shpjegimi i tre parimeve themelore - sarhaan.netsarhaan.net/up/books/البانی/اصول3...
TRANSCRIPT
SHPJEGIMI I TRE PARIMEVE THEMELORE
Sheikh Haythem ibn Muhammrd Sarhan
Ligjërues pranë xhamisë së profetit, Medinë
Perketheu
Genta Myrteza
3
Të gjitha lavderimet dhe falenderimet i takojnë Allahut. Ne e lavdërojmë Atë,
kërkojmë ndihmën dhe faljen e Tij. Kërkojmë strehim tek Allahu nga e keqja e
vetes dhe nga e keqja e veprave tona. Këdo që Allahu e udhëzon, askush nuk
mund ta devijojë nga rruga e drejtë dhe këdo që Ai lejon të devijojë nga rruga e
drejtë, askush nuk mund ta udhëzojë. Unë dëshmoj se nuk ka asnjë të denjë për
adhurim përveç Allahut vetëm, pa partnerë, dhe dëshmoj se Muhamedi është
rob i Tij dhe i Dërguari.
Dijetari i islamit dhe ringjallës se thirrjes në Teuhid, imam Ebu Husejn
Muhammed ibn Sulejman Tamimi. U lind më 1115H dhe vdiq në 1206H.
Allahu nuk pranon asnjë vepër pa të
Ai(teuhidi) bën që numri i veprave të
mira të rritet
Teuhidi çon drejt sigurisë së
vazhdueshme, udhëzimit dhe
ëmbëlsisë së besimit.
Teuhidi është një mjet për te arritur
ndërmjetësimin e Pejgamberit – paqja
dhe mëshira e Allahu qoftë mbi të.
Allahu na krijoi për këtë arsyje
Asnjë nuk do tëhyjë në xhennet,
përveç atij që është monoteist
Është një mjet për të shlyer mëkatet.
Është një mjet për të arritur qetësi
HYRJE
4
Pse duhet te studiojme kete liber fillimisht
Librat e autorit dallohen për:
Lutet(ben
du’a) për
lexuesin dhe
dëgjuesin e
librave të tij.
Autori përmend
pikat në
përgjithësi,
organizon ato dhe
përmend numrin
e tyre. Pastaj, ai
fillon me
shpjegimin e tyre.
Çdo argument
shoqërohet
me prova
Lehtësinë dhe qartësinë e
tyre
Paraardhësit tanë të drejtë dhe dijetarët e Islamit filluan me këtë libër të bekuar për shkak të
përfitimeve të mëdha që përmban. Si rezultat, është bërë libri kryesor me të cilin një student i
islamit fillon udhëtimin e tij dhe ndërton mbi të pjesën tjetër të dijes islame. Ne ndjekim rrugën e
dijetarëve tanë në mënyrë që të arrijmë gradën që kanë arritur ata në dije. Për më tepër, ky libër
është jashtëzakonisht i rëndësishëm për myslimanin e thjeshtë për shkak të asaj që përmban në
themelet e mëdha që është një domosdoshmëri për të besuar me siguri pa ndonjë lloj dyshimi.
Kush është i
derguari yt? Cila është
feja jote?
Kush është
Zoti yt?
Në përmbledhje, ato janë tre pyetjet e varrit;
Nëse i studion këto tre parime themelore, vepron mbi to, i mëson dhe i
zbaton me durim të gjitha këto, ju - me lejen e Allahut - do t'i përgjigjeni
pyetjeve të varrit.
5
PJESË PESËKY LIBER NDAHET NË
3.Rëndësia
e studimit
të Teuhidit
5.
Konkluzioni
1.Katër
çështjet e
rëndësish
me (Sure
ASR)
2. Tre çështjet e
rëndësishme (Kategoritë e Teuhidit)
4. Tre Parimet
Themelore (Pyetjet e
Varrit)
6
3. RËNDËSIA E STUDIMIT TË TEUHIDIT
Përgjigja e pyetjes; Pse e studiojmë teuhidin.
4. TRE PARIMET THEMELORE
Në përmbledhje, ato janë tre pyetjet e Varrit
Kush është i dërguari yt? Cila është feja jote? Kush është Zoti yt?
5. KONKLUZIONI
3. Largimi i vetëvetes
nga politeizmi dhe
ndjekësit të tij
1. Teuhid i Sundimit dhe
Teuhidit të Emrave dhe
Atributeve të Allahut
2. Teuhid i
adhurimit
2. TRE PIKAT E RËNDESISHME
33.
Predikimi i saj
2.
Të vepruarit në bazë te saj(dijes)
4.444.
Durimi gjatë vështirësive
1.
Dija
1. KATËR PIKAT E RËNDËSISHME
7
“Në emër të
Allahut,
Mëshiruesit
Mëshirëbërësit (1).
Dije, Allahu të
mëshiroftë (2) se
është e nevojshme
për ne të studiojmë
katër çështjet e
rëndësishme”
SË PARI, KATËR ÇËSHTJET E RËNDËSISHME
• Dija është të dish të vërtetën me prova/fakte; është e kundërta e injorancës.
2. Islami, në origjinën e tij, është ndërtuar mbi mëshirën
1. Mëshiren e dijetarve të sunetit për nxënësit e tyre
(2) Zakonisht, autori fillon duke lutur për nxënësin e dijes, dhe i kërkon Allahut të ketë mëshirë për ta. Kjo tregon:
2. Ndjekja e
shembullit të
paraardhësve
tanë të drejtë
nga dijetarët
e islamit; ata
gjithmonë
fillonin librat
e tyre në
emër të
Allahut.
1. Ndjekja e
shembullit
të Librit të
Allahut dhe
të Profetëve
- paqja
qoftë mbi
ta.
3. Kërkim i
bekimit
(rritje në
mirësi)
prej
Allahut më
Fisnikut.
(3) Disa prej dijetarëve kanë thënë: Njohuria thërret për veprim në baze
të saj; përgjigju thirrjes, përndryshe ajo të le. Kështu, nuk ka përfitim ai që
zotëron njohuri derisa nuk vepron mbi të. Për më tepër, nëse një person
kërkon njohuri, është e nevojshme të veprohet mbi të; përndryshe,
zoteruesi i njohurisë do t’i përngjasonte çifutëve. Ata kanë njohuri;
megjithatë, ata nuk veprojnë sipas saj. Allahu na informon se "ata e njohin
atë(Muhamedin) si ata i njohin bijtë e tyre" (Kur'ani 2: 146). Të parëve që
do tiu ndizet zjarri janë tre lloje njerëzish dhe prej tyre është një dijetar i
cili ka kërkuar dije dhe ende nuk ka vepruar mbi të. Siç ka thënë një poet:
'Dhe dijetari që nuk vepron me dijen e tij do të dënohet para adhuruesit
të idhujve '.
8
"Thuaj, Kjo është rruga ime "Ajo që po vihet në dukje është gjithçka që të Dërguarit të Allahut I erdhi nga legjislacioni (Kur'ani dhe hadithi autentik). "Ftoj për tek Allahu " Një person që fton për tek Allahu është i sinqertë që vetëm dëshiron të lidhë njerëzit me Krijuesin e tyre. " Me njohuri " që përfshin njohuri për:
Sikur autori,Allahu pastë mëshirë për të, është duke thënë: "Nëse studion dhe bën vepra të mira, ju bëhet e detyrueshme që të jeni në rrugën e Pejgamberit dhe të shokëve të tij siç thotë Allahu:" Thuaj: kjo është rruga ime, unë thërras tek Allahun me mendjemprehtësi, unë dhe ata që më ndjekin ". Kështu, është një domosdoshmëri për ta shpëndarë diturinë.
Së treti,
Thirrja në
të.
THIRRJA NË RRUGË TË ALLAHUT KA KUSHTE:
1. Duhet
të jetë
sinqerisht
për
Allahun,
Më të
Lartin.
2. Duhet
të bazohet
në
njohuritë
Islame
3. Duhet
të bëhet
me
mençuri
dhe
durim
4. Është
domosdo
shmëri së
pari të
njihet
gjëndja e
atyre që
po ftohen
Dëshmi për këto kushte është ajeti i kur’anit:
1. Legjislacionin 2. Ata që fton
"Thuaj: "Kjo është rruga ime, unë ftoj për tek Allahu me
mendjemprehtësi, unë dhe ata që më ndjekin, e Allahu është i
lartësuar dhe unë nuk jam prej atyre që i bëj shokë Atij "(Kur'an 12:
108).
9
E katërta: durim për sprovat dhe vështirësitë (1). Prova është thënia e Më të Lartit: " Në emër të Allahut, Mëshiruesit Mëshirëbërësit, pasha kohën, me të vërtetë njeru është në humbje, përveç atyre që besojnë, bëjnë vepra të mira, i këshillojnë njëri-tjetrit të vërtetën dhe i këshillonjnë njëri-tjetrit durimin” (Kur'ani 103: 1-3). (2)
(2) Pas përmendjes së katër parimeve, autori citon provën nga Kur'ani; Sure Al
Asr. Autori gjithmonë ndjek çështjet me dëshmi/fakte. Pse?
األول: حتى يربي الطالب على اإلتباع ال التقليد.
ة يرد بها على المخالف. الثاني: حتى تكون عند الطالب حج
(1 ) Pas predikimit, autori përmend durimin. Sikur ka dashur të thoshte: 'Ai që e merr këtë rrugë, do të ketë vështirësi ashtu si Profetët dhe të dërguarit - paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi ta- domosdoshmëri të kesh durimin
.
Në Islam: Përpjekja për
të bërë gjëra të caktuara
dhe perpjekje për t'iu
qëndruar larg të tjerëve.
Kuptimi
gjuhësor:
Vetëpërmbajtje
1. Durim në bindjen
ndaj Allahut; si
namzi, agjërimi etj
2. Durim për të
qëndruar larg nga
mosbindja e Allahut; të
tilla si braktisja/lënja e
mëkateve e mëdha.
3. Durimi me atë që
Allahu sprovon prej
vështirësive; për
shembull,
sëmundje.
3. Të përgatisë
studentin si të nxjerrë
vendimet nga provat
bazuar në parime të
sakta.
1.Të përgatisë
studentin si një
ndjekës i provës dhe
jo një ndjekës i
verbër i mendimeve.
2. Me qëllim që
student ti njohë
provat kur këshillon
ata që e
kundërshtojnë këtë
besim.
10
Shafi’i - Allahu e mëshiroftë -
tha: "Nëse Allahu nuk i zbriti
robit të Tij, përveç këtij
kapitulli (surah), do të ishte e
mjaftueshme për ta"(1).
Bukhari - Allahu e mëshiroftë
- tha: "Kapitulli: Dituria i
paraprin fjalës dhe veprave”
dhe prova është thënia e
Allahut: " Dijeni se askush nuk
është i denjë të adhurohet
përveç Atij dhe kërkoni për
mëkatet tuaja ". Kështu, ai
përmendi dituri përpara fjalës
dhe veprimit” (2).
(1) Qëllimi i imam Shafiut- Allahu
e mëshiroftë - është se kjo sure është
e mjaftueshme për të vendosur
prova mbi robin, në mënyrë që ata
të studiojnë, veprojnë mbi të, të
mësojnë të tjerët dhe të praktikojnë
durimin.
Po në lidhje me pjesën tjetër të
sureve së Kur'anit ?! i tërë Kur'ani
është plot dëshmi.
(2) Imam Bukhari filloi një nga
kapitujt në librin e tij "Sahih
Bukhari" me titullin: "Kapitulli:
Dituria i paraprin fjalës dhe
veprimit" dhe përmendi provën për
të. Prandaj, është e domosdoshme
për të studiuar para se të flasësh ose
të bësh ndonjë veprim. Nuk është
korrekte të bëjmë veprime pa dije
ose ndryshe do të imitonim të
krishterët.
11
" Dije, Allahu qoftë i mëshirshëm ndaj jush, në të vërtetë është e detyrueshme për çdo musliman dhe muslimane që të studiojë këto tre pika dhe të veprojë mbi to "(1):
SË DYTI, TRE ÇËSHTJET TË RËNDËSISHME
(1)Autori filloi këtë paragraf duke bërë dua për
studentin / lexuesin.
Në Islam: Të veçosh Allahun me atë që është specifike për Të
nga Sundimi, Adhurimi, Emrat dhe Atributet e Tij.
Kuptimi gjuhësor: Të veçosh diçka.
3. Teuhidi i Emrave dhe Atributeve* të Allahut:
Për të veçuar Allahun me atë që Ai e ka
emëruar dhe përshkruar Veten në Librin e Tij
ose në thëniet e të Dërguarit të Tij, Paqja dhe
Bekimi i Allahut qofte mbi të. Kjo bëhet duke
pohuar atë që Ai ka pohuar për Veten dhe
duke mohuar atë që Ai e ka mohuar për Veten:
pa e shtrembëruar domethënien e tyre, duke
mohuar ato, duke i përshkruar ato ose duke
dhënë shembuj.
1.Teuhidi i Sundimit: Të veçosh Allahun
me veprimet e Tij ose të thuash se Ai është i
vetmi Krijues, Zotërues dhe
Rregullues i punëve të krijesave të Tij.
2. Teuhidi i
Adhurimit:
Të veçojmë
Allahun me
të gjitha
adhurimet.
Autori lutet për studentin në këtë libër tri herë; në
fillim të katër parimeve të rëndësishme, në fillim
të tre parimeve të rëndësishme, dhe gjithashtu kur
thotë: "Dije, Allahu të udhëzoftë në bindjen e Tij se
Hanifija është rruga e Ibrahimit.
12
*Emrat dhe Atributet janë të kufizuara vetëm në atë që është transmetuar në Kur'an ose Sunet.
- Kjo bëhet duke pohuar atë që Allahu ka pohuar për Veten e Tij në Librin e Tij ose i Dërguari i Tij ka pohuar për Të në thëniet e tij. Gjithashtu duke mohuar atë që Allahu e ka mohuar për Veten e Tij në Librin e Tij ose i Dërguari e Tij e ka mohuar Atë. Për shembull: "Atë nuk e kaplon as dremitja, as gjumi". Kjo bëhet pa shtrembëruar kuptimin e tyre, pa i mohuar, ose i shpjeguar ato, ose duke dhënë shembuj.
3. Distancimi prej
shirkut dhe njerëzve
që e praktikojne atë.
1. Teuhid i
Sundimit dhe
Teuhidit të Emrave
dhe Atributeve.
2.Teuhidi i adhurimit
(1) Në pikën e parë, autori - Allahu e mëshiroftë - pohon
Teuhidin e Sundimit dhe Teuhidit të Emrave dhe Atributeve: "Allahu
na krijoi, kështu që Ai është Krijuesi" dhe na siguron "kështu Ai është
Ofruesi , "dhe Ai nuk na ka lënë pa qëllim "pa urdhra dhe ndalime ",
më tepër Ai na ka dërguar një të Dërguar"
Pika e Parë: Allahu na ka krijuar, na siguron me riskun e Tij, dhe Ai nuk na ka lënë pa qëllim në jetë; Përkundrazi, Ai na ka dërguar një lajmëtar. Kushdo që i bindet atij, do të hyjë në Xhennet dhe kushdo që nuk e dëgjon atë, do të hyjë në zjarr. E vërteta është thënia e Allahut: " Ne me të vërtetë ju kemi sjellë një të dërguar dëshmitar mbi ju, ashtu si Ne ia çuam një të Dërguar Faraonit, por Faraoni nuk e dëgjoi të dërguarin, andaj i çuam dënim të rëndë "( Kur'an 73: 15-16).
2. Si mëshirë: "Ne nuk të kemi dërguar ty veçse si mëshirë ndaj
gjithçkaje që ekziston".
1. Për të vërtetuar dëshminë mbi krijimin: " Ne nuk dënojmë askënd derisa të dërgojmë një të
dërguar "
13
Pika e dytë afirmon adhurimin vetëm për Allahun, Më të Lartin.
Autori - Allahu e mëshiroftë - thotë: "Allahu nuk është i kënaqur që dikush tjetër të adhurohet me Të". "dikush tjetër" është i pacaktuar kështu që përfshin të gjithë dhe gjithçka; profetët, njerëzit e drejtë, xhinët, engjëjt, të devotshmit.
Prova është thënia e All-llahut, Më të Lartit: "Xhamitë i janë kushtuar vetëm Allahut, prandaj mos iu lutni askujt, krahas Tij".
Pika e dytë: Allahu nuk është i kënaqur që ndokush të shoqërohet me Të në adhurimin e Tij; qoftë një engjëll i afërt tek Allahu, apo një i dërguar. Prova është thënia e Allahut: " Xhamitë i janë kushtuar vetëm Allahut, prandaj mos iu lutni askujt, krahas Tij "(Kur'an 72:18).
Ekzistojnë tre mendime në lidhje me kuptimin e 'masajidit'(xhami), i
cili lehtë mund të pajtohet:
3. E gjithë toka; " Toka është bërë për mua një vend lutjeje dhe pastrimi" (Bukhari).
2. Pjesët e trupit
me të cilat bëjmë
sexhde.
1. Xhamitë që janë ndërtuar për ta adhuruar Allahun në to.
"... kështu që mos iu lutni askujt, krahas Allahut"- “askujt" përfshin
gjithkënd dhe gjithçka.
14
Në pikën e tretë, autori sqaron
distancimin prej shirkut dhe atyre që
e praktikojnë atë.
Pika e Tretë: Kushdo që i
bindet të Dërguarit dhe e
veçon Allahun me të gjitha
adhurimet, nuk është e
lejueshme që ai të ketë
besnikëri ndaj atyre që
kundërshtojnë Allahun dhe të
Dërguarin e Tij; edhe nëse
janë nga të afërmit e tyre.
Prova është thënia e Allahut
Më të Lartit: " Nuk gjen njerëz
që besojnë Allahun dhe në
Ditën e Fundit, që të ushqejnë
dashuri ndaj atyre, të cilët
kundërshtojnë Allahun dhe të
Dërguarin e Tij
(Muhammedin), edhe në
qofshin ata eterit e tyre apo
bijte e tyre, ose vëllezërit e
tyre, ose farefisi i tyre. Allahu
ka skalitur besimin në zemrat
e tyre dhe i ka forcuar ata me
shpalljen e Vet, dhe Ai do t'i
pranojë ata në xhennete nën të
cilat rrjedhin lumenjtë e ku do
të qëndrojnë përgjithmonë,
Allahu është i kënaqur me ta
dhe ata me Të. Ata jane Pala e
Allahut dhe, me të vërtetë që
Pala e Allahut do të jetë e
suksesshme"(Kur'an 58:22).
1. Me Zemër: Ne urrejmë jobesimtarët dhe festimet e tyre; sidomos shirkun dhe inovacionet e tyre në fe për shkak të shoqërimit së partnerëve në adhurim me Allahun.
worship with Allah.
2. Me Fjalë: " Unë jam totalisht i lirë nga ajo që ju
adhuroni " . "O ju jobesimtarë, unë nuk adhuroj atë që ju adhuroni, dhe ju nuk jeni adhurues të Atij që unë adhuroj, unë nuk do të jem
adhuruesi atyre që ju i adhuroni, As ju nuk do të jeni
adhurues të Atij që unë adhuroj, ju keni fenë tuaj dhe unë kam fenë time"(Kur'ani 109).
3. Me vepra: Duke mos marrë pjesë në festimet, traditat, veshjet ose besimet e tyre.
Vepra
Fjalë
Zemër
15
Kuptimi gjuhësor: Të veçosh diçka Në Islam : Të veçuarit e Allahut në Zotërimin, Adhurimin dhe Emrat e Atributet e Tij
(3) Autori sqaron arsyen pse studiojmë Teuhidin, rëndësia e të cilit është përmendur dhe më lart.
" Dije, Allahu të udhëzoftë në bindjen ndaj Tij, se sigurisht feja e vërtetë, rruga e Ibrahimit, alejhi selam, është të adhurosh vetëm Allahun, duke e bërë fenë sinqerisht për Të, Allahu ka urdhëruar të gjithë me këtë dhe Ai i ka krijuar ata për këtë arsye (adhurimin te Allahut). Allahu, Më i Larti, thotë: " Unë nuk kam krijuar xhinët dhe njerëzit, përveçse të më adhurojnë Mua" (Kur'ani 51:56)
Domethënia e adhurimit është të veçohet Allahu me gjithë adhurimin. Urdhri më i rëndësishëm që Allahu na ka dhënë është Teuhidi, i cili është të veçojmë Allahun me të gjithë adhurimet (3). Më e keqja nga ajo që Ai e ka ndaluar është shirku, i cili është që t'i lutesh të tjerëve së bashku më Të ose më Të, Prova është thënia e Tij: Më i Larti: " Adhuroni Allahun dhe mos shoqëroni asgjë me Të " (Kurani 4:36)
SË TRETI, RËNDESIA E STUDIMIT TË TEUHIDIT
Hanefi
Në Islam: Ai Hanefi: Është një
popull i cili ka distancuar veten
nga shirku, popull i sinqeritetit, Teuhidit dhe
besimit. " "(Qaanitan) ai që bën shumë vepra
të mira vazhdimisht për
hir të Allahut Hanifan " (Kur'an 16:120) që do të
thotë të drejtohesh tek Allahu dhe të rrish larg shirkut
duke qënë se Hanefi është
person që ndjek Teuhidin dhe rri
larg shirkut.
Kuptimi gjuhësor:
Të mbështetesh tek diçka.
Autori thotë se "kuptimi i 'për të më adhuruar Mua' është 'të veçosh Allahun
në adhurim'. Kjo është thënia e ibn Abbasit - Allahu qoftë i kënaqur me të -
kur tha: "Çdo herë që fjala 'adhurim' përdoret në Kur'an, do të thotë Teuhid".
Të tilla si "Adhurimi i Allahut" do të thotë ‘veçimi i Tij me adhurim', "O njerëz
adhurojeni Zotin tuaj" do të thotë 'O njerëz të veçojeni Zotin tuaj me
adhurim'.
16
Nëse ju thuhet: Cilat janë tre parimet themelore të cilat ne na obigohet ti njohim ? Thuaj: "Robi, duhet të njohë Zotin e tij, fenë e tij dhe Profetin e tij Muhammed, paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të," (1).
Nëse ju thuhet: Kush është Zoti juaj? Thuaj: Zoti im është Allahu, Ai që më ka furnizuar mua dhe të gjitha krijesat e Tij me bekimet e Tij. Allahu është Ai që adhuroj dhe nuk ka asnjë tjetër të adhuruar përveç Tij. Prova është Ai, më i Larti, ka thënë: " Të gjitha lavderimet dhe falënderimet i takojnë Allahut, Zotit të gjithçkaje që ekziston "(Kur'ani 1:1) (2).
Çdo gjë përveç Allahut është krijuar dhe unë jam një prej krijesave (3).
Së katërti, Tre Parimet Themelore
(3) Kjo do të thotë se çdo gjë tjetër përveç Allahut është krijuar dhe nëse unë jam krijuar, atëherë është një domosdoshmëri për mua të falënderoj Krijuesin, Më të Përsosurin dhe Më të Lartin.
" Të gjitha lavderimet dhe
falënderimet …" afirmon
Teuhidin e Adhurimit.
"… për
Allahun"
afirmon
Teuhidin e
Emrave
dhe
Atributeve.
"… Zoti …"
pohon
Teuhidin e
zotërimit(sun
dimit).
"Të gjitha lavdërimet dhe
falënderimet janë për Allahun,
Zotin e gjithçkaje që Ai ka
krijuar". Ky ajet përmban tre
kategori të Teuhidit:
(1) Autori - Allahu e mëshiroftë - filloi
duke përmendur tre parimet të cilat
janë tre pyetjet që secili person do të
pyetet në varr. Ai tërheq vëmendjen e
lexuesit duke bërë një pyetje, dhe
pastaj duke i dhënë përgjigjen.(2)
Autori - Allahu e mëshiroftë - sqaroi
parimin e parë që Zoti, është Ai që
meriton të adhurohet, është Më i
Përsosur dhe Më i Larti. Më pas autori
përmend provën për të cilën është
thënja e Allahut: "Të gjitha lavdërimet
dhe falënderimet janë për Allahun,
Zotin e gjithçkaje që Ai ka krijuar". Zoti
është Ai që duhet adhuruar.
17
Nëse thuhet:" Si e keni njohur Zotin tuaj? Thuaj: "Me anë të shenjave të Tij dhe krijimeve të Tij, Nga shenjat e Tij janë nata dhe dita, dielli dhe hëna.Nga krijimet e Tij janë shtatë qiejt, Ai është Allahu i Lartësuar, në Kur’an ka thënë: " Dhe nga shenjat e Tij janë nata, dita, dielli dhe hëna. Mos bëni sexhde për diellin ose hënën, por përuluni Allahut i Cili i krijoi ata, nëse e adhuroni Atë vërtetë!"(Kur'ani 41:37). Dhe gjithashtu, Më i Larti, ka thënë: " Zoti juaj është me siguri Allahu i Cili krijoi qiejt dhe tokën për gjashtë ditë, dhe pastaj u ngrit mbi fron. Ai e bën natën të mbulojë ditën që vjen me nxitim; dhe dielli, hëna dhe yjet e nënshtruar ndaj urdhërit të Tij. Sigurisht, krijimi dhe urdhërimi janë vetëm të Tij. Bekuar është Allahu Zot i gjithë krijimit" (Kur'ani 7:54)(1).
Zoti është Ai që duhet adhuruar, dëshmia është Ai, më i Larti kur thotë:" O njerëz, adhuroni Sunduesin tuaj, që ju krijoi juve dhe ata para jush, që të bëheni të devotshëm. Ai e ka bërë tokën një vend pushimi për ju, qielli si një kulm, ka lëshuar shi nga qielli dhe ka sjellë me vete fruta si një furnizim për ju. Pastaj mos ngrini rivalë te Allahu (në adhurim) ndërsa e dini (se Ai ka të drejtë të adhurohet)” (Qur'an 2:22) (2).
Ibn Kethiri (1300-1373) Allahu e mëshiroftë - ka thënë: "Vetëm Ai që krijoi këto gjëra meriton të adhurohet" (3).
(1) Autori përmend disa
shenja në univers dhe krijime
që vërtetojnë ekzistencën e
Allahut dhe pohojnë se nuk
ka Zot, asnjë Krijues dhe
askush nuk meriton të
adhurohet përveç Allahut.
Pastaj ai përmendi provat
nga Kur'ani.
* Çdo objekt i krijuar është
një shenjë që dëshmon
ekzistencën e Allahut, të
Përsosur dhe të Më të Lartit.
Megjithatë, autori dallon
midis shenjave në univers
dhe objekteve të krijuara,
pasi shenjat kalojnë nëpër
ndryshime të tilla si natën
dhe ditën. Ajo që ndryshon
është një provë më e fortë se
ajo që nuk ndryshon.
(2) Disa nga dijetarët kanë
thënë në lidhje me këtë ajet
në kapitullin e dytë të
Kur'anit: Ky ajet përmend
thirrjen e parë në Kur'an " O
njerëz", rendi i parë "
adhurim" që do të thotë
vetëm me adhurim dhe
ndalimi së pari " Kështu që
mos adhuroni të tjerët me
Allahun, ndërsa ju e dini"
është ndalesa kundër shirkut.
(3) Ai që është i veçuar në
Sundim duhet të veçohet me
adhurim.
*Every created o is a sign which
proves the existence of Allah,
18
Llojet e adhurimit që ka urdhëruar
Allahu, si Islami, Imani dhe
Ihsaani. Për më tepër, Lutja
(Duaja), Frika (Khawf), Shpresa
(Rajaa), Mbështetja (Tawakkul),
Përmallimi (Raghbah), Druarja
(Rahbah), Nënshtrimi (khushu ')
Khashyah(frikë e përzemër me
nderim), Pendimi
(inaabah),kërkimi i përkrahjes,
ndihmës, strehimit, ofrimi i
kurbanit(Dhabah), të betuarit
(Nadhar) dhe të gjitha llojet e tjera
të adhurimit që Allahu urdhëroi -
të gjitha këto i përkasin vetëm
Allahut. Dëshmi për këtë është
thënia e Allahut: “Xhamitë i
përkasin Allahut, prandaj, mos iu
lutni askujt, krahas Allahut.”
(Surja El-Xhinn: 18). Pra, kush e drejton ndonjë pjesë të
këtyre veprimeve të adhurimit për
tjetër pos Allahut, atëherë ai është
një politeist, jobesimtar. Argument
për këtë është thënia e Allahut:
“Ai që pos Allahut, adhuron zot
tjetër, duke mos pasur kurrëfare
prove për këtë,me siguri do të japë
llogari vetëm te Zoti i tij. Me të
vërtetë, nuk ka shpëtim për
mohuesit.”(Kur'an 23:117).
Gjithashtu Hadithi fisnik: " Du'aja
është 'ibadet"( Tirmidhi ,Autentikoi Albani) . Prova është thënia e
Allahut: " Zoti juaj ka thënë:
Lutmuni Mua se do t’ju
përgjigjem! Më e vërtetë ata që
përçmojne adhurimin Tim, me
siguri do të hyjnë në xhehenem të
poshtëruar!" (Kur'an 40:60).
Autori ndjek fjalën e Ibn Kethirit
me një numër veprash të
adhurimit me zemër dhe trup,
duke përmendur provat nga
Kurani dhe Suneti për secilën
prej tyre.
LUTJA(Dua’ja); ndahet në:
Kryerja e
tyre për
tjetër pos
Allahut
është
Shirk i
Madh
Rregullat e
saj kërkojnë
sqarime të
mëtejshme.
Ajo ndahet
në dy
kategori.
2. Lutja për
një nevojë:
Është një
lutje e
drejtpërdrej
të siç mund
të jenë
thëniet: 'më
fal', 'më
mëshiro',
etj.
1. Lutja e
Adhurimit:
Është një lutje
e tërthortë; të
tilla si
namazi,
agjërimi dhe
haxhi.
19
2. Ajo që njerëzit janë të
aftë për të ndimuar. Është e
lejueshme me katër kushte:
1. Ajo që vetëm Allhu është në
gjendje të japë. Drejtimi i kesaj
lutje për tjetër pos Allahut
është shirk i Madh.
d. Duhet
besuar se atij
që i
kërkohet(ndih
më) është
vetëm një
mjet; ai vetë
nuk mund të
sjellë as dëm
dhe as Dobi(pa
lejën e
Allahut)
c. Atij që
drejtohet
kërkesa të
jetë i aftë
për ta
plotësuar
atë. Kjo
përjashton
personin që
nuk ka
mundësi ta
plotësojë
atë.
b.Kërkesa/lu
tja, i duhet
komunikuar
personit një
nga format e
komunikimit
. Kjo
përjashton
mundësinë e
të bërit lutje
dikujt pa ia
komunikuar.
a. Atij që i
drejtohet
lutja është
gjallë.
Sa për atë që beson se ai që personi që i është kërkuar (ndihmë), është në gjëndje të sjellë dobi ose dëm, atëherë ky është Shirk.
Shënim: Ne studiojmë rregullin mbi veprime të caktuara. Sa i përket rregullit mbi atë që bën këto veprime atëherë kjo ka nevojë për paraqitjen e fakteve individit dhe sqarimin e dyshimeve të tyre. Dijetarët janë ata që mund të përcaktojnë saktësisht nëse një person është një besimtar ose një jobesimtar.
Lutja për një nevojë është e dy llojeve:
20
Mjetet/mënyrat e dukshme; Ilaçet; Allahu i ka bërë ato mjet për shërimin.
Mjetet/mënyrat e
ligjërueshme; Të tilla si rukje
(prej Kur'anit dhe Sunetit).
Kjo është e lejueshme, pasi
është një mjet që Allahu ka
ligjëruar për të hequr
sëmundjet.
Hadithi "Du'aja është thelbi i adhurimit" është i dobët, megjithatë, hadithi
autentik është "Dua’ja është adhurim ".
Ajeti " Zoti juaj ka thënë:" Lutmuni Mua, se do t’ju përgjigjem! Me
të vërtetë ata që e përçmojnë adhurimin Tim, do të hyjnë në
xhehenem me të poshtëruarit " shpjegon këtë pikë. Thënia e tij
"worship Me" tregon se Du'aja është adhurim.
3. Grupi i tretë
beson se vetë
mjetet kanë efekt;
sjellin përfitim ose
largojne dëmin. Ky
është Shirk i
madh.
2. Të tjerë besojnë në mjetet që Allahu nuk i ka bërë si mjete. Ky është Shirk i Vogël.
1. Disa besojnë se
vetëm ajo që Allahu
ka bërë një mjet
mund të përdoret si
mjet. Kjo është e
saktë.
21
Dëshmi për Frikën
(khaff) është thënia e
Allahut: "…Ju mos iu
friksoni atyre, por
friksohuni prej Meje,
nesë jeni besimtarë"
(Kur'ani 3:175)(1).
Dëshmi për Shpresën
(Rajaa) është thënia e
Allahut: “…Pra, kushdo
që shpreson të takojë
Zotin e vet, atëherë le të
kryejë vepra të mira dhe
mos i shoqërojë askënd
në adhurim me Zotin e
vet” (Kur'ani 18:110) (2).
Frika e
ndaluar
Frika është e tre llojeve:
Frika
bilogjke/n
atyrale
Kjo frikë është një formë e adhurimit, e lavdërimit dhe e frikës së brendshme.
Humbja e
shpresës në
mëshirën e
Allahut ose
bindja ndaj
një qënieje
të krijuar
duke mos
iu bindur
Krijuesit(A
llahut).
Frika është një ndjenjë kur dikush
ballafaqohet me atë që mund ta dëmtojë
ose ta shkatërrojë.
Allahu na ka ndaluar të frikësohemi nga
mbrojtësit e shejtanit dhe na ka
urdhëruar të kemi frikë vetëm Atë.
Si frika nga zjarri, armiku, grabitqarët, etj. Kjo është e lejueshme.
Është frika e adhuruesit për atë që ai/ajo adhuron. Bëhet me nënshtrim, duke e përulur vetveten dhe duke e lavdëruar atë që adhurohet. Allahut duhet t’i frikësohemi në këtë mënyrë, dhe është shirk i madh nëse bëhet për tjetër pos Allahut.
(2) Shpresë: Te dëshirosh diçka. Shpresa që shoqërohet me përulësi dhe nënshtrim duhet të jetë vetëm për Allahun; drejtimi i saj për tjetër pos Allahut është Shirk i Madh. Shpresa e lavdërueshme është vetëm për atë që bën veprime të bindjes për Allahun dhe shpreson për shpërblimin, ose pendohet nga mëkatet dhe shpreson që ajo të pranohet. Sa për shpresën pa vepra, është mashtrim dhe shpresë jo e pranueshme.
22
Dëshmi për Mbështetjen
(Tawakkul) është thënia e
Allahut: “"…, Në qofte se
jeni besimtarë, atëhere
mbështetuni tek Allahu”
(Kurani 5:23).
Dhe thënia e Tij: “…Allahu
i mjafton kujtdo që
mbështetet tek Ai” (Kurani
65: 3) *(1).
Allahu thotë: “Me të vërtetë,
ata nxitonin për të bërë
vepra të mira dhe Na
luteshin, me shpresë e frikë
dhe ishin të përulur ndaj
Nesh” (Kurani 21: 90) (2).
Kuptimi i Tawakul
Kuptimi gjuhësor: të mbështetemi në diçka ose
dikush.
Në Islam: Është varësia e vërtetë
ndaj Allahut, besimi tek Ai, ndërsa merr
masat e nevojshme paraprake.
Vërtetësia: të qënurit të sinqertë në varësinë ndaj Allahut.
Marrja e masave të nevojshme paraprake.
Besimi se Allahu do të përmbushë atë që Ai ka premtuar.
(1) Përmallim: Dashuri për të arritur diçka që dëshiron.
Druarje: Një frikë që e çon njeriun të largohet nga objekti dhe ai/ajo ka frikë.
(2)Nënshtrim: Përulja para madhështisë së Allahut duke paraqitur në dekretin
e Tij të përgjithshëm dhe legjislativ.
Është e domosdoshme për udhëtarin tek Allahu, i Përsosur dhe Më i Larti, që
të kombinojë mes frikës dhe shpresës. Nuk është e saktë të theksojë një prej
tyre dhe kështu të shkatërrohet. Frika dhe shpresa duhet të jenë të pranishme
tek ai/ajo si krahët e një shpendi.
23
Dëshmi për Frikën është thënia e
Allahut: “Mos u frikësoni prej tyre,
por kini frikë prej Meje” (Kur'ani 2: 150)
(1) Dhe dëshmia për pendimin
(inaabah) është thënia e Allahut:
“Dhe kthehuni te Zoti juaj në
pendim dhe paraqituni tek Ai (si
muslimanë)" (Kur'an 39:54) (2) Prova
për Kërkimin e Ndihmës
(isti'aanah) është thënia e All-
llahut: “Ty vetëm të adhurojmë
dhe vëtëm prej Teje ndihmë
kërkojmë” (Kurani 1: 4). Gjithashtu në
hadithin, “Kur kërkoni ndihmë,
kërkoni ndihmë tek Allahu
”(Tirmidhi). (3) Dëshmi për të kërkuar
strehim është thënia e Allahut:
“Thuaj: Kërkoj mbështetje te Zoti i
agimit” (Kur'ani 113: 1) dhe “Thuaj:
Kërkoj mbështetje te Zoti i
njerëzve” (Kur'ani 114: 1) (4). Prova për
kërkimin e Ndihmës
(istighaathah) është thënia e
Allahut: “Ju kërkuat ndihmë nga
Zoti juaj dhe Ai iu përgjigj...” (Kur'ani 8:
9)(5). Dëshmi për ofrimin e
kurbanit (Dhabah) është thënia e
All-llahut: “Thuaj:" Me të vërtetë
namazi im, kurbani im, jeta ime dhe
vdekja ime janë për Allahun, Zotin e
botëve. Ai nuk ka partner. Kështu
jam urdhëruar, dhe unë jam i pari
që i nënshtrohem Atij " (Kur'ani 6: 162-
163). Gjithashtu nga Suneti,
“Mallkimi i Allahut qotë mbi atë
që ofron kurban për tjetër pos
Allahut”(Muslim) (6).
(1) Frikë: Është një frikë e bazuar në
njohjen e Madhështisë së Atij që i
frikësohemi, dhe Epërsisë së Tij të
plotë.
(2) Kthimi tek Allahu duke iu bindur Atij dhe duke qëndruar larg mëkateve. Kjo do të thotë t'i nënshtrohesh Allahut pasi që ne jemi rob dhe një rob duhet t'i nënshtrohet Zotit të tij. "Zotit është Allahu" ka thënë Profeti.
(3 ) Të kërkuarit ndihmë: Ky ajet tregon një metodë të detyrimit (hasr) pasi që objekti i fjalisë, edhe pse zakonisht vjen pas foljes në gjuhën arabe, përmendet para foljes, duke e konfirmuar atë për të cilin është përmendur në dënimin dhe mohimin e saj për ndonjë gjë tjetër. Prandaj, është sikur personi të ketë thënë, "Ne nuk adhurojmë asgjë tjetër përveç Teje. Ne nuk i drejtohemi askujt tjetër për ndihmë përveç Teje. " (4) Të kërkuait mbrojtje: të kërkuait
mbrojtje nga diçka e papëlqyeshme.
(5) Të kërkuait ndihmë: për shpëtim
nga një vështirësi ose katastrofë.
Kërkimi i ndihmës, kërkimi i strehimit,
dhe kërkimi i ndërmjetësimit mund t’i
kërkohet një qënie njerëzore për sa
kohë që ai / ajo është në gjendje të
plotësojë katër kushtet; i gjallë, i
pranishëm, i aftë, dhe nëpërmjet një
mënyre komunikimi.
(6) Ofrimi i flijimeve: Flijimi i kafshës
sipas një mënyre të caktuar.
24
Dëshmi për zotimet është thënia e Allahut: " Ata [janë ata që] përmbushin zotimet e tyre dhe kanë frikë nga një ditë, e keqja e së cilës do të jetë e përhapur” (Kur'an 76: 7).
Kurbani që bëhet për Allahun
Kurbani e Haxhit, i Bajramit,
Akikah, ose për bamirësi.
Therja(e kafshve) e Lejuar
…tiu shërbesh mysafirëve, për biznes etj.
Therja(e kafshve) qe
bëhet për tjetër përveç Allahut nga dashuria dhe lavdia; të tilla si xhinët
dhe të vdekurit. Ky është Shirk i
madh.
)1 (
Përkufizimi Islam: Të bësh diçka të detyrueshme për veten, e cila
nuk është e detyrueshme.
Përkufizimi gjuhesor: Bërja e diçkaje obligative ose detyruese.
Në emër të Allahut Në emër të dikujt tjetër përveç Allahut
Autori përmend këto akte adhurimi si shembuj për të mos kufizuar veprat e
adhurimit vetëm ndaj këtyre. Ka shumë akte të tjera të adhurimit të cilat
nuk përmenden. Kështu, kushdo që i drejton këto ose të tjera përveç këtyre
akteve të adhurimit për tjetër pos Allahut, ka rënë në politeizëm.
Shënim: Ka edhe shumë detaje të tjera në lidhje me kurbanin në "Librin e Teuhidit"
Shënim: Betimet janë të llojeve të ndryshme dhe kanë kushte dhe
shlyerje, siç do të shpjegohet në "Librin e Teuhidit".
25
Parimi i dytë themelor:
Njohja e fesë islame,
bazuar në prova. Kjo
(dmth. islami) do të thotë
t'i nënshtrohesh Allahut
nëpërmjet Teuhidit, duke
ia dorëzuar bindjen
(plotësisht) Atij dhe duke
u shkëputur nga Shirku
dhe praktikuesve të tij.
Shkallët e besimit janë:
islami, imaan dhe ihsaan,
secili nivel përbëhet nga
shtyllat e veta. Niveli i
Parë: Islami (1). Shtyllat e
islamit janë pesë:
Dëshmia se nuk ka asnjë
hyjni që ka të drejtë të
adhurohet përveç Allahut
dhe se Muhamedi është i
Dërguari i Allahut (2);
Falja e namazit; Dhënia e
Zekatit; Agjërimi në
Ramazan; Kryerja e haxhit
në Shtëpinë e Shenjtë të
Allahut.
(1 ) Autori fillon themelin e dytë, që është
njohja e fesë, duke përkufizuar Islamin:
Islami Ihsani Imaani
(2) Shtyllat e islamit janë pesë; e para prej tyre: Shehadeti (Asnjë zot nuk duhet adhuruar përveç Allahut).
Përkufizimi i islamit nënkupton dorëzimin
e të gjitha çështjeve te Allahu, pasi që ne
jemi rob (të Allahut) dhe robi duhet t'i
nënshtrohet Zotit te Tij. Zoti është Allahu,
siç jemi njoftuar nga Profeti.
Pastaj e ndau fenë në tri nivele:
Kjo do të thotë t'i nënshtrohesh
Allahut nëpërmjet Teuhidit, duke ia
dorëzuar bindjen e plotë Atij dhe duke
qëndruar larg Shirkut dhe praktikuesve
të tij.
26
.#ال إله$معنى هذا :﴾ ڈ ڈ ڎ ﴿
.# هللإال $ أي: ﴾ ڑ ڑ ژ ﴿
Prova për dëshminë e Besimit
është thënia e Allahut: “Allahu
dëshmon se nuk ka ndonjë hyjni
që ka të drejtë të adhurohet
përveç Tij, ashtu edhe engjëjt
dhe ata që posedojnë dije. Ai
gjithmonë e mban krijimin e Tij
me drejtësi. Askush nuk ka të
drejtë të adhurohet, pos Atij - i
Gjithëfuqishmi, i Gjithëdijshmi”
(Kurani 3:18). Kuptimi i saj
(dmth. Dëshmia e Besimit) është:
Nuk ka asnjë që ka të drejtë të
adhurohet përveç Allahut,
vetëm. 'Laa ilaaha' mohon
gjithçka që adhurohet pos
Allahut, ndërsa 'illa Allah'
afirmon adhurimin vetëm për
Allahun, i lirë nga çdo partner që
përzihet me adhurimin e Tij,
ashtu siç nuk ka mik të përzier
me sundimin e Tij. Një shpjegim
për këtë, që do te sqarohet dhe
më tej, gjendet në thënien e
Allahut: “Dhe mos harroni kur
ibrahimi i tha babait të tij dhe
popullit të tij:" Vërtet, unë jam i
lirë nga gjithçka që adhuroni,
përveç Atij që më krijoi, dhe me
të vërtetë Ai do të më udhëzojë.
"Dhe Ai e bëri atë një deklaratë
që do të qëndrojë mes
pasardhësve të tij që të kthehen”
(Kur'an 43: 26-27) (2).
Mohimi është "Nuk ka zot (duhet adhuruar)" dhe pohimi është përveç Allahut"
Ndërtimi i kësaj fjalie tregon kufizime dhe afirmime; ai kufizon dhe afirmon adhurimin vetëm për Allahun dhe e mohon atë për tjetër përveç Tij.
Për këtë arsyje autori thotë: Një shpjegim për këtë, që do ta sqarojë më tej, gjendet në thënien e Allahut: “Dhe mbani mend kur ibrahimi i tha babait të tij dhe popullit të tij:" Vërtet, unë jam i lirë nga gjithçka që adhuroni - përveç Atij që më krijoi ...”
Shprehja e Ibrahimit "i lirë nga
gjithçka që adhuroni" është kuptimi i "
asnjë zot (nuk duhet adhuruar)”
" përveç Atij që më krijoi " do të thotë
" përveç Allahut ".
Mohim Pohim
Autori përmendi provë për dëshminë e besimit dhe sqaroi se kuptimi i saj është: Nuk duhet të adhurohet asnjë
zot përveç Allahut.
Është një domosdoshmëri për
dëshminë e sinqeritetit të
përfshijë:
27
Gjithashtu, thënia e Tij: " Thuaj:" O ithtarë e Librit, ejani të biem në një fjalë që është e njëjtë mes nesh dhe jush, se ne nuk do të adhurojmë përveç All-llahut, se nuk do t’i shoqerojmë Atij asgjë (në adhurim), dhe nuk do të marrim njëri-tjetrin si zotër", por nëse ata largohen, atëherë thuaj:" Dëshmoni se ne jemi muslimanë [duke iu nënshtruar Atij]” (Kurani 3:64) (1).
Nëse thuhet: Kuptimi i
dëshmisë 'La ilahe ila Allah'
është: Nuk ka asnjë që
adhurohet (zot) përveç Allahut,
atëherë ne themi se kjo është e
pasaktë pasi me këtë ai po
aprovon çdo gjë që është
adhuruar pos Allahut.
Megjithatë, kur sqarohet me
shtimin 'në të vërtetën', kjo
tregon se ai nuk beson në çdo
gjë që adhurohet pos Allahut
dhe se asgjë nuk meriton
adhurim përveç Allahut.
Nëse thuhet: Kuptimi i "La ilahe ila Allah" është: Nuk ka Krijues të vërtetë përveç Allahut, atëherë themi se kjo deklaratë është e saktë, megjithatë, nuk është kuptimi i "La ilaha ila Allah". Kjo është Njëshmëria e Zotërisë, e cila besohej edhe nga adhuruesit e idhujve, të cilëve u ishte dërguar Pejgamberi; megjithatë, kjo nuk i futi ata në Islam.
(1) " Thuaj, o ithtarët të Librit, ejani të biem në një fjalë që është e njëjtë mes nesh…". Ky ajet është një dëshmi për gënjeshtrën e ftesës për " unitetin e feve".
28
Prova për dëshminë:
'Muhamedi është i Dërguari i
Allahut' është thënia e Allahut:
" Juve ju erdhi i dërguari nga
mesi juaj. Atij i vjen rëndë për
gjynahet që bëni ju, jua
dëshiron të mirën me gjithë
zemër që ju të shkoni rrugës së
drejtë dhe është i butë e i
mëshirshëm me besimtarët "
(Kur'ani 9: 128) (1).
Kuptimi i kësaj dëshmie është:
Bindja ndaj urdhrave të tij,
duke besuar atë që ai ka thënë,
duke qëndruar larg nga
ndalimet e tij dhe se Allahu
adhurohet vetëm me atë që ai
ka ligjëruar (2).
(1) Allahu e ka theksuar këtë varg me tri mënyra të ndryshme të theksimit: betimi i kuptuar, shkronja arabe 'laam' dhe 'qadi'.
(2 ) Këto katër janë një domosdoshmëri për çdo musliman për të përsosur dëshminë e tyre.
Ti nuk e adhuron Allahun përveç
mënyrës së adhurimit të Allahut: Kjo është një provë
kundër inovatorëve
në fenë e Allahut.
Ne duhet t'i bindemi atij në gjithçka
që ai ka urdhëruar,
pasi ai vetëm e ka
përcjellë atë prej Allahut.
T’i besojme gjithçka që
ai na ka informuar pasi: Ai është i
sinqertë dhe besuari.
T’i qëndrojme
larg ndalimeve të tij: duke vendosur
gjithçka që ai ka
ndaluar në njërën anë
dhe të qëndrojmë
larg në anën tjetër.
29
Dëshmi për namazin, zekatin dhe shpjegimin e Teuhidit gjendet në thënien e Allahut: “E megjithatë Namazi , ata qenë urdhëruar vetëm që të adhuronin Allahun me përkushtim të sinqertë duke qënë në fenë e pastër (të Ibrahimit), si dhe të falnin namazin dhe të jepnin zekatin. Kjo është feja e drejtë” (Kur’ani 98: 5) (1).
Dëshmi për agjërimin është thënia e Allahut: “O ju që besuat, agjërimi është përshkruar për ju ashtu siç u është përcaktuar atyre para jush, që të fitoni Taqwa” (Kur'ani 2: 183) (3).
Dëshmi për Haxhin është thënia e Allahut: “Haxhi (shtegtimi) në Shtëpinë (Ka'bah) është një detyrë që njerëzimi i detyrohet Allahut për ata që janë në gjendje ta bëjnë atë. Dhe kushdo që nuk e pranon (duke e mohuar haxhin), atëherë Allahu nuk ka nevojë për asnjë nga krijesat e Tij” (Kur'an 3: 97)
(4).
(1) Shtylla e dytë: Namazi.
Namazi është adhururimi i Allahut me lëvizje dhe deklarata, duke filluar me 'Takbir' ('Allahu Ekber' - 'Allahu është më i Madhi') dhe duke përfunduar me 'Tasleem' (përshëndetjet e paqes). Kjo është një shtyllë e madhe e fesë. U bë obligim për Profetin direkt nga Allahu kur Pejgamberi u ngjit në qiell (natën e miraxhit).
(2) Shtylla e tretë: Bamirësia e detyrueshme(Zekati).
Kuptimi gjuhësor do të thotë zhvillim dhe pastrim.
Ajo është e dy llojeve: Pastrimi i trupit dhe pastrimi i pasurisë.
(3) Shtylla e katërt: Agjërimi.
Përkufizimi gjuhësor: Të përmbahesh (ndaj diçkaje).
Përkufizimi Islam: Ta adhurosh Allahun duke u përmbajtur nga ajo që thyen agjërimin me një synim të sinqertë që pas faljes se sabahut deri në perëndim të diellit. Është nga adhurimet më të mira pasi që të tre llojet e durimit janë të gjitha të pranishme në të. Gjithashtu, ajo që tregon statusin e tij të madh është fakti se Allahu na ka thënë se Ai Vetë do ta shpërblejë agjëruesin.
(4) Shtylla e pestë: Haxhi
Përkufizimi gjuhësor: Është qëllimi
Përkufizimi Islam: Të adhurosh Allahun duke kryer ritet e haxhit sipas mënyrës së Profetit – paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të - Është obligim për çdo musliman një herë në jetë.
30
Ai përbëhet nga më shumë se shtatëdhjetë degë. Më i madhi prej tyre është thënia La ilahe illa Allah dhe më i vogli prej tyre lëvizja një objekti të dëmshëm nga rruga. Dhe Hayaa [Modestia] është një nga degët e imaant.
Shtyllat e imaanit janë gjashtë: besimi në Allahun, engjëjt e Tij, librat e Tij, të dërguarit e Tij, Ditën e Fundit, në Kaderin (Dekreti hyjnor) - e mira dhe e
keqja e saj.
Dëshmi për këto gjashtë shtylla është thënia e Allahut: “Drejtësia nuk është që ju t'i ktheni fytyrat tuaja drejt lindjes dhe perëndimit (në namaz), por drejtësia (birr) është për atë që beson në Allahun, Ditën e Fundit, Engjëjt, Librat dhe Profetët” (Kur'ani 2: 177).
Dhe dëshmia për kaderin është thënia e Allahut “Me të vërtetë, Ne i krijuam të gjitha gjërat me Qadarin (predikimi hyjnor i caktuar për të) (Kur'ani 54: 49)
Përkufizimi Islam: imaan
është deklarata e gjuhës,
besimi në zemër dhe
veprimet e gjymtyrëve; Ai
rritet me bindjen ndaj Allahut
dhe zvogëlohet me
mosbindje.
Prandaj, ne legjislacion imaani përbëhet nga pesë gjëra; nëse një nga pesë nuk është përmbushur atëherë kjo nuk konsiderohet imaan sipas Ahlus-Sunetit el-Xhematit
Çfare është dëshmi për këto pesë kushte? Hadithi, “Më i madhi prej tyre është duke thënë La ilahe illa Allah” kjo është një dëshmi, “dhe më e ultë e tyre është duke lëvizur një objekt të dëmshëm nga rruga” kjo është veprime të gjymtyrëve, “dhe modestia është një degë nga imaan” Kjo është veprime të zemrës.
Thënia e Allahut: " Cili prej jush ka pasur besimin e tij në rritje prej saj?” (Kur'ani 9: 124) dëshmon se imaan rritet dhe nëse rritet atëherë me siguri ai duhet të ulet. Është përmendur qartë nga Pejgamberi, paqja dhe bekimi i Allahut qoftë mbi të, në lidhje me uljen e fesë së vet përmes deklaratës së tij, “Ajo që pashë pa arsye dhe fe ...” (Bukhari dhe Muslim).
31
Besimi në ekzistencën e
Allahut, të Përsosurit.
Besimi në
Emrat dhe
atributet e
Allahut
Besmi në Teuhidin e adhurimit (vetëm adhurimi i Allahut).
Besimi në Teuhidin e zotërimit (veprat e Allahut).
Intelekti
Llogjika nuk mund të pranojë
ekzistencën e krijimit pa
ekzistencën e Krijuesit. " A mos vallë ata janë krijuar nga hiçi apo mos janë ata
krijues të vetëvetes?”
(Kur'an52: 35).
Burime Legjislative Burimet e
ligjshme janë shumë. ibn al-Qajjim
përmendi se nuk ka një
ajet në Librin e Allahut,
përveç se ai ka një
referencë tek Teuhidi, pa përjashtim.
Al-Fitrah (instinkt natyral)
"Askush nuk ka lindur
përveçse ata janë në Al-
Fitrah (instinkt natyror).
Prindërit e tij e kthejnë atë në një hebre
ose të krishterë ose
pagan ... "(Bukhari dhe
Muslim).
Kuptimi
Në kohë të vështira ju ngrini duart tuaja në qiell dhe thoni 'O Zot' 'O Zot' 'O Zot' dhe me lejën e Allahut, shkatërrimi juaj hiqet.
Librat
Ditën e fundit
Të dërguarit
Kaderi (Çdo gjë që do të ndodhë; qoftë i mirë apo keq)
Engjëjt Allah
32
Engjëjt janë nga bota e padukshme. Allahu i krijoi ato nga drita. Ata i binden
Allahut dhe kurrë nuk e kundërshtojne Atë. Ata kanë shpirtra të shenjtë
(Kur'ani 2:87), një trup "Kush i ka bërë engjëjt të dërguarit me krahë"
(Kurani 35: 1), zemër "Po aq sa kur frika të dëbohet prej tyre (engjëllit )
(Kur'an 34: 23) dhe intelektit "ata (engjëjt) thonë:" Ç'është ajo që ju ka
thënë Zoti? "(Kurani 34:23) Ata vënë në pyetje një përgjigje që vërteton se
ata kanë intelekt. Ne besojmë në to, emrat e tyre (Xhibril, Mikael, Israfil,
etj.), detyrat e tyre (si 'transportuesit e Fronit'), dhe gjithçka që jemi
informuar për ta.
Ne besojmë se ata janë nga Fjala e Allahut, dërguar te ne, dhe jo krijesë e
Allahut. Allahu dërgoi me çdo të Dërguar një libër. Ne besojmë në ato që
Allahu na ka njoftuar me emër, transmetimet e tyre dhe vendimet e tyre të
cilat nuk janë shfuqizuar nga Kurani, meqë Kur'ani shfuqizon atë që erdhi
para tij nga këto Shkrime dhe është Muhaiminan (i besueshëm në lartësi dhe
dëshmitar) mbi ta. (Kur'ani i Profetit), Inxhili (Ungjilli i Profetit Isa), Zaburi
(Libri i Profetit David), Suhufi i Ibrahimit dhe Musait (Shkrimet e Profetëve)
Ibrahim dhe Musait.)
Ne besojmë se ata janë si të gjithë njerëzit dhe nuk posedojnë asnjë nga karakteristikat e zotërimit. Allahu i dërgoi ata, u dergoi shpalljen atyre dhe i ndihmoi me ajetet dhe shenjat e Tij. Ne besojmë se ata janë rob dhe nuk adhurohen, të dërguarit që nuk duhet të përgënjeshtrohen, ata përcjellin atë që u është besuar atyre, këshilluan kombet e tyre, e përmbushën misionin e tyre dhe luftuan në rrugën e Allahut. Ne besojmë në të gjithë ata, emrat e tyre, historitë e tyre dhe në shenjat që Allahu i ndihmonte. I pari i Profetëve është Ademi, i Dërguari i parë është Nuhu dhe vula e Profetëve është Muhamedi - paqja dhe bekimet e Allahut qoftë mbi të gjithë ata. Të gjitha ligjet e mëparshme shfuqizohen nga ligji i shpallur Muhammedit .
33
Besimi në gjithçka që ndodh pas vdekjes nga momenti që shpirti që del nga
trupi, engjëjt që e mbartin atë në qiej, ne qiejt do të hapen ose jo portat e
qiejve do të mbyllen mbi të, atëherë ata do ta kthejnë atë në trupin e tij, si
ai dëgjon gjurmët e atyre që e varrosin. Pastaj do të pyetet nga dy engjëj,
ndëshkimi ose shpërblimi i varrit, dhe pastaj ringjallja, llogaria, Sirati,
Xhenneti ose Xhehennemi, ndërmjetësimi dhe besimtarët qe do të shohin
Zotin e tyre në Ditën e Gjykimit dhe në Parajsën, siç dëshiron Allahu dhe
Hawdh (lumi) i Pejgamberit, paqja dhe bekimi i Allahut qoftë mbi të. Pra,
çdo gjë që vjen pas vdekjes bie nën kategorinë Besim në Ditën e Fundit.
Dije:
Të besuarit se Allahu është i Gjithëdijshëm
për çdo gjë dhe asgjë nuk fshihet prej
Tij as në Tokë as në Qiej.
Krijimi:
Robi krijohet dhe
veprimet e tij e ndjekin atë ashtu që ato të krijohen gjithashtu.
" Allahu ju krijoi juve dhe atë që
bëni " (Kur'ani 37:96).
Shkrimi:
Allahu i Madheruar urdhëroi
kalemin të shkruajë
gjithçka që do të ndodhë deri
në Ditën e Gjykimit.
Vullneti:
Njeriu ka vullnet, por vullneti i tij nuk mund të ekzekutohet përveç me vullnetin e
Allahut, për atë që do
Allahu, dhe çfarëdo që Allahu nuk
do, nuk do të ndodhë.
34
Niveli i tretë: ihsani. Ai ka një shtyllë: "ta adhuroni Allahun sikur ta shihni Atë, pasi edhe nëse nuk e shihni atë, Ai ju sheh". Dhe dëshmia është thënia e Tij: " Me të vërtetë, Allahu është me ata që e kryejnë detyrën e Tij, dhe ata që janë punëmirë” (Kurani 16: 128). Gjithashtu, thënia e Tij: "Dhe mbështetu tek Allahun, Mëshirëploti, i cili ju shikon (O i dërguar) kur ngriheni (vetëm gjatë natës për lutje) dhe lëvizjet tuaja në mesin e atyre që bien në sexhde (së bashku me ju Allahu në pesë lutjet e detyrueshme të me xhemat.) Me të vërtetë, Ai i degjon te gjitha dhe i di te gjitha" (Kur'ani 26: 217-220).
Po ashtu thënia e Tij: " Çfarëdo që të mund të bësh, dhe çfarëdo pjesë që mund të lexosh nga Kur'ani, dhe çfarëdo veprimi që bën (të mirën ose të keqen), Ne jemi dëshmitarë të saj, kur ju po bëni atë” (Kur'ani 10:61).
Adhurimi i Muraaqabës (i atij që e di se po vëzhgohet). Është një adhurim nga frika dhe shpëtimi. Një musliman nuk del jashtë këtij rrethi.
Adhurimi i Mushahadës (sikur e sheh Atë) nga dashuria, dëshira dhe dashuria për atë që është me Allahun. Për shembull: adhurimi i Profetëve dhe i Lajmëtarëve (paqja qoftë mbi ta). Është e mundur për të tjerë përveç tyre(profetve dhe lajmetarve) të arrijnë këtë nivel po ashtu.
Shënim: Kjo nuk do të thotë se ai që adhuron Allahun në këtë mënyrë e bën këtë vetëm nga dashuria dhe nuk i frikësohet Atij. Sidoqoftë, në këtë nivel, kërkesa më e fortë që e shtyn adhuruesin të adhurojë është dashuria e Allahut –Perfektin, më të Lartin. Pejgamberi – paqja dhe bekimi i Allahut qofte mbi të - tha: " A nuk duhet të jem një shërbëtor mirënjohës" (Muslim).
35
Prova nga Sunneti është hadithi i famshëm i Xhibrilit, i transmetuar nga Omeri-Allahu qoftë i kënaqur prej tij, transmeton dhe thotë: "Një ditë ndërsa po qëndronin me të Dërguarin e Allahut-paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, përpara nesh u shfaq një njeri me rroba jashtëzakonisht të bardha dhe me floke jashtëzakonisht të zinj...nga pamja e jashtme nuk të jepte përshtypjen se kishte udhëtuar dhe askush nga nga ne nuk njihte. Ai erdhi iu ul pranë pejgamberit-paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, i vendosi duart e ti mbi kofshet e te Derguarit-paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, dhe i tha: - O Muhamed më thuaj çfarë është Islami? i Dërguari i Allahut-paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, tha:- Islami është të dëshmosh se nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Allahut dhe se Muhamedi është i Dërguari i Tij, të falësh namazin, të japësh zekatin, të agjërosh muajin e ramazanit dhe ta vizitosh shtëpinë e shenjtë (Kaben) nëse i ke mundësitë që ta bësh një gjë të tillë. - Personi i tha:- Të vërtetën e the. - Ne u habitëm nga ajo që ai e pyeste dhe pastaj thoshte se pejgameberi-paqja dhe mëshira e Allahut qofshin mbi të, po pohonte të vërtetën. - Ai tha:- Me thuaj çfarë është Imani (besimi)? i Dërguari i Allahut-paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, u përgjigj:- Ai është: Të besosh Allahun, engjëjt e Tij, librat e Tij, pejgamberët e Tij, ditën e fundit dhe të besosh në caktimin Hyjnor (kaderin), se e mira dhe e keqja vijnë vetëm prej Allahut.(qofte i mire apo jo). - Ai tha:- Të vërtetën the - Dhe më pas tha:- Më thuaj çfarë është Ihsani (mirësia)? - i Dërguari i Allahut-paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, i tha:- Ai është ta adhurosh Allahun sikurse të jesh duke e parë Atë, edhe pse ti nuk e sheh Atë, Ai me të vërtetë të sheh ty. - Ai tha:- Më thuaj për çastin (kijametin) se kur do të ndodhë? - i Dërguari i Allahut-paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, i tha:- I pyeturi nuk di më shumë se sa pyetesi. - Ai tha:- Më thuaj për shenjat e tij? - i Dërguari i Allahut-paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, tha: - Atëherë kur robresha do lindë padronin e saj dhe do ti shohësh këmbezbathurit, fshatarët dhe barinjtë e varfër të rahin se kush ndërton më tepër pallate të larta. - Pastaj ky person u largua, ndërkohë që unë vet qëndrova aty, akoma për më shumë kohë. - Sa kaq i Dërguari i Allahut-paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, me tha:- O Omer, a e di ti se kush qe pyetësi? - Une i thashë: Allahu dhe i dërguari i Tij , paqja dhe bekimet e Allahut qofhin mbi te, e di më së miri. - i Dërguari i Allahut-paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi të, tha:- Ai qe meleku Xhibril a.s. erdhi tua mesojë fenë tuaj" (Trasmeton Muslim).
Ky hadith është një dëshmi për shtyllat e islamit, imanit dhe ihsanit. Dekreti i Tij " Ai që pyetet nuk di më shumë se pyetsi" është një dëshmi se askush nuk e di kur Dita e Gjykimit do të jetë përveç Allahut.
Mosbindja ndaj
prindërve do të rritet
Robëria do të rritet
Ndryshimi I roleve
(në shoqëri)
Mbreti ka një
robëreshë me të cilin
ka marrëdhënie dhe
lind djalin e tij. Nëse
mbreti vdes biri i tij
bëhet mbret. Kështu,
ai bëhet padron i
nënës së tij
36
E drejta ndaj vetes: Meqë dija është adhurimi, sinqeriteti dhe ndjekja e Sunetit janë një domosdoshmëri. Bëhuni një ndjekës i dijetarëve të hershëm të islamit, druajuni Allahut me një frikë të vërtetë në bazë të dijes, e dini se Allahu ju shikon në çdo kohë, përulni veten dhe jini të kujdesshëm ndaj arrogances.
Jini të kënaqur dhe pranoni atë që ju është dhënë dhe (largohu) qëndroni)القناعة(larg asaj që nuk do t'ju sjell dobi në jetën e përtejme. Zbukuroni veten me efektet
e dijes, sjelljet e mira që janë të pranueshme për popullin ,)المروءة(kini karakteristika burrërore, largojuni arrogancës dhe të ndjerit më superior ndaj kolegëve tuaj dhe të tjerëve. Qëndroni larg nga mbledhjet dhe takimet nga të cilat
nuk kanë dobi ,)اللغو(zbukuron veten me butësi, jini të patundur në të vërtetën (vërtetoni të vërtetën dhe lajmet )التثبت(para se ta besoni atë) Kini ambicie të
larta, dëshirë të fortë për të kërkuar dije ,)الهمة و النهمة في الطلب(udhëtoni për diturinë, ruani njohurinë me anë të shkrimit, të mësuarit, etj)تقييد( .Ruaje atë që
mëson duke vepruar mbi të dhe duke e rishikuar atë. Drejtohu Allahut për ndihmë, respekto integritetin akademik dhe ji i sinqertë.
'Parajsa' e Studentit të Dijes Islame është 'Unë nuk e di', mos e humbni kohën, kërkoni njohuri të përgjithshme për tema të ndryshme ,)الثقافة العامة(lexoni në
arabisht me kujdes dhe saktë, lexoni libra te njohur si Sahi Bukhari, Muslim, etj.
Bëni pyetje të përshtatshme, dëgjoni me kujdes, kuptoni materialin dhe pastaj veproni mbi të, mos debatoni për hir të debatimit; por për hir të gjetjes dhe pranimit të së vërtetës. Rifreskoni njohuritë me përsëritje. Qëndroni me Kur'anin, Sunetin dhe shkencat e tyre. Studioni temat e rëndësishme të çdo shkence.
Vepro me njohuritë, largojuni dashurisë për udhëheqje, famë dhe dunja (kjo jetë e kësaj bote).
Përpiqu të përmirësosh veten, ndërkohë ki mendime të mira për të tjerët.
Jepni sadakanë e dijes; urdhëroni të mirën, ndaloni të keqen, përhapni njohuritë dhe dashurinë për të përfituar popullin, përdorni statusin / pozitën tuaj për të ndërmjetësuar për muslimanët me ndërmjetësime të mira; për të përfaqësuar të vërtetën dhe gjithçka që është e mire.
Jini të ndershëm, ruani njohuritë, qëndroni larg mësimit dhe pozitave para se të jeni të kualifikuar për këtë.
Mbajeni qëndrim të përshtatshëm në lidhje me gabimin e një dijetari dhe bëni kujdes në dallimin e mendimeve midis dijetarëve (Shënim i përkthyesit: gabimi refuzohet kur bëhet e qartë, megjithatë, virtyti i dijetarit ngelet, dhe ai respektohet dhe nuk flitet kurrë keq për të).
1. Ka pesë gjëra që kanë të drejta mbi nxënësin e dijes islame: vetja,
mësuesi, vendin ku ai studion, shokët e klasës, librat dhe njohuritë që
ai ka studiuar.
37
2. Nga mënyra e parashtrimit të pyetjeve është të pyesni për atë që është më
e rëndësishme ose e dobishme në radhë të parë.
3. Nxënësi i dijes islame duhet gjithashtu të kujdeset për pamjen e tij ose të
saj.
4. Pas vdekjes së Pejgamberit – paqja dhe bekimi i Allhut qoftë mbi të - ne
nuk themi Allahu dhe i Dërguari i Tij e dinë më mirë', përkundrazi, ne
vetëm themi 'Allahu e di më së miri.'
Hiqni dyshimet. Mos u bë pjesë e grupeve dhe partive për hir të dashurisë dhe urrejtjes se tyre.
E drejta e mësuesit të nxënësit të dijes: Njerëzit bien në tre grupe lidhur me këtë; dy ekstreme dhe një moderim. Ne do të studiojmë – me lejen e Allahut - se shirku i parë ndodhi në tokë është për shkak të ekzagjerimit të statusit të të drejtëve, prandaj është e domosdoshme që ne të mbetemi të moderuar me të drejtët; mos e teproni duke u dhënë atyre të drejta që ata nuk e meritojnë dhe as nuk bien në dhënien e të drejtave që u takojnë atyre.
E drejta e vendit ku ai studion.
E drejta e shokëve të tij të klasës: Allahu, Me Perfekti dhe Më i Larti, thotë: "Ti je umeti më i mirë i zgjedhur për popullin" dhe Pejgamberi – paqja dhe bekimi i Allahut qoftë mbi të- tha: " Asnjëri prej jush nuk beson derisa ai te dojë për vëllanë e tij atë që ai e do për vete".
E drejta e librit: Për të ruajtur librin dhe për t'u kujdesur për të. Këto libra janë një bekim nga Allahu, kështu që është një domosdoshmëri për t'i ruajtur ato.
E drejta e dijes: ta studiojë atë tërësisht dhe ta ruajë atë duke e shqyrtuar atë dhe duke vepruar mbi të sepse është e detyrueshme për atë që ka njohuri për të vepruar mbi të. Pastaj ai e mëson këtë njohuri pasi është një bekim dhe ai duhet të jetë mirënjohës për këtë bekim.
38
Parimi i tretë: Njohja e profetit tend Muhammed – paqja dhe bekimi i Allahut qoftë mbi të. Ai është: Muhammed ibn 'Abdullah ibn AbdulMuttalib ibn Haashim dhe Haashimi është nga Kurejshët dhe Kurejshët janë nga arabët dhe arabët janë nga pasardhësit e Ismailit ibn Ibrahim Al-Khaleel (i dashuri), paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të dhe Profetin tonë më të mire. Ai jetoi 63 vjet. Prej tyre 40 vjet para profetësisë, dhe 23 vjet një profet dhe një lajmëtar. Ai u bë një profet me ajetin "Ikra" dhe një lajmëtar me "Al-Muddathir" Vendi i tij ishte Meka dhe ai emigroi në Medinë.
Ky paragraf flet shkurtimisht për Pejgamberin, paqja dhe bekimi i Allhut qoftë mbi të, duke përfshirë emrin e tij, prejardhjen e tij, moshën e tij, dhe paksa për Duaun e tij.
Emri dhe
prejardhja e tij:
Ai është: Muhammed ibn 'Abdullah ibn' AbdulMuttalib ibn Haashim, dhe Haasimi është nga Kurejshët dhe Kurejshët janë nga arabët dhe arabët janë nga pasardhësit e Ismailit ibn Ibrahim Al-Khaleel).
Mosha e tij:
Mosha e tij: 63 vjeç, prej tyre 40 vjet para profetësisë dhe 23 vjet një profet dhe një lajmëtar.
Profetësia e Tij ndahet në dy
periudha:
Periudha mekase, e cila zgjati 13 vjet.
Periudha e Medinës e cila zgjati 10 vjet
A është ai – paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të - një Profet
ose një të Dërguar? Ai është një profet me ajetin "Ikraa" dhe më pas
u bë një lajmëtar me "Al-Muddatthir".
39
Allahu e dërgoi atë si një paralajmërues ndaj Shirkut (politeizmit) dhe një thirrësi në Teuhid (monoteizëm). Dëshmia është deklarata e Tij: "O ti i mbështjellë(o Muhamed), çohu dhe paralajmëro, Zotin tënd madhëroje, petkat e tua pastroi, dhe largohu nga ndyrësia(adhurmi i idhujve)!" (Kur'ani 74- 1-5). Kuptimi i " çohu dhe paralajmero" është që të paralajmëroni kundër Shirkut dhe thirrni Teuhidit. "Dhe madhëroje Zotin tënd"; përlëvdoni duke e veçuar Atë në adhurim. " petkat e tua pastroi"; pastroni veprimet e tua nga Shirku.
"Dhe largohu nga ndyrësia" ; Rrujz i referohet idhujve. Të braktisësh do të thotë të çlirohesh nga ai dhe nga njerëzit e tij. Thirrja e Teuhidit ishte 13 vjet. Pas 10 vjetësh, ai u çua në qiell dhe pesë lutjet e përditshme u bënë të detyrueshme. Ai u lut(fali namazin) 3 vjet në Mekë, derisa iu urdhërua të emigronte në Medinë.
Një përmbledhje e shkurtër e
biografisë së tij;
Ftesa e tij për islamin gjatë periudhës së mekasit ishte kryesisht e përqendruar te Teuhidi dhe dëbimi i Shirkut; duke bërë adhurim vetëm për Allahun. Kjo da'wah vazhdoi në këtë mënyrë për një periudhë prej 13 vjetësh. Ai - paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të - u urdhërua më pas të emigronte në Medinë, dhe daveti i tij vazhdoi kryesisht duke u përqendruar tek Teuhidi, përveç zbritjes dhe zbulimit së aspekteve të mbetura të fesë, siç janë veprat e adhurimit, transaksionet e biznesit dhe punët e përditshme të jetës sonë. Dhe nëse dikush do të ekzaminonte biografinë e tij do të vërente se fokusi i tij kryesor që nga fillimi i profetësisë deri në vdekjen e tij ishte Teuhidi. Ky është një kundërshtim i qartë dhe i fortë kundër atyre që dekurajojnë njerëzit nga studimi i Teuhidit dhe pohojnë se ju keni nevojë vetëm për disa minuta për ta studiuar atë plotësisht.
Ne mund të nxjerrim 2 përfitime nga deklarata e tij 'ai u mor (u ngjit) në qiell’:
1- Çfarëdo që ne jemi të informuar nga Pejgamberi, paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të ,nga çështjet e të padukshmes, ne i përgjigjemi: Ne besojmë, pohojmë se është e vërteta dhe ne e pranojmë atë.
2- Rëndësia e faljes se namazit, duke pasur parasysh faktin se u bë e detyrueshme në qiej.
40
Migrimi është zhvendosja nga toka e Shirkut në vendin e Teuhidit. Është e obligueshme për myslimanët dhe do të mbetet kështu derisa ne Ditën e Fundit. Prova është deklarata e Tij, "Vërtet, ata që engjëjt e marrin [duke vdekur] duke u bërë keq vetvetes, [engjëjt] do të thonë, 'Në çfarë gjendje ishit ju?' Ata do të thonë: "Ne ishim të shtypur në tokë." Ata (engjëjt) do të thonë: "A nuk ishte toka e Allahut mjaft e madhe që të emigronit në të?" Për ata, strehimi i tyre është Xhehennemi - dhe e keqja është si një destinacion, përveç atyre që janë të shtypur mes burrave, grave dhe fëmijëve, të cilët nuk mund të krijojnë plan, e as nuk janë të udhëzuar në rrugë të drejtë, dhe Allahu është gjithnjë shlyes dhe falës i gjynaheve" (Kur'ani 4: 97-99). Dhe thënia e Tij: "O robërit e Mij që besuat, dhe toka ime është e gjerë, pra më adhuroni vetëm mua" (Kur'an 29:56). Al-Baghawi përmend: Arsyeja që qëndron pas shpalljes së këtij ajeti janë muslimanët që ishin në Mekë që nuk kishin migruar, Allahu thirri mbi ta me emrin e besimit (ata që besuan). Dhe prova për migrim në Sunnet është thënia profetike: "Migrimi nuk do të përfundojë derisa pendimi të mbarojë dhe pendimi nuk do të përfundojë derisa Dielli të ngrihet nga perëndimi" (Abu Dawud, autentikuar nga Albani).
1.Migrimi nga tokat e mosbesimit në tokat e islamit. Vendimi i saj është i detyrueshëm.
3.Migrimi nga
gjithçka që Allahu
na urdhëron
të emigrojmë ose të
bojkotojmë, siç janë veprimet specifike, personat, kohët dhe
vendet.
2.Migrimi nga Meka
në Medinë.
Kjo përfundoi kur Meka
u pushtua.(
1)
Veprimet: Çdo gjë që Allahu e ndaloi, me në krye Shirkun.
Njerëzit: jobesimtarët, hipokritët dhe të dashurit e tyre.
Kohët: Migrimi nga koha specifike në të cilën jobesimtarët festojnë.
Vendet: Migrimi nga vende të veçanta ku jobesimtarët festojnë.
Pendimi do të vijë në fund me një
nga dy mënyrat:
1- Dielli që ngrihet nga perëndimi.
2- Vdekja. Allahu thotë, "Por,
pendimi nuk pranohet nga ata që
[vazhdojnë] të bëjnë vepra të këqija
derisa, kur të vijë vdekja te njëri prej
tyre, ai thotë: 'Në të vërtetë, unë tani
jam penduar', ose atyre që vdesin
ndërsa janë jobesimtarë" (Kurani 4: 18).
" Nuk ka emigrim pas pushtimit" i referohet migrimit nga Meka në Medine, ku Pejgamberi - paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të- është gjithashtu duke e shmangur faktin se Meka do të kthehet në një vend mosbesimi.
41
Kështu që kur u vendos në
Medinah, ai u urdhërua me
pjesën tjetër të Legjislacionit
islamik, si zekati (1) , saum
(agjërimi), hajj, xhihadi, ezani,
urdhërimi i së mirës dhe ndalimi
i së keqes së bashku me
legjislacionet tjera.
Ai vazhdoi kështu për 10 vjet
deri në vdekjen e tij - paqja dhe
bekimet e Allahut qofshin mbi
të.(2)
Por feja e tij mbetet, dhe kjo
është feja e tij; nuk ka asnjë të
mirë, përveçse ajo që ai i drejtoi
pasuesit e tij, dhe nuk ka ndonjë
të keqe, përveçse ai i
paralajmëroi ata kundër saj. Nga
e mira që ai drejtoi për: Teuhidi,
dhe gjithçka që Allahu e do dhe
është i kënaqur me të. Nga e
keqja na ka paralajmëruar;
Shirku, dhe gjithçka që nuk i
pëlqen dhe urren Allahu. (3)
1- Shejh ibn Uthejmini përmend:
"Zekati u bë i detyrueshëm për herë
të parë në Mekë, por shuma që
duhet të arrijë para se të bëhet e
detyrueshme të paguhet dhe sa është
e detyrueshme të paguhet nuk ishte
përcaktuar përveç në Medinë.
2 - Pejgamberi, paqja dhe bekimet e
Allahut qofshin mbi të- vdiq në 10
vjet pas emigrimit dhe u varros në
shtëpinë e 'Aishes - Allahu qoftë i
kënaqur me të.
3- Nuk ka të mirë, përveçse ai i drejton muslimanët drejt saj, dhe nuk ka të keqe, përveç se ai i paralajmëroi ata kundër saj. Është thelbësore që ne të japim dëshmi se Pejgamberi, paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi te, e ka përmbushur besimin e tij, ka përcjellë mesazhin e tij, ka këshilluar këtë komb dhe ka luftuar me të vërtetë për hir të Allahut derisa na la në një rrugë të qartë, natën e të cilës është aq e qartë sa dita e saj, dhe askush nuk devijon prej tij, por ai është i dënuar.
Shirku i madh: që të nxjerr prej
Islamit.
Shirku i
vogël: Nuk të
nxjerr prej
Islamt.
Mëkatet e medhaja: Çdo
veprim që i nënshtrohet
një dënimi të veçantë.
Mëkatet e vogla: Çdo
veprim i ndaluar që
nuk i nënshtrohet
një dënimi të veçantë.
42
Allahu e dërgoi atë(profetin) për
të gjithë njerëzimin dhe i bëri
bindjen ndaj tij të detyrueshëm
mbi njerëzit dhe Xhindet. Prova
është thënia e Tij: "Thuaj, o
njerëz, vërtet unë jam i Dërguari
i Zotit për ju të gjithë ..."(Kurani
7: 158). (1(
Allahu ka kompletuar nëpërmjet
tij fenë. Prova është thënia e Tij,
"... Sot unë kam përsosur fenë
tuaj, e kam kompletuar
miratimin Tim ndaj jush dhe kam
miratuar islamin si fe ..." (Kur'an
5: 3). (2(
Dhe dëshmia për vdekjen e tij -
paqja dhe bekimet e Allahut
qofshin mbi të - është: "Sigurisht
që ju do të vdisni dhe ata do të
vdesin, atëherë ju, në Ditën e
Ringjalljes, para Zotit tuaj do të
kundërshtoni" (Kur'an 39:30 -
31).
(1) Pejgamberi, paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të, u dërgua per gjithë njerëzimin. Për shkak të kësaj, të gjitha legjislacionet tjera që erdhën para tij u shfuqizuan. Hebrenjtë dhe të krishterët në kohën e Pejgamberit - paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të - dhe në kohën tonë, nëse mesazhi i islamit i arrin ata dhe ata nuk e pranojnë atë, konsiderohen mosbesimtarë, edhe nëse ata janë në të njëjtën fe të Musës dhe Ises – Paqja dhe mëshira e Allahut qoftë mbi ta.
1- Thënia e Tij, " Thuaj:" O ithtarë të librit, ejani me një fjalë të barabartë mes nesh dhe jush, se ne nuk do të adhurojmë zot tjeter përveç Allahut dhe nuk do t'i shoqërojmë Atij askënd në adhurim dhe nuk do të marrim njëri-tjetrin si Zot në vend të Allahut . "Por nëse ata largohen, atëherë thuaj:" Jepni dëshmi se ne jemi muslimanë [duke iu nënshtruar Atij]” (Kur’ani 3: 64). 2- Thënia e Tij, " Lufto ata që nuk besojnë Allahut ose në Ditën e Fundit dhe që nuk e konsiderojnë të paligjshme atë që Zoti dhe i Dërguari i Tij e kanë bërë të paligjshëm dhe të cilët nuk e pranojnë fenë e së vërtetës (dmth. islami) prej atyre që iu dha Shkrimi - [luftoni] derisa t'i japin xhizinë me dëshirë derisa ata janë të përulur " (Kur’ani 9:29).
3- Thënja profetike, " Betohem tek Ai, në Dorë të Të cilit është shpirti im, nuk ka një hebre apo një krishter që dëgjon prej meje dhe pastaj nuk beson në mua, përveçse ai është nga njerëzit e Zjarrit të Xhehenemit” ( Transmetuan Muslim dhe të tjerë).
(2) Ky ajet është një provë kundër atyre që shpikën në fe.
43
Kur njerëzit vdesin, ata do të
ringjallen dhe dëshmia është thënia e
Tij: "Nga ajo(toka) ju krijuam dhe
në të(toke) Ne do t'ju kthejmë dhe
nga ajo do t'ju nxjerrim një herë
tjetër" (Kur'an, 20: 55). Gjithashtu,
thënia e Tij: "Dhe Allahu ju ka bërë
që të rriteni nga toka një rritje
[progresive], pastaj Ai do t'ju kthejë
në atë dhe do t'ju nxjerrë një ekstrakt
tjetër" (Kur'ani 71: 17-18).
Pas ringjalljes, ata do të mbahen
përgjegjës dhe shpërblehen ose do të
ndëshkohen për veprimet e tyre,
prova e kësaj është thënia e Tij:
"Dhe Allahut i takon çka ka në qiej
dhe çka ka në tokë, për t’i dënuar ata
që bëjnë keq, sips veprave të veta e,
për t’i shpërblyer ata që bëjnë mirë,
me shpërblimin më të mirë" (Kur'an
53:31)(1). Kushdo që mohon
ringjalljen, kanë mohuar, dhe provën
për këtë që është thënia e Tij:
"Mohuestit besojnë se nuk do të
ringjallen kurrsesi. Thuaju: “po, për
Zotin tim, me siguri që do të
ringjalleni e pastaj do të njoftoheni(e
do të gjykoheni) për atë ç’keni
bërë!”dhe kjo është e lehtë për
Allahun" (Kurani 64: 7)(2). Allahu i
dërgoi të gjithë të dërguarit si
përgëzues dhe paralajmërues. Prova
është thënia e Tij, "[Dërguam]
profetë si sjellës të lajmit të mirë dhe
paralajmërues" (Kur'an 4: 165). I
pari prej tyre është Nuhu, dhe i
fundit prej tyre është Muhamedi –
paqja dhe mëshira e Allahut qoftë
mbi të. Ai (Muhammedi) është vula
e profetëve dhe dëshmia se Nuhu
është i pari i pjegamberëve është
thënia e Tij , "Ne të kemi shpallur
ty, ashtu siç i shpallëm Nuhut dhe
profetëve pas tij." (Kapitulli 4: 163)
(3)
1- I gjithë njerëzimi do ta shijojë vdekjen pa përjashtim, dhe ata do të ringjallen ne një ditë të madhe, Ditën e Gjykimit, dhe prej aty do të gjykohen, dhe ose do të shpërblehen ose do të ndëshkohen për veprimet e tyre.
2- Dhe kushdo që mohon ringjalljen dhe gjykimin, nuk ka besuar, sepse ai ka mohuar një shtyllë nga shtyllat e besimit.
3- Nuhu është phegamberi i parë dhe prova është thënia e Tij: "Ne të kemi shpallur ty, ashtu siç i shpallëm Nuhut dhe profetëve pas tij" (Kurani 4: 16) .Profeti i parë është Adami-paqja dhe meshira e llahut qoftë mbi të. Pejgamberi - paqja dhe meshira e Allahut qoftë mbi të - u pyet nëse Adami ishte një profet? Ai tha: "Një profet që i foli Allahut"(Ibn Hibaan).
Profeti dhe i Dërguari i fundit është Muhamedi - paqja dhe meshira e Allahut qoftë mbi të. Prova është thënia e Allahut: "Muhamedi nuk është babai i asnjërit prej njerëzve tuaj, por ai është i Dërguari i Allahut dhe vula [dmth. e fundit] e profetëve. Dhe gjithsesi Allahu është i Gjithëdijshëm, i Njohur" ( Kur'an 33:40)
Pra, kushdo që pretendon të jetë profet ose i dërguar pas profetit Muhamed, paqja dhe meshira e Allahut qoftë mbi të, atëherë ai është gënjeshtar dhe jobesimtar. Kushdo që beson se ai që bën këto pretendime, nuk është ndryshe nga ai.
Konkluzion:
44
Allahu e ka bërë të detyrueshme
të gjithë roberit e Tij që të mos
besojnë në çdo gjë që adhurohet
përveç Tij dhe të besojë në
Allahun. Ibn Kajimi - Allahu e
mëshiroftë - ka thënë: "'Taguot
është ajo që personi i ka kaluar
kufijtë, sa i përket adhurimit,
ndjekjes ose bindjes". Allahu
dërgoi një te derguar për çdo
komb, nga Nuhu deri tek
Muhammed - Allahu i mëshiroftë -
secili urdhëronte popullin e vet që
të adhuronin vetëm Allahun dhe i
ndalonin ata nga adhurimi i
hyjnijve të rreme. Prova është
thënia e Tij: "Dhe Ne i dërguam
secilit popull një të dërguar, duke
thënë:" Adhurojeni Allahun dhe
shmangni idhujt (tagutin)" (Kurani
16:36). Këto hyjni të rreme janë
shumë, por kokat e tyre janë
pesë. Iblisi - Allahu e mallkoftë
atë, kushdo që adhurohet dhe ata
janë të kënaqur me të, kushdo që
i thërret njerëzit që t'i adhurojnë
ata, kushdo që pretendon të dijë
të fshehtën dhe kushdo që
udhëheq me diçka tjetër nga ajo
që ka zbritur Allahu. “Nuk ka
detyrim në fe, sepse tashmë
është dalluar e drejta nga e
padrejta! Ai që mohon idhujt(dhe
gjithçka adhurohet në vend të
Allaut) dhe beson në Alllahun, ka
siguruar lidhjen më të fortë, e cila
nuk këputet kurrë. Allahu dëgjon
dhe di gjithçka" (Kurani 2:256). Ky
është kuptimi i" nuk ka hyjni të
denjë për adhurim përveç Allahut
"dhe në thënien profetike: "Kreu i
çështjes është Islami, shtylla e tij
është lutja dhe lartësia e saj është
luftë për hir të Allahut" (Tirmidhi)
Allahu i dërgoi pjegamberët dhe
profetë si përgëzues dhe
paralajmërues; të gjithë duke
thirrur në Teuhid dhe duke luftuar
kundër Shirkut dhe hyjnive të
rreme në të gjitha format e tij.
Prova është thënia e Tij: "Ne i
dërguam secilit popull një të
dërguar,(që u thoshte):"
Adhurojeni Allahun , dhe
shmangni idhujt (taghoot)"
(Kurani 16:36) që do të thotë t'i
vendosni këto hyjnitë e rreme në
njërën anë dhe te vendoseni në
anën e kundërt. Kjo është mënyra
më e mirë për të qëndruar larg
tyre dhe për të liruar veten nga
shirku dhe pasuesit e tij.
Allahu e ka bërë të detyrueshme
për të gjithë adhuruesit e Tij që të
mohojne hyjnitë e rreme dhe të
kenë besim tek Allahu, dhe kjo
duhet të fillojë duke mohuar më
parë hyjnitë e rreme para se të
ketë besim në Allahun "... Pra,
kushdo që nuk beson në idhujt
(tghuth) dhe beson në Allahun,
Allahu është Ai që Dëgjon të
gjitha dhe Di të gjitha." (Kur'ani
2: 256).
Taghoot: Çdo gjë që një person i
kalon kufijtë e tij në lidhje me
adhurimin (si adhurimi i një peme
ose guri), ose dikush që ndjekin
(si një dijetar i keq) ose i bindur
(si udhëheqësit që nuk i binden
Allahut). Këto hyjnitë e rreme
janë shumë, por kokat e tyre janë
pesë. Iblisi - Allahu e mallkoftë
atë - kushdo që adhurohet dhe ata
janë të kënaqur me të, kushdo që i
thërret njerëzit që t'i adhurojnë,
kushdo që pretendon të dijë të
fshehtën, dhe kushdo që udhëheq
me diçka tjetër nga ajo që zbriti
Allahu.
45
Mosbesimi i madh:
Nëse dikush beson se ligjet njerëzore janë të ngjashme ose
më të mirë se ligji i Allahut.
Mosbesimi i vogël:
Nëse dikush beson se gjykimi me të tjera nga ligji i Allahut
është i rremë, por ai gjykon nga ai për shkak të dëshirave të tij,
dashurisë për udhëheqje ose për arsye të tjera të ngjashme.
Lufta ndaj qafirve dhe
munafikinve
Me zemrën, fjalën,
pasurinë dhe veten.
Lufta kundër njerëzve shtypes, inovacionit dhe të keqes
Me zemër, fjalë dhe vepra
Lufta kundër shejtanit
Kjo bëhet duke shmangur dyshimet (shirku dhe risitë) dhe dëshirat (mëkatet e mëdha dhe të vogla).
Lufta e Shpirtit
Kjo bëhet duke
kërkuar njohuri,
duke vepruar mbi të, duke e mësuar atë
dhe me durim.
Konkluzion
Është e domosdoshme që çdo person inteligjent të meditojë për këtë traktat të madh dhe ta studiojë me kujdes për shkak të asaj që përmban parimet e mëdha që çdo individ ka nevojë në varr.
46
Tre
Pa
rim
et T
hem
elo
re (
Në
për
mb
led
hje
'P
yet
jet
e V
arr
it')
, p
rov
at
e ty
re,
pse
stu
dio
jmë
Teu
hid
in?
Pse
i s
tud
iojm
ë tr
e p
ari
met
th
emel
ore
? C
ili
ësh
të d
ob
ia e
stu
dim
it t
ë ty
re
?
Katë
r P
ikat
e R
ënd
ësis
hm
e d
he
pro
va/d
esh
mij
a e
tyre
(S
urj
a E
l A
sr(
Është njohuri për Allahun, Profetin e Tij dhe fenë Islame me
prova. (Tre Parimet Themelore)
Njohuria bën thirrje për veprim, nëse nuk veprohet
mbi këtë njohuri ajo largohet. Një dijetar i cili nuk
vepron në njohurinë e tij do të dënohet para adhuruesit
të idhujve.
Kushtet për Dawah: Sinqeriteti, Dituria islame, njohja
e personit që po fton, mençuria dhe durimi.
Detyrimi i parë është që duhet të ftojmë për Teuhid;
kjo është rruga e Profetëve dhe e Pjegamberve.
Thirrja(ftesa) më e rëndësishme është që ftesa per
Teuhid dhe paralajmërimi kundër Shirkut.
Durimi për t'iu bindur Allahut (Lutja/falja), duke
qëndruar larg nga mosbindja ndaj Tij (interesit), dhe
kur u sprovohemi me një fatkeqësi (varfëri).
Durimi me kërkimin e dijes, veprime të drejta dhe
davet.
Tre
pik
at
e
rën
dës
ish
me
Teuhidi i Sundimit (Krijuesi i vetëm meriton të adhurohet vetëm) dhe
Teuhidi i Emrave dhe Atributeve
Teuhidi i Adhurimit (Sinqeriteti), Allahu nuk është i kënaqur që
ndokush të shoqerojë adhurimin e Tij; me ndonjë engjëll, apo profet.
Lirimi nga shirku dhe njerëzit e tij; me gjuhë ("Thuaj:" O mohues, unë
nuk adhuroj atë që adhuroni ") dhe me veprime (duke mos marrë pjesë
në festimet, festivalet e tyre dhe duke mos i imituar).
47
Tre
Pari
met
Th
emel
ore (
Në
për
mb
led
hje
'P
yet
jet
e V
arr
it')
, p
rova
t e
tyre
, p
se s
tud
iojm
ë
Teu
hid
in? P
se i
stu
dio
jmë
tre
pari
met
them
elore
? C
ila ë
shtë
dob
ia e
stu
dim
it t
ë ty
re?
Ars
yej
a p
se s
tud
iojm
ë T
euh
idin
.
(Hanefi): Kombi i cili është i lirë nga shirku dhe me sinqeritet
dhe monoteizëm.
Teuhidi, Kuptimi gjuhësor: të veçosh diçka
Kuptimi Islam: Të veçosh Allahun me atë që është specifike
për Të nga Sundimi, Adhurimi, Emrat dhe Atributet e Tij. Kjo
ka tre kategori:
1.Teuhidi i Zotërimit: Të veçosh Allahun me veprimet e Tij
ose të thuash se Ai është i vetmi Krijues, Mbreti dhe
Menaxhues i punëve të krijimeve të Tij.
2.Teuhidi i Adhurimit: Të veçojmë Allahun me të gjitha
adhurime.
3. Teuhidi i Emrave dhe Atributeve të Allahut: Të veçuarit e
Allahut me atë që Ai e ka emëruar dhe përshkruar Veten në
Librin e Tij ose në thëniet e të Dërguarit të Tij – paqja dhe
meshira e Allahur qofshin mbi të. Kjo bëhet duke pohuar atë që
Ai ka pohuar për Veten dhe duke mohuar atë që Ai e ka mohuar
për Veten: pa e shtrembëruar domethënien e tyre, duke i
mohuar ato, duke i përshkruar ato, as duke dhënë shembuj.
Shirk është adhrimi I diçkaje tjetër përveç Allahut, ose së
bashku me Të. Është mëkati më i madh në tokë
Tre
Pari
met
Th
emel
ore
Njohja e Alahut, më të Përsosurit: Kush është Zoti juaj? Si e
njihni Allahun? Zoti është ai që duhet adhuruar, llojet e
adhurimit dhe vendimi, me prova, mbi atë që adhuron tjetër
përveç Allahut.
Njohja e Islamit dhe provat e tij, përkufizimin e Islamit,nivelet
e fees, shtyllat e Islamit, përkufizimin e Shehadetit, shtyllat e
Imanit, degët e Imanit, Ihsanit, provat për nivelet e fesë, shenjat
e Orës së fundit.
Njohja e të Dërguarit: prejardhjen e tij, lindjen, moshën, a është ai një
profet dhe i dërguar, vendi i tij, mençuria pas dergimit te tij si
pjegmber, koha që ai ftoi në Teuhid, ngritja e tij në qiej, ku dhe kur
namazi u abligua mbi muslimanët? Migrimi, vendimi dhe koha e tij.
Kur u zbrit pjesa tjetër e legjislacionit? Periudha e da’was, vdekja e
tij, arsyeja për të cilën ai ishte dërguar, ai u dërgua te njerëzimi dhe
xhinët, feja u plotësua me vdekjen e tij dhe kështu janë edhe favoret e
Allahut.
48
K
on
klu
zion
Ringjallja dhe përgjigjja për veprimet pas vdekjes, mosbesimi, mohimi i
ringjalljes, profesioni i të dërguarve dhe ftesa e tyre, i dërguari i parë
dhe i fundit, dy shtyllat e Teuhidit; duke mos besuar në askënd tjeter
përveç Allahut, përkufizimin e Taghutit, kryet e Taghutit, përshkrimin
se si të mos besojmë në Taghut, kuptimin e La ilaha ila Allah, islami
është pjesa kryesore e fesë, shtylla e fese është namazi, 'ajo që i jep fuqi
djallit' është Lufta.
Llojet e
Luftës
Lufta e
Shpirti:
Lufta me ato që përmenden në Sures El
Asr (Njohuri, veprime të drejta,
mësimdhënie dhe durim).
Lufta
kundër
Shejtanit
Dyshimet
Shirku i madh(të nxjerr
nga islami) dhe shirku i
vogël.
Inovacionet (shpikjet) në
fe.
Dëshirat
Mëkatet e mëdha (çdo
mëkat që ka një dënim të
veçantë)
Mëkatet e vogla (çdo
ndalim që nuk ka një
dënim të veçantë)
Lufta ndaj kufarëve
dhe munafikëve Me zemër, fjalë, vepra dhe pasuri
Lufta kundër njerëzve shtypës,
inovacionit dhe të keqës
Me zemër, fjalë dhe vepra
49
Taghoot
Kjo është çdo gjë që skllavi shkon jashtë kufijve për sa i përket adhurimit siç janë gurët dhe pemët, duke ndjekur si dijetarët e këqij, ose duke iu bindur atyre që sundojnë me mosbindjen e Allahut. Tawagete (njerzit e tagutit) janë shumë, por kokat e tyre janë pesë: Iblisi, kushdo që adhuron ndërsa është i kënaqur me të, kushdo që fton të tjerët ta adhurojnë, kushdo që pretendon njohjen e botës së padukshme dhe kushdo që gjykon me anë të ligjit tjetër perveç asaj ç’ka zbritur Allahu.
Allahu e di më së miri dhe Allahu e falte dhe e mëshiroftë Muhammedin, pasuesit e tij dhe shokët e tij.
50
Qarkoni përgjigjen e saktë në kllapa.
1- Autori i Tre Parimeve Themelore është: (Muhammed ibn Sulejman Tamimi -
Muhammed ibn AbdulVahab - gjithë më sipër).
2- Tre Parimet Themelore janë në thelb çështjet e varrit (E vërtetë – E gabuar).
3- Autori bën du’a për lexuesin në këtë libër (dy vende - tre vende).
4- Librat e autorit dallohen për (pikat e thjeshtësisë që janë përmendur në përgjithësi
para se të jepen hollësira - dëshmitë janë nga Kurani dhe Suneti – autori bën du'a
për nxënësin e dijes- qartëson dyshimet e pranishme në kohën tonë - ka shumë
shpjegime - pyet dhe u përgjigjet pyetjeve të rëndësishme - Allahu e ka bërë atë
të pranueshëm për njerëzit - të gjitha më lart).
5- Tre Parimet Themelore mund të ndahen në (5, 6) kapituj.
6- Studimi i Teuhidit është një (obligim i perbashket - detyrim individual).
7- Dëshmija për katër pikat e rëndësishme është Surja (El Asr - El ikhlaas).
8- Kushdo që studjon, por nuk vepron mbi të, imiton (të krishterët - hebrenjtë - të
gjithë më lart).
9- Durimi ndahet në (dy - tre) pjesë.
10- Kuptimi i deklaratës së imam Shafiiut për suren El Asr është: (mjafton për
vendosjen e dëshmise/provës - mjafton të gjitha Surat e tjerë në Kuran).
11- Kushdo që beson vetëm në një nga llojet e Teuhidit, nuk konsiderohet të
adhurojë Allahun një të vetëm (E vërtetë - E gabuar).
12- Lirimi i vetes nga politeizmi dhe populli i tij bëhet me (zemër, fjalë dhe vepra -
duke e çliruar veten nga veprimet dhe ai që i bën ato - të gjitha më lart).
Test rreth Parimeve Themelore
51
13- Kuptimi i “xhamitë” në thënien e Allahut: "Sigurisht që “xhamitë” i përkasin
Allahut" është (vendet fizike, të ndërtuara, lutje - gjymtyrët që prekin tokën gjatë
sexhdes - toka në të cilën mund të kryhet sexhde- të gjitha lart).
14- Rruga e dijetarëve të hershëm të islamit [Selefijtë]: (Besimet bazohen në prova –
së pari duhet besuar me pas te gjendet prova rreth asaj që është besuar).
15- Të devijuarit nga dijetarët muslimanë imitojnë (hebrenjtë - të krishterët).
16- Imitojnë të devijuarit nga adhuruesit myslimanë (hebrenjtë - të krishterët).
17- Tri pikat e rëndësishme janë Parimet Tre Themelore (E vërtetë – E gabuar).
18- Lutja është e ndarë në (du'a e adhurimit dhe du'a e nevojës, dua e
'drejtpërdrejt' dhe du'a 'indirekte').
19- Du’aja e nevojës ndahet në (dy - katër) pjesë.
20- Sa i përket besimit lidhur me marrjen e masave, njerëzit ndahen në (dy
ekstreme dhe një moderim - politeizëm kryesor, i vogël dhe i lejuar).
21- Është e lejueshme të kërkohet ndihmë prej krijesave(pa kufizim - në atë
që ata mund bëjnë - me katër kushte).
22- Kuptimi i 'La ilaha ila Allah' është (Allahu është i aftë të krijojë - nuk ka
zot tjetër pos All-llahut - asgjë nuk duhet adhuruar përveç All-llahut -
gjithë sa më sipër).
23- Uniteti i besimeve është (lejohet - mëkati kryesor - mosbesimi).
24- Provat e përgjithshme për ekzistencën e Allahut janë (shumë - katër).
25- A kanë zemër engjëjt? (Po - Jo).
26- Marrëdhënia mes imanit dhe Teuhidit është: imani është i përgjithshëm
dhe Teuhidi është pjesë e saj (E vërtetë – E gabuar).
52
27- Shtyllat e imanit janë (5, 6, 7).
28- Pjesë e adhurimit të politeistëve është adhurimi i Allahut (E vërtetë – E
gabuar).
29- Ai që adhurohet pos Allahut, nderkohë nuk është i kënaqur me këte, është
(një taghoot, nuk është një taghoot).
30- Të veçuarit e Allahut me administrimin e universit dhe dërgimin e shiut
është prej Teuhidit te ... (adhurimi - zotërim - emrat dhe atributet).
31- Ajo që mohon ose shkatërron origjinën e Teuhidit është (shirk i madh -
shirk i vogël - risitë).
32- Detyrimi më i madh është që t'u bindemi prindërve (E vërtetë – E
gabuar).
33- Mëkatet më të këqija janë kurorëshkelja / kurvëria dhe vrasja e një shpirti
që Allahu e ka ndaluar vrasjen (E vërtetë – E gabuar).
34- Mi'raxhi është udhëtimi i Pejgamberit, paqja dhe meshira e Allahut qoftë
mbi të, nga Meka në Jeruzalem.( E vërtetë - E gabuar)
35- Pejgamberi (sal-lAllahu alejhi ue sel-lem)- iu dërgua vetëm njerëzve të tij
- njerëzve dhe xhindeve.
36- Pejgamberi - paqja dhe meshira e Allahut qoftëe mbi të - (ka vdekur -
profetët nuk vdesin).
37- Kushdo që nuk beson në ringjalljen, ka mohuar (kufr madh - kufr i
vogël). Do the angels have hearts? (Yes – No).
38- Feja e Profetëve (është një - çdo Profet ka besimin e vet).
39- Migrimi është (nuk është më i vlefshëm pas pushtimit të Mekës - i
vlefshëm deri në Ditën e Gjykimit).
53
40- Migrimi është (lëvija nga një vend jobesimtarë në një vend mysliman -
lënja e asaj që Allahu e ka ndaluar).
41- Feja e islamit është e plotë me përjashtim të ëndrrave të të drejtëve - edhe
ato janë pjesë e saj - (E vërtetë – E gabuar).
42- Çdo lloj adhurimi tjetër përveç Allahut është (shirk i madh – shirk i
vogël).
43- Është e domosdoshme dallimi mes një veprim specifik dhe një person të
caktuar (E vërtetë -E gabuar).
44- Profeti i parë është (Nuhu-paqja qoftë mbi të-, Ademi - paqja qoftë mbi
të)
45- Profeti ynë është (profet - i dërguar).
Përputhni Listën A me Listën B Lista B # # Lista A
Ahmed said: "Nëse shoh një jobesimtar, i
mbyll sytë nga frika se shoh armikun e
Allahut" 1
Teuhidi, kuptimi
gjuhësor
Përfshin besimin në gjithçka që do të
ndodhë pas vdekjes 2 Teuhidi në Islam
Është një deklaratë e gjuhës, besimi në
zemër, veprimet me gjymtyrët, rritet me
bindje dhe ulet me mëkatet 3 Teuhidi i adhurimit
Islami, Imani, and Ihsani 4 Tauhidi i Sndimit
Për Allahun dhe për të tjerët përveç Allahut 5 Tauhidi i Emrave dhe
Atributeve
E detyrueshme, e lejuar dhe e ndaluar 6 Hanifijah
Islamike dhe përmes arësyjeve 7 Thirrja dhe rendi i parë në
Kuran
Pyetjet e varrit 8 Partner
Njohuri, veprime, mësimdhënie dhe durim 9 Khashiah
54
Sinqeriteti dhe ndjekja e Sunetit 10 Tauakul
Është e vërtetë që të mbështetet te Allahu,
duke besuar plotësisht tek Ai dhe duke
marrë masat e nevojshme 11
Të dy kushtet për pranimin e
veprimeve
Është një frikë e bazuar në njohjen e
madhështisë së Frikës së Vetme dhe Fuqisë
së Tij të plotë 12
Përmbledhje e katër
pikave të rëndësishme
Është si, shembull, ose i ngjashëm me të 13 Përmbledhje e tre pikave
të rëndësishme
Në Suren Bekare 14 Përmbledhje e Tre
Parimeve Themelore
Një komb që është i lirë nga shirku dhe i
bazuar në Sinqeritet dhe Teuhid 15
Mjetet(e ndërmjetësimit)
ndahen në:
Duke e veçuar Allahun me atë që Ai e ka
emëruar dhe përshkruar Veten në Librin e
Tij dhe në deklaratat e të Dërguarit të Tij
duke pohuar gjithçka që Ai ka pohuar për
Veten dhe duke mohuar çdo gjë që Ai e ka
mohuar për Veten pa e shtrembëruar
kuptimin, duke e mohuar atë, duke e
përshkruar atë, as duke e krahasuar me
krijimin.
16 Betimet ndahen në:
Të veçosh Allahun me adhurim 17 Kurbani ndahet në:
Të veçosh Allahun me krijimin, pronësinë,
dhe menaxhimin 18 Frika ndahen në:
Të veçosh Allahun me atë çfarë është
specifike për të. 19 Islam
(Emër), për të veçuar diçka, për ta bërë atë
një 20 Nivelet e fesë
Lindja e diellit nga perëndimi ose afrimi i
vdekjes 21 Imani
Tejkalimi në ndjekjen, adhurimin dhe
bindjen e dikujt tjetër përvec Allahut 22
Imani në Ditën e Fundit
përbëhet nga: Teuhid i Zotërimit, Emrave dhe Atributeve,
adhurimit dhe largimit të vetes nga Shirku dhe
njerëzve të tij 23
Nga aktualizimi i lirimit të
vetes nga Shirku
Nënshtrimi tek Allahut me Teuhid, duke iu
bindur Atij dhe duke e liruar veten nga Shirku
dhe është popull i tij 24
Koha kur pendimi nuk
është më i vlefshëm
Ajo që adhurohet pos Allahut dhe ka një formë
fizike të tillë si idhujt etj. 25 Taghut
55
1 Hyrje 3-5
2 Katër Pikat e Rëndësishme 6-10
3 Tre pikat e rëndësishme 11-14
4 Rëndësia e studimit të Teuhidit 15
5 Tre Parimet Themelore 16-42
6 Konkluzion 43-45
7 Shtojcë (Përmbledhje e tekstit në formën e një skeme) 46-49
8 Test: Tre Parimet Themelore dhe Prova për to 50-54
9 Indeks 55
Indeks