บทที่ 2 : ...
DESCRIPTION
บทที่ 2 : ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับเศรษฐศาสตร์. ปัจจัยการผลิต (Factors of Production). แบ่งออกได้เป็น 4 ประเภท 1. ที่ดิน (Land) 2. แรงงาน (Labor) 3. ทุน (Captical) 4. ผู้ประกอบการ ( Enterpreneur). ทรัพยากร หรือ ปัจจัยการผลิต เป็นสิ่งที่หามาได้ยาก หรือ มีอยู่อย่างจำกัด ( Scarcity). - PowerPoint PPT PresentationTRANSCRIPT
บทท�� 2 : ความรู้��ท �วไปเกี่��ยวกี่ บเศรู้ษฐศาสตรู้�
ป�จจ ยกี่ารู้ผลิ�ต (FACTORS OF PRODUCTION)แบ่�งออกได้เป็�น 4 ป็ระเภท
1. ท��ด้�น (Land)2. แรงงาน (Labor)3. ท�น (Captical)4. ผู้�ป็ระกอบ่การ (Enterpreneur)
ทร�พยากร หร�อ ป็�จจ�ยการผู้ลิ�ตเป็�นสิ่��งท��หามาได้ยาก หร�อม�อย��อย�างจ!ากี่ ด (Scarcity)
ความหามาได�ยากี่ (SCARCITY)
ทร�พยากร
สิ่�นค้าแลิะ
บ่ร�การ
ค้วามตองการ
ค้วามหมายของว�ชาเศรษฐศาสิ่ตร, (อย�างรวบ่ร�ด้)
“ ว�ชาท��ศ-กษาเก��ยวก�บ่การจ�ด้สิ่รรทร�พยากร ใหเก�ด้ป็ระสิ่�ทธิ�ภาพสิ่�งสิ่�ด้ ”
ท!าไมต�องเศรู้ษฐศาสตรู้� ?เพราะค้วามไม�สิ่มด้�ลิระหว�างทร�พยากรแลิะค้วามตองการ
12. ความส มพั นธ์�ของว�ชาเศรู้ษฐศาสตรู้� แลิะความส มพั นธ์� รู้ะหว�างเศรู้ษฐศาสตรู้�กี่ บว�ชาอ+�น
12. ความส มพั นธ์�ของว�ชาเศรู้ษฐศาสตรู้� แลิะความส มพั นธ์� รู้ะหว�างเศรู้ษฐศาสตรู้�กี่ บว�ชาอ+�น
ความส!าค ญ (ปรู้ะโยชน� ) ของเศรู้ษฐศาสตรู้�
11. ป็ระโยชน,ต�อผู้�บ่ร�โภค้หร�อค้ร�วเร�อน 12 ป็ระโยชน,ต�อหน�วยธิ�รก�จ 13 ป็ระโยชน,ต�อผู้�บ่ร�หารป็ระเทศ
13. แนวค�ดพั+.นฐานทางเศรู้ษฐศาสตรู้�
13 แนวค�ดพั+.นฐานทางเศรู้ษฐศาสตรู้�
ความหามาได�ยากี่ (Scarcity)
กี่ารู้เลิ+อกี่ (Choice)
ต�นท/นค�าเส�ยโอกี่าส
(Opportunity Cost)
ต�นท/นค�าเส�ยโอกี่าส
(Opportunity Cost)
การด้1าเน�นการก�จกรรมใด้ๆ ย�อมก�อใหเก�ด้“ต�นท/นเส�ยโอกี่าส ” ข-3นเสิ่มอตนท�นค้�าเสิ่�ยโอกาสิ่ของก�จกรรมใด้ๆ ก4ค้�อผลิปรู้ะโยชน�ส�งส/ดท��เส�ยไปส!าหรู้ บ
กี่�จกี่รู้รู้มทางเลิ+อกี่อ+�นท��ไม�ได�เลิ+อกี่
ต�นท/นค�าเส�ยโอกี่าส (Opportunity Cost)ต�นท/นค�าเส�ยโอกี่าส (Opportunity Cost)
ทางเลิ+อกี่ท�� 1 : ส�นค�าX 100 หน�วยทางเลิ+อกี่ท�� 2 : ส�นค�าY 160 หน�วยทางเลิ+อกี่ท�� 3 : ส�นค�าZ 250
หน�วย
กี่�จกี่รู้รู้มทางเลิ+อกี่กี่�จกี่รู้รู้มทางเลิ+อกี่
กี่!าหนดให� Pi ค+อรู้าคาของส�นค�าPX = 3 PY = 2 PZ = 1
ด งน .น ม�ลิค�าของแต�ลิะทางเลิ+อกี่จะเป1นด งน�.ทางเลิ+อกี่ท�� 1 : (ส�นค�า X 100 หน�วย ) = 300
บาททางเลิ+อกี่ท�� 2 : (ส�นค�า Y 160 หน�วย ) = 320
บาททางเลิ+อกี่ท�� 3 : (ส�นค�า Z 250 หน�วย ) = 250
บาท
ต�นท/นค�าเส�ยโอกี่าส (OPPORTUNITY COST)ตนท�นค้�าเสิ่�ยโอกาสิ่ของการได้มาซึ่-�งสิ่��งใด้ ๆ ก4ค้�อ
ม�ลิค้�าของสิ่��งต�างๆ ท��สิ่�ญเสิ่�ยไป็ เพ��อใหได้มา
ซึ่-�งสิ่��งน�3น
ม�ลิค้�าของสิ่��งต�างๆ ท��สิ่�ญเสิ่�ยไป็ เพ��อใหได้มา
ซึ่-�งสิ่��งน�3น
นายเก�ง พบ่ว�ตถุ�แวววาวกอนหน-�ง แต�ไม�แน�ใจว�าเป็�นเพชรหร�อไม�
จ-งเอาไป็ใหรานเพชรช�วยด้�ให รานเพชรบ่อกว�าเป็�นเพชรท��ย�งไม�ได้
เจ�ยระไนแลิะเสิ่นอว�าย�นด้�จะร�บ่ซึ่�3อต�อในราค้า 50000,บ่าท
นายเก�งไม�ขาย แต�จางใหเจ�ยระไนแลิะป็ระกอบ่เป็�นแหวนเจาของรานย�นด้�ท1าใหโด้ยค้�ด้ค้�าแรงในราค้า 20,000 บ่าท
ต�นท/นค�าเส�ยโอกี่าส (Opportunity Cost) (กี่รู้ณี�ศ3กี่ษา)
ต�นท/นค�าเส�ยโอกี่าส (Opportunity Cost) (กี่รู้ณี�ศ3กี่ษา)
เส�นท��แสดงส�วนผสมต�างๆของส�นค�าสองชน�ดท��รู้ะบบเศรู้ษฐกี่�จหรู้+อส งคมหน3�งสามารู้ถจะผลิ�ตข3.นได�ด�วยทรู้ พัยากี่รู้ท��ม�อย��ใน
ขณีะน .น
เส�นเป1นไปได�ในกี่ารู้ผลิ�ต(Production Possibility Curve : PPC)
เส�นเป1นไปได�ในกี่ารู้ผลิ�ต(Production Possibility Curve : PPC)
1. ม�ทร�พยากรท��จ1าก�ด้อย��จ1านวนหน-�งแลิะถุ�กน1ามาใชผู้ลิ�ตสิ่�นค้า 2 ชน�ด้
(ค้�อ เสิ่�3อผู้าแลิะอาหาร ) อย�างเต4มท�� 2. ได้เลิ�อกใชเทค้โนโลิย�ท��ด้�ท��สิ่�ด้ในขณะน�3นแลิว
3. ป็�จจ�ยการผู้ลิ�ตท��ใชผู้ลิ�ตสิ่�นค้าแต�ลิะชน�ด้ทด้แทนก�นได้ไม�สิ่มบ่�รณ,
ข�อสมม/ต�
ข�อสมม/ต�
ส�วนผสมท��เป1นไปได�ในกี่ารู้ผลิ�ตเส+.อผ�าแลิะ
อาหารู้
ส�วนผสมท��เป1นไปได�ในกี่ารู้ผลิ�ตเส+.อผ�าแลิะ
อาหารู้ทางเลิ+อกี่ จ!านวน
เส+.อผ�าจ!านวนอาหารู้
A 0 10
B 1 9
C 2 7
D 3 4
E 4 0
เส�นเป1นไปได�ในกี่ารู้ผลิ�ต
เส�นเป1นไปได�ในกี่ารู้ผลิ�ต
จ1านวนอาหาร
จ1านวนเสิ่�3อผู้า
PPC
PPC
เส�น PPC สะท�อนถ3งเส�น PPC สะท�อนถ3ง
• SCARCITY• CHOICE
•OPPORTUNITY COST
ลิ กี่ษณีะของเส�น PPCกี่ บต�นท/นค�าเส�ยโอกี่าส
ลิ กี่ษณีะของเส�น PPCกี่ บต�นท/นค�าเส�ยโอกี่าส
x
Y
0
ค้�าเสิ่�ยโอกาสิ่เพ��มข-3น
x
Y
0
ค้�าเสิ่�ยโอกาสิ่ค้งท��
• ป็ร�มาณทร�พยากรเป็ลิ��ยนแป็ลิง • เทค้โนโลิย�เป็ลิ��ยนแป็ลิง
กี่ารู้เปลิ��ยนต!าแหน�งของเส�น PPC
กี่ารู้เปลิ��ยนต!าแหน�งของเส�น PPC
เม+�อทรู้ พัยากี่รู้เพั��มข3.นเม+�อทรู้ พัยากี่รู้เพั��มข3.น
อาหาร
เสิ่�3อผู้า
A’
A
0 E’E
โด้ยเทค้โนโลิย�การผู้ลิ�ตเสิ่�3อผู้า กาวหนามากกว�าการผู้ลิ�ตอาหาร
อาหาร
เสิ่�3อผู้า
A’
A
0 E’E
เม+�อเทคโนโลิย�เปลิ��ยนแปลิงเม+�อเทคโนโลิย�เปลิ��ยนแปลิง
ป็�ญหาพ�3นฐานทางเศรษฐก�จ (Basic Economic Problems)
1. จะผู้ลิ�ตอะไร (What to Produce)2. จะผู้ลิ�ตอย�างไร (How to Produce)3. จะผู้ลิ�ตเพ��อใค้ร (Produce for Whom)
14. ป�ญหาพั+.นฐานทางเศรู้ษฐกี่�จแลิะกี่ารู้แกี่�ป�ญหาในรู้ะบบเศรู้ษฐกี่�จต�างๆ
14 ป�ญหาพั+.นฐานทางเศรู้ษฐกี่�จแลิะกี่ารู้แกี่�ป�ญหาในรู้ะบบเศรู้ษฐกี่�จต�างๆ
What How For Whom
ระบ่บ่เศรษฐก�จ (Economic System)
“ กลิ��มของหน�วยเศรษฐก�จกลิ��มหน-�งท��ด้1าเน�นในก�จกรรม ทางเศรษฐก�จภายใต ระเบ่�ยบ่ กฎเกณฑ์, หร�อแนว
ป็ฏิ�บ่�ต�ค้นเด้�ยวก�น ”
รู้ะบบเศรู้ษฐกี่�จรู้ะบบเศรู้ษฐกี่�จ
1. รู้ะบบเศรู้ษฐกี่�จแบบตลิาดเสรู้� (free-market economy)
หร�อระบ่บ่เศรษฐก�จแบ่บ่ท�นน�ยม (capitalism)2. รู้ะบบเศรู้ษฐกี่�จแบบบ งค บ (command
economy) หร�อระบ่บ่เศรษฐก�จแบ่บ่วางแผู้นจากสิ่�วนกลิาง (central
planning economy)หร�อสิ่�งค้มน�ยม (socialism)3. รู้ะบบเศรู้ษฐกี่�จแบบผสม (mixed economy)
ปรู้ะเภทของรู้ะบบเศรู้ษฐกี่�จปรู้ะเภทของรู้ะบบเศรู้ษฐกี่�จ
ม�ลิ�กษณะสิ่1าค้�ญด้�งน�3 1. กรรมสิ่�ทธิ�<ในทร�พย,สิ่�นสิ่�วนใหญ�ตกเป็�นของ
เอกชน 2. เอกชนม�เสิ่ร�ภาพในการด้1าเน�นก�จกรรมทางเศรษฐก�จต�างๆอย�างเต4มท�� 3. ใชกลิไกราค้าหร�อกลิไกตลิาด้เป็�นเค้ร��องม�อในการแกไขป็�ญหา
พ�3นฐานทางเศรษฐก�จ
รู้ะบบเศรู้ษฐกี่�จแบบตลิาดเสรู้� (ท/นน�ยม)รู้ะบบเศรู้ษฐกี่�จแบบตลิาดเสรู้� (ท/นน�ยม)
ม�ลิ�กษณะสิ่1าค้�ญด้�งน�3 1. กรรมสิ่�ทธิ�<ในทร�พย,สิ่�นม�ท�3งท��เป็�นของร�ฐบ่าลิแลิะ
เอกชน 2. เอกชนม�เสิ่ร�ภาพในการด้1าเน�นก�จกรรมฯ ระด้�บ่
หน-�งแต�ไม�เต4มท�� ร�ฐบ่าลิแทรกแซึ่งด้1าเน�นก�จกรรมทางเศรษฐก�จบ่าง
อย�าง 3. ใชกลิไกราค้าแลิะการต�ด้สิ่�นใจจากสิ่�วนกลิางเป็�น
เค้ร��องม�อใน การแกไขป็�ญหาพ�3นฐานทางเศรษฐก�จ
รู้ะบบเศรู้ษฐกี่�จแบบบ งค บ (ส งคมน�ยม)รู้ะบบเศรู้ษฐกี่�จแบบบ งค บ (ส งคมน�ยม)
15. ความแตกี่ต�างรู้ะหว�างเศรู้ษฐศาสตรู้�จ/ลิภาคแลิะ เศรู้ษฐศาสตรู้�มหภาค
15. ความแตกี่ต�างรู้ะหว�างเศรู้ษฐศาสตรู้�จ/ลิภาคแลิะ เศรู้ษฐศาสตรู้�มหภาค
เศรู้ษฐศาสตรู้�(Economi
cs)
เศรู้ษฐศาสตรู้�จ/ลิภาค
(Microeconomics)
เศรู้ษฐศาสตรู้�มหภาค
(Macroeconomics)
เศรู้ษฐศาสตรู้�มหภาค (Macroeconomics) ป็>าท�3งป็>า • การศ-กษาเศรษฐก�จของท�3งระบ่บ่
ต�วอย�างเช�น : การเจร�ญเต�บ่โตทางเศรษฐก�จ,เง�นเฟ้@อ,รายได้ของร�ฐบ่าลิ,
การว�างงานของป็ระเทศเศรู้ษฐศาสตรู้�จ/ลิภาค (Microeconomics) ตนไมแต�ลิะ
ตน • เป็�นการศ-กษาเศรษฐก�จของหน�วยย�อย
ต�วอย�างเช�น : การต�ด้สิ่�นใจของผู้�บ่ร�โภค้,การจางงานในอ�ตสิ่าหกรรมรถุยนต,,
ราค้าขาว,นโยบ่ายราค้าของบ่ร�ษ�ท
15. ความแตกี่ต�างรู้ะหว�างเศรู้ษฐศาสตรู้�จ/ลิภาคแลิะ เศรู้ษฐศาสตรู้�มหภาค
15. ความแตกี่ต�างรู้ะหว�างเศรู้ษฐศาสตรู้�จ/ลิภาคแลิะ เศรู้ษฐศาสตรู้�มหภาค