personeelsblad jessa ziekenhuis - maart 2012
DESCRIPTION
Personeelsblad Jessa Ziekenhuis - maart 2012TRANSCRIPT
startschot Jessa Ziekenhuis
Per
sone
elsm
agaz
ine
Jess
a Zi
eken
huis
maa
rt |
april
‘1
2
Jaar
gang
3 -
num
mer
14
van a tot zJESS!
Opendeurdagtrekt 3800 bezoekers
Altijd 'servicegericht en hoffelijk'
Nieuwe afdeling geriatrie geopend
Redactie:Geertje Bellers, Erna Desiron, Kristof Hayen, Ludo Hermans, Nydia Leemans, Christa Meekers, Eddy Reners, Ilse Schalenbourg, Katrien Vangrunderbeeck, Lieve Verbiest en Brigitte Celis
Hoofd- en eindredactie:Brigitte Celis
Verantwoordelijke uitgever:vzw Jessa Ziekenhuis, Salvatorstraat 20, 3500 Hasselt
Werkten ook mee aan dit nummer:Dr. Yves Breysem, Bart Helpens, Anita Jans, Annemie Grosemans, Katleen Oris, Nancy Gielis, Ludwig Nickmans, Anja Scheelen, de vertrouwens- personen, Nadia Voets, Nicole Timmermans, JOZ-senioren, Katleen Dehasque, Brenda Vanvoorden
Vormgeving:marjanwuyts Grafische Vormgeving
Jessa opent de deuren!
2
maa
rt |
april
‘1
2
Dr. Yves Breysem
Algemeen directeur
Column 2
De afgelopen maanden heb ik meermaals met de nodige
waardering en fierheid in onze organisatie rondgekeken.
Wie dit nummer van Jess! doorneemt, zal ongetwijfeld
merken waarom.
Neem nu de opendeurdag (pagina 10-15). Tal van onze art-
sen en medewerkers toonden er met veel enthousiasme,
fierheid en deskundigheid hun werk aan de buitenwereld.
Via dat werk zetten ze zich iedere dag in voor het licha-
melijk, psychisch en sociaal welzijn van onze patiënten.
Dit keer kregen de bezoekers eens de gelegenheid om te
kijken hoe zoiets achter de schermen allemaal verloopt. En
het moet gezegd: ons ziekenhuis straalde gedegenheid,
vriendelijkheid en kwaliteit uit. Was ik de enige die dit merkte? Absoluut niet; de vele
positieve reacties van de bezoekers bevestigden dit meermaals. En onze eigen artsen
en medewerkers? Zij beleefden tijdens de opendeurdag een topdag. Door de grote en
oprechte belangstelling van de bezoekers kregen ze een fijne feedback voor al hun
harde werk.
Ook via andere kanalen ontvingen we de afgelopen weken een mooie positieve
feedback. Zo werd het LOC, een samenwerkingsverband tussen ons ziekenhuis en
ZOL, tijdens hun eerste audit bestempeld als ‘a centre of excellence’ (pagina 4). En
de consumentenorganisatie Test-Aankoop zette het Jessa Ziekenhuis enkele weken
geleden zelfs op de kaart in Vlaanderen. Uit een – weliswaar niet-wetenschappelijk -
kwaliteitsonderzoek bij huisartsen en specialisten bleek immers dat de ondervraagde
verwijzende artsen ons ziekenhuis tot de vier beste ziekenhuizen rekenen, na drie
universitaire ziekenhuizen (Leuven, Brussel en Gent). We verkeren dus in prominent
gezelschap (pagina 4). Maar de kers op de taart was toch wel dat we - net vóór het ter
perse gaan van dit nummer - onze NIAZ-heraccreditatie hebben behaald! Een presta-
tie waar we terecht fier op mogen zijn (pagina 5).
De verdienste voor deze mooie resultaten ligt bij ieder van ons. Medewerker, arts,
directie, bestuur: we dragen allemaal rechtstreeks of onrechtstreeks ons steentje
bij in de zorg rond de patiënt. Ieder van ons krijgt kansen, maar we moeten ze ook
(durven) opnemen. Verantwoordelijkheid en loyaliteit voor het ziekenhuis zijn hierbij
essentieel. Is dit altijd gemakkelijk? Toch niet. De vele veranderingen in onze organi-
satie zijn regelmatig de oorzaak van ongerustheid en ongenoegen. Maar, hoe moeilijk
we het soms ook hebben, één ding moeten we onder ogen durven zien: geen enkele
patiënt of verwijzer heeft baat bij of een boodschap aan onze ongerustheid of ons
ongenoegen. Frustraties voelen we door de talrijke veranderingen allemaal wel eens.
Het is de taak van ieder van ons om via onze interne kanalen en structuur samen op
een constructieve manier oplossingen te zoeken voor de problemen die zich stellen.
Zowel onze patiënten met hun familie als de verwijzers hebben er recht op dat we dit
op een snelle en adequate manier doen. Zonder hen hiermee te belasten, respectvol,
servicegericht en hoffelijk... zoals we dat in onze organisatie gewoon zijn.
Focus op patiënten en verwijzers
Jessa opent de deuren!
Jessa spaart
Docenten met LEF
Jessavertrouwenspersonen
10172124
Blinde stagiaire wijst je de weg
Ironman Ludwig Nickmans
Jessa op jobbeurzen
Symposium rampenmanagement
26272829
Uniform verpleegdossier
Geriatrie SU naar campus SA verhuisd
Servicegericht & hoffelijk
Gewicht verliezen & volhouden1686 22
Lieve allemaal,Mijn opname in het ziekenhuis kwam voor mij en mijn gezin héél erg onverwacht en op zéér korte tijd kreeg ik heel wat te verwerken. Een paar héél moeilijke dagen heb ik gekend maar... jullie kregen me er weer bovenop!Verplegen is een ROEPING, daar ben ik nu 200% van overtuigd.Wat mij vooral is opgevallen is de hoge professionaliteitsfactor en het hoge verantwoordelijkheidsgevoel. Vriendelijke woorden, een vlot praatje, dat heeft er mij bovenop gehaald!En toch met ik zeggen dat er een grote discretie werd behouden. Dank daarvoor.
Gelukkig is de mens, die als hij ziek is, handen mag voelen die goed doen.De hand die met aandacht wast,de hand die met zorg aankleedt,de hand die met liefde kamt,de hand die met tact aanraakt,de hand die het hart troost.Geen mens kan leven zonder die hand,die teder is, die behoedt,die beschermt en bemoediging uitstraalt.Wij willen jullie via deze weg welgemeend en hartelijk bedanken voor jullie handen... en nog zoveel meer!
Jessa medewerkers gaan tevreden naar huis wanneer ze hun patiënten hebben kunnen verzorgen zoals ze zelf verzorgd zouden willen worden en nét dat kleine extraatje voor hen hebben kunnen doen!
Week van het extraatje
Omdat we graagiets extra voor je doen!
vzw Jessa ZiekenhuisSalvatorstraat 203500 [email protected]_Week van het extraatje.indd 2
6/01/12 11:42
4
maa
rt |
april
‘1
2
Jess! van a tot z
Het Limburgs Oncologisch Centrum (LOC) heeft op 25, 26 en 27 januari 2012 zijn
eerste audit binnen het ‘nationaal kankerplan actie 16’ met glans doorstaan. De
audit gebeurde op niveau van de artsen, verpleegkundigen en fysici van het LOC.
De drie auditoren van het college van radiotherapie beoordeelden het LOC als
een ‘centre of excellence’ op het vlak van kwaliteit en patiëntveiligheid. Er waren
geen opmerkingen voor dringende acties of acties op langere termijn, enkel wat
suggesties of ‘denksporen’.
Het LOC is een samenwerkingsverband tussen het Jessa Ziekenhuis en het Zie-
kenhuis Oost-Limburg.
In België zijn er in totaal 25 radiotherapiecentra. In 2011 werd voor het eerst
binnen het ‘nationaal kankerplan actie 16’ aan 5 van deze centra een budget
toegekend voor de aanwerving van een medewerker die zich specifiek met initi-
atieven op het vlak van kwaliteit en patiëntveiligheid bezighoudt. Hieraan werd
meteen ook een audit gekoppeld. Het LOC behoort tot deze 5 centra. Binnen het
LOC was er ook voorheen reeds sterke aandacht voor patiëntveiligheid en kwali-
teitsvolle dienstverlening. Zo richtte het centrum bijvoorbeeld eind 2009 al een
patiëntveiligheidsteam op. De resultaten van de audit zijn een mooie stimulans
voor het – volgens de auditoren zeer gemotiveerde –team om op de ingeslagen
weg verder te gaan.
De consumentenorganisatie Test-Aankoop
heeft eind maart een reputatie-index van
ziekenhuizen bekend gemaakt op basis van
een ondervraging bij huisartsen en speci-
alisten. Voor dertien specialismen werd de
reputatie van de verschillende ziekenhuizen
bevraagd en werden de acht beste zieken-
huizen gepubliceerd. Vier ziekenhuizen ko-
men in (bijna) alle tabellen voor. Zij worden
door de artsen in Vlaanderen en Brussel vol-
gens Test-Aankoop tot de beste ziekenhui-
zen gerekend op het vlak van (het merendeel
van) de 13 genoemde vakgebieden. Het gaat
om UZ Leuven, UZ Brussel, UZ Gent en het
Jessa Ziekenhuis. Ons ziekenhuis werd ge-
noemd voor 10 van de 13 vakgebieden. In de
motivering van de artsen die deelgenomen
hebben, wordt de bekwaamheid en/of speci-
alisatie van het medisch personeel veruit als
belangrijkste reden genoemd. Het onderzoek
is geen objectieve rangschikking en daarom
omstreden. Het geeft volgens Test-Aankoop
echter wel de realiteit weer. Een arts beveelt
zijn patiënt een ziekenhuis aan en doet dit op
basis van zijn eigen mening en ervaring. Het
is deze mening die bevraagd is. “We wensen
al onze artsen en medewerkers van harte te
bedanken voor dit goede resultaat,” zegt al-
gemeen directeur dr. Yves Breysem. “Alleen
dankzij hun dagelijkse inzet en enthousiasme
is het mogelijk om dit resultaat te behalen.”
Jessa bij beste ziekenhuizen volgens Test-Aankoop
LOC is ‘centre of excellence’
5
maa
rt |
april
‘1
2Net vóór het ter perse gaan van dit nummer kregen we het goede nieuws; het Jessa ziekenhuis heeft -als eerste Belgische zie-
kenhuis- een ziekenhuisbrede NIAZ-heraccreditatie behaald! De NIAZ-accreditatie geldt voor een periode van 4 jaar. Algemeen
directeur dr. Yves Breysem: “Deze accreditatie bewijst dat we als jong fusieziekenhuis al heel hard gewerkt hebben om de kwali-
teit van onze zorg- en dienstverlening telkens opnieuw te verbeteren. We konden dit mooie resultaat alleen maar behalen dankzij
ieders onverminderde inzet. Ik wil onze medewerkers en artsen dan ook van harte danken! Kwaliteitsverbetering is al jaren een
prioriteit in ons beleid en dit willen we in de toekomst ook zo houden. De accreditatie betekent een mooie pluim op onze hoed en
een extra stimulans om op de ingeslagen weg verder te gaan.” Eind november 2011 nam een auditteam met 10 auditoren gedu-
rende een week tal van processen in ons ziekenhuis onder de loep. Daarbij ging het niet alleen om een beoordeling van afspraken
en procedures, maar vooral om de daadwerkelijke opvolging ervan in de praktijk van elke dag. Het auditteam concludeerde nu dus
dat het Jessa Ziekenhuis de zaken op orde heeft en een verbetercultuur uitstraalt. Meer informatie over de heraccreditatie krijg
je via andere kanalen.
Op donderdag 15 maart organiseerde FOS (het socialistische fonds voor ontwikkelingssamen-
werking) een Limburgse editie van Café Solidarité in Herk-de-Stad. Dit gebeurde onder het the-
ma ‘Recht op gezondheid Wereldwijd’. Een van de onderdelen van dit initiatief was een bezoek
aan ons revalidatiecentrum op campus SU. Het stadsbestuur van Herk-de-Stad wilde hun gaste
uit El Salvador via dit bezoek kennis laten maken met een - volgens hen uniek en prachtig regio-
naal - praktijkvoorbeeld uit ons gezondheidsbeleid. Zorgmanager Luc Claes: “Tijdens het bezoek
hebben we vooral toegelicht wat de revalidatiecampus SU is en hoe die bin-
nen het grotere Jessa Ziekenhuis gesitueerd is, maar ook wat de speerpunten
van onze campus op het vlak van revalidatie zijn. Tijdens de rondleiding ach-
teraf is onder meer ook onze goede samenwerking met het stadsbestuur van
Herk-de-Stad, die in tal van initiatieven gestalte krijgt, aan bod gekomen. De
gasten waren verbaasd over die samenwerkingsinitiatieven en de gaste uit
El Salvador was zeer geïnteresseerd in de organisatie van onze gezondheids-
zorg en de voorbeelden hiervan op onze campus.” De delegatie die campus SU
bezocht, bestond uit Margarita Posada (gaste uit El Salvador), Willem Dewitte
(tolk en tevens voorzitter Limburgs Platform Ontwikkelingssamenwerking),
Tess Ntamashimikiro (medewerkster fos Brussel), Marischa Malina (ABVV/fos
Limburg), Jenny Spiessens (voorzitter fos Limburg en voorzitter GeWOS Herk-
de-Stad), Magda Raemaekers (schepen sociale zaken/gezondheidsbeleid
Herk-de-Stad) en burgemeester Danny Pauly (die zich op het laatste moment
moest verontschuldigen).
Salvadoriaans bezoek op campus SU
Afkicken !
Hoe ga ik vandaag naar het werk ?
Een initiatief van de provincie Limburg,
Universiteitslaan 1, B-3500 Hasselt
www.afkicken.net
Jessa Ziekenhuis behaalt opnieuw NIAZ-kwaliteitslabel
Ons ziekenhuis neemt ook dit jaar op-
nieuw deel aan de ecologische actie
‘Afkicken’ van de Provincie Limburg.
Deze actie loopt van 4 tot 31 mei. Be-
gin mei zullen de inschrijvingskaarten
en de gadgets beschikbaar zijn bij de
dienst mobiliteit, bij de parkwachters
en bij Rita Lemmens (campus SU).
Meer info via INTERN en Jessanet.
Actieafkicken staat opnieuw voor de deur
Nathalie Cardinaels, klinisch psychologe en gedragsthera-
peute, auteur van het boek ‘mindfulness bij borstkanker',
en als psychologe verbonden aan het borstcentrum van
ons ziekenhuis, heeft haar nominatie van psycholoog van
het jaar net niet kunnen verzilveren. Nathalie werd eervol
tweede met 1 037 stemmen en moest het nipt afleggen
tegen Erik De Soir. Een sterke prestatie van Nathalie, waar-
voor we haar van harte proficiat wensen!
Nathalie Cardinaels tweede in verkiezing ‘psycholoog van het jaar'
6
maa
rt |
april
‘1
2
Samen als team"Het feit dat we naar een nieuwbouw zouden
verhuizen, was voor velen een stimulans,”
vertelt hoofdverpleegkundige Annemie Gro-
semans. “Maar daarnaast zeker ook de belofte
dat we als team samen konden blijven: de-
zelfde hoofdverpleegkundige, dezelfde me-
dewerkers en dezelfde artsen. Drie collega’s
van geriatrie wilden liever in Herk-de-Stad
blijven, maar vanuit de mobiele equipe kozen
er dan weer een paar om mee naar Hasselt te
verhuizen. Zo kon iedereen vrij zijn keuze ma-
ken en trokken we toch als een voltallig team
naar Hasselt.”
Fijn afscheid en onthaalHet vertrek naar Hasselt ging alleszins niet
ongemerkt voorbij. “Het afscheidsfeestje in
Herk-de-Stad, waar we allemaal een aanden-
ken kregen, was heel fijn! Al is afscheid ne-
men ook wel moeilijk. Campus SU is klein en
iedereen kent er iedereen. Je laat er toch een
beetje je tweede thuis achter,” blikt Annemie
terug. Op 1 maart volgde dan de officiële ope-
ning van de nieuwe afdeling geriatrie met een
receptie en op 5 maart was het dan zo ver.
“De verhuis is bijzonder vlot verlopen. Dit was
onder meer te danken aan onze zorgmana-
ger Anita Jans en verhuiscoördinator Christa
Meekers, die alles tot in de puntjes hadden
voorbereid maar ook aan onze teamleden die
zich er met heel veel bereidwilligheid en in-
zet hebben achtergezet. Het onthaal was ook
heel leuk. Onze afdeling was versierd door
de collega’s van de geriatrieafdelingen, en
de vroegere afdeling heelkunde van SU had
gezorgd voor koffie en ontbijtbroodjes. Dat
en de kaartjes, mails en bloemetjes zorgden
voor een heel fijne ontvangst. Er is trouwens
ook nu nog belangstelling van andere mede-
werkers hier in huis die eens een kijkje komen
nemen op onze afdeling.”
Modern en trendyDe nieuwe afdeling is dan ook de moeite
waard! De dienst kreeg samen met de archi-
tecten veel vrijheid om een nieuw bouwcon-
cept uit te werken en dit optimaal af te stem-
men op de geriatrische zorg en de werking van
de dienst. Het nieuwe concept is een combina-
tie van een aantal goede voorbeelden die in
binnen- en buitenland bezocht zijn. “We heb-
ben bewust gekozen voor stimulerende kleu-
ren en een open, luchtig en modern concept,”
aldus Annemie. Zorgmanager Anita Jans legt
dit concept uit: “De 20 kamers liggen in een
rechthoekige structuur met een dubbele gang,
en veel ruimte en licht. Er is 1 toegangsdeur
en alle kamers liggen aan de buitenkant van
de vleugel. De patiënten kunnen rondwan-
delen zonder telkens een buitendeur tegen
te komen. Dat is zeker een hulp bij verwarde
patiënten, maar we hebben daarnaast ook een
systeem van dwaaldetectie. Dankzij verschil-
lende inhammen en extra plaatsen voor licht-
inval is er een sterk ruimtelijk gevoel.”
Comfort patiëntEr zijn 10 eenpersoonskamers en 10 twee-
persoonskamers. Anita: “Op elke kamer zijn er
grote ramen tot beneden. Dit geeft niet alleen
veel licht en een aangenaam zicht naar buiten,
maar het is ook mogelijk om de vensterbank te
gebruiken als zitruimte. Fijn is ook dat elke pa-
tiënt zijn eigen sanitair heeft, ook op de twee-
persoonskamers. Daar staan de bedden trou-
wens met het voeteinde naar elkaar. Hierdoor
hebben de patiënten ieder een eigen kant van
de kamer met eigen meubilair en eigen TV,
maar is het toch gemakkelijk om met elkaar
te praten.” In het centrale compartiment tus-
sen de twee gangen zijn de kasten gebouwd
op maat van het materiaal. De verpleegpost
bevindt zich in het midden van de gang, net
zoals de open keuken die bewust gebruikt kan
worden door zowel personeel als bezoekers.
“Het stimuleert de eerder huiselijke sfeer die
op een geriatrische afdeling mag heersen. En
die fijne sfeer is er hier,” benadrukt Anita. “Als
je ziet hoe Annemie en haar team de afdeling
klaargemaakt hebben en zich op de verhuis-
dag zelf hebben ingezet, dan getuigt dat van
een heel goede teamwerking. Het geeft mij
echt voldoening dat te zien.”
Vlot patiëntenvervoerHet comfort voor de patiënten op de afdeling
is dus prima. Maar hoe verliep de verhuis voor
hen? “Bijzonder vlot,” vertelt Anita. “Op drie
Afdeling geriatrie SU naar gloednieuwe locatie op SA verhuisd
p maandag 5 maart nam ons ziekenhuis een gloednieuwe afdeling geriatrie in gebruik. Meteen is hiermee ook de laatste ‘klassieke’ verpleegaf-deling van revalidatiecampus SU naar campus SA verhuisd. De nieuwe afde-ling bevindt zich in een nieuwbouw vlakbij de parking en maakt gebruik van een aantal moderne inzichten in ziekenhuisarchitectuur. De verhuisde medewerkers zijn alvast tevreden over hun mooie, nieuwe locatie.
O
We hebben bewust gekozen voor stimulerende kleuren en een open, luchtig en modern concept.
“
"
7
maa
rt |
april
‘1
2
uur tijd waren de 14 patiënten van campus
SU naar campus SA verhuisd.” Voor 12 onder
hen gebeurde dit mét bed in een aangepast
transport tegen 30 km/u. “We hadden twee
teams die per transport onze patiënten be-
geleidden. Elk team bestond uit een geriater
(dr. Lutin of dr. Gillet), een verpleegkundige
van geriatrie SU, een verpleegkundige van de
mobiele equipe SA en een verpleegkundige
van spoed. Van een campusoverschrijdende
samenwerking gesproken. Heel fijn trouwens
dat we hiervoor beroep konden doen op de
mensen van spoed, waarvoor dank! Er ging
ook telkens een rugzak met de nodige ma-
terialen mee voor het geval er tijdens de rit
iets mis zou gaan en een folie tegen de koude
voor de patiënten.”
Even wennenDe verhuis is intussen achter de rug en alles
begint terug in zijn plooi te vallen. Maar hoe
bevalt het werken op een andere campus?
“Voor ons zijn de veranderingen niet zo ingrij-
pend als bijvoorbeeld voor de geriatriedienst
van Guido Lempens die onlangs van campus
VJ naar hier verhuisd is,” relativeert Annemie.
“Wij blijven immers met dezelfde software-
systemen werken. Natuurlijk is het wel even
wennen aan wat kleinere dingen: de grotere
afstand woon-werkverkeer, de kleinere par-
king, het feit dat sommige familieleden van
patiënten in Herk-de-Stad ‘om de hoek’ woon-
den en dus ’s middags langskwamen om hun
familielid met de maaltijd te helpen, ... Maar ik
ben ervan overtuigd dat we de veranderingen
snel gewoon zullen zijn.”
Afdeling geriatrie SU naar gloednieuwe locatie op SA verhuisd
Mia Lieten werkte 33 jaar op campus SU. “Vanuit de mobiele
equipe stond ik regelmatig op geriatrie. Omwille van het dienst-
hoofd, de collega’s en de fijne sfeer heb ik ervoor gekozen om
mee te verhuizen naar Hasselt. Het is wel wat verder, maar via de
autosnelweg valt dat mee.” Mia blikt met plezier terug op het af-
scheidsfeest op campus SU, de opening met receptie op campus
SA en het onthaal de eerste dag. “Heel fijn! Op voorhand hadden
we allemaal tijdens een workshop mogen opschrijven waar we
het meeste schrik voor hadden. De eerste dag vond ik hierover in
mijn kleedkastje een geruststellend briefje en een kaartje met ‘welkom Mia’. Echt fijn om te
voelen dat ze daar aandacht voor hebben! Zowel onze zorgmanager Anita als ons diensthoofd
Annemie hebben allebei een heel positieve ingesteldheid; dat straalt op de hele dienst af. Al
moet ik eerlijk toegeven dat mijn eerste werkdag zwaar was en ik ’s avonds met hoofdpijn
thuis kwam. Omdat we na de verhuis een aantal lege bedden hadden, kwamen er die dag op
korte tijd verschillende nieuwe patiënten binnen. Reken daarbij dat je op een nieuwe afdeling
nog heel wat moet zoeken, alle materiaal heeft een nieuwe plaats, de afdeling is anders inge-
richt,... Het duurt dus even vooraleer alles terug in zijn plooi valt. Maar ik blijf even enthousiast
over de stap die ik gezet heb, hoor. Voor mij is dit een nieuwe uitdaging!”
Ook collega Stephanie Courant ziet de overstap heel positief.
“De eerste dagen na de verhuis voelden we inderdaad de weer-
slag na de korte beddenstop. Maar we zijn tegelijkertijd allemaal
heel fier op onze nieuwe afdeling! Voorheen waren we gehuis-
vest op een verouderde afdeling, waar we bij wijze van spreken
zouden vechten voor een half kapotte stoel (lacht). Qua comfort
zijn we er dus zeker op vooruit gegaan: nieuw materiaal, veel
licht, frisse kleuren, een mooie polyvalente zaal, zonnewering
die elektrisch verstelbaar is, geen rommelige badkamers die patiënten moeten delen, onmid-
dellijk warm water als je de kraan opendraait, en last but not least een mooie grote tafel in
het briefinglokaal waar we allemaal rond kunnen zitten tijdens besprekingen. Al die dingen
maken het werken bijzonder aangenaam! We hebben op voorhand ook mogen oplijsten welke
dingen we belangrijk vonden en daar is echt rekening mee gehouden. Zo zijn er, om maar een
voorbeeld te noemen, nu wieltjes onder de zetels gezet. En iedereen hier op de campus staat
onmiddellijk klaar om ons te helpen. De eerste dagen sprong er bijvoorbeeld telkens iemand
van de mobiele equipe bij om ons wegwijs te maken. Natuurlijk zijn er nog wel wat dingetjes
die niet helemaal in orde zijn, maar ik zie toch vooral pluspunten aan onze nieuwe locatie.”
8
maa
rt |
april
‘1
2
Het zat er al lang aan te komen, maar nu was het echt definitief.
Maandag 5 maart was het een historische dag voor campus SU.
Na vele jaren namen de collega’s van de hoogste verdieping
campus SU (geriatrie) voorgoed hun intrek in hun gloednieuwe
stek op campus SA. Een jarenlange fijne, gemoedelijke, familia-
le samenwerking wilden ze niet zomaar laten voorbijgaan en
daarom organiseerden ze een laatste hapje en natje voor ieder-
een op campus SU. Na een welkomstwoord van zorgmanager
Luc Claes en hoofdverpleegkundige Annemie, die de paar blij-
vers in de bloemetjes zette, werd het feest verstoord - in ware
Benidorm Bastaards stijl - door een paar (dementerende) onte-
vreden oudjes die de regie van het feest in eigen hand namen.
Onder andere het afscheidswoord van Kristof (permanentie)
en het persoonlijke kadootje en lofwoorden van Lut (pastorale
dienst) zorgden ervoor dat dit laatste moment ook ‘het mooiste
moment’ werd.
Last but not least werd ervoor gezorgd dat ze ons hier in
Herk-de-Stad nooit kunnen vergeten, want alle aanwezigen
mochten een persoonlijke boodschap neerpennen. Al die kaart-
jes werden in de ‘wensboom’ (gemaakt door Kris, technische
dienst) gehangen. Het feest werd muzikaal afgesloten met een
‘ge moogt naar Hasselt, vaarwel goodbye, ga maar naar daar,
tot in den draai’. Nadien volgden nog foto’s uit de oude doos en
werd er bijgepraat bij heel wat lekkers.
Afscheidsfeestje in stijl
Reacties verpleegkundigen:
Aan de slag met het uniform verpleegdossier
“In het begin was het wennen. Het vorige
dossier was overzichtelijker en er was
meer ruimte om te noteren. Het is zoeken
wat waar staat en dat kost soms veel tijd.
Bovendien staat alles nogal klein en kort
op elkaar, maar ik heb gehoord dat het lettertype aangepast wordt
(dit is intussen gebeurd, nvdr). Het parameterblad is wel een verbe-
tering. We begrijpen wel dat een uniform verpleegdossier belangrijk
is. Zo weet je meteen welke zorgen een patiënt nodig heeft. Handig
als je een tijdje afwezig bent geweest. Ook als patiënten van een
andere campus komen, kan je meteen aan de slag met een dossier
waarmee je vertrouwd bent.”
“Eind vorig jaar is het nieuwe verpleegdos-
sier ingevoerd op onze afdeling. Dat ging
vrij vlot omdat het verschil met het dos-
sier dat we gewoon waren, niet zo groot
was. De grootste verandering is dat het nu
recto verso bedrukt is, wat niet altijd even handig is om in te vul-
len. Er is minder plaats om te noteren, maar er is meer gerubriceerd.
Soms moet ik nog zoeken waar wat staat, maar ik vond het tof dat er
rekening gehouden werd met onze opmerkingen. Nog een tip voor
de collega’s: geef jezelf wat tijd om het gewoon te worden. Het is
eventjes doorbijten maar het went.”
“ Het is volledig, maar het invullen kost veel tijd"
“ Even doorbijten, maar het went"
Verpleegkundige Carmen Hoebers, C4, campus VJ:
Verpleegkundige Kathleen Poismans, C2, campus SA:
9
maa
rt |
april
‘1
2
maal in kaart gebracht en na overleg met de
betrokken zorgmanagers verwerkt in het ver-
pleegdossier.” Nicole: “De dienst hematologie
bijvoorbeeld doet per patiënt meerdere trans-
fusies. Daarvoor was extra ruimte nodig om
die te noteren. Waar nodig, hebben we dus
rekening gehouden met de eigenheid van
elke afdeling, maar zo dat het een werkbaar
instrument blijft voor iedereen.” Nadia: “Ande-
re opmerkingen waren een groter lettertype
en dikker papier omdat het dossier makkelijk
scheurde. Die wijzigingen hebben we intus-
sen ook doorgevoerd. In juni komt de finale
versie van het verpleegdossier eraan.”
Niet te missen opleidingenDe opleidingen op campus Salvator zijn afge-
lopen, op campus Virga Jesse zijn ze nog aan
de gang. Nicole: “We werken met algemene
sessies en sessies tijdens de dienstverga-
deringen. Wie tijdens een dienstvergadering
niet aanwezig kan zijn, wordt verwacht een
algemene sessie bij te wonen.” Nadia: “Het
is belangrijk dat elke dienst deelneemt zodat
we tot een eenvormig resultaat komen en
verkeerde gewoontes verdwijnen.”
Ervaringen op de werkvloerNicole: “De ervaringen met het verpleegdos-
sier verschillen van campus tot campus. Op
campus Virga Jesse was de aanpassing het
grootst, daar kwam het nieuwe dossier eerst
nogal overweldigend over. Ook vond men in
de structuur niet onmiddellijk de patiënt te-
rug.” Nadia: “De ervaring leert dat dit vooral
een kwestie van wennen is. Want we krijgen
ook de opmerking dat het nu veel vollediger
is. Alles wat een verpleegkundige moet we-
ten om een patiënt optimaal te verzorgen,
staat erin. Je hoeft enkel maar aan te kruisen.”
Algemene opleidingsessies campus Virga Jesse
De invoering van het gestandaardiseerd ver-
pleegdossier is in een definitieve fase beland.
Op campus Virga Jesse zijn de opleidingen
volop aan de gang, op campus Salvator zijn ze
afgerond. Elke betrokken afdeling heeft zijn
zegje kunnen doen en de opmerkingen wor-
den in de mate van het mogelijke verwerkt.
Dat allemaal in goede banen leiden, is de taak
van MVG-coördinatoren Nadia Voets, Wendy
Jeurissen en Nicole Timmermans.
Beter af met 1 dossierAanleiding tot het nieuwe verpleegdossier
is uniformiteit creëren wanneer diensten,
patiënten en verpleegkundigen van campus
muteren. Nadia: “Een uniform verpleegdos-
sier vergemakkelijkt die transfers. Krijg je
een patiënt van een andere campus, dan ben
je meteen vertrouwd met het dossier dat bo-
vendien heel volledig is.” Nicole: “Daarnaast
is het uniform verpleegdossier een optimale
voorbereiding op een toekomstig elektronisch
patiëntendossier.”
PilootdienstenNicole: “Om tot een uniform verpleegdossier
te komen, is een werkgroep opgestart. Elke
dienst die dat wenste, was erin vertegenwoor-
digd. Van daaruit zijn we tot een voorontwerp
gekomen. Daarmee mochten enkele piloot-
diensten op beide campussen proefdraaien. Op
hun advies hebben we het dossier herwerkt.”
Nadia: “Zo is er een deel geschrapt en is het
luik over het wondzorgbeleid herzien. Tijdens
de opleidingen kwamen er ook opmerkingen
van verpleegkundigen. Die hebben we alle-
Aan de slag met het uniform verpleegdossier
et uniform verpleegdossier raakt stilaan ingeburgerd op een aantal heelkundige, genees-kundige en geriatrische diensten van het zieken-huis. Zit het ook al ingebakken in onze dagelijkse routine? Tegen welke obstakels lopen verpleeg-kundigen aan? En is het dossier nu definitief of zijn aanpassingen nog mogelijk? Jess! sprak met MVG-coördinatoren Nadia Voets en Nicole Timmermans. “We zijn in de laatste rechte lijn!”
H
Datum Tijdstip Locatie
Donderdag 3 mei 14u - 15u30 vergaderzaal 4
Dinsdag 19 juni 14u - 15u30 foyer
Maandag 25 juni 14u - 15u30 vergaderzaal 4
Donderdag 5 juli 14u - 15u30 foyer
Maandag 16 juli 14u - 15u30 foyer
Maandag 17 september 14u - 15u30 foyer
Maandag 1 oktober 14u - 15u30 foyer
Donderdag 11 oktober 14u - 15u30 vergaderzaal 4
Donderdag 18 oktober 14u - 15u30 vergaderzaal 4
Jessa Ziekenhuis telt 3 800 tevreden bezoekerstijdens opendeurdag mensen kwamen op zondag 18 maart tijdens de Dag van de Zorg een kijkje nemen achter de schermen van het Jessa Zieken-huis. Ze werden er warm onthaald.
3800
10
maa
rt |
april
‘1
2
11
maa
rt |
april
‘1
2
Een aantal van de bezoekers namen tijdens
de opendeurdag een kijkje op meer dan één
campus. Posters en filmpjes, heldere toelich-
tingen, kleine gadgets, een leuke wedstrijd en
animatie; dit alles zorgde ervoor dat iedereen
– van jong tot oud – een fijne en interessante
rondleiding kon beleven. De opendeurdag le-
verde dan ook tal van positieve reacties op,
onder meer over het enthousiasme en de
vriendelijkheid en fierheid waarmee mede-
werkers hun dienst voorstelden en deskundi-
ge uitleg gaven over gespecialiseerde onder-
zoeken en apparatuur. Het is onmogelijk om
alle diensten op te noemen, maar we willen
toch graag een sfeerbeeld meegeven.
Zelf ‘laparascopie’ oefenenVoor de Hasseltse campussen was er een
complementair programma uitgewerkt. Zo
bleef het ook voor bezoekers die beide cam-
pussen bezochten een boeiende en verras-
sende reis doorheen het ziekenhuisgebeuren.
Voor andersvaliden of ouders met een kin-
derwagen was er telkens een verkorte route
voorzien. Op campus Salvator viel onder meer
het bezoek aan het operatiekwartier erg in de
smaak. Dit omvatte een toch wel indrukwek-
kend geheel van verschillende zalen die op-
gebouwd waren rond oogheelkunde, mond-,
kaak- en aangezichtsheelkunde, reanimatie-
technieken, (20 jaar) hartchirurgie, abdomi-
nale heelkunde en orthopedie. De bezoekers
kregen in iedere zaal gerichte uitleg door art-
sen en medewerkers en konden bijvoorbeeld
zelf ook eens aan een kunsthart voelen of in
een laparascopiebox oefenen hoe artsen tij-
dens een kijkoperatie de nodige handelingen
uitvoeren. Van daar ging het naar een volledig
nagebouwde kamer ‘intensieve zorgen’. Op
radiologie kregen de medewerkers tal van vra-
gen over de NMR- en scantoestellen en over
de recent geïnstalleerde (en in België nog vrij
unieke) Cone beam CT. Verder mocht ook het
hele luik gastro-enterologie met onder meer
aandacht voor stoma- en incontinentiezorg, op
de nodige belangstelling rekenen. Onderweg
kregen de bezoekers op verschillende plaat-
sen een versnapering of snoepje aangeboden.
Het hartversterkertje in de vorm van een voe-
dingrijke soep, die sommige patiënten moet
behoeden voor ondervoeding, viel bijzonder
in de smaak. En ook de suikerboontjes aan de
stand materniteit hapten lekker weg.
Enkele cijfers380 affiches en meer dan 50 filmpjes en presentaties zorgden voor een informatieve en kleurrijke toets tijdens de opendeurdag.
18 zelfhulpgroepen maakten dankbaar gebruik van de uitnodiging van het Jessa Ziekenhuis om een stand te bemannen tijdens de opendeurdag. De zelfhulpgroepen mochten op veel interesse rekenen.
12
maa
rt |
april
‘1
2
Van labo tot technische installatiesOp campus Virga Jesse trokken de meeste
bezoekers een paar uur uit voor het geva-
rieerde – voor sommigen misschien zelfs iets
te lange - parcours. In het klinisch laborato-
rium waren er bijvoorbeeld mogelijkheden om
de laboranten ‘live’ aan het werk te zien, zelf
ook eens door de microscoop te gluren en al-
les te weten te komen over de verwerking van
allerhande stalen. Een bezoek aan de bunkers
van het Limburgs Oncologisch Centrum met
uitleg over de bestralingstoestellen voor
de behandeling van kankers, is ook steeds
indrukwekkend. Andere grote trekpleisters
waren het gebeuren rond hartziekten - met
uitleg over procedures zoals ballondilataties
die dagelijks in het cathlab worden uitgevoerd
- en de dialyseafdeling. Maar ook diensten als
nucleaire geneeskunde, radiologie, apotheek,
spoedgevallen en pijnkliniek kregen heel wat
geïnteresseerden over de vloer. Kinderen
vonden het dan weer extra leuk om langs de -
volledig op hen afgestemde - standen van de
afdeling kinder- en jeugdgeneeskunde en het
centrum voor kinderpsychiatrie te passeren.
En tussen dit alles door, daalden de bezoekers
ook nog even af naar de catacomben van het
ziekenhuis waar de reusachtige, blinkende
technische installaties voor bijvoorbeeld cen-
trale verwarming en warm water toch wel in-
druk nalieten.
Wii als revalidatietherapieIn Herk-de-Stad focuste revalidatiecampus
St.-Ursula vooral op het ‘therapieblok’, het
hart van de revalidatiecampus. Ook hier was
er heel wat interactie met de geïnteresseerde
bezoekers. Tijdens de rondleiding kwamen
alle disciplines aan bod die meewerken aan
de revalidatie van de patiënt: artsen, ver-
pleegkundigen, kinesisten, ergotherapeuten,
logopedisten, psychologen, sociale dienst,
pastorale dienst,... Ook hier zorgde veel vi-
sueel materiaal voor een samenhangend
verhaal. En de bezoekers kregen zelf ook de
kans om de handen uit de mouwen te steken,
bijvoorbeeld tijdens een spelletje Wii. Zowel
de Armeo als de Wii zijn interactieve tools die
als hulpmiddel ingeschakeld worden tijdens
de revalidatietherapie. Naast het therapieblok
kregen ook de polikliniek en de therapietuin
aandacht van de geïnteresseerde bezoekers.
Een welgemeende dank!Tal van medewerkers zetten op 18 maart hun beste beentje voor om van de open-deurdag een succes te maken. Een welgemeende dank aan ieder van hen en aan allen die het traject zo goed voorbereidden. Een speciale dank hiervoor aan pro-jectleider Christa Meekers en de campusverantwoordelijken Sofie Smeets, Katrien Vangrunderbeeck en Rita Lemmens. Verder stak ook de dienst communicatie een grondig tandje bij om alles in goede banen te leiden.
13
maa
rt |
april
‘1
2
Ode aan de slachtoffers van de busramp
Kritisch onder de loep genomen
Alle medewerkers van het Jessa Ziekenhuis droegen tijdens de opendeurdag een wit lintje om hun steun en medeleven te betuigen met de slachtoffers van de busramp in Zwitserland en hun families. Bezoekers werden hieraan herinnerd via een poster aan de inkom van iedere campus. Op campus Salvator kregen de bezoekers aan het einde van de rondleiding een wassen hartje aangeboden met een kaartje eraan. Hierop konden degenen die dit wensten een boodschap schrijven voor de families van de slachtoffers. Een initiatief waar heel wat mensen graag op ingingen. En de kinderaf-deling op campus VJ gaf kinderen de kans om een grote tekening met handjes te maken. Het ziekenhuis bezorgde deze hartjes, samen met de tekening, achteraf aan het schooltje in Lommel.
De opendeurdag is – getuige de reacties – als een bijzonder po-
sitief evenement ervaren, maar de organisatoren willen de lat
toch altijd nog iets hoger leggen. Daarom is er een kritische
evaluatie gebeurd, waaruit een aantal aandachtspunten kwa-
men. De voornaamste aandachtspunten waren:
Snellere interne communicatie van de route en activiteiten
per campus.
T-shirts waren klein.
Het zou handig zijn aan het begin van de route een overzicht
aan de bezoekers te geven (bv folder): wat is er te zien, hoe
loopt de route, ..
Catering voor medewerkers en zelfhulpgroepen voorzien.
Bij opmaak van de wedstrijd ook rekening houden met route
van rolstoelpatiënten.
De route op campus VJ was lang (2u op drukke momenten)
en er was geen mogelijkheid om op een bepaald moment te
'ontsnappen'. Eventueel diverse kortere themaroutes maken
waaruit men kan kiezen of de route concreter uitstippelen
zodat deelnemers kunnen kiezen tussen een 'lange of korte'
route. Aanbod van beknopte lezingen in de aula? Rustpau-
zes, stoelen voorzien tijdens parcours.
Opstapplaats om terug te gaan met bus, campus VJ (aan cul-
tureel centrum) was niet duidelijk. Rode pijlen volgen, eens
uit het ziekenhuis was niet echt duidelijk. ReGo en kinder-
psychiatrie lijken daardoor veel minder bezocht te zijn.
Mogelijkheid om iets te drinken (campus VJ) voorzien aan
begin/eindpunt, bv met bonnetjes.
Tijdens de route was het niet altijd onmiddellijk duidelijk op
welke dienst je terecht kwam. Een uniform paneel aan het
begin van iedere dienst zou dit kunnen oplossen.
Bewegwijzering op campus SA was niet zo goed voorzien
vanaf beide parkings. Bordjes gebruiken aan parking om in-
gang opendeur aan te wijzen. Rode pijlen werden niet door
iedereen opgemerkt.
Bisschop Hoogmartens stuurde alle zorgverstrekkers
naar aanleiding van de Dag van de Zorg een pluim.
14
maa
rt |
april
‘1
2
De opendeurdag weekte heel wat reacties los bij de medewerkers
die eraan meewerkten. We laten er graag enkele aan het woord.
Dr. Dirk Jorissen, orthopedist:
“Het domein orthopedie is te uit-
gebreid om in zijn geheel in één
(operatie)zaal aan bod te laten
komen. Daarom hadden we voor
deze opendeurdag bewust gefo-
cust op één subspecialisatie: heupprothesechirurgie. Mis-
schien jammer voor de bezoekers, maar bij een volgende
gelegenheid willen we een ander gewricht aan bod laten
komen. Dr. Cuyvers en ikzelf gaven dit keer de uitleg om-
dat heupprothesechirurgie één van de domeinen is waar
we ons beiden sterk op toeleggen. We waren aangenaam
verrast, zowel door de opkomst als door het feit dat de
bezoekers zoveel gerichte vragen stelden. Het was een
heel interactief gebeuren en een positieve ervaring.”
Luc Jaspers, hartkatheterisatie: “De
organisatie van deze opendeurdag was
ronduit puik! De dag zelf hadden we bin-
nen cathlab iets te licht ingeschat. We
geven regelmatig uitleg aan groepen die
op bezoek komen, maar zo’n hele dag pra-
ten is toch nog iets anders. De mensen
toonden veel interesse en stelden heel
wat vragen. We waren ’s avonds echt moe
maar wel bijzonder tevreden. Dit geeft
zoveel voldoening! Het enige aandachts-
puntje was dat ons verhaal was opge-
bouwd van spoed
via cathlab naar
CCU, zoals een
patiënt met een
acuut hartinfarct
het ook doorloopt.
Vermits de rond-
leiding in tegen-
gestelde richting bleek te lopen, moesten
we wat improviseren. Maar we hebben
toch een duidelijk verhaal kunnen over-
brengen.”
Loes Linsen, biobank: “Heel vermoeiend zo’n dag, maar
wel heel leuk! We hebben bezoekers onder meer hun DNA
laten isoleren uit hun wangcellen. Ik had dit eerst thuis in
de keuken uitgeprobeerd met zout, dreft en alcohol. Som-
mige mensen zagen zo’n DNA-testje niet zitten, anderen
– waaronder ook kinderen - waren superenthousiast en
er volgden heel wat vragen. Mensen denken bij DNA vaak
spontaan aan CSI. Maar voor ons was dit de ideale manier
om het concept van de biobank en het begin van DNA-onderzoek tastbaar te maken.”
Melanie Jamar, dialyse: “We had-
den op dialyse twee patiënten die
dialyse kregen tijdens de open-
deurdag en die de bezoekers zelf
uitleg gaven over deze toch wel
complexe behandeling. Ze wilden
dit heel graag doen om aan hun
familie en omgeving te tonen wat
het betekent om dialysepatiënt te
zijn. De dag was voor hen heel ver-
moeiend, maar ze hebben er wel
een tevreden gevoel aan over ge-
houden. Als zorgverstrekkers wa-
ren we toch wat verbaasd dat de
bezoekers zo weinig besef hadden
van wat dialyse is. Ikzelf en mijn
collega Myriam Leseque gaven on-
der meer uitleg over niertransplan-
tatie: wat is het, wanneer kan het,
wat gebeurt er voor, tijdens en na
de operatie enz... Verder kwam ook
de oproepkaart voor transplan-
tatie aan bod, een project waar-
mee we onlangs gestart zijn. De
oproepkaart is een leidraad voor
patiënten die opgeroepen worden
voor een transplantatie.”
Bart Smolders, radiologie: “Sommige
bezoekers lazen alleen de borden, an-
deren stelden heel uiteenlopende vra-
gen. Dat ging van vragen over een CT-
of NMR-onderzoek tot ‘hoe vaak wordt
zo’n toestel onderhouden’? De meesten
waren onder de indruk als ze hoorden
dat we over de 3 campussen heen 750 à 800 onderzoeken per
dag doen. Die boodschap gaf ik ook telkens mee: dat we op iede-
re campus een volwaardige dienst radiologie hebben. Frappant
vond ik ook dat er drie mensen oprechte interesse toonden voor
een eventuele toekomstige job op onze dienst, terwijl we hier
toch echt wel met een knelpuntberoep te maken hebben.”
De reacties
15
maa
rt |
april
‘1
2
Rita Lemmens, secretariaat SU
en campusverantwoordelijke
opendeurdag SU: “Voor onze
campus was dit de derde open-
deurdag, maar dit keer hadden
we een totaal ander publiek. De
beide vorige keren waren het vooral medewerkers met hun
familie en inwoners van Herk-de-Stad, dit keer ging het veel
meer om ‘onbekenden’ die geïnteresseerd waren in wat er
op deze revalidatiecampus gebeurt, rolstoelgebruikers en
studenten. Voor de toch wel talrijk opgekomen rolstoelge-
bruikers hadden we een verkort parcours uitgestippeld waar
zij gemakkelijk konden komen, maar de meesten waren zo
geïnteresseerd dat ze toch het volledige parcours wilden
doen. We hebben daar dan ook zo goed mogelijk een mouw
aan proberen te passen. Onder meer door die grote interesse
ben ik ’s avonds met een supergoed gevoel naar huis gegaan.”
Liselot Thijs, kinesiste: “We waren aangenaam verrast door het
succes van de opendeurdag. De organisatie was prima en ons pu-
bliek hier op campus SU was enthousiast en geïnteresseerd. We
hebben veel mogelijk toekomstige revalidanten maar ook heel
wat paramedici over de vloer gehad. Ikzelf heb in de namiddag
gewerkt maar het had voor mij gerust de hele dag mogen duren.
Ik vond het superfijn om ons werk nu eens te kunnen tonen en
de bezoekers stelden heel wat vragen. Ook de kinderanimatie en
de wedstrijd maakten het fijn voor de bezoekers.”
Renée Vossen, LPZO (zelfhulpgroepen): “Vanuit LPZO waren we zeer gelukkig dat we de kans
kregen om in jullie ziekenhuis mee te doen aan de opendeurdag. De zelfhulpgroepen waren,
ongeacht op welke campus ze stonden, allemaal bijzonder tevreden. De dag was ook zeer goed
georganiseerd en we hebben meer respons gekregen en een breder publiek kunnen aanspreken
dan op eender welke beurs ooit. Niets dan lof, voor ons was dit een prachtig initiatief!”
Johan Reenaers, sociale dienst:
“Wij stonden met een stand over
Roparun op het parcours en hebben
heel wat folders uitgedeeld. Maar de
mensen bleven ook spontaan staan
als ze ons aan anderen uitleg hoor-
den geven. Het is een hele leuke
profilering als je aan mensen kan
laten zien dat een ziekenhuis veel
meer is dan medische en verpleeg-
kundige zorg alleen. En vooral als je
kan tonen dat medewerkers van ons
ziekenhuis zich vrijwillig en met veel
enthousiasme engageren voor een
goed doel. Er kwamen dan ook heel
wat vragen, onder meer over wat er
met dat geld gebeurt. We hebben de
dag moe, maar met een 100% goed
gevoel afgesloten.”
Alène Verheyen,
ziekenhuishygië-
ne: “Om het belang
van handhygiëne
heel concreet on-
der de aandacht te
brengen, hadden
we – naast posters
– ook onze black box mee tijdens de open-
deurdag. De bezoekers konden hun han-
den ontsmetten met alcogel waarin een
speciaal product verwerkt was en dan in
de black box controleren of ze geen plekjes
vergeten waren. De nieuwsgierigheid was
groot en iedereen wilde het zelf eens pro-
beren. Zelfs gezondheidswerkers zijn vaak
verbaasd als ze het resultaat zien. Vooral
de kinderen waren dolenthousiast over die
‘toverbox’ en heel wat ouders pikten spon-
taan in op het belang van goed de handen
wassen. We legden dan ook telkens de juis-
te technieken stap voor stap uit.”
Ingrid Hermans, stomaver-
pleegkundige: “We waren
aangenaam verrast door de
opkomst. Veel mensen ble-
ven staan en stelden vragen.
De meesten hadden wel
al van een stoma gehoord,
maar waren verbaasd over
de variatie in het materiaal
voor stomazorg. We had-
den ook een dummy waar je
met behulp van een spiegel
op kon oefenen, maar daar
waren vooral studenten
verpleegkunde en genees-
kunde in geïnteresseerd om
dat eens uit te proberen.
De opendeurdag was voor
ons ook het ideale moment
om de maand van de darm-
kanker wat in de kijker te
zetten. Er waren heel wat
bezoekers die de video over
darmkanker gingen bekijken.”
16
maa
rt |
april
‘1
2
Dat onze diensten en medewerkers ‘service-
gericht en hoffelijk’ een belangrijk topic vin-
den, blijkt uit het feit dat heel wat diensten
acties opzetten rond klantvriendelijkheid en
servicegerichtheid. Dit gaat van opleidingen
tot leuke acties zoals de ‘week van het ex-
traatje voor de patiënt’, een initiatief van de
dienst abdominale heelkunde campus Sal-
vator.
Hoofdverpleegkundige Katleen Oris legt uit:
“De week van het extraatje voor de patiënt
was de eerste in een reeks van vier themawe-
ken. Deze themaweken zijn in ons beleidsplan
opgenomen onder de noemer ‘servicegericht
en hoffelijk’ en ze lopen verspreid over het
hele jaar. Zo blijft dit onderwerp continu on-
der onze aandacht.
Week van het extraatjeDe week van het extraatje voor de patiënt
liep in februari. “De bedoeling was om onze
patiënten die week extra in de kijker te zet-
ten en van hen te horen waarmee we hen
een plezier konden doen. Om dit wat onder de
aandacht te brengen, hadden we een selectie
van kaartjes die we regelmatig van patiënten
ontvangen, op posters laten zetten,” aldus
Katleen. “Onze verpleegkundigen kaderden
het initiatief aan de hand van de posters die
op iedere kamer hingen. De patiënten vonden
het fijn dat we hier aandacht voor hadden en
er werd heel wat afgelachen. Zo plaagden ze
ons bijvoorbeeld dat ze wel eens graag een
massage zouden krijgen.”
Week van de privacyVan 12 tot 18 maart volgde de week van de
privacy. Een werkgroep van een 7-tal ver-
pleegkundigen van de afdeling stelde hier-
voor een aantal vragen rond privacy op en
deed hiermee een bevraging bij de patiënten.
“Hieruit zijn toch wel een aantal items geko-
men waarrond we kunnen werken. Zo willen
we er bijvoorbeeld extra aandacht voor heb-
ben dat patiënten die een eenpersoonskamer
vragen, deze ook zo snel mogelijk krijgen om-
dat zij toch sterk op hun privacy gesteld zijn.
Een ander item is dat patiënten zich soms
ongemakkelijk voelen als de partner van hun
kamergenoot tijdens de ingreep op de kamer
blijft wachten. We willen daarom de wacht-
ruimte wat gezelliger inrichten, bijvoorbeeld
met een TV en zetel zodat het wachten daar
comfortabel kan gebeuren. Een aantal van
deze aandachtspunten hebben we ook op
een poster samengebracht. Onze patiënten
waren trouwens aangenaam verrast dat ze
hierover bevraagd werden en de verpleeg-
kundigen vonden het fijn om de bevraging te
doen.”
Week van de uitleg postop bij ontslag“Omdat we in het patiëntentevredenheidson-
derzoek twee keer iets minder goed scoorden
op de postoperatieve uitleg bij ontslag, willen
we daar binnenkort een themaweek voor uit-
trekken,” vervolgt Katleen haar verhaal. “De-
zelfde werkgroep stelt hiervoor opnieuw een
enquête op waarmee we een 70-tal patiën-
ten op de dag van hun ontslag willen bevra-
gen. Zo hopen we een beter zicht te krijgen
op de aandachtspunten.”
Week van de acute postoperatieve pijnDe laatste themaweek is gepland voor het
einde van het jaar. “We gaan dan werken rond
acute postoperatieve pijn, maar de thema-
week moet nog verder vorm krijgen in samen-
werking met de pijnverpleegkundige en onze
referentieverpleegkundige op de afdeling,”
aldus Katleen.
Servicegerichte keuken
Servicegericht en hoffelijk
en van de centrale thema’s waaraan we in 2012 extra aandacht wil-len besteden, is ‘iedereen altijd en overal servicegericht en hoffelijk’. Het is een thema dat letterlijk iedereen in ons ziekenhuis aanbelangt, of je nu met patiënten in contact komt of niet. In de loop van dit jaar zullen we telkens opnieuw op dit thema terugkomen met goede, inspirerende voorbeelden vanuit eigen huis.
E
De keuken zette in februari een totaal andere ‘ser-
vicegerichte en hoffelijke’ actie op poten. Tijdens de
verbouwingen die de keuken op campus VJ onderging,
konden geïnteresseerde medewerkers via facebook
alle vorderingen van de verbouwingen volgen. Een
duidelijke en up-to-date communicatie die zeker bij-
draagt tot de service aan de eigen medewerkers. En
het oprechte dankwoord op de facebookpagina en
het ‘kassahapje’ voor iedere bezoeker tijdens de ope-
ningsweek om iedereen te danken voor het begrip tij-
dens de verbouwingsperiode, gaf deze actie meteen
ook het hoffelijke tintje waar we als organisatie voor
willen gaan.
17
maa
rt |
april
‘1
2
De campagne ‘Jessa spaart’ is belangrijk omdat: • webouwplannenhebbenvooreennieuw
ziekenhuis
• weintussendenodigeverbouwingenwil-
len doen aan de huidige campussen om
onze patiënten het nodige comfort te be-
zorgen
• we ons budget zien krimpen door de be-
sparingsmaatregelen van de overheid
De campagne ‘Jessa spaart’ loopt op alle niveaus:• oproep aan iedere dienst enmedewerker
om ideeën in te dienen. Hoe meer we kun-
nen sparen, hoe liever. En...de beste ideeën
worden beloond!
• actiesopdienst-enzorgclusterniveauvia
de beleidsplannen
• actiesopziekenhuisniveau
Servicegericht werkenWe zoeken niet naar acties die de service of
kwaliteit naar de patiënt toe verminderen,
wel naar acties waarmee we kosten besparen
(of inkomsten verhogen) zonder grote extra
inspanningen.
De campagne ‘Jessa spaart’ loopt over meer-
dere jaren.
• 5 voor (20)12 staat symbool voor het
streefdoel van 5 miljoen winst voor 2012.
• In2013volgteennieuwstreefdoel.
Alle info op JessanetAlle info over de actie ‘Jessa spaart’ vind je
in de nieuwsbrieven ‘Jessa spaart’ die iedere
maand op je dienst verdeeld worden of op Jes-
sanet > Jessa spaart (linkerboom).
Dien ideeën in en win
m onze toekomstplannen te kunnen realiseren, lanceerde het zieken-huis in maart een grote campagne ‘Jessa spaart’. Voor wie nog niet helemaal mee is, hier nog even kort wat deze campagne inhoudt:
Op jullie brochure lezen we:
jullie angst
wij kunnen het begrijpen...
jullie hoop
wij voelen het wel aan...
wij zullen ons best doen, meer dan we kunnen zeggen
en wensen dat het je goed mag gaan....
Wel: onze angst hebben jullie goed begrepen
onze hoop goed aangevoeld
jullie hebben echt je best gedaan en ervoor gezorgd
dat mijn angst voor morgen draaglijk is
dat ik terug hoop heb op een toekomst
dat het terug goed met me gaat.
Hartelijk dank voor de vele goede zorgen
!
Beste mensen,
Jullie diepmenselijke empathie,
jullie tedere en respectvolle verzorging
hebben mij uitermate tevreden gesteld,
zelfs wat aangegrepen.
Ik dank jullie allen - van de dokters tot het
schoonmaakpersoneel - voor jullie spontane
en doelgerichte inzet.
Dankjewel voor alles...
Het gaat jullie goed!
Jessa medewerkers gaan tevreden naar huis wanneer ze hun patiënten
hebben kunnen verzorgen zoals ze zelf verzorgd zouden willen worden
en nét dat kleine extraatje voor hen hebben kunnen doen!
Week van het extraatje
jullie angst
jullie hoop
jullie hebben echt je best gedaan en ervoor gezorgd
Omdat we graag
iets extra voor je doen!
vzw Jessa Ziekenhuis
Salvatorstraat 20
3500 Hasselt
www.jessazh.be
A2_Week van het extraatje.indd 1
6/01/12 11:42
Omdat we graag jullie privacy waarborgen!
Denk aan de privacy tijdens de zorg
Beletlampje aanTussengordijnen dicht
vzw Jessa ZiekenhuisSalvatorstraat 203500 [email protected]
Week van de privacy
Aankloppen op de deurGebruik de wachtruimte
A1-Week van de privacy.indd 1
8/03/12 16:29
Om het spaarpotje te vullen, kunnen we absoluut niet zonder jullie! Aar-
zel dus niet om ideeën van je dienst in te dienen. Zo werk je actief mee
aan het behalen van ons streefdoel en maak je bovendien kans om een
leuk budget voor een dienstactiviteit te winnen. En de beste ideeën
worden graag in de kijker gezet via onze interne communicatiekanalen
(nieuwsbrief, Jess,...)
Twee aandachtpuntjes hierbij:
Probeer zeker ook initiatieven te vinden die je zelf op je afdeling
kan realiseren.
Heb je op dienstniveau al een aantal ideeën verzameld? Wacht
dan niet met ze in te dienen. Snelle actie betekent immers snel
besparen. En bovendien kunnen jullie ideeën zo snel weer een
bron van inspiratie vormen voor andere teams.
Stuur je ideeën naar: [email protected].
Jessa spaart
O
5 voor (20)12
18
maa
rt |
april
‘1
2
Ramp- en evacuatieoefening op campus SU8 maart 2012, 14u. Op de vierde
verdieping van campus St.-Ursu-
la start een alarm- en evacuatie-
oefening. Deze afdeling is in ver-
bouwing en biedt dus de ideale
gelegenheid om met een rook-
ontwikkeling een brandalarm in
scenario te zetten. Binnen het
fusieverhaal zullen meer van dit
soort oefeningen op de diverse
campussen nodig zijn om de ken-
nis van het rampenplan te testen
en om zo gepaste actiekaarten
voor het personeel op te maken.
Voor deze gelegenheid zijn er
een 6-tal patiënten-slachtoffers
en 1 observator gerecruteerd
vanuit het personeel campus
Salvator. Zij zijn vorig jaar aan-
geduid als referentiepersonen
rampenplan en krijgen op deze
manier automatisch meer ken-
nis van de werking van een der-
gelijk plan. De doelstelling van
deze oefening is om te kijken
hoe er geanticipeerd wordt op
het binnenkomende alarm, hoe
de brandweer wordt onthaald
en hoe de evacuatie verloopt.
Tijdens de evacuatie worden ook
enkele slachtoffers liggend met
evacuatiezeilen via de trappen-
hal naar beneden geëvacueerd.
Ludo Hermans, coördinator ram-
penplan: “de oefening verliep
uiteraard niet vlekkeloos omdat
het de eerste keer was dat ook
samen met de voorpost brand-
weer Hasselt in Herk-de-Stad
werd samengewerkt. Maar het
personeel hanteerde wel goed
de veiligheidsprincipes door niet
binnen te gaan op de afdeling
die vol rook hing. In afwachting
van de volledige observatiever-
slagen vinden zowel de dienst
preventie als ikzelf de opzet van
de oefening geslaagd omdat uit
de hot-debriefing achteraf lang
is doorgepraat over hoe in de na-
bije toekomst verbeterprocessen
kunnen aangebracht worden.”
Campus SU profileert zich
op NAH-beursPuzzelplezier
De Vlaamse vzw Steunpunt Expertisen Netwerk organiseerde op 7 maart in C-mine in Genk
een kennismakingsbeurs rond NAH (niet aangeboren hersenletsels). Deze beurs was gericht
naar professionelen met en zonder ervaring in de NAH-problematiek, alsook naar gebruikers
en hun omgeving. Het opzet van dit initiatief was onder meer de doelstellingen rond NAH
bekendmaken bij het brede publiek, kennis verspreiden en mogelijke partners leren kennen. De
beurs was opgebouwd rond een 30-tal standen en diverse workshops. Onze revalidatiecam-
pus SU participeerde als belangrijk revalidatiecentrum met ruime ervaring met patiënten met
NAH, op beide vlakken aan de beurs. Zo zorgde een ruime stand ervoor dat ons ziekenhuis en
de expertise van campus SU ook bij het bredere publiek onder de aandacht gebracht werden.
Daarnaast was er tijdens de workshops aandacht voor het aspect ‘terug aan het werk’. Daar
werd het project ‘Weerwerk’ gepresenteerd, een innoverend samenwerkingsinitiatief tussen
campus SU en een aantal externe partners. In het vorige nummer van Jess (pagina 29) kon je
lezen wat dit project inhoudt.
OpgaveHieronder staan 10 woorden.
Voeg vóór elk woord een letter toe
zodat er opnieuw een correct Ne-
derlands woord ontstaat. Zet je de
10 toegevoegde letters achter el-
kaar, dan krijg je een nieuw woord.
Een tip voor het nieuwe woord: we
kijken er nu al allemaal naar uit!
1. waaien
2. pruimen
3. achteloos
4. dammer
5. oosters
6. uiltje
7. flossen
8. pen
9. ijveraar
10. oorbellen
........
........
........
........
........
........
........
........
........
........
Oplossing:Zomermaand
19
maa
rt |
april
‘1
2
20 jaar cardiochirurgieOp 3 april 2012 was het precies 20 jaar geleden dat dr. Urbain Mees
de eerste Limburgse openhartoperatie in ons ziekenhuis uitvoerde.
Intussen heeft de cardiochirurgie van het huidige Jessa Ziekenhuis
al ruim 6.600 hartoperaties achter de rug. De Hasseltse hartchirur-
gen staan ook mee op de eerste rij bij innovatief onderzoek op het
vlak van hartchirurgie. De belangrijkste - indrukwekkende! - mijlpa-
len uit de afgelopen 20 jaar cardiochirurgie zijn:
• 3/4/1992 – Eerste hartoperatie in Limburg – Virga Jessezieken-
huis.
• 4-5/10/1997 – Lasertechniek doet nieuwe bloedvaten ont-
staan. Het Virga Jesseziekenhuis zorgt hiermee voor een Belgi-
sche primeur. De laser doet nieuwe bloedvaten ontstaan in de
hartspier, patiënten herstellen vlot en kunnen nadien weer een
actiever leven leiden.
• 20/10/2000 – Eerste overbruggingsoperatie met behulp van
miniatuurpompje. Voor het eerst in België wordt een complexe
overbruggingsoperatie niet uitgevoerd met behulp van een klas-
sieke hart-longmachine. In de plaats wordt een miniatuurpompje
in het lichaam van de patiënt gebracht waardoor hart- en long-
functie niet meer hoeven worden stilgelegd.
• 17/01/2004 – Hartchirurgen van het Virga Jesseziekenhuis pas-
sen met succes een stamceltransplantatie toe tijdens een hart-
operatie. Deze nieuwe techniek, die op dat moment nauwelijks
toepassing vindt in Europa, kan een grote rol spelen in de verdere
ontwikkeling van hartchirurgie.
• 4/07/2006 - In het Virga Jesseziekenhuis is een studie afgerond
naar de effecten van het inspuiten van stamcellen bij patiënten
met chronisch hartfalen na een hartinfarct. Het is één van de
eerste studies op dit vlak wereldwijd.
• 5/10/2007 – 15 jaar na de eerste hartoperatie in Limburg is de
afdeling hartchirurgie uitgegroeid tot een dienst met meer dan
60 personeelsleden, die jaarlijks meer dan 400 hartoperaties
uitvoeren.
• 7/07/2010 – 100ste endoscopische mitralisklepoperatie. Deze
techniek heeft grote voordelen voor de patiënt omdat het door-
zagen van het borstbeen niet nodig is en het herstel veel vlot-
ter verloopt. Het gaat om een vrij recente en technisch moeilijke
ingreep die slechts op enkele plaatsen in Vlaanderen en op één
plaats in Limburg wordt toegepast.
Een uitgebreider artikel over 20 jaar hartchirurgie verschijnt in Jes-
salinea nr. 6.
Na fikse verbouwingen opende het personeelsrestaurant op
campus VJ op woensdag 29 februari opnieuw de deuren. Het
restaurant biedt nu meer ruimte en een vernieuwde free-flow
met twee verdeelpunten voor soep, 2 saladebars en daarnaast
de gebruikelijke uitgebreide keuze aan warme gerechten, kou-
de schotels en desserts. Door de uitbreiding en herinrichting
kan je als medewerker nu vlot met de maaltijd van je keuze
langs één van de drie kassa’s passeren. Bovendien word je tij-
dens het aanschuiven steevast vrolijk van het kleurrijke decor.
Kassahapje en broodjesactieDe heropening van het personeelsrestaurant ging uiteraard niet
ongemerkt voorbij. Tijdens de openingsweek van 1 tot 8 maart
kregen bezoekers van het restaurant elke (week)dag een ‘kas-
sahapje’ aangeboden. Met dit initiatief wou de voedingsdienst
de trouwe bezoekers bedanken voor hun begrip tijdens de ver-
bouwingsperiode. Bovendien liep er van 1 tot 30 maart ook een
‘broodjesactie’. Wie een broodje van de dag nam, ontving een
stempel. Een volle stempelkaart met 10 stempels leverde een
gadget op en kans op een bijzonder mooie prijs, nl. een aantal
mooie pannen (waarde 70 euro) of messen (waarde 90 euro).
Vernieuwd personeelsrestaurant op campus VJ
waarvan:• geneesmiddeleneninfusen: € 35.300.000• implantatenenviscero-synthesemateriaal € 19.700.000• bloedenplasma € 1.900.000• sterieleencouranteproducten € 11.800.000
Aantal bestelbons die de apotheek behandelt: 22 204
Aantal steriele bereidingen per jaar: ca. 108 000 waarvan: • cytostatica-bereidingen 31.000• anderesterielebereidingen 77.000
(IV antibiotica, pijnmedicatie en andere steriele bereidingen)
Aantal attesten voor goedkeuring adviserend geneesheer ca. 40 000
Om al deze activiteiten uit te voeren, beschikt de apotheek over 81 medewerkers (66,45 FTE) waarvan: • 16 apothekers, • 4 stafleden, • 27 apotheekassistenten• 15 administratief medewerkers• 5 magazijniers• 14 logistiek medewerkers
Ca. 68 700 000 eurodat is het totaal bedrag dat apotheek op jaarbasis ‘behandelt’
20
maa
rt |
april
‘1
2
21
maa
rt |
april
‘1
2
LEF staat voor leren – ervaren – functioneren
en is een uniek samenwerkingsinitiatief tus-
sen de opleiding verpleegkunde van de PHL
en ons ziekenhuis. De bedoeling is om elk aca-
demiejaar drie docenten, die voltijds aan de
hogeschool zijn tewerkgesteld, zeven weken
als verpleegkundige te laten meewerken bin-
nen diverse specialismen in ons ziekenhuis.
Door opnieuw het verpleegkundig werk aan
den lijve te ondervinden, kunnen ze daarna
hun opgedane kennis en vaardigheden de-
len met hun studenten. Uit onderzoek blijkt
immers dat leren door ervaren in een reële
werkcontext de meest zinvolle leervorm is.
Een aantal lectoren stelde zich al meteen
kandidaat om te participeren aan dit traject.
Deskundigheid doorgevenOok ons ziekenhuis ziet de meerwaarde van
dit samenwerkingsinitiatief. Ludo Meyers, di-
recteur patiëntenzorg: “Waarom niet denken
aan een uitwisseling? Als lectoren zich ver-
diepen in de praktijk, waarom zouden we dan
geen verpleegkundigen laten participeren
aan het onderwijs? Ons ziekenhuis heeft tal
van medewerkers met een grote expertise op
specifieke deeldomeinen. Zij geven deze des-
kundigheid graag door. De samenwerking kan
de studentencoaching door stagementoren
en stagebegeleiders tijdens de stage alleen
maar ten goede komen en de afstand tussen
ieders functioneren verkleinen.”
Serieuze dosis ‘lef’De drie docenten die dit ‘experiment’ voor het
eerst ervaren, zijn Lieve Ternier, Kim Ongenae
en Jo Gregoor (op campus VJ door velen nog
gekend als voormalig hoofdverpleegkundige
dagziekenhuis oncologie). Alle drie bouwden
zij praktijkervaring op vooraleer de overstap
naar het hoger onderwijs te maken, maar in-
tussen zijn ze al meerdere jaren voltijds actief
binnen de opleiding verpleegkunde aan de
PHL. Hun tijdelijke terugkeer naar het werk-
veld gebeurt niet binnen de meest eenvou-
dige zorgafdelingen in het ziekenhuis. Kim
startte als eerste van de drie in het operatie-
kwartier, Lieve volgde half maart op de afde-
ling hartbewaking (ICCU) en Jo zal binnenkort
opnieuw werkervaring opdoen op de dagkli-
niek oncologie. Hun engagement getuigt al-
leszins van een serieuze dosis ‘lef’. Ze gaan
immers aan de slag met collega-verpleegkun-
digen die oud-studenten (alumni) van hen
kunnen zijn.
Docenten verpleegkunde PHL
tonen LEF op werkvloer Jessa
rie gemotiveerde docenten verpleegkunde van de PHL (Provinciale Hogeschool Limburg) stappen vast-beraden de werkvloer van campus VJ op voor een nieuwe job. Enfin, een job voor een zevental weken dan toch. Over LEF gesproken! Maar hoe zit dat nu precies?
D
“Onze deelname vraagt misschien wat ‘lef’ of positieve motivatie, maar we zijn ons
tegelijkertijd ook heel goed bewust van onze verantwoordelijkheid.” Aan het woord
is Lieve Ternier. Lieve werkte de afgelopen 27 jaar als docente aan de PHL. “Ik ben
mijn loopbaan indertijd begonnen op campus Virga Jesse. In totaal heb ik er een zestal
jaren gewerkt, eerst op de afdeling dialyse, later op intensieve zorgen. Maar intussen
geef ik dus al 27 jaar les binnen de opleiding verpleegkunde. Meewerken aan een
project als LEF: 10 à 15 jaar geleden zou ik er onmiddellijk in meegegaan zijn, nu heb
ik er toch even over nagedacht voor ik mijn kandidatuur stelde. Wat wil ik bereiken en
waarom? Eén van de doorslaggevende redenen voor mij is dat je nu als docent kan
ervaren hoe je studenten hun stage beleven, waar lopen ze tegenaan, wat zijn de po-
sitieve kanten, enz. Daarnaast wil ik ook heel graag mijn theoretische expertise terug
aanvullen met praktijkervaring. Deze praktijkervaring helpt me om de studenten beter
te kunnen begeleiden, maar het is ook voor mezelf belangrijk om nog te kunnen leren.
Bovendien hecht ik veel belang aan de samenwerking tussen opleiding en werkveld.”
Op het ogenblik dat we Lieve naar haar ervaring vragen, is ze enkele weken bezig op
ICCU. “Een positieve ervaring! Ik ben hier binnen het team heel goed opgevangen en
de voorbereidingen en gesprekken op voorhand waren heel positief. In de paar weken
dat ik hier ben, heb ik al heel veel opgestoken. Let wel, het is mentaal zeer vermoeiend
omdat er zoveel informatie op je afkomt. Maar ik zou mijn collega-docenten meteen
aanraden om dit ook eens te doen. Absoluut!”
" Er komt veel informatie op je af, maar dit is een absolute aanrader!”
Van links naar rechts:Voorste rij: Kim Ongenae, Lieve Ternier, Kris Duchateau, Joachim GregoorAchterste rij: Ludo Meyers, Roald Nelissen, Anja Depoortere, Geert Masuy
22
maa
rt |
april
‘1
2
Een gezond gewicht, samen met een goede
conditie, heeft niets dan voordelen. In de eer-
ste plaats voor jezelf, maar ook voor je patiën-
ten en zelfs voor je team. Je voelt je beter in
je vel, je hebt een betere uithouding en kan
je werk op alle vlakken vlotter verrichten. Een
gezond gewicht, daar heeft iedereen veel
aan. Daarom investeert het ziekenhuis graag
in jouw gezondheid met het begeleidingspro-
gramma ‘Gewicht verliezen en volhouden’. Dit
programma doet precies wat het belooft!
Geen schoonheidstraining‘Gewicht verliezen en volhouden’ geeft mede-
werkers en artsen met overgewicht de kans
om op een verantwoorde, motiverende manier
iets aan hun gewicht te doen. Iedereen met
een BMI hoger dan 27 kan deelnemen. Waar-
om deze voorwaarde? Om ook effectief die
mensen te bereiken en ervoor te zorgen dat
ze zich enigszins gelijkgestemd voelen met
de andere deelnemers. Een kilootje te veel is
immers nog geen ‘over’gewichtsprobleem. Dit
programma is dus geen schoonheidstraining
om je klaar te stomen voor je strandvakantie.
Totaalaanpak‘Gewicht verliezen en volhouden’ pakt de ver-
schillende onderdelen aan die nodig zijn om
een gezond gewicht te bereiken. Er is uiter-
aard het voedingsluik en ook beweging staat
centraal. Daarnaast krijgt psychologische
begeleiding veel aandacht. Alles gebeurt in
groep, wat erg stimulerend werkt. Bewegen
doe je op eigen tempo met een programma op
maat van je mogelijkheden en beperkingen.
Blijvend gewichtsverlies, daar draait het om.
EngagementDeelnemen kost 447 euro voor 15 begelei-
dingssessies. Dat is inderdaad niet weinig,
maar ... volg je 80% van het programma of 12
sessies, dan krijg je het bedrag volledig terug-
betaald. Wie gewoon eens komt kijken, is er
dus aan voor de moeite. We verwachten een
gemeend engagement. Het programma is ge-
baseerd op wetenschappelijke inzichten. Als
je het volgt zoals het wordt aangeboden, heb
je de grootste kans op succes.
VervolgprogrammaOm je te blijven ondersteunen in je nieuwe
manier van leven, is er ook een opvolgpro-
gramma. Hierin leer je je veranderde levens-
stijl optimaal te onderhouden op vlak van
beweging en voeding. Tijdens de 9 opvolg-
sessies gedurende een jaar blijf je positief
geactiveerd om je positieve leefstijl aan te
houden. Je wordt motiverend ondersteund
door diëtisten en psycholoog. Je beweging
kan je op pijl houden door je conditie verder
op te bouwen en te behouden. Hierin word je
gecoacht door kinesisten.
Minder is meerOvergewicht heeft een heel grote invloed op de
kwaliteit van leven en werken. Het Jessa Zie-
kenhuis biedt de kans om er iets aan te doen.
Als je vijf kilo verliest, dan is dat weer een halve
emmer water minder die je op elk moment van
de dag moet meedragen. En daar heb je zelf
voordeel bij, je patiënten en je collega’s.
e zon schijnt, de zomer is in aantocht. Een prikkel om ons beter in ons vel te voelen. Alleen… soms zit het gewicht nog niet mee en wil je daar wat aan doen. Heb je al van alles geprobeerd en lukt het je niet om je gewichtsverlies ook te behouden? Of denk je dat een gezond gewicht niet voor jou is weggelegd?Wel, Gezondheidspromotie binnen Jessa bied je een wetenschappelijk onderbouwde begeleiding aan om je gewicht op een gezond peil te brengen en te houden. En het is nog gratis bovendien. Iets voor jou? Je vindt het antwoord in dit artikel.
D
Wil je meer info of overweeg je om ook de stap te zetten naar gewicht verliezen en volhouden?Neem dan contact met Sonja Reckers, stafmedewerker Gezondheids-promotie, (011-30) 83 68, [email protected] eerstvolgend groepsprogramma ‘gewicht verliezen en volhouden’ start op 7 mei 2012. Het programma loopt op maandagavond om 19u in het ReGo (Revalidatie- en Gezondheidscentrum) op campus VJ.
Gewicht verliezen en volhouden betere maatjes met enkele maten minder
Gezondheidspromotie
Meer info
Zondag 26 februari vond in sport- en
recreatiepark Blaarmeersen in Gent het
Belgisch kampioenschap atletiek voor
alle categorieën plaats. Het BK is het
jaarlijkse hoogtepunt van het indoor at-
letiekseizoen. Een hoogtepunt ook voor
collega Nele Mommen. Zij ging er aan
de haal met de bronzen medaille in de
discipline hinkstapspringen. Nele ging
de boeken in met een sprong van 12 m.
Met die prestatie staat ze trouwens op
de 5de plaats in de top 50-ranglijst van
België van alle categorieën van dit in-
doorseizoen.
Nele begon met hinkstapspringen toen
ze veertien jaar was. Dit is haar belang-
rijkste overwinning tot nu toe. In 2006
was ze op hetzelfde kampioenschap ook
derde met 11m78. In 2011 zette ze haar
persoonlijk indoorrecord neer met een
sprong van 12 meter.
Nele werkt als verpleegkundige op de
afdeling kortverblijf cardio-pneumo op
campus Virga Jesse. In een volgende
uitgave van Jess! zetten we de sportieve
kant van Nele uitgebreid in de kijker.
23
maa
rt |
april
‘1
2
“Ik dacht eerst dat ik niet in aanmerking kwam omdat mijn BMI niet hoog genoeg
was, maar omwille van mijn schildklier mocht ik toch deelnemen. Alles begint met
een medisch onderzoek met een fietsproef en een bloedafname. Dat bespreek je
met een arts waarna het programma start.”
“Je werkt op alle facetten die bij een gewichtsprobleem komen kijken: het fysieke,
het psychologische en het voedingsluik. Praten in groep samen met de psycholoog
of de diëtiste, was niet bepaald mijn ding omdat ik niet zo een prater ben. Maar dat is
geen probleem, er wordt niets van je verwacht. Ook bewegen doe je in groep, maar
je volgt een individueel programma op je eigen tempo en aangepast aan je profiel.”
Elkaar oppeppen“De contacten met de andere deelnemers vond ik enorm motiverend. Je herkent bij
elkaar dezelfde dingen en je pept elkaar op. De groepssessies waren verhelderend.
De diëtiste lichtte met duidelijke voorbeelden de voedingswaarden toe van ver-
schillende producten. Een stuk taart zijn zoveel boterhammen ... Dat zet wel aan
tot nadenken. Ook de gesprekken met de psycholoog brengen veel bij. Je krijgt een
andere kijk op eten en bewegen. Daarnaast kregen we ook een toelichting door dr.
Mullens en Dominique Hansen die bijzonder interessant was. En de begeleiding,
zowel in de fitnesszaal als door de psycholoog en de diëtiste is top!”
13 kilo lichter“In een half jaar tijd was ik 13 kilo kwijt. Ik lette op mijn eten, maar ‘s middags at ik
gewoon met mijn gezin mee. Wel geen overdreven porties. Tussen mijn boterham-
men zorgde ik voor mager beleg. Eigenlijk at ik zelfs meer dan in de tijd voor het
programma. Meer tussendoortjes zoals fruit, yoghurt, een koek van minder dan 100
calorieën ... Je leert echt de verpakking lezen.”
“Het programma was makkelijk te combineren met mijn job. Je bouwt het gewoon in
je dagelijks leven in. Zo wordt het een gewoonte. Ik keek er zelfs naar uit omdat ik
me snel beter in mijn vel begon te voelen. Toen het programma afgelopen was, heb
ik me ingeschreven voor het vervolgprogramma. Ik heb zelfs ‘Dwars door Hasselt’
meegelopen en nog steeds ben ik op gewicht. Het beste bewijs dat het werkt.”
Hoe Nancy haar ideale gewicht bereikte
Nele Mommen
wint bronsop Belgisch kampioenschap hinkstapspringen
verdreven zwaarlijvig was Nancy niet, maar ze voelde zich wel erg slecht in haar vel. Haar gewichtsperikelen begonnen met pro-blemen aan haar schildklier. Voor Nancy was dit eerst een goede uit-vlucht om niets aan haar overgewicht te doen. Maar gelukkiger werd ze er niet van. Daarom schreef Nancy zich in januari 2011 toch in voor het programma ‘Gewicht verliezen en behouden’.
O
De begeleiding, zowel in de fitnesszaal als door de psycholoog en de diëtiste is top!
“"
Nancy Gielis, mobiele equipe campus SU bond de strijd aan met haar overgewicht.
24
maa
rt |
april
‘1
2
Volgens onderzoeken loopt maar liefst 25 %
van de werkende bevolking kans om ooit
door collega's (of bazen) gepest te worden.
Dit kan zeer verstrekkende gevolgen hebben:
ziektemeldingen, ontslagname of zelfs zelf-
moord.... Conflicten op een werkplek die niet
snel worden aangepakt, kunnen uitmonden
in geweld, pesterijen of ongewenst seksueel
gedrag op het werk. Om die wantoestanden
te voorkomen en aan te pakken, werd de
Antipestwet in het leven geroepen. Dankzij
deze wet van 11 juni 2002 ben je als werk-
nemer beter beschermd tegen daden van
geweld, pesterijen en ongewenst seksueel
gedrag op het werk.
Lage drempelHet is voor een slachtoffer van pesterijen of
OSGW vaak heel moeilijk om op een goede en
doeltreffende manier te reageren uit angst
voor mogelijke gevolgen. Daarom duidt de
werkgever een of meerdere vertrouwensper-
sonen aan. Hierdoor krijg je als slachtoffer de
kans om in alle discretie hulp en steun te vra-
gen. Vertrouwenspersonen zijn immers ge-
bonden aan het beroepsgeheim. Ons zieken-
huis heeft ervoor gekozen om verschillende
vertrouwenspersonen aan te duiden. Zij heb-
ben zich hiervoor vrijwillig kandidaat gesteld
en hebben een gerichte opleiding gekregen.
Voel jij je het slachtoffer van ongewenst sek-
sueel gedrag op het werk of pesterijen? Zoek
dan op tijd hulp bij de vertrouwenspersoon
van jouw keuze!
edewerkers die zich het slachtoffer voelen van pesterijen (mobbing) of ongewenst seksueel gedrag op het werk (OSGW) kunnen bij een van onze vier vertrouwensper-sonen terecht. Daar krijgen ze in alle discretie de hulp en steun die ze nodig hebben. Op iedere campus is er minstens één vertrouwenspersoon actief. Onze vertrouwensperso-nen OSGW en mobbing zijn (in alfabetische volgorde): Nicole Ceunen (campus VJ), Sarah Geeraerts (campus SU), Marlies Gielen (campus VJ) en Conny van Bocxlaer (campus SA).
Jessa heeft vier vertrouwenspersonen voor personeel
M
Functie: Van opleiding ben ik ver-
pleegkundige, specialisatie spoed-
gevallen. Na een 17-tal jaar ben ik
intussen naar een rustiger vaar-
water gegaan en werk ik nu op de
dienst medische registratie (MKG).
Bereikbaar: conny.vanbocxlaer@
jessazh.be of 011 28 96 90, campus SA
Waarom ben ik vertrouwenspersoon:
Omdat ik van het leven hou, dynamisch ben, van afwisseling
hou en het contact met de mensen miste. Tussen mijn com-
puterwerk door af en toe iemand ondersteunen die het no-
dig heeft, dat geeft voldoening. Na een opleiding van 2 da-
gen bij Mensura kon ik aan de slag als vertrouwenspersoon.
Mijn tip voor mogelijke slachtoffers:
Denk nooit dat de situatie waar je in zit te banaal is om ad-
vies te vragen. Je bent het waard om voor jezelf op te komen.
Anderzijds hoeft de “aangeklaagde” zich niet altijd aange-
vallen te voelen. Wij zijn er om te luisteren en te helpen om
zo samen tot een oplossing te komen.
Conny Van Bocxlaer
Functie:
sociaal werker op de sociale dienst
Bereikbaar:
011 30 83 85, campus VJ
Waarom ben ik vertrouwenspersoon:
Ik heb ervoor gekozen om vertrouwenspersoon te worden
omdat deze functie aansluit bij mijn functie als sociaal werker
en het mij een boeiende opdracht lijkt om mensen bij te staan
wanneer het misloopt op de werkvloer.
Mijn tip voor mogelijke slachtoffers:
Bepaal op tijd je grenzen en verleg je grenzen niet steeds
weer.
Zoek op tijd hulp.
Marlies Gielen
25
maa
rt |
april
‘1
2
De rol van de vertrouwenspersoon
1 De vertrouwenspersoon helpt proce-
dures uitwerken voor de behandeling
van klachten rond pesten, geweld en
ongewenst seksueel gedrag op het werk.
2 Bij de vertrouwenspersoon kan je te-
recht met je informele klacht. Zij zorgt
voor opvang, hulp, advies en steun aan
medewerkers die menen het slachtoffer te
zijn van pesten, geweld of ongewenst seksu-
eel gedrag op het werk. Op jouw verzoek kan
de vertrouwenspersoon bemiddelen tussen
jou en degene die je ‘aanklaagt’.
Gouden regel: de vertrouwenspersoon
neemt enkel acties wanneer jij hiermee ak-
koord gaat. De vertrouwenspersoon is niet
verplicht om aan de werkgever te rapporte-
ren. De werkgever kan wel op een collectieve
en anonieme basis feedback vragen.
3 Je kan bij de vertrouwenspersoon
ook terecht met je formele klacht. Zij
maakt die klacht op jouw vraag dan
over aan de bevoegde Preventie Adviseur
‘Psychologische Aspecten’ van de externe
dienst voor preventie en bescherming op het
werk. Maar je kan ook rechtstreeks bij deze
adviseur terecht. In dat geval kan je best even
bij één van de vertrouwenspersonen langs-
gaan die je de procedure kan uitleggen of je
kan de uitgebreidere procedure nalezen op
Jessanet.
Wat kan je doen tegen pesterijen?• Laatdedaderwetendatjezijnofhaargedragnietaccepteert.
• Bakenjegrenzenafenvraagdedaderdezegrenzenterespecteren.
• Steljevaninhetbeginassertiefop.Dithelptinvelegevallenommisverstandentevoorkomen
en het pesten te doen stoppen.
• Laatjenietisoleren.Zoekcontactmetcollega´senvraaghenomsteun.
• Twijfelnietaanjezelf.Verlegjepersoonlijkegrenzennietomdatjedenktdathetpestendan
vanzelf wel zal ophouden, of dat het nu eenmaal zo hoort in een werkomgeving.
Assertief zijn is soms moeilijk. Lukt het je niet om zelf het pesten te doen stoppen? Contacteer
dan één van de vertrouwenspersonen.
Meer info: Jessanet > personeel > vertrouwenspersonen of contacteer een vertrouwenspersoon.
Jessa heeft vier vertrouwenspersonen voor personeel
Functie:
administratief medewerker
Bereikbaar:
011 30 90 30, campus VJ
Waarom ben ik vertrouwenspersoon:
Ik kan het niet goed hebben als mensen onrechtvaardig en
zonder respect behandeld worden. Bovendien sta ik graag
klaar voor anderen en ga ik graag met mensen om.
Mijn tip voor mogelijke slachtoffers:
OSGW of mobbing wordt in onze organisatie niet getolereerd.
Er is dus geen enkele reden om dergelijk gedrag te verdragen.
Probeer je grenzen zo duidelijk mogelijk aan te geven. Geeft
dit niet het gewenste resultaat, dan staan wij voor je klaar.
Nicole Ceunen
Functie: psychologe
Bereikbaar:
013 55 06 71, campus SU
Waarom ben ik vertrouwenspersoon:
Kort na mijn indiensttreding kreeg ik de vraag of ik vertrou-
wenspersoon wilde worden. Vanuit de ervaring dat pesten
en OSGW allesbehalve zeldzaam zijn, zag ik dit zeker als een
uitdaging die bovendien voldoende aansluit bij mijn functie
als psychologe.
Mijn tip voor mogelijke slachtoffers:
Wacht niet te lang om over een eventueel incident te praten
met een van de vertrouwenspersonen. De drempel om con-
tact op te nemen is misschien nog hoog, maar een vrijblijvend
gesprek kan soms al een belangrijk deel van je stress hierrond
wegnemen.
Sarah Geeraerts
26
maa
rt |
april
‘1
2
“Of we iemand met een visuele handicap een
stageplaats wilden bieden. Die vraag kregen
we vorig jaar van de personeelsdienst”, legt
verantwoordelijke onthaal Katleen Dehasque
uit. “We zijn daar niet zomaar op gesprongen
maar hebben de beslissing heel doordacht
genomen en ook de mening van collega’s
gevraagd. Het vergt een aanpassing en een
inspanning van beide kanten, maar de balans
is positief. Ook wij leren van Brenda”.
Brenda Vanvoorden volgt een kantooroplei-
ding in een speciale school voor blinden in
Brussel en zit nu in haar laatste jaar. “Sinds
september loop ik hier stage,” vertelt Brenda.
“Dankzij de hulp van de collega’s valt dat heel
goed mee.”
Alles in brailleBrenda is volledig blind sinds haar geboorte.
“Het enige wat ik kan onderscheiden is licht
en donker. Kleuren, schimmen of schaduwen
zie ik niet. Ik doe alles dus in braille. Daarvoor
heb ik een speciale computer met spraak. Een
stem leest alles voor wat je typt. Daaronder
heb ik een brailleleeslijn, een platform waar
puntjes uit komen. Zo hoor ik niet alleen de
fouten, maar kan ik de tekst ook waarnemen
met mijn vingers. Op die manier kan ik les vol-
gen, verslagen maken, mailen en informatie
opzoeken op het internet.”
Takenpakket “Mensen die zich aan de balie aanmelden,
maak ik wegwijs of verwijs ik door naar de
inschrijving. Ik help met het activeren van
parkeertickets, wissel geld voor de parkeerau-
tomaat en beantwoord telefoons. Maar omdat
de telefooncentrale niet aangepast is, heb ik
de hulp van collega’s nodig. Postverdeling doe
ik ook. In het postlokaal hebben we de post-
vakjes voorzien van een braillelabel. Zo weet
ik precies welke post in welk vakje hoort. Ik
kopieer en fax en af en toe woon ik vergade-
ringen bij en daar maak ik dan notulen van.”
Veel kan, maar niet alles“Uiteraard maak ik gebruik van een aantal
hulpmiddelen om mijn visuele beperking te
compenseren. Naast mijn aangepaste compu-
ter werk ik ook met een eurobiljetherkenner.
De muntjes kan ik zo onderscheiden. Ze heb-
ben een andere grootte en karteling. Natuur-
lijk kan ik ook een heleboel dingen niet. Men-
sen inschrijven en telefoonkaarten aanmaken,
bijvoorbeeld. Dat gebeurt met formulieren en
is niet gedigitaliseerd. Gegevens aflezen van
een gewoon computerscherm lukt ook niet
en ik kan ook geen patiënten begeleiden naar
een afdeling. Soms voelt dit wel aan als een
beperking. Als het heel druk is, zou ik mijn col-
lega’s taken uit handen willen nemen en dat
gaat dan niet. Jammer, want ik ga graag met
mensen om en ik help ze graag verder.”
Aanpassing van 2 kanten“In het begin was het onwennig. Ook voor de
collega’s omdat ze nog nooit een blinde col-
lega hadden gehad. Het is soms moeilijk in-
schatten wat kan en wat niet en je moet even
zoeken hoe je best met elkaar omgaat. Maar
nu laten ze me heel zelfstandig werken. Ze
willen me ook van alles leren en stimuleren
me om vragen te stellen. Het zijn leuke col-
lega’s en de sfeer is goed. Ik ben blij dat ze me
deze kans geven!”
Mensen reageren“Ik krijg ook reacties van mensen aan de balie.
Zowel positieve als negatieve. Er zijn mensen
die onbeschoft reageren of die niet goed we-
ten hoe ze met mij moeten omgaan. Er zijn
ook mensen die denken dat ik nog zie terwijl
er een bordje aan de balie staat met daarop:
‘Spreek me gerust aan, ook al zie ik u niet’. Wel
vervelend is als mensen me een papier willen
geven zonder iets te zeggen. Dan reageer ik
natuurlijk niet.”
Groeien in vertrouwen en zeker-heid“De stage is heel leerrijk, ik leer elke dag bij.
Niet alleen praktische en werkgerelateerde
zaken maar ook initiatief nemen, omgaan met
mensen en voor mezelf opkomen. Ik ervaar wat
het is om in het actieve beroepsleven te staan.
Ik groei hier in vertrouwen en zekerheid.”
Hoe Brenda haar toekomst ziet? “Ik zou eerst
nog willen verder studeren om mijn informa-
ticakennis bij te schaven. Verder zou ik het
gebruik van internet beter in de vingers wil-
len hebben en ik moet dringend mijn huishou-
delijke vaardigheden opkrikken,” lacht Brenda.
“En daarna? Ik zie in dat het een redelijk harde
maatschappij is waarin iedereen voor zich-
zelf moet opkomen. Het is heel moeilijk voor
iemand met een beperking om werk te zoe-
ken. Dat is tegenwoordig zelfs al moeilijk voor
ziende mensen. Liefst van al zou ik iets in de
sociale sector willen doen. In ieder geval iets
met mensen.”
Blinde stagiaire wijst bezoekers de weg
asseerde je op een donderdag of vrij-dag aan de balie van campus SA, dan heb je haar misschien al opgemerkt; Brenda, een stagiare met een visuele handicap. Deze 21-jarige stu-dente uit Schakkebroek loopt twee keer per week stage en dit nog tot het einde van het schooljaar.
P
Ik ben zó blij dat Jessa me deze kans geeft.“ "
27
maa
rt |
april
‘1
2
Voor Ludwig begon het triatlonverhaal in
2006. “Een collega stelde voor om ‘Dwars
door Hasselt’ mee te lopen. Ik moest niet eens
nadenken en zei onmiddellijk ja, al had ik in
geen 20 jaar meer gelopen. Triatlon heeft me
altijd gefascineerd maar door mijn hoge bles-
suregevoeligheid en beperkt atletisch vermo-
gen, zeg maar VO2max, was ik er nooit aan
begonnen.” In 2007 was Ludwig er klaar voor.
Hij liep Dwars door Hasselt en een jaar later
zijn eerste kwart triatlon.
Kan ik ook!Dat was niet het eindpunt. Integendeel. Dui-
zenden trainingsuren en enkele blessures
later schreef Ludwig zich in voor ‘La Bouillon-
nante’, een trail run van 50 km en de ‘full dis-
tance’ triatlon van Neerpelt. “Full distance, dit
wil zeggen 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen
en 42 km lopen. Op dat moment gaf ik me-
zelf 1 kans op 10 om te slagen. Tot mijn grote
verbazing en trots haalde ik de eindmeet. Zo
blij ben ik dat ik in 2006 gedacht heb: ‘kan ik
ook!’”
Afwisseling“Het leuke aan triatlon is dat je drie disciplines
beoefent. Veel afwisseling dus en daardoor
redelijk blessureveilig. Door het kleinschalige
kan iedereen zich inschrijven voor topwed-
strijden zoals het Belgisch Kampioenschap. Je
loopt dus samen met steratleten. Ik bedoel: je
ziet ze aan het werk terwijl ze voorbijflitsen.”
Trainen op LSD“Ook fijn aan triatlon is dat je vooral traint op
LSD – Long Slow Distance – of rustige lange
duurtrainingen. Sindsdien is lopen niet meer
afzien, lopen is genieten geworden! Daardoor
heb ik ook minder last van blessures. Dat af-
jakkeren van vroeger was helemaal fout. Te
intensief sporten doet je vaak de das om.”
Het moet plezant blijven“Het trainingschema hangt natuurlijk af van
de doelen die je stelt. Ik gebruik mijn eigen
regel: de wedstrijdafstand x 2 als wekelijkse
trainingshoeveelheid. Als voorbereiding voor
Dwars door Hasselt is 30 km lopen per week
genoeg. Maar dé gouden regel is: het moet
plezant blijven! En luister naar je lichaam! Ik
train graag en mijn uithouding is OK, en daar
moet ik het mee doen. Mijn VO2max, waar
aangeboren talent doorslaggevend is, is door
het vele trainen hoogstens aanvaardbaar te
noemen. En dan nog heb ik hulpmiddelen no-
dig zoals steunzolen en compressiekledij.”
The sky the limit?Hoe ver reiken Ludwig’s sportieve ambities?
Welke wedstrijden moeten nog per se op zijn
palmares en welke records aan diggelen?
“Vanaf 2014 hoop ik geselecteerd te wor-
den voor de CCC, een trail run van 100 km
van Courmayeur in Italië over Champex in
Zwitserland naar Charmonix in Frankrijk. Het
ultieme doel is de ‘Ultra-Trail du Mont-Blanc’
en ‘Le diagonale des fous’, een meerjarenplan
want op dit moment verre van realistisch. Ook
in triatlon kan je gemakkelijk extreme doelen
stellen. Maar ik zou zeggen: hou je doelen
toch maar realistisch!”
Here comes the ironman
k wil graag promotie maken voor de 1/8e triatlon van Kuringen op 28 mei. De just-for-fun- en de TRIO-formu-le zijn ideaal om actief te proeven van deze sport!” Ludwig Nickmans, verpleegkundige op de dienst Intensieve Zorgen op campus SA, zit er afgetraind en ontspannen bij. “Op onze afdeling gaan we trio’s vormen, een vrouwen- en een man-nenteam. Er is ook een anesthesisten- en een kinesisten-team in de maak!”
"I
Doe mee met de 1/8e en 1/16e triatlon van Kuringen
Proeven van triatlon op een laagdrempelige manier? Schrijf je net als Ludwig en zijn collega’s in voor deze sportieve happening op pinkstermaandag 28 mei.De ‘just-for-fun’-formule = 250 m zwemmen, 11 km fietsen, 2,5 km lopenDe ‘Trio’-formule = 500 m zwemmen, 22 km fietsen, 5 km lopen. Meer info: op http://www.triatlonwedstrijden.be/wedstrijd/429 of bij wandelende
reclame Ludwig op 011 28 95 29.
28
maa
rt |
april
‘1
2
Jessa Ziekenhuis in de kijker
op jobbeurzenD e afgelopen maanden organiseerden UHasselt, PHL en KHLIM
naar jaarlijkse gewoonte opnieuw jobevents voor hun studenten. Uiter-aard was het Jessa Ziekenhuis daar ook van de partij, en opnieuw met een heel leuke act. Onze reporters ter plaatse "Ricky en Mickey" onder-wierpen heel wat enthousiaste studenten aan een spervuur van vragen en checkten in hun rode zetel of zij en Jessa een perfecte match zouden zijn. Foto’s vind je op onze facebookpagina. Intussen nam het ziekenhuis ook deel aan een infobeurs van de VDAB en aan een beurs in de EHSAL Hogeschool. Deze laatste beurs richtte zich specifiek naar studenten ra-diologieverpleegkunde.
29
maa
rt |
april
‘1
2
Voor de vormgeving van het congres kon Ra-
coli rekenen op de ondersteuning van het Jes-
sa Ziekenhuis, de stad Hasselt en de Federale
Overheidsdienst Volksgezondheid. En belang-
stelling was er meer dan voldoende! Omwille
van het grote aantal inschrijvingen (ongeveer
480 deelnemers) moest de vzw Racoli uitwij-
ken van het muziekconservatorium naar de
grote schouwburg van het CultuurCentrum
Hasselt.
Internationale belangstellingMet het drama “Pukkelpop 2011“ en de ma-
nier waarop de hulpverlening die avond ver-
liep, mikte de vzw op een brede groep hulp-
verleners vanuit alle hoeken van het land. Er
was zelfs internationale interesse waarvoor
simultaanvertaling voorzien was. De doel-
groep bestond uit brandweerlui, medische
diensten met ook de Kruisdiensten, politio-
nele diensten, provinciale diensten noodplan-
ning, rampenambtenaren, organisatoren van
grote evenementen, enz…
Ervaringen vanuit de praktijkAl de sprekers van het voormiddagprogramma
- zowel van brandweer, politie als medische
diensten - waren op de bewuste avond van
18 augustus operationeel leider op de wei
van Kiewit. De informatie kwam dus vanuit de
eerste hand en dat merkte je aan de interesse
vanuit de zaal. In het namiddagprogramma
was er aandacht voor de vernieuwde metho-
des van patiëntenregistratie bij rampenhulp-
verlening en voor de rol van de sociale media
en de pers.
Sociale mediaEén van de belangrijkste conclusies van deze
dag en van de geleerde lessen is dat de so-
ciale media en pers een belangrijke rol moe-
ten krijgen in het draaiboek. Immers bij uitval
van communicatie zoals tijdens het Pukkel-
popdrama is het verspreiden van informatie
van kapitaal belang. Facebook en twitter heb-
ben gewerkt, waarom zouden we deze media
dan niet aangrijpen om de juiste informatie te
kunnen geven? Met nadruk op de ‘juiste’ infor-
matie, wel te verstaan.
De leden van Racoli danken iedereen die mee-
gewerkt heeft aan deze dag.
Grote belangstelling voor
congres hulpverlening Pukkelpop 2011
e vzw Racoli ( rampencoördinatoren Limburg) organiseerde op vrijdag 2 maart een congres rampenmanagement onder de noe-mer ‘Pukkelpop 2011, een multidisciplinaire kijk op de hulpverlening’. Het congres - met onder meer diverse sprekers vanuit het Jessa Ziekenhuis - omvatte een inhoudelijk rijk en gevarieerd programma dat zelfs internationa-le belangstelling opwekte. De organisatoren kunnen tevreden terugblikken.
In de voorbereiding: Christa Meekers en. Katrien Vangrunderbeeck
(dienst communicatie) en Yeliz Dumlugol (intercultureel bemiddelaar)
Dag zelf:
dr. Pascal Vranckx (DIR-MED): inleidende spreker (cardio-intensivist)
Chris Dupont (ADJ. DIR-MED): spreker medische dienst (spoedgevallen)
Ludo Hermans: moderator (spoedgevallen – coördinator rampenplan)
dr. Jean-Luc Loncke: moderator (urgentiearts)
Eric Claes en Abdel El Aouadi (parking en security)
Anita Jans en Marina Thys (onthaal)
Symposium rampenmanagement
D
Wie werkten vanuit Jessa mee?
Fotografie: Tom Palmaers
30
maa
rt |
april
‘1
2
Hoe een noodzaakeen verrijking werd...
Tips tegen
voedselverspilling
Op een bepaald moment vertelt je arts: beste, het is beter niet meer met
de wagen te rijden.
Dan heb je twee keuzes. Of je stopt met werken en zoekt een nieuwe
baan dichterbij huis (maar dat is gezien de huidige economische om-
standigheden niet haalbaar). Of je neemt een alternatief vervoermiddel.
Gezien ik op enkele kilometers van het station woon, was de trein de
eerste keuze. En van daaruit dan gebruik maken van het gratis openbaar
vervoer binnen Hasselt. Zo zou ik wel op de juiste campussen geraken.
Zo gezegd, zo gedaan. Eerst één weekje proef gedraaid. Het is wennen,
want je levert toch wel ongeveer 1 uurtje extra pendeltijd in op één
dagtraject. Maar anderzijds kom ik nu toe aan rust en ontspanning om
vlug een volgend hoofdstuk in mijn favoriete boek te lezen of te genie-
ten van een moment voor mezelf.
Soms loopt het mis. Dan heeft de trein in de heenreis een technische
storing, waardoor ik de aansluiting met de stadsbus mis. Maar geluk-
kig is er al snel de mogelijkheid om een andere lijn te benutten. Naar
de andere campus voor een overleg, dat is niet zo evident meer. Heb
ik daar tijdig een aansluiting om de trein te halen? Je moet je toch iets
meer organiseren....
Gelukkig heb ik sinds kort glijtijden, waardoor het allemaal wat soepeler
gaat. Alles samen gebundeld, kan ik voor mezelf alleen maar besluiten
dat een noodzaak een verrijking werd....
Anja Scheelen
Kopen• Gajeboodschappendoen?Kijkdaneerstwatje
in huis hebt. Maak oudere producten eerst op.
• Maak altijd een boodschappenlijstje. Zo voor-
kom je dat je meer koopt dan je van plan was.
• Koopalleenaanbiedingenalsjezekerweetdat
je die producten ook gebruikt.
• Voorgesneden groenten bederven eerder dan
ongesneden. Eet de voorgesneden groenten
dus eerst op. Groenten uit blik en pot zijn een
goed alternatief voor vers.
Bewaren• Bewaarbroodineengeslotentrommelofzak.
Of leg het in de diepvries en ontdooi wat je no-
dig hebt.
• Bewaar zonaanbidders zoals mango, banaan,
tomaten, komkommer en paprika, niet in de
koelkast.
• Check2keerperweekdedatavanproducten.
Maak TGT-producten (te gebruiken tot) ten laat-
ste op de uiterlijke datum op. THT-producten
(ten minste houdbaar tot) kun je nog daarna ge-
bruiken, op voorwaarde dat ze goed ruiken en er
goed uit zien.
Koken • Weegaardappelenafengebruikeenkopjeom
losse rijst af te meten.
• Blijfjeregelmatigmetrestjeszitten?Koopdan
kleinere porties en verpakkingen.
• Geen zin in het vlees dat vandaag op moet?
Braad het en je kunt het nog 2 dagen in de koel-
kast bewaren.
Mobiliteit
Culinair
31
maa
rt |
april
‘1
2
In het vorige nummer van Jess kreeg je een eerste reeks met
tips voor een correct en efficiënt e-mailverkeer. Dit keer hebben
we het over het onderwerp, de aanspreking en de slotgroet in
een e-mail.
OnderwerpDe boodschap of vraag formuleer je kort en duidelijk in het vak
Onderwerp (‘Subject’). De brievenbus van een mailprogramma
ziet er immers uit als een tabel, en veel ontvangers lezen alleen
de berichtjes met een interessant onderwerp. Het is daarom be-
langrijk dat het precies en kort wordt geformuleerd.
5 tips1. Vul het onderwerpveld altijd in, en wel zo concreet mogelijk;
2. Geef het onderwerp precies aan. Als je wilt weten waar je
een printertoner kunt vinden, schrijf je dus niet ‘vraagje’,
maar wel: ‘waar ligt printertoner?’
3. Vaak is een goed ingevulde onderwerpregel voldoende voor
de ontvanger. Zet er dan eom (end of message) achter.
4. Beperk je tot enkele woorden in telegramstijl, eventueel
met een nummer of een datum erbij;
5. Als je antwoordt op een ander mailtje, laat dan het onder-
werp staan. Er komt dan: ‘Re:’ + onderwerp.
AanhefE-mail is informeler dan correspondentie per brief. Maar niet ie-
dereen apprecieert dat je meteen de voornaam gebruikt. Veilig
is de eerste keer de aanspreking te gebruiken die je ook in een
zakelijke brief gebruikt. In vervolgmails kun je je dan meer vrij-
heid veroorloven.
4 tips:1. Een onbekende spreek je de eerste keer bijvoorbeeld aan
met Geachte mevrouw Peeters. Vermijd het modieuze ope-
nen met Beste zonder naam erachter;
2. Mensen die je persoonlijk kent, kun je aanspreken met: Bes-
te Jan of Goedemorgen Mieke;
3. Ook als je al enkele keren hebt gemaild, kun je de vlottere
formulering gebruiken;
4. Als je snel heen-en-weer aan het mailen bent, kun je de
aanspreking zelfs weglaten. Onderteken wel elk mailtje.
SlotgroetDe slotgroet moet passen bij de aanspreking. Na Geachte past:
Met vriendelijke groet. Na Beste kun je besluiten met Groetjes.
Onderteken met voornaam, gevolgd door familienaam.
In het volgende nummer krijg je de laatste e-mailtips. Dan heb-
ben we het over de inhoud van je e-mails.
Bron: De Standaard, maandag 17 oktober 2011
Gauw even mailenGastgezinnen gezocht voor toekomstige tennissterren
Verandert er iets aan uw lijn?
Van 4 tot 11 augustus 2012 wordt de 14e editie van de Young
Champions Cup georganiseerd door Excelsior Tennisclub Hasselt. Dit
is het enige internationale tennistornooi Categorie 1 van jeugdspe-
lers en speelsters tot 14 jaar in België. In het verleden namen tal van
huidige wereldspelers deel aan dit tornooi. Ook dit jaar zal de abso-
lute top tot 14 jaar, van over de hele wereld, elkaar partij geven op
de velden van Excelsior T.C., Yachting en Runkst T.C. Bekende namen
die ooit aan dit tornooi deelnamen zijn onder meer Juan Martin del
Potro, Marcos Bagdatis en Victoria Azarenka (de huidige nummer 1
op de wereldranglijst bij de dames).
Gedurende de week van 4 tot 11 augustus worden de deelnemers
(jongens en meisjes van 13-14 jaar) bij gastgezinnen ondergebracht.
Dit houdt in dat de kinderen in het gastgezin logies en ontbijt krijgen
aangeboden en dat ze ’s morgens op Excelsior T.C. dienen gebracht
te worden rond 8u, en terug afgehaald rond 19u ’s avonds. Het mid-
dag- en avondmaal krijgen ze door Excelsior aangeboden op de Club.
Vaak worden er tijdens die week banden gesmeed tussen deelne-
mers en gastgezin, die regelmatig van blijvende aard zijn.
Ben je kandidaat?
Heb je interesse om als gastgezin van 4 tot 11 augustus een mo-
gelijk toekomstige wereldspeler te herbergen? Dan kan je contact
opnemen met dr. Jacky Hox, ORL-arts Jessa Ziekenhuis, op het num-
mer 011 22 81 21 of e-mail: [email protected]. Keuze tussen
jongens-meisjes of eventueel zelfs nationaliteit is mogelijk.
Mobiliteit
Vanaf 1 mei 2012 veranderen de dienstregelingen in Limburg. De
wijzigingen, alternatieven en nieuwe dienstregelingen zijn reeds on-
line beschikbaar sinds 9 maart 2012 op www.delijn.be/aanpassingen.
Men snoeit vooral in busritten tijdens de schoolvakantiedagen.
Om de begroting in evenwicht af te sluiten, moet De Lijn dit jaar 60
miljoen euro besparen. Daarom werd een evenwichtig actieplan uit-
gewerkt. Dat plan zet in op 3 sporen: een beperking van de uitgaven,
meer ontvangsten en een afstemming van het aanbod op de vraag.
Bij de aanpassing van het aanbod worden zoveel mogelijk trajecten
van woon-werk - en woon-schoolritten ontzien.
Kijk best even op bovenvermelde website na of er iets verandert aan
de lijnen die jij gebruikt. Je mag ook altijd de dienst mobiliteit con-
tacteren, via 011 28 93 95. Wil je via e-mail op de hoogte worden
gehouden van wijzigingen op je lijn(en)? Schrijf dan zeker in op http://
www.delijn/be/blijfopdehoogte.
Breng het medisch attest ingevuld binnen
Jessanet/algemeen/formulieren/ personeel/verzekeringen
Binnen de 24 uur na het ongeval
Bij Dienst verzekeringen (Huis 10).
3
P R E V E N T I E F L A S H
Wat doen bij een
arbeidsongeval
Doe altijd een aangifte van je ongeval!
er kunnen later misschien complicaties optreden.
zo heb je steeds bewijs tegenover de verzekering.
Bij verlet: verwittig onmiddellijk de preventiedienst !!
32
maa
rt |
april
‘1
2
Verwittig uw ( vervangend) diensthoofd
EN dienst P&O cel verzekeringen
EN bij verlet:
dienst P&O cel afwezigheden (tel: 0800 98 048 )
Vul het aangifte-formulier in
Jessanet/algemeen/formulieren/ personeel/verzekeringen
Onmiddellijk na het ongeval
Duidelijk leesbaar en volledig
Bezorg het formulier binnen de 24 uur na het ongeval aan - Dienst Preventie en Bescherming EN
- Dienst verzekeringen
Formulieren en attesten
1
2
Aangrijpende fototentoonstelling Lieve Blancquaert in Jessa Ziekenhuis
Jessa schenkt 1 000 euro aan Jaspers benefiet
Lieve Blancquaert is naast een bekende en getalenteerde fotografe ook meter
van de ngo Memisa. Deze ngo voert een verbeten strijd tegen de problema-
tiek van moedersterfte in het Zuiden. Om de minuut sterft er immers ergens in
de wereld een vrouw ten gevolge van zwangerschap of bevalling. Memisa zet
daarom verschillende acties op touw zoals het uitrusten van kraamafdelingen,
leveren van medicijnen, opleiden van vroedvrouwen, enz.
In het kader van haar meterschap, bezocht fotografe Lieve Blancquaert in 2009
een Congolees ziekenhuis en maakte er de documentaire “Kraambed Congo”.
Het gaat om 10 panelen met beklijvende foto’s over de problemen met moe-
dersterfte. Om zoveel mogelijk mensen bewust te maken van dit schrijnend
onrecht, pakt Memisa uit met deze tentoonstelling en kozen zij voor het Jessa
Ziekenhuis als locatie in de maand maart. De eerst helft van maart kon je de be-
klijvende beelden bezichtigen in de hal van campus Virga Jesse, de 2de helft van
de maand verhuisde de tentoonstelling naar campus Salvator. Meer info over
Memisa en over Lieve Blancquaert vind je op de websites www.memisa.be en
www.lieveblancquaert.be.
Nadat er heel wat mailtjes in het Jessa Ziekenhuis circuleerden met een uitnodi-
ging voor Jaspers benefiet, besloot de directie een steentje bij te dragen. Jasper,
de kleinzoon van Henni Theuwissen, gepensioneerde ombudsman van campus
VJ, heeft een heel uitzonderlijke stofwisselingsziekte die slechts 1/1 000 000
mensen treft. Gelukkig lukt het voorlopig om, via een dagelijkse injectie en me-
dicatie, de waardes in Jaspers bloed in evenwicht te houden.
Via de benefiet schonk het ziekenhuis 1.000,- euro aan AMEZIK (Aangeboren
Metabolen Ziekten bij Kinderen). Het geld van de benefiet gaat onder andere
naar het verder onderzoek en de opsporing van nieuwe stofwisselingsziektes.
Het is zeer belangrijk dat dit soort ziektes tijdig bij baby’s gedetecteerd worden.
Door het tijdig kunnen opstarten van een behandeling is de kans op hersen-
schade immers veel kleiner, de overlevingskans veel groter en de levenskwali-
teit van de kinderen beter. ‘Uiterlijk zie je meestal niets aan Jasper,” vertelt zijn
mama Gerry. “Daarom moeten we minstens om de drie weken op controle in
Leuven waar we kunnen rekenen op een heel team. Dit metabolenteam zorgt
ervoor dat we in één raadpleging terecht kunnen bij een diëtist, kinesist, psy-
choloog, sociaal assistent en een controle door de arts zelf krijgen. Ze contro-
leren dan zijn bloed, zijn gewicht, lengte enz... en bespreken deze resultaten
ook steeds met het hele team. Zo kunnen ze snel ingrijpen als ze bijvoorbeeld
merken dat Jaspers bloed enkele ingrediënten van zijn dieet niet verdraagt. Het
team is ook voor ons als ouders heel belangrijk onder meer omdat ze 24u/24u
bereikbaar zijn als we met vragen zitten.”
33
maa
rt |
april
‘1
2
Op dinsdag 14 februari gingen de le-
den van JOZ (gepensioneerden Jessa,
OCMW en Zonnestraal) op bezoek in het
4 000m² grote Bocholter Brouwerijmu-
seum. Het werd een reis naar het hart
van het bierverhaal. In de schaduw van
de hypermoderne brouwinstallaties rust
het historische brouwershuis, waar de
Martensbieren al in 1758 het levenslicht
zagen.
De gidsen waren gepassioneerde ver-
tellers en doorspekten hun uitleg met
grappige en straffe volksverhalen over
een leven vol vertier en plezier. Zij
leidden onze oud-collega’s rond van de
traditionele mouterij naar de indrukwek-
kende brouwzaal, langs de nostalgische
vaten- en flessenwerkplaats en de kost-
bare brouwerskarren. Er was nauwelijks
fantasie nodig om het hard labeur en
vakmanschap te voelen dat ooit deze
stille getuigen omringde. De rondleiding
eindigde in de stemmige gelagzaal van
het originele museumcafé. Er werd nog
ruim nagenoten bij het aangeboden lek-
ker getapt biertje van het huis.
JOZ-senioren bezoeken Bocholter Brouwerijmuseum
Wereldwinkel schenkt opbrengst aan “Bridges Across Borders Cambodia”
Ook optreden met inzamelactie voor “ Bridges Across Borders Cambodia”
De pastorale dienst campus Virga Jesse orga-
niseerde op 28, 29 (campus Virga Jesse) en
30 maart (campus Salvator) een verkoop van
Oxfam-wereldwinkelproducten in de hal van
het ziekenhuis. Medewerkers konden hiervoor
een ‘goed doelproject’ indienen. De wereld-
winkel schenkt zijn opbrengst, 10 % verkoop-
winst, integraal aan dit doel. Het project dat
dit jaar geselecteerd werd is “Bridges Across
Borders Cambodia”, ingediend door Sofie
Vanstraelen, klinisch psychologe op campus
Virga Jesse. “Bridges Across Borders Cam-
bodia” is een organisatie die zich inzet voor
arme en gemarginaliseerde gemeenschappen
in Cambodia. In 2007 startten ze hun werk-
zaamheden in Chamcar Bei, een dorpje in het
zuiden van Cambodja, waar 400 families in
armoede leven. De organisatie doet er alles
aan om in een periode van 6 jaar de mensen
zelfredzaam te maken door capaciteitsont-
wikkeling, gezondheidseducatie, duurzame
landbouwtechnieken aan te leren, kwalitatief
onderwijs op te starten, enz. In het vorige
nummer van Jess kon je de avonturen van So-
fie lezen in Chamber Bei.
Meer informatie over het project kan je terug-
vinden op www.babcambodia.org
Ook de pastorale dienst campus Salvator stelde de vastenperiode op een eigen-
tijdse manier in de kijker en organiseerde op 22 maart een concert met het muzi-
kale ensemble GeBak. Patiënten en bezoekers konden dit concert in de kapel van
campus SA komen beluisteren. De pastorale dienst knoopte hieraan een inzamel-
actie voor het ‘goed doelproject'. In de inkomhal werd hiervoor een voorstelling
opgezet met foto’s en informatie. Iedereen die er langs kwam, kreeg een drankje
aangeboden en werd uitgenodigd tot het bekijken van de foto’s. Wie dat wenste,
kon een vrije gift doen. Het initiatief was dus niet alleen een inzamel- maar ook
een sensibiliseringsactie. Ook de luisteraars konden na afloop van het concert na-
praten bij een koffie of ander drankje. Het ingezamelde bedrag gaat integraal naar
het project ‘Bridges Across Borders Cambodia”.
8 maart 2012 was niet alleen internationale vrouwendag, maar ook ‘World Kidney
day’. Naar jaarlijkse gewoonte grepen de afdeling nierdialyse en de vereniging van
nierpatiënten deze gelegenheid aan om de problematiek in de kijker te zetten. Dit ge-
beurde met een stand in de hal van campus VJ en een wafelverkoop ten voordele van
nierpatiënten. De stand
was bemand door ver-
pleegkundigen van de dia-
lyseafdeling en patiënten
vanuit de niervereniging.
8 maart, World Kidney day
34
maa
rt |
april
‘1
2
Sonja Swinnen was meer dan 39 jaar actief op campus VJ. In 1973
startte ze er als verpleegkundige op de afdeling A6, toen een af-
deling met verschillende pathologieën, o.a. cardio, endocrino en
urologie. A6 was gekend als de afdeling waar de nieuwste tech-
nische snufjes werden uitgetest. Nadat Sonja de kaderopleiding
gevolgd had, nam ze de functie van diensthoofd op orthopedie op
zich, maar in 1981 werd ze nachtraaf. In de loop van de jaren had
ze ontelbare ‘nachtvlinders’ onder haar vleugels. Sonja bleef haar
job als hoofdverpleegkundige in de nachtdienst uitvoeren tot aan
haar pensioen.
Mia Mothet begon in 2000 haar loopbaan in de dienst schoon-
maak van campus Virga Jesse. Ze startte er als vervangster/vlinder
in de avonddienst, een job van 14 tot 22 uur. Al heel vlug kenden
de verantwoordelijken de kwaliteiten van Mia, en werd ze ingescha-
keld als vaste medewerker schoonmaak in het operatiekwartier.
In 1970 startte Marie-Josée Gysbrechts haar loopbaan als ‘zieken-
dienster’ op campus Virga Jesse. Ze werkte jaren op de dienst A2
‘Psychiatrie’, daarna op urologie-gynaecologie. Vanaf 2000 werd
dat B3, urologie-nefrologie waar Marie-Josée haar carrière ook af-
sloot.
Jaak Damiaans liep tijdens het laatste jaar van zijn apothekers-
opleiding stage in het toenmalige Virga Jesseziekenhuis en na zijn
afstuderen aan de KU Leuven in 1973 kwam hij er onmiddellijk in
dienst als apotheker. Enkele jaren later bevorderde hij tot adjunct-
hoofdapotheker en in 1996 ging Jaak de grote uitdaging aan om
hoofdapotheker van het Virga Jesseziekenhuis te worden. Toen het
ziekenhuis later ‘kantelde’, was Jaak niet meer alleen verantwoor-
delijk voor de apotheek, maar ook voor de centrale sterilisatieafde-
ling. Apotheek en CSA vormen sinds toen immers één zorgcluster.
Ook na de fusie met het Salvator-St.-Ursulaziekenhuis bleef hij
apotheker hoofd van dienst en clustermanager van het cluster
apotheek-CSA in Jessa.
Kwaliteit, continu verbeteren en patiëntveiligheid: in dat kader
zette Jaak tal van vernieuwingen op poten. In 2000 motiveerde hij
zijn team tot het behalen van een kwaliteitslabel, het ISO-certifi-
caat. Vorig jaar zette hij het hele zorgcluster aan tot de hercertifië-
ring op niveau van de fusie apotheek en CSA. Ook buiten de muren
van ons ziekenhuis is Jaak een gekend en gerespecteerd apotheker
en staat de Hasseltse ziekenhuisapotheek bekend als innoverend
en vooruitstrevend.
PensioenvieringenPensioenviering
Paaswens pastorale dienst
Met ontluikende voorjaarsbloemen
als blije lentegroet
wensen wij jou een Pasen
vol hoop en levensmoed!
De pastorale dienst van het Jessa Ziekenhuis houdt
er ieder jaar aan om de patiënten en personeelsleden
in de periode van Pasen een mooie paaswens aan te
bieden. Dit jaar gebeurde dit met een kaartje met vol-
gende tekst:
35
maa
rt |
april
‘1
2
Pensioenvieringen
10-03-11 Ann Goris Nicolas coronarografie Virga Jesse
12-01-12 Fatima Satani Adam voeding Salvator
16-01-12 Dana Jans Bo intensieve zorgen Virga Jesse
17-01-12 Inge Kwanten Stan urologie Virga Jesse
20-01-12 Wendy Gerits Jorbe hart-long-vaatchirurgie Virga Jesse
29-01-12 Carmen Christiaens Cato kinderdagziekenhuis Salvator
01-02-12 Katrien Gijbels Tijl levensbeschouwelijke dienst Virga Jesse
06-02-12 Miek Van Cauter Vince cardiologie Virga Jesse
11-02-12 Geert Schoups Arne chirurgisch dagziekenhuis Virga Jesse
13-02-12 Raymond Bitenda-Kinzenga Victoria intern goederenvervoer logistiek Virga Jesse
13-02-12 Goele Kippers Quinten en Maxime radiotherapie Virga Jesse
15-02-12 Johan Willems Myron ekkelgarden Virga Jesse
20-02-12 Karen Merken Kato orthopedie Virga Jesse
22-02-12 Gretel Haesevoets Manice kraamafdeling Salvator
27-02-12 Tom Wouters Matthias ICT Salvator
07-03-12 Frank Cleeren Lu cardiale revalidatie Virga Jesse
11-03-12 Johan Smolders en Els Vandebergen Lotte ICT / fysische geneeskunde Virga Jesse
12-03-12 Martine Claesen Xenne geneeskunde 1 Salvator
14-03-12 Julio Ruiz Jakke sterilisatie Virga Jesse
17-03-12 Elke Nelissen Maithe geriatrie 6 Salvator
20-03-12 Karolien Simons Cas kraamafdeling Salvator
Geboorten
Pensioen
Personeelsweetjes
01-06-11 Mehmet Yilmaz en Aysegül Avci Kinder- en Jeugdgeneeskunde Virga Jesse
24-02-12 Stefan Goossens en Daniëlla Verstraete ICT Virga Jesse
24-02-12 Julio Ruiz en Ellen Nijs Sterilisatie Virga Jesse
Huwelijken
01-04-12 Jaak Damiaans hoofdapotheker
11-05-12 Rita Verbeek apotheek Salvator
01-06-12 Marie-Rose De Schepper onderhoud - schoonmaak Virga Jesse
01-06-12 John Pauwels ontwerpbureau Virga Jesse
01-06-12 Madeleine Daamen hemodialyse Virga Jesse
Steun je medemensen met kanker
Een groep van 25 enthousiaste Jessamedewerkers heeft zich opnieuw geëngageerd om, samen met
325 andere teams, deel te nemen aan de Roparun 2012.
Deze langste estafetteloop ter wereld wordt van zaterdag 26 mei tot maandag 28 mei gelopen
met start in Parijs en aankomst in Rotterdam. De Roparun is een loopevenement van 530 kilometer waarbij
teams een sportieve prestatie leveren om geld op te halen voor kankerprojecten.
Het Jessa Roparun Team 28 bestaat uit acht lopers die elk gemiddeld zo’n 65 kilometer lopen, uit zes
begeleidende fietsers, chauffeurs, verzorgers en mensen van de catering.
De afgelopen 2 jaar verzamelden we telkens 25 000 euro voor het goede doel. Ons team hoopt in 2012
opnieuw zoveel mogelijk geld te verzamelen voor kankerpatiënten.
STEUN het Jessa Roparun Team 28!
Uw bijdrage is welkom!U kan ons steunen door als individu, dienst of bedrijf vrijblijvend een storting te doen op rekeningnummer 784-5672343-03 mét duidelijke vermelding van Roparun 2012. Stortingen vanaf 40 euro ontvangen een fiscaal attest. Dit wordt afgeleverd in de maand maart volgend op het jaar van storting.
We danken u alvast voor uw bijdrage en steun!
Jessa Roparun Team 28 vzw Jessa Ziekenhuis
Salvatorstraat 20, 3500 Hasselt
www.jessazh.be
Meer informatie:
www.jessazh.be/roparun
011 30 82 14
Meer informatie algemeen:
www.roparun.nl
Meer informatie: www.jessazh.be/roparun of www.roparun.nl