strategia społecznej odpowiedzialność biznesu w forte ... · c) analiza i zatwierdzanie...
TRANSCRIPT
0
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
STRATEGIA SPOŁECZNEJ
ODPOWIEDZIALNOŚĆ
BIZNESU W FORTE
NOWOCZESNE
PROTEZOWANIE SP. Z O.O.
SP. K.
Strategia wdrożenia
STRESZCZENIE
Niniejsza strategia Społecznej Odpowiedzialności Biznesu została opracowana na zlecenie i we współpracy z interesariuszami firmy FORTE Nowoczesne Protezowanie i jest wdrażana w oparciu o uchwałę Zarządu z dnia 30 czerwca 2014 roku
AUTOR
Jarosław Petz, doradca CSR nr 277
ASAP24 sp. z o.o.
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
1
Spis treści
1. Cel wdrożenia strategii CSR ............................................................................................................................ 2
2. Charakterystyka i profil firmy FORTE .............................................................................................................. 3
3. Misja i wizja firmy FORTE w oparciu o ideę społecznej odpowiedzialności biznesu ....................................... 4
4. Mapa interesariuszy oraz sposoby komunikacji i raportowania ..................................................................... 6
4.1 Sposoby komunikacji ..................................................................................................................................... 7
4.2 Raportowanie .............................................................................................................................................. 48
5. Społeczna odpowiedzialność biznesu –inicjatywy do wdrożenia przez firmę FORTE .................................... 50
5.1 Obszar środowiska naturalnego .................................................................................................................. 50
5.2 Relacje z personelem przedsiębiorstwa ....................................................................................................... 54
5.3 Obszar zaangażowania społecznego ............................................................................................................ 58
Spis rysunków
Rysunek 1-1 Struktura dokumentów strategicznych w Forte Nowoczesne Protezowanie sp. z o.o. sp. k. .............. 2
Rysunek 3-1 Cele ogólne Strategii CSR firmy FORTE w poszczególnych obszarach ................................................. 5
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
2
1. Cel wdrożenia strategii CSR
Głównym założeniem opracowania niniejszej strategii jest sformułowanie celów, jakie firma FORTE zamierza
osiągnąć przyjmując ideę odpowiedzialnego biznesu oraz określenie odpowiednich działań realizujących
wytyczone cele.
FORTE1 sprzyja realizacji celów strategicznych w ujęci CSR, które wynikają z naszej Strategii Biznesowej z dnia 1
października 2012 roku i przekładają się nie tylko na korzyści dla firmy, ale również na poprawę jakości życia
zaangażowanych grup społecznych.
Społeczna Odpowiedzialność naszej firmy, która stanowi rozwiniecie Strategii FORTE, jest postrzegana jako
przebieg rozwoju przedsiębiorstwa w obszarze relacji z klientem i pracownikami, odziaływania na środowisko
naturalne oraz zaangażowania społecznego. Realizacja strategii CSR przyczynia się do poszukiwania takich
rozwiązań, które są przyjazne społecznie i ekonomicznie wartościowe.
Przedstawiamy poniżej nasze zamierzenia pod kątem Społecznej Odpowiedzialności Biznesu, czyli koncepcji,
zgodnie z którą nasze przedsiębiorstwo dobrowolnie uwzględnia interesy społeczne i ochrony środowiska w swojej
strategii i podejmowanych działaniach. Bycie
społecznie odpowiedzialnym nie oznacza dla nas
wyłącznie spełnienia wymogów formalnych i
prawnych. Oznacza także inwestowanie w zasoby
ludzkie, w ochronę środowiska oraz
utrzymywanie dobrych stosunków z otoczeniem.
Odpowiedzialny biznes jest przez nas postrzegany
jako podejście strategiczne, długofalowe i
przyczynia się do wzrostu naszej
konkurencyjności. Oparty jest na zasadach
dialogu społecznego i poszukiwaniu rozwiązań
korzystnych tak dla przedsiębiorstwa, jak i jego
otoczenia: pracowników, wszystkich
interesariuszy i społeczności, w obrębie których
działa firma
Podejmujemy szeroko zakrojone działania, aby
nasza firma była społecznie odpowiedzialna - aby
postrzegano nas jako przedsiębiorstwo, w którym
panuje wysoki poziom kultury organizacyjnej,
gdzie szanuje się ludzi - pracowników, partnerów
biznesowych i klientów.
1 W niniejszym dokumencie FORTE oznaczać będzie firmę FORTE Nowoczesne Protezowanie sp. z o.o. sp. k.
STRATEGIA
FORTE
MISJA CSR
CELE CSR
ŚRODOWISKO
projekty wdrażające w
obszarze środowisko
PERSONEL
projekty wdrażające w
obszarze personel
SPOŁECZEŃSTWO
projekty wdrażające w
obszarze społeczeństwo
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
3
2. Charakterystyka i profil firmy FORTE
Firma Forte-Nowoczesne Protezowanie prowadzi działalność handlową w branży produktów audiofonicznych od
1997 roku. Aktualnie posiadamy 26 salonów sprzedaży oraz 7 satelitarnych punktów sprzedaży(dostępnych dla
klientów w wybrane dni tygodnia) w 6 województwach na terenie Polski tj.: lubuskim, dolnośląskim,
zachodniopomorskim, małopolskim, mazowieckim, świętokrzyskim. Najwięcej naszych lokalizacji jest w regionie
lubuskim.
W swoich salonach FORTE oferuje aparaty słuchowe wewnętrzne oraz zauszne, w tym miniaturowe aparaty w
technice otwartego protezowania, akcesoria do aparatów, usługi serwisowe, usługi gwarancyjne, wizyty
kontrolne, opiekę audiologiczną badania słuchu oraz badania zrozumiałości mowy.
Od 2007 roku Forte jest jej wyłącznym przedstawicielem na Polskę firmy Bio Logic System Corp w zakresie sprzętu
diagnostycznego do badań słuchu firmy Unitron Hearing producenta aparatów słuchowych. Owocem współpracy
z firmą Bio Logic System Corp był wygrany w 2005 roku przetarg na dostawę specjalistycznej aparatury
diagnostycznej wykorzystywanej w programie powszechnych badań klinicznych, organizowany przez fundację
Wielkiej orkiestry Świątecznej Pomocy. W efekcie działań związanych z realizacja przetargu FORTE nadal
współpracuje z około 40 klinikami audiologicznymi na terenie kraju.
Pozostali partnerzy FORTE to: INTERTON z Dani (producent aparatów słuchowych, DREVE i EGGER (dostawcy
akcesoriów i materiałów, oraz włoska firma CRAI wykonawca indywidualnych obudów do aparatów wewnątrz
usznych oraz wkładek usznych.
Jednocześnie FORTE we współpracy z Socjalna Fundacją Źle Słyszących oraz Uniwersytetami Trzeciego Wieku
realizuje wspólne programy edukacyjne na temat słuch i ogólnej akustyki.
Dotychczasowe działania firmy zostały uhonorowane w 2013 roku przez Zachodnia Izbę Przemysłowo-Handlową
oraz władze województwa lubuskiego przyznaniem Certyfikatu Lubuskiego Lidera Biznesu oraz nagrodę
Lubuskiego Lidera Innowacji w kategoriach małych przedsiębiorstw.
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
4
3. Misja i wizja firmy FORTE w oparciu o ideę społecznej odpowiedzialności
biznesu
Misją Firmy Forte jest wspieranie osób niedosłyszących tak, aby ich lojalność i przywiązanie nas pozwoliły
zbudować firmę znajdującą się w pierwszej trójce największych dystrybutorów produktów audiofonicznych w
Polsce. W związku z tym firma będzie podążać za najnowszymi trendami w branży oraz wyróżniać się
ponadprzeciętnością organizacją, co przyczyni się do zapewniania jej trwałego sukcesu.
Firma FORTE dążąc do zapewnienia sobie strategicznej przewagi będzie doskonalić swoje umiejętności
dostarczania nowoczesnych i konkurencyjnych rozwiązań związanych z optymalizacją procesu sprzedaży aparatów
słuchowych oraz w oparciu o wysoką jakość oferowanych rozwiązań dostarczanych klientowi w możliwie
najkrótszym terminie.
Istotnym elementem budowania przewagi strategicznej FORTE jest stosowanie zasad społecznej
odpowiedzialności wobec wewnętrznych oraz zewnętrznych interesariuszy. Pragniemy realizować działania
prospołeczne w myśl koncepcji CSR, ponieważ zależy nam na:
osiąganiu wysokiego poziomu zadowolenia pracowników z pracy w firmie, służącemu zwiększeniu ich
identyfikacji z przedsiębiorstwem,
inwestowaniu w rozwój pracowników poprzez różnego rodzaju szkolenia powinno być nieodzownym
elementem działań w budowaniu poczucia wspólnoty oraz kształtowaniu relacji, w tym komunikacji
interpersonalnej,
budowaniu w społeczeństwie i w relacjach z klientami wizerunku firmy FORTE jako firmy o wysokim potencjale
wiedzy specjalistycznej, eksperckiej, a zarazem proekologicznej, pomagającej i życzliwej klientom oraz
otoczeniu,
budowaniu długotrwałych relacji z klientami poprzez skuteczną komunikację przy wykorzystaniu dialogu i
uwzględnianiu ich postulatów i monitoring ich satysfakcji.
Główne cele firmy FORTE zaangażowania w dialog z poszczególnymi grupami interesariuszy to:
Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem / Kształtowanie pozytywnego nastawienia interesariuszy,
Spełnienie wymagań prawnych,
Wsparcie realizacji celów biznesowych (minimalizowanie negatywnego wpływu lub maksymalizowanie
pozytywnego),
Zarządzanie ryzykiem.
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
5
Rysunek 3-1 Cele ogólne Strategii CSR firmy FORTE w poszczególnych obszarach
PRACOWNICY
Rozwijamy uczestnictwo w realizacji celów rozwojowych
pracowników i uczestnictwo w realizacji celów firmy.
ZAANGAŻOWANIE SPOŁECZNE
Nawiązujemy współpracę z organizacjami społecznymi i
instytucjami adresującymi swoje działania do grup społecznych
będących naszymi interesariuszami.
ŚRODOWISKO NATURALNE
Redukujemy negatywny wpływ rozkładu substancji szkodliwych.
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
6
4. Mapa interesariuszy oraz sposoby komunikacji i raportowania
Na etapie przygotowania strategii zidentyfikowaliśmy grupy odbiorców, jak również poddaliśmy analizie ich wpływ
i oczekiwania w kontekście działalności społecznej. Na tej podstawie wyznaczyliśmy kierunki naszych działań
prospołecznych.
Mapa podzielona jest na cztery ćwiartki, z których każda odpowiada określonemu poziomowi zaangażowania firmy
w dialog z interesariuszami - od ćwiartki I (Informuj), w której dialog z interesariuszami jest ograniczony, do
ćwiartki IV (Współpracuj), gdzie firma FORTE podejmuje szeroko zakrojone działania budowania długoterminowej
relacji ze swoimi interesariuszami.
W
P
Ł
Y
W
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Z A I N T E R E S O W A N I E
1
2 3
4
5
6
7
8
10
11
9
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
7
4.1 Sposoby komunikacji
Planowane przez nas aktywności w zakresie działalności prospołecznej pogrupowaliśmy według interesariuszy,
których one dotyczą. Poniżej opisane działania odnoszą się zatem zarówno do interesariuszy wewnętrznych
(pracownicy), jak i do zewnętrznych (m.in.: klientów, społeczeństwa) oraz środowiska naturalnego.
Poniżej przedstawiamy listę form dialogu (wraz ze wskazaniem konkretnych działań), które spółka może podjąć w
ramach dialogu z każdym z interesariuszy / każdą z grup interesariuszy, którzy zostali przedstawieni na mapie
interesariuszy. Zaproponowane formy dialogu są bezpośrednio skorelowane z wybranym przez FORTE poziomem
zaangażowania oraz celem dialogu. Każda z możliwych do wyboru form dialogu została w ramach narzędzia
szeroko opisana z uwzględnieniem podstawowych założeń, sugerowanej częstotliwości oraz spodziewanych
efektów dialogu, z uwzględnieniem konieczności prezentowania wyników dialogu na forum Zarządu.
Udziałowcy
Poziom zaangażowania: IV - Angażuj / Współpracuj
Forma dialogu: Członkostwo w Komitecie Sterującym Strategia CSR
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Członkostwo w komitecie sterującym Strategia CSR jest formą dialogu o najwyższym stopniu zaangażowania,
ponieważ komitet sterujący ma w przedsiębiorstwie faktyczną moc sprawczą. W zakresie projektów, które
koordynuje komitet często nie musi konsultować swoich decyzji z innymi organami spółki. Kwestia ta zależy od
decyzji zarządu i poziomu zaufania, jakim darzony jest komitet.
Lista interesariuszy
1. Udziałowcy
2. Pracownicy (obecni)
3. Klienci indywidualni
4. Kontrahenci - podwykonawcy
5. Konkurenci
6. Opinia publiczna
7. Organizacje pozarządowe
8. Społeczność lokalna
9. Regulatorzy - UE / Polska (np. KE, KNF, URE, UKE, KRRiT)
10. Narodowy Fundusz Zdrowia
11. Lekarze
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
8
Komitet sterujący jest organem wspierającym zarząd przedsiębiorstwa w jego działalności. Do zadań komitetu
sterującego należy przede wszystkim wsparcie w formułowaniu rekomendacji lub podejmowaniu decyzji w
zakresie realizacji planowanych projektów przez przedsiębiorstwo. Komitet odpowiada następnie za ich wdrożenie
i monitoring. Do zadań komitetu w ramach realizacji projektów należy:
a) kontrola realizacji projektu na poziomie strategicznym,
b) weryfikacja zgodności projektu z przyjętymi celami oraz kontrola spełniania przyjętego zakresu projektu,
budżetu oraz harmonogramu,
c) analiza i zatwierdzanie proponowanych zmian w projekcie (bez zgody komitetu nie można do projektu
wprowadzać żadnych zmian, komitet stara się podejmować decyzje o zmianach na zasadzie konsensusu z
zespołem projektowym),
d) koordynacja wprowadzanych zmian i ich wpływu na inne realizowane projekty,
e) powoływanie grup roboczych i angażowanie ekspertów, z którymi przedsiębiorstwo współpracuje przy
projekcie,
f) przyjmowanie sprawozdań z realizacji projektu od kierownika projektu (sprawozdania w formie raportów
powinny zawierać opis stanu realizacji prac w odniesieniu do harmonogramu, stopień realizacji budżetu, a
także wszystkie inne kluczowe informacje dla realizacji projektu).
Ze względu na fakt, że komitet może być organem decydującym w kwestii budżetu projektu, może on przyznać
kierownikowi projektu pulę środków na drobne wydatki, które nie będą za każdym razem wymagały zgody
komitetu.
W strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa komitet sterujący może być umiejscowiony na równi z zarządem. W
przypadku zaproszenia interesariuszy do członkostwa w komitecie sterującym Strategia CSR – należy mieć na
uwadze, iż także interesariusze powinni przejść etap swoistej rekrutacji. Ze względu na dużą władzę, jaką posiada
komitet sterujący, powinny w nim zasiadać jedynie osoby mające dużą wiedzę na temat zarządzania projektem
oraz dziedziny, której dotyczy projekt. Bardzo często niepowodzenie projektów wynika z powierzenia zarządzania
nimi osobom, którym tej wiedzy brakuje.
Pracownicy (obecni)
Poziom zaangażowania: IV - Angażuj / Współpracuj
Forma dialogu: Umożliwienie pracownikom rozwijania pomysłów wspierających działalność firmy w ramach czasu
pracy
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Jedną z możliwości większego zaangażowania pracowników w funkcjonowanie firmy jest umożliwienie im
realizacji własnych pomysłów wspierających bezpośrednio działalność biznesową. Można tego dokonać poprzez
wdrożenie programu, zgodnie z którym każdy pracownik będzie miał możliwość poświęcenia określonej ilości
czasu spędzanego w biurze na rozwój i realizację własnych projektów. Fundamentalną kwestia przy projektowaniu
takiego programu jest precyzyjne określenie ilości godzin, które można przeznaczać tygodniowo / miesięcznie na
własne pomysły oraz tematów, które mogą one dotyczyć. Często stosowaną praktyką jest zawężenie projektów
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
9
do różnego rodzaju innowacji produktowych, które mogą odnosić się zarówno do projektowania nowych nisz jak
i do nowych funkcjonalności obecnie istniejących produktów. Można jednak pokusić się o nieograniczanie
programu do innowacji, a zdefiniowanie grup tematycznych, w ramach których projekty powinny się znaleźć.
Przykładami takich tematów mogą stać się:
a) poprawa bezpieczeństwa,
b) oszczędności środowiskowe,
c) integracja pracowników,
d) poprawa atmosfery w miejscu pracy.
Niezwykle ważne jest ponadto opracowanie jasnych reguł kwalifikowania projektów do realizacji, w których
nadrzędnym kryterium powinna stać się korzyść biznesowa obliczana stosunkiem kosztów do zysków.
Umożliwienie realizacji autorskich pomysłów jest równoznaczne z budową wśród pracowników poczucia, że każdy
ma realny wpływ na przyszłość i powodzenie biznesu. Świadomość zarządzania projektem zmieniającym nawet w
niewielkim stopniu organizację buduje poczucie współtworzenia rozwoju firmy i ma mocno motywujące
właściwości. Z perspektywy firmy najważniejszy jest jednak fakt, iż program ten stwarza w prosty sposób platformę
do słuchania kreatywnych pomysłów pracowników i wdrażania innowacji, które przynoszą realne korzyści.
Pracownicy (obecni)
Poziom zaangażowania: IV - Angażuj / Współpracuj
Forma dialogu: Zaangażowanie pracowników w procesy decyzyjne / wspólne rozwiązywanie problemów
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Zarządzanie partycypacyjne lub innymi słowy uczestniczące polega na umożliwieniu pracownikom współudziału w
zarządzaniu przedsiębiorstwem poprzez zapraszanie ich do procesów ustalania celów firmy, zakresu wdrażanych
działań oraz umożliwienie im wyrażania opinii na temat funkcjonowania firmy. Fundamentem zarządzania
partycypacyjnego jest założenie, że często najlepsze pomysły i najbardziej funkcjonalne rozwiązania w organizacji
wywodzą się nie od liderów, a z wnętrza organizacji. Ponadto:
a) podjęcie decyzji o wdrożeniu projektu zgłoszonego oddolnie sprawia, że pracownicy bardziej identyfikują się
z wykonywaną pracą,
b) rośnie motywacja i lojalność pracowników,
c) zostaje spełniona ważna potrzeba samorealizacji pracowników, rośnie w nich poczucie odpowiedzialności i
oraz wpływu na kierunek, w którym rozwija się firma,
d) organizacja ma szansę rozwijać się w bardziej dynamiczny sposób.
Zarządzania partycypacyjnego nie da się wdrożyć odgórnie poprzez opracowanie kilku procedur i poinformowanie
o nowym modelu kadrę zarządzającą i podległych jej pracowników. Bardzo ważne jest wpisanie współuczestnictwa
w kulturę organizacyjną poprzez konsekwentną komunikację i edukację wszystkich pracowników. Kluczem do
sukcesu jest właściwa postawa poszczególnych liderów, na których barkach spoczywa zarówno podejmowanie
ostatecznych decyzji oraz kształtowanie zasad determinujących codzienne funkcjonowanie firm, jak i promowanie
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
10
postawy partycypacyjnej w organizacji oraz dawanie innym dobrego przykładu. W skrócie – powodzenie zależy od
postawy, jaką przyjmą poszczególni liderzy, sposobu, w jaki będą adresowali pytania do pracowników, skali
otwartości i tolerancji oraz umiejętności słuchania zdania innych, często mniej doświadczonych, a bardziej
pomysłowych pracowników.
Zaangażowanie pracowników w procesy decyzyjne nie oznacza powoływania grup roboczych i każdorazowego
poddawania decyzji pod głosowanie. Rezultatem takiego podejścia byłyby często rozwiązania ostrożne i
kompromisowe, którym brakowałoby świeżości i innowacyjności. Kultura współuczestniczenia powinna raczej
wspierać różnorodność i dzięki dawaniu każdemu prawa głosu powinna budować platformę do wyszukiwania
najbardziej słusznych i innowacyjnych pomysłów. Metod zarządzania partycypacyjnego jest wiele, przykłady
obejmują:
a) stworzenie samo-zarządzających się grup projektowych, zajmujących się poszczególnymi obszarami
funkcjonowania przedsiębiorstwa, z powołanym wewnętrznie liderem raportującym do dyrektora lub członka
zarządu,
b) cotygodniowe spotkania kadry kierowniczej różnych szczebli, których celem jest dyskusja o tym co dzieje się
w przedsiębiorstwie, o planach i realizowanych projektach,
c) cykliczne spotkania kierowników poszczególnych działów z zespołami i rozmowa o strategicznych kierunkach,
celach, planach i działaniach,
d) wprowadzenie własności pracowniczej przedsiębiorstwa.
Pracownicy (obecni)
Poziom zaangażowania: IV - Angażuj / Współpracuj
Forma dialogu: Rady Pracowników
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Spełnienie wymagań prawnych
Tworzenie rad pracowników reguluje ustawa z dnia 7 kwietnia 2006 r. o informowaniu pracowników i
przeprowadzaniu z nimi konsultacji. Funkcjonowanie w przedsiębiorstwie rady pracowników ma przede wszystkim
na cele poprawę jakości prowadzonego dialogu, zwiększenie partycypacji pracowników w zarządzaniu oraz
usprawnienie przepływu informacji, szczególnie do pracowników niższego szczebla. Obowiązek tworzenia rad
pracowników spoczywa na przedsiębiorcach zatrudniających powyżej 50 pracowników (w przeliczeniu na pełne
etaty). W skład rady pracowników wchodzi u pracodawcy zatrudniającego: od 50 do 250 osób – 3 pracowników,
od 251 do 500 osób – 5 pracowników, powyżej 500 pracowników – 7 pracowników. Liczba członków rady może
jednak zostać zwiększona, jeśli rada pracownik zawrze takie porozumienie z pracodawcą. Kadencja członków rady
pracowników trwa 4 lata. Rada pracowników wybiera ze swojego grona przewodniczącego i uchwala swój
regulamin. Rada pracowników ustala z pracodawcą:
a) zasady i tryb przekazywania informacji i przeprowadzania konsultacji,
b) tryb rozstrzygania kwestii spornych,
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
11
c) zasady ponoszenia kosztów związanych z wyborem i działalnością rady pracowników oraz z wykonywaniem
niezbędnych ekspertyz.
Komunikacja pracodawcy z radą polega na przekazywaniu informacji, konsultacjach z radą, a w efekcie konsultacji
– wypracowaniu wspólnych rozwiązań, zgodnych z oczekiwaniami obu stron. Pracodawca ma obowiązek
przekazywania informacji radzie pracowników w zakresie:
a) działalności i sytuacji ekonomicznej pracodawcy oraz prognozowanych zmian w tym obszarze,
a) stanu, struktury i przewidywanych zmian dotyczących zatrudnienia oraz działań nakierowanych na
utrzymanie obecnego poziomu zatrudnienia,
b) działań mogących powodować istotne zmiany w organizacji pracy i wielkości zatrudnienia.
Informacje te muszą być przekazywane z odpowiednim wyprzedzeniem, umożliwiającym radzie przygotowanie się
do konsultacji. Konsultacje z radą pracowników powinny być przeprowadzane we wcześniej ustalonym,
odpowiednim dla obu stron terminie. W trakcie konsultacji obie strony dokonują prezentacji stanowisk
dotyczących kolejnych kwestii zawartych w punktach do omówienia w trakcie spotkań. Rada pracowników może
dodatkowo zasięgać opinii ekspertów. Dla każdego punktu przeznacza się odpowiednią ilość czasu na
przeprowadzenie dyskusji nad zaproponowanymi rozwiązaniami. Pracodawca może uprawomocnić radę do
podejmowania decyzji wraz z Zarządem w kwestiach szczególnie istotnych dla pracowników lub innych, w których
stanowisko rady będzie dla Zarządu wyjątkowo cenne. Uprawomocnienie rady do współdecydowania jest
najwyższą formą współpracy z pracownikami w ramach prowadzonego dialogu.
Klienci indywidualni
Poziom zaangażowania: III - Konsultuj / Angażuj
Forma dialogu: Panel interesariuszy - funkcja ewaluacyjno-doradcza
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Panel interesariuszy to spotkanie i podjęcie dialogu między zarządem firmy a wybraną grupą interesariuszy, lub
kilkoma grupami interesariuszy jednocześnie. W najbardziej zaawansowanej formie mogą być to przedstawiciele
wszystkich grup interesariuszy. Dwie ostatnie formy są wykorzystywane w sytuacjach, w których współpraca tylko
z jedną grupą interesariuszy nie przyniosłaby wymiernych efektów lub problem nie mógłby zostać rozwiązany. W
przypadku panelu ewaluacyjno-doradczego cele jest uzyskanie opinii na temat wybranych do omówienia
obszarów. Interesariusze wyrażają swoje zdanie na dany temat, a także przekazują propozycje możliwych
rozwiązań. W gestii firmy pozostaje decyzja, czy te sugestie zostaną wykorzystane do wdrożenia nowych
rozwiązań. Panel ewaluacyjno-doradczy powinien zostać przygotowany według następujących kroków:
1. Zdefiniowanie celu / celów panelu.
2. Ustalenie reguł panelu.
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
12
3. Sporządzenie listy uczestników (zdefiniowanie kryteriów wyboru uczestników, zdefiniowanie oczekiwań
wobec uczestników).
4. Powiadomienie uczestników o ich funkcjach (oceniającej i doradczej) w panelu.
5. Wzięcie udziału w panelu.
6. Wyciągnięcie i udokumentowanie wniosków z panelu.
7. Komunikacja wniosków uczestnikom panelu.
Przekazanie informacji zwrotnej o efektach panelu do uczestników jest bardzo ważnym elementem, bez którego
nie można liczyć na ponowny udział uczestników w panelu, ponieważ będą mieli oni odczucie, że ich
zaangażowanie nie zostało uwzględnione.
Klienci indywidualni
Poziom zaangażowania: III - Konsultuj / Angażuj
Forma dialogu: Tematyczne grupy robocze
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Grupa robocza to grupa zadaniowa złożona z przedstawicieli kadry zarządzającej, pracowników, często także
ekspertów bądź przedstawicieli grupy interesariuszy, dla której efekty pracy grupy będą istotne. Grupa robocza
może powstać z inicjatywy firmy lub danego przedstawiciela interesariuszy. Tworzona jest do osiągnięcia
określonego zakresu celów w danym horyzoncie czasowym. Prace grupy są zatem stosunkowo intensywne i
jednoznacznie ukierunkowane na określone priorytety. W ramach grupy roboczej można wyróżnić także zespół,
czyli grupę pracowników funkcjonującą jako wyodrębniona jednostka powołana do wykonywania określonej
funkcji lub działań bezpośrednio związanych z pracą. Często zespół ma więcej swobody niż zwykła grupa robocza,
poziom nadzoru jest ograniczony do minimum.
Do charakterystycznych cech grupy roboczej należą:
1. Struktury roli - każdy członek grupy pełni w niej określoną rolę, co także determinuje stosunki pomiędzy
poszczególnymi członkami grupy; role te powinny być jasno zdefiniowane i zaakceptowane przez członków
grupy.
2. Normy zachowań - są to zaakceptowane przez członków grupy standardy zachowań.
3. Spójność grupy - zakres, w jakim członkowie grupy są lojalni wobec grupy i zaangażowania w jej sprawy;
stopień wzajemnej atrakcyjności w obrębie grupy.
4. Przywództwo formalne i nieformalne - przywódca formalny może być powołany odgórnie lub zostać wybrany
przez członków grupy; przywódca nieformalny to osoba działająca jak przywódca, której to prawo nie zostało
formalnie przyznane przez członków grupy lub odgórnie.
W procesie kształtowania się grup roboczych można także wyróżnić kolejne etapy:
1. Konstytuowanie się - członkowie grupy zapoznają się ze sobą.
2. Szturmowanie - członkowie grupy opracowują jej strukturę i wzorce współdziałania.
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
13
3. Normowanie - członkowie wzajemnie akceptują swoje role, łączy ich poczucie jedności.
4. Działanie - członkowie grupy wcielają się w swoje role, kierują wysiłki na osiąganie celów i wyników.
Tematem prac grupy mogą być różne kwestie, np.:
a) określony, powtarzający się problem we współpracy z interesariuszami,
b) nowo wdrożone procedury i programy, które dotyczą interesariuszy zewnętrznych (przede wszystkim
kontrahentów), nie będąc jednocześnie powszechnie znanymi,
c) poszukiwanie nowych obszarów do współpracy z interesariuszami,
d) poszukiwanie prób optymalizacji współpracy,
e) polityka bezpieczeństwa u partnerów biznesowych,
f) polityka bezpieczeństwa w przedsiębiorstwie i skala jej oddziaływania na lokalne otoczenie,
g) wymagania z zakresu zrównoważonego rozwoju stawiane partnerom biznesowym.
Klienci indywidualni
Poziom zaangażowania: III - Konsultuj / Angażuj
Forma dialogu: Konsultacje z klientami poszerzone o informację zwrotną
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Spotkania konsultacyjne są ważną formą komunikacji z klientami. Są one skutecznym sposobem na aktualizację
wiedzy klientów i podniesienia ich świadomości w zakresie:
a) oferowanych produktów / usług,
b) bezpiecznego i zrównoważonego użytkowania produktów,
c) recyklingu opakowań,
d) systemu zgłaszania wad produktów (w szczególności wad konstrukcyjnych zmniejszających bezpieczeństwo
produktów),
e) prowadzonych badaniach zwiększających użyteczność i podnoszących jakość istniejących produktów,
f) badań nad innowacyjnymi produktami,
g) nowych produktów firmy wchodzących na rynek,
h) celów i działań firmy w obszarze zrównoważonego rozwoju.
Spotkania mają także na celu wysłuchanie opinii klientów o firmie, jej polityce działalności oraz ofercie. W ramach
spotkania mogą zostać przeprowadzone badania opinii / satysfakcji klientów. Warto także uwzględnić czas na
dyskusję z klientami w celu wypracowania rozwiązań zgodnych z potrzebami zarówno klientów, jak również firmy.
Inną formą aktywizacji uczestników może być zorganizowanie dla chętnych burzy mózgów celem wypracowania
rozwiązań zmniejszających odcisk środowiskowy w całym cyklu życia produktu lub w innym celu zgodnym ze
społeczną strategią firmy. Zebrane pomysły powinny zostać opisane i opublikowane w formie raportu ze
spotkania, a najlepsze z nich wdrożone w przedsiębiorstwie.
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
14
Spotkania takie powinny odbywać się w określonych odstępach czasu, w zależności od potrzeb obu stron.
Spotkania mogą zostać zorganizowane w formie całodziennej sesji, wzbogaconej o warsztaty dla klientów
wzbogacające ich wiedzę na temat zrównoważonego użytkowania produktów i recyklingu. Jeśli firma decyduje się
na zorganizowanie całodziennej sesji, musi dobrze rozplanować przerwy i zapewnić uczestnikom odpowiednie
warunki oraz catering.
Klienci indywidualni
Poziom zaangażowania: III - Konsultuj / Angażuj
Forma dialogu: Portal dedykowany do zbierania pomysłów klientów i wdrażania innowacji
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Firma może angażować swoich klientów do dzielenia się z nią nowymi pomysłami dotyczącymi ulepszeń
produktów / usług firmy lub pomysłami na innowacje produktowe, a także uwagami o tym, jak chcieliby polepszyć
swoje doświadczenia w kontakcie z firmą. Tworząc portal do zbierania pomysłów klientów, firma angażuje swoich
klientów i daje im szansę realnego wpływu na działania i produkty firmy. Portal powinien być ogólnodostępny, ale
można wymagać zalogowania, jeśli użytkownik chce wprowadzić nowy pomysł do bazy lub komentować pomysły
znajdujące się w bazie. Na stronie umieszcza się odpowiednie zakładki, odnoszące do formularzy lub bazy
pomysłów, np:
a) Podziel się pomysłem! (odnośnik do formularza do wpisania pomysłu),
b) Baza pomysłów - w podziale na odpowiednie działy:
- Pomysły na produkty – pomysły mogą być dalej kategoryzowane według poszczególnych produktów,
- Pomysły na usługi – pomysły mogą być dalej kategoryzowane według poszczególnych usług,
- Pomysły na lepsze wrażenia,
- Pomysły na społecznie odpowiedzialne działania,
c) Rankingi pomysłów:
- Najbardziej popularne – posiadające najwyższą wartość skumulowaną oceny, liczby komentarzy oraz
czasu od wprowadzenia do bazy (im nowszy pomysł, tym wyższa wartość),
- Najwyższej oceniane przez użytkowników – użytkownicy oceniają wszystkie pomysły w bazie poprzez
nadanie im punktów, każdy użytkownik może 1 pomysłowi nadać 1 punkt,
- Najczęściej komentowane,
- Najnowsze pomysły,
d) Pomysły wybrane / w trakcie oceny - w tej zakładce znajdują się pomysły klientów, które zostały ocenione
jako możliwe do wdrożenia,
e) Pomysły wdrożone / w trakcie wdrażania - pomysły, na podstawie których projekty są w takcie wejścia w życie
lub już funkcjonują.
Proces wyboru pomysłów powinien pozwalać na połączenie ocen klientów (użytkowników portalu) oraz grupy
pracowników firmy analizujących wszystkie pomysły i komentarze. Pomysły zamieszczone w rankingu Najbardziej
popularne zajmują kolejne miejsca zgodnie z algorytmem, który zlicza liczbę przyznanych punktów, liczbę
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
15
komentarzy oraz czas od momentu wprowadzenia do bazy (im nowszy pomysł, tym wyższa wartość). Pomysły,
które znajdą się na szczycie rankingu są najczęściej wdrażanym pomysłami. Istnieje także możliwość wdrożenia
pomysłów, które co prawda nie zajęły najwyższej pozycji w rankingu, ale zostały ocenione bardzo wysoko przez
pracowników analizujących bazę, jako innowacyjne i mogące silnie usprawnić obszar, którego dotyczą. Klienci nie
są wynagradzani materialnie za swoje pomysły (ani te wdrożone, ani tylko znajdujące się w bazie).
Wynagrodzeniem jest dla nich możliwość realnego wpływu na wybrany przez siebie obszar i dokonanie zmiany na
lepsze.
Klienci indywidualni
Poziom zaangażowania: III - Konsultuj / Angażuj
Forma dialogu: Badania opinii / satysfakcji klientów z udzielaniem odpowiedzi zwrotnej
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Badania opinii / satysfakcji są podstawowym narzędziem pozyskiwania informacji zwrotnej na temat opinii i
poziomu zadowolenia klientów, postrzegania marki, skłonności do zakupu produktów i usług oraz oceny
produktów i usług w stosunku do substytutów.
Celami, które przyświecają przeprowadzaniu badań opinii / satysfakcji wśród klientów, są m.in.:
poznanie opinii klientów o produktach i usługach,
ocena jakości produktów i usług przez klientów,
identyfikacja potrzeb klientów w stosunku do istniejących produktów i usług (zwiększenie funkcjonalności,
dostępności, podniesienie jakości, zmiana poziomu cen, etc.) oraz identyfikacja potrzeb stworzenia nowych
produktów,
ocena wizerunku firmy przez klientów, zarówno w oderwaniu jak również w odniesieniu do konkurencji i
rynku,
ocena poziomu lojalności klientów wobec produktów, usług i marek firmy,
ocena zaangażowania firmy w działania społecznie odpowiedzialne przez klientów,
ocena skuteczności kampanii reklamowych firmy.
Etapy projektowania i przeprowadzenie badania:
1. Wybór jednostki przeprowadzającej badanie
Zwykle, firma ma do wyboru zlecenie badania wewnętrznemu zespołowi marketingowemu, bądź firmie
zewnętrznej. Skorzystanie z usług firmy zewnętrznej, choć wiążę się z dodatkowymi kosztami, oznacza także
bezstronność i profesjonalne doświadczenie, jakim dysponują firmy zewnętrzne, podobnie jak wachlarz
sprawdzonych narzędzi, co jest szczególnie istotne, jeśli firmie zależy na przeprowadzeniu badania kładącego
nacisk na wybrane obszary relacji z klientami. Z drugiej strony, wewnętrzny zespół marketingowy może lepiej
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
16
dopasować strukturę i treść badania do potrzeb firmy, znając już jej specyfikę. Wiąże się to jednak z odsunięciem
pracowników zespołu od ich codziennych obowiązków na pewien okres czasu.
2. Wybór częstotliwości przeprowadzenia badania
Firma musi podjąć decyzję o tym, w jakich odstępach czasowych będzie przeprowadzane badanie. Badania
cykliczne służą jako miernik, na przestrzeni lat pozwalają zaobserwować pewne trendy, co jest szczególnie istotne,
jeśli chodzi o klientów. W czasach dynamicznie zmieniających się preferencji systematyczne przeprowadzanie
badań wydaje się być rozsądnym rozwiązaniem.
3. Motywowanie do udziału
Decydując się na badania cykliczne trzeba mieć także na uwadze ryzyko popadnięcia w rutynę i utraty motywacji
klientów do udziału w kolejnych edycjach. Warto próbować wprowadzać urozmaicenia do badań, w postaci
różnorodnych formularzy pamiętając o potrzebie porównywalności danych z różnych okresów. Innym sposobem
na motywowanie klientów do systematycznego udziału w badaniach jest odpowiednie informowanie i zachęcanie
do udziału, publikowanie wyników badań i wprowadzanie zmian wynikających z badania (daje to klientom
poczucie realnego wpływu na jakość i bezpieczeństwo produktów / usług oferowanych przez firmę). Jeśli
natomiast wyniki badania pozostają dostępne tylko dla wąskiego grona kadry zarządzającej, a w ich wyniku nie są
wdrażane żadne zmiany, liczba uczestniczących w badaniu klientów będzie się z pewnością zmniejszać, a
dodatkowo brak reakcji na opinie klientów będzie powodował ich odejście do konkurencji.
4. Wybór metodologii badania
Przyjęta metodologia badania zależy od jednostki wykonującej badanie. Firmy zewnętrzne dysponują szerokim
wachlarzem narzędzi (np. standardowymi kwestionariuszami, których zaletą są wypracowane normy wyników
służące jako benchmark dla wyników badania), a zespół wewnętrzny może lepiej znać specyfikę firmy i dopasować
badanie do szczegółowych potrzeb Zarządu. Z uwagi na fakt, że w badaniach uczestniczy jedynie reprezentacyjna
grupa klientów oraz że badania nie są obowiązkowe, należy dobrać odpowiednio dużą liczbę uczestników, aby
wyniki były statystycznie istotne i dawały wymierne efekty w stosunku do potrzeb. Istnieje również wiele technik
pozyskiwania informacji: ankiety (wywiady kwestionariuszowe), obserwacje, wywiady indywidualne, grupy
fokusowe (zogniskowane wywiady grupowe), etc. W ramach tych technik można stosować pytania otwarte,
pytania zamknięte, pytania wielokrotnego wyboru, różnego rodzaju skale itp. Ostateczny wybór metody powinien
uwzględniać potrzeby przedsiębiorstwa, a metoda umożliwiać poznanie zarówno ogólnej oceny firmy przez
klientów, jak również opinii o poszczególnych produktach / usługach oferowanych przez firmę, a także
dodatkowych działań podejmowanych przez firmę w celu polepszenia relacji z klientami
5. Badanie pilotażowe
Przed odbyciem się właściwego badania sugerowane jest przeprowadzenie badania pilotażowego, które pozwoli
na przetestowanie narzędzia i może szybko wykazać ewentualne braki lub obszary wymagające poprawy. Warto
także zwrócić się z prośbą o propozycje pytań lub zagadnień, które zdaniem uczestników powinny zostać zawarte
w badaniu.
6. Przeprowadzenie właściwego badania
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
17
Badanie nie powinno zajmować więcej niż 20 minut, ponieważ przy większej liczbie pytań i dłuższych badaniach
obniża się poziom koncentracji. Firma musi także podjąć decyzję, czy przeprowadza badanie w formie papierowej,
czy elektronicznie, czy może w obu. Forma elektroniczna wydaje się być o wiele bardziej użyteczna (pozwala na
szybkie zagregowanie danych) i bardziej ekologiczna (oszczędność papieru), natomiast jeśli wypełnienie
kwestionariusza wymaga logowania, może to zniechęcić do wzięcia udziału w badaniu. W formie papierowej
badania mogą być przeprowadzane w sklepach / oddziałach oferujących produkty / usługi firmy, podczas spotkań
z klientami. W formie elektronicznej badanie może zostać umieszczone na stronie internetowej firmy lub zostać
rozesłane do klientów za pośrednictwem poczty elektronicznej.
7. Analiza wyników i wyciągnięcie wniosków
Przeprowadzenie analizy zebranych informacji jest kluczowym elementem badania. Jeśli badania zostały
przeprowadzone w sposób zapewniający anonimowość uczestnikom, można liczyć na otrzymanie zgodnych z
rzeczywistością odpowiedzi i w ten sposób zapoznać z aktualnymi problemami i potrzebami klientów. Zebrane
wnioski należy opublikować w formie ogólnodostępnego raportu. W raporcie powinny się też znaleźć propozycje
rozwiązań naprawczych i/lub innowacyjnych pomysłów, które mogłyby usprawnić produkty / usługi firmy w
obszarach wskazanych przez respondentów. Wypracowanie takich działań może odbyć się w formie warsztatów z
kluczowymi klientami.
Organizując badania opinii / satysfakcji należy także pamiętać o odpowiedniej komunikacji w stosunku do
uczestników badania o celu badania, terminie jego przeprowadzenia i planie podjęcia działań na podstawie
otrzymanych wyników.
Klienci indywidualni
Poziom zaangażowania: III - Konsultuj / Angażuj
Forma dialogu: Grupy fokusowe
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Grupy fokusowe, nazywane inaczej zogniskowanymi wywiadami grupowymi, są metodą badawczą
wykorzystywaną w badaniach jakościowych. Mają na celu szybkie zorientowania się w opiniach większej grupy
interesariuszy oraz pozyskanie pogłębionych informacji w zakresie ich postaw i motywacji. Zogniskowany wywiad
grupowy opiera się na moderowanej dyskusji wcześniej zaproszonych respondentów. Respondentów dobiera się
według kryteriów zgodnych z celem projektu. Jedna grupa dyskusyjna powinna obejmować 6 – 8 osób, zaleca się
zorganizowanie około 3 takich grup w ramach jednego projektu. Jedno spotkanie nie powinno przekroczyć 2
godzin. Dyskusję prowadzi się według uprzednio opracowanego scenariusza, w którym zawarte są cele do
osiągnięcia w każdym etapie badania, można w nim zawrzeć także konkretne pytania, które moderator ma zadać
respondentom (lecz nie jest to konieczne). Spotkanie grupy jest zwykle nagrywane w celu późniejszej analizy.
Grupa fokusowa może być także uzupełniającą częścią dla badań kwestionariuszowych, co pozwala pogłębić
analizę uzyskanych wyników w badań. Wadą grup fokusowych może być niechęć do publicznych wypowiedzi
wybranych respondentów, stąd udział osób, które mają problem z publicznym wyrażaniem myśli, może nie
przynieść oczekiwanych efektów. Z drugiej strony, dużą zaletą grup fokusowych jest dynamika i interakcja między
respondentami, jakie mają miejsce podczas sesji, co sprzyja szybszej i bardziej dogłębnej analizie zadanych
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
18
problemów oraz wypracowaniu nowych rozwiązań. Kontakt z innymi w grupie może ułatwiać wyrażanie emocji, a
także stymulować kreatywność uczestników.
Klienci indywidualni
Poziom zaangażowania: III - Konsultuj / Angażuj
Forma dialogu: Bezpieczna Linia do zgłaszania nadużyć
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Bezpieczna Linia to zwykle linia telefoniczna przeznaczona dla wszystkich interesariuszy firmy. Obecnie, można
także stosować Bezpieczny Email, który także w postaci formularza umożliwi interesariuszom zgłoszenie zgłaszanie
wszelkich naruszeń prawa bądź regulaminów, kodeksów czy polityki przyjętej przez firmę
Zgłoszenia w przypadku bezpiecznej linii odbywają się poprzez nagranie wiadomości na automatycznej skrzynce
głosowej. Telefonujący wybiera za pomocą klawiszy telefonu obszar, którego dotyczy nadużycie, następnie może
wybrać konkretne niedozwolone działanie (jeśli działanie, które chce zgłosić nie zostanie wymienione może
wcisnąć „0”, które oznacza „Inne działanie” i nagrać swoją wiadomość). W Bezpiecznej Linii powinna istnieć także
możliwość rozmowy z zaufaną osobą, powinien być nią Rzeczni ds. Etyki w firmie. Zgłaszającemu zapewniana jest
wtedy anonimowość (lecz nie jest to konieczne, jeśli zgłaszający uzna, że jego imię i nazwisko może być znane), a
także gwarantowana jest informacja zwrotna w zakresie analizy zgłoszonego nadużycia i poczynionych kroków,
jeśli występowanie nieprawidłowości zostało potwierdzone.
W przypadku Bezpiecznego Emaila zgłaszający korzysta z formularza zgłoszenia nadużycia. W formularzu
zgłaszający odpowiada na przygotowaną listę pytań, która pomaga nakierować go na wybór obszaru nadużycia, a
następnie na konkretne działanie. Jeśli w predefiniowanej liście nie znajdzie działania, które chce zgłosić, może w
rubryce „Inne” wpisać działanie, którego doświadczył / zaobserwował. Następnie w rubryce opisu, może
dokładniej scharakteryzować sytuację. Zgłoszenie może pozostać anonimowe w rubryce kontaktu nie trzeba
wpisywać imienia i nazwiska, ani pozostawić adresu email. Po wypełnieniu formularza wskazany zostanie unikalny
login i unikalny numer zgłoszenia (będzie to hasło do loginu) do bazy zgłoszonych nadużyć, w której zgłaszający
będzie mógł sprawdzić, jakie podjęto kroki w związku ze zgłoszonym nadużyciem.
Kontrahenci - podwykonawcy
Poziom zaangażowania: II - Informuj / Konsultuj
Forma dialogu: Badania opinii / satysfakcji
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Dialog polegający na konsultowaniu działań z interesariuszami można przeprowadzać wykorzystując badania
opinii / satysfakcji. Na poziomie konsultowania firma nie zawsze udostępnia interesariuszom informację zwrotną.
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
19
Najczęściej wynika to z faktu, iż badania na takim poziomie są wykonywane ad hoc i dotyczą konkretnej,
pojedynczej kwestii, którą firma chce zbadać. Może to być zmiana zarządu firmy, nowy produkt, nowe działanie w
zakresie zrównoważonego rozwoju lub zmiana polityki wynagrodzenia w przypadku pracowników.
Etapy projektowania i przeprowadzenie badania:
1. Wybór jednostki przeprowadzającej badanie:
Zwykle, firma ma do wyboru zlecenie badania wewnętrznemu działowi PR, bądź firmie zewnętrznej. Wybór
jednostki przeprowadzającej badania zależy zwykle od budżetu firmy i możliwości oddelegowania części zespołu
PR do 2014 przygotowania i przeprowadzenia badania, jeśli firma decyduje się korzystać z własnych zasobów.
Pomimo dodatkowych kosztów związanych z wynajęciem firmy zewnętrznej, zlecający badania korzysta z
profesjonalnego doświadczenia, jakim dysponują firmy zewnętrzne, podobnie jak wachlarz sprawdzonych
narzędzi, co jest szczególnie istotne, jeśli firmie zależy na przeprowadzeniu badania kładącego nacisk na wybrane
obszary relacji z interesariuszami. Korzystając z usług firmy zewnętrznej trzeba pamiętać o konieczności
zapoznania jej ze specyfiką produktów / usług firmy tak, aby badanie było jak najlepiej dopasowane do potrzeb
zlecającego.
2. Motywowanie do udziału
Badania cykliczne mogą powodować u potencjalnych respondentów rosnącą niechęć do brania w nich udziału,
jeśli nie cechują się żadnymi urozmaiconymi rozwiązaniami na przestrzeni kilku okresów. Dlatego ważnym
aspektem badań jest metodologia i forma zbierania danych oraz motywowanie do wzięcia udziału w badaniu.
3. Wybór metodologii badania
Z uwagi na fakt, że w badaniach uczestniczy jedynie reprezentacyjna grupa interesariuszy oraz że badania nie są
obowiązkowe, należy dobrać odpowiednio dużą liczbę uczestników, aby wyniki były statystycznie istotne i dawały
wymierne efekty w stosunku do potrzeb. Firma ma do wyboru różnorodne techniki pozyskiwania informacji:
ankiety (wywiady kwestionariuszowe), obserwacje, wywiady indywidualne, grupy fokusowe (zogniskowane
wywiady grupowe), etc. W ramach tych technik można stosować pytania otwarte, pytania zamknięte, pytania
wielokrotnego wyboru, różnego rodzaju skale itp. Ostateczny wybór metody powinien uwzględniać potrzeby
przedsiębiorstwa, a metoda pozwalać na poznanie zarówno ogólnych opinii o firmie, jak również szczegółowych
opinii o działaniach przez nią podejmowanych, oferowanych produktach / usługach oraz o ocenie zaangażowania
firmy w dialog z interesariuszami. 4. Badanie pilotażowe Przed odbyciem się właściwego badania sugerowane jest
przeprowadzenie badania pilotażowego, które pozwoli na przetestowanie narzędzia i może szybko wykazać
ewentualne braki lub obszary wymagające poprawy. Warto także zwrócić się z prośbą o propozycje pytań lub
zagadnień, które zdaniem uczestników badania powinny zostać zawarte w badaniu.
5. Przeprowadzenie właściwego badania
Obecnie coraz częściej wykorzystywanym kanałem dotarcia do interesariuszy jest kanał elektroniczny. Firma
umieszcza badanie na swojej stronie internetowej lub na swoim profilu w portalu społecznościowym. Badanie nie
powinno jednak zajmować więcej niż 20 minut, sugeruje się nie więcej niż 20-25 pytań. Ważnym elementem
badania jest także dodatkowe miejsce na uwagi respondentów. W tradycyjny sposób badanie może zostać
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
20
przeprowadzenie podczas spotkań z interesariuszami, na Dniach Otwartych organizowanych przez firmę lub
podczas innego wydarzenia, kiedy reprezentatywna liczba respondentów będzie obecna.
6. Analiza wyników i wyciągnięcie wniosków
Przeprowadzenie analizy zebranych informacji jest kluczowym elementem badania. Jeśli badania zostały
przeprowadzone w sposób zapewniający anonimowość uczestnikom, można liczyć na otrzymanie zgodnych z
rzeczywistością odpowiedzi i w ten sposób zapoznać z aktualnymi odczuciami, opiniami i potrzebami
interesariuszy. Wnioski zbiera się zwykle w formie raportu, w którym powinny się też znaleźć odpowiedzi na
dodatkowe uwagi zgłoszone przez respondentów oraz pomysły rozwiązań, które mogłyby usprawnić / zmienić
obecne działania przedsiębiorstwa. Raport powinien zatem służyć jako swego rodzaju podręcznik dla kadry
zarządzającej do wdrażania zmian w wyniku przeprowadzonego badania. Organizując badania opinii / satysfakcji
należy także pamiętać o odpowiedniej komunikacji w stosunku do uczestników badania o celu badania i terminie
jego przeprowadzenia.
Kontrahenci - podwykonawcy
Poziom zaangażowania: II - Informuj / Konsultuj
Forma dialogu: Badania ankietowe dotyczące zawartości raportu społecznego
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Publikując raport społeczny przedsiębiorstwo informuje swoich interesariuszy o podejmowanych działaniach w
zakresie społecznej odpowiedzialności, ambicjach i celach wyznaczonych na kolejne lata, a także sukcesach i
porażkach w obszarze zrównoważonego rozwoju w okresie, którym objęty jest raport. Badanie ankietowane
powinno być uzupełnieniem publikacji raportu. Jest to forma aktywnego dialogu z adresatami raportu, czyli
interesariuszami firmy. Badanie ankietowe powinno obejmować swoimi pytaniami wszystkie obszary
raportowania zawarte w raporcie, ale także: jego strukturę, dostępność oraz przyjętą metodologię raportowania.
W swojej konstrukcji badanie ankietowe nie powinno zawierać zbyt wielu pytań, aby nie zniechęcić uczestnika
badania do jego wypełnienia. Ważnym elementem badania jest pozostawienie wolnego miejscu na własne uwagi
uczestnika badania. Informacje otrzymane w wyniku badania są szczególnie cenne dla przedsiębiorstwa. Poddane
analizie stanowią podstawę do wprowadzenia ulepszeń w zawartości raportu, aby lepiej odpowiadał on
potrzebom interesariuszy. Wyniki ankiety powinny zostać opublikowane w tej samej zakładce na stronie
internetowej firmy, na której znajduje się raport, a propozycje zmian w raporcie, które wyniknęły z ankiety mogą
być ponownie głosowane: interaktywnie (miniankieta na stronie internetowej) lub w trakcie spotkania z
interesariuszami.
Kontrahenci - podwykonawcy
Poziom zaangażowania: II - Informuj / Konsultuj
Forma dialogu: Konsultacje z kontrahentami
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
21
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Podczas gdy konferencje dla partnerów biznesowych organizowane są dla szerokiego grona odbiorców i porusza
się na nich tematy ogólne, niektóre firmy decydują się na organizację spotkań w mniejszym gronie. Spotkania te
mogą objąć zarówno jednego kontrahenta, jak i kilku o podobnym profilu lub podobnym dopasowaniu do
podejmowanych zagadnień. Motywem przewodnim spotkania mogą stać się:
a) chęć poznania opinii dostawcy odnośnie planowanych działań,
b) omówienie dotychczasowej współpracy (satysfakcji, mocnych i słabych stron, obszarów do poprawy, stale
powtarzających się problemów),
c) poszukiwanie nowych obszarów do współpracy,
Aby zwiększyć efektywność spotkania, należy szczegółowo się do niego przygotować, definiując:
a) szczegółowy zakres i cel spotkania,
b) korzyści i rezultaty, do których osiągnięcia spółka będzie dążyła,
c) potencjalne ryzyka oraz podejście do zarządzania każdym z nich,
d) agendę spotkania, z wyszczególnieniem zagadnień, które będą poruszane.
Przy organizacji spotkania należy pamiętać konieczności przesłania zaproszenia z odpowiednim wyprzedzeniem
oraz ustalenia lokalizacji w miejscu dogodnym dla przedstawicieli zapraszanych firm. Wszelkie komentarze, uwagi
i propozycje wniesione przez uczestników spotkania powinny zostać spisane, wewnętrznie przedyskutowane oraz
zaprezentowane osobom odpowiedzialnym za obszary zarządzania, których ww. uwagi dotyczą.
Kontrahenci - podwykonawcy
Poziom zaangażowania: II - Informuj / Konsultuj
Forma dialogu: Portal dostawców
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Portal dostawców służy dostawcom współpracującym z przedsiębiorstwem do szybkiej wymiany informacji,
monitorowania harmonogramów dostaw, opracowywania potrzebnych dokumentów oraz zarządzania swoimi
produktami. Dla dostawców jest to platforma umożliwiająca szybki i efektywny kontakt, zapewniająca dostęp do
ważnych informacji, zasad współpracy (w postaci Kodeksu Postępowania) oraz dokumentów i formularzy. Portal
umożliwiając zdalny kontakt pozwala dostawcom na aktualizację oferty, wprowadzanie ofert promocyjnych oraz
modyfikacji ilości zamawianych produktów) poszczególnych odbiorców i dostawców. Funkcjonalną, która
umożliwia szybkie pozyskanie informacji także od innych dostawców jest forum dostawców.
Dla przedsiębiorstwa portal dostawców:
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
22
a) jest wewnętrzną bazą wszystkich dostawców,
b) umożliwia monitorowanie harmonogramu i wielkości dostaw,
c) służy racjonalizacji i optymalizacji wielkości dostaw,
d) pozwala na wymianę informacji z dostawcami poprzez szybkie potwierdzanie dostaw i szybkie odpowiedzi od
dostawców na zapytania firmy,
e) sprawniejszą realizację zamówień dzięki zatwierdzaniu ich w trybie elektronicznym,
f) umożliwia zarządzanie ryzykiem związanym z dostawami,
g) dane dotyczące dostaw są podstawą oceny wydajności dostawców.
Portal dostawców jest nowoczesną platformą do wymiany informacji między partnerami biznesowymi.
Kontrahenci - podwykonawcy
Poziom zaangażowania: II - Informuj / Konsultuj
Forma dialogu: Blog korporacyjny z forum do zgłaszania uwag
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Blog (ang. web log) to rodzaj strony internetowej, na której autor (w tym przypadku jest to przedsiębiorstwo)
zamieszcza, chronologicznie ułożone, wpisy / notatki. Prowadzenie bloga korporacyjnego przez firmę jest formą
informowania interesariuszy o najważniejszych działaniach i wydarzeniach w firmie. Wpisy najczęściej dotyczą:
a) informacji o nowych produktach / usługach oraz reakcjach po wdrożeniu ich na rynek,
b) relacji z ważnych wydarzeń, w których biorą udział pracownicy firmy, np. konferencje prasowe, warsztaty
branżowe, spotkani z lokalną społecznością,
c) wyników przeprowadzonych badań rynku lub badań postrzegania firmy,
d) informacji o nowo podjętej współpracy lub planowanych wspólnych projektach z inną firmą / organizacją,
e) prezentacji sylwetek pracowników (w szczególności kluczowej kadry zarządzającej),
f) działalności pozaoperacyjnej, np. aktywnościach w obszarze zrównoważonego rozwój,
g) wyników finansowych firmy,
h) analizy wyników finansowych oraz prognoz na kolejne okresy.
Blog jest dziennikiem sieciowym, który pozwala firmie na komunikację z szerokim gronem interesariuszy, którzy
chcieliby pozyskać informacje o firmie. Dzięki archiwizacji i możliwości oznaczania (tagowania) wszystkich wpisów,
można łatwo dotrzeć do wszystkich zamieszczonych na nim informacji od momentu jego założenia. Obecnie blogi
nie służą tylko do zamieszczania wpisów tekstowych, coraz częściej korzysta się z możliwości dołączania do wpisów
plików wideo, zdjęć lub plików audio (podcastów). Podstawową funkcjonalnością bloga jest możliwość
komentowania każdego wpisu przez czytelników, co jest często przyczynkiem do ciekawych dyskusji i większej
interakcji między firmą a czytelnikami bloga. Jeśli firmie zależy na większym zaangażowaniu interesariuszy w
dodatkową dyskusję na tematy związane z działalnością firmą, nie tylko pomiędzy czytelnikami, ale także z
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
23
udziałem firmy, na blogu może się również znajdować odnośnik do forum do zamieszczania opinii przez
interesariuszy w poszczególnych wątkach.
Konkurenci
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Komunikowanie za pośrednictwem mediów (Telewizja, Internet, Radio, Prasa)
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Pomimo znacznego wzrostu popularności Internetu w ostatnich latach, specjaliści nie przewidują, że telewizja
będzie tracić na znaczeniu. Wręcz przeciwnie, telewizja pozostanie super medium, które obecnie wykorzystują
prawie wszyscy przedsiębiorcy jako główny kanał komunikacji. Za główne zalety telewizji uważa się:
a) powszechność – telewizja jest nadal najbardziej skuteczną formą docierania do masowego odbiorcy,
b) dzięki swojej powszechności koszt dotarcia do jednego konsumenta jest niższy niż za pośrednictwem innych
mediów,
c) oddziaływanie – kombinacja dźwięku i obrazu sprawia, że telewizja ma dużą siłę przyciągania uwagi, a przekaz
jest szybciej zapamiętywany niż w przypadku innych mediów,
d) stosunkowo dużą wiarygodność przekazu.
Dzięki uczestnictwu w programach tematycznych, telewizyjnych panelach dyskusyjnych, spotkaniach ze
specjalistami firma może komunikować szerokiemu gronu interesariuszy o podejmowanych działaniach,
zdobytych doświadczeniach, problemach, jakie wystąpiły w czasie realizacji projektów oraz metod, z jakich firma
skorzystała, aby poradzić sobie z tymi przeszkodami. Obserwując rynek mediów, można zauważyć, że coraz
większa liczba dziennikarzy zajmujących się tematyką gospodarczą, porusza temat społecznej odpowiedzialności i
kontaktuje się z przedstawicielami firm, aby wzbogacić treść programów o doświadczenia przedsiębiorców.
Internet z technicznego punktu widzenia jest siecią połączonych sieci umożliwiających przepływ informacji.
Rozpowszechnienie Internetu jako globalnego medium do wymiany informacji jest fenomenem końca XX wieku i
obecne żadne inne medium nie umożliwia dotarcia do tak dużej liczby odbiorców w tak krótkim czasie. Choć
telewizja nadal pozostaje najbardziej wpływowym medium na świecie, to rola Internetu rośnie w ogromnym
tempie.
Z tego powodu, jakakolwiek firma funkcjonująca w dzisiejszych warunkach nie może sobie pozwolić na
zlekceważenie siły i potencjału tego kanału komunikacji.
Do najważniejszych cech Internetu należy zaliczyć:
a) łatwość i szybkości przesyłania informacji,
b) bardzo dużą liczbę odbiorców, z którymi możliwe jest nawiązanie kontaktu,
c) interaktywność – obustronna komunikacja,
d) łatwość przetwarzania i kopiowania informacji, bez utraty jej wartości informacyjnej bądź jakości.
Firma wykorzystuje Internet jako medium do informowania swoich interesariuszy poprzez:
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
24
a) stronę internetową firmy,
b) strony internetowe / portale dedykowane poszczególnym interesariuszom,
c) zamieszczanie informacji / artykułów na portalach branżowych,
d) zamieszczanie informacji / artykułów na krajowych / międzynarodowych portalach informacyjnych,
e) zamieszczanie informacji / artykułów na regionalnych portalach informacyjnych,
f) umieszczanie ogłoszeń o pracę na portalach pracy,
g) umieszczanie ogłoszeń o praktykach / stażach na portalach dla studentów, stronach internetowych uczelni
wyższych itp.
Wykorzystanie prasy do podejmowania dialogu z interesariuszami jest również popularne wśród wielu firm. Prasa
jest środkiem społecznego komunikowania o szerokim zasięgu, podobnie jak radio, telewizja oraz Internet.
Poprzez zamieszczanie w prasie komunikatów, informacji o ważnych wydarzeniach w przedsiębiorstwie (np.
organizacja panelu interesariuszy) i dla przedsiębiorstwa (np. partnerstwo strategiczne z inwestorem), a także
udzielanie wywiadów przez kadrę zarządzającą i ekspertów oraz publikowanie artykułów autorstwa pracowników
firmy, przedsiębiorstwo nawiązuje kontakt z zainteresowanymi interesariuszami i informuje ich o bieżących,
istotnych kwestiach. Obecność w prasie przekłada się również silnie na obecność firmy w Internecie ze względu
na fakt, iż większość gazet, dzienników, etc. posiada obecnie swoje elektroniczne wydania, których zasięg jest
większy niż tradycyjnej papierowej prasy.
Radio jest specyficznym medium w porównaniu do prasy, telewizji i Internetu, ponieważ jako jedyne operuje
jedynie dźwiękiem. Z drugiej jednak strony jest to medium ogólnodostępne, ponieważ można go słuchać właściwie
wszędzie i nie wymaga to oderwania się od innych wykonywanych czynności (np. wiele osób słucha radia jadąc
samochodem, w pracy, w domu itp.). Z punktu widzenia przedsiębiorstwa, radio jest także dobrym kanałem
komunikacyjnym, gdy firma chce trafić do specyficznej grupy docelowej (radia tematyczne) lub gdy chce pozyskać
uwagę szerokiego grona odbiorców (radia krajowe).
Poprzez przekazywanie za pomocą audycji radiowych komunikatów, informacji o ważnych wydarzeniach w
przedsiębiorstwie, a także poprzez udział w audycjach i udzielanie wywiadów przez kadrę zarządzającą bądź
ekspertów, przedsiębiorstwo nawiązuje kontakt z zainteresowanymi interesariuszami i informuje ich o bieżących,
istotnych kwestiach. W dobie rosnącego upowszechnienia Internetu wiele stacji radiowych posiada także własne
strony internetowe oraz nadaje w formie radia internetowego, co szczególnie sprzyja rozwojowi nowoczesnej
komunikacji radiowej.
Konkurenci
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Strona internetowa
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Formą dialogu poprzez informowanie jest stworzenie strony internetowej zawierającej łatwo dostępne
podstawowe informacje w podziale na zakładki: historia firmy, władze firmy, opis działalności / produktów / usług,
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
25
wszelkie dane kontaktowe. Na stronie internetowej powinny się także znaleźć relacje z najważniejszych wydarzeń
w spółce, newsy dotyczące firmy i branży, artykuły i wpisy tworzone przez pracowników i kadrę menedżerską, a
także opisy działań oraz cele strategiczne w obszarze zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstwa. Strona
internetowa stanowi wizytówkę firmy, dlatego powinna być przejrzysta, zaprojektowana w sposób przyjazny dla
użytkownika i działać szybko (zbyt duże obciążenie graficzne powoduje, że strona wolno się ładuje przez co
zniechęca użytkownika do zaglądania na nią). Ważną funkcjonalnością strony jest także wyszukiwarka - powinna
ona być na tyle precyzyjna, aby umożliwiać szybki dostęp do poszukiwanych informacji.
Konkurenci
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Raport społeczny
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Raport społecznej odpowiedzialności (bądź raport zrównoważonego rozwoju) to publikacja przedsiębiorstwa
dotycząca wyników firmy w zakresie działań pozafinansowych. Tworzenie raportu społecznego jest
nieobowiązkową inicjatywą podejmowaną przez przedsiębiorstwo, które w swojej działalności uwzględnia
czynniki ESG (Environmental, Social, Governance). Stworzenie raportu społecznego powinno być naturalnym
kolejnym krokiem w procesie kompleksowego zarządzania obszarem CSR. Raport społeczny powinien uwzględniać
nie tylko politykę firmy w obszarze społecznej odpowiedzialności, ale także przedstawiać wszystkie działania
podejmowane przez spółkę w poszczególnych obszarach. Równie istotną częścią raportu są cele, które firma
stawia sobie na kolejne okresy działalności. Przykładowe cele mogą dotyczyć:
a) zmniejszania negatywnego wpływu na środowisko (np. redukcja emisji CO2, zwiększenie poziomu recyklingu
materiałów i produktów, zmniejszenie poziomu zanieczyszczenia wody i gleby, etc.),
b) podnoszenia poziomu bezpieczeństwa (np. polityka bezwypadkowości w zakładach produkcyjnych,
systematyczne szkolenia pracowników, dostawców i podwykonawców),
c) podniesienia poziomu retencji najlepszych pracowników (np. dofinansowanie szkoleń i studiów
podyplomowych, planowanie sukcesji, wdrożenie programu zarządzania talentami).
Takich ambicji przedsiębiorstwo powinno mieć możliwie jak najwięcej w różnych obszarach, by utrzymać wysoki
poziom zaangażowania i aspirować do bycia liderem w obszarze społecznej odpowiedzialności.
Warto mieć także na uwadze, że nie istnieje jedna poprawna forma czy struktura raportu społecznej
odpowiedzialności, każda spółka tworzy go w taki sposób, aby nie tylko odzwierciedlał on odpowiednio przyjętą
strategię CSR i podejmowane w jej ramach działania, ale także był na tyle czytelny i przejrzysty dla odbiorcy, że
będzie on w stanie bez problemu odnaleźć wszystkie interesujące go informacje. Większość przedsiębiorstw, które
w zgodzie z najlepszymi praktykami CSR, tworzą systematycznie raporty społecznej odpowiedzialności, korzysta z
międzynarodowych standardów raportowania, takich jak standardy Global Reporting Initiative (omówione
poniżej) lub AccountAbility (seria standardów AA 1000). Ten pozytywny trend sprzyja zwiększeniu
transparentności raportujących przedsiębiorstw w zakresie CSR, a także ułatwia odbiorcom (oraz samym
przedsiębiorcom) analizę porównawczą między firmami na rynku krajowym oraz międzynarodowym.
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
26
Wytyczne GRI składają się z dwóch części. Pierwsza część zawiera Zasady i Wytyczne (ang. Principles and
Guidance), poprzez które definiowana jest zawartość raportu. W tej części wylistowane są główne Zasady
raportowania: kontekstu zrównoważonego rozwoju, istotności, uwzględniania interesariuszy oraz kompletności,
a także krótkie testy do każdej z Zasad. W tej części przedstawiono również Zasady: dokładności, porównywalności,
terminowości, wyważenia, przejrzystości oraz wiarygodności, które (razem z testami) służą jako pomoc w
osiągnięciu odpowiedniej jakości raportu. Ostatnim elementem Części 1 jest tzw. „Zasięg Raportu”, czyli wytyczne
do definiowania różnych, wyodrębnionych w raporcie podmiotów.
Druga część Wytycznych to Standardowe Informacje (ang. Standard Disclosures) , które powinny znaleźć się w
raporcie. Chodzi tu o informacje, które są istotne dla interesariuszy i ważne dla organizacji. Można je podzielić na
trzy typy Standardowych Informacji: Strategia i Profil, Podejście do Zarządzania oraz Wskaźniki Wyników. Zasady
w połączeniu ze Standardowymi Informacjami determinują obszary i wskaźniki, które będą zawarte w raporcie.
Zatem, rozpoczynając proces raportowania według Wytycznych GRI przedsiębiorstwo musi na samym początku
określić zawartość raportu. Na tym etapie należy wykorzystać Zasady i Wytyczne. Praktyki w tym zakresie
pokazują, że niektóre organizacje decydują się już na samym początku na stworzenie raportu w odniesieniu do
wszystkich Ramowych Zasad Raportowania GRI, inne – zaczynają od raportowania tematów najbardziej zasadnych
i praktycznych (zwykle najłatwiejszych), by w kolejnych raportach poszerzać zakres podejmowanych tematów.
Zatem, ważnym elementem tego etapu jest oprócz ustalenia zakresu raportu, określenie także planów poszerzania
zakresu w jego kolejnych odsłonach. Następnie, należy przejść do Części 2 Wytycznych – tworzący raport opisują
zgodnie ze Standardowymi Informacjami wszystkie istotne kwestie dotyczące profilu, strategii i modelu
zarządzania w organizacji, a w kolejnym etapie poddają weryfikacji podejmowane działania według Wskaźników
Wyników dla każdego ważnego obszaru zrównoważonego rozwoju.
Przed publikacją raportu należy pamiętać o Zadeklarowaniu Poziomu Aplikacji, który został osiągnięty według
Ramowych Zasad Raportowania GRI. Wyróżnia się trzy główne Poziomy Aplikacji: A, B, C (gdzie A oznacza
spełnienie wszystkich w wymagań w najwyższej jakości, a C – spełnienie określonych wymagań podstawowych) z
możliwością dodania przez organizację oznaczenia „+” na każdym z Poziomów, tj. A+, B+, C+. Raportujący sam
deklaruje Poziom Aplikacji na podstawie własnej oceny stworzonego dokumentu w odniesieniu do kryteriów dla
poszczególnych Poziomów Aplikacji GRI .
Równie istotną kwestią jest powiadomienie GRI o użyciu Wytycznych do stworzenia raportu, dostarczenie kopii
do GRI, zarejestrowanie raportu w bazie raportów online GRI, a także zwrócenie się z prośbą do GRI o weryfikację
zadeklarowanego Poziomu Aplikacji. Wszystkie niezbędne informacje, jak również suplementy dla poszczególnych
sektorów można znaleźć na stronie internetowej GRI http://www.globalreporting.org.
Konkurenci
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Blog korporacyjny
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Zarządzanie ryzykiem
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
27
Blog (ang. web log) to rodzaj strony internetowej, na której autor (w tym przypadku jest to przedsiębiorstwo)
zamieszcza, chronologicznie ułożone, wpisy / notatki. Prowadzenie bloga korporacyjnego przez firmę jest formą
informowania interesariuszy o najważniejszych działaniach i wydarzeniach w firmie. Wpisy najczęściej dotyczą:
a) informacji o nowych produktach / usługach oraz reakcjach po wdrożeniu ich na rynek,
b) relacji z ważnych wydarzeń, w których biorą udział pracownicy firmy, np. konferencje prasowe, warsztaty
branżowe, spotkani z lokalną społecznością,
c) wyników przeprowadzonych badań rynku lub badań postrzegania firmy,
d) informacji o nowo podjętej współpracy lub planowanych wspólnych projektach z inną firmą / organizacją,
e) prezentacji sylwetek pracowników (w szczególności kluczowej kadry zarządzającej),
f) działalności pozaoperacyjnej, np. aktywnościach w obszarze zrównoważonego rozwój,
g) wyników finansowych firmy,
h) analizy wyników finansowych oraz prognoz na kolejne okresy.
Blog jest dziennikiem sieciowym, który pozwala firmie na komunikację z szerokim gronem interesariuszy, którzy
chcieliby pozyskać informacje o firmie. Dzięki archiwizacji i możliwości oznaczania (tagowania) wszystkich wpisów,
można łatwo dotrzeć do wszystkich zamieszczonych na nim informacji od momentu jego założenia. Obecnie blogi
nie służą tylko do zamieszczania wpisów tekstowych, coraz częściej korzysta się z możliwości dołączania do wpisów
plików wideo, zdjęć lub plików audio (podcastów). Podstawową funkcjonalnością bloga jest możliwość
komentowania każdego wpisu przez czytelników, co jest często przyczynkiem do ciekawych dyskusji i większej
interakcji między firmą a czytelnikami bloga. Niektóre blogi korporacyjne nie udostępniają jednak możliwości
komentowania wpisów. Dzieje się to zwykle za pośrednictwem kolejnych blogów, które kopiują treści informacji
publikowanych na blogu firmy i na swojej stronie umożliwiają rozwinięcie dyskusji.
Konkurenci
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Prasa branżowa
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Wykorzystanie prasy branżowej do podejmowania dialogu ze ściśle określonymi grupami interesariuszy
(interesariuszami powiązanymi z branżą, w której działa firma) jest popularne wśród wielu przedsiębiorstw. Choć
wykorzystanie prasy branżowej umożliwia nawiązanie dialogu tylko z ograniczoną, specyficzną grupą
interesariuszy, to jest to grupa silnie związana z działalnością przedsiębiorstwa i stąd często bardzo dla niego
istotna. Poprzez zamieszczanie w czasopismach branżowych komunikatów, informacji o ważnych wydarzeniach w
przedsiębiorstwie (np. organizacja konferencji branżowej) i dla przedsiębiorstwa (np. partnerstwo strategiczne z
inwestorem, wprowadzenie na rynek nowego produktu), a także udzielanie wywiadów przez kadrę zarządzającą i
ekspertów oraz publikowanie artykułów autorstwa pracowników firmy, przedsiębiorstwo nawiązuje kontakt z
zainteresowanymi interesariuszami i informuje ich o bieżących, istotnych kwestiach. Prasa branżowa może mieć
szczególnie ważne zastosowanie w przypadku poszukiwania odpowiednich kandydatów na stanowiska w firmie,
ponieważ ogłoszenia trafiają od razu do sprecyzowanej grupy docelowej, co sprzyja skróceniu procesu
poszukiwania przyszłych pracowników.
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
28
Opinia publiczna
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Strona internetowa
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Formą dialogu poprzez informowanie jest stworzenie strony internetowej zawierającej łatwo dostępne
podstawowe informacje w podziale na zakładki: historia firmy, władze firmy, opis działalności / produktów / usług,
wszelkie dane kontaktowe. Na stronie internetowej powinny się także znaleźć relacje z najważniejszych wydarzeń
w spółce, newsy dotyczące firmy i branży, artykuły i wpisy tworzone przez pracowników i kadrę menedżerską, a
także opisy działań oraz cele strategiczne w obszarze zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstwa. Strona
internetowa stanowi wizytówkę firmy, dlatego powinna być przejrzysta, zaprojektowana w sposób przyjazny dla
użytkownika i działać szybko (zbyt duże obciążenie graficzne powoduje, że strona wolno się ładuje przez co
zniechęca użytkownika do zaglądania na nią). Ważną funkcjonalnością strony jest także wyszukiwarka - powinna
ona być na tyle precyzyjna, aby umożliwiać szybki dostęp do poszukiwanych informacji.
Opinia publiczna
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Blog korporacyjny
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Blog (ang. web log) to rodzaj strony internetowej, na której autor (w tym przypadku jest to przedsiębiorstwo)
zamieszcza, chronologicznie ułożone, wpisy / notatki. Prowadzenie bloga korporacyjnego przez firmę jest formą
informowania interesariuszy o najważniejszych działaniach i wydarzeniach w firmie. Wpisy najczęściej dotyczą:
a) informacji o nowych produktach / usługach oraz reakcjach po wdrożeniu ich na rynek,
b) relacji z ważnych wydarzeń, w których biorą udział pracownicy firmy, np. konferencje prasowe, warsztaty
branżowe, spotkani z lokalną społecznością,
c) wyników przeprowadzonych badań rynku lub badań postrzegania firmy,
d) informacji o nowo podjętej współpracy lub planowanych wspólnych projektach z inną firmą / organizacją,
e) prezentacji sylwetek pracowników (w szczególności kluczowej kadry zarządzającej),
f) działalności pozaoperacyjnej, np. aktywnościach w obszarze zrównoważonego rozwój,
g) wyników finansowych firmy,
h) analizy wyników finansowych oraz prognoz na kolejne okresy.
Blog jest dziennikiem sieciowym, który pozwala firmie na komunikację z szerokim gronem interesariuszy, którzy
chcieliby pozyskać informacje o firmie. Dzięki archiwizacji i możliwości oznaczania (tagowania) wszystkich wpisów,
można łatwo dotrzeć do wszystkich zamieszczonych na nim informacji od momentu jego założenia. Obecnie blogi
nie służą tylko do zamieszczania wpisów tekstowych, coraz częściej korzysta się z możliwości dołączania do wpisów
plików wideo, zdjęć lub plików audio (podcastów). Podstawową funkcjonalnością bloga jest możliwość
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
29
komentowania każdego wpisu przez czytelników, co jest często przyczynkiem do ciekawych dyskusji i większej
interakcji między firmą a czytelnikami bloga. Niektóre blogi korporacyjne nie udostępniają jednak możliwości
komentowania wpisów. Dzieje się to zwykle za pośrednictwem kolejnych blogów, które kopiują treści informacji
publikowanych na blogu firmy i na swojej stronie umożliwiają rozwinięcie dyskusji.
Opinia publiczna
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Konferencje prasowe
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Konferencje prasowe organizowane są przez firmę w celu przekazania istotnych w danym okresie informacji
interesariuszom za pośrednictwem mediów. Do takich informacji należą:
a) wyniki sprzedaży za dany okres,
b) pozostałe wyniki finansowe,
c) najnowsze dane dot. udziału firmy w rynku,
d) wyniki badań w zakresie postrzegania marki,
e) przyznane nagrody i wyróżnienia,
f) nowe przedsięwzięcia - np. wprowadzenie nowej marki na rynek, działania podejmowane w celu zmniejszenia
odcisku środowiskowego, działania w stosunku do społeczności lokalnej, etc.
Poprzez systematyczne przekazywanie istotnych informacji interesariuszom możliwe jest budowanie zaufania
pomiędzy nimi a firmą. Dodatkowo, ujawnianie ważnych informacji sprzyja lepszemu postrzeganiu firmy jako
transparentnego i odpowiedzialnego podmiotu, który chce budować długoterminowe relacje ze swoimi
interesariuszami. Firma może organizować także konferencje prasowe ad hoc w sytuacji nagłych zmian
organizacyjnych w spółce, przejściu pod skrzydła nowego właściciela, pozyskania nowego klienta lub finansowania
na ważny dla społeczności lokalnej projekt. Wykorzystując media, firma może łatwo i szybko dotrzeć do swoich
interesariuszy i zapewnić im najnowsze informacje. O organizacji konferencji media powinny być powiadomione
z wyprzedzeniem, a jeśli jest konferencja organizowana ad-hoc, firma musi postarać się o taką reprezentację
mediów, która zapewni przekaz komunikatu do pożądanej grupy docelowej.
Opinia publiczna
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Portale społecznościowe
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Obecnie większość firm, bez względu na branżę lub podejmowaną działalność, tworzy swoje profile publiczne na
portalach społecznościowych. Portalem najczęściej wykorzystywanym w Polsce do tego typu działań jest
Facebook, rzadziej portal Twitter, którego cechą charakterystyczną są krótkie informacje (często z odnośnikami
do pełnych informacji, komunikatów) umieszczanie na koncie użytkownika. Profile publiczne to na portalu
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
30
Facebook – Fan Page, na portalu Twitter – po prostu konto o konkretnej, unikalnej nazwie. Profile publiczne mają
na celu wspomaganie komunikacji między firmą a jej klientami, inwestorami, społecznością lokalną, pracownikami
i innymi interesariuszami, którzy szukają informacji o firmie lub chcą nawiązać z nią kontakt.
Cechami charakterystycznymi obecności na portalu społecznościowym są:
a) kontrola informacji wychodzącej od firmy,
b) możliwość interakcji z interesariuszami,
c) ryzyko negatywnych informacji umieszczanych przez użytkowników portalu na profilu firmy lub
wzmiankowanie jej w informacjach na swoich profilach.
Firma może zatem umieszczać na swoim profilu komunikaty o kontrolowanej przez siebie treści, które powinny w
odpowiedniej formie i danym czasie trafić do adresatów. Użytkownicy mogą zadawać pytania, komentować wpisy
i przekazywać je dalej (udostępniać). Firma musi jednak liczyć się z ryzykiem, że na jej profilu będzie można
dokonywać wpisów, które nie zawsze będą zgodne z wolą firmy, szczególnie jeśli będą dotyczyły negatywnych
konsekwencji jej działalności lub decyzji godzących w dobro i interesy jej interesariuszy.
W przypadku portali społecznościowych założenie profilu publicznego firmy to dopiero pierwszy z wielu kroków,
który należy podjąć, aby skutecznie wykorzystywać ten kanał komunikacji. Portal społecznościowy opiera się na
grupach znajomych (społecznościach), które wymieniają się informacjami. Znajomi tworzą treść, którą przeglądają
kolejni użytkownicy i w ten sposób generowany jest na stronie ruch (ang. traffic). Informacje ukazują się na stronie
użytkownika chronologicznie, a w miarę wzrostu liczby znajomych – najczęściej pokazują się wpisy znajomych /
Fan Page’ów, z którymi interakcja jest największa. Dlatego też stworzenie skutecznego profilu publicznego
wymaga od firmy również pewnej strategii. Na Fan Page trzeba mieć pomysł i plan – żeby pozostać obecnym na
stronach głównych swoich interesariuszy, firma musi wpisami angażować, zachęcać do komentowania lub
polubienia wpisów lub organizować poprzez Fan Page akcje, konkursy, w których lubiący daną stronę użytkownicy
będą brali udział i promowali ją wśród swoich znajomych.
Sam Fan Page musi również zawierać podstawowe informacje: krótki opis działalności firmy (lub produkty / usługi,
jeśli to jest przedmiotem Fan Page’u), adres strony internetowej, bloga korporacyjnego i inne dane kontaktowe.
Często zamieszczane są także zdjęcia lub filmy wideo z ważnych wydarzeń, odnośniki do artykułów o firmie /
produkcie / usłudze.
W przypadku portalu Twitter, firma może założyć konto pod unikalną nazwą – najczęściej jest to po prostu nazwa
firmy lub, kiedy nie jest to możliwe, skrót, bądź nazwa jednoznacznie kojarząca się z firmą. Konto może zostać
poddane weryfikacji przez portal, co dla użytkowników portalu jest informacją, że konto firmy jest rzeczywiście
przez nią prowadzone, a nie przez kogoś, kto nie jest związany z przedsiębiorstwem. Na Twiterze umieszcza się
krótkie informacje, często z odnośnikami do pełnych informacji, komunikatów lub artykułów. Śledzący dane konto
użytkownicy otrzymują najważniejsze informacje, mogą na nie odpowiadać i przekazywać dalej.
Rzadko która firma jednak decyduje się na komunikowanie ze swoimi interesariuszami wyłącznie poprzez portale
społecznościowe, dlatego ten kanał należy wykorzystywać jako jeden z wielu, lecz nie jedyny.
Opinia publiczna
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
31
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Raport społeczny
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Raport społecznej odpowiedzialności (bądź raport zrównoważonego rozwoju) to publikacja przedsiębiorstwa
dotycząca wyników firmy w zakresie działań pozafinansowych. Tworzenie raportu społecznego jest
nieobowiązkową inicjatywą podejmowaną przez przedsiębiorstwo, które w swojej działalności uwzględnia
czynniki ESG (Environmental, Social, Governance). Stworzenie raportu społecznego powinno być naturalnym
kolejnym krokiem w procesie kompleksowego zarządzania obszarem CSR. Raport społeczny powinien uwzględniać
nie tylko politykę firmy w obszarze społecznej odpowiedzialności, ale także przedstawiać wszystkie działania
podejmowane przez spółkę w poszczególnych obszarach. Równie istotną częścią raportu są cele, które firma
stawia sobie na kolejne okresy działalności. Przykładowe cele mogą dotyczyć:
a) zmniejszania negatywnego wpływu na środowisko (np. redukcja emisji CO2, zwiększenie poziomu recyklingu
materiałów i produktów, zmniejszenie poziomu zanieczyszczenia wody i gleby, etc.),
b) podnoszenia poziomu bezpieczeństwa (np. polityka bezwypadkowości w zakładach produkcyjnych,
systematyczne szkolenia pracowników, dostawców i podwykonawców),
c) podniesienia poziomu retencji najlepszych pracowników (np. dofinansowanie szkoleń i studiów
podyplomowych, planowanie sukcesji, wdrożenie programu zarządzania talentami).
Takich ambicji przedsiębiorstwo powinno mieć możliwie jak najwięcej w różnych obszarach, by utrzymać wysoki
poziom zaangażowania i aspirować do bycia liderem w obszarze społecznej odpowiedzialności.
Warto mieć także na uwadze, że nie istnieje jedna poprawna forma czy struktura raportu społecznej
odpowiedzialności, każda spółka tworzy go w taki sposób, aby nie tylko odzwierciedlał on odpowiednio przyjętą
strategię CSR i podejmowane w jej ramach działania, ale także był na tyle czytelny i przejrzysty dla odbiorcy, że
będzie on w stanie bez problemu odnaleźć wszystkie interesujące go informacje. Większość przedsiębiorstw, które
w zgodzie z najlepszymi praktykami CSR, tworzą systematycznie raporty społecznej odpowiedzialności, korzysta z
międzynarodowych standardów raportowania, takich jak standardy Global Reporting Initiative (omówione
poniżej) lub AccountAbility (seria standardów AA 1000). Ten pozytywny trend sprzyja zwiększeniu
transparentności raportujących przedsiębiorstw w zakresie CSR, a także ułatwia odbiorcom (oraz samym
przedsiębiorcom) analizę porównawczą między firmami na rynku krajowym oraz międzynarodowym.
Wytyczne GRI składają się z dwóch części. Pierwsza część zawiera Zasady i Wytyczne (ang. Principles and
Guidance), poprzez które definiowana jest zawartość raportu. W tej części wylistowane są główne Zasady
raportowania: kontekstu zrównoważonego rozwoju, istotności, uwzględniania interesariuszy oraz kompletności,
a także krótkie testy do każdej z Zasad. W tej części przedstawiono również Zasady: dokładności, porównywalności,
terminowości, wyważenia, przejrzystości oraz wiarygodności, które (razem z testami) służą jako pomoc w
osiągnięciu odpowiedniej jakości raportu. Ostatnim elementem Części 1 jest tzw. „Zasięg Raportu”, czyli wytyczne
do definiowania różnych, wyodrębnionych w raporcie podmiotów.
Druga część Wytycznych to Standardowe Informacje (ang. Standard Disclosures) , które powinny znaleźć się w
raporcie. Chodzi tu o informacje, które są istotne dla interesariuszy i ważne dla organizacji. Można je podzielić na
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
32
trzy typy Standardowych Informacji: Strategia i Profil, Podejście do Zarządzania oraz Wskaźniki Wyników. Zasady
w połączeniu ze Standardowymi Informacjami determinują obszary i wskaźniki, które będą zawarte w raporcie.
Zatem, rozpoczynając proces raportowania według Wytycznych GRI przedsiębiorstwo musi na samym początku
określić zawartość raportu. Na tym etapie należy wykorzystać Zasady i Wytyczne. Praktyki w tym zakresie
pokazują, że niektóre organizacje decydują się już na samym początku na stworzenie raportu w odniesieniu do
wszystkich Ramowych Zasad Raportowania GRI, inne – zaczynają od raportowania tematów najbardziej zasadnych
i praktycznych (zwykle najłatwiejszych), by w kolejnych raportach poszerzać zakres podejmowanych tematów.
Zatem, ważnym elementem tego etapu jest oprócz ustalenia zakresu raportu, określenie także planów poszerzania
zakresu w jego kolejnych odsłonach. Następnie, należy przejść do Części 2 Wytycznych – tworzący raport opisują
zgodnie ze Standardowymi Informacjami wszystkie istotne kwestie dotyczące profilu, strategii i modelu
zarządzania w organizacji, a w kolejnym etapie poddają weryfikacji podejmowane działania według Wskaźników
Wyników dla każdego ważnego obszaru zrównoważonego rozwoju.
Przed publikacją raportu należy pamiętać o Zadeklarowaniu Poziomu Aplikacji, który został osiągnięty według
Ramowych Zasad Raportowania GRI. Wyróżnia się trzy główne Poziomy Aplikacji: A, B, C (gdzie A oznacza
spełnienie wszystkich w wymagań w najwyższej jakości, a C – spełnienie określonych wymagań podstawowych) z
możliwością dodania przez organizację oznaczenia „+” na każdym z Poziomów, tj. A+, B+, C+. Raportujący sam
deklaruje Poziom Aplikacji na podstawie własnej oceny stworzonego dokumentu w odniesieniu do kryteriów dla
poszczególnych Poziomów Aplikacji GRI .
Równie istotną kwestią jest powiadomienie GRI o użyciu Wytycznych do stworzenia raportu, dostarczenie kopii
do GRI, zarejestrowanie raportu w bazie raportów online GRI, a także zwrócenie się z prośbą do GRI o weryfikację
zadeklarowanego Poziomu Aplikacji. Wszystkie niezbędne informacje, jak również suplementy dla poszczególnych
sektorów można znaleźć na stronie internetowej GRI http://www.globalreporting.org.
Organizacje pozarządowe
Poziom zaangażowania: III - Konsultuj / Angażuj
Forma dialogu: Panel interesariuszy - funkcja ewaluacyjno-doradcza
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Panel interesariuszy to spotkanie i podjęcie dialogu między zarządem firmy a wybraną grupą interesariuszy, lub
kilkoma grupami interesariuszy jednocześnie. W najbardziej zaawansowanej formie mogą być to przedstawiciele
wszystkich grup interesariuszy. Dwie ostatnie formy są wykorzystywane w sytuacjach, w których współpraca tylko
z jedną grupą interesariuszy nie przyniosłaby wymiernych efektów lub problem nie mógłby zostać rozwiązany. W
przypadku panelu ewaluacyjno-doradczego cele jest uzyskanie opinii na temat wybranych do omówienia
obszarów. Interesariusze wyrażają swoje zdanie na dany temat, a także przekazują propozycje możliwych
rozwiązań. W gestii firmy pozostaje decyzja, czy te sugestie zostaną wykorzystane do wdrożenia nowych
rozwiązań.
Panel ewaluacyjno-doradczy powinien zostać przygotowany według następujących kroków:
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
33
1. Zdefiniowanie celu / celów panelu.
2. Ustalenie reguł panelu.
3. Sporządzenie listy uczestników (zdefiniowanie kryteriów wyboru uczestników, zdefiniowanie oczekiwań
wobec uczestników).
4. Powiadomienie uczestników o ich funkcjach (oceniającej i doradczej) w panelu.
5. Wzięcie udziału w panelu.
6. Wyciągnięcie i udokumentowanie wniosków z panelu.
7. Komunikacja wniosków uczestnikom panelu.
Przekazanie informacji zwrotnej o efektach panelu do uczestników jest bardzo ważnym elementem, bez którego
nie można liczyć na ponowny udział uczestników w panelu, ponieważ będą mieli oni odczucie, że ich
zaangażowanie nie zostało uwzględnione.
Organizacje pozarządowe
Poziom zaangażowania: III - Konsultuj / Angażuj
Forma dialogu: Badania opinii / satysfakcji z udzielaniem odpowiedzi zwrotnej
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Badania opinii / satysfakcji są podstawowym narzędziem pozyskiwania informacji zwrotnej na temat opinii i
poziomu zadowolenia klientów, postrzegania marki, skłonności do zakupu produktów i usług oraz oceny
produktów i usług w stosunku do substytutów.
Celami, które przyświecają przeprowadzaniu badań opinii / satysfakcji wśród klientów, są m.in.:
poznanie opinii klientów o produktach i usługach,
ocena jakości produktów i usług przez klientów,
identyfikacja potrzeb klientów w stosunku do istniejących produktów i usług (zwiększenie funkcjonalności,
dostępności, podniesienie jakości, zmiana poziomu cen, etc.) oraz identyfikacja potrzeb stworzenia nowych
produktów,
ocena wizerunku firmy przez klientów, zarówno w oderwaniu jak również w odniesieniu do konkurencji i
rynku,
ocena poziomu lojalności klientów wobec produktów, usług i marek firmy,
ocena zaangażowania firmy w działania społecznie odpowiedzialne przez klientów,
ocena skuteczności kampanii reklamowych firmy.
Etapy projektowania i przeprowadzenie badania:
1. Wybór jednostki przeprowadzającej badanie
Zwykle, firma ma do wyboru zlecenie badania wewnętrznemu zespołowi marketingowemu, bądź firmie
zewnętrznej. Skorzystanie z usług firmy zewnętrznej, choć wiążę się z dodatkowymi kosztami, oznacza także
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
34
bezstronność i profesjonalne doświadczenie, jakim dysponują firmy zewnętrzne, podobnie jak wachlarz
sprawdzonych narzędzi, co jest szczególnie istotne, jeśli firmie zależy na przeprowadzeniu badania kładącego
nacisk na wybrane obszary relacji z klientami. Z drugiej strony, wewnętrzny zespół marketingowy może lepiej
dopasować strukturę i treść badania do potrzeb firmy, znając już jej specyfikę. Wiąże się to jednak z odsunięciem
pracowników zespołu od ich codziennych obowiązków na pewien okres czasu.
2. Wybór częstotliwości przeprowadzenia badania
Firma musi podjąć decyzję o tym, w jakich odstępach czasowych będzie przeprowadzane badanie. Badania
cykliczne służą jako miernik, na przestrzeni lat pozwalają zaobserwować pewne trendy, co jest szczególnie istotne,
jeśli chodzi o klientów. W czasach dynamicznie zmieniających się preferencji systematyczne przeprowadzanie
badań wydaje się być rozsądnym rozwiązaniem.
3. Motywowanie do udziału
Decydując się na badania cykliczne trzeba mieć także na uwadze ryzyko popadnięcia w rutynę i utraty motywacji
klientów do udziału w kolejnych edycjach. Warto próbować wprowadzać urozmaicenia do badań, w postaci
różnorodnych formularzy pamiętając o potrzebie porównywalności danych z różnych okresów. Innym sposobem
na motywowanie klientów do systematycznego udziału w badaniach jest odpowiednie informowanie i zachęcanie
do udziału, publikowanie wyników badań i wprowadzanie zmian wynikających z badania (daje to klientom
poczucie realnego wpływu na jakość i bezpieczeństwo produktów / usług oferowanych przez firmę). Jeśli
natomiast wyniki badania pozostają dostępne tylko dla wąskiego grona kadry zarządzającej, a w ich wyniku nie są
wdrażane żadne zmiany, liczba uczestniczących w badaniu klientów będzie się z pewnością zmniejszać, a
dodatkowo brak reakcji na opinie klientów będzie powodował ich odejście do konkurencji.
4. Wybór metodologii badania
Przyjęta metodologia badania zależy od jednostki wykonującej badanie. Firmy zewnętrzne dysponują szerokim
wachlarzem narzędzi (np. standardowymi kwestionariuszami, których zaletą są wypracowane normy wyników
służące jako benchmark dla wyników badania), a zespół wewnętrzny może lepiej znać specyfikę firmy i dopasować
badanie do szczegółowych potrzeb Zarządu. Z uwagi na fakt, że w badaniach uczestniczy jedynie reprezentacyjna
grupa klientów oraz że badania nie są obowiązkowe, należy dobrać odpowiednio dużą liczbę uczestników, aby
wyniki były statystycznie istotne i dawały wymierne efekty w stosunku do potrzeb. Istnieje również wiele technik
pozyskiwania informacji: ankiety (wywiady kwestionariuszowe), obserwacje, wywiady indywidualne, grupy
fokusowe (zogniskowane wywiady grupowe), etc. W ramach tych technik można stosować pytania otwarte,
pytania zamknięte, pytania wielokrotnego wyboru, różnego rodzaju skale itp. Ostateczny wybór metody powinien
uwzględniać potrzeby przedsiębiorstwa, a metoda umożliwiać poznanie zarówno ogólnej oceny firmy przez
klientów, jak również opinii o poszczególnych produktach / usługach oferowanych przez firmę, a także
dodatkowych działań podejmowanych przez firmę w celu polepszenia relacji z klientami
5. Badanie pilotażowe
Przed odbyciem się właściwego badania sugerowane jest przeprowadzenie badania pilotażowego, które pozwoli
na przetestowanie narzędzia i może szybko wykazać ewentualne braki lub obszary wymagające poprawy. Warto
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
35
także zwrócić się z prośbą o propozycje pytań lub zagadnień, które zdaniem uczestników powinny zostać zawarte
w badaniu.
6. Przeprowadzenie właściwego badania
Badanie nie powinno zajmować więcej niż 20 minut, ponieważ przy większej liczbie pytań i dłuższych badaniach
obniża się poziom koncentracji. Firma musi także podjąć decyzję, czy przeprowadza badanie w formie papierowej,
czy elektronicznie, czy może w obu. Forma elektroniczna wydaje się być o wiele bardziej użyteczna (pozwala na
szybkie zagregowanie danych) i bardziej ekologiczna (oszczędność papieru), natomiast jeśli wypełnienie
kwestionariusza wymaga logowania, może to zniechęcić do wzięcia udziału w badaniu. W formie papierowej
badania mogą być przeprowadzane w sklepach / oddziałach oferujących produkty / usługi firmy, podczas spotkań
z klientami. W formie elektronicznej badanie może zostać umieszczone na stronie internetowej firmy lub zostać
rozesłane do klientów za pośrednictwem poczty elektronicznej.
7. Analiza wyników i wyciągnięcie wniosków
Przeprowadzenie analizy zebranych informacji jest kluczowym elementem badania. Jeśli badania zostały
przeprowadzone w sposób zapewniający anonimowość uczestnikom, można liczyć na otrzymanie zgodnych z
rzeczywistością odpowiedzi i w ten sposób zapoznać z aktualnymi problemami i potrzebami klientów. Zebrane
wnioski należy opublikować w formie ogólnodostępnego raportu. W raporcie powinny się też znaleźć propozycje
rozwiązań naprawczych i/lub innowacyjnych pomysłów, które mogłyby usprawnić produkty / usługi firmy w
obszarach wskazanych przez respondentów. Wypracowanie takich działań może odbyć się w formie warsztatów z
kluczowymi klientami.
Organizując badania opinii / satysfakcji należy także pamiętać o odpowiedniej komunikacji w stosunku do
uczestników badania o celu badania, terminie jego przeprowadzenia i planie podjęcia działań na podstawie
otrzymanych wyników.
Organizacje pozarządowe
Poziom zaangażowania: III - Konsultuj / Angażuj
Forma dialogu: Negocjacje i poszukiwanie konsensusu w spornych obszarach
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Niekiedy działania przedsiębiorstwa mogą w znacznym stopniu naruszać interesy interesariuszy. Powoduje to
często konflikty, ponieważ przedsiębiorstwo stara się działać celem wypracowania planowanego wyniku, a jego
działania mogą stanowić przeszkodę dla niektórych grup interesariuszy w osiągnięciu ich celu działania. Dlatego
też firma w kluczowych kwestiach powodujących spory między nią a interesariuszami powinna podjąć negocjacje
z nimi, aby wypracować konsensus w obszarach, które są podstawą sporu. Negocjacje mogą zostać podjęte w
ramach spotkań z przedstawicielami poszczególnej grupy interesariuszy lub z przedstawicielami kilku grup
jednocześnie. Wielostronne negocjacje mogą z jednej strony rodzić ryzyko chaosu, z drugiej jednak (odpowiednio
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
36
zarządzane) mogą przyczynić się do szybszego wypracowania jednolitego stanowiska zgodnego z interesami kilku
grup interesariuszy oraz firmy.
Jak prowadzić negocjacje?
1. Etap wstępny – faza przednegocjacyjna:
zaplanowanie strategii negocjacyjnej i technik, które zostaną zastosowane,
precyzyjne określenie celów negocjacji,
przygotowanie wstępnych propozycji i alternatywnych rozwiązań,
ustalenie maksymalnego progu żądań, które jesteśmy w stanie spełnić jako przedsiębiorstwo w danej branży
lub ustępstw, na które możemy się zgodzić
2. Etap właściwych negocjacji:
poznanie postulatów partnera negocjacyjnego,
wysłuchanie całości przygotowanych postulatów,
zachowanie otwartej postawy,
przygotowanie i zaprezentowanie odpowiedzi na przedstawione postulaty wraz z argumentacją dla każdego
postulatu,
dyskusja celem wypracowania konsensusu.
3. Etap końcowy – faza ponegocjacyjna:
ustalenie przyjętych rozwiązań,
spisanie przyjętych rozwiązań i potwierdzenie przez obie strony negocjacji,
ocena negocjacji i ich rezultatów,
realizacja przyjętych rozwiązań.
Organizacje pozarządowe
Poziom zaangażowania: III - Konsultuj / Angażuj
Forma dialogu: Audyty środowiskowe przeprowadzane przez NGO
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Audyt środowiskowy uznaje się za narzędzie zarządzania obejmujące systematyczną, udokumentowaną, okresową
i obiektywną ocenę efektów działalności organizacji, systemu zarządzania i procesów w odniesieniu do ochrony
środowiska. Audyt środowiskowy przeprowadzany przez organizację pozarządową zajmującą się ochroną
środowiska ma celu weryfikację systemu zarządzania i procesów zachodzących w przedsiębiorstwie w odniesieniu
do środowiska naturalnego, by na jej podstawie wystawić rekomendacje usprawnień procesów w
przedsiębiorstwie. Przedsiębiorstwo nastawione na budowanie odpowiednich relacji z organizacjami
pozarządowymi, będącymi istotnym interesariuszem w przypadku przedsiębiorstw silnie uciążliwych dla
środowiska, powinny zachęcać NGO do przeprowadzania audytu środowiskowego celem potwierdzenia wysokiej
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
37
jakości standardów zarządzania środowiskowego stosowanych przez spółkę oraz uwzględniania potrzeby
zmniejszania odcisku środowiskowego w swojej działalności. Taka forma dialogu pozwala także na zachowanie
transparentności przez przedsiębiorstwo.
Organizacje pozarządowe
Poziom zaangażowania: III - Konsultuj / Angażuj
Forma dialogu: Tematyczne grupy robocze
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Grupa robocza to grupa zadaniowa złożona z przedstawicieli kadry zarządzającej, pracowników, często także
ekspertów bądź przedstawicieli grupy interesariuszy, dla której efekty pracy grupy będą istotne. Grupa robocza
może powstać z inicjatywy firmy lub danego przedstawiciela interesariuszy. Tworzona jest do osiągnięcia
określonego zakresu celów w danym horyzoncie czasowym. Prace grupy są zatem stosunkowo intensywne i
jednoznacznie ukierunkowane na określone priorytety. W ramach grupy roboczej można wyróżnić także zespół,
czyli grupę pracowników funkcjonującą jako wyodrębniona jednostka powołana do wykonywania określonej
funkcji lub działań bezpośrednio związanych z pracą. Często zespół ma więcej swobody niż zwykła grupa robocza,
poziom nadzoru jest ograniczony do minimum.
Do charakterystycznych cech grupy roboczej należą:
1. Struktury roli - każdy członek grupy pełni w niej określoną rolę, co także determinuje stosunki pomiędzy
poszczególnymi członkami grupy; role te powinny być jasno zdefiniowane i zaakceptowane przez członków
grupy.
2. Normy zachowań - są to zaakceptowane przez członków grupy standardy zachowań.
3. Spójność grupy - zakres, w jakim członkowie grupy są lojalni wobec grupy i zaangażowania w jej sprawy;
stopień wzajemnej atrakcyjności w obrębie grupy.
4. Przywództwo formalne i nieformalne - przywódca formalny może być powołany odgórnie lub zostać wybrany
przez członków grupy; przywódca nieformalny to osoba działająca jak przywódca, której to prawo nie zostało
formalnie przyznane przez członków grupy lub odgórnie.
W procesie kształtowania się grup roboczych można także wyróżnić kolejne etapy:
1. Konstytuowanie się - członkowie grupy zapoznają się ze sobą.
2. Szturmowanie - członkowie grupy opracowują jej strukturę i wzorce współdziałania.
3. Normowanie - członkowie wzajemnie akceptują swoje role, łączy ich poczucie jedności.
4. Działanie - członkowie grupy wcielają się w swoje role, kierują wysiłki na osiąganie celów i wyników.
Tematem prac grupy mogą być różne kwestie, np.:
a) określony, powtarzający się problem we współpracy z interesariuszami,
b) nowo wdrożone procedury i programy, które dotyczą interesariuszy zewnętrznych (przede wszystkim
kontrahentów), nie będąc jednocześnie powszechnie znanymi,
c) poszukiwanie nowych obszarów do współpracy z interesariuszami,
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
38
d) poszukiwanie prób optymalizacji współpracy,
e) polityka bezpieczeństwa u partnerów biznesowych,
f) polityka bezpieczeństwa w przedsiębiorstwie i skala jej oddziaływania na lokalne otoczenie,
g) wymagania z zakresu zrównoważonego rozwoju stawiane partnerom biznesowym.
Organizacje pozarządowe
Poziom zaangażowania: III - Konsultuj / Angażuj
Forma dialogu: Organ doradczy
Cel: Wsparcie realizacji celów biznesowych
Każde przedsiębiorstwo musi nierzadko podejmować ważne i trudne decyzje, których konsekwencje będą silnie
oddziaływać na interesariuszy firmy. Zarząd może w takich sytuacjach poprosić o wsparcie merytoryczne
przedstawicieli niektórych grup interesariuszy, których spojrzenie i rola doradcza może być szczególnie cenna dla
wypracowania optymalnych rozwiązań. Organ doradczy składa się z nie więcej niż 2 – 3 ekspertów jednego obszaru
(lub kilku, jeśli problem kwestie wymagające rozstrzygnięcia są kompleksowe), którzy biorą udział w specjalnym
spotkaniu z Zarządem firmy i przedstawiają mu swoją ekspertyzę.
Swoją rolę organ doradczy realizuje poprzez:
a) opiniowanie projektów działań przedstawionych na obradach Zarządu w obszarach silnie oddziałujących na
interesariuszy,
b) identyfikowanie potencjalnych nowych grup interesariuszy zainteresowanych działaniami firmy i decyzjami
Zarządu,
c) proponowanie ulepszeń w zakresie zwiększania dostępu do danych dla interesariuszy w kluczowych
obszarach ważnych dla interesariuszy,
d) przygotowanie, we współpracy z Zarządem, projektów nowych działań, które mogłyby lepiej odpowiedzieć na
potrzeby interesariuszy, bądź chociażby nie zwiększać negatywnego oddziaływania.
Organ doradczy, reprezentując interesy różnych grup interesariuszy, może być szczególnie pomocny w
wypracowaniu konsensusu w zakresie planowanych działań, co dla firmy oznacza także polepszenie relacji ze
swoimi interesariuszami oraz uniknięcie ryzyka bojkotu. Dodatkowo, organ doradczy może pełnić funkcję
facilitatora w dialogu z daną grupą interesariuszy. Organ doradczy składa się zwykle z przedstawicieli organizacji,
które posiadają duże doświadczenie we współpracy z daną grupą interesariuszy oraz szeroką gamę narzędzi, bazę
wiedzy oraz dobrych praktyk, które mogą być podstawą stworzenia procesu prowadzenia dialogu z
interesariuszami firmy. Podjęcie i prowadzenie dialogu z interesariuszami leży wyłącznie w gestii firmy, rolą organu
jest jedynie doradztwo i nakierowanie firmy na odpowiednie, dopasowane do potrzeb działania.
Społeczność lokalna
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Komunikowanie za pośrednictwem mediów (Telewizja, Internet, Radio, Prasa)
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
39
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Pomimo znacznego wzrostu popularności Internetu w ostatnich latach, specjaliści nie przewidują, że telewizja
będzie tracić na znaczeniu. Wręcz przeciwnie, telewizja pozostanie super medium, które obecnie wykorzystują
prawie wszyscy przedsiębiorcy jako główny kanał komunikacji. Za główne zalety telewizji uważa się:
a) powszechność – telewizja jest nadal najbardziej skuteczną formą docierania do masowego odbiorcy,
b) dzięki swojej powszechności koszt dotarcia do jednego konsumenta jest niższy niż za pośrednictwem innych
mediów,
c) oddziaływanie – kombinacja dźwięku i obrazu sprawia, że telewizja ma dużą siłę przyciągania uwagi, a przekaz
jest szybciej zapamiętywany niż w przypadku innych mediów,
d) stosunkowo dużą wiarygodność przekazu.
Dzięki uczestnictwu w programach tematycznych, telewizyjnych panelach dyskusyjnych, spotkaniach ze
specjalistami firma może komunikować szerokiemu gronu interesariuszy o podejmowanych działaniach,
zdobytych doświadczeniach, problemach, jakie wystąpiły w czasie realizacji projektów oraz metod, z jakich firma
skorzystała, aby poradzić sobie z tymi przeszkodami. Obserwując rynek mediów, można zauważyć, że coraz
większa liczba dziennikarzy zajmujących się tematyką gospodarczą, porusza temat społecznej odpowiedzialności i
kontaktuje się z przedstawicielami firm, aby wzbogacić treść programów o doświadczenia przedsiębiorców.
Internet z technicznego punktu widzenia jest siecią połączonych sieci umożliwiających przepływ informacji.
Rozpowszechnienie Internetu jako globalnego medium do wymiany informacji jest fenomenem końca XX wieku i
obecne żadne inne medium nie umożliwia dotarcia do tak dużej liczby odbiorców w tak krótkim czasie. Choć
telewizja nadal pozostaje najbardziej wpływowym medium na świecie, to rola Internetu rośnie w ogromnym
tempie.
Z tego powodu, jakakolwiek firma funkcjonująca w dzisiejszych warunkach nie może sobie pozwolić na
zlekceważenie siły i potencjału tego kanału komunikacji.
Do najważniejszych cech Internetu należy zaliczyć:
a) łatwość i szybkości przesyłania informacji,
b) bardzo dużą liczbę odbiorców, z którymi możliwe jest nawiązanie kontaktu,
c) interaktywność – obustronna komunikacja,
d) łatwość przetwarzania i kopiowania informacji, bez utraty jej wartości informacyjnej bądź jakości.
Firma wykorzystuje Internet jako medium do informowania swoich interesariuszy poprzez:
a) stronę internetową firmy,
b) strony internetowe / portale dedykowane poszczególnym interesariuszom,
c) zamieszczanie informacji / artykułów na portalach branżowych,
d) zamieszczanie informacji / artykułów na krajowych / międzynarodowych portalach informacyjnych,
e) zamieszczanie informacji / artykułów na regionalnych portalach informacyjnych,
f) umieszczanie ogłoszeń o pracę na portalach pracy,
g) umieszczanie ogłoszeń o praktykach / stażach na portalach dla studentów, stronach internetowych uczelni
wyższych itp.
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
40
Wykorzystanie prasy do podejmowania dialogu z interesariuszami jest również popularne wśród wielu firm. Prasa
jest środkiem społecznego komunikowania o szerokim zasięgu, podobnie jak radio, telewizja oraz Internet.
Poprzez zamieszczanie w prasie komunikatów, informacji o ważnych wydarzeniach w przedsiębiorstwie (np.
organizacja panelu interesariuszy) i dla przedsiębiorstwa (np. partnerstwo strategiczne z inwestorem), a także
udzielanie wywiadów przez kadrę zarządzającą i ekspertów oraz publikowanie artykułów autorstwa pracowników
firmy, przedsiębiorstwo nawiązuje kontakt z zainteresowanymi interesariuszami i informuje ich o bieżących,
istotnych kwestiach. Obecność w prasie przekłada się również silnie na obecność firmy w Internecie ze względu
na fakt, iż większość gazet, dzienników, etc. posiada obecnie swoje elektroniczne wydania, których zasięg jest
większy niż tradycyjnej papierowej prasy.
Radio jest specyficznym medium w porównaniu do prasy, telewizji i Internetu, ponieważ jako jedyne operuje
jedynie dźwiękiem. Z drugiej jednak strony jest to medium ogólnodostępne, ponieważ można go słuchać właściwie
wszędzie i nie wymaga to oderwania się od innych wykonywanych czynności (np. wiele osób słucha radia jadąc
samochodem, w pracy, w domu itp.). Z punktu widzenia przedsiębiorstwa, radio jest także dobrym kanałem
komunikacyjnym, gdy firma chce trafić do specyficznej grupy docelowej (radia tematyczne) lub gdy chce pozyskać
uwagę szerokiego grona odbiorców (radia krajowe).
Poprzez przekazywanie za pomocą audycji radiowych komunikatów, informacji o ważnych wydarzeniach w
przedsiębiorstwie, a także poprzez udział w audycjach i udzielanie wywiadów przez kadrę zarządzającą bądź
ekspertów, przedsiębiorstwo nawiązuje kontakt z zainteresowanymi interesariuszami i informuje ich o bieżących,
istotnych kwestiach. W dobie rosnącego upowszechnienia Internetu wiele stacji radiowych posiada także własne
strony internetowe oraz nadaje w formie radia internetowego, co szczególnie sprzyja rozwojowi nowoczesnej
komunikacji radiowej.
Społeczność lokalna
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Strona internetowa
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Formą dialogu poprzez informowanie jest stworzenie strony internetowej zawierającej łatwo dostępne
podstawowe informacje w podziale na zakładki: historia firmy, władze firmy, opis działalności / produktów / usług,
wszelkie dane kontaktowe. Na stronie internetowej powinny się także znaleźć relacje z najważniejszych wydarzeń
w spółce, newsy dotyczące firmy i branży, artykuły i wpisy tworzone przez pracowników i kadrę menedżerską, a
także opisy działań oraz cele strategiczne w obszarze zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstwa. Strona
internetowa stanowi wizytówkę firmy, dlatego powinna być przejrzysta, zaprojektowana w sposób przyjazny dla
użytkownika i działać szybko (zbyt duże obciążenie graficzne powoduje, że strona wolno się ładuje przez co
zniechęca użytkownika do zaglądania na nią). Ważną funkcjonalnością strony jest także wyszukiwarka - powinna
ona być na tyle precyzyjna, aby umożliwiać szybki dostęp do poszukiwanych informacji.
Społeczność lokalna
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
41
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Gazeta firmowa
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Formą dialogu polegającą na informowaniu jest publikowanie gazety firmowej co miesiąc lub kwartał z
najważniejszymi wydarzeniami, działaniami podejmowanymi w przedsiębiorstwie oraz opisami i recenzjami
nowych produktów i usług firmy. Najczęściej autorami artykułów są pracownicy firmy, ze wszystkich
departamentów lub zewnętrzni eksperci w danej dziedzinie. W gazecie publikuje się także ciekawe artykuły lub
relacje z wydarzeń dotyczących zrównoważonego rozwoju. W gazetce można publikować także artykuły
szkoleniowe na temat rozwoju zawodowego oraz kalendarium szkoleń ogólnych lub wydarzeń organizowanych
przez firmę, szczególnie jeśli są one otwarte dla osób spoza niej. Gazeta firmowa jest również dobrym kanałem
informacyjnym w przypadku zmian prawnych - zarząd może publikować w niej takie zmiany wraz z komentarzami,
co pozwoli pracownikom i kontrahentom lepiej i szybciej je zrozumieć. Gazeta powinna być dostępna w tradycyjnej
formie papierowej, ale także w wersji elektronicznej, na ogólnodostępnej platformie.
Społeczność lokalna
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Dni Otwarte
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Dni Otwarte są dorocznym spotkaniem organizowanym przez firmę dla pracowników, byłych pracowników,
społeczności lokalnej i innych zainteresowanych interesariuszy firmy. Ich celem jest nawiązanie lepszego kontaktu
z interesariuszami oraz umożliwienie im bezpośredniego spotkania z kadrą zarządzającego, dyskusji nad strategią
firmy lub planowanymi działaniami. Dni Otwarte organizowane są najczęściej w formie festynu na terenie
należącym do firmy. Często mogą one być połączone z zawodami sportowymi lub koncertami muzycznymi. Jest to
wydarzenie mające przybliżyć firmę do jej najbliższego otoczenia i wspomóc dalsze budowanie relacji z
interesariuszami.
Społeczność lokalna
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Plakaty / ulotki
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Formą dialogu z pracownikami jest umieszczanie plakatów i ulotek informujących pracowników o istotnych
wydarzeniach w firmie, nowo przyjętych standardach i procedurach, zasadach bezpieczeństwa i higieny pracy.
Pracownicy w ten sposób uzyskują łatwy dostęp do ważnych informacji. W przypadku bezpieczeństwa i higieny
pracy, plakaty i ulotki informacyjne podnoszą poziom wiedzy pracowników i redukują ryzyko wypadków przy
pracy. Plakaty powinny być wieszane w widocznych miejscach, gdzie pracownicy często przebywają. Ulotki
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
42
powinny być dostarczane do wszystkich pracowników, bez względu na miejsce pracy. Kierownicy i kadra
menedżerska powinna zachęcać wszystkich pracowników do zapoznawania się z treścią ulotek i plakatów.
Społeczność lokalna
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Publikacje dotyczące lokalnego oddziaływania
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Oddziaływanie firmy jest szczególnie odczuwalne przez jej najbliższe otoczenie – lokalną społeczność i lokalny
samorząd. Wobec powyższego, firma może informować tych interesariuszy o swoich działaniach, ich skutkach, a
także aktywnościach mających na celu:
a) zmniejszenie negatywnego oddziaływania firmy na środowisko, społeczność, bądź inne podmioty znajdujące
się w jego otoczeniu,
b) wspierania rozwoju gospodarczego regionu, poprzez zatrudnianie pracowników spośród lokalnej
społeczności, podejmowanie współpracy z lokalnymi dostawcami, współpracę z samorządem lokalnym celem
wypracowania wspólnych rozwiązań prawnych,
c) wspierania rozwoju infrastruktury, dzięki budowie dróg dojazdowych do przedsiębiorstwa, etc.
Publikacje dotyczące lokalnego oddziaływania są skierowane przede wszystkim do lokalnego otoczenia firmy.
Informacje na temat lokalnego oddziaływania powinny być publikowane cyklicznie, np. co roku w formie biuletynu
informacyjnego bądź raportu dot. oddziaływania. Publikacja powinna być dostępna przede wszystkim w formie
elektronicznej, aby zaoszczędzić papier. Papierowych egzemplarzy należy wydrukować jedynie niezbędną liczbę.
Informacje zawarte w publikacje powinny być podzielone na odpowiednie kategorie tematyczne, a prezentowane
dane w miarę możliwości ukazywane w porównaniu do poprzednich okresów celem wskazania skali zmian i
trendów.
Publikowanie takich informacji to także sygnał, że przedsiębiorstwo nie pozostaje obojętne na konsekwencje
podejmowanych działań i uwzględnia w nich konieczność wdrażania procedur i polityki zrównoważonego rozwoju.
Społeczność lokalna
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Komunikowanie za pośrednictwem lokalnych mediów (Telewizja, Internet, Radio, Prasa)
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Kierując swój przekaz do określonej grupy docelowej firma może wykorzystać środki masowego przekazu również
ukierunkowane na daną grupę. W przypadku lokalnej społeczności i lokalnego otoczenia przedsiębiorstwa,
najlepszymi do tego celu kanałami komunikacji są lokalne media, takie jak telewizja lokalna / regionalna, lokalne
radio i prasa oraz regionalne internetowe portale.
Firma może na regionalnych portalach internetowych zamieszczać informacje o:
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
43
a) planowanych inwestycjach i zaproszenia na konsultacje społeczne w zakresie planowanych projektów,
b) ważnych wydarzeniach organizowanych przez firmę (konferencje naukowe, spotkania z lokalną społecznością,
Dni Otwarte, warsztaty edukacyjne dla lokalnej społeczności w zakresie zrównoważonego użytkowania
produktów, bezpieczeństwa i zdrowego stylu życia, etc.),
c) wynikach finansowych za danych okres,
d) publikacji raportu społecznego,
e) nowych ofertach pracy / praktyk / staży zawodowych.
Firma umieszczając informacje w regionalnym portalu internetowym dociera z przekazem do konkretnego
adresata, którym są członkowie lokalnej społeczności. Umieszczane przez czytelników komentarze pod
komunikatami od firmy stanowią dla tej ostatni również źródło informacji o postrzeganiu firmy przez lokalną
społeczność.
Wykorzystanie telewizji i prasy lokalnej do podejmowania dialogu z lokalnym samorządem oraz społecznością
lokalną ma na celu informowanie interesariuszy o bieżących, ważnych kwestiach dotyczących firmy. Poprzez
zamieszczanie w prasie lokalnej komunikatów, informacji o ważnych wydarzeniach w przedsiębiorstwie
(np.reorganizacja) i dla społeczności lokalnej (np. organizacja panelu interesariuszy, podjęcie nowej inicjatywy
inwestycyjnej), a także udzielanie wywiadów przez kadrę zarządzającą i ekspertów oraz reportaże emitowane w
trakcie wiadomości w lokalnej telewizji, przedsiębiorstwo nawiązuje kontakt z zainteresowanymi interesariuszami
i informuje ich o bieżących, istotnych kwestiach.
Wykorzystując prasę i telewizję lokalną, a także audycje radiowe w lokalnym radiu, firma może także przekazywać
ogłoszenia o pracę lub ogłoszenia o programach praktyk / staży dla studentów i uczniów szkół zawodowych, a
także zaproszenia na wydarzenia organizowane dla społeczności lokalnej: Dni Otwarte, konferencje, warsztaty i
akcje edukacyjne, etc.
Społeczność lokalna
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Raport społeczny
Cel: Budowa pozytywnych relacji z interesariuszem
Raport społecznej odpowiedzialności (bądź raport zrównoważonego rozwoju) to publikacja przedsiębiorstwa
dotycząca wyników firmy w zakresie działań pozafinansowych. Tworzenie raportu społecznego jest
nieobowiązkową inicjatywą podejmowaną przez przedsiębiorstwo, które w swojej działalności uwzględnia
czynniki ESG (Environmental, Social, Governance). Stworzenie raportu społecznego powinno być naturalnym
kolejnym krokiem w procesie kompleksowego zarządzania obszarem CSR. Raport społeczny powinien uwzględniać
nie tylko politykę firmy w obszarze społecznej odpowiedzialności, ale także przedstawiać wszystkie działania
podejmowane przez spółkę w poszczególnych obszarach. Równie istotną częścią raportu są cele, które firma
stawia sobie na kolejne okresy działalności. Przykładowe cele mogą dotyczyć:
a) zmniejszania negatywnego wpływu na środowisko (np. redukcja emisji CO2, zwiększenie poziomu recyklingu
materiałów i produktów, zmniejszenie poziomu zanieczyszczenia wody i gleby, etc.),
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
44
b) podnoszenia poziomu bezpieczeństwa (np. polityka bezwypadkowości w zakładach produkcyjnych,
systematyczne szkolenia pracowników, dostawców i podwykonawców),
c) podniesienia poziomu retencji najlepszych pracowników (np. dofinansowanie szkoleń i studiów
podyplomowych, planowanie sukcesji, wdrożenie programu zarządzania talentami).
Takich ambicji przedsiębiorstwo powinno mieć możliwie jak najwięcej w różnych obszarach, by utrzymać wysoki
poziom zaangażowania i aspirować do bycia liderem w obszarze społecznej odpowiedzialności. Warto mieć także
na uwadze, że nie istnieje jedna poprawna forma czy struktura raportu społecznej odpowiedzialności, każda spółka
tworzy go w taki sposób, aby nie tylko odzwierciedlał on odpowiednio przyjętą strategię CSR i podejmowane w jej
ramach działania, ale także był na tyle czytelny i przejrzysty dla odbiorcy, że będzie on w stanie bez problemu
odnaleźć wszystkie interesujące go informacje. Większość przedsiębiorstw, które w zgodzie z najlepszymi
praktykami CSR, tworzą systematycznie raporty społecznej odpowiedzialności, korzysta z międzynarodowych
standardów raportowania, takich jak standardy Global Reporting Initiative (omówione poniżej) lub AccountAbility
(seria standardów AA 1000). Ten pozytywny trend sprzyja zwiększeniu transparentności raportujących
przedsiębiorstw w zakresie CSR, a także ułatwia odbiorcom (oraz samym przedsiębiorcom) analizę porównawczą
między firmami na rynku krajowym oraz międzynarodowym.
Wytyczne GRI składają się z dwóch części. Pierwsza część zawiera Zasady i Wytyczne (ang. Principles and
Guidance), poprzez które definiowana jest zawartość raportu. W tej części wylistowane są główne Zasady
raportowania: kontekstu zrównoważonego rozwoju, istotności, uwzględniania interesariuszy oraz kompletności,
a także krótkie testy do każdej z Zasad. W tej części przedstawiono również Zasady: dokładności, porównywalności,
terminowości, wyważenia, przejrzystości oraz wiarygodności, które (razem z testami) służą jako pomoc w
osiągnięciu odpowiedniej jakości raportu. Ostatnim elementem Części 1 jest tzw. „Zasięg Raportu”, czyli wytyczne
do definiowania różnych, wyodrębnionych w raporcie podmiotów.
Druga część Wytycznych to Standardowe Informacje (ang. Standard Disclosures) , które powinny znaleźć się w
raporcie. Chodzi tu o informacje, które są istotne dla interesariuszy i ważne dla organizacji. Można je podzielić na
trzy typy Standardowych Informacji: Strategia i Profil, Podejście do Zarządzania oraz Wskaźniki Wyników. Zasady
w połączeniu ze Standardowymi Informacjami determinują obszary i wskaźniki, które będą zawarte w raporcie.
Zatem, rozpoczynając proces raportowania według Wytycznych GRI przedsiębiorstwo musi na samym początku
określić zawartość raportu. Na tym etapie należy wykorzystać Zasady i Wytyczne. Praktyki w tym zakresie
pokazują, że niektóre organizacje decydują się już na samym początku na stworzenie raportu w odniesieniu do
wszystkich Ramowych Zasad Raportowania GRI, inne – zaczynają od raportowania tematów najbardziej zasadnych
i praktycznych (zwykle najłatwiejszych), by w kolejnych raportach poszerzać zakres podejmowanych tematów.
Zatem, ważnym elementem tego etapu jest oprócz ustalenia zakresu raportu, określenie także planów poszerzania
zakresu w jego kolejnych odsłonach. Następnie, należy przejść do Części 2 Wytycznych – tworzący raport opisują
zgodnie ze Standardowymi Informacjami wszystkie istotne kwestie dotyczące profilu, strategii i modelu
zarządzania w organizacji, a w kolejnym etapie poddają weryfikacji podejmowane działania według Wskaźników
Wyników dla każdego ważnego obszaru zrównoważonego rozwoju. Przed publikacją raportu należy pamiętać o
Zadeklarowaniu Poziomu Aplikacji, który został osiągnięty według Ramowych Zasad Raportowania GRI. Wyróżnia
się trzy główne Poziomy Aplikacji: A, B, C (gdzie A oznacza spełnienie wszystkich w wymagań w najwyższej jakości,
a C – spełnienie określonych wymagań podstawowych) z możliwością dodania przez organizację oznaczenia „+”
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
45
na każdym z Poziomów, tj. A+, B+, C+. Raportujący sam deklaruje Poziom Aplikacji na podstawie własnej oceny
stworzonego dokumentu w odniesieniu do kryteriów dla poszczególnych Poziomów Aplikacji GRI .
Równie istotną kwestią jest powiadomienie GRI o użyciu Wytycznych do stworzenia raportu, dostarczenie kopii
do GRI, zarejestrowanie raportu w bazie raportów online GRI, a także zwrócenie się z prośbą do GRI o weryfikację
zadeklarowanego Poziomu Aplikacji. Wszystkie niezbędne informacje, jak również suplementy dla poszczególnych
sektorów można znaleźć na stronie internetowej GRI http://www.globalreporting.org.
Społeczność lokalna
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Strona internetowa
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Formą dialogu poprzez informowanie jest stworzenie strony internetowej zawierającej łatwo dostępne
podstawowe informacje w podziale na zakładki: historia firmy, władze firmy, opis działalności / produktów / usług,
wszelkie dane kontaktowe. Na stronie internetowej powinny się także znaleźć relacje z najważniejszych wydarzeń
w spółce, newsy dotyczące firmy i branży, artykuły i wpisy tworzone przez pracowników i kadrę menedżerską, a
także opisy działań oraz cele strategiczne w obszarze zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstwa. Strona
internetowa stanowi wizytówkę firmy, dlatego powinna być przejrzysta, zaprojektowana w sposób przyjazny dla
użytkownika i działać szybko (zbyt duże obciążenie graficzne powoduje, że strona wolno się ładuje przez co
zniechęca użytkownika do zaglądania na nią). Ważną funkcjonalnością strony jest także wyszukiwarka - powinna
ona być na tyle precyzyjna, aby umożliwiać szybki dostęp do poszukiwanych informacji.
Społeczność lokalna
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Publikacje dotyczące lokalnego oddziaływania
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Oddziaływanie firmy jest szczególnie odczuwalne przez jej najbliższe otoczenie – lokalną społeczność i lokalny
samorząd. Wobec powyższego, firma może informować tych interesariuszy o swoich działaniach, ich skutkach, a
także aktywnościach mających na celu:
a) zmniejszenie negatywnego oddziaływania firmy na środowisko, społeczność, bądź inne podmioty znajdujące
się w jego otoczeniu,
b) wspierania rozwoju gospodarczego regionu, poprzez zatrudnianie pracowników spośród lokalnej
społeczności, podejmowanie współpracy z lokalnymi dostawcami, współpracę z samorządem lokalnym celem
wypracowania wspólnych rozwiązań prawnych,
c) wspierania rozwoju infrastruktury, dzięki budowie dróg dojazdowych do przedsiębiorstwa, etc.
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
46
Publikacje dotyczące lokalnego oddziaływania są skierowane przede wszystkim do lokalnego otoczenia firmy.
Informacje na temat lokalnego oddziaływania powinny być publikowane cyklicznie, np. co roku w formie biuletynu
informacyjnego bądź raportu dot. oddziaływania. Publikacja powinna być dostępna przede wszystkim w formie
elektronicznej, aby zaoszczędzić papier. Papierowych egzemplarzy należy wydrukować jedynie niezbędną liczbę.
Informacje zawarte w publikacje powinny być podzielone na odpowiednie kategorie tematyczne, a prezentowane
dane w miarę możliwości ukazywane w porównaniu do poprzednich okresów celem wskazania skali zmian i
trendów. Publikowanie takich informacji to także sygnał, że przedsiębiorstwo nie pozostaje obojętne na
konsekwencje podejmowanych działań i uwzględnia w nich konieczność wdrażania procedur i polityki
zrównoważonego rozwoju.
Społeczność lokalna
Poziom zaangażowania: I - Informuj
Forma dialogu: Raport społeczny
Cel: Zarządzanie ryzykiem
Raport społecznej odpowiedzialności (bądź raport zrównoważonego rozwoju) to publikacja przedsiębiorstwa
dotycząca wyników firmy w zakresie działań pozafinansowych. Tworzenie raportu społecznego jest
nieobowiązkową inicjatywą podejmowaną przez przedsiębiorstwo, które w swojej działalności uwzględnia
czynniki ESG (Environmental, Social, Governance). Stworzenie raportu społecznego powinno być naturalnym
kolejnym krokiem w procesie kompleksowego zarządzania obszarem CSR. Raport społeczny powinien uwzględniać
nie tylko politykę firmy w obszarze społecznej odpowiedzialności, ale także przedstawiać wszystkie działania
podejmowane przez spółkę w poszczególnych obszarach. Równie istotną częścią raportu są cele, które firma
stawia sobie na kolejne okresy działalności. Przykładowe cele mogą dotyczyć:
a) zmniejszania negatywnego wpływu na środowisko (np. redukcja emisji CO2, zwiększenie poziomu recyklingu
materiałów i produktów, zmniejszenie poziomu zanieczyszczenia wody i gleby, etc.),
b) podnoszenia poziomu bezpieczeństwa (np. polityka bezwypadkowości w zakładach produkcyjnych,
systematyczne szkolenia pracowników, dostawców i podwykonawców),
c) podniesienia poziomu retencji najlepszych pracowników (np. dofinansowanie szkoleń i studiów
podyplomowych, planowanie sukcesji, wdrożenie programu zarządzania talentami).
Takich ambicji przedsiębiorstwo powinno mieć możliwie jak najwięcej w różnych obszarach, by utrzymać wysoki
poziom zaangażowania i aspirować do bycia liderem w obszarze społecznej odpowiedzialności. Warto mieć także
na uwadze, że nie istnieje jedna poprawna forma czy struktura raportu społecznej odpowiedzialności, każda spółka
tworzy go w taki sposób, aby nie tylko odzwierciedlał on odpowiednio przyjętą strategię CSR i podejmowane w jej
ramach działania, ale także był na tyle czytelny i przejrzysty dla odbiorcy, że będzie on w stanie bez problemu
odnaleźć wszystkie interesujące go informacje. Większość przedsiębiorstw, które w zgodzie z najlepszymi
praktykami CSR, tworzą systematycznie raporty społecznej odpowiedzialności, korzysta z międzynarodowych
standardów raportowania, takich jak standardy Global Reporting Initiative (omówione poniżej) lub AccountAbility
(seria standardów AA 1000). Ten pozytywny trend sprzyja zwiększeniu transparentności raportujących
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
47
przedsiębiorstw w zakresie CSR, a także ułatwia odbiorcom (oraz samym przedsiębiorcom) analizę porównawczą
między firmami na rynku krajowym oraz międzynarodowym.
Wytyczne GRI składają się z dwóch części. Pierwsza część zawiera Zasady i Wytyczne (ang. Principles and
Guidance), poprzez które definiowana jest zawartość raportu. W tej części wylistowane są główne Zasady
raportowania: kontekstu zrównoważonego rozwoju, istotności, uwzględniania interesariuszy oraz kompletności,
a także krótkie testy do każdej z Zasad. W tej części przedstawiono również Zasady: dokładności, porównywalności,
terminowości, wyważenia, przejrzystości oraz wiarygodności, które (razem z testami) służą jako pomoc w
osiągnięciu odpowiedniej jakości raportu. Ostatnim elementem Części 1 jest tzw. „Zasięg Raportu”, czyli wytyczne
do definiowania różnych, wyodrębnionych w raporcie podmiotów.
Druga część Wytycznych to Standardowe Informacje (ang. Standard Disclosures) , które powinny znaleźć się w
raporcie. Chodzi tu o informacje, które są istotne dla interesariuszy i ważne dla organizacji. Można je podzielić na
trzy typy Standardowych Informacji: Strategia i Profil, Podejście do Zarządzania oraz Wskaźniki Wyników. Zasady
w połączeniu ze Standardowymi Informacjami determinują obszary i wskaźniki, które będą zawarte w raporcie.
Zatem, rozpoczynając proces raportowania według Wytycznych GRI przedsiębiorstwo musi na samym początku
określić zawartość raportu. Na tym etapie należy wykorzystać Zasady i Wytyczne. Praktyki w tym zakresie
pokazują, że niektóre organizacje decydują się już na samym początku na stworzenie raportu w odniesieniu do
wszystkich Ramowych Zasad Raportowania GRI, inne – zaczynają od raportowania tematów najbardziej zasadnych
i praktycznych (zwykle najłatwiejszych), by w kolejnych raportach poszerzać zakres podejmowanych tematów.
Zatem, ważnym elementem tego etapu jest oprócz ustalenia zakresu raportu, określenie także planów poszerzania
zakresu w jego kolejnych odsłonach. Następnie, należy przejść do Części 2 Wytycznych – tworzący raport opisują
zgodnie ze Standardowymi Informacjami wszystkie istotne kwestie dotyczące profilu, strategii i modelu
zarządzania w organizacji, a w kolejnym etapie poddają weryfikacji podejmowane działania według Wskaźników
Wyników dla każdego ważnego obszaru zrównoważonego rozwoju. Przed publikacją raportu należy pamiętać o
Zadeklarowaniu Poziomu Aplikacji, który został osiągnięty według Ramowych Zasad Raportowania GRI. Wyróżnia
się trzy główne Poziomy Aplikacji: A, B, C (gdzie A oznacza spełnienie wszystkich w wymagań w najwyższej jakości,
a C – spełnienie określonych wymagań podstawowych) z możliwością dodania przez organizację oznaczenia „+”
na każdym z Poziomów, tj. A+, B+, C+. Raportujący sam deklaruje Poziom Aplikacji na podstawie własnej oceny
stworzonego dokumentu w odniesieniu do kryteriów dla poszczególnych Poziomów Aplikacji GRI .
Równie istotną kwestią jest powiadomienie GRI o użyciu Wytycznych do stworzenia raportu, dostarczenie kopii
do GRI, zarejestrowanie raportu w bazie raportów online GRI, a także zwrócenie się z prośbą do GRI o weryfikację
zadeklarowanego Poziomu Aplikacji. Wszystkie niezbędne informacje, jak również suplementy dla poszczególnych
sektorów można znaleźć na stronie internetowej GRI http://www.globalreporting.org.
Regulatorzy - UE / Polska (np. KE, KNF, URE, UKE, KRRiT)
Poziom zaangażowania: II - Informuj / Konsultuj
Forma dialogu: Konsultacje z przedstawicielami organów stanowiących prawo
Cel: Zarządzanie ryzykiem
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
48
Każde przedsiębiorstwo funkcjonuje w pewnym otoczeniu regulacyjnym, na które najczęściej ma niewielki wpływ.
Coraz częściej jednakże wiele organów, zaprasza do konsultacji w procesie legislacyjnym przedstawicieli branży w
celu przedstawienia im projektu ustawy bądź rozporządzenia i uzyskania opinii. Wyrażenie stanowiska przez
przedstawicieli branży, czyli wybrane przedsiębiorstwa, stanowi dla organów stanowiących prawo, tak na
poziomie centralnym jak również lokalnym, cenne źródło informacji, ze względu na konstruktywną krytykę oraz
odpowiednią argumentację popartą praktycznymi przykładami z codziennej działalności przedsiębiorstw. Również
przedsiębiorstwo, wiedząc o rozpoczętym procesie legislacyjnym lub planach jego rozpoczęcia, może wyjść z
inicjatywą spotkania i wymiany poglądów dotyczących danego obszaru regulacyjnego. Obecnie, przy ogromnych
możliwościach technologicznych, takie spotkania mogą odbywać się w formie wideokonferencji.
4.2 Raportowanie
Duże znaczenie dla otoczenia przedsiębiorstwa będzie mieć wdrożenie procesu raportowania CSR, Raporty są
elementem ważnego procesu, w ramach którego przedsiębiorstwo będzie systematyzować swoje podejście do
CSR. Raport jest tu też ważnym elementem dialogu z interesariuszami, dlatego też raport zostanie opublikowany
w wersji on-line, w której bardzo łatwo jest wyszukać interesujące dane. Elementem raportu będą także
wypowiedzi różnych interesariuszy, co wpłynie na wiarygodność przedstawianych działań.
Rezultaty wszystkich projektów będą weryfikowane i zbierane w corocznym raporcie Zarządu podsumowującym
wypełnianie obowiązków wynikających ze strategii CSR wydawanym do dnia 30 czerwca za poprzedni rok
kalendarzowy. Weryfikacja rezultatów wdrażania niniejszej Strategii będzie oparta o wybrane wskaźniki opisane
poniżej.
Lp. Wskaźnik Miernik
1. Zanieczyszczenia
środowiska naturalnego
przez aparaty słuchowe
Jego wartość będzie mierzona jako iloraz ilości wyrzuconych do pojemników w
punktach handlowych oraz ilości wszystkich sprzedanych 5 lat temu aparatów
słuchowych przez FORTE. Wskaźnik ten będzie mierzony raz do roku i jego wartość
znajdzie się w corocznym raporcie z wykonania strategii CSR.
2. Zasady odpowiedzialnego
biznesu
Wskaźnik ten obrazuje podejście do angażowania interesariuszy w budowanie
trwałej przewagi konkurencyjnej firmy oraz budowania wartości przedsiębiorstwa
dla właścicieli. Wszystkie działania mające charakter powtarzalny powinny być
przełożone na mapę procesów, która musi być zawarta w przyjętej strategii CSR.
Poziom realizacji tego wskaźnika będzie realizowany w oparciu o weryfikację
niektórych procesów za zasadzie „ulepszony - nie ulepszony* w porównaniu do
procesu obowiązującego w poprzednim roku (zero-jedynkowo).
3. Poziom kultury
organizacyjnej firmy
Wskaźnik ten będzie wpisany do strategii CSR i będzie obrazował kulturę
organizacyjną w 4 wymiarach: klan, hierarchia, adhokracja i rynek a jego weryfikacja
będzie odbywała się na zasadzie porównań wszystkich czterech wymiarów na tle
stanu docelowego określonego przez docelowy schemat kultury organizacyjnej.
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
49
Wyniki do obliczenia tego wskaźnika zostaną uzyskane za pomocą wyników krótkich
ankiet przeprowadzanych raz do roku wśród wszystkich lub wybranych
pracowników firmy.
4. Proces dialogu z
interesariuszami w firmie
FORTE
Wskaźnik ten związany jest z modelem procesowego zarządzania w firmie. Zgodnie
z nim wszelkie działania mające mieć charakter powtarzalny i trwały muszą mieć
charakter powtarzalnego i doskonalonego procesu. Jednym z takich procesów
powinien być, zgodnie z zasadami CSR, proces dialogu z interesariuszami, a w tym
wypadku m in. z pracownikami. Opis takiego procesu (mapa i karta procesu) będzie
wpisana w strategię CSR. Pomiar osiągnięcia wskaźnika będzie realizowany w
oparciu o weryfikację strategii CSR firmy FORTE za zasadzie „zawiera - nie zawiera”.
Źródłem wtórnym realizacji wskaźnika będzie coroczny raport CSR zawierający m in.
informacje o wynikach audytu CSR (compliance) zawierającego informacje o
sposobie realizacji procesu.
5. System budowania i
kaskadowania celów w
procesie dialogu z
interesariuszami
Wskaźnik ten obrazuje nowe. zgodne ze strategią CSR FORTE, podejście do
angażowania interesariuszy w budowanie trwałej przewagi konkurencyjnej firmy
poprzez definiowanie oraz kaskadowanie celów strategicznych i operacyjnych firmy
na regiony, oddziały i poszczególnych pracowników. Opis takiego systemu (algorytm
i opis) będzie wpisany w Regulamin Wyznaczania i Kaskadowania Celów FORTE
przyjęty przez Zarząd FORTE (ceł krótkoterminowy). Pomiar osiągnięcia wskaźnika
będzie realizowany w oparciu o weryfikację Regulaminu Wyznaczania i
Kaskadowania Celów FORTE za zasadzie „zawiera - nie zawiera” (pomiar realizacji
celu krótkoterminowego). Źródłem pomiaru długofalowego celu na poziomie
rezultatu będzie coroczny raport CSR zawierający min. informacje o wynikach
audytu CSR (compliance) zawierającego informacje o sposobie realizacji procesu.
System motywacyjny
wspierający cele biznesowe
przez pracowników firmy
Wskaźnik ten obrazuje nowe, zgodne ze strategią CSR FORTE, podejście wspierania
osiągania celów przyjętych przez poszczególnych pracowników w sposób
umożliwiający zrównoważenie życia osobistego i zawodowego a jednocześnie
realizację skaskadowanych celów strategicznych i operacyjnych firmy. Opis takiego
systemu (algorytm i opis) będzie wpisany w Regulamin Wyznaczania i Kaskadowania
Celów FORTE przyjęły przez Zarząd FORTE. Pomiar osiągnięcia wskaźnika będzie
realizowany w oparciu o weryfikację Regulaminu Wyznaczania i Kaskadowania
Celów FORTE za zasadzie „zawiera - nie zawiera’ (pomiar realizacji celu
krótkoterminowego). Źródłem pomiaru długofalowego celu na poziomie rezultatu
będzie coroczny raport CSR zawierający min. informacje o wynikach audytu CSR
(compliance) zawierającego informacje o sposobie realizacji procesu.
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
50
5. Społeczna odpowiedzialność biznesu –inicjatywy do wdrożenia przez firmę
FORTE
Sposób realizacji podjętych działań w zakresie polityki CSR w firmie FORTE został przedstawiony w formie
Projektów obejmujących trzy obszary społecznej odpowiedzialności biznesu: środowisko naturalne, relacje z
personelem przedsiębiorstwa, zaangażowanie społeczne.
Narzędziem niezbędnym do uruchomienia projektów i zawarcia wszelkich istotnych informacji są Karty Projektów
przedstawione w niniejszym rozdziale.
5.1 Obszar środowiska naturalnego
KARTA PROJEKTU
METRYKA PROJEKTU DATA SPORZĄDZENIA
DOKUMENTU 30.06.2014
NAZWA PROJEKTU Projekt nr 1 w zakresie środowiska naturalnego
SPONSOR
PROJEKTU Danuta Zielińska
E-MAIL [email protected]
TELEFON
KIEROWNIK
PROJEKTU Natasza Janiak
E-MAIL [email protected]
TELEFON 68 320 26 45
CEL BIZNESOWY
Celem projektu, wynikającym ze strategii CSR w zakresie środowiska naturalnego jest realizacja akcji
„Przynieś nam swój stery aparat słuchowy", której celem jest zmniejszenie negatywnego wpływu
rozkładu substancji szkodliwych, z których wyprodukowane są aparaty słuchowe poprzez osobne
składowanie zużytych aparatów w wyodrębnionych pojemnikach w 26 punktach handlowych FORTE.
UZASADNIENIE
BIZNESOWE
Każdy aparat słuchowy (produkt elektrotechniczny) kończy swój cykl życia po ok 4 latach od zakupu.
Obecnie zwykle zużyte aparaty trafiają do domowych koszy na odpadki. Celem działania jest
odzyskanie tych aparatów od klientów i przekazanie ich do utylizacji. Zakładany cel to 40%
odzyskanych aparatów spośród urządzeń sprzedanych 5 lat temu.
Realizowany projekt w zakresie środowiska naturalnego niewątpliwie wpłynie na wewnętrzny
wizerunek przedsiębiorstwa. Pozwoli to zwiększać świadomość pracowników firmy w zakresie dbałości
o środowisko, a w dalszej kolejności także ich otoczenia na konieczność odpowiednią segregacji i
utylizacji wszystkich produkowanych w wyniku działalności człowieka odpadów. Ponadto, projekt
poprawi zaangażowane pracowników, ze względu na to iż zaczną się w większym stopniu utożsamiać
z firmą, która dba nie tytko o generowanie przychodów, ale również podejmuje się misji ochrony
środowiska naturalnego. Korzyścią dla FORTE w przypadku zwiększonego zaangażowania
pracowników, będzie wzrost ich efektywności, co z pewnością przełoży się na wzrost wartości firmy
dla właścicieli, jak również dalszej możliwości ekspansji.
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
51
ZNACZENIE DLA
OTOCZENIA
Poprzez działania realizowane w zakresie środowiska naturalnego FORTE zbuduje większe zaufanie dla
siebie wśród klientów i społeczności lokalnej, ale również dla branży nowoczesnych technologii.
Relacje z otoczeniem będą budowane w oparciu o działania etyczne, które wpłyną docelowo na całą
społeczność zlokalizowaną w otoczeniu sklepów firmy FORTE. Dostrzeżenie przez klientów,
dostawców i społeczność lokalną działań poprawiających stan środowiska naturalnego poprzez
odpowiednią segregację i utylizację szkodliwych odpadów ma duże szanse zmienić sposób myślenia w
tych grupach, co w dalszej kolejności przełoży się na dobre nawyki w zakresie odpowiedniej segregacji
wszystkich powstałych odpadów i docelowo na poprawę środowiska naturalnego. Postrzeganie firmy
FORTE w kategoriach firmy etycznej i godnej zaufania stanie się jednym z czynników decydujących o
wyborze zakupu aparatów słuchowych w FORTE.
OCZEKIWANE
REZULTATY
PROJEKTU
W ramach realizacji celu CSR związanego ze środowiskiem naturalnym, zostaną osiągnięte następujące
rezultaty:
W perspektywie krótkoterminowej:
zmniejszenie zanieczyszczenia środowiska naturalnego związane z zaleganiem niepożądanych
substancji fizykochemicznych, z których zbudowany jest aparat słuchowy lub zmniejszeniem
uwalniania szkodliwych substancji do środowiska naturalnego podczas ich niewłaściwej utylizacji
(w przypadku gdy utylizacja następuje wspólnie z innymi odpadami – np. organicznymi).
W perspektywie długoterminowej:
wprowadzanie zasad odpowiedzialnego biznesu, dzięki którym FORTE może zdobyć przewagę
konkurencyjną,
podniesienie poziomu kultury organizacyjnej firmy - Poprzez podejmowanie wyzwań społecznej
odpowiedzialności w zakresie środowiska naturalnego firma podniesie swoje standardy
postępowanie wobec interesariuszy (pracowników, kontrahentów, klientów). Zmiany te
wpływają na kształtowanie kultury organizacyjnej firmy opartej na zaufaniu, odpowiedzialnośc i i
przejrzystości dla wszystkich interesariuszy:;
budowa pozytywnego wizerunku firmy wśród pracowników. Dzięki dbałości o środowisko,
wizerunek firmy w oczach pracowników ulegnie poprawie. Pracownicy z większym uznaniem
odniosą się do funkcjonowania firmy widząc, iż część jej aktywności skierowana jest na
rozwiązywanie istotnych - również dla nich - problemów społecznych. Zmieni się również
spojrzenie klientów oraz ich otoczenia, które często towarzyszy klientom podczas zakupów (w
tym: rodzin, znajomych, sąsiadów) na problem właściwej utylizacji odpadów, które nie podlegają
biodegradacji, co w konsekwencji sprawi, iż osoby te nabędą pożądane nawyki w zakresie
segregacji wszystkich odpadów, nie tylko aparatów słuchowych.
Obecnie około 70% wszystkich klientów FORTE wymienia swój aparat słuchowy, dlatego w przypadku
gdy 60% klientów wymieniających aparat przyniesie swój poprzedni aparat, bez względu na to gdzie
został zakupiony, pozwoli to na uzyskanie 40% redukcji zanieczyszczeń wywołanych brakiem
odpowiedniej utylizacji aparatów słuchowych sprzedawanych poprzez FORTE.
KONCEPCJA
REALIZACYJNA
PROJEKTU
Projekt "Przynieś nam swój stary aparat słuchowy" będzie polegał na zainstalowaniu specjalnych
pojemników w punktach sprzedamy FORTE, do których w trakcie wizyty klient będzie mógł wyrzucić
zużyty aparat słuchowy. Skład fizykochemiczny obecnie używanych aparatów słuchowych sprawia, że
nie są one degradowane, dlatego wymagają osobnej utylizacji lub recyklingu, co eliminuje ich
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
52
negatywne oddziaływanie na środowisko naturalne, dlatego konieczna jest segregacja i utylizacja tych
aparatów w osobnym procesie. Składowane zużyte aparaty będą z częstotliwością raz na trzy miesiące
oddawane do firmy wyspecjalizowaną w utylizacji odpadów Ponadto, firma FORTE będzie zachęcać
swoich klientów specjalnymi rabatami przy zakupie nowego aparatu, w przypadku gdy wyrzucą do
pojemnika swą stary aparat słuchowy.
Projekt twoim zasięgiem obejmie obszar sześciu województw (lubuskiego, dolnośląskiego,
zachodniopomorskiego, małopolskiego, mazowieckiego i świętokrzyskiego), w których obecnie FORTE
posiada swoje punkty handlowe, jak również pracowników i klientów firmy oraz - pośrednio -
wszystkich mieszkańców tych województw.
PLANOWANE
DZIAŁANIA DO
PODJĘCIA I
SZACOWANY CZAS
REALIZACJI I
1. Analiza możliwości instalacji pojemników. W pierwszym kroku zostanie przeprowadzona analiza możliwości (pod względem lokalizacji) instalacji pojemników na składowanie we wszystkich 26 punktach handlowych FORTE. (1.05.2014 -15.06.2014).
2. Wybór i zakup odpowiednich pojemników. W zależności od wyników analiz zostanie wybrany i zakupiony odpowiedni i jednolity wizualnie model pojemnika na zużyte aparaty słuchowe, odpowiadający możliwościom lokalizacyjnym każdego z punktów handlowych FORTE (15.06.2014 -15.07.2014).
3. Zainstalowanie pojemników w punktach handlowych FORTE. Następnie zostaną zainstalowane odpowiednie pojemniki we wszystkich 26 punktach handlowych FORTE (15.07.2014 – 15.08.2014).
4. Działania komunikacyjne. W momencie pojawienia się pojemników w salonach, firma FORTE zapewni odpowiednią komunikację, która sprowadzi się do: (1.05.2014-15.08.2014). a) Wywieszonych plakatów (łącznie 100) w siedzibie oraz punktach handlowych firmy
informujących o możliwości i zarazem zachęcających do wyrzucenia starego aparatu słuchowego w miejscach specjalnie do tego przeznaczonych w punktach handlowych FORTE.
b) Zindywidualizowanej akcji listownej do obecnych klientów firmy FORTE, którzy kupili aparaty 4 i 5 tal temu (1250 os.), w których zawarta zostanie informacja o pojawieniu się specjalnych pojemników do wyrzucania zużytych aparatów słuchowych.
c) Spotkania informującego pracowników odnośnie przyjętej stratega CSR, jak również wynikających z niej działań w zakresie ochrony środowiska poprzez zbiórkę zużytych aparatów słuchowych w punktach handlowych FORTE.
LISTA
INTERESARIUSZY
PROJEKTU
NR INTERESARIUSZ
1. Pracownicy (obecni)
2. Klienci indywidualni
GŁÓWNE RYZYKA
PROJEKTU
NR RYZYKO MOŻLIWE DZIAŁANIE ZARADCZE
1. Mała ilość wyrzucanych starych
aparatów słuchowych.
W tym celu miejsca do składowania starych aparatów będą
stały w widocznych miejscach punktów sprzedaży, a
sprzedawcy będą informowali klientów, którzy wymieniają
swój aparat słuchowy o możliwości przyniesienia starego
aparatu. Ponadto, działania w obszarze CSR związane ze
środowiskiem naturalnym będą wspierane przez następujące
działania komunikacyjne wskazane w opisie działań,
53
Harmonogram dla Projektu nr 1 w zakresie środowiska naturalnego
Projekt nr 1 w zakresie środowiska naturalnego
2014
Styc
zeń
Luty
Mar
zec
Kwie
cień
Maj
Czer
wie
c
Lipi
ec
Sier
pień
Wrz
esie
ń
Paźd
zier
nik
List
opad
Gru
dzie
ń
Lp. Zadanie / Opis Data rozpoczęcia Data zakończenia
1. Analiza możliwości instalacji pojemników 1 maja 2014 15 czerwca 2014
2. Wybór i zakup odpowiednich pojemników 15 czerwca 2014 15 lipca 2014
3. Zainstalowanie pojemników w punktach handlowych FORTE
15 lipca 2014 15 sierpnia 2014
4. Zapewnienie odpowiednich działań komunikacyjnych 1 maja 2014 15 sierpnia 2014
4.1 Wywieszonych plakatów w siedzibie oraz punktach handlowych (łącznie 100)
1 maja 2014 15 sierpnia 2014
4.2 Zindywidualizowanej akcji listownej do obecnych klientów firmy FORTE
1 maja 2014 15 sierpnia 2014
4.3 Spotkanie informujące pracowników odnośnie przyjętej stratega CSR
1 maja 2014 15 sierpnia 2014
54
5.2 Relacje z personelem przedsiębiorstwa
CEL BIZNESOWY
Celem projektu jest wdrożenie określonych w strategii CSR działań obejmujących relacje z
personelem przedsiębiorstwa.
W tym zakresie calem strategii jest określenie, poprzez proces dialogu z interesariuszami
(pracownikami firmy) systemu uczestnictwa w realizacji celów firmy oraz uczestnictwa firmy w
realizacji celów rozwojowych pracowników oraz wdrożenie tego systemu w formie zasad
kaskadowania celów, wyznaczania celów indywidualnych oraz wspierającego osiąganie tych celów
systemu motywacyjnego. Zasady te obejmować będą wszystkich pracowników firmy oraz -
pośrednio - ich rodziny, dzięki uwzględnieniu w wypracowywanej strategii CSR firmy zasadzie
wspierania przez firmę FORTE idei godzenia życia zawodowego i rodzinnego wśród pracowników.
UZASADNIENIE
BIZNESOWE
Wdrożenie zasad CSR w obszarze relacji z pracownikami będzie mieć dla przedsiębiorstwa kluczowe
znaczenie. Oparcie kluczowych, z punktu widzenia realizacji strategii firny, procesów wyznaczania i
kaskadowania celów oraz procesu motywowania pracowników na zasadach CSR spowodować ma
większą integrację pracowników wokół celów firmy, a jednocześnie takie wyznaczanie celów firmy,
aby ich realizacja była możliwa do pogodzenia z zasadą równowagi miedzy życiem zawodowym i
rodzinnym pracowników.
W założeniu firmy, wdrożenie zasad CSR pozwoli na:
zbudowanie przejrzystej, opartej na współpracy oraz wysokich standardach etycznych kultury
organizacyjnej,
zbudowanie przewagi konkurencyjnej oraz orientacja na długotrwały i stabilny wzrost,
zwiększenie odporności na możliwość i skutki wystąpienia sytuacji kryzysowych,
pozytywne postrzeganie w oczach potencjalnych kandydatów do pracy, jak również wzrost
poziomu satysfakcji pracowników, ich lojalności i motywacji.
ZNACZENIE DLA
OTOCZENIA
Wdrożenie zasad CSR w obszarze relacji z pracownicami będzie mieć dla otoczenia przedsiębiorstwa
znaczenie pośrednie. Oparcie zasad wyznaczania celów na zasadach CSR spowodować ma realną
możliwość do pogodzenia życia zawodowego i rodzinnego pracowników, co wpłynie pozytywnie na
rodziny pracowników. W założeniu firmy, wdrożenie zasad CSR pozwoli na osiągnięcie wysokiego
poziomu satysfakcji pracowników, ich lojalności i motywacji dzięki pozytywnej atmosferze
„domowej”.
KARTA PROJEKTU
METRYKA PROJEKTU DATA SPORZĄDZENIA
DOKUMENTU 30.06.2014
NAZWA PROJEKTU Projekt nr 2 w zakresie relacji z personelem przedsiębiorstwa.
SPONSOR
PROJEKTU Danuta Zielińska
E-MAIL [email protected]
TELEFON
KIEROWNIK
PROJEKTU Elżbieta Bińkuńska
E-MAIL [email protected],
TELEFON
TELEFON
68 320 26 45
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
55
OCZEKIWANE
REZULTATY
PROJEKTU
W ramach realizacji celu oparcia relacji z personelem przedsiębiorstwa o zasady CSR, zostaną
osiągnięte następujące rezultaty:
1. Uruchomiony dialog społeczny w firmie Forte, generujący zaangażowanie interesariuszy -
pracowników w realizację celów strategicznych firmy w sposób umożliwiający łączenie życia
zawodowego i prywatnego;
2. Wdrożony system współuczestniczenia w realizacji celów biznesowych przez pracowników
firmy, zgodny ze strategią CSR firmy Forte;
3. Wdrożony system motywacyjny wspierający cele biznesowe przez pracowników firmy, zgodny
ze strategią CSR firmy Forte.
KONCEPCJA
REALIZACYJNA
PROJEKTU
Wszystkie wyżej wymienione rezultaty będą miały zasięg w 6 województwach - na terenie działania
firmy, i obejmą wszystkich pracowników firmy FORTE.
PLANOWANE
DZIAŁANIA DO
PODJĘCIA I
SZACOWANY CZAS
REALIZACJI I
1. Opracowanie założeń do zasad kaskadowana celów, wyznaczania celów
indywidualnych oraz pryncypia systemu motywacyjnego. W oparciu o przyjętą
strategię CSR FORTE, zostaną opracowana przez doradcę założenia do zasad
kaskadowana celów, wyznaczana celów indywidualnych oraz pryncypia systemu
motywacyjnego. (1.07.2014 - 31.07.2014)
2. Przedstawienie pracownikom założeń. Zasady zostaną przedstawione pracownikom
najpierw poprzez dedykowaną komunikację wewnętrzną, a następnie podczas
specjalnie zorganizowanych sesji dialogu. Ze względu na logistykę procesu oraz jego
efektywność, sesje zostaną przeprowadzone dwuetapowo: 1) z pracownikami z
każdego regionu oddzielnie, a następnie. 2) po uwzględnianiu wyników konsultacji
regionalnych, z liderami oddziałów oraz centrali (1.08.2014 - 5.09.2014)
3. Zebranie zastrzeżeń i propozycji dotyczących proponowanych rozwiązań. W procesie
dialogu zostaną zebrane zastrzeżenia i propozycje dotyczące proponowanych
rozwiązań, które zostaną opracowane przez wybranego konsultanta zewnętrznego.
(6.08.2014 - 30.09.2014)
4. Opracowanie ostatecznej wersji systemu motywacyjnego. Ostateczna wersja systemu
motywacyjnego przyjmie postać procedury i będzie opracowana przez zewnętrznego
doradcę. (1.10.2014 - 30.10.2014)
5. Opracowanie regulaminu i przyjęcie go przez Zarząd firmy. Ostatnim działaniem
będzie zapisanie wybranego modelu w formie regulaminu i przyjęcie go przez Zarząd
firmy. (1.11.2014 - 30.11.2014)
6. Określenie funkcjonalności i zebranie wymagań użytkowników, Podczas specjalnych
warsztatów, w których uczestniczyć będą użytkownicy (odbiorcy) systemu
motywacyjnego. (1.08.2014 - 31.08.2014)
7. Prace programistyczne. Po zebraniu wszystkich wymagań oraz funkcjonalności
zewnętrzny dostawca usług IT stworzy moduł zawierający elementy systemu
motywowania (1.08.2014 - 31.10.2014)
8. Testy systemu. W oparciu o napisany program przy współudziale przyszłych
użytkowników systemu odbędą się testy napisanego w języku programowania
modułu do kaskadowania celów i motywacji pracowników. (1.11.2014 - 15.11.2014)
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
56
9. Poprawki do systemu. W przypadku, gdy testy systemu wykażą obszary wymagające
poprawek oraz zgłoszone zostaną nowe, konieczne do wprowadzenia funkcjonalności
dostawca programu naniesie stosowne poprawki do systemu. (16.11.2014-
30.11.2014)
10. Adaptacja przyjętych założeń z systemu motywacyjnego i kaskadowania celów do
systemu IT współpracującego z CRM. Na tym etapie, nastąpi pełna adaptacja
przyjętych zasad kaskadowania celów i systemu motywacyjnego do modułu IT.
(1.12.2014 – 31.12.2014)
11. Działania komunikacyjne. Działania te będą wspierane przez następujące formy
komunikacji:
a. Plakaty powieszone w central firmy mówiące o uruchomieniu procesu
wdrażane CSR i jego pryncypiach (3 szt.);
b. Zindywidualizowaną korespondencję e-mail skierowaną przez moderatora
procesu do interesariuszy - pracowników, wskazującą zasady prowadzenia prac
i zasady dialogu przy wypracowywaniu nowych zasad, a także zachęcającą do
włączenia się w prace;
c. Odpowiednio sformułowany przekaz ustny podczas spotkań i warsztatów
dialogu.
LISTA
INTERESARIUSZY
PROJEKTU
NR INTERESARIUSZ
1. Udziałowcy
2. Pracownicy (obecni)
GŁÓWNE RYZYKA
PROJEKTU
NR RYZYKO MOŻLIWE DZIAŁANIE ZARADCZE
1. Opór przed zmianą sposobu
wyznaczania celów i motywacji.
W obecnych czasach sama propozycja zmiany warunków
postrzegana jest często jako zagrożenie i kontestowana,
sposobem mitygacji tego ryzyka będą umiejętnie
prowadzone działania komunikacyjne skierowane do
pracowników.
2. Niski stopień zaangażowania w
prace nad strategią CSR oraz nad
opracowywanym systemem
wyznaczania i kaskadowania
celów oraz systemem
motywacyjnym.
Sposobem mitygacji tego ryzyka jest prowadzenie prac w
formie warsztatowej, w niewielkich zespołach
pozwalających każdemu na swobodne wypowiedzenie się.
Poza tym prowadzone działania komunikacyjne będą
zachęcać do udziału w procesie.
57
Harmonogram dla Projektu nr 2 w zakresie relacji z personelem przedsiębiorstwa
Projekt nr 2 w zakresie relacji z personelem przedsiębiorstwa
2014
Styc
zeń
Luty
Mar
zec
Kwie
cień
Maj
Czer
wie
c
Lipi
ec
Sier
pień
Wrz
esie
ń
Paźd
zier
nik
List
opad
Gru
dzie
ń
Lp. Zadanie / Opis Data rozpoczęcia Data zakończenia
1. Opracowanie założeń do zasad kaskadowana celów, wyznaczania celów indywidualnych oraz pryncypia systemu motywacyjnego
1 lip 2014 31 lip 2014
2. Przedstawienie pracownikom założeń kaskadowania celów 1 sie 2014 5 wrz 2014
3. Zebranie zastrzeżeń i propozycji dotyczących proponowanych rozwiązań
6 sie 2014 30 wrz 2014
4. Opracowanie ostatecznej wersji systemu motywacyjnego 1 paź 2014 30 paź 2014
5. Opracowanie regulaminu i przyjęcie go przez Zarząd firmy 1 lis 2014 30 lis 2014
6. Określenie funkcjonalności i zebranie wymagań użytkowników 1 sie 2014 31 sie 2014
7. Prace programistyczne 1 sie 2014 31 paź 2014
8. Testowanie systemu 1 lis 2014 15 lis 2014
9. Wprowadzenie poprawek do systemu 16 lis 2014 30 lis 2014
10. Adaptacja przyjętych założeń z systemu motywacyjnego i kaskadowania celów do systemu IT współpracującego z CRM
1 gru 2014 31 gru 2014
58
5.3 Obszar zaangażowania społecznego
KARTA PROJEKTU
METRYKA PROJEKTU DATA SPORZĄDZENIA
DOKUMENTU 30.06.2014
NAZWA PROJEKTU Projekt nr 3 w zakresie zaangażowania społecznego.
SPONSOR
PROJEKTU Paweł Rajchert
E-MAIL [email protected]
TELEFON
KIEROWNIK
PROJEKTU Magdalena Jakubowska
E-MAIL [email protected]
TELEFON 68 320 26 45
68 320 26 45
CEL BIZNESOWY
Celem projektu jest wdrożenie określonych w strategii działań obejmujących zaangażowanie
społeczne firmy. W tym zakresie celem strategii jest uruchomienie współpracy z organizacjami
społecznymi i instytucjami adresującymi swoje działania do grup społecznych będących
interesariuszami FORTE. W szczególności oznacza to zorganizowanie przez FORTE działań pod adresem
tych samych grup docelowych (osoby starsze, zagrożone wykluczeniem społecznym ze względu na
spadającą sprawność motoryczną, sensoryczną i często intelektualną) i stawiających sobie za cel
utrzymanie jakości ich życia na jak najmniej zmienionym poziomie. FORTE nawiąże trwałą współpracę
z organizacjami społecznymi i instytucjami adresującymi swoje działania do tych grup społecznych
poprzez:
• przyjęcie transparentnych zasad wspierania takich instytucji;
• uruchomienie działań praktycznych wspierających te instytucje;
• organizację spotkań z tymi grupami z częstotliwością raz w miesiącu.
UZASADNIENIE
BIZNESOWE
Wdrożenie zasad CSR w obszarze zaangażowania społecznego będzie mieć istotne znaczenie dla firmy.
Zaadresowanie realnych działań oraz budowa trwałych relacji z grupami społecznymi, z którymi na co
dzień firma pracuje, pozwoli w przekonaniu Zarządu przedsiębiorstwa na:
• ukształtowanie długofalowych, opartych na zaufaniu, relacji z interesariuszami zewnętrznymi:
lokalnymi społecznościami, podmiotami współpracującymi, organizacjami pozarządowymi;
• zbudowanie trwałej przewagi konkurencyjnej w sposób zgodny z misją i strategią rozwoju
firmy;
• zwiększenie odporności na możliwość i skutki wystąpienia sytuacji kryzysowych
• ukształtowanie pozytywnego wizerunku, w tym wzmocnienie rozpoznawalności wśród
interesariuszy zewnętrznych, m in. społeczności lokalnej, opinii publicznej;
• pozytywne postrzeganie władz spółki, które zainicjowały i podejmują działania w obszarze CSR
przez obecnych i potencjalnych inwestorów.
ZNACZENIE DLA
OTOCZENIA
Wdrożenie zasad CSR w obszarze zaangażowania społecznego będzie mieć istotne znaczenie dla
otoczenia firmy. Zaadresowanie realnych działań do grup społecznych angażujących osoby starsze,
często zagrożone marginalizacją, spowoduje:
• zwiększenie poziomu świadomości w grupach docelowych dotyczących sposobów utrzymania
komfortu życia i technik pozwalających na lepsze uczestniczenie wżyciu codziennym;
• zmniejszenie stygmatyzacji związanej z używaniem protez, aparatów słuchowych itd. dzięki
działaniom komunikacyjnym i marketingowym zaplanowanym w projekcie. Długofalowym
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
59
celem firmy, daleko wykraczającym poza ramy tego projektu, ale konsekwentnie realizowanym
w strategii przedsiębiorstwa, jest osiągniecie podobnej zmiany w pozycjonowaniu aparatów
słuchowych w oczach opinii publicznej, jak w ciągu ostatnich 15-20 lat przeszły w Polsce okulary
- od protezy do gadżetu.
OCZEKIWANE
REZULTATY
PROJEKTU
W ramach realizacji celu oparcia zaangażowania społecznego firmy o zasady CSR, zostaną osiągnięte
następujące rezultaty:
• zidentyfikowani w oparciu o technikę mapy, interesariusze firny (1 mapa interesariuszy)
• zorganizowana trwała współpraca firm adresujących swoje strategie do tych samych grup
interesariuszy;
• zorganizowana trwała współpraca z instytucjami i organizacjami społecznymi realizujących
swoje działania w odniesieniu do tych samych grup interesariuszy (potwierdzona w formie
zawartych umów ramowych bądź innych i dokumentów (listów intencyjnych) regulujących
zasady współpracy w tym zakresie (5 umów),
• opracowane i dostarczone do interesariuszy (organizacji i instytucji) materiały - ulotki, plakaty,
broszury - pokazujące proces niedosłuchu i wpływu niedosłuchu na komfort życia użytkownika
oraz zdejmujące stygmat kalectwa z różnego rodzaju protez i urządzeń ułatwiających życie (25
000 ulotek, 12 500 broszurek, 100 plakatów)
• zorganizowanie 3ech sesji w ramach komunikacji wewnętrznej dla łącznie 30 pracowników
pracujących w punktach FORTE (3 spotkania po 10 osób), których celem będzie zwrócenie
uwagi oraz nabycie kompetencji miękkich pozwalających na współpracę z osobami starszymi,
często funkcjonujących w oparciu o negatywne stereotypy związane z korzystaniem z protez.
KONCEPCJA
REALIZACYJNA
PROJEKTU
Wszystkie wyżej wymienione rezultaty będą miały zasięg w 6 województwach - na terenie działania
firmy, i obejmą wszystkich pracowników firmy FORTE.
PLANOWANE
DZIAŁANIA DO
PODJĘCIA I
SZACOWANY CZAS
REALIZACJI I
1. Wybór agencji reklamową do zaprojektowania i wydruku ulotek i innych materiałów
BTL (1.05.2014 - 31.05.2014)
2. Opracowanie tekstów do materiałów BTL. Opracowanie odpowiedniej zawartości
merytorycznej zostanie powierzone zewnętrznemu dostawcy (1.06.2014 – 30.06.2014)
3. Przygotowanie i wydruk 25 000 ulotek. Przygotowania i wydruk ulotek, broszurek oraz
plakatów odbędzie się w wybranej agencji reklamowej. (1.07.2014 - 31.08.2014)
4. Przygotowanie i wydruk 12 500 broszurek (1.07.2014 - 31.08.2014)
5. Przygotowania i wydruk 100 plakatów (1.07.2014 – 31.08.2014)
6. Nawiązanie współpracy z firmami adresujących swoje strategia do tych samych grup
interesariuszy. W oparciu o wskazania analizy interesariuszy oraz o kontakty biznesowe
FORTE zostanie zorganizowana trwała współpraca firm adresujących swoje strategie do
tych samych grup interesariuszy. (1.07.2014 – 30.09.2014)
7. Nawiązanie współpracy z instytucjami i organizacjami społecznymi realizujących swoje
działania w odniesieniu do tych samych grup interesariuszy. Jednocześnie, w oparciu o
wskazania analizy interesariuszy oraz o kontakty biznesowe FORTE zostanie
zorganizowana trwała współpraca z instytucjami i organizacjami społecznymi
realizujących swoje działania w odniesieniu do tych samych grup interesariuszy.
Przykładami takich organizacji i instytucji są tzw. Uniwersytety Trzeciego Wieku,
SZWAJCARSKO – POLSKI PROGRAM WSPÓŁPRACY
60
Organizacje Emerytów i Rencistów i inne działające w regionach, w których działalność
prowadzi FORTE. Współpraca z tymi organizacjami zostanie potwierdzona w formie
zawartych umów ramowych bądź innych dokumentów (listów intencyjnych)
regulujących zasady współpracy w tym zakresie. W realizację tych działań
zaangażowany będzie 1 pracownik działu marketingu z każdej z firm wchodzących w
skład konsorcjum, o którym mowa w pkt 2 powyżej. (1.07.2014 – 31.10.2014)
8. Zorganizowane 3 sesji w ramach komunikacji wewnętrznej (1.10.2014 - 31.03.2015)
9. Realizacja spotkań przy użyciu materiałów BTL oraz przy udziale audiologów FORTE. Na
podstawie zawartych porozumień z organizacjami społecznymi i instytucjami zostaną
zorganizowane i przeprowadzone następujące działania, które zostaną wsparte
komunikacyjnie przez następujące materiały BTL:
a. Opracowane i dostarczone do interesariuszy (organizacji i instytucji) materiały -
ulotki, plakaty, broszury - pokazujące proces niedosłuchu i wpływu niedosłuchu
na komfort życia użytkownika,
b. Opracowane i dostarczone do interesariuszy (organizacji i instytucji) materiały -
ulotki, plakaty - zdejmujące stygmat kalectwa z różnego rodzaju protez i urządzeń
ułatwiających życie (podobną drogę przeszły okulary wiele lat temu - obecnie
noszenie okularów nie stygmatyzuje, a wręcz są elementem mody). Celem tego
działania jest zmiana nastawienia społecznego do rozwiązań protezujących, które
są dziś często odrzucane przez użytkowników jako wstydliwe, stygmatyzujące
(1.11.2014 - 20.02.2015)
LISTA
INTERESARIUSZY
PROJEKTU
NR INTERESARIUSZ
1. Organizacje pozarządowe
2. Społeczność lokalna
GŁÓWNE RYZYKA
PROJEKTU
NR RYZYKO MOŻLIWE DZIAŁANIE ZARADCZE
1. Niski stopień zaangażowania
partnerów lokalnych i
środowiskowych.
Sposobem mitygacji tego ryzyka jest zaoferowanie im
ciekawych i atrakcyjnych merytorycznie i estetycznie
materiałów do pracy, realnych korzyści dla ich członków
(dostęp do wiedzy, materiałów informacyjnych) oraz
możliwość organizacji spotkań raz w miesiącu w salonach
FORTE.
61
Harmonogram dla Projektu nr 3 w zakresie zaangażowania społecznego.
Projekt nr 3 w zakresie zaangażowania społecznego
2014
Styc
zeń
Luty
Mar
zec
Kwie
cień
Maj
Czer
wie
c
Lipi
ec
Sier
pień
Wrz
esie
ń
Paźd
zier
nik
List
opad
Gru
dzie
ń
Lp. Zadanie / Opis Data rozpoczęcia
Data zakończenia
1. Wybór agencji reklamową do zaprojektowania i wydruku ulotek i innych materiałów BTL
1 maj 2014 31 maj 2014
2. Opracowanie tekstów do materiałów BTL 1 cze 2014 30 cze 2014
3. Przygotowanie i wydruk 25 000 ulotek 1 lip 2014 31 sie 2014
4. Przygotowanie i wydruk 12 500 broszurek 1 lip 2014 31 sie 2014
5. Przygotowania i wydruk 100 plakatów 1 lip 2014 31 sie 2014
6. Nawiązanie współpracy z firmami adresujących swoje strategia do tych samych grup interesariuszy
1 lip 2014 30 wrz 2014
7. Nawiązanie współpracy z instytucjami i organizacjami społecznymi 1 lip 2014 31 paź 2014
8. Zorganizowane 3 sesji w ramach komunikacji wewnętrznej 1 paź 2014 31 mar 2015
9. Opracowane i dostarczone do interesariuszy (organizacji i instytucji) materiały - ulotki, plakaty
1 lis 2014 20 lut 2015
62