ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑΦΟΙΤΗΤΕΣ-ΤΡΙΕΣ

...του ΚΕΡΔΟΥΣ, του ΠΟΛΕΜΟΥ, του ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

τεύχος 8 ● νοέμβρης 2009 ● τιμή ενίσχυσης 1 €

* Στις εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο* Στην «επέτειο» του Δεκέμβρη

ρατσισμός

ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ

ΘΕΛΕΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ με διαδηλώσεις, συνελεύσεις, απεργίες, καταλήψεις

διάλυση της Παιδείας

φτώχεια ανεργίακαταστολή

2 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

Οι Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα είμαστε ομάδες σε ΑΕΙ και ΤΕΙ που αγωνιζόμαστε ενάντια στο σύστημα του κέρδους, του πολέμου και του ρατσισμού, μέσα και έξω από τις σχολές μας.Παλεύουμε για πραγματικά δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους και όλες. Για ελεύθερη πρόσβαση στο πανεπιστήμιο και σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης χωρίς εξετάσεις και βαθ-μολογία. Διεκδικούμε γενναία αύξηση της χρηματοδότησης για καλύτερες υποδομές, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις των καθηγητών και των εργαζόμενων στα πανεπιστήμια. Θέλου-με ένα πανεπιστήμιο που οι φοιτητές θα μπορούν να συζητούν και να παλεύουν ελεύθερα, γι’ αυτό υπερασπιζόμαστε το άσυλο και διεκδικούμε τη διεύρυνση του.Τα πιο αποτελεσματικά μέσα για να παλεύουμε και να πετυ-χαίνουμε νίκες είναι οι συνελεύσεις, οι καταλήψεις, οι απεργί-ες, οι διαδηλώσεις. Σε αυτούς τους αγώνες έχουμε συμμάχους τους πανεπιστημιακούς αλλά και όλους τους εργαζόμενους.Η δράση μας δεν περιορίζεται μόνο στις σχολές. Παλεύου-με ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, την ανεργία, τη λιτότητα, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και στηρίζουμε τις κινητοποιή-σεις των εργαζομένων επιδιώκοντας τον κοινό αγώνα μαζί τους γιατί έχουμε κοινά συμφέροντα να υπερασπιστούμε απέναντι σε κοινούς εχθρούς. Ταυτόχρονα παλεύουμε για το τσάκισμα του ρατσισμού και του σεξισμού μέσα στις σχολές, και κάθε διαχωρισμού που μας επι-βάλλουν οι «από πάνω». Παλεύουμε ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό, την καταστροφή του περιβάλλο-ντος, που απειλούν τους λαούς όλου του κόσμου.Βασικό μας όπλο η ενότητα της Αριστεράς στη δράση, γι’ αυτό συμμετέχουμε στην Αριστερή Ενότητα μαζί με άλλα φοι-τητικά σχήματα, γι’ αυτό στηρίζουμε το εγχείρημα ΣΥΡΙΖΑ μέσα στις σχολές. Αλλά χρειαζόμαστε και μια Αριστερά που να εμπνέ-εται από τις εξεγέρσεις του παρελθόντος και να παλεύει για την ανατροπή αυτού του συστήματος.Όραμά μας ένας διαφορετικός κόσμος όπου την εξουσία θα την έχουν οι εργαζόμενοι και όπου όλοι μαζί θα αποφασί-ζουμε για τις ανάγκες μας. Ένας πραγματικά σοσιαλιστικός κό-σμος, μακριά από καταπιεστικά καθεστώτα ή δήθεν σοσιαλιστι-κές κυβερνήσεις.Για να τα πετύχουμε όλα αυτά χρειαζόμαστε συλλογικότητα και ριζοσπαστική πολιτική, γι’ αυτό σας καλούμε να δυναμώσε-τε τους Φοιτητες-τριες Ενάντια στο Σύστημα σε κάθε σχολή. Να παλέψουμε μαζί για να αλλάξουμε τον κόσμο.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:● Δημόσια και πραγματικά δωρεάν παιδεία για όλους● Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης● 5% του ΑΕΠ για την παιδεία● Καμιά εφαρμογή - Κατάργηση του νέου Νόμου-πλαίσιο● Δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες - Κάτω τα χέρια από το άσυλο● Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα● Καμιά συμμετοχή των φασιστών στους φοιτητικούς συλλόγους● Ίσα δικαιώματα για τους μετανάστες - Δικαίωμα ελληνικής ιθαγένειας για τα παιδιά των μεταναστών που το επιθυμούν● Κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης - Αντίσταση στο μιλιταρισμό● Καμιά συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις - Όχι δαπά-νες για πολεμικούς εξοπλισμούς

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑΦΟΙΤΗΤΕΣ-ΤΡΙΕΣ

...του ΚΕΡΔΟΥΣ, του ΠΟΛΕΜΟΥ, του ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

Από τον Ιούνη και το προηγούμενό μας τεύχος μέχρι τώρα έχουν συμ-βεί πολλά και σημαντικά γεγονότα. Ίσως το πιο σημαντικό όλων, είναι ότι καταφέραμε μετά από 5,5 χρόνια να ρίξουμε την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, την κυβέρνηση της αναθεώρησης του άρθρου 16, του νόμου-πλαίσιο, της καταστολής των αγώνων, της ανεργίας, της λιτότητας, των δολοφόνων του Αλέξη.

Ω ς νεολαία έχουμε κάθε λόγο να πανηγυρίζουμε για την πτώση της. Δεν είναι τυχαίο ότι η ΝΔ μαζί με το ΛΑΟΣ συγκεντρώνουν εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά στη νεολαία. Μάλιστα σε αυτούς που ψήφισαν για πρώτη φορά (18-19 χρονών), το ποσοστό τους φτάνει

μόλις στο 26% (21% ΝΔ και 5% ΛΑΟΣ)! Βέβαια τη δυσαρέσκεια απέναντι στη δεξιά την καρπώθηκε κυρίως το ΠΑΣΟΚ, υποσχόμενο αόριστες παροχές και «αλλαγή» πολιτικής. Δεν θα ήταν υπερβολή όμως αν λέγαμε πως ο κόσμος ψήφισε ΠΑΣΟΚ για να φύγει η Δεξιά, με τη λογική του λιγότερου κακού.Δυστυχώς αυτή τη δυσαρέσκεια δεν την καρπώθηκε η Αριστερά, καθώς ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ για διαφορετικούς λόγους το καθένα, σημείωσαν μικρή πτώση στα ποσοστά τους. Αξίζει πάντως να αναφέρουμε ότι ιδιαίτερα ελπιδοφόρο είναι το 4,6% του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα παρά την κρίση που μετέφερε ο Συνασπισμός από το εσωτερικό του – ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να καταγραφεί ως η τρίτη δύναμη σε όσους ψήφισαν για πρώτη φορά, (11%) αλλά και στην κατηγορία φοιτητές/φαντάροι. Βέβαια δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε ότι το ΛΑΟΣ παρά την διάψευση των προσδοκιών του για μεγαλύτερο ποσοστό παραμένει επικίνδυνο. Ιδιαίτερα σε ζητήματα ρατσισμού, καταστολής κ.λπ., το ΛΑΟΣ θα συνεχίσει να ρίχνει το ακροδεξιό του δηλητήριο και θα πρέπει να απαντάμε άμεσα. Οι Αντιρατσιστικές κινητοποιήσεις (σελ. 14-15) του επόμενου διαστήματος αποκτούν ιδιαίτερη σημασία για την απόκρουση του ΛΑΟΣ και των φασιστικών συμμοριών.

Στις 6 Δεκέμβρη κλείνει ένας χρόνος από τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Κορκονέα στα Εξάρχεια. Στις 15 Δεκέμβρη έχει οριστεί η δίκη του αστυνομικού στη Χαλκίδα (υποτίθεται για την αποφυγή επεισοδίων). Σχεδόν ένας χρόνος λοιπόν από την οργισμένη εξέγερση της νεολαίας που κράτησε όλο τον περσινό Δεκέμβρη. Οι οργισμένοι πιτσιρικάδες που έκαναν καταλήψεις, έκλειναν τους δρόμους, πέταγαν νεράτζια στα αστυνομικά τμήματα, και διαδήλωναν κάθε μέρα είναι εικόνες που θα μας μείνουν αξέχαστες. Όπως δεν θα ξεχάσουμε και την άγρια καταστολή και την αστυνομική βία που βιώσαμε εκείνες τις μέρες. (σελ 8-9) Καθώς λοιπόν πλησιάζει η “επαίτιος”, η νεολαία θα κατέβει ξανά στους δρόμους και σίγουρα θα γίνουν πολλές εκδηλώσεις για να τιμήσουν τη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για την οργάνωση μιας μεγάλης και ενωτικής διαδήλωσης με επίκαιρα αιτήματα που θα πιέσουν πραγματικά την κυβέρνηση.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ

Η «επέτειος» του Δεκέμβρη

Κατάρρευση της ΝΔ

3νοέμβρης 2009

Γνωριμία με το έντυπο των Φοιτητών-τριών Ενάντια στο ΣύστημαΜε μια μικρή καθυστέρηση λόγω εκλογών, κυκλοφορεί το 8ο τεύχος του εντύπου των ΦΕΣ. Καλωσορίζουμε στα προβλήματα των σχολών, αλλα και στους αγώνες, τους πρω-τοετείς συμφοιτητές μας. Σίγουρα το διάστημα που έχουμε μπροστά μας θα είναι πυκνό σε γεγονότα (Πολυτεχνείο, Δεκέμβρης). Το έντυπο μας ελπίζουμε να συμβάλει στην κα-λύτερη αντιμετώπιση αυτών των γεγονότων και στην ενημέρωση και πολιτικοποίηση του κόσμου μέσα στα αμφιθέατρα. Με γενικές συνελεύσεις, ενημερώσεις, κινητοποιήσεις να ξαναδημιουργήσουμε ένα κίνημα που να μπει φραγμός στα σχέδιά τους. Για να είμαστε αποτελεσματικότεροι χρειαζόμαστε ισχυρό δίκτυο αγωνιστών σε πολλές σχολές και πόλεις, ισχυρή ΑΡ.ΕΝ. αλλά και ομάδες των ΦΕΣ. Όσοι θέλετε να βοηθήσετε σ’ αυτή την κατεύ-θυνση επικοινωνείστε μαζί μας. Περιμένουμε παρατηρήσεις, άρθρα, φωτό, ή απλά ενημέρωση και ανταλλαγή απόψεων στο e-mail: fes@dea.org.gr.

Θα μας βρείτε στις παρακάτω πόλεις:

Αθήνα 6945498732 - 210 3306286 Θεσσαλονίκη 6976034706 Πάτρα 6945077461Ηράκλειο 6975206490Κοζάνη 6975522509Καβάλα 6977215794

Ρέθυμνο 6932008743 Γιάννενα 6945704488Λιβαδειά 6948364232Βόλος 6979459034Λαμία 22310-38006

ΣΤΕΛΝΕΙ Το ποΛυΤΕχΝΕΙο καΙ ο δΕκΕμβρηΣ

Αγώνας - Ρήξη - Ανατροπή!

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΦΟΙΤΗΤΕΣ-ΤΡΙΕΣ...του ΚΕΡΔΟΥΣ, του ΠΟΛΕΜΟΥ, του ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ

τεύχος 7 ● ιούνης 2009 ● τιμή ενίσχυσης 1 €

NO PASARAN!

Τώρα που το σύστημά τους βρίσκεται στη χειρότερη οικονομική

κρίση από το 1929, τώρα που οι μύθοι περί ελεύθερου

ανταγωνισμού και εμπορίου έχουν

καταρρεύσει και που οι εργαζόμενοι,

πιο πολύ από ποτέ, έχουν μετατραπεί

σε εμπορεύματα. Τώρα λοιπόν το

σύνθημα «Εργάτες όλου του κόσμου,

ενωθείτε» είναι ξανά επίκαιρο.

Ο Μαρξ μας καλεί να ενωθούμε και να

παλέψουμε, να κινητοποιηθούμε, να

δράσουμε επειδή τα πάντα μπορούν να

αλλάξουν με τη δράση μας.

Σας καλούμε στο Κάμπινγκ Νεολαίας να διασκεδάσουμε, να

χαλαρώσουμε αλλά και να συζητήσουμε για τις επαναστατικές

ιδέες του Μαρξ.

...ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

MARX IS BACKΒαρικό Πιερίας (Camping Elisabeth)

Καθηµερινά: Προβολές •συναυλίες

•beach party •έκθεση βιβλίου •παιχνίδια«Μαρξισµός: µια θεωρίαγια ν΄αλλάξουµε τον κόσµο»

campingνεολαιασ

Συζητήσεις για οικονοµία και κρίσεις, το περιβάλλον τους νόµους της ιστορίας, τη θρησκεία,την καταπίεση, τον αναρχισµό,το ρεφορµισµό, την Παρισινή Κοµµούνα

ΦΟΙΤΗΤΕΣ-ΤΡΙΕΣΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

mes.dea.org.gr fes.dea.org.gr 210-3306286

29Ιούλη

5Αυγούστου

Αφιέρωµα στον Μπ. ΜπρεχτΑντιρατσιστικέςεκδηλώσεις συνέλευσητης Κίνησης «ΑΠΕΛΑΣΤΕ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ»

-

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ...

...ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ-ΠΛΑΙΣΙΟ

ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ...

Γιατί το ζήτημα δεν είναι απλά να τιμηθεί η μνήμη του 15χρονου μαθητή, με θρήνους ή με συμβολικά χτυπήματα. Αλλά να θυμηθούμε τους λόγους, τις αιτίες που κάθε φορά χρειάζεται να μας βγάζουν στο δρόμο. Είναι προφανές ότι ένα χρόνο μετά οι λόγοι της εξέγερσης συνεχίζουν να υπάρχουν, και να πιέζουν τη νεολαία. Οι οργισμένοι πιτσιρικάδες συνεχίζουν να υπάρχουν. Κάποιοι βιώνουν καινούρια προβλήματα στα πανεπιστήμια, και κάποιοι περιμένουν πότε θα ‘ρθει η ώρα να ξεφύγουν από τα σχολεία-φυλακές, με τον εφιάλτη της μελλοντικής ανεργίας πάνω από το κεφάλι τους. Εντωμεταξύ η κρίση συνεχίζει να χτυπά την πλειοψηφία της κοινωνίας, την ίδια στιγμή που οι τράπεζες τριπλασιάζουν τα κέρδη τους. Σε μια συγκυρία που οι κυβερνήσεις ζητούν από εργαζόμενους και νεολαία να κάνουν θυσίες μέχρι να περάσουν τα δύσκολα, το σύνθημα του περσινού Δεκέμβρη «Στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες…» είναι ακόμα επίκαιρο.

Όσο για τη κατάσταση στη παιδεία, αυτή παραμένει εκρηκτική. Οι δαπάνες για τη παιδεία παραμένουν χαμηλές. Η επιλογή της Άννας Διαμαντοπούλου ως υπουργού παιδείας και “μέχρι θανάτου εκπαίδευσης” δεν είναι τυχαία. Η «εκσυγχρονίστρια» και υπέρμαχος της αναθεώρησης του άρθρου 16 δε δεσμεύτηκε να ακυρώσει τις άδειες των κολεγίων. Ούτε πρόκειται να πάρει πίσω το νόμο-πλαίσιο, ή τα νομοσχέδια για την έρευνα και τα μεταπτυχιακά. Οι προθέσεις της φάνηκαν από τις πρώτες κιόλας μέρες, όταν προσπάθησε να καταργήσει την ενισχυτική διδασκαλία στα σχολεία. Φυσικά κάτω από τη πίεση μαθητών, καθηγητών και γονιών αναγκάστηκε να πει, συγνώμη-λάθος. Η κατάσταση αυτή λοιπόν υποδηλώνει και τα αιτήματα με τα οποία μπορούμε και πρέπει να βγούμε στο δρόμο, γιατί οι μάχες που έχουμε να δώσουμε θα είναι σίγουρα πολλές.Καθώς λοιπόν θα πλησιάζουν οι μέρες της επετείου της δολοφονίας του Αλέξη, να είμαστε σίγουροι πως θα εντείνεται η συκοφαντία για τον ξεσηκωμό της νεολαίας, η επίθεση στο πανεπιστημιακό άσυλο, η συζήτηση για τα «επεισόδια» και τους «κουκουλοφόρους». Μαζί θα εντείνονται η καταστολή και η αστυνομοκρατία στους δρόμους. (σελ. 10)

Θα χρειαστεί λοιπόν να προστατέψουμε το Δεκέμβρη από αυτές τις επιθέσεις, να αναδείξουμε ακόμα πιο ξεκάθαρα τα αίτια που μας οδήγησαν στο ξεσηκωμό, να φωνάξουμε ότι είμαστε ακόμα εδώ και απαιτούμε πραγματική αλλαγή και όχι για τα μάτια του κόσμου, ότι η ανατροπή είναι η μόνη λύση.Στις μάχες αυτές σίγουρα θα χρειαστούμε την έμπνευση που μας δίνει η εξέγερση του Πολυτεχνείου. (σελ. 16)

Μια εξέγερση που έγινε κόντρα στις επίσημες πολιτικές δυνάμεις, αλλά και τις ηγεσίες της Αριστεράς. Μια εξέγερση από την πλειοψηφία των εργαζόμενων και της νεολαίας, με την ενεργητική υποστήριξη της Επαναστατικής Αριστεράς. Εμείς θα είμαστε και πάλι εδώ, να θυμίσουμε ότι ο Νοέμβρης ζει στους αγώνες του σήμερα, και ότι ο δρόμος του Δεκέμβρη δεν μπορεί να είναι άλλος από αυτόν που χάραξε ο Νοέμβρης του Πολυτεχνείου.

Ο «τέως» και η νεοφερμένη. Η φωτογραφία τα λέει όλα για το τί να περιμένουμε. Να σημειώσουμε

ότι δεν πρόκειται για φωτομοντάζ...

Ίδια πολιτική

Στο δρόμο του Νοέμβρη

4 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

η παρεμβαση μασ στουσ πρωτοετεισ

Μ ε τον αέρα του Δεκέμβρη και την είσοδο των πρωτοετών που πέρσι σαν μαθητές εξεγέρθηκαν μαζί μας, μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια ακόμη περισσότερο ζωντανή και δραστήρια Αριστερή Ενότητα, ικανή να πάρει κινηματικές πρωτοβουλίες 

μέσα στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ. Από τη μια θα πρέπει να σηκώσουμε τις μικρές, καθημερινές μάχες μέσα στα τμήματα, ενάντια στην εφαρμογή του νόμου 

πλαίσιο, την εντατικοποίηση, τις ελλείψεις σε υποδομές και τις διάφορες μορφές ιδιωτικοποίησης. Θα χρειαστεί όμως από την άλλη να συνδέσουμε τις μικρές μάχες με τα γενικά ζητήματα, με την επίθεση στα δικαιώματα των μεταναστών, τη καταστολή, την επιβολή «εθνικής ομοψυχίας», τη μάχη για τον προϋπολογισμό. Να φέρουμε τις ιδέες που μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο μέσα στις σχολές, να ανατρέψουμε το απολίτικο κλίμα που θέλουν να διατηρούν ΔΑΠ και ΠΑΣΠΣε κάθε πόλη θα χρειαστούμε πιο συχνές συνελεύσεις και συντονιστικά ΑΡΕΝ σε κάθε πόλη, για να σχεδιάζουμε από κοινού τις δράσεις μας. Να παράγουμε υλικά που θα δίνουν το κεντρικό στίγμα της Αριστερής Ενότητας, αλλά και αφίσες για τα μέτωπα που θέλουμε να ανοίξουμε, όπως οι εργολαβίες, οι βιβλιοθήκες κ.α. Χρειαζόμαστε μια Αριστερή Ενότητα πρωταγωνιστή στην ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος.

Ελένη Πελέκη, ΦΛΣ Αθήνας

Αφίσα για τις εγγραφές των πρωτοετών στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σε όλες τις σχολές που έχουμε παρέμβαση, αλλά και σε σχολές που πέρασαν πρωτοετείς

από τους Μαθητές -τριες Ενάντια στο Σύστημα, οι ομάδες μας μοίρασαν υλικό ενημέρωσης των ΦΕΣ και της ΑΡΕΝ για το τι συμβαίνει με τους αγώνες στα

πανεπιστήμια τα τελευταία τρία χρόνια.

Μετά από μια κουραστική χρονιά στο σχολείο, λόγω της πίεσης και του άγχους για τις πανελλήνιες, πίστευα, όπως νομίζω και οι περισσότεροι συνομήλικοι  μου,  ότι  μπαίνοντας  στην  τριτοβάθμια  εκπαίδευση  θα ηρεμούσαν  λίγο  τα  πράγματα.  Άλλωστε  πολλοί  είναι  αυτοί  που  μας έλεγαν πέρυσι «περάστε στο πανεπιστήμιο και μετά θα κάθεστε». Τελικά όμως  τα  πράγματα  δεν  είναι  καθόλου  έτσι,  όπως  αντιλήφθηκα  μόλις πέρασα το κατώφλι των ΤΕΙ Αθήνας. Η καλή εικόνα που έλαβα από τις εντυπωσιακές εγκαταστάσεις του Τ.Ε.Ι., γρήγορα επισκιάστηκε. Το πρώτο πράγμα που κάνει αρνητική εντύπωση είναι ο τρόπος που κινούνται οι ΔΑΠ-ΠΑΣΠ. Κρύβουν ότι είναι με την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, και με φωτεινά χαμόγελα πλησιάζουν ανυποψίαστους φοιτητές, φτάνοντας στο σημείο να κάνουν δουλειές που θα έπρεπε να κάνουν οι γραμματείες (ανακοινώσεις κ.α.), αλλά και  οργανώνοντας πάρτι και εκδρομές.Μπαίνοντας  επίσης  στα  εργαστήρια  θυμήθηκα  πάλι  τους  αγώνες για  τη δωρεάν παιδεία. Από  το δημοτικό θυμάμαι  να αγοράζω  τα βιβλία των αγγλικών και τώρα έμαθα ότι για τις ανάγκες του σχεδίου έπρεπε  να  αγοράσουμε  κάποιον  εξοπλισμό!  Ένα  άλλο  πράγμα που μου έκανε κακή εντύπωση είναι η συμπεριφορά και  τα λόγια  κάποιων  καθηγητών.  Συγκεκριμένα,  καθηγητής  σε  εργαστήριο, μας ενημέρωσε πως όταν (και αν) τελειώσουμε το Τ.Ε.Ι. θα βγούμε υπομηχανικοί, γιατί οι μηχανικοί βγαίνουν από το πολυτεχνείο. Δεν με πείραξε  το  "υπό", αλλά  το ύφος που μας  το  είπε. Ο  ίδιος πάλι καθηγητής, όταν συμφοιτήτρια μου δεν απάντησε σωστά σε ερώτηση του, τη ρώτησε αν είναι φυσική ή τεχνιτή ξανθιά.Ευτυχώς  που  όλα  αυτά  αντέχονται  μια  και  ξέρω  ότι  μπορούν  να αλλάξουν. Πέρσι μαζί με χιλιάδες άλλους συμμαθητές μου (κάποιοι πέρασαν σε σχολή και κάποιοι όχι) συμμετείχαμε στην εξέγερση του Δεκέμβρη, κατεβήκαμε στους δρόμους και συνειδητοποιήσαμε ότι έχουμε δύναμη. Αυτό δεν ξεχνιέται. Και στα ΤΕΙ και σε όλες τις σχολές υπάρχουν αγωνιστές φοιτητές που δεν κλείνουν τα μάτια και κάνουν κάτι  για  όλα  αυτά.  Συμμετέχοντας  στους  ΦΕΣ  και  στην  Αριστερή Ενότητα προσπαθώ κι εγώ να αλλάξω όσα δεν μου αρέσουν.

Απόλλωνας Πετρόπουλος, ΤΕΙ Αθήνας

Ευτυχώς μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση

Πιο δραστήρια, πιο ριζοσπαστικά

Μια ακόμη φοιτητική χρονιά μόλις ξεκίνησε! Ωστόσο το ζήτημα της υποχρηματοδότησης των πανεπιστημίων από το κράτος και τα προβλήματα που προκύπτουν από αυτό συνεχίζουν να υπάρχουν.

‘Ετσι,  λοιπόν,  με  την  έναρξη  της  φοιτητικής  χρονιάς  έγινε  η πρώτη  Γενική  Συνέλευση  του  παιδαγωγικού  (ΠΤΔΕ)  με  κύρια θέματα τα ΚΕΣ, την έλλειψη κτιριακής υποδομής και το ζήτημα της φοιτητικής λέσχης του ΑΠΘ, η οποία εξαιτίας της έλλειψης χρημάτων  κινδυνεύει  να  κλείσει.  Στη  συνέλευση  του  ΠΤΔΕ  η παρουσία της ΑΡΕΝ και ειδικότερα των ΦΕΣ ήταν πολύ δυναμική. Οι  ΦΕΣ  αφού  διατυπώσαμε  ξεκάθαρα  την  άποψη  μας  για  τα παραπάνω  ζητήματα,  ήμασταν  οι  μόνοι  που  έκαναν  πρόταση συνεργασίας στις άλλες αριστερές παρατάξεις (και στην ΠΑΣΠ) για τη δημιουργία ενός κοινού πλαισίου, εφόσον υπήρχαν πολλά κοινά σημεία αναφοράς!  Έτσι δημιουργήθηκε κοινό πλαίσιο (από ΑΡΕΝ,ΕΑΑΚ,ΦΑΠΑ)  το  οποίο  καλούσε  σε  κοινή  κινητοποίηση τους  φοιτητές  και  τους  εργαζομένους  ενάντια  στο  κλείσιμο της φοιτητικής λέσχης! Τελικά το κοινό πλαίσιο δεν πέρασε, με διαφορά μόλις 2 ψήφων από το πρώτο της ΔΑΠ, όμως  σίγουρα απέδειξε  ότι  Η  ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ  ΚΑΙ  Η  ΚΟΙΝΗ  ΔΡΑΣΗ  ΦΕΡΝΕΙ ΘΕΤΙΚΟΤΕΡΑ  ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ!!  Επιπλέον,  η  ΑΡΕΝ  πρότεινε ψήφισμα συμπαράστασης προς την απεργία των λιμενεργατών καθώς  και  συμμετοχής  στην  αντιρατσιστική  πορεία  στις  2 Νοέμβρη  ενάντια  στο  Παγκόσμιο  Φόρουν  Μετανάστευσης  και Ασύλου. Και τα 2 ψηφίσματα έγιναν δεχτά από την πλειοψηφία των φοιτητών. 

Έμιλυ Βογιατζή, ΠΤΔΕ Θεσ/νίκης

Η πρώτη συνέλευση στο Παιδαγωγικό

Θεσσαλονίκης

5νοέμβρης 2009

Ιδιαίτερα μαζική ήταν η διαδήλωση στα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ). Συνολικά πάνω από 18000 διαδηλωτές βάδισαν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης απαιτώντας ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Στην κορυφή της διαδήλωσης ήταν τα εργατικά συνδικάτα. Οι εργαζόμενοι στην ΕΥΑΘ (Εταιρία Ύδρευσης Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης) που μάχονται ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, διεκδικώντας νερό για την κοινωνία. Οι καθαρίστριες με σύνθημα: «Η νέα γρίπη θέλει μόνιμες καθαρίστριες». Δάσκαλοι και καθηγητές που ζητάνε αύξηση των δαπανών για την παιδεία. Τα κύρια συνθήματα ήταν 1) Όχι άλλη λιτότητα κι ανεργία, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις.2) Μονιμοποίηση συμβασιούχων κι ωρομισθίων, όχι στην ελαστική εργασία. Στη διαδήλωση συμμετείχε ακόμη το αντιρατσιστικό μπλοκ της καμπάνιας «0% ρατσισμός – 100% αλληλλεγγύη». Μαζική ήταν και η παρουσία της νεολαίας στην διαδήλωση. Συμμετείχαν φοιτητικοί σύλλογοι αλλά πολλοί ήταν και οι νέοι στα μπλοκ των οργάνωσεων της αριστεράς. Κύρια συνθήματα ήταν: 1) όχι στην αναγνώριση των κολεγίων 2) κατάργηση της βάσης του 10, 3) Αύξηση

των δαπανών για την δημόσια εκπαίδευση. Ήταν μία πρώτη απάντηση του φοιτητικού κινήματος στην επικείμενη αναγνώριση των κολλεγίων αλλά και στην επίθεση που σχεδιάζουν ενάντια στο πανεπιστημιακό άσυλο.

Γιάννης Σπαθής, Πανεπιστήμιο Πάτρας

Η διαδΗλωσΗ στΗ δεθ

24/10 Σάββατο. Οι ΦΕΣ, οργάνωναν δυο βδομάδες τώρα, το πάρτι που έλαβε χώρα, στο μεγαλοπρεπές «αχούρι» της Παντείου. Τις βδομάδες που είχαν προηγηθεί, πολλοί φοιτητές και φοιτήτριες από όλη την Αθήνα, είχαν βρει χίλιους και έναν τρόπους για να κάνουν το πάρτι μας γνωστό. Με αφίσες σε σχολές, δρόμους, στέκια νεολαίας, στάσεις λ ε ω φ ο ρ ε ί ω ν , με ηλεκτρονικά μηνύματα στο Face-book και αλλού, από στόμα σε στόμα, το μήνυμα ελήφθη. Ήταν ένα πάρτι παλιών και καινούριων φοιτητών από την αρχή μέχρι το τέλος. Το πάρτι φυσικά διέφερε αρκετά από τα συνηθισμένα πάρτι που οργανώνονται σε σχολές. Η ατμόσφαιρα πιο εναλλακτική, και πρωτότυπη ανάδυε μια μυρωδιά ροκ διάθεσης με κυκλοθυμικές ska και punk αναθυμιάσεις, καθώς όλο και περισσότερος κόσμος έφτανε μπαίνοντας και αυτός στο κλίμα, με πολύ όρεξη για γλέντι παρέα με τους ΦΕΣ. Και καθώς διασκεδάζαμε χορεύοντας, κάνοντας πλάκα και πίνοντας σανγκρίες, γνωρίζαμε καινούρια και πολύ ενδιαφέροντα άτομα. Ένα ωραίο βράδυ λοιπόν δεν μας άφησε μόνο οικονομική ενίσχυση, αναμνήσεις και φωτογραφίες αλλά και κάτι πιο μελωδικό. Εμείς οι ΦΕΣ, γνωριστήκαμε καλύτερα μεταξύ μας, περνώντας όμορφα. Παράλληλα άνθρωποι άγνωστοι ήρθαν να μας γνωρίσουν, πέρασαν καλά, ενημερώθηκαν από τα έντυπα μας και ενίσχυσαν την προσπάθεια μας. Σας ευχαριστούμε πολύ που μας χαρίσατε ένα τόσο διασκεδαστικό κι έντονο βράδυ. Τα καλύτερα βέβαια πάντα έπονται….

Ντέπη Σαμακοβλή Βαξάλη

Το πρώτο πάρτι της χρονιάς

Στο ΤΕΙ Λαμίας στο τμήμα Πληροφορικής έχουμε πολλά προβλήματα, τα βασικότερα των οποίων είναι οι ελλείψεις σε αίθουσες εργαστηρίων. Για παράδειγμα υπάρχουν μαθήματα που χρειαζόμαστε Internet και αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε σε αίθουσες με υπολογιστές χωρίς Internet, με καθόλου υπολογιστές ή και με καινούργιους υπολογιστές που στηρίζονται στο δίκτυο του ΤΕΙ, το οποίο δεν καλύπτει τις ανάγκες του συστήματος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι υπολογιστές να αργούν να ανοίξουν μια ιστοσελίδα, ή να σταματάνε να λειτουργούνε λόγω προβλημάτων του δικτύου.Ακόμα, υπάρχουν ελλείψεις σε μόνιμο προσωπικό και προσλαμβάνουν ωρομίσθιους καθηγητές κάθε εξάμηνο, οι οποίοι δεν πληροφορούνται επαρκώς με αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα.Άλλο ένα σημαντικό πρόβλημα, είναι τα ακριβά εισιτήρια των λεωφορείων (0.70 λεπτά το φοιτητικό) και δεν υπάρχουν κάρτες ή κάποιος τρόπος να μειωθεί η τιμή τους. Η εστία είναι υπερβολικά μακριά από το ΤΕΙ, οπότε αρκετοί φοιτητές πληρώνουν κάθε μέρα τουλάχιστον 4 εισιτήρια.Το προηγούμενο εξάμηνο, τα βιβλία παραδόθηκαν μόλις 1 εβδομάδα πριν την εξεταστική περίοδο και υπήρχαν ελλείψεις βιβλίων. Η δικαιολογία των υπαλλήλων ήταν ότι το ΤΕΙ αγοράζει μόνο τα μισά βιβλία ανά εξάμηνο από ότι χρειάζεται. Βλέπουμε και φέτος ότι δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα σχετικά με τα βιβλία, άρα το μόνο λογικό συμπέρασμα είναι ότι θα ακολουθηθεί η ίδια διαδικασία.

Αντώνης Μάρταλης, ΤΕΙ Λαμίας

Μας πνίγουν τα προβλήματα

Αθωώθηκε ο Τάκης Πολίτης, πανεπιστημιακός καθηγητής στο Βόλο, ο οποίος διωκόταν για τη συμμετοχή του στην απεργία των καθηγητών το Μάη του 2006 με

απίστευτες κατηγορίες ("απάτη εις βάρος του δημοσίου ...", "δόλος" ... απόκτηση παράνομου περιουσιακού οφέλους" !). Οι κατηγορίες είχαν κατασκευαστεί από τον τοπικό τύπο και τον τότε πρύτανη, ωστόσο αποτελούσαν κομμάτι της εκδικητικότητας της κυβέρνησης απέναντι στο πανεκπαιδευτικό κίνημα και ταυτόχρονα πρόκληση ενάντια στις συνδικαλιστικές ελευθερίες.

αθωωθΗκε ο τακΗσ ΠολιτΗσ

δρασεισ και Παρεμβασεισ

6 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

Φέτος, μετά από 14 χρόνια έγιναν συστηματικές προσπάθειες για την ανασύσταση της ΕΦΕΕ (Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδας), το δευτεροβάθμιο όργανο των φοιτητικών συλλόγων.

Α ρχικά,  όλες  οι  παρατάξεις  πλην των  ΕΑΑΚ  είχαν  συμφωνήσει  (για διαφορετικούς  λόγους  η  καθεμία) για τη διεξαγωγή Πανσπουδαστικού 

Συνεδρίου στις 23-25/10. Οι  διαδικασίες  της  Τεχνικής  Γραμματείας πάγωσαν  όταν  τέθηκε  το  θέμα  της νομιμοποίησης  συνέδρων  που  προέκυψαν από εκλογές «βίας και νοθείας» (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας,  ΑΣΟΕΕ,  ΠΑΠΕΙ,  ΤΕΦΑΑ  κ.α.). Χωρίς τους παραπάνω συλλόγους η ΠΑΣΠ δε θα εξασφάλιζε στο Συνέδριο αρκετές δυνάμεις για να μπορεί  να παίξει  κυρίαρχο ρόλο  (το  οποίο ήταν  και  η  αρχική  της  πρόθεση).  Επομένως, αποχώρησε  καταγγέλοντας  ΠΚΣ,  ΑΡΕΝ,  ΔΑΠ για συμμαχία εναντίον της (!) και τα ΕΑΑΚ για τραμπουκισμό…Είναι προφανές ότι η διεξαγωγή Πανσπουδαστικού με  συλλόγους  όπου  αποδεδειγμένα  γίνονται 

νοθείες,  δε  θα  μπορούσε  να  λειτουργήσει  υπέρ του κινήματος. Παρόλα αυτά, ειδικά στη σημερινή συγκυρία,  το  Πασπουδαστικό  θα  ανάγκαζε  τις καθεστωτικές  παρατάξεις  ΔΑΠ  και  ΠΑΣΠ  να τοποθετηθούν  πολιτικά  πάνω  στις  επιλογές  της κυβέρνησης για την Παιδεία. Θα αποκαλύπτονταν πέραν  κάθε  αμφιβολίας  ο  ρόλος  της  ΔΑΠ  ως αντιδραστική  παράταξη  και  κυρίως  της  ΠΑΣΠ που ως κυβερνητική πλέον παράταξη στηρίζει την ιδιωτικοποίηση  της  παιδείας  που  ευαγγελίζεται το  ΠΑΣΟΚ.  Είναι  ιδιαίτερα  κρίσιμο  να  πέσει  το αριστερό προσωπείο της ΠΑΣΠ που η μη κεντρική της τοποθέτηση της επιτρέπει να καρπώνεται την αντιδεξιά  δυσαρέσκεια  των  φοιτητών  σε  πολλές σχολές και να δρα διαλυτικά για το κίνημα. Από  αυτή  την  άποψη,  η  στάση  των  ΕΑΑΚ λειτούργησε  βοηθητικά  για  την  ΠΑΣΠ  αφού ουσιαστικά της δίνεται περίοδος χάριτος. Παρά τις  αγωνιστικές  τους  προθέσεις,  η  συνολική αντίθεση τους με την ανασύσταση της ΕΦΕΕ είναι προβληματική. Σίγουρα, σε περίοδο κινήματος το  πιο  αποτελεσματικό  όργανο  συντονισμού είναι  το  Συντονιστικό  Γενικών  Συνελεύσεων και  Καταλήψεων,  εφόσον  διασφαλιστούν  οι πραγματικά  δημοκρατικές  διαδικασίες  του. 

Σε περιόδους όμως «νηνεμίας», θα έφερνε στις σχολές  την  κεντρική  πολιτική  αντιπαράθεση και θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν εργαλείο για  την  αριστερά  για  να  ανατρέψει  τους συσχετισμούς. Επιπλέον, θα ήταν πιο δύσκολο να  γίνονται  νοθείες  στις  φοιτητικές  εκλογές και θα διασφάλιζε τα μίνιμουμ συνδικαλιστικά δικαιώματα των φοιτητών. Όλα  πάντως  δείχνουν  ότι  το  Πασπουδαστικό Συνέδριο  θα  γίνει  μετά  τις  επόμενες  φοιτητικές εκλογές  και  η  Αριστερή  Ενότητα  στηρίζει  αυτές τις προσπάθειες. Η νέα κυβέρνηση μας ετοιμάζει άγριες επιθέσεις και το φοιτητικό κίνημα θα πρέπει να  είναι  έτοιμο  να  απαντήσει.  Αξιοποιώντας  τις εμπειρίες από το κίνημα του άρθρου 16 και ενάντια στο νόμο-πλαίσιο, χρειάζεται να συμβάλουμε στην αναζωογόνηση των γενικών συνελεύσεων και των διαδηλώσεων, στον καλύτερο συντονισμό μεταξύ των σχολών. Αν το καταφέρουμε αυτό, μπορεί να εκφραστεί και στο συσχετισμό της ΕΦΕΕ.

Δημήτρης Μπάρκας, Υ.Δ. Ψυχολογίας, Πάντειο

Θεσσαλονίκη: κατω τα χερία απο τη λεσχη μασ

Α πό την αρχή της ακαδημαϊκής χρονιάς 2009-10, έγινε γνωστό δια στόματος του  πρύτανη  κ.  Μάνθου  ότι  έχει διακοπεί  η  κρατική  χρηματοδότηση 

της  λέσχης  σίτισης  του  ΑΠΘ.  Μιας  λέσχης που  είναι  από  τις  τελευταίες  που παραμένουν ανοιχτές και δωρεάν για όλους κι όλες.Η  λέσχη  του  ΑΠΘ  λειτουργεί  από  το  1959. Εξασφαλίζει  σίτιση  σε  12,000  φοιτητές καθημερινά.  Απασχολεί  πάνω  από  200 εργαζόμενους, όμως έχουν να γίνουν προσλήψεις μόνιμου  προσωπικού  από  το  1976  (!!!).  Έτσι σήμερα  τα ¾  αυτών  δουλεύουν  σε  καθεστώς εργολαβίας.  Η  λέσχη  δεν  υπάγεται  στο  ΑΠΘ, αλλά  στο  Εθνικό  Ίδρυμα  Νεότητας  (ΕΙΝ),  που εξασφαλίζει  με  κρατική  χρηματοδότηση  τη λειτουργία της.Από την αρχή της χρονιάς έχει πάψει ουσιαστικά να  λειτουργεί  το  ένα  από  τα  2  κτίρια  της λέσχης,  λόγω υποχρηματοδότησης.    Υπάρχουν περικοπές προσωπικού κι αρκετοί εργαζόμενοι 

μένουν απλήρωτοι. Το άλλο κτίριο λειτουργεί με έκτακτη ενίσχυση από το ΑΠΘ, που στερεί τους πόρους από άλλους τομείς (θα φανεί το επόμενο διάστημα  από  ποιους…),  ενώ  διασφαλίζει  τη λέσχη μόνο για την τρέχουσα χρονιά. Τα  «ρεαλιστικά» ενδεχόμενα παρουσιάζονται να είναι 2-ή να κλείσει ή να την αναλάβει εταιρία catering  (να  τη  η  ιδιωτικοποίηση…),  όπως  η εταιρία  του  κ.  Χούτου,  μεγαλοεπιχειρηματία που έχει αναλάβει ήδη τη φοιτητική σίτιση σε άλλες πόλεις, όπως στην Ξάνθη.Για μας υπάρχει και ένα τρίτο ενδεχόμενο. Με αγώνες να επιβάλλουμε το να μείνει η λέσχη ανοιχτή με δωρεάν σίτιση για όλους και μόνιμη και  σταθερή  δουλειά  με  πλήρη  δικαιώματα για τους εργαζόμενους.Στις  συνελεύσεις  κατεβαίνουν  ξεχωριστά πλαίσια, ενώ υπάρχει συμφωνία σχεδόν σε όλα τα αιτήματα και σίγουρα στο ζήτημα της λέσχης (συμφωνεί ακόμα και η ΠΑΣΠ). Δεν υπάρχει πλατιά και  συντονισμένη  καμπάνια  για  αυτό  το  θέμα. 

Για αυτό πολλές φορές κυριαρχεί το πλαίσιο της ΔΑΠ («ναι στην ιδιωτικοποίηση του σύμπαντος»), ενώ στην ουσία είναι ισχνή μειοψηφία. Έγιναν 3 κινητοποιήσεις, από 100 άτομα η καθεμία.Σαν Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα (αλλά και σαν ΑΡΕΝ) θεωρούμε ότι αυτή η τακτική των ΠΚΣ-ΕΑΑΚ είναι καταστροφική κι απομακρύνει αντί να συσπειρώνει ένα πλατύ αριστερό ακροατήριο στις σχολές. Είναι ενδεικτικό ότι παρά τα παραπάνω προβλήματα,  έχουν  γίνει  μαζικές  συνελεύσεις με σημαντική συμμετοχή 1οετών , έχουν παρθεί αποφάσεις αγώνα από συλλόγους.Για μας χρειάζεται πλατιά ενωτική καμπάνια, με  συντονισμό  των  αριστερών  δυνάμεων, με  μαζικά  και  αντικυβερνητικά  (όχι  …αντι-πρυτανικά) συλλαλητήρια, με απεύθυνση στους καθηγητές  και  τους  εργαζόμενους  του  ΑΠΘ, με απεύθυνση στην κοινωνία  (εργαζόμενους, μαθητές)  και  σε άλλα  εργατικά σωματεία. Η διάθεση από τον κόσμο υπάρχει.

Εύα Παπατζανή, Αρχιτεκτονική ΑΠΘ

ΕΦΕΕ: Κι όμως, θα μπορούσε να είναι χρήσιμη

7νοέμβρης 2009

Μέσα στο καλοκαίρι αιφνιδιαστικά η Κυβέρνηση κατέθεσε το νομοσχέδιο για τη δήθεν ανωτατοποίηση των ΤΕΙ. Η ώρα κατάθεσης του νομοσχεδίου αυτού δεν ήρθε τυχαία, και αυτό γιατί το καλοκαίρι είναι μια περίοδος όπου οι πανεπιστημιακοί και οι φοιτητές δεν μπορούν να παρέμβουν μαζικά σε μια τέτοια κίνηση, με άμεση συνέπεια να γλιτώσει η Κυβέρνηση από τις αναμενόμενες αντιδράσεις για αυτό το νομοσχέδιο.

Π αράλληλα,  για  ρουσφετολογικούς  λόγους  είχαμε  και  την ίδρυση  νέων  τμημάτων  ΤΕΙ  και  ΑΕΙ  χωρίς  κανένα  σχεδιασμό και  επαγγελματικά  δικαιώματα  την  ώρα  που  τα  ήδη υπάρχοντα  τμήματα  υποχρηματοδοτούνται  και  η  βάση 

του 10 κόβει μαθητές και  τους στέλνει στα κολέγια, ενώ πολλά από τα καινούρια τμήματα δεν είχαν ούτε ένα εισαχθέντα (πχ στα Γρεβενά). Στη πραγματικότητα, έκλεισαν 40 τμήματα ΤΕΙ ενώ όσα επιβίωσαν πρέπει να γίνουν «ανταγωνιστικά» και ως προς τα ΑΕΙ αλλά και ως προς τα ΚΕΣ. Το νομοσχέδιο προβλέπει περαιτέρω εντατικοποίηση των σπουδών των ΤΕΙ χωρίς όμως αναγνωρισμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Η κρατική χρηματοδότηση  συρρικνώνεται  τα  ΤΕΙ  καλούνται  να  αναζητήσουν χορηγούς (και επομένως να λειτουργούν με τα κριτήρια της αγοράς και όχι της επιστημονικής έρευνας). Η δήθεν εξίσωση με τα ΑΕΙ μόνο σκοπό έχει να παρασύρει και τα δεύτερα σε μια παρόμοια εμπορευματοποίηση. Επιμέρους  κομμάτια  του  νόμου  κάνουν  ακόμα  πιο  ξεκάθαρες  αυτές  τις προθέσεις. Καταρχάς, επιτίθεται στην αυτοδιοίκηση του πανεπιστήμιου το οποίο μεταβιβάζει  τη  λήψη αποφάσεων από  τη σύγκλητο στο πρυτανικό συμβούλιο.      Αυτό  σημαίνει  πως  πλέον  οι  φοιτητές  συμμετέχουν  ακόμα λιγότερο στις αποφάσεις του  πανεπιστημίου και θα είναι όμηροι στις διαθέσεις  του οποιοδήποτε πρύτανη.  Το άρθρο 4 όπου αναφέρεται στα έσοδα των εργαστηρίων των ΤΕΙ και αναφέρει ότι αυτά μπορούν να προέρχονται από την εκτέλεση ερευνητικών προγραμμάτων που πραγματοποιούνται για ίδιο λογαριασμό  ή  για  λογαριασμό  τρίτων!  (επιχειρήσεις).  Tο  άρθρο  18  του νομοσχεδίου ακόμα και μετά την τροποποίηση του λόγω των αντιδράσεως των  πανεπιστημιακών  προβλέπει  πως  τα  επαγγελματικά  δικαιώματα  θα εγκρίνονται  από  το  υπουργείο  παιδείας  μετά  από  πρόταση  του  ΣΑΠΕ (Συμβουλίου  Ανώτατης  Πανεπιστημιακής  Εκπαίδευσης)και  του  ΣΑΤΕ 

(Συμβουλίου Ανώτατης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης) και θα εγκρίνεται από το ΥΠΕΧΩΔΕ που στην ουσία δεν φαίνεται πως θα εκδοθούν ποτέ για τους αποφοίτους των ΤΕΙ όπως γίνεται μέχρι σήμερα… Τέλος, με το άρθρο 19 του νομοσχεδίου θεσμοθετείται η συνεργασία ΑΕΙ με ΤΕΙ  σε προπτυχιακό επίπεδο (από παραδώσεις μαθημάτων μέχρι κοινές εξετάσεις),  ταυτίζοντας  αυθαίρετα  και  αντιεπιστημονικά  τις  σπουδές που  παρέχονται  από  τις  πανεπιστημιακές  σχολές  και  τα  Πολυτεχνεία, τετραετούς  και  πενταετούς  συνεχούς  διάρκειας  και  συμπαγούς επιστημονικής  και  τεχνικής  γνώσης  με  τις  τεχνολογικές  σπουδές    των ΤΕΙ, ενώ οι περισσότεροι καθηγητές των ΤΕΙ δεν έχουν διδακτορικό που αποτελεί προϋπόθεση για τους καθηγητές των πανεπιστημίων. Επιπλέον, 3 μέρες πριν από τις εκλογές πραξικοπηματικά ο Σπηλιωτόπουλος  εξέδωσε  άδειες σε 33 κολέγια που δεν πληρούν καν τους όρους που το ίδιο το υπουργείο είχε θέσει. Οι καθηγητές των ΤΕΙ και ΑΕΙ είχαν αποσυρθεί  από την επιτροπή αξιολόγησης και έλεγχου κολεγίων, ενώ η απονομιμοποιημένη εποτροπή  δεν  κρατούσε  πρακτικά  στις  συνεδριάσεις.  Και  παρόλο  που δεν μπορεί να ασκηθεί κανένας έλεγχος πάνω στο πρόγραμμα σπουδών, τα  επαγγελματικά  δικαιώματα  αναγνωρίστηκαν  πλήρως  σε  μία  βραδιά (ενώ για τα ΤΕΙ…). Το ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές έσπευσε να παγώσει την αναγνώριση των κολεγίων μιλώντας για αδιαφανείς διαδικασίες δίνοντας όμως περιθώριο ενός χρόνου για να συμμορφωθούν με τις προϋποθέσεις του νόμου (θυμίζουμε: 300 τμ, 2000 ευρώ ως εγγύηση, μόνο το 3% του διδακτικού προσωπικού πρέπει να έχει διδακτορικό ενώ δεν προβλέπονται βιβλιοθήκες και εργαστήρια!) . Η Α. Διαμαντοπούλου, καινούργια υπουργός Παιδείας, ούτως ή άλλως είναι υπέρμαχος της ιδιωτικής εκπαίδευσης!  Από  την μεριά  των καθηγητών οι  ομοσπονδίες ΠΟΣΔΕΠ και   ΟΣΕΠ-ΤΕΙ ζητά την απόσυρση του νομοσχεδίου περί “ανωτατοποίησης” των ΤΕΙ και της αναγνώρισης των κολεγίων. Παράλληλα, έχουν ξεκινήσει συνελεύσεις των  φοιτητικών συλλόγων που παίρνουν καταδικαστικές αποφάσεις.Οι Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα διεκδικούμε κατάργηση της βάσης του 10, πρόσβαση ελεύθερη σε όλη την παιδεία, αύξηση των δαπανών  για  την  παιδεία  στο  5%    του  AEΠ  και  άμεση  κατάργηση  των  κολεγίων, δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους.

Κώστας Πέτρου, ΤΕΙ ΠάτραςΠάνος Παρθένης, ΤΕΙ Κοζάνης

ΑνωτΑτοποίηση των τΕί κΑί ΑνΑγνωρίση κολΕγίων

Μόνοι κερδισμένοι οι επιχειρηματίες!

η μΑχη ΕνΑντίΑ στίσ ΕργολΑβίΕσ συνΕχίζΕτΑί Τ ο τριήμερο 17/9-19/9 πραγματοποιήθηκε σειρά εκδηλώσεων από το σωματείο ενοικιαζόμενων εργαζόμενων στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, που εκπροσωπεί 770 ανθρώπους (το μεγαλύτερο κομμάτι μισθωτών στο πανεπιστήμιο μετά τους εκπαιδευτικούς). Ο πρόεδρος του σωματείου κ. Κωνσταντινίδης εξήγησε το σκοπό αυτού του τριημέρου, τις δυσμενείς εργασιακές σχέσεις και το εκβιαστικό καθεστώς που επιβάλλουν οι εργολάβοι. Το τριήμερο προπαγανδίστηκε με αφίσα που έγραφε «είμαι εργολαβικός-έως πότε;» και περιλάμβανε φωταγώγηση του κτιρίου  διοίκησης,  εκδηλώσεις-ομιλίες  με  εκπροσώπους  του  Εργατικού Κέντρου,  πανεπιστημιακούς  κ.λπ.,  καθώς  και  γιορτή  με  παραδοσιακά μουσικά  συγκροτήματα.  Θυμόμαστε  τις  κινητοποιήσεις  φοιτητών-εργαζομένων στις αρχές του χρόνου με αφορμή τη δολοφονική επίθεση στην Κ. Κούνεβα, που είχαν δεσμεύσει τον Πρύτανη κ. Μάνθο να προχωρήσει τις διαδικασίες για τη μονιμοποίηση των εργαζομένων. Τα προβλήματα τελικά μπορεί να μη λύθηκαν, αλλά ο αγώνας δεν πήγε χαμένος. Οι εργαζόμενοι ξέρουν πλέον ότι έχουν τη συμπαράσταση μεγάλου αριθμού φοιτητών και νιώθουν  αυτοπεποίθηση ώστε  να  συνεχίσουν  τις  κινητοποιήσεις,  για  πιο απτά αποτελέσματα. Αλέξης Λιοσάτος, Παιδαγωγικό Θεσσ/νίκης

8 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

το χρονικο τΗσ ΜαχΗσ τΗσ ΠαιΔΕιασΤο κίνημα του 2006-2007

Εδώ και 3,5 χρόνια έχει ξε-σπάσει ένας πόλεμος της κυ-βέρνησης και των «από πάνω» ενάντια στη δημόσια παιδεία.

O τότε πρωθυπουργός Καραμανλής, με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ στη προσπάθειά του

να «εκσυγχρονίσει» τις σχολές με το Νέο Νόμο Πλαίσιο και να αναθεωρήσει το Άρθρο 16 του συντάγματος που εγγυάται τη Δη-μόσια και Δωρεάν παιδεία, βρή-κε μπροστά του ένα ποτάμι αντί-δρασης, έτσι όπως εκφράστηκε στο μεγάλο φοιτητικό ξεσηκωμό του 2006-2007.

ΠΟΣΔΕΠΤ ην άνοιξη του 2006 το συνδικαλι-στικό όργανο των καθηγητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (ΠΟΣΔΕΠ) αποφασίζει με επαναλαμβανόμε-νες πενθήμερες απεργίες να απα-ντήσει στις προσπάθειες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να επιβάλουν την εκπαιδευτική αντιμεταρρύθμιση και αρχίζει να μυρίζει μπαρούτι. Οι Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύ-στημα κυκλοφορούν αφίσα με το σύνθημα «Η Γαλλία δείχνει το δρό-μο» (οι Γάλλοι φοιτητές και εργαζό-μενοι με καταλήψεις και απεργίες είχαν πετύχει την ανατροπή του CPE, ενός αντιδραστικού νόμου). Οι καταλήψεις των φοιτητικών συλ-λόγων που ξεσπάνε τον Μάη θα ανατρέψουν το φαινομενικά «ήρε-μο» σκηνικό στα πανεπιστήμια και πολύς κόσμος θα γνωρίσει για πρώ-τη φορά την έννοια των συλλογικών αγώνων. Η πρώτη στις εκλογές ΔΑΠ θα εκτοπιστεί ολοκληρωτικά στις συνελεύσεις, όπου χιλιάδες φοιτη-τές θα ψηφίσουν τα ενωτικά αγωνι-στικά πλαίσια της αριστεράς (πλην της ΠΚΣ που δυστυχώς θα στραφεί ενάντια στις καταλήψεις). Συλλαλη-τήρια δεκάδων χιλιάδων γίνονται κάθε βδομάδα. Το πανεκπαιδευτι-κό συλλαλητήριο των 25.000 στις 8 Ιούνη θα πιέσει την κυβέρνηση η οποία στην προσπάθειά της να καταπνίξει κάθε φωνή αντίστασης θα καταστείλει την συγκέντρωση με άγριο τρόπο, χρησιμοποιώντας τα ΜΑΤ του Πολύδωρα. Εκεί πλέ-ον η πολιτική της κυβέρνησης θα απογυμνωθεί τελείως και η πλατιά συμπαράσταση στο πανεκπαιδευ-

τικό κίνημα από χιλιάδες εργαζό-μενους θα αναγκάσει τις ηγεσίες των συνδικάτων ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να προκηρύξουν στάσεις εργασίας και απεργίες συμπαράστασης. Το κίνημα πολιτικοποιείται μέρα με τη μέρα ενώ ο κόσμος αρχίζει να αποκτά πίστη στη δύναμή του και τους αγώνες και φτάνει να απαιτεί τη παραίτηση της Γιαννάκου (Υπ. Παιδείας) και του Πολύδωρα (Υπ. Δημόσιας Τάξης). Οι καταλήψεις φτάνουν τις 400 (!) και τελικά το κί-νημα καταφέρνει να αναβάλλει την ψήφιση του νέου νόμου-πλαίσιο. Αν και υπήρχαν οι δυνατότητες να ανατραπεί οριστικά ο νόμος, δυ-στυχώς το κίνημα δίνει ραντεβού το Σεπτέμβρη.

Απεργία δασκάλωνΣτις 18 Σεπτέμβρη θα ξεκινήσει η ιστορική απεργία των δασκάλων που θα κρατήσει 6 βδομάδες και θα βρει τη συμπαράσταση των μαθητών που κάνουν κατα-λήψεις στα σχολεία. Αντίθετα, στις σχολές, το φοιτητικό κίνημα δεν κατάφερε να σπάσει το κλί-μα τρομοκρατίας που επέβαλε η ΔΑΠ ότι δήθεν, θα χαθεί η εξετα-στική, αλλά και τους δισταγμούς της Αριστεράς (ΕΑΑΚ, ΠΚΣ).

Το άρθρο 16Οι φοιτητές όμως δεν έχουν ξε-χάσει αυτά που έμαθαν την προ-ηγούμενη άνοιξη: ότι με μαζικούς αγώνες και τη στήριξη της κοι-

νωνίας μπορούμε να πετύχουμε νίκες. Έπειτα από τη μαζικότερη εδώ και χρόνια πορεία του Πο-λυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη, το πανεκπαιδευτικό μέτωπο ξανα-πιάνει το νήμα του αγώνα και πι-έζει την ΠΚΣ να συμμετάσχει επι-τέλους στις καταλήψεις. Η μάχη του άρθρου 16 αγκαλιάζεται από την πλειοψηφία της κοινωνί-ας. Δημιουργείται η Πανελλαδική πρωτοβουλία για το Άρθρο 16 (ΠΟΣΔΕΠ, ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, αριστερές οργανώσεις) η οποία διαδίδει το δίκαιο του αγώνα και αναγκάζει τμήμα της βάσης του ΠΑΣΟΚ σε ανταρσία ενάντια στη θέση για «μη κρατικά (!) πανεπιστήμια» του Παπανδρέου και της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Τελικά το κίνημα ανα-γκάζει το ΠΑΣΟΚ να αποχωρήσει από τη συζήτηση για την αναθε-ώρηση του Συντάγματος η οποία έτσι αποτυγχάνει. Η κυβέρνηση Καραμανλή γνωρίζει την πρώτη μεγάλη της ήττα. Οι αγώνες συ-νεχίζονται για να μη κατατεθεί ο Νέος Νόμος-Πλαίσιο με την απερ-γία διαρκείας της ΠΟΣΔΕΠ και τις 300 καταλήψεις των φοιτητών. Στις 8 Μάρτη η κυβέρνηση ψηφί-ζει μόνη της το νέο νόμο πλαίσιο, ενώ έξω από τη Βουλή, 40.000 διαδηλωτές αντιμετωπίζουν την αγριότερη καταστολή των τελευ-ταίων χρόνων με ξυλοδαρμούς, δεκάδες συλλήψεις χιλιάδες βομβίδια χημικών κ.λπ.

Μη εφαρμογήΤο κίνημα του 2006-2007 έχει χτί-σει αντιστάσεις, τα πράγματα όμως όπως διαμορφώνονται σήμερα στη Παιδεία δεν είναι ούτε ευχάριστα ούτε εύκολα. Η Ν.Δ. περηφανευό-ταν ότι η εκπαιδευτική (αντι)μεταρ-ρύθμιση είναι πλέον πραγματικό-τητα στα Πανεπιστήμια. Η αλήθεια όμως είναι ότι 2 χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου-πλαίσιο, ο νό-μος δεν έχει εφαρμοστεί συνολικά σε καμία σχολή. Προκειμένου να αποφύγει τις αντιστάσεις, η προη-γούμενη κυβέρνηση προσπάθησε να εφαρμόσει τμήματα του νόμου, ξεκινώντας από τα λιγότερο αιχμη-ρά (πχ. Εκλογές οργάνων με καθο-λική ψηφοφορία) και μόλις πέρυσι άρχισαν οι περικοπές συγγραμμά-των, οι αλλαγές των προγραμμάτων σπουδών, η εφαρμογή του πρότυ-που εσωτερικού κανονισμού. Όμως τίποτα από τα παραπάνω δεν πέ-ρασε χωρίς αντίσταση! Οι φοιτητές και φοιτήτριες σε κάθε σχολή και τμήμα καταδίκασαν στις συνελεύ-σεις τους νόμους και σε αρκετές περιπτώσεις με συγκεντρώσεις δια-μαρτυρίες και καταλήψεις μπλόκα-ραν την εφαρμογή τους. Στη Φιλο-σοφική Αθήνας για παράδειγμα η εξεταστική πέρυσι έγινε κανονικά (παρόλο που σύμφωνα με το νόμο-πλαίσιο έπρεπε να χαθεί), κανένα τμήμα δεν έχει «συμμορφωθεί» με τον πρότυπο εσωτερικό κανονισμό. Οι συνελεύσεις και οι κινητοποιή-σεις (έστω και μικρές) είναι ξανά στην καθημερινή ατζέντα των σχο-λών και όλα δείχνουν ότι οι φοιτη-τές δεν θα κάτσουν με τα χέρια σταυρωμένα.Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρ’ όλες τις διακηρύξεις της περί ενί-σχυσης της χρηματοδότησης έχει παρουσιάσει παρόμοιες θέσεις με τη ΝΔ στο θέμα της αναγνώρισης των κολλεγίων και της ιδιωτικο-ποίησης της δημόσιας παιδείας. Αλλά θα βρεί μπροστά του ένα ακόμα πιο δυνατό και πολιτικο-ποιημένο φοιτητικό κίνημα. Για εμάς τίποτα δεν έχει τελειώσει. Ο δρόμος για να τους σταματήσου-με, είναι αυτός που μας οδήγησε και στη νίκη ενάντια στη ΝΔ.

Ιάσωνας Γραμματικόπουλος, Φυσικό Ηρακλείου Κρήτης

9νοέμβρης 2009

το χρονικο τΗσ ΜαχΗσ τΗσ ΠαιΔΕιασΤο κίνημα του 2006-2007

Μη εφαρμογήΤο κίνημα του 2006-2007 έχει χτί-σει αντιστάσεις, τα πράγματα όμως όπως διαμορφώνονται σήμερα στη Παιδεία δεν είναι ούτε ευχάριστα ούτε εύκολα. Η Ν.Δ. περηφανευό-ταν ότι η εκπαιδευτική (αντι)μεταρ-ρύθμιση είναι πλέον πραγματικό-τητα στα Πανεπιστήμια. Η αλήθεια όμως είναι ότι 2 χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου-πλαίσιο, ο νό-μος δεν έχει εφαρμοστεί συνολικά σε καμία σχολή. Προκειμένου να αποφύγει τις αντιστάσεις, η προη-γούμενη κυβέρνηση προσπάθησε να εφαρμόσει τμήματα του νόμου, ξεκινώντας από τα λιγότερο αιχμη-ρά (πχ. Εκλογές οργάνων με καθο-λική ψηφοφορία) και μόλις πέρυσι άρχισαν οι περικοπές συγγραμμά-των, οι αλλαγές των προγραμμάτων σπουδών, η εφαρμογή του πρότυ-που εσωτερικού κανονισμού. Όμως τίποτα από τα παραπάνω δεν πέ-ρασε χωρίς αντίσταση! Οι φοιτητές και φοιτήτριες σε κάθε σχολή και τμήμα καταδίκασαν στις συνελεύ-σεις τους νόμους και σε αρκετές περιπτώσεις με συγκεντρώσεις δια-μαρτυρίες και καταλήψεις μπλόκα-ραν την εφαρμογή τους. Στη Φιλο-σοφική Αθήνας για παράδειγμα η εξεταστική πέρυσι έγινε κανονικά (παρόλο που σύμφωνα με το νόμο-πλαίσιο έπρεπε να χαθεί), κανένα τμήμα δεν έχει «συμμορφωθεί» με τον πρότυπο εσωτερικό κανονισμό. Οι συνελεύσεις και οι κινητοποιή-σεις (έστω και μικρές) είναι ξανά στην καθημερινή ατζέντα των σχο-λών και όλα δείχνουν ότι οι φοιτη-τές δεν θα κάτσουν με τα χέρια σταυρωμένα.Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρ’ όλες τις διακηρύξεις της περί ενί-σχυσης της χρηματοδότησης έχει παρουσιάσει παρόμοιες θέσεις με τη ΝΔ στο θέμα της αναγνώρισης των κολλεγίων και της ιδιωτικο-ποίησης της δημόσιας παιδείας. Αλλά θα βρεί μπροστά του ένα ακόμα πιο δυνατό και πολιτικο-ποιημένο φοιτητικό κίνημα. Για εμάς τίποτα δεν έχει τελειώσει. Ο δρόμος για να τους σταματήσου-με, είναι αυτός που μας οδήγησε και στη νίκη ενάντια στη ΝΔ.

Ιάσωνας Γραμματικόπουλος, Φυσικό Ηρακλείου Κρήτης

Στα μεγάλα ξεσπάσματα της νεολαίας που συγκλονί-ζουν τη χώρα τα τελευταία 4 χρόνια ξεχωριστή θέση έχει η εξέγερση του Δεκέμβρη. Με αφορμή τη δολοφο-νία ενός 15χρονου μαθητή από αστυνομικό αλλά με αιτίες τη καταπίεση και την αβεβαιότητα που βιώνει καθημερινά η νεολαία ξέσπασε μια εξέγερση που τρόμαξε τους από πάνω, σε όλη την Ευρώπη. Καθώς η επέτειος της εξέγερ-σης πλησιάζει, πλησιάζουν και οι μέρες που η νεολαία θα θελήσει να τιμήσει τη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Σε αυτό το σκηνικό η αριστερά καλείται να συντονίσει και να οργανώσει με το καλύτερο τρόπο την οργή της νεολαίας τις μέρες του Δεκέμβρη. Και δεν υπάρχει καλύτερος τρό-πος να εκφραστεί από μια τεράστια ενωτική διαδήλωση νεολαίας και εργαζομένων, με τη συμμετοχή του συνόλου της Αριστεράς. Όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά σε κάθε πόλη. Διαδηλώσεις που θα δείχνουν τη δύναμη της κοινωνίας, που η οργή δεν θα εκφραστεί με σπασίματα αλλά που θα έχει αιτήματα, που θα είναι επίκαιρη και αντικυβερνητική, που θα θυμίζει ότι έχουμε δύναμη. Οι Φοιτητές-τριες Ενά-ντια στο σύστημα ζητάμε από την ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ να πάρει πρωτοβουλία για το κάλεσμα μιας τέτοιας διαδή-λωσης την Δευτέρα 7 Δεκέμβρη. Και βέβαια δεν ξεχνάμε ότι στις 15 Δεκέμβρη, έχει οριστεί η δίκη του αστυνομικού Κορκονέα στη Χαλκίδα, για την οποία προφανώς θα υπάρ-ξουν κινητοποιήσεις. Δεν μπορούμε να περιμένουμε πότε οι φοιτητικοί σύλλογοι και άλλοι φορείς θα πάρουν απόφα-ση, ούτε «να δούμε πρώτα το κλίμα». Χρειάζεται από πολύ νωρίς να παρέμβουμε, να δημιουργήσουμε κλίμα, να πιέ-σουμε άλλες δυνάμεις, να εξασφαλίζουμε ότι η διαδήλωση θα έχει τα πιο πλατιά και μαζικά χαρακτηριστικά. Μια τέτοια διαδήλωση προϋποθέτει:• Αιχμηρά και επίκαιρα αιτήματα που θα μας καθιστούν πραγματικά επικίνδυνους. Προφανώς ισχύουν τα αιτήματα που ίσχυαν και τον προηγούμενο Δεκέμβρη, για παραδειγ-ματική τιμωρία των δολοφόνων και συνολικά της ηγεσίας της Αστυνομίας, για αφοπλισμό της αστυνομίας, για διάλυ-ση των ΜΑΤ και των ειδικών δυνάμεων, για απαγόρευση των χημικών. Όμως σε αυτά χρειάζεται να προστεθούν και τα αιτήματα που μπορούν να εκφράσουν με τον καλύτερο τρόπο την οργή της κοινωνίας: Λεφτά για τις ανάγκες μας και όχι για την αστυνομία, προσλήψεις εκπαιδευτικών και όχι αστυνομικών, γενναία αύξηση των δαπανών για την παι-δεία στο 15% του προϋπολογισμού, κατάργηση του Νόμου-πλαίσιο, της βάσης του 10, κάτω τα χέρια από το Άσυλο.

Σε μια συγκυρία που οι καπιταλιστές και οι κυβερνήσεις τους μας ζητούν να πληρώσουμε την οικονομική κρίση που αυτοί δημιούργησαν, τα αιτήματα μας δεν μπορούν παρά να αγκαλιάζουν το σύνολο της κοινωνίας. Να διεκδι-κήσουμε δηλαδή πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, εκατοντάδες χιλιάδες προσλήψεις με πλήρη δικαιώματα (και όχι stage, συμβασιούχοι), ανατροπή των ιδιωτικοποιήσεων σε ΟΤΕ, Λιμάνια, Ολυμπιακή κ.λπ.• Οργάνωση στους χώρους της νεολαίας. Οι δυνά-μεις μας σε συνεργασία με τις υπόλοιπες δυνάμεις της αριστεράς να πάρουμε την πρωτοβουλία για καταλήψεις σε σχολεία και σχολές. Καταλήψεις ζωντανές που θα οργανώνουν εκδηλώσεις και δρώμενα αφιερωμένα στο Δεκέμβρη, τους εκπαιδευτικούς αγώνες κλπ. Να εξασφα-λίσουμε τη μαζική συμμετοχή φοιτητών και μαθητών στη διαδήλωση. Με Γενικές Συνελεύσεις που θα συζητήσουν και θα αποφασίσουν τη συμμετοχή μας. Όπου αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει με μάζεμα υπογραφών και με ανοι-χτό κάλεσμα. Να φτιάξουμε επιτροπές, ομάδες ανθρώ-πων που θέλουν να οργανώσουν με την ΑΡΕΝ αυτό το γεγονός. Ταυτόχρονα να πάρουμε πρωτοβουλίες συνδιορ-γάνωσης με καθηγητές και πανεπιστημιακούς. Η στάση των ΠΟΣΔΕΠ-ΟΛΜΕ-ΔΟΕ θα είναι καθοριστική.• Απεύθυνση σε όλη την κοινωνία. Η διαδήλωση μπορεί να είναι πραγματικά δυνατή όταν εξασφαλιστεί η συμμετοχή των εργαζομένων, που με τα αιτήματά τους θα κάνουν ακόμα πιο «επικίνδυνη» τη διαδήλωσή μας. Γι αυτό χρειάζεται να οργανωθεί όσο πιο πλατιά γίνεται. Οι φοιτητικοί σύλλογοι χρειάζεται να απευθύνουν κάλεσμα στα συνδικάτα, σε ομοσπονδίες, σωματεία και τοπικούς συλλόγους πολιτιστικούς κ.α, ώστε να πάρουν αποφά-σεις για συμμετοχή και οργάνωση αυτής της μέρας, με 24ωρες απεργίες ή στάσεις εργασίας.

6/12: Δολοφονείται ο Αλ. Γρηγορόπουλος από μπάτσο στα Εξάρχεια. Το ίδιο βράδυ αυθόρμητες διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας.7/12: Η πρώτη μεγάλη διαδήλωση προς τη ΓΑΔΑ πνίγεται στα χημικά.

8/12: Η Δευτέρα βρίσκει τα σχολεία σε όλη την Ελλάδα κατειλημμένα. Διαδηλώσεις μαθητών σε όλες τις πόλεις. Το βράδυ δεκάδες χιλιάδες συμμετέχουν στη διαδήλωση που καλεί ο ΣΥΡΙΖΑ.9/12: Η κυβέρνηση κλείνει σχολεία και σχολές για να μην εξαπλωθεί το κίνημα. Χιλιάδες μαθητές κατευθύνονται στην πλατεία του Αλέξη, η αστυνομία δε διστάζει να χτυπήσει και εκεί.10/12: Γενική απεργία. Χιλιάδες νέοι και εργαζόμενοι αγνοούν και τις απειλές του Καραμανλή και την υποχώρη-ση των συνδικάτων για το αν θα γίνει η πορεία και διαδηλώνουν μαχητικά προς τη Βουλή.12/12: Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο. Οι φοιτητές με γενικές συνελεύσεις κατεβαίνουν οργανωμένα στο πλευ-ρό των μαθητών.*Οι καταλήψεις, οι διαδηλώσεις, οι πολιορκίες αστυνομικών τμημάτων συνεχίζονται18/12: Νέο μεγάλο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο.19/12: Μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης με τη συμμετοχή γνωστών καλλιτεχνών.9/1: Παρά τις διακοπές των Χριστουγέννων, το κίνημα ξαναβγήκε στους δρόμους με μια μεγάλη διαδήλωση στην επέτειο της δολοφονίας του Ν. Τεμπονέρα.

Για την επέτειο του Δεκέμβρη

Η εξέγερση

10 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

Τ ο πανεπιστημιακό άσυλο είναι μια σημαντική κατάκτηση του φοι-τητικού κινήματος που συνδέεται με τον αγώνα ενάντια στη δικτα-τορία και γενικότερα με την νεότερη πολιτική ιστορία (αγώνες της Μεταπολίτευσης, φοιτητικό κίνημα κ.λπ.). Το άσυλο προστατεύει 

την  ακαδημαϊκή  ελευθερία,  αλλά  και  τα  δημοκρατικά  δικαιώματα,  την 

ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την πολιτική δράση στο πανεπιστήμιο.Όμως από τη Μεταπολίτευση ως σήμερα, όλες οι κυβερνήσεις με διά-φορα προσχήματα κάθε φορά επιδιώκουν την κατάργησή του. Η ση-μασία του πανεπιστημιακού ασύλου δε φαίνεται μόνο στην Ελλάδα. Υπάρχουν περιπτώσεις πολλών χωρών στην Ευρώπη, όπως η Γαλλία, όπου η αστυνομία μπορεί να μπαινοβγαίνει ελεύθερα στα πανεπιστή-μια. Αν και οι κυβερνήσεις λένε ότι έτσι αντιμετωπίζεται η «τρομοκρα-τία», το μόνο σίγουρο είναι ότι σε αυτές τις χώρες απειλείται η δυνατό-τητα των φοιτητών να αντιστέκονται. Στην  Ελλάδα,  υπάρχουν πολλά παραδείγματα προπαγάνδας  κατά  του ασύλου και από το ΠΑΣΟΚ και από τη Δεξιά. Στις προεκλογικές εκστρα-τείες  τους,  τόσο  η ΝΔ  όσο  και  το  ΛΑΟΣ  τάσσονταν  με  κάθε  ευκαιρία υπέρ της κατάργησης του ασύλου. Η νέα υπουργός Παιδείας, Διαμαντο-πούλου, ακόμα δεν έχει κάνει ξεκάθαρες δηλώσεις για το θέμα, αλλά η νέα κυβέρνηση δείχνει με τη στάση της ότι έχει και αυτή κάθετη άποψη ενάντια στο άσυλο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Χρυσοχοΐδης (υπουργός Προστασίας (;) του Πολίτη) διέταξε ομάδες Δέλτα και διμοιρίες των ΜΑΤ να κατακλύσουν το κέντρο της Αθήνας και τους χώρους έξω από το Πο-λυτεχνείο με σκοπό να τρομοκρατήσει κάθε φωνή που αντιστέκεται. Είναι χαρακτηριστικό ότι το θέμα του ασύλου είχε βγει πιο έντονα από ποτέ στο προσκήνιο στα Δεκεμβριανά του 2008, όταν όλος ο φοιτητι-κός, μαθητικός αλλά και εργατικός κόσμος είχε εξεγερθεί. Όλα αυτά τα παραδείγματα δείχνουν ότι η αστυνομική παρουσία στα πα-νεπιστήμια και όχι μόνο, με το πρόσχημα της καταστολής της τρομοκρα-τίας, οδηγεί στην εξάπλωση της αστυνομικής τρομοκρατίας στους φοιτη-τές και σε όσους θέλουν να αντισταθούν στα μέτρα της κυβέρνησης. Επομένως λύση δεν είναι η κατάργηση του ασύλου που απειλεί  την ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Είναι δικαίωμα όλων των φοιτητών να φω-νάζουν και να αγωνίζονται ενάντια στο κράτος και οποιαδήποτε κυ-βέρνηση. Εμείς θα αγωνιστούμε για κάθε τ.μ. ελευθερίας διακίνησης ιδεών. Το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό!!!

Ορφέας Ξανθούλης, Πάντειος

Η καταστολΗ

Για πρώτη φορά στα χρονικά  πραγματοποιήθηκε άρση ασύ-λου στην Πανεπιστημιούπολη Γάλλου, στο Ρέθυμνο. Με απόφαση που βγήκε από τον Αντιπρύτανη καθηγητή Θ. Κιτσόπουλο στις 15 Οκτωβρίου 2009 και κοινοποιήθηκε στους Κοσμήτορες των Σχο-λών Ρεθύμνου  καθώς  και  στους Προέδρους  των  Τμημάτων Ρε-θύμνου  (και φυσικά όχι στους φοιτητές), με αφορμή ένα ρέγκε πάρτι στις 17/10 και στις 24/10 στο χώρο  του πανεπιστημίου, άρθηκε  το  άσυλο  στις  παραπάνω  ημερομηνίες.  Συγκεκριμένα, απαγορεύτηκε η είσοδος  στο χώρο του πανεπιστημίου και υπήρ-ξε  παρουσία  της  αστυνομίας,  που  πραγματοποιούσε  έλεγχο  σε όποιον προσπαθούσε να εισέλθει.Οι φοιτητές αντέδρασαν σε αυτή την απόφαση και αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν παράσταση διαμαρτυρίας έξω από τη Σύ-γκλητο την Πέμπτη 22/10. Η Σύγκλητος αναβλήθηκε (!) και μετα-φέρθηκε στις 29/10, όπου οι φοιτητές καλούν σε συγκέντρωση και διαμαρτυρία για την άρση του ασύλου. Η όλη απόφαση του Αντιπρύτανη έγινε με βάση το νέο νόμο περί ασύλου, που η νέα κυβέρνηση φαίνεται να επικροτεί. Είναι κομμάτι της προσπάθειας να περάσει ο νόμος πλαίσιο και ο εσωτερικός κανονισμός, όπως συμβαίνει  το τελευταίο διάστημα σε διάφορα τμήματα του Πανε-πιστημίου Κρήτης, στο Ηράκλειο. Δε θα τους περάσει!

Βάσια Παπαγεωργίου, Τμήμα ΚοινωνιολογίαςΠανεπιστήμιο Ρεθύμνου

Άρση ασύλου στο Ρέθυμνο

ασυλο: ανασα ελευθερΗσ διακινΗσΗσ ιδεων

Η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, φροντίζει να διαψεύσει τις ελ-πίδες όσων πίστεψαν ότι στα ζητήματα «τάξης και ασφά-λειας» θα δείξει πιο δημοκρατικό πρόσωπο από τη Δεξιά. O Παπανδρέου φρόντισε να διαλύσει κάθε αυταπάτη ορί-

ζοντας  υπουργό  Προστασίας  του  Πολίτη  (πετυχημένο…)  τον  Χρυσο-χοϊδη. Τον άνθρωπο του «τρομονόμου» επί Σημίτη, τον άνθρωπο που ενώ η ΝΔ μας έπνιγε στα δακρυγόνα και αμόλαγε τους μπάτσους στις διαδηλώσεις να ξυλοκοπούν και να συλλαμβάνουν, αυτός της έκανε κριτική ότι δείχνει ανοχή (!) στους «ταραξίες».Ως υπουργός, έχει αποδειχθεί ο πιο δραστήριος. Δεν πέρασαν 2-3 μέ-ρες «νέας διακυβέρνησης» και έδωσε εντολή στα ΜΑΤ να καταλάβουν τα Εξάρχεια. Για βδομάδες η γειτονιά στο κέντρο της Αθήνας ήταν πλημ-μυρισμένη από ΜΑΤάδες που συμπεριφέρονταν σαν στρατός κατοχής (εξευτελιστικοί  έλεγχοι,  «μπούκες»  στα μαγαζιά,  προσαγωγές  δεκάδων νέων στο σωρό, συνεχείς προκλήσεις σε περαστικούς). Χρειάστηκε τα καλόπαιδα του Χρυσοχοϊδη να προσαγάγουν γνωστές και ιστορικές προ-σωπικότητες  της Αριστεράς για  να αναγκαστεί  να  τους μαζέψει κάτω από το βάρος της δημοσιότητας που πήρε το θέμα και της αγανάκτησης που προκάλεσε. Η συγνώμη που ζήτησε και η παραίτηση του αρχηγού της αστυνομίας είναι επικοινωνιακά κόλπα. Τόσες μέρες που οι μπάτσοι κυνηγούσαν  «άσημους»,  δεν  έδειξε  την  ίδια  ευαισθησία.  Ο  διαβόητος «κουκουλονόμος» που ψήφισε η ΝΔ, εφαρμόστηκε τώρα για πρώτη φορά εις βάρος διαδηλωτών που συνελήφθησαν σε συλλαλητήριο για τη δολο-φονία του μετανάστη στη Νίκαια. Ενώ τα ΜΑΤ χρησιμοποίησαν όλο το οπλοστάσιό τους ενάντια σε ναυτεργάτες διαδηλωτές.Αυτά τα περιστατικά δεν είναι διόλου μεμονωμένα. Η αστυνομία αναβαθ-μίζει συνεχώς το οπλοστάσιό της (κανόνια νερού, χρωμοσφαίρες κ.λπ.) ενώ η παιδεία και η υγεία υποφέρουν από τις περικοπές δαπανών. Είναι  τα  πρώτα  δείγματα  μιας  πολιτικής  «τάξης  και  ασφάλειας»  την 

οποία  ζητάνε  επίμονα  οι  καπιταλιστές.  Γι’  αυτό  και  τα  κόμματα  του «συστήματος» μήνες τώρα (ιδιαίτερα μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη) ετοιμάζουν το έδαφος. Με το ΛΑΟΣ «μπροστάρη» στις κραυγές για ακό-μη περισσότερη αστυνομία,  με στελέχη  της Δεξιάς  να υιοθετούν  την ίδια ακροδεξιά ρητορεία προεκλογικά και σήμερα να αποδίδουν την ήττα τους στο ότι ο Παυλόπουλος δεν ήταν αρκετά «σκληρός» το Δεκέμ-βρη (όταν εξάντλησε πάνω μας όλα τα αποθέματα χημικών της ΕΛΑΣ!), με το Χρυσοχοΐδη να υπόσχεται «μηδενική ανοχή» στους «ταραξίες». Στην πραγματικότητα φοβούνται. Αυτό που τους τρομάζει, και που θέ-λουν να καταστείλουν είναι οι νέοι «Δεκέμβρηδες», οι μαζικοί αγώνες των εργαζομένων και της νεολαίας. Γι’ αυτό και η προσπάθεια να καταργηθεί το άσυλο. Αν και το θέμα δεν έχει ανοίξει «επίσημα» από τη νέα κυβέρ-

11νοέμβρης 2009

3ο Κάμπινγκ ΝεολαίαςΦέτος το καλοκαίρι για δεύτερη φορά, οι Φοιτητές-τριες μαζί με τους Μαθητές-τριες ενάντια στο Σύστημα, οργανώσαμε το δικό μας κάμπινγκ στο Βαρικό Πιερί-ας από τις 29 Ιούλη έως τις 5 Αυγούστου . Η συμμετοχή ήταν εντυπωσιακή και ξε-πέρασε κατά πολύ την περσινή!

Τ ο φετινό μας κάμπινγκ ήταν αφιε-ρωμένο στον μεγάλο επαναστάτη και φιλόσοφο Καρλ Μαρξ. Οι συ-ζητήσεις μας στηρίχτηκαν στο γνω-

στό ρητό του: «Το ζήτημα δεν είναι μόνο να ερμηνεύσουμε σωστά τον κόσμο, αλλά να τον αλλάξουμε». Θέλαμε λοιπόν να μάθου-με όσα περισσότερα πράγματα για τις ιδέες του έτσι ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τον αγώνα για την αλλαγή της κοινωνίας. Οι παρουσιάσεις έγιναν από μαθητές και φοι-τητές και η συμμετοχή ήταν μεγάλη.Συζητήσαμε λοιπόν για το πώς λειτουργεί η οι-κονομία στον καπιταλισμό, για τη θρησκεία, τον ιστορικό υλισμό, την Παρισινή Κομμούνα

και τον αναρχι-σμό, αλλά και για το σεξισμό και την καταπί-εση γυναικών και ομοφυλό-φιλων, τη θε-ωρία της εξέ-λιξης και του Δαρβίνου. Επί-σης έγινε μια πολύ μαζική συζήτηση για το θέμα των

ναρκωτικών. Για όσους ήθελαν να εμπλουτί-σουν τις γνώσεις τους, λειτουργούσε καθημε-ρινά το βιβλιοπωλείο μας με πολλούς τίτλους (πολιτική, ιστορία, λογοτεχνία, θέατρο). Η ευχάριστη έκπληξη είναι ότι στο κάμπινγκ είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε και ένα πρωτότυπο θεατρικό δρώμενο. Το Σάββατο 1 Αυγούστου έγινε παρουσίαση του έργου και της ζωής του Μπρεχτ, βασισμένη σε βιογραφικά στοιχεία, αποσπάσματα και μουσική από θεατρικά του έργα. Η πολιτιστι-κή μας διασκέδαση περιλάμβανε και θερινό σινεμά. Σχεδόν κάθε βράδυ μπορούσαμε να δούμε ταινίες όπως το “Milk”, “Οι αντάρτες του Broadway”, το “Germinal” κ.α. όπως και ένα ντοκιμαντέρ για την Παρισινή Κομμούνα. Και βέβαια για δεύτερη χρονιά, είχαμε τα φο-βερά τουρνουά σκάκι, τάβλι και ποδοσφαίρου. Επίσης, στον ίδιο χώρο με εμάς το τριήμερο 1-3 Αυγούστου, βρισκόταν η Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό και το Κυριακάτικο Σχολείο Μετα-ναστών και είχαμε την ευκαιρία να παρακολου-

θήσουμε τη συνέλευση της Κίνησης με μετανά-στες και αντιρατσιστές απ’ όλη την Ελλάδα.Όσον αφορά τη διασκέδαση, την Παρασκευή 31 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε συναυλία με τα συγκροτήματα Crossroads, Beware of the dog, Carpe Diem και Κρυφή Ραψωδία, τα οποία ήρθαν στο χώρο του κάμπινγκ, έπαιξαν για μας και τους ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό! Όπως ήταν φυσικό περάσαμε τέλεια και η συ-ναυλία είχε μεγάλη επιτυχία, κέφι και χορό!!! Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στο πάρτι της Κίνησης το Σάββατο, αλλά και το τελευταίο βράδυ στο πάρτυ που κράτησε μέχρι το πρωί! Για την επιτυχία του κάμπινγκ μας, έπαιξε ση-μαντικό ρόλο η οργάνωσή μας πριν απ’ αυτό. Με αφισοκολλήσεις στα πανεπιστήμια, στις πόλεις που παρεμβαίνουμε, με προκηρύξεις που μοιράστηκαν σε νεολαιίστικα στέκια, στα Αντιρατσιστικά Φεστιβάλ Αθήνας και Θεσ-νίκης, στις σχολές και στα σχολεία, κάναμε γνωστό το γεγονός σε πολύ κόσμο! Καθοριστι-κός παράγοντας ήταν και ο τρόπος που ορ-γανωθήκαμε στο ίδιο το κάμπινγκ. Ο καθένας και η καθεμία από εμάς αναλάμβανε κάτι δι-αφορετικό κάθε μέρα, ώστε να βοηθάμε όλοι στην οργάνωση του χώρου μας. Αυτές τις 8 μέρες λοιπόν, δεν έλειψε τίποτα απ’ το κάμπινγκ μας. Η διασκέδαση, η ξεκού-ραση, η συλλογικότητα, η συντροφικότητα και φυσικά η συζήτηση για την οργάνωση των νέων αγώνων που έχουμε μπροστά μας και τη δράση μας μέσα στις σχολές. Θα μας μείνει σίγουρα αξέχαστο και ελπίζουμε το επόμενο καλοκαίρι να είμαστε περισσότεροι και να πε-ράσουμε εξίσου καλά!

Χαρά Τσαρίδου, Χημικό Θεσ/νίκης

νηση, όλη η προεκλογική συζήτηση που το αναδείκνυε ως το μεγαλύτερο πρόβλημα της κοινωνίας, οι προκλήσεις επί ΝΔ (π.χ. «παρέλαση» της ομά-δας Δέλτα μέσα στην Πανεπιστημιούπολη) προετοιμάζουν το έδαφος. Η σημερινή παρουσία των ΜΑΤ στα Εξάρχεια δεν είναι τυχαία. Είναι μια περιοχή κυκλωμένη από πανεπιστήμια και με ιδιαίτερη ιστορία που την κάνει «εύφλεκτη». Η καθημερινή παρουσία των ΜΑΤ εκεί έχει αποδειχθεί στο παρελθόν ότι λειτουργεί εμπρηστικά. Στόχος είναι κάποιοι πιο «θερ-μόαιμοι» να τσιμπήσουν στις προκλήσεις, να αρχίσουν τις οδομαχίες, και να δώσουν την αφορμή στα ΜΑΤ να μπουκάρουν στο Πολυτεχνείο. Στο θέμα του ασύλου είναι τόσο μεγάλη και συντονισμένη η προπαγάνδα που θα χρειαστούν απαντήσεις. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η κατάργη-σή του ακόμα και στο ζήτημα της «βίας» θα κάνει τα πράγματα χειρότερα.Τα «αισθήματα» των μπάτσων απέναντι στη νεολαία είναι γνωστά («ζαρντινιέρα», «πράσινα παπούτσια», εξευτελιστικοί έλεγχοι, βρισιές και τραμπουκισμοί στους δρόμους, ξυλοδαρμοί στις διαδηλώσεις). Και δικαιολογημένα μετά από όλα αυτά (ιδιαίτερα μετά τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου) για πολλούς νέους τα «αισθήματα» είναι αμοι-βαία. Η παρουσία ΜΑΤάδων και «σερίφηδων» τύπου Κορκονέα ανά-μεσα σε χιλιάδες φοιτητές θα φέρει τα χειρότερα. Να ξεκαθαρίσουμε ότι οι κραυγές να βρεθεί μια «λύση» στο «πρόβλη-μα» είναι υποκρισία. Καθόλου δεν «καίγονται» για τις «καταστροφές» αυτοί που έχουν εγκαταλείψει τα πανεπιστήμια με άθλιες αίθουσες,

χωρίς εξοπλισμό κ.λπ. Η κατάργηση του ασύλου δεν θα εξαφανίσει δια μαγείας την οργή που οδηγεί αρκετούς νέους στα σπασίματα και τον πετροπόλεμο. Εμπόριο ναρκωτικών και μαστροπεία (που σαρώνουν τα πανεπιστήμια αν πιστέψουμε τους λυσσασμένους εχθρούς του ασύλου) γίνεται σε κάθε γειτονιά (με τη συνεργασία της αστυνομίας). Μπροστά μας έχουμε την επέτειο του Πολυτεχνείου και της εξέγερσης του Δεκέμβρη. Θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να απαντήσουμε στην καταστολή. Από τη μία δεν πρέπει να φοβηθούμε. Οι διαδηλώσεις, οι καταλήψεις, το μαζικό κίνημα έχουν μεγαλύτερη δύναμη από τους μπάτσους. Από την άλλη δεν πρέπει να «τσιμπήσουμε» στις προκλή-σεις. Οι πέτρες και τα μπουκάλια όχι μόνο δεν θα νικήσουν το κράτος, αλλά συνήθως οδηγούν στο αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδι-ώκουν, σε ακόμα μεγαλύτερη αστυνομοκρατία. Την καταστολή θα την αντιμετωπίσουμε με «όπλα» που τους πονάνε πολύ περισσότερο από τις πέτρες, και που δεν μπορούν να τα χτυπήσουν οι μπάτσοι, με τις καταλήψεις και τις απεργίες. Με αυτά να διεκδικήσουμε αιτήματα που θα είναι πραγματικές νίκες ενάντια στην αστυνομοκρατία, όπως ο αφοπλισμός της αστυνομίας και η διάλυση των ΜΑΤ. Και κυρίως να παλέψουμε όχι ενάντια σε 50 μπάτσους στο δρόμο, αλλά ενάντια στο σύστημα που τους δημιουργεί για να το προστατεύουν.

Πάνος Πέτρου, Πάντειος

δεν θα περασει!

12 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΥΣ...

Η εκπαιδευτική κοινότητα βρίσκεται σε κινη-τοποιήσεις απέναντι στην απόφαση της κυβέρ-νησης Μπερλουσκόνι και της υπουργού Παιδείας Τζελμίνι να περικοπούν 43.000 θέσεις καθηγητών

της πρωτοβάθμιας και δευτε-ροβάθμιας εκπαίδευσης. Η απόφαση οδηγεί στη διάλυση

των δημόσιων σχολείων. Στο Παλέρμο, έξι καθη-γητές ξεκίνησαν απεργία πείνας, για να τονίσουν ότι σε όλη τη Σικελία, οι καθηγητές που πρόκει-ται να χάσουν την δουλειά τους, είναι χιλιάδες. Στη Νάπολη, περίπου πενήντα διδάσκοντες, που δεν πρόκειται να υπογράψουν νέα σύμβαση ερ-γασίας, αποφάσισαν να δημιουργήσουν "λαϊκό σχολείο", στις πιο προβληματικές περιοχές της πόλης, για να μπορέσουν τα παιδιά να συνεχίσουν να παρακολουθούν μαθήματα και τις απογευματι-νές ώρες, και να μην πέσουν, έτσι, στα δίχτυα του οργανωμένου εγκλήματος. Οι κινητοποιήσεις των δασκάλων συνεχίζονται με στάσεις εργασίας και με τη συμμετοχή φοιτητών που διαμαρτύρονται για τους νόμους της κυβέρνησης που διαλύουν την ανώτατη εκπαίδευση.

Η διαδικασία της Μπολόνια και οι αντιμεταρρυθμίσεις στον ευρωπαϊκό χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης

Η διαδικασία της Μπολόνια αποτελεί την κύρια προσπάθεια των κυβερνήσεων των χωρών της Ε.Ε. αλλά και της γραφειοκρα-τίας των Βρυξελλών να ιδιωτικοποιήσουν την ευρωπαϊκή ανώτατη εκπαίδευση.

Ξ εκίνησε με την υπογραφή της Συνθήκης της Μπολόνια το 1999 από τα περισσό-τερα ευρωπαϊκά κράτη (για την Ελλάδα

υπέγραψε ο τότε υπουργός του ΠΑΣΟΚ Γερ. Αρ-σένης). Το περιεχόμενο της διαδικασίας στην συνθήκη της Μπολόνια και των αντιμεταρρυθ-μίσεων ήταν αποτέλεσμα συμφωνίας μεταξύ ευρωπαικών δεξιών και σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων με τη συμμετοχή εκπροσώπων επιχειρήσεων και εργοδοτικών ενώσεων - αλλά όχι εκπροσώπων των πανεπιστημίων. Τα βασικά σημεία της διαδικασίας είναι καταρ-χήν το σπάσιμο των σπουδών σε 2 επίπεδα: το προπτυχιακό που υποβαθμίζεται σημαντικά και θεωρείται πια ως ένα τυπικό προσόν για τους νέους εργαζομένους, και το μεταπτυχιακό, που αποκόβεται για την πλειοψηφία των φοιτητών, όπου μπαίνουν φραγμοί όπως υψηλά δίδακτρα. Σημαντικό σημείο επίσης θεωρείται η παραδο-χή ότι η ανώτατη εκπαίδευση και η ακαδημαϊ-κή έρευνα πρέπει να «συνδέονται με την αγορά εργασίας» που ουσιαστικά σημαίνει την υποταγή της ανώτατης εκπαίδευσης στην επιχειρηματικό-

τητα και τις «αναπτυξιακές ανάγκες της οικονομί-ας». Η λογική αυτή που εισάγεται στη διαδικασία της Μπολόνια δείχνει την κεντρική λογική που υπάρχει από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δηλα-δή τη μετατροπή των ευρωπαϊκών πανεπιστημί-ων σε εμπορικά κέντρα παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών. Είναι αυτή η λογική που διαλύει ουσι-αστικά όλες τις υπόλοιπες δραστηριότητες μέσα στο πανεπιστήμιο (συλλογικές διαδικασίες, όπως κινητοποιήσεις) και προτάσσει η λειτουργία των πανεπιστημίων να κινούνται γύρω από τις ανά-γκες των επιχειρήσεων και της αγοράς.Η διαδικασία της Μπολόνιας σε σύνδεση με την στρατηγική της Λισσαβόνας αποτελούν για την Ε.Ε. και όλες τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις βασική κατεύθυνση της εφαρμογής των νεο-φιλελεύθερων πολιτικών που ακολουθούνται. Θέλουν να επιβάλλουν ένα ενιαίο ανταγωνι-στικό σύστημα σύνδεσης των ευρωπαϊκών πα-νεπιστημίων που όμως θα λειτουργεί αποκλει-στικά με όρους αγοράς (Ευρωπαϊκός Χώρος Ανώτατης Εκπαίδευσης). Άρα και οι ανάγκες λειτουργίας τους θα προσαρμοστούν σύμφω-να με τις ανάγκες του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και των κατευθυντήριων γραμμών που υπαγο-ρεύουν κυβερνήσεις και όργανα της Ε.Ε. και όχι για τις ανάγκες των εργαζομένων και των νεολαίων της ευρωπαϊκής κοινωνίας. Η διαδικασία ουσιαστικά επιβάλλεται από τις

κυβερνήσεις, καθώς αν κάποιο πανεπιστήμιο επιχειρήσει να αντισταθεί στις προωθούμενες αντιμεταρρυθμίσεις θα αποκλειστεί από όλες τις χρηματοδοτήσεις και δεν θα μπορέσει να συνεχίσει να λειτουργεί.Τον Απρίλη του 2010 στη Ρώμη πρόκειται να πραγματοποιηθεί σύνοδος των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων για τις «προόδους» που έχουν επιτευχθεί, για τους από πάνω, στα σχέδια ιδιωτικοποίησης και διάλυσης των δημόσιων πανεπιστημίων. Να γίνει καταγραφή των απο-τελεσμάτων όλων των αντιμεταρρυθμίσεων που έχουν επιβληθεί στην Ευρώπη κατά καιρούς. Πάντως τις ίδιες μέρες οργανώνεται αντισύνο-δος, με πανευρωπαικό κάλεσμα, με την συμ-μετοχή φοιτητών και καθηγητών που έχει ως στόχο να παρουσιάσει το όραμα των εκπαιδευ-τικών κοινοτήτων για ένα άλλο, ενδυναμωμένο δημόσιο πανεπιστήμιο που κέντρο θα έχει την προσφορά στην κοινωνία και όχι στα κέρδη των επιχειρήσεων. Άλλωστε τα ευρωπαικά εκ-παιδευτικά κινήματα τα προηγούμενα χρόνια έχουν να επιδείξουν μεγάλες νίκες και μαζικούς αγώνες διαρκείας. ΚΑΤΩ Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΠΟΛΟΝΙΑ-ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΜΑΖΙΚΟ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥ-ΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ!

Κώστας Παπανικολάου,Πανεπιστήμιο Πειραιά

Καταλήψεις στην ΑυστρίαΜετά την κατάληψη του μεγάλου Αμφιθεάτρου της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Βιέν-νης, την προηγούμενη Τρίτη, έγινε κατάληψη στο Graz και ακολούθησαν διαδηλώσεις.Στις 28 Οκτώβρη δόθηκε Συνέντευξη Τύπου στην Ακαδημια Καλών Τεχνών από όλες τις οργανώσεις που μετέχουν στις κατάληψης και ακολούθησε μεγάλη διαδήλωση στη Βι-

έννη.Η θέση των φοιτητών και των καθηγητών της Ακαδημί-ας Καλών Τεχνών, όπως διατυπώνονται στη διακύρηξή τους, είναι ότι η διαδικασία της Μπολόνια στοχεύει στη δημιουργία μιας οικονομίας της γνώσης, με την εκπαί-δευση ως εμπόρευμα που αντιστοιχεί στη γενική τάση προς την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση όλων των τομέων της ζωής μέσα στο νεοφιλελεύθερο καπιτα-λισμό. Ο εκδημοκρατισμός των πανεπιστημίων, της δε-καετίας του 1970, έχει σταδιακά καταργηθεί και έχει αντικατασταθεί με, από πάνω προς τα κάτω, ιεραρχι-κές δομές. Τέλος διακυρήσουν την αλληλεγγύη τους με τα εκπαιδευτικά κινήματα σε Μπαγκλαντές, Βραζιλία, Γερμανία, Φινλανδία, Γαλλία, Ελλάδα, Μεγάλη Βρετα-

νία, Ινδία, Ιράν, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Κροατία, Ολλανδία, Σερβία, Νότια Αφρική και ΗΠΑ!Ανάμεσα στα αιτήματα των φοιτητών και των καθηγητών της Ακαδημίας Καλών Τεχνών είναι και τα εξής:1)Αντιστεκόμαστε στην ιδιωτικοποίηση της διδασκαλίας, της έρευνας και της παραγωγής γνώσης γενικότερα. Ζητάμε την πλήρη δημόσια χρηματοδότηση και τον περαιτέρω εκδη-μοκρατισμό όλων των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων καθώς και την άνευ όρων κατάργηση των διδάκτρων!2)Αντιστεκόμαστε στην ψευδο-αυτονόμηση των πανεπιστημίων και απαιτούμε την ελευ-θερία να ορίζουμε τη διδασκαλία και την έρευνα, καθώς και την επιστήμη και την τέχνη, που θα γίνετε στο Πανεπιστήμιο.3)Αντιστεκόμαστε στην αξιολόγηση της ποιότητας της επιστήμη και της τέχνης, όταν αυτή λειτουργεί με οικονομικά κριτήρια.4)Αντιστεκόμαστε στην εξευτελιστική μετατροπή των πανεπιστημίων και των σχολείων σε κέντρα κατάρτισης προσανατολισμένα για την αγορά εργασίας. Θέλουμε εκπαίδευση ως χώρο σκέψης, όχι εκπαίδευση απλά για την αναπαραγωγή του εργατικού δυναμικού!

Στέλιος Αναστασάκης, Φυσικό Ηρακλείου Κρήτης

ΙΤΑΛΙΑ

...και Η ΕΥΡΩΠΗ μαΣ

13νοέμβρης 2009

Κινητοποιήσεις πραγματοποιήθηκαν σε σχολές του Πανεπιστήμιου της Καλιφόρνια ενάντια στις δραματικές περικοπές κονδυλίων και τις αυξή-σεις στα δίδακτρα. Τις προηγούμενες δεκαετίες στην Καλιφόρνια είχε διατηρηθεί μια πιο διευρυμένη δημόσια εκπαίδευση απ’ ότι στις υπόλοι-πες πολιτείες, αλλά τα δύο μεγάλα κόμματα έχουν πλέον επιβάλει με-γάλα δίδακτρα και έχουν περικόψει τις υποτροφίες. Ενάντια στην πρό-σφατη επίθεση, φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενοι στο πανεπιστήμιο κινητοποιήθηκαν διεκδικώντας την κατάργηση των διδάκτρων και την αύξηση της πολιτειακής χρηματοδότησης. Από αυτές τις κινητοποιήσεις στις οποίες συμμετείχαν χιλιάδες σε όλη την Πολιτεία, προέκυψε μια μεγάλη παν-πολιτειακή συνέλευση φοιτητών, εργαζομένων, καθηγητών,

μαθητών στις 24 Οκτώβρη για τη συ-γκρότηση ενός πλατιού ενωτικού κι-νήματος που θα παλεύει με διάρκεια για την υπεράσπιση της δημόσιας παιδείας. Το κάλεσμα έχει βρει μεγά-λη ανταπόκριση σε πολλές σχολές και αγωνιστές που συμμετέχουν στις κινη-τοποιήσεις δηλώνουν ότι τέτοιο κλίμα έχει να υπάρξει στα αμερικανικά πα-νεπιστήμια για δεκαετίες.

Με «απολύτως αντικειμενικά κριτήρια» απονεμήθηκε στον πρό-εδρο των ΗΠΑ, Ομπάμα το νόμπελ Ειρήνης για «τις εξαιρετικές προσπάθειές του να ενδυναμώσει τη διεθνή διπλωματία και τη συ-νεργασία μεταξύ των λαών». Αυτό, τη στιγμή που συνεχίζεται ο πό-λεμος στο Ιράκ, ενισχύονται οι δυνάμεις κατοχής στο Αφγανιστάν ενώ δεν λείπουν οι απειλές προς το Ιράν. Ειδικότερα στο μέτωπο Αφγανιστάν-Πακιστάν ο Ομπάμα έχει αυξήσει σημαντικά την χρη-ματοδότηση των πολεμικών επιχειρήσεων, διέταξε την αποστολή επιπλέον 25.000 στρατιωτών ενώ διακήρυξε ότι στόχος των ΗΠΑ είναι η πλήρης αποκατάσταση της «ηρεμίας» μέσω της οριστικής ήττας των ανταρτών. Βέβαια, η επιτροπή των Νόμπελ έχει δώσει το ίδιο βραβείο και στον Κίσινγκερ, που οργάνωσε τον πόλεμο στο Βιετνάμ, οπότε τί να περιμένεις...

Σ τις 11 Οκτώβρη γράφτηκε άλλη μια σελίδα στην μεγά-λη ιστορία των ΗΠΑ για τα

πολιτικά δικαιώματα. Πρόκειται για την πανεθνική μέρα ισότητας. Εκείνη τη μέρα πάνω από 200.000 άνθρωποι ξεχύθηκαν σαν ποτάμι στους δρόμους της Ουάσινγκτον, περικυκλώνοντας, κυριολεκτικά, το Λευκό οίκο και το Καπιτώλιο. Είχαν έρθει άνθρωποι από κάθε γωνιά της Αμερικής με ένα απλό αίτημα: πλήρης ισότητα για τους ομοφυλό-φιλους, τις λεσβίες, τους αμφιφυλό-φιλους, τους τρανσέξουαλ (LGBT), κατοχυρωμένη από τους νόμους της χώρας και στις 50 πολιτείες.

Ένα νέο κίνημα γεννιέταιΉταν όλοι εκεί. Βετεράνοι του LGBT κινήματος, άνθρωποι που διαδήλωναν για πρώτη φορά, γνωστοί καλλιτέχνες, οικογένειες με τα παιδιά τους, άνθρωποι που υπηρετούν στο στρατό, φοιτητές, συνδικαλιστές, μεταναστευτικές οργανώσεις, «γκέι» και «στρέιτ» μαζί. Η μαζικότητα και η σύνθεση κάνουν τους οργανωτές να μιλούν πια για τη γέννηση ενός νέου κι-

νήματος πολιτικών δικαιωμάτων. Και αυτό γιατί το κίνημα αυτή τη φορά ξεπέρασε τους μικρούς και τοπικούς αγώνες σε κάθε πολιτεία και έστρεψε τα πυρά του στην κυ-βέρνηση των ΗΠΑ, αναγκάζοντας ακόμα και τον ίδιο τον Ομπάμα να κάνει δηλώσεις υπέρ των δικαιω-μάτων των ομοφυλόφιλων. Είναι χαρακτηριστικό ότι η μεγάλη αυτή μέρα δε στηρίχτηκε, όπως συνηθίζεται σε μη κυβερνητικές οργανώσεις, σε λόμπι ομοφυλόφι-λων και σπόνσορες, αλλά σε ένα τεράστιο δίκτυο που στήθηκε σε όλη τη χώρα από παλιούς και νέ-ους ακτιβιστές, ένα πλατύ μέτωπο

από ομοφυλοφιλικές οργανώσεις και κινήσεις, συνδικαλιστικούς και φοιτητικούς φορείς, οργανώ-σεις και κόμματα της Αριστεράς όπως η ISO, (International Socialist Organization), αλλά και προσωπι-κότητες του ομοφυλοφιλικού κινή-ματος, όπως ο Cleve Jones, γνω-στός από την ταινία «Milk» (βασικός συνεργάτης του Χάρβει Μιλκ). Τα πιο βασικά αιτήματα του κι-νήματος, όπως τα διατύπωσαν οι ίδιοι οι οργανωτές, είναι: 1) Δικαί-ωμα να εργαζόμαστε και να σπου-δάζουμε χωρίς να αντιμετωπίζου-με σεξουαλικές παρενοχλήσεις και διακρίσεις. 2) Ασφάλεια στην καθημερινότητά μας και προστα-σία από εγκλήματα μίσους. 3) Ίσα δικαιώματα στην ιατροφαρμα-κευτική περίθαλψη και δικαίωμα να είμαστε αιμοδότες. 4) Ισότητα στους μεταναστευτικούς νόμους. 5) Δικαίωμα γάμου και υιοθεσίας. 6) Δικαίωμα να υπηρετούμε σε στρατιωτικές υπηρεσίες χωρίς να κρύβουμε την ταυτότητα μας.

Η συμμετοχή των φοιτητώνΈνα από τα πιο εντυπωσιακά χα-ρακτηριστικά της μεγάλης αυτής μέρας ήταν η μαζική συμμετοχή φοιτητών. Μεγάλες προσυγκε-ντρώσεις ξεφύτρωναν σε κάθε γωνιά της Ουάσινγκτον για να ενω-θούν με τη μεγάλη διαδήλωση. Τις βδομάδες πριν τη διαδήλωση είχε δημιουργηθεί ήδη ένα παναμερι-κανικό δίκτυο φοιτητών, το οποίο προσπαθούσε να οργανώσει τη συμμετοχή. Εκπρόσωποι και πρόε-δροι από 100 περίπου πανεπιστή-μια καλούσαν και υπέγραφαν τη φοιτητική διακήρυξη που καλούσε στην πανεθνική μέρα ισότητας, αλλά και φοιτητικές οργανώσεις από 435 δήμους-περιοχές. Ακο-λουθεί ένα απόσπασμα :«Ως φοιτητές αναγνωρίζουμε την ιστορική σημασία της πανεθνικής μέρας ισότητας και τον πρωτο-πόρο ρόλο των φοιτητικών κινη-

μάτων για την κοινωνική δικαιο-σύνη. Φοιτητικά κινήματα έχουν ανατρέψει παντοδύναμες δικτα-τορίες και στρατιωτικές χούντες, έχουν σταματήσει πολέμους…Το Αμερικανικό κράτος αρνείται την ισότητα σε περίπου 1000 δι-καιώματα, οφέλη και προστασίες στους ομοφυλόφιλους πολίτες…Ως φοιτητές δεν μπορούμε παρά να έχουμε στραμμένα τα μάτια μας στο μεγαλύτερο κίνημα πο-λιτικών δικαιωμάτων της γενιάς μας… Καλούμε όλους τους φοι-τητές ανεξαρτήτως σεξουαλικών επιλογών να κατέβουν στη δια-δήλωση. Τώρα είναι η ώρα να μιλήσουμε και να συμμετέχουμε στον αγώνα για ελευθερία».Όμως η δράση των φοιτητών δεν σταματάει εδώ. Το επόμενο διά-στημα προγραμματίζουν δράσεις και κινητοποιήσεις μεταφέροντας τη δυναμική της διαδήλωσης σε κάθε πόλη και πανεπιστήμιο. Το έντυπο μας, θα καταγράφει τα επόμενα τους βήματα, που μπορούν να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης και για τους αγώνες που έχουμε να δώσουμε στα πα-νεπιστήμια της Ελλάδας, ενάντια στο σεξισμό και τις διακρίσεις.

Κατερίνα Σεργίδου, ΦΛΣ Αθήνας

Η «ΑΛΛΗ» ΑΜΕΡΙΚΗΣυγκλονιστική διαδήλωση για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων

Ένα εκπαιδευτικό κίνημα γεννιέται

Νόμπελ Ειρήνης στον Ομπάμα!!!

«38 χρόνια μαζί, πολύ κράτησε το φλερτ! Είμαστε έτοιμοι για το δικαίωμα να παντρευτούμε». «Με ξυλοφόρτωσαν οι μπάτσοι το 1965 και ακόμα περιμένω για ίσα δικαιώματα».

14 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

Στην διάρκεια του καλοκαιριού ζήσαμε όλοι την έξαρση της ρα-τσιστικής βίας στο κέντρο της Αθήνας αλλά και σε άλλες περιο-χές. Μετά τις Ευρωεκλογές και την άνοδο της ακροδεξιάς, η Ν.Δ. υιοθέ-τησε και εφάρμοσε την ατζέντα του ΛΑ.Ο.Σ. και αύξησε την αστυνομική καταστολή, τις επιχειρήσεις-σκούπα σε βάρος των μεταναστών, ενώ έχει στοιβάξει εκατοντάδες μετανάστες (ακόμα και ανήλικους) σε στρατόπε-δα συγκέντρωσης. Τελευταίο «κατόρθωμα» της προηγούμενης κυβέρνη-σης είναι ο πρόσφατος θάνατος του Πακιστανού Μοχάμεντ Καμράν μετά από βασανισμό του στο Α.Τ. Νίκαιας. Για την νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούμε να έχουμε καμία ψευδαίσθηση. Όλο το προηγούμενο δι-άστημα ο υπουργός της Προστασίας του Πολίτη, Μ. Χρυσοχοϊδης έκανε λόγο για «μηδενική ανοχή στους λαθρομετανάστες» και κατηγορούσε την Ν.Δ. ότι δεν μπορεί να επιβάλλει την τάξη(!). Όλα τα προηγούμενα κάνουν ξεκάθαρο ποια πολιτική θα ακολουθήσει και το ΠΑΣΟΚ. Την Τετάρτη 4 και την Πέμπτη 5/11 θα πραγματοποιηθεί στην Αθή-να το διακυβερνητικό παγκόσμιο Φόρουμ για την ανάπτυξη και την μετανάστευση. Οι ίδιες κυβερνήσεις που έχουν εξαπολύσει πογκρόμ σε όλη την Έυρώπη ενάντια στους μετανάστες, που ψηφίζουν ρατσιστικούς νόμους (πχ Σύμφωνο Μετανάστευσης), οι ίδιοι που ευθύνονται για τις άθλιες συνθήκες στις χώρες καταγωγής των μεταναστών, θέλουν τώρα να αυξήσουν κι άλλο τις διώξεις και την εξαθλίωση που βιώνουν δεκάδες χιλιάδες μετανάστες σε όλη την Ευρώπη. Εξάλλου, ντόπιοι και μετανάστες ξέρουμε πολύ καλά ότι οι ανάγκες της ανάπτυξης όχι μόνο δε συμβαδίζουν αλλά είναι αντίθετες με τις ανάγκες των απλών ανθρώπων. Γι αυτό, από τις 1/11 μέχρι τις 5/11 θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα η Διεθνής Σύνοδος των Μεταναστευτικών και Αντιρατσι-στικών Κινημάτων, ενώ την Τετάρτη 4/11 θα γίνει η Διεθνής Αντι-ρατσιστική Διαδήλωση 6 μμ στο Σύνταγμα.

Διεκδικούμε: -Νομιμοποίηση των μεταναστών με πλήρη εργασιακά, πολιτικά, συνδικαλιστικά δικαιώματα.-Άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες -Κατάργηση του Συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου της Ε.Ε. -Κατάργηση της FRONTEX- Να κλείσει η Παγανή και όλα τα στρα-τόπεδα συγκέντρωσης -Όχι στις ρατσιστικές και φασιστικές επιθέσεις-Ανατροπή των ρατσιστικών νόμων.

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΠΑΝΤΟΥ!Ανακοίνωση της Αριστερής Ενότητας

Η ελευθερία έκφρασης και δράσης αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, αλλά σε ένα φασίστα δεν μπορεί να δίνεται αυτή η ελευθερία και αυτό το δικαίωμα, γιατί δεν λειτουργεί σαν άνθρωπος. Δεν μπορούμε να ονομάζουμε αν-

θρώπους κάποιους που ασκούν βία χωρίς έλεος στις κατώτερες κατά τη γνώμη τους ομάδες, δηλαδή σε μετανάστες, ομοφυλόφιλους, αρι-στερούς αγωνιστές και γενικά σε όσους δεν συμφωνούν με την ακραία ιδεολογία τους. Φασιστικές ομάδες, όπως η Χρυσή Αυγή προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα στρατό που να απαρτίζεται από άβουλα όντα της ίδιας φυλής. Αναπολούν το ναζιστικό καθεστώς του Χίτλερ, το οποίο μέχρι και οι ίδιοι οι Γερμανοί προσπαθούν να κρύψουν γιατί θεωρούν ότι αποτελεί μαύρη σελίδα στην ιστορία του έθνους τους. Οι ενέργειες «μίσους» που εκτελούν καταργούν κάθε δημοκρατική αξία, κάθε δικαίωμα. Είναι πρόσφατες ακόμα οι επιθέσεις σε μετανάστες και αγωνιστές σε γειτονιές της Αθήνας, όπως ο Άγιος Παντελεήμονας, η Νίκαια, κλπ. Και βέβαια είναι γνωστές και οι «αδελφικές» σχέσεις που έχουν με της Ελλη-νική Αστυνομία που τους καλύπτει με κάθε ευκαιρία. Σκοπός μας, λοιπόν είναι να τους σταματήσουμε. Καμία ελευθερία στους εχθρούς της ελευθερίας. Δεν θα χρησιμοποιήσουμε όμως τα δικά τους μέσα για να το κάνουμε. Γιατί οι δικές μας ιδέες και πράξεις μπορούν να γίνουν πιο αποτελεσματικά όπλα από τη δική τους τυφλή βία και χάρτινη ιδεολογία. Όσοι περισσότεροι αντιρατσιστές υπάρχουμε και δρούμε σε σχολεία, σχολές και γειτονιές, τόσο θα μειώνεται η δύ-ναμή τους. Η κοινωνία μας θα καταφέρει τελικά να προχωρήσει, μόνο αν δεχτούμε και αγαπήσουμε το διαφορετικό, που μας αναγεννά. Ας αφήσουμε πίσω μας το ρατσισμό γιατί κάποτε ίσως βρεθούμε και εμείς σε μια καρότσα φορτηγού, αναζητώντας μια νέα πατρίδα.

Άννα Αποστολίδου, Φιλοσοφική Αθήνας

ΕξΑφΑΝΙΣΤΕ ΤΟ φΑΣΙΣμΟΣτο παιδαγωγικό Θεσσαλονίκης αφού περάσαμε ψήφισμα στη συνέλευση με αφορμή την «καμπάνια 0% ρατσισμός-100% αλληλεγγύη» κάναμε ανοιχτό κάλεσμα στους φοιτητές της σχολής με θέμα την αντιρατσιστική δράση για τις 2/11! Στο μάζεμα πήραν μέρος οι ΦΕΣ αλλά και ανένταχτοι φοιτητές του ΠΤΔΕ που δέχτηκαν με ενθουσιασμό να συμμετέχουν στην αντιρατσιστική δράση.Αποφασίσαμε, λοιπόν, να διοργανώσουμε αντιρατσιστική συζήτη-ση και προβολή ταινίας στην σχολή το Σάββατο 31/10. Αρχικά, θα γίνει εισήγηση από έναν καθηγητή της σχολής και στη συνέχεια συ-ζήτηση και προβολή της ταινίας ‘ΤΟ ΜΙΣΟΣ’ (του Μ. Κασοβίτς).Τέλος, επιδιώκουμε ο φοι-τητικός σύλλογος του ΠΤΔΕ να κατέβει σύσσωμος στην αντιρατσιστική διαδήλωση που καλείται στη Θεσσαλονί-κη στις 2/11 ώστε να διαδη-λώσουμε όλοι μαζί υπέρ της ισότητας, της νομιμοποίησης όλων των μεταναστών και προσφύγων, προασπίζοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα!!! Ας συμβάλλουμε όλοι ώστε η πορεία να γίνει μαζικότε-ρη, πιο συλλογική και μεγα-λύτερη γιατί Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ!!!!

Έμιλυ Βογιατζή,ΠΤΔΕ Θεσ/νίκης

Αντιρατσιστικές δράσεις στη Θεσσαλονίκη

Έλληνες και μετανάστες εργάτες παλεύουμε μαζί...

...ενάντια σε φτώχεια, ανεργία, ρατσισμό

Συγκέντρωση-Διαδήλωση

ΣΥΡΙΖΑΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Δευτέρα 2 Νοέμβρη, 6 μ.μ. Άγαλμα Βενιζέλου

15νοέμβρης 2009

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΠΑΝΤΟΥ!Ήταν το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου όταν 10 αστυνομικοί εισέβαλαν με βία στο σπίτι του πακιστανικής καταγωγής μετανάστη Καμράν Ατίφ για να τον συλλάβουν μετά από κατηγορίες που τον ήθελαν να εμπλέκεται σε ξυλοδαρμό ανηλίκου.

Μ ετά τη σύλληψη που συνοδεύτηκε  από ωμή  βία  (μαρτυρίες γειτόνων αναφέρουν 

πως  τον  έβγαλαν  από  το  σπίτι σε  ημιλιπόθυμη  κατάσταση  ενώ ασκήθηκε βία και στην οικογένεια του)  τον  μετέφεραν  στο  Αστυνο-μικό  τμήμα όπου  και  τον  βασάνι-σαν. Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε αργότερα ο ίδιος στην οικογένεια του  τον  χτυπούσαν    με  ρόπαλα στο  κεφάλι  και  του  έκαναν  ηλε-κτροσόκ  στα  γόνατα  και  τους αγκώνες. Όταν την επόμενη μέρα πήγε στο Α.Τ. Νίκαιας ο ανήλικος που  είχε  ξυλοκοπηθεί,  δεν  ανα-

γνώρισε  το  δράστη  στο  πρόσωπο  του  Καμράν  και  απέσυρε  την μήνυση. Ο Καμράν αφέθηκε ελεύθερος ενώ ο αδερφός του πιέ-στηκε από τους αστυνομικούς να υπογράψει  ότι ο Καμράν έφυγε 

από το τμήμα χωρίς ούτε καν μώλωπες άτυχος μετανάστης που θεωρείται από  το αστικό κράτος  ''λαθραίος''  δεν  είχε  χαρτιά κι έτσι  φοβόταν  να  πάει  στο  νοσοκομείο  για  περίθαλψη.  Αποτέλε-σμα: στις 9 Οκτωβρίου ο εικοσιεξάχρονος μετανάστης υπέκυψε στα τραύματά του... Οι συγγενείς του – επίσης ''παράνομοι'' – δεν έκαναν μηνύσεις φοβούμενοι την απέλαση.Στο διάστημα των επόμενων 2 εβδομάδων καλέστηκαν και πραγμα-τοποιήθηκαν δύο πορείες στη περιοχή που έγινε το περιστατικό.Λίγες μέρες μετά η  ιατροδικαστική εξέταση επιβεβαίωσε τα ήδη γνω-στά σε όλους. Μώλωπες και εκδορές παντού και αιτία θανάτου πνευ-μονικό οίδημα που προκλήθηκε από βλάβη εσωτερικού οργάνου.Τέτοια γεγονότα μόνο θύμο μας γεμίζουν όλους καθώς δείχνουν πως ο  ρατσισμός  είναι  ανεκτός – αν  δεν  καλλιεργείται  –  στους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ. Το περιστατικό αυτό έρχεται να προστεθεί σε μια ήδη μεγάλη λίστα ''μεμονωμένων''   βίαιων ξεσπασμάτων της αστυνομίας προς τους μετανάστες, από τα λίγα που έχουν φέρει στη  δημοσιότητα  οι  κοινότητες  μεταναστών.  Χρειαζόμαστε  ένα αντιρατσιστικό κίνημα που όχι μόνο θα καταγγέλει το ρατσισμό, αλλά θα χτυπά στη ρίζα του προβλήματος. Πρέπει να απαιτήσου-με  να  νομιμοποιηθούν όλοι  οι  μετανάστες,  να πάψουν  ζουν στο φόβο  που  τους  οδηγεί  στην  απελπισία,  τη  σιωπή  απέναντι  στα φαινόμενα κρατικής αυθαιρεσίας και  στα δίχτυα  των κυκλωμά-των εκμετάλλευσης.

Στέφανος Ζαχαριάδης,Τ.Ο.Π.Α., Πάντειο

Μέρα δρασησ

κατα του ρατσισΜου

* Έκθεση αντιρατσιστικού βιβλίου

* Μουσική

Πέμπτη Οκτώβρη29

-Αντί της Σιωπής-Αριστερά Σχήματα-Παιδεία Μάχης-Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΣ ΠάντΕιΟυ

* Ενημέρωση για τη Διεθνή Συνάντηση

Aντιρατσιστικών Κινημάτων στις 1-4 Νοέμβρη

Traveled 7 hundred milesCrossed the border to the StatesWith a plastic bottle running Cross the dessert in a shakeCome to English-only countryHiding from the minute menCome to make this place my homeRun a long long way from themStory of a lifetimeFor the minimum wageWell they chased me through the desertY los agentes me atraparonAnd the asked me why I’m SpanishWhy you keep on coming backWell I left my dad in JerseyAnd my sisters in Des MoinesThey’ve been working in this countryPicking lettuce, washing floorsA story of a lifetimeFor the minimum wageWell they raised me to 8 dollarsCause I wash the dishes fastWell the boss forced me workingOn the porch and in the backThen I washed the dishes Then I go home late to sleepWell I need to be awakeHow I walk out in my sleepWhen I see that black van coming then I know I’m sure to run…For the minimum wage

Ταξίδεψα 700 μίλιαΔιέσχισα τα σύνορα για τις ΗΠΑΈτρεχα με ένα μπουκάλι νερό Μέσα στην έρημο τρέμοντας.Για να μπω στην «μόνο Αγγλόφωνη» χώραΚρυβόμουνα από τους συνοριοφύλακεςΉρθα για να βρω μια νέα πατρίδαΑλλά έτρεξα πολύ για να τους ξεφύγωΑυτή είναι η Ιστορία μιας ζωήςΓια τον ελάχιστο μισθόΜε κυνήγησαν μέσα στην έρημοΚαι με έπιασαν οι πράκτορεςΚαι με ρώτησαν γιατί είμαι ισπανίδαΓιατί επιμένω να έρχομαιΛοιπόν, άφησα το μπαμπά μου στο τζέρσειΚαι τις αδερφές μου στο des moinesΔουλεύουν σε αυτή τη χώρα Μαζεύουν μαρούλια, καθαρίζουν πατώματα Αυτή είναι η Ιστορία μιας ζωήςΓια τον ελάχιστο μισθόΑυξήσαν το μισθό μου στα 8 δολλάριαΕπειδή έπλενα τα πιάτα γρήγοραΤο αφεντικό με ανάγκασε να δουλεύω Πίσω στο ισόγειοΜετά πλένω τα πιάτα Και μετά πηγαίνω σπίτι αργά για ύπνοΚι όμως πρέπει να ξυπνήσω Ακόμα και στον ύπνο μου τρέχωΌταν βλέπω το μαύρο φορτηγό να έρχεταιΤότε ξέρω πως πρεπει να τρέξωΓια τον ελάχιστο μισθό

Παραθέτουμε  ένα  απόσπασμα  από  το  τρα-γούδι  της Lila Downs, Μinimum Wage, από το τελευταίο της δίσκο Ojo de Culebra. Η Lila Downs είναι μεξικάνα τραγουδίστρια και συν-θέτης από την Οαχάκα. Η μουσική της αποτε-λεί ένα κράμα από λάτιν ήχoυς , μεξικάνικους  ρυθμούς καθώς και παραδοσιακής μουσικής των  ιθαγενών. Η φωνή της μεταμορφώνεται κυριολεκτικά σε κάθε της τραγούδι.  Όσες φο-ρές γράφει στη γλώσσα των «λευκών» το κάνει  για να μάθει όλος  ο κόσμος τι βιώνουν οι με-ξικάνοι μετανάστες. Τα τραγούδια της μιλούν για τη μετανάστευση, την αδικία, τη φτώχεια, και ήρωες στα τραγούδια της είναι  οι απλοί άνθρωποι.  Ταξιδεύει  σε  όλο  τον  κόσμο  τρα-γουδώντας. Στήριξε την εξέγερση των δασκά-λων στην Οαχάκα δηλώνοντας εμπνευσμένη από τον αγώνα τους. Σας προτείνουμε ανεπι-φύλακτα να ακούσετε τα τραγούδια της.

Ελάχιστος μισθός

Ένα τραγούδι της Lila Downs για τους μετανάστες

Μinimum wage

Άλλο ένα «μεμονωμένο περιστατικό»...

16 Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ, ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ!

Λ ίγους μήνες μετά την εξέγερση έπεσε η στρατιωτική χούντα που είχε βάλει σε «γύψο» τους αν-θρώπους για 7 χρόνια. Το ότι χιλιάδες νεολαίοι και εργαζόμενοι βγήκαν στο δρόμο σπάζοντας την τρομοκρατία στην πράξη και διεκδικώντας ένα καλύτερο αύριο έδωσε έναν άλλον αέρα στις ζωές των ανθρώπων. Αυτός ο αέρας συνέχισε να φυσάει στα χρόνια της μεταπολίτευσης

όπου έγιναν δεκάδες απεργίες, διεκδικήθηκαν αιτήματα και έγιναν φοιτητικά κινήματα. Οι πορείες του πολυτεχνείου μάλιστα συνέχισαν και αρκετές από αυτές ήταν μεγαλειώδεις. Μέχρι και σήμερα πολύς κό-σμος εμπνέεται από τους αγωνιστές του τότε και κατεβαίνει στη μεγάλη αυτή διαδήλωση. Ένα σημαντικό δεδομένο της εξέγερσης ήταν το ότι ξαναγεννήθηκε η επαναστατική αριστερά. Μέσα από τις διαμάχες που υπήρξαν στην κατάληψη (για τα συνθήματα, τις τακτικές, τις προτάσεις)αναδείχθηκαν κι άλλοι πόλοι πέραν του ΚΚΕ και του ΚΚΕεσωτερικού. Οι αγωνιστές αυτοί δρούσαν και πριν την κατάληψη μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους. Οι ομάδες που δημιουργήθηκαν προσπάθησαν στη συνέχεια να δώσουν ένα ρι-ζοσπαστικό προσανατολισμό στους αγώνες. Σήμερα η επαναστατική αριστερά εμπνέεται ακόμα από το ρόλο που είχε παίξει στο πολυτεχνείο.

Όσο παράξενο και αν φαίνεται το πιο γνωστό σύνθημα του πολυτεχνείου «ψωμί-παιδεία-ελευθερία» που πρωτοφωνάχτηκε το 1973 παραμένει επίκαιρο , 36 χρόνια μετά. Όπως όλα δείχνουν το ψωμί δεν είναι και τόσο δεδομένο . Ζούμε στην εποχή της οικονομικής κρίσης , των χιλιάδων απολύσεων ,της αύξησης της ανεργίας και των εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν στην Ελλάδα κάτω από το όριο της φτώχειας. Οι εργαζόμενοι έχουν αποκτήσει πολλά ονόματα. Ενοικιασμένοι, συμβασι-ούχοι, εργαζόμενοι σε stage κλπ. Το σύστημα δεν μπορεί να εγγυηθεί ούτε την επιβίωση μας.Η παιδεία σίγουρα δε βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση. Υπάρχει μια συνεχής απαξίωση της μέσα από πολλούς τρόπους. Ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της βρίσκεται συνεχώς υπό αμφισβήτη-ση από τα σχέδια ιδιωτικοποίησης. Οι δαπάνες γίνονται όλο και λιγότερες. Το κόστος για να μορφω-θεί ένα παιδί είναι δυσβάσταχτο για την πλειοψηφία των οικογενειών. Τα περισσότερα παιδιά πηγαί-νουν φροντιστήρια, χιλιάδες μένουν έξω από τα πανεπιστήμια και πολλοί αναγκάζονται να πηγαίνουν σε ιδιωτικές σχολές.Όσο για την ελευθερία σίγουρα μπορεί να μην έχουμε χούντα.. . Με αφορμή όμως τα λεγόμενα «τρο-μοκρατικά χτυπήματα»( αλήθεια πόσο τρομοκρατεί μια βόμβα σε χύτρα σε σχέση με το κλείσιμο μιας επιχείρησης και την ακολουθία χιλιάδων απολύσεων) η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όπως και η προηγούμε-νη ψάχνει για τρομοκράτες, ανάμεσα μας.Ο τρομονόμος και ο «κουκουλονόμος» είναι νόμοι που καταπατούν βασικά δικαιώματα και ελευθερίες. Και βέβαια η αστυνομοκρατία καλά κρατεί. Σε κάθε γωνία υπάρχει αστυνομία και κάμερες. Τέλος οι κυβερνήσεις επιθυμούν την άρση του πανεπιστημιακού ασύλου γεγονός που μπορεί να αποτελέσει βαρύ πλήγμα για τις δημοκρατικές ελευθερίες. Το άσυλο που κατακτήθηκε μετά το πολυτεχνείο κινδυ-νεύει, και ο λόγος είναι πως θέλουν να εμποδίσουν τους αγώνες μας.

Το σύνθημα λοιπόν «ψωμί-παιδεία-ελευθερία» είναι και σήμερα επίκαιρο. Όμως ακόμα πιο επί-καιρος είναι ο επαναστατικός δρόμος του Νοέμβρη, που μας θυμίζει ότι οι εργαζόμενοι και η νεολαία έχουν τη δύναμη να σταματήσουν κάθε είδους καταπίεση και εκμετάλλευση κόντρα σε ρεαλισμούς ακόμα και της ίδιας της αριστεράς, γιατί η ιστορία γράφεται με ανυπακοή, με αγώνες, με ρήξη και ανατροπή.

Μάνος Ροδιτάκης, ΜαθητιματικόΆγγελος Κάπαρης, Πάντειο

21 Απρίλη ’67: Εγκαθιδρύεται στρατιωτική δικτατορία. Ακολου-θούν βασανιστήρια, εξορίες και φυλακίσεις. Κάθε ψήγμα ελευθερί-ας χάνεται ολοσχερώς. ’72-’73: Αρχίζει η διαδικασία «φι-λελευθεροποίησης» της χούντας. Διορίζεται πρωθυπουργός της χώ-ρας ο Μαρκεζίνης. Προκηρύσσο-νται φοιτητικές εκλογές οι οποίες χαρακτηρίζονται από απερίγραπτη νοθεία. Οι φοιτητές αντιδρούν.

21 Φλεβάρη ‘73: Κατάληψη νομι-κής. Οι φοιτητές καταλαμβάνουν το κτίριο της Νομικής και από την ταράτσα εμφανίζονται τα πρώτα αντιδικτατορικά πανό και συνθήμα-τα. Ο κόσμος συγκεντρώνεται από κάτω συμπαραστεκόμενος στους φοιτητές. Η κατάληψη λήγει με τη βίαιη καταστολή της αστυνομίας αλλά το μίσος του κόσμου έχει ήδη εκδηλωθεί.

14 Νοέμβρη: Γενικές συνελεύσεις στη Νομική και στο Πολυτεχνείο. Έρχεται η είδηση πως η αστυνομία έχει κυκλώσει το Πολυτεχνείο. Μέχρι το βράδυ γύρω στις 20.000 κόσμου έχουν συγκεντρωθεί έξω από το Πο-λυτεχνείο. Μοιράζονται πρόχειρες προκυρήξεις, ακούγονται αντιχου-ντικά και επαναστατικά συνθήματα όπως κάτω η χούντα, Επανάσταση λαέ κ.α.

15 Νοέμβρη: Στήνεται ραδιοφω-νικός σταθμός, νοσοκομείο, εστια-τόριο, το κτίριο οχυρώνεται. Γίνεται η πρώτη εργατική συνέλευση που έβαλε ως βασικό καθήκον την απεύθυνση στα εργοστάσια.

16 Νοέμβρη: γύρω στους 300.000 χιλιάδες πια φοιτητές και εργάτες πλημμυρίζουν την Πατησίων. Οικο-δομές και εργοστάσια ερημώνουν. Πραγματοποιείται τελευταία εργατι-κή συνέλευση που αποφασίζει κάλε-σμα σε γενική απεργία με οικονομικά και πολιτικά αιτήματα. Η κατάσταση έχει πάρει πια χαρακτηριστικά εξέ-γερσης. Ο στρατός κατεβαίνει στους δρόμους.

17 Νοέμβρη: Τα ξημερώματα τα τανκς εισβάλουν στο ΕΜΠ, σκοτώ-νοντας δεκάδες φοιτητές και εργά-τες και τραυματίζοντας χιλιάδες. Οι συγκρούσεις στους δρόμους συνε-χίζονται μέχρι το πρωί.

ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ!

Η εξέγερση του πολυτεχνείου αποτελεί το σημαντικότερο πολιτικό γεγονός στην Ελλάδα τα τελευταία 40 χρόνια. Ήταν μια ηρωική στιγμή της νεολαίας και των εργαζομένων που παρό-λη την καταστολή, τελικά κέρδισαν.