Ο κακός γύπας Βλαντ Βλαν-τίκοφ ή όταν η τέχνη ασκείεξωτερική πολιτική.

Το ρίξαμε όλοι στην κατά-θλιψη. Ψυχραιμία, παιδιά!Μια ακόμη κρίση είναι, θαπεράσει!

σελίδα 3

ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ 2ου ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ - ΕΤΟΣ Β΄ - 1 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012 - ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ: 21 - ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ: 1 €

ΚΥΡΙΟΑΡΘΡΟ

σελίδα 3

σελίδα 8

σελίδα 2

«Μεταχειρίσου τους γονείς σουμε τον τρόπο που επιθυμείς νασου συμπεριφέρονται τα παιδιάσου»

σελίδα 8

βιβλιοθήκη Απόψεων

σελίδα 4

σελίδα 5

ΑΝΑΚΑΤΩΣΙΑ 2012: ΗΡΘΕ ΞΑΝΑ Η ΩΡΑ ΓΙΑ

Μπορούμενα βοηθήσουμε

τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ!

Η Μαθητοφρένεια θα γίνεικηδεμόνας μιας αρκούδας απ’το καταφύγιο του Αρκτούρουστη Φλώρινα και θα καλύψειέτσι μέρος των εξόδων συν-τήρησης και διατροφής της.Αν καταφέρουμε να μαζέ-ψουμε το ποσό των 150 ευρώ,θα γίνουμε ανάδοχοι μιαςαρκούδας, θα της δώσουμε τοόνομα που εμείς θέλουμε καιθα πάμε στο καταφύγιο τουΝυμφαίου στη Φλώρινα γιανα την επισκεφτούμε!

Ταξιδεύονταςστον κόσμο

του μανιταριού

Δημήτρης ΤσακστάραςΚαθηγητής Θρησκευτικών

Νυχτερινό σουλάτσοστα χιονισμένα Γρεβενά

Γρηγόρης ΓεωργόπουλοςΕλλάδα χώρα τουφωτός ή μήπως της φω-τιάς;

Νίκος ΠατσιούραςΗ αλλαγή του ποδο-σφαίρου

σελίδα 7

σελίδα 3

Μια ξεχωριστή εμπειρία σταμαγειρεία του ΕΠΑΛ και μιαενδιαφέρουσα συζήτηση μεγνωστούς μανιταρόφιλουςείχαν την ευκαιρία να παρα-κολουθήσουν οι μαθητές πουσυμμετέχουν στο πρότζεκτ μεθέμα τα μανιτάρια.

σελίδα 7

Ήρθε και πάλι η ώρα της ανεμελιάς, του ξεφαντώματος, της τρέλας και του μασκαρέματος. Ανακατωσιά2012 και το σχολείο μας χόρεψε και πάλι σε ρυθμούς καρναβαλιού. Νύφη και κουμπάρος ξεκίνησαν μετη συνοδεία οργάνων από το σχολείο μας και το γλέντι ολοκληρώθηκε στην κεντρική πλατεία της πόλης.

σελίδα 6

Μαθητοφρένεια ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΕΛΙΔΑ 2

Ο κακός γύπας Βλαντ Βλαντίκοφ

Με αφορμή μια ταινία πουείδα πρόσφατα στην τηλεό-ραση συνειδητοποίησα ότι

η ταινία αυτή είναι remake (επανέκ-δοση ελληνιστί). Η ταινία λεγόταν «ΟΆνθρωπος της Μαντζουρίας» και εμ-πνεύστηκε (δηλαδή αντέγραψε) τηνπαλαιότερη «Κάτω απ’ έναν άλλονήλιο». Και θα μου πείτε, γιατί ανα-φέρομαι σ’ αυτές.Ας πάρουμε τα πράγματα με τησειρά. Η ταινία «Κάτω απ’ ένανάλλον ήλιο» είναι μια ασπρόμαυρηταινία γυρισμένη το 1962 με πρωτα-γωνιστή τον τραγουδιστή Φρανκ Σι-νάτρα. Η ταινία αναφέρεται στονπόλεμο της Κορέας (1951-1953) καιστην ενέδρα στην οποία έπεσε έναςαμερικανικός λόχος. Εκεί έπειτα απόπειράματα που τους έκαναν οι «κόκ-κινοι» (Κινέζοι, Σοβιετικοί, Κορεά-τες) επιστρέφουν στην Αμερική ωςυποχείριά τους, με πρώτο και καλύ-τερο τον λοχία Ρέιμοντ Σο. Δεν πρέ-πει να ξεχνάμε την εποχή στην οποίαγυρίστηκε η ταινία (Ψυχρός Πόλε-μος). Οπότε α) ο εχθρός έπρεπε ναείναι κομμουνιστής τον οποίο κατα-τροπώνουν οι φιλελεύθεροι δυτικοίκαι β) η ταινία έπρεπε να εμψυχώνειτον αμερικάνο πολίτη ότι πάνταμπορούν να τα καταφέρουν.

Από την άλλη, η ταινία ο «Άνθρω-πος της Μαντζουρίας» είναι μία ται-νία η οποία γυρίστηκε το 2004 μεπρωταγωνιστή τον Ντένζελ Ουάσινγ-κτον. Η ταινία διαδραματίζεται κατάτον Πόλεμο του Κόλπου (1991) στοΚουβέιτ. Εκεί ένας αμερικανικόςλόχος πέφτει σε ενέδρα και οι επι-στήμονες τους κάνουν πειράματα,πιο σύγχρονα βέβαια από την προ-ηγούμενη ταινία, έτσι ώστε, όταν γυ-ρίσουν, να πετύχουν τους στόχουςτους, με πρώτο και καλύτερο τον αει-θαλή πλέον Ρέιμοντ Σο. Επιπλέον ηεποχή που γυρίστηκε η ταινία είναιπλέον Ο Πόλεμος κατά της Τρομο-κρατίας άρα α) οι ισλαμιστές πρέπεινα φανούν κάπως ως κακοί που,

πάλι, χάνουν από τους Αμερικάνουςκαι β) η ταινία έπρεπε να ακουστείστην ψυχή του Αμερικάνου ότι κά-νουν το καλό πολεμώντας τους κα-κούς (τους Ιρακινούς εκείνη τηνεποχή).Το συμπέρασμα λοιπόν είναι το εξής:το Hollywood χειραγωγεί τις κατα-στάσεις και ό,τι δεν του αρέσει ή δενείναι με την πλευρά του «καλού»αμερικανικού λαού το αλλάζει. Καιδυστυχώς αυτό το κατάλαβα γιαπρώτη φορά με την τελευταία ταινίατου αρχαιολόγου Indiana Jones,παιδικού μου ήρωα. Η ταινία γυρί-στηκε το 2008, περίοδο κατά τηνοποία ο ρωσικός στρατός και οικονο-μία έχουν ξεπεράσει τα σοβιετικάπροβλήματα και αναπτύσσονταιξανά. Η ιστορία του έργου έχει «κα-κούς σοβιετικούς» (εν έτει 1957),σταλμένους να ικανοποιήσουν τοόνειρο του Στάλιν, να βρουν δηλαδήτα μυθικά κρυστάλλινα κρανία προ-κειμένου να αποκτήσουν απόλυτηδύναμη. Κοιτάξτε τι τυχαία συγκυ-ρία!Όπως είπα παραπάνω το Hollywoodέμμεσα μας κάνει να δούμε τα πράγ-ματα έτσι όπως θέλει αυτό. Και θαμου πείτε σιγά τα στοιχεία πουέδωσα. Ας δούμε μια τελευταία ταινία (γιατίόσο και αν δεν το πιστεύετε είναιπάρα πολλές) που είδα πρόσφαταστην κατασκήνωση και είναι παιδικήγια να καταλάβετε! Η ταινία λέγεταιHorton και γυρίστηκε το 2008. Ηιστορία έχει έναν ελέφαντα που προ-σπαθεί να σώσει κάτι μικροσκοπι-κούς οργανισμούς που ζουν σ’ ένανκόκκο. Και πετάγεται ένας γύπας μετ’ όνομα Βλαντ (απ’ το Βλαντίμιρ)Βλαντίκοφ, μιλάει σπαστά αγγλικά(με τη γνωστή ρωσική βαριά προ-φορά) και εντέλει «χάνει» απ’ τονελέφαντα! Ελπίζω να σας κάλυψα, οπότε τηνεπόμενη φορά που θα ξαναδείτε τοπασίγνωστο Ιερό Ξύλο, να προσέχετε.

ΚΥΡΙΟΑΡΘΡΟ

-Μπαμπά εσύ ερωτεύτηκες ποτέκάποια δασκάλα στο σχολείο;-Τι μου θύμισες τώρα, γιέ μου! Φυ-σικά!-Και τι έγινε;-Τίποτα. Το έμαθε η μάνα σου καισου αλλάξαμε σχολείο!

Είναι μια γιαγιά στο Σύνταγμα καιπάει προς τη Βουλή.-Δε μπορείτε να περάσετε από εδώ,της λέει ένας μπάτσος.-Γιατί; Έχεις σφουγγαρίσει;

Πάει ένα άλογο σε ένα μπαρ. Κοιτά-ζει δεξιά, βλέπει τρεις σκαντζόχοι-ρους. Κοιτάζει αριστερά, βλέπει έναπαγόνι παρέα με μία καμηλοπάρ-δαλη. Κοιτάζει πίσω, βλέπει 3 σκύ-λους.Πάει στο μπαρ, ζητάει ενα ουίσκι.-Πόσο κανει; -30 ευρώ.-Με τέτοιες τιμές πώς να πατήσειάνθρωπος εδώ μέσα;

Τη μερίδα του λέοντος

Είναι μια φράση βγαλμένη από τουςμύθους του Αισώπου. Κάποτε λοιπόν,το λιοντάρι, ο γάιδαρος και η αλεπούαποφάσισαν να πάνε για κυνήγι. Όταντελείωσε το κυνήγι τους, το λιοντάριανέθεσε στον γάιδαρο να κάνει τημοιρασιά. Δίκαιος ο γάιδαρος τα μοί-ρασε στα τρία μέρη και πρότεινε στολιοντάρι να διαλέξει. Εκείνο όμως θύ-μωσε πάρα πολύ και χίμηξε πάνωστον γάιδαρο και τον έφαγε, λέγονταςστην αλεπού να κάνει αυτή τη μοιρα-σιά. Εκείνη, παμπόνηρη όπως ήταν,τα έκανε όλα ένα μερίδιο και κράτησεμόνο δύο-τρία μικροπράγματα. Τολιοντάρι την ρώτησε τότε, ποιος τηνέμαθε να μοιράζει μ’ αυτόν τον τρόπο.«Η συμφορά του γαϊδάρου», απάντησεη αλεπού. Μ’ αυτόν τον μύθο ο Αίσω-πος θέλει να μας πει ότι τα δυστυχή-ματα των άλλων σωφρονίζουν τουςανθρώπους και ο δυνατός παίρνειπάντα τη... μερίδα του λέοντος!

Μάρτιος μπήκε αλλά βροχές και χιόνια βλέπουμε. Οι ηλιόλουστες μέρες φαντάζουνακόμη ένα όνειρο μακρινό. Κι όσο δεν έρχονται, τόσο συνεχίζονται οι ασκήσεις ...ψύχους στις σχολικές αίθουσες. Δεν μπορεί όμως, θα έρθουν. Καλού κακού φτιάξτεβραχιολάκι για τον Μάρτη. Μπορεί να μπει απότομα και να καούμε.

τι θέλει να πει... ο ποιητής;

ΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ 2ου ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΡΕΒΕΝΩΝ

ΣΥΜΒΟΥΛΟΙΕΚΔΟΣΗΣ

Δημήτρης Γουσόπουλος ΦιλόλογοςΔήμητρα Κωσταρέλλου Φιλόλογος

ΑΡΧΙΣΥΝΤΑΞΙΑ Εβελίνα ΠιπέργιαΕλένη ΧατζηλίουΑλεξάνδρα Παπανίκου

ΥΠΕΥΘΥΝΟΙΥΛΗΣ

Αθηνά ΠηλιτζίδουΡένια ΤσίπηΑνδρέας ΛιάμπαςΧριστίνα ΠαπανικολάουΑναστασία ΠαπανικολάουΑναστασία ΚώτταΜαρία ΜπέλτσιουΜαρία ΜπέλλουΑθανασία Κριθαριώτη

ΕΙΔΙΚΟΙΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

Μιχάλης ΑμανατίδηςΒασίλης ΒασιλόπουλοςΓιώργος ΕμπρικίδηςΕύη Νερκίζογλου

ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΡΕΠΟΡΤΑΖ

Κων/νος - Δημ. Τσιουμέλας

Η Μαθητοφρένεια είναι σχολική εφη-μερίδα των μαθητών και των μαθη-τριών του 2ου Γενικού ΛυκείουΓρεβενών. Ο χαρακτήρας της είναι μηκερδοσκοπικός. Τα έξοδα της εφημε-ρίδας καλύπτονται από χορηγίες καιδιαφημίσεις προϊόντων, επιχειρήσεωνή προσώπων, για τα οποία δεν υπάρχεικάποιο κώλυμα προβολής σύμφωνα μετην κείμενη ελληνική νομοθεσία.Κάθε παιδί έχει το απόλυτο δικαίωμανα δημοσιεύσει οτιδήποτε επιθυμείχωρίς διάκριση και χωρίς λογοκρισία.Δικαίωμα δημοσίευσης έχουν και όλοιοι καθηγητές του σχολείου μας αλλάκαι μέλη της ευρύτερης εκπαιδευτικήςκοινότητας. Οι τυχόν επεμβάσεις σταυπό δημοσίευση κείμενα θα αφορούντην έκτασή τους και μόνο, ανάλογα μετο διαθέσιμο χώρο, χωρίς ωστόσο νααλλοιώνεται κατ’ ελάχιστο το ύφος καιτο περιεχόμενο του κειμένου. Απο-κλείονται κείμενα προπαγανδιστικού,υβριστικού ή συκοφαντικού περιεχο-μένου ή κείμενα που κατά την κρίσητης συντακτικής ομάδας δεν τηρούντους στοιχειώδεις κανόνες ευπρέπειας.Τα άρθρα και τα ρεπορτάζ που δημο-σιεύονται στη Μαθητοφρένεια απη-χούν τις απόψεις των συντακτών τουςκαι μόνο, και σε καμιά περίπτωση δεσυνεπάγεται ότι αυτή είναι και η θέσητης συντακτικής ομάδας της εφημερί-δας ή του επιβλέποντος καθηγητή ήτης Διεύθυνσης του σχολείου.

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΕΚΔΟΣΗ

Γιώργος Δημητριάδης Πληροφορικός

Πάνε και οι Απόκριες, τα καρναβάλιακαι η Ανακατωσιά. Τι θα μας λείψει;Μα βέβαια τα άπειρα σουβλάκια. Όληη πόλη μια ψησταριά!

ΤΑΔΕ ΕΦΗΜΠΟΜΠΙΡΑΣ

Κων/νος - Δημ. Τσιουμέλας

ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ

3Μαθητοφρένεια ΠΑΙΔΙΚΗ ΜΑΤΙΑ

Σίγουρα, τελευταία θα νιώθετε πεσμέ-νοι, στεναχωρημένοι χωρίς να γνωρίζετετην αιτία, άκεφοι και πιεσμένοι, χωρίςκαμία διάθεση να βγείτε από το σπίτι.Σίγουρα, θα έχετε σκεφτεί "θα περάσει,είναι μια απλή αδιαθεσία της στιγμής".Κι όμως, τα συμπτώματα δεν υποχω-ρούν και πολύ απλά φτάνετε σε σημείονα μην το αντιλαμβάνεστε πια, γιατίέτσι ... συνηθίσατε!

Κανείς όμως δεν έχει σκεφτεί πως ίσωςαυτές είναι οι πρώτες ενδείξεις μιαήπιας - αρχικά - μορφής κατάθλιψης.Όλοι γνωρίζουν πως η ψυχολογική αυτήασθένεια μαστίζει στην εποχή μας, αλλάκανείς δεν μπορεί να διανοηθεί ότι μπο-ρεί και ο ίδιος να είναι ασθενής. Άλλω-στε, Έλληνες είμαστε!

Ίσως φταίει η οικονομία και οι ραγδαίεςεξελίξεις στη χώρα μας που μας κατα-βάλλουν και μας κάνουν πιο ευάλωτουςκαθημερινά. Όχι μόνο στεκόμαστεανήμποροι να προσπεράσουμε τηνσταδιακή εξαθλίωση της χώρας μας,αλλά επιπλέον επικεντρωνόμαστε καιεπηρεαζόμαστε από αυτήν όλο και πε-ρισσότερο.

Οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί, το απο-τέλεσμα όμως ίδιο. Άνθρωποι ψυχολο-γικά διαλυμένοι, απομονωμένοι, χωρίςκανένα ενδιαφέρον και σκοπό για τηζωή τους, γιατί, απλούστατα η ζωή γι’αυτούς αισθάνονται ότι έχει τελειώσει.Άνθρωποι που λόγω της ψυχικής συν-τριβής τους χάνουν ακόμα και τις δου-λειές τους, προκαλώντας έτσι το τέλοςπριν καν αρχίσει.

Η ματαιοδοξία κι η απαισιοδοξία κινείτα νήματα στη ζωή πολλών ανθρώπωνμε τόσο ύπουλο τρόπο και σοβαρές επι-πτώσεις. Γιατί, αφού εγκαταλείπουν τιςεργασίες τους, πολλοί αναγκάζονται ναστραφούν σε αθέμιτα μέσα για να βγά-λουν τα προς το ζην, π.χ. κλοπές. Αυτήείναι όμως μόνο η αρχή. Σε τραγικότερεςπεριπτώσεις, άνθρωποι αλληλοσκοτώ-νονται ή ακόμη και αυτοκτονούν.

Η κατάθλιψη έχει αυξηθεί σημαντικάκατά την τελευταία δεκαετία κι όσο τηναψηφούμε, τόσο πιο πιθανό είναι να πέ-σουμε στην παγίδα της. Κι όλα αυτά,για μια ακόμα κρίση στη ζωή του αν-θρώπου που για ακόμα μία φορά πα-ραιτείται τόσο εύκολα. Κι ακόμαβρισκόμαστε στην αρχή της τραγωδίας,όμως τόσο κοντά στο τέλος. Μήπως όμωςνα μην τα βλέπαμε όλα μαύρα; Ψυχραι-μία, παιδιά! Μια ακόμη κρίση είναι, θαπεράσει!

ΜΕ ΤΗΝΕλένη Χατζηλίου

Στις μέρες μας, τη ζωή των αν-θρώπων επηρεάζει σε μεγάλοβαθμό ένας σύγχρονος μηχανι-σμός, η διαφήμιση. Στόχος τηςδιαφήμισης είναι η προβολή εμ-πορευμάτων ή υπηρεσιών. Ταυ-τόχρονα προβάλλει και τρόπουςlife style που επηρεάζει έντονατους νέους στο να θέλουν να αλ-λάξουν εμφάνιση και όψη ώστενα αρέσουν. Γιατί εωρείται απα-ραίτητο να είσαι αποδεκτός.Όμως πόση σημασία έχει αυτό;

Τα λεγόμενα είδωλα έχουν ιδι-αίτερη απήχηση στους νέους. Οινέοι προσπαθούν να ταυτιστούνμε αυτά, επειδή νομίζουν πως μεαυτόν τον τρόπο θα είναι αρε-στοί στον κολλητό, στην παρέα,σε όλο το club, σε όλη την πόλη.Οι έφηβοι όχι μόνο <<σερφά-ρουν>> στο διαδίκτυο με τιςώρες για να μάθουν τι ακριβώςέκανε ο <<θεός>> τους σήμερα,αλλά σπεύδουν να μιμηθούν καινα αντιγράψουν πιστά την εμ-φάνισή τους, την συμπεριφοράτους και γενικότερα την προσω-πικότητά τους. Κατάντια!

Όλα αυτά που μας πλασάρουν οιδιαφημίσεις είναι εικόνες καιόχι η αλήθεια. Το super modelπου ετοιμάζεται να βγει ραντε-βού με τον δικό της φορώντας ταπιο sexy ρούχα της season είναιαπλά ένα θέατρο. Και όμως εμείςοι ψαρούκλες φανταζόμαστε πωςκαι η δική μας ζωή είναι έτσι καιτρέχουμε να αγοράσουμε ταρούχα που φορούσε το μοντέλο.Ωστόσο το μόνο που καταφέρ-νουμε είναι να συντηρούμε τονκαταναλωτισμό και τον υλικόευδαιμονισμό.

Πρέπει να γίνει αντιληπτό απότους νέους, μέσω γονιών και κα-θηγητών, ότι στη σημερινήεποχή δεν πρέπει να παραμε-λούνε την πνευματική τουςκαλλιέργεια. Δεν εννοώ να αφή-σουν την εμφάνισή τους αλλά αςπαραμερίσουν λίγο την αξία τηςύλης, να αναπτύξουν την κρι-τική τους σκέψη και να διαμορ-φώσουν τον προσωπικό τρόποζωής τους. Έτσι όχι μόνο γίνεσαιπληρέστερος άνθρωπος αλλάείσαι ικανός να αντιμετωπίσειςκαι τα σημερινά προβλήματα τηςκοινωνίας.

Η παιδεία λοιπόν είναι ένα απότα βασικά χαρακτηριστικά γιανα κρίνει κανείς ένα άτομο, καιαυτή πρέπει να επιδιώκεις. Όχιβέβαια για να το παίζεις εξυπνά-κιας, αλλά για να δημιουργήσειςμια ισχυρή προσωπικότητα ηοποία είναι ικανή να εντυπω-σιάσει και να πετύχει. Έτσι θακαταφέρεις να γίνεις ένας ξεχω-ριστός και ολοκληρωμένος άν-θρωπος της κοινωνίας. Άσελοιπόν τα ψεύτικα και γεμάτοphotοshop πρόσωπα. Δεν θα σεκάνουν αυτά <<όμορφο>>.

υνεχώς μας τονίζουνπως οι τελευταίες γενιέςείμαστε τόσο τυχερές!Έχουμε τα πάντα, ζούμεσε ειρηνική εποχή και

φυσικά είμαστε «βουτηγμένοι»στην τεχνολογία! Τι άλλο μπο-ρούμε να ζητήσουμε, ε; Σίγουρακάπως έτσι ΉΤΑΝ τα πράγματα!Μέχρι που ξαφνικά ανοίγεις μιαμέρα την τηλεόρασή σου και σουλένε ''ξέρεις, η χώρα σου οδεύειστη χρεοκοπία''! Ορίστε;;; Γιατί;Αφού εγώ φρόντιζα να μην σκορ-πάω τα χρήματά μου, δεν έκαναοικονομία αλλά δεν ήμουν καισπάταλος! Πώς γίνεται; Τι πήγεστραβά; Μην φοβάσαι, μικρέ Νεοέλληνα!Φρόντισαν οι πολιτικοί σου να κα-ταχραστούν όλα όσα εσύ δεν μπό-ρεσες γιατί πάνω απο όλα είχες καιένα ήθος! Και τώρα σε άφησαν μεμια χώρα «πνιγμένη» στα χρέη καιχωρίς υποδομές.Μήπως είμαστε αδύναμοι μπροστάστα γεγονότα; Πώς μπορεί να βλέ-πει κάποιος τα πράγματα, όταν οιπερισσότεροι γονείς είναι απλήρω-τοι τόσους μήνες και δεν μπορούννα τα βγάλουν πέρα; Όταν δενυπάρχει πετρέλαιο για τα σχολεία;Όταν κινδυνεύεις να χάσεις τηνζωή σου για τα 2€ χαρτζιλίκι πουέχεις μαζί σου;Ναι, ζούμε σε μια απαίσια κοινω-νία για την κατάσταση της οποίαςδεν ευθυνόμαστε εμείς σε καμίατων περιπτώσεων αλλά εμείς θατην υποστούμε. Το θέμα είναι όμως ότι δικαιούμα-στε όλα όσα μας είχαν υποσχεθεί!Όλα όσα επιθυμούσαμε και επιθυ-μούμε σαν έφηβοι! Νέες γνώσεις,νέες εμπειρίες. Να σκεφτόμαστε τοαύριο με χαρά και να το προσδο-κούμε, όχι να φοβόμαστε να σκε-

φτούμε πως μπορεί να είναι. Θέ-λουμε να ονειρευόμαστε μια θέσησε ένα πανεπιστήμιο, να χαρούμετη φοιτητική ζωή, να ελπίζουμε σεεπαγγελματική αποκατάσταση.Έχουμε δικαίωμα στο όνειρο! Γιατίπλέον τείνουν να μας καταργή-σουν και αυτό!«Τι θετικά; Θετικός ήμουν όσο άν-τεξα, κι έλεγα δε θα γίνω μουρ-τζούφλης όπως όλοι πουγκρινιάζουν. Αλλά κοίτα, στο χεί-λος της χρεοκοπίας είμαστε. Καιτότε χαιρέτα μου τις σπουδές, τουςυπολογιστές, τις ανεμογεννήτριεςκαι τα φωτοβολταϊκά, και γενικάόσες προσπάθειες έκανα μια μικρήζωή για να μην χαραμίσω κάποιεςικανότητες που έχω. Θα αγωνιστώόμως», μου λεγε πρόσφατα κά-ποιος φίλος μου. Και αυτό είναι η ουσία. Αυτό είναιτο πιο άδικο: δεν έχουν την δι-καιοδοσία να μας γκρεμίζουν ταόνειρα! Δεν πρέπει να μας γκρεμί-σουν τα όνειρα! Οι νέοι είναι τομέλλον κάθε κοινωνίας! Οπότε μιακοινωνία νέων με σπασμένα φτεράδεν πρόκειται να πάει μπροστά!Όμως τα όνειρά μας είναι οι στόχοιμας! Και όταν έχουμε στόχουςέχουμε δύναμη και θέληση ναπάμε μπροστά! Σε μια χώρα πουαργοπεθαίνει ας γίνουμε η κινη-τήριος δύναμη της αλλαγής! Πρέ-πει να ακουλουθήσουμε τα σχέδιάμας, να ξεχάσουμε τις διαφορέςμας και να βοηθήσουμε ο ένας τονάλλον στις δυσκολίες που έρχον-ται! Χρειάζεται συνειδητοποίησητης κατάστασης! Δεν ζούμε στονπαράδεισο! Δεν είναι όλα ειδυλ-λιακά! Όμως δεν θα μείνουμε μεσταυρωμένα χέρια! Γιατί δεν είμα-στε υποχείρια κανενός! Και κυ-ρίως γιατί είμαστε νέοι!

ΓΡΑΦΕΙ ΗΜαρία Μπέλτσιου

Μην χρεοκοπήσετε ακόμη,έχω μια ζωή να ζήσω!

Αναστασία Κώττα

Μαθητοφρένεια ΑΠΟΨΕΙΣ 4

Η αλλαγή του ποδοσφαίρου

Το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημαπου έχει εκατομμύρια φίλουςκαι οπαδούς σε όλο τον κόσμο.

Από τη Νορβηγία μέχρι τη Νότια Αμε-ρική και από τον Καναδά μέχρι την Ια-πωνία περιμένουν την ώρα που θααγωνιστεί η αγαπημένη τους ομάδα γιανα πάνε στο γήπεδο και να εκδηλώ-σουν την αγάπη τους γι’ αυτή.Οι αλλαγές που επιβλήθηκαν στη ζωήτων ανθρώπων στη σύγχρονη εποχήδεν ήταν δυνατό να αφήσουν το ποδό-σφαιρο χωρίς τις ανάλογες μεταλλάξειςστη δομή και στη λειτουργία του. Τοποδόσφαιρο από ένα ερασιτεχνικόάθλημα της παρέας και της γειτονιάς,που οι ποδοσφαιριστές - αθλητέςέπαιζαν για την τιμή της συμμετοχήςκαι τη χαρά της νίκης, μεταλλάχθηκεσε ένα σπορ άκρως επαγγελματικό, στοοποίο πλέον επαγγελματίες αθλητέςαγωνίζονται πρώτα για το χρήμα και σεελάχιστες περιπτώσεις, οι οποίες τεί-νουν να είναι η εξαίρεση στον κανόναγια τα ιδανικά που υπήρχαν κάποτε. Οι οπαδοί των αντίπαλων σωματείωνπου κάποτε έβλεπαν τους αγώνες μαζίκαι πείραζαν φιλικά ο ένας τον άλλομετατράπηκαν σε «στρατούς» κάποιωνεπιτήδειων που στο όνομα του λαοφι-λέστερου αθλήματος του κόσμου προ-ωθούν τα ατομικά τους και μόνοσυμφέροντα εις βάρος της κοινωνίαςκαι χρεώνουν τις δικές τους ανομίεςκαι παρατυπίες στο πλήθος των φανα-τικών οπαδών της κάθε ομάδας, πλή-θος που οι ίδιοι δημιούργησαν. Η πολιτεία μην έχοντας τη δύναμη καιτη θέληση να επιβάλει και να διορθώ-σει όλα τα κακώς κείμενα που δημι-ουργήθηκαν κρύβεται πίσω από τοδάχτυλό της και φορτώνει τη δική τηςανικανότητα στα νέα παιδιά, τα οποίακαθώς δεν έχουν άλλες διεξόδους δέ-νονται με κάποια ομάδα και ταυτίζον-ται μ’ αυτή και κάποτε γίνονται ταεξιλαστήρια θύματα μιας κοινωνίαςανίκανης να διαπαιδαγωγήσει και ναεμφυτεύσει σε αυτά μια αθλητική παι-δεία που θα βασίζεται στην ευγενήάμιλλα και στον υγιή συναγωνισμό. Συνέπεια όλων των παραπάνω είναι τοποδόσφαιρο να έχει μετατραπεί σε ένακαταφύγιο παρανόμων που για δικάτους συμφέροντα εκμεταλλεύονταιαυτή τη δραστηριότητα και την αγάπητου κόσμου για το άθλημα. Η ασυλίαπου τους προσφέρεται είναι τεράστια,όλοι οι υπεύθυνοι γνωρίζουν και όλοισιωπούν. Έτσι στήνονται παιχνίδια, χρηματίζον-ται οι διαιτητές, απειλούνται ακόμη καιπολιτικοί προκειμένου να τους γίνουντα χατίρια. Όλα αυτά όμως που οδη-γούν; Στην απώλεια της ταυτότηταςτου αθλήματος και στην προδοσία τηςαγνής αγάπης των φιλάθλων. Ωστόσο όλοι εμείς που αγαπούμε τοποδόσφαιρο ευελπιστούμε πως όλααυτά θα διορθωθούν και καλούμαστενα παλέψουμε για ένα ποδόσφαιροόπως το έζησαν οι παλιότεροι και όπωςκαι εμείς θα θέλαμε να το ξαναδούμε:αγνό, αθλητικό, συναγωνιστικό, δυνατόκαι πάνω από όλα δίκαιο και καθαρό.

● ● ● ● ● ● ● Βιβλιοθήκη Απόψεων ● ● ● ● ● ● ●

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012.Γυρνώντας σπίτι γύρω στις10μμ ανοίγω την τηλεόραση

ελπίζοντας να έχει καμια ενδιαφέ-ρουσα ταινία. Αντί για αυτό αντικρίζωγια μία ακόμη φορά το ίδιο αηδιαστικόθέαμα: μια Αθήνα να καίγεται. Ναι, για μία ακόμη φορά βγήκαν οι«θεόσταλτοι» κουκουλοφόροι που στηνπροσπάθεια τους να εκφράσουν τηναπέχθεια τους για όσα συμβαίνουν στηχώρα, σπαν τζαμαρίες, καίνε αυτοκί-νητα, τράπεζες, μαγαζιά, ισοπεδώνουνπεζοδρόμια, καταστρέφουν δημόσιακαι ιδιωτική περιουσία και ως αποκο-ρύφωμα κάνουν πλιάτσικο για να εξα-σφαλίσουν τα «πολεμικά τουςλάφυρα». Με αυτόν τον τρόπο οι «μεσσίες» μετο-νομάζουν την ανεπτυγμένη και εκσυγ-χρονισμένη (ο Θεός να την κάνει)Ελλάδα σε Ελλαδιστάν. Τη χώρα δη-λαδή των βαρβάρων, των τραμπούκων,των αμόρφωτων, των άξεστων, ένακράτος που για να εκφράσεις τη γνώμησου δε θα πρέπει να έχεις γνώσεις καικρίση, αλλά να ξέρεις να ισοπεδώνειςτην περιουσία του άλλου. Η πόλη στην οποία μεγαλούργησαν οΣωκράτης και ο Πλάτων φιλοσοφών-

τας και ο Κλεισθένης, ο Σόλων και οΠερικλής διοικώντας, πέφτει έτσι θύματου ίδιου της του λαού. Η ελληνικήφυλή, που κατάφερε όχι μόνο να βάλειένα λιθαράκι αλλά να θεμελιώσει τιςεπιστήμες και να συμβάλει καθορι-στικά στην εξέλιξη του ανθρώπινου εί-δους, αυτή η φυλή που έγινε η κοιτίδατου παγκόσμιου πολιτισμού, αυτή ηφυλή που ακόμα και Αδόλφος Χίτλερ,ένα άτομο που δε γνώριζε τι σημαίνει«έλεος» και «συμπόνια», αναγνώρισε τομεγαλείο της και δήλωσε πως αν οστρατός του αποτελούνταν από Έλλη-νες θα είχε κατακτήσει ολόκληρο τονκόσμο, αυτή η φυλή ηρώων και αγω-νιστών αποδεικνύεται σήμερα πως δενέχει κανένα απολύτως κοινό στοιχείομε τους απογόνους της. Όταν εμείςαφήνουμε μια χούφτα κουκουλοφό-ρων να καταστρέφουν και να δυσφη-μούν τη χώρα και να την οδηγούν στηδιάλυση. Για να αποκατασταθούν οιζημιές, οι φόροι των πολιτών θα αυξη-θούν, ενώ ως αποκορύφωμα οι δανει-στές μας αργά ή γρήγορα θα μαςεπιβάλουν μπόγια … ε ... χμ … επίτροποπου θα ελέγχει την κατάσταση.Πηγαίνοντας οχτώ μήνες πίσω θυμά-μαι το «Κίνημα των Αγανακτισμένων»

που διαδήλωνε και σκεφτόμουν ότιεπιτέλους για μία φορά γίνεται μία ει-ρηνική διαδήλωση στη χώρα χωρίς τησφραγίδα κάποιου κόμματος αλλά μετην πρωτοβουλία του Ελληνικού λαού. Κι όλα πήγαιναν καλά μέχρι που καιπάλι οι «λατρεμένοι» κουκουλοφόροιβγήκαν για να δώσουν λύση. Έδιωξαντους πολίτες και ξεκίνησαν τη συνηθι-σμένη μάχη με τα ΜΑΤ, ρημάζονταςταυτόχρονα τα μάρμαρα ολόκληρηςτης πλατείας Συντάγματος και εν συ-νεχεία καταστρέφοντας την Ερμού. Ηλύση και πάλι δόθηκε, οι πολίτες κρύ-φτηκαν στα σπίτια τους, ενώ οι «αγα-πημένοι» κουκουλοφόροι έκαναν καιπάλι την Ελλάδα περίγελο των διεθνώνΜΜΕ. Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012 ώρα1πμ. Οσονούπω τα «κουκουλοφορά-κια» μας, θα πάνε σπίτι γιατί αφενόςκουράστηκαν, αφετέρου έχουν ναβγουν για να διασκεδάσουν σε λίγο. ΗΑθήνα πήρε φωτιά ΚΑΙ ΠΑΛΙ, η γε-νέτειρα της δημοκρατίας έγινε παγκό-σμιος περίγελος ΚΑΙ ΠΑΛΙ, τα λεφτάτων πολιτών χάνονται άδικα ΚΑΙΠΑΛΙ, οι κουκουλοφόροι ΚΑΙ ΠΑΛΙκέρδισαν το λαό. Άντε και καλή μαςπτώχευση!

Νυχτερινόσουλάτσο!

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΑΚΣΤΑΡΑΣΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

του ΝΙΚΟΥ ΠΑΤΣΙΟΥΡΑΑ΄ ΛΥΚΕΙΟΥΤετάρτη 21-12-2011. Ώρα 11η

βραδινή. Χιονόπτωση, η πρώτηγια φέτος.

Διάθεση: παιδιάστικη, με τη μούρη μό-νιμα κολλημένη στο παράθυρο, χιόνιμπόλικο. Σχολεία τέλος, ένεκα χιονιά-α, ρε Ελλαδάρα … Η οικογένεια αγκα-λιά με το Μορφέα, από νωρίς.Η απόφαση στιγμιαία, οπαδός γαρ τουmomentary lapse of reason (στιγμιαίοολίσθημα της λογικής) των Floyd-τιποιων Floyd, των Pink ντε! Ρούχα,σκούφο, γάντια, φωτογραφική μηχανή,Mp3όφωνο (δώρο της κόρης- αυτήπήρε καλύτερο!), αδιάβροχο παπούτσικαι βουρ για νυχτερινό σουλάτσο σταχιονισμένα Γρεβενά. Pluggαρισμένος,επιλέγω ποπ και ροκ μπαλάντες. Η Ταλιαδούρη άδεια, εντελώς. Όνειρο.Who wants to live forever μου τρα-γουδάνε οι Queen. Ατυχές το ερώτημα:η … λεωφόρος στα Χριστουγεννιάτικάτης, η νύχτα της δίνει αυτή την ομορ-φιά που θα γούσταρε στα καθημερινάτης, το χιόνι πυκνό, τρίζει κάτω από ταπαπούτσια μου. Πιάνω τον εαυτό μουνα χαμογελά. Ανεβάζω ένταση … Άκουποιος θάθελε να ζει για πάντα! Φωτο-γραφίες καταμεσής του δρόμου με τουςθαμώνες των καφενείων να με λοξο-κοιτούν. Άφες αυτοίς …Πλατεία Λαχαναγοράς, ρολόι. Μαθη-τές απολαμβάνουν το χιόνι (ή μήπωςτην ηλικία τους;), ο σχετικός χαβαλές,χιονοπόλεμος και Bird of Paradiseαπό τον Snowy White. Αυτό τοturquoise blue του πρώτου στίχου καιτι δε θυμίζει-ααχ! Κατεβάζω λίίίγοvolume για να ακούω τριγύρω, είμαιστο κέντρο εξάλλου.

Στρίβω- κατεύθυνση Καστράκι. Πο-τάμι. Λιγότερο φως. Ειδυλλιακά. Miss-ing you ψιθυρίζει ο Chris de Burgh.Μακάρι νάσουν εδώ, μαζί μου, να μουκρατάς το χέρι, να νομίζω ότι σου δεί-χνω-ακόμη- τον κόσμο. Δεν πειράζει,πιστεύω -ακόμη!- πως ο χρόνος δου-λεύει για μένα… Mr. Lonely σιγοντάρειαπό κοντά κι ο Bobby Vinton. Α, ναχαθείτε ρε!Ευτυχώς στο ύψος της Πυροσβεστικήςοι Abba έχουν την απάντηση: thewinner takes it all. Έτσι μπράβο. Ξαφ-νικά αντιλαμβάνομαι ότι ο εξωτερικόςθόρυβος είναι ανύπαρκτος. Το ίδιο καιη κίνηση, γενικώς. Το mp3 στη διαπα-σών. Μη φανταστείτε τίποτα τρελάντεσιμπέλ. Παλιό γκατζετάκι, μικρήχωρητικότητα, λίγα γκάζια, δώρο τηςκόρης μου όμως, τη δουλειά του τηνκάνει άψογα απόψε. Να μην ήταν κιαυτός ο καταραμένος στίχος but tellme does she kiss, like I use to kiss you,does it feel the same when she callsyour name, και θάταν όλα super!Καστράκι, αργά, μετά τα μεσάνυχτα,μετά τα φαντάσματα. Ένα (παράνομο;)ζευγάρι στα σκοτάδια του αυτοκινήτου.Πρώτη σκέψη, βοηθούν και οι AirSupply: Every time I see you all therays of the sun are streamingthrough the waves in your hair, andevery star in the sky is taking themat your eyes like a spotlight κλπ.κλπ.κλπ. Μη ξεχάσω να το διδάξωαυτό. Ξαφνικά αισθάνομαι πουρόκερ,ή, καλύτερα, σκέτο πουρό (!) στα 41μου, καθώς η εποχή είναι μάλλον ψε-κάστε, σκουπίστε, τελειώσατε κι λιγό-τερο ρομάντζα κι always on my mind,

όπως μου υπενθυμίζει στο αυτί οWillie Nelson κι όχι ο Elvis. Πάσα δια-φωνία δεκτή … Χαζεύω (όχι το ζευγαράκι …) για δύοτραγούδια ακόμη τη νυχτερινή μετα-μεσονύκτια χιονόπτωση στο θεατράκι.Θεσπέσια. Ως εμεγαλύνθης τα έργασου, Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησαςπου λέει κι ο ψαλμωδός (μη ξεχνάμεκαι την ειδικότητα!) και λίγο είναι.Stairway to heaven, κανονικά. Άντεκαι knocking on heaven’s door, το ίδιοκάνει.Ένα-δύο αυτοκίνητα απολαμβάνουντη μηδενική πρόσφυση και χορογρα-φούν στο απάτητο χιόνι. Ξανά καιξανά. Για λίγες στιγμές σπάει η από-λυτη ησυχία. Χαλάλι η φασαρία. Κιεγώ το ίδιο θα έκανα! Φεύγουν άπαν-τες (και το ζευγαράκι!). Μόνος. Womanκαι John Lennon. Νομίζω το καλύτερότου κομμάτι. Κρύο, μάλλον είμαι γιακάτω.Sweet sixteen βραχνιάζει ο Billy Idolστην κατηφόρα της επιστροφής. Σιγάτη διαφορά (!) μονολογώ, 25 χρόνια. Τοίδιο νιώθω. Παρόλα αυτά να θυμηθώνα ρωτήσω τον (παιδι) ιατρό μου γιατίδε λέει να περάσει ο πόνος στον αγ-κώνα, ένα μήνα τώρα, από την τελευ-ταία εντουροβόλτα. Μάλλον πρόλαβετην απάντηση η Carly Simon: I knownothing stays the same.Μ΄αυτά και μ΄αυτά (μη καταχρα-στούμε και τη φιλοξενία της-μαθητι-κής, μη ξεχνάμε- εφημερίδας) φτάνωκέντρο. Η κατάσταση σηκώνει ποτάκι.Μπαράκι (ροκ), ηδύποτο(α …), μουσι-κές, γνωστοί κλπ. κλπ. Εντελώς αλλού.ΟΚ. Και εις άλλα με υγείαν!

Ελλάδα χώρα του φωτόςή μήπως της φωτιάς;

του ΓΡΗΓΟΡΗ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥΒ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ

5Μαθητοφρένεια ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Ανακατωσιά 2012 και τοσχολείο κινήθηκε σε ρυθ-μούς καρναβαλιού. Παρα-σκευή πρωί και όλοιανυπομονούσαν. Μέσα στιςτάξεις μαθητές μασκαρεμέ-νοι και καθηγητές που δενήξεραν αν πρέπει να κά-νουν μάθημα ή να γελά-σουν. Μα, ποιος έχει όρεξηγια μάθημα τώρα;Από την τρίτη ώρα και

μετά άρχισαν δειλά ταπρώτα σφυρίγματα, προ-μήνυμα του επερχόμενουγλεντιού. Η αναμονή επι-τέλους τελείωσε. Παιδιάκαι καθηγητές βγήκανστην αυλή και περίμεναντην γιορτή. Μέσα στις τά-ξεις βαψίματα, μασκαρέ-ματα και πειράγματα.Λίγη ώρα αργότερα κατα-φθάνουν τα όργανα και

μαζί τους η νύφη (Μπάμ-πης Καρπουζας, ΕΠΑΛ). Οκουμπάρος ήταν από τοσχολείο μας (Θανάσης Βέ-τζιος). Τραγούδι, χορός καιάφθονο κέφι. Στη συνέχειαόλοι μαζί κατευθυνθήκαμεστην πλατεία όπου ήρθεκαι ο γαμπρός (ΒασίληςΠαναγιωτόπουλος, 1οΓΕΛ) και ο ... γάμος ολο-κληρώθηκε.

Εκεί μας περίμεναν και οιμανιταρόφιλοι με τα γνω-στά τους εδέσματα, ενώ ητσίκνα από τα σουβλάκιαγέμισε τον αέρα.Ανακατωσιά 2012. Μαύρακαπέλα, φούμο, κομφετί,μάσκες. Κυρίως όμως κέφι,παρέα με τους φίλους καιχαρά. Άντε και καλό μαςξεφάντωμα!

Ήρθε ξανά η ώρα για

ξεφάντωμα!Μαύρα καπέλα, κομφετί, φούμο, μάσκες, κοστούμια και τρελή διάθεση

Μαθητοφρένεια ΑΦΙΕΡΩΜΑ 6

Μεταξύουρανούκαι γης

Λίγα χιλιόμετρα από τα Γρεβενάβρίσκεται το Εθνικό ΧιονοδρομικόΚέντρο Βασιλίτσας. Για την πε-ριοχή των Γρεβενών αποτελεί έναναπό τους σημαντικότερους πόλουςέλξης τουριστών και όχι μόνο. Οδρόμος προς το ΧιονοδρομικόΚέντρο, ανάμεσα στο χιονισμένοτοπίο, είναι μαγευτικός. Τα διαφο-ρετικά είδη πεύκου, το ρόμπολο, ηοξιά και σε μικρότερο βαθμό τοέλατο και μερικά ακόμα πλατύ-φυλλα φυλλοβόλα όπως σφενδά-μια, φτελιές και φλαμουριέςπλουτίζουν ακόμα πιο πολύ τηνπλούσια σε βλάστηση περιοχή. Σε όλη την περιοχή σημαντικήείναι και η ποικιλία των πουλιών,με αρκετούς εκπροσώπους σταείδη του δάσους, όπως δρυοκολά-πτες, παπαδίτσες και δασόβια αρ-πακτικά. Αυτό το μεγαλείο της Πίνδου πα-ρότρυνε στις αρχές του 1975 μιαπαρέα ανθρώπων να δημιουργή-σουν τον Χιονοδρομικό Ορειβα-τικό Σύλλογο για να υλοποιήσουντότε μια ουτοπία, χιονοδρομικόκέντρο στη Βασιλίτσα. Το 1991δημιουργήθηκε ο συρόμενος ανα-βατήρας και το 1993 δύο εναέριοιαναβατήρες, ένας τριθέσιος καιένας διθέσιος. Το 2000 ακολούθη-σαν δύο ακόμα συρόμενοι αναβα-τήρες, ο Μιγδάνης και η Τυμφαία.Η Βασιλίτσα δέχεται κάθε χρόνομεγάλες ποσότητες χιονιού καιλειτουργεί από το Δεκέμβριο μέχρικαι τον Απρίλιο σε καθημερινήβάση.Από τα Γρεβενά μέσα σε 50 λεπτά

φτάνει κανείς στο χιονοδρομικόκέντρο. Φτάνοντας μπορεί να νοι-κιάσει ski ή snowboard, να κατέ-βει τις αμέτρητες πλαγιές καιπίστες που έχει στη διάθεσή του τοβουνό και να οδηγήσει snow mo-bile. Μπορεί επίσης να καθίσει σεένα από τα σαλέ και να απολαύσειτον καφέ του ή τη ζεστή σοκολάτατου. Φεύγοντας από τη Βασιλίτσαυπάρχει η δυνατότητα για φαγητόσε ένα από τα πανέμορφα ορεινάχωριά του νομού Γρεβενών, όπωςείναι η Σμίξη, η Σαμαρίνα, ο Ζιά-κας, η Αλατόπετρα, η Αετιά.

Αδιαμφισβήτητα η Βασιλίτσαείναι ένα από τα πιο όμορφα μέρηστο νομό Γρεβενών και στον Ελλα-δικό χώρο γενικότερα. Προσελκύεικάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτεςαπό όλη τη χώρα και μερικέςφορές και από το εξωτερικό.Παρόλ’ αυτά η καλύτερη εκμετάλ-λευση της περιοχής με τη βοήθειακονδυλίων θα βελτίωνε κατά πολύτην εικόνα του χιονοδρομικού.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΓιώργος Εμπρικίδης

Αν θέλετε να δείτε όλες τις φω-τογραφίες από το οδοιπορικόστη Βασιλίτσα, πηγαίνετε στησελίδα της ΜΦ στο Facebook ήστο blog και δείτε το σχετικόβιντεάκι.

7Μαθητοφρένεια ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Στον κόσμο των μανιταριών ταξίδε-ψαν οι μαθητές της Α΄ Λυκείουστα πλαίσια της ερευνητικής τουςεργασίας με θέμα «Το μανιτάρι σταΓρεβενά». Ειδικοί πάνω στο θέμα,όπως η κα. Βέργου και ο κος Κων-σταντινίδης, επισκέφτηκαν το σχο-λείο μας και ενημέρωσαν τουςμαθητές για τους τρόπους μαγειρέ-ματος των μανιταριών και τη βιο-λογική και οικονομική τουςσημασία για την πόλη μας.Η κα Βέργου επισκέφτηκε το σχο-λείο μας δύο φορές. Την πρώτηέδωσε πληροφορίες γύρω από τομανιτάρι και πιο συγκεκριμένα γιατη διατροφική του αξία. Η συνάν-τηση έγινε στο εργαστήριό μαςόπου με τη βοήθεια του κ. Δημη-τριάδη και ενός προτζέκτορα, έγινεπαρουσίαση διαφόρων εικόνων,συνταγών και πληροφοριών πουαφορούν τα μανιτάρια. Η επόμενηεπίσκεψη έγινε στο χώρο τουΕΠΑΛ. Εκεί οι άνθρωποι του σχο-λείου μας έδωσαν τα μαγειρείατους και μαγειρέψαμε μανιτάρια σεδιάφορες εκτελέσεις, όπως μανιτα-ρόσουπες, τηγανητά μανιτάρια,σνίτσελ μανιτάρι, μανιταροσαλάτεςκαι άλλα. Αξίζει να πούμε ότι όλατα μανιτάρια μας τα προσέφερε τοεστιατόριο «Εν Αυλαίς» και το ευ-χαριστούμε θερμά γι’ αυτό. Ο κος Κωνσταντινίδης ήρθε μίαφορά στο σχολείο μας. Ο τόπος τηςενημέρωσης ήταν και πάλι το εργα-στήριό μας όπου έγινε μια παρου-σίαση δίωρη στην οποίασυμμετείχε και ένα τμήμα της Β΄

Λυκείου. Παρόντες ήταν η καΒάιου, η οποία είναι και η επιβλέ-πουσα καθηγήτρια της ερευνητικήςεργασίας και ο κος Δημάδης. Ο κοςΚωνσταντινίδης λοιπόν με τη βοή-θεια του προτζέκτορα μας ενημέ-ρωσε για τη μορφολογία τωνμανιταριών, τις ποικιλίες τους, τιςσυνθήκες που χρειάζονται για νααναπτυχθούν και άλλες χρήσιμεςπληροφορίες όπως το πώς μπο-ρούμε να ξεχωρίσουμε τα μη δηλη-τηριώδη από τα δηλητηριώδη είδημανιταριών. Επιπλέον μας τόνισεπως δεν πρέπει να κόβουμε ή νακλωτσάμε μανιτάρια που δε γνωρί-ζουμε και που δεν έχουμε σκοπό νακαταναλώσουμε ή να χρησιμοποι-ήσουμε, διότι παίζουν τεράστιορόλο στο οικοσύστημα και χωρίςαυτά ο κόσμος θα είχε καταστραφείσε λιγότερο από έναν αιώνα. Ακόμημας παρέδωσε το αρχείο του μεπλούσιο υλικό, το οποίο θα μαςβοηθήσει στη σύνταξη της εργασίαςμας. Τέλος μας πρότεινε να έρ-θουμε σε επαφή με μανιταρόφιλουςτόσο της χώρας μας όσο και τουεξωτερικού, ώστε να δημοσιευτεί ηεργασία μας σε διάφορα περιοδικάμανιταρογνωσίας. Τους ευχαριστούμε θερμά για τησυμβολή τους στην εργασία μας,τόσο αυτούς όσο και εκείνους πουσυνέβαλαν στην πραγματοποίησητων επισκέψεών μας. Κλείνονταςσημειώνουμε πως θα θέλαμε ναπραγματοποιηθεί ξανά μια τέτοιαεπίσκεψη στο σχολείο μας παρά τιςδυσκολίες που μπορεί να έχει.

Ταξιδεύοντας στον κόσμοτου μανιταριού!

ΡΕΠΟΡΤΑΖ | Μιχάλης Αμανατίδης

Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ είναι ελληνική μη κυβερνητική οργάνωση που δρα γιατην διατήρηση της βιοποικιλότητας και της αειφορικής ανάπτυξης στηνελληνική ύπαιθρο, στην ολοκληρωμένη διαχείριση ΠροστατευόμενωνΠεριοχών και ασκεί πίεση για τις επεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον.Με βασική δραστηριότητα τη λειτουργία του Περιβαλλοντικού ΚέντρουΑΡΚΤΟΥΡΟΥ στο Νυμφαίο Φλώρινας, ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ υλοποιεί διασυ-νοριακά προγράμματα για την προστασία των ορεινών οικοσυστημάτωνμε έμφαση στην αρκούδα και τα μεγάλα θηλαστικά και συμμετέχει στηνεφαρμογή των εθνικών δεσμεύσεων για το περιβάλλον.

Η καφέ αρκούδα θέλει τηβοήθειά μας. Σήμερα επι-βιώνει σε μικρούς πληθυ-σμούς και θεωρείται πλέονκαι νομικά είδος υπό εξα-φάνιση. Στην Ελλάδα οιαρκούδες ζουν σε απόμερεςπεριοχές των οροσειρώντης Πίνδου και της Ροδό-πης και υπολογίζονταιγύρω στις 250.Ο Αρκτούρος είναι ένας μηκερδοσκοπικός οργανισμόςπου έχει ως στόχο την προ-στασία και την κατανομήτου πληθυσμού της αρκού-δας και του λύκου και τηνεκτροφή του ελληνικούποιμενικού. Στις εγκαταστάσεις του Αρ-κτούρου στο ΝυμφαίοΦλώρινας υπάρχουν αρ-κούδες οι οποίες προέρ-χονται από ανθρώπινηαιχμαλωσία ή αρκούδεςπου βρίσκονται τραυματι-σμένες και χρειάζονται κά-ποιο χρόνο ανάρρωσης. Μετον ίδιο τρόπο ο Αρκτούροςβοηθάει και λύκους πουπροέρχονται από αιχμαλω-

σία, ζωολογικούς κήπουςκλπ. Τέλος το εκτροφείοτου ελληνικού ποιμενικούεκτρέφει σκυλιά με σκοπότην δωρεάν χορήγησή τουςσε βοσκούς ώστε να απο-φεύγονται οι επιθέσεις απόλύκους και αρκούδες. Αν δεν έχετε επισκεφτείακόμα τα καταφύγια τουΑρκτούρου αξίζει να το κά-νετε για να έχετε την ευ-καιρία να παρατηρήσετεαπό κοντά αυτά τα όμορφαζώα και να αγοράσετε ανα-μνηστικά προϊόντα του Αρ-κτούρου ή ακόμα και ναυιοθετήσετε κάποιο από ταζώα που στεγάζει ενισχύον-τας το έργο του. Αξιοσημείωτο είναι ότι τηνπερασμένη εβδομάδα δυονεαρά αρκουδάκια πουβρεθήκαν πριν περίπου έναχρόνο να τριγυρνούν χωρίςτην μητέρα τους, ύστερααπό πρόγραμμα επανέντα-ξης αφέθηκαν ελεύθεραστην άγρια φύση και ο Αρ-κτούρος παρακολουθεί τηνπρόοδο τους.

Ιδιαίτερα σε μια περίοδοπου το πρόβλημα της εξα-φάνισης απειλεί διάφοραείδη ζώων καταλαβαίνουμεότι η ενίσχυση και η υπο-στήριξη τέτοιου είδους ορ-γανισμών από όλους μας,με όποιο τρόπο μπορεί οκαθένας είναι πολύ σημαν-τική. Λαμβάνοντας αυτά υπόψηη Μαθητοφρένεια θα συν-δράμει στο έργο του Αρ-κτούρου, υιοθετώντας μιααρκούδα. Εδώ και μέρεςτρέχει μια δημοσκόπησηγια να επιλεγεί η αρκούδαπρος υιοθεσία. Το αποτελέ-σματα μέχρι στιγμής προ-κρίνουν την αρκούδα“Ειρήνη”, ενώ στη δεύτερηθέση βρίσκεται ο “Μήτσος”.Η Μαθητοφρένεια θα επι-κοινωνήσει με τον Αρ-κτούρο, θα τον ενημερώσειγια την πρόθεσή της ναυιοθετήσει την αρκούδακαι, αν όλα πάνε καλά, ίσωςπριν το Πάσχα θα οργανώ-σει εκδρομή στο Νυμφαίογια να την επισκεφτεί.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ | Βασίλης Βασιλόπουλος

Από τη στιγμή που μικρά χερά-κια απλώνονται αδέξια και μεφόβο μπροστά, χωρίς επίγνωσητου τι πρόκειται να συναντήσουν,μέχρι την ώρα που τα ίδια αυτάμέλη με σιγουριά και αυτοπεποί-θηση αντιμετωπίζουν την πραγ-ματικότητα και τη ζωή τουσήμερα, οι γονείς είναι εκείνοι οιοποίοι στέκονται ακούρασταδίπλα μας σε κάθε βήμα της ζωήςμας.Οι άνθρωποι που μας ακούν, μαςσυμβουλεύουν, μας αγαπούν,ίσως κάποιες φορές δείχνοντάςμας το με λάθος τρόπο, κάπωςυπερβολικό για εμάς, οι άνθρω-ποι που χωρίς αυτούς δεν θαζούσαμε αλλά και πολλές φορέςάθελά μας πληγώνουμε, οι γονείςαποτελούν εκείνα τα άτομα πουλατρεύουμε μα και μισούμε ταυ-τόχρονα.Και συνεχώς, ιδιαίτερα κατά τηνεφηβική ηλικία, οι εντάσεις κο-ρυφώνονται με αποτέλεσμα ναφτάνουμε να παραμένουμε«ξένοι» σχεδόν μαζί τους. Υπάρ-χει ο διαχωρισμός πια, «εμείς»και «εσείς»!Καταρχήν προσπαθούμε.Προσπαθούμε πολύ. Να δούμεεκείνο το χαμόγελο ικανοποί-ησης στα χείλη τους για τα κα-τορθώματά μας, να ακούσουμε τοπολυπόθητο μπράβο, να νιώ-σουμε τη χαρά μέσα από τα μάτιατους. Όταν αυτό δεν γίνεται θυμώ-νουμε. Τα βάζουμε με τους πάν-τες, ειδικά με τους γονείς μας,μιλάμε απότομα, γινόμαστε ερι-στικοί, κλεινόμαστε στον εαυτόμας. Τα λόγια πάνε και έρχονται,μαχαίρια εκτοξεύονται προς όλεςτις κατευθύνσεις. Θέλουμε μιαεπιβράβευση, καταλήγουμε σταάκρα. Μερικές φορές και οι γο-νείς μας δεν μπορούν να μαςπλησιάσουν. Ή το κάνουν αλλάμε «περίεργες» τεχνικές πουφαντάζουν αλλόκοτες. Ξεχνούν

ίσως πως κάποτε υπήρξαν καιαυτοί παιδιά. Δεν το κάνουν όμως για κάποιονσυγκεκριμένο λόγο, παρά μόνοεπειδή οι ρόλοι έχουν αντιστρα-φεί πλέον και για πρώτη φοράέχουν να φανούν δυνατοί καιφορτωμένοι με ευθύνες.Στέκονται απέναντι στην κριτικήματιά μας, που συνεχώς βαθαίνεικαι αμφισβητεί τις γνώμες τους,τα θέλω και τα πιστεύω τους. Στέκονται απέναντι σε ανθρώ-πους που μέχρι χθες ζητούσαναπάντηση σε καθετί, που ήθελανμια γνώμη και αποζητούσαν τησυμβουλή, ενώ τώρα οι απόψειςδιχάζονται με τις δικές τους, συγ-κρούονται σθεναρά. Στέκονταιμπροστά σε αυριανούς ενήλικεςεν τέλει και είναι δύσκολο να πα-ραμείνουν ψύχραιμοι. Από την άλλη πάλι φαίνεται ξε-χνούμε και εμείς τις εποχές πουμε χαρά δεχόμασταν τα λεγόμενάτους χωρίς κατάκριση, τότε πουη γνώση πήγαζε από τα λόγιατους και μια αγκαλιά ήταν φυ-σική σαν την αναπνοή. Με τηναπότομη «ωρίμασή» μας, οι χα-ρακτήρες μας αλλάζουν και δενβλέπουμε καθαρά. Είμαστε καιδεν είμαστε εμείς! Αυτό τρομο-κρατεί περισσότερο τους γονείςμας. Όμως όσο και να μαλώσουμε καινα διαφωνήσουμε, οικογένεια εί-μαστε στο κάτω κάτω και θα ταβρούμε. Ας μην αγνοούμε ότι άσχετα μεό,τι λέμε ή ό,τι κάνουμε, οι περισ-σότεροι από εμάς έχουμε κοντάμας τους γονείς μας και δεχόμα-στε καθημερινά την περίεργη,έστω αγάπη τους.Υπάρχουν παιδιά που δεν γνώ-ρισαν ποτέ πραγματικούς γονείς,δεν έλαβαν καθόλου αγάπη, παράαδιαφορία και κακομεταχείριση.Τουλάχιστον έχουμε και κάποιοννα μαλώνουμε! Κάτι δεν είναι καιαυτό;

8Μαθητοφρένεια ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΕΛΙΔΑ

Ω, τι κόσμος,μπαμπά!

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ Ανδρέας Λιάμπας

Ο Τζέιμς Λαμπρέκ είναι ίσως οπιο χαζός χρήστης του eBay, κιαυτό γιατί έβαλε σε δημοπρασίαένα παλιό χρηματοκιβώτιο πουείχε σπίτι του, το πούλησε τελικάγια 122,93 δολάρια, αλλά πριν τοστείλει στο νέο του ιδιοκτήτηδεν σκέφτηκε να κοιτάξει αν είχεκάτι μέσα! Σύμφωνα με τον Λαμ-πρέκ, το χρηματοκιβώτιο βρι-σκόταν παρατημένο για χρόνιαστην αποθήκη του. Όταν κάποιαστιγμή έκανε ένα ξεκαθάρισμα,το βρήκε και, μην έχοντας τοσυνδυασμό, αποφάσισε να τοπουλήσει μέσω της δημοφιλούςιστοσελίδας ηλεκτρονικών δη-μοπρασιών. Ο νέος του ιδιοκτή-της που ζει στο Μέμφις καισίγουρα είναι πιο «σπίρτο» απότον προηγούμενο, παρέλαβε τοχρηματοκιβώτιο, το οποίοάνοιξε χρησιμοποιώντας οξυγο-νοκόλληση, και με έκπληξηβρήκε μέσα 26.000 δολάρια σεμετρητά. Μέσα στην καλή χαρά -όπως είναι αναμενόμενο - επέ-στρεψε στον υπολογιστή του καιενημέρωσε μέσω eBay τον Λαμ-πρέκ για το αναπάντεχο δώρο.

Ο φόβος και τρόμος έγινε ένας80χρονος που οδηγούσε για12χλμ στο αντίθετο ρεύμα καιμάλιστα στο δρόμο με την πιοπυκνή κυκλοφοριακή ροή στηΜελβούρνη! Μόλις διαπιστώ-θηκε(μέσω των καμερών) ότι ένααυτοκίνητο, το οποίο μάλισταρυμουλκούσε και ένα τροχό-σπιτο, κινείτο αντίθετα στορεύμα, άλλαξε αμέσως η σή-μανση και τέθηκε εκτός κυκλο-φορίας η λωρίδα που οδηγούσε οπαππούς, ενώ μειώθηκε και τοόριο ταχύτητας στα διερχόμεναοχήματα. Η αστυνομία εκτιμάότι ο 80χρονος δεν κατάλαβε ότιβρίσκεται στο αντίθετο ρεύμακαι θεωρεί ''θαύμα'' που δενυπήρξε ατύχημα.

Μια χελώνα των στεππών με δύοκεφάλια και έξι πόδια εκτίθεταιστο μουσείο φυσικών επιστημώντου Κιέβου όπου οι επισκέπτεςθα μπορούν να παρατηρούν γιαδύο μήνες το ερπετό, η επιβίωσητου οποίου αποτελεί θαύμα.Στην πραγματικότητα βέβαιαπρόκειται για σιαμαίες χελώνες.

Γράφει η Αθανασία Κριθαριώτη

Πίνεις όταν είσαι μόνος στοσπίτι η έξω; Όταν αδειάσει τοποτήρι το ξαναγεμίζεις; Συνεχί-ζεις τη χρήση, ενώ έπαθες ατύ-χημα υπό την επήρεια αλκοόλ;Νιώθεις άσχημα αν δεν πιεις μίαημέρα καθόλου αλκοόλ; Εξακο-λουθείς να πίνεις όταν οι άλλοιέχουν σταματήσει; Συγχαρητή-ρια, είσαι αλκοολικός! Είμαιτόσο σίγουρη πως πολλοί αλή-τες έχουν απαντήσει με ‘ναι’ τολιγότερο και στις πέντε ερωτή-σεις που έθεσα. Ωστόσο, όχι, δενείστε αλκοολικοί η τουλάχιστονέτσι θέλω να πιστεύω. Ο έφηβοςαλκοολικός σκέφτεται κάπωςέτσι: «Δεν πίνω περισσότεροαπό τους φίλους μου και μπορώνα σταματήσω τη λήψη αλκοόλόποτε θελήσω». Ομολογώ πωςαρχίζω να ανησυχώ.Σήμερα γίνεται αποδεκτό, ότι ηκαθημερινή κατανάλωση αλ-κοόλ σύμφωνα και με τον Παγ-κόσμιο Οργανισμό Υγείας,βρίσκεται στα 60 γραμμάρια κα-θαρής αλκοόλης για τους άνδρεςκαι στα 40 για τις γυναίκες, οιοποίες, όπως φαίνεται, έχουν με-γαλύτερη ευαισθησία στο αλ-κοόλ, δηλ. όχι παραπάνω από 1ημιγεμάτο ποτήρι κρασί, βότκα,ουίσκι την ημέρα, είτε κατανά-λωση 1 κανονικού ποτηριούμπύρας. Η χαμηλότερη κατανά-λωση αλκοόλ από το γυναικείοφύλο όμως, όπως φαίνεται, δενεπηρεάζει καθόλου τον συνεχώςαυξανόμενο αριθμό των γυναι-κών που πίνουν. Η «απελευθέ-ρωση» της γυναίκας έκανε καιεδώ λοιπόν το θαύμα της.Και κάτι πιο ενδιαφέρον. Σύμ-φωνα με έρευνα που έγινε με-ταξύ 8.000 μαθητών απόειδικούς επιστήμονες στις πό-λεις Αθήνα, Πάτρα, Ιωάννιναμόνο το 23,2% των μαθητών δενπίνει καθόλου. Από έρευνα τηςΨυχιατρικής το 9,2% των αγο-ριών ηλικίας 12 έως 17 χρονώνέχει μεθύσει από 3 έως 10 φορές,ενώ στα κορίτσια το ποσοστόείναι 5,4%. Δεν θέλω να σκεφτώ -όπως καιπολλοί άλλοι φαντάζομαι- τααποτελέσματα μιας τέτοιου εί-δους έρευνας στα Γρεβενά. Καισοβαρολογώ. Κάνω λάθος ήμήπως όλοι μας περιμένουμε μεαγωνία το Σάββατο ή οποιαδή-

ποτε άλλη αργία προκειμένου ναβγούμε έξω;Ωστόσο δεν θα έλεγα πως οιλόγοι που πίνουμε έχουν να κά-νουν τόσο με συνηθισμένα θέ-ματα για τα οποία όλοι είναιτόσο σίγουροι πως πίνουν οινέοι σήμερα. Και μιλάω για οι-κονομική κατάρρευση της οικο-γένειας, κάποιο διαζύγιο,προσπάθειες προσαρμογής στηνπαρέα, ενηλικίωση, κακή επί-δοση μαθημάτων έλλειψη στό-χων, απαισιοδοξία, μοναξιά κλπ.Εννοείται πως υπάρχουν καιαυτές οι περιπτώσεις, αλλά σύμ-φωνα με προσωπικές μου εμπει-ρίες οι έξοδοι των μαθητώνγίνονται στα πλαίσια της παρέαςάρα αυτόματα διαγράφουμε απότη λίστα την περίπτωση της μο-ναξιάς και της προσπάθειαςπροσαρμογής στην παρέα. Όσογια την κακή επίδοση των μαθη-μάτων επίσης αμφιβάλλω.ΑΛΛΑ ποιανού το πρόγραμμαδεν είναι υπερφορτωμένο; Συνε-χώς τρέχουμε από το σχολείοστο φροντιστήριο συν το διάβα-σμα που μας περιμένει στο σπίτι.Ε κάποια στιγμή λοιπόν κουρα-ζόμαστε κι εμείς με αποτέλεσμα,προκειμένου να παίρνουμε κου-ράγιο, να μετράμε αντίστροφατις μέρες που απομένουν για τοΣάββατο.Από την άλλη είναι γνωστό ότιαν πιεις κι ένα ποτηράκι παρα-πάνω αποκτάς μεγαλύτερη αυτο-πεποίθηση που σε βοηθά σεπολλά θέματα, έχεις κέφι και ηπαρουσία σου γίνεται πλέον αι-σθητή στην παρέα. Ο Σαίξπηρέγραφε ότι η χρήση αλκοόλ ‘τουξυπνά την επιθυμία αλλά τουστερεί τη δυνατότητα να τηνικανοποιήσει’. Λογικό μου φαί-νεται και είναι ένα από τα πιοαπλά πράγματα που μας στερείτο αλκοόλ. Άρα ό,τι και να πω, όσο κι ανπροσπαθήσω να δικαιολογήσωτο γεγονός ότι πολλές φορές δενπίνουμε απλά για το κέφι μας,όλοι πάνω κάτω γνωρίζουμε τιςσυνέπειες οι οποίες είναι πολύαρνητικές και πολλές φυσικά.Και γι’ αυτό το λόγο άλλωστεδεν μπαίνω στον κόπο να τιςαναφέρω μία μία. Αξίζει λοιπόννα το κάνουμε αυτό στον εαυτόμας και στις οικογένειές μας;

Από Σάββατο σε ... Σάββατο!της Μαρίας Μπέλλου