Cultuur 35Woensdag 18 juni 2014

M insken sille dit jier itgefoel krije fan ‘wau, ditis echt oars as oars’”, seit

Tine Bijstra, ien fan de trije regis-seurs fan Wa is wa. Op it ‘revue-kampke’ oan de Oude Groninger-weg by Jobbegea ferskynt dit jier inFrânsk doarp dêr’t minsken op itterras sitte en rêstich om flaneare.,,En it dekor, ûntwurpen troch dekeunstners Age Harstuiker en Mar-cel Prins, is grut en fleurich fankleur. Oranje, blau, giel; krekt as dekostúms.”

It is dit jier it fyfde iepenloft-spul fan Ferdivedaasje Jobbegea.Dochs is der net bewust keazenfoar in feestlik lustrumstik. Dat istafal, seit Bijstra. ,,Eardere stikkenspilen harren yn it ferline ôf eneins altyd yn earmoed. Lykas trijejier lyn it stik De Skepershûn (basear-re op de tv-searje Dagboek van eenherdershond, red.). Wy litte no hielwat oars sjen.”

Wa is wa is basearre op it boek Le

bal des voleurs (het Dievenbal) fanJean Anouilh. Janny Koopmanssoarge foar de Fryske oersetting enregissearet it stik ek mei. Sintraalsteane Lady Hurf en Lord Edgard,neef en nicht, dy’t in filla hiere ynFrankryk. Lord Edgard komt hjirfoar syn rêst, mar Lady Hurf hatnocht oan ferdivedaasje. Dêrom hatsy har beide nichten útnoege.

De froulju binne smoarryk en itis oan Lord Edgard en Lady Hurf omte soargjen dat se in rike mantrouwe. In groepke bankiers liket ingoeie partij of miskien ien fan desúksesfolle bûskehifkers út itdoarp? ,,Se dogge harren hieltydoars foar. Ferkleie harren om nettroch de plysje oppakt te wurden.Dat ferklearret ek de titel: Wa is wa.”

De krêft fan it stik sit him nef-fens Bijstra benammen yn de rol fanLady Hurf, spile troch Wietske Ryp-kema. ,,Lady Hurf is eins in bytsje intrystich gefal. Sy ferfeelt har útinoaren wol ferdivedaasje. Dêrom giet segraach mei op manljusjacht foar hartwa nichtjes. Sels hat se nea troudwest en eins is se ek net lokkich.Krekt as har âldste nichtje kin se itnet echt fine yn it libben, wylst har

jongste nichtsje in libbensgenieteris. It is in luchtich stik wurden, meihjir en dêr romte foar koartswyl.”Trije muzikanten – in toetsenist,klarinettist en slachwurker – ûnder-stypje it stik mei muzyk.

De iepenloftspultradysje ynJobbegea is begûn yn 2000 doe’tPleatslik Belang Jobbegea-Hoarnster-sweach hûndert jier bestie. Om datte fieren waard de foarstelling Folksûnder oeren opfierd, binnendoarren.,,Wy fûnen it o sa bysûnder dat wydat mei elkoar dwaan koene enseine: eins soene wy dit faker dwaanmoatte.” Undertusken leveret Jobbe-

gea eltse trije jier in iepenloftspulôf. It mei-inoar oparbeidzjen sûnderstipe fan bûtenôf is fjirtjin jier letternoch hieltyd it útgongspunt. Despilers komme fan de fjouwer to-anielferienings yn Jobbegea enHoarnstersweach en ek de muzikan-ten, dekorbouwers en naaisterskomme út dizze twa doarpen. ,,Wydogge alles op eigen krêft.”

Bijstra regissearet it stik tegearremy har âldere suster Janny Koop-mans en Trienke Bron. ,,Dat is sagroeid. Janny is de spil fan it hielebarren. Mar sy heart min, dat ikhelp har. Sy is it each, ik it ear, sizze

wy altyd.” Om’t Bijstra ek ferskateoare frijwilligersfunksjes by de einhat, is dit jier Trienke Bron tafoegeoan it rezjyteam.

Trije kapiteins op ien skip, gietdat wol goed? ,,Dat giet poerbêst!Elk fan ús hat syn sterke kant endêryn folje wy inoar o sa goed oan.En it moaiste is dat Janny op dizzewize dochs har grutte passy - toaniel- trochsette kin.”

Wa is wa wurdt op 26, 27, 28 en29 juni spile yn Jobbegea,

sjoch ek www.ferdivedaasje-jobbegea .nl

Grutte ferklaaierij om de hân fan rike froulju

Nei iepenloftspullen dy’t harren ôfspilenyn tiden fan earmoed, goait FerdivedaasjeJobbegea it roer om. Wa is wa spilet him ôfyn in lúkse filla yn Frankryk, dêr’t in rikefamylje fakânsje hâldt.

Wytske Rypkema yn de rol fan Lady Hurf. Foto: Rens Hooyenga

Rianne KramerIepenloftspul

M eerdere podia staan er op-gesteld op de Noordsvaar-der. Vijf stuks om precies

te zijn. Weliswaar kleine, maar hetmaakt de setting waarin Spinvis ditjaar op Oerol te bewonderen is totaalanders dan andere jaren. Spinvis, of-tewel zanger en muzikant Erik deJong, is een vertrouwd gezicht op hetTerschellinger theaterfestival. Eenstoel, microfoon en enkele muziekin-strumenten waren voor hem jaren-lang voldoende om op allerlei plek-ken op het eiland op te treden. Prach-tige, intieme concerten – al dan nietvergezeld van zijn vaste muzikanteSaartje van Camp - waarbij zijn pu-bliek praktisch bij hem op schoot zat.

Maar de theatervoorstellingen opOerol inspireerden het duo om eengrotere muziekproductie neer te zet-ten: Kintsukuroi. De voorstellingwordt in het programmaboekje aan-gekondigd als dansopera, omdat ze,aldus Spinvis, meer is dan muziek-theater. Toch heeft Kintsukuroi nietveel met opera van doen. Dans, mu-

ziek, zang, poëzie en theater komensamen in een soort hoorspel.

Het verhaal is geïnspireerd op detsunami van 2011en gaat over een seis-moloog die op een eilandje in de Japan-se Zee onderzoek doet naar de krach-ten van de aarde. Hij ontmoet hier devrouw van zijn leven, eveneens eenseismoloog. Zij die net als hij de poëzievan de wiskunde ziet. Aan hun gelukkomtabrupteeneindealszijbijdezee-beving verdwijnt. Hij weigert te aan-vaarden dat ze is overleden. ‘Ik regi-streer het ritme. Háár ritme. Haar hart-slag klinkt door in de trillingen van deaarde.’ De seismoloog leeft zijn levenvoort met haar denkbeeldig aan zijnzijde. De Franse danser Francis Since-retti als seismoloog is perfect gecast.Op leeftijd en uiterst broos; kwetsbaartegenover de enorme krachten van denatuur. Nergens heeft hij tekst en tochis het alsof dat wel zo is; de stem uit despeaker valt perfect samen met de be-wegingen van Sinceretti op het podi-um.

Ook op andere fronten zit de voor-stelling zorgvuldig in elkaar. De cir-kels in het strand die de trillingen inde zee aanduiden, de manier waaropdanseres Karin Lambrechtse aan hetbegin van de voorstelling geleidelijk

tegen de horizon verdwijnt. Spinvisheeft als zanger, verteller, accorde-onist en toetsenist een veelzijdige,maar bescheiden rol in het geheel.

Hoe tragisch en zwaar het themavan deze productie ook is, Spinvis enSaartje van Camp zijn er in geslaagdde productie iets lichtvoetigs mee tegeven. Iets berustends. Kintsukuroislaat op de Japanse traditie om eenporseleinen kom die kapot valt, te lij-men en de breuklijnen te beschilde-

ren met gouden lak. Hierdoor wordtde kom mooier en kostbaarder. Te-genslag maakt een mens sterker enrijker; beter had dit duo dat themanauwelijks kunnen verbeelden.

Kintsukuroi van Spinvis en Saartjevan Camp, tot en met 21 juni tezien bij de Noordsvaarder opTerschelling. De voorstelling isop 25 oktober te zien in De Har-monie in Leeuwarden

Gedanste opera van Spinvis over eenonverwoestbare liefdeErik de Jong, beter bekend als Spinvis,schreef samen met celliste entheatermaakster Saartje van Camp dedansopera Kintsukoroi. Het stuk is voor heteerst te zien op Oerol.

De seismograaf (Francis Sinceretti) met zijn grote liefde (Karin Lambrechtse) op de Noordsvaarder.Foto: fotoBuffel

Rianne KramerOerol

De stem uit despeaker valt perfectsamen met debewegingen