hennie van der - twentevisie4 hennie van der most, proost! met een grolsch-beugelfles in de hand...

4Hennie van der Most, proost!Met een Grolsch-beugelfles in de hand betrad hij de TOS-lounge voor zijn interview met Jan Medendorp en Martin Steenbeeke. Die fles had hij meegenomen van de brouwer in Enschede en stond symbolisch voor een gouden deal: Van der Most laat Grolsch jaarlijks 8000 hec-toliter bier leveren aan zijn recreatieparken, zonder pardon voor Heineken, dat beleefd aan de kant is gezet.

4 Hennie van der Most sluit megadeal met Grolsch

7 Jan van Ooijen gaat naar China

8 Myra Koomen over Wet Financiële Dienstverlening

10 Portret nieuwe KvK-voorzitter Jans Schepers

13 Column Financieel Accent

14 Gullimex vaart wel bij voedselthermometers

17 Space Winner verhuurt ruimte, ook in Zwolle en Emmen

18 Beurs: Stork focust

20 Beeldverslag Memphis

23 Column Online Strategie

24 Wie doet wat in het land der spelersmakelaars?

29 Dock 36: creatief bolwerk langs de A1

31 Nieuws en Feiten

33 Column Werving en Selectie

35 Column Vastgoed

37 Onroerend Goed Transacties

39 Special Financiële Dienstverlening

40 Staal Bankiers verovert Twente

43 Dennis Jongbloed vernieuwt

45 Peter Wensink trapt herrie in verzekeringsland

47 Deloitte: kwaliteit of arrogantie?

colofon | inhoud

Colofon Twentevisie is een onafhankelijk economisch magazine dat maandelijks (m.u.v. juli/augustus) verschijnt voor ondernemers in Twente. In dit blad zijn onder meer verhalen opgenomen

van interviews die hebben plaatsgehad in het economische programma ‘Memphis’ dat elke eerste zaterdag van de maand wordt uitgezonden via Radio Oost. De opnames vinden op dinsdag daar-

aan voorafgaand plaats in de TOS-ruimte van het Arke Stadion in Enschede. Daarnaast fungeer t Twentevisie als officieel mededelingenorgaan voor deelnemers van de Industriële Kring Twente

Uitgever MediaSales Nederland bv., Anninksweg 50, Hengelo, Postbus 702, 7550 AS Hengelo, Telefoon 074 - 245 52 52, Fax 074 - 250 35 13, E-mail: [email protected], Website: www.twentevisie.nl

Directie André Odding Bladmanager Anno Oude Engberink Redactie Jan Medendorp (hoofdredacteur), Martin Steenbeeke, Eric Brinkhorst (fotografie), Jaap Baart (fotografie columns) Redactie IKT Niko Wind,

Saskia Rikhof-Slot, Jaap Baart (fotografie) Secretariaat IKT Hengelosestraat 585, Postbus 5501, 7500 GM Enschede, Telefoon 053-48 49 980, Fax 053 - 48 49 985 E-mail: [email protected],

Website: www.ikt.nl Advertentie-exploitatie MediaSales Nederland bv., Karin Welberg, Aleid Kluivers, Telefoon 074 - 245 52 52, Fax 074 - 250 35 13, E-mail: [email protected] Acquisitie IKTelgids Lidy Busscher

Privé-abonnementen Kosten: € 35 per jaar (10 nummers). Opgave: alleen per fax 074 - 250 35 13 of E-mail: [email protected] Basis lay-out & vormgeving TerZake. reclameadvies, Hengelo

Druk Roelofs, Enschede Coverfoto Eric Brinkhorst Oplage De oplage bedraagt ongeveer 6.500 exemplaren en wordt verspreid onder IKT-deelnemers, bedrijven met meer dan 5 werknemers, en zogenoemde ‘deci-

sion makers’. Artikelen uit deze uitgave mogen niet zonder toestemming van de uitgever worden overgenomen. Aan de inhoud van dit blad kunnen geen rechten worden ontleend. © MediaSales Nederland bv

8Myra Koomen, transparantieHet Kamerlid uit Markelo is de strijd aange-gaan met aanbieders van dubieuze aandelen-leaseconstructies, inkomensbeschermingsver-zekeringen, consumentenkredieten en wat dies meer zij. De Wet Financiële Dienstverlening moet zorgen voor een extra veiligheidsklep en voorkomen dat er weer affaires ontstaan zoals met de aandelenleaseconstructie van Dexia/Legio Lease, waardoor 800.000 mensen zich bekocht voelen.

SchoenendoosWaar ga je naar toe met je schoenendoosje met

bonnetjes en de belastingaangifte? Ooit had ik

een belastingadviseur heel hard nodig nadat

een Enschedese inspecteur mij dat advies drin-

gend met licht dreigende ondertoon gaf: ‘jon-

gen, ik begrijp dat je het niet met opzet doet, ik

heb er nu nog begrip voor, maar zoek een goede

belastingadviseur’.

Toevallig had ik diezelfde dag een afspraak met

Ypo van der Boom die toen nog fusies bege-

leidde en later bij de OPM met ruzie vertrok.

Ik liep huilerig leeg tegen Van der Boom: ‘ik

wil stukjes schrijven en programmaatjes maken

en niets met meewerkaftrek te maken heb-

ben’. Van der Boom verwees mij naar een zijns

inziens goede adviseur door. Volgens mij is dat

ook meteen het beste advies wat Van der Boom

ooit gegeven heeft. En behalve een bedankje

heeft Van der Boom nooit wat gekregen voor

dat advies.

Ik ben klant bij die adviseur en niet bij het kan-

toor waar hij onlangs is vertrokken. ‘Het gaat

om de tent en de vent’, zegt Wim Bollen van

Deloitte in dit nummer treffend. Die Bollen doet

met zijn betrekkelijk openhartige verhaal meer

voor de hele beroepsgroep dan hij vermoedt.

Het is net als met ondernemers. Die werden ver-

ketterd in de jaren zestig en zeventig, ze werden

helden in de jaren negentig, graaiers en zakken-

vullers in de eerste helft van de 21ste eeuw en

nu, nu zijn het bijkans weer de redders van de

westerse economie, als ik alle initiatieven en

oproepen van de overheid mag geloven.

Ooit hoopten mijn ouders dat ik registeraccoun-

tant zou worden. Want dat waren de nieuwe

notabelen. Nu mag iedereen publiekelijk over

deze boekensnuffelaars heen pissen. Als

reactie kruipen ze in hun schulp, ze doen hoog-

hartig, maar het is angst. Het is angst als de

directeuren van KPMG en PWC journalisten niet

terugbellen. Een partner van Bakx Rombouts

erkent het ook ruiterlijk als we bellen om een

toelichting op de geruchten dat Bakx Rombouts

te koop staat: ‘ik was bang om van alles over

me heen te krijgen’. Dan ben je ook wel weer

groot, als je dat durft te erkennen.

commentaar | jan medendorp

58Succes door samenwerkingPeter den Oudsten, burgemeester van Enschede en voorzitter van de Regio Twente, ziet grote kansen voor Twente nu de samen-werking tussen de gemeenten én met het bedrijfsleven en het onderwijs steeds beter wordt. Het Innovatieplatform is goed op weg; de uitvoering van het REOP laat nog even op zich wachten.

58 Regio Twente: alleen succes door samenwerking

60 Lancering Twentse Vergunningenwijzer 62 SWOT en TSM bundelen krachten 64 De ster van Haaksbergen 65 Breedband: ook voor het MKB 67 Scope en IKT-nieuws 68 Twente Agenda

51 IKTelgids

24Spelersmakelaars,wie doet wat?Een bankgarantie, een examen reglementen-kennis en hup, de licentie voor spelersmake-laar is binnen. Met ruim zeventig gelicenceer-de spelersbegeleiders is Nederland in de ban van een heuse wildgroei. Veel betaalde clubs zien vaak door de bomen het bos niet meer. Wie vertegenwoordigt nou wie? In Twente en ommelanden is het nog relatief rustig aan het makelaarsfront. Wie wat doet? Twentevisie maakt de balans op.

Zie de bijsluiter in deze uitgave voor onze open trainingen en kijk op www.XL10.nl

NIEUW IN OOST-NEDERLAND!

COMMERCIEEL

KLANTGERICHTHEID

LE ID INGGEVEN

COMMUNICAT IE

JOBO5012 AD 50x40mm 1 06-01-2006 12:27:00

•outplacement•coaching•loopbaanbegeleiding

scholten-loopbaanadvies.nlscholten-loopbaanadvies.nl

2 Twentevisie 02/2006 Twentevisie 02/2006 3

weer eens niets begrijpt van zijn plannen en weigert, zijn er altijd wel vermogende vrien-den uit de omgeving Ommen en Den Ham die hem financieel helpen.En soms is er ook aan de gedachtekronkels van Hennie van der Most geen touw vast te knopen. Nadat hij de overbodige kernreactor in Kalkar had gekocht, liep ik met hem door de spelonken van het pand. Een Duitse mede-werker liep achter ons aan en schreef alles op wat Van der Most aan ideeën spuide. Maar Van der Most riep steeds wat anders. Na een paar dagen is die man hoofdschuddend ver-trokken, volgens hem was een gek in de reac-tor ingetrokken. Maar wel één die in betrek-kelijk korte tijd Kernwasser Wunderland opzette waarmee nu geld verdiend wordt.Alle bedrijven waarmee Van der Most zelf ‘klaar’ is, worden verkocht aan beheersmaat-schappij 1. “Ongeveer tegen de investerings-kosten.”

Het Duitse ministerie van Defensie had onlangs een flinke lap grond in de aanbieding in Itterbeck met tientallen bunkers. Van der Most zag er wel wat in overdekt te kampe-ren. Nou is hij echt gek worden, dacht ieder-een. Overdekt kamperen is een contradictio in terminis. “Mensen gebruiken hun tent of caravan soms maar twee weken per jaar. De rest van het jaar staat dat ding bij een boer. Dan kunnen ze hem beter bij mij neerzetten, kunnen ze het hele jaar recreëren.” Hij liet een paar bunkers naar zijn ideeën tot kam-peerplaatsen en bungalows ombouwen en het enthousiasme is niet meer te stoppen. Het moet ‘Freizeitpark Itterbeck’ worden met golf- en tennisbanen met pretpark.

MeeuwenIn Nederland zien ze Van der Most niet snel terug om te ondernemen. “Alles is beschermd. Ik krijg nergens meer een vergunning voor. In Meppen heb ik een oude elektriciteitscentrale gekocht waar ik ‘FUN-park Meppen’ bouw met kartbanen, drag-racen, een wildwater-baan, een crossautoracebaan. Ik had het plan dat op het complex van de vroegere aardap-pelmeelfabriek AVB in De Krim te doen waar 80 hectare grond bij zit. Maar ja, dan landen er een paar meeuwen en ineens is het natuur-gebied.” Dus ook geen nieuwe Bonte Wever meer, waarvoor de tekeningen al klaar lagen.

“Samen met de burgemeester van Hardenberg had ik een heel mooie plek uitgezocht. Ik was enthousiast, de burgemeester was enthousi-ast, maar ja, dan moet je naar de provincie en die zei tegen de gemeente Hardenberg: ‘Geef vijf plekken aan in de gemeente als mogelijke plaats voor de nieuwe Bonte Wever. Dan laten wij een bureau de beste plaats onderzoeken’. Toen ben ik afgehaakt. Kijk, als Hardenberg tegen was geweest, dan had ik me er bij neer-gelegd, maar waar bemoeit zo’n provincie zich in godsnaam mee.” Dan maar naar Duitsland waar de voor bureaucratie gevluchte Van der Most inmiddels na Rudi Carell de populairste Nederlander is. Na Kalkar volgde Meppen, Itterbeck en onlangs kocht hij in november vorig jaar een kazerne nabij de Eemshaven op loopafstand van de Duitse Waddenzee. Hij is er nu al druk aan het bouwen aan ‘Nordsee Spielstadt Wangerland’ en op 500 meter ver-rijst ‘Nordsee Motorpark Mederns’. Een maand na de overname kreeg hij een stapel vergun-ningen op zijn bureau. “Met een strik er om heen,” glundert hij. “Voor een hotel met 300 kamers en een kartbaan en een speelstad. In Nederland is dat ondenkbaar.” Hij moet er wel eerlijk bijzeggen dat hij ook al doende leert, want in de eerste jaren na de overname van Kalkar lag hij ook voortdurend overhoop met de Duitse autoriteiten. “Nu vraag ik de vergunningen voor mijn plannen er direct bij, anders doe ik het niet.”

Pipo-dorpLiever werkt hij in Nederland waar zijn twee-de Evenementenhal in Gorinchem vooralsnog zijn laatste kunstje is. Afgezien van de ver-bouw van 256 afgekeurde NS-koelcontainers bij Speelstad Oranje tot Pipo-dorp (een inves-tering met eigen geld van tien miljoen euro, verspreid over drie jaar). Van der Most is zelfs op uitnodiging van CDA-politica Annie Schreijer (vice voorzitter vaste kamercommis-sie Economische Zaken) onlangs in Den Haag geweest waar hij met diverse ministers en kamerleden over onder meer zijn ervaringen met de provincie Overijssel heeft gesproken.In zijn luxe toren heeft hij ook een business-club opgericht uitsluitend voor directeur/grootaandeelhouders van bedrijven waar hij smaakmakende en niet altijd onomstreden ondernemers (Boonstra, Van der Hoeven, Van den Nieuwenhuijzen) naar toe weet te halen.

“De echte ondernemers laten zich te weinig horen en daar wil ik graag verandering in brengen. Pak het ledenboek van VNO-NCW, nog geen 10% is een echte ondernemer. De rest is allemaal bank- of ziekenhuisdirecteur of adviseur.” En met die mensen heeft Van der Most weinig.De telefoon gaat: Dronten aan de lijn, of Van der Most eens naar een grasdrogerij wil kijken. Ze hebben geluk, hij gaat. “Ik krijg zoveel aanvragen, 90% wimpel ik direct af. Ik heb mijn handenvol aan de vijf, zes projecten waar ik nu mee bezig ben.” ■

De vlucht van Hennie van der Most naar Duitsland achtergrond | ondernemen

en natuurlijk ondernemenOver meeuwen, vergunningen

Waar een ander alleen oude troep in ziet, daar bouwt hij de mooiste vakantie- en attractieparken. De ijzerboer van weleer is nu de redder in nood van veel gemeen-ten die hem voor de meest vreemdsoortige gebouwen vragen een oplossing te beden-ken. Na Kernwasser Wunderland in Kalkar en een elektriciteitscentrale in Meppen heeft hij in Duitsland twee militaire com-plexen overgenomen. Tegenwoordig mét een stapeltje vergunningen. Met strik er om en al. Met 2000 werknemers is hij een grote werkgever geworden die als het enigszins kan per helikopter zijn afspra-ken afwerkt. Hennie van der Most is de fase van het kleine krabbelwerk voorbij. Hij heeft ‘oppassers’ in dienst voor zijn bestaande bedrijven. Hij wil ondernemen, zijn lust en zijn leven.

Op dezelfde middag van het interview bracht hij een bezoek aan Grolsch. Hij tekende een contract voor 8000 hectoliter waarmee Grolsch ‘hofleverancier’ (plechtig citaat van Van der Most) is geworden van zijn concern en Van der Most ineens de grootste horecaklant van Grolsch. Van der Most heeft de pest aan ‘over-nameondernemers’ die alleen voor macht en geld gaan. En Heineken schaart hij na de dood van Freddy daar tegenwoordig ook onder. “Bij Grolsch hangt een familieachtige sfeer.” Dus niet voor gunstiger voorwaarden over-gestapt? Broodeerlijk: “Ook dat, natuurlijk.” De zakenman is volwassen geworden, maar ondernemen doet hij nog steeds op intuïtie. En daarom is hij ook van bank verandert. Het was een publiek geheim dat Van der Most een van de hoogste bazen van de Rabobank die over bedrijfskredieten gaat niet kan luchten of zien. “Met de gewone plaatselijke directeuren kan ik prima door één deur, maar die man in Utrecht heeft geen gevoel voor de ondernemer.” Van der Most gaat nu bankieren bij ABN AMRO. “De ABN AMRO was tot drie, vier jaar geleden ook afstandelijk, maar heeft het beleid omge-gooid. Ze kijken ondernemers weer recht in de ogen.” Maar ook hier ‘an offer Most could not refuse’? “Klopt.”

Nooit verkopenVan der Most past in het rijtje Sanderink: ondernemers die de pest hebben aan banken en die instellingen zo veel als mogelijk mij-

den. “Voor mij is geld een middel, geen doel. Maar soms doe ik zulke grote investeringen dat ik banken nodig heb.” Maar Van der Most is geen ondernemer die weken broedt op een perfect businessplan (“die zijn alleen bedoeld voor directies om zich achter te verschuilen als het mis gaat”), waar ze bij banken op gei-len. “De banken liepen tot voor korte achter de Van der Hoevens aan en lieten de kleine ondernemers links liggen. Die proberen ze nu weer binnen te halen.” Kleine ondernemers? Het conglomeraat Van der Most bestaat inmid-dels uit zo’n achttien bedrijven in Nederland en Duitsland waar in totaal zo’n 2000 mensen werken met een (geschatte) omzet van onge-veer 125 miljoen euro. Volgens Quote is van der Most 40 miljoen waard. “Als ik alles zou verkopen, weet ik precies hoeveel geld ik heb. Maar ik heb nu geen idee. Echt niet. Het is wat de gek er voor geeft.” Maar die gek hoeft niet te bellen, want Van der Most verkoopt niet, niets. “Nooit.”

Een paar jaar geleden liet hij zich eens ontval-len tegen een journalist dat hij Preston Palace in Almelo wel voor een goede prijs zou wil-len verkopen. Het personeel vroeg vervolgens emotioneel om tekst en uitleg. In diezelfde periode verscheen er een artikel (in dit blad) waarin stond dat het concern van Van der Most een reus op lemen voeten was; bij een echt grote tegenvaller zouden alle bedrijven als domino’s omvallen. Van der Most zag van dichtbij bij collega’s hoe bedrijven werden verkocht, overgenomen en na reorganisaties werden leeggezogen. “Ik vind continuïteit het allerbelangrijkste.”

StichtingVan der Most is achter de schermen aan het werk gegaan om zijn eigen bedrijven en werk-nemers tot in lengte van jaren te behouden. Hij heeft daartoe een stichting opgericht en twee beheersmaatschappijen. De twaalf bedrijven die ‘klaar’ zijn (zoals Preston Palace, Speelstad Oranje, Evenementenhal, Staaldrijf, Kernwasser Wunderland) zitten in beheers-maatschappij 1. “Ik bemoei me niet veel meer

met de bestaande bedrijven, maar het belang-rijkste is dat daar niemand geld uit kan halen.” En de kinderen als u met uw helikopter naar beneden kukelt? “Die kunnen dividend krijgen. Maar het stichtingbestuur kan ook beslissen dat niet te doen.” En voor alle duidelijkheid: failliet gaan kan ook nauwelijks, daarvoor zijn (verhoudingsgewijs) de financieringslasten te laag. Aan het einde van elk boekjaar wordt de balans opgemaakt en beslist het bestuur van de stichting (naast Van der Most zitten daarin de Ommer ondernemer Jan Smit en de voor-malige topman van SHV, Folkert Schukken - in januari 2005 uitgebreid geportretteerd in Twentevisie) hoeveel procent van de cashflow (nettowinst plus afschrijvingen) wordt overge-heveld naar beheersmaatschappij 3 waar Van der Most zijn gang kan gaan. Bijna verge-noegd: “Met dat geld mag doen wat ik wil.” Grappig? Ja, natuurlijk, Van der Most is 100%-aandeelhouder en mag dus doen met zijn bedrijven wat hij wil. Tot voor kort werd hij door de grote jongens als een domme boer zonder opleiding weggezet en dat deed hem meer pijn dan hij ooit zal toegeven. Hij ver-bouwde de Koperen Hoogte (om te laten zien dat hij vertier op elk niveau kan bieden) voor meer dan vijftien miljoen euro. En dat ver-dient hij nooit meer terug. Het is overigens ook zijn enige project waar geld bij moet. “Bij de toren moet van elke gulden winst een stuiver bij. Ik zeg gewoon ‘ik heb een hoofd-kantoor dat 5% van de winst kost’. Maar ik denk dat andere bedrijven duurder uit zijn.” Met die aantekening dat de Koperen Hoogte helemaal het hoofdkantoor niet is, Van der Most heeft in een loods bij zijn staalbedrijf in Slagharen een soort huiskamer ingericht waar zijn secretaresse zorgt voor het reilen en zeilen van de onderneming en hem de stuk-ken geeft die hij in zijn fraaie zwartlederen stoel moet lezen.

Vermogende vriendenVoor dit jaar heeft Van der Most ongeveer vijftien miljoen beschikbaar om te investe-ren in nieuwe en bestaande ondernemingen. Hoeveel procent dat is van de cashflow is niet helmaal duidelijk, naar schatting iets meer dan de helft. Daaraan heeft hij in principe niet genoeg. Voor speciale projecten heeft hij extra geld nodig, van een bank, maar als die

'Ik krijg zoveel aanvragen, 90% wimpel ik direct af; ik heb mijn

handenvol aan de vijf, zes projec-ten waar ik nu mee bezig ben'

Ondernemer Hennie van der Most vlucht uit Nederland: 'Ik wilde op het terrein van een oude aardappelmeelfabriek een funpark bou-wen. Maar ja, dan landen er een paar meeu-wen en ineens is het natuurgebied.'


(door Chris Wolters) “Ik ben wel gewend bekeken te worden.” Jan van Ooijen, tot december 2005 directeur van Tyco Buiding Services in Enschede, doelt vooral op zijn niet geringe lengte van 2.05 meter. Van Ooijen gaat de komende drie jaar vanuit Sjanghai (China) de divisie Flow Control in Azië leiden in opdracht van het Amerikaanse moederbedrijf Tyco, een wereldspeler met een omzet van meer dan 40 miljard euro.

Na een langdurige universitaire studie bestuurs-kunde had Van Ooijen zijn zinnen gezet op een carrière in het Corps Diplomatique. “Maar de eerste de beste gesjeesde bioloog met Frans in zijn pakket werd zo opgenomen in het diplo-matenklasje, ik niet.” Herman Olde Heuvel, toenmalige mede-eigenaar van de Enschedese Handelsonderneming N&O en net overgenomen door Tyco, bood uitkomst, Van Ooijen mocht in Parijs proberen de Franse vestiging aan de praat te krijgen. “Ik was in naam directeur, maar in de praktijk ook magazijnmeester, ver-tegenwoordiger en boekhouder. Tenminste, als er al iets te factureren viel.”Terug in Twente werd Van Ooijen vestigings-directeur van Tyco Building Services. “Dat is nu een jaar of zeven geleden. Afgelopen jaar vroeg mijn baas mij naar Amerika te komen. Hij wond er geen doekjes om: ‘Ik wil dat je naar Azië gaat om daar leiding te geven aan de divi-sie Flow Control.’ Daar heb ik niet echt lang over te hoeven nadenken.”

HoerVan Ooijen gaat wonen en werken in de Chinese metropool Sjanghai (15 miljoen inwoners). Een van de bijnamen van de stad is ‘de hoer van China’. In moordend tempo worden de over-blijfselen van het communisme opgeruimd. Alles kan, als er maar voor wordt betaald. De stormachtige groei en de haast onbegrensde mogelijkheden lijken ook hun tol te eisen. Sociale onrust, milieuproblemen om er een paar te noemen. “Elk bedrijf, elk land dat snel groeit, betaalt daar een prijs voor.”Van Ooijen weet dat uit de praktijk. Tyco raakte in 2002 verwikkeld in een boekhoudschandaal van Enron-formaat. Na een decennium waarin miljarden aan overnames werden gespendeerd, viel het doek voor de wel zeer ambitieuze top-man Kozlowski. ‘The most aggressive CEO’ ver-

dween zonder pardon achter de Amerikaanse tralies. Het Openbaar Ministerie in New York betrapte hem eerst op belastingontduiking en sleepte de topman voor de rechtbank. Die acht-te hem (september 2005) schuldig aan het plun-deren van de bedrijfskas voor het schrikbarende bedrag van 6oo miljoen (bron: DFT).

Zero toleranceHet verre Oosten zal Van Ooijen voor stevige uitdagingen plaatsen. Smeergeld en overheids-corruptie zijn dagelijkse kost. “Dat kom je over-al in de wereld tegen, Azië is geen uitzondering. Het behoort tot mijn taak te voorkomen dat we daar in verzeild raken.” Sinds 2002 maakt Tyco veel werk van ethisch ondernemen. Regels zijn vastgelegd. Medewerkers worden doordrongen van do’s & dont’s. “Cadeautjes tot 50 dollar mogen, mits geregistreerd. Alles daarboven is strikt taboe. Overtreden van de regels leidt tot ontslag op staande voet. Zero tolerance is de regel. Dat betekent niet dat we niet een hapje kunnen eten met de klanten of hier een daar een cadeautje aanbieden. Anders ga je mensen beledigen. Het gaat om de balans, alles moet verantwoord, zinvol en ethisch zijn. Dat zal in Azië waarschijnlijk sterker spelen dan hier te lande, maar de principes zijn gelijk.”

Cultuurverschillen Dat wordt nog een flinke kluif want het gros van de Chinese werknemers spreekt geen Engels en zal via tolken en via de circa honderd salesmanagers moeten worden geïnformeerd. “Dat zal zeer hoge eisen stellen aan de communicatie en de controle.” Toekomstig Expat Van Ooijen ziet geen been in de enorme cultuurverschillen in het hem toegemeten werkgebied. “Als er iemand met cultuurverschillen kan omgaan, dan ben ik dat. Ik heb geen voor-oordelen, ik vind het leuk om met mensen om te gaan, ik pas me makkelijk aan. Iedereen weet wie die lange idioot is. Daarmee moet ik het kun-nen redden.” Geen voordelen? Het netwerken in Twente blijft steken in gepraat. In 1993 werd Van Ooijen gevraagd ambassadeur van Enschede te worden, met als doel om overheid en bedrijfsleven dichter bij elkaar te brengen. “Bij mijn ‘aanstel-ling’ vroeg ik het woord. Kern van mijn verhaal was niet praten maar doen. Ik zei dat bijvoorbeeld in dit gebouw sprinklers geplaatst zouden kunnen worden. Daar werd beleefd om gelachen en ver-volgens moest ik razendsnel van het podium af. Ik heb nog heel wat sessies met de overheid mee-gemaakt: goede gesprekken, lekkere lunches en er zullen beslist mensen zijn die daaruit netwerken hebben opgebouwd. De ruime investering in tijd leverde nauwelijks rendement.” ■

Tyco-directeur Jan van Ooijen gaat vestiging in Sjanghai leiden interview | expat

Ondernemen in diplomatenpak

Jan van Ooijen: “Als er iemand met cultuurverschillen kan omgaan, dan ben ik dat. Ik heb geen vooroordelen.”

Twentevisie 02/2006 7

gebeurt in de allermeeste gevallen. Dat is kassa verzekeraar, kassa intermediair en kosten klant,” vat Koomen samen. “In sommige gevallen eisen geldverstrekkers die er achter zitten dit, ander-zijds zijn de hoge provisies die aan intermedi-airs verstrekt worden buitengewoon verleidelijk voor de eigen portemonnee. Dit geldt ook voor betrouwbare, integere adviseurs.” Koomen zegt dat, mede op haar initiatief, de Tweede Kamer het systeem met bonussen en eenmalige afsluitprovisies aan gaat pakken. “Ik heb daar gruwelijk de pest aan. De komende jaren zal dit verdwijnen.” De Wet Financiële Dienstverlening moet de consumenten beschermen tegen misleiding door financiële dienstverleners. Zij moeten aan-geven hoe onafhankelijk ze zijn, op welke wijze zij beloond worden en of er financiële belan-gen zijn bij bepaalde producten. De informatie richting klant moet voortaan volledig, feitelijk juist en niet misleidend zijn, zegt Koomen. “Bij Dexia was de voorlichting bijvoorbeeld niet goed.” Eerder is bijvoorbeeld de tabaks-sector gedwongen rokers beter voor te lichten over de risico’s. Op elk pakje staat met dikke, zwarte letters dat roken kankerverwekkend is, maar toch blijven mensen roken. “Ik heb niet de illusie dat alles waterdicht is,” zegt Koomen.

“De eigen verantwoordelijkheid moet voorop staan. Mensen zijn zelf verantwoordelijk voor hun handtekening, maar dan moeten ze wel de juiste informatie hebben. Klanten kunnen zich er van vergewissen dat ze met een betrouwbare partner in zee gaan door bijvoorbeeld het regis-ter van de AFM raadplegen.”

KruidvatFinanciële dienstverleners en tussenpersonen zijn verplicht een vergunning aan te vragen bij de AFM, de toezichthouder voor de financiële sector. Formeel kon dit tot 31 januari maar op die datum hadden nog niet alle van de ruim 13.000 financiële dienstverleners dit gedaan. In de aanloop naar de nieuwe Wfd hebben veel kleine dienstverleners, met name éénpitters al laten weten dat de bureaucratie hun teveel

wordt, en dat ze er dan maar helemaal mee ophouden. “Ik kan me wel voorstellen dat een 55-jarige ondernemer, die geen opvolger heeft, er nu mee stopt. Maar het zou zonde zijn als veel éénpitters de markt uit gewerkt worden. Ik hecht juist aan een pluriform aanbod, je moet niet alleen maar grote aanbieders over-houden.”

De aanbodzijde lijkt juist te worden verruimd. Zelfs een drogisterijketen als Kruidvat meldt zich aan het front. Nadat je er eerder al leningen kon afsluiten (via de Royal Bank of Scotland), biedt het bedrijf nu ook verzekeringen (reis, inboedel, auto, dieren) aan. Koomen houdt niet van deze kruisverkoop (“ik vind wattenstaafjes en verzekeringen geen gelukkige combinatie”) maar denkt niet dat klanten op deze manier verleid worden om impulsief een financieel product af te nemen. “Ik heb zelf de proef op de som genomen. Geen enkele medewerker bij Kruidvat kon mij wat zinnigs vertellen over leningen. Je krijgt alleen maar een folder mee, het is eigenlijk meer een distributiekanaal.” Koomen benadrukt geen tegenstander te zijn van de verstrekkers van consumentenkrediet. “Lenen heeft een belangrijke economische functie, het moet alleen wel verantwoord. Als commerciële kredietverstrekkers geen reclame mogen maken, bestaat het gevaar dat mensen in een ondergronds circuit terecht komen. Ik stoor mij wel aan de huidige wijze van adver-teren. Dat wordt dan ook per 1 juli aangepast. Kredietverstrekkers moeten bijvoorbeeld ver-melden hoeveel je feitelijk terugbetaalt.”

ReputatieschadeFinanciële dienstverleners en tussenpersonen die in overtreding zijn, lopen de kans een boete te krijgen van de AFM, die volgens de wet dit meteen publiek moet maken, nog voordat een onafhankelijke rechter zich erover uitge-laten heeft. De sector maakt in de ogen van Koomen terecht bezwaar tegen dit ‘naming and shaming’ “Er ontstaat dan een afbreukrisico en reputatieschade. Aan de andere kant moe-ten er wel uitzonderingen mogelijk zijn in het geval van zeer serieuze aanwijzingen voor zeer dubieuze praktijken. Dan moet je de consument

kunnen beschermen. Kijk bijvoorbeeld naar Van der Hoop. Die bank werd vorig voorjaar in de Consumenten Geldgids aangeprezen als meest veilige bank om je geld weg te zetten. Als blijkt dat de Nederlandse Bank toen al op de hoogte was van de problemen, is er toch een probleem.” De Wet Financiële Dienstverlening mag dan inmiddels zijn ingegaan, dit betekent in de ogen van Koomen niet dat zij vanaf nu ver-stoken blijft van mailtjes en brieven van gedu-peerden. “Er komt nog veel ellende naar boven. Denk bijvoorbeeld aan de levensverzekeringen die bij een hypotheek zijn afgesloten. Als die hypotheken straks aan het einde van de looptijd zijn, maken we nog heel wat mee. Ik heb goede hoop dat de sector dit voor wil zijn en op basis van de huidige wetgeving de bestaande con-tracten onder de loep neemt en daar waar nodig aanpast ten gunste van de cliënt.” ■

‘Bij de meeste intermediairs is het kassa verzekeraar - kosten klant’ interview | financanciën

(door Martin Steenbeeke) Verzekeringen afsluiten bij de drogist, hypotheekverstrek-kers die wel erg hun best doen om neven-producten te verkopen, kredietverstrekkers met schreeuwende televisiereclames; het wordt mensen wel erg gemakkelijk gemaakt om zonder al te diep na te denken financi-ele producten af te nemen. De nieuwe Wet Financiële Dienstverlening die per 1 janu-ari is ingegaan, moet zorgen voor een extra veiligheidsklep. Terecht, zegt het Tweede-Kamerlid Myra Koomen uit Markelo. Zij wil een einde maken aan kassa intermediair -kosten klant.

Sinds Myra Koomen in 2002 in de Tweede Kamer is gekomen, komt ze de wanhoopskreten van mensen die in financiële nood zijn geraakt met regelmaat tegen. Eerst van de slachtoffers van aandelenleaseconstructies, vervolgens was er een hausse van gedupeerden van inkomens-beschermingsverzekeringen en de laatste twee jaar zijn het vooral afnemers van consumen-tenkrediet die hun ongenoegen uiten. “Al deze mensen hadden onvoldoende financiële ken-nis in huis,” concludeert Koomen. Er is hoop, want sinds 1 januari is de Wet Financiële Dienstverlening (Wfd) van kracht. Financiële dienstverleners en tussenpersonen moeten gediplomeerd zijn en heldere informatie aan de klanten verstrekken. Kleine lettertjes in ondoor-grondelijke bijsluiters zijn voortaan taboe. De wet is een reactie op misstanden in de financië-le sector, zoals de aandelenleaseconstructie van Dexia/Legio Lease, waardoor 800.000 mensen zich bekocht voelen. “Er zijn onmiskenbaar heel veel mensen misleid, foutief voorgelicht. Aegon heeft hier een heel dubieuze rol gespeeld. Ze zijn uit de publiciteit gebleven en alle schuld is bij Dexia terechtgekomen. Maar Dexia heeft zelf nooit één product verkocht. Ze hebben alleen twee banken gekocht die die producten verkocht hebben,maar kunnen het nu verder wel vergeten in Nederland.”

ProvisiesHet is niet alleen deze affaire die aanleiding is geweest voor de Wfd. Er zijn volgens Koomen bijvoorbeeld nog altijd intermediairs die bij het oversluiten van een hypotheek de bestaande levensverzekering stopzetten, om daarna weer een nieuwe levensverzekering af te sluiten, in plaats van de oude door te laten lopen. “Dat

Markelose kamerlid wil meer transparantie financiële sector

Myra Koomen zit namens het CDA in de Tweede Kamer met als portefeuille onder meer financiën, inkomensbeleid en vut-prepensioen-levensloop. De Wet Financiële Dienstverlening is mede door haar per 1 januari van kracht. “Er komt nog veel ellende naar boven. Denk bijvoorbeeld aan de levens-verzekeringen die bij een hypotheek zijn afgesloten. Als die hypotheken straks aan het einde van de looptijd zijn, maken we nog heel wat mee.” ‘Ik vind wattenstaafjes

en verzekeringengeen gelukkige combinatie’

Myra Koomen (39) maakt sinds 2002 deel uit van de Tweede Kamer. Voor het CDA is ze woordvoerder op het gebied van onder meer financiën, inkomensbeleid, vut-prepensioen-levensloop en grens-overschrijdende sociale zekerheid. Haar portefeuille vloeit voort uit haar werk als assistent-manager cliëntenadvies bij de Rabobank Terneuzen-Axel, een func-tie die ze tot haar kamerlidmaatschap bekleedde. Voordien was ze werkzaam bij de Arbo Unie Zeeland en als secreta-ris van een aantal ondernemingsraden in de ziekenhuissector. Koomen heeft aan de Katholieke Universiteit Nijmegen een opleiding Arabische taal en letterkunde gevolgd. Na haar studie sloot ze zich in Zeeland aan bij het CDA, waar ze ver-schillende bestuursfuncties vervulde. In 1998 stelde ze zich kandidaat voor een zetel in de Tweede Kamer maar werd ze niet op de verkiezingslijst gezet. Vier jaar later wilde de partij haar wel, maar had Koomen alleen belangstelling voor een niet-verkiesbare plaats. Door een onver-wacht hoge verkiezingswinst van het CDA belandde ze via de 46ste plek op de kies-lijst alsnog in de Tweede Kamer. In 2005 is Myra Koomen na haar scheiding verhuisd van Zeeland naar Markelo.

‘Aegon heeft hier een heeldubieuze rol gespeeld. Ze zijn uit

de publiciteit geblevenen alle schuld is bij Dexia

terechtgekomen’


Nieuwe KvK-voorzitter Jans Scheper is veel leuker dan hij er uit ziet portret | jans scheper

naar al die speeches’‘Ik luister zelf nooit

Natuurlijk was het gedwongen vertrek van Doorn een verschutting: voor zowel Victor Doorn als voor de Kamer. De grootste Kamer van Nederland, waarvan (vroegere voorzitter) Hulshof en directeur Van Ingen in Amsterdam (in het hoofdbestuur KvK-Nederland) uitleg-gen hoe de wereld bestuurd moet worden. Waar plannen gesmeed zijn om de regio Zwolle in te lijven en Flevoland (als een soort Polen) op te delen tussen Oost en West (in opdracht overigens van EZ-staatssecretaris Karin van Gennip die het aantal Kamers wil halveren). Daar konden ze niet eens een fat-soenlijke ondernemer vinden als voorzitter. Voor Doorn was het gezichtsverlies bijkans onmeetbaar: terug naar de uitgeverij die vooral druk is met reorganiseren en zeker niet meer op hem zit te wachten (hoewel was beloofd dat hij terug mocht komen). En zie daar de verdiensten van Wilma van Ingen. Met twee ton salaris veruit de duurste Kamer-directeur van het land, maar in wer-kelijkheid onbetaalbaar. Deze dame is wel klaar met de Kamer en liet dat onlangs in een interview fijntjes blijken door te zeggen dat ze headhunters niet automatisch meer afwimpelt; deze charmante dame had het voor elkaar gekregen dat de heren Bert van Leersum (zwaar onder vuur als gevolg van zijn commissariaat bij Essent), Bram Hulshof en de weggestuurde Victor Doorn gebroeder-lijk op de eerste rij naast elkaar zaten tijdens de goedbezochte nieuwjaarsreceptie van de Kamer in de waterkoude Lebuïnuskerk in Deventer. En zonder dat het gênant werd, stonden op een bepaald moment daar meer dan duizend mensen te klappen (op verzoek van Van Ingen) voor Victor Doorn.

OnderkoningEn hier hield ook Jans Schepers zijn maiden-speech. Optimistisch van toon, maar saai en lang. “Ik moet natuurlijk hier met een tame-lijk risicoloos verhaal beginnen.” De week voorafgaande aan de receptie zei hij nog dat hij geen flauw idee had, wat hij moest gaan zeggen. En hij had willen zeggen (zei hij na afloop) dat hijzelf als bezoeker van al die recepties nooit luistert naar al die redes. Maar die kwinkslag was hem afgeraden door Van Ingen, “maar volgend jaar moeten we het anders doen.” Voor Schepers was het aanzoek ook een verrassing, weliswaar heeft hij tot

vijf jaar geleden meer dan een decennium deel uitgemaakt van het KvK-bestuur, maar hij was vooral bezig met plannen te ontwik-kelen voor na zijn pensionering (per 1 mei van dit jaar). Van de gedachte alleen al dat Jans ’s ochtends niet meer met zijn aktetasje naar de Deventer Rabo gaat (het cynisme is niet eerlijk, want de Sallandse Rabo is met een balanstotaal van zo’n twee miljard een heel grote in Nederland, vergelijkbaar met Hengelo en Enschede samen) krijgt vrouw Schepers het Spaans benauwd. “Zij is wel blij met wat ik nu ga doen, ja.”

Schepers, de onderkoning van Deventer (pen-ningmeester van de Rotary, oud-afdelings-voorzitter van de VVD), is bekend met fusies en daarvan komen er bij de Kamer weer een paar aan. Een ander voordeel is dat Schepers zich niet meer hoeft te bewijzen, hij is niet helemaal onbemiddeld en is een nette, vrien-delijke, erudiete man (ontwapenend is mis-schien wel de beste omschrijving) met wie je niet snel ruzie krijgt. Maar wel een man die zijn nek durft uit te steken. Nog voordat het algemeen bestuur van de Kamer zijn benoe-ming had bekrachtigd, gaf hij al een televi-sie-interview. Ongekend in die kringen, waar ze als de dood zijn op elkaars tenen te staan. En loopt hij niet weg voor slecht-nieuwsge-sprekken; hij was de man die bij de voetbal-club Go Ahead Eagles de wolkenbewoner en fabeltjesverteller Martien Vreijsen vertelde dat hij moest opkrassen.

Te langJans Scheper is geboren in Sleen (Drente) als zoon van de plaatselijke molenaar. “Mijn vader had een veevoederfirma.” De molen staat overigens nog steeds op dezelfde plaats, de broer van Jans woont daar nu (die heel saillant bij ABN AMRO werkt). Het is leuk om te weten dat Jans eigenlijk de recreatieve sector in had gewild, maar pa (als bestuurslid van de plaatselijke Rabo) regelde een baantje ter plaatse (per 1 september 1965) op kantoor.

Verontschuldigend: “Zo ging dat in die tijd.”Meer dan veertig jaar bij dezelfde baas, eer-ste huwelijk. “Saai hè. Maar je moet van mij aannemen dat de Rabobank een uiterst boeiende organisatie is, maar ook als een warme deken voelt.” De eerste vijftien jaar werkte hij bij de interne accountantsdienst, daarna in Zuidlaren en de laatste vijftien jaar in Deventer, als directeur. Hij kon naar Groningen, maar ging niet omdat hij ook voorzitter van het beurscomplex was dat in die jaren afbrandde en hij vond dat hij het niet kon maken tussentijds weg te gaan. “Nu zeg je misschien de afstand Groningen-Zuidlaren is niets, maar toen was dat anders.” En hij is gevraagd voor de Rabo in Singapore. “Mijn vrouw zei ‘ga maar, maar ik ga niet mee’. Zij wilde met de kindertjes in Nederland blijven.” Ook was hij in de race als directeur voor de Utrechtse Jaarbeurs. “Weet je, als ik nu terugkijk, dan is die periode in Deventer te lang geweest. Ik denk dat er momenten zijn geweest dat het voor het bedrijf goed zou zijn geweest als er eens een frisse wind had geblazen.”

InvesterenZelden zo’n eerlijke ontboezeming gehad van een bestuurder. De saaiheid (de herha-ling) van zijn eigen bankwerk loste hij op met nevenactiviteiten. “In de bestuurlijke functies die ik in de afgelopen 25 jaar heb bekleed, kun je een rode draad herkennen; ik heb iets met de omgeving waarin ik woon en werk. Daar wil ik bij betrokken zijn.” Mensen in de positie van Schepers worden gebeld. Het begint met het visitekaartje, hoewel Schepers dat bestrijdt. “Ook het directeursschap van de Rabobank kun je op verschillende manie-ren invullen. Je kunt ook elke dag achter je bureau blijven zitten. Uit zijn nieuwjaarsrede bleek zijn optimisme, ook over de Sallandse economie, de Stedendriehoek met Apeldoorn en Zutphen. Maar niet alles is goud wat er blinkt: “Ik vind dat de investeringsbereidheid van het bedrijfsleven te laag is.” Bedrijven enthousiasmeren, geloof in de toekomst te geven, de volgende Kamer-fusie voorbereiden (met veel geslijm, want de Zwolse voorzitter Otto Mengelberg is erg tevreden over zichzelf en moet worden ingepakt), en vooral zorgen voor interne rust bij de Kamer na de commo-tie met en over Victor Doorn. ■

‘Ik ben te lang bij de Rabo in Deventer gebleven; er waren

momenten waarin een frisse wind goed zou zijn geweest’

Jans Schepers, de nieuwe voorzitter van de Kamer van Koophandel, tijdens zijn maiden-speech in Deventer.

(door Jan Medendorp) De positie van Victor Doorn als voorzitter van de Kamer van Koophandel voor Twente en de Veluwe was (al na twee jaar!) niet langer te houden toen zelfs zijn ‘eigen’ mensen uit de omgeving Apeldoorn hem niet meer steunden. De Twentse bestuursleden hadden zich al eer-der afgekeerd van de Wegener-man met het hart op de tong. De nieuwe man is Jans Scheper (59), een Rabo-bankier met heel veel bestuurlijke ervaring. “Als mens zit hij een beetje tussen Doorn en zijn voorganger Hulshof in,” liet directeur Wilma van Ingen zich ontvallen. En hij komt heel handig uit de regio tussen Enschede en Apeldoorn, want ook dat soort motieven zijn tegen-woordig erg belangrijk. Jans Schepers lijkt een goeie. Maar of dat op deze plaats een aanbeveling is, valt te betwijfelen, want wij waren ook héél enthousiast over Victor Doorn. En daarvoor eigenlijk ook over Bram Hulshof, die wel de rit heeft uitgediend.


Ondernemers die trouwen kiezen daarbij vaak voor het opmaken van huwelijkse voorwaarden in plaats van de algehele gemeenschap van goederen. Een belang-rijk motief om huwelijkse voorwaarden op te maken is om het voortbestaan van de onderneming bij echtscheiding beter te garanderen. Ook wordt hiermee beoogd het vermogen van de echtgeno(o)t(e) van de ondernemer buiten de risicosfeer van de onderneming te houden. In de meeste huwelijkse voorwaarden worden ver-rekenbedingen opgenomen waaraan bij het opstellen ervan veel aandacht wordt geschonken. Aan de uitvoering ervan echter minder. De gevolgen daarvan leest u hier!

Als u getrouwd bent onder huwelijkse voor-waarden is de kans groot dat uw voorwaarden een verrekenbeding bevatten. Op het moment dat u deze verrekening bent overeengekomen bent u gehouden tot deze verrekening. Achteraf uw huwelijkse voorwaarden nalezen en tot de ontdekking komen dat u iets had moeten ver-rekenen kan u duur komen te staan.De praktijk leert namelijk dat er niet of nauwe-lijks wordt verrekend. Met name als alles goed gaat in het huwelijk wordt de verrekeningsaf-spraak vaak vergeten. Het achterwege laten van de verrekening betekent niet dat daarmee het recht op verrekening wordt prijsgegeven! Bij echtscheiding kan door uw (ex-)echtgeno(o)t(e) dus in beginsel alsnog verrekening geclaimd worden. Tot drie jaren na het einde van het huwelijk bestaat hiertoe de mogelijkheid.

Overgespaarde inkomstenIn beginsel worden hierbij alle inkomsten die overgespaard zijn verrekend. En daarbij dient u niet alleen te denken aan de besparingen in de loop der tijd, maar tevens aan het saldo dat is ontstaan door belegging en herbelegging van wat niet verrekend is, evenals de opbrengst ervan. Met andere woorden: indien u niet ver-rekend hebt, wordt vermoed dat het aanwezige vermogen is gevormd uit hetgeen verrekend had moeten worden. Ook de in het maatschap-pelijk verkeer als redelijk te beschouwen winst dient hierbij in aanmerking te worden geno-men. En als u directeur-grootaandeelhouder bent, dienen, onder voorwaarden, de nog niet uitgekeerde winsten van uw B.V. eveneens in de verrekening mee te worden genomen.

U kunt hiertegen uiteraard tegenbewijs leveren, maar duidelijk is geworden dat in veel gevallen afgerekend moet worden als ware sprake van een gemeenschap van goederen, hetgeen uiter-aard tot onaangename uitkomsten kan leiden. U dient op dat moment meer te betalen dan u op grond van uw huwelijkse voorwaarden diende te betalen! Dat is nooit uw bedoeling geweest, maar wel het effect van het feit dat verrekening achterwege is gebleven.

FaillissementNiet alleen bij scheiding, ook bij faillissement speelt het gevaar van (niet) verrekenen. Stel dat u door ongelukkige omstandigheden fail-liet wordt verklaard. U bent onder het opmaken van huwelijkse voorwaarden gehuwd en dient jaarlijks onverteerde inkomsten te verrekenen. De verrekening is in de loop der jaren echter achterwege gebleven. Het gevolg hiervan is dat het bedrag dat aan uw echtgeno(o)t(e) op grond van het verrekenbeding betaald had moeten worden terechtkomt in de failliete boedel. Uw echtgeno(o)t(e) heeft op dat moment slechts een concurrente vordering die achtergesteld is en daardoor wellicht nooit meer voldaan kan worden.

Als in uw huwelijkse voorwaarden een verval-beding is opgenomen bent u ook niet gered. Een vervalbeding houdt in dat indien niet bin-nen een bepaalde termijn is verrekend, het recht op verrekening komt te vervallen. Sinds 1 sep-tember 2002 is echter wettelijk bepaald dat de verplichting tot verrekening gewoon in stand blijft ondanks dat een dergelijk vervalbeding is opgenomen. Wat te doen?Als u nooit verrekend hebt is het, gezien de mogelijke gevolgen, van groot belang hierin actie te ondernemen. Een praktische oplossing is om de jaren waarin geen verrekening heeft plaatsgevonden vast te leggen in een zoge-noemde vaststellingsovereenkomst. Hierbij worden de onverteerde inkomsten van de ach-terliggende huwelijkse periode benaderd en vastgelegd wordt welk bedrag verrekend dient te worden. Op dat moment kan een vordering of schuld voor u ontstaan.Als u dan als ondernemer uw echtgeno(o)t(e) een bedrag schuldig bent kunt u dit bedrag gewoon betalen. Aangezien er geen sprake is

van gewenste verrijking is geen schenkings-recht verschuldigd. Ook kunt u het bedrag rentedragend schuldig blijven. Het schuldig gebleven bedrag dat betrekking heeft op onder-nemingsvermogen valt voor u in box 1, de rente is hierbij aftrekbaar. Vervolgens dient deze jaarlijkse verrekening consequent uitgevoerd te worden, bijvoorbeeld op het moment dat uw aangifte inkomstenbe-lasting wordt opgesteld. Op deze manier leeft u het periodiek verrekenbeding na en dit kan u een hoop ellende besparen.

Gezien bovenstaande is het daarom raadzaam uw huwelijkse voorwaarden eens na te lezen. Indien daarin verrekening is opgenomen is het in uw belang de verrekening consequent uit te voeren. Uw adviseur kan u in deze complexe materie, met alle van belang zijnde aspecten goed van dienst zijn. ■

Niet verrekend?

column | financieel accentVrijblijvend persoonlijk advies? Kijk op www.twentevisie.nl

mr. drs. G.L.B. Brefeld FBDe auteur is als belastingadviseur verbondenaan Ten Kate & Huizinga te Hengelo


zette een ijkservice op en heeft daar nog altijd plezier van. “1997,” zegt Geul met een grote glimlach, “was een idioot jaar”. Sinds de aan-scherping van de warenwet is de omzet jaar-lijks met enkele tientallen procenten gestegen. Inmiddels boekt Gullimex met haar 32 werkne-mers een omzet van zes miljoen euro. De winst bedraagt om en nabij de vijftien procent. Elk voedselschandaal kan een nieuwe order voor Gullimex zijn. “We sturen altijd wel een fol-dertje.”De klantenkring van Gullimex is uitgebreid en varieert qua grootte van de kleine zelfstan-dige cafetariahouder tot de grote multinational Unilever. De handthermometer van begin jaren tachtig is inmiddels geperfectioneerd; onder meer door deze waterdicht te maken en de kabel hittebestendig te maken. Ook is het pro-ductenaanbod uitgebouwd, met zelfregistre-rende thermometers die gebruikt worden om machines te valideren en de temperatuur tij-dens een koeltransport in de gaten te houden. RFID (radio frequency identification) is het nieuwe toverwoord. Zo wordt in een vitrine of een krat met voedingswaar een chip geplaatst, waarna met een handcomputer de temperatuur van de voedingsproducten die er op of in lig-gen afgelezen en geregistreerd kan worden. “Kladblok en papier, wat meer tijd kost en

fouten met zich mee brengt, zijn overbodig,” zegt Geul.

SealenDe apparaten van Gullimex worden ook gebruikt voor het meten van de temperatuur in conser-venblikjes en bij het ‘onder gewijzigde atmos-feer’ verpakken van voedingsmiddelen en far-maceutische producten. Een geseald pakje met kaasplakjes wordt bijvoorbeeld ontdaan van zuurstof, om de houdbaarheidsdatum te verlen-gen. Geul: “Voorheen gebeurde dat meten van het zuurstofgehalte heel omslachtig. Wij zijn hier vier jaar geleden mee begonnen en zijn nu al marktleider.” Het afzetgebied van Gullimex is de Benelux. Zes jaar geleden is in België een eigen vestiging met zeven werknemers geopend en deze groeit sterk. “Vorig jaar 100 procent, en dat verwach-ten we ook dit jaar.” Plannen om bijvoorbeeld de Duitse en Franse markt te bewerken zijn er niet. “Voorlopig hebben we onze handen vol aan de Benelux.” België is ook interessant omdat dit land een vrij sterke farmaciesector heeft. En in deze branche denkt Gullimex te kunnen groeien. Apparatuur die tot dusver in de voedingssector gebruikt wordt, is met enkele aanpassingen ook geschikt voor de farmaceutische sector, waar

veel producten/apparaten een warmtebehande-ling ondergaan. “Binnenkort brengen wij twee nieuwe producten op de markt met een onge-kende nauwkeurigheid. Daarmee hopen wij de concurrentie op achterstand te zetten.”

FrituurvetGullimex verkoopt voornamelijk Ebro-ther-mometers maar je doet het bedrijf tekort als je het alleen als een distributeur beschouwt, vindt Geul. “Het klinkt misschien wat hoogdravend maar wij zijn meer een ingenieursbureau. Veel producten van Ebro zijn bij ons bedacht, zoals een meetapparaat voor de kwaliteit van frituur-vet. Deze hebben we samen met het Enschedese bedrijf Indac ontwikkeld en uiteindelijk als kant-en-klaar idee aan Ebro aangeleverd. Die verkoopt ze wereldwijd. Wij krijgen behalve royalty’s een korting op de inkoopprijs van

deze meters. Eigenlijk verkopen wij niet alleen producten maar ook onze kennis op het gebied van bijvoorbeeld drogen, verwarmen, verhitten en snelkoken.” Gullimex heeft nooit overwogen om de samenwerking met Ebro te beëindigen en zelf de productie te gaan doen. “Ebro heeft wereldwijd een distributienetwerk, wat betekent dat je producten veel sneller af kunt zetten en daarmee geld kunt genereren om nieuwe din-gen te doen.” De conclusie dat Ebro dan wel eens op de stoep zal hebben gestaan om het Bornse bedrijf over te nemen, ligt voor de hand. “Ze hebben belangstelling getoond, maar ik heb geen zin om er nu al mee op te houden. Ik zit nog boordevol ideeën.” ■

Gullimex is marktleider met voedselthermometers interview | smaakpolitie

een ingenieursbureau’‘Wij zijn eigenlijk

(door Martin Steenbeeke) Wie het televisie-programma De Smaakpolitie wel eens heeft gezien, zal beamen dat het in de keukens van horecagelegenheden niet altijd even schoon is. Net zoals er bij de productie van voedingsmiddelen wel eens wat mis gaat. Sinds tien jaar geleden de wet is aangepast, waardoor voedselfabrikanten en -bereiders verantwoordelijk kunnen worden gesteld voor bedorven waar, maakt Gullimex uit Borne een grote groei door. De specialist in het meten en registreren van temperaturen en warmtebehandelingsprocessen viert dit jaar als marktleider in de Benelux het 25-jarig bestaan.

Een doodgewone berg met aardappelen bracht Wim Geul op het idee. Voordat gerooide aard-appelen op een transportband gelegd wor-den, moeten ze de juiste temperatuur hebben. Anders dreigen ze tijdens het verwerkingspro-ces ‘gekneusd’ te worden. “Blauwe frietjes zien er niet uit,” weet Geul, algemeen directeur van Gullimex. Met zijn bedrijf distribueert hij sinds 1981 digitale handthermometers van het Duitse bedrijf Ebro in Nederland. Maar tot dat moment werden deze thermometers veelal gebruikt in de chemische sector, nog niet in de voedingsmid-delenbranche. Tot Geul op het idee kwam de handthermometer zo aan te passen dat je ermee in de kern van een aardappel kon prikken. “Ik legde vervolgens contact met de Keuringsdienst van Waren. Daar bleek dat het een product was waar heel veel bedrijven op zaten te wachten.” Tot die tijd werd temperatuur in de voedings-middelensector gemeten met apparatuur die daar eigenlijk niet geschikt voor was, zoals glasthermometers. “Ik heb ze wel eens het glas uit het deeg zien verwijderen,” zegt Geul. Nadat brancheorganisaties en keuringsinstanties het product van Gullimex/Ebro gingen gebruiken, ging het snel. “Ik kon na een bezoek van een keurmeester aan de hand van de orders die bij ons binnenkwamen achteraf zijn route uitteke-nen,” zegt Geul.

FoldertjeDe verscherpte wetgeving op het gebied van voedselveiligheid, halverwege de jaren negen-tig, heeft Gullimex in de kaart gespeeld. Zo moesten bedrijven die warmtethermometers gebruiken, verplicht deze apparatuur regelma-tig door derden laten controleren. Gullimex

Het bedrijf Gullimex is ‘toevallig’ in 1981 in Borne opgericht. Wim Geul, geboren in Hilversum, was voor zijn werk als hoofd inkoper bij Stork Werkspoor Sugar naar Twente verhuisd. Dit bedrijf bouwde over-al in de wereld rietsuikerfabrieken, maar nadat de suikerprijs was ingeklapt, nam ook het werk af. Op zoek naar ander werk zette Geul eind jaren zeventig samen met een collega een garagebedrijf op, totdat zijn vader een beroep op hem deed het moeilijk draaiende familiebedrijf te helpen. De onderneming, een bedrijf dat elektroni-sche en mechanische apparatuur leverde voor onder meer de NTS en de NRU, redde het niet maar bracht Geul wel in contact met de fijnmechanica. In 1981 zette hij in Borne Gullimex op. Het 25-jarig bestaan van het bedrijf valt samen met het 800-jarig bestaan van Borne. Geul, voorzitter van de Bond van Bornse Ondernemers (BBO) en sinds kort ook bestuurslid van de Kamer van Koophandel Veluwe en Twente, is belast met de sponsorwerving voor de jubileumfestiviteiten van ‘Borne 800’. “In relatief korte tijd hebben we 330.000 euro opgehaald. Dat heeft me aangenaam ver-rast.” Minder blij is hij namens de BBO met de ontwikkeling van meer detailhandel op Westermaat-Plein. “Wij proberen in Borne een gedifferentieerd winkelaanbod aan te bieden. Als op Westermaat een grote supermarkt komt, kunnen de supermark-ten in Borne wel inpakken. Overigens is het ook voor de stad Hengelo niet goed.”

‘Ik kan de route van de keur-meester uittekenen aan de hand van de orders die vervolgens bij

ons binnenkomen’

Gullimex uit Borne is specialist in het meten en registreren van temperaturen en warmte-behandelingsprocessen. Directeur/eigenaar Wim Geul: “Elk voedselschandaal kan een nieuwe order voor Gullimex zijn.”


Ze heeft alle vooroordelen over opslag in loodsen al gehoord, maar Marloes Kleine Snuverink van Space Winner in Enschede maakt zich er inmiddels niet meer druk om. “Het enige wat ik kan doen is vertel-len dat de manier waarop het er bij ons aan toegaat beduidend anders is dan het een-voudig opstapelen van een aantal dozen in een vervallen hal.” Dat die uitleg haar geen windeieren heeft gelegd, blijkt wel uit het feit dat Space Winner dit jaar nog nieuwe vestigingen opent in Zwolle en een jaar later in Emmen.

Selfstorage heet het. Zelf je spullen opbergen. Met een toegangspas en een sleutel kun je van ’s mor-gens 7 tot ’s avonds 10 uur in je eigen gehuurde ruimte terecht. Zowel voor bedrijven als particu-lieren is de opslag 24 uur per dag met camera’s beveiligd en is de atmosfeer droog en afgeregeld op 18 graden Celsius. “Dat is belangrijk, want er zijn mensen die hier bijvoorbeeld schilderijen komen opbergen. Dan moet je er vanuit kunnen gaan dat ze er aan het einde van de huurperiode net zo uitkomen als ze er in gingen. Op schade zit niemand te wachten.” Space Winner bestaat nu vijf jaar en de 6.000 kubieke meter opslag zit door het jaar heen op een bezettingsgraad van rond de 80%. “Daarom gaan we binnenkort 150 extra units realiseren op onze bovenverdieping,” aldus kleine Snuverink, die met de verhuur van ruimtes en de daarmee gepaard gaande nevenverkoop van verhuisdozen, tape en andere inpakmaterialen een omzet haalt van om en nabij een half miljoen euro. “Nu, na twee jaar, plussen we meer dan we hadden verwacht.”

TraditieOpa begon een kleine 80 jaar geleden met de Twentsche Papierhandel (Twepa) en al zijn vier kinderen stapten later bij hem in de zaak. Maar ook van de zes kleinkinderen van opa en oma zijn er inmiddels al drie in dit conglomeraat van Snuverink Twepa, de Twentse Dozencentrale en Space Winner gestapt. En het vierde kleinkind doet binnenkort een duit in het zakje in de nieu-we Zwolse vestiging van Space Winner. Kleine Snuverink zelf deed de Heao en daarmee heeft ze in de familie dan ook meteen heeft meest aan haar opleiding gehad, want de andere directeu-ren zijn van origine makelaar (Coen Brinkman), planoloog (Rik Brinkman) of art-director (Joost Kleine Snuverink) die binnenkort de nieuwe ves-

tiging aan de Paxtonstraat in Zwolle zal gaan opzetten. Bij Space-Winner krijgen ze de kriebels als men-sen vertellen dat ze bij hen “in de loods een hokje of bunker” hebben gehuurd. “Ik hoor liever dat mensen bij ons opslagruimte hebben gehuurd. Waarom? Omdat we er hier alles aan doen om ongewenste elementen buiten de deur te houden. Goed verlichte gangen, overal bewakingsca-mera’s en toezicht op de goederen die worden opgeslagen. Mensen zijn bij ons zelf verantwoor-delijk voor wat ze opslaan. Maar als we het niet vertrouwen, kijken we altijd even wat er is neer-gezet. Dat mogen we. Vooral tijdens de jaarwis-seling letten we bijvoorbeeld extra goed of er op dozen niet heel erg veel Chinese tekens staan. We proberen ook altijd even langs te lopen om te zien wat mensen komen brengen. Toch kan het zijn dat er bij ons bijvoorbeeld drugs, wapens of gestolen goed worden opgeslagen. Daar kunnen wij dan niets aan doen. De huurders weten dat wij een derde sleutel hebben en indien wenselijk wordt onder toezicht de opslagruimte geïnspec-teerd. De laatste keer dat de douane bij ons bin-nenviel hadden we zo’n 350 ruimtes verhuurd, maar is er niets gevonden.”

VerhaalVeruit de meeste ruimte die verhuurd wordt, is voor de opslag van bedrijfsarchieven en inboe-

dels. Spullen van een overleden vader of moe-der die nog te dierbaar zijn om weg te doen, maar waarvoor nu de tijd ontbreekt om ze uit te zoeken. Of inboedels die na een huisuitzetting door de deurwaarder onderdak moeten krijgen. Woningstichtingen, gemeenten en Humanitas zijn goede klanten van Space-Winner. “Je ont-moet daardoor de meest uiteenlopende mensen. Van dakloze tot vertegenwoordiger, allemaal komen ze over de vloer. Allemaal met hun eigen verhaal. Soms vrolijk, maar vaak ook triest. Achter elke deur hier schuilt vaak een heel leven. Zoals dat van een man die eerst alleen een ruim-te huurde en later zijn vriendin langs stuurde. Enkele maanden later werd de ruimte leegge-haald omdat ze gingen samenwonen, maar even later komen ze weer terug om ruimte te maken voor de baby. Dat zijn leuke momenten die je hier meemaakt.” “Als klanten hier eenmaal komen, zien we ze vaak over een langere periode terug,” aldus Kleine Snuverink. “We proberen ze dan ook met onze service aan ons te binden. Door inpakma-teriaal aan te bieden, maar ook aanhangers of een bestelbus te verhuren en platte wagens voor het interne transport in de hal aan te bieden. In de vijf jaar dat we nu bestaan, hebben we onge-veer 1200 klanten gehad. Alleen een paar sterke mannen kun je bij ons niet huren, dan zou het tenslotte geen selfstorage meer zijn.” ■

Concept Space Winner vanaf begin succes interview | selfstorage

Luchthandel legt geenwindeieren

Marloes Kleine Snuverink van Space-Winner gaat ook bouwen in Zwolle en Emmen.


Tips, achtergronden en nieuws achtergrond | beurs

maar ook weer niet...Stork eindelijk duidelijk

(door Jan Medendorp) De AEX is in de maand januari met ruim 2% gestegen. Ondanks wat haperingen als gevolg van winstnemingen ziet de toekomst er floris-sant uit. “Ik vind het vooral opvallend en ook positief dat het herstel gepaard ging met hoge omzetten. Ik verwacht dat de AEX in de komende tijd zal doorgroeien naar 475 punten,” aldus Wim Steenkamp, beleggingsadviseur van de Rabobank Midden-Twente. Hij steekt wel vaker zijn nek uit, zie de tips elders deze pagina.

Waar komt dat positieve vandaan? “De voor-uitzichten voor de Europese en Nederlandse economie zijn rooskleurig. Na een aantal magere jaren zal de Nederlandse groei dit jaar naar verwachting zo’n 2% zijn. Zelfs de con-sument laat dit jaar weer van zich horen. Het vertrouwen van de producenten is de laatste maanden gestegen. Samen met het herstel van

de bedrijfswinsten en een hogere productie leidt dit in 2006 tot een forse toename van de investeringen. De verbeterde concurrentiepo-sitie als gevolg van de lagere euro heeft het sentiment van de ondernemingen de laatste maanden verbeterd. Ook stijgen de arbeidskos-ten minder sterk dan in veel niet-eurolanden, wat eveneens bijdraagt aan de verbetering van de concurrentiepositie van ons land.”Er lijkt vooralsnog ook geen einde te komen aan de onstuimige groei van de Amerikaanse en Chinese economie, waardoor de wereldhan-del dit jaar verder zal groeien. “Daar zal ook Nederland van profiteren.”Ook de aanhoudende sterke fusie- en overna-meactiviteiten draagt volgens Steenkamp bij aan de positieve vooruitzichten. “Veel bedrij-ven hebben voldoende potentieel maar zijn eenvoudigweg te klein om op eigen kracht uit te groeien tot marktleider. Niet zelden worden juist Nederlandse bedrijven genoemd

als geschikte overnamekandidaat voor grote multinationals of als aantrekkelijk investe-ringsalternatief voor private equityfondsen.” Welke bedrijven? “Ik denk aan KPN, VNU, TNT, Hagemeyer.”Iris heeft momenteel voor 27 Nederlandse aan-delen een koopadvies waarvan een bovenge-middelde koersontwikkeling wordt verwacht: Royal Dutch Shell A, ASML, Heineken, DSM, Buhrmann, Hagemeyer, TNT, Van der Moolen, Fortis, ING, Aalberts, Beter Bed, Ballast Nedam, Univar, SBM Offshore, Isotis, Binck, ICT. Nog even een overpeinzing van Steenkamp: “Bullmarkten duren langer dan bearmarkten.”

Oostelijke fondsenDe speciaal (gewogen) oostelijke index OAX groeide afgelopen maand met 5,6%. Uitschieters waren Wegener en Centric KSI. Ook Nedap en Twentsche Kabel wisten circa 10% winst bij te schrijven zonder echt aan-wijsbare redenen. De aangekondigde reorgani-satieplannen bij Wegener vielen bij analisten en beleggers in de smaak. De analisten van ING, ABN AMRO, Delta Lloyd, Fortis en Rabo Securities buitelden over elkaar om de advie-zen aan te passen en de koersdoelen te verho-gen. Koersniveaus van 12,30 tot 16 euro zijn hierbij afgegeven.Stork kwam op 1 februari met verrassende cij-fers en nieuws. “Ik vond de omzet tegenvallen, maar de winst van 83 miljoen was hoger dan verwacht.” Eindelijk presenteerde het bedrijf ook de focus waarop analisten en beleggers al letterlijk jarenlang zaten te wachten: de divisie Prints wordt verkocht en Food blijft. En was bijna voorspelbaar toen enige tijd terug uit-lekte dat Food weer mocht investeren. Maar waarom Food niet verkocht werd, kon topman Vollebregt slecht uitleggen, behalve dat de Raad van Bestuur toekomst ziet in dit onder-deel. Net als in Aerospace hoewel uitgerekend deze maand de Amerikaanse overheid nadere informatie zal verschaffen over het JSF-pro-ject. Verder wordt van de grootste divisie Technical Services de groep WorkSphere ver-kocht.

StorkVoor de volgers van Stork zijn de plannen niet echt heel verrassend. Hoewel Vollebregt weinig sjiek in Management Team vorig jaar uithaalde naar zijn voorgangers (“er werd veel

vergaderd, managers hielden vooral zichzelf bezig, er liepen tal van projecten die veel tijd en energie kostten maar niets opleverden. Ik bracht de bedrijfsvoering weer terug bij Stork”) is de bekende blauwdruk van het nieuwe Stork al gemaakt door diezelfde voorgangers. Hoewel WorkSphere (met een Enschedese vestiging) goed draait, voldoet het al jarenlang niet aan de hoge marges die Stork eist.

De verkoop levert waarschijnlijk een forse boekwinst op, Prints en WorkSphere staan voor ruim 40 miljoen in de boeken en volgens geruchten kunnen de bedrijven zo’n 150 mil-joen opbrengen. En Stork is op overnamepad. Daarvoor heeft het bedrijf honderden miljoe-nen beschikbaar. Daarnaast wil het bedrijf 350 miljoen teruggeven aan de aandeelhouders via uitkeringen en inkopen van aandelen. Het divi-dendvoorstel bedraagt 1,10 euro per aandeel (in 2004 0,90). Stork geeft geen concrete verwach-ting af voor 2006. Beleggers waren enthousi-ast, het aandeel steeg met 7%. “Stork wil niets zeggen over het lopende jaar, daarom is ons advies ‘houden’. Ik ben erg benieuwd naar het verdere Focusprogramma.”Stork heeft nog slechts zes bedrijven in Overijssel waarvan vijf in Hengelo (Thermeq, Trading, Machinefabriek, Bouwtechniek en Primoteq) en één in Zwolle (Special Products).

Tip van de WeekWaar veel andere beurscommentatoren en/of analisten vooral verklaren wat er in de afge-lopen periode is gebeurd, durft Steenkamp het wekelijks aan om in het radioprogramma PuntKomma (17.30 tot 18.00 uur) bij Radio Oost (89.4 via de ether) tips te geven. Hij is daar in september mee begonnen en van de zestien aanbevelingen deden elf het beter dan de benchmarkt, dus dat is niet slecht. Zijn tips in januari staan elders op deze pagina. “Ik ben nog steeds positief over TKH, het aandeel heeft nog voldoende koerspotentieel ondanks de performance in 2004 en 2005. De koerssprong van Reesink heeft onmiskenbaar te maken met de ogenschijnlijke winst in de ruzie met de gemeente Apeldoorn. Nee, ik durf me geen oordeel aan te matigen.” ■

Maandelijks spelen we het Rabo-beleggingsspel tijdens het radiocafé Memphis. Bezoekers kun-nen een formulier invullen, anderen kunnen meespelen via internet (www.twentevisie.nl). Hoe hoog zal de AEX staan bij het volgende café op 28 februari in het Arke Stadion in Enschede?In de maand januari won de heer Kromhout van der Meer die met zijn vooruitziende blik slechts een paar tienden verwijderd was van de uiteindelijke 450,7 punten. Het kistje wijn was voor hem.

'Ik verwacht dat de AEX de komende tijd zal doorgroeien

naar 475 punten'


Bijna wekelijks spreek ik meerdere onder-nemers die deze vraag stellen. Ze hebben het dan natuurlijk over de positie van hun website bij de verschillende zoek-machines. Gevonden worden via internet wordt steeds belangrijker. Over het hoe en wat is echter lang niet iedereen goed geïnformeerd. Daarom wil ik hier in het kort iets vertellen over een aantal belang-rijke ‘do’s’ en ‘dont’s’.

Hoe kom ik wel bovenaan?Zoekmachines kijken allereerst naar tekst. Dit is net zo makkelijk als het klinkt. Zorg er dus voor dat u relevante tekst op uw site heeft en dat u die woorden gebruikt, waar-mee mensen zoeken. Denk dus even goed na en doe wat onderzoek via internet om erachter te komen welke zoekwoorden men-sen gebruiken. U kunt zich voorstellen dat de term ‘goedkoop hotel’ veel vaker gebruikt zal worden dan ‘betaalbare overnachting’. Het eerste is spreektaal en het tweede is marke-tinggeklets en daarmee komt u op internet niet veel verder. Zorg er ook voor dat de paginatitel op iedere pagina anders is en een samenvatting van die desbetreffende pagina geeft. De paginatitel is namelijk het eerste dat de zoeker bij Google ziet (de blauwe tekstregel) en deze tekst zal hem dus wel of niet verleiden om door te klikken.

Verder is het belangrijk dat u links naar uw site toe en van uw site af heeft. Dit hoeven er niet veel te zijn, maar wel van goede kwaliteit. Google werkt namelijk met een zogenaamde Pagerank. Dit is een soort rap-portcijfer voor een pagina. Sites die naar u linken geven hun belangrijkheid (het rap-portcijfer) door aan u. Eén link vanaf een site met een goede Pagerank is dus meer waard dan veel links vanaf sites met een laag cijfer. Wilt u weten welke cijfers uw pagina’s op dit moment hebben? Installeer dan even de tool-bar van Google en kijk bij de Pagerank. Kijk ook eens bij grotere sites, zoals bijvoorbeeld cnn.com en u zult zien, dat die een hele ande-re rank hebben dan uw eigen pagina. Zo kan het dus gebeuren dat, als uw bedrijf in het nieuws verschijnt, u opeens een veel betere Pagerank heeft, omdat er diverse mediasites zijn die naar u linken.

Optimaliseren kost tijdMet deze 3 tips: goede tekst, juiste paginatitels en links, komt u al een heel eind. Heb vooral wat geduld, want u zult tot de volgende indexatie-ronde van de zoekmachines moeten wachten om te kijken of dit enig resultaat heeft opgeleverd. Zoekmachinemarketing is inmiddels een vak apart apart geworden. Dus als u er echt alles over wilt weten, vraag dan uw internet-adviseur.

Pas op voor kwakzalversVorig jaar zijn een aantal grote verzekeraars wekenlang niet meer vindbaar geweest via Google. De reden? Ze kregen een penalty wegens het gebruik van ongeoorloofde opti-malisatiepraktijken. Ook u heeft vast wel eens een mailtje gekregen van een partij die u een nummer één positie in Google aanbod voor een vast bedrag per jaar? Zeer waarschijn-lijk heeft u dan te maken met een partij die het niet zo nauw neemt met de regels. En dat kan heel vervelend uitpakken. Google heeft namelijk al enkele jaren een afdeling, in de wandelgangen Spam Police genoemd, die een zwarte lijst bijhoudt van websites, die op een ongeoorloofde manier een toppositie proberen te krijgen. Behalve de grote verzekeraars zijn er vorig jaar ook talloze bedrijven op deze zwarte lijst van Google terechtgekomen. Wilt u meer weten over de regels die zoekmachines stellen aan bedrijven die sites optimaliseren en wie u wel of niet kunt vertrouwen? Kijk dan eens op Google > alles over google > webmaster info > SEO’s.

Ik wil morgen al gevonden worden!Dan kunt u maar één ding doen: adverteren. Bijna alle zoekmachines hebben tegenwoor-dig gesponsorde koppelingen of z.g. sponsor-links. Hierbij betaalt u een bedrag per klik, dus per bezoeker aan uw site. De hoogte van het bedrag hangt af van de hoeveelheid con-currentie. De zoekterm ‘hotel Amsterdam’ zal al snel enkele euro’s kosten, maar als u in de ‘polymere composities’ zit, bent u met enkele eurocenten klaar. Adverteren bij zoekmachi-nes is zeker de moeite waard. Uiteraard zijn er een paar belangrijke criteria. Uw site moet namelijk wel klaar zijn voor de verkoop. Veel bezoekers krijgen is leuk, maar ze moeten wel kopen of op z’n minst hun gegevens achterla-ten. Pas dan is adverteren rendabel. Het grote voordeel van zoekmachinemarketing

is wel dat u het resultaat kunt meten. En dat is dan waarschijnlijk voor het eerst in uw onder-nemersbestaan, dat u tot achter de komma weet wat een advertentie heeft opgebracht. ■

Waarom sta ik niet bovenaan?

column | online strategieVrijblijvend persoonlijk advies? Kijk op www.twentevisie.nl

Sascha MengerinkDirecteur Exxtra Interactive te Hengelo


een goede relatie met hem opgebouwd. Maar ja, je hoopt die te continueren. Als je dan zo’n mededeling krijgt, komt dat hard aan, dat wil ik best toegeven. En dan heb ik het niet zozeer over het geld, maar over de menselijke verhoudingen. Of Niemeyer een fout heeft gemaakt? Dat kan ik niet inschatten. Kijk, bij goede spelers met een stabiel karakter - en daar reken ik hem toe - hoef je misschien één keer in de drie jaar daadwerke-lijk in actie te komen, bij een contractverlenging of een transfer. Maar je bent als spelersbegeleider méér voor een voetballer. Je leeft mee bij lief en leed, bij successen en blessures. Je bent soms een sociaal werker en een carrièreplanner, waarbij je er voor moet zorgen dat een speler niet achter het geld aanrent maar het geld achter hem.”

Ton van DalenEn dan heb je nog de spelers met het grote ego en het gebrek aan realiteitszin. Groener: “Ik probeer de speler altijd een zo realistisch beeld te geven en met beide benen op de grond te houden. Dat kan botsen. Als zo’n jongen naar Italië wil en ik geef aan dat hij er nog niet klaar voor is, dan kan hij dat als een gebrek aan vertrouwen zien en dus als een aanleiding om naar een andere begeleider over te stappen. Tsja, dat moet hij dan vooral doen.”Groener, ex-trainer van FC Twente, is zelfstan-dig spelersmakelaar te Haaksbergen en behartigt de belangen van onder meer Georgios Samaras (Manchester City), Kasper Bogelund (Borussia Mönchengladbach), twee Oostenrijkse broers van Sturm Graz, een aantal Chinezen en de FC Twente-talenten Ramon Zomer, Wout Brama en Patrick Gerritsen.De bekendste makelaar in Twente is wel Enschedeër Ton van Dalen, ex-journalist en ex-manager van FC Twente en FC Groningen. Van Dalen is sinds jaar en dag werkzaam voor World Soccer Consult, een bureau dat onder meer de belangen verdedigt van Enschedeër Sander Westerveld (Portsmouth), Jaap Stam (AC Milan), Paul Bosvelt (SC Heerenveen), Patrick Kluivert (Valencia), Mika Vayrynen (PSV) en Henk Timmer (AZ). Van Dalen, uitgerust met de helikopterview van de routinier, ziet de wildgroei onder spelers-begeleiders met lede ogen aan. “De drempel om een licentie te verkrijgen is te laag,” zegt hij. “Dat leidt tot versnippering en dat komt het overzicht in de voetballerij niet ten goede.” Van Dalen doelt niet op Bert Konterman uit Rouveen, die als spelersbegeleider in dienst is getreden van World Soccer Consult.

Clemens ZwijnenbergHet grootste bureau in Nederland is zonder twijfel Sportpromotion van Rob Jansen, dat onder ande-ren Dennis Bergkamp (Arsenal), Roy Makaay (Bayern München), Philip Cocu (PSV) en Tukker Arnold Bruggink (SC Heerenveen) vertegenwoor-digt. Clemens Zwijnenberg uit Losser, ex-speler van FC Twente en Feyenoord, vervult er een advi-serende rol. “Ik sta er niet meer op de loonlijst, maar stuur nog wel voetballers uit deze regio door,” zegt Zwijnenberg.

Romeo Zondervan, ex-speler van onder meer FC Twente, werkte een tijdje samen met Rob Groener, maar is sinds 2002 spelersbegeleider voor Stichting Fair Deal Sports Management in Den Haag. Zondervan is niet bevoegd een trans-ferdeal af te sluiten, maar laat die handelingen over aan de advocaten op zijn kantoor. Hij ervaart deze scheiding der werkzaamheden als ‘uitermate prettig’. De in Enschede woonachtige ex-prof treedt onder meer op voor Collins John (Fulham) en Simon Cziommer (Roda JC) en heeft veel connecties in Engeland, waar hij als voetballer actief was voor Ipswich Town en West Bromwich Albion. Toch behoort ook Oost-Nederland tot zijn werkgebied. “Ik wil aan deze kant van het land de beste zijn,” zegt de ambitieuze ex-prof.

André PausAndré Paus is een spelersbegeleider van de pio-nierende soort. De ex-verdediger van FC Twente, die in december 2002 zijn diploma haalde, is niet aangesloten bij een maatschap van voetbalmake-laars, kan evenmin bogen op een vaste lijst van spelers, maar zoekt zich puur op gevoel een weg door de voetbaljungle, als een soort van koppe-laar. “Als je het voetbalwereldje via de media en je contacten intensief volgt,” zegt Paus, “dan weet je precies welke club wat nodig heeft. Niet alleen in Nederland, maar ook in Duitsland en België.” Paus wil weten wat er speelt, letterlijk en figuur-lijk. “Het mooiste is om pakweg een halve week naar Scandinavië te gaan en daar vijf wedstrij-den te zien. Zo krijg je de markt snel in kaart en kun je inspelen op de behoeften van de clubs.” De inwoner van Deurningen komt alleen aan met relatieve ‘zekerheidjes’. “Als ik me twee keer bij

een club meld met een twijfelachtige speler, dan hoef ik een derde keer niet terug te komen. In die zin bepaal je je eigen positie in de markt. Ik moet een speler ook eerst goed kennen, wil ik hem ergens aanbieden. Niet alleen in het veld, maar ook daarbuiten. Ik wil hem in de ogen kijken, wil met hem praten. Vaak kun je dan zien welk vlees je in de kuip hebt.Paus bemiddelde onlangs bij de komst van de Rus Anatoli Gerk naar FC Twente. “Ik ben vier keer naar Brussel geweest om hem bij RSC Anderlecht te zien spelen en hem te leren kennen. Ik heb veel gesproken met zijn begeleider Peter Ressel en ben er dan ook van overtuigd dat Twente een goede aan hem heeft. Of ik nog een speciaal gevoel voor FC Twente heb? Zeker: als er meer clubs een spe-ler willen hebben en de voorwaarden zijn min of meer gelijk, dan heeft FC Twente prioriteit.”De Tukker gaat zich dit jaar meer dan ooit toe-leggen op de spelersmakelaardij. “Tot en met dit seizoen heb ik de werkzaamheden gecombineerd met mijn functie als trainer in het amateurvoetbal. Dat is nauwelijks te doen, want je moet vooral ook acquireren, wil je er een goede boterham mee kunnen verdienen.” ■

Sluier van onbetrouwbaarheid over spelersmakelaardij sport | spelersmakelaars

(door Eddy van der Ley) Er is niet heel veel voor nodig om anno 2006 de spelersma-kelaar uit te hangen. Een bankgarantie, een examen reglementenkennis en hup, de licentie is binnen. Met ruim zeventig gelicen-ceerde spelersbegeleiders is Nederland in de ban van een heuse wildgroei. Veel betaalde clubs zien vaak door de bomen het bos niet meer. Wie vertegenwoordigt nou wie? In Twente en ommelanden is het nog relatief rustig aan het makelaarsfront. Wie wat doet? Twentevisie maakt de balans op.

Over de spelersmakelaardij komt meer en meer een sluier van onbetrouwbaarheid te hangen. Steeds vaker proberen lieden van twijfelachtig allooi, verblind door dollartekens, een graantje mee te pikken van de astronomische bedragen (en provisies) die in de snelle wereld van het voetbal omgaan. Voorbeeldje: Rob Groener, spe-lersmakelaar te Haaksbergen, moest onlangs tot zijn verbijstering concluderen dat een andere,

bekende makelaar (we noemen geen namen) zich in Engeland bij een reeks topclubs als offi-ciële agent had uitgegeven van Heerenveen-spits Georgios Samaras, die toch echt tot zijn stal behoort. Een aperte leugen, maar probeer die maar eens uit de wereld te helpen. Dat kost tijd, energie en, vooral, ergernis. Een ander oprukkend fenomeen: makelaars die zich storten op spelertjes van twaalf of dertien jaar, om mogelijk het grote geld veilig te stellen. “Een slechte ontwikkeling,” zegt Groener, “want spelertjes moeten op die leeftijd maar met één ding bezig zijn: lekker voetballen. En niet met de vraag door wie ze zich het best kunnen laten vertegenwoordigen. Eigenlijk zou de KNVB daar toezicht op moeten houden. Door een leeftijdsli-miet te stellen, bijvoorbeeld.”

Rob GroenerAan de andere kant: het wordt de spelersmake-laar ook niet altijd gemakkelijk gemaakt. Neem de oprukkende macht van de ouders. Steeds

vaker laat een voetballer zich vertegenwoordigen door zijn vader. Daar is op zich niet heel veel mis mee, maar het kan tot schrijnende situa-ties leiden. Voorbeeldje: Rob Groener, toevallig weer hij, behartigde enige tijd de belangen van Peter Niemeyer, de Duitse middenvelder van FC Twente. Op het moment dat de clubleiding twij-felde over contractverlenging, slaagde Groener er

toch in een aardige verbintenis voor Niemeyer uit het vuur te slepen. Veel krediet had de spelers-begeleider daarmee blijkbaar niet afgedwongen, want op een dag kwam de speler naar hem toe. “Rob, bedankt voor alles, maar ik moet even zeg-gen dat mijn vader het overneemt.”Groener bijt zijn tong af als hij zegt: “Ik gun Peter het allerbeste, nog steeds. Ik bedoel, ik heb toch

in kaart gebrachtTwentse spelersbegeleiders

‘Kijk, bij goede spelers met een stabiel karakter hoef je misschien één keer in de drie jaar daadwer-

kelijk in actie te komen’

André Paus bemiddelde onlangs bij de komst van de Rus Anatoli Gerk naar FC Twente. “Ik ben er van overtuigd dat Twente een goede aan hem heeft.”

Rob Groener: “Je bent als spelersbege-leider méér voor een voetballer. Je leeft mee bij lief en leed, bij successen en blessures.”

‘De drempel om een licentie te verkrijgen is te laag... en dat komt

het overzicht in de voetballerij niet ten goede’


(door Martin Steenbeeke) Pal langs de A1 bij Enter moet een creatief bolwerk verrijzen dat Twente op het gebied van vormgeving en design meer op de kaart zet.

Het is in alle opzichten een zichtlocatie. Wie er langs rijdt, kan door de opvallende raam-partij de werknemers achter hun bureau zien zitten. Het langwerpige pand langs de A1 bij Enter stond enige tijd leeg maar is sinds kort in gebruik genomen door een aantal creatieve bedrijven. Ieder voor zich bedienen ze hun eigen klantenkring, maar onder de naam Dock 36 willen Morskieft Ontwerpers, D’Andrea & Evers Design en raamdecorator Coulisse zich gezamenlijk naar buiten presenteren en acti-viteiten organiseren. “Dit moet een creatief bolwerk in het oosten worden,” zegt Han Morskieft van Morskieft Ontwerpers. Zijn vrij jonge designbureau (tien werkne-mers) is gespecialiseerd in het ontwerpen van een visuele huisstijl (logo’s, beeldmerken) voor bijvoorbeeld briefpapier, visitekaart-jes jaarverslagen en presentaties. D’Andrea & Evers is een industrieel ontwerpbureau, dat bijvoorbeeld een koffiezetapparaat of kantoormeubel vorm geeft. Raamdecorator Coulisse brengt de researchafdeling onder in Dock 36. De vierde partij die mogelijk mee-doet (en waarvan de naam nog niet bekend gemaakt kan worden) gaat een ‘designbibli-otheek’ in Dock 36 vestigen, waar grafisch ontwerpers en architecten bijvoorbeeld op het gebied van materialen inspiratie op kunnen doen.

InspiratieHet voordeel van het werken onder één dak is dat je elkaar beïnvloedt, zegt Tom Evers van D’Andrea & Evers. “Voor ons is het heel inspi-rerend om te zien hoe een grafisch ontwerper als Morskieft denkt. En Coulisse is bijvoor-beeld heel sterk bezig met interieurtrends.” Klanten van de één kunnen makkelijk in con-tact worden gebracht met een andere bewo-ner van Dock 36. Morskieft: “Als D’Andrea & Evers een product ontwerpt, kunnen wij bijvoorbeeld de verpakking en het logo ont-werpen.” Morskieft en Evers staan aan de basis van het idee om samen onder één dak te wer-ken. Beide bedrijven hadden tot dusver een eigen locatie in Hengelo. Aanvankelijk had-den ze hun oog laten vallen op een geza-menlijk onderkomen in deze gemeente, tot-dat hun gewezen werd op het pand in Enter, eigendom van Coulisse-directeur Christiaan Roetgering. “Wat moet ik nu in Enter, was mijn eerste reactie,” zegt Morskieft. Bij nader inzien is het in zijn ogen een perfecte loca-tie. Dagelijks rijden over dit gedeelte van de A1 125.000 auto’s, al spreekt hij liever over kijkers. “Onze naam hing nog maar een uur aan de muur of er hing al iemand aan de tele-foon.” Op de voorzijde van het pand moeten steeds wisselende reclame- en communica-tie-uitingen aangebracht worden, zodat Dock 36 de aandacht blijft trekken.

HuisvestingEen innovatieve, opvallende huisvesting is voor creatieve bedrijven belangrijk,

merken beide ondernemers. Morskieft: “In Hengelo zat ik in een oude smederij in het centrum. Knus en gezellig. Maar als je tien mensen van Koninklijke Ten Cate moet ontvangen gaat die knusheid wel tegen je werken.” Evers, die met zijn dertien werk-nemers gehuisvest was in het voormalige Spar-kantoor aan de Twekkelerweg, zegt dat hij heeft moeten omschakelen. “Wij zeiden altijd dat de kwaliteit van ons werk door ons hoofd bepaald werd. Nu weet je dat het imago van je product moet kloppen met je identiteit, en die wordt niet alleen bepaald door je visitekaartje maar ook door de huisvesting.” Evers heeft dankzij de verhuizing al twee nieuwe opdrachten binnen.

De huidige locatie heeft nog een voordeel. Het is twintig minuten sneller bereikbaar vanuit het midden van het land. Want de bedrijven van Dock 36 mikken niet alleen op de regio. Veel klanten van Morskieft Ontwerpers (bijvoorbeeld Koninklijke Ten Cate, De Woonplaats, Waterschap Regge en Dinkel) en D’Andrea & Evers (Ankerslot, Vredestein, UT) zitten in Twente, maar in toenemende mate bedienen ze ook de rest van het land. En een snelle bereikbaarheid is ook belangrijk voor andere activiteiten die in Dock 36 ontplooid moeten worden, zoals het organiseren van lezingen over design en het bieden van mogelijkheden aan studenten om in Enter een werk-week te houden. “Dit pand gaat een eigen gezicht krijgen,” zegt Morskieft. ■

Dock 36 conglomeraat creatieve bedrijven interview | creatief

125.000 kijkers per dag

Het pand van Dock 36 is in alle opzichten een zichtlocatie.


Luigi D’Andrea, Han Morskieft en Tom Evers (v.l.n.r.) gaan zich - met raamdecorator Coulisse en nog een partij - vanuit het opvallende pand in Enter gezamenlijk naar buiten presenteren en activiteiten organiseren.

Op 9 januari 2006 is, voorafgaand aan de jaar-lijkse nieuwjaarsreceptie, het nieuwe Algemeen Bestuur van de kamer geïnstalleerd. Naast 18 nieuwe leden is ook de nieuwe voorzitter, de heer Jans Schepers, formeel benoemd. Jans Schepers (1946) is algemeen directeur / bestuurder van de Rabobank Zuid Salland. Schepers was vóór de fusie binnen de Kamer van Koophandel Twente-Salland voorzitter van het district Salland. De 18 nieuwe leden van het Algemeen Bestuur zijn voorgedragen vanuit de werknemersorganisaties FNV, CNV en Unie MHP en de werkgeversorga-nisaties MKB Oost en VNO-NCW Midden. De bestuursleden worden benoemd voor een periode van 4 jaren.

De Evenementenhal Hardenberg organiseert de vakbeurs Ondernemers & Klein Transport Vakdagen dit jaar op 9, 10 en 11 mei onder de nieuwe naam BusinessVakdagen 2006. De beurs is gericht op het MKB in Noord-Oost Nederland en heeft als specialisatie bedrijfswagens en aan-hangwagens tot 3500 kg.

Onlangs opende burgemeester Backhuys in Oldenzaal het nieuwe kantoor van Rating Finance Consultants, specialist op gebied van vastgoed en bedrijfsfinancieringen. Rating heeft ook de beschikking over een ‘eigen’ participatiemaat-schappij, Trusticon B.V., die juist voor kleinere participaties (tot € 250.000,-) beschikbaar is.

Recentelijk zijn bij De Jonge Peters Remmelink Advocaten in Enschede Renate Kroeze (prak-tijkgroep Arbeid) en Han Dunhof (onderne-mings- en faillissementsrecht) in dienst getreden. Tot de maatschap zijn Jeroen Stekelenburg en Marie-José Stassen toegetreden. De Jonge Peters Remmelink is met 65 advocaten verdeeld over vijf vestigingen (Deventer, Doetinchem, Enschede, Groenlo en Zutphen) één van de grootste en oud-ste advocatenkantoren van Oost Nederland.

Om de vraag van Nederlandse ondernemers en organisaties om de Duitse markt intensief en doelgericht te bewerken beter te kunnen hanteren, heeft reclamebureau Markt & Media twee gespe-cialiseerde dochterondernemingen opgericht.

Het HollandMediaHouse is begonnen in Nordhorn (Niedersachsen) en heeft inmiddels vestigingen in München, Frankfurt, Berlijn en Hamburg en ver-tegenwoordigt de grote Nederlandse uitgevers in Duitsland. Het GermanMediaHouse in Oldenzaal behartigt de belangen van Nederlandse onderne-mers in Duitsland. Momenteel wordt de opening voorbereid van een GermanMediaHouse-vesti-ging in Amsterdam.

De NOS heeft per 17 december haar huisstijl drastisch heeft aangepast. NykampNyboer in Oldenzaal is door de NOS geselecteerd als de par-tij die de vernieuwde huisstijl implementeert en beheert. De reden van de huisstijlwijziging is om meer eenheid en herkenbaarheid te krijgen tus-sen de verschillende programma’s van de NOS. NykampNyboer is marktleider op het gebied van huisstijlmanagement en verzorgt zij de huisstijl voor onder meer TNT, Menzis, Grolsch, USG People en DHL

Thoma Makelaars heeft onlangs een nieuw pand aan De Nieuwe Poort in Deventer betrokken. Naast Deventer zit Thoma ook in in Brummen, Doetinchem, Eerbeek, Gorssel, Lochem, Rijssen en Ruurlo. Apeldoorn is sinds 1 januari de negende vestiging, door de krachtenbundeling met het Apeldoornse TBB Makelaars; sinds 1999 werken zij samen in de bedrijfsmakelaardij onder de naam ‘A1 Bedrijfsmakelaars’.

Het kantoor van gerechtsdeurwaarders Groothuis en Ligtermoet te Hengelo fuseert met het Enschedese Deurwaarderskantoor Holtkamp. Door de fusie ontstaat het op één na grootste incassobedrijf binnen Twente met in totaal 35 medewerkers. Dankzij de schaal-vergroting willen de fusiepartners - onder de nieuwe naam Groothuis Ligtermoet & Nijhuis Gerechtsdeurwaarders & Incasso - uitgroeien tot de belangrijkste speler op de incassomarkt in Oost-Nederland. Het nieuwe bedrijf blijft ope-reren vanuit de bestaande locaties in Hengelo en Enschede

Op 26 januari heeft Peter den Oudsten als voorzitter van Regio Twente de 14 Twentse gemeenten de Hoofdlijnennotitie ‘Van Vorm en Beweging, vernieuwing samenwerking Twente’ aangeboden. De gemeenten maken deel uit van het regionale samenwerkingsverband Regio Twente. De Hoofdlijnennotitie beschrijft een ver-nieuwde en krachtiger vorm van samenwerking tussen de 14 gemeenten onderling en met de Provincie Overijssel. De notitie heeft de volledige instemming van de mede initiatiefnemers com-missaris van de koningin Geert Jansen en Frank Kerkhaert, voorzitter van Netwerkstad Twente.

De Kamers van Koophandel in Overijssel en Drenthe hebben samen met de provincie en de gemeenten de uitkomsten van het koopstro-menonderzoek afgerond. In dit onderzoek is het

koopgedrag van de consument in 2005 beschre-ven en welke veranderingen hierin sinds 2000 zijn opgetreden. Dit heeft geresulteerd in een schat aan informatie over het koopgedrag van de consument in de diverse winkelgebieden. Uit het onderzoek blijkt dat in Overijssel een rede-lijk evenwichtige verzorgingsstructuur aanwezig is, waarbij elk winkelgebied een belangrijk deel van de plaatselijke consument weet vast te hou-den. Hoge klantenbinding en stabiliteit zijn vaak trefwoorden als het gaat om de positie van de grote steden en middelgrote winkelplaatsen in Overijssel. Anders dan in de Randstad is er geen teruggang van de populariteit van de grote ste-den. De totale detailhandelomzet in het onder-zoeksgebied bedraagt bijna 6,7 miljard euro.

Hendriksen Accountants en Adviseurs, dat deze maand zijn 80-jarig bestaan viert, heeft een nieuwe vestiging geopend, kantoor P.J. Schreurs administratie- en belastingadviesbureau aan de Hogelandsingel 59 in Enschede. Hendriksen heeft daarnaast vestigingen in Tubbergen, Almelo, Rijssen en Oldenzaal. De accountant is werkzaam voor midden-en kleinbedrijf, dienst-verleners, medische sector alsook verenigingen en stichtingen.

Een greep uit de faillissementen in de peri-ode 12 december tot en met 13 januari die de Rechtbank aan de Kamer van Koophandel heeft doorgegeven. Let wel, tussen het verschijnen van deze uitgave en de uitspraak van de rechtbank kunnen er wijzigingen ontstaan. Voor de actu-ele situatie kan men terecht bij het handelsre-gister, tel. 0900-1234567. Enschede: Robson Company B.V., Auto Interline B.V., Autostrada Twente B.V., Autostrada Rent B.V., Trendline B.V., Newby Logistics B.V., G. Stap, geb. 30-9-1960 hodn Temah. R.P. Smale, geb. 28-9-1970 hodn Decork; Holten: U-Holding B.V.; Oldenzaal: Reclamebureau Checkpoint B.V. ■

actueel | nieuws & feiten

Het nieuwe pand van Thoma Makelaars aan De Nieuwe Poort in Deventer.

Burgemeester Backhuys opende onlangs het nieuwe kantoor van Rating Finance Consultants in Oldenzaal.

Ondernemersnieuws

Persberichten kunnen per e-mail worden toegestuurd aan [email protected]. Tekst als word-bestand, eventuele foto’s of ander illustratiemateriaal als jpeg, 300 dpi. Eventueel per post: MediaSales Nederland B.V., Postbus 702, 7550 AH Hengelo.


Het interview is het meest toegepaste selectie-instrument. Kunt u zich een procedure voorstellen zonder interview? Welke andere instrumenten past u toe? De betrouwbaarheid van het gemiddelde interview is echter schrikbarend laag: slechts tussen de acht en vijfentwintig procent. Minimaal vijfenzeventig procent kans dus dat u op basis van het inter-view een verkeerd beeld van de kandidaat krijgt! Een goed interview is echter rede-lijk betrouwbaar.

Hieronder benoemen we de belangrijkste val-kuilen die wij in de praktijk veelvuldig tegen-komen.

De eerste indruk“Binnen een minuut wist ik het al: dit wordt onze nieuwe accountmanager. Wat een charis-matische vent! De manier waarop hij je aan-kijkt, het gemak waarmee hij even een praatje maakt met de receptioniste.”Tsja, wat moeten we hierover nog zeggen. Als dit de enige wijze is waarop wordt geselec-teerd, lijkt het wel erg veel op Russisch rou-lette. Gelukkig weten de meesten tegenwoor-dig wel beter.

Projectie van de selecteur“Het verhaal van die sollicitant is voor mij heel herkenbaar. Ik heb ook twee keer in een bedrijf gewerkt waar sales een ondergeschoven kindje was.”In sommige sollicitatiegesprekken blijkt dat u raakvlakken heeft met de kandidaat. Hiermee ontstaat een risico dat u - volledig onbewust - feitelijke gegevens niet meer objectief ziet.

Halo-effect en Horn-effectKandidaten met een opvallend positief punt in hun curriculum, worden niet altijd cor-rect beoordeeld, omdat dit punt een aureool (= halo) legt rond de persoon. Het tegen-overgestelde heet het HORN-effect (Horn was de eerste die dit effect beschreef, van-daar de naam). “Deze vent weet niet wat hij wil. Kijk eens naar zijn CV: hij heeft overal maar ongeveer een jaar gezeten.” Bij nader onderzoek blijkt dat hij één keer een tijde-lijke functie heeft gehad op een groot project en twee keer te maken heeft gehad met een faillissement.

Invloed van de zwaartevan een vorige functie“De volgende kandidaat is al vijf jaar key accountmanager geweest. Die gaat voor ons grote klanten binnenhalen!” Van een kandi-daat die vroeger een belangrijke functie had als bijvoorbeeld salesmanager of bedrijfsleider wordt sneller verondersteld dat hij ook kwa-liteiten bezit om te slagen in andere functies. U generaliseert de kwaliteiten van de kan-didaat gaat daardoor onvoldoende na of hij ook daadwerkelijk voldoet aan de relevante criteria.

Angst voor de eigen positie“Het mag gerust iemand zijn die de ambitie heeft om binnen twee jaar van mijn functie over te nemen.” In een recent traject riep onze opdrachtgever dit letterlijk. In een orga-nisatie waar ook de direct leidinggevende kan doorgroeien, kunnen we ons een dergelijke uitspraak goed voorstellen. In kleinere orga-nisaties is dat natuurlijk wat lastiger. U zult ook niet snel iemand tegenkomen die ruiterlijk toegeeft op deze manier te selecteren. De kan-didaat zal worden gekwalificeerd als ‘te zwaar voor de functie’.

Invloed van kandidaten op elkaarStelt u zichzelf eens voor: u heeft net een kan-didaat gesproken die naadloos past in de func-tie én waarmee u een geweldige klik maakt. Hoeveel kans maakt de volgende kandidaat dan nog? Dit contrasteffect doet zich uiter-aard ook voor in omgekeerde zin.

‘Strengths don’t equal excellence’“Wat zijn uw drie sterkste punten en wat zou u aan uzelf willen verbeteren?” Als de kandidaat dit goed onder woorden weet te brengen (en toe te lichten) bent u snel geneigd te denken dat deze sterke en zwakke punten hetzelfde zijn als een excellente, respectievelijk onder-maatse punten. Deze zelfbeschrijvingsmethode opent alle deuren voor fantasierijke verhalen. Bovendien is niet ieders zelfbeeld even goed. ‘Likes don’t equal excellence’Als u iemand vraagt wat hij graag doet of wat hij graag deed, besef dan dat iets graag doen niet hetzelfde is als iets goed doen. Dit gevaar is vooral aanwezig als u vraagt naar menin-gen, standpunten, indrukken en gevoelens

en niet op zoek bent naar feiten en concrete voorbeelden uit het cv.

‘Experience doesn’t equal excellence’We zijn snel geneigd te denken dat iemand goed is in datgene waar hij jarenlange ervaring heeft opgedaan. Maar was hij ook succesvol in deze functie? Als iemand tien jaar hoofd ver-koop is geweest, is dat geen garantie dat hij een goede verkoper is. De manier waarop hij heeft gewerkt, is veel belangrijker.

“Een gewaarschuwd man telt voor twee.” Als u bovenstaande valkuilen goed in uw oren knoopt en probeert er niet in te vallen, kunt u de betrouwbaarheid van uw interview ver-groten. Daarnaast is het van groot belang om het interview te richten op vooraf benoemde competenties (zie eerdere columns). Ga met de zogenaamde STAR-techniek (Situatie - Taak - Actie - Resultaat) op zoek naar voorbeelden uit het verleden. Vanzelfsprekend passen wij deze techniek toe in al onze selectiegesprek-ken en kunnen wij u er alles over vertellen. “Voorkomen is immers beter dan genezen!” ■

Valkuilen in hetselectie-interview

column | werving & selectieVrijblijvend persoonlijk advies? Kijk op www.twentevisie.nl

Steven Duinhouwer en Marc BekkerDirecteuren bij Visie:specialisten in commerciële toppers


Net als vorig jaar willen wij u ook dit jaar de ontwikkelingen op de winkelmarkt in Oost Nederland niet onthouden. Deze keer hebben wij er voor gekozen de winkelstad Enschede te vergelijken met een aantal andere grotere winkelsteden in Oost Nederland.

Onderstaand zullen de belangrijkste ontwikke-lingen in deze steden, na een korte algemene beschouwing, beknopt aan de orde komen.

Winkelmarkt algemeenNa jaren van economische tegenwind lijken betere tijden op komst. Voor het tweede opeen-volgende jaar steeg in 2005 het consumentenver-trouwen, terwijl het vertrouwen van producenten sinds 2001 niet meer zo hoog was als in 2005. De groei in het aantal vacatures is zelfs de sterkste sinds 1999. In de winkelmarkt is het belangrijkste signaal voor dit voorzichtige optimisme de sterk gestegen consumptieve bestedingen. De groei van die bestedingen overtrof de koopkrachtont-wikkeling met enkele procenten. Al met al een gunstig vooruitzicht voor verdere economische groei in 2006, die naar verwachting de hoogste zal zijn sinds 2000.

EnschedeIn het tweede jaar na de opening van het her-ontwikkelde winkelcentrum Klanderij heeft zich een scheiding afgetekend in een deel dat goed functioneert en een deel dat minder goed functi-oneert. Aan de kant van het Van Heekplein lopen de meeste consumenten en daar is dan ook geen aanbod aan winkelruimte. Aan de zijde van het grootschalig winkelgebied Twentec bevindt zich een geringer aantal passanten. In dit gebied staan dan ook nog steeds enkele winkelunits te huur. De Heurne is ondanks de forse toevoeging van winkelruimte rond het Van Heekplein twee jaar geleden geen zwakkere winkelstraat geworden. De formules die hier gevestigd zijn, spreken het Enschedese publiek blijkbaar goed aan. Het win-kelgebied rond het Van Loenshof kampt met toe-nemende beschikbaarheid van winkels. Ook de Haverstraatpassage heeft te maken met afnemen-de interesse van winkeliers. Het zwaartepunt van de Enschedese binnenstad lijkt zich dan ook meer en meer te verschuiven in zuidelijke richting.

ArnhemIn het A1-winkelgebied van Arnhem hebben het afgelopen jaar slechts enkele mutaties plaats-

gevonden. Omdat de vraag naar winkelruimte in de Ketelstraat en de Vijzelstraat vele malen groter is dan het aanbod is van enige leegstand geen sprake. Gevolg van deze krappe marktsi-tuatie is dat de huurprijzen voor nieuwe huur-ders vaak substantieel hoger liggen dan voor de vertrekkende huurders. In de aanloopstra-ten naar het A-winkelgebied ontstaat een wis-selend beeld. De Jansstraat wordt populairder bij zowel consument als retailer, terwijl in de Rijnstraat de leegstand verder lijkt toe te nemen. De Jansstraat dankt haar stijgende populariteit voor een belangrijk deel aan de 1000 plaatsen tellende parkeergarage die het afgelopen jaar onder het vernieuwde stationsplein in gebruik werd genomen.De contouren en de invulling van het Musiskwartier, het nieuwe winkelgebied rond V&D, hebben in 2005 verder vorm gekregen. Van de 18.000 m2 winkelruimte die voor ver-huur beschikbaar is gekomen, is het overgrote deel inmiddels verhuurd. De meeste winkelruim-ten worden ingevuld met formules die nieuw zijn in het centrum van Arnhem of die een twee-de vestiging openen. Veel verschuivingen in het bestaande A-winkelgebied lijkt het Musiskwartier dan ook niet tot gevolg te hebben.

ZwolleIn de Diezerstraat, het absolute A1-winkelgebied van Zwolle, hebben het afgelopen jaar enige mutaties plaatsgevonden. The Sting, T-Mobile en Bonita zijn enkele bekende formules die een winkel hebben gehuurd in de Diezerstraat. Het aanbod dat wordt gecreëerd door relocaties, wordt echter vrijwel onmiddellijk ingevuld als gevolg van de grote vraag naar winkelruimte in dit gebied. In de aanloopstraten is de leegstand het afgelopen jaar hier en daar toegenomen.

ApeldoornIn het A-winkelgebied in Apeldoorn hebben zich het afgelopen jaar weinig mutaties voorgedaan. De vraag naar courante winkelruimte is al enige jaren groter dan het aanbod zodat leegstand niet voorkomt. Het in de binnenstad gelegen win-kelcentrum de Oranjerie heeft in 2005 een ver-nieuwingsslag ondergaan. Er is een verbinding gecreëerd met de Mariastraat en er zijn nieuwe aansprekende huurders gecontracteerd. Naast een grote vestiging van Esprit is de eerste winkel van de Duitse kledingformule New Yorker in de Oranjerie geopend.

NijmegenIn de belangrijkste winkelstraat van Nijmegen, de Broerstraat, hebben het afgelopen jaar wei-nig mutaties plaatsgevonden. De in 2005 opge-leverde Moenenstraat, een nieuwe verbinding van de Ziekerstraat naar het Koningsplein en de Marikenstraat, is de meest recente toevoe-ging aan het winkelcircuit in de binnenstad. De Ziekerstraat presteert als winkelstraat steeds minder goed en de leegstand is in 2005 dan ook toegenomen. Een positieve impuls zou de aanhuur door Albert Heijn van het voormalige postkantoor op de kop van de Ziekerstraat kun-nen zijn. Naar verwachting wordt in 2006 in het monumentale pand een binnenstadssupermarkt geopend, waardoor consumenten dit deel van de binnenstad weer beter weten te vinden.

DeventerIn Deventer aan de noordoostzijde van het centrum wordt de voormalige Boreelkazerne omgetoverd tot winkel- en uitgaansgebied. Naast de komst van onder andere een bioscoop en een amusementscenter wordt ruim 20.000 m2 winkelruimte toegevoegd aan het centrum van Deventer. Het winkelaanbod valt uiteen in de Boreel waarin plaats is voor ruim 4.000 m2 lifestyle gerelateerde winkels, 15.000 m2 grootschalige detailhandel en circa 2.500 m2 kleinschalige detailhandel aan de Houtmarkt/Pikeursbaan. De verwachting is dat het win-kelgebied niet zal concurreren met de bin-nenstad maar juist aanvullend zal zijn aan het bestaande winkelaanbod in het centrum. De opening wordt eind 2007 verwacht.

Mocht u geïnteresseerd zijn in de volledige rapportage dan kunt u deze aanvragen op ons kantoor. ■

De winkelmarkt in Oost Nederland van 2005

column | vastgoedVrijblijvend persoonlijk advies? Kijk op www.twentevisie.nl

Edwin H. Mulder MRICS RTDirecteur/partner DTZ Zadelhoff


Almelo◆ Aan de Woonboulevard 34 verhuurde Polman

Bedrijfsmakelaars circa 1040 m2 winkel-ruimte voor € 65.000,- aan speelgoedketen Top1Toys.

◆ Voor haar opdrachtgever Topskin verhuurde Polman Bedrijfsmakelaars circa 100 m2 nieuw-bouw bedrijfsruimte op het Bedrijvenpark Twente ong voor € 4800,- per jaar.

Borne◆ Namens de eigenaar verkocht Euverman

Temmink & Partners Bedrijfsmakelaars circa 354 m2 kantoorruimte aan de Hanzestraat 20 aan bouwbedrijf Ten Brummelhuis. De koopsom is niet bekend gemaakt.

Enschede◆ X-Kwadraat B.V. heeft circa 1.600 m2 kan-

toor-/bedrijfsruimte gekocht in het oude TNO gebouw aan de Institutenweg 33-35-37 / Palatijn 5-7. De koopsom bedroeg naar verluidt € 1.000.000,-. Snelder Zijlstra Bedrijfsmakelaars v.o.f. trad op namens ver-koper, Plegt-Vos Vastgoedontwikkeling.

◆ Namens de eigenaar heeft DTZ Zadelhoff v.o.f. een bedrijfsruimte van circa 415 m2 gelegen aan de Lenteweg 47 verhuurd aan Meuby. De huurprijs bedraagt naar verluidt € 18.000,- per jaar.

◆ Vedior Uitzendbureau B.V, heeft voor een van

haar vestigingen een kantoor gehuurd aan de Brammelerstraat 11 met een oppervlakte van

200 m2. De huurprijs is niet bekend gemaakt. Snelder Zijlstra Bedrijfsmakelaars v.o.f. trad op namens verhuurder, een particuliere belegger.

◆ Uniek Bedrijfsmakelaars heeft namens haar opdrachtgever te weten De Drie Gezusters B.V. circa 498 m2 kantoor-/ showroomruimte verhuurd aan de Marssteden 104, 132 en 134. De huurder is Bukatchi B.V, die een huurprijs van € 32.500,- per jaar gaat beta-len.

◆ Meulenbroek B.V. heeft het pand aan De Giem 5 en 7 met een oppervlakte van 2.111 m2 gekocht. De koopsom is niet bekend gemaakt. Snelder Zijlstra Bedrijfsmakelaars v.o.f. trad op namens verkoper, Holding Veldwerk B.V.

◆ Polman Bedrijfsmakelaars verhuurde aan de

Marssteden 152 aan Selecon Europe BV een bedrijfsruimte van circa 450 m2 met inpan-dig kantoor van circa 50 m2. De huurprijs bedraagt € 24.840,- per jaar. Eigenaar van het object is Aquamar Vastgoed.

Hengelo ◆ Aan de Thiemsbrug 47 is per 1 maart a.s.

circa 84 m2 winkelruimte verhuurd aan Tum Tum v.o.f. Euverman Temmink & Partners Bedrijfsmakelaars trad op namens een par-ticuliere belegger. Met deze transactie is een huurprijs gemoeid van € 22.500,-.

◆ DTZ Zadelhoff v.o.f. heeft namens een woningcorporatie circa 300 m2 kantoor-ruimte gelegen aan de Geerdinksweg 185 verhuurd aan ROC van Twente. De huurprijs bedraagt € 27.000,- per jaar.

◆ De Regio Twente heeft ten behoeve van de GGD circa 100 m2 kantoorruimte gehuurd in bedrijfsverzamelgebouw Lansinkveste. Het huurprijsniveau heeft zich volgens waarne-mers in de markt begeven op een marktcon-form niveau van circa € 130,- per m2/jaar. DTZ Zadelhoff Enschede heeft deze aanhuur-transactie tot stand gebracht namens haar opdrachtgever de Regio Twente.

◆ DTZ Zadelhoff v.o.f. heeft namens een ont-wikkelaar een nieuw te realiseren bedrijfspand van circa 4620 m2 aan de Wegtersweg ver-huurd aan van Neerbos Bouwmaterialen. Een huurprijs werd niet bekend gemaakt.

◆ Braker Holding B.V. heeft de bedrijfsruimte met kantoor gehuurd aan de Aquamarijnstraat 104-106. De huurprijs bedraagt naar verluidt € 50.000,-. Euverman Temmink & Partners Bedrijfsmakelaars bracht de transactie namens de eigenaren tot stand.

Losser◆ Euverman Temmink & Partners Bedrijfs-

makelaars verkocht namens een particulier het woonhuis met 330 m2 bedrijfsruimte aan De Pol 28-28a aan een dakdekkers bedrijf. Met deze transactie is een bedrag gemoeid van € 205.000,-.

Oldenzaal◆ Aan de Deurningerstraat 18 is circa 210

m2 winkelruimte verkocht aan een belegger. Euverman Temmink & Partners bracht de transactie tot stand namens een belegger. Met deze transactie is een bedrag Bedrijfsmakelaars gemoeid van € 300.000,-.

Rijssen ◆ Namens haar Expeditiebedrijf Leverink heeft

Uniek Bedrijfsmakelaars circa 200 m2 bedrijfs-ruimte met circa 108 m2 kantoorruimte ver-huurd aan de Ambachtsstraat 31. de huurder is De Jong Betonvloeren B.V. en de huurprijs bedraagt € 15.600,- per jaar. ■

vastgoed | transacties

In het oude TNO gebouw aan de Institutenweg/Palatijn in Enschede heeft X-Kwadraat bedrijfs-ruimte gekocht.

Vastgoed transacties

Selecon Europe huurde aan de Marssteden 152 een bedrijfsruimte.


Kredietfaciliteiten voor bedrijven blijkt toch een heel andere sport dan vermogen beheren voor rijke mensen, waar De Ruijter het liever over huidige en aankomende nieuwe vermogende mensen praat. Staalbankiers had een paar jaar geleden grote plannen, de bank moest doorsto-ten in de Nederlandse financiële wereld en had daar miljoenen voor over. Het was in de jaren voor het aantreden van De Ruijter die op dat moment nog de wereld over zwierf voor Mees- Pierson. “Staalbankiers is in 2004 volledig gere-organiseerd; er is toentertijd besloten dat de bank gewoon terug moest naar de roots, met andere woorden: waar is Staalbankiers goed in en dat is private banking. En dat heb ik ook een aan-tal jaren voor Mees-Pierson gedaan. Verder heb ik op diverse plaatsen in de wereld gewerkt in verschillende functies, van CFO in Curaçao tot Countrymanager in Singapore en alles wat er tussen in ligt.” De Ruijter kwam op het allerbeste moment dat een topman zich kan voorstellen. De reorganisatie waarbij elf regiokantoren zijn gesloten en meer dan de helft van de 450 perso-neelsleden waren bedankt voor hun moeite, was achter de rug. Veel slechter kon niet. “Ik trof een organisatie aan die onzeker was en geschrokken was van de reorganisatie. De jaren daarvoor kon het niet op, maar dat kon dus wel. In de loop van 2005 is het zelfvertrouwen duidelijk toegenomen en de mensen realiseren zich dat Staalbankiers als gespecialiseerde private bank in Nederland recht van bestaan heeft.”Er werken bij Staalbankiers nu zo’n 230 men-sen verspreid over zeven kantoren die met elkaar voor een balanstotaal zorgen van 3,1 miljard euro (met een eigen vermogen van 200 miljoen, wat neerkomt op een solvabiliteit van 16,5% - wat twee keer zo hoog is als de Nederlandsche Bank voorschrijft).

Ed MaasWaar De Ruijter wel doodziek van wordt, is dat hetzelfde verleden steeds weer gespreksstof is. “Ik neem zelf heel veel moeite om contact te zoeken, zowel met cliënten als met mensen die wij graag als cliënten zouden willen hebben. Die mensen stellen toch vaak de vragen die u nu ook stelt.” Zoals de affaire Ed Maas van het beursgenoteer-de vastgoedfonds VHS. Een aantal (voormalige) collega’s van De Ruijter wordt ervan beticht in overleg met Ed Maas de koers gemanipuleerd te hebben. Er volgde een FIOD-inval. “Het onder-zoek heeft tot nu toe geen nieuwe feiten aan het

licht gebracht. Het is nu afwachten of, zoals de Engelsen zo mooi zeggen: it is water under the bridge...”Het faillissement van Van der Hoop nota bene als gevolg van mismanagement zorgde voor nog meer argwaan, juist in de categorie mensen waar Staalbankiers graag zaken mee doet. “Van dat faillissement zijn wij allemaal geschrokken. Want uiteindelijk is bankieren volledig gebaseerd op vertrouwen. U zegt dat wij op dezelfde klan-ten mikken, maar dat is niet helemaal waar. Van der Hoop had ook veel andere activiteiten dan private banking, waar wij ons volledig op heb-ben geconcentreerd. Wij zijn ook een stuk groter dan Van der Hoop. Bankieren is werken met geld, is dus risico’s nemen, risico’s managen en onze bank heeft een risicoprofiel dat klinkt als een klok en het heeft daarnaast een heel stevige moeder achter zich staan.”

AchmeaMaar weer niet zo stevig dat Achmea de bekende 403-clausule heeft ondertekend waardoor schul-den op haar verhaald kunnen worden. “Dat is een bewuste koers die Achmea vaart bij al haar dochterondernemingen. Maar om je eerlijk de waarheid te zeggen: gezien de relatie die wij hebben met Achmea, kan ik mij niet voorstellen dat, mocht ooit het ongelofelijke en onmogelijke in mijn ogen gebeuren, Achmea daar niet op inspringt.”Na de fusie tussen Achmea en Interpolis is een conglomeraat van bedrijven ontstaan waarvan de CEO’s in een Groepsraad (net onder de executieve board) op het hoogste niveau meepraten. “Ik moet inderdaad toegeven dat Staalbankiers niet recht-streeks speerpunt is in de strategie van Achmea/Interpolis. Een private-bank moet flexibel kun-nen opereren, dat mag niet verstoord worden door bureaucratie, wat je wel vaak ziet als een private bank onderdeel is van een grote bank.” Toch zit De Ruijter zijn tijd niet te verdoen in die Groepsraad, vindt hij: “Er is wel degelijk synergie tussen de verschillende bedrijven van Achmea/Interpolis. Staalbankiers doet onder meer vermo-gensbeheer voor stichtingen en kleinere pensi-oenfondsen. Een deel van onze business wordt geïntroduceerd via Achmea. Andersom doen wij veel zaken met directeur-grootaandeelhouders van kleine en middelgrote bedrijven en daar is Achmea weer in geïnteresseerd vanuit verzeke-ringsoogpunt.”Weliswaar heeft de Rabobank zich (nog) niet

bij dit megaconcern aangesloten (uit angst de triple A-rating kwijt te raken) maar is met 36% wel grootaandeelhouder. En Rabobank heeft zijn eigen private banker Schretlen & Co. “Wij zijn inderdaad rechtstreeks concurrenten, maar dat is elk bedrijf dat bank in zijn naam heeft staan.”

GroeimarktDe Ruijter heeft weer Schwung in het bedrijf gebracht. Staal is deels weer Staal zoals de oude Staal het in 1916 bij de oprichting voor ogen had. In Twente werd een kantoor geopend waar inmid-dels zeven adviseurs zo’n 400 klanten bedienen. En dat gaat heftig, volgens een aantal klanten dat niet met name genoemd wil worden. ‘Scherpe aanbiedingen, ze zitten er bovenop’, laat één van hen weten. In een regio waar Mees-Pierson, Van Lanschot, Schretlen en Staalbankiers elkaar verdringen. Staal wil niets weten van mailings, maar heeft alle vertrouwen in netwerken en persoonlijke contacten. “Wij zijn geen bank die met prijsvechten zal proberen haar volumes en haar aantal cliënten te vergroten. In de wereld van de vermogenden is het niet een kwestie van supermarkttechnieken. Wij proberen een relatie te ontwikkelen en er voor te zorgen dat je voor de cliënt aan de slag kunt om zijn financiële zaken pro-actief zo goed mogelijk te behandelen. Ons onderscheidingsvermogen ligt puur in het rela-tiemanagement; wij gaan echt heel ver om onze relatie te leren kennen en onze relatie de service van onze dienstverlening te geven.”Private banking is niet alleen een verdringings-markt, zegt De Ruijter. “Het is ook een groei-markt. In de komende tien jaar komt er naar schatting zo’n 200 miljard vrij als gevolg van het afstoten en verkopen van bedrijven.” De Ruijter noemt daarom ook geen ondergrens van een eigen vermogen, voordat de Staal-mensen voor je in beweging willen komen. “Wij praten graag over vermogenden en mensen die de potentie hebben om vermogend te worden.” Voor die mensen wil Staalbankiers het vermogensbe-heer doen, beleggingsadviezen geven, kredieten verlenen, en dat soort zaken. Daarvoor heeft de bank overigens nauwelijks eigen producten. “Wij gebruiken onze eigen kennis en kunde natuurlijk om eerst leren wat de cliënt precies wil, waar die cliënt behoefte aan heeft en vervolgens hebben wij de juiste kennis en kunde om daar ook de juiste producten bij neer te zetten, zowel pro-ducten van derden en een aantal zeer beperkte producten van onszelf.” ■

interview | financiënStaalbankiers verovert met ‘angry young men’ Twente

Het gevecht om 200 miljard

Peter de Ruijter, per 1 december 2004 aan-getreden als CEO van Staalbankiers, heeft weer Schwung in de bank gebracht. Twente is voor de bank een groeimarkt.

(door Jan Medendorp, foto's Fred Nijs) Een private-bank met internationale allure. Dat is het nieuwe doel van Staalbankiers. In dat kader is de regio Twente een gebied waar de bank zich wil profileren. En dat gebeurt volgens klanten en concurrenten behoor-lijk agressief. Staalbankiers, dochter van Achmea, heeft een moeilijke periode achter de rug. Maar na het aantreden van de nieu-we bestuursvoorzitter Peter de Ruijter (49) per 1 december 2004 is er verrassend snel nieuw elan bij de bank die in november 2004 nog ‘Sterfhuis Staal' werd genoemd in het zakenblad Quote.


(door Jan Medendorp) Eerst probeerde hij partner te worden bij Bakx Rombouts. “Koper en verkoper hebben elkaar niet ontmoet,” zegt hij effen. En toen hij eind vorig jaar defi-nitief de deur achter zich dicht deed aan de Tromplaan (na autosleutels en andere zaken ingeleverd te hebben), moest hij even slikken. Maar spijt nee. Dennis Jongbloed (35) vond aan de Marthalaan (ook Enschede) in een net zo fraai pand (tijdelijk) onderdak (van recla-meman Arthur van der Veer). “Mijn uitein-delijke kantoor staat aan de Oldenzaalsestraat en wordt nu verbouwd.” Jongbloed staat voor transparantie (“waarom doet iedereen in de sector zo geheimzinnig over uurlonen”), cre-ativiteit en betrokkenheid: “Een keer om niet werken.” Via zijn site (met 2000 bezoekers per dag) is allerlei fiscale informatie te vin-den; ook zijn bezwaarschriften te downloa-den en tabellen te vinden voor de ziektekos-ten. “Het gaat erom wat je wilt verdienen. En wat vind ik leuk? Als ik via de mail een bedankje krijg van een mevrouw die dankzij mij geen 200 euro hoeft te betalen aan de fiscus, ben ik blij.”

Jongbloed werkte tien jaar bij Bakx Rombouts waar hij zich de laatste jaren vooral bezighield met zaken als fusies, emigraties, overnames. Binnen een paar jaar wil hij uitgroeien naar een kantoor met circa vijftien mensen, zonder nieuwe partners (“dan blijft het voor één persoon bestuurbaar en kunnen we gezellig een pilsje blijven drinken”). De man met het (in die krin-gen) iets te lange haar en die zelfs geen stropdas bezit, wil alle vrijheid houden: “Ik voel me daar goed bij en ik onderscheid me op die manier ook van mijn collega’s. Net als door via mijn website veel informatie te geven voor iedereen over alle-daagse zaken als ziektekosten. “Ik ben niet beter, wel creatiever.” Creatiever dan zijn collega’s van KPMG en Deloitte: “Dat zijn supermarkten met accountants en adviseurs. De accountant maakt de jaarrekening op. Mijn toegevoegde waarde is dat ik alle fiscale regels toepas om de winst te verlagen. Veel belastingadviseurs zijn technisch erg goed in staat een wettekst te lezen, maar ze zijn niet in staat een kwinkslag te maken naar de werkelijkheid, naar de gewone man en vrouw.”

Afnemende meeropbrengstJongbloed wordt bijna boos als hij op één hoop met de accountant wordt gegooid. “Ik

beschouw de accountant als een huisarts, daar moet je naar toe voor dagelijkse dingen; de fis-calist is er voor het specialistische werk. Bij de Enschedese kantoren die jij net noemde, maakt de accountant de jaarrekening en loopt naar de fiscalist die er ook even naar kijkt.”“De gemiddelde middenstander zou één keer per jaar naar een goede fiscalist moeten gaan met zijn jaarrekening. Maar ik heb wel een afnemend grensnut. Na een jaar of drie, vier heb ik alles wel zo’n beetje gevonden en snapt de accountant dat ook en dan ben ik van min-der waarde.”

De gein in het werk zit voor Jongbloed in de niet alledaagse activiteiten. Zoals een onderne-mer die zijn kartende zoon sponsort. Wat hij natuurlijk fiscaal wil verrekenen. “Daarover komt een uitspraak en dan ga ik aan het werk: wat kan op basis van die uitspraak wel en wat niet. “En dat is ook meteen het duurste voor de fiscalisten: de vakliteratuur. “Vakstudie is duur-der dan de huisvesting.” Jongbloed koketteert ook met zijn lage tarieven. Het oogt als de supermarktoorlog. “Als de men-sen hier alleen voor de lage tarieven komen, is het niet goed. Maar het is logisch dat mijn tarieven lager zijn dan bij Deloitte of KPMG, want ik heb geen duur kantoor.”

EuropaNederland is weliswaar al jaren lid van de Europese Unie, maar fiscaal zijn er zo hon-derd bepalingen te noemen die niet stroken of zelfs in strijd zijn met de EU-regels. Op dat vlak verwacht Jongbloed in de komende jaren veel werk te hebben. Er hebben zich een paar klanten gemeld bij hem die gaan emigreren of internationaal gaan werken. “Met hun BV op Cyprus gaan zitten voor bepaalde activiteiten zoals handel en internet. Dan ga ik puzzelen.” Dichterbij puzzelen gebeurt ook, want de man die via zijn BV in Luxemburg een auto least, werd onlangs aangehouden en moest alsnog BPM betalen. Een flinke sloot geld. Jongbloed toog aan het werk. “Nederland moet wennen aan de Europese wetgeving op dat vlak. Vrij verkeer van handel wil de EU. En dus kun je rondrijden met een Duits kenteken.” Zijn klan-

ten melden zich omdat hij daar op zijn website (jongbloed.tv) over schrijft. “Dat doe ik vrij consequent, ik probeer elke dag de zaken bij te houden, ik merk ook dat het heel veel mensen trekt.”

Er zit ook een andere kant aan Jongbloed. Enerzijds de slimme zakenman helpen, ander-zijds was hij (omdat de belastingdienst zelf daar mee ophield) de organisator die samen met een aantal andere belastingadviseurs in Enschede informatieavonden organiseerde voor mensen om het belastingbiljet in te vullen. Gratis wel te verstaan. “Dat doen we dit jaar voor de derde keer met mensen van KroeseWevers, Deloitte, PWC en andere.” ■

Van kartende zoontjes tot gratis invulavonden interview | dennis jongbloed

Geen gewone fiscalist

Dennis Jongbloed, sinds een paar maanden zelfstandig belastingadviseur. Hij is anders: iets te lang haar, geen stropdas en een beetje gek.

‘Nederland moet wennen aan de Europese wetgeving, aan het vrije

verkeer van handel’

‘KPMG en Deloitte zijnsupermarkten met accountants

en adviseurs’


(door Jan Medendorp) Er is een makelaar in het westen die 795 euro rekent als hij uw huis mag verkopen, ongeacht of dat huis een ton of een miljoen moet opbren-gen. Door zijn ‘vriendjes’ van de collegiale NVM wordt hij weggepest. De rechter heeft zijn royement vooralsnog geblokkeerd, hij wil graag lid blijven want www.funda.nl is nog steeds onontbeerlijk om potentiële klanten te trekken. In verzekeringsland is ook zo’n dwarskop, zo’n Don Quichote, opgestaan. In Almelo nog wel en hij heet Peter Wensink.

Wensink heeft doorgeleerd voor hypotheken (met levensverzekeringen) en hypotheken. En die Wensink laat zich niet betalen door de ver-zekeringsmaatschappijen maar rekent aan zijn klanten gewoon een uurloon. Het uurtarief van Wensink is 125 euro. “Dat vind ik in verhou-ding staan tot de werkzaamheden.” Stiekem uurtjes pikken is er ook niet bij, zegt Wensink. “De hoeveelheid werk en de prijs worden voor-af duidelijk aangegeven aan de klant. Een heel mooie indicatie is de Vereniging Eigen Huis, die 1600 euro rekent voor een hypotheekad-vies.”En dat is niet ongunstig. Want Wensink zoekt voor zijn klanten de beste oplossing, los van de soms enorme commissies en fees die Nationale-Nederlanden, Delta Lloyd en andere maatschappijen de tussenpersonen als wor-sten voorhouden. Die commissies verrekent Wensink met zijn klanten. “Er zijn twee opties: of wij geven de klant de provisie en die krijgt dan vaak zelfs geld toe nadat hij mijn rekening heeft betaald. Of we verrekenen het met de hoogte van de premie die hij gaat betalen.” En je krijgt het advies dat het beste bij jou past.

Geen ruzieFeit is dat een adviseur het beste werkt als hij betaald wordt door de klant in plaats van via provisies van de verzekeringsmaatschappijen. “Mijn standpunt is: je kunt niet een objectief advies geven als ik als intermediair door de verkopende partij wordt betaald. Die verkoop-prikkel werkt vaak averechts.”Verzekeringsmensen verkopen die polissen en producten waaraan zij het meeste verdienen, is de algemene klacht.En het riekt zelfs naar diefstal als met name levensverzekeringen (met hoge provisies)

worden aangesmeerd die soms helemaal niet nodig zijn, of zelfs bij het oversluiten van een hypotheek opnieuw worden afgesloten. Wat helemaal niet hoeft. Maar het is voor de tus-senpersonen kassa!

Toch leeft Wensink niet op voet van oorlog met zijn collega’s. “In tegendeel zelfs. Er zijn veel tussenpersonen die ons juist inschakelen, omdat we specialist zijn. Iedereen weet hoe ingewikkeld een goed pensioenadvies is, daar-om wordt onze kennis vaak gebruikt.”

WetDe pijn zit hem wat Wensink betreft vooral bij de verzekeringsmaatschappijen. “Verzekeraars offreren nog steeds niet transparant. Of wat te denken van verzekeraars die beleggingskosten in rekening brengen terwijl de premies wor-den belegd in beleggingsfondsen van andere instellingen. Kijk de fondskosten er op na en je ziet dat het niet klopt. De branche is er nog steeds niet in geslaagd eerlijk, duidelijk en transparant te werken. Daarom moet er een wet komen waarin precies omschreven staat hoe pensioen- en levensverzekeringen geof-freerd moeten worden. En dan bedoel ik niet van die nagemaakte controle zoals tegen-woordig via die financiële bijsluiters wordt gesuggereerd.” ■

‘Een wet hoe verzekeringen geoffreerd moeten worden’ nieuws | verzekeringen

De Nieuwe Tussenpersoon

‘Bij oversluiten van hypotheken worden soms ook nieuwe levens-

verzekeringen afgesloten. Dat riekt naar oplichting’

Peter Wensink wil geen commissie van de verzekeringsmaatschappij, maar wil dat de klant hem een redelijk uurtarief betaalt. “Dat is veel eerlijker en transparanter.”


(door Jan Medendorp) Het is bijna een genot om bij Wim Bollen (52) op de kof-fie te gaan. De partner van Deloitte in Enschede is relaxt, geeft zijn mening en lacht veel. De notabelen van vroeger (zoals notaris, advocaat, huisarts, accountant) zijn van hun sokkel getrokken. Terecht, vindt Bollen, die tot 1982 belastinginspecteur in Tiel was. “Grote kantoren, niet alleen in onze financiële sector, maar dat zie overal, die worden soms een beetje arrogant, zij weten wel wat goed voor je is.” Anderzijds heeft Bollen wel eens (na de Enron-affaire) te doen met de accountants die tegenwoor-dig zonder pardon als notoire leugenaars worden neergezet. “En dat is ook niet terecht.”

Deloitte is ’s lands grootste accountant en belastingadviseur met meer dan 6500 werk-nemers nu nog verspreid over circa vijftig kantoren. Maar na de laatste reorganisatie is dat aantal gehalveerd. Zo zijn bijvoorbeeld de kantoren Apeldoorn en Zwolle samengevoegd en ook Almelo en Enschede waar nu 160 men-sen werken die alles bij elkaar geteld 15.000 klanten bedienen. “De samenvoeging is niet uit armoede, het gaat zeker niet slecht met ons. Ons product heet kennis en kennis kun je eigenlijk alleen maar goed vermarkten als je die bundelt. Te veel versnippering leidt niet tot de kwaliteit die wij nastreven.” De Almelose collega’s werden uitgenodigd naar Enschede te komen (in een iets te grijze strakke ‘schoe-nendoos’ met net geen uitzicht op het Arke Stadion). “Zij zijn lid van een groter team, zodat ze zich verder kunnen specialiseren. Generalisten hebben we niet meer.”

“Als het aan mij had gelegen hadden we deze samenvoeging al een jaar of vijf, zes geleden gedaan. Maar toen waren de geesten er nog niet rijp voor; Deloitte vermoedde dat het vertrek uit Almelo te veel cliënten zou kosten. Niet alle collega’s in Almelo zijn meeverhuisd, sommi-gen hebben hun heil gezocht bij een kantoor dichter bij Almelo. En als het mensen kost, kost het ook klanten. Want klanten hangen vaak

aan mensen die ‘toevallig’ bij Deloitte werkt. Het is bij ons de tent en de vent.”

DuurVoor MKB-bedrijven wordt de drempel hoger om binnen te stappen. “Ja, ik worstel daar ook

mee. Deloitte is een kwaliteitskantoor, we moe-ten uitstraling hebben, maar dat mag er natuur-lijk niet toe leiden dat we afstandelijker worden. Wij hebben de reputatie duur te zijn en ik zal niet ontkennen dat wij duur zijn. Wij hebben de reputatie alleen voor groot te gaan, maar ›

Wim Bollen streeft naar meer openheid in financiële sector interview | deloitte

Schipperentussen kwaliteit en arrogantie

Wim Bollen, partner van Deloitte in Enschede wil, geen seksbedrijven als klant.

‘Erik de Vlieger is door Deloitte als klant geweigerd en bij

Begemann zijn we op een bepaald moment gestopt als accountant’


dat is niet waar. Het gaat er uiteindelijk om dat wij voor de cliënt een toegevoegde waarde kunnen leveren. Ik geef een voorbeeld zonder denigrerend te willen zijn. Voor een doorsnee bakker of huisarts die gewoon lekker aan het werk wil zijn en niet te veel gedoe aan zijn hoofd, kunnen wij weinig betekenen. Maar als die bakker meer wil gaan ondernemen, wil groeien, bakkerijen overnemen of openen, dan moet hij bij Deloitte zijn. De agrarische sector van het kantoor van Winterswijk hebben wij verkocht aan Ten Kate & Huizinga. Waarom? Kantoor Winterswijk heeft een aantal boeren als klant. Deloitte heeft gezegd: de agrarische sector is geen kernactiviteit van ons. Wij kun-nen daarvoor dus niet de benodigde specialis-tische kennis leveren.”Bij Deloitte is gekozen voor specialisatie in het vak, zoals ‘non-insurance’ (inkomstenbelas-ting, zelfstandigenaftrek. meewerkaftrek voor MKB-ondernemers), ‘Private Cliënt Service’ (testamentadvies, estate-planning) en de ‘core-tax’ (BV-structuren, hoe kan ik buitenlandse verliezen verrekenen in Nederland) en specia-lisatie in branche (productiebedrijven, apothe-kers, zorg, scholen, lagere overheid, rijksover-heid). De financiële wereld is blijkbaar gek op Engelse termen.

Onafhankelijkheid Een aantal affaires (Enron, Ahold) heeft de reputatie van vooral de accountant stevig aan-getast. Bij Enron verdiende de accountant 2

miljoen met zijn reguliere werk, maar het tien-voudige aan advieswerk. Dat liep een beetje door elkaar heen. “Hoe onafhankelijk ben je dan,” vraagt Bollen retorisch. Bij Ahold was het Deloitte als accountant die de kat de bel aan bond. Deloitte deed bij Ahold overigens geen advieswerk. “Maar het was bij Ahold wel een heel ander verhaal dan bij Enron waar ze de papiervernietiger gebruikten.” De affaire heeft in Amerika tot een lading nieuwe wet-geving geleid. “De Amerikaanse accountants hebben nu meer oog voor de wet met zijn checklists. Ik hoop niet dat het hier ook zo zal doorschieten.” Wel vindt Bollen dat er een scheiding moet zijn tussen het echte accoun-tantswerk en het advieswerk. “Voor de direc-teur-grootaandeelhouder die dus zijn eigen baas is, is het een beetje onzin om te zeg-gen dat zijn adviseur niet zijn eigen accoun-tant mag zijn. Want aan wie rapporteert die accountant: aan de eigenaar van de zaak.” Dat accountants toch wel geschrokken zijn en soms overdreven zorgvuldig zijn geworden, bewijst bijvoorbeeld (een paar jaar geleden) de toevoeging in het jaarverslag van Ten Cate waar KPMG een voorbehoud had gemaakt. Het leidde tot schuim om de mond van bestuurs-voorzitter De Vries die meende als een halve crimineel te zijn neergezet.

Rockstar-CEO’sKees Cools, senior partner bij The Boston Consulting Group en hoogleraar bedrijfs-f inancier ing aan de univers i te i t van Groningen, deed een onderzoek naar bestuurs-voorzitters van beursgenoteerde bedrijven. Hij concludeerde dat CEO’s die vaak in de publici-teit komen, hoge bonussen kunnen verdienen en aan hun (minimaal) tweede huwelijk bezig zijn, vaker frauderen. Cees van der Hoeven van Ahold, Bernie Ebbers van Wolrdcom en Dennis Kozlowski van Tyco zijn daar prach-tige voorbeelden van. “Bij Ahold was Van der Hoeven heel dominant. Daar vereerde zelfs de Raad van Commissarissen hem. Dat heeft niets met de accountant te maken.”“Bij TKH is het duo Van der Lof en Vaandrager erg sterk aanwezig, drukken heel sterk hun stempel op het bedrijf, maar dat zijn toch beslist geen rockstar-bestuurders.” Naast TKH heeft Deloitte Twente alleen Reesink als beurs-genoteerd bedrijf als klant in het oosten van het land.

Maar wat doet Deloitte met de onderwereld, met het vastgoed, met de seksindustrie, met bedrijven die dankzij kinderarbeid groeien? “Kijk, als het bedrijf en de accountant zich netjes houden aan de Wet op de Jaarrekening, de fiscale wetgeving en alle andere zaken, hebben ze in principe geen problemen. Maar kinderarbeid? Nee, daar houden ze bij Deloitte niet van. “Bij ons meldde zich ooit een heel grote klant uit Duitsland, het is zelfs een

beursfonds, die in de seksindustrie zit, boek-jes en dergelijke. De Raad van Bestuur liet weten geen interesse te hebben, want het is een vrouwonvriendelijke sector.”

Erik de VliegerMatthias Rath, Joep van den Nieuwenhuijzen (vroeger Holec), Pim Polman, Wim van der Noordt, de vroegere RoBé-mannen en dan een hele lading kleinere krabbelaars, ook in Twente met veel uiterlijk vertoon. Dat zijn meer de rockstar-bestuurders waar Cools over schreef. En ene Rob de B. (in het criminele circuit geen onbekende) komt toch van Deloitte (Beverwijk) vandaan. “Wij doen absoluut geen werk voor de onderwereld, geen werk dat fiscaal absoluut niet kan. Die man in Beverwijk die jij noemt is er direct uitgeflikkerd, overigens al in de jaren tachtig toen duidelijk werd wat hij deed.”

“Erik de Vlieger is door Deloitte als klant geweigerd en bij Begemann zijn we op een bepaald moment gestopt als accountant. Wel zijn we doorgegaan met het advieswerk.”Onroerend goed is een spannende sector, zeker de laatste jaren. “Je kunt in die sector zo ontzettend veel geld verdienen. Maar als je daar alle regeltjes goed toepast, dan is de winst zo weg.” Ook de affaire die wethouder Kok in Hengelo de kop dreigt te kosten ging over vastgoed waar nota bene een registerac-countant en een advocaat aan hebben meege-werkt. “In het zaken doen is het altijd: jij weet iets wel en je laat je onderhandelingspartner niet altijd weten wat jij weet, want dan is je onderhandelingsvoordeel weg.”

MeelezenBij Deloitte is er een speciale afdeling (met vakgenoten pur sang zonder enige commer-ciële binding) opgericht die ‘meeleest’ met de accountants. “Die proberen de risico’s in kaart te brengen. Dat is een ontwikkeling van de laatste jaren. Bij sommige klanten is dat ook nodig, maar niet zoveel, want wij zijn eigenlijk vooral een MKB-kantoor.” Toch leidt dat meelezen intern soms tot irritatie. “Als een accountant een controle heeft afge-rond gaat hij dat eerst met de klant bespre-ken voordat hij rapporteert aan de Raad van Commissarissen. Nou komt het wel eens voor dat na de bespreking met de klant onze tweede lezer met opmerkingen komt die de accoun-tant in het gesprek met de klant niet aan de orde stelde. Dat is soms vervelend. Die klant zegt dan soms ’wat krijgen we nou, we waren toch al klaar’. Dat is niet altijd leuk voor de accountant.” ■

onderwerp | onderdeel

‘Bij TKH is het duo Van der Lof en Faber erg sterk aanwezig, druk-

ken heel sterk hun stempel op het bedrijf, maar dat zijn toch beslist

geen rockstar-bestuurders’

”Deloitte is een kwaliteitskantoor, we moeten uitstraling hebben, maar dat mag er natuur-lijk niet toe leiden dat we afstandelijker worden.”


De bedrijvigheid trekt aan en daarmee de vraag naar goed geschoold en hoog gekwalificeerd perso-neel. Er ontstaan weer tekorten op de arbeidsmarkt, met name in de technologie gedreven bedrijven. Perifere regio's als Twente hebben daar traditioneel het meeste last van. In de Randstad, maar ook in de regio Eindhoven roeren bedrijven zich veel sterker, waardoor het lijkt of alleen dáár de vacatures zit-ten. Wij kunnen ons echter niet permitteren in dat opzicht te bescheiden te zijn. Het tijdig aantrekken van voldoende gekwalificeerd personeel is wezen-lijk voor het kunnen realiseren van nieuwe (techno-logische) innovaties.Dé manier om ook hier deze vacatures in te vul-len is door stevig promotie te maken voor Twente, als gebied waar het goed werken en wonen is. Individuele bedrijven hebben daarvoor meestal te weinig slagkracht. Collectief kunnen we echter wél veel doen. We hebben daarvoor in de regio het Career Center Twente opgericht; een promotie-orga-nisatie, die elke maand adverteert in Intermediair, radiospotjes op de nationaal beluisterde zenders plaatst en advertenties zet in alumni-magazines. Deze promotie - en de verdere ondersteuning vanuit het Career Center - blijkt te werken: Twentse bedrij-ven weten elk jaar via deze weg meer dan dertig hoger opgeleiden aan te trekken.Echter, willen we de belangstelling voor banen in Twente gaande houden, dan moeten meer bedrijven en instellingen participeren in CCTwente, waardoor de Twentse promotie-inzet nog meer opvalt.Wil Twente zijn aandeel uit de schaarse arbeids-markt blijven behouden of zelfs vergroten, dan kan dat alleen door krachtenbundeling. Ook op dit gebied.

Geert de RaadVoorzitter IKT

IKT Visie op… Hoger geschoold personeel

Regio Twente: alleen succes door samenwerking

Lancering Twentse Vergunningenwijzer

SWOT en TSMbundelen krachten

De ster van Haaksbergen

Breedband: ook voor het MKB

Scope en IKT-nieuws

Twente Agenda

| Twentevisie | Jaargang 18 | Nummer 2 | Februari 2006 |www.ikt.nl

58

60

62

64

65

67

68

Stichting Industriële Kring Twente - Postbus 5501, 7500 GM Enschede - Tel. 053 - 48 49 980 - Fax 053 - 48 49 985

In 1984 verliet voorlichter Peter den Oudsten het gemeentehuis van Enschede in een periode dat de Twentse gemeenten (en hun burgemeesters) in een voortdurende competentiestrijd waren verwikkeld. Bij zijn terugkeer als burgemeester van Enschede (en als voorzitter van de Regio Twente) treft hij een com-pleet ander landschap aan: er is een groeiend besef dat samenwerking noodzakelijk is en dat conflicten de ontwikkeling van de regio alleen maar schaden. Ook de controverses tussen de steden en het platteland (de Netwerkstad versus de kleinere plaatsen) lijkt voorbij. Den Oudsten verwacht dat hij - ook onder de nieuwe Wet Gemeenschappelijke Regelingen Plus - alle veer-tien gemeenten binnen zal weten te houden. “Ze moe-ten voor 1 april beslissen. Maar ik denk dat ook de landelijke gemeenten zullen beseffen dat we in Twente niet zonder elkaar kunnen en dat we in de regio moe-ten zoeken naar wat ons bindt en niet wat ons scheidt.” Daarnaast is de samenwerking met de provincie belang-

rijk. De relatie is in het verleden is koel geweest. Nu zijn het contact, het overleg en de samenwerking naar een nieuwe impuls voor de samenwerking goed zowel met de CdK als met de rest van het College van GS.

(door Niko Wind)

Die binding is voor Peter den Oudsten essentieel en hij spreekt over geborgenheid binnen de regio. “Je hebt als gemeente een zekere autonomie, maar moet ook bereid zijn om wat van die zelfstandigheid prijs te geven als het grotere geheel daarmee wordt gediend. Daarnaast moet men erkennen dat het stede-lijke gebied de motor is van de Twentse economie en dat de kleinere gemeenten daarvan profiteren.” De nieuwe wet geeft daarbij nieuwe mogelijkheden omdat daarmee een aantal taken - waaronder op het gebied van verkeer en vervoer en

58

Voor Peter den Oudsten is

de regio even belangrijk als de

gemeente.

59

Dynamisch netwerk van Twentse ondernemingen

Regio-voorzitter Peter den Oudsten vecht voor de economische ontwikkeling

“Alleen succes doorgrondbeleid - in het belang van heel Twente op de schaal van Twente of het stedelijk gebied kunnen worden opgepakt. De taken zijn niet nieuw. Ze komen voort uit de Kaderwet Bestuur in verandering, die ooit had moeten leiden tot een zelfstandig bestuur in Twente. Dat is niet doorgegaan. Daarom ophouden met zeuren en aan de slag. “We moeten wel afspreken wat we gemeenschappelijk doen en op welke terreinen de gemeenten autonoom blijven. Daarnaast moeten we de verhouding met de provincie opnieuw regelen.”

REOPDie verbreding van de taken en bevoegdheden van de regio en de gesprekken om alle veertien gemeenten op één lijn te krijgen (en binnen de Regio te houden), hebben enkele ande-re processen wat vertraagd. Met name de uitvoering van het Regionaal Economisch Ontwikkelingsplan (REOP) gaat lang-zamer dan de ondernemersorganisaties in de regio hadden gewild. “Maar het kan niet anders. Samenwerking tussen overheden gaat nu eenmaal om andere belangen dan in het bedrijfsleven. Zorgvuldige afwegingen kosten tijd.”Aan de andere kant is Den Oudsten enthousiast over de samenwerking tussen overheden, bedrijfsleven en onderwijs. “Die driehoek werkt perfect samen in het Innovatieplatform en heeft een prima Innovatieroute uitgebracht.” Het belangrijkste daarin is, volgens de Regiovoorzitter, dat alle drie partijen zich voor een aantal jaren hebben gebonden aan één strategie, waar-door er continuïteit ontstaat én er vertrouwen is in de andere partners in dit voor de regio essentiële innovatieproces. Het verwijt dat Enschede de show steelt met het IZIT-pro-gramma en de breedbandactiviteiten is, volgens Den Oudsten, volledig onterecht. “Al die activiteiten maken deel uit van de Twentse innovatieagenda. En dat een Enschedese politica programmamanager is van IZIT, is puur toeval. Het sterke Enschedese accent is meer het gevolg van de aanwezigheid van de UT en ‘t Roessingh en veel spin-off bedrijven.”

LobbyTwente moet zich beter laten zien in ‘Den Haag’. Het Innovatieplatform is goed bezig; de stuurgroep die het REOP uitvoert is bezig zich een juiste positie binnen de Regio te verwerven en een aantal grote ondernemingen hebben - in de persoon van Wiegel - een eigen lobbyist aangetrokken. Peter den Oudsten vindt dat allemaal prima. “Voor de regio is het van groot belang dat de vliegbasis als burgerluchthaven door gaat. Tot eind 2007 kan de huidige burgerexploitant met hulp van de luchtmacht vanaf Twente blijven vliegen. De regionale ondernemersorganisaties hebben - onder aanvoering van de Kamer van Koophandel - een haalbaarheidsonderzoek voor een nieuwe luchthaven gepresenteerd en zijn bezig om - samen met private partijen - een doorstart te realiseren.” Dat er daarnaast gekeken wordt naar het aantrekken van lucht-vaart gerelateerde industrie is, volgens Den Oudsten - een goede zaak. “Er zijn natuurlijk altijd mensen die het onmid-dellijk over hectares hebben, maar dat moeten we juist niet

doen. Ik juich elk initiatief rond de luchthaven toe en ga pas kritisch kijken als de plannen meer definitief zijn. Met het vooraf eisen stellen, dood je immers elk initiatief.”

BoegbeeldNu de grote controverses tussen de gemeenten zijn verdwe-nen en iedereen begint te beseffen dat we het samen moeten doen en dat bedrijfsleven, onderwijs en overheid samen moet optrekken, bestaat het gevaar van versnippering en een ander type competentiestrijd. “We moeten in de regio naar eenvou-dige structuren, waarbinnen door een beperkte club gezag-hebbend kan worden opgetreden. Niet iedereen moet een rol claimen in de Twentse lobby, maar wie een rol opeist moet wel zorgen dat hij zijn achterban bij zich houdt.”Dat hij zelf het boegbeeld van Twente zou moeten worden - iets dat IKT-voorzitter Geert de Raad enige maanden geleden opperde - wuift hij weg. “Ik ben als Regiovoorzitter natuur-lijk in een positie dat van mij wordt verwacht dat ik op het juiste moment de juiste dingen zeg en - samen met anderen - richting geef. Een boegbeeld kan slechts een uithangbord zijn. Voor mij is het veel belangrijker dat iedereen die wat te zeg-gen heeft, dezelfde taal spreekt en dezelfde uitgangspunten hanteert. De Innovatieroute en het REOP moeten daarvoor de basis vormen.”

MaakindustrieEr gebeurt veel in Twente, ook zaken die van belang zijn voor de economie op de lange termijn. Er wordt steeds beter samengewerkt tussen de kennisinstituten en het technische bedrijfsleven. “Daar staat tegenover dat we momenteel te veel jongeren opleiden op een te laag niveau. Zij zullen de kost moeten verdienen in processen die we steeds meer gaan verliezen aan landen met lage lonen. De maakindustrie staat onder druk. Dus als je innoveert, zul je die innovatie sterk moeten richten op de bestaande industriële bedrijven.”En waar die bedrijven staan of waar ze zich vestigen is ook voor Den Oudsten in zijn functie als burgemeester van Enschede niet belangrijk. “Als regio proberen we sturing te geven aan de invulling van bedrijventerreinen. Van een gevecht tussen gemeenten over het binnenhalen van een nieuw bedrijf is gelukkig al lang geen sprake meer.” Ook de pogingen van Hengelo om uit te groeien tot het ‘Centraal sta-tion van Twente’, met een World Trade Centre als exponent van het internationale karakter, hebben de zegen van Den Oudsten. “Sterker nog, hun pogingen worden door Enschede vol ondersteund. Geografisch gezien is dat voor Twente ver-reweg de beste optie!”Aan het slot van het gesprek doet PvdA-politicus Den Oudsten een opmerkelijke oproep aan de ondernemers in Twente om voorafgaand aan de gemeenteraadsverkiezingen druk uit te oefenen op de politieke partijen om de economie hoog op de agenda te zetten en bij de verkiezingen hun stem sterk te laten leiden door het economisch programma van de verschillende partijen. ■

www.ikt.nl

samenwerking”

De landelijke overheid heeft met het project ver-eenvoudiging vergunningen veel in beweging gezet. Alle lagere overheden (gemeenten, provincies en waterschappen) zijn momenteel bezig om hun ver-gunningen op nut en noodzaak te onderzoeken. Steeds meer gemeenten komen met een digitaal ondernemersloket en zetten zich er voor in de overeenkomstige vergunningen beter op elkaar af te stemmen.

In Twente gebeurt echter nog meer. Op initiatief van de Kamer van Koophandel en de Regio Twente en met steun van de provincie, de 14 Twentse gemeenten en intermediaire bedrijfsorganisaties kwam de Twentse vergunningenwijzer tot stand. Staatssecretaris Karien van Gennip toonde zich tijdens een voorpresentatie - kort voor haar zwan-gerschapsverlof - dusdanig enthousiast dat ze dit Twentse product landelijk wil invoeren. De naam moet dan, volgens haar, altijd de Twentse vergun-ningenwijzer blijven. “Zo kan men in alle uithoe-ken van het land zien wat voor mooie dingen er uit Twente komen.”

(door Niko Wind)

De feitelijke lancering vond plaats tijdens een VIT-bij-eenkomst, het publicitaire voertuig van het Regionaal Economisch Ontwikkelingsplan voor Twente (REOP). En iedereen was aanwezig: ondernemers, bestuursleden van vertegenwoordigende bedrijfsorganisaties en amb-tenaren en bestuurders van gemeenten en provincie. De sprekers op de bijeenkomst, waaronder gedeputeerde Carry Abbenhues, Projectdirecteur Vereenvoudiging Vergunningen van het Ministerie van EZ Herman Grol, KvK-directeur Wilma van Ingen, en Wethouder EZ van de gemeente Enschede Eric Helder betoogden zonder uitzondering dat deze vergunningenwijzer bijdraagt aan een doorbraak in de vaak stroeve verhoudingen tussen de gemeente (als vergunningverlener en handhaver) en de ondernemer die verdwaalt in het woud aan regels en vergunningen en steeds weer nieuwe hindernissen op zijn pad ziet opdoemen. Reden dus voor een uitgelaten stemming en slechts een enkele positiefkritische kantte-kening. De be langr i jks te u i tvoerders van he t p ro jec t : Regiosecretaris van de Kamer van Koophandel Madelène ter Laak en het Afdelingshoofd Handhaving van de gemeente Enschede, Ton van Snellenberg, konden tevre-den zijn. Zij zijn de trekkers van het team van verte-genwoordigers van de Provincie, de Regio Twente, de gemeenten Enschede, Haaksbergen en Wierden, VNO-

60

De trekkers van

het project:

Madelène ter

Laak en Ton van

Snellenberg.

61


NCW, Bouwend Nederland, MKB-Nederland en de Kamer van Koophandel Veluwe en Twente die dit kunststukje geleverd hebben.

Eerste stapIn de Twentse vergunningenwijzer worden de 36 meest relevante vergunningen behandeld waarmee een onderne-mer te maken kan krijgen. De belangrijkste vergunningen staan in het onderdeel starten, vestigen, bouwen en wijzi-gen van een bedrijf. Daarnaast is er aandacht voor vergun-ningen voor specifieke branches (met daarin onder meer aandacht voor de horeca en de detailhandel). In het laatste deel van de vergunningenwijzer kan men zien wat nodig is om legaal een evenement te organiseren, vuurwerk af te steken of andere bijzondere promotionele activiteiten te ondernemen.Bij elk van de vergunningen wordt na een korte uitleg aan-gegeven bij wie de ondernemer terecht kan en hoeveel tijd het verlenen van de vergunning in beslag zal nemen. In een apart bijgevoegde checklist is voor een aantal gemeen-ten gemeentespecifieke informatie opgenomen waaronder contactinformatie en legeskosten. Vergunningenwijzer en checklists worden ook geplaatst op de website: www.ver-gunningenwijzer.nl.Het ideale zal zijn dat de digitale versie van de vergunnin-genwijzer een directe aansluiting krijgt op de verschillende gemeentelijke bedrijvenloketten. Dan zal een ondernemer of organisator van een evenement in enkele muisklikken doordringen tot het hart van de gemeentelijke informatie en exact kunnen zien welke stappen hij zal moeten onder-nemen. Toekomst is dat de aanvraag en de vergunningver-lening dan ook on-line zal kunnen geschieden.Die koppeling aan het interne systeem - te beginnen met gemeenteambtenaren die bereikbaar zijn voor ondernemers - wordt de uitdaging voor de Twentse gemeenten en zal ook de lakmoesproef worden voor de Twentse vergunningen-wijzer. Pas als dat lukt, is de Twentse vergunningenwijzer echt een succes en kan de rest van Nederland er niet meer omheen. Dan zal - met de woorden van staatssecretaris Van Gennip te spreken - de Twentse vergunningenwijzer hét instrument worden waarmee alle ondernemingen in alle Nederlandse gemeenten hun weg naar de vergunningver-lenende overheden kunnen vinden. Door de communicatie en de inzichtelijkheid te vergroten verwachten de initia-tiefnemers dat het draagvlak voor regels en vergunningen wordt vergroot en dat men, meer dan nu het geval is, zal beseffen dat we niet zonder regels kunnen.”

AccountmanagersHet snel vinden welke vergunningen nodig zijn, hoeveel tijd (en geld) dat gaat kosten en bij wie men zich moet vervoe-gen is één kant van de zaak. Daarnaast zal de ondernemer bij ingewikkelder zaken - en vooral bij het gelijk op lopen van een aantal vergunningen - zal de ondernemer behoefte

hebben aan één aanspreekpunt binnen de gemeente; een man of vrouw die er voor zorgt dat alle trajecten zo soepel mogelijk verlopen, dat dubbelingen worden voorkomen en dat de informatie wordt gebundeld. Ook op dit terrein loopt Twente voorop. In een aantal gemeenten is men hard bezig deze accountmanager vorm te geven. Er zijn zelfs ideeën om ambtenaren van verschillende gemeentelijke diensten zoals Economische Zaken, Ruimtelijke Ordening, Grondzaken, Bouwen en Milieu samen in het frontoffice te zetten, waar-door ze snel en soepel alle vergunningen op het gebied van nieuwbouw en verbouwingen samen kunnen behandelen.Wethouder Eric Helder schetste, als afgevaardigde van de Regio Twente, nog eens de problemen waar het bedrijfsle-ven nu tegenaan loopt: er zijn te veel regels, het proces van vergunningverlening duurt lang en het verloop is onzeker. Daarnaast zijn de regels voor de ondernemers ook vaak nog amper toegankelijk. Hij stak duidelijk de hand in eigen boe-zem door te stellen dat de vergunningverlener zich onvol-doende verplaatst in de positie van de aanvrager en dat er geen mogelijkheid bestaat tot anticipatie. “Ondernemers denken anders dan overheden, zeker als ze de regels - en het nut daarvan - niet begrijpen. De overheden moeten uitleg-gen wat ze willen en vooral waarom.”Aan de andere kant moet het bedrijfsleven zelf ook veel eerder contact zoeken met de vergunningverlenende over-heid. “Stap al met de allereerste ideeën naar de gemeente en wacht niet tot het plan volledig is uitgewerkt. Door vanaf het eerste begin samen te werken gaat alles veel sneller en soepeler. Het gaat immers om gezamenlijke problemen, die vragen om gezamenlijke oplossingen. In een sterke Twentse Regio laten we zien dat we dat kunnen.”

LastendrukDe Twentse vergunningenwijzer past naadloos in het streven van het kabinet (onder aanvoering van de ministers Zalm en Brinkhorst) om de administratieve lastendruk en met name het aantal vergunningen drastisch te beperken. De leider van dit landelijke project, Henk Grol, wilde geen percen-tages noemen. “Het gaat niet om aantallen, maar vooral om het schrappen van regels waarvan het nut en de noodzaak niet of niet meer aanwezig zijn.”Het streven van het kabinet is er daarnaast op gericht om meer verantwoordelijkheid bij het bedrijfsleven te leggen. “Het is niet mogelijk om alles dicht te timmeren met regel-tjes. Dan verstart de maatschappij en wordt ondernemen onmogelijk gemaakt. Er wordt zelfs al nagedacht over het verlenen van allesomvattende concernvergunningen.” Het aantal van 2 miljoen vergunningen per jaar - waarvan het overgrote deel voor bedrijven - moet in ieder geval fors omlaag.Mede doordat er bij de lagere overheden ernst wordt gemaakt met het doorlichten van de vergunningenstelsels, verwacht Henk Grol eind dit jaar zijn project met succes te kunnen afsluiten. ■

www.ikt.nl

Ondernemers hoeven niet te verdwalen

Twentse vergunningen wijzer gelanceerd

in managementopleidingen

(door Niko Wind)

Over een fusie wil Ivo Matser niet praten, wél over een integratie met behoud van ieders eigen primaire proces ten aanzien van het ontwikkelen en uitvoeren van opleidingen: “Het zijn sterk verschillende organisaties. SWOT heeft een klein bureau van waaruit freelances worden aangestuurd: programmamanagers en docenten, die open opleidingen geven op het gebied van middelmanagement - de bekende leergangen bedrijfskunde - en een sterk uniform MBA. TSM ontwikkelt met een eigen staf van zo’n dertig professionals maatwerkopleidingen voor grote nationale en internationale technologie gedreven ondernemingen. Beiden hebben een perfecte naam én een meer dan solide positie in de eigen markt. Aan de andere kant kunnen de twee organisaties elkaar versterken. TSM ontwikkelt maatwerk voor grote bedrijven die willen veranderen, maar het kan best zijn dat daar óók behoefte is aan de opleidingen van SWOT.”Verhuizen uit het statige ‘KPMG-pand’, pal naast het Ondernemershuis is wél een wens. “SWOT en TSM zijn onderwijsinstellingen die uit de Universiteit Twente zijn voortgekomen en wij willen innovatief bezig zijn met onze

62

Ivo Matser heeft twee top-

opleidingen in één hand.

63


Ivo Matser ziet enorme voordelen in bundeling van krachten

SWOT+TSM: Innovatie

Medio 2001 werd Ivo Matser directeur van SWOT, de in 1968 opgerichte Stichting Wetenschappelijke Opleidingen Twente. Anderhalf jaar later ging hij die functie combineren met het directeurschap van de in 1987 opgerichte TSM Business School. Twee com-pleet verschillende organisaties met verschillende doelgroepen, maar met als gemeenschappelijke noe-mer het verzorgen van parttime leerprogramma’s op het gebied van management. SWOT is marktleider in Twente/Oost Nederland; TSM neemt in Nederland en internationaal een vooraanstaande positie in. De integratie van beide organisaties per 1 januari jl. zal de positie van TSM én SWOT versterken doordat men meer dan voorheen gebruik kan maken van de aanwezige kennis en de mogelijke combinaties van programma’s en doelgroepen.

opleidingsprogramma’s. Waarom zou je dan niet op de campus zelf gaan zitten; op de plek waar veel kennis aan-wezig is op het gebied van management én onderwijsinno-vatie? TSM is immers Europees gezien de marktleider als het gaat om de combinatie van leiderschap en innovatie en leidt technisch afgestudeerden op tot de innovatiemana-gers waar we het in de westerse wereld van zullen moeten hebben.” Matser mikt daarbij op ruimte in het nieuwe ken-nispark. “Dat is volledig gericht op innovatie en wij zijn ook innovatief bezig!” Telefoonnummers hoeven voor deze operatie niet te worden gewijzigd. TSM en SWOT draaien beiden nog steeds op de centrale van de UT!

Brug bedrijfsleven-onderwijsDe Universiteit Twente is niet de enige partner van de nieuwe Stichting Twente School of Management, waar-binnen SWOT en TSM nu opereren. “We hebben óók een goede binding met de Saxion Hogeschool en kunnen vanuit deze positie een brug vormen tussen deze twee onderwijs-instellingen. De traditionele banden die we inmiddels als SWOT hebben opgebouwd met zowel Saxion Hogescholen als de UT willen we in dit groter geheel voortzetten en verder versterken. Matser denkt door de integratie ook beter te kunnen aansluiten op de alumni van zowel Saxion Hogescholen als de UT - en meer in het algemeen - van alle universiteiten en hogescholen. “We bieden als combinatie TSM/SWOT extra opleidingen voor pas afge-studeerden, maar ook voor mensen met een aantal jaren ervaring. Zelfs voor de eigen MBA-ers hebben we inmid-dels mogelijkheden om zich verder te ontwikkelen door bijvoorbeeld summerschools. Een goede vorm van long life learing zowel binnen onze eigen portfolio, als comple-mentair aan de opleidingen van Saxion en de UT!” Deze band is in de nieuwe constructie verankerd in de Raad van Toezicht, waarin de beide regionale onderwijsinstellingen een vaste plaats hebben. De overige leden komen uit het bedrijfsleven. “In de voorlopige RvT die vanuit de SWOT is gevormd, zijn dat vooral regionale bedrijven, maar we willen een deel daarvan vervangen door topmensen van-uit de Nederlandse technologie gedreven multinationals.” De samenstelling van de Raad van Toezicht benadrukt de positie van opleidingen: van en voor het bedrijfsleven en verankerd in het hoger onderwijs.“In feite zijn het samengaan van SWOT en TSM en de samenstelling van de Raad van Toezicht tekenend voor de ontwikkelingen die zich de laatste jaren in het Twentse onderwijslandschap hebben plaatsgevonden. Waar zie je dat het WO, het HBO én het MBO op alle fronten samen-werking zoekt, waar het onderwijs op de drie niveaus steeds beter op elkaar aansluit en er zelfs doorlopende leerwegen ontstaan? Door onze band met Saxion en de UT vormen wij in feite een verlengde van die doorlopende leerweg. Maar dan als parttime opleiding tijdens het werk-zame leven en als extra impuls voor een goede carrière!

Het model dat we hier nu uitgewerkt en geïmplementeerd hebben zou een voorbeeld kunnen zijn voor andere regio’s in Nederland, maar ook daarbuiten. Het is een gezonde ontwikkeling in een markt met een enorm aanbodover-schot, waar de klant de bomen door het bos niet meer ziet. En transparantie is goed voor alle stakeholders.

Europese waarderingTSM was tot nu toe vrijwel volledig gericht op het onder-steunen van veranderingsprocessen bij individuele bedrij-ven. Ivo Matser wil echter meer de diepte in en ook oplei-dingen verzorgen voor specifieke sectoren. Momenteel wordt er gewerkt aan een MBA voor de bouw. “Maar er zijn nog veel meer technologie gedreven sectoren waar innova-tie een kernactiviteit is. Denk maar aan de informatietech-nologie, aan life science en health care & technologie. Wij proberen deze ontwikkelingen altijd te koppelen aan ken-nis die binnen de UT of Saxion - of een andere universiteit of hogeschool - aanwezig is. Zo zijn we al betrokken bij de Medical School, waarin de UT, Saxion, ’t Roessingh en de regionale ziekenhuizen in Twente en de Achterhoek par-ticiperen. Concurreren met het reguliere onderwijs zullen SWOT en TSM nooit doen, samenwerken wél!”Het innovatieve karakter van TSM en SWOT werd onlangs nog eens bevestigd door een rapport van de European Foundation of Management Development, waarvan alle business schools in Europa en een aantal uit Azië en de VS én veel grote bedrijven lid zijn. “Het door de EFMD gepre-senteerde visie op de business school voor de toekomst kwam sterk overeen met onze aanpak.” Volgens Matser is dat te danken aan de unieke positie van TSM, los van een grote onderwijsinstelling en dus niet gehinderd door trage besluitvormingsprocessen en stokpaardjes van prominente hoogleraren. “Wij kunnen uiterst flexibel zijn en onze ken-nis overal vandaan halen!”

Ook in UtrechtGelijk met de integratie tussen SWOT en TSM vindt er ook de voorbereiding van een overname plaats van de Leergang Bedrijfskunde Midden-Nederland in Utrecht, waardoor de dekking van regionale gebieden verder wordt versterkt. SWOT leunt met zijn leergang bedrijfskunde en het MBA sterk op de regionale inbedding. Eén van de nevendoelen is het krijgen van betere ingangen in deze regionale netwer-ken waardoor de samenwerking tussen de bedrijven wordt versterkt én meer carrièremogelijkheden komen voor de cursisten. In Twente werkt dat perfect. De cursisten komen uit alle sectoren van het bedrijfsleven en de (semi-)over-heid, waardoor niet alleen hun kennis en vaardigheden toenemen, maar ook hun scope veel breder wordt.In de toekomst zullen alle programma's buiten de regio de TSM vlag voeren. In Twente wordt SWOT/TSM de merk-naam. “Op deze wijze maken we optimaal gebruik van de sterkte van elk merk.” ■

www.ikt.nl

Burgemeester Karel Loohuis is op bijna alle bij-eenkomsten van IKT-Haaksbergen aanwezig. Hij was onder de indruk van de lezing van de oud Haaksbergenaar Henk Tankink over het reduceren van de vergunningendruk. Tijdens de nieuwjaars-bijeenkomst mocht hij zelf het woord voeren. Het verder verbeteren van het ondernemersklimaat bleek één van de speerpunten van het gemeentelijk beleid. De digitalisering van de vergunningverle-ning vormt daar een wezenlijk onderdeel van.

(door Niko Wind)

Burgemeester Loohuis keek samen met voorzitter Alexander van der Lof terug op 2005; een moeilijk jaar dat door het overgrote deel van de Haaksbergse ondernemers toch positief kon worden afgesloten. De jaarlijkse IKT-enquête liet zien dat 77% van de geënquêteerde bedrijven meer omzet behaalde en 73% een beter bedrijfsresultaat. De vooruitzichten voor 2006 zijn nog gunstiger. Ondanks de noodzakelijke efficiencyverbeteringen wil 37% van de bedrijven meer mensen in dienst nemen.De grote stroomstoring - eind november 2005 - kon natuur-lijk niet onbesproken blijven. De gemeente is - samen met onder meer IKT - nog in de slag om Essent te overtuigen schadevergoedingen uit te keren aan getroffen onderne-mers. Dit ondanks de in de contracten vastgelegde uitzon-deringsclausule. De storing heeft, volgens Karel Loohuis, ondanks alles ook een positief effect gehad. “Er ontstond een enorme saamhorigheid, waarbij burgers én bedrijven elkaar trachtten zo veel mogelijk te helpen. Naoberschap in optima forma!”

DigitaliseringHet gaat goed met ondernemend Haaksbergen, maar uit-breiding zit er voorlopig niet in. Vrije kavels zijn er niet meer en de procedures voor uitbreiding van de bedrijven-terreinen Brammelo en Stepelo kosten veel tijd. Het zwaar-tepunt voor 2006 zal daarom liggen op de revitalisering van de oudere bedrijventerreinen. Daar is nog wel wat te winnen. De middenstand krijgt ook extra aandacht: detail-handelsvisie en weer een nieuw plan voor het winkelge-bied in het centrum.Ook ten aanzien van de bereikbaarheid gloort er hoop, nu het noodzakelijke geld voor de verbetering van de N18 bij elkaar is waardoor in 2010 met de aanleg kan worden gestart. “Dan kan de Twenteroute eindelijk worden ont-daan van het predikaat ‘karrenspoor’.” Karel Loohuis dankte IKT ook voor de extra druk, waardoor in 2008 de Noordsingel kan worden geopend.Haaksbergen wil - als kleine gemeente - niet onder doen voor het digitale geweld van Enschede en heeft intensief

meegewerkt aan de totstandkoming van de Twentse ver-gunningenwijzer. Na de opening van het nieuwe gemeen-tehuis is de wachttijd voor de burger teruggebracht tot maximaal 3 minuten en voor de gangbare producten (pas-poort, rijbewijs etc.) tot onder de 2 minuten. Ook de toe-gang voor het bedrijfsleven zal binnenkort veel soepeler worden: een goed digitaal bedrijvenloket, het afschaffen van nutteloze regels én het instellen van accountmanagers die de bedrijven helpen bij het doorlopen van de vergun-ningenprocedures.“We willen met al die maatregelen het ondernemen in Haaksbergen nog aantrekkelijker maken.” ■

64


Burgemeester Loohuis wil bedrijvigheid stimuleren

Haaksbergens ster straalt

Burgemeester Loohuis is

ondernemer met de ondernemers.

hennie van der - twentevisie4 hennie van der most, proost! met een grolsch-beugelfles in de hand...

Documents