ordesía · ¿y de ahí nació su pasión por las camelias, no? efectivamente, ... ción...

20
SUPLEMENTO DOMINICAL Diario de Ferrol 30 de marzo de 2014 Año XV / Número 822 “Con 14 años tenía ya 250 variedades de camelia en casa” EUSEBIO LÓPEZ ES PRODUCTOR DE CAMELIAS Y ATESORA MULTITUD DE PREMIOS EN CONCURSOS VARIOS. SU AMOR Y ESMERO POR ESTAS PLANTAS LE HA VALIDO NUMEROSOS RECONOCIMIENTOS, EL ÚLTIMO, LA CAMELIA DE ORO EN EL CONCURSO INTERNACIONAL DE VIGO Y EL PREMIO AL MEJOR HÍBRIDO EN EL CERTAMEN DE NARÓN. CINE MÚSICA Marvel recupera al “Capitán América” para la gran pantalla en una secuela con Chris Evans Andrés Penabad introduce el acordeón en el folk gallego en su disco “Crossing” Galaxia publica unha nova edición de “Nimbos”, de Xosé María Díaz Castro LIBROS N ordesía

Upload: ngodang

Post on 11-Oct-2018

216 views

Category:

Documents


0 download

TRANSCRIPT

SUPLEMENTO DOMINICALDiario de Ferrol

30 de marzo de 2014Año XV / Número 822

“Con 14 años tenía ya 250 variedades de camelia en casa”EUSEBIO LÓPEZ ES PRODUCTOR DE CAMELIAS Y ATESORA MULTITUD DE PREMIOS EN CONCURSOS VARIOS. SU AMOR Y ESMERO POR ESTAS PLANTAS LE HA VALIDO NUMEROSOS RECONOCIMIENTOS, EL ÚLTIMO, LA CAMELIA DE ORO EN EL CONCURSO INTERNACIONAL DE VIGO Y EL PREMIO AL MEJOR HÍBRIDO EN EL CERTAMEN DE NARÓN.

CIN

E

SIC

AMarvel recupera al “Capitán América” para la gran pantalla en una secuela con Chris Evans

Andrés Penabad introduce el acordeón en el folk gallego en su disco “Crossing”

Galaxia publica unha nova edición de “Nimbos”, de Xosé María Díaz Castro

LIB

RO

S Nor

des

ía

páx

inaL

iter

aria

32

Diario de FerrolDOMINGO,30 MARZO DE 2014N

ord

esía

NO SANTUARIO CAMPA UN SORPRENDENTE SANTIÑO ARMADO CUNHA CARABINA, O COÑECIDO COMO SAN XULIÁN ESCOPETEIRO

Ubicados no alto dun monte, unha curota ou un outeiro, os “faros” (o de Chan-

tada, ao que ía o xoglar Xohán do Requeixo en romaría; o de Mugar-dos, en Ferrolterra; o de Avión, na serra do Suído, o de Domaio no Mo-rrazo, o das Cíes…), servían como guieiros aos barcos na mariña e para avisar de ameazas ou perigos, fose un incendio, unha incursión pirata ou calqueira outra emerxencia na costa e no interior. A tal fin erguíase unha fogueira con toxos, fentos e xestas coa que cada faro avisaba ao seguinte como quen lle cede no ceo un testigo de fume.

Para poder acudir con presteza en auxilio, un trazado de corredoi-ras atravesaba os montes (ás veces identifícanse os seus restos como calzadas “romanas” pero son moi posteriores), e durante un tempo existiu unha pequena tropa a caba-lo que patrullaba a costa, lista pra responder aos reiterados ataques de Drake e compañía.

En son de paz estamos hoxe no Monte do Faro, en Brantuas, convi-dados por José Antonio Andrade Figueiras a unha visita cultural or-

ganizada polo Instituto de Estudos Bergantiñáns. A uns metros do san-tuario da Virxe sobrancea, esbelta e fachendosa, unha alta torre circular sobre a que aparece unha imaxe do Sagrado Corazón.

O conxunto lembra vagamente ao famoso Cristo do Corcovado. Cento trinta e catro chanzos por unha angosta escaleira de caracol chea de pintadas e un último treito cunha ducia máis de pasos por unha escaleira metálica incrustada na pa-rede, permítenos acceder ao cimo. Desde a balconada, aberta toda arredor, contemplamos unha suxes-tiva panorámica da Costa da Morte.

Aos nosos pés, a capela; á fronte un parque eólico e xirando a vista cara ao mar a ría de Laxe e Corme. Máis ao fondo, apenas perceptibles entre o alento vagaroso da néboa, parécenos enxergar Cabo Vilán ao sur e Cabo Prior ao norte.

Non percibimos nós o balanceo da estructura arquitectónica que se nos anunciara con temor, pero si o frío refacho do nordés que azouta o rostro e aconsella o refuxio do des-censo.

Na base do monumento hai catro tallas que corresponden a San Ri-

San Xulián “Escopeteiro”!, disque tamén avogoso, nunha segunda e máis pícara acepción, para lances eróticos de urxencia.

Na fonte, de fresca e celmosa auga, os romeiros abandoan os pa-nos cos que lavaron as verrugas e outras partes do corpo cuxa sana-ción se implora. Practícábase no Faro o rito ancestral de “virar a te-lla”: consistía en voltear unha tella da capela para que, en días de ga-lerna, amainasen vento e chuvia permitindo aos mariñeiros volver a porto sans e salvos. “Nosa Señora Do Faro/ sempre no alto te ves/, hei de ir alá, miña Virxe/ que quero bi-carche os pés”.

cardo, San Xulián, Santiago Apostol e a propia Virxe do Faro.

Xa no interior da capela sorprén-denos un santiño cunha carabina terciada en actitude de apuntar e quen sabe se de disparar se a oca-sión o require. Un santo armado!: o patrón dos cazadores?; San Ambro-sio?, quizais, por aquilo da carabi-na. Non, San Xulián. Nun principio sostiña unha pomba pero o señor Santiago do Roxo que restaurou a imaxe, véndolle a testa calva cu-briulla cun chapeu e aproveitando a postura das mans púxolle unha es-copeta e con ela se quedou. Desde entón faille garda á Virxe de pedra na procesión, cada 8 de setembro.

XULIO VALCÁ[email protected]

Ilustración de Xabier Garo.

Lugares para volver: A Virxe do Faro

Editorial Galaxia. Vigo, 2013. 36 páginas.La cantante palestina pone voz a nuestra poeta más grande y universal, Rosalía de Castro. Las cancio-nes de esta artista unen dos pueblos, dos culturas, dos literaturas, antiguas y hermosas.

Edita Biblos. A Coruña, 2014. 32 páginas.Gracias al empeño y compromiso de Tucho Calvo y Carmela González podemos disfrutar de esta revis-ta que da cuenta de la actualidad literaria y musi-cal, tanto gallega como portuguesa.

Edita Colexio Manuel Peleteiro. Santiago, 2013. 98 páginas. Los ganadores del último concurso litera-rio convocado por el colegio compostelano ven la luz en este volumen que se consolida como referente en los premios de narrativa y poesía para jóvenes.

Editorial Bóveda. Madrid, 2014. 464 páginas.Muy pocas mujeres podían ejercer la medicina en la Venecia de 1590. Gabriella lo ha conseguido gracias a la ayuda de su padre, el renombrado doctor Mon-dini, con el que ha adquirido sus conocimientos.

NA LINGUA NA QUE EU FALO NAJLA SHAM

BIBLOS CLUBE DE LECTORES VARIOS AUTORES

CADERNOS VERMELLOSVARIOS AUTORES

EL LIBRO DE LOS REMEDIOS DEL CORAZÓN REGINA O’MELVENY

librosRecomendados

“La camelia solo requiere grandes

cuidados el primer año después todo

debe ir bien”

Desde que era un niño Eusebio tenía claro que las plantas eran lo suyo. Cuando sus

compañeros de clase se juntaban para jugar el prefería pasar horas en el huerto de casa y experimentar. Así, desde bien pequeño nació su pasión por la jardinería y la horti-cultura, una pasión que hoy es su modo de vida, pues es propietario de Agropesca, un negocio de horti-cultura, jardinería, planta ornamen-tal, semillas, etc., en Fene. Las horas de dedicación a este mundo le han valido el hacerse con un nombre dentro del sector, no solo en la co-marca de Ferrolterra, también en Galicia. Aunque debe seleccionar cada concurso al que se presenta, ya que hay muchos durante el año, no acostumbra a pasar desapercibido en aquellos a los que va.

¿Hace solo unas semanas se llevó usted el premio más de-seado en la Exposición Interna-cional de la Camelia en Vigo, la reconocida Camelia de Oro?Sí, así es. Es una cita internacional y el premio de la Camelia de Oro se otorga a la mejor exposición.

¿Cómo era la suya?Presenté una composición integra-da por más de 155 variedades. El jurado valora en estos casos las es-pecies presentadas, japónicas, reti-culatas, también tienen en cuenta los híbridos, el color, puntúan un poco de todo.

¿Esos ejemplares que presenta son todos de su propiedad?Si, claro. De mi colección privada, de mi propio jardín. Es cierto que también me dedico a la reproduc-ción de plantas de este tipo para la venta pero a los concursos llevo las mías.

¿Cuánto tiempo lleva usted de-dicándose a esto?Más de tres décadas, 32 años ya.

¡Pero es uste muy joven!Bueno, tengo 39 años, pero empecé muy pronto en esto. Ya de niño cuando mis compañeros jugaban yo prefería pasar el rato con los fruta-les, reproduciendo plantas, podan-do limoneros y naranjos, con eso me entretenía desde bien pronto.

¿Y de ahí nació su pasión por las camelias, no?Efectivamente, una cosa trajo la otra y con solo 14 años ya tenía en mi poder más de 250 especies dis-tintas de camelia.

¿Y hoy, cuántas tiene?Unas pocas más. Hoy tengo 1.500 variedades diferentes, algunas muy raras y exóticas.

¿Volviendo a los premios, des-pués de Vigo la semana pasada se presenta a la muestra de la camelia de Narón y también gana, con qué variedad esta

EUSEBIO LÓPEZJARDINERO HORTICULTOR

EUSEBIO LÓPEZ ACABA DE GANAR LA CAMELIA DE ORO EN EL CONCURSO INTERNACIONAL DE VIGO /M.F.

par en concursos?Sí, he viajado por todo el mundo en busca de ejemplares nuevos. He es-tado en Nueva Zelanda, Australia, Estados Unidos y numerosos países de Europa, entre otros. Es algo que hago encantado. Puede llamar la atención, lo sé. De hecho, chinos y americanos, que son los grandes productores de camelia, acostum-bran a decirme que lo mío es algo “inusual”.

¿Y esas variedades que trae de lejos se dan bien en Galicia?Sí. De hecho durante el Congreso Internacional de la Camelia, que se celebró en los últimos días en Gali-cia, algunos de sus miembros visita-ron mi finca para conocer las 1.500 variedades de camelia y se sorpren-dieron mucho al ver cómo se dan

algunas especies. A los chinos les agradó mucho encontrar en mi jar-dín algunas variedades que han sido descubiertas hace relativamen-te poco, aunque más les ha sorpren-dido aún que estas estén tan acli-matadas como en su país de origen.

¿Volviendo al certamen naro-nés, recibió usted numerosos halagos?Sí, aunque esto lo hago porque me gusta no por los premios ni los hala-gos.

¿Supongo que mucha gente se pasará por su negocio a pedir consejo, no?Si, muchos lo hacen.

¿Hay mucha afición a esto en la zona?La verdad es que hay bastante. Solo

en la comarca de Ferrolterra tene-mos una asociación en la que están integrados 55 socios, no está mal.

¿Hay muchos concursos al año?Sí, un montón. Una treintena de ellos a nivel nacional. Aquí ahora también tenemos 2 o 3 cada fin de semana. Los próximos que vienen son Padrón, Lugo y Sanxenxo. Y también hay una docena de ellos en Portugal a los que se suele ir.

¿Irá usted a todos?No, no es posible ir a todos.

¿Qué especie resiste más?La japónica es la que mejor se da en estas condiciones climáticas, al me-nos en la zona de Ferrol, en el no-roeste de Galicia. Aquí hay hume-dad, está el mar cerca y las temperaturas son suaves, a diferen-cia de otros lugares como Lugo o Ourense, donde sufren más durante el verano.

¿Algún truco para su cuidado?Las camelias requieren muchos cui-dados en el primer año de vida, donde es necesario regarlas tam-bién durante el verano, ya que de no hacerlo se ponen las hojas ama-rillas y algunas ya no repuntan, des-pués de esos primeros meses ya no tendría que haber problema.

¿Es una lástima que la mayoría no huelan?Muchísimas camelias tienen aroma, hay cientos de ellas. La mayoría proceden de la variedad Lutchuen-sis y tienen un agradable olor.

¿Cuál es su secreto?Como en todo, se trata de trabajar mucho y, si encima te gusta, pues mucho mejor.

vez?Recibí el premio al mejor híbrido, que es la mezcla de dos especies. La flor se llama ‘Kogane Juri’, que sig-nifica lilium amarillo. Es un híbrido de nitidísima, una flor amarillenta muy rara que he podido conseguir en un certamen internacional en Estados Unidos.

¿Tan lejos se va usted a partici-

He viajado por todo el mundo en

busca de ejemplares, de hecho chinos y americanos dicen que lo mío es ‘inusual’

Con solo 14 años tenía 250

variedades distintas de camelia, hoy son ya 1.500

laEntr

evis

ta

33

Diario de FerrolDOMINGO,

30 MARZO DE 2014 Nord

esía

A editorial Galaxia, na súa colec-ción Sonárbore, ven de publicar un libro-disco para os máis pequenos da casa formado por cancións compostas por Pablo Díaz, quen plasmou nesta fermo-sa e colorida edición en papel o show que xa moitos pequenos e pequenas puideron gozar en diferentes espacios culturais de Galicia xunto coa banda Tic Tac Toc. Trátase de Toc, Toc, que simboliza a chamada á porta do mundo dos nenos, un mundo no que teñen cabida os soños, a maxia e a ilusión, caracterís-ticas todas de cada unha das historias que compoñen este libro, un conto arroupado por fermosas ilustracións de Nuria Díaz e que fará as delicias de fi -llos, pero tamén dos seus pais, pois inclúe un CD coas cancións para a que toda a familia pase unha xornada agradable. Este libro-disco é unha auténtica aven-tura para os sentidos que comeza cunha interesante historia de piratas que se enfrontan aos seus medos. Tamén ten o seu protagonismo unha fi gura propia do Nadal, o Apalpador, ese vello carboeiro que baixa das montañas do Courel para apalparlles as barrigas aos nenos e comprobar así se están comendo ben. Cantigas tradicionais e historias marabillosas de ledicia e superación salpican este exemplar que xa está nas librarías.

Comeza Kalandraka a edición das obras dun dos grandes mestres do cómic do século XX, o norteameri-cano Maurice Sendak. Faino cun clásico de 1970 no que Sendak evo-ca lembranzas da súa nenez: o au-tor tiña 11 anos cando na Feira de Nova York, quedou marabillado diante do escaparate da pastelaría Sunshine Bakers, cuxo lema era “Nós forneamos para ti mentres ti durmes”. Anos despois, Sendak contaría que este libro foi unha especie de vinganza: “Agora son o bastante maior para quedar esperto pola noite e saber que pasa na cociña de noite!”. Trátase dun relato onírico, un texto rimado que transmite diversión e enerxía, protagonizado por un neno e tres pasteleiros caracterizados como Oliver Hardy. As ilustracións son unha homenaxe ao “Little Nemo in Slumberland”, de Winsor McCay, do que recoñecía a súa infl uencia artística, e do que chegou a comentar: “Debuxamos, non sobre a memoria literal da nenez, pero si so-bre a memoria emocional, a súa tensión e a súa urxencia. Ningún de nós es-queceu os seus soños infantís”. Inprescindible.

O SEXO MASCULINO DOS ANXOSMANUEL JANEIROEditorial Galaxia, Vigo decembro de 2013/ 15 euros.

TOC, TOC

PABLO DÍAZ

Colecc. Sonárbore. Editorial

Galaxia, novembro 2013/ 20

euros.

NA COCIÑA DE NOITE

MAURICE SENDAK

Kalandraka / 15 euros

Os anos primeiros

ESPECTÁCULO MUSICAL EN PAPEL

UNHA HISTORIA ONÍRICA DESDE A INFANCIA

Teño lonxe, lonxe na distancia cronolóxi-ca a Manuel Janeiro. Desde aqueles tem-

pos en que os dous militabamos nunha especie de confraría, colec-ción poética en puridade, chamada Mogor, Edicións Castrelos, que tiña como prior a Pepe Cáccamo.

Mogor publicaba en galego e es-pañol, e alí aparecera (volverá fa-celo, aínda que parcialmente, na novela que teño diante miña) o li-bro iniciático de Janeiro, Primera edad. E volve aparecer, en forma de poema, porque O sexo masculi-no dos anxos (Editorial Galaxia, Vigo, 2013), a última entrega de Manuel Janeiro, ten moito que ver coas súas vivencias mozas. Ou tal semella. Por máis que estas disimu-len o seu senso nunha camuflaxe ou desdobraxe peculiar. Pura anéc-dota, así e todo, porque aquí o que me interesa é subliñar como Janei-ro da contado a épica, patéticas ás veces, certo, non exenta de lírica, outras, de dous elementos que vi-ven a universidade do tardofran-quismo.

Nun Madrid doadamente reco-ñecible para quen o vivimos, ou –sinxelamente– para quen teñan a súa referencia. É dicir, á hora de

mendas, reconstruida agora na dis-tancia, co que devira profe a procu-rar alumnas coas que compartir leito, iso si, logo da inxesta dalgun-ha desas pilulas milagreiras para homes valetudinarios. O outro, en fin, lonxano xa de todo, logo dun periplo vital accidentalmente ruti-nario.

A vida mesma, talvez, ou –me-llor– certa vida mesma, vista por un home, Manuel Janeiro, ao me-llor escéptico, pero non na escrita, brillante no estilo contido, refexiva no concepto mais disposta sempre a despexar morais ou moralinas. Eis a grande lección desta novela que volve sobre os anos primeiros mais coa lección ben aprendida dos predearredeiros. Tal cal.

“Janeiro, ao mellor escéptico, pero non na escrita, brillante no estilo contido, refl exiva no concepto...”

contar os seus periplos Janeiro bota man do realismo puro e duro, o que sen dúbida é cousa moi satis-factoria para quen vimos xa cura-dos de experimentalismos ou chi-lindradas seudofantásticas que non conducen senón ao pozo do fastío. Este non é o caso, pero sobre todo porque Janeiro tampouco é que se enlee (e a nós con el) en alardes sociolóxicos que a ningun-ha parte levan.

A súa é a historia de dous nachi-ños (tan contrapostos como adoi-tan as narracións cómicas, aínda que teñan un aquel melancólico se-nón definitivamente triste, cal El Quijote) “on the road”, por máis que esa estrada veña sendo o ruei-ro de Madrid, incluíndo nel o “cam-pus” universitario. Certo que hai igualmente un “detour”, que nos trae e leva a Galicia, aproveitando a casa na praia dun deles, o máis fraco. (Obviamente o contraponto é bocho, como ten que ser nestas cousas de dous: Quixote-Sancho, Laurel-Hardy, etc.) Esta volta “a” Galicia posúe maneiras de búme-ran, servindo igualmente para que Janeiro reflexione sobre aqueles tempos dun galeguismo porque si, que se cadra nunca máis volte. Como a mocidade destes dous

más

Lib

ros

34

Diario de FerrolDOMINGO,30 MARZO DE 2014N

ord

esía

VICENTE ARAGUAS

EL JUEGO DE RIPPERISABEL ALLENDE

Editorial Plaza y Janés, 2014/

22,90 euros.

Isabel Allende: de lo policíaco como juego

El juego de Ripper” (Pla-za y Janés, 2014) es la más reciente novela de la chilena de origen pe-

ruano Isabel Allende, una de las más sólidas e internacionales narradoras en lengua española, territorio al que se asomó con un primer e indiscuti-ble acierto, “La casa de los espíritus” (1982). Posteriores y numerosas en-tregas ( cuentos y novelas) consoli-daron su nombre.

“El juego de Ripper” se presentó acompañado de una importante campaña publicitaria. La escritora confesó que la había iniciado con su marido, Willie Gordon, especialista del género policíaco, pero las dife-rencias de criterio entre ambos arrumbaron el experimento a cua-tro manos para dejarlo en dos, como un desafío que la escritora, a pesar de una amplia asesoría, asumió en solitario. El éxito de público y ven-tas parece sonreírle de nuevo, pues su “Ripper” lleva semanas encabe-zando la lista de los más vendidos en el género de ficción narrativa.

La novela, situada en el mítico es-cenario de San Francisco, se ciñe, pues, a lo policíaco: un reguero de asesinatos en serie, la inevitable in-vestigación policial y, como remate, un secuestro criminal. Muy pronto, sin embargo, la obra evidencia sus flaquezas como exponente del géne-

LUIS ALONSOGIRGADO

“La novela es una demostración de maestría en el ofi cio de narrar; de un contar sin quiebros ni fi suras, todo lo contrario, con un ritmo fl uido y una escritura tersa”

ro: la historia se desentiende de su centro eludiéndolo en beneficio del trazado de sus personajes ( la sana-dora Indiana Jackson, experta en aromaterapia, posee especial relie-ve), de las incursiones por escenarios y ambientes de la gran urbe y, sobre todo, de la incorporación de un jue-go de rol, el Ripper, entre cuyo equi-po de integrantes hay un viejo coro-nel retirado y una joven que recibe mensajes del más allá. Y es especial-mente este último factor el que con-fiere a la trama un aire de puro juego, de rompecabezas, de inteligente me-canismo deductivo que acaba res-tando intensidad y tensión a una his-toria de dislocada estructura en la que solo el último tramo gira hacia el ámbito policíaco hasta su desenlace.

Habrá que entender, pues, esta novela como obra en la que el cri-men y su investigación es pretexto o elemento colateral en muy numero-sas páginas. En ellas falta, además de intensidad, el registro expresivo que el género policíaco exige. Isabel Allende, con el elemento hispánico y migratorio siempre presente, ha es-crito una novela que es un homenaje a la ciudad de San francisco, en la que despliega un conjunto de perso-najes vivamente individualizados que aparecen descritos con agilidad y viveza, lo que es aplicable también a otros elementos de la novela. Inda-ga la escritora en el itinerario perso-nal y familiar de su heroína, Indiana, exponente del vitalismo y de la pa-sión amorosa.

Es “El juego de Ripper” una de-mostración de maestría en el oficio de narrar; de un contar sin quiebros ni fisuras, todo lo contrario, con un ritmo fluido y una escritura tersa. La Allende posee el don de hacer del oficio de escribir algo fácil, seductor, permanentemente ameno y salpica-do de guiños cómplices al lector. Ha elaborado un texto de singular bri-llantez que se acompaña de un pun-to de vista único, regido por el narra-dor, que lo señorea todo e impone una cosmovisión equilibrada, bené-vola, ensombrecida levemente solo en alguna contada ocasión. La lectu-ra se nos hace un deleite, nos lleva y nos trae interesándonos sin descan-so por su patente viveza y su soltura narrativa y expresiva. Buena novela, más allá de lo policíaco.

En el siglo XVIII los ingleses tienen la lucidez de hacer con la novela lo que los españoles no habían sabido hacer con el legado de Cervantes. De la obra de los Fielding, Smollet, Goldsmith ninguno como Sterne para mostrar las posibilidades del género y llevarlas con un humor a una modernidad que 250 años después aún nos deja boquiabiertos. Ser consciente de que el libro es un soporte físico que ayuda a la narración, poner en práctica las teorías de Locke sobre la asociación de ideas (inmortal el personaje del tío Toby), satirizar la falsa erudición y, nada menos, refl exionar qué cosa es contar una historia hacen de este monumento una pieza de moderni-dad no superada. Pasar este abigarrado mundo literario a otros formatos merece, pues, de entrada nuestra admiración. Si Winterbotton hizo una entretenida película que poca gloria aporta al “Tristam Shandy”, Martin Rowson muestra aquí que el formato cómic encaja a la perfección con su orgía de temas y personajes, y muestra cómo los clásicos ingleses que hablan al hombre contemporáneo a los ojos son más que Shakespeare. Tras la visión y lectura de esta portentosa adaptación no nos queda duda de que Sterne estaría encantado con la subversión y mezcla que hace Rowson, una hazaña que compensará al más exigente lector de uno de los genios que en la literatura ha habido, mal que le pese al Dr. Johnson.

VIDA Y OPINIONES DE TRISTAM

SHANDY, CABALLERO

MARTIN ROWSON / LAURENCE

STERNE

Impedimenta / 23,95 euros

LA FELIZ HAZAÑA DE HACER EN CÓMIC TRISTAM SHANDY

EL CORAZÓN DE LA SELVA

ELVIRA MENÉNDEZ

Planeta / 20,90 euros

El problema del desprestigiado género del folletín no es tanto sus ingredien-tes, con vericuetos narrativos y cala-midades de los protagonistas, como el abuso de los mismos. Balzac, Dumas o Dickens realizaron folletines de prove-cho por contenerse y dominar las claves del género. Sin necesidad de ha-cer comparaciones, la ferrolana Elvira Menéndez entra en este terreno y lo hace por la puerta grande usando la historia como palanca para una trama aditiva. Su anterior novela, “El corazón del océano”, en la que se narraba la expedición de mujeres de Mencía de Calderón que en el siglo XVI partió para la América colonial, logró un inmenso éxito y de ella nació una serie de televisión que no estuvo a la altura del texto original. Ahora Menéndez asienta a los protagonistas en América y lleva a cabo una tra-ma más trepidante y libérrima sin falsear la historia. Con un misterio espa-ciado entre los años 50 y 80 del siglo XVI, los protagonistas, muchos de los que protagonizaron la anterior novela (que es independiente de esta) se mueven por Buenos Aires y Asunción, la selva Amazónica y Potosí, la Babilonia del exceso. El respeto a la verdad histórica, el lenguaje cuidado que sabe a época y el didactismo, con notas a pie de página, demuestran que se puede hacer novela de aventuras de innegable calidad.

UN FOLLETÍN QUE LOGRA EDUCAR Y ENTRETENER

más

Lib

ros

35

Diario de FerrolDOMINGO,

30 MARZO DE 2014 Nord

esía

letr

asA

tlán

tica

s36

Diario de FerrolDOMINGO,30 MARZO DE 2014N

ord

esía

de 1961 sucedeu outra bilingüe galego-castelá en 1982 que publi-cou a extinta Editora Nacional con prólogo de Ricardo Carballo Cale-ro. Naquela ocasión, Díaz Castro autotraducírase e fixera operara algúns trocos que volveu revisar aínda na terceira e derradeira das edicións por el preparada, a de abril de 1989. Esta edición, nova-mente en Galaxia, foi coordinada dende o selo vigués por González Tosar, quen conserva as probas de imprenta corrixidas polo autor, documento base polo que se reali-zou a nova edición deste 2014, pois foron desbotadas outras como a que apareceu na Bibliote-ca 120 no 2002 ou a que publicou Galaxia no 2006, xa que ningunha delas seguiu este documento tes-tamentario.

Por tanto, todos aqueles que queiran achegarse a Nimbos para a súa (re)lectura teñen agora, mercé a González Tosar, a posibilidade de facelo coa seguranza de que están a

‘Resplendor’ dos Nimbos

Metidos xa nesta primavera que non acaba de so-lecer, dou por fei-

to que moitos dos que isto lean son sabedores de que andamos a cele-brar o Ano Díaz Castro con motivo do seu centenario (que mereceu o pasado 19 de febreiro unha desta-cada homenaxe no seu Guitiriz na-tal) e mais da dedicatoria, por parte da RAG, do Día das Letras Galegas do vindeiro 17 de maio, que, con certeza, suscitará tamén o recoñe-cemento unánime e masivo á súa memoria en data tan sinalada.

Pois ben, non cabe dúbida de que, entre a variada e non exigua produción literaria de Díaz Castro, o seu libro Nimbos constitúe a máis acabada das súas achegas, amais de ser, xunto ao tríptico sonetístico Nascida d’un sono (1947), o único título publicado en vida do autor e o que lle reportou grande e mereci-da sona para toda a posteridade.

Mais a historia textual de Nim-bos é longa e intricada, o que expli-ca que aínda no 2014 no que nos atopamos houbese necesidade de volver a este feixe de trinta e dúas composicións para fixalas definiti-vamente, labor que levou a cabo, con pulcritude suma e indiscutible respecto á vontade autorial, Luís González Tosar, responsable da nova edición do poemario –a sexta no cómputo xeral– que outra volta ve luz no prelo da Editorial Galaxia, a que foi sempre casa do poeta.

E digo que a historia textual é complexa porque dende que se pu-blicara por vez primeira en xullo de 1961 foron varias as ocasións nas que se reeditou e, en todas elas, in-troducíronse modificacións respec-to das solucións fónicas, morfosin-tácticas, léxico-semánticas ou puramente gráficas dos seus ver-sos, moitas delas por man do pro-pio escritor, mais tamén outras de-bidas á intervención dos sucesivos editores.

Deste xeito, á edición orixinal

ARMANDO [email protected]

ler aquilo que o poeta deixou esta-blecido que debía ser a versión de-finitiva da obra.

Ademais esta nova edición que recolle a veterana colección Dom-bate adornada cunha evocadora cuberta que reproduce unha es-tampa fluvial de Antonín Hudecek, incorpora un moi informado prólo-go de González Tosar no que dá cumprida conta dos avatares expe-rimentados pola obra ao longo dos anos, ao tempo que refire moitos pormenores da biobibliografía diazcastriana imprescindibles para mellor coñecer as circunstancias e xeiras que lle tocou vivir, extremos todos que explican tanto a xénese como o humus literario no que en-raizou ese monumento literario que chamamos Nimbos e que, nun ano como este, non podía faltar nos andeis das librerías coas súas galas mellores, as que para el dis-puxo o seu custodio Luís González Tosar, facéndoo brillar así co mei-rande dos ‘resplendores’.

Xosé María Díaz Castro e Luís González Tosar, dous poetas amigos

NIMBOSXOSÉ MARÍA DÍAZ CASTRO

(EDICIÓN DE LUIS GLZ. TOSAR)Editorial Galaxia, Vigo, marzo 2014 / 9,40 euros.

Éun debate importan-te o dos límites entre literatura e filosofía, como recentemente o

plantexan os trinta capítulos de El conocimiento del escritor, de Jacques Bouveresse (Ediciones del Subsuelo, 2013), un libro funda-mental para achegarmos ás princi-pais cuestións de porque é necesa-ria a literatura, e a capacidade desta de vencellarse a outros eidos coma o moral ou o filosófico. Den-de outro punto de vista o mesmo nos amosa a novidade editorial que supón o Diccionario Semifilosófico (Siníndice, 2013), do profesor Ri-cardo Moreno Castillo. O profesor Moreno é experto en historia da matemática pero nos últimos anos acadou fama por escribir o Panfle-to Antipedagógico. Con dito libro, Moreno ergueuse coma unha das principais voces críticas fronte as carencias e eivas do actual sistema educativo español e a súa excesiva politización e pedagoxización. Amosou un saludable e necesario espíritu rompedor do que fai gala, tamén, o seu Diccionario Semifilo-sófico. Nese senso, esta obra pode lerse como un diccionario cos seus lemas e entradas, pero coido que é algo máis, e algo moito máis im-portante no panorama español.

O profesor Moreno recopila os textos dos autores tanto filosóficos como literarios, que máis lle teñen impactado ao longo da súa vida, e lles da unha agrupación temática. En realidade, o libro lémbrame por iso aos “Commonplace Books”, os libros que recopilan frases e pensa-mentos de escritores, que en reali-dade acaban sendo unha definición e un retrato do recopilador. En cas-telán non temos moitos exemplos deles, salvo o excelente “Sur plu-sieur beaux objects”, de Wallace Stevens, publicado por Pre-Textos. Son libros moito máis interesantes e útiles do que parece. Escritos du-rante toda unha vida, aportan moi-to máis que datos ou pílulas reflexi-vas.

No caso do profesor Moreno, moitos deses textos reciben comen-tarios máis ou menos extensos do propio autor, o que nos revela un curso intelectual e tamén unha von-tade de provocación cara o lector e

no mundo actual, outra provoca-ción case maior: reinvindicar de xei-to constante aos autores clásicos. É necesario lembrar unha e outra vez o que sinala Ricardo Moreno, que os gregos nos ensinaron a pensar. Esta é unha verdade que se está a perder tan rápido na nosa sociedade como as boas maneiras ou a ironía culta. As verbas de Ricardo Moreno levan en si mesmas posibilidades goren-tosas de lectura como escoller nos achegamentos directos aos autores citados polo autor Moreno. Iso faise evidente co filósofo Epicuro, do que a editorial Errata Naturae edita unha ampla selección dos seus tex-tos baixo o título Filosofía para la Felicidad. Epicuro, na clásica tradu-ción de Carlos García Gual, autor dun inesquecible estudio sobre o fi-lósofo publicado en 1981 por Alian-za Editorial, aínda hoxe atopable en librerías.

É un pracer ver a unha editorial dirixida a público xoven facendo fa-lar específicamente aos clásicos e darlles cauces modernos. Epicuro préstase moi ben para iso e así nolo fan ver os tres ensaios que comple-mentan os textos do filósofo do Xar-dín, obra de especialistas tan noto-rios coma Emilio Lledó, “Sobre el epicureísmo”, o propio García Gual, “Epicuro y la búsqueda de la felici-dad”, e Pierre Hadot, “¿Qué era la felicidad para los filósofos anti-guos?”. O libro deixa claro que Epi-curo é moito mais que o filósofo do hedonismo, tal e como se populari-zou e vilipendiou ao longo da histo-

ria a súa filosofía. Pierre Hadot in-siste no vencello entre pracer, ou felicidade, e o feito da propia exis-tencia vital para Epicuro. Un non pode senón lembrar o verso de Jai-me Gil de Biedma, máis de dous mil anos posterior:

Importa, por lo visto, el hecho de estar vivo.

Escribiu o filósofo na súa carta ao seu amigo Meneceo (igual que da felicidade, Epicuro é o gran filó-sofo da amizade, só por iso habería que achegarse ao seu pensamento): “no es posible vivir feliz sin vivir sensata, honesta y justamente, ni vivir sensata, honesta y justamente sin vivir feliz.” Eu quédome, con todo, con outro texto que mostra,

XOSÉ ANTONIO LÓPEZ SILVA

Letras e vidas

viax

eInco

nst

ante

É un pracer ver a unha editorial como Alianza,

dirixida a público novo, facendo falar espexcíficamente aos clásicos e darlles cauces modernos...

Con ‘Panfleto antipedagógico’ o profesor Ricardo

Moreno ergueuse como unha das principais voces críticas fronte as carencias e evias do actual sistema educativo español

37

Diario de FerrolDOMINGO,

30 MARZO DE 2014 Nord

esía

case cunqueirianamente o xeito epicúreo de ver a vida, coma nos transmitiu o seu biógrafo Dióxenes Laercio: “Envíame un queixo de Ceos, -escribe Epicuro a un amigo- para poderme dar un banquete can-do me apeteza” (Dióxenes Laercio, 10, 11).

En realidade parece que o queixo de Ceos era un dos máis refinados do país, como nos informa o esplén-dido libro de Paul Kindsted, “Chee-se and Culture: A History of Cheese and its Place in Western Civiliza-tion” (White River Junction, Vt., Chelsea Green Pub,2012). Libros que nos conducen a outros, nun ca-miño sen fin. Tal vez sexa iso, en toda medida, a cultura.

Los baños termales, una seña de identidad de la arquitectura castreña

El arqueólogo asturia-no Sergio Ríos investi-ga en su tesis doctoral una de las “señas de

identidad” de la arquitectura castre-ña del noroeste de la Península Ibé-rica, los baños castreños, que son de “inspiración mediterránea” y que tenían, entre otras, una “función termal”.

Sergio Ríos es especialista en re-habilitación y recuperación del pa-trimonio histórico y, en su trabajo de investigación “Consideraciones funcionales y tipológicas en torno a los baños castreños del noroeste de la Península Ibérica”, se ha propues-to estudiar este tipo de estructuras con funciones muy “particulares” en los castros de esa zona.

El análisis de estas edificaciones, en especial su funcionalidad, ha sido objeto de encendidos debates que la vinculan a la religión, a cre-matorios o a rituales, sobre todo desde principios del siglo XX, con-cretamente desde que en el año 1930 se descubrieron en Briqueiros (Portugal) los primeros restos ar-queológicos.

La publicación de los resultados de la excavación del baño del castro de Sanfíns, llevada a cabo por Fe-rreira de Almeida en 1973, descartó la hipótesis de una función funera-ria o de crematorio de estas cons-trucciones, y desde entonces la ar-gumentación más tenida en cuenta por los investigadores es la de que este tipo de edificaciones tenían “una función termal”.

Con su análisis, Ríos apoya esta perspectiva en la que la “toma de baños” tiene un “sentido abstracto” en el que, el arqueólogo asturiano, no ha encontrado ningún “significa-do trascendente”.

INFLUENCIA ROMANA

Este investigador apunta la “com-plicación” de establecer un período “exacto” sobre la época de construc-ción de los baños castreños, pero asegura que “no cabe ninguna duda” de que estas construcciones son “influencia” de la cultura roma-na.

Establece esta premisa sobre todo a partir de la campaña militar de Décimo Junio Bruto (138-136 a.C), que sería el inicio de una fase que esencialmente se caracteriza por la unificación de los materiales y por la concentración de la pobla-ción en grandes asentamientos.

Los baños castreños están considerados una de las construcciones arquitectónicas más originales de los recintos prerromanos fortificados. Su

principal localización es la zona noroeste de la Península Ibérica y el arqueólogo Sergio Ríos investiga una de sus diferentes funciones, la termal.

Estos baños tenían distinta tipología estructural, que nada tenía que ver con la arquitectura doméstica y combinaban distintos usos.

y la fría. Algunos autores señalan que esta ornamentación también tiene un significado concreto, pero Ríos sostiene que, en la mayoría de los casos, se trata de “decoración abstracta” común en los castros ro-manizados y “no exclusiva” ni de la época ni de los baños, ya que se re-pite en otras construcciones como puertas, jambas o dinteles.

En cambio, el arqueólogo astu-riano apunta una diferencia impor-tante con los baños del norte de As-turias: la “heterogeneidad” de sus estructuras, aunque es habitual que posean dos estancias, una templada y otra cálida que, a diferencia del modelo Bracarense, es de calor hú-medo.

EDIFICACIONES

A pesar del inevitable paso del tiem-po se han conservado unas “dieci-siete” edificaciones que se pueden identificar “sin ningún tipo de duda”, diez en la zona de Portugal y siete en la de Asturias, de ellas algu-nas de las más conocidas son la de Punta dos Prados en A Coruña y Santa María de Augas Santas en Ourense.

No obstante, Ríos cree que hay indicios “más o menos sólidos” de la existencia de otros nueve, como el de Bornoso y el de Castoñoso en A Fonsagrada, y augura la posible aparición de más “en un futuro”, ya que en arqueología, dice, no hay “nada seguro”.

En cambio, lo que sí “parece pro-bable” es que, de aparecer más res-tos, se concentren en la misma zona en la que han sido hallados los de-más hasta el momento.

Patricia Pernas / EFE

ARQUEOLOGÍA

Descartado su carácter funerario, la teoría es que su función principal era la termal

En este tipo de construcciones destaca también la presencia de ornamentación

Edificación de Punta dos Prados en A Coruña. SERGIO RÍOS

Edificación de Santa María de Augas Santas en Ourense. SERGIO RÍOS

Aún así, la definitiva integración del territorio bajo el Imperio finali-zó con Augusto, bajo cuyo mandato se inicia una nueva fase en la que el urbanismo castreño alcanza su “máximo desarrollo” y en la que, parece ser, fue la época en la que se erigieron todos los baños localiza-dos hasta el momento.

Este contexto histórico ha su-puesto una clara “diferencia entre las zonas” y por ello Ríos establece dos tipos básicos, el modelo termal Bracarense, que abarca desde la zona sur de la provincia gallega de Ourense hasta la zona más al norte

de Portugal, y otro ubicado en la zona del norte de la península, des-de Espasante (A Coruña) hasta la cuenca del río Navia.

DECORACIONES

El modelo termal Bracarense es el “más conocido”, ya que se le atribu-ye “más personalidad” al estar aso-ciado con unos grandes monolitos de piedra llamados “piedras formo-sas”, unos bloques de varias tonela-das decorados que marcaban la en-trada a la estancia cálida de estos baños y establecían la separación con las otras dos salas, la templada en

Det

alle

38

Diario de FerrolDOMINGO,30 MARZO DE 2014N

ord

esía

El regreso del Capitán América encabeza los estrenos de acción

Tras el éxito mundial de “Los Vengadores”, Marvel recupera al Capitán América, in-

terpretado de nuevo por el actor Chris Evans, en una secuela que cuenta con un reparto estelar lide-rado por Scarlett Johansson, Samuel L. Jackson y Robert Re-dford.

La trama presenta al Capitán América, ya integrado en las fuer-zas especiales Shield, que deberá desenmascarar junto a la Viuda Ne-gra una oscura red de conspiración

Uno de los estrenos destacados de la se-mana es la película española “Kamika-

ze”, que habla de las segundas opor-tunidades. Un terrorista suicida, que pretendía explotar un avión, ve frustrados sus planes cuando un temporal de nieve le obliga a convi-vir en un hotel junto a un grupo de personas que le harán replantearse su vida.

Álex Pina dirige esta comedia que ha tenido muy buena acogida en el Festival de Málaga y que cuen-ta en su reparto con Carmen Machi, Verónica Echegui y el actor argenti-no Eduardo Blanco.

Otra esperada producción espa-ñola que llega esta semana a la gran pantalla es “2 francos, 40 pesetas”. Tras el éxito de “Un franco, 14 pese-tas”, en la que contaba su experien-cia como emigrante español en la

El cine español, protagonista esta semana con la comedia “Kamikaze”

La obra “¿El Greco, decís?”, de Gustavo Tambascio, escrita por el dramaturgo Antonio Arnel al hilo del cuarto centenario de la muerte del Greco, se estrenó esta semana en Toledo. El pintor “rompió” con todos los esquemas de su tiempo y se adelantó a las vanguardias pictóricas en casi trescientos años. EFE/ISMAEL HERRERO

PRESENTAN EN TOLEDO LA OBRA “¿EL GRECO, DECÍS?”

La actriz Maribel Verdú posó en el paseo marítimo Antonio Banderas de la capital malacitana junto al monolito del premio Málaga “Sur” que lleva su nombre y cuya reproducción recibió en el Festival de Cine Español de Málaga, que se celebró a lo largo de esta semana, como galardón a toda su carrera. EFE/JORGE ZAPATA

El actor español Óscar Jaenada asistió a la presentación de la esperada película “Cantinflas”, de la que es protagonista, en el Festival Internacional de Cine en Guadalajara (México). EFE/ U.R.B.

MARIBEL VERDÚ RECIBE EN MÁLAGA EL PREMIO A TODA SU CARRERA

ESTRENADA EN MÉXICO LA ESPERADA PELÍCULA “CANTINFLAS”

LOS AFICIONADOS AL CINE DE SUPERHÉROES PODRÁN DISFRUTAR DE LA SEGUNDA PARTE DE “CAPITÁN AMÉRICA” Y EL SUSPENSE CORRERÁ A CARGO DE “ENEMY”, DEL DIRECTOR CANADIENSE DENIS VILLENEUVE

y derrotar a un misterioso enemigo aparentemente invencible: el Sol-dado de Invierno.

Por último, “Enemy” cuenta cómo la aburrida vida de un profe-sor cambia bruscamente al descu-brir en una película que un actor es exactamente idéntico a él.

El actor Jake Gyllenhaal (“Broke-back Mountain”, “Zodiac”) protago-niza este filme de suspense dirigido por el canadiense Denis Villeneuve (“Prisioneros”) y que adapta libre-mente la novela “El hombre dupli-cado” de José Saramago.

Inspirada en parte en su propia vida, la película retrata la íntima re-lación de Guillaume con su madre en una historia sobre los recuerdos, la familia y la identidad.

Los aficionados a la intriga y el “thriller” también tienen opciones para ir al cine esta semana. “The in-formant” es un “thriller” basado en hechos reales que cuenta la historia de un agente infiltrado en el nego-cio de las drogas en el Estrecho de Gibraltar. El realizador francés Ju-lien Leclercq dirige esta coproduc-ción de Francia, Canadá y España que protagoniza Gilles Lellouche.

Por último, nueve años después de dirigir el filme de culto “Primer”, Shane Carruth presenta el “thriller” fantástico “Upstream Color”. La en-revesada y compleja trama del filme arranca cuando las vidas un matri-monio quedan unidas a un parásito sin saberlo ellos.

cineT

eatr

o

39

Diario de FerrolDOMINGO,

30 MARZO DE 2014 laG

ale

ría

Fotograma de la comedia dramática “Kamikaze”, dirigida por Álex Pina.

Suiza de los años sesenta, el realiza-dor y actor Carlos Iglesias continúa la historia, esta vez ambientada en 1974 y que vuelve a contar con Nie-ve de Medina, Javier Gutiérrez e Isabel Blanco.

En esta ocasión, Martín (Iglesias) y su familia regresan a Suiza para bautizar al segundo hijo de Marcos (Gutiérrez) y el contraste entre la vida que dejaron y la que ahora tie-nen volverá a aparecer.

HUMOR Y “THRILLER”

Esta semana también se hace un hueco en la cartelera el humor fran-cés, con “Guillaume y los chicos, ¡A la mesa!”. Guillaume Galliene escri-be, dirige y protagoniza esta pelícu-la, una comedia que ha tenido mu-cho éxito en Francia y que recibió cinco Premios César, entre ellos, los de Mejor Película, Mejor Actor y Mejor Guión Adaptado.

nunha soa páxina, o Colexio Mi-guel Hernández, de Castro Urdia-les, onde durante dous días com-pletos fixemos Astronomía, e o CEE Terra de Ferrol, onde entendi-mos que o Universo é capaz de na-

PAULINO GASALLA

O 4 de Abril do 2004 p u b l i c o u s e e n Nordesía o pri-meiro artigo de

efemérides astronómicas do mes, froito dunha colaboración que comezaba entre Diario de Ferrol e a Sociedade Galega de Historia Natural, que de xeito ininterrum-pido prolongouse ao longo dos últimos 10 anos.

Así, tódolos meses destes dous lustros presentamos as efemérides astronómicas. Nelas observaba-mos o ceo de cada mes, as posi-

As que seguen a continuación son as efemérides as-tronómicas que

se sucederán no mes de marzo:

Día 6: Nesta xornada Xúpiter e a Lúa estarán moi próximos.

Día 7: Ás 08.31 horas a Lúa en-tra en fase de Cuarto Crecente.

Día 12: Tal día como este o ruso Yuri Gagarin (1961) conver-teuse no primeiro humano en viaxar cara o espacio exterior na nave Vostok 3KA-3, máis coñecida como Vostok 1. Nesta primeira viaxe –que durou 108 minutos; nove ata entrar en órbita e o resto na órbita alrededor da Tierra– Ga-garin só tiña que falar por radio e probar algo de comida, para com-probar así como reaccionaba o corpo dunha persoa en estado de gravidade.

Día 14: Nesta xornada o pla-neta Marte e a Lúa atópanse moi próximos.

Día 15: Este día producirase un eclipse total de Lúa, que será visible na penumbra, no ocaso His

tori

aNat

ure

za

Páxina do suplemento Nordesía coa primeira colaboración da SGHN

Dez anos de astronomíacións dos planetas, as choivas de estrelas, os cometas visibles, os eclipses de Sol e Lúa e outras efe-mérides como avances astronómi-cos, aniversarios, conxuncions de astros, etc. Tamén incluimos notas aclaratorias sobre os diferentes fe-nómenos ou procesos astronómi-cos referidos ó mes en curso.

Naquela primeira colaboración tiñamos a múltiple conxunción entre Marte, as Pléiades, Aldeba-rán e Venus. En total, neste tempo foron 120 colaboracións sobre efemérides os que se trataron nas páxinas de Nordesía.

Noutros artigos percorremos as 88 constelaciones do hemisferio norte e do sur, tamén visitamos os asterismos máis coñecidos, na se-rie “Punteros Celestes”; os nomes das estrelas, o tránsito de Venus, os eclipses de Sol e Lúa, choivas de estrelas como as Perseidas, as Xemínidas, as Leónidas, etc. Ta-mén se trataron fenómenos curio-sos como o arco da vella de lume, o evento de Tunguska, as conxun-cións planetarias, a lúa cenicienta e a terrible vontaminación lumíni-ca que intenta por todolos medios impedirnos gozar dos nosos ceos

Foron moitos os colexios que visitamos, e en Nordesía quedaron todos os que durante 6 anos parti-ciparon na actividade “Coñecendo o Universo”, en colaboración co Concello de Ferrol. Pero dous en particular quedaron reflectidos

desde Galicia. As 07.52 horas cambio de fase lunar cara Lúa Chea.

Día 17: A Lúa ocultará ao pla-neta Saturno.

Día 22: Ás 07.52 horas a Lúa entra na fase de Cuarto Minguan-te. Tamén neste día producirase unha choiva de meteoros (Líri-das), con actividade desde o día 16 ata o 25, cun máximo de 18 por hora nesta xornada. O radiante,

en Lira.Día 23: Nova choiva de meteo-

ros (Pi-Pupidas), con actividade do 15 ao 28 de marzo, cun varia-ble nesta xornada e radiante en Popa.

Día 25: Venus e a Lúa están moi próximos nesta xornada. Nes-te día prodúcese o aniversario do lanzamento do telecopoio espa-cial Hubble (1990).

Día 29: Eclipse anular de Sol,

an só visible desde a Antartida e parcial en Australia. Ás 06.14 ho-ras producirase o cambio cara Lúa Nova. Mercurio e a Lúa esta-rán nesta xornada moi próximos.

PLANETAS:Mercurio, en Piscis, con mag-

nitude -1,21, non será visible.Venus, en Acuario, con magni-

tude -3,78. Visible nos amence-res.

Marte, en Virgo, con magnitu-de -1,21. Visible toda a noite.

Xúpiter, en Xémini, con mag-nitude -1,69. Visible nas primei-ras horas da noite.

Saturno, en Libra, cunha mag-nitude de 0,38. Será visible du-rante boa parte da noite.

Urano, en Pisces, cunha mag-nitude de 6,27. Resultará case imposible de ver, debido a súa proximidade co Sol neste mes.

COMETAS:Tan só C/2012 K1 ( Panstars)

con magnitude 9 en Bootes e C/2012 X1 (Linear), con magni-tude 8 en Acuario, poden ser vis-tos cun telescopio pequeno. Os demáis, pola súa magnitude, son dificilmente localizables.

morar a calquera persoa.Dexamos pois que esta longa

colaboración entre a SGHN e Dia-rio de Ferrol poida continuar polo menos outros dez anos máis. É o noso mais prezado desexo.

Imaxe do ceo no mes de abril que a piques está de empezar

40

Diario de FerrolDOMINGO,30 DE MARZO DE 2014N

ord

esía

Nestes anos foron 120 artigos os que sairon en Nordesía, textos nos que se falou un pouco de todo: planetas, estrelas, galaxias e todo o que acontece no ceo...

enFo

togra

mas

41

Diario de FerrolDOMINGO,

30 MARZO DE 2014 Nord

esíamuchasFelicidadesFelicita con Diario de Ferrol

¡PARABÉNS!

Estas moi guapo de “diablillo”, pero vai cambiando o traxe polo de padriño. Os meus mellores recordos da infancia son ao teu carón. Gracias. Braulio e Lorena.

CHUS FAJARDO

¡Felicidades padrino!! Queremos celebrar contigo que ya llegaste al medio siglo de vida. Que pases un muy feliz cumpleaños. Sigue así. ¡Eres el mejor! Te queremos.

EN BLANCO Y NEGRO...

JUGADORES DEL TIRSO DE MOLINALa foto de la imagen es una de esas instantáneas para el recuerdo... Se trata del equipo de balonmano del Tirso de Molina, hace ya 54 años. Los jóvenes jugadores son (de izquierda a derecha y de arriba a bajo): Paco Bermejo, Romero Quintillán, Manolo fuertes, Gervasio, Moncho Miño, Iglesias Daga, JRS Perille (Jospe), Marín (+) y, abajo, Vizoso, Jose Santos, Calos Bello y Manolo Cervantes.

ALEJANDRO LANDEIRA TEIJO

¡Muchas felicidades!! Hoy es tu día y todos te deseamos que te lo pases muy bien y cumplas muchos más. Te queremos. Tu hermana.

José Manuel Álvarez y Adolfo

Nicolás Veiga y Jesús Rodríguez

José A. Pérez, Juan Rodríguez y Toni Lago

José Varela, Jesús Varela y Lolo

José Caínzos y Pepe Rico

Silesio Montero y José Pita

Juan Fresneda, Fernando Mera y Antonio Galdo

Juan Galdo, Lolo V. y Javier Gutiérrez

Encuentro de vecinos del barrio de O Inferniño de los años 60 y 70

Un año más, un grupo de vecinos bien relacionados del barrio de O Inferniño, de Ferrol, celebró el pasado mes septiembre su encuentro anual, una cita que llevan tiempo con-memorando. Los amigos vivieron en el referido ensanche ferrolano en la década de los

60 y los 70, momento desde el que empezó a forjarse una amistad que les llevó a compartir mesa, mantel y una sobremesa de lo más animada en el Lar do Toxos.

enFo

togra

mas

42

Diario de FerrolDOMINGO,30 MARZO DE 2014N

ord

esía

Francisco Paz, José Rodríguez y Andrés Rodríguez

Pachin, José Iglesias y Toñin Fresneda

Santi, Manuel Iglesias y Santi Ulla

José M. Piñeiro, Nicolás Carpente y Rapela

José Paz, Javier Esarte y Santi Esarte

Santi Mosquera, Miguel Álvarez y Benjamín Martín

enFo

togra

mas

43

Diario de FerrolDOMINGO,

30 MARZO DE 2014 Nord

esía

Apertura de La Comarca, en Castilla

La carretera de Castilla amplía su oferta de ocio con el inicio de actividad de un nuevo local, se trata de La Comarca. El estableci-

miento abrió recientemente sus puertas en el nú-mero 611 de la referida vía, para ofrecer una alter-nativa más para pasar un buen rato. Degustar algo y tomar una copa en un local renovado como este hará puede transformar una velada sencilla en una jornada de lo más animada.

Andrés Sants, Loli Fontán, Maruxa Ruíz y Carmen de la Puente

María Jesús Sánchez, Chus Iglesias y Sara Lago

Pepe Filgueira, Genaro Pérez y José Manuel Díaz

Nina Fombuena, Jesús de Pablo y Mª Elena Leonardo

Camely Aullón, Chelo Castro y Pili Valcárcel

José Luis Ramos, Mª Teresa Cela y Pili rico

Isabel Caínzos, Mª Teresa Cela y Pili Rico

Josefina Delgado, Loli Fontán, Josefina Bustabad e Isabel Allende

Comida de Navidad de la promoción 2005-2009 de la Universidad Senior

Compañeros de estudios en la Universidad Senior de Ferrol celebraron el pasado mes de diciembre su tradicional comida de Navidad. El encuen-tro se produjo en el restaurante Casa Rivera de la ciudad naval. Los

compañeros de curso, de la promoción 2005-2009, pasaron una tarde de lo más animada y divertida.

enFo

togra

mas

44

Diario de FerrolDOMINGO,30 MARZO DE 2014N

ord

esía

En la imagen foto del grupo de alumnos de la promoción 2005-2009

enFo

togra

mas

45

Diario de FerrolDOMINGO,

30 MARZO DE 2014 Nord

esía

Apertura de Talleres Gandoy en Fene

En los últimos días abrió las puertas al público un nuevo espacio para la reparación del automóvil. Se trata de Talleres Gandoy, que ofrece sus servicios en el polígo-

no empresarial de Vilar do Colo, en Fene. Numerosos fami-liares y amigos arroparon a los propietarios el día de la inau-guración de este nuevo espacio, que contará con todo lo necesario para realizar una exhaustiva puesta a punto en su coche. Cambio de aceite, ajustes en la dirección del vehículo, neumáticos, frenos, amortiguadores, aire acondicionado, etc. Cualquier problema en el automóvil encontrará solución en Talleres Gandoy, gracias a la profesionalidad y dilatada experiencia de su personal.

formación ós servidores da empresa que o fixo. Non é nada novo. Lóxica-mente se buscas algo no buscador web, pode quedar rexistrado.

Intrusos

Debido ó tipo de licen-zas que posúe, o software libre pode ser empregado, mo-

dificado e compartido por calque-ra. Isto inclúenos a todos. Tamén a miles de empresas e diferentes equipos de profesionais que cola-boran na propia expansión do soft-ware libre. De moitos xeitos, e un deles é preparar “paquetes” de apli-cacións soportado por sistemas operativos libres. Isto é que recole-tan todo tipo de software das súas fontes abertas, e o preparan para facer funcionar tal ou cal dispositi-vo, xa sexa un ordenador, unha ta-blet ou un smartphone.

Entenderase mellor cun exemplo que todos coñecemos. O famoso sis-tema operativo Andr0id. Este soft-ware controla a inmensa maioría dos mal chamados “teléfonos inte-lixentes”.

As tablets están no mesmo caso. De onde saiu tal maravilla? A em-presa G00gle, querida tanto por tantos somente pola pretendida afi-liación persoal a un mundo tan rico como a informática, porque polo resto é un monstruo financieiro, puxo a traballar o seu equipo de programadores no sistema operati-vo que é hoxe. Encima despois cada compañía telefónica o “configura” e engade software para varias cousas que deben ser moi importantes. O “tunean”. O software é recollido do software libre, por iso vai como unha bala.

Os smartphones son ordenado-res en miniatura. Teño un móbil que non uso (de momento), que ten máis prestacións de hardware que o ordenador no que escribo. Pero pasa unha cousa. Incluídas nas aplica-cións de Andr0id, e no código do sistema, hai ordes e maniobras or-questais, que inclúen o envío de in-

F. ALVARELLOS MACEIRApakolas.blogaliza.org

Pero qué pasa cun aparatiño que levas no peto. No que escribes tódo-los días cousas máis ou menos per-soais. Polo que falas con todos os teus coñecidos. Que ten un sistema de audio, de video, e se te pos de xeolocalización. En fin. O panora-ma non é moi alentador. O que mo-laba, era poder empregar tremendo aparatiño con software libre que non teña pasado polo filtro e mans de ninguén que non teña outro obxetivo que facelo privado e segu-ro. Como o tempo ÑU corre coma se tivera prisa, xa hai un lote de siste-mas realmente libres, que soamente empregan ferramentas que non vio-lan os dereitos de privacidade do usuario. Hai que ter en conta que cada aplicación que se emprega, de-bera ser mirada con tino. Se o teu sistema é libre non anda enviando ás túas costas nada a ninguén por internet ou por calquera outra rede. Pero se instalas Whasá, tes un acor-do coa empresa respecto do que mandes e escribas polo sistema. Cal? Ese de aceptar, aceptar, si, si, si. A opción hoxe é Telegram, Coa boca pequena por pensar que está en desenrolo, mais moi bem orien-tado, e de novo, é software libre. Moito máis orientado a ti. E está di-señado (como todo no software li-bre) para ser escalable, e crecer e perfeccionarse continuamente.

Para non complicar a cousa, tra-temos ó sistema operativo como unha aplicación máis. Pero máis

“Tras aceptar un acordo coa empresa respecto do que mandes e escribas polo sistema. Cal? Ese de aceptar, aceptar, si, si, si”

“O software é recollido do software libre, por iso vai como unha bala”

“Teño un móbil que non uso (de momento) que ten máis prestacións de hardware que o ordenador no que escribo”

grande e importante, pois é a que coordina e da sustento ó resto de aplicacións “menores”. Pois a deci-sión máis correcta será instalar un sistema operativo libre, coas súas aplicacións libres, e con tódalas fun-cionalidades e conexións do apare-llo funcionando.

Na miña búsqueda, atopo unha boa opción. Varias máis están en desenrolo, e en meses calculo que será máis común velas instaladas no teléfono do compañeiro. Cyano-genmod. Ten un instalador tan sinxelo como instalar unha app que xa o fai todo ela. A máis preto do que buscamos, está xa no forno. Re-plicant será a opción máis coidada con estes aspectos en pouco tempo (e de momento, claro).

Cada vez funciona en máis mo-delos porque a comunidade de soft-ware libre vai desenrolando soft-ware e controladores para os distintos dispositivos. Os Xperia, Samsung, htc... xa hai moitos nos que é como que te regalen unha capa para o supercacharro.

info

rmát

icaR

eal

46

Diario de FerrolDOMINGO,30 MARZO DE 2014N

ord

esía

NONITO [email protected]

Tras cambiar la guita-rra por el acordeón y después de una dé-cada de estudio, co-

laboraciones varias con grupos y solistas –premios incluidos–, An-drés Penabad se propuso convertir uno de sus sueños en realidad. El sueño no era otro que grabar un disco... “Ya llevaba tiempo rondan-do en mi cabeza esa posibilidad y consideré que era el momento, o ahora o nunca”. Y fue ahora, en-contrando en el “cruce” del cami-nar hacia sus deseos la compañía de Bieito Romero, de Luar na Lu-bre, ejerciendo de “padrino musi-cal” –que hace sonar la gaita en “Algora”– y la de Fernando Barro-so, productor y compositor de al-gunos de los temas de “Crossing” (Cruce), que incorpora en la mayo-ría de ellos guitarras, bouzouki y programaciones, con un resultado altamente reconfortante.

En los diez cortes Andrés Pena-bad ilumina lo nuevo conservando lo “viejo” “en un juego –cruce– dia-léctico desconocido hasta el mo-mento en un instrumento que en el folk gallego aún no había encon-trado su lugar solista: “Creo que el acordeón está muy infravalorado.

Os días 4, 5 e 6 de abril, organizado pola Cidade da Cul-tura e Nordesía terá

lugar unha nova edición de Galician Connection, un laboratorio de mú-sica, pensamento e difusión, que volve centrarse na colaboración e conexión dos músicos participantes a través de clases, talleres e works-hops e baixo a dirección artística de Cristina Pato.

Serán tres xornadas onde, ao re-dor da música, terán lugar activida-des e accións relacionadas coa for-mación, a colaboración e o pensamento dos participantes, que contará con seis mestres musicais de alto nivel como o catalán Carles Benavent, un mestre na interpreta-ción do baixo eléctrico e nome pro-pio non mundo do jazz; o composi-tor, improvisador e intérprete de clarinete Kinan Azmeh desde Siria; o harpista colombiano Edmar Cas-tañeda, integrador da harpa nos es-tilos jazz e latin; Abe Rábade, un dos pianistas galegos con máis proxección no panorama musical internacional; a voz multicultural da galego-palestina Najla Shami; e o percusionista coruñés e un dos educadores máis emblemáticos de Galicia: Carlos Castro.

Galician Connection ofrece un innovador programa con foros de debate, asistencia a ensaios, clases prácticas e encontros “cara a cara” nos que os asistentes poderán com-partir experiencias directas cos ar-tistas convidados e xunto o progra-ma formativo, o Galician Connection reflexionará sobre a presenza das artes na educación a través de ini-ciativas nacionais e internacionais que reivindican un papel máis signi-ficativo nos sistemas de ensino.

A Xornada Educa contará coa presenza de Damian Woetzel, ex bailarín principal do New York City Ballet e actual asesor da Casa Bran-ca en temas culturais; Xaime Fandi-ño, profesor da Facultade de Cien-cias da Comunicación da USC; o programa Educabarrié co que a Fundación Barrié busca poñer en valor o talento compartido; e Antía G. Ben, quen presentará iniciativas pedagóxico-musicais novidosas.

As experiencias de Galician Con-nection abriranse ao público cun gran concerto final, o 6 de abril, a cargo dos músicos convidados, que interpretarán o resultado desta ex-perimentación e colaboración.

“Delicias” de acordeón

Galician Connection, nova edición

EL ACORDEÓN ES UN INSTRUMENTO HABITUAL EN LAS FORMACIONES FOLK, AUNQUE EN EL GALLEGO HASTA EL MOMENTO NO HABÍA ALCANZADO EL PAPEL SOLISTA QUE MERECE SUS APORTACIONES. AHORA, EL JOVEN PONTÉS ANDRÉS PENABAD LO COLOCA EN ESE PEDESTAL EN EL DISCO “CROSSING”, DONDE SE HACE “DUEÑO” DE UNA SONORIDAD MAGNÍFICA, DE UNA VIVACIDAD Y ENERGÍA MUSICAL QUE DOMINA A LA PERFECCIÓN

Todos los chavales quieren apren-der a tocar la guitarra eléctrica, la batería, lo que sea menos el acor-deón, porque no tienen contacto con él. Pero donde está el acordeón se puede hacer una fiesta y mucha música actual está influida por él”.

El acordeón es consustancial con todas las músicas y en las digi-taciones virtuosas de Pedro eligió los caminos del folk gallego para caminar por él en esta magnífica muestra discográfica donde se combina la pericia técnica en com-posiciones de melodías dinámicas, animadas, vibrantes con “raza”, con sabrosos golpes y frases rítmi-cas, con una fuerza musical que arropa al oyente y lo lleva en su transcurso a refugiarse en la cali-dez de sensibles pasajes.

El producto final, ambientación musical, cuidada producción y las esmeradas aportaciones interpre-tativas de los colaboradores –Iago Pena, Ramón Dopico, Valentín Gar-cía, Diego Barro, Arancha Bouza, Edelmiro Fernández, Pedro Villari-no, Óscar Fernández, Davide Sal-vado y Kepa Junquera– se combi-nan en un entorno fluido, en un camino lleno de delicias musicales que acaba “Polas rúas de Ferrol”.

En vista de cómo anda el patio musical español, muchos solistas y grupos se buscan la vida allá en las Américas. Este es el caso de Presuntos Implicados, que últimamente andaban desdibujados en el panorama musical español, a pesar de ser una de sus referencias pop, y se fueron a México, donde mantienen una audiencia fiel y entusiasta a “buscarse la vida”. Allí grabaron, Lydia Rodríguez, Nacho Maño y Juan Luis Jiménez “La Noche 2 desde Ciudad de México”, con muchas canciones conocidas, viejos y menos viejos éxitos, nuevos arreglos y cuatro temas inéditos. “La noche”, “Como hemos cambiado”, “Alma de Blues”, entre muchos otros, que coreó el público mexicano. La canción “Nunca es para siempre” es el primer sencillo.

Sus canciones son de las más celebradas de la historia del rock y a día de hoy tienen eco entre fans de todas las edades en todo el planeta. No importa cuantas veces hayas escuchado su música porque Led Zeppelin nunca ha sonado como lo hará a partir de ahora. John Bonham, John Paul Jones, Jimmy Page y Robert Plant formaron Led Zeppelin en 1968. En la siguiente década la banda se convirtió en uno de los grupos más influyentes, innovadores y de mayor éxito de la música moderna, vendiendo más de 300 millones de álbumes en todo el mundo. Con la edición el 3 de junio de Led Zeppelin, Led Zeppelin II y Led Zeppelin III, la banda comienza un extenso programa de relanzamientos que abarca sus nueve álbumes de estudio en orden cronológico, todos remasterizados por el guitarrista y productor Jimmy Page. Led Zeppelin además abre su caja fuerte para compartir rarezas y grabaciones en directo inéditas que irán con cada lanzamiento en un CD adicional.

PRESUNTOS IMPLICADOS“NOCTURNO MEXICANO”

EL GRUPO LED ZEPPELIN SE RELANZA

todoM

úsi

ca

47

Diario de FerrolDOMINGO,

30 MARZO DE 2014 Nord

esía

UN RELOJ HECHO DE CARAMELOS Puede parecerlo, pero no. No son caramelos de verdad, sino la última idea de Swatch: se llama Caramellissima y sí, es un reloj con una correa que asemeja caramelos, pero que en realidad son elementos decorativos.La correa tiene una longitud superior a lo habitual y es fl exible, de forma que se pueden dar varias vueltas para sujetarlo a la muñeca. Un reloj con tonos pastel que forma parte de la colección Pastry Chefs de modelos muy dulces. Cuesta 45 euros. Perfecto para un niño o un mayor adicto al dulce.

AIRTAME REPLICA TU ESCRITORIODentro de los sistemas de transmisión multimedia sin cables destaca esta propuesta de la fi rma Airtame. Se trata de una plataforma con la que se puede enviar la señal desde el ordenador Windows, Mac o Linux a cualquier pantalla o televisor con un puerto HDMI. La transmisión de datos se realiza vía WiFi y simplemente requiere la instalación del software y dos o más dongles HDMI, ya que puede comunicarse a la vez con múltiples pantallas.

FLORES LUMINOSASLa iluminación es uno de los elementos más importantes de la decoración de una casa, y uno de los más sencillos de cambiar. Fontana Arte es un estudio italiano que ha convertido sus lámparas de mesa en pequeñas fl ores conceptuales, a base de crear tulipas de distintos colores de líneas suaves y muy simples. La pantalla está fabricada en polietileno parcialmente opaco, de forma que da una luz muy suave y difusa perfecta para ambientes tranquilos como una sala de estar o un dormitorio. Además las tulipas están disponibles en varios colores: verde, gris, rojo y amarillo, y son móviles, para orientar la luz hacia donde convenga.

Regalos y detalles originales para una boda inolvidable

La finca, el menú, los trajes, las flores, las in-vitaciones, el fotógra-fo… Encargarse de la

organización de una boda implica cerrar mil y un temas antes de que llegue el gran día.

En el mercado se pue-den encontrar una gran variedad de artículos para dar el toque de en-canto que una boda nece-sita, y regalos y detalles para decorar. En El To-cador de la Novia re-copilan una amplia muestra de estas propuestas.

Así, para el que quiera hacer un regalo a una pareja de novios que va a casarse, o simplemente quiera una caja bonita para guardar recuerdos de boda, se venden unas preciosas cajas con forma de pastel de bodas con figuri-tas incluidas por unos 45 euros

Para dar un toque original al banquete, hay que olvidarse de las

figuras de novios tradicionales para colocar sobre la tarta.

En El Tocador de la Novia dispo-nen de una amplia gama de mode-los de parejas de novios, algunas de ellas muy simpáticas. Para los men-sajes, carteles y tarjetas, también

hay un diseño “con cora-zón”, en este caso imanta-

do, que le da un toque romántico a las notas.

También hay opciones para los que quieren declarar su amor a su pareja, como esta figura de una no-via con un globo corazón con la pa-labra “forever”. Toda una declara-ción de intenciones para el comienzo de una vida en común

por quince euros.

Por último, las velas pueden ser-vir para decorar una mesa con rega-los, poner un rincón con encanto, o simplemente, para iluminar la habi-tación en la noche de boda. Pero está claro que estas velas en vaso con florecitas pueden ser un buen comienzo para que nunca se apa-gue la llama del amor.

elIn

venta

rio

48

Diario de FerrolDOMINGO,30 MARZO DE 2014N

ord

esía

UN BOLSO CON LUZ INTERIOR Hechos artesanalmente en Barcelona con materiales reciclados, como cinturones de seguridad, los bolsos Swing de la fi rma catalana Babau se ofrecen en una amplia gama de colores y acabados. Todos los modelos incluyen en su espacioso interior un hecho diferencial: un interruptor que proporciona luz interior.Es tan sencillo como apretar el botón incorporado y dos luces LED de alta intensidad se activarán durante el tiempo sufi ciente para encontrar lo que se busca.

TETERA DE ÉMBOLOLa fi rma Bodum acaba de lanzar al mercado la tetera Eileen. Disponible en varios colores y de gran tamaño (1,5 litros de capacidad), mantiene, como tantos otros productos de la marca, una fabulosa estética moderna, con partes de acero inoxidable y cristal. Es una tetera de émbolo que hará las delicias de los consumidores de té, ya que este método garantiza que las esencias de las hierbas se expandan por todo el líquido. Tiene un precio de unos setenta euros y está disponible en varios colores en la tienda online de la marca.

CAJA FUERTE MINILa Portable Security Box es una caja fuerte de tamaño mini ideal para guardar pequeños objetos como joyas o dinero y que memoriza hasta 120 huellas digitales. Para mantener activo el sistema de reconocimiento de huellas de esta caja fuerte portátil, es necesario conservar siempre cargadas las pilas con las que funciona, si no hay que utilizar una llave. Está construida con acero laminado y viene con un cable de seguridad para poder fi jarla a un mueble u otra superfi cie.

Divertidos robots personalizados

CONVERTIR OBJETOS DESECHADOS EN ARTÍCULOS CON UN NUEVO USO ES LA BASE DEL TRABAJO DE JAVIER ARCOS PITARQUE

ginales cria-turas que además de originales, p e r m i t e n

r e u t i l i z a r trastos que na-die más da uso.

Casi todo el mundo tiene un trastero o un armario en el que acumula trastos

de todo tipo, que da pena tirar, pero que ya no tienen un uso y lo único que hacen es ocupar espacio. Ahí es donde entra Javier Arcos Pitarque en acción, un artesano que fabrica encantadores robots personalizados con cualquier cosa que tenga por delante.

La pasión de Javier Arcos Pitar-que por los robots le llega de cuan-do era niño, desde que veía en tele-visión una serie que se llamaba “Perdidos en el espacio”, una serie en la que el protagonista tenía un amigo robot. Y fruto de esa pasión,

y tras coleccionar robots durante años, se decidió a fabricarlos.

Ahora, reutiliza cajas, bombillas, muelles, cá-maras de fotos, tornillos, radios… cualquier cosa que tenga a mano con el fin de crear estas simpáticas y ori-

La firma Louis Vuitton ha llegado a un acuerdo con el fabri-cante italiano de

mobiliario de lujo Cassina para crear una edición limitada de la LC4 Chaise Lounge, una tumbo-na artística y funcional que rinde homenaje al 110 aniversario del nacimiento de la innovadora di-señadora francesa de muebles Charlotte Perriand.

Realizada con materiales de primera calidad, tiene un col-chón fabricado en cuero de hípi-ca y un reposacabezas de piel. El cosido ha sido realizado a mano y el marco es de aluminio. Su precio ronda los 6.000 euros.

Silla de lujo y edición limitada de piel y aluminio

La firma Fatboy co-menzó en el año 2002 con una rein-vención moderna y

desenfadada de los pufs. Los pro-ductos de la firma holandesa se venden hoy en más de cincuenta países a lo largo de todos los con-tinentes.

En su catálogo destacan algu-nos artículos como el conejo gi-gante diseñado por el maestro Florentijn Hofman. El co-nocido creador d e l pato de goma gi- gante

Pufs de animales y tamaño gigante

que llega a los puertos entre los aplausos y la sorpresa de pequeños y mayores.

Los de Fatboy, gente sin comple-jos, pensaron que Florentijn era la persona perfecta para aplicar su ta-lento en la creación de un puf con un tamaño especial. El resultado es un peluche colosal de 2,10 metros y fabricado en algodón de alta cali-dad. Para sentarse y para sentirse bien abrazados. Para jugar, descan-sar y sorprender a las visitas… sobre todo si se opta por su hermano ma-

yor (CO9 XXL).

elIn

venta

rio

49

Diario de FerrolDOMINGO,

30 MARZO DE 2014 Nord

esía

Nor

desí

a

aVoces

Mientras en Inglaterra crecen los rumores sobre el posible anuncio de su compromiso, el príncipe Harry y Cressida Bonas pusieron tierra de por medio para disfrutar de unas idílicas vacaciones en las montañas de Kazajistán. Harry llevó a su novia a una exclusiva estación de esquí situada cerca de Almaty, la ciudad más grande de Kazajstán y, según “The Sun”, se alojaron en el chalé de un amigo multimillonario. SEMANA

La diseñadora L’Wern Scott fue enterrada en Los Ángeles, en una ceremonia a la que asistieron solo amigos íntimos y familiares. Su pareja, el cantante Mick Jagger, estuvo arropado por sus hijos y nietos y pronunció unas palabras, igual que el hermano de Scott, Randall. También estuvieron músicos como Dave Stewart, Bryan Adams, Keith Urban y su mujer, la actriz Nicole Kidman. HOLA

HARRY DE INGLATERRA Y CRESSIDA, DE VIAJE

ENTIERRO DE L’WERN SCOTT EN LOS ÁNGELES

DIARIO DE FERROLAÑO XV / NÚMERO 822 SUPLEMENTO DOMINICAL

DOMINGO30 DE MARZO DE 2014

Ana de Armas ya lo había avanzado hace unos días, al afirmar: “Sí, estoy enamorada”. Ahora ha aprovechado el contexto del festival de Málaga para pasear de la mano de su nueva pareja, el director de cine y guionista catalán David Victori, afincado en Los Ángeles. Llevan juntos varios meses, pero no ha sido hasta ahora cuando se les ha podido ver juntos y felices. SEMANA

LA FELICIDAD DE ANA DE ARMAS

Época de separaciones

La actriz Gwyneth Pal-trow y el cantante de Coldplay, Chris Martin, han anunciado que se

separan, después de once años de matrimonio, mediante un comuni-cado conjunto publicado en Goop, la página web de la intérprete.

Paltrow y Martin, que se casaron a finales de 2003 en Santa Mónica (California, EEUU), tienen dos hijos en común: Apple, de nueve años, y Moses, de siete.

La pareja escribe: “Con nuestros corazones llenos de tristeza hemos decidido separarnos”. “Nos hemos esforzado mucho durante más de un año, a veces juntos, otras separa-dos, para ver qué era posible hacer entre nosotros, y hemos alcanzado la conclusión de que debemos estar separados a pesar de lo que nos queremos”, aseguran.

“Somos y siempre seremos una familia, y en cierta manera, estamos más unidos que nunca. Somos pa-dres ante todo de dos hijos increí-blemente maravillosos y pedimos que su espacio y privacidad, al igual que el nuestro, sea respetado en es-tos momentos difíciles”, sostienen. Conscientes del revuelo mediático que el anuncio de su separación iba a provocar, Gwyneth y Chris pusie-ron rumbo a las Bahamas con sus

Tres días después de conocerse que había dado a luz, Elsa Pataky hizo públicos los nombres de sus mellizos y lo hizo a través de su perfil de Instagram. Junto a la primera imagen de sus pequeños, en la que se ven sus piececillos, la actriz escribe: “¡Ya están en casa! Tristan y Sasha llegaron a este mundo el 18 de marzo, justo después de la luna llena. ¡Felicidad completa!”. La actriz ha llevado un embarazo estupendo y ha sido muy normal verla realizando compras con su suegra o con su madre, y s i empre acompañada de su hija India, de dos años.

Stacy Keibler está viviendo el mejor momento de su vida. Hace solo unos días, el 8 de marzo, contrajo matrimonio en México con Jared Pobre, director ejecutivo de la firma Future Ads, y poco después anunciaban que van a ser padres por primera vez. La exnovia de George Clooney ha sido fotografiada estos días en Los Angeles, cuando salió a hacer unas compras, y no podía estar más feliz. Sta-cey, que ha sido luchadora profesional, se hizo famosa a nivel mun-

dial por su noviazgo con George Clooney. “Estamos entusiasmados por formar una familia”, declaró a la revis- ta “People”

cuando confirmó su embarazo. SEMANA

Ashton Kutcher y Mila Kunis esperan su primer hijo. “Están muy, muy felices. Aún está de poco tiempo”, ha declarado un amigo de la pareja a la revista “People”. El actor, de 36 años, y la actriz, de 30, se dejaron ver el pasado sábado en Los Angeles en un partido de baloncesto, durante el que fueron “cazados” por la “Kiss Cam” que invita a las parejas que enfoca a besarse. La pareja no dudó en complacer a los presentes con un romántico beso. Ashton y Mila comenzaron su noviazgo en 2012, pero su amistad se remonta a 1998.

Tristan y Sasha, los gemelos de Elsa

Stacy Keibler espera su primer hijo

Ashton Kutcher y Mila Kunis serán padres

dos hijos y ha sido allí desde donde han querido comunicar la noticia. Se trata de la segunda escapada fa-miliar desde diciembre.

RUPTURA

Otra pareja rota es la que formaban desde hace diez años la actriz Silvia Abascal y su novio, el fotógrafo Rubén Martín. La ruptura se habría producido hace unos meses, aun-que se ha sabido ahora.

Silvia Abascal, tras haber sufrido hace tres años un ictus durante el Festival de Málaga, encontró en Rubén al apoyo que necesitaba. Han sido sin duda unos años duros, pero la situación, según dijo ella misma, lejos de separarlos, los unió más.

En primera línea

Gwyneth Paltrow y Chris Martin han puesto fin a su matrimonio. EFE

Silvia Abascal y su exnovio. LECTURAS