medicaliseren gaat heel terloops

1
teerd worden dient wetenschappelijk verwelkomd te worden en niet gestopt. Vooruitgang in de weten- schap zit in vernieuwing en niet in het halsstarrig trachten vast te houden aan een oude bestaande techniek. Elke patiënt heeft daar trouwens recht op. B. Doeltreffende gehoorbeschermingsprogramma’s (Delfien Bervoet) De heer Schriemer stelt dat gehoorzorgprogram- ma’s weinig of niet effectief zijn. We volgen hem daarin in zoverre dat hij ‘klassieke’ gehoorzorgpro- gramma’s bedoelt, gebaseerd op audiometrie en zo- als beschreven in de Cochrane Review. Het is daar- om hoogtijd dat we die klassieke benadering verla- ten en het over een andere boeg gooien, naar het voorbeeld van HearingCoach. Om preventief te kunnen handelen is het cruciaal dat een onderzoekstechniek wordt gebruikt die toe- laat om gehoorschade ‘vroegtijdig’ op te sporen. Op basis van audiometrie is dit niet mogelijk. De scha- de wordt hiermee pas opgemerkt als het al te laat is. Met otoakoestische emissies (OAE’s) wordt de scha- de al in een zeer vroeg stadium zichtbaar gemaakt. Zelfs nog voor de persoon in kwestie er zich bewust van is en ruimschoots voor er sprake is van een ach- teruitgang op het audiogram. De OHC-scan applica- tie die HearingCoach gebruikt, maakt de OAE-tech- niek heel toegankelijk, begrijpelijk en zeer geschikt voor screening op grote schaal. Door het werken met een percentage in plaats van met decibels wordt het in een follow-upstrategie heel makkelijk om werknemers de sense of urgency uit te leggen van het dragen van gehoorbeschermers en op die manier een positieve gedragsverandering teweeg te bren- gen. Dieper ingaan op alle fundamentele verschillen tus- sen het ‘preventief’ gehoorzorgprogramma zoals voorgesteld door HearingCoach en een ‘klassiek’ gehoorzorgprogramma zou ons te ver leiden, maar we zetten de belangrijkste even op een rij: | focus op ‘de persoon’ (individuele benadering) en niet op ‘de groep’; | alle risico’s, zowel ‘on-the-job’ als ‘off-the-job’, in kaart brengen; | geluidnormen vormen het kader waarbinnen wordt gewerkt, maar zijn geen doel op zich; | het streefdoel is de persoonlijke geluidbelasting (Lep,d) te reduceren tot onder het niveau (74 dB) waarop een tijdelijke verschuiving van de gehoor- drempel ontstaat (= ‘gezondheidskundig’ veilige grens); | Veel bedrijven tellen op jaarbasis 80 tot 100 euro neer voor gehoorbeschermers waarvan de ‘goede werking’ (lekdichtheid) niet eens wordt gecontro- leerd. Hierdoor lopen veel medewerkers rond met een vals gevoel van veiligheid. Periodieke contro- le van de ‘goede werking’ van gehoorbeschermers ‘tijdens het dragen’ moet daarom onderdeel zijn van elk gehoorzorgprogramma. Ten slotte is lawaai een complex probleem dat ‘mul- tidisciplinair’ aangepakt moet worden. Dit veron- derstelt kennis en kunde op verschillende aan- dachtsgebieden: geluidmetingen, gehoormetingen, gehoorbescherming en gedragsbeïnvloeding. Ofwel moet men dus multidisciplinair overleg organise- ren tussen de verschillende deskundigen. De erva- ring leert echter dat dit praktisch en economisch niet haalbaar is. Ofwel brengt men al de vereiste expertise onder bij één enkele professional. Dit is de weg die HearingCoach heeft gekozen. Zij schakelt hiervoor preventieve audiologen in, ook wel Hea- ringCoaches genoemd. Deze ‘nieuwe’ professionals dragen vanuit hun audiologische opleiding bij tot de kwaliteitsborging, de vereenvoudiging van de zorgketen en de perfecte match tussen preventieve en curatieve zorg. In combinatie met OAE’s vormen zij de basis voor succes. Bart Vinck en Delfien Bervoet Medicaliseren gaat heel terloops In TBV van juni vragen Tineke Pinchasik en ande- ren zich af of de verzekeringsarts het probleem is van de medicalisering van ziekteverzuim. 1 Een hel- der antwoord is in de zeven pagina’s grijs niet te ont- waren. Maar zowel de bedrijfsarts als de verzekeringsarts hebben (minstens) een zeer effectief medicalise- ringsinstrument. Voor de bedrijfsarts is dat de richt- lijn Psychische problemen. Daarmee wordt elk psy- chisch probleem tot een ziekte gemaakt. Voor de verzekeringsarts is dat de hebbelijkheid om bij iede- re WIA-keuring ervan uit te gaan dat de keurling twee jaar lang voortdurend om reden van ziekte zijn werk verzaakt heeft. Meer dan tien jaar ben ik op zoek naar een CAS-code A000 (geen ziekte) als uitslag van een WIA-keuring. Zonder succes! Ben jij er wél een tegengekomen... dan wil ik die casus graag met je doornemen. Roel Melchers, bedrijfsarts [email protected] LITERATUUR 1. Pinchasik CCM, Harmsen J, Goettsch A, Oosten I van. Medicali- sering van ziekteverzuim: is de verzekeringsarts het probleem? Tijdschr Bedrijfs Verzekeringsgeneeskd 2013; 21: 248-254. 297 TBV 21 / nr 7 / september 2013

Upload: roel

Post on 23-Dec-2016

214 views

Category:

Documents


2 download

TRANSCRIPT

Page 1: Medicaliseren gaat heel terloops

teerd worden dient wetenschappelijk verwelkomdte worden en niet ge stopt. Vooruitgang in de weten-schap zit in vernieuwing en niet in het halsstarrigtrachten vast te houden aan een oude bestaandetechniek. Elke patiënt heeft daar trouwens recht op.

B. Doeltreffende gehoorbeschermingsprogramma’s(Delfien Bervoet)

De heer Schriemer stelt dat gehoorzorgprogram-ma’s weinig of niet effectief zijn. We volgen hemdaarin in zoverre dat hij ‘klassieke’ gehoorzorgpro-gramma’s bedoelt, gebaseerd op audiometrie en zo -als beschreven in de Cochrane Review. Het is daar-om hoogtijd dat we die klassieke benadering verla-ten en het over een andere boeg gooien, naar hetvoorbeeld van HearingCoach. Om preventief te kunnen handelen is het cruciaaldat een onderzoekstechniek wordt gebruikt die toe-laat om gehoorschade ‘vroegtijdig’ op te sporen. Opbasis van audiometrie is dit niet mogelijk. De scha-de wordt hiermee pas opgemerkt als het al te laat is.Met otoakoestische emissies (OAE’s) wordt de scha-de al in een zeer vroeg stadium zichtbaar gemaakt.Zelfs nog voor de persoon in kwestie er zich bewustvan is en ruimschoots voor er sprake is van een ach-teruitgang op het audiogram. De OHC-scan applica-tie die HearingCoach gebruikt, maakt de OAE-tech-niek heel toegankelijk, begrijpelijk en zeer ge schiktvoor screening op grote schaal. Door het werkenmet een percentage in plaats van met decibels wordthet in een follow-upstrategie heel makkelijk omwerknemers de sense of urgency uit te leggen van hetdragen van gehoorbeschermers en op die maniereen positieve gedragsverandering teweeg te bren-gen. Dieper ingaan op alle fundamentele verschillen tus-sen het ‘preventief’ gehoorzorgprogramma zoalsvoorgesteld door HearingCoach en een ‘klassiek’gehoorzorgprogramma zou ons te ver leiden, maarwe zetten de belangrijkste even op een rij: | focus op ‘de persoon’ (individuele benadering) en

niet op ‘de groep’;| alle risico’s, zowel ‘on-the-job’ als ‘off-the-job’, in

kaart brengen;| geluidnormen vormen het kader waarbinnen

wordt gewerkt, maar zijn geen doel op zich;| het streefdoel is de persoonlijke geluidbelasting

(Lep,d) te reduceren tot onder het niveau (74 dB)waarop een tijdelijke verschuiving van de gehoor-drempel ontstaat (= ‘gezondheidskundig’ veiligegrens);

| Veel bedrijven tellen op jaarbasis 80 tot 100 euroneer voor gehoorbeschermers waarvan de ‘goedewerking’ (lekdichtheid) niet eens wordt gecontro-leerd. Hierdoor lopen veel medewerkers rond meteen vals gevoel van veiligheid. Perio dieke contro-

le van de ‘goede werking’ van gehoorbeschermers‘tijdens het dragen’ moet daarom onderdeel zijnvan elk gehoorzorgprogramma.

Ten slotte is lawaai een complex probleem dat ‘mul-tidisciplinair’ aangepakt moet worden. Dit veron-derstelt kennis en kunde op verschillende aan-dachtsgebieden: geluidmetingen, gehoormetingen,gehoorbescherming en gedragsbeïnvloeding. Ofwelmoet men dus multidisciplinair overleg organise-ren tussen de verschillende deskundigen. De erva-ring leert echter dat dit praktisch en economischniet haalbaar is. Ofwel brengt men al de vereisteexpertise onder bij één enkele professional. Dit is deweg die Hearing Coach heeft gekozen. Zij schakelthiervoor preventieve audiologen in, ook wel Hea -ring Coaches genoemd. Deze ‘nieuwe’ professionalsdragen vanuit hun audiologische opleiding bij totde kwaliteitsborging, de vereenvoudiging van dezorgketen en de perfecte match tussen preventieveen curatieve zorg. In combinatie met OAE’s vormenzij de basis voor succes.

Bart Vinck en Delfien Bervoet

Medical iseren gaat heel ter loops

In TBV van juni vragen Tineke Pinchasik en ande-ren zich af of de verzekeringsarts het probleem isvan de medicalisering van ziekteverzuim.1 Een hel-der antwoord is in de zeven pagina’s grijs niet te ont-waren. Maar zowel de bedrijfsarts als de verzekeringsartshebben (minstens) een zeer effectief medicalise-ringsinstrument. Voor de bedrijfsarts is dat de richt-lijn Psychische problemen. Daarmee wordt elk psy-chisch probleem tot een ziekte gemaakt. Voor deverzekeringsarts is dat de hebbelijkheid om bij iede-re WIA-keuring ervan uit te gaan dat de keurlingtwee jaar lang voortdurend om reden van ziekte zijnwerk verzaakt heeft. Meer dan tien jaar ben ik op zoek naar een CAS-codeA000 (geen ziekte) als uitslag van een WIA-keuring.Zonder succes! Ben jij er wél een tegengekomen...dan wil ik die casus graag met je doornemen.

Roel Melchers, [email protected]

LITERATUUR1. Pinchasik CCM, Harmsen J, Goettsch A, Oosten I van. Medica li -

sering van ziekteverzuim: is de verzekeringsarts het probleem?Tijdschr Bedrijfs Verzekerings geneeskd 2013; 21: 248-254.

297TBV 21 / nr 7 / september 2013