p o r u k e - serbian mirrorpetar i karadjordjevi} - ponos srpskog narodastrana 21 sport: jo{ jedan...
TRANSCRIPT
2 Avgust 2015.
P O R U K E
3www.serbianmirror.comAvgust 2015.
Srb info strana 4
Politi~ke aktuelnosti strana 5
Srebrenica, dvadeset godina kasnije strana 6
Visoki predstavnici nasiljem osakatili Dejton strana 7
U Crnoj Gori uhap{en jo{ jedan srpski general strane 8
Centar kulture svih Srba postaje privatan klub strana 9
Egzodus Srba 20. godina od Oluje i
dalje traje strana 10
Univerzalni tekst Save Rako~evi}a strana 11
Na{ Beograd du{u ima: Dobrotvori Beograda strana 12
St(r)anica ”Beogradskog ~ita~a” strana 13
Zlatne arene za srpske filmove strana 18
Markovi konaci strana 19
Petar I Karadjordjevi} - ponos srpskog naroda strana 21
Sport: Jo{ jedan veliki uspeh
srpskih sportista strana 22
D`o Moler: Prevara strana 23
Vera: Preobra`enje Gospodnje strana 24
Konzulat: Vi pitate, konzulat odgovara strana 25
Horoskop za avgust mesec strana 26
Porodica: Kako pobediti stres strana 28
^estitke i srpski mediji strana 29
Vedra strana strana 30
TIRA@: 18.000
SADR@AJ
PUBLISHED BY
Ogledalo - Serbian Mirror. Inc ·
P O BOX 13472 CHICAGO IL 60613
· Phone: 773.744.0373
· OSNIVA^: Slavica Petrovi}
· UREDNIK: Slavica Petrovi}
· GRAFI^KI UREDNIK: Zoran Marinkovi}
· REDAKCIJA: Marijana Maljkovi}, Sa{a @ivkovi}, Aleksandra
Miti}, Nenad Jovanovi}, Marko Lopu{ina.
· DOPISNICI: Vanja Buli}, Milutin [o{ki}, Jasna Stanojev,
(Beograd), Ivan Kalauzovi}-Ivanus (Ni{),
Milan Lu~i} (New York), Sta{a Nasti} (Holivud),
Milomir Ognjanovi} (Havaji), Dejan Marinkovi}
ALL RIGHTS RESERVED:
Ogledalo is not responsible for advertisments,
advertising articles and their contents
E-mail: [email protected]
Web: www.serbianmirror.com
· PREDSTAVNI[TVA ·
· LOS ANDJELES: Dragan Rakonjac (562.397.9001)· NJUJORK: Mike Lu~i} Milan (212.426.1020)
““[[ttoo ggoodd ttkkaa{{,,vveezzuujj kkoonnccee zzaa nneebboo””
Sv. Vladika Nikolaj Velimirovi}
NAME: -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ADDRESS: ------------------------------------------------------------------------------------------------------------
CITY: ----------------------------------- STATE: -----------------------------------------------------------------
ZIP: --------------------------- TEL: -------------------------------------------------------------------------------
Ispunjen formular zajedno sa ~ekom po{aljite
na adresu Ogledala
Ogledalo - Serbian Mirror - PO BOX 13472 Chicago IL 60613
Leto jepredivnokada ga
provodite usvom zavi~aju,sa porodicom idragim pri-jateljima, gdevas svakik a m e npodse}a nadane va{egd e t i n j s t v a ,odrastanja i
nadanja. Na`alost, tek otrgnuti sa svoje zemlje,
po~injemo da razumemo svu njenu lepotukoja nam vi{e nije tako lako dostupna. U Srbijije sve druga~ije, `ivot, voda i vazduh, grumenzemlje… tu smo postali, ali nismo ostali.Mo`da je zato misija, nas iseljenika,Srboamerikanaca, kako nas druga~ije zovu, dapredstavljamo svoju postojbinu u najlep{em
svetlu na svetskoj pozornici. “Ogledalo” tove} godinama ~ini i trudi se da pove`e konti-nente i ljude, o~uva srpski jezik, tradiciju i kul-turu na{eg naroda.
Zato ve} sada, upravo iz Srbije,kre}emo punom parom sa organizacijomslede}eg, tre}eg po redu, “Srpskog filmskogfestivala ^ikago, koji se i ove godine odr`avaprve nedelje u decembru. Po ugledu napresti`ne manifestacije u Srbiji, “Ogledalo”~ini sve da i Srbi u Americi budu u toku saaktuelnim kulturnim dogadjajima. Kao direk-tor i osniva~ ovog festivala, ve} sada mogu daka`em da }e nastupajuci festival biti pro{iren,na jo{ dva ameri~ka grada, Va{ington iHonolulu, sa jo{ bogatijim izborom filmova ive}im brojem eminenthih gostiju.
Kao pripadnici srpskog naroda imamojaku tradiciju i istoriju zbog koje mo`emo bitiponosni na na{e nacionalno bi}e.
Uz veliki pozdrav iz Srbije,Srda~no va{a,Slavica Petrovi}, gl. i odg. urednik
RE^ UREDNIKAPo{tovani prijatelji, ~itaoci Srpskog Ogledala
I Z R E D A K C I J E
Avgust 2015.4
S R B I N F O
A K T U E L N O
5www.serbianmirror.comAvgust 2015.
Ovo letoobele`iloje oda-
vanje po~asti`rtvama prethod-nih ratova i doksu u Jadnovo iBratunac, gde su`rtve bile Srbiobele`ene pris-ustvom samo svo-jih sunarodnika, uSrebrenici, odnos-no Poto~arima suse okupila zvu~naimena iz svetske politike: biv{iameri~ki predsednik Bil Klinton,predstavnici Ha{kog tribunala,medjunarodne zajednice… U imeSrbije bio je premijer AleksandarVu~i}. Njega su do~ekaleporodice `rtava i majkeSrebrenice koje su mu se zah-valile na dolasku i po`elele mudobrodo{licu, ali nakon komem-oracije premijera Vu~i}a jenapala grupa ljudi, prvo verbal-no, a zatim i kamenicama. Vu~i}je pretrpeo lak{e povrede dok jekamenenicom pogodjen u glavu.
“Iako ovakvu mr`njunigde i nikada nisam video nido`iveo, moja ruka pomirenjaprema Bo{njacima ostajeispru`ena”, izjavio je Vu~i}neposredno nakon napada.
Ministarstvo spoljnihposlova Srbije uputilo je protest-nu notu Ministarstvu inostranihposlova BiH “zbog poku{ajaubistva premijera AleksandraVu~i}a u Poto~arima“, isti~u}ida Srbija o~ekuje da nadle`niorgani BiH pronadju napada~e ikazne ih po zakonu. Ivica Da~i}je najo{trije osudio napad napremijera, oceniv{i da je tonapad ne samo na Vu~i}a, negoi na celu Srbiju. Rekao je da seVu~i} poneo kao dr`avnik,donev{i odluku da se pokloni`rtvama. Napad su osudili imnogi drugi, zvani~nici EU,Francuske, Hrvatske, ameri~kaambasada u Beogradu, skup{tinaBiH…
Napad na premijeraVu~i}a nije slu~ajnost, saglasni susvi srpski analiti~ari i predstavni-ci politi~kog `ivota u Srbiji. Sveukazuje da je napad u Poto~arima
planski realizovan,tako {to su vlastiBiH napravilenamerne propuste uobezbedjivanju pre-mijera Srbije.M i n i s t a runutra{njih poslovaNeboj{a Stefanovi},koji je direktno biouklju~en u posloveobezbedjivanja iorganizacije posete
srpskog premijeraPoto~arima je
istakao da postoje mnogi faktorikoji pokazuju da su propusti uobezbedjenju premijera Vu~i}anamerni. Jedna stvar je posebnopoprimila novi oblik posle napa-da, a to je odbijanje bosanskihvlasti da u organizaciju Vu~i}evogdolaska u Poto~are buduuklju~ene i slu`be Republike
Srpske. Stefanovi} je otkrio zajavnost da su slu`be RepublikeSrbije zatra`ile od vlasti u BiH dacelu stvar obezbedjuju specijalneslu`be Republike Srpske, isti~u}ida se ljudi iz slu`bi Srbije iSrpske dobro poznaju i imajuiskustvo u zajedni~kom delovanju,te da Srbija ima i posebno pov-erenje u slu`be Republike Srpske.Medjutim, vlasti u BiH su toodbile pod izgovorom da u tomslu~aju ne mogu garantovati apso-lutnu bezbednost premijeruVu~i}u i insistirali su da obezbed-jenje srpskog premijera bude upotpunosti u njihovoj nadle`nosti,obja{njava ministar Stefanovi}.
Neboj{a Krsti}, savet-nik za medije biv{eg predsedni-ka Borisa Tadi}a, rekao je da je
najbitnije da postoji `elja zapomirenjem i da pru`ena rukaostane pru`ena bez obzira na toda li }e biti prihva}ena. “Ja sambio tamo 2005. i 2010. u pratnjiBorisa Tadi}a, znam kakva jeatmosfera, organizacija i kakvisu propusti, pa vi na kraju neznate da li je ono {to se desislu~ajno ili – slu~ajno podznacima navoda“, ka`e Krsti}.On dodaje da je 2005. jedinosrpska delegacija bila odvojenaod drugih za{ti}enih li~nosti.“Bili smo okru`eni momcimakoji su nosili majice sa likomNasera Ori}a, i sve vreme dok jetrajala slu`ba izgovarali pretnje iuvrede. Bolja organizacija bilaje 2010, izgradjen je blok gde subile sve za{ti}ene li~nosti“,objasnio je Krsti}.
Ubrzo posle incidentaVu~i} je pozvao sva tri ~lana
Predsedni{tva BiH u Beogradgde im je obe}ao da }e do`ivetitradicionalnu srpsku dobro{licu inajve}e po{tovanje. Tako je ibilo. Uz velike mere obezbed-jenja ~lanovi Predsedni{tva BiHDragan ^ovi}, Mladen Ivani} iBakir Izetbegovi} su posle for-malnog dela u Palati Srbija iru~ka na Dedinju u neformalnomdelu posete oti{li u zgradu“Geozavoda“ gde im jegradona~elnik Beograda Sini{aMali predstavio maketu i pro-jekat “Beograd na vodi“, a zatimsu svi zajedno sa premijeromoti{li u Knez Mihailovu ulicu uba{tu restorana “Kolarac“, gdesu razgovor nastavili uz `ivumuziku. Jedna od pesama kojusu zasvirali tambura{i tokom
kratkog odmora delegacije bilaje i “Sarajevo, ljubavi moja“.Nakon osve`enja gosti izSarajeva, premijer Vu~i} igradona~elnik Mali oti{li su naKalemegdan gde je folklorniansambl u srpskim narodnimno{njama izveo kratak program.Potom su Vu~i} i Izetbegovi}odigrali i pratiju {aha naKalemegdanu. Mnogi gradjaniprilazili su ~lanovimaPredsedni{tva BiH i srda~no ihpozdravljali
“Uvijek mi je bilo dragodo}i u Beograd kada me navedeneki slu`beni put. Na{ prijateljAleksandar Vu~i} se pokazao kaodobar doma}in“, rekao je nakraju posete Izetbegovi}, na {tase nadovezao Vu~i} poru~uju}ikako su i Bo{njaci, isto kao iHrvati dobri doma}ini. “Utisci sujako dobri, ljudi spontano i lije-po reaguju“, rekao je Izetbegovi},koji je dobio aplauz nakon {tomu je jedan Beogradjanin pri{aoi po`eleo sve najbolje.
Srbija, odnosno premi-jer Vu~i} je povodom oveuspe{ne posete dobio brojne~estitke svetskih zvani~nika naunapredjivanju odnosa zemalja.Zanimljivo je da i politi~ki anal-iti~ari iz Sarajeva smatraju da suiz Beograda, prilikom posete~lanova Predsedni{tva BiH,poslate dobre poruke, ali da jeAleksandar Vu~i} “preveslao“Bakira Izetbegovi}a. ProfesorEnver Kazaz dogadjaj uBeogradu posmatra iz konteksta“incidenta u Poto~arima, gde jeIzetbegovi} pokazao sav svojamaterizam i nesposobnostprepu{taju}i Vu~i}u da dobije itakti~ku i politi~ku, pa ~ak imoralnu prednost“. Sastanak jekarakterisala pozicijaIzetbegovi}a, koji se je moraoizvinjavati Vu~i}u za incident,rekao je Kazaz.
REFERENDUM U
REPUBLICI
SRPSKOJ
Srbija bi mogla ponovo dase nadje uspoljnopoliti~kom klin~u
izmedju Zapada i Rusije, ovoga
puta povodom referenduma kojipriprema Republika Srpska, pi{usrpski mediji. Naime, zvani~naMoskva je javno, jasno i nedvos-misleno podr`ala potez MiloradaDodika da se narod izjasni o Sudui Tu`ila{tvu u Bosni iHercegovini, dok su Brisel izapadne sile izri~ito protiv toga.
Zvani~ni Beograd bizato mogao da bude pod pri-tiskom SAD i EU da na nekina~in uti~e na prekodrinsku bra}uda odustanu od namera. Udr`avnom vrhu Srbije pozdravlja-ju Dodikovu spremnost da krozdijalog razmotri odluku o referen-dumu, ali tvrde da }e Beograduvek biti uz RS. “Srbija }e uvekbraniti interese srpskog naroda.Naravno, va`ni su nam i dobriodnosi sa EU, RuskomFederacijom i SAD“, rekao je {efsrpske diplomatije Ivica Da~i}.
Predsednik RS MiloradDodik, ka`e da je referendum oneustavnim i antisrpskim pravo-sudnim institucijama u BiH nemi-novan, ako ne budu ispunjenizahtevi Banjaluke. “Neophodne sukorenite reforme pravosudja BiH.Na{i argumenti su neoborivi, aveoma smo zahvalni Rusiji koja jeotvoreno podr`ala referendum.Stav Moskve se mora po{tovati.Ohrabruju nas ovakvi stavoviRusije, koja je uvek otvorenobranila poziciju Srpske i istovre-meno, vodila objektivnu i princip-ijelnu politiku prema BiH.Podr{ka Moskve je za nas veomazna~ajna i dolazi u pravomtrenutku, jer je RS neopravdanoizlo`ena napadima medjunarodnezajednice, zbog demokratskeodluke o referendum“, rekao jeDodik.
On je naglasio da }enastaviti intenzivne razgovore sapremijerom Srbije AleksandromVu~i}em o referendumu u RS.“Vu~i} mi je predo~io svoj stav oovom pitanju. Rekao mi je i {tasu mu o svemu kazali svetskizvani~nici sa kojima je razgo-varao. Srpska nikada ne}edozvoliti sebi da napravi nekiproblem Srbiji. Takodje, o~ekuje-mo konstruktivan pristupBeograda i dalju podr{ku RS”,poru~io je Dodik.
Pi{e: Marijana Maljkovi}
DOBRODO[LICA NA BALKANU
6 Avgust 2015.
P O L i T i K a
In a normal
world, two
decades after
the event we
would have a rea-
sonable, factually
based debate on
what happened in
and around
Srebrenica in July
1995, how and
why; but the very
term “debate” is
rejected by an elite
class in the West
that treats “Srebrenica” as a meta-
physical concept. Its luminaries
deny as a matter of principle that
there is anything to debate. They
claim that eight thousand “men
and boys” were eyecuted in cold
blood and that a UN-established
judicial forum of unquestioned
authority has found it to constitute
“genocide.“
The fact beyond dispute
is that during the Bosnian war
thousands of Muslim men were
killed in the region of Srebrenica.
Most of them died in July of
1995 when the enclave fell almost
without a fight to the Bosnian
Serb Army and the Muslim
garrison—the 28th division of the
(Muslim) Bosnia-Herzegovina
Army—attempted a breakthrough.
A significant number reached
safety at the Muslim-held town of
Tuzla, 40 miles to the north; some
found shelter in Serbia, across the
Drina River to the east. An
unknown were killed while fight-
ing their way through; and many
others—numbers remain disput-
ed—were taken prisoner and eye-
cuted by the Bosnian Serb army.
The numbers remain
unknown and misrepresented. The
UN searches in the Srebrenica
vicinity still falls far short of the
sanctified figure of 8,000. The
Islamic shrine at Potocari, where
the supposed victims are buried,
includes those of soldiers killed in
action and civilians who died of
natural causes, Muslim and Serb,
between May 1992 and July 1995.
The Yugoslav War Crimes
Tribunal at The Hague (ICTY)
never came up with a conclusive
breakdown of casualties. That a
war crime did take place is unde-
niable. The number of actual vic-
tims remains forensically and
demographically unproven.
According to the former BBC
reporter Jonathan Rooper, “from
the outset the
numbers were
used and abused”
for political pur-
poses:
P e r h a p s
the most startling
aspect of the
7-8,000 figure is
that it has always
been represented
as synonymous
with the number
of people eyecuted.
This was never a
possibility: numerous contempo-
rary accounts noted that UN and
other independent observers had
witnessed fierce fighting with sig-
nificant casualties on both sides.
It was also known that others had
fled to Muslim-held territory
around Tuzla and Zepa, that some
had made their way westwards
and northwards, and that some
had fled into Serbia. It is there-
fore certain that nowhere near all
the missing could have been eye-
cuted.
The Red Cross reported
at the time that some 3,000
Bosnian Army soldiers managed
to reach Muslim lines near Tuzla
and were redeployed by the
Bosnian Army “without their fam-
ilies being informed.“ The number
of military survivors was also
confirmed by Muslim General
Enver Hadzihasanovic in his testi-
mony at The Hague.
The last census results,
from 1991, counted 37,211 inhab-
itants in Srebrenica and the sur-
rounding villages, of which
27,118 were Muslims. Displaced
persons from Srebrenica registered
with the World Health
Organization and Bosnian govern-
ment in early August 1995 totaled
35,632. With 3,000 Muslim men
who reached Tuzla “without their
families being informed” we come
to the figure of over 38,000 sur-
vivors. The Hague Tribunal’s own
estimates of the total population
of the Srebrenica enclave before
July 1995 give 40,000 as the
mayimum figure. It simply does
not add up to support the sancti-
fied figure of “8,000.”. Having
spent five days interviewing over
20,000 Srebrenica survivors at
Tuzla, the UN High
Commissioner for Human Rights
Henry Wieland declared: “we
have not found anyone who saw
with their own eyes an atrocity
taking place.” A decade later a
Dutch field investigator, Dr Dick
Schoonoord, confirmed Wieland’s
verdict: “It has been impossible
during our investigations in
Bosnia to find any people who
witnessed the mass murder or
would talk about the fate of the
missing men.”
It is often pointed out
that Srebrenica was an UN “pro-
tected zone,“ but it is seldom
noted that the enclave was simul-
taneously an armed camp used for
attacks against Serb villages in the
surrounding areas. Muslim
General Sefer Halilovic confirmed
in his testimony at the Hague
Tribunal that there were at least
5,500 Bosnian Muslim Army
soldiers in Srebrenica after it had
obtained the “safe haven“ status,
and that he had personally
arranged numerous deliveries of
sophisticated weapons by helicop-
ter. French General Philippe
Morillon, the UNPROFOR com-
mander who first called interna-
tional attention to the Srebrenica
enclave, was adamant that the
crimes committed by those
Muslim soldiers made the Serbs’
desire for revenge inevitable. He
testified at The Hague Tribunal in
2004 that the Muslim commander
in Srebrenica, Naser Oric,
“engaged in attacks during
Orthodoy holidays and destroyed
villages, massacring all the inhab-
itants. This created a degree of
hatred that was quite eytraordi-
nary in the region.“ Asked by the
ICTY prosecutor how Oric treated
his Serb prisoners, General
Morillon, who knew him well,
replied that “Naser Oric was a
warlord who reigned by terror in
his area and over the population
itself… he didn’t even look for an
eycuse… One can’t be bothered
with prisoners.” Cees Wiebes,
who wrote the intelligence section
of the Dutch Government report
on Srebrenica, has noted that
despite signing the demilitariza-
tion agreement, Bosnian Muslim
forces in Srebrenica were heavily
armed and engaged in provoca-
tions and sabotage operations
against Serb forces. Wiebes
caused a storm with his book
Intelligence and the War in
Bosnia 1992-1995, detailing the
role of the Clinton administration
in allowing Iran to arm the
Bosnian Muslims.
On 11 July, 1995, the
Muslim garrison was ordered to
evacuate the town which the Serbs
entered unopposed. Local Deputy
Director of UN Monitors, Carlos
Martins Branco, wrote in 2004 a
hugely important study based on
his eyperiences and additional
documents (“Was Srebrenica a
Hoay?”). Branco asserts that
Muslim forces did not even try to
take advantage of their heavy
artillery because “military resist-
ance would jeopardize the image
of ‘victim,’ which had been so
carefully constructed, and which
the Muslims considered vital to
maintain.“ His findings have been
ignored by the mainstream media
and the Western political class.
Two prominent local
supporters of the late Muslim
leader Alija Izetbegovic, his
Srebrenica SDA party chairman
Ibran Mustafic and police com-
mander Hakija Meholjic, have
subsequently accused Izetbegovic
of deliberately sacrificing the
enclave in order to trigger NATO
intervention. Meholjic is eyplicit:
in his presence, Izetbegovic quot-
ed President Bill Clinton as say-
ing that 5,000 dead Muslims
would be sufficient to provide the
political basis for an American-led
intervention on the side of the
Muslims. Testifying at The Hague
Tribunal, Muslim Generals
Halilovic and Hadzihasanovic
confirmed this theory by describ-
ing how 18 top officers of the
Srebrenica garrison were abruptly
removed in May 1995. Ibran
Mustafic, the former head of the
Muslim SDA party in Srebrenica,
is adamant that the scenario for
the sacrifice of Srebrenica was
carefully prepared:
Unfortunately, the
Bosnian presidency and the Army
command were involved in this
business … Had I received orders
to attack the Serb army from the
demilitarized zone, I would have
rejected to carry out that order. I
would have asked the person who
had issued that order to bring his
family to Srebrenica, so that I can
give him a gun let him stage
attacks from the demilitarized
zone. I knew that such shameful,
calculated moves were leading my
people to catastrophe. The order
came from Sarajevo.
Srebrenica, TwenTy yearS LaTer
Srdja Trifkovi}
7Avgust 2015. www.serbianmirror.com
R E A K C I J E
Military analyst TimRipley agrees that Srebrenicawas deliberately sacrificed by theMuslim political leaders for morelucrative purposes. He noted thatDutch UN soldiers “saw Bosniantroops escaping from Srebrenicapast their observation points, car-rying brand new anti-tankweapons [which] made manyUN officers and internationaljournalists suspicious.“
The term “genocide” iseven more contentious than theeyact circumstances ofSrebrenica’s fall. Local chief ofUN Monitors, Carlos MartinsBranco, noted that if there hadbeen a premeditated plan ofgenocide, instead of attacking inonly one direction, from thesouth to the north—which leftopen escape routes to the northand west, the Serbs would haveestablished a siege in order toensure that no one escaped:
The UN observationposts to the north of the enclavewere never disturbed andremained in activity after the endof the military operations. Thereare obviously mass graves in theoutskirts of Srebrenica as in therest of ey-Yugoslavia where com-bat has occurred, but there are nogrounds for the campaign whichwas mounted, nor the numbersadvanced by CNN. The massgraves are filled by a limitednumber of corpses from bothsides, the consequence of heatedbattle and combat and not theresult of a premeditated plan ofgenocide, as occurred against theSerbian populations in Krajina, inthe Summer of 1995, when theCroatian army implemented themass murder of all Serbiansfound there.
The fact that The HagueTribunal called the massacre inSrebrenica “genocide” does notmake it so. How can a “geno-cide” happen within a singlemunicipality? What plan forgenocide includes offering safepassage to women and children?And if this was all part of a Serbplot to eliminate Muslims, whatabout hundreds of thousands ofMuslims living peacefully inSerbia itself, including thousandsof refugees who fled there fromSrebrenica and other parts ofBosnia? Or the Muslims in theneighboring enclave of @epa,who were unharmed when theSerbs captured that town a fewdays after capturing Srebrenica?
Even if the unprovenfigure of “8,000“ is assumed, itaffected less than one-half ofone percent of Bosnia’s Muslimpopulation in a locality covering
Obrad Kesi}
Osnovni problemi BiH~esto se stavljaju nara~un Dejtonskog spo-
razuma i stvara se slika da je tajsporazum lo{ i da je on glavniuzrok svih problema ove zemlje.Ovaj sporazum je postao izgov-or za neispunjene `elje, za onekoji bi voleli ja~u dr`avu, vi{ecentralizovanu i upravljanje ponjihovoj `elji, a i za one koji bi`eleli slabu dr`avu, visokodecentralizovanu i vodjenu ponjihovoj `elji. U su{tini, sada{njiproblemi BiH su proizvodduboke politi~ke i dru{tvenepodele i neslaganja oko dvaklju~na pitanja: jedno vezano zapro{lost, a drugo koje je vezanoza budu}nost BiH.
Prvo pitanje se ti~ekrvavog rata iz devedesetih, gdebiv{e zara}ene strane imaju pot-puno suprotstavljena vidjenja {tase desilo i ko je odgovoran zataj rat. To se najvi{e moglovideti u zadnjih nekoliko nedel-ja oko priprema i za vremesame komemoracije dvadeseto-godi{nji-ce tragedije uSrebrenici. Po retorici i po emo-cijama te{ko da bi se mogloshvatiti da je pro{lo 20 godina ida je rat samo malo manje odtog vremenskog perioda zavr{en.Na`alost, nije Srebrenica jedinidokaz za ovako duboko podel-jeno vidjenje zajedni~kepro{losti. Za Bo{njake pri~a oratu je vrlo jednostavna. To jepri~a “dobrog protiv zla“ i pri~ao odbrani od “agresije“ – srpskei hrvatske. Za bo{nja~kepoliti~are nedopustivo je da seuop{te uvodi u pitanje praved-nosti njihovog rata i zbog togasu spremni da tvrde da sa nji-hove strane niko od visokihpoliti~kih i vojnih rukovodilaca“nije kriv“ za bilo kakav zlo~inpo~injen nad Srbima iliHrvatima. Isto tako svaka njiho-va `rtva je nevina i dokaz“genocida“ ili agresije. Za srp-sku stranu, rat je takodje bioodbrambeni i na{e `rtve morajuda se uva`avaju i po{tuju iznadsvih drugih, jer preko njih i nji-hovog `rtvovanja smo dobili iodbranili RS. Tako je ne{tosli~no i sa Hrvatima, ali bezdefinisanog entiteta.
Zbog neslaganja okopro{losti, potro{i se mnogoenergije i mnogo vremena udokazivanju ko je “prava `rtva“,a ko je bio d`elat. U su{tini,na{i heroji su njihovi zlo~inci, a
njihovi heroji su za nas zlo~inci.Tu po~inje i zavr{ava svakarasprava i zbog toga je te{koste}i dojam da su svi jednakopo`eljni u ovoj zajedni~koj BiH.Bez empatije prema `rtvamadrugih naroda nemogu}e jepokrenuti bilo kakvo iskrenopomirenje.
Drugo pitanje neslagan-
ja, koje razdvaja sva tri konsti-tutivna naroda i njihovepoliti~are, jeste pitanje obudu}nosti zajedni~ke dr`ave.To pitanje je bilo klju~no i zastaru SFRJ, a ti~e se odnosa ibalansa vlasti izmedju dr`ave ientiteta i izmedju tri konstitutiv-na naroda. U SFRJ su ~esto sverepublike gledale na saveznuvladu kao protivnika, pa ~ak iponekad kao neprijatelja, i nji-hovo politi~ko rukovodstvo je~inilo sve da ubla`i autoritetsavezne vlade, a da istovremenooja~a sopstveno. ^lanovisavezne vlade su isto tako skep-ti~no i sa animozitetom i sumn-jom ~esto videli republi~ke lid-ere kao protivnike i neprijatelje.
Tako i danas,zajedni~ke institucije u BiH iljudi koji slu`e u njima gledajuna politi~ke institucije ipoliti~are iz entiteta kao svojeprotivnike. Sve ~ine da bioja~ali svoju vlast i da na nekina~in oslabe entitete, a entiteti,pogotovo RS, se dr`eDejtonskog sporazuma, koji jeizgradjen u potpunosti na prin-cipu visoke decentralizacijedr`ave i nekakvog ili federaliz-ma ili konfederalizma kaoosnovnog principa za uredjenje
odnosa u toj dr`avi. Pitanje cen-tralizacije ili decentralizacije senalazi potpuno u centru svihpoliti~kih, ekonomskih, pa idru{tvenih rasprava i neslaganja.
Uz ova dva osnovnapitanja pro{losti i budu}nostiklju~ni faktor koji treba imati uvidu kada se procenjuje uspehili neuspeh Dejtonskog sporazu-
ma jeste uloga medjunarodnezajednice u sprovodjenju togsporazuma. Od samog po~etkaod strane nekih diplomata, pogo-tovo iz SAD, nekih zemalja~lanica EU i Turske, bili supoku{aji da se revidira taj spo-razum i da se umesto visokodecentralizovane dr`ave izgradivisoko centralizovana dr`ava.Glavni alati u tim poku{ajima subili visoki predstavnici i njihovatzv. bonska ovla{tenja, koja sukao i visoki predstavnici koji suih zloupotrebili u su{tini bilinelegalni, nedemokratski i nasil-ni udari na Dejtonski sporazum,medjunarodno pravo, ustav iustavni poredak zajedni~kedr`ave i entiteta. Preko ovihovla{}enja se izgradila autokrati-ja koja je predstavljala sve ononajgore {to je postojalo u med-junarodnoj zajednici, {to se ti~enjene uloge u postdejtonskomsistemu. Ona je bila sredstvo zakr{enje osnovnih ljudskih pravagradjana i mehanizam koji jeomogu}io jednom delu medju-narodne zajednice da uzurpiravlast bez bilo kakve trunkeodogovornosti prema gradjanimaBiH.
Sada neki predstavnicimedjunarodne zajednice u`ivaju
u tome da upiru prstom naizabrane politi~ke lidere medjuSrbima, Hrvatima i Bo{njacima ida ih optu`uju da su oni glavniuzrok svih problema u ovojdr`avi. Taj njihov moralizam jejeftin, ne samo zbog toga {toignori{e njihovu sopstvenuulogu u osaka}ivanjuDejtonskog sporazuma i vla-davine prava u BiH, nego zato{to to mogu da rade bez bilokakve ozbiljne odgovornosti zanjihovo pona{anje i njihove pro-puste, jer niti se oni kandidujuna izborima u BiH, niti }e odgo-varati pred bilo kakvim sudom –niti u BiH niti u sopstvenimdr`avama. Kada odu iz BiH,onda se tek vra}aju u realnostda su samo ~inovnici i adminis-tratori svojih zemalja, bez pravevlasti i bez politi~kog uticaja.Za mnoge ovo je mo`da i naj-gora kazna.
Kada se uzmu u obzirpravi uzroci problema u BiH,tek tada se mo`e doneti odlukao samom Dejtonskom sporazu-mu. Naravno da taj sporazumnema odgovor za svakootvoreno pitanje niti re{enje zasvaki problem i naravno da jetaj sporazum bio improvizacija imutacija zapadnih ideja o poli-ti~kim sistemima vladavine istarog sistema SFRJ, ali ipak jeovaj sporazum, u vreme kada jepotpisan, predstavljao jedinorealno re{enje koje je moglo daobustavi krvavi gradjanski rat.On je predstavio jedan minimal-ni pristup stvaranja konsenzusaoko zajedni~ke dr`ave, a to jesteda ta zajedni~ka dr`ava mo`ejedino da opstane ako predstavl-ja politi~ku volju sva tri konsti-tutivna naroda. To je postignutos tim da je sporazum predvidiovisoko decentalizovanu dr`avu inekakav federalni ili konfederal-ni politi~ki sistem koji bipovezao entitete i sva tri konsti-tutivna naroda u jednoj dr`avi.
Posle 20 godina vidimoda je i sada ovakav pristup jedi-ni ispravni pristup za re{avanjesada{njih problema i za izgradnjuzajedni~ke dr`ave. Opstanak BiHmo`e jedino da se postigne krozdogovor sa legitimnim izabranimpredstavnicima tri konstitutivnanaroda i dva entiteta.
Vreme je da se vratimoDejtonu.
Obrad Kesi}{ef Predstavni{tva RS u Va{ingtonu
VISOKI PREDSTAVNICI NASILJEMOSAKATILI DEJTON
Obrad Kesi}
8 Avgust 2015.
P R AV D A
Nedavno hap{enje srpskoggenerala, BorislavaDjuki}a, na aerodromu u
Tivtu, u Crnoj Gori, samo je jednood brojnih hap{enja Srba u protek-lih mesec dana na osnovu hrvatskepoternice, pa nema dileme da susva ona povezana sa hrvatskomproslavom “Oluje“. Hrvatima jepotrebno da svoje zlo~ine stalnopokrivaju pri~om o srpskimzlo~inima i onda im je najpogodni-je da imaju sudske procese. Sadruge strane Srbija je pro{la krozvi{e godina stalnog savijanja glavei izvinjavanja za navodne zlo~ine,zbog ~ega je i stvorena atmosfera uregionu i {ire da su mogu}i svikompromisi na na{u {tetu, tvrdianaliti~ar Dragomir Andjelkovi}.
“Na{e poternice se ne pri-menjuju, a na tudjim se insistira. Toje samo posledica na{egvi{egodi{njeg pona{anja, jer smo miprizivali dvostruke standarde.Mo`da }e ne{to po~eti da se menjaposle srebreni~ke rezolucije, jer jeSrbija prvi put pru`ila `estok otpori stala na put hrvatskoj propagandiobra}anjem svetskim liderima uvezi sa proslavom “Oluje“, ka`eAndjelkovi}.
Uo~i obele`avanje dvade-sete godi{njice “Oluje“ u Hrvatskojse najpre na{ao DraganVasiljkovi}-Kapetan Dragan, posledevet godina duge pravne bitke,Australija je izru~ila svog dr`avljan-ina Vasiljkovi}a Hrvatskoj, iako jebio samo u fazi tu`ila~ke istrage, aprotiv njega nije podignutaoptu`nica. Nakon toga je iz Irske,Hrvatskoj izru~en i Srbin DjordjeStojakovi}, optu`en da je u Erdutupo~inio ratni zlo~in nadzarobljenicima. O tome nije bilore~i u javnosti, a taj postupak je jo{jedan primer da izru~enje iz jednezemlje EU u drugu, medju kojimaje sad i Hrvatska, te~e daleko br`ei jednostavnije, navodi Veritas.
“Na spisku onih koji supod istragom, optu`bom ili su osud-jeni, ~iji je presek poslednji putnapravljen 31. marta 2013, nalazi se1.577 lica. Zbog sumnje za ratnezlo~ine po~injene od 1991. do1995. godine preko Interpola je dosada uhap{en 151 pripadnik srpskihjedinica u zemljama {irom sveta.Od tog broja, 49 osoba je izru~eno
Hrvatskoj, a protiv 18 su postupciobustavljeni i oni su oslobodjenioptu`bi”, obja{njava predsednikVeritasa Savo [trbac.
Za razliku od vlasti uZagrebu, kojima ne pada na pametda Srbe optu`ene za ratne zlo~ineprepuste pravosudnom sistemuSrbije, Beograd je mnogo koopera-tivniji. Po~etkom pro{log mesecahrvatski dr`avljanin Veljko Mari},koji je u Srbiji osudjen na 12 god-ina zatvora zbog ratnog zlo~ina pro-tiv srpskih civila po~injenog 1991.godine u selu Rastovac kodGrubi{nog Polja, predat je Zagrebu.Srpske vlasti pustile su i IlijuJuri{i}a, koji je takodje bio osudjenna 12 godina zatvora zbog napadana kolonu JNA u Tuzli u maju1992. Tada su, podsetimo, poginula92, a ranjena 33 vojnika.Apelacioni sud u Beogradu ukinuoje prvostepenu presudu Juri{i}u inalo`io ponovno sudjenje, a on jepu{ten da se vrati u BiH sa obave-zom da se odaziva na sudjenja.Zanimljivo je da je Juri{i} pu{tendan uo~i posete Hilari KlintonBeogradu 11. novembra 2010, posle~ega su mnogi optu`ivali tada{njuvlast sa Demokratskom strankomna ~elu da je podlegla pritiskuVa{ingtona. U Tu`ila{tvu za ratnezlo~ine ka`u da se u Srbiji ne vodikrivi~ni postupak protiv generalaDjuki}a, te da zato Beograd nemo`e ni da tra`i njegovo izru~enje.Ukoliko Hrvatska zatra`i ekstradici-ju, a crnogorsko pravosudje taj
zahtev usvoji, general BorislavDjuki} bi}e pedeseti Srbin izru~enHrvatskoj zbog optu`bi za navodneratne zlo~ine po~injene tokom rat-nih sukoba devedesetih godina.Crna Gora je dosad uhapsila{estoricu Srba, trojicu je predalaZagrebu, dok je u jednom slu~ajuto odbila da uradi. Istovremeno,prema podacima “Veritasa”, Srbijinije izru~en nijedan osumnji~eni zazlo~ine po~injene nad srpskimstanovni{tvom. Po poternici srpskihorgana hap{eni su samo oni osum-nji~eni koji su se zatekli na teritori-ji Srbije.
Da podsetimo, Djuki} jekao potpukovnik bio komadant 220.motorizovane brigade 9. kninskogkorpusa JNA do maja 1992. godinekada se JNA povukla i tada se pre-bacio na mesto savetnika, gde jeostao do kraja aprila 1993. DjukiæaHrvatska sumnji~i za ratni zlo~in,neuspeli poku{aj da eksplozivomraznese branu Peru}a, i navodnougrozi 50.000 `ivota. Brana nijeporu{ena, ve} je o{te}ena, a voda jeistekla bez ikakve opasnosti po bilokoga. Nije potopila nijednu ku}u,nije stradala ni~ija imovina, nitiljudi, svedo~i i hrvatsko pravosudje.Pretpostavljeni mu je bio MilanMarti} i jedini mu je on mogaonarediti ru{enje brane. Marti} je uHagu osudjen na 35 godina i tamoga niko nije teretio za Peru}u, jernije bilo nikakvih dokaza. Naime,brana Peru}a i jezero su bili podkontrolom JNA, a posle njenog
povla~enja u maju 1992., na kratkosu je preuzele srpske snage, a nakontoga je Unprofor prihvatio kontrolunad branom gde je rasporedjen keni-jski bataljon. Na brani je obemazara}enim stranama bio zabranjen ionemogu}en pristup. Po preuziman-ju brane, Hrvati su tra`ili da jeeksperti UN pregledaju i utvrde dali su Srbi ostavili eksplozivno pun-jenje, koje bi je moglo di}i u vaz-duh. To je i u~injeno i utvrdjeno jeda na brani nema nikakvogeksploziva. I hrvatski zahtev iizve{taj eksperata UN su dostupnijavnosti i mogu se na}i na internet,nagla{ava general Mile Novakovi}.General Novakovi} ka`e da }ehrvatske istrage i optu`nice opstajatisve dok su `ivi pojedini Srbi, bezobzira na to {to nema dokaza o nji-hovoj krivici i dodaje: “Radhrvatskog pravosudja je nastavakrata drugim sredstvima. Timeobezbedjuju etni~ko ~i{}enje, jer {tasu uradili ako Srbi sada mogu da sevrate na svoja imanja. Zato ih zas-tra{uju i na svaki na~in prave prob-leme samo da se ne vrate.”
Na vest o hap{enju gener-ala Borislava Djuki}a, redakcijiOgledalo stigao je komentarpredsednika Srpske liste iz Crne
Gore Dobrila Dedi}a, kojeg ucelosti prenosimo:
Hap{enje srpskog generalaBorislava Djuki}a u Tivtu jo{ jedanje akt zapanjuju}e mr`nje premasvemu {to je srpsko od straneaktuelnog antisrpskog re`ima uCrnoj Gori. Samo obezglavljen iponi`en narod, kakav je srpski,mo`e ovo da toleri{e. I samo DPS,i su{tinski lider parlamentarne
opozicije SDP, mogu da dokazujuVa{ingtonu, Briselu, NATO-u i EUprivr`enost i`ivljavaju}i se nadnajboljim medju nama, na onimakoji su ratovali za sloboduOtad`bine.
Srpska lista poziva grad-jane Srbije, Republike Srpske iSrbe iz regiona i dijaspore dabojkotuju crnogorsko primorje.Kada onima koji su finansiralihap{enje generala Djuki}a, budemanje u d`epu, bi}e to jedini, nji-hovom intelektualnom kapacitetu,primjeren jezik koji razumiju. Kogod pomisli da je ovo radikalanpoziv Srpske liste, neka se sjeti dau Crnoj Gori nikada nije uhap{en nijedan Hrvat, Albanac ili Bo{njak, sasumnjom da je po~inio ratnezlo~ine. A slikali su se sa sunarod-nicima od Ulcinja do Gospe od{krpjela.
Srpska lista pita pred-stavnike parlamentarnih stranakakoje su na prethodnim izborimacenzus ostvarile glasovima Srba:Socijalisti~ku narodnu partiju iNovu srpsku demokratiju – je li ovota dr`ava za ~ije se kre~enje idemokratizaciju vi borite? Je li ovodr`ava koju su stvarali, kako vi toka`ete, va{i preci? Ako su ovo precistvarali, onda su vas ti preci prevar-ili. Koja jo{ poni`enja, nakon {to sesrpski junaci hapse u Crnoj Gori iisporu~uju Hrvatima, treba da ,,sva-rimo’’ samo da bi vi dobijaliglasove na izborima? Va{ prelazak,od srpskog nacionalizma na ~ijim jepozicijama i dalje jedino SL, doevrounijatstva koje je va{a dana{njaideologija, stvorio je ovu klimu.Ovo je prilika za ulicu, za proteste.Pozivamo vas da protestujemo. Nijesamo stomak razlog za proteste.Nije sve i u ambiciji Crnogoraca,tipa Medojevi}a, koji bi htjeli dabudu Milo umjesto Mila. Ima ne{toi gramu obraza i nacionalnog dosto-janstva.
Izjasnite se, nemojte da}utite. Dosta je va{eg prenemagan-ja, a ispod `ita saradjujete sa onimakoji su najbolji prijatelji Miladjukanovi}a i iz zemlje i izokru`enja. Zato i hapse generaladjuki}a dok se vi sun~ate u bliziniRagine glave, trgujete protestima,bojama i lakovima, i pravite soliterepo Budvi.
U CRNOJ GORI UHAP[EN JO[ JEDAN SRPSKI GENERAL
Crna Gora je uhapsila {estog Srbina po zahtevu Hrvatske i ukoliko im ga preda, general Borislav Djuki} bi}e pedeseti Srbin izru~en Hrvatskojzbog optu`bi za navodne ratne zlo~ine po~injene tokom ratnih sukoba 90-ih godina. Srbiji do sada nije izru~en nijedan osumnji~eni za zlo~ine
po~injene nad srpskim stanovni{tvom.
Dobrilo Dedi}
General Djuki}
P O V O D
Od nekada{njeg srpskog kulturnogcentra “Sveti Sava” u ^ikagu,sme{tenom na predivnoj lokaciji
448 W. Barry u ^ikagu, poznatom po stal-nim manifestacijama koje su bile otvoreneza sve, danas imamo SAM “Sveti Sava”, ukojem je kulturni `ivot skoro potpunozamro. Muzej “Sveti Sava” vi{e nema onunamenu, na kojoj se godinama vredno idobronamerno radilo i insistiralo, potpunona bazi dobre volje dobronamernih ljudi. Sobzirom da ni ovaj poslednji godi{njiKongres nije doneo nikakve promene, ~ak ninadu u boljitak, “Srpsko Ogledalo” u ovombroju prenosi mi{ljenje gospodina Milo{aTodorovi}a, koji je kompetentan da da svojsud s’obzirom da je biv{i predsednik, kao idugogodi{njeg ~lana uprave tada{njegSrpskog kulturnog centra “Sveti Sava”, asada{njeg Srpsko-ameri~kog muzeja SvetiSava, kao i ~la upravnog odbora jedinogzvani~nog srpskog pozori{ta u Americi“Mira Srem~evi}”, koje je 10 godina bilodeo i jedan od glavnih stvaraoca prihodaove, do skora kulturne institucije. Izjavugospodina Milo{a Todorovi}a prenosimo ucelini.
“Odakle po~eti? Da li ~injenicomda srpski muzej funkcioni{e skoro kao pri-vatni klub predsednika i sekretarice? Ilipodatkom da su samovoljom istih, iz njegaisterani ljudi koji su godinama dobrovoljnoradili u organizaciji koja je menjala ime, alije do dolaska sada{nje uprave bila otvorenaza sve? Ili mo`da ~injenicom da je jedinosrpsko pozori{te u Americi “MiraSrem~eviæ“, posle deset godina postojanja irada u zdanju na adresi 448 W. Barry Ave,nai{lo na zatvorena vrata, bukvalno i figura-tivno re~eno?
Izuzetno mi je `ao {to o ovomeuop{te govorimo, ali mislim da je potrebnoobavestiti one koji ne znaju. Bio sam petgodina ~lan Uprave tada{njeg kulturnogkluba, a potom kulturnog centra. Od toga,dve godine sam bio na mestu podpredsedni-ka, a godinu dana – predsednik. Ovonavodim zato {to slobodno mogu da ka`emda solidno poznajem situaciju. Ve} nekolikogodina jedina nepromenjena stavka u muze-ju su predsednik i sekretarica. U po~etku,Uprava je imala 13 ~lanova, mahom vred-nih, ambicioznih i dobro`ele}ih ljudi.Gotovo svi su se povukli shvativ{i da jeprostor za delanje sku~en tj. da sve odlukedonosi gore pomenuti dvojac. Nepo{tovanjepravilnika Muzeja, na~in vodjenja sastanaka,odsustvo transparentnosti u radu, a iznadsvega samovolja i arogancija.
Pro{le jeseni grupa ~lanova jezakazala vanredan sastanak ~lanstva iUprave muzeja, {to je po zakoniku predvid-jeno. Na sastanku je bilo prisutno, {to li~no,{to putem “proksija“, gotovo 2/3 ~lanstva. IzUprave niko nije do{ao ,niti nas je udosto-
jio bilo kakvog odgovora. A koja je bila jed-ina tema sastanka? Nije se razgovaralo osmeni uprave, niti planiralo kritikovanje radaiste, nije se spremao pu~. Jedina ta~ka nadnevnom redu bila je rasprava o finansijskojsituaciji u Muzeju i na{a `elja da saznamofinansijsko stanje i planove. Naime, kreditkoji Muzej duguje je tada dospevao zanaplatu, a mogao se isplatiti samo uziman-jem novog. Uprava je ve} imala svoj pred-log zajma koji }e tra`iti, a velika ve}ina~lanstva je predlagala da se razmotre i drugeopcije. Kao {to rekoh, potpuno su ignorisali
na{e preporuke i savete, a na{a zabrinutostih ni najmanje nije interesovala. Veoma jezanimljivo da su medju poveriocima starogzajma, koji je dospevao za naplatu bili ipredsednik i sekretarica Muzeja. Bila im jeskrenuta pa`nja od tada{nje ~lanice UpraveDr. Martine Bertsch, da kao zainteresovana
lica ne bi smeli da u~estvuju u dono{enjutako bitne finansijske odluke, medjutim, onisu i to upozorenje o nepravilnosti ignorisalikao i mnoga druga pre toga. (Zapisnik sagodi{nje skup{tine nikada nije overen odstrane zvani~nih lica, ~ak su i delovi men-jani).
Kako je reagovala Uprava na na{upreporuku ?
Isklju~ili su Martinu iz ~lanstva.Za{to? Zato {to se usudila da se ne slo`i sapredsednikom i sekretaricom, tj. razmi{ljalaje o dobrobiti Muzeja. Na {ta vas to
podse}a? Verbalni delikt. Na `ivot u neka-da{njoj nam zemlji gde se neslaganje sami{ljenjem CK KPJ / SKJ pla}alo na raznena~ine. A mi smo naivno pomislili da uAmerici svako ima pravo da izrazi svojemi{ljenje.
Posle tog, od Uprave ignorisanog
sastanka, oformljen je “internet forum“, gdesmo mi ~lanovi Muzeja, ponovo poku{ali daanimiramo Upravu i barem takvim, virtuel-nim putem uspostavimo komunikaciju.Udostojio nas je odgovora jedino advokatMuzeja. Zapretio je tu`bom ukoliko nastavi-mo sa “destruktivnim“ pona{anjem. Takodjenas je posavetivao da u direktnom kontaktusa Upravom razjasnimo nesuglasice ???!!
D A S E N E Z A B O R A V I
Zvani~ni Zagreb dugo jenajavljivao pompezno slavl-je u Zagrebu i Kninu
povodom 20-e godi{nice Oluje.Medjutim, ne}e se sve odvijatiprema njihovim planovima, naimena hrvatski poziv svim ~lanicamaNATO, da u~estvuju na vojnojparadi, ve}ina se izjasnila da ne`eli da raspiruje sukobe u regionu,pa su svoj dolazak otkazaliameri~ki, britanski i nema~ki vojni-ci, a kasnije i slovena~ki. Ovo je uHrvatskoj do`ivljeno kao velikifijasko. “SAD u ovom trenutkunikako ne odgovara zao{travanjesituacije s Beogradom. Pre svegazbog Kosova, ali i Makedonije.Oni Beograd `ele {to vi{e udaljitiod Rusije, a ameri~ko u~e{}e naparadi sigurno ne bi doprinelotome“, ocenjuje se u hrvatskimmedijima.
Profesor Filozofskogfakulteta u Zagrebu i politi~ki anal-iti~ar @arko Puhovski izjavio je dasu dva razloga za{to se ve}ina ~lan-ica NATO, ne}e odazvati pozivuHrvatske da u~estvuju na vojnojparadi u Zagrebu 4. avgusta. Prvo,pozivi su poslati prekasno, jer setakve manifestacije planiraju pogodinu dana unapred, naveo jePuhovski, a drugi razlog, {to jeve}ina zvanica verovatno ocenila da}e zbog toga imati manje problemasa Hrvatskom, koja je ve} ~lanicaNATO, nego sa Srbijom koja sma-tra u~e{}e na paradi neprijateljskimstavom. On dodaje da je izjava {efasrpske diplomatije Ivica Da~i}a da}e dr`ave koje budu u~estvovale naparadi u Zagrebu pokazati antisrps-ki stav “jedan od razloga“ za{to sumnoge zemlje odustale od dolaskana obele`avanje Oluje.
Ministar spoljnih poslovaIvica Da~i} izjavio je da jegodi{njica operacije Hrvatskevojske “Oluja“ dan `alosti za Srbijui zahvalio zemljama iz okru`enja i{ire {to ne}e u~estvovati na vojnojparadi koja }e tim povodom bitiorganizovana u Zagrebu. “Kako bibilo da je u Banjaluci organizovanaparada povodom akcije uSrebrenici? Godi{njica ‘Oluje’mo`e da se slavi u Hrvatskoj, ali uSrbiji je taj datum dan `alosti. Miimamo opre~ne stavove o toj akcijiHrvatske vojske jer po na{emmi{ljenju, sa aspekta srpskih pitan-ja, nema {ta da se slavi tog dana inemaju strane vojske {ta da tra`e navojnoj paradi u Hrvatskoj. Gotovosve zemlje iz okru`enja, poput
Italije i Austrije ali dr`ave poputNema~ke, Sjedinjenih Ameri~kihDr`ava, Velike Britanije, odustalesu od u~e{}a na parade, jer ne `eleda unesu nestabilnost u region ihvala im na tome“, rekao je Da~i}.
Predsednik Koalicijeudru`enja izbeglica Miodrag Lintaapelovo je na predsednikaEvropskog parlamenta Martina[ulca da ovaj parlament usvoji iosudi zlo~ine hrvatskih snaga nadsrpskim civilima i zarobljenicimatokom operacije “Oluja“.“Rezolucijom treba osuditi i pori-canje zlo~in protiv Srba, tra`iti od
Hrvatske da prestane slavitizlo~ina~ku akciju ‘Oluja’ kaodr`avni praznik i da kona~no pro-cesuira sve ratne zlo~ince bezobzira na nacionalnu i versku pri-padnost”, naveo je Linta upisanom saop{tenju. On je istakaoda Hrvatska svakog 5. avgusta uKninu slavi najve}e etni~ko~i{}enje u Evropi posle Drugogsvetskog rata, a ne uspostavljanjemira, slobode i demokratije i osu-dio odluku zamenika gradona~elni-ka Knina @eljka D`epine dau~estvuje u radu Organizacionogodbora za obele`avanje “Oluje“,kao i najavu da prisustvuje cen-tralnoj proslavi u Kninu ovegodine.
Predsednik informa-ciono-dokumentacionog centra“Veritas“ Savo [trbac tvdi da tihiegzodus Srba iz Hrvatske i daljetraje i potkrepljuje slede}im ~injen-jicama:
Prema podacimaDr`avnog zavoda za statistikuRepublike Hrvatske, na popisustanovni{tva u u toj zemlji iz 1991.godine, od ukupno 4.784.265stanovnika, Srba je bilo 581.663(12,2 odsto), a Jugoslovena106.041, medju kojima, s ~im susaglasni i hrvatski demografi, biloje izmedju 60 i 70 odsto Srba.Dvadeset godina kasnije, premapopisu stanovni{tva iz 2011.godine, u Hrvatskoj je `ivelo tek186.633 Srba (4,36 odsto), dok suJugosloveni svedeni na statisti~kugre{ku (331 osoba).
Slu`beni Zagreb u raznimprilikama navodi brojku od vi{e od133.000 srpskih povratnika pozavr{etku rata. Medjutim, premastudiji UNHCR-a “Manjinskipovratak u Republiku Hrvatsku –Studija otvorenog procesa“ iz febru-ara 2012. godine, od registrovanihpovratnika srpske nacionalnosti, uRH `ivi oko 38 odsto, izvanHrvatske oko 45, dok ih je umrlooko 17 odsto.
Tihi egzodus Srba i daljetraje, {to ilustruju podaci DZS RH,prema kojima su se od 2002. do2013. iz Srbije, gde je uto~i{tena{lo vi{e od 300.000 Srbaizbeglih/prognanih iz RH, uHrvatsku doselilo svega 14.533, aiz Hrvatske u Srbiju odselilo35.027. Broj iseljenih u odnosu nadoseljene konstantno raste, arazmera u poslednjoj godini bila je1:6 u korist iseljenih.
A od ~ega to Srbi i dalje
be`e iz Hrvatske, ilustruje i studijaSrpskog narodnog vije}a “Nasilje inesno{ljivost prema Srbima u2014“, u kojoj se navode 82slu~aja, koji su se manifestovalipreko govora mr`nje ili {irenjaetni~ke netrpeljivosti u javnomprostoru i u izjavama javnih osoba,preko verbalnog vredjanja i fizi~kognasilja, do o{te}enja i uni{tenjaimovine, objekata i grobalja, kao iotpora kori{tenju }irili~nog pisma,uz konstataciju da ima i mnogoneprijavljenih slu~ajeva. Iz istogizvora ovih dana sti`u informacijeda je samo u pet meseci ove godine
zabele`eno vi{e sli~nih slu~ajevanego tokom cele 2014. godine.
Obja{njenje za drasti~nosmanjenje broja Srba u Hrvatskoj uposlednjih dvadesetak godina trebatra`iti, pored egzodusa i ratnih`rtava (7.202, od ~ega 1.898 nestal-ih), i u procesima pokatoli~enja ipohrva}enja, o ~emu svedo~i ipismo upokojenog mitropolitazagreba~ko-ljubljanskog JovanaSvetom sinodu Srpske pravoslavnecrkve iz 2006, u kojem se navodida je u Hrvatskoj do tada pokr{teno
vi{e od 30.000 Srba i da taj procesi dalje traje.
Uglavnom sepokatoli~avaju pravoslavna deca,koja uz roditeljsku saglasnost i uzverski obred krizmanja postajukatolici. Roditelji na ovaj na~inizbegavaju suze svoje dece s koji-ma su se vra}ala iz vrti}a i {kolazato {to su bila “trofazna”, {to imnisu opra{tala ni ostala deca, ni nas-tavnici. Prema izve{aju predsednikaOdbora za ljudska prava u ZagrebuZorana Pusi}a iz 2003. godine, od1991. do 2003. samo je u Zagrebu20.000 dece pravoslavne verois-povesti prevedeno u katoli~anstvo.
A odrasli, uglavnomurbani Srbi, pohrva}uju se tako {tomenjaju “prokazana“ srpska imena iprezimena u prepoznatljiva hrvats-ka, razne verske obrede, uklju~uju}ikr{tenja, ven~anja i sahrane, obavl-jaju im katoli~ki sve{tenici, sve ucilju da ne “provociraju“ okolinu,jer bi u protivnom mogli ostati bezposla, imovine a ponekad i `ivota.
Statistika pokazuje da se16.647 Hrvata na popisu iz 2011.izjasnilo kao pravoslavci. Po“Veritasovim“ saznanjima, to jerezultat “desrbizacije” pravoslavnevere u Hrvatskoj, koja se od 2010.otvoreno sprovodi i preko “Hrvatskepravoslavne zajednice”, nespornenaslednice Paveli}eve HPC, ~iji jecilj “slobodno identifikovanjepravoslavnih hri{}ana pripadnicimahrvatske nacije“, medju kojima su ipomenuti “pohrva}eni” Srbi.
Ako se, pored pomenutihprocesa, ima u vidu te{ka materijal-na, socijalna i bezbedonosnasituacija Srba u Hrvatskoj (neza-poslenost, spora obnova ku}a i jo{sporije stambeno zbrinjavanjebiv{ih nosilaca stanarskih prava,neispla}ivanje dospelih penzija,problemi s utvrdjivanjem radnogsta`a, deviznom {tednjom, strah odprocesuiranja za navodne ratnezlo~ine, bezrazlo`no otezanje sekshumacijama i identifikacijamasrpskih `rtava...), kao i njihovastarost (prema pomenutomistra`ivanju UNHCR-a, prosekstarosti je 53,5 godina, a 35% ih jestarije od 65 godina), onda je pot-puno izvesno da }e na narednompopisu stanovni{tva biti ostvarenTudjmanov plan s po~etkadevedesetih, da }e srpsko pitanje uHrvatskoj biti trajno re{eno kada ihu ukupnoj populaciji bude manje odtri odsto.
Marijana Maljkovi}
Srpska stradanja
EGZODUS SRBA 20 GODINA
OD OLUJE I DALJE TRAJE
SRPSKE @RTVE OLUJE– 250 hiljada ljudi napustilo
je Hrvatsku u roku 24 sata
– 1.852 osobe
ubijene su i nestale
– 930 `rtava do
sada je sahranjeno
– 922 lica vode
se u kao nestale.
Avgust 2015.10