1- w. karta przedmiotu 1-wr. - wh.kpswjg.plwh.kpswjg.pl/img/files/sylabusy - razem 1.pdf ·...

1- w.

1-wr. KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa przedmiotu/modułu: Podstawy wiedzy o organizacji i zarządzaniu

Nazwa angielska: Bases on organization and management

Kierunek studiów: Dziennikarstwo i komunikacja społeczna, specjalność

kreowanie wizerunku i reklama

Poziom studiów: Stacjonarne, I-go stopnia – licencjackie

Profil studiów Praktyczny

Jednostka prowadząca:

Karkonoska Państwowa Szkoła Wyższa w Jeleniej Górze,

Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych, Zakład

Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej

Prowadzący przedmiot: prof. dr hab. inż. Franciszek Mroczko, prof. KPSW

I Formy zajęć, liczba godzin

Semestr W C L WR Inne Łącznie ECTS

4 15 15 30 3

II Cel przedmiotu

C1 – Przekazanie wiedzy z zakresu teoretycznych podstaw zarządzania we współczesnych

organizacjach.

C2 – Ukazanie podstawowych funkcji różnych struktur organizacyjnych oraz zapoznanie z

współczesnymi koncepcjami i metodami zarządzania.

C3 – Wskazanie na istotę i znaczenie zarządzania zmianą, kreatywności i innowacyjności

współczesnych organizacji.

C4 – Poznanie podstawowych pojęć dotyczących organizacji, jej cech, cyklu życia, otoczenia,

struktur.

C5 – Nabycie umiejętności dokonania oceny zachowań w organizacji oraz wstępnej analizy

strategicznej organizacji.

III Wymagania wstępne w kategoriach wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:

Brak

IV Oczekiwane efekty kształcenia

EK 1 – Student zna podstawowe funkcje zarządzania, potrafi je skomentować oraz potrafi omówić

główne uwarunkowania funkcjonowania współczesnych organizacji.

EK 2 – Student zna funkcje i rodzaje struktur organizacyjnych oraz potrafi wymienić i omówić główne

koncepcje i metody zarządzania

EK 3 – Student rozumie istotę zarządzania zmianą oraz potrafi skomentować znaczenie kreatywności i

innowacyjności współczesnych organizacji.

EK 4 – Student potrafi poprawnie zinterpretować cykl życia organizacji i omówić jej otoczenie.

EK 5 – Student jest przygotowany do dokonania wstępnej analizy strategicznej organizacji.

V Treści programowe:

Forma zajęć: wykład Liczba

godzin

W. 1 Istota zarządzania i jego kluczowe funkcje 2

W. 2 Organizacja i jej funkcjonowanie w turbulentnym otoczeniu 2

W. 3 Struktura organizacyjna, jej funkcje i rodzaje 2

W.4 Współczesne koncepcje i metody zarządzania 2

W.5 Wybrane aspekty zarządzania zasobami ludzkimi 2

W.6 Organizacja inteligentna jej kreatywność i innowacyjność 2

W.7 Strategia organizacji i zarządzanie zmianami 2

W.8 Podsumowanie wiedzy, umiejętności i kompetencji personalnych

uzyskanych podczas kursu. Test otwarty. Wystawienie ocen. 1

Suma godzin wykładu 15

Forma zajęć: warsztaty Liczba

godzin

WR.1 Organizacja i zarządzanie – dyskusja podstawowych pojęć 2

WR.2 Organizacja, cechy, otoczenie, cykl życia 2

WR.3 Istota planowania i metody planowania 2

WR.4 Rodzaje struktur i czynniki determinujące strukturę organizacji 2

WR.5,6 Strategia, istota, znaczenie, metody analizy strategicznej, problemy

zarządzania jakością 4

WR.7 Kierowanie zachowaniami w organizacji, motywowanie,

przywództwo, kultura organizacyjna 2

WR.8 Podsumowanie wiedzy, umiejętności i kompetencji personalnych

uzyskanych podczas kursu. Test otwarty. Wystawienie ocen. 1

Suma godzin warsztatów 15

Suma godzin przedmiotu 30

VI Narzędzia dydaktyczne

1. Wykresy, diagramy, case study, podręczniki, rysunki, modele, testy.

2. Materiały prezentowane w sieci Internet, prezentacje PP, slajdy.

3. Urządzenia interkomunikacyjne (tablica interaktywna, rzutnik multimedialny) oraz

komputery.

VII Metody dydaktyczne

1. Wykład

2. Pokaz

3. Dyskusja

VIII Sposoby oceny (F – formująca, P – podsumowująca)

Wykład

Fw1. Ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność).

Fw2. Indywidualne wypowiedzi ustne.

P Test otwarty z całości materiału objętego wykładem.


Warsztaty

Fwr1. Ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność).

Fwr2. Projekt indywidualny (referat, prezentacja).

Fwr3. Indywidualne wypowiedzi ustne.

P Test otwarty z całości materiału objętego programem

IX Obciążenie pracą studenta

Forma aktywności

Łączna i średnia liczba

godzin na zrealizowanie

aktywności

Godziny kontaktowe z nauczycielem (w trakcie zajęć) 30

Godziny kontaktowe z nauczycielem (w trakcie konsultacji, średnio na

studenta) 12

Zebranie niezbędnych materiałów i informacji do warsztatów. 15

Praca własna nad przygotowywanym projektem. 13

Przygotowanie się do testu z całości materiału 20

SUMA 90

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA

PRZEDMIOTU 3

X Literatura podstawowa i uzupełniająca

Literatura podstawowa:

1. S. Marek, M. Białasiewicz, Podstawy nauki o organizacji, PWE, Warszawa 2011.

2. J. Brilman, Nowoczesne koncepcje i metody zarządzania, PWE, Warszawa 2002. 3. P. Cardona, C. Rey, Zarządzanie poprzez misje, Oficyna a Wolters Kluwer business, Kraków

2009.

4. F. Mroczko, Warunki funkcjonowania przedsiębiorstw na rynku, KPSW, Jelenia Góra 2014.

Literatura uzupełniająca:

1. B. Nierenberg, Zarządzanie mediami, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków

2011.

2. L. King, Strategie zarządzania na rynku mediów, Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa

2010.

3. F. Mroczko, Zarządzanie jakością, WWSZiP, Wałbrzych 2012.

4. R. Krupski, Podstawy organizacji i zarządzania, WWSZiP, Wałbrzych 2007.

XI TABLICA POWIĄZAŃ EFEKTÓW PRZEDMIOTOWYCH I KIERUNKOWYCH Z CELAMI PRZEDMIOTU

W ODNIESIENIU DO METOD ICH WERYFIKACJI

Efekty kształcenia

Odniesienie danego

efektu do efektów

zdefiniowanych dla

całego programu (PEK)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody

dydaktyczne Sposób oceny

EK 1 K_W02, K_W03

K_U01 C1, W.1,2, 1, 2, 3 1, 2, 3 Fw1, 2

EK 2 K_W02, K_U01, C2, W.3,4,

W.5,6 1, 2, 3 1, 2, 3 Fw1, 2

EK 3 K_K05, C3, W.6,7 1, 2, 3 1, 2, 3 Fw1, 2,P

EK 4 K_U15, K_K02, C4 WR.1,2,3,4 1, 2, 3 2, 3 Fwr1,2,3

EK 5 K_U15, K_K07. C5 WR.5,6,7 1, 2, 3 2, 3 Fwr1,2,3,P

XII ZASADY WERYFIKACJI OCZEKIWANYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

Weryfikacja oczekiwanych efektów kształcenia jest realizowana w całym semestrze zarówno podczas

wykładów jak i warsztatów. Oceniana jest zarówno przygotowana prezentacja jak i sposób jej

przedstawienia, a także aktywność w dyskusji. W zakończeniu zarówno wykładów jak i warsztatów

zostanie przeprowadzony test otwarty z całości materiału.

XIII DODATKOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

Celem przygotowania się do zajęć należy wykorzystywać wskazaną literaturę dostępną w bibliotece

oraz czytelni KPSW. Można także wykorzystywać źródła internetowe, a szczególnie materiały

opublikowane w bibliotekach cyfrowych.

Adres e-mail: [email protected]

2-w.


Nazwa przedmiotu/modułu: Ekonomia z ekonomiką mediów

Nazwa angielska: Economics and Media Economics












3 15 15 30 3

II Cel przedmiotu

Cele osiągane w podczas wykładu:

C1(W) – Poznanie podstawowych kategorii ekonomicznych oraz zdarzeń gospodarczych.

C2(W) – Przekazanie uporządkowanej wiedzy z zakresu istoty i zasad kształtowania się rynku, popytu

i podaży.

C3(W) – Zapoznanie z istotną rolą państwa w kształtowaniu rzeczywistości gospodarczej.

C4(W) – Przekazanie wiedzy dotyczącej podstawowych kategorii makroekonomii.

C5(W) – Poznanie cyklu koniunkturalnego, źródeł bezrobocia i inflacji oraz istoty pieniądza i polityki

monetarnej.

Cele osiągane podczas warsztatów:

C1(WR) – Poznanie podstaw ekonomiki mediów oraz roli firm medialnych w gospodarce.

C2(WR) – Nabycie umiejętności w zakresie zarządzania reklamą na współczesnym rynku reklamy.

C3(WR) - Nabycie umiejętności ekonomicznego myślenia i racjonalnego działania w procesie

podejmowania decyzji dotyczących tworzenia produktów medialnych i uczestniczenia w rynku

medialnym.


Brak


Wykład

EK 1(W) – Student zna podstawowe kategorie ekonomiczne oraz istotę i zasady kształtowania rynku

EK 2(W) – Student potrafi omówić lub opisać zdarzenia gospodarcze oraz podstawowe kategorie

makroekonomii: PKB, DNB, budżet państwa, polityka fiskalna.

EK 3(W) – Student rozumie istotę cyklu koniunkturalnego, bezrobocia i inflacji oraz zna funkcje

pieniądza i polityki monetarnej.

Warsztaty

EK 1(WR) – Student potrafi określić podstawowe założenia ekonomiki mediów oraz rolę i znaczenie

firm medialnych we współczesnej gospodarce.

EK 2(WR) – Student potrafi ocenić rolę i miejsce reklamy w mediach oraz ekonomiczne aspekty

informacji, potrafi dokonać wstępnej analizy rynków medialnych (codziennej prasy,

czasopism, radiowych, telewizji, Internetu, reklamy).


Forma zajęć: Wykład Liczba

godzin

W 1 Podstawowe pojęcia i przedmiot ekonomii 2

W 2 Rynek, popyt, podaż 2

W 3 Niedoskonałość rynku i rola państwa w gospodarce 2

W 4 Główne kategorie i pojęcia makroekonomii. Produkt i dochód narodowy 2

W 5 Budżet państwa. Polityka fiskalna 2

W 6 Pieniądz i polityka monetarna 2

W 7 Cykl koniunkturalny. Bezrobocie i inflacja 2

Pisemne kolokwium zaliczeniowe 1

Suma godzin 15

Forma zajęć: Warsztaty Liczba

godzin

WR 1 Informacje dotyczące warunków zaliczenia. Wskazanie literatury.

Zapoznanie z programem i formą zajęć. Indywidualne rozdzielenie zadań. 2

WR 2 Przedmiot ekonomiki mediów, media w gospodarce, Firmy i produkcje

medialne, formy rynków medialnych, dobra medialne. 2

WR 3 Firmy medialne. Medialny łańcuch wartości, strategie firm medialnych,

korzyści ekspansji. 2

WR 4

Media i reklama. Reklama i ekonomia, reklama i firmy medialne, media

jako środek przekazu reklam, efektywność reklamy medialnej. Zarządzanie

reklamą. Geneza reklamy, agencje reklamowe i ich zadania, kampanie

reklamowe, wybrane metody badania reklamy.

2

WR 5, 6

Systemy i rynki informacyjne. Ekonomiczne aspekty informacji,

informacja jako zasób, wykluczenie informacyjne. Ekonomiczne aspekty

zarządzania mediami. 4

WR 7 Charakterystyka rynkowa mediów: czasopisma, radio, telewizja. 2

WR 8 Podsumowanie wiedzy, umiejętności i kompetencji personalnych.

Wystawienie i wpisanie ocen. 1

Suma godzin 15



1. Podręczniki, case study, wykresy, diagramy, rysunki.

2. Wskazana literatura, materiały prezentowane w sieci Internet, biblioteki cyfrowe,

prezentacje PP, slajdy.


komputery.


1. Wykład

2. Pokaz.

3. Dyskusja.


Wykład



P Test otwarty z całego materiału objętego wykładem.


Warsztaty






Forma aktywności



aktywności



studenta) 12



Przygotowanie się do testu z całości materiału 20

SUMA 90


PRZEDMIOTU 3



1. R. Milewski, E. Kwiatkowski, Podstawy ekonomii, PWN, Warszawa 2005.

2. T. Kowalski, B. Jung, Media na rynku. Wprowadzenie do ekonomiki mediów. Wydawnictwa

Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2006.

3. T. Flew, Media globalne, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2010.

4. B. Nierenberg, Zarządzanie mediami. Ujęcie systemowe, Wyd. UJ, Kraków 2011.

5. F. Mroczko, Wybrane aspekty ekonomiki mediów i działań pozarynkowych, [w:] M. Ursel, A.

Woźny (red.) Media w regionach – regiony w mediach, ISBN 978-83-61955-27-6. Wyd. KPSW

Jelenia Góra 2013.

6. F. Mroczko, Warunki funkcjonowania przedsiębiorstw na rynku, KPSW, Jelenia Góra 2014.


1. J. Sloman, Podstawy ekonomii, PWE, Warszawa 2001.

2. P. Andrzejewski, Własność mediów a public relations na rynku prasowym, Wydawnictwo

Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, Poznań 2009.

3. K. Williams, Media w Europie, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008



Efekty

kształcenia

Odniesienie danego efektu

do efektów zdefiniowanych

dla całego programu (PEK)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody


EK 1(W) K_W01, K_W02

C1(W),

C2(W),

C5(W)

W.1, W.2,

W.4, W.5 1, 2, 3 1, 2, 3 Fw1, 2

EK 2(W) K_U01, K_K01 C3(W),

C4(W),

W.3, W.4,

W 5 1, 2, 3 1, 2, 3 Fw1, 2

EK 3(W) K_W02 C5(W) W 6, W 7 1, 2, 3 1, 2, 3 Fw1, 2,P

EK 1(WR) K_K01, C1(WR), Wr.2,3 1, 2, 3 2,3 Fwr1,2.3

EK 2(WR) K_U05, K_U07, C2(WR),

C3(WR) WR.4,5,6,7 1, 2, 3 2,3 Fwr1,2.3,P





zostanie przeprowadzony test otwarty. W sesji egzaminacyjnej zostanie przeprowadzony egzamin

pisemny z całości materiału, w formie testu. W przypadku wątpliwości w zakresie wystawienia oceny –

ustne ustosunkowania się studenta do wybranych problemów z ekonomii i ekonomiki mediów.






3-w.


Nazwa przedmiotu/modułu: Nauki o komunikowaniu

Nazwa angielska: Communication Studies

Kierunek studiów: Dziennikarstwo i Komunikacja Społeczna, specjalność:








Prowadzący przedmiot: dr Jerzy Widerski


Semestr W C L WR Inne* Łącznie ECTS

II 15 30 45 3

II Cel przedmiotu

C1 – stosowanie teorii komunikacji w praktyce życia społecznego.

C2 – poznanie specyfiki poszczególnych typów komunikowania.

C3 – poznanie modeli procesu komunikowania i stosowanie ich w praktyce analitycznej

C4 – poznanie różnic kulturowych i innych czynników zakłócających proces komunikowania

C5 – opanowanie zasad odczytywania znaczenia przekazów werbalnych i niewerbalnych


Podstawowa wiedza i umiejętności z zakresu komunikacji językowej.


EK 1 - Student zna i rozumie podstawowe pojęcia i kategorie z zakresu komunikowania, takie jak:

nadawca, odbiorca, kontekst, komunikat, tekst, znak, kod, bariery komunikacyjne itp.

EK 2 - Student zna typy komunikowania

EK 3 - Student zna i potrafi stosować podczas analizy podstawowe modele komunikowania.

EK 4 - Student dostrzega różnice kulturowe i inne czynniki zakłócające proces komunikowania.

EK 5 - Student umie odczytać znaczenie różnorodnych komunikatów (werbalnych i niewerbalnych).



godzin

W. 1 Komunikacja i komunikowanie: definicje, podstawowe pojęcia, modele komunikacyjne. 2

W. 2 Istota perswazji – definicja, retoryka, mechanizmy perswazyjne. 2

W. 3 Psychologiczne aspekty perswazji. Elaboration Likelihood Moel 2

W. 4 Komunikacja wizualna 2

W. 5 Semiosfera kultury. Komunikacyjny wymiar filmu 2

W. 6 Komunikacja niewerbalna (język ciała). 2

W. 7 Komunikacyjna rola mediów 2

W. 8 Podsumowanie 1

Forma zajęć: warsztat Liczba

godzin

Wr 1 Komunikacyjny wymiar przekazów werbalnych i niewerbalnych

2

Wr 2 Użyteczność modeli komunikacyjnych. 2

Wr 3 Mechanizm zachodzące podczas wywierania wpływu na ludzi. 2

Wr 4 Perswazja a manipulacja. 2

Wr 5 Perswazja w naszym życiu. Prezentacje, studia przypadków. 2

Wr 6 Skuteczność komunikacyjna. Debata oksfordzka. 2

Wr 7 Bariery komunikacyjne. 2

Wr 8 Komunikacja wizualna – prezentacje, studia przypadków. 2

Wr 9 Komunikacyjny wymiar filmu i architektury. 2

Wr 10 Semiotyczna analiza dzieł sztuki. 2

Wr 11 Znaczenie niewerbalnych zachowań człowieka. Autoprezentacja. 2

Wr 12 Język jako podstawowe narzędzie komunikacji. 2

Wr 13 Analiza zawartości 2

Wr 14 Komunikacyjna analiza przekazów medialnych. 2

Wr 15 Podsumowanie 2

Suma godzin 45


1. wykresy, diagramy, podręczniki i teksty przedmiotowo-metodyczne

2. prezentacje multimedialne, materiały audio-wizualne

3. urządzenia interkomunikacyjne (tablica interaktywna, rzutnik multimedialny) oraz

komputery.


Podające – 1) wykład, 2)opis, 3) wyjaśnienie, 4) opowiadanie.

Problemowe, praktyczne :5) pokaz, 6) ćwiczenie, 7) dyskusja, 8) instruktaż.


W/P1 egzamin pisemny w formie pytań otwartych sprawdzający wiedzę studenta zdobytą na

wykładzie.

Wr/F1 Praca indywidualna - analiza artykułów naukowych, materiałów badawczych (filmów,

publikacji, zdjęć).

Wr/F2 Praca w grupie - analiza przykładów dotyczących poszczególnych zagadnień,

prezentacje ukazujące omawiane zjawiska.

Wr/P2 Analiza komunikacyjno-semiotyczna publikacji prasowej.


Forma aktywności



aktywności

Godziny kontaktowe z nauczycielem (w trakcie zajęć) W 15 h i Wr 30h


studenta) W 6h i Wr 12 h

Przygotowanie się do zajęć W 3 h i Wr 12h

Przygotowanie indywidualnego projektu wypowiedzi pisemnej

przygotowanie do egzaminu W 6 h i Wr 6h

SUMA 90 h


PRZEDMIOTU 3



1. Aronson E., Pratkanis A., (2003), Wiek propagandy, Warszawa.

2. Baran S. J., Davis D. K., (2006), Teorie komunikowania masowego, Kraków.

3. Bartmiński J., (2006), Językowe podstawy obrazu świata, Lublin.

4. Dobek-Ostrowska B. (red.), (2001), Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje

teoretyczne, Wrocław.

5. Eco, U., (1972), Pejzaż semiotyczny, Warszawa.

6. Fiske J., (2003), Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, Wrocław.

7. Goban-Klas T., (2002), Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji

i Internetu, Warszawa, Kraków.

8. Golka M., (2008), Bariery w komunikowaniu i społeczeństwo (dez)informacyjne, Warszawa.

9. Krzyżanowski P., Nowak P., red., (2004), Manipulacja w języku, Lublin.

10. Nęcki Z., (2000), Komunikacja międzyludzka, Kraków.

11. Pease A. i B., (2011), Mowa ciała, Poznań.

12. Pisarek W., (2008), Wstęp do nauki o komunikowaniu, Warszawa.

13. Sorlin P., (2001), Media masowe. Kluczowe pojęcia, Wrocław.

14. Ziomek J., (2000), Retoryka opisowa, Wrocław.


1. Banach A., (1966), Pismo i obraz. Kraków:

2. Cialdini R., (2013), Wywieranie wpływu na ludzi, Gdańsk.

3. Doliński D., (2003), Psychologiczne mechanizmy reklamy, Gdańsk.

4. Hopfinger M., (2003), Doświadczenia audiowizualne. O mediach w kulturze współczesnej,

Warszawa.

5. Hopfinger M., (1993), W laboratorium sztuki XX wieku. O roli słowa i obrazu, Warszawa.

6. Mosiołek-Kłosińska K., Zgółka T. (red.), (2003), Język perswazji publicznej, Poznań.

7. Lewiński P. H., (1990), Retoryka reklamy, Wrocław.

8. Witkowski T., (2000), Psychomanipulacje, Wałbrzych.

9. Wolny-Zmorzyński K, Kaliszewski A., Furman W., Pokorna-Ignatowicz K., (2008), Źródła

informacji dla dziennikarza, Warszawa.



Efekty

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody


EK 1 K_W08 C 1 W1-4 1-3 1-4 P1

EK 2 K_K01 C 2 W 5-7, Wr

1 1-3 1-8 P1-2, F1-2

EK 3 K_W11 C 3 W2 , Wr 2 1-3 1-8 P1-2, F1-2

EK 4 K_U05 C 4 W3, Wr 3-6 1-3 1-8 P1-2, F1-2

EK 5 K_U10 C 5 Wr 7-14 1-3 5-8 P2, F1-2


Brak


Brak

4-w.


Nazwa przedmiotu/modułu: Teoria Komunikacji Społecznej i Interpersonalnej

Nazwa angielska: Social and Interpersonal Communications Studies

Kierunek studiów: Dziennikarstwo i komunikacja społeczna –kreowanie

wizerunku i reklama







Prowadzący przedmiot: dr hab. Aleksander Woźny



3 15 30 45 4

II Cel przedmiotu

C1 – Przyswojenie przez studenta wraz z najważniejszymi teoriami komunikacji społecznej i

interpersonalnej wiedzy o jej funkcjach i prowadzących do ich realizacji środkach.

C2 – Uświadomienie przez studenta roli mediów masowych i nowych mediów zarówno we

współczesnej komunikacji społecznej, jak i utrzymywaniu żywej więzi z tradycją kultury.

C3 – Doskonalenie umiejętności etycznego i skutecznego komunikowania.

C 4 – Student potrafi stosować do konkretnych sytuacji komunikacyjnych odpowiednie kody

komunikowania.

C5 – Umiejętność wyzwalania indywidualnych i grupowych zdolności kreatywnych


Wiedza i umiejętności i kompetencje z zakresu nauk o komunikowania


Należy określić oczekiwane efekty kształcenia w kategoriach wiedzy, umiejętności i kompetencji.

EK1 ma podstawową wiedzę z zakresu nauk o mediach i komunikacji społecznej, a także zna i rozumie

podstawowe pojęcia z zakresu komunikacji społecznej w tym związane z kreowaniem

wizerunku i planowaniem reklamy

EK2 dostrzega relacje między mediami a zjawiskami i procesami politycznymi, ekonomicznymi,

społecznymi i kulturowymi

EK3 przestrzega zasad etyki zawodowej i norm współżycia społecznego

jest przygotowany do samodzielnej pracy, powierzone zadania wykonuje starannie i terminowo


Forma zajęć: wykład (15) Warsztaty (30) Liczba

godzin

W 1-3 Wprowadzenie (tematyka, warunki zaliczenia, literatura), komunikowanie jako interakcja:

definicje, cechy i elementy; poziomy komunikowania w systemie społecznym 3

W 4-5 Sposoby porozumiewania się ludzi; komunikacja interpersonalna - formy i typy

komunikowania 2

W 6-7 Komunikacja niewerbalna – jej funkcje w komunikowaniu politycznym 2

W 8-9 Media w systemie komunikowania masowego

2

W 10-11 Nurt krytyczny w komunikowaniu masowym

2

W 12- 13

Rola kodów dominujących, podporządkowanych i negocjowanych w komunikowaniu

społecznym

2

W 14 -15 Semiotyczne koncepcje komunikowania masowego 2

WR 1-6

Normy i odchylenia w komunikacji społecznej i interpersonalnej

Paradygmaty i syntagmy – procesy transpozycji w reklamie

Prezentacja opracowanych przez studentów sloganów reklamowych i ich wizualizacji,

uwzględniających procesy transpozycji

6

WR 7- 12

Rola kodów rozwiniętych i ograniczonych w komunikacji masowej

Rola kodów wąskich i szerokich w komunikacji masowej

Systemy preferowane i alternatywne (podporządkowane i radyklane) jako kody kultury

popularnej

6

WR 13 – 20

Ludyczna koncepcja komunikacji masowej

Charakterystyka wydarzenia medialnego.

Uniwersalne scenariusze medialne Koronacji, Konkwisty i Konkursu – indywidualne

analizy programów informacyjnych.

Syntaksa, semantyka i pragmatyka wydarzenia medialnego

8

WR 21-25

Media masowe a przemoc i terroryzm

Teorie dotyczące terroryzmu w globalnej wiosce

Koncepcja terrowizji. Nowe media a terroryzm 5

WR 26 - 30 Komunikacja ułomna, zdegradowana (manipulacja, propaganda, czarny PR)

Medialna kultura upokarzania a etyka – próba podsumowania 5

Suma godzin 45


1. Podręczniki i artykuły w publikacjach zbiorowych

2. Komputer, rzutnik multimedialny, prezentacje materiałów DVD (pochodzących z

bogatego archiwum prowadzącego).


1 Wykład

2 Metoda sytuacyjna

3 Projekty


F Indywidualne projekty

P Test wielokrotnego wyboru


Forma aktywności



aktywności



studenta) 18

Przygotowanie się do zajęć 30

Przygotowanie indywidualnego projektu 27

SUMA 120


PRZEDMIOTU 4



1. K. Wolny- Zmorzyński, A.Kaliszewski. W. Furman, Gatunki dziennikarskie. Teoria, praktyka

język, WA i P, 2006.

2. M. Wojtak, Analiza gatunków prasowych, Wyd. UMCS 2008.

3. K. Wolny - Zmorzyński, W. Furman, Internetowe gatunki dziennikarskie. W Ai P 2010

4. W. Godzic, Telewizja i jej gatunki, Universitas, Kraków 2004.

5. Z. Bauer, Dziennikarstwo wobec nowych mediów, Uniwersitas, Kraków 2009

6. Z. Bauer, E. Chudziński (red) Dziennikarstwo i świat mediów, Ofic. Cracovia 1996. .

7. W. Pisarek (red,) , Słownik terminologii medialnej Universitas 2006.

8. K. Wolny, O poetyce współczesnego reportażu polskiego, Rzeszów 1991.

9. K. Wolny, Reportaż -jak go napisać?, Rzeszów 1996

10.S. Gajda, Gatunkowe wzorce wypowiedzi [w:] Encyklopedia kultury polskiej XX wieku,

t. 2. Współczesny język polski, red. J. Bartmiński, Wrocław 1993.

10.L. Olszański, Dziennikarstwo internetowe, WAIP, 2006

11. A. Woźny, Odtąd już nic nigdy nie będzie tak samo. Media, ewenty, kryzysy i… peryferie.

Wrocław 2013.


2.W. Bereś, K. Burnetko, Kapuściński: nie ogarniam świata, Warszawa 2007

3. Abecadło dziennikarza, (red.) A. Niczyperowicz, Poznań 1996.

4. .M. Kita, Wywiad prasowy. Język - gatunek - interakcja, Katowice 1998.

5.A. Magdoń, Reporter i jego warsztat, Kraków 1993.

6. J. Fras, Dziennikarski warsztat językowy, Wrocław 1999



Efekty

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody


EK 1 K_W05 K_W08 C1, C2, W 1 – 15 1,2 1 P

EK 2 K_U05 C4 WR 1 – 20 1,2 2,3 F

EK 3 K_ K_K06, K_K07

C5

WR 21 –

30 1,2 2,3 P


W celu pełnej orientacji studenta, co do stawianych mu wymagań oraz zakresu sprawdzania

opanowanych przez niego wiadomości i umiejętności można umieścić dodatkową informację

precyzującą, jaką notę można otrzymać w zależności od stopnia opanowania danego efektu


Informacja, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć, np. prezentacjami, instrukcjami do

laboratorium itp.


Nazwa przedmiotu/modułu: Projektowanie komunikacji

Nazwa angielska: Communication design

Kierunek studiów: Dziennikarstwo i Komunikacja Społeczna , specjalność:








Prowadzący przedmiot: dr Oliwia Tarasewicz-Gryt



III 15 15 1

II Cel przedmiotu

C1 - poznanie roli i znaczenia komunikacji w organizacji i ukazanie różnorodności stylów

komunikowania wewnątrz i na zewnątrz organizacji.

C2 - ukazanie strategicznego i/lub długofalowego charakteru komunikacji, w zależności od jej celów

(marketing lub PR – wewnętrzny i zewnętrzny).

C3 - uświadomienie studenta o konieczności strategicznego planowania komunikacji werbalnej i

wizualnej w organizacji w trosce o jej skuteczność. Przedstawienie narzędzi do realizacji tego zadania.

C4 – ukazanie znaczenia badań marketingowych i innych badań publiczności w projektowaniu

komunikacji.

C5 – wykształcenie u studenta krytycznej postawy wobec działań komunikacyjnych , których jest

odbiorcą - reklamy, PR i inna komunikacja)

C6 – opanowanie przez studenta technik samodzielnego projektowania komunikacji, określania

kluczowych grup docelowych, doboru narzędzi.


Podstawowa wiedza z zakresu komunikacji społecznej.


EK 1 Student rozumie istotę strategicznego charakteru komunikacji organizacji z otoczeniem. Zna strategie

komunikacyjne. Wie na czym polega ich celowość. Ma uporządkowaną wiedzę na temat poszczególnych etapów

procesu komunikowania się z grupami otoczenia.

EK 2 Student potrafi samodzielnie zaplanować i opracować przekaz werbalny i wizualny w celu budowania

wizerunku.

EK 3 Student zna poznane technik i narzędzia, także te dotycząc efektywnego posługiwania się komunikacją

językową i pozajęzykową.

EK 4 Student jest świadomy celu, jaki przyświecał osobom podejmującym decyzję o wyborze określonego

sposobu komunikacji. Posiada wiedzę dotyczącą metod analizy i oceny faktów i zjawisk politycznych,

społecznych, ekonomicznych, kulturalnych, a także potrafi wskazać błędy w zaprojektowanej i wdrożonej

strategii komunikacyjnej.



godzin

Wr 1 Etapy projektowania komunikacji organizacji z otoczeniem. Wskazywanie celu

komunikacji i charakteryzowania grup docelowych. 2

Wr 2 Projektowanie przekazu a specyfika organizacji. 2

Wr 3 Dobór narzędzi – technik komunikowania, jako etap projektowania komunikacji. 2

Wr 4 Realizacja kampanii, harmonogram, budżet. 2

Wr 5 Monitoring skuteczności – kryteria, realizacja. 2

Wr 6 Korzyści wynikające z projektowania komunikacji organizacji z otoczeniem. 2

Wr 7 Podstawowe błędy w projektowaniu komunikacji. Podsumowanie. 3

Suma godzin 15





komputery.




F1 Praca indywidualna - analiza artykułów naukowych, materiałów badawczych (filmów,

publikacji, studiów przypadku)

F2 Praca w grupie - analiza przykładów dotyczących poszczególnych zagadnień,


P Samodzielne przygotowanie studium przypadku.


Forma aktywności



aktywności

Godziny kontaktowe z nauczycielem (w trakcie zajęć) 15 h


studenta) 6 h

Przygotowanie się do zajęć 5 h

Przygotowanie indywidualnego projektu. 4 h

SUMA 30 h


PRZEDMIOTU 1



1. Badanie i projektowanie komunikacji 1., Libron 2012

2. Rozwadowska B. Public relations, Warszawa 2002

3. Fiske J., Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, Wrocław 1999

4. Winkler R., Zarządzanie komunikacją w organizacjach zróżnicowanych kulturowo, Wolters Kluwer

2008

5. Public relations. Jerzy Olędzki (red.), Dariusz Tworzydło (red.) Wydawnictwo Naukowe PWN 2008


6. Kotler Ph, Marketing, Warszawa, Rebis 2008

7. Griffin E., Podstawy komunikacji społecznej, Poznań 2003

8. Bergstrom B., Komunikacja wizualna, Warszawa 2009



Efekty

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody


EK 1

K_U07 C1, C2, C3 Wr 1 1,2,3 1,2,3,4 F1, F2, P

EK 2 K_U13 C1, C2, C3,

C6 Wr2 1,2,3 1,2,3,4 F1, F2, P

EK 3 K_U10 C1, C 5 Wr3, Wr4 1,2,3 1,2,3,4 F1, F2, P

EK 4 K_U05 C2, C4, C6

Wr5, Wr6,

Wr 7 1,2,3 1,2,3,4 F1, F2, P


Brak


Brak


Nazwa przedmiotu/modułu: Diagnostyka procesów komunikacyjnych

Nazwa angielska: Communication Process Diagnostic

Kierunek studiów: Dziennikarstwo i Komunikacja Społeczna

Poziom studiów: Stacjonarne, I-go stopnia – licencjackie, specjalność

Kreowanie Wizerunku i Reklama



Karkonoska Państwowa Szkoła Wyższa w Jeleniej

Górze, Wydział Nauk Humanistycznych i

Społecznych, Zakład Dziennikarstwa i Komunikacji

Społecznej

Prowadzący przedmiot: dr hab. Aleksander Woźny



4 15 1

II Cel przedmiotu

C1 –nabycie umiejętności parametryzowania procesów komunikacji.

C2 – zrozumie pojęcia diagnostyki procesów komunikacyjnych i potrafi ocenić profesjonalnie

przygotowaną ewaluację procesu komunikowania


brak


EK 1 - Student ma podstawową wiedzę o diagnozowaniu procesów komunikacyjnych w

organizacjach (audyt komunikacyjny) i komunikacji wewnętrznej oraz z zewnętrznymi grupami

otoczenia oraz o zarządzaniu tymi procesami (dobieranie kanałów, przekazów, znaczenie

komunikacji w organizacji)

EK 2 - Student rozumie i zna relacje między procesami komunikacyjnymi i ich znaczenie dla

zarządzania organizacją (przedsiębiorstwo, jednostka administracyjna, samorząd itd).

EK 3 – Student potrafi monitorować strumienie informacji w diagnostyce procesów komunikacji,

także w sytuacjach kryzysu.

EK 4 – Student potrafi kategoryzować, grupować i przetwarzać informacje zgodnie z założonym

celem komunikacyjnym.


Forma zajęć: ćwiczenia /wpisać formę zajęć/ Liczba

godzin

Ćw. 1-2 Analiza studiów przypadków - komunikacja w organizacji, komunikacja

wewnętrzna, wewnętrzne public relations 4

Ćw. 3-4

Komunikacja w samorządach lokalnych - obowiązek ustawowy a budowanie

wizerunku władzy w oczach mieszkańców. Czym się różni polityka

government od governance.

4

Ćw. 5 Audyty komunikacyjne w organizacji - analiza materiałów. Własny projekt

analizy procesów komunikacyjnych - potencjał. 2

Ćw. 6 Potencjał i realizacja - analiza procesów komunikacyjnych władz Wrocławia i

Jeleniej Góry. Porównanie. 2

Ćw. 7 Prezentacja indywidualnych projektów zaliczeniowych. 3

Suma godzin 60


1. Prezentacje multimedialne

2. Materiały do studium przypadku


1. 1.Wykład, 2. dyskusja, 3. studium przypadku, 4. projekty grupowe


F1 W trakcie semestru prace kontrolne (przygotowanie analizy materiału)

P1 Projekt - analiza procesów komunikacyjnych - komunikacja władz z mieszkańcami w mojej rodzinnej

gminie/ mieście (kanały, potencjał, realizacja, dwukierunkowość, bariery, potencjalne kryzysy itd.)


Forma aktywności



aktywności


Godziny kontaktowe z nauczycielem (w trakcie konsultacji,

średnio na studenta) 6


Przygotowanie indywidualnego projektu zaliczeniowego 4

SUMA 30


PRZEDMIOTU 1


1. Goban-Klas T. (2002), Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia,

telewizji i Internetu. Warszawa, Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN.

2. Barańska (red.), Wielokodowość komunikacji. Łódź: Primum Verbum, 11–23.

3. Małuszyński W., Audyt komunikacyjny (internet), materiały od wykładowcy

4. Strony internetowe i materiały firm konsultingowych dostępne u prowadzącej



Efekty

kształceni

a

Odniesienie danego efektu do efektów

zdefiniowanych dla całego programu

(PEK)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody

dydaktyczne

Sposób

oceny

EK 1 K_U04 K_U05 K_U09

K_K06 C2 Ćw. 5-8 1,2 1,2,3,4 F, P

EK 2 K_U04 K_U05 K_U09

K_K06 C1, C2 Ćw 5-8 1,2 1, 2, 3, 4 F,P

EK 3 K_U04, K_U05, K_U09 C1, C2 Ćw. 1-7 1,2 2 F,P


Umiejętności i kompetencje zdobyte podczas ćwiczeń oraz wiedza uzyskana na wykładzie

weryfikowane są podczas opracowywania indywidualnego projektu na zaliczenie – analizy

procesów komunikacyjnych w organizacji.



laboratorium itp.

7-w.


Nazwa przedmiotu/modułu: Język jako podstawowe narzędzie komunikacji medialnej

Nazwa angielska: Language as a Fundamental Communication Instrument









Prowadzący przedmiot: dr Jerzy Widerski



I 15 30 45 3

II Cel przedmiotu

C1 – zapoznanie studentów z budową języka jako systemu znaków,

C2 – wskazanie swoistych cechy typologicznych polszczyzny na tle ogólnych cech i praw języka;

C3 – przedstawienie języka naturalnego, jako kodu umożliwiającego: transmisję kulturową,

komunikację międzyludzką, konstruowanie wspólnego dla określonych społeczności obrazu świata;

C4 – nabycie umiejętności tworzenia tekstów dostosowanych do określonej sytuacji komunikacyjnej,

C5 – przedstawienie zasad systemowej analizy języka;


Podstawowa wiedza i umiejętności z zakresu komunikacji językowej.


EK 1 – student zna ogólną budowę języka jako systemu znaków;

EK 2 – student umie określić cechy typów polszczyzny;

EK 3 – student rozpoznaje funkcje konkretnych wypowiedzi;

EK 4 – student potrafi tworzyć teksty dostosowane do określonej sytuacji komunikacyjnej,

EK 5 – student potrafi dokonać analizę komunikatów językowych.



godzin

W. 1 Językoznawstwo - definicje, zadania. Język - definicje różnych szkół i teorii.

2

W. 2 Hierarchiczna struktura języka – podsystemy języka. 2

W. 3 Przedmiot badań stylistyki. Definicja stylu. 2

W. 4 Środki stylistyczne i ich funkcje. 2

W. 5 Odmiany języka: odmiana mówiona i pisana, odmiany funkcjonalne. 2

W. 6 Perswazja językowa. 2

W. 7 Funkcje języka i tekstu. 1

W. 8 Etyka słowa 1

W. 9 Podsumowanie 1


godzin

Wr 1 Klasyfikacja historyczna języków. 2

Wr 2 Polszczyzna na tle innych języków. 2

Wr 3 Słownictwo jako swoisty system – kategorie leksykalne i gramatyczne. 2

Wr 4 Wyznaczniki tekstowości 2

Wr 5 Leksykalne środki stylistyczne. 2

Wr 6 Frazeologia – analiza przykładów 2

Wr 7 Środki stylistyczne: leksykalne środki stylistyczne, frazeologia,

składniowe środki stylistyczne. 2

Wr 8 Metafora w naszym życiu – analiza przykładów. 2

Wr 9 Odmiany funkcjonalne języka - różnice leksykalne. 2

Wr 10 Styl a gatunek. 2

Wr 11 Językowe wyznaczniki perswazji. 2

Wr 12 Język przekazów reklamowych. 2

Wr 13 Język przekazów politycznych. 2

Wr 14 Język przekazów medialnych. 2

Wr 15 Podsumowanie. 2

Suma godzin 45





komputery.


Podające – 1) wykład, 2)opis, 3) wyjaśnienie, 4) opowiadanie.



W/P1 Test – pytania otwarte i zamknięte.

Wr/F1 Praca indywidualna - analiza artykułów naukowych, materiałów badawczych (filmów,

publikacji).

Wr/F2 Praca w grupie - analiza przykładów dotyczących poszczególnych zagadnień,


Wr/P2

Projekt z zakresu konstrukcji tekstu informacyjnego lub perswazyjnego.


Forma aktywności



aktywności

Godziny kontaktowe z nauczycielem (w trakcie zajęć) W 15 h i Wr 30h

Godziny kontaktowe z nauczycielem (w trakcie konsultacji, średnio

na studenta) W 6h i Wr 12 h

Przygotowanie się do zajęć W 3 h i Wr 12h

Przygotowanie indywidualnego projektu wypowiedzi pisemnej,

przygotowanie do egzaminu W 6 h i Wr 6h

SUMA 90


PRZEDMIOTU 3



5. Bartmiński J. (red.), Współczesny język polski, Lublin 2001.

6. Bartmiński J., Niebrzegowska-Bartmińska S. (red.), Współczesna polszczyzna. Wybór

opracowań, Lublin 1999.

7. Bartmiński J., Grzegorczykowa R. (red.), Język a kultura, tom 4. Wrocław 1991.

8. Kulawik A., Poetyka. Wstęp do teorii dzieła literackiego, Kraków 1994.

9. Kurkowska H., Skorupka S., Stylistyka polska, Warszawa 2001.

10. Krzyżanowski P., Nowak P., Manipulacja w języku, Lublin 2004.

11. Milewski T., Językoznawstwo, Warszawa 2004.

12. Piekot T., Język polskich wiadomości prasowych, Kraków 2006.

13. Puzynina J., Język wartości, Warszawa 1992.

14. Przybylska R., Wstęp do nauki o języku polskim, Kraków 2003.

15. Tabakowska E., Kognitywne podstawy języka i językoznawstwa, Kraków 2001.

16. Widerski J., Komunikacja językowa w public relations, Jelenia Góra 2015.

17. Zdunkiewicz-Jedynak D., Wykłady ze stylistyki polskiej, Warszawa 2010.


1. Bartmiński J. (red.), Językowy obraz świata, Lublin 1990.

2. Bralczyk J., Język na sprzedaż, Warszawa 1996.

3. Bralczyk J., Mosiołek-Kłosińska K., Język w mediach, Warszawa 2000.

4. Głowiński M., Nowomowa, Lublin 2001.

5. Grabias S., Język w zachowaniach społecznych, Lublin 1994.

6. Kamińska-Szmaj I, Słowa na wolności. Język polityki po 1989 roku, wypowiedzi, dowcip

polityczny, słownik inwektyw, Wrocław 2001.

7. Lakoff G., Johnson M., Metafory w naszym życiu, Warszawa 1988.

8. Lewandowski M., Język subkultury punków, Warszawa 2007.

9. Mosiołek-Kłosińska K., Zgółka T. (red.), Język perswazji publicznej, Poznań 2003.

10. Ożóg K., Język w służbie polityki, Rzeszów 2004.

11. Piotrowski P., Subkultury młodzieżowe. Aspekty społeczne, Warszawa 2007/



Efekty

kształcenia


do efektów

zdefiniowanych dla całego

programu (PEK)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody


EK 1 K_W05 C 1 W 1-4, Wr

1-4 1-3 1-8 P1-2, F1-2

EK 2 K_W08 C 2 W5-7, Wr5 1-3 1-8 P1-2, F1-2

EK 3 K_W10 C 3 Wr 6-8 1-3 1-8 P1-2, F1-2

EK 4 K_U06, K_U15 C 4 Wr 9-13 1-3 1-8 P1-2, F1-2

EK 5 K_U10 C 5 Wr 9-13 1-3 5-8 P2, F1-2


Brak


Brak

8-w

8-wr KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa przedmiotu/modułu: Zarządzanie sytuacją kryzysową

Nazwa angielska: Crisis situation management












3 15 30 45 3

II Cel przedmiotu

Cele osiągane w podczas wykładu:

C1(W) – Poznanie teoretycznych podstaw z zakresu: bezpieczeństwa, zagrożeń, kryzysu i sytuacji

kryzysowej.

C2(W) – Zapoznanie ze stanem prawnym i planowaniem działań administracji publicznej w warunkach

kryzysowych, organizacją systemu zarządzania kryzysowego RP, sytemu ratowniczo

gaśniczego oraz państwowego ratownictwa medycznego.

C3(W) – Zapoznanie z istotą logistycznego zabezpieczenia działań oraz rolą mediów w sytuacjach

kryzysowych.

Cele osiągane podczas warsztatów:

C1(WR) – Nabycie umiejętności z zakresu interpretacji teoretycznych podstaw bezpieczeństwa,

współczesnych zagrożeń oraz charakterystyki stanów nadzwyczajnych.

C2(WR) – Zgłębienie wiedzy z zakresu organizacji i funkcjonowania systemu zarządzania

kryzysowego, służb antykryzysowych, zasad współpracy z krajami ościennymi oraz istoty

ewakuacji.

C3(WR) – Pogłębienie wiedzy z zakresu struktury i zadań systemu ratowniczo gaśniczego i

państwowego ratownictwa medycznego oraz roli i zadań mediów w zarządzaniu kryzysowym.


Brak


Wykład

EK 1(W) – Student rozumie istotę współczesnego bezpieczeństwa, zagrożeń, kryzysu i sytuacji

kryzysowej.

EK 2(W) – Student potrafi przedstawić aktualny stan prawny i podstawowe aspekty planowania

działań administracji publicznej w warunkach kryzysowych, potrafi zinterpretować

organizację systemu zarządzania kryzysowego RP, sytemu ratowniczo gaśniczego oraz

państwowego ratownictwa medycznego.

EK 3(W) – Student wyjaśnia istotę logistycznego zabezpieczenia działań oraz rolę mediów w

sytuacjach kryzysowych.

Warsztaty

EK 1(WR) – Student potrafi zinterpretować istotę współczesnego bezpieczeństwa i jego zagrożeń oraz

dokonać charakterystyki stanów nadzwyczajnych.

EK 2(WR) – Student poprawnie identyfikuje organizację i zasady funkcjonowania systemu

zarządzania kryzysowego, służb antykryzysowych, zasady współpracy z krajami ościennymi

oraz istotę ewakuacji.

EK 3(WR) – Student właściwie analizuje i uzasadnia zakres zadań systemu ratowniczo gaśniczego i

państwowego ratownictwa medycznego oraz rolę i zadania mediów w zarządzaniu

kryzysowym.


Forma zajęć: Wykład Liczba

godzin

W 1

Pojęcie bezpieczeństwa, typologia, poczucie bezpieczeństwa, zagrożenia,

typologia zagrożeń, poczucie zagrożeń, bezpieczeństwo i porządek

publiczny.

2

W 2

Kryzys i jego definicje, sytuacje kryzysowe organizacji, organizacja w

burzliwym otoczeniu, pojęcie sytuacji kryzysowej, typologia sytuacji

kryzysowych, dynamika rozwoju kryzysu.

2

W 3 Organizacja i struktura systemu zarządzania kryzysowego RP na

wszystkich szczeblach administracji publicznej 2

W 4 Stan prawny zarządzania kryzysowego, zadania administracji publicznej i

służb. Planowanie i działanie systemu zarządzania kryzysowego RP. 2

W 5 Struktura i funkcjonowanie krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego oraz

systemu państwowego ratownictwa medycznego 2

W 6 Zabezpieczenie logistyczne działań w sytuacjach kryzysowych 2

W 7

Rola i zadania mediów w sytuacjach kryzysowych, współpraca

administracji publicznej z mediami, public relations, centra prasowe i

organizacja konferencji.

2

Pisemne kolokwium zaliczeniowe 1

Suma godzin 15

Forma zajęć: Warsztaty Liczba

godzin

WR 1 Informacje dotyczące warunków zaliczenia. Wskazanie literatury.

Zapoznanie z programem i formą zajęć. Indywidualne rozdzielenie zadań. 2

WR 2

Współczesne postrzeganie zagrożeń oraz bezpieczeństwa. Typologia

zagrożeń i bezpieczeństwa. Współczesne zagrożenia cywilizacyjne. Case

study. 2

WR 3, 4

System bezpieczeństwa państwa. Stany nadzwyczajne państwa. System

prawny obowiązujący w stanie wojennym, wyjątkowym oraz klęski

żywiołowej. 4

WR 5, 6 Organizacja i funkcjonowanie systemu zarządzania kryzysowego w

warunkach zagrożeń niemilitarnych. Case study 4

WR 7, 8

Rola i zadania poszczególnych służb (podmiotów) w działaniach

antykryzysowych. Współpraca Polski z krajami ościennymi. Ewakuacja z

terenów zagrożonych. Case study. 4

WR 9, 10 Podstawy prawne, organizacja i procedury zarządzania kryzysowego.

Dokumentacja zarządzania kryzysowego 4

WR 11, 12 Idea i systemu powiadamiania ratunkowego, funkcjonowania systemu

ratowniczo-gaśniczego oraz państwowego ratownictwa medycznego. Case 4

study.

WR 13, 14 Rola mediów w sytuacjach kryzysowych. Istota i znaczenie współpracy

administracji publicznej z mediami. Case study. 4

WR 15 Podsumowanie wiedzy, umiejętności i kompetencji personalnych

uzyskanych podczas kursu. Wystawienie ocen. 2

Suma godzin 30



1. Wykresy, diagramy, case study, podręczniki, rysunki, modele, testy.

2. Materiały prezentowane w sieci Internet, prezentacje PP, slajdy.


komputery.


4. Wykład

5. Pokaz.

6. Dyskusja.


Wykład



P Test otwarty z całości materiału objętego wykładem.


Warsztaty






Forma aktywności



aktywności



studenta) 18



Przygotowanie się do kolokwium 10

SUMA 90


PRZEDMIOTU 3



7. F. Mroczko, Zarządzanie kryzysowe w sytuacjach zagrożeń niemilitarnych. Zarys problemów

regionu dolnośląskiego, WWSZiP, Wałbrzych 2012.

8. J. Rogozińska- Mikrut, Podstawy zarządzania kryzysowego, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR,

Warszawa 2010.

9. P. F. Anthonissen, Komunikacja kryzysowa, Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa

2010.

10. M. Regester, J. Larkin, Zarządzanie kryzysem, PWE, Warszawa 2005.

11. A. Szymonik, Logistyka w bezpieczeństwie, Difin, Warszawa2010.

12. K. Sienkiewicz-Małyjurek, f. R. Krynojewski, Zarządzanie kryzysowe w administracji

publicznej, Difin, Warszawa 2011.

13. Ustawa z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej (u. o st. k. ż.), (Dz. U. z 2007 r. Nr

62, poz. 558).

14. Ustawa z dnia 21 czerwca 2002 r. o stanie wyjątkowym (u. o st. wyj.), (Dz. U. z 2006 r. Nr 104,

poz. 711, ze zmianami).

15. Ustawa z dnia 26 kwietnia 2007 roku o zarządzaniu kryzysowym (u. o z. k.), (Dz. U. z 2007 r.

Nr 89 poz. 590, z 2009 r. Nr 11, poz. 59, Nr 65, poz. 553, Nr 85, poz. 716, Nr 131, poz. 1076).

16. Ustawa z dnia 29 sierpnia 2002 r. o stanie wojennym oraz kompetencjach Naczelnego Dowódcy

Sił Zbrojnych i zasadach jego podległości konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej

(Dz. U. z 2004 r. Nr 107, poz. 1135 ze zmianami).


4. A. Szymonik, Organizacja i funkcjonowanie systemów bezpieczeństwa, Difin, Warszawa 2011

5. E. Nowak, Zarządzanie kryzysowe w sytuacjach zagrożeń niemilitarnych, AON, Warszawa 2007.



Efekty

kształcenia



dla całego programu

(PEK)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody


W tabeli umieszczono dane przykładowe*

EK 1(W) K_W02 C1 (W), W.1, 2 1, 2, 3 1, 2, 3 Fw1, 2

EK 2(W) K_W02, K_W09,

K_U05, K_U08, C2 (W) W3, 4,5, 1, 2, 3 1, 2, 3 Fw1, 2

EK 3(W) K_U05, K_K06 C3 (W) W.6, 7 1, 2, 3 1, 2, 3 Fw1, 2,P

EK 1(WR) K_U05 C1(WR), WR. 2,3,4. 1, 2, 3 2,3 Fwr1,2,3

EK 2(WR) K_U05. K_K02 C2(WR), WR.

5,6,7,8,9,10 1, 2, 3 2,3 Fwr1,2,3

EK 3(WR) K_U05, K_K07 C3(WR) WR.

11,12,13,14. 1, 2, 3 2,3 Fwr1,2,3,P





zostanie przeprowadzony test otwarty z całości materiału.





9-ćw. I. KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa

przedmiotu/modułu:

Historia Polski XX w.

Nazwa angielska: History of Poland XX w.

Kierunek studiów: Dziennikarstwo i komunikacja społeczna, specjalność: kreowanie wizerunku i

reklama



Jednostka prowadząca: Karkonoska Państwowa Szkoła Wyższa w Jeleniej Górze, Wydział

Humanistyczny, Zakład Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej

Prowadzący przedmiot: dr Katarzyna Giereło-Klimaszewska

Formy zajęć, liczba godzin

Semestr W C L WR Łącznie ECTS

1 15 15 1

I. Cel przedmiotu:

C1 – Poszerzenie i utrwalenie wiedzy dotyczącej uwarunkowań wewnętrznych i

międzynarodowych odzyskania niepodległości przez Polskę po I wojnie światowej.

C2 – Kształtowanie świadomości historycznej na temat roli Polski i Polaków w dziejach

najnowszych Europy i świata.

C3 - Rozwijanie umiejętności konstatacji, analizy i oceny faktów i procesów

historycznych.

C4 – Rozwijanie zainteresowań przeszłością historyczną Polski, kształtowanie postawy

patriotycznej i obywatelskiej.

C5 – Budzenie zainteresowań badaniami historycznymi dotyczącymi kraju i regionu.

II. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:

Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń.

III. Oczekiwane efekty kształcenia:

EK 1 – Student posiada wiedzę na temat wewnętrznych i międzynarodowych uwarunkowań, motywów i

skutków przełomów historycznych w Polsce w latach międzywojennych po współczesność.

EK 2 – Potrafi ocenić pozytywnie i negatywne skutki sytuacji geopolitycznej Polski w XX w.

EK 3 – Ma wiedzę na temat funkcjonowania partii i orientacji politycznych, historycznych i współczesnych,

potrafi ocenić ich działania.

EK 4 – Posiada ogólną wiedzę o kategoriach i rodzajach źródeł dotyczących najnowszej historii Polski,

potrafi ocenić wartość poznawczą materiałów bibliograficznych i źródłowych.

EK 5 – Posiada umiejętność precyzowania wypowiedzi werbalnych, pisemnych, prowadzenia dialogu o

tematyce historycznej.

IV. Treści programowe:

Forma zajęć: ćwiczenia Liczba godzin

Ćw. 1 Ustalenie granic Polski 1918 – 1921. 2

Ćw. 2 Stronnictwa i programy polityczne (polskie i mniejszości

narodowych).

2

Ćw. 3

Kryzys ekonomiczny 1929 – 1935, jego społeczne, ekonomiczne i

polityczne reperkusje.

2

Ćw. 4

Polskie Państwo Podziemne 1939 – 1945.

2

Ćw. 5 Polska, jako kraj „demokracji ludowej” 1948 – 1955.

2

Ćw. 6

Opozycja polityczna w Polsce 1957 – 1980.

2

Ćw. 7

Geneza, istota, skutki konferencji „Okrągłego stołu”.

2

Konwersacja na temat kryzysu komunizmu w Polsce. 1

Suma godzin 15

V. Narzędzia dydaktyczne:

1. Podręczniki

2. Wydawnictwa monograficzne

3. Okazjonalne wydawnictwa prasowe

4. Internet

5. Filmy

VI. Metody dydaktyczne

1. Prezentacje opracowań indywidualnych, dyskusja

VII. Sposoby oceny (F – formująca, P – podsumowująca) Ćwiczenia

F 1. Wypowiedzi (referaty) o szerszej formule tematycznej

F 2. Wypowiedzi ustne – głosy w dyskusji

P 1 Wypowiedzi pisemne podsumowujące – zaliczenie zajęc.

VIII. Obciążenie pracą studenta

Forma aktywności

Łączna i średnia liczba godzin na zrealizowanie

aktywności

Godziny kontaktowe z nauczycielem w trakcie zajęć 15

Godziny kontaktowe z nauczycielem (w trakcie

konsultacji, średnio na studenta)

6

Przygotowanie się do zajęć

9

SUMA 30 SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS DLA

PRZEDMIOTU 1

IX. Literatura podstawowa i uzupełniająca

Literatura podstawowa: 1. C. Brzoza, A.L. Sowa, Historia Polski 1918-1945, Kraków 207.

2. A. Czubiński, Historia polski 1864-2001, Wrocław 2002.

3. A. Dudek, Historia polityczna Polski 1989-2005, Kraków 2007.

4. A.Dziurok, M.Gałęzowski, Ł. Kamiński, F. Musiał, Od niepodległości do niepodległości. Historia

Polski 1918-1989, Warszawa 2010.

5. A. Friszke, Losy państwa i narodu 1939-1989, Warszawa 2003.


1. Aparat represji w Polsce Ludowej 1944-1989, praca zbiorowa. Warszawa 2009.

2. J.R. Maj, Eksterminacja Narodu Polskiego na ziemiach polskich 1944-1956, Warszawa 2006.

3. J. Żaryn, Dzieje Kościoła katolickiego w Polsce (1944-1989), Warszawa 2003.

4. B. Szaynok, Z historią i Moskwą w tle. Polska a Izrael 1944-1968, Wrocław 2007.

5. E. Salwa-Syzdek, Władysław Gomułka i jego epoka, Warszawa 2005.

XI TABLICA POWIAZAŃ EFEKTÓW PRZEDMIOTOWYCH Z CELAMI

PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO METOD ICH WERYFIKACJI

Efekty

kształcenia

Odniesienie danego

efektu do efektów

zdefiniowanych dla

całego programu

(PEK)

Cele przedmiotu Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody

dydaktyczne Sposób

oceny

EK 1

K_W01

K_W04

K_W06

K_U02

C1

C 2

Ćw. 1

Ćw. 3

Ćw. 7

1,2,4,4

1

P1

F1

F 2

EK 2

K_W06

K_U01

K_U02

K_U03

K-K01

C2, C4

Ćw. 2,

Ćw . 4

1,3,5

1

P1

F1

F 2

EK 3

K_W02

K_W03

K_U02

K_U03

K_K02

K_K04

C3,

Ćw. 2

Ćw. 4

Ćw. 6 1,2,3,4

1

P1

F1

F 2

EK 4

K_W01

K_W04

K_U04

K_U05

K_K03

C3,C5

Ćw. 4

Ćw. 5,

Ćw. 7

1,2,4,5

1

P1

F1

F 2

EK 5

K_W02

K_W04

K_U03

K_K01

K_K02

K_K05

C3, C5

Ćw. 5

Ćw. 6

Ćw. 7

1,3,4,5

1

P1

F1

F 2

XII INNE PRZYDATNE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

1. 2. Informacja gdzie można zapoznać się z prezentacjami materiałami do zajęć.

3. Informacje o miejscu – lokalizacji zajęć

4. Informacje o terminie zajęć.

5. Informacja na temat konsultacji (godziny + miejsce)

9-w. I. KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa

przedmiotu/modułu:

Historia Polski XX w.

Nazwa angielska: History of Poland XX w.

Kierunek studiów: Dziennikarstwo i komunikacja społeczna, specjalność: kreowanie wizerunku i

reklama





Prowadzący przedmiot: Dr Katarzyna Giereło-Klimaszewska

I. Formy zajęć, liczba godzin


1 30 30 2

II. Cel przedmiotu:

C1 – Poszerzenie i utrwalenie wiedzy dotyczącej uwarunkowań wewnętrznych i

międzynarodowych odzyskania niepodległości przez Polskę po I wojnie światowej.

C2 – Kształtowanie świadomości historycznej na temat roli Polski i Polaków w dziejach

najnowszych Europy i świata.

C3 - Rozwijanie umiejętności konstatacji, analizy i oceny faktów i procesów

historycznych.

C4 – Rozwijanie umiejętności zainteresowań przeszłością historyczną Polski,

kształtowanie postawy patriotycznej i obywatelskiej.

C5 – Budzenie zainteresowań badaniami historycznymi dotyczącymi kraju i regionu.

III. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i innych kompetencji:

Brak

IV. Oczekiwane efekty kształcenia:

EK 1 – Student zna fakty i wydarzenia określające momenty przełomowe w dziejach

Polski

EK 2 – Potrafi wskazać na związki i relacje między istotnymi wydarzeniami w Polsce i na

arenie międzynarodowej.

EK 3 – Ma ogólną znajomość biografii i roli politycznej, kulturalnej itp. wybitnych

Polaków.

EK 4 – Ma ogólną wiedzę faktograficzną na temat walki Polaków o niepodległość,

suwerenność państwa, prawa obywatelskie i społeczne.

EK 5 – Ma ogólną znajomość faktów i wydarzeń przełomowej dekady 1981 - 1991

EK 6 – Student posiada umiejętność analizowania faktów i wydarzeń politycznych,

społecznych, kulturalnych itp. formułowania własnych wniosków i opinii.

EK 7 – W oparciu o wiedzę faktograficzną potrafi ocenić uwarunkowania geopolityczne i

geoekonomiczne Polski w minionych dziesięcioleciach.

EK 8 – Student potrafi oceniać i uzasadniać oceny władz politycznych, polityków,

gremiów politycznych.

EK 9 – Potrafi merytorycznie ustosunkować się do rozmaitych przekazów informacyjnych

na tematy społeczne i polityczne.

EK 10 – Student ma świadomość stanu własnej wiedzy historycznej, odczuwa potrzebę jej

uzupełniania i doskonalenia.

V. Treści programowe:

Forma zajęć: wykłady Liczba godzin

W 1

Sytuacja polityczna i międzynarodowa Polski 1918 – 1921.

4

W 2

Procesy przemian społeczno – ekonomicznych i politycznych w

Polsce 1921 – 1929.

4

W. 3

Polska w drugim dziesięcioleciu międzywojennym – przemiany

polityczno – ustrojowe.

4

W. 4

Polska i Polacy w latach II wojny światowej.

4

W. 5

Polska rzeczywistość polityczna – wewnętrzna i międzynarodowa

1945 – 1955.

4

W. 6

Rządy komunistyczne w Polsce w latach tzw. „ery” Gomułki i

„dekady” gierkowskiej 1956 – 1980 - ewolucja kryzysu ustrojowego.

4

W. 7

Przełomowa dekada 1980 – 1990 – rządy stanu wojennego, upadek

komunizmu.

4

Konwersacja na temat kryzysu komunizmu w Polsce. 2

Suma godzin 30

VI. Narzędzia dydaktyczne:

1. Podręczniki


3. Okazjonalne wydawnictwa prasowe

4. Filmy

VII. Metody dydaktyczne

1. Wykład połączony z konwersatorium

VIII. Sposoby oceny (F – formująca, P – podsumowująca)

F1. Wypowiedzi ustne w trakcie konwersacji

P1. Wypowiedzi sprawdzające – egzamin pisemny

IX. Obciążenie pracą studenta

Forma aktywności


aktywności

Godziny kontaktowe z nauczycielem w trakcie

zajęć

30


konsultacji, średnio na studenta)

16


SUMA 60 godzin

SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS

DLA PRZEDMIOTU W+C

2

X. Literatura podstawowa i uzupełniająca

Literatura podstawowa: 1. C. Brzoza, A.L. Sowa, Historia Polski 1918-1945, Kraków 207.

2. A. Czubiński, Historia polski 1864-2001, Wrocław 2002.

3. A. Dudek, Historia polityczna Polski 1989-2005, Kraków 2007.

4. A.Dziurok, M.Gałęzowski, Ł. Kamiński, F. Musiał, Od niepodległości do niepodległości. Historia

Polski 1918-1989, Warszawa 2010.

5. A. Friszke, Losy państwa i narodu 1939-1989, Warszawa 2003.


1. Aparat represji w Polsce Ludowej 1944-1989, praca zbiorowa. Warszawa 2009.

2. J.R. Maj, Eksterminacja Narodu Polskiego na ziemiach polskich 1944-1956, Warszawa 2006.

3. J. Żaryn, Dzieje Kościoła katolickiego w Polsce (1944-1989), Warszawa 2003.

4. B. Szaynok, Z historią i Moskwą w tle. Polska a Izrael 1944-1968, Wrocław 2007.

5. E. Salwa-Syzdek, Władysław Gomułka i jego epoka, Warszawa 2005.

XI. TABLICA POWIĄZĄŃ EFEKTÓW PRZEDMIOTOWYCH I KIERUNKOWYCH Z

CELAMI PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO METOD ICH WERYFIKACJI

Efekty

kształcenia

Odniesienie danego

efektu do efektów

zdefiniowanych dla

całego programu

(PEK)


programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody

dydaktyczne Sposób

oceny

EK 1

K_W01

K_W02

K_U02

K_K01

C1 W 1, 1,2

1 F1

P 1

EK 2

K_W06

K_U02

K_U03

K_K03

C1, C2 W 2,

W 3, 1,3

1 F 1

P1

EK 3

K_W03

K_W04

K_U03

K_K04

C2, C3, W 4,

W 6 1,2,3

1 F 1

P1

EK 4

K_W02

K_U03

K_K01

C2, C4

W 1

W 4

2,3

1 F 1

P1

EK 5 K_W06

K_U02 C3, C5

W 6,

W 7, 1,2,

1 F2

P 1

K_K03

EK 6

K_W04

K_U02

C3, C4, C5

W 2,

W 4,

1,2

1 F 1

P1

EK 7

K_W02

K_K04

K_U04

C3, C4, W 1,

W 5, 1,3

1 F1

P 1

EK 8

K_W03

K_U02

K_U03

K_K02

C3, C4,

W 4

W 5,

W 7.

1,2,3

1

F1

P1

EK 9

K_W07

K_W09

K_U03

K_K06

C3, C5

W 3

W 4,,

W 6,

1,2,4

1

F 1

P1

EK10

K_W04

K_U02

K_U03

K_K01

C3, C5

W 1,

W 4,

W 6,

W 7

1,2,3,4

1

F 1

P1

XII DODATKOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

1. Informacja gdzie można zapoznać się z prezentacjami materiałami do zajęć.




10-w.

10-ćw. KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa przedmiotu/modułu: Podstawy prawa

Nazwa angielska: Introduction to Legal System

Kierunek studiów: Dziennikarstwo i komunikacja społeczna

Specjalność – kreowanie wizerunku i reklamy







Prowadzący przedmiot: dr Adam Banaszkiewicz



1 15 15 30 3

II Cel przedmiotu

C1 – Zapoznanie z podstawowymi pojęciami dotyczącymi państwa i prawa oraz zasadami prawa

konstytucyjnego, prawa cywilnego i administracyjnego zarówno materialnego jak i proceduralnego.

C2 – Zapoznanie z zasadami i technikami wykładni prawa.

C3 – Pozyskanie przez studenta umiejętności w zakresie poprawnego analizowania i rozumienia

zjawisk prawnych oraz korzystania z prawa w tym interpretacji przepisów prawnych.

C4 – Student osiąga umiejętności niezbędne do współpracy i integracji podczas realizacji zadań

zespołowych wykorzystujących wiedzę z zakresu prawa.


Brak


EK 1 – Student zna podstawowe pojęcia dotyczące teorii państwa i prawa wzajemne związki i relacje

między nimi.

EK 2 – Student zna podstawowe zasady prawa konstytucyjnego, prawa cywilnego i administracyjnego

potrafi interpretować ich zapisy oraz zastosować w analizie przypadku.

EK 3 – Student potrafi analizować akty prawne interpretować ich zapisy w kontekście zjawisk

politycznych, ekonomicznych i społecznych.

EK 4 – Student potrafi w grupie i samodzielnie opracować projekt statutu, regulaminu, decyzji

administracyjnej. Potrafi ocenić pracę własną na tle innych studentów i rozumie jakie popełnił błędy

oraz wskazać źródła wiedzy, które umożliwią mu ich weryfikację.

EK 5 – Student indywidualnie i jako uczestnik grupy dokonuje analizy wykładni prawa. Potrafi

wyszukać potrzebne informacje przetwarzać je i w kreatywny sposób wykorzystać posługując się

nowoczesnymi środkami komunikacji.



godzin

W 1 Pojęcie prawa. Źródła prawa. Sposoby powstawania prawa. 2

W 2 System źródeł prawa. Rodzaje systemów źródeł prawa. 2

W 3

Źródła prawa polskiego w oparciu o przepisy Konstytucji RP z 2 kwietnia

1997 roku. 2

W 4 Systemy prawa i ich podziały. 2

W 5 Norma prawna i przepis prawny. 2

W 6 Wybrane zagadnienia wykładni prawa 2

W 7

Stosowanie prawa. Pojęcie praworządności.

2

W 8 Podsumowanie. 1

ĆW 1

Prawo cywilne – zagadnienia podstawowe.

2

ĆW 2, 3 Podstawowe dziedziny prawa cywilnego – prawo rzeczowe, zobowiązania,

prawo spadkowe, prawa własności intelektualnej. 4

ĆW 4 Pojęcie i źródła prawa administracyjnego. 2

ĆW 5 Naczelne i centralne organy państwa. Prezydent, Rada Ministrów, terenowa

administracja rządowa. 2

ĆW 6 Prawne formy działania administracji publicznej. 2

ĆW 7

Samorząd terytorialny – pojęcie, organizacja i funkcjonowanie –

zagadnienia

podstawowe.

2

ĆW 8 Podsumowanie. 1

Suma godzin 30


1. podręczniki i teksty przedmiotowe;

2. foliogramy, przeźrocza, prezentacje;

3. narzędzia interkomunikacyjne oraz komputery;


1.

2.

3.

4.

5.

Metoda tekstu przewodniego.

Zadania audiowizualne.

Dyskusja dydaktyczna.

Prezentacja.

Wykład z elementami aktywizującymi.


F1 Mniejsze formy pisemne – praca indywidualna i w grupach.

F2 Test sprawdzający wiedzę i umiejętności.

P2 Grupowe projekty – regulaminu i statutu.


Forma aktywności



aktywności

Godziny kontaktowe z nauczycielem 30

Konsultacje 12


Projekty 24

SUMA 90


PRZEDMIOTU 3



1. M. Borucka-Arctowa, J. Woleński, Wstęp do prawoznawstwa, PUHW AXON 2000,

2. S. Kaźmierczyk, Z. Pulka, Wstęp do prawoznawstwa, Wrocław 1999,

3. A. Redelbach, S. Wronkowska, Z. Ziembiński, Zarys teorii państwa i prawa, Warszawa 1993,

4. Z. Muras, Podstawy prawa, Warszawa 2015.


1. E. Gniewek, Podstawy prawa cywilnego i handlowego, Wrocław 2002,

2. J. Boć (red.), Prawo administracyjne, Wrocław 2015,

3. T. Chauvin, T. Stawecki, P. Winczorek, Wstęp do prawoznawstwa, Warszawa 2014.



Efekty

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody


W tabeli umieszczono dane przykładowe*

EK 1 K_W01, K_W02 C1, C2

W1, W2,

ĆW1, ĆW2,

ĆW3

1, 2, 3 1,3,6 F 1

EK 2 K_W03, K_U04, K_U09,

K_U10, K_K03 C1, C2, C3

W3, W5,

W6, ĆW4,

ĆW5

2, 3 1,3,6 F2,P1

EK 3 K_W04, K_U04 C1, C3

W3, W4,

W6, ĆW2,

ĆW3, ĆW4,

ĆW5, ĆW6,

ĆW7

2, 3 3,5 F1,P1

EK 4 K_W02, K_U01, K_U04,

K_U09, K_U10,

K_K07,K_K01 C1, C3, C4

W3, W4,

ĆW2, ĆW3,

ĆW4, ĆW5

1 2,4 F1, P2

EK 5 K_W06, K_W03,K_U02,

K_U05, K_U09, K_K02,

K_K03 C2, C3 W7, ĆW7 3 2,3,4 P2


- aktywne uczestniczenie w zajęciach,

- przedstawienie opracowania na wybrany temat,

- pisemny sprawdzian wiedzy.



laboratorium itp.

11 – w. I. KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa przedmiotu/modułu: Współczesne stosunki międzynarodowe

Nazwa angielska: Contemporary political systems

Kierunek studiów: Dziennikarstwo i komunikacja społeczna, specjalność: rzecznictwo prasowe







Semestr W C L WR Łącznie

ECTS

3 15 15 1

II. Cel przedmiotu:

C1 Przekazanie wiedzy na temat: genezy, istoty, ewolucji i dynamiki rozwojowej stosunków

międzynarodowych.

C2 Uporządkowanie i poszerzenie wiedzy na temat celów, organizacji i funkcjonowania

głównych instytucji organizacji uczestników stosunków międzynarodowych.

C3 Przekazanie wiedzy teoretycznej na temat polityki zagranicznej, jej celów, zadań, narzędzi

itp. umiejętności analizowania i oceny założeń i działań w zakresie polityki zagranicznej

państw – głównych aktorów globalnej sceny politycznej.

C4 Przekazanie wiedzy, kształtowanie świadomości, umiejętności analiz i ocen współczesnych

wydarzeń z zakresu bezpieczeństwa międzynarodowego, politycznego i ekonomicznego.

C5 Przekazywanie wiedzy, rozwijanie umiejętności analizy i oceny współczesnych

procesów dotyczących globalizacji i regionalizacji.

C6 Uporządkowanie i poszerzenie wiedzy na temat roli w stosunkach międzynarodowych

gospodarczych i politycznych państw i regionów o szczególnym znaczeniu

międzynarodowym.


Brak


EK1 Student zna historyczne uwarunkowania kształtowania się stosunków międzynarodowych,

przełomowe momenty w procesie ich ewolucji.

EK2 Student ma uporządkowaną wiedzę na temat genezy, celów i form działalności głównych

instytucji i organizacji międzynarodowych.

EK3 Student ma wiedzę dotyczącą uwarunkowań, celów, zadań, instrumentów polityki

zagranicznej państw, potrafi posłużyć się przykładami egzemplifikującymi politykę

zagraniczną państw odgrywających szczególną rolę w polityce międzynarodowej.

EK4 Zna uwarunkowania zmian priorytetów polityki zagranicznej RP po 1989 r. celów, metod,

zasad tej polityki, potrafi formułować opinie o kierunkach polityki zagranicznej.

EK5 Posiada uporządkowaną wiedzę dotyczącą procesów i efektów integracji europejskiej,

potrafi formułować własne opinie i poglądy na temat organizacji, zasad i funkcjonowania

Unii Europejskiej.

EK6 Ma wiedzę na temat roli i polityki państw w szczególny sposób wpływających na sytuację

Międzynarodową, potrafi oceniać skuteczność i efekty tej polityki.

EK7 Student zna rolę państw i narodów jako podmiotów stosunków międzynarodowych,

konflikty narodowościowe w różnych regionach świata, ich motywy i aspekty. Umie

wyrażać i uzasadniać własne opinie odnośnie wydarzeń w rejonach konfliktowych.


Forma zajęć: wykłady Liczba godzin

W. 1

Istota, geneza, etapy ewolucji stosunków międzynarodowych.

2

W. 2

Narody jako podmioty stosunków międzynarodowych. 2

W. 3 Państwa, organizacje międzynarodowe jako uczestnicy stosunków

międzynarodowych.

2

W. 4

Polityka zagraniczna państw – cele, strategia i taktyka, determinanty.

2

W. 5

Konflikty międzynarodowe, bezpieczeństwo międzynarodowe.

Terroryzm.

2

W. 6

Regionalizm i procesy globalizacji w stosunkach międzynarodowych.

2

W.7

Geneza i rola ONZ, NATO, OBWE w stosunkach międzynarodowych.

2

W 8.

Specyfika Unii Europejskiej jako uczestnika stosunków

międzynarodowych.

1

Suma godzin

15


1. Podręczniki.

2. Literatura podstawowa i uzupełniająca.

3. Internet.


1 Wykład połączony z konwersatorium


F1. Krótkie indywidualne wypowiedzi ustne (w trakcie konwersacji)

P1. Wypowiedzi pisemne, podsumowujące – zaliczenie przedmiotu.


Forma aktywności


aktywności

Godziny kontaktowe z nauczycielem w trakcie zajęć. 15


konsultacji, średnio na studenta) 6


SUMA 30


PRZEDMIOTU

1



1. R. Zenderowski, Stosunki międzynarodowe vademecum, Wrocław 2006

2. E. Haliżak, R. Kuźniar (red.), Stosunki międzynarodowe. Geneza, struktura, dynamika, Warszawa 2006

3. W. Malendowski, Cz. Mojsiewicz (red.), Stosunki międzynarodowe, Wrocław 2000

4. R. Kuźniar, Stosunki międzynarodowe – istota, uwarunkowania, badanie, [w:] E. Haliżak, R.Kuźniar

(red.), Stosunki międzynarodowe ….

5. P. Ostaszewski, Międzynarodowe stosunki polityczne, Warszawa 2008

6. M.Pietraś, Istota i ewolucja międzynarodowych stosunków politycznych, [w:] M. Pietraś (red.)

Międzynarodowe stosunki polityczne, Lublin 2006

7. Z. Czachór, Uczestnicy stosunków międzynarodowych, [w:] W. Malendowski, C. Mojsiewicz (red.) …

8. T. Łoś-Nowak, Uczestnicy stosunków międzynarodowych, [w:] T. Łoś-Nowak (red.), Współczesne

stosunki międzynarodowe, Wrocław 2008

9. E. Cziomer, Państwa, [w:] E. Cziomer, L.W Zyblikiewicz (red.), Zarys współczesnych stosunków

międzynarodowych, Warszawa 2000

10. E. Cziomer, Organizacje międzynarodowe, [w:] E. Cziomer L.W. Zyblikiewicz (red.) …

11. E. Cziomer, Polityka zagraniczna państwa, [w:] E. Cziomer, L.W. Zyblikiewicz (red.) …

12. Z. Cesarz, Konflikty zbrojne jako problem międzynarodowy, [w:] Z. Cesarz, E. Stadlmiller (red.),

Problemy polityczne współczesnego świata, Wrocław 1996

13. E. Cziomer, Bezpieczeństwo międzynarodowe, [w:] E. Cziomer, L.W. Zyblikiewicz (red.), Zarys

współczesnych …


1. W. Szymborski, Międzynarodowe stosunki polityczne, Bydgoszcz 2006

2. J.Popiuk-Rasińska, Uczestnicy stosunków międzynarodowych, ich interesy i

oddziaływania, [w:] E. Haliżak, R.Kuźniar (red.)…

3. F. Fukuyama, Budowanie państwa. Władza i ład międzynarodowy w XXI w., Poznań

2005

4. D. Kondrakiewicz, Państwo, [w:] M. Pietras (red.), Międzynarodowe stosunki polityczne,

Lublin 2006

5 E. Cziomer, Narody i religie, [w:] E. Cziomer L.W. Zyblikiewicz (red.) …

6 E. Pałyga, Stolica Apostolska jako uczestnik międzynarodowych stosunków politycznych, Warszawa

1978

7 M. Perkowski, Samostanowienie narodów w prawie międzynarodowym, Warszawa 2001

8 T. Łoś-Nowak, Geneza i historia powstania organizacji międzynarodowych, [w:] T. Łoś-Nowak (red.),

Organizacje międzynarodowe –istota ,mechanizmy działania, zasięg, Wrocław 1997

9 I.Popiuk-Rasińska, Instytucje międzynarodowe, [w:] E. Haliżak, R.Kuźniar (red.)…

10 T. Łoś-Nowak, Polityka zagraniczna,[w:] T. Łoś-Nowak (red.), Współczesne stosunki międzynarodowe

…

11 W.Malendowski, Spory i konflikty międzynarodowe, [w:] W.Malendowski, Cz. Mojsiewicz (red.) …

XI.TABLICA POWIAZAŃ EFEKTÓW PRZEDMIOTOWYCH Z CELAMI PRZEDMIOTU W

ODNIESIENIU DO METOD ICH WERYFIKACJI

Efekty

kształcenia

Odniesienie danego

efektu do efektów

zdefiniowanych dla


Cele przedmiotu Treści programowe Narzędzia

dydaktyczne

Metody

dydaktyczne Sposób

oceny

EK 1

K_W01

K_W04

K_U01

K_K03

C1,C6 W. 1

1,2

1 F1

P 1

EK 2

K_W06

K_U03

K_K01

C2,C4

W.1

W. 2

1,2,3

1 F1

P 1

EK 3

K_W04

K_W06

K_U04

K_K03

C5, C6

W. 3

W. 4

1,2,3

1

F 1

P1

EK 4

K_W01

K_W04

K_W06

K_U05

K_K01

C1, C3, C6

W.3

W.4

1,3

1

F 1

P1

EK 5

K_W04

K_W06

K_U04

K_K02

C2, C4, C5

W.4

W. 7

W. 8

1,2

1

F 1

P 1

EK 6

K_W02

K_W04

K_U01

K_K01

C3, C5, C6

W. 3

W. 4

W. 5

1,2,3

1

F1

P 1

EK 7

K_W02

K_W04

K_U04

K_K03

C3

C4, C6

W. 2

W. 3

W. 8

1,2,3

1

F 1

P 1

XII. DODATKOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE

1. 2. Informacja gdzie można zapoznać się z prezentacjami materiałami do zajęć.




11 – ćw.

I. KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa

przedmiotu/modułu:

Współczesne stosunki międzynarodowe










3 30 30 2

II. Cel przedmiotu:

C1 Nabycie wiedzy na temat: genezy, istoty, ewolucji i dynamiki rozwojowej stosunków

międzynarodowych.

C2 Uporządkowanie i poszerzenie wiedzy na temat celów, organizacji i funkcjonowania

głównych instytucji organizacji uczestników stosunków międzynarodowych.

C3 Nabycie wiedzy teoretycznej na temat polityki zagranicznej, jej celów, zadań, narzędzi

itp. umiejętności analizowania i oceny założeń i działań w zakresie polityki zagranicznej

państw – głównych aktorów globalnej sceny politycznej.

C4 Przekazanie wiedzy, kształtowanie świadomości, umiejętności analiz i ocen współczesnych

wydarzeń z zakresu bezpieczeństwa międzynarodowego, politycznego i ekonomicznego.

C5 Przekazywanie wiedzy, rozwijanie umiejętności analizy i oceny współczesnych

procesów dotyczących globalizacji i regionalizacji.

C6 Uporządkowanie i poszerzenie wiedzy na temat roli w stosunkach międzynarodowych

gospodarczych i politycznych państw i regionów o szczególnym znaczeniu

międzynarodowym.


Brak


EK1 Ma wiedzę na temat uwarunkowań historycznych przemian stosunków międzynarodowych, politycznych,

kulturalnych i innych.

EK2 Potrafi analizować stosunki międzynarodowe w skalach globalnych i regionalnych, uzasadniać wnioski dotyczące

ich ewolucji.

EK3 Posiada umiejętność analizowania i oceny faktów i wydarzeń będących funkcją stosunków międzynarodowych.

EK4 Wykorzystuje najnowsze techniki komunikowania się w sieciach społecznościowych (w mowie i piśmie), potrafi

wyszukiwać, weryfikować, analizować i w kreatywny sposób wykorzystywać komunikaty i informacje na temat

stosunków międzynarodowych pochodzące z różnych źródeł.



Ćw. 1 Wczesne historyczne formy stosunków międzynarodowych.

2

Ćw. 2 Stosunki międzynarodowe w procesie ewolucji 1648 – 1991. 2

Ćw. 3

Kwestie narodowe we współczesnym świecie, prawo narodów do

samostanowienia.

2

Ćw. 4 Nacjonalistyczne motywy współczesnych konfliktów narodowościowych

i lokalnych wojen.

2

Ćw. 5 Państwa, jako główny podmiot stosunków międzynarodowych, cechy

państwa, jako uczestnika prawnego porządku międzynarodowego.

2

Ćw. 6

Organizacje międzynarodowe jako podmioty stosunków

międzynarodowych

2

Ćw. 7 Polityka zagraniczna Polski – motywy, zasady, kierunki. 2

Ćw. 8 Organizacyjno instytucjonalne podstawy polityki zagranicznej Polski.

2

Ćw. 9 Konflikty międzynarodowe, ich przyczyny i sposoby ich rozwiązywania.

2

Ćw. 10 Bezpieczeństwo międzynarodowe – istota, drogi i środki realizacji. 2

Ćw. 11

Regionalizm, jako czynnik kształtowania się stosunków

międzynarodowych.

2

Ćw. 12 Pojęcie i procesy globalizacji, jej ekonomiczne i polityczne aspekty.

2

Ćw. 13 Struktura i kompetencje ONZ, NATO, OBWE. Działalność tych

organizacji - przykłady, case study.

2

Ćw. 14 Geneza i proces integracji państw europejskich po II wojnie światowej

Zasady organizacyjne i funkcjonale unii Europejskiej.

2

Ćw. 15

Podsumowanie

2

Suma godzin 30


1. Podręczniki.


3. Internet.


1. Prezentacje opracowań indywidualnych, dyskusja


F1 Wypowiedzi (referaty ) o szerszej formule tematycznej

F2. Wypowiedzi ustne – głosy w dyskusji



Forma aktywności

Łączna i średnia liczba godzin

na zrealizowanie aktywności

Godziny kontaktowe z nauczycielem w trakcie zajęć łącznie. 30

Godziny kontaktowe z nauczycielem (w trakcie konsultacji,

średnio na studenta) 12


SUMA 60


PRZEDMIOTU

2



1. R. Zenderowski, Stosunki międzynarodowe vademecum, Wrocław 2006

2. E. Haliżak, R. Kuźniar (red.), Stosunki międzynarodowe. Geneza, struktura, dynamika, Warszawa 2006

3. W. Malendowski, Cz. Mojsiewicz (red.), Stosunki międzynarodowe, Wrocław 2000

4. R. Kuźniar, Stosunki międzynarodowe – istota, uwarunkowania, badanie, [w:] E. Haliżak, R.Kuźniar

(red.), Stosunki międzynarodowe ….

5. P. Ostaszewski, Międzynarodowe stosunki polityczne, Warszawa 2008

6. M.Pietraś, Istota i ewolucja międzynarodowych stosunków politycznych, [w:] M. Pietraś (red.)

Międzynarodowe stosunki polityczne, Lublin 2006

7. Z. Czachór, Uczestnicy stosunków międzynarodowych, [w:] W. Malendowski, C. Mojsiewicz (red.) …

8. T. Łoś-Nowak, Uczestnicy stosunków międzynarodowych, [w:] T. Łoś-Nowak (red.), Współczesne

stosunki międzynarodowe, Wrocław 2008

9. E. Cziomer, Państwa, [w:] E. Cziomer, L.W Zyblikiewicz (red.), Zarys współczesnych stosunków

międzynarodowych, Warszawa 2000

10. E. Cziomer, Organizacje międzynarodowe, [w:] E. Cziomer L.W. Zyblikiewicz (red.) …

11. E. Cziomer, Polityka zagraniczna państwa, [w:] E. Cziomer, L.W. Zyblikiewicz (red.) …

12. Z. Cesarz, Konflikty zbrojne, jako problem międzynarodowy, [w:] Z. Cesarz, E. Stadlmiller (red.),

Problemy polityczne współczesnego świata, Wrocław 1996

13. E. Cziomer, Bezpieczeństwo międzynarodowe, [w:] E. Cziomer, L.W. Zyblikiewicz (red.), Zarys

współczesnych …


1. W. Szymborski, Międzynarodowe stosunki polityczne, Bydgoszcz 2006

2. J.Popiuk-Rasińska, Uczestnicy stosunków międzynarodowych, ich interesy i

oddziaływania, [w:] E. Haliżak, R.Kuźniar (red.)…

3. F. Fukuyama, Budowanie państwa. Władza i ład międzynarodowy w XXI w., Poznań

2005

4. D. Kondrakiewicz, Państwo, [w:] M. Pietras (red.), Międzynarodowe stosunki polityczne,

Lublin 2006

12 E. Cziomer, Narody i religie, [w:] E. Cziomer L.W. Zyblikiewicz (red.) …

13 E. Pałyga, Stolica Apostolska, jako uczestnik międzynarodowych stosunków politycznych, Warszawa

1978

14 M. Perkowski, Samostanowienie narodów w prawie międzynarodowym, Warszawa 2001

15 T. Łoś-Nowak, Geneza i historia powstania organizacji międzynarodowych, [w:] T. Łoś-Nowak (red.),

Organizacje międzynarodowe –istota, mechanizmy działania, zasięg, Wrocław 1997

16 I.Popiuk-Rasińska, Instytucje międzynarodowe, [w:] E. Haliżak, R.Kuźniar (red.)…

17 T. Łoś-Nowak, Polityka zagraniczna,[w:] T. Łoś-Nowak (red.), Współczesne stosunki międzynarodowe

…

18 W.Malendowski, Spory i konflikty międzynarodowe, [w:] W.Malendowski, Cz. Mojsiewicz (red.) …

XI. TABLICA POWIAZAŃ EFEKTÓW PRZEDMIOTOWYCH Z CELAMI PRZEDMIOTU W

ODNIESIENIU DO METOD ICH WERYFIKACJI

Efekty

kształcenia

Odniesienie danego

efektu do efektów

zdefiniowanych dla

całego programu

(PEK)


programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody

dydaktyczne Sposób

oceny

EK 1 K_W01 C1,C4, C6 1,2 1 P1

K_W02

K_W06

K_U02

K_K01

Ćw.1

Ćw.2 F1

F2

EK 2

K_W03

K_W04

K_U05

K_K03

C2, C6

Ćw. 3

Ćw. 6

Ćw. 11

1,3

1 P 1

F 1

F2

EK 3

K_W05

K_W09

K_U05

K_K01

C5,C6

Ćw. 2

Ćw. 3

Ćw. 5

1,2,3

1 P1

F1

F 2

EK 4

K_W07

K_W08

K_U02

K_U04

K_K06

C4, C 6

Ćw . 4

Ćw. 8

Ćw. 10

1,2,3

1

P 1

F 1

F 2

XII.DODATKOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE





12-ćw. I. KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa

przedmiotu/modułu:

Współczesne systemy polityczne







Prowadzący przedmiot: dr Katarzyna Giereło-Klimaszewska



1 15 15

2 2 15 15

II. Cel przedmiotu:

C1 – Przyswojenie wiedzy na temat genezy procesu tworzenia się współczesnych systemów

politycznych

C2 – Przekazywani i ugruntowanie wiedzy na temat roli głównych elementów systemu

Politycznego państwa.

C3 – Zrozumienie istoty politycznej i społecznej systemów państw o ustrojach

demokratycznych i niedemokratycznych, przyswojenie wiedzy o ich stosunkach i

funkcjonowaniu.

C4 – Poszerzenie, usystematyzowanie i ugruntowanie wiedzy o strukturze i funkcjonowaniu

państw odgrywających aktualnie szczególną rolę w skali globalnej.

C5 – Rozwijanie zdolności i umiejętności analizowania i oceny działalności organów i instytucji

systemów politycznych również lokalnych.


Brak

IV. Oczekiwane efekty kształcenia

EK 1 Posiada wiedzę na temat historycznych uwarunkowań kształtowania się systemów politycznych ( w

tym partyjnych) procesów ich ewolucji, współczesnych modeli ustrojowych państw.

EK 2 Posiada umiejętność analizowania i oceniania funkcjonowania współczesnych systemów

politycznych w tym partii politycznych.

EK 3 Posiada umiejętność wyrażania własnej tożsamości w prezentacjach publicznych (np. w debatach na

tematy organizacji i funkcjonowania systemów politycznych).

EK4 Ma świadomość potrzeby działania na rzecz doskonalenia organizacji i funkcjonowania polskiego

systemu politycznego, upowszechnienia norm etycznych i kultury prawnej społeczeństwa i podmiotów

systemu politycznego.



Ćw. 1 Kryteria i normy klasyfikacji systemów politycznych.

2

Ćw. 2

Historyczne i współczesne uwarunkowania przemian systemów

politycznych.

2

Ćw. 3 Zasady organizacji i cechy strukturalne aparatu państwowego (ustroju

politycznego).

2

Ćw. 4 System partyjny w Polsce w latach 1945 – 1989. 2

Ćw. 5 Władza ustawodawcza i wykonawcza w Polsce po 1989 r. 2

Ćw. 6 Władza lokalna – struktura, kompetencje, działalność samorządów. 2

Ćw. 7 Systemy polityczne państw demokratycznych, ich zasady

organizacyjne.

2

Ćw. 8 Motywy ideologiczne, historyczne przesłanki reżymów totalitarnych.

2

Ćw. 9 Specyfika dyktatur wojskowych i systemów teokratycznych. 2

Ćw. 10 Ideologiczne i historyczne przesłanki systemu ustrojowego ChRL.

2

Ćw. 11 Specyfika rosyjskiego systemu partyjnego.

2

Ćw. 12 Tradycyjne i współczesne zasady federalizmu Stanów Zjednoczonych

Ameryki.

2

Ćw. 13 Geneza, ewolucja, parlamentaryzmu w Anglii i Francji. 2

Ćw. 14 Konstytucja V Republiki Francuskiej 1958.

2

Ćw. 15

Tradycje i współczesność federalizmu RFN.

2

Suma godzin 30


1. Podręczniki,


3. Internet


1. Prezentacje opracowań indywidualnych, dyskusja.


F 1. Wypowiedzi (referaty) na wcześniej zadany temat

F 2. Wypowiedzi ustne – głosy w dyskusji



Forma aktywności



Godziny kontaktowe z nauczycielem w trakcie zajęć 30




SUMA 60


DLA PRZEDMIOTU 2


Literatura podstawowa: 1. K. Wojtaszczyk, Współczesne systemy polityczne, Warszawa 2000

2. K. Wojtaszczyk, Współczesne systemy partyjne, Warszawa 1992

3. P. Derczyński, Współczesne systemy polityczne, Poznań 2000

4. M. Lisicka (red.), System polityczny RP, Warszawa 2001

5. R. Herbut, Sysemy partyjne w Europie zachodniej, ciągłość i zmiana, Wrocław 1996

6. W. Skrzydło, Ustrój polityczny Republiki Federalnej Niemiec, Warszawa 1985

7. E. Zieliński, Współczesna Rosja. Studium polityczno - ustrojowe, Warszawa 1995

8. J. Wróblewski (red.), Konstytucja USA 1787-1987. Historia i współczesność, Warszawa 1987

9. A. Zięba, Parlament Wielkiej Brytanii, Warszawa 1994

10. M. Pietraś, Oblicza procesów globalizacji, Lublin 2002

11. A. Antoszewski, R. Herbut, Systemy polityczne współczesnego świata, Gdańsk 2000.


1. A.K. Piasecki, Samorząd terytorialny i wspólnoty lokalny, Warszawa 2009

2. K. Łabędź, M. Mikołajczyk (red.), Opozycja w systemach demokratycznych i niedemokratycznych,

Kraków 2004

3. E. Gdulewicz, W. Kręcirz, W. Orłowski, W. Skrzydło, W. Zakrzewski, Ustroje państw

współczesnych, Wrocław 2003

4. A. Jamróz, System partyjny współczesnej Francji, Warszawa 1990

5. J. Stamer, Demokracje europejskie, Rzeszów 1993

6. J. Iwanek (red.), Partie i systemy partyjne państw wysoko rozwiniętych cz. I, Katowice 1994

7. M. Sokół, M. Żmigrodzki, Systemy polityczne państw Europy środkowej i wschodniej, Lublin 2005

8. A. Antoszewski, R. Herbut, W. Jednaka, Partie i system partyjny w Polsce, Wrocław 1993

9. A. Antoszewski, R. Herbut, Demokracje Europy środkowo-wschodniej w perspektywie

porównawczej, Wrocław 2003

10. E. Zieliński (red.), Przeobrażenia ustrojowe w byłych republikach ZSRR, Warszawa 1993

11. B. Doliński, Samorząd terytorialny. Zagadnienia ustrojowe, Kraków 2005

12. P. Bender, Ameryka. Nowy Rzym, Warszawa 2004.

XI. TABLICA POWIĄZĄŃ EFEKTÓW PRZEDMIOTOWYCH I KIERUNKOWYCH Z

CELAMI PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO METOD ICH WERYFIKACJI

Efekty

kształcenia

Odniesienie danego

efektu do efektów

zdefiniowanych dla

całego programu

(PEK)


dydaktyczne

Metody

dydaktyczne Sposób

oceny

EK 1

K_W01

K_W02

K_U01

C1, C2 Ćw. 1

Ćw..3

Ćw. 7 1,2,3,

1 P1

F1

F 2

EK 2

K_W01

K_W04

C3,C4 Ćw.2

Ćw. 4

Ćw. 5 1

1 P1

F1

F 2

EK 3

K_W04

K_W05

K_U02

K_U04

C2, C3,

Ćw.4

Ćw.10

Ćw. 11

Ćw. 12

Ćw. 13

Ćw. 14

Ćw. 15

1,2

1

P1

F1

F 2

EK 4

K_W03

K_W04

K_U02

K_U05

C2,C4, C5

Ćw. 4

Ćw. 7

Ćw. 8

Ćw. 10

1,2,3,

1

P1

F1

F 2

K_K15






12-w. I. KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa

przedmiotu/modułu:

Współczesne systemy polityczne










1 15 15

2

2 15 15

II. Cel przedmiotu:

C1 – Przyswojenie wiedzy na temat genezy procesu tworzenia się współczesnych systemów

politycznych

C2 – Przekazywanie i ugruntowanie wiedzy na temat roli głównych elementów systemów

Politycznych.

C3 – Zrozumienie istoty politycznej i społecznej systemów państw o ustrojach

demokratycznych i niedemokratycznych, przyswojenie wiedzy o ich strukturach i

funkcjonowaniu.

C4 – Poszerzenie, usystematyzowanie i ugruntowanie wiedzy o strukturze i funkcjonowaniu

państw odgrywających aktualnie szczególną rolę w skali globalnej.

C5 – Rozwijanie zdolności i umiejętności analizowania i oceny działalności organów i instytucji

systemów politycznych również lokalnych.


Brak


EK 1 Student zna treści podstawowych pojęć i kategorii klasyfikacyjnych systemów

politycznych.

EK 2 Potrafi omówić genezę, cechy współczesnych systemów politycznych, również genezę i

cechy współczesnych systemów partyjnych.

EK 3 Student zna normy, zasady, funkcje państwa jako podstawowego podmiotu systemu

politycznego.

EK 4 Student potrafi zinterpretować i ocenić istotne różnice między systemami

demokratycznymi, totalitarnymi, autorytatywnymi i innymi.

EK 5 Student zna system polityczny RP, potrafi wskazać na szczególne różnice i

podobieństwa między systemami RP i innych państw demokratycznych.

EK 6 Posiada znajomość i umiejętność interpretacji podstawowych aktów normatywnych

dotyczących funkcjonowania podmiotów systemu politycznego RP.

EK7 Student posiada znajomość struktury zadań i roli lokalnych podmiotów systemu

politycznego RP – samorządu, organizacji społecznych, politycznych, kulturalnych. Potrafi

ocenić ich działalność, formułować, wnioski usprawniające ich funkcjonowanie.

V. Treści programowe

Forma zajęć: WYKŁADY Liczba godzin

W 1

Pojecie i klasyfikacja systemów politycznych.

2

W 2

Geneza, proces tworzenia się i przeobrażeń współczesnych systemów

politycznych.

2

W 3

Normy, zasady, funkcje państwa jako podstawowego podmiotu

systemu politycznego.

2

W 4

Partie polityczne i systemy partyjne ich geneza i rola kreatywna.

2

W 5

Partie polityczne, ewolucje systemu partyjnego w RP po 1989 r.

2

W 6

Organizacje społeczne, grupy interesu, władze lokalne w systemie

publicznym RP.

2

W 7

Współczesne systemy demokratyczne.

2

W 8

Systemy totalitarne we współczesnym świecie.

2

W 9

Systemy teokratyczne, dyktatury wojskowe. 2

W 10

Specyfika systemu politycznego ChRL.

2

W 11

System polityczny Federacji Rosyjskiej.

2

W 12

System polityczny Stanów Zjednoczonych Ameryki. 2

W 13

System polityczny Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i

Irlandii Północnej.

2

W 14

System polityczny V Republiki Francuskiej.

2

W 15

System polityczny Republiki Federalnej Niemiec.

2

Suma godzin 30


1. Podręczniki,


3. Internet


1. Wykład połączony z konwersatorium


F1. Wypowiedzi ustne w trakcie wykładu związane z jego treścią, dyskusja.

P1. Wypowiedzi podsumowujące (pisemne) – zaliczenia zajęć.


Forma aktywności



Godziny kontaktowe z nauczycielem w trakcie

zajęć 30




SUMA 60


DLA PRZEDMIOTU 2


Literatura podstawowa: 1. K. Wojtaszczyk, Współczesne systemy polityczne, Warszawa 2000

2. K. Wojtaszczyk, Współczesne systemy partyjne, Warszawa 1992

3. P. Derczyński, Współczesne systemy polityczne, Poznań 2000

4. M. Lisicka (red.), System polityczny RP, Warszawa 2001

5. R. Herbut, Sysemy partyjne w Europie zachodniej, ciągłość i zmiana, Wrocław 1996

6. W. Skrzydło, Ustrój polityczny Republiki Federalnej Niemiec, Warszawa 1985

7. E. Zieliński, Współczesna Rosja. Studium polityczno - ustrojowe, Warszawa 1995

8. J. Wróblewski (red.), Konstytucja USA 1787-1987. Historia i współczesność, Warszawa 1987

9. A. Zięba, Parlament Wielkiej Brytanii, Warszawa 1994

10. M. Pietraś, Oblicza procesów globalizacji, Lublin 2002

11. A. Antoszewski, R. Herbut, Systemy polityczne współczesnego świata, Gdańsk 2000.


1. A.K. Piasecki, Samorząd terytorialny i wspólnoty lokalny, Warszawa 2009

2. K. Łabędź, M. Mikołajczyk (red.), Opozycja w systemach demokratycznych i niedemokratycznych,

Kraków 2004

3. E. Gdulewicz, W. Kręcirz, W. Orłowski, W. Skrzydło, W. Zakrzewski, Ustroje państw

współczesnych, Wrocław 2003

4. A. Jamróz, System partyjny współczesnej Francji, Warszawa 1990

5. J. Stamer, Demokracje europejskie, Rzeszów 1993

6. J. Iwanek (red.), Partie i systemy partyjne państw wysoko rozwiniętych cz. I, Katowice 1994

7. M. Sokół, M. Żmigrodzki, Systemy polityczne państw Europy środkowej i wschodniej, Lublin 2005

8. A. Antoszewski, R. Herbut, W. Jednaka, Partie i system partyjny w Polsce, Wrocław 1993

9. A. Antoszewski, R. Herbut, Demokracje Europy środkowo-wschodniej w perspektywie

porównawczej, Wrocław 2003

10. E. Zieliński (red.), Przeobrażenia ustrojowe w byłych republikach ZSRR, Warszawa 1993

11. B. Doliński, Samorząd terytorialny. Zagadnienia ustrojowe, Kraków 2005

12. P. Bender, Ameryka. Nowy Rzym, Warszawa 2004.

13.

XI TABLICA POWIĄZĄŃ EFEKTÓW PRZEDMIOTOWYCH I KIERUNKOWYCH Z CELAMI

PRZEDMIOTU W ODNIESIENIU DO METOD ICH WERYFIKACJI

Efekty

kształcenia

Odniesienie danego

efektu do efektów

zdefiniowanych dla

całego programu

(PEK)


dydaktyczne

Metody

dydaktyczne Sposób

oceny

EK 1 K_W02 C1, C2 W 1, 1,2,3 1 F1

K_U01

K_U03

W 2,, P 1

EK 2

K_W01

K_U02

K_K05

C2, C4 W,3

W 4,

W 5,, 1,2,

1

F1

P 1

EK 3

K_W04

K_U05

C2 , C4 W3,

W 4

W 5 1,2

1 F1

P 1

EK 4

K_W01

K_U02

K_K04

C3, C 5

W 7,

W 8,

W 9,

W 10,

W 12

1,2,3,

1

F 1

P1

EK 5

K_W09

K_U02

K_U08

K_K06

C2, C 4

W 5,

W 6, 1,2,

1

F1

P 1

EK 6

K_W03

K_W05

K_U01

K_K14

C1 , C 3,

C5

W 1

W 2

1,3

1

F 1

P1

EK 7

K_W02

K_W09

K_U04

K_U08

K_K03

C2, C4

W 3,

W 6,

W 7,

W 8

1,2,3

1

F1

P 1






13 -w KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa przedmiotu/modułu: Podstawy socjologii

Nazwa angielska: Introduction to Sociology



Profil studiów praktyczny





Prowadzący przedmiot: dr Mirosław Zdulski



1 15 1

II Cel przedmiotu

C1 – Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami opisującymi życie społeczne oraz procesami

leżącymi u jego podstaw.

C2 - Nabycie przez studentów umiejętności stosowania kategorii pojęciowych w analizie społeczeństwa.


brak


EK1 Student zna i rozumie podstawowe pojęcia socjologiczne, najważniejsze teorie oraz metody badań.

EK2 Student ma uporządkowaną ogólną wiedzę na temat uwarunkowań życia społecznego, struktur i

instytucji społecznych, zjawisk i procesów zachodzących w społeczeństwie.



godzin

W. 1

Socjologiczne spojrzenie na świat. Wiedza socjologiczna a wiedza potoczna.

Główne nurty myślowe. Miejsce socjologii wśród innych nauk. Badania

socjologiczne i ich wpływ na życie codzienne. Socjologiczne metody

badawcze stosowane w pedagogice.

2

W.2 Koncepcja człowieka. Człowiek a natura. Kultura jako narzędzie adaptacji

człowieka. Rola i znaczenie kultury w życiu społecznym 2

W.3 Ład i zmiana społeczna 2

W.4 Zbiorowości społeczne. Podstawowe rodzaje zbiorowości. Rodzaje grup

społecznych 2

W.5 Interpretacje więzi społecznej. Procesy tworzenia się więzi. Komponenty

więzi. Rozpad. Organizacja i dezorganizacja społeczna 2

W.6 Struktura społeczna – pojęcie, elementy. Teorie stratyfikacji społecznej i

ruchliwości społecznej 2

W.7 Zasada różnicowania a nierówności społeczne. Nierówności we

współczesnym świecie. Źródła nierówności w Polsce. Nierówności w

edukacji. 2

W.8 Podsumowanie wiedzy, umiejętności i kompetencji personalnych uzyskanych

podczas kursu 1

Suma godzin 15


1. Urządzenia interkomunikacyjne (tablica interaktywna, rzutnik multimedialny).


Metoda podająca:

1. wykład


F1 Obecność

P1 Test


Forma aktywności



aktywności



na studenta) 6

Przygotowanie się do testu 9

SUMA 30


PRZEDMIOTU 1


Literatura podstawowa: 1. Giddens A. , Socjologia. Warszawa 2007, PWN.

2. Szacka B., Socjologia. Warszawa 2003, PWN

3. Sztompka P., M. Bogunia-Borowska M., Socjologia codzienności. Kraków 2008, Wyd. ZNAK.

4. Sztompka P., Socjologia. Analiza społeczeństwa. Kraków 2002, Wyd. ZNAK.

Literatura uzupełniająca: 1. Turowski J., Małe struktury społeczne. Lublin 2000, Wyd. KUL.

2. Turowski J., Wielkie struktury społeczne. Lublin 2000, Wyd. KUL.

3. Sztompka P., Kucia M., Socjologia. Lektury. Kraków 2005, Wydawnictwo ZNAK.



Efekty

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody


EK 1 KW_03, K_W04 C1, C2 W 1-8 1 1 F, P

EK 2 KW_01, K_W04,

K_U04 C1, C2 W 2-8 1 1 F,P


brak


brak


Nazwa przedmiotu/modułu: Podstawy socjologii

Nazwa angielska: Introduction to Sociology

Kierunek studiów: Pedagogika w zakresie pedagogiki opiekuńczej i resocjalizacji


Profil studiów Ogólnoakademicki








1 15 1

II Cel przedmiotu

C1 - Nabycie przez studentów umiejętności stosowania kategorii pojęciowych w analizie społeczeństwa.

C2 – Zdobycie umiejętności interpretacji opracowań i wyników badań społecznych oraz ich prezentacji.


brak


EK1 Student posiada umiejętność analizy zjawisk i procesów zachodzących w społeczeństwie.

EK2 Student potrafi wyszukiwać oraz prezentować wyniki badań i opracowań socjologicznych w

formie ustnej i pisemnej.



godzin Wr.1 Współczesne koncepcje człowieka 2

Wr.2 Interakcje i życie społeczne 2

Wr.3 Socjalizacja, bieg życia 2

Wr.4 Kultura

2

Wr.5 Rodzina 2

Wr.6 Seksualność i płeć 2

Wr.7 Zdrowie i choroba 2

Wr.8 Oświata 2

Wr.9 Praca i zatrudnienie 2

Wr.10 Ubóstwo 2

Wr.11 Mass media 2

Wr.12 Organizacje i sieci 2

Wr.13 Naród i grupy mniejszościowe 2

Wr.14 Państwo i polityka 2

Wr.15 Podsumowanie wiedzy, umiejętności i kompetencji uzyskanych podczas

realizacji przedmiotu 2

Suma godzin 30


1. Teksty przedmiotowe



1 dyskusja,

2 prezentacja


F1 Indywidualne formy wypowiedzi/dyskusja

P2 Prezentacja wybranego zjawiska lub problemu społecznego.


Forma aktywności



aktywności



na studenta) 6

Przygotowanie prezentacji 9

SUMA 30


PRZEDMIOTU 1


Literatura podstawowa: 1. Giddens A. , Socjologia. Warszawa 2007, PWN.

2. Szacka B., Socjologia. Warszawa 2003, PWN

3. Sztompka P., Kucia M., Socjologia. Lektury. Kraków 2005, Wydawnictwo ZNAK.

4. Sztompka P., M. Bogunia-Borowska M., Socjologia codzienności. Kraków 2008, Wyd. ZNAK..

5. Wyniki badań - Centrum Badania Opinii Społecznej; www.cbos.pl

Literatura uzupełniająca: 1. Sztompka P., Socjologia. Analiza społeczeństwa. Kraków 2002, Wyd. ZNAK.

2. Turowski J., Małe struktury społeczne. Lublin 2000, Wyd. KUL.

3. Turowski J., Wielkie struktury społeczne. Lublin 2000, Wyd. KUL.

4. Zdulski M., Wrzesień I., Zdulski T., Ciernie miasta. Skinheadzi a ultraprawica w krajach Europy

http://www.cbos.pl/

Środkowej. Jelenia Góra 2011, Wyd. KPSW.



Efekty

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody


EK 1 K_W03, KW_12,

K_U03, KU04 C1, C2 Ćw.1-8 1,2 1,2 F, P

EK 2 K_U03, K_U04,

KU_07 K_K01 C1,C2 Ćw.1-8 1,2 1,2 F,P


brak


brak

Nr14 KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa przedmiotu/modułu: Psychologia z psychologią zawodu

Nazwa angielska: Psychology focused to journalism









Prowadzący przedmiot: mgr Małgorzata Gorzelak



II 30 30 2

II Cel przedmiotu

C1 – Poznanie przez studentów psychologicznych mechanizmów zachowania człowieka w różnych

sytuacjach społecznych i ich wpływu na codzienne życie

C2 – Poznanie przez studentów problematyki społecznego spostrzegania, rozumienia innych i ich

zachowania

C3 – Nabycie umiejętności różnicowania technik wywierania wpływu a manipulacji

oraz nabycie umiejętności radzenia sobie z naciskiem społecznym

C4 – Nabycie przez studentów podstawowej wiedzy na temat zagadnień: konformizmu, stereotypów,

uprzedzeń, dyskryminacji, agresji oraz ich wpływu na zachowania ludzkie

C5 – Poznanie zagrożeń funkcjonowania osoby w środowisku społecznym oraz wpływu tego

środowiska na osobę


brak


EK 1 – Student zna i rozumie mechanizmy zachowania człowieka w różnych sytuacjach społecznych.

EK 2 – Student potrafi wyjaśnić zjawisko społecznego spostrzegania oraz rozumie wpływ tego

spostrzegania na zachowanie człowieka oraz jego postawy.

EK 3 - Student potrafi różnicować: techniki wywierania wpływu na innych a manipulacja.

EK4 – Student ma wiedzę nt zjawisk społecznych: konformizmu, stereotypów, uprzedzeń,

dyskryminacji i agresji. Potrafi określić ich wpływ na osoby i grupy społeczne.

EK5 – Student potrafi określić podstawowe zagrożenia związane z funkcjonowaniem osoby w

środowisku społecznym.



godzin

Cr 1 Psychologia jako nauka badająca zachowanie człowieka. Sytuacje społeczne jako czynnik kształtujący rodzaj aktywności człowieka.

6

Wzajemny wpływ sytuacji i osoby.

Cr 2

Pojęcie spostrzegania społecznego. Postawy społeczne i ich wpływ na

zachowanie. Zgodność działania osoby z prezentowanymi postawami.

Wpływ mediów na kształtowanie postaw.

6

Cr3

Wpływ osobisty i społeczny. Autorytet - jego rola i znaczenia w

funkcjonowaniu jednostki i grupy. Manipulacja. Zagrożenia wynikające ze

stosowania manipulacji wobec osoby i grup społecznych.

6

Cr 4 Zjawiska społeczne: konformizm, stereotypy, uprzedzenia, agresja oraz ich

wpływ na funkcjonowanie osoby 6

Cr 5 Zagrożenia funkcjonowania w społeczności: patologie społeczne – rola i znaczenie mediów w ich zwalczaniu. 6

Suma godzin 30


1. Teksty źródłowe


3. Filmy


Problemowe, praktyczne :1) pokaz, 2) ćwiczenia, 3) dyskusja, 4) instruktaż.


P Opracowanie pisemnej pracy dot poruszanych w trakcie zajęć problematyki


Forma aktywności



aktywności



studenta) 12 h

Przygotowanie do zajęć – praca własna ze źródłami, lekturą 18 h

SUMA 60 h


PRZEDMIOTU 2


Literatura:

1. J-G.Bourbonnais. Sztuka przekonywania. KDC. Warszawa. 2005

2. J.Gut W.Haman. Docenić konflikt. Kontrakt. Warszawa. 1993.

3. A. Spencer Rathaus. Psychologia współczesna. GWP.Gdańsk.2004

4. A. Ogonowska. G. Ptaszek. Współczesna psychologia mediów. Impuls. Kraków 2013

5. B. Wojciszke. Psychologia społeczna. Scholar. Warszawa 2011

6. P.G. Zimbardo. Psychologia i życie. PWN. Warszawa 2002

7. P. Winterhoff-Spurk. Psychologia mediów. WAM 2007

8. T. Witkowski. Psychomanipulacje. UNUS. Wałbrzych.2000.



Efekty

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody


EK 1

K_C01, K_KO1 C 1 Cr1, 1,2, 1,3 P

EK 2 K_C03, K_U09 C 2 Cr3 2 1,3 P

EK 3 K_C07, K_U15, K_K04

C 3

Cr3

2,3

2, 3,4

P

EK 4 K_C08, K_ U08

K_05C01_C03, K KU09 C4 Cr4 1,2 1,2,3 P

EK 5 K_ C08 K_09K_01 C5 Cr5 2,3 2,4 P


Zaliczenie pracy pisemnej, aktywność na zajęciach


Brak

14-w. KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa przedmiotu/modułu: Psychologia z psychologią zawodu

Nazwa angielska: Psychology focused to journalism









Prowadzący przedmiot: dr Beata Miedzińska



IV 15 15 1

II Cel przedmiotu

C1 – Zapoznanie studentów z psychologicznymi mechanizmami zachowania człowieka

C2 – Przekazanie wiedzy na temat wywierania wpływu społecznego i kreowania wizerunku własnej

osoby

C3 – Nabycie podstawowych kompetencji społecznych w zakresie komunikacji interpersonalnej


brak


EK 1 – Student rozumie psychologiczne mechanizmy zachowania człowieka.

EK 2 – Student zna zasady działania reguły wzajemności, zaangażowania i konsekwencji

EK3– Student ma wiedzę i umiejętności z zakresu efektywnej komunikacji



godzin

W 1

Potrzeby psychiczne. Mechanizmy motywacyjne. Działanie mediów w aspekcie psychologicznym: kształtowanie postaw, wpływ na stereotypy i uprzedzenia

4

Wr 2 Emocje. Stres. Radzenie sobie w sytuacjach trudnych. Media stresogenne.

Wpływ mediów na nastoletnich odbiorców. Agresja w mediach. 2

Wr 3 Style autoprezentacji 2

Wr 4 Wywieranie wpływu społecznego. Manipulacja społeczna. Jak działa

reklama. Jak przeciwstawić się manipulacji. 3

Wr 5 Zasady czystej komunikacji. Zadawanie pytań. Parafrazowanie. Asertywna komunikacja 3

Wr 6 Sprawdzian wiedzy i umiejętności w zakresie kompetencji społecznych 1

Suma godzin 15


1. Filmy


3. Mapka asertywności




P Zaliczenie testu wiedzy i umiejętności


Forma aktywności



aktywności



studenta) 6 h

Przygotowanie do kolokwium 9 h

SUMA 30 h


PRZEDMIOTU 1


Literatura:

1. P. Winterhoff-Spurk. Psychologia mediów. WAM 2007

2. A. Ogonowska. G. Ptaszek. Współczesna psychologia mediów. Impuls. Kraków 2013

3. R. Cialdini. Wywieranie wpływu na ludzi. GWP. Gdańsk 2013

4. A. Szmajke. Autoprezentacja: maski, pozy, miny. URSA Consulting.2002

5. B. Wojciszke. Psychologia społeczna. Scholar. Warszawa 2011

6. D. Meyers. Psychologia. Zysk i S-ka. 2006

7. R.E. Franken. Psychologia motywacji. GWP. Gdańsk. 2012



Efekty

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody


EK 1

K_W01, K_KO1 C 1 W1, W2,

W3 1,2, 1,3 P

EK 2 K_W03, K_U09 C 2 W3, W4 2 1,3 P

EK 3 K_W07, K_U15, K_K04 C 3 W4, W5 2,3 2, 3,4 P


Zaliczenie kolokwium


Brak

15 ćw. KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa przedmiotu/modułu: Podstawy filozofii

Nazwa angielska: Introduction to Philosophy

Kierunek studiów: Dziennikarstwo i komunikacja społeczna, specjalność: kreowanie

wizerunku i reklama







Opracował: dr Janusz Maj



1 15 - - 15 1

II Cel przedmiotu

C1 – Uzyskanie podstawowej wiedzy filozoficznej w ujęciu problemowym i historycznym..

C2 - Poznanie i przyswojenie podstawowej terminologii filozoficznej oraz poznanie idei i argumentacji

klasycznych i współczesnych autorów filozoficznych.

C3 – Opanowanie podstawowej wiedzy filozoficznej z zakresu historii filozofii, filozofii współczesnej

oraz z ontologii, metafizyki, teoria poznania, filozoficznych koncepcji człowieka, aksjologii.

C4 – nabycie umiejętności refleksyjnego i krytycznego myślenia, ważności tradycji filozoficznej w

kulturze Europy i świata, rozumienie podstawowych metod analizy i interpretacji tekstów

filozoficznych oraz uzyskanie umiejętności samodzielnego myślenia poszerzającego własną wiedzę i

zainteresowania.


Student powinien posiadać wiedzę ogólną na poziomie liceum o profilu podstawowym


Student:

EK 1 - zna i rozumie podstawowe pojęcia z dziedziny filozofii, ma usystematyzowaną wiedzę

(obejmującą terminologię, teorie i metody) z zakresu filozofii.

EK 2 – posiada uporządkowaną wiedzę szczegółową w obszarze podstawowych pojęć, kategorii i

dziedzin filozofii, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki związanej z kształtowaniem

systemu wartości na płaszczyźnie działań odnoszących się do dziennikarstwa i komunikacji

społecznej z uwzględnieniem specjalności kreowania wizerunku i reklamy.

EK 3 – zna i identyfikuje główne systemy, pojęcia, kategorie i koncepcje filozoficzne oraz ich

autorów..

EK 4 – potrafi wyrażać swoje przekonania w publicznej prezentacji oraz skutecznie argumentować z

wykorzystaniem poglądów znanych myślicieli oraz samodzielnie formułować wnioski w

trakcie dyskusji naukowej na tematy związane z pracą nauczyciela, opiekuna i wychowawcy.

EK 5 – uznaje i docenia zasadność aktywnego uczestnictwa w życiu kulturalnym oraz jest gotowy do

doskonalenia swego potencjału twórczego i świadomości etycznej celem sprostania

wyzwaniom zawodowym i społecznym, jest krytyczny i refleksyjny wobec otaczającej go

rzeczywistości. .


Forma zajęć: ćwiczenia Liczba

godzin

Ćw. 1 Czym jest filozofia? Źródła filozofii. Pojmowanie arche w filozofii

przedsokratejskiej, pojmowanie arche przez Pitagorejczyków i Platona. 2

Ćw. 2. Metafora platońskiej jaskini, świat idei, dusza, odkrycie transcendencji,

metafizyka. 2

Ćw. 3 Zwrot w filozofii ku mądrości praktycznej, problem szczęścia. 2

Ćw. 4 Cogito ergo sum, problem człowieka w filozofii nowożytnej, autonomia

podmiotu, podmiot świadomy własnej racjonalności. 2

Ćw. 5 Wyjście poza autonomię podmiotu, człowiek jako podmiot dialogiczny. 2

Ćw. 6 Przełom w myśleniu o człowieku, przejście do ,,małych narracji” w

konstruowaniu wiedzy. 2

Ćw. 7 Aksjologiczne przemiany, kryzys wartości tradycyjnych, pluralizm,

indywidualizm, samostanowienie podmiotu. 2

Ćw. 8 Dyskusja na temat efektów uzyskanych przez studentów podczas ćwiczeń i

ocena końcowa. 1

Suma godzin

15


1. Podręczniki i teksty źródłowe

2. Laptop, tablet

3. Urządzenia interkomunikacyjne (tablica interaktywna, rzutnik multimedialny)


1. Percepcyjno-oglądowa z pokazem multimedialnym

2. Dyskusja naukowa, prezentacja, wypowiedź, argumentacja

3. Metoda poszukująca – analiza i interpretacja tekstu


F1. Ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność)

F2. Obecność

P1. Indywidualne kolokwium semestralne – przygotowanie prezentacji na wybrany temat

P2. Kontrolne testy otwarte


Forma aktywności



aktywności



studenta) 6


Przygotowanie kolokwium, prezentacji 5

SUMA 30


PRZEDMIOTU (ćwiczenia) 1



Arystoteles, Zachęta do filozofii, przeł. K. Leśniak Warszawa 1988.

Diogenes Laertios, Żywoty i poglądy słynnych filozofów greckich, (różne wydania).

Platon, Obrona Sokratesa, Przeł. Wł. Witwicki, Kraków 2004.

Platon, Dialogi, przeł. Wł. Witwicki, Kraków 2007.

Buber M., Problem człowieka, przeł. R. Reszke, Warszawa 1993.

Heidegger M., List o ,,humanizmie”, przeł. J. Tischner, w: Heidegger M., Znaki drogi, Warszawa 1999.

Jaspers K., Wprowadzenie do filozofii, przeł. A. Wołkowicz, Wrocław 1995.

Jaspers K., Filozofia egzystencji, przeł. D. Lachowska, Warszawa 1997.

Lyotard J-F., Kondycja ponowoczesna, przeł. M. Kowalska, J. Migasiński, Warszawa 1997.

Taylor Ch., Źródła podmiotowości. Narodziny tożsamości nowoczesnej, przeł. A. Bielik–Robson,

Warszawa 2012.

Tischner J., Myślenie według wartości, Kraków 2011.

Filek J., Filozofia odpowiedzialności XX wieku (teksty źródłowe), Kraków 2004.

Markiewicz B., Filozofia. Wybór tekstów, Warszawa 1987.


Anzenbacher A., Wprowadzenie do filozofii, Kraków 1992.

Copelston F., Historia filozofii, t. 1 – 9, Warszawa 2006.

Dziobakowski B., Hołówka J., Panorama współczesnej filozofii, Warszawa 2016.

Goodin R. E., Pettit F. (red.), Przewodnik po współczesnej filozofii politycznej, przeł. C. Cieśliński,

Poręba M., Warszawa 2002

Gadacz T., Historia filozofii XX wieku. Nurty. (filozofia życia, pragmatyzm, filozofia ducha), Kraków

2009.

Gadacz T., Historia filozofii XX wieku. Nurty. (neokantyzm ,filozofia egzystencji, filozofia dialogu),

Kraków 2009.

Kymilicka W. Współczesna filozofia polityczna, przeł., A. Pawelec, Warszawa 2009.

Lorenc W., W poszukiwaniu filozofii humanistycznej, Warszawa 1998.

Mackiewicz W., Filozofia współczesna w zarysie, Warszawa 2008.

Migasiński J., Filozofia nowożytna. Postacie. Idee. Problemy, Warszawa 2011.

Szlachta B., Słownik społeczny, Kraków 2004.

Tatarkiewicz Wł., Historia filozofii, t.1-3, Warszawa (różne wydania).

Węgrzecki A., Wokół filozofii spotkania, Kraków 2014.

Wodziński C., Filozofia jako sztuka myślenia, Warszawa 2000.

Czasopisma fachowe z dziedziny filozofii.



Efekty

kształcenia

Odniesienie danego

efektu do efektów

zdefiniowanych dla


Cele

przedmiotu Treści programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody

dydaktyczne

Sposób

oceny

EK 1 K_W03, K_W04,

K_W09

C1, C2,

C3

Ćw.1, Ćw. 2,

Ćw. 3, Ćw. 4,

Ćw. 5, Ćw. 6,

Ćw. 7.

1,2,3 1,2,3 F,P

EK 2 K_U03, K_U07 C2, C3,

C4

Ćw.1,Ćw.2,Ćw.3,

Ćw. 4, Ćw.5,

Ćw. 6, Ćw. 7.

1,2,3 1,2,3 F

EK 3 K_U08, K_U10, C1, C2,

C3, C4

Ćw. 2, Ćw. 3,

Ćw. 4, Ćw. 5,

Ćw. 6, Ćw. 7,

1,2,3 1,2,3 F,P

EK 4 K_K01, K_K02 C3, C4

Ćw. 4, Ćw. 5,

Ćw. 6, Ćw. 7,

Ćw. 8

1,2,3 2,3 F

EK 5 K_K04, K_K05,

K_K06 C1, C3

Ćw. 4, Ćw.5,

Ćw.6., Ćw.7,

Ćw. 8

1,2,3 2,3 F


Zasady weryfikacji efektów nauczyciel podaje na pierwszych zajęciach


Informacja, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć, np. prezentacjami, tekstami, itp.

15 w. KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa przedmiotu/modułu: Podstawy filozofii

Nazwa angielska: Introduction to Philosophy

Kierunek studiów: Dziennikarstwo i komunikacja społeczna, specjalność:








Opracował: dr Janusz Maj



1 15 - - 15 1

II Cel przedmiotu

C1 – Uzyskanie podstawowej wiedzy filozoficznej w ujęciu problemowym i historycznym..

C2 - Poznanie i przyswojenie podstawowej terminologii filozoficznej oraz poznanie idei i

argumentacji klasycznych i współczesnych autorów filozoficznych.

C3 – Opanowanie podstawowej wiedzy filozoficznej z zakresu historii filozofii, filozofii współczesnej

oraz z ontologii, metafizyki, teoria poznania, filozoficznych koncepcji człowieka, aksjologii.

C4 – nabycie umiejętności refleksyjnego i krytycznego myślenia, nabycie przekonania o ważności

tradycji filozoficznej w kulturze Europy i świata, rozumienie podstawowych metod analizy i

interpretacji tekstów filozoficznych oraz uzyskanie umiejętności samodzielnego myślenia

poszerzającego własną wiedzę i zainteresowania.


Student powinien posiadać wiedzę ogólną na poziomie liceum o profilu podstawowym


Student:

EK 1 - zna i rozumie podstawowe pojęcia z dziedziny filozofii, ma usystematyzowaną wiedzę ogólną

obejmującą terminologię, teorie i metody z zakresu filozofii.

EK 2 – posiada uporządkowaną wiedzę szczegółową w obszarze podstawowych dziedzin filozofii, ze

szczególnym uwzględnieniem problematyki związanej z kształtowaniem systemu wartości na

płaszczyźnie działań zawodowych odnoszących się do dziennikarstwa i komunikacji społecznej

z uwzględnieniem specjalności kreowania wizerunku i reklamy.

EK 3 – zna i identyfikuje główne systemy, pojęcia, kategorie i koncepcje filozoficzne oraz ich

twórców.

EK 4 – potrafi wyrażać swoje przekonania w publicznej prezentacji oraz skutecznie argumentować z

wykorzystaniem poglądów znanych myślicieli oraz samodzielnie formułować wnioski w

trakcie dyskusji naukowej na tematy związane z pracą nauczyciela, opiekuna i wychowawcy.

EK 5 – uznaje i docenia zasadność aktywnego uczestnictwa w życiu kulturalnym oraz jest gotowy do

doskonalenia swego potencjału twórczego i świadomości etycznej celem sprostania

wyzwaniom zawodowym i społecznym, jest krytyczny i refleksyjny wobec otaczającej go

rzeczywistości.



godzin

W. 1.

Etymologia terminu filozofia, filozofia jako mądrość, filozofia jako sztuka

życia.

2

W. 2, W. 3

Zagadnienia ontologiczne i epistemologiczne: byt i jego natura, pojmowanie

arche. Filozofia jako wiedza ogólna ujmującą całość istniejącej

rzeczywistości, którą wyjaśnia w kategoriach pojęciowych. Specyfika

myślenia filozoficznego, problem źródeł i granic ludzkiego poznania.

4

W. 4, W. 5 Filozofia człowieka. Koncepcja człowieka w ujęciu Sokratesa, Platona, św.

Augustyna, Kartezjusza. 4

W. 6 Filozofia egzystencji (Kierkegaard, Nietzsche, Jaspers). Sartre, egzystencja

poprzedza esencję. 2

W. 7 Aksjologiczny i agatologiczny horyzont myślenia filozoficznego (Tischner). 2

W. 8 Podmiot refleksyjny doświadczający rzeczywistości społecznej, podmiot

jako tekst kulturowy. 1

Suma godzin 15


1. Podręczniki i teksty źródłowe

2. Laptop, tablet

3. Urządzenia interkomunikacyjne (tablica interaktywna, rzutnik multimedialny)


1. Podająca – wykład informacyjny, objaśnienie

2. Problemowa – wykład problemowy, aktywizujący

3. Percepcyjno-oglądowa z pokazem multimedialnym


F1. Obecność

P1. Końcowe zaliczenie pisemne – esej spełniający wymogi tekstu naukowego (plan pracy,

literatura, cytaty, przypisy), (teza, argumentacja, wnioski)


Forma aktywności Łączna i średnia liczba godzin




na studenta) 6

Przygotowanie eseju (tekstu naukowego) 9

SUMA 30


PRZEDMIOTU (wykłady) 1



Arystoteles, Zachęta do filozofii, przeł. K. Leśniak, Warszawa 1988.

Platon, Obrona Sokratesa, przeł. Wł. Witwicki, Kraków 2004.

Platon, Dialogi, przeł. Wł. Witwicki, Kraków 2007.

Buber M., Problem człowieka, przeł. R. Reszke, Warszawa 1993.

Diogenes Laertios, Żywoty i poglądy słynnych filozofów, Warszawa (różne wydania).

Jaspers K., Wprowadzenie do filozofii, przeł. A. Wołkowicz, Wrocław 1995.

Jaspers K., Filozofia egzystencji, przeł. D. Lachowska, Warszawa 1997.

Lyotard J-F., Kondycja ponowoczesna, przeł. M. Kowalska, J. Migasiński, Warszawa 1997.

Taylor Ch., Źródła podmiotowości. Narodziny tożsamości nowoczesnej, przeł. A. Bielik–Robson,

Warszawa 2012.

Tischner J., Myślenie według wartości, Kraków 2011.

Filek J., Filozofia odpowiedzialności XX wieku (teksty źródłowe), Kraków 2004.

Markiewicz B., Filozofia. Wybór tekstów, Warszawa 1987.

Literatura uzupełniająca: Anzenbacher A., Wprowadzenie do filozofii, Kraków 1992.

Copelston F., Historia filozofii, t. 1 – 9, Warszawa 2006.

Dziobakowski B., Hołówka J., Panorama współczesnej filozofii, Warszawa 2016.

Goodin R. E., Pettit F. (red.), Przewodnik po współczesnej filozofii politycznej, przeł. C. Cieśliński,

Poręba M., Warszawa 2002.

Gadacz T., Historia filozofii XX wieku. Nurty. (filozofia życia, pragmatyzm, filozofia ducha), Kraków

2009.

Gadacz T., Historia filozofii XX wieku. Nurty. (neokantyzm, filozofia egzystencji, filozofia dialogu),

Kraków 2009.

Kymilicka W. Współczesna filozofia polityczna, przeł., A. Pawelec, Warszawa 2009.

Lorenc W., W poszukiwaniu filozofii humanistycznej, Warszawa 1998.

Mackiewicz W., Filozofia współczesna w zarysie, Warszawa 2008.

Migasiński J., Filozofia nowożytna. Postacie. Idee. Problemy, Warszawa 2011.

Szlachta B., Słownik społeczny, Kraków 2004.

Tatarkiewicz Wł., Historia filozofii, t.1-3, Warszawa (różne wydania).

Węgrzecki A., Wokół filozofii spotkania, Kraków 2014.

Wodziński C., Filozofia jako sztuka myślenia, Warszawa 2000.

Czasopisma fachowe z dziedziny filozofii



Efekty

kształcenia


do efektów

zdefiniowanych dla całego

programu (PEK)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody


EK 1 K_W01 C1, C2,

C4

W.1, W. 2,

W.3, W.4,

W.5, W.6,

W.7, W.8,

1,2,3 1,3 F, P

EK 2 K_W03, K_W04 C1, C2,

C3

W. 2, W.3,

W.4, W.5,

W.6, W.7,

W.8,

1,2,3 1,2,3 F, P

EK 3 K_W02 C1, C2,

C3

W. 2, W.3,

W.4, W.5,

W.6, W.7,

W.8

1,2,3 1,2,3 F, P

EK 4 K_U03, K_U07,

K_U10

C1, C2,

C3, C4

W. 1, W. 2,

W.3, W.4,

W.5, W.6,

W.7, W.8

1,2,3 1,2,3 F

EK 5 K_K01, K_K02,

K_K04 C3, C4

W. 1, W. 2,

W.3, W.4,

W.5, W.6,

W.7, W.8

1,2,3 1,2,3 F


Zasady weryfikacji efektów nauczyciel podaje na pierwszych zajęciach


Informacja, gdzie można zapoznać się z materiałami do zajęć, np. prezentacjami, tekstami itp.

16 –w. KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa przedmiotu/modułu: Metody badań empirycznych

Nazwa angielska: Empirical Research Methods











1 15 1

II Cel przedmiotu

C1 – Zapoznanie studentów z metodologią badań społecznych.

C2 – Zapoznanie studentów z metodami i technikami badań ilościowych.


brak


EK1 Student ma wiedzę na temat metodologii nauk, a szczególnie o paradygmatach nauk społecznych oraz zasadach

budowania teorii dedukcyjnej i indukcyjnej. Rozumie kategorię przyczynowości i kryteria przyczynowości w

wyjaśnianiu idiograficznym i nomotetycznym.

EK 2 Student zna metody i techniki badań ilościowych stosowanych w medioznawstwie, ich mocne i słabe strony.



godzin W. 1 W poszukiwaniu rzeczywistości. Działalność badawcza człowieka 2

W.2 Paradygmaty, teoria i badania społeczne 2

W.3 Przyczynowość w naukach społecznych 2

W.4 Zasady budowania projektu badawczego 2

W.5 Pomiar i skale w badaniach empirycznych 2

W.6 Hipotezy, pytania, wskaźniki 2

W.7 Metody gromadzenia i analizy zebranego materiału badawczego 2

W.8 Podsumowanie wiedzy, umiejętności i kompetencji personalnych uzyskanych

podczas kursu 1

Suma godzin 15




Metoda podająca:

1. wykład


F1 Dyskusja

P1 Test


Forma aktywności



aktywności



na studenta) 6


SUMA 30


PRZEDMIOTU 1



1. E. Babbie, Badania społeczne w praktyce. Warszawa 2005, PWN.

2. Ch. Frankfort-Nachmias, D. Nachmias, „Metody badawcze w naukach społecznych”, Zysk i S-ka, Poznań 2001.

3. M. Hammersley, P. Atkinson, Metody badań terenowych. Poznań 1995, Zysk i s-ka.

4. J. Sztumski, Wstęp do metod i technik badań społecznych. Katowice 2005.


1. S. Nowak, Metody badań socjologicznych. Warszawa 1965, PWN.

2. Z. Gostkowski, J. Lutyński (red.), Analizy i próby technik badawczych w socjologii. Wrocław 1966, 1968, 1970, 1972,

1975.

3. Sołoma L., Metody i techniki badań socjologicznych, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2002.

4. Podgórski A., Metodologia badań socjologicznych : kompendium wiedzy metodologicznej dla studentów, Oficyna

Wydawnicza "Branta", Olsztyn 2007.



Efekty

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody


EK1 K_W 13, K_W09 C1 W1, W2 1,2 F1, P2 EK 2

K_W13, K_K09 C2, C3 W3, W4,W5 1,2 F1, P2


brak


brak


Nazwa przedmiotu/modułu: Metody badań empirycznych

Nazwa angielska: Empirical Research Methods











1 15 1

II Cel przedmiotu

C1 - Zapoznanie studentów z metodami i technikami badań ilościowych.

C2 – Nabycie przez studentów umiejętności przygotowania, prowadzenia i interpretacji wyników badań

empirycznych


brak


EK 1 Student umie wymienić i scharakteryzować elementy typowego procesu badawczego.

EK2. Student potrafi zaprojektować badania ilościowe, zastosować techniki gromadzenia danych oraz metody ich selekcji i

analizy, samodzielnie analizować i interpretować zebrane dane.



godzin

Ćw.1 Zasady planowania projektu badawczego. Konstruowanie problemu badawczego,

formułowanie hipotez i zmiennych 2

Ćw.2 Metody i techniki wywiadu. 2

Ćw.3 Opracowanie wskaźników i wybór odpowiednich narzędzi badawczych 2

Ćw.4 Budowa narzędzi badawczych 2

Ćw.5 i 6 Analiza zastosowanych pytań w kwestionariuszu i eliminowanie wadliwych 3

Ćw. 7 i 8 Prezentacja wyników badań. Raport 4

Suma godzin 15


1. Teksty przedmiotowe



1 dyskusja,

2 prezentacja


F1 Indywidualne formy wypowiedzi/dyskusja

P2 Indywidualny projekt badawczy, prezentacja.


Forma aktywności



aktywności



na studenta) 6


SUMA 30


PRZEDMIOTU 1



1. E. Babbie, Badania społeczne w praktyce. Warszawa 2005, PWN.

2. Ch. Frankfort-Nachmias, D. Nachmias, „Metody badawcze w naukach społecznych”, Zysk i S-ka, Poznań 2001.

3. M. Hammersley, P. Atkinson, Metody badań terenowych. Poznań 1995, Zysk i s-ka. .

4. K. Lutyńska, Wywiad kwestionariuszowy. Przygotowanie i sprawdzanie narzędzia badawczego. Wrocław 1984. PWN

5. J. Sztumski, Wstęp do metod i technik badań społecznych. Katowice 2005.


1. M. Hammersley, P. Atkinson, Metody badań terenowych. Poznań 1995, Zysk i s-ka.

2. Wyniki badań związane z problemem badawczym.



Efekty

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

Metody


EK 1 K_W13, K_U09, K_K09, C2, Ćw.2 1,2 F1,P1

EK 2 K_W13, K_U07, K_K09 C2, C3 Ćw.1-7 1,2 F1,P1,


brak


brak

1- w. karta przedmiotu 1-wr. - wh.kpswjg.plwh.kpswjg.pl/img/files/sylabusy - razem 1.pdf ·...

Documents