Nederlands: Film versus boek ik ook van jou Ik heb het boek gevonden in de bibliotheek van Dendermonde. Het boek is geschreven door Ronald Giphart, Ik ook van jou . De film heb ik gevonden op het internet (via Videoland) en de film is geregisseerd door Ruud van Hemert, Ik ook van jou .

Ronald Edgar Giphart komt uit Dordrecht en is geboren op 17 december 1965. Hij is een Nederlandse schrijver. Hij werd bekend met boeken als Ik ook van jou ( uitgave in 1992) en Phileine zegt sorry (uitgave in 1996). Hij heeft één zus: Karin. Zijn ouders scheidden toen Giphart 11 was. Al vroeg was Giphart bekend met schrijven: Gipharts opa en vader waren lange tijd journalist, zijn vader is huisvestingsambtenaar. Zijn moeder, Wijnie Jabaaij (1939-1995), was kamerlid voor de PvdA. Wijnie Jabaaij was ook actief in de Dordtse politiek.

Giphart bracht zijn puberteit door in Soestdijk. Hij ging naar het Baarnsch Lyceum, waar in een parallelklas (groep medeleerlingen) prins Willem-Alexander zat, Alex voor vrienden. Nog belangrijker is de in die tijd gesloten vriendschap met Bert Natter gebleken, met wie Giphart een literaire schoolkrant/jongerenblad (De Uitlaat) maakte. Gezamenlijk bereidden ze zich voor op een leven in de literatuur. Ze schreven toneelstukken, richtten een tijdschrift op enzovoort.

Ik ook van jou is de debuutroman ( debuut: een eerste literaire werk) van de Nederlandse schrijver Ronald Giphart. Het boek verscheen in 1992 en werd een jaar later bekroond met het Gouden Ezelsoor. ( Het Gouden Ezelsoor was een jaarlijkse literatuurprijs in 1979).

Rudolf Victor Constantijn Gijsbertus Maria (Ruud) van Hemert geboren in Amsterdam op 29 oktober 1938 en is overleden in Wapserveen op 5 juli 2012. Hij was een Nederlands film- en televisieregisseur. Hij is vooral bekend geworden door zijn zwart-komische en schunnige satires. Hij was een zoon van televisieregisseur Willy van Hemert en danseres Miep Kronenburg. Zijn broer Hans is muziekproducent, zijn zuster Ellen was actrice.

Van Hemert begon zijn carrière als maker van televisieprogramma's bij onder andere de VARA en de VPRO, waar hij begin jaren 70 onder andere samenwerkte met Wim T. Schippers aan de programma's De Fred Haché Show en Barend is weer bezig!. In 1984 speelde hij zelf een rol in de televisieserie Opzoek naar Yolanda als de bakker. Zo heeft Rudolf nog veel succes gehad in de film wereld. Hij heeft nog vele films geregisseerd en hij heeft ook nog veel geacteerd.

Van Hemert stond bekend als een perfectionist die acteurs scènes tientallen keren liet overdoen. Acteurs gaven hem dan ook de bijnaam 'Bruut Van Hemert'. Bij Van Hemert werd in de loop van 2011 een ernstige vorm van keelkanker ontdekt .Hij overleed op 5 juli 2012 in zijn slaap in het buitenhuis van vrienden in Wapserveen.

Ik ook van jou is een Nederlandse verfilming uit 2001 van de gelijknamige roman van Ronald Giphart. Deze speelfilm is geregisseerd door Ruud van Hemert. De hoofdrollen worden gespeeld door Angela Schijf, Antonie Kamerling en Beau van Erven Dorens. Het genre van de film is het romantische drama. De filmmuziek werd geschreven door het componistencollectief Normally Invisible. De titelsong werd gezongen door Sarina Kaye en geschreven door Haro Slok en Henkjan Smits.

2 Boekfragmenten:

1)

2)

2 Filmfragmenten:

Heb ik op DVD staan.

1) 5:282) 1:27:26

Samenvatting verhaal:

(Zie aparte bestand PowerPoint)

Fragment lezen in de klas ( Bladzijde 178-179)

Het boek bevat twee thema's: vriendschap en liefde.

Ronalds liefde voor Reza en de relatie tussen Ronald en Fräser. Ronalds liefde voor Reza is een belangrijk thema. Hun verhouding is hevig geweest en duurde ook enige tijd, maar is nu beëindigd. Ronald heeft het uitgemaakt, vlak voor zijn vakantie. Door een boek te schrijven over zijn verhouding met haar, probeert hij het te verwerken. Zijn liefde voor Reza komt vaak terug in het boek, ook als hij Silke ontmoet. Hij probeert letterlijk afstand te nemen van Reza tijdens de vakantie.

Het tweede thema is de relatie tussen Ronald en Fräser. Ze gaan met elkaar om als echte vrienden. Ze praten samen over alles, maar vooral over seksuele problemen en over literatuur. Ze willen allebei schrijver worden. Bij Fräser gaat het schrijven alleen wat moeilijker dan bij Ronald. Ronald heeft al veel geschreven over Reza. In de relatie tussen Ronald en Fräser zijn de gevoelens van Ronald voor Fräser belangrijker. Ronald bewondert hem, is jaloers en ergert zich aan het opschepperige gedrag van Fräser. Om d<eze twee relaties met de hoofdpersoon draait het hele boek.

Enkele vragen voor de klas:

1) Wat vinden jullie van de personages? Ik vind hen persoonlijk oppervlakkig en niet altijd even realistisch overkomen. Ik kan me geen voorstelling maken van een groep jongeren die alleen maar over literatuur en seks kunnen praten.

2) In het boek worden er ook veel seks scènes uitgeschreven? Hoe denken jullie daarover, is dat nodig?

3) De schrijver houdt zich ook niet aan de taalregels, hij is nogal nonchalant met het gebruik van zijn woorden. Woorden zoals Shit, fuck, lullen, rukken, …

4)

Elementen waarin boek en film verschillen:

Het verschil tussen boek en film is vrij groot. Typerend zijn de kleine details die vergeten of veranderd zijn.

1) Zo is Silke in het boek bijvoorbeeld Duits en spreekt ze nauwelijks Engels, en is ze in de film een Nederlands meisje, om het kijk- en luistergemak van de kijkers te vergroten.

2) Andere voorbeelden zijn de naamverwisseling tussen het boek – waar de hoofdpersoon Ronald heet – en de film, waar hij Erik heet.

3) Het boek ging ook over “het heden” waarin Ronald Silke ontmoet, maar in de film ging het vooral over Reza en Erik.

4) Een ander belangrijk verschil is de afloop van de film. In het boek is Fraser vreemd gegaan en heeft hij hier erg veel spijt van, dus gaan ze terug naar Nederland. Ronald belt een vriend om te vragen naar zijn vrouw, en die vertelt dat er iets met Reza is.

Ronald besluit dan alsnog om tegen de wil van Fraser in, terug te gaan naar de camping om op zoek te gaan naar Silke. In de film zijn er nog niet echt plannen om weg te gaan; Erik belt vanaf de camping een vriend, en die vertelt hem dat er iets mis is met Reza.

Vergelijkbare films, liedjes en boeken:

1) Veel mensen vergelijken zowel het boek Ik ook van jou als de film met het boek en de film van Jan Wolkers Turks fruit . Dit is natuurlijk niet zomaar, daar zijn een aantal redenen voor. Zoals onder andere: beide boeken zijn vrij “nieuw” voor hun tijd en er wordt ontzettend veel over seks geschreven/ beschreven. De verhalen zijn ook te vergelijken door een rampzalige relatie te hebben met een zieke vrouw. Olga in het boek van Jan Wolkers had een hersentumor en ging daardoor na verloop van tijd sterk afwijkend gedrag vertonen. Reza in Ik ook van jou heeft last van depressie, of misschien nog wel een ergere vorm van een mentale ziekte of stoornis. In beide verhalen gaan “de mannen” tot het uiterste om hun relatie te redden en zijn de vrouwen overspelig geweest. Aan beide relaties komt er dus een einde aan de relatie als de partner er achter komt.

2) Jane Birkin, Serge Gainsbourg Je t'aime... moi non plus . De titel en tekst "Je t'aime... moi non plus" kan bij letterlijke vertaling verkeerd begrepen worden. Birkin zingt Je t'aime (ik hou van je) waarop Gainsbourg antwoordt "Moi non plus", wat letterlijk "ik ook niet" betekent, maar hier gebruikt wordt als "ik ook van jou". Het lied werd een internationale hit, hoewel het in vele landen verboden was omwille van de expliciet seksuele getintheid. Het lied wordt zeer seksueel gezongen, en gaat dus ook over de liefde.

Leeservaringen:

Toen ik het boek uit had, bleef er een vaag gevoel achter bij mij, alsof het boek “nog niet uit was”. Het einde liet mij achter met enkele vragen. In feite was het boek natuurlijk ook nog

niet echt uit. Je weet nog altijd niet hoe het afgelopen is met Reza. Maar hoe meer ik erover na ging denken, hoe meer ik het gedacht begon te krijgen dat dat juist helemaal niet belangrijk is. Ronald moest een keuze maken: of een sprong wagen met zijn nieuwe crush, of zijn ex- geliefde, een heel ondankbaar persoon proberen te helpen. Het boek, en vooral het einde, heeft mij heel erg geraakt. Het boek gaat diep in over het aspect ‘liefde’ en slingert je van het ene uiteinde naar het andere namelijk haten en beminnen. Het laat je een hele hoop kanten zien die de liefde kent. De schrijver heeft het onderwerp daarom erg goed uitgewerkt vind ik persoonlijk .Ik denk dat de boodschap van het verhaal is dat je oude dingen moet loslaten, voordat je aan een nieuw iets begint. Ronald is een tijd samen geweest met Reza en meer dan een half jaar later is hij nog steeds bezig met zijn roman over Reza, zijn verloren liefde. In ieder geval ik raad het boek zeker aan als je graag over liefde en psychopathische dingens leest. Een vlot verhaal, grappige anekdotes en een schrijver met een geweldige schrijfstijl. Ik ben fan!

Kijkervaringen:

Dit is een heel meeslepende en dramatische film, waarvan het verhaal je niet loslaat als je het hebt gezien. Je ervaart de strijd van Reza met zichzelf. De onzekerheid, de impulsiviteit (wat Reza betreft onder andere op seksueel gebied) en de wisselende stemmingen. Soms is ze heel kwaad, maar toch merk je dat ze dat eigenlijk niet wil, maar het niet altijd in de hand heeft. Het is alsof ze soms buiten zichzelf staat en daar lijdt ze onder, maar het zorgt ook voor een instabiele en tegenstrijdige band met anderen. Zo erg als ze aan zichzelf en haar eigen identiteit twijfelt, zo erg lijkt ze ook aan anderen te twijfelen en totaal om te kunnen slaan van haar gedachten over iemand. Ik vind het zo sterk gespeeld door Angela Schijf. Ze brengt de gevoelens van Reza perfect op je over. Zo wordt Reza, zo geloofwaardig als ze acteert. Je leeft met haar mee, omdat ze het moeilijk heeft en daar niet goed over lijkt te kunnen praten, waardoor ze op mij overkomt als een eenzaam persoon die alleen en onbegrepen is. De zelfbeschadiging maakt duidelijk hoe erg het meisje met zichzelf in de knoop zit en eigenlijk in stilte om hulp schreeuwt. Ik vind het heel erg en het einde is triest. Het is jammer dat het zo met haar afloopt. Ik denk dat deze film wel kan helpen om mensen met persoonlijkheidsstoornissen beter te begrijpen, omdat je als kijker in Reza's hoofd kruipt. Ik vind ik ook van jou een heel mooie film en nog beter dan het boek van Ronald Giphart.