t.c. adalet bakanliĞi eĞĠtĠm daĠresĠ baġkanliĞi … · - hukuk muhakemeleri kanunu...

T.C.

A D A L E T B A K A N L I Ğ I

EĞĠTĠM DAĠRESĠ BAġKANLIĞI

Y A R G I M E V Z U A T I B Ü L T E N Ġ

Bültenin Kapsadığı Tarihler

01-15 Ekim 2016

Yayımlandığı Tarih

15 Ekim 2016

Sayı

2016-19

ĠÇĠNDEKĠLER

- Hukuk Muhakemeleri Kanunu BilirkiĢi Ücret Tarifesi

(R.G. 01 Ekim 2016 – 29844) - Hukuk Muhakemeleri Kanunu Gider Avansı Tarifesi

(R.G. 01 Ekim 2016 – 29844) - Hukuk Muhakemeleri Kanunu Hakem Ücret Tarifesi

(R.G. 01 Ekim 2016 – 29844) - Hukuk Muhakemeleri Kanunu Tanık Ücret Tarifesi

(R.G. 01 Ekim 2016 – 29844) - Türkiye‘nin Ulusal Güvenliğine Yönelik Terör Tehdidi ve Her Türlü

Güvenlik Riskine KarĢı Uluslararası Hukuk Çerçevesinde Gerekli Her Türlü

Tedbiri Almak, Irak ve Suriye‘deki Tüm Terörist Örgütlerden Ülkemize

Yönelebilecek Saldırıları Bertaraf Etmek ve Kitlesel Göç Gibi Diğer

Muhtemel Risklere KarĢı Ulusal Güvenliğimizin Ġdame Ettirilmesini

Sağlamak Ġçin Hudut, ġümul, Miktar ve Zamanı Hükümetçe Takdir ve Tayin

Olunacak ġekilde, Gerektiğinde Türk Silahlı Kuvvetlerinin Yabancı Ülkelere

Gönderilmesi, Yabancı Silahlı Kuvvetlerin Türkiye‘de Bulunması ve Bu

Kuvvetlerin Hükümetin Belirleyeceği Esaslara Göre Kullanılması ile

Hükümet Tarafından Belirlenecek Esaslara Göre Gerekli Düzenlemelerin

Yapılması Ġçin Türkiye Büyük Millet Meclisinin 03.09.2015 Tarihli ve 1098

Sayılı Kararıyla Hükümete Verilen Bir Yıllık Ġzin Süresinin Anayasa‘nın

92‘nci Maddesi Uyarınca 02.10.2016 Tarihinden Ġtibaren 30.10.2017

Tarihine Kadar Uzatılmasına Dair Karar

(R.G. 02 Ekim 2016 – 29845) - Gelir Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 293)

(R.G. 02 Ekim 2016 – 29845) - UlaĢtırma, Denizcilik ve HaberleĢme Bakanlığı (HaberleĢme Genel

Müdürlüğü) Tarafından 4734 Sayılı Kamu Ġhale Kanununun 3 üncü

Maddesinin (b) Bendi Kapsamında Yapılacak Ġhalelere ĠliĢkin ĠliĢkin

Esasların Yürürlüğü Konulması Hakkında 2016/9187 Sayılı Kanun (R.G.

03 Ekim 2016 – 29846) - 5233 Sayılı Terör Ve Terörle Mücadeleden Doğan Zararların KarĢılanması

Hakkında Kanunun Geçici 6 ncı Maddesi Uyarınca Uygulama Yapılan

Rezerv Yapı Alanları ile Ġlgili Yapılacak Ġhalelere ĠliĢkin Usul Ve Esaslar

Hakkında Yönetmelik (R.G. 04 Ekim 2016

– 29847) - Katma Değer Vergisi Genel Uygulama Tebliğinde DeğiĢiklik Yapılmasına

Dair Tebliğ (Seri No: 7)

(R.G. 04 Ekim 2016 – 29847) - Harçlar Kanunu Genel Tebliği (Seri No: 77)

(R.G. 04 Ekim 2016 – 29847) - Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurulunun 7026 Sayılı Kararı

(R.G. 04 Ekim 2016 – 29847) - Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Uganda Cumhuriyeti Hükümeti Arasında

Diplomatik Pasaport Hamilleri Ġçin Vizelerin KarĢılıklı Olarak

Kaldırılmasına ĠliĢkin AnlaĢmanın Onaylanması Hakkında 2016/9202 Sayılı

Karar (R.G. 05 Ekim

2016 – 29848) - 4760 Sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununa Ekli (ıı) Sayılı Listede Yer

Alan Bazı Mallarda Uygulanan Özel Tüketim Vergisinin Yeniden Tespiti

Hakkında 2016/9256 Sayılı Karar (R.G. 05 Ekim 2016 – 29848)

- Resmî Ġlân Ve Reklâmlar ile Bunları Yayınlayacak Süreli Yayınlar

Yönetmeliği (R.G. 05 Ekim 2016 – 29848)

- Harçlar Kanunu Genel Tebliği (Seri No : 77) ile Ġlgili

(R.G. 05 Ekim 2016 – 29848) - Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Genel Kurulunun 04/10/2016 Tarihli

ve 2016/430 Sayılı Kararı

(R.G. 06 Ekim 2016 – 29849) - Fethullahçı Terör Örgütünün (FETÖ/PDY) 15 Temmuz 2016 Tarihli Darbe

GiriĢimi ile Bu Terör Örgütünün Faaliyetlerinin Tüm Yönleriyle

AraĢtırılarak Alınması Gereken Önlemlerin Belirlenmesi Amacıyla Kurulan

Meclis AraĢtırması Komisyonuna Üye Seçimle ĠliĢkin 1127 Sayılı Karar

(R.G. 07 Ekim 2016 – 29850) - Gümrük Yönetmeliğinde DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

(R.G. 07 Ekim 2016 – 29850) - Kamu Ġdarelerine Ait TaĢınmazların Tahsis ve Devri Hakkında Yönetmelikte

DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

(R.G. 07 Ekim 2016 – 29850) - Sosyal Güvenlik Kurumu Sağlık Uygulama Tebliğinde DeğiĢiklik

Yapılmasına Dair Tebliğ (R.G. 07 Ekim 2016 – 29850)

- Yargıtay 16. Hukuk Dairesine Ait Karar

(R.G. 07 Ekim 2016 – 29850) - Türkiye Cumhuriyeti DeĢiĢleri Bakanlığı ile Irak Cumhuriyeti DeĢiĢleri

Bakanlığı Arasında Diplomatik, Hizmet ve Hususi Pasaport Hamileri

KarĢılıklı Olarak Kaldırılmasına ĠliĢkin Mutabakat Muhtırasının

Onaylanması Hakkında 9253 Sayılı Karar

(R.G. 08 Ekim 2016 – 29851) - Milli Emlak Genel Tebliği (Sıra No: 373)

(R.G. 08 Ekim 2016 – 29851) - Milli Emlak Genel Tebliği (Sıra No: 336)‘Nde DeğiĢiklik Yapılmasına Dair

Tebliğ (Sıra No: 374)

(R.G. 08 Ekim 2016 – 29851) - Askeri Yüksek Ġdari Mahkemesi BaĢkanlar Kurulunun 07/10/2016 Tarih ve

E:2016/8, K: 154 Sayılı Kararı

(R.G. 08 Ekim 2016 – 29851) - Adalet Bakanlığından Münhal Noterlik Ġlanları

(R.G. 08 Ekim 2016 – 29851) - Anayasa Mahkemesinin 14/7/2016 Tarihli ve E: 2015/105, K: 2016/133

Sayılı Kararı (R.G.11 Ekim 2016 – 29854)

- Anayasa Mahkemesinin 7/9/2016 Tarihli ve E: 2016/44, K: 2016/153 Sayılı

Kararı (R.G.11 Ekim 2016 – 29854)

- Anayasa Mahkemesinin 7/9/2016 Tarihli ve E: 2016/124, K: 2016/155 Sayılı

Kararı (R.G.11 Ekim 2016 – 29854)

- Anayasa Mahkemesinin 11/5/2016 Tarihli ve E: 2013/3262 BaĢvuru

Numaralı Kararı (R.G.12 Ekim 2016 – 29855)

- Anayasa Mahkemesinin 13/7/2016 Tarihli ve E: 2014/29 BaĢvuru Numaralı

Kararı (R.G.12 Ekim 2016 – 29855)



- Askeri Yargıtay BaĢkanlar Kurulunun 10/10/2016 Tarihli ve E:2016/23, K:

2016/23 Sayılı Karar

(R.G.12 Ekim 2016 – 29855) - Olağanüstü Halin Uzatılması Dair 1130 Sayılı Karar

(R.G.13 Ekim 2016 – 29856) - Personel ÇalıĢtırılmasına Dayalı Hizmet Alımlarında Toplu ĠĢ

SözleĢmesinden Kaynaklanan Fiyat Farkının Ödenmesine Dair Yönetmelikte

DeğiĢiklik Yapılmasına ĠliĢkin Yönetmelik (R.G.13 Ekim 2016 – 29856)

- Özel Tüketim Vergisi (II) Sayılı Liste Uygulama Genel Tebliğinde

DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Tebliğ (Seri No: 2)

(R.G.13 Ekim 2016 – 29856) - Anayasa Mahkemesinin 8/6/2016 Tarihli ve E: 2014/94 BaĢvuru Numaralı

Kararı (R.G.13 Ekim 2016 – 29856)









- Hazine TaĢınmazlarının Ġdaresi Hakkında Yönetmelikte DeğiĢiklik

Yapılmasına Dair Yönetmelik

(R.G.14 Ekim 2016 – 29857) - Milli Savunma Bakanlığının 13/10/2016 Tarih ve 2016/2 Sayılı Komisyon

Kararı (R.G.14 Ekim 2016 – 29857)











- 8/1/2002 Tarihli ve 4736 Sayılı Kanunun 1 inci Maddesinin Birinci Fıkrası

Hükmünde Muaf Tutulacakların Tespitine Dair 28/1/2002 Tarihli ve

2002/3654 Sayılı Kararnamenin Eki Kararda DeğiĢiklik Yapılmasına ĠliĢkin

9282 Sayılı Karar (R.G.15 Ekim 2016 – 29858)

- Adli Tıp Kurumu Dördüncü Adli Tıp Ġhtisas Kurulu Ruh Sağlığı ve

Hastalıklar Üyeliğine, Adli Tıp Kurumu Dördüncü Adli Tıp Ġhtisas Kurulu

BaĢkanlığına Ġkinci Görevli Olarak Yürüten Ġstanbul Üniversitesi CerrahpaĢa

Tıp Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Alaattin DURAN‘ın

Görevlendirilmesi Hakkında Karar

(R.G.15 Ekim 2016 – 29858)

TEBLĠĞLER

Adalet Bakanlığından:

HUKUK MUHAKEMELERĠ KANUNU BĠLĠRKĠġĠ ÜCRET TARĠFESĠ

Amaç ve kapsam

MADDE 1 – (1) Bu Tarifenin amacı, 12/1/2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk

Muhakemeleri Kanunu gereğince bilirkiĢiye ödenecek ücret ve giderlerin miktarı ile bunların

ödenmesine iliĢkin usul ve esasları belirlemektir.

Dayanak

MADDE 2 – (1) Bu Tarife, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 283 üncü maddesine

dayanılarak hazırlanmıĢtır.

BilirkiĢi ücreti

MADDE 3 – (1) BilirkiĢi ücreti, bilirkiĢiye sarf etmiĢ olduğu emek ve mesaisi karĢılığı

ödenen ücrettir.

Giderler

MADDE 4 – (1) BilirkiĢiye inceleme, ulaĢım, konaklama ve diğer giderleri de ödenir.

BilirkiĢi ücretleri

MADDE 5 – (1) Bu Tarifeye göre verilecek bilirkiĢi ücretleri aĢağıda gösterilmiĢtir.

a)Sulh hukuk mahkemelerinde görülen dava ve iĢler için 165,00

TL

b) Ġcra hukuk mahkemelerinde görülen dava ve iĢler için 165,00

TL

c) Asliye hukuk mahkemelerinde görülen dava ve iĢler için 275,00

TL

ç) Aile mahkemelerinde görülen dava ve iĢler için 220,00

TL

d) ĠĢ mahkemelerinde görülen dava ve iĢler için 220,00

TL

e) Kadastro mahkemelerinde görülen dava ve iĢler için 220,00

TL

f) Tüketici mahkemelerinde görülen dava ve iĢler için 165,00

TL

g) Fikri ve sınai haklar hukuk mahkemelerinde görülen dava ve

iĢler için 330,00

TL

ğ) Asliye ticaret ve denizcilik ihtisas mahkemelerinde görülen

dava ve iĢler için 330,00

TL

(2) Dava, mahkemece hangi sıfatla görülüyorsa bilirkiĢi ücreti de buna göre belirlenir.

Bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinde ücret

MADDE 6 – (1) Bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinde, görülmekte olan

davanın türüne göre ait olduğu mahkemeye ait bilirkiĢi ücreti ödenir.

Tarifede belirtilen ücretlerin azaltılması ve artırılması

MADDE 7 – (1) Hâkim, iĢin mahiyetine göre bu Tarifede yazılı bilirkiĢi ücretlerini

artırabilir ve indirebilir.

Seri dosyalarda bilirkiĢi ücreti

MADDE 8 – (1) Ayrı bir inceleme ve araĢtırmayı gerektirmeyen seri dosyalarda bu

Tarifede yazılı bilirkiĢi ücretlerinde indirim yapılır.

Ücretin ödenmesi

MADDE 9 – (1) Yazı iĢleri müdürü veya görevli personel tarafından bilirkiĢi ücretinden

gerekli vergiler kesildikten sonra kalanı bilirkiĢiye ödenir.

Uygulanacak tarife

MADDE 10 – (1) BilirkiĢi ücretinin tayininde mahkemece görevlendirmenin yapıldığı

tarihte yürürlükte bulunan tarife esas alınır.

Yürürlükten kaldırılan tarifeler

MADDE 11 – (1) AĢağıdaki tarifeler yürürlükten kaldırılmıĢtır.

a) 30/9/2015 tarihli ve 29488 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Hukuk Muhakemeleri

Kanunu BilirkiĢi Ücret Tarifesi.

b) 28/9/2014 tarihli ve 29133 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Hukuk Muhakemeleri


c) 26/9/2013 tarihli ve 28777 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Hukuk Muhakemeleri


ç) 2/10/2012 tarihli ve 28429 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Hukuk Muhakemeleri


d) 30/9/2011 tarihli ve 28070 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Hukuk Muhakemeleri


Yürürlük

MADDE 12 – (1) Bu Tarife yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

[R.G. 01 Ekim 2016– 29844 ]

—— • ——


HUKUK MUHAKEMELERĠ KANUNU GĠDER AVANSI TARĠFESĠ

Amaç ve kapsam


Muhakemeleri Kanunu gereğince dava açılırken mahkeme veznesine yatırılacak olan gider

avansının miktarı ile avansın ödenmesine iliĢkin usul ve esasları belirlemektir.

Dayanak

MADDE 2 – (1) Bu Tarife, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 120 nci

maddesinin birinci fıkrasına dayanılarak hazırlanmıĢtır.

Gider avansı

MADDE 3 – (1) Davacı, bu Tarifede gösterilen gider avansını dava açarken mahkeme

veznesine yatırmak zorundadır. Gider avansı her türlü tebligat ve posta ücretleri, keĢif

giderleri, bilirkiĢi ve tanık ücretleri ile dosyanın Yargıtay‘a gidiĢ dönüĢ ücretleri gibi giderleri

kapsar.

Gider avansı miktarı

MADDE 4 – (1) Davacı;

a) Taraf sayısının beĢ katı tutarında tebligat gideri,

b) Dava dilekçesinde tanık deliline dayanılmıĢ ve tanık sayısı belirlenmiĢ ise tanık

sayısınca tanık asgari ücreti ve tebligat gideri; tanık sayısı belirtilmemiĢ ise en az üç tanık

asgari ücreti ve tebligat gideri,

c) Dava dilekçesinde keĢif deliline dayanılmıĢ ise keĢif harcı avansı ile birlikte 85 TL

ulaĢım gideri,

ç) Dava dilekçesinde bilirkiĢi deliline dayanılmıĢ ise BilirkiĢi Ücret Tarifesinde davanın

açıldığı mahkeme için öngörülen bilirkiĢi ücreti,

d) Diğer iĢ ve iĢlemler için 55 TL,

toplamını avans olarak öder.

Gider avansının iadesi

MADDE 5 – (1) Gider avansının kullanılmayan kısmı hükmün kesinleĢmesinden sonra

davacıya iade edilir. Davacı tarafından hesap numarası bildirilmiĢ ise iade elektronik ortamda

hesaba aktarmak suretiyle yapılır. Hesap numarası bildirilmemiĢ ise masrafı avanstan

karĢılanmak suretiyle PTT merkez ve iĢyerleri vasıtasıyla adreste ödemeli olarak gönderilir.

(2) Geçici hukuki koruma talebi için alınan gider avansının kullanılmayan kısmı verilen

karardan sonra talep üzerine iade edilir.

Zaman bakımından uygulama

MADDE 6 – (1) 1/10/2011 tarihinden önce açılmıĢ olan davalarda, tamamlanmıĢ

iĢlemleri etkilememek kaydıyla, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 120 nci maddesinin ikinci

fıkrasına göre gider avansı ikmal ettirilir.


MADDE 7 – (1) AĢağıdaki tarifeler yürürlükten kaldırılmıĢtır:


Kanunu Gider Avansı Tarifesi.









Yürürlük


[R.G. 01 Ekim 2016– 29844 ]

—— • ——


HUKUK MUHAKEMELERĠ KANUNU HAKEM ÜCRET TARĠFESĠ

Amaç ve kapsam


Muhakemeleri Kanununa göre tahkim yoluyla görülen dava ve iĢlerde, taraflarla hakem veya

hakem kurulları arasında ücretin belirlenmesi konusunda anlaĢmaya varılamaması veya

tahkim anlaĢmasında bir hüküm bulunmaması ya da taraflarca bu konuda yerleĢmiĢ kurallara

veya kurumsal tahkim kurallarına yollama yapılmaması hallerinde hakem veya hakem

kuruluna ödenecek ücretin miktarı ile ödenmesine iliĢkin usul ve esasları belirlemektir.

Dayanak

MADDE 2 – (1) Bu Tarife, Hukuk Muhakemeleri Kanununun 440 ıncı maddesinin

üçüncü fıkrasına dayanılarak hazırlanmıĢtır.

Hakem ücretinin kapsadığı iĢler

MADDE 3 – (1) Tarifede yazılı hakem ücreti, tahkim davasının açıldığı tarihten

itibaren nihaî hakem kararı verilinceye kadar yapılan dava ile ilgili iĢ ve iĢlemlerin

karĢılığıdır.

(2) Hakem kararının düzeltilmesi, yorumlanması veya tamamlanması halleri ek ücreti

gerektirmez.

BaĢkanın ücreti

MADDE 4 – (1) BaĢkanın ücreti, hakemlerden her birine ödenecek hakem ücretinin

yüzde on fazlası olarak hesaplanır.

Ücretin kısmen hak edilmesi ve ücret ödenmeyecek haller

MADDE 5 – (1) Hakemlerden birinin veya hakem kurulunun görevinin Hukuk

Muhakemeleri Kanununun 435 inci maddesinin birinci fıkrasının (b), (c), (ç), (d) ve (e)

bentlerinde yazılı sebeplerden biriyle sona ermesi halinde, ücret tablosunda yazılı ücretin

yarısına hükmedilir.

Davanın geri alınması, konusuz kalması, feragat, kabul veya sulh halinde ücret

MADDE 6 – (1) AnlaĢmazlığın, davanın geri alınması, konusuz kalması, feragat, kabul

veya sulh nedeniyle, hakem veya hakem kurulunca taraflara delillerin sunulması hususunda

süre verilmesinden önce sona ermesi halinde ücret tablosunda belirlenen ücretin yarısına, süre

verilmesinden sonra sona ermesi halinde ise tabloda belirlenen ücretin tamamına hükmolunur.

Kısmî kararda ücret

MADDE 7 – (1) Hakem veya hakem kurulunca kısmî karar verilmesi halinde ücret,

kısmî karar konusu uyuĢmazlığın değerine göre belirlenir.

(2) Kısmî kararın, nihaî karar olarak verilmesi halinde ücret tablosunda yazılı ücretin

tamamına hükmedilir.

Ġptal davası sonucunda hakemin davaya yeniden bakması

MADDE 8 – (1) Hukuk Muhakemeleri Kanununun 439 uncu maddesinin yedinci

fıkrası uyarınca tarafların eski hakemlerden birini yeniden tayin etmeleri durumunda ücret

tablosunda yazılı ücretin yarısına hükmedilir.

Ücretin hak edilme zamanı

MADDE 9 – (1) Hakem ücreti, tahkim yargılamasının sona ermesi ile hak edilir.

Ücretin paylaĢımı

MADDE 10 – (1) Ücret tablosuna göre belirlenecek ücret, 4 üncü madde hükmü de

gözetilmek suretiyle hakemler arasında paylaĢtırılır.

Uygulanacak tarife

MADDE 11 – (1) Hakem ücretinin tayininde hüküm verildiği tarihte yürürlükte

bulunan tarife esas alınır.

Ücret tablosu

MADDE 12 – (1) Bu Tarifeye göre verilecek ücretler aĢağıdaki ücret tablosuna göre

hesaplanır.

ANLAġMAZLIK KONUSU DEĞER

ÜCRET

TEK

HAKEM

3 VEYA DAHA

FAZLA

SAYIDA HAKEM

Ġlk gelen 500.000,00 TL için % 5 % 8

Sonra gelen 500.000,00 TL için % 4 % 7

Sonra gelen 1.000.000,00 TL için % 3 % 6



10.000.000,00 TL‘den yukarısı için % 0,1 % 0,2


MADDE 13 – (1) AĢağıdaki tarifeler yürürlükten kaldırılmıĢtır.


Kanunu Hakem Ücret Tarifesi.









Yürürlük


[R.G. 01 Ekim 2016– 29844 ]

—— • ——


HUKUK MUHAKEMELERĠ KANUNU TANIK ÜCRET TARĠFESĠ

Amaç ve kapsam


Muhakemeleri Kanunu gereğince tanığa ödenecek ücret ve giderlerin miktarı ile bunların

ödenmesine iliĢkin usul ve esasları belirlemektir.

Dayanak

MADDE 2 – (1) Bu Tarife, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 265 inci

maddesinin birinci fıkrasına dayanılarak hazırlanmıĢtır.

Ücret

MADDE 3 – (1) Tanığa, tanıklık nedeniyle kaybettiği zamanla orantılı olarak 20,00 ilâ

40,00 TL arasında ücret ödenir.

Giderler

MADDE 4 – (1) Tanık, hazır olabilmek için seyahat etmek zorunda kalmıĢsa yol

giderleriyle tanıklığa çağrıldığı yerdeki konaklama ve beslenme giderleri de karĢılanır.

Muafiyet

MADDE 5 – (1) Tanığa bu Tarifeye göre ödenmesi gereken ücret ve giderler hiçbir

vergi, resim ve harca tabi değildir.


MADDE 6 – (1) AĢağıdaki tarifeler yürürlükten kaldırılmıĢtır:


Kanunu Tanık Ücret Tarifesi.









Yürürlük


[R.G. 01 Ekim 2016– 29844]

—— • ——

TBMM KARARI

Türkiye’nin Ulusal Güvenliğine Yönelik Terör Tehdidi ve Her Türlü

Güvenlik Riskine KarĢı Uluslararası Hukuk Çerçevesinde Gerekli Her

Türlü Tedbiri Almak, Irak ve Suriye’deki Tüm Terörist Örgütlerden

Ülkemize Yönelebilecek Saldırıları Bertaraf Etmek ve Kitlesel Göç Gibi

Diğer Muhtemel Risklere KarĢı Ulusal Güvenliğimizin Ġdame Ettirilmesini

Sağlamak Ġçin Hudut, ġümul, Miktar ve Zamanı Hükümetçe Takdir ve

Tayin Olunacak ġekilde, Gerektiğinde Türk Silahlı Kuvvetlerinin Yabancı

Ülkelere Gönderilmesi, Yabancı Silahlı Kuvvetlerin Türkiye’de Bulunması

ve Bu Kuvvetlerin Hükümetin Belirleyeceği Esaslara Göre Kullanılması ile

Hükümet Tarafından Belirlenecek Esaslara Göre Gerekli Düzenlemelerin

Yapılması Ġçin Türkiye Büyük Millet Meclisinin 03.09.2015 Tarihli ve 1098

Sayılı Kararıyla Hükümete Verilen Bir Yıllık Ġzin Süresinin Anayasa’nın

92’nci Maddesi Uyarınca 02.10.2016 Tarihinden Ġtibaren 30.10.2017

Tarihine Kadar Uzatılmasına Dair Karar

[R.G. 02 Ekim 2016– 29845]

—— • ——

TEBLĠĞ

Maliye Bakanlığı (Gelir Ġdaresi BaĢkanlığı)‘ndan:

GELĠR VERGĠSĠ GENEL TEBLĠĞĠ

(SERĠ NO: 293)

BĠRĠNCĠ BÖLÜM

Yurt DıĢına Hizmet Veren ĠĢletmelerde Ġndirim

Amaç ve kapsam

MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı, 15/7/2016 tarihli ve 6728 sayılı Yatırım Ortamının

ĠyileĢtirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Kanunla, 31/12/1960

tarihli ve 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 22, 23 ve 25 inci maddelerinde yapılan

değiĢiklikler ile 193 sayılı Kanunun mülga 33 üncü maddesinin yeniden düzenlenmesiyle

getirilen yurt dıĢına hizmet veren iĢletmelerin istihdam ettikleri hizmet erbabının ücretlerine

iliĢkin indirim uygulamasına yönelik hususları düzenlemektir.

Yasal düzenleme

MADDE 2 – (1) 6728 sayılı Kanunun 13 üncü maddesiyle, 193 sayılı Kanunun mülga

33 üncü maddesi baĢlığı ile birlikte aĢağıdaki Ģekilde yeniden düzenlenmiĢtir. Söz konusu

düzenleme 1/1/2017 tarihinde yürürlüğe girecektir.

―Yurt dıĢına hizmet veren iĢletmelerde indirim:

MADDE 33 – Bu Kanunun 89 uncu maddesinin birinci fıkrasının (13) numaralı bendi

ile 13/6/2006 tarihli ve 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 10 uncu maddesinin birinci

fıkrasının (ğ) bendinde yer alan indirim kapsamındaki faaliyet alanlarında hizmet veren

iĢverenlerin, destek personeli hariç olmak üzere, münhasıran bu faaliyetler için istihdam

ettikleri ve fiilen bu iĢleri ifa eden hizmet erbabına ödedikleri ücretler üzerinden asgari geçim

indirimi uygulandıktan sonra hesaplanan vergiden, iĢverenin bu faaliyetlerinden sağladığı

hasılatın %85‘inin yurt dıĢından elde edilmiĢ olması ve fatura veya benzeri belgenin

yurtdıĢındaki müĢteri adına düzenlenmesi Ģartıyla, her bir çalıĢan için faaliyetin yapıldığı yılın

Ocak ayına ait asgari ücretin safi tutarının bu Kanunun 103 üncü maddesindeki gelir vergisi

tarifesinin birinci gelir diliminde yer alan oranla çarpılmasıyla bulunan indirim tutarı mahsup

edilir.

Bu indirim, yıl içinde vergilendirme dönemleri itibarıyla tahsil edilen vergilerin, bu

maddede yer alan Ģartların gerçekleĢmesi halinde, takvim yılına iliĢkin yıllık gelir veya

kurumlar vergisi beyannamesinin verildiği tarihten sonraki vergilendirme dönemlerine iliĢkin

muhtasar beyanname üzerinden tahakkuk eden vergilerden mahsup edilmek suretiyle

uygulanır.

Bu maddede yer alan %85 oranını, hizmet alanları itibarıyla veya kazanç tutarına bağlı

olarak ayrı ayrı veya birlikte %50‘ye kadar indirmeye veya %100‘e kadar artırmaya Bakanlar

Kurulu, bu maddenin uygulamasına iliĢkin usul ve esasları belirlemeye Maliye Bakanlığı

yetkilidir.‖

Yurt dıĢına hizmet veren iĢletmelerin istihdam ettikleri hizmet erbabının

ücretlerine iliĢkin indirim uygulaması

MADDE 3 – (1) 193 sayılı Kanunun 89 uncu maddesinin birinci fıkrasının (13)

numaralı bendi ile 5520 sayılı Kanunun 10 uncu maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendinde

yer alan indirim kapsamındaki faaliyet alanlarında hizmet veren iĢverenlerin, destek personeli

hariç olmak üzere, münhasıran bu faaliyetler için istihdam ettikleri ve fiilen bu iĢleri ifa eden

hizmet erbabına ödedikleri ücretler üzerinden asgari geçim indirimi uygulandıktan sonra

hesaplanan vergiden, iĢverenin bu faaliyetlerinden sağladığı hasılatın %85‘inin yurt dıĢından

elde edilmiĢ olması ve fatura veya benzeri belgenin yurt dıĢındaki müĢteri adına düzenlenmesi

Ģartıyla, her bir çalıĢan için faaliyetin yapıldığı yılın Ocak ayına ait asgari ücretin safi tutarının

193 sayılı Kanunun 103 üncü maddesindeki gelir vergisi tarifesinin birinci gelir diliminde yer

alan oranla çarpılmasıyla bulunan indirim tutarı mahsup edilebilecektir.

(2) Yurt dıĢına hizmet veren iĢletmelerin, istihdam ettikleri personelin ücretlerine ait

stopaj indiriminden yararlanabilmeleri için aĢağıda belirtilen faaliyetlerde bulunmaları

gerekmektedir:

a) Münhasıran yurt dıĢında yararlanılan mimarlık, mühendislik, tasarım, yazılım, tıbbi

raporlama, muhasebe kaydı tutma, çağrı merkezi, ürün testi, sertifikasyon, veri saklama, veri

iĢleme, veri analizi hizmetleri.

b) Ġlgili bakanlıkların görüĢü alınmak suretiyle Maliye Bakanlığınca belirlenen mesleki

eğitim alanlarında yürütülen hizmetler.

c) Ġlgili bakanlığın izni ve denetimine tabi olarak verilen eğitim ve sağlık hizmetleri.

(3) Mükellefler, iĢletmelerinde ikinci fıkrada belirtilen hizmetlerden sadece birisini

verebilecekleri gibi Ģartları taĢımak kaydıyla birden fazlasını da verebileceklerdir.

(4) Söz konusu hizmetlerin Türkiye‘de yerleĢmiĢ olmayan kiĢilerle, iĢyeri, kanuni ve iĢ

merkezi yurt dıĢında bulunanlara verilmesi gerekmektedir.

(5) Gelir ve kurumlar vergisi mükelleflerinin 193 sayılı Kanunun 89 uncu maddesinin

birinci fıkrasının (13) numaralı bendi ile 5520 sayılı Kanunun 10 uncu maddesinin birinci

fıkrasının (ğ) bendinde yer alan kazanç indiriminden yararlanmalarına iliĢkin esaslar

31/12/2012 tarihli ve 28514 dördüncü mükerrer sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Kurumlar

Vergisi Genel Tebliği (Seri No:7)‘nde yer almaktadır.

Ġndirimden faydalanma Ģartları

MADDE 4 – (1) Ġndirimin hesabında, 193 sayılı Kanunun 33 üncü maddesinde

belirtilen faaliyet alanlarında istihdam edilen hizmet erbabının ücretleri üzerinden hesaplanan

gelir stopaj vergisi esas alınacaktır. Bu tutardan, her bir çalıĢan için faaliyetin yapıldığı yılın

Ocak ayına ait asgari ücretin safi tutarının, 193 sayılı Kanunun 103 üncü maddesindeki gelir

vergisi tarifesinin birinci gelir diliminde yer alan oranla çarpılmasıyla bulunan indirim tutarı

mahsuba konu edilecektir.

(2) Ġndirimden aĢağıdaki Ģartlar dahilinde faydalanılacaktır:

a) 3 üncü maddede sayılan alanlarda faaliyette bulunan iĢverenlerin bu faaliyetlerinden

sağladığı hasılatın %85‘inin yurt dıĢından elde edilmiĢ olması gerekmektedir.

1) Toplam hasılatın %85'inin yurt dıĢından elde edilmiĢ olduğu, her hesap dönemi

sonundaki gelir tablosunda yer alan yurt içi ve yurt dıĢı net satıĢlara iliĢkin tutarlar esas

alınarak tespit edilecektir. Yurt dıĢından elde edilen hasılatı, toplam hasılatın içindeki oranı

%85‘ in altında kalan iĢletmelerin indirimden yararlanmaları söz konusu olmayacaktır.

2) Ġndirim kapsamında kabul edilen faaliyetler ile bu kapsama girmeyen faaliyetlerin

birlikte yapılması halinde, indirim uygulanacak hasılatın tespiti açısından, kayıtların ayrı ayrı

izlenmesi, diğer faaliyetlerle iliĢkilendirilmemesi ve kayıtların da bu ayrımı sağlayacak

Ģekilde tutulması gerekir.

b) Ġndirimin hesabında, münhasıran indirim kapsamında bulunan faaliyetlerde istihdam

edilen ve fiilen bu iĢleri ifa eden hizmet erbabına iliĢkin ücretler esas alınacak olup fiilen söz

konusu iĢlerde istihdam edilmeyenler ile destek personeline ait ücretler dolayısıyla indirimden

yararlanılması mümkün bulunmamaktadır.

c) Fatura veya benzeri belgelerin yurt dıĢındaki müĢteri (yurt dıĢı mukimi kiĢi veya

kurum) adına düzenlenmesi gerekir. Sağlık alanında faaliyette bulunan Ģirketlerin ülkemiz ile

ikili sosyal güvenlik anlaĢması bulunan ülkelerde yerleĢik olanlara verdikleri hizmetin

bedelinin ülkemiz Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından ilgili ülke kurumlarından tahsil

edilmesi nedeniyle, hizmet bedeli karĢılığı faturanın Sosyal Güvenlik Kurumuna

düzenlenmesi durumunda da indirimden faydalanılabilecektir.

ç) Verilen hizmetten yurt dıĢında yararlanılmıĢ olması gerekir. Diğer bir anlatımla, yurt

dıĢı mukimi kiĢi ve/veya kurum için verilen hizmetin, bu kiĢilerin ve/veya kurumların

Türkiye‘deki faaliyetleri ile ilgisinin olmaması gerekmektedir. Ġlgili Bakanlığın izin ve

denetimine tabi olarak Türkiye‘de yerleĢmiĢ olmayan kiĢilere verilen eğitim ve sağlık

hizmetleri fiziki olarak Türkiye‘de verilmekle birlikte yararlanıcısının Türkiye‘de yerleĢmiĢ

olmayan kiĢiler olması gerekmektedir.

Ġndirim tutarı

MADDE 5 – (1) Mükelleflerin, indirim kapsamında bulunan faaliyetlerinden

kaynaklanan ücret ödemelerini ait olduğu dönemin muhtasar beyannamesine dahil etmeleri ve

bunlara iliĢkin olarak hesaplanan gelir stopaj vergilerini faaliyetin yapıldığı yıl içinde

ödemeleri gerekmektedir.

(2) Ġndirim tutarı, faaliyetin yapıldığı yılın Ocak ayına ait asgari ücretin safi tutarının,

193 sayılı Kanunun 103 üncü maddesindeki gelir vergisi tarifesinin birinci gelir diliminde yer

alan oranla çarpılmasıyla bulunan tutardır.

(3) Hizmet erbabının ücretlerine öncelikle 193 sayılı Kanunun 32 nci maddesi ve

4/12/2007 tarihli ve 26720 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Gelir Vergisi Genel Tebliği

(Seri No: 265)‘nde belirtilen esaslara göre belirlenen asgari geçim indirimi uygulanacaktır.

(4) Ġndirim tutarı, asgari geçim indirimi uygulandıktan sonra kalan vergi tutarından,

mahsup edilecektir.

(5) Ġndirim tutarı her bir hizmet erbabı için ayrı ayrı ve her bir yıl için Ģartların

gerçekleĢip gerçekleĢmediğine bağlı olarak hesaplanacaktır.

(6) Bu indirimden, bu maddede yer alan Ģartların gerçekleĢmesi halinde, faaliyetin

yapıldığı takvim yılına iliĢkin yıllık gelir veya kurumlar vergisi beyannamesinin verildiği

tarihten sonraki vergilendirme dönemlerine iliĢkin muhtasar beyannameler üzerinden

tahakkuk eden vergilerden mahsup edilmek suretiyle yararlanılacaktır. Örneğin, 2017 yılına

iliĢkin olarak faaliyet gösteren ve indirim uygulamasına iliĢkin Ģartları haiz olan bir gelir

vergisi mükellefi, 2018 yılı Nisan vergilendirme döneminden 2019 yılı Mart vergilendirme

dönemine (bu dönemler dahil) indirim uygulamasından yararlanabilecektir. 2018 yılında da

mezkur Ģartların gerçekleĢmesi durumunda müteakip vergilendirme dönemlerinde indirimden

yararlanılabileceği tabiidir.

(7) Ġndirim uygulaması üç ayda bir muhtasar beyanname veren mükellefler için Nisan,

Mayıs, Haziran vergilendirme dönemine iliĢkin olarak Temmuz ayında verilecek muhtasar

beyannameler üzerinden tahakkuk eden toplam vergiler üzerinden yapılabilecektir.

(8) Ġndirim uygulamasına konu hak kazanılmıĢ tutarların herhangi bir sebeple muhtasar

beyanname üzerinden mahsup edilememesi durumunda mahsup edilemeyen tutarların, takip

eden vergilendirme dönemlerinde de muhtasar beyannameler üzerinden tahakkuk eden

vergilerden mahsubu mümkündür.

Bildirim ve beyan

MADDE 6 – (1) Yurt dıĢına hizmet veren iĢletmelerden indirim Ģartlarını taĢıyanlarca,

indirim tutarının hesaplaması amacıyla istihdam ettikleri hizmet erbabının (destek personeli

hariç) bilgileri ile hizmet erbabının ücretleri, tevkif edilen vergi ve indirim tutarına iliĢkin

bilgilerin yer aldığı, Ek-1‘deki ―Yurt DıĢına Hizmet Veren ĠĢletmelerde Ġndirim

Uygulamasına ĠliĢkin Bildirim‖ doldurulacaktır.

(2) Birinci fıkradaki bildirimin, gelir vergisi mükellefleri için faaliyetin yapıldığı yılı

takip eden yılın Mart ayında verilecek muhtasar beyanname (Üç ayda bir muhtasar

beyanname veren mükellefler için Nisan ayında), kurumlar vergisi mükellefleri için faaliyetin

yapıldığı hesap dönemini takip eden yılın dördüncü ayında verilecek muhtasar beyanname

ekinde, e-beyanname Ģeklinde verenler tarafından elektronik ortamda, diğer mükelleflerce

kağıt ortamında yetkili vergi dairesine verilmesi gerekmektedir. Özel hesap dönemi

uygulayan mükellefler için bildirimin verilme süresi, özel hesap dönemi dikkate alınarak

belirlenecektir.

(3) 193 sayılı Kanunun 33 üncü maddesi kapsamında yurt dıĢına hizmet veren

iĢletmelerde indirilecek tutarlar, aylar itibarıyla söz konusu bildirimin ―Mahsup Edilecek

Tutara ĠliĢkin Bilgiler‖ bölümünde gösterilecektir. Bu bölümün son sütununda yer alan genel

toplam tutarı, muhtasar beyannamenin ―Matrah ve Vergi Bildirimi‖ Tablosunun ―Mahsup

Edilen Vergiler‖ bölümünün 25 numaralı ―GVK‘nın 33 üncü maddesi kapsamında mahsup

edilecek kesinti tutarı‖ satırına aktarılacaktır.

(4) Vergi dairelerince, indirim talebinde bulunan mükelleflerin yıl içinde her

vergilendirme dönemi itibarıyla ücretler üzerinden tevkif ettikleri vergilerin beyan edilip

edilmediği ile ödenip ödenmediği hususları kontrol edilecektir.

ÖRNEK 1: 2017 yılında, yurt dıĢına mimarlık hizmeti veren (A) firması, toplam

hasılatının %85'ini yurt dıĢından elde etmiĢ ve indirime iliĢkin diğer Ģartları da sağlamıĢtır.

(A) Firmasının 2017 yılında aylık 5.000 TL ücret ödediği bekâr hizmet erbabına iliĢkin

vergilendirme ve indirim uygulaması aĢağıdaki Ģekilde olacaktır.

2017 yılı Ocak ayına iliĢkin iĢlemler

Hizmet erbabının aylık brüt ücreti 5.000,00 TL

Hizmet erbabının Ocak ayı vergi matrahı [5.000-(5.000x%15

SGK iĢçi payı =750)]

4.250,00 TL

Hesaplanan vergi (artan oranlı) (4.250,00x%15) 637,50 TL

Asgari geçim indirimi (*) 123,53 TL

Ocak vergilendirme dönemine iliĢkin vergi dairesine ödenen vergi

tutarı

513,97 TL

Mükellefin faydalanacağı indirim tutarının hesabı

2017 yılı Ocak ayı asgari ücretin vergi matrahı(**) 1.399,95 TL

2017 yılı Ocak ayı asgari ücretin vergisi (1.399,95x%15=)(**) 209,99 TL

(A) Firmasının 2018 yılının Nisan vergilendirme döneminde

yararlanacağı indirim tutarı

209,99 TL

(*) Bekâr hizmet erbabı için, 2016 yılına iliĢkin rakam dikkate alınmıĢtır.

(**) Hesaplamalarda 2017 yılına ait asgari ücret belli olmadığından 2016 yılında

uygulanan 1.647 TL brüt asgari ücret ile 1.399,95 TL asgari ücretin vergi matrahı esas

alınmıĢtır.

(A) Firması, 2018 yılının Mart ayı içinde verdiği muhtasar beyanname ekinde, Ek-

1‘deki bildirimi vergi dairesine vermiĢtir. Vergi dairesince de gerekli kontroller yapılarak

indirime iliĢkin Ģartların mevcut olduğu anlaĢılmıĢtır.

(A) Firmasının, 5.000 TL ücret alan hizmet erbabı için indirimden yararlanacağı tutar en

fazla 209,99 TL olacaktır.

(A) Firması, indirim tutarı olan 209,99 TL‘yi 2017 takvim yılına iliĢkin yıllık gelir

vergisi beyannamesinin verildiği aydan sonraki vergilendirme dönemi olan Nisan 2018

dönemine iliĢkin olarak Mayıs ayında verilen muhtasar beyanname üzerinden tahakkuk eden

vergilerden mahsup edecektir.

ÖRNEK 2: Bay (D), 2017 yılında yurt dıĢına yazılım hizmeti veren (B) A.ġ.‘de asgari

ücretle çalıĢmaktadır. Bay (D), evli ve 2 çocuklu olup eĢi çalıĢmamaktadır.

(B) A.ġ. toplam hasılatının %85'ini yurt dıĢından elde etmiĢ indirime iliĢkin diğer

Ģartları da sağlamıĢtır. (B) A.ġ.‘nin 2017 yılı ġubat ayında asgari ücret ödediği hizmet

erbabına iliĢkin vergilendirme ve indirim uygulaması aĢağıdaki Ģekilde olacaktır.

2017 yılı ġubat ayına iliĢkin iĢlemler

Hizmet erbabının aylık brüt ücreti 1.647,00 TL

Hizmet erbabının vergi matrahı [1.647-(1.647x%15=247,05)] 1.399,95 TL

Hesaplanan vergi (artan oranlı) 209,99 TL

Asgari geçim indirimi (*) 185,29 TL

ġubat vergilendirme dönemine ait vergi dairesine ödenen vergi

tutarı

24,07 TL

Mükellefin faydalanacağı indirim tutarının hesabı

2017 yılı Ocak ayı asgari ücretin vergi matrahı (**) 1.399,95 TL

2017 yılı Ocak ayı asgari ücretin vergisi (1.399,95x%15=)(**) 209,99 TL

(B) A.ġ.‘nin 2018 yılının Mayıs vergilendirme dönemine iliĢkin

yararlanacağı indirim tutarı

24,07 TL

(*) Evli eĢi çalıĢmayan 2 çocuklu hizmet erbabı için, 2016 yılına iliĢkin rakam dikkate

alınmıĢtır.

(**) Hesaplamalarda 2017 yılına ait asgari ücret belli olmadığından 2016 yılında

uygulanan 1.647 TL brüt asgari ücret ile 1.399,95 TL asgari ücretin vergi matrahı esas

alınmıĢtır.

Anılan Ģirket, 2018 yılının Nisan ayında verdiği muhtasar beyanname ekinde, Ek-1‘deki

bildirimi vergi dairesine vermiĢtir. Vergi dairesince de gerekli kontroller yapılarak indirime

iliĢkin Ģartların mevcut olduğu anlaĢılmıĢtır.

(B) A.ġ.‘nin, asgari ücretli olan hizmet erbabı için indirimden yararlanacağı tutar en

fazla 24,07 TL olacaktır.

(B) A.ġ. indirim tutarı olan 24,07 TL‘yi, 2017 takvim yılına iliĢkin kurumlar vergisi

beyannamesinin verildiği aydan sonraki vergilendirme dönemi olan Mayıs 2018

vergilendirme dönemine iliĢkin olarak Haziran ayında verdiği muhtasar beyanname üzerinden

tahakkuk eden vergiden mahsup edecektir.

ĠKĠNCĠ BÖLÜM

Tek Primli Yıllık Gelir Sigortalarından Elde Edilen Gelirlerin Vergilendirilmesi

Yasal düzenleme

MADDE 7 – (1) 6728 sayılı Kanunun 11 inci maddesiyle 193 sayılı Kanunun 22 nci

maddesinin (1) numaralı fıkrası aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢ ve maddeye aĢağıdaki (2)

numaralı fıkra eklenmiĢtir.

―Menkul Sermaye Ġratlarında:

MADDE 22 – 1. Sigorta süresi en az on yıl veya ömür boyu olan tek primli yıllık gelir

sigortalarından yapılan ödemelerin tamamı gelir vergisinden müstesnadır. ġu kadar ki; bu

istisnadan yararlananların (Bu maddenin (2) numaralı fıkrası kapsamında sigorta yaptıranlar

dahil) vefat, maluliyet veya tasfiye gibi zorunlu nedenler hariç olmak üzere, on yıl

tamamlanmadan tek primli yıllık gelir sigortalarından ayrılmaları halinde, ayrılma tarihinde

yapılan ödemelerin içerdiği irat tutarı üzerinden, 94 üncü maddenin birinci fıkrasının (15)

numaralı bendinin (a) alt bendine göre tevkifat yapılır. Ġrat tutarlarının tespitinde 75 inci

maddede yer alan hükümlere uyulur.

2. 75 inci maddenin ikinci fıkrasının (15) numaralı bendinin (b) alt bendi ile aynı

fıkranın (16) numaralı bendinin (c) alt bendi kapsamında yapılan ödemeleri, sigorta süresi

onyıl ve üzeri veya ömür boyu olan tek primli yıllık gelir sigortalarına yatıranların, bu sigorta

için yatırdıkları kısma tekabül eden ödemelerin içerdiği irat tutarları (4632 sayılı Kanun

kapsamında bireysel emeklilik hesabına yapılan Devlet katkılarının ödemeye konu olan

kısımlarına isabet eden irat tutarı dahil) gelir vergisinden müstesnadır. Ġstisna edilen tutarlar

üzerinden 94 üncü maddenin birinci fıkrasının (15) ve (16) numaralı bentlerine göre tevkifat

yapılmaz. ġu kadar ki; bu istisnadan yararlananların vefat, maluliyet veya tasfiye gibi zorunlu

nedenler hariç olmak üzere, ödeme alarak on yıl tamamlanmadan tek primli yıllık gelir

sigortalarından ayrılmaları halinde, bu fıkraya göre istisna edilen tutarlar üzerinden, ödemenin

kaynağına göre 94 üncü maddenin birinci fıkrasının (15) numaralı bendinin (a) alt bendi veya

aynı fıkranın (16) numaralı bendinin (b) alt bendi için belirlenen oranlar dikkate alınarak

tevkifat yapılır. Ġrat tutarlarının tespitinde 75 inci maddede yer alan hükümlere uyulur.

…‖

Tek primli yıllık gelir sigortalarından yapılan ödemelere iliĢkin istisna uygulaması

MADDE 8 – (1) Sigorta süresi en az on yıl veya ömür boyu olan tek primli yıllık gelir

sigortalarından yapılan ödemelerin tamamı gelir vergisinden müstesnadır. Sigorta süresi on

yıldan daha az olan tek primli yıllık gelir sigortalarından yapılan ödemeler ise gelir vergisi

istisnası kapsamı dıĢında bulunmaktadır.

(2) Sigorta süresi en az on yıl veya ömür boyu olan tek primli yıllık gelir sigortalarından

on yıl tamamlanmadan ayrılma halinde yapılan ödemelere gelir vergisi istisnası

uygulanmayacak olup, söz konusu ödemeler üzerinden 193 sayılı Kanunun 94 üncü

maddesinin birinci fıkrasının (15) numaralı bendinin (a) alt bendine göre 12/1/2009 tarihli ve

2009/14592 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı gereği %15 oranında gelir vergisi tevkifatı

yapılacaktır.

(3) Tevkifat, ayrılma tarihinde yapılan ödemelerin içerdiği irat tutarı üzerinden

yapılacak olup söz konusu irat tutarı; 193 sayılı Kanunun 75 inci maddesinde belirtildiği üzere

varsa fesih ve iĢtira kesintisi indirilmeden önceki birikim tutarından, yatırıma yönlendirilen

tutar indirilerek hesaplanacaktır.


vefat, maluliyet veya tasfiye gibi zorunlu nedenlerle on yıl tamamlanmadan ayrılma halinde

ise söz konusu irat tutarları üzerinden tevkifat yapılmayacaktır.

ÖRNEK 3: Bayan (A) 31/10/2016 tarihinde akdetmiĢ olduğu 15 yıl süreli tek primli

yıllık gelir sigortasını üç yıl sonra sonlandırarak sistemden ayrılmıĢ olup kendisine ödenen

70.000 TL‘nin içerdiği 20.000 TL‘lik irat tutarı üzerinden 193 sayılı Kanunun 94 üncü

maddesinin birinci fıkrasının (15) numaralı bendinin (a) alt bendine göre % 15 oranında gelir

vergisi tevkifatı yapılması gerekmektedir.

Tek primli yıllık gelir sigortalarına yapılan aktarımlarda istisna uygulaması

MADDE 9 – (1) Tüzel kiĢiliği haiz emekli sandıkları, yardım sandıkları ile sigorta ve

emeklilik Ģirketlerinden; on yıl süreyle prim veya aidat ödeyerek ayrılanlar ve vefat, maluliyet

veya tasfiye gibi zorunlu nedenlerle ayrılanlar ile bireysel emeklilik sisteminden; emeklilik

hakkı kazananlar ve bu sistemden vefat, maluliyet veya tasfiye gibi zorunlu nedenlerle

ayrılanlar kendilerine yapılan ödemeleri sigorta süresi on yıl ve üzeri veya ömür boyu olan tek

primli yıllık gelir sigortalarına yatırdıkları takdirde, bu sigortalar için yatırılan kısma tekabül

eden ödemelerin içerdiği irat tutarları (4632 sayılı Kanun kapsamında bireysel emeklilik

hesabına yapılan Devlet katkılarının ödemeye konu olan kısımlarına isabet eden irat tutarı

dahil) gelir vergisinden müstesnadır.

(2) Aktarım nedeniyle gelir vergisinden istisna edilen irat tutarı; 193 sayılı Kanunun 75

inci maddesinde belirtildiği üzere, sigorta poliçelerinden yapılan aktarımlarda varsa fesih ve

iĢtira kesintisi indirilmeden önceki birikim tutarından, yatırıma yönlendirilen tutar indirilerek

hesaplanacaktır. Bireysel emeklilik sisteminden yapılan aktarımlarda ise istisna edilen irat

tutarı, hak kazanılan Devlet katkısı ve getirileri dahil ödemeye konu toplam birikim

tutarından, (varsa ertelenmiĢ giriĢ aidatı indirilmeksizin) ödenen katkı payları ve Devlet

katkısının hak edilen kısmı indirilerek hesaplanan tutar olacaktır.

(3) Tüzel kiĢiliği haiz emekli sandıkları, yardım sandıkları ile sigorta ve emeklilik

Ģirketleri tarafından; on yıl süreyle prim veya aidat ödeyerek ayrılanlar ile vefat, maluliyet

veya tasfiye gibi zorunlu nedenlerle ayrılanlara ödenmesi gereken ancak tek primli yıllık gelir

sigortasına aktarım nedeniyle gelir vergisinden istisna edilen irat tutarları üzerinden 193 sayılı

Kanunun 94 üncü maddesinin birinci fıkrasının (15) numaralı bendine göre tevkifat

yapılmayacaktır.

(4) Bireysel emeklilik sisteminden; emeklilik hakkı kazananlar ile bu sistemden vefat,

maluliyet veya tasfiye gibi zorunlu nedenlerle ayrılanlara yapılması gereken ancak tek primli

yıllık gelir sigortasına aktarım nedeniyle gelir vergisinden istisna edilen irat tutarları (4632

sayılı Kanun kapsamında bireysel emeklilik hesabına yapılan Devlet katkılarının ödemeye

konu olan kısımlarına isabet eden irat tutarı dahil.) üzerinden de 193 sayılı Kanunun 94 üncü

maddesinin birinci fıkrasının (16) numaralı bendine göre tevkifat yapılmayacaktır.

(5) Tevkifat yapılmaması için aktarım yapılan tek primli yıllık gelir sigortasının sigorta

süresi on yıl ve üzeri veya ömür boyu olmalıdır. Dolayısıyla, sigorta süresi on yıldan daha az

olan tek primli yıllık gelir sigortalarına yapılan aktarımlar nedeniyle söz konusu gelir vergisi

istisnasından yararlanılması mümkün bulunmamaktadır.

(6) Katılımcıların aktarım sonrasında tek primli yıllık gelir sigortalarından on yıl

tamamlanmadan ödeme alarak ayrılmaları halinde ise, 193 sayılı Kanunun 22 nci maddesinin

(2) numaralı fıkrasına göre istisna edilen tutarlar üzerinden, sigorta poliçelerinden yapılan

aktarımlarda 94 üncü maddenin birinci fıkrasının (15) numaralı bendinin (a) alt bendine göre

2009/14592 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı gereği %15 oranında, bireysel emeklilik

sisteminden yapılan aktarımlarda ise 94 üncü maddenin birinci fıkrasının (16) numaralı

bendinin (b) alt bendine göre 13/8/2012 tarihli ve 2012/3571 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı

gereği % 10 oranında tevkifat yapılır.


vefat, maluliyet veya tasfiye gibi zorunlu nedenlerle on yıl tamamlanmadan ayrılma halinde

ise söz konusu irat tutarları üzerinden tevkifat yapılması söz konusu olmayacaktır.

ÖRNEK 4: Bay (B), 31/1/2006 tarihinde akdetmiĢ olduğu bireysel emeklilik

sözleĢmesi ile ilgili olarak sistemde 1/9/2016 tarihi itibarıyla oluĢan 56.000 TL‘lik birikim

tutarını, toplu ödeme Ģeklinde alarak bireysel emeklilik sisteminden ayrılmak yerine, sigorta

süresi ömür boyu olan tek primli yıllık gelir sigortasına aktarmıĢtır.

Bay (B)‘nin bireysel emeklilik sisteminden aldığı 56.000 TL ödeme içindeki irat tutarı

15.000 TL olup, bu tutar üzerinden ilgili bireysel emeklilik Ģirketince 193 sayılı Kanunun 94

üncü maddesine göre %5 oranında uygulanması gereken tevkifat, söz konusu istisna

uygulaması nedeniyle yapılmayacaktır.

Bay (B)‘nin akdetmiĢ olduğu tek primli yıllık gelir sigortasını on yıl tamamlanmadan

sonlandırması halinde aktarım nedeniyle istisna tutulan 15.000 TL üzerinden 193 sayılı

Kanunun 94 üncü maddesinin birinci fıkrasının (16) numaralı bendinin (b) alt bendi

kapsamında %10 oranında tevkifat yapılacaktır. Bay (B)‘nin sistemden vefat, maluliyet veya

tasfiye gibi zorunlu nedenlerle ayrılması halinde ise 15.000 TL üzerinden herhangi bir tevkifat

yapılması söz konusu olmayacaktır.

GeçiĢ dönemi uygulaması

MADDE 10 – (1) 193 sayılı Kanunun 22 nci maddesinde 6728 sayılı Kanunla yapılan

değiĢikliklerin yürürlük tarihinden önce akdedilmiĢ tek primli yıllık gelir sigortası

sözleĢmelerine iliĢkin olarak yapılan ödemeler bakımından, 193 sayılı Kanunun 22 nci

maddesinin (1) numaralı fıkrasında 6728 sayılı Kanunla değiĢiklik yapılmadan önceki

hükümler uygulanacaktır.

(2) Dolayısıyla, 9/8/2016 tarihinden önce akdedilmiĢ tüm tek primli yıllık gelir sigortası

sözleĢmelerine iliĢkin olarak yapılan ödemelerin tamamı gelir vergisinden müstesnadır. Söz

konusu istisna uygulamasında sigorta süresinin ve poliçenin sonlandırılma tarihinin önemi

bulunmamaktadır.

ÖRNEK 5: Bay (C), 1/3/2013 tarihinde akdetmiĢ olduğu on yıl süreli tek primli yıllık

gelir sigortasını üç yıl sonra sonlandırarak sistemden ayrılmıĢtır. Kendisine ödenen 120.000

TL‘nin içerdiği 20.000 TL‘lik irat tutarının tamamı gelir vergisinden istisna olup bu tutar

üzerinden 193 sayılı Kanunun 94 üncü maddenin birinci fıkrasının (15) numaralı bendi

kapsamında herhangi bir tevkifat yapılmayacaktır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Ücret Ġstisnalarına ĠliĢkin Düzenlemeler

Ücret istisnalarına iliĢkin düzenlemeler

MADDE 11 – (1) 193 sayılı Kanunun 23 üncü maddesinin birinci fıkrasının (11)

numaralı bendinde 6728 sayılı Kanun ile yapılan değiĢikliğe göre, 17/7/1964 tarihli ve 506

sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun geçici 20 nci maddesinde belirtilen sandıklara tabi olarak

çalıĢanlara ödenen ücretlerin çalıĢılan süre esas alınarak; en yüksek Devlet memuruna ödenen

en yüksek emekli, maluliyet, dul ve yetim aylık tutarı kadar olan kısmı vergiden istisna

edilecektir. Bu tutardan fazla ödenen kısım ücret olarak vergiye tabi tutulacaktır.

(2) 193 sayılı Kanunun 25 inci maddesinin birinci fıkrasının (3) numaralı bendinde 6728

sayılı Kanun ile yapılan değiĢikliğe göre, 506 sayılı Kanunun geçici 20 nci maddesinde

belirtilen sandıklara tabi olarak çalıĢanlara ödenen emekli ikramiyeleri ve tazminatların

toplamının çalıĢılan süre esas alınarak; en yüksek Devlet memuruna ödenen en yüksek

tazminat, yardım ve toptan ödeme tutarı kadar olan kısmı vergiden istisna edilecektir. Bu

tutardan fazla ödenen kısım ücret olarak vergiye tabi tutulacaktır.

(3) 6728 sayılı Kanunun 12 nci maddesiyle 193 sayılı Kanunun 23 üncü maddesinin

(14) numaralı bendi, (a) ve (b) alt bentler olarak yeniden düzenlenmiĢtir. Anılan (a) alt bendi

ile ―Kanuni ve iĢ merkezi Türkiye‘de bulunmayan dar mükellefiyete tabi iĢverenlerin yanında

çalıĢan hizmet erbabına, iĢverenin Türkiye dıĢında elde ettiği kazançları üzerinden döviz

olarak ödediği ücretler.‖ Ģeklindeki mevcut düzenleme aynı Ģekilde korunmuĢ olup söz

konusu bent hükmünün uygulanmasına iliĢkin açıklamalara 9/2/1986 tarihli ve 19014 sayılı

Resmî Gazete‘de yayımlanan Gelir Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 147)‘nde yer verilmiĢtir.

(4) 193 sayılı Kanunun 23 üncü maddesinin birinci fıkrasının (14) numaralı bendinin (b)

alt bendinde yapılan düzenlemeyle, ―Kanuni ve iĢ merkezi Türkiye‘de bulunmayan dar

mükellefiyete tabi iĢverenlerin, Ekonomi Bakanlığından alınan izne istinaden kurulan

bölgesel yönetim merkezlerinde münhasıran merkezin faaliyet izni kapsamında istihdam

ettikleri hizmet erbabına Türkiye dıĢında elde ettiği kazançları üzerinden döviz olarak ödediği

ücretler;"in gelir vergisinden müstesna olduğu hükme bağlanmıĢtır.

a) 20/8/2003 tarihli ve 25205 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Doğrudan Yabancı

Yatırımlar Kanunu Uygulama Yönetmeliğinin 8 inci maddesinde, bölgesel yönetim merkezi

faaliyetleri; yabancı Ģirketin, diğer ülkelerdeki birimlerine yönelik olarak; yatırım ve yönetim

stratejilerinin oluĢturulması, planlama, tanıtım, satıĢ, satıĢ sonrası hizmetler, marka yönetimi,

finansal yönetim, teknik destek, AR-GE, dıĢ tedarik, yeni geliĢtirilen ürünlerin test edilmesi,

laboratuvar hizmetleri, araĢtırma ve analiz, çalıĢanların eğitimi gibi faaliyetlere iliĢkin

koordinasyon ve yönetim hizmeti sağlanması olarak açıklanmıĢtır.

b) Bölgesel yönetim merkezlerine istisna hükmünün uygulanabilmesi için aĢağıdaki

Ģartların mevcut olması gerekmektedir:

1) ĠĢveren sıfatıyla ücret ödemesinde bulunan kurumların, Türkiye'de kanuni ve iĢ

merkezinin bulunmaması (Türkiye'de kanuni ve iĢ merkezi bulunmayan kurumların ise tam

mükellef oldukları Devlette hangi statüyü taĢıdıkları, tüzel kiĢiliklerinin bulunup bulunmadığı

herhangi bir iktisadi iĢletmelerinin varlığı ya da yokluğu önem taĢımayacaktır.).

2) Dar mükellef kurumda çalıĢan kiĢinin hizmet erbabı (ücretli) ve yapılan ödemenin

ücret olması.

3) Dar mükellef kurumun ücret ödemesi yaptığı hizmet erbabının Ekonomi

Bakanlığından alınan izne istinaden kurulan bölgesel yönetim merkezlerinde faaliyet izni

kapsamında istihdam edilmesi.

4) Dar mükellef kurumun Türkiye‘deki personeline yapılacak ödemenin bu kurumun

yurt dıĢı kazançlarından karĢılanması.

5) Ücretlerin döviz olarak ödenmesi.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

ÇeĢitli ve Son Hükümler

6728 sayılı kanunun geçici 1 inci maddesi ile yapılan düzenleme

MADDE 12 – (1) 6728 sayılı Kanunun geçici 1 inci maddesinde 28/6/2001 tarihli ve

4697 sayılı Bazı Vergi Kanunlarında DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Kanunun geçici 1 inci

maddesinin uygulamasında, 193 sayılı Kanunun 23 üncü maddesinin birinci fıkrasının (11)

numaralı ve 25 inci maddesinin birinci fıkrasının (3) numaralı bentlerinin parantez içi

hükmünde yer alan istisna tutarının hesaplanmasında, 30 yıldan aĢağı olmamak üzere prim

yatırılan sürelerin dikkate alınacağı belirtilmiĢtir.

(2) 4697 sayılı Kanunun geçici 1 inci maddesinin uygulamasında, 193 sayılı Kanunun

23 üncü maddesinin birinci fıkrasının (11) numaralı bendi ile 25 inci maddesinin birinci

fıkrasının (3) numaralı bendi kapsamında yapılacak ödemelere uygulanacak istisna tutarının

hesabında, en yüksek Devlet memuruna 30 yıl dikkate alınarak yapılan en yüksek ödeme

tutarı dikkate alınacaktır. Katılımcının 30 yıldan daha fazla süre ile prim yatırmıĢ olması

halinde fiilen prim yatırılan süreye bağlı olarak yapılan ödeme tutarı istisnanın

hesaplanmasında esas alınacaktır.

Yürürlük

MADDE 13 – (1) Bu Tebliğin;

a) Birinci bölümünün 1 inci maddesi hariç diğer hükümler 1/1/2017 tarihinde,

b) Ġkinci ve dördüncü bölümlerinde yer alan hükümler 9/8/2016 tarihinden geçerli

olmak üzere yayımı tarihinde,

c) Üçüncü bölümünde yer alan hükümler 1/9/2016 tarihinden geçerli olmak üzere

yayımı tarihinde,

ç) Diğer hükümleri yayımı tarihinde,

yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 14 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Maliye Bakanı yürütür.

Ekleri için tıklayınız

[R.G. 02 Ekim 2016– 29845]

—— • ——

UlaĢtırma, Denizcilik ve HaberleĢme Bakanlığı (HaberleĢme Genel

Müdürlüğü) Tarafından 4734 Sayılı Kamu Ġhale Kanununun 3 üncü

Maddesinin (b) Bendi Kapsamında Yapılacak Ġhalelere ĠliĢkin ĠliĢkin

Esasların Yürürlüğü Konulması Hakkında 2016/9187 Sayılı Kanun, 03

http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2016/10/20161002-5-1.pdf

Ekim 2016 Tarihli ve 29846 Sayılı Resmi Gazetenin Sayısında

YayınlanmıĢtır.

[R.G. 03 Ekim 2016– 29846]

—— • ——

YÖNETMELĠK

Çevre ve ġehircilik Bakanlığından:

5233 SAYILI TERÖR VE TERÖRLE MÜCADELEDEN DOĞAN ZARARLARIN

KARġILANMASI HAKKINDA KANUNUN GEÇĠCĠ 6 NCI MADDESĠ UYARINCA

UYGULAMA YAPILAN REZERV YAPI ALANLARI ĠLE ĠLGĠLĠ YAPILACAK

ĠHALELERE ĠLĠġKĠN USUL VE ESASLAR HAKKINDA YÖNETMELĠK

BĠRĠNCĠ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak, Tanımlar ve Temel Ġlkeler

Amaç ve kapsam

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, 17/7/2004 tarihli ve 5233 sayılı Terör ve

Terörle Mücadeleden Doğan Zararların KarĢılanması Hakkında Kanunun geçici 6 ncı maddesi

uyarınca uygulama yapılan rezerv yapı alanları ile ilgili gerçekleĢtirilen her türlü mal ve

hizmet alımları ile yapım iĢlerinde uygulanacak esas ve usullerin belirlenmesidir.

Dayanak

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 5233 sayılı Kanunun geçici 6 ncı maddesine

dayanılarak hazırlanmıĢtır.

Tanımlar

MADDE 3 – (1) 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu Ġhale Kanununda yer alan

tanımlar bu Yönetmelik için de geçerlidir.

Temel ilkeler

MADDE 4 – (1) Ġdare, 5233 sayılı Kanuna göre yapılacak ihalelerde; Ģeffaflığı,

rekabeti, eĢit muameleyi, güvenirliği, gizliliği, kamuoyu denetimini, ihtiyaçların uygun

Ģartlarla ve zamanında karĢılanmasını ve kaynakların verimli kullanılmasını sağlamakla

sorumludur.

(2) Bu Yönetmelik kapsamında mal ve hizmet alımları ile yapım iĢleri kısımlara

bölünerek de yapılabilir.

(3) Mal alımı, hizmet alımı ve yapım iĢleri bir arada ihale edilebilir. Ancak yapım

iĢlerinin kontrollük hizmetleri ile yapım iĢleri bir arada ihale edilemez.

ĠKĠNCĠ BÖLÜM

Ġhale Usulleri

Uygulanacak ihale usulleri

MADDE 5 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında aĢağıdaki ihale usulleri uygulanır:

a) Pazarlık usulü,

b) Belli istekliler arasında ihale usulü.

(2) Ġdare, bu Yönetmelik kapsamındaki mal alımı, danıĢmanlık hizmet alımları dâhil

hizmet alımı ve yapım iĢlerinin ihalelerinde birinci fıkrada belirtilen usullerden herhangi

birini seçebilir.

Pazarlık usulü

MADDE 6 – (1) Pazarlık usulü, ilân yapılmaksızın Ġdarece davet edilen isteklilerin

teklif verebildiği usuldür.

(2) Davet edilecek istekliler ihale yetkilisince belirlenir ve davet edilecek istekli sayısı

zorunlu haller dıĢında üçten az olamaz. Davet edilenler dıĢında herhangi bir istekli ihaleye

katılamaz.

(3) Bu madde kapsamında yapılacak ihalelerde, isteklilerden yeterlik belgelerini ve fiyat

tekliflerini birlikte vermeleri istenir. Ġlk fiyat tekliflerini aĢmamak üzere isteklilerden ihale

kararına esas olacak son yazılı fiyat teklifleri alınarak ihale sonuçlandırılır.

Belli istekliler arasında ihale usulü

MADDE 7 – (1) Belli istekliler arasında ihale usulü; ilân yapılmaksızın, ihale

yetkilisince belirlenen adaylar arasında yapılan ön yeterlik değerlendirmesi sonucunda davet

edilen isteklilerin teklif verebildiği usuldür.

(2) Uzmanlık ve/veya ileri teknoloji gerektiren iĢlerin ihalesi bu usule göre yaptırılabilir.

(3) Ön yeterlik kriterlerinin belirlenmesi ve puanlama, 4734 sayılı Kanun ve ikincil

mevzuat hükümleri veya Ġdarenin belirleyeceği esaslar çerçevesinde yapılır.

(4) Ön yeterlik değerlendirmesi sonucunda teklif için davet edilecek istekliler üçten az

olamaz. Tekliflerin alınması ve değerlendirilmesini müteakip ihale sonuçlandırılır. Ekonomik

açıdan en avantajlı teklif sahibi istekli ile kamu menfaati gözetilerek fiyat görüĢmesi

yapılabilir.

Doğrudan temin

MADDE 8 – (1) AĢağıda belirtilen hallerde, ihtiyaçlar ilân yapılmaksızın idari ve

teknik Ģartlar ile fiyat üzerinde görüĢme yapılarak doğrudan temin yoluyla karĢılanabilir:

a) Ġhtiyacın sadece gerçek veya tüzel tek kiĢi tarafından karĢılanabileceğinin tespit

edildiği alımlar ve yapım iĢleri,

b) Sadece gerçek veya tüzel tek kiĢinin ihtiyaç ile ilgili özel bir hakka sahip olduğu

alımlar,

c) Mevcut mal, ekipman, teknoloji veya hizmetlerle uyumun ve standardizasyonun

sağlanması için zorunlu olan ve asıl sözleĢmeye dayalı olarak düzenlenecek ve süresi beĢ yılı

geçmeyen sözleĢmeyle ilk alım yapılan gerçek veya tüzel kiĢiden yapılacak mal ve hizmet

alımları,

ç) 4734 sayılı Kanunun 22 nci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinde büyükĢehir

belediyesi sınırları dâhilinde bulunan idareler için belirtilen ve Kamu Ġhale Kurumunca

güncellenen limit tutarın beĢ katına kadar olan mal ve hizmet alımları ile yapım iĢleri,

d) Kamu kurum ve kuruluĢları ile bunların doğrudan veya dolaylı olarak birlikte ya da

ayrı ayrı sermayesinin yarısından fazlasına sahip oldukları her çeĢit kuruluĢ, müessese, birlik,

iĢletme veya Ģirketlerden yapılacak mal ve hizmet alımları ile yapım iĢleri,

e) Ġdarelerin ihtiyacına uygun taĢınmaz mal alımı veya kiralanması.

(2) Bu maddenin birinci fıkrasının uygulanmasında, komisyon kurma ve bu

Yönetmelikte belirtilen yeterlik kurallarını arama, teminat alma ve sözleĢme yapma

zorunluluğu bulunmaksızın ihale yetkilisince görevlendirilecek kiĢi veya kiĢiler tarafından,

teknik Ģartlar ve fiyat üzerinde görüĢmeler yapılarak ihtiyaçlar temin edilebilir.

Tasarım yarıĢmaları

MADDE 9 – (1) Ġdare, 4734 sayılı Kanunun 23 üncü maddesi ve ilgili ikincil mevzuat

kuralları çerçevesinde tasarım yarıĢmaları düzenleyebilir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Genel Esaslar

Ġhale komisyonu

MADDE 10 (1) Ġhale yetkilisi, biri baĢkan olmak üzere, ikisinin ihale konusu iĢin

uzmanı olması Ģartıyla, ilgili idare personelinden en az dört kiĢinin ve muhasebe veya malî

iĢlerden sorumlu bir personelin katılımıyla kurulacak en az beĢ ve tek sayıda kiĢiden oluĢan

ihale komisyonunu, yedek üyeler de dâhil olmak üzere görevlendirir.

(2) Gerekli incelemeyi yapmalarını sağlamak amacıyla ihale iĢlem dosyasının birer

örneği, daveti izleyen üç gün içinde ihale komisyonu üyelerine verilir.

(3) Ġhale komisyonu eksiksiz olarak toplanır. Komisyon kararları çoğunlukla alınır.

Kararlarda çekimser kalınamaz. Komisyon baĢkan ve üyeleri oy ve kararlarından sorumludur.

KarĢı oy kullanan komisyon üyeleri, gerekçesini komisyon kararına yazmak ve imzalamak

zorundadır.

(4) Ġhale komisyonunca alınan kararlar ve düzenlenen tutanaklar, komisyon baĢkan ve

üyelerinin adları, soyadları ve görev unvanları belirtilerek imzalanır.

Ġhale iĢlem dosyası

MADDE 11 – (1) Ġhalesi yapılacak her iĢ için bir iĢlem dosyası düzenlenir. Bu dosyada

ihale yetkilisinden alınan onay belgesi ve eki yaklaĢık maliyete iliĢkin hesap cetveli, ihale

dokümanı, adaylar veya istekliler tarafından sunulan baĢvurular veya teklifler ve diğer

belgeler, ihale komisyonu tutanak ve kararları gibi ihale süreci ile ilgili bütün belgeler

bulunur.

YaklaĢık maliyet

MADDE 12 – (1) Mal ve hizmet alımı ile yapım iĢlerinin ihalesi yapılmadan önce,

Ġdare tarafından, her türlü fiyat araĢtırması yapılarak katma değer vergisi hariç olmak üzere

yaklaĢık maliyet belirlenir ve dayanaklarıyla birlikte bir hesap cetvelinde gösterilir. YaklaĢık

maliyete ihale dokümanında yer verilmez ve yaklaĢık maliyet isteklilere veya ihale süreci ile

resmî iliĢkisi olmayan diğer kiĢilere açıklanmaz.

(2) Ġdarenin gerekli görmesi halinde, yaklaĢık maliyet, bu Yönetmeliğin hükümlerine

göre hazırlattırılabilir.

Ġhale dokümanı ve Ģartnameler

MADDE 13 – (1) Ġdare tarafından hazırlanan ihale konusu iĢe ait talimatları içeren idari

Ģartnameler ile varsa teknik Ģartnameler, sözleĢme tasarıları ve gerekli diğer belge ve bilgiler

ihale dokümanını oluĢturur.

(2) Ġhale dokümanı Ġdare tarafından hazırlanabileceği gibi, bu Yönetmeliğin

hükümlerine göre hazırlattırılabilir.

(3) Ġhale dokümanın bir parçası olan teknik Ģartnamelerde rekabeti engelleyici ve fırsat

eĢitliğine aykırı düzenlemeler yapılamaz. Belli bir marka, model, patent, menĢei, kaynak veya

ürün belirtilemez ve belirli bir marka veya modele yönelik özellik ve tanımlamalara yer

verilemez. Ancak, ulusal ve/veya uluslararası teknik standartların bulunmaması veya teknik

özelliklerin belirlenmesinin mümkün olmaması hallerinde "veya dengi" ifadesine yer

verilmek Ģartıyla marka veya model belirtilebilir.

(4) Ġhale dokümanı, Ġdare tarafından davet edilen isteklilere Ġdarenin belirleyeceği bir

bedelle veya bedelsiz olarak verilebilir.

Ġhale dokümanında değiĢiklik veya açıklama yapılması

MADDE 14 – (1) Davet yapıldıktan sonra ihale dokümanında değiĢiklik yapılmaması

esastır. DeğiĢiklik yapılması zorunlu olursa, bunu gerektiren sebep ve zorunluluklar bir

tutanakla tespit edilerek davet edilenlere bildirilir.

(2) Davet yapıldıktan sonra tekliflerin hazırlanmasını veya iĢin gerçekleĢtirilmesini

etkileyebilecek maddi veya teknik hatalar veya eksikliklerin Ġdarece tespit edilmesi veya

isteklilerce yazılı olarak bildirilmesi halinde ihale dokümanında değiĢiklikler yapılabilir.

Yapılan bu değiĢikliklere iliĢkin ihale dokümanının bağlayıcı bir parçası olan zeyilname, son

teklif verme gününden en az üç gün öncesinde bilgi sahibi olmalarını temin edecek Ģekilde

ihale dokümanı alanların tamamına gönderilir. Zeyilname ile yapılan değiĢiklikler nedeniyle

tekliflerin hazırlanabilmesi için ek süreye ihtiyaç duyulması halinde, ihale tarihi zeyilname ile

ertelenebilir. Zeyilname düzenlenmesi halinde teklifini bu düzenlemeden önce vermiĢ olan

isteklilere tekliflerini geri çekerek yeniden teklif verme imkânı sağlanır.

(3) Ayrıca, istekliler tekliflerini hazırlarken ihale dokümanında açıklanmasına ihtiyaç

duyulan hususlarla ilgili olarak son teklif verme gününden beĢ gün öncesine kadar yazılı

olarak açıklama talep edebilir. Bu talebin Ġdarece uygun görülmesi halinde yapılacak

açıklama, bu tarihe kadar ihale dokümanı alan bütün isteklilere son teklif verme gününden üç

gün öncesinde bilgi sahibi olmalarını temin edecek Ģekilde ve açıklama talebinde bulunan

istekli belirtilmeksizin yazılı olarak gönderilir.

Ġhaleye katılabilme Ģartları

MADDE 15 – (1) Ġhalelere katılmak için Ġdarece belirlenen gerekli nitelik ve yeterliğe

sahip bulunmak ve talep edilen bilgi, belge ve teminatları vermek zorunludur.

(2) Gerekli nitelik ve yeterlik kriterlerinin belirlenmesinde Ġdare yetkilidir. Belirlenen

kriterler ihale dokümanında belirtilir.

(3) 4734 sayılı Kanunun 14 üncü maddesi çerçevesinde iĢ ortaklığı oluĢturulabilir. ĠĢ

ortaklıkları bu Yönetmelik çerçevesinde ihalelere teklif verebilir veya baĢvuru yapabilir.

Ġhaleye katılamayacak olanlar

MADDE 16 – (1) 4734 sayılı Kanunun 10 uncu maddesinin dördüncü fıkrasında

belirtilenler, aynı maddenin beĢinci fıkrasında belirtilen düzenlemeler dikkate alınarak ihale

dıĢı bırakılır. 4734 sayılı Kanunun 11 inci maddesinde belirtilenler, ihalelere katılamazlar.

Alt yükleniciler

MADDE 17 – (1) Ġhale konusu iĢin özelliği nedeniyle ihtiyaç görülmesi halinde, ihale

veya sözleĢme dokümanında gerekli düzenlemelerin yapılması kaydıyla alt yüklenici

çalıĢtırılmasına izin verilebilir.

(2) Alt yüklenicilerin yaptıkları iĢlerle ilgili sorumluluğu, yüklenicinin sorumluluğunu

ortadan kaldırmaz.

Ġhale saatinden önce ihalenin iptal edilmesi

MADDE 18 – (1) Ġdarenin gerekli gördüğü veya ihale dokümanında yer alan belgelerde

ihalenin yapılmasına engel olan ve düzeltilmesi mümkün bulunmayan hususların

bulunduğunun tespit edildiği hallerde ihale saatinden önce ihale iptal edilebilir.

(2) Birinci fıkrada belirtilen durumda, iptal nedeni belirtilmek suretiyle ihalenin iptal

edildiği isteklilere hemen tebliğ edilir. Ġhalenin iptal edilmesi halinde, verilmiĢ olan bütün

teklifler reddedilmiĢ sayılır ve bu teklifler açılmaksızın isteklilere iade edilir. Ġhalenin iptal

edilmesi nedeniyle isteklilerce Ġdareden herhangi bir hak talebinde bulunulamaz.

(3) Ġhalenin iptal edilmesi durumunda iptal nedenleri gözden geçirilerek yeniden ihaleye

çıkılabilir.

Geçici ve kesin teminat iĢlemleri

MADDE 19 – (1) Ġhalelerde teklif edilen bedelin %3‘ünden az olmamak üzere, istekli

tarafından verilecek tutarda geçici teminat alınır.

(2) Taahhüdün sözleĢme ve ihale dokümanı hükümlerine uygun olarak yerine

getirilmesini sağlamak amacıyla, sözleĢmenin yapılmasından önce, ihale üzerinde kalan

istekliden ihale bedeli üzerinden hesaplanmak suretiyle %6 oranında kesin teminat alınır.

Teminat olarak kabul edilecek değerler

MADDE 20 – (1) Tedavüldeki Türk parası ya da bankalar tarafından verilen teminat

mektupları teminat olarak kabul edilir.

(2) Teminatlar, teminat olarak kabul edilen diğer değerlerle değiĢtirilebilir.

Teminat mektupları

MADDE 21 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında yapılacak ihalelerde bankalarca verilecek

teminat mektuplarının kapsamı ve Ģekli konusunda, 4734 sayılı Kanunun 35 inci maddesine

göre Kamu Ġhale Kurumunun tespit ettiği hususlar geçerlidir.

(2) Ġdareye verilecek teminat mektuplarının, ilgili mevzuat uyarınca Türkiye‘de

bankacılık faaliyetinde bulunmalarına izin verilen yerli ve yabancı bankalarca düzenlenmesi

Ģarttır.

(3) Tekliflerin geçerlilik süresinden en az otuz gün fazla süreli olmak kaydıyla, geçici

teminat mektuplarında süre belirtilir. Teklif geçerlilik süresinin uzatılması halinde geçici

teminat mektuplarının süresi de aynı süre ile uzatılır.

(4) Kesin teminat mektubu alınması durumunda bunun süresi, ihale konusu iĢin bitiĢ

tarihi dikkate alınmak suretiyle ihale dokümanında belirlenir. Ġdarece, kesin teminat

mektuplarının geçerlilik süresi ile ilgili hususlarda kesin kabulün yapılacağı tarihe kadar

gerektiğinde garanti süresini de kapsayacak Ģekilde düzenlemeler yapılabilir.

(5) Kesin teminat mektubu, yüklenicinin taahhüdünü Ģartname ve sözleĢme hükümleri

uyarınca eksiksiz ve sorunsuz yerine getirmesi ve kesin kabulünün yapılmasını müteakip

5/1/2002 tarihli ve 4735 sayılı Kamu Ġhale SözleĢmeleri Kanununun 13 üncü maddesinde

belirtilen Ģartlar çerçevesinde iade edilir.

(6) Ġlgili mevzuatına aykırı olarak düzenlenmiĢ teminat mektupları kabul edilmez.

Tekliflerin ve baĢvuru belgelerinin hazırlanması ve sunulması

MADDE 22 – (1) Teklif mektubu ve geçici teminat da dâhil olmak üzere ihaleye

katılabilme Ģartı olarak istenilen bütün belgeler bir zarfa konulur. Zarfın üzerine isteklinin adı,

soyadı veya ticaret unvanı, tebligata esas açık adresi, teklifin hangi iĢe ait olduğu ve Ġdarenin

açık adresi yazılır. Zarfın yapıĢtırılan yeri istekli tarafından imzalanır ve kaĢelenerek veya

mühürlenerek kapatılır.

(2) Teklif mektupları yazılı ve imzalı olarak sunulur. Teklif mektubunda ihale

dokümanının tamamen okunup kabul edildiğinin belirtilmesi, teklif edilen bedelin rakam ve

yazı ile birbirine uygun olarak açıkça yazılması, üzerinde kazıntı, silinti, düzeltme

bulunmaması ve teklif mektubunun ad, soyad veya ticaret unvanı yazılmak suretiyle yetkili

kiĢilerce imzalanmıĢ olması zorunludur. Mal ve hizmet alımı ile yapım iĢlerine ait ihalelerde,

ihale dokümanında alternatif teklif verilebileceğine dair hüküm bulunması halinde alternatif

teklifler de aynı Ģekilde hazırlanarak sunulur.

(3) Teklifler ihale dokümanında belirtilen ihale saatine kadar sıra numaralı alındılar

karĢılığında Ġdareye verilir. Bu saatten sonra verilen teklifler kabul edilmez ve açılmaksızın

iade edilir. Teklifler posta ile gönderilemez.

(4) Belli istekliler arasında ihale usulü ile ihale edilen iĢlerin ön yeterlik ihalelerinde,

ihale dokümanında belirtilen ve ön yeterliğe katılabilme Ģartı olarak istenen tüm baĢvuru

belgeleri bu Yönetmeliğe uygun olarak Ġdareye sunulur.

Tekliflerin geçerlilik süresi

MADDE 23 – (1) Tekliflerin geçerlilik süresi ihale dokümanında belirtilir. Ġdarece

ihtiyaç duyulması halinde bu süre, teklif ve sözleĢme Ģartları değiĢtirilmemek ve isteklinin

kabulü kaydıyla en fazla ihale dokümanında belirtilen teklif geçerlilik süresi kadar

uzatılabilir.

Tekliflerin alınması ve açılması

MADDE 24 – (1) Ġhale komisyonunca ihale dokümanında belirtilen saatte kaç teklif

verilmiĢ olduğu bir tutanakla tespit edilerek hazır bulunanlara duyurulur ve hemen ihaleye

baĢlanır. Ġhale komisyonu teklif zarflarını alınıĢ sırasına göre inceler. Bu Yönetmelikte

belirtilen teklif hazırlama usullerine uygun olmayan zarflar bir tutanak ile belirlenerek

değerlendirmeye alınmaz. Zarflar isteklilerle birlikte hazır bulunanlar önünde alınıĢ sırasına

göre açılır.

(2) Ġsteklilerin belgelerinin eksik olup olmadığı ve teklif mektubu ile geçici

teminatlarının usulüne uygun olup olmadığı kontrol edilir. Belgeleri eksik veya teklif

mektubu ile geçici teminatı usulüne uygun olmayan istekliler tutanakla tespit edilir. Ġstekliler

ile teklif fiyatları ve yaklaĢık maliyet tutarı açıklanır. Bu iĢlemlere iliĢkin hazırlanan tutanak

ihale komisyonunca imzalanır. Bu aĢamada hiçbir teklifin reddine veya kabulüne karar

verilmez, teklifi oluĢturan belgeler düzeltilemez ve tamamlanamaz. Teklifler ihale

komisyonunca hemen değerlendirilmek üzere oturum kapatılır.

Tekliflerin değerlendirilmesi

MADDE 25 – (1) Ġhale komisyonu, tekliflerin incelenmesi, karĢılaĢtırılması ve

değerlendirilmesinde yararlanmak üzere net olmayan hususlarla ilgili isteklilerden yazılı

olarak tekliflerini açıklamalarını isteyebilir. Ancak bu açıklama, hiçbir Ģekilde teklif fiyatında

değiĢiklik yapılması veya ihale dokümanında yer alan Ģartlara uygun olmayan tekliflerin

uygun hale getirilmesi amacıyla istenilmez ve yapılmaz.

(2) Tekliflerin değerlendirilmesinde, öncelikle belgeleri eksik olduğu veya teklif

mektubu ile geçici teminatı usulüne uygun olmadığı ilk oturumda tespit edilen isteklilerin

tekliflerinin değerlendirme dıĢı bırakılmasına karar verilir. Ancak, teklifin esasını değiĢtirecek

nitelikte olmaması kaydıyla, belge veya bilgi eksikliği bulunması halinde Ġdarece belirlenen

sürede isteklilerden bu eksikliklerin tamamlanması yazılı olarak istenir. Belirlenen sürede

eksiklikleri tamamlamayan istekliler değerlendirme dıĢı bırakılır ve varsa geçici teminatları

gelir kaydedilir. Bu ilk değerlendirme ve iĢlemler sonucunda belgeleri eksiksiz ve teklif

mektubu ile geçici teminatı usulüne uygun olan isteklilerin tekliflerinin ayrıntılı

değerlendirilmesine geçilir. Bu aĢamada, isteklilerin ihale konusu iĢi yapabilme kapasitelerini

belirleyen yeterlik kriterlerine ve tekliflerin ihale dokümanında belirtilen Ģartlara uygun olup

olmadığı ile birim fiyat teklif cetvellerinde aritmetik hata bulunup bulunmadığı incelenir.

Uygun olmadığı belirlenen isteklilerin teklifleri ile birim fiyat teklif cetvellerinde aritmetik

hata bulunan teklifler değerlendirme dıĢı bırakılır.

AĢırı düĢük teklifler

MADDE 26 – (1) Ġhale komisyonu verilen teklifleri 25 inci maddeye göre

değerlendirdikten sonra, teklif fiyatı aĢırı düĢük olanları tespit eder. AĢırı düĢük teklifler

değerlendirme dıĢı bırakılır.

(2) Sınır değer hesabı ve aĢırı düĢük teklif tespiti yapım iĢlerinde; 22/8/2009 tarihli ve

27327 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Kamu Ġhale Genel Tebliğinin 45 inci maddesinde,

hizmet alımlarında ise yine aynı Tebliğin 79 uncu maddesinde düzenlenmiĢ olan hesap

yöntemi kullanılarak yapılır. Sınır değerin altında kalan teklifler aĢırı düĢük tekliftir.

Bütün tekliflerin reddedilmesi ve ihalenin iptali

MADDE 27 – (1) Ġhale komisyonu kararı üzerine Ġdare verilmiĢ olan bütün teklifleri

reddederek ihaleyi iptal etmekte serbesttir. Ġhalenin iptal edilmesi halinde bu durum bütün

isteklilere derhal bildirilir. Ġdare bütün tekliflerin reddedilmesi nedeniyle herhangi bir

yükümlülük altına girmez. Ġhalenin iptal edilmesi nedeniyle isteklilerce Ġdareden herhangi bir

hak talebinde bulunulamaz.

(2) Ġhalenin iptal edilmesi durumunda iptal nedenleri gözden geçirilerek yeniden ihaleye

çıkılabilir.

Ġhalenin karara bağlanması ve onaylanması

MADDE 28 – (1) 25 inci ve 26 ncı maddelere göre yapılan değerlendirme sonucunda

ihale ekonomik açıdan en avantajlı teklifi veren isteklinin üzerinde bırakılır.

(2) Ekonomik açıdan en avantajlı teklif sadece fiyat esasına göre veya fiyat ile birlikte

iĢletme ve bakım maliyeti, maliyet etkinliği, verimlilik, kalite ve teknik değer gibi Ġdare

tarafından belirlenecek fiyat dıĢındaki unsurlar da dikkate alınarak belirlenir. Ekonomik

açıdan en avantajlı teklifin fiyat dıĢındaki unsurlar da dikkate alınarak belirleneceği

ihalelerde, ihale dokümanında bu unsurların parasal değerleri veya nispi ağırlıkları belirlenir.

(3) Ġhale dokümanında yerli istekliler lehine fiyat avantajı sağlanacağı belirtilen

ihalelerde, bu fiyat avantajı da uygulanmak suretiyle ekonomik açıdan en avantajlı teklif

belirlenerek ihale sonuçlandırılır.

(4) En düĢük fiyatın ekonomik açıdan en avantajlı teklif olarak değerlendirildiği

ihalelerde, birden fazla istekli tarafından aynı fiyatın teklif edildiği ve bunların da ekonomik

açıdan en avantajlı teklif olduğu anlaĢıldığı takdirde, ikinci fıkrada belirtilen fiyat dıĢındaki

unsurlar dikkate alınmak suretiyle ekonomik açıdan en avantajlı teklif belirlenerek ihale

sonuçlandırılır. Fiyat dıĢı unsur belirlenmemiĢse iĢ deneyim belge tutarı yüksek olan istekli

üzerine ihale sonuçlandırılır. ĠĢ deneyim belgesi istenmeyen durumlarda bu hususla ilgili ihale

dokümanında gerekli düzenleme yapılır.

(5) Ġhale komisyonu gerekçeli kararını belirleyerek ihale yetkilisinin onayına sunar.

Kararlarda isteklilerin adları veya ticaret unvanları, teklif edilen bedeller, ihalenin tarihi ve

hangi istekli üzerine hangi gerekçelerle yapıldığı, ihale yapılmamıĢ ise nedenleri belirtilir.

(6) Ġhale yetkilisi, karar tarihini izleyen en geç beĢ iĢ günü içinde ihale kararını onaylar

veya gerekçesini açıkça belirtmek suretiyle iptal eder.

(7) Ġhale, kararın onaylanması halinde geçerli, iptal edilmesi halinde ise hükümsüz

sayılır.

(8) Ġhale kararları ihale yetkilisince onaylanmadan önce Ġdare, ihale üzerinde kalan

istekli ile varsa ekonomik açıdan en avantajlı ikinci teklif sahibi isteklinin ihalelere

katılmaktan yasaklı olup olmadığını teyit ettirerek buna iliĢkin belgeyi ihale kararına eklemek

zorundadır. Ġki isteklinin de yasaklı çıkması durumunda ihale iptal edilir.

KesinleĢen ihale kararının bildirilmesi

MADDE 29 – (1) Ġhale sonucu, ihale kararının ihale yetkilisi tarafından onaylandığı

günü izleyen en geç üç gün içinde, ihale üzerinde bırakılan dâhil olmak üzere, ihaleye teklif

veren bütün isteklilere bildirilir. Ġhale sonucunun bildiriminde, tekliflerin değerlendirmeye

alınmama veya uygun bulunmama gerekçelerine de yer verilir.

(2) Ġhale kararının ihale yetkilisi tarafından iptal edilmesi durumunda da isteklilere aynı

Ģekilde bildirim yapılır.

SözleĢmeye davet

MADDE 30 – (1) 29 uncu maddede belirtilen sürenin bitimini, ön mali kontrol

yapılması gereken hallerde ise bu kontrolün tamamlandığı tarihi izleyen günden itibaren üç

gün içinde ihale üzerinde bırakılan istekliye, tebliğ tarihini izleyen beĢ gün içinde kesin

teminatı vermek suretiyle sözleĢmeyi imzalaması hususu bildirilir. SözleĢmenin imzalanacağı

tarihte, ihale üzerinde kalan isteklinin ihalelere katılmaktan yasaklı olup olmadığının teyit

edilmesi zorunludur.

SözleĢme yapılmasında isteklinin görev ve sorumluluğu

MADDE 31 – (1) Ġhale üzerinde kalan istekli 19 uncu ve 30 uncu maddelere göre

sözleĢmeyi imzalamak zorundadır. SözleĢme imzalandıktan hemen sonra geçici teminat iade

edilir.

(2) Bu zorunluluklara uyulmadığı takdirde protesto çekmeye veya hüküm almaya gerek

kalmaksızın ihale üzerinde kalan isteklinin varsa geçici teminatı gelir kaydedilir. Bu durumda

Ġdare, ekonomik açıdan en avantajlı ikinci teklif fiyatının ihale yetkilisince uygun görülmesi

kaydıyla, bu teklif sahibi istekli ile de bu Yönetmelik çerçevesinde sözleĢme imzalayabilir.

Ancak ekonomik açıdan en avantajlı ikinci teklif sahibi istekli ile sözleĢme imzalanabilmesi

için, 30 uncu maddede belirtilen beĢ günlük sürenin bitimini izleyen üç gün içinde ekonomik

açıdan en avantajlı ikinci teklif sahibi istekliye 30 uncu maddede belirtilen Ģekilde bildirimde

bulunulur.

(3) Ekonomik açıdan en avantajlı ikinci teklif sahibinin de sözleĢmeyi imzalamaması

durumunda ise bu teklif sahibinin de varsa geçici teminatı gelir kaydedilerek ihale iptal edilir.

SözleĢme yapılmasında Ġdarenin görev ve sorumluluğu

MADDE 32 – (1) Ġdare, 30 uncu ve 31 inci maddede yazılı süre içinde sözleĢme

yapılması hususunda kendisine düĢen görevleri yapmakla yükümlüdür. Ġdarenin bu

yükümlülüğü yerine getirmemesi halinde istekli, sürenin bitmesini izleyen günden itibaren en

geç beĢ gün içinde on gün süreli bir noter ihbarnamesi ile bildirmek Ģartıyla taahhüdünden

vazgeçebilir. Bu takdirde geçici teminat geri verilir ve istekli teminat vermek için yaptığı

belgelendirilmiĢ giderleri istemeye hak kazanır.

ġikâyet baĢvurusu

MADDE 33 – (1) ġikâyet baĢvurusu, ihale sürecindeki iĢlem veya eylemlerin hukuka

aykırılığı iddiasıyla bu iĢlem veya eylemlerin farkına varıldığı veya farkına varılmıĢ olması

gereken tarihi izleyen günden itibaren üç gün içinde ve sözleĢmenin imzalanmasından önce,

Ġdareye yapılır.

(2) ġikâyet baĢvurusu, dava açılmadan önce tüketilmesi zorunlu idari baĢvuru yoludur.

(3) Ġdare, Ģikâyet baĢvurusu üzerine gerekli incelemeyi yaparak makul süre içinde

gerekçeli bir karar alır. Alınan karar, Ģikâyetçi ile diğer isteklilere üç gün içinde bildirilir.

Ġdare tarafından nihai karar verilmeden sözleĢme imzalanamaz.

(4) BaĢvurular üzerine Ġdare tarafından gerekçeli olarak;

a) Ġhale sürecinin devam etmesine engel oluĢturacak ve düzeltici iĢlemle

giderilemeyecek hukuka aykırılığın tespit edilmesi halinde ihalenin iptaline,

b) Ġdare tarafından düzeltme yapılması yoluyla giderilebilecek ve ihale sürecinin

kesintiye uğratılmasına gerek bulunmayan durumlarda, düzeltici iĢlem belirlenmesine,

c) BaĢvurunun süre, usul ve Ģekil kurallarına uygun olmaması veya Ģikâyete konu

iĢlemlerde hukuka aykırılığın tespit edilememesi hallerinde, baĢvurunun reddine,

karar verilir.

(5) Bu Yönetmelik kapsamında yapılan ihalelere yönelik olarak Kamu Ġhale Kurumuna

itirazen Ģikâyet baĢvurusunda bulunulamaz.

Ġhale sonucunun Kamu Ġhale Kurumuna bildirilmesi

MADDE 34 – (1) Ġdarenin ihtiyaçları için gerçekleĢtirilecek yapım iĢleri ile mal ve

hizmet alımlarının sonuçları, 4734 sayılı Kanunda belirtilen süre içinde Kamu Ġhale

Kurumuna bildirilir. Bu Yönetmelik kapsamında gerçekleĢtirilen ihalelere iliĢkin sonuç

bildirimleri Kamu Ġhale Bülteninde yayımlanmaz.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

SözleĢme Hükümleri

SözleĢmeler

MADDE 35 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında ihale edilen iĢler sözleĢmeye bağlanır.

SözleĢmeler Ġdarece hazırlanır ve ihale yetkilisi ile yüklenici tarafından imzalanır.

Yüklenicinin ortak giriĢim olması halinde, sözleĢmeler ortak giriĢimin bütün ortakları

tarafından imzalanır. Düzenlenecek sözleĢmelerde 5/1/2002 tarihli ve 4735 sayılı Kamu Ġhale

SözleĢmeleri Kanununun 7 nci maddesinde yer alan hususlardan ilgili olanlar belirtilir.

(2) Ġhale dokümanında aksi belirtilmedikçe sözleĢmelerin notere tescili ve

onaylattırılması zorunlu değildir.

(3) Ġhale dokümanında belirtilen Ģartlara aykırı sözleĢme düzenlenemez.

Mücbir sebepler

MADDE 36 – (1) Mücbir sebep olarak kabul edilebilecek haller aĢağıda belirtilmiĢtir:

a) Doğal afetler,

b) Kanuni grev,

c) Genel salgın hastalık,

ç) Kısmi veya genel seferberlik ilânı,

d) Ġdare tarafından belirlenecek benzeri diğer haller.

(2) Süre uzatımı verilmesi, sözleĢmenin feshi gibi durumlar da dâhil olmak üzere, Ġdare

tarafından yukarıda belirtilen hallerin mücbir sebep olarak kabul edilebilmesi için;

yükleniciden kaynaklanan bir kusurdan ileri gelmemiĢ olması, taahhüdün yerine getirilmesine

engel nitelikte olması, yüklenicinin bu engeli ortadan kaldırmaya gücünün yetmemiĢ

bulunması, mücbir sebebin meydana geldiği tarihi izleyen yirmi gün içinde yüklenicinin

Ġdareye yazılı olarak bildirimde bulunması ve yetkili merciler tarafından belgelendirilmesi

zorunludur.

SözleĢme kapsamında yaptırılabilecek ilave iĢler ve iĢ eksiliĢi

MADDE 37 – (1) Mal ve hizmet alımlarıyla yapım sözleĢmelerinde, artıĢa konu iĢ,

sözleĢme bedelinin %20'sine kadar oran dahilinde, süre hariç sözleĢme ve ihale

dokümanındaki hükümler çerçevesinde aynı yükleniciye yaptırılabilir.

(2) ĠĢin bu Ģartlar dâhilinde tamamlanamayacağının anlaĢılması durumunda ise artıĢ

yapılmaksızın hesabı genel hükümlere göre tasfiye edilir. Ancak bu durumda, iĢin tamamının

ihale dokümanı ve sözleĢme hükümlerine uygun olarak yerine getirilmesi zorunludur.

(3) SözleĢme bedelinin %80'inden daha düĢük bedelle tamamlanacağı anlaĢılan iĢlerde,

yüklenici iĢi bitirmek zorundadır. Bu durumda yükleniciye, yapmıĢ olduğu gerçek giderleri ve

yüklenici kârına karĢılık olarak, sözleĢme bedelinin %80'i ile sözleĢme fiyatlarıyla yaptığı iĢin

tutarı arasındaki bedel farkının %5'i geçici kabul tarihindeki fiyatlar üzerinden ödenir.

BEġĠNCĠ BÖLÜM


Yerli istekliler ile ilgili düzenleme

MADDE 38 – (1) Hizmet alımı ve yapım iĢlerine ait ihalelerde yerli istekliler lehine

%15 oranına kadar fiyat avantajı sağlanabilir.

(2) Mal alımı ihalelerinde yerli malı teklif eden istekliler lehine %15 oranına kadar fiyat

avantajı sağlanabilir.

Yasak fiil ve davranıĢlar

MADDE 39 – (1) Yasak fiil ve davranıĢlarla ilgili hususlarda 4734 sayılı Kanun ile

4735 sayılı Kanunda belirtilen hükümler uygulanır.

Sürelerin hesabı

MADDE 40 – (1) Sürelerin hesaplanmasında bu Yönetmelikte hüküm bulunmayan

hallerde 11/1/2011 tarihli ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu hükümleri uygulanır.

Bildirim ve tebligat esasları

MADDE 41 – (1) Aday ve isteklilere yapılacak her türlü bildirim ve tebligatlar, Ġdarece

ihale dokümanında farklı bir düzenleme yapılmadığı takdirde 4734 sayılı Kanunun 65 inci

maddesine göre yapılır. Söz konusu maddede hüküm bulunmayan hallerde yapılacak tebliğler

hakkında ise 11/2/1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümleri uygulanır.

Diğer hususlar

MADDE 42 – (1) Ġdare, 4734 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin beĢinci ve altıncı

fıkraları ile 62 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentleri ile (c) bendinde belirtilen

kamulaĢtırma, mülkiyet, arsa temini, imar iĢlemleri ve uygulama projesine iliĢkin Ģartlar

aranmaksızın ihaleye çıkabilir. Ancak, ÇED raporu zorunluluğu bulunan hallerde sözleĢme

imzalanmadan önce bu raporun alınması zorunludur.

(2) Bu Yönetmelik dâhilinde yapılacak mal ve hizmet alımları ile yapım iĢleri, götürü

bedel veya birim fiyat üzerinden teklif alınmak suretiyle gerçekleĢtirilir.

(3) Bu Yönetmelikte belirtilmeyen hususlarda Ġdare, 4734 sayılı Kanun ve 4735 sayılı

Kanun ile ilgili mevzuat hükümlerini uygulayabilir.

Yürürlük

MADDE 43 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 44 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Çevre ve ġehircilik Bakanı yürütür.

[R.G. 04 Ekim 2016– 29847]

—— • ——

TEBLĠĞLER


KATMA DEĞER VERGĠSĠ GENEL UYGULAMA TEBLĠĞĠNDE

DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA DAĠR TEBLĠĞ

(SERĠ NO: 7)

MADDE 1 –26/4/2014 tarihli ve 28983 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Katma

Değer Vergisi Genel Uygulama Tebliğinin (II/B) kısmının 10 uncu bölümünden sonra gelmek

üzere aĢağıdaki bölüm eklenmiĢ ve bu bölümden sonra gelen bölümün numarası buna göre

teselsül ettirilmiĢtir.

―11. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Tarafından Tescil Edilen Gübreler ve

Gübre Üreticilerine Bu Ürünlerin Ġçeriğinde Bulunan Hammaddelerin Teslimi ile Yem

Teslimlerinde Ġstisna 3065 sayılı Kanunun 13 üncü maddesinin birinci fıkrasının (ı) bendine göre, Gıda,

Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından tescil edilen gübreler ve gübre üreticilerine bu

ürünlerin içeriğinde bulunan hammaddelerin teslimi ile küspe (Türk Gümrük Tarife

Cetvelinin 2303.10 tarife pozisyon numarasında sınıflandırılan niĢastacılık artıkları ve benzeri

artıklar ile 2303.30.00.00.00 gümrük tarife istatistik pozisyon numarasında sınıflandırılan

biracılık ve damıtık içki sanayinin posa ve artıkları hariç), tam yağlı soya (fullfat), kepek,

razmol, balık unu, et unu, kemik unu, kan unu, tapyoka (manyok), sorgum ve her türlü fenni

karma yemler (kedi-köpek mamaları hariç), saman, yem Ģalgamı, hayvan pancarı, kök yemler,

kuru ot, yonca, fiğ, korunga, hasıl ve slajlık mısır, üçgül, yemlik lahana, yem bezelyesi ve

benzeri hayvan yemleri (yeĢil ve kuru kaba yemler ve bunların pellet Ģeklinde veya mevsimsel

ihtiyaçlara göre bir bağlayıcı kullanılarak veya kullanılmadan iĢlem görmüĢ olanları dâhil)

teslimi KDV‘den istisnadır.

Bu istisnanın uygulamasına iliĢkin usul ve esaslar aĢağıda belirlenmiĢtir.

11.1. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Tarafından Tescil Edilen Gübre

Teslimleri Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından tescil edilen gübrelerin teslim ve ithali

KDV‘den istisnadır. Gübrelerin teslim ve ithalinin bu madde kapsamında KDV‘den istisna

tutulabilmesi için teslim veya ithale konu gübrenin Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı

tarafından gübre olarak tescil edilmiĢ olması gerekir.

Bu istisna ile tarım sektöründe faaliyette bulunan üreticilerin üzerindeki vergi yükünün

ve üretim maliyetlerinin düĢürülmesi amaçlandığından, tarımsal amaç dıĢında kullanmak

üzere satın alanlara yapılan gübre teslimleri istisna kapsamında değerlendirilmez.

Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından tescil edilen gübrelerin üreticisi ya da

ithalatçısı olmayıp satıĢını yapanlar, sattıkları gübreye iliĢkin tescil belgesinin bir örneğini

üreticilerden ya da ithalatçılardan temin ederler. Ġthalatçıların istisna kapsamında ithalat

yapabilmeleri için gübreye iliĢkin tescil belgesini gümrük idaresine ibraz etmeleri gerekir.

11.2. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Tarafından Tescil Edilen Gübrelerin

Ġçeriğinde Bulunan Hammaddelerin Gübre Üreticilerine Teslimi Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından tescil edilmiĢ gübrelerin içeriğinde

bulunan hammaddelerin gübre üreticilerine teslimi ile söz konusu hammaddelerin gübre

üreticileri tarafından ithali KDV‘den istisna olup, bu istisnadan Gıda, Tarım ve Hayvancılık

Bakanlığınca gübre üretimi için verilen lisans belgesi sahibi gübre üreticileri yararlanır.

Lisans belgesi sahibi olmakla birlikte gübre üretimine iliĢkin tesisi bulunmayanlar veya

üretim tesisi gayri faal olanlar bu istisnadan faydalanamazlar.

Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından tescil edilmiĢ olan gübrelerin

üretiminde ana hammadde olarak kullanılan doğalgazın gübre üreticilerine teslimi istisna

kapsamındadır. Diğer taraftan gübrenin içeriğinde yer almayıp, gübre üretiminde farklı

amaçlarla kullanılan doğalgazın (ısınma, enerji ve benzeri kullanımlar) istisna kapsamında

temini mümkün değildir.

Lisans belgesi sahibi üreticiler kapasite raporlarında yer alan üretim kapasitelerini

aĢmamak kaydıyla üretmeyi planladıkları gübre miktarları ile gübre üretiminde kullanacakları

hammadde ihtiyaçlarını altıĢar aylık dönemler (Ocak-Haziran, Temmuz-Aralık) halinde

belirleyerek Tebliğ ekinde yer alan (EK:23A) liste ile Gıda, Tarım ve Hayvancılık

Bakanlığının onayına sunarlar. Söz konusu liste Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı

tarafından değerlendirilerek onaylanır.

Üreticiler, onaylı hammadde listelerini elektronik ortamda sisteme girerek, hammadde

alımında veya ithalinde kullanacakları istisna belgesini almak için bağlı oldukları vergi

dairesine baĢvururlar. Dilekçeye; üretici lisans belgesi ile Gıda, Tarım ve Hayvancılık

Bakanlığı tarafından onaylı Tebliğ eki (EK: 23A) liste eklenir.

Vergi dairesince, dilekçe üzerine öncelikle, baĢvuranın KDV mükellefiyetinin bulunup

bulunmadığı, üretim için gerekli lisans belgesi sahibi olup olmadığı, faal durumda olan bir

üretim tesisinin olup olmadığı ve elektronik ortamda sisteme girilen hammadde listesi ile

Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığınca onaylanmıĢ listenin uyumlu olup olmadığı kontrol

edilir.

KoĢulları sağlayan üreticilere, hammadde alımı veya ithalinde istisna

uygulanabileceğine iliĢkin vergi dairesi tarafından istisna belgesi (EK: 23B) verilir. Vergi

dairesinden alınan istisna belgesi ve eki liste, üreticiler tarafından satıcılara ve gümrük

idaresine ibraz edilerek istisna kapsamında iĢlem yapılması talep edilir. Bu belgeye

dayanılarak gübre üretiminde kullanılacak hammaddelerin yurtiçinden alımı veya ithalinde

KDV hesaplanmaz.

Ġstisna belgesi, ilgili olduğu altı aylık üretim dönemi ile bu altı aydan önceki iki aylık

tedarik süreci için geçerlidir. Bu sürenin sona ermesi halinde, istisna belgesinin süresi de sona

erer. Bu süreler dıĢında istisna belgesi eki listede yer alan hammaddelerin istisna kapsamında

temini mümkün değildir.

Örnek: Gübre üreticisi (A), Temmuz-Aralık 2016 üretim dönemi için hazırladığı

hammadde listesini 20 Mart 2016 tarihinde Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığının onayına

sunmuĢtur. Bakanlık listeyi inceleyerek ve gerekli düzeltmeleri yaparak 25 Mart 2016

tarihinde onaylamıĢtır. Üretici (A), 5 Nisan 2016 tarihinde hammadde listesini sistem

üzerinden girerek istisna belgesi almak için vergi dairesine baĢvurmuĢtur. Vergi dairesince

listenin uygunluğu kontrol edilmiĢ ve gübre üreticisi (A)‘ya 15 Nisan 2016 tarihinde istisna

belgesi verilmiĢtir. Ġstisna belgesi, Temmuz-Aralık üretim döneminden önceki iki aylık

tedarik sürecinin baĢlangıcı olan 1 Mayıs 2016 ile üretim döneminin sonu olan 31 Aralık 2016

tarihleri arasında geçerli olmak üzere verilecektir. Gübre üreticisi (A) bu istisna belgesine

dayanarak istisna belgesinin geçerli olduğu tarihler arasında, istisna belgesi eki listede yer

alan hammaddeleri KDV ödemeden temin edebilir.

Ġstisna belgesinin ekinde istisna kapsamında alınabilecek hammaddeye iliĢkin bilgiler

yer alır. Söz konusu istisna belgesi kapsamında teslimde bulunan satıcı, istisna belgesinin

geçerli olduğu süreyi kontrol eder ve istisna belgesi ekinin hammaddeye iliĢkin bölümünü

fatura tarihi, numarası, tutarı ve hammadde miktarını belirtmek suretiyle onaylar ve istisna

belgesi ile eki listenin örneğini alır. Ayrıca teslime iliĢkin bu bilgiler üretici ve satıcı

tarafından sisteme girilir. Ġstisna belgesi ve eki liste satıcılar tarafından 213 sayılı Kanunun

muhafaza ve ibraz hükümlerine uygun olarak saklanır.

Ġstisna belgesine dayanılarak yapılan hammadde teslimine iliĢkin faturalarda KDV

gösterilmez. Ayrıca istisna belgesinin tarih ve numarasına atıf yapılarak 3065 sayılı Kanunun

13 üncü maddesinin birinci fıkrasının (ı) bendi kapsamında istisna uygulandığına iliĢkin bir

açıklamaya yer verilir.

Gübre üretiminde kullanılan hammaddelerin KDV ödenerek alınması halinde, ödenen

bu KDV‘nin istisna kapsamındaki gübre teslimine iliĢkin yüklenilen KDV olarak iadesinin

talep edilmesi mümkündür.

Üreticiler, istisna kapsamında almıĢ oldukları hammaddeler ile üretmiĢ oldukları

gübrelerin üretim, satıĢ ve stok bilgilerini altı aylık dönemi takip eden ayın sonuna kadar vergi

dairesine bir yazı ile bildirirler.

11.3. Yem Teslimleri 3065 sayılı Kanunun 13 üncü maddesinin birinci fıkrasının (ı) bendinde sayılan ve

hayvan yemi olarak kullanılan malların teslimi KDV‘den istisnadır. Hayvanların

beslenmesinde kullanılsa bile bu madde kapsamına girmeyen malların istisna kapsamında

değerlendirilmesi mümkün değildir.

Bu istisnanın uygulamasında fenni karma yem, birden fazla malın endüstriyel iĢlemlere

tabi tutulması sonucunda hayvanların ağızdan beslenmesi için tam veya tamamlayıcı yem

Ģeklinde kullanılabilen yemleri ifade etmektedir.

Soya fasulyesi, ayçiçeği tohumu, zeytin, Ģeker pancarı, pamuk tohumu ve meyvelerin

özütleme iĢleminden arta kalan ve hayvan yemi olarak kullanılan posaları istisna kapsamında

değerlendirilir.

Türk Gümrük Tarife Cetvelinin 2303.10 tarife pozisyon numarasında sınıflandırılan

niĢastacılık artıkları ve benzeri artıklar ile 2303.30.00.00.00 gümrük tarife istatistik pozisyon

numarasında sınıflandırılan biracılık ve damıtık içki sanayinin posa ve artıkları istisna

kapsamında değildir.

11.4. Ġstisnanın Beyanı Bu istisna kapsamındaki teslimlerin beyanı, ilgili dönem KDV beyannamesinin

―Ġstisnalar-Diğer Ġade Hakkı Doğuran ĠĢlemler‖ kulakçığında ―Tam Ġstisna Kapsamına Giren

ĠĢlemler‖ tablosunda;

- Yem teslimleri için 325,

- Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından tescil edilmiĢ gübre teslimleri için

326,

- Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından tescil edilmiĢ gübrelerin içeriğinde

bulunan hammaddelerin gübre üreticilerine teslimleri için ise 327

kod numaralı iĢlem türü satırı kullanılmak suretiyle yapılır.

11.5. Ġade Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından tescil edilen gübreler ve gübre

üreticilerine bu ürünlerin içeriğinde bulunan hammaddelerin teslimleri ile yem teslimlerinden

doğan iade taleplerinde aĢağıdaki belgeler aranır:

- Standart iade talep dilekçesi

- SatıĢ faturaları listesi

- Ġstisnanın beyan edildiği döneme ait indirilecek KDV listesi

- Yüklenilen KDV listesi

- Ġadesi talep edilen KDV hesaplama tablosu

- Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından verilen tescil belgesinin örneği

(yalnızca gübre teslimlerine iliĢkin iade taleplerinde)

- Kapasite raporu (yalnızca gübre üreticilerinin iade taleplerinde)

- Gübre üreticilerine verilen istisna belgesi ve eki liste (EK:23B) (yalnızca gübre

üreticilerine hammadde teslim edenlerin iade taleplerinde)

3065 sayılı Kanunun 13 üncü maddesinin birinci fıkrasının (ı) bendindeki istisna

kapsamında temin ettiği yem ve gübreyi, yine bu istisna kapsamında teslim eden

mükelleflerin, yem ve gübre alımında ödemediği KDV‘yi iade olarak talep etmesi mümkün

olmayıp, varsa genel giderler ve ATĠK‘ler nedeniyle iade talep etmesi mümkündür. Bu

durumda, genel giderler ve ATĠK‘ler nedeniyle yüklenilen KDV için iade talebinde

bulunabilecek KDV tutarı, yem veya gübre satıĢ bedeli ile bunların alıĢ bedeli arasındaki

farka genel vergi oranı uygulanmak suretiyle bulunan tutarı aĢamaz.

Aynı Ģekilde, istisna kapsamında temin ettiği hammaddeyi kullanarak ürettiği gübreyi

yine istisna kapsamında teslim eden üreticilerin bu teslimlere iliĢkin iade talebinde

bulunabileceği KDV tutarı, gübrenin satıĢ bedeli ile bu gübrenin üretiminde kullanılmak üzere

istisna kapsamında satın alınan hammaddenin alıĢ bedeli arasındaki farka genel vergi oranı

uygulanmak suretiyle bulunan tutarı aĢamaz.

11.5.1. Mahsuben Ġade

Mükelleflerin Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından tescil edilen gübreler ve

gübre üreticilerine bu ürünlerin içeriğinde bulunan hammaddelerin teslimleri ile yem

teslimlerinden kaynaklanan mahsuben iade talepleri, yukarıdaki belgelerin ibraz edilmiĢ

olması halinde miktarına bakılmaksızın vergi inceleme raporu, YMM raporu ve teminat

aranmadan yerine getirilir.

11.5.2. Nakden Ġade Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından tescil edilen gübreler ve gübre

üreticilerine bu ürünlerin içeriğinde bulunan hammaddelerin teslimleri ile yem teslimlerinden

kaynaklanan ve 5.000 TL‘yi aĢmayan nakden iade talepleri vergi inceleme raporu, YMM

raporu ve teminat aranmadan yerine getirilir. Ġade talebinin 5.000 TL‘yi aĢması halinde aĢan

kısmın iadesi vergi inceleme raporu veya YMM raporuna göre yerine getirilir. Teminat

verilmesi halinde mükellefin iade talebi yerine getirilir ve teminat, vergi inceleme raporu veya

YMM raporu sonucuna göre çözülür.

11.6. Müteselsil Sorumluluk

Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı tarafından tescil edilmiĢ gübrelerin içeriğinde

bulunan hammaddelerin gübre üreticilerine tesliminde istisna belgesi ile eki listenin (EK:23B)

satıcılara ibraz edilmesi, satıcıların da istisna belgesi ekinde yer alan listeyi teslim ettikleri

hammadde miktarı ile fatura bilgilerini belirtmek suretiyle doldurarak onaylamaları, istisna

belgesi ve eki listenin örneğini almaları Ģarttır.

Bu Ģartları sağlamadan istisna kapsamında iĢlem yapan satıcılar, bu istisna sebebiyle

ziyaa uğratılan vergi, ceza, zam ve faizlerden teslim yapılan mükellefler ile birlikte

müteselsilen sorumludur.

Kendisine, teslimin istisna kapsamına girdiğini belirten istisna belgesi ile eki liste

(EK:23B) ibraz edilen mükellefler, baĢka bir Ģart aramadan istisna belgesi ekinde yer alan

listeyi doldurarak istisna kapsamında iĢlem yapar. Daha sonra iĢlemin, istisna için bu bölümde

açıklanan Ģartları baĢtan taĢımadığı ya da Ģartların daha sonra ihlal edildiğinin tespiti halinde,

ziyaa uğratılan vergi ile buna bağlı ceza, faiz ve zamlar, kendisine istisna kapsamında teslim

yapılan alıcıdan aranır. Satıcının iade talebi ise yukarıda belirtilen usul ve esaslar kapsamında

yerine getirilir.

Ġstisna kapsamında temin edilen veya istisna kapsamında temin edilen hammaddeyle

üretilen gübrelerin KDV hesaplanarak teslimi halinde, hammadde veya gübrenin temininde

ödenmeyen KDV, satıĢı gerçekleĢtiren mükellef tarafından teslimin yapıldığı döneme iliĢkin 2

No.lu KDV beyannamesi ile sorumlu sıfatıyla beyan edilerek ödenir. Bu Ģekilde beyan

edilerek ödenen KDV için vergi ziyaı cezası hesaplanmaz. 2 No.lu KDV beyannamesi ile

beyan edilen bu vergi, aynı döneme ait 1 No.lu KDV beyannamesinde indirim konusu

yapılabilir.‖

MADDE 2 – Aynı Tebliğin (II/E-4.) ve (II/E-4.1.) bölümleri baĢlıklarıyla birlikte

aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

“4. Büyük Yatırımlara ĠliĢkin Ġstisna

3065 sayılı Kanunun 6745 sayılı Kanunla değiĢik geçici 30 uncu maddesinde,

“31/12/2023 tarihine kadar uygulanmak üzere, yatırım teşvik belgeleri kapsamında asgari

500 milyon Türk Lirası tutarında sabit yatırım öngörülen yatırımlara ilişkin inşaat işleri

nedeniyle yüklenilen ve takvim yılı sonuna kadar indirim yoluyla telafi edilemeyen katma

değer vergisi, izleyen yıl talep edilmesi halinde belge sahibi mükellefe iade olunur. Teşvik

belgesine konu yatırımın tamamlanmaması halinde, iade edilen vergiler, vergi ziyaı cezası

uygulanarak iade tarihinden itibaren gecikme faizi ile birlikte tahsil edilir. Bu vergiler ve

cezalarında zamanaşımı, verginin tarhını veya cezanın kesilmesini gerektiren durumun

meydana geldiği tarihi takip eden takvim yılıbaşında başlar.

Bu madde kapsamında yer alan asgari sabit yatırım tutarını sektörler itibarıyla veya

topluca 50 milyon Türk lirasına kadar indirmeye veya iki katına kadar artırmaya Bakanlar

Kurulu yetkilidir.

Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye Maliye Bakanlığı

yetkilidir.” hükmü yer almaktadır.

Bu istisna uygulamasına iliĢkin usul ve esaslar aĢağıda belirlenmiĢtir.

4.1. Kapsam Söz konusu düzenleme ile 31/12/2023 tarihine kadar uygulanmak üzere, yatırım teĢvik

belgeleri kapsamında asgari 500 milyon TL tutarında sabit yatırım öngörülen yatırımlara

iliĢkin inĢaat iĢleri nedeniyle yüklenilen ve takvim yılı sonuna kadar indirim yoluyla telafi

edilemeyen KDV‘nin, bu kapsamda iĢlemleri bulunan mükelleflere izleyen yıl içerisinde talep

etmeleri halinde iade edilmesi öngörülmektedir.

Madde hükmü ile Bakanlar Kuruluna, uygulamadan yararlanacak asgari sabit yatırım

tutarını sektörler itibarıyla veya topluca 50 milyon Türk lirasına kadar indirme veya iki katına

kadar artırma yetkisi verilmiĢtir.‖

MADDE 3 – Aynı Tebliğin (II/E-4.3.) bölümünde yer alan ―Yatırım TeĢvik Belgesi

Kapsamında Asgari 500 Milyon TL Tutarında Sabit Yatırım Öngörülen Stratejik Yatırımlar‖

ibaresi ―Yatırım TeĢvik Belgesinde Asgari Belirlenen Tutarda Sabit Yatırım Öngörülen

Yatırımlar‖ Ģeklinde (II/E-4.4.) bölümünde yer alan ―Yatırım teĢvik belgesinde belirtilmemiĢ

olması halinde, yatırımın stratejik yatırım kapsamında olduğunu tevsik eden belgenin onaylı

örneği‖ ibaresi ―Yatırımın asgari sabit yatırım tutarını sağladığını tevsik eden belgenin onaylı

örneği‖ Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.

MADDE 4 – Aynı Tebliğin (II/F-4.7.1.) bölümünün birinci ve ikinci paragraflarında yer

alan ―tahvil‖ ibareleri ―tahvil (elde edilen faiz gelirleri ile sınırlı olmak üzere tahvil satın

almak suretiyle verilen finansman hizmetleri dâhil)‖ Ģeklinde değiĢtirilmiĢ, aynı bölümün

sonuna aĢağıdaki paragraflar eklenmiĢtir.

―6728 sayılı Kanun ile 3065 sayılı Kanunun (17/4-g) maddesinde yer alan ―tahvil‖

ibaresinden sonra gelmek üzere ―(elde edilen faiz gelirleri ile sınırlı olmak üzere tahvil satın

almak suretiyle verilen finansman hizmetleri dâhil)‖ parantez içi hüküm eklenmiĢtir. Bu

çerçevede, elde edilen faiz geliri ile sınırlı olmak üzere tahvil satın almak suretiyle verilen

finansman hizmetinin istisna kapsamında olduğu hususu açıklığa kavuĢturulmuĢtur.

Buna göre, tahvil ihracında tahvil teslimi ile birlikte tahvili satın alanlar tarafından

verilen finansman hizmetinin karĢılığı olan faiz/kupon ödemeleri de istisna kapsamındadır.

Örnek: Türkiye’de mukim (A) Şirketi fon ihtiyacını karşılamak üzere yurt dışında tahvil

ihraç etmiş, ihraç edilen tahvillerden 100.000 TL nominal bedelli tahvil yurt dışında mukim

(B) Şirketi tarafından satın alınmıştır. Tahvilin itfasında (A) Şirketi tarafından yurt dışında

mukim (B) Şirketine 100.000 TL nominal bedel ile bu bedel üzerinden hesaplanan 10.000 TL

tutarında faiz ödenmiştir. Bu faiz ödemesi 3065 sayılı Kanunun (17/4-g) maddesine göre

KDV’den istisna olduğundan, (A) Şirketi ödediği faiz tutarı üzerinden sorumlu sıfatıyla KDV

beyan etmeyecektir.”

MADDE 5 – Aynı Tebliğin;

a) (II/F-4.16.) bölümüne birinci paragraftan sonra gelmek üzere aĢağıdaki paragraf

eklenmiĢtir.

―3065 sayılı Kanunun (17/4-u) maddesi kapsamında varlık kiralama Ģirketlerine ve

(17/4-y) maddesi kapsamında finansal kiralama Ģirketleri, katılım bankaları ile kalkınma ve

yatırım bankalarına devredilen taĢınmaz ve iĢtirak hisselerinin, kaynak kuruluĢ ve kiracı

tarafından üçüncü kiĢilere satıĢına iliĢkin en az iki tam yıl aktifte bulundurma süresinin

hesabında, bu taĢınmaz ve iĢtirak hisselerinin varlık kiralama Ģirketleri, finansal kiralama

Ģirketleri, katılım bankaları ile kalkınma ve yatırım bankalarının aktifinde bulunduğu süreler

de dikkate alınır.‖

b) (II/F-4.16.1.) bölümüne birinci paragraftan sonra gelmek üzere aĢağıdaki paragraf,

―Örnek 11‖ den sonra gelmek üzere aĢağıdaki örnek eklenmiĢtir.

―En az iki tam yıl aktifte bulundurma süresinin hesabında, bu taĢınmazların 3065 sayılı

Kanunun (17/4-u) maddesi ile (17/4-y) maddesinde yer alan istisna kapsamında varlık

kiralama Ģirketleri, finansal kiralama Ģirketleri, katılım bankaları ile kalkınma ve yatırım

bankalarının aktifinde bulunduğu süreler de dikkate alınır.‖

“Örnek 12: (A) Ltd. ġti. 100 m² büyüklüğündeki arsayı (B) A.ġ.nden 20/7/2013

tarihinde satın alarak aktifine kaydetmiĢ, 1/1/2015 tarihinde bu taĢınmazı 3065 sayılı

Kanunun (17/4-y) maddesi kapsamında (D) finansal kiralama Ģirketine devretmiĢ ve

31/12/2015 tarihinde geri almıĢtır. (A) Ltd. ġti. bu taĢınmazı 5/5/2016 tarihinde satmıĢtır.

3065 sayılı Kanunun (17/4-r) maddesine göre taşınmazın (A) Ltd. Şti.nin aktifinde iki

tam yıl süreyle bulunup bulunmadığına ilişkin yapılacak hesaplamada, taşınmazın (D)

finansal kiralama şirketinin aktifinde bulunduğu süre de dikkate alınacaktır. Bu çerçevede,

taşınmazın (A) Ltd. Şti. tarafından satın alındığı 20/7/2013 tarihi ile satıldığı 5/5/2016 tarihi

arasında iki tam yıllık süre geçtiğinden bu satış KDV’den istisna olacaktır.”

MADDE 6 – Aynı Tebliğin (II/F-4.19.) bölümü aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―3065 sayılı Kanunun 17 nci maddesinin 4 numaralı fıkrasının 6728 sayılı Kanun ile

değiĢik (u) bendi uyarınca her türlü varlık ve hakkın, kaynak kuruluĢlarca, kira sertifikası

ihracı amacıyla ve sözleĢme süresi sonunda geri alınması Ģartıyla varlık kiralama Ģirketlerine

devri ile bu varlık ve hakların varlık kiralama Ģirketlerince kiralanması ve devralınan kuruma

devri KDV‘den istisna edilmiĢtir.

Diğer taraftan, istisna kapsamındaki iĢlemlere iliĢkin olarak varlık ve hakların kaynak

kuruluĢlarca kira sertifikası ihracı amacıyla devrinde, kaynak kuruluĢlarca istisnaya konu

varlık ve hakların iktisabında yüklenilen KDV‘nin indiriminde; devrin yapıldığı döneme

kadar indirim yoluyla telafi edilen kısım için herhangi bir düzeltme yapılması gerekmez.

Ancak, kaynak kuruluĢlarca bu varlık ve hakların iktisabında yüklenilen ve devrin yapıldığı

döneme kadar indirilemeyen kısım ―Ġlave edilecek KDV‖ olarak beyan edilir ve devrin

yapıldığı hesap dönemine iliĢkin gelir veya kurumlar vergisi matrahının tespitinde gider

olarak dikkate alınır.‖

MADDE 7 – Aynı Tebliğin (II/F-4.21.) bölümü baĢlığı ile birlikte aĢağıdaki Ģekilde

değiĢtirilmiĢtir.

―4.21. Finansal Kiralama ġirketleri, Katılım Bankaları ile Kalkınma ve Yatırım

Bankalarınca, 6361 sayılı Kanun Kapsamında, TaĢınır veya TaĢınmazların Bizzat

Kiracıdan Satın Alınması, Satan KiĢilere Kiralanması ve Kiralayana Satılması (Sat-

Kirala-Geri Al) ĠĢlemi 3065 sayılı Kanunun 17 nci maddesinin 4 numaralı fıkrasının 6728 sayılı Kanun ile

değiĢik (y) bendi uyarınca, 21/11/2012 tarihli ve 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring ve

Finansman ġirketleri Kanunu kapsamında, finansal kiralama Ģirketleri, katılım bankaları ile

kalkınma ve yatırım bankalarınca bizzat kiracıdan satın alınıp geri kiralanan her türlü taĢınır

ve taĢınmazlara uygulanmak üzere ve kiralamaya konu kıymetin mülkiyetinin sözleĢme süresi

sonunda kiracıya devredilecek olması koĢulu ile kiralamaya konu taĢınır ve taĢınmazların

kiralayana satılması, satan kiĢilere kiralanması ve devri iĢlemi KDV‘den istisna edilmiĢtir.

Buna göre, finansal kiralama Ģirketleri, katılım bankaları ile kalkınma ve yatırım

bankalarının 6361 sayılı Kanun kapsamında, bir taĢınır veya taĢınmazı sahibinden satın alıp

bizzat sahibine geri kiralaması iĢlemine, söz konusu taĢınır ve taĢınmazın mülkiyetinin

sözleĢme süresi sonunda kiracıya devredilecek olması koĢulu ile KDV istisnası uygulanır.

Ġstisna, kiralamaya konu taĢınır ve taĢınmazların satın alınması, satan kiĢilere

kiralanması ve tekrar kiralayana devri iĢlemlerinde uygulanacak olup, aynı sözleĢme

kapsamındaki iĢlemlerin ayrıĢtırılarak farklı uygulamalara tabi tutulması mümkün değildir.

3065 sayılı Kanunun 17 nci maddesinin 4 numaralı fıkrasının (y) bendinde 6728 sayılı

Kanun ile yapılan değiĢiklikle taĢınırlar da istisna kapsamına dahil edilmiĢ olup, finansal

kiralama Ģirketleri, katılım bankaları ile kalkınma ve yatırım bankalarının 6361 sayılı Kanun

kapsamında, taĢınırların sahibinden satın alıp bizzat sahibine geri kiralaması iĢlemlerinde

istisna, söz konusu değiĢikliğin Resmî Gazete‘de yayımlandığı tarihten (9/8/2016) sonra

yapılan sözleĢmelerde uygulanacaktır.

Diğer taraftan, istisna kapsamındaki iĢlemlere iliĢkin olarak her türlü taĢınır ve

taĢınmazların kiracıları tarafından finansal kiralama Ģirketleri, katılım bankaları ile kalkınma

ve yatırım bankalarına devrinde, kiracılarca istisnaya konu taĢınır ve taĢınmazların iktisabında

yüklenilen KDV‘nin indiriminde; devrin yapıldığı döneme kadar indirim yoluyla telafi edilen

kısım için herhangi bir düzeltme yapılmaz. Ancak, kiracılarca bu taĢınır ve taĢınmazların

iktisabında yüklenilen ve devrin yapıldığı döneme kadar indirilemeyen kısım ―Ġlave edilecek

KDV‖ olarak beyan edilir ve devrin yapıldığı hesap dönemine iliĢkin gelir veya kurumlar

vergisi matrahının tespitinde gider olarak dikkate alınır.‖

MADDE 8 – Aynı Tebliğin (II/F-4.23.) bölümünden sonra gelmek üzere aĢağıdaki

bölüm eklenmiĢtir.

―4.24. Varlık ve Hakların Türkiye Varlık Fonu ve Alt Fonlara Devri ile Bu Varlık

ve Hakların Türkiye Varlık Fonu Yönetimi Anonim ġirketi Tarafından Yönetilmesi

Suretiyle Yapılan Teslim ve Hizmetler 26/8/2016 tarihli ve 29813 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan 6741 sayılı Türkiye

Varlık Fonu Yönetimi Anonim ġirketinin Kurulması Ġle Bazı Kanunlarda DeğiĢiklik

Yapılmasına Dair Kanunun 1 inci maddesi uyarınca, sermaye piyasalarında araç çeĢitliliği ve

derinliğine katkı sağlamak, yurtiçinde kamuya ait olan varlıkları ekonomiye kazandırmak, dıĢ

kaynak temin etmek, stratejik, büyük ölçekli yatırımlara iĢtirak etmek için Türkiye Varlık

Fonu ve bu fona bağlı alt fonları kurmak ve yönetmek üzere Türkiye Varlık Fonu Yönetimi

Anonim ġirketi kurulmuĢtur.

3065 sayılı Kanunun 17 nci maddesinin 4 numaralı fıkrasına 6741 sayılı Kanun ile (i)

bendi eklenerek, varlık ve hakların, Türkiye Varlık Fonu ve alt fonlara devri ile bu varlık ve

hakların Türkiye Varlık Fonu Yönetimi Anonim ġirketi tarafından yönetilmesi suretiyle

yapılan teslim ve hizmetler KDV‘den istisna edilmiĢtir.

Öte yandan, aynı maddeye göre, bu kapsamda vergiden istisna edilen iĢlemler

bakımından Kanunun (30/a) maddesi hükmü uygulanmaz. Buna göre, KDV mükellefiyeti

olanlar bu istisna kapsamındaki iĢlemleri dolayısıyla yüklendikleri KDV‘yi indirim konusu

yapabilirler, ancak indirim yoluyla telafi edemedikleri KDV‘nin iadesini talep edemezler.‖

MADDE 9 – Aynı Tebliğin;

a) (II/G-2.) bölümünün;

1- BaĢlığında yer alan ―Teknoloji GeliĢtirme Bölgelerinde‖ ibaresi ―Teknoloji

GeliĢtirme Bölgesinde ve Ġhtisas Teknoloji GeliĢtirme Bölgesinde‖ olarak,

2- Birinci paragrafında yer alan ―teknoloji geliĢtirme bölgesinde‖ ibaresi ―teknoloji

geliĢtirme bölgesinde ve ihtisas teknoloji geliĢtirme bölgesinde‖ olarak,

3- Ġkinci paragrafında yer alan ―Teknoloji GeliĢtirme Bölgelerinde‖ ibaresi ―teknoloji

geliĢtirme bölgelerinde veya ihtisas teknoloji geliĢtirme bölgelerinde‖ olarak,

4- BeĢinci paragrafında yer alan ―Teknoloji GeliĢtirme Bölgesinde‖ ibaresi ―teknoloji

geliĢtirme bölgesinde veya ihtisas teknoloji geliĢtirme bölgesinde‖ olarak,

5- Altıncı paragrafında yer alan ―teknoloji geliĢtirme bölgesinde‖ ibaresi ―teknoloji


6- Sekizinci paragrafında yer alan ―Teknoloji GeliĢtirme Bölgesinde‖ ibaresi ―teknoloji


b) (II/G-3) bölümünün birinci paragrafında yer alan ―31/12/2015‖ ibaresi ―31/12/2020‖

olarak,

c) (II/G-5) bölümünde yer alan ―31/12/2015‖ ibareleri ―31/12/2017‖ olarak


MADDE 10 – Aynı Tebliğin (III/C-2.1.) bölümünün sonuna aĢağıdaki paragraflar

eklenmiĢtir.

―6728 sayılı Kanun ile 3065 sayılı Kanunun (30/d) maddesine;

―(5520 sayılı Kanunun 13 üncü maddesine göre transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü

olarak dağıtılan kazançlar ile Gelir Vergisi Kanununun 41 inci maddesinin birinci fıkrasının

(5) numaralı bendine göre iĢletme aleyhine oluĢan farklara iliĢkin ithalde veya sorumlu

sıfatıyla ödenen katma değer vergisi hariç)‖

parantez içi hükmü eklenmiĢtir.

5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 13 üncü ve 193 sayılı Gelir Vergisi

Kanununun 41 inci maddelerinde mükelleflerin iliĢkili oldukları kiĢilerle emsallere uygunluk

ilkesine aykırı olarak tespit ettikleri bedel ve fiyat üzerinden mal veya hizmet alım ya da

satımında bulunmaları halinde kazancın tamamen veya kısmen transfer fiyatlandırması

yoluyla örtülü olarak dağıtılmıĢ sayılacağı hükme bağlanmıĢtır.

5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 11 inci maddesinin birinci fıkrasının (c)

bendinde, transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü olarak dağıtılan kazançların kurum

kazancının tespitinde indirim olarak kabul edilmeyeceği; 3065 sayılı Kanunun (30/d)

maddesinde, kazancın tespitinde indirimi kabul edilmeyen giderler dolayısıyla ödenen

KDV‘nin hesaplanan KDV‘den indirilemeyeceği hüküm altına alınmıĢtır.

Bu hükümler çerçevesinde, transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü olarak dağıtılan

kazançların kurum kazancının tespitinde indirim konusu yapılması kabul edilmediğinden, bu

giderler dolayısıyla ödenen KDV'nin de indirim konusu yapılması mümkün bulunmamaktadır.

Ancak, transfer fiyatlandırması yoluyla örtülü olarak dağıtılan kazançlara iliĢkin

yurtdıĢından temin edilen hizmetler dolayısıyla sorumlu sıfatıyla ödenmiĢ KDV‘ler ile ithalat

iĢlemlerine iliĢkin ödenmiĢ olan KDV‘lerin indirim hesaplarından çıkarılması mükerrer

vergilendirmeye ve dolayısıyla yersiz ödenen vergilerin iadesine sebebiyet vermekte olup,

mükerrer vergilendirmeyi engellemek amacıyla 3065 sayılı Kanunun (30/d) maddesine

parantez içi hüküm eklenmiĢtir. Söz konusu hüküm gereğince, transfer fiyatlandırması

yoluyla örtülü olarak dağıtılan kazançlara iliĢkin yurtdıĢından temin edilen hizmetler

dolayısıyla sorumlu sıfatıyla ödenmiĢ KDV‘ler ile ithalat iĢlemlerine iliĢkin ödenmiĢ olan

KDV‘lerin indirim hesaplarından çıkarılmasına gerek bulunmamaktadır.

Örnek: (A) Limited Şirketi, İngiltere’de mukim ilişkili şirket olan (B) şirketinden araç

ithal edip yurt içinde satmaktadır. Söz konusu araçlar 100.000 TL’ye ithal edilmiş olup,

gümrükte araç başına 18.000 TL KDV ödenmiş ve ödenen bu KDV indirim konusu

yapılmıştır. Daha sonra (A) Limited Şirketi nezdinde yapılan vergi incelemesinde transfer

fiyatlandırması eleştirisinde bulunulmuş ve araçların birim fiyatının 80.000 TL olması

gerektiği belirtilmiştir. Bu durumda, 3065 sayılı Kanunun (30/d) maddesine göre transfer

fiyatlandırması yoluyla örtülü olarak dağıtıldığı tespit edilen 20.000 TL’ye isabet eden ve

gümrükte ödenen 3.600 TL tutarındaki KDV’nin indirimlerden çıkarılmasına gerek

bulunmamaktadır.”

MADDE 11 – Aynı Tebliğin (IV/A-1.5.) bölümünün birinci paragrafı aĢağıdaki Ģekilde


―DĠĠB sahibi mükellef tarafından bu belge kapsamında üretilen mallar, belge sahibi

tarafından doğrudan ihraç edilebilir ya da 3065 sayılı Kanunun (11/1-c) veya geçici 17 nci

maddeleri kapsamında ihraç kaydıyla teslim edilebilir. Dolayısıyla DĠĠB sahibi mükellefin

belge kapsamında yurtiçi ve yurtdıĢından KDV ödemeksizin temin ettiği malları kullanarak

ürettiği malların, DĠĠB sahibi mükellef tarafından KDV hesaplanarak (3065 sayılı Kanunun

(11/1-c) ve geçici 17 nci maddeleri kapsamındaki ihraç kaydıyla yapılan teslimler nedeniyle

hesaplanan KDV hariç) teslimi mümkün değildir. Buna rağmen, DĠĠB kapsamında üretilen

malların KDV hesaplanarak (3065 sayılı Kanunun (11/1-c) ve geçici 17 nci maddeleri

kapsamındaki ihraç kaydıyla yapılan teslimler nedeniyle hesaplanan KDV hariç) teslim

edilmesi halinde, ihracatçılara bu teslimler nedeniyle yüklenilen KDV‘nin iadesi yapılamaz.‖

MADDE 12 – Aynı Tebliğin (IV/A-2.1.1.) bölümünün birinci paragrafında yer alan

―aĢağıda belirtilen borçlarına‖ ibaresinden sonra gelmek üzere ―(4760 sayılı ÖTV

Kanunundan doğan borçlar hariç)‖ ibaresi eklenmiĢtir.

MADDE 13 – Aynı Tebliğin (IV/E-3.3.) bölümünün son paragrafı yürürlükten

kaldırılmıĢ ve yürürlükten kaldırılan paragraftan sonra gelmek üzere aĢağıdaki paragraflar

eklenmiĢtir.

―Hakkında bu Ģekilde tespit yapılarak sahte belge düzenleme riski nedeniyle incelemeye

sevk edilen mükelleflerin bilinen iĢyeri adresinde, incelemeye sevk iĢleminin vergi dairesinin

ıttılaına girmesini takip eden günden itibaren beĢ iĢgünü içinde en az iki kiĢiden oluĢan bir

grup tarafından yoklama yapılır.

Yoklamada, mükellefin bilinen iĢyeri adresinde faal olup olmadığı; gerek cari dönemde

gerekse tespitin ilgili olduğu dönem itibarıyla ticari faaliyetinin bulunup bulunmadığı; üretim

ve/veya ticaret kapasitesi; depo, tesis, taĢıt, makine, teçhizat ve demirbaĢ varlığı; emtia

mevcudu ve çalıĢan sayısına iliĢkin bilgiler mutlaka tespit edilir ve bu hususlara düzenlenen

tutanakta yer verilir. Bu tutanakta, nezdinde yoklama yapılan mükellefin açıklamaları hariç

olmak üzere, görüĢ ve kanaate yer verilmez. Bulunması halinde, mükellefin iĢyeri

çevresindeki esnaf, site yöneticisi, komĢu, muhtar vb. kiĢilerin mükellefin ticari faaliyeti ve

itibarına yönelik ifadeleri, ilgiliye imzalatılarak ayrı bir tutanakla kayıt altına alınır.

Tutanağın düzenlendiği tarihi takip eden günden itibaren beĢ iĢgünü içinde mükellefin

bağlı olduğu vergi dairesindeki müdür ve bir müdür yardımcısının da katılacağı üç kiĢilik bir

komisyon tarafından; yoklama sonucunda düzenlenen tutanak, mükellefin tarh zamanaĢımı

süresi içindeki dönemlere iliĢkin beyannameleri ve Ba-Bs bildirimleri, nezdinde daha önce

yapılmıĢ yoklamalara iliĢkin tutanaklar, tahakkuk, tahsilat ve vergi borcu bilgileri, alım-satım

iliĢkisi içinde olduğu mükelleflere iliĢkin bilgiler ve vergi dairesinde bulunan diğer bilgi ve

kayıtlar (vergi inceleme bilgileri, kira sözleĢmesi, Yönetim Bilgi Sisteminde elektronik

ortamda bulunan kayıtlar, vb) dikkate alınarak mükellefin, tespitin ilgili olduğu dönem

itibariyle bildirdiği ticari faaliyetinin bulunup bulunmadığı, bulunması halinde iĢletme

kapasitesi ile beyanlarının (satıĢ hasılatının, stoklarının, maliyetlerinin, vb) uyumlu olup

olmadığı değerlendirilir. Komisyon, gerek görmesi durumunda, mükelleften ilave bilgi, belge

ve açıklama isteyebilir.

Yapılan değerlendirme neticesinde, komisyon üyelerinin kanaatiyle olumsuzluğun teyit

edilmesi halinde mükellef özel esaslar kapsamına alınır.‖

MADDE 14 – Aynı Tebliğin (IV/E-4.3.) bölümünün son paragrafı yürürlükten

kaldırılmıĢtır.

MADDE 15 – Aynı Tebliğin (IV/E-5.) bölümünün sonuna aĢağıdaki örnek eklenmiĢtir.

“Örnek: Uluslararası taşımacılık hizmeti dolayısıyla KDV iade talebinde bulunan bir

mükellefin akaryakıt alımı yaptığı bir mükellef hakkında olumsuzluk bulunması halinde, iade

talep eden mükellef işlemin gerçekliğini yukarıda belirtildiği şekilde ödeme belgesi ibraz

ederek ispat edebilir.

Ancak, akaryakıt alımı yapıldığı iddia edilen mükellefin, iadeci mükellefin bağlı olduğu

ilden farklı bir ilde bulunması ve/veya yapılan taşımacılık hizmetinin güzergâhı üzerinde

bulunmaması gibi şüphe uyandıran bir durumunun bulunması halinde, vergi dairesince

yapılan değerlendirme sonucunda ödeme belgesi işlemin gerçekliğinin tevsiki hususunda

yeterli bulunmayarak yalnızca ödeme belgesine göre işlem tesis edilmeyecek ve mükelleften

ilave açıklamalar istenebilecektir.”

MADDE 16 – Aynı Tebliğin (IV/E-9.1.) bölümünün birinci paragrafından sonra gelmek

üzere aĢağıdaki paragraf eklenmiĢtir.

―Yapılan yoklamada bilinen adreslerinde bulunamayan mükelleflerin mükellefiyet

kaydının, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 160 ıncı maddesi uyarınca terkin edilmesi

halinde, ikinci yoklama yapılmaksızın mükellefler özel esaslara alınır. Anılan madde

kapsamında mükellefiyet kaydının terkini iĢleminin birinci yoklama tarihinden de önce

yapılmıĢ olması halinde, mükellefler terkin tarihi itibariyle özel esaslara alınır.‖

MADDE 17 – Aynı Tebliğin (IV/E-12.) bölümünden sonra gelmek üzere aĢağıdaki


―13. 3/8/2016 Tarihli ve 6736 Sayılı Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılmasına

ĠliĢkin Kanun Kapsamında KDV Artırımında Bulunanların Özel Esaslar KarĢısındaki

Durumu Aralık/2015 ve öncesi vergilendirme dönemlerine iliĢkin olarak haklarında bu Tebliğ

kapsamında;

- Sahte belge veya muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge kullanma olumsuz raporu ile

- Sahte belge veya muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge kullanma,

- Beyanname vermeme,

- Adresinde bulunamama,

- Defter ve belge ibraz etmeme

olumsuz tespitleri

bulunan ve bu nedenle özel esaslara tabi olan mükelleflerden 2011, 2012, 2013, 2014 ve

2015 takvim yıllarında faaliyette bulundukları dönemlerin tamamına iliĢkin olarak 6736 sayılı

Kanunun 5 inci maddesi kapsamında KDV artırımında bulunanlar (Bu yıllardan herhangi

birinde faaliyete baĢlanması halinde faaliyete baĢlanan yıl ve sonraki yıllar için; faaliyetin terk

edilmesi halinde ise faaliyetin terk edildiği yıl ve önceki yıllar için artırımda bulunulması

gerekir.), artırım tutarlarının tamamını ödedikleri tarihten itibaren özel esaslar kapsamından

çıkarılır. Ayrıca, taksit uygulamasından faydalanan mükelleflerin hesaplanan tutarların

tamamı ile bir taksite ait tutarın %10‘u kadar banka teminat mektubu (herhangi bir kısıtlayıcı

Ģart taĢımaması gerekmektedir), devlet tahvili veya hazine bonosu cinsinden teminat

göstermeleri halinde taksitlerin tamamının ödenmesi beklenmeksizin genel esaslara dönüĢleri

sağlanır. Bu Ģekilde teminat gösteren mükelleflerin mezkûr Kanunun verdiği haktan daha

fazla taksiti aksatmaları halinde, ödenmemiĢ taksitler muaccel hale gelir ve kalan borcun

tamamı teminatın paraya dönüĢtürülmesi yoluyla tahsil edilir.

2011, 2012, 2013, 2014 ve 2015 takvim yıllarında faaliyette bulundukları dönemlerin

tamamına iliĢkin olarak 6736 sayılı Kanunun 5 inci maddesi doğrultusunda KDV artırımında

bulunarak özel esaslar kapsamından çıkarılan mükellefler, artırımda bulunulan yıllar için

yukarıda belirtilen olumsuzluklar kapsamında tekrar özel esaslara alınmazlar.

Özel esaslar kapsamında olmadığı halde KDV artırımında bulunmuĢ olan mükellefler,

artırımda bulundukları yıllarda alım yaptıkları mükelleflerle ilgili olumsuzluklar için

yapılacak tespitler dolayısıyla özel esaslar kapsamına alınmazlar.

Yukarıda belirtilenler dıĢındaki sebepler dolayısıyla haklarında özel esaslar

uygulananların KDV artırımında bulunmaları ise bunların genel esaslara dönüĢlerini

sağlamaz. Aynı Ģekilde yukarıda belirtilenler dıĢındaki sebepler dolayısıyla haklarında özel

esaslar uygulanması gerekenlerin KDV artırımında bulunmaları bunların özel esaslara tabi

tutulmasını engellemez.

6736 sayılı Kanunun 5 inci maddesi kapsamında KDV artırımında bulunmasına bağlı

olarak özel esaslar kapsamından çıkarılan veya özel esaslar kapsamına alınmayan

mükelleflerin iade taleplerinde, haklarında olumsuzluk bulunan mükelleflerden alımlarının

bulunduğunun tespiti halinde, Tebliğin (IV/E-11) bölümünde belirtilen hükümlerin

uygulanacağı tabiidir.‖

MADDE 18 – Aynı Tebliğe ekte yer alan (EK:23A) ve (EK:23B) eklenmiĢtir.

MADDE 19 – Bu Tebliğ yayımlandığı tarihte yürürlüğe girer.

MADDE 20 – Bu Tebliğ hükümlerini Maliye Bakanı yürütür.


[R.G. 04 Ekim 2016– 29847]

—— • ——


HARÇLAR KANUNU GENEL TEBLĠĞĠ

(SERĠ NO: 77)

Amaç ve kapsam

MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı, 9/8/2016 tarih ve 29796 sayılı Resmî Gazete‘de

yayımlanarak yürürlüğe giren 15/7/2016 tarihli ve 6728 sayılı Yatırım Ortamının

ĠyileĢtirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Kanun‘da yer alan

492 sayılı Harçlar Kanununun uygulamasına yönelik düzenlemelere iliĢkin açıklamaların

yapılmasıdır.

(2) Bu Tebliğ, 492 sayılı Kanun ve bu Kanuna bağlı tarifeler ile 6361 sayılı Finansal

Kiralama, Faktoring ve Finansman ġirketleri Kanununun 37 nci maddesinde 6728 sayılı

Kanunla yapılan değiĢiklikleri kapsamaktadır.

Yasal düzenlemeler

MADDE 2 – (1) 6728 sayılı Kanunda yer alan Harçlar Kanununun uygulamasına

yönelik düzenlemeler aĢağıdaki gibidir.

“MADDE 30- 2/7/1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununun 38 inci maddesinin

birinci fıkrasına aşağıdaki cümle eklenmiştir.

“Birden fazla nüsha olarak düzenlenen muayyen bir bedeli ihtiva eden kâğıtlarla ilgili

nispi harca tabi işlemlerden sadece bir nüsha için harç tahsil olunur.”

MADDE 31- 492 sayılı Kanunun 47 nci maddesinin başlığı “Çeşitli işlemlerde harç:”

şeklinde değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

“Noterde işleme konu edilmiş belli tutarı ihtiva eden her nevi senet, mukavelename ve

kâğıtların değiştirilmesi halinde, değişikliğe ilişkin senet, mukavelename ve kâğıtlar artan

miktar üzerinden aynı nispette harca tabidir.”

MADDE 32- 492 sayılı Kanunun 59 uncu maddesinin birinci fıkrasının (p) bendi

aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.


“p) 21/11/2012 tarihli ve 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring ve Finansman

Şirketleri Kanunu kapsamında yapılan finansal kiralama işlemlerinde, kiralanan taşınmazın

finansal kiralama sözleşmesinin süresi sonunda kiracıya devri.”

MADDE 33- 492 sayılı Kanunun 123 üncü maddesinin;

a) Üçüncü fıkrasına “şirketlerin kuruluş,” ibaresinden sonra gelmek üzere “pay devri,”

ibaresi, “bankalar,” ibaresinden sonra gelmek üzere “finansman şirketleri,” ibaresi eklenmiş

ve fıkrada yer alan “Esnaf ve Sanatkarlar Kredi ve Kefalet Kooperatifleri” ibaresinden sonra

gelen parantez içi hüküm “(Bu kooperatifler tarafından bankalardan kullandırılacak krediler

için verilecek kefaletler ile Kredi Garanti Fonu İşletme ve Araştırma Anonim Şirketi

tarafından verilecek kefaletler dahil)” şeklinde değiştirilmiştir.

b) Dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Kira sertifikası ihracına dayanak teşkil eden her türlü varlık ve hakların; devri, alımı,

satımı, kiralanması, vekaleten yönetimi, kira sertifikası ihracı amacıyla bir ortak girişime

ortak olunması, iş sahibi sıfatıyla bir eser veya işin yaptırılması ve bu iş veya eserin

kiralanması veya satılması ile bu işlemlere bağlı olarak yapılan her türlü teminat, ipotek ve

benzeri işlemler, bu Kanunda yazılı harçlardan müstesnadır.”

c) Dördüncü fıkrasından sonra gelmek üzere maddeye aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

“Yatırım Teşvik Belgesi kapsamında yer alan yatırım mallarına ilişkin olarak Yatırım

Teşvik Belgesi sahibi yatırımcılarla bu malların üreticileri ve tedarikçileri arasında

düzenlenen kâğıtlar, münhasıran yatırım döneminde belge kapsamındaki yatırıma yönelik

gayri maddi hakların kiralanması ve satın alınmasına ilişkin düzenlenen kâğıtlar, belge

kapsamında sabit kıymet yatırımlarının imal ve inşasına yönelik düzenlenen sözleşmeler,

taahhütnameler, teminatlar ve bu mahiyetteki kâğıtlar ile söz konusu yatırımlara yönelik

danışmanlık ve teknik müşavirlik hizmetlerine ilişkin düzenlenen kâğıtlarla ilgili işlemler bu

Kanunda yazılı harçlardan müstesnadır.

İleri teknolojiye sahip ve teknoloji transferi sağlayacak yurt dışında yerleşik şirketlerin

satın alınması ile bu alımlara yönelik mali ve hukuki danışmanlık hizmeti alımına ilişkin

düzenlenen kâğıtlarla ilgili işlemler bu Kanunda yazılı harçlardan müstesnadır.

Yatırımlarda Devlet yardımları hakkında kararlarla belirlenen yüksek ve orta-yüksek

teknolojili sanayi sınıfında yer alan ürünlerin imalatına ilişkin olarak imalatçılar ile

tedarikçileri arasında mal ve hizmet alımı nedeniyle düzenlenen kâğıtlarla ilgili işlemler bu

Kanunda yazılı harçlardan müstesnadır.

Binalarda ısı yalıtımı ve enerji tasarrufu sağlamaya yönelik olarak yapılan işlemler ile

17/4/1957 tarihli ve 6948 sayılı Sanayi Sicili Kanununa göre sanayi sicil belgesini haiz

sanayi işletmelerince münhasıran imalat sanayinde kullanılmak üzere yeni makine ve teçhizat

alımına yönelik olarak yapılan işlemler bu Kanunda yazılı harçlardan müstesnadır.

Ürünlerin yurt dışında tanıtım ve pazarlamasını sağlamak amacıyla, miktarı ticari

teamüllere uygun örnek ürünler, tanıtım malzemeleri veya promosyon amaçlı ürünlerin

bedelsiz ihracatına ilişkin yapılan işlemler ile yurt dışındaki fuarlara katılım amacıyla

yapılan işlemler bu Kanunda yazılı harçlardan müstesnadır.

Her türlü gemi, yat ve diğer su araçlarının inşası, yenileme ve dönüşümü ile bakım ve

onarımına yönelik olarak düzenlenen kâğıtlarla ilgili işlemler bu Kanunda yazılı harçlardan

müstesnadır.

Öğrencilerin burs veya öğrenim kredisi almak ve okula veya öğrenci yurduna

girebilmek için düzenledikleri sözleşme, taahhütname, kefaletname ve benzeri kâğıtlara ilişkin

işlemler bu Kanunda yazılı harçlardan müstesnadır.”

MADDE 34- 492 sayılı Kanunun 132 nci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

“Bu Kanuna bağlı (1) sayılı tarifenin “C)Ticaret sicili harçları:” başlıklı bölümünde

yazılı ticaret sicili işlemlerine ilişkin harçlar, ticaret ve sanayi odaları veya ticaret odaları

veyahut ilgili odalar tarafından makbuz karşılığı peşin olarak tahsil edilir. Bu suretle tahsil

olunan bir aya ait harçlar şekil, içerik ve muhteviyatı Maliye Bakanlığınca belirlenen bir

bildirim ile ticaret sicili müdürlüğünü bünyesinde bulunduran odanın muhtasar yönünden

bağlı olduğu vergi dairesine, izleyen ayın on beşinci günü akşamına kadar bildirilip ödenir.

Tahsil edilen harçların ilgili vergi dairesine süresinde ödenmemesi durumunda, harç ilgili

odadan 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun

hükümlerine göre takip ve tahsil edilir. Süresinde vergi dairesine beyan edilmeyen tutarlar

hakkında 213 sayılı Vergi Usul Kanunu hükümleri uygulanır. İşlemden doğan harçları

tamamen almadan işlem yapan ticaret sicili müdürlüğü görevlileri ve ilgili odalar harcın

ödenmesinden mükelleflerle birlikte müteselsilen sorumludur.”

MADDE 36- 492 sayılı Kanuna bağlı (1) sayılı Tarifenin “A) Mahkeme Harçları”

başlıklı bölümünün “III-Karar ve ilam harcı” başlıklı alt bölümünün birinci fıkrasının (a)

bendinde yer alan “Tahkim yargılamasında bu bende göre hesaplanan harç yüzde elli

oranında uygulanır.” cümlesi “Tahkim yargılamasında bu bent hükümlerine göre harç

alınmaz.” şeklinde değiştirilmiştir.

MADDE 37- 492 sayılı Kanuna bağlı (2) sayılı Tarifenin “II- Maktu harçlar:” başlıklı

bölümünün;

a) (3) numaralı fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“3. Vekaletnamelerde beher imza için 12,40 TL.”

b) (4) numaralı fıkrasının başlığı “4. Defter tasdiki (kuruluş aşamasında yapılan

tasdikler hariç):” şeklinde değiştirilmiştir.

MADDE 38- 492 sayılı Kanuna bağlı (4) sayılı Tarifenin “I-Tapu işlemleri” başlıklı

bölümünün (7) numaralı fıkrasına aşağıdaki parantez içi hüküm eklenmiştir.

“(Tacirler arası ipotek tesis işlemlerinde bu fıkraya göre hesaplanan harçlar yüzde elli

oranında uygulanır.)”

MADDE 74- 21/11/2012 tarihli ve 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring ve

Finansman Şirketleri Kanununun 37 nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde

değiştirilmiştir.

“(1) Finansal kiralama sözleşmeleri, bu sözleşmelerin devrine ve tadiline ilişkin

kâğıtlar, finansal kiralama konusu malların teminine ilişkin kiralayan ve satıcı arasında

düzenlenen sözleşmeler ile bunların teminatı amacıyla düzenlenen kâğıtlar damga

vergisinden, bu kâğıtlarla ilgili yapılacak işlemler (finansal kiralama konusu

gayrimenkullerin kiralayanlar tarafından devir alınmasına ilişkin tapu işlemleri hariç)

harçtan müstesnadır.”

492 sayılı Harçlar Kanununda yapılan değiĢiklikler

MADDE 3 – (1) 6728 sayılı Kanunla Harçlar Kanununun 38 inci maddesinde yapılan

değiĢiklikle, noterde iĢlem gören ve belli bir bedel ihtiva eden kâğıtların her bir nüshasından

noter harcı tahsil edilmesi uygulamasına son verilmiĢtir. Söz konusu nispi harca tabi kağıtların

birden fazla nüsha olarak düzenlenmesi durumunda, sadece tek nüsha üzerinden kağıtta yer

alan imza sayısına göre nispi noter harcı alınacaktır.

(2) Noterde iĢleme konu edilmiĢ belli tutarı ihtiva eden her nev‘i senet, sözleĢme ve

kağıtların değiĢtirilmesi halinde, daha önce bir iĢlem yapılıp yapılmadığına bakılmaksızın,

değiĢikliğe iliĢkin kağıdın ihtiva ettiği değer üzerinden noter harcı alınmaktaydı. 6728 sayılı

Kanunla Harçlar Kanununun 47 nci maddesinde yapılan değiĢiklikle, noterde iĢlem gören söz

konusu kağıtların değiĢtirilmesine iliĢkin kağıtlardan, sadece artan tutar üzerinden noter harcı

alınacaktır.

(3) 6728 sayılı Kanunla Harçlar Kanununun 59 uncu maddesinin (p) bendinde yapılan

düzenleme ile konut finansmanı amacıyla yapılacak finansal kiralamalarda konutun kiralama

süresi sonunda kiracıya devrine iliĢkin tapu harcı istisnası uygulamasının kapsamı

geniĢletilmiĢtir. Böylelikle, 6361 sayılı Kanun kapsamında yer alan finansal kiralamaya konu

her türlü taĢınmazın kiralama süresi sonunda kiracıya devrinde kiralayandan ve kiracıdan tapu

harcı alınmayacaktır.

(4) 6728 sayılı Kanunla Harçlar Kanununun 123 üncü maddesinde yapılan değiĢiklikler

sonucunda;

a) Anonim, limited ve eshamlı komandit Ģirketlerin pay devirleri nedeniyle yapılacak

iĢlemlere harç istisnası uygulanacaktır.

b) Kredi Garanti Fonunun, bankaların yanı sıra banka dıĢı kuruluĢlardan da (TÜBĠTAK,

KOSGEB, kalkınma ajansları ve benzeri) temin edilecek kamusal destekler ve mali yardımlar

için vereceği kefaletler nedeniyle yapılacak iĢlemler harçtan istisna olacaktır.

c) Finansman Ģirketlerince kullandırılan kredilere, bunların teminatlarına ve geri

ödenmelerine iliĢkin iĢlemlere (yargı harçları hariç) harç istisnası uygulanacaktır.

ç) Sermaye Piyasası Kurulunun düzenlemeleri çerçevesinde, sahipliğe dayalı kira

sertifikalarının yanı sıra yönetim sözleĢmesine, vadeli alım satım dahil alım satıma, ortaklığa,

eser sözleĢmesine dayalı farklı kira sertifikası türlerine iliĢkin iĢlemler ile bu iĢlemlere bağlı

olarak yapılan her türlü teminat, ipotek ve benzeri iĢlemler harçlardan istisna olacaktır.

d) Yatırım TeĢvik Belgesi kapsamında;

1) Belgede yer alan yatırım mallarına iliĢkin olarak yatırım teĢvik belgesi sahibi

yatırımcılarla bu malların üreticileri ve tedarikçileri arasında düzenlenen kâğıtlar,

2) Münhasıran yatırım döneminde belge kapsamındaki yatırıma yönelik gayri maddi

hakların kiralanması ve satın alınmasına iliĢkin düzenlenen kâğıtlar,

3) Sabit kıymet yatırımlarının imal ve inĢasına yönelik düzenlenen sözleĢmeler,

taahhütnameler, teminatlar ve bu mahiyetteki kâğıtlar,

4) Söz konusu yatırımlara yönelik danıĢmanlık ve teknik müĢavirlik hizmetlerine iliĢkin

düzenlenen kâğıtlar,

ile ilgili iĢlemlere harç istisnası uygulanacaktır.

e) Ġleri teknolojiye sahip ve teknoloji transferi sağlayacak yurt dıĢında yerleĢik

Ģirketlerin satın alınması ile bu alımlara yönelik mali ve hukuki danıĢmanlık hizmeti alımına

iliĢkin düzenlenen kâğıtlarla ilgili iĢlemler harçtan istisna olacaktır.

f) Yatırımlarda Devlet yardımları hakkında kararlarla belirlenen yüksek ve orta-yüksek

teknolojili sanayi sınıfında yer alan ürünlerin imalatına iliĢkin olarak imalatçılar ile

tedarikçileri arasında mal ve hizmet alımı nedeniyle düzenlenen kâğıtlarla ilgili iĢlemlere harç

istisnası uygulanacaktır.

g) Binalarda ısı yalıtımı ve enerji tasarrufu sağlamaya yönelik olarak yapılan iĢlemler ile

17/4/1957 tarihli ve 6948 sayılı Sanayi Sicili Kanununa göre sanayi sicil belgesini haiz sanayi

iĢletmelerince münhasıran imalat sanayinde kullanılmak üzere yeni makine ve teçhizat

alımına yönelik olarak yapılan iĢlemler harçtan istisna olacaktır.

ğ) Ürünlerin yurt dıĢında tanıtım ve pazarlamasını sağlamak amacıyla, miktarı ticari

teamüllere uygun örnek ürünler, tanıtım malzemeleri veya promosyon amaçlı ürünlerin

bedelsiz ihracatına iliĢkin yapılan iĢlemler ile yurt dıĢındaki fuarlara katılım amacıyla yapılan

iĢlemlere harç istisnası uygulanacaktır.

h) Her türlü gemi, yat ve diğer su araçlarının inĢası, yenileme ve dönüĢümü ile bakım ve

onarımına yönelik olarak düzenlenen kâğıtlarla ilgili iĢlemler harçtan istisna olacaktır.

ı) Öğrencilerin burs veya öğrenim kredisi almak ve okula veya öğrenci yurduna girebilmek

için düzenledikleri sözleĢme, taahhütname, kefaletname ve benzeri kâğıtlara iliĢkin iĢlemlere

harç istisnası uygulanacaktır.

Ticaret sicili harçlarının odalarca tahsil edilmesi

MADDE 4 – (1) 6728 sayılı Kanunla Harçlar Kanununun 132 nci maddesinde yapılan

değiĢiklik uyarınca, Harçlar Kanununa ekli (1) sayılı tarifede yer alan ticaret sicili harçları,

ticaret sicil müdürlüğünün kurulduğu; ticaret ve sanayi odaları veya ticaret odaları, oda

bulunmayan veya sicil iĢlemlerinin yürütülebilmesi için yeterli teĢkilatı bulunmayan veyahut

teĢkilatı sonradan yetersiz hale gelen odaların bulunduğu yerlerde, Gümrük ve Ticaret

Bakanlığınca belirlenen oda tarafından makbuz karĢılığı peĢin olarak tahsil edilebilecektir.

(2) Odalar tarafından tahsil olunan bir aya ait harçlar, bir örneği Tebliğin ekinde yer alan

―Ticaret Sicili Harçlarına ĠliĢkin Bildirim‖ ile ticaret sicili müdürlüğünü bünyesinde

bulunduran odanın muhtasar yönünden bağlı olduğu vergi dairesine, takip eden ayın on

beĢinci günü akĢamına kadar bildirilip ödenecektir.

(3) 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 257 nci maddesinin Bakanlığımıza verdiği

yetkiye istinaden, ticaret sicili harçlarını tahsil eden odalara, ―Ticaret Sicili Harçlarına ĠliĢkin

Bildirim‖i 30/9/2004 tarihli ve 25599 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Vergi Usul Kanunu

Genel Tebliği Sıra No:340 ve 3/3/2005 tarihli ve 25744 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan

Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği (Sıra No:346)‘nde yer alan usul ve esaslar doğrultusunda

elektronik ortamda gönderme zorunluluğu getirilmiĢtir. ―Ticaret Sicili Harçlarına ĠliĢkin

Bildirim‖in süresinde elektronik ortamda gönderilmemesi durumunda Vergi Usul Kanununun

mükerrer 355 inci maddesi gereği özel usulsüzlük cezası kesilecektir.

(4) ―Ticaret Sicili Harçlarına ĠliĢkin Bildirim‖i, mevcut Ģifresi bulunan odaların daha önce

beyannamelerin elektronik ortamda gönderilebilmesi için kendilerine verilmiĢ olan kullanıcı

kodu, parola ve Ģifreleri ile mevcut Ģifresi bulunmayan odaların ise muhtasar yönünden bağlı

oldukları vergi dairesine müracaat etmeleri durumunda kendilerine verilecek olan kullanıcı

kodu, parola ve Ģifreleri ile elektronik ortamda göndermeleri gerekmektedir.

(5) Harç bildiriminin süresi içinde verilmemesi durumunda sözü edilen odalar hakkında 213

sayılı Kanun hükümlerine göre iĢlem yapılacaktır.

(6) Ticaret Sicili Harçlarına ĠliĢkin Bildirim ile bildirilen harcın süresinde ödenmemesi

halinde, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre

harcın söz konusu odalardan takip ve tahsili sağlanacaktır.

(7) Ticaret sicili harçlarını tamamen almadan iĢlem yapan ticaret sicili müdürlüğü görevlileri

ve harcın tahsiline yetkili odalar, harcın ödenmesinden mükelleflerle birlikte müteselsilen

sorumludur.

(8) Bu maddenin bir ila sekizinci fıkralarına göre yapılacak uygulama, il ve ilçeler itibarıyla

Gelir Ġdaresi BaĢkanlığınca ayrıca ilan edilecektir. Bu ilan yapılıncaya kadar ticaret sicili

harçlarının ilgili vergi dairelerince tahsil edilmesine devam edilecektir.

492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı tarifelerde yapılan değiĢiklikler

MADDE 5 – (1) Tahkim davalarında nispi karar ve ilam harcı 2014 yılından itibaren % 50

oranında uygulanmakta iken, 6728 sayılı Kanunla Harçlar Kanununa bağlı (1) sayılı tarifede

yapılan düzenleme neticesinde tahkim yargılamasında nispi karar ve ilam harcı

alınmayacaktır.

(2) 6728 sayılı Kanunla Harçlar Kanununa bağlı (2) sayılı tarifede yapılan düzenlemeler

sonucunda;

a) Genel ve özel vekaletnamelerden farklı tutarlarda noter harcı alınması uygulaması

kaldırılmıĢ olup, vekaletnamelerin tamamından aynı tutarda noter harcı alınacaktır.

b) Sermaye Ģirketleri dahil ticari iĢletmelerin kuruluĢ aĢamasındaki defter tasdiki iĢlemleri

noter harçlarının konusu dıĢına çıkarılmıĢ olup, gerek ticaret sicil müdürlüklerinde gerekse

noterliklerde yapılan söz konusu defter tasdiki iĢlemlerinden harç alınmayacaktır.

(3) Harçlar Kanununa bağlı (4) sayılı tarifenin ―I-Tapu ĠĢlemleri:‖ baĢlıklı bölümünün 7

numaralı fıkrası gereğince ipotek tesisinde;

a) Ġpotekle sağlanan borç miktarı üzerinden (Binde 4,55),

b) Ġpoteğe dahil gayrimenkullerden birisinin çıkarılarak baĢkasının ithalinde veya teminat

ilavesinde borç miktarı üzerinden (Binde 4,55),

c) Mevcut ipotek derecelerinin sonradan istenilen değiĢikliklerinde borç miktarı üzerinden

(Binde 2,27),

oranında tapu harcı alınmaktadır. 6728 sayılı Kanunla söz konusu fıkraya ―(Tacirler arası

ipotek tesis iĢlemlerinde bu fıkraya göre hesaplanan harçlar yüzde elli oranında uygulanır.)‖

hükmü eklenmiĢtir. Söz konusu hüküm gereğince, tacirlerin kendi aralarında yaptıkları ipotek

tesis iĢlemlerinde tapu harcı % 50 oranında uygulanacaktır. Bu indirimin uygulanabilmesi

için, tapuda iĢlem esnasında tarafların tacir olduğunun ticaret sicil kaydı ile ipotek tesisinin

ticari bir iĢlemden kaynaklandığının da fatura, sözleĢme, irsaliye, senet ve benzeri belgelerle

tevsiki gerekmektedir. Lehine ipotek tesis edilenin tacir olması ve iĢlemin tacirin ticari

faaliyetine iliĢkin olması kaydıyla, üçüncü kiĢilere ait gayrimenkuller üzerinde tacir lehine

ipotek tesis iĢlemlerinde de indirimli harç oranı uygulanacaktır.

6361 sayılı Kanunun 37 nci maddesinde yapılan değiĢiklik

MADDE 6 – (1) 6361 sayılı Kanunun ―Tanımlar‖ baĢlıklı 3 üncü maddesinin birinci

fıkrasının (d) bendinde, katılım bankaları, kalkınma ve yatırım bankaları ile finansal kiralama

Ģirketleri kiralayan olarak tanımlanmıĢtır.

(2) 6728 sayılı Kanunun 74 üncü maddesi ile 6361 sayılı Kanunun 37 nci maddesinde yapılan

düzenleme öncesinde, sadece finansal kiralama sözleĢmeleri ve bu sözleĢmelerin devrine ve

tadiline iliĢkin kâğıtlar ile bunların teminatı amacıyla düzenlenen kâğıtlarla ilgili yapılacak

iĢlemler harçtan müstesna tutulmakta, finansal kiralama konusu malların kiralayan

konumundaki finansal kiralama Ģirketlerince tedarikine iliĢkin olarak düzenlenen kağıtlarla

ilgili iĢlemlerden harç alınmaktaydı.

(3) Yapılan düzenleme ile 6361 sayılı Kanunda tanımlanan kiralayanlar ile finansal kiralama

konusu malların tedarikçileri arasında imzalanan sözleĢmeler ve bunların teminatına iliĢkin

kağıtlarla ilgili iĢlemler de istisna kapsamına alınmıĢ olup, söz konusu iĢlemler nedeniyle harç

alınmayacaktır. Ancak, finansal kiralama konusu taĢınmazların kiralayanlar tarafından

tedarikçilerden devralınmasına iliĢkin tapuda yapılacak iĢlemlerden tapu harcı alınacaktır.

Yürürlük

MADDE 7 – (1) Bu Tebliğ 9/8/2016 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde


Yürütme

MADDE 8 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Maliye Bakanı yürütür.


[R.G. 04 Ekim 2016– 29847]

—— • ——

KURUL KARARI

Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurulunun 7026 Sayılı Kararı

Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumundan:

BANKACILIK DÜZENLEME VE DENETLEME KURULU KARARI

Karar Sayısı: 7026 Karar Tarihi: 29/09/2016

Kurul BaĢkanlığının 28.09.2016 tarihli gündem yazısı ekinde gönderilen 28.09.2016 tarih ve

12509071-114-E.22845 sayılı yazı ve eklerinin incelenmesi sonucunda;


- Wirecard Ödeme ve Elektronik Para Hizmetleri A.ġ.‘ye 6493 sayılı Ödeme ve Menkul

Kıymet Mutabakat Sistemleri, Ödeme Hizmetleri ve Elektronik Para KuruluĢları Hakkında

Kanunun 15 inci maddesinin (1) numaralı fıkrası, 18 inci maddesinin (2) numaralı fıkrası ve

19 uncu maddesi çerçevesinde elektronik para ihraç etmek üzere elektronik para kuruluĢu

olarak faaliyette bulunma izni verilmesine,

- Anılan Kanunun 15 inci maddesinin (1) numaralı fıkrası çerçevesinde iĢbu kararın Resmî

Gazete‘de yayımlanmasına

karar verilmiĢtir.

[R.G. 04 Ekim 2016– 29847]

—— • ——

MĠLLETLERARASI ANDLAġMA

Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Uganda Cumhuriyeti Hükümeti

Arasında Diplomatik Pasaport Hamilleri Ġçin Vizelerin KarĢılıklı Olarak

Kaldırılmasına ĠliĢkin AnlaĢmanın Onaylanması Hakkında 2016/9202

Sayılı Karar, 05 Ekim 2016 Tarihli ve 29848 Sayılı Resmi Gazetenin Sayısında

YayınlanmıĢtır.

[R.G. 05 Ekim 2016– 29848]

—— • ——

BAKANLAR KURULU KARARI

4760 Sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununa Ekli (ıı) Sayılı Listede Yer

Alan Bazı Mallarda Uygulanan Özel Tüketim Vergisinin Yeniden Tespiti

Hakkında 2016/9256 Sayılı Karar

Karar Sayısı : 2016/9256

[R.G. 05 Ekim 2016– 29848]

—— • ——

YÖNETMELĠK

Basın Ġlan Kurumu Genel Müdürlüğünden:

RESMÎ ĠLÂN VE REKLÂMLAR ĠLE BUNLARI YAYINLAYACAK

SÜRELĠ YAYINLAR YÖNETMELĠĞĠ

BĠRĠNCĠ KISIM

Genel Hükümler

BĠRĠNCĠ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, resmî ilân ve reklâmların yayınlanacağı süreli

yayınların vasıf ve ödevlerinin belirlenmesi ile resmî ilânların fikir ve içtihat farkı

gözetilmeksizin aranan vasıfları taĢıyan ve ödevleri yerine getiren süreli yayınlara dağıtımının

sağlanmasıdır.

Kapsam

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, resmî ilân ve reklâmların kapsamını, yayınını, dağıtımını,

resmî ilân ve reklâm yayınlama hakkını, Basın Ġlan Kurumu ile valiliklerin aracılık etme

görev ve yetkisini, resmî ilân ve reklâmları yayınlayacak süreli yayınların vasıf ve ödevleri ile

kontrol usûl ve esasları ile hükümleri kapsar.

(2) Haber ve fotoğraf ajanslarının yayınlarının yanı sıra sanayi tipi dijital makinalar hariç;

kırtasiye tipi, ofis tipi, masaüstü veya taĢınabilir dijital baskı makinesi, bilgisayar yazıcıları,

teksir, fotokopi makinelerinde basılan veya çoğaltılan ya da ansiklopedi, bülten gibi fasiküller

halinde yayınlanan ve güncelliği olmayan yayınlar için, tanımı, niteliği ve niceliği ne olursa

olsun resmî ilân ve reklâm yayınlama hakkı açısından bu Yönetmelik hükümleri uygulanmaz.

(3) Bu Yönetmelikte tanımlanan süreli yayınlar, usûlüne uygun ve iradî resmî ilân veya

reklâm yayınlama talepleri dıĢında bu Yönetmelik hükümlerine tâbi değildir.

(4) Bu Yönetmeliğin Birinci ve Dördüncü Kısımları ile BeĢinci Kısımının Ġkinci Bölümünde

yer alan hükümler, resmî ilân veya reklâm yayınlama hakkını haiz olanlarla resmî ilân veya

reklâm yayınlama talebinde bulunmuĢ bütün süreli yayınlara uygulanır.

(5) Aksi belirtilmeyen durumlarda, Birinci Kısımda yer alan genel hükümler, ilgisi nispetinde

diğer Kısımlardaki hükümlerle birlikte uygulanır.

Dayanak

MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 2/1/1961 tarihli ve 195 sayılı Basın Ġlan Kurumu TeĢkiline

Dair Kanunun 34, 35, 36 ve 53 üncü maddelerine dayanılarak hazırlanmıĢtır.

Tanımlar

MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;

a) Alt vasıflı gazete: Bu Yönetmeliğin Üçüncü Kısmının Dördüncü Bölümü kapsamındaki

süreli yayınları,

b) Basın kartı: 13/6/1952 tarihli ve 5953 sayılı Basın Mesleğinde ÇalıĢanlarla ÇalıĢtıranlar

Arasındaki Münasebetlerin Tanzimi Hakkında Kanuna tâbi iĢgörme neticesinde 8/6/1984

tarihli ve 231 sayılı Basın-Yayın ve Enformasyon Genel Müdürlüğünün TeĢkilât ve Görevleri

Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 nci maddesinin birinci fıkrasının (i) bendine

dayanılarak düzenlenen kartı,

c) Bekleme süresi: Süreli yayınların resmî ilân ve reklâmları yayınlama hakkı kazanabilmeleri

için bu Yönetmeliğin ilgili maddeleri ile belirlenmiĢ olan süreleri,

ç) Bölgesel gazete: Tek bir basın-yayın kuruluĢu tarafından aynı isimle basılan ve en az üç

komĢu ilde veya en az bir coğrafî bölgede dağıtılıp satıĢa sunulan günlük gazeteyi,

d) Dergi: Kurumun aracılık ödevinde bulunduğu resmî reklâmları yayınlama talebinde

bulunmuĢ olan veya bu reklâmları yayınlama hakkını haiz, günlük ile üç ay arasındaki bir

yayın aralığında yayınlanan süreli yayını,

e) Gazete: Resmî ilân yayınlama talebinde bulunmuĢ olan veya bu ilânları yayınlama hakkını

haiz yaygın, bölgesel veya yerel gazeteleri,

f) Genel Kurul: Basın Ġlan Kurumu Genel Kurulunu,

g) ĠĢ günü: 17/3/1981 tarihli ve 2429 sayılı Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkında Kanun

hükümlerine göre tatil olan günler ve cumartesi ile pazar günleri dıĢında kalan çalıĢma

günlerini,

ğ) Kurum: Basın Ġlan Kurumunu,

h) Mahsup: Gazetelerin yayınlama hakkı durdurulan dönemlere iliĢkin resmî ilân

kontenjanlarına isabet eden tutardaki resmî ilânın, aynı yayın yerindeki yayınlama hakkını

haiz diğer gazetelere göstergeleri nispetinde yansıtılmasını,

ı) Süreli Yayın: Bu Yönetmelikte belirlenen yayın aralıklarıyla yayınlanan ve vasıfları taĢıyan

basılmıĢ eser olarak nitelenen gazete ve dergileri,

i) Telâfi: Gazetelerin yayınlama hakkı bulunduğu halde yayınlamaktan mahrum kaldıkları

dönemlere iliĢkin resmî ilân kontenjanlarına isabet eden tutardaki resmî ilânın, aynı yayın

yerindeki yayınlama hakkını haiz diğer gazetelerden göstergeleri nispetinde tenzil edilerek,

ilgili gazeteye yansıtılmasını,

j) Tüzel kiĢi temsilcisi: Yayın sahibinin tüzel kiĢi olması halinde, 9/6/2004 tarihli ve 5187

sayılı Basın Kanunu uyarınca bu tüzel kiĢinin yetkili organı tarafından yöneticiler arasından

belirlenen gerçek kiĢiyi,

k) Valilik: Kurumun resmî ilân ve reklâmların yayınlatılmasına aracılık yetkisi kapsamında

bulunmayan illerin valiliklerini,

l) Vasıflı gazete: Yayın yerlerine göre bu Yönetmeliğin ilgili Kısımlarında belirtilen vasıflara

sahip ve yükletilen ödevleri yerine getiren süreli yayını,

m) Yaygın gazete: Tek bir basın-yayın kuruluĢu tarafından aynı isimle basılan ve her coğrafî

bölgede en az bir ilde olmak üzere, ülkenin en az yüzde yetmiĢinde dağıtılıp satıĢa sunulan

günlük gazeteyi,

n) Yayın sahibi: 5187 sayılı Kanun uyarınca verilen beyannamede belirtilen gerçek veya tüzel

kiĢiyi,

o) Yayın türü: Süreli yayınların 5187 sayılı Kanun uyarınca yaygın, bölgesel ve yerel yayın

türlerinden hangisinin kapsamında olduğunu,

ö) Yayın yeri: 109 uncu madde hükmü saklı kalmak üzere, 5187 sayılı Kanunun 7 nci

maddesi uyarınca verilen beyannamede gösterilen yönetim yerinin bulunduğu il merkezi veya

ilçenin mülkî sınırlarını,

p) Yayınlama hakkı: Resmî ilân yayınlama hakkı ile resmî reklâm yayınlama hakkını,

r) Yeni yayın: Resmî ilân ve reklâmları yayınlama hakkı bulunmayan veya bu hakkı sona eren

süreli yayını,

s) Yerel gazete: Tek bir basın-yayın kuruluĢu tarafından ve tek bir yerleĢim yerinde aynı

isimle basılmak suretiyle dağıtılıp satıĢa sunulan, günlük veya haftalık arasındaki bir yayın

aralığında yayınlanan gazeteyi,

Ģ) Yönetim Kurulu: Basın Ġlan Kurumu Yönetim Kurulunu,

ifade eder.

ĠKĠNCĠ BÖLÜM

Ġlân ve Reklâmlar ile Bunların Yayınlanması ve Yayınlatılması Görevi

Resmî ilânlar

MADDE 5 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında;

a) Kanun, tüzük veya yönetmelik gereği yayınlanması zorunlu olan ilânlar,

b) Merkezî yönetim kapsamındaki idareler, mahallî idareler, sosyal güvenlik kurumları, kamu

iktisadî teĢebbüsleri, kamu hukuku tüzel kiĢiliğini haiz teĢekküller ile sermayesinin yarısından

fazlası bu teĢekküllere ait veya bunların yüzde elliden fazla sermaye payı olan iĢtiraklerinin

reklâm niteliği taĢımayan ilânları,

resmî ilândır.

(2) Özel derneklerin birinci fıkranın (a) bendi kapsamında vermeleri zorunlu olan ilânlar,

resmî ilân sayılmaz.

Hususî ilân ve reklâmlar

MADDE 6 – (1) Resmî ilân kapsamında bulunmayan, gerçek veya tüzel kiĢiler tarafından

gazete ve dergilerde yayınlanmak üzere verilip de reklâm mahiyetinde olmayan ilânlar, hususî

ilân sayılır.

(2) SatıĢı artırmak gibi ticarî gayelerle veya bir Ģeye veya bir fikre rağbet sağlamak gibi maddi

ya da manevî bir menfaat temini veya tanıtım maksadıyla gazete ve dergilerde yazı, resim

veya çizgilerle yapılan ilânlar, reklâm sayılır.

Resmî reklâmlar

MADDE 7 – (1) Resmî reklâmlar, 195 sayılı Kanunun 42 nci maddesi gereğince 5 inci

maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde sayılan daire ve teĢekküllerle kanunla kurulan sair

müesseselerin veya bunların iĢtiraklerinin gazete ve dergilere verecekleri hususî ilânlar ile

reklâmlardır.

Kurumun ve valiliklerin görevi

MADDE 8 – (1) Kurum, Ģubesi bulunan yerlerin merkez belediye ve varsa büyükĢehir

belediyesi sınırları içinde, resmî ilân ve reklâmların yayınlama hakkı bulunan süreli

yayınlarda yayınlatılmasına aracılık eder.

(2) Kurumun aracılık yetkisi bulunmayan yerlerde, resmî ilânlar, yayınlama hakkı bulunan

gazetelerde valilikler aracılığıyla yayınlatılır.

(3) Hususî ilân ve reklâmların yayınlanması, yayınlatılması ve bunlara aracılık edilmesi, 195

sayılı Kanun ve bu Yönetmelik hükümleri dairesinde serbesttir. Kurum da hususî ilân ve

reklâm kabul eder.

(4) 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu uyarınca Türkiye Ticaret Sicili

Gazetesi‘nde yapılacak tescil ilânları, Kurumun veya valiliklerin aracılığından geçirilmez.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Resmî Ġlân ve Reklâm Yayınlama Hakkı ile Hakkın Kazanılması ve Devamı

Resmî ilân yayınlama hakkı

MADDE 9 – (1) Bu Yönetmelikte belirlenen esas ve usûllere uygun olarak vasıf ve ödevlerini

eksiksiz ve zamanında yerine getiren gazeteler, yayın yeri ve yayın türü esaslı olarak resmî

ilân yayınlama hakkı kazanır.

(2) 5 inci maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde sayılan daire ve teĢekküllerle kanunla

kurulan sair müesseselerin veya bunların iĢtiraklerine ait gazetelere, illerde en fazla basın kartı

sahibi üyesi bulunan basın meslek kuruluĢları tarafından ramazan ve kurban bayramlarında

çıkarılan süreli yayınlara, vasıflı statüsündeki gazetelerin yayınlandığı yerlerdeki alt vasıflı

gazetelerin yanı sıra resmî ilân yayınlama hakkına sahip olmayıp millî ve dinî bayramlara özel

olarak çıkarılan süreli yayınlara resmî ilân verilmez.

Resmî reklâm yayınlama hakkı

MADDE 10 – (1) Resmî ilân yayınlama hakkını haiz veya resmî ilân yayınlama hakkı

kazanabilmek için bekleme süresinde bulunan gazeteler, resmî reklâm yayınlama hakkını da

haizdir. Resmî ilân yayınlama hakkı sona eren gazetenin, resmî reklâm yayınlama hakkı da

sona erer.

(2) Bu Yönetmelikte belirlenen esas ve usûllere uygun olarak vasıf ve ödevlerini eksiksiz ve

zamanında yerine getiren dergiler, resmî reklâm yayınlama hakkı kazanır.

(3) Süreli yayınlar resmî reklâm yayınlama hakkı bakımından, bu Yönetmeliğin BeĢinci

Kısımının Birinci Bölümünde yer alan hükümlere tâbidir.

(4) Süreli yayınlara resmî reklâm yayınlama hakkı bakımından mahsup ve telâfi iĢlemleri

uygulanmaz.

(5) Bulunduğu ilde en fazla basın kartına sahip gazeteci meslek kuruluĢları ile bunların üst

kuruluĢları tarafından dinî ve millî bayramlar ile özel günlerde çıkarılacak yayınlara resmî

reklâm verilir.

Yayınlama hakkının kazanılması

MADDE 11 – (1) Süreli yayınların yayınlama hakkı kazanabilmeleri için;

a) Yazılı olarak, resmî ilân veya reklâm yayınlama talebinde bulunması,

b) Bu Yönetmelik ve 12/12/1997 tarihli ve 23198 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Basın

Ġlan Kurumu Yönetmeliğiyle yükletilen ödevleri kabul ederek zamanında yerine getirmesi,

c) Yayınlandığı yere göre, bu Yönetmeliğin ilgili kısımlarında belirtilen Ģart ve vasıfları haiz

olması,

ç) Bu maddede yer alan Ģartları yerine getirerek kendisi için belirlenen bekleme süresini

tamamlaması,

gerekir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Yayınlama Hakkı Ġçin Bekleme Sürelerinin BaĢlaması, Uzatılması ve Tamamlanması

Bekleme süresi

MADDE 12 – (1) Gazetelerin resmî ilân yayınlama hakkı kazanabilmeleri için yayınlama

talebinden itibaren tâbi olacakları bekleme süreleri, yayın yerlerine göre bu Yönetmelikte

belirlenmiĢtir.

(2) Bekleme süresinin baĢlangıç tarihi, resmî ilân yayınlama talebinin yazılı olarak, görev

alanlarına göre Kurum ya da valilik evrakına kaydedildiği tarihtir.

Bekleme süresinde haklar ve yükümlülükler

MADDE 13 – (1) Resmî ilân yayınlama hakkı kazanabilmesi için bekleme süresine tâbi

tutulan bir gazete, bu süre dolmadan resmî ilân yayınlayamaz. Aksi halde, 195 sayılı Kanunda

düzenlenmiĢ bulunan müeyyideler uygulanır.

(2) Bekleme süresi içinde bulunan gazetelerin, 5187 sayılı Kanuna göre verilen beyannamede

belirtilen yayın aralığına uygunluk arz edecek Ģekilde ve aranılan bütün vasıflara sahip olarak

yayınlanması ve yükletilen ödevleri yerine getirmesi gerekir.

(3) Ancak, bu gazeteler hakkında 27 nci maddenin birinci fıkrası hükmü, takvim yılı yerine

bekleme süresi baĢlangıç tarihi esas alınmak kaydıyla uygulanır.

Bekleme süresinde denetleme

MADDE 14 – (1) Bekleme süresi içinde bulunan gazetelerin ara denetlemeleri, bu gazetelerin

yazılı talebi üzerine veya duyulan ihtiyaca göre doğrudan doğruya, bekleme süresi sonundaki

denetlemeleri ise, yine yazılı talepleri üzerine görev alanlarına göre Kurum veya ilgili

valilikler tarafından yaptırılır.

Bekleme süresinin uzatılması ve tamamlanması

MADDE 15 – (1) Bekleme süresi içinde 11 inci maddede yer alan unsurlardan herhangi

birinin ihlâl edildiği anlaĢılırsa, ihlâllerin gerçekleĢtiği gün sayısınca bekleme süresi uzatılır.

(2) Bekleme süresinin tamamlandığı tarih, bekleme süresinin veya uzatılan bekleme süresinin

sonunda, gazetenin yazılı talebi ve denetleme ücretinin yatırılması üzerine yaptırılan

denetleme sonucu tespit edilir.

(3) Bekleme süresinin uzatıldığına veya tamamlandığına iliĢkin karar, verildiği tarihi izleyen

yedi iĢ günü içinde ilgili gazeteye gönderilir.

(4) Bekleme süresi sonunda 11 inci maddede yer alan unsurlardan herhangi birinin ihlâl

edilmediği anlaĢılır ise bekleme süresi tamamlanır.

(5) Bekleme süresinin uzatılmasına dayanak olan ihlâller bakımından 22 nci madde hükümleri

kıyasen uygulanır.

Bekleme süresinin uzatılması kararı

MADDE 16 – (1) Bekleme süresinin uzatılması kararları ile bu kararlara itiraz üzerine verilen

kararlarda;

a) Kararın dayanağı olan ihlâller,

b) Ġhlâllerin hangi usûlle belirlendiği,

c) Bekleme süresinin uzatılmasına esas alınan ihlâl tarihleri ve gün olarak süresi,

ç) 17 nci madde uyarınca nasıl itiraz edilebileceği,

yer alır.

Bekleme süresinin uzatılması kararına itiraz usûlü

MADDE 17 – (1) Bekleme süresinin uzatılması kararı kendisine tebliğ edilen gazete, on iĢ

günü içinde kararı veren makama ve bu makamın önceki kararında ısrar etmesi halinde, yine

on iĢ günü içinde Yönetim Kuruluna itiraz edebilir. Sürenin hesaplanmasında, itiraz yazısının

görev alanlarına göre Kurum veya ilgili valilik evrakına kayıt tarihi esas alınır.

(2) Kararı veren makam veya Yönetim Kurulu itirazı haklı bulur ise, bekleme süresi tekrar

belirlenir.

(3) Bekleme süresinin uzatılması kararına itiraz edilmemesi veya süresinde itiraz edilmemesi

ya da nihaî olarak itirazın Yönetim Kurulu tarafından kabul edilmemesi halinde karar

kesinleĢir.

(4) Bu maddede yer alan süreler kararın tebliğ edildiği günü takip eden ilk iĢ gününden

itibaren baĢlar.

Resmî reklâm yayınlama hakkı bakımından bekleme süresi

MADDE 18 – (1) Dergilerin bekleme sürelerine iliĢkin hükümler, bu Yönetmeliğin BeĢinci

Kısmında düzenlenmiĢtir. Gazetelerin resmî reklâm yayınlama hakkı bakımından bekleme

sürelerine dair 12 nci madde hükmü saklıdır.

BEġĠNCĠ BÖLÜM

Yayınlama Hakkının Durması, Durma Kararına Ġtiraz ve Sonuçları

Yayınlama hakkının durması

MADDE 19 – (1) Yayınlama hakkı, kazanılmasını ve devamını sağlayan Ģartlardan herhangi

birinin ihlâli halinde, ihlâl süresince kendiliğinden durur. Ġhlâlin önceden ve zamanında tespit

edilememiĢ olması, bu konuda iĢlem yapılmasına ve müeyyide uygulanmasına engel değildir.

(2) Yayınlama hakkının durduğu, muhtelif tetkik ya da kontrol kurulu raporlarının veya aylık

beyannamelerin incelenmesi veya bunların soruĢturulması ve araĢtırılması sonucu, görev

alanlarına göre Kurum veya ilgili valilikler tarafından tespit olunarak karara bağlanır.

(3) Durma kararı, verildiği tarihi izleyen yedi iĢ günü içinde ilgili gazeteye gönderilir.

Durma süresinin belirlenmesi

MADDE 20 – (1) Yayınlama hakkının durduğu süre, durmaya neden olan ihlâlin baĢladığı

tarihten; ihlâlin sona erdiği tarihe kadar geçen gün sayısı olarak belirlenir.

Durma kararının sonuçları

MADDE 21 – (1) Yayınlama hakkı duran gazeteye, ihlâller giderilerek bu hakkı yeniden

devam edinceye kadar resmî ilân verilmez.

(2) Gazetelerin durma süresince yayınladığı resmî ilânların, resmî ilân yayınlama hakkı

bulunmaksızın yayınlandığı kabul edilir ve mahsup iĢlemi uygulanır.

(3) Durma kararının dayandığı ihlâllere göre gazetelere mahsup iĢlemi uygulanmıĢ olması,

aynı konuda, 195 sayılı Kanunun 49 uncu maddesinin (a) bendi uyarınca cezai müeyyide

uygulanmasına engel teĢkil etmez.

(4) 22 nci madde hükümleri saklıdır.

Uyarı ve kendiliğinden bildirim

MADDE 22 – (1) Bir takvim yılı içinde 29 uncu maddenin üçüncü ve dördüncü fıkrası, 39

uncu maddesi, 40 ıncı maddesi, 41 inci maddesi, 48 inci maddenin birinci ve altıncı fıkrası, 49

uncu maddesi, 71 inci maddesi ve 75 inci maddesine iliĢkin meydana gelen ilk ihlâller için

gazeteye yazılı uyarı yapılır ve durma kararı verilmez.

(2) Birinci fıkrada belirtilen her bir ihlâlin bir takvim yılı içinde tekerrür etmesi durumunda

uygulanacak mahsup miktarı, ihlâlin giderilmiĢ olması kaydıyla, tespit edilen her bir ihlâl için

altmıĢ günden fazla olamaz.

(3) Yayınlama hakkının durduğunu, vaktinde ve kendiliğinden bildiren veya birinci fıkra

uyarınca yazılı olarak uyarılan gazeteye, 195 sayılı Kanunun 49 uncu maddesi hükmü

uygulanmaz.

Durma kararının içeriği

MADDE 23 – (1) Durma kararlarında;

a) Ġhlâllerin hangi usûlle belirlendiği,

b) Durma kararının dayanağı olan ihlâller,

c) Belirlenebilir ise, 20 nci madde uyarınca durma süresi ile mahsup miktarı,

ç) Tespit edildiği takdirde yayınlama hakkının yeniden devam ettiği tarih,

d) 24 üncü madde uyarınca nasıl itiraz edilebileceği,

yer alır.

Durma kararına itiraz

MADDE 24 – (1) Durma kararı kendisine tebliğ edilen gazete, on iĢ günü içinde kararı veren

makama ve bu makamın önceki kararında ısrar etmesi halinde, yine on iĢ günü içinde

Yönetim Kuruluna itiraz edebilir. Sürenin hesaplanmasında, itiraz yazısının görev alanlarına

göre Kurum veya ilgili valilik evrakına kayıt tarihi esas alınır.

(2) Kararı veren makam veya Yönetim Kurulu itirazı haklı bulur ise, telâfi iĢlemi uygulanır.

(3) Yayınlama hakkının durması kararına itiraz edilmemesi veya süresinde itiraz edilmemesi

ya da nihaî olarak itirazın Yönetim Kurulu tarafından kabul edilmemesi halinde durma kararı

kesinleĢir.

(4) Bu madde kapsamında verilen durma kararına itiraz dilekçeleri 25 inci madde kapsamında

yazılı baĢvuru olarak değerlendirilmez.

(5) Bu maddede yer alan süreler kararın tebliğ edildiği günü takip eden ilk iĢ gününden

itibaren baĢlar.

Yayınlama hakkının yeniden devamı

MADDE 25 – (1) Gazetelerin, yayınlama haklarının durmasına neden olan ihlâllerin ortadan

kalktığına iliĢkin yazılı baĢvuruları üzerine görev alanlarına göre Kurum veya valilik

tarafından inceleme yapılır.

(2) Görev alanlarına göre Kurum veya valilik gerek görürse, yayınlama hakkı açısından

kontrol kurulu teĢkil edilerek denetim yapılmasına karar verebilir. Bu durumda ilgili gazete,

denetim yapılması kararının kendisine tebliğinden itibaren denetleme giderlerini 94 üncü

madde uyarınca ödemekle yükümlüdür.

(3) Görev alanlarına göre Kurum veya valilik tarafından re‘sen tespit veya birinci fıkrada yer

alan inceleme ya da ikinci fıkra gereğince yapılacak denetleme üzerine yayınlama hakkını

kazanmasını ve devamını sağlayan unsurları ihlâl eden halin ortadan kalktığı tespit edilir ise,

ihlâlin ortadan kalktığı tarihten itibaren geçerli olmak üzere, yayınlama hakkı yeniden devam

eder.

(4) Üçüncü fıkra uyarınca ihlâlin ortadan kalktığı ve yayınlama hakkının devamını sağlayan

bütün unsurların tamamlandığı tarih ile birinci fıkrada yer alan yazılı baĢvuru tarihi arasındaki

süre on günü geçtiği takdirde, yayınlama hakkı yazılı baĢvuru tarihinde devam etmiĢ sayılır.

(5) Birinci fıkrada yer alan yazılı baĢvuru tarihi, baĢvuruyu içeren yazının görev alanlarına

göre Kurum veya ilgili valilik evrakına kaydedildiği tarihtir.

(6) Kurum Genel Müdürlüğü ile valilikler tarafından ilgili gazeteler hakkında yayınlama

hakkının durduğuna ve yeniden devam ettiğine iliĢkin alınan kararların birer nüshası,

müstenidi evrakıyla beraber 195 sayılı Kanunun 49 uncu maddesine göre iĢlem yapılması için

Yönetim Kuruluna sunulur. Yönetim Kurulunun anılan 49 uncu maddeye göre vereceği karar

kesinleĢtikten sonra tespit edilen süreye göre resmî ilân ve reklâm kesme cezası uygulanır.

(7) Yayınlama hakkının yeniden devam etmesi halinde, yayınlama hakkının yeniden devam

ettiğine iliĢkin karar ilgili gazeteye gönderilerek, resmî ilân yayınlatılmaya baĢlanır.

Mahsup ve telâfi iĢlemleri

MADDE 26 – (1) Gazetelerin yayınlama hakkı durduğu halde yayınladıkları resmî ilânlar

mahsup, yayınlama hakkı olduğu halde yayınlamaktan mahrum kaldıkları resmî ilânlar ise

telâfi edilir.

(2) Mahsup ve telâfi iĢlemleri, gazetelerin mağduriyetini önlemek üzere, ilgili gazetenin bu

iĢlemlere iliĢkin karar tarihindeki aylık resmî ilân kontenjanının yarısı üzerinden izleyen

aylarda yapılır. Ancak, mahsup veya telâfi tutarı, ilgili gazetenin karar tarihinden geçmiĢe

doğru üç aylık resmî ilân kontenjanını aĢtığı takdirde, mahsup veya telâfi iĢlemi karar

tarihindeki resmî ilân kontenjanının tamamı üzerinden yapılır.

(3) Anılan mahsup ve telâfilere dair yapılan uygulamalar dayanağı olan kararların kesinlik

kazanmasını müteakip tatbik edilir.

(4) Bir yerde yayınlama hakkı olan tek gazetenin bulunması halinde, bu gazete hakkında

alınan mahsup kararı, mahsup tutarı kadar resmî ilânın, ilgili gazetede yayınlatılmaması

suretiyle uygulanır.

(5) Mevzuat hükümlerinin ihlâli sebebiyle gazetelere mahsup iĢlemi uygulanmıĢ olması, aynı

konuda, 195 sayılı Kanunun 49 uncu maddesi uyarınca cezai müeyyide uygulanmasına engel

teĢkil etmez.

Yayınlama hakkının sona ermesi

MADDE 27 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında;

a) Durma kararı kendisine tebliğ edildiği tarihten itibaren altı ay içinde yayınlama hakkı

yeniden devam edemeyen gazetelerin,

b) Kendi kusuru ya da giderilmesi kendi elinde bulunan sebeplerle, ramazan ve kurban

bayramları dıĢında, yayınlarına bir takvim yılı içinde, birbiri ardına veya fasılalı olarak üç

günden fazla ara veren gazetelerin,

c) Kanunla yetkili kılınmıĢ mercilerce bir takvim yılı içinde altı aydan fazla süreyle yayını

durdurulan gazetelerin,

ç) Bir takvim yılı içinde on beĢ sayısının basılı nüshasını görev alanlarına göre Kuruma veya

valiliklere süresinde teslim etmeyen resmî ilân yayınlama hakkı durmuĢ veya bekleme

süresine tâbi günlük gazetelerin,

d) Bir takvim yılı içinde altı sayısının basılı nüshasını görev alanlarına göre Kuruma veya

valiliklere süresinde teslim etmeyen resmî ilân yayınlama hakkı durmuĢ veya bekleme

süresine tâbi günlük olmayan gazetelerin,

e) Görev alanlarına göre Kuruma veya valiliklere teslim edilen basılı ve elektronik nüshaları

gerçek dıĢı ve yanıltıcı olan veya gününde yayınlanmayan sayılarını sonradan basan süreli

yayınların,

f) Ġsimlerini 57 nci maddede yer alan esas ve usûllere aykırı Ģekilde değiĢtiren süreli

yayınların,

g) Engelleme fiilinin kesinleĢmiĢ yargı kararı ile mahkûmiyete yol açtığı durumlarda kontrol

kurullarının yaptığı denetimi engelleyen süreli yayınların,

ğ) Yayınına ara veren veya aynı takvim yılı içinde iki defadan fazla iki sayısını birleĢtiren

veya ikiden fazla sayısını tek sayıda toplayan dergilerin,

h) Kurum veya valilikler nezdinde gerçekleĢtirdiği iĢlemler veya bu makamlara sunduğu

beyan ve belgeler 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ve özel ceza kanunları

uyarınca suç teĢkil eden süreli yayınların,

ı) Yayınlama hakkından feragat ettiğini yazılı olarak bildiren süreli yayınların,

resmî ilân ve reklâm yayınlama hakkı sona erer.

Gazeteler ve dergiler listesi

MADDE 28 – (1) Görev alanlarına göre Kurum ve ilgili valilikler, her ayın son iĢ günü

itibarıyla resmî ilân ve reklâm verilebilecek süreli yayınların isimleri ile türünü, sayfa

sayısını, yüzölçümünü ve gerekli görülen diğer bilgileri kapsayan birer liste hazırlamakla

yükümlüdür.

(2) Bekleme süresi içinde bulunan gazetelere resmî reklâmlara dair aylık listelerde yer verilir.

(3) Hakkında resmî ilân ve reklâm kesme cezası uygulanan süreli yayının, hangi tarihten

itibaren resmî ilân ve reklâm yayınlayabileceği, cezanın sona ereceği aya ait listelerde

belirtilir.

(4) Bu listeler, görev alanlarına göre Kurum ve valiliklerin internet sitelerinden ilgililerin

eriĢimine açılır.

ALTINCI BÖLÜM

Resmî Ġlân ve Reklâmların Dağıtım ve Yayınlanma Genel Esasları

Resmî ilânların dağıtım ve yayınlanma ilkesi

MADDE 29 – (1) Resmî ilânlar, görev alanlarına göre Kurum veya valilikler tarafından bu

Yönetmelikte belirtilen esas ve usûllere göre resmî ilân yayınlama hakkına sahip gazetelere

dağıtılır.

(2) Resmî ilânların dağıtımında, ilân verenlerin yasal dayanağı olan talepleri dikkate alınır.

(3) Resmî ilânlar aksi belirtilmedikçe süreli yayınların genel baskılarında yayınlanır.

(4) Resmî ilânlar yayınlandığı gazetenin imtiyaz sahibine ait internet sitesinde eĢ zamanlı

olarak yayınlanır.

Ġstisna

MADDE 30 – (1) 11/2/1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanununa tâbi resmî ilânların

yayını için, tebligatı çıkaran makam, 28 inci maddede belirtilen listeye dahil bir gazeteyi veya

sebebini bildirmek kaydıyla liste dıĢı bir süreli yayını seçtiği takdirde, bu isteğe aynen uyulur.

(2) 25/1/2012 tarihli ve 28184 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Tebligat Kanununun

Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 49 uncu maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi

kapsamında, Kurum vasıtası ile yayınlanacak ilânen tebligatların elektronik ortamda yayınına

iliĢkin iĢ ve iĢlemler, Kurum Genel Müdürlüğü tarafından belirlenir.

Aylık resmî ilân kontenjanı

MADDE 31 – (1) Görev alanlarına göre Kurumun veya valiliğin resmî ilânlara aracılık etme

görevi olan bir yayın yerinde bir ay içinde yayınlanması muhtemel resmî ilânların, o yerde

çıkan gazetelerden her birine hangi oranda dağıtılacağına esas teĢkil eden ölçüye aylık resmî

ilân kontenjanı adı verilir.

(2) Aylık resmî ilân kontenjanı tespitinde o yerdeki gazetelerin yüzölçümü, fikir iĢçisi sayısı,

günlük fiili satıĢ adedi, dağıtım-satıĢ usûlü, baskı tekniği ve yerleri ile bir ay içindeki yayın

sayısı gibi sair unsurlar da dikkate alınır.

(3) Her ayın ilk ve son günleri arasında gazetelerde yayınlatılan resmî ilânların dağıtımına

iliĢkin resmî ilân kontenjan ve dağıtım tabloları, görev alanlarına göre Kurum veya valilikler

tarafından düzenlenerek elektronik ortamda ilgili gazetelerin eriĢimine açılır.

Uygulanan gösterge sayısının belirlenmesi

MADDE 32 – (1) Gazetelerin aylık resmî ilân kontenjanının belirlenmesini sağlayan esas

gösterge sayıları, bu esas gösterge sayılarına uygulanan ek gösterge Ģartları ile ek gösterge

oranları, yayın yeri ve türlerine göre bu Yönetmeliğin Ġkinci ve Üçüncü Kısımlarında

belirlenmiĢtir.

(2) Uygulanan gösterge sayısı; esas gösterge sayısının ek gösterge oranları ile çarpımı sonucu

bulunan sayının, esas gösterge sayısı ile toplanması sonucunda belirlenir.

Resmî ilân katsayısı

MADDE 33 – (1) Resmî ilân katsayısı, belirli bir yayın yerinde bir ay boyunca yayınlatılan

resmî ilân tutarının, o yerde yayınlanan ve yayınlama hakkına sahip gazetelerin uygulanan

gösterge sayıları toplamına bölünmesiyle elde edilir.

Aylık resmî ilân kontenjanı belirleme usûlü

MADDE 34 – (1) Gazetelerin aylık resmî ilân kontenjanı, kendilerine uygulanan gösterge

sayısının, her ayın sonunda hesaplanacak resmî ilân katsayısı ile çarpılması sonucunda

bulunur.

Kontenjan hesabı

MADDE 35 – (1) Gazetelerin bir günlük kontenjan hesabında, uygulanan gösterge sayısının

otuzda biri esas alınır.

(2) Gazetelerin bir aylık resmî ilân kontenjanı otuz gün üzerinden hesaplanır. Ancak, 5187

sayılı Kanun hükümlerine göre verdikleri beyannamede belirtildiği takdirde, o günlere ait

olmak üzere, haftada bir gün yayınlanmayan gazeteler için bu sayı yirmi altı olarak alınır.

(3) Herhangi bir sebeple bir aydan az süreyle resmî ilân verilmesi gereken hallerde,

gazetelerin günlük kontenjanları esas alınarak yayınlayacağı resmî ilân miktarı bulunur.

(4) Bekleme süresi içinde farklı göstergelere isabet edecek Ģekilde yayınlanan gazeteler,

yayınlama hakkı kazandığı takdirde, yayınlama hakkını kazandığı tarihten itibaren, bekleme

süresi içindeki farklı gösterge devrelerine eĢit devreler kadar ve bu devrelere ait göstergeler

üzerinden resmî ilân kontenjanından yararlandırılır.

Uygulama usûlü

MADDE 36 – (1) Gazetelerin bir ay içinde fazla veya eksik olarak yayınladığı resmî ilânlar,

izleyen aydaki kontenjanlarından düĢülür veya eklenir.

(2) 195 sayılı Kanunun 31 inci maddesinin üçüncü fıkrasına aykırı olarak, aylık resmî ilân

kontenjanı kadar resmî ilân yayınlamayan gazeteler, izleyen aylarda bu bakiyeleri talep

edemez.

(3) Kurumun görev alanında yer alan bir yayın yerinde, günlük fiili net satıĢ ortalaması elli

bin adedin üzerinde birden fazla gazete yayınlanması durumunda, resmî ilân kontenjan ve

dağıtım tabloları günlük fiili net satıĢ ortalamalarına göre Yönetim Kurulu kararıyla ayrı ayrı

düzenlenebilir.

Resmî reklâmların dağıtımı ilkesi

MADDE 37 – (1) Resmî reklâmlar, bunları verenlerin tercih ettiği resmî reklâm yayınlama

hakkına sahip süreli yayınlara dağıtılır.

YEDĠNCĠ BÖLÜM

Gazetelerin Genel Vasıfları

Genel olarak

MADDE 38 – (1) Gazetelerin resmî ilân yayınlama hakkının baĢlaması ve devamı için içerik,

yüzölçümü, kadro, fiili satıĢ adedi ve Genel Kurul tarafından tespit edilen diğer genel vasıflar

bu Bölümde düzenlenmiĢtir.

Ġçerik

MADDE 39 – (1) Gazetelerin içeriğine iliĢkin yayınlandıkları yerlere göre özel hükümler, bu

Yönetmeliğin Ġkinci ve Üçüncü Kısımlarında ayrı ayrı gösterilmiĢtir.

(2) Gazetelerin asgarî yüzölçümü içerisinde yer alan hususî ilân ve reklâmlar dıĢındaki her

türlü yazı metnini Türkçe yayınlaması zorunludur.

(3) Gazetelerin içeriğinde kullanılacak fotoğraf, resim, grafik, karikatür ve benzerlerinin haber

metinlerine ve basında yerleĢik teamüllere uygun olması zorunludur.

(4) Gazetelerin içeriğinde yer alan radyo-televizyon programları, nöbetçi eczaneler, ekonomik

tablolar, eğlence yerleri, hava durumu gibi sair konulara iliĢkin hazır metinler mahiyetlerine

göre güncel olmak zorundadır.

(5) Gazeteler, kamu kurum, kuruluĢ, müessese, iĢtirakleri ile mahallî idareler, siyasî partiler,

sivil toplum kuruluĢları ve benzerlerine ait basın açıklamaları, bildirileri ve bültenlerine

iliĢkin yazı metni ile fotoğraf ve resimleri kendi özel haberi Ģeklinde yayınlayamaz.

(6) Gazetelerin içeriğinde yer alan yazı, fotoğraf, resim ve benzerlerinin kaynağının

gösterilmesi zorunludur.

(7) 41 inci madde hükmü saklı kalmak üzere, herhangi bir telif veya abonelik ücreti

ödenmeksizin haber ajansları ve internet ortamı ile kitap, roman ve ansiklopedi türü basılmıĢ

eserlerden ya da süreli yayınlardan yapılan alıntılara içerikte yer verilemez.

(8) Gazeteler asgarî yüzölçümünün en az dörtte birinde asgarî kadrolarında gösterilen muhabir

ya da muhabirler tarafından yapılan güncel haberler ile varsa bu haberlere ait fotoğraflara ve

yine asgarî kadrolarında yazar istihdam edenlerin de haftada birden az olmamak üzere bu

yazar ya da yazarların yazılarına yer vermeleri zorunludur.

(9) Gazetelerin asgarî fikir iĢçileri kadrosundaki kiĢilere ait her türlü yazı, fotoğraf, resim,

karikatür ve benzerlerinin sahibi fikir iĢçisi açıkça belirtilir.

Ġçerikte benzerlik

MADDE 40 – (1) DeğiĢik adla dahi olsa, aynı veya ayrı yerlerde yayınlanan iki ya da daha

çok gazetede, benzer yazı, fotoğraf, resim, roman ve diğer içeriklerden sürekli olarak

yararlanıldığı takdirde, bu gazetelerden yalnız birine resmî ilân verilir. Benzerliğin tespitinde

gazetelerde kullanılmak üzere ayrı ayrısözleĢmeye bağlanmıĢ içerikler dikkate alınmaz.

(2) Bu durumda gazetelerin sahibi aynı kiĢi ise resmî ilân verilecek gazeteyi bu kiĢi seçer.

Gazetelerin sahipleri farklı kiĢiler ise, yayınlama hakkı, yayın süresi daha fazla olan gazeteye

aittir. Benzer içeriklerin kullanım hakkının kendisine ait olduğunu iddia eden gazete, bu

hususu ispatla yükümlüdür.

Ġktibasta ölçü ve açıklama

MADDE 41 – (1) Gazeteler, iktibasın yapıldığı her türlü yayının kaynağının adı ve tarihini

belirtmek ve kendi asgarî yüzölçümünün yüzde onunu geçmemek üzere muhtelif yazı, resim,

fotoğraf, grafik, karikatür ve benzerlerini iktibas edebilir.

(2) Belirtilen usûlün dıĢında basılı eserlerden veya elektronik ortamdan alınarak yayınlananlar

iktibas sayılmaz. Ġktibas sayılmayan alıntılar hakkında, alıntıların niteliklerine göre 22 veya

40 ıncı madde hükümleri uygulanır.

Yüzölçümü

MADDE 42 – (1) Gazetelerin asgarî yüzölçümüne iliĢkin miktarlar, bu Yönetmeliğin Ġkinci

ve Üçüncü Kısımlarında ayrı ayrı gösterilmiĢtir.

(2) Gazetelerin resmî ilân istihkaklarının belirlenmesine esas teĢkil eden gösterge

sayılarındaki yüzölçümü miktarları asgarî yüzölçümü olarak esas alınır.

(3) Gazetelerin sayfa, sayı ve ölçüsünün tespitinde, yayınlanmıĢ bulunan bir nüshasına ait

sayfalarının yüzölçümünün toplamı esas alınır.

(4) Yüzölçümünün belirlenmesinde gazetelerin;

a) Sayfa kenar boĢluklarında iki buçuk santimetreyi geçen kısımları,

b) Gazete ile birlikte gerek ücretli gerek ücretsiz verilen, aynı veya ayrı bir imtiyaz sahibine

ait her türlü süreli veya süresiz yayın, ek veya kısmı,

asgarî yüzölçümünün hesabında dikkate alınmaz.

Kadro

MADDE 43 – (1) Gazetelerin, gazete yayınından beklenen amacı gerçekleĢtirebilecek sayı ve

unvanlarda fikir iĢçisini istihdam etmesi zorunludur. Gazetelerin asgarî kadrosunda

bulundurması gereken fikir iĢçilerinin sayıları, unvanları ve nitelikleri bu Yönetmeliğin Ġkinci

ve Üçüncü Kısımlarında ayrı ayrıgösterilmiĢtir.

(2) Gazetelerin asgarî kadrolarında çalıĢan fikir iĢçilerinin iĢ sözleĢmeleri, 5953 sayılı Kanuna

uygun olarak, yazılı Ģekilde ve tam süreli yapılır.

(3) Gazetelerin asgarî kadrolarında çalıĢan fikir iĢçilerinin ücretleri tam gün ve tam ay

üzerinden sözleĢmelerine uygun Ģekilde tam ve zamanında ödenir.

(4) Gazetelerin asgarî kadrolarında çalıĢan fikir iĢçilerinin unvanları ile sözleĢmelerinde

gösterilen iĢi fiilen yapıyor olmaları zorunludur.

(5) Gazetelerin asgarî kadrolarında çalıĢan fikir iĢçilerinin Sosyal Güvenlik Kurumu

bildirimleri ve primleri ile ücretlerine dair vergilerin tahakkukları yasal süresi içerisinde ve

eksiksiz yaptırılır.

(6) Asgarî kadroda beyan edilen fikir iĢçileri çalıĢtıkları gazetelerde, yazılı sözleĢmelerinde

belirtilen görevler dıĢında iĢ yapamazlar.

(7) Asgarî kadroda çalıĢan fikir iĢçileri, kendilerine fayda sağlayacak ticarî bir iĢle iĢtigal

edemeyecekleri gibi baĢka bir iĢyerinde gazetecilik mesleği dıĢında herhangi bir faaliyette de

bulunamazlar.

(8) Bu kiĢilerin çalıĢtıkları gazetenin yayınlandığı yerde ikamet etmeleri zorunludur. Ancak,

istisnaî olarak aynı il mülkî sınırları içerisinde kalmak suretiyle gazetenin idarehanesinin

bulunduğu yerle ilgili fikir iĢçisinin ikamet ettiği yer arasındaki uzaklık ve toplu ulaĢım

imkânları da dikkate alınarak, görev yaptıkları gazetenin yayınlandığı yerin dıĢında da ikamet

edebilirler. Bu gibi durumlarda, görevin maksada uygun ve sürekli Ģekilde yerine getirilip

getirilemeyeceğine, görev alanlarına göre Kurum veya ilgili valilik tarafından karar verilir.

(9) Asgarî kadroda çalıĢan fikir iĢçilerinin yazılı iĢ akdinin iĢveren veya fikir iĢçisi tarafından

feshi halinde, fesih tarihi 5953 sayılı Kanunun 5, 6 ve 7 nci maddeleri uyarınca belirlenir.

(10) ĠġKUR ĠĢbaĢı Eğitim Programından yararlanacak gazeteler, asgarî fikir iĢçileri

kadrosunda 10 kiĢiye kadar 1, 11 - 20 kiĢiye kadar 2 ve 20‘nin üzerinde kiĢi istihdam etmeleri

halinde 3 kiĢiyle sınırlı olmak üzere bu programa katılacak kiĢilere asgarî fikir iĢçileri

kadrolarında yer verebilir. Bu programdan yararlanacak kiĢilerin asgarî kadroda yer

alabilmesi için taĢıması gereken Ģartlar ile bunların çalıĢtırılmasına dair usûl ve esasları

belirlemeye Yönetim Kurulu yetkilidir.

Birden fazla gazete veya dergide çalıĢanlar

MADDE 44 – (1) Fikir iĢçisi birden fazla süreli yayın veya medya kuruluĢunun kadrosunda

istihdam edildiği takdirde, 5953 sayılı Kanun gereğince yazılı Ģekilde yapılmıĢ olan

sözleĢmelerden düzenleme tarihi eski olan dikkate alınır.

Asgarî kadroda yer alamayacaklar

MADDE 45 – (1) Gazete imtiyaz sahibi veya varsa 5187 sayılı Kanun hükümlerine göre

tespit edilen tüzel kiĢi temsilcisi ile kollektif Ģirketlerin ortakları, adi komandit Ģirketlerin

komandite ortakları, sermayesi paylara bölünmüĢ komandit Ģirketlerin komandite ortakları,

donatma iĢtirakinin paydaĢları, limited Ģirketlerde Ģirketi temsil eden ortaklar ile Ģirket

müdürleri, anonim Ģirketlerde Ģirketi temsile yetkili ortaklar ile yönetim ve denetim kurulu

üyeleri kendi gazetesinin ya da baĢka gazetelerin asgarî fikir iĢçisi kadrosunda yer alamazlar.

(2) Gazetelerin yayın sahibi gerçek kiĢiler ile tüzel kiĢiler olması halinde tüzel kiĢinin yönetim

veya denetim organlarında bulunan kiĢilerin, birinci derece kan ve sıhrî hısımları resmî ilân

yayınlama hakkına tâbi gazetelerin asgarî kadrolarında yer alamazlar. Ancak, bu fıkra hükmü

Yükseköğretim Kurulu tarafından verdiği diplomalar kabul edilen iletiĢim fakültelerinin dört

yıllık lisans veren bölümlerinden mezun ya da fikir iĢçisi sıfatıyla basın kartı sahibi olan

hısımlar için uygulanmaz.

Fiili satıĢ adedi ve ortalaması hesabı ile dağıtım ve satıĢ esasları

MADDE 46 – (1) Gazetelerin günlük fiili satıĢ ortalaması, bu maddede belirtilen esas ve usûl

dairesinde her ayın birinci ve sonuncu günleri de dahil olmak üzere yayınlanan sayılarına dair

son nokta-tali bayiler aracılığıyla yapılan satıĢ adetlerine, varsa aboneler vasıtasıyla

gerçekleĢtirilen satıĢ adetlerinin ilâve edilmesiyle belirlenen toplam satıĢ miktarının o aydaki

yayınlandığı gün sayısına bölümü sonucu bulunur.

(2) 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununa göre deftere tâbi olmayanlar

aracılığıyla yapılan satıĢlar, günlük fiili satıĢ adedi ortalaması hesabında dikkate alınmaz.

(3) Gazetelerin, yazılı basın sektöründe tezgah satıĢı olarak addedilen son nokta-tali

bayilerdeki satıĢlarını, okurların kolaylıkla temin edebileceği Ģekilde, her sayının tarihini

taĢıdığı gün en geç saat 09.00‘a kadar süreli yayın dağıtım amacıyla kurulmuĢ müesseseler

aracılığıyla gerçekleĢtirmesi Ģarttır. Dağıtım müessesesinin iĢ göreni, araç ve teknik

ekipmanıile fizikî Ģartlar yönünden emsalleriyle benzer her türlü imkânı haiz bulunmak

zorundadır.

(4) Son nokta-tali bayilerdeki satıĢların makul ve kabul edilebilir gerekçelerle birden fazla

yapılan satıĢlar istisna olmak üzere fiilen ve birer birer yapılmıĢ olması asıldır.

(5) Gazetelerin yayın yerlerinde üçüncü fıkrada belirtilen nitelikte dağıtım müessesesi

bulunmaması halinde satıĢların belgelendirilmesi Ģartıyla kendileri için belirlenen asgarî satıĢ

adetlerini son nokta-tali bayiler aracılığıyla gerçekleĢtirebilirler.

(6) Son nokta-tali bayiler aracılığıyla yapılan satıĢ iĢlemlerinin, dağıtım iĢini gerçekleĢtiren

müesseseler tarafından görev alanlarına göre Kuruma veya valiliklere bildirilmesi hususunda

gazetelerin gerekli tedbirleri almıĢ olması zorunludur.

(7) Gazetelerin dağıtımını gerçekleĢtiren bayi veya bayilerin değiĢmesi halinde, bu değiĢiklik

en geç üç iĢ günü içerisinde gazete tarafından görev alanlarına göre Kuruma veya ilgili

valiliğe yazılı olarak bildirilmek zorundadır.

(8) Gazetelerin geçerli abonelikler yoluyla yaptığı satıĢlardan;

a) Yayınlanan her sayısına iliĢkin asgarî fiili satıĢ miktarı bin adede kadar olan gazetelerde;

beher sayısı için abone olan her bir gerçek kiĢi için en fazla iki; kamu kurum, kuruluĢ,

müessese ve iĢtirakleri ile sivil toplum kuruluĢları, sendikalar ve siyasî partilerin teĢkilâtları

için en fazla on; diğer tüzel kiĢiler için ise en fazla beĢ adedi,

b) Yayınlanan her sayısına iliĢkin asgarî fiili satıĢ miktarı bin ve üzerinde olan gazetelerde;

beher sayısı için abone olan her bir gerçek kiĢi için en fazla üç; kamu kurum, kuruluĢ,

müessese ve iĢtirakleri ile sivil toplum kuruluĢları, sendikalar ve siyasî partilerin teĢkilâtları

için en fazla elli; diğer tüzel kiĢiler için ise en fazla yirmi adedi,

aranılan asgarî fiili satıĢ miktarının abone sayısına dahil edilebilir.

(9) Gazetelerin yayın günlerinde gerçekleĢtirmesi gereken asgarî fiili satıĢ miktarları ilgili

bölümlerde gösterilmiĢtir.

Asgarî satıĢ fiyatı ve komisyon oranı

MADDE 47 – (1) Gazetelerin her yayın gününe ait beher nüshasının son nokta-tali

bayilerdeki satıĢ fiyatı katma değer vergisi dahil yirmi beĢ kuruĢtan daha az; bayilere

ödenecek komisyon ücreti toplamı ise bu meblağın yüzde kırkından daha fazla olamaz.

Dizgi-tertip ve baskı esasları

MADDE 48 – (1) Gazetelerin basın sanayiindeki geliĢmelere uygun olarak, dizgi-tertip ve

baskı tekniğine özen göstermesi, içeriğinde yer alan her türlü yazı, resim, fotoğraf, grafik,

karikatür ve benzerlerinin anlaĢılabilir olmasının yanı sıra bu tür malzemelerin yazı

metinleriyle ilgisinin bulunması, rahatlıkla okunabilmesi için baskı hatalarını en aza indirmesi

ve bu hususlara dair gerekli önlemleri alması zorunludur.

(2) Gazetelerin baskı iĢlemlerinin web ofset, düz ofset matbaa veya sanayi tipi dijital baskı

yapan makinelerde (kırtasiye tipi, ofis tipi, masaüstü veya taĢınabilir dijital baskı makinesi,

bilgisayar yazıcıları, teksir, fotokopi makineleri hariç) gerçekleĢtirilmesi gerekir. Ancak, 109

uncu maddenin birinci fıkrasının (b), (k) ve (l) bentleri kapsamındaki yerlerde yayınlanan

gazetelerin web ofset matbaa makinelerinde basılması Ģarttır.

(3) Mücbir sebepler dıĢında gazetelerin baskı iĢlemi, basılacak sayının tarihini taĢıdığı günden

bir önceki gün saat 17.00‘den önce gerçekleĢtirilemeyeceği gibi günlük asgarî fiili satıĢ

miktarı kadarının da aynı matbaada ara vermeden bir defada tamamlanması zorunludur.

(4) Gazetelerin, baskı yerinin değiĢmesi halinde bu değiĢikliği yapıldığı tarihte veya takip

eden ilk iĢ günü görev alanlarına göre Kuruma veya ilgili valiliğe yazılı olarak bildirmesi

gerekir.

(5) Gazetelerin her sayısına iliĢkin sayfalarının yayın yerinde dizilip tertiplenmiĢ olması ve

yine 15/7/1950 tarihli ve 5681 sayılı Matbaalar Kanunu hükümlerine uygun olarak faaliyet

gösteren yayın yerindeki matbaalarda basılması gerekir. Ancak, günlük fiili satıĢı bin adedin

üzerindeki veya yüzölçümü 2,25 metrekarenin altında olmayan gazeteler baskı iĢlemlerini,

görev alanlarına göre önceden Kuruma veya ilgili valiliğe yazılı bildirimde bulunmak

kaydıyla aynı esaslar dahilinde yayın yerlerinin dıĢında da gerçekleĢtirebilirler.

(6) Gazetelerin içeriğinde yer alan baĢlık ve spot dıĢındaki haber, köĢe yazısı, makale, yorum,

etüd, röportaj ve sair yazılı metinlerin, her beĢ santimetre sütun boyunda en az on iki satır yazı

bulunacak Ģekilde ve on puntonun üzerinde metin harfleri kullanılmamak üzere dizilip-

tertiplenmesi zorunludur.

Resmî ilânların tertibi ve ölçümlenmesi

MADDE 49 – (1) Resmî ilân baĢlıklarının yirmi dört puntoyu geçmemesi; bu baĢlıkların ilân

metinleri ile orantılı olması; ilân metinlerinin dizgisinde Arial yazı karakteri ve günlük fiili

satıĢ ortalaması elli bin adetten az olmayan gazetelerde dokuz punto; diğer gazetelerde ise, on

punto metin harflerinin kullanılması zorunludur.

(2) BaĢlık ile ilân metni arasındaki boĢluk ve ilân çerçevesi, basında yerleĢmiĢ teamüle uygun

olmak zorundadır.

(3) Birinci ve ikinci fıkra hükümlerine aykırılık nedeniyle meydana gelen fazla ölçümler ve

Resmî Ġlân Fiyat Tarifesinde belirlenen esaslara aykırı uygulamalar fatura düzenlenirken

dikkate alınmaz.

SEKĠZĠNCĠ BÖLÜM

Gazetelerin Genel Ödevleri

Kontrol ve denetlemelerde açıklık

MADDE 50 – (1) Gazeteler yönetim yerinin, faaliyet gösterdikleri binaların ve hizmet

alanlarının, basıldıkları matbaanın, baskı iĢleminde kullandıkları kağıdın alındığı satıcıların,

gazetenin dağıtım iĢini gerçekleĢtiren bayilerin, varsa abone satıĢlarının, yaptırılacak kontrol

ve denetlemelere her zaman açık tutulmasını sağlamakla yükümlüdür.

Belgelerin bulundurulması ve temini

MADDE 51 – (1) Gazeteler basıldıkları matbaa, kağıdın alındığı satıcılar, dağıtım iĢini

gerçekleĢtiren bayiler ve abone satıĢına iliĢkin kiĢilerle ilgili irsaliye, fatura, sözleĢme gibi her

türlü belgeyi bulundurmakla, bu belgelerin ve belgelere iliĢkin bilgilerin temin edilmesini

sağlayacak önlemleri almakla yükümlüdür.

Defter tutma ödevi

MADDE 52 – (1) Gazetelerin 53 üncü maddede belirlenen usûle uygun olarak tutmakla

mükellef olduğu defterler Kurumun sağlayacağı elektronik ortamda tutulur.

(2) Gazetelerin resmî ilân yayınlama hakkına esas basılı her sayısına ait kayıtları ilgili

defterlere iĢlemeleri zorunludur.

(3) Defterlerin tutulmasına dair usûl ve esaslar, Yönetim Kurulu tarafından çıkarılacak tebliğ

ile belirlenir.

Tutulacak defterler

MADDE 53 – (1) Gazetelerin bu Yönetmelik gereğince tutmak zorunda oldukları defterler ile

bunların içeriği aĢağıda belirtilmiĢtir:

a) Kağıt Stok Defteri: Gazetenin baskı iĢlemlerinde sarf edilmek üzere fatura mukabili temin

edilen kağıdın giriĢi ile her sayısının baskısında kullanılan kağıdın çıkıĢının, baskı tekniğine

göre ağırlık veya tabaka birimi üzerinden kaydedildiği defterdir. Ancak, baskı iĢleminde

kullanılan kağıdın, bir sözleĢmeye bağlanmıĢ olarak baskıyı gerçekleĢtiren ticarî kuruluĢ

tarafından sağlandığı belgelendirildiği takdirde, bu defter tutulmayabilir.

b) Baskı Defteri: Gazetenin basıldığı matbaa veya matbaalardan intikal eden ve her sayının

kaç nüsha basıldığını gösteren baskı fiĢi veya karĢılığı olabilecek belgelerin kaydedildiği

defterdir.

c) Bayi ve Ġade Defteri: Gazetenin her sayısına ait nüshasından kaç adedinin son nokta-tali

bayilerde satıĢa sunulmak üzere dağıtım iĢini gerçekleĢtiren bayi veya bayilere verildiği ile

kaç adedinin satılmayıp iade olunduğunun gösterildiği defterdir.

ç) Abone Defteri: Aboneler gerçek kiĢi ise ad-soyadının, tüzel kiĢi ise adının, varsa ticaret

unvanının, adreslerinin, abonelik baĢlangıç ve bitiĢ tarihleri ile baĢlangıç tarihinden itibaren

bedeli tahsil edilsin veya edilmesin 213 sayılı Kanunda belirtilen usûl ve esaslara göre

düzenlenmiĢ abone faturasına ait tarih ve numaranın kaydedildiği defterdir. Abone vasıtasıyla

satıĢı bulunmayan gazeteler bu defteri tutmak zorunda değildir.

(2) Baskı Defteri ile Bayi ve Ġade Defteri, bu defterlerde yer alan bilgiler ayrı ayrıgösterilmek

Ģartıyla, Baskı, Bayi ve Ġade Defteri olarak birleĢtirilebilir.

Aylık beyanname

MADDE 54 – (1) Gazeteler, Kurumun hizmetlerinin yürütüldüğü ve ilgili valiliklerin de

kullanımına sunulan elektronik sistem üzerinden düzenleyecekleri aylık beyannamelerini her

ayın son günü esas alınmak kaydıyla takip eden ayın en geç yirmi üçüncü günü görev

alanlarına göre Kuruma veya ilgili valiliklere ulaĢtırmak zorundadır.

(2) Aylık beyannameler, ait olduğu aya iliĢkin baskı iĢleminde kullanılan kağıdın ağırlık veya

tabaka birimi üzerinden miktarını, baskı yeri, saati ve tekniği ile birlikte toplam temiz ve

bozuk baskı adetlerini, son nokta-tali bayilerde satıĢa sunulmak üzere bayi veya bayiler

aracığıyla dağıtılan ayrıca satılmayıp iade olan miktarları, varsa abone vasıtasıyla

gerçekleĢtirilen satıĢ adetlerini, istihdam edilen fikir iĢçilerinin ad-soyadı, T.C. kimlik

numaraları, kıdemleri ve kadro unvanlarını ihtiva eden liste ile bu kiĢilere iliĢkin aylık ücret

ödeme tutarları, vergi ve sigorta primleriyle alakalı tahakkuk iĢlemlerine dair belgelerin tarih

ve numaraları, sigortalı hizmet listeleri ile bu Yönetmelikte belirtilen diğer Ģartların

gerçekleĢtirildiğini gösterir bilgileri içerecek Ģekilde düzenlenir.

(3) Ġkinci fıkrada sayılanlar dıĢında aylık beyannameye eklenmesi gereken diğer bilgi ve

belgelerin neler olacağının tespitine, görev alanlarına göre Kurum veya valilikler yetkilidir.

(4) Görev alanlarına göre Kuruma veya valiliğe elektronik ortamda gönderilen beyannameler,

taslakta bırakılmaları halinde hiç yüklenmemiĢ sayılır.

(5) Aylık beyannameler, beyan edildikleri konularda kazanılmıĢ hak sağlamaz ve içerdiği

bilgilere iliĢkin doğruluk veya gerçeklik karinesi teĢkil etmez.

(6) Aylık beyannamelerde doğru olmayan, gerçeğe aykırı veya yanıltıcı bilgi ve belgeler yer

alamaz. Gerçeğe aykırı veya yanıltıcı beyan tespiti halinde, bunlar yayınlama hakkının

durmasını gerektirmese dahi, ilgili gazeteler hakkında, 25 inci maddenin altıncı ve yedinci

fıkraları uygulanmak suretiyle 195 sayılı Kanunun 49 uncu maddesine göre iĢlem yapılır.

Yayında süreklilik

MADDE 55 – (1) Gazeteler, kanunî kısıtlamalar dıĢında yayın hayatını kesintisiz olarak

sürdürmek zorundadır.

(2) Günlük gazeteler 5187 sayılı Kanun hükümlerine göre verilen beyannamede belirtilmesi

ve görev alanlarına göre Kurum veya ilgili valiliğe yazılı olarak bildirilmesi Ģartıyla, bildirilen

güne özgü olmak üzere haftada bir gün yayınlanmayabilir.

(3) Günlük olmayan gazetelerin haftanın en az bir günü olmak kaydıyla, 5187 sayılı Kanun

uyarınca verdikleri beyannamede yer alan yayın gününde yayınlanmaları gerekir.

(4) Grev sebebiyle yayınlarına ara vermek zorunda kalan gazeteler, grevin sona erdiği tarihten

itibaren otuz gün içinde, fiili satıĢ adedi Ģartı dıĢında, aranılan diğer vasıf ve ödevleri yerine

getirmek suretiyle yeniden yayınlandıkları takdirde, bunların yayınlama hakkı devam eder.

Teslim yükümlülüğü

MADDE 56 – (1) Gazeteler, tarihini taĢıdığı gün saat 09.00'a kadar, içeriğinde resmî ilân ve

reklâm olsun veya olmasın, bu Yönetmeliğin muhtelif maddelerine iliĢkin vasıf ve ödevlerin

zamanında ve noksansız olarak yerine getirilip getirilmediğinin tespiti amacıyla yapılacak

tetkiklere mesnet teĢkil etmek üzere evrak niteliğinde değerlendirilen her sayısından en az iki

adedini ve bu sayılara ait sayfalarını da elektronik ortamda (PDF) olarak görev alanlarına göre

Kurum Ģubelerine veya ilgili valilikler tarafından belirlenen makama ulaĢtırmak zorundadır.

(2) 109 uncu maddenin ikinci fıkrası kapsamındaki gazeteler, basılı nüshalarını en geç yayın

gününü takip eden ikinci iĢ günü saat 16.00‘ya kadar Kurum Ģubelerine ulaĢtırır.

Süreli yayın ismi ve değiĢikliği

MADDE 57 – (1) Süreli yayınların isimleri toplumun genel ahlâk anlayıĢına ve kamu

düzenine ters düĢebilecek kelime veya kelimelerden oluĢamaz.

(2) Yayınlama hakkı olan veya bekleme süresi içinde bulunan süreli yayınlar, isimlerini

değiĢtirmek istedikleri takdirde taleplerini, yeni isimlerini de içerecek Ģekilde gerekçesiyle

birlikte yazılı olarak Kuruma intikal ettirirler.

(3) Yönetim Kurulu, yaptıracağı inceleme sonucunda süreli yayının öne sürdüğü gerekçenin

haklı ve ismin birinci fıkraya uygun olduğu kanaatine varır ise isim değiĢikliğine izin verir.

(4) Süreli yayınlar, isim değiĢikliğine izin verildiğine dair Yönetim Kurulu kararının

kendilerine tebliğ edildiği tarihten itibaren yeni isimlerini kullanabilirler. Ġsim değiĢikliğine

izin verildiği kendisine tebliğ edildiği tarihten itibaren en geç bir ay içinde bu değiĢikliği

yapmayan süreli yayın, yayınını aynı ismiyle devam ettirir.

(5) Süreli yayınlar, yayın sahiplerinin değiĢmesi dıĢında, bir takvim yılı içerisinde iki defadan

fazla isim değiĢikliği talebinde bulunamaz.

Fatura düzenlenmesi

MADDE 58 – (1) Gazeteler, yayınladığı resmî ilânlar için, 195 sayılı Kanunun 39 uncu

maddesi uyarınca yürürlüğe konulan Resmî Ġlân Fiyat Tarifesinde belirtilen esas ve ölçülere

uygun olarak, tüm süreli yayınlar da hususî ilân ve reklâmlar için anılan Kanunun 45 inci

maddesinde belirtilen Hususî Ġlân ve Reklâm Tarifesine göre fatura düzenlemek zorundadır.

(2) Belirtilen tarifelere veya bu Yönetmelikte tespit edilen diğer esaslara aykırı fatura

düzenlenmesi veya hiç düzenlenmemesi sebebiyle ilgili kanunlar uyarınca müeyyide

uygulanması, 195 sayılı Kanunun 49 uncu maddesine göre iĢlem yapılmasına engel değildir.

Yıllık koleksiyon

MADDE 59 – (1) Gazeteler, kontrol kurullarının talebi halinde, incelemeye imkân vermek

üzere, yayın yılları dikkate alınmak suretiyle en az iki yıllık koleksiyonlarını hazır olarak

bulundurmak zorundadır. Ayrıca, yerel ve bölgesel gazeteler, en son yayınlanan üç sayısının

her sayfasına ait baskı kalıplarını muhafaza etmek ve istenildiğinde kontrol kurullarına ibraz

etmek zorundadır.

Künye ve zorunlu bilgiler

MADDE 60 – (1) Süreli yayınların her sayısında tarihinin, sayısının, yayın sahibinin gerçek

kiĢi olması halinde gerçek kiĢinin, tüzel kiĢi olması halinde tüzel kiĢinin adı, varsa ticaret

unvanı ile tüzel kiĢi temsilcisinin, varsa yayıncının, sorumlu müdürünün (yazı iĢleri müdürü),

yayın türünün, yönetim yerinin, dizilip basıldığı matbaa veya matbaaların gösterildiği

künyenin yer alması zorunludur.

(2) Birinci fıkra kapsamındaki künyelerin, gazetelerin yüzölçümünde kapladığı alan yüz kırk

santimetrekareyi geçemez.

(3) Yönetim yeri ile baskı yeri aynı adreste bulunan süreli yayınlar, künyelerinde bunları tek

adreste gösterebilir.

(4) Basının yerleĢik teamülleri ve baskı tekniği özellikleri de göz önünde bulundurulmak

suretiyle süreli yayınların her sayfasında tarih, sayfa numarası ve isminin yer alması Ģarttır.

(5) Süreli yayınların; yayın sahibinin, tüzel kiĢi temsilcisinin, varsa yayıncısının, sorumlu

müdürünün (yazı iĢleri müdürü) veya yönetim yerinin değiĢmesi halinde, durumu görev

alanlarına göre Kuruma veya valiliğe yazılı olarak bildirmesi gerekir.

ĠKĠNCĠ KISIM

Kurum Görev Alanındaki Yerlerde Yayınlanan Gazetelere Dair Özel Hükümler

BĠRĠNCĠ BÖLÜM

Kapsam

Kapsam

MADDE 61 – (1) Kurumun Ģubesi bulunan yerlerin büyükĢehir veya merkez belediyesi

sınırları içinde yayınlanan bekleme süresinde veya resmî ilân yayınlama hakkını taĢıyan

gazetelerin bu Yönetmeliğin Birinci Kısmında yer alan hükümler ile birlikte, bu Kısımda yer

alan hükümlere de uyması gerekir.

ĠKĠNCĠ BÖLÜM

Kurum Görev Alanındaki Yerlerde Yayınlanan

Gazetelerin Vasıflarına ĠliĢkin Özel Hükümler

Ġçerik uygunluğu

MADDE 62 – (1) Gazeteler içeriklerinde güncellik ihtiva eden iç ve dıĢ siyasî, sosyal,

ekonomi, kültür, sanat, magazin ve spor konularındaki haber, köĢe yazısı, makale, yorum,

etüt, röportaj gibi sair yazı ile resim, fotoğraf, grafik, karikatür ve benzerlerine yer verir.

(2) Gazeteler tarafından kullanılacak olan yukarıdaki fıkrada belirtilmiĢ dokümanların,

gazetecilik açısından özgün olması ve bir değer ifade etmesi, ayrıca, 39 uncu maddenin

sekizinci fıkrasında yer alan içeriklerin dahil olduğu asgarî yüzölçümlerinin en az üçte

ikisinin bu içerikle doldurulması Ģarttır.

Asgarî yüzölçümü

MADDE 63 – (1) Gazetelerin yayınlanan her sayısına ait asgarî yüzölçümü toplamı 1,50

metrekareden az olamaz.

(2) 109 uncu maddenin birinci fıkrasının (b), (k) ve (l) bentleri kapsamında Ġstanbul, Ankara

ve Ġzmir illerinde yayınlanan gazetelerin ise, asgarî yüzölçümü 2,25 metrekareden az olamaz.

Asgarî kadro

MADDE 64 – (1) Yaygın gazeteler ile yayın yeri Ġstanbul, Ankara ve Ġzmir olan gazetelerin

asgarî kadrolarında, bir sorumlu müdür (yazı iĢleri müdürü), bir sayfa editörü (görsel

yönetmen veya sayfa sekreteri), bir haber müdürü (istihbarat Ģefi), yedi muhabir, iki yazar

bulundurmaları zorunludur.

(2) Birinci fıkra kapsamında asgarî kadroda bulunan muhabirlerden, yaygın gazetelerde ikisi

bölgesel ve yerel gazetelerde ise biri, yayın yeri dıĢındaki Ġstanbul, Ankara veya Ġzmir

illerinde ikamet edebilir.

(3) Yayın yeri Ġstanbul, Ankara ve Ġzmir illeri dıĢında, Kurum Ģubesi bulunan diğer illerdeki

gazetelerin asgarî kadrolarında, bir sorumlu müdür (yazı iĢleri müdürü), bir sayfa editörü

(görsel yönetmen veya sayfa sekreteri), dört muhabir, bir yazar bulundurmaları zorunludur.

(4) Üçüncü fıkra kapsamında olup asgarî kadroda iki katı fikir iĢçisini bulunduran gazetelerin

muhabirlerinden biri Ġstanbul, Ankara veya Ġzmir illerinde ikamet edebilir.

(5) Bu madde gereğince muhabir kadrosunda görev yapan bir kiĢinin yerine, asgarî kadroda

genel yayın yönetmeni veya müdürü istihdam edilebilir.

Asgarî kadroda gösterileceklerin nitelikleri

MADDE 65 – (1) Asgarî kadroda gösterilecek kiĢilerin;

a) En az altı ayı devamlı olmak üzere toplam on sekiz ay süreyle, fikir iĢçilerine iliĢkin 5953

sayılı Kanun ile birlikte Sosyal Güvenlik Mevzuatına tâbi olarak çalıĢmıĢ olması ve bu

çalıĢmayı belgelendirmesi,

b) En az altı ayı devamlı olmak üzere toplam on sekiz ay süreyle kamu yayın organlarının

haber hizmetlerinde kamu hukuku statüsüne göre çalıĢmıĢ olması ve bu çalıĢmayı

belgelendirmesi,

c) Yükseköğretim Kuruluna bağlı ya da denkliği kabul edilen iletiĢim fakülteleri veya diğer

fakültelerin iletiĢimle ilgili bölümlerinden mezun olması,

ç) Meslek yüksekokullarının iletiĢimle ilgili bölümlerinden mezun olmak Ģartıyla basın yayın

organlarında fikir iĢçisi statüsünde en az altı ay ara vermeden çalıĢmıĢ olması ve bu çalıĢmayı

belgelendirmesi,

d) Diplomaları Millî Eğitim Bakanlığınca kabul gören meslek okullarının iletiĢimle ilgili

bölümlerinden mezun olmak Ģartıyla basın yayın organlarında 5953 sayılı Kanun ile birlikte

Sosyal Güvenlik Mevzuatına tâbi olarak fikir iĢçisi statüsünde en az altı ayı devamlı olmak

üzere toplam on iki ay çalıĢmıĢ olması ve bu çalıĢmayı belgelendirmesi,

e) Basın kartı sahibi olması,

nitelik ve Ģartlarından en az birine eksiksiz olarak sahip olması gerekir.

(2) Fikir iĢçilerinin Türkiye ĠĢ Kurumunun yürüttüğü ĠĢbaĢı Eğitim Programı kapsamındaki

çalıĢma süreleri, birinci fıkrada yer alan Ģartları taĢıyor ise çalıĢma sürelerinin hesabında

dikkate alınır.

(3) Yazar kadrosunda istihdam edilenler ile asgarî kadroda yer alan yalnız bir fikir iĢçisiyle

sınırlı olmak kaydıyla, 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı ĠĢ Kanununa göre engelli sayılan ve bu

durumlarını usûlüne uygun sağlık kurulu raporuyla belgelendirenler için birinci fıkrada

belirtilen Ģartlar aranmaz.

Asgarî fiili satıĢ adedi

MADDE 66 – (1) Gazetelerin yayın yerlerine göre yayınlanan her sayısına iliĢkin asgarî fiili

satıĢ adetlerinin;

a) Ġstanbul‘da yayınlanan gazeteler için beĢ bin,

b) Ankara ve Ġzmir‘de yayınlanan gazeteler için üç bin,

c) Diğer Ģubelerin bulunduğu yerlerde yayınlanan gazeteler için beĢ yüz,

olması zorunludur.

(2) Bu satıĢ adetlerinin en az yüzde ellisinin yayın yerlerindeki bayiler aracılığıyla

gerçekleĢtirilmesi Ģarttır. Ancak, bu madde kapsamındaki gazetelerden günlük fiili satıĢ adedi;

a) Yirmi beĢ binden az olmayanların, yayınlanan her sayısına iliĢkin asgarî fiili satıĢ adedinin

tamamını,

b) Elli binden az olmayanların, yayınlanan her sayısına iliĢkin asgarî fiili satıĢ adedinin iki

katını,

c) Yüz binden az olmayanların, yayınlanan her sayısına iliĢkin asgarî fiili satıĢ adedinin üç

katını,

ç) Ġki yüz binden az olmayanların, yayınlanan her sayısına iliĢkin asgarî fiili satıĢ adedinin

dört katını,

bayiler aracılığı ile gerçekleĢtirmeleri zorunludur.

(3) ġu kadar ki, 73 üncü maddenin birinci fıkrasının (e) bendinin uygulanmasında ilgili

gazetelerin yayınlanan her sayısına iliĢkin yukarıdaki fıkrada belirlenen asgarî fiili satıĢ

adetlerine isabet eden günlük fiili satıĢ miktarları esas alınır.

(4) Bayiler aracılığıyla yapılmayan satıĢların ise, 68 inci maddede belirtilen usûlde yapılmıĢ

olması gerekir.

Asgarî iade oranı

MADDE 67 – (1) Asgarî fiili satıĢın hesabında, iadesiz gösterilen bayi satıĢları kabul

edilemeyeceği gibi, iade oranı da gazetelerin kendileri için aranılan günlük asgarî fiili satıĢ

miktarının yüzde beĢinin altında olamaz.

(2) Ġadeler ile dağıtıma verilmeyen bozuk gazeteler ve baskıda kullanılamayan her türlü

kâğıdın satıĢı faturayla belgelendirilir.

Abonelerle ilgili hususlar

MADDE 68 – (1) Abonelerin, günlük fiili satıĢ adedine dahil edilebilmesi için taĢıması

gereken Ģartlar aĢağıda gösterilmiĢtir;

a) Süresi bir aydan az olan abonelikler dikkate alınmaz.

b) Gazetelerin yayınlanan her sayısının tarihini taĢıdığı gün saat 09.00‘a kadar abonelerine

ulaĢtırılmak üzere, tek tek veya toplu olarak irsaliyeleri düzenlenmek suretiyle abone dağıtım

iĢini gerçekleĢtirenlere verilmesi ve bu iĢlemlerin belgelendirilmesi Ģarttır.

c) Abonelik faturası düzenlenmiĢ ve yukarıda sözü edilen zamanda kendilerine sevk yapılan

abonelerin sayısı, günlük fiili satıĢ adedine yansıtılır.

ç) Gazetelerin abonelik bedelleri, indirim oranı 47 nci maddede belirtilen asgarî satıĢ fiyatının

yüzde kırkını geçmemek üzere belirlenen beher nüshaya iliĢkin satıĢ fiyatı ile abonelik

süresinin çarpımı sonucu bulunacak tutardan az olamaz.

d) Gazetelere abone sağlayanlara verilecek komisyon oranı (ç) bendinde sözü edilen indirim

oranına dahildir.

Abonelerin araĢtırılması

MADDE 69 – (1) Abonelerle ilgili olarak 68 inci maddede belirtilen ödevlerin yerine getirilip

getirilmediği Kurum tarafından re‘sen araĢtırılabilir.

(2) Gazeteler, abone yoluyla yapılan satıĢlara iliĢkin nüshaların abone sahiplerinin eline geçip

geçmediğini tespit için gereken tedbirleri almakla yükümlüdür.

(3) Konuyla alakalı olarak, Kurum tarafından yapılacak her türlü araĢtırma sonucu abone

sayısının, asgarî fiili satıĢ adedine etkili olan sayının altına düĢtüğü veya bu sayının üstünde

kalmakla beraber, abone sayısının yüzde on beĢ veya daha fazlasının fiilen devam etmediği

tespit edilir ise yayınlama hakkı durur.

(4) Üçüncü fıkra gereği yayınlama hakkının durduğu tarih baĢka yollarla tespit edilemediği

takdirde, geçerli sayılmayan abonelerden, abonelik baĢlangıcı en eski olanına ait faturanın

düzenlenme tarihi, durma tarihi olarak kabul edilir.

Bekleme süresi

MADDE 70 – (1) Kurum görev alanındaki gazetelerin 109 uncu maddenin ikinci fıkrası

kapsamında bulunan yerlerde yayınlanan gazeteler istisna olmak üzere, bekleme süresi otuz

altı aydır.

(2) Ancak, yazılı olarak resmî ilân yayınlama hakkı talep etme tarihinden itibaren;

a) Bu Yönetmelikte tespit edilmiĢ olan vasıfları taĢıyan ve ödevleri yerine getiren,

b) Bayi yoluyla yapılan günlük fiili satıĢ adedi otuz bin adetten ve her sayısının yüzölçümü

3,00 metrekareden az olmayan,

c) 65 inci maddede nitelikleri belirtilen ve yayın yerlerine göre 64 üncü maddede belirlenen

asgarî fikir iĢçileri sayısı ve görevleriyle orantılı olmak üzere kadrolarında en az üç katı fikir

iĢçisi istihdam eden,

ç) Yurt genelinde bayilik teĢkilâtı bulunan ve süreli yayın dağıtımı amacıyla kurulmuĢ bir

kuruluĢ tarafından, günü gününe her coğrafî bölgede en az bir ilde olmak üzere, ülkenin en az

yüzde yetmiĢinde dağıtıma sunulup satılan ve (b) bendinde belirtilen asgarî satıĢ adetlerini bu

yolla gerçekleĢtiren,

gazetelerin bekleme süresi dokuz aydır.

(3) Ġkinci fıkra uyarınca bekleme süresini sona erdirerek yayınlama hakkı kazanan gazetelere,

ek gösterge Ģartlarına iliĢkin 73 üncü maddenin birinci fıkrasında yer alan on iki aylık süre

uygulanmaz.

Bilanço esası

MADDE 71 – (1) Gazetelerin, muhasebelerini 31/12/1960 tarihli ve 193 sayılı Gelir Vergisi

Kanunu, 213 sayılı Kanun ve 6102 sayılı Kanuna uygun olarak bilanço esasına göre

düzenlemeleri gerekir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Kurum Görev Alanındaki Yerlerde Yayınlanan Gazetelere Resmî Ġlânların Dağıtım

Esas ve Usûllerine Dair Özel Hükümler

Aylık resmî ilân kontenjanına esas gösterge sayıları

MADDE 72 – (1) Bu Kısım kapsamındaki gazetelerin aylık resmî ilân kontenjanına esas

gösterge sayıları;

a) Yayınlanan her sayısına ait yüzölçümü 3,00 metrekareden, günlük fiili satıĢ adedi Ġstanbul,

Ankara ve Ġzmir‘de on binden; diğer Ģubelerin bulunduğu yerlerde ise, beĢ binden az olmayan

gazeteler için 180,

b) Diğerleri için 150,

olarak belirlenmiĢtir.

Ek gösterge Ģartları

MADDE 73 – (1) En az on iki ay süreyle kesintisiz olarak resmî ilân yayınlayan gazetelerden;

a) Kadrolarında 65 inci maddede belirtilen niteliklere sahip ve 64 üncü maddede kendileri için

belirlenen asgarî fikir iĢçileri kadrosunun görev ve sayıları ile orantılı olmak üzere iki katı

fikir iĢçisini yalnız kendi kadrosunda bulunduran;

1) Ġstanbul, Ankara ve Ġzmir‘de yayınlanan ve yüzölçümü 3,00 metrekareden az olmayanlara

1/3 oranında,

2) Diğer yerlerde yayınlanan ve yüzölçümü 2,25 metrekareden az olmayanlara 1/3 oranında,

b) Kadrolarında 65 inci maddede belirtilen niteliklere sahip ve 64 üncü maddede kendileri için

belirlenen asgarî fikir iĢçileri kadrosunun görev ve sayıları ile orantılı olmak üzere üç katı

fikir iĢçisini yalnız kendi kadrosunda bulunduran;

1) Ġstanbul, Ankara ve Ġzmir‘de yayınlanan ve yüzölçümü 4,50 metrekareden az olmayanlara

2/3 oranında,

2) Diğer yerlerde yayınlanan ve yüzölçümü 3,00 metrekareden az olmayanlara 2/3 oranında,

c) Süreli yayın dağıtımını yerine getirebilecek iĢ göreni, araç ve teknik ekipmanı ile fizikî

Ģartlar yönünden emsalleriyle benzer her türlü imkânı haiz bulunan müesseseler aracılığıyla

günlük asgarî fiili satıĢ adedinin tamamını yayın yeri ile birlikte her coğrafî bölgede en az bir

ilde olmak üzere yurt genelinin yüzde yetmiĢinde günü gününe dağıtıma sunarak bu

müesseselere bağlı son nokta-tali bayilerde satıĢını gerçekleĢtiren ve istenmesi durumunda bu

hususu belgelendiren yaygın gazetelere 1/3 oranında,

ç) Resmî ilân kontenjanına esas gösterge sayısına göre tespit edilmiĢ günlük asgarî fiili satıĢ

adedinden az olmamak Ģartıyla;

1) Yayınlandığı yer dıĢında en az bir yerde daha basılan yaygın gazetelere 1/6 oranında,

2) Yayınlandığı yer dıĢında birden fazla yerde basılan yaygın gazetelere 1/3 oranında,

d) Ġstanbul, Ankara ve Ġzmir illeri dıĢındaki yerlerde yayınlanan ve yüzölçümü 3,00

metrekareden az olmayan yerel ve bölgesel gazetelerden web ofset matbaa makinelerinde

basılanlara 1/6 oranında,

e) Yüzölçümü 3,00 metrekareden az olmayan Ġstanbul, Ankara ve Ġzmir illerinde yayınlanan

gazeteler ile diğer illerdeki yaygın gazetelerden günlük fiili satıĢı;

1) Yirmi beĢ bin adedin üzerinde olanlara 1/2 oranında,

2) Elli bin adedin üzerinde olanlara 1 katı oranında,

3) Yüz bin adedin üzerinde olanlara 1,5 katı oranında,

4) Ġki yüz bin adedin üzerinde olanlara 2 katı oranında,

f) Ġstanbul, Ankara ve Ġzmir illeri dıĢındaki yerlerde yayınlanan ve yüzölçümü 3,00

metrekareden az olmayan yerel ve bölgesel gazetelerden yüzde ellisi bayiler aracılığıyla

olmak üzere günlük fiili satıĢı;

1) Bin adedin üzerinde olanlara 1/6‘sı oranında,

2) Ġki bin beĢ yüz adedin üzerinde olanlara 1/4‘ü oranında,

3) BeĢ bin adedin üzerinde olanlara 1/3‘ü oranında,

4) On bin adedin üzerinde olanlara 1/2‘si oranında,

g) Basılı her sayısı için kendilerine ait internet (haber) sitelerinde ilgili güne iliĢkin 00.00 –

24.00 arasında farklı konularda en az on beĢ güncel haber ve bu haberlerle bağlantılı

resim/fotoğraflara, süresi yirmi saniyenin altında olmamak üzere güncel video habere ve iki

köĢe yazısına, ayrıca Kurumun resmî ilân portalında (www.ilan.gov.tr) gazetenin yazılı

nüshasında yayımlanan resmî ilânları içeren dijital pano uygulamasına (widget) kendi internet

sayfasında görünür Ģekilde yer veren gazetelere Kuruma yazılı talepleri üzerine 1/6 oranında,

ek gösterge uygulanır.

(2) Gazetelerin imtiyaz beyannamelerinde belirtilen gazete ismiyle dijital ortamdaki internet

(haber) sitesi isminin (adresinin) farklı olması halinde anılan internet sitesinin bağlı olduğu

gazete isminin ziyaretçilerin kolaylıkla görebileceği bir alanda belirtilmesi zorunludur.

ÜÇÜNCÜ KISIM

Valiliklerin Görev Alanındaki Yerlerde Yayınlanan Gazetelere Dair Özel Hükümler

BĠRĠNCĠ BÖLÜM

Kapsam

Kapsam

MADDE 74 – (1) Valiliklerin görev alanlarında yayınlanan bekleme süresinde veya resmî

ilân yayınlama hakkı sahibi gazetelerin, bu Yönetmeliğin Birinci Kısmında yer alan hükümler

ile birlikte, bu Kısımda yer alan hükümlere de uyması gerekir.

ĠKĠNCĠ BÖLÜM

Valiliklerin Görev Alanındaki Yerlerde Yayınlanan Gazetelerin

Vasıflarına ĠliĢkin Özel Hükümler

Ġçerik uygunluğu

MADDE 75 – (1) Yerel gazetelerin içeriklerinin en az yarısında güncellik ihtiva eden yayın

yeri ile alakalı siyasî, ekonomi, sosyal, kültür, sanat, magazin ve spor konularındaki haber,

köĢe yazısı, makale, yorum, etüt, röportaj gibi sair yazı ile resim, fotoğraf, grafik, karikatür ve

benzerlerine yer vermesi, ayrıca belirtilen dokümanların gazetecilik açısından özgün bir değer

ifade etmesi Ģarttır.

(2) Yaygın veya bölgesel gazete türünde yayınlanan gazetelerin içerikleri ise birinci fıkra

hükmü dairesinde kendi yayın türleri ile bağdaĢacak nitelikte olmak zorundadır.


MADDE 76 – (1) Gazetelerin yayınlanan her sayısına ait 42 nci madde gereğince

belirlenecek asgarî yüzölçümü toplamı 1,12 metrekareden az olamaz.

Asgarî kadro

MADDE 77 – (1) Gazeteler asgarî fikir iĢçileri kadrosunda; bir sorumlu müdür (yazı iĢleri

müdürü), bir sayfa editörü (görsel yönetmen veya sayfa sekreteri) ve iki muhabir çalıĢtırmak

zorundadır.

Asgarî kadroda gösterileceklerin nitelikleri

MADDE 78 – (1) Asgarî kadroda gösterilecek kiĢilerin;

a) En az dört ayı devamlı olmak üzere toplam on iki ay süreyle, fikir iĢçilerine iliĢkin 5953

sayılı Kanun ile birlikte Sosyal Güvenlik Mevzuatına tâbi olarak çalıĢmıĢ olması ve bu


b) En az dört ayı devamlı olmak üzere toplam on iki ay süreyle kamu yayın organlarının haber

hizmetlerinde kamu hukuku statüsüne göre çalıĢmıĢ olması ve bu çalıĢmayı belgelendirmesi,

c) Yükseköğretim Kuruluna bağlı ya da denkliği kabul edilen iletiĢim fakülteleri veya diğer

fakültelerin iletiĢimle ilgili bölümlerinden mezun olması,

ç) Meslek yüksekokullarının iletiĢimle ilgili bölümlerinden mezun olmak Ģartıyla basın yayın

organlarında fikir iĢçisi statüsünde en az dört ay ara vermeden çalıĢmıĢ olması ve bu


d) Diplomaları Millî Eğitim Bakanlığınca kabul gören meslek okullarının iletiĢimle ilgili

bölümlerinden mezun olmak Ģartıyla basın yayın organlarında 5953 sayılı Kanun ile birlikte

Sosyal Güvenlik Mevzuatına tâbi olarak fikir iĢçisi statüsünde en az üç ayı devamlı olmak

üzere toplam altı ay çalıĢmıĢ olması ve bu çalıĢmayı belgelendirmesi,

e) Basın kartı sahibi olması,

nitelik ve Ģartlarından en az birine eksiksiz olarak sahip olması gerekir.

(2) Fikir iĢçilerinin Türkiye ĠĢ Kurumunun yürüttüğü ĠĢbaĢı Eğitim Programı kapsamındaki

çalıĢma süreleri, birinci fıkrada yer alan Ģartları taĢıyor ise çalıĢma sürelerinin hesabında

dikkate alınır.

(3) Asgarî kadroda yer alan yalnız bir fikir iĢçisiyle sınırlı olmak kaydıyla, 4857 sayılı

Kanuna göre engelli sayılan ve bu durumlarını usûlüne uygun sağlık kurulu raporuyla

belgelendirenler için birinci fıkrada belirtilen Ģartlar aranmaz.

Asgarî fiili satıĢ adedi

MADDE 79 – (1) Gazetelerin yayın yerlerindeki son nokta-tali bayiler ve aboneler vasıtasıyla

gerçekleĢtirilen asgarî fiili satıĢ adedi il merkezlerinde iki yüz elliden, ilçelerde ise yüzden az

olamaz.

(2) Bu asgarî fiili satıĢ adetlerinin en az yüzde yirmisinin son nokta-tali bayiler aracılığıyla

gerçekleĢtirilmesi Ģarttır.

(3) Gazetelerin abone yoluyla gerçekleĢtirilen satıĢları ile bu satıĢlara iliĢkin ilgili valilikler

tarafından yaptırılacak araĢtırmalarda, 68 ve 69 uncu madde hükümleri uygulanır.

Bekleme süresi

MADDE 80 – (1) Bu Kısmın kapsamındaki gazetelerin bekleme süresi yirmi dört aydır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Valiliklerin Görev Alanındaki Yerlerde Yayınlanan Gazetelere

Resmî Ġlânların Dağıtım Esas ve Usûllerine Dair Özel Hükümler

Aylık resmî ilân kontenjanına esas gösterge sayıları

MADDE 81 – (1) Bu Kısmın kapsamındaki gazetelerin aylık resmî ilân kontenjanına esas

gösterge sayıları;

a) Ġl merkezlerinde yüzölçümü 1,87 metrekareden ve günlük fiili satıĢ adedi beĢ yüz adetten

az olmayanlar 180; diğerleri için 150,

b) Ġlçelerde yüzölçümü 1,50 metrekareden ve günlük fiili satıĢ adedi iki yüz elli adetten az

olmayanlar 180; diğerleri için 150,

olarak belirlenmiĢtir.

Ek gösterge Ģartları

MADDE 82 – (1) En az on iki ay süreyle kesintisiz olarak resmî ilân yayınlayan yerel

gazetelerden;

a) Kadrolarında 78 inci maddede belirtilen niteliklere sahip ve 77 nci maddede kendileri için

belirlenen asgarî fikir iĢçileri kadrosunun görev ve sayıları ile orantılı olmak üzere iki katı

fikir iĢçisini yalnız kendi kadrosunda bulunduran ve yüzölçümü 2,25 metrekareden az

olmayanlara 1/6 oranında,

b) Kadrolarında 78 inci maddede belirtilen niteliklere sahip ve 77 nci maddede kendileri için

belirlenen asgarî fikir iĢçileri kadrosunun görev ve sayıları ile orantılı olmak üzere üç katı

fikir iĢçisini yalnız kendi kadrosunda bulunduran ve yüzölçümü 3,00 metrekareden az

olmayanlara 1/3 oranında,

c) Yüzölçümü 2,25 metrekareden az olmayan ve web ofset matbaa makinelerinde basılan

gazetelere 1/6 oranında,

ç) Basılı her sayısı için kendilerine ait internet (haber) sitelerinde ilgili güne iliĢkin 00.00 –

24.00 arasında farklı konularda en az on beĢ güncel haber ve bu haberlerle bağlantılı

resim/fotoğraflara, süresi yirmi saniyenin altında olmamak üzere güncel video habere ve iki

köĢe yazısına yer veren gazetelere ilgili Valiliğe yazılı talepleri üzerine 1/6 oranında,

ek gösterge uygulanır.

(2) Gazetelerin imtiyaz beyannamelerinde belirtilen gazete ismiyle dijital ortamdaki internet

(haber) sitesi isminin (adresinin) farklı olması halinde anılan internet sitesinin bağlı olduğu

gazete isminin ziyaretçilerin kolaylıkla görebileceği bir alanda belirtilmesi zorunludur.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Vasıflı Gazete Çıkmayan Yerlerde Yayınlanan Gazetelere Dair Özel Hükümler

Alt vasıflı gazetelerin resmî ilân yayınlama hakkı

MADDE 83 – (1) Valiliklerin görev alanında bulunan yayın yerlerinde, vasıf ve ödevleri

zamanında ve eksiksiz olarak yerine getiren resmî ilân yayınlama hakkını kazanmıĢ veya

devam ettiren bir vasıflı gazetenin bulunmaması halinde, alt vasıflı gazetelere resmî ilân

yayınlama hakkı verilebilir.

(2) Alt vasıflı gazeteler bu Yönetmeliğin Birinci ve Üçüncü Kısımlarında yer alan madde

hükümleri uygulanmak üzere yazılı talepleri doğrultusunda altı aylık bekleme süresine tâbi

tutulur.

(3) Alt vasıflı gazeteler bu Bölümde yer alan vasıf ve ödevleri zamanında ve noksansız olarak

yerine getirmeleri Ģartıyla resmî ilân yayınlama hakkı kazanır.

Alt vasıflı gazetelerin vasıf ve ödevleri

MADDE 84 – (1) Alt vasıflı gazeteler 78 inci maddede nitelikleri belirtilen bir sorumlu

müdürü (yazı iĢleri müdürü), bir sayfa editörü (görsel yönetmen veya sayfa sekreteri) ve bir

muhabiri asgarî kadrosunda istihdam etmek zorundadır.

(2) Alt vasıflı gazetelerin yüzölçümü 0,75 metrekareden az olamaz.

(3) Alt vasıflı gazeteler haftanın en az bir günü yayınlanmakla yükümlüdür.

(4) Alt vasıflı gazeteler 5187 sayılı Kanun hükümlerine göre verdikleri beyannamede

belirtilen yayın aralıkları ve günlerinde değiĢiklik yaptıkları takdirde, yine bu maddede

belirtilen esaslar çerçevesinde bir aylık bekleme süresine tâbi tutulur.

Alt vasıflı gazetelerin dağıtım esasları

MADDE 85 – (1) Bir yerde alt vasıflı gazete olarak resmî ilân yayınlama hakkını haiz birden

fazla yerel gazetenin bulunması durumunda, bu gazetelere 5187 sayılı Kanun hükümlerine

göre verdikleri beyannamede belirtilen yayın aralıkları göz önüne alınarak, her ayın ilk ve son

günü arasında çıkan sayılarına göre belirlenecek oran dahilinde resmî ilân verilir.

Vasıflı gazete adayları

MADDE 86 – (1) Alt vasıflı gazetelerin resmî ilân yayınlama hakkına sahip olduğu yerlerde,

vasıflı gazete olarak resmî ilân yayınlamak için bekleme süresine tâbi yayın hayatına baĢlayan

gazeteler, bekleme süresi içinde 85 inci madde hükmünden yararlanabilir.

(2) Birinci fıkra kapsamında bekleme süresine tâbi gazetelerin, bekleme süresinin ilk altı ayı

sonunda yapılan denetlemelerde, vasıf ve ödevleri eksiksiz olarak yerine getirdiğinin tespit

edilmesi halinde, bekleme süresinin kalan devamı süresince günlük olmayan gazeteler ile

yüzölçümü 1,12 metrekareden daha az olan günlük gazetelere resmî ilân verilmez. Resmî ilân

verilmemesine karar verilen gazetenin, ilgili kararın kendisine tebliğ tarihinden itibaren üç ay

içerisinde vasıflı gazete olarak baĢvuruda bulunmaması halinde yayınlama hakkı sona erer.

(3) Vasıflı gazete yayınlanmayan yerlerdeki alt vasıflı gazeteler, vasıflı gazete olarak yayın

hayatını devam ettirmek istemeleri halinde, bu madde hükümlerine tâbi olur.

DÖRDÜNCÜ KISIM

Gazetelerin Denetlenmesi ve Kontrol Kurullarının OluĢumu

BĠRĠNCĠ BÖLÜM

Kontrol Kurulları ve Gazetelerin Denetlenmesi

Genel olarak

MADDE 87 – (1) Gazetelerin yayınlama hakkının doğup doğmadığını veya gerektiğinde bu

hakkın durup durmadığını denetlemek için kontrol kurulları ve bunların düzenleyecekleri

raporlara karĢı yapılan itirazları incelemek üzere de geçici kontrol kurulları oluĢturulur.

(2) Yayınlama hakkını haiz veya bu hakkı kazanabilmesi için bekleme süresine tâbi tutulmuĢ

olan gazetelerin yılda en az bir defa denetlenmesi zorunludur.

(3) Bekleme süresine tâbi tutulmuĢ olan gazetelerde sözü edilen bir yıllık sürenin

belirlenmesinde, ilgili gazetenin en son belirlenmiĢ bekleme süresi baĢlangıç tarihi olarak

dikkate alınır.

Kontrol kurullarının oluĢturulmasında yetki

MADDE 88 – (1) Görev alanlarına göre Kurum Genel Müdürlüğü veya valilikler, ihtiyacı

karĢılayacak yeterli sayıda kontrol ve geçici kontrol kurulları oluĢturmaya, bunlara yer ve

zaman kaydına tâbi olmaksızın her türlü çalıĢmayı yaptırmaya yetkilidir.

Üye adaylarının tespiti

MADDE 89 – (1) Kontrol veya geçici kontrol kurullarının basın kartı sahibi fikir iĢçisi üye

adayları her yıl Aralık ayında bir sonraki yıl için tespit edilir.

(2) Tespit, seçim ve atamayla olur. Hangi üye adaylarının seçileceği, hangilerinin atanacağı

ilgili maddelerde gösterilmiĢtir.

(3) Yıl içinde görev yapamayacağı anlaĢılan üye adaylarının yerini, aynı usûlle

görevlendirilen yenileri alır.

(4) Kontrol kurullarında önceki yıllarda görev alanlar yeniden üye adayı olabilirler.

Kontrol kurullarının görev ve yetkileri

MADDE 90 – (1) Kontrol kurullarının görevi, resmî ilân yayınlama hakkı bulunan veya bu

hakkı kazanabilmek için yazılı talepleri olan gazeteler tarafından, bu Yönetmelikle yükletilen

ödevlerin zamanında yerine getirilip getirilmediğini, belirtilen vasıfların noksansız bir Ģekilde

mevcut olup olmadığını denetlemek ve zamanında tespit etmektir.

(2) Kontrol kurullarının birinci fıkradaki amaçla yapmaya yetkili oldukları iĢlerin baĢlıcaları

Ģunlardır:

a) Gazetelerin baskı sayısına, bayilere dağıtım listesine, satıĢ ve iade adetleri ile birlikte varsa

abone yoluyla yapılan satıĢlarına iliĢkin olarak bilgi toplamak; matbaa, dağıtım müesseseleri

ile bu müesseselere bağlı son nokta-tali bayiler ile kâğıt satıcılarının çalıĢmalarını ve

kayıtlarını yerinde incelemek; gerektiğinde denetlemeye iliĢkin her türlü bilgi ve belgeyi

almak,

b) Gazetelerin basıldığı matbaalarda baskı kontrollerini yapmak,

c) Gazete koleksiyonları üzerinde içerik kontrolü yapmak,

ç) Denetleme konusuyla ilgili olarak, resmî kurum ve kuruluĢlar ile gerçek ve tüzel kiĢilerden

ihtiyaç duyacakları bilgi ve belgeleri temin etmek,

d) Basın Ġlan Kurumu Yönetmeliğine ve bu Yönetmeliğe göre, kendilerine verilen görevlerin

ifası için her türlü araĢtırma ve incelemeleri yapmak.

Göreve engel haller

MADDE 91 – (1) Kontrol kurulu üyeleri, kendilerinin ilgili bulundukları gazetelerin

denetlemesine katılamazlar.

(2) Kontrol kurulu üyeleri hakkında belgelere dayanan husumet iddiasının bulunması halinde,

görev alanlarına göre Kurum Genel Müdürlüğü veya ilgili valilikler bu konuda on iĢ günü

içinde araĢtırma yaptırarak gerektiğinde yeni bir kontrol kurulu oluĢturmak suretiyle gazeteyi

yeniden kontrol ettirir.

(3) Yaptırılacak araĢtırma sonucu, husumet iddiası gerçek görülmeyen gazeteler hakkında

baĢka kanun yollarına baĢvurulması, 195 sayılı Kanunun 49 uncu maddesine göre iĢlem

yapılmasına engel değildir.

Denetimlerin engellenmesi

MADDE 92 – (1) Kontrol kurullarının yapacakları denetimlerin engellenmesi halinde,

engelleyen gazetenin yayınlama hakkı durdurulur. Ġlgili gazetenin baĢvurusu üzerine denetim

yapılarak yayınlama hakkının devamına karar verilse dahi yayınlama hakkının durduğu

süreye iliĢkin telâfi iĢlemi uygulanmaz.

Kontrol kurulu raporları

MADDE 93 – (1) Kurum Genel Müdürlüğü ve valilikler, denetlemenin amacına ve ihtiyaca

göre kontrol kurulu raporlarının Ģeklini tespite yetkilidir.

(2) Kurulda görev alan baĢkan ve üyelerin tamamının o denetlemede hazır bulunması ve

raporu imzalamaları gerekir. Ġmzadan imtina edilmesi durumunda imtina eden üye veya

üyelerin rapora imtina nedenlerini açıklayan Ģerh koymaları zorunludur. Aksi halde rapor

geçersiz sayılır.

(3) Bu gibi durumlarda, ilgili gazetenin, anılan raporun geçersiz sayılmasına yol açan

üye/üyelerin dıĢında oluĢturulacak yeni bir kontrol kuruluna en geç on iĢ günü içerisinde

denetimi yaptırılır ve raporun geçersiz sayılmasına neden olan kontrol kurulu üye/üyelerine

herhangi bir kontrol kurulu ücreti ödenmez.

(4) Üyelerden herhangi birisinin mazereti bulunduğu veya görevlendirildiği denetlemenin

yapılmasına mani olacak Ģekilde kurula iĢtirak etmediği takdirde, kurula katılacak üye, üye

adayları arasından usûlüne uygun olarak belirlenir.

Denetleme giderleri

MADDE 94 – (1) Kontrol veya geçici kontrol kurulu baĢkan ve üyelerine ödenecek gündelik

ve yolluklara iliĢkin esaslar ve Ģartlar, bu konuda alınacak Genel Kurul kararıyla belirlenir.

(2) Kurum görev alanındaki gazetelerin denetlemelerinde görevlendirilecek olan kontrol veya

geçici kontrol kurullarının baĢkan ve üyelerine ait gündelik ve yolluklar;

a) Re‘sen yaptırılan denetlemelerde Kurum,

b) Ġstek üzerine yapılan denetlemeler ile ara ve nihaî denetlemelerde ilgili gazete,

tarafından ödenir.

(3) Valiliklerin görev alanındaki gazetelerin denetlemelerinde görevlendirilecek olan kontrol

veya geçici kontrol kurulu baĢkan ve üyelerine ait gündelik ve yolluklar ilgili gazete

tarafından denetlemeden önce ödenir.

(4) Ġhbar ve Ģikâyet halinde denetleme gideri, ihbar ve Ģikâyeti yapan tarafından denetlemeden

önce ödenir.

(5) Denetlemenin gazetenin kusuru sebebiyle gerçekleĢtirilememesi veya bir günden fazla

sürmesi halinde aradaki ücret farkı ilgili gazete tarafından ödenir.

(6) Denetleme ücretinin gazeteler tarafından ödendiği hallerde, bu ücretin ödenmesi istenilen

yazılı talimattaki sürenin sonundan ücretin ödendiği tarih arasında geçen süre hakkında, ilgili

gazetenin yayınlama hakkının bulunup bulunmadığı veya bekleme süresinde olup olmadığı

hususları dikkate alınmak suretiyle, 21, 22 ve 26 ncı maddeleri ile 15 inci madde hükmü

kıyasen tatbik edilir.

(7) Gazetelerin denetleme talep ettiği durumlarda, görev alanlarına göre Kurum veya valilik

gazetenin yazılı talebinin kayıtlarına intikalinden itibaren en geç beĢ iĢ günü içinde denetleme

ücretini ilgili gazeteden talep eder. Denetleme ücretinin görev alanlarına göre Kurum veya

ilgili valiliğe ödenmesini müteakip on beĢ iĢ günü içerisinde denetleme gerçekleĢtirilir.

ĠKĠNCĠ BÖLÜM

Kontrol Kurullarının OluĢumu

Kurum tarafından kontrol kurullarının oluĢturulması

MADDE 95 – (1) Gazeteleri denetleyecek kontrol ve geçici kontrol kurulları; Kurum Genel

Müdürünün görevlendireceği ikisi Kurum memuru ve biri fikir iĢçisi sıfatıyla basın kartı

taĢıyan olmak üzere en az üç kiĢiden oluĢur. Kurul, Kurum temsilcilerinden birini baĢkan

seçer.

(2) Yönetim Kurulu, bu kurullarda görev alacak fikir iĢçisi üye adaylarını, her il için en az beĢ

kiĢi olmak üzere, Kurum Genel Müdürünün gösterdiği adaylar arasından seçer. Diğer üye

adayları, bu fıkra hükmüne bağlı kalınmaksızın, duyulan ihtiyaca göre Kurum Genel Müdürü

tarafından atanır.

Raporlara iliĢkin Kurum tarafından yapılacak iĢlem ve süreleri

MADDE 96 – (1) Kurum Genel Müdürü tarafından görevlendirilen kontrol veya geçici

kontrol kurulları, görevlendirme konusu raporlarını, denetim veya denetimlerin tamamlandığı

tarihten itibaren en geç on beĢ iĢ günü içerisinde tanzim ederek, baĢkan tarafından hazırlanan

bir üst yazı ekinde Kurum evrakına kaydettirir.

(2) Bu Ģekilde Kuruma intikal etmiĢ bulunan raporların Kontrol Hizmetleri Müdürlüğüne

ulaĢtığı tarihten itibaren en geç üç iĢ günü içerisinde gerekli incelemeler yapılmak suretiyle

neticesi Genel Müdürlük makamına sunulur. Genel Müdürlük makamı anılan raporları en geç

iki iĢ günü içerisinde ilgisine göre Ġlan Hizmetleri Müdürlüğü veya Kontrol Hizmetleri

Müdürlüğüne havale eder.

(3) Genel Müdürlüğün havalesini yaptığı raporlar hakkındaki iĢlemler en geç on beĢ iĢ günü

içerisinde tamamlanır.

Karma kurul oluĢturulması

MADDE 97 – (1) Gerekli görülen hallerde Kurum Genel Müdürü, baĢka illerin fikir iĢçisi

kontrol kurulu üyelerini görevlendirmek suretiyle karma kontrol kurulu oluĢturmaya veya bir

ilden ötekine kontrol kurulu göndermeye yetkilidir.

(2) Ġlgililerin geçici kontrol kurulu oluĢturulmasını talep hakkı bulunan hallerde, birinci fıkra

hükmünün uygulanması Yönetim Kurulunun kararına bağlıdır.

Valilikler tarafından kontrol kurullarının oluĢturulması

MADDE 98 – (1) Gazeteleri denetleyecek kontrol kurulları ve ihtiyaç halinde oluĢturulacak

geçici kontrol kurulları, valiliğin görevlendireceği Ġl Basın ve Halkla ĠliĢkiler Müdürlüğünden

bir memurun baĢkanlığında, muhasebe konularında uzman bir memur ile 89 uncu maddenin

birinci fıkrasına göre tespit edilen üye adayları arasından yine valilikçe görevlendirilecek bir

gazeteci üyeden oluĢur.

(2) Ġl sınırları içinde gazete sahipleri ve tüzel kiĢi temsilcileri dıĢındaki yerel gazetelerde veya

haber ajanslarında ya da yaygın gazetelerde çalıĢan basın kartı taĢıyan fikir iĢçileri; bu

nitelikte yeterli sayıda basın kartlı fikir iĢçisi yoksa 77 nci maddede belirtilen sıralamaya

uygun olarak bu görevlerde istihdam edilen fikir iĢçileri arasından kontrol ve geçici kontrol

kurullarının her biri için en az ikiĢer üye ad çekmek suretiyle seçilir ve ad çekmedeki sıraya

göre kurullarda görevlendirilir. Bu Ģekilde kontrol kurulu oluĢturulması mümkün olmayan

hallerde, baĢka illerdeki gazeteci üyelerden yararlanılır. Gazetecinin emekli olması, kontrol

kurulu üyeliğine aday olmasına engel değildir. Gazete sahipleri ile varsa tüzel kiĢi temsilcileri

ve bunların eĢleri ile üçüncü dereceye kadar olan kan ve sıhrî hısımları kesinlikle kontrol

kurulu üyesi olamazlar.

Raporlara iliĢkin valilikler tarafından yapılacak iĢlem ve süreleri

MADDE 99 – (1) Valilik makamı tarafından görevlendirilen kontrol veya geçici kontrol

kurulları, görevlendirme konusu raporlarını denetim veya denetimlerin tamamlandığı tarihten

itibaren en geç on beĢ iĢ günü içerisinde tanzim ederek, baĢkan tarafından hazırlanan bir üst

yazı ekinde ilgili valiliğin Ġl Basın ve Halkla ĠliĢkiler Müdürlüğüne teslim eder.

(2) Bu Ģekilde valiliğe intikal etmiĢ raporlar için iĢlem yapılmasını gerektiren hallerde, ilgili

iĢlemler teslim tarihinden itibaren en geç on beĢ iĢ günü içerisinde tamamlanır.

Ġtirazların çözümü

MADDE 100 – (1) Ġlgili gazete tarafından kontrol veya geçici kontrol kurullarının;

a) Usûl bakımından teĢkiline,

b) Düzenlediği raporların içeriğine,

c) Raporlarına dayanılarak alınacak kararlara,

karĢı yapılan itirazlar Basın Ġlan Kurumu Yönetmeliğinin kontrol kurullarına iliĢkin

hükümleri ile 24 üncü maddedeki usûle göre çözüme bağlanır.

BEġĠNCĠ KISIM

Dergiler ve Son Hükümler

BĠRĠNCĠ BÖLÜM

Dergiler

Kapsam

MADDE 101 – (1) Kurumun Ģubesi bulunan ve bulunmayan yerlerde yayınlanan dergilerin

ve dergi hükümlerine tâbi gazetelerin bu Kısımdaki hükümlere uyması zorunludur.

(2) Bu Yönetmeliğin Birinci Kısmında yer alan hükümler, dergiler hakkında da ilgisi

ölçüsünde uygulanır.

Ġçerik

MADDE 102 – (1) Dergiler içeriklerine göre aĢağıdaki grup ve alt gruplara ayrılırlar.

a) Fikir dergileri:

1) Siyasî, ekonomi ve sosyal güncel dergiler,

2) Cinsiyet ve yaĢ gibi ölçütlerle belirli bir gruba yönelik olarak yayınlanan ve fikir yönü ağır

basan dergiler.

b) Sanat dergileri.

c) Bilim, teknik ve meslek dergileri.

ç) Spor dergileri ile magazin, siyasî, ticarî, meslekî nitelik taĢımayan günlük yayınlananlar

gibi diğer içerikteki süreli yayınlar.


MADDE 103 – (1) Dergilerin yüzölçümlerinin 1,60 metrekareden az olmaması gerekir.

Bekleme süresi

MADDE 104 – (1) Yazılı talepte bulunmaları Ģartıyla resmî reklâm yayınlama hakkının

doğması için, yayın zamanlarına uygun olarak;

a) Haftada bir veya daha sık aralıklarla yayınlanan dergilerin on iki sayı,

b) On beĢ günde bir yayınlanan dergilerin dokuz sayı,

c) Aylık aralıklarla yayınlanan dergilerin altı sayı,

ç) Aylık sonrası ve en fazla üç ayda bir yayınlanan dergilerin iki sayı,

yayınlamıĢ olması zorunludur.

(2) Ancak, yayın aralığı üç ayın üzerindeki dergilerde resmî reklâm yayınlatılmaz.

(3) Millî menfaatlerimizi desteklemek üzere kurulmuĢ ve Bakanlar Kurulu tarafından, vergi

muafiyeti tanınmıĢ vakıflar ile kamu yararına çalıĢtığı kabul edilmiĢ derneklerin kâr amacı

gütmeksizin yayınladığı dergiler, yazılı baĢvuruları üzerine Yönetim Kurulu kararıyla resmî

reklâm yayınlayabilmek için bekleme süresine tâbi tutulmayabilir.

Özel sayı

MADDE 105 – (1) Bekleme süresi içinde özel sayı çıkaran dergiye, en fazla iki özel sayı için

resmî reklâm verilebilir.

Yayında süreklilik

MADDE 106 – (1) Resmî reklâm yayınlama hakkını kazanmıĢ veya bekleme süresine tâbi

tutulmuĢ olan ve en az ayda bir veya daha sık aralıklarla yayınlanan bir dergi, bir takvim yılı

içinde iki defayı geçmemek üzere iki sayısını bir arada yayınlayabilir.

Dağıtım ve yayınlama usûlü

MADDE 107 – (1) Resmî reklâmların yayınlanması için, bunlara ait iĢ emirleri; Kurum görev

alanındaki yerlerde Kurum Ģubelerine, bu yerlerin dıĢında kalan diğer yerlerde doğrudan

doğruya dergilere gönderilir.

(2) Kurum Ģubelerine gönderilen iĢ emirlerinde hangi dergilerde yayınlanacağı belirtilmeyen

resmî reklâmların dağıtımı Kurum tarafından yapılır.

Teslim yükümlülüğü

MADDE 108 – (1) Dergiler, her sayısının ikiĢer nüshasını görev alanlarına göre Kurum

Ģubelerine veya valiliklere ya da valilikler tarafından belirlenecek makama ulaĢtırmak

zorunda olup, bu iĢlemin zimmet karĢılığı yerine getirilmesi gerekir.

(2) Kendilerine ait yayın aralıklarına uygunluk arz edecek Ģekilde yayınlanan sayılarını bu

sayıların dağıtım ve yayın zamanları içerisinde yukarıdaki mercilere intikal ettirmeyen

dergiler, 28 inci maddede belirtilen listelerden çıkarılır.

ĠKĠNCĠ BÖLÜM


Yayın yerlerine dair istisnalar

MADDE 109 – (1) 10/7/2004 tarihli ve 5216 sayılı BüyükĢehir Belediyesi Kanunu ve

6/3/2008 tarihli ve 5747 sayılı BüyükĢehir Belediyesi Sınırları Ġçerisinde Ġlçe Kurulması ve

Bazı Kanunlarda DeğiĢiklik Yapılması Hakkında Kanun göz önünde bulundurulmak suretiyle,

12/11/2012 tarihli ve 6360 sayılı On Dört Ġlde BüyükĢehir Belediyesi ve Yirmi Yedi Ġlçe

Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde DeğiĢiklik Yapılmasına Dair

Kanun uyarınca BüyükĢehir Belediyesi statüsü kazanan ve/veya BüyükĢehir Belediyesi

sınırları yeniden belirlenen Ġllerde neĢrolunan resmî ilân yayınlama hakkını haiz bulunan veya

bu hakkı kazanabilmesi için bekleme süresine tâbi tutulmuĢ veya tutulacak olan gazeteler

hakkında;

a) Adana ili Çukurova, Karaisalı, Sarıçam, Seyhan ve Yüreğir ilçeleri,

b) Ankara ili Akyurt, Altındağ, AyaĢ, Bala, Çankaya, Çubuk, Elmadağ, Etimesgut, GölbaĢı,

Kalecik, Kazan, Keçiören, Mamak, Pursaklar, Sincan ve Yenimahalle ilçeleri,

c) Antalya ili Aksu, DöĢemealtı, Kepez, Konyaaltı ve MuratpaĢa ilçeleri,

ç) Aydın ili Efeler ilçesi,

d) Balıkesir ili Altıeylül ve Karesi ilçeleri,

e) Bursa ili Gemlik, Gürsu, Kestel, Mudanya, Nilüfer, Osmangazi ve Yıldırım ilçeleri,

f) Denizli ili Merkezefendi ve Pamukkale ilçeleri,

g) Diyarbakır ili Bağlar, Kayapınar, Sur ve YeniĢehir ilçeleri,

ğ) Erzurum ili Aziziye, Palandöken ve Yakutiye ilçeleri,

h) EskiĢehir ili Odunpazarıve TepebaĢı ilçeleri,

ı) Gaziantep ili Oğuzeli, ġahinbey ve ġehitkamil ilçeleri,

i) Hatay ili Antakya ve Defne ilçeleri,

j) Mersin ili Akdeniz, Mezitli, Toroslar ve YeniĢehir ilçeleri,

k) Ġstanbul ili BaĢakĢehir, Beylikdüzü, Büyükçekmece, Esenyurt ve Silivri ilçeleri dıĢındaki

diğer ilçeleri,

l) Ġzmir ili Aliağa ve Torbalı ilçeleri istisna olmak üzere Balçova, Bayındır, Bayraklı,

Bornova, Buca, Çiğli, Foça, Gaziemir, Güzelbahçe, Karabağlar, KarĢıyaka, KemalpaĢa,

Konak, Menderes, Menemen, Narlıdere, Seferihisar, Selçuk ve Urla ilçeleri,

m) Kayseri ili Hacılar, Ġncesu, Kocasinan, Melikgazi ve Talas ilçeleri,

n) Kocaeli ili Çayırova, Darıca, Derince, Dilovası, Gebze ve Gölcük ilçeleri dıĢındaki diğer

ilçeleri,

o) Konya ili Karatay, Meram ve Selçuklu ilçeleri,

ö) Malatya ili Battalgazi ve YeĢilyurt ilçeleri,

p) Manisa ili ġehzadeler ve Yunusemre ilçeleri,

r) KahramanmaraĢ ili Dulkadiroğlu ve OnikiĢubat ilçeleri,

s) Mardin ili Artuklu ilçesi,

Ģ) Muğla ili MenteĢe ilçesi,

t) Ordu ili Altınordu ilçesi,

u) Sakarya ili Adapazarı, Akyazı, Arifiye, Erenler, Ferizli, Hendek, Karapürçek, Sapanca,

Serdivan ve Söğütlü ilçeleri,

ü) Samsun ili Atakum, Canik, Ġlkadım ve Tekkeköy ilçeleri,

v) Tekirdağ ili SüleymanpaĢa ilçesi,

y) Trabzon ili Ortahisar ilçesi,

z) ġanlıurfa ili Eyyübiye, Haliliye ve Karaköprü ilçeleri,

aa) Van ili Ġpekyolu, TuĢba ve Edremit ilçeleri,

tek yayın yeri kabul edilmek suretiyle, bu yayın yerlerinde neĢrolunan gazeteler için, bu

Yönetmeliğin Birinci ve Ġkinci Kısımlarında yer alan madde hükümleri uygulanır.

(2) Bu Yönetmeliğin;

a) Hatay ili Ġskenderun ve Arsuz ilçeleri, Dörtyol ve Payas ilçeleri; Ġstanbul ili BaĢakĢehir,

Beylikdüzü, Büyükçekmece ve Esenyurt ilçeleri; Kocaeli ili Çayırova, Darıca, Dilovası ve

Gebze ilçeleri; Muğla ili Fethiye ve Seydikemer ilçeleri; Tekirdağ ili Çerkezköy ve Kapaklı

ilçeleri, Çorlu ve Ergene ilçeleri tek yayın yeri kabul edilmek suretiyle bu yayın yerlerinde

yayınlanan gazetelere,

b) Ġstanbul ili Silivri ilçesi; Ġzmir ili Aliağa ve Torbalı ilçeleri; Kocaeli ili Derince ve Gölcük

ilçelerinde yayınlanan gazetelere,

c) Birinci fıkranın (k), (l) ve (n) bentleri istisna olmak üzere diğer bentlerinde belirtilen yayın

yerlerinin dıĢında kalan yerlerdeki gazetelere,

Birinci ve Üçüncü Kısım hükümleri uygulanır.

(3) Ġstanbul, Ankara ve Ġzmir illerinde 5216 sayılı Kanun uyarınca Kurum görev alanına giren

yayın yerlerinde en az beĢ yıl süreyle resmî ilân yayınlama hakkını haiz Ģekilde

neĢrolunmakta olan gazeteler mevcut yayın yerlerindeki il sınırları içerisinde olmak Ģartıyla

aĢağıda belirtilen esas ve usûller dairesinde birinci fıkranın (b), (k) ve (l) bentlerindeki yayın

yerlerine ait resmî ilân kontenjanından yararlandırılır.

a) Bu fıkra hükmünden yararlanacak gazeteler yazılı talepte bulunmak suretiyle, bu

taleplerinin Kurum evrakına kaydedildiği tarihten geçmiĢe doğru on sekiz ay süreyle tâbi

olacakları yayın yerine iliĢkin bu Yönetmeliğin Birinci ve Ġkinci Kısımlarında yer alan vasıf

ve ödevleri zamanında ve noksansız yerine getirdiklerini belgelendirip, bu hususun Kurum

tarafından yaptırılacak kontrollerle tespit edilmesi halinde, yazılı talep tarihi itibariyle üç aylık

bekleme süresine tâbi tutulur ve bu süre içerisinde ilgili gazetelere resmî ilân verilmez.

b) Söz konusu bekleme süresinin sonunda yine yazılı talepleri üzerine Kurum tarafından

yaptırılacak kontrollerde yeni yayın yerlerine iliĢkin yükletilen vecibeleri zamanında ve

noksansız yerine getiren gazeteler, bekleme süresi bitiĢ tarihi itibariyle yazılı talepleri

doğrultusundaki yeni yayın yerlerine ait resmî ilân kontenjanına dahil edilerek bu yayın

yerlerine iliĢkin hükümlere tâbi tutulur.

c) Bekleme süresi içerisinde yükletilen vasıf ve ödevlerin ihlâl edildiği süreler hakkında ise 15

inci madde hükmü uyarınca iĢlem yapılmak suretiyle bekleme süresi baĢlangıç tarihi yeniden

belirlenir.

ç) ġu kadar ki, yazılı talebi Kurum kayıtlarına intikal ettiği tarihte ilgili gazetenin yayın

yerinde resmî ilân yayını ile alakalı herhangi bir gazete bulunmaması durumunda, bu tarih

itibariyle anılan gazetenin mevcut yayın yerine iliĢkin resmî ilân kontenjanı yazılı talebindeki

yayın yerinin resmî ilân kontenjanına dahil edilir.

(4) 5216 ve 6360 sayılı Kanunlar uyarınca BüyükĢehir Belediyesi sınırları yeniden belirlenen

Ġllerin BüyükĢehir Belediyesi sınırlarına dahil olan ilçelerde yayın hayatına yeni baĢlayan ve

resmî ilân yayınlama hakkı kazanabilmek için yazılı talepte bulunan gazetelerin bu

taleplerinde, resmî ilân yayınıyla ilgili olarak tâbi olmak istenilen yerin açık Ģekilde

belirtilmesi gerekir. Bu gazeteler hakkında talepleri doğrultusunda ve yayın yerlerine göre

yukarıdaki fıkralar göz önünde bulundurularak iĢlem yapılır. Benzer Ģekildeki idari bölünme

ve/veya birleĢmeler neticesinde oluĢacak yeni idari yapılanmalar için bu Yönetmeliğin

uygulanmasına dair esas ve usûller Kurum Yönetim Kurulu tarafından belirlenir.

Yayınlama hakkının durdurulması veya sona erdirilmesi

MADDE 110 – (1) Resmî ilân yayınıyla alakalı süreli yayının içeriğinden veya imtiyaz sahibi

gerçek veya tüzel kiĢilerin, ortaklarının çoğunluğunun ya da varsa tüzel kiĢi temsilcisinin

fiillerinden dolayı haklarında 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununda yer alan

Anayasal Düzene ve Bu Düzenin ĠĢleyiĢine KarĢı Suçlar veya 12/4/1991 tarihli ve 3713 sayılı

Terörle Mücadele Kanunu kapsamındaki suçlar nedeniyle ceza davası açılması halinde, bu

süreli yayının görev alanlarına göre Kurum Genel Müdürlüğü veya ilgili valiliğin teklifi

üzerine Yönetim Kurulu tarafından 195 sayılı Kanunun 49 uncu maddesinde belirtilen süreyi

geçmeyecek Ģekilde yayınlama hakkı durdurulur. Bu fıkra uyarınca iĢlem yapılması, tekrar

iĢlem yapılmasına engel teĢkil etmez. Açılan davanın neticesine göre bu Yönetmelik

hükümleri uyarınca telafi, mahsup ya da resmî ilân ve reklâm yayınlama hakkının sona

ermesine karar verilir.

(2) Asgarî fikir iĢçileri kadrosunda yer alan kiĢilerden herhangi birisi hakkında birinci fıkrada

belirtilen suçlar kapsamında ceza davası açılması halinde, görev alanlarına göre Kurum Genel

Müdürlüğü veya ilgili valiliğin yazılı bildirimi üzerine, bu kiĢi ya da kiĢiler, yazılı bildirimin

muhatabı gazeteye tebliğ tarihinden itibaren beĢ iĢ günü içerisinde asgarî kadrodan çıkarılır.

Aksi takdirde bu Yönetmelik hükümleri uyarınca ilgili gazetenin yayınlama hakkı durdurulur.

Yürürlükten kaldırılan mevzuat

MADDE 111 – (1) Bu Yönetmelik ile 5/3/1977 tarihli ve 15869 sayılı Resmî Gazete‘de

yayımlanan Basın Ġlan Kurumu TeĢkiline Dair 195 sayılı Kanun Uyarınca Yayınlanacak Ġlân

ve Reklâmlar ile Bunları Yayınlayacak Mevkuteler Hakkında Genel Kurul Kararı yürürlükten

kaldırılmıĢtır.

Yayınlama hakkı

GEÇĠCĠ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmelik hükümleri yürürlüğe girmeden önce resmî ilân ve

reklâm yayınlama hakkını haiz bulunan veya bu hakkı kazanabilmek için bekleme süresine

tâbi tutulmuĢ olan süreli yayınların, bu Yönetmeliğin maddelerine iliĢkin yürürlük

tarihlerinde, yürürlüğe giren maddelerin gereklerini yerine getirememeleri halinde yayınlama

hakları sona erer.

Fikir iĢçileri

GEÇĠCĠ MADDE 2 – (1) Bu Yönetmeliğin 45 nci maddesinin ikinci fıkrası hükmü,

1/12/2012 tarihinden önce asgarî kadroda bulunan fikir iĢçileri hakkında uygulanmaz.

GeçiĢ hükümleri

GEÇĠCĠ MADDE 3 – (1) Bu Yönetmeliğin 112 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi

gereğince 1/1/2018 tarihinde yürürlüğe girecek olan maddeleri yürürlüğe girinceye kadar

Basın Ġlan Kurumu TeĢkiline Dair 195 sayılı Kanun Uyarınca Yayınlanacak Ġlân ve

Reklâmlar ile Bunları Yayınlayacak Mevkuteler Hakkında Genel Kurul Kararının 29 uncu

maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi ile 30 uncu maddesinin uygulanmasına devam edilir.

(2) Bu Yönetmeliğin 112 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi gereğince 1/1/2017

tarihinde yürürlüğe girecek olan maddeleri yürürlüğe girinceye kadar Basın Ġlan Kurumu

TeĢkiline Dair 195 sayılı Kanun Uyarınca Yayınlanacak Ġlân ve Reklâmlar ile Bunları

Yayınlayacak Mevkuteler Hakkında Genel Kurul Kararının uygulanmasına devam edilir.

Yürürlük

MADDE 112 – (1) Bu Yönetmeliğin;

a) 70 inci maddesinin birinci fıkrası, 80 inci maddesi, 83 üncü maddesinin ikinci fıkrası, 104

üncü maddesinin birinci fıkrası, 109 uncu maddesinin üçüncü fıkrası ile 110 uncu maddesi

yayımı tarihinde,

b) 52 ve 53 üncü maddeleri 1/1/2018 tarihinde,

c) Diğer maddeleri ise 1/1/2017 tarihinde,


Yürütme

MADDE 113 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Basın Ġlan Kurumu Genel Müdürü yürütür.

[R.G. 05 Ekim 2016– 29848]

—— • ——

DÜZELTME

Harçlar Kanunu Genel Tebliği ( Seri No : 77 ) ile Ġlgili

DÜZELTME

04/10/2016 tarihli ve 29847 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan, Harçlar Kanunu Genel

Tebliği (Seri No:77)‘nin 4 üncü maddesinin sekizinci fıkrasında yer alan ―sekizinci‖ ibaresi

Maliye Bakanlığı (Gelir Ġdaresi BaĢkanlığı)‘nın 04/10/2016 tarihli ve 59491943-010.05-

99744 sayılı yazısına istinaden ―yedinci‖ olarak düzeltilmiĢtir.

[R.G. 05 Ekim 2016– 29848]

—— • ——

HÂKĠMLER VE SAVCILAR YÜKSEK KURULU KARARI

Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu Genel Kurulunun 04/10/2016 Tarihli

ve 2016/430 Sayılı Kararı, 06 Ekim 2016 Tarihli ve 29849 Sayılı Resmi

Gazetenin Sayısında YayınlanmıĢtır.

[R.G. 06 Ekim 2016– 29849]

—— • ——

TBMM KARARI

Fethullahçı Terör Örgütünün (FETÖ/PDY) 15 Temmuz 2016 Tarihli Darbe GiriĢimi ile

Bu Terör Örgütünün Faaliyetlerinin Tüm Yönleriyle AraĢtırılarak Alınması Gereken

Önlemlerin Belirlenmesi Amacıyla Kurulan Meclis AraĢtırması Komisyonuna Üye

Seçimle ĠliĢkin 1127 Sayılı Karar

[R.G. 07 Ekim 2016– 29850]

—— • ——

YÖNETMELĠKLER

Gümrük ve Ticaret Bakanlığından:

GÜMRÜK YÖNETMELĠĞĠNDE DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA

DAĠR YÖNETMELĠK

MADDE 1 – 7/10/2009 tarihli ve 27369 mükerrer sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan

Gümrük Yönetmeliğinin 22 nci maddesinin birinci fıkrasında yer alan ―A, B veya C

sınıfı‖ ibaresi yürürlükten kaldırılmıĢtır.

MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 22 nci maddesinin ikinci fıkrası aĢağıdaki Ģekilde


―(2) 24 üncü maddede belirtilen devir, birleĢme veya kısmi bölünme hallerinde onaylanmıĢ

kiĢi statü belgesi baĢvurusunda bulunacak kiĢilerden birinci fıkrada belirtilen en az iki yıldır

fiilen faaliyette bulunma koĢulu aranmaz.‖

MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 23 üncü maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendi ile beĢinci

fıkrası yürürlükten kaldırılmıĢ, dördüncü fıkrada yer alan ―birinci, ikinci ve üçüncü

fıkralarının (a) bentlerinde‖ ibaresi ―birinci fıkrasının (a) bendinde‖ olarak değiĢtirilmiĢtir.

MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 23 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b), (c), (ç) ve (h)

bentleri ile yedinci fıkrasında yer alan ―BaĢvurunun kayda alındığı‖ ibaresi ―YetkilendirilmiĢ

gümrük müĢaviriyle onaylanmıĢ kiĢi statüsü baĢvurusunun ön incelemesi için sözleĢme

yapıldığı‖ ibaresi olarak değiĢtirilmiĢtir.

MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 24 üncü maddesi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―MADDE 24 – (1) OnaylanmıĢ kiĢi statüsü için baĢvuruda bulunan kiĢilerin 23 üncü

maddede belirtilen genel koĢullara ek olarak aĢağıdaki özel koĢulları da sağlaması gerekir:

a) DıĢ ticaret performansına iliĢkin olarak aĢağıdaki koĢullardan en az birinin sağlanması:

1) YetkilendirilmiĢ gümrük müĢaviriyle onaylanmıĢ kiĢi statüsü baĢvurusunun ön incelemesi

için sözleĢme yapıldığı ayın ilk gününden geriye dönük iki yıl içerisinde, on ikiĢer aylık iki

dönem ayrı ayrı olmak üzere, herhangi bir dönem içerisinde asgari bir milyon FOB/ABD

doları tutarında fiili ihracat yapılmıĢ olması,

2) YetkilendirilmiĢ gümrük müĢaviriyle onaylanmıĢ kiĢi statüsü baĢvurusunun ön incelemesi

için sözleĢme yapıldığı ayın ilk gününden geriye dönük iki yıl içerisinde, on ikiĢer aylık iki

dönem ayrı ayrı olmak üzere, herhangi bir dönem içerisinde gerçekleĢtirilen ithalat ve fiili

ihracat toplamının asgari altı milyon ABD doları tutarında olması.

b) YetkilendirilmiĢ gümrük müĢaviriyle onaylanmıĢ kiĢi statüsü baĢvurusunun ön incelemesi

için sözleĢme yapıldığı tarihten geriye dönük bir ay içinde en az on beĢ iĢçi istihdam ediyor

olması.

(2) DıĢ ticaret sermaye Ģirketleri, sektörel dıĢ ticaret Ģirketleri ve/veya grup ihracatçısı

aracılığıyla ihracat yapılması durumunda, bağlı bulunulan ihracatçı birliği kayıtlarına göre

Türkiye Ġhracatçılar Meclisi veya ihracatçı birliklerince onaylı belgede kayıtlı ihracat

tutarlarından dıĢ ticaret sermaye Ģirketleri, sektörel dıĢ ticaret Ģirketleri ve/veya grup

ihracatçısı aracılığıyla yapıldığı tespit edilen ihracat tutarları da imalatçı kiĢinin ihracatı olarak

kabul edilir ve imalatçı kiĢinin baĢvurusunda dikkate alınır.

(3) DıĢ ticaret sermaye Ģirketleri ile sektörel dıĢ ticaret Ģirketleri için bu maddede sayılan özel

koĢullar aranmaz.

(4) Grup ihracatçıları ve grup ithalatçıları için birinci fıkranın (b) bendinde belirtilen özel

koĢul aranmaz. Ancak, grup ihracatçıları veya grup ithalatçıları tarafından yapılan

baĢvurularda, dıĢ ticaret iĢlemlerinde adlarına aracılık yapıldığı bildirilen grup imalatçıları

tarafından birinci fıkranın (b) bendinde yer alan koĢulun sağlanması zorunludur. Bu koĢulun

sağlanmasında, grup imalatçılarının sigortalı çalıĢan sayıları toplamı dikkate alınır.

(5) OnaylanmıĢ kiĢi statü belgesi sahibinin, devir veya birleĢme suretiyle tüzel kiĢiliğinin sona

ermesi durumunda yeni kurulan ya da onaylanmıĢ kiĢi statü belgesi sahibi firmayı devralan

tüzel kiĢiliğin onaylanmıĢ kiĢi statü belgesi talebinin bu madde uyarınca özel koĢullar

açısından değerlendirilmesinde talep halinde tüzel kiĢiliği sona eren firmanın dıĢ ticaret

performansı da dikkate alınır. Bu durumda tüzel kiĢiliği sona eren firmanın 23 üncü maddenin

birinci fıkrasının (b), (c) ve (ç) bentlerinde yer alan ihlallere iliĢkin ceza kararı sayıları da

statü belgesi talebinde bulunan kiĢi adına düzenlenmiĢ ceza kararları ile birlikte

değerlendirilir.

(6) OnaylanmıĢ kiĢi statü belgesi sahibi Ģirketin malvarlığının bir veya birden fazla bölümünü

yeni kurulacak bir Ģirkete kısmi bölünme suretiyle devretmesi halinde, idaresi ve murakabesi

ve/veya sermayesi bakımından belge sahibi Ģirketle yeni kurulan Ģirket arasında vasıtalı veya

vasıtasız Ģirket iliĢkisi bulunması koĢuluyla, devralan tüzel kiĢiliğin onaylanmıĢ kiĢi statü

belgesi talebinin bu madde uyarınca özel koĢullar açısından değerlendirilmesinde talep

halinde belge sahibi firmanın dıĢ ticaret performansı da dikkate alınır. Bu durumda belge

sahibi firmanın 23 üncü maddenin birinci fıkrasının (b), (c) ve (ç) bentlerinde yer alan

ihlallere iliĢkin ceza kararı sayıları da statü belgesi talebinde bulunan kiĢi adına düzenlenmiĢ

ceza kararları ile birlikte değerlendirilir. Aynı maddenin birinci fıkrasının (h) bendinde

belirtilen genel koĢulun sağlanıp sağlanmadığının tevsikinde ise belge sahibi firmanın mali

yapısı esas alınır.‖

MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin 25 inci maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan ―A, B veya C

sınıfı‖ ibaresi ile dördüncü fıkrası yürürlükten kaldırılmıĢtır.

MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin 26 ncı maddesinin üçüncü fıkrası yürürlükten kaldırılmıĢtır.

MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin 85 inci maddesi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―MADDE 85 – (1) Kaçak zannı ile el konularak kaçak eĢya ambarı, yoksa sırasıyla genel

antrepo, geçici depolama yerleri veya gümrük idaresince uygun görülen yerlere konulan

eĢyanın mahkemesince sahiplerine iadesine karar verilmesi halinde, kararın kesinleĢmesini

müteakip, eĢya sahibine veya temsilcisine yapılacak tebligat tarihinden itibaren, bu eĢya

geçici depolanan eĢya statüsüne tabi tutulur. Bu eĢya; serbest dolaĢımda bulunmuyorsa otuz

gün içinde gümrükçe onaylanmıĢ bir iĢlem veya kullanım tayin edilerek buna iliĢkin iĢlemler

tamamlanır; serbest dolaĢımda bulunuyorsa kararın kesinleĢmesini müteakip ilgilisine

yapılacak tebligat tarihinden itibaren otuz gün içinde teslim alınır. Bu süreler içerisinde

iĢlemleri yapılmayan eĢya tasfiye edilir.‖

MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin 180 inci maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendi aĢağıdaki

Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―c) Mavi hat; Bakanlıkça belirlenen onaylanmıĢ kiĢi statüsüne sahip kiĢilerin ihracatta

yararlandığı, eĢyanın çıkıĢ iĢlemlerinin tamamlanmasından önce belge kontrolüne veya

muayeneye tabi tutulmadığı hattır. Mavi hatta iĢlem gören ihracat beyannamelerine iliĢkin

beyanın kontrolü, eĢyanın çıkıĢ iĢlemlerinin tamamlanmasını müteakip Bakanlıkça belirlenen

usul ve esaslar dâhilinde gerçekleĢtirilir.‖

MADDE 10 – Aynı Yönetmeliğin 181 inci maddesinin beĢinci fıkrasının (b) bendinde yer

alan ―eĢyanın gümrük iĢlemlerinin yapıldığı gümrük idaresine‖ ibaresinden sonra gelmek

üzere ―veya yetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirine‖ ibaresi eklenmiĢ ve aynı fıkraya aĢağıda yer

alan (ç) bendi eklenmiĢtir.

―ç) Bakanlık bu fıkra kapsamına giren eĢyanın gümrük gözetiminin sona erdirilmesine iliĢkin

iĢ ve iĢlemlerin, yetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirleri marifetiyle yerine getirilmesine iliĢkin

düzenleme yapmaya yetkilidir.‖

MADDE 11 – Aynı Yönetmeliğin 196 ncı maddesinin yedinci fıkrası aĢağıdaki Ģekilde


―(7) Birinci fıkrada belirtilen eĢyanın transit rejimi beyanında bulunulduğu durumda, beyanın

belge kontrolüne tabi tutulması ya da fiziki muayeneye tabi tutulan eĢyanın niteliği itibarıyla

muayene memurunca gümrük tarife istatistik pozisyonunun tespitinin mümkün olması halinde

eĢya laboratuvar tahliline tabi tutulmaz. Kara hudut kapılarından Türkiye Gümrük Bölgesine

giriĢte transit rejimi beyanında bulunulan birinci fıkra kapsamı eĢyanın gümrük tarife istatistik

pozisyonunun tespiti için laboratuvar tahlilinin gerekli olması durumunda, giriĢ gümrük

idaresi tarafından rejimin ibrasına kadar gümrük idaresinde saklanmak üzere numune alınarak

taĢıtın varıĢ idaresine sevki mühür tatbik edilmek ve elektronik uydu takip cihazları ile takip

edilmek suretiyle gerçekleĢtirilir. VarıĢ idaresinde eĢyanın laboratuvartahlili sonucunun

beyana uygun olması halinde rejim sonlandırılır. Laboratuvar tahlili sonucunun beyana uygun

olmaması halinde giriĢ gümrük idaresi numuneyi varıĢ gümrük idaresine gönderir, bu numune

kullanılarak yapılanlaboratuvar tahlili sonuçlarına göre iĢlem yapılır. VarıĢ idaresinde, kara

hudut kapılarından transit rejimi altında sevk edilen eĢyanın yurtdıĢı edilecek olması

durumunda, ihbar ve Ģüphe halleri hariç olmak üzere, mühürlerin sağlam ve kapların

açılmamıĢ olduğunun tespit edilmesini müteakip eĢyanın yurtdıĢı edilmesi iĢlemleri

gerçekleĢtirilir. Ayrıca, transit rejimine tabi tutulan birinci fıkranın (a) bendinde belirtilen

eĢyanın ayniyetinin korunmasına iliĢkin usul ve esasların Bakanlıkça belirlendiği durumlarda,

ilgili usul ve esaslar çerçevesinde iĢlem yapılır.‖

MADDE 12 – Aynı Yönetmeliğin 207 nci maddesinin dördüncü fıkrasında yer alan ―gümrük

idaresince‖ ibaresi ―yetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirince düzenlenecek rapora istinaden‖

olarak değiĢtirilmiĢtir.

MADDE 13 – Aynı Yönetmeliğin 235 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan ―Görevli

memur‖ ibaresinden sonra gelmek üzere ―veya yetkilendirilmiĢ gümrük müĢaviri‖ ibaresi

eklenmiĢtir.

MADDE 14 – Aynı Yönetmeliğin 251 inci maddesi baĢlığıyla birlikte aĢağıdaki Ģekilde


―Demiryolu ile taĢımalara iliĢkin basitleĢtirilmiĢ usul

MADDE 251 – (1) EĢyanın demiryolu ile basitleĢtirilmiĢ usulde taĢınmasına iliĢkin yapılacak

izin baĢvurusu, 224 üncü maddenin birinci fıkrasında belirtilen koĢulların sağlanması halinde

225 inci maddede belirtilen bilgi ve belgeler ibraz edilerek yapılır. Ancak, 224 üncü maddenin

üçüncü fıkrasında belirtilen genel yönetim kapsamındaki kamu idareleri, iktisadi devlet

teĢekkülleri ve kamu iktisadi kuruluĢları ile sermayesinin tamamı bir iktisadi devlet

teĢekkülüne veya kamu iktisadi kuruluĢuna ait bağlı müesseselerin baĢvurularında, 225 inci

maddede yer alan bilgi ve belgeler aranmaksızın, demiryolu iĢletmecisinin Uluslararası

Demiryolları Birliği (UIC) iĢletme kodunun yer aldığı ve verilecek izin kapsamında

gerçekleĢtirilecek transit iĢlemlerine iliĢkin yükümlülüklerin asıl sorumlu sıfatıyla taraflarınca

üstlenildiğine dair ibare içeren, yetkili Ģahıslarca imzalanmıĢ baĢvuru yazısına istinaden iĢlem

yapılır.

(2) Birinci fıkrada belirtilen koĢulları taĢıyan demiryolu iĢletmecisine Bakanlıkça

basitleĢtirme izni verilebilir. BasitleĢtirme izni kapsamında gümrük idarelerince yapılacak

iĢlemler, izin sahibi asıl sorumlunun yükümlülükleri ve izne iliĢkin diğer hususlar Bakanlıkça

belirlenir.‖

MADDE 15 – Aynı Yönetmeliğin 252 nci maddesi baĢlığıyla birlikte aĢağıdaki Ģekilde


―Denizyolu ile taĢımalara iliĢkin basitleĢtirilmiĢ usul

MADDE 252 – (1) 224 üncü maddenin birinci fıkrasında belirtilen koĢulları taĢıdığını 225

inci maddede belirtilen bilgi ve belgeler ile tevsik eden denizyolu taĢımacılığı yapan firmalara

Bakanlıkça basitleĢtirme izni verilebilir. BasitleĢtirme izni kapsamında hareket ve varıĢ

idarelerinde yapılacak iĢlemler, izin sahibi asıl sorumlunun yükümlülükleri ve izne iliĢkin

diğer hususlar Bakanlıkça belirlenir.‖

MADDE 16 – Aynı Yönetmeliğin 253 ila 262 nci maddeleri yürürlükten kaldırılmıĢtır.

MADDE 17 – Aynı Yönetmeliğin 330 uncu maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde yer

alan ―geçmemek üzere‖ ibaresinden sonra gelmek üzere ―yetkilendirilmiĢ gümrük müĢaviri

veya‖ ibaresi eklenmiĢtir.

MADDE 18 – Aynı Yönetmeliğin 332 nci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan ―gümrük

memuru‖ ibaresinden sonra gelmek üzere ―veya yetkilendirilmiĢ gümrük müĢaviri‖ ibaresi

eklenmiĢtir.

MADDE 19 – Aynı Yönetmeliğin 335 inci maddesinin beĢinci fıkrasında yer alan ―ayniyat

tespiti‖ ibaresinden sonra gelmek üzere ―yetkilendirilmiĢ gümrük müĢaviri veya‖ ibaresi

eklenmiĢtir.

MADDE 20 – Aynı Yönetmeliğin 380 inci maddesinin üçüncü fıkrası aĢağıdaki Ģekilde


―(3) EĢyanın rejim altında kalma süresinin verilecek ek sürelerle birlikte, Kanunun 130 uncu

maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen yirmi dört aylık süreyi aĢmaması esastır. Ancak,

aĢağıda belirtilen eĢya için rejime giriĢ gümrük idaresince yirmi dört ayı aĢan süre uzatımı da

yapılabilir:

a) Özelliği nedeniyle mülkiyeti devredilemeyen eĢya,

b) Yirmi dört aydan uzun süreli yatırımlarda kullanılan eĢya,

c) Kamu kuruluĢları, belediyeler ve sermayesinin tamamı devlete ait olan kamu iktisadi

kuruluĢları ile yapılan sözleĢmeye istinaden ticari amaçla kullanılmak üzere getirilen, Türkiye

Gümrük Bölgesi dıĢında yerleĢik bir kiĢi adına ve bu bölge dıĢında tescil edilmiĢ olan

ambulans hava taĢıtları, yangın söndürme hava taĢıtları, zirai ilaçlama hava taĢıtları ve sıhhi

ilaçlama hava taĢıtları ile bunların yenilenmesi, ayarı ve muhafazasına yönelik tamir ve bakım

için gerekli olan yedek parça, aksesuar ve ekipmanlar.‖

MADDE 21 – Aynı Yönetmeliğin 520 nci maddesinin birinci fıkrasının (h) bendi aĢağıdaki


―h) YetkilendirilmiĢ gümrük müĢaviri tarafından düzenlenen tespit raporu.‖

MADDE 22 – Aynı Yönetmeliğin 521 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan ―gümrük

memuru‖ ibaresi ―yetkilendirilmiĢ gümrük müĢaviri‖ olarak değiĢtirilmiĢtir.

MADDE 23 – Aynı Yönetmeliğin 524 üncü maddesinin dördüncü fıkrası aĢağıdaki Ģekilde


―(4) Bu madde uyarınca, antrepolarda yapılacak değiĢikliklerle ilgili olarak yetkilendirilmiĢ

gümrük müĢavirince tespit raporu düzenlenir. Birinci fıkrada yer alan iĢlemlere iliĢkin tespit

raporları Bakanlığa (Tasfiye Hizmetleri Genel Müdürlüğü) gönderilir.‖

MADDE 24 – Aynı Yönetmeliğin 525 inci maddesinin mülga yedinci fıkrası aĢağıdaki

Ģekilde yeniden düzenlenmiĢtir.

―(7) Yapılacak denetleme neticesinde;

a) YetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirliği asgari ücret tarifesinin altında hizmet verilmesi

sonucu yetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirinin belgesinin geri alınmasına karar verilmesi

halinde bir ay süreyle,

b) YetkilendirilmiĢ gümrük müĢaviri ile tespit iĢlemi yaptıran antrepo iĢleticisi arasında tespit

iĢlemi haricinde doğrudan veya dolaylı iĢ iliĢkisinin tespiti halinde üç ay süreyle,

ilgili antrepoya eĢya alınmasına izin verilmez.‖

MADDE 25 – Aynı Yönetmeliğin 536 ncı maddesinin birinci fıkrasında yer alan ―gümrük


eklenmiĢtir.

MADDE 26 – Aynı Yönetmeliğin 538 inci maddesinin mülga dördüncü fıkrası aĢağıdaki

Ģekilde yeniden düzenlenmiĢtir.

―(4) YetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirleri tarafından fiziki sayım yapılarak stok kayıtları

altıĢar aylık dönemler itibarıyla tespit edilen ve buna iliĢkin raporları ilgili gümrük

müdürlüğüne sunulan genel ve özel antrepolar, birinci fıkranın kapsamı dıĢındadır.‖

MADDE 27 – Aynı Yönetmeliğin 540 ıncı maddesinin birinci fıkrasında yer alan ―gümrük


eklenmiĢ ve aynı maddenin üçüncü fıkrasında yer alan ―gümrük memurları‖ ibaresinden sonra

gelmek üzere ―veya yetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirleri‖ ibaresi eklenmiĢtir.

MADDE 28 – Aynı Yönetmeliğin 555 inci maddesinin birinci fıkrası aĢağıdaki Ģekilde


―(1) YetkilendirilmiĢ gümrük müĢaviri bulunmayan antrepo ile geçici depolama yerlerinde

çift kilit bulundurulması zorunludur.‖

MADDE 29 – Aynı Yönetmeliğin 557 nci maddesinin birinci fıkrasında yer alan

―görevlilerden,‖ ibaresinden sonra gelmek üzere ―yetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirleri ile‖

ibaresi eklenmiĢtir.

MADDE 30 – Aynı Yönetmeliğin mülga 574 üncü maddesi aĢağıdaki Ģekilde yeniden

düzenlenmiĢtir.

―YetkilendirilmiĢ gümrük müĢaviri

MADDE 574 – (1) YetkilendirilmiĢ gümrük müĢaviri, Kanunun 10 uncu maddesinin birinci

fıkrasının (c) bendine istinaden ekonomik etkili gümrük rejimleri, nihai kullanım,

basitleĢtirilmiĢ usul uygulamaları ve diğer gümrük iĢlemlerinin doğru olarak uygulanmasını

sağlamak için Bakanlıkça belirlenen tespit iĢlemlerini yapmak üzere yetkilendirilen ve

576 ncı maddede belirtilen Ģartları taĢıyan gümrük müĢaviridir.

(2) Birinci fıkrada geçen tespit iĢlemlerine iliĢkin usul ve esaslar ile yetkilendirilmiĢ gümrük

müĢavirlerinin çalıĢma usul ve esasları Bakanlıkça yayımlanan tebliğ ve genelgelerle

belirlenir.‖

MADDE 31 – Aynı Yönetmeliğin mülga 575 inci maddesi aĢağıdaki Ģekilde yeniden

düzenlenmiĢtir.

―YetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirinin sorumluluğu

MADDE 575 – (1) YetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirleri, yapmıĢ oldukları tespit iĢlemleri ve

bunlara iliĢkin düzenlenen raporların ve onayladıkları EUR.1/EUR.MED ve A.TR dolaĢım

belgelerinin doğruluğundan sorumludur. Yaptıkları tespit iĢlemleri ve bunlara iliĢkin

raporların doğru olmaması halinde, tespit iĢleminin kapsamı ile sınırlı olmak

üzere, ziyaa uğratılan vergilerden ve kesilecek cezalardan yükümlü ile birlikte müĢtereken

ve müteselsilensorumludurlar.‖

MADDE 32 – Aynı Yönetmeliğin mülga 576 ncı maddesi aĢağıdaki Ģekilde yeniden

düzenlenmiĢtir.

―YetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirinin sahip olması gereken nitelikler

MADDE 576 – (1) YetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirlerinin aĢağıda belirtilen niteliklere sahip

olmaları gerekir:

a) Kanunun 228 inci maddesinin ikinci fıkrasının (a) ve (b) bentleri ile geçici 5 inci

maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca gümrük müĢavirliği izin belgesine sahip olmak ya da

Kanunun 228 inci maddesinin birinci fıkrası ile geçici 5 inci maddesinin birinci ve ikinci

fıkrası uyarınca hak sahibi olup, en az yedi yıl süre ile gümrük müĢavirliği izin belgesine

sahip olmak,

b) Son beĢ yıl içinde Kanunun geçici 6 ncı maddesi uyarınca kesinleĢmiĢ geçici olarak

mesleki faaliyetten alıkoyma cezası almamıĢ olmak,

c) Dolaylı temsil suretiyle gümrük idarelerinde iĢ takip etmemek ve bu amaçla kurulmuĢ tüzel

kiĢilere ortak olmamak,

ç) Tespit iĢlemlerinin yapılacağı kiĢiler ve antrepo iĢleticileri ile ortaklık ve çalıĢan statüde

iliĢkisi bulunmamak,

d) Kanunun geçici 6 ncı maddesi uyarınca birden fazla geçici olarak mesleki faaliyetten

alıkoyma cezası almamıĢ olmak,

e) ErtelenmiĢ, hükmün açıklanması geriye bırakılmıĢ, para cezasına veya tedbire çevrilmiĢ ya

da affa uğramıĢ olsalar bile kaçakçılık, zimmet, ihtilas, irtikap, rüĢvet, hırsızlık, dolandırıcılık,

sahtecilik, inancı kötüye kullanma, dolanlı iflas, yalan yere Ģahadet, suç tasnii, iftira, resmi

ihale ve alım satımlara fesat karıĢtırma, devlet sırlarını açığa vurma, suçtan kaynaklanan

malvarlığı değerlerini aklama, vergi kaçakçılığı veya vergi kaçakçılığına teĢebbüs suçlarından

ceza almamıĢ olmak,

f) 4458 sayılı Kanunun geçici 6 ncı maddesi uyarınca son üç yıl içerisinde üçten fazla uyarma

veya kınama cezası almamıĢ olmak,

g) En az dört yıllık lisans eğitimi veren hukuk, iktisat, siyasal bilgiler, iĢletme, iktisadi ve idari

bilimler fakülteleriyle bunlara denkliği yetkili makamlarca kabul olunan yurt içi ya da yurt

dıĢındaki öğrenim kurumlarından birinden mezun olmak,

ğ) AltmıĢ beĢ yaĢını doldurmamıĢ olmak.

(2) Birinci fıkrada sayılan niteliklere sahip olan gümrük müĢaviri gerekli evraklarla Bakanlığa

müracaat eder. Bakanlıkça yapılan değerlendirme sonucunda düzenlenmesi uygun bulunan

YetkilendirilmiĢ Gümrük MüĢavirliği Yetki Belgesinin geçerlilik süresi 3 yıldır. Bu süre

birinci fıkranın (ğ) bendinde yer alan nitelik dikkate alınarak daha kısa belirlenir.‖

MADDE 33 – Aynı Yönetmeliğin mülga 577 nci maddesi aĢağıdaki Ģekilde yeniden

düzenlenmiĢtir.

―YetkilendirilmiĢ gümrük müĢaviri yanında çalıĢılan süreler

MADDE 577 – (1) YetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirlerince özel ve genel antrepo eĢya giriĢ

ve çıkıĢ iĢlemlerinin tespitiyle ilgili olarak görevlendirilen kiĢilerin, Kanunun

227 nci maddesinin birinci fıkrasının (a), (b), (c), (d), (e) ve (f)bendlerinde belirtilen Ģartları

haiz olmaları kaydıyla, yetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirleri yanında çalıĢtıkları süreler, anılan

maddenin (g) bendinde belirtilen staj süresinden sayılır. Bu kiĢilerin gümrük müĢavir

yardımcısı olmaları durumunda, anılan Kanunun 228 inci maddesinin birinci fıkrasında

belirtilen Ģartları haiz olmaları kaydıyla, yetkilendirilmiĢ gümrük müĢaviri yanında çalıĢtıkları

süreler değerlendirmeye alınır.‖

MADDE 34 – Aynı Yönetmeliğin mülga 578 inci maddesi aĢağıdaki Ģekilde yeniden

düzenlenmiĢtir.

―YetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirlerine uygulanacak cezalar ve yetki belgesinin geri

alınması MADDE 578 – (1) YetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirlerince yapılan tespit iĢlemlerine iliĢkin

olarak mevzuata aykırı durumların belirlenmesi halinde haklarında Kanunun geçici

6 ncı maddesi hükümleri uygulanır.

(2) YetkilendirilmiĢ gümrük müĢaviri olabilme Ģartlarından birinin kaybedilmesi, tespit

iĢlemleri ile ilgili olarak Bakanlıkça belirlenen asgari ücret tarifesinin altında hizmet

verilmesi, görevin bağımsızlık, tarafsızlık ve dürüstlükle yapılmaması veya kusurlu olarak

yapılması ya da Kanunda yer alan mesleğin genel prensiplerine aykırı harekette bulunulması

veya dolaylı temsil suretiyle faaliyet gösteren gümrük müĢavirleriyle ya da tespit iĢlemini

yaptıran yükümlü ile doğrudan veya dolaylı iĢ iliĢkisi içinde olduğunun tespit edilmesi

durumlarında yetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirlerinin yetki belgeleri geri alınır. Bu Ģekilde

yetki belgeleri geri alınan gümrük müĢavirlerine beĢ yıl süreyle tekrar yetki belgesi verilmez.

(3) Asgari ücret tarifesinin altında hizmet verildiğinin tespit edildiği, ancak bu durumun

maddi hatadan kaynaklandığının anlaĢıldığı hallerde ikinci fıkra hükümleri uygulanmaz. Bu

durumda yetkilendirilmiĢ gümrük müĢaviri yazılı olarak uyarılır. Yazılı uyarıya rağmen

sözleĢme ücretinde gerekli düzeltmeleri yapmayan veya benzer hataları tekrarlayan

yetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirine ait yetki belgesi, altı ay süreyle geri alınır.

(4) Tüzel kiĢilik bünyesinde gerçekleĢtirilen iĢlemlerde, iĢlemi gerçekleĢtiren yetkilendirilmiĢ

gümrük müĢavirinin yanı sıra Ģirketi temsil ve ilzama yetkili yetkilendirilmiĢ gümrük

müĢaviri hakkında da ikinci fıkra hükmü uygulanır.

(5) YetkilendirilmiĢ gümrük müĢavirlerinin yetki belgesinin geri alınması, ayrıca Kanunun

geçici 6 ncı maddesi uyarınca disiplin cezası verilmesine engel teĢkil etmez.‖

MADDE 35 – Aynı Yönetmeliğin geçici 6 ncı maddesi yürürlükten kaldırılmıĢtır.

MADDE 36 – Aynı Yönetmeliğe aĢağıdaki geçici madde eklenmiĢtir.

―A, B ve C sınıfı onaylanmıĢ kiĢi statüsüne iliĢkin geçici düzenleme

GEÇĠCĠ MADDE 9 – (1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce düzenlenmiĢ olan ve

geçerliliğini koruyan tüm A ve B sınıfı onaylanmıĢ kiĢi statü belgelerinin

süresi 15/8/2017 tarihine kadar uzatılır.

(2) Bu madde kapsamında süresi uzatılan A ve B sınıfı onaylanmıĢ kiĢi statü belgelerinin

askıya alınması, geri alınması ve iptaline iliĢkin usul ve esaslar Bakanlıkça belirlenir.

(3) Bu madde kapsamında süresi uzatılan A ve B sınıfı onaylanmıĢ kiĢi statü belgeleri

kapsamında yararlanılacak hak ve yetkiler ile bu hak ve yetkilerin askıya alınması ve geri

alınmasına iliĢkin usul ve esaslar Bakanlıkça belirlenir.

(4) 15/8/2017 tarihinden önce düzenlenmiĢ olan ve geçerliliğini korumaya devam eden tüm C

sınıfı onaylanmıĢ kiĢi statü belgeleri 15/8/2017 tarihi itibariyle mevcut belgenin geçerlilik

süresi sonuna kadar geçerli olmak üzere onaylanmıĢ kiĢi statü belgesi olarak değiĢtirilir.‖

MADDE 37 – Aynı Yönetmeliğin Ek-6‘sının 23 ve 24 numaralı satırları arasına aĢağıdaki 1

inci tabloda yer alan satır, 27 ve 28 numaralı satırları arasına ise 2 nci tabloda yer alan satır

eklenmiĢtir.

―

y 8501 Kristal

silikon fotovoltaikmodüller veya

panolar

Ürünün yer aldığı pozisyon ve 8541

pozisyonu haricinde herhangi bir

pozisyonda yer alan girdilerden

imalat.

Ürünün 8501 veya 8541

pozisyonlarında sınıflandırılan

girdilerden imal edilmesi durumunda,

söz konusu girdilerin menĢei ürünün

menĢei olacaktır.

Ürünün birden fazla ülke menĢeli

8501 veya 8541 pozisyonlarında

sınıflandırılan girdilerden imal

edilmesi durumunda, ürün kıymet

olarak en yüksek orana sahip girdi ile

aynı ülke menĢeli olur.

‖

―

y 8541 Kristal

silikonfotovoltaik hücreler,modüller veya

panolar

Ürünün yer aldığı

pozisyon haricinde

herhangi bir

pozisyonda yer alan

girdilerden imalat.

Ürünün 8541

pozisyonunda

sınıflandırılan

girdilerden imal

edilmesi durumunda,

söz konusu girdilerin

menĢei ürünün menĢei

olacaktır.

Ürünün birden fazla

ülke menĢeli 8541

pozisyonunda

sınıflandırılan

girdilerden imal

edilmesi durumunda,

ürün kıymet olarak en

yüksek orana sahip

girdi ile aynı ülke

menĢeli olur.

‖

MADDE 38 – Aynı Yönetmeliğin Ek 77/A‘sı ekteki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

MADDE 39 – Aynı Yönetmeliğin Ek-82‘sinin 15 numaralı satırı aĢağıdaki Ģekilde

değiĢtirilmiĢ ve aĢağıdaki 50 numaralı satır eklenmiĢtir.

―

115 Ġhracat eĢyasının taĢınması durumu hariç transit beyannamesinde varıĢ (çıkıĢ)

gümrük idaresi değiĢikliği

‖

―

50 Antrepo iĢleticilerince antrepo stok kayıtlarının Yönetmeliğin 536 ve

537 nci maddelerine uygun Ģekilde güncellenmemesi.

‖

MADDE 40 – Bu Yönetmeliğin;

a) 1, 3, 5, 6, 7 ve 9 uncu maddeleri 15/8/2017 tarihinde,

b) Diğer maddeleri yayımı tarihinde,


MADDE 41 – Bu Yönetmelik hükümlerini Gümrük ve Ticaret Bakanı yürütür.

Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin

Tarihi Sayısı

7/10/2009 27369 (Mükerrer)

Yönetmelikte DeğiĢiklik Yapan Yönetmeliklerin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin

Tarihi Sayısı

1- 31/3/2010 27538

2- 2/7/2010 27629

3- 2/12/2010 27773

4- 31/12/2010 27802

5- 26/3/2011 27886

6- 30/4/2011 27920

7- 23/5/2011 27942

8- 16/7/2011 27996

9- 2/11/2011 28103

10- 28/12/2011 28156

11- 31/3/2012 28250

12- 12/6/2012 28321

13- 20/11/2012 28473

14- 10/1/2013 28524

15- 7/2/2013 28552

16- 5/4/2013 28609

17- 15/5/2013 28648

18- 12/6/2013 28675

19- 3/8/2013 28727

20- 21/11/2013 28828 (Mükerrer)

21- 21/5/2014 29006

22- 2/12/2014 29193

23- 31/1/2015 29253

24- 18/2/2015 29271

25- 13/3/2015 29294

26- 13/5/2015 29354

27- 30/6/2015 29402

28- 20/8/2015 29451

29- 22/1/2016 29601

30- 13/2/2016 29623

31- 29/3/2016 29668

―EK 77/A

BANKA TEMĠNAT MEKTUBU ÖRNEĞĠ

GÜMRÜK VE TĠCARET BAKANLIĞI

ANKARA

Gümrük ve Ticaret Bakanlığında yapılan götürü teminat konusu her türlü gümrük iĢlemlerine

iliĢkin olarak kısmen veya tamamen

……………………………………………………………………….‘dan tahsili gereken

……………………………………………….

(yazıyla………………………………………………………………..) AVRO/TL‘ ni gümrük

idaresince yapılacak ilk istek üzerine bu durumu ispat eden baĢka bir belge aramaya lüzum

görmeksizin itirazsız ödemeyi taahhüt ettiğimizi ve bu miktarın gümrük idaresince istenmiĢ

olması, istenen miktarın tahsil edilmesi gereken hale geldiğini ifade edeceğinden ve istek

tarihinden itibaren 7 gün içinde ödenmemesi halinde 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil

Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre belirlenen gecikme zammı oranında faiz

ödeyeceğimizi, teminat veren …………………………………………………..‘nın kurumu

temsil ve ilzama yetkili memurları sıfatıyla beyan ve taahhüt ederiz.

Bu teminat mektubu kesin ve süresizdir.

‖

[R.G. 07 Ekim 2016– 29850]

—— • ——

Maliye Bakanlığından:

KAMU ĠDARELERĠNE AĠT TAġINMAZLARIN TAHSĠS VE DEVRĠ HAKKINDA

YÖNETMELĠKTE DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA DAĠR YÖNETMELĠK

MADDE 1 – 10/10/2006 tarihli ve 26315 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Kamu

Ġdarelerine Ait TaĢınmazların Tahsis ve Devri Hakkında Yönetmeliğin 24 üncü maddesinin

üçüncü fıkrasının sonuna aĢağıdaki cümle eklenmiĢtir.

―Ancak, bu taĢınmazın, adına tahsis yapılan veya devralan kamu idaresi ile satıĢ, trampa, arsa

ve/veya kat karĢılığı inĢaat, irtifak hakkı tesisi gibi mülkiyete iliĢkin tasarrufî iĢlemlere konu

edilmesi halinde, halen aynı kamu idaresi tarafından kullanılıyor olması kaydıyla bu bina ve

tesisler bedel hesabında dikkate alınmaz, bu taĢınmaz ile üzerindeki bina ve tesisler

için ecrimisil istenilmez, tahsil edilmiĢ olanlar iade edilmez.‖

MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin ―Tahsis yapılmadan kullanılan taĢınmazlarda ecrimisil‖

baĢlıklı geçici 1 inci maddesinin madde numarası ―GEÇĠCĠ MADDE 2‖ olarak


MADDE 3– Aynı Yönetmeliğe aĢağıdaki geçici madde eklenmiĢtir.

―Daha önce tahsisi kaldırılan veya geri alınan taĢınmazlar

GEÇĠCĠ MADDE 3 – (1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce maliki kamu

idaresince tahsisi kaldırılan veya geri alınan taĢınmazın, adına tahsis yapılan veya devralan

kamu idaresi ile satıĢ, trampa, arsa ve/veya kat karĢılığı inĢaat, irtifak hakkı tesisi gibi

mülkiyete iliĢkin tasarrufî iĢlemlere konu edilmesi halinde, bu taĢınmazın üzerine adına tahsis

yapılan veya devralan kamu idaresi tarafından yapılan bina ve tesislerin halen bu kamu idaresi

tarafından kullanılıyor olması kaydıyla, bu bina ve tesisler hakkında da 24 üncü maddenin

üçüncü fıkrası uygulanır.‖

MADDE 4 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 5 – Bu Yönetmelik hükümlerini ekinde yer alan kamu idareleri yürütür.


Tarihi Sayısı

10/10/2006 26315

Yönetmelikte DeğiĢiklik Yapan Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin

Tarihi Sayısı

14/8/2014 29088

[R.G. 07 Ekim 2016– 29850]

—— • ——

TEBLĠĞ

Sosyal Güvenlik Kurumu BaĢkanlığından:

SOSYAL GÜVENLĠK KURUMU SAĞLIK UYGULAMA TEBLĠĞĠNDE


MADDE 1- 24/3/2013 tarihli ve 28597 sayılı Resmî Gazete ‘de yayımlanan Sosyal

Güvenlik Kurumu Sağlık Uygulama Tebliğinin 1.4.2.A numaralı maddesinin birinci

fıkrasında yer alan ―Türk Silahlı Kuvvetlerinin eğitim ve araĢtırma hastanesi olmayan

hastaneleri,‖ ibaresi yürürlükten kaldırılmıĢtır. MADDE 2- Aynı Tebliğin 1.4.2.C numaralı maddesinin birinci fıkrasında aĢağıdaki

düzenlemeler yapılmıĢtır.

a) Fıkrada yer alan ―, Türk Silahlı Kuvvetlerine bağlı tıp fakültesi hastanesi ile eğitim

ve araĢtırma hastaneleri‖ ibaresi yürürlükten kaldırılmıĢtır.

b) Fıkrada yer alan ―enstitüler‖ ibaresinden sonra gelmek üzere ―ve semt poliklinikleri‖


MADDE 3- Aynı Tebliğin 2.2 numaralı maddesinin dokuzuncu fıkrasının üçüncü

cümlesinden sonra gelmek üzere aĢağıdaki cümle eklenmiĢtir.

―Ayrıca sözleĢmeli/protokollü sağlık kurum ve

kuruluĢları, infüzyon kemoterapi hazırlanması iĢlemlerini Kurum ile sözleĢmeli/protokollü

baĢka bir sağlık hizmeti sunucusundan hizmet alımı yöntemi ile de sağlayabilirler.‖

MADDE 4-Aynı Tebliğin 2.2.1.B-1 numaralı maddesinin dokuzuncu fıkrası

yürürlükten kaldırılmıĢtır.

MADDE 5- Aynı Tebliğin 2.2.1.B-2 numaralı maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi

aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―a) Acil sağlık hizmetleri,‖

MADDE 6- Aynı Tebliğin 2.4.4.F-2 numaralı maddesinde aĢağıdaki düzenlemeler

yapılmıĢtır.

a) Maddenin üçüncü fıkrasında yer alan ―Türk Silahlı Kuvvetleri ile‖ ibaresi


b) Maddenin beĢinci fıkrasında yer alan ―Bölge, seans ve sağlık raporu sayılarının

kontrollerinde 2.4.4.F-6(2) fıkrasında belirtilen bölge, seans ve sağlık raporu sayıları da

hesaba katılır.‖ cümlesi yürürlükten kaldırılmıĢtır.

c) Maddenin on birinci fıkrasının (a) bendinin birinci cümlesi aĢağıdaki Ģekilde


―2.4.4.F.1 maddesinde belirtilen raporlara istinaden tedavinin baĢladığı ilk rapor

tarihi baz alınmak suretiyle devam eden yıllarda da her yıl için en fazla 90 seans fizik tedavi

ve rehabilitasyon uygulamaları Kurumca karĢılanır.‖

MADDE 7- Aynı Tebliğin 2.4.4.H numaralı maddesinin birinci fıkrasında yer alan

―Türk Silahlı Kuvvetleri‘ne bağlı sağlık hizmeti sunucuları hariç olmak üzere,‖ ibaresi


MADDE 8- Aynı Tebliğin 2.5.3.A-1 numaralı maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan

―Türk Silahlı Kuvvetlerine bağlı tıp fakültesi hastaneleri tarafından kendi mevzuatına uygun

düzenlenen yurt dıĢı tedaviye iliĢkin sağlık kurulu raporlarının Sağlık Bakanlığınca

onaylanmıĢ olması yeterli sayılacaktır.‖ cümlesi yürürlükten kaldırılmıĢtır.

MADDE 9- Aynı Tebliğin 2.6.1.B numaralı maddesinin altıncı fıkrasının (b) bendinde

yer alan ―, ikinci ve üçüncü‖ ibaresi ile yedinci fıkrasında yer alan ―Türk Silahlı Kuvvetlerine

bağlı sağlık tesisleri,‖ ibaresi yürürlükten kaldırılmıĢtır.

MADDE 10- Aynı Tebliğin 3.1.1 numaralı maddesine aĢağıdaki fıkra eklenmiĢtir.

―(18) Ödeme kural ve/veya kriterlerinde sağlık hizmet sunucusu kısıtı bulunan tıbbi

malzemelerin faturalandırıldığı SUT eki iĢlem bedellerinin ödemesinde de aynı kısıt aranır.

Tıbbi malzemelerdeki sağlık hizmet sunucusu kısıtına uymayan iĢlemlerin bedelleri

ödenmez.‖

MADDE 11- Aynı Tebliğin 3.1.2 numaralı maddesinin onyedinci fıkrasının birinci

cümlesinde yer alan ―aylık bağlananlar‖ ibaresinden sonra gelen

―ile‖ ibaresi yürürlükten kaldırılmıĢ, aynı cümlede yer alan ―vazife ve harp malullerinin‖

ibaresi ―vazife ve harp malulleri ile atıĢ, tatbikat veya diğer ateĢli silah yaralanmaları

nedeniyle malul olan vazife ve harp malullerinin ‖ Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.

MADDE 12 – Aynı Tebliğin 4.1.1 numaralı maddesine aĢağıdaki fıkra eklenmiĢtir.

―(12) Ödeme kapsamındaki aynı etkin maddeyi içeren ilaçlar ile

aynı endikasyonda birbirlerinin yerine kullanılabilecek ilaçların birlikte kullanılmamasına

yönelik düzenlemeler Kurum tarafından belirlenir.‖

MADDE 13 - Aynı Tebliğin 4.1.5 numaralı maddesinin üçüncü fıkrasının (g) bendinde

yer alan ―, ikinci ve üçüncü‖ ibaresi yürürlükten kaldırılmıĢtır.

MADDE 14- Aynı Tebliğin 4.1.5 numaralı maddesinin beĢinci fıkrasında yer alan

―reçeteyi düzenleyen hekim‖ ibaresi ― baĢhekim‖ Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.

MADDE 15 - Aynı Tebliğin 4.2.1.C-1 numaralı maddesinin onuncu fıkrası aĢağıdaki


― (10) Fistülize, Ģiddetli veya

aktif luminal Crohn hastalığında adalimumab , sertolizumab ve infliksimab;

sistemik kortikosteroidler ve/veya klasik immunsupresifler ile 12 haftalık tedaviye yeterli

yanıt vermeyen veya tolereedemeyen hastalarda bu durumun ve söz konusu ilaçların günlük

kullanım dozu ve kullanım süresini belirten 4 ay süreli sağlık kurulu raporuna dayanılarak

tedaviye baĢlanır. Tedavinin 4 üncü ayında tedaviye cevap alınamaması (hastalığa

yanıt kriteri: Crohn Hastalık Aktivite Ġndeksi‘nde 70 puanlık düĢüĢün olmaması) durumunda

tedavi kesilir. CrohnHastalık Aktivite Ġndeksi‘nde 70 puan üzerinde düĢüĢ olması halinde, bu

durum ile adalimumab, sertolizumab veinfliksimab etken maddeli ilaçların kullanılacak dozu

ve süresinin belirtildiği 6 ay süreli sağlık kurulu raporuna dayanılarak tedaviye devam

edilebilir. Sağlık kurulu raporunda, gastroenteroloji, çocuk cerrahisi veya genel cerrahi uzman

hekimlerinden en az biri yer almalıdır. Sağlık kurulu raporlarına dayanılarak, bu hekimler ile

iç hastalıkları veya çocuk sağlığı ve hastalıkları uzman hekimlerince reçete edilir ve sağlık

kurum/kuruluĢlarında klinik koĢullarda uygulanır.‖

MADDE 16 – Aynı Tebliğin 4.2.2 numaralı maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan

―risperidon‖ ibaresinden sonra gelmek üzere ―, aripiprazol‖ ibaresi eklenmiĢtir.

MADDE 17 – Aynı Tebliğin 4.2.8. A numaralı maddesinde aĢağıdaki düzenlemeler

yapılmıĢtır.

a) Maddenin dördüncü fıkrasının (b) bendinde yer alan ―anestezi ve yoğun bakım‖

ibaresinden sonra gelmek üzere ―, geriatri‖ ibaresi eklenmiĢtir.

b) Maddenin beĢinci fıkrası aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―(5) Glikojen depo hastalığının diyet yönetiminde kullanılan yüksek amilopektin içeren

niĢastalı enteral beslenme ürünleri; 2 yaĢ ve üzerindeki hastalarda, bu durumun belirtildiği en

az bir çocuk metabolizma hastalıkları veya gastroenteroloji uzmanının bulunduğu sağlık

kurulu raporuna dayanılarak çocuk metabolizma hastalıkları ile çocuk sağlığı ve hastalıkları

veya gastroenteroloji uzman hekimlerince reçete edilebilir. Raporda, ürünün adı, günlük

kullanım miktarı açıkça belirtilerek aylık en fazla iki kutu yazılır.‖

MADDE 18 – Aynı Tebliğin 4.2.9.B numaralı maddesinde aĢağıdaki düzenlemeler

yapılmıĢtır.

a) Maddenin baĢlığı aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

“4.2.9.B – Sevelamer, lantanyum karbonat ve alüminyum klorür hidroksit

kullanım ilkeleri”

b) Maddenin ikinci fıkrasında yer alan ―sevelamer‖ ibaresinden sonra gelmek üzere

―, lantanyum karbonat‖ ibaresi eklenmiĢtir.

c) Maddenin dördüncü fıkrasında yer alan ―3,5‖ ibaresi ―4‖ Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.

ç) Maddeye aĢağıdaki fıkra eklenmiĢtir.

―(5) Sevelamer ve lantanyum karbonat kombine olarak kullanılamaz.‖

MADDE 19 - Aynı Tebliğin 4.2.12.B numaralı maddesinin

baĢlığı aĢağıdaki Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.

“4.2.12.B - Spesifik

olmayan/gamma/polivalan immünglobulinler (IVIg ve subcutanimmunglobulinler)” MADDE 20 – Aynı Tebliğin 4.2.13 numaralı maddesinin birinci fıkrası

aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢ ve aynı maddeye aĢağıdaki fıkra eklenmiĢtir.

―(1) Akut ve kronik viral hepatit tedavisinde kullanılan ilaçlar gastroenteroloji

veya enfeksiyon hastalıkları uzman hekimlerinden biri tarafından düzenlenen sağlık raporuna

dayanılarak bu uzman hekimler ile çocuk sağlığı ve hastalıkları veya iç hastalıkları uzman

hekimleri tarafından reçete edilir.‖

―(2) Hepatit tedavisinde daha önce kullanılan ilaçlar, tanı, tedaviye baĢlama ve

kesilme kriterleri gibi bilgilerin raporda belirtilmesi gerekmektedir. Oral antiviral tedavilerde

ilk rapor süresi en fazla 6 ay sonraki rapor süreleri bir yılı geçemez.‖

MADDE 21 – Aynı Tebliğin 4.2.13.3.1 numaralı maddesinin ikinci fıkrası aĢağıdaki


―(2) Akut hepatit C hastalarında (HCV RNA pozitif sonuç raporda belirtilir) 24 hafta

süreyle, onaylanmıĢ Kısa Ürün Bilgisinde Kronik C hepatitinde tanımlanan dozlarda

interferon alfa veya pegile interferon alfa monoterapisi uygulanır. Bu hastalarda tedaviye

ribavirin eklenemez. Akut hepatit C tedavisi için karaciğer biyopsisi ve 12 nci haftada HCV

RNA seviyesinde 2 log azalma koĢulu aranmaz.‖

MADDE 22 - Aynı Tebliğin 4.2.13.3-2 numaralı maddesi ve ―4.2.13.3.2.A‖,

―4.2.13.3.2.A.1‖, ―4.2.13.3.2.A.2‖, ―4.2.13.3.2.B‖, ―4.2.13.3.2.B.1‖,‖4.2.13.3.2.C‖ alt

maddeleri baĢlıkları ile birlikte aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢ ve ―4.2.13.3.2.Ç‖ numaralı alt

maddesi yürürlükten kaldırılmıĢtır.

“4.2.13.3.2 - Kronik Hepatit C tedavisinde genel hükümler (1) HCV RNA‘sı pozitif hastalarda genotip tayini yapılır. Genotip ve subtipi

(Laboratuar tetkikinde genotip 1 subtipi belirlenemediği olgular genotip 1a olarak kabul

edilir) raporda belirtilir.

(2) Karaciğer biyopsisi ile ilgili kurallar ISHAK skorlamasına göre (pediatrik hastalarda

Knodell skorlamasına göre) belirlenmiĢtir.

(3) Kronik hepatit C tedavisi; ISHAK skoruna göre fibrozis 3 ve üzeri hastalarda

tedaviye baĢlanır.

(4) Kronik hepatit C‘ye bağlı karaciğer kompanse sirozu (Child A) olan

hastalarda; karaciğer biyopsisinde ISHAK skoruna göre evre 4 ve üzerinde olanlar veya

trombosit sayısı 100.000 altında olanlarda veya protrombin zamanı kontrolün 3 saniye veya

daha yüksek olması koĢulu aranır.

(5) Dekompanse sirotik (Child B ve C) hastalarda; assit sıvısının varlığı veya hepatik

ensefalopati veya özofagus varis kanaması olması koĢulları aranır.

(6) Kronik hepatit C tedavisinde aĢağıda belirtilen tedavi Ģemaları kullanılır. Ancak

hastaların diğer hastalıkları nedeniyle kullandıkları ilaçlarla ilaç etkileĢiminin belirlenmesi

halinde, belirtilen tedavi Ģemaları dıĢında kullanım Sağlık Bakanlığından reçete bazında

alınacak endikasyon dıĢı onay ile mümkün olabilecektir. Bu Ģekildeki kullanımın gerekçesi

hasta adına düzenlenecek sağlık raporunda belirtilecektir.

(7)Tedavide kullanılan ilaçlar, 3. basamak sağlık kurumlarında gastroenteroloji veya

enfeksiyon hastalıkları uzman hekimlerinden biri tarafından düzenlenen ve tedavi Ģemasının

belirtildiği uzman hekim raporuna dayanılarak bu uzman hekimler ile çocuk sağlığı ve

hastalıkları uzmanı tarafından reçete edilir. Bu tedaviler, bir defaya mahsus kullanılabilir.

(8) Biyopsi için kontrendikasyon bulunan hastalarda [PT de 3 sn den fazla uzama veya

trombosit sayısı <80.000 /mm3 veya kanama eğilimini artıran hastalıklar veya kronik böbrek

yetmezliği/böbrek nakli veya biyopsiye engel olacak konumda bir yer kaplayıcı lezyonun

varlığı veya karaciğer sirozu veya karaciğer nakli veya gebeler veya biyopsiye engel teĢkil

edecek Ģekilde ciddi yeti yitimine neden olan psikotik bozukluğu ve zeka geriliği olan

hastalarda (biyopsi uyumunun olmadığının psikiyatri uzman hekimlerince düzenlenecek

sağlık kurulu raporunda belirtilmesi koĢuluyla)] ve HCV RNA‘sı pozitif tedavi deneyimli

hastalarda; karaciğer biyopsisi koĢulu aranmaz. Biyopsi koĢulu aranmayan durumlar sağlık

raporunda açık olarak belirtilir.

4.2.13.3.2.A–EriĢkin hastalarda Kronik Hepatit C tedavisi

4.2.13.3.2.A.1 – Daha önce Kronik Hepatit C tedavisi almamıĢ hastalarda tedavi (1) Genotip 1 hastalarda tedavi;

a) Nonsirotik hastalarda tedavi;

1- Genotip 1b: (Ombitasvir+Paritaprevir+Ritonavir)+Dasabuvir ile tedavi süresi toplam

12 haftadır.

2- Genotip 1a : (Ombitasvir+Paritaprevir+Ritonavir)+Dasabuvir + Ribavirin ile tedavi

süresi toplam 12 haftadır.

b) Sirotik hastalarda tedavi;

1- Genotip 1a ve Genotip 1b (Child B veya C) : (Sofosbuvir+Ledipasvir) + Ribavirin

ile tedavi süresi toplam 12 haftadır.

2- Genotip 1a ve Genotip 1b (Child B veya C) : Sofosbuvir+Ledipasvir ile tedavi süresi

toplam 24 haftadır.

3- Genotip 1b (Child A) : (Ombitasvir+Paritaprevir+Ritonavir)+Dasabuvir ile tedavi

süresi toplam 12 haftadır.

4-Genotip 1a (Child A) : (Ombitasvir+Paritaprevir+Ritonavir)+Dasabuvir + (Ribavirin)

ile toplam tedavi süresi 24 haftadır.

(2) Genotip 2 hastalarda tedavi;

a) Nonsirotik ve Sirotik (Child A) hastalarda: Sofosbuvir + Ribavirin ile tedavi süresi


(3) Genotip 3 hastalarda tedavi:

a) Nonsirotik ve Sirotik (Child A) hastalarda: Sofosbuvir + Ribavirin ile tedavi süresi


b) Sirotik (Child A) hastalarda: Sofosbuvir +Ledipasvir + Ribavirin ile tedavi süresi


(4) Genotip 4 hastalarda tedavi:

a)Nonsirotik hastalarda: (Ombitasvir+Paritaprevir+Ritonavir)+ Ribavirin ile toplam

tedavi süresi 12 haftadır.

b) Sirotik (Child A) hastalarda:

1-(Ombitasvir+Paritaprevir+Ritonavir)+ Ribavirin ile toplam tedavi süresi 12 haftadır.

c) Sirotik (Child B ve C) hastalarda:

1- Sofosbuvir +Ledipasvir + Ribavirin ile tedavi süresi toplam 12 haftadır.

2- Sofosbuvir + Ledipasvir ile tedavi süresi toplam 24 haftadır.

4.2.13.3.2.A.2 – Tedavi deneyimli Kronik Hepatit C hastalarında yeniden tedavi (1) Daha önce peginterferon veya peginterferon+ribavirin tedavisi alan ve

komplikasyonlar nedeniyle tedavisine 12 nci haftadan önce son verilmiĢ olan kronik hepatit C

hastaları, tedavi almamıĢ hastalar ile aynı kurallara tabi olarak yeniden tedavi edilebilirler.

(2) Yeniden tedavi, daha önce peginterferon veya peginterferon+ribavirin veya

peginterferon + ribavirin + bocepravir/telaprevir (üçlü tedavi) tedavi deneyimli HCV RNA‘sı

pozitif hastalarda bir defaya mahsus olmak üzere aĢağıdaki Ģekilde yapılır, hastanın daha önce

aldığı tedavi sağlık raporunda belirtilir.

(3) Genotip 1 hastalarda yeniden tedavi:

a) Nonsirotik hastalarda:

1- Genotip 1a veya b: Sofosbuvir+Ledipasvir + Ribavirin ile toplam tedavi süresi 12

haftadır.

2- Genotip 1a veya b: Sofosbuvir+Ledipasvir ile toplam tedavi süresi 24 haftadır.

3-Genotip 1b: (Ombitasvir+Paritaprevir+Ritonavir)+Dasabuvir ile tedavi süresi toplam

12 haftadır. (yalnızca daha önce peginterferon veya peginterferon+ribavirin deneyimli

hastalarda kullanılır.)

4- Genotip 1a : (Ombitasvir+Paritaprevir+Ritonavir)+Dasabuvir +Ribavirin ile

tedavi süresi toplam 12 haftadır. (yalnızca daha önce peginterferon veya

peginterferon+ribavirin deneyimli hastalarda kullanılır.)

b) Sirotik hastalarda:

1- Genotip 1a veya b (Child A, B ve C) : Sofosbuvir+Ledipasvir + Ribavirin ile toplam

tedavi süresi 12 haftadır.

2- Genotip 1a veya b (Child A, B ve C) : Sofosbuvir+Ledipasvir ile toplam tedavi

süresi 24 haftadır.

3- Genotip 1b (Child A) : (Ombitasvir+Paritaprevir+Ritonavir)+Dasabuvir ile tedavi

süresi toplam 12 haftadır. (yalnızca daha önce peginterferon veya peginterferon+ribavirin

deneyimli hastalarda kullanılır.)

4- Genotip 1a (Child A) : (Ombitasvir+Paritaprevir+Ritonavir)+Dasabuvir+Ribavirin

ile tedavi süresi toplam 24 haftadır. (yalnızca daha önce peginterferon veya

peginterferon+ribavirin deneyimli hastalarda kullanılır.)


a) Nonsirotik hastalarda: Sofosbuvir+ Ribavirin ile tedavi süresi toplam 12 haftadır.

b) Sirotik hastalarda (Child A) : Sofosbuvir+ Ribavirin ile tedavi süresi toplam 12

haftadır.


a) Nonsirotik hastalarda: Sofosbuvir+ Ribavirin ile tedavi süresi toplam 24 haftadır.

b) Sirotik hastalarda (Child A) :

1- Sofosbuvir + Ribavirin ile tedavi süresi toplam 24 haftadır.

2- Sofosbuvir + Ledipasvir ile tedavi süresi ribavirin ile birlikte toplam 24 haftadır.


a) Nonsirotik hastalarda:

1-(Ombitasvir+Paritaprevir+Ritonavir)+Ribavirin ile tedavi süresi toplam 12 haftadır.

(yalnızca daha önce peginterferon veya peginterferon+ribavirin deneyimli hastalarda

kullanılır.)

2- Sofosbuvir+Ledipasvir+Ribavirin ile tedavi süresi toplam 12 haftadır.

3- Sofosbuvir+Ledipasvir ile tedavi süresi toplam 24 haftadır.

b) Sirotik hastalarda (Child A) :

1-(Ombitasvir+Paritaprevir+Ritonavir) + Ribavirin ile tedavi süresi toplam 12

haftadır.(yalnızca daha önce peginterferon veya peginterferon+ribavirin deneyimli hastalarda

kullanılır.)

2- (Sofosbuvir+Ledipasvir) +Ribavirin ile tedavi süresi toplam 12 hafta

3- Sofosbuvir+Ledipasvir ile tedavi süresi toplam 24 hafta

c) Sirotik hastalarda tedavi (Child B veya Child C):

1- Sofosbuvir+Ledipasvir+Ribavirin ile tedavi süresi toplam 12 hafta

2- Sofosbuvir+Ledipasvir ile tedavi süresi toplam 24 hafta

4.2.13.3.2.B- Çocuk hastalarda Kronik Hepatit C tedavisi (1) HCV RNA‘sı pozitif hastalarda genotip tayini ile tedaviye baĢlanabilir.

(2) Kronik hepatit C tedavisinde interferon + ribavirin veya pegile interferon + ribavirin

kombinasyonu kullanılır. Ribavirin kullanımı için kontrendikasyon bulunanlarda tek baĢına

interferon veya pegile interferon kullanılabilir. Tek baĢına ribavirin kullanım endikasyonu

yoktur.

(3) Tedavi süresi, genotip 1 ve 4 için toplam 48 haftadır. Tedavi baĢlandıktan sonra 12

nci hafta sonunda HCV RNA düzeylerin 2 log (100 kat) azalmayanlarda tedavi süresi 16

haftayı geçemez. 24 üncü haftada HCV RNA pozitifliği devam eden hastalarda tedavi en geç

28 inci hafta sonunda kesilir. 16 ncı haftada 2 log (100 kat) azalan hastalarda ve 28 inci

haftada HCV RNA (-) olan hastalarda HCV RNA analiz sonucu reçete veya raporda belirtilir.

Bu süreler içinde komplikasyonlar nedeniyle tedaviye ara vermek zorunda kalınan hastalarda

belirtilen haftalar içinde süreye tekabül eden dozda ilaç alınamamıĢsa ara verilme nedenleri

gerekçeleri ile yeni raporda belirtilmek kaydıyla ilaç bu fıkrada belirtilen haftalık dozlara

tamamlanır. Tedaviye devam kriterleri yeni rapora göre değerlendirilir.

(4) 3-18 yaĢ çocuklarda; ribavirin dozu 15 mg/kg/gün, maksimum 1200 mg/gün dür.

Pegile interferon daha önce interferon tedavisi almamıĢ hastalarda uygulanabilir.

4.2.13.3.2.B.1 - 3 ila 18 yaĢ çocuk Kronik Hepatit C hastalarında yeniden tedavi (1) Komplikasyonlar nedeniyle tedaviye 12 nci haftadan önce son verilmiĢ olan kronik

hepatit C hastaları, tedavi almamıĢ hastalar ile aynı kurallara tabi olarak yeniden tedaviye

alınabilirler. Ġlk 12 hafta içinde komplikasyonlar nedeniyle tedavisine ara vermek zorunda

kalınan hastalar 12 hafta içinde 12 doz ilacı alamamıĢsa ara verilme nedenleri gerekçeleriyle

yeni raporda belirtilmek kaydıyla ilaç 12 haftalık doza tamamlanır.

4.2.13.3.2.C- Karaciğer nakli olan hastalarda tedavi (1) Karaciğer nakli olan HCV RNA pozitif olan hastalarda;

a) Sofosbuvir+Ledipasvir ile tedavi; genotip 1 ve 4 non-sirotik hastalar için tedavi

süresi ribavirin ile birlikte veya ribavirinsiz toplam 12 haftadır. Kompanse sirotik ve

dekompanse sirotik hastalarda tedavi süresi ribavirin ile birlikte toplam 12 hafta veya

ribavirinsiz toplam 24 haftadır.

b)(Ombitasvir+Paritaprevir+Ritonavir)+Dasabuvir +Ribavirin ile tedavi; genotip 1

hastalarda tedavi süresi toplam 24 haftadır.

c) (Ombitasvir+Paritaprevir+Ritonavir)+Ribavirin ile tedavi; genotip 4 hastalarda tedavi

süresi toplam 24 haftadır.‖

MADDE 23 – Aynı Tebliğin 4.2.14.C maddesinin üçüncü fıkrasında aĢağıdaki


a) (h) bendinin ―1) Azasitidin;‖ baĢlığının (a) bendinin (2) numaralı alt bendi aĢağıdaki


―2) Azasitidini 6 siklus alan hastalarda yanıt değerlendirilmesi yapılır. Tedaviye

baĢlandığındaki ilk değerinegöreblast oranında %50‘den daha fazla azalma olmayan

hastalarda tedavi kesilir. Blast oranı tedaviye baĢlandığındaki ilk değerine göre %50 ve daha

fazla azalan hastalarda bu durumu belirten 3‘er ay süreli rapor

düzenlenerek progresyonakadar tedaviye devam edilebilir.‖

b) (n) bendinin ikinci maddesinin (b) alt bendi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―b)Transfüzyona bağımlı anemisi bulunan hastalarda; hematoloji ve/veya tıbbi onkoloji

uzmanının yer aldığı 3‘er aylık sağlık kurulu raporlarına dayanılarak hematoloji veya tıbbi

onkoloji uzman hekimleri tarafından reçete edilebilir. Tedavinin 4. ayın sonunda yapılan yanıt

değerlendirmesinde, 8 hafta içinde hiç transfüzyon yapılmamıĢ olması koĢulu ile transfüzyon

ihtiyacının ortadan kalkması halinde bu durum ilgili sağlık kurulu raporunda belirtilir. Sağlık

kurulu raporları ile tedavi 12. aya kadar uzatılabilir. 4. ayda yapılan yanıt değerlendirmesinde

transfüzyon ihtiyacının ortadan kalkmaması halinde tedavi sonlandırılır.

Bu endikasyonda lenalidomidin yalnızca 5 ve 10 mg‘lık formları en fazla günlük 1x1

dozunda ödenir.‖

c) (y) bendinin birinci maddesinin (a) bendinde yer alan ―KRAS‖ ibaresi ―RAS‖ olarak


ç) Fıkraya aĢağıdaki bent eklenmiĢtir.

―gg) pertuzumab; daha önce metastatik hastalığı için sistemik kemoterapi

veya trastuzumab tedavisi almamıĢ, ECOG performans skoru 0-1 olan, HER-

2 immünhistokimya ile +3 veya FISH/CISH/SISH (+) olan, visseral metastazı

olan metastatik meme kanserinde ilk seri tedavide trastuzumab ve dosetaksel kemoterapisi ile

kombine olarakprogresyona kadar kullanılabilir.Bu durumların belirtildiği tıbbi onkoloji

uzman hekiminin yer aldığı sağlık kurulu raporuna dayanılarak tıbbi onkoloji uzman

hekimlerince reçete edilir. Pertuzumab, daha önce erken evre meme kanseri

için adjuvan veya neo-adjuvan olarak trastuzumab tedavisi almıĢ ve

sonrasında relaps geliĢmiĢ hastalarda kullanılmaz. Pertuzumab tedavisi

alırken progresyon gösteren hastalarda bir daha monoterapi veya kombinasyon tedavisinin bir

parçası olarak devam edilemez.‖

MADDE 24 - Aynı Tebliğin 4.2.15.A numaralı maddesinin dördüncü fıkrasında yer

alan ―kalp damar cerrahisi‖ ibaresinden sonra gelmek üzere, ―, beyin cerrahi‖ ibaresi

eklenmiĢtir.

MADDE 25 – Aynı Tebliğin 4.2.15.C numaralı maddesinin birinci fıkrası aĢağıdaki


―(1) Normal sinüs ritmi olan,

kronik stabil angına pektorisli hastaların semptomatik tedavisinde

Beta blokörve/veya verapamil-diltiazem intoleransı veya kontrendikasyonu olan hastalar için

kardiyoloji uzmanlarınca düzenlenen 1 yıl süreli uzman hekim raporuna dayanılarak

kardiyoloji uzmanı veya iç hastalıkları uzmanı tarafından reçete edilebilir.‖

MADDE 26 – Aynı Tebliğin 4.2.15.Ç numaralı maddesinin birinci fıkrasının (a)

bendinde yer alan ―diyabetli‖ ibaresi yürürlükten kaldırılmıĢtır.

MADDE 27 – Aynı Tebliğin 4.2.15.D-2 numaralı maddesinin birinci fıkrasının (a)

bendi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―a) Rivaroksaban, dabigatran ve apiksaban; Derin Ven Trombozu (DVT) tedavisi ile

akut DVT sonrası tekrarlayan DVT ve Pulmoner Embolizmin (PE) önlenmesinde

veya Pulmoner Embolizm (PE) tedavisi ile tekrarlayan PE ve DVT‘nin önlenmesinde

kullanılır.‖

MADDE 28 - Aynı Tebliğin 4.2.16 numaralı maddesi baĢlığı ile beraber aĢağıdaki


“4.2.16 - DoğuĢtan metabolik hastalıklar, Gıda allerjileri ile Çölyak Hastalığı (1) Çocuk mamaları, gıda olması nedeniyle EK-4/A Listesine ve Kurumun resmi

internet sitesinde yayımlanan ―Hastalığa Özel (DoğuĢtan Metabolik Hastalıklar, Kistik

Fibrozis ve Ġnek Sütü Alerjisi) Diyet Ürünleri ile Tıbbi Mamalar Listesi‖ ne (EK-4/B) dahil

edilmemiĢtir.

(2) DoğuĢtan metabolik hastalığı olanlarda, protein metabolizması bozukluklarında

(aminoasit metabolizması bozuklukları, üre siklus bozuklukları, organik

asidemiler), malabsorbsiyona neden olan bir hastalığı olan hastalarda kullanılan özel

mamalar:

a) Çocuk metabolizma hastalıkları veya çocuk gastroenteroloji uzman hekimi

tarafından, bu uzman hekimlerin bulunmadığı hastanelerde çocuk sağlığı ve hastalıkları

uzman hekimlerince düzenlenen düzenlenen 1 yıl süreli uzman hekim raporuna dayanılarak,

b)EriĢkin endokrinoloji ve metabolizma hastalıkları ya da eriĢkin gastroenteroloji

uzman hekimi tarafından, bu uzman hekimlerin bulunmadığı hastanelerde iç hastalıkları

uzman hekimlerince düzenlenen 1 yıl süreli uzman hekim raporuna dayanılarak,

tüm hekimler tarafından reçete edilebilir.

(3) Protein metabolizması bozukluklarında (aminoasit metabolizması bozuklukları, üre

siklus bozuklukları, organik asidemiler) yukarıda belirtilen uzman hekim raporuna

dayanılarak hastaların kısıtlı diyetleri sebebi ile hayati öneme haiz özel formüllü un ve özel

formül içeren mamul ürünler (makarna, Ģehriye, bisküvi, çikolata, gofret vb.) için bir aylık;

a) 0-12 ay için 46,50 (kırkaltı virgül elli) TL,

b) 1-5 yaĢ için 90 (doksan) TL,

c) 5-15 yaĢ için 116,25 (yüzonaltı virgül yirmibeĢ) TL,

ç) 15 yaĢ üstü için 120 (yüz yirmi) TL,

tutar ödenir.

(4) Kistik fibrozisli hastalarda kullanılan özel mamalar; gastroenteroloji veya göğüs

hastalıkları uzman hekimleri tarafından bu uzman hekimlerin bulunmadığı hastanelerde çocuk

sağlığı ve hastalıkları veya iç hastalıkları uzman hekimlerince düzenlenen 1 yıl süreli uzman

hekim raporuna dayanılarak tüm hekimler tarafından reçete edilebilir.

(5) Ġki yaĢına kadar inek sütü ve/veya çoklu gıda protein alerjisi olan bebeklerin

kullandıkları özel mamalar; çocuk gastroenteroloji veya çocuk immünoloji ve alerji

hastalıkları uzman hekimlerince, bu uzman hekimlerin bulunmadığı hastanelerde çocuk

sağlığı ve hastalıkları uzman hekimlerince düzenlenecek uzman hekim raporuna dayanılarak

tüm hekimler tarafından reçete edilebilir.

(6) Çölyak hastalığında; gastroenteroloji uzman hekimi tarafından, bu uzman

hekimlerin bulunmadığı hastanelerde çocuk sağlığı ve hastalıkları veya iç hastalıkları uzman

hekimlerince 1 yıl süreli rapor düzenlenir. Bu hastaların kısıtlı diyetleri sebebi ile hayati

öneme haiz özel formüllü un ve özel formüllü un içeren mamul ürünler (makarna, Ģehriye,

bisküvi, çikolata, gofret vb.); gastroenteroloji uzman hekimi tarafından düzenlenen uzman

hekim raporuna dayanılarak bir aylık;

a) 0-5 yaĢ için 78,75 (yetmiĢsekiz virgül yetmiĢbeĢ) TL,

b) 5-15 yaĢ için 120 (yüzyirmi) TL,

c) 15 yaĢ üstü için 108,75 (yüzsekiz virgül yetmiĢbeĢ) TL, tutar ödenir.

(7) Yukarıda belirtilen hastalıklarda kullanılan ürünler; EK-4/B Listesinde belirtilmiĢ

olup bu listede yer almayan ürün bedelleri Kurumca karĢılanmaz.

(8) Üçüncü ve altıncı fıkralarda belirtilen ödemeye iliĢkin izlenecek yöntem Kurum

tarafından ayrıca duyurulur.‖

MADDE 29 - Aynı Tebliğin 4.2.17.D numaralı maddesinin birinci fıkrasında yer alan

―endokrinoloji‖ ibarelerinden sonra gelmek üzere ―ve/veya geriatri‖ ibareleri eklenmiĢtir

MADDE 30 – Aynı Tebliğin 4.2.24.A numaralı maddesinin birinci fıkrasında yer alan

―salmeterol‖ ibaresinden sonra gelmek üzere ―, vilanterol‖ ibaresi eklenmiĢtir.

MADDE 31 – Aynı Tebliğin 4.2.24.B numaralı maddesinin birinci fıkrası aĢağıdaki


―(1) Formeterol, salmeterol , indakaterol, glikopironyum, tiotropium, vilanterol ve

kombinasyonları; göğüs hastalıkları, göğüs cerrahisi, iç hastalıkları, çocuk sağlığı ve

hastalıkları veya kardiyoloji uzman hekimleri tarafından veya bu uzman hekimlerden biri

tarafından düzenlenen uzman hekim raporuna dayanılarak diğer hekimlerce de reçete

edilebilir.‖

MADDE 32 - Aynı Tebliğin 4.2.27.A numaralı maddesinde aĢağıdaki düzenlemeler

yapılmıĢtır.

a) Maddenin birinci fıkrasının (a) bendinde yer alan ―% l'in‖ ibaresi ―% l veya‖

Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.

b) Maddenin beĢinci fıkrasının (b) bendinin ikinci cümlesinden sonra gelmek

üzere aĢağıdaki cümle eklenmiĢtir.

"DüĢük titreli yüksek yanıtlı hastalarda, bu durumun belirtildiği yeni bir rapor

düzenlenerek 5BU‘nun altında daproflaksi tedavisine devam edilebilir."

MADDE 33 - Aynı Tebliğin 4.2.28. A numaralı maddesinde aĢağıdaki düzenlemeler

yapılmıĢtır.

a) Maddenin üçüncü fıkrasının üçüncü cümlesinden sonra gelmek

üzere aĢağıdaki cümle eklenmiĢtir.

―Tedaviye uzun süre ara veren (6 ay ve daha uzun süre) hastalarda yeniden

baĢlangıç kriterleri aranır.‖

b) Maddenin dördüncü fıkrasında yer alan ―endokrinoloji‖ ibaresinden sonra gelmek

üzere ―, geriatri‖ ibaresi eklenmiĢtir.

MADDE 34– Aynı Tebliğin 4.2.30.A numaralı maddesinde aĢağıdaki düzenlemeler

yapılmıĢtır.

a) Maddenin baĢlığı aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―4.2.30.A-

Pulmoner hipertansiyonda iloprost trometamol (inhaler formu), bosentan, masitentan,s

ildenafil, tadalafil ve ambrisentan kullanım ilkeleri” b) Maddenin altıncı fıkrasında yer alan ―bosentan‖ ibaresinden sonra gelmek üzere

―, masitentan‖ ibaresi eklenmiĢtir.

MADDE 35– Aynı Tebliğin 4.2.32 numaralı maddesine aĢağıdaki fıkra eklenmiĢtir.

―(5) Ġyodize yağ asitleri etil esterleri; tanısal radyolojide yalnızca lenfografide,

giriĢimsel radyolojide ise yalnızca eriĢkinlerde orta

evredeki hepatoselüler karsinomun Trans Arteriyel Kemo Embolizasyonu (TAKE)

sırasındavektorizasyon ve cerrahi yapıĢtırıcılar ile

birlikte vasküler embolizasyonu endikasyonlarında yalnızca radyoloji uzman

hekimlerince reçetelenir.‖

MADDE 36 - Aynı Tebliğin 4.2.33 numaralı maddesine aĢağıdaki alt madde

eklenmiĢtir.

“ 4.2.33.E– Göz Hastalıkları tedavisinde kullanılan diğer ilaçlar (1) Siklosporin içeren immünsupresif göz damlaları, üç göz hastalıkları uzman hekimi

tarafından düzenlenen bir yıl süreli sağlık kurulu raporuna dayanılarak göz hastalıkları uzman

hekimlerince reçete edilebilir.

(2) Kuru göz sendromunda kullanılan suni gözyaĢları, göz hastalıkları uzman

hekimlerince veya bu hekimlerce düzenlenecek 6 (altı) ay süreli uzman hekim raporuna

dayanılarak tüm uzman hekimlerce reçete edilebilir.‖

MADDE 37 - Aynı Tebliğin 4.2.35.A numaralı alt maddesinin birinci ve ikinci

fıkralarında yer alan, ―ortopedi‖ ibarelerinden sonra gelmek üzere ―, geriatri‖ ibareleri

eklenmiĢtir

MADDE 38 - Aynı Tebliğin 4.2.36 numaralı maddesinde aĢağıdaki düzenlemeler

yapılmıĢtır.

a) Maddenin birinci ve üçüncü fıkralarında yer alan ―nöroloji‖ ibarelerinden sonra

gelmek üzere ―veya geriatri‖ ibareleri eklenmiĢ, ―hekimin‖ ibareleri ―hekimlerin‖ olarak


b) Maddenin ikinci fıkrasında yer alan ―bu durumun belirtildiği nöroloji‖ ibaresinden

sonra gelmek üzere ―veya geriatri‖ ibaresi eklenmiĢtir.

MADDE 39 – Aynı Tebliğin 4.2.38 numaralı maddesinin dördüncü fıkrası aĢağıdaki


―(4) DPP-4 antagonistleri (sitagliptin, vildagliptin, saksagliptin , linagliptin), DPP-4

antagonistlerinin diğer oralantidiyabetiklerle kombine preperatları ve sodyum-glukoz ko-

transporter 2 (SGLT2)

inhibitörleri; metformin ve/veyasülfonilürelerin maksimum tolere edilebilir dozlarında

yeterli glisemik kontrol sağlanamamıĢ hastalarda; endokrinoloji uzman hekimleri ile iç

hastalıkları uzman hekimlerince veya bu hekimlerce düzenlenen uzman hekim raporu ile tüm

hekimlerce reçete edilebilir. Saksagliptini tek baĢına içeren 2,5 mg‘lık formları yalnızca

kronik böbrek yetmezliği hastalarında ve günlük en fazla 2,5 mg dozunda kullanılabilir.‖

MADDE 40 - Aynı Tebliğin 4.2.40 numaralı maddesinin birinci fıkrasında yer alan

―nöroloji‖ ibaresinden sonra gelmek üzere ―, geriatri ‖ ibaresi eklenmiĢtir.

MADDE 41- Aynı Tebliğin 5.2.2 numaralı maddesinin üçüncü fıkrasının (b) bendinin 6

numaralı alt bendinde yer alan ―özürlülük‖ ibaresi ―engellilik‖ Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.

MADDE 42- Aynı Tebliğin 5.3.4 numaralı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde

yer alan ―özürlü‖ ibaresi ―engelli‖ Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.

MADDE 43- Aynı Tebliğ eki Ayaktan BaĢvurularda Ödeme Listesi (EK-

2/A)‘nde ―ANA DALLAR‖ baĢlığı altında yer alan ―4400‖ kodlu ― Acil

Tıp‖ satırının ―TM‖ ve ―DM‖ sütunlarında yer alan ―20‖ ibareleri ― * ‖ Ģeklinde


MADDE 44- Aynı Tebliğ eki Hizmet BaĢı ĠĢlem Puan Listesi (EK-2/B) ‗nde aĢağıdaki


a) Listede yer alan ―602200‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―

505 602200 Endoskopik dakriyosistorinostomi (DSR) 400,17

‖

b) Listede yer alan ―604155‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―

736 604155 Sitoredüktif cerrahi ile

birlikte hipertermikintraperitoneal kemoterapi

Sağlık

Bakanlığına bağlı

üçüncü basamak

sağlık hizmeti

sunucularınca

faturalandırılır.

1.773,09

‖

c) Listede yer alan ―616550‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―

2156 616550 GörüĢ alanına engel

yaratan psödopitoztedavisi 300,17

‖

ç) Listede yer alan ―616780‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―

2178 616780 Dakriosistorinostomi (DSR), eksternal 450,25

‖

d) Listede yer alan ―616790‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―

2179 616790 Dakriosistorinostomi (DSR), endonazal 450,25

‖

e) Listede yer alan ―617020‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―

2204 617020 Fototerapötik keratektomi (PTK) 478,92

‖

f) Listede yer alan ―617051‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―

2208 617051 Korneal Cross-

Linking uygulaması

Topografi ve pakimetre ile tanı

konulmuĢ keratokonus, postlasik ektaziveya pellusid marjinal dejenerasyonda,

Sağlık Bakanlığına bağlı üçüncü basamak sağlık hizmeti sunucularınca


150,00

‖

g) Listede yer alan ―617052‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―

2209 617052 Ġntrakorneal halka

uygulaması


konulmuĢkeratokonus veya postlasik ektazide Sağlık

Bakanlığına bağlı üçüncü basamak sağlık hizmeti

sunucularınca faturalandırılır.

300,00

‖

ğ) Listede yer alan ―700050‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―

2761 700050 Deri prick testi

Ayrıntılı sonuç

belgesi istenir.Sadece dermatoloji,

göğüs hastalıkları, KBB, eriĢkin/

çocuk allerji veya immünoloji uzman

hekimlerince yapılması halinde

faturalandırılır.EriĢkin/

çocuk allerji ve/veya immünoloji

uzman hekimleri hariç olmak üzere her

bir hasta için yılda en fazla 10 adet


10,12

‖

h) Listede yer alan ―700943‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―

2869 700943 Perkütan mitral

kapak onarımı

Sağlık Bakanlığına bağlı üçüncü

basamak sağlık hizmeti


1.517,71

‖

ı) Listede yer alan ―703650‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―

3197 703650 Fluorescein Fundusanjiyografi

(FFA), iki göz

Ġ.V. Fluorescein ve Fundus fotoğr

afı iĢlemedahildir. 70,83

‖

MADDE 45- Aynı Tebliğ eki Tanıya Dayalı ĠĢlem Puan Listesi (EK-

2/C)‘nde aĢağıdaki düzenlemeler yapılmıĢtır.

a) Listede yer alan ―P602200‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde


―

197 P602200 Endoskopik dakriyosistorinostomi(DSR) C 906,58

‖

b) Listede yer alan ―P604155‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde


―

415 P604155 Sitoredüktif cerrahi ile

birliktehipertermik intraperitonealkemoterapi

Sağlık

Bakanlığına

bağlı üçüncü

basamak

sağlık hizmeti

sunucularınca


A3 3.548,90

‖

c) Listede yer alan ―P616550‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde


―

1729 P616550 GörüĢ alanına engel

yaratanpsödopitoz tedavisi C 578,08

‖

ç)Listede yer alan ―P616780‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―

1749 P616780 Dakriosistorinostomi (DSR),ekster

nal C * 771,84

‖

d) Listede yer alan ―P616790‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde


―

1750 P616790 Dakriosistorinostomi (DSR),endona

zal C 867,12

‖

e)Listede yer alan ―P617020‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―

1770 P617020 Fototerapötik keratektomi (PT

K) C 770,83

‖

f) Listede yer alan ―P617051‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir.

―

1774 P617051 Korneal Cross-

Linkinguygulaması


konulmuĢkeratokonus, postlasik ektazi veya pellusidmarjinal dejenerasyonda,

Sağlık Bakanlığına bağlı üçüncü basamak sağlık hizmeti sunucularınca


E * 200,00

‖

g) Listede yer alan ―P617052‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde


―

1775 P617052 Ġntrakorneal hal

ka uygulaması


konulmuĢ keratokonus veyapostlasik ektazide Sağlık

Bakanlığına bağlı üçüncü basamak sağlık hizmeti


D * 500,00

‖

ğ) Listede yer alan ―P700943‖ SUT kodlu iĢlem satırı aĢağıdaki Ģekilde


―

2338 P700943 Perkütan mitral kapak

onarımı

Sağlık Bakanlığına

bağlı üçüncü basamak

sağlık hizmeti

sunucularınca

faturalandırılır. Sistem

seti ayrıca ödenir.

B * 2.951,10

‖

MADDE46- Aynı Tebliğ eki Birden Fazla BranĢta Kullanılan Tıbbi Malzemeler Listesi

(EK 3/A)‘ nde aĢağıdaki düzenlemeler yapılmıĢtır.

a) Listede yer alan ―EMĠLEMEYEN SENTETĠK KAYNAKLI ÇĠFT YÜZLÜ

YAMALAR‖ alt baĢlığı altında yer alan ―Sağlık Uygulamaları Tebliği 3.1.4 ve 3.3.16. ve

ilgili diğer hükümleri geçerlidir.‖ ibaresi yürüklükten kaldırılmıĢtır.

b) Listede yer alan ―ÇĠFT YÜZLÜ (DUAL) YAMALAR‖ baĢlığı altına ―Sağlık

Uygulama Tebliği 3.1.4 ve 3.3.16. ve ilgili diğer hükümleri geçerlidir.‖ ibaresi eklenmiĢtir.

MADDE 47- Aynı Tebliğin eki Eksternal Alt ve Üst Ekstremite/Gövde

Protez Ortezler Listesi (Ek-3/C-2) 'ndeaĢağıdaki düzenlemeler yapılmıĢtır.

a) Listenin ―Myoelektrik Kontrollü Üst Ekstremite Protezleri‖ baĢlığının altında yer

alan ödeme kural vekriterlerinin ikinci fıkrasındaki ―TSK Bilkent Rehabilitasyon

Merkezince‖ ibaresi ―Bilkent FTR Eğitim AraĢtırma Hastanesince‖ Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.

b) Listenin ―Özel KoĢullar‖ baĢlıklı bölümünün 18 inci ve 19 uncu maddelerinde yer

alan ―TSK Bilkent Rehabilitasyon Merkezince‖ ibareleri ―Bilkent FTR Eğitim AraĢtırma

Hastanesince‖ Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.

MADDE 48- Aynı Tebliğ eki Özel Hallerde KarĢılanan Tıbbi Malzemeler Listesi (Ek-

3C-5)' nde yer alan "100050" SUT kodlu ―Resiprokal Yürüme Ortezi‖ adlı tıbbi malzemenin

altında yer alan ödeme kural ve kriterlerinin ikinci fıkrasındaki ―TSK Bakım Ve

Rehabilitasyon Merkezi‖ ibaresi ―Bilkent FTR Eğitim AraĢtırma Hastanesi‖ Ģeklinde


MADDE 49- Aynı Tebliğ eki Omurga Cerrahisi Alan Grubuna Ait Tıbbi Malzemeler

Listesi (EK-3/E-1)‘ndeaĢağıdaki düzenlemeler yapılmıĢtır.

a) ―102283‖

SUT kodlu tıbbi malzemenin altındaki ödeme kural ve/veya kriterlerine aĢağıdaki fıkra eklen

miĢtir.

―(2) Bir cerrahi iĢlemde en fazla bir adetinin bedeli Kurumca karĢılanır.‖

b) ―102765‖ SUT kodlu ―LOMBER ĠNTERBODY KAFES, RĠGĠD, PEEK,

XLĠF‖ adlı tıbbi malzemenin altınaödeme kural ve/veya kriteri olarak aĢağıdaki fıkra eklenmi

Ģtir

―(1) Minimal invaziv teknikle,

lateral anterolateral yaklaĢımla kullanılması durumunda bedeli KurumcakarĢılanır.‖

MADDE 50- Aynı Tebliğ eki Kardiyoloji BranĢına Ait Tıbbi Malzemeler Listesi (EK-

3/H)‘nde aĢağıdaki düzenlemeler yapılmıĢtır.

a) Listede yer alan ―KR1201‖ SUT kodlu ―TRANSKATETER MĠTRAL KAPAK

MANDAL VE TAġIMA SĠSTEMĠ‖ adlı tıbbi malzemenin altındaki ödeme kural ve/veya

kriterlerinin birinci fıkrasındaki ― 3. basamak Sağlık Bakanlığı Hastaneleri veya 3. basamak

TSK Hastanelerinde‖ ibaresi ―3. basamak Sağlık Bakanlığı Hastanelerinde‖ Ģeklinde


b) Listede yer alan ―KR1202‖ SUT kodlu ―MĠTRAL HALKA (ANULUS)

DARALTMA SĠSTEMLERĠ‖ adlı tıbbi malzemenin altındaki ödeme kural

ve/veya kriterlerinin birinci fıkrasındaki ― 3 üncü basamak Sağlık Bakanlığı Hastaneleri veya

3 üncü basamak Türk Silahlı Kuvvetleri Hastanelerinde‖ ibaresi ―3. basamak Sağlık Bakanlığı

Hastanelerinde‖ Ģeklinde değiĢtirilmiĢtir.

MADDE 51- Aynı Tebliğin ―Kalp Damar Cerrahisi BranĢına Ait Tıbbi Malzemeler

Listesi (EK-3/I)‘ndeaĢağıdaki düzenlemeler yapılmıĢtır.

a) Listede yer alan ―KV2000‖ SUT kodlu ―TRANSKATETER MĠTRAL KAPAK

MANDAL VE TAġIMA SĠSTEMĠ‖ adlı tıbbi malzemenin altındaki ödeme kural

ve/veya kriterlerinin birinci fıkrasındaki ― 3. basamak Sağlık Bakanlığı Hastaneleri veya 3.

basamak TSK Hastanelerinde‖ ibaresi ―3. basamak Sağlık Bakanlığı Hastanelerinde‖ Ģeklinde


b) Listede yer alan ―KV2001‖ SUT kodlu ―MĠTRAL HALKA (ANULUS)

DARALTMA SĠSTEMLERĠ‖ adlı tıbbi malzemenin altındaki ödeme kural

ve/veya kriterlerinin birinci fıkrasındaki ― 3. basamak Sağlık Bakanlığı Hastaneleri veya 3.



c) Listede yer alan ―KV3002‖ SUT kodlu ― TRANSAPĠKAL YAPAY KORDA

GÖNDERME SĠSTEMĠ (BĠR VEYA DAHA FAZLA KORDA)‖ adlı tıbbi malzemenin

altındaki ödeme kural ve/veya kriterlerinin (c) bendindeki ―3. basamak hastaneler ile 3.



MADDE 52 – Aynı Tebliğ eki ―Sistemik Antimikrobik ve Diğer

Ġlaçların Reçeteleme Kuralları Listesi (Ek-4/E)‖nde aĢağıdaki düzenlemeler yapılmıĢtır.

a) ―1-BETALAKTAM ANTĠBĠYOTĠKLER‖ baĢlıklı kısmının ―B) Sefalosporinler‖ alt

baĢlıklı maddesinin ―2. KuĢak Sefalosporinler‖ adlı alt bölümüne aĢağıdaki satır eklenmiĢtir.

―

7 Sefuroksim sodyum intrakameralenjeksiyoluk çözelti

Yalnızca göz hastalıkları

uzman hekimi tarafından

yatan hastalarda reçete

edilir.

‖ b) ―5-KĠNOLON GRUBU ANTĠBĠYOTĠKLER‖ baĢlıklı kısmına aĢağıdaki satır

eklenmiĢtir.

―

17 Levofloksasin oftalmik formları Göz hastalıkları uzman hekimi tarafından

reçete edilir.

‖

c) ―11-ANTĠVĠRAL ĠLAÇLAR‖ baĢlıklı kısmının ―A) HIV/AIDS Tedavisinde

Kullanılan Spesifik Ġlaçlar‖ adlı alt bölümünde yer alan (15) numaralı satır aĢağıdaki Ģekilde

değiĢtirilmiĢtir. ―

15 Dolutegravir

Enfeksiyon Hastalıkları Uzmanlarınca düzenlenecek sağlık

raporuna istinaden Enfeksiyon Hastalıkları Uzmanlarınca,

bunların bulunmadığı yerlerde reçetenin açıklama bölümünde

bu durumun belirtilmesi koĢuluyla iç hastalıkları ve çocuk

hastalıkları uzman hekimlerince reçetelenir.

HIV-1 ile enfekte ve integraz sınıfına dirençli olmayan

hastalarda maksimum 1x1 dozunda;

HIV-1 ile enfekte ve integraz sınıfına dirençli olmayan veya

dirençli olduğundan klinik olarak Ģüphe edilmeyen

hastalarda; efavirenz, nevirapin, tipranavir/ritonavir veya

rifampisin ile birlikte kullanıldığında dolutegravir maksimum

2x1 dozunda;

HIV-1 ile enfekte ve integraz sınıfına dirençli olan hastalarda

ise maksimum 2x1 dozunda kullanılır.

‖ ç) ―11-ANTĠVĠRAL ĠLAÇLAR‖ baĢlıklı kısmının ―A) HIV/AIDS Tedavisinde

Kullanılan Spesifik Ġlaçlar‖ adlı alt bölümüne aĢağıdaki satır eklenmiĢtir.

―

18 Abacavir + Dolutegravir +Lamivudin

Enfeksiyon Hastalıkları Uzmanlarınca

düzenlenecek sağlık raporuna istinaden

Enfeksiyon Hastalıkları Uzmanlarınca,

bunların bulunmadığı yerlerde

reçetenin açıklama bölümünde bu

durumun belirtilmesi koĢuluyla iç

hastalıkları ve çocuk hastalıkları uzman

hekimlerince reçetelenir.

‖ MADDE 53 – Aynı Tebliğ eki Ayakta Tedavide Sağlık Raporu (Uzman Hekim

Raporu/Sağlık Kurulu Raporu) Ġle Verilebilecek Ġlaçlar Listesi (Ek-4/F)‘nde aĢağıdaki


a) 36 numaralı maddesinde ―cildiye‖ ibaresinden sonra gelmek üzere ―, geriatri‖ ibaresi

eklenmiĢtir b) 39 numaralı maddesinde yer alan ―Risperidon‖ ibaresinden sonra gelmek üzere

―, aripiprazol‖ ibaresi eklenmiĢtir. c) 45 numaralı maddesi aĢağıdaki Ģekilde değiĢtirilmiĢtir. ―45. Solifenasin, Tolterodine-

L, Trospiyum, Darifenasin, Propiverin, Fesoterodin; Oksibutinine yanıt alınamayan ya da

tolere edemeyen hastalarda uzman hekimlerce raporsuz, uzman hekim raporuna dayanılarak

tüm hekimlerce reçete edilir. Duloksetin, eriĢkin kadınlarda orta dereceli ve Ģiddetli

Stres Üriner Ġnkontinans (SÜĠ)'ıntedavisinde uzman hekimlerce raporsuz, uzman hekim

raporuna dayanılarak tüm hekimlerce reçete edilir.‖ ç) 51 numaralı maddesine sonuna aĢağıdaki cümle eklenmiĢtir.

―Anjiotensin reseptör blokerlerinin diğer antihipertansifler ile

kombinasyonlarının kulllanılmında; hastanınmonoterapi ile kan basıncının yeterli oranda

kontrol altına alınamadığının raporda belirtilmesi gerekmektedir.‖ d) 55 numaralı maddesinde ―nöroloji‖ ibaresinden sonra gelmek üzere ―veya geriatri‖

ibaresi eklenmiĢtir. e) Listeye aĢağıdaki maddeler eklenmiĢtir. ―65. Potasyum Iyodur tablet; uzman hekim raporuna dayanılarak tüm hekimlerce reçete

edilir. 66. Nitisinon; Tirozin ve fenilalanin kısıtlaması olan diyet ile birlikte, Tip 1 herediter

tirozinemi (HT-1) tanısı doğrulanmıĢ hastaların tedavisinde; bu durumun belirtildiği en az biri

çocuk metabolizma uzman hekiminin yer aldığı 1 yıl süreli sağlık kurulu raporuna

dayanılarak çocuk metabolizma uzman hekimleri tarafından reçete edilebilir.

67. Adrenalin oto enjektör formları: Ġmmunoloji ve alerji uzman hekim raporuna

dayanılarak tüm uzman hekimlerce reçete edilebilir.‖

MADDE 54 – Aynı Tebliğin Sadece Yatarak Tedavilerde Kullanımı Halinde Bedelleri

Ödenecek Ġlaçlar Listesi (Ek-4/G)‘nin dört numaralı maddesinde yer alan ―Kolistimetat‖

ibaresinden sonra gelmek üzere ―,Sefuroksim sodyumintrakameral enjeksiyonluk çözelti‖


MADDE 55- Bu Tebliğin;

a) 2 nci maddesinin (b) bendi, 4, 5, 43, 44 üncü maddenin (a),(c),(ç),(d),(e) ve (ı)

bentleri ile 45 inci maddenin (a),(c),(ç),(d), (e) bentleri 3/9/2016 tarihinden geçerli olmak

üzere yayımı tarihinde,

b) 1, 2 nci maddenin (a) bendi, 3,6,7,8,9,13,41,42, 44 üncü maddenin (b), (f), (g), (ğ),

(h) bentleri, 45 inci maddenin

(b), (f), (g), (ğ) bentleri, 47 ilâ 51 inci maddeleri yayımı tarihinden 10 gün sonra,

c) 20 ve 21 inci maddeleri ile 22 nci madde ile değiĢtirilen “4.2.13.3.2 - Kronik

Hepatit C tedavisinde genel hükümler” baĢlıklı maddesinin altıncı fıkrası hariç diğer

hükümleri 18/6/2016 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,

ç) 12,14, 15 ilâ 19, 23 ilâ 40, 52 ilâ 54 üncü maddeleri yayımı tarihinden 5 iĢ günü

sonra,

d) 46 ncı maddesi 1/10/2014 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,

e) 10 ve 11 inci maddeleri ile 22 nci maddesi ile değiĢtirilen “4.2.13.3.2 - Kronik

Hepatit C tedavisinde genel hükümler” baĢlıklı maddesinin altıncı fıkrası ve diğer

maddeleri yayımı tarihinde,


MADDE 56- Bu Tebliğ hükümlerini Sosyal Güvenlik Kurumu BaĢkanı yürütür.

[R.G. 07 Ekim 2016– 29850]

—— • ——

YARGITAY KARARI

Yargıtay 16. Hukuk Dairesine Ait Karar

[R.G. 07 Ekim 2016– 29850]

—— • ——

MĠLLETLERARASI ANDLAġMA

Karar Sayısı : 2016/9253

[R.G. 08 Ekim 2016– 29851]

—— • ——

TEBLĠĞLER


MĠLLĠ EMLAK GENEL TEBLĠĞĠ

(SIRA NO: 373)

BĠRĠNCĠ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç ve kapsam MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı; Hazinenin özel mülkiyetindeki taĢınmazlar

ve/veya Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerler üzerinde yeni yapılacak yat limanları ile

yatlara ve özel teknelere bağlama ve barınma hizmeti verecek yeni iskele, yanaĢma yeri ve

rıhtım niteliğindeki kıyı yapılarının yapılması amacıyla yatırımcılar lehine tesis edilecek

irtifak hakkı ve/veya verilecek kullanma izinleri hakkındaki iĢlemlere iliĢkin usul ve esasları

düzenlemektir.

(2) Bu Tebliğ; Hazinenin özel mülkiyetindeki taĢınmazlar ve/veya Devletin hüküm ve

tasarrufu altındaki yerler üzerinde bu Tebliğ kapsamında yeni yapılacak yat limanları ile

yatlara ve özel teknelere bağlama ve barınma hizmeti verecek yeni iskele, yanaĢma yeri ve

rıhtım niteliğindeki kıyı yapılarının yapılması amacıyla yatırımcılar lehine tesis edilecek

irtifak hakkı ve/veya verilecek kullanma izinlerine iliĢkin iĢ ve iĢlemleri kapsar.

Dayanak MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ; 8/9/1983 tarihli ve 2886 sayılı Devlet Ġhale Kanunu,

4/4/1990 tarihli ve 3621 sayılı Kıyı Kanunu, 29/6/2001 tarihli ve 4706 sayılı Hazineye Ait

TaĢınmaz Malların Değerlendirilmesi ve Katma Değer Vergisi Kanununda DeğiĢiklik

Yapılması Hakkında Kanun ve 13/12/1983 tarihli ve 178 sayılı Maliye Bakanlığının TeĢkilat

ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 13 üncü maddesi ile 3/8/1990 tarihli

ve 20594 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Kıyı Kanununun Uygulanmasına Dair

Yönetmelik ve 19/6/2007 tarihli ve 26557 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Hazine

TaĢınmazlarının Ġdaresi Hakkında Yönetmelik hükümlerine dayanılarak hazırlanmıĢtır.

Tanımlar MADDE 3 – (1) Bu Tebliğde geçen;

a) Avan proje: Asıl projeden önce, yapılacak projeye esas olmak üzere hazırlanan taslak

projeyi,

b) Bakanlık: Maliye Bakanlığını,

c) Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yer: 22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk

Medenî Kanunu ile diğer kanunlarda Devletin hüküm ve tasarrufu altında olduğu belirtilen

yerleri,

ç) Hazinenin özel mülkiyetindeki taĢınmaz: Tapuda Hazine adına tescilli taĢınmazları,

d) Hazine taĢınmazı: Hazinenin özel mülkiyetindeki taĢınmazlar ile Devletin hüküm ve

tasarrufu altındaki yerleri,

e) Ġdare: UlaĢtırma, Denizcilik ve HaberleĢme Bakanlığını,

f) Ġrtifak hakkı: Bir taĢınmaz üzerinde yararlanmaya ve kullanıma rıza göstermeyi veya

mülkiyete iliĢkin bazı hakların kullanılmasından vazgeçmeyi kapsayan ve diğer bir taĢınmaz

veya kiĢi lehine aynî hak olarak kurulan yükümlülüğü,

g) Kanun: 8/9/1983 tarihli ve 2886 sayılı Devlet Ġhale Kanununu,

ğ) Kullanma izni: Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerler üzerinde

yatırımcılar lehine Bakanlıkça verilen izni,

h) Ön izin: Ġrtifak hakkı tesis edilmeden ve/veya kullanma izni verilmeden önce; tescil,

ifraz, tevhit, terk ve benzeri iĢlemlerin yapılması veya imar planının yaptırılması,

değiĢtirilmesi ya da uygulama projelerinin hazırlanması ve onaylatılması gibi iĢlemlerin

yerine getirilebilmesi için Bakanlıkça verilen izni,

ı) SözleĢme: Ġrtifak hakkı tesisinde, Bakanlık ile yatırımcı arasında irtifak hakkına

iliĢkin hükümleri içerecek Ģekilde doğrudan tapu müdürlüğünde düzenlenen resmi senedi;

kullanma izni ve ön izinde ise Bakanlık ile yatırımcı arasında yapılan yazılı anlaĢmayı,

i) Tesis: Yeni yapılacak yat limanları ile yatlara ve özel teknelere bağlama ve barınma

hizmeti verecek yeni iskele, yanaĢma yeri ve rıhtım niteliğindeki kıyı yapılarını,

j) Uygulama projesi: Hazine taĢınmazı üzerinde yapılacak olan yapı veya tesislerin

inĢaatına esas olacak ayrıntıda düzenlenen, yatırım aĢamalarını ve termin planını da içeren,

inĢa edilecek bölümlerin biçimlerinin ve boyutlarının uygulamaya esas teĢkil edecek Ģekilde

açık ve kesin olarak belirtildiği projeyi,

k) Yatırımcı: Hazine taĢınmazları üzerinde tesis yatırımı yapacak gerçek veya tüzel

kiĢiyi,

l) Yönetmelik: Hazine TaĢınmazlarının Ġdaresi Hakkında Yönetmeliği,

ifade eder.

ĠKĠNCĠ BÖLÜM

BaĢvuru, Ön Fizibilite Raporu ve Ġhale Usulü

BaĢvuru MADDE 4 – (1) Hazine taĢınmazları üzerinde tesis yapmak isteyen yatırımcı yatırıma

iliĢkin hazırlayacağı avan proje ve ön fizibilite raporu ile birlikte yatırımının incelenerek

uygun görüĢ verilmesi için Ġdareye baĢvurur. Yatırımı ile ilgili olarak Ġdareden uygun görüĢ

alan yatırımcı, bu uygun görüĢ ve hazırladığı imar planı teklifi ile birlikte Ġl Çevre ve

ġehircilik Müdürlüğüne baĢvurur. Tesis yatırımına iliĢkin diğer iĢ ve iĢlemler 6/7/2011 tarihli

ve 27986 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Kıyı Yapı ve Tesislerinde Plânlama ve

Uygulama Sürecine ĠliĢkin Tebliğ hükümleri kapsamında yürütülür.

Ön fizibilite raporu MADDE 5 – (1) Yatırımcı tarafından 4 üncü madde kapsamında hazırlanacak ön

fizibilite raporunda;

a) Proje ile ilgili genel bilgiler:

1) Projenin yeri,

2) Geri sahadaki mülkiyet durumuna iliĢkin belgeler (geri sahadaki taĢınmazın

mülkiyeti kendisine ait ise buna iliĢkin belgeler, üçüncü kiĢilere ait ise kiralama ve/veya

irtifak hakkı sözleĢmesi ya da muvafakatname, daha önce Bakanlıkça kiralanan ve/veya

irtifak hakkı tesis edilen ya da kullanma izni verilen Hazine taĢınmazı bulunması halinde buna

iliĢkin belgeler),

3) Projenin tanımı, amacı ve hizmet sağlayacağı alanlar,

4) Projenin genel özellikleri ve kapasite seçimi,

5) Tesisin ulaĢım ağı ile (karayolu, demiryolu, havayolu ve diğer deniz yolları) irtibatı.

b) Projenin gerekçesi:

1) Türkiye ve dünya ekonomisinde yaĢanan geliĢmeler,

2) Bölgesel düzeyde yat sayısı dağılımı,

3) Bölgede mevcut yat trafiği,

4) Bölgedeki yat turizmi ve yat limanları sayısı ve adları; bunlara ait mevcut kapasite ve

geçmiĢ yıllara ait doluluk oranları (Kapasite kullanım oranları yüzde sekseni geçmediği

sürece yeni bir tesis yatırımına izin verilmez),

5) Bölgesel yat trafiği talep analizi (Talebi belirleyen temel nedenler ve göstergeler ile

talebin geçmiĢteki büyüme eğilimini içerir),

6) Bölgesel düzeyde gelecekteki yat trafiğine yönelik talep tahmini [Bölgenin ekonomik

büyüme senaryosu (hedef ve stratejiler) ve talep tahminleri ile iliĢkisi, talebin gelecekteki

geliĢim potansiyeli ve tahmini ile talep tahminlerine temel teĢkil eden varsayımlar, çalıĢmalar

ve kullanılan yöntemleri (basit ekstrapolasyon, model vb.) içerir].

c) Projenin finansmanı:

1) Taahhüt edilen yatırım tutarı ve yıllara göre dağılımı,

2) Yatırım termin planı,

3) Finansman yöntemi (öz kaynak, dıĢ kredi, hibe vb.),

4) Finansman kaynakları ve koĢulları (maliyeti, planı vb.),

5) Varsa son yıla ait onaylı bilanço ve kar/zarar cetveli.

ç) Proje analizi:

1) Projenin bölgesel düzeydeki doğrudan ve dolaylı etkileri,

2) Projenin diğer sosyal etkileri (istihdama katkı vb.).

yer alır.

Ġhale usulü MADDE 6 – (1) Bakanlık tarafından Hazine taĢınmazları üzerinde irtifak hakkı tesis

edilmesi ve/veya kullanma izni verilmesine iliĢkin ihale iĢlemleri, ikinci fıkrada yer alan

istisnalar dıĢında Kanunun 17 nci maddesinde belirtilen ilanlar yapılmak suretiyle, Kanunun

51 inci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendine göre pazarlık usulüyle yapılır.

(2) Tesis yapılması amacıyla talepte bulunulan alanların geri sahasında talep sahibi

yatırımcının mülkiyetinde olan, yasal bir hakka istinaden fiilen kullanımında bulunan veya bu

yatırımcıya daha önce Bakanlıkça kiralanan veya irtifak hakkı tesis edilen ya da kullanma izni

verilen Hazine taĢınmazı bulunması, bu alanların yapımı talep edilen tesis ile plan ve proje

bütünlüğü taĢıyor olması ve birlikte kullanılmasının zorunlu olduğunun tespit edilmesi

durumunda talep sahibi yatırımcıya, Kanunun 17 nci maddesine göre ilan yapılmaksızın

doğrudan irtifak hakkı tesis edilebilir ve/veya kullanma izni verilebilir.

(3) Bu maddenin ikinci fıkrası kapsamında lehine doğrudan irtifak hakkı tesis edilecek

ve/veya kullanma izni verilecek yatırımcının, Ġdareye sunulacak ön fizibilite raporuna göre

taahhüt edilen yatırım tutarının en az yüzde yirmisini karĢılayacak miktarda net özkaynağa

sahip olması gerekir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Ön Ġzin Verilmesi, Ġrtifak Hakkı Tesisi ve

Kullanma Ġzni Verilmesine ĠliĢkin ĠĢlemler

Ön izin verilmesi ve süre MADDE 7 – (1) Ġrtifak hakkı ve/veya kullanma izni ihalesi sonucunda, yapılacak tesis

yatırımı için ön izne ihtiyaç duyulması halinde, lehine irtifak hakkı tesis edilecek ve/veya

kullanma izni verilecek yatırımcıya; fiili kullanım olmaksızın tescil, ifraz, tevhit, terk ve

benzeri iĢlemlerin yapılması veya imar planının yaptırılması, değiĢtirilmesi ya da uygulama

projelerinin hazırlanması ve onaylatılması gibi iĢlemlerin yerine getirilebilmesi için bir yıl

süreyle ön izin verilir. Bu süre içerisinde belirtilen iĢlemlerin tamamlanamaması durumunda,

buna iliĢkin belgelerle birlikte ve bu iĢlemlerin tamamlanamama nedenleri de belirtilmek

suretiyle talep edilmesi ve talebin Bakanlık tarafından uygun görülmesi halinde bu süre bedeli

karĢılığında bir yıl uzatılabilir. Verilen ve uzatılan ön izin süreleri içinde de belirtilen

iĢlemleri kendi kusurları dıĢında kamudan kaynaklanan ve/veya Bakanlıkça kabul edilebilir

sebeplerle yerine getiremeyenlere; talep etmeleri ve bu talebin Bakanlık tarafından uygun

görülmesi halinde birer yıllık olmak üzere iki yıl daha süre verilebilir. Verilen ve uzatılan ön

izin sürelerinin toplamı dört yılı geçemez. Ön izin bedeli, Yönetmeliğin 12 nci maddesinin

dördüncü fıkrası uyarınca belirlenir. Ön izin döneminde süre dondurulmaz.

(2) Yatırımcı tarafından ön izin süresi içerisinde yükümlülüklerin yerine getirilmesi

hâlinde, Yönetmeliğin 12 nci maddesinin beĢinci fıkrası uyarınca tespit edilecek bedel

üzerinden Yönetmeliğin Ek 14‘ünde yer alan Ġrtifak Hakkına ĠliĢkin Resmi Senede Yazılacak

Hükümleri içerecek Ģekilde resmi senet düzenlenmesi suretiyle irtifak hakkı tesis edilir

ve/veya Yönetmeliğin Ek 16‘sında yer alan Kullanma Ġzni SözleĢmesinin düzenlenmesi

suretiyle kullanma izni verilir. Ancak, ön izin süresi bitmeden önce irtifak hakkı kurulması

ve/veya kullanma izni verilmesinin talep edilmesi hâlinde, ön izin sözleĢmesinde öngörülen

yükümlülüklerin yerine getirilmiĢ olması kaydıyla, ön izin süresinin kalan kısmına iliĢkin

bedel, kurulacak irtifak hakkı ve/veya kullanma izni bedelinden mahsup edilir.

(3) Bakanlıkça; taĢınmaza ihtiyaç duyulan veya taĢınmazın ekonomik açıdan farklı

Ģekilde değerlendirilmesi uygun görülen hallerde; ön izin süresi uzatılmaz, devam eden ön

izin ise varsa kalan süreye iliĢkin bedelin geri ödenmesi kaydıyla iptal edilir. Bu durumda ön

izin sahibi tarafından Bakanlıktan hiçbir hak ve tazminat talebinde bulunulamaz.

(4) Ön izin süresi içinde yükümlülüklerin ilgilinin kusuru dıĢında yerine getirilmesinin

mümkün olamayacağının anlaĢılması hâlinde, ilgili tarafından Bakanlığa yapılacak baĢvuru

üzerine sözleĢme feshedilir ve teminat ile kalan süreye iliĢkin ön izin bedeli iade edilir.

(5) Ön izin sahibinin sözleĢme süresi sona ermeden taahhüdünden vazgeçmesi hâlinde,

Bakanlıkça sözleĢme feshedilir. Bu durumda teminatı Hazineye gelir kaydedilir ve kalan

süreye iliĢkin ön izin bedeli iade edilmez.

Ġrtifak hakkı kurulması, kullanma izni verilmesi ve inĢaat süresi MADDE 8 – (1) Hazinenin özel mülkiyetindeki taĢınmazlar üzerinde en fazla otuz yıla

kadar irtifak hakkı tesis edilebilir.

(2) Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerde ise en fazla otuz yıla kadar kullanma

izni verilebilir.

(3) Ġrtifak hakkı tesis edilen ve/veya kullanma izni verilen taĢınmazın hak lehtarına veya

temsilcisine tesliminden itibaren altı ay içinde inĢaat ruhsatı alınarak inĢaata baĢlanır ve inĢaat

iki yıl içinde bitirilir. Hak lehtarınca talep edilmesi, Ġdarenin uygun görüĢü ve bu talebin

Bakanlık tarafından uygun görülmesi halinde inĢaat süresi, ruhsat alma süresi dahil toplamı

beĢ yılı geçmemek üzere uzatılabilir. Verilen ve uzatılan inĢaat sürelerinin toplamı beĢ yılı

geçemez.

(4) Ġrtifak hakkı lehtarı ve/veya kullanma izni sahibinin kusuru dıĢında kamudan

kaynaklanan, hakkın tamamen kullanılmasını ve iĢin yürütülmesini en az otuz gün süreyle

engelleyen hukukî veya fiilî bir imkânsızlık durumunun ortaya çıkması ya da mücbir

sebeplerin varlığı halinde, irtifak hakkı lehtarı ve/veya kullanma izni sahibinin talebi üzerine

irtifak hakkı ve/veya kullanma izni süresi, kamudan kaynaklanan fiili veya hukuki

imkânsızlık durumunun veya mücbir sebeplerin ortadan kalkmasına kadar geçecek süre kadar

dondurulur. Dondurulan süre için bedel alınmaz. Sürenin yeniden iĢlemeye baĢladığı tarihte

alınacak bedel, dondurulan yıl bedelinin geçen süre kadar sözleĢmesinde belirtilen oranda

artırılması suretiyle tespit edilir. Ancak, dondurulan yıl için ödenmiĢ olan bedelin dondurulan

süreye isabet eden kısmı sözleĢmesinde belirtilen oranda artırılmak suretiyle yeni tespit edilen

bedelden mahsup edilir. Dondurulan süre sözleĢme süresine eklenir.

(5) Ġrtifak hakkı tesis edilmesinde ve/veya kullanma izni verilmesinde kanunlardaki ve

diğer ilgili mevzuattaki özel hükümler saklıdır.

SözleĢmenin devri MADDE 9 – (1) Bakanlık tarafından lehlerine irtifak hakkı tesis edilen ve/veya adlarına

kullanma izni verilen yatırımcılar tarafından irtifak hakkının ve/veya kullanma izninin kısmen

veya tamamen üçüncü kiĢilere devrinin talep edilmesi halinde; varsa Hazineye olan borçların

gecikme zamları ile birlikte ödenmesi, irtifak hakkı ve/veya kullanma izni sözleĢmelerinde

belirtilen hükümlere aykırılıkların Bakanlıkça verilen süre içerisinde giderilmesi ve bu

yatırımcılar tarafından irtifak hakkından ve/veya kullanma izninden dolayı Bakanlık aleyhine

açılmıĢ davalardan tüm yargılama giderleri üstlenilerek kayıtsız ve Ģartsız feragat edilmesi,

buna iliĢkin belge aslının Bakanlığa ibraz edilmesi ve Bakanlıkça hazırlanacak yeni sözleĢme

koĢullarının kabul edilmesi kaydıyla, irtifak hakkının ve/veya kullanma izninin üçüncü

kiĢilere devredilmesine Ġdarenin görüĢü alınmak suretiyle Bakanlıkça izin verilebilir.

(2) 6/12/2012 tarihli ve 6362 sayılı Sermaye Piyasası Kanununa tabi olan ve payları

borsada iĢlem gören Ģirketler ile bağımsız ve sürekli nitelikli irtifak hakları hariç olmak üzere,

irtifak hakkı lehtarı veya kullanma izni sahibinin Ģirket olması halinde, irtifak hakkı tesis

edilen ve/veya kullanma izni verilen tarihteki ortaklık yapısına göre, daha sonra yapılacak ve

Ģirket hisselerinin yüzde ellisinden fazlasının devri sonucunu doğuracak iĢlemler sözleĢmenin

devri olarak kabul edilir ve birinci fıkraya göre iĢlem yapılır.

(3) Yatırımın fiziki gerçekleĢmesinin yüzde ellisi tamamlanmadan; irtifak hakkı ve/veya

kullanma izni sözleĢmeleri ile Ģirket hisselerinin yüzde ellisinden fazlasının üçüncü kiĢilere

devrine izin verilmez.

(4) Ön izin sözleĢmeleri devredilemez ve bu sözleĢmelere ortak alınamaz. Ön izin

sahibinin Ģirket olması halinde ön izin süresi içerisinde Ģirket hisseleri devredilemez ve ortak

alınamaz.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM


Denetim MADDE 10 – (1) Yatırımcı proje gereğince yaptığı veya yapacağı tesis ile ilgili her

türlü izinleri yetkili mercilerden almak ve yürürlükteki mevzuat hükümlerine uymak

zorundadır. Bakanlık ve Ġdare, irtifak hakkı tesis edilen ve/veya kullanma izni verilen

taĢınmazın üzerindeki yapı ve tesislerin yapımının ve kullanımının planına, projesine,

sözleĢmesine ve mevzuata uygunluğunu kontrol etmeye veya ettirmeye yetkilidir.

SözleĢmenin sona ermesi ve feshi MADDE 11 – (1) Ġrtifak hakkı ve/veya kullanma izni, sözleĢme süresinin bitimi ile

sona erer.

(2) 10 uncu madde kapsamında yapılacak kontrol ve denetimler sonucunda tesisin

amacı dıĢında faaliyette bulunduğunun ve diğer hata veya noksanlıkların tespit edilmesi

halinde, Ġdarenin de görüĢü alınmak suretiyle Bakanlıkça belirlenecek süre içerisinde

yatırımcı tarafından bu aykırılık, hata ve noksanlıkların giderilmesi zorunludur. Bu

zorunluluğa uyulmaması durumunda sözleĢme, Ġdarenin talebi üzerine Bakanlık tarafından

feshedilir. Bu durumda, izin sahibinden veya hak lehtarından cari yıl irtifak hakkı ve/veya

kullanma izni bedelinin yüzde yirmibeĢi tutarında tazminat alınır ve ayrıca, alınan teminatlar

Hazineye gelir kaydedilir.

(3) Ġrtifak hakkı ve/veya kullanma izni sözleĢmesinin sona ermesi veya feshedilmesi

hâlinde; diğer kanunlardaki özel hükümler saklı kalmak kaydıyla, Hazine taĢınmazları

üzerindeki taĢınır nitelikte olanlar hariç tüm yapı ve tesisler sağlam ve iĢler durumda,

tazminat veya bedel ödenmeksizin Hazineye intikal eder ve bundan dolayı lehine irtifak hakkı

tesis edilen ve/veya adına kullanma izni verilen yatırımcı veya üçüncü kiĢiler tarafından

herhangi bir hak ve tazminat talep edilemez.

Uygulanacak hükümler MADDE 12 – (1) Bu Tebliğde hüküm bulunmayan hallerde; 2886 sayılı Devlet Ġhale

Kanunu, 3621 sayılı Kıyı Kanunu, 22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu,

Kıyı Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmelik, Hazine TaĢınmazlarının Ġdaresi Hakkında

Yönetmelik, 26/4/2009 tarihli ve 27211 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Milli Emlak

Genel Tebliği (Sıra No: 324), Kıyı Yapı ve Tesislerinde Plânlama ve Uygulama Sürecine

ĠliĢkin Tebliğ ile diğer ilgili mevzuat hükümleri uygulanır.

Yürürlük MADDE 13 – (1) Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme MADDE 14 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Maliye Bakanı yürütür.

[R.G. 08 Ekim 2016– 29851]

—— • ——


MĠLLĠ EMLAK GENEL TEBLĠĞĠ (SIRA NO: 336)’NDE


(SIRA NO: 374)

MADDE 1 – 20/8/2011 tarihli ve 28031 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Milli

Emlak Genel Tebliği (Sıra No: 336)‘nin 14 üncü maddesinin ikinci fıkrası aĢağıdaki Ģekilde


―(2) Kıyı ve sahil Ģeritleri ile dolgu alanlarında yukarıda belirtilen kullanımlar dıĢında

izinsiz kullanımın tespiti halinde; iĢgalin Ģekli, bu alanların konumu ve kullanımlarından elde

edilecek gelir düzeyi de dikkate alınarak Kanunun 9 uncu maddesinde belirtilen yerlerden

sorulmak suretiyle bedel tespit komisyonu tarafından ecrimisil tespit ve takdir edilir. Deniz

turizmi araçlarının bağlanması amacıyla mendireklerle çevrilmiĢ deniz yüzeyinde ise, kara

parçası için tespit edilen ecrimisil bedelinin yüzde onu esas alınmak suretiyle ecrimisil tespit

ve takdir edilir.‖

MADDE 2 – Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.


[R.G. 08 Ekim 2016– 29851]

—— • ——

ASKERĠ YÜKSEK ĠDARĠ MAHKEMESĠ KARARI

Askeri Yüksek Ġdari Mahkemesi BaĢkanlar Kurulunun 07/10/2016 Tarih ve

E:2016/8,K: 154 Sayılı Kararı, 08 Ekim 2016 Tarihli ve 29851 Sayılı Resmi


[R.G. 08 Ekim 2016– 29851]

—— • ——


MÜNHAL NOTERLĠKLER

AĢağıda 2015 yılı gayri safi gelirleri ve isimleri yazılı olan noterliklerden birinci sınıf

Altındağ Üçüncü Noterliği ile AnkaraEllidokuzuncu Noterliği 21.11.2016 tarihinde, Eyüp

Altıncı Noterliği 25.11.2016 tarihinde, Aydın Birinci Noterliği 29.11.2016 tarihinde,

Ġstanbul Onyedinci Noterliği 30.11.2016 tarihinde, Yenimahalle BeĢinci Noterliği ile Malatya

Dördüncü Noterliği 01.12.2016 tarihinde yaĢ tahdidi nedeniyle boĢalacaktır.

1512 sayılı Noterlik Kanununun 22 ve müteakip maddeleri gereğince BĠRĠNCĠ SINIF

NOTERLERDEN bu noterliklere atanmaya istekli olanların ilan tarihinden itibaren bir ay

içinde Bakanlığımıza www.vatandas.uyap.gov.tr adresinde yer alan baĢvuru ekranından

güvenli elektronik imza, e-devlet Ģifresi veya mobil imza ile baĢvurmaları gerekmektedir.

Atamalar, baĢvuru ve vazgeçme taleplerinin elektronik ortamda alınarak sisteme

iĢlenmesi sonucu elektronik ortamda gerçekleĢtirileceğinden fiziken yapılan baĢvurular kabul

edilmeyecektir. Elektronik ortamda baĢvuru için baĢvuru klavuzlarına,

www.higm.adalet.gov.tr adresinden ulaĢılabilecektir. BaĢvurularda UYAP kayıtları esas

alınacaktır.

Keyfiyet Noterlik Kanununun 22 nci maddesinin 2 nci fıkrası uyarınca ilân olunur.

SIRA

NO NOTERLĠK ADI

2015 YILI GAYRĠ SAFĠ

GELĠRĠ

1 ALTINDAĞ ÜÇÜNCÜ NOTERLĠĞĠ 1.233.532,50 TL

2 ANKARA ELLĠDOKUZUNCU NOTERLĠĞĠ 1.601.056,62 TL

3 AYDIN BĠRĠNCĠ NOTERLĠĞĠ 1.464.819,25 TL

4 EYÜP ALTINCI NOTERLĠĞĠ 1.458.946,80 TL

5 ĠSTANBUL ONYEDĠNCĠ NOTERLĠĞĠ 2.036.708,70 TL

6 MALATYA DÖRDÜNCÜ NOTERLĠĞĠ 933.367,15 TL

7 YENĠMAHALLE BEġĠNCĠ NOTERLĠĞĠ 1.700.072,05 TL

8826/1-1

[R.G. 08 Ekim 2016– 29851]

—— • ——

ANAYASA MAHKEMESĠ KARARLARI

Anayasa Mahkemesinin 14/7/2016 Tarihli ve E: 2015/105, K: 2016/133

Sayılı Kararı, 11 Ekim 2016 Tarihli ve 29854 Sayılı Resmi Gazetenin Sayısında

YayınlanmıĢtır.

[R.G. 11 Ekim 2016– 29854]

—— • ——

Anayasa Mahkemesi BaĢkanlığı

Esas Sayısı: 2016/44

Karar Sayısı:2016/153

Karar Tarihi:7.9.2016

[R.G. 11 Ekim 2016– 29854]

—— • ——

Anayasa Mahkemesinin 7/9/2016 Tarihli ve E: 2016/124, K: 2016/155 Sayılı

Kararı, 11 Ekim 2016 Tarihli ve 29854 Sayılı Resmi Gazetenin Sayısında

YayınlanmıĢtır.

[R.G. 11 Ekim 2016– 29854]

—— • ——


Anayasa Mahkemesinin 11/5/2016 Tarihli ve E: 2013/3262 BaĢvuru

Numaralı Kararı, 12 Ekim 2016 Tarihli ve 29855 Sayılı Resmi Gazetenin

Sayısında YayınlanmıĢtır.

[R.G. 12 Ekim 2016– 29855]

—— • ——

Anayasa Mahkemesinin 13/7/2016 Tarihli ve E: 2014/29 BaĢvuru Numaralı


YayınlanmıĢtır.

[R.G. 12 Ekim 2016– 29855]

—— • ——




[R.G. 12 Ekim 2016– 29855]

—— • ——

ASKERĠ YARGITAY KARARI

Askeri Yargıtay BaĢkanlar Kurulunun 10/10/2016 Tarihli ve E:2016/23, K:

2016/23 Sayılı Karar, 12 Ekim 2016 Tarihli ve 29855 Sayılı Resmi


[R.G. 12 Ekim 2016– 29855]

—— • ——

TBMM KARARI

Olağanüstü Halin Uzatılması Dair 1130 Sayılı Karar

[R.G. 13 Ekim 2016– 29856]

—— • ——

YÖNETMELĠK


PERSONEL ÇALIġTIRILMASINA DAYALI HĠZMET ALIMLARINDA TOPLU Ġġ

SÖZLEġMESĠNDEN KAYNAKLANAN FĠYAT FARKININ ÖDENMESĠNE DAĠR

YÖNETMELĠKTE DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA ĠLĠġKĠN YÖNETMELĠK

MADDE 1 – 22/1/2015 tarihli ve 29244 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Personel

ÇalıĢtırılmasına Dayalı Hizmet Alımlarında Toplu ĠĢ SözleĢmesinden Kaynaklanan Fiyat

Farkının Ödenmesine Dair Yönetmeliğin 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının sonuna

aĢağıdaki cümle eklenmiĢtir.

―Ayrıca kamu iĢveren sendikalarının yetkilendirilmelerine rağmen, ÇalıĢma ve Sosyal

Güvenlik Bakanlığınca yetki belgesinin verildiği tarih itibarıyla ihale sözleĢmesinin bitimine

bir yıldan az süre kaldığı gerekçesiyle kamu iĢveren sendikaları tarafından yürütülmeyen ve

tüm maddeleri Yüksek Hakem Kurulu tarafından karara bağlanan toplu iĢ sözleĢmeleri için de

fiyat farkı ödenir.‖

MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğe aĢağıdaki geçici madde eklenmiĢtir.

“Süresi içinde yapılmayan yetkilendirmeler GEÇĠCĠ MADDE 3 – (1) Alt iĢverenlerce 4 üncü maddenin üçüncü fıkrasında

belirtilen süre içinde yetkilendirme yapılmamasından dolayı kamu iĢveren sendikaları

tarafından 22/1/2015 tarihinden bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar reddedilen ve tüm

maddeleri Yüksek Hakem Kurulu tarafından karara bağlanan veya bağlanacak toplu iĢ

sözleĢmeleri için de fiyat farkı ödenir.‖


MADDE 4 – Bu Yönetmelik hükümlerini Maliye Bakanı yürütür.


Tarihi Sayısı

22/1/2015 29244

Yönetmelikte DeğiĢiklik Yapan Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin

Tarihi Sayısı

17/3/2015 29298

[R.G. 13 Ekim 2016– 29856]

—— • ——

TEBLĠĞ


ÖZEL TÜKETĠM VERGĠSĠ (II) SAYILI LĠSTE UYGULAMA GENEL

TEBLĠĞĠNDE DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA

DAĠR TEBLĠĞ (SERĠ NO: 2)

MADDE 1 – 18/4/2015 tarihli ve 29330 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Özel

Tüketim Vergisi (II) Sayılı Liste Uygulama Genel Tebliğinin (II/C) kısmının 5 inci

bölümünden sonra gelmek üzere aĢağıdaki bölüm eklenmiĢtir.

―6. Hayatını KaybetmiĢ Harp veya Vazife Malullerinin Yakınlarının TaĢıt

Alımında Ġstisna

6.1. Kapsam Özel Tüketim Vergisi Kanununun 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (8) numaralı

bendine göre, (II) sayılı listede yer alan kayıt ve tescile tabi mallardan; 87.03 (motor silindir

hacmi 1.600 cm³'ü aĢanlar hariç), 87.04 (motor silindir hacmi 2.800 cm³'ü aĢanlar hariç) ve

87.11 G.T.Ġ.P. numaralarında yer alanların, 12/4/1991 tarihli ve 3713 sayılı Terörle Mücadele

Kanununun ek 1 inci maddesinin ikinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerinde sayılan kiĢilerden

hayatını kaybetmiĢ olanların eĢ veya çocuklarından birisi, eĢ ve çocuğu yoksa ana veya

babasından birisi tarafından bir defaya mahsus olmak üzere ilk iktisabı ÖTV‘den müstesnadır.

6.2. Ġstisnadan Yararlanılacak TaĢıtlar Özel Tüketim Vergisi Kanununun 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (8) numaralı

bendine göre, Kanuna ekli (II) sayılı listedeki mallardan, Türk Gümrük Tarife Cetvelinin;

• 87.03 tarife pozisyonunda yer alan, 1600 cm³ veya altında motor silindir hacmine

sahip binek otomobil, panelvan, pick-up, arazi taĢıtı, ATV, jeep, steyĢın vagon, vb. taĢıtların,

• 87.04 tarife pozisyonunda yer alan, eĢya taĢımaya mahsus, 2800 cm³ veya altında

motor silindir hacmine sahip van, panelvan, kamyonet, pick-up, vb. taĢıtların,

• 87.11 tarife pozisyonunda yer alan, motor silindir hacmine bakılmaksızın

motosikletlerin

Tebliğin (II/C/6.3.) bölümünde belirtilen kiĢiler tarafından bir defaya mahsus olmak

üzere ilk iktisabı ÖTV‘den müstesnadır.

6.3. Ġstisnadan Yararlanacak KiĢiler Özel Tüketim Vergisi Kanununun 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (8) numaralı

bendinde düzenlenen istisnadan, 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun ek 1 inci

maddesinin ikinci fıkrasının (a) ve (b) bentlerinde sayılan;

a) 8/6/1949 tarihli ve 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanununun

mülga 64 üncü maddesi, 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık

Sigortası Kanununun 47 nci maddesinin sekizinci fıkrası, 3713 sayılı Kanunun 21 inci

maddesinin birinci fıkrasının (j) bendi kapsamına girenler hariç olmak üzere 3/11/1980 tarihli

ve 2330 sayılı Nakdi Tazminat ve Aylık Bağlanması Hakkında Kanuna göre veya 2330 sayılı

Kanun hükümleri uygulanarak aylık bağlanmasını gerektiren kanunlara göre harp veya vazife

malulü sayılanlardan,

b) 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanununun mülga 45 inci maddesi

ile 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 47 nci maddesinin

birinci fıkrasında belirtilen haller kapsamında vazife malulü sayılan; Türk Silahlı Kuvvetleri,

Jandarma Genel Komutanlığı ve Sahil Güvenlik Komutanlığının erbaĢ ve erler dâhil askeri

personeli ile Emniyet TeĢkilatının Emniyet Hizmetleri Sınıfına mensup personelinden

hayatını kaybetmiĢ olanların eĢ veya çocuklarından birisi, eĢ ve çocuğu yoksa anne veya

babasından birisi bir defaya mahsus yararlanabilir.

Ġstisnadan yararlanma hakkı, belirtilen kiĢilerin eĢ veya çocuğuna, eĢ ve çocuğu yoksa

anne veya babasına tanınmıĢ olup, bu yakınlardan hiçbirisinin olmaması veya istisna

hakkından yararlanmamaları durumunda dahi istisnadan yararlanma hakkı, hayatını kaybetmiĢ

harp veya vazife malulünün kardeĢi, yeğeni, kayın hısımları vb. baĢka bir yakını tarafından

kullanılamaz.

Harp veya vazife malulünün hayatını kaybettiği tarih itibariyle eĢi ve/veya çocuğu

bulunması halinde, bu haktan münhasıran eĢ veya çocuk yararlanabilir. EĢ veya çocuğun bu

haktan herhangi bir nedenden dolayı yararlanmaması, anne veya babanın istisnadan

yararlanma hakkını sağlamaz.

Tekrar evlenen dul eĢin istisnadan faydalanamayacağı tabiidir. Ancak, hayatını

kaybetmiĢ harp veya vazife malulünün çocuklarının evli olmaları veya sonradan evlenmeleri

istisnadan yararlanma hakkını ortadan kaldırmaz.

6.4. Ġstisnanın Uygulanması

Tebliğin (II/C/6.3) bölümünde sayılan harp veya vazife malullerinden hayatını

kaybetmiĢ olanların eĢ veya çocuklarından birisi, eĢ ve çocuğu yoksa anne veya babasından

birisinin istisnadan yararlanmak istemesi durumunda, hayatını kaybetmiĢ harp veya vazife

malulünün eĢi, çocuğu, anne veya babası olduğuna dair Sosyal Güvenlik Kurumundan

―Malullük Durum Belgesi‖ almaları gerekir. Malullük Durum Belgesinde, yakını olunan

hayatını kaybetmiĢ harp veya vazife malulünün; Özel Tüketim Vergisi Kanununun 7 nci

maddesinin birinci fıkrasının (8) numaralı bendi hükmü ile atıfta bulunulan 3713 sayılı

Terörle Mücadele Kanununun ek 1 inci maddesinin ikinci fıkrasının (a) veya (b) bentlerinde

sayılan kiĢilerden olduğu bilgisi, kimlik bilgileri (adı, soyadı, baba adı, doğum yeri ve tarihi

ile T.C. Kimlik Numarası, T.C. Kimlik Numarasının bulunmaması halinde Nüfus Cüzdanı

Seri ve No.su) ile belgeyi talep eden kiĢinin kimlik bilgileri (adı, soyadı, baba adı, doğum yeri

ve tarihi ile T.C. Kimlik Numarası) ve hayatını kaybetmiĢ harp veya vazife malulü ile

yakınlık iliĢkisinin (eĢ, çocuk, anne, baba) eksiksiz yer alması gerekmektedir.

Ġstisnadan yararlanmak isteyen kiĢilerin ayrıca ilgili nüfus müdürlüğünden hayatını

kaybetmiĢ harp veya vazife malulüne ait ―Vukuatlı Nüfus Kayıt Örneği Belgesi‖ almaları

gerekir.

Ġstisnadan, hayatını kaybetmiĢ harp veya vazife malulünün eĢinin yararlanmak istemesi

ve hayatını kaybetmiĢ harp veya vazife malulü ile ortak (her ikisi için de öz) çocuğu/çocukları

olmakla birlikte bu çocuğun/çocukların reĢit veya mümeyyiz olmaması halinde (velayeti veya

vesayeti dul eĢte olmak Ģartıyla) çocuktan/çocuklardan hakkından feragat ettiğine dair beyan

aranmaz. Ġstisnadan dul eĢin yararlanmak istemesi ve hayatını kaybetmiĢ harp veya vazife

malulünün, dul eĢten olsun olmasın, reĢit çocuğu/çocuklarının olması halinde, her bir

çocuktan istisna hakkından feragat ettiğine dair beyan aranır. Hayatını kaybetmiĢ harp veya

vazife malulünün, dul eĢten olmayan reĢit veya mümeyyiz olmayan çocuğunun/çocuklarının

olması durumunda ise bu çocuk/çocuklar adına veli veya vasiden, hakkından feragat ettiğine

dair beyan aranır.

Ġstisnadan, hayatını kaybetmiĢ harp veya vazife malulünün reĢit çocuğunun yararlanmak

istemesi halinde, dul eĢ ve varsa diğer çocukların her birinden (reĢit veya mümeyyiz olmayan

çocuk/çocuklar adına veli veya vasiden) haklarından feragat ettiklerine dair beyan aranır.

Hayatını kaybetmiĢ harp veya vazife malulü ile ortak ve dul eĢin kendi velayeti

altındaki reĢit olmayan çocuk veya çocuklardan biri adına istisnadan yararlanılmak istenmesi

halinde, dul eĢten ve varsa dul eĢin velayeti altındaki diğer reĢit olmayan çocuk/çocuklardan

haklarından feragat ettiklerine dair beyan aranmaz.

Hayatını kaybetmiĢ harp veya vazife malulünün vefat ettiği tarih itibariyle eĢ veya

çocuğunun olmaması halinde, söz konusu istisnadan anne veya baba yararlanabilir. Bu

durumda, istisnadan annenin yararlanmak istemesi halinde babadan; babanın yararlanmak

istemesi halinde anneden, hakkından feragat ettiğine dair beyan aranır.

Ġstisnadan yararlanma hakkı olan eĢ veya çocuktan, eĢ ve çocuğun olmaması halinde ise

anne veya babadan herhangi birisinin hayatta olmaması halinde, hayatta olmayan kiĢi

Vukuatlı Nüfus Kayıt Örneği Belgesi ile tevsik edilir ve bu kiĢi için ayrıca feragat ettiğine

dair beyan aranmaz.

Feragat beyanı noter huzurunda yazılı olarak yapılır.

Ġstisnadan yararlanacak kiĢi,

• Hayatını kaybetmiĢ harp veya vazife malulünün yakını olduğunu gösterir Malullük

Durum Belgesini,

• Hayatını kaybetmiĢ harp veya vazife malulüne ait Vukuatlı Nüfus Kayıt Örneği

Belgesini,

• Gerektiği durumda noter nezdinde düzenlenmiĢ Feragat Beyanı Belgesini

ÖTV mükellefine veya gümrük idaresine ibraz eder. ÖTV mükellefi veya gümrük

idaresi görevlileri tarafından Malullük Durum Belgesi ile Vukuatlı Nüfus Kayıt Örneği

Belgesi karĢılaĢtırılır. Vukuatlı Nüfus Kayıt Örneği Belgesindeki bilgilerden, istisnadan

yararlanma hakkı olan diğer kiĢi/kiĢilerin hayatta olup olmadıkları, hayatta olmaları halinde

bu kiĢiler tarafından Feragat Beyanı Belgesi verilip verilmediği kontrol edilir. Belgeler ve

içerdiği bilgilerin eksik olması halinde istisna uygulanmaz.

Aranan belgelerin eksiksiz ibrazı durumunda istisna kapsamındaki taĢıtları istisnadan

yararlanan kiĢilere ilk iktisap kapsamında teslim edenler veya bu taĢıtlara ait ithalat

iĢlemlerini gerçekleĢtiren gümrük idareleri tarafından ÖTV uygulanmadan iĢlem yapılır.

ÖTV mükellefleri, istisna kapsamındaki teslimlerinde hesaplanan ÖTV tutarını, fatura

bedeline dâhil etmez, ancak fatura bedeline dâhil edilmeyen bu tutarı düzenlenen faturada

―ÖTV Kanununun 7/8 Maddesi Kapsamında Hesaplanıp Fatura Bedeline Dâhil Edilmeyen

ÖTV Tutarı ……… TL‘dir.‖ Ģerhi ile gösterir.

Ġstisna uygulanarak teslim edilen taĢıtlar için de mükellefler tarafından ÖTV

Beyannamesi verilir, ancak beyannamede ÖTV hesaplanmaz. Ġstisnadan yararlanan kiĢiden

alınacak Malullük Durum Belgesi, Vukuatlı Nüfus Kayıt Örneği Belgesi ve varsa Feragat

Beyanı Belgesinin aslı ile satıĢ faturasının aslının aynı olduğuna dair bir Ģerh verilerek kaĢe

tatbiki ve imzalanması suretiyle firma yetkililerince onaylı fotokopisi ÖTV mükelleflerince

beyannamenin verildiği günü takip eden günün mesai saati bitimine kadar bir dilekçe ekinde

beyannamenin verildiği vergi dairesine verilir.

Vergi dairesince, beyanname ve söz konusu belgeler incelenerek (ayrıca Malullük

Durum Belgesinin ilgili kurumdan teyidi alınarak ve Vukuatlı Nüfus Kayıt Örneği Gelir

Ġdaresi BaĢkanlığı Yönetim Bilgi Sisteminden doğrulanarak) istisna uygulandığını gösteren

―ÖTV Ödeme Belgesi‖ mükellefe verilir.

6.5. Sorumluluk Ġstisnadan, Kanunda belirtilen kiĢilerden biri tarafından ve bir defaya mahsus olmak

üzere faydalanılabileceğinden, aynı kiĢi tarafından veya Kanunda sayılan diğer kiĢi ya da

kiĢiler tarafından ikinci bir taĢıtın istisna kapsamında iktisap edilmesi mümkün değildir.

Ġstisnadan ikinci kez yararlanıldığının tespit edilmesi veya usulsüz bir Ģekilde yararlanılması

halinde, taĢıtın ilk iktisabında ödenmeyen ÖTV, vergi ziyaı cezası ve gecikme faiziyle

birlikte, istisnadan ikinci kez veya usulsüz olarak yararlanandan aranır.

Bu istisna uygulamasında, belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde iĢlem tesis

edilmemesi suretiyle istisna kapsamında taĢıt teslim edilmesi halinde ziyaa uğratılan vergi,

vergi ziyaı cezası ve gecikme faizi ile birlikte, istisnadan yararlananların sorumlu tutulduğu

haller dıĢında, motorlu araç ticareti yapanlardan aranır.

Öte yandan, muvazaaya dayanan bir iliĢki çerçevesinde istisna hakkı olan kiĢi adına

taĢıt iktisap edildiğinin tespiti halinde, ilk iktisapta ödenmeyen ÖTV, vergi ziyaı cezası ve

gecikme faizi ile birlikte müĢtereken ve müteselsilen iĢleme taraf olanlardan (hayatını

kaybetmiĢ harp veya vazife malulünün adına taĢıt iktisap edilen yakını, taĢıtı bu yakın adına

alıp fiilen kendi istifadesine kullanan ile bu durumdan haberdar olması Ģartıyla motorlu araç

ticareti yapan kiĢiden) aranır.‖

MADDE 2 – Aynı Tebliğin (IV/G/1) bölümünün üçüncü paragrafındaki ―(2) numaralı

bendi‖ ibaresi ―(2) ve (8) numaralı bentleri‖ olarak değiĢtirilmiĢ ve bu bölümün sonuna

aĢağıdaki paragraf eklenmiĢtir.

―TaĢıtın yukarıda belirtilen usul ve esaslara göre hurdaya ayrılması, Özel Tüketim

Vergisi Kanununun 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (8) numaralı bendi uygulaması

bakımından, yeniden istisnadan yararlanma hakkı sağlamaz.‖

MADDE 3 – Aynı Tebliğin (IV/G/1.1.) bölümünden sonra gelmek üzere aĢağıdaki


―1.2. Hayatını KaybetmiĢ Harp veya Vazife Malullerinin Yakınları Tarafından Ġlk

Ġktisabı Yapılan TaĢıtın Ġlk Ġktisap Tarihinden Ġtibaren BeĢ Yıl Geçmeden SatıĢı veya

Devri

Özel Tüketim Vergisi Kanununun 15 inci maddesinin (2) numaralı fıkrasının (a) bendi

hükmü gereğince, (II) sayılı listedeki kayıt ve tescile tabi taĢıtlardan ilk iktisabı Kanunun 7

nci maddesinin birinci fıkrasının (8) numaralı bendi kapsamında yapılanların, istisnadan

yararlananların ilk iktisap tarihinden itibaren beĢ yıl geçmeden istisnadan yararlanamayan kiĢi

ve kurumlara satıĢı veya devrinde ÖTV aranır.

Kanunun 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (8) numaralı bendi kapsamında ilk iktisabı

yapılmıĢ taĢıtın ilk iktisap tarihinden itibaren beĢ yıl geçmeden, daha önce aynı

düzenlenmeden yararlanmıĢ olan, hayatını kaybetmiĢ harp veya vazife malulü yakınına satıĢı

veya devri halinde, alıcı tarafından kayıt ve tescilden önce ÖTV‘nin beyanı ve ödenmesi

gerekir. Alıcının söz konusu düzenlemeden yararlanmamıĢ olmakla birlikte, bu hakkından,

hayatını kaybetmiĢ harp veya vazife malulünün hak sahibi diğer bir yakını lehine feragat

etmiĢ olması halinde de kayıt ve tescilden önce ÖTV aranır.

Ayrıca, söz konusu istisna kapsamında ilk iktisabı yapılan taĢıtların, veraset yoluyla

ÖTV uygulanmaksızın varislere intikal etmesi ve murisin istisnadan yararlandığı tarihten

itibaren beĢ yıllık süre dolmadan varisler tarafından istisnadan yararlanamayanlara satıĢı veya

devrinde de ÖTV aranır.

Hayatını kaybetmiĢ harp veya vazife malulü yakını tarafından ÖTV‘den istisna olarak

ilk iktisabı yapılan taĢıtın, Kanunun 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (8) numaralı bendi

kapsamından yararlanabilecek durumda olan hayatını kaybetmiĢ baĢka bir harp veya vazife

malulünün yakınına satıĢ ve devrinde ÖTV aranmaz. Ancak bu durumda da mezkûr

düzenleme kapsamındaki belgelerin (Malullük Durum Belgesi, Vukuatlı Nüfus Kayıt Örneği

Belgesi, Feragat Beyanı Belgesi) alıcı tarafından ilk iktisapla ilgili iĢlemleri yapan vergi

dairesine ibrazının gerektiği tabiidir. Bu durumda, taĢıtın ÖTV aranmadan tescilinin

yapılabilmesi için vergi dairesince ilgili trafik tescil kuruluĢuna verilmek üzere alıcıya yazı

verilir.

Kanunun 15 inci maddesinin (2) numaralı fıkrasının (a) bendi hükmü kapsamında

ÖTV‘siz ilk iktisabı yapılan taĢıtın iktisap tarihinden itibaren beĢ yıl içinde istisnadan

yararlanamayanlara satıĢ veya devrinde ÖTV aranır. Ayrıca bu uygulama kapsamında

ÖTV‘siz olarak taĢıt alan hayatını kaybetmiĢ harp veya vazife malulü yakını ve yakını

oldukları harp veya vazife malulünün hak sahibi diğer yakınları tekrar bu düzenlemeden veya

Kanunun 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (8) numaralı bendi uygulamasından

yararlanamaz.‖

MADDE 4 – Aynı Tebliğin (IV/G) kısmında yer alan ―1.2. Malul veya Engelliler

Tarafından Ġlk Ġktisabı Yapılan TaĢıtın BeĢ Yıl Geçtikten Sonra SatıĢı veya Devri‖

bölümünün baĢlığı ―1.3. Malul veya Engelliler ile Hayatını KaybetmiĢ Harp veya Vazife

Malullerinin Yakınları Tarafından Ġlk Ġktisabı Yapılan TaĢıtın BeĢ Yıl Geçtikten Sonra SatıĢı

veya Devri‖ olarak ve bu bölümün birinci paragrafında yer alan ―(2) numaralı bendi‖ ibaresi

―(2) ve (8) numaralı bentleri‖ olarak değiĢtirilmiĢtir.

MADDE 5 – Aynı Tebliğin (IV/G) kısmında yer alan ―1.3. Ödenmesi Gereken Verginin

Beyanı ve Ödenmesi‖ bölümünün baĢlığı ―1.4. Ödenmesi Gereken Verginin Beyanı ve

Ödenmesi‖ olarak değiĢtirilmiĢtir.

MADDE 6 – Aynı Tebliğin (IV/G/2) bölümünün sekizinci paragrafından sonra gelmek

üzere aĢağıdaki paragraf eklenmiĢtir.

―Kanunun 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (8) numaralı bendi uygulaması

kapsamında ilk iktisabı yapılan taĢıtın veraset yoluyla intikalinde baĢkaca bir Ģart

aranmaksızın bu devir iĢlemi dolayısıyla ÖTV aranmaz. Varislerin, mezkûr bentte sayılan

kiĢilerden olmaması veya bentte sayılan kiĢilerden olmakla birlikte daha önce söz konusu

istisnadan yararlanan lehine haklarından feragat etmiĢ olması, söz konusu taĢıtın vergi

ödenmeksizin veraset yoluyla intikaline engel teĢkil etmez. Ancak, ÖTV uygulanmaksızın

varislere intikal eden taĢıtın, murisin istisnadan yararlandığı tarihten itibaren beĢ yıllık süre

dolmadan varisler tarafından istisnadan yararlanamayanlara satıĢı veya devri halinde ÖTV

aranır.‖

MADDE 7 – Aynı Tebliğin ―VI- DĠĞER HÜKÜMLER ĠLE ĠLGĠLĠ ĠġLEMLER VE

ÇEġĠTLĠ HUSUSLAR‖ baĢlıklı kısmında yer alan ―D- YÜRÜRLÜKTEN KALDIRILAN

TEBLĠĞLER‖ baĢlıklı bölümden sonra gelmek üzere aĢağıdaki bölüm eklenmiĢ ve takip eden

bölüm buna göre teselsül ettirilmiĢtir.

―E- GEÇĠCĠ HÜKÜMLER

1. Ticari TaĢıtların Yenilenmesinde Geçici 7 nci Madde Uygulaması

1.1. Kapsam 20/8/2016 tarihli ve 6745 sayılı Yatırımların Proje Bazında Desteklenmesi ile Bazı

Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde DeğiĢiklik Yapılmasına Dair Kanunun 54 üncü

maddesi ile Özel Tüketim Vergisi Kanununa eklenen geçici 7 nci maddeye göre, Kanuna ekli

(II) sayılı listenin 87.02 ve 87.03 tarife pozisyon sıraları kapsamındaki taĢıtlarla yapılan

Ģehiriçi taksi, dolmuĢ, servis, minibüs, midibüs ve otobüs taĢımacılığı faaliyeti (araç kiralama,

özel yolcu transferi ve benzeri hizmet ifası faaliyetleri hariç) ile 8701.20 ve 87.04 tarife

pozisyon sıraları kapsamındaki taĢıtlarla yapılan ticari yük taĢımacılığı faaliyeti dolayısıyla bu

maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla gelir veya kurumlar vergisi mükellefiyeti bulunan

ve bu faaliyetini ilgili mevzuatta öngörülen yükümlülükleri yerine getirmek ve

yetkilendirilmek suretiyle maliki olduğu taĢıtlar vasıtasıyla icra eden gerçek ve tüzel kiĢiler

tarafından, söz konusu faaliyetler kapsamında kullanılan taĢıtların yenilenmesi amacıyla, aynı

tarife pozisyon sıraları kapsamındaki taĢıtların (87.03 tarife pozisyon sırası kapsamındaki;

yarıĢ arabaları, arazi taĢıtları, ATV olarak adlandırılan üç veya dört tekerlekli taĢıtlar, motorlu

karavanlar ile motor silindir hacmi 1600 cm3‘ü geçen binek otomobilleri hariç) bu maddenin

yürürlüğe girdiği tarihten 30/6/2019 tarihine kadar (bu tarih dâhil) ilk iktisabı vergiden

müstesnadır.

Bu düzenlemeden, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla maliki olunan, trafik

tescil kuruluĢlarınca ticari yolcu veya yük taĢımacılığında kullanılmak üzere kayıt ve tescil

edilmiĢ her bir taĢıt bakımından, aynı cins bir taĢıtın ilk iktisabında yararlanılır.

Yenilemeye konu edilen taĢıtın, istisnadan yararlanılan tarihten itibaren iki tam yıl

içerisinde satılması, devredilmesi veya sair suretle iĢletme kayıtlarından çıkarılması Ģarttır. ġu

kadar ki, bu Ģartın ihlali halinde, yeni alınan taĢıta iliĢkin zamanında tahakkuk ettirilmeyen

vergiler, alıcıdan vergi ziyaı cezası uygulanarak gecikme faizi ile birlikte tahsil edilir.

Bu madde hükmüne göre iktisap edilen taĢıtın, ilk iktisap tarihinden itibaren üç tam yıl

geçmeden, veraset yoluyla intikaller hariç, devri halinde adına kayıt ve tescil iĢlemi

yapılandan, ticari yolcu veya yük taĢımacılığı faaliyetinden çekilmesi (hurdaya çıkarılması

hariç) halinde ise bu madde hükmünden yararlanandan, taĢıtın ilk iktisabındaki matrah esas

alınarak, devir veya ticari taĢımacılık faaliyetinden çekilme tarihindeki oran üzerinden

hesaplanan özel tüketim vergisi alınır.

1.1.1. Ġstisnadan Yararlanacak KiĢiler Özel Tüketim Vergisi Kanununun geçici 7 nci maddesi uygulamasından;

• Taksi, dolmuĢ, servis, minibüs, midibüs ve otobüsle Ģehiriçi yolcu taĢımacılığı

faaliyeti,

• Yarı römorklar için çekici, kamyon ve kamyonetle ticari yük taĢımacılığı faaliyeti

dolayısıyla 6745 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 7/9/2016 tarihi itibariyle gelir veya

kurumlar vergisi mükellefiyeti bulunan ve bu faaliyetini ilgili mevzuatında öngörülen

yükümlülükleri yerine getirmek ve yetkilendirilmek suretiyle maliki olduğu taĢıtlar vasıtasıyla

icra edenler yararlanabilir.

Söz konusu düzenlemenin yürürlüğe girdiği gün ve sonrasında mükellefiyet tesis

ettirilenler, faaliyet konularına bakılmaksızın, bu düzenlemeden yararlanamaz.

Bu istisna uygulamasında ―Ģehiriçi‖ ibaresi, bir ilin sınırları içinde kalan alanı ifade

eder.

ġehiriçinde kamuya ulaĢtırma hizmeti verilmesi amacıyla, kendisine ait taĢıtlar

vasıtasıyla yolcu taĢımacılığı faaliyetinde bulunan büyükĢehir belediyeleri ile il ve ilçe

belediyeleri de bu faaliyette kullanılan taĢıtlar bakımından istisna uygulamasından

yararlanabilir. Ayrıca, kamu kurum veya kuruluĢlarıyla (belediyeler dâhil) yapılan yolcu

taĢıma hizmet sunum sözleĢmesi kapsamında faaliyette bulunan mükelleflerin de istisnadan

yararlanmaları mümkündür.

Ġstisna uygulamasından;

• Ticari maksatla taĢımacılık faaliyetinde bulunmayıp, sadece esas iĢtigal konusuyla

ilgili olarak personelini veya yükünü taĢıyanların,

• Sadece araç kiralama, özel yolcu transferi ve benzeri (motorlu taĢıtlar sürücü kursu,

Ģoförlük kursu gibi) hizmet ifası faaliyetlerinde bulunanların

bu faaliyetlerinde kullandıkları/iĢlettikleri taĢıtlar bakımından yararlanmaları mümkün

değildir.

Ayrıca, maliki olmadıkları taĢıtlarla ticari yük taĢımacılığı veya Ģehiriçi yolcu

taĢımacılığı faaliyetiyle iĢtigal edenler de bu istisnadan yararlanamaz.

1.1.2. Ġstisnadan Yararlanılacak TaĢıtlar Özel Tüketim Vergisi Kanununa ekli (II) sayılı listenin 87.02 ve 87.03 ile 8701.20 ve

87.04 tarife pozisyon sıraları kapsamındaki taĢıtlardan, münhasıran bu Tebliğin (VI/E/1.1.1)

bölümünde belirtilen faaliyetlerin yürütülmesinde kullanılan/iĢletilenlerin yenilenmesi

amacıyla, aynı tarife pozisyon sıraları kapsamındaki taĢıtların ilk iktisabı istisna

kapsamındadır.

Düzenleme kapsamındaki taĢıtların, 6745 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği tarih

itibariyle trafik tescil kuruluĢlarınca istisnadan yararlanmak isteyen adına ticari olarak kayıt

ve tescil edilmiĢ olması Ģarttır. Dolayısıyla, bu tarihten sonra Emniyet Genel Müdürlüğünce

kayıt ve tescil edilen taĢıtlar ile taĢımacılık faaliyetine iliĢkin olarak yetkilendirme belgelerine

kaydedilen taĢıtlar için istisna uygulamasından yararlanılamaz.

Yenilemeye konu edilecek taĢıtların sadece elektrik motorlu, hibrid, LPG veya CNG‘li

(doğalgazlı) olması bu istisna uygulamasında önem arz etmez. Dolayısıyla, ilk iktisabından

sonra LPG kiti montajı suretiyle tadil edilen taĢıtlar, fabrika çıkıĢı LPG‘li veya LPG‘siz

taĢıtlarla ÖTV‘den müstesna olarak yenilenebilir.

Ġstisna uygulamasından, her bir taĢıt bakımından, aynı cins bir taĢıtın ilk iktisabında

yararlanılır. Aynı cins taĢıttan kasıt, esas itibariyle Kanuna ekli (II) sayılı listenin aynı tarife

pozisyon sırasında yer alan ve trafik tescil kuruluĢlarınca aynı cinste kayıt ve tescil edilen

taĢıtlardır.

Örneğin, Ģehiriçi yolcu taĢımacılığı faaliyetinde kullanılan/iĢletilen otobüsün

yenilenmesi amacıyla, söz konusu faaliyet kapsamında kullanılmak/iĢletilmek üzere yalnızca

otobüs iktisabında bu düzenlemeden yararlanılabilir. Dolayısıyla, söz konusu otobüsü

yenilemek amacıyla, istisna kapsamında minibüs iktisabı mümkün değildir. Aynı Ģekilde, yük

taĢımacılığında kullanılan/iĢletilen kamyoneti yenilemek için yalnızca aynı faaliyette

kullanılacak kamyonet iktisabı ÖTV‘den müstesnadır. Ġstisna uygulamasında söz konusu

kamyonet, kamyon veya yarı römorklar için çekici ile yenilenemez.

Öte yandan, 18/7/1997 tarihli ve 23053 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Karayolları

Trafik Yönetmeliği hükümlerine uygun olarak taksi olarak tescilli/kullanılan taĢıtların

yenilenmesi amacıyla aynı mahiyette tescil edilebilecek/kullanılabilecek olan taĢıtların ilk

iktisabı mümkündür. Bu kapsamda, ÖTV uygulaması açısından 87.03 tarife pozisyon sırası

kapsamında yer alan ve hem yük hem de yolcu taĢımacılığında kullanılabilen taĢıtların trafik

tescil kuruluĢlarınca taksi olarak tescil edilmiĢ olması halinde, bu taĢıtların yerine, taksi olarak

tescil ettirilmek üzere, aynı tür taĢıtlar iktisap edilebileceği gibi ÖTV uygulaması açısından

aynı tarife pozisyonunda yer alan ve binek otomobil olarak vergilendirilen taĢıtlar da iktisap

edilebilir.

Mezkûr listenin 87.03 tarife pozisyon sırası kapsamındaki; yarıĢ arabaları, arazi taĢıtları,

ATV olarak adlandırılan üç veya dört tekerlekli taĢıtlar, motorlu karavanlar, bütün tekerlekleri

motordan güç alan veya alabilen taĢıtlar ile motor silindir hacmi 1600 cm3‘ü geçen binek

otomobilleri istisna kapsamında değildir. Bununla birlikte, 87.03 tarife pozisyon sırası

kapsamında olup binek otomobili niteliğini haiz olmayan, ancak esas itibariyle insan taĢımak

üzere imal edilmiĢ diğer taĢıtlar (hem yük hem de yolcu taĢımacılığında kullanılan taĢıtlar)

için söz konusu 1600 cm3 sınırlaması uygulanmaz.

ġehirlerarası yolcu taĢımacılığında kullanılan/iĢletilen minibüs, midibüs ve otobüsler ile

kendi personelini ve yükünü taĢımak amacıyla kullanılan taĢıtlar, bu istisna uygulamasının

kapsamı dıĢındadır.

Ġstisna uygulaması kapsamına giren taĢıtlar bakımından, bu Tebliğin (I/A/2), (I/A/4) ve

(III/B/2.1) bölümünde yer alan tanımlar ve açıklamaların da geçerli olduğu tabiidir.

1.1.3. Ġlk Ġktisapta Ġbraz Edilmesi Gereken Belgeler Ġstisna uygulamasından yararlanmak isteyenlerin, maliki oldukları taĢıtlarla fiilen yolcu

veya yük taĢımacılığı faaliyetiyle iĢtigal ettiklerini, bu bölümde yapılan açıklamalar

çerçevesinde tevsik etmeleri Ģarttır.

1.1.3.1. ġehiriçinde Yolcu TaĢımacılığı Faaliyetinde Bulunanlar 2/4/1986 tarihli ve 86/10553 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Ticari

Plakaların Verilmesinde Uyulacak Usul ve Esaslar Hakkında Karar uyarınca plaka tahdidi

kararı alınan illerde Ģehiriçi yolcu taĢımacılığı faaliyetinde bulunanların, maliki oldukları ve

istisnadan yararlanmak suretiyle yenilemek istedikleri taksi, dolmuĢ, minibüs/midibüs, umum

servis taĢıtları ve toplu taĢıma araçları için, 7/9/2016 tarihi itibariyle, tahditli ticari plaka

alınmıĢ ve trafik tescil kuruluĢlarınca tescil edilmiĢ olması Ģarttır.

ġehiriçi yolcu taĢımacılığında tahditli plaka uygulaması bulunmayan il ve ilçelerde, bu

faaliyete iliĢkin olarak, ayrıca ilgili belediyelerce düzenlenmiĢ çalıĢma/iĢletme ruhsatnamesi

ve/veya güzergah izin belgesine sahip olunması gerekir.

Bu kapsamda, Ģehiriçi yolcu taĢımacılığı faaliyetini;

• Maliki oldukları taksilerle icra edenlerden,

- Ġlgili büyükĢehir belediyesi veya belediye tarafından düzenlenmiĢ Ticari Plaka Tahsis

Belgesi ve/veya Özel Ġzin Belgesi ya da ilgili büyükĢehir belediyesinden/belediyeden bu

belgeleri haiz olunduğuna iliĢkin alınmıĢ resmi yazı,

- Araç Tescil Belgesi (Ruhsat),

- Oda Sicil Kayıt Belgesi/Sicil Tasdiknamesi,

- Bağlı bulunulan vergi dairesinden alınan, faaliyet türünü de gösteren Mükellefiyet

Belgesi

• Maliki oldukları dolmuĢ, minibüs, midibüs veya otobüsle icra edenlerden (servis

taĢımacılığı dâhil),

- Ġlgili büyükĢehir belediyesi veya belediye tarafından düzenlenmiĢ Ticari Plaka Tahsis

Belgesi ve/veya Özel Ġzin Belgesi ya da ilgili büyükĢehir belediyesinden/belediyeden bu

belgeleri haiz olunduğuna iliĢkin alınmıĢ resmi yazı,

- Güzergah Ġzin Belgesi,




Belgesi

aranır. Söz konusu belgelerin aslı veya noter onaylı suretlerinin ibrazı mümkündür.

ġehiriçi toplu taĢıma faaliyetinde kullanılan, belediyelere ait olanlar da dâhil olmak

üzere, kamu kurum ve kuruluĢlarına ait taĢıtlar için, taĢıtın araç tescil belgesi ile taĢıtların

yolcu taĢımacılığında kullanıldığına iliĢkin ilgili kurum tarafından düzenlenen yazılı beyanın

ibrazı yeterlidir. Ancak, kamu kurum ve kuruluĢları ile yapılan taĢıma sözleĢmesi kapsamında

servis taĢımacılığı hizmetinde kullanılan taĢıtlar için yukarıda belirtilen belgelerin tamamı

aranır.

1.1.3.2. Ticari Yük ve EĢya TaĢımacılığı Faaliyetinde Bulunanlar Maliki oldukları yarı römork için çekici, kamyon veya kamyonetlerle, ticari yük ve eĢya

taĢımacılığı faaliyetiyle iĢtigal eden gerçek ve tüzel kiĢilerin, 10/7/2003 tarihli ve 4925 sayılı

Karayolu TaĢıma Kanunu ile 11/6/2009 tarihli ve 27255 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan

Karayolu TaĢıma Yönetmeliğinin ilgili maddeleri uyarınca UlaĢtırma, Denizcilik ve

HaberleĢme Bakanlığı tarafından yaptıkları faaliyete uygun olarak düzenlenmiĢ yetki

belgesini haiz olmaları Ģarttır. Ayrıca, söz konusu belgenin ekindeki taĢıt belgesinde,

yenilemeye konu taĢıt veya taĢıtlara iliĢkin bilgilerin bulunması gerekir. TaĢıt belgesine

kaydedilmeyen taĢıtlar için istisna uygulamasından yararlanılamaz.

Bu kapsamda, istisna uygulanmasından yararlanmak isteyenlerden;

- UlaĢtırma, Denizcilik ve HaberleĢme Bakanlığı tarafından düzenlenmiĢ Yetki Belgesi

ve eki TaĢıt Belgesi,




Belgesi

aranır. Söz konusu belgelerin aslı veya noter onaylı suretlerinin ibrazı mümkündür.

Ġstisna uygulamasından, yalnızca C2, C3, K1, K3, L1, L2, M1, M2, M3, N1 ve N2 yetki

belgelerinden birine ve yetki belgesinin türüne göre, bunlara iliĢkin taĢıt belgelerine sahip

olanlar faydalanabilir.

Bununla birlikte, söz konusu yetki belgeleri eki taĢıt belgelerine sözleĢmeli taĢıt

kapsamında kaydedilen taĢıtlar (finansal kiralamaya konu edilen taĢıtlar hariç olmak üzere)

için de münhasıran taĢıt sahipleri tarafından istisnadan faydalanılabilir. Bu takdirde, taĢıt

sahiplerinin, sözleĢme yaptıkları kiĢilerin Yetki Belgesi ve eki TaĢıt Belgesini ibraz etmesi

gerekir. Bunun yanı sıra, istisna uygulamasında aranan diğer belgelerin de ibraz edilmesi

gerektiği tabiidir.

Söz konusu yetki belgelerine sahip olunsa dahi, ticari olarak yük ve eĢya taĢımacılığında

kullanılmayan bir taĢıt dolayısıyla istisnadan yararlanılmaz.

Kendi iĢtigal konusu ile ilgili yük veya eĢya taĢımacılığı yapanlar düzenleme

kapsamında bulunmadığından bu faaliyetlere iliĢkin yetki belgesi sahiplerinin de söz konusu

taĢıtlar bakımından istisnadan yararlanması mümkün değildir.

1.1.4. Ġstisna Uygulamasının Süresi Bu düzenlemenin yürürlüğe girdiği 7/9/2016 tarihi ilâ 30/6/2019 tarihi (bu tarihler

dâhil) arasında ilk iktisabı yapılan taĢıtlar için bu istisnadan yararlanılabilir.

(2A) numaralı ÖTV Beyannamesi, 7/9/2016 tarihinden önce verilmiĢ veya verilmesi

gereken taĢıtların ilk iktisabında bu istisnadan yararlanılamaz.

Öte yandan, 30/6/2019 tarihinden önce sipariĢi verilmiĢ ve sözleĢmeye bağlanmıĢ olsa

dahi bu tarihten sonra iktisap edilen taĢıtlar bakımından istisnadan yararlanılması mümkün

değildir.

1.2. Ġstisna Uygulaması Ġstisnadan yararlanmak isteyen gerçek veya tüzel kiĢiler tarafından, icra edilen faaliyetin

türüne göre, Tebliğin (VI/E/1.1.3.) bölümünde belirtilen belgeler ÖTV mükellefine ibraz

edilir. Belge ve içerdiği bilgilerin eksik olması halinde istisna uygulanmaz.

Ayrıca, istisnadan yararlanan tarafından, istisna kapsamındaki taĢıtların ilk iktisabından

önce, örneği Tebliğ ekinde (EK:10) olarak yer alan ―Ticari TaĢıtların Yenilenmesinde

Verilecek Taahhütname‖ düzenlenir ve ÖTV mükellefine verilir. Kamu kurum ve kuruluĢları

için bu taahhütname aranmaz.

Aranan belgelerin ibrazı Ģartıyla istisna kapsamındaki taĢıtları ilk iktisap kapsamında

teslim edenler ile bu taĢıtlara ait ithalat iĢlemlerini gerçekleĢtiren gümrük idareleri tarafından

ÖTV uygulanmadan iĢlem yapılır.

ÖTV mükellefleri, istisna kapsamındaki teslimlerinde hesaplanan ÖTV tutarını, fatura

bedeline dâhil etmez, ancak fatura bedeline dâhil edilmeyen bu tutarı düzenlenen faturada

―….. Ģasi numaralı, …. plakalı ticari taĢıtın yenilenmesi amacıyla, ÖTV Kanununun Geçici 7

nci Maddesi Kapsamında Hesaplanıp Fatura Bedeline Dâhil Edilmeyen ÖTV Tutarı ………

TL‘dir.‖ Ģerhi ile gösterir.

Ġstisna uygulanarak teslim edilen taĢıtlar için de mükellefler tarafından ÖTV

Beyannamesi verilir, ancak beyannamede ÖTV hesaplanmaz. Ġstisnadan yararlanan kiĢiden

alınacak belgeler, satıĢ faturasının aslının aynı olduğuna dair bir Ģerh verilerek kaĢe tatbiki ve

imzalanması suretiyle firma yetkililerince onaylı fotokopisi ile alıcı tarafından düzenlenen

Taahhütnamenin aslı, ÖTV mükelleflerince bir dilekçe ekinde beyannamenin verildiği günü

takip eden günün mesai saati bitimine kadar ilk iktisapla ilgili iĢlemlerin yapıldığı yer vergi

dairesine verilir.

Vergi dairesince, beyanname ve söz konusu belgeler incelenerek istisna uygulandığını

gösteren ―ÖTV Ödeme Belgesi‖ mükellefe verilir. Vergi dairesince yapılacak inceleme

aĢamasında tereddüt hâsıl olması halinde, ibraz edilen belgelere iliĢkin olarak ilgili kurum ve

kuruluĢların görüĢüne müracaat edilebilir.

Ġstisnadan yararlanmak suretiyle iktisap edilen taĢıtın icra edilen ticari faaliyette

kullanılması gerekmektedir.

Bu kapsamda, yenilenen taĢıta iliĢkin ticari nitelikteki tahditli plakanın istisna

kapsamında iktisap edilen taĢıta intikali esastır. Buna göre, plaka tahdidi uygulanan taĢıtların

yenilenmesi amacıyla iktisap edilen taĢıtların, ilk iktisaplarıyla ilgili faturada gösterilen plaka

dıĢındaki plakalara tescili mümkün değildir.

Tahditli plaka uygulaması kapsamında bulunmayan taĢıtların yenilenmesi amacıyla

iktisap edilen taĢıtların, icra edilen taĢımacılık faaliyetine tahsis edildiği hususu, ilgili

kurumlarca düzenlenecek izin belgesi, yetkilendirme belgesi, taĢıt belgesi gibi belgelerin araç

maliki tarafından yeni taĢıtın ilk iktisabıyla ilgili iĢlemleri gerçekleĢtiren vergi dairesine dört

aylık süre içinde ibraz edilerek tevsik edilir.

1.3. Yenilemeye Konu Edilen TaĢıtın Devri Ġstisna uygulamasından yararlanılmak suretiyle yenilenen taĢıtın, yeni taĢıtın iktisap

tarihinden itibaren iki tam yıl içinde satılması, devredilmesi veya sair suretle iĢletme

kayıtlarından çıkarılması Ģarttır.

Söz konusu taĢıtla ilgili olarak, üçüncü kiĢilere yapılan satıĢ veya devir iĢlemlerine

iliĢkin noter devir belgelerinin birer örneği, aynı süre içinde, yeni taĢıtın ilk iktisapla ilgili

iĢlemlerini gerçekleĢtiren vergi dairesine ibraz edilir.

Söz konusu devir veya iĢletme kayıtlarından çıkarmaya iliĢkin iĢlemlerin iki yıllık süre

içinde gerçekleĢtirilmemesi veya buna dair tevsik edici belgelerin bu süre içinde ilgili vergi

dairesine ibraz edilmemesi halinde, yeni alınan taĢıta iliĢkin zamanında tahakkuk ettirilmeyen

vergiler (ÖTV ve ÖTV‘den kaynaklanan KDV), alıcıdan (istisnadan faydalanandan) vergi

ziyaı cezası uygulanarak gecikme faizi ile birlikte tahsil edilir.

Karayolları Trafik Yönetmeliğinin 39 uncu maddesi kapsamında taĢıtın, tekrar tescil

edilmesine imkân bulunmayacak Ģekilde hurdaya ayrılması suretiyle iĢletme kayıtlarından

çıkarılmasında ÖTV aranmaz.

Ġstisnadan yararlananın ölümü halinde, yukarıda belirtilen yükümlülükler yasal

varislerince yerine getirilir.

1.4. Ġstisna Kapsamında Ġktisap Edilen TaĢıtın Devri

Ġstisna uygulaması kapsamında iktisap edilen taĢıtın, ilk iktisap tarihinden itibaren üç

tam yıl geçmeden;

• Veraset yoluyla intikal hariç, satıĢ veya devrinde, taĢıtın ilk iktisabındaki matrah esas

alınarak, devir (kayıt ve tescil) tarihindeki oran üzerinden hesaplanan ÖTV, adına kayıt ve

tescil iĢlemi yapılandan,

• ġehiriçi ticari yolcu taĢımacılığı veya ticari yük taĢımacılığı faaliyetinden çekilmesi

halinde ise taĢıtın ilk iktisabındaki matrah esas alınarak, faaliyetten çekilme tarihindeki oran

üzerinden hesaplanan ÖTV, istisnadan yararlanandan

alınır.

Bu istisna kapsamında ilk iktisabı yapılan taĢıtların, istisnanın yürürlüğünün sona erdiği

tarihe kadar, bu istisnadan yararlanabilecek Ģartları haiz mükelleflere satıĢı veya devri halinde,

bu uygulama kapsamında ÖTV aranmaz. Ancak, bu durumda ibrazı zorunlu belgelerin alıcı

tarafından ilk iktisapla ilgili iĢlemleri yapan vergi dairesine ibraz edilmesi gerektiği tabiidir.

Bu durumda, taĢıtın ÖTV aranmadan tescilinin yapılabilmesi için vergi dairesince ilgili trafik

tescil kuruluĢuna verilmek üzere alıcıya yazı verilir.

ÖTV‘den istisna olarak ilk iktisabı yapılan taĢıtın deprem, heyelan, sel, yangın veya

kaza sonucu kullanılamaz hâle gelmesi nedeniyle hurdaya çıkarılması ile taĢıtın Tüketicinin

Korunması Hakkında Kanun hükümlerine göre ÖTV mükellefine iade edilmesi veya iĢlemden

vazgeçilmesi halleri, istisnadan yararlanamayanlara satıĢ veya devir olarak değerlendirilmez.

Kayıt ve tescilden önce yapılan iadelerde, iadenin Tüketicinin Korunması Hakkında

Kanun hükümlerine göre yapılıp yapılmadığına bakılmaz. Hurdaya ayırma ve iade

iĢlemlerinin bu Tebliğin (II/C/1.4) ve (IV/F/2.1) bölümlerinde yapılan açıklamalar

çerçevesinde yapılmıĢ olması aranır. Ġktisap edilen taĢıtın hurdaya çıkarılması, bu istisnadan

yeniden yararlanma hakkı sağlamaz.

1.5. Sorumluluk Bu istisna uygulamasında, belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde iĢlem tesis

edilmemesi suretiyle istisna kapsamında taĢıt teslim edilmesi halinde ziyaa uğratılan vergi,

vergi ziyaı cezası ve gecikme faizi ile birlikte, motorlu araç ticareti yapanlardan aranır.

Muvazaaya dayanan bir iliĢki içerisinde taĢıt iktisap edildiğinin tespiti halinde ise ilk

iktisapta ödenmeyen ÖTV, vergi ziyaı cezası ve gecikme faizi ile birlikte müĢtereken ve

müteselsilen iĢleme taraf olanlardan (adına taĢıt iktisap edilen, bunun adına alıp fiilen kendi

istifadesine kullanan ile durumdan haberdar olması Ģartıyla motorlu araç ticareti yapan

kiĢiden) aranır.‖

MADDE 8 – Aynı Tebliğe ekteki (EK: 10) eklenmiĢtir.

MADDE 9 – Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.


Eki için tıklayınız.

[R.G. 13 Ekim 2016– 29856]

—— • ——


Anayasa Mahkemesinin 8/6/2016 Tarihli ve E: 2014/94 BaĢvuru Numaralı


YayınlanmıĢtır.


[R.G. 13 Ekim 2016– 29856]

—— • ——




[R.G. 13 Ekim 2016– 29856]

—— • ——




[R.G. 13 Ekim 2016– 29856]

—— • ——




[R.G. 13 Ekim 2016– 29856]

—— • ——




[R.G. 13 Ekim 2016– 29856]

—— • ——

YÖNETMELĠK


HAZĠNE TAġINMAZLARININ ĠDARESĠ HAKKINDA YÖNETMELĠKTE

DEĞĠġĠKLĠK YAPILMASINA DAĠR YÖNETMELĠK

MADDE 1 – 19/6/2007 tarihli ve 26557 sayılı Resmî Gazete‘de yayımlanan Hazine

TaĢınmazlarının Ġdaresi Hakkında Yönetmeliğin ek 18‘inde yer alan Protokolün

7 nci maddesinin beĢinci fıkrasının (ç) bendinin ilk cümlesinden sonra gelmek üzere aĢağıdaki

cümleler eklenmiĢtir.

―Ancak, Protokole konu alanların / taĢınmazların geri sahasında ve/veya

yanında ……….………. Belediyesinin /…………………. Ġl Özel Ġdaresinin

/ ……….………. Birliğinin mülkiyetinde olan, yasal bir hakka istinaden fiilen kullanımında

bulunan veya Bakanlıkça ………….………. Belediyesine / …………………….. Ġl Özel

Ġdaresine /……….………. Birliğine kiralanan ve/veya irtifak hakkı tesis edilen / kullanma

izni verilen alanların / taĢınmazların bulunması, bunların Protokole konu alanlar / taĢınmazlar

ile plan ve proje bütünlüğü taĢıyor olması, birlikte kullanılmasının zorunlu olduğunun tespit

edilmesi ve proje kapsamındaki yapı, tesis ve düzenlemelerin üçüncü kiĢi tarafından

yapılması durumunda; ………….………. Belediyesine / ………………… Ġl Özel Ġdaresine

/ ……….………. Birliğine plan ve proje kapsamında kalan yapı, tesis ve düzenlemelerin

üçüncü kiĢi tarafından alt kiracıya / kiracılara kiralanmasına / iĢlettirilmesine izin verilebilir.

Bu durumda;

i) Üçüncü kiĢi tarafından alt kiracıdan / kiracılardan alınacak toplam cari yıl kira /

iĢletme bedelinin, ………….………. Belediyesince / …………………….. Ġl Özel Ġdaresince

/ ……….………. Birliğince üçüncü kiĢiden tahsil edilen cari yıl maktu kira bedelinden fazla

olması halinde; cari yıl kira bedelinin fazla olan kısmının yüzde otuzu, maktu kira bedeline

ilaveten ayrıca Hazineye arz bedeli olarak ödenir.

ii) Arz bedeli, üçüncü kiĢi ile alt kiracı / kiracılar arasında düzenlenen sözleĢmede /

sözleĢmelerde belirtilen kira / iĢletme bedelinin ödenmesi gereken vade tarihinden

itibaren onbeĢ gün içerisinde ………………. Belediyesince /…………………….. Ġl Özel

Ġdaresince / …………………. Birliğince doğrudan Hazineye ödenir. Üçüncü kiĢi vadesinde

kira / iĢletme bedelini alt kiracısından / kiracılarından tahsil edemese dahi Hazineye ödenmesi

gereken arz bedeli vadesinde ödenir.

iii) Üçüncü kiĢinin alt kiracı / kiracılar ile yapmıĢ olduğu sözleĢmenin / sözleĢmelerin

bir örneği, düzenlenme tarihinden itibaren …………..………. Belediyesince

/ …………………….. Ġl Özel Ġdaresince / …………………….Birliğince bir ay

içinde …………………. Valiliğine (Defterdarlık) / ……………………. Kaymakamlığına

(Malmüdürlüğü) verilir.

iv) Bu Protokolün 8 inci maddesi hariç olmak üzere diğer maddelerinde yer alan üçüncü

kiĢilere iliĢkin düzenlemeler, alt kiracılara iliĢkin bu bentte yer alan düzenlemeleri de içerecek

Ģekilde uygulanır.‖


MADDE 3 – Bu Yönetmelik hükümlerini Maliye Bakanı yürütür.


Tarihi Sayısı

19/6/2007 26557

Yönetmelikte DeğiĢiklik Yapan Yönetmeliklerin Yayımlandığı Resmî Gazete'nin

Tarihi Sayısı

1- 26/7/2007 26594

2- 6/12/2007 26722

3- 16/4/2008 26849

4- 14/3/2009 27169

5- 24/4/2010 27561

6- 10/4/2011 27901

7- 11/9/2014 29116

8- 22/9/2016 29835

[R.G. 14 Ekim 2016– 29857]

—— • ——

KARAR

Milli Savunma Bakanlığının 13/10/2016 Tarih ve 2016/2 Sayılı Komisyon


YayınlanmıĢtır.

[R.G. 14 Ekim 2016– 29857]

—— • ——




[R.G. 14 Ekim 2016– 29857]

—— • ——




[R.G. 14 Ekim 2016– 29857]

—— • ——




[R.G. 14 Ekim 2016– 29857]

—— • ——




[R.G. 14 Ekim 2016– 29857]

—— • ——




[R.G. 14 Ekim 2016– 29857]

—— • ——

BAKANLAR KURULU KARARI

Karar Sayısı: 2016/9282

[R.G. 15 Ekim 2016– 29858]

—— • ——

GÖREVLENDĠRME KARARI

Adli Tıp Kurumu Dördüncü Adli Tıp Ġhtisas Kurulu Ruh Sağlığı ve

Hastalıklar Üyeliğine, Adli Tıp Kurumu Dördüncü Adli Tıp Ġhtisas Kurulu

BaĢkanlığına Ġkinci Görevli Olarak Yürüten Ġstanbul Üniversitesi

CerrahpaĢa Tıp Fakültesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Alaattin DURAN’ın

Görevlendirilmesi Hakkında Karar

Adalet Bakanlığından: Karar Sayısı : 2016/567

14/10/2016

Recep Tayyip ERDOĞAN

CUMHURBAŞKANI

Binali YILDIRIM Bekir BOZDAĞ Başbakan Adalet Bakanı

[R.G. 15 Ekim 2016– 29858]

—— • ——

t.c. adalet bakanliĞi eĞĠtĠm daĠresĠ baġkanliĞi … · - hukuk muhakemeleri kanunu...

Documents