Jak co roku wiosna w Polsce ukwiecona jest wieloma rocznicami

wydarzeń, które miały wpływ na bieg dziejów w

naszym kraju.

Konstytucja3 maja

Konstytucja 3 maja właściwie Ustawa Rządowa z dnia 3 maja uchwalona przez Sejm Czteroletni dnia 3 maja 1791 roku,

regulująca ustrój prawny Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Powszechnie

przyjmuje się, że Konstytucja 3 maja była

pierwszą w Europie i drugą na świecie (po konstytucji amerykańskiej z 1787r.)

nowoczesną, spisaną konstytucją.

Uchwalenie Konstytucji 3 maja

Konstytucja 3 maja została zaprojektowana w celu

zlikwidowania obecnych od dawna wad systemu politycznego

Rzeczypospolitej Obojga Narodów i jej złotej wolności. Wprowadziła polityczne zrównanie mieszczan i szlachty oraz stawiała chłopów pod ochroną państwa, w ten sposób łagodząc najgorsze

nadużycia pańszczyzny. Konstytucja zniosła zgubne

instytucje, takie jak liberum veto, które przed jej przyjęciem

pozostawiało sejm na łasce każdego posła, który, jeśli zechciał

– z własnej inicjatywy, lub przekupiony przez zagraniczne

siły, albo magnatów – mógł unieważnić wszystkie podjęte przez sejm uchwały. Miała ona wyprzeć istniejącą anarchię,

popieraną przez część krajowych magnatów, na rzecz egalitarnej i

demokratycznej monarchii konstytucyjnej. W tym samym

czasie przetłumaczono Konstytucję na język litewski.

Oryginalny manuskrypt Konstytucji 3 Maja

Medal wybity w 1791 z okazji uchwalenia konstytucji 3 maja

Józef Piłsudski

Józef Klemens Piłsudski

Urodzony 5 grudnia 1867roku w Zułowie pod Wilnem. Zmarł 12 maja 1935 w Warszawie. Polski

działacz niepodległościowy, dowódca wojskowy, polityk,

Naczelnik Państwa Polskiego w latach 1918-1922 i Wódz

Naczelny Armii Polskiej od 11 listopada 1918, Pierwszy Marszałek Polski od 1920.

Dwukrotny premier Polski (1926-1928 i 1930). Twórca tzw. rządów sanacyjnych w II

Rzeczypospolitej wprowadzonych w 1926, w wyniku przeprowadzonego

zamachu stanu. Nosił pseudonimy: Wiktor,

Mieczysław, Ziuk, Pan Marian; później powszechnie zwany

Dziadkiem lub Marszałkiem, a przez swych dawnych żołnierzy

Komendantem.

Śmierć J.PiłsudskiegoInformację o jego stanie zdrowia

podano oficjalnie po uroczystościach Święta

Niepodległości 11 listopada 1934. Podczas uroczystości doszło do zasłabnięcia i w związku z tym

skrócono część oficjalną. Konsylium lekarskie postanowiło sprowadzić do Polski z Wiednia

prof. Karla Weckenbacha. Przyleciał on do Warszawy wiosną

1935 (samolotem pilotowanym przez Jerzego Bajana). Stwierdził

chorobę nowotworową i nie pozostawił złudzeń, iż Józefowi Piłsudskiemu pozostało jedynie

kilka tygodni życia.Józef Piłsudski zmarł na raka

wątroby (są materiały mówiące o raku żołądka z przerzutem do

wątroby) w Belwederze 12 maja 1935 (w 9. rocznicę zamachu stanu), o godzinie 20.45. Jego

pogrzeb stał się wielką manifestacją jedności narodowej.

Ogłoszona została żałoba narodowa.

Wilno, cmentarz na Rossie

Ciało Józefa Piłsudskiego po śmierci

Powstanie w Getcie

Warszawskim

Powstanie w getcie warszawskim

Zbrojne wystąpienie żydowskich

podziemnych formacji zbrojnych, które miało

miejsce na terenie warszawskiego getta

pod koniec jego likwidacji przez

Niemców w trakcie Operacji Reinhard

(akcja zagłady Żydów polskich w ramach

"ostatecznego rozwiązania").

Wybuchło w wigilię żydowskiego święta Paschy, 19 kwietnia 1943; ostatnie walki

ustały do połowy maja.

"Drużyna szturmowa"

Powstanie nie miało celów militarnych: biorąc

pod uwagę brak jakichkolwiek szans na

powodzenie, było desperackim aktem

wyboru godnej śmierci z bronią w ręku, jak i

odwetu na prześladowcach przez

garstkę kilkuset bojowników

Żydowskiego Związku Wojskowego oraz

Żydowskiej Organizacji Bojowej. Było to

pierwsze miejskie wystąpienie powstańcze

w okupowanej przez Niemców Europie.

"Siłą wydobyci z bunkrów"

"Bandyci zgładzeni w walce"

Zbrodnia

katyńska

Zbrodnia katyńskaWymordowanie na mocy decyzji

Biura Politycznego KC WKP z 5 marca 1940 roku przez NKWD na wiosnę tego roku przetrzymywanych w

obozach na terytorium ZSRR prawie 19 tys. jeńców wojennych – polskich

oficerów – w tym pochodzących z rezerwy. Według szacunków

historyków stanowiło to połowę korpusu oficerów Wojska Polskiego, stanowiącą jak to określił dr Andrzej Kunert elitę narodu i kwiat kultury polskiej. Ofiary dokonanej zbrodni stalinowskiej były pogrzebane w

zbiorowych mogiłach – w Katyniu pod Smoleńskiem, Miednoje koło Tweru i

Piatichatkach na przedmieściu Charkowa.

Masowy grób – ekshumacja 1943r.

Zbrodni katyńskiej dokonano na części oficerów jednostek Wojska

Polskiego uprzednio, w czasie kampanii wrześniowej 1939 r.,

operujących na wschodnich obszarach II Rzeczypospolitej. Po

uzgodnionej z hitlerowską III Rzeszą agresji sowieckiej 17 września 1939 r. zostali oni rozbrojeni i zatrzymani

przez Armię Czerwoną i NKWD w utworzonym systemie obozów. W

wyniku rozlicznych działań mających miejsce do marca 1940 r.,

m.in. przemieszczeń, wyselekcjonowaniu osób gotowych do współpracy, aresztowaniach w obozach, praktycznie wszystkich

polskich oficerów przetrzymywanych w ZSRR – ok. 15 tysięcy, skupiono w trzech obozach

specjalnych: kozielskim, ostaszkowskim i starobielskim.

Węzeł katyński. Ręce związane na plecach ofiary

Egzekucja Polaków