kennisupdate juni 2019 cultuursensitieve zorg · 2. naast kennis ook ‘echt’ contact te hebben...
TRANSCRIPT
1
Cliënten van nu en toekomstige cliënten met uiteenlopende culturele achtergronden
hebben zorg nodig die bij hun behoeften aansluit. Dat is voor hen niet anders
dan voor ieder ander. Wel kunnen taal, normen en waarden en verwachtingen
van gezondheidszorg anders zijn. Daarnaast zien we in de zorg ook steeds meer
zorgverleners met diverse achtergronden. Wat hebben zij nodig en verwachten zij
van collega’s en van de organisatie? Om passende zorg te bieden waar iedereen
zich goed bij voelt, is het belangrijk dat zorgorganisaties rekening houden met deze
culturele verschillen. Het project Kleurrijke zorg onderzoekt hoe de langdurende
zorg momenteel al op dit thema inspeelt en hoe dit kan verbeteren. Bij een eerste
verkenning kwam een schat aan waardevolle kennis en informatie aan het licht die in
deze kennisupdate is samengebracht.
Cultuursensitieve zorgKennisupdate juni 2019
Onze samenleving wordt steeds diverser. Dat heeft gevolgen voor de zorg.
2
Net zoals ieder ander, verwachten
cliënten met een niet-westerse culturele
achtergrond persoonsgerichte zorg en zorg
die is toegepast op de eigen geschiedenis
en behoeften. Zorg op maat dus. Toch blijkt
dit niet altijd zo vanzelfsprekend in de
langdurende zorg, omdat bij een andere
culturele achtergrond soms andere normen
en waarden van toepassing zijn.
VoorwoordCultuursensitieve zorg wordt steeds belangrijker omdat er een toename is van ouderen met een andere culturele achtergrond. In de dagelijkse praktijk van de zorg is hier echter nog onvoldoende aandacht voor.
Vaak spreken deze cliënten een andere taal en
hebben zij andere verwachtingen over goede zorg.
Dit geldt niet alleen voor henzelf, maar ook voor
hun naasten. Cultuursensitieve zorg betekent
rekening houden met datgene wat nodig is voor
deze doelgroep en de barrières die zij ervaren. In
deze kennisupdate geven we een eerste overzicht
van relevante kennis voor (beleids)medewerkers,
HR-medewerkers, bestuurders en managers in de
ouderenzorg. Dit om het belang van cultuursensitieve
zorg onder de aandacht te brengen en wat hiervoor
nodig is. Voor deze kennisupdate hebben we
daarom dan ook een gerichte verkenning uitgevoerd
van de recente literatuur. Daarnaast hebben we
experts gesproken en informatie van verschillende
organisaties opgezocht.
Cultuursensitieve zorg
Leeswijzer
In deze kennisupdate:
• staan we stil bij verschillende
termen die te maken hebben met
cultuursensitieve zorg
• lichten we aan de hand van recente
literatuur toe waarom dit thema zo van
belang is voor de langdurende zorg.
• geven we aan wat opvalt uit het
bestuderen van de huidige stand van
zaken
• geven we tips voor organisaties die
cultuursensitief willen gaan werken of
de huidige werkwijze willen verbeteren.
Een groeiend thema in de dagelijkse praktijk
3
Het thema cultuursensitieve zorg ligt gevoelig. Op de werkvloer en in de omgang met cliënten is het soms lastig om de kenmerken van
elkaars culturele achtergrond goed te begrijpen. Aan de ene kant wordt verwacht dat iemand met een niet-westerse cultuur zich aan moet
passen aan de Nederlandse normen en waarden. Aan de andere kant verlangt de persoon met een niet-westerse cultuur ernaar om zichzelf
te kunnen uiten en geaccepteerd te worden. We weten dat cultuur wel degelijk invloed heeft op wie je bent en wat je nodig hebt, ook of juist
in de langdurende zorg. Negeren is geen optie. Respectvol omgaan met elkaar is van belang. Daar horen ook de juiste begrippen bij. Vandaar
dat we hier eerst stilstaan bij de terminologie. Wat bedoelen we precies met cultuurspecifieke zorg en cultuursensitiviteit?
Waarom gebruiken we niet de term diversiteit?
Cultuursensitieve zorg
1. Waar hebben we het over?
Diversiteit
Diversiteit gaat over waarin mensen van elkaar
kunnen verschillen. Movisie werkt al jaren aan dit
thema en omschrijft acht diversiteitsfactoren. Het
gaat dan om:
• sekse en gender
• religie en levensbeschouwing
• etniciteit
• seksuele oriëntatie
• levensfase
• beperking
• armoede
• (arbeids)participatie
Superdiversiteit
Superdiversiteit is een term die ook regelmatig
opduikt in de recente literatuur. Kremer (2017)
geeft hier een beschrijving van op grond van de
bestudeerde literatuur. ‘Volgens de opvatting van
superdiversiteit is de meerderheid binnenkort een
diverse groep van minderheden. Dan bestaat er
dus geen meerderheidsnorm meer. Daardoor is
‘assimilatie’ in de meerderheid niet meer de enige
vorm van integratie. Omdat superdiversiteit migratie
niet meteen in problematische termen ziet, biedt de
term aan beleidsmakers en professionals vaak een
opluchtend perspectief.’
Cultuursensitiviteit
Cultuursensitiviteit is het bewustzijn dat de eigen
normen en waarden niet voor iedereen gelden, zo
stelt Hemstede (2013) in een artikel van de Markant.
Iemand die cultuursensitief is kan anders tegen een
onbekende situatie aankijken zonder hier direct een
negatief oordeel over te hebben. Cultuursensitief
werken is essentieel, ook in de zorg. Collega’s of
cliënten met een andere culturele achtergrond
dan de veelal witte middenklasse kunnen namelijk
weinig aansluiting voelen bij de gebruikelijke
omgangsvormen en de manier van ondersteunen.
4
Wat verstaan we onder cultuur?
Van het begrip ‘cultuur’ zijn verschillende definities
bekend. Zo onderscheidt Hofstede in het tijdschrift
‘Justitiële verkenningen’ (themanummer 2002),
cultuur in de engere zin en in de antropologische zin.
De eerste is een beschaving met haar uitingsvormen,
zoals kunst en literatuur. De tweede omvat alle
sociaal overgedragen vormen van menselijk denken,
voelen en handelen. Dit onderscheidt de ene groep
mensen van de andere.
Blom (2016) geeft een heldere omschrijving van
cultuur als ‘de mentale software van mensen in hun
maatschappelijke omgeving’.
Wat kunnen we met dit begrip in de zorg? In de zorg is het van belang om cultuurbewust te zijn,
te weten welke culturele normen en waarden we zelf
gebruiken en van waaruit we anderen waarnemen.
Daar zijn kennis, een open houding en het vermogen
om te reflecteren op het eigen referentiekader voor
nodig. Als dit niet gebeurt, kunnen er misverstanden
ontstaan, zoals omgeschreven in de handleiding
‘Cultuursensitiviteit op de werkvloer?’ (O&O fonds
GGZ; Kaya concepts: 2013).
Overigens zijn culturen altijd in ontwikkeling. Mensen
met verschillende culturele achtergronden kunnen
aan die culturen wel of geen belang hechten, er
wel of geen gewoonten aan ontlenen. Ook kan
men hier in de loop der tijd ook anders over gaan
denken. (Pharos, Kaveh Bouteh, Je kunt niet niet
communiceren).
‘Als je in het contact met een collega of cliënt uit een andere cultuur uitsluitend van jezelf uitgaat om die ander te begrijpen, ontstaan er misverstanden. Het is menselijk om ervan uit te gaan dat anderen net zoals jij denken en aan dezelfde opvattingen waarde hechten, omdat je je niet altijd bewust bent van je eigen culturele achtergrond en culturele verschillen. Er bestaat dan de kans dat er langs elkaar heen wordt gepraat.’
5
In deze fase negeren mensen culturele
verschillen of zien deze als een probleem. Ze
weten wel iets van de waarden en gedragingen
van anderen, maar vinden toch dat hun eigen
manier van denken en doen beter is. In deze
fase zijn mensen zich bewust van hun eigen manier
van handelen en die van anderen en spelen ze
hier afhankelijk van de situatie op in. Ze zijn zich
bewust van barrières en zijn ook bereid om culturele
diversiteit als een verrijking te zien die de weg opent
naar nieuwe oplossingen.
In deze fase proberen mensen met verschillende
culturele achtergronden samen iets te realiseren. Ze
voeren een voortdurende dialoog, staan open voor
elkaar en ontwikkelen gezamenlijk nieuwe normen
en regels om samen te leven. Voor zorgmedewerkers
houdt dit in dat ze zich moeten afvragen of er
binnen het team open wordt gecommuniceerd over
verschillende culturele normen en waarden.
Om misverstanden te voorkomen
helpt het als zorgmedewerkers meer
rekening houden met de verschillen
tussen zichzelf en de ander. Dit leidt tot
een meer open houding en het stellen
van ‘vragen’ in plaats van ‘invullen’.
Op deze manier kunnen drie fasen van
cultuurbewustzijn bereikt worden:
1
2
3Mijn manier van denken en doen is zaligmakend
Mijn manier van denken en doen en die van hen
Onze gezamenlijke manier van denken en doen
5
6
Laat zorgmedewerkers eens een test doen op: www.onderhuids.nl/test-jezelf zodat zij te weten komen wat hun verborgen voorkeur is ten opzichte van huidskleur of afkomst.
Of doe de test zelf. Onderhuids.nl is een confrontatie met onze ideeën over ‘de ander’. Ideeën die soms zichtbaar worden en soms onder de oppervlakte blijven. Waarvan we soms tot onze schrik ontdekken dat ze er zijn, omdat ze niet stroken met ons zelfbeeld. Onderhuids.nl is een project van vele maatschappelijke organisaties en coalities, maar wordt beheerd door Critical Mass, in samenwerking met De Familie Film & TV en IJsfontein.
Cultureel competente zorgverlening
Tot slot behandelen we kort de term cultureel
competente zorgverlening, omdat er ook veel
gesproken wordt over competenties die nodig zijn
om cultuursensitief te kunnen werken. Het lijkt
op en heeft veel samenhang met intercultureel
vakmanschap.
De Professor of Transcultural Health and Nursing:
Pappadopoulos spreekt van cultureel competente
hulpverlening. De definitie hierbij is dat zorgverleners
de kwaliteit bezitten om effectieve en compassievolle
zorg te verlenen, met inachtneming van de culturele
gewoontes, gedragingen en behoeftes van mensen.
Zij beschrijft vervolgens in een aantal stappen hoe
zorgmedewerkers cultureel competent kunnen
worden, namelijk door:
1. De eigen waarden en normen en overtuigingen te
onderzoeken.
2. Naast kennis ook ‘echt’ contact te hebben met
mensen die een andere culturele achtergrond
hebben dan de eigen achtergrond.
3. De cliënt als ‘echte partner in zorg’ te
beschouwen. Pas dan is persoonsgerichte en
cultuursensitieve zorg mogelijk.
4. Het herkennen en bestrijden van vooroordelen,
racisme en andere vormen van discriminatie.
Hier benoemt zij een belangrijk voordeel van
culturele competenties. Zorgmedewerkers die
cultureel competent zijn, integreren eerder
verworven inzichten, kennis en sensitiviteit en
passen ze toe. Ze werken aan verbetering van
specifieke praktische vaardigheden, zoals het
kunnen inventariseren van wensen en behoeften en
diagnosticeren.
Cultuursensitiviteit De termen ‘intercultureel vakmanschap’ en ‘cultuur
competente hulpverlening’ zijn nuanceringen in de
soms lastige terminologie. In deze kennisupdate
komen we tot slot bij de term cultuursensitiviteit.
Hieronder verstaan we het vermogen om culturele
verschillen waar te nemen. Een open houding
en gedrag zijn een voorwaarde voor zowel
cultuurbewustzijn als voor cultuursensitiviteit. Een
medewerker die cultuursensitief is, begrijpt en
waardeert dat mensen in verschillende culturen leven
en maakt dat zichtbaar in zijn of haar houding. Het is
de basis voor de competenties en het vakmanschap.
Cultuursensitiviteit is naar onze mening de meest
neutrale en duidelijke term. Het ministerie van VWS
gebruikt momenteel ook deze term. Wij kiezen er
daarom voor om de term ‘cultuursensitief werken’ te
gebruiken.
Doe de test!
?
7
2. Waarom is dat belangrijk?Cultuursensitieve zorg
Door de instroom van migranten,
vluchtelingen en hun kinderen wordt
onze samenleving steeds meer divers.
Dat constateert het Centraal Bureau
voor Statistiek (CBS) in het jaarrapport
integratie 2018.
Twee opvallende gegevens:
• Het aantal mensen in Nederland met een
migratie-achtergrond was 23 % op 1 januari
2018. In de toekomst neemt dit toe naar 1 op
de 3 personen.
• In de grote steden heeft nu al meer dan de
helft van de inwoners een niet-Nederlandse
achtergrond.
Meer ouderen met niet-westerse achtergrond Een veranderende samenleving heeft natuurlijk ook
impact op de zorg. Daar komt bij dat Nederland ook
vergrijst. Dit betekent dat de groep ouderen met een
niet-westerse culturele achtergrond ook groter wordt.
De ‘gastarbeiders’ van toen zijn nu oud en mogelijk
zorgbehoeftig. Meer en meer komen nu ook ouderen
met een niet-westerse achtergrond in de ouderenzorg
terecht. Tineke Fokkema (pas gepromoveerd
onderzoeker op dit gebied) geeft in haar proefschrift
(2019) aan dat het aantal ouderen met een niet-
westerse achtergrond de komende jaren sterk groeit.
Nog maar beperkt in beeld De onderzoeker Treas merkte daarnaast in 2015
op dat er beperkte aandacht is voor vergrijzing en
veroudering in migrantenstudies en voor migranten
in vergrijzings- en verouderingsstudies. Er zijn
verschillende redenen waarom onderzoekers die
migranten buiten beschouwing laten als het gaat om
vergrijzings- en verouderingsvraagstukken:
• Migrantenouderen vormen een moeilijk
bereikbare groep en voor ‘buitenstaanders’ vaak
ontoegankelijk
• Door slechte beheersing van de Nederlandse
taal vergt het extra investeringen om oudere
migranten mee te nemen in onderzoek.
• De gangbare meetinstrumenten zijn niet altijd
toepasbaar voor ouderen met een andere
culturele achtergrond (Fokkema, 2019).
150.000
120.000
90.000
60.000
30.000
02000 2018 2040
bron: cbs (2017b, 2018)65-74 75+
8
Wat weten we wel?
Specifieke zorgverlening per doelgroep
Door onze verkenning hebben we ook gezien dat er
een groeiend aantal organisaties blijkt te zijn die zich
specifiek richten op één of meerdere doelgroepen.
Soms gaat het om een klein verpleeghuis specifiek
voor bijvoorbeeld mensen met een Molukse/ Indische
achtergrond of met name Marokkaanse of Turkse
ouderen.
Soms ook heeft een regulier verpleeghuis een
afdeling ingericht voor een specifieke doelgroep. Het
voordeel van dergelijke constructies is dat de visie en
de inrichting van de organisatie vanaf de start gericht
zijn op het cultureel sensitief werken.
Er is dus nog weinig aandacht voor de zorgbehoeften van migranten. Maar wat weten we wel? Nederland telde begin 2018 in totaal 840.000 migranten van 55
jaar en ouder (CBS). Uit literatuur en onderzoek weten we dat diabetes, angststoornissen, beroerte, coronaire hartziekten en depressie de aandoeningen zijn
die het sterkst aan de totale ziektelast (de totale hoeveelheid schade en/of ongemak als gevolg van ziekte) onder niet-westerse ouderen bijdragen (Conkova,
2018; Ikram et al, 2014). Veel onderzoek uit Nederland richt zich met name op Turkse en Marokkaanse migranten.
Meer zorgverleners met niet-westerse achtergrond
Naast een groei van het aantal ouderen met een
niet-westerse achtergrond is er ook een toename
van (toekomstige) zorgverleners afkomstig uit andere
landen en culturen. Een helder voorbeeld is de grote
groep verpleegkundigen en verzorgenden die vanuit
Suriname hier aan het werk gaan in de zorg. Wat dit
voor een barrières oplevert, is nog niet altijd duidelijk
voor zorgorganisaties. Toch zijn er wel voorbeelden
uit de praktijk die duiden op mogelijke problemen.
Een verzorgende IG werkt al 10 jaar op de afdeling psychogeriatrie van een verpleeghuis. Ze woont sinds haar 18e in Nederland, daarvoor in Suriname. Ze heeft het thuis niet makkelijk, is alleenstaande moeder, maar ze houdt stug vol. Haar kinderen doen het goed en daar doet ze het voor. Zij heeft al diverse managers voorbij zien komen en nog niet vaak is er echt met haar gesproken over wat zij nodig heeft om haar werk goed te doen. In de afgelopen jaren moet steeds meer met de computer gewerkt worden, maar die heeft zij niet thuis. Dus hoe moet zij dan de e-learning gaan volgen of weten wat er op intranet te vinden is?
‘Wij hebben vorig jaar een EPD geïmplementeerd en toen een taaltoets afgenomen bij onze medewerkers. Gewoon om te kijken hoe het met de taalvaardigheid is gesteld. Wat bleek? 25 tot 30% van mijn personeel blijkt functioneel analfabeet.’
Voor verpleegkundigen met een Surinaamse
achtergrond is het spreken en begrijpen van de taal
geen barrière. Voor mensen met een andere niet-
westerse culturele achtergrond kan dit probleem
wel spelen. Dat maakt het volgende citaat van een
bestuurder van een zorgorganisatie duidelijk.
9
Specifieke dynamiek
Ten slotte ontstaat er soms tussen ouderen en
medewerkers met een niet-westerse achtergrond
een eigen dynamiek waar zorgorganisaties zich nog
onvoldoende bewust van zijn. Denk bijvoorbeeld
aan een oudere met een Marokkaanse achtergrond
die, goedbedoeld, altijd weer verzorgd wordt door
een medewerker met dezelfde achtergrond. Terwijl
dit niet per se nodig is en soms niet eens gewenst
is door de oudere omdat men bijvoorbeeld op
persoonlijk niveau niet klikt.
Het spreken van dezelfde taal is vaak een voordeel,
maar niet altijd. Dit zou niet het enige criterium
moeten zijn om iemand toe te wijzen aan een cliënt.
Voor persoonsgerichte zorg is het namelijk van
belang dat iedere medewerker zich verdiept in de
ander, met alles wat dat met zich meebrengt. Toch is
dit in de praktijk een snel gekozen en voor de hand
liggende optie. Vooroordelen spelen daarbij, bewust
of onbewust, een grote rol, ook of ondanks alle goede
bedoelingen in de zorg.
Onderzoeker Kremer (2017) pleit ervoor dat er meer
divers personeel komt binnen organisaties. Dit kan
helpen om de zorg beter te laten aansluiten op een
diverse samenleving. Daarnaast is het cruciaal
omdat het meer vertrouwen wekt bij migranten.
Kremer hoopt ook dat het besef komt dat het
verlenen van zorg niet gemodelleerd kan zijn naar de
niet-bestaande, doorsnee autochtone burger.
‘De zorg die iedereen past, is immers geen passende zorg. Bij dat besef hebben niet alleen migranten baat, maar iedereen. Toch biedt diversiteit onder professionals niet voldoende antwoord op de veranderende samenleving. Het is ook belangrijk voor de professionele praktijk om te achterhalen welke verschillende – en botsende – idealen van zorg er zijn bij professionals, cliënten en naasten.’
10
12
8
6
4
2
02004 2018
AZWinfo 2015; CBSstatline, 2019VVT VG
Het percentage medewerkers met een niet-westerse
achtergrond in de branche VVT en VG in de periode 2004 –
2018 (AZWinfo 2015; CBSstatline, 2019).
Bekijk het rapport over arbeidsmigratie
en verschillen: ‘Verdere integratie op
de arbeidsmarkt’ van het ministerie
van Sociale Zaken en Werkgelegenheid
(november 2018).
Meer informatie?
i
10
Praktijkgeoriënteerde publicaties geven weer
andere informatie die van belang is als het gaat over
cultuursensitief werken. Daarbij blijken de volgende
thema’s van belang:
• multicultureel personeelsbeleid
• medewerkers met een niet-westerse
achtergrond
• visie en beleid op cultuursensitieve zorg
• thuiszorg
• mantelzorg
• palliatieve zorg
3. Veel aandacht voor gezondheid en zorg, minder voor welbevinden
Cultuursensitieve zorg
Als we kijken naar bestaande wetenschappelijke en praktijkgerichte literatuur dan vallen een aantal zaken op.
Er is al veel inhoudelijke informatie bekend over
de gezondheidsstatus en -verschillen van oudere
migranten. Pharos heeft hier o.a. al veel over
onderzocht en gepubliceerd.
Nederlands onderzoek is met name gericht op
Turkse en Marokkaanse ouderen. De grootste
groepen 55-plus migranten in Nederland zijn
afkomstig uit Suriname, Turkije en Marokko. Het
meeste onderzoek richt zich dan ook op deze
groepen. Kleinere groepen niet-westerse migranten
(bijvoorbeeld Chinezen en Ghanezen) en westerse
migranten (bijvoorbeeld Europeanen) komen maar in
een paar publicaties aan bod (Conkova et al, 2018).
Thema’s die in onderzoek veel behandeld worden
zijn: zorggebruik en -kwaliteit, gezondheidsstatus
en mantelzorg. Conkova et al. (2018) geven in hun
artikel een overzicht van onderzoeksbevindingen over
de gezondheid en het welbevinden van ouderen met
een niet-Nederlandse achtergrond.
Uit deze literatuurstudie blijkt dat ongeveer twee
derde van alle artikelen en rapporten is gewijd aan
gezondheid en zorg. Eén derde van de artikelen is
gericht op aspecten van welbevinden.
1
2
3Gezondheid Onderzoeksthema’s Thema’s
Doelgroepen
Uit de wetenschappelijke literatuur Uit de
praktijkverkenning
11
‘Begin bij jezelf, je eigen organisatie en maak verbinding vanuit nieuwsgierigheid en betrokkenheid bij de ander’
Multicultureel personeelsbeleid Hoe kan je een plan van aanpak maken voor een
succesvol multicultureel personeelsbeleid? Met
deze vraag van ActiZ gingen 15 zorgorganisatie
in 2010 aan de slag. De belangrijkste conclusie is
dat er geen blauwdruk is voor een multicultureel
personeelsbeleid. Toch noemen zij een aantal
succesfactoren:
• Start met onderzoeken of er een
organisatiebelang is en het maatschappelijk
interessant is om nieuwe doelgroepen te werven.
• Koppel organisatiebelang aan de
maatschappelijke verantwoordelijkheid van de
organisatie.
• Zoek betrouwbare kwantitatieve informatie over
instroom, uitstroom en doorstroom.
• Formuleer een innovatieve aanpak voor het
bereiken van nieuwe doelgroepen: medewerkers
en/of cliënten.
• Maak een plan van aanpak met concrete,
haalbare doelen en gerichte activiteiten.
• Heb aandacht voor zowel medewerkers en
cliënten als voor werkprocessen, protocollen,
coaching en een ondersteunend ‘leerklimaat’.
• Organiseer aandacht voor relaties met
migrantengroepen en stakeholders vanuit
diverse groepen.
Medewerkers met een niet-westerse achtergrond
Er lijkt nog weinig aandacht te zijn in de publicaties
naar de professionals in de zorg met een niet-
westerse achtergrond. Meer en meer stromen zij
binnen in de zorg. Kremer heeft het in haar artikel
(2017) over verbindingsopgaven die de samenleving
en dus ook de zorg kent. Eén opgave gaat specifiek
over de verbinding die de zorgprofessionals in een
veranderende samenleving zou moeten realiseren.
Hoe werk je met elkaar aan de juiste doelen,
idealen als je achtergrond, normen en waarden,
geschiedenis zo verschillend zijn? Hier blijkt nog
weinig over bekend te zijn. Het grote gevaar dreigt
dat wederzijdse onbekendheid niet leidt tot interesse
en waardering van de verschillen, maar leidt tot
aanpassen van ‘nieuwelingen’ aan de heersende
norm.
Visie en beleid op cultuursensitieve zorg
In de publicatie ‘Voor(t)gaan in verandering’ (Vink en
Booij, 2014) blijkt uit interviews met verschillende
bestuurders in en om de zorg dat vrijblijvendheid in
cultuursensitief werken echt een gepasseerd station
is. Cultuursensitiviteit is geen geïsoleerd onderwerp,
het maakt integraal onderdeel uit van de missie, visie
en het beleid in een organisatie.
In het handboek ‘Succesvolle Diversiteitsinterventies’
(ministerie BZK, 2010) worden vier componenten van
diversiteitsbeleid benoemd:
Component 1 Verhogen instroom en doorstroom
van ondervertegenwoordigde
groepen.
Component 2 Beperken diversiteitsgerelateerde
problemen.
Component 3 Verhogen inclusiviteit van de
organisatie als geheel.
Component 4 Benutten productieve voordelen van
diversiteit.
Voor elk component worden voorbeeldinterventies
genoemd die effectief zijn gebleken en goed
toepasbaar zijn in andere organisaties. Enkele
voorbeelden hiervan zijn ‘werven met ambassadeurs’
(Brandweerkorps Utrecht) en een expertgroep
diversiteit (Politie). Er worden ook enkele innovatieve
interventies beschreven die wetenschappelijk
veelbelovend lijken. Een voorbeeld is multicultureel
vakmanschap.
12
Toegang tot thuiszorg Onderzoeken en publicaties gaan vooral over de
toegang tot thuiszorg en de drempels die niet-
westerse ouderen (vooral Turkse en Marokkaanse
ouderen) hebben te overwinnen. Uit een in 2004
verschenen rapport van het Sociaal Cultureel
Planbureau (SCP) blijkt dat niet-westerse ouderen
minder gebruik maken van thuiszorg. Als er wel
van thuiszorg gebruik wordt gemaakt dan zijn
bijna alle huisartsen, tweederde van de betrokken
thuiszorgmedewerkers en driekwart van de
thuiszorgcliënten tevreden over die zorg (Nivel, 2005).
Uit een publicatie van Pharos in 2014 blijkt dat dit
beeld onveranderd is gebleven. Verder blijkt dat er
vooral een beroep wordt gedaan op informele zorg
van de familie, vaak een vrouwelijk familielid. Er
worden verschillende drempels genoemd om gebruik
te maken van thuiszorg.
Veel Turkse en Marokkaanse ouderen en hun
mantelzorgers hebben onvoldoende kennis over hoe
en wanneer thuiszorg ingeschakeld kan worden.
Vaak stellen ze thuiszorg uit totdat de mantelzorgers
het niet meer aankunnen, terwijl dit met tijdige
aanvraag kan worden voorkomen. Er worden
daarom verschillende aanbevelingen gedaan voor de
huisartsenpraktijk, mantelzorger, gemeentebestuur,
aanbieders van welzijn en thuiszorgaanbieders
(Pharos, 2014):
1. Vergroot de kennis over thuiszorg bij Turkse
en Marokkaanse ouderen en hun kinderen
door meer mondelinge informatie te geven in
de eigen taal. Dat kan door bijvoorbeeld aan
te sluiten bij groepen ouderen die toch al bij
elkaar komen. Bespreek bij welke beperkingen
mensen recht hebben op thuiszorg en waar zij
thuiszorg kunnen aanvragen.
1. Zorg dat thuiszorgaanbieders meer rekening
houden met de behoeften van oudere
migranten vooral op het terrein van de
communicatie. Hierbij is het hebben van een
open en geïnteresseerde houden belangrijk.
2. Als er zorg of ondersteuning bij een oudere
migrant thuis wordt aangeboden, is het
wenselijk dat zoveel mogelijk dezelfde
zorgverleners bij de oudere komen, en dat zij
in staat zijn cultuursensitief te werken.
Het kennisplatform integratie en samenleving (KIS) doet dit jaar onderzoek naar diversiteit
en inclusie op de werkvloer en de verbetermogelijkheden. Zij hebben eerder een online
diversiteitsaudit ontwikkeld, die je inzicht geeft in hoe het is gesteld in je organisatie. Je kunt dit
gratis testen op www.audit-diversiteit.nl.
Doe de test!
1
2
3
?
• Onduidelijkheid over zorgmogelijkheden
Waarvoor je wel en waarvoor je niet zorg
kunt vragen is vaak onduidelijk. Bijvoorbeeld
bij functionele beperkingen weten veel
migrantenouderen niet dat zorg mogelijk is.
• Onduidelijkheid over aanbod en rechten
Informatie over het aanbod van zorg en welke
rechten mensen hebben wordt vaak talig en op
een ontoegankelijke manier aangeboden,
waardoor de informatie migrantenouderen niet
bereikt.
• Onbereikbaarheid van zorg
Ook zijn er praktische drempels als gebrek aan
betaalbare vervoersmogelijkheden, eventuele
vertaaldiensten, een dekkende zorgverzekering
en aan voldoende inkomen. Migrantenouderen
missen vaak ook voldoende sociale steun en
begeleiding.
• Communicatieproblemen
Zorgprofessionals beschikken niet altijd over de
juiste communicatieve vaardigheden.
13
Niet-westerse en westerse mantelzorgers Het kenniscentrum integratie en samenleving (KIS)
heeft in 2016 een factsheet uitgebracht gericht aan
gemeenten. In deze factsheet worden kenmerken
van niet-westerse mantelzorgers vergeleken
met autochtone mantelzorgers. Niet-westerse
mantelzorgers starten op een jongere leeftijd,
verlenen langer mantelzorg en de mantelzorg is veel
intensiever (30 om 21 uur per week).
In 2015 hebben Achahchah, Noor & Verloove vanuit
KIS een handreiking uitgebracht met als doel om
zowel de professionele als vrijwillige ondersteuners
van mantelzorgers inzicht te geven in de knelpunten
die de mantelzorgers ervaren, ze handvatten
te bieden om mantelzorgers van niet-westerse
herkomst te bereiken en te ondersteunen.
Hier worden ook enkele kenmerken genoemd:
• Mantelzorgers zijn niet altijd bekend met de term
mantelzorger of identificeren zich hier niet mee.
• Zoeken vaak geen ondersteuning.
• Ondersteuners weten ze vaak niet of niet op de
juiste manier te bereiken.
Hierdoor hebben zij een:
• Verhoogd risico op overbelasting wat weer leidt
tot minder goede kwaliteit van zorg. Dit geldt
vooral voor de mensen die uit een lagere sociale
klasse komen of de Nederlandse taal niet goed
machtig zijn.
Als gevolg van de zware mantelzorgtaak is er een
verhoogd risico op burn-out en sociaal isolement.
Dit belemmert de emancipatie en participatie van
mantelzorgers.
De bevinding dat niet-westerse mantelzorgers
onvoldoende ondersteuning krijgen heeft
verschillende oorzaken. Dit komt omdat:
• Zij geen hulp vragen. Dit zou namelijk betekenen
dat ze gefaald hebben.
• Zij onbekend zijn met hoe zorg en ondersteuning
is georganiseerd in Nederland.
• Zij geen tijd hebben om ondersteuning te vragen
door overbelasting.
• Er sprake is van een taalbarrière. Zij beheersen
niet het zorgjargon en er is sprake van een
gebrek aan assertiviteit.
• De hulpverlening een andere definitie heeft van
‘goede zorg’.
• Hulpverleners te weinig oog hebben voor
gebruiken, wensen en behoeften van
mantelzorgers. Ze missen in veel gevallen de
vaardigheden om cultuursensitief te werken.
• Er vaak wantrouwen tussen mantelzorger en
hulpverlener bestaat.
• Professionals onvoldoende vaardigheden hebben
om de problemen van deze mantelzorgers
tijdig te herkennen en, wanneer nodig, door te
verwijzen naar de gespecialiseerde zorg.
• Professionals te weinig kennis hebben over de
culturele achtergronden van deze doelgroepen.
13
14
Palliatieve zorg In 2009 verscheen de brochure van het project
´Verantwoorde interculturele palliatieve zorg´(Actiz,
2009). Aanleiding was het ontbreken van de koppeling
tussen interculturele zorg en palliatieve zorg en het
gegeven dat specifieke aandacht voor palliatieve zorg
en ondersteuning van zorgverleners nodig is. Uit
het project kwamen een aantal ‘best practices’ naar
voren die zorginstellingen kunnen inzetten bij het
verbeteren van de palliatieve zorg.
Pharos heeft in 2018 met het project ‘In gesprek
over leven en dood’ de ZonMw Parel gewonnen. Het
levert volgens ZonMw mooie en praktische resultaten
op en is een voorbeeld voor andere projecten.
Vanuit dit project is allerlei voorlichtingsmateriaal
ontwikkeld, een voorbeeld hiervan zijn de ‘Lessen
uit gesprekken over leven en dood’. In totaal werden
14 migrantenvoorlichters getraind die samen met
verschillende niet-westerse migranten voorlichting
gaven over palliatieve zorg aan 400 mensen.
Zes aanbevelingen voor een passende
ondersteuning:
1. Draag zorg voor persoonsgerichte zorg. Het
grote verschil in meningen over onderwerpen
binnen palliatieve zorg vraagt om een individuele
aanpak.
2. Weet dat goede communicatie essentieel is
voor de kwaliteit van zorg. Er bestaat namelijk
veel angst en onwetendheid over de begrippen
en wat de mogelijkheden zijn. Faciliteer
zorgmedewerkers er dan ook in dat zij makkelijk
gebruik kunnen maken van een tolk.
3. Laat zorgmedewerkers oog hebben voor de
familie. Dit kunnen zij doen door te vragen hoe
de patiënt en de familie hierin staan en wat hun
voorkeuren zijn.
4. Het is belangrijk dat zorgmedewerkers weten
dat openheid over een diagnose niet altijd wordt
gewaardeerd. Dit vraagt dan ook om een meer
indirecte, vriendelijke, aftastende en geleidelijke
manier van communicatie.
5. Laat zorgmedewerkers geen prognose geven.
Hoop wordt namelijk als heel waardevol gezien.
6. Zorg voor een goede overdracht naar de eerste
lijn. Laat zorgmedewerkers uitleg geven waarom
er een overdracht is en wat de rollen zijn.
Op www.levenseindeverhalen.nl zijn vele
levenseindeverhalen te vinden waaronder
verhalen van mensen met een niet-
westerse achtergrond. Hoe kan je van
betekenis zijn voor mensen in de laatste
levensfase? Welke ervaringen zijn er?
Zijn er situaties waar van te leren valt?
De verhalenbank is een project van de
Coalitie van Betekenis tot het Einde waar
VPTZ Nederland partner van is.
Pharos heeft allerlei videomateriaal
uitgebracht. Kaveh Bouteh, trainer
en adviseur bij Pharos, bespreekt in 5
video’s knelpunten die zorgverleners
ervaren in de zorg voor mensen met een
migratieachtergrond
(www.dementiezorgvoorelkaar.nl).
VPTZ Nederland is de koepelorganisatie
voor organisaties in de vrijwillige
palliatieve terminale zorg. Ze verrichten
onderzoek, spelen een actieve rol in
landelijke projecten en ontwikkelen
producten en materialen waaronder ook
meerdere over culturele diversiteit
(www.vptz.nl).
1
2
3
4
5
6
‘Denk niet in culturen, maar in individuen. Cliënten en familie, hoe divers ook, hebben universele wensen en behoeften. Koester de overeenkomsten en heb oog voor de verschillen’
Meer informatie?
i
15
4. Waar te beginnen?Cultuursensitieve zorg
Cultuurbewust zijn, cultuursensitieve competenties bezitten, visie en beleid ontwikkelen; het zijn allemaal thema’s waarop binnen organisaties
gewerkt kan worden aan het ontwikkelen van cultuursensitiviteit. We hebben in diverse publicaties tips gevonden, maar hebben niet de
pretentie dat met enkele tips cultuursensitief werken snel geregeld kan zijn. Cultuursensitief werken is eigenlijk ‘gewoon’ persoonsgericht
werken, verankerd in de normen en waarden van een organisatie.
Begin vanuit een visie
Uit gesprekken met experts en ook uit de publicatie
Voor(t)gaan in verandering blijkt dat cultuursensitief
zorgen niet zo maar kan ontstaan. De organisatie, dat
wil zeggen het bestuur, moet vanuit een visie op zorg
haar organisatie inrichten. Het bestuur moet zelf
achter deze visie staan en dit vertalen naar werkbare
principes in de praktijk. Dit geldt in principe voor elke
organisatie, maar zeker voor organisaties die bewust
cultuursensitief willen werken. Een visie alleen is een
goede start, maar moet uiteraard vertaald worden
naar beleid en naar de inrichting van de organisatie.
Denk vanuit een langere termijn perspectief
Opvallend komt ook uit onze verkenning naar
voren dat aandacht voor cultuursensitief werken
projectmatig wordt opgezet, met dus ook tijdelijke
financiering. Een enthousiaste projectleider
mobiliseert verschillende activiteiten en er gebeurt
van alles. Helaas blijkt na de projectperiode dat er
geen langere termijn uitwerking is gemaakt, dat de
financiering een probleem blijkt en dat het project
ophoudt of op een heel laag pitje blijft bestaan.
De projectleider vertrekt, de opgebouwde kennis
verdwijnt, niemand is meer aanspreekbaar. Het is
daarom belangrijk om vanaf de start na te denken
over de borging en de verspreiding van de kennis die
is opgebouwd.
Werk persoonsgericht
Goede zorg is zorg op maat, aansluitend bij de
wensen en de behoeften van de oudere en diens
naasten. Dit betekent dat zorg voor iedereen anders
kan zijn en dat het individu centraal staat. Daarbij
kan voor een groep ouderen die bijvoorbeeld
allemaal uit Indonesië of Suriname komen het
eten, muziek en tradities van belang zijn. Ook voor
Nederlandse ouderen zijn projecten bekend waarbij
het leven in specifieke leefstijlgroepen is uitgewerkt.
Het idee is mooi en past waarschijnlijk voor een groot
deel van de bedoelde doelgroep. Daarbinnen echter
blijft het uitgangspunt dat ieder zijn eigen voorkeuren
en behoeften kent en houdt.
1 2 3
16
Zoek andere invalshoeken
Zorgen voor mensen met een andere achtergrond
maakt de zorg interessant en voegt iets toe aan het
al bestaande. Bekend is inmiddels hoe belangrijk
en hoe helend muziek kan zijn in de zorg. Ook
beelden van tradities, foto’s van andere landen
geven handvatten voor een gesprek of raken aan
een gevoel van vroeger bij de ander. Hier valt nog
letterlijk nog een wereld te winnen in de huidige
zorg. vilans wil de komende tijd hier ook actief
mee aan de slag gaan om dit te faciliteren voor
zorgorganisaties.
zorgmedewerker gevraagd wordt. Het gaat dan om
het goed beheersen van de Nederlandse taal en
daarmee kunnen voldoen aan de eisen die bijvoorbeeld
gesteld worden aan het maken van zorgplannen en
het bijhouden van de dossiers. Ook gaat het dan om
samenwerken met anderen, het coördineren van
taken binnen een team, het aanspreken van elkaar
op een respectvolle manier. Ook hier geldt dat het er
niet om gaat de verschillen te benadrukken, maar
om overeenkomsten en sterke punten van elkaar te
kunnen zien en te kunnen benutten ten behoeve van de
zorg voor de cliënt.
Benut goede voorbeelden die er al zijn
Er is al veel ontwikkeld rondom cultuursensitief
werken. Pharos biedt enorm veel inhoudelijke
informatie, evenals NOOM, Movisie, koepelorganisaties
als ActiZ, VGN en Aedez, In voor zorg en Vilans. Ook
zijn er diverse publicaties met goede voorbeelden en
contactpersonen. Zie voor de gegevens het kader over
informatiebronnen.
Medewerkers zien in al hun kwaliteiten
Medewerkers hebben het in de langdurende zorg
niet altijd gemakkelijk. De bezetting is nog te vaak
minimaal, overlegtijd is er te weinig en ruimte
voor persoonlijke ontwikkeling laat te wensen
over. Voor medewerkers die instromen vanuit een
andere cultuur betekent dit dat zij zich deels aan
moeten passen maar ook dat zij extra inhaalslagen
moeten maken om dat te doen wat van iedere
4
56
Enkele belangrijke kennisbronnen voor
cultuursensitieve zorg zijn:
• Pharos : www.pharos.nl
• NOOM: www.noom.nl
• Movisie: www.movisie.nl/inclusie
• Actiz/Aedez kenniscentrum Wonen-Zorg:
www.kcwz.nl/thema/doelgroepen/oudere-
migranten
• Kennisplein Zorg voor beter: www.
zorgvoorbeter.nl/diversiteit-in-de-zorg/
omgaan-met-diversiteit
• In voor zorg: http://www.invoorzorg.nl/
informatie-aan-de-slag-met-diversiteit
Meer informatie?
i
17
5. Hoe nu verder?Cultuursensitieve zorg
Het is evident dat onze samenleving
steeds diverser wordt. En dat de zorg
in toenemende mate te maken heeft
met interactie tussen werknemers en
cliënten met verschillende culturele
achtergronden. De samenleving
verandert, en dat betekent dat ook de
zorg moet en zal gaan veranderen.
Cultuur sensitief werken is zorg bieden op maat
voor elke client. Dit vereist dat een organisatie,
bestuurders, managers en medewerkers zich bewust
zijn van hun eigen normen en waarden, een open
houding hebben en vraaggericht en persoonsgericht
kunnen werken. Ook vraagt het om een werkcultuur
waarin verschillende normen en waarden openlijk
kunnen worden besproken.
Voor thuiszorgorganisaties is het belangrijk dat
zij hun aanbod op maat maken en actief onder
de aandacht brengen bij mensen met een niet-
Westerse achtergrond. Ook kunnen we conclusies
trekken waar zorgorganisaties op moeten letten
als het gaat om cultuursensitief beleid. Wanneer
een zorgorganisatie bijvoorbeeld mensen in dienst
heeft met verschillende culturele achtergronden, is
het belangrijk dat zij goed in beeld hebben wat deze
medewerkers nodig hebben om hun werk goed te
kunnen doen. Daarnaast is het van belang om een
multicultureel personeelsbeleid te hanteren.
Vilans werkt samen met Pharos, experts en ervaringsdeskundigen op het gebied van cultuursensitief werken en wil graag samen met u werken aan aan het verbeteren of versterken van de cultuursensitieve zorg. Heeft u vragen, opmerkingen of wilt u graag een gesprek hierover, laat het ons dan weten.
Samen verder kennis ontwikkelen
Contactpersoon Jennie Mast [email protected]
18
Bronnen Cultuursensitieve zorg
Achahchah, J., Noor, S., & Verloove, J. (2015). Zorg voor de
mantelzorger. Geraadpleegd van https://www.kis.nl/sites/
default/files/bestanden/Publicaties/handreiking-zorg-voor-
mantelzorger.pdf
ActiZ. (2009b). Interculturele palliatieve zorg. Vraaggericht
en individueel. Geraadpleegd van http://www.actiz.nl/cms/
streambin.aspx?requestid=C10E9EB3-82FE-403E-9B43-
94E7D63B4B81
ActiZ. (2010). Multicultureel personeelsbeleid.
Geraadpleegd van https://www.actiz.nl/stream/folder-
multicultureel-personeelsbeleid.pdf
AZW Info. (2017). Herkomst van werknemers op basis
van geboorteland van werknemers en hun ouders.
Geraadpleegd op 12 april 2019, van https://www.azwinfo.nl/
jive/jive?presel_code=pk_all2
Blom, H., & Prud'homme van Reine, P. (2016). Effectief
samenwerken in interculturele teams. Bussum, Nederland:
Uitgeverij Coutinho.
CBS Statline. (2019b, 4 april). Werknemers met een baan
in de zorg en welzijn; persoonskenmerken. Geraadpleegd
op 12 april 2019, van https://azwstatline.cbs.nl/#/AZW/nl/
dataset/24025NED/table?ts=1555512013012
Centraal Bureau voor de Statistiek. (2017a). Statline:
Bevolking, huishoudens en bevolkingsontwikkeling; vanaf
1899. https://statline.cbs.nl/Statweb/publication/?DM=S
LNL&PA=37556&D1=56,130131&D2=1,11,21,31,41,51,61-
75&HDR=G1&STB=T&VW=T. Geraadpleegd op: 13 februari
2019.
Centraal Bureau voor de Statistiek. (2017b).
Statline: Prognose bevolking; geslacht, leeftijd en
migratieachtergrond, 2018-2060. https://statline.cbs.
nl/Statweb/publication/?DM=SLNL&PA=83784ned&D1=
0&D2=0&D3=114-120&D4=1&D5=12,l&D6=22&HDR=T,G3,G
1,G4&STB=G5,G2&VW=T. Geraadpleegd op: 6 februari 2019.
Centraal Bureau voor de Statistiek. (2018). Jaarrapport
Integratie 2018. Geraadpleegd van https://www.cbs.nl/-/
media/_pdf/2018/47/jaarrapport-integratie-2018_web.pdf
Conkova, N., Lindenberg, J. (2018). Gezondheid en
welbevinden van oudere migranten in Nederland: Een
narratieve literatuurstudie. Tijdschrift voor Gerontologie en
Geriatrie, jaargang 49, 223-231.
Fokkema, T. (2019). Migranten van het eerste uur: een
verloren generatie op leeftijd?. Rotterdam: Erasmus School
of Social and Behavioural Sciences.
Graaff, F.M. de, Hasselt, T.J. van, Francke, A.L. Thuiszorg
voor terminale Turkse en Marokkaanse patiënten:
ervaringen en opvattingen van naasten en professionals.
Utrecht: NIVEL, 2005.
Hemstede, M. (2013). Cultuursensitief werken is creatief
omgaan met de situatie. Markant artikel. Geraadpleegd van
https://vgn.nl/artikel/17233.
Hofstede, G. (2002). Culturele diversiteit in de
Nederlandse samenleving. Justitiële Verkenningen,
28(5), 9–18. Geraadpleegd van https://www.wodc.nl/
onderzoeksdatabase/jv200205-culturele-diversiteit.aspx
19
Ikram, U. Z., Kunst, A.E. , Lamkaddem, M., Stronks, K.
(2014). The disease burden across different ethnic groups
in Amsterdam, the Netherlands, 2011–2030. European
Journal of Public Health, 24(4): 600–605.
Kaya, F. (2013). Cultuursensitiviteit op de werkvloer voor
leidinggevenden en hun teamleden in de geestelijke
gezondheidszorg. Geraadpleegd van https://www.
oofggz.nl/wp-content/uploads/2017/09/Handreiking_
Cultuursensitiviteit.pdf
Kennisplatform Integratie & Samenleving. (2016).
Factsheet: Mantelzorgers met een migratieachtergrond
ondersteunen. Geraadpleegd van https://gemeenten.
movisie.nl/sites/default/files/editor_uploads/Producten-
raadplegen/Publicaties/Mantelzorg/Factsheet-gemeenten-
mantelzorgers-migratieachtergrond.pdf
Kremer, M. (2017). Een verbindende verzorgingsstaat. Over
burgerschap, zorg en (super)diversiteit. Amsterdam: Beleid
en Management.
Ministerie van Binnenlandse Zaken. (2010). Handboek
Succesvolle Diversiteitsinterventies. Geraadpleegd van
https://www.innovatiefinwerk.nl/sites/innovatiefinwerk.
nl/files/field/bijlage/handboek_succesvolle_
diversiteitsinterventies1.pdf
Ministerie van Binnenlandse Zaken. (2018). Verdere
integratie op de arbeidsmarkt. Een analyse van
wetenschappelijke inzichten over de arbeidsmarktpositie
van personen met een niet-westerse migratieachtergrond.
Geraadpleegd van https://www.rijksoverheid.nl/binaries/
rijksoverheid/documenten/rapporten/2018/11/16/rapport-
verdere-integratie-op-de-arbeidsmarkt-via/116850_
Rapport_Integratie_WEB.pdf
Pharos. (2014). Wie zorgt voor oudere migranten. De rol van
mantelzorgers, sleutelfiguren, professionals, gemeenten
en ouderen zelf. Geraadpleegd van https://www.pharos.
nl/wp-content/uploads/2018/10/Wie_zorgt_voor_oudere_
migranten_boek_Pharos.pdf
Pharos. (2017). Lessen uit gesprekken over leven en dood.
Geraadpleegd van https://www.pharos.nl/wp-content/
uploads/2018/10/lessen_uit_gesprekken_over_leven_en_
dood.pdf
Sociaal en Cultureel Planbureau. (2004). Gezondheid en
welzijn van allochtone ouderen. Geraadpleegd van https://
www.scp.nl/dsresource?objectid=41c2bf66-71ea-4d59-
84fa-68bb6490613b&type=org
Vilans, Trimbos-instituut, V&VN, Calibris, & ZonMw. (2014).
Intercultureel vakmanschap in de zorg. Aandacht voor
diversiteit. Geraadpleegd van https://www.zorgvoorbeter.
nl/docs/PVZ/Onderwijs/Intercultureel_vakmanschap_
nov_2013.pdf
Vink, T., & Booij, J. (2014b). Voor(t)gaan in verandering.
Duurzame organisaties in een dynamische, diverse
samenleving. Geraadpleegd van http://www.invoorzorg.nl/
docs/ivz/literatuur/52024%20Boek%20ViV%20compleet.pdf
VPTZ Nederland. (2011). Interculturele palliatieve zorg.
Anders dan anders? Raamwerk voor het ontwikkelen
van interculturele palliatieve zorg met teams in
zorgorganisaties. Geraadpleegd van http://www.vptz.
nl/wp-content/uploads/2015/12/Anders-dan-anders-
zorgorganisaties.pdf
20
ColofonCultuursensitieve zorg
Met het project Kleurrijke zorg levert Vilans
in nauwe samenwerking met andere partijen
een bijdrage aan het verder ontwikkelen van de
cultuursensitiviteit in de langdurende zorg.
We willen met de kennis die we opdoen organisaties
in de langdurende zorg stimuleren en steunen
bij het verder ontwikkelen van goede zorg voor
iedereen. Deze kennisupdate is een startdocument.
We gaan verder met dit thema en laten hierover
meer weten aan het eind van het jaar.
Erik Breebaart
Karlijn Nanninga
Lisa Abdel Alim
Jennie Mast
© Vilans, juni 2019