FedCon 2013FedCon 2013

Conreport FedCon XXIIConreport FedCon XXII9-12 mei 20139-12 mei 2013

Geert BonteGeert Bonte

© 2013 Geert Bonte

Op dit werk is een Creative Commons-licentie (CC BY-NC-ND 3.0) van toepassing. Je mag dit werk doorsturen naar anderen, maar er geen veranderingen in aanbrengen en het niet commercieel exploiteren.

FedCon 2013

Inleiding

Ik reis wat af tegenwoordig! In enkele weken tijd heb ik al heel wat hotels gezien. Vorige maand zijn we met ons drietjes op reis geweest naar Amerika (Washington D.C. en Orlando, Florida), en nauwelijks een week na onze terugkeer waren we alweer een weekendje naar Nederland. Ik heb nog niet eens de tijd gehad om al mijn Amerika-foto’s te verwerken, of ik vertrek opnieuw naar Duitsland.

Dit jaar trek ik samen met Andy naar Düsseldorf. Hij is net als ik een sci-fi-fan, maar is nog nooit eerder naar een con als deze geweest. Ik denk dat hij onder de indruk zal zijn. In al die jaren dat ik naar FedCon ga – als ik goed geteld heb, nu al voor de 13e keer – heeft FedCon me nog nooit teleurgesteld. Het is een goed geoliede machine, die loopt als een trein. De organisatoren weten

3

G E E R T B O N T E

exact hoe een groots evenement als dit gerund moet worden. Al­les is piekfijn georganiseerd.

Ook dit jaar zijn er helaas – maar onvermijdelijk – enkele gas­ten die afgezegd hebben. Oorspronkelijk zouden Christopher Kirby, Katee Sackhoff, Tricia Helfer, LeVar Burton en Roxann Dawson komen, maar die acteurs moesten verstek laten gaan.

Dag 1 – donderdag 9 mei 2013

Omdat ik niets wil missen en op tijd in Düsseldorf wil zijn voor het eerste panel van het weekend, vertrek ik al vroeg richting Duitsland. In Aalter rijd ik even van de snelweg af om Andy op te pikken. Hij is keurig op tijd op de plaats van de afspraak. De rit verloopt verder zonder problemen. Lekker weertje en weinig verkeer. Wanneer we de grens met Nederland over rijden, mer­ken we meteen dat de kwaliteit van het wegdek een heel stuk be­ter is. Minister Crevits heeft een poosje geleden nog toegegeven dat ze de toestand van de Vlaamse wegen zorgwekkend vindt, en belooft een grote inhaaloperatie tegen 2015. We zullen zien wat daarvan terecht komt…

4

F E D C O N 2 0 1 3

Keurig op schema rijden we de ondergrondse parkeergarage van het Lindner Hotel Düsseldorf Airport binnen. We melden ons aan bij de receptie en brengen de bagage naar de kamers op de vierde verdieping. Andy zit vlakbij de lift in kamer 426. Mijn kamer, 432, is enkele meters verderop. Eventjes opfrissen en mijn Captains Table-T-shirt aantrekken, en we zijn er helemaal klaar voor.

Na een korte wandeling komen we aan bij het Maritim Hotel. De wachtrij bij de aanmeldtafels is bijzonder kort, dus we kun­nen ons snel aanmelden. Ik ken het ritueel natuurlijk al: inschrij­vingsbewijs en identiteitskaart laten zien, conventietas en toe­gangskaartje in ontvangst nemen, en polsbandje om. Sedert vorig jaar geen stoffen tasje meer, maar een mooie, grote, stevige zwar­te tas met kleurige opdruk. Erg mooi en stijlvol, maar een beetje onhandig van formaat. Deze tas kan ongetwijfeld nog nuttig ge­bruikt worden, maar niet om hier vier dagen mee rond te lopen.

Voor we in de vlakbij gelegen luchthaven gaan lunchen, ploffen we ons eerst even in de zetels bij de bar en bestellen we een drankje. Ondertussen inspecteren we de inhoud van onze tas, en ik haal mijn Captains-Table-lanyard tevoorschijn waarin ik mijn toegangskaartje bevestig.

5

G E E R T B O N T E

Ik heb het idee dat Andy erg onder de indruk is van dit hotel, en dan heeft hij nog niet eens de grote zaal gezien.

Wanneer ons drankje op is, wandelen we via de overdekte voetgangersbrug naar de luchthaven. Nauwelijks enkele minuten later zijn we er al.

Op mijn voorstel gaan we naar 4 Cani della Cittá, het Italiaanse restaurant waar ik tijdens eerdere conventies bijzonder lekker heb gegeten. Ook Andy vindt de Pizza Asia erg lekker. (Maar hij is nóg lekkerder wanneer je er, zoals ik, een heerlijk glaasje char­donnay bij drinkt!)

Wanneer we na de lunch terug in het Maritim komen, loopt er al veel meer volk rond.

Om half twee zitten we in de grote zaal voor het panel van Gigi Edgley. Deze Australische actrice is bij de sci-fi-fans vooral gekend omwille van haar rol als Chiana in Farscape, een reeks die al meer dan tien jaar oud is, maar die ik pas vorig jaar ben begin­nen bekijken. Ik heb Edgley al eerder gezien (op FedCon XV in 2008) en herinner me haar als een erg energieke dame die geen seconde stil staat, maar de Gigi Edgley die we vandaag te zien krijgen, is een heel stuk rustiger.

Vorige jaren was er vaak bijzonder weinig belangstelling voor

6

F E D C O N 2 0 1 3

de eerste panels, maar enigszins tot mijn verbazing is de zaal toch al behoorlijk gevuld.

Voor het eerst wordt er nu geprojecteerd op drie schermen. In het midden hangt, net zoals vorig jaar, een groot scherm waarop de live videofeed van het panel geprojecteerd wordt. Links en rechts daarvan hangen nu twee kleinere schermen die gebruikt worden om het FedCon 22-logo of de wallpapers van de acteur of actrice in kwestie te projecteren. Die wallpapers zijn een lange FedCon-traditie. In de aanloop naar de conventie worden ze ge­maakt door de fans en gepost op het FedCon-forum. De meest geslaagde creaties worden tijdens de panels geprojecteerd.

De tweede gast is Ethan Phillips: Neelix uit Star Trek: Voyager. Ook Phillips heb ik al eerder ontmoet (FedCon XI, 2003).

Na Ethan Phillips had eigenlijk Robert Beltran moeten komen, maar in plaats daarvan krijgen we een onaangekondigde gast: Patti Yasutake (nurse Alyssa Ogawa uit Star Trek: The Next Gene­ration). Iemand begroet haar in het Japans (‘Kon’nichiwa!’), maar Yasutake bekent meteen dat haar Japans ook niet verder reikt dan dat. Ze heeft weliswaar Japanse roots, maar ze is een all-American girl.

Daarna komt een acteur die nieuw is voor mij: Matt Frewer. Ik

7

G E E R T B O N T E

ken hem vooral van Eureka, waar hij de excentrieke dierenexpert Jim Taggart vertolkt, maar ik herinner me hem uiteraard ook van zijn gastrol in Star Trek: The Next Generation. Daar schitterde hij als de tijdreizende historicus Berlinghoff Rasmussen in de afleve­ring ‘A Matter of Time’. Het grote publiek kent hem wellicht ook nog als Max Headroom (’s werelds eerste computergegenereerde tv-presentator). Ik heb Max Headroom in de jaren tachtig ook wel eens op tv gezien, en was er net als de meeste tv-kijkers van overtuigd dat dit inderdaad een computergegenereerd persona­ge was. Mooi niet dus! Computer graphics waren in die tijd nog niet van het niveau om dit geloofwaardig neer te zetten. Er werd dus gebruik gemaakt van een echte acteur – Max Frewer – wiens hele hoofd bedekt was met prosthetics.

En dan een actrice waar ik erg naar uitkeek: Jasika Nicole, Astrid Farnsworth in Fringe, een reeks die ik bijzonder goed vond en die nu helaas gestopt is na vijf seizoenen. Ik heb enkele interviews met Jasika gehoord in de Slice of SciFi-podcast. Ze is een erg frisse, goedlachse verschijning, een heel sympathieke jon­gedame.

Het volgende programmapunt is een Duitse animatiefilm: Proll Out. Erg knap gemaakt, te beoordelen aan het kleine stukje

8

F E D C O N 2 0 1 3

dat ik nog gezien heb, maar het is nu toch echt wel hoog tijd om even de benen te strekken vooraleer de Opening Ceremony van start gaat. Voor het zover is, gaan we even dealers rooms verken­nen. We raadplegen de grote plasma touch screens – Andy is weer onder de indruk van zo veel technisch vernuft – om de eventuele programmawijzigingen te bekijken. We zien dat Ro­bert Beltran vanavond op het podium komt, in plaats van Roxann Dawson.

Al ruim voor half zeven zit de zaal afgeladen vol voor de Ope­ning Ceremony. Master of Ceremonies Garrett Wang leest het re­glement voor in het Duits, terwijl Nessi het Engels voor zijn reke­ning neemt. Grappig natuurlijk, vooral het Duits van Garrett.

Dit wordt gevolgd door een oplijsting van alle nationaliteiten die op deze FedCon aanwezig zijn. De vlaggen van de betreffen­de landen worden in (Duits) alfabetische volgorde op scherm ge­projecteerd. Het zijn er weer heel wat. Roemenië zit er dit jaar niet bij. Diana is er dus niet, maar dat wist ik op voorhand.

De openingsact is een vrij impressionante lasershow. Terwijl op het grote scherm een ode wordt gebracht aan de spaceshuttle, worden we van alle kanten bestookt met kleurrijke licht- en rook­effecten.

9

G E E R T B O N T E

Daarna krijgen we de trailer te zien van Star Trek Into Darkness, gevolgd door beelden van de première in Berlijn, een goeie week geleden.

Net als vorig jaar komt de Japanse chef van SushiSho, het su­shirestaurant van het Maritim, een muzikaal nummertje brengen. Kan die man goed zingen, zeg! (Al begrijpen we natuurlijk niets van de tekst.) Na dit muzikale intermezzo maakt Garrett Wang wat reclame voor zijn T-shirts.

We krijgen iets te veel trailers te zien – met name van sponsor Syfy – en ook een videoboodschap van Roxann Dawson, die zich samen met haar hond, die luistert naar de naam Worf, veront­schuldigt voor haar afwezigheid. Er is ook een videoboodschap van J.J. Abrams. Hij maakt uiteraard reclame voor zijn gloednieu­we film Star Trek Into Darkness, die uitgerekend vandaag in roula­tie wordt gebracht in de Duitse bioscoopzalen.

Eindelijk worden dan alle gasten op het podium geroepen: eerst de lectoren, daarna de acteurs. Colin Ferguson is er niet bij, hij is nog onderweg naar Düsseldorf. Er zijn niet echt ‘grote’ ac­teurs bij dit jaar (zoals een Shatner, een Stewart, een Nimoy of een RDA), maar er is wel voor voldoende variatie gezorgd: er zijn acteurs en actrices uit Star Trek: The Next Generation, Star Trek:

10

F E D C O N 2 0 1 3

Deep Space Nine, Star Trek: Voyager, Star Trek: Enterprise, Stargate SG-1, Farscape, Torchwood, Babylon 5, Eureka, Fringe en Starship Troopers. Voor elk wat wils dus. Voor mij is er ook een evenwich­tige mix van acteurs en actrices die ik al eerder gezien heb, en nieuwe gasten.

Iedere acteur en actrice spreekt het publiek even kort toe. J.G. Hertzler en Robert O’Reilly, vaste klanten op FedCon en zowat een vast komisch duo, komen in character het podium op, ver­kleed als de Klingons Martok en Gowron, wat meteen heel wat camera’s doet flitsen. Niet mijn camera overigens, want ik foto­grafeer uiteraard zo veel mogelijk zonder flits. Zo komen de kleuren immers veel beter tot hun recht.

Sommige acteurs hebben voor de gelegenheid speciaal enkele woordjes Duits ingestudeerd. Bij de een komen die woordjes er al wat vlotter uit dan bij de ander. Anthony Montgomery heeft een hele Duitse tekst voorbereid – als ik het goed begrepen heb de vertaling van de blurb van zijn nieuwe comic –, maar het kost hem heel wat moeite die voor te lezen. Tot groot jolijt van het pu­bliek en tot verveling van Hertzler en O’Reilly, die terug backsta­ge verdwijnen en even later met een stoel terugkomen, zodat ze er even bij kunnen gaan zitten. De sfeer zit er meteen goed in!

11

G E E R T B O N T E

De Opening Ceremony wordt gevolgd door het panel van Ro­bert Beltran (Chakotay uit Star Trek: Voyager), die ik eerder al zag tijdens FedCon X (2002) en XV (2008). Zijn zwarte haren van wel­eer zijn nu zilvergrijs geworden! Beltran wordt op het podium vergezeld door Voyager-medespeler Ethan Phillips. Dit was oor­spronkelijk niet zo voorzien, maar het werkt wel. Beltran en Phil­lips vormen een prima duo op het podium, waardoor dit panel veel geanimeerder verloopt dan de solopanels die ik eerder van Robert Beltran had gezien. Robert Beltran was vroeger niet zo ge­liefd bij de fans omwille van zijn afstandelijkheid tegenover het sci-fi-genre, maar ondertussen lijkt hij helemaal bijgedraaid. Wanneer hij meermaals zijn Robert De Niro-impressie doet, be­wijst Beltran dat hij ook bijzonder grappig kan zijn. Aan het ein­de van het panel komt ook Garrett Wang er even bij. Nu staan er drie Voyager-acteurs samen op het podium, meteen een moment dat door heel wat toeschouwers op foto vastgelegd wordt. Ook Andy vond dit een erg goed panel, ondanks het feit dat hij Voya­ger (nog) niet gezien heeft.

Tenslotte staat nog een screening van Starship Troopers op het programma, maar eerst wordt de zaal ontruimd. Bij het buiten­gaan van de zaal kom ik nog een bekende tegen: Philip, die hier

12

F E D C O N 2 0 1 3

ook voor het hele weekend is. Wanneer iedereen buiten is, mo­gen we terug binnen, maar wie nog geen 18 is, mag er niet meer in. Zou dit misschien iets te maken kunnen hebben met de vele afgerukte ledematen die bij deze film in beeld worden gebracht?

Deze screening is een beetje als een commentaartrack bij een dvd of blu-ray, maar dan live. Op het podium zitten de Starship Troopers-acteurs die op deze FedCon te gast zijn: Casper Van Dien (Johnny Rico), Dina Meyer (Dizzy Flores) en Patrick Mul­doon (Zander Barcalow). Terwijl we de film bekijken, geven ze ongebreideld commentaar. Ondertussen genieten ze van een glaasje wijn, zodat hun commentaren steeds grappiger worden. Na een poosje komen ook Garrett Wang, Eve Myles en John Bar­rowman erbij. Ze lijken het bijzonder naar hun zin te hebben, daar met hun zessen op het podium. De voorstelling wordt even­tjes onderbroken voor een korte, rechtstreekse videochat met sce­narist Edward Neumeier.

En daarmee komt er een einde aan de eerste dag van dit lange FedCon-weekend. Voor ons tenminste, want een aanzienlijk deel van de FedCon-bezoekers gaat nu nog uitgebreid dansen en drinken op de fuif, waar de muziek zoals gewoonlijk weer véél te hard staat.

13

G E E R T B O N T E

Er waren vandaag wat problemen met het grote scherm, dat af en toe uitviel, maar gelukkig deden de twee kleinere schermen het wel, waardoor toch alle videomateriaal vertoond kon wor­den. De organisatoren beloven dat de problemen tegen morgen opgelost zullen zijn.

Dag 2 – vrijdag 10 mei 2013

Ik heb om half acht met Andy afgesproken voor het ontbijt. Wan­neer we het restaurant binnenkomen, herken ik meteen een be­kend gezicht, of beter gezegd: een bekend Star Trek-uniform, want Annette Kroeze staat met haar rug naar mij toe bij de broodjes. Ik heb Annette en Detlef vorig jaar op de con ontmoet, en sedertdien volgen we elkaar op Facebook, Twitter en Google Plus. Behalve sciencefiction deel ik met hen ook mijn grote be­langstelling voor ruimtevaart en sterrenkunde.

We doen ons tegoed aan het warme en het koude buffet, aan de heerlijke broodjes en het verse fruit. Na het ontbijt lopen we snel even binnen bij de supermarkt naast ons hotel, want ik heb Miche beloofd een paar zakjes van die lekkere Hongaarse chips

14

F E D C O N 2 0 1 3

mee naar huis te nemen, die je bij ons niet kunt krijgen. Andy maakt van de gelegenheid gebruik om wat frisdrank in te slaan.

Wanneer de buit naar de kamer gebracht is en de tandjes ge­poetst zijn, kunnen we weer op pad. Om half elf verschijnt Linda Park (Hoshi Sato uit Star Trek: Enterprise) als eerste op het po­dium.

Daarna wordt de pilootaflevering van de nieuwe Syfy-serie Defiance vertoond. Andy wou die eigenlijk wel zien, maar zoals ik vreesde was dit gedubd in het Duits. Niet zo aangenaam voor ons, dus we besluiten om naar Saal Duesseldorf te verhuizen, waar op dit moment Andrea Thompson (telepaat Talia Winters uit Babylon 5) een panel geeft. Defiance kunnen we altijd thuis nog bekijken, in de originele versie uiteraard.

Daarna besluiten we net als gisteren naar de luchthaven te gaan voor de lunch. Het is nog wel wat vroeg, maar we hebben toch al trek en bovendien is er vanaf 13.00 uur weer een erg ge­vuld middagprogramma, dus als we nog iets willen eten, dan moet dat nu gebeuren. Op de luchthaven zijn veel gelegenheden waar je koffie, broodjes en gebak kunt krijgen, maar volwaardige restaurants zijn eerder schaars. Gelukkig heeft 4 Cani della Città een voldoende uitgebreide menukaart, zodat we hier gerust

15

G E E R T B O N T E

meermaals kunnen komen eten. Onze keuze valt vandaag op de Lasagne Classico, die bijzonder lekker blijkt te zijn. (Een tip: de lasagne is nóg lekkerder met een glaasje chardonnay erbij!)

We zijn net op tijd om Eve Myles het podium te zien opko­men. Ik ken Eve Myles als Gwen Cooper in Torchwood (en drie afleveringen van Doctor Who). Op vraag van iemand uit het pu­bliek spreekt ze ook een paar zinnen in het Welsch (een compleet onbegrijpelijk taaltje).

Tijdens haar panel komt er ineens een Dalek de zaal binnenrij­den, maar hij houdt zich gelukkig koest.

Tijdens het panel verschijnt er ook een boodschap op het scherm: om 18.00 uur zal in zaal Duesseldorf exclusief beeldma­teriaal vertoond worden van het nieuwe seizoen van Whale Wars, de tv-serie die de acties van Sea Shepherd volgt. Best interessant, maar om 18.00 uur wil ik in zaal Maritim zitten voor het panel van Claudia Black! Het nieuwe seizoen van Whale Wars zie ik la­ter wel op Animal Planet.

Daarna is Colin Ferguson (sheriff Jack Carter in Eureka) aan de beurt. Ferguson heb ik eerder al gezien op FedCon XVIII (2009). Toen was hij vergezeld van Eureka-medespeelster Jordan Hinson (Zoe Carter).

16

F E D C O N 2 0 1 3

Ook de volgende gast is een oude bekende: Anthony Montgo­mery (Travis Mayweather in Star Trek: Enterprise) – FedCon XII (2004) en XVI (2007). Hij is erg enthousiast over zijn nieuwe pro­ject, Miles Away, een comic waarvan hij de bedenker is (maar niet de tekenaar). Hij heeft er nog grootse plannen mee, mocht het succesvol worden. Hij heeft uiteraard een aantal exemplaren bij, die op de con verkocht worden en die hij graag zal signeren. Ik besluit dat ik straks een exemplaar ga kopen. Ik vind Montgo­mery erg sympathiek en wil zijn nieuwe project graag steunen.

Na Anthony Montgomery zijn Martok en Gowron – pardon, Hertzler en O’Reilly – aan de beurt. Omdat Montgomery ook een cd met rap-songs heeft uitgebracht, besluiten ze voor hem eerst even hun Klingon Rap te brengen.

Vervolgens danken ze hun grimeur, zonder wiens hulp ze gis­teren niet in character op het podium hadden kunnen komen. Zoals gewoonlijk is hun panel weer doorspekt van absurditeit en hilariteit. De eerste vraagstellers worden bijzonder lang aan het lijntje gehouden, terwijl de acteurs uitweiden over van alles en nog wat. Deze keer zijn ze ook erg creatief met de grote ‘FED­CON’-letters op het podium. Bijzonder entertainend, die twee… Ook al heb ik ze al meermaals aan het werk gezien (FedCon XII

17

G E E R T B O N T E

(2004), FedCon XIV (2005), XVI (2007) en XXI (2012)), ze blijven grappig!

Tijdens de veiling lopen we eventjes wat rond in de conven­tion area van het hotel en gaan we de kunst- en modelbouwten­toonstelling bekijken. Kwestie van eventjes de benen strekken vooraleer het avondprogramma begint. Er lopen al heel wat ge­kostumeerde bezoekers door het hotel. Morgen, op de dag van de kostuumwedstrijd, zullen we er ongetwijfeld nog meer zien.

Om 18.00 uur is het dan tijd voor de eerste Stargate-actrice van het weekend: Claudia Black, iemand naar wie Andy als Star­gate-fan ongetwijfeld ongeduldig op zat te wachten. We kennen Claudia Black niet alleen als Vala Mal Doran in de laatste twee seizoenen van Stargate SG-1, maar ook als Aeryn Sun in Farscape.

Claudia wordt gevolgd door Ben Browder (Cameron Mitchell in de laatste twee seizoenen van Stargate SG-1 en John Crichton in Farscape).

Het vrijdagavondprogramma wordt afgesloten met John Bar­rowman, die de rol van captain Jack Harkness vertolkt in Doctor Who en Torchwood.

We stappen terug naar ons hotel en brengen onze spullen naar de kamer. Maar de avond is nog jong, dus we voegen ons eigen

18

F E D C O N 2 0 1 3

programmapunt toe aan deze tweede FedCon-dag: we gaan nog naar de bios. Sedert gisteren draait in Duitsland immers de nieu­we film Star Trek Into Darkness in de zalen. In België komt deze film pas uit in juni, dus we mogen deze kans om de film al eerder te zien niet laten voorbijgaan.

De Duitsers hebben net zoals de Fransen de onhebbelijke ge­woonte om anderstalige films in hun eigen taal te dubben, iets wat een film naar mijn bescheiden mening vreselijk verminkt. Een originele versie is stukken genietbaarder. De stem van een acteur of actrice is een integraal onderdeel van zijn of haar ac­teerprestatie, en om bekende acteurs, van wie je de stem uit dui­zenden zou herkennen, ineens met een andere stem te horen pra­ten, is een bijzonder vreemde gewaarwording. Ik ben daarom en­kele dagen geleden op het internet op zoek gegaan naar een bios­coop in de buurt die de originele versie draait. Ik had er zo een gevonden, maar helaas, bij aankomst in het bioscoopcomplex blijkt dat de film dan toch uitsluitend in de Duits gesproken ver­sie vertoond wordt (ondanks het feit dat het op hun website wel degelijk anders vermeld staat!). Dit is natuurlijk een beetje een ontgoocheling, maar we laten ons niet uit het lood slaan en be­sluiten de film dan maar in de gedubde versie te bekijken. We

19

G E E R T B O N T E

zijn immers vreselijk benieuwd naar deze nieuwe Star Trek-bios­coopfilm, waar we al vier jaar op zitten te wachten!

Star Trek Into Darkness lost onze hooggespannen verwachtin­gen zonder meer in. J.J. Abrams heeft weer heel erg zijn best ge­daan. Eenmaal de film in België speelt, zal ik hem ongetwijfeld nog meermaals gaan herbekijken, en wanneer hij enkele maan­den later uitkomt op blu-ray, zal ik een van de eersten zijn om naar de winkel te rennen. Over de inhoud zal ik hier nog niets verklappen, maar ik kan je wel vertellen dat er weer enkele knip­oogjes in zitten voor de fans. Ik heb uiteraard alle klassieke Trek-films gezien en kan deze verwijzingen meteen herkennen. Andy is (nog) niet zo’n fanatieke Trekkie als ik en kent die eerdere films niet, maar ook voor een nieuw publiek is de film natuurlijk erg genietbaar. (Andy is begonnen met seizoen 1 van de originele serie te bekijken, dus hij heeft nog een lange weg te gaan!)

Dag 3 – zaterdag 11 mei 2013

Het is laat geworden gisteravond, maar gelukkig kunnen we vandaag wat langer slapen. Het eerste panel is dat van Gigi Ed­

20

F E D C O N 2 0 1 3

gley, om 11.00 uur. Daarna wordt de grote zaal in gereedheid ge­bracht voor de autogramsessie. Tijd om enkele foto’s te kopen. Ik mag dan wel geen handtekeningen meer verzamelen van alle ac­teurs en actrices die naar FedCon komen, ik houd er wel aan van elk van hen een foto te kopen, als herinnering. Ik heb thuis een dikke map met allemaal foto’s van acteurs en actrices die ik op conventies ontmoet heb. Het is ondertussen al een indrukwek­kende verzameling. Wanneer ik bezoek krijg van een mede-sci-fi-geek, haal ik graag mijn map boven om alle foto’s, waarvan heel wat gesigneerd, trots te laten zien.

We hebben laat ontbeten, dus we hebben nog niet meteen honger en besluiten de lunch uit te stellen tot in de namiddag. Andy gaat terug naar het hotel om een uiltje te knappen. Ik had oorspronkelijk ook een middagslaapje gepland, maar ik voel me merkwaardig genoeg helemaal niet moe en besluit dus in het Maritim te blijven. Ik ben trouwens van gedacht veranderd wat de autogramsessie betreft. Ik had me oorspronkelijk voorgeno­men om dit jaar geen autogrammen te kopen, maar ik maak graag een uitzondering voor acteurs en actrices van wie ik een groot fan ben of die ik bijzonder sympathiek vind. Dit jaar valt Jasika Nicole ongetwijfeld in die laatste categorie. Ook van An­

21

G E E R T B O N T E

thony Montgomery wil ik een autogram. Ik heb al een gesigneer­de foto van hem in mijn verzameling, van een eerdere FedCon, maar ik heb een exemplaar van zijn comic gekocht en wil dit nu toch ook graag door hem laten signeren.

Maar het zal nog wel even duren vooraleer ik aan de beurt ben. Ik weet inmiddels al hoe dat gaat bij de autogramsessie: eerst komen de bezitters van een ‘gold ticket’ aan de beurt, en daarna de andere weekendtickethouders in volgorde van num­mer. Eerst tot nummer 200, even later tot nummer 400, enz. Ik heb nummer 980. Naarmate de tijd verstrijkt, lijkt het steeds lan­ger te duren vooraleer er een nieuwe groep bij de acteurs toege­laten wordt. Iedereen met een nummer kleiner of gelijk aan 800 wordt nu toegelaten, maar het is onduidelijk of ik nog vandaag aan de beurt zal komen, of morgen pas.

Ik breng de wachttijd door met het checken van Gmail, Face­book en Twitter bij een heerlijk kopje cappuccino in de Rheinische Stov, met nog wat rondslenteren in de dealers rooms, en ik maak een hele hoop foto’s. Later op de dag is er nog de kostuumwed­strijd, en daarom lopen er vandaag heel wat verklede bezoekers rond. Je komt hier echt van alles tegen: Wookiee’s, Iron Man, Captain America, Loki, Wolverine, weeping angels, Daleks, een

22

F E D C O N 2 0 1 3

Gorn, Ceylons, Borgs, Aliens, Predators, en heel veel verschillen­de Star Wars-characters (storm troopers, Jedi’s, rebellen, Darth Vader, een radiogestuurde R2-D2 …), allemaal leden van de we­reldwijde Star Wars-club 501st Legion. Ook weer heel wat steam­punk-characters dit jaar. Aan de incheckbalie van het hotel staat er zelfs een hele groep dames verkleed als airhostess. O, nee, wacht … dat zijn natuurlijk echte airhostessen, die komen hele­maal niet voor de con.

Op een bepaald moment loop ik Nico tegen het lijf. Ik wist dat die kans bestond, want ik heb Nico minder dan twee weken nog gezien op Antwerp Convention, en hij heeft me toen verteld dat hij van plan was om vandaag voor één dagje naar FedCon te ko­men. Hij is tevergeefs op zoek naar een buitenlandse vriendin, en ik wens hem veel succes met zijn speurtocht. Ook Sandra moet hier ergens rondlopen, vertelt hij, maar haar heb ik van het hele weekend niet gezien. Tja, er loopt hier ook zo veel volk rond hé… In de gang kom ik ook nog Detlef tegen, die mij alvast felici­teert met mijn nakende verjaardag. Bijzonder aardig van hem.

Wanneer ik na lang wachten nog altijd niet aan de beurt ben voor de autogramsessie, stuur ik Andy een sms’je om hem te la­ten weten dat het hier langer duurt dan verwacht, maar hij vindt

23

G E E R T B O N T E

het gelukkig niet erg. Uiteindelijk wordt het duidelijk dat de nummers 801 en hoger pas morgen aan de beurt zullen komen.

Ondertussen is Andy terug in het Maritim, en we besluiten een hapje te gaan eten in ons vertrouwde restaurant op de lucht­haven. Vandaag proberen we de pasta carbonara uit, die net als de andere dingen die we hier gegeten hebben, bijzonder lekker blijkt te zijn (vooral met een glaasje chardonnay erbij).

Tegen 18.00 uur staan er heel wat mensen te wachten bij de in­gang van Saal Maritim. Ook Nico is er weer. Hij heeft zijn vrien­din ondertussen ontmoet en laat me trots een foto zien. Ik herken haar meteen als een van de bezoeksters met een prachtig steam­punk-gewaad.

Na de autogramsessie is de zaal terug in gereedheid gebracht voor het vervolg van het programma. Nu is er een dubbelpanel gepland: Linda Park en Anthony Montgomery, die beiden uitge­breid vertellen over hun Star Trek: Enterprise-ervaringen. Montgo­mery laat uiteraard ook nog even zijn nieuwe comic zien en spoort iedereen aan om een exemplaar te kopen. Wees gerust, Anthony, ik heb er al eentje gekocht. Wanneer ik terug thuis ben, zal ik het met belangstelling lezen (daar heb ik hier en nu uiter­aard geen tijd voor).

24

F E D C O N 2 0 1 3

Een uurtje later is er dan de kostuumwedstrijd, waarin verkle­de fans hun kostuums komen showen. De jury bestaat uit een vrijwilligster uit het publiek, Fergal (de FedCon-mascotte die se­dert een paar jaar wordt opgevoerd), twee leden van DefCon Un­limited (het stuntteam dat op eerdere cons al formidabele acts heeft gebracht) en actrice Patti Yasutake. De twee DefCon-leden zijn uitgedost als rode Twi’leks (een humanoïde ras uit het Star Wars-universum, gekenmerkt door twee grote tentakels op hun hoofd).

De deelnemers aan de Talent Show – zoals de Costume Con­test tegenwoordig ook genoemd wordt – zijn bijna allemaal erg de moeite waard. De show wordt gestolen door twee erg jonge deelnemers van acht en tien, broer en zus, allebei als een perso­nage uit Doctor Who. Het jongetje komt op als The Fifth Doctor, het meisje als Madame de Pompadour uit de aflevering ‘The Girl in the Fireplace’. Samen met haar broer (die achter een decorstuk verstopt zit) beeldt ze een scène uit de betreffende aflevering uit, waarin de Doctor op een paard doorheen een grote spiegel springt. Schattig en geniaal! Ze heeft ook nog een knuffelbeest bij, een K-9!

Ook Iron Man doet mee, met een pak dat er prachtig uitziet

25

G E E R T B O N T E

maar ongetwijfeld erg oncomfortabel is voor degene die erin zit. De man kan zich nauwelijks voortbewegen.

Terwijl de jury zich terugtrekt om te beraadslagen, worden we getracteerd op de FedCon Musical, die door het publiek bijzonder enthousiast onthaald wordt. De musical is een aaneenschakeling van bekende melodieën, waarop de makers eigen teksten hebben geschreven. Het verhaal is dat van een fan die voor het eerst naar FedCon gaat. Bijzonder knap gemaakt. Vooral het solo-rocknum­mer van Nessi wordt door het publiek erg gesmaakt. Na afloop is er dan ook een verdiende staande ovatie voor de makers en uit­voerders. Er wordt om een Zugabe geroepen, maar helaas, geen bisnummer…

Bij de bekendmaking van de resultaten roept de jury zowat alle deelnemers terug op het podium. Voor de jongste deelne­mers hebben ze zowaar een nieuwe categorie in het leven geroe­pen, The Next Generation genaamd.

Na afloop is er nog een dubbelpanel: Claudia Black en Ben Browder, die uitgebreid vertellen over hun draaidagen bij Far­scape, Stargate SG-1 en de Stargate-direct-to-dvd-producties The Ark of Truth en Continuum.

26

F E D C O N 2 0 1 3

Dag 4 – zondag 12 mei 2013

Onze laatste dag in Düsseldorf alweer, helaas. Dat betekent dus na het ontbijt koffers pakken en uitchecken.

Het ziet ernaar uit dat het gaat regenen vandaag, dus ik neem mijn paraplu mee. Om 10.00 uur zijn we in het Maritim. Ik laat mijn paraplu en mijn regenjasje achter bij de garderobe en trek meteen naar de autogramsessie. Op dit relatief vroege uur is er nog niet zo veel volk. Ik mag dan ook direct binnen. Bij Jasika Ni­cole staat er geen wachtrij, dus ik ben onmiddellijk aan de beurt. Ik laat haar een foto signeren en maak van de gelegenheid ge­bruik enkele woorden met haar te wisselen. Ik maak uiteraard al­leen maar complimentjes: hoe goed ik Fringe vond en hoe ik haar bewonder als actrice. Bij Anthony Montgomery staat een beschei­den wachtrij, maar erg lang moet ik niet wachten. Wanneer ik aan de beurt ben, reikt hij me meteen de hand. Maar weinig ac­teurs doen dit. Ik laat hem mijn exemplaar van Miles Away signe­ren en maak ondertussen ook een kort praatje met hem.

Ziezo, ik heb mijn twee autogrammen. Maar nu ik hier toch ben, loop ik natuurlijk even de hele zaal rond om nog wat foto’s te maken van alle andere acteurs en actrices. Enkel John Barrow­

27

G E E R T B O N T E

man is nog afwezig. Het zou mij niet verwonderen dat hij het vannacht véél te laat gemaakt heeft op de fuif en dat hij nu de grootste moeite heeft met wakker worden. Wanneer ik bij Casper Van Dien kom, begint ineens het Duitse liedje ‘Guten Morgen, Sonnenshein’ van Nana Mouskouri door de luidsprekers te schallen, en Casper gaat spontaan op zijn stoel staan en begint een dansje op de tonen van de muziek, terwijl hij een paar keer enthousiast ‘Guten Morgen!’ roept, tot groot jolijt van alle aanwe­zigen.

’s Middags gaan we voor de laatste keer lunchen in 4 Cani del­la Città en daarna pikken we nog de tweede helft mee van Ri­chard Arnolds presentatie over de twintigste verjaardag van Star Trek: Deep Space Nine, in Saal Duesseldorf.

Dan verhuizen we naar Saal Maritim voor de rest van het na­middagprogramma: achtereenvolgens een Voyager-panel met Garrett Wang, Robert Beltran en Ethan Phillips, een Eureka-panel met Colin Ferguson en Matt Frewer, en een Torchwood-panel met John Barrowman en Eve Myles. Vooral dat laatste duo zorgt voor een spetterende performance.

En dan helaas alweer het allerlaatste programmapunt van deze FedCon: de Closing Ceremony. Ook nu krijgen we weer een

28

F E D C O N 2 0 1 3

aantal trailers te zien, de videoboodschap van J.J. Abrams wordt herhaald en er is ook een reprise van de FedCon Musical, die al­weer op een staande ovatie kan rekenen. Er is ook weer een laser­show, zonder videobeelden deze keer, maar met nog meer la­sereffecten.

De winnaars van de kunst- en modelbouwwedstrijd worden bekend gemaakt, maar in tegenstelling tot vorige jaren was er dit jaar blijkbaar geen tombola en zijn er dus ook geen tom­bola-prijswinnaars. Zoals ieder jaar komen de Klingons wel weer twee panelen vol handtekeningen van acteurs en actrices veilen voor het goede doel.

Eerst worden alle lectoren op het podium bijeengebracht en daarna komen alle acteurs en actrices aan de beurt. Gigi Edgley is er niet bij. Zij moet een vliegtuig halen en heeft eerder al af­scheid genomen van de fans.

Het moment waarop alle acteurs samen op het podium staan is het hoogtepunt van de Closing Ceremony. Alle acteurs zijn zichtbaar tevreden over het vlotte verloop van deze con en heb­ben zich de voorbije dagen ongetwijfeld net zo goed geamuseerd als de fans. Ze zijn het er allemaal over eens dat dit een van de best gerunde conventies ter wereld is, en wij voelen ons in een

29

G E E R T B O N T E

bevoorrechte positie dat we dit zo dicht bij huis kunnen meema­ken. Ook Andy is erg onder de indruk en wanneer ik hem vraag of hij volgend jaar terugkomt, moet hij daar niet lang over naden­ken. FedCon is, ondanks de grootschaligheid, een con die je als fan toch minstens één keer in je leven moet meegemaakt hebben. En uiteraard meerdere keren als dat mogelijk is. Ik denk niet dat ik dit ooit beu word. Als er niets anders is dat mijn plannen in de weg staat, kom ik volgend jaar beslist ook weer terug.

Slotbeschouwingen

Het zijn weer vier dolle dagen geweest. Ik twijfel er niet aan dat Andy’s eerste con-ervaring erg positief was. De acteurs en actri­ces zijn stuk voor stuk interessante mensen, en een aantal van hen blijkt ook nog bijzonder entertainend te zijn. Zowel de ver­trouwde acteurs die ik al kende van vroeger, als de nieuwe gas­ten die ik nog niet eerder had gezien, vielen 100% mee.

Van alle conventies die ik tot nu toe heb bezocht, heb ik deze keer de beste foto’s gemaakt. Ik heb ondertussen natuurlijk beter materiaal en meer ervaring, en dat loont. Als ik mijn foto’s van

30

F E D C O N 2 0 1 3

dit jaar vergelijk met mijn foto’s van enkele jaren geleden, dan ben ik er merkbaar op vooruitgegaan. De omstandigheden om foto’s te maken tijdens de panels zijn meestal niet zo gunstig. De zaal is vrij donker, met slechts enkele spots op de sprekers ge­richt. Als je je camera op automatisch laat staan (wat ik vroeger steevast deed), krijg je gegarandeerd slechte foto’s. De camera gaat dan langer belichten om te compenseren voor het weinige licht, maar wanneer de acteurs erg beweeglijk zijn, krijg je daar­door onscherpe foto’s. Manueel een kortere belichtingstijd instel­len is dus de boodschap.

Ik heb dit jaar ook gemerkt dat de kleuren op mijn foto’s in eerste instantie niet altijd overeenkwamen met de werkelijke kleuren in de zaal. Wanneer de ‘FEDCON’-letters door paarse spots beschenen werden, waren ze op de foto’s niet paars, maar blauw! Ik merkte hetzelfde effect op de videofeed die op het gro­te scherm geprojecteerd werd: alles wat in het echt paars was, werd blauw op de video, net als op mijn foto’s. Ik had de oplos­sing snel gevonden: na wat geëxperimenteer met de witbalans benaderden de kleuren op mijn foto’s de werkelijke kleuren in de zaal. Zo wou ik het. Ik moest er dan wel voor zorgen om niet te vergeten de witbalans terug op ‘auto’ te zetten wanneer ik de zaal verliet.

En de beste foto’s maak je natuurlijk niet wanneer je op je stoel blijft zitten. Om goede, scherpe close-ups van de acteurs te ma­ken, moet je ze van dichterbij gaan fotograferen. Ik heb dus erg veel rondgelopen in de zaal om iedereen zowel van links, van rechts als frontaal op de foto te zetten. In de meer dan 1500 foto’s die ik heb gemaakt, heb ik behoorlijk gesnoeid en alleen de beste op Google Plus en op Facebook gepubliceerd.

31