Ο έρωτας είναι μια αγκαλιά, είναιόλη αυτή η ανατριχίλα που νιώ-θεις απλά πιάνοντας το χέρι του

ΚΥΡΙΟΑΡΘΡΟ

σελίδα 2

σελίδα 8

ΑΣΚΑΡΔΑΜΥΚΤΙ

Β ι β λ ι ο θ ή κ η

Απόψεων

Μιχάλης ΜιχαλόπουλοςΚαθηγητής ΠληροφορικήςΤο πρόβλημα που έχω με την Βα-σιλική

σελίδα 4

Με φοβίζει ο κόσμος των μεγάλων.Θέλω να παραμείνω έφηβη, μπορώ;

2 χρόνια 2 βραβείακαλύτερης εφημερίδας

Δ Ε Κ Α Π Ε Ν Θ Η Μ Ε Ρ Η Ε Φ Η Μ Ε Ρ Ι Δ Α ΤΟ Υ 2 ο υ Γ Ε Ν Ι Κ Ο Υ Λ Υ Κ Ε Ι Ο Υ Γ Ρ Ε Β Ε Ν Ω Ν - Ε Τ Ο Σ Γ ΄ - 1 5 Α Π Ρ Ι Λ Ι Ο Υ 2 0 1 3 - Α Ρ Ι Θ Μ Ο Σ ΦΥΛ Λ Ο Υ: 3 9 - Τ Ι Μ Η ΦΥΛ Λ Ο Υ: 1 €

της Χρυσάνθης Παπανίκου

της Κατερίνας Σαΐτη

της Άννας Ελευθερίου

της Ιωάννας Τσιάλτα

σελίδα 3

σελίδα 3

της Έλενας Δσκαλοπούλου

σελίδα 8

Το Πήλιο και συγκεκριμένα την πανέμορφη Μακρινίτσα είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν πριν λίγεςμέρες 35 παιδιά της Α Λυκείου στο πλαίσιο περιβαλλοντικού προγράμματος. Και περάσαν υπέροχα!

σελίδα 5

σελίδα 3

της Θέλιας Παναγιωτίδου

σελίδα 5

σελίδα 3

σελίδα 8

ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΑ, ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑΡΙΚΑ ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΑ ΖΩΑ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΕΩΡΓΟΥΛΑΣ

σελίδα 6

της Ιφιγένειας Τζιόλα

Με όπλο το πινέλο και τα sprey ο Βασίλης Γεωργούλας, μαθητής του σχο-λείου μας, δίνει στους άχαρους τοίχους ζωή. Αρκεί να κοιτάξεις γύρω σουκαι θα δεις πολλά πολύχρωμα σχέδια, πορτρέτα και διάφορες σκηνές μετην υπογραφή του Believe.

ma8htofreneia@gmail.com mathitofreneia.blogspot.gr

ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΜΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

σελίδα 4 σελίδα 7

Διαθέτουμε την πιο μακάρια καισυγχρόνως την πιο γερασμένη νε-ολαία, η οποία γεννήθηκε κουρα-σμένη και ζει για να ξεκουράζεται.

Η Μαθητοφρένεια μίλησε με μέλη της υπό σύσταση Ομάδας Αδέσποτων Ζώων Γρεβενών.

Μαθητοφρένεια 2

Ο έρωτας είναι μια αγκαλιά, είναι όλη αυτή η ανατριχίλαπου νιώθεις απλά πιάνοντας το χέρι του

Κι ενώ πολλά πράγματααπό την καθημερινό-τητά σου, σου φαίνον-

ται ως ένα βαθμό αδιάφορακαι βαρετά, έρχεται εντελώςξαφνικά στη ζωή σου έναάτομο και τα κάνει όλα ναφαντάζουν μοναδικά. Κι έτσισιγά σιγά αρχίζεις να ζεις τοναπόλυτο έρωτα. "Ο έρωτας, Όνομα ουσιαστι-κόν, πολύ ουσιαστικόν, ενι-κού αριθμού, γένους ούτεθηλυκού ούτε αρσενικού, γέ-νους ανυπεράσπιστου. Πλη-θυντικός αριθμός Οιανυπεράσπιστοι έρωτες." Ο καθένας τον ερμηνεύειόπως ακριβώς τον ζει. Τιπραγματικά είναι όλο αυτό; Οέρωτας λοιπόν θεωρείται τοισχυρότερο συναίσθημαέλξης μεταξύ δύο προσώ-πων. Είναι όμως δυνατόν να δώ-

σουμε μια συγκεκριμένη έν-νοια σε ένα πλήθος τόσομεγάλων, δυνατών και έντο-νων συναισθημάτων; Η ερωτική εμπειρία είναιπλέον για πολλά άτομα απότις πιο σημαντικές εμπειρίεςτης ζωής του ανθρώπου. Όταν είσαι ερωτευμένος νιώ-θεις πως έχεις βρει το μονα-δικό πρόσωπο που μπορεί νασου προσφέρει τα πάντα.Εκτός από σύντροφος είναι

ταυτόχρονα φίλος και παρέα.Έχεις διαρκώς ένα αίσθημααπίστευτης πληρότητας,αφού σ' ένα πρόσωπο βρί-σκεις τόσα πολλά μαζί. Γνω-ρίζεις ότι έχεις ένα άτομο τοοποίο θα βρίσκεται συνεχώςκοντά σου να σε κάνει να χα-μογελάς, να νιώθεις όμορφακαι πρωτόγνωρα συναισθή-ματα, να σε εμψυχώνει στιςδύσκολες στιγμές σου και ναπροσπαθεί να κάνει την κάθεσου μέρα ακόμη καλύτερη. Γιατί ο έρωτας είναι μια αγκα-λιά. Είναι όλη αυτή η ανατρι-χίλα που νιώθεις απλάπιάνοντας το χέρι του. Γενικό-τερα είναι το πόσο δεμένοςείσαι με το συγκεκριμένοάτομο. Είναι ο θαυμασμός καιη αγάπη που υπάρχει για τοπρόσωπό του.Είναι κι αυτή η διαρκώς αυ-ξανόμενη επιθυμία να θες ναείστε συνέχεια μαζί. Και όταντον βλέπεις, χάνεσαι μέσαστο βλέμμα των ματιών του.Και μέσα στην αγκαλιά τουνομίζεις πως βρίσκεται όλοςο κόσμος. Ακόμη κι ένα μή-νυμα είναι αρκετό για να σουφτιάξει τη μέρα. Είναι και όλα αυτά τα όνειραπου δημιουργείτε μαζί για τοαύριο ή ακόμη και για το μα-κρινό μέλλον. Πολλοί είναι αυτοί που μι-

λούν για έρωτα με το σωστόκαι τον λάθος άνθρωπο. Στηνουσία δεν υπάρχει λάθος ήσωστός αλλά το άτομο τοοποίο θα σε πάει πίσω ή τοάλλο που θα σου δώσειφτερά να ανέβεις ακόμη πιοψηλά και θα ‘ναι δίπλα σουγια να σου κρατάει το χέριέτσι ώστε να μην βρεθείςαπότομα στο έδαφος. Όταν είσαι ερωτευμένοςομορφαίνεις όχι μόνο εσωτε-ρικά αλλά και εξωτερικά.Είναι ένα από τα πιο υπέροχασυναισθήματα. Αναντικατά-στατο και υπέροχο. Όταν ο κάθε άνθρωπος ζειόλο αυτό, το ζει στο μεγαλύ-τερο βαθμό. Από την στιγμήπου θα χτυπηθείς από ταβέλη του έρωτα το σίγουροείναι πως δεν θα κρατήσειγια πάντα αυτή η ένταση πουένιωθες στην αρχή. Τη θέσηόμως αυτή την παίρνει ένασυναίσθημα που είναι ικανόνα κρατήσει για πάντα. Να είσαι σίγουρος πως δενπρόκειται να ζήσεις τον αλη-θινό έρωτα, αν εσύ ο ίδιοςτον κυνηγάς ή τον περιμένειςμε τόση αγωνία να εμφανι-στεί. Όλο αυτό συμβαίνειτόσο ξαφνικά και σε ανεβάζειπολύ ψηλά. Απλά αφέσουελεύθερος και ζησ' το.

ΚΥΡΙΟΑΡΘΡΟ

Θα έχανα κιλά αλλά δε μ’ αρέ-σει να χάνω ...!

Δεν ξέρω για την εκδίκηση ...πάντως τα φασολάκια δεντρώγονται κρύα!

Τι κακό και αυτό με το face-book. Μπαίνεις για 10 ωρί-τσες και τελικά κάθεσαι όλημέρα.

Απρίλη λες "αρχίζω δια-τροφή"Μάη "ένα παγωτάκι το θέλω"Ιούνη λες "έτσι και αλλιώςδεν προλαβαίνω",Ιούλη λες "έλα μωρέ, έχω χι-ούμορ".

Και τέλος πάντων έχεις 3χρόνια να πάρεις τηλέφωνο.Αν δε με θες, πες το.

Πατέρας και γιος:-Τι βαθμοί είναι αυτοί, ρε ; Θαπέσει πολύ ξύλο, μου φαίνε-ται!-Ναι, ναι πατέρα, ξέρω πουμένει ο δάσκαλος ..!

Όχι ότι βαριέμαι αλλά ο σκύ-λος μου έχει 3452956433245τρίχες.

-Γκαρσόόόν, γιατί στην σα-λάτα μου έχει σανίδα; -Μα κύριέ μου, γιατί είναισαλάτα του σερφ!

Το σχολείο αλλάζει όψη! Ο Βασίλης Γεωργούλας και ο Χρήστος Ζούρτος έπιασαν ταπινέλα και μεταμόρφωσαν τους εξωτερικούς τοίχους του νέου κτηρίου. Το αποτέλεσμαμέχρις στιγμής είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ! Από κοντά και η ΜΦ που χρηματοδοτεί το όλο έργο.

ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ 2ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ

ΣΥΜΒΟΥΛΟΙΕΚΔΟΣΗΣ

Δημήτρης Γουσόπουλος ΦιλόλογοςΔήμητρα Κωσταρέλλου Φιλόλογος

ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ Εβελίνα ΠιπέργιαΑλεξάνδρα ΠαπανίκουΧριστίνα ΠαπανικολάουΔήμητρα Λαζαρίδη

ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΥΛΗΣ Ελένη ΧατζηλίουΑθηνά ΠηλιτζίδουΘέλια ΠαναγιωτίδουΧρυσάνθη ΠαπανίκουΈλενα ΔασκαλοπούλουΚατερίνα ΣαΐτηΆννα ΕλευθερίουΙφιγένεια ΤζιόλαΙωάννα Τσιάλτα

ΕΙΔΙΚΟΙΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Δώρα ΜηλιώνηΦανή ΤζουβάραΙουλία ΤσουκαλάΒασίλης ΓεωργούλαςΡένια Τσίπη

Η Μαθητοφρένεια είναι σχολική εφημερίδατων μαθητών και των μαθητριών του 2ου Γενι-κού Λυκείου Γρεβενών. Ο χαρακτήρας της είναιμη κερδοσκοπικός. Τα έξοδα της εφημερίδαςκαλύπτονται από χορηγίες και διαφημίσειςπροϊόντων, επιχειρήσεων ή προσώπων, για ταοποία δεν υπάρχει κάποιο κώλυμα προβολήςσύμφωνα με την κείμενη Ελληνική νομοθεσία.Κάθε παιδί έχει το απόλυτο δικαίωμα να δημο-σιεύσει οτιδήποτε επιθυμεί χωρίς διάκριση καιχωρίς λογοκρισία. Δικαίωμα δημοσίευσηςέχουν και όλοι οι καθηγητές του σχολείου μαςαλλά και μέλη της ευρύτερης εκπαιδευτικήςκοινότητας. Οι τυχόν επεμβάσεις στα υπό δη-μοσίευση κείμενα θα αφορούν την έκτασή τουςκαι μόνο, ανάλογα με το διαθέσιμο χώρο, χωρίςωστόσο να αλλοιώνεται κατ’ ελάχιστο το ύφοςκαι το περιεχόμενο του κειμένου. Αποκλείονταικείμενα προπαγανδιστικού, υβριστικού ή συ-κοφαντικού περιεχομένου ή κείμενα που κατάτην κρίση της Συντακτικής Ομάδας δεν τηρούντους στοιχειώδεις κανόνες ευπρέπειας. Ταάρθρα και τα ρεπορτάζ που δημοσιεύονται στηΜαθητοφρένεια απηχούν τις απόψεις των συν-τακτών τους και μόνο, και σε καμιά περίπτωσηδε συνεπάγεται ότι αυτή είναι και η θέση τηςΣυντακτικής Ομάδας της εφημερίδας ή του επι-βλέποντος καθηγητή ή της Διεύθυνσης τουσχολείου.

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΕΚΔΟΣΗ

Ματίνα Κυραλέου Πληροφορικός

Με το που γυρίσουμε απότις διακοπές του Πάσχα,αμέσως έρχονται οι εξετά-σεις και τέλος. Γι’ αυτό καλόείναι να εμφανιζόμαστε συ-χνότερα, ειδικά εμείς της ΓΛυκείου. Όταν πεθυμήσουμετο σχολείο, θα είναι αργά ...

ΤΑΔΕ ΕΦΗΜΠΟΜΠΙΡΑΣ

Αλεξάνδρα ΠαπανίκουΑρχισυντάκτρια

Δυο περιστάσειςνα θεωρείς κατάλ-ληλες για να μιλάς:ή για όσα γνωρί-ζεις πολύ καλά ήγια όσα είναιανάγκη να μιλή-σεις, διότι μόνο σεαυτές τις δυο περι-στάσεις η ομιλίαείναι ωφελιμότερηαπό την σιωπή.

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ

ΡΗΣΕΙΣ ΣΟΦΩΝ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΕ:

033ΗΜΕΡΕΣ

15 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

ΣΥΝΘΗΜΑΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ

γελάστε ελεύθερα!

ΓιάννηςΑντωνιάδηςΧρήστοςΖούρτοςΒασίληςΒασιλόπουλος

3Μαθητοφρένεια

ΕΦΗΒΟΣ. Είναι κάποιος σχεδόν ενήλικαςπου νιώθει παιδί ή ένα παιδί που νιώθεισχεδόν ενήλικας; Είναι κάποιος σχεδόνώριμος με παιδική συμπεριφορά ή κά-ποιος με παιδική συμπεριφορά που νομί-ζει ότι είναι ώριμος; Είναι κάποιος πουαναζητά την ταυτότητά του ή κάποιος πουνομίζει ότι την έχασε; Είναι κάποιος πουνιώθει ξεχωριστός ή κάποιος που είναι ξε-χωριστός; Είναι κάποιος που νομίζει ότι"πετάει" ή κάποιος που όντως "πετάει";

* * *ΕΦΗΒΕΙΑ, λεν, είναι η περίοδος της μετά-βασης από την παιδική στην ώριμη ηλικίακαι έχει για κέντρο της την ήβη.Επίσης,λεν, ότι η εφηβεία έχει αρχή κτέλος, ή μήπως δεν έχει τέλος (;)

* * *ΈΦΗΒΟΣ είναι αυτός που ζει έντονα τηνκάθε στιγμή, που βιώνει τα πάντα εντο-νότερα από τον καθένα, είναι αυτός πουαντιδρά στο κατεστημένο, είναι αυτόςπου αμφισβητεί, αυτός που αναζητά ναβρει ποιος είναι και που πάει. Είναι αυτόςπου μπορεί και ονειρεύεται ακόμα. Ονει-ρεύεται όχι μόνο, όταν κοιμάται αλλά καιόταν χαμηλώνουν τα φώτα, που κάνεισχέδια για έναν καλύτερο κόσμο, πιο δί-καιο και πιο αληθινό.

* * *ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ που μέσα από τους ίσκιουςβρίσκει το ουράνιο τόξο, που πολεμάει μεδράκους, που ακολουθεί πεταλούδες.Έφηβος είναι αυτός που περιμένει με ανυ-πομονησία όλα όσα θέλει να έρθουν, πουόσο δυνατός και να φαίνεται υπάρχουνστιγμές που νιώθει αδύναμος και πληγω-μένος. Που ερωτεύεται με όλο του τοείναι, που υποκλίνεται και θεοποιεί τηναγάπη και τον έρωτα. Αυτό είναι έφηβος.

* * *ΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ ΜΟΥ την βιώνω εδώ και 5χρόνια. Ακόμα να ξεμάθω. Δεν θέλω ναενηλικιωθώ. Με κούρασε η χαοτική νοο-τροπία των μεγάλων. Θέλω να παραμείνωέφηβη, μπορώ; Μπορώ να είμαι μιαέφηβη υπεύθυνη και ώριμη που να μηνπληγώνεται από τις σκληρές συμπεριφο-ρές;

* * *Ο ΚΟΣΜΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ να ζήσει σαν έφη-βος. Φοβάται την δυστυχία και το δάκρυ.Όμως και το το δάκρυ έχει την μαγεία του,ομορφαίνει και αυτό με τον τρόπο του τηνζωή μας. Οι άνθρωποι πάντα προσπαθούννα αφήσουν πίσω τους ό,τι τους πληγώ-νει, μα γιατί; Αυτές οι στιγμές είναι πουμας κάνουν πιο δυνατούς, που μπορεί ναμας πονάν αλλά μας ολοκληρώνουν καιμας διαμορφώνουν! Στην αιώνια εφηβεία λοιπόν ...

της Χριστίνας Παπανικολάου

ΑΣΚΑΡΔΑΜΥΚΤΙ

Σουτ του Κορδέρο, αλλαγή πο-ρείας από τον Κατίδη και γκολ.Άλμα παραμονής για την ΑΕΚκαι ο Κατίδης σκοντάφτει μετον ναζιστικό χαιρετισμό του.Για την φετινή πορεία της ομά-δας στο πρωτάθλημα και ταόπως πάντα καυστικά σχόλιατων οπαδών, για τις κακές τε-λευταίες εμφανίσεις του ποδο-σφαιριστή θα μπορούσε νααποτελεί και γκολ λύτρωσης.Μα φυσικά και γκολ λύτρωσης.Αυτό, άλλωστε, εξέλαβε και οίδιος ο παίχτης και απαιτεί απότους οπαδούς του ΟΑΚΑ να τονσεβαστούν. Για κακή του τύχη, όμως,η ΑΕΚδεν είναι Λάτσιο και η Ιταλία Ελ-λάδα. Αντιθέτως,έχει να κάνειμε μια προσφυγική ομάδαόπως αυτή της ΑΕΚ (ΑθλητικήΈνωση Κωνσταντινουπόλεως)που έχει βιώσει το ρατσισμό καιμια Ελλάδα των τελευταίωνετών που στο άκουσμα του φα-σισμού αντιδρά όσο ποτέ άλ-λοτε.Λίγο οι κινήσεις του

κόμματος της Χρυσής Αυγής,λίγο η ανησυχητική για πολ-λούς αυξανόμενη απήχησή τηςστην νεολαία και το κλίμα είναιήδη μεμπτό. Ωστόσο,ο Κατίδης δεν είναι τί-ποτε άλλο παρά μια βιτρίνα. Ηβιτρίνα ενός καταστήματος πουλέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο.Εκεί,όπου για να σε αγοράσουνπρέπει πρώτα να έχεις πληρώ-σει εσύ για τον εαυτό σου ήστην χειρότερη περίπτωση νατεθείς στην διαθεσιμότητα κά-ποιου μάνατζερ που θα κατέχειεξ αρχής ένα μεγάλο μέρος τουπροϊόν - ποδοσφαιριστή.Τότε μόνο για ένα παιδί που ξε-κίνησε όπως ο Κατίδης θα μπο-ρέσει να πραγματοποιήσει ταπιο τρελά του όνειρα,τα οποίαγια κάποιους άλλους παραμέ-νουν τρελά. Δεν χρειάζεταιμέσω του Κατίδη να μιλήσουμεγια τον αμόρφωτο μέσο Έλληναποδοσφαιριστή. Είναι φαινό-μενα που θα έπρεπε να προ-βληματίζουν όχι μόνο το

ελληνικό ποδόσφαιρο αλλάολόκληρη οργάνωση χώρας,ολόκληρες αρχές και αξίες.Τασυστήματα ακαδημιών του πο-δοσφαίρου σε χώρες όπως ηΓερμανία μιλούν από μόνα τουςκαι η Ελλάδα αυτή την στιγμήμπορεί να χαρακτηριστεί απόκάθε τι άλλο παρά οργάνωση.Άλλωστε, χειρότερο από τηνέλλειψη μόρφωσης είναι η έλ-λειψη παιδείας.Ο Κατίδης δεν είναι φασίστας.Είναι τρελός. Είναι απλά ο εαυ-τός του. Πιο μεγάλη τρέλα όμωςαπό αυτή του Κατίδη είναι τωναρμόδιων φορέων που ακόμηκαι στο ίδιο γήπεδο στο άκου-σμα συνθημάτων όπως ‘’Δεν θαγίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ’’είχαν κλείσει τα αυτιά τους. Όπως και να χει η κίνηση τουΚατίδη έγραψε και δεν ξεγρά-φει.Για να αποδώσει,όμως, κά-ποιος κατηγορίες πρέπει πρώτανα έχει θέσει τον εαυτό του σεαπολογία και να βγει ικανός νακρίνει.

της Έλενας Δασκαλοπούλου

Δεν θα γίνεις Έλληναςποτέ, Αλβανέ!

Φιλία. Τί πιο πολύτιμο στη ζωήενός ανθρώπου! Όλοι μαςέχουμε αντιμετωπίσει στιγμέςπου το μόνο που θέλουμε καιζητάμε είναι την αγκαλιά καιτην παρηγοριά ενός φίλου.Είναι το άτομο που και στα καλάκαι στα δύσκολα θα βρίσκεταιεκεί να μοιραστεί και το γέλιοκαι το κλάμα με εμάς. Πόσο δύ-σκολο είναι όμως να κρατήσειμια φιλία;Μέσα σε μια σχέση που βασίζε-ται στην ανιδιοτέλεια και τοναλληλοσεβασμό μια στιγμήαρκεί για να γκρεμιστούν όλα.Οι παρεξηγήσεις και οι τσακω-μοί πάνε και έρχονται. Κάθεφορά όμως δεν πρέπει να ξε-χνάμε πως οφείλουμε να κά-νουμε ένα βήμα πίσω. Και μηνξεχνάμε πως σίγουρα θα εκτι-μηθεί αυτή η κίνησή μας.Από την άλλη τις περισσότερες

φορές οι φιλίες σβήνουν καιαποδυναμώνονται φυσικά μετο πέρασμα του χρόνου. Αυτόγίνεται καθώς αλλάζουν οι ζωέςτων φίλων, τα ενδιαφέροντακαι οι προτεραιότητες. Έτσι, κάποιοι μετακομίζουν,άλλοι αναλαμβάνουν νέες ευ-θύνες στη ζωή τους με αποτέ-λεσμα να απομακρύνονται.Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι ηφιλία έληξε πραγματικά. Σί-γουρα θα αναρωτιέστε με ποι-ούς θα κρατήσετε επαφή όταντελειώσετε το σχολείο. Το μόνοσίγουρο είναι ότι εκεί πουυπάρχει θέληση όλα είναι δυ-νατά.Όπως σε κάθε σχέση, έτσι καιστη φιλία μπορεί να υπάρξουνπαρεξηγήσεις, παράπονα καιπροβλήματα. Αν κάτι λοιπόν,μας πειράζει είναι καλό να εκ-φράσουμε τα συναισθήματά

μας άμεσα στο φίλο μας. Δενπρέπει να φοβόμαστε να πούμεαυτά που νιώθουμε μην τυχόνκαι πικράνουμε τον άλλο. Καλύ-τερα να λέμε ό,τι μας ενοχλείεκείνη τη στιγμή παρά να τακρατάμε. Άλλωστε αν μαζευ-τούν πολλά κάποτε θα ξεσπά-σουν και τότε υπάρχει κίνδυνοςοριστικής ρήξης. Απ’ την άλλη,καλό είναι να μην εκφράσουμεαυτό που μας πειράζει «εν βρα-σμώ ψυχής» και αυτό γιατί μπο-ρεί να ειπωθούν πράγματα γιατα οποία μετά μετανιώνουμε.Είναι σημαντικό όμως ναέχουμε πάντα πιο εύκολη τησυγχώρεση παρά τον τσακωμό.Μην θεωρείτε ποτέ έναν φίλοδεδομένο. Μια φιλία κερδίζεταιαλλά ποτέ δεν είναι σίγουρη.Γιατί η φιλία βελτιώνει την ευ-τυχία, μετριάζει τον πόνο καιαυξάνει τη χαρά μας.

Να έχουμε πάντα πιο εύκολη τησυγχώρεση παρά τον τσακωμό

ΓΡΑΦΕΙ ΗΚατερίνα Σαΐτη

ΔΥΣΤΥΧΩΣ στην εποχή μας το χειρό-τερο που μας συμβαίνει δεν είναι τογεγονός ότι χάνουμε χρήματα, αλλάότι χάνουμε τους εαυτούς μας. Ή μάλ-λον για να μιλήσω πιο συγκεκριμένατην αξιοπρέπειά μας. ΑΝΕΚΑΘΕΝ τείναμε να συμβιβαζόμα-στε και να προσαρμοζόμαστε στις κοι-νωνικές αντιλήψεις παραμερίζονταςτις δικές μας επιθυμίες. Όμως ξεχνάμεκάτι: αυτό που θα είναι σίγουρα κοντάμας πάντα είναι ο εαυτός μας. Αν χά-σουμε λοιπόν τον αυτοσεβασμό μας,τότε διαπράττουμε έγκλημα απέναντιστον ίδιο μας τον εαυτό.ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ είναι ότι η νεολαία μας,η δήθεν πρωτοποριακή και αντιδρα-στική, δεν κάνει τίποτα για όλα αυτάπαρά μόνο αναστενάζει βαριεστημέναστις καφετέριες με μόνιμη συντροφιά–τι άλλο; - τον φραπέ και το τσιγάρο.ΔΙΑΘΕΤΟΥΜΕ την πιο μακάρια καισυγχρόνως την πιο γερασμένη νεο-λαία η οποία γεννήθηκε κουρασμένηκαι ζει για να ξεκουράζεται. Οι ζωέςμας έχουν εγκλωβιστεί μέσα στο γυά-λινο κόσμο της μικρής οθόνης και κα-ταντήσαμε να ζούμε άχρωμες ζωέςμπροστά σε έγχρωμες τηλεοράσεις.ΕΧΕΤΕ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ άραγε ποτέ πόσοπιο εύκολες θα ήταν οι ζωές μας καιπόσο λιγότερο επώδυνες αν όλα αυτάτα λαμπερά και τρισευτυχισμέναπρωινά στις ταινίες και τις διαφημίσειςδεν υπήρχαν για να μας τρίβουν στηνμούρη το ιδεατό; ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ είναι ένα και μονα-δικό: Η νέα γενιά παρασύρεται λες καιδεν είναι τίποτα άλλο παρά σκουπίδιαμέσα σε μια τρικυμία στον Ατλαντικό.Και αυτοί -οι λίγοι - που τολμάν ναυποστηρίξουν τα όνειρά τους κατα-φεύγουν στα graffiti και στα δίστιχαστους τοίχους προσπαθώντας μέσααπό αυτά να κάνουν τον κόσμο να κα-ταλάβει πόσες φορές έχουν ουρλιάξειαπό μέσα τους, πόσες φορές έχουναγανακτήσει και σιχαθεί τον έξωκόσμο. ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ όλοι αναρωτιόμαστε αναυτά τα χαρακτηριστικά «ΒασανίΖΩ-μαι» στους τοίχους όλης της Ελλάδαςαποτελούν ερωτικό μήνυμα ή επανα-στατική αντίληψη απογοητευμένωννέων.

της Θέλιας Παναγιωτίδου

Μαθητοφρένεια 4

Β ι β λ ι ο θ ή κ η ΑπόψεωνJe ne suis pas d’accord avec ce que vous dites,

mais je me battrai jusqu’à la mort pour que vous ayez le droit de le dire

ΗΒασιλική είναι η κόρη μου,μαθήτρια της Β Γυμνασίουκαι φέτος κάνει πρώτη

φορά Φυσική. Κι εγώ, ως πτυχιού-χος Φυσικής, πρέπει να τη βοη-θήσω. Κι αυτό είναι το πρόβλημάπου έχω μαζί της. Πρέπει να αντι-μετωπίσω το θηρίο!Θα περιγράψω το θηρίο μ’ ένα πα-ράδειγμα. Θα χρειαστώ όμως δύοόρους φυσικής. Αυτό είναι απο-τρεπτικό για να συνεχίσει κάποιοςνα διαβάζει το υπόλοιπο του άρ-θρου. Αν όμως συνεχίσετε σαςυπόσχομαι πως δεν θα χρησιμο-ποιήσω τέτοιους όρους στις επό-μενες παραγράφους. Αυτή την περίοδο, λοιπόν, η ύληέφτασε στην ενέργεια. Έτσι στηνενότητα “5.8. Ισχύς” του σχολικούβιβλίου τίθεται στα παιδιά η ερώ-τηση: «γιατί κουράζεσαι πολύ πε-ρισσότερο, όταν ανεβαίνεις μίασκάλα τρέχοντας;». Το σχολικό βι-βλίο λέγει σωστά πως είτε τηνανέβεις τρέχοντας με σταθερή τα-χύτητα είτε περπατώντας αργάκαι σταθερά παράγεις το ίδιοέργο. Αυτό είναι σωστό και σημαί-νει απλά ότι δαπανάς για το ανέ-βασμα αυτό καθαυτό την ίδιαενέργεια. Στη συνέχεια συνδέειτην κούραση με το χρονικό διά-στημα στο οποίο παράγεται τοέργο για το ανέβασμα, λέγονταςότι σε όσο μικρότερο χρονικό διά-στημα παράγουμε κάποιο έργοτόσο περισσότερο κουραζόμαστε.Αυτό όμως δεν είναι σωστό. Πράγματι, γνωρίζω από την εμ-πειρία μου πως εξαντλούμαιακόμα κι όταν δεν τρέχω. Όταν γιαπαράδειγμα κάθομαι στη σάουναή όταν διαβάζω. Τι σημαίνει όμωςεξαντλούμαι; Σημαίνει ότι αντλώαπό τα μέσα μου όλη μου τηνενέργεια, ξεμένω από ενέργεια.Και ενέργεια για τον άνθρωπο ση-μαίνει ζωτικότητα. Η κόπωση συν-δέεται πάντα με μείωση των

ενεργειακών αποθεμάτων του ορ-γανισμού κι αντιμετωπίζεται μετην αναπλήρωσηή τους και τονπεριορισμό των δραστηριοτήτων,φαγητό και ύπνο δηλαδή. Γιατί,λοιπόν, κουράζομαι όταν ανε-βαίνω τρέχοντας τις σκάλες; Κουράζομαι γιατί αναγκάζω τονοργανισμό μου να κάνει περισσό-τερες εργασίες. Για παράδειγμα, οεγκέφαλος κάνει περισσότερουςυπολογισμούς για να μην σκον-τάψω, κάτι που δεν είναι απαραί-τητο να γίνει όταν περπατώ. Άρακαταναλώνει περισσότερη ενέρ-γεια. Η καρδιά χτυπά πιο ζωηράγια να κινεί πιο γρήγορα το αίμαστο εγκέφαλο και στους μύς, γιανα τους ταΐσει και να τους δροσί-σει. Άρα καταναλώνει περισσό-τερη ενέργεια. Δουλεύει πιοέντονα το σύστημα εφίδρωσης.Άρα καταναλώνει περισσότερηενέργεια. Μαζέψτε όλα αυτά ταποσά ενεργειών και θα δείτε πωςκαταναλώνω πράγματι περισσό-τερη ενέργεια, όταν τρέχω παράόταν περπατώ. Πετυχαίνω δηλαδήτο ίδιο ενεργειακό επιθυμητό απο-τέλεσμα – ανεβαίνω τις σκάλες –δαπανώντας περισσότερη ενέρ-γεια. Να λοιπόν η μία όψη του θηρίου.Ένα βιβλίο φυσικής με “αστοχίες”που μπερδεύει αντί να διαφωτίζειτο μαθητή. Συνεχίζουμε. Όταν δα-πανώ μεγάλη ποσότητα ενέργειαςγια να πετύχω ένα επιθυμητό απο-τέλεσμα λέω πως δουλεύω μεμικρή απόδοση. Εδώ θα σας δείξωάλλη μία όψη του θηρίου. Η έν-νοια της απόδοσης μιας μηχανής,που συνδυάζει την ωφέλιμη ενερ-γειακή μετατροπή με τη δαπάνηενέργειας για να πετύχω την με-τατροπή αυτήν, υπάρχει στην ενό-τητα 5.7, που όμως, σύμφωνα μετις οδηγίες διδασκαλίας, είναιεκτός ύλης. Κι όταν εγώ προ-σπαθώ να εξηγήσω στη Βασιλική

πως κουράζομαι περισσότερο στιςσκάλες όταν τρέχω επειδή δενδουλεύω αποδοτικά, αυτή μουλέει πως είμαι ... εκτός ύλης.Το θηρίο έχει πολλές ακόμη όψεις– δεν θα τις εξετάσουμε εδώ. Εγώεπανέρχομαι στο δικό μου πρό-βλημα αρχικά ως γονιός. Τι πρέπεινα μάθει η Βασιλική; Ό,τι είναιεντός της ύλης; Ό,τι λέει το βιβλίοκι ας είναι λάθος; Όχι φυσικά. Θατης εξηγήσω σωστά το φαινό-μενο. Όμως πώς θα απαντήσει αντης τεθεί αυτό ως θέμα στις εξε-τάσεις, ειδικά αν αυτές είναι οι Πα-νελλήνιες; (Και το τελευταίο δενείναι απλά σενάριο. Το βιβλίο φυ-σικής της Γ’ Λυκείου έχει πολλάλάθη. Επιπλέον λανθασμένα θέ-ματα δόθηκαν πολλές φορές στοπρόσφατο παρελθόν.)Το πρόβλημα δεν είναι απλό. Τοαντιμετωπίζω κι ως καθηγητής.Είναι ηθικό να διδάσκω το λάθος;Είναι σωστό να παραπλανώ τουςμαθητές κάνοντάς τους να νομί-ζουν ότι ξέρουν; Πρέπει να κάνωλοβοτομή με το νυστέρι του λά-θους στον προικισμένο μαθητήπου μπορεί ν’ ανακαλύψει τοσωστό; Ως πολίτης πάλι σκέφτομαι αν αρ-μόζει στα σχολεία μας να βγά-ζουμε ημιμαθείς τους νέουςσυμπολίτες μας δίνοντάς τουςακριβοπληρωμένα ακατάλληλαβιβλία. Αλλά κι ως εργαζόμενοςστο δημόσιο σχολείο πέφτω πάλιπάνω στο ίδιο πρόβλημα. Αύριοθα αξιολογηθώ – κι έτσι πρέπει.Αλλά σε τι θα αξιολογηθώ; Στοσωστό ή στο λάθος; Εντός ή “εκτόςύλης”; Και με ποια κριτήρια;Μήπως τη συγγραφή ενός βιβλίουπου έχει λάθη;

(Αφιερωμένο στον Χρίστο Τσακ-στάρα που διδάσκει τη Φυσική στηΒασιλική)

Το πρόβλημα που έχω με την Βασιλική

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

Ενημερώνουμε όλους τους/τις εν-διαφερόμενους/ες ότι η ΓενικήΓραμματεία Δια Βίου Μάθησης διατου Ιδρύματος Νεολαίας και ΔιάΒίου Μάθησης του Υπουργείου Παι-δείας και Θρησκευμάτων, Πολιτι-σμού και Αθλητισμού θέτει σελειτουργία σε όλους τους νομούςτης χώρας Σχολές Γονέων. Η σχολή γονέων στο Νομό Γρεβενώνλειτουργεί από τις αρχές του 2011και τα εκπαιδευτικά της προγράμ-ματα απευθύνονται σε γονείς, εκ-παιδευτικούς και σε όλους τουςενήλικες. Σκοπός του έργου τωνΣχολών Γονέων είναι η στήριξη τωνγονέων, ώστε να μπορούν να αντα-ποκριθούν με επιτυχία στο σύνθετοκαι δύσκολο ρόλο τους όπως αυτόςδιαμορφώνεται στις σύγχρονες κοι-νωνικοοικονομικές συνθήκες. Τοέργο θα προσφέρει στους γονείς καιστο οικογενειακό και σχολικό περι-βάλλον γνώσεις και ευκαιρίες γιαπροβληματισμό. Αναλυτικότερα τοέργο στοχεύει στο να:•Βελτιωθεί η επικοινωνία στην οικο-γένεια•Προαχθούν οι γνώσεις των γονέωνσχετικά με τις ψυχικές, κοινωνικές,πνευματικές και άλλες ανάγκες τωνπαιδιών σε κάθε στάδιο ανάπτυξηςτους•Αναπτυχθούν δεξιότητες για τηνέγκαιρη διάγνωση και αντιμετώ-πιση δύσκολων συμπεριφορών τωνπαιδιών τους•Ενθαρρυνθεί η συμμετοχή των γο-νέων στις σχολικές δραστηριότητεςκαι να υποστηριχθεί συνεργασίατους με τους / τις εκπαιδευτικούς •Αποκτηθούν συγκεκριμένες ικανό-τητες προκειμένου οι γονείς να μπο-ρούν να βοηθήσουν τα παιδιά τουςνα ανταπεξέλθουν στις απαιτήσειςτου νηπιαγωγείου, δημοτικού, γυ-μνασίου και λυκείου•Ενημερωθούν οι γονείς σε θέματαυγείας των ίδιων και των παιδιώντους•Ενημερωθούν οι γονείς για τουςτρόπους σεξουαλικής διαπαιδαγώ-γησης ανάλογα με την ηλικία τωνπαιδιών τους•Γίνει κατανοητή η θέση των ατό-μων τρίτης ηλικίας στην κοινωνία,την οικογένεια και τα κοινά•Γίνει ενημέρωση των γονέων γιατους τρόπους προφύλαξης των παι-

διών από την χρήση των Τεχνολο-γιών Πληροφορικής και Επικοινω-νιών και να προταθούν τρόποιπαιδαγωγικής και λελογισμένηςχρήσης τους•Βελτιωθεί η διαχείριση του οικογε-νειακού προγραμματισμού•Παρασχεθεί συμβουλευτική υπο-στήριξη και αγωγή υγείας στις οικο-γένειες των ευάλωτων κοινωνικάομάδων•Ενημερωθούν και να υποστηριχ-θούν ψυχολογικά γονείς ατόμων μεειδικές ανάγκεςΤα προγράμματα που παρέχονταιστις Σχολές Γονέων είναι τα εξής: 1.Η οικογένεια στην σύγχρονηεποχή, διάρκειας 50 ωρών 2.Διαφυλικές σχέσεις, διάρκειας 25ωρών3.Ανάπτυξη στην Τρίτη ηλικία,διάρκειας 25 ωρών4.Συνεργασία εκπαιδευτικών-οικο-γένειας, διάρκειας 25 ωρών5.Ψυχολογική υποστήριξη καιαγωγή υγείας ευάλωτων κοινωνι-κών ομάδων, διάρκειας 25 ωρών 6.Συμβουλευτική γονέων Παιδιώνμε Ειδικές Ανάγκες, διάρκειας 50ωρών 7.Στερεότυπα και διακρίσεις στηνοικογένεια, διάρκειας 25 ωρών Η εκπαιδευτική διαδικασία έχει ωςστόχο την ενεργό συμμετοχή τωνεκπαιδευομένων, σύμφωνα με τιςαρχές εκπαίδευσης ενηλίκων (θεω-ρητικό μέρος, συζήτηση/ανταλλαγήαπόψεων και βιωματικές ασκήσεις)και παρέχεται από εξειδικευμένουςεπιστήμονες.Το πρόγραμμα απευθύνεται σε γο-νείς παιδιών όλων των ηλικιών,κάθε εθνικής προέλευσης, ηλικίαςκαι μόρφωσης, σε μελλοντικούς γο-νείς, γονείς ατόμων με ειδικές ανάγ-κες, εκπαιδευτικούς, ενήλικεςτρίτης ηλικίας, ευάλωτες κοινωνικέςομάδες. Για την ένταξη των ενδια-φερομένων στα τμήματα ΣχολώνΓονέων απαιτείται η συμπλήρωσησχετικής αίτησης. Τα τμήματα τί-θενται σε λειτουργία με την εγ-γραφή 18-20 ατόμων.Για πληροφορίες και εγγραφέςαπευθυνθείτε στην Υπεύθυνη Σχο-λής Γονέων Ντιό Δέσποινα, Τηλ.:2462080858, 6942929002 και στηδιεύθυνση Τέρμα Ταλιαδούρη, Διοι-κητήριο, γραφείο Κ.Ε.Ε )

ΣΧΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ ΣΤΑ ΓΡΕΒΕΝΑ

Η Δημόσια Βιβλιοθήκη Γρεβενών τίμησε την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου

Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Γρεβενών με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου διορ-γάνωσε την Τρίτη 2 Απριλίου εκδήλωση στην αίθουσα του Αναγνωστηρίου. Η εκδήλωση περιλάμβανεαφήγηση 4 διαδραστικών παραμυθιών και το παραμύθι του Βαγγέλη Μπάκα “Το ταχυδρομικό περι-στέρι”. Τις αφηγήσεις συνόδευσαν απαλοί ρυθμοί από βιολί και κιθάρα.

5Μαθητοφρένεια

ΝΑ ‘ΜΑΣΤΕ λοιπόν λίγο πριν τοτέλος της φετινής σχολικής χρο-νιάς, μια ανάσα πριν τις Πανελλα-δικές. Και εμείς (Τα παιδιά τηςδευτέρας) προσπαθούμε ναμπούμε στην ψυχολογία των Πα-νελληνίων,αφού του χρόνου είναιη δική μας σειρά.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ τα συναισθή-ματα μας; Σίγουρα όλοι νιώθουμεφόβο και αγωνία βλέποντας το<<Γολγοθά>> αυτόν να πλη-σιάζει ολοένα και περισσότερο.

ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ το πολύ πιεστικόδιάβασμα που μας περιμένει, όχιμόνο κατά τη διάρκεια της χρο-νιάς αλλά και του καλοκαιριούπου σίγουρα δε θα θυμίζει σε τί-ποτα τα προηγούμενα.

Ο ΔΡΟΜΟΣ είναι δύσκολος καιεξαντλητικός και στους περισσό-τερους, αν όχι σε όλους, φαίνεταιβουνό μέχρι το επόμενο καλο-καίρι που θα απαλλαγούμε απ’ τογεμάτο άγχος διάβασμα.

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ περνάν απ’το μυαλό μας, για παράδειγμα ανθα προλάβουμε να τελειώσουμεεγκαίρως την ύλη, αν θα μπορέ-σουμε να ανταπεξέλθουμε όχιμόνο σωματικά λόγω του πολύω-ρου διαβάσματος αλλά και ψυ-χικά, αν οι προσπάθειές μας θαέχουν τα επιθυμητά αποτελέ-σματα κτλ,κτλ.

ΜΠΟΡΕΙ η κούραση να είναι με-γάλη, όμως με το σωστό πρό-γραμμα όλα γίνονται! Πάνω απ’όλα πρέπει να είμαστε αισιόδοξοικαι γεμάτοι ενέργεια, έτσι ώστενα περάσει η χρονιά όσο πιο ευ-χάριστα γίνεται. Να σκεφτόμαστεόλα όσα μας πειμένουν μετά καικυρίως την ανακούφιση στοτέλος της δοκιμασίας αυτής.

ΑΞΙΖΕΙ, λοιπόν, να προσπαθή-σουμε για το καλύτερο, να οργα-νωθούμε καλά και ναπροετοιμαστούμε για όσα έρχον-ται. Καλό κουράγιο, επομένως, σεεμάς και προπάντων καλή επιτυ-χία στα παιδιά της τρίτης, που μαςπαραδίδουν τη σκυτάλη.

της Ιωάννας Τσιάλτα

ΡΕΠΟΡΤΑΖ | Ιουλία Τσουκαλά - Φανή Τζουβάρα

Κάποτε θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είμαστε εμείς που χρειαζόμαστε βοήθεια για την αντιμετώπιση του "προβλήματος"των αδέσποτων ζώων· είναι εκείνα που έχουν ανάγκη βοήθειας, εκείνα πεινούν, δεν έχουν νερό, κακοποιούνται και δηλητηριάζονται.Η Φιλοζωΐκη Ομάδα Γρεβένων δημιουργήθηκε για να γίνει μια μία "ασπίδα" προστασίας για τους μικρούς αλήτες του δρόμου.

ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑΡΙΚΑ, ΧΑΔΙΑΡΙΚΑ, ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΑ. ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΜΩΣ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΑΣ ΜΗ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΑ ΖΩΑ

Η Φιλοζωική Ομάδα Γρεβε-νών ξεκινά δυναμικά! Είναιμια ομάδα ανθρώπων πουαγαπάνε πολύ τα ζώα καιθέλουνε με το δικό τουςτρόπο να τα προστατέψουν. Όπως μας ανέφερε χαρα-κτηριστικά ένα μέλος τηςφιλοζωικής, έχουν ήδηκάνει όλη τη διαδικασίαπου χρειάζεται, έχουν συν-τάξει το καταστατικό, έχουνπάρει την έγκριση τουΔήμου και είναι σχεδόνέτοιμοι. Μένουν μόνο κά-ποιες λεπτομέρειες οιοποίες πρόκειται να τακτο-ποιηθούν έγκαιρα.Σκοπός της φιλοζωικήςείναι η προσφορά βοήθειαςτόσο στα ζώα που βρίσκον-ται σε κίνδυνο, όσο και ενη-μέρωση των ανθρώπων γιατο τι πρέπει να κάνουν σεορισμένες περιπτώσεις,όπως για παράδειγμα, σεέκτακτα περιστατικά μεζώα που κινδυνεύουν, διότιως εθελοντές δεν μπορούννα είναι παρόντες σε όλα ταπεριστατικά αλλά και ωςφιλοζωική δεν έχουν τη δυ-

νατότητα να δέχονται όλατα ζώα. Τα μέλη της φιλοζωικήςπροσφέρουνε προσωπικήεργασία και αγαπάνε αυτόπου κάνουνε. Δυστυχώςόμως, έχει επικρατήσει ηάποψη ότι εφόσον υπάρχειφιλοζωική, μπορούν νααπευθύνονται εκεί και να‘’ξεφορτώνονται’’ όποιοζώο δεν επιθυμούν πια ναέχουν. Όμως ο πρωταρχικόςρόλος της φιλοζωικής,όπως έχει αναφερθεί απόμέλη της φιλοζωικής, είναιη ενημέρωση αλλά και ηβοήθεια σε αυτούς που θέ-λουν να προσφέρουν. Σε περίπτωση που κάποιοςθέλει να βοηθήσει σε όλοαυτό το έργο της φιλοζωι-κής, μπορεί να γίνει μέλος,αρκεί να τον δεχτεί ο σύλ-λογος της φιλοζωικής καιαποδεδειγμένα να έχει δεί-ξει ότι έχει καλό σκοπό γιατα ζώα. Από κει και πέρα, πληρώ-νουνε και μια ετήσια συν-δρομή και έτσι πλέονγίνονται μέλη τα οποία

μπορούν είτε να προσφέ-ρουν εθελοντική εργασίαείτε με τη συνδρομή τουςνα βοηθήσουν την ομάδακαι τα μέλη που προσφέ-ρουν εργασία να αγορά-σουν τροφή, φάρμακα γιατα ζώα ή έκτακτα περιστα-τικά όπως για παράδειγμαχειρουργεία και άλλα πουπροκύπτουν, γιατί οι ανάγ-κες είναι πολλές.Μέχρι στιγμής, υπάρχει ένακαταφύγιο του Δήμου στοοποίο υπάρχουν κάποιαζώα μέσα και πιο συγκεκρι-μένα γύρω στα 30 σκυλιά.Το καταφύγιο αυτό ανήκειστο Δήμο και τώρα πρόκει-ται να μεταφερθεί σε και-νούριο χώρο γιατί αυτός οχώρος δεν πληροί τις προ-διαγραφές που απαιτούνταιγια να προστατευθούν ταζώα. Η φιλοζωική ομάδα φιλο-ξενεί προσωρινά τα ζώα,μόνο μέχρι να εμβολια-στούν, να στειρωθούν καινα επανατοποθετηθούν στοφυσικό τους περιβάλλον ήνα υιοθετηθούν.

Ο σύλλογος βοηθάει πάραπολύ στις υιοθεσίες έτσιώστε τα ζώα να μπορέσουννα βρουν μόνιμη στέγη καιτροφή. Εάν κάποιος θέλεινα υιοθετήσει κάποιο απότα αδέσποτα ζώα μπορεί ναπάει στο καταφύγιο πουπροστατεύονται και να δια-λέξει όποιο επιθυμεί. Σε περίπτωση που κάποιοςθέλει να ενισχύσει τηνομάδα ή να επικοινωνήσειμε τη φιλοζωική για ναμάθει περισσότερες πληρο-φορίες, μπορεί να βρει τηνομάδα στο Facebook πλη-κτρολογώντας ‘’Ομάδα Αδέ-σποτων ζώων Γρεβενών’’και όσοι επιθυμούν μπο-ρούν να γίνουν και φίλοιτης ομάδας και να μαθαί-νουν έτσι τα νέα της. Επίσης, όποιος θέλει μπορείνα προσφέρει εθελοντικήεργασία χωρίς να είναιμέλος. Μπορεί πολύ απλάνα επικοινωνεί με τηνομάδα και από κει και πέραθα έχει την δυνατότητα νασυμμετέχει σε διάφορεςεθελοντικές δραστηριότη-

τες όποτε το επιθυμεί. Οι εθελοντές δεν είναι απα-ραίτητα ενήλικοι, είναι καιανήλικοι! Όσο περισσότε-ροι, τόσο το καλύτερο γιατίόλοι στην καθημερινότητάτους έχουν υποχρεώσειςκαι πολλές φορές μένουνπίσω λόγω αυτών των δρα-στηριοτήτων που πραγμα-τοποιούνται στο πλαίσιοτης φιλοζωικής. Τέλος, αξίζει να αναφερθείπως τα μέλη της φιλοζωι-κής ομάδας προσπαθούνόσο περισσότερο γίνεται ναδίνουν αγάπη στα ζώα, νατα χαϊδεύουν και να τα βγά-ζουν από τα κλουβιά τουςγια να έρχονται σε επαφήμε τη φύση. Τα ζώα χρειάζονται αυτήτην επαφή με τη φύση καιτον άνθρωπο. Δεν μπορούννα μείνουν κλεισμένα εφ’όρου ζωής στα κλουβιά. Εξάλλου, όπως μας αναφέ-ρουν τα μέλη της φιλοζωι-κής, εμείς είμαστε αυτοίπου έχουμε καταπατήσει τοσπίτι των ζώων και όχι αυτάτο δικό μας.

Η Μαθητοφρένεια μίλησε με μέλη της υπό σύσταση Φιλοζωικής Ομάδας Γρεβενών

Μαθητοφρένεια 6

ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΕΩΡΓΟΥΛΑΣ

Με λένε Βασίλη Γε-ωργούλα και είμαιμαθητής της Β Λυ-κείου στο 2ο ΓενικόΛύκειο Γρεβενών.

Την πρώτη μουεπαφή με το sprey τηνείχα στις τελευταίεςτάξεις του Δημοτικού,όπου με τους φίλουςμου, παρασυρμένοιαπο παιδιά μεγαλύτε-ρης ηλικίας θέλαμε νακάνουμε και εμείςαυτό που έλεγαν graf-fiti. Στο Γυμνάσιο μπήκα

για τα καλά στο χώρο.Σκίτσαρα κάθε μέρα,μεχρι να έρθει τοΣάββατο για ναβάψω. Στο Λύκειο δίνονταςβάση πιο πολύ στηζωγραφική άρχισα ναασχολούμαι συστημα-τικά με τους χαρα-κτήρες (πορτραίτα,λουλούδια κλπ), προ-σπαθώντας να ομορ-φύνω το αστικό τοπίοπαρά να το κατα-στρέψω.Σήμερα μετά από έναχρόνο συνεχίζω νακάνω graffiti με τονίδιο ρυθμό αλλά μεδιαφορετικά ενδια-φέροντα, μεγαλύτερηποικιλία σχεδίων καιθέλοντας να φτάσωσε ένα επίπεδο όπουθα είμαι ευχαριστημέ-νος με τον εαυτό μου.

Ελεύθερο πορτρέτο γυναίκας (Ζωγρα-φική σε χαρτόνι), Ιανουάριος 2013

12

Γυναίκα (Ζωγραφική σε χαρτόνι) Καλοκαίρι 2012

Πορτρέτο ηλικιωμένης γυναίκας (Αύγου-στος 2012 - Φιλιππαίοι Γρεβενών)

Το δέντρο 2 (έξω από το γυμναστήριοτου σχολείου), Νοέμβριος 2012

Αντρικό πορτρέτο (σε τοίχο παλιάς οικο-δομής), Ιανουάριος 2013

Ελεύθερο, Καλοκαίρι 2012 (Διαγωνισμός Γωτογραφίας)

7Μαθητοφρένεια

την χώρα μας τα τε-λευταία χρόνια ηΠολιτεία, η αστυνο-

μία, οι διοργανώτριεςαρχές και άλλοι εμπλεκό-μενοι φορείς μάχονται ναβρουν την λύση για τηνβία στα γήπεδα. Έτσι λοιπόν είπαν να κό-ψουν τις μετακινήσεις τωνοπαδών κυρίως σε αγώνεςμε μεγαλύτερη επικινδυ-νότητα, θεωρώντας έτσιότι αφού θα υπάρχουνοπαδοί μόνο της γηπεδού-χου ομάδας, οι πιθανότη-τες για επεισόδια θαελαχιστοποιηθούν. Η απομόνωση αυξάνει τομίσος όμως και όσο δενσυνυπάρχουν στα γήπεδαοπαδοί και των δύο ομά-δων, τόσο θα αυξάνονταιτα επεισόδια στους συνδέ-σμους και τα ραντεβούθανάτου έξω από αυτά. Δεν τους νοιάζει δηλαδήτι γίνεται εκτός γηπέδωναπλά δεν θέλουν να γίνον-ται μέσα σε αυτά, αλλάδεν μας είπαν πότε έγινεκάτι τέτοιο. Δεν θυμάμαι να έπιασανπολλές φορές στις θύρεςτων κερκίδων άτομα μεόπλα, μαχαίρια, μολότοφκαι χίλια δυο άλλα. Ό,τιβολεύει τον καθένα μελίγα λόγια. Ας πούμε την αλήθεια οιοπαδοί των ομάδων μισι-ούνται και θα μισιούνταιμεταξύ τους, αλλά με τονα τους κόβεις το γήπεδοδεν θα καταφέρεις καιπολλά. Δεν θα πούμε πολλά γιααυτό το θέμα γιατί έχεικαταντήσει κουραστικό.Με το να κρύβουμε τασκουπίδια κάτω από τοχαλάκι δεν σημαίνει ότικαθαρίσαμε κιόλας..

του Χρήστου Ζούρτου

Όλα τασκου-πίδιακάτωαπ’ τοχαλάκι

ΤΗΝ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΑΝ 35 ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ Α ΛΥΚΕΙΟΥ

Tα μεταναστευτικά πτηνάταξιδεύουν συνήθως για χι-λιάδες χιλιόμετρα, διασχί-ζοντας πολλά σύνορα,συνδέοντας πολλές διαφο-ρετικές χώρες και οικοσυ-στήματα, χωρίς καμίαεγγύηση ότι οι αναγκαίοιαυτοί βιότοποι για την επι-βίωσή τους θα υπάρχουντην επόμενη φορά που θαξεκινήσουν το ταξίδι αυτό.Η ετήσια μετανάστευσηυπολογίζεται σε περισσό-τερα από 50 εκατομμύριαπουλιά: ένα από τα πιο εν-τυπωσιακά θαύματα τουκόσμου. Όμως κάθε χρόνο,όλο και περισσότεροι βιό-τοποι από τους οποίους

εξαρτώνται τα μεταναστευ-τικά πουλιά για το ταξίδιτους, υποβαθμίζονται, μει-ώνεται η έκτασή τους δρα-στικά ή εξαφανίζονταιτελείως.Γι’ αυτό η παγκόσμια ΗμέραΜεταναστευτικών Πουλιών(14 και 15 Μαίου)εστιάζειστις αλλαγές των χρήσεωνγης μέσα από τα μάτια τωνπουλιών.Οι παρόχθιες και υγροτοπι-κές διαπλάσεις που δημι-ουργεί ο Αλιάκμονας καιόλο το υγρό στοιχείο πουσχετίζεται με αυτόν, αποτε-λούν χαρακτηριστικό οικο-σύστημα. Παρατηρήθηκαν215 είδη πουλιών, από τα

οποία το 1/3 περίπου φω-λιάζει στο νομό Γρεβενών.Πάνω από 10% των που-λιών κινδυνεύουν να εξα-φανιστούν. Ανάμεσά τους, οαργυροπελεκάνος και η λε-πτομύτα, που θεωρούνταιαπό τα πιο σπάνια πουλιάστον κόσμο.Σημαντικό είναι ότι 27σπάνια και προστατευό-μενα είδη πουλιών φωλιά-ζουν στο νομό Γρεβενών,όπως ο πορφυροτσικνιάς,είδος ερωδιού, ο μαυροπε-λαργός και ο μπούφος ταοποία είναι προστατευό-μενα είδη. Εντυπωσιακάπουλιά αξιοποιούν την πε-ριοχή για να φιλοξενηθούν

είτε να ξεχειμωνιάσουν,όπως είναι οι πάπιες, είτε ναξεκουραστούν στο μακρύμεταναστευτικό τους τα-ξίδι.

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑ-ΝΑΣΤΕΥΣΗΣ: Δεν είναι ούτεεύκολη ούτε ομαλή. Διαρ-κεί μέρες ολόκληρες, αφούτα πουλιά έχουν να διανύ-σουν δεκάδες χιλιάδες χι-λιόμετρα , πετώντας μεταχύτητα 30-35 χιλιόμετρατην ώρα. Μερικά πετούνκατά τη διάρκεια της ημέ-ρας και ξεκουράζονται τηνύχτα, ενώ άλλα πετούνασταμάτητα μέρα και νύχταοπότε τρώνε και κοιμούνται

στον αέρα. Ορισμένα που-λιά μπορούν να διανύσουν2.000 – 3.000 χιλιόμετρα,πετώντας ασταμάτητα.

ΠΩΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΖΟΝΤΑΙ:Πρώτα από όλα καθοδη-γούνται από το ένστικτότους. Πολλά πουλιά έχουνεπίσης την ικανότητα να‘’διαβάζουν’’ το χάρτη τουουρανού σαν τους παλιούςναυτικούς, ακολουθώνταςτον ήλιο , τα αστέρια και τησελήνη. Πολλοί επιστήμο-νες πιστεύουν ότι τα πουλιάέχουν μια μαγνητική αί-σθηση και χρησιμοποιούνως οδηγό το μαγνητικόπεδίο της γης.

Φροντιστηριακή εργασία: Ο κόσμος των μεταναστευτικών πτηνώνΠαναγιώτα Λαχάνου, Ευγενία Μπολη, Ελένη Μιχαλοπούλου, Ηλιάνα Καραγκιόζη,Κωνσταντίνα Κιούρκα, Αθανασία Μηλιώνη (Τμήμα Α2 - 2ο Γυμνάσιο Γρεβενών)

Και ναι το ταξίδι μας για τηνΜακρινίτσα ξεκίνησε, ανκαι άγνωστο μέρος σε πολ-λούς, για μας έγινε ξεχωρι-στό. Μπορεί το αθέμιτοόνομα της να σας ξεγελάειαλλά η εντυπωσιακή θέατης μας μάγεψε. Η εκδρομή έγινε στο πλαί-σιο εκπαιδευτικού περιβαλ-λοντικού προγράμματοςκαι ξεκίνησε την 25η Μαρ-τίου, μετά την παρέλαση.Διαγράφοντας την πορείαμας προς την Μακρινίτσα ηδιαδρομή ήταν λίγο ζαλι-στική αλλά και κουραστική,παρ’ όλα αυτά συνεχίσαμεακάθεκτοι στον προορισμόμας. Η πρώτη μας στάση ήταν

στα Τρίκαλα για να φάμεαλλά και να πάρουμε δυνά-μεις για το υπόλοιπο τουταξιδιού μας. Συνεχίζονταςτην διαδρομή μετά από συ-νολικά ταξίδι τεσσάρωνωρών φτάσαμε στην Μα-κρινίτσα.Εκεί μας υποδεχτήκανθερμά στο Μουσείο Κερα-μοποιίας Βόλου, ένα τερά-στιο μουσείο όπου υπήρχανδιάφοροι χώροι με μεγάλεςμηχανές που ήταν υπεύθυ-νες για τη δημιουργία κερα-μιδιών ή τούβλων. Έπειτααπό την παρουσίαση τηςλειτουργίας τους και την ξε-νάγησή μας σε όλους τουςχώρους, ήμασταν έτοιμοινα συμπληρώσουμε το βι-

βλίο των εντυπώσεων. Μετά σειρά είχε η βόλταμας στην παραλία τουΒόλου, όπου ήπιαμε το κα-φεδάκι μας και φάγαμεκαλά. Κατά το βραδάκι αναχωρή-σαμε από το κέντρο τουΒόλου κατευθυνθήκαμεπρος το ξενοδοχείο. Δενμας ανησύχησε η πορείαμέχρι να φτάσουμε, αφούμας καθησύχαζε η μαγευ-τική θέα από ψηλά.Ταχτοποιηθήκαμε στα δω-μάτιά μας και με απόφασηόλων μας είπαμε να παρα-μείνουμε στο ξενοδοχείοκαι να ξεκουραστούμε.Αλλά όπως ξέρετε δεν ακο-λούθησε ο ύπνος.

Την επόμενη μέρα το πρό-γραμμα ξεκινούσε με φα-γητό στο πλούσιο μπουφέτου ξενοδοχείου. Αφού πή-ραμε δυνάμεις, αναχωρή-σαμε για το Κ.Π.Ε.Μακρινίτσας. Η διαδρομήήταν πολύ ανηφορική,μπορώ να πω, προς τονπροορισμό μας. Περίπου σε ένα τέταρτοήμασταν εκεί, όπου μας πε-ρίμεναν οι φιλόξενες καθη-γήτριες του Κέντρου. Μετάαπό την ομιλία τους μεθέμα τα Γεφύρια κάναμε μιαακόμη μικρή διαδρομήπρος τα ‘μικρά’ σε σχέση μετα δικά μας γεφύρια και σεπολλούς από εμάς ανατέ-θηκε να πάρουν την θέση

του ποιητή, του ιστοριο-γράφου αλλά και του γραμ-ματέα. Η μέρα συνεχίστηκε με τηαναχώρησή μας από τοΚέντρο ΠεριβαλλοντικήςΕκπαίδευσης και με την με-ταφορά μας στο κέντρο τουΒόλου. Υπήρχε αρκετόςελεύθερος χρόνος για τονκαθένα μας, οπότε άλλοιεπέλεξαν να πάνε γιαψώνια, άλλοι να φάνε καιάλλοι να κάνουν βόλτα στηπαραλία. Η εκδρομή μας έλαβε τέλοςεκεί, αφού ακολούθησε ηαναχώρηση μας από τονΒόλο και η αρχή της επι-στροφής πίσω στην πόλημας.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ | Δώρα Μηλιώνη

8Μαθητοφρένεια τελευταία σελίδα

ΓΡΑΦΕΙ ΗΆννα Ελευθερίου

Πέρυσι περίπου τέτοιον καιρό εί-χαμε μαζευτεί όλοι στην αυλή τουσχολείου με στόχο να την κάνουμεπιο πράσινη κυρίως πίσω απο τονέο κτίριο που επικρατούσε ξηρα-σία.Έτσι λοιπόν κάθε τμήμα με κόποκαι μεράκι φύτεψε από ενα δέντροστο οποίο έδωσε ό,τι όνομα ήθελεκαι υποσχέθηκε να το περιποιείταιπου και που, έτσι ώστε να προσφέ-ρει ένα σίγουρα πιο όμορφο τοπίο.Όμως αντί γι'αυτό βλέπουμεακόμα ένα γκρί τοίχο με μουτζού-ρες. Τα καρτελάκια δεν πρόλαβαννα μείνουν στα δέντρα ούτε μιαβδομάδα. Γιατί; Γιατί δεν ήρθε κανένας μας ναρίξει ένα μπουκαλάκι νερό; Καλήη βροχή που κατά καιρούς πέφτειαλλά θα μπορούσαμε κάνονταςμια βόλτα να περάσουμε απο τοσχολείο, να περιποιηθούμε το δεν-τράκι μας και μετά να συνεχίσουμετις δραστηριότητές μας (δεν θαέπαιρνε πάνω απο πέντε με δέκαλεπτά). Δεν κάναμε τίποτα κι έτσι τώρααπο τα 12 δεντράκια ούτε τα 3 δενέχουν βγάλει φύλλα! Ντροπή μας!Δεντοφυτεύουμε για να μην υπο-φέρει ο πλανήτης και κατά συνέ-πεια εμείς οι ίδιοι αλλά απ' οτιφαίνεται το κάναμε για να χά-σουμε για άλλη μια φόρα λίγεςώρες μάθημα. Δεν είναι όμως αυτός ο σκοπός.Χωρίς τα δέντρα δεν θα μπορού-σαμε να ζήσουμε. Εμείς είχαμε τηνευκαιρία να δεντροφυτεύσουμε τοσχολείο μας αλλα την αφήσαμε ναφύγει ή μάλλον δεν την τελειοποι-ήσαμε ποτε. Δεν ξέρω αν είμαστε για γέλια ήγια κλάματα. Τα συμπεράσματαδικά σας.

Πρόσφατα τελείωσα μίασειρά βιβλίων και η αλή-θεια είναι πως μπήκα σεδιάφορες σκέψεις. Η συγ-γραφέας παρουσίαζε μίαχώρα, η πρωτεύουσα τηςοποίας κυβερνούσε τιςυπόλοιπες δώδεκα περιο-χές που βρισκόταν στηνεπικράτειά της με μεγάληβαρβαρότητα και περιορι-σμένες, έως δε και μηδαμι-νές ελευθερίες. Δεν ήτανδύσκολο λοιπόν να συσχε-τίσω καταστάσεις. Άρχισαλοιπόν να σκέφτομαι…Από το δημοτικό ακόμα μαςμαθαίνουν ότι η ελευθερίαορίζεται ως το υπέρτατοεκείνο αγαθό – ιδανικό το

οποίο τελειώνει εκεί πουαρχίζει η ελευθερία τουάλλου. Είμαστε όμως πραγ-ματικά ελεύθεροι; Στην πραγματικότητα είναιμια ψευδαίσθηση γιατίκάθε κίνηση μας καταγρά-φεται. Από το κινητό τηλέ-φωνο που κουβαλάμε μαζίμας και μπορούν, όταν τοθελήσουν να εντοπίσουνπου είμαστε και που κινού-μαστε, μέχρι και τα e- mailμας. Περπατάς στο δρόμο,μπαίνεις σε κάποιο μαγαζίή στο super market και σεκαταγράφουν κάμερες (καιδεν έχω και φωτογένεια),ένας τεράστιος όγκος δεδο-μένων καταγράφεται καθη-

μερινά για πάρτη μας. Τα παραπάνω όμως, όσοκαι αν τρομάζουν μερικούς,δεν αποτελούν τον ίδιο κίν-δυνο με άλλες, πιο ύπουλεςμορφές περιορισμού καικαταπάτησης της ελευθε-ρίας. Από την γέννησή μαςακόμα εντασσόμαστε σεμία οικογένεια και ένα ευ-ρύτερο κοινωνικό σύνολομε τους κανόνες του, τιςκοινωνικές νόρμες του.Μας επιβάλλεται ένας συγ-κεκριμένος τρόπος ζωήςκαι εμείς απλά συμβιβαζό-μαστε! Μαθαίνουμε τιςξένες γλώσσες που πρέπει(συνήθως αυτές είναι τα

αγγλικά, τα γερμανικά ή ταγαλλικά), αφιερώνουμεχρόνο μόνο στα μαθήματαπου είναι «σημαντικά»(ούτε λόγος για μουσική καικαλλιτεχνικά) και αυτό γιατίέτσι κάνουν όλοι. Επιπλέον, απευθυνόμαστεστους μεγαλύτερους στονπληθυντικό, κοιμόμαστε ταβράδια και φοράμε επί-σημα ρούχα τo ΜεγάλοΣάββατο στην εκκλησίαγιατί ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ. Πέρα από αυτά όμως καιγια να σταματήσω να ταβάζω με τους «άλλους» αςπροσεγγίσουμε ο καθέναςατομικά το θέμα. Όλοι, εί-μαστε δούλοι του εαυτού

μας, των εγωισμών μας,των φιλοδοξιών μας, τωνπόθων μας, των θέλω μαςκαι κυρίως των φόβων μας. Φοβόμαστε μην χάσουμετους φίλους μας, μην μαςκακολογήσουν για κάποιαπιστεύω μας, για την κοι-νωνική κριτική και στηνουσία χάνουμε την ψυχήμας ή την πουλάμε, για ναείμαι πιο εύστοχη. Όπως και να έχει η ελευθε-ρία, σε κάθε της μορφή,θέλει κόπο για να κατακτη-θεί. Χρειάζεται θέληση καιπροσπάθεια εφόρου ζωήςκαι σίγουρα δεν εξαρτάταιαπό την ώρα που γυρίζειςτο βράδυ στο σπίτι …

τηςΧρυσάνθηςΠαπανίκου

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ακούω γύρωμου πως η οικονομικήκρίση που περνά η χώραμας μπορεί τελικά να μαςβγει σε καλό. Πολλοί πιστεύουν ότι οι δυ-σκολίες θα μας ενώσουν, θαμας φέρουν πιο κοντά καιθα αποκαταστήσουν τιςκλονισμένες σχέσεις μας. Τιςσχέσεις που το καταναλω-τικό πνεύμα που επικρα-τούσε μέχρι σήμεραεμπόδιζε να αναπτυχθούν.Παρά το γεγονός ότι οι υλι-

κές απολαύσεις για τιςοποίες πασχίζαμε κάποτεαποτελούν πλέον απλησία-στο όνειρο και το βασικό κί-

νητρο τώρα πια δεν είναι τααγαθά αλλα τα προς το ζην,οι ανθρώπινες σχέσεις δενέχουν ενδυναμωθεί. Η ερ-γασία και η κάλυψη των βα-σικών αναγκών καιυποχρεώσεων είναι οι μο-ναδικές προτεραιότητες τουμέσου Έλληνα.Καθόλου χρόνος για επικοι-νωνία, πόσο μάλλον για φι-λίες. Άγνωστοι μεταξύαγνώστων έχουμε κυριολε-κτικά πνιγεί στην καθημερι-νότητα σε σημείο πουέχουμε ξεχάσει πως είμαστεάνθρωποι. Δουλεύουμε σανμηχανές και η εργασία είναικαταναγκαστική προκειμέ-

νου να ζήσουμε δίχως νανιώθουμε τη χαρά της δημι-ουργίας.Έχουμε κλείστει στο κα-βούκι μας αποφεύγονταςτην κάθε συναναστροφή καιεπικοινωνία. Κάτοικοι τηςίδιας γειτονιάς, της ίδιαςπολυκατοικίας, έχουν πάψεινα μοιράζονται ακόμη καιεκείνη την ψυχρή, κενή “κα-λημέρα”. Εκείνη η “καλη-μέρα” έδινε την αίσθησηπως συνυπάρχουμε καιέκανε τη ζωή λίγο πιο γε-μάτη.

Ιδιαίτερα στις μεγαλουπό-λεις ο κόσμος είναι πιο απο-ξενωμένος από ποτέ. Ο

γρήγορος και εξαντλητικόςρυθμός της καθημερινήςζωής όχι μόνο δεν αφήνειπεριθώρια για ελεύθεροχρόνο αλλά προκαλεί άγχοςκαι αβεβαιότητα. Αβεβαι-ότητα για το μέλλον γιατίκανένα επάγγελμα στιςμέρες μας δεν προσφέρειασφάλεια και σταθερότητα.Μπορεί οι στέγες των σπι-

τιών να είναι κοντά αλλά οικαρδιές των ανθρώπωνείναι πιο μακριά από ποτέκαι το μοναδικό πράγμαπου θα μας δώσει ελπίδακαι κουράγιο για να συνεχί-σουμε είναι να είμαστε ενω-μένοι.

ΤΗΣ Ιφιγένειας Τζιόλα