Opracowała: Monika Bartoszewska

GAZETKA PRZEDSZKOLNA PUNKT PRZEDSZKOLNY ŻYRAFA I PRZYJACIELE

Chorzów ul. Katowicka 73A 41-500 tel. 668-603-264

www.zyrafaiprzyjaciele.pl

Wiosna, wiosna już na dworze… o zwiastunach wiosny.

Wiosna jest jedną z najpiękniejszych pór roku występujących

w przyrodzie. Najbardziej przez nas wyczekiwana, po długich,

mroźnych zimowych wieczorach. To wiosną przyroda budzi się do

życia, ptaki przylatują z ciepłych krajów a na drzewach pojawiają

się liście. Dni stają się cieplejsze, dłuższe a zieleń, podmuch ciepłego

wiatru, i promyk słońca zachęcają nas do wędrówek i spacerów.

Pierwszy dzień wiosny przypada 21 marca kiedy dzień jest równy

nocy- od tej chwili dzień się wydłuża a noc robi się coraz krótsza.

KWIATY

Przebiśnieg- symbol przedwiośnia, jako jeden z

pierwszych kwiatów przebija się przez śnieżny płaszcz.

Leszczyna- to roślina, która najwcześniej zakwita

w naszych lasach. rozłożyste krzaki leszczyny wiosną wypuszczają

bazie, a jesienią obsypane są orzechami laskowymi.

Pierwiosnek- zakwita wczesną wiosną, w lesie, na

polanie. Z delikatnych listków zebranych w różyczkę wystrzela w

górę łodyga a na niej bukieciki kwiatów w różnych odcieniach

barwy żółtej, pomarańczowej, różowej, czerwonej. Pierwiosnki,

zwane również prymulkami, można także spotkać w polskich

górach. Pamiętajmy by nie wykopywać ich z naturalnych stanowisk

gdyż są pod ochroną.

Inne wiosenne kwiaty: zawilec, sasanka, forsycja,

krokusy, przylaszczka, tulipan, fiołki…

PTAKI

Skowronek- jest jednym z pierwszych

ptaków powracających wiosną. Większy nieco od wróbla o barwie

ziemistoszarej. Charakteryzuje go melodyjny głos.

Jaskółka- zamieszkuje otwarte przestrzenie

poprzecinane jarami, stromymi brzegami rzek i ziemnymi

urwiskami. Żywi się muchami i komarami chwytanymi w powietrzu.

Przylatuje w kwietniu, odlatuje we wrześniu.

Bocian- ma upierzenie białe (z wyjątkiem czarnych

lotek i ogona), nogi i dziób czerwone, długą szyję. Zakłada gniazda

zwykle na drzewie (bądź budowlach) w bezpośredniej bliskości

siedzib ludzkich lub na różnych budowlach ludzkich. Bocian jest

ptakiem mięsożernym. Przylatuje do nas w połowie kwietnia,

a odlatuje w drugiej połowie sierpnia. Zimuje w Afryce.

„Wiosna " Czesław Janczarski

Nad głowami -; śnieżny błękit,

pod stopami zieleń śnieżna.

Płyną chmury jak piosenki,

białe chmury - kłębki pierza!

Ptak jak ziemi szara grudka,

na błękicie chwali wiosnę.

Skowronkowa płynie nutka,

najpiękniejsza z wszystkich piosenek.

Zima, zima - biała księga,

moc radości i zachwytów ...

Lecz po nowy tom już sięgasz,

tytuł: wiosna. Piękny tytuł.

Wiosenne zgadywanki

Nogi ma czerwone, cienkie jak patyki,

A po nasze żabki przybył aż z Afryki. ( bocian )

Jeszcze wszystko uśpione, jeszcze nic nie rośnie,

A on śnieg przebija, mówi o wiośnie. (przebiśnieg)

Śpiewa wysoko piosenki do słonka,

Głos ma podobny do drżenia dzwonka. ( skowronek )

Ten ptaszek, choć tak malutki,

Wielkie na niebie czyni kółka,

A nazywa się ……….. ( jaskółka )

Siedzi sobie na buku

Woła kuku, kuku. ( kukułka )

Kolorowe, pachnące, w ogrodzie i na łące,

chętnie je zbieramy na bukiet dla mamy.

(kwiaty)

Źródło: „Zagadki dla Jacka i Agatki: Wybór zagadek dla dzieci w wieku przedszkolnym i

młodszym wieku szkolnym”

Topienie Marzanny.

Jednym ze staropolskich zwyczajów (opisanych już

w XV wieku), jest zwyczaj (obrzęd) Topienia Marzanny.

Obecnie ma on miejsce 21 marca czyli w pierwszy dzień

kalendarzowej wiosny. Marzannę zwykle wykonaną

z wiechcia słomy, grochowin lub konopi, czasem też

gałęzi lub gałganków (szmatek). Ubrana jest w białą

suknię. Przyozdabia się ją wstążkami, koralikami

i kwiatami. Kukłę Marzanny podpala się, a następnie

wrzuca się do pobliskiej rzeki (ewentualnie do jeziora czy

innego akwenu wodnego), co ma symbolizować koniec

zimy i początek wiosny. Począwszy od XIX wieku

zwyczaj topienia marzanny zmienił się w zabawę, w której

biorą udział dzieci i młodzież.

Drogie dzieci pamiętajcie, że zabawa w Topienie

Marzanny może odbywać się tylko pod nadzorem osoby

dorosłej- mamy, taty, dziadków bądź Pań z przedszkola.

Należy przestrzegać pewnych reguł, np. nie wolno dotykać

pływającej już w wodzie kukły- to ważne dla Waszego

BEZPIECZEŃSTWA!!!.

MINI KUCHARZENIE

W tym numerze Gazetki Przedszkolnej chciałabym Państwu

zaproponować RODZINNE przygotowanie torciku owocowego!!!

Dużym atutem tegoż smakołyku jest to, że można dowolnie dobierać

do niego owoce przez co za każdym razem torcik będzie inny.

Najsmaczniejszy jest w sezonie letnim…. z malinami, jagodami…

Torcik owocowy Misi Amisi!!!

Składniki:

Ciasto biszkoptowe: 4 jajka (rozdzielone), 10 dag cukru pudru, 10

dag mąki pszennej, 2 łyżki wody gazowanej, 1 łyżeczka proszku do

pieczenia, odrobina masła do formy i bułka tarta do posypania

formy. 100ml zalewy z brzoskwiń/soku zagęszczonego

np. malinowego (do nasączenia biszkoptu).

Krem: dwa opakowania (150) serka homogenizowanego

waniliowego/brzoskwiniowego/jagodowego (w zależności od

wykorzystanych owoców)

Dekoracja: galaretka owocowa/ brzoskwiniowa/z owoców

leśnych,20-30 dag owoców.

Żółtka utrzeć z cukrem pudrem (około 7 dag) na pulchną

masę. Wymieszać z przesiana mąką, proszkiem do

pieczenia oraz wodą gazowaną. Delikatnie połączyć

z pianą z białek (do której pod koniec ubijania dodać

resztę cukru oraz szczyptę soli). Wyłożyć do posmarowanej

masłem i wysypanej bułką tartą formy, wstawić do

piekarnika około 180 stopni C na 25-35 min. W czasie

pieczenia się biszkoptu przygotować galaretkę. Do 400ml

wrzącej wody wsypać galaretkę, dobrze wymieszać

odczekać aż lekko stężej). Wystudzony biszkopt rozkroić

wzdłuż i nasączyć syropem z brzoskwiń/zagęszczonym

sokiem/. Środek wysmarować serkiem homogenizowanym.

Górną warstwę biszkoptu podobnie należy wysmarować

serkiem, wyłożyć owocami i zalać galaretką. Schłodzić

w lodówce. SMACZNEGO

Warto wiedzieć

Ilustracja w książce dla dzieci

Rozważając temat związany z wpływem literatury na rozwój dziecka

w wieku przedszkolnym nie można pozostać obojętnym wobec

zagadnienia: ilustracji w książce dla dzieci. Ilustracja bowiem jest

elementem przyciągającym wzrok dziecka niczym magnes. Zauważmy,

że małe dziecko głównie odbiera świat poprzez narząd wzroku, „do

kontaktu z obrazem dziecko jest gotowe od pierwszych lat życia”.1 Już

dwuletnie dziecko wykazuje zainteresowanie książką. Lubi smakować,

kartkować i przyglądać się ilustracjom. Wydawać by się mogło, że tekst

literacki nie ma większego znaczenia na recepcję książeczki przez

dwulatka. Jego obcowanie z książką oscyluje jedynie na poziomie

przeglądania ilustracji- obrazków i tego co opowiada mu o nich osoba

dorosła: „ książka dla najmniejszych dzieci jest przede wszystkim książką

do oglądania, a tekst służy początkowo nijako tylko do objaśnienia

obrazków”.2 Kiedy przeglądamy książki dla dzieci zauważymy pewną

prawidłowość. Im młodszy jest odbiorca książki tym częstsze są w niej

ilustracje. Bardzo, ważne jest by nie przegapić tego pierwszego

zainteresowania książką. Jakże dużo przyjemności można czerpać ze

wspólnego pierwszego „czytania- oglądania.” Miejmy na uwadze korzyści

z tego płynące „Podanie dziecku czegokolwiek równocześnie słowem

i obrazem ułatwia mu apercepcję i potęguje jego przeżycie”.3

1 D. Swierczyńska- Jelonek: Co czytają polskie dzieci. Warszawa 1994, s. 165 2 S. Szuman: Ilustracja w książkach dla dzieci i młodzieży. Kraków 1951, s. 11 3 Tamże, s. 9

W Polsce po roku 1990 nastąpiły ogromne zmiany związane

z wizerunkiem książki dla dzieci. Półki renomowanych księgarń, jak

i małych księgarenek uginają się od pięknie wydanych książeczek. Pozycje

literackie dla najmłodszych w XXI wieku mówią, wydają różne dźwięki,

są miękkie i nasycone barwą. Nasze dziecko może z książką się wykąpać,

może się do książeczki przytulić, może na niej zagrać ulubioną melodię,

narysować rysunek czy też nakleić nalepkę. Książeczki mają przeróżne

kształty: samochodów, świątecznych choinek, trójwymiarowych domków

itp. Czy dziecku przestała wystarczać w książce sama ilustracja? Jestem

raczej skłonna zauważyć, że to jedynie chwyt marketingowy

przedsiębiorstw wydawniczych, bowiem wydanie książki z „pomysłem”

to dla wielu wydawnictw przysłowiowa kopalnia złota. Inaczej jednak

rzecz się ma z ilustracją w książce dla dzieci. Bardzo często to właśnie owa

książkowa ilustracja jest pierwszym kontaktem dziecka ze sztuką. Jak

pisze Pani Irena Słońska „Książka dla dzieci ma obudzić i ukształtować ich

miłość do literatury, podobnie jest z ilustracją. Jej zadaniem jest

wytworzenie kontaktów ze sztuką (…)”.4 Należy zadbać zatem aby

książka, która trafi do rąk naszych dzieci była możliwie na najwyższym

poziomie literackim jak i ilustracyjnym, „Kontakt dziecka z grafiką

ilustracyjną jest równocześnie jego pierwszym zetknięciem ze sztuką

plastyczną. Każda grafika oglądana przezeń, bez względu na wartość

artystyczną, pozostawia w psychice odbiorcy trwały ślad. Dlatego tak

4 I. Słońska: Psychologiczne problemy ilustracji dla dzieci. Warszawa 1977, s.11

ważne jest w przypadku ilustracji adresowanej do młodocianego odbiorcy,

dbałość o jej wysoki poziom artystyczny”.5

Wspomniana powyżej autorka w swojej pracy Psychologiczne

problemy ilustracji dla dzieci, wskazuje na zadania, jakie spełnia ilustracja

w książce dla dzieci. Poza wprowadzaniem dziecka w świat sztuki,

ilustracja kształtuje wyobraźnie plastyczną dziecka, dostarcza bodźców

wizualnych, wzmacnia przeżycie dzieła literackiego, wpływa na rozwój

procesów i dyspozycji psychicznych, rozszerza wiedzę, kształtuje twórczą

postawę, dostarcza przyjemności, rozwija uczuciowo, intelektualnie

i uwrażliwia estetycznie.6 Uogólniając dobra ilustracja musi mieć walory

poznawcze i wychowawcze. Ilustrator powołuje do życia ilustrację

współpracując przede wszystkim z autorem tekstu, w dużej mierze po to,

by tekst i obraz stanowiły spójną całość. „Ilustrator nie tworzy zupełnie

samodzielnie i niezależnie na własną rękę, lecz w zgodzie i harmonii

z utworem literackim, który ilustruje. Ilustrator- artysta liczy się m.in.

z odrębnością artystyczną autora i książki, którą ma ozdobić (…). Dobry

artysta ilustrator nie będzie ilustrował w ten sam sposób książek różnych,

lecz w każdej będzie się wyrażał inną formą i innym językiem graficznym,

przystosowując się do tekstu i starając się go wyrazić plastycznie

w sposób dobrze z nim harmonizujący”.7 Dobra ilustracja powinna być

dostosowana do psychicznych cech odbiorcy. Dlatego też, ilustrator

tworząc ilustrację dla dzieci, musi dobrze orientować się w potrzebach

swojego odbiorcy. „Artysta, który rysuje obrazki dla dzieci, powinien znać

i kochać dziecko. Ilustrator książek dla dzieci powinien znać psychologię

5 Z. Grzybulska: Ilustracja jest dialogiem z tekstem, „Guliwer” 1996, nr 3, s.20-23 6 I. Słońska: Psychologiczne problemy ilustracji dla dzieci. Warszawa 1977, s.11 7 S. Szuman: Ilustracja w książkach dla dzieci i młodzieży. Kraków 1951, s. 16

dziecka. Musi on rozumieć dzieci i zdawać sobie sprawę z reakcji dzieci

na to, co dla nich tworzy. Artysta ilustrator musi tworzyć obrazki dla dzieci

nie tylko według własnej wyobraźni, lecz zgodnie z charakterem

wyobraźni dziecięcej”.8

Stefan Szuman dokonał podziału ilustracji biorąc pod uwagę tematykę

ilustrowanej książki. Wskazuje na trzy typy, czy też trzy style ilustracji dla

dzieci: styl groteskowy, bajkowy i realistyczny. Autor charakteryzuje

wspomniane style ilustracji w następujący sposób:

- ilustracja w stylu groteskowym to ilustracja zabawna najczęściej

występująca w wesołych książeczkach. Dzieci uwielbiają się śmiać i mają

w sobie dużo spontanicznej radości. Dlatego też ilustracja w stylu

groteskowym ma na celu przedstawić sytuację, postać w sposób wesoły,

zabawny, radosny, a nie w sposób ośmieszający czy karykaturalnie

odpychający, brzydki. „Groteska bawi tym, co może być i jest śmieszne,

rozweselające i ucieszne, ale jej celem nie jest ośmieszanie. Ilustracje

w wesołych książkach dla dzieci mogą być wesołe i dowcipne”.9

Najczęściej tego typu ilustracje spotkamy w książeczkach z wesołymi

wierszykami dla najmłodszych, w powieści obyczajowej, przygodowej

z dużym ładunkiem komizmu.

- Ilustracja bajkowa zakłada przedstawienie na obrazkach świata

bajkowego, świata magii i czarów. Ilustracji bajkowa występuje przede

wszystkim w baśniach, bajkach. Dlatego też znajdziemy w nich bajkowe

postacie: czarownice, elfy, krasnoludki, księżniczki i czarujących

8 S. Szuman: Ilustracja w książkach dla dzieci i młodzieży. Kraków 1951, s. 92 9 Tamże, s.61

królewiczów. Znajdziemy magiczne przedmioty: latający dywan,

magiczny napój, zaczarowane jabłko, zwierciadło itp. Odnajdziemy

przenikanie się świata realnego ze światem fantastycznym, przecudowną

grę barw, wszystko po to by młody odbiorca choć przez chwilę poczuł się

jak w bajce.

- Ilustracja w stylu realistycznym ma na celu przedstawienie

rzeczywistości taką jak on jest. Występuje głównie w powieściach

realistycznych. Musi być rzeczywistym odzwierciedleniem tego o czym

dziecko czyta. Ilustracja w tym stylu nie może młodego czytelnika

wprowadzać w błąd.

Dla nas, nauczycieli wychowania przedszkolnego i rodziców,

najważniejsza jest wiedza jak nasze dzieci postrzegają ilustracje, czego

w nich poszukują i na co należy zwrócić uwagę przy wyborze literatury.

Wspomniana już przeze mnie autorka przyjrzała się bliżej recepcji

ilustracji przez dzieci. Wnioskuje ona, że na stosunek dzieci do dzieła

plastycznego wpływają następujące czynniki:

- temat nawiązujący do ich zainteresowań, zasobu wiedzy i poziomu

intelektualnego.

- wartości uczuciowe, jakim jest obraz nasycony. Zgodnie z potrzebami

dzieci powinien dominować ton pozytywnego nastawienia do

rzeczywistości. Duże znaczenie ma humor, ekspresja mimiczna

ukazywanych postaci.

- kolor; im dziecko młodsze, tym znaczenie barw jest większe. Upodobania

w tym aspekcie różnią się w zależności od wieku dziecka. Punktem

wyjścia jest kolorystyka barw podstawowych i zasadniczych, stopniowo

rozszerzane o barwy przełamane, zgaszone. Dzieci nie lubią jednak odcieni

szarości, czerni, brunatno zielonych itp.( barw w ich ocenie „martwych”,

„zgniłych”)

- wyrazistość obrazu; dzieci wolą obrazek o wyraźnie odgraniczonych

konturach, prostej kompozycji10

.

W upodobaniach estetycznych w rozwoju dziecka jako odbiorcy sztuki

plastycznej, można wyróżnić trzy etapy zależne od ogólnego rozwoju

dziecka a przede wszystkim od właściwości jego spostrzegania i myślenia:

- pierwszy etap, od 3 do 5 lat

- drugi etap, od 6-11 lat

- trzeci etap, od 11 do 14 lat.

Jednakże na potrzebę Gazetki Przedszkolnej bliżej przyjrzymy się dwóm

etapom:

Etap pierwszy od 3 do 5 roku życia. Charakterystyczne dla tego etapu jest

postrzeganie ogólnikowe. Dziecko nie jest zdolne do analizy i wykazuje

braki w zakresie syntezy. Dlatego też, ważne jest by obraz miał cechę

wyrazistości (wyraźny kontur, przejrzysta kompozycja i niewielka liczba

elementów). Zastosowane uproszczenia przyczyniają się do większej

czytelności obrazu. Kolor dla dzieci w tym wieku jest szczególnie ważny.

Dzieci zwracają uwagę na barwy czyste, nasycone, jasne. „Dziecko ma

predylekcję do barw natężonych, lśniących, bardzo żywych i głębokich

10

I. Słońska: Psychologiczne problemy ilustracji dla dzieci. Warszawa 1977, s.165

w tonie. Dziecko nie gustuje w szarzyźnie i w mdłych kolorach. Żywe

i natężone barwy oszałamiają i zachwycają dzieci. Żywe kolory i barwy są

naturalną potrzebą dziecka i radują je chyba w tej samej mierze

i w podobny sposób jak światło słoneczne i podmuch wiosennego wiatru.

Barwy i kolory są podstawowym elementem estetycznych wzrokowych

przeżyć dziecka”.11

Barwa ma wzbudzić w dziecku pozytywne

nastawienie, pogodny nastrój. Dzieci w tym wieku nie umieją jeszcze

dobrze spostrzegać, nie zestawiają obrazu z rzeczywistością, dlatego też

nie rażą ich deformacje barw. Niczym dziwnym dla dziecka nie jest

różowe niebo czy czerwone drzewo. Nie oznacza to jednak, że ilustrator

powinien rezygnować z ilustracji realistycznej. Ważne jest przedstawienie

prawdziwego świata przyrody, dorosłych, dzieci i otoczenia, w którym

dziecko żyje. Ilustracja dla najmłodszych powinna uwzględniać walory

estetyczne i poznawcze. Musimy jednak mieć na uwadze, że dziecko na

tym etapie gustuje przede wszystkim w ilustracji bajkowej.

Drugi etap od 6 do 11 roku życia. Dzieci w wieku około 6 lat robią

postępy w zakresie spostrzegania i myślenia. Ich zasób doświadczeń jest

już większy jak również większa jest wiedza o otaczającym go świecie.

Jednakże w dalszym ciągu dzieci 6 letnie mogą mieć trudność

z odczytywaniem w obrazie skrótów, przenikania planów itp. Dlatego też

żądanie wyrazistości nadal występuje, chociaż już w mniejszym stopniu

niż u małych dzieci. Ponad to w tym przedziale wiekowym dzieci cechuje

nastawienia realistyczne. Przejawiają zainteresowanie obrazem będącym

zgodnym odzwierciedleniem rzeczywistości. Zjawisko to wzrasta wraz

z wiekiem dziecka. Największe nasilenie przypada na około 10-12 rok

11

S. Szuman: Ilustracja w książkach dla dzieci i młodzieży. Kraków 1951, s. 57

życia. Postrzeganie obrazu w tym wieku cechuje negatywny stosunek do

deformacji form jak i koloru. W okresie tym pojawiają się zaczątki

kryteriów estetycznych dotyczących kolorów i rysunku. Dzieci nadal

przychylają się w stronę barw czystych ale po 10 roku życia zaczynają się

im podobać kolory przyciemnione i przełamane. W tym przedziale

wiekowym dzieci zaczynają przede wszystkim gustować w ilustracji

realistycznej12

.

O tym, że ilustracja w książce jest dla dziecka ważna świadczy fakt,

że w dużej mierze, to owa właśnie ilustracja decyduje o wyborach

czytelniczych naszych dzieci. Badania dowodzą, że dziecko chętnie sięga

po książkę w której ilustracja jest dla niego atrakcyjna. Dziecko wybiera

ilustrację przez pryzmat swoich własnych upodobań. Powinniśmy mieć na

uwadze, że trudno o stałe wyznaczniki percepcji ilustracji przez dzieci, bo

przecież dzieci w tym samym wieku różnią się indywidualnie między

sobą. Poczucie estetyki jest uzależnione od wiek, płci i środowiska

z którego dziecko się wywodzi. To co dla chłopców ładne dla dziewczynek

niekoniecznie. Dziewczynki cechuje większa wrażliwość na barwy

a chłopców na formę ilustracji. Dzieci nie potrafią świadomie odróżnić

ilustracji dobrej od złej. Dziecko nie zwraca uwagi na estetyczną

i formalna stronę ilustracji. Nie potrafi świadomie ocenić jakości techniki

artystycznej, kompozycji, artystycznego wyrazu. Nie oznacza to jednak,

że mają zły smak czy gust, jednakże my rodzice i nauczyciele

wychowania przedszkolnego wskażmy już najmłodszym dzieciom książki,

które ilustrowane są przez najlepszych ilustratorów: J.M. Szancer,

12

I. Słońska: Psychologiczne problemy ilustracji dla dzieci. Warszawa 1977, s.165

Z. Fiołkowska, J. Srokowski, Z. Rychlicki, A. Kilion, J. Stanny,

H.Tomaszewski, O. Siemaszkowa, J. Witz i.in. Niech nasze dzieci obcują

z ilustracją na najwyższym poziomie po to by nie uległy złym wpływom

brzydkich, tandetnych ilustracji. „Licha i zła ilustracja książek wypacza

i wykrzywia wyobraźnię naszych dzieci, nieświadomych co konsumują.

Nie daje im ona nic rzetelnego do przetrwania i psuje ich smak estetyczny.

Wyobraźnię dzieci powinny od maleńkości urabiać utwory graficzne

pełnowartościowe artystycznie, o ile możności nienaganne

i doskonałe, a wartościowe wychowawczo i społecznie pod

względem treści”13

.

13 S. Szuman: Ilustracja w książkach dla dzieci i młodzieży. Kraków 1951, s. 57

1 KWIETNIA DZIEŃ ŻARTÓW- PRIMA APRILIS

Drogie Dzieci 1 kwiecień czyli Prima Aprilis to jedyny dzień

w roku, w którym możemy bezkarnie sprawiać innym psikusy

i żarty. Najważniejsze aby w tym dniu towarzyszył nam dobry

humor i ogrom pomysłów na żartowanie Życzę dużo

uśmiechu i dobrej zabawy.

Jan Brzechwa – Prima Aprilis

Wiecie, co było pierwszego kwietnia?

Kokoszce wyrósł wielbłądzi garb,

W niebie fruwała krowa stuletnia,

A na topoli świergotał karp.

Żyrafa miała króciutką szyję,

Lwią grzywą groźnie potrząsał paw,

Wilk do jagnięcia wołał: "Niech żyje!",

A zając przebył ocean wpław.

Tygrys przed myszą uciekł z trwogi,

Wieloryb słonia ciągnął za czub,

Kotu wyrosły jelenie rogi,

A baranowi - bociani dziób.

Niedźwiedź miał ptasie skrzydła po bokach,

Krokodyl stłukł się i krzyknął: "Brzdęk!"

"Prima aprilis!" - wołała foka,

A hipopotam ze śmiechu pękł.

WIELKANOC

Pragniemy złożyć życzenia

zdrowych i pogodnych świąt Wielkanocnych,

obfitości na świątecznym stole,

smacznego jajka oraz wiosennego nastroju

w rodzinnym gronie…

Życzą: wszyscy pracownicy Punktu

Przedszkolnego Żyrafa i Przyjaciele!!!

ZRÓB TO SAM

Okres przedświąteczny upływa nam bardzo pracowicie.

Wszystkie Panie domu dokładają wszelkich starań aby dom lśnił

czystością a zapachy dobiegające z kuchni kusiły nasze

podniebienia. Pamiętajmy jednak o naszych najmłodszych

członkach rodziny. Aktywizujmy dzieci we wszystkie prace

domowe. Niech nasze pociechy mają swój wkład w święta- pomoc

w wypiekach, w sprzątaniu, przygotowaniu święconki itp.

Angażujmy dzieci do działania bo na pewno sprawi im to wiele

radości. A w najbliższych dniach pomyślmy o posadzeniu rzeżuchy

by zdążyła wykiełkować do Świąt.

Rzeżucha w jajku.

Do skorupki po jajku wkładamy watę i obficie podlewamy wodą. Na

wierzch wysypujemy nasiona rzeżuchy i odstawiamy na klika dni

np. na parapet codziennie sprawdzając czy watka jest wilgotna.

Rzeżucha jest dobrym obiektem obserwacji przez dzieci gdyż

kiełkuje bardzo szybko.

KOSZYCZEK WIELKANOCNY

Dawną tradycją kościoła katolickiego jest święcenie pokarmów

podczas porannej mszy w Wielką Sobotę. Dobór produktów

żywnościowych w koszyku nigdy nie był przypadkowy. Każdy Boży

Dar symbolizuje co innego. Do zestawu darów bożych, które

obowiązkowo powinny się znaleźć w koszyku wielkanocnym

należą: chleb, jajko, sól, wędlina, ser, chrzan, babka wielkanocna,

baranek oraz woda. Koszyk wielkanocny tradycyjnie przyozdobiony

jest gałązkami borówki oraz koronkowymi serwetkami z nadrukami

symboli wielkanocnych.

CHLEB- symbol Chrystusa jako chleb życia

JAJKO- jest symbolem początku, nowego życia, narodzin oraz

zmartwychwstania.

SÓL, PIEPRZ- jest symbolem trwałości, nieśmiertelności, oraz

ochrony życia ludzkiego. Tak jak sól zabezpiecza pokarmy, które

spożywamy tak też zabezpiecza nasze zdrowie duchowe.

WĘDLINA, KIEŁBASA- są symbolem dobrobytu i dostatku.

SER- symbolizuje przyjaźń między człowiekiem a zwierzętami

domowymi.

CHRZAN-Chrzan symbolizuje zwycięstwo nad żalem, jaki

towarzyszył męce Jezusa. Dawniej śniadanie świąteczne

rozpoczynało się spożyciem całej laski chrzanu – uznawano je za

bardzo korzystne dla zdrowia.

BABKA WIELKANOCNA- jest symbolem umiejętności oraz

doskonałości.

BARANEK/ZAJĄC WIELKANOCY- jest symbolem Baranka

Bożego, ofiary. Chrystus umarł na krzyżu za grzechy ludzi. Swoją

śmierć przyjął pokornie jak baranek. Stąd też w Chrystusie

dopatrujemy prawdziwego baranka wielkanocnego.

WODA- jest symbolem Ducha Świętego. Duch Święty obmywa nas

z win grzechu. Woda zatem jest symbolem nowego narodzenia

człowieka oraz życia.

26 MAJA – ŚWIĘTO WSZYSKICH MAM!!!

Bukiecik dla mamy

W. Ścisłowski

Dziś dla ciebie mamo

Świeci słońce złote

Dla ciebie na oknie

Usiadł barwny motyl

Dziś dla ciebie mamo

Płyną białe chmurki

A wiatr je układa

W świąteczne laurki

Dziś dla ciebie mamo

Śpiewa ptak na klonie

I dla ciebie kwiaty

Pachną też w wazonie

Dzisiaj droga mamo

Masz twarz uśmiechniętą –

Niechaj przez rok cały

Trwa to twoje święto

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

1 CZERWCA- DZIEŃ DZIECKA

Dzieciaczki życzymy

Wam szczęśliwego dzieciństwa. Wielu

radości, słodkości, dobroci i miłości

w Waszym życiu.

Odgadnij kolejność zdarzeń- opowiedz historyjkę.

Pokoloruj obrazek

źródło: www.chomikuj.pl