matematİk olİmpİyati ÇaliŞma kİtapÇiĞib˜ol um 1˜ giri»s 1.1 ilks_ ˜oz belkide internetin...
TRANSCRIPT
-
MATEMATİK
OLİMPİYATI ÇALIŞMA
KİTAPÇIĞI www.sbelian.wordpress.com
-
Matematı̇k Olı̇mpı̇yatlarıÇalışma Kı̇tapçığı
www.sbelian.wordpress.com
6 Temmuz 2010
-
İçindekiler
1 Giriş 5
1.1 İlksöz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5
2 KONULAR 6
2.1 Denklem Sı̇stemlerı̇ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6
2.1.1 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9
2.1.2 Çözümler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
2.2 Repunı̇tler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16
2.2.1 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19
2.2.2 Çözümler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
2.3 Sophı̇e Germaı̇n Özdeşlı̇ğı̇ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23
2.3.1 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24
2.3.2 Çözümler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26
2.4 Tamkareler Pozı̇tı̇ftı̇r . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30
2.4.1 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 31
2.4.2 Çözümler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34
2.5 Eşı̇tsı̇zlı̇kler I . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40
2.5.1 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49
2.6 Eşı̇tsı̇zlı̇kler II . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50
2.6.1 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58
2.7 İndı̇rgemelı̇ Dı̇zı̇ler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
2.7.1 Birinci Dereceden İndirgemeler . . . . . . . . . . . . . . 59
2
-
2.7.2 İkinci Dereceden İndirgemeler . . . . . . . . . . . . . . . 63
2.7.3 Alıştırmalar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 65
2.8 Yenı̇den Düzenleme [Rearrangement] Eşı̇tsı̇zlı̇ğı̇ . . . . . . . . . 66
2.9 Trı̇gonometrı̇k Değı̇şken Değı̇ştı̇rme . . . . . . . . . . . . . . . . 75
2.9.1 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 78
2.9.2 Çözümler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80
2.10 Cebı̇rde Teleskopı̇k Toplamlar ve Çarpımlar . . . . . . . . . . . 90
2.10.1 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 93
2.10.2 Çözümler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 96
2.11 Tamdeğer Fonksı̇yon Problemlerı̇ . . . . . . . . . . . . . . . . . 102
2.11.1 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 107
2.11.2 Çözümler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108
2.12 Bölünebı̇lme ve Asal Sayılar . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 110
2.12.1 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 114
2.12.2 Çözümler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 116
2.13 Trı̇gonometrı̇de Sonsuz Toplam ve Farklar . . . . . . . . . . . . 122
2.13.1 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 124
2.13.2 Çözümler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 126
2.14 Kuş, Güvercı̇n, Yuva... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 133
2.14.1 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 135
2.14.2 Çözümler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 136
2.15 Üstel Dı̇yofant Denklemlerı̇ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 137
2.15.1 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 139
2.15.2 Çözümler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 140
2.16 Kalan Sınıfları [Resı̇dues] . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 143
2.16.1 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 146
2.16.2 Çözümler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 147
2.17 Vı̇ete Teoremi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 151
2.17.1 Newton-Girard Formulæ . . . . . . . . . . . . . . . . . . 152
2.17.2 Lagrange İnterpolasyon Teknı̇ğı̇ . . . . . . . . . . . . . . 155
2.17.3 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 157
3
-
2.17.4 Çözümler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 159
2.18 Bağıntı Sayıları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 163
2.18.1 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 167
2.18.2 Çözümler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 167
2.19 Lı̇neer Denklemlerı̇n Tamsayı Çözümlerı̇ . . . . . . . . . . . . . 168
2.19.1 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 172
2.19.2 Çözümler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 173
2.20 Fonksı̇yonel Denklemler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 173
2.20.1 Tek Değişkenliler - Temel Teknikler . . . . . . . . . . . 173
2.20.2 Çok Değişkenliler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 176
2.20.3 Çalışma Soruları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 180
2.20.4 Çözümler . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 180
4
-
Bölüm 1
Giriş
1.1 İlksöz
Belkide internetin hayatımıza kattığı en büyük artı değer legal paylaşımlaryapmak ve bilgiyi birbirimizle paylaşmaya ortam hazırlamak olmuştur. Bizdebu paylaşımın bir parçası olarak bu zamana kadar bir çok ders notunu veçözüm paketini sizlerle paylaşmıştık. Şimdi de, tüm bu ders notlarının birle-şimi olan bu mini kitabı sizlerin paylaşımına açıyoruz. Sizlerde çekinmedenbu kitapçığı gerek fotokopi ile gerekse elektronik yollarla birbirinizle paylaşın.Yararlanabildiğiniz kadar yararlanın.Bu çalışmanın hazırlanmasında öncelikle www.sbelian.wordpress. com sayfa-mıza teveccüh gösteren tüm dostlarımıza ve faydalı olabilmek için çalışmala-rımıza yardım eden LATEX2ε dostlarına teşekkür ederiz.
Sbelian Σ
Haziran 2010
5
-
Bölüm 2
KONULAR
2.1 Denklem Sı̇stemlerı̇
Bu bölümde bazı standart olmayan denklem sistemlerinin çözümlerini ya-pacağız. Ancak ilerleyen örneklerde sizinde farkedeceğiniz üzere, kullanacağı-mız yöntemler genelde bazı cebirsel manipülasyonlardan oluşuyor. Bu yön-temleri kullanarak hem çözümlere daha kolay ulaşacağız hemde her bir sorudafarklı bir tekniği öğrenmiş olacağız.
Örnek.
x+ y2 + z2 = 3
y + z2 + x3 = 3
z + x2 + y3 = 3
denklem sisteminin pozitif çözüm üçlüsünün yanlızca (1, 1, 1) olduğunu kanıt-layınız.
Çözüm. Eğer ilk iki denklemin farkını alırsak
x(1− x2) + y(y − 1) + z2(z − 1) = 0denklemini elde ederiz. Benzer şekilde ikinci ve üçüncü denklemlerin farkınıalırsak
y(1− y2) + z(z − 1) + x2(x− 1) = 0
6
-
2.1. DENKLEM SİSTEMLERİ 7
denklemini elde ederiz. Eğer bu denklemi z ile çarpıp bir önceki denklemdençıkarırsak
x(x− 1)(1 + x+ xz) = y(y − 1)(1 + z + yz)eşitliğini elde ederiz. Benzer işlemleri yaparak
y(y − 1)(1 + y + yx) = z(z − 1)(1 + x+ xz)
eşitliğinede ulaşırız. Son yazdığımız iki eşitlikte eğer x, y, z pozitifse x = y =z = 1, x, y, z < 1 veya x, y, z > 1 olacaktır. Son iki yazdığımız olasılığın
x+ y2 + z3 = 3
eşitliğini sağlayamayacağı açıktır. Demek ki tek çözüm
(x, y, z) = (1, 1, 1)
olacaktır.
Örnek.
a+ b+ c+ d = 12
abcd = 27 + ab+ ac+ ad+ bc+ bd+ cd
denklem sistemini sağlayan tüm (a, b, c, d) pozitif sayı dörtlülerini bulunuz.
Çözüm. Eğer soruda verilen sistemdeki ikinci eşitliğe Aritmetik Orta -Geometrik Orta eşitsizliğini uygularsak
abcd ≥ 27 + 6√abcd
olacaktır. Eğer bu eşitsizliği düzenlersek yeni denklemimiz√abcd değişkenine
bağlı
(√abcd+ 3)(
√abcd− 9) ≥ 0
eşitsizliğini elde ederiz. Burada
√abcd ≥ 9
-
8 BÖLÜM 2. KONULAR
olduğu açıktır. Eğer bu durumu sistemdeki ilk denklemle beraber kullanırsak
a+ b+ c+ d
4≤ 4
√abcd ⇒ 3 ≤ 3
olduğundan eşitlik durumu söz konusudur. Buna göre tek çözüm
a = b = c = d = 3
olacaktır.
Örnek.
√3x
(1 +
1
x+ y
)= 2
√7y
(1− 1
x+ y
)= 4
√2
denklem sistemini pozitif reel sayılarda çözünüz.
Çözüm. Bu soruda çözüme daha kolay işlemlerle ulaşmak için bazı değiş-ken eğiştirmeler yapmak yerinde olacaktır. Buna göre eğer
√x = u ve
√y = v
alırsak sistemimiz
u
(1 +
1
u2 + v2
)=
2√3
v
(1− 1
u2 + v2
)=
4√2√7
şeklini alır. Burada u2+v2 aslında z = u+iv karmaşık sayısının normunun ka-residir. Buna göre ikinci denklemi i karmaşık sayısı ile çarpıp birinci denklemeeklersek
u+ iv +u− ivu2 + v2
=
2√
3 + i4√2√7
eşitliğini elde ederiz. Buradau− ivu2 + v2
-
2.1. DENKLEM SİSTEMLERİ 9
ifadesiz
|z|2 =z
(zz)=
1
z
olacaktır. Yani
z +1
z=
(2√3+ i
4√2√7
)
eşitliği elde edilir. Eğer bu denklemi düzenlersek
z2 −(
2√3+ i
4√2√7
)z + 1 = 0
denklemini ve bu denklemin çözümü olan
(1√3± 2√
21
)+ i
(2√2√7
±√2
)
sayısını elde ederiz. Buna göre soruda verilen sistemin çözümü
x =
(1√3± 2√
21
)2ve y =
(2√2√7
±√2
)2
olacaktır.
2.1.1 Çalışma Soruları
1.
x+2
x= 2y
y +2
y= 2z
z +2
z= 2x
denklem sistemini çözünüz.
-
10 BÖLÜM 2. KONULAR
2. [x], x sayısının tam kısmını, {x} ise ondalık kısmını temsil etmek üzerex = [x] + {x} olarak veriliyor. Buna göre
x+ [y] + {z} = 1, 1z + [x] + {y} = 2, 2y + {x}+ [z] = 3, 3
denklem sistemini sağlayan x, y, z değişkenlerini bulunuz.
3. Aşağıdaki denklem sistemini pozitif reel sayılarda çözünüz.
xy + yz + zx = 12
xyz = 2 + x+ y + z
4.
4x2
4x2 + 1= y
4y2
4y2 + 1= z
4z2
4z2 + 1= x
Denklem sisteminin tüm reel çözümlerini bulunuz.
5.
3 = x+ y + z = x3 + y3 + z3
eşitliğini sağlayan tüm tamsayı üçlülerini bulunuz.
6.
6(x− y−1) = 3(y − z−1) = 2(z − x−1) = xyz − (xyz)−1
eşitliğini sağlayan tüm sıfıran farklı x, y, z reel sayılarını bulunuz.
-
2.1. DENKLEM SİSTEMLERİ 11
7. a, b, c birbirinden ve sıfırdan farklı reel sayılar olmak üzere verilen
x2 − yz = ay2 − zx = bz2 − xy = c
denklem sisteminin tüm (x, y, z) reel üçlülerini bulunuz.
8.
(x+ y)3 = z
(y + z)3 = x
(z + x)3 = y
denklem sistemini sağlayan tüm (x, y, z) reel sayı üçlüleini bulunuz.
9.
x3 − 9(y2 − 3y + 3) = 0y3 − 9(z2 − 3z + 3) = 0z3 − 9(x2 − 3x+ 3) = 0
denklem sisteminin tüm çözümlerini bulunuz.
10. a, b, x, y reel sayılar olmak üzere
ax+ by = 3
ax2 + by2 = 7
ax3 + by3 = 16
ax4 + by4 = 42
olarak veriliyor. Buna göre, ax5 + by5 toplamının eşitini bulunuz.
2.1.2 Çözümler
1. Eğer çözümde aritmetik orta - geometrik orta eşitsizliğini kullanırsak
x+1
x≥ 2
√x · 2
x= 2
√2
-
12 BÖLÜM 2. KONULAR
ise 2y ≥ 2√2 ve y ≥ √2 olacaktır. Benzer şekilde y ≥ √2 ve z ≥ √2olacaktır. Eğer sistemdeki 3 denklemi −1 ile çarpıp toplarsak
x+ y + z = 2
(1
x+
1
y+
1
z
)
eşitliği elde edilir. Bu denklemin sol kısmı
x+ y + x ≥ 3√2
iken sağ kısım
2
(1
x+
1
y+
1
z
)≤ 3
√2
olacaktır. Demek ki
x+ y + z = 2
(1
x+
1
y+
1
z
)= 3
√2
olmalıdır. Buradan istenen çözümler
x = y = z = ±√2
olarak bulunur.
2. Eğer sistemdeki 3 eşitsizliği taraf tarafa toplarsak
2x+ 2y + 2z = 6.6
olduğundan
x+ y + z = 3.3
denklemini elde ederiz. Sistemdeki her bir denklemi son bulduğumuzeşitlikten çıkarırsak yeni sistemimiz
{y}+ [z] = 2.2{x}+ [y] = 1.1{z}+ [x] = 0
-
2.1. DENKLEM SİSTEMLERİ 13
olacaktır. Bu sistemde ilk denklemden {y} = 0.2 ve [z] = 2 bulunur.İkinci denklemden [y] = 1, {0.1} ve üçüncü denklemden {z} = 0, [x] = 0bulunur. Buna göre, denklem sisteminin çözümü
x = 0.1, y = 1.2, z = 2
olacaktır.
3. Varsayalım 3√xyz = a olsun. Aritmetik orta - geometrik orta eşitsizliğin-
den12 = xy + yz + zx ≥ 3a2
vea3 = 2 + x+ y + z ≥ 2 + 3a
olacaktır. ilk eşitsizlikten 12 ≥ 3a2 ise 4 ≥ a2 bulunur. İkinci eşitsizlik-tense a ≥ 2 bulunur. Dolayısıyla a = 2 ve x = y = z olacaktır. Demekki tek çözüm
(x, y, z) = (2, 2, 2)
olur.
4. Çözüme, denklem sistemimizdeki her bir denklemi karşılayan bir fonk-siyon bularak başlayalım. Varsayalım f fonksiyonu f : [0,∞) → [0,∞)olmak üzere
f(t) =4t2
4t2 + 1
olarak verilsin. f fonksiyonun artan olduğu açıktır. Dolayısıyla eğer x < yise f(x) < f(y) dolayısıyla y < z olacaktır. Eğer bu argümanı tekraredersek z < x elde ederiz. Öyleyse x < y < z < x olacaktır ki bu durumimkansızdır. Benzer biçimde x > y ile başlarsak yine çelişki elde ederiz.Demek ki x = y = z olmalıdır. Buna göre,
4t2
4t2 + 1= t
denklemini çözersek t = 0 veya t = 1/2 olacaktır. Öyleyse sisteminçözümleri sadece
(0, 0, 0) ve (1
2,1
2,1
2)
olarak bulunur.
-
14 BÖLÜM 2. KONULAR
5. Eğer soruda verilen eşitlik üzerinde biraz oynarsak
24 = (x+ y + z)3 − (x3 + y3 + z3) = 3∑
x2y + 6xyz
eşitliğine ulaşırız. Eğer sadeleştirme yapıp çarpanlarına ayırırsak
8 = (x+ y)(x+ z)(y + z)
olacağından
8 = (3− x)(3− y)(x+ y)eşitliği elde edilir. 8 sayısının çarpanlarını kontrol edersek çözümleri
(1, 1, 1), (4, 4,−5), (4,−5, 4), (−5, 4, 4)
olarak bulabiliriz.
6. Soruda verilen eşitliği kullanarak
(x− y−1) + (y − z−1) + (z − x−1) = xyz − (xyz)−1
yazabiliriz. Eğer bu eşitliği yeniden düzenlersek de
(x− y−1)(y − z−1)(z − x−1) = 0
denklemini elde ederiz. Demek ki çarpanlardan biri sıfır olmalıdır. Ancaksorudaki eşitlikten hepsinin sıfır olduğu ortaya çıkar. Dolayısıyla
xy = yz = zx = 1 ve x = y = z = ±1
bulunur.
7. Soruda verilen sistemdeki herbir eşitliğin karesini alıp diğer iki eşitliğinçarpımından çıkarırsak yeni sistemimimiz
a2 − bc = x(x3 + y3 + z3 − 3xyz)b2 − ac = y(x3 + y3 + z3 − 3xyz)c2 − ab = z(x3 + y3 + z3 − 3xyz)
-
2.1. DENKLEM SİSTEMLERİ 15
olacaktır. Buradax3 + y3 + z3 − 3xyz = k
olarak alırsak
(a2 − bc)2 − (b2 − ac)2(c2 − ab) = k2(x2 − yz) = k2a
olur. Burada eşitliğin sol tarafını açıp düzenlersek
k = ±√
a3 + b3 + c3 − 3abc
olacaktır. Buna göre sistemin çözümleri
x =a2 − bc
k, y =
b2 − ack
,c2 − ab
k
olacaktır.
8. Eğer ikinci denklemi birinciden çıkarırsak
(x− z) ((x+ y)2 + (x+ y)(y + z) + (y + z)2) = z − x
eşitliğini elde ederiz. Burada
(x+ y)2 + (x+ y)(y + z) + (y + z)2 > 0
olduğuna göre, x = z olacaktır. Simetriden dolayı y = z ve elimizde8x3 = x denklemi oluşacaktır. Bu denklemin kökleri x = 0 ve x = ± 2
2√2
olacaktır. Buna göre sistemin çözümleri
x = y = z = 0, x = y = z = ± 12√2
olur.
9. Soruda verilen sistemi düzenlersek, yeni sistemimiz
(y − 3)3 = y3 − x3(z − 3)3 = z3 − x3(x− 3)3 = x3 − z3
-
16 BÖLÜM 2. KONULAR
olacaktır. Bu eşitliği toplarsak
(x− 3)3 + (y − 3)3 + (z − 3)3 = 0
eşitliği elde edilir. Genelliği bozmadan varsayalım x ≥ 3 olsun. Sistem-deki üçüncü denklemden
z3 − 27 = 9x(x− 3)
olacaktır, dolayısıyla z ≥ 3 olur. Benzer biçimde y ≥ 3 olacaktır. Ancaküçü birden 3’ten büyük olamaz. Buna göre tek çözüm x = y = z = 3olacaktır.
10. n = 2 ve n = 3 için
(axn + byn)(x+ y)− (axn−1 + byn−1)xy = axn+1 + byn+1
eşitliğinin sağlandığı görülebilir. Buna göre,
7(x+ y)− 3xy = 16
ve
16(x+ y)− 7xy = 42olacaktır. Bu iki denklemi çözersek x+y = −14 ve xy = −38 olur. n = 4için başta belirlediğimiz reküransı yeniden uygularsak
ax5 + by5 = (42)(−14)− (16)(−38) = −588 + 608 = 20
olacaktır.
2.2 Repunı̇tler
Basamaklarını oluşturan rakamların hepsi 1 olan doğal sayılara repunitdiyeceğiz. Öyleki
111 · · · 111︸ ︷︷ ︸n basamaklı
-
2.2. REPUNİTLER 17
sayısı bir repunit sayı olarak sorularımızda yerini alacaktır. Şimdi ilk örne-ğimizle başlayalım. Sorumuz 2005 Bulgaristan Matematik Olimpiyatları’ndasorulmuştur.
Örnek. x, y, z ∈ Z olmak üzere verilen
x2 + 2y2 + 98z2 = 111 · · · 111︸ ︷︷ ︸666 tane 1
eşitliğini sağlayan tamsayı üçlülerinin bulunmadığını kanıtlayınız.
Çözüm I. Çözüme çelişki ile ulaşmaya çalışalım. varsayalım soruda ve-rilen denklemi sağlayan (x, y, z) tamsayı üçlüsü varolsun. Buna göre eşitliğinsol tarafındaki repuniti çarpanlarına ayırırsak
111111 · (1 + 106 + · · ·+ 106·110) = 106 − 19
(1 + 106 + · · ·+ 106·110)
olacaktır. Küçük Fermat teoremine göre, 106 − 1 sayısı 7 ile bölünebilir. Bunagöre eşitliğimize (mod7) altında bakabiliriz. Tamkare bir sayının (mod7) al-tındaki kalan sınıfı {0, 1, 2, 3, 4} ve 98 sayısı 7 ile kalansız bölünebildiğine göre,eşitliğin sağ tarafındaki ifademizde x ve y sayıları 7 ile kalansız bölünmelidir.Bu durumda eşitliğin sol tarafı 72 ile tam bölünecektir. Ancak eşitliğin sağkısmındaki ifademiz
7 · 15873 · (1 + 106 + · · ·+ 106·110)
olduğundan bu ifadenin (mod7) altındaki ikinci çarpanı 4 olacaktır. Üçüncüçarpanı (mod7) altında 0 olmadığına göre, eşitliğin sağ tarafı 49 ile bölüne-mez. Çelişki vardır. Demekki (x, y, z) tamsayı üçlüleri yoktur.
Çözüm II. Eğer soruda verilen eşitliğin sağ tarafına (mod) altında ba-karsak
x2 + 2y2 + 2x2 ≡ 111 (mod 8)veya
x2 + 2y2 + 2z2 ≡ 7 (mod 8)
-
18 BÖLÜM 2. KONULAR
olduğunu görebiliriz. Bir tamsayının karesinin ( mod 8) altındaki kalanları {0, 1, 4}olabilir. Eğer iki katlarını alırsak kalan sınıfı {0, 2} olacaktır. Ancak elde edilen{0, 1, 4} kümesinin elemanlarını {0, 2} ve {0, 2} kümesinin elemanlarına ekleye-rek (mod8) altında 7 sayısına ulaşamayız. Demek ki, soruda verilen denklemisağlayan (x, y, z) tamsayıları yoktur.
Sıradaki sorumuzda Rusyada yayınlanan Potansia Magazine isimli dergi-den alıntıdır.
Örnek. Repunitleri yine repunitlere götüren tüm ikinci dereceden tam-sayı katsayılı polinomları bulunuz.
Çözüm. varsayalım ikinci dereceden polinomumuz f(x) = ax2 + bx+ colsun. Soruda verilen şartlara göre,
f(111 · · · 1︸ ︷︷ ︸m tane
) = 111 · · · 1︸ ︷︷ ︸n tane
yani
f
(10m − 1
9
)=
10n − 19
olacaktır. Eğer
g(x) = 9f
(x− 19
)+ 1
olarak alırsak,
9
(a
(x− 19
)2+ b
(x− 19
)+ 1
)= 9
(a
92(x2 − 2x+ 1) + b
9(x− 1) + c
)+ 1
=a
9(x2 − 2x+ 1) + b(x− 1) + c+ 1
=a
9x2 +
(b− 2a
9
)x+ (9c+ 1− b+ a
9)
olacaktır. Demek ki
g(x) =a
9x2 +
(b− 2a
9
)x+ (9c+ 1− b+ a
9)
-
2.2. REPUNİTLER 19
olacaktır. Buna göre, aslında g(10m) = 10n olacaktır. yani g polinomu 10’unkuvvetlerini yine 10’un kuvvetlerine götürecektir. Buna göre,
10−2m · g(10m) = 10n−2m = a9+
(b− 2a
9
)10−m +
(9c+ 1− b+ a
9
)10−2m
olacaktır. İlk eşitlikten görüldüğü üzere 10−2m ·g(10m) sayısı 10’un kuvvetidir.Eğer m değerini yeterince büyük alırsak 10−2mg(10m) ifadesi a/9 değerineyakınsak. Buradan da, a/9 = 10k ve 10−2mg(10m) = 10k olacaktır. Dolayısıyla
(b− 2a
9
)10−m +
(9c+ 1− b+ a
9
)10−2m = 0
olacağından
b− 2a9
= 9c+ 1− b+ a9= 0
olur. Buradan b = 2 · 10k ve c = 10k−19 olacağından istenen polinomlar
f(x) = 9 · 10k · x2 + 2 · 10k · x+ 10k − 19
olur.
2.2.1 Çalışma Soruları
1. (a.) Çift sayıda basamağı olan, beş tabanındaki repunitlerin ardışık po-zitif iki tamsayının çarpımı olduğunu gösteriniz.
(b.) Dokuz tabanındaki tüm repunitlerin Üçgensel Sayı1 olduğunu ka-nıtlayınız.
2.111 · · · 1︸ ︷︷ ︸2n tane
= 222 · · · 2︸ ︷︷ ︸n tane
+(333 · · · 3︸ ︷︷ ︸n tane
)2
eşitliğini kanıtlayınız.
1Bir ak üçgensel sayısı, 1’den k’ya kadar olan tamsayıların toplamıdır. Üçgensel sayıdenilmesinin temel sebebi, eşkenar bir üçgenin üzerine eşit aralıklarla yerleştirilibilecek eşityarıçaplı kürelerin sayısını vermesidir. Öyleki, ilk bir kaç üçgensel sayı 1, 3, 6, 10, 15, 21, 28olarak kolaylıkla bulunabilir.
an = 1+2+3+ · · ·+(n− 1)+n = n(n+1)2 = n2+n2
=(n+12
)genel formuda n. üçgensel sayıyı
vermektedir.
-
20 BÖLÜM 2. KONULAR
3. 19 ile bölünebilen ve tüm basamakları 1 olan en küçük pozitif tamsayıyıbulunuz.
4. Asal bir repunit sayının basamak sayısınında asal olduğunu kanıtlayınız.Ayrıca, bu önermenin tersi doğrumudur?
5. Tüm basamakları 1 olan, 81 basamaklı bir sayı 81 ile kalansız bölünebilirmi?
6. (a.) 111 · · · 1︸ ︷︷ ︸n basamaklı
sayının 41 ile ancak ve ancak 5|n olduğunda, bölünebile-
ceğini kanıtlayınız.
(b.) 111 · · · 1︸ ︷︷ ︸n basamaklı
sayının 91 ile ancak ve ancak 6|n olduğunda, bölünebile-
ceğini kanıtlayınız.
7. 1’den büyük hiç bir repunitin tam kare olamayacağını kanıtlayınız.
8. Son basamağı 1, 3, 7 veya 9 olan her n tamsayısı için, n ile bölünebilenbir repunit bulunduğunu kanıtlayınız.
9. Herhangi iki elemanı aralarında asal olan sonsuz büyüklükte bir repu-nitler dizisi olduğunu kanıtlayınız.
10. Sonsuz çoklukta n değeri için, basamaklarında sıfır bulunmayan n basa-maklı bir sayının basamakları toplamına bölünebileceğini kanıtlayınız.
2.2.2 Çözümler
1. (a.)
(111 · · · 1︸ ︷︷ ︸2n tane
)5 = 1 + 5 + · · ·+ 52n−1
=52n − 1
4=
5n − 12
· 5n + 1
2
eşitliğine göre, 5n−12 ve
5n+12 ardışık tamsayılardır.
-
2.2. REPUNİTLER 21
(b.)
(111 · · · 1︸ ︷︷ ︸n tane
)9 = 1 + 9 + · · ·+ 9n−1
=9n − 1
8=
1
2· 3
n − 12
· 3n + 1
2
olduğuna göre bu sayı bir üçgensel sayıdır. Çünkü, 3n−12 ve
3n+12
ardışık tamsayılardır.
2. Soruda verilen eşitliği kullanalım. Buna göre,
111 · · · 1︸ ︷︷ ︸2n tane
− 222 · · · 2︸ ︷︷ ︸n tane
= 111 · · · 1︸ ︷︷ ︸n tane
000 · · · 0︸ ︷︷ ︸n tane
− 111 · · · 1︸ ︷︷ ︸n tane
= 111 · · · 1︸ ︷︷ ︸n tane
·(10n − 1) = 111 · · · 1︸ ︷︷ ︸n tane
· 999 · 9︸ ︷︷ ︸n tane
= 333 · · · 3︸ ︷︷ ︸n tane
· 333 · · · 3︸ ︷︷ ︸n tane
= (333 · 3︸ ︷︷ ︸n tane
)2
olur.
3. Varsayalım A sorudaki şartları sağlayan sayımız olsun. Eğer basamaksayısını n olarak alırsak A = 10
n−19 olacaktır. 9 ve 19 sayıları aralarında
asal olduklarına göre, en küçük n değeri için, 10n − 1 sayısının 19 ilebölünmesi gerekmektedir. Küçük Fermat teoremine göre, 1018 − 1 sayısı19 ile bölünebilir. Eğer daha küçk bir n değeri varsa, 10n ≡ 1 (mod19) ven|18 olmalıdır. Bu durumda 2, 3, 6 ve 9 değerlerini kontrol etmemiz gere-kir. Ancak bu sayılardan hiçbirisinin denkliği sağlamadığı görülecektir.Demek ki en küçük sayımız 19 basamaklıdır.
4. m,n > 1 olmak üzere repunit sayımız m× n basamaklıysa, bu sayıyı
111 · · · 1︸ ︷︷ ︸n tane
×1 000 · · · 0︸ ︷︷ ︸n−1 tane
1 000 · · · 0︸ ︷︷ ︸n−1 tane
1 · · · 1 000 · · · 0︸ ︷︷ ︸n−1 tane
1
şeklinde çarpanlara ayırabiliriz. Burada m − 1 tane sıfırlardan oluşmuşgrup vardır. Dolayısıyla bu şekildekii bir repunit asal olamaz. Demek ki,
-
22 BÖLÜM 2. KONULAR
asal bir repunit için, basamak sayısıda asal olmalıdır. Ancak tersi doğrudeğildir. Mesela 111 = 3× 37 ve
111 · · · 1︸ ︷︷ ︸11 tane
= 21649× 513239
sayıları asal değildirler.
5. Soruda verilen sayıyı çarpanlarına ayırmaya çalışalım. Buna göre,
111 · · · 1︸ ︷︷ ︸81 tane
= 111 · · · 1︸ ︷︷ ︸9 tane
× 100 · · · 0100 · · · 010 · · · 01︸ ︷︷ ︸9 tane 1 64 tane 0
olur. Çarpanların her ikiside 9 ile bölünebilir. Dolayısıyla sayımız 81 ilebölünebilir.
6. (a.) Varsayalım n = 5k + r, r ∈ {0, 1, 2, 3, 4} olsun. Buna göre,
111 · · · 1︸ ︷︷ ︸n tane
= 111 · · · 1︸ ︷︷ ︸5k tane
000 · · · 0︸ ︷︷ ︸r tane
+111 · · · 1︸ ︷︷ ︸r tane
= 11111×100001 · · · 00001+111 · · · 1︸ ︷︷ ︸r tane
olacaktır. 11111 = 41 × 271 olduğuna göre, ifade mod41 altında111 · · · 1︸ ︷︷ ︸r tane
’e eşittir. Fakat 1, 11, 111, 1111 sayıları 41 ile bölünemez.
Dolayısıyla 111 · · · 1︸ ︷︷ ︸n tane
sayısının 41 ile bölünebilmesi için ancak ve an-
cak r = 0 yani 5|n olmalıdır.(b.) Önceki şıkta kullanılan aynı yöntemle çözüme gidilir. Sadece 111111 =
91× 1221 olacaktır.
7. Varsayalım sayımız
A = 111 · · · 1︸ ︷︷ ︸n tane
=10n − 1
9
bir tamkare olsun. Buna göre, A ≡ 111 · · · 1 ≡ 11 ≡ 3 (mod4) olur.Ancak bu imkansızdır çünkü bir tamkarenin (mod4) altıdaki denklerisadece {0, 1} olabilir.
-
2.3. SOPHİE GERMAİN ÖZDEŞLİĞİ 23
8. Eğer dikkat edilirse 1, 3, 7 ve 9 sayılarının 10 ile aralarında asal olduklarıkolayca görülebilir. Varsayalım elimizde 1, 11, 111, · · · , 111 · · · 1︸ ︷︷ ︸
n+1 tane
sayıları-
mız olsun. Güvercin Yuvası İlkesine göre, bu (n + 1) sayı arasından ikitanesi n ile bölündüğünde aynı kalanları verir. Bu sayıların farkı ise n ilebölünebilir ve fark a · b formundadır. Burada a bir repunit ve b ise 10’unkuvvetidir. (n, 10) = 1 olduğuna göre, repunit a sayısı 10 ile bölünmeli-dir. ispat tamamlanır.
9. Euclide’in sosuz çoklukta asalın varlığını kanıtladığı ispatını sorumuzaadapte edelim. Varsayalım a1 = 1 olsun ve dizinin elemanlarını an’e ka-dar seçelim. Bir önceki problemden a1 · a2 · · · · · an çarpımını bölen birm repunit sayısı vardır. 10m + 1 sayısıda bir repunittir ve m ile arala-rında asaldırlar. Dolayısıyla 1 ≤ k ≤ n olmak üzere ak’larda aralarındaasaldırlar. Eğer an+1 = 10m+ 1 seçersek kanıt tamamlanır.
10. Tümevarımla ispatlamaya çalışalım. Buna göre 3n basamaklı bir repu-nitin 3n ile bölünebileceğini göstermemiz yeterli olacaktır. n = 1 için111 = 3×37 olur. Varsayalım n basamak içinde doğru olsun. Buna göre,
111 · · · 1︸ ︷︷ ︸3n+1 tane
= 111 · · · 1︸ ︷︷ ︸3n tane
×1 000 · · · 0︸ ︷︷ ︸3n−1 tane
1 000 · · · 0︸ ︷︷ ︸3n−1 tane
1
olacaktır. İlk çarpanın 3n ile bölünebildiği açıktır. İkinci çarpanda 3 ilekalansız bölünebileceğine göre, (n+ 1) için ispatı tamamlarız.
2.3 Sophı̇e Germaı̇n Özdeşlı̇ğı̇
x2 + 1 polinomunun R üzerinde indirgenemeyen yada çarpanlarına ayrıla-mayan bir polinom olduğunu biliyoruz. Ancak, her nekadar benzer gibi görün-sede, x4 + 1 polinomu için durum aynı değildir. Öyleki,
x4 + 1 =(x4 + 2x2 + 1
)− 2x2
=(x2 + 1
)2 −(√
2x)2
=(x2 +
√2x+ 1
)(x2 −
√2x+ 1
)
-
24 BÖLÜM 2. KONULAR
olacaktır. Benzer biçimde
x4 + 4y4 =(x2 + 2xy + 2y2
) (x2 − 2xy + 2y2)
özdeşliğide elde edilebilir. Eğer katsayıyı değitirirsek,
x4 +1
4y4 =
(x2 + xy +
1
2y2)(
x2 − xy + 12y2)
olacaktır. Bu son yazdığımız iki özdeşlik sorularn çözümünde oldukça kulla-nışlıdır ve literatürdeki adıda Sophie Germain Identity olarak geçer.
Örnek.n∑
k=1
4k
4k4 + 1
olarak verilen toplamı bulunuz.
Çözüm. Eğer bildiğimiz özdeşlikleri kullanırsak,
n∑
k=1
4k
4k4 + 1=
n∑
k=1
(2k2 + 2k + 1)− (2k2 − 2k + 1)(2k2 + 2k + 1)(2k2 − 2k + 1)
=
n∑
k=1
(1
(2k2 + 2k + 1)− 1
(2(k + 1)2 + 2(k + 1) + 1)
)
= 1− 12n2 + 2n+ 1
olacaktır. Yukarıda çözümlerini verdiğimiz örnekler konunun anlaşılması içinyeterlidir. Şimdi bu bilgiler ışığında çalışma sorularını çözmeye çalışınız.
2.3.1 Çalışma Soruları
1. n > 2, n ∈ Z için 22n−2 + 1 sayısının asal olmadığını kanıtlayınız.2.
xn+1 + xn−1 =√2xn
dizisinin periyodik olduğunu kanıtlayınız.
-
2.3. SOPHİE GERMAİN ÖZDEŞLİĞİ 25
3.n∑
k=1
k2 − 1/2k4 + 1/4
toplamını hesaplayınız.
4. (14 + 14
) (34 + 14
) · · · · · ·((2n− 1)4 + 14
)
(24 + 14
) (44 + 14
) · · · · · ·((2n)4 + 14
)
ifadesinin eşitini bulunuz.
5. n4 + a sayısının asal olmamasını sağlayan sonsuz sayıda pozitif a değeriolduğunu kanıtlayınız.
6. n4+4n sayısının ancak ve ancak n = 1 durumunda asal olduğunu kanıt-layınız.
7. P (x) = x4+6x2−4x+1 polinomu veriliyor. Buna göre, P (x4) polinomu-nun katsayıları tamsayı olan ve derecesi 1’den büyük olan iki polinomunçarpımı şeklinde yazılabileceğini kanıtlayınız.
8. n12 + 64 polinomunun her biri 1’den büyük 4 farklı çarpanın çarpımıolarak yazılabileceğini kanıtlayınız.
9. m,n pozitif tamsayılardır, m bir çift sayı ise
m∑
k=0
(−4)k n4(m−k)
toplamının asal olmadığını kanıtlayınız.
10. P (x) = xn−4 + 4n polinomunun, sabit polinomdan farklı 4 polinomunçarpımı şeklinde yazılmasını sağlayan en küçük n değeri kaçtır?
-
26 BÖLÜM 2. KONULAR
2.3.2 Çözümler
1. Soruda verilen ifadeyi
22n−2 + 1 = 1 +
m4
4, m = 22
n−2
olarak yazabiliriz . Buna göre,
1 +m4
4=
(1 +m+
1
2m2
)(1−m+ 1
2m2
)
olacağından sayımız asal değildir.
2. x4 + 1 polinomunu çarpanlarına ayırırsak,
x4 + 1 =(x2 −
√2x+ 1
)(x2 +
√2x+ 1
)
olacaktır. Buna α ve β sayıları x2 +√2x + 1 karakteristiğinin kökleri
ise bunlar aynı zamanda x4 +1 polinomunun kökleridir. Benzer biçimdex2 +
√2x + 1 içinde aynı durum söz konusu ise, xn = a · αn + b · βn
eşitliğinden, dizinin periyodunun 8 olduğu bulunur.
3. k4 + 14 =(k2 − k + 12
) (k2 + k + 12
)olduğuna göre,
n∑
k=1
k2 − 1/2k4 + 1/4
=
n∑
k=1
(k − 1/2
k2 − k + 1/2 −k + 1/2
k2 + k + 1/2
)=
n∑
k=1
(k − 1/2
k2 − k + 1/2 −(k + 1)− 1/2
(k + 1)2 − (k + 1) + 1/2
)
olacağından toplam
1− (2n+ 1)(2n2 + 2n+ 1)
olarak bulunacaktır.
4. Soruda verilen ifadeyi genelleştirirsek,
n∏
k=1
(2k − 1)4 + 1/4(2k)4 + 1/4
-
2.3. SOPHİE GERMAİN ÖZDEŞLİĞİ 27
ifadesini elde ederiz. Eğer bu ifadenin pay ve paydasını çarpanlına ayı-rırsak,
n∏
k=1
((2k − 1)2 + (2k − 1) + 1/2
)((2k − 1)2 − (2k − 1) + 1/2
)((2k)2 + 2k + 1/2
)((2k)2 − 2k + 1/2
)
durumunu elde ederiz. Ancak
m2 −m+ 1/2 = (m− 1)2 + (m− 1) + 1/2
olduğundan pay ve paydadaki çarpanlardan birer tanesi sadeleşir. Sadece12−1+1/2 pay kısmında ve (2n)2+2n+1/2 paydada kalır. Dolayısıylaistenilen cevap
1
8n2 + 4n+ 1
olacaktır.
5. Eğer a = 4k4, k > 1 olarak alırsak,
n4 + 4k4 =(n2 + 2nk + 2k2
) (n2 − 2nk + 2k2)
olacaktır. Buna göre, n2 + 2nk + 2k2 > k > 1 ve n2 − 2nk + 2k2 =(n− k)2 + k2 > k2 > 1 olduğundan n4 + 4k4 asal olamaz ve sonsuzsayıda a değeri seçilebilir.
6. Eğer n çift bir sayı ise n4+4n çift olacaktır. Eğer n tek sayı ve n = 2k+1ise,
(2k + 1)4 + 4(2k+1) = (2k + 1)4 + 4 · 42k = (2k + 1)4 + 4 (2)4k
olacaktır. Eğer (2k + 1) = a ve 2k = b olarak alırsak, ifademiz
a4 + 4b4 =(a2 + 2ab+ 2b2
) (a2 − 2ab+ 2b2)
olacaktır. Buna göre ifademiz,
((2k + 1)2 + 2 (2k + 1) 2k + 2 · 22k
)((2k + 1)2 − 2 (2k + 1) 2k + 2 · 22k
)
-
28 BÖLÜM 2. KONULAR
olacaktır. Buradan da,(n2 + 2k+1n+ 22k+1
)(n2 − 2k+1n+ 22k+1
)
olacaktır. Eğer n > 1 ise her iki çarpanda 1’den büyük olacaktır. Dola-yısıyla n = 1 durumu tek asal olduğu durumdur.
7. P(x4
)= x16+6x8− 4x4+1 = (x4 − 1)4+4 (x3)4 olacaktır. Buna göre,
A = x4 − 1 ve B = x3 olarak alırsak P (x4) polinomu[(x4 − 1)2 + 2 (x4 − 1)x3 + 2 (x3)2
] [(x4 − 1)2 − 2 (x4 − 1)x3 + 2 (x3)2
]
olur. İspat tamamlanır.
8. Sophie Germain özdeşliğini kullanırsak
n12 + 64 =(n6 − 4n3 + 8) (n6 + 4n3 + 8)
olarak yazabiliriz. Diğer yandan, n12+64 ifadesi(n4 + 4
) (n8 − 4n4 + 16)
biçiminde de yazılabilir. Burada(n4 + 4
)=
(n2 − 2n+ 2) (n2 + 2n+ 2)
olduğuna göre ifademiz n12 =(n2 − 2n+ 2) (n2 + 2n+ 2) (n8 − 4n4 + 16)
olacaktır. Şimdi de (n6 − 4n3 + 8) ve (n6 + 4n3 + 8) çarpanlarını incele-yelim. Buna göre,
n6 + 4n3 + 8 =(n2 − 2n+ 2) (n4 + 2n3 + 2n2 + 4n+ 4)
ven6 − 4n3 + 8 = (n2 + 2n+ 2) (n4 − 2n3 + 2n2 − 4n+ 4)
olacağına göre
n12+64 =(n2 − 2n+ 2) (n2 + 2n+ 2) (n4 + 2n3 + 2n2 + 4n+ 4) (n4 − 2n3 + 2n2 − 4n+ 4)
olacaktır. Çarpanlardan herbiri artan fonksiyonlar olduğuna göre, hepsibirbirinden farklıdır.
9. Geometrik dizi toplamını kullanırsak,
m∑
k=0
(−4)k n4(m−k) =n4mn∑
k=0
(− 4n
)k=
(n4
)m+1+ 4m+1
n4 + 4=
(nm+1
)4+ 4
(2m/2
)4n4 + 4
-
2.3. SOPHİE GERMAİN ÖZDEŞLİĞİ 29
eşitliğini elde edebiliriz. Sophie Germain özdeşliğini kullanarak kesrinpay kısmı çarpanlarına ayrılabilir. Buna göre ifade,(n2(m+1) + 2
m2+1 · nm+1 + 2m+1
)(n2(m+1) − 2m2 +1 · nm+1 + 2m+1
)
olacaktır. m ≥ 2 olduğundan, payda kısmı paydaki iki çarpandan da kü-çük olacaktır. Sadeleştirmelerden sonra bile, kalan sayı hala 1’den büyükiki sayının çarpımı olacaktır. Buna göre, ispat tamamlanır.
10. Çözüme başlamadan önce Einstein Kriteri ’ni bir okuyalım.Einstein Kriteri. P (x) = anx
n + an−1xn−1 + · · · + a0, tamsayı kat-sayılı bir polinom veriliyor. Varsayalım p asal sayı olmak üzere, p -an, p|ak, k = 1, 2, · · · , n − 1 ve p2 - a0 olsun. Buna göre, P (x) poli-nomu Z[x] üzerinde indirgenebilir.Biz en küçük değerin 16 olduğunu göstereceğiz, ancak ilk 15 değerin ol-madığını kanıtlamamız gerekiyor. Bunun içinde Einstein Kriteri’ni kul-lanacağız.n = 10, 11, 12, 13, 14, 15 için kriterimiz 5, 11, 3, 13, 7 ve 5 asallarını uygu-layarak kontrol edebiliriz.n = 8 veya 9 durumunda, eğer polinomumuz istenilen gibi çarpanlarınaayrılabiliyorsa, çarpanlar lineer olmalıdır. Ancak kontrol edilebilirki bupolinomların tamsayı kökleri olmayacaktır. Demek ki, n ≥ 16 olmalıdır.Bu durumda da, zaten sorumuz (8.) örmekte olduğu gibi çözülebilir.
Sophie Germain2 (1776-1831)
Babası zengin bir ipek tüccarıdır. Toplumda liberal reformların konuşulupplanlandığı bir ailenin kızı olarak 1776 yılında doğar. Daha 13 yaşındaykenArşimet’in ölüm hikayesini okuduktan sonra matematikçi olmaya karar ve-rir.Kendi kendine Latince ve Yunanca öğrenir. Ailesinin muhalefetine rağmen,anne ve babası uyduktan sonra Newton ve Euler’i okur. Felsefeye merak sarar.Bu kadar inatçı bir çocukla baş edemeyen babası sonunda Sophie’yi hayatıboyunca desteklemeye karar verir. Matematikteki zekasını ilk kez meşhur ma-tematikçi Lagrange keşfeder. Lagrange için hazırladığı bir ödevi kadın oldu-ğundan önem verilmeyeceği kaygısıyla “M. LeBlanc”diye sahte bir isimle verir.
2Hürriyet gazetesi yazarı, Erkan Kumcu’nun 9 Şubat 2003 tarihli yazısından alınmıştır.
-
30 BÖLÜM 2. KONULAR
Lagrange bu dehanın Sophie Germain olduğunu daha sonra öğrenir. Sophie’ninmatematik alanında en büyük destekçilerinden biri Lagrange olur. Sophie Ger-main’i en çok etkileyen matematikçilerden biri de çoğu kesimlerin fikir birliğiiçinde matematiğin prensi diye adlandırılan Gauss oldu. Ona da çeşitli mate-matik konularında bir çok mektup yazdı. Aynı kaygıyla, mektuplarına uzunsüre M. LeBlanc olarak imza attı.
Gauss, M. LeBlanc’ın Sophie Germain olduğunuFransızlar Gauss’un oturduğu şehri işgal edip Sop-hie’nin aile dostu olan bir Fransız generalden Ga-uss için ayrıcalık istediğinde öğrenir. Sophie Ger-main’in matematikteki meşhur Fermat Teoremi’ninçözümüne yaptığı katkılar bilinen en iyi yönüdür.Yaptığı katkıların önemi kendinden ancak 100 yılsonra Kummer tarafından bir adım ileri götürüle-bildiği düşünülürse daha iyi anlaşılır. Zamanın çokprestijli yarışmalarına katılmıştır. Poisson gibi mate-matik ve istatistiğin önde gelen isimleriyle yarışmış-tır. Başarılı olamamıştır. Hak ettiği dereceler hiçbirzaman kendine verilmemiştir. Geçmişte M. LeBlancismini kullanmakla ne kadar haklı olduğunu tüm matematik dünyası adeteSophie’ye ispat etmiştir.Poisson, Gaspard de Prony ve Laplace’dan oluşan birjürinin seçiciliğinde katıldığı bir yarışmada sunduğu makale bazı teknik hatalarnedeniyle kabul dahi edilmemiş ve kendisine çalışmasının neden kabul edilme-diği söylenmemiştir bile. Olaydan 55 yıl sonra Gaspard de Prony’nin yazdığımakalelerinden birinin Sophie Germain’in yazdığı makalenin düzeltilmiş şekliolduğu anlaşılmıştır.Bir çok deha gibi, Sophie Germain de çok genç yaşta öldü.
2.4 Tamkareler Pozı̇tı̇ftı̇r
Bu bölümde, cebirde oldukça basit bir eşitsizlik olan
x2 ≥ 0, ∀x ∈ R
eşitsizliğinin bazı uygulamalarını yapacağız. Eşitlik durumu yanlız ve yanlızx = 0 durumunda vardır. Şimdi örneklerle konuyu kavramaya çalışalım.
-
2.4. TAMKARELER POZİTİFTİR 31
Örnek. 4x− x4 ≤ 3, x ∈ R eşitsizliğini kanıtlayınız.
Çözüm. Bu örnek eşitsizlikleri öğrenmeye başlayan genç bir öğrencitarafından ortaya atılmıştır. Henüz herhangi bir analiz kitabından eşitsizliklerkonusunu çalışmadığını düşünürsek fena bir örnek değildir. Buna göre,
x4 − 4x+ 3 > 0 ⇒ x4 − 2x2 + 1 + 2x2 − 4x+ 2 > 0olacaktır. Buradan, (
x2 − 1)2 + 2 (x− 1)2 > 0olacaktır ki, ispat tamamlanır.
Örnek. f(x2
)−(f (x))2 > 1/4 eşitsizliğini sağlayan f : R → R ve birebirolan tüm f fonksiyonlarını bulunuz.
Çözüm. x = 0 alırsak, f(0) − (f(0))2 ≥ 1/4 ve (f (0)− 1/2)2 6 0olacaktır ki, bu durum imkansızdır ancak f(0) = 1/2 olabilir. Ancak x = 1alırsak bu seferde f(1) = 1/2 olacaktır. Ancak bu durum f fonksiyonun birebirolması durumu ile çelişir.
Şimdi alıştırmaları çözerek konuyu daha iyi kavramaya çalışınız. Alıştır-malardaki yöntemlere benzer yöntemleri uygulayarak çözüme gitmeye gayretediniz.
2.4.1 Çalışma Soruları
1. n tane reel sayının ikişerli çarpımları toplamı ve toplamları sıfırdır. Bunagöre, bu sayıların küpleri toplamınında sıfır olduğunu kanıtlayınız.
2. a, b, c, d birer reel sayı olmak üzere, a−b2, b−c2, c−d2 ve d−a2 sayılarınıntümünün birden 1/4’ten büyük olamayacağını kanıtlayınız.
3. x, y, z pozitif reel sayılarının hepsi 4 ten küçüktür. Buna göre,
1
x+
1
4− y ,1
y+
1
4− x,1
z+
1
4− xsayılarından en az bir tanesinin 1’den büyük veya eşit olduğunu kanıtla-yınız.
-
32 BÖLÜM 2. KONULAR
4. Aşağıdaki denklem sisteminin tüm reel çözümlerini bulunuz.
x+ y =√4z − 1
y + z =√4x− 1
z + x =√4y − 1
5. x, t ∈ (0, 1) olmak üzere, öyle bir a 6= 1 pozitif sayısı vardır ki,
logx a+ logy a = 4 logxy a
eşitliği sağlanmaktadır. Buna göre, x = y olduğunu kanıtlayınız.
6.
x4 + y4 + z4 − 4xyz = −1eşitliğini sağlayan tüm (x, y, z) reel üçlülerini bulunuz.
7.
2xy − z2 ≥ 1z − |x+ y| ≥ −1
denklem sistemini sağlayan tüm (x, y, z) reel üçlülerini bulunuz.
8. x4 + ax3 + 2x2 + bx + 1 denkleminin reel çözümü yoksa a2 + b2 ≥ 8olacağını gösteriniz.
9. a, b ve c reel sayılar olmak üzere a2+ c2 > 4b olarak veriliyor. Buna görex ∈ R olmak üzere
x4 + ax3 + bx2 + cx+ 1 > 0
eşitsizliğini kanıtlayınız.
10.
x2 + y2 + z2 − xy − yz − xz > 34(x− y)2
eşitsizliğinin tüm (x, y, z) reel değerleri içi sağlandığını kanıtlayınız.
-
2.4. TAMKARELER POZİTİFTİR 33
11.
√x1 − 12 + 2
√x2 − 22 + · · · · · ·+ n
√xn − n2 = 1
2(x1 + x2 + · · ·+ xn)
eşitliğini sağlayan tüm (x1, x2, · · · , xn) reel sayılarını bulunuz.
12. a. a, b, c negatif olmayan reel sayılardır. Buna göre,
ab+ bc+ ca >√
3abc (a+ b+ c)
eşitsizliğini kanıtlayınız.
b. a, b, c negatif olmayan reel sayılardır, öyleki a+ b+ c = 1 veriliyor.Buna göre,
a2 + b2 + c2 +√12abc 6 1
eşitsizliğini kanıtlayınız.
13. k,m, n ∈ R olmak üzere verilen
f (km) + f (kn)− f (k) · f (mn) > 1
eşitsizliğini sağlayan tüm f : N→ R fonksiyonlarını bulunuz.
14. Bir dik paralelyüzün kenar uzunlukları a, b, c ve köşegen uzunluğu d ise
a2b2 + b2c2 + c2a2 > abcd√3
eşitsizliğini kanıtlayınız.
15. a1, a2, · · · , an reel sayılar olmak üzeren∑
i=1
n∑
j=1
i · j · cos (ai − aj) > 0
eşitsizliğini kanıtlayınız.
-
34 BÖLÜM 2. KONULAR
2.4.2 Çözümler
1. Varsayalım sayılarımız a1, a2, · · · , an olsun. Soruda verilen şartlara göre,a21+a
22+· · ·+a2n = (a1 + a2 + · · ·+ an)2−2 (a1a2 + a1a3 + · · ·+ an−1an) = 0
olduğuna göre, a1 = a2 = · · · = an = 0 olacağına göre,a31+a32+· · ·+a3n =0 olacaktır.
2. Varsayalım tümü birden,
a− b2 > 14, b− c2 > 1
4, c− d2 > 1
4, d− a2 > 1
4
olsun. Eğer bu dört eşitsizliği toplarsak,
a+ b+ c+ d− (a2 + b2 + c2 + d2) > 1olacaktır. Buradan,
(1
2− a
)2+
(1
2− b
)2+
(1
2− c
)2+
(1
2− d
)2< 0
olacaktır ki, bu durum imkansızdır.
3. Soruya göre, varsayalım hepsi birden 1’den küçük olsun. Buna göre,(1
x+
1
4− x)+
(1
y+
1
4− y)+
(1
z+
1
4− z)
< 3
olur. Diğer taraftan(1
a+
1
4− a)
> 1, a < 4
olacağından (a− 2)2 ≥ 2 olacaktır. İspat tamamlanır.
4. Çözüm I. Bir önceki soruda olduğu gibi, üç denklemide taraf tarafatoplayıp, kareler tolamını elde etmeye çalışalım. Buna göre,
2x+ 2y + 2z −√4x− 1−√
4y − 1−√4z − 1 = 0
-
2.4. TAMKARELER POZİTİFTİR 35
olacaktır. Bu eşitliği öyle kareler toplamı şeklinde yazalım ki, bunlardanbiri x, biri y ve biride z değişkenine bağlı olsun. Eğer tüm denklemi 2 ilebölersek elimizde
x−√x− 1
4
oluşacaktır. Eğer bu denkleme 1/4 ekler çıkarırsak
x− 14−
√x− 1
4+
1
4=
(√x− 1
4− 1
2
)2
oluşacaktır. Şimdi bu yöntemi diğerleri içi uygularsak,
(√x− 1
4− 1
2
)2+
(√y − 1
4− 1
2
)2+
(√z − 1
4− 1
2
)2= 0
olacaktır. Buna göre, x = y = z = 1/2 denklem sisteminin tek çözümüolarak bulunur.
Çözüm II. Eğer denklemlerin karelerini alıp toplarsak,
0 =((x+ y)2 − 4z + 1
)+
((y + z)2 − 4x+ 1
)+
((z + x)2 − 4y + 1
)
= (x+ y − 1)2 + (y + z − 1)2 + (z + x− 1)2
olacağından x+ y = y + z = z + x = 1 veya x = y = z = 1/2 bulunur.
5. a > 0 ve a 6= 1 olduğuna göre eşitlik1
loga x+
1
loga y=
4
loga xy
veyaloga x+ loga y
loga x loga y=
4
loga x+ loga y
olarak yazılabilir. Eğer içler dışlar çarpımı yapılırsa,
(loga x+ loga y)2 = 4 loga x loga y
-
36 BÖLÜM 2. KONULAR
eşitliği elde edilir. Buradan da,
(loga x− loga y)2 = 0
olacağından x = y olduğu açıktır.
6. Eğer eşitliğin sol tarafını ilk iki terimi içeren bir tamkare olarak yazmayaçalışırsak
−1 = (x2 − y2)2 + 2x2y2 + z2 − 4xyolacaktır. Bu noktadan sonra denkleme 2z2 ekler ve çıkarırsak bir tam-kare daha elde ederiz. Zaten bu basamaktan sonra yeni denklemimiz üçkarenin toplamı
(x2 − y2)2 + (z2 − 1)2 + 2 (xy − z)2 = 0
olacaktır. Eşitlik ancak hepsinin sıfır olması durumunda geçerlidir. Bunagöre, z = ±1 olacağından istenen üçlüler
(1, 1, 1) , (−1,−1, 1) , (−1, 1,−1) , (1,−1,−1)
olacaktır.
7. Çözüm I. ikinci denklemden z ≥ |x + y| − 1 olacağından, bunu ilkdenklemde yerine koyarsak
2xy − (1− |x+ y|)2 > 1
olacaktır. Buna göre,
2xy − (1− |x+ y|)2 = 2xy − |x+ y|2 + 2 |x+ y| − 1= 2xy − x2 − y2 − 2xy + 2 (±x± y)− 1= −x2 − y2 + (±x± y)− 1
eğer işaret seçimimizi uygularsak, yeni denklem aşağıdaki gibi olacaktır.Buna göre,
0 > x2 + y2 − 2 (±x± y) + 1 + 1 = (1± x)2 + (1± y)2
-
2.4. TAMKARELER POZİTİFTİR 37
olacağından her iki karede sıfır olmalıdır. Yani x = y = ±1 değerlerinialacaklardır. Birinci denklemden xy > 0 olacağına göre x ve y aynıişaretli olmalıdır. Yani x = y = 1 veya x = y = −1 olmalıdır. Eğerbu değerleri yerine koyarsak x = y = z = 1 ve x = y = 1, z = 1 çözümlerolacaktır.
Çözüm II. Eğer ikinci denklemi z + 1 ≥ |x+ y| olarak yazıp karesinialırsak
(x+ y)2 ≥ (x+ y)2
olacaktır. Birinci eşitsizliği 2 ile çarpıp son yazdığımız eşitsizliği toplarsak
0 ≥ (x− y)2 + (z − 1)2
olacaktır. Demek ki x = y ve z = 1 olmalıdır. Eğer bu eşitlikleri yerinekoyarsak 2x2 ≥ 2 ve 2 ≥ 2|x| ise |x| = 1 olmalıdır.
8.
x4+ax3+2x2+ bx+1 =(x2 +
a
2x)2
+
(1 +
b
2x
)2+
1
4
(8− a2 − b2)x2
eşitliğinden bu ifadenin pozitif olduğunu söyleyebiliriz. Ancak, 8− a2 −b2 ≤ 0 ise yani a2 + b2 ≥ 8 olursa durum bozulur.
9.
x4 + ax3 + bx2 + cx+ 1 =(x2 +
a
2x)2
+
(b− a
2 + c2
4
)x2 +
( c2x+ 1
)2
olduğuna ve b ≥ (a2 + c2)/4 ise ifade daima sıfırdan büyük eşittir.10. Eğer eşitsizliği düzenlersek
1
2
[(x− y)2 + (y − z)2 + (z − x)2
]> 3
4(x− y)2
olacağından
2[(y − z)2 + (z − x)2
]> (x− y)2
-
38 BÖLÜM 2. KONULAR
olacaktır. Eğer a = y − z ve b = z − x alırsak
2(a2 + b2
)> (a+ b)2
olur ki, doğrudur, ispat tamamlanır.
11. Yine bu sorudada amacımız, verilen denklemi kareler toplamı biçimindeyazmak olacaktır.Buna göre denklemi 2 ile genişletip, hepsini sol tarafatoplarsak
(x1 + x2 + · · ·+ xn)− 2√x1 − 1− 4
√x2 − 22 − · · · − 2n
√xn − n2
ifadesini elde ederiz. Buna göre,
(x1 − 1− 2
√x1 − 1 + 1
)+(x2 − 22 − 4
√x2 − 22 + 22
)+· · ·+
(xn − n2 − 2n
√xn − n2 + n2
)
ifadesi elde edilir. Eğer bu ifade de kareler toplamı olarak yazılırsa
(√x1 − 1− 1
)2+
(√x2 − 22 − 2
)2+ · · ·+
(√xn − n2 − n
)2
ifadesi elde edilir. Eğer dikkat edilirse tüm toplamın sıfır olabilmesi içintamkare ifadelerin de sıfır olması gerektiğini görmek zor değildir. Bunagöre,
x1 = 2, x2 = 8, · · · , xn = 2n2
olacaktır.
12. a. Eşitsizliğin iki tarafınında karesini alırsak
a2b2 + b2c2 + c2a2 + 2abc (a+ b+ c) > 3abc (a+ b+ c)
olduğuna göre,
1
2
[(ab− bc)2 + (bc− ca)2 + (ca− ab)2
]> 0
olacaktır. İspat tamamlanır.
-
2.4. TAMKARELER POZİTİFTİR 39
b. a+ b+ c = 1 ise soruda verilen eşitsizliği,
√12abc (a+ b+ c) 6 2 (a+ b+ c)2 − (a2 + b2 + c2)
olarak yazabiliriz. Buna göre eşitsizliğimiz
√12abc (a+ b+ c) 6 2 (ab+ bc+ ac)
olacaktır. Zaten benzer eşitsizliği (a.) şıkkında çözmüştük. Aynıyöntemle siz tamamlayabilirsiniz.
13. Bu bölümün konu anlatım bölümünde çözdüğümğz örnekte olduğu gibiburadada m,n ve k için bazı değerleri kontrol edeceğiz. Eğer m = n =k = 0 alırsak
2f (0)− f2 (0) > 1
olacağından 0 > (f(0)− 1)2 olacaktırki, buradan f(0) = 1 olarak bulu-nur. Eğer m = n = k = 1 alırsak, bu seferde f(1) = 1 olacaktır. Eğerm = n = 0 alınırsa 2f(k) ≥ 1 olacağından f(k) ≤ 1 olarak bulunur.Benzer biçimde k = 1 ve m = 0 alırsak 1 + f(n) − 1 ≥ 1 ise f(n) ≥ 1olacaktır. Demek ki fonksiyonumuz f(x) = 1 fonksiyonu olmalıdır.
14. Elimizde dik bir paralelyüz olduğuna göre
d =√
a2 + b2 + c2
olacağından eşitsizlik
(a2b2 + b2c2 + c2a2
)2 > 3a2b2c2 (a2 + b2 + c2)
olacaktır. Eğer parantezleri açar ve gruplama yaparsak,
c2
2
(a2 − b2)2 + a
4
2
(b2 − c2)2 + b
4
2
(c2 − a2)2 > 0
olacağından soruda verilen eşitsizlik kanıtlanmış olur.
-
40 BÖLÜM 2. KONULAR
15. Kosinüs için fark formülünü kullanırsak,
n∑
i=1
n∑
j=1
ij cos (ai − aj) =n∑
i=1
n∑
j=1
ij (cos ai cos aj + ij sin ai sin aj)
=n∑
i=1
i cos ai
n∑
j=1
j cos aj+n∑
i=1
i sin ai
n∑
j=1
j sin aj
=
(n∑
i=1
i cos ai
)2+
(n∑
i=1
j sin aj
)2> 0
olduğundan ispat tamamlanmış olur.
2.5 Eşı̇tsı̇zlı̇kler I
Eşitsizlikleri çözerken sıklıkla sayıları ve matematiksel ifadeleri karşılaştı-rırız. Yada bize verilen bir matematiksel ifadenin en büyük yada en küçükdeğerini bulmaya çalışırız. Bu ders notumuzda eşitsizlik sorularında sıklıklakarşımıza çıkan temel tip eşitsizlikleri ve uygulamalarını göreceğiz.
Aritmetik Orta-Geometrik Orta-Harmonik Orta Eşitsizliği. a1, a2, · · · , an >0 ve ai ∈ R için,
AO =a1 + · · ·+ an
n≥ GO = n√a1 · a2 · · · an ≥ HO = n1
a1+ 1a2 + · · ·+ 1an
olacaktır. Eşitlik olması durumunda ise a1 = a2 = · · · = an olacaktır.Örnek.(1)A0−GO eşitsiliği ile, x > 0 olmak üzere,
x+1
x≥ 2
√x · 1
x= 2
olacaktır. Eşitlik ise x = 1 durumunda sağlanacaktır.
(2) AO −HO eşitsizliğinden eğer a1, a2, · · · , an > 0 ise
(a1 + a2 + · · ·+ an)( 1a1
+1
a2+ · · ·+ 1
an) ≥ n2
-
2.5. EŞİTSİZLİKLER I 41
olacaktır.
(3) a, b, c > 0 ve abc = 1 ise (a + b + c)(ab + cb + ac) çarpımının en küçükdeğerini bulunuz.
Çözüm.AO −GO eşitsizliğinden,a+ b+ c
3≥ 3
√abc ve
ab+ bc+ ac
3≥ 3
√ab · bc · ac
ise
(a+ b+ c)(ab+ ac+ bc) ≥ 9olacaktır. Buna göre istenen en küçük değer 9 olacaktır.
(4) n ∈ Z+ ise(1 +
1
n)n ≤ (1 + 1
n+ 1)n+1
eşitsizliğini kanıtlayınız.
Çözüm. Varsayalım a1 = a2 = · · · = an = 1 + 1n ve an+1 = 1 olarak alalım.Buna göre, AO −GO eşitsizliğinden
AO =n(1 + 1n) + 1
n+ 1= 1 +
1
n+ 1≥ GO = n+1
√(1 +
1
n)n · 1
eşitsizliğinden soruda istenen durum elde edilir.
(5)(1964, IMO) a, b, c bir üçgenin kenar uzunluklarıdır. Buna göre,
a2(b+ c− a) + b2(c+ a− b) + c2(a+ b− c) ≤ 3abc
eşitizliğini kanıtlayınız.
Çözüm. Varsayalım,
x =a+ b− c
3, y =
b+ c− a2
, z =c+ a− b
2
olarak alalım. Buradan a = x+z, b = x+y, c = y+z olacağından eşitsizliğimiz
(x+ z)22y + (x+ y)22z + (y + z)22x ≤ 3(z + x)(x+ y)(y + z)
-
42 BÖLÜM 2. KONULAR
olacaktır. Eğer son bulduğumuz son eşitsizliği düzenlersek,
x2y + y2z + z2x+ xy2 + yz2 + zx2 ≥ 6xyz
eşitsizliğini elde ederiz. Buradan eşitsizliğin sol tarafına AO − GO eşitsizliğiuygulanırsa soruda istenen eşitsizlik kanıtlanmış olur.
(6)(2008, AUMO3) n doğal sayısının kaç tane değeri için,
x1 + x2 + · · ·+ xn = 91
x1+
1
x2+ · · ·+ 1
xn= 1
denklem siteminin pozitif reel sayılarda çözümü vardır?
Çözüm. AO −HO eşitsizliğini kullanırsak,n
1x1
+ 1x2 + · · ·+ 1xn≤ x1 + x2 + · · ·+ xn
n⇒ n
1≤ 9
n⇒ n2 ≤ 9
olduğuna göre, n = 1, 2, 3 değerlerini alabilir. Ancak, n = 1 değeri için doğru-lanmadığı açıktır. Öyleyse sadece 2 ve 3 için çözümlüdür.
Cauchy-Schwartz Eşitsizliği. a1, a2, · · · , an ve b1, b2, · · · , bn reel sayılarıiçin
(a1b1 + a2b2 + · · ·+ anbn)2 ≤ (a21 + a22 + · · ·+ a2n)(b21 + b22 + · · ·+ b2n)
eşitsizliği vardır. Eşitlik durumu aibj = aibj , i, j = 1, · · · , n için vardır.(7) 0 ≤ θ < 2π için
a · cos θ + b · sin θifadesinin alabileceği en büyük ve en küçük değerleri bulunuz.
Çözüm. C.S. eşitsizliğinden
(a cos θ + b sin θ)2 ≤ (a2 + b2)(cos2 θ + sin2 θ)3Antalya Üniversitesi Matematik Olimpiyatları, 2008
-
2.5. EŞİTSİZLİKLER I 43
eşitsizliğinden,
−√a2 + b2 ≤ a cos θ + b sin θ ≤
√a2 + b2
aralığı bulunur.
(8)(1978, USAMO4) a, b, c, d, e reel sayıları için a + b + c + d + e = 8 vea2 + b2 + c2 + d2 + e2 = 16 ise, e’nin alabileceği en büyük değeri bulunuz.
Çözüm. C.S. eşitsizliğinden,
(a+ b+ c+ d)2 ≤ (1 + 1 + 1 + 1)(a2 + b2 + c2 + d2)
ise(8− e)2 ≤ 4(16− e2)
olacaktır. Buradan da, e(5e−16) ≤ 0 ise 0 ≤ e ≤ 16/5 olacaktır. C.S. eşitsizli-ğinin, eşitlik duruu kullanılırsa a = b = c = d = 6/5 ve emax = 16/5 olacaktır.
(9) a, b, c > 0 ve abc = 1 ise
1
a3(b+ c)+
1
b3(a+ c)+
1
c3(a+ b)≥ 3
2
eşitizliğini kanıtlayınız.
Çözüm. x = 1a = bc, y =1b = ac, z =
1c = ab alırsak, eşitsizliğin son hali
x2
z + y+
y2
z + x+
z2
x+ y≥ 3
2
olacaktır. Burada,
x+ y + z =x√z + y
√z + y +
y√x+ z
√x+ z +
z√x+ y
√x+ y
eşitliğine C.S.E. eşitsizliğini uygularsak,
(x+ y + z)2 ≤ ( x2
z + y+
y2
x+ z+
z2
x+ y)((z + y) + (x+ z) + (y + x))
4United States Of America Math Olympiads, 1978
-
44 BÖLÜM 2. KONULAR
olacaktır. Son eşitsizliği ve A.O.−G.O. eşitsizliklerini kullanırsak,
x2
z + y+
y2
z + x+
z2
x+ y≥ x+ y + z
3≥ 3
23√xyz =
3
2
bulunur.
Yeniden Düzenleme (Permütasyon) Eşitsizliği. a1 ≥ a2 ≥ · · · ≥ an veb1 ≥ b2 ≥ · · · ≥ bn ise,
a1b1+a2b2+ · · ·+anbn ≥ a1br1+a2br2+ · · ·+anbrn ≥ a1bn+a2bn−1+ · · ·+anb1
eşitsizliği vardır. Burada (br1 , br2 , · · · , brn) dizilimi (b1, b2, · · · , bn) dizilimininbir permütasyonudur.
(10)(1978, IMO5) c1, c2, · · · , cn farklı pozitif tamsayılardır. Buna göre,
c1 +c222
+ · · ·+ cnn2
≥ 1 + 12+ · · ·+ 1
n
eşitsizliğini kanıtlayınız.
Çözüm. Varsayalım (a1, a2, · · · , an) dizilimi ci’lerin artan sırayla dizilimi ol-sun. ai’ler farklı pozitif tamsayılar olduğuna göre, a1 ≥ 1, a2 ≥ 2,· · · , an ≥ ndiyebiliriz. Burada,
a1 < a2 < · · · < anve
1 >1
22>
1
32> · · · > 1
n2
ise Y.D.E.’ne göre
c1 +c222
+ · · ·+ cnn2
≥ a1 + a222
+ · · ·+ ann2
≥ 1 + 222
+ · · ·+ nn2
olacaktır.
(11) Örnek (9)’u Y.D.E. kullanarak yapınız.
5International Math Olympiads, 1978
-
2.5. EŞİTSİZLİKLER I 45
Çözüm. x, y, z için tanımlamalarımız (9)’daki gibi olsun. Genelliği kaybet-meden x ≥ y ≥ z alalım. xyz = 1 ve x2 ≥ y2 ≥ z2 olduğuna göre 1/(z + y) ≥1/(x+ z) ≥ 1/(y+x) üçlüsüde ikinci dizilimimiz olsun. Bu noktada Y.D.E.’yiiki defa uygularsak,
x2
z + y+
y2
z + x+
z2
x+ y≥ x
2
x+ y+
y2
z + y+
z2
x+ z
x2
z + y+
y2
z + x+
z2
x+ y≥ x
2
z + x+
y2
x+ y+
z2
z + y
eşitsizliklerini taraf tarafa toplarsak,
x2
z + y+
y2
z + x+
z2
x+ y≥ 1
2(y2 + x2
y + x+
z2 + y2
y + z+
z2 + x2
z + x)
eşitsizliğini elde ederiz.
a2 + b2 ≥ a2 + b2
2
eşitsizliğini, sağ tarafın payları için kullandıktan sonra A.O.−G.O. eşitsizliğinikullanırsak,
x2
z + y+
y2
z + x+
z2
x+ y≥ 1
2(y + x
2+z + y
2+x+ z
2) =
x+ y + z
2≥ 3
23√xyz =
3
2
eşitsizliği elde edilir.
Chebyshev Eşitsizliği. Eğer a1 ≥ a2 ≥ · · · ≥ an ve b1 ≥ b2 ≥ · · · ≥ bn ise
a1b1 + a2b2 + · · ·+ anbn ≥ (a1 + · · ·+ an)(b1 + · · ·+ bn)n
eşitsizliği vardır.
(12)(1974, USAMO6) a, b, c > 0 ise
aabbcc ≥ (abc)(a+b+c)/36United States Of America Math Olympiads, 1974
-
46 BÖLÜM 2. KONULAR
olduğunu kanıtlayınız.
Çözüm. Üçlülerimizi (a, b, c) ve (log a, log b, log c) olarak seçersek,
a log a+ b log b+ c log c ≥ (a+ b+ c)(log a+ log b+ log c)13
log aabbcc ≥ (a+ b+ c)3
log(abc)
log aabbcc ≥ log(abc)(a+b+c)/3aabbcc ≥ (abc)(a+b+c)/3
olacaktır.
(13) 0 ≤ ak < 1, k = 1, 2, 3, · · · , n ve S = a1 + a2 + · · ·+ an isen∑
k=1
ak1− ak ≥
nS
n− S
eşitsizliğini kanıtlayınız.
Çözüm. Genelliği kaybetmeden a1 ≥ a2 ≥ · · · an ≥ 0 alabiliriz. Buna göre,
0 < 1− a1 ≤ 1− a2 ≤ · · · ≤ 1− an ve a11− a1 ≥
a21− a2 ≥ · · · ≥
an1− an
olacaktır. Chebysev eşitsizliğinden,
S =a1
1− a1 (1− a1) +a2
1− a2 (1− a2) + · · ·+an
1− an (1− an)
≤ 1n
n∑
k=1
ak1− ak
n∑
k=1
(1− ak) = n− Sn
n∑
k=1
ak1− ak olacaktır.
Matematikte ve tabii ki istatistikte sıklıla ortalamalrı kullanmaya ihtiyaçduyarız. AO, GO, HO dışında kullandığımız Kuvvet Ortalaması ve SimetrikOrtalarda vardır. Aslında, bu iki ortalama AO ve GO’yıda özel birer durumolarak içerir.
-
2.5. EŞİTSİZLİKLER I 47
Kuvvet Ortalaması Eşitsizliği. a1, a2, a3, · · · , an > 0 ve s < t için
Ms = (as1 + a
s2 + · · ·+ asnn
)1/s ≤ Mt = (at1 + a
t2 + · · ·+ atnn
)1/t
eşitsizlikleri vardır. Eşitlik a1 = a2 = · · · = an durumunda vardır.
Not. Bu eşitsizlikte M1 = A.O., M−1 = H.O. ve M2 ise Karesel Ortalamadır.Karesel Orta istatistik ve fizikte kullanılır. Ayrıca, limitlerini alırsak, M+∞ifadesiMAX = max{a1, a2, · · · , an} veM0 ifadesi Geometrik Orta ve deM−∞ifadesi MIN = min{a1, a2, · · · , an} olacaktır. Dolayısıyla elimizde,
MAX ≥ KO ≥ AO ≥ GO ≥ HO ≥ MIN
eşitsizliği oluşacaktır.
Maclaurin Simetrik Orta Eşitsizliği.a1, a2, · · · , an > 0 için
AO ≥ S1 ≥ S1/22 ≥ · · · ≥ S1/nn = GO
olacaktır. Mesela, Sj ifadesine n = 4 için bakalım
S1 =a1 + a2 + a3 + a4
4
S2 =a1a2 + a1a3 + a1a4 + a2a3 + a2a4 + a3a4
6
S3 =a1a2a3 + a1a2a4 + a1a3a4 + a2a3a4
4S4 = a1a2a3a4
olacaktır.
(14) x, y, z pozitif sayılar olduğuna göre,
x5 + y5 + z5 ≤ x5√
x2
yz+ y5
√y2
zx+ z5
√z2
xy
eşitsizliğini kanıtlayınız.
-
48 BÖLÜM 2. KONULAR
Çözüm. Varsayalım a =√x, b =
√y, c =
√z olsun. Buna göre eşitsizliğimiz,
a10 + b10 + c10 ≤ a13 + b13 + c13
abc
olacaktır. Buna göre, KOE’yi kullanırsak
a13 + b13 + c13 = 3M1313 = 3M1013M
313 ≥ 3M1010M30 = (a10 + b10 + c10)abc
olacaktır.
(15) a, b, c > 0 ise,1
a+
1
b+
1
c≤ a
8 + b8 + c8
a3b3c3
eşitsizliğini kanıtlayınız.
Çözüm. Eşitsizliği düzenlersek,
a8 + b8 + c8 ≥ a3b3c3(1a+
1
b+
1
c) = (abc)2(bc+ ac+ ab)
olacaktır. KOE ve SOE’yi kullanırsak,
a8 + b8 + c8 = 3M88 ≥ 3M81 = 3S81 = 3S61S21≥ (S1/33 )63(S1/22 )2 = (abc)2(bc+ ac+ ab)
olacaktır.
(16) a1, a2, · · · , an ≥ 0 ve (1 + a1)(1 + a2) · · · (1 + an) = 2n ise,a1 · a2 · · · · · an ≤ 1
olduğunu gösteriniz.
Çözüm. SO eşitsizliğinden,
2n = (1 + a1)(1 + a2) · · · (1 + an)= 1 + nS1 +
(n
2
)S2 + · · ·+
(n
n− 1)Sn−1 + Sn
≥ 1 + nS1/nn +(n
2
)S2/nn + · · ·+
(n
n− 1)S
n−1n
n + Sn = (1 + S1/nn )
n
ise 2 ≥ 1 + S1/nn ve 1 ≥ Sn = a1 · a2 · · · · · an olur.
-
2.5. EŞİTSİZLİKLER I 49
2.5.1 Çalışma Soruları
1. Konu anlatımında verilen tüm örnekleri çözümlerine bakmadan yapınız.
2. x1, x2, · · · , xn > 0 içinx21x2
+x22x3
+ · · ·+ x2n
x1≥ x1 + x2 + · · ·+ xn
eşitsizliğini kanıtlayınız.
3. 0 < a, b, c < 1 ve a+ b+ c = 2 ise
8(1− a)(1− b)(1− c) ≤ abceşitsizliğini kanıtlayınız.
4. Eğer a, b, c, d > 0 ve c2 + d2 = (a2 + b2)3 ise
a3
c+
b3
d≥ 1
eşitsizliğini kanıtlayınız.
5. a1, a2, · · · , an > 0 ve a1 + a2 + · · ·+ an = 1 ise
(a1 +1
a1)2 + (a2 +
1
a2)2 + · · ·+ (an + 1
an)2
ifadesinin en küçük değerini bulunuz.
6. Eğer a, b, c, d > 0 ve S = a2 + b2 + c2 + d2 ise
a3 + b3 + c3
a+ b+ c+
a3 + b3 + d3
a+ b+ d+
a3 + c3 + d3
a+ c+ d+
b3 + c3 + d3
b+ c+ d≥ S
eşitsizliğini kanıtlayınız.
7. Eğer x1, x2, · · · , xn > 0 ve x1 + x2 + · · ·+ xn = 1 ise,n∑
k=1
xk√1− xk
≥ 1√n− 1
n∑
k=1
√xk
eşitsizliğini kanıtlayınız.
-
50 BÖLÜM 2. KONULAR
8. a, b, c bir üçgenin kenar uzunlukları olduğuna göre,
a2b(a− b) + b2c(b− c) + c2a(c− a) ≥ 0
eşitsizliğini kanıtlayınız.
2.6 Eşı̇tsı̇zlı̇kler II
Bazı fonksiyon eşitsizliklerini kanıtını yaparken, fonksiyonunun belli ara-lıklardaki şeklide önemlidir. Bu ders notumuzda ele aldığımız eşitsizliklerinçözümleride bu temel prensiplere uyularak yapılmıştır.
Isınma
Tanım [Konveks vs. Konkav]. I aralığı üzerinde süreli bir f fonksiyonu,
f(x1 + x2
2) ≤ f(x1) + f(x2)
2x1, x2 ∈ I
eşitsizliğini sağlıyorsa f fonksiyonuna konveks denir. Eğer I aralığı üzerindef fonksiyonu konveks ve eşitlik hali x1 = x2 oluyorsa, f tam konveks olur. Iaralığında −f konveks ise f fonksiyonu konkav olur. Bu durumda,
f(x1 + x2
2) ≥ f(x1) + f(x2)
2x1, x2 ∈ I
olacaktır. Benzer biçimde eğer −f tam konveks ise f fonksiyonuda konveksolur.
Tanım [İkinci Türev Testi]. Eğer I = (a, b) aralığında f ′′(x) ≥ 0 oluyorsa,f fonksiyonu konvekstir. Eğer f ′′(x) > 0 oluyorsa, f fonksiyonu tam konveksolur. Konkav ve tam konkav içinde tanım benzer biçimdedir. Sadece eşitsizlikyön değiştirir. Bir fonksiyonun konveksiliğini göstermek için sınır noktalarınıiçeren bir aralıkta ve bu aralıkta sürekli olması ile ikinci türev testinin negatifolmaması yeterlidir. İkinci türev testini kullanarak, aşağıda verilen fonksiyo-ların tam konvex olduğunu söyleyebiliriz.
xp ∈ [0,∞) , p > 1 yada xp ∈ (0,∞), p < 0ax ∈ (−∞,∞), a > 1 yada tanx ∈ [0, π/2)
-
2.6. EŞİTSİZLİKLER II 51
Benzer biçimde aşağıda verilen fonksiyonlarda tam konkavdır.
xp ∈ [0,∞) , 0 < p < 1 yada loga x ∈ (0,∞), a > 1cosx ∈ [−π/2, π/2), yada sinx ∈ [0, π/2π)
Bu noktada, konveksliği ve konkavlığı eşitsizlik sorularında kullanabileceğimizen güzel yer sanırız Jensen Eşitsizliği ’dir.
Mevzu
Tanım [Jensen Eşitsizliği]. f fonksiyonu I üzerinde konveks ve x1, x2, · · · , xn ∈I ise
f
(x1 + x2 + x3
n
)≤ f(x1) + f(x2) + · · ·+ f(xn)
n
olacaktır. Burada eşitlik durumu ancak ve ancak x1 = x2 = · · · = xn eşitliğindeolur.
Tanım [Genelleştirilmiş Jensen Eşitsizliği]. f konveks ve I aralığındasürekli olmak üzere, x1, x2, · · · , xn ∈ I ve 0 < t1, t2, · · · , tn < 1, t1 + t2 + · · ·+tn = 1 ise,
f(t1x1 + t2x2 + · · ·+ tnxn) ≤ t1f(x1) + t2f(x2) + · · ·+ tnf(xn)
Şekil 2.1: Aralıkta Bir Konveks Fonksiyon
-
52 BÖLÜM 2. KONULAR
olacaktır. Konkav fonksiyonlarda ise eşitsizlik yön değiştirir.
Egzersiz
[1.] Bir ABC üçgeninde,
sinA+ sinB + sinC ≤ 3√3
2
eşitsizliğini gösteriniz. Eşitlik durumu hangi durumda ortaya çıkar, açıklayınız.
Çözüm. f(x) = sinx fonksiyonu [0, π] arasında konkavdır. Öyleyse,
sinA+sinB+sinC = f(A)+f(B)+f(C) ≤ 3f(A+B + C
3
)= 3 sin
(A+B + C
3
)=
3√3
2
olacaktır. Eşitlik durumu ancak ve ancak A = B = C = π/3 yani ABC bireşkenar üçgense gerçekleşir.
[2.] a, b, c > 0 ve a+ b+ c = 1 ise,
(a+1
a)10 + (b+
1
b)10 + (c+
1
c)10
ifadesinin en küçük değerini bulunuz.
Çözüm. 0 < a, b, c < 1 olarak zaten verilmiş. f(x) = (x+ 1x)10 ise f fonksiyonu
I = (0, 1) aralığında konveksdir. Çünkü,
f ′′(x) = 90(a+1
x)8(x− 1
x2)2 + 10(x+
1
x)9(
2
x3) > 0 olacaktır.
Öyleyse JE’den
f(a)+f(b)+f(c) = (a+1
a)10+(b+
1
b)10+(c+
1
c)10 ≥ 3f(a+ b+ c
3) = 3f(
1
3) =
1010
39
olarak bulunur.
Çözüm.(Alternatif Yöntem) Soruda verilen eşitsizliği çözmenin bir diğeryöntemide Chebychev Eşitsizliğini kullanmak olabilirdi. Bu yöntemi size bıra-kıyoruz.7
7Chebychev Eşitsizliği ile alakalı olarak www.sbelian wordpress.com adresinden Ye-niden Düzenleme Eşitsizliği Ders Notları’nı indirebilirsiniz.
-
2.6. EŞİTSİZLİKLER II 53
[3.] Aritmetik Orta - Geometrik Orta eşitsizliği JE kullanarak göstermeye ça-lışalım. Buna göre, eğer a1, a2, a3, · · · , an ise f(x) = log x’de (0,∞) aralığındakonkav olduğuna göre,
log(a1 + a2 + · · ·+ an
n) ≥ log a1 + log a2 + · · ·+ log an
n= log( n
√a1a2 · · · an)
ise istenen eşitsizlik kanıtlanmış olur.
[4.](Hölder) p, q > 1, 1p +1q = 1 ve a1, a2, · · · , an b1, b2, · · · , bn reel sayılarsa,
∣∣∣∣∣n∑
i=1
aibi
∣∣∣∣∣ ≤(
n∑
i=1
|ai|p)1/p( n∑
i=1
|bi|q)1/q
eşitsizliğini kanıtlayınız.
Çözüm. Varsayalım
A =
n∑
i=1
|ai|p ve B =n∑
i=1
|bi|q
olsun. Eğer A veya B sıfır ise, ya tüm ai’ler yada tüm bi’ler sıfırdır. Bu da zateneşitsizliğin iki tarafınıda sıfır yapar. Buna göre biz A 6= 0 ve B 6= 0 durumunuinceleyelim. Varsayalım t1 =
1p ve t2 =
1q olsun. Öyleyse, 0 < t1, t2 < 1 ve
t1 + t2 = 1 olacaktır. Eğer
xi =|ai|pA
ve yi =|bi|qB
isen∑
i=1
xi = 1 ve
n∑
i=1
yi = 1
olur. f(x) = ex fonksiyonu (−∞,+∞) aralığında konveks olduğundan Genel-leştirilmiş Jensen Eşitsizliğini kullanabiliriz. Buna göre,
x1/pi · y1/qi = f(t1 lnxi + t2 ln yi) ≤ t1f(lnx1) + t2f(ln yi) =
xip
+yiq
-
54 BÖLÜM 2. KONULAR
olacaktır. Buna göre,
n∑
i=1
|ai||bi|A1/pB1/q
≤ 1p
n∑
i=1
xi +1
q
n∑
i=1
yi = 1
olacaktır. Bundan dolayıda,
∣∣∣∣∣n∑
i=1
aibi
∣∣∣∣∣ ≤n∑
i=1
|ai||bi| ≤ A1/pB1/q =(∑
|ai|p)1/p (∑
|bi|q)1/q
bulunur
Şimdi de, Jensen eşitsiliğinin bir başka uygulamasına geçelim.
Tanım (Majorization8). Eğer x1, · · · , xn ve y1, · · · , yn aşağıdaki şartlarısağlıyorsa, yani
x1 ≥ x2 ≥ · · · ≥ xn, y1 ≥ y2 ≥ · · · ≥ yn
x1 ≥ y1, x1 + x2 ≥ y1 + y2, · · · , x1 + x2 + · · ·+ xn−1 ≥ y1 + y2 + · · ·+ yn−1ve
x1 + x2 + · · ·+ xn = y1 + y2 + · · ·+ ynise (x1, x2, · · · , xn) majorize (y1, y2, · · · , yn) denir ve
(x1, x2, · · · , xn) Â y1, y2, · · · , yn)
ile gösterilir.
Tanım (Majorization Eşitsizliği). I = [a, b] aralığında f fonksiyonu kon-veks ve
(x1, x2, · · · , xn) Â y1, y2, · · · , yn), xi, yi ∈ Iise
f(x1) + f(x2) + · · ·+ f(xn) ≥ f(y1) + f(y2) + · · ·+ f(yn)olur. Yanlız ve yanlız xi = yi durumu için eşitlik vardır. Konkav fonksiyonlariçinse eşitsizlik yön değiştirir.
8http://en.wikipedia.org/wiki/Majorization
-
2.6. EŞİTSİZLİKLER II 55
[5.] Dar açılı bir ABC üçgeni için,
1 ≤ cosA+ cosB + cosC ≤ 32
eşitsizliğini kanıtlayınız.
Çözüm. Genelliği kaybetmeden, varsayalım A ≥ B ≥ C olsun. Buna göreA ≥ π/3 ve C ≤ π/3 olacaktır. π/2 ≥ A ≥ π/3, π ≥ A+B = (−π − C) ≥ 2π3olacağından
(π
2,π
2, 0) Â (A,B,C) Â (π
3,π
3,π
3)
alabiliriz. f(x) = cosx fonksiyonu [0, π/2] aralığında konkav olduğuna göre,majorization teoreminden,
1 = f(π
2) + f(
π
2) + f(0) ≤ f(A) + f(B) + f(C) ≤ f(π
3) + f(
π
3) + f(
π
3)
ise soruda göstermemiz istenen,
1 ≤ cosA+ cosB + cosC ≤ 32
elde edilir.
[6.] Eğer x1 ≥ x2 ≥ · · · ≥ xn ise
(x1, x2, · · · , xn) Â (x, x, x, · · · , x)
durumu vardır. Burada x değeri, x1, x2, · · · , xn değerlerinin aritmetik ortası-dır.(Bunu Majorization üzerine uygularsak Jensen Eşitsizliğini elde ederiz.)Buna göre, k = 1, 2, · · · , n− 1 için x1 + x2 + · · ·+ xk ≥ kx durumunu göster-memiz yeterli olacaktır. Buna göre,
(n− k)(x1 + x2 + · · ·+ xk) ≥ (n− k)kxk ≥ k(n− k)xk+1 ≥ k(xk+1 + · · ·+ xn)
olacağından(n− k)(x1 + · · ·+ xk) ≥ k(xk+1 + · · ·+ xn)
bulunur. Bu eşitsizliğin iki tarafınada k(x1 + · · ·+ xk) eklersek
n(x1 + · · ·+ xn) ≥ k(x1 + · · ·+ xn) = knx
-
56 BÖLÜM 2. KONULAR
olacağındanx1 + x2 + · · ·+ xk ≥ kx
olacaktır.
[7.] −1 ≤ a, b, c ≤ 1 ve a+ b+ c = 1/2 ise a12 + b12 + c12 en fazla kaç olur?Çözüm. [−1, 1] aralığında f(x) = x12 fonksiyonu konvekstir. Öyleki, f ′′(x) =132x10 ≥ 0 olacaktır. Eğer, 1 ≥ a ≥ b ≥ c ≥ −1 ve a+ b+ c = −1/2 ise majorüçlülerimizi
(1,−12,−1) Â (a, b, c)
olarak seçebiliriz. Çünkü, 1 ≥ a ve 12 = 1− 12 ≥ −c− 12 = a+ b olacaktır. Bunagöre, majorization eşitsizliğinden
a12 + b12 + c12 = f(a) + f(b) + f(c) ≤ f(1) + f(2) + f(−1) = 2 + 1212
olacaktır. Zaten, a = 1, b = −12 ve c = −12 içinde en büyük değer doğrulanır.[8.](1999,IMO9) n ≥ 2 bir tamsayıdır. Buna göre,(a.)
∑
1≤i
-
2.6. EŞİTSİZLİKLER II 57
olacaktır.n > 2 durumu için varsayalım
ai =xi
x1 + x2 + · · ·+ xn ve a1 + a2 + · · ·+ an = 1 olsun.
Buna göre, ai = [0, 1] olacaktır. Eğer, ai cinsinden yazarsak, ispatlanacakeşitsizlik ∑
1≤i 0olacaktır. Eşitsizliğimiz ai’lere göre simetrik olduğundan, a1 ≥ a2 ≥ · · · ≥ analabiliriz.Buan göre, eğer a1 ≤ 1/2 ise,
(1
2,1
2, 0, 0, · · · , 0) Â (a1, a2, · · · , an)
olacağından majorization eşitsizliğinden
f(a1) + f(a2) + · · ·+ f(an) ≤ f(12) + f(
1
2) + f(0) + · · ·+ f(0) = 1
8
olacaktır. Eğer, a1 > 1/2 ise 1− a1, a2, · · · , an ∈ [0, 1/2) olacaktır.(1− a1, 0, 0, · · · , 0) Â (a2, a3, · · · , an)
olduğundan majorization eşitsizliği ve n = 2 durumunu göz önünde bulundu-rursak,
f(a1) + f(a2) + · · ·+ f(an) ≤ f(a1) + f(1− a1) + f(0) + f(0) + · · ·+ f(0)= f(a1) + f(1− a1) ≤ 1
8olacaktır.
Buna göre, eşitlik durumu ancak ve ancak iki değişken eşit ve geri kalan (n−2)değişken 0 ise vardır.
-
58 BÖLÜM 2. KONULAR
2.6.1 Çalışma Soruları
1. Jensen Eşitisizliğini kullanarak aabbcc ≥ (abc)(a+b+c)/3 eşitsizliğini kanıtlayınız.(a, b, cpozitif reel sayılar.)
2. x1, · · · , xn ∈ [0, 1] ve a1, · · · , an > 0 olmak üzere, a1+ · · ·+an = 1 olarakveriliyor. Buna göre,
n∑
i=1
ai1 + xi
≤ 11 + xa11 · · ·xa11
eşitsizliğini kanıttlayınız. Eşitlik durumu hangi şartlar altında gerçekle-şir?
3. Eğer a, b, c, d > 0 ve c2 + d2 = (a2 + b2)3 ise
a3
c+
b3
d≥ 1
eşitsizliğini Hölder Eşitsizliği kullanarak kanıtlayınız.
4. P noktası ABC üçgeni içersinde
m(PAB) = m(PBC) = m(PCA) = α
eşitliğini sağlayan bir nokta ise α açısının π/6 olduğunu kanıtlayınız.
5. Dar açılı bir ABC üçgeninin iki açısı π/6’dan küçük veya eşittir. Bunagöre,
sinA
2sin
B
2sin
C
2≥ sin π
4sin
π
6sin
π
12
eşitsizliğini kanıtlayınız.
6. x, y, z > 1, xyz = 4096 ve max(x, y, z) < 32 olarak veriliyor. Buna göre,x+ y + z toplamının en büyük ve en küçük değerlerini bulunuz.
7. Eğer a, b ≥ 0 ise,3
√a+ 3
√a+
3
√b+
3√b ≤ 3
√a+
3√b+
3
√b+ 3
√a
eşitsizliğini kanıtlayınız.
-
2.7. İNDİRGEMELİ DİZİLER 59
2.7 İndı̇rgemelı̇ Dı̇zı̇ler
2.7.1 Birinci Dereceden İndirgemeler
Herhalde matematik olimpiyatları sınavlarına hazırlanıpta Fibonacci Sa-yıları’nı bilmeyen yoktur. Zaten Fibonacci sayılarıda f0 = 0, f1 = 1 olmaküzere
fn+1 = fn + fn−1, n ≥ 1yinelemesi ile tanımlanır. Bir yinelemenin derecesi ise en büyük ve en küçükalt terimlerin farkına eşittir. Mesela,
un+2 − un+1 = 2birinci derecedendir, ve
un+4 + 9u2n = n
5
yinelemesi ise dördüncü derecedendir. Eğer bir yinelemede tüm ifadelerin üst-leri bir ise bu yinelemeye Doğrusal Yineleme denir. Mesela,
un+2 − un+1 = 2bir doğrusal yinelemedir. Ancak
x2n + nxn−1 = 1 ve xn + 2xn−1 = 3
yinelemeleri lineer değillerdir. Eğer bir yinelemenin tüm terimlerinin kuvvetleriaynı kuvvettense, bu yinelemeye Homojen’dir denir. Mesela,
xm+3 + 8xm+2 − 9xm = 0yinelemesi homojendir. Ancak,
xm+3 + 8xm+2 − 9xm = m2 − 3yinelemesi homojen değildir. Bir yinelemin sadece indis değişkenine göre ta-nımlanan denkleme ise o yinelemenin Kapalı Form’u denir. Kapalı form sa-yesinde rahatlıkla yinelemenin her hangi bir terimini bulabiliriz. Biz genelmanada bu ders notunda ilk olarak,
xn = axn−1 + f(n), a 6= 1
-
60 BÖLÜM 2. KONULAR
formundaki (f burada bir polinomdur) yinelemelerin çözümleriyle ilgilenece-ğiz. İlgilenirken de aşağıda verdiğimiz basamakları takip edeceğiz.
1. Önce xn = axn−1 formunda verilen yinelemenin indislerini üste alarakyani, karakteristik denklem oluşturarak, xn = axn−1 denklemini elde ede-riz. Sadeleştirmeler yaptığımızda x = a olacaktır. Buna göre, xn = axn−1homojen formundaki yinelememiz bize xn = Aa
n denklemini verecektir.Burada A bir sabit sayıdır.
2. Daha sonra bulunan xn = Aan + g(n) formu test edilir. Burada g, f ile
aynı dereceden bir polinomdur.
Örnek 1. x0 = 7 ve xn = 2xn−1, n ≥ 1 ise xn kapalı formunu bulunuz.Çözüm. Alt indisleri üs olarak yazarsak karakteristik denklemimizi xn =2xn−1 olacaktır. Sadeleştirme yaparsak, x = 2 olacaktır. Buna göre bizim,xn = A2
n formunda çözüm yapmamız gerekmektedir. Burada, 7 = x0 = A20
ise A = 7 olacağından, kapalı form xn = 7(2)n olarak bulunur.
Örnek 2. x0 = 7 ve xn = 2xn−1 + 1, n ≥ 1 formunda verilen yinelemeninkapalı formunu bulunuz.
Çözüm. Karakteristik denklemi yazıldığında xn = 2xn−1 veya x = 2 eldeedilir. Buradan çözümlerden birinin xn = A(2)
n olduğu açıktır. Ancak yinele-menin bir parçasıda f(n) = 1 polinomu olduğuna göre, kapalı denklemin xn =A2n+B formunda olması gerekmektedir. Buradan, 7 = x0 = A2
0+B = A+Bve 15 = x1 = 2A + B olduğuna göre bu iki denklemin çözümünden A = 8 veB = −1 olacaktır. Öyleyse, soruda istenen kapalı form,
xn = 8(2n)− 1 = 2n+3 − 1
olacaktır.
Not. Örnek 2.’nin çözümünde dikkat edilirse oluşturula karakteristik denklemiki parçadan oluşuyor. Bunlardan ilki zaten alt indislerin üs olarak yazılmasıylaelde edilirken, ikincisi bir polinom ve bu polinomun derecesi yineleme içersindeki polinomun derecesi ile aynı. Bundan sonraki çözümlerde de polinom seçimibenzer şekilde olacaktır.
Örnek 3. x0 = 2 ve xn = 9xn−1 − 56n+ 63 ise xn kapalı formunu bulunuz.
-
2.7. İNDİRGEMELİ DİZİLER 61
Çözüm. Karakterisitk denklem yazıldığında karakterisitik denklemimiz xn =9xn−1 veya x = 9 olacaktır. Buna göre, kapalı formun bir kısmı xn = A(9)n
formunda olacaktır. Ancak, soruda verilen yinelemenin ikinci kısmını f(n) =−56n+ 63 polinomu oluşturduğundan, çözüm olarak kullanacağımız polinomg(n) = Bn+ C olacaktır. Buna göre, yinelememizin kapalı formu
xn = A9n +Bn+ C
olacaktır. x0, x1, x2 için çözümlere bakıldığında,
2 = A+ C
25 = 9A+B + C
176 = 81A+ 2B + C
eşitlikleri için A = 2, B = 7 ve C = 0 olacaktır. Buna göre soruda istenenkapalı form, yada genel çözüm
xn = 2(9n) + 7n
olarak bulunur.
Örnek 4. x0 = 1 ve xn = 3xn−1−2n2+6n−3 ise xn kapalı formunu bulunuz.Çözüm.Yinelemenin karakterisitk denklemini yazdıktan sonra kolaylıkla xn =A(3)n indirgemesini elde edebiliriz. Ancak yinelememizin bir parçasıda f(n) =−2n2 + 6n − 3 şeklinde ki ikinci dereceen bir polinom olduğundan özel çözü-mümüzde kullanacağımız g(n) polinomu Bn2 +Cn+D olmalıdır. Buna göre,yinelememizin indirgenmiş hali,
xn = A3n +Bn2 + Cn+D
şekline olacaktır. Eğer bilinen xi, i = 0, 1, 2, 3 için katsayaları bulmaya çalışır-sak,
1 = A+D,
4 = 3A+B + C +D,
13 = 9A+ 4B + 2C +D,
36 = 27A+ 9B + 3C +D
-
62 BÖLÜM 2. KONULAR
denklemlerini elde ederiz. Buradan da, A = B = 1, C = D = 0 olacağından,istenen kapalı form
xn = 3n + n2
olacaktır.
Örnek 5. x0 = 2 ve xn = 2xn−1 + 3n−1 ise kapalı formu bulunuz.
Çözüm. Eğer gerekli işlemleri yaparsak, genel formun
xn = A2n +B3n
denklemi elde edilir. Burada, x0 = 2 ve x1 = 2(2) + 30 = 5 denklemlerinden,
2 = A+B
7 = 2A+ 3B
eşitliklerini elde edilir. Buna göre, A = 1 ve B = 1 olacağından istenen kapalıform
xn = 2n + 3n
olacaktır.
Örnek 6. x0 = 7 ve xn = xn−1 + n, n ≥ 1 ise xn için kapalı formu bulunuz.Çözüm. Şimdi bu çözümü siz yapmaya çalışın. Kapalı formu,
xn = 7 +n(n+ 1)
2
olarak bulmanız gerekmektedir.
Şimdiye kadar çözdüklerimizde genel olarak, lineer yinelemeler hakimdi. Şim-diki örneğimizde de lineer olmayan ancak lineerleştirilebilir, birinci drecen yi-nelemeler den birini çözeceğiz.
Örnek 6. u0 = 3 ve u2n+1 = un, n ≥ 1 ise yinelemin kapalı formunu bulunuz.
Çözüm. Varsayalım, vn = log un olsun. Buna göre,
vn = log un = log u1/2n−1 =
1
2log un−1 =
vn − 12
-
2.7. İNDİRGEMELİ DİZİLER 63
olacaktır. Burada,
vn =vn−12
olduğundan,
vn =v02n
olacaktır. Buradan,
log un =log u02n
olduğundan istenilen kapalı form,
un = 31/2n
olarak bulunur.
2.7.2 İkinci Dereceden İndirgemeler
Bir evvelki konumuzda birici dereceden yinelemeleri ele almıştık. Öyleki,her bir terim kendisinden bir önceki terime bağımlı olarak veriliyordu. Şimdivereceğimiz formda ise durum artık biraz daha farklı. Öyleki artık karşılaca-ğımız yinelemeler
xn = axn−1 + bxn−2
şeklinde olacaktır. Bu tür yinelemelerin çözümleri içinde takip etmemiz gereknbazı çözüm basamakları vardır. Buna göre,
1. Önce alt indisleri üs olarak alıp karakteristik denklemi xn = axn−1 +bxn−2 olduğundan kökleri r1 ve r2 olan x2 − ax− b = 0 olarak bulunur.
2. Eğer kökler birbirinden farklı ise genel form
xn = A(r1)n +B(r2)
n
şeklinde olacaktır.
3. Eğer kökler aynı ise genel form
xn = A(r1)n +Bn(r1)
n
şeklinde olacaktır.
-
64 BÖLÜM 2. KONULAR
Örnek 7. x0 = 1, x1 = −1 ve xn+2 + 5xn+1 + 6xn = 0 yinelemesinin kapalıformunu bulunuz.
Çözüm. Soruda verilen yinelemenin karakteristik denklemi
x2 + 5x+ 6 = (x+ 3)(x+ 2) = 0
olarak elde edilir.Buna göre kapalı formumuz
xn = A(−2)n +B(−3)n
olacaktır. Buradan da, A = 2 ve B = −1 olacağından soruda istenilen kapalıform,
xn = 2(−2)n − (−3)n
olacaktır.
Örnek 8. Fibonacci yinelemesi için kapalı formu, f0 = 0, f1 = 1 ve fn =fn−1 + fn−2 bilgilerini kullanarak bulunuz.
Çözüm. Karakterisitk denklemimiz f2 − f − 1 = 0 olacağından kapalı formu-muz
fn = A
(1 +
√5
2
)n+B
(1−√5
2
)n
şeklinde olacaktır. Başlangıç değerleri kullanıldığında,
0 = A+B
1 = A
(1 +
√5
2
)n+B
(1−√5