1

2

Koen Verheijden

18 jaar.

Eerstejaars MBO-4

"Deze uitgave van The Project

was er een vol met stress. We

hebben erg weinig tijd gehad

om het in elkaar te zetten. En

hadden het zelf ook erg druk.

Maar met een week vertraging

is het toch nog goed

gekomen!"

Marieke Graumans

18 jaar

Eindexamenjaar VWO

"Deze The Project was

inderdaad erg zwaar, maar

het resultaat mag er wezen.

Wij zijn wederom trots op

deze uitgave!"

3

MET DANK AAN

De artikelen en reportages in The Project zijn geschreven, geproduceerd, gefotogra-feerd, vormgegeven, etc. door Marieke Graumans en Koen Verheijden. Maar dit hadden zij niet gekund zonder de hulp van

Naam: Marieke Lous Leeftijd: 20 jaar

Studie: TU Delft, faculteit Industrieel Ontwerpen Freelancer

Artikel: Rare wetten

Naam: Maartje Verheijden Leeftijd: 22 jaar

School: Rechten Erasmus Universiteit Breda Artikel “Sweet Dreams” & opmaak van artikelen.

Niets uit deze uitgave mag gekopieerd of gebruikt worden op wat voor wijze dan

ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie, maar vooral

niet om deze uitgave via alle mogelijke media te verspreiden

4

Inhoud

Fotocollage: Glamour…

Gekke wetten…

Wist je dat…

Royal Survivors…

“Sweet Dreams” – interview Nehalennia

Beroemde personen: Oscar Wilde…

Sprookjes uitgelicht: Sneeuwwitje…

Ik ben Zeus…

Die gekke Indiase…

Ravenmeisje…

Wist je dat…

Happy end…

…pagina 5

…pagina 9

…pagina 10

…pagina 11

…pagina 14

…pagina 20

…pagina 22

…pagina 24

…pagina 26

…pagina 30

…pagina 32

…pagina 33

5

Glamour

Deze fotoshoot is geen echte fotoshoot.

Meer een fotocollage.

Vrouwen vol met gratie en glamour.

Vrouwen op een locatie waar ze níet horen!

Geniet ervan!

Door: Koen Verheijden

6

7

8

9

In Engeland is het bijvoorbeeld ver-

boden om te overlijden in the Houses of

Parliament (het Brits parlements-

gebouw). Ook is het in de stad Liverpool

niet toegestaan voor een vrouw om

topless in het openbaar rond te lopen.

Op zich niet zo bijzonder, maar het feit

dat een uitzondering wordt gemaakt

voor verkopers in win-kels waar ze

tropische vissen verkopen is dan toch

wel weer opvallend.

Daarnaast mag een zwangere vrouw

overal haar behoefte doen, als het nodig

is zelfs in de helm van een politie agent!

Ook in de rest van Europa zijn

enigszins aparte wetten te

vinden. Zo is het in Frankrijk

niet toegestaan om je varken

Napoleon te noemen of om te

zoenen in de trein. In Zwitser-

land is het verboden om op

zondagen je auto te wassen. De

Zweden vinden het zelfs nodig

dat je een vergunning moet heb-

ben om je huis te verven. En in

Italië kan een man zomaar

gearresteerd worden als hij een

rok draagt in het openbaar.

Buiten Europa zijn er ook

vreemde regels. In Singapore

mag je geen kauwgom kauwen

op straat. Ook mag je daar geen

vogels voeren én ben je ver-

plicht om een openbaar toilet

door te spoelen nadat je het

gebruikt hebt. Voor ons klinkt

dit misschien raar, maar deze

regels zijn wel erg handig om de

stad goed schoon te houden!

Wat minder begrijpelijk is , is de

wet in Thailand die het verbied

om je huis te verlaten zonder

ondergoed aan. Hoe ze dat wil-

len controleren is me niet hele-

maal duidelijk. Ook de Austra-

lische wet die het vrouwen ver-

bied roze hotpants te dragen op

een zondagse namiddag is niet

helemaal te begrijpen.

Zelfs in ons eigen landje zijn

er een aantal aparte wetten,

die de meeste mensen waar-

schijnlijk niet kennen. Er zijn

waarschijnlijk weinig men-

sen die weten dat je een in-

breker niet op het toilet mag

opsluiten. Of dat het hier

verboden is om padden-

stoelen te plukken.

Daarnaast is er een verbod

op het samenscholen van

hangouderen.

De meest rare wetten gelden,

hoe kan het ook anders, in de

Verenigde Staten. Zo is het in de

staat Wisconsin verboden om

het haar van een vrouw te

knippen. Hier houdt natuurlijk

niemand zich aan, maar de wet

bestaat nog steeds. In North

Dakota is het niet legaal om te

gaan slapen met je schoenen

aan. In Fairbanks in Alaska is

drank geven aan elanden vol-

gens de wet verboden. In Miami

mogen mannen geen strapless

jurk dragen. Ook erg vreemd is

de wet in Kansas die zegt dat

winkeliers op zondag geen ker-

sentaart mogen verkopen. In

het plaatsje Lang in dezelfde

staat is het verboden om in

augustus op een ezel door de

hoofdstraat te rijden als die ezel

geen strooien hoed draagt.

Hoe deze wetten ooit ontstaan zijn, is niet altijd even duidelijk.

Sommige zijn waarschijnlijk ooit ingevoerd naar aanleiding van

een vreemde situatie die zich heeft voorgedaan, waarna de

mensen het nodig vonden een wet in te voeren. Andere zijn

misschien bedacht door grapjassen die politieke invloed hadden

en weer andere zijn ooit met een goede reden ingevoerd, maar niet

met de tijd mee veranderd. Hoe dan ook, we kunnen er nu in elk

geval lekker mee lachen!

Gekke

wetten

Iedereen snapt wel waarom

er wetten zijn. Zonder zou im-

mers alles in de soep lopen!

Ook is het te begrijpen dat

verschillende landen ver-

schillende wetten hebben.

Toch zijn er ook een aantal

wetten waar mensen vaak

niet eens van weten dat ze er

zijn, voornamelijk omdat ze

helemaal nergens op slaan!

Door: Marieke Lous

10

Wist je dat… De beroemde Kennedy-familie de hersenen van hun dochter liet verwijderen?

Rosemary Kennedy, zus van de latere president John F. Kennedy, had de pech niet zo

slim te zijn als haar intelligente broers en zussen en werd al op jonge leeftijd als

‘achterlijk’ bestempeld. Toen ze ook nog eens een lastige puber werd, kwamen artsen

met de perfecte oplossing: lobotomie, een populaire ingreep om allerlei geestesstoornis-

sen te verhelpen. Deze ingreep hield in dat de voorste hersenkwab – met zelfbewustzijn

en persoonlijkheid – werd losgemaakt van de hersenen. Het was algemeen bekend dat

hiermee veel schade kon worden

aangericht en er was nooit onder-

zoek gedaan naar een eventueel po-

sitief effect! Ook Rosemary werd

nooit meer dezelfde en heeft de rest

van haar leven in een instelling

doorgebracht, terwijl haar familie-

leden talloze politieke posten als

president, senator en afgevaardigde

bekleedden.

De Kennedy-familie in gelukkige

tijden. Rosemary zit rechtsvoor.

De Bredase voetbalclub NAC één van de langste clubnamen ter wereld heeft?

NAC Breda is een afkorting van NOAD ADVENDO Combinatie. De club is namelijk

ontstaan na een fusie van NOAD en ADVENDO. Deze namen zijn ook weer een afkorting!

NOAD staat voor ‘Nooit Opgeven Altijd Doorzetten’ en ADVENDO voor ‘Aangenaam Door

Vermaak En Nuttig Door Ontspanning’. De volledige naam is dus een behoorlijke mond

vol: Nooit Opgeven Altijd Doorzetten Aangenaam Door Vermaak En Nuttig Door

Ontspanning Combinatie Breda. Alleen een voetbalclub uit Bangkok heeft een langere

naam met maar liefst 25 woorden.

Catharina de Grote haar man vermoordde om de Russische troon te krijgen?

Catharina werd als jong meisje uitgehuwelijkt aan de Russische troonopvolger Peter.

Hun huwelijk was erg ongelukkig en Peter had veel minnaressen. Catharina besloot niet

voor haar man onder te doen en versleet minnaar na minnaar: de één nog jonger dan de

ander. Een broer van één van hen vermoordde de tsaar, zodat Catharina de troon kon

bestijgen. Rusland werd er niet slechter op: deze ‘zwarte weduwe’ gaf de bevolking

vaccinaties, onderwijsmogelijkheden en culturele vooruitgang. Ook op oudere leeftijd

verloor deze pittige dame haar streken niet: haar laatste minnaar was meer dan veertig

jaar jonger dan zij!

11

Royal Survivors

Op dit moment hebben de meeste landen geen vorstenhuis meer, maar ooit werd

Europa bevolkt door duizenden royalty’s. Veel koningshuizen zijn op gruwelijke

wijze uitgemoord om plaats te maken voor een moderne staat, maar geruchten

zeggen dat een aantal prinsen en prinsessen toen ontsnapt zijn aan de moord-

partijen. Loopt er nog een Russische grootvorstin rond? En is er iemand die

aanspraak kan maken op de Franse troon?

De Franse koningin Marie Antoinette met haar dochter Marie Thérèse en haar zoontjes

Karel Lodewijk en Lodewijk Jozef (nog voor de Revolutie overleden aan tuberculose).

12

Talloze personen hebben door de geschiedenis heen beweerd van Koninklijke bloede te

zijn. Maar waarom zou je zo graag een dood gewaande prins of prinses willen zijn? Het

vorstenhuis is al verdreven; de troon krijg je niet meer terug. Het antwoord ligt in al het

goud en diamanten van de Koninklijke families. Denk eens aan al het fortuin dat zo’n

prins of prinses zou erven! Dat is veel mensen wel een paar geheugentrucjes en

rechtszaken waard. Hier volgen de twee meest bijzondere verhalen.

Het hart van een Franse prins

Een grote bron van mysterie ligt in de

Franse Revolutie van 1789. Tijdens de

revolutie verloren veel leden van de adel

hun hoofd op de guillotine, waaronder

ook koning Lodewijk XVI en zijn vrouw

Marie Antoinette. Zij hadden op dat mo-

ment twee kinderen die jarenlang in de

gevangenis werden opgesloten: kroon-

prins Karel Lodewijk en prinses Marie

Thérèse. Van de prinses is bekend dat zij

na jarenlange gevangenschap op haar

zeventiende verjaardag door een gevan-

genenruil werd bevrijd. Het lot van het

jonge prinsje is minder zeker. Hij werd

net als zijn zus opgesloten in een paleis-

toren. Toen zijn vader op de guillotine

werd geëxecuteerd, riepen de royalisten

het jongetje uit tot hun nieuwe koning.

Twee jaar later stierf in de gevangenis

een jongen onder de naam Louis Charles

Capet aan ernstige ontstekingen en tu-

berculose. Dit zou de kroonprins zijn,

maar velen dachten hier anders over en

na de revolutie doken talloze prinzen

op! De meest bekende en geloofwaardi-

ge was de Duitser Karl Wilhelm Naun-

dorff, die veel mensen van zijn Konink-

lijke status wist te overtuigen. Prinses

Marie Thérèse heeft hem nooit erkend

als haar broer, maar zijn aanhangers

hebben gezorgd dat hij in weelde kon le-

ven en op zijn grafsteen in Delft kwam te

staan dat daar Karel Lodewijk van Bour-

bon, de Franse koning, rust. Zijn afstam-

melingen hebben ook nooit opgegeven

en procederen nog steeds door om

erkenning (en de erfenis!) te krijgen.

Inmiddels is bekend dat Naundorff niet

de Franse Karel Lodewijk was. Zijn DNA

is vergeleken met dat van koningin Ma-

rie Antoinette, maar dit was geen match.

De afstammelingen van Naundorff zijn

het niet met de DNA-test eens; zij bewe-

ren dat niet het DNA dat gebruikt is, niet

van Naundorff was. Toch staat hun claim

niet heel sterk, want ook is bevestigd dat

het jongetje dat stierf onder de naam

Louis Charles Capet inderdaad de Franse

kroonprins was. De arts die sectie moest

doen op het lichaam van deze jongen,

heeft zijn hart mee weten te smokkelen.

Dit hart is al die tijd bewaard gebleven,

zodat in 2004 met een DNA-test kon

worden aangetoond dat dit het hart was

van de jonge prins.

Een diamanten redding voor Anastasia

Eén van de meest bekende legendes is

die van de zeventienjarige grootvorstin

Anastasia. Zij was de dochter van de

Russische tsaar Nicolaas en zijn vrouw

Alexandra, een kleindochter van de En-

gelse koningin Victoria. Rusland ver-

keerde lange tijd in diepe crisis en na de

Eerste Wereldoorlog was de stemming

13

tot een dieptepunt gezakt. Het volk keer-

de zich tegen de tsaar en zijn familie en

maakte een einde aan het tijdperk van

de tsaren die meer dan 300 jaar (!) over

het land hadden geregeerd. De tsaar en

zijn gezin – moeder Alexandra, dochters

Olga, Tatjana, Maria en Anastasia, en

zoon Aleksej – werden meer dan een

jaar lang onder slechte omstandigheden

gevangen gehouden. Tot ze in juli 1918

door hun bewakers in de kelder van het

huis waar ze gevangen werden gehou-

den, tegen de muur werden gezet. De

bewakers vuurden honderden kogels af

op het gezin, maar kwamen al snel tot de

conclusie dat de grootvorstinnen bleven

leven. Vlak voor de revolutie hadden zij

namelijk veel van hun diamanten in hun

korsetten genaaid en deze hielden de

kogels tegen! Ook een tweede vuursalvo

overleefden zij, dus begonnen de bewa-

kers op hen in te steken met de mes-

achtige punten van hun bajonet.

Al snel kwam de geruchtenstroom op

gang en door de jaren heen doken tal-

loze Maria’s, Anastasia’s en Aleksejs op.

De meest bekende troonpretendent was

Anna Anderson, die beweerde groot-

vorstin Anastasia te zijn. Zij vertelde

gered te zijn na de moordpartij en

zwaargewond vluchtte via Polen naar

Duitsland, waar een tante van Anastasia

woonde. Anna Anderson wist verba-

zingwekkend veel details te vertellen

over het leven aan het Russische hof en

werd zelfs door enkele familieleden en

hovelingen herkend. Al snel startte een

oom een uitgebreid onderzoek en kwam

hij tot de conclusie dat zijn ‘nichtje’

misschien wel de Poolse fabrieksarbei-

der Franziska Schanzkowska zou kun-

nen zijn. Deze Franziska had erg veel lit-

tekens door een ongelukje in de fabriek

waar ze werkte en kon dus goed

doorgaan voor de mishandelde Anasta-

sia. Anna startte een rechtszaak, maar

kreeg nooit de erkenning waar ze op

hoopte. Uiteindelijk woonde ze met een

andere Russische prinses in Amerika,

waar ze in 1984 stierf.

Toen in 1991 de lichamen van de tsaar

en zijn gezin werden gevonden, kreeg

haar verhaal opnieuw de aandacht.

Want in het graf ontbraken twee licha-

men. Eén van de jongste grootvorstin-

nen – Maria of Anastasia – en Aleksej

werden niet gevonden. Omdat Anna ge-

cremeerd was, kon geen DNA-test meer

worden uitgevoerd. Zou het raadsel dan

nooit worden opgelost? Toch wel, want

in 2007 werden alsnog twee lichamen

gevonden. Na een uitgebreid onderzoek

kon worden vastgesteld dat dit de twee

ontbrekende lichamen van de tsarenkin-

deren waren. Hiermee kwam een einde

aan alle vragen, maar ook aan het mys-

terie en de hoop die veel Russen hadden

om hun oude vorsten weer terug te zien.

Liever zagen wij natuurlijk ook het zoete

einde dat we kennen van de tekenfilm

Anastasia: het meisje wist in de film

uiteindelijk haar oma weer in de armen

te sluiten.

14

Muziek en cultuur krijgen de

meeste leerlingen alleen maar

mee tijdens muzieklessen of

ckv, maar erg spannend is dat

niet. Hoe anders ging dat op het

Nehallenia! Een klas kreeg daar

de kans om een eigen, profes-

sionele clip op te nemen. Hun

clip is op youtube te bewonde-

ren. Hier vertellen de leerlingen

over dit bijzondere project!

15

16

Het idee

Isabel: Meneer Mommers had al heel lang het idee om een videoclip in Halloweenstijl te

maken. Hij wilde dat idee met onze klas uitvoeren. Wij waren natuurlijk allemaal meteen

enthousiast over het idee!

Mariet: Het nummer werd al ieder jaar op onze Halloweendisco gezongen door de klas

van ‘kunst&cultuur’, maar er was nog nooit een clip van gemaakt. Het nummer is ook

gekozen, omdat je het ook goed kan inleven. Iedereen zit nu in een leeftijd waarin je

dromen hebt, maar die niet helemaal uit komen. Je komt erachter komt dat het leven niet

helemaal sweet dreams is.

Roos: We wilden met de clip reclame voor de school maken en laten zien dat Nehalennia

een leuke school is waar je dit soort toffe dingen doet.

Cynthia: Onze bedoeling was dus om de school te promoten, maar het project heeft ook

gewoon meegeteld voor een cijfer.

Carmen: De leraar gaf ons allemaal een 10 omdat we zo enthousiast mee deden!

Gothics

Isabel: We hadden natuurlijk het enge nummer Sweet Dreams gekozen, dus dan kan je

niet in je prinsessen outfit voor de camera gaan staan. We wilden daarom ook een beetje

enge kleding.

Pim: Deze gothic stijl paste goed bij het nummer en was ook erg geschikt voor het

Halloween feest, waar we de clip zou worden gedraaid.

Mariet: Het moest dus een beetje eng en griezelig worden.

Cynthia: We willen ook laten zien dat je bij ons op school gewoon jezelf kunt zijn, ook

als je er wat anders dan anderen uitzien.

Tirza: Professionals als Avalance Studio (muziek inzingen), Attitude Holland (kleding)

en Mighty Impulse Media (beeldopnames) vonden de clip een leuk idee en wilden graag

meehelpen.

Jeroen: Ja, meneer Mommers is heel goed in zulk soort dingen! Hij krijgt het altijd wel

voor elkaar om iets te regelen. Attitude Holland was overigens zo enthousiast dat ze

willen dat we meer video’s voor ze maken.

Roos: Het is voor hen natuurlijk ook goeie reclame. Zo kunnen mensen zien hoe goed ze

dit hebben gedaan!

Shananda: Over het budget hoefde wij ons geen zorgen te maken. Dat heeft meneer

17

Mommers allemaal voor ons geregeld. Onze plicht was om voor dat geld iets moois te

maken, al moesten we natuurlijk ook geen geld gaan verspillen.

Kristina: De make-up is gedaan door de theaterklas van onze school. Onze school heeft

namelijk verschillende sectoren, die bijvoorbeeld met zorg, theater en muziek te maken

hebben. Ons haar is gedaan door de dames van de kappersopleiding aan het ROC Goes.

Een verlaten fabriek en zwervers

Kristina: Als locatie zochten we iets engs, dus toen opperde onze leraar dat de oude

machinefabriek in Vlissingen wel heel erg eng is, omdat bijna niemand daar ooit komt.

Liza: Het was daar natuurlijk al eng genoeg uit met de zwervers die buiten rondhingen,

maar vooral omdat het er van binnen ook eng uit zag.

Cynthia: Het is een heel vervallen en oud gebouw. Het heeft een beetje een lugubere

uitstraling en dat was natuurlijk ook precies de bedoeling.

Django: En koud dat het daar was!

Carmen: Ik zat bijna de hele opnames op de grond, maar de vloer was daar best vies en

zwart. Zelfs de volgende ochtend zei mijn moeder dat ik me een paar keer extra moest

wassen, omdat ik nog zwarte was!

Melissa: Dit gebouw was ook wel een beetje te vergelijken met de plek waar de

originele clip zich afspeelde. Bij het gebouw zaten trouwens ook veel zwervers en die

konden het niet laten om af en toe eens te komen kijken of even wat te zeggen.

Jeroen: Ja, ze spraken ons steeds aan, maar wij mochten niets terugzeggen van meneer

Mommers. Toevallig kwam ik de opa van een vriend tegen, dus de andere leerlingen

begonnen naar mij te roepen, toen ik daar een praatje mee maakte.

Lisa: Ik was verkleed als een soort zombiebruid, dus alle zwervers keken naar mij. Een

vroeg zelfs of ik met hem wilde trouwen! Maar ik had lenzen in waardoor mijn ogen

helemaal wit waren, heel erg eng. Dus toen ik hem boos aanstaarde, krabbelde hij wel

terug.

De opnames

Jeroen: We zijn maanden van te voren begonnen met kleding passen, make-up kiezen,

het nummer leren spelen en acteerlessen. Dit gebeurde allemaal onder schooltijd, net als

de opname in de muziekstudio.

18

Pim: Het meest heeft meneer Mommers voorbereid en dit heeft hij ook veel in z’n vrije

tijd gedaan. Wat wij in onze vrije tijd moesten doen, was repeteren en allerlei

acteeroefeningen thuis voor de spiegel.

Anouk: Met de opnames van de clip waren we bezig van 9 uur ’s ochtends tot 11 uur ’s

avonds. Hier hebben we heel wat uren aan gewerkt!

Tirza: In plaats van les mochten we die donderdag opnames maken. We begonnen vroeg

in de morgen met haar en make-up. Daarna moesten we veel oefenen en alles blijven

herhalen, terwijl de opnames gemaakt werden. Dat was best vermoeiden omdat we

soms echt twee uur aan één stuk bezig waren met opnames. Eind van de middag gingen

we de aparte stukjes opnemen. Als je dan niet aan de beurt was, konden we even

relaxen.

Cynthia: Het was wel hard werken, maar dat vond ik niet erg want er hing een gezellige

sfeer.

Mariet: Tijdens het wachten moesten we een Barbiepop vies en verbrand maken voor

een scene. Wij vonden dit helemaal te gek, maar in ons enthousiasme bleef er weinig van

de pop over! Wij moesten er natuurlijk super om lachen en hebben uiteindelijk maar

geprobeerd om het hoofd weer op de pop te plakken.

Shananda: Het filmen was in het begin heel erg spannend, want ineens sta je daar met

een camera in je gezicht. Het was daarom voor iedereen ook wel heel erg wennen. Ik

vond het zelf heel moeilijk om in mijn rol te komen. Meneer Mommers stond daarom

ook achter de camera gekke bewegingen te maken om te laten zien hoe wij moesten

doen en acteren. Daarna ging het veel makkelijker.

Isabel: Het ging op het begin inderdaad niet zo goed. Ik weet nog heel goed hoe we de

eerste opnames stonden met de hele groep: iedereen bleef doodstil staan! Maar omdat

meneer Mommers helemaal los ging voor ons kwamen wij ook een beetje los. Daarom

was het ook heel leuk om dat te vergelijken met de laatste scene. Toen durfden we alles,

een grote verbetering!

Pim: De meeste shots hebben we twee keer zo snel gedaan, zodat het daarna naar slow

motion gezet kon worden. Dit was erg grappig om te doen.

Annabel: Als je goed oplet, zie je in de clip bepaalde dingen die er niet in horen!

Toekomstmuziek

Annabel: Deze clip was is de eerste keer dat ik zoiets deed, maar we doen dit soort

dingen vaker op onze school.

19

Roos: Ja, we hadden hiervoor ook al een soort film gemaakt: een lipdub. Die is verkozen

tot de beste lipdub van Nederland!

Liza: En de theaterklas heeft pas nog een video voor Valentijnsdag gemaakt: ‘Love is an

attitude’. Het zag er fantastisch uit!

Mariet: En binnenkort komt er weer een zombiefilm in de school!

Isabel: Het lijkt me super leuk om nog een keer een enge clip te maken. Het was een hele

leuke ervaring om dit te maken en ik zou het zeker nog een keer doen!

Kristina: Ik zou dan kiezen voor een nummer met andere stijl zoals bijvoorbeeld een

nummer van Beyonce. Ik luister dagelijks naar popmuziek en dat raakt me meer dan

zo’n Halloweennummer.

Carmen: Ik weet echt nog niet wat ik later wil doen, maar het lijkt me op zich wel leuk

om iets te doen in de muziekwereld.

Anouk: Ik echt niet. Ik houd niet van de beroemdheid en alles daaromheen.

Melissa: Ik vond het allemaal erg leuk om een keer te doen, maar dit is niet echt iets

waar ik later in verder zou gaan.

Django: Ik wel in ieder geval. Ik hou van muziek en speel zelf gitaar, drums, piano en

basgitaar. Ik zit ook in een band, dus ik zou later erg graag wat in de muziekwereld

willen doen.

Pim: Ik wil ook later heel graag iets met muziek gaan doen, muziek is een manier om

mezelf uit te drukken. Ik wil later dat kunnen doen, mensen iets geven waar ze zichzelf

in kunnen herkennen of op gewoon stomme momenten zichzelf mee kunnen troosten. Ik

wil mezelf laten horen.

The End

20

Oscar Wilde

Dit is zonder meer de bekendste

persoon uit zijn tijd. Beroemd ge-

worden door zijn karakteristieke

vrouwelijkheid. Deze man had een van

de meest gepassioneerde liefdesge-

schiedenis ooit, met een mán. Vergeet

niet dat een rechtszaak die zijn weerga

niet kent, aan zijn naam hangt. Dit is

een man, waarvan het noodlot hem on-

gelukkig heeft getroffen. Ik heb het

natuurlijk over Oscar Wilde.

Door: Koen Verheijden.

Wilde was de jongste zoon van Sir William Wilde en

Lady Jane Wilde, ze woonden in Dublin, Ierland. Zijn

ouders hadden respectabele beroepen. De familie

Wilde hoorde dan ook tot de bovenlaag van de Ierse

bevolking.

Wilde studeerde klassieke talen in Dublin. Hij was

een uitzonderlijke student en kreeg zelfs een

medaille voor zijn goede prestaties. Hierna begon hij

zijn studie in Oxford. Tijdens zijn studententijd in

Oxford was hij erg bekend op de universiteit

vanwege zijn vrouwelijke gedrag. Hij liet zijn haar

groeien, toonde openlijke minachting voor de

'mannelijke' sporten en versierde zijn kamer met

zonnebloemen, lelies, pauwenveren en Chinees

porselein. Ook opvallend was dat Wilde erg achter

het standpunt: "l'art pour l'arts" stond. "Kunst om

de kunst." Hier wordt mee bedoeld: kunst zonder

bijbedoelingen, als het maar als kunst dient. Kunst

hoeft geen boodschap te hebben.

Na zijn afstuderen in 1878 schreef hij een aantal

theaterstukken. Zijn allereerste toneelstuk was Vere,

or the Nihilist. Naast toneelstukken schrijven, gaf

Wilde lezingen over de esthetische waarden in

Londen. Esthetisch is het betrekking hebben op

schoonheid. Het is ook een ander woord voor

vrouwelijkheid.

Wilde werd steeds bekender in Engeland. Wilde en zijn vrouwelijkheid werden licht bespot in de

operette Patience van William S. Gilbert en Arthur Sullivan (1881). Deze operette was in Amerika ook

een succes, maar daar wist niemand wie Oscar Wilde was. Dus werd er een lezingentournee

georganiseerd voor Oscar Wilde door de Verenigde Staten en Canada. Gedurende zijn tournee werd hij

of de grond in geboord, of de hemel in geprezen. Wilde's estheticisme werd zowaar een rage. Wildes

portret werd voor veel 'vrouwelijke' producten als reclame gebruikt, zoals voor gezondheidspoeders en

sigaren. De zonnebloemen en lelies werden ineens ontzettend populair.

Wilde werd alleen maar bekender en bekender. Wildes vrouwelijkheid had een blijvende invloed op de

Engelse decoratieve kunst en algauw werd hij een van de beroemdste personen van zijn tijd. Hij werd

vaak bespot, maar zijn uitspraken werden regelmatig door anderen gebruikt. Er werden verschrikkelijk

vaak karikaturen in tijdschriften van hem gemaakt en hij kreeg veel publiciteit.

21

Zijn estheticisme had ook negatieve

gevolgen. Zo werd hij op Oxford in

een rivier gegooid en werd zijn kamer

aangevallen. Maar door zijn overwicht

aan zelfvertrouwen kon hij deze

situaties makkelijk aan. De lange

haren, extreme kostuums, esthe-

tische gebaren, bijzondere voor-

werpen en het uitgelezen taalgebruik

werden het handelsmerk van Oscar

Wilde en zijn aanhang.

Na Oscar Wilde's bevrijding

leefde hij voor een hele

korte tijd samen in Napels

met Alfred Douglas. Daarna

verhuisden zij naar Parijs,

maar leefden apart van

elkaar.

Hier leefde Oscar Wilde in

armoede. Door zijn gevang-

enschap was de gezondheid

van Wilde erg achteruit ge-

gaan. Hierdoor stierf hij op

46-jarige leeftijd aan

hersenvliesontsteking. Op

zijn sterfbed bekeerde

Wilde zich tot het katho-

licisme.

Oscar Wilde ligt begraven

op het kerkhof Père-

Lachaise in Parijs. Het

grafmonument is gemaakt

door de Britse beeldhouwer

Jacob Epstein.

Wilde trouwden in 1884 met Constance Lloyd en samen kregen zij

twee zonen, Cyril en Vyvyan. De huwelijksmotieven waren alleen van

financiële aard. Lloyd was geen rijke vrouw, maar ze had een goed

inkomen. En dit was voor Wilde reden genoeg om haar hand te

vragen.

Naast het geven van lezingen was Wilde veel bezig met het redigeren

van tijdschriften. In 1889 werd misschien wel zijn bekendste roman

uitgebracht, 'The Picture of Dorian Gray', die zelfs nu nog veel gelezen

wordt. Het is een beklemmend verhaal, waarin de hoofdpersoon een

slechte man is met een even slechte levensstijl ontzettend mooi, jong,

knap en gezond blijft. Hij laat een portret van zichzelf maken. Maar

dat schilderij verouderd wel en word steeds minder gezond.

In 1891 begon een van de bekendste liefdesgeschiedenis van de wereld:

die van Lord Alfred Douglas en natuurlijk Oscar Wilde. Alfred Douglas was

de zoon van De Markies van Queensberry.

De mannen waren dól op elkaar, ondanks het feit dat Wilde getrouwd was.

Deze relatie was uiteraard geheim, homoseksualiteit was in die tijd een

van de zwaarste misdrijven die gepleegd kon worden. Maar de vader van

Douglas kwam er achter en wilde deze relatie beëindigen. In 1885

beschuldigde Queensberry Wilde van sodomie. Hier ging Wilde uiteraard

op in, en Wilde beschuldigde Queensberry van smaad. Queensberry won

deze rechtsstrijd. In het proces was bewijs gevonden dat Wilde seksuele

handelingen had uitgevoerd met jonge mannen van een lage afkomst.

Oscar Wilde zou sowieso bestraft worden. Hij heeft nog wel de kans

gekregen om naar Frankrijk te vluchten, maar hij koos ervoor om in

Engeland te blijven. Oscar Wilde kreeg als straf twee jaar gevangenisstraf

met dwangarbeid. Om het nog erger te maken, scheidde Constance Lloyd

van Oscar. Zij wilde geen problemen hebben, dus koos zij ervoor om de

achternaam 'Holland' aan te nemen. Zij heeft ervoor gezorgd dat Oscar zijn

zoons nooit meer zou zien. Gedurende zijn verblijf in de gevangenis schreef

Wilde een lange brief aan Douglas en andere dierbaren die hem altijd zijn

blijven steunen. Deze brief is óntzettend bekend en kan je nu nog lezen.

Deze brief heet De Profundis.

22

Sprookjes uitgelicht

Sneeuwwitje

Wie kent het verhaal van het prachtige meisje dat Sneeuwwitje wordt genoemd niet? Niemand. Dit verhaal is zo ontzettend bekend, wat vooral komt door het succes van de tekenfilm. Het verhaal over de naïeve, misschien zelfs ietwat dommige Sneeuwwitje, dat door haar grote stiefmoeder in de val wordt gelokt om dat Sneeuwwitje zo ontzettend mooi is... Door: Koen Verheijden Een koning en een koningin wilden graag een kind. Het duurt erg lang voor ze een kind krijgen, maar dan is het eindelijk zover: de koningin bevalt van een meisje. Maar helaas sterft de koningin gedurende de bevalling. Na een jaar trouwt de koning opnieuw, en deze vrouw is arrogant en gemeen. Ze vindt het verschrikkelijk als er iemand mooier is dan zij en ze vraagt altijd aan haar toverspiegel wie de mooiste van het hele land is. "Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is de schoonste in het land?" Altijd antwoordt de Spiegel dat zij de mooiste van het land is. Maar Sneeuwwitje groeit op en als zij zeven jaar is, is ze al veel mooier dan de stiefmoeder. Sneeuwwitje groeit op en wordt steeds mooier. De Spiegel vertelt dit ook aan de koningin. Zij wordt heel jaloers en haat Sneeuwwitje. Ze laat een jager komen en hij moet Sneeuwwitje in het bos vermoorden. Maar als hij haar ziet, kan hij het niet. Sneeuwwitje is te mooi en lief om dood te maken. Hij laat haar ontsnappen en Sneeuwwitje vertrok over de bergen. De jager vertelde de koningin dat hij haar wél had gedood. Sneeuwwitje komt na een lange tijd aan bij een klein huisje in het bos en gaat naar binnen. Er is niemand in het huisje. Ze ziet in het huisje van alles zeven. Zeven bordjes, zeven bekers, zeven bedden. Sneeuwwitje pakt wat eten en gaat in een van de bedden liggen slapen. Ze is ontzettend moe. Laat in de avond komen de zeven dwergen thuis en vinden het meisje in het bed. Ze laten haar slapen, omdat ze zo mooi is. De volgende morgen schrikt Sneeuwwitje en ontmoet de dwergen. Ze schaamt zich en stelt zich voor. Ze vertelt de dwergen wat er gebeurd is, en van de dwergen mag ze blijven. Mits ze het huishouding doet.

23

De Boze stiefmoeder weet dat Sneeuwwitje nog leeft door de toverspiegel. Ze beseft dat ze is bedrogen door de jager. De koningin is woedend en gaat naar Sneeuwwitje. Ze verkleedt zich als een koopvrouw en gaat het huisje van de dwergen binnen. De stiefmoeder wurgt Sneeuwwitje met een rijgkoord. De koningin vlucht en weet niet dat Sneeuwwitje het heeft overleefd. De koningin komt erachter dat Sneeuwwitje toch nog leeft en gaat

terug naar het huisje. Ditmaal probeert de stiefmoeder haar te doden, nu met een giftige kam. En wederom mislukt dit. De derde keer komt de koningin aan met een prachtige, giftige, rode appel. Ze verkleedt zich als een onschuldige, oude vrouw en gaat naar Sneeuwwitje. Ze eet zelf een helft van de appel, zodat Sneeuwwitje haar vertrouwt. Maar als Sneeuwwitje een hap neemt van de andere helft van de appel, valt ze dood neer. De koningin is weer de mooiste van het land. De dwergen komen thuis en zien Sneeuwwitje dood op de grond liggen. Ze zijn erg verdrietig en leggen haar in een doorzichtige, glazen doodskist in het bos. Op een dag komt een knappe prins in het bos en ziet de doodskist liggen. Hij wilt de kist kopen van de dwergen. En wanneer hij de kist wilt wegdragen valt hij, samen met de kist. De kist valt op de grond en het stukje appel komt uit de keel van Sneeuwwitje. Ze leeft weer. De twee worden verliefd en trouwen meteen..

Sneeuwwitje is een van de bekendste sprookjes die Europa kent. Er zijn zo ontzettend veel versies van dit verhaal, maar uiteindelijk is de versie van De Gebroeders Grimm het bekendste. Deze versie komt uit 1812 en is een mengeling van alle versies die bekend zijn dit verhaal. Dit verhaal heet: Schneewittchen und die sieben Zwerge. Walt Disney heeft op 21 december 1937 de tekenfilm Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen uitgebracht, dit is de allereerste animatiefilm die langer dan een uur duurt. Er is twee jaar aan de film gewerkt en was een groot succes. Hierna kwamen nog meer animatie films van Disney, zoals Bambi (1942) en Pinnochio (1940). Maar het succes van Sneeuwwitje heeft Disney echt in de schijnwerpers gezet. Veel critici verwachtten niet veel van deze film. Maar de film bleek een groot succes. Iedereen was razend enthousiast en veel verschillende grote tijdschriften en kranten hebben artikelen besteedt aan deze film.

24

Ik ben Zeus

Ik ben Zeus. Iedereen kent me, ik ben oppergod. Hoeder van alle mensen én goden. Ik heb

de macht over de hele aarde en ben hoofd van de godenfamilie. Maar ook ik, zelfs ik, heb

mijn zwaktes… Ik heb nooit geloofd in monogamie, maar ben ook niet trots op alles

vrouwen die ik verslonden heb. Ik maak mijn echtgenote jaloers en verdrietig, maar ik

kan er weinig aan doen…

Door: Marieke Graumans

Hera, mijn vrouw, is ook mijn zus. In de vroegte van de wereld, waren alleen wij twee goden er.

We moesten elkaar wel als gezel nemen: er moesten andere goden voortgebracht worden! Alle

andere Olympische goden zijn ons kroost… Maar ach, een huwelijk met je zus is gedoemd te

mislukken!

Het resultaat was een enorme lijst buitenechtelijke verhoudingen… Die ik stuk voor stuk op een

– al zeg ik het zelf – zeer creatieve manier voor Hera verborg!

Zo was daar Leto, de prachtige Leto waarbij ik twee al even prachtige kinderen heb verwekt: de

tweeling Artemis en Apollo. Het meisje Artemis kwam als eerste ter wereld. Toen Hera er echter

achterkwam dat er op aarde een halfgodinnetje rondkroop waarvan ik de vader was, probeerde

ze haar tweelingbroertje van de aarde te weren. Hera liet die arme Leto negen dagen en 9

nachten lijden bij de geboorte van Apollo, maar uiteindelijk kwam ook ter Apollo wereld. Mijn

twee lieve kinderen wonen nu bij ons op de Olympos.

Ik heb ook drie wonderschone kinderen bij Leda. Haar overweldigde ik in de gedaante van een

zwaan, toen zij in de eerste instantie weigerde gemeenschap met mij te hebben. Toen ze mij in

het prachtige lichaam van een grote, witte

zwaan zag, zwichtte ze en wilde toch met

mij naar bed. Één van de drie kinderen die

van mij in haar buik groeide, was de

onaards mooie Helena, waar de

verschrikkelijke Trojaanse Oorlog voor

gevochten is!

Op deze manier heb ik meer vrouwen

gewonnen, zoals de lieflijke Europa. Ik zag

haar op een mooie zomerdag op het

strand spelen en was op slag verliefd op

haar. Ik veranderde mezelf in een mooie

witte stier. Dit om mijn jaloerse vrouw om

25

de tuin te leiden en om Europa niet af te schrikken met mijn goddelijke verschijning. Het speelse

meisje klom op mijn rug en met haar liep in de zee in om naar het eiland Kreta te zwemmen.

Daar, op een rustige, koele plek, bedreef ik de liefde met haar. Ook zij gaf mij drie

prachtkinderen, maar omdat ik – zelfs al was ik zo verliefd – terugmoest naar huis, naar de

Olympos, gaf ik haar als bruid aan de koning van Kreta en ging zelf terug naar mijn Hera…

Steeds vindingrijker werd ik! De jaloerse Hera liet me steeds vaker koud en ik maakte er een

sport van ongezien mijn tijd met andere vrouwen door te brengen. Zo heb ik eens Danaë, een

vrouw die door haar vader was opgesloten werd in een toren opdat ze geen kinderen kreeg, een

zoon geschonken. Ik kwam tot haar in de gedaante van gouden regen die door de tralies van

haar erkerraam viel. Deze gouden druppels bevruchtten haar en ze kreeg een zoon, een

halfgod…

Het ging niet altijd zoals ik wilde. Soms kwam

Hera achter mijn buitenechtelijke escapades.

Zij nam dan geen wraak op mij, maar strafte

de arme vrouwen… Zo haalde zij mijn

minnares Semele over mij te vragen in vol

ornaat aan haar te verschijnen… Terwijl een

mens sterft bij het aanschouwen van een god

in volle glorie! Ik kon het echter niet weigeren,

toen ze het me vroeg en op mij kar, groot en

angstaanjagend, met donder en bliksem,

verscheen ik aan Semele. De arme Semele

stierf.

Ook Leto werd dwarsgezeten door Hera en

met haar meer vrouwen… Hera is jaloers en

een vrije man als ik helpt daar niet bij. Het

spijt me, maar het lukt me niet. Het lukt me

niet trouw te zijn aan mij echtgenote en dat zal ook niet lukken. Ik zal altijd blijven vreemdgaan

en Hera zal altijd wraak blijven nemen op mijn slachtoffers. Ik troost me met de gedachte dat ik

de wereld grote, sterkte halfgoden en prachtige halfgodinnen schenk: dan is het nog ergens goed

voor.

26

DIE GEKKE INDIAASE

India is een land van heel veel verschillende culturen. Dit is het op een na

dichtstbevolkte land ter wereld, maar ook een van de armste landen ter wereld.

Bijzonder aan India is dat het een beroep kan zijn om Goden te eren! En nog

bijzonderder is dat India de grootste filmindustrie van de wereld heeft! India is

een land van vele mogelijkheden.

Door: Koen Verheijden

Bollywood

Bollywood is de bijnaam van de

filmindustrie in Mumbai (het

vroegere Bombay, de grootste stad

van India). De naam Bollywood

komt van Bombay en Hollywood.

Het is de grootste filmindustrie ter

wereld, Bollywood produceert de

meeste films per jaar: zo'n 900.

Mensen uit heel de wereld komen

er om werk te zoeken.

De films zijn meestal in het Hindi

gesproken, maar heeft bijna altijd

Engelse ondertiteling. De films zijn

vaak dynamische musicals die

verhalen vertellen over liefde. De

films zijn flinke publiekstrekkers. De films zijn niet alleen in India heel populair, ook

buiten India zijn de films intens populair.

De muziek is van tevoren opgenomen, waarna de acteurs er later overheen playbacken.

De laatste tijd is er een nieuwe trend om de acteur zelf te laten zingen.

Religie

India staat bekend om het geloof en de spiritualiteit. Hier hebben veel religies zich

ontwikkeld, maar niet alleen ontwikkeld: vele religies zijn hier ontstaan. Het geloof is

een belangrijk deel van de Indiase cultuur, en heeft daarom ook een grote invloed op de

Indiase samenleving. Het Hindoeïsme, Boeddhisme en de Islam zijn een aantal zeer

populaire religies in India. In India is het geloof ontzettend belangrijk, veel belangrijker

dan bij ons Nederlanders. Ze hebben ontzettend veel tempels, kerken en moskeeën. Dat

staat in de grondwet. Het is niet verplicht om te geloven, maar er zijn maar weinig niet

gelovige Indiërs.

27

New Delhi

New Delhi is de hoofdstad van India en heeft elf

miljoen inwoners. De stad bestaat uit twee naast

elkaar gebouwde steden. Naast het oorspronke-

lijke Dehli bouwden de Britten (India was tot

1947 een Britse kolonie) de regeringszetel New

Delhi. Al wordt het voorvoegsels 'New' vaak

weggelaten. De stad ligt aan de heilige rivier

Yamuna.

Net als in alle andere steden in India, is de

binnenstad van het oude Delhi een grote chaos.

Het krioelt er in de kleine straatjes van mensen,

fietsen, auto's, paardenwagens en nog veel meer.

Doordat New Delhi een door Britten gemaakte

stad is, heeft de stad een Brits-koloniaal uiterlijk.

De stad heeft enkele grote parken, die lijken op

Britse parken. Het resultaat van de bouw van

New Delhi is dat dit deel van de hoofdstad het

minst lijkt op een andere Indiase stad!

Kleding

Vandaag de dag zie je de typische Indiase klederdracht

niet veel meer. De Indiase bevolking draagt 'Westerse

kleding'. Een kledingstuk uit India dat nog wel veel

wordt gedragen is de Sari. Een Sari is een doek van zes

meter. Het is gewoon een lang stuk stof. Sari's zijn te

krijgen in veel verschillende kleuren, met verschillende

motieven en prijzen. Het zijn ontzettend prachtige

kledingstukken. Op feesten en speciale gelegenheden

wordt nog wel traditionele kleding gedragen. Op

huwelijken bijvoorbeeld.

Doordat India gekoloniseerd was door de Britten,

verdwenen toentertijd de traditionele Indiase kleding.

De Britten wilden dat de Indiërs dezelfde kleding

droegen als zij. Een simpele hemd en broek. Ghandi,

een politicus, protesteerde hier tegen. Hij droeg omdat

de Britten te 'pesten' een Dhoti. Een witte doek van

negen meter lang! De Britten hebben ook voor een

ander belangrijk kledingissue gezorgd in India. Door de

Britten werden de schooluniformen ingevoerd. En die

worden nog steeds gedragen.

De Britten zijn natuurlijk al heel lang weg uit India.

Maar de westerse kleding is nog steeds een feit in

28

India. Dit komt door de jongeren, die zien wat

mensen op tv dragen.

Iets wat nog wel typisch Indiaas is en nog steeds

bijna over al te zien is, is dat de Indiërs -vooral de

vrouwen - ontzettend veel houden van sieraden.

Glazen armbanden, neusbellen, halskettingen,

hennatatoeages en veel meer. Deze sieraden

worden niet specifiek gedragen als mode-uiting,

maar meer als symbool. Het is een symbool voor

trouw. Deze sieraden worden overgedragen van

moeder op dochter.

Goden

Ganesh, Shiva, Vishnoe, Brahma, Krishna, Laksmi

en Durga. Nee, dit is geen raar gebrabbel! Dit zijn

de belangrijkste goden van India. De Goden in

India zijn óntzettend populair. Iedereen kent ze, en

iedereen kan de verhalen over deze "celebrities". De Goden maken echt deel uit van het dagelijks leven. Van 's morgens tot 's avonds leven

de Indiërs met de goden.

In de ochtend kopen Indiërs eerst een bosje bloemen. Dan

begint het dagelijkse ritueel voor de goden. De

godenbeeldjes wassen, ze bloemen en fruit geven, wierrook

branden en eer betuigen. Alles om de goden te verzorgen

en te verwennen. Dit ritueel heet Pudja.

De beelden van de goden staan in altaars. Iedereen heeft

zo'n altaar thuis staan. Op de gekste pleinen vind je zulke

altaren. In bomen, op pleinen, op de hoek van de staat. Zo

kunnen de Hindoes op elk moment van de dag Pudja doen.

Er zijn mensen die Pudja doen als beroep hebben - deze

mannen worden Brahmanen genoemd. Dit zijn priesters

die in tempels werken. Professionele verzorgers van de

Goden.

Het enige probleem bij het Pudja ritueel is, is de tijd.

Iedereen heeft het natuurlijk druk. Dus zijn er originele

manieren om toch Pudja te kunnen uitvoeren. Via je mobiel

gebeden luisteren of online Pudja doen!

29

Taj Mahal

Dit is hét bekendste bouwwerk van heel

prachtig India. Het is ook volkomen terecht

opgenomen in het lijstje van Moderne

Wereldwonderen. Ik heb het uiteraard over

het Taj Mahal. Dit is een zeventiende-eeuws

bouwwerk in de Noord Indiase stad Agra. De

naam Taj Mahal is Perzisch en betekent:

'Paleis van de Kroon'. Het Taj Mahal is een

mausoleum. Een mausoleum is een monumentaal gebouwd, waarin het as of lichaam van

een overledene, meestal een heerser, is geplaatst als gedenkplaats. Het Taj Mahal is

gebouwd tussen 1631 en 1648. Het was in opdracht gebouwd door de toenmalige

heerser van dat gebied. Hij bouwde het voor zijn echtgenote. Hij wilde een gebouw voor

haar maken dat net zo mooi was als zij. Later werd ook hijzelf in de Taj Mahal geplaatst.

De Taj Mahal is 58 meter hoog en 56 meter breed. En staat op een 10.000 vierkante

meter marmeren ondergrond. Voor het gebouw is een enorme tuin. Het gebouw is

helemaal symmetrisch en bestaat uit wit marmer en is versierd met ingelegde stenen. De

vier minaretten zijn later er bij gebouwd, en zijn gebogen. Mocht er ooit een aardbeving

komen, vallen ze niet op het gebouw.

Tikka

Wat je veel ziet in India, is dat mannen en vrouwen hun voorhoofd versieren met een

rode stip. Dit is typisch Hindoe. Waarom zij dat doen, is heel moeilijk uit te leggen. Het

heeft in elk geval met God te maken. Vroeger was de reden voor een stip op het

voorhoofd heel simpel: Vrouwen droegen het om te laten zien dat ze moeder of bijna

moeder was. Alleen getrouwde vrouwen mochten toen zo'n stip dragen. Het was een

uiting van de band met God.

Maar nu zien ze dat in India niet meer zo - want nu lopen ook jonge meisjes en mannen

er mee rond - maar het heeft nog altijd wel iets met God te maken. Daarom krijg je

sommige tikka's dan ook opgedaan in de tempels - door de brahmanen.

Er zijn verschillende soorten vormen van Tikka's. Met de juiste tikka op je voorhoofd

heb je je favoriete god de hele dag bij je - je wordt door hem beschermd.

Maar een tikka is zeker niet alleen iets van de goden - het heeft zeker ook met

schoonheid te maken - het is een soort make-up: net zoals lippenstift of oogschaduw.

Zo tekenen sommige vrouwen hun persoonlijke tikka op hun voorhoofd.

Holi-phagwa

Het Holi-Phagwa is een heel bekend feest in India. Je hebt vast wel eens de beelden

gezien waar de Indiase bevolking met gekleurd poeder gooit. Nou, dat gebeurd met dit

feest. Het is een feest dat rond maart gevierd en het is een combinatie van een

Lentefeest, een Nieuwjaarsfeest en een feest ter viering van het goede op het kwade. Dit

feest kenmerkt zich door dans, zang, gooien van gekleurd poeder en parfum en ze

sprenkelen met gekleurd water.

30

Ravenmeisje

In de vorige “Ravenmeisje” las je hoe Morrigan geboren werd. Ze kwam uit een ei. Morrigan

werd naar het plaatselijke weeshuis gebracht. Toen Morrigan een kleuter was, heeft ze de

dood van de directeur van het weeshuis voorspeld. Deze voorspelling kwam uit. Op

negenjarige leeftijd werd Morrigan in elkaar geslagen door een groep kinderen. Zij verjoeg

hen met een aanval van raven. En je maakte voor het eerst kennis met haar vader, die haar

later leerde vechten. Ter voorbereiding op een grote oorlog die zal komen. De lerares van

Morrigan werd door haar het ravenmeisje aangevallen. De dorpelingen kregen zo te horen

over de oorlog die zal komen. En ze bereiden zich goed voor. Die voorbereidingen liepen

goed, de dorpelingen werden erg sterk. En toen kwam het moment dat de Ravenmensen de

aanval inzetten..

De prachtige Hilda rende alleen door de chaos van mensen en Ravenmensen. Het

gevecht was inmiddels al vijf uur aan de gang en begon aan zijn einde te komen. Alle

teamleden van Hilda waren vermoord, de oude Terra, de twee jonge honden Richard en

Oliver en de leider Max. Ze waren allemaal erg sterk.

Hilda had hun moordenaars vermoord. Als wrok. Later zou ze om hen rouwen, maar nu

niet. Nu zat ze vol moordlustige passie. Hilda wist dat ze sterk was, maar had verwacht

dat ze snel vermoord zou zijn. Maar haar dolken bleken dodelijker dan ze dacht.

De vrouw wist niet waar ze heen moest en renden maar door de vechtende partijen, op

zoek naar dorpelingen die haar nodig hadden, of op zoek naar nieuwe slachtoffers.

Ze zag dat een meisje met vuurrode haren in een heftig gevecht was met een vrouwelijke

ravenmens. Het meisje met de rode haren was Beth. Beth was erg bekend in het dorp

door haar band met Morrigan. Door Morrigan was de oorlog gekomen. Zij moest sowieso

dood.

Beth's haren dansten op en neer, terwijl ze met haar lange messen uithalen deed naar

haar tegenstandster. Hilda kende Beth en besloot dat zij nu wel een team zouden kunnen

vormen. De teamleden van Beth waren waarschijnlijk ook vermoord. Hilda gooide een

van haar dolken door de schedel van de ravenvrouw. Zij viel meteen dood neer op de

grond. Beth herkende Hilda en gaf haar een knikje. 'Team vormen?' vroeg ze. Hilda

knikte. 'Goed, ik ben opzoek naar Morrigan. Zij moet dood, dat is het belangrijkste.'

Hilda was een vrouw van weinig woorden en vond het prima, ze had nu een doel. Samen

renden de twee vrouwen door de mensen heen en vermoorden zo nu en dan iemand.

Terwijl ze aan het rennen waren, zagen ze om hen heen lijken liggen van hun dierbare.

Er waren weinig mensen nog in leven. Maar ook weinig Ravenmensen. Dat gaf hen hoop.

De vrouwen renden en renden en kwamen uiteindelijk op het dropsplein uit. Een daar

stond Morrigan. Op een hoop van lijken. Haar wapen was een knuppel. Met een slag van

die knuppel kon zij haar slachtoffers verbrijzelen. Het was duidelijk dat Morrigan de

sterkste van haar soort was.

31

Beth griste een katapult van de grond en wierp stenen op Morrigan. Morrigan sloeg de

stenen terug, maar dan op topsnelheid. Beth kon ze nog maar net ontwijken. Morrigans

vaardigheden waren sneller en sterker dan die van een normaal mens. Morrigan had nog

niet gekeken wie de stenen op haar afvuurden. Maar toen zag ze Beth. En werd ze

hysterisch. 'Ik heb ze allemaal vermoord! De voedvrouw, de directeur van het weeshuis,

de lerares, Oliver en Richard. Allemaal. Maar naar jou was ik nog opzoek! Ik zal je

vermoorden!'

Beth gilde het uit van angst toen Morrigan op haar afkwam. Ze wierp terloops een aantal

stenen en hield haar messen omhoog. Op het moment dat Morrigan Beth wilde

neerhalen met haar knuppel, gooide Hilda een van haar dolken naar Morrigan. Hij was

raak. De dolk raakte haar diep in de bovenarm. Het bloed stroomde als een waterval uit

de wond.

Morrigan werd wild, pakte haar knuppel en gaf Hilda zo'n harde klap ermee dat ze een

aantal ribben voelde breken. Maar Hilda was ook sterk en gaf niet op. Beth was van de

schrik bekomen en viel Morrigan ook aan met haar messen. De drie krachtige vrouwen

vochten verder. Ze vochten en vochten. De andere gevechten waren gestopt, er waren te

weinig mensen en ravenmensen over om tegen te vechten. En de gene die over waren,

waren zwaargewond. Het gevecht tussen Hilda, Beth en Morrigan was het laatste

gevecht. Het beslissende gevecht.

De overgeblevenen van de strijd verzamelde zich op het dorpsplein en keken

gefascineerd toe naar het gevecht en joelde hun medestander aan.

De drie vrouwen waren allemaal drie zwaargewond. Ineens ging het heel snel. Morrigan

gaf Beth een oorverdovende klap met haar knuppel en Beth viel op de grond. Dood.

Hilda werd gillend gek en wierp haar dolken naar Morrigan. Zelfs het Ravenmeisje kon

dit niet ontwijken en de dolken staken haar op verschillende delen van haar lichaam.

Morrigan viel op de grond en was opslag dood.

De dorpelingen hadden gewonnen, de oorlog was over. Maar ze waren nog niet klaar. De

dorpelingen vermoorden al de overgebleven Ravenmensen. Nu was het veilig in het

dorp. Er waren ongeveer nog vijftig dorpelingen over. Geen van alle wilden nog langer in

het dorp wonen. Ze bleven een week om te uit te rusten en hun spullen te pakken. En

met zijn vijftigen liepen ze het dorp uit. Ze sloten de dorpspoorten en schreven in grote

rode letters: Niet Betreden, op de poorten. De lijken lagen nog in het dorp en zouden

snel gaan rotten.

Alle vijftig bewoners liepen een andere kant op. En liepen ver, honderden kilometers. In

de hoop elkaar nooit meer te zien. Zodat ze nooit meer aan deze tijd hoefde te denken.

Het was over. Morrigan, het Ravenmeisje, de duivel haarzelf was dood. Net als haar

gevolg. Nooit zal iemand van hun volk de mens lastig vallen.

Het was veilig.

Einde.

Door Koen Verheijden.

32

Wist je dat…

Coca-Cola verantwoordelijk is voor het uiterlijk van de Kerstman?

Wereldberoemd zijn de kleurige en felverlichte kerstreclames van Coca-Cola! In 1930

begon de bekende frisdrankfabrikant met dit soort filmpjes en kreeg de Amerikaanse

tekenaar Haddon Sundblom de opdracht deze te ontwerpen. Het verhaal gaat dat hij de

Kerstman heeft bedacht, mar dat is niet waar. Het fenomeen bestond al, maar er was nog

geen algemeen beeld van hem. De gepensioneerde buurman van Sundblom stond model

voor zijn versie van de Kerstman: een gezellige, dikke man met een witte baard.

Uiteraard kreeg zijn outfit de Coca-Cola kleuren wit en rood. En zo werd de ons bekende

Kerstman een feit!

Pasgehuwden in Oost-Europa hun

huwelijk bezegelen met een slot?

In Oost-Europa is het traditie dat hu-

welijksparen op hun grote dag een slot

aan een brug in hun stad hangen om hun

liefde te verzegelen. Vaak schrijven de

geliefden hun namen of huwelijksdatum

op het slot. De sleutel gooien ze in het

water, als symbool van hun eeuwige

verbintenis. Op deze manier verzegelen ze

hun liefde, zodat die nooit meer kan

ontsnappen. Vrijwel iedere, grote stad in

Oost-Europa heeft een bepaalde plek waar

geliefden komen om hun sloten te hangen.

Aan zo’n brug hangen honderden, zo niet

duizenden sloten!

Op deze brug verzegelen stelletjes uit Praag

hun liefde.

De Oude Egyptenaren ook al Ganzenbordden?

Het spel ‘Mehen’ werd ongeveer 4500 jaar geleden gespeeld door de Oude Egyptenaren

en is daarmee het oudste bordspel dat bij ons bekend is. Ons Ganzenbord is hiervan

afgeleid! Het Egyptische spel bestond uit een bord waarop pionnen in de vorm van

leeuwen langs de slangengod Mehen bewegen. Deze slangvorm kennen wij ook in ons

Ganzenbord, waar wij met pionnen in de vorm van een gans langs bewegen.

33

Happy End

Opvallend in deze editie van The Project was misschien wel ons interview met de

leerlingen van Nehalennia. Hier hebben we dan ook wat pagina’s voor uitgetrokken.

We zijn blij met het resultaat, het is erg mooi geworden. Hopelijk zijn de leerlingen

dat zelf ook!

Ook de fotoshoot is anders dan jullie gewend zijn. We zijn erg benieuwd wat jullie van

de fotocollage vinden. Laat je mening achter in ons gastenboek of op onze

facebookpagina!

Zouden jullie ons weer willen laten weten wat je van deze editie vond? En mocht jij

een freelancer willen worden (zouden wij super vinden) zoek dan contact met ons op

via het bekende email adres: Infomagazinetheproject@gmail.com

Niets uit deze uitgave mag gekopieerd of gebruikt worden op wat voor wijze

dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie, maar

vooral niet om deze uitgave via alle mogelijke media te verspreiden.