1994), Dizer (1953, 1956, 1962, 1965, 1968), Örçen (1986, 1992), Özyeğin (1978), Sirel (1967, 1975, 1976), Sirel ve Gündüz (1976)’ dır. Dizer (1953, 1956, 1962, 1965, 1968), İstanbul, Kastamonu, Akhisar, Haymana Nummulitlerinin sistematiğini incelemiştir. Sirel (1967, 1975, 1976), ile Polatlı ve Haymana yörelerinden değişik Nummulit türleri tanımlamışlardır. Sirel ve Gündüz (1976), ise Haymana’nın kuzeyinde bulunan bölgede Üst Paleosen (İlerdiyen), Alt Eosen (Küiziyen) ve Orta Eosen (Lütesiyen) çökelleri içindeki Nummulites fraasi de la Harpe, N. prelucasi (Douvillé), N. exilis Douvillé, N. aff. silvanus Schaub, N. planulatus (Lamarck), N. subatacicus Douvillé, N. atacicus Leymerie, N. parschi (de la Harpe), N. irregularis (Deshayes), N. globulus Leymerie, N. granifer Douville, N. laevigatus (Bruguière), N. lehneri Schaub, N. pinfoldi Davies, Assilina pustulosa Doncieux, Ass. placentula (Deshayes), Ass. exponens (Sowerby), Ass. spira (de Roissy), Ass. aff. aspera Doncieux, Alveolina cucumiformis Hottinger, A. subtilis Hottinger, A. bayburtensis Sirel, A. çayrasi Dizer, A. canavarii Checchia ve Rispoli türlerinin sistematik tanımlamaları ve stratigrafik dağılımları çalışılmış, ayrıca bölgenin kısaca stratigrafisi verilmiştir. Özyeğin (1978), çalışmasında, Haymana bölgesi güneyinde bulunan Nummulites’lerin sistematik tanımlamalarına yervermiştir. Yöreden derlenen Nummulites planulatus (Lamarck), N. rotularius (Deshayes), N. prelucasi (Douvillé), N. aquitanicus (Benoist), N. gallensis (Heim), N. parschi (de la Harpe), N. irregularis (Deshayes), N. distans (Deshayes), N. millecaput (Boubée), N. uranensis (de la Harpe), N. aturicus (Joly ve Leymerie), N. brogniarti (d’Archiac ve Haime), N. crassus (Boubée), ve N. perforatus (Montfort), türlerinin kavkı şekli, ağ yapısı, granül, sarılım, bölme şebekesi, ve loca şekilleri ayrıntılı şekilde incelenmiş olup, ayrıca her bir türün Türkiye’deki ve Dünya’daki dağılımlarına da değinilmiştir


5

Örçen (1986), Medik-Ebreme (KB Malatya) dolayında yaptığı doktora çalışmasında Geç-Orta Eosen zaman aralığında Nummulites pinfoldi Davies, N. beaumonti d’Archiac ve Haime, N. puschi d’Archiac, N. aturicus Joly ve Leymerie, N. perforatus (Montfort), N. prefabianii Varentsov ve Menner, N. fabianii (Prever), N. chavannesi de la Harpe, N. incrassatus de la Harpe türlerinin tanımlarını verir. Avşar (1989), Elazığ yöresinde yaptığı çalışmada, Eosen bentik foraminiferlerinden bahseder. Makalede Geç Lütesiyen-Geç Eosen zaman aralığından Nummulites perforatus (Montfort), N. fabianii (Prever) ve N. striatus (Bruguière) türlerinin tanımlarını vermiştir. Avşar (1991a),’ın başka bir araştırmasında Terziköy (Amasya) yöresi Eosen (Lütesiyen) çökellerinde bulunan bazı Nummulites türlerinin sistematik incelemesi yapılmış ve biyostratigrafik özellikleri belirlenmiştir. Bu araştırmaya göre yörede yüzeyleme veren killi kireçtaşları içerisinden Nummulites laevigatus (Bruguière), N. lehnerie Schaub ve N. uranensis (de la Harpe) olmak üzere 3 tür tanımlanmıştır. Avşar (1991b),’ın aynı yıl içerisinde yapmış olduğu diğer bir çalışmada Uzunlu (Boğazlıyan-Yozgat) yöresi Eosen (Lütesiyen) birimleri içerisinde yeralan killi kireçtaşlarından Nummulites perforatus (Montfort), N. aturicus Joly ve Leymerie, N. beaumonti d’Archiac and Haime ve N. prefabianii Varentsov ve Menner türlerinin sistematik tanımları yapılmış ve stratigrafik yayılımları verilniştir. Avşar (1992a),’ın Belcik (Yıldızeli-Sivas) yöresinde yapmış olduğu araştırmada Eosen (Lütesiyen) yaşlı kireçtaşları içerisinden tanımlanan Nummulites millecaput Boubée, N. obtusus (Sowerby), N. perforatus (Montfort), N. aturicus Joly ve Leymerie, N. beaumonti d’Archiac ve Haime ve N. gizehensis (Forskal) türlerinin sistematik tanımları verilmiş ve sistematik dağılımları incelenmiştir. Avşar (1992b), Namrun (İçel) yöresinde yaptığı çalışmada, yörenin Paleojen çökelleri içerisinde gözlenen bentik foraminifer faunasının sistematik tanımlamasını yapmıştır. Araştırıcıya göre, yörede bulunan Kumlu-killi kireçtaşları içerisinde Alveolina subpyrenaica Leymerie, A. moussoulensis Hottinger ve A. varians Hottinger; killi kireçtaşlarında A. cf. levantina Hottinger, A. cf. violea Checchia-Rispoli, A. multicanalifera Drobne, Nummulites globulus Leymerie, N. partschi de la Harpe, N. burdigalensis (de la Harpe), Lockhartia conditi (Nuttal) ve L. hunti Ovey ve Eosen yaşlı killi kireçtaşları içinde de A. tenuis Hottinger, A. frumentiformis Schwager, A. stipes Hottinger, A. munieri Hottinger, N. uranensis (de la Harpe), N. lehneri Schaub, A. exponens (Sowerby) ve S. globulus (Reuss) türlerine rastlanmıştır. Aynı araştırıcı (Avşar,1994) Akçadağ-Hasanağa Deresi (B Malatya) dolaylarından Geç Lütesiyen’de Nummulites aturicus Joly ve Leymerie, N. beaumonti d’Archiac ve Haime, N. perforatus (Montfort), N. prefabianii Varentsov ve Menner türlerinin sistematiğine değinir. Örçen (1992), Gemlik (Bursa) güney-güneydoğusunda yapmış olduğu çalışmasında Küviziyen-Lütesiyen aralığından tanımlanan Nummulites’lerin stratigrafik yayılımları ve evrimi ortaya konmuştur. Çalışmada sözü edilen türler Nummulites beaumonti d’Archiac, N. millecaput Boubée, N. pinfoldi Davies, N. preaturicus Schaub, N. uranensis (de la Harpe), N. gallensis (Heim), N. planulatus Lamarck, N. burdigalensis de la Harpe ve N. rotularius (Deshayes) olarak verilmiştir.

3. MATERYAL VE METOD ARZU ERASLAN

6

3. MATERYAL VE METOD

3.1 Materyal

Çalışma alanı Ankara’nın kuzeybatısında Kazan ve Bağlum arasında yer almaktadır. Çalışmanın konusunu Dağyaka Köyü batısında, Orhaniye Köyü kuzeydoğusundaki Çal Tepe’den ve Güvenç Köyü güneyinde mostra veren Orhaniye formasyonundan yapılan 3 ölçülü stratigrafik kesitten derlenen fosilli ayrışmış ve sert kayaç numuneleri oluşturmaktadır. Bu kesitlerden 51 adet örnek alınmıştır. Bu örneklerden 204 adet ince kesit yapılmıştır. İnceleme alanı İç Anadolu Bölgesi’nde yer almaktadır. Kışları soğuk ve kar yağışlı, yazları kurak geçmektedir. Bitki örtüsü maki-bozkırdır. Bölgedeki faylanmadan dolayı sulu tarım ve hayvancılık gelişmiştir. Alandaki volkanik etkinlik Kretase-Lütesiyen aralığında yay-önü özelliği göstermektedir.

3.2 Metod

Çalışma genel olarak dört aşamada tamamlanmıştır; literatür taraması, arazi çalışmaları, laboratuvar analizleri ve büro çalışmaları.

3.2.1 Literatür Taraması

Bu araştırma için yapılan literatür taraması, inceleme alanında daha önce yapılan jeolojik çalışmaların derlenmesi ile başlamıştır. Ayrıca, daha önceki araştırmacıların hazırladığı 1/25000 ölçekli jeoloji haritası sağlanmıştır. Arazi çalışmalarında kullanılmak üzere jeolog çekici, pusula, şeritmetre, GPS, fotoğraf makinası, lup, örnek alma torbaları vb. gerekli araçlar temin edildikten sonra arazi çalışmalarına geçilmiştir.

3.2.2 Arazi Çalışmaları

Sahada, özellikle Tersiyer bentiklerini içeren Orhaniye formasyonuna ait Orhaniye Köyü, Dağyaka Köyü ve Güvenç Köyünden üç adet ölçülü stratigrafik kesit alımı gerçeklerştirilmiştir. Ölçülü kesit alımı 280 metre kalınlığındaki Eosen yaşlı Orhaniye formasyonundan yapılmıştır. Ölçülü kesit alımlarında doğrultuya dik gidilerek, tabakaların kalınlıkları şeritmetre yardımıyla ölçülmüştür. Yıkama ve sert kaya örnekleri sistematik bir şekilde alınmıştır. İlgili formasyonlardan yönlü kaya örnekleri, yumuşak litolojiden yıkama örnekleri ile tane fosil içeren noktasal ve sistematik örnek derlenmiştir.


7

3.2.3 Laboratuvar Çalışmaları

Araştırmanın en ağırlıklı kısmını laboratuvar çalışması oluşturmuş olup, örnek hazırlığı/yıkama, yıkanmış örneklerin ayıklanması ile bunlar içerisindeki bentik foraminiferlerin binoküler mikroskop aracılığıyla ayırtlanması ve ince kesit yapımı aşamalarından oluşmuştur. 3.2.3.1 Yıkama Örnekleri

Sahadan derlenen ayrışmış kumlu killi kayalardan yıkama örnekleri yapılmıştır. Yıkama örneklerinde izlenen yol şu şekildedir. Örneğin yarısı (Yaklaşık 200-300 gr) beher içerisine konulur. Örneğin üstünü geçecek şekilde %15’lik H2O2 (Hidrojen peroksit) ile beher doldurulur. En az 24 saat bekletilir. Bekletim süresinden sonra süzülür, yıkanır. Fırında ya da sıcak bir ortamda kuruması sağlanır. Örneğin 0.063 mm’ den büyük tanelerin incelenebilmesi için 0.125 , 0.250 meşlik eleklerden elenmesi sağlanır. Binoküler mikroskop altında foraminiferler ayıklanmıştır. 3.2.3.2 Sert Kaya İnce Kesit Alımları

Kireçtaşı ve kumtaşı gibi sert kayaların ince kesitleri Maden Tetkik Arama Genel Müdürlüğü ince kesit laboratuvarında hazırlanmıştır. Kesit alımlarında izlenen yol şu şekildedir. Sert kayalar öncelikli olarak laboratuvardaki Petrocat makinasına yerleştirilerek birkaç milimetre kalınlıkta kesilir. Lam üzerine yapışacak yüzeyin bir cam levha üzerinde aşındırıcı demir tozlarıyla pürüzleri giderilir. Benzer şekilde lamın yapışacak yüzeyi de demir tozunda aşındırılır. Isıtıcı yardımıyla kanada balzamı ile örnek hava kalmayacak şekilde cama yapıştırılır. Az bir müddet soğuma sonrasında örneklerin Petrothin makinasında incelmesi sağlanır. Mikroskop altında incelenebilecek kalınlığa getirmek için ise lama yapışmış örnek cam üzerinde ince demir tozları ile iyice aşındırılır ve istenilen kalınlıkta ince kesit alımı sağlanır.

3.2.3.3 İri Bentik Foraminifer İnce Kesit Alımları

Nummulites, Assilina ve Alveolina gibi mm boyutundaki Eosen bentiklerinin ekvatoryal ve aksiyal incekesit alımları Jeoloji Mühendisliği Bölümü incekesit laboratuarında gerçekleştirilmiştir. Özellikle bu formların tanımlarında ekvatoryal kesitler önem taşımaktadır. Bu nedenle ince kesit yapılmadan önce bireylerin dış yüzey görünümleri not edilerek, kalınlıkları ölçülmüştür. Dış görünümlerin daha net


8

görünebilmesi amacıyla bazı bireyler çok az bir süre için %10’luk HCl içerisinde bırakılmıştır. Kalınlıkların ölçümünde ise mikrometreden yararlanılmıştır. İnce kesit alımlarında izlenen yol şu şekildedir: her bir bireyin ekvatoryal ince kesiti alınırken, birey cam levha üzerinde demir tozları yardımıyla aşındırılır. İlk locanın görünüp görünmemesi mikroskop altında kontrol edilir. İlk loca göründüğünde, bireyin aşınmış yüzeyi, daha önceden bir tarafı demir tozu ile matlaştırılmış lam üzerine ısıtıcı yardımıyla kanada balzam kullanılarak yapıştırılır. Bir müddet soğumadan sonra aşınmamış diğer kısım Petrothin makinasına konulur ve inceltilir. Mikroskop altında inceleyebilmek ve yüzeyin istenilen kalınlığa indirilebilmesi için cam üzerinde aşındırıcı tozlarla tekrar aşınması sağlanır. Değinilen formların aksiyal incekesitleri de benzer şekilde yapılmıştır. 3.2.4 Büro Çalışmaları

Saha ve laboratuvar çalışmaları sonucu elde edilen verilerin değerlendirilmesi bu aşamada gerçekleştirilmiştir. Çalışma bilgisayar ortamında çizim ve yazım aşamaları ile tamamlanmıştır.

4. BULGULAR VE TARTIŞMA ARZU ERASLAN

9

4. BULGULAR VE TARTIŞMA

4.1 İnceleme alanı ve Yakın Civarının Genel Jeolojisi

Çalışılan bölgede Mesozoyik ve Senozoyik yaşlı birimler yer almaktadır. Bölgedeki formasyonlar tabandan tavana doğru kısaca şu şekilde özetlenmektedir. Geç Kampaniyen-Maestrihtiyen yaşlı Dikmendede Tepe formasyonu başlıca filiş, kumlu şeyl ardalanmalı ve denizel karakterlidir. Uzunçarşıdere formasyonu; Paleosen yaşlı, karasal klastikli, akarsu ve göl karakterli, mercek şekilli konglomeralı, kumlu, çakıllı, silisleşmiş kireçtaşlı birimdir. Orhaniye formasyonu; bol fosilli, beyaz sarımsı renkli kireçtaşlı, mikro ve makro fosilli, Lütesiyen yaşlı, sığ deniz ve göl karakterlidir. Parmaklıktepe formasyonu; Geç Eosen-Oligosen yaşlı, akarsu, göl, altta denizel karakterlidir. Birimi örgülü akarsu konglomeralı, sarımsı kahve renkli kumtaşları, yer yer silisleşmiş kireçtaşları oluşturmuştur. Memlik formasyonu; Pliyosen yaşlı, akarsu göl karakterli, beyaz renkli kumlu kireçtaşlarıyla, andezit ve siltten oluşmuştur.


10


11

Şekil 4.2. Orhaniye formasyonunun genel görünümü.

4.1.1 İnceleme Alanı Litostratigrafisi

Bu inceleme, Eosen yaşlı Orhaniye formasyonu içerisinde sürdürülmüştür. Bundan dolayı Orhaniye formasyonunun en geniş mostra verdiği Orhaniye Köyü ve yakın civarlarını kapsayan genel jeoloji haritası şekil 4.3’de ve genel görünümü şekil 4.4’de verilmiştir. Ancak inceleme alanı dışında Paleozoyik, Mesozoyik ve Senozoyik yaşlı formasyonlarda yer almakta olup bu formasyonlara ait açıklamalar kısaca aşağıda verilmiştir. 4.1.1.1 Dikmendede Tepe Formasyonu (Kd)

Tanım: Ankara’nın güneybatısında yer alan aynı yaşlı istiflere benzer fakat bu birim fosilsizdir. Birim Dikmendede Tepe de iyi mostra verdigi için Gökten ve ark. (1988) tarafından “Dikmendede Tepe Formasyonu”olarak adlandırılmıştır. Tip yer ve tip kesit: Memlik köyü ile Orhaniye köyleri arasında, Dikmendede Tepe, Kürtmezarı Tepe, Keklikdoruğu Tepe, Kızıl Tepe civarında mosra vermektedir.


12

Şekil 4.3. Orhaniye ve yakın civarının jeoloji haritası (Gökten ve ark., 1988’den

basitleştirilerek).


13

Şekil 4.4. Orhaniye Köyü genel görünümü.

Litoloji özellikleri: Birim türbiditik kumtaşı ve onlarla ardalanmalı hemipelejik şeyl ve ince silttaşından oluşmaktadır. Kumtaşları içerisinde ofiyolitli melanjdan gelmiş bol miktarda malzeme mevcuttur. Alt ve üst sınırları bariz belli olan yerlerde canlı oyulması görülmektedir. Jura yaşlı kireçtaşları köşeli tanelidir, ayrıca ofiyolit ve grovak çakıllıdır. İstifin ortalarına doğru olistostrom düzeylerine rastlanılmaktadır. İstifin üst kısımlarına doğru andezitik lav bulgularına rastlanılmıştır. Kalınlık: Birimin kalınlığı Gökten ve ark. (1988)’na göre 540 m olarak ölçülmüştür. Alt ve üst sınır: Birimin altında ofiyolitli melanj vardır ve arada uyumsuzluk

mevcuttur. Üst sınırında ise Paleosen karasal serileri ile uyumsuzdur.

Fosil topluluğu ve yaşı: Bölgede seyrek lamellibranş iç kalıplarına raslanılmaktadır. Planktonik foraminifer faunasından oldukça fakirdir. Tanınabilen planktonik foraminiferler kristalize haldedir ve bunlardan bazıları; Globotruncana arca, Globotruncana lapparenti ve Globutruncana fornicata’dır. Tanımlanan bu formlara göre birimin yaşı Geç Kampaniyen- Mestrihtiyen’dir (Gökten ve ark. 1988). 4.1.1.2 Uzunçarşıdere Formasyonu (Tu):

Tanım: Birim adını Orhaniye Köyü’nün doğusundaki Uzunçarşı Dere’den almaktadır. Birim; Gökten ve ark. (1988) tarafından “Uzunçarşıdere Formasyonu” olarak adlandırılmıştır.


14

Tip yer ve tip kesit: Uzunçarşı Deresinde, Lülük Tepede, doğuda Kızılören ağılı mevkiinde ve Dedeçamı Tepede iyi mostra vermektedir. Litoloji özellikleri: Orhaniye Köyü güneyinde Paleosen’in tabanında andezitik lav belirgindir. Bu birim üzerine kırmızı renkli konglomera ve kumtaşları gelmiştir. Üzerine beyaz renkli, yoğun silisleşmelerin gözlendiği gölsel kireçtaşları çökelmiştir. Daha üst kesimlerde kaba taneli konglomera mercekleri ve aralarında da kırmızımsı kumtaşı ve tüfitlere rastlanılmıştır. İstifin üstüne doğru grimsi koyu renkli çamurtaşları mevcuttur, üstüne beyaz renkli kireçtaşları gelmiştir. En üstte grimsi, yeşil renkli çamurtaşları, kahverengi silttaşları, killi kireçtaşları mevcuttur. Kalınlık: Birimin yanal kalınlığı değişken olup, 150-500 m arasında değişmektedir. (Gökten ve ark. 1988) Alt ve üst sınır: Birim altta Geç Kretase filişiyle uyumsuz, üstte ise Eosen birimiyle geçişlidir. Fosil topluluğu ve yaşı: Birime ait kaya türlerinin hiç birinden yaş tayini

yapılamamıştır. İstifin alt düzeylerindeki kireçtaşlarında ostrakod kavkı izlerine

rastlanılmıştır. Formasyonun yaşı stratigrafik ilşikilere dayanılarak Monsiyen-

İpresiyen olarak verilmiştir (Gökten ve ark. 1988).

4.1.1.3 Orhaniye Formasyonu (To):

Tanım: Birim Orhaniye köyü ve çevresinde iyi mostra vermektedir ve adını da buradan almıştır (Gökten ve ark. 1988). Tip yer ve tip kesit: Formasyon Orhaniye Köyü civarı ile birlikte Teşrek yeni adıyla Dağyaka köyü ve Memlik köyü kuzeyindeki Karyağdı Tepeler’i civarında yüzeylemektedir. Litoloji özellikleri: Birimin alt seviyelerinde fosilleşmeye rastlanılmamıştır. Ancak üste doğru sarımsı renkli, gevşek yapılı kumtaşlarıyla devam eder ve fosilleşmeler görülmektedir. Daha üst kesimlerde beyazımsı renkli, silisleşmelerin yoğun olduğu, fosilli kesimler yer almaktadır. Üstüne gri renkli, kireç çimentolu kumtaşları gelmektedir. Birim giderek fosilsizleşir ve kırıntılı duruma geçmektedir. Kalınlık: Formasyonun kalınlığı yaklaşık 120 m ölçülmüştür. Gökten ve ark. (1988 ) tarafından yaklaşık 280 m olduğu belirtilmiştir. Alt ve üst sınır: Birim alt sınırı Paleosen, altta kiltaşı, kumtaşı ve konglomera ardalanmalıdır. Üst sınırında ise Geç Eosen-Miyosen yaşlı karasal serilerle geçişlidir. Eosen yaşlı birimler önce alveolinalı marn ve killi kireçtaşı ile başlamaktadır. Fosil topluluğu ve yaşı: Bentik foraminifer ve makrofosillerden oldukça zengindir. En altta iğ şekilli alveolinler, üste doğru yuvarlak şekilli alveolinler ve üstte nummulitler görülür. Tanımlanan fosil toplulukları Lütesiyen zaman aralığını vermiştir. Bu fosiller şunlardır; Mikrofauna: Nummulites laevigatus, (Bruguiere), Nummulites uranensis de la Harpe, Nummulites lehneri Schaub,


15

Nummulites gizehensis (Forskal), Nummulites millecaput Boubee, Nummulites aturicus Joly ve Leymerie, Nummulites perforatus (Montfort), Nummulites brongniarti d’Archiac ve Haime, Alveolina frumentiformis Schwager, Alveolina elliptica nuttalli Davies, Alveolina cf. tenuis Hottinger, Alveolina cf. fusiformis Sowerby, Orbitolites complanatus (Lamarck), Fabiania cassis (Oppenheim), Sphaerogypsina globulus (Reuss), Eorupertia magna ( Le Calvez). Makrofauna: Echinolampas heberti Cott., Schizaster cf. vidali Cott., Brissopsis cf. vilplanae Cott., Euspatangus subovatus Cott., Euspatangus gibretensis Cott., Ostrea aff. uncifera Leymerie, Osrea (Alectryonia) aff. ctot-beyi Bellardi, Campanile giganteum Lamark, Velates schimideli Chemnita, Arca (Barbatia) insignis Deshayes. 4.1.1.4 Parmaklıktepe formasyonu (Tp):

Tanım: Birim adını iyi mostra verdiği Parmaklıktepe’den almıştır. (Gökten ve ark. 1988). Geç Eosen-Miyosen yaşlı olan karasal karakterli tortullar, alacalı renkli ve klastik yapılı karakterleriyle alt ve üstündeki ve benzer yaştaki birimlerden ayrılmaktadır.

Şekil 4.5. Orhaniye formasyonu kireçtaşlarından genel görünüm. Tip yer ve tip kesit: Formasyon Parmaklık tepe ve Maltepe mevkilerinde iyi mostra vermektedir. Litoloji özellikleri: Birim altta bol Nummulites fosilleri içeren grimsi kumtaşı ile başlamaktadır. Bunların taşınmış oldukları arazi gözlemlerinde bariz belli olmaktadır. Üstüne yeşilimsi, kırmızı renkli kiltaşı, kireçtaşı ardalanması


16

gelmektedir. Kireçtaşlarında silisleşmelere rastlanılmaktadır. Aralarda yuvarlak çakıllı konglomera mercekleri mevcuttur. Üstüne gri kahve renkli kumtaşı ve kiltaşı gelmektedir. Bunları akarsu kökenli konglomeralar izlemektedir. Üzerine beyaz renkli, bol kırıklı, bol silisli kireçtaşları gelmektedir. Kalınlık: Birimin kalınlığı inceleme alanında tam ölçülememekle birlikte, Gökten ve ark. (1988) göre en kalın yerinin 375 m civarında olduğu saptanmıştır. Alt ve üst sınır: Birim altta Lütesiyen yaşlı birimler ile geçişlidir. Üst sınır ise gözlenememektedir. Fosil topluluğu ve yaşı: Birimde yaş alabilinecek fosil topluluğu mevcut değidir. Stratigrafik ilşikilere göre birimin yaşı Geç Eosen-Miyosen olarak tahmin edilmektedir. 4.1.1.5 Memlik Formasyonu ( Tm): Tanım: Birim ismini en iyi gözlendiği yer olan Memlik köyünden almıştır (Gökten ve ark., 1988). Birimin diğer formasyonlarla arasında açılı bir uyumsuzluk mevcuttur. Tip yer ve tip kesit: Formasyonun en iyi gözlemlendiği yerler; Memlik köyü, kuzeyi ve güneyindeki Yakacık köyleri arasıdır. Litoloji özellikleri: Birim; konglomera, bej renkli silttaşı, kiltaşı, kumtaşı ve tüfitlerden meydana gelmektedir. Ayrıca tortul birimler içinde büyük andezit blokları da mevcuttur. Kalınlık: Birimin kalınlığı değişken olup, en fazla 70 m’ye ulaşmaktadır (Gökten ve ark.,1988). Alt ve üst sınır: Alt sınırında önceki formasyonları açılı uyumsuzlukla örtmektedir. Üst sınırında ise herhangi bir birimle ilişkisi görülmemektedir. Fosil topluluğu ve yaşı: Fosil içermeyen birimin yaşı Pliyosen olarak tahmin edilmektedir. 4.1.1.6 Yamaç Molozu

İnceleme alanında Üst Kampaniyen – Miyosen aralığında tektonik olaylar nedeniyle yamaç molozu ve birikinti konisi bölgenin bir özelliğidir. 4.1.1.7 Alüvyon

İnceleme alanında dere yataklarında depolanmakta olan güncel alüvyonlar, taraçalar, etek süprüntü depoları ve birikinti konileriyle temsil edilir. 4.2. Paleontolojik Bulgular


17

Orhaniye formasyonu ve çevresinin stratigrafik ve paleoortamsal özelliklerini ortaya koyabilmek amacıyla incelenmiş ve ince kesiti yapılmış 204 birey içerisinde bentik foraminiferlerden 8 cins ve 14 tür tanımlanmıştır. Yapılan ince kesitlerin ölçümleri ve diğer özellikler Ek-1’de verilmiştir. 4.2.1. Bentik Foraminifer Dağılımı

Çalışma alanında bentik foraminiferlerden 8 cins ve 14 tür tanımlanmıştır. Tanımı yapılan bentik foraminiferler Orhaniye Köyü, Dağyaka Köyü ve Günenç Köyü stratigrafik kesitlerinden alınan örneklerde bulunmaktadır. Belirtilen bu stratigrafik kesitlerde saptanan bentik foraminiferler Çizelge 4.1’de verilmiştir. Tanımlanan bu cins ve türlerin isimleri şöyledir; Alveolina elliptica elliptica (Sowerby), A. elliptica nuttalli (Davies), A. cf. callosa (Hottinger), A. tenuis (Hottinger), Orbitolites complanatus (Lamarck), Fabiania cassis (Oppenheim), Asterigerina rotula (Kaufmann), Eorupertia magna (Le Calvez), Sphaerogypsina globula (Hottinger), Assilina exponens (Sowerby), Nummulites aturicus (Joly ve Leymerie) N. beaumonti (d’ Archiac ve Haime), N. praeaturicus (Schaub), N. millecaput (Boubée). Stratigrafik kesitlerden tayin edilen ve Orta-Geç Lütesiyen yaşını veren bu foraminifer topluluğu Türkiye’nin değişik bölgelerinde yapılan çalışmalarla karşılaştırılması yapılmıştır (Çizelge 4.2). 4.3. Ölçülü Stratigrafik Kesitler

İnceleme alanında Paleojen yaşlı birimlerin içermiş olduğu mikrofaunayı incelemek ve bu faunaya göre istifin stratigrafisini ve ortamsal özelliğini ortaya koyabilmek amacıyla 3 adet ölçülü stratigrafik kesit alınmıştır. Bu kesitlere ait açıklamalar aşağıda belirtilmiştir. 4.3.1. Güvenç Köyü Kesiti Güvenç Köyü ölçülü stratigrafi kesiti 1/25.000 ölçekli Bolu H29 d2 paftasında yeralmaktadır. Kesit Orhaniye formasyonu içinde kalınlığı 105 m olarak ölçülmüştür.

Çizelge 4.1. Bentik foraminiferlerin stratigrafik kesitlere göre dağılımı.


18

Stratigrafik Kesitler

Bentik Foraminiferler

Orh

aniy

e kö

yü

Dağ

yaka

kö

yü

Güv

enç

köyü

Alveolina elliptica elliptica * * Alveolina elliptica nuttalli * * Alveolina cf. callosa * * * Alveolina cf. tenuis * Orbitolites complanatus * * Fabiania cassis * * * Eorupertia magna * Sphaerogypsina globula * * * Asterigerina rotula * * * Nummulites beaumonti * * * Nummulites millecaput * Nummulites aturicus * *

Nummulites praeaturicus * * * Assilina exponens * *

Ölçülen bu kesitin tabanında orta-kalın tabakalı kireçtaşından oluşan birim bulunmaktadır. Bu birimi açık sarı renkli, bol fosilli, tabakalı kireçtaşı izlemektedir (Şekil 4.4). Bu kesitten sırasıyla; Alveolina elliptica elliptica (Sowerby), Orbitolites complanatus (Lamarck), Asterigerina rotula (Kaufmann), Nummulites aturicus Joly ve Leymerie, N. beaumonti d’Archiac ve Haime, N. millecaput Boubée, N. praeaturicus Schaub, Assilina exponens (Sowerby) gibi bentik foraminiferler tayin edilmiştir (Şekil 4.7).


19

Şekil 4.6. Güvenç Köyü Kesitinden kireçtaşı görünümü 4.3.2 Dağyaka Köyü Kesiti Dağyaka Köyü ölçülü stratigrafi kesiti 1/25.000 ölçekli Bolu H29 d3 paftasında yeralmaktadır. Bu kesit Orhaniye formasyonu içinde kalınlığı 65 m olarak ölçülmüştür. Ölçülen bu kesit tabanda kireçtaşı-marn ardalanımı ile başlamakta bu birimin üzerine bol Alveolina’li killi kireçtaşı gelmektedir. Dağyaka Köyü kesitinde gözlenen Orhaniye formasyonuna ait örneklerin içermiş olduğu bentik foraminifer cins ve türleri şunşardır: Alveolina elliptica elliptica (Sowerby), A. elliptica nuttalli (Davies), A. cf. tenuis (Hottinger), Orbitolites complanatus (Lamarck), Fabiania cassis (Oppenheim), Sphaerogypsina globula (Reuss), Nummulites praeaturicus Schaub (Şekil 4.8). 4.3.3. Orhaniye Köyü Kesiti Orhaniye Köyü ölçülü stratigrafi kesiti 1/25.000 ölçekli Bolu H29 d3 paftasında yeralmaktadır. Bu kesit Orhaniye formasyonu içinde kalınlığı 120 m. olarak ölçülmüştür. Ölçülen bu kesit tabanda kumtaşı ile başlamakta bunun üzerine marn gelmektedir, bunu killi kireçtaşı ve marn ardalanmalı fosilli kireçtaşı izlemektedir. Orhaniye Köyü kesitinde gözlenen Orhaniye formasyonuna ait örneklerin içermiş olduğu bentik foraminifer cins ve türleri şunlardır: Alveolina cf. callosa Hottinger, A. elliptica nuttalli (Sowerby), A. cf. tenuis (Hottinger), Orbitolites complanatus (Lamarck), Fabiania cassis (Oppenheim), Eorupertia magna (Le


20

Calvez), Asterigerina rotula (Kaufmann), N. beaumonti d’Archiac ve Haime, N. millecaput Boubée, N. praeaturicus Schaub (Şekil 4.9).

Çizelge 4.2 İnceleme alanında tayin edilen Lütesiyen bentik foraminiferlerin Türkiyedeki diğer bölgelerle karşılaştırılması

Coğrafik Yer

Ulukışla (Niğde) Elazığ Terziköy

(Amasya) Boğazlıyan (Yozgat) İçel (Namrun) Dinar-Isparta Çamardı (Niğde)

Kazan-Bağlum(KB Ankara)

YAŞ Nazik ve Örçen 1989

Avşar, 1989 Avşar, 1991a Avşar,1991

b Avşar,1992 Yeşilot,2000 Akgünlü, 2003 Bu Çalışma

LÜTE

SİY

EN

Nummulites gizehensis Nummulites atacicus Assilina sp.

Nummulitesperfaratus Assilina spiraAlveolina fusiforms Alveolina elongata Fabiani cassis Silvestriella tetraedra Eorupertina magna Maslinella aff. chapmani

Alveolina sp. N.laevigatus lehneri Nummulites uranensis Discosyslina sp. Aktinocyclina sp. Sphaerogypsina sp.

Nummulites perforatus Nummulites aturicus Nummulites praefabiani Nummulites beaumanti Sphaerogypsina sp. Discocyclina sp.

Alveolina munieri Alveolina frumentiformis Alveolina tenuis Alveolina stipes Nummulites lehneri Nummulites uranensis Assilina exponens Sphaerogypsina globulus

Fabiania cassis Eorupertina magna Sphaerrogypsina globulus Assilina exponens Nummulites cf. aturicus Nummulites beaumonti Nummulites cf. millecaput Nummulites perforatus Nummulites striatus Nummulites sp.

Alveolina aff. obtusa Alveolina obtusa Alveolina gr.callosa Alveolina pinguis Alveolina stercusmuris Alveolina freumentuformis Alveolina gr.leavantina Asterigerina rotula Lockhartia alveolata Assilina exponens Nummulites baumonti Nummulites millecaput Nummulites preauricus Nummulites preadiscorbinus Discocyclina

Alveolina elliptica elliptica Alveolina elliptica nuttalli Alveolina cf. callosa Alveolina cf. tenuis Orbitolites complanatus Fabianie cassis Eorupertia manga Sphaerogypsina globula Asterigerina rotula Nummulites beaumonti Nummulites millecaput Nummulites praeaturicus Nummulites aturicus Assilina exponens

4. BU

LGU

LAR

VE TA

RTIŞM

A A

rzu ERA

SLAN

25

4. BULGULAR VE TARTIŞMA Arzu ERASLAN

22


23


24


25

4.4. Biyostratigrafi

İnceleme alanı içerisinde derlenen örneklerde yapılan paleontolojik

çalışmalarda bentik foraminiferlerden 8 cins ve 14 tür tanımlanmıştır (Şekil 4.10).

Bu fosil topluluğundan 3 adet sığ bentik foraminifer biyozonu ayırtlanmıştır. Bu

biyozonların ayrılmasında Serra-Kiel ve ark. (1998 a ve b)’nin Tetis Paleosen ve

Eosen’i için hazırlamış olduğu sığ bentik foraminifer biyozonları esas alınmıştır.

Ayrıca, Berggren ve ark. (1995) tarafından hazırlanan Paleosen-Eosen zaman ölçeği

ve sığ bentik foraminifer biyozonları (SBZ) arasındaki korelasyonla karşılaştırması

yapılmıştır.

Şekil 4.10 İnceleme alanındaki iri bentik foraminiferlerin stratigrafik dağılımı.

4.4.1 Bentik Foraminifer Biyostratigrafisi

4.4.1.1 Sığ Bentik (SBZ) Foraminifer Biyozonları

4.4.1.1.(1). SBZ: 14 Biyozonu (Orta Lütesiyen 1)

Bu biyostratigrafik zon Alveolina munieri, Nummulites beneharnensis, N. gratus, N. aspermontis, N. hilarionis, N. stephani, N. boussaci, ve Assilina spira’nın


26

varlığı ile sınırlanmaktadır. Bu biyozonun alt sınırı Samso ve ark. (1994)’deki

Çizelge 4.3. Paleosen-Eosen zaman skalası ve Sığ Bentik Foraminifer Biyozonları (SBZ) arasındaki korelasyon (Berggren ve ark.,1995)

.


27

Çizelge 4.4. İnceleme alanında ayırtlanan Sığ Bentik Foraminifer Biyozonları (SBZ).

Yaş Biyozon Bentik Foraminiferler

ÜST

SBZ -16

Alveolina elliptica elliptica Orbitolites comlanatus Fabianie cassis Eorupertia manga Sphaerogypsina globula Asterigerina rotula Nummulites beaumonti Nummulites aturicus Assilina exponens

OR

TA 2

SBZ-15

Alveolina elliptica elliptica Orbitolites complanatus Fabiania cassis Eorupertia magna Sphaerogypsina globula Asterigerina rotula Nummulites beaumonti Nummulites millecaput Nummulites praeaturicus Assilina exponens

LÜTE

SİYE

N

OR

TA 1

SBZ-14

Alveolina elliptica elliptica Alveolina elliptica nuttalli Alveolina cf. callosa Alveolina cf. tenuis Orbitolites complanatus Sphaerogypsina globula Asterigerine rotula Nummulites praeaturicus

biyostratigrafik verilere, Benthan ve Burbank (1996) daki magnostratigrafik verilere ve Poblet ve ark. (1998)’e göre Kron 20r’nin üst kısmına yerleşmektedir (Çizelge 4.3). Yaklaşık olarak P10-P11 sınırına uyum sağlamaktadır (Hottinger, 1977). SBZ 14 biyozonu NP 15’in orta kısmına tekabül etmektedir (Kapellos ve Schaub, 1973). İnceleme alanında Orhaniye Köyü, Dağyaka Köyü ve Güvenç Köyler’inde yapılan çalışmalar sonucunda SBZ 14 biyozonuna karşılık gelen şu fosiller bulunmuştur (Schaub, 1981): Bunlar sırasıyla; Alveolina elliptica elliptica, Alveolina elliptica nuttalli, Alveolina cf. callosa, Alveolina cf. tennuis, Orbitolites complanatus, Sphaerogypsina globula, Asterigerina rotula, Nummulites praeaturicus’ dur. (Çizelge 4.4). 4.4.1.1.(2) SBZ: 15 Biyozonu (Orta Lütesiyen 2)

Bu biyostratigrafik zon Alveolina prorrecta, Nummulites sordensis, N. cressus, N. millecaput, N. tavertetensis, N. crusafonti ve Orbitoclypeus douvillei chudeoui nin varlığı ile sınırlanmaktadır. Bu biyozonun alt sınırı Samso ve ark.


28

(1994)’de biyostratigrafik verilere, Benthan ve Burbank (1996), deki magnetostratigrafik verilere ve Poblet ve ark. (1998)’e göre Kron 20’nin üst kısmında yer almaktadır. SBZ 15 biyozonu NP 15’in en üst kısmından başlar ve NP 16’nın içine kadar erişmektedir (Kopellos ve Schaub, 1973). Bölgede yapılan çalışmada SBZ 15 biyozonuna karşılık gelen şu fosiller tayin edilmiştir. Alveolina elliptica elliptica, Orbitolites complanatus, Fabiania cassis, Eorupertia magna, Sphaerogypsina globula, Asterigerina rotula, Nummulites beaumonti, N. millecaput, Assilina exponens’ dir. (Çizelge 4.4). 4.4.1.1.(3) SBZ: 16 Biyozonu (Üst Lütesiyen)

Bu biyostratigrafik zon Nummulites herbi, N. deshayesi, N. praepuschi, N. aturicus, N. carpenteri, N. puigsecensis, Assilina giganta ve Discocyclina pulcra balatonica’nın varlığı ile sınırlanmaktadır. Bu biyozonun alt sınırı Samso ve ark. (1994)’de biyostratigrafik verilere, Benthan ve Burbank (1996), deki magnetostratigrafik verilere ve Poblet ve ark. (1998)’e göre Kron 19’un içinde yer almaktadır. SBZ 16 biyozonu NP 16’nın içinde yer almaktadır. (Kopellos ve Schaub, 1973). Bölgede yapılan çalışmada SBZ 16 biyozonuna karşılık gelen şu fosiller tayin edilmiştir. Alveolina elliptica elliptica, Orbitolites complanatus, Fabiania cassis, Eorupertia magna, Sphaerogypsina glopbula, Asterigerina rotula, Nummulites praeaturicus, N. aturicus, Assilina exponens’dir. (Çizelge 4.4). 4.5. Ortamsal Yorum

Çalışma alanındaki formasyonlardan alınan örnekler üzerinde yapılan çalışmalardan elde edilen sonuçlardan ortaya çıkan ortamsal yorum şöyledir: Dikmendede Tepe’ye ait birimde filiş sedimantasyonu hakimdir. Üst yamaç ile abisal düzlük arasında, derin deniz yelpaze sisteminde meydana gelmiştir. Uzunçarşı Dere birimine ait kireçtaşları gölsel bir ortamı simgelemektedir. İstifin üstüne doğru alüvyal yelpaze, örgülü akarsu ve üst kesimlere doğru menderesli nehir ve göl ortamlarında oluşmuş kaya türleri mevcuttur. Orhaniye Köyü ve çevresindeki birimlerdeki fosiller ve litofasiyesler sığ deniz koşullarını simgelemektedir. Üst seviyelerine doğru denizel etkinin yavaş yavaş kaybolup, önce göl ve daha sonra akarsu fasiyesine geçtiği gözlenmiştir. Memlik Köyü ve çevresindeki birimlerin akarsu ve göl ortamı ürünleri olduğu belirlenmiştir (Gökten ve ark. , 1988). Orhaniye Köyü, Dağyaka Köyü ve Güvenç Köyü’nden alınan kesitlerden elde edilen sonuçlara göre; seri zengin bentik foraminifer ve makrofosillerden oluşan bir fosil faunası içerir. İstifin en alt seviyelerinde iğ şekilli Alveolina’lar, üste doğru yuvarlak Alveolina’lar, Nummulites’ler ve Assilina’lar görülmektedir. Orta-Geç Lütesiyen yaş aralığı için karakteristik olan bu bentik foraminiferlere göre, Orhaniye formasyonunun taban kısmının içerdiği alveolinidlerin bolluğu genel olarak resifal ortamda ‘’Normal Tuzlulukta Sınırlı Şelf’’i belirtmektedir. Bilindiği gibi, bu fasiyese ait sedimanlar düşük ortamsal enerjiyi gösterir ve alveolinid kavkıları mikritik sedimanlar içerisinde hafif akıntılar


29

ile yoğunlaştırılmış ve taşınmışlardır. Diğer taraftan incele alanında alınan kesitlerin üst kısımlarına doğru çıkıldığında, buralarda ayrışmış kumlu-killi kireçtaşlarında ki nummulit grubu içerisinde bulunan fosiller ise resifal ortamda ‘’Açık Deniz İç Şelf’’ fasiyesinin varlığına işaret etmektedir. Bu fasiyeste yeralan sığ platformdaki sedimanlar da genellikle merceksi-yassılaşmış ve büyük boy foraminiferler ile küçük bentik foraminiferlerin zengin bir topluluğuna rastlanmaktadır (Hottinger, 1960). 4.6. Sitematik Tanımlamalar

Bentik foraminiferlerin sistematiği Loeblich ve Tappan (1988)’ den ve Alveolin ‘lerin tanımları ve gruplandırılmasında Hottinger (1974)’den yararlanılmıştır. 4.6.1. Bentik Foraminifer Sistematiği İnceleme alanında 7 familyaya ait 8 cins ve 14 tür tanımlanmıştır. Sistematik tanımlarda sırası ile;

Alem : PROTISTA

Alt Alem : SARCODINA Schmarda

Sınıf : RHIZOPODEA von Siebold

Takım : FORAMINIFERIDA Eichwald, 1830

düzenine uyulmuş olup, daha sonraki cins ve tür tanımlarının başlangıcına sadece

familya ve cins isimleri yazılmıştır.

Aile : ALVEOLINIDAE Ehrenberg

Cins : Alveolina d’Orbigny, 1826

Alveolina cf. callosa Hottinger, 1960

(Levha 1, Şekil 1-2)

1960 Alveolina callosa Hottinger, s. 160, lev. 14, şek. 18, 19; lev. 15, şek. 7-10.

1974 Alveolina callosa Hottinger, Hottinger, s. 43, lev. 39.

1988 Alveolina callosa Hottinger, Hottinger ve Drobne, lev. 4.

Tanımlama: Makrosferik formlar oldukça uzamış silindirik şekillidir. Bu formların

eksenel çaplarıı 10.500-16.802 mm., ekvatoryal çapları 2.333-3.127 mm. arasındadır.

Uzama indisi ise 3.357-7.201 olarak hesaplanmıştır. Küresel ilk loca 0.701 mm.

çapındadır. Taban tabakalarında çok sayıda ilave locacıklar gözlenmektedir.

Stratigrafik Yayılım: Orta Lütesiyen


30

Bulunduğu Yerler: Orhaniye Köyü kesiti.

Alveolina elliptica elliptica


1840 Fasciolites elliptica Sowerby, lev. 24, şek. 17.

1954 Alveolina elliptica (Sowerby) var. flosculina Silvestri. Smout, s. 146, lev. 12,

şek. 1-3. 1960 Alveolina elliptica (Sowerby), Hottinger, s. 146, lev. 12, şek. 4.

Tanımlama:

Makrosferik formlar büyük, ovalden subsilindiriğe değişen şekilli, çok

sayıda sıkıca sarılmış halkalıdır. Kutuplar yuvarlak ve hafifçe bastırılmıştır.

Megalosferin çapı 0.54-0.26 mikron arasında değişmektedir. Gelişmiş formlar sıkıca

sarılmış ve çok sayıda halkalara sahiptir. Locacıklar üniform yükseklikte, düzenli ve

dairesel kesitlidir. Kutuplarda yükseklikleri genişliklerinden hafifçe daha fazladır.

İlave locacıkları yoktur. Eksenel çap 0.32 mm, ekvatoryal çap 0.48 mm’ dir. Uzama

indisi 0.1-0.5 mm arasında değişmektedir.


Bulunduğu Yerler: Orhaniye Köyü kesiti, Dağyaka Köyü kesiti.

Alveolina elliptica nuttalli Davies, 1940


1940 Alveolina elliptica nuttalli Davies, Davies s. 219-220, lev. 12, şek. 1-4.

1954 Alveolina elliptica (Sowerby) var. flosculina Silvestri, 1939, Smout, s.82-

3, lev. 14, şek. 8-12.

1960 Alveolina elliptica nuttalli Davies 1940, Hottinger, s.146, lev. 12, şek. 4.

1965 Alveolina elliptica nuttalli Davies, Dizer, s. 274, lev. 2, şek. 16, 17.

1977 Alveolina elliptica nuttalli Davies, Drobne, s. 50, lev.10, şek. 9-11.

Tanımlama:

Bu form Alveolina elliptica elliptica’dan daha kaba bir yapıya sahiptir. Ergin

devrelerde spir daha gevşektir ve eksenel yönde daha az locacıklara sahiptir. İlk 1-3

halka sıkıca sarılmış, daha sonraki 1-5 halka değişebilir özellikte olup, eksenel ve


31

bazen ekvatoryal yönde taban tabakasında kalınlaşmalar gözlenmeketedir.

Prolokulusun çapı 0.50 mikron civarındadır. Eksenel çap 0.45 mm, ekvatoryal çap

0.3. mm’ dir. Uzama indisi 0.01-0.02 mm arasında değişmektedir.

Stratigrafik Yayılım:Orta Lütesiyen


Alveolina cf. tenuis Hottinger, 1960

(Levha 1, Şekil 15)

1960 Alveolina tenuis Hottinger, s.164, lev. 16, şek.22; lev. 18, şek.5-9, 17; met.

şek. 87, 90.

Tanımlama:

Grubun karakteristik özelliklerine sahip sub silindirik bir formdur. Bu form

10 mm uzunluğunda ve 0.2 mm çapındadır. Uzama indisi ise 0.02 dır. Yaklaşık

olarak uzamış halkaya sahiptir. İlk loca eksenel kesitte daireseldir. Taban

tabakasında çok sayıda ikinci derece ikinci localar bulunmaktadır. Bu form dairesel

eksenel kesitte çok sayıda çok küçük locacıklı oldukça ince taban tabakalı çok sıkı

bir ekvatoryal sarılım göstermektedir. Bu yüzden kavkının ilk halkalarında A.

stipes’den çok daha uzamış bir görünümdedir. Makrosferiklerde ilk localar hafifçe

uzamış durumdadır.


Bulunduğu Yerler: Dağyaka Köyü kesiti.

Aile : SORITIDAE Ehrenberg

Cins : Orbitolites Lamarck, 1801

Orbitolites complanatus, Lamarck, 1801

1801 Orbitolites complanatus Lamarck, (nom. imperf. As. O.complanata); SD H.

Douville, 1902, s. 296.

1983 Orbitolites complanatus Lamarck, Meriç, s. 148, lev. 61, şek. 1-3.

2000 Orbitolites complanatus Lamarck, Yeşilot, s. 54, lev. 3, şek. 6.

Tanımlama:


32

Kavkı disk, kalın kenarlı mercek şekillidir. Tür aksiyal kesitlerinden

tanımlanmıştır. Yatay kavkı düzlemine dik ve tam merkezden geçen kesit aksiyal

kesittir. İlk locanın ve ekvatoryal locaların her iki yanında aksiyal localara

rastlanılmaz. Kenarlarında gözlenen ekvatoryal localar ilk locanın hemen yan

tarafında az sayıda fakat kenarlara doğru çok sayıda gözlenmektedir. Çok küçük

sayıdaki ekvatoryal localar kenara paralel ve üst üste birkaç sıra şeklinde

gözükmektedir. Bir papyom yada kelebek görünümündeki aksiyal kesitlerde de

görüleceği gibi kavkı merkez kısmında ince kenarlarda ise kalındır. Ekvatoryal loca

büyüklükleri hemen hemen aynı boyutta görülmektedir. Kavkı porselendir. Kavkı

çapı 80-120 mm, kalınlığı ise 0.8-1.2 mm olarak ölçülmüştür.

Stratigrafik Yayılım: Lütesiyen


Aile : CYMBALOPORIDAE Cushman

Cins : Fabiania Silvestri, 1924

Fabiania cassis (Oppenheim, 1986)


1896 Patella (Cymbiola) cassis n. sp., Oppenheim, lev. 2, şek. 2,3.

1926 Fabiania cassis (Oppenheim), Silvestri, lev.1, şek. 1-6.

1962 Fabiania cassis (Openheim), Dizer, lev. 1, şek. 9-10.

1990 Fabiania cassis (Oppenheim), Özkan, s. 52, lev., 3, şek.1.

Tanımlama:

Kavkı konik şekillidir. Düşey kesitlerinde üçgenimsi görünümler sunar. Farklı

düzlemlerden geçen kesitlerde değişik üçgenimsi görüntütüler gözlenir. Kesit

yönlerine göre loca dizilimleri de farklılıklar sunar. Ortası boş, kenarlardaki loca

gelişimleri ile çok sayıda loca bulunması cinsin tanıtıcı özellikleri arasındadır.İlk

localar tepe kısmında birkaç loca gibi görülmektedir. 15-20 arasında değişen

locaların iç kısımları karışık görünümlüdür. Loca yükseklikleri az olup genişlikleri

fazladır. Tabana paralel kesitlere ovale yakın görünüm sunar. Dış duvar hyalin,

delikli, laminalı, rotaliid tipidir. Kavkı yüksekliği 0.8-1.5 mm, taban çapı ise 1.5-3.0


33

mm olarak ölçülmüştür.

Stratigrafik Yayılım: Orta-Üst Lütesiyen

Bulunduğu yerler: Orhaniye Köyü, Dağyaka Köyü ve Güvenç Köyü kesitleri.

Aile : VICTORIELLIDAE Chapman ve Crespin

Cins : Eorupertia Yabe ve Hanzawa, 1925

Eorupertia magna (Y. Le Calvez, 1949)


1949 Gyroidinella magna le Calvez, lev. 6.

1983 Eorupertia magna le Calvez, Meriç, s.229.

1990 Gyroidinella magna le Calvez, Özkan, s. 56, lev. 3, şek. 6, 9.

Tanımlama:

Kavkı trokospiral sarılımlıdır. Özellikle dış kavkı görünümleri kalın tabakalı,

deliklidir. İlk localar küçük ve birkaç locadan oluşmaktadır. Ekvaroral kesitlerde iki

turlu gelişim gözlenir.Birinci tur çok küçük olup, ilk locaları içeren kısımdır.İkinci

turda localar hızlı bir şekilde büyür. Formun taban çapı 0.80-1.87 mm, yüksekliği ise

0.5-1.25 mm olarak ölçülmüştür.


Bulunduğu yerler: Dağyaka Köyü kesiti.

Aile : ACERVULINIDAE

Cins : Sphaerogypsina Galloway, 1933

Sphaerogypsina globula (Reuss, 1963)

(Levha 2, Şekil 6)

1963 Sphaerogypsina globulus (Reuss), Bieda, lev. II, şek. 6-10.

1979 Sphaerogypsina globulus (Reuss), Drobne vd., lev. IV, şek. 3.

1992 Sphaerogypsina globulus (Reuss), Avşar, s. 141, lev. VII, şek. 7-8.

2000 Sphaerogypsina globulus (Reuss), Yeşilot, s. 61, lev. 7, şek. 5-6.

Tanımlama:


34

Kavkı yuvarlak şekillidir ve çapı 0.75-1.12 mm arasında değişmektedir.

Localar dairesel turlar şeklinde sıralanırlar. Yaklaşık 10-12 arasında dairesel halka

şeklinde localar ve locaların bölünmesi ile oluşan çok sayıda locacıklar bulunur.

Başlangıçtan son localara kadar, loca ve locacık büyüklükleri yaklaşık aynı boyutta

gözlenir.

Stratigrafik Yayılım: Lütesiyen


Aile : ASTERIGERINIDAE d’ Orbigny

Cins : Asterigerina d’ Orbigny, 1839

Asterigerina rotula (Kaufmann)

(Levha 2, Şekil 7)

1952 Asterigerina rotula (Kaufmann), Grimsdale (42), lev. XXII, şek. 10-11, lev.

XXIV, şek. 5-6.

1977 Asteiıgerina rotula (Kaufmann), Drobne, Pavlovec ve Drobne, lev. IV, şek. 5.

1989 Asterigerina rotula (Kaufmann), Avşar, s. 152, lev. II, şek. 5-6.

2003 Asterigerina rotula (Kaufmann), Akgünlü, s. 45, lev. 2, şek. 10.

Tanımlama:

Kavkı yarı küresel, sırt tarafı hafifçe dış bükey, karın tarafı ise şişkincedir.

Çevresi yuvarlaklaşmış, yüzeyi düzdür. Süturlar azçok belirgindir. Kavkı maddesi

tamamen deliklidir. Bölmeler genellikle ışınsal olup düzgün yönlendirilmiş

kesitlerde bölme karşısına çengel şekilli bölme karşıtı gelir. Ağız açıklığı yaklaşık

olarak bölme yüzeyinin bir evvelki tur ile çevre altındaki birleştiği yerde uzanır.

Kavkı çapı 0.62-0.82 mm., yüksekliği 0. 50-0.60 mm olarak ölçülmüştür.


Bulunduğu Yerler: Orhaniye Köyü, Dağyaka Köyü ve Güvenç Köyü kesitleri.

Aile : NUMMULITIDAE de Blainville

Cins : Assilina d’ Orbigny, 1826


35

Assilina exponens (Sowerby), 1840

1840 Nummulites exponens n. sp., Sowerby, lev. 41, şek. 1-6.

1911 Assilina exponens (Sowerby), Boussac, s. 100.

1953 Assilina exponens (Sowerby), Daci-Dizer, lev. IX, şek. 3-8.

1976 Assilina exponens (Sowerby), Sirel ve Gündüz, lev. X, şek. 9;lev. XI, şek. 1-9.

1981 Assilina exponens (Sowerby), Schaub, levha 92, şek. 1-20, lev. 93, şek. 1-15,

lev. 94, şek. 1-34.

1992b Assilina exponens (Sowerby), Avşar, s.139, lev. VII, şek. 1-6.

2000 Assilina exponens (Sowerby), Yeşilot, s. 66, lev. X, şekil 1-9; lev. XI, şek. 1-7;

lev. XII, şek 1-4.

2003 Assilina exponens (Sowerby), Akgünlü, s. 47, lev. 3, şek. 1-13.

Tanımlama:

Makrosferik Şekil

Dış Karakterler: Kavkı merceksi ve yassıdır. Kavkı kenarı genellikle

küttür. Bölme çizgileri dıştan çok net olarak izlenebilir. Ayrıca yüzeyde çeşitli

yerlerde granüller bulunur. Özellikle kavkının tam ortasında bu granüller yoğun

olarak görülür. Tur aralıkları eşit olarak büyür. Dış yüzeyinde bölme şebekesi

görülmez. çapı 6,5-8,9 mm. ve kalınlığı da 1,3-2,1 mm.’ dir. 5-7 tur sayılmıştır.

İç Karakterler: İlk loca ovaldir ve çapı 1,5-2,1 mm. olarak ölçülmüştür. Bölmeler

dike yakındır.

Mikrosferik Şekil

Dış Karakterler: Kavkı merceksi ve yassıdır. Kavkı kenarı genellikle

küttür.

İç Karakterler: ilk loca gözlenemez. Spirde başlangıç daha sıkı bir

sarılım görülürken son turlara doğru hafifçe bir açılma olur. Aksiyal kesitlerde

lampspiral bir eksen etrafında “U” şeklinde sarılmıştır ve turlar birbirini örtmez.

Bölmeler dike yakındır.

Stratigrafik Yayılım: Orta-Üst Lütesiyen.



36

Nummulites’ler iki gruba ayrılmış ve türler bu gruplar altında incelenmiştir

(Schaub, 1981).

I. Nummulites brogniarti Grubu:

Nummulites beaumonti d’ Archiac ve Haime, 1853


1853 Nummulites beaumonti d’ Archiac ve Haime, s. 133.

1972 Nummulites beaumonti d’ Archiac ve Haime, Blondeau, p. 149, lev. 24, şek.

11-14.

1981 Nummulites beaumonti d’ Archiac ve Haime, Schaub, lev. 53, şek. 17-19, 22-

25

1986 Nummulites beaumonti d’ Archiac ve Haime, Örçen, s.56, lev. I, şek. 7-10.

1991b Nummulites beaumonti d’ Archiac ve Haime, Avşar, lev. III, şek.1-13.

1992a Nummulites beaumonti d’ Archiac ve Haime, Avşar, lev. III, şek. 5-7.

1992 Nummulites beaumonti d’ Archiac ve Haime, Örçen, s.44, şek. 3.

1994 Nummulites beaumonti d’ Archiac ve Haime, Avşar, s.280, lev. I, şek. 5-10.

2000 Nummulites beaumonti d’ Archiac ve Haime, Yeşilot, s. 69, lev. XIV, şek. 7.

2003 Nummulites beaumonti d’ Archiac ve Haime, Akgünlü, s. 48, lev. 4, şek. 1-9.

Tanımlama:

Makrosferik Şekil

Dış Karakterler: Kavkı merceksi şekillidir. Bölme şebekesi çok ve

ışınsaldır. 5,1 mm lik bir çapta 6 tur sayılmıştır. Tür hem eksenel hemde ekvatoryal

kesitlerinden tanımlanmıştır. Özellikle orta kesimindeki kalın pliyeleri tanınır.

Formun çapı 2,2-5,1 mm., kalınlığı ise 1-1,9 mm. olarak ölçülmüştür.

İç Karakterler: İlk loca küresel olup çapı 0,2-0,8 mm. arasında değişmektedir. Spir

düzensiz ve gevşek sarılımlıdır. Bölmeler oldukça düzenli, eğik ve ondülelidir.

Mikrosferik Şekil

Dış Karakterler: Kavkı ince, merceksi şekilli, kenarları ondüleli ve orta

kısımları hafifçe şişkincedir.

Stratigrafik Yayılım: Orta-Üst Lütesiyen.


37

Bulunduğu Yerler: Orhaniye Köyü, Dağyaka Köyü ve Güvenç Köyler kesitleri.

Nummulites millecaput Boubée, 1832

1832 Nummulites millecaput Boubée 14, lev. 15, şek. 1-4.

1953 Nummulites millecaput Boubée, Daci-Dizer, s. 207-299, lev.4, şek.6.

1963 Nummulites millecaput Boubée, Bieda, lev. 10, şek. 1-3, 6.

1967 Nummulites millecaput Boubée, Nemkov, lev. 10, şek. 1-6.

1972 Nummulites millecaput Boubée, Blondeau, s.131, lev.13, şek.1-9.

1978 Nummulites millecaput Boubée, Kenawy, lev. 2, şek. 4, lev. 3, şek. 1-3,8.

1981 Nummulites millecaput Boubée, Schaub, lev. 37, şek. 14-16.

1992a Nummulites millecaput Boubée, Avşar, s.155, lev. I, şek. 1-7.

2003 Nummulites millecaput Boubée, Akgünlü, s. 49, lev. 4, şek. 10-19.

Tanımlama:

Makrosferik Şekil

Dış Karakterler: Kavkıları şişkin ve merceksi olup, kenarları az keskin

gözlenir. Granüller bölme çizgilerinin arasında ve çok az sayıdadır. Yaklaşık 4-5

turlu bir sarılım dikkati çeker. Aksiyal kesitlerde pliyelere rastlanmaz. Çap 4.9- 6.0

mm iken kalınlık 3.2-3.5 mm olarak ölçülmüştür. Bölme şebekesi ince ve

ondülelidir.

İç Karakterler: Bölmeler eşit aralıklı, oldukça eğik ve incedir. Spir gevşek

ve düzensizdir. İlk turdaki loca sayısı 10-12 arasında değişmektedir.

Mikrosferik Şekil

Dış Karakterler: Kavkıları düz ve basıktır. Bölme şebekesi ince ve

ondülelidir. orta kesimlerinde çok net gözlenmemekle birlikte ilk turlarda düzenli

sonra giderek düzensizleşen 16-20 turlu bir sarılım görülür.

İç Karakterler: Bölmeler eşit aralıklı, oldukça eğik ve incedir. İlk turda

yaklaşık 30 tane loca sayılmıştır. Son turdaki düzensizlik nedeni ile loca sayısı

bulunamamıştır.

Stratigrafik Yayılım: Orta Lütesiyen.

Bulunduğu yerler: Orhaniye Köyü kesitinde gözlenmiştir.


38

II. Nummulites perforatus Grubu:

Nummulites praeaturicus Schaub, 1962


1962 Nummulites praeaturicus Schaub, s. 536; lev.II, şek. 1-4; şek. 2-4.

1981 Nummulites praeaturicus Schaub, s. 94, şek.79; lev. 14: 1-8, 10-19.

2003 Nummulites praeaturicus Schaub, Akgünlü, s. 50, lev. 5, şek. 1-10; lev. 6, şek.

1-9.

Tanımlama:

Makrosferik Şekil

Dış Karakterler: Kavkı şişkin, merceksi ve kenarları keskindir. Ağ yapısı

ince, ışınsal ve hafif dalgalıdır. Çok sayıda granül bulunmaktadır. Bu granüller

bölme çizgilerinin üzerinde ve arasında homojen olarak dağılmış şekilde bulunurlar.

13-25 arası tur sayılmıştır ve turlar arasındaki açıklık yaklaşık olarak aynıdır. Çap

aralığı 1,28-1,58 mm., kalınlık 0,48-0,72 mm dir.

İç Karakterler: İlk turdaki locaların yükseklikleri 0,3-0,9 mm., dir. Son

turdaki localarında yükseklikleri 0,6-1,2 mm.dir. Her iki formunda aksiyal

kesitlerinde orta kısımda ilk locadan dışa doğru ışınsal şekilde yayılan çok sayıda

pliye görülmektedir. Pliyeler kenarlara doğru küçülerek kaybolurlar. İlk loca oval

şekildedir ve boyutu mm. dir.

Mikrosferik Şekil

Dış Karakterler: Kavkı merceksi, basık, kenarları yuvarlak şekilde gözlenir.

Çok sayıda granül bulunmaktadır. Bu granüller bölme çizgilerinin üzerinde ve

arasında homojen olarak dağılmış şekilde bulunurlar. İlk tur sıkı sarılımlı iken daha

sonraki turlarda hafif bir gevşeme görülür. Eksenel kesitlerinde orta kısımda ilk

locadan dışa doğru ışınsal şekilde yayılan çok sayıda pliye görülmektedir. Pliyeler

kenarlara doğru küçülerek kaybolurlar.

İç Karakterler: Bölmeler ince ve eğiktir. Ağ yapısı oldukça incedir




39

Nummulites aturicus (Joly ve Leymerie 1848)

1925 Nummulites aturicus (Leymerie), Nuttall, lev. 25, şek. 1.

1952 Nummulites aturicus (Leymerie), Azzaroli, lev. 10, şek. 5-6, lev. 12, şek.1.

1953 Nummulites aturicus (Joly ve Leymerie), Daci-Dizer, s. 270-299, lev. 8, şek. 9.

1961 Nummulites aturicus (Joly ve Leymerie), Schaub, şek.4a-b.

1963 Nummulites aturicus (Joly ve Lehmerie), Herb ve Schaub, lev. 8, 10, 11, şek. 2,

5, 1-6, 4-6, 11.

1972 Nummulites aturicus (Joly ve Leymerie), Blondeau, lev. XXXIV, şek. 1-4.

1981 Nummulites aturicus (Joly ve Leymerie), Schaub, şek. 79-80, lev. XV, şek.23.

26, lev. XVI, şek. 1-30.

1986 Nummulites aturicus (Joly ve Leymerie), Örçen, s.57, lev. 1, şek. 14-17.

1991 Nummulites aturicus (Joly ve Leymerie), Avşar, lev. II, şek. 1-5.

1992 Nummulites aturicus (Joly ve Leymerie), Avşar, lev. III, şek. 1-4.

1994 Nummulites aturicus (Joly ve Leymerie), Avşar, s. 280, lev. I, şek. 1-4.

2000 Nummulites aturicus (Joly ve Leymerie), Yeşilot, s. 67, lev. 12, şek. 5-6; lev.

13, şek. 1-4; lev. 14, şek. 1-6.

Tanımlama:

Makrosferik örnekte kavkı şişkin, merceksi ve kenarları keskindir. Mikrosferik örnekte ise kavkı merceksi, basık, kenarları yuvarlak şekilde gözlenir.B formunda ağ yapısı oldukça incedir. A formunda ise ince, ışınsal ve hafif dalgalıdır. Mikrosferik ve makrosferik bireylerde çok sayıda granül bulunmaktadır. Bu granüller bölme çizgilerinin üzerinde ve arasında homojen olarak dağılmış şekilde bulunurlar. Mikrosferik fertlerin ekvatoral kesitlerinde 17 tur bulunmaktadır. İlk 3-4 tur sıkı sarılımlı iken sonraki turlarda hafif bir gevşeme görülür. Makrosferik fertlerin ekvatoral kesitlerinde ise 5-6 tur sayılmıştır ve turlar arasındaki açıklık yaklaşık olarak aynıdır. Bölmeler B formlarında ince ve eğik gözlenirken, A formlarında orta- kalın ve hafif eğiktir. Mikrosferik bireylerde ilk turda 12 tane loca sayılmıştır ve bu locaların yüksekliği 0.28 mm., genişliği 0.17 mm. dir. Aynı türlerin son turlarında yükseklikleri 0.43 mm., genişlikleri 0.93 mm. olan 43 adet loca bulunmaktadır. Makrosferik bireylerde ise ilk turda 7-9, son turda 25-28 tane loca gözlenmektedir.İlk turdaki locaların yükseklikleri 0.28 mm., genişlikleri 0.27-0.33 mm. dir.Son turdaki locaların yükseklikleri 0.18-0.28 mm., genişlikleri 0.45-0.56 mm. olarak ölçülmüştür. Mikrosferik formlarda ilk loca çok küçük olduğu için ölçüm yapılamazken makrosferik fertlerde ilk loca oval şekildedir ve boyutu 0.5-0.8 mm. dir. Her iki formun da aksiyal kesitlerinde orta kısımda ilk locadan dışa doğru


40

ışınsal şekilde yayılan çok sayıda pliye görülmektedir. Pliyeler kenarlara doğru küçülerek kaybolurlar. Stratigrafik Yayılım: Üst Lütesiyen

Bulunduğu yerler: Güvenç Köyü kesiti

5. SONUÇLAR Arzu ERASLAN

41

5. SONUÇLAR

Kazan–Bağlum (Ankara) yörenin Eosen (Lütesiyen) istifinin bentik foraminifer topluluğunu ortaya koymak amacıyla hazırlanan bu çalışmada; İnceleme alanından 51 örnek derlenmiş ve bu örneklerden 204 adet ince kesit yapılmıştır. Bu ince kesitlerden Orta-Üst Lütesiyen’i karakterize eden 8 cins ve 14 tür tayin edilmiştir. Bu türler sırasıyla; Alveolina elliptica elliptica, A. elliptica nuttalli, A. cf. callosa, A. cf. tenuis, Asterigerina rotula , Orbitolites complanatus, Fabiania cassis, Gyroidinella magna, Sphaerogypsina globula, Nummulites aturicus, N. beaumonti, N. millecaput, N. praeaturicus ve Assilina exponens’dir. Ayrıca tanımlanan bu bentik foraminiferlere dayanılarak Orta Lütesiyen içinde SB-14 (Orta Lütesiyen -1), SB-15 (Orta Lütesiyen -2) ve Üst Lütesiyen’de ise SB-16 biyozonu ayırtlanmıştır. Bu çalışma Serra-Kiel ve ark. (1998)’ nın, Tetis Paleosen ve Eosen foraminifer biyostratigrafisiyle ilgili çalışmalarıyla paralellik göstermektedir.

İnceleme alanında yapılan çalışmalar sonucunda resifal ortamda çökelen

kayaçlardan taban kısmındaki karbonatlı kayaçların ‘’Normal Tuzlulukta Sınırlı

Şelf’’ fasiyesinde, üst kısımlardaki kumlu-killi kireçtaşı litolojisinde olanların ise

‘’Açık Deniz İç Şelf’’ fasiyesinde çökeldiği gözlenmiştir.

42

KAYNAKLAR

ACAR, Ş,. 1995. Türkiye’nin değişik bölgelerinin Paleojen’inden bazı lveolina

(Alveolina), Alveolina (Glomalveolina), Borelis ve Praebullalveolina

sistematik tanımları ve stratigrafik yayılımları, Doktora Tezi.

AKGÜNLÜ, F., 2003, Çamardı (Niğde ) Yöresi Tersiyer (Eosen) İstifinin Bentik

Foraminifer Topluluğu, Çukurova Üniv. Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek

Lisans Tezi, Adana

AKYÜREK, B., BİLGİNER, E., AKBAŞ, B.,HEPŞEN, N., PEHLİVAN, Ş., SUNU,

O., SOYSAL, Y., DAĞER, Z., ÇATAL, E., SÖZERİ, B. YILDIRIM,

HAKYEMEZ, Y., 19-84. Ankara-Elmadağ-Kalecik dolayının temel jeoloji

özellikleri. Jeoloji Mühendisliği özellikleri.Jeoloji Mühendisleri Dergisi, 20,

31-46.

ARCHIAC, A.D’ ve HAIME, J., 1853. Description des animaux du groupe

Nummulitique de I’Inde p. 1-373, Gide te Baudry.

AVŞAR,N., 1989a. Elazığ Bölgesinin Tersiyer stratigrafisi, S. Ü. M. M. F. Derg.,

4/1, 30-39.

_______, 1989b. Elazığ bölgesindeki Kırkgeçit formasyonunun Mummulites

fabianii ve Nummulites perforatus zonları, S. Ü. M. M. F. Derg., 4/2, 14-

25.

_______, 1991a. Terziköy (Amasya) Yöresinde bulunan bazı Nummulites Türlerinin

sistematik incelemesi. Geosound, no. 18, 111-126.

_______, 1991b. Systematic study of some spicies of the Nummulites of Uzunlu

(Boğazlıyan-Yozgat) region, Yerbilimleri-Geosound, 19, 17-33.

_______, 1992a. Belcik (Yıldızeli-Sivas) Yöresinde Bulunan Bazı Nummulites

Türlerinin Sistematik İncelemesi. Çukurova Üniv. Müh.Mim. Fak. Dergisi,

no:1, v. 7. 151-169, Adana.

_______, 1992b. Namrun (İçel) Yöresi Paleojen Bentik Foraminifer Faunası. MTA

Dergisi. 114, 127-144.

_______, 1994. Akçadağ-Hasanağa Deresi (B Malatya) Civarının Bazı Nummulites

43

Türlerinin Sistematik İncelemesi.Çukurova Üniv. Müh-Mim. Fak. 15. Yıl

Simp. 4-7 Nisan 1994, p. 277-290, Adana.

BENTHAM P. & BURBANK D. W. (1996). Chronology of Eocene foreland basin

evolution along the western oblique magrin of the South-Central Pyrenees.

In: P. F. FRIEND & C. J. DABRIO, Eds., Tertiary Basin of Spain.,

Cambridge University Press, Chapter E. II. 144-152.

BERGGREN, W. A., KENT, D. V., SWISHER, C. C., ve AUBRY M. P., 1995. A

revised Cenozoic geochronology and chronostratigraphy. In: W. A. Berggren,

D. V. Kent, and C. J. Dabrio, (eds.)., Tertiary basen of Spain, Cambridge

University Press, Chapter E, 11, 144-152.

BIEDA, F., 1963. Larger Foraminifera from the Tatra Eocene. Inst. Geol. Práce, 37,

1-215, 11 figs., 26 pls. Warszawa.

BLONDEAU, A., 1972. Détermination des Nummulites. Utilisation des lames

minces. Mém. Bur. Rech. Géol. Min., 77, 121-133, 5 pls. Paris.,

BOUBÉE, N., 1832. Nummulite. Magasin de Zoologie, 2(1), CI. 5-Mollusques,

Notice 15, pl. 15. Paris.

BOUSSAC, J., 1911. Etudes paleontologique surle nummulitique Alpin: Serv. Carte

Geol., Mem., Paris.1-447.

DACI-DİZER, A., 1953. Contribution à 1’étude paléontologique du Nummulitique

de Katamonu. Rev. Fac. Sci. Univ. İstanbul, (B), 18(34), 207-299, 2 tabs., 1

map, pls. 1-10, İstanbul.

DİZER, A., 1953. Contribution a I’etude paleontologique du Nummulitique de

Kastamonu, Rev. Fac. Sci. Univ. Ist., B, 18(3-4), 207-299, 1-10.

_____, 1956. Les foraminiferes de I’Eocene inferieur de I’ ouest de Ravin de Filyos.

İstanbul Üniv. Fen. Fak. (Fac. Sci. Rev.) Ser. B, vol.21.

_____, 1962. Sur la faune des Nummulites trouvees entre Akhisar et Sındırgı. Rev.

Fac. Üniv. İstanbul. S. B. 27, 1-2, 29-37.

_____, 1965. Sur quelques Alveolines de I’Eocene de Turquie: Revue de

Micropaleontologie, 7/4, 265-279.

_____, 1968. Etude Micropaleontologique du Nummulitique de Haymana (Turquie):

44

Revue de Micropaleontologie, II/I, 13-21.

DROBNE, K., 1977. Alveolines plaeogenes de la Slovenia et de I’Istrie. Mem.

Suisses Pal., 99, 132 p.

_______., PAVLOVEC, R. & DROBNE, F. 1977. Paleogene larger Foraminifera

from the area between Mezica and slovenj Gradec. Razprave. 4 razr. SAZU.

Ljubljana, 20. 88s.

GÖKÇEN, S. L., 1976. Ankara-Haymana güneyinin sedimantolojik incelemesi I:

Stratigrafik birimler ve tektonik: HÜ. Yerbilimleri, 2/2, 161-199.

GÖKTEN, E., KAZANCI, N. ve ACAR, Ş., 1988. Ankara kuzeybatısında (Bağlum –

Kazan arası) Geç Kretase-Pliyosen serilerinin stratigrafisi ve tektoniği. MTA

Dergisi, 108, 69-81.

GRIMSDALE, T., 1952. Cretaceous and tertiary foraminifera from the Middle East.

Bull. Brit. Mus. (Nat . Hist) Geol. 1, 8.

HOTTINGER, L., 1960. Recherches sur les Alveolines du plaeocene et de I’ Eocene

Mem suisses Pal. 75/76,243 s.

______., 1974. Alveolinids, Cretaceous-Tertiary Larger Foraminifera. Esso

Production Research –European Labrotories. Switzerland.

______., 1977. foraminiferes operculiniforms. Mem. Museum National Hist. Nat., C

,40, 159s.

______., & DROBNE, K., 1980. Alveolinds tertiaris: Quelques problemes lies a la

conception de I escepe. Rev. Paleobil., v. spec 2. 665-685.

______., 1988. Aleolines tertiaires: Quelqus problemes lies a la conception de I’

espece. Rev. Paleobiol., c. spec., 2.665-685.

KAPELLOS, C., SCHAUB H., 1973 Zur Korrelation von Biozonierungen mit

Grossforaminiferen und Nannoplancton im Plaogen der Pyrenaen. Eclogae

geol. Helv., 66, 687-737.

KENAWY, A. I., 1978. Nouvelles espèces de grands foraminifères provenant de la

base de I’Eocene supèrieur de la section Midawara, Province de Fayoum

(Egypte), Rev. Micropalèontol., 21 (2), 59-67, 3 figs., 2 pls. Paris.

LAMARCK, J. B., 1801. Systeme des animaux sans vertebres ou tableau general des

45

classes, des ordres et des genres de ces animaux. VIII + 432 pp, Paris.

LOEBLICH, A. R. Jr., TAPPAN, H., 1988. Foraminiferal genera and their

classification: Van Nostrand Reinhold Company. 2 volumes, 970 p. Plus 222

p. 847 pl., New York.

MERİÇ, E., 1983. Foraminiferler, Maden Tetkik ve Arama Enstitüsü yayını, Eğitim

serisi, 26, 280 pp., 151 pls. Ankara.

NAZİK, A., GÖKÇEN, N., 1989. Ulukışla Tersiyer İstifinin Foraminifer ve Ostrakod

Faunasına göre stratigrafik yorumu. TJB, C. 32, 89-99.

NEMKOV, G. I., 1967. Nummulitides of the Soviet Union and their biostratigraphic

significance. Materialy k Poznaniju Geol. Stroenija SSSR, Mosk. Obsh.

Ispyr. Prirody, (n. s.), 16(20), 1-318, 15 figs., 8 tabs., 44 pls., Moskva.

NORMAN, T., 1972, Ankara-Yahşihan bölgesinde Üst Kretase- Alt Tersiyer istifinin

stratigrafisi.Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 15/2, 180-276.

OKAN, Y., 1982, Elmadağ formasyonunun (Ankara) yaşı ve alt bölümleri, Türkiye

Jeoloji Kurumu Bülteni, 25, 95-104.

ÖRÇEN, S., 1986. Medik-Ebreme (KB Malatya) dolayının biyostratigrafisi ve

paleontolojisi: MTA Dergisi 105/106, 39-68, Ankara.

______,1992. Gemlik (Bursa) güney-güneydoğusunun Nummulites’leri:

Tanımlamaları, stratigrafik yayılımları ve evrimi. T.J.K. Bülteni, 7, 33-49,

Ankara.

ÖZKAN, A. M., 1990. Yeşilyurt (Malatya) dolayının paleontolojik incelemesi.

Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enst. Yüksek Lisans Tezi, Konya.

ÖZYEĞİN, G., 1978. Haymana bölgesi güneyinden derlenen Nummulites’lerin

sistematiği I, Türkiye Petrolleri A. O., Eğitim yayınları, 4, Ankara.

POBLET, J., MUNOZ, J.A., TRAVE, A., & SERRA-KIEL, J., 1998. Quantifying

the kinematics of detachment folds using the 3D geometry: application to the

Mediano anticline (Pyranees, Spain). Geol.Soc. Amer. Bull.

SAMSO J. M. SERRA-KIEL J. TOSQUELLA J. & TRAVE A. (1994).

Cronostratigrafia de las plataformas lutecienses de la zona central de la

cuenca surpirenaica. In: A. MUNOZ, A. GONZALES & A. PEREZ, Eds, ıı

46

Congr. Gr. Esp. Terciario. Comunicaciones, Jaca, 205-208.

SCHAUB, H., 1981, Nummulites et Assilines de la Téthys paléogéne. Taxinomie,

phylogénese et biostratigraphie. Mémoires suisses de Paléontologie, 104, 236

pp, 18 pls.

______, 1962.Contribution à la stratigraphie du Nummulitique du Véronains et du

Vicentin. Mem. Soc. Geol. Ital., 3, 59-66, 1 tab. Pavia.

SERRA-KIEL, J., HOTTINGER, L., CAUS, E., DROBNE, K., FERRANDEZ, C.,

JAUHRI, A. K., LESS, G., PAVLOVEC, R., PIGNATTI, J., SAMSO, J. M.,

SCHAUB, H., SIREL, E., STROUGO, A., TAMBEREAU, Y., TOSQELLA,

J., ve ZAKREVSKAYA, E., 1998a. Larger foraminiferal biostratigraphy of

the Thetyan Paleocene and Eocene. Bulletin Geological Society of France,

169, 281-299.

______, HOTTINGER, L., CAUS, E., DROBNE, K., FERRANDEZ, C., JAUHRI,

A. K., LESS, G., PAVLOVEC, R., PIGNATTI, J., SAMSO, J. M., SCHAUB,

H., SIREL, E., STROUGO, A., TAMBEREAU, Y., TOSQELLA, J., ve

ZAKREVSKAYA, E., 1998b. Benthic foraminifera from Paleocene and

Eocene. In: P. C. Graciansky, J. Hardenbol, T. Jacquin and P. R. Vail, (eds.),

Mesozoic-Senozoic Sequence Stratigraphy of Western European Basins.

Society of Economic Paleontology and Mineralogy. Special Publication,

Tulsa, 767 pp.

SİREL, E., 1967. Polatlı (GB Ankara) güneyinde bulunan Alveolina, Nummulites,

Ranikhotalia ve Assilina cinslerinin bazı türlerinin sistematik incelenmesi,

TJK, Bül., c 19, 89-102, Ankara.

______., 1975. Stratigraphy of the south of Polatlı (SW of Ankara): Bull of the Geol.

Soc. of Turkey, 18, 181-192.

______, 1976. Description of sixs new species of Alveolina found in the south of

Polatlı (SW Ankara) region. Bull. Geol. Soc. Turkey, 19(1), 19-22, 1 şek., 3

pls. Ankara.

______, 1998. Foraminiferal description and Biostratigraphy of the Paleocene-Lower

Eocene shallow-water limestones and discussion on the Cretaceous-Tertiary

47

boundary in Turkey, MTA Monografi serileri, seri 2, Ankara.

______, ve Gündüz, H., 1976. Description and stratigraphical distribution of the

some species of the genera Nummulites, Assilina and Alveolina from the

Ilerdian, Cuisian and Lutetian of Haymana region (S Ankara). Bull. Geol.

Soc. Turkey, 19(1), 31-44, s 2 figs., 15 pls. Ankara.

SOWERBY, J., 1840. A notice respecting some fossils collected in Cutch by Capt.

Walter Smee, of the Bombay army. Transact. Geol. Soc. London, (2), 5, 715-

719, 2 figs., pl. 16. London.

ÜNALAN, G., 1981, Ankara güneybatısındaki “Ankara Melanjı”nın stratigrafisi,

Türkiye Jeoloji Kurumu Bülteni, 25, 95-104.

_______, YÜKSEL, V., TEKELİ,T., GÖNENÇ, O., SETİRT, Z., HÜSEYİN, S.,

1976. Haymana-Polatlı yöresinin (Güneybatı Ankara) Üst Kretase- Alt

Tersiyer stratigrafisi ve peleocoğrafik evrimi. Türkiye Jeoloji Kurumu

Bülteni, c.19,159-176.

YEŞİLOT, S., 2000. Dinar-Isparta Arasındaki Eosen Bentik Foraminiferlerinin

Sistematik ve Biyofabrik İncelemesi Yüksek Lisans Tezi (yayımlanmamış)

ÖZGEÇMİŞ

48

1980 yılında Kırşehir’de doğdum. İlk öğrenimimi Kırşehir’de, Orta ve lise öğrenimimi Alanya’da tamamladım. 1999 yılında Erciyes Üniversitesi Yozgat Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Jeoloji Mühendisliği Bölümü’nü kazandım 2003 yılında mezun oldum. 2003 yılında Çukurova Üniversitesi Jeoloji Mühendisliği bölümünde Genel Jeoloji Ana Bilim dalında Yüksek Lisans eğitimine başladım. Halen eğitimime devam etmekteyim.

49

CİNS ve TÜR İNDEKSİ

FOSİL ADI SAYFA NO

ALVEOLİNA -------------------------------------------------------------------------------- 34

elliptica elliptica ----------------------------------------------------------------------------- 34

elliptica nuttalli ------------------------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------------------------------------------------- 35

cf. callosa -------------------------------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------------------------------------------------- 35

cf. tennuis ------------------------------------------------------------------------------------- 36

ORBİTOLİTES ------------------------------------------------------------------------------ 36

complanatus ------------------------------------------------------------------------------- ----36

FABİANİA -----------------------------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------------------------------------------------- 37

cassis ------------------------------------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------------------------------------------------- 37

EORUPERTİA -------------------------------------------------------------------- ----37

magna -------------------------------------------------------------------------------------- ----38

SPHAEROGYPSİNA-------------------------------------------------------------------- ----38

globula ------------------------------------------------------------------------------------- ----38

ASTERİGERİNA------------------------------------------------------------------------- ----39

rotula --------------------------------------------------------------------------------------- ----39

NUMMULİTES -------------------------------------------------------------------------- ----39

beaumonti---------------------------------------------------------------------------------- ----40

millecaput---------------------------------------------------------------------------------- ----41

praeaturicus-------------------------------------------------------------------------------- ----42

aturicus------------------------------------------------------------------------------------- ----43

ASSİLİNA--------------------------------------------------------------------------------- ----43

exponens ----------------------------------------------------------------------------------- ----43

50

LEVHA 1

Alveolina cf. callosa Hottinger, 1960

Şekil 1. Eksenel kesit, GK-6, X65.

Şekil 2. Eksenel kesit, GK-6, X60.

Alveolina elliptica elliptica

Şekil 3. Eksenel kesit.





Alveolina elliptica nuttalli Davies








Alveolina tenuis

Şekil 15. Eksenel kesit, X45.

52

LEVHA 2

Fabiania cassis Oppenheim

Şekil 1. Eksenel kesit, DK-14, X35.

Şekil 2. Eksenel kesit, OR-14, X30.


Eorupertia magna (Le Calvez)



Sphaerogypsina globula


Asterigerina rotula (Kaufmann)


Nummulites beaumonti d’Archiac ve Haime, 1853

Şekil 8. Ekvatoryal kesit, makrosferik form.





Şekil 13. Eksenel kesit, makrosferik form.



54

LEVHA 3

Nummulites praeaturicus Schaub, 1962





Şekil 5. Ekvatoryal kesit, mikrosferik form, GK-3/26.

Şekil 6. Eksenel kesit, mikrosferik form, OR-3/160, X35.

Şekil 7. Ekvatoryal kesit, mikrosferik form, OR-3/118, X25.





Şekil 12. Eksenel kesit, mikrosferik form, OR-3/133, X40.


56

EK-1: İnceleme alanında yer alan fosil ince kesit ölçümleri ve özellikleri

MB-1B Ekv.Çap(mm)

Kalınlık (mm)

İlk

turda hi

Son turda hi

(mm)

Son turda li (mm)

Tur

sayısı

Spir Kalınlığı

(mm)

İlk loca

büyük.

Bölme şekli Kavkı

şekli

A veya

B

Tür

GK-12.1 7,8 1,6 2.3 Dike yakın Basık A A.exponens



GK-12.4 7,1 1,4 2 Dike yakın Basık A A.exponens



GK-12.7 8,3 1,4 2 Dike yakın Basık A A.exponens



GK-12.10 8,0 1,5 2 2.4 3.3 7 0.5 2.1 Dike yakın Basık A A.exponens




GK-12.14 8,0 1,5 2.1 1.7 4.5 7 0.4 1.8 Dike yakın Basık A A.exponens


GK-12.16 6,5 1,6 1.3 2 2.3 8 0.3 1.7 Dike yakın Basık A A.exponens






GK-12.22 6,5 1,7 1.9 2 3 6 0.7 2 Dike yakın Basık A A.exponens




GK-3.26 1.15 0.50 0.5 1.2 7.5 14 1 0.7 Şişkin B N. aturicus

GK-3.27 0.97 0.39 0.9 1.2 4.5 12 0.8 0.6 Şişkin B N. aturicus

GK-3.28 1.14 0.50 0.6 1 2 15 0.7 Şişkin B N. aturicus

GK-3.29 1.08 0.35 2 4 12 0.6 Şişkin B N. aturicus

GK-3.30 1.11 0.49 0.8 2 4.5 13 0.9 0.5 Şişkin B N. aturicus


GK-3.32 1.21 0.43 0.5 0.8 6 15 0.7 0.5 Şişkin B N. aturicus



GK-3.35 1.13 0.55 0.7 1 5.5 17 0.6 0.3 Şişkin B N. aturicus



GK-3.38 1.25 0.44 0.7 1.1 4.6 16 0.7 0.3 şişkin B N. aturicus

GK-3.39 1.15 0.51 0.6 1 5.3 15 0.6 0.4 şişkin B N.aturicus

GK-3.40 1.20 0.51 0.8 1.1 3.9 13 0.7 0.3 şişkin B N.aturicus



GK-3.43 1.15 0.45 0.5 0.6 4.5 13 0.7 0.3 şişkin B N.preaturicus

GK-10.44 1.81 0.99 0.5 0.7 4.3 21 0.7 0.3 şişkin B N.preaturicus

DK-4.45 0.48 0.35 0.3 0.4 0.2 9 0.15 3.3 A A.elliptica

DK-4.46 0.62 0.42 0.15 0.3 0.15 14 0.1 3.1 A A.elliptica

DK-4.47 0.52 0.38 0.15 0.3 0.2 16 0.1 1 A A.elliptica

DK-4.48 0.59 0.39 0.4 0.4 0.3 11 0.1 3.7 A A.elliptica

DK-4.49 0.57 0.43 0.3 0.4 0.2 18 0.1 0.9 A A.elliptica

DK-4.50 0.29 0.20 0.2 0.2 0.2 8 0.1 0.8 A A.elliptica

DK-4.51 0.51 0.41 0.3 0.6 0.2 14 0.1 0.9 A A.elliptica

DK-4.52 0.56 0.29 0.2 0.3 0.2 17 0.1 0.7 A A.elliptica

DK-4.53 0.48 0.36 0.2 0.3 0.2 16 0.2 0.9 A A.elliptica

DK-4.54 0.49 0.31 0.2 0.3 0.2 12 0.1 1 A A.elliptica

DK-4.55 0.62 0.36 0.2 0.4 0.3 16 0.15 0.7 B A.elliptica

DK-4.56 0.53 0.39 0.4 0.2 16 0.15 B A.elliptica

DK-4.57 0.61 0.44 0.2 0.2 0.2 19 0.1 1 B A.elliptica

DK-4.58 0.38 0.29 0.1 0.2 0.2 11 0.1 1 A A.elliptica

DK-4.59 0.60 0.34 0.5 0.5 0.2 12 0.01 1 A A.elliptica

DK-4.60 0.63 0.35 0.3 0.4 0.3 16 0.1 1.7 B A.elliptica

DK-4.61 0.52 0.25 0.3 0.5 0.15 11 0.1 1.6 A A.elliptica

DK-.62 0.44 0.24 0.2 0.3 0.3 14 0.1 1 B A.elliptica

DK-4.63 0.44 0.34 0.5 0.5 0.3 6 0.2 1.5 A A.elliptica

DK-4.64 0.44 0.29 0.6 0.7 0.2 7 0.2 1.2 A A.elliptica

DK-4.65 0.42 0.33 0.3 0.4 0.3 14 0.2 1.2 B A.elliptica

DK-4.66 0.53 0.34 0.2 0.4 0.3 19 0.1 0.7 B A.elliptica

DK-4.67 0.36 0.22 0.2 0.4 0.3 8 0.1 1.1 A A.elliptica

DK-4.68 0.51 0.36 0.2 0.5 0.2 10 0.1 1.7 B A.elliptica

DK-4.69 0.45 0.34 0.4 0.1 9 0.1 0.7 A A.elliptica

DK-4.70 0.49 0.28 0.2 0.2 0.2 14 0.1 1 B A.elliptica

DK-4.71 0.49 0.38 0.4 0.4 0.3 12 0.1 1.6 A A.elliptica

DK-4.72 0.45 0.34 0.2 0.3 0.4 15 0.2 1.5 B A.elliptica

DK-4.73 0.50 0.28 0.2 0.3 0.3 15 0.1 0.4 B A.elliptica

DK-4.74 0.54 0.32 0.2 0.4 0.3 20 0.1 0.7 B A.elliptica

DK-4.75 0.26 0.21 0.2 0.5 0.2 7 0.1 1.1 A A.elliptica

DK-4.76 0.29 0.17 0.1 0.3 0.2 9 0.1 1 A A.elliptica

DK-4.77 0.47 0.31 0.2 0.3 0.2 17 0.1 0.9 B A.elliptica

DK-4.78 0.43 0.31 0.2 0.6 0.2 10 0.2 0.7 A A.elliptica

DK-4.79 0.47 0.33 0.2 0.4 0.2 19 0.1 0.7 B A.elliptica

DK-4.80 0.49 0.26 0.6 0.1 13 0.1 0.5 B A.elliptica

DK-4.81 0.44 0.34 0.2 0.5 0.3 14 0.1 1.2 B A.elliptica

GK-1.82 0.36 0.20 0.5 0.8 0.8 6 0.3 0.4 şişkin A N.preaturicus

GK-1.83 0.25 0.11 0.5 0.6 1 4 0.1 2.2 şişkin A N.preaturicus

GK-1.84 0.27 0.14 1.3 0.9 1.8 3 0.3 2.2 A N.preaturicus


GK-3.86 0.34 0.16 17 A N.preaturicus

GK-3.87 0.32 0.12 0.7 0.6 1.6 5 0.4 2 N.preaturicus

GK-3.88 0.36 0.16 2.3 N.preaturicus

GK-3.89 2.19 0.33 N.preaturicus

GK-3.90 1.15 0.35 N.preaturicus

GK-4.91 0.28 0.13 0.4 1 0.8 6 0.2 0.3 N.preaturicus

GK-4.92 0.23 0.08 0.4 1.1 0.8 5 0.2 0.3 N.preaturicus

GK-4.93 0.25 0.13 0.6 0.8 0.7 5 0.2 0.5 N.preaturicus

GK-4.94 0.21 0.09 0.5 1 0.6 5 0.4 0.8 N.preaturicus

GK-4.95 0.24 0.11 0.4 0.8 0.6 5 0.3 0.3 N.preaturicus

GK-8.96 0.33 0.15 0.6 0.7 1 4 0.4 1.7 N.preaturicus


GK-8.98 0.35 0.18 1.1 0.7 1.4 5 0.3 2.3 Eğik Işınsal A N.preaturicus

GK-8.99 0.55 0.25 2.4 Eğik Işınsal A N.preaturicus


GK-9.101 0.23 0.14 0 1.5 Eğik Işınsal A N.preaturicus

GK-9.102 0.25 0.12 0.4 1 0.7 5 0.3 0.7 Eğik Işınsal A N.preaturicus

GK-9.103 0.31 0.15 0.4 1.1 1 3 0.1 2 Eğik Işınsal A N.preaturicus


GK-9.105 0.31 0.15 0.4 1 1.4 4 0.2 2.4 Eğik Işınsal A N.preaturicus

GK-9.106 0.45 0.17 1 1.5 1.7 4 0.2 2.2 Eğik Işınsal A N.preaturicus

GK-9.107 0.30 0.17 1 0.6 0.8 4 0.4 2.2 Eğik Işınsal A N.preaturicus

GK-10.108 1.75 0.88 0.6 0.7 2.3 21 0.7 0.7 Eğik Işınsal B N.preaturicus

GK-10.109 1.21 0.5 0.9 4 22 0.3 0.3 Eğik Işınsal B N.preaturicus

GK-10.110 2.11 0.35 2.1 3.5 0.5 Eğik Işınsal B N.preaturicus

GK-10.111 1.95 0.90 0.9 0.8 4.3 20 0.9 0.7 Eğik Işınsal B N.preaturicus


GK-11.113 0.48 0.27 1.1 1 1.7 6 0.5 4 Eğik Işınsal A N.preaturicus

GK-11.114 0.34 0.27 0.8 1 1.2 4 0.3 2.4 Eğik Işınsal A N.beaumonti

GK-11.115 0.31 0.21 0.7 0.9 1.4 5 0.2 2.3 Eğik Ondüleli A N.preaturicus

OR-3.116 1.29 0.48 0.6 1.6 4 14 0.3 0.3 Eğik Ondüleli B N.preaturicus

OR-3.117 1.30 0.53 0.2 Eğik Ondüleli B N.preaturicus

OR-3.118 1.29 0.46 0.5 1.3 3.5 16 0.4 0.2 Eğik Ondüleli B N.preaturicus





OR-3.123 1.15 0.48 0.6 1.3 3 18 0.4 0.4 Eğik Ondüleli B N.preaturicus





OR-3.128 1.48 0.53 0.5 1 4 18 0.2 0.5 Eğik Ondüleli B N.preaturicus



OR-3.131 1.40 0.55 Eğik Işınsal B N.preaturicus

OR-3.132 1.40 0.60 0.9 1 5.5 16 0.5 0.3 Eğik Işınsal B N.preaturicus

OR-3.133 1.21 0.46 0.4 Eğik Işınsal B N.preaturicus

OR-16.134 1.23 0.53 0.5 Eğik Işınsal B N.preaturicus

OR-16.135 1.75 0.70 0.3 0.6 3 23 0.2 0.3 B N.preaturicus

OR-16.136 1.54 0.65 B N.preaturicus

OR-16.137 1.41 0.62 B N.preaturicus

OR-16.138 1.55 0.51 0.4 B N.preaturicus






OR-16.144 1.40 0.45 0.8 3 0.4 B N.preaturicus

OR-16.145 1.28 0.52 0.5 0.6 2.6 17 0.3 0.5 B N.preaturicus


OR-16.147 1.40 0.47 0.8 4.4 0.6 B N.preaturicus




OR-16.151 1.49 0.74 0.7 1 6.2 18 0.6 0.5 B N.preaturicus










OR-3.161 1.34 047 0.4 1.2 5 0.3 0.4 B N.preaturicus

OR-3.162 1.44 0.63 1 B N.preaturicus




OR-3.166 1.30 0.48 0.3 1 5.4 17 0.4 0.3 B N.preaturicus

GK-1.167 2,6 1,0 0.4 0.5 0.7 6 0.1 0.4 A N.beaumonti

GK-1.168 2,5 1,0 0.7 1.1 0.6 6 0.2 0.4 A N.beaumonti

GK-1.169 2,2 1,0 0.4 0.8 0.5 5 0.1 0.2 A N.beaumonti

GK-1.170 2,9 1,0 0.7 0.9 0.6 6 0.3 0.4 A N.beaumonti

GK-1.171 2,6 1,2 0.7 1.1 0.8 6 0.2 0.8 A N.beaumonti

GK-1.172 5,1 1,9 0.7 1.4 2.5 9 0.5 0.4 A N.beaumonti

GK-10.173 2.56 0.28 0.3 4.7 3 21 0.9 0.3 A A.exponens

GK-10.174 2.92 0.20 1.8 A A.exponens

GK-10.175 2.43 0.8 A A.exponens

GK-1.176 0.38 0.23 0.4 2 0.3 7 0.1 0.4 B A.elliptica

GK-3-177 0.38 0.17 0.6 0.8 1 5 0.3 2 B A.elliptica

GK-9.178 0.35 0.15 0.6 1 1.5 4 0.3 2 B A.elliptica

GK-11.179 0.48 0.27 1.1 1 1.7 6 0.5 4 B Assilina

GK-10.180 2.98 0.24 B Assilina

GK-10.181 2.38 0.22 B Assilina

GK-10.182 2.72 0.23 B Assilina

GK-10.183 2.79 0.24 B Assilina

GK-10.184 2.39 0.25 B Assilina

GK-10.185 2.53 0.21 B Assilina

GK-10.186 2.72 0.39 B Assilina

GK-10.187 2.11 0.29 B Assilina

GK-10.188 2.62 0.28 B Assilina

GK-10.189 2.38 0.22 B Assilina

GK-10.190 2.23 0.21 B Assilina

GK-10.191 2.31 0.23 B Assilina

GK-10.192 2.75 0.22 B Assilina

GK-10.193 2.66 0.25 B Assilina

GK-10.194 2.51 0.23 B Assilina

GK-10.195 2.24 0.24 B Assilina

GK-10.196 2.89 0.25 B Assilina

GK-10.197 2.04 0.24 B Assilina

GK-10.198 3.23 0.25 B Assilina

GK-10.199 2.82 0.21 B Assilina

GK.10.200 2.46 0.25 B Assilina

GK-10.201 2.45 0.21 B Assilina

fen bİlİmlerİ enstİtÜsÜ yÜksek lİsans tezİlibrary.cu.edu.tr/tezler/5881.pdfte ŞekkÜr bu...

Documents