open & bloot voorjaar 2007

Open & Bloot

Slaagt marktwerking of niet?

Rogier van Boxtel (D66) en Renske Leijten (SP) geven hun mening

Zorg

nummer 1 voorjaar 2007

retouradres:Jonge Democraten Groningenpostbus 660, 2501 CR

Extra congres: Stilte na de storm

Voorwoord | Vraagtekens bij jarig zorgstelsel 3

Opinie | Zorg moet terug op het juiste spoor 4

Opinie | Concurrentie in zorg moet gaan over kwaliteit, niet over prijs 6

Analyse | Marktwerking in zorg leidt niet tot meer efficiëntie 8

Reportage | Ver weg, zeer enerverend en met een lang staartje 11

Reportage | JD-bestuur overleeft crisis rond internationaal secretaris 14

Interview | Landelijk voorzitter: ‘JD heeft bijgedragen aan derde zetel’ 17

Bestuur | Penningmeester treedt af in mei 20

Bestuur | Nieuwe ledenwerver stelt zich voor 21

Analyse | Zoveelste zetelverlies maakt zelfonderzoek noodzakelijk 22

Lokaal | Europapark: goede of slechte investering? 24

Mijn verhaal | Als leraar in opleiding op een middelbare school… 27

Opinie | Schaf links en rechts af 29

Agenda | januari - april 30

Inhoudsopgave

ColofonHoofdredacteur: Niels Bakker Redactieleden: Pim Inberg Jeroen Schelhaas Sander Schelhaas Gabe Sytema Opmaak: Jeroen Schelhaas

Oplage: 180 exemplaren Fotos: Steven Rieder Adriaan Bayer Jeroen Schelhaas www.sxc.hu

Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder de uitdrukkelijke toestemming van de redactie. Geplaatste stukken verschijnen op persoonlijke titel. Plaatsting betekent niet dat de mening van de redactie of van de vereniging tot uitdrukking wordt gebracht.

Voorjaar 2007Open & Bloot

2

Voorwoord | Vraagtekens bij jarig zorgstelsel

Door Niels Bakker

De Jonge Demo-craten hebben een hectische tijd achter de rug. Tij-dens de Tweede Kamerverkiezin-gen, sowieso een drukke periode, speelde zich bin-

nen de vereniging een conflict af rondom de aanstelling van Fréde-rique Petit als internationaal secre-taris ad interim. Vijftien leden pro-testeerden hiertegen, omdat ze van mening waren dat een kandidaat die op een congresverkiezing niet genoeg stemmen weet te behalen – Petit had zich op het najaarscon-gres verkiesbaar gesteld – vervol-gens niet ineens als ad interim kan worden benoemd. Het conflict liep uiteindelijk af met een sisser, nadat op een extra congres een compro-misvoorstel van het landelijk bestuur door de leden werd aangenomen. Verslagen van de beide congressen zijn in deze Open en Bloot te lezen, evenals een interview met JD-voor-

zitter Ton Monasso, die op het na-jaarscongres werd verkozen.

Wij kozen deze editie voor het the-ma zorg, omdat het nieuwe zorg-stelsel zijn eerste verjaardag viert. Tijd voor een evaluatie en een blik op de toekomst. Renske Leijten, Tweede Kamerlid voor de SP, schrijft dat haar partij tegen marktwerking is in de zorg, ‘om de doodeenvoudi-ge reden dat gezondheid geen keu-ze is en zorg een basisrecht.’ Weg met dit zorgstelsel dus. Redacteur Gabe Sytema zet in een analyse zijn vraagtekens bij de hogere efficiëntie waartoe marktwerking in de zorg zou leiden, terwijl Rogier van Boxtel, voorzitter van de raad van bestuur van ziektekostenverzekeraar Menzis, pleit voor meer concurrentie tussen zorgaanbieders –en verzekeraars op basis van kwaliteit in plaats van op prijs.

Verder in deze Open en Bloot: een analyse van de afgelopen landelijke verkiezingen, het Groningse Euro-papark onder de loep en de agenda van de afdeling Groningen voor de komende maanden.

3

De toverwoorden van de jaren ’90 van de vorige eeuw waren pri-vatisering en marktwerking. Vooral als het ging om de publieke sector werd er gesteld dat de markt beter en efficiënter zou wer-ken dan de logge overheid. Maar elke keer als ik de rotzooi op het spoor ervaar en weer eens op een koud perron sta te wachten op de zoveelste vertraagde trein vraag ik me af: ‘Had de overheid dit allemaal zoveel slechter georganiseerd dan de markt?’

Opinie | Zorg moet terug op het juiste spoor

Door Renske Leijten

Nu zullen velen van jullie zeggen: ‘Ja maar, op het spoor is er geen concurrentie, dus daarom komt niet het beste voor de laagste prijs bo-ven drijven.’ Echter, daar waar wel concurrentie is in het openbaar ver-voer, bij de bussen, zie je enkel dat het aanbod daalt en de prijs stijgt. Voor iedereen die in de Randstad woont, werkt of studeert, heb ik het advies om eens met het openbaar vervoer naar Groenlo te reizen en in de avonduren terug te komen naar bijvoorbeeld Alkmaar.

Marktwerking, de oplossing voor al-les, en sinds 2006 ook officieel en openlijk in de zorg. Hoge adverten-tiekosten, betaald uit de premies van verzekerden. Specialisten die gemiddeld een uur per dag bezig zijn met de noodzakelijke admi-

nistratie. Minder handen aan het bed doordat er dure managers met dito salarissen moeten worden aan-genomen die onderhandelen met zorgverzekeraars. Mensen die zich niet willen laten doorverwijzen naar specialisten uit angst hun no-claim kwijt te raken. Stopwatch zorg in de thuiszorg: iedere minuut moet er ef-ficiënt gewerkt worden.

De SP heeft altijd veel kritiek op het privatiseren van overheidsdiensten en heeft zeker als het gaat om de zorg binnen en buiten de Tweede Kamer geprotesteerd tegen de marktwerking. Wij vinden de zorg geen markt, om de doodeenvoudige reden dat gezondheid geen keuze is en zorg een basisrecht. Voor ieder-een en niet enkel voor diegenen die het kunnen betalen.

Hoe moet de zorg dan wel georga-

Open & Bloot Voorjaar 2007

4

niseerd zijn? Dat het verschil tussen particulier en ziekenfonds verzeker-den weg is juichen we toe, maar we willen wel de premies inkomensaf-hankelijk maken, zodat mensen zich niet om financiële redenen zorg ont-zeggen. Er moet meer in het basis-pakket zitten, om-dat bijvoorbeeld fysiotherapie zeer preventief is. Pre-ventie is sowieso iets waar we meer aandacht voor wil-len, voorkomen is goedkoper en beter dan gene-zen. En daar waar er genezen moet worden, vinden we dat mensen zorg dichtbij huis moe-ten kunnen krijgen. Best practises in de zorg dienen dus beschikbaar te zijn voor iedereen.

Wij gaan voor zorg dichtbij huis: ie-dere wijk een gezondheidscentrum. Daar is een huisarts, maar ook een consultatiebureau voor kinderen en

ouderen. Het centrum wordt een plek waar je laagdrempelig binnen-stapt als je denkt dat er iets mis is, zodat het mogelijk is om een ernsti-

ge gezondheidssi-tuatie vóór te zijn.

In de Verenigde Staten is de zorg 50 procent duur-der geworden na het introduceren van marktwerking, en vele miljoenen mensen zijn er on-verzekerd omdat het te duur is. Wij zeggen ‘beter ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald’. De zorg is geen markt, omdat het hogere doel niet de winst is, maar het genezen van men-

sen. Laten we zorgen dat we als het om de zorg gaat weer op het juiste spoor komen.

Renske Leijten (27) is sinds de laatste verkie-zingen Tweede Kamerlid voor de SP. Tevens is ze voorzitter van Rood, de jongerenpartij

van de SP.

Renske Leijten (Foto gemaakt door Su-zanne van de Kerk, SP)

5

Opinie | Concurrentie in zorg moet gaan over kwaliteit, niet over prijs

Door Rogier van Boxtel

Want hoewel het nieuwe stelsel ver-zekerden meer keuze heeft gebracht, richt die keuze zich op dit moment nog te veel op prijs en te weinig op kwaliteit. Dat is logisch, omdat kwa-liteitsverschillen tussen zorgaanbie-ders en zorgverzekeraars voor de verzekerde nog redelijk ondoorzich-tig zijn. We moeten er daarom voor zorgen dat daarin verandering komt. Op de langere ter-mijn mag markt-werking niet al-leen blijven gaan over keuzevrijheid met betrekking tot prijs. Een com-binatie van lage premies met vrije toegang tot alle vormen van eerste- en tweedelijnszorg klinkt goed, maar is niet reëel. De

zorg wordt onbetaalbaar, de pre-mies moeten omhoog en de over-heid zal ingrijpen in pakket, prijzen of stelsel. We moeten ons daarom inzetten voor een scenario waarin marktwerking gaat over kwaliteit en toegevoegde waarde voor de verze-kerde. Een scenario waarin de eerste lijn, bijvoorbeeld gezondheidcentra, een belangrijke rol speelt in de be-waking van kwaliteit en kosten.

Als zorgaanbieders en zorgverzekeraars zich inzetten om on-derscheidende pro-ducten en diensten te bieden, breidt de markt uit en wordt de klantbehoefte be-ter vervuld.

Om ervoor te zorgen dat marktwerking gaat over kwaliteit en toegevoegde waarde voor de verzekerde, moet er een aantal

Een jaar na de wijziging van het ziektekostenstelsel kunnen we gerust stellen dat zorgverzekeringen een markt zijn geworden. Er is beweging gekomen in de zorg(verzekeringen) en dat is positief. Maar het is wel de kunst om in de juiste richting te bewegen.

Rogier van Boxtel


6

zaken veranderen. Zo moeten er bij-voorbeeld vrije tarieven komen voor de zorginkoop. Als zorgverzekeraars zelf de tariefstructuren mogen ma-ken, ontstaat er meer ruimte voor innovatie. Prijzen zijn nu nog te veel afhankelijk van wie er betaalt, en niet van de kwaliteit van de zorg die wordt geleverd.

Ook moet het stelsel meer prikkels bieden voor preventie. Immers, in-vesteringen in preventie renderen pas op de lange termijn, terwijl ver-zekerden elk jaar kunnen overstap-pen naar een andere verzekeraar. Een oplossing is dat zorgverzeke-raars programma’s bieden waarmee ze verzekerden binden, bijvoorbeeld een leefstijlprogramma voor mensen met obesitas. Ik vind dat de politiek zich hard moet maken om bewezen effectieve beweeg- of leefstijlpro-gramma’s op te nemen in de ba-sisverzekering. Zo komen ze breed beschikbaar, juist voor de lagere inkomensgroepen waarin obesitas een probleem is.

Een derde belangrijk punt is dat er transparantie moet komen in het zorgaanbod. Zorgverzekeraars werken nauw samen met patiën-tenverenigingen en krijgen patiënt-behoeften daardoor steeds beter in

beeld. De volgende stap is dat deze behoeften worden gekoppeld aan het zorgaanbod, maar daarvoor is meer transparantie nodig. In een transparant zorgstelsel kiest de pa-tiënt voor de zorgaanbieder die de beste zorg biedt. Zorgaanbieders kunnen zich positioneren als specia-list op een bepaald terrein van zorg. Ook kunnen zij de kwaliteit van hun prestaties inzetten in de onderhan-delingen met zorgverzekeraars. Tot slot biedt meer transparantie de zorgverzekeraar de mogelijkheid om kwalitatief goede zorg in te kopen, afgestemd op de behoeften van de verzekerden. Transparantie leidt zo tot betere zorg voor de verzekerde.

Deze transparantie, en concurrentie op basis van toegevoegde waarde, vragen een flinke cultuuromslag in de zorg. Zorgaanbieders en zorgver-zekeraars moeten meer in openheid met elkaar samenwerken en zich sa-men inspannen om de toegevoeg-de waarde voor de verzekerden te verbeteren. Dit bereiken is wat mij betreft een goed voornemen voor 2007.

Rogier van Boxtel (52) is voorzitter van de raad van bestuur van ziektekostenverzeke-raar Menzis en was minister van Groteste-

den- en Integratiebeleid.

7

Analyse | Marktwerking in zorg leidt niet per definitie tot meer efficiëntie

Iedereen heeft er weer van kunnen proeven toen de brief met de zorgverzekeringspremie voor 2007 op de mat viel: marktwerking in de zorg. Marktwerking wordt vaak als het tovermiddel gezien voor meer efficiëntie in de zorg, maar de verzekeringspremies zijn alleen maar gestegen sinds de invoering van het nieuwe zorgstel-sel. Is het dus wel zo’n tovermiddel?Door Gabe Sytema

Kortgezegd: nee. Het begrip markt-werking wordt vaak gelijk gesteld aan meer private initiatieven op een bepaalde markt. Dat is echter geen marktwerking op

zich. Marktwerking kan beter om-schreven worden als ‘de tucht van de markt’. Heel simpel gezegd houdt dit bijvoorbeeld in dat, gebaseerd op het aloude spel van vraag en aanbod, aanbieders die een te hoge prijs vragen of een inferieur product aanbieden, vrijwel niets zullen verko-pen omdat hun concurrenten beter en goedkoper zijn. Markttucht leidt zo tot meer efficiëntie door de ‘rotte appels’ te verwijderen of te dwingen

zich aan te passen. Hier ligt ook het knelpunt van de hele discussie over het zorgstelsel. Meer private initia-tieven op een markt toelaten levert niet per definitie meer markttucht op en is dus geen garantie voor een hogere graad van efficiëntie.

Of dit in de zorgsector wel het geval is, hangt af van een aantal factoren. Ten eerste is het van belang hoe-veel macht een individuele persoon of bedrijf heeft in deze markt. Dat wordt grotendeels bepaald door het aantal personen of bedrijven dat een bepaalde groep vormt – dan sta je immers sterker – en de macht die deze groep als geheel heeft. In de zorgsector zijn ruwweg de volgende drie groepen spelers te onderschei-den: de zorgverleners, grotendeels gevormd door de ziekenhuizen en de huisartsen, de verzekeraars als


8

tussenpersoon en de uiteindelijke klanten, de inwoners van Neder-land. Er zijn in Nederland enkele tientallen ziekenhuizen en duizen-den huisartsen, enkele tientallen zorgverzekeraars en vele miljoenen Nederlanders. De macht van elke groep is echter moeilijk te bepalen. Zo kan ze voor verschillende facetten van de markt voor dezelfde spelers anders uitpakken. Neem de onder-handelingen tussen ziekenhuizen en verzekeraars. Grofweg zijn er twee soorten zorg die door ziekenhuizen worden geleverd. Ten eerste is er de spoedeisende hulp, waarbij het van

het grootste belang is dat de klant bij het dichtstbijzijnde ziekenhuis te-recht kan dat hem kan behandelen. Ten tweede is er de niet spoedeisen-de zorg. Uit ervaringen tot nu toe is gebleken dat de klant er ook hierbij aan hecht om naar het ziekenhuis van zijn keuze te gaan; meestal is dit het dichtstbijzijnde ziekenhuis. De verzekeraars zijn derhalve gedwon-gen om bij alle ziekenhuizen zorg in te kopen. De ziekenhuizen weten dit en kunnen dus de prijs vragen die ze willen voor hun product. In de markt van verzekeraars en klanten hebben de verzekeraars weer meer

macht. Zo zijn ze in staat om

9

die hogere kosten van de ziekenhui-zen grotendeels door te berekenen aan de uiteindelijke klant.

Ten tweede is het van belang hoe deze groepen zich gedragen. Ver-tonen ze het strikt rationele gedrag dat markttucht veronderstelt? Dat is nog maar de vraag. Stel je eens voor dat je de keuze hebt tussen twee medicijnen voor je ziekte, waarbij de ene fractioneel beter werkt dan de andere maar wel tien keer zo duur is. De verzekering betaalt, dus neem je het duurdere medicijn. De produ-cent van dit medicijn weet dit en kan derhalve een prijs blijven vragen die vele malen hoger is dan dat de iets hogere effectiviteit van het medicijn zou toelaten. (Aan de andere kant geeft de hogere prijs en de hogere winst op een goed medicijn een producent ook meer prikkels om goede medicijnen te ontwikkelen.) De problematiek gaat echter verder. Want hoe weet je dat het medicijn dat de huisarts je voorschrijft wel het beste medicijn is of dat dit mis-schien het medicijn is waar hij het meeste aan verdient?

Of het toelaten van meer private ini-tiatieven op de zorgmarkt leidt tot

meer efficiëntie, valt dus te betwij-felen. Ten eerste is het simpelweg toelaten van private initiatieven een zeer ruw middel dat ongewenste ‘bijwerkingen’ heeft. Ten tweede is door de aard van de zorgmarkt de werking niet gegarandeerd, en ten derde kan het wel eens ethische problemen opleveren. Mag bijvoor-beeld, zoals in het voorbeeld van de twee medicijnen, iemand met meer geld toegang tot betere (duurdere) medicijnen hebben dan iemand met minder geld?

Meer effect kan worden verkregen door specifieke inefficiënties stuk voor stuk te analyseren en aan te pakken. Daarbij zal het middel van markttucht op een kleinere schaal moeten worden ingezet, aangezien het wel één van de weinige midde-len is die, mits er zorgvuldig mee om wordt gegaan, tot meer efficiëntie dwingt. Tevens zal er aan de rand-voorwaarden moeten worden ge-werkt om te zorgen dat de private initiatieven tot markttucht leiden en op de plaatsen waar het beter kan en waar het beter moet efficiëntie veroorzaken.


10

Reportage | Congres in Breda: ver weg, zeer enerverend en met een lang staartje

De reis naar het najaarscongres was lang, de kroegen in Breda gingen vroeg dicht en er werd een nieuw bestuur gekozen, op een internationaal secretaris na.

Door Gabe Sytema

Op 28 en 29 okto-ber was het weer tijd voor het half-jaarlijkse congres van de Jonge De-mocraten. Kon-den we een half jaar geleden nog op het fietsje naar

Huis de Beurs, deze keer moesten we helemaal naar het verre zuiden, Breda wel te verstaan. Dat beteken-de voor een groot deel van de Gro-

ninger congresgangers dat zij om half zeven ’s ochtends al in de trein zaten, om het welkomstwoord niet te hoeven missen.

De opening werd gevolgd door een speech van D66-voorman Alexander Pechthold. Deze had onverwachte steun meegenomen in de vorm van de vriendin van Filemon Wesselink, die op zijn beurt voor Lijst 0 met een cameraploeg aanwezig was. Aangezien zij geen lid was, maar de JD wel interessant vond, heeft de afdeling Groningen de laatste horde

11

voor haar willen beslechten en het op zich genomen om het eerste jaar lidmaatschap voor haar te betalen.

Na dit enerverende bezoek was het tijd om met het echte werk te begin-nen: het bestuursblok, moties, orga-nimo’s en resoluties behandelen en verkiezingen voor de internationale

commissie INCO en de DEMO. Olaf Prinsen wordt adjunct hoofdredac-teur van het JD-ledenblad, terwijl Meloek Mlihi als secretaris organisa-tie en Alon de Lieme als algemeen bestuurslid voor de INCO werden gekozen. De Commissie Politieke Zaken werd vervolgens een slapend


12

orgaan door besognes elders van de leden (die allemaal aftraden), een gebrek aan animo voor de commis-sie van JD’ers (dus geen nieuwe kan-didaten) en de notie dat de taken van de CPZ, voornamelijk contact houden met de werkgroepen over politieke onderwerpen, gemakkelijk door de secretaris politiek van het landelijk bestuur kunnen worden waargenomen.

De late middag van de tweede dag congresje spelen stond in het teken van de verkiezing van het nieuwe landelijk bestuur. Tijdens die verkie-zingen werd Groninger lid Jeroen Schelhaas verkozen tot algemeen secretaris, Ton Monasso als voorzit-ter, Kim van Aerle als penningmees-ter en Inge Jansen als secretaris scholing en vorming. Een iets min-der resultaat was de verkiezing van de internationaal secretaris. Geen van de twee kandidaten, Thomas de Jager en Frederique Petit, wist na twee rondes een meerderheid te behalen en derhalve werd deze post niet vervuld.

Op de avond van de eerste congres-dag was het, na een ietwat laat di-

ner, tijd voor het traditionele feest, dat uiteindelijk zou uitmonden in een kleine chaos. In Breda liggen de sluitingstijden van kroegen op 2.00 uur. In combinatie met het uitlopen van het diner en een wat lang uit-gevallen bedankjesronde, kon het feest pas na half twaalf echt losbar-sten. Dit had tot logisch gevolg dat veel mensen om 2.00 uur nog niet uitgefeest waren. Gezien het feit dat de organisatie klaarblijkelijk had gedacht dat we allemaal netjes ons bedje zouden opzoeken, hield dit in dat er wat chaos ontstond doordat verschillende groepen mensen op zoek gingen naar kroegen die nog wel open waren (sommige disco’s mogen langer open blijven) en ze el-kaar in de drukte op straat kwijtraak-ten en weer anderen tegenkwamen, zodat de meesten met totaal andere mensen als degenen met wie ze ge-start waren ergens in de één of an-dere tent belandden en de mensen die nog door wilden zich over alle gelegenheden die nog open waren hadden verspreid.

13

Reportage | JD-bestuur overleeft crisis rondom internationaal secretaris

Het extra JD-congres in Den Haag dreigde op zaterdag 6 januari als een nachtkaars uit te gaan. De organimo waarmee het landelijk bestuur steun van de leden probeerde te krijgen voor de benoe-ming van Fréderique Petit als internationaal secretaris ad interim, werd met bijna driekwart van de stemmen aangenomen. Maar dat gebeurde pas nadat deze flink was uitgekleed.

Door Niels Bakker

Eerder die middag waren het lande-lijk bestuur en de aanvragers van het extra congres (zie kader) rond de tafel gaan zit-ten om tot een compromi sop -

lossing te komen. Dat was nodig, want er hing de Jonge Democraten een bestuurscrisis boven het hoofd. Als de organimo niet werd aange-nomen, had het bestuur gedreigd, zou het zich beraden op haar po-sitie. Volgens veel aanwezige leden kon dat maar één ding betekenen: het voltallige bestuur stopt ermee. Aan het eind van de dag werd er zodoende een organimo-tekst ge-presenteerd waaruit de meest ge-voelige passages waren verwijderd.

En nam het bestuur haar dreige-ment terug. Daardoor, zo was de gedachte, moest iedereen met het organimo kunnen leven.

De belangrijkste aanpassing bestond uit het schrappen van het voorstel om geen verkiezingen te houden voor de post van internationaal secretaris. Het bestuur wilde dat graag, omdat het in de toekomst anders net zo goed geen ad inte-rims meer zou kunnen benoemen. De persoon in kwestie kan op een ingelast congres immers altijd weer worden weggestemd. Bovendien, zei JD-voorzitter Ton Monasso, zou het een schijnverkiezing worden. ‘Want naast Frederique zijn er waar-schijnlijk geen andere mensen die zich kandidaat stellen.’

De aanvragers van het extra con-gres, aangevoerd door Thomas Pols, vonden juist dat de post van


14

Waarom een extra congres?

Op het najaarscongres in Breda wist geen van de twee kandida-ten voor de post van internationaal secretaris, Thomas de Jager en Fréderique Petit, een meerderheid van stemmen te beha-len. Daardoor zag het landelijk bestuur zich genoodzaakt een ad interim procedure op te starten, die er toe leidde dat Petit alsnog tot internationaal secretaris werd benoemd. Een groep van vijftien leden* was het niet eens met die aanstelling en stuurde een open brief waarin ze het bestuur vroegen om een extra congres. Hoewel het hen aanvankelijk niet lukte hiervoor de benodigde aanhang (in de vorm van handtekeningen) te krijgen, wilde het landelijk bestuur graag schoon schip maken. Daarom kondigde het toch een extra congres aan om met de leden over deze zaken te spreken. (GS)

* De vijftien leden zijn Thijs Lippinkhoff, Gerzon Eenkhoorn, Anke Peters, Jeroen Jan-sen, Roos Jaspers, Maaike Heijnen, Peter Luijten, Jeroen Adema, Nienke Ruijs, Charlotte Meindersma, Thomas Pols, Michiel Kellner, Martine van Schoor, Bart Luijkx, Jan-Piet de

Vries.

internationaal secretaris te belang-rijk was om door een ad interim te laten vervullen. ‘En een persoon zonder mandaat van de leden’, her-haalde Pols de belangrijkste reden om het extra congres aan te vragen, ‘kun je twee weken later niet ineens dezelfde functie als ad interim laten vervullen. Daarom stellen wij voor de verkiezingen gewoon te laten doorgaan. Frederique kan dan echt verkozen worden, waardoor ze haar

functie op een volwaardige manier kan vervullen.’

Uiteindelijk kwamen de verkiezin-gen er, maar aangezien Petit al had laten weten zich niet te kandideren, leken deze slechts een formaliteit. Ware het niet dat Joost Mengerink het vuurtje aanwakkerde door zich kandidaat te stellen. Zijn motivatie? ‘Ik zie liever een internationaal se-cretaris die gekozen is door de leden

15

dan eentje die niet gekozen durft te worden.’ Mengerink, die door de meeste leden met gehoon werd onthaald, behaalde onvoldoende stemmen, waardoor Petit in ieder geval tot aan het voorjaarscongres internationaal secretaris blijft.

De vraag of het bestuur in het ver-volg kandidaten die niet gekozen zijn op een congres als ad interim mag aanstellen, werd ook nog be-antwoord. Bart Woord diende een organimo in waarin hij opperde dat dit zelfs wenselijk is, omdat een kan-didatuur in ieder geval betekent dat de persoon in kwestie gemotiveerd is. De aanwezige leden namen zijn voorstel aan, waarmee ze indirect aangaven dat er onder hen weinig steun bestond voor de boze brief-schrijvers (zie kader). Ook werd er nog een wijziging in het huishoude-lijk reglement doorgevoerd, waar-door leden bij bestuursverkiezingen vanaf nu ook een vervolgvoorkeur aangeven als er (nog) maar twee kandidaten zijn voor een functie. Dit moet meer duidelijkheid schep-pen over de hoeveelheid steun die de kandidaten genieten onder con-gresgangers, als niet één van hen voldoende stemmen haalt om te

worden verkozen.

Al met al mocht het landelijk be-stuur niet ontevreden zijn. Organi-mo aangenomen, Petit in het zadel, kortom, er kon weer rustig geslapen worden.


16

Interview | Landelijk voorzitter: ‘JD heeft bijgedragen aan derde zetel’

Sinds het najaarscongres hebben de Jonge Democraten een nieuw landelijk bestuur, met een nieuwe voorzitter: Ton Monasso. In een vraaggesprek zet hij uiteen hoe zijn eerste maanden verliepen, wat de afdeling Groningen kan verwachten en hoe de JD ervoor gaat zorgen dat er meer nachttreinen komen.

Door Sander Schelhaas

Monasso vat zijn eerste maanden sa-men als hec-tisch. Niet al-leen vanwege de landelijke verkiezingen, maar ook van-wege het con-

flict rondom de benoeming van de internationaal secretaris ad interim (zie elders in deze Open en Bloot). ‘Je ziet alles voorbijkomen, en daarmee is veel improviseren en last-minute werk vereist. Je bent wel erg veel tijd kwijt aan relatief kleine zaken. Veel mensen bellen meteen de voorzitter. Jammer, want dat kost veel tijd die ik liever voor andere dingen zou ge-bruiken.’

‘We hebben D66 naar drie zetels

gekregen’, noemt Monasso als één van de wapenfeiten van de eerste maanden. In de drie weken die er nog waren tussen het congres en de verkiezingen is er volgens hem veel gebeurd. ‘We hebben een aantal opiniestukken geschreven, en één opiniestuk in de Telegraaf geplaatst gekregen.’

Hoeveel heeft de JD bijgedragen aan de verkiezingsuitslag?

‘Er zijn veel factoren die een rol spe-len. Iedereen claimt de stemmen voor de derde restzetel. Deze zou te danken zijn aan de campagne van Boris van der Ham, en aan Fatma Koser Kaya. De JD heeft in ieder ge-val veel mensen kunnen bereiken, en juist met een andere toon. Zo-als met onze boerka-actie en onze visie op terrorisme. Typisch dingen waar D66 het met ons eens is, maar waarvoor dankzij de JD juist aan-

17

dacht kan komen. Ook kunnen we een andere doelgroep bereiken als D66. De JD heeft in ieder geval iets bijgedragen aan de derde zetel.’

Wat kunnen we van je verwach-ten in Groningen?

‘Er gaat natuurlijk niets boven Gro-ningen. Ik beloof dit jaar zeker een keer te verschijnen op een activiteit. Groningen behoort ook zeker tot de actiefste afdelingen van de JD.’

Op het afgelopen congres is er een motie aangenomen voor

meer nachtelijk treinvervoer in de Randstad. Vele amendementen werden ingediend, want elke af-deling wilde vervolgens zijn eigen nachttrein hebben. Het congres vond alleen Groningen de moeite waard om ook ’s nachts te kun-nen bereiken. Wat gaat het lande-lijk bestuur voor deze nachttrein doen?

‘Er is onlangs besloten om met een vijf punten manifest te komen be-treffende het openbaar vervoer ge-durende de nacht. Daarin gaat het


Ton Monaso op het Najaarscongres 2006 te Breda

18

Gezocht | Bestuursleden

niet alleen om de trein. We willen in het manifest oplossingen en ideeën aandragen voor de NS die de nacht-trein mogelijk maken. Zo’n nacht-trein is vanuit zichzelf waarschijnlijk onrendabel, maar door extra toesla-gen van regionale overheden zou het toch mogelijk moeten worden. De nachttrein is voor dit bestuur één van de belangrijkste speerpunten voor het komend jaar.’

En hoe staan jullie tegenover de Zuiderzeelijn?

‘Dat is een onderwerp waar ik zelf

niet heel veel over weet, en als JD hebben we er ook geen standpunt over. Maar het kan wel een belang-rijk punt zijn. De meeste kosten-baten analyses komen negatief uit, en de beste oplossing lijkt toch het verbeteren van het bestaande spoor te zijn. Maar tegen de voorstanders van deze lijn in Groningen zou ik graag zeggen: organiseer er eens een politieke activiteit over, en kom met een motie voor het congres. Dan kunnen we het er inhoudelijk over hebben.’

Beste leden,Zoals jullie in de agenda kunnen lezen is het in maart weer tijd voor de AAV. Op deze AAV zullen Frank Valeton en Djurre Fijen, zoals elders in de bestuursrubriek valt te lezen, afscheid nemen. Dat betekent dat we weer op zoek zijn naar nieuw bloed voor het bestuur. We zoeken men-sen voor de volgende functies: Algemeen Secretaris, Penningmeester en Secretaris Politiek. Lijkt het je misschien leuk om een tijdje één van de bovenstaande functies voor onze afdeling te vervullen en wil je meer informatie, neem dan contact met ons op via [email protected] of bel 06 131 78 667.

Met vrijzinnige groet,

Gabe Sytema Voorzitter JD afdeling Groningen

19

Bestuur | Penningmeester treedt af in mei

Beste Jonge Democraat,

Allereerst wil ik iedereen een (politiek) gelukkig nieuwjaar wensen. Hoewel het jaar pas begonnen is en ook mijn bestuursjaar nog niet ten einde loopt, komt het einde al wel in zicht. Tijdens de algemene afdelingsvergadering van eind mei treed ik af als penningmeester van de JD Groningen. Ik durf nu al te stellen dat ik dan kan terugkijken op een mooi bestuursjaar. Zo was er het kaderweekend waar de eigenaar om de tien minuten langskwam om te vragen of het ietsje minder gezellig kon. Dit heeft hij tot een uur of één volgehouden, waarna hij tot de conclusie kwam dat er geen beginnen aan was en zijn aandacht verlegde naar een groep Limburgers die het naar zijn smaak ook veel te gezellig maakten.

Maar gezelligheid is niet het enige wat telt. De afgelopen Tweede Kamer verkiezingen verloren de twee liberale partijen samen negen zetels. Is het

liberalisme nog wel aantrekkelijk? Om die vraag te beantwoorden, is het be-langrijk om te leren wat liberalisme ei-genlijk is. Dat gaan we op 30 januari proberen in de cursus liberalisme.

Als D66 er nu eens in slaagt het li-beralisme goed over het voetlicht te brengen, worden de Provinciale Staten verkiezingen van maart misschien het einde van twaalf verkiezingsnederla-gen op rij. Het zou een uitstekend be-gin zijn van het nieuwe jaar.

Vrijzinnige groeten,

Djurre Fijen


20

Bestuur | Nieuwe ledenwerver stelt zich voor

Beste Jonge Democraat,

Ik ben Dieke van der Velden, 21 jaar oud en ik studeer nu voor het der-de jaar Internationale Organisaties en Internationale Betrekkingen aan de Rijksuniversiteit Groningen. Sinds oktober 2006 zit ik in het bestuur van Jonge Democraten Groningen op de post ‘ledenwerving, ledenactivering en promotie’. Met andere woorden: ik ben deels verantwoordelijk voor de opkomst bij onze activiteiten.

Voordat ik in het bestuur ging, bezocht ik als passief lid elke activiteit die ik leuk vond, en ging ik mee naar congressen (dat is een absolute aanrader trouwens :-) ). Maar nu dus een jaar in het bestuur. Ik hoop dat we met dit bestuur weer een aantal leuke activiteiten op touw kunnen zetten. En belangrijker nog: dat er meer leden naar onze activiteiten komen.

Na de verkiezingen van afgelopen november heb ik de smaak van het (il-legaal) poster plakken, het flyeren en het campagnevoeren ook weer helemaal te pakken gekregen en kijk ik dus erg uit naar de Staten verkiezen van 2007. Hopelijk kun-nen we er met zijn allen heel wat zetels uit slepen voor D66!

Genoeg voor nu, maar mocht je nog vragen hebben, kom gerust eens langs op een activiteit om een wijntje of biertje met me te drinken ;-).

Vrijzinnige groeten,

Dieke van der Velden

21

Analyse | Zoveelste zetelverlies maakt zelfonderzoek noodzakelijk

Drie zetels. Hoera! Die vreugdekreet was uit vele D66-minnende kelen te horen toen de uitslag van de Tweede Kamer verkiezingen, gehouden op 22 november vorig jaar, bekend werd. Begrijpelijk gezien de peilingen, waarin de partij in de weken voorafgaand aan de verkiezingen op een constante twee zetels stond. Dat waren er al meer dan in de zomer, toen D66 in een serie peilingen op de treurige nul uitkwam.Door Niels Bakker

Drie zetels. Ook gezien alles wat D66 de laatste jaren heeft mee-gemaakt, lijkt het geen slechte score. Nauwelijks een stempel we-ten te drukken

op een kabinet waaraan je toch drie jaar hebt meegedaan, in ieder geval niet voor het zicht van de buitenwe-reld. Het vroegtijdig vertrek van een minister, die de ‘kroonjuwelen’ van de partij eindelijk moest gaan ver-zilveren. En de stekker eruit trekken op een moment dat volgens velen te laat kwam, en die keuze ook nog eens niet weten te verkopen aan de kiezers.

Drie zetels. Als we een blik werpen

op de kale feiten, valt er niet veel meer te juichen. Van de hoogtijda-gen in 1994, toen D66 24 kamer-zetels behaalde, is de partij op een historisch dieptepunt terecht geko-men. Nog nooit in haar veertigjarig bestaan haalde D66 zo weinig zetels als in 2006 (zie grafiek). Daar komt bij dat het verlies in termen van pro-centen het op één na grootste ooit is; alleen in 1982, toen 65 procent van de aanhang vertrok, was dit groter dan de 50 procent van de afgelopen verkiezingen. De dalende trend, die zich na 1994 inzette, is nog altijd niet gekeerd.

Dat mag zorgwekkend heten. Ge-lukkig heeft de partij een aantal dingen waarachter ze zich kan ver-schuilen, en die hoop geven voor de toekomst. In alle verkiezingen na 1994 waarin de democraten fors


22

verloren, hadden ze de voorgaande kabinetsperiode meegeregeerd. Dat was het geval in 1998 en 2002, met respectievelijk Paars I en Paars II, en in 2006, toen D66 de verkiezingen inging als de gevallene uit een kabi-net met CDA en VVD. In 2003 werd slechts één zetel verloren; D66 had het regeren met de christen-demo-craten en de liberalen toen overge-laten aan de LPF. Met andere woor-den: nu niet in de regering stappen kan de negatieve trend wellicht ke-ren.

Een ander excuus dat aangevoerd kan worden, is dat de tijdsgeest niet bepaald gunstig is voor een partij die staat voor een vooruitstrevende houding ten opzichte van de buiten-

wereld (vóór E u r o p a ! ) , wars is van symbolische maatrege-len tegen terror isme die de indi-viduele vrij-heid inper-ken (tegen de identifi-catieplicht)

en consequent kiest voor pragma-tisme in het oplossen van moeilijke vraagstukken (ook op het gebied van integratie). Dat heeft ook Groen-Links gemerkt (hoewel die partij niet de helft van haar aanhang verloor). Mochten de tijden veranderen, dan liggen er voor beide partijen wellicht meer zetels in het verschiet.

Toch neemt dit alles niet weg dat enig zelfonderzoek wellicht op zijn plaats is. Want als het gaat om po-litieke behendigheid, schiet D66 nogal eens te kort, zoals we de af-gelopen jaren te vaak hebben kun-nen zien.

Zetelverdeling van D66 tussen 1967 en 2006 (bron: parlement.com)

23

Lokaal | Europapark: goede of slechte investering?

Door Pim Inberg

Europapark is een nieuwe stadswijk die nog volop in ontwikkeling is. Zo komt er nog 200.000 vierkante me-ter aan kan-

toorruimte vrij en is er ruimte om nog meer woningen te bouwen. Het woongebied ‘De linie’, dat ont-wikkeld is door de bewoners zelf door middel van projectmatige par-ticuliere woningbouw, is al opgele-verd. Tot slot komt er nog een nieuw treinstation om de bereikbaarheid te vergroten.

De gemeente had drie grondrede-nen voor de ontwikkeling van het Europapark:

In Groningen is onvoldoende kan-toorruimte van een goede kwali-teit en bereikbaarheid;

Het Oosterparkstadion is (was) erg verouderd en is (was) aan ver-bouwing of vernieuwing toe;

Groningen is een groeiende stad en heeft daarom meer woon-ruimte nodig.

De huidige locatie vond de gemeen-te goed, omdat er ruimte is om te bouwen en deze naast een snelweg en het spoor ligt. Om het geheel te realiseren is er een ontwikkelings-planning gemaakt voor een periode van vijftien jaar.

Is deze nieuwe wijk een goede mil-joeneninvestering voor de stad Gro-ningen? FC Groningen doet het nu goed, maar stel dat het over een

»

»

»

Na jaren te hebben gevoetbald in het Oosterparkstadion, verhuis-de FC Groningen vorig jaar naar Euroborg op het Europapark. Het nieuwe stadion is een multifunctioneel complex, dat ook een op-leidingssector van het Noorderpoortcollege, een casino, een bios-coop, diverse horecavoorzieningen, een supermarkt en kantoren herbergt. Daar komen nog appartementen in twee hoge woonto-rens bij.


24

paar jaar in de eerste divisie speelt, dan heeft het wel een stadion om u tegen te zeggen. Daarnaast heeft de stad te kampen met de uitloop van bedrijven naar Zwolle en het westen, en kost het project in to-taal 165 miljoen euro. Toch steun ik deze investering.

Zo zal van de 165 miljoen 95 mil-joen euro bekostigd kunnen worden door de grondverkoop aan derden. Van het ‘tekort’ van 70 miljoen, zal de gemeente slechts 30 miljoen euro bekostigen. Voor de overige 40 mil-joen wordt een beroep gedaan op het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling (EFRO), bijdragen van-

25

uit het Rijk en de Provincie en bijdra-gen van ontwikkelende partijen. De huidige uitloop van bedrijven moet tegengehouden worden. Dit kan door goed bereikbare faciliteiten te creëren voor bedrijven en startende ondernemers. De Euroborg bete-kent voor FC Groningen meer inko-men, zodat de club kan groeien. De gemeente heeft voor de komende twintig jaar bovendien geen tot wei-nig onderhoud aan het stadion; het Oosterpark was te klein, vervallen en bracht soms ongeregeldheden met zich mee. Uit onderzoek blijkt dat er nu al 60 procent minder politie-in-zet nodig is bij voetbalwedstrijden.

Er is echter één grote fout gemaakt

tijdens de ontwikkeling van de Eu-roborg. Zo is destijds onderzocht of het stadion ook geschikt moest zijn voor concerten en mega-evenemen-ten. Dit onderzoek is negatief uit-gevallen doordat er name gekeken is naar nationaal niveau. Als naar internationaal niveau was gekeken, weet ik zeker dat het stadion ge-schikt was gemaakt voor dit soort activiteiten. Bij het optreden van de Rolling Stones in Groningen waren er indertijd niet alleen Nederlanders, maar ook veel Duitsers. Het is zonde dat we in de Euroborg geen topar-tiesten mogen verwelkomen, omdat dit extra geld in het laatje had ge-bracht en de stad Groningen meer uitstraling had kunnen geven.


26

Mijn verhaal | Als leraar in opleiding op een middelbare school…

Door Sander Schelhaas

Docenten zijn de afgelopen jaren gecon-fronteerd met vele door de politiek opge-drongen ver-anderingen. De directie van mijn school

dacht: dit moet afgelopen zijn. Die hele Tweede Fase, we gooien hem overboord! Vervolgens kwam de di-rectie met een compleet nieuw on-derwijsconcept, met dagdelen van drie uur waarin meerdere docenten tegelijkertijd meerdere klassen in verschillende vakken lesgeven. Zo heeft HAVO vier mijn vak Economie drie uren in de week. Mochten we een les in week x samen met Wis-

kunde geven, dan moet ik de docent Wiskunde benaderen om de klassen samen te voegen, samen voor de klas te staan en om dan iets te re-gelen zodat er niet meer lesuren bij komen (dat is namelijk te duur). Als lezer raak je de kluts kwijt? Je bent niet de enige, de docenten begre-pen het ook niet helemaal.

Om te voorkomen dat ook dit pro-ject door ‘de strotten van de docen-ten zou worden gedrukt’, besloot de leiding om alle leraren (ruim tach-tig) van de Tweede Fase bij elkaar te roepen in de collegezaal met de opdracht het idee te concretiseren, zodat iedereen invloed heeft. Ge-lukkig gaf de directie nog één aan-wijzing betreffende het project: het geheel moet volgend jaar worden ingevoerd. We mochten dus in één middag het globale jaarproject be-

Na een viertal jaren druk aan het studeren te zijn geweest, dacht ik: fijn, ik doe het een jaartje rustig aan. Genieten van vakanties, vroeg vrij en regisseur van je eigen leven. Ik word docent! Je ding op leerlingen overbrengen, en ervoor zorgen dat ook zij een beetje weet van de maatschappij krijgen. Als leraar in opleiding (lio) kreeg ik vervolgens twee HAVO vier klassen: de ene bevatte de grootste lastposten van de school, de andere bestond voor 75 procent uit zittenblijvers.

27


schrijven. En niet voor één vak, maar voor alle vakken die in de Tweede Fase gegeven worden.

Aangezien ik mijn handen vol had aan mijn twee klassen, besloot ik me niet zo met het project van de directie te bemoeien. Intussen leer-de ik niet heel veel van het lesgeven, met steeds dezelfde, lastige klassen. Ik gaf bij onze vakgroep aan dat ie-mand anders maar één HAVO vier klas over moest nemen, omdat ik op deze manier niets leerde en er ook geen plezier in had. Het bleef aan-vankelijk stil. Toen ging het woord

naar de docen-

ten. ‘Ik heb al twee HAVO vier klas-sen’ en ‘vorig jaar had ik al die leer-lingen, dit is mijn laatste jaar, ik heb geen zin om dat met hen te slijten.’ De boodschap was duidelijk: we wil-len jouw klassen niet!

Daarop ben ik naar de ‘unitmana-ger’, die vroeger nog gewoon rec-tor heette, en mijn chef gestapt. De directie leek in eerste instantie ook niet veel voor mijn plan te voelen, aangezien een wisseling van klas-sen betekende dat er één docent één uur minder moest gaan werken dan hij betaald kreeg, terwijl ik één uur meer draaide. Aangezien je als stagiair een vast salaris krijgt, on-geacht het aantal lesuren, zou dat budgettair neutraal zijn, maar de directie wilde mij juist gebruiken als mogelijke bezuiniging. En ik maar duidelijk maken dat ik sowieso niet door zou gaan met deze beide klassen. Het gevolg: de wisseling was ineens toch mogelijk. Als ik de uren niet draai moet er im-mers een duurdere, ervaren docent op de klassen! De boodschap was ook bij de directie aangekomen.

28

Opinie | Schaf links en rechts af

Door Frank Valeton

De media moeten een eerlijker beeld over de partijen naar buiten brengen, wat kan lukken met slechts één ver-andering: het afschaffen van de ter-men links en rechts. Want wie denkt de situatie van de armen te verbe-teren door links te stemmen, krijgt daar niet bij verteld dat een stem op de SP alleen op de korte termijn verlichting brengt. En een stem op rechts? Rechts wordt nog altijd ‘li-beraal’ genoemd, maar rechts doet meer aan preventief fouilleren dan aan het vergroten van vrijheden.

Rechts bestaat ook alleen maar bij de gratie van dat wat zich links noemt en rechts gebruikt om de rest aan te duiden. Wie zichzelf tegen-woordig nog rechts noemen, Wil-ders, Pastors, Smit, is eigenlijk anti-links. Maar wel net zo conservatief als de Christen Unie en de SP, want links is natuurlijk al twintig jaar niet

meer progressief. Moord en brand schreeuwen over voedselbanken hier, maar als een Pool wat wil bij-verdienen is het Eigen Arbeiders Eerst! Eerlijk delen, in een straal van 200 kilometer rondom Den Haag, is niet wat Marx voor ogen had, dat is wat Pim had gewild.

Het afschaffen van de termen links en rechts mag dan een hoop mis-verstanden wegnemen, er moet wel iets voor in de plaats komen, anders wordt de onduidelijkheid alleen maar groter. Het Kieskompas biedt wat mij betreft uitkomst. Want er is een aantal constante factoren: conservatief blijft vasthouden aan heimweepolitiek en terug-naar-de-jaren-’50 sentimenten en progres-sief is ook consequent voor de EU, softdrugs, abortus enzovoorts. Op de andere as komen dan socialisme en kapitalisme te staan en dan moet de kiezer toch een heel aardig beeld krijgen van hoe het echt zit!

Als je het mij vraagt moet er wat veranderen in de politiek in Ne-derland. Dat zegt iedereen al jaren en er worden steeds meer idee-en aangedragen; sommigen willen een districtenstelsel invoeren en anderen willen een tweepartijensysteem. Maar ik wil echte dui-delijkheid voor de kiezer.

29

Agenda Jonge Democraten Groningen

Dinsdag 16 januari: Nieuw-jaarsborrelCafe de Keyzer, Turftorenstraat 4, aan-vang 20:00 uur

Na alle feestdagen en de nodige skivakanties is het natuurlijk hoog tijd om weer eens elkaar bij te pra-ten. De gelegenheid bij uitstek om je mede Jonge Democraten te over-bluffen met je prestaties op en rond de skibaan (en de après ski natuur-lijk), elkaars vingers te tellen en te vertellen wat je dit jaar allemaal op oudjaarsdag hebt opgeblazen.

30 januari: Voet op tafel avond met D66Tijd en locatie worden via de mail bekendgemaakt

Zijn net de Tweede Kamer verkie-zingen achter de rug, naderen de Provinciale Staten verkiezingen al-weer. Een goede gelegenheid om met D66 Groningen rond de tafel te gaan zitten om te praten over de onderwerpen die spelen op lokaal vlak. En om aan de D66’ers te vra-gen hoe ze ervoor gaan zorgen dat het aantal zetels groeit.

3 - 4 februari: PI-weekendHulshorst, het Woelige Nest

Tijdens het weekend van 3 en 4 februari zal als vanouds het Poli-tiek Inhoudelijke weekend van de Jonge Democraten plaatsvinden in ‘het Woelige Nest’ in het landelijke Hulshorst. Met aandacht voor di-verse hete hangijzers als vrouwen emancipatie, de toekomst van D66 en ruimte voor filosofische verdie-ping en creativiteit. ‘s Avonds zal je politieke kennis getest worden door middel van een politieke pub quiz. Zie ook www.jongedemocraten.nl.

13 februari: DebattrainingTijd en locatie worden via de mail bekendgemaakt

Na de verschrikkelijke nederlaag van vorig jaar moet de beker van het Snertdebat weer naar Groningen komen. Om goed beslagen ten ijs te komen, hebben wij twee weken voor de grote avond een debat-training op het programma gezet. Leden van de afdeling Groningen, kom op voor uw afdeling, laat u scherp slijpen op de training en ga met ons die beker terughalen.


30

27 februari: SnertdebatLeeuwarden. Precieze tijd en locatie worden via de mail bekendgemaakt

De debattraining heeft ons debat-technisch weer helemaal op scherp gezet. Daardoor zijn we helemaal klaar voor S-Avond, Snertdebat-Avond. Op deze avond gaan we met z’n allen naar Friesland om ze te laten zien wat debatteren is en de beker weer mee naar huis te ne-men.

13 maart: AAV + motieavondTijd en locatie worden via de mail bekendgemaakt

Tijdens deze AAV zullen Frank Va-leton en Djurre Fijen aftreden als bestuurslid, en zijn er voor hun functies verkiezingen. Stel je dus kandidaat als je een post in het be-stuur van de JD Groningen wel ziet zitten. Daarnaast kunnen de nodige kritische vragen over de afgelopen periode aan het bestuur worden gesteld, en wordt de Open en Bloot geevalueerd. Kortom, een bestuur-lijk schoonmaakavondje. Aanslui-tend willen wij de mogelijkheid bie-den om moties te maken voor het aanstaande voorjaarscongres.

23 - 25 maart: Het JD Intro-weekendHoenderloo

Tweemaal per jaar kunnen nieuwe leden, of leden die er maar geen genoeg van krijgen, in de Veluwse bossen kennis maken met de JD, de JD’ers en de politiek. Een for-matiespel, debattrainingen of een zondagmorgen wandeling, kortom een gezellig weekend om kennis te maken met de JD. Meer informatie via de landelijke website.

27 maart: Cursus liberalismeTijd en locatie worden via de mail bekendgemaakt

Vrijheid, gelijkwaardigheid, verant-woordelijkheid: het zijn een aantal begrippen die in het dagelijks re-deneren van een liberaal veel voor-komen. Deze cursus gaat in op de grondslagen van het sociaal-liberale gedachtegoed. Moreel verplichte kost voor iedere Jonge Democraat.

29 maart: Excursie Europees ParlementBrussel, aanvag 11.00 uur

Grijp de kans om maar liefst vier Eu-roparlementariers te ontmoeten. Op

31

29 maart zal om 11.00 de excursie beginnen met als thema ‘De Euro-pese Grondwet’ en ‘De toegetreden lidstaten’. Ga in debat met Sophie in ‘t Veld en ontdek hoe Brussel denkt over de toekomst van de Europese Grondwet.

Aanmelden moet voor 21 januari en kan via [email protected].

10 april: Excursie Hooghoudt (onder voorbehoud)Tijd en locatie worden via de mail bekendgemaakt

Als afdeling Groningen moeten we een beetje contact houden met de lokale gebruiken. Vandaar dat we een rondleiding krijgen bij één van de bekende Groninger tradities, het distilleren van jenever. Dit alles bij het alcoholische uithangbord van de provincie, Hooghoudt, en natuurlijk met de mogelijkheid om een beetje van dit edele vocht te proeven.

21 - 22 april: CongresUtrecht

De 50ste Algemene Leden Vergade-ring, beter bekend als het congres, vindt dit voorjaar plaats in Utrecht. Met sprekers, discussie over onze standpunten en organisatie, verkie-zingen van het Landelijk Bestuur en het legendarische zaterdagavond feest is het congres iets wat je niet mag missen.

24 april: Thema-avond Zorg (onder voorbehoud)Tijd en locatie worden via de mail bekendgemaakt

Het nieuwe zorgstelsel vierde op 1 januari van dit jaar alweer haar eerste verjaardag. Daarom heeft de Open en Bloot ‘zorg’ als thema van deze editie gekozen, en organiseert de JD-afdeling Groningen een the-ma-avond rondom de zorg. Tijdens welke, in navolging van de artikelen uit deze Open en Bloot, gediscus-sieerd wordt over het functioneren van het nieuwe zorgstelsel. Kan via meer marktwerking een hogere ef-ficiëntie worden bereikt? Of is het belangrijker te zorgen voor betaal-bare zorg voor iedereen? Discussi-eer mee!


32

open & bloot voorjaar 2007

Documents