1

KRITISCH & EIGENWIJS

4

2

Koen Verheijden

17 jaar

Eerstejaars MBO-4

Stuk waar ik het meest trots

op ben tot nu toe:

“Mijn stuk over de Japanse

Cultuur in TP4!”

"Wij zijn zeer goed op weg!

Steeds meer krijgen wij aan-

meldingen van toekomstige

freelancers en modellen! Dit

vinden wij ontzettend leuk!

Dus wij hopen nóg meer

aanmeldingen te krijgen van

enthouiaste lezers!!”

Marieke Graumans

18 jaar

Eindexamenjaar VWO

Stuk waar ik het meest trots

op ben tot nu toe:

“Al mijn kritische stukken,

zoals Digiverslaafd in TP1”

"Ik had een mail naar de

lokale krant, BN De Stem, ge-

stuurd om ze te attenderen op

onze fantastische online ma-

gazine en twee weken later

stonden we in de krant!

Natuurlijk heb ik meteen Koen

gebeld. Apetrots zijn we!”

- 3 -

MET DANK AAN

De artikelen en reportages in The Project zijn geschreven, geproduceerd, gefotogra-feerd, vormgegeven, etc. door Marieke Graumans en Koen Verheijden. Maar dit hadden zij niet gekund zonder de hulp van:

Naam: Marieke Lous

Leeftijd: 20 jaar

Studie: TU Delft, faculteit

Industrieel Ontwerpen

Freelancer

Artikel: Kleuren & vormen

Naam: Pascalle Wubben

Leeftijd: 18 jaar

Opleiding: Pedagogiek

Albeda College Rotterdam

Freelancer

Artikel: Molmensen

Naam: Charlotte de Vries

Leeftijd: 17 jaar

School: Stedelijk

Gymnasium Breda

Model

Artikel: Fotoshoot

Naam: Kiki Pastoor

Leeftijd: 16 jaar

School: Onderwijsassistent

Roc Tilburg

Geïnterviewd

Artikel: De kledingkast van

Niets uit deze uitgave mag gekopieerd of gebruikt worden op wat voor wijze dan

ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie, maar aarzel

vooral niet om deze uitgave via alle mogelijke media te verspreiden.

- 4 -

inhoud

Fotoshoot

Wist je dat…?

De 'Redder' van Rusland

Sprookjes uitgelicht: Gelaarsde Kat

Molmensen bestaan

Ik ben Echo/Narcissus

Ravenmeisje

Die gekke Japanners

Kerst door de jaren heen

Wist je dat…?

Diamants are forever

Vormen en kleuren

Snelheid

Kledingkast van..

Wanna be famous

Happy End

5

8

9

11

13

15

17

19

23

26

27

29

31

33

36

39

- 5 -

Fotoshoot

Voor deze Fotoshoot hebben wij de

jaren '50 en '60 als thema gebruikt.

Toen roken nog 'hip' en het enige

recht van de vrouwen het aanrecht

was! Deze keer is ons supermodel is

Charlotte de Vries. Zij doet de

vooropleiding van de modeacademie

en heeft dan ook gezorgd voor deze

geweldige outfits!

- 6 -

- 7 -

- 8 -

Wist je dat… Je rijker wordt van vervalsingen dan eigen creativiteit? Han van Meegeren werd door zijn collega’s en kunstkenners bekritiseerd en uitgelachen om zijn werk en besloot hen daarom allemaal te kijk te zetten door perfecte kunstvervalsingen te maken. Hij was zo succesvol dat het museum Boijmans van Beuningen zijn werk voor een duizelingwekkend hoog bedrag aankocht. Het bedrog kwam pas uit, toen de schilder na de Tweede Wereldoorlog moest uitleggen hoe hij aan al die meesterwerken was gekomen, want veel kunst was in die tijd gestolen van rijke Joden door collaborateurs. Maar voor die tijd had hij al tientallen ‘nieuwe’ meester-werken verkocht, waardoor hij in grote rijkdom kon leven! Mannetjespinguïns huisvrouwen zijn? De mannelijke keizerspinguïn is degene die het ei uitbroedt, want na het leggen van haar ei vertrekt de moeder gewoon! Terwijl het vrouwtje haar buik vol eet, moet haar partner maandenlang vasten. De temperatuur is soms zelfs 60 graden onder nul en de wind heeft de snelheid van een orkaan. Pas als het kuiken na twee maanden uit het ei gekropen is, komt de moeder weer terug. Het mannetje is dan uitgeput en de helft van zijn lichaamsgewicht kwijtgeraakt! Een spinnenweb in Madagaskar drie vierkante kilometer kan zijn? In 2011 is in Madagaskar een nieuwe spinnen-soort ontdekt: de Caerostris darwini. Deze spin is nog geen twee centimeter lang, maar kan zulke sterke draden maken dat deze makkelijk over rivieren of wegen gespannen kunnen worden. De langste draden meten 25 meter en het grootste web was drie vierkante kilometer groot! Het spinrag is een van de sterkste, natuurlijke materialen. Zelfs sterker dan het materiaal waarvan kogelvrije vesten worden gemaakt. Vrijwel iedere dag wordt het web afgebroken en ergens anders opnieuw opgebouwd. Een ijverig beestje dus! De laatste Japanse soldaat zich pas dertig jaar na de Tweede Wereldoorlog overgaf? De Japanner Hirii Onoda was na de nederlaag van zijn legereenheid in 1945 de Thaise jungle ingevlucht. Het bericht dat Japan de oorlog had verloren, bereikte hem niet, dus bleef hij trouw aan zijn missie. Hij had het bevel gekregen om zich nooit over te geven en de opmars van de geallieerden zoveel mogelijk te verhinderen. Bijna dertig jaar lang bleef hij vechten tegen de Thaise bewoners van het gebied. In 1974 werd hij gevonden, maar pas toen zijn voormalige bevelhebber hem de opdracht gaf zich over te geven, was ook voor hem de Tweede Wereldoorlog geëindigd.

- 9 -

De 'redder' van Rusland

De Russische monnik Raspoetin wordt met veel mysteries omhuld. Hij kon de

troonopvolger genezen van zijn bloedingen en pijn, hij overleefde gif, pistool-

schoten en een wurggreep. Volgens de één was hij een heilige, een man van god,

maar anderen zagen hem als de grootste oplichter uit de Russische geschiedenis.

1904 was een belangrijk jaar voor de Russische tsaar en zijn vrouw. Tsarina Alexandra

was weer zwanger en na vier dochters lag er een grote druk op haar: een tsarina heeft

geen belangrijkere taak dan het land een troonopvolger te geven. Op 12 augustus wist

Alexandra Rusland te geven waar het zo naar verlangde: Aleksej. Door het hele land

werd groot feest gevierd en zijn doop was een enorm spektakel met veel koningen en

keizers. Maar in het keizerlijk paleis was de stemming somber. Het duurde niet lang voor

duidelijk werd dat de tsarevitsj niet gezond was: hij leed aan de erfelijke bloedziekte

hemofilie. Hemofilie was in die tijd een ongeneeslijke ziekte en de tsarina had al veel

mannelijke familieleden aan vreselijke bloedingen verloren. De enige zoon van de tsaar

zou dus nooit volwassen worden. Alexandra haalde artsen uit het hele land naar het

paleis om haar zoon te genezen, maar niemand kon hem helpen. Tijdens een hevige

bloeding herinnerde de tsarina zich de naam van een gebedsgenezer waar haar vriendin

Anna Vyrobova haar over had verteld: Raspoetin. Anna had een ernstig ongeluk

gekregen en was op sterven na dood. Met een paar uitroepen wist hij haar tot leven te

wekken. Anna introduceerde de monnik bij de tsarenfamilie, die op dat moment al jaren

hoopte op een wonder.

Raspoetin beloofde de tsarina te bidden voor

haar zoon en langzaamaan stopte de bloedin-

gen en de pijn. Aleksej herstelde. Raspoetin

had voor een wonder gezorgd. Steeds vaker als

Aleksej ziek werd, vroeg Alexandra de monnik

om hulp en steeds weer wist hij de jongen van

zijn pijn te verlossen. De tsarina en haar

vriendinnen wisten het zeker: Raspoetin was

gezonden door God, als een antwoord op al

haar gebeden. Raspoetin werd een ware

beroemdheid. Alle vrouwen in het land waren

gefascineerd door de redder in nood, waardoor

de geruchtenmachine werd aangewakkerd.

Raspoetin werd verdacht van ontucht met zijn

bewonderaars en er werd zelfs gefluisterd dat

hij sliep met de tsarina en haar dochters! Het

tsarenpaar en de genezer werden steeds

- 10 -

hechter door de hoop die hij hen gaf op genezing

van hun zoon. De adel begon zich zorgen te maken.

Had deze vreemde niet een te grote invloed op de

Koninklijke familie gekregen? Was de tsaar een

marionet geworden in zijn handen?

Maar Raspoetin had de touwtjes stevig in handen

en wist al zijn tegenstanders onschadelijk te

maken. Rivalen binnen de kerk werden naar

kloosters in de verste uithoeken van het land

gestuurd, ministers werden ontslagen en prinsen

niet meer uitgenodigd aan het hof. De adel besloot

in te grijpen. In december 1916 nodig-den Felix

Joesoepov en Dimitri Pavlovitsj, familieleden van

de tsaar, de gebedsgenezer uit voor een diner in

het paleis van Dimitri. Een bevriende arts had het

eten van Raspoetin vergiftigd met een overdosis

slaapmiddelen, genoeg om een stier te doden. Maar

Raspoetin gaf geen krimp. Hij voelde zich alleen

een beetje slaperig, dus besloot hij naar huis te gaan. Terwijl hij naar buiten liep, pakte

Felix zijn pistool en schoot dat leeg op de heilige man. Maar toen hij naar Raspoetin liep,

bleek deze nog te leven en raakten ze in een gevecht. Uiteindelijk wisten Felix en Dimitri

de man door een gat in de rivier de Moika te gooien, waarin Raspoetin verdronk.

De schade was toen al aangericht. Het volk had de geruchten over de seksuele escapades

van Raspoetin en de Koninklijke vrouwen gelezen en had zijn vertrouwen in de tsaar

opgezegd. Het gaat te ver om Raspoetin aan te wijzen als de schuldige voor de

rampzalige gebeurtenissen die volgden, want de situatie in Rusland was op dat moment

al erg gespannen. De Eerste Wereldoorlog had diepe gaten in het Russische vertrouwen

geslagen en voedselrellen en stakingen waren aan de orde van de dag. Toen de

Russische Revolutie uitbrak, kon de tsaar niets anders dan afstand doen van de troon.

Daarmee was het voor het tsarengezin nog niet afgelopen, want hierop volgde een lange

periode van gevangenschap. In 1918 werd de tsaar, zijn vrouw en hun kinderen in koele

bloeden vermoord door de rebellen.

Raspoetin is tot aan de dag van vandaag een veelbeschreven persoon. Was hij een heilige

of een oplichter? Wat was nou werkelijk zijn invloed aan het hof? Hoe wist hij de pijn

van de tsarevitsj te verlichten? En in welke mate heeft hij bijgedragen aan de val van de

tsaar? De mysterie die de monnik nog altijd omringt, is een veel gebruikte inspiratiebron

voor films, boeken en zelfs computergames. Dus als jij de moord op Raspoetin beter

denkt te kunnen volbrengen dan Felix en Dimitri, kan je dat digitaal bewijzen!

- 11 -

sprookjes UITGELICHT

de Gelaarsde kat

Hoe ging het sprookje van de Gelaarsde Kat nou ook alweer? Ik had er geen idee

van. En ik denk met mij, vele anderen. Natuurlijk kent iedereen het karakter van

de Gelaarsde Kat, maar het verhaal achter hem? Na dit stuk te hebben geschreven,

vind ik het een ontzettend leuk sprookje. Het gaat over een zeer listige kat die er

alles voor doet om zijn meester rijk en gelukkig te maken. Niets staat hem weg en

met zijn kleine gestalte is hij zelfs nog zeer intimiderend!

Door: Koen Verheijden

Een molenaar overleed en liet niets anders na aan

zijn drie zoons dan een molen, een ezel en een kat.

De erfenis was algauw verdeeld. De oudste zoon

kreeg de molen, de middelste de ezel en de jongste

de kat. Hier baalde de jongste zoon van, want wat

kun je nou met een kat? Hij mokte en schold op de

kat. De kat hoorde dit en zei dat als de jongste zoon

hem een paar laarzen en een zak zou geven, hij

nooit meer aan het nut van zijn erfenis zou

twijfelen! De kat kreeg wat hij vroeg en trok trots

zijn laarzen aan. Door middel van een gemene list,

ving de Gelaarsde Kat al snel een dom konijn en

doodde deze. Trots ging hij met zijn buit naar de

koning van het land. Hij vertelde de koning dat dit

konijn een geschenk was van zijn meester, de

Markies van Carabas. De koning was verheugd. Later ving de Gelaarsde Kat twee

patrijzen en gaf deze weer aan de koning met hetzelfde bericht. Weer was de koning blij

met het geschenk van de Markies van Carabas. Deze geschenken gingen maanden zo

door, zonder dat de meester van de Kat enig idee had.

Op een dag maakte de koning met zijn prachtige dochter een tocht langs de rivier. Dit

wist de Gelaarsde Kat en hij liet zijn meester in de rivier baden. Toen de koningskoets

voorbij reed, riep de Kat heel hard om hulp. Zijn meester zou verdrinken! De koning

hoorde dit en liet zijn lijfwacht de arme jongen helpen. De koning gaf de ongelukkige een

mooi kostuum; hierin was hij erg knap. Toen de mooie prinses hem zag, werd ze opslag

verliefd. De koning wenste dat de jongen met hen mee zou gaan om de rijtoer af te

maken. De gelaarsde kat was erg in zijn nopjes met zijn succes. Hij liep de koets voor uit

- 12 -

en dwong alle boeren in de buurt te zeggen dat de landerijen van de Markies van

Carabas waren. De koning vond het erg bijzonder dat de Markies van Carabas zo'n groot

en mooi land had en was erg verbaasd.

Tenslotte kwam de kat bij een prachtig en groot kasteel, het eigendom van een

schatrijke reus. De kat ging daar naar binnen. De reus had de gave om zichzelf te kunnen

veranderen in allerlei soorten dieren: de Kat vroeg om een demonstratie, en wilde dat de

reus zich veranderden in een muis. De reus deed dit en zodra de reus een muis was, viel

de Gelaarsde Kat hem aan en at hem op. De koets kwam aan bij het kasteel en de Kat

beweerde dat het kasteel toebehoorde aan de Markies van Carabas. De koning was

overrompeld door al deze pracht en praal, en vroeg de jongen of hij zijn schoonzoon

wilden worden. Natuurlijk wilde hij dat en dezelfde avond nog trouwde hij de prinses!

En de kat werd een belangrijk edelman, die nog alleen joeg op muizen voor zijn plezier.

De Gelaarsde Kat is een Frans sprookje (Le

Maître Chat, ou Le Chat Botté) dat is geschrev-

en door Charles Perrault in de zeventiende

eeuw. Het verhaal is gepubliceerd in een spro-

okjesbundel van acht sprookjes van Charles

Perrault. Het boek was voor korte tijd een

ontzettend succes, daarna liep het succes af.

Het verhaal van De Gelaarsde Kat heeft een

grote invloed gehad op de wereldwijde cul-

tuur. Op het moment dat het boek in het Engels

was vertaald, ging het heel de wereld over. De

Gelaarsde Kat heeft inspiratie gegeven aan,

componisten, choreografen, schilders en ande-

re artiesten en kunstenaars van over heel de

wereld. De Gelaarsde Kat heeft rollen gehad in

bekende balletten, maar ook in andere beken-

de media. Een bekende film waarin de Gelaars-

de Kat een grote rol speelt is Shrek. Hierin speelt hij een professionele ogermoordenaar

en was hij een parodie op de beroemde Zorro. Hij was zo'n succes in deze film, dat hij

een eigen film, 'Puss in Boots', heeft gekregen!

Een grappig feit is dat het bij de Westerse Volken vroeger heel populair was om dieren

als helpers in de verhalen te laten optreden. Een kat die met listen mensen hielp,

bestond dus eigenlijk al. En ook een poes die op de sociale ladder omhoog klom en

uiteindelijk in het koninklijk huis beland, was niets nieuw. In Venetië was er in 1553 een

verhaal dat op de gelaarsde kat lijkt, maar in dat verhaal was het allemaal nét ietsjes

anders. En zo zijn er nog veel meer voorbeelden. Wat wel duidelijk is, is dat Perrault niet

afwist van het bestaan van deze verhalen, dus de Gelaarsde Kat was voor hem nog

helemaal nieuw.

- 13 -

Molmensen bestaan

Je zult nu wel vast denken: “Haha, natuurlijk bestaan molmensen! Maar alleen in

de typische B-films waarvan het verhaal op de minuut nauwkeurig wordt

voorspeld en waarin een molmens eigenlijk een amateur is die door tijdnood van

straat is geplukt, wat plastic snorharen is opgeplakt en een visschapenvachtje is

omgeknoopt. Laten we ook niet vergeten dat er wat aarde op deze 'acteur' is

gesmeerd en tada: de molmens is geboren!” Maar lieve mensen, dit zul je niet

genoeg geloven: Deze molmensen bestaan echt!

Door: Pascalle Wubben

14

Tunnelwerkers hebben deze mensen

met eigen ogen gezien. Sommige van

deze tunnelwerkers zijn ook wel eens

aangevallen door deze mensen. Ze

besluipen je van achter en wanneer je je

om wilt draaien, vallen ze je aan!

Meestal kunnen de ongelukkigen nog

maar weinig over de aanval vertellen.

Door de klap op hun hoofd lijkt het of er

een deel uit hun geheugen is gewist.

Buiten het feit dat ze wel eens

tunnelwerkers aanvallen, jatten ze ook

nog eens eten of werkmateriaal van

deze arme mensen.

Deze molmensen zijn mensen die

bewust kiezen voor een leven onder de

grond. Ze leven onder de grote steden

als Manhattan, Las Vegas en New York.

Maar er gaan ook geruchten dat ze in de

riolen van Amsterdam wonen! De

meeste van deze mensen zijn crimineel,

drugsverslaafd of dakloos. De reden

waarom ze onder de grond wonen is dat

ze de “bovenwereld” gevaarlijk vinden

en onvoorspelbaar. Ze proberen een

veilig leven op te bouwen in de

ondergrondse tunnels.

Maar dit leven is niet zonder risico’s.

Leuk om te weten is dat het heerst van

de rattenplagen die op hun afval

afkomen. En doordat ze te weinig

zonlicht krijgen, verliezen ze het

pigment in hun ogen, waardoor ze

blijvend verblind worden. Ook al is het

leven onder de grond slecht voor de

gezondheid, steeds meer mensen kiezen

voor een leven onder de grond. Om te

kunnen overleven sluipen ze naar de

"bovengrond" en zoeken tussen het

schroot en afval naar voorwerpen om

deze later weer te kunnen verkopen. Of

ze vinden zoekgeraakt geld in de

casino’s, dit kan zo’n twintig dollar per

dag zijn en als ze een hele goeie dag

hebben, zelfs 1000 dollar! Van dit geld

kunnen ze weer hun voedsel kopen om

te overleven. Om zich voort te bewegen

heeft elk molmens een eigen

“vervoersmiddel”. Meestal zijn dit

winkelwagentjes die ze jatten van

supermarkten. Zo vervoeren ze hun

gevonden bezittingen naar de

ondergrond om daar verder aan hun

huisje te werken.

Door de slechte levensomstandigheden

heeft de politie besloten dat er een einde

moet komen aan dit 'verstoppertje

spelen onder de grond'. Ze doen er dan

alles om deze mensen weer boven de

grond te krijgen. Ze ontruimen en

barricaderen het gebied, zodat niemand

zich er meer kan nestelen.

Enkele mensen die gered zijn, snappen

nu wat ze eigenlijk met hun eigen

lichaam en geest hebben gedaan. Ze zijn

dankbaar dat ze uit hun positie zijn

bevrijd. De meeste zijn gemotiveerd om

aan een betere toekomst te gaan werken

en om nooit meer dakloos te worden.

- 15 -

Ik ben Echo

‘Ik ben Echo, ooit was ik een vrolijke, gezellige, praatgrage nimf. En nu ben ik vrijwel niets

meer. Het enige wat nu nog van mij over is, is mijn stem. En juist die stem zorgde voor dit

lot. Ik kan alleen nog mensen napraten, en hierdoor schrikte ik mijn geliefde Narcissus af.

Door: Marieke Graumans

Altijd was ik aan het praten. Dat is een kunst, hoor! Ik vermaakte mensen met mijn verhalen,

maar soms bleek men het vervelend te vinden. Toch kun je mensen helpen met de kunst van het

spreken. Ik kon mensen en goden ompraten, ik kon ze overtuigen, ik kon ze bezighouden en ik

kon ze afleiden…

Dit laatste flikte ik bij Hera, de vrouw van oppergod Zeus. Toen Zeus zich weer eens amuseerde

met één van mijn nimfenvriendinnetjes, hield ik Hera aan de praat. Terwijl ik haar allerlei

verhalen vertelde, kon haar man weer eens vreemdgaan. Toen Hera hier achterkwam, werd ze

ongelofelijk kwaad en strafte me door mij het dierbaarste af te nemen: mijn praatvermogen!

Vanaf nu kan ik alleen nog maar de stemmen van anderen imiteren. Wanneer iemand in mijn

buurt komt – in de bossen, bij bergen en grotten – en iets zegt, kan ik alleen nog hun woorden

nazeggen. Dat is vreemd en het schrikt mensen en goden af. Ze begrijpen het niet en denken dat

er een grap met hen wordt uitgehaald. Ze worden boos en gaan weg. Zo ook mijn Narcissus.

Narcissus was de mooiste man die ik ooit had gezien. Ik was meteen hopeloos verliefd op hem!

Hij liep alleen – in al zijn schoonheid – door het bos en ik keek vanachter de bomen naar hem. Ik

wilde hem roepen, maar kon dat niet. -

Tot Narcissus het door mij veroorzaakte geritsel van

bladeren hoorde en om zich heen keek. “Wie is daar?”

vroeg hij en ik kon alleen antwoorden door zijn vraag te

herhalen. “Kom dan tevoorschijn!” riep Narcissus en ook

ik sprak: “Kom dan tevoorschijn!” Ik wilde naar hem toe

rennen, maar op dat moment zei mijn geliefde,

geïrriteerd: “Ga weg!” Het enige wat ik kon doen, was zijn

afwijzing herhalen, al deed het me enorm veel pijn.

Vanaf dat moment was ik verscheurd van verdriet. Ik

huilde zonder geluid en trok me vol schaamte terug in de

bossen. Ik doolde rond en durfde me op een gegeven

moment niet meer te vertonen.

Dus nu verblijf ik slechts in grotten. Maar het verdriet

tastte me zó aan, dat mijn lichaam verging en nu is slechts

mijn stem nog over.

Maar ik ben er nog steeds! Wanneer je door de bergen

wandelt en tegen me praat, zal ik je zeker met dezelfde

woorden antwoorden..’

- 16 -

Ik ben Narcissus

‘Ik ben Narcissus, ooit was ik een prachtige jongeman. Iedereen hield van mij en ik wees

hen allemaal af. Ook Echo, wier lot ook mij heeft getroffen. Ook ik ben weggekwijnd. Er is

niets meer van mijn schoonheid over, slechts een bloem doet nog aan mij herinneren.

Al toen ik klein was, was ik zeer geliefd. Ik groeide op en werd steeds mooier. Mijn heldere ogen,

mijn krullend zwarte haar en mijn ronde kaken betoverde iedereen. Zowel vrouwen als mannen

werden hopeloos verliefd op me. Maar ik wilde er niets van weten. Één voor één wees ik hen

allen af, zoals bijvoorbeeld de arme Echo. Ik wilde niets van de liefde weten. Ik leefde enkel en

alleen voor de jacht.

Iedere dag was ik in de bossen te vinden. Met mijn gezellen trok ik de duisternis in om te jagen.

Wat gaf het een enorme voldoening wanneer ik weer een gigantisch hert of zwijn schoot. En

wanneer ik dan zo’n enorm beest dragend, thuiskwam, werd ik bewonderd aangestaard. Maar

dat was waarschijnlijk alleen vanwege mijn schoonheid…

Op een dag trok ik weer de natuur in met

mijn gezellen. Door het lot werd ik echter

van mijn vrienden gescheiden en doolde

verloren rond door het bos. Ik was de weg

kwijt en liep maar en liep maar. Plotseling

stond ik voor een grote vijver. Het water

was kristal helder en het leek alsof er nog

nooit een wezen uit gedronken had of in

had gebaad. Het gras eromheen was

lichtgroen en overal bloeide bloemen en

er stonden sterke bomen.

Uitgeput viel ik op mijn knieën aan de

waterrand en wilde iets drinken. En toen

ik mij voorover boog, zag ik in het water – in mijn spiegelbeeld – de mooiste man die ik ooit had

gezien. Ik was op slag verliefd. Ik bleef de prachtige jongeman in het water maar aankijken en

probeerde met hem te praten. De enige die reageerde, was de nimf Echo en dit verontrustte me.

Waarom sprak mijn geliefde niet terug? Ik probeerde hem te kussen en probeerde hem aan te

raken, maar telkens wanneer ik het water roerde, verdween hij. Wanneer het water weer kalm

was, kwam hij terug en kon ik weer naar hem kijken.

Dagen en nachten bleef ik verliefd naar mijn eigen spiegelbeeld staren, terwijl ik niet doorhad

dat ik het zelf was, die ik daar in het water zag. Mijn verlangen de man in het water aan te raken

en mijn verdriet over het feit dat hij verdween, wanneer ik dat deed, verscheurde me. Het enige

wat ik kon doen, was daar blijven zitten en naar mijn beminde kijken. Ik at niet en dronk niet.

Langzaam kwijnde ik weg.

De bos- en waternimfen huilden om mij. Iedereen was er kapot van dat zo’n mooie jongen als ik

verdween. De nimfen wilden mij een mooie begrafenis geven, maar mijn lichaam was weg. Alles

wat ze vonden was een bloem. De narcis, aan de rand van de waterkant, met het kopje omlaag,

alsof hij naar zijn eigen spiegelbeeld keek…'

- 17 -

Ravenmeisje

In de vorige “Ravenmeisje” las je hoe Morrigan geboren werd. Ze kwam uit een ei. Morrigan

werd naar het plaatselijke weeshuis gebracht. Toen Morrigan een kleuter was, heeft ze de

dood van de directeur van het weeshuis voorspeld. Deze voorspelling kwam uit. Op

negenjarige leeftijd werd Morrigan in elkaar geslagen door een groep kinderen. Zij verjoeg

hen met een aanval van raven. En je maakte voor het eerst kennis, met haar vader..

De grote raaf vloog op hoge snelheid over alle dorpen, bossen en rivieren. Hij moest

haast maken. Over een paar uur zal hij al veranderen in een mens. Dit gebeurd een keer

per jaar met de Ravenmensen als ze volwassen zijn. Bij de kinderen verandert dit nogal,

die leven als mensen en veranderen soms in een raaf. De raaf wilde zijn dochter zien:

Morrigan. Ze is nu dertien jaar. Over zeven jaar is het al zover, dan zal Morrigan moeten

leven als een raaf. En nu zal hij haar opzoeken. Dat doet hij elk jaar. Dan gaan ze samen

leuke dingen doen. Deze keer zal hij haar vechtles geven. Dit was van essentieel belang

bij de opvoeding van een Ravenmens. Je moest jezelf altijd kunnen verdedigen, als mens

en als raaf. De Ravenmensen hadden namelijk veel vijanden. De mensen die van hun

bestaan weten, willen van hen af. Een gevaarlijk ras noemden ze hen, machtiger en veel

sterker dan de mens. Soms werden ze als vampiers opgejaagd en bruut vermoord.

Daarom krijgt Morrigan vechtles. Maar ook omdat ze zo wordt gepest in het dorp waar

ze woont, weet de grote Raaf.

Eindelijk zag hij het dorp. Hij wist dat Morrigan op school zat en over een kwartiertje uit

was. Dus wachtte hij op het hek van de school. Het kwartier vloog voorbij. En een stroom

van pubers vloog de school uit. Hij herkende het roodharige meisje dat vier jaar geleden

ook in het bos was. Beth was haar naam bedacht hij. Als allerlaatste kwam het

donkerharige meisje met de witte huid naar buiten gestrompeld. Opgejaagd door een

mooie, jonge vrouw, de lerares van Morrigan.

Zijn dochter liep hem voorbij, ze wist dat hij daar zat en hij wist dat hij haar moest

volgen. En dat deed hij. Ze liepen het dorp uit, langs het weeshuis, het huisje van de

vroedvrouw, het dorpsplein en ze kwamen uit aan de rand van het bos. Ze liepen het bos

in en kwamen terecht bij een watertje. Morrigan knielde neer naast het watertje en keek

verwachtingsvol naar haar vader.

De Grote Raaf voelde zijn lichaam gloeien en groeien. Langzaam veranderde hij in een

mens. Toen hij uitgetransformeerd was, schudde hij zijn ledematen los en liep een

stukje. Vervolgens nam hij zijn dochter in de armen. Ze omhelsden elkaar een tijdje en

zeiden niets.

'Ga je me dan eindelijk leren vechten, vader?' vroeg Morrigan. Ze was geen prater, dat

liet ze het liefste aan anderen over, maar bij haar vader voelde ze zich vrij om alles te

zeggen wat ze wilde.

- 18 -

'Ja, Morrigan. En we beginnen meteen, we hebben niet veel tijd.' De grote, gespierde man

was het evenbeeld van zijn dochter. Witte huid, grote zwarte pupillen en ravenzwart

haar. Hij zag twee grote stokken op de grond liggen en gooide er een daarvan naar

Morrigan. Zonder een seconde te wachtten, rende de Raafmens met zijn stok in de hand

naar Morrigan toe en gaf haar een klap met de stok. Zij viel hard op de grond. Ze had

echter geen schrammetje, Ravenmensen konden wel tegen een stoot.

Morrigan heeft een natuurlijk aangelegd gevoel voor vechten. Zij stond snel op en rende

naar haar vader en gaf hem een klap. Deze was klap was harder, krachtiger en

doeltreffender dan die van de man. Zijn dochter was een natuurtalent. Ze wist van

zichzelf hoe te vechten en te bewegen. Hij glimlachte, wat hield hij toch van haar. Ze zou

een goede leidster worden van een zwerm Ravenmensen. De volgende slag van

Morrigan werd simpel afgeweerd door man. En zo stonden ze een tijdje tegen over

elkaar, proberen elkaar te raken en zichzelf te verdedigen.

'Je bent goed, Morrigan. Ik dacht dat ik je alles nog zou moeten leren, maar dat is dus niet

nodig.' Hijgde de man tussen het vechten door. Morrigan gaf alleen een knikje.

Ze kwamen steeds dichter bij de waterkant. Morrigan gaf haar vader een harde klap

tegen zijn schenen en hij viel in het ondiepe watertje. Hij voelde het koude water langs

zijn lichaam glijden toen hij in het water zonk. Hij sprong snel op en zag Morrigan op

hem afkomen. Hij ontweek haar, waardoor zij ook in het water viel. Het gevecht

vorderde zich spectaculair in het water. Het water spetterde alle kanten op.

Morrigan en de leider van een zwerm Ravenmensen stonden lijnrecht tegen over elkaar.

Zwaar ademend. Zonder iets af te hebben gesproken, renden ze op volle vaart op elkaar

af. Ze hieven hun zware stokken en gaven een laatste finaleslag. De stokken knalden

tegen elkaar en dat gaf een daverende knal. De stokken versplinterde uit elkaar en de

stukken hout volgen alle kanten op. Het gaf een fantastisch mooi beeld.

De twee strijders lieten zich uitgeput op het grasveld vallen. Ze waren moe. Ze hadden

uren met elkaar gevochten en hadden geen schrammetje. Ze praatte nog wat over

koetjes en kalfjes. De man voelden zich weer warm worden en veranderde langzaam. Ze

gaven elkaar snel een knuffel en ineens was er geen man meer, maar een raaf.

De raaf vloog op en ging terug naar zijn zwerm. Onderweg kwam hij een raaf uit zijn

zwerm tegen. Via telepathie communiceerden de twee met elkaar. 'Is het gelukt meneer?

Kan Morrigan vechten?'

'Ja, ze kan vechten. Ze is heel sterk en klaar voor de oorlog die voorspeld is. We moeten

nog een paar jaar wachten tot het zover is. In de tussen tijd moeten we ons zo sterk

mogelijk maken. ' zei de leider.

'Dat weet ik. Ik vind het zo spannend. De strijd zal er hevig aan toe gaan. Veel bloed zal

er gegoten gaan worden.'

De raven vlogen steeds verder weg en spraken nog lang over de mysterieuze oorlog..

Wordt vervolgd..

Koen Verheijden.

- 19 -

DIE GEKKE Japanners

In dit artikel ga ik jullie een greep geven uit de hysterische Japanse cultuur!

Die cultuur die voor onze simpele westerlingen zo ontzettend vreemd en

'anders' is. Denk daarbij aan fascinerende dingen als manga, Lolita's en de

prachtige Geisha's..

Door: Koen Verheijden

Lolita

Lolita is een populaire modesubcultuur

voor jongeren in Japan. De kleding lijkt

op de kinderkleding uit de Victoriaanse

tijd en de kostuums uit de Rococo

periode (dit is een Europese

stijlperiode van 1720 tot 1775). Deze,

kostuums gecombineerd met wat

gothic-accessoires, vormen dit tot een

uitstekende Lolita outfit. De 'Lolita-

look' bestaat meestal uit een rok of jurk

tot aan de knieën, blouse, hoed, grote

strik of bonnet, kniekousen , petticoat

en schoenen met een hoge hak of

plateauschoenen.

Lolita is erg populair in Japan, omdat

jongeren in de Japanse maatschappij

snel volwassen moeten worden. Als een

soort protest daartegen dragen ze

Lolitakleding, die vooral geïnspireerd is

op kinderkleding!

Geisha

Een geisha is een slimme en gerespecteerde gastvrouw die voor amusement zorgt

tijdens feestjes in theehuizen. In de achttiende en negentiende eeuw waren geisha's heel

gebruikelijk als gastvrouwen bij zulke gelegenheden. Geisha's bestaan alleen in Japan. Zij

dansen, zingen, spelen muziek en voeren gesprekken. Dit is meestal voor mannelijke

gasten, maar ook vrouwen kunnen genieten van de geisha's. Vooral in de jaren twintig

van de negentiende eeuw waren de geisha's heel populair. Toen waren er zo'n 800.000

geisha's, nu zijn er dat nog ongeveer 200! Geisha's werden beschouwd als voorbeelden

van schoonheid en verfijnde cultuur. Vroeger gaf het status wanneer je een geisha als

- 20 -

gezelschapsdame kon inhuren op je theefeesten. Veel mensen denken dat geisha's een

soort prostituees zijn, maar dit klopt niet. De taak van de geisha is om de gasten op hun

gemak te stellen. Hierbij speelt seks absoluut geen rol! En wanneer het wel een rol

speelt, is dat een onbelangrijke.

Een geisha verdient veel geld, maar daar is een lange opleiding aan vooraf gegaan! Deze

opleiding begon vaak al op zesjarige leeftijd. Wanneer je voor een geisha werd opgeleid,

verbleef je in een geishahuis. Maar je komt niet zomaar op deze opleiding. De

eigenaresse van een geishahuis kiest de meisjes uit. Zij bezoekt op aanbeveling de

ouders van een meisje en stelde voor om hun dochter op te leiden tot een geisha. Maar

ouders konden ook hun talentvolle kinderen aan de eigenaresse geven. Er zijn veel

voordelen voor de ouders om je kind tot geisha op te laten leiden. Je hoefde voor een

persoon minder te betalen binnen het huishouden en de opleidingkosten - die heel duur

waren - werden betaald door de eigenaresse!

Een nieuw geishameisje maakt de basisschool af. Buiten school volgt het meisje dansles,

zangles, conversatieles en leert ze instrumenten te bespelen. Als de basisschool is

afgerond, dan gaat het meisje hele

dagen naar de geishaschool.

Gedurende de opleiding onder ga je

veel fases. In de eerste fase mag je

alleen huishoudelijke taken doen.

Daarna komt de fase waarin ze leren

te observeren. Daarna komt de

laatste fase: de leerling-geisha. In

deze fase ondergaan de meisjes een

zware opleiding in dans, muziek,

zang en conversatie. Tijdens deze

fase krijgen de leerling-geisha's een

'grote zus' toegewezen, die begeleidt

en leerling-geisha's. Als een leerling-

geisha alle vaardigheden goed

beheerst, kan zij een geisha worden.

Wanneer je een geisha bent geword-

en, moet je hard werken. De meeste

geisha's werken zeven dagen per

week. Tijdens een theeceremonie ziet

een geisha de status van de gasten aan de manier hoe een kamer is ingericht. Hierop

passen de geisha's zich aan. Daarnaast moet er nagedacht worden over het vermaak

tijdens zo'n ceremonie. Ook maken de geisha's thee en schenken deze in voor hun

gasten.

Het uiterlijk van een geisha is ontzettend belangrijk, zij moet er perfect uitzien. Als

make-up wordt een witte laag op het gezicht aangebracht. Die witte make-up is een

traditie van vroeger. Toen er nog geen lichten waren, deden de geisha's witte make-up

op zodat ze goed te zien waren bij kaarslicht. Dit deden ze al 1500 jaar voor Christus! De

- 21 -

lippen van een Geisha worden rood gemaakt. De kapsels bij Geisha's zijn ook belangrijk.

Maar omdat er zoveel kapsels voor verschillende fases en burgerlijke standen zijn met

nog meer betekenissen, ga ik hier niet verder over uitwijden. Een geisha draagt altijd

een kimono. Deze zijn van zijde gemaakt en dus erg kostbaar! Bij het dragen van een

kimono moet je rekening houden met de voorwaarden ervan. Kimono's geven

informatie over de drager, zoals leeftijd en huwelijksstatus. Een geisha draagt ook een

strik achterop de rug. Omdat het heel moeilijk is om deze te stikken hebben geisha's veel

hulp nodig tijdens het aankleden. Een geisha moet elk seizoen een andere kimono

dragen en ook voor elke gelegenheid een verschillende! Een kimono wordt als een

kunstwerk en als volmaakt gezien. Ze zijn altijd uniek en worden vaak maar vijf keer

gedragen. En daar geven geisha's zoveel geld aan uit!

Emoties

In Japan is het heel ongebruikelijk als je je emoties toont. Dit vinden zij ongepast. Het is

belangrijk om welgemanierd en bescheiden te zijn. Lachen in het openbaar is

bijvoorbeeld taboe. Voor onze westerlingen is dit heel gek. Zo zijn er bijvoorbeeld

videobeelden van een jongen die wordt meegesleurd in een overstroming en probeert

niet te huilen. Of van een oudere vrouw die onder het puin van een aardbeving wordt

gehaald en tegen de hulpverlener haar excuses aanbiedt voor het ongemak!

Manga

Manga is de bekende Japanse stripboekenstijl. In Japan zijn manga ontzettend populair,

de helft van alle boeken die in Japan worden verkocht zijn manga. Ze worden door echt

iedereen gelezen. Van kleuters tot studenten en van zakenmannen tot huisvrouwen.

Manga zijn in Japan heel erg populair, omdat Japanners heel weinig vrije tijd hebben, en

met manga even snel kunnen ontspannen. De Japanse maatschappij is ook heel anders

dat die van Nederland, het is daar veel

belangrijker om iets te bereiken en hard te

werken daarom lezen Japanners manga,

gewoon als ze het even gehad hebben.

Behalve hard werken, moeten Japanners

zich ook aan strenge gedragscodes houd-

en, ze mogen in het openbaar namelijk

niet laten zien hoe ze zich voelen, ook

daardoor willen ze in hun vrije tijd manga

lezen, omdat manga heel erg hun emoties

laten zien.

Elke maand worden er meer dan honderd

nieuwe manga uitgebracht, in manga

weekbladen of als stripalbum. Dat moet

ook wel, omdat manga weinig tekst bevat,

lezen Japanners hun strips erg snel. Zo’n

stripblad of weekblad is soms net zo dik

- 22 -

als een telefoonboek en toch heeft een gemiddelde Japanner het binnen twintig minuten

uit, dat is dus vier seconden per pagina! In Japan staan er op straat heel vaak manga-

automaten. Dat is hetzelfde als een snoepautomaat hier, alleen trek je daar geen snoep

uit, maar een manga! Die manga-automaten zijn bedoeld voor mensen die manga zo snel

uithebben dat ze een nieuwe nodig hebben.

Manga is in Japan zelfs zó populair dat de Japanse premier in 1995 zijn mededelingen

niet op het journaal of in de krant deed, maar in een bekend manga tijdschrift. En op

Japanse scholen krijgen de leerlingen soms zelfs geschiedenisles in de vorm van manga!

Karaoke

Karaoke is in Japan de ultieme vorm van vermaak. Karaoke is vooral erg populair onder

de zakenmannen en vrouwen van Japan. Na een werkdag - die ongewoon lang is - gaan

zij naar een karaokebar. Hier drinken ze wat en gaan ze vervolgens zingen. Ongeveer

twintig jaar geleden werd karaoke in Japan geïntroduceerd. En nu is het een belangrijk

deel van de Japanse maatschappij geworden!

De 'duwers'

In Japan zijn tijdens de spitsuren de metro's en treinen overvol. En om al die mensen de

metro's of treinen in te krijgen hebben ze daar wat op bedacht: Oshiya. Dit zijn mensen

die tijdens de spitsuren mensen de treinen letterlijk in duwen. Zij kijken waar er nog een

beetje plek is in de trein en gaan vandaar de mensen en hun bagage er in duwen. Dit

levert hilarische youtubefilmpjes op!

- 23 -

Kerst door de jaren heen

Sommigen beginnen al met een feestmaal op de avond van 24 december, anderen

doen alleen aan familiebezoekjes op 25 en 26 december en weer anderen doen er

helemaal niets aan. Kerst! Het is een deel van onze cultuur. Iedereen is vrij met

kerst en iedereen viert dit op een andere manier. We gaan met z’n allen lekker

eten, kerstliedjes zingen onder een versierde spar of geven elkaar cadeautjes...

Maar wat vieren we ook alweer? Hoe is kerst geworden tot het (commerciële)

feest dat het nu is?

Door: Marieke Graumans

Hoewel kerst het meest uitbundig gevierde

katholieke feest is, is Pasen eigenlijk

belangrijker. Met Pasen wordt de opstanding

van Jezus, op de derde dag na zijn kruisiging

gevierd en dit is belangrijker dan dat wat we

met kerst vieren.

Met Kerst vieren we de geboorte van Jezus

Christus. (Je weet wel, dat figuurtje in de

kribbe, met al die beesten eromheen).

Jezus werd geboren in Bethlehem, na een lange

reis van moeder Maria en haar toekomstige

man Jozef. Zij waren vanuit Nazareth op een

ezel naar Bethlehem gegaan, omdat ze zich

moesten inschrijven in hun geboortestad en dat

was Bethlehem. Als ze laat in het stadje aan-

komen, is er geen plek meer in de herberg en

moeten ze in de stal slapen. Daar wordt Jezus geboren en Maria legt hem in een met stro

gevulde voederbak. Al snel stond de stal, naast de dieren die er al waren, vol met

schapen en herders, die gewaarschuwd waren door engelen. Later komen nog de Drie

Koningen geschenken brengen. (Zie hier: de complete kerststal van onder de

kerstboom!)

Jozef was niet Jezus’ vader, als we het verhaal moeten geloven. Jezus was het kind van

God en werd na de onbevlekte ontvangenis (lees: zonder seks) uit Maria geboren. Dat

was Maria al voorspeld door een engel. Jezus is een kind van vrede, hij was de Messias (=

Verlosser).

Natuurlijk zijn er verschillende varianten op het verhaal. Het toevoegen of ontbreken

van bepaalde dieren in de stal is bijvoorbeeld zo’n variatie. Een ander opvallend verschil

in de kerstverhalen, is dat soms wordt beweerd dat Jezus in een grot is geboren, in

- 24 -

plaats van een stal. Nu is het zo dat in deze tijd in

Palestina vaak grotten voorzien werden van stro om daar

het vee na een dag grazen, te stallen. De grot waarin

Jezus zou zijn geboren, kan dus net zo goed een stal

geweest zijn!

Het kerstverhaal is natuurlijk prachtig en gezellig om

rond de kerstboom te vertellen. Kerst zoals we dit nu

vieren heeft echter vrij weinig met dit verhaal te maken.

Het hedendaagse kerstfeest is een verzameling van

allerlei heidense feesten, een heleboel commercie, in een

katholiek sausje.

Het feest rond de datum van Kerstmis stamt uit eerdere

tradities. Veel elementen in de wijze waarop Kerstmis

wordt gevierd gaan terug op voorchristelijke en

Germaanse tradities.

In de vierde eeuw hebben Constantijn de Grote en wat

bisschoppen besloten dat Kerstmis, de geboorte van Jezus, op 25 december moet

worden gevierd. Op deze dag werd rond de Middellandse Zee al het feest voor de

zonnegod gevierd. Omdat Jezus ‘Het Licht van de Wereld’ zou zijn, werd voor deze

datum gekozen. Het ontsteken van kaarsen met heeft overigens ook met oude,

voorchristelijke tradities te maken, zoals het midwinterfeest, maar men vertaalde dit

later door Jezus ‘Het Licht van de Wereld’ te noemen.

Bovendien had men rond 25 december al wat vrije dagen, in verband met een ander

Romeins feest.

Het is niet zeker wanneer Jezus werkelijk is geboren – voor de viering is er gewoon maar

een datum gekozen die meer te maken heeft met andere, heidense feesten. Het laten

grazen van schapen van de herders op 25 december is niet héél vreemd – het is dan niet

verschrikkelijk koud in Palestina –, maar echt logisch is het ook niet.

Een ander teken dat duidelijk maakt dat onze kerst een bij

elkaar geraapt zooitje is van heidense tradities, is de kerst-

boom! Ieder jaar sleept men een kleine spar de woon-

kamer in en worden glazen ballen, hangers en lichtjes van

zolder gehaald om deze boom te versieren. Nog een

glanzende piek bovenop de hoogste, meest uitstekende tak

en voilà: een kerstboom!

De kerstboom is traditioneel een teken van vrucht-

baarheid. Germanen hadden rond te tijd van het feest van

de winterzonnewende een boom in of om het huis.

Eerst werd de boom nog gezien als heidens teken, maar

vanaf de zestiende eeuw besloot men dat het een teken

- 25 -

van de geboorte van Jezus was. Je vond ze in kerken en een paar eeuwen later sleepten

mensen de bomen ook hun eigen huis binnen.

De versiering van de boom staat voor verschillende aspecten van het christelijk geloof.

De boom zelf en de kerstballen staan voor het paradijs met zijn bomen met mooie

vruchten, de piek of ster bovenin de top staat voor de kerstster die de Drie Koningen de

weg naar de stal wees en de lichtjes staan voor Jezus. Het kerststalletje onder de

kerstboom beeldt natuurlijk gewoon het kerstverhaal uit. Deze traditie van de kerststal

bestond overigens al voor de traditie van de kerstboom. De stal kreeg hiervoor gewoon

het meest prominente, mooiste plaatsje in de kerk of in huis.

Naast alle symboliek achter de kerstboom en als haar versieringen, vinden de meeste

mensen het natuurlijk gewoon “gezellig staan”!

Dan is er met kerst nog de Kerstman! Het is een soort afgeleide van Sinterklaas. Het

Sinterklaasgebruik werd door emigranten meegenomen naar Amerika en heeft zich daar

ontwikkeld tot wat nu “Santa Claus” is. Ook hij komt een keer per jaar tevoorschijn om

alle kinderen cadeautjes te geven, heeft een lange baard en een rood pak. De stoomboot

van Sinterklaas is een door rendieren getrokken arrenslee en de hulpjes van de

Kerstman zijn geen Zwarte Pieten, maar elfjes van de Noordpool.

De Kerstman zoals wij hem nu kennen, met zijn rood-witte kleding, is verspreid door

Coca Cola. Dit frisdrankmerk gebruikte de Kerstman in dit uiterlijk in een reclame en

aangezien Coca Cola overal ter wereld gedronken wordt, verspreidde dit beeld van Santa

Claus zich snel.

Met dit voorbeeld van de Coca-Cola-Kerstman komen we ook op het commerciële van de

Kerst… Tegenwoordig gaat het helaas niet meer om het met zijn allen om de kerstboom

kruipen, liedjes zingen, het kerstverhaal vertellen… Het gaat erom wie de lekkerste (dus

duurste) kalkoen in huis heeft gehaald, wel kind de leukste (dus duurste) cadeautjes

krijgt en wie het mooiste (dus duurste) kerstjurkje aanheeft. Winkeliers maken

dankbaar gebruik van alle kerstgekte en wij gaan er allemaal in mee. Er is helaas in veel

gevallen niets religieus meer aan. Men weet niet meer waar het om draait en waar alle

symbolen voor staan. Hopelijk is het je met het lezen van dit artikel bijgebracht!

- 26 -

Wist je dat…

Nicolas Flamel echt de Steen der Wijzen zou hebben uitgevonden?

In het eerste boek van de Harry Potter-reeks wordt gesproken over Nicolaas Flamel, de

onsterfelijke uitvinder van de Steen der Wijzen. Dit is geen bedenksel van J.K. Rowling.

Nicolas Flamel heeft daadwerkelijk bestaan! Ook deze Flamel hield zich bezig met

alchemie: hij probeerde goud en onsterfelijkheid te vinden door de Steen der Wijzen te

creëren. Vanwege zijn grote rijkdom ontstond de mythe dat hij de Steen ook echt had

uitgevonden, maar in werkelijkheid was hij getrouwd met een oude, rijke weduwe.

Het Vaticaan in de jaren ’20 bijna failliet was?

Iedereen die wel eens in Vaticaanstad is geweest, herinnert zich de enorme Sint-

Pietersbasiliek, de kunstschatten uit het Vaticaanmuseum en de fresco’s van Michel-

angelo. Al deze pracht en praal heeft de Kerk door de eeuwen heen verzameld, maar

toch kan ook het Vaticaan failliet gaan. In de jaren ’20 had Italië het Vaticaan vrijwel al

zijn landgoederen afgenomen. Pas na een financiële vergoeding was de Kerk gered. Maar

wees gewaarschuwd: ook de afgelopen jaren stonden er rode cijfers in de boekhouding!

Het ontwerp voor het beroemde Operagebouw in Sydney is gebaseerd op een

sinaasappel en zeilschepen?

In de jaren ’50 won de bijzondere architect Jørn Utzon een ontwerpwedstrijd voor een

nieuw cultureel icoon voor Sydney. Hij hield erg veel van de zee en zeilen, dus liet hij in

de vorm van het gebouw schelpen en scheepszeilen terugkomen. Het ontwerp was zo

complex dat hij niet wist tot hoe hij dit technisch mogelijk moest maken. Totdat hij een

sinaasappel pelde! Net als bij een sinaasappel vormen de veertien schillen van het

gebouw samen één bolvorm. Helaas heeft Utzon zelf weinig kunnen genieten van zijn

ontwerp. Hij kreeg ruzie met de financier en is toen uit het project gestapt. Hij werd niet

uitgenodigd voor het ontwerp in 1973 en heeft zijn ontwerp nooit in het echt gezien.

- 27 -

Diamonds are Forever

In de filmklassieker ‘Titanic’ wilde Rose getekend worden met alleen een enorme dia-

mant om haar nek en Marilyn Monroe bezong de edelsteen als ‘a girl’s best friend’.

Diamant is dan ook een gesteente met bijzondere eigenschappen: een ongekende hard-

heid, een permanente glans, een grote zeldzaamheid en zeer hoge waarde. Het is niet

meer dan terecht dat deze prachtige edelsteen zo tot de verbeelding spreekt!

Een onbedwingbaar gesteente

Het woord diamant is afgeleid van het oud-

Griekse ‘ἀδάμας’, wat onverslaanbaar of on-

bedwingbaar betekent. Diamant is dan ook

het hardste materiaal dat in de natuur

voorkomt! Er zijn maar twee stoffen met

een hogere hardheid, maar deze kunnen

alleen industrieel worden gemaakt. Deze

hardheid kan alleen maar ontstaan door een

hoge temperatuur en druk op gesteente uit

te oefenen. Diamant kan daarom niet op het

aardoppervlak worden gevormd. Alleen

diep in de aardmantel zijn de druk en

temperatuur hoog genoeg. Vulkanische pro-

cessen brengen de stenen aan het opper-

vlak, maar alleen als dat proces snel genoeg

verloopt. Want als het gesteente de kans

krijgt zich aan te passen aan de druk en

temperatuur, verandert de diamant in het

zwarte grafiet waarvan potloden worden

gemaakt. Diamant is daarom een zeldzame

en vooral ook prijzige edelsteen.

De Rainbow Collection

De prijs van een diamant is van een aantal

omstandigheden afhankelijk. Natuurlijk is

het gewicht het belangrijkste. Het gewicht

van diamanten wordt uitgedrukt in karaat.

Het woord karaat is afgeleid van de Griekse

naam voor de Johannesbroodboom: Kera-

tonia siliqua. De vruchten van deze boom

werden namelijk gebruikt voor het wegen

van diamanten. Deze zijn zo constant van

gewicht dat iedere vrucht precies 200 milli-

mgram weegt! Eén vrucht stond gelijk aan

één karaat. Een andere factor in de prijs is

de kleur van de diamant. Kleurloze, witte

diamanten zijn het duurst. Maar er komen

ook diamanten in de kleuren geel, rood,

blauw of groen voor. Jarenlang werden de

gekleurde diamanten als waardeloos be-

schouwd. Iedereen verklaarde de Antwer-

pse diamanthandelaar Eddy Elzas dan ook

voor gek, toen hij de meest felgekleurde van

deze edelstenen in grote hoeveelheden aan-

kocht. Hij bouwde een collectie op van drie-

honderd gekleurde diamanten: de Rainbow

Collection. Tegenwoordig zijn ook de ge-

kleurde diamanten in trek en is de waarde

van zijn verzameling tientallen miljoenen

euro’s. Klinkt dus toch niet zo gek!

Bloeddiamanten

De kostbaarheid van diamanten betekent

niet dat deze steen alleen maar met pracht

en praal wordt omringd. Het winnen van

diamanten in bepaalde delen van Afrika

gebeurt soms onder verschrikkelijke om-

standigheden: vaak worden kinderen van-

wege hun kleine vingers gebruikt om de

stenen te zoeken. Maar bovenal wordt de

opbrengst van de stenen gebruikt om bloe-

derige burgeroorlogen mee te financieren.

Deze diamanten worden daarom ook wel

conflict- of bloeddiamanten genoemd. Tij-

dens een overleg in Zuid-Afrika hebben alle

landen afgesproken dat alleen diamanten

met een speciale verklaring nog mogen wor-

- 28 -

den verhandeld, zodat we zeker weten dat

deze stenen niet uit de Afrikaanse conflict-

zones komen. Maar corrupte regeringen en

smokkelaars zorgen er helaas voor dat deze

regel lastig na te leven is.

Een royaal cadeau

Een diamant is niet voor iedereen betaal-

baar, maar voor sommige kanjers moet je

zelfs van koninklijke huize komen! De

grootste en kostbaarste diamant is tegen-

woordig de Golden Jubilee van maar liefst

545,67 karaat. Zo’n steen zouden wij niet

zomaar op ons verlanglijstje zetten, maar

werd toch echt cadeau gedaan aan de

Thaise koning Rama IX tijdens zijn 50-jarige

jubileum als koning van Thailand. De

Golden Jubilee bevond zich diep in de grond

dan ook in koninklijk gezelschap: de steen is

gevonden in de Zuid-Afrikaanse Premier

Mine waar ook de beroemde Cullinan-

diamant is gevonden. De donkerblauwe

Cullinan is met 3106 karaat de grootste

diamant die ooit gevonden is. Uit de steen

zijn door de Amsterdamse slijperij Asscher

negen grote en 96 kleinere diamanten

geslepen, waaronder de beroemde Grote

Ster van Afrika (530 karaat) en de Mindere

Ster van Afrika (317 karaat).

De beroemde Premier Mine

Ook de Cullinan werd met een grote strik

ingepakt: niemand minder dan de Engelse

koning mocht de diamanten toevoegen aan

zijn collectie kroonjuwelen. Een andere be-

roemde diamant uit de Engelse collectie is

de Koh-i-Noor, ofwel: Berg van Licht. De

Engelse koningin Victoria kreeg de steen

cadeau van de East India Compagny, maar

vond de steen te gewoontjes en dof. Ook

deze keer kreeg een Amsterdammer de taak

om een pronkjuweel te slijpen en sindsdien

prijkt de Koh-i-Noor op de Britse kroon.

De Hope diamant

Het gestolen godenoog

Marilyn Monroe mocht overtuigd zijn van

het vriendelijke karakter van de diamant,

maar daar is niet iedereen het over eens.

Eén van de meest beroemde diamanten is de

blauwe Hope-diamant uit de Indiase mijnen.

De diamant zou het oog zijn geweest van een

beeld van de Hindoestaanse godin Sita, maar

zou daaruit zijn gestolen door de Fransman

Tavernier. Vanaf dat moment zou de steen

onheil brengen over zijn bezitters. Het

Franse koningspaar werd onthoofd tijdens

de Franse Revolutie, de Amerikaanse actrice

May Yohé verweet de diamant haar

scheidingen en armoede, een Russische

prins werd vermoord tijdens de Russische

Revolutie en de Turkse sultan verloor zijn

troon. Tegenwoordig is iedereen veilig: de

Hope-diamant is sinds 1958 eigendom van

het Amerikaanse Smithsonian Institute. En

gelukkig zijn de meeste diamanten inder-

daad ‘a girl’s best friend’.

- 29 -

Vormen en kleuren

Twee dingen die je overal om je heen ziet, zijn vormen en kleuren. Alles heeft

namelijk een vorm en een kleur! Oké, zwart, wit en grijs zijn eigenlijk geen

kleuren, maar tinten, maar in de praktijk is bijna niets écht zwart of écht wit, er zit

bijna altijd wel iets van kleur in. Je staat er vaak niet eens meer bij stil, maar over

de kleuren en vorm van veel producten wordt écht goed nagedacht! Ik doe zelf een

studie industrieel ontwerpen aan de TU in Delft en voor mijn studie leer ik alles

over producten ontwerpen. Van het bedenken van ideeën tot berekeningen

maken over de sterkte van het product en van het bouwen van een prototype tot

marketing. In dit stuk ga ik het daarom hebben over wat de vormen en kleuren

van een product allemaal kunnen doen!

Door: Marieke Lous

Met de vorm van een product kan je al

heel veel duidelijk maken over het product

zelf. Wat het is en hoe het werkt kan je

allemaal verwerken in hoe het product er

uit ziet. Zo hebben sommige e-readers een

vorm die op een boek lijkt, zodat mensen

snappen waar het voor bedoelt is. Dit heet

een pragmatische metafoor: de vorm van

het product stelt iets voor wat de mensen

kennen, waardoor ze snappen wat dit

product is.

Maar ook de gestroomlijnde vorm van een

auto is bewust gekozen: het geeft je het

idee dat deze heel snel kan gaan. Ook kan

de vorm bijvoorbeeld een knopje laten

zien wat je er mee moet; een knopje om te

draaien ziet er anders uit dan een knopje

om te schuiven. Daar sta je vaak niet eens

meer bij stil, onbewust schuif je een

schuifknopje en klik je op een klikknopje.

Ook kleuren kunnen grote invloed hebben,

zelfs al heb je dat vaak niet door! Veel

- 30 -

mensen weten dat je van blauw rustig

wordt, maar wist je dat mensen het in een

kamer met blauwe muren kouder vinden

dan in een kamer met rode muren? En dat

mensen een bruine stoel comfortabeler

vinden dan bijvoorbeeld een rode stoel,

ook al zijn ze van precies hetzelfde

materiaal gemaakt?

Ook kan kleur heel veel zeggen over voor

wie het product bedoelt is. We kennen

allemaal wel de roze babyspulletjes voor

meisjes en blauwe voor jongetjes, maar

een ander voorbeeld zijn donkerblauwe

Nivea-producten voor mannen en de witte

voor vrouwen. Ook heeft volle melk

standaard een donkerblauwe verpakking,

halfvolle melk een blauwe en karnemelk

een rode, zoals iedereen eigenlijk wel

weet. Dit scheelt een hoop bij het winkelen

omdat je meteen ziet of een product is wat

je nodig hebt of niet! Als een producent

van deze producten het ineens anders zou

doen, zouden veel mensen het verkeerde

kopen. Kleuren kunnen ten slotte ook

aangeven hoe je iets gebruikt: een rood

lampje kan een waarschuwing zijn, een

groen lampje dat iets klaar is etc.

Zo zie je dat de vorm en kleur van een

product veel kunnen zeggen over het

product zelf. Vaak heb je het niet eens

door wat voor informatie ze je allemaal

geven! Zonder deze dingen zou het heel

moeilijk zijn om een voorwerp wat je nooit

eerder hebt gezien, te begrijpen! Zo doen

deze twee dingen die eigenlijk zo

vanzelfsprekend lijken, toch veel meer dan

je verwacht.

- 31 -

Snelheid

Zoals jullie van ons gewent zijn, is hier wederom een fotocollage voor jullie! Dit

keer in het thema van 'snelheid'. Mooie en spannende foto's vol lichteffecten.

Foto's waar je uren naar kan kijken, omdat er zoveel te zien is! Veel kijkplezier!

- 32 -

- 33 -

DE KLEDINGKAST VAN KIKI

Elk nummer duiken wij iemands kledingkast in. Wat is zijn of

haar stijl? Kiest hij voor een boxer of slip? Hult zij zich in

designeroutfits of is zij fan van H&M? Deze keer gaan wij een

kijkje nemen bij Kiki!

Door: Koen Verheijden

- 34 -

“Ik heb niet echt een eigen stijl. Ik heb net zo lief een „kakkers‟ blouse

Aan als een alternatieve trui”

Kun je voor ons je stijl omschrijven?

Mijn moeder zegt altijd dat ik een beetje een alternatieve kledingsmaak heb bij

bepaalde dingen. Ik vind dat leuk om te horen, want dat geeft me weer meer

motivatie om echt mezelf te zijn in mijn kleding. Maar een specifieke stijl heb ik

volgens mij eigenlijk niet echt! Ik heb net zo lief een mooi 'kakkers' blouseje aan,

als een alternatieve trui. Vroeger droeg ik zelfs nooit jurkjes en rokjes en nu vind

ik dat juist leuk!

Wat zijn je favoriete winkels?

Echt een winkel waar ik altijd wel voor iets slaag, is de H&M. En de Zara en

Bershka vind ik ook hele leuke winkels om even lekker te kunnen shoppen. Ook

houd ik van goedkope schoenenwinkels. Zo heb ik nu voor deze winter twee hele

warme en fijne schoenen/laarzen voor bij elkaar € 50,-. Dat vind ik – en mijn

portemonnee – erg leuk!

Met wat voor accessoires maak jij je outfit compleet?

Het liefst heb ik gewoon pareloorbellen in. Deze passen namelijk echt overal bij,

vind ik! Vaak zet ik ook mijn ‘geek’ bril op om net dat alternatief tintje eraan te

geven. Of een leuke ketting met iets simpels eraan vind ik ook erg leuk om aan te

hebben. Verder heb ik standaard mijn armbandjes om die ik ooit van me moeder

en broer heb gehad. Die doe ik eigenlijk nooit uit. Ook heb ik verschillende

horloges. Ik vind horloges erg leuk om aan te hebben, want het geeft net wat meer

afwisseling in verschillende accessoires.

- 35 -

Wat is je favoriete outfit en waar-

om is dat?

Oeh, dat vind ik een hele lastige maar

ik vind mijn bloemetjes rok toch het

leukste denk ik. Daar een wit

blouseje bij en een licht bruin vestje

overheen. Samen met mijn (goed-

kope) laarzen maakt het dit af, vind

ik zelf!

Hoelang sta jij ’s ochtends meestal

voor de spiegel?

Dat is verschillend soms leg ik 's

avond mijn kleren klaar. Dan trek ik

het 's morgens zo aan en ga ik naar

school. Maar als ik ' s morgens mijn

kleren nog moet uitkiezen, duurt het

soms wel heel erg lang. En als ik dan

eindelijk iets gevonden heb, moet ik

nog wel altijd even mijn make-up

doen! Vaak is dat eyeliner en

mascara.

“Vaak zet ik mijn ‘geek’ bril op om net

dat alternatief tintje te geven”

- 36 -

WANNA BE FAMOUS Over hoe talentloos de talentenjachten zijn…

Tegenwoordig wil iedereen beroemd worden. Op televisie word je iedere dag

geconfronteerd met talentenjachten en door ieders hoofd heeft wel eens geflitst: “Zal ik

ook mee doen?” Maar zijn we niet een beetje doorgeslagen? Moet nou echt iedereen een

talent hebben en dat laten zien aan de rest van de wereld?

Door: Marieke Graumans

Iedereen moet íets kunnen. Of dat nu

zingen (‘The Voice of Holland’), dansen

(‘So You Think You Can Dance’), koken

(‘MasterChef’), lepels ombuigen (‘De

Nieuwe Uri Geller’), poseren (‘Holland’s

Next Topmodel’), kleding ontwerpen

(‘Beat The Topdesigner’) of haar

knippen (‘The Next Hair Guru’) is: je

moet je 'talent' op televisie laten zien en

ermee tegen anderen strijden. Overal is

een talentenjacht voor en als je talent

niet in een bepaald hokje past, doe je

mee aan een programma als ‘Holland

Got Talent’ of misschien ‘Het Beste Idee

van Nederland’.

Maar wanneer heb je dan talent? En

hebben al die deelnemers van deze pro-

gramma’s wel echt talent?

Onder talent verstaan we een bijzonder

goed ontwikkelde eigenschap. Aange-

boren eigenschappen spelen hierbij een

bijzondere rol. Zo zijn er mensen die

jarenlang in een koor zitten en nog geen

zuivere zin kunnen zingen, terwijl

anderen nooit iets aan hun stemont-

wikkeling doen en bij wie toch iedereen

bij hun eerste noot kippenvel krijgt.

Talent heb je of heb je niet en daar kun je

niets aan doen! De meeste mensen die

zich voor zo’n talentenjacht opgeven, zij

eigenlijk gewoon wannabe's. Gefrus-

treerd door het feit dat bepaalde artie-

ten, koks of modellen rijk en beroemd

zijn en zij niet. Ze hopen dat ook zij

talent hebben, door gaan breken en veel

geld gaan verdienen. (Meestal ontbreekt

echter het eerste, dus gaan de daarop

volgende dingen al niet meer door.)

Iedereen kent bijvoorbeeld de genante

auditiefragmenten van programma’s

- 37 -

als ‘Idols’. Het is fantastisch om te zien

dat mensen zó graag talent willen

hebben en er dan ook zelf in geloven en

zichzelf dan helemaal voor schut zetten.

– Eigenlijk is het ongelofelijk sneu en

moet er iemand zijn die deze mensen

voor zichzelf behoeden, maar ja, alles

voor faam!

Het meest sneu zijn misschien nog de

kindertalentenjachten. Het is gewoon-

weg zielig dat kinderen op jonge leeftijd

al wordt ingeprent dat je pas geslaagd

bent, wanneer je beroemd bent.

Duizenden vriendenboekjes vermelden

onder het kopje “Wat ik later wil word-

en:” dat het desbetreffende kind “be-

roemd” wil worden en dit is zorgelijk!

Denk aan shows als ‘Junior Songfestival’,

‘Junior MasterChef’ of de zoektocht naar

de nieuwe Ciske de Rat. – Was het het

idee van de ouders of van het kind om

het voor zo’n programma op te geven?

Natuurlijk vinden kinderen het leuk om

aan zoiets mee te doen – pappa en

mamma zijn trots –, maar denkt iemand

er ooit bij na wat er met zo’n kind

gebeurd wanneer het bij een eliminatie

uit de competitie wordt geknikkerd?

Geen kind gelooft het zinnetje “Het is

goed, want je hebt je best gedaan” nog,

zeker niet nu alles toegespitst is op het

winnen en het beroemd worden. Wan-

neer je verliest, heb je gefaald, word je

niet beroemd en nooit gelukkig. En

pappa en mamma balen ook nog eens!

De vraag is, wanneer het ophoudt. Als er

al een programma is om uit te zoeken

wie de beste haarstylist van Nederland

is, kun je wel door blijven gaan! Waar

ligt de grens? Komt er binnenkort een

talentenjacht voor schrijvers, voor scha-

kers of voor leraren? Of is dit allemaal

niet spetterend genoeg? Het lijkt niet

meer te gaan om wie écht talent heeft,

maar wie het op de meest opvallende

manier kan laten zien. Op middelbare

scholen krijgen de top-waterpoloërs, de

fantastische dammers en de superslim-

me wiskundigen minder aandacht dan

dat ene mooie meisje dat er op de cul-

tuuravond dansend een liedje van Lady

Gaga uit weet te brengen. Het lijkt alle-

maal niet te gaan om hoe goed je iets

doet, maar om wat je doet.

Het is opvallend dat juist de mensen met

veel talent, het vaak niet laten zien en

mensen met maar een beetje of helemaal

geen talent alle aandacht krijgen. Dit

laatste wordt veroorzaakt door de bood-

schap die de televisie verkondigt: “Zoek

je talent en laat het bij ons zien!” De rest

van de wereld zit echter echt niet te

wachten op deze neptalenten!

- 38 -

Natuurlijk zijn er wel mensen die écht talent hebben en er graag iets mee willen doen. Ze

hebben alleen wat versterking nodig…

Nieuw op te richten Blaoskapel “Hedduhtalgehoord?!” zoekt muzikanten !!!!

Wij zijn ’n klein clubje enthousiaste mannen en vrouwen tussen de 25 en 48 jaar die op

Dinsdag 18 Oktober voor het eerst met elkaar om de tafel zijn gaan zitten om te zien wat ’n

ieder voor ogen heeft en wat de verwachtingen zijn voor het opstarten van ’n hele nieuwe

blaaskapel. Iets wat in deze tijd niet echt makkelijk is en ’n stukje doorzettingsvermogen en

geduld met zich meebrengt.

Geen van de muzikanten hebben eerder met elkaar samen gespeeld. De muzikale

kwaliteiten verschillen van net beginnend tot volleerd met járen ervaring. Al met al ’n

kleurrijk stel mensen die in korte tijd ’n klik met elkaar hebben gekregen door hun passie

voor muziek. We zijn nu met 9 personen maar om de club compleet te maken zijn wij nog

op zoek naar: Trompettisten, Baritons en Saxen.

Wij zullen pas naar buiten treden als ’t staat als ’n huis maar, tegen die tijd zal u zeker van

ons gaan horen !!!

Wij repeteren vooralsnog op maandagavond bij café “De Pastoor” in Etten-Leur (van +/-

20.00-22.30)

Dus, lijkt ’t je leuk om aan het begin , van ’n nieuw op te richten Blaoskapel te staan, kom

gerust ’n keer kijken tijdens ’n repetitieavond:

Info: Mariska Heijnen 06-48804901 hedduhtalgehoord@hotmail.com

Wij, Ilja Geelen en Pleun Doevendans uit Berkel-Enschot (een dorpje gelegen naast Tilburg)

zoeken mensen voor in onze band. Ilja zingt en Pleun speelt piano en zingt.

Wij willen al een tijd een bandje oprichten, maar steeds komt het er niet van

of het lukt ons niet om een bandlid te kunnen vinden! Op het moment zoeken wij mensen

die een instrument bespelen. We hebben al 2 zangeressen, maar als je zingt is dat

natuurlijk geen probleem! Mocht je interesse hebben, zou je dan een mailtje willen

sturen naar: pleuntjedoevendans@hotmail.com of iljageelen@home.nl

Alvast bedankt!

Groetjes, Ilja Geelen en Pleun Doevendans

- 1 -

A Happy End

En ook nu weer een HAPPY end! Door de freelancers was het maken van deze The

Project iets relaxter dan bij de vorige edities het geval was. Bovendien hebben we

onderhand heel wat ervaring en beginnen we handigheid te krijgen in alles wat we doen.

We werken met meer structuur, met deadlines, we hebben professioneel onderling

contact en de fotoshoot ging smetteloos!

We hopen nog meer bekendheid te krijgen. We krijgen goede reacties van iedereen die

het leest, maar gewoon méér mensen moeten van ons tijdschrift weten. Dus, vertel het

door! En misschien moeten we eens op televisie komen!

We zijn weer ongelofelijk trots op deze uitgave en zijn al hard aan het werk voor de

volgende. Nog steeds met heel erg veel plezier.

Hopelijk tot bij The Project 5!

Marieke & Koen

Email:

Website:

Hyves:

Facebook:

infomagazintheproject@gmail.nl

www.magazinetheproject.nl

theprojectmagazine.hyves.nl/

http://www.facebook.com/#!/pages/The-

Project/228825173819967