{

{

1

Συντακτική Ομάδα

Καρκαβάτσου Ρέα - Ελευθερία

Μεταξά Θεανώ

Νεοφώτιστου Μαρία

Οικονομοπούλου Πόπη

Παχιαδάκη Μαίρη

Επιμέλεια ύλης:

Παχιαδάκη Μαίρη

Επιμέλεια έκδοσης:

Χρυσάκη Εύα

Έκτακτοι Συνεργάτες:

Βαρανάκη Μάγια

Ευτυχίδη Ρωξάνη

Καψαλάκη Μαρία-Ras

Μπαλτζάκη Εμμανουέλα

Πολυχρονάκη Μαρία

(Επιμελείται τη στήλη Braille)

Σαββοπούλου Μαίρη

Φραγκιαδάκη Τατιάνα

Χαραλαμπάκη Εύα

Χατζηκωνσταντίνου Άννα

e Μάρτιος 2014Τεύχος 59ο

περιεχόμενα2

4

7

8

10

12

14

16

18

20

22

23

24

25

26

28

30

32

34

35

36

37

Σύ

νδεσ

μος Μ

ελών Γυναικείων Σωμα

τεί ων

Ηρακλείου & Ν.Ηρακλείου

Editorial

Λαογραφία

Στήλη Βιβλίου

Ποίηση

Εκπαιδευτικά “Ονειροτάξιδα”

Η Σαρακοστή

Το παιδί έχει πυρετό

Παγκόσμια Ημέρα κατά του ρατσισμού

Σαλόνι

«Σχολείο Κουζίνας»

Οι ήρωες του ΄21

Οι εφευρέσεις που άλλαξαν τη ζωή μας!

Έξυπνες Συμβουλές

Το Μικρό Λεξικό των Γεύσεων

Παροιμιώδεις Φράσεις

Η υγεία με απλά λόγια

Περί ψυχής

Περιβάλλον

Βιασμός γυναικών

Αναγνωστικό της τελευταίας σελίδας

Διοικητικό Συμβούλιο - Χρήσιμες Υπηρεσίες

Στήλη Braille

edito

rial

Μάρτιος 2014{

{

2 {

{

3

Καλώς την άνοιξη!

Μήνας Μάρτιος και ημερολογιακά η αειφόρος Άνοιξη είναι

προ των πυλών...

Η αλήθεια είναι, όμως, πως ο φετινός Μάρτης μας μπήκε

λίγο...φουριόζος, αλλά,ίσως έπρεπε να γίνει κι αυτό, για να

μας θυμίσει ξανά τα σοφά λόγια των προγόνων μας που

τον χαρακτήριζαν «γδάρτη και κακό παλουκοκάφτη».

Η βροχή αυτή την εποχή, όπως πάντα, ήταν καλοδεχούμενη,

μα όχι και το κρύο που περόνιασε το σώμα και «έτσουξε»

την τσέπη...

Όμως εκτός από αυτά, ο Μάρτης έφτασε φορτωμένος με

διαδηλώσεις, επεισόδια και απίστευτες θηριωδίες που γίνο-

νται σε γειτονικές χώρες, τις οποίες οι «μεγάλοι» ηγέτες τις

κρατούν κρυφές για να μην συνειδητοποιήσουμε τι στ’ αλή-

θεια συμβαίνει γύρω μας.

Καθημερινά, διαβάζουμε κι ακούμε για «τύμπανα πολέμου»

σε όλον τον κόσμο και, πραγματικά διερωτώμαι, πώς γίνεται

και εν έτει 2014,να φθίνει η αξία της ανθρώπινης ύπαρξης

και να ευτελίζεται τόσο η υπόσταση της. Άνθρωποι χάνουν

την ζωη τους αδικα (γιατί απλά είναι αλλόθρησκοι) ή πεθαί-

νουν απο ανίατες αρρώστιες που, παρά τη ραγδαία εξέλιξη

υπάρχει ακόμα πλήρης «άγνοια» για τη θεραπεία τους.

Από την άλλη, η νέα τεχνολογία θριαμβεύει, διαθέτοντας

απλόχερα, tablets, laptops, smartphones, που κάνουν

τους ανθρώπους «ευτυχισμένους» αλλά ανενεργούς κι αμέ-

τοχους στην...ενεργό ζωή. Μαίρη Παχιαδάκη, e-mail: marygalini@yahoo.gr

Κι όπως όλα δείχνουν, στο δικό μας τον τόπο, το πολιτικό, οικονομικό, όσο και κοινωνικό

επίπεδο είναι τόσο ρευστά, που κάθε πρόβλεψη σε τέτοια θέματα παραμένουν ανοιχτά, κα-

θώς η κατηραμένη κρίση ήρθε και, πεισματικά «κατσικώθηκε» στις πλάτες μας.

Τελικά, ζούμε σε μια κοινωνία όπου κάθε μέρα που περνά, δίνουμε εξετάσεις σε μια Ελλη-

νική πραγματικότητα που, αντί να μας ενώνει το κοινό μας δράμα, εξακολουθεί να κερδίζει

έδαφος η αυθάδεια, η ψευτιά και η κάθε είδους παρανομία!

Ας ξαναγυρίσω, όμως, στην Άνοιξη, που με εμπνέει και δεν παύει να είναι πάντα εδώ, με

ελπιδοφόρα διάθεση.

Έτσι, ακόμη κι αν ο Μάρτης χαρακτηρίζεται ως «Δίμουρος», «Λωλομάρτης», «Κλαψιάρης»,

«Πεντάγνωμος» κ.α., η βιωματική του σχέση με την Άνοιξη, εμπεριέχει τα δώρα που συνο-

δεύουν τη γη με τη γονιμότητα και τη συμφιλίωση με την προσδοκία.

Είναι αυτός ο αέναος κύκλος της Φύσης που αποκτά νόημα και δίνει υπόσταση

στον άνθρωπο, καθώς εκείνος αναζητα την πληροτητα,την σημασια της υπαρξης

του και το αληθινο νοημα της ζωης.

{

{4

{

5 {

επιμελείται ἡ Θεανώ Μεταξᾶ

ΛαογραφίαΤο ζυμωτό

Τό ζύμωμα τοῦ καθημερινοῦ ψωμιοῦ ἦταν δεδομένο στήν παλιά Κρήτη. Ἡ νοικοκυρά τοῦ σπιτιοῦ ἔπρεπε νά ζυμώσει τό ψωμί γιά ὅλη τήν οἰκογένεια, συνήθως δυό φορές τό μῆνα. Ὅταν ἐρχόταν ἡ ξεψωμισά, δηλαδή σάν δέν ὑπῆρχε στό σπίτι οὔτε ἀπαλό (φρέσκο) ψωμί, οὔτε παξιμάδι, ἔπρεπε ἀμέσως νά ἀρχίσει ἡ προετοιμασία τοῦ ζυμωτοῦ.

Τό ζυμωτό ἦταν μιά πολύ κουραστική δουλειά! Ἔλεγαν πώς: «τό ζυμωτό καί ἡ μπουγάδα εἶναι τά μεγάλα βάσανα τσῆ νοικοκυρᾶς». Θέλει τέχνη, γρηγοράδα καί γερά μπράτσα.Ἡ κούραση ἦταν τόσο μεγάλη μετά τό ζύμωμα, πού σήμερα ἀκούγεται ἡ φράση «ἐπόκαμα στήν κούραση, σάν τήν ἀποζυμώτρα».Ἡ διαδικασία τοῦ ζυμωτοῦ ξεκινᾶ ἀπό τό ἀνέπιασμα τοῦ προζυμιοῦ πού γίνεται ὡς ἐξῆς:Διαλύομε σέ μικρή λεκάνη τό προζύμι – τό ἔχομε κρατήσει ἀπό τό προηγούμενο ζύμωμα – σέ λίγο χλιαρό νερό, ρίχνομε ἀλεύρι μέχρι νά γίνει ἕνα ἀραιό ζυμάρι, τοῦ λυαίνομε τήν ἐπιφάνεια, τό πιέζομε μέ τό χέρι νά σχηματιστεῖ ἕνας σταυρός καί τό ἀφήνομε σέ ζεστό μέρος νά «ἀνεβεῖ» (νά φουσκώσει). Ἡ διαδικασία αὐτή ἐπαναλαμβάνεται δύο ἤ τρεῖς φορές. Ἕνα ἄλλο προζύμι διαφορετικό εἶναι ὁ «κουνενός», γίνεται μέ ρεβύθια καί μ’ αὐτό φτιάχνομε τό φτάζυμο ἤ ροβυθένιο ψωμί. Θέλει ἰδιαίτερη τέχνη καί προσοχή. Τό ἀνέπισμα γίνεται πάντα νύχτα, γιατί ματιάζεται εὔκολα καί δέν πρέπει νά τό δεῖ κανένα «κακό μάτι».

Ὅταν τό προζύμι εἶναι ἕτοιμο, τό ρίχνομε μέσα στή «ζυμώτρα σκάφη», προσθέτομε τό ἀνάλογο νερό, λίγο λάδι, ἁλάτι, τό ἀλεύρι καί ἀρχίζει τό ζύμωμα πού διαρκεῖ πολύ ὥρα. Μέ τό ἀνακάτεμα καί τό γρόθισμα, ἡ ζύμη γίνεται λεία καί μαλακή. Τήν ἀφήνομε λίγη ὥρα νά «ἀνεβεῖ» καί ἀρχίζει τό πλάσιμο. Πλάθομε μεγάλα τριβίδια, χαραγμένα κάθετα γιά νά κοποῦν σέ ντάκους ὅταν ψηθοῦν, ἤ κουλοῦρες, χαραγμένες ὁριζόντια γιά νά γίνουν πανωκαύκαλο – κατωκαύκαλο (οἱ ντάκοι μέ σιταρένιο ἤ μιγαδερό ἀλεύρι καί οἱ κριθαροκουλοῦρες μέ κρίθινο).

.,

Τό παιδί θέλει ψωμίκαί ψωμί δέν ἔχομε

κι ἴντα νά τοῦ δώσομε;

Ὅντε δεν ἔχομε ψωμίκαθόλου δέν ἀρνεύγω

κι ὅντε ζυμών’ ἡ μάνα μουἀρχίζω καί χορεύγω.

Νύφη μου, κερά νύφη μουτό πρῶτο ζυμωτό σου,

ζάχαρι νά’ν’ τ’ ἀλεύρι σουκαί κάδιο τό νερό σου.

.,

Ἢθελα νά’ χα μιά φιλιάκαλή καί μπιστεμένη,

μά σάν τό φτάζυμο ψωμίδύσκολα πετυχαίνει.

Στήλη Βιβλίου

Επιμελείται η Μαρία Ρουσοχατζάκη{

{

6 {

{

7«Ο οδοιπόρος»του Φερνάντο Πεσσόαεκδόσεις Νεφέλη

Ένα μεστό, υπέροχο και αλληγορικό διήγημα εξηνταπέντε σελίδων, με όλα τα χαρακτηριστικά της γραφής του Πεσσόα - την εκπληκτι-κή γλώσσα, το συνεχές παίξιμο με τις έννοιες και το αντίστροφό τους.

Είναι νέος, είναι αστός, έχει περάσει ανέμελα και ευτυχισμένα παιδικά χρό-νια. Η εφηβεία του έχει περάσει, και αυτή, χωρίς πυρετούς και περιέργειες. Του αρέσει να διαβάζει και να διαλογίζεται. Όταν θέλει να ξεκουραστεί, στέκει πάνω από τον τοίχο του κήπου και ατε-νίζει το δρόμο με την πολύβουη κίνηση των περαστικών, τις άμαξες με τα κουδούνια τους, τους φορτωμένους γάιδαρους και τα περήφανα άλογα.

Κάποια φορά τον πλησιάζει μια μυστηριώδης μορφή ενός άντρα ντυμένου στα μαύρα που του ψιθυρίζει : Μην κοιτάζεις το Δρόμο. Ακολούθησέ τον (μέχρι τέλους).

Έτσι ξεκινά το οδοιπορικό στη ζωή του ήρωα του βιβλίου. Να πρόκειται για τον ίδιο τον Πεσσόα (στην αρχή, η αφήγηση είναι στο πρώτο ενικό, και στο δεύτερο μέρος, στο τρίτο ενικό), να πρόκειται για σας ή για μένα; Μάλλον για όλους μας, μια και ο καθένας μπορεί να βρει στοιχεία που τον αφορούν.

Στην πορεία του αυτή, περνώντας από διάφορες πόλεις, ο οδοιπόρος ερω-τεύεται όμορφες γυναικείες μορφές για χάρη των οποίων είναι σχεδόν έτοιμος να σταματήσει το οδοιπορικό του και να εγκατασταθεί μόνιμα μαζί τους.

Αναδύεται όμως, μέσα του, η προτροπή/εντολή του Άνδρα με τα Μαύρα (μην κοιτάζεις το Δρόμο. Ακολούθησέ τον μέχρι τέλους) και τελικά, σχε-δόν παρά τη θέλησή του, συνεχίζει το οδοιπορικό του.

Οι καλλονές που ερωτεύεται έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά και τον αγαπούν η καθεμιά με τον δικό της τρόπο. Η Ηδονή, η Δόξα, η Εξουσία, η Μοίρα του Θανάτου, η Ηρεμία, η Προσπάθεια.

Την τελευταία, και πιο υπέροχη, συνάντηση, που σηματοδοτεί και το τέλος του οδοιπορικού (γιατί τέλος βέβαια υπάρχει), δεν θα σας την πω. Σας αφήνω να την ανακαλύψετε μόνοι σας…

“Ο Οδοιπόρος”

Τά ψωμιά πλάθονται πάνω σ’ ἕνα στρογγυλό χαμηλό τραπέζι ξύλινο, το σοφρά και τοποθετοῦνται στήν πινακωτή, μιά ξύλινη κατασκευή με χωρίσματα. Περιμένομε ν’ ἀνεβοῦν γιά νά μποῦν στό φοῦρνο.Καμιά φορά τό ψωμί ἀργοῦσε ν’ ἀνεβεῖ καί ἡ γυναῖκα τοῦ’ λεγε:

Μέσα στή ζυμώτρα σκάφη, μένουν πάντα ὑπολείματα ζύμης, τά ζυμωσκαφίδια ἤ ἀποτριβίδια. Ἡ μάνα, τά μαζεύει, τά ζυμώνει μέ λίγο λάδι, πετιμέζι ἤ ζάχαρι ἤ μέλι καί φτιάχνει κουλουράκια γιά τά παιδιά.

Ἐκτός ἀπό τό καθημερινό ψωμί, ἐζύμωναν καί τά ὄμορφα ξομπλιαστά κουλούρια γιά ὅλες τίς ἐκδηλώσεις, τή βάφτιση, τόν ἀρραβῶνα, τό γάμο. Ἀλλά περίφημα ήταν ἐπίσης τά ἑορτάσιμα ψωμιά, οἱ Λαμπροκουλοῦρες, τά Χριστόψωμα, σωστά καλλιτεχνήματα, φτιαγμένα μέ ἀγάπη ἀπό τά ἄξια χέρια τῆς Κρητικιᾶς γυναίκας. Σήμερα, δέν ζυμώνεται πιά τό καθημερινό ψωμί στά σπίτια, οὔτε καί τά ἑορτάσιμα ψωμιά (ἐκτός ὀλίγων ἐξαιρέσεων)!

«Ξύπνα κι ἡ ἀγκαστρωμένηκάθεται καί σ’ ἀνημένει»

Δῶσε ἥλιε νά λιαστῶκαί κουλούρια σοῦ βαστῶ

μέ τό μέλι μέ τό γάλακαί μέ τή χρυσή κουτάλα.

«Στ’ ὄνομα τσ’ Ἀφέντρας Παναγιᾶςνά πλάσομε κουλούρι τσῆ νοικοκερᾶς»

Τό παιδί μου θέλει – θέλεικουλουράκια μέ τό μέλι

.,

Επιμελείται η Μαρία Νεοφωτίστου{

{

8 {

9 {

ΠοίησηΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΑ

Ὅλα τὰ ποιήματά μου γιὰ τὴν ἄνοιξηἀτέλειωτα μένουν.Φταίει ποὺ πάντα βιάζεται ἡ ἄνοιξη,φταίει ποὺ πάντα ἀργεῖ ἡ διάθεσή μου.Γι᾿ αὐτὸ ἀναγκάζομαικάθε σχεδὸν ποίημά μου γιὰ τὴν ἄνοιξημὲ μιὰ ἐποχὴ φθινοπώρουν᾿ ἀποτελειώνω. Κική Δημουλά

Ἔλα νὰ δεῖς τὴν ἄνοιξη ποὺ περπατάει Ποὺ μὲ τὰ σύννεφα ἀγκαλιὰ μᾶς χαιρετάει Ἔλα νὰ δεῖς τὴν κόρη μου πῶς ἔγινε μεγάλη Καὶ τραγουδάει μὲ μιὰ φωνὴ ποὺ δὲν ἦταν δικιά τηςΚαὶ τραγουδάει μ᾿ ἕνα παλμὸ ποὺ εἶναι τοῦ κόσμου ὅλου Σὰν νὰ βρέχει τὰ χείλια της στὴ βρύση τ᾿ οὐρανοῦΣὰν νὰ πετάει ἡ καρδούλα της μὲ κάθε χελιδόνιΚαὶ νὰ μὴν ξέρει ἡ ἄνοιξη ἂν εἶν᾿ δικιά της κόρη! Γ. Ρίτσος

Ὁ ἄνεμος καὶ ἡ ἄνοιξηὉ ἄνεμος ρέει μέσα στὴν καρδιά μαςΣὰν οὐρανὸς ποὺ ἔχασε τὸ δρόμοΔέντρα προσπαθοῦν νὰ τοῦ δέσουν τὰ χέριαἈλλὰ μάταια κοπιάζουνὉ ἄνεμος ἀναπνέει μέσα στὴν καρδιά μαςΣὰν στρατὸς ποὺ ὁρμάει στὸν ἀγῶναΤὸν καλωσορίζει ἡ ἄνοιξη στὴν κοιλάδαΤὸν χαιρετᾶνε τ᾿ ἀρώματα τῆς γῆςἩ ἄνοιξη εἶναι μία παρθένα ποὺ δὲν τὴν ξέραμεΚαὶ ὅλους μᾶς φίλησε μὲ θάρρος προτοῦ τὸ ζητήσουμεΤώρα ἀγκαλιάζει τὸν ἄνεμο καὶ κάνει σὰν τρελὴΚι ἀναγκάζει κι ἐμᾶς νὰ τὸν ἀγαπήσουμε. Γ. Σαραντάρης

Είσαι το πρώτο φετινό χελιδόνιΠου μπήκε απ΄το φεγγίτη μουΈκανε τρεις γύρους στο ταβάνιΚαι ήσουν κατόπιν όλα μαζί τα χελιδόνιαΌλη η άνοιξη στα χέρια μου. Δ. ΠαπαδίτσαςΜπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια, αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να ΄ρθει. Pablo Neruda

Η Άνοιξη στην ποίησηΠιστή στον ετήσιο κύκλο της ζωής και των εποχών η άνοιξη ήρθε και φέτος να μας χαρίσει την αναγέννηση της φύσης, την ανανέωση, την εξέλιξη, την επανά-ληψη του κύκλου, «Ζωή-Θάνατος- Ανάσταση.»Οι ποιητές ευαίσθητοι δέκτες των συμβολισμών της, αγα-πούν και τιμούν την άνοιξη, ο καθένας με την δική του γραφή.

Ἒστησ’ ὁ Ἔρωτας χορὸ μὲ τὸν ξανθὸν Ἀπρίλη,

κι ἡ φύσις ηὖρε τὴν καλὴ καὶ τὴ γλυκειά της ὥρα,

καὶ μὲς στὴ σκιὰ ποὺ φούντωσε καὶ κλεῖ δροσιὲς καὶ μόσχους

ἀνάκουστος κιλαϊδισμὸς καὶ λιποθυμισμένος.

Νερὰ καθάρια καὶ γλυκά, νερὰ χαριτωμένα,

χύνονται μὲς στὴν ἄβυσσο τὴ μοσχοβολισμένη,

καὶ παίρνουνε τὸ μόσχο της, κι ἀφήνουν τὴ δροσιά τους,

κι οὖλα στὸν ἥλιο δείχνοντας τὰ πλούτια τῆς πηγῆς τους,

τρέχουν ἐδῶ, τρέχουν ἐκεῖ, καὶ κάνουν σὰν ἀηδόνια.

Ἓξ ἀναβρύζει κι ἡ ζωὴ σ’ γῆ, σ’ οὐρανό, σὲ κύμα.

Ἀλλὰ στῆς λίμνης τὸ νερό, π’ ἀκίνητο ‘ναι κι ἄσπρο,

ἀκίνητ’ ὅπου κι ἂν ἰδεῖς, καὶ κάτασπρ’ ὡς τὸν πάτο,

μὲ μικρὸν ἴσκιον ἄγνωρον ἒπαιξ’ ἡ πεταλούδα,

ποῦ ‘χ’ εὐωδίσει τσ’ ὕπνους τῆς μέσα στὸν ἄγριο κρίνο.

- «Ἀλαφροΐσκιωτε καλέ, γιὰ πὲς ἀπόψε τί ‘δες;».

- «Νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!

Χωρὶς ποσῶς γῆς, οὐρανὸς καὶ θάλασσα νὰ πνένε,

οὐδ’ ὅσο κὰν ἡ μέλισσα κοντὰ στὸ λουλουδάκι,

γύρου σὲ κάτι ἀτάραχο π’ ἀσπρίζει μὲς στὴ λίμνη,

μονάχο ἀνακατώθηκε τὸ στρογγυλὸ φεγγάρι,

κι ὄμορφη βγαίνει κορασιὰ ντυμένη μὲ τὸ φῶς του!» Δ. Σολωμός

Η μερική αυτή έλλειψη οξυγόνου δημιουργεί δυσφορία στον επισκέπτη, ιδιαίτερα κατά τις πρώτες ημέρες της παραμονής του στη Θιβετιανή πρωτεύουσα. Ένας ελα-φρός πονοκέφαλος και η αίσθηση της απώλειας της ισορροπίας είναι μερικά από τα συμπτώματα που παρουσιάζουν οι περισσότεροι από τους τουρίστες.Ο ουρανός έχει πάντα έντονο μπλε χρώμα και η αίσθηση του ορατού με το αόρατο και της απόλυτης ομορφιάς και της περιπέτειας είναι χαρακτηριστικά αυτού του γοη-τευτικού τόπου, που είναι μία μόνο ανάσα από τον...ουρανό.Λόγω της θρησκευτικής ιδιαιτερότητας, η Λάσσα παρέμεινε για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα μια «απαγορευμένη πόλη», ειδικά για τους Ευρωπαίους, καθώς δεν επιτρεπόταν η είσοδος σε αλλόθρησκους.Σήμερα, η «ουράνια» αυτή πολιτεία που κατοικείται από 400.000 κατοίκους, είναι υπερήφανη για τα μεγαλοπρεπή μοναστήρια της και το ξακουστό παλάτι Ποτάλα, επταώροφο Θιβετιανό θαύμα, κατοικία του Δαλάι Λάμα-θρησκευτικού αρχηγού από το 1645.

Η Λάσσα είναι μία πόλη μοναδική που υποδέχεται τους πιστούς που έρχονται να κα-ταθέσουν την ψυχή τους με ευλάβεια και κατάνυξη.Βέβαια, ο πιο περιπετειώδης τρόπος για να φτάσει κανείς στη Λάσσα είναι οδικώς, μέσω του «Δρόμου Φιλίας», μιας ορεινής διαδρομής που συνδέει την πρωτεύουσα με την Κατμαντού. Σε υψόμετρο 5.000 περίπου μέτρων, ένα τετρακίνητο όχημα για 900 χιλιόμετρα χρειάζεται 4-5 ημέρες, ανάμεσα σε πανέμορφα τοπία πανύψηλες βουνο-κορφές και δύσβατα ορεινά περάσματα, αλλά και κακοτράχαλους χωματόδρομους που κόβουν την ανάσα.Η καλύτερη εποχή για να επισκεφθεί κανείς τη Λάσσα είναι οι μήνες Απρίλιος και Μάιος, καθώς τους υπόλοιπους μήνες, οι μουσώνες δημιουργούν πολύ δύσκολη τη διαμονή...

{

{

11

{

10 {

Η μυρωδιά από τα θυμιατά που καίνε νυχθημερόν βαραίνει τη θεοσεβή ατμόσφαιρα της Θιβετιανής πρωτεύουσας Λάσσα, όπου οι βουδιστές παίζουν μουσική με παρα-δοσιακά όργανα και οι πιστοί ξαπλωμένοι μπρούμυτα προσεύχονται, καθώς η πα-ρουσία του Βούδα είναι παντού αισθητή!Η «στέγη του κόσμου» ασκούσε πάντα μια ισχυρή γοητεία και μία έλξη στους ερευ-νητές και τους ταξιδευτές. Ίσως αυτό εξηγείται από το ό,τι το Βουδιστικό Βασίλειο του Θιβέτ είχε πάντα ερμητικά κλειστές τις πόρτες του στον έξω κόσμο. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία μυστηριακή μυθοπλασία γύρω από το δυσπρόσιτο υψίπεδο της ασιατικής Γης.Αποκομμένοι, λοιπόν, από τον υπόλοιπο κόσμο, οι Θιβετιανοί οικοδόμησαν μια κλει-στή κοινωνία, προσκολλημένη στην παράδοση και τη θρησκεία.Έτσι, ο Βουδισμός ρίζωσε βαθιά στην καρδιά των ντόπιων, επηρεάζοντας άμεσα τον τρόπο ζωής τους.Ωστόσο, η ιστορία του πολιτισμού αυτού του Θεού διηγείται, όπως πάντα, τον αγώνα του ανθρώπου να συμφιλιωθεί με τη φύση, αλλά κυρίως να επιβιώσει μέσα σε ένα αρκετά δύσκολο περιβάλλον.Όμως, η κατάσταση άλλαξε, όταν ο Κινέζικος στρατός εισέβαλε αιφνιδιαστικά το 1951, οπότε η κατοχή που επέβαλε ο Μάο Τσε Τουνγκ ανάγκασε, όχι μόνο να εκδιω-χθεί ο αρχηγός τους Δαλάι Λάμα, αλλά και να ανοίξει τις πύλες του σε επισκέπτες που μπορούν πλέον να θαυμάσουν την ορεινή φύση των Ιμαλάιων και να ξεναγηθούν στα υπέροχα και επιβλητικά Βουδιστικά μοναστήρια (1700 σε αριθμό).Έτσι άρχισαν να γνωρίζουν τους απλούς γαλήνιους και ιδιαίτερους κατοίκους αυτού του ξεχωριστού τόπου που έχουν για πνευματικό τους στήριγμα τη Βουδιστική πίστη και το ζεστό χαμόγελο της ψυχής τους.Σήμερα, ο πληθυσμός του Θιβέτ απαρτίζεται από 40 εθνότητες, όπως Κινέζους, Ιν-δούς, Νεπαλέζους, Μογγόλους και, φυσικά, Θιβετιανούς που έχουν το 87% του πλη-θυσμού.Η Λάσσα, κτισμένη στα 3850 μ. είναι μία από τις πόλεις με το μεγαλύτερο υψόμετρο στον κόσμο.Το οξυγόνο της ατμόσφαιρας είναι κατά 40% λιγότερο απ’ ό,τι σε μια άλλη πόλη.

Λάσσα: Η κατοικία των Θεών

Εκπαιδευτικά “Ονειροτάξιδα”

Επιμελείται η Μαίρη Παχιαδάκη

{

{

13{

{

12

Γράφει η Βαρανάκη Μάγια

Η Σαρακοστή

Η περίοδος που προηγείται της Μεγάλης Εβδομάδας, μέχρι το Άγιο Πάσχα, ονομάζεται έτσι εξαιτίας των σαράντα ημερών νηστείας που περιλαμβάνει. Είναι μία κατεξοχήν πνευματική περίοδος, η οποία, συνδυάζοντας την κατανυκτική υμνογραφία με τη νηστεία, προσφέρεται για περισσότερη ενδοσκόπηση, λεπτομερέστερο αυτοέλεγχο, με μοναδική επιδίωξη τη βαθιά μετάνοιά μας, για τις παραλείψεις και τα αμαρτήματά μας. Είναι αλήθεια πως οι περισσότεροι άνθρωποι ούτε γνωρίζουν ούτε συντονίζονται με το πνεύμα της περιόδου αυτής. Μπορεί σήμερα κάποιος να κάνει αυστηρότατη δίαιτα χάριν της ομορφιάς του σώματος ή της υγείας και μακροζωίας, αρνείται όμως να τηρήσει τη νηστεία της Εκκλησίας, χάριν της πνευματικής ωφέλειας. Μπορεί να επισκέπτεται κάποιον ψυχολόγο, ενώ αρνείται να συναντήσει κάποιον Πνευματικό για εξομολόγηση ή να μοιραστεί κάτι, διεκδικεί ωστόσο να πάρει ό,τι του ανήκει. Τρομάζει μπροστά στον συνειδησιακό έλεγχο. Η κατανυκτική περίοδος της Μ. Τεσσαρακοστής, μας βοηθά στη σωστή κατεύθυνση της ζωής. Μιας βοηθά στον εντοπισμό των παθών, των ελλείψεων και των ελαττωμάτων μας. Λειτουργεί ως πρόσκληση για προσωπική μεταμόρφωση. Το πνεύμα της είναι πνεύμα βαθιάς, επίπονης και αγωνιστικής αναζήτησης. Μας ζητάει να εγκαταλείψουμε το πνεύμα της αργίας, της περιέργειας, της φιλαυτίας και να αποκτήσουμε το πνεύμα της σωφροσύνης, της ταπεινοφροσύνης, της υπομονής, της αγάπης. Ένας αγώνας, δηλαδή, να αφήσουμε την κατάκριση, το σχολιασμό των άλλων και να κοιτάξουμε το δικό μας εσωτερικό, τις δικές μας αδυναμίες, τις δικές μας ανομίες. Είναι πορεία η Σαρακοστή, όχι μόνο μιας συγκεκριμένης χρονικής περιόδου, αλλά ουσιαστικότερα πορεία απόκτησης ταπεινού φρονήματος, αυτογνωσίας και μετάνοιας. Γι’ αυτό και δεν είναι μελαγχολική περίοδος, αλλά περίοδος που έχει το στοιχείο της χαράς, διότι μας φέρνει πιο κοντά στον άγνωστο εαυτό μας. Ας εκμεταλλευτούμε τα μηνύματα της περιόδου αυτής, έτσι ώστε βαθύτερα προετοιμασμένοι και πιο συνειδητά μετανοημένοι, να ζήσουμε το Άγιο Πάσχα.

Με στόμα ανύπαρκτο -λόγω της νηστείας- με τα χέρια σταυρωμένα -λόγω της προσευχής- και με ποδαράκια επτά -να συμβολίζουν τις επτά βδομάδες απ’τις Απόκριες μέχρι την Ανάσταση- η κυρά Σαρακοστή υπήρξε, τρόπον τινά, η”βασίλισσα” του νηστίσιμου Σαραντάμερου (ουσιαστικά πενηνταήμερου όμως) που ξεκινά την Καθαρά Δευτέρα. Γράφει ο Γεώργιος Μέγας:”άλλοτε, που έλει-παν τα ημερολόγια και ήθελαν να έχουν κά-ποια αντίληψη του χρόνου στη διάρκεια της Μεγάλης Σαρακοστής, οι άνθρωποι του λαού είχαν βρει ένα εύκολο μέσο παρίσταναν τη Σαρακοστή εικονικά σαν Καλόγρια. Έπαιρ-ναν μια κόλλα χαρτί κι εσχεδίαζαν με το ψα-λίδι μια γυναίκα. Η κυρά Σαρακοστή δεν έχει στόμα, γιατί είναι όλο νηστεία’ τα χέρια της είναι σταυρωμένα για τις προσευχές. Έχει 7 πόδια, τις 7 εβδομάδες της Σαρακοστής. Κάθε Σάββατο κόβουμε κι ένα πόδι. Το τε-λευταίο πόδι το κόβουμε το Μεγάλο Σάββατο, το βάζουμε μέσα σ’ένα ξερό σύκο ή καρύδι κι όποιος το βρει του φέρνει γούρι! (Χίος) Αναφέρει ακόμη ο Μέγας: ”Τη Σαρακοστή επικρατούν και διάφορες συνήθειες κοι-νωνικής μάλλον μορφής, όπως η διανομή ειδικών φαγητών σε γείτονες και παιδιά, το τραγούδημα των ξένων, οι κούνιες, κτλ. Στη Σινώπη,συνηθίζεται το”ξινοφάι”: ρεβί-θια, φασόλια, κάστανα, σταφίδες, βράζονται πολύ, μαζί με πληγούρι ή κουρκούτι, ζάχαρη και πετιμέζι μελωμένο κι έπειτα τσιγαρίζονται με κρεμμύδι και λάδι. Το μοίραζαν τη Μεγά-λη Σαρακοστή σ’όλη τη γειτονιά για ψυχικό. Στην Αμοργό, μόλις μπει η Σαρακοστή ζυ-μώνουν και κάνουν ανθρωπάκια με μύτη, με στόμα, με μάτια και τα δίνουν στα παιδιά αυτοί είναι οι Λάζαροι.”Παρατηρούμε πως έθιμα, όπως τούτα τα λαζαράκια, αλλά και οι λαζαρίνες, που εξακολουθούν να επιζούν σήμερα σε πολ-λές περιοχές της Ελλάδας το Σάββατο του Λαζάρου, παλαιότερα λάμβαναν χώρα και καθ’όλη την περίοδο της Σαρακοστής.

Ο Μέγας αναφέρει ακόμη: ”Στα Βέντζια της Δ.Μακεδονίας από την Καθαρά Δευτέρα μέ-χρι του Λαζάρου τα κορίτσια τραγουδούν το Λάζαρο. Μόλις εμφανιστεί ξένος στο χωριό, όλα τα κορίτσια, μικρά και μεγάλα, τον επι-σκέπτονται στο σπίτι όπου κόνεψε και τον τραγουδούν (τραγούδια της ξενιτιάς, εγκω-μιαστικά, κλπ).Στον Πόντο: παίρνουν μια πατάτα ψημένη ή ένα κρεμμύδι, μπήγουν επάνω ακτινοειδώς 7 φτερά κότας, το δένουν από το ταβάνι και κρέμεται όλη τη Σαρακοστή. Μια μια βδομά-δα που περνάει, βγάζουν από ένα φτερό. Λέ-γεται “κουκουράς” και είναι το φόβητρο των μικρών.”Άλλοτε, πάλι, κι αλλού, την κυρά Σαρακοστή την πλάθαν με ζυμάρι, γι’αυτό και μας έχει διασωθεί το τραγουδάκι:

Το έθιμο της κυρα- Σαρακοστής- και παραδόσεις για την Μεγάλη Σαρακοστή

Την Κυρά Σαρακοστήπου είναι έθιμο παλιόοι γιαγιάδες μας τη φτιάχνανμε αλεύρι και νερό!. Για στολίδι της φορούσανστο κεφάλι της σταυρόκαι το στόμα της ξεχνούσανγιατί νήστευε καιρό!. Και μετρούσαν τις ημέρεςμε τα πόδια της τα εφτάκόβαν ένα τη βδομάδα,μέχρι να ρθει η Πασχαλιά!

στοιχεία από: http://firiki.pblogs.gr

{

{

14 {

{

15{

{

14

Πυρετό λέμε ότι έχουμε, όταν η θερμοκρασία από τη μασχάλη είναι πάνω από 37, 6ºC-38ºC ή όταν η θερμοκρασία από το ορθό είναι πάνω από 38ºC. Νεογνά που είναι βαριά σκεπασμένα ή δυσανάλογα με την εξωτερική θερμοκρασία ή δεν έχουν πάρει το γεύμα τους για αρκετή ώρα, μπορεί να δώσουν υψηλότερες θερμοκρασίες. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, ελαφρώστε τα ρούχα, δώστε ένα ρόφημα και ξαναβάλετε θερμόμετρο.Καλό θα είναι, όταν νομίζουμε ότι το παιδί έχει πυρετό, να βάζουμε ένα θερμόμετρο για να το επιβεβαιώσουμε και για να γνωρίζουμε το ύψος του πυρετού.

Η θερμομέτρηση γίνεται συνήθως στη μασχάλη (να είναι στεγνή) ή στο ορθό. Προτιμήστε τη μασχάλη.Ο πυρετός είναι ένα σύμπτωμα που δείχνει ότι κάτι συμβαίνει στον οργανισμό. Πρόκειται για την πρωτογενή άμυνα του οργανισμού και είναι ωφέλιμος. Βοηθά τον οργανισμό να καταπολεμήσει μικρόβια και ιούς

και κινητοποιεί τους αμυντικούς μηχανισμούς γενικότερα.Ο πυρετός αντιμετωπίζεται όταν είναι πάνω από 38-38,5ºC και προκαλεί δυσφορία στο παιδί.Τότε, εάν το παιδί δεν έχει ρίγος, κάνουμε ένα χλιαρό ντουζάκι (να το δέχεται το παιδί) για πέντε-δέκα λεπτά και βρέχουμε και τα μαλλιά. Αν δεν πέσει ο πυρετός, τότε δίνουμε αντιπυρετικό. Καλό θα είναι να γνωρίζουμε τη σωστή δόση αντιπυρετικού που σε μικρότερες ηλικίες, είναι ανάλογο του βάρους του παιδιού, γι’ αυτό καλό θα είναι να χορηγείται η σωστή δόση και να αναπροσαρμόζεται, όταν το παιδί κερδίζει βάρος.

Μη δίδετε αντιπυρετικό νωρίς για να προλάβετε τον πυρετό, εκτός εάν το παιδί έχει ιστορικό με πυρετικούς σπασμούς. Τότε θα σας έχουν δοθεί και κατάλληλες οδηγίες. Συνήθως μας τρομάζει ο πυρετός, αλλά δεν ωφελεί να τον προλάβουμε, γιατί οι πυρετικοί σπασμοί συνήθως συμβαίνουν στην άνοδο του πυρετού.

επιμελείται η Καψαλάκη Μαρία-Ras

Η Μαρία Καψαλάκη-Ras είναι παιδίατρος

Το παιδί έχει πυρετό: Πότε αναζητώ ιατρική βοήθεια

Στη φάση του πυρετού, εκτός από το χλιαρό μπάνιο και τα αντιπυρετικά, φροντίζουμε να ντύσουμε το παιδί ελαφρά και δίδουμε άφθονα υγρά, για να καλύψουμε τις απώλειες, που στον πυρετό είναι υψηλότερες.Το πιο συνηθισμένο αίτιο ανόδου του πυρετού στα παιδιά είναι συνήθως οι ιώσεις και σε δεύτερη μοίρα έρχονται οι μικροβιακές λοιμώξεις, που μπορεί να δημιουργήσουν άλλα προβλήματα και που μπορούν να αντιμετωπιστούν με την κατάλληλη ιατρική βοήθεια. Για τις ιώσεις, παρ’ όλο που ταλαιπωρούν, δεν χορηγούμε αντιμικροβιακή θεραπεία και παρέχεται μόνο συμπτωματική αγωγή, δηλαδή ανακουφίζονται τα συμπτώματα, εφ’ όσον υπάρχουν. Πιο σπάνιες αιτίες που ανεβαίνει ο πυρετός, είναι μετά από εμβόλια, φάρμακα, ηλίαση, θερμοπληξία, αυτοάνοσα νοσήματα και κακοήθειες.Εάν το παιδί σας έχει μόνο πυρετό και η διάθεσή του είναι καλή, παίζει και τρώει, ειδικά όταν πέσει ο πυρετός, τότε δεν υπάρχει λόγος να ανησυχούμε. Στη φάση που το παιδί έχει πυρετό και δεν είναι καλά, δεν αξιολογείται η διάθεση του παιδιού, θα πρέπει να έχει κατέβει ο πυρετός κάτω από 37,5 ºC. Τότε μπορούμε να περιμένουμε. Εάν, όμως, το θερμόμετρο δείχνει 40 ºC ή περισσότερο στη μασχάλη, τότε ρίχνουμε τον πυρετό, με τους γνωστούς τρόπος και βλέπουμε πώς θα είναι η διάθεση του παιδιού. Εάν επανέλθει το παιδί και είναι καλά, περιμένουμε. Εάν, όμως, σε μια δεύτερη φάση ανόδου του πυρετού το θερμόμετρο δείχνει ξανά 40 ºC ή περισσότερο, τότε υποχρεωτικά ζητάμε άμεση ιατρική εκτίμηση της κατάστασης, ειδικά αν το παιδί κρυώνει, που σημαίνει ότι ο πυρετός συνοδεύεται και με ρίγος.Στην περίπτωση που το παιδί έχει ρίγος, τότε σκεπάζουμε το παιδί για να ζεσταθεί και θερμομετρούμε. Εάν ο πυρετός είναι 37,5 ºC, χορηγούμε αντυπυρετικό, γιατί ο πυρετός θα ανέβει και άλλο.Όταν σταματήσει το ρίγος, τότε σκεπάζουμε το παιδί και το αφήνουμε σχεδόν γυμνό, μέχρι να πέσει ο πυρετός.

Μετά, μπορούμε να το ντύσουμε ελαφρά. Η συνήθεια να σκεπάζουμε τα παιδιά, όταν έχουν πυρετό, είναι λανθασμένη, γιατί σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής, η θερμοκρασία του σώματος θα ανεβαίνει και δεν θα μειωθεί. Εάν, όμως, η διάθεση του παιδιού δεν επανέρχεται, όταν πέσει ο πυρετός ή ο πυρετός συνοδεύεται με ρίγος, τότε ζητάμε ιατρική εκτίμηση. Παιδί με πυρετό και εξάνθημα (ειδικά εάν το πιέζουμε και δεν εξαφανίζεται), κακουχία, πονοκέφαλο κατά την πτώση του πυρετού, το πηγαίνουμε για ιατρική εκτίμηση άμεσα.Άλλα συνοδά συμπτώματα που δεν θα πρέπει να αγνοήσουν οι γονείς είναι δυσκολία στην αναπνοή, πόνος στην κοιλιά, λήθαργος ή σπασμοί με πυρετό.Νεογνά και βρέφη, ειδικά κάτω από 12 μήνες, εξετάζονται από παιδίατρο, ακόμη κι αν έχουν μόνο πυρετό. Σε αυτές τις ηλικίες, η γενικευμένη σηψαιμία μπορεί να προβάλλει μόνο με πυρετό ή και άλλα θέματα υγείας και δεν συνοδεύονται από άλλα συμπτώματα.Σε αυτές τις περιπτώσεις, όσο πιο γρήγορα ζητήσουμε ιατρική βοήθεια, τόσο το καλύτερο, γιατί μπορεί να δράσουμε πιο έγκαιρα, πριν ο χρόνος δουλέψει εναντίον μας. Εάν ο πυρετός κρατάει πάνω από τρία 24ωρα ή συνοδεύεται από πυρετικούς σπασμούς, σε οποιοδήποτε 24ωρο του πυρετού, ζητάμε κλινική εκτίμηση.Θυμηθείτε:•Ο πυρετός οφείλεται κυρίως σε ιώσεις και είναι συχνό σύμπτωμα στην παιδική ηλικία.•Δεν χρειάζεται να ρίξετε τον πυρετό, εάν το παιδί είναι χαρούμενο και καλά.•Να παρέχετε άφθονα υγρά και ανάπαυση στο παιδί.•Μωρά κάτω των 3 μηνών χρειάζονται άμεση ιατρική εκτίμηση.•Σημεία ενδεικτικά επιδείνωσης της κατάστασης του παιδιού και μη υποχώρησης του πυρετού, είτε σε ένταση είτε σε χρονική διάρκεια, μας ανησυχούν.Σε κάθε περίπτωση η συνετή εκτίμηση και η διαίσθησή σας, σας βοηθά.

{

{

16 {

{

17

“ΒίακατάτωνΜεταναστριώνστοΧώροΕργασίας”

Ημεριδα Παρασκευή 21/3/2014

Εισηγήτρια: ΠαχιαδάκηΜαίρη

“Ο Σύνδεσμος Μελών Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου & Ν.

Ηρακλείου”, σε μια εξωστρεφή στρατηγική βελτίωσης της λειτουργίας του,

συνεργάζεται με φορείς τοπικά, στην Ελλάδα και το εξωτερικό και μια τέτοια

συνεργασία είναι το πρόγραμμα DAPHNE III-COMMUNAID, για την στήριξη

των οικιακών βοηθών διαφόρων εθνοτήτων απέναντι στη σεξουαλική βία, που

υλοποιείται με συντονιστή εταίρο το ΤΕΙ Κρήτης.

Ειδικότερα, το ζήτημα της προστασίας γυναικών μεταναστριών από κάθε

μορφής βία (λεκτική, σεξουαλική, οικονομική) αποκτά ολοένα και μεγαλύτερες

διαστάσεις, ενώ ρόλος και αποστολή μας ως ΜΚΟ, είναι η δράση στο πεδίο,

η παρέμβαση στην κοινότητα, και η ενεργή προστασία των γυναικών στις

μεταναστευτικές κοινότητες. Σε αυτό το κομμάτι, η κοινωνική ενσωμάτωση

μεταναστριών στο υφιστάμενο κοινωνικό γίγνεσθαι,αποτελεί και θα πρέπει ν’

αποτελεί την πρωταρχική μας προτεραιότητα.

Η αρμονική συνεργασία των ΜΚΟ με τις δομές του Κράτους αποτελεί την

πλέον ενδεδειγμένη επιλογή, η οποία είναι δοκιμασμένη σε κάθε μορφής

κοινωνία στην ΕΕ αλλά και τις ΗΠΑ. Χρέος μας ως ΜΚΟ είναι να παρεμβαίνουμε

υποστηρίζοντας την κοινότητα να αναπτύσσεται, να της προσφέρουμε τα

εργαλεία και τη γνώση, ώστε να αποτελεί ένα οργανικό μέλος της κοινότητας.

Ο σύνδεσμος μας, μετά από 13 χρόνια συνεχούς λειτουργίας, μεγαλώνει,

ωριμάζει και αναπτύσσεται. Σήμερα, λειτουργεί (από το 2000) τον “Ξενώνα

Προστασίας Κακοποιημένης Γυναίκας”, διατηρεί το “Κέντρο Ημερήσιας

Φροντίδας Αστέγων” (πρόγραμμα που υλοποιείται σε συνεργασία με το Δήμο

Ηρακλείου), ενώ βρίσκεται υπο ανέγερση ο ξενώνας παιδιού “το Σπίτι των

Αγγέλων” (στέγη για την προστασία εγκαταλειμμένων παιδιών 0-6 ετών).

Ο φορέας αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις σε θεσμικό επίπεδο, όπου

η ανεπαρκής χρήση ενός ελλιπούς θεσμικού πλαισίου (για την προστασία

θυμάτων κακοποίησης), σε συνδυασμό με μονομερείς πρωτοβουλίες του

Δημοσίου τομέα, οι οποίες πλήττουν την δράση του φορέας μας αλλά και των

ΜΚΟ σε εθνικό επίπεδο, μας αναγκάζουν να λειτουργούμε σε ένα καθεστώς

πλήρους αβεβαιότητας, με κοινωνικό κυρίως αντίκτυπο.

Ο Σύνδεσμος Μελών Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου & Ν. Ηρακλείου,

διαθέτοντας οργάνωση, εμπειρία και τεχνογνωσία, επιδιώκει την επόμενη 4ετία

να διαμορφώσει ένα σύγχρονο και ανταγωνιστικό πλαίσιο λειτουργίας του,

το οποίο ως κυρίαρχο μέλημα θα έχει την προσφορά στο κοινωνικό σύνολο,

την παρέμβαση σε ζητήματα διάστασης φύλου σε κάθε κοινωνική ομάδα,

προστασίας γυναικών κάθε φυλετικής και κοινωνικής προέλευσης, αποτελώντας

έτσι τον σταθερό, παρεμβατικό και υγιή παράγοντα στην κοινωνία.

Σε αυτή τη φιλοσοφία, επιδιώκουμε τη συνεχή εκπαίδευση και κινητοποίηση των

στελεχών και των εθελοντών μας, αλλά και τη δικτύωσή μας σε εθνικά και διεθνή

δίκτυα παρέμβασης, σχετικά με τα ζητήματα στα οποία δραστηριοποιούμαστε.

Η επόμενη περίοδος για το φορέα μας, θα είναι περίοδος ανάπτυξης, εξέλιξης

και ενεργής συμμετοχής στο κοινωνικό γίγνεσθαι της πόλης, της ενδοχώρας

και της περιφέρειας εν γένει.

{

{

18 {

{

19

Μάρτιος 2014

Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

Παγκόσμια ημέρακατά του Ρατσισμού

και των φυλετικών διακρίσεων

ΥΛΙΚΑ

•35 γραμμάρια άνθος αραβοσίτου

•55 γραμμάρια γλυκόζη

•225 γραμ. ζάχαρη

•290 γραμ. νερό

•1 κουταλιά ροδόνερο η άλλη εσάνς,

ανάλογα με την προτίμησή σας

•1 κουταλιά χυμό λεμονιού

•Χρώμα ζαχαροπλαστικής (προαιρετικά)

•Φουντούκι ή φιστίκι (προαιρετικά)

•Ζάχαρη άχνη

Γράφει η Εμμανουέλα Μπαλτζάκη

«Σχολείο Κουζίνας»ΔΙΕΘΝΗΣ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ(2)-

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ

{

{

20 {

{

21

ΛΟΥΚΟΥΜΙ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

1. Βράζουμε το νερό με το άνθος αραβοσίτου, ανακατεύοντας συνεχώς.2. Την ώρα της βράσης προσθέτουμε τη ζάχαρη και τη γλυκόζη και συνεχίζουμε να ανακατεύουμε, μέχρι η θερμοκρασία φτάσει σε υψηλό βαθμό, και να αρχίσει να πήζει.3. Όταν πήξει, κατεβάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και προσθέτουμε ροδόνερο, χυμό λεμονιού και χρώμα ζαχαροπλαστικής. (Σ’ αυτό το σημείο μπορούμε να προσθέ-σουμε και το φιστίκι ή το φουντούκι). 4. Ζεσταίνουμε ένα ταψί φούρνου, το γεμίζουμε με το μίγμα που ετοιμάσαμε και το αφήνουμε σε δροσερό μέρος για μία νύχτα.5. Σε ένα βαθύ σκεύος προσθέτουμε την άχνη ζάχαρη και τον νισεστέ [άνθος αραβο-σίτου]6. Κομματιάζουμε το λουκούμι με το μαχαίρι ή το κόβουμε με το ψαλίδι σε μικρά κυβάκια.7. Πασπαλίζουμε τα λουκούμια με το μίγμα άχνης ζάχαρης και σερβίρουμε.Να σημειώσουμε πως η θερμοκρασία είναι ένα σημαντικό στοιχείο για να μας πετύχει το λουκούμι. Και για το τέλειο αποτέλεσμα, θα πρέπει να τηρήσουμε τη δοσολογία.

ΥΛΙΚΑ

•2 κούπες γάλα

•1/2 κούπα ζάχαρη

•1/2 κούπα ρυζάλευρο

•2 μικρά κομματάκια μαστίχα

•1 κουταλιά βούτυρο

•2 κουταλιές άχνη ζάχαρη

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

1. Κοπανίζουμε την μαστίχα με λίγη ζάχαρη και την κρα-τάμε κατά μέρος. 2. Ζεσταίνουμε το γάλα. Προσθέτουμε τη ζάχαρη και χαμηλώνουμε τη φωτιά. Διαλύουμε το ρυζάλευρο σε λίγο νερό και το ρίχνουμε λίγο - λίγο στο γάλα ανακα-τεύοντας. Συνεχίζουμε το βράσιμο, ανακατεύοντας συ-νέχεια, μέχρι να χυλώσει το μείγμα. Κατεβάζουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε το βούτυρο και την μαστίχα. Ανακατεύουμε, ώστε να ενσωματωθούν. 3. Βουτυρώνουμε ελαφρά ένα ταψάκι και το πασπαλί-ζουμε με την άχνη ζάχαρη. Αδειάζουμε από πάνω το μείγμα και το βάζουμε σε χαμηλή φωτιά. Μόλις μυρίσει καμένο, το απομακρύνουμε από τη φωτιά. 4. Αφού κρυώσει, κόβουμε το καζάν ντιπί σε λωρίδες, το διπλώνουμε στη μέση και σερβίρουμε.

ΚΑΖΑΝ ΝΤΙΠΙ (ΚΟΙΝΩΣ «Ο ΠΑΤΟΣ ΤΟΥ ΤΗΓΑΝΙΟΥ)το πιο διάσημο και πιο εύκολο γλυκό της Πολίτικης κουζίνας

Επιμελείται η Ρωξάνη Ευτυχίδη

Οι εφευρέσεις που άλλαξαν τη ζωή μας!Αυτοκόλλητος Επίδεσμος

{

{

23

Το 1917 ο Ερλ Ντίκσον νυμφεύτηκε την Ζοζεφίν Νάιτ και σύντομα διαπίστωσε ότι η νέα του σύ-ζυγος ήταν επιρρεπής σε μικροατυχήματα, αφού συνήθιζε να καίει και να κόβει τα δάκτυλά της, κάθε φορά που μαγείρευε. Έτσι, λοιπόν, κάθε φορά που επέστρεφε από τη δουλειά του – ήταν υπεύθυνος αγορών βαμβακιού για την Johnson & Johnson - αναγκαζόταν να δένει τις πληγές με με-γάλους επιδέσμους, οι οποίοι όμως δεν ήταν αρ-κετά αποτελεσματικοί, αφού δεν εφάρμοζαν καλά και συνήθως ξεκολλούσαν. Ο Ντίκσον είχε αρχίσει να γίνεται ανυπόμονος, καθώς έβλεπε ότι περνούσε ο καιρός και η κατά-σταση δεν βελτιωνόταν, όταν άρχισε να αυτοσχε-διάζει τοποθετώντας στη μέση μιας χειρουργικής κολλητικής ταινίας μια γάζα – εμποτισμένη με μια ουσία για να παραμείνει αποστειρωμένη – που προμηθεύονταν από τη δουλειά του. Αργότερα, όταν αντιλήφθηκε ότι η συγκεκριμένοι επίδεσμοι μπορούσαν να αποθηκευτούν, έφτιαξε μια ντου-ζίνα για τη σύζυγό του, ενώ πήρε και ορισμένες μαζί του. Ο κατά ανάγκη εφευρέτης ανέφερε σε ένα συνά-δελφο για την ανακάλυψή του, ο οποίος τον εν-θάρρυνε να την παρουσιάσει στον πρόεδρο της εταιρείας. Αρχικά η ιδέα του απορρίφτηκε, όμως όταν έκανε μια επίδειξη στο μάνατζμεντ, τότε έγινε αποδεκτή και αποφασίστηκε να παραχθεί με το όνομα που πρότεινε ένας άλλος συνάδελφος, το «Band-Aid» («Brand Adhesive Bandages»).Οι πρώτοι επίδεσμοι, εν έτη 1921, φτιάχνονταν στο χέρι και πουλιόντουσαν σε ρολό, το μήκος του οποίου έφτανε τα 45 εκατοστά. Δυστυχώς, όμως, οι πωλήσεις ήταν απογοητευτικές, αφού δεν ξεπέ-ρασαν τα 3000 δολάρια την πρώτη χρονιά. Όταν η εταιρεία αντιλήφθηκε ότι το πρόβλημα ήταν ότι οι επίδεσμοι ήταν πολύ μεγάλοι για να καλύψουν μικρά τραύματα, με αποτέλεσμα ο αγοραστής να πρέπει κάθε φορά να κόψει όσο επίδεσμο χρεια-ζόταν για να καλύψει το τραύμα, τότε αγόρασε ένα μηχάνημα που έφτιαχνε μικρούς επιδέσμους που

δεν ξεπερνούσαν τα 7 εκατοστά. Την ίδια στιγμή, τα Band-Aids προβλήθη-καν εκτεταμένα στο περιοδικό της Johnson & Johnson, που αποστέλλονταν ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε γιατρούς, ενώ χορηγήθηκαν δωρε-άν στους προσκόπους όλης της χώρας, αλλά και σε χασάπηδες επιλεγμένων περιοχών. Σύντομα, το νέο βελτιωμένο προϊόν για τη γρήγορη επούλωση των μικροτραυματισμών έγινε δημοφιλές και δεν άργησε να βρεθεί σε κάθε σπίτι. Η Johnson & Johnson τίμησε τον Έρλ Ντίκσον αναθέτοντάς του την αντιπροεδρία της επιχείρη-σης, μία θέση που την κράτησε μέχρι την συνταξι-οδότησή του το 1957. Υπολογίζεται ότι την χρονιά του θανάτου του, το 1961, οι πωλήσεις τις εφεύρε-σής του προσέγγιζαν τα 30.000 δολάρια ετησίως. Σήμερα, παράγονται περίπου 100 δισεκατομμύρια Band-Aid το χρόνο, τα οποία καταδεικνύουν το μέγεθος της εφεύρεσης, που ίσως και ο ίδιος το Ντίκσον δεν είχε αντιληφθεί. Χάρη στην απειρία της συζύγου του στο μαγείρεμα, έφτιαξε κάτι πρω-τοποριακό που θα έσωζε αμέτρητες ζωές, προστα-τεύοντας τις από κάθε είδους μολύνσεις.Γνωρίζατε ότι …Μία διάλεξη ενός διακεκριμένου Άγγλου χειρουρ-γού, του Τζόζεφ Λίστερ, ο οποίος υποστήριζε ότι μέσα στα χειρουργεία υπήρχαν αιωρούμε-να βακτήρια, που ήταν πηγή μόλυνσης για τους ασθενείς, ήταν αρκετή για να πείσει τον Ρόμπερτ Τζόνσον να ιδρύσει μια εταιρία παραγωγής χει-ρουργικών επιδέσμων.Η Johnson & Johnson, που ιδρύθηκε το 1886 στον τέταρτο όροφο ενός παλιού εργοστασίου από τον Τζόνσον και τα δυο του αδέρφια, έγινε γνωστή όταν δυο χρόνια αργότερα ανταποκρίθηκε στο παράπονο ενός χειρούργου για την πληθώρα ατυχημάτων στο σιδηροδρομικό δίκτυο και κατα-σκεύασε το «κουτί πρώτων βοηθειών».

{

{

22

Επιμελείται η Οικονομοπούλου Πόπη

Εμείς οι Έλληνες δεν θα έπρεπε να ξεχνάμε το ένδοξο παρελθόν μας, ως κίνητρο παραδειγματισμού. Το χώμα που πατάμε είναι ποτισμένο με το αίμα και σπαρμένο με τα οστά των ηρώων.Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ήρωες, παλαιοί και σύγχρονοι, δεν είναι λίγοι και εμείς οφείλουμε να μην τους προσπερνάμε αδιάφορα.Οι μέρες αυτές κάθε χρόνο είναι μέρες που μας θυμίζουν το θάνατο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, καθώς και όλων των ηρώων και, γι’ αυτό θα πρέπει να εορτάζονται, όχι σαν μία επετειακή γιορτή που χάνεται στα βάθη του χρόνου και που δεν έχει κάτι μεγάλο και επίκαιρο να πει στο σημερινό νεοέλληνα.Αν δεν φέρουμε στη μνήμη μας και στη ζωή μας το Γέρο του Μοριά, τον αγνό και ανιδιοτελή πατριώτη, με την απαράμιλλη γενναιότητα και μεγαλοψυχία, με τη βαθειά πίστη στη βοήθεια του Θεού, τον ήρωα που θυσίασε τα πάντα για το καλό της πατρίδας, οποιοσδήποτε άλλος εορτασμός πέφτει στο κενό.Και εμείς σήμερα, στην παρακμή του θάρρους και της εντιμότητας, έχουμε ανάγκη από τέτοια φωτεινά παραδείγματα, που να δείχνουν το δρόμο στους λαούς που δεν θέλουν να σβήσουν, αλλά να μεγαλουρ-γήσουν!!!Τέτοιες εποποιίες όπως αυτές των ηρώων του 1821, που πηγάζουν από την πίστη στο Χριστό, από την καθαρή αγάπη στην πατρίδα και από τον πόθο της ελευθερίας, δεν θα πρέπει να τις αφήνουμε να σβήνουν, αλλά να γίνονται παραδείγματα προς μίμηση, γιατί ο Ελληνισμός με αυτή την πίστη μεγαλούργησε.Με την πίστη αυτή προετοίμασε την ανάστασή του, δημιούργησε την 25η Μαρτίου και διεξήγαγε τον αγώνα της Ανεξαρτησίας.Αναφέρω τον Θούριο του Ρήγα, τον Θούριο της Λεβεντιάς και της Πίστης:Ελάτε μ’ ένα ζήλο σ’ ετούτον τον καιρό να κάμωμεν τον όρκον επάνω στον Σταυρόν.Σας κράζει η Πατρίδα, σας θέλει, σας πονεί, ζητά τη συνδρομή σας με μητρική φωνή.Συμβούλους προκομμένους με πατριωτισμόννα βάλωμεν εις όλα να δίδουν ορισμόν.Και τότε με τα χέρια ψηλά στον ουρανόνας πούμε απ’ την καρδιά μας ετούτο στον Θεόν«Ω Βασιλεύ του κόσμου, ορκίζομαι σε Σεστη γνώμην των τυράννων να μην έλθω ποτέ».Ο Σταυρός του Χριστού δεν ήταν μονάχα για το Ρήγα Φεραίο το αιώνιο σύμβολο της θυσίας. Για όλους τους αγωνιστές του 1821 ήταν η έμπνευση, το θάρρος και η δύναμη για τους μεγάλους ηρωισμούς τους.

Οι ήρωες του 1821

Επιμελείται η Άννα Χατζηκωνσταντίνου{

{

24 {

{

25

Έχουν περάσει 40 χρόνια από τότε που εμφανίστηκαν τα κινητά τηλέφωνα.Στις 3 Απριλίου του 1973, ο εφευρέτης της Motorola, Μάρτιν Κούπερ, περηφανεύ-τηκε για την ανακάλυψή του.Έτσι, δέκα χρόνια μετά, βγήκε στην αγορά με την απίστευτη τιμή των 4.000 δολα-ρίων. Τριάντα χρόνια μετά, το νούμερο των ανθρώπων που χρησιμοποιεί το κινητό, φτά-νει τα 6.500.000.000.Το πρώτο κινητό λεγόταν Dyna TAC και είχε μπαταρία για 35 λεπτά, ζύγιζε 1 κιλό, που βέβαια ήταν τόσο βαρύ, ώστε έλεγαν ότι μπορείς να σκοτώσεις κάποιον με αυτό!Στη Μ. Βρετανία, το μονοπώλιο της VODAFONE, το 1985, κράτησε μόνο 9 μέρες, γιατί αμέσως άνοιξαν και άλλες εταιρείες.Το πρώτο smartphone λανσαρίστηκε το 1993 και το πρώτο με κάμερα, ήρθε το 1997!Σύμφωνα με έρευνες, περνάμε περίπου 15 λεπτά την ημέρα σε κινητά.Το IPhone βγήκε στην Αμερική το 2007 και χιλιάδες άνθρωποι έκαναν ουρά για να το αποκτήσουν.Στον αναπτυσσόμενο κόσμο σήμερα, τα συμβόλαια κινητής τηλεφωνίας είναι 78 ανά 100 ανθρώπους, ενώ στον αναπτυγμένο, αναλογούν 122 σε 100 ανθρώπους!Το επόμενο σχέδιο των εταιρειών είναι να κάνουν focus σε κινητά τηλέφωνα για παιδιά...

Έξυπνες συμβουλέςΤι δεν ξέρουμε για τα κινητά

γράφει η Ρέα Ελευθερία Καρκαβάτσου

Το Μικρό Λεξικό των ΓεύσεωνΑυτό το μήνα ψάχνουμε...με ΟΡΟΥΣ (2)

{

{

25

ΓΚΑΡΑΜ ΜΑΣΑΛΑ (Garam Massala): Μείγμα μπαχαρικών ,που αποτελείται από μοσχοκάρυδο, μαύρο κύμινο, πράσινο καρδάμωμο, τριμμένα φύλλα δάφνης, κόλιανδρο και κανέλα.

ΓΚΑΡΙ (Gari): Λεπτές φέτες πιπερόριζας, οι οποίες συντηρούνται σε άσπρο ξύδι και αλάτι.

ΓΚΟΥΖΟΝ (Goujon): Ο όρος αναφέρεται στο κόψιμο ενός προϊόντος σε φέτες μακρόστενες. Με αυτό τον τρόπο, μπορούμε να κόψουμε ψάρια και, ειδικά, τη γλώσσα, όπως επίσης και άλλα προϊόντα.

ΓΚΟΥΤΕ (Goûter): Ο όρος αναφέρεται στη δοκιμή ενός φαγητού, ώστε να δούμε τη γεύση του (π.χ. σε πιπέρι ή αλάτι).

ΓΚΡΑΤΕΝ (AuGratin): Ο όρος αναφέρεται στα ήδη ψημένα φαγητά (λαχανικά, ζυμαρικά, κρέατα κλπ), τα οποία καλύπτονται με μία σάλτσα, πασπαλίζονται με τυρί τριμμένο, τοποθετούνται στο φούρνο, ώστε με τη βοήθεια της θερμότητας να αποκτήσουν χρώμα και κρούστα.

ΓΚΡΙΓΙΕ (Griller): Ο όρος αναφέρεται στο ψήσιμο λαχανικών, ψαριών, κρεάτων κλπ, στη σχάρα.

ΓΟΥΑΣΑΜΠΙ (Washabi): Πικάντικο καρύκευμα, το οποίο χρησιμοποιείται στη γιαπωνέζικη κουζίνα. Έτσι αποκαλείται η γιαπωνέζικη μουστάρδα.

ΕΓΚΙΕΤ (Aiguillettes): Ο όρος αναφέρεται σε ψάρι ή κρέας κομμένο σε λεπτές λουρίδες.

ΕΓΚΡ-ΝΤΟΥ (Aigre-Doux): Ο όρος αναφέρεται στη γλυκόξινη γεύση. Για να δώσουμε γλυκόξινη γεύση σ’ ένα προϊόν, το ψήνουμε σε ξίδι με διάφορα αρωματικά και ζάχαρη.

ΕΣΚΑΛΟΠ (Escalope): Ο όρος αναφέρεται σε οποιοδήποτε προϊόν που κόβεται σε λεπτές φέτες (χτυπημένες ή όχι).

{

{

27{

{

26

Eπιμελείται η Μαίρη Σαββοπούλου

Παροιμιώδεις Φράσεις3.Κάνει «τζίρο», αυτή η τέχνη έχει «πέραση»Όταν ένας έμπορος έχει κατανάλωση στα προϊόντα που πουλά, λέμε «αυτός κάνει μικρό ή μεγάλο τζίρο».Η λέξη προέρχεται από το λατινικό “gyrus”, η οποία με τη σειρά της προέρχεται από την Ελληνική «γύρος».Από τα αρχαία χρόνια και μέχρι σήμερα ακόμη, το εμπόριο γίνεται στην αγορά ή περιφερόμενο πάνω σ’ ένα γάιδαρο ή στους ώμους του πλανόδιου πωλητή, ο οποίος κάνει «γύρους» ή κάνει «πέραση», δηλαδή «περνά». Υπάρχουν φράσεις, όπως «η τέχνη γυρίζεται», ή η τέχνη έχει πέραση», «αυτό το νόμισμα δεν περνά», «η τρέχουσα τιμή». Η τιμή, βέβαια, δεν τρέχει, αλλά ούτε το νόμισμα ή η τέχνη δεν περνά. Τρέχει, όμως, ο γάιδαρος του εμπόρου ή περνά ο έμπορος και μαζί με αυτόν υπονοείται ότι τρέχει και η τιμή ή η διερχόμενη τέχνη.

1.ΚαμπρόνΟ Cambronne ήταν Γάλλος στρατηγός του Ναπολέοντα, που κατά τη μάχη του Βατερλώ, όταν περικυκλώθηκε από τα Αγγλικά στρατεύματα και του ζητήθηκε να παραδοθεί, είπε τη λέξη “merde” (=κόπρανα). Από τότε, όταν κάποιος θέλει να δώσει οργισμένος μία αρνητική απάντηση, λέμε ότι δίνει «τη φράση του Καμπρόν».

2.Κανακάρης, μοσχοπαίδιΟ μόσχος ή το λελάντιον ήταν σπάνιο λουλούδι που οι Βυζαντινοί καλλιεργούσαν σε θερμοκήπια. Δεν ξέρουμε με τι έμοιαζε το λουλούδι αυτό. Στα μωσαϊκά της Αγίας Σοφίας υπάρχουν ψηφιδωτά με λουλούδια, οπότε ίσως κάποιο από αυτά να ήταν ο μόσχος.Επειδή για να διατηρηθεί στη ζωή, ο μόσχος χρειαζόταν ειδική φροντίδα, οι λέξεις «μοσχοπαίδι» και «μοσχαναθρεμμένος» χρησιμοποιούνται για τα παιδιά εκείνα, τα οποία μεγαλώνουν με χάδια και καλοπιάσματα.Το λουλούδι «λελάντιον» ή «μόσχος» μεταφέρθηκε από τους Βυζαντινούς πολεμιστές από τις μακρινές εκστρατείες τους, στις χώρες της Ανατολής.Στην Ελλάδα πάλι, τα μοναχοπαίδια συνηθίζουν να τα λένε «κανακάρηδες».Η επικρατέστερη ερμηνεία είναι ότι παράγεται από το αρχαίο «καναχή» και «κανακεύω».

4.Κάνει την πάπιαΣτη Βυζαντινή εποχή, αυτός που κρατούσε τα κλειδιά του παλατιού, ο κλειδοκράτορας, ονομαζόταν «Παπίας». Λόγω της θέσης του είχε στενή σχέση με τον αυτοκράτορα και, κατά συνέπεια, ορισμένοι «κλειδοκράτορες» μπορούσαν να γίνουν και «εξ απορρήτου» του αυτοκράτορα.Ένας κλειδοκράτορας, ο Ιωάννης Χανδρινός, κατάφερε να γίνει έμπιστος του αυτοκράτορα Βασιλείου Β’, αλλά δυστυχώς ήταν άνθρωπος σκληρός, ύπουλος και ψεύτης. Διέβαλε τους πάντες και είχε το φόβητρο όλων.Όταν κανείς του παραπονιόταν ότι τον αδικούσε, ο Χανδρινός προσποιόταν τον εκλεκτό και τα μάτια του βούρκωναν υποκριτικά. «Είσαι ο καλύτερος φίλος μου», του έλεγε. «Πώς μπορώ να πω εναντίον σου στον αυτοκράτορα;» Η διπροσωπία του έμεινε κλασσική στο Βυζάντιο και οι Βυζαντινοί χρησιμοποιούσαν τη φράση «Ποιείς τον Παπίαν». Η σημερινή φράση «κάνεις την πάπια» είναι παραλλαγή της Βυζαντινής

5.Κάνει τουμπεκί (ψιλοκομμένο)Τουμπεκί λέγεται στα Τούρκικα ο καπνός για το ναργιλέ. Όσοι κάπνιζαν ναργιλέ, ήταν λιγομίλητοι, και δεν φλυαρούσαν την ώρα του καπνίσματος. Εάν κάποιος τους μιλούσε, του έλεγαν «κάνε τουμπεκί», δηλαδή «κάπνιζε και μη μιλάς».

{

{

28 {

{

29

Τα συμπτώματα της γρίπης περιλαμβάνουν αιφνίδια έναρξη με υψηλό πυρετό, βήχα, καταρροή, φαρυγγαλγία, κεφαλαλγία, μυαλγίες και συχνά έντονη καταβολή. Τα παιδιά μπορεί να παρουσιάσουν και συμπτώματα από το γαστρεντερικό, όπως ναυτία, εμετούς, διάρροια, ενώ στους ενήλικες τα συμπτώματα αυτά είναι σπάνια. Τα συμπτώματα διαρκούν 2-7 ημέρες, ο βήχας όμως μπορεί να επιμείνει για αρκετό χρονικό διάστημα. Οι περισσότεροι ασθενείς αναρρώνουν πλήρως μέσα σε 1-2 εβδομάδες.

Μετάδοση του ιού της γρίπης• Η γρίπη μεταδίδετααι από άτομο σε άτομο μέσω των αναπνευστικών εκκρίσεων κατά τη διάρκεια πταρμού ή βήχα, είτε άμεσα είτε μέσω επαφής με μολυσμένη επιφάνεια.• Η περίοδος επώασης της γρίπης είναι 1-4 ημέρες με μέσο όρο τις δύο ημέρες.• Οι ενήλικες μπορεί να μεταδίδουν τη γρίπη από μία ημέρα πριν την έναρξη των συμπτωμάτων μέχρι και πέντε ημέρες μετά.• Τα παιδιά μπορεί να μεταδίδουν τη νόσο για περισσότερες από 10 ημέρες.• Τα ανοσοκατεσταλμένα άτομα μεταδίδουν τον ιό για εβδομάδες ή μήνες.Μερικές φορές οι άνθρωποι μπορούν να μολυνθούν κατόπιν επαφής με αντικείμενα ή επιφάνειες που έχουν μολυνθεί από σταγονίδια ασθενή, αν στη συνέχεια ακουμπήσουν με τα χέρια τους τα μάτια, το στόμα ή τη μύτη τους. Πρόληψη μετάδοσης της εποχικής γρίπης• Η τήρηση μέτρων ατομικής υγιεινής:Π.χ. να πλένουν συχνά τα χέρια τους με σαπούνι και νερό, ειδικά μετά από βήχα ή φτάρνισμα, ή να χρησιμοποιούν αλκοολούχο αντισηπτικό και να αποφεύγουν να αγγίζουν τα μάτια, τη μύτη ή το στόμα τους, καθώς με αυτόν τον τρόπο μπορεί να μεταδοθεί ο ιός.

• Η τήρηση των μέτρων αναπνευστικής υγιεινής:Π.χ. να καλύπτουν τη μύτη και το στόμα με ένα χαρτομάντιλο όταν βήχουν ή φταρνίζονται.• Η αποφυγή στενής επαφής με ασθενείς ή, εάν αυτό δεν είναι εφικτό, η λήψη κατάλληλων μέτρων προφύλαξης.

• Οι ομάδες υψηλού κινδύνου για σοβαρή νόσο και επιπλοκές από τη γρίπη, όπως άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω, εργαζόμενοι που πάσχουν από χρόνια νοσήματα (σακχαρώδης διαβήτης, καρδιακές παθήσεις, άσθμα ή άλλες χρόνιες πνευμονοπάθειες, χρόνια νεφροπάθεια, ανοσοκαταστολή, νευρομυϊκά νοσήματα, μεταμόσχευση οργάνων), εργαζόμενοι σε χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας, όπως ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, λοιποί εργαζόμενοι νοσηλευτικών και άλλων ιδρυμάτων (κλειστοί πληθυσμοί), γυναίκες σε κατάσταση εγκυμοσύνης, πρέπει να συμβουλεύονται το θεράποντα ιατρό τους ή τον Ιατρό Εργασίας της επιχείρησης για οδηγίες.

Συμπτώματατηςεποχικήςγρίπης

Επιμελείται ο Δήμητρης Φραγκάκης

Ο Δημήτρης Φραγκάκης είναι παθολόγος

Η υγεία με απλά λόγια

{

{

30

{

{

31

Γράφει η Φραγκιαδάκη Τατιάνα

ΠΕΡΙ ΨΥΧΗΣ

Η ΨΥΧΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ: ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΤΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

θούν βίαια να μας αποσπάσουν. Με αφορμή, λοιπόν, την Επέτειο της 25ης Μαρτίου, είναι ευκαιρία να συλλογιστούμε εκείνους τους αν-θρώπους που έδωσαν τη ζωή τους για τη δική μας ελευθερία και να προβληματιστούμε για το σήμερα. Είναι αυτή η πατρίδα που θέλουμε να ζούμε εμείς οι ίδιοι αλλά και τα παιδιά μας; Και αν όχι, τί μπορού-με, ο καθένας σε ατομικό επίπεδο, να πράξουμε για την βελτίωση των υπαρχουσών συνθηκών; Μπορούμε τόσο εύκολα και αβίαστα να δεχό-

μαστε καθημερινά να καταστρατη-γούνται τα δικαιώματα, η αξιοπρέ-πεια αλλά και τα συναισθήματά μας; Ας δείξουμε, λοιπόν, με πράξεις από δω και πέρα ποιο είναι το ελληνικό φρόνημα, η ελληνική κουλτούρα αλλά και η ελεύθερη ελληνική δημοκρατική ιδεολογία, που γι αυτήν μιλά ολόκληρος ο κό-σμος….και που θα πρέπει να συ-νεχίσει για αιώνες ακόμη να βλέπει, να συζητά και να παραδειγματίζε-ται απ’ αυτήν.

Όταν προσφάτως άκουσα στον κινηματογράφο τη φράση του Θεμιστοκλή κατά τη διάρκεια της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας: «Καλύτερα να πεθάνουμε ελεύ-θεροι, παρά μια ζωή προσκυνώ-ντας…», μου γεννήθηκε η ιδέα γι αυτό το άρθρο, το οποίο αφορά στο φρόνημα και στην ψυχή των Ελλήνων μέσα στους αιώνες. Πώς αυτός ο συλλογικός τρόπος σκέ-ψης και δράσης επηρέασε τη ζωή και τη μοίρα τους; Πώς ορίζεται η δική μας σήμερα με βάση την ιστορία μας ως έθνος, ως λαός;

Χαρακτηριστικό στοιχείο ήταν και είναι, πως σε περιόδους κρίσης και απειλής για το έθνος η συσπείρω-ση των Ελλήνων αποτελούσε παρά-δειγμα μίμησης για τους άλλους λα-ούς. Το αίσθημα ομαδικότητας που διακατέχει την ψυχή των Ελλήνων αλλά και η προάσπιση των εθνικών συμφερόντων ήταν πρωτεύον μέ-λημά τους. Η κοινοκτημοσύνη, η αλληλεγγύη αλλά και το φιλότιμο

είναι λέξεις που σκιαγραφούν την προσωπικότητα του λαού μας. Οι Έλληνες, επιπλέον, χαρακτηρίζο-νται για την περηφάνεια και την τόλμη τους, αρετές που δύσκολα τις συναντάς σε άλλους λαούς. Μέσα από τους αιώνες διαφαίνε-ται, όμως, η μεγαλύτερη ανάγκη των Ελλήνων για ελευθερία. Ελευ-θερία στο λόγο, στη σκέψη, στον τρόπο δράσης και κυρίως ελευθε-ρία συναισθημάτων και αντιλήψεων. Μια ελευθερία που την διεκδικούν αιώνες τώρα, ψυχή τε και σώματι. Μια ελευθερία που έχουν προσπα-θήσει αρκετοί να την καταστρατη-γήσουν και να την υπονομεύσουν. Γι αυτό και τώρα, στα δύσκολα χρόνια της οικονομικής κρίσης που διανύουμε, θα πρέπει να επαναφέ-ρουμε αυτές τις αρετές στη μνήμη μας…Να βρούμε τον χαμένο- θαμ-μένο καλύτερα-εαυτό μας και να διεκδικήσουμε τα κεκτημένα μας, τα κεκτημένα αιώνων που προσπα-

{

{

32 {

{

32 {

{

33

Επιμελείται η Εύα Χαραλαμπάκη

ΠεριβάλλονΑΠΟΨΙΛΩΣΗ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ ΚΑΙ ΒΡΟΧΟΠΤΩΣΕΙΣ

Η αποψίλωση των δασών είναι η αφαίρεση δέντρων, ενώ η γη που απομένει, μετατρέπεται στη συνέχεια σε οποιαδήποτε άλλη χρήση. Περίπου τα μισά από τα παγκόσμια δάση θα έχουν εξαφανιστεί μέχρι το 2015, η πλειοψηφία των οποίων, μόνο κατά τη διάρκεια των τελευταίων 50 ετών.

Τα δάση έχουν την μοναδική ιδιότητα ν’ αποτελούν μια φυσική μηχανή ανακύκλωσης. Λαμβά-νουν το διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, και μέσω της φωτοσύνθεσης φτιάχνουν σάκχαρα, νερό και οξυγόνο από το οποίο ζούν πολλοί οργανισμοί (συμπεριλαμβανομένου και του ανθρώπου). Όταν γερνούν, οι κορμοί τους γίνονται καύσιμα αλλά αν θαφτούν κάτω από τη Γη, και κάτω απο ειδικές συνθήκες παράγεται φυσικό κάρβουνο. Η αποψίλωση των δασών συμβαίνει για πολλούς λόγους: Τα δέντρα ή τα παράγωγά τους χρησιμοποιούνται ως κάρβουνο, ή πωλούνται, για τα καύσιμα ή το ξύλο, ενώ εκκαθαρίζονται και η γη χρησιμοποιείται ως βοσκότοπος ή για την ανοικοδόμιση οικισμών. Η αποψίλωση έχει, επίσης, χρησιμοποιηθεί στον πόλεμο για να στερήσει από έναν εχθρό της κάλυψης για τις δυνάμεις του και, επίσης, ζωτικής σημασίας πόρους.

Η αφαίρεση των δέντρων χωρίς επαρκή αναδάσωσης έχει οδηγήσει σε προβλήματα σχετικά με απώλεια της βιοποικιλότητας και τον κύκλο του νερού (π.χ. εντόνη ξηρασία στην περιοχή των δασών, και έντονες βροχόπτόσεις σε απομακρυσμένες περιοχές με αποτέλεσμα πλυμ-μήρες και άλλες φυσικές καταστροφές). Επιπλέον, έχει αρνητικές επιπτώσεις στην φυσική εναποθήκευση (biosequestration) του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα.

Συγκεκριμένα,σύμφωνα με τα αποτελεσματα της νέας μελέτης ερευνητών από το Πανεπι-στήμιο του Λιντς και το Κέντρο Οικολογίας και Υδρολογίας του βρετανικού Ερευνητικού Συμβουλίου Φυσικού Περιβάλλοντος, η αποψίλωση των δασών μπορεί ν’ αλλάξει δραστικά τα επίπεδα των βροχοπτώσεων, όχι μόνο σε τοπικό επίπεδο.Σύμφωνα με τους επιστήμονες, όσο αφορά τα τροπικά δάση, «Δάση των βροχής» όπως λέγονται, και συγκεκριμένα την περιοχή του Αμαζονίου, η αποψίλωση μπορεί να οδηγή-σει σε μεγάλη μείωση των βροχοπτώσεων στη λεκάνη του Αμαζονίου, αλλά και σε αύ-ξησή τους, σε μεγαλύτερη απόσταση.Συνδυάζοντας δεδομένα από δορυφόρους με προβλέψεις για την αποψίλωση, υπολό-γισαν ότι οι βροχοπτώσεις στη λεκάνη του Αμαζονίου θα μπορούσαν να μειωθούν ακόμη και κατά 21% έως το 2050 και να αυξηθούν σε περιοχές που βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Η αποψίλωση των «δασών της βροχής», όπως γράφουν στην επιθεώρηση Nature, ενδέχεται να επηρεάσει σοβαρά όσους ζουν στην ευρύτερη περιοχή του Αμαζονίου και των τροπικών δασών του Κονγκό.Οι ερευνητές εξηγούν ότι στα τροπικά δάση, η βροχόπτωση συνήθως είναι υπερδιπλάσια απ’ό,τι σε περιοχές με ελάχιστη βλάστηση. «Μας εξέπληξε το εύρημα ότι αυτό το φαινόμενο εκδηλώνεται έντονα σε περισσότερη από τη μισή έκταση των τροπικών δασών», γράφει ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας Ντόμινικ Σπράκλεν. «Είδαμε ότι τα δάση του Αμαζονίου και του Κονγκό συντηρούν τη βροχόπτωση στην περιφέρεια των λεκανών τους, σε περιοχές όπου μεγάλοι πληθυσμοί ανθρώπων ζουν και εξαρτώνται από τη βροχή. Η μελέτη μας κα-ταδεικνύει ότι η αποψίλωσή τους θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες για ανθρώ-πους που ζουν σε απόσταση χιλιάδων χιλιομέτρων, στις γειτονικές χώρες».Η συζήτηση γύρω από τη σχέση της βλάστησης με τις βροχοπτώσεις δεν είναι νέα, όμως οι συνέπειες της συρρίκνωσης των μεγάλων δασών για τις βροχές δεν έχουν μελετηθεί εκτε-νώς. Οι ερευνητές βασίστηκαν σε νέα δεδομένα της NASA και σε ένα μοντέλο που κάνει προβλέψεις για τη ροή του ατμοσφαιρικού αέρα και το οποίο τους βοήθησε να εξετάσουν με ακρίβεια την κίνηση του αέρα μέσα από τη βλάστηση των τροπικών δασών.«Οι παρατηρήσεις δείχνουν ότι, για να κατανοήσουμε πώς τα δάση επηρεάζουν τη βροχό-πτωση, πρέπει να δούμε πώς ο αέρας αλληλεπιδρά με τη βλάστηση κατά το ταξίδι του στην ατμόσφαιρα, συχνά σε αποστάσεις χιλιάδων χιλιομέτρων», εξηγεί ο έτερος ερευνητής Στίβεν Aρνολντ προσθέτοντας ότι «όσοι χαράζουν πολιτικές θα πρέπει να λάβουν υπόψη τις περι-βαλλοντικές επιπτώσεις της αποψίλωσης, καθώς οι συνέπειές της για τις βροχοπτώσεις θα γίνουν αισθητές όχι μόνο σε τοπικό, αλλά σε ηπειρωτικό επίπεδο».

της τελευταίας σελίδαςΑναγνωστικό

{

{

35

{

{

34

Επιμελείται η Πολυχρονάκη Μαρία

Tο γυναικείο φύλο είναι πηγή έμπνευσης. Με ό,τι κι αν ασχοληθούν, με όσα κι αν καταπια-στούν, ό,τι κι αν πουν, πάντα θα αποτελούν το μεγάλο ζητούμενο και θα βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος για επιστήμονες, συγγραφείς και λόγιους. Διάσημες φράσεις που ειπώθηκαν για τις γυναίκες:

* Αξίζει περισσότερο να πολεμάς αδιάκοπα με τους άνδρες, παρά να πολεμάς με τη γυναίκα σου Honoré de Balzac* Η μεγαλύτερη ερώτηση που δεν έχει απαντηθεί ποτέ και που κι εγώ δεν έχω κατορθώ-σει να απαντήσω μετά από τριάντα χρόνια έρευνας, είναι: ‘τι θέλει μια γυναίκα;’ Sigmund Freud* Δεν υπάρχει ούτε φρούριο, ούτε χρήματα, ούτε και τίποτε άλλο που να φυλάγεται τόσο δύσκολα όσο η γυναίκα. Ευριπίδης* Μια γυναίκα συγχωρεί τα πάντα, εκτός από το να μην την θέλουν. Alfred De Musset* Η γυναίκα θα είναι πάντα ο κίνδυνος κάθε παράδεισου. Paul Claudel* Εάν δε θέλεις να υποταχθείς στη γυναίκα, τότε μην την κατακτάς. A. Ratner* Ποτέ μην εμπιστεύεσαι τις γυναίκες που λένε την πραγματική τους ηλικία. Αφού μπο-ρούν να πουν αυτό, μπορούν να πουν τα πάντα. Oscar Wilde* Η ψυχή της γυναίκας είναι μυστηριώδης, ακόμη και γι’ αυτή την ίδια. Marcel Prevaux* Κύριε, η φύση έδωσε στη γυναίκα τόση δύναμη, που ο νόμος δεν μπορεί να της δώσει μεγαλύτερη. Samuel Johnson* Μία γυναίκα νιώθει πως γέρασε,από τη στιγμή που οι άλλοι παύουν να την κακολογούν. Simone de Beauvoir* Μόνο ένας στους χίλιους άντρες γίνεται αρχηγός. Οι υπόλοιποι 999 ακολουθούν γυναί-κες. Julius Henry* Οι γυναίκες και οι ελέφαντες ποτέ δεν ξεχνούν το κακό που τους έκαναν. Saki

Διάσημες φράσεις για τις γυναίκεςΣύμφωνα με το άρθρο 336 του Ελληνικού Ποινικού Κώδικα, ο βιασμός ορίζεται ως «ο εξαναγκασμός άλλου με σωματική βία ή με απειλή άμεσου κινδύνου, σε συνουσία ή σε ανοχή ή επιχείρηση ασελγούς πράξεως».Είναι δύσκολο να υπολογιστεί με ακρίβεια η έκταση του βιασμού, καθώς μόνο ένα μικρό ποσοστό των βιασμών καταγγέλλεται στην αστυνομία και καταγράφεται στις στατιστικές. Πολλές γυναίκες που έχουν πέσει θύματα βιασμού, είτε επιθυμούν να ξεχάσουν το επεισόδιο, είτε αρνούνται να συμμετάσχουν σε ιατρικές εξετάσεις, σε αστυνομικές ανακρίσεις ή σε δίκες με αναπαράσταση, οι οποίες μπορεί να είναι προ-σβλητικές.

Κατά τη διάρκεια της δικαστικής δι-αδικασίας, η οποία μπορεί να κρα-τήσει και χρόνια, μέχρι την έκδοση της δικαστικής απόφασης, θα πρέ-πει να προσκομιστούν αποδείξεις της διείσδυσης, της ταυτότητας του δράστη, αλλά και αποδείξεις ότι η πράξη επήλθε χωρίς συγκατάθεση της γυναίκας. Για παράδειγμα, αν το έγκλημα συμβεί σε σκοτεινό δρόμο, ή η γυναίκα κυκλοφορεί μόνη της το βράδυ, μπορεί να θεωρηθεί ότι η ίδια επιδιώκει να επισύρει την προσοχή των ανδρών ή αν μια γυναίκα συναι-

νέσει να πάει στο σπίτι ενός άνδρα ή να έχει μαζί τους κάποιες επαφές σεξουαλικού χαρακτήρα, μπορεί να θεωρηθεί ως συναίνεση για πλήρη συνουσία ή για άλλες σε-ξουαλικές πρακτικές που εκείνος θα επιθυμούσε. Έρευνες έχουν δείξει πως πολλές από τις αντιλήψεις που επικρατούν για το βιασμό, είναι εσφαλμένες. Για παράδειγμα, δεν είναι αλήθεια πως μόνο οι ελκυστικές γυναίκες είναι εν δυνάμει θύματα βιασμού ή ότι αν η γυναίκα αντισταθεί, δεν μπορεί να υπάρ-ξει βιασμός. Οι περισσότεροι βιασμοί είναι εν μέρει προσχεδιασμένοι και δεν είναι αποτέλεσμα μιας ακατανίκητης σεξουαλικής επιθυμίας προς το θύμα. Συνδέονται με τη δύναμη, τον ανδρισμό και την κυριαρχία και οι περισσότεροι βιαστές εξάπτονται ερωτικά μόνο όταν έχουν υποβαθμίσει το θύμα τους.Τα τελευταία χρόνια, πολλές γυναικείες οργανώσεις ανά τον κόσμο άσκησαν πιέσεις προκειμένου να αλλάξει η νομοθεσία και ο βιασμός να μην θεωρείται απλώς ένα σε-ξουαλικό αδίκημα, αλλά να θεωρείται έγκλημα βίας κατά των γυναικών.Ένα έγκλημα που αφαιρεί από τη γυναίκα την αυτοδιάθεσή της, μιας και η σεξουαλι-κή πράξη είναι αυτή καθαυτή λιγότερο σημαντική από τον εξευτελισμό της.

Βιασμός γυναικών: Το έγκλημα βίας κατά της ακεραιότητας και αξιοπρέπειας των γυναικών

Πηγή: «Κοινωνιολογία» Anthony Giddens

Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας 8 Μάρτιου

Πηγή: COSMO.GR

Διοικητικό ΣυμβούλιοΠαχιαδάκη Μαίρη: Πρόεδρος

Μεταξά Θεανώ: Α΄ ΑντιπρόεδροςΣαββοπούλου Μαίρη: Β΄ Αντιπρόεδρος

Σταφυλάκη Σμαρώ: ΓραμματέαςΣτεφανίδη Ελένη: Ταμίας

Στάθογλου Ελένη: Δημ. Σχέσεων

Αντωνακάκη Βίλμα: ΜέλοςΒαρανάκη Μάγια: Μέλος

Καραταράκη Ευαγγελία: ΜέλοςΜαρκοδημητράκη Φρόσω: Μέλος

Νεοφώτιστου Μαρία: ΜέλοςΤσιριγωτάκη Μάρω: Μέλος

Σύνδεσμος με τον ΞενώναΣεγρεδάκη Αργυρώ

Εξελεγκτική επιτροπή:Καρκαβάτσου Ρέα - Ελευθερία, Οικονομοπούλου Πόπη, Στιβακτάκη Πόπη

Αναπληρωματικά μέλη:Αντωνακάκη Μαρία, Πλακιωτάκη Ειρήνη, Φλυτζανή Μαριλένα

{

{

36

Χρήσιμες ΥπηρεσίεςΓραμμή SOS- Γραμμή Ελπίδας

Τηλ.: 801 11 16000Ξενώνας για την Κακοποιημένη Γυναίκα και το Παιδί

Ξενώνας παιδιού “Το σπίτι των Αγγέλων”

Τηλ.: 2810 242 121Εστία

Τηλ.: 6974301011

Ιδιοκτησία - ΈκδοσηΣύνδεσμος Μελών Γυναικείων Σωματείων Ηρακλείου & Ν.ΗρακλείουΜεραμβέλου 56, Τ.Κ. 71202, Ηράκλειο τηλ./fax: 2810242121e-mail: ksenona@hotmail.com, www.kakopoiisi.gr

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕΛΩΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΝΟΜΟΥ

ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

.,