ks1

9
បនក របស់ រពះទេពមុន យូរ ប៉ ទៅវតឧណទោម រកុមជ នុ រពះរប ដកទៅពុ េធសនបឍ យ រកុងភន ទពញ នទោ ភគវទោ អរ ហទោ សោមសមព សូមនមសសរចំទះរពះអរហំសោមសមព ដ៏ោនទគរពះអងគទះ (រពមទំងរពះធម៌ ន ងរពះអយសងឃ ទោយទសចកឋ ទោរព) ។ ទវោទនះ ន ងសំដដងអំព បនក ទដ មប ពនល ដល់ពុេធសន កជនទ ំងយកពុ េធសនមឍ លដូចទៅទនះ ។ បនៈ ដរបទសចកឋ ពាម ពាមញ ងរៈរបទជន៍ ទ ំងបចបនទ ំងបរទោក ឬញ ងរបទជន៍ ទ ល់នមួយៗ យទក យោនទឡ ង ទៅបនៈ ។ ឯកយដដលទវចនៈទះ ោនទរច នរបទភេស់ដូចកយ យៈ ដរបទសចកឋ អង ច ោនទនុព ចនពុះរបំទពញរបទជន៍យសទរមចដល់េ បំផុ ។ បរកមៈ ដរបោនរទទមុម នរួញ ទប កោន ឧបសគគៈ មកំង៉ង ៗ ក៏ម រ ំទភ ប ញប់ ញ័រ ក់សល ទឡ យ ។ ឧសាហ ដរបោនទសចកឋ អ់ធម់រទ ំរេស៊ ឱសវ ទធវ ចររគប់៉ង ។ ឧោឌនៈ ដរបលះបង នូវទសចកឋ លរចអូស ទហ យទរកទឡ ងរស ប់ររឥធុញរទន់ ។ ោបៈ ដរបដុកំទៅ ឬទភ ចទញកតក់នូវវថ ដល ំយទៅ ហមងទចញផុអំព សឋនច ត ។ ដរបោនទសចកឋ នះដនង៉ ងមុ ងោ៉់ចំទះក ចរសពវ ៉ង ។ អដឌ ដរបអំទព មួយដដលទក ទឡ ងរូវលរូវេំនង ទហ យម នរង នអល់ ដអក ទធវ អំទព ទះលមៗ ម នយកនលងទពល ។ អបបដ ដរបទប នទធវ ចរមួយម ទន់នសទរមចទេ ម នថយទរយម នលះបង ទលនូវក ចរទះទឡ យ ។ កយដដលនទលមកទ ំងប៉ មនទនះ ទផសងោ ន ដពយជ នៈឯទសចកឋ អធ បាយ ោន រសប់ោន រួមមកនទសចកឋ ពាមដូចោន ទ ំងអស់ ។ បនៈទះោន ៤ ៉ ងគ ១- សំវរបបន ពាមកន ងររបយ័នម នយនទក ទឡ ងន ។ ២- បនបបន ពាមកន ងរលះបង នូវបដដលទក ទឡ ងទហ យវ សទៅ

Upload: khmer-dhamma

Post on 18-Feb-2016

225 views

Category:

Documents


5 download

DESCRIPTION

ks1,m,khmer

TRANSCRIPT

Page 1: KS1

បធានកថា

របស់រពះទេពមុនី យូរ បុ៉ណ្ណ ទៅវត្តឧណ្ណណ ទោម

ជារកុមជនំុំរពះត្រត្បិដកទៅពុេធសាសនបណ្ឍិ ត្យ រកុងភនទំពញ នទោ ត្សស ភគវទោ អរហទោ សោម សមពុេធសស សូមនមសសការចទំ ះរពះអរហំសោម សមពុេធដ៏ោនទជាគរពះអងគទ ះ (រពមទងំរពះធម៌ នឹងរពះអរយិសងឃ ទោយទសចកឋីទោរព) ។

ទវោទនះ នឹងសដំដងអពីំបធានកថា ទដើមបជីាពនលឺដល់ពុេធសាសនិកជនទងំឡាយកនុងពុេធសាសនមណ្ឍ លដូចត្ទៅទនះ ។

បធានៈ ដរបថាទសចកឋីពាយាម គឺពាយាមញុងំសាធារណ្ៈរបទយាជន៍ទងំបចចុបបនន ទងំបរទោក ឬញុងំរបទយាជន៍ផ្ទទ ល់ខ្លួនមួយៗ ឲ្យទកើត្ឲ្យោនទឡើង ទៅថាបធានៈ ។

ឯ កយដដលជាទវចនៈទ ះ ោនទរចើនរបទភេណ្ណស់ដូច កយថា វរិយិៈ ដរបថាទសចកឋីអង់អាច ោនទត្ជានុភាព អាចហានពុះ របទំពញរបទយាជន៍ឲ្យសទរមចដល់េីបផុំត្ ។ បរកកមៈ ដរបថាោនដទំណ្ើ រទទមុខ្មិនរួញរា ទបើេុកជាោន ឧបសគគៈ មករារាងំយ៉ាងណ្ណ ៗ ក៏មិនរទំភើប ញប់ញ័រ ត្ក់សលុត្ទឡើយ ។ ឧសាហ ដរបថាោនទសចកឋីអត់្ធមត់្រទរំេត្សូ៊ ឱហាត្សង្វវ ត្ទធវើកិចចការរគប់យ៉ាង ។ ឧោឌ នៈ ដរបថាលះបង់នូវទសចកឋខី្ជិលរចអូស ទហើយទរកាកទឡើងរសវាចាប់ការង្វរឥត្ធុញរទន់ ។ ោត្បៈ ដរបថាដុត្កទំៅ ឬទភើចទញកន្ត្ ត ក់នូវវត្ថុ ដដល ឲំ្យទៅហមងទចញផុត្អពីំស ឋ នចិត្ត ។ ចិតិ្ ដរបថាោនទសចកឋីខ្នះដខ្នងយ៉ាងមឹុងោ៉ត់្ចទំ ះកិចចការសពវយ៉ាង ។ អដឌតិ្ ំ ដរបថាអទំពើណ្ណមួយដដលទកើត្ទឡើងរត្ូវកាលរត្ូវេនំង ទហើយមិនរារង់ មិនអល់ដអក ទធវើអទំពើទ ះភាល មៗ មិនឲ្យកនលងទពល ។ អបបដិវាណី្ ដរបថាទបើោនទធវើកិចចការណ្ណមួយមិនទន់បានសទរមចទេ មិនថយទរកាយមិនលះបង់ទចាលនូវកិចចការទ ះទឡើយ ។

កយដដលបានទ លមកទងំបុ៉ ម នទនះ ទផសងោន ដត្ពយញ្ជនៈឯទសចកឋអីធិបាយ ោនដទំណ្ើ ររសប់ោន រួមមកបានទសចកឋីថាពាយាមដូចោន ទងំអស់ ។

បធានៈទ ះោន ៤ យ៉ាងគឺៈ

១- សវំរបបធាន ពាយាមកនុងការរបយ័ត្នមិនឲ្យបានទកើត្ទឡើងបាន ។

២- បហានបបធាន ពាយាមកនុងការលះបង់នូវបាបដដលទកើត្ទឡើងទហើយ ឲ្យវ ិសទៅ

Page 2: KS1

វញិ ។

៣- ភាវ ធាន ពាយាមកនុងការទធវើកុសលឲ្យទកើត្ទឡើង ។

៤- អនុរកខ បធាន ពាយាមកនុងការរកាកុសលដដលទកើត្ទឡើងទហើយ ឲ្យរងឹរតឹ្ដត្ចទំរ ើនទឡើង ។

បធានៈ ទងំ ៤ យ៉ាងទនះ ទបើសដំដងរួបរួមទោយកិចចោន ២ យ៉ាងគឺៈ ១- បហានកិចច កិចចដដលរត្ូវលះបង់ ។

២- ភាវ កិចច កិចចដដលរត្ូវចទំរ ើន ។

អធិបាយថាៈ បហានកិចច កិចចដដលរត្ូវលះបង់ទ ះគឺលះបង់នូវអទំពើបាប, កយថាបាប សទំៅយកអទំពើអារកក់ ៣ យ៉ាងគឺ កាយកមម ៣ វចីិកមម ៤ មទ កមម ៣ កមមដ៏ោមកទងំ ៣ ទនះ សុេធដត្ចាត់្ជាបាបទងំអស់ ។ កនុងបាលីោនសដំដងអពីំបាប ៣ ពួកទនះទរចើនជាងចដំណ្កដត្េ ៗ ទរ ះបាបទងំអមាលទនះ ជារបធានរបស់បាបទងំពួង, សូមបបីាបដត្េៗ ក៏រួមចូលកនុងបាប ៣ ពួកទនះដដរ បាបទងំទនះចួនកាលទៅថាបាបដដដល ដរបថាកមមដ៏ោមក ចួនកាលទៅថាេុចចរតិ្ ដរបថាការរបរពឹត្តអារកក់, ចួនកាលទៅថាអកុសល ដរបថាអទំពើមិនលអ, ចួនកាលទៅថា អករណី្យកិចច ដរបថាកិចចមិនគួរទធវើ, ចួនកាលទៅថា អធមមចរយិ វសិមចរយិៈ ដរបថាការរបរពឹត្តិមិនជាធម៌ ការរបរពឹត្តិមិនសម ។

បណ្ណឋ បាបទងំបុ៉ ម នដដលបានទ លមកទនះ ឥត្ោនចដំណ្កណ្ណមួយដដលជារបស់គួរទធវើ គួររបរពឹត្តទសាះទឡើយ សុេធដត្ជាកិចចមិនគួរទធវើមិនគួររបរពឹត្តទងំអស់ ។ សមដូចរពះភគវនតមុនី រេង់រោស់នឹងរពះអាននទថា ឯកទំស ហំ អាននទ អករណី្យ ំ វទមិ ោន លអាននទ ត្ថាគត្ទៅកាយេុចចរតិ្ វចីេុចចរតិ្ មទ េុចចរតិ្ ជាកិចចដដលបុគគលមិនគួរទធវើទោយោច់ខាត្, កាលទបើបុគគលណ្ណមួយរជុលកាយ វាចា ចិត្ត ទធវើអករណិ្យកិចចទ ះទហើយ រតូ្វដឹងខ្លួនចុះថាមុខ្ជានឹងោនទទសពំុខាន ។

ឯទទសរបរពឹត្តេុចចរតិ្ទ ះោន ៥ យ៉ាងគឺៈ ១- អោត បិ អោត នំ ឧបវេតិ្ សូមបខី្លួនឯងក៏តិ្ះទដៀលខ្លួនឯងដដរ ។

២- អនុវចិច វញិ្ដូ រហនតិ ទោកអនកទចះដឹងរះិគន់ទមើលរដមងតិ្ះទដៀលបាន ។

៣- បាបទកា កិត្តសិទទទ អពភុគគចឆតិ្ ទករ តិ៍ទ ម្ ះអារកក់ រដមងលបឮីខ្ចរខាច យទៅសពទេិស ។

៤- សមមុទឡាោ កាល ំ កទរាតិ្ វទងវងទភលចសមរតី្កនុងទពលដដលទេៀបសាល ប់ ។

Page 3: KS1

៥- កាយសស ទភទ បរមមរណ្ណ េុគគតឹ្ ឧបបជជតិ្ ខាងមុខ្អពីំេីោយខ្នធទៅ រដមងទៅទកើត្កនុងេុគគតិ្ ។

បុគគលណ្ណទធវើបាបដូចបានទ លមកទនះ រដមងទដឋ រកហាយកនុងទោកទងំពីរ គឺៈកនុងទោកទនះ រដមងទដឋ រកហាយទោយគិត្ថា អាោម អញទធវើបាបដូទចាន ះៗ, លុះចយុត្ចាកទោកទនះទៅទហើយរងឹរតឹ្ដត្ទដឋ រកហាយជាងទនះទៅទេៀត្ ។ ទរ ះទហតុ្ទ ះបានជារពះអរហំសោម សមពុេធរេង់រោស់ថា បាបទនះជាអទំពើមិនគួរទធវើ មិនគួររបរពឹត្តទឡើយទនះទៅថា បហានកិចច ។

ភារ កិចច កិចចដដលគួរចទំរ ើទ ះ គឺកមមដដលកចំាត់្បង់នូវទសចកឋីអារកក់ទៅថាកុសល ការដដលពាយាមទធវើកុសលឲ្យទកើត្ឲ្យោនទឡើង ទៅថាបទំពញកុសលឲ្យបរបូិណ៌្, កុសលទនះដរបថាឆ្លល ត្វាងត្វ បិុនរបសប់ខាងឧបាយទធវើឲ្យដុះោល ឲ្យលូត្ោស់ចទំរ ើនទឡើងនូវទភាគសមបេ័ចទំណ្ះវជិាជ ទងំផលូ វទោកផលូ វធម៌ ។ កុសលទ ះ ទបើសដំដងទោយឫសគល់បានខាងអទោទភា មិនជ ំក់ចិត្តនឹងរេពយសមបត្តិ មិនចង់បាននូវរេពយសមបត្តិរបស់អនកដត្េ គឺមិនលួចោក់ឆក់ដទណ្ឋើ មបបំាត់្របវញ្ច សងកត់្សងកិនរបឹធានយករេពយសមបត្តិរបស់អនកដត្េ ។ អទទ-ទសា មិនរបេូសឋមិនខឹ្ងមិនរកទរឿងរកទហតុ្អនកដត្េ ឲ្យដល់នូវទសចកឋីវ ិស ។ អទោទហាមិនវទងវងទភលចសាម រតី្ទោយអនកដត្េទគគរោមកដំហង បភំាន់គនិំត្ជាទដើមទឡើយ ។

មួយទេៀត្ កុសលទនះទបើសដំដងទោយេីទកើត្ោន ១០ របការ គឺ

១- ការឲ្យនូវវត្ថុ ដ៏គួរដល់បុគគលដដលគួរឲ្យទោយទសចកឋីសទន្ត្ង្វគ ះឬបូជាគុណ្ ោនឲ្យដល់មនុសសកសំត់្ ឬបូជាដល់ទោកអនកោនសីលធម៌ នឹងោោបិោជាទដើម ទៅថាទនៈ ។

២- ការទវៀរចាកអទំពើអារកក់ដដលទកើត្អពីំកាយវាចា ោនទវៀរបញ្ច ទវរាជាទដើម ទៅថាសីល ។

៣- ការទធវើចិត្តឲ្យសងប់រោង ប់ចាកអកុសលធម៌ ោននីវរណ្ធម៌ជាទដើម ទោយសមវធីិ នឹងវបិសស វធីិ ទៅថាភាវ ។

៤- ការេរុំឌេទំរាមអសមឹោនៈ ដដលទកើត្ោនកនុងចិត្តទោយទសចកឋីទកាត្ដរកងចទំ ះបុគគលដដលគួរទកាត្ដរកង គឺជនដដលចទំរ ើនទោយជាតិ្ទោយវយ័ ទោយគុណ្ ទៅថាអបចាយនៈ ។

៥- ការជួយខ្វល់ខាវ យកនុងចិត្តការកុសល ទៅថាទវយាវចចៈ ។

Page 4: KS1

៦- ការឲ្យនូវចដំណ្កបុណ្យ ដដលខ្លួនបានទធវើទហើយដល់អនកដត្េទោយទមរតី្ចិត្ត ទដើមប ីឲ្យទគទរត្កអរោម ទៅថាបត្តិទនៈ ។

៧- ការអនុទោេ ទរត្កអរោមនូវទសចកឋីលអ របស់អនកដត្េដដលទគបានទធវើទហើយ ទោយចិត្តដដលរបាសចាកទសចកឋីរចដណ្ន ន្ និស ទៅថាបោត នុទោេ ។

៨- ការដណ្ បំង្វោ ត់្បទរងៀនទរបៀនរបទៅអនកដត្េឲ្យទចះចទំណ្ះវជិាជ ដដលឥត្ទទស ឬពនយល់របាប់កនុងផលូ វទោកផលូ វធម៌ ឲ្យសាគ ល់កិចចគួរទធវើនឹងមិនគួរទធវើ ដដលរបរពឹត្តទៅទដើមបទីសចកឋីសុខ្-ចទំរ ើនកនុងបចចុបបននទនះ រហូត្ដល់សមបត្តិសួគ៌សមបត្តិរពះនិ វ នជាេីបផុំត្ ទៅថាធមម-ទេស ។

៩- ការោងំចិត្តសាឋ ប់ធម៌ សាឋ ប់ កយឱវាេ កយទរបៀនរបទៅទោយរបុងឲ្យទចះចាសំាទ ត់្ ទធវើទកើត្ និយាយបាន ទៅថាធមមសសវនៈ ។

១០- ការទធវើទសចកឋីយល់ទ ើញរបស់ខ្លួនឲ្យរត្ូវោមគនលងធម៌ដដលពិត្ដមន ទៅថាេិដឌុ ជុកមម ។

អទំពើទងំ ១០ របការទនះ ទៅថាបុញ្ដកិរយិាវត្ថុ គឺជាេីកដនលងសរោប់ទកើត្បុណ្យ ។ បុគគលណ្ណបានទធវើកុសលដូចបានទ លមកទនះ បុគគលទ ះរដមងបាននូវអានិសងស ៥ យ៉ាងគឺ

១- អោត បិ អោត នំ ន ឧបវេតិ្ សូមបខី្លួនឯងក៏តិ្ះទដៀលខ្លួនឯងមិនបាន ។

២- អនុវចិច វញិ្ដូ បសសំនតិ អនករបាជញទងំឡាយទោកទ ើញោមការពិត្ ទោករដមងសរទសើរ ។

៣- កលយទណ្ណ កិត្តសិទទទ អពភុគគចឆតិ្ ោនកិត្តិស័ពទពីទរាះលបឮីខ្ទរខាច យទៅសពទេិស ។

៤- អសមមុទឡា កាល ំ កទរាតិ្ មិនវដងវងទភលចសាម រតី្ទធវើមរណ្កាល ។

៥- សុគតិ្ សគគ ំ ទោក ំ ឧបបជជតិ្ និងទៅទកើត្កនុងសុគតិ្ គឺសាថ នសួគ៌ នឹងមនុសសទោក

អានិសងសទងំ ៥ យ៉ាងទនះ រដមងោនដល់បុគគលអនកោនទសចកឋីពាយាមបទំពញសុរតិ្ធម៌ ទហើយឲ្យសងឃមឹេុកចិត្តចុះ ថាមុខ្ជានឹងជួបរបេះនូវទសចកឋីសុខ្-ចទំរ ើនកនុងទោកទនះ នឹងទោកខាងមុខ្មិនខានទនះទៅថាភាវ កិចច ។

កិចចទងំពីរយ៉ាងទនះ ជាដទំណ្ើ រខាងផលូ វធម៌, ទបើជាខាងផលូ វទោកវញិ សទំៅយកការលះបង់នូវឫក ោរយាេអារកក់ រកអឹត្រកទអាងទកាងកាចខ្ជិលរចអូស ទដើរទលងសីុផឹក ចាយវាយរេពយសមបត្តិឥត្របទយាជន៍ ឥត្សណ្ណឋ ប់ធាន ប់ ោនទធវើទចារកមមលួចបលន់ឆក់ដទណ្ឋើ ម របីជាន់

Page 5: KS1

សងកត់្សងកិនយកធនធានអនកដត្េជាទដើម ។ អទំពើទងំអស់ទនះ សុេធដត្ជាអទំពើ ឲំ្យទថាកទប េន់ទខ្ាយអាប់រសមីដល់ខ្លួនឯង នឹងរបទេសជាតិ្ោតុ្ភូមិ ជាអទំពើ ឲំ្យទោកតិ្ះទដៀល បុគគលអនករសឡាញ់ទសចកឋីលអគួរលះបង់ទចាល ។

ទយើងទកើត្មកជាមនុសសោន ក់ៗ កនុងទោកសននិវាសទនះ ោនអវយវៈរគប់រោន់ មិនវកិលវ ិការៈ ទោយអាយត្នៈណ្ណមួយ គួរដត្បទំពញកិចចរបស់ខ្លួនឲ្យរគប់រោន់ កុពឹំងដផអកទៅទលើរូបបុគគលណ្ណមួយឲ្យទគចិញ្ចឹ មខ្លួនទោយង្វយៗ ទ ះ មិនបានសទរមចរបទយាជន៍បុ៉ ម នទេ, ទរ ះរូបនិមួយៗ សុេធដត្ោនទសចកឋីសុខ្េុកខជាប់ទក់េងទោយរាងកាយឬក៏ោនរាងកាយជាេីអារស័យទៅត្នទសចកឋីសុខ្េុកខ ដូចជាទគហោឌ នជាេីអារស័យទៅត្នមនុសស ជីវតិ្ទសាត្ទេៀត្ដដលនឹងោងំទៅបាន ក៏ទរ ះដត្អារស័យរាងកាយ, ការរគប់រគងចិញ្ចឹ មរាងកាយឲ្យឆ្លប់ធោំ ំមួនខាល ងំពូដកទៅបាន ក៏ទរ ះអារស័យទសចកឋីពាយាមដសវងរកអាហារសរោប់េុកទដើមបខី្លួន កាលទបើរបាសចាកអាហារទហើយ សនតតិ្រូប គឺរូបដដលចទំរ ើនជាប់ត្ទៅក៏ឈប់ចទំរ ើន ទងំជីវតិ្ទសាត្ទេៀត្ ក៏ោងំទៅបានទោយករម ។ អាហារទនះជារបស់សខំាន់បផុំត្ សរោប់បរមុងជីវតិ្ឲ្យរបរពឹត្តទៅ សមដូចបាលីថា សទពវ សោត អាហារដិឌតិ្កា "ពួកសត្វរាល់រូបដដលោនជីវតិ្រស់ទៅបានក៏ទរ ះអាហារ" ។ វត្ថុឯទេៀត្ ៗ ទរដពីអាហារទ ះោនទរចើនរបទភេណ្ណស់ ដូចយ៉ាងលទំៅជាេីរជកទកានសពំត់្សរោប់ទសលៀកដណ្ឋ ប់ ថាន សំរោប់ដកទរាគកនុងទពលដដលរត្ូវការបុ៉ទណ្ណណ ះជាទដើម វត្ថុទងំអបំាលទនះ សុេធដត្ជារបស់ជួយឧបត្ថមភេប់ត្ល់ជីវតិ្ទងំអស់ ទបើរបាសចាករបស់ណ្ណមួយទហើយ ជីវតិ្រដមងោងំទៅទោយលបំាក ។

សូមទញទរឿងឧបោខ្លះមកសដំដងកនុងេីទនះ ឲ្យទ ើញអានិសងសត្នទសចកឋីពាយាម ។ ទយើងគួរយកត្រោប់ោមសត្វកទណ្ឋ ៀរ, កទណ្ឋ ៀរជាសត្វោនខ្លួនតូ្ចណ្ណស់, ដត្កទណ្ឋ ៀរោនសាមគគីធម៌រពមទរពៀងោន ពាយាមជញ្ជូ នដីបនតិចមឋងៗ រាល់ត្ថង កពូនទកើត្ទឡើងទៅជាដបូំងមួយយ៉ាងធ ំ បានទៅជាផទះសដំបងសរោប់រកាការ រញតិ្មិរត្កូនទៅរបស់វាបានទសចកឋសុីខ្-ចំទរ ើន ឥត្ោនសរត្ូវហានចូលលុកលុយបាន ទងំសមបូរទោយទរគឿងចិញ្ចឹ មជីវតិ្របស់វាឥត្ោនខ្វះខាត្ ។ មួយទេៀត្ដូចរុកខជាតិ្ទផសងៗ ជាជាតិ្ោនទដើមោនឫសខ្ចីេន់ទខ្ាយកឡំាងំណ្ណស់ដត្ទបើរុកខជាតិ្ទងំទ ះ ដុះទៅទលើធមមជាតិ្ណ្ណមួយោនធាតុ្រងឹរបដហលនឹងថម រុកខជាតិ្ទ ះ ខ្ំរុលត្បុលរបឹងចាក់ស៊កទសៀត្បនតិចមឋងៗ រាល់ត្ថងធមមជាតិ្ទ ះ ត្សូ៊រុកខជាតិ្ពុបំាន ក៏ទបើករទបះទរបះដបកទៅទោយកឡំាងំពាយាមរបស់រុកខជាតិ្ រុកខជាតិ្ក៏ោនអណំ្ណចចាក់ឫសទៅដល់ដផន

Page 6: KS1

ដីរសូបយកកឡំាងំធាតុ្មកចិញ្ចឹ មទដើមរបស់វាឲ្យរតឹ្ដត្ោនកឡំាងំខាល ងំទឡើង, ទនះក៏មកអពីំទសចកឋីពាយាម ។

មាង៉ទេៀត្ ដូចជារពះបរមទ ធិសត្វរពះ មមហាជនក កាលោោោចុះសទំៅទៅជួញជាមួយនឹងពួកឈមួញ, លុះដល់កណ្ណឋ លមហាសមុរេ សទំៅក៏ដបកធលុះធាល យទៅទោយខ្យល់ពយុះខាល ងំ, ពួកឈមួញទងំអស់ក៏ោនទសចកឋីភិត្ភ័យត្ក់សលុត្ខាល ចទសចកឋីសាល ប់, ខ្លះដរសករេទហាយខំ្លះបន់រសន់ពួកទេ ឋ អារក័សអនកោជួយទរសាចរសង់ជីវតិ្, មិនសមរបកបក៏លិចលង់សាល ប់កនុងមហាសមុរេអស់ទៅ ។ ចដំណ្កខាងរពះទ ធិសត្វ មិនោនទសចកឋភិីត្ភ័យត្ក់សលុត្នឹងទសចកឋីសាល ប់ទសាះទឡើយ ទោកនឹកដល់គុណ្ោោបិោ គុណ្សីលធម៌ដដលទោកធាល ប់បានរបរពឹត្តមកទហើយ ក៏ទោត្ទចញអពីំសទំៅរបឹងដហលសទំៅទៅរកទរត្ើយោខ ងអស់ចនួំន ៧ ត្ថង លុះដល់ត្ថងេី ៨ ជាត្ថងឧទបាសថ ទោករកានូវឧទបាសថសីលទងំកពុំងពាយាមដហលកនុងកណ្ណឋ លមហាសមុរេ ។

ទពលទ ះោន ងទេពធីោ ១ អងគទ ម្ ះមណិ្ទមខ្ោ ទៅរកាមហាសមុរេ, លុះលុះទ ើញរពះបរមទ ធិសត្វរបឹងពាយាមដហលឥត្ោនឈប់ឈរយ៉ាងទនះក៏ដរសកសួរថា

ទកាយ ំ មទជឈ សមុេទសមឹ អបសសនតីរោយុទហ កឹ ត្វ ំ អត្ថវស ំ ញោវ ឯវ ំ វាយាមទស ភុស ំ អនកណ្ណទនះ កាលទបើមិនទ ើញនូវទកាះទរត្ើយទសាះ ទមឋចក៏ខ្រំបឹងដហលកនុងកណ្ណឋ លមហាសមុរេ, ទត្ើអនកដឹងនូវរបទយាជន៍ដូចទមឋច បានជាខ្រំបឹងពាយាមដហលអវីទមល៉ះ ?

រពះមហាជនកទ ធិសត្វត្បថា

និសមម វត្ត ំ ទោកសស វាយមសស ច ទេវទត្ ត្សាម មទជឈ សមុេទសមឹ អបសសនតីរោយុទហ

ោន លទេវោ ខ្ញុពិំចារណ្ណនូវរត្តត្នសត្វទោក នឹងអានិសងសត្នទសចកឋពីាយាម, ទរ ះទហតុ្ដូទចាន ះ ខ្ញុ ទំបើេុកជាមិនទ ើញនូវទកាះទរត្ើយក៏ទោយចុះ ក៏ទៅដត្របឹងពាយាមដហលកនុងកណ្ណឋ លមហាសមុរេ (េុកជាត្រោប់ដល់ទោក សាល ប់ទពលណ្ណ ឈប់ទពលទ ះ មិនលះបង់នូវទសចកឋីពាយាមទេ) ។

ងទេពធីោទ លថា

គបពទីរ អបបទមយយសមឹ តី្រ ំ យសស នេិសសតិ្ ទោទោ ត្ បុរសិវាយាទោ អបបោវ វ មរសិសសិ ទរត្ើយមហាសមុរេទរៅឆ្លង យរករបោណ្មិនបាន មិនរបាកដដល់អនកណ្ណ ការពាយាម

Page 7: KS1

ោមកឡំាងំបុរសក៏ជាការឥត្អទំពើដល់អនកទ ះ អនកមិនដល់ទរត្ើយទេ មុខ្ជានឹងសាល ប់ (កនុងមហាសមុរេទនះពំុខានទឡើយ) ។

រពះបរមទ ធីសត្វត្បថា

អណ្ទ ញតិ្នំ ទហាតិ្ ទេវានំ បិត្វនញ្ច ទសា ករ ំ បុរសិកិបាច និ ន ច បចាឆ នុត្បបតិ្

(ោន លទេវោ) បុគគល (កាលកពុំងពាយាម សូមបនឹីងសាល ប់) ក៏បានទ ម្ ះថាជាអនកមិនោនបណុំ្ល គឺថាពួកញតិ្ ពួកទេវោនឹងោោបិោមិនតិ្ះទដៀលទឡើយ, បុគគលទ ះកាលទបើបានទធវើកិចចរបស់បុរសទហើយ រដមងមិនទដឋ រកហាយទឡើយកនុងទពលជាខាងទរកាយ ។

ងទេពធិោទ លទេៀត្ថា

អាបារទណ្យយ ំ យ ំ កមម ំ អបផល ំ កិលមថុេធយ ំ ត្ត្ថ ទកា វាយទមនទោថ មចចុ យសាភិនិបផត្ ំ

ការង្វរណ្ណមិនសទរមចទោយទសចកឋីពាយាមទេ ការង្វរទ ះទៅជារបស់ឥត្ផល ោនដត្ទសចកឋីលបំាកជាកត្រម, ទសចកឋីសាល ប់រដមងសទរមចដល់បុគគលណ្ណ បុគគលទ ះ នឹងោនរបទយាជន៍ដូចទមឋច (ដល់ការពាយាមទ ះ?)

រពះបរមទ ធិសត្វត្បទៅវញិថា

អបារទណ្យយ ំ អចចនត ំ ទយាវេិិោវ ន ទេវទត្

នរទកខ អត្តទ បាណំ្ ផញ្ញដ ទសា យេិ ហាបទយ

អធិបាយផល ំ ឯទក អសមឹ ទោកសមឹ ទេវទត្

បទយាជយនតិ កោម និ ោនិ ឥជឈនតិ វា ន វា

សនទិដឌកិ ំ កមមផល ំ ននុ បសសសិ ទេវទត្

ស ន អទញ្ដ ត្រាមហំ ត្ញ្ច បសាមិ សនតិទក

ទសា អហំ វាយមិសាមិ យថាសតិ្ យថាពល ំ

ត្ចឆ ំ បារ ំ សមុេធសស កាល ំ បុរសិការយិ ំ

ោន លទេវោ បុគគលណ្ណដឹងចាស់ថា ការង្វរោនេីបផុំត្ត្រកទពក មិនគបបសីទរមចទេ ទហើយលះបង់ទចាលដបរជារកានូវជីវតិ្របស់ខ្លួនទៅវញិ ក៏បនថយនូវទសចកឋីពាយាមទចាលទចញ, បុគគលទ ះគង់ដឹងនូវផលត្នទសចកឋីខ្ជិលរចអូសទ ះពុខំានទឡើយ ។ ោន លទេវោបុគគលពួកខ្លះកនុងទោកទនះ កាលទបើទ ើញនូវផលត្នទសចកឋីរបាថាន ទហើយរដមងរបកបនូវការង្វរទងំ

Page 8: KS1

ឡាយ ការង្វរទងំទ ះទទះបីសទរមចកឋីមិនសទរមចកឋី គួរដត្ខ្មរបឹងពាយាមកុខំាន ។ ោន លទេវោ ដរកងអនកបានទ ើញនូវផលត្នទសចកឋីពាយាមដ៏ជាក់ចាស់ទោយខ្លួនឯងដដរឬ ? ជនទងំឡាយឯទេៀត្ ។ លិចចុះកនុងមហាសមុរេអស់ទហើយ មកពីមិនោនទសចកឋពីាយាម ។ ឯខ្ញុ ំដត្ោន ក់ឯងទេដដលកពុំងដហលឆលងមហាសមុរេ ទងំបានទ ើញអនកដដលសថិត្ទៅកនុងេីជិត្ខ្ញុ ំខ្ញុ ំទនះនឹងពាយាមោមសមគួរដល់ទសចកឋីអង់អាច នឹងសមគួរដល់កោំងំកាលទបើខ្ញុបំានដល់ទរត្ើយត្នមហាសមុរេទហើយ ខ្ញុ នឹំងទធវើទៅទសចកឋីពាយាមដដលបុរសគបបទីធវើទ ះឲ្យសទរមចជាភិទយាភាព ។

ងទេពធីោបានសាឋ ប់រពះមហាជនកទ ធិសត្វទហើយ ក៏ទ លសរទសើរថា ។

ទយា ត្វ ំ ឯវគំទត្ ឱទ អបបទមយយ មហណ្ណទវ ធមមវាយាមសមសទ ន កមមុ វសីេសិ

ទសា ត្វ ំ ត្ទត្ថវ គចាឆ ហិ យត្ថ ទត្ និវទោមទ

កាលទបើមហាសមុរេោនអនលង់េឹកដ៏ទរៅរបោណ្មិនបាន របរពឹត្តទៅយ៉ាងទនះ អនកណ្ណរបកបទោយទសចកឋីពាយាមទោយធម៌ រដមងមិនលិចចុះទោយកមមគឺទសចកឋីពាយាមទឡើយ ចិត្តរបស់អនកទរត្កអរកនុងេីណ្ណ អនកទ ះចូលទៅកនុងេីទ ះចុះ ។

ងទេពធិោទ លសរទសើរដត្បុ៉ទណ្ណះទហើយ ក៏សទុះទៅចាប់ទដើមត្ដរពះទ ធិសត្វទភើចទញ យំកទៅោក់ដល់មិថិោនគរទ ះឯង ។

ទំរឿងរ៉ាវមកបុ៉ទណ្ណះឲ្យទ ើញថា គុណ្សមបត្តតិ្នទសចកឋីពាយាមទនះ អាចឲ្យសទរមចដល់បុគគលអនកោនសមត្ថភាព គឺភាពត្នទសចកឋីអង់អាច ទសចកឋីទោះមុត្ សមត្ថកាល ទវោដដលទៅរបឹងបាន ទៅទធវើការទកើត្ កពុំងទពញកឡំាងំទៅទឡើយ ។ បុគគលណ្ណកាលទបើោនទសចកឋីទពញចិត្តកនុងការបទំពញកិចចរបស់ខ្លួនយ៉ាងទនះទហើយ បុគគលទ ះទបើេុកជាសាល ប់កនុងទពលកពុំងពាយាមបទំពញកិចច ក៏បានទ ម្ ះថារបទសើរបផុំត្ ។ ខ្លួនសាល ប់បាត់្ទៅដមន ដត្ទករ តិ៍ទ ម្ ះទៅលអ ខ្លួនសាល ប់ទៅចុះ កុឲំ្យដត្សាល ប់ទសចកឋីពាយាម ។ សមដូចពុេធភាសិត្ថា រូប ំ មិយយតិ្ មចាច នំ មទោត្ត ំ ន មយំយតិ្ រូបត្នសត្វទងំឡាយរដមងសាល ប់ទៅ ដត្ មនឹងទោរត្មិនសាល ប់ទឡើយ ។ វរិទិយន េុកខមទចចតិ្ កនលងនូវទសចកឋីេុកខបានទោយទសចកឋីពាយាម ។

សដំដងអពីំបធានកថាចប់ដត្បុ៉ទណ្ណះ ។ សូមផាយចដំណ្កកុសលដល់ពុេធសាសនិកជនទងំឡាយកនុងកមពុជរដឌទងំមូលឲ្យបានទសចកឋីសុខ្ចទំរ ើនរគប់របការ ។

Page 9: KS1

េុកខទរាគភយា ទររា ទសាកា សត្តវចុ "េទរា អទនកា អនតរាយាបិ វនិសសនតុ ច ទត្ជសា

ទសចកឋីេុកខ នឹងទរាគ នឹងភ័យ នឹងទពៀរទងំឡាយកឋី ទសចកឋីទសាកនឹងសរតូ្វ នឹងឧបរេពទងំឡាយកឋី អនតរាយទងំឡាយដ៏ទរចើនកឋី សូមឲ្យវ ិស បាត់្ទៅ ទោយទត្ជៈ (ត្នធមមទេស ទនះ) ។