Kompetencje ogólne i społeczne zdobyte w ramach zagranicznych staży dla

absolwentów - PLM

„Start w szeroki świat"

nr 2013-1-PL1-LEO02-38323projekt realizowany w ramach programu Leonardo da Vinci będącego

częścią Programu „Uczenie się przez całe życie”

Okres realizacji 01.07.2013-31.12.2013

Monika Adamczyk, Maciej Bartosik

Zadania dodatkowe wyodrębnione w projekcie:

1.Stosowanie zasad sprawiedliwego handlu

2.Edukacja globalna

3.Kształcenie ustawiczne

4.Rynek pracy

1. Stosowanie w Hiszpanii zasad sprawiedliwego handlu -poszukiwanie znaku Fair Trade

Fairtrade International (FLO) jest właścicielem najbardziej znanego i najczęściej używanego na świecie znaku certyfikacji Fair Trade. Dotyczy on wielu produktów spożywczych, w tym kawy, herbaty,

kakao (i jego wyrobów, głównie czekolad), cukru trzcinowego (i jego wyrobów), bananów, suszonych owoców, orzechów itp.,

a także bawełny. Znak certyfikacyjny jest przyznawany produktom, jeśli spełnią one kryteria związane z zapewnieniem ceny

minimalnej, premii Fairtrade, wdrożeniem zasad Fair Trade, związanych z poszanowaniem praw pracowniczych, praw dzieci

i innych, zawieraniem kontraktów na preferencyjnych dla producentów zasadach. 

Fairtrade International określił dość precyzyjne standardy produkcji, jakie obowiązują organizacje zrzeszające małych

wytwórców, firmy i plantacje produkcyjne, a także standardy w handlu wytworzonymi produktami. Mają one na celu:

- zapewnienie producentom wynagrodzenia pozwalającego co najmniej na pokrycie średnich kosztów produkcji,

- zapewnienie premii, przeznaczanej na cele społeczne,- umożliwienie prefinansowania dla producentów, którzy tego

wymagają,- zapewnienie kontraktów długoterminowych i kontroli handlu w

celu przestrzegania zasad Fair Trade ,

Organizacja, w celu sprawdzenia zachowania zasad i standardów Fair Trade, przeprowadza szczegółowe audyty producentów

i użytkowników znaku. Nie są one przeprowadzane w regularnych odstępach czasu, lecz zazwyczaj nie rzadziej niż co dwa lata.

Wyrywkowo przeprowadzane są również audyty niezapowiedziane.

W Cordobie produkty oznaczone znakiem sprawiedliwego handlu są dostępne w sklepach, marketach i supermarketach ale nie jest

ich dużo a ceny są nieco wyższe od produktów globalnie dostępnych. W sklepach łatwiej można było znaleźć produkty BIO

oraz ECO, których ceny są porównywalne z produktami ogólnodostępnymi

2. Edukacja globalna – problemy migracji

Dane z 2009r. wskazywały, że w Hiszpanii żyło sześć milionów obcokrajowców, w tym około 540 tys. imigrantów

nieudokumentowanych. W Madrycie około 40% ogólnej liczby migrantów stanowiły osoby przebywające nielegalnie. Imigranci zamieszkali w Hiszpanii pochodzili głównie z Ameryki Łacińskiej,

ale także Wschodniej Europy (Rumunii, Mołdawii) oraz Afryki (północnej i subsaharyjskiej) i Azji. Migracja do Hiszpanii zmieniła się na przestrzeni lat z migracji z krajów bogatszych, w migrację z krajów biednych. Napływ ludności z krajów UE malał od połowy

lat dziewięćdziesiątych, zaś z pozostałych krajów Europy oraz Ameryki Łacińskiej rośnie (odpowiednio: z 5% do 15% ogólnej

liczby imigrantów; z15% do40%). Migracja z Afryki to 17%, z Ameryki Północnej, Azji i Oceanii – mniej niż 5% przybyszy.

Imigranci różnią się od ludności rdzennej wiekiem, płcią, pochodzeniem, statusem społecznym, tworząc specyficzny

profil migranta. W Hiszpanii migrant jest młodszy od statystycznego mieszkańca, ma około33,7lat

(statystyczny Hiszpan ma 39,9 lat.). Do Hiszpanii migrowali głównie mężczyźni, słabiej wyedukowani

i w gorszej sytuacji społeczno- ekonomicznej niż rodowici Hiszpanie. Osiedlali się w dużych miastach takich jak Madryt,

Walencja oraz takich regionach, jak Katalonia, Andaluzja. Migranci spoza UE zatrudniali się głównie w budownictwie, rolnictwie, usługach gastronomicznych oraz jako pomoce

domowe; część kobiet (głównie z Dominikany) świadczyła usługi seksualne

Obecnie nadal można zauważyć popularne zjawisko migracji, głównie wśród młodych ludzi, którzy poprzez projekty

europejskie pozyskują doświadczenie zawodowe a następnie korzystają z ofert pracy składanych przez pracodawców

u których odbywali praktyki / staż. Mimo że są to często oferty tzw. wakacyjne często udaje się pozostać na dłużej.

Wielu migrantów czeka nawet kilka miesięcy na uzyskanie pełnych praw do życia w społeczeństwie zgodnie z prawem,

odprowadzając podatki. Załatwianie aspektów prawnych i urzędowych może trwać nawet 5 miesięcy.

3. Kształcenie ustawiczne w Hiszpanii 

Idea kształcenia ustawicznego bazuje na tworzeniu możliwości edukacyjnych na wszystkich poziomach kształcenia w formach

szkolnych i pozaszkolnych, jak również, co najważniejsze – niezależnie od wieku. Tradycyjny schemat edukacyjny

i wchodzenia na rynek pracy za pośrednictwem edukacji na poziomie średnim, a następnie wyższym zastępowany jest modelem kształcenia w całym okresie aktywności zawodowej.

Hiszpania to kraj, który w statystykach europejskich plasuje się powyżej średniej europejskiej, jeśli chodzi o udział osób

dorosłych w kształceniu ustawicznym. W roku 2010 ponad 10,8% Hiszpanów w wieku 25-64 uczestniczyło w przynajmniej

jednej aktywności edukacyjnej. Podczas gdy średnia europejska wynosi 9.1%. Wskazana sytuacja wynika m.in. z

ustrukturalizowanych działań rządu hiszpańskiego, który od 2007 wdraża Plan Akcji dla Kształcenia Ustawicznego

(El Plan de Acción para el Aprendizaje Permanente del Gobierno

de España).

Celem programu jest upowszechnianie edukacji osób dorosłych, zwiększenie ich udziału w procesie kształcenia oraz koordynacja działań ułatwiających dostęp do oferty edukacyjnej. Szczególny nacisk w ramach Planu Akcji położono na rozwój mechanizmów

wspomagających udział osób dorosłych w kształceniu ustawicznym w formach szkolnych zmierzającym do ukończenia szkoły średniej, uzupełnianie kwalifikacji osób pracujących do wymogów współczesnego rynku pracy, stworzenie dostępu do edukacji zawodowej pozwalającej na łączenie pracy zawodowej i kształcenia dla osób, które przedwcześnie wypadły z systemu edukacji a także na zapewnienie możliwości edukacji formalnej i nieformalnej osobom zagrożonym wykluczeniem społecznym.

Oferta edukacyjna dla dorosłych jest w Hiszpanii szeroka i obejmuje zarówno kształcenie na poziomie podstawowym

w dwóch wymiarach: alfabetyzacji oraz formalnego uzupełnienia wykształcenia podstawowego, kształcenie na poziomie średnim (obowiązek edukacji) oraz kształcenie „zorientowane na pracę”

czyli kształcenie praktyczne pozwalające na otrzymanie konkretnego zawodu lub kwalifikacji umożliwiających podjęcie zatrudnienia. Hiszpański system edukacji ukierunkowany jest

również na tzw. edukację społeczno-kulturalną zorientowaną na rozwój osobisty oraz edukację lingwistyczną.

Kształcenie ustawiczne obejmuje cały system szkolny oraz oświatę równoległą, kształcenie dorosłych i wychowanie w środowisku. Wnosi istotny wpływ do dotychczasowego

systemu oświatowego. Wprowadza nowe cele, formy, metody i treści edukacji. Najszybciej zmiany dokonały się w systemie kształcenia i doskonalenia zawodowego. Pojawiły się ustawy

regulujące uzupełnianie kompetencji, powołano ośrodki doskonalenia oraz instytucje, zajmujące się badaniem

i ewaluacją tych procesów.

Edukacja dorosłych zajmuje szczególne miejsce, obejmuje bowiem różne etapy w życiu człowieka: okres produkcyjny,

stabilizacji, przedemerytalny i emerytalny. Zgodnie z założeniami kształcenia ustawicznego każdy człowiek ma prawo do nauki w każdym okresie życia, a władze oświatowe

mają obowiązek zapewnić różne jej formy, pomoc i opiekę.

Powszechne wykorzystanie nowoczesnych technologii TIK ułatwiło uczniom i osobom dorosłym dostęp do wyższych szczebli kształcenia oraz umożliwiło upowszechnienie idei

kształcenia ustawicznego. Kształcenie na odległość stało się ważnym narzędziem wspierania idei aktywnego i świadomego

obywatelstwa, równości szans i spójności społecznej.

Jedną z najważniejszych instytucji zajmujących się w Hiszpanii problematyką kształcenia na odległość jest Centrum Innowacji i Rozwoju Kształcenia na Odległość – CIDEAD (Centro para la

Innovación y Desarrollo de la Educación a Distancia), które organizacyjnie podlega Ministerstwu Edukacji, a jego misją jest organizacja i koordynacja kształcenia na odległość na szczeblu

krajowym. Do zadań CIDEAD należy: ułatwianie dostępu do edukacji zarówno osobom dorosłym, jak dzieciom

i młodzieży w wieku szkolnym, które ze względów osobistych, społecznych, geograficznych lub innych nie mogą regularnie

uczęszczać do szkoły.

CIDEAD prowadzi kształcenie na poziomie szkoły podstawowej, średniej I i II stopnia, kształcenie zawodowe, naukę języka

urzędowego oraz edukację ustawiczną dorosłych. Kształcenie na odległość funkcjonuje w Hiszpanii również

w obszarze szkolnictwa wyższego. Instytucją specjalizującą się w tym jest Narodowy Uniwersytet Kształcenia na Odległość –

UNED (Universidad Nacional de Educación a Distancia) - również podległy Ministerstwu Edukacji.

Jest on największym uniwersytetem tego typu w Hiszpanii (posiada 250 tys. studentów i słuchaczy) a oferta edukacyjna obejmuje 27 kierunków kształcenia w ramach Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego, 49 kierunków kształcenia

magisterskiego, 44 programy studiów doktoranckich oraz ponad 600 kursów umożliwiających rozwój zawodowy.

Uniwersytety w Hiszpanii

Hiszpański system wyższej edukacji funkcjonuje w oparciu o 78 uniwersytetów publicznych i prywatnych. Wśród nich

wymienić warto między innymi te usytuowane w niewątpliwie atrakcyjnych lokalizacjach, jak na przykład: Universitat de les

Illes Balears na Majorce, Universidad de la Laguna, na Teneryfie czy Uniwersytet w Barcelonie (UB).

Wszystkie hiszpańskie szkoły wyższe działają autonomicznie, a więc nie są zależne od zewnętrznej władzy. Odkąd Hiszpania przystosowała swój system edukacji do norm Europejskiego

Obszaru Szkolnictwa Wyższego (ang. European Higher Education Area – EHEA), struktura studiów wyższych

przedstawia się w Hiszpanii podobnie jak w Polsce

Studia wyższe rozpoczynają się licencjatem (grado), kolejnedwa poziomy edukacji to magisterium (máster)

i doktorat (doctorado). Licencjat w Hiszpanii trwa jednak 4 lata (w Polsce – 3 lata), a student musi zdobyć 240 punktów ECTS.

Podczas studiów magisterskich student powinien zdobyć 60 lub 120 punktów ECTS (w zależności od programu).

Studia magisterskie trwają rok lub dwa.Konstruując program studiów, student ma sporo swobody. Oczywiście w pierwszej

kolejności powinien wybrać przedmioty obligatoryjne dla swojego kierunku (asignaturas obligatorias ) oraz

obowiązkowe na wszystkich kierunkach (asignaturas troncales), jednak pozostałe kursy są fakultatywne (asignaturas optativas). Student może również wybierać zajęcia zupełnie niezwiązane

z dziedziną, w której się specjalizuje (créditos de libre configuración).

Koszty studiów

Czesne na studiach licencjackich prowadzonych przez uczelnie publiczne wynosi od 500 do 1120 euro za jeden rok akademicki. Wysokość czesnego na studiach magisterskich i doktoranckich w roku akademickim 2012-13 wahała się pomiędzy 16 a 30 euro

za jeden punkt ECTS. Roczny program złożony z kursów o łącznej wartości 60 punktów ECTS stanowił zatem wydatek

pomiędzy 960 a 1800 euro.Wysokość czesnego różni się między innymi w zależności

od ilości punktów ECTS, które student zadeklarował zdobyć w danym roku akademickim, oraz od stopnia studiów

(licencjackie, magisterskie, doktorat).

Organizacja roku akademickiego

Większość uniwersytetów w Hiszpanii dzieli rok akademicki na dwa semestry. Pierwszy semestr rozpoczyna się zazwyczaj

w połowie września lub na początku października, drugi z kolei – pod koniec stycznia lub na początku lutego. Semestry dzieli

sesja egzaminacyjna, która odbywa się, podobnie jak w Polsce, w styczniu. 

Rekrutacja

Polscy studenci, jako że pochodzą z jednego z krajów Unii Europejskiej, są zwolnieni z egzaminów wstępnych na

hiszpańskie uczelnie – wyjątek mogą stanowić między innymi uczelnie artystyczne. Podstawowym kryterium jest świadectwo

dojrzałości (calificación obtenida en el examen). Rekrutacja przebiega w sposób scentralizowany – przeprowadza ją

Universidad Nacional de Educación a Distancia. Kandydaci zobowiązani są do kontaktu z UNED (kontakt:

selectue@adm.uned.es) – tylko w taki sposób mogą otrzymać credencial de acceso, a więc certyfikat potwierdzający

fakt, że spełniają wymogi rekrutacyjne.

Jeśli tak, tworzone są listy rankingowe. Jeżeli liczba kandydatów przewyższa liczbę wolnych miejsc, przeprowadzany jest konkurs

świadectw (najbardziej punktowane są te przedmioty, które wiążą się bezpośrednio z wybranym kierunkiem studiów).

Studenci, którzy pragną rozpocząć w Hiszpanii studia magisterskie, powinni zgłosić się bezpośrednio do wybranej

uczelni. Podstawę rekrutacji stanowi posiadanie przetłumaczonego dyplomu studiów licencjackich.

Uwaga! Upewnij się, że region, w którym chcesz rozpocząć studia, nie wymaga dodatkowych zgłoszeń – informacje na ten

temat uzyskasz, kontaktując się z wybraną uczelnią

4. Hiszpański rynek pracy

Aktualnie poziom bezrobocia w Córdobie wynosi 40%, wielu młodych ludzi ( w przedziale 20- 30 lat ) jest bezrobotnych,

jednak szukając pracy można spotkać się z ofertami związanymi ze stanowiskami typu magazynier, kelner, sekretarka,

recepcjonista, kucharz, sprzedawca, kasjer.

W Córdobie funkcjonuje wiele stowarzyszeń oraz grup skupiających się na różnorodnych problemach oraz mających

na celu polepszenie poziomu życia oraz poszerzenie zainteresowań ludzi żyjących w mieście. Grupy te przykładowo umożliwiają lepszy start studentom przybywającym do Córdoby

w ramach Erasmusa, pomagają znaleźć mieszkanie, pracę, poznać miasto oraz innych ludzi w potrzebie, tudzież skłonnych

do pomocy. Oprócz tego organizowane są akcje społeczne związane z

polepszeniem wizerunku miasta, aktywnym wypoczynkiem, poszerzaniem wiedzy lingwistycznej

CiekawostkiHiszpania jest jednym z najcieplejszych krajów w Europie

Zachodniej. Hiszpańska pogoda kształtuje się bardzo obiecująco: średnia ilość słonecznych dni dochodzi tutaj do

260-285. Przeciętna roczna temperatura na wybrzeżu Morza

Śródziemnego wynosi 20°C. Zimą temperatura spada poniżej zera tylko w centralnych i północnych regionach kraju.

Latem temperatura powietrza wzrasta do 40°C i wyżej (od części centralnej do wybrzeża południowego). Na północnym wybrzeżu

temperatury nie są już tak wysokie i sięgają około 25°C.

Dla Hiszpanii charakterystyczne jest bardzo znaczne zróżnicowanie klimatyczne wewnątrz kraju i tylko bardzo

umownie może być zaliczona w całości do śródziemnomorskiej strefy klimatycznej. Te różnice klimatyczne dotyczą zarówno

temperatury, jak i sumy rocznych opadów.

Hiszpania leży w strefie klimatu śródziemnomorskiego, umiarkowanego. Od czerwca do września jest tu bardzo gorąco.

Temperatura w cieniu często osiąga ponad 30 stopni. Jednak wieczory (szczególnie nad morzem) mogą być chłodne.

Ukształtowanie terenu sprawia, że prawie każda miejscowość ma swój specyficzny mikroklimat. W kwietniu, maju, październiku i listopadzie występują częste deszcze.

Generalife Generalife – pałac ten wybudowany został za czasów panowania

Muhammada III, na początku XIV wieku i miał pełnić funkcję letniej, nieoficjalnej rezydencji władców muzułmańskich. w skład tego kompleksu wchodzą najstarsze z zachowanych do dzisiaj

ogrodów mauretańskich. W skład tego kompleksu wchodzą najstarsze z zachowanych do dzisiaj ogrodów mauretańskich. Patio de la Acequia jest głównym ogrodem tego kompleksu,

rozciąga się wzdłuż wąskiego basenu. Innym ciekawym miejscem jest tzw. „Ogród Sułtanki”, który uważany jest za

miejsce spotkań żony Abu I Hasana z jej kochankiem. Aktualnie cały kompleks ogrodowo - pałacowy dostępny jest dla

zwiedzających.

Klasztor Św. Hieronima

Klasztor Św. Hieronima – budowę klasztoru rozpoczęto w 1496 roku z inicjatywy Izabeli Kastylijskiej i Ferdynanda

Aragońskiego. Karol V – wnuk Izabeli i Ferdynanda, nadał klasztorowi imię wybitnego dowódcy wojsk Hiszpanii i

księciu Neapolu - Gonzalo Fernándezowi de Córdoba, którego zwłoki zostały pochowane w tym klasztorze.

AlbaicinKlasztor to jedna z dzielnic Grenady, położona jest na wzgórzu,

skąd rozciąga się wspaniały widok na Alhambrę. Albaicin charakteryzują wąskie uliczki, przy których zobaczyć możemy

pozostałości architektury Maurów. Te spektakularne widoki przyciągają rzesze turystów. Najciekawszymi obiektami na

obszarze tym są pozostałości łaźni arabskich, na terenie których założono muzeum archeologiczne. W dzielnicy tej znajduje się

kościół San Salvador, który podobnie jak reszta świątyń Grenady, zbudowany został na gruzach mauretańskiego meczetu. Zwiedzając ta okolicę warto zwrócić uwagę na

architekturę budowli, które inspirowane są Afryką Południową. W 1984 roku dzielnica Albacin wpisana została na listę UNESCO.

Klasztor Św. Hieronima

Klasztor Św. Hieronima – budowę klasztoru rozpoczęto w 1496 roku z inicjatywy Izabeli Kastylijskiej i Ferdynanda

Aragońskiego. Karol V – wnuk Izabeli i Ferdynanda, nadał klasztorowi imię wybitnego dowódcy wojsk Hiszpanii i

księciu Neapolu - Gonzalo Fernándezowi de Córdoba, którego zwłoki zostały pochowane w tym klasztorze.

Wartością dodaną projektu było przełamanie barier kulturowych, językowych, osobistych, zdobycie doświadczenia

funkcjonowania w grupie