dr.tugay ay aŞan

KİŞİSEL BİLGİLER

Adı Soyadı Dr. Tugay AYAŞAN

Unvan Yemler ve Hayvan Besleme Bölüm Başkanı

Telefon 0322 3884500/115

E-mail [email protected]

Doğum Tarihi-Yeri

1972-Osmaniye

EĞİTİM BİLGİLERİ

Doktora

Üniversite Adı Çukurova Üniversitesi

Akademik Birim/ Mezuniyet Yılı Zootekni-2004

Yüksek Lisans



Lisans



YABANCI DİL BİLGİSİ

Yabancı Dil / Derecesi

YDS KPDS ÜDS TOEFL IELTS

İngilizce 71,25 65.00 66.25

GÖREV YERLERİ (Tarih/ Unvan/ Kurum)

1995-2000 Araştırma Görevlisi-Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü

2000- Devam Ediyor Teknik Personel/Yemler ve Hayvan Besleme Bölüm Başkanı- Doğu Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü-Adana

GÖREV ALDIĞI PROJELER

2000-2004 Gen Kaynakları Muhafazası

2004- Devam Ediyor Anadolu Alacası Geliştirme Projesi

2007-2011 Balya Silajı Üretim Tekniğinin Geliştirilmesi, TÜBİTAK

MAKALELER & BİLDİRİLER & YAYINLAR

BİLİMSEL ARAŞTIRMALAR

1. OKAN,F., ULUOCAK,A.N., CANOĞULLARI,S., AYAŞAN,T.,1998. Büyütme Döneminde

Değişik Düzeylerde Ham protein ve Enerji İçeren Karma Yemlerle Beslemenin

Bıldırcınların Yumurta Verim Özelliklerine Etkileri. Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, Haziran

Sayısı. 13(2):57-66.

2. AYAŞAN, T., OKAN, F., 1999. Japon Bıldırcınlarının Karma Yemlerine Katılan Kalsiyum

ve Fosforun Yumurta Verim Özellikleri ile Yumurta Kabuk Kalitesine Olan Etkisi.

Hayvansal Üretim. Ocak-Temmuz 1999. Sayı:39-40. Sayfa:98-104. Ege Üniversitesi

Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü. İzmir.

3. AYAŞAN, T., BAYLAN, M., ULUOCAK, A.N., KARASU, Ö., 2000. Japon Bıldırcınlarında

Eşey ve Değişik Sıklıklarda Barındırmanın Besi Özelliklerine Etkisi. Tavukçuluk

Araştırma Dergisi. Cilt :2, Sayı:1, Sayfa:47-50. Ankara.

4. BAYLAN, M., ULUOCAK, A.N., AYAŞAN, T., ŞENTUT, T., 2000. Bıldırcınlarda Eşeye ve

Yaşa Göre Karkas Özelliklerindeki Değişim. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi

Dergisi. 15(1):107-110.

5. AYAŞAN, T., OKAN, F., ULUOCAK, A.N., BAYLAN, M., 2000. Japon Bıldırcınlarında

Kısıntılı Yemleme Uygulamalarının Besi ve Karkas Özelliklerine Etkileri. Çukurova

Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi. 15(2): 89-94.

6. AYAŞAN, T., OKAN, F., YURTSEVEN, S., ULUOCAK, A.N., BAYLAN, M., 2002. Karma

Yeme Borik Asit Katkısının Japon Bıldırcınlarının Besi ve Karkas Özelliklerine Etkisi.

Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi. 17(3):1-6.

7. AYASAN, T., YURTSEVEN, S., BAYLAN, M., and CANOGULLARI, S., 2005. The Effects of

Dietary Yucca Schidigera on Egg Yield Parameters and Egg Shell Quality of Laying

Japanese Quails (Coturnix coturnix Japonica). International Journal of Poultry Science.

4(3): 159-162.

8. BAYLAN, M., CANOGULLARI, S., AYASAN, T., SAHIN, A., 2006. Dietary Threonine

Supplementation for Improving Growth Performance and Edible Carcass Parts in

Japanese Quails, Coturnix coturnix japonica. International Journal of Poultry Science.

5(7): 635-638.

9. AYASAN, T., OZCAN, B.D., BAYLAN, M., CANOGULLARI., S., 2006. The Effects of Dietary

Inclusion of Probiotic Protexin on Egg Yield Parameters of Japanese Quails (Coturnix

coturnix Japonica). International Journal of Poultry Science. 5(8):776-779. SCI

10. AYAŞAN, T., OKAN, F., 2006. Başlangıç Dönemindeki Dişi Etlik Civcivlerin Treonin

Gereksinmesinin Saptanması. Ç.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi. 21(4):41-48.

11. CANOGULLARI, S., BAYLAN, M., AYASAN, T., 2009. Threonine Requirement of Laying

Japanese Quails. Journal of Animal and Veterinary Advances, 8(8): 1539-1541. SCI.

12. AYAŞAN, T., OKAN, F., HİZLİ, H., 2009. Threonine Requirement of Broilers from 22 to

42 Days. International Journal of Poultry Science, 8 (9): 862-865.

13. AYAŞAN, T., OKAN, F., 2010. Farklı Düzeylerde Lizin ve Treonin Aminoasitleri İçeren

Yemlerin Etlik Civcivlerin Besi Performansı Üzerine Etkileri. Süleyman Demirel

Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 5 (1): 36-43.

14. CANOĞULLARI, S., AYAŞAN, T., BAYLAN, M., ÇOPUR, G., 2010. Yumurtacı Japon

Bıldırcınlarının Karma Yemlerine Organik ve İnorganik Selenyum Katkısının Yumurta

Verim Parametreleri ile Yumurta Selenyum İçeriğine Etkileri. Kafkas Ün. Vet. Fak.

Dergisi, 16 (5): 743-749. SCI

15. KARAKOZAK, E., AYAŞAN, T., 2010. Değişik Yem Bitkileri ve Karışımlarından Hazırlanan

Silajlarda İnokulant Kullanımının Flieg Puanı ve Ham Besin Maddeleri Üzerine Etkileri.

Kafkas Ün. Vet. Fak. Dergisi, 16 (6): 987-994. SCI

16. BAYLAN, M., CANOGULLARI, S., AYAŞAN, T., COPUR, G., 2010. Effects of Dietary

Selenium Source, Storage Time and Temperature on Eggshell Internal Quality in Quail

Eggs. Biological Trace Element Research, 7 December 2010, SCI

17. YÜCEL, C., AYASAN, T., 2010. Çukurova Koşullarında Yetiştirilen Bazı Yaygın Fiğ (Vicia

sativa L) Çeşitlerinin İn Vitro Yem Sindirilebilirliği Üzerine Farklı İnkubasyon

Zamanlarının Etkisi. Gaziosmanpaşa Üniv Zir Fak Dergisi, 28 (2): 1-8. 2.17.

18. HIZLI H, AYAŞAN T, GÖK K, KARA U, KILIÇALP N, ÇAMLIDAĞ A, KARAKOZAK E,

SEĞMENOĞLU MS, MUTLU H, ASARKAYA A., 2011. Donör ineklerde yaş ile embriyo

kalitesi arasındaki ilişkinin saptanması. Kafkas Univ Vet Fak Derg, 17 (3): 493-497. SCI

19.KARA, U., AYAŞAN, T., HIZLI, H., GÖK, K., 2011. Ovsynch protokolünün inek ve

düvelerin gebelik oranı üzerine etkisi. Erciyes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 8 (1): 1-8.

20. AYAŞAN, T., YURTSEVEN, S., KUTLU, H.R., BAYLAN, M., 2011. Effects of Boric Acid

Supplementation on Egg Production and Quality of Japanese Quails (Coturnix coturnix

Japonica). Indian J Anim Sci, 81 (5): 534–36. SCI

21. AYAŞAN, T., HIZLI, H., YAZGAN, E., KARA, U., GÖK, K., 2011. Somatik Hücre Sayısının

Süt Üre Nitrojen ile Süt Kompozisyonuna Olan Etkisi. Kafkas Univ Vet Fak Derg, 17 (4): 659-

662. SCI

22. AYAŞAN T., OKAN, F., 2011. Threonine Requirement of Female Broilers from 22 to 42

days of Age. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 6 (1): 15-21.

23. AYAŞAN T, HIZLI H, ÇAMLIDAĞ A, KARA U, GÖK K, KARAKOZAK E, ÇOBAN S, MUTLU H,

KILIÇALP N, SEĞMENOĞLU MS (2011). The determination of relationship between milk

production and the quality of embryo of donor cows. Indian J Anim Sci, 81 (9): 912-914. SCI

24. AYAŞAN, T., HIZLI, H., YAZGAN, E., 2011. Siyah alaca ineklerde süt üre nitrojeninin süt

komposizyonuna etkisi. Eurasian Journal of Veterinary Sciences, 27 (4): 219-222.

25. AYAŞAN T, HIZLI H, GÖK K, KILIÇALP N, KARA U, ÇAMLIDAĞ A, KARAKOZAK E, MUTLU

H, ÇOBAN S, SEĞMENOĞLU MS., 2011. Donör İneklerde Mevsimin Embriyo Kalitesi Üzerine

Etkisi, Erciyes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 8(3):181-186.

26. AYAŞAN T, ASARKAYA A, HIZLI H, GÖK, K, TEKGÜL A, KARAKOZAK E, KARA U,

SEĞMENOĞLU MS, ÇOBAN S, MUTLU H, KILIÇALP N, (2012). Siyah alaca ineklerde vücut

kondisyon skorunun embriyo kalitesine etkisi. Kafkas Univ Vet Fak Derg, 18 (1): 91-94. SCI.

27. HIZLI H, AYAŞAN T, KILIÇALP N, KARA U, KARAKOZAK E, ÖZCAN BD, GÖK K, ÇAMLIDAĞ

A, ÇOBAN, S., MUTLU, H., SEĞMENOĞLU MS, 2012. Verici İnek ve Düvelerde Tekrarlı

Ovulasyonların Embriyo Kalitesi Üzerine Etkisi. YYÜ Vet Fak Derg, 23 (1): 11-14.

28. AYAŞAN, T., GÖK, K., ASARKAYA, A., HIZLI, H., GÖRGÜLÜ, M., KARAKOZAK, E., COŞKUN

M.A., SEĞMENOĞLU, M.S., 2012. Mısır Silajı ve Şeker Pancarı Posasının Erkek Danaların Besi

Performansı, Kan Parametresi ile Kesim Ölçütleri Üzerine Etkisi, SDÜ Zir Fak Dergisi, 7(1): 64-73.

29. AYAŞAN, T., YAZGAN, E., ASARKAYA, A., 2012. Vücut kondisyon skorunun süt

komposizyonuna etkisi. Erciyes Ün. Vet. Fak. Derg., 9(2): 89-93.

30. AYAŞAN, T., KARAKOZAK, E., 2012. İnokulant Kullanımının Değişik Yem Bitkilerinden

Oluşan Silajlarda Ham Besin Maddeleri ile Kalite Üzerine Etkisi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri

Dergisi, 26 (2): 93-98.

31. GÖK K, AYAŞAN T, TEKGÜL A, HIZLI H, KARAKOZAK E, KARA U, ÇOBAN S, MUTLU H,

SEĞMENOĞLU MS., 2012. Somatik Hücre Sayısının Verici İneklerde Embriyo Kalitesine Etkisi.

Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 7(2): 49-55.

32. AYAŞAN T, 2013. Effects of dietary inclusion of protexin (probiotic) on hatchability of

Japanese quails. Indian J Anim Sci, 83(1): 78-81, SCI

33. AYAŞAN T, 2013. Effects of dietary Yucca schidigera on hatchability of Japanese

Quails. Indian J Anim Sci, 83(6): 641-644.

34. AYAŞAN, T., OKAN, F., 2014. Treonine Dayalı Yem Seçiminin Erkek Etlik Piliçlerde

Performans ve Karkas Özelliklerine Etkisi. Türk Tarım-Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi. 2(4):190-

196.

BİLİMSEL KONGRE VE TEBLİĞLER

1. ULUOCAK, A.N., OKAN, F., AYAŞAN, T., 1996. Yumurtacı Bıldırcınların Erkekli veya

Erkeksiz Barındırılmalarının Yumurta Verim Özelliklerine Etkileri. Hayvancılık-96 Ulusal

Kongresi, 18-20 Eylül 1996, Cilt 1: Bildiriler, 488-492, İzmir.

2. OKAN,F., ULUOCAK, A.N., AYAŞAN, T., BAYLAN, M., 1997. Anaç Bıldırcınlarda Karma

Yeme Vitamin C Katkılarının Yumurta Verimi, Yumurta Ağırlığı ve Kuluçka Sonuçlarına

Etkileri. Trakya Bölgesi II. Hayvancılık Sempozyumu, 9-10 Ocak 1997, T.Ü. Tekirdağ

Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü, Bildiriler Kitabı, 285-289. Tekirdağ.

3. BAYLAN, M., AYAŞAN, T., ULUOCAK, A.N., OKAN, F., 1997. Bıldırcınlarda besi

özelliklerinin eşeye ve haftalara göre değişimi. Trakya Bölgesi II. Hayvancılık

Sempozyumu, 9-10 Ocak 1997, T.Ü. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü,

Bildiriler Kitabı, 331-334, Tekirdağ.

4. NACAR,H., ULUOCAK,A.N., BAYLAN,M., AYAŞAN,T., 1997. Bıldırcınlarda 5.Hafta Canlı

Ağırlığa Göre Seleksiyonun Yumurta Verimi ve Yumurta Ağırlığındaki Etkileri. Trakya

Bölgesi II. Hayvancılık Sempozyumu, 9-10 Ocak 1997, T.Ü. Tekirdağ Ziraat Fakültesi

Zootekni Bölümü, Bildiriler Kitabı, 280-284., Tekirdağ.

5. OKAN,F., ULUOCAK,A.N., AYAŞAN,T., CANOĞULLARI,S., 1997. Bıldırcınlarda Değişik

Düzeylerde Ham protein ve Enerji İçeren Karma Yemlerin Besi Özelliklerine Etkisi.

YUTAV’97 Uluslararası Tavukçuluk Fuarı ve Konferansı, 14-17 Mayıs 1997. İstanbul.

YUTAV’97 Bildiriler Kitabı, 368-376.

6. BAYLAN,M., ULUOCAK,A.N., AYAŞAN,T., NACAR,H., 1997. Bıldırcınlarda Yumurtlama

Zamanı ve Buna Bağlı Olarak Yumurta Kalitesindeki Değişimler. YUTAV’97 Uluslararası

Tavukçuluk Fuarı ve Konferansı, 14-17 Mayıs 1997. İstanbul. YUTAV’97, Bildiriler

Kitabı, 444-447.

7. OKAN, F., ULUOCAK, A.N., AYAŞAN, T., 1998. Karma Yemdeki Farklı Kalsiyum-Fosfor

Oranlarının Yumurtlama Zamanına Bağlı Olarak Yumurta Dış Kalite Özelliklerine Olan

Etkisi. II. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi, 23-25 Eylül 1998. Bildiriler Kitabı. Sayfa: 511-

520. Bursa.

8. AYAŞAN, T., OKAN, F., 1999. Japon Bıldırcınlarının Karma Yemlerine Katılan Kalsiyum

ve Fosforun Kuluçka Sonuçları ile Bazı Kan Parametrelerine Olan Etkisi. Karadeniz

Bölgesi Tarım Sempozyumu. 4-5 Ocak 1999. Bildiriler. Cilt 2. Sayfa: 717-726. O.M.Ü.

Ziraat Fakültesi Samsun.

9. AYAŞAN, T., OKAN, F., 1999. Farklı Fosfor Düzeylerinde Dişi ve Erkek Bıldırcınların Bazı

Kan Parametreleri Bakımından Karşılaştırılması. VIV Poultry YUTAV’99 Uluslararası

Tavukçuluk Fuarı ve Konferansı, 3-6 Haziran 1999. İstanbul. YUTAV’99 Bildiriler Kitabı.

sayfa: 611-616.

10. AYAŞAN, T., OKAN, F., ULUOCAK, A.N., BAYLAN, M., 1999. Japon Bıldırcınlarının

(Coturnix coturnix Japonica) Karma Yemlerinde Yosun Ekstraktı (Maxicrop)

Kullanmanın Bıldırcınların Besi Performansı ile Karkas Kalitesine Olan Etkileri. VIV

Poultry YUTAV’99 Uluslararası Tavukçuluk Fuarı ve Konferansı, 3-6 Haziran 1999.

İstanbul. YUTAV’99 Bildiriler Kitabı. S:587-593.

11. ÇELİK, K., ULUOCAK, A.N., AYAŞAN, T., DORAN, F., ÖZTÜRKCAN, O., 1999. Farklı

Dozlardaki Mycotoxinin Japon Bıldırcınlarının (Coturnix coturnix Japonica) Besi

Performansı ile Histopatolojik Özelliklerine Etkileri. VIV Poultry YUTAV’99 Uluslararası

Tavukçuluk Fuarı ve Konferansı, 3-6 Haziran 1999. İstanbul. YUTAV’99 Bildiriler Kitabı.

S:222-230.

12. CANOĞULLARI, S., OKAN, F., AYAŞAN, T., 1999. Etlik Piliç Yemlerine -Amilaz ve

Proteaz Katkısının Performansa ve Karkas Özelliklerine Etkisi. VIV Poultry YUTAV’99

Uluslararası Tavukçuluk Fuarı ve Konferansı, 3-6 Haziran 1999. İstanbul. YUTAV’99

Bildiriler Kitabı. S:505-514.

13. AYAŞAN, T., OKAN, F., 2000. Kolesterol, Atherosclerosis ve Yumurta Üçgeni.

Uluslararası Hayvan Besleme Kongresi "2000". Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat

Fakültesi Hayvansal Üretim Programı Zootekni Bölümü, Sayfa.618-625. Isparta.

14. AYAŞAN, T., OKAN, F., 2001. The Effect of A Diet with Different Probiotic (Protexin)

Levels on the Fattening Performance and Carcass Characteristics of Japanese Quails. .

Proceedings of XVth European Symposium on the Quality of Poultry Meat. pp:169-

174. September 9-12, Kuşadası, Turkey.

15. OKAN, F., AYAŞAN, T., ULUOCAK, A.N., 2001. Effects of Dietary Seaweed Extract

(Maxicrop) on Egg Production Parameters and Egg Shell Quality of Laying Japanese

Quails. IXth European Symposium on the Quality of Eggs and Egg Products. pp:293-

298. September 9-12, Kuşadası, Turkey.

16. BAYLAN,M., CANOĞULLARI, S., AYAŞAN, T., 2007. Kanatlı Üretiminde İçme Suyu

Kalitesi. 5. Ulusal Zootekni Bilim Kongresi, 05–08 Eylül 2007. VAN.

17. BAYLAN,M., CANOĞULLARI, S., AYAŞAN, T., 2010. Tavukçulukta Farklı Yetiştirme

Sistemleri Ve Hayvan Refahı. Türkiye I. Organik Hayvancılık Kongresi 1-4 Temmuz

2010 Kelkit.

18. YAMAN, S., YILDIRIM, M., AŞKAR, Ş., KARAKAŞ, V., BİLGEN, A., AVCI, M., AYAŞAN, T.,

2010. Effect of Storage Method and Forage Dry Matter on Fermentation

Characteristics, Aerobic Stability of Alfalfa Ensiled in Round Bales. 9th International

Symposium of Animal Biology and Nutrition, 23-24 September, Bucharest-Romania.

19.AYAŞAN T., 2011. Çörek Otu ve Kanatlı Hayvan Beslemede Kullanımı. 7. Ulusal

Zootekni Bilim Kongresi. 14-16 Eylül 2011. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni

bölümü, ADANA. s: 1228-1236.

20. YAMAN, S., ÜNAY, E., KARAKAŞ, V.,YILDIRIM, M., AŞKAR, Ş., BİLGEN, A., AVCI, M.,

AYAŞAN, T., 2012. Effect of forage dry matter content and bale size on fermentation

characteristics and aerobic stability of alfalfa ensiled in round bales. XV international feed

technology symposium feed-to-food / cost feed for health joint workshop, Novi Sad,

2012.

21. ÜNAY, E., YAMAN, S., ÖZKUL, H., KILIÇ, A., BILGEN, A., YÜKSEL, S., KÜÇÜKÖZDEMIR, A.,

AVCI, M., AYAŞAN, T., YAVRUTÜRK, Y., UYGUR, M., BORAN, O., 2012. Digestibility of

vetch-cereals stored with different methods. XIth International Symposium of Animal

Biology and Nutrition. Organised by the National Research Development Institute for

Animal Biology and Nutrition – IBNA Baloteşti, 15 November 2012.

22. YAMAN, S., ÜNAY, E., ÖZKUL, H., KILIÇ, A., KARAKAŞ, V., YILDIRIM, M., AŞKAR, S.,

BİLGEN, A., AVCI, M., AYAŞAN, T., 2012.Effect of forage dry matter content and bale

size on chemical properties, fermentation characteristics, aerobic stability,

metabolisable energy and organic matter digestibility of vetch-barley ensiled in round

bale. XIth International Symposium of Animal Biology and Nutrition.– IBNA Baloteşti,

15.11. 2012.

23. YAMAN S, ÜNAY E, ÖZKUL H, KILIÇ A, KARAKAŞ V, YILDIRIM M, AŞKAR Ş, BİLGEN A,

AVCI M, AYAŞAN T. 2012. Soldurma Oranı Ve Balya Büyüklüğünün Fiğ-Buğday Rulo

Balya Silajlarının Ham Besin Madde, Fermantasyon Özellikleri, Aerobik Stabilite,

Metabolize Olabilir Enerji Ve Organik Madde Sindirilebilirliklerine Etkisi. V. Fhabesas

Hayvan Besleme ve Sağlığı Sempozyumu. 8-11 Kasım Side, Antalya

DERLEMELER

1. AYAŞAN, T., KARAKOZAK, E.,1998. Kanatlı Beslenmesinde Methionin ve Önemi

Konusunda Yeni Gelişmeler. Çiftlik Dergisi. Sayı:178, sayfa:46-50. Aralık 1998.

2. KUTLU, H.R., ÜNSAL, İ., AYAŞAN, T., 1999. Etlik Piliç Üretiminde Et Kalitesi ve Et

Kalitesini Etkileyen Faktörler. Çiftlik Dergisi. Sayı:179. Ocak 1999.

3. AYAŞAN, T., KUTLU, H.R., 1999. Hayvan Beslemede Yosun, Yosun Ekstraktı ve Ununun

Kullanım Olanakları. Hayvancılık Dergisi. Yıl:2, Sayı:22, Ocak sayısı. Sayfa:30-35.

4. AYAŞAN, T., YURTSEVEN, S., KARAKOZAK, E., 1999. Kanatlı Beslenmesinde Lysin ve

Önemi. TİGEM Dergisi. Yıl:13, Sayı:71, Nisan-Mayıs-Haziran Sayısı. Sayfa:9-15.

5. YILDIRIM, H., AYAŞAN, T., ULUOCAK, A.N.,1999. Bıldırcınların Davranışları. Çiftlik

Dergisi. Sayı:185. Temmuz sayısı. Sayfa:69-73.

6. AYAŞAN, T., OKAN, F., 1999. Japon Bıldırcınları ve Besin Madde Gereksinimleri. Bölüm

1. International Animal Enformasyon Dergisi. Yıl:16 Sayı:164 Kasım'99. Sayısı.

Sayfa:52-61.

7. AYAŞAN, T., OKAN, F., 1999. Vitamin C'nin Kanatlı Beslenmesindeki Önemi. Çiftlik

Dergisi. Sayı:190. Aralık sayısı. Sayfa:61-66.

8. AYAŞAN, T., OKAN, F., 2000. Japon Bıldırcınları ve Besin Madde Gereksinimleri. Bölüm

II. Enformasyon Animal Dergisi. Yıl:16 Sayı:166. Ocak Sayısı. Sayfa:33-39.

9. AYAŞAN, T., OKAN, F., 2000. Kalsiyum ve Fosfor'un Hayvan Beslemede Yeri ve Önemi.

TİGEM Dergisi. Yıl:15, Sayı:74, Ocak-Şubat-Mart Sayısı. Sayfa:19-24. Ankara.

10. AYAŞAN, T., 2001. Yumurtacı Yem Formülasyonundaki Yeni Gelişmeler. Çiftlik Dergisi.

Sayı:207, Mayıs Sayısı, Sayfa: 65-70.

HAKEMLİ DERGİLER (Derleme)

1. AYAŞAN, T., 2001. Treonin Aminoasidi ve Kanatlı Hayvan Beslemede Önemi. Çukurova

Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi. 16(2):107–116.

2. AYAŞAN, T., 2005. Treonin Aminoasidi, Etkileri ve Metabolizması. Tavukçuluk

Araştırma Dergisi. 6(1):66-68.

3. AYAŞAN, T., 2007. Hayvan Beslemede Organik İz Mineraller. Çukurova Üniversitesi

Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(1):21-28.

4. AYAŞAN, T., KARAKOZAK, E., 2009. Hayvan Beslemede Kurutulmuş Damıtık

Mısır+Çözünür Maddelerinin (DDGS) Kullanımı. Tavukçuluk Araştırma Dergisi. 8(1):

42-49.

5. ÖZCAN, B.D., AYAŞAN, T., 2009. Hayvan Beslemede Biyoteknoloji Uygulamaları.

Tavukçuluk Araştırma Dergisi. 8(1): 58-63.

6. AYAŞAN, T., 2009. Süt İneklerinin Beslenmesinde Süt Üre Nitrojenin Önemi.

Gaziosmanpaşa Ün. Ziraat Fakültesi Dergisi, 26 (2): 27-33.

7. AYAŞAN, T., 2010. Burçağın (Vicia ervilia L.) Hayvan Beslemede Kullanımı. Kafkas Ün.

Vet. Fak. Dergisi, 16(1):167-171. SCI.

8. AYAŞAN, T., KARAKOZAK, E., 2010. Donör İneklerin Beslenmesi. Kafkas Ün. Vet. Fak.

Dergisi, 16 (3): 523-530. SCI.

9. AYAŞAN, T., KARAKOZAK, E., 2010. Hayvan Beslemede β-Karoten Kullanılması ve

Etkileri. Kafkas Ün. Vet. Fak. Dergisi, 16 (4): 697-705. SCI.

10. KARAKOZAK, E., AYAŞAN, T., 2010. Ruminant Beslemede Korunmuş Metionin

Kullanımı. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 5 (1): 58-66.

11. AYAŞAN, T., 2010. Hayvan Beslemede Cassava ve Ürünlerinin Kullanımı.

Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 27 (1): 73-83.

12. AYAŞAN, T., 2010. Ruminant ve Kanatlı Beslemede Bezelye Kullanımı. Süleyman

Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 5 (2): 74-82.

13. AYAŞAN, T., KARAKOZAK, E., 2011. Korunmuş yağların hayvan beslemede kullanımı.

Atatürk Üniversitesi Veteriner Bilimleri Dergisi, 6 (1): 85-94.

14. AYAŞAN, T., BAYLAN, M., 2011. Organik Selenyum ve Hayvan Beslemedeki Önemi.

Süleyman Demirel Ün. Zir. Fak. Dergisi, 6 (1): 34-43.

15. AYAŞAN T., 2011. Soya Silajı ve Hayvan Beslemede Kullanımı. Erciyes Ün. Vet. Fak.

Dergisi, 8(3):193-200.

16. AYAŞAN, T., BAYLAN, M., 2012. Kanatlı Beslenmesinde Dut Yaprağının (Morus alba)

Kullanılması. Ulusal Kümes Hayvanları Kongresi, 3-5 Ekim 2012, Poster bildiriler kitabı,

İzmir.

KİTAP

1. AYAŞAN, T., YAMAN, S, 2007. Buzağı, Dana ve Düvelerin Beslenmesi. Pratik Sığırcılık.

Editör: Aziz ÖZTÜRK, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Yaygın Çiftçi Eğitim Projesi, s:87-109.

2. AVCI, M., AYAŞAN, T., 2007. Yem Bitkileri İle Silaj Hazırlanması. Pratik Sığırcılık. Editör:

Aziz ÖZTÜRK, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Yaygın Çiftçi Eğitim Projesi, s:205-222.

HAKEMLİK YAPTIĞIM DERGİLER VE SAYISI

03 Kasım 2014 itibariyle

DERGİ ADI MAKALE

SAYISI

Yurt Dışı

POULTRY SCIENCE 2

ASİAN-AUSTRALİAN JOURNAL OF ANİMAL SCİENCE, SCI kapsamlı 53

INDIAN J ANIM SCI, SCI kapsamlı 42

ITALIAN J ANİM SCI, SCI kapsamlı 18

SOUTH AFRİCAN JOURNAL OF ANİMAL SCİENCE, SCI kapsamlı 6

REVİSTA BRASİLEİRA DE ZOOTECNİA, SCI kapsamlı 12

JOURNAL APPLİED POULTRY RESEARCH, SCI kapsamlı 16

AFRİCAN J AGRİCULTURAL RESEARCH, SCI kapsamlı 6

LIVESTOCK SCIENCE, SCI kapsamlı 7

JOURNAL OF ANIMAL SCIENCE, SCI kapsamlı, A SINIFI 8

ANIMAL FEED SCIENCE AND TECHNOLOGY SCI kapsamlı 3

ARCHİVES OF ANİMAL NUTRİTİON 1

JOURNAL OF ANİMAL VETERINARY ADVANCES 1

EPSA 25

JAST 16

PHİLİPPİNE J VET AND ANİM SCI 18

PAKİSTAN VET J 5

IJLP 3

IRAN J ANIM SCI, IJAS 61

AJFST 1

ARCHİVOS DE ZOOTECNİA 12

IRANİAN J VET RES 7

ANNALS OF ANIMAL SCIENCE 6

CANADA JOURNAL OF AGRİCULTURAL SCİENCE 12

AJR 2

NIGERIAN JOURNAL OF ANIMAL PRODUCTION 10

ASİAN JOURNAL OF AGRİCULTURAL EXTENSİON, ECONOMİCS &

SOCİOLOGY

1

ANNUAL REVİEW AND RESEARCH İN BİOLOGY 12

ARCHIV TİERZUCHT 1

AJBR, AFRİCAN JOURNAL OF BİOCHEMİSTRY RESEARCH 1

RESEARCH J AGRİC ENVİRONMENTAL MANAGEMENT 1

JOURNAL OF ANİMAL SCİENCE ADVANCES 13

INTERNATİONAL SCHOLARS JOURNALS, AFRİCAN JOURNAL OF

AGRONOMY

1

ASIAN JOURNAL OF ANİMAL SCİENCE 1

JOURNAL APPLİED ANİMAL RESEARCH 1

NET JOURNAL OF AGRİCULTURE SCİENCE 1

THAİ J AGRİC SCİENCE 1

OPEN VETERINARY JOURNAL 1

AGRİCULTURAE CONSPECTUS SCİENTİFİCUS

1

AMERİCAN JOURNAL OF EXPERİMENTAL AGRİCULTURE 2

ROAVS JOURNAL RESEARCH OPINIONS IN ANIMAL &VETERINARY

SCIENCES

1

INTERNATİONAL JOURNAL OF AGRİCULTURAL POLİCY AND RESEARCH 4

WORLD APPLİED SCİENCES JOURNAL 1

INTERNATİONAL JOURNAL OF ANİMAL BİOSCİENCE 1

BRAZİLİAN J POULTRY SCİENCE 10

http://www.sciencedomain.org/journal-home.php?id=25



SPANİSH JOURNAL OF AGRİCULTURAL RESEARCH 1

SCİENCE JOURNALS PUBLİCATİON 1

Yurt içi

KAFKAS ÜN. VET. FAK. DERG, SCI kapsamlı 28

TÜRK VETERİNER VE HAYVANCILIK DERGİSİ 4

ANKARA TARIM BİLİMLERİ DERGİSİ, SCI KAPSAMLI 3

TURKİSH JOURNAL OF AGRİCULTURE - FOOD SCİENCE AND

TECHNOLOGY

2

ATATÜRK ÜN. VETERİNER BİLİMLERİ DERGİSİ 1

ADANA VETERİNER KONTROL VE AR. ENS. DERGİSİ 1

NOBEL, TABAD 1

NOBEL BİBAD 1

KAHRAMANMARAŞ SÜTÇÜ İMAM ÜNİVERSİTESİ DOĞA BİLİMLERİ DERGİSİ 2

TURKİSH JOURNAL OF FİSHERİES AND AQUATİC SCİENCES 1

HAYVANSAL ÜRETİM 1

TOPLAM 455

ALDIĞI ÖDÜLLER: 2013 yılı EN İYİ BİLİMSEL HAKEM ÖDÜLÜ: ASİAN-AUSTRALİAN JOURNAL OF

ANİMAL SCİENCE ADLI SCI KAPSAMLI DERGİ TARAFINDAN

SON 5 YILA AİT YAYINLARIN ÖZETLERİ

AYAŞAN, T., KARAKOZAK, E., 2010. Donör İneklerin Beslenmesi. Kafkas Ün. Vet. Fak. Dergisi, 16 (3): 523-530.

Donör İneklerin Beslenmesi

Tugay AYAŞAN* Emel KARAKOZAK*

* Çukurova Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, 01321, Adana-TÜRKİYE

Özet

Donör ineklerin beslenmesinde başarı, elde edilen toplam oosit ve transfer edilebilen embriyo sayısına bağlıdır. Donör ineklerin iyi bir şekilde beslenmesi için ırk, yaş, canlı ağırlık, laktasyon sayısı, süt verimi, vücut kondüsyon skoru ve önceki beslenme programları dikkate alınmalıdır. Yüksek süt veren laktasyondaki donör inekler süt ve süt bileşenlerinin sentezi için önemli miktarda besin maddelerine ihtiyaçları vardır. Bu ihtiyaçların yanı sıra donör ineklerin yeterli ve kaliteli oosit ve embriyo üretimi için de yüksek besin maddelerine gereksinimleri bulunmaktadır. Rasyonda özellikle enerji, ham protein, karbonhidrat, vitamin ve mineral madde düzeyleri yeterli olmalıdır. Donör inekler embriyo toplama periyodunda her türlü stres faktörlerinden uzak tutulmalıdır. Bu derlemede donör ineklerin beslenmesi gözden geçirilmiş ve bununla ilişkili bileşenler üzerinde durulmuştur.

Anahtar sözcükler: Donör İnek, Embriyo, Besleme, Kalite

Nutrition of Donor Cows

Summary

Success of feeding donor cows depend on total oosit and tranferable oosit numbers. Breed, age, live weight, lactation number, milk yield, body condition and previous feeding program should be considered to achive good donor cow’s nutrition. High yielding cows need substantial amount of nutrients for milk and milk components synthesis. Besides these needs, the donor cows had also high nutrient requirements for enough and high quality oosit and embryos. Ration especially energy, crude protein, carbohydrate, vitamin and mineral levels should be sufficient. Donor cows should not suffer any stress factor during embryo collection periods as well. In this paper, nutrition of the donor cows have been reviewed and the associated with components are emphasized.

Keywords: Donor Cow, Embryo, Nutrition, Quality

AYAŞAN, T., KARAKOZAK, E., 2010. Hayvan Beslemede β-Karoten Kullanılması ve Etkileri. Kafkas Ün. Vet. Fak. Dergisi, 16 (4): 697-705.

Hayvan Beslemede β-Karoten Kullanılması ve Etkileri

Tugay AYAŞAN* Emel KARAKOZAK*

* Çukurova Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, 01321, Adana-TÜRKİYE

Makale Kodu (Article Code): KVFD–2010–2008

Özet

β-karoten sebze ve meyvelerde bulunan karotenoid grubu içinde belki de en iyi bilinenidir. Karma yemdeki β-karoten, vitamin A’nın ön maddesidir. β-karoten katkısı gerek düvelerin gerekse de ineklerin verim performansında bir iyileşme sağlamaktadır. β-karoten, aynı zamanda antioksidan olarak da görev yapmaktadır. β-karoten, oksidatif strese karşı koruyucu etki yapmakta, bağışıklık sistemini de uyarmaktadır. Yemdeki β-karoten yetersizliğinde direkt veya indirekt olarak ovaryum fonksiyonları ve uterus ortamı değişerek östrus, gebe kalma ve gebelik gibi reprodüktif parametreler olumsuz yönde etkilenmektedir.

Bu makalede, hayvan beslemede kullanılan β-karoten ile β-karoten konusunda çeşitli hayvanlar üzerinde yapılan besleme çalışmaları ele alınmıştır.

Anahtar sözcükler:β-karoten, Verim, Üreme, Çiftlik Hayvanları, Besleme

Use of β-Carotene in Animal Nutrition and Its Effects

Summary

Beta-carotene is probably the best known of the group of carotenoids occurring in fruits and vegetables. Dietary β-carotene is recognized as the major precursor of vitamin A. It has been improved reproductive performance in both dairy heifers and lactating cows provided supplemental β-carotene. β-carotene protects against oxidative stress and stimulates immune system. Dietary deficiencies of β-carotene will decrease reproductive efficiency by directly or indirectly impairing ovarian function and the uterine environment, there by influencing oestrus, conception and pregnancy.

In this paper, feeding studies made on the β-carotene used in nutrition of various animal species have been reviewed.

Keywords: β-carotene, Reproduction, Fertilite, Farm Animals, Nutrition

AYAŞAN, T., 2010. Burçağın (Vicia ervilia L.) Hayvan Beslemede Kullanımı. Kafkas Ün. Vet. Fak. Dergisi, 16(1):167-171.

Burçağın (Vicia ervilia L.) Hayvan Beslemede Kullanılması

Tugay AYAŞAN*

* Çukurova Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Adana-TÜRKİYE

Özet

Mısır, soya küspesi ve balık unu gibi geleneksel yem hammaddelerinin fiyatlarının artması, daha az pahalı olan alternatif kaynaklara olan ihtiyacı artırmıştır. Burçak, enerji ve proteince iyi ve ucuz bir yem hammaddesidir. Burçak metabolik enerji (13.57 MJ/kg), protein (%24) ile demir, bakır, potasyum, fosfor ve klor gibi mineraller bakımından iyi bir kaynaktır. Aminoasit profili, lizin bakımından iyi bir kaynak olan soya küspesine yakındır. İşlem görmüş burçak, kanatlı hayvanların karma yemlerinde kullanılmakta, çiğ olarak kullanıldığında ise tek mideli hayvanlarda özellikle de tavuklarda zararlı etkileri bulunmaktadır. Ruminantlarda da burçak kullanılmaktadır. Burçağın zararlı etkilerini azaltmak için bazı işleme teknikleri uygulanmaktadır. Bu makalede, hayvan beslemede kullanılan burçak ile bu yem maddesiyle kanatlı ve ruminant hayvanlar üzerinde yapılan besleme çalışmaları ele alınmıştır.

Anahtar sözcükler: Burçak, Broiler, Yumurtacı Tavuk, Ruminant, Besleme

Use of Vicia ervilia L . in Animal Nutrition

Summary

The increasing costs of conventional feedstuffs like corn, soybean meal and fish meal for poultry diets is pushing the need to find less expensive alternatives. Bitter vetch is a good and inexpensive source of protein and energy. Bitter vetch is a good source of metabolisable energy (13.57 MJ/kg), protein (%24) and minerals especially iron, copper, potassium, phosphorus and chlorine. Its amino acid profile is very close to soybean meal, including being a good source of lysine. Bitter vetch seeds has been used in animal feeds and, when treated, as an alternative source of protein in poultry diet. Raw bitter vetch, however, is detrimental to monogastric animals, especially chickens. The bitter vetchs are used in ruminant feeds. Some processing techniques have been found to be relatively effective in reducing the toxic or adverse effects of bitter vetch. In this paper, feeding studies made on the Vicia ervilia L. used in nutrition of poultry and ruminant species have been reviewed.

Keywords: Bitter Vetch, Broiler, Laying Hens, Ruminant, Nutrition

AYAŞAN, T., 2010. Hayvan Beslemede Cassava ve Ürünlerinin Kullanımı. Gaziosmanpaşa

Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 27 (1): 73-83.

Hayvan Beslemede Cassava ve Ürünlerinin Kullanımı

Özet

Cassava, orjinali Güney Amerika olan bir bitki olup, Manihot esculenta, maniok, yucca ve

tapkoya gibi çeşitli isimler olarak da bilinmektedir. Kök sisteminin bir parçası ve yaprakları yem

kaynağı olarak kullanılmakta olup, Afrika, Güney ve Kuzey Amerika, Hindistan ve Güneydoğu

Asya gibi ülkelerde önemli bir rol oynamaktadır. Bu makalede, hayvan beslemede kullanılan

cassava ve ürünleri ile bu yem maddeleriyle çeşitli hayvanlar üzerinde yapılan besleme

çalışmaları ele alınmıştır.

Anahtar sözcükler: Cassava, Kümes hayvanları, Ruminantlar, Besleme

Use of Cassava and Products in Animal Nutrition

Summary

Cassava is a plant originating from South America and is known under various names:

Manihot esculenta, manioc, yucca and tapioca. The tubers (part of the root system) and the

leaves are used as food sources. It is an important staple in many developing countries of

Africa, South and Central America, India and Southeast Asia. In this paper, feeding studies made

on the cassava and cassava products used in nutrition of various animal species have been

reviewed.

Keywords: Cassava, Livestock, Ruminant, Nutrition

AYAŞAN, T., OKAN, F., 2010. Farklı Düzeylerde Lizin ve Treonin Aminoasitleri İçeren

Yemlerin Etlik Civcivlerin Besi Performansı Üzerine Etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi

Ziraat Fakültesi Dergisi, 5 (1): 36-43.

Farklı Düzeylerde Lizin ve Treonin Aminoasitleri İçeren Yemlerin Etlik Civcivlerin Besi

Performansı Üzerine Etkileri

Tugay AYAŞAN1, Ferda OKAN2

1) Çukurova Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, ADANA.

2) Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü, ADANA.

Yazışma yazarı: [email protected]

Özet: Bu çalışmanın amacı, karma yeme farklı düzeylerde treonin (%0.81, 0.86, 0.91) ile lizin (%1.10, 1.16 ve 1.24) katkısının erkek etlik civcivlerin yem tüketimi, canlı ağırlık kazancı ile yemden yararlanma oranı üzerine etkisini saptamak, civcivlerin treonin ve lizin aminoasit gereksinmesini bulmaktır. Denemede 1 günlük 75 adet Ross 308 erkek civciv, 5 muamele grubuna dağıtılmış, civcivler bireysel kafeslere konulmuştur. Denemede yemlere treonin ile lizin ilavesi yem tüketimini, canlı ağırlık artışı ve yemden yararlanma oranını istatistiki olarak etkilemiş (P<0.05), treonin+lizin katkısı grupların yem tüketimi ile canlı ağırlık kazancını artırmış, yemden yararlanma oranını ise kötüleştirmiştir. Denemede treonin ve lizin düzeylerinin, hayvanların gereksinmelerinin çok altında kaldığı, etlik civciv yemlerindeki treonin ve lizin düzeylerinin artırılmasının gerekli olduğu da saptanmıştır. Anahtar kelimeler: Etlik civciv, treonin, lizin, gereksinme

Effects of Diets Containing Different Levels of Threonine and Lysine Aminoacids on Fattening

Performance of Broiler Chicks

Abstract: The aim of this study was to evaluate the effect of different levels of threonine (0.81,

0.86, 0.91%) and lysine (1.10, 1.16, 1.24%) supplementation to the diet on feed intake, body

weight gain and feed conversion ratio of male broiler chicks and to evaluate threonine

aminoacid requirements of chicks. Day old, seventy five Ross 308 male chicks were divided into

five dietary treatment groups; chicks were placed in individual cages. In the experiment,

threonine and lysine supplementation to the diet affected feed intake, body weight gain and

feed conversion ratio statistically (P<0.05), threonine+lysine supplementation to the diet

improved feed consumption and body weight gain but not improved feed conversion ratio. It

was found that threonine and lysine levels were lower than broiler chick’s requirements and

also it was necessary to increase threonine and lysine levels in the broiler chick’s diets in the

experiment.

Key words: Broiler chick, threonine, lysine, requirement

CANOĞULLARI, S., AYAŞAN, T., BAYLAN, M., ÇOPUR, G., 2010. Yumurtacı Japon Bıldırcınlarının Karma Yemlerine Organik ve İnorganik Selenyum Katkısının Yumurta Verim Parametreleri ile Yumurta Selenyum İçeriğine Etkileri. Kafkas Ün. Vet. Fak. Dergisi, 16 (5): 743-749

Yumurtacı Japon Bıldırcınlarının Karma Yemlerine Organik ve İnorganik Selenyum Katkısının Yumurta Verim Parametreleri ile Yumurta Selenyum İçeriğine Etkileri*

mailto:[email protected]

Sibel CANOĞULLARI1, Tugay AYAŞAN2, Mikail BAYLAN1, Gülşen ÇOPUR3

1 Mustafa Kemal Üniversitesi Samandağ Meslek Yüksekokulu, TR-31780, Samandağ, Antakya-TÜRKİYE

2 Çukurova Tarımsal Araştırma Enstitüsü, TR-01321, Adana-TÜRKİYE

3Mustafa Kemal Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü, TR-31034, Antakya-TÜRKİYE

Özet

Bu çalışma, yumurtacı Japon bıldırcınlarının karma yemlerine organik ve inorganik selenyum (Se) katkısının yumurta verim parametreleri ile yumurta akı ve sarısının Se içeriğine etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır.

Denemede 10 haftalık yaşta 90 adet yumurtacı Japon bıldırcını (Coturnix coturnix Japonica) kullanılmıştır. Bıldırcınlar her birinde 18 hayvan bulunan 5 gruba ayrılmış ve tüm hayvanlar bireysel kafeslerde barındırılmıştır. Gruplardan biri Se katkısız bazal yemle (kontrol), ikinci grup bazal yeme + 0.2 mg/kg inorganik Se (sodyum selenit) ilaveli yemle, üç, dört ve beşinci gruplar bazal yeme sırasıyla 0.1, 0.2 ve 0.3 mg/kg organik Se ilaveli yemlerle 8 hafta süreyle beslenmişlerdir.

Araştırma sonucunda, deneme sonu canlı ağırlığı, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı, yumurta verimi ve yumurta ağırlığı bakımından gruplar arasında önemli bir farklılık olmadığı, ancak yumurta sarısı ve akındaki Se konsantrasyonunun inorganik ve organik Se ilave edilen gruplarda kontrole göre önemli derecede yüksek olduğu (P<0.001), organik Se ilavesinin inorganik Se ilavesine göre daha etkili olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar sözcükler: Organik selenyum, İnorganik selenyum, Japon bıldırcını, Yumurta verim parametreleri, Yumurta selenyum içeriği

The Effect of Organic and Inorganic Selenium Supplementation on Egg Production Parameters and Egg Selenium Content of Laying Japanese Quail

Summary

This study was carried out to determine the effects of organic and inorganic selenium on egg production parameters and egg yolk and egg albumin’s selenium contents of laying Japanese quails. A total of ninety 10-week-old quails (Coturnix coturnix Japonica) were allocated to five dietary groups of 18 quails in each. Quails were caged individually and fed diets without supplementation (basal diet), basal diet with inorganic Se (sodium selenite) 0.2 mg/kg Se containing diet and basal diet with 0.1 mg/kg Se, 0.2 mg/kg Se and 0.3 mg/kg Se containing diets for 8 weeks.

At the end of the study, there were no significant differences between the groups in final body weight, feed intake, feed efficiency, egg yield and egg weight. Se concentration in egg yolk and egg albumin were higher in Se supplemented groups than control group (P<0.001) and it is established that organic Se supplementation was more effective than the inorganic Se supplementation for increase Se content of quail eggs.

Keywords: Organic selenium, Inorganic selenium, Japanese quail, Egg production parameters, Egg selenium content

BAYLAN, M., CANOGULLARI, S., AYAŞAN, T., COPUR, G., 2010. Effects of Dietary Selenium

Source, Storage Time and Temperature on Eggshell Internal Quality in Quail Eggs. Biological

Trace Element Research, 7 December 2010,

Effects of Dietary Selenium Source, Storage Time and Temperature on Eggshell Internal

Quality in Quail Eggs

Mikail BAYLAN1 Sibel CANOGULLARI1 Tugay AYASAN2 Gulsen COPUR3

1Mustafa Kemal University, Samandag Vocational School, 31780, Samandag, Hatay, Turkey

2Cukurova Agricultural Research Institute, Adana, TURKEY.

3Mustafa Kemal University, Agriculture Faculty, Department of Animal Science, 31034, Hatay,

Turkey

Abstract

This study was conducted to determine the effects of sodium selenite and selenium

enriched yeast supplementation, storage time and temperature on eggshell quality in quail

eggs. In the study, a total of ninety 10-week-old female Japanese quails (Coturnix coturnix

Japonica) with similar body size were randomly divided to five dietary groups of 18 quails in

each. Quails were caged individually and fed diets without selenium supplementation (basal

diet) and basal diet with inorganic Se supplementation (0.2 mg/kg) and basal diet with Se-

enriched yeast (Sel-PlexTM) supplementation (0.1, 0.2 or 0.3 mg/kg). The eggs were collected in

the third and fourth weeks of the experiment and stored in the 4 °C and 20 °C during the 0, 15,

30 and 45 days period.

At the end of the study, extension of the storage time up to 45 d and temperature up to

20 °C resulted in significant deterioration of egg quality. Albumen Haugh unit (HU), pH,

albumen index, yolk index and egg weight loss have been found to be the most important

parameters and were greatly influenced by Se sources, storage time and temperature.

Interaction effects between storage time and temperature were also significant for egg weight

loss, HU, albumen index and yolk index. The results show that supplementation of Se-yeast to

the diets significantly affected shell weight, shell tickness, HU, albumen index, yolk index and

pH. Albumen HU decreased with increased storage time and temperature, however, high Se-

yeast treatments had greater HU compared with inorganic Se and control groups in laying

quails. Keywords: Selenium, quail egg, storage time, temperature, internal quality

Karma Yemdeki Selenyum Kaynağının, Depolama Zamanı ile Sıcaklığın Bıldırcın

Yumurtalarının İç Kalite Ölçütlerine Olan Etkisi

Özet

Bu çalışma, yumurtacı Japon bıldırcınlarının karma yemlerine organik ve inorganik

selenyum (Se) katkısının, depolama zamanı ile sıcaklığın iç kalite ölçütlerine olan etkilerini

belirlemek amacıyla yapılmıştır. Denemede 10 haftalık yaşta benzer canlı ağırlıktaki 90 adet

yumurtacı Japon bıldırcını (Coturnix coturnix Japonica) kullanılmıştır. Bıldırcınlar her birinde 18

hayvan bulunan 5 gruba ayrılmış ve tüm hayvanlar bireysel kafeslerde barındırılmıştır.

Gruplardan biri Se katkısız bazal yemle (kontrol), ikinci grup bazal yeme + 0.2 mg/kg inorganik

Se (sodyum selenit) ilaveli yemle, üç, dört ve beşinci gruplar bazal yeme sırasıyla 0.1, 0.2 ve 0.3

mg/kg organik Se ilaveli yemlerle beslenmişlerdir. Yumurtalar denemenin 3. ve 4. haftasında

toplanmış, denemenin 0, 15, 30 ve 45 günlük periyotlarda 4 0C ve 20 0C’de depolanmıştır.

Denemenin sonunda, 45 günün üzerindeki depolama zamanı ile 20 0C’nin üzerindeki

sıcaklığın, yumurta kabuk kalitesinde önemli bir zarara yol açtığı görülmüştür. Yumurta akının

Haugh birimi (HU), pH, albumen indeksi, sarı indeksi ve yumurta ağırlık kaybı, Se kaynağı,

depolama zamanı ile sıcaklıktan etkilenen en önemli parametreler olmuştur. Depolama zamanı

ile sıcaklık arasında, yumurta ağırlık kaybı, Haugh birimi, albumen ve sarı indeksi bakımından

önemli bir interaksiyon bulunmuştur. Denemenin sonunda karma yeme Se mayası katkısının

yumurta kabuk ağırlığı, kabuk kalınlığı, Haugh birimi, albumen ve sarı indeksi ve pH’ı önemli

derecede etkilediği, albumen haugh biriminin depolama zamanı ve sıcaklığın artması ile azaldığı,

organik Se ilavesinin inorganik Se ilavesine göre daha etkili olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar sözcükler: Selenyum, Bıldırcın yumurtası, Depolama zamanı, Sıcaklık, İç kalite

AYAŞAN, T., YURTSEVEN, S., BAYLAN, M., KUTLU, H.R., 2011. Effects of Boric Acid

Supplementation on Egg Production and Quality of Japanese Quails (Coturnix coturnix

Japonica). Indian J Anim Sci, 81 (5): 534–36.

Effects of dietary boric acid supplementation on egg production parameters and egg shell

quality of Japanese quails (Coturnix coturnix Japonica)

TUGAY AYASAN1, SABRI YURTSEVEN2, MIKAIL BAYLAN3 and H R KUTLU4

1 Cukurova Agricultural Research Institute, Adana, Turkey

2 Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, University of Harran, Sanliurfa, Turkey

3 Mustafa Kemal University Samandag Vocational School, Hatay, Turkey

4 Departments of Animal Science, Faculty of Agriculture, University of Cukurova, Adana- Turkey

ABSTRACT

The present study was carried out to determine whether dietary boric acid would affect egg

production parameters and egg shell quality of Japanese quail (Coturnix coturnix Japonica). In the

study, 135 female Japanese quails at 8 weeks of age were used. The quails were divided into

three groups randomly, each treatment group contained 3 subgroup containing 15 birds each.

Commercial maize-barley based standard layer diets were formulated as basal diets for the

control treatment, basal diets were supplemented with 200 and 400 ppm boric acid. The

experiment lasted 8 weeks.

The results obtained in this experiment showed that boric acid supplementation to the diet

significantly (P<0.05) affected egg weight, egg shell thickness and feed conversion efficiency,

but there was no significant difference between the control and the boric acid supplemented

groups in feed intake, egg production, egg shell weight, egg shape index.

Key words: Boric acid, Egg production parameters, Egg shell quality, Japanese quail

AYAŞAN T., OKAN, F., 2011. Threonine Requirement of Female Broilers from 22 to 42 days of Age. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 6 (1): 15-21.

Threonine Requirement of Female Broilers from 22 to 42 days of Age

Tugay AYASAN1 Ferda OKAN2

1 Cukurova Agricultural Research Institute, Adana/TURKEY.

2 Department of Animal Science, Faculty of Agriculture, University of Cukurova, Adana/TURKEY.

Corresponding author: [email protected]

Abstract: Threonine is considered to be the third limiting amino acid for broilers fed low protein corn-soybean meal diets. The aim of this study was to determine the threonine requirement of

female broilers from 22 to 42 days of age. Seventy five, one days of age female broiler chicks (Ross 308) were divided into five dietary treatment groups of similar mean weight, comprising 15 birds each, individually. They were fed a basal starter diet containing 23% CP, 3200 ME kcal/kg, 0.91% threonine and 1.10% lysine (Lys) during the first 3 weeks. At the end of the first feeding period, the broilers were randomly assigned to five dietary treatment groups receiving 0.70 (control diet), 0.75, 0.80, 0.85 and 0.90% of total threonine for the second 21 days (between 22-42 days). During the feeding period, growth performance parameters, body weight gain, feed intake and feed conversion ratio were determined. The results obtained in the experiment showed that the groups receiving 0.75% threonine attained the best performance. The results of our investigation also showed that the highest body weight gain occurred at 0.75% threonine; the tendency in better feed conversion ratio in the group receiving 0.80% threonine for female broilers. Our results suggest that the current NRC (1994), recommendation of 0.74% threonine for 4 to 6 week old broilers is adequate to support relative growth performance.

Key words: Female broiler, grower period, performance, threonine

22-42 Günlük Yaştaki Dişi Etlik Piliçlerin Treonin Gereksinmesi

Özet: Treonin, düşük proteinli mısır-soya küspesine dayalı yemlerle beslenen broilerlerde 3. sınırlayıcı aminoasit olarak düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı 22-42 günlük yaştaki dişi etlik piliçlerin treonin ihtiyacını tespit etmektir. 1 günlük yaştaki 75 dişi civciv, ortalama canlı ağırlıkları birbirine benzer olacak şekilde her birinde 15 civciv (bireysel kafeslerde) olan 5 muamele grubuna ayrılmıştır. Etlik civcivler ilk 3 hafta yapısında %23 ham protein, 3200 kcal/kg ME, %0.91 treonin ve %1.10 lysin içeren başlangıç yemiyle beslenmişlerdir. Birinci besleme periyodu sonunda hayvanlar yapısında %0.70 (kontrol yemi), %0.75, 0.80, 0.85 ve %0.90 treonin içeren karma yem gruplarına ayrılmıştır (22-42 günler arası). Deneme periyodu esnasında canlı ağırlık kazancı, yem tüketimi ve yemden yararlanma oranı tespit edilmiştir. Denemede yapısında %0.75 treonin içeren grubun en iyi performansı gösterdiği, en yüksek canlı ağırlık kazancının %0.75 treonin içeren grupta olduğu, yemden yararlanma oranının ise %0.80 treonin içeren yemle beslenen gruptan elde edildiği tespit edilmiştir. Denemede NRC (1994)’ün 4-6 haftalık yaştaki etlik piliçler için önerdiği %0.74 treonin ihtiyacının, büyüme performansını sağlamada yeterli olacağı da tespit edilmiştir. Anahtar kelimeler: Dişi etlik piliç, büyütme dönemi, performans, treonin

AYAŞAN, T., KARAKOZAK, E., 2011. Korunmuş yağların hayvan beslemede kullanımı.


Korunmuş Yağların Hayvan Beslemede Kullanımı

Tugay Ayaşan1*, Emel Karakozak1

1 Çukurova Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, TR-01321-ADANA.

ÖZET: Rumende korunmuş yağlar süt ineklerinin rasyonlarına rumen fonksiyonunu

etkilemeksizin rasyonun enerji yoğunluğunu artırmak amacıyla katılmaktadır. Çeşitli

çalışmalarda korunmuş yağların çeşitli verim ölçütlerini iyileştirdiğine dair bilgilerde

bulunmaktadır. Bu makalede, hayvan beslemede kullanılan korunmuş yağlar ile hayvanlar

üzerinde yapılan besleme çalışmaları ele alınmıştır.

Anahtar sözcükler: Hayvan besleme, Korunmuş yağ, Süt verimi, Üreme

Use of Protected Fats in Animal Nutrition

ABSTRACT: Rumen protected fats are often included in dairy cow rations in order to increase

the energy density of the ration without compromising rumen function. Various studies have

examined the effects of protected fats, with some studies reporting an improvement in various

fertility parameters. In this paper, feeding studies made on the protected fat used in animal

nutrition have been reviewed.

Key words: Animal nutrition, Protected fat, Milk yield, Reproduction,

KARA, U., AYAŞAN, T., HIZLI, H., GÖK, K., 2011. Ovsynch protokolünün inek ve düvelerin gebelik oranı üzerine etkisi. Erciyes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 8 (1): 1-8.

Ovsynch Protokolünün İnek ve Düvelerin Gebelik Oranı Üzerine Etkisi

Effect of Ovsynch Protocol on Pregnancy Rate in Heifers and Cows Uğur KARA Tugay AYAŞAN Hatice HIZLI Kurtuluş GÖK

Çukurova Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, 01321, Adana-TÜRKİYE

Ovsynch Protokolünün İnek ve Düvelerin Gebelik Oranı Üzerine Etkisi Özet: Denemede inek ve düvelere Ovsynch protokolünün gebelik oranı üzerine olan etkisi araştırılmıştır. Bu amaçla Siyah Alaca 24 inek ve 24 düve kullanılmıştır. Hayvanlar standart Ovsynch protokolü ile senkronize edilmiştir. Hayvanlara programın 0. günü, ultrasonografi ile

ovaryum muayeneleri yapılarak folikül sayısı, folikül çapı, korpus luteum çapı gibi veriler değerlendirilmiştir. Bu amaçla, 0. gün İM yolla 10 μg busereline acetate, GnRH analogu (Receptal® inj. Intervet Tic. Ltd. Şti, İstanbul, Türkiye), 7. gün İM olarak 0.150 mg PGF2α analoğu (Esrumate) ve PGF2α enjeksiyonundan 48 saat sonra ikinci GnRH uygulaması yapılmış olup ikinci GnRH enjeksiyonundan 16-20 saat sonra da hayvanlar sabit zamanlı olarak tohumlanmıştır. Ovaryum çapları ile folikül çapları 0.gün ultrason ile ölçülmüş, gebelik muayeneleri tohumlama sonrası 42. gün ultrason ile 5. MHz rektal prob kullanılarak yapılmıştır. Deneme sonunda Ovsynch protokolü uygulanan ineklerde gebelik oranının (%50.0) düvelere göre (%29.2) daha yüksek çıktığı, bu farklılığın istatistiki olarak önemli olduğu görülmüştür. Denemede folikül çapları gruplarda önemli bulunurken, korpus luteum çapları gruplar arasında istatistikî olarak önemsiz olarak tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Düve, folikül, gebelik oranı, inek, Ovsynch

Effect of Ovsynch Protocol on Pregnancy Rate in Heifers and Cows Summary: The study was carried out to determine the effect of Ovsynch protocol on pregnancy rates in heifers (n=24) and cows (n=24). The Ovsynch protocol consisted of an injection of GnRH (10 μg busereline acetate) on day 0, an injection of PGF2α (0.150 mg estrumate) on day 7, another injection of GnRH (10 μg busereline acetate) on day 9, and timed insemination on d 10. Both heifer and cows were inseminated at 16 to 20 hours after second GnRH injection. Ovarian structures and follicul diameters were monitored by ultrasonography on days 0. Pregnancy diagnoses were performed on d 42 by ultrasonography with 5 MHz transrectal probe. It was concluded that pregnancy rate was significantly greater for cows (50%) than for heifers treated with Ovsynch (29.2%). In the experiment, follicle diameters were found significant but corpus luteum diameters did not charge significantly between groups. Key Words: Cow, follicle, heifer, Ovsynch, pregnancy rate

AYAŞAN T, HIZLI H, ÇAMLIDAĞ A, KARA U, GÖK K, KARAKOZAK E, ÇOBAN S, MUTLU H,

KILIÇALP N, SEĞMENOĞLU MS (2011). The determination of relationship between milk

production and the quality of embryo of donor cows. Indian J Anim Sci, 81 (9): 912-914.

The determination of relationship between milk production and the quality of embryo of

donor cows

TUGAY AYAŞAN1, HATİCE HIZLI1, AYSUN ÇAMLIDAĞ1, UGUR KARA1, KURTULUŞ GÖK1, EMEL

KARAKOZAK1, SERDAL ÇOBAN1, HASAN MUTLU1, NUMAN KILIÇALP1 and MANSUR SEYMEN

SEGMENOĞLU1

Cukurova Agricultural Research Institute, Adana, TURKEY

Key words: Donor cow, Embryo quality, Milk production

ABSTRACT

The relationship between milk production in donor cows (n=74) and quality of embryos was

examined in the experiment. According to their milk production, the donors were divided into

three groups. In the first group there were 18 donors with the milk yield lower than 5000 kg per

lactation; in the second group, 32 donors with the milk yield between 5000 kg and 7000 kg and

in the third group, 24 donors with the milk production over 7000 kg. Number of total embryos

and percentage of transferable embryos in groups were found statistically significant (P<0.05).

The higher rate of non-transferable embryos was recorded in donors in group 3 with high milk

production (48.91%). A positive correlation was recorded, i.e. the number of total embryos

suitable for transfer decreased in cows with higher milk production (r=-0.267) and an important

correlation was recorded (r = -0.070), i.e. between milk production and transferable embryo

number.

AYAŞAN T., 2011. Çörek Otu ve Kanatlı Hayvan Beslemede Kullanımı. 7. Ulusal Zootekni

Bilim Kongresi. 14-16 Eylül 2011. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni

bölümü, ADANA.s: 1228-1236.

Çörek Otu ve Kanatlı Hayvan Beslemede Kullanımı

Tugay Ayaşan1*

1 Çukurova Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Adana

*e-posta: [email protected]; Tel: +90 (322) 388 45 00/24 Fax: +90 (322) 388 44 99

Özet

Son günlerde esansiyel yağlar veya hoş kokulu bitki ekstraktları gibi bitkisel kaynaklı yem

katkıları, geleneksel antibakteriyel yem katkı maddelerine alternatif olarak büyük ilgi

çekmektedir. Antibiyotik gibi antibakteriyel yem katkı maddelerinin kullanılmasının yarattığı

olumsuz etkiler nedeniyle yem endüstrisinde antibiyotiklere alternatif araştırmalara zorunluluk

doğmuştur. Bu alternatif yem kaynaklarından birisi de çörek otudur.

Çörek otu, kanatlı yemlerinde farmakolojik özellikleri ile geniş ölçüde güvenli olmasından dolayı

doğal büyüme düzenleyicisi olarak kullanılmakta, aynı zamanda da etlik piliçler, yumurtacı

tavuklar ile Japon bıldırcınlarının performans ve sağlığı üzerine pozitif etki yapmaktadır. Çörek

otu bitkisi ile tohumu, alkaloidler ve uçucu yağ asitlerini içermekte olup, esansiyel yağ asitleri,

proteinler, karbonhidratlar ile diğer vitamin ve mineraller bakımından önemli bir kaynaktır.

Çörek otu tohumu yapısında % 94.29 kuru madde, % 23.80 ham protein, % 42.08 ham yağ, %

7.71 ham selüloz, % 5.10 ham kül, % 0.36 kalsiyum, % 0.65 toplam fosfor, % 0.28 sodyum, %

0.25 magnezyum, % 0.79 potasyum, 34.19 mg/100g demir, 5.63 mg/100 g çinko ile 0.87

mg/100g bakır içermektedir. Bu derlemede, hayvan beslemede kullanılan çörek otu ile bu yem

maddesiyle kanatlı hayvanlar üzerinde yapılan besleme çalışmaları ele alınmıştır.

Anahtar kelimeler: Çörek otu, kanatlı, performans, yem katkı maddesi

Black Cumin and Usage of Poultry Nutrition

Abstract

Recently, feed additives of plant origin such as essential oils or extracts of aromatic plants have received considerable attention as alternatives to the traditional antibacterial feed additives. Antibacterial feed additives such as antibiotics have been used for years to improve weight gain and feed conversion ratio. However, there is a potential development of resistance by several pathogenic bacteria when antibiotics are used in the animal diets. Removal of antibiotics from the diet may negatively affect profitability of the animals. Therefore, the feed industry will have to research alternatives for the antibiotics. One of the alternatives used as feed additives is black cumin.

Black cumin (Nigella sativa) can be used as a natural growth promoter in the poultry diet, due to its pharmacological properties and wide margin of safety, in addition to its positive effects on broilers, layers and Japanese quail performance and health. Black cumin plant and its seed contain alkaloids, fixed and volatile oils and a variety of pharamocologically active substances. Black cumin is a significant source of essential fatty acids, proteins, carbohydrates and other vitamins and minerals.

Black cumin seeds contain 94.29 % dry matter, 23.80 % crude protein, 42.08 % ether extract, 7.71 % crude fibre, 5.10 % crude ash, 0.36 % calcium, 0.65 % total phosphorus, 0.28 % sodium,


Tel:+90

0.25 % magnesium, 0.79 % potassium, 34.19 mg/100g Fe, 5.63 mg/100 g Zn and 0.87mg/100g Cu.

In this paper, feeding studies made on the black cumin (Nigella sativa) used in nutrition of poultry have been reviewed.

Key words: Black cumin, poultry, performance, feed additives

HIZLI H, AYAŞAN T, GÖK K, KARA U, KILIÇALP N, ÇAMLIDAĞ A, KARAKOZAK E, SEĞMENOĞLU MS, MUTLU H, ASARKAYA A., 2011. Donör ineklerde yaş ile embriyo kalitesi arasındaki ilişkinin saptanması. Kafkas Univ Vet Fak Derg, 17 (3): 493-497.

Donör İneklerde Yaş ile Embriyo Kalitesi Arasındaki İlişkinin Saptanması

Hatice HIZLI*, Tugay AYAŞAN*, Kurtuluş GÖK*, Uğur KARA*, Numan KILIÇALP*, Aysun ÇAMLIDAĞ*, Emel KARAKOZAK*,

M. Seymen SEĞMENOĞLU*, Hasan MUTLU*, Ali ASARKAYA* * Çukurova Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, 01321, Adana-TÜRKİYE


Özet Çalışmada donör ineklerde (n=165), donör yaşı ile embriyo kalitesi arasındaki ilişki

araştırılmıştır. Araştırmada Siyah Alaca donör inekler yaşlarına göre 3 gruba ayrılmıştır. 1. grup yaşları 2-3 yaş arasında değişen 61 inekten oluşurken, 2. grup yaşları 4-5 yaş arasında değişen 28 inekten, 3. grup ta yaşları x≥6 yaş olan 76 inekten oluşmuştur. Çalışmada donör inek yaşı, transfer edilebilen embriyo sayı ortalaması ile toplam embriyo sayı ortalamasını istatistiki olarak etkilemiş (P<0.05); transfer edilemeyen embriyo sayısı gruplar arasında önemli bulunmamıştır (P>0.05). Çalışmada transfer edilebilen embriyo oranı gruplarda %53.46-63.24 arasında değişim göstermiştir. Denemede donör ineklerde donör yaşı ile transfer edilebilen embriyo arasında (r = 0.142) yine donör yaşı ile toplam embriyo arasında (r=0.138) önemli bir ilişki saptanmıştır.

Anahtar sözcükler: İnek, Donör yaşı, Embriyo kalitesi

The Determination of Relationship Between Age and the Quality of Embryo of Donor Cows

Summary The relationship between donor age in donor cows (n=165) and quality of embryos was

examined in this study. According to their donor age, the Holstein donors were divided into three groups. In the first group there were 61 donors between 2-3 years old; in the second group, 28 donors between 4-5 years old; and in the third group, 76 donors between ≥6 years old.

In the study, donor cow age were affected transferable embryos and total embryo

numbers statistically significant (P<0.05); not transferable embryos in groups were not found statistically significant (P>0.05). The transferable embryo rate in groups was found between 53.46-63.24 % in the experiment. A significant correlation (r = 0.142) was recorded, i.e. between donor age and transferable embryos; a significant correlation was recorded (r=0.138), i.e. between donor age and total embryos.

Keywords: Cow, Donor age, Embryo quality

AYAŞAN T., 2011. Soya Silajı ve Hayvan Beslemede Kullanımı. Erciyes Ün. Vet. Fak.

Dergisi, 8(3):193-200.

Soya Silajı ve Hayvan Beslemede Kullanımı

Özet: Soya tek yıllık bir baklagil olup, soğuk veya ılık mevsim bitkisi olarak da yetiştirilebilmektedir. Soya bitkisinin besin madde içeriği çiçeklenme başlangıcındaki yonca ile karşılaştırılabilir. Lezzetliliği, küflü olmadığı müddetçe bir problem yaratmamaktadır. Soya, sadece dane veya küspesi için değil aynı zamanda kaba yem olarak da ruminantlar için kullanılan önemli bir yem hammaddesidir. Laktasyondaki süt inekleri ile büyüme dönemindeki düvelere soya kuru otu veya yonca verildiğinde benzer performans göstermektedirler. Soya

silajı ortalama %18.3 ham protein, %35 kuru madde, %43.3 NDF, %32.3 ADF, %6.7 ADL içermektedir (%100 kuru madde bazında). Soyanın saf olarak silajı yapılabildiği gibi mısır, sorgum veya sudan otu ile karışık ekilerek de silajı yapılabilir. Soya silajı tek başına verildiğinde inekler için çok lezzetli olmamaktadır. Soya silajı için en uygun dönem, hiç yaprak kaybının olmadığı olgunluk dönemidir. Bu derlemede, hayvan beslemede kullanılan soya silajı ile bu yem maddesiyle ruminantlar üzerinde yapılan besleme çalışmaları ele alınmıştır.

Anahtar Kelimeler: Hayvan besleme, kaba yem, ruminant, soya silajı

Soybean Silage and Usage of Animal Nutrition

Summary: Soybean is an annual legume that can be grown as either a cold- or a warm season crop. Nutritive value of a soybean plant can be comparable to early-bloom alfalfa. Palatability is not usually a problem unless the forage is moldy. Soybean is an important feed ingredient for ruminants not only as a grain and soybean meal but also as a forage crop. Lactating dairy cows and growing heifers have similar performance when fed on either soybean hay or alfalfa forage. Soybean silage contains average 18.3% crude protein, 35% dry matter, 43.3% NDF, 32.3% ADF, 6.7% ADL (at 100% dry matter). Soybean can also be grown as a silage crop in pure culture or intercropped with corn, sorghum or sudangrass. Soybean silage is not very palatable for cattle. The best stage to harvest soybeans for silage is near full-pod stage and before any leaf loss.

In this paper, feeding studies made on the soybean silage used in nutrition of ruminants have been reviewed.

Key Words: Animal nutrition, roughage, ruminant, soybean silage

AYAŞAN, T., KARAKOZAK, E., 2011. Korunmuş yağların hayvan beslemede kullanımı.


Korunmuş Yağların Hayvan Beslemede Kullanımı Tugay Ayaşan1 Emel Karakozak1

1. Çukurova Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, TR-01321-Adana.

Özet: Rumende korunmuş yağlar süt ineklerinin rasyonlarına rumen fonksiyonunu

etkilemeksizin rasyonun enerji yoğunluğunu artırmak amacıyla katılmaktadır. Sıcaklık stresi esnasında ineklerde metabolik değişiklikler oluşmakta, kuru madde tüketimi azalmakta ve

performansta düşmeler meydana gelmektedir. Bu değişikliklerin olumsuz etkilerini minimize etmek ve yüksek laktasyon performansını sağlamak için korunmuş yağ katkısının süt endüstrisinde önemi giderek artış göstermektedir. Çeşitli çalışmalarda, korunmuş yağların çeşitli verim ölçütlerini iyileştirdiğine dair bilgiler de bulunmaktadır. Laktasyondaki ruminantların rasyonlarında yem katkısı olarak korunmuş yağ kullanımının süt verimini, süt yağ içeriğini iyileştirdiği, süt yağının yağ asit komposizyonunu düzenlediği, süt protein düzeyini de düşürdüğü tespit edilmiştir. Genel olarak süt ineklerinin rasyonuna yağ katkısı kuru maddenin %3’ü düzeyinde sınırlandırıldığında kuru madde ve selüloz sindirilebilirliği azalmaktadır. Korunmuş yağ katıldığında ise rasyonun yağ içeriği kuru madde tüketiminin %6-7’sini geçmektedir. Ruminantlar, yağ asitlerinin kalsiyum tuzlarıyla beslendiklerinde plazma kolesterol ve progesteron düzeylerinde artış oluşmakta bu da ovulasyon oranı ile embriyo kalitesi üzerine olumlu etki yapmaktadır. Bu makalede, hayvan beslemede kullanılan korunmuş yağlar ile hayvanlar üzerinde yapılan besleme çalışmaları ele alınmıştır.

Anahtar kelimeler: Hayvan besleme, Korunmuş yağ, Süt verimi, Üreme

Use of Protected Fats in Animal Nutrition

Abstract: Rumen protected fats are often included in dairy cow rations in order to increase the energy density of the ration without compromising rumen function. Cows undergo metabolic changes during heat stress, which may lead to decreases in dry matter (DM) intake and subsequent declines in performance. In an attempt to minimize the negative affects of these changes and maintain high lactation performance, use of supplemental protected fat is increasing in popularity in the dairy industry. In various studies, the effects of protected fats have been examined, with some of those reporting an improvement in various fertility parameters. Rumen-protected fats as feed ingredients for lactating ruminants have been widely tested in many experiments. The main effects recorded are higher milk yield, improved milk fat content, and modified fatty acid composition of the milk fat. Additional effects, such as decreased milk protein content. Generally, inclusion of fat in dairy ration is limited to 3% of dry matter intake as beyond this, dry matter and fibre digestibilities are reduced. However, if supplementation of fat is through rumen protected fat, the fat content of the ration can be increased up to 6–7% of the dry matter intake. When fed to ruminants in the form of calcium salts of fatty acids, they have been shown to increase plasma cholesterol and progesterone levels which, in turn, could have beneficial effects on ovulation rate and embryo quality. In this paper, feeding studies on the protected fat used in animal nutrition have been reviewed.

Key words: Animal nutrition, Protected fat, Milk yield, Reproduction

AYAŞAN, T., HIZLI, H., YAZGAN, E., 2011. Siyah alaca ineklerde süt üre nitrojeninin süt komposizyonuna etkisi. Eurasian Journal of Veterinary Sciences, 27 (4): 219-222.

Siyah alaca ineklerde süt üre nitrojeninin süt komposizyonuna olan etkisi (The effect of milk urea nitrogen on milk composition in Holstein dairy cows)

Tugay Ayaşan*, Hatice Hızlı, Ertan Yazgan

Doğu Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, TR-01321, Adana, Türkiye.

*[email protected] Kısa başlık: Süt üre nitrojen ile süt komposizyonu ilişkisi


Özet Amaç: Süt üre nitrojeninin süt komposizyonuna olan etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Siyah alaca inekler süt üre nitrojen değerlerine göre (1. Grup: x<22.73 mg/dL; 2. Grup: x>22.73 mg/dL) grup başına 36 hayvan olacak şekilde 2 gruba ayrıldı. Bulgular: Süt üre nitrojenin ele alınan ölçütlerden, yağsız kuru madde, yoğunluk ile üreye olan etkisinin istatistikî olarak önemli (p<0.05) olduğu tespit edildi. Süt üre nitrojen ile yağsız kuru madde (r=0.140, p<0.045) ve yoğunluk (r=0.186, p<0.007) arasında önemli ilişki saptandı. Öneri: Bu araştırmada elde edilen veriler, süt üre nitrojeninin süt komposizyonu üzerine etkilerini ortaya koyması ve ileride yapılacak araştırmaları kaynak teşkil etmesi bakımından önemlidir. Anahtar kelimeler: Süt komposizyonu, süt üre nitrojen, yağsız kuru madde, yoğunluk Abstract Aim: The objective of this study was to evaluate the effects of milk urea nitrogen (MUN) on milk composition. Materials and methods: According to their milk urea nitrogen (1. Group: x<22.73 mg/dL; 2. Group: x>22.73 mg/dL), the Holstein cows were divided into two groups as 36 animals per group. Results: In the experiment, milk urea nitrogen were affected solids-non-fat, density and urea significantly (p<0.05); a significant correlation (r =0.140, p<0.045) was recorded between milk urea nitrogen and solids non fat and density (r =0.186, p<0.007). Conclusion: The findings obtained from in this study is important that in terms of to reveal effects of milk urea nitrogen on milk composition and to be used as a source prospective investigations. Keywords: Milk composition, milk urea nitrogen, solids non fat, density

AYAŞAN, T., BAYLAN, M., 2011. Organik Selenyum ve Hayvan Beslemedeki Önemi.

Süleyman Demirel Ün. Zir. Fak. Dergisi, 6 (1): 34-43.

Çiftlik Hayvanlarının Beslenmesinde Organik Selenyumun Önemi

Tugay AYAŞAN1, Mikail BAYLAN2

1 Çukurova Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Adana,

2Mustafa Kemal Üniversitesi Samandağ Meslek Yüksekokulu, Samandağ/Hatay.

Yazışma yazarı: [email protected]

Özet: Selenyum (Se), insan ve hayvan besleme için esansiyel bir elementtir. Selenyum eksikliği

hayvanlar ve insanlar üzerinde çeşitli hastalıkların artmasına yol açmakta olup, eksikliğinde

çiftlik hayvanlarında verim ve üreme performansı azalmaktadır. Diğer taraftan yüksek

düzeylerde kullanıldığında ise toksiktir. Son yıllarda hayvanların yemlerinde şelat şeklinde veya

organik selenyumun ruminant, etlik piliç ve yumurtacı tavuklarda büyümenin, üremenin

iyileşmesi, sağlık üzerine olumlu etkisinden dolayı hayvan yemlerinde kullanılmasına yönelik

çalışmalar yapılmaktadır. Bu derlemede, organik selenyumun hayvanlar üzerindeki etkisi

anlatılmıştır.

Anahtar kelimeler: Çiftlik hayvanları, inorganik, organik, selenyum

Importance of Organic Selenium in Farm Animal’s Nutrition

Summary: Selenium (Se), an essential element for human and animal nutrition. Se deficiency is

a global problem related to an increased susceptibility to various diseases of animals and

humans and decreased productive and reproductive performance of farm animals. On the one

hand, it is toxic at high doses. In recent years, there has been considerable in the use of

chelated or organic selenium in animal diets. This interest has been stimulated by reports of

improved growth, reproduction and health in ruminants, broilers and laying hens fed organic

selenium. The objectives of this study were to evaluate the effects of organic selenium on

animals.

Key words: Farm animals, inorganic, organic, selenium

AYAŞAN T, HIZLI H, GÖK K, KILIÇALP N, KARA U, ÇAMLIDAĞ A, KARAKOZAK E, MUTLU H,

ÇOBAN S, SEĞMENOĞLU MS., 2011. Donör İneklerde Mevsimin Embriyo Kalitesi Üzerine Etkisi,

Erciyes Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 8(3):181-186.

Donör İneklerde Mevsimin Embriyo Kalitesi Üzerine Etkisi

Özet: Sunulan çalışma, donör ineklerde mevsimin embriyo kalitesi üzerine etkisini saptamak

amacıyla yapıldı. Denemede, yaz (n=34), sonbahar (n=21), ilkbahar (n=67), kış (n=45)

mevsimlerinde yapılan embriyo transfer çalışmaları kullanıldı. Elde edilen bulgulara göre,

mevsimin transfer edilebilir ve edilemeyen embriyo oranı üzerine etkisinin istatistiksel olarak

önemli olduğu tespit edildi. Ayrıca, mevsimin transfer edilebilen ve edilemeyen embriyo sayı

ortalaması ile toplam embriyo sayı ortalaması üzerine etkisinin istatistiksel olarak önemsiz

olduğu da tespit edildi. Sonuç olarak, ineklerde mevsimin transfer edilebilir ve edilemeyen

embriyo oranı üzerine önemli bir etkisinin olduğu kanısına varıldı.

Anahtar Kelimeler: Donör inek, embriyo kalitesi, mevsim

Effect of Season Upon The Embryo Quality in Donor Cows

Summary: The objective of the study was to evaluate the effects of season on the embryo

quality in donor cows. In the experiment, embryo transfer results of autumn (n=21), spring

(n=67) winter (n=45) and summer seasons (n=34) were used. According to the study, the

season affected the rates of transferable and non-transferable embryos. In addition, the season

did not affect the numbers of transferable, non-transferable and total embryos. Overall, the

findings suggest that the season affected the rates of transferable and non-transferable

embryos in donor cows.

Key Words: Donor cow, embryo quality, season

AYAŞAN, T., HIZLI, H., YAZGAN, E., KARA, U., GÖK, K., 2011. Somatik Hücre Sayısının Süt Üre Nitrojen ile Süt Kompozisyonuna Olan Etkisi. Kafkas Univ Vet Fak Derg, 17 (4): 659-662.

Somatik Hücre Sayısının Süt Üre Nitrojen ile Süt Kompozisyonuna Olan Etkisi

Tugay AYAŞAN*, Hatice HIZLI*, Ertan YAZGAN*, Uğur KARA*, Kurtuluş GÖK* * Çukurova Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, 01321, Adana-TÜRKİYE


Özet Denemede somatik hücre sayısının süt üre nitrojen ile süt komposizyonuna olan etkisi

araştırılmıştır. Araştırmada 30 adet Siyah alaca inek, somatik hücre sayısına göre 2 gruba

ayrılmıştır. Denemede somatik hücre sayısının (1. Grup: x<268.000 hücre/ml; 2. Grup: x>268.000 hücre/ml) ele alınan ölçütlerden süt yağı, süt laktoz, yağsız kuru madde ve yoğunluk üzerine olan etkisinin istatistikî olarak önemli olduğu (P<0.05); buna karşılık süt üre nitrojen, süt protein, süt kazein, üre, kuru madde, asitlik, serbest yağ asidi, sitrik asit ile donma noktasına olan etkisinin önemsiz olduğu tespit edilmiştir (P>0.05). Denemede somatik hücre sayısı ile süt yağı arasında (r=0.209; P=0.026); yağsız kuru madde (r=-0.183; P=0.050); süt laktozu (r=-0.196; P=0.037) ile yoğunluk arasında (r=-0.281; P=0.002) önemli bir ilişki saptanmıştır.

Anahtar sözcükler: Somatik hücre sayısı, Süt kompozisyonu, Süt protein, Süt üre nitrojen, Süt yağ

The Effect of Somatic Cell Count on Milk Urea Nitrogen and Milk Composition Summary The objective of this study was to evaluate the effects of somatic cell count on milk urea

nitrogen and milk composition. According to their somatic cell count, the Holstein cows (n=30) were divided into two groups. In the experiment, somatic cell count (1. Group: x<268.000 cell/ml; 2. Group: x>268.000 cell/ml) were affected milk fat, milk lactose, solids-non-fat, density significantly (P<0.05); but were not affected milk urea nitrogen, milk protein, milk urea, total solid, acidity, free fatty acids, citric acid, milk caseine and freezing point depression (P>0.05).

A significant correlation (r =0.209, P=0.026) was recorded between somatic cell count and milk fat; a significant correlation (r =-0.183, P=0.050) was recorded between somatic cell count and solids non fat; a significant correlation (r =-0.196, P=0.037) was recorded between somatic cell count and lactose and a significant correlation (r =-0.281, P=0.002) was recorded between somatic cell count and density.

Keywords: Somatic cell count, Milk composition, Milk protein, Milk urea nitrogen, Milk fat

AYAŞAN T, ASARKAYA A, HIZLI H, GÖK, K, TEKGÜL A, KARAKOZAK E, KARA U, SEĞMENOĞLU MS, ÇOBAN S, MUTLU H, KILIÇALP N, (2012). Siyah alaca ineklerde vücut kondisyon skorunun embriyo kalitesine etkisi. Kafkas Univ Vet Fak Derg, 18 (1): 91-94.

Siyah Alaca İneklerde Vücut Kondüsyon Skorunun Embriyo Kalitesine Etkisi

Tugay AYAŞAN*, Ali ASARKAYA* Hatice HIZLI*, Kurtuluş GÖK* Aysun TEKGÜL*, Emel KARAKOZAK* Uğur KARA**, M. Seymen SEĞMENOĞLU***, Serdal

ÇOBAN* Hasan MUTLU* Numan KILIÇALP*

* Doğu Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, 01321, Adana-TÜRKİYE ** Saimbeyli Gıda Tarım ve Hayvancılık İlçe Müdürlüğü, 01740, Adana-TÜRKİYE

*** Adana Veteriner Kontrol Enstitüsü Müdürlüğü, 01170, Adana-TÜRKİYE

Makale Kodu (Article Code):KVFD–2011–5025 Özet Bu çalışma, vücut kondüsyon skorunun (VKS) embriyo kalitesine olan etkisini saptamak

amacıyla yapılmıştır. Çalışmada değişik VKS’de olan 65 baş Siyah Alaca inek kullanılmıştır. Çalışmada Siyah Alaca inekler VKS’lerine göre 3 gruba ayrılmıştır. 1. Grup VKS≤3 olan

(VKS=3 dahil) 9 inekten, 2. Grup VKS 3 ile 4 (VKS =3 ve VKS=4 dahil değil) arasında değişen 29 inekten ve 3. Grup VKS≥4 (VKS=4 dahil) olan 27 inekten oluşmuştur.

Çalışmada VKS’nin transfer edilebilir kalitedeki embriyo sayı ortalaması, transfer edilemez kalitedeki embriyo sayı ortalaması, toplam embriyo sayı ortalaması, transfer edilebilir embriyo oranı ile transfer edilemez embriyo oranına olan etkisinin istatistiksel olarak önemsiz olduğu tespit edilmiştir (P>0.05). Denemede ineklerde VKS ile transfer edilebilir kalite embriyolar arasında (r=-0.156, P=0.215), transfer edilemez kalite embriyo sayısı arasında (r=0.186, P=0.137), toplam embriyo sayısı arasında (r=0.007, P=0.958), transfer edilebilir embriyo oranı arasında (r=-0.205, P=0.101) ve transfer edilemez kalitedeki embriyo oranı arasında (r=0.205, P=0.101) düşük ve önemsiz düzeyde bir ilişki saptanmıştır.

Anahtar sözcükler: Vücut kondüsyon skoru, Embriyo kalitesi, İnek

The Effect of Body Condition Score on Embryo Quality of Holstein Cows

Summary The objective of this study was to evaluate the effects of body condition score (BCS) on

the embryo quality. In the experiment, the total of 65 Holstein cows at different BCS were used. According to their BCS, the Holstein cows were divided into three groups. In the first group there were 9 cows, BCS≤3 (BCS=3 including), in the second group, 29 cows, between 3 and 4 BCS (BCS=3 and BCS=4 not including), and in the third group, 27 cows, BCS ≥4 (BCS=4 including).

In the study, BCS did not effect on transferable embryo number, non-transferable embryo number, total embryo number, transferable embryo rate, non-transferable embryo rate (P>0.05).

A low and not significant correlation (r =-0.156, P=0.215) was recorded between BCS and transferable embryos, non-transferable embryos (r =0.186, P=0.137), total embryo number (r =0.007, P=0.958), transferable embryo rate (r =-0.205, P=0.101) and non-transferable embryo rate (r =0.205, P=0.101).

Keywords: Body condition score, Embryo quality, Cow HIZLI H, AYAŞAN T, KILIÇALP N, KARA U, KARAKOZAK E, ÖZCAN BD, GÖK K, ÇAMLIDAĞ A,

ÇOBAN, S., MUTLU, H., SEĞMENOĞLU MS, 2012. Verici İnek ve Düvelerde Tekrarlı Ovulasyonların Embriyo Kalitesi Üzerine Etkisi. YYÜ Vet Fak Derg, 23 (1): 11-14.

Verici inek ve düvelerde tekrarlanan süperovulasyonların embriyo kalitesi üzerine etkisi

Kısa Başlık: Süperovulasyon sayısının embriyo kalitesine etkisi

ÖZET: Bu araştırma, tekrarlı süperovulasyon uygulamalarının Siyah alaca verici inek ve düvelerde embriyo kalitesi üzerindeki etkisini tespit etmek amacıyla yapıldı. Bu araştırmada Doğu Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Büyükbaş Hayvancılık İşletmesinde yapılan süperovulasyonlara ait 178 embriyo transfer çalışması değerlendirildi.

Araştırmada tekrarlanan süperovulasyon sayısının, düvelerde transfer edilebilir kalitedeki embriyo sayısı, edilemez kalitedeki embriyo sayısı ile toplam embriyo sayısını etkilediği (P<0.05), buna karşılık ineklerde transfer edilebilir kalitedeki embriyo sayısı, edilemez kalitedeki embriyo sayısı ile transfer edilebilir ve edilemez embriyo oranını etkilemediği saptandı (P>0.05). İnek ve düveler birlikte değerlendirildiğinde tüm süperovulasyonlardan elde edilen toplam embriyo sayısının, transfer edilebilir kalite embriyo sayısı ile transfer edilemez kalite embriyo sayısının istatistiki olarak önemli olduğu (P<0.05); buna karşılık transfer edilebilir ve transfer edilemez embriyo oranının önemsiz olduğu (P>0.05) tespit edildi. Anahtar Kelimeler: Tekrarlı Süperovulasyon, Embriyo Kalitesi, İnek, Düve

The effects of repeated superovulations on the quality of embryo of donor cows and

heifers Running Title: Effect of repeated superovulation on embryo quality

SUMMARY: The objective of this study was to evaluate the effects of repeated superovulations on the embryo quality of Holstein donor cows and heifers. In this study, embryo transfer records (n=178) collected at the East Mediterranean Agricultural Research Institute's Cattle Research Station were analyzed in this study. In the experiment, the number of repeated superovulations in heifers were found significant on transferable embryo number, not transferable embryo number and total embryo number (P<0.05) but transferable embryo number, not transferable embryo number, total embryo number, rate of transferable embryos and rate of not-transferable embryos were not found significantly (P>0.05) in cows. The entire number of embryos from all the superovulations, total embryo number, transferable embryo number and not transferable embryo number were found statictically (P<0.05) but rate of transferable embryo and not transferable embryo were not found statictically (P>0.05). Key Words: Repeated Superovulation, Embryo Quality, Cow, Heifer

AYAŞAN, T., GÖK, K., ASARKAYA, A., HIZLI, H., GÖRGÜLÜ, M., KARAKOZAK, E., COŞKUN M.A., SEĞMENOĞLU, M.S., 2012. Mısır Silajı ve Şeker Pancarı Posasının Erkek Danaların Besi Performansı, Kan Parametresi ile Kesim Ölçütleri Üzerine Etkisi, SDÜ Zir Fak Dergisi, 7(1): 64-73.

Mısır Silajı ve Şeker Pancarı Posasının Erkek Danaların Besi Performansı, Kan Parametresi ile Kesim Ölçütleri Üzerine Etkisi

Tugay AYASAN1* Kurtulus GÖK1 Ali ASARKAYA1 Hatice HIZLI1 Murat GÖRGÜLÜ2 Emel KARAKOZAK1 Mehdi Ahmet COSKUN1 Mansur Seymen SEGMENOGLU3

1 Dogu Akdeniz Tarımsal Arastırma Enstitüsü Müdürlügü, Adana 2 Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü, Adana

3 Adana Veteriner Kontrol Enstitüsü Müdürlügü, Adana *Yazısma yazarı: [email protected]

Özet: Araştırma, erkek danalara kaba yem kaynağı olarak mısır silajı ve şeker pancarı posası verilmesinin besi performansı, kan parametreleri ile kesim ölçütleri üzerine olan etkilerini saptamak amacıyla düzenlenmiştir. Çalışmada biri hayvanın doğal formda % 40 mısır silajı+ % 60 kesif yem, diğeri de yine hayvanın yediği formda % 40 şeker pancarı posası + % 60 kesif yem içeren 2 grup oluşturulmuştur. Her bir deneme grubunda deneme başı canlı ağırlıkları benzer (252.5±6.43 kg) yaklaşık 13 aylık yaşta 14 adet olmak üzere toplam 28 adet Siyah alaca erkek dana kullanılmıştır. Her bir deneme grubu 3 alt gruba bölünmüştür (5, 5, 4 baş dana/alt grup). Araştırma sonunda şeker pancarı posası katılan grup; diğer gruba göre rakamsal olarak daha fazla canlı ağırlık kazancına (1.48 kg/güne karşı 1.37 kg/ gün, P>0.05) sahip olmuştur. Alınan biyokimyasal parametrelerden albumin; tam kan sayımına ait parametrelerden hemoglobin, hematokrit ve nötrofil gruplar arasında farklı bulunmuş (P<0.05), nötrofil dışındaki değişkenler mısır silajı alan grupta daha yüksek, nötrofil ise düşük bulunmuştur. Kesim parametrelerinden ise karaciğer ağırlığı posa alan grupta daha yüksek bulunmuştur (P<0.05). Sonuç olarak yaş formda % 40 oranında şeker pancarı posası ve mısır silajı kullanılan çalışmada her iki kaba yem kaynağının da tatmin edici performans sağlayabileceği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler: Besi, kan parametreleri, karkas ölçütleri, mısır silajı, şeker pancarı posası

The Effects of Corn Silage and Sugar Beet Pulp on Fattening Performance, Blood Parameters and Carcass Characteristics of Beef Male Calves

Summary: This study was carried out to determine the effect of roughage source, corn silage, sugar beet pulp, on fattening performance, blood parameters and carcass characteristics of beef male calves. A total number of 28 Holstein male bull at the age of 13 months and averaging 252.5±6.43 kg of body weight were allocated in two groups. Each experimental grup was divided into three subgrup having 5, 5, and 4 bulls each. The results obtained in this experiment showed that sugar beet pulp improved daily gain numerically (1.48 vs 1.37 kg/d, P>0.05). Heamoglobin, heamatocrit, albumin values were higher for the bulls receiving corn silage than those receiving sugar beet pulp (P<0.05). Neutrofil level for the bulls was lower for the bulls fed with corn silage compared to those fed with sugar beet pulp (P<0.05). Liver weight was found significantly higher for bulls fed with sugar beet pulp than corn silage (P<0.05). In conlusion, both roughage sources can give satisfactory growth performance when they were used at the 40 % fattening diet as fed basis.

Key words: Fattening, blood parameters, carcass characteristics, corn silage, sugar beet pulp

AYAŞAN, T., KARAKOZAK, E., 2012. İnokulant Kullanımının Değişik Yem Bitkilerinden Oluşan Silajlarda Ham Besin Maddeleri ile Kalite Üzerine Etkisi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 26 (2): 93-98.

İnokulant Kullanımının Değişik Yem Bitkilerinden Oluşan Silajlarda Ham Besin Maddeleri ile

Kalite Üzerine Etkisi

Tugay AYAŞAN, Emel KARAKOZAK

Dogu Akdeniz Tarımsal Arastırma Enstitüsü Müdürlügü, Adana

Bu çalışma değişik yem bitkilerinden hazırlanan silajlarda inokulant kullanımının ham besin maddeleri ile kalite üzerine olan etkisini tespit etmek amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada ayçiçeği, börülce, sorgum ve soya silajlarına inokulant katkısının Lactobacillus plantarum, Pediococcus acidilactici, Streptococcus faecium ve selülaz, hemiselülaz, pentosanaz ve amilaz enzimleri içeren Sil-All, Alltech UK) etkisi araştırılmıştır. Silaj materyali üzerinde ham protein (HP), ham kül (HK), pH, kuru madde (KM) ve fleig puanı gibi özellikler incelenmiştir.

Deneme sonucunda silajlar arasında en yüksek ham protein (HP) inokulantlı börülce silajından elde edilirken (%15.20); en düşük HP inokulantsız sorgum silajından elde edilmiştir (%7.11). Fleig puanı inokulantlı sorgum silajında en yüksek bulunurken; fleig puanı inokulantsız börülce silajında en yüksek bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler: İnokulant, Silaj, Kalite

Effects of Using Inoculant in Silages in Which Different Forage Crops on Crude Nutrient Content and Quality

This study was carried out to determine crude nutrient content and quality of different crops was used silages grown. Sunflower, cowpea, sorghum and soybean silage were obtained from in the experiment. The effect of additives on the some parameters of silage inoculants were examined. Sil-All (Alltech, UK) containing Lactobacillus plantarum, Pediococcus acidilactici, Streptococcus faecium and cellulase, hemicellulase, pentosanase and amylase enzymes were used. The following measurment were recorded on silage materials: Crude protein (CP), crude ash (CA), pH, dry matter (DM) and fleig quantitative score.

As a result of this experiment, among the silages, while highest crude protein (CP) were determined from cowpea silage with inoculant (15.20%), lowest CP were determined from sorghum without inoculant (7.11%). While fleig quantitative score was the highest at sorgum silage with inoculant; fleig quantitative score was the highest at cowpea silage without inoculant.

Key Words: Inoculant, Silage, Quality

AYAŞAN T, 2013. Effects of dietary inclusion of protexin (probiotic) on hatchability of

Japanese quails. Indian J Anim Sci, 83(1): 78-81.

ABSTRACT

The present study was to determine the effects of three different levels of probiotic on

hatchability of Japanese quail (Coturnix coturnix Japonica).

In this study, 225 female Japanese quails were used. The experimental quails were

divided into three dietary treatment groups of similar mean weight comprising 75 birds each,

which was divided into 3 subgroups of 25 birds each. Treatment groups were assigned control

Group A (unsupplemented diet), Group B (0.5 kg per tonne “Protexin” supplemented diet) and

Group C (1.0 kg per tonne “Protexin” supplemented diet) for 5 weeks. After 5 weeks, probiotic

treatment was ceased and then all groups were allowed to nourish standard layer diet.

Results showed that protexin supplementation to the diet did not affect hatchability of

total eggs set, hatchability of fertile eggs set and fertile egg % (P>0.05).

Key Words: Hatchability, Japanese quail, Probiotic

AYAŞAN T, 2013. Effects of dietary Yucca schidigera on hatchability of Japanese Quails. Indian J

Anim Sci, 83(6): 641-644

Effects of dietary yucca schidigera on hatchability of Japanese Quails

(Coturnix coturnix Japonica)

Running Title: Effects of Yucca Schidigera in Quails

TUGAY AYASAN

East Mediterranean Agricultural Research Institute, Adana, TURKEY

ABSTRACT

The present study was carried out to determine whether dietary Yucca schidigera powder

would affect hatchability parameters of laying Japanese quail (Coturnix coturnix Japonica). In

this study, 30 female Japanese quails were used. The experimental quails were divided into two

dietary treatment groups of similar mean weight comprising 30 birds, which was divided into 3

subgroups of birds. A standard layer feed, basal diet of the trial was supplemented with 0 or

120 ppm Yucca schidigera powder.

Feed and water were supplied ad libitum and light was provided 16 hours (from 8.00 to

24.00) each day.

Results showed that Yucca schidigera supplementation to the diet did not affect

hatchability of total eggs set, hatchability of fertile eggs set and fertile egg % (P>0.05).

Key words: Hatchability, Japanese quail, Yucca schidigera

AYAŞAN, T., OKAN, F., 2014. Treonine Dayalı Yem Seçiminin Erkek Etlik Piliçlerde

Performans ve Karkas Özelliklerine Etkisi. Türk Tarım-Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi. 2(4):190-

196.

Treonine Dayalı Yem Seçiminin Erkek Etlik Piliçlerde Performans ve Karkas Özelliklerine Etkisi

Tugay Ayaşan1** Ferda Okan2

1 Doğu Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, 01321, Adana, Türkiye

2 Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü, 01330, Adana, Türkiye

ÖZET

Bu çalışma treonine dayalı yem seçiminin erkek etlik civciv ve piliçlerin performans ölçütleri ile karkas parametreleri üzerine etkilerini saptamak amacıyla düzenlenmiştir. Denemede 1 günlük 30 adet Ross 308 erkek civciv bireysel olarak 2 muamele grubuna dağıtılmıştır.

Denemede yem seçimi canlı ağırlık kazancı ve yemden yararlanma oranını etkilememiştir (P>0.05). Yem tüketimi ile karkas parametreleri ise muamele gruplarından istatistikî olarak etkilenmiştir (P<0.05).

Anahtar Kelimeler: Etlik piliç, Karkas, Performans, Treonin, Yem seçimi

The Effect of Choice Feeding Based on Threonine on Performance and Carcass Parameters of Male Broiler Chicks

ABSTRACT

The aim of this study was to evaluate the effect of choice feeding based on threonine on performance characteristics and carcass parameters of male broiler chicks. Day old, thirty Ross 308 male chicks were divided into two dietary treatment groups. In the experiment, choice feding did not affect on body weight gain, feed conversion ratio (P>0.05). Feed intake and carcass parameters significantly affected by experimental treatments (P<0.05).

Keywords: Broiler chick, Carcass, Performance, Threonine, Choice feeding

dr.tugay ay aŞan

Documents